5 minute read
Louis Vroonland kijkt terug
Louis Vroonland: “Nieuwe schoenen als ik bij Hoekse Boys kwam spelen”
Laatste minuut blessuretijd: HVC’10 staat met 1–0 voor. De tegenstander krijgt een vrije trap op 20 meter van de goal. Het “muurtje” staat. De vrijetrapspecialist neemt een aanloop. “Laat die maar gaan”, klinkt het naast me, terwijl iedereen nog z’n adem inhoudt. Deze woorden uitgesproken met een plagerige ondertoon, komen uit de mond van Louis Vroonland. Hij beschikt blijkbaar over het vermogen om op het moment dat de bal van de voet van de tegenstander vertrekt al te kunnen zien of het schot over of naast zal gaan.
Advertisement
Louis Vroonland is 83 jaar en sinds 1965 gelukkig getrouwd met de Hilversumse Coby Bakker. Hij is als 12-jarige begin jaren vijftig in Hoek van Holland komen wonen. Een nieuwbouwwoning In de Mahustraat. Aan het eind van die straat, vertelt Louis meteen, was het Hoekse Boysveld. Eigenlijk niet meer dan een weiland waar vóór de wedstrijd de koeienvlaaien moesten worden verwijderd.
Altijd buiten voetballen Louis voetbalde zelf in die tijd met zijn vriendjes vooral op een zandveldje bij de toenmalige Katholieke school. Jongens van Hoek van Holland en Hoekse Boys voetbalden met elkaar; er was geen sprake van onderlinge rivaliteit. Louis’ voetbaltalent werd al snel opgemerkt. Zowel van de kant van V.V. Hoek van Holland als van Hoekse Boys werden pogingen gedaan om hem bij de club te krijgen. Enerzijds zijn vriendjes van school (Cees Rooney en Gerard Alders) en anderzijds de jongens die bij hem in de buurt woonden (o.a. Leen Bakker). Good old Freek v.d. Bergh beloofde hem nieuwe voetbalschoenen en een shirt als hij bij Hoekse Boys zou komen. Uiteindelijk koos hij voor Hoek van Holland, omdat daar z’n meeste vriendjes speelden.
Debuut als 15-jarige Hij was pas 15 jaar toen hij debuteerde in het eerste. Maar liefst 17 jaar lang, speelde hij in Hoek van Holland 1. Na zijn 32e bleef hij nog tot z’n 44e
voetballen, waarvan nog lang in het tweede. Een zware knieblessure hield hem ook anderhalf jaar aan de kant. Tijdens zijn debuut, een met 4-1 gewonnen wedstrijd tegen v.v. Naaldwijk, scoorde hij meteen al twee keer. Nog steeds ziet Louis het als een gemis dat hij geen periode met leeftijdgenoten in de A-junioren heeft kunnen spelen.
Vrij bij de Marine Louis werd een bepalende speler. Als Hoek van Holland tijdens zijn diensttijd bij de Marine een belangrijke wedstrijd moest spelen, belde de toenmalige voorzitter Teun de Bie (Eigenaar Hotel Amerika) naar de commandant en vroeg of Louis een middag vrijaf kon krijgen. Er werd daarna van alles in het werk gesteld om hem op tijd op het veld te kunnen krijgen. Zijn eerste trainer bij Hoek van Holland 1 was Jan van Wilgenburg. Een goede trainer, aldus Louis. “Wilgenburg had een hekel aan snorren en baarden. René Tillemans mocht een keer niet meedoen, omdat hij een snor had laten staan. Die moest er eerst af.“
Frans Leerdam de beste Bekende namen uit die tijd passeren de revue. Dirk van Oosten, Fred Krieger om er twee te noemen. Ook Frans Leerdam komt langs. “Eén van de beste keepers die ooit in de Hoek heeft rondgelopen,” aldus Louis. “Frans was op alle onderdelen goed, heerste in het strafschopgebied en nam zelfs penalty’s. Frans hield ook niet van ‘muurtjes’ en had zeker prof kunnen worden.” Ook met Piet Boon, de vader van trainer Piet Boon en de opa van Glenn heeft Louis gespeeld.
Derby’s het leukst De spannendste wedstrijden waren wat hem betreft de duels met de v.v. ’s-Gravenzande. Daar kwam veel publiek op af: 1.000 tot 1.200 man was geen uitzondering. ’s-Gravenzande speelde op een veld in Hoek van Holland, waar nu l‘Avenue is. In ’s-Gravenzande mocht immers in die tijd niet op zondag worden gevoetbald. De beste herinnering heeft hij aan een oefenwedstrijd tegen de profs van Sparta. “We wisten de Spartanen op 0-0 te houden.” Hij weet nog dat de trainer van Sparta met grote bewondering sprak over de technisch begaafde Hoekse middenvelder Arie Ouwendijk.
Niet harder nu Als je hem vraagt naar de verschillen in het voetbal van toen en nu, wijst hij vooral naar de snelheid in het spel. “Wij hadden meer tijd om een pass te geven, nu zit je tegenstander meteen op je huid.” Harder vindt hij het huidige spel niet. “Wij hadden ook wel een paar jongens rondlopen die er stevig in gingen.” De accommodaties zijn nu natuurlijk ook veel mooier en comfortabeler. Hij heeft zich na een wedstrijd wel eens moeten wassen in een varkensstal met koud water. Gelukkig was dat toen wel een uitzondering.
Eerst moeite met de fusie Louis, een fervent biljarter, is een trouwe supporter van HVC’10. Hij komt er eerlijk voor uit, dat hij in 2010 best wel wat moeite had met de fusie. Tien jaar later ziet hij in dat het destijds de enig juiste beslissing is geweest. Louis volgt zowel de uit-als thuiswedstrijden van het eerste. Hij kijkt ook bij z’n 20-jarige kleinzoon Tom Plooij, die het afgelopen seizoen meestal in het tweede speelde. Wat de prestaties in het afgelopen seizoen betreft, baalt hij van de vele blessures. Uiteindelijk werd gelukkig maar verdiend de nacompetitie gehaald. “Die was berespannend.”
Als we tenslotte nog even terugkomen op kleinzoon Tom Plooij, die inmiddels ook een aantal keer met het eerste heeft meegespeeld, wordt hij wat terughoudend. “Ik praat eigenlijk liever niet over Tom, omdat je als grootvader misschien niet helemaal objectief bent.” Na enig aandringen wil hij er toch wel wat over zeggen. “Ik zie dat hij een goede basistechniek heeft en ook met z’n snelheid zit het wel snor. Hij doet er in ieder geval alles aan, trainen, hardlopen, sportschool. We gaan het zien.”
Dirk Vermeulen
WE ARE THERE... WHEREVER YOU NEED US
MEMBER OF NEKO INTERNATIONAL HOLDINGS BV
• DELIVERY OF PROVISIONS AND BONDED STORES • DELIVERY OF CONSUMABLE STORES • LOGISTIC SERVICES, STORAGE AND HANDLING OF OWNER’S SPARES • DELIVERIES BY TRUCK ALL OVER EUROPE AND WORLD-WIDE COVERAGE BY AIRFREIGHT, COURIER, FCL OR LCL
WWW.NEKOSHIP.NL ROTTERDAM - THE NETHERLANDS ALGECIRAS - SPAIN