หนังสือที่รำลึก คพ.ลอร์เร็นต์ แพตติน

“หน้าที่ของข้าพเจ้าส�ำเร็จแล้ว ที่เหลือขอให้เป็นไปตามน�้ำพระทัยของพระองค์”

ประวัติคุณพ่อ ลอว์เร็นส์ อัลเบิร์ต แพตติน, C.Ss.R. คุณพ่อลอว์เร็นส์ แพตติน หรือทุกคนเรียกติดปากว่า พ่อแพต เป็นบาทหลวง ชาว อเมริกัน เกิดเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1937 (พ.ศ. 2480) ที่รัฐมิชิแกน ประเทศ สหรัฐอเมริกา คุณพ่อลอว์เร็นส์ แพตติน เดินทางมาปฏิบัติภารกิจ ณ ประเทศไทยเป็น ครั้งแรกเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน ค.ศ. 1965 (2508) เพื่อสอนศาสนาในฐานะนักบวชคณะ พระมหาไถ่ ในระหว่างทีอ่ ยูใ่ นประเทศไทยตัง้ แต่ครัง้ แรกทีเ่ ดินทางมาจนถึงปัจจุบนั นอกเหนือ จากการสอนศาสนาในฐานะนักบวชแล้ว ท่านยังได้ทำ� งานด้านสังคมสงเคราะห์ชว่ ยเหลือ ผู้ป่วย ผู้ยากไร้ ผู้พิการ ผู้ด้อยโอกาส ในด้านต่างๆ ให้ได้มีโอกาส ที่พึงควรจะได้รับใน พื้นที่ต่างๆ ที่คุณพ่อได้รับมอบหมาย

การศึกษา

จบปริญญาตรี จากมหาวิทยาลัยแม่พระปฏิสนธิ นิรมล ประเทศสหรัฐอเมริกาเมื่อปี ค.ศ. 1958 (2501) ถวายตัวครั้งแรก เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 1961 (2504) บวช เมื่อวันที่ 2 กรกฏาคม ค.ศ. 1963 (2506)

ประวัติการท�ำงาน ปี ค.ศ. 1973-1981 (พ.ศ. 2516-2524)

+ ผู้อ�ำนวยการคลีนิคนิรมล (รักษาผู้ป่วยโรคเรื้อน) บ้านน้อยสามเหลี่ยม จังหวัดขอนแก่น + เจ้าอาวาสวัดน้อยสามเหลี่ยม จังหวัดขอนแก่น

ปี ค.ศ. 1993-2004 (พ.ศ. 2536-2547) + + + + +

ประจ�ำอยู่ที่บ้านคณะพระมหาไถ่ หนองคาย เจ้าอาวาสวัดพระศรีหฤทัย โพนพิสัย หนองคาย วัดนักบุญมาร์ติน เดอ พอเรส นาสิงห์ หนองคาย วัดนักบุญคลารา ปักหมู หนองคาย วัดแม่พระรับสาร โนนสมบูรณ์ หนองคาย

ปี ค.ศ. 2004-มี.ค. 2005 (พ.ศ.2547-มี.ค.2548)

+ วัดนักบุญเปโตร และเปาโลอัครสาวก ศรีเชียงใหม่ บ้านผือ หนองคาย

เม.ย. 2005- ปัจจุบัน + + + +

เจ้าอาวาสวัดเซนต์นิโคลัส พัทยา ผู้อ�ำนวยการบริหาร มูลนิธิคุณพ่อเรย์ อธิการศูนย์คณะพระมหาไถ่ พัทยา ประธานมูลนิธิคุณพ่อเรย์

สาสน์ไว้อาลัย แด่ คุณพ่อลอว์เรนซ์ แพตติน

สังฆมณฑลจันทบุรีขอร่วมไว้อาลัยกับคณะพระมหาไถ่แห่งประเทศไทยและ มูลนิธิคุณพ่อเรย์ที่ต้องสูญเสียคุณพ่อลอว์เรนซ์ แพตติน สมาชิกของคณะพระมหาไถ่และ ประธานมูลนิธิคุณพ่อเรย์ เมื่อวันเสาร์ที่ 8 มกราคม 2011 ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา หลัง จากเจ็บป่วยมาเป็นเวลาแรมปี คุณพ่อแพตตินเป็นมิสชันนารีชาวอเมริกนั ทีท่ �ำงานในประเทศไทยด้วยใจรักและ ทุ่มเทเป็นเวลานานกว่า 40 ปี ชีวิตส่วนใหญ่ท�ำงานของคณะและงานอภิบาลตามวัดใน ภาคอีสานเขตสังฆมณฑลอุดรธานี และช่วงสุดท้ายของชีวิตคุณพ่อย้ายมาอยู่ที่พัทยา เป็น อธิการศูนย์พระมหาไถ่และประธานมูลนิธิคุณพ่อเรย์ก่อนที่จะล้มป่วยและกลับไปรักษา ตัวที่ประเทศสหรัฐอเมริกา ผมได้พบและรู้จักคุณพ่อแพตตินครั้งแรกเมื่อ 7 หรือ 8 ปีที่แล้วที่วัดศรีเชียงใหม่ หนองคาย ในงานมิสซาแรกของพระสงฆ์ใหม่ที่เป็นลูกวัดที่ท่านได้ส่งเข้าบ้านเณร และ ในปี 2009 ท่านได้เชิญผมมาที่ศูนย์คณะพระมหาไถ่และมูลนิธิคุณพ่อเรย์ซึ่งท่านเป็น ผู้รับผิดชอบอยู่ โดยได้แนะน�ำและพาชมกิจการของศูนย์ฯและมูลนิธิซึ่งผมเองได้สัมผัส ถึงความรักและความใจดีที่มีอยู่ในชีวิตของท่าน จากนั้นได้พบกับท่านอีก 2-3 ครั้งใน โอกาสต่าง ๆ ก่อนที่ท่านจะกลับไปรักษาตัว ขอพระเจ้าโปรดรับคุณพ่อเข้าอยู่ในบ้านของพระองค์ตอบแทนคุณงามความดีที่ คุณพ่อได้ปฏิบัติต่อพระองค์บนโลกนี้ในบรรดาผู้ขาดโอกาสและยากไร้ด้านต่าง ๆ ซึ่ง คุณพ่อเป็นดังพ่อและเพื่อนของพวกเขา

(พระสังฆราชซิลวีโอ สิริพงษ์ จรัสศรี) ประมุขสังฆมณฑลจันทบุรี

...6...

แด่คุณพ่อ แลร์รี่ แพตติน

คุณพ่อแลร์รี่ แพตติน ครับ ข่าวการเจ็บป่วยค่อนข้างหนักของคุณพ่อ ถึงต้องน�ำส่ง โรงพยาบาล ในขณะที่คุณพ่อไปเยี่ยมสมาชิกคณะพระมหาไถ่ที่หนองคาย เมื่อประมาณ สองปีผ่านมานั้น ต้องบอกว่าน�ำความตกใจมาสู่ผมมาก เพราะเป็นที่รู้กันดีในระหว่าง สมาชิกของคณะว่า คุณพ่อเป็นสมาชิกคนหนึ่งที่สนใจให้ความส�ำคัญกับการดูแลสุขภาพ ทัง้ ทางด้านอาหารและการออกก�ำลังกาย จึงดูภายนอกแล้วคุณพ่อเป็นพระสงฆ์มชิ ชัน่ นารี ที่มีรูปร่างที่แข็งแรง ความเจ็บป่วยต่อเนือ่ งของคุณพ่อ จากวันนัน้ ถึงวันทีค่ ณ ุ พ่อจากพวกเราไปสูพ่ ระเจ้า นี้ นับเป็นการสูญเสียพลังส�ำคัญของคณะในการปรนนิบตั ริ บั ใช้พระเจ้าตามจิตตารมย์ของ คณะ คือประกาศข่าวดีและท�ำงานท่ามกลางผู้ยากไร้ เพราะหน้าที่รับผิดชอบที่คุณพ่อได้ รับแต่งตั้งจากเจ้าคณะ ขณะที่คุณพ่อล้มป่วยนั้น คือช่วยเหลือโครงการต่างๆในมูลนิธิคุณ พ่อเรย์ ทีพ่ ทั ยา นัน้ ก็คอื ให้ความช่วยเหลือ พัฒนาชีวติ และสมรรถภาพคนพิการ คนตาบอด และเด็กเร่ร่อน คุณพ่อก�ำลังทุ่มเทก�ำลังกายใจท�ำงานในความรับผิดชอบนั้น ในฐานะที่เป็นสมาชิกคณะพระมหาไถ่ เคยอยู่และร่วมท�ำงานด้วยกันมากับคุณพ่อ ผมได้อธิฐานภาวนาขอพระเจ้าประทานพละก�ำลังใจแก่คุณพ่อ ในช่วงระยะเวลาที่คุณพ่อ เจ็บป่วยนั้นเสมอ แม้ได้ท�ำใจไว้แล้ว แต่เมื่อได้ทราบข่าวการจากไปของคุณพ่อสู่ชีวิต นิรันดร์เมื่อเช้านี้ ก็อดใจไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ และเสียใจในความเจ็บป่วยและการจากไป ของคุณพ่อ เพราะในใจลึกๆผมคิดว่า คุณพ่อน่าจะมีเวลารับใช้พระเจ้าในชีวิตสงฆ์ของ คุณพ่อต่อไปอีกหลายปี แน่นอนสิ่งที่ผมคิด สิ่งที่ผมรู้สึก มันไม่ใช่พระประสงค์ของ พระเป็นเจ้า แต่อยากให้คุณพ่อทราบว่า ผลงาน และความดี ของคุณพ่อจะอยู่ในทรงความ จ�ำของเรา ขอพระเป็นเจ้าทรงรับดวงวิญญาณของคุณพ่อ ไปพักผ่อนในสรวงสวรรค์ อยู่ร่วม กับพระมารดานิจจานุเคราะห์ที่คุณพ่อรักและเทิดทูนเทอญ

พระสังฆราช ฟิลิป บรรจง ไชยรา, C.Ss.R. ประมุขสังฆมณฑลอุบลราชธานี

...7...

ไว้อาลัย คุณพ่อแลรี่ แพติน, C.Ss.R. ได้ตดิ ตามอาการป่วยของคุณพ่อแลรีม่ าโดยตลอด แต่พอได้รบั ข่าวการจากไปของ

ท่านก็อดใจหายไม่ได้ คุณพ่อมาทราบถึงอาการของท่าน เมือ่ เดินทางมาประสานงานก่อสร้างศูนย์ให้การ ศึกษาด้านอาชีพให้แก่ผพู้ กิ าร ซึง่ เป็นงานแขนงหนึง่ ของศูนย์ทพี่ ทั ยา ทัง้ นี้ เพือ่ เปิดโอกาส ให้ผู้พิการในเขตอิสาน และถ้าเป็นไปได้เพื่อผู้พิการฝั่งลาวด้วย ท่านมาเริ่มด�ำเนินงานที่ จังหวัดหนองคาย และในช่วงนั้นท่านเป็นลมล้มลงไป หลังจากการตรวจโดยแพทย์ที่ อุดรธานี ก็ทราบว่าท่านเป็นมะเร็งที่สมอง คุณพ่อแลรี่คงท�ำใจยาก เพราะท่านเป็นผู้ออก ก�ำลังกายเพื่อสุขภาพอยู่เป็นประจ�ำ เมื่อท่านย้ายไปอยู่ที่ลีโกวรี อาการก็มิได้ดีขึ้น แต่คุณพ่อก็น้อมรับพระประสงค์ ของพระเจ้า แน่ใจว่าท่านเตรียมตัวพร้อมเป็นอย่างดี ชีวิตของท่านก็เป็นแบบอย่างที่ดีของ พีน่ อ้ งในคณะพระมหาไถ่ ท่านได้รบั ความไว้วางใจในการรับหน้าทีต่ า่ ง ๆ โดยเฉพาะการ อบรมสมาชิกใหม่ของคณะ ขอองค์พระมหาไถ่ ทรงประทานบ�ำเหน็จแห่งความสงบสุขชั่วนิรนดรแก่ดวง วิญญาณของคุณพ่อแลรี่ ขอบคุณส�ำหรับแบบฉบับทีด่ ขี องคุณพ่อส�ำหรับพวกเราชาวคณะ พระมหาไถ่ในประเทศไทย ขอให้คณ ุ พ่อจงพักผ่อนในอ้อมพระอุระของพระบิดาเจ้าตลอด ไปเทอญ

ด้วยความอาลัยในองค์พระมหาไถ่ พระสังฆราช ยอร์ช ยอด พิมพิสาร, C.Ss.R. พระสังฆราชกิตติคุณ สังฆมณฑลอุดรธานี ...8...

ค�ำไว้อาลัย เนื่องในโอกาสที่คุณพ่อ ลอเรนซ์ แพตติน สงฆ์คณะพระมหาไถ่ หลังจากล้มป่วย เป็นมะเร็งทีส่ มอง ต้องกลับไปรักษาตัวทีส่ หรัฐอเมริกาเป็นเวลานานพอสมควร กลับไปสู่ บ้านพระบิดา น�ำความเศร้าโศกเสียใจมาสู่ผู้ที่รู้จัก ขอร่วมไว้อาลัยกับคณะพระมหาไถ่ ญาติพี่น้อง คริสตชนและมิใช่คริสตชนที่สูญเสียคุณพ่อไป ขอขอบคุ ณ คุ ณ พ่ อ ที่ ไ ด้ ท� ำ งานอภิ บ าลในสั ง ฆมณฑลจั น ทบุ รี ที่ ศู น ย์ ค ณะ พระมหาไถ่ โรงเรียนคนพิการ บ้านเณรเล็กคณะพระมหาไถ่ ศรีราชา บ้านเด็กก�ำพร้า โรงเรียนโสตฯ และที่วัดพัทยาที่คุณพ่อเคยดูแล ขอพระเจ้าทรงตอบแทนน�ำ้ ใจดี ความเสียสละของคุณพ่อเป็นร้อยเท่าทวีคนู ขอ ให้คณ ุ พ่อได้พกั ผ่อนในสันติสขุ กับพระองค์ตลอดนิรนั ดร ได้รว่ มสุขกับพระองค์หลังจาก ร่วมทุกข์กับพระองค์ในพระธรรมล�้ำลึกปัสกา ขอคุณพ่อระลึกถึงพวกเราที่ยังมีชีวิตอยู่ เพื่อพวกเราจะได้ด� ำเนินชีวิตอย่างดี จะได้ไปอยู่กับพระเจ้าและกับคุณพ่อในสวรรค์วันหนึ่ง

ด้วยรักและอาลัยยิ่ง พระสังฆราชลอเรนซ์ เทียนชัย สมานจิต

...9...

สาสน์แสดงความอาลัย ชีวิตของคุณพ่อ แลรี่ แพตติน C.Ss.R. ในสายตาของผู้คนรอบข้าง ที่ได้มีโอกาส รู้จักมักคุ้นกับคุณพ่อ ต่างก็เห็นตรงกันว่า คุณพ่อคือ “มิสชันนารี” ที่แท้จริง ตลอดระยะ เวลาอันยาวนานทีค่ ณ ุ พ่อได้ทมุ่ เทชีวติ ท�ำงานในฐานะมิสชันนารีในเมืองไทยของเรา งาน ต่างๆที่คุณพ่อได้ท�ำล้วนแล้วแต่เป็นงานที่คุณพ่อรักโดยเฉพาะอย่างยิ่ง “การท�ำงานกับผู้ ยากจนและถูกทอดทิง้ ” ตามเจตนารมณ์ของนักบุญอัลฟอนโซ ผูต้ งั้ คณะพระมหาไถ่อย่าง แท้จริง คุณพ่อเป็นผู้ที่ซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย – ต่อการงานที่ตนเองรับผิด ชอบ และต่อการภาวนาในชีวิตประจ�ำวัน สิ่งเหล่านี้เราจะเห็นได้อย่างชัดเจนในชีวิตของ คุณพ่อ นี่เป็นเพียงตัวอย่างเล็กน้อยที่เราได้เห็นและสัมผัสได้จากชีวิตของคุณพ่อ พวกเราขอพูดว่า การจากไปของคุณพ่อในครัง้ นีค้ อื “การสูญเสีย” บุคลากรทีท่ รง คุณค่ายิ่งของพวกเราอีกท่านหนึ่ง แต่พวกเราก็ขอสัญญาว่าจะพยายามสานต่อเจตนารมณ์ อันแน่วแน่ของคุณพ่อ ในการท�ำงานเพื่อช่วยผู้ยากจนและถูกทอดทิ้งต่อไป เหมือนที่ คุณ พ่อได้ท�ำและทุ่มเทตลอดมาในชีวิต

ด้วยความรักและศรัทธาในชีวิต - อุดมการณ์ของคุณพ่อครับ

คพ. อภิสิทธิ์ กฤษราลัมณ์ C.Ss.R. อธิการเจ้าคณะพระมหาไถ่แห่งประเทศไทย

...10...

ค�ำอาลัย...จากศิษย์นวกชน ผมได้รจู้ กั พ่อแพตตินเมือ่ ปี 2532 ขณะเป็นนวกชนทีจ่ งั หวัดหนองคาย คุณพ่อแพตติน เป็นนวกจารย์ของพวกเราทัง้ 8 คนในขณะนัน้ ท่านถือว่าเป็นอาจารย์สอนทีด่ ที สี่ ดุ คนหนึง่ เพราะท่านพูดภาษาไทยได้อย่างชัดเจน พร้อมทั้งสอดแทรกเรื่องเล่าต่าง ๆ ช่วยให้พวกเรา จดจ�ำบทเรียนที่ท่านสอนได้เป็นอย่างดี ท่านมีความจ�ำเป็นเลิศเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของ คณะพระมหาไถ่ และที่ส�ำคัญท่านเป็นตัวอย่างให้กับพวกเราในเรื่องการช่วยเหลือบุคคล ที่ถูกทอดทิ้งมากที่สุด เมือ่ คุณพ่อแพตตินย้ายมาท�ำงานของคณะพระมหาไถ่ ทีพ่ ทั ยา ท่านได้ทมุ่ เททัง้ ก�ำลัง กายและใจเพื่อช่วยเหลือบรรดาเด็ก ๆ และคนพิการ ภายใต้มูลนิธิคุณพ่อเรย์กว่า 850 ชีวิต จนกระทั่งปีที่แล้ว ที่ท่านต้องกลับไปรักษาตัวอยู่ที่อเมริกา บรรดาเด็ก ๆ และพวกเราทุก คนต่างสวดภาวนาเพื่อคุณพ่อจะได้กลับมาอยู่กับพวกเราอีกครั้ง แต่แล้วพระเป็นเจ้ากลับ ทรงเรียกคุณพ่อไปอยู่กับพระองค์ที่เมืองสวรรค์ แม้ร่างกายของคุณพ่อไม่ได้อยู่กับพวก เราที่เมืองไทย แต่คุณพ่อจะอยู่ในใจของพวกเราตลอดไป “เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี ผู้เลี้ยงแกะที่ดีย่อมสละชีวิตเพื่อแกะของตน” (ยน.10:11)

คุณพ่อภัทรพงศ์ ศรีวรกุล, C.Ss.R. รักษาการอธิการบ้านพัทยา และประธานมูลนิธิคุณพ่อเรย์

...11...

ค�ำไว้อาลัยคุณพ่อแลรี่ แพตติน There is a saying, “It’s easy to say ‘hello’ than to say ‘goodbye.’”

For me, I would like to add, “Especially, to the one you love.” เป็นข่าวที่ผมเองรู้สึกเสียใจลึกๆ ในการจากไปของคุณพ่อแลรี่ แพตติน เพราะ เหตุผลส�ำคัญ 2 ประการ ได้แก่ (1) ความสัมพันธ์ในระดับเป็นสมาชิกคณะพระมหาไถ่ และ (2) โดยเฉพาะในระดับของการมาร่วมสืบสานงานของคุณพ่อแลรี่ แพตติน ในมูลนิธิ คุณพ่อเรย์ ที่พัทยา ส่วนที่เป็นความบรรเทาใจแก่ผมในการจากไปของคุณพ่อแลรี่ แพตติน อย่างน้อย มีความหมายทางเทววิทยา 2 ประการ ได้แก่ (1) พระเป็นเจ้าจัดให้คุณพ่อจากไปในวันเด็ก (เสาร์ 8 มกราคม) เวลาบ่าย 3 โมง (ประเทศไทย) ซึ่งเด็กทั้ง 850 คน พร้อมกับเจ้าหน้าที่อีก 314 คน ก�ำลังชุมนุมกันปิดงานวันเด็กที่โครงการบ้านเด็กพระมหาไถ่ (Fr. Ray Children’s Home) และ (2) มูลนิธิคุณพ่อเรย์ อยู่ในโลก ขณะนี้มีคุณพ่อเรย์ คุณพ่อแดง และคุณพ่อแล รี่ แพตติน ช่วยสนับสนุนงานอย่างใกล้ชิดกับพระเป็นเจ้า พระแม่มารี และผู้ศักดิ์สิทธิ์ใน สวรรค์ ผมยกย่องความเป็นมนุษย์ ความเป็นคริสตชน ความเป็นลูกของนักบุญอัลฟอนโซ ในคณะพระมหาไถ่ และความเป็นผูอ้ ทุ ศิ ชีวติ เพือ่ เด็กผูย้ ากไร้และคนพิการ ขอบคุณในชีวติ ของคุณพ่อ R.I.P.

จากคุณพ่อพิชาญ ใจเสรี C.Ss.R.

ผู้อ�ำนวยการศูนย์คณะพระมหาไถ่ พัทยา ...12...

สามปีแห่งมิตรภาพและความผูกพันธ์ สามปีทผี่ มอยูก่ บั คุณพ่อแพตติน ท่านเป็นเสมือน... พ่อ ผูเ้ ป็นแบบอย่าง และให้ความอบอุน่ ยามทีเ่ รามีปญ ั หา ครู ผูค้ อยแนะน�ำความรูใ้ นเรือ่ งชีวติ นักบวชและภาษาอังกฤษ พีช่ าย ผูค้ อยห่วงใยผม และแบ่งปันสิง่ ดีๆให้อยูเ่ สมอ เพือ่ น ผูร้ ว่ มงานและอุดมการณ์เดียวกัน ในงานดูแลศูนย์คณะพระมหาไถ่ และงานด้านสังคมในนามมูลนิธคิ ณ ุ พ่อเรย์ ยามทีท่ ราบว่าท่านป่วยหนัก น�ำความทุกข์มาให้กบั ทุกคนทีอ่ ยูท่ พี่ ทั ยานี้ และใน ยามทีร่ วู้ า่ ท่านจากไป หลายคนอดทีห่ ลัง่ น�ำ้ ตาแห่งความโศกเศร้าไม่ได้ พ่อแพตตินเป็นผูช้ ายคนหนึง่ ทีพ่ ยายามท�ำงานของพระเจ้าในฐานะนักบวชของ คณะพระมหาไถ่ แม้ทา่ นจะมีความอ่อนแอบ้าง แต่หากจะมองถึงความรักต่อ ผูด้ อ้ ย โอกาส และการอุทศิ ตน ผมถือว่าท่านเป็นนักบุญคนหนึง่ ขอบคุณพระทีป่ ระทานวันเวลาทีใ่ ห้เราอยูร่ ว่ มแบ่งปันประสบการณ์ดๆี ร่วมกัน ผมจะคิดถึงพ่อแพตตินในค�ำภาวนาอยูเ่ สมอๆ คพ.วรวุฒิ สารพันธุ,์ C.Ss.R. สมาชิกคณะพระมหาไถ่ บ้านพัทยา (2006 – ปัจจุบัน) ...13...

พ่อแพต พ่อพระ

ผมมีโอกาสท�ำงานใกล้ชิดคุณพ่อแพตตินตั้งแต่ปลายปี พ.ศ. ๒๕๕๒ เมื่อคุณพ่อมอบหมายให้ ผมช่วยงานมูลนิธคิ ณ ุ พ่อเรย์ ท�ำให้ผมได้สมั ผัสถึงก้นบึง้ ในจิตใจของคุณพ่อแพตติน ทีเ่ ต็มเปีย่ มไปด้วย ความรักความเมตตาต่อเด็กๆ ต่อคนพิการ และผู้ทุกข์ยากทั้งหลาย คุณพ่อห่วงใยเรือ่ งความปลอดภัยของเด็ก อยากให้เด็กได้เรียนหนังสือเก่งๆ อยากให้เด็กทุกคน เป็นเด็กดีมอี นาคตทีส่ ดใส พ่อภูมใิ จทีค่ นพิการของอาชีวะเรียนจบแล้วมีงานท�ำแต่พอ่ ก็อยากให้ทกุ คน ได้ออกก�ำลังกายเป็นประจ�ำ อยากให้เด็กตาบอดเรียนจบแล้วเลีย้ งชีพตัวเองได้ อยากให้พอ่ แม่ผปู้ กครอง ของเด็กพิการไม่ตอ้ งกังวลกับชีวติ ในภายภาคหน้าของลูก คุณพ่อแพตตินจดบันทึกทุกอย่างลงในสมุด แบ่งปันแลกเปลี่ยนความคิดเห็น หลายอย่างมอบให้ผมไปท�ำและหลายอย่างพ่อลุยเอง เมื่อทีมบริหารของโรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ฯ เสนอคุณพ่อเรื่องการเปิดโรงเรียนสาขาที่ภาค ใต้ คุณพ่อแพตตินได้น�ำเรื่องไปปรึกษาผู้ใหญ่ของคณะ สุดท้ายคุณพ่อแพตตินเป็นผู้เสนอให้เปิด โรงเรียนที่จังหวัดหนองคาย คุณพ่อวิ่งเต้นทุกอย่างจนโครงการเป็นรูปเป็นร่างในวันนี้ คุณพ่อไป ปฐมนิเทศและสัมภาษณ์นักเรียนรุ่นแรกทุกคนด้วยตัวเองถึงแม้ว่าจะมีภารกิจมากมายเพียงใด นอกจากโครงการน้องใหม่อย่างหนองคายแล้ว คุณพ่อมีความตั้งใจให้หมู่บ้านเด็กคุณพ่อเรย์ เป็นบ้านที่อบอุ่นส�ำหรับเด็กๆ ที่จะเติบโตเป็นคนดีของสังคม อยากให้ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก (Day Care) เป็นที่ส�ำหรับเด็กที่ไม่มีโอกาสเข้าเรียนหนังสือ อยากให้มีห้องออกก�ำลังกายและสถานที่สาธิตสภาพ แวดล้อมทางกายภาพและเครื่องใช้สำ� หรับคนพิการ อยากให้งานภาคสนามของมูลนิธิคุณพ่อเรย์เป็น เครือข่ายการท�ำงานด้านเด็กที่ช่วยให้เด็กรอดพ้นจากการถูกเอารัดเอาเปรียบ คุณพ่อแพตตินคือพ่อผู้รักและห่วงใยลูกเสมอเหมือนกันทุกคน คุณพ่อเป็นพ่อพระผู้เป็นแบบ อย่างแห่งความดีงาม เป็นคุณพ่อทีส่ ภุ าพ สมถะ และเสียสละ ผมไม่พบแม้แต่ครัง้ เดียวทีค่ ณ ุ พ่อจะโกรธ หรือดุว่าใคร คุณพ่อเป็นสุภาพบุรุษที่น่ารัก “หล่อ” และแข็งแรง ไม่มีใครเชื่อว่าคุณพ่อต้องล้มป่วยลง อย่างกะทันหัน… วันแรกที่คุณพ่อเข้าโรงพยาบาล พ่อบอกว่าไม่อยากไปกรุงเทพฯ อยากอยู่หนองคาย... เมื่อคุณ พ่อตรวจร่างกายที่พัทยา สุดท้ายพ่อบอกว่าตัดสินใจจะไปรักษาตัวที่สหรัฐ... แต่ดูเหมือนว่าจิตใจและ ความรูส้ กึ ทีแ่ ท้จริง คุณพ่อห่วงเด็กๆ ห่วงงาน และอยากอยูท่ พี่ ทั ยามากกว่า “...ยกแขนไม่ได้กไ็ ม่เป็นไร นะ ยังเดินไปเยี่ยมลูกๆ ได้....” พ่อบอก วันที่พ่อได้ตั๋วไปสหรัฐฯผมอยู่ที่เชียงใหม่ ปกติผมไม่ค่อยจะคุยอะไรกับพ่อนักนอกจากเรื่อง งาน แต่วันนัน้ ผมอยากคุย อยากเจอ อยากให้ก�ำลังใจพ่อ เราโทรศัพท์คยุ กัน “...เรื่องงานพ่อไม่ตอ้ งห่วง ผมจะท�ำให้ดีที่สุด — I’m sure you will… ให้พ่อเดินทางปลอดภัย หายเร็วๆ แล้วพบกันที่พัทยา — Thank you, God Bless….” พ่อแพต พ่อพระของเราตลอดนิรันดร

...14...

สุภรธรรม มงคลสวัสดิ์.... ตัวแทนลูกๆ มูลนิธิคุณพ่อเรย์

by Fr. Michael Shea, C.Ss.R. (Article from The Redemptorists/Denver Province Volume 3 Issue 5 September/October 2010)

The history of the Vice Province– now about to become the Province– of

Thailand is a proud story of rugged young men chosen from the St. Louis and Oakland Provinces and the Vice Province of New Orleans. In the Nongkhai monastery, as one walks into chapel, the portraits of these heroes nearly fill up one wall. These are pictures of men who guided Thailand and gave it such firm foundations. Bishop Duhart, Rog Godbout, Tom Griffith, Bro. Cornelius just to name a few, all came to Thailand to do great and unbelievable things. Those men depicted on that wall are all dead. I want to write a bit about a confrere who is still with us: Fr. Larry Patin.

Fr. Larry and his six brothers–Bros. Leo, Andy, Gene and Gerry, and John Spielmaker, whom Andrew and Regina Patin took in and raised– are from that miraculous street in Grand Rapids, MI: Page Street. Page Street was the street of Redemptorist priests and brothers. The famous Miller family came from Grand Rapids, as did the Bouchers, Nugents and many, many others.

Larry’s parents, Andrew and Regina, are Redemptorist Oblates. I was with Larry for years before finding out this fact, purely by accident. The Patin brothers also have a sister Regina, the youngest in the family. Regina and her husband Larry, as well as their two sons Jacob and Matthew, are very supportive of the older brothers.

...15...

Larry was and is a real leader.

He doesn’t always wait for people to follow.

Fr. Larry went to Kirkwood in 1951. I went in 1952. I followed Larry through Kirkwood to Novitiate in De Soto, MO, on to Oconomowoc, WI, and finally joined him in Thailand. Larry left for Thailand in June 1965, and I arrived in February 1966.

Larry was and is a real leader. He doesn’t always wait for people to follow. We met in Thailand and were stationed together in 1967, when the Communist insurgency was heating up and the Indochina war was consuming lives and land in Southeast Asia. Larry was the best student ever to graduate from the Baptist Thai Language School, and was the most fluent of all the foreign missionaries in Thailand. Larry was first stationed in Bahn Dung, about 80 kilometers west of Bishop Duhart’s grubby little hovel in Udonthani. Our first Vice Provincial was Fr. Wil Lowery, now is his 80s but to this day still working with Lao refugees throughout the Midwest and south of the U.S.A. Bahn Dung looked like a frontier town in the old days of the West. It was made up of old wooden houses, dusty streets, dirty stores and a police station. There, Bishop Duhart told Larry to find funds and build a church. Bro. Cornelius was there to do the building. Just as the church was finished, Larry was stationed in the minor seminary at Sriracha on the Gulf of Thailand. This transfer nearly broke Larry’s heart. He loved the northeast, with its utterly poor but simple and friendly folk. Larry grimly did his duty in Sriracha. In 1974, he was transferred to the leper colonies around Khon Kaen, back in the northeast. This was the toughest appointment one could get, physically and mentally.

I could nearly fill a book with stories Larry told in those days. Thank God Larry has a great sense of humor, because he needed it. But typical Larry, he settled down to do the work. He purchased books about leprosy, to the point he knew more about the disease than did the doctors. The lepers were not an easy group to work for: they were uncooperative, jealous and ungrateful. Larry overcame these problems, and worked hard to get medicine in from Holland and else

...16...

around 1980, Larry was transferred to a parish just outside of Bangkok, called “Soi 101” by the freres. He took over from Fr. Tom Griffith and in 1984, Larry returned to Nongkhai as Novice Master and Pastor. For six years, Larry taught and gave spiritual direction to the Novices.

Larry is a real expert on St. Alphonsus, his writings and spirituality. He is very knowledgeable of the history of the early days of the Redemptorists, both in Europe and the United States. He showed himself as a real leader and motivator of young men. Larry later wound up in Bangkok at our bustling Holy Redeemer Parish, as Pastor and Superior. He was happy living on the banks of the Mekong River in Viengkhuk. He did not want the job in Bangkok, but took it in obedience. It was there in his three years as Pastor that he learned how to lift weights. Larry always had a thyroid disease and high cholesterol, so he suddenly bulked up and was an avid lifter, until his present shoulder problem.

After nearly three years in Bangkok, Larry returned to serve in the honpisai area along the Mekong River for years, and then on to the Thabo area, where he worked in the Nam Som mountains in a desperately poor village. We were together again, and power walked and lifted weights and drank Heineken beer! Larry settled in happily, and he was once again enjoying the simple life of upcountry Thailand.

But then again, obedience called. Not only was Larry elected to the EVPC, the OVPC and again to the EVPC. These appointments as Consulter brought out Larry’s leadership skills, and his ability to cut to the chase and simplify things.

He did not suffer fools gladly. He was straightforward and blunt when it came to clarifying issues and coming to a decision. At the time of this writing, Larry is still a member of the EVPC. During that time, Fr. Philip Banjong Chaiyara was Superior and Director of the Redemptorist Center in Pattaya, having had taken up the reins from the fallen Fr. Ray Brennan. Philip was suddenly made bishop of Ubolratchathani, and a frantic search went for a leader and animator. Larry was talked out of Thabo, and made his move to Pattaya.

...17...

Pattaya was, to put it bluntly, in real trouble. The local bishop, despite approaching retirement, decided to take over the orphanage, St. Nicholas Church and School for the Deaf. Larry and Bro. Denis fought a great fight, but the bishop prevailed. Rather than sit in smoldering anger or depression, the team at Pattaya, under Larry’s direction, began setting up homes for orphaned children, now known as Father Ray Village. New drop-in centers for children and teens in the sin city of Pattaya were opened. The home for street kids became the best in the country. The School for the Handicapped was extended to take in a school the Redemptorists will build in Nongkhai. Larry was everywhere; after a morning of prayer and a trip to the gym to pump iron, Larry was off. He absolutely loved the kids and his work.

This past November, Larry was in Nongkhai to direct the budding new handicapped school of 17 students, who are temporarily staying at the Novitiate building (The Novitiate has been moved to the Philippines to serve Novices all over Southeast Asia). The Redemptorists have land, and Larry was getting ready to put fill dirt on the property. The next morning, Larry had a seizure that threw his shoulders out of the socket. He is recuperating at St. Clement Health Care Center in Liguori, MO. People from all over Thailand are praying for him to recover and return. His presence is sorely missed, and his work is still not done. Please join us in prayer for Larry. God broke the mold when he made him.

The Following Events: · On January 6, 2010 Larry Patin lefted Thailand to USA for critical diagnosis and treatment · Later on He was diagnosed at the last stage of brain cancer · February 2011 Father Apisit visited him and found he had difficulties in speech but still good in memory.

...18...

路 March 2011 Father Somphong Tewtrakul (vice-provincial) and Father Phaiboon Udomdej visited him. His condition was stabilized. 路 October 2011 Khun Jai, Pattaya Community Secretary, visited him as he began to lose his memory. 路 January 8, 2011 After special Chinese Meal Table treat to all children and handicapped under Father Ray Foundation. Pattaya Community got phone call from Fr. Micheal Shea informed by Bro.Eugene that Fr.Larry Patin passed away for 4 hours ago.

...19...

...20...

...21...

พ่อแพตติน ที่ผมรู้จัก (A Tribute)

โดย คพ. ไมเคิ้ล เช, C.Ss.R. แปลและเรียบเรียงใหม่ โดย คพ.วรวุฒิ สารพันธุ์, C.Ss.R

อีกไม่นาน คณะพระมหาไถ่ในประเทศไทยก็เปลี่ยนจาก “กิ่งแขวง (ขึ้นกับแขวง เดนเวอร์ สหรัฐอเมริกา) เป็น “แขวงแห่งประเทศไทย” สิ่งนี้จะเป็นไปไม่ได้หากไม่มี บรรดามิสชั่นนารีที่ข้ามน�้ำข้ามทะเลมาจากที่ต่างๆของประเทศสหรัฐอเมริกา อย่างแขวง เซนต์หลุยส์ แขวงโอ๊ตแลนด์ และกิ่งแขวงนิวออร์ลีน หากเราเดินผ่านฝาผนังที่อยู่หน้า วัดน้อย ทีบ่ า้ นของคณะทีห่ นองคาย เราก็จะเห็นรูปทีแ่ ขวนอยูเ่ กือบเต็มฝาผนังนัน้ เป็นรูป ของบรรดาสมาชิกที่เป็นผู้วางรากฐานของงานแพร่ธรรม อาทิเช่น พระคุณเจ้าดูฮาร์ต คพ.โรเจอร์ก๊อตเบ้าต์ คพ.ทอม กริฟฟิต บราเดอร์คอร์นี่ ฯลฯ แม้พวกท่านเหล่านี้ได้สิ้น ชีวติ ไปแล้ว แต่เราคงไม่อาจจะลืมสิง่ ดีงามทีท่ า่ นได้อทุ ศิ แด่พระศาสนจักรในประเทศไทย และผมเองก็อยากจะเขียนเรือ่ งราวของสมาชิกท่านหนึง่ ทีย่ งั มีชวี ติ อยูก่ บั เราและยังประกอบ คุณงามความดีมากมาย ท่านคือ คุณพ่อลอร์เร็นต์ แพตติน พ่อแพตติน มีพนี่ อ้ งทัง้ หมดหกคน ประกอบไปด้วย บราเดอร์ลโี อ แอนดี้ จีน เจอร์ รี่ และ จอห์น สเปิร์ลเมคเกอร์ บิดามารดาของท่านชื่อแอนดรูและเรจีนา แพตติน ท่าน ทั้งสองดูแลครอบครัวและเลี้ยงบรรดาลูกๆจากเขตแกรน แรพิดส์ รัฐมิชิแกน เพจ-สตรีท ถนนนี้เองขึ้นชื่อว่าเป็น “ถนนแห่งบรรดาคุณพ่อและบราเดอร์คณะพระมหาไถ่” ตระกูล ที่มีชื่อเสียงก็มีบ้านอยู่แถวถนนนี้ อาทิเช่น ตระกูลมิลเลอร์ บูชเชอร์ นูเจ้นต์ ฯลฯ บิดา มารดาของ พ่อแพตตินเป็นอ็อฟเลต์ของคณะฯ หรือเป็นฆาราวาสผู้อุทิศตนช่วยงานแพร่ ธรรมของคณะพระมหาไถ่ แม้ผมจะเป็นเพือ่ นพ่อแพตตินอยูห่ ลายปี ผมคิดเสมอว่าตระกูล นี้จะมีแต่เด็กผู้ชาย จนผมได้เจอเรจีนา น้องสาวคนสุดท้องของบ้าน ต่อมาเธอได้แต่งงาน กับสามีทมี่ ชี อื่ ว่าแลรี่ ทัง้ สองมีลกู ๆทีน่ า่ รักและให้การสนับสนุนคณะพระมหาไถ่อยูเ่ รือ่ ย มา คือเจคอบและแมธธิว ...22...

พ่อแพตตินเข้าบ้านเณรเล็กที่เคิร์ควูดในปี ค.ศ.1951 ส่วนผมไปในปี 1952 แล้ว ผมก็ตามพ่อแพตตินเข้าบ้านเณรกลาง (นวกชน) ที่ เด โซโต รัฐมิสซูรี่ แล้วไปต่อที่บ้าน เณรใหญ่ ทีโ่ อโคโนโมวอค รัฐวิสคอนซิน แล้วผมก็ได้ตดิ ตามพ่อแพตตินอีกครัง้ หนึง่ พ่อ แพตตินออกจากสหรัฐฯเพื่อเดินทางมาประเทศไทยในเดือนมิถุนายน ค.ศ.1965 และผม เดินทางถึงประเทศไทยในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ.1966 พ่อแพตตินและผมพบกันทีป่ ระเทศไทยในปี ค.ศ.1967ในบรรยากาศแห่งภัยคุกคาม ของลัทธิคอมมิวนิสต์และในขณะทีก่ ลิน่ ไอสงครามแห่งคาบสมุทรอินโดจีนยังคุกครุน่ ตัว พ่อแพตตินเรียนภาษาไทยเก่งเป็นทีห่ นึง่ ในบรรดาพวกเรา เหล่ามิสชัน่ นารีหนุม่ ทีเ่ รียนอยู่ โรงเรียนสอนภาษาไทยแบ็ปติส ผมคิดว่าพ่อแพตตินเป็นผู้นำ� อย่างแท้จริง แม้ท่านจะไม่ ค่อยรอให้คนอื่นๆตามท่านก็ตาม ภาระกิจแรกที่ท่านได้รับคือรับผิดชอบวัดที่บ้านดุง ซึ่ง อยูห่ า่ งจากส�ำนักมิสซังของพระคุณเจ้าดูฮาร์ตทีอ่ ดุ รธานีประมาณแปดสิบกิโลเมตร เรามีเจ้า คณะคนแรกคือคุณพ่อวิล เลาเวอรี่ นับแต่ยุคปีแปดศูนย์ถึงทุกวันนี้ คณะพระมหาไถ่ยังคง ดูแลบรรดา ผู้อพยพชาวลาว ปัจจุบันพวกเขาอพยพไปอยู่แถบตะวันตกกลาง และทางใต้ ของอเมริกา ในสมัยนัน้ ทีบ่ า้ นดุงเป็นเสมือนบ้านป่าเมืองเถือ่ นของชาวตะวันตก บ้านแต่ละหลังท�ำ ด้วยไม้ ทุกอย่างดูเก่าไปหมดไม่เว้นแม้แต่รา้ นขายของและสถานีต้ ำ� รวจ พระคุณเจ้าดูฮาร์ต ...23...

ผมรูส้ กึ ว่าพ่อแพตตินกลับมีชวี ติ ชีวาอีกครัง้ หนึง่ ด้วยวิถชี วี ติ เรียบง่ายใน เขตอีสาน แต่ท่านกลับได้รับหน้าที่ส�ำคัญๆในคณะฯมากมายอาทิเช่น เป็นที่ ปรึกษาของคณะ สัง่ ให้พอ่ แพตตินสร้างวัดทีน่ นั้ โดยให้มอื ดีอย่างบราเดอร์คอร์นเี่ ป็นผูช้ ว่ ย ทันทีทสี่ ร้างวัด แล้วเสร็จ พ่อแพตตินถูกย้ายไปเป็นอธิการเณรทีบ่ า้ นเณรของคณะทีอ่ �ำเภอศรีราชา จังหวัด ชลบุรี แม้พอ่ แพตตินจะผิดหวังในค�ำสัง่ นี้ เพราะท่านรักท้องถิน่ อีสานมาก แต่ทา่ นก็ปฏิบตั ิ ตามด้วยความนบนอบ ในปีค.ศ. 1974 ท่านถูกย้ายไปดูแลคนป่วยเป็นโรคเรือ้ นในเขตจังหวัด ขอนแก่น นับเป็นงานทีไ่ ม่งา่ ยและท้าทายทีต่ อ้ งอาศัยแรงกายและพลังใจเป็นอย่างยิง่ หากจะเล่าเรือ่ งราวต่างๆ ของพ่อแพตติน ผมคงสามารถเขียนได้เป็นเล่มๆ เพราะท่าน ได้แบ่งปันเรือ่ งราวต่างๆมากมายให้กบั ผม ตัวพ่อแพตตินเองเป็นคนมีอารมณ์ขนั เพราะท่าน เองก็ชอบเรือ่ งตลกปกฮา ในทางกลับกัน ท่านเป็นคนท�ำอะไรจริงๆจังๆอยูเ่ สมอ ขณะนีท้ า่ น ได้ดแู ลคนป่วยโรคเรือ้ ในเขตอีสาน ท่านก็ไปซือ้ หนังสือ ท�ำการบ้าน อ่านศึกษาเกีย่ วกับโรค เรือ้ นเพือ่ รักษาพวกเขา หลายครัง้ ทีพ่ อ่ แพตตินรูเ้ รือ่ งโรคดีกว่าบรรดาหมอสมัยนัน้ บางครัง้ เหล่าผูป้ ว่ ยก็ทำ� ตัวไม่นา่ รัก ไม่เชือ่ ฟัง ไม่ยอมรักษาตน บ้างขีอ้ จิ ฉาและไม่รคู้ ณ ุ พ่อแพตติน หาได้ละทิง้ พวกเขาไม่ ท่านสัง่ ยารักษาโรคมาจากประเทศฮอลแลนด์เลยทีเดียวเพือ่ พวกเขา ประมาณในปี ค.ศ. 1980 พ่อแพตตินรับงานใหม่ในฐานะเจ้าวัดราชินแี ห่งสันติสขุ หรือ ทีร่ จู้ กั กันดีในนาม “วัดซอยร้อยหนึง่ ” ท่านรับงานต่อจาก คพ.ทอม กริฟฟิต และในปี ค.ศ.

1984 ท่านกลับสู่แดนถิ่นอีสานในฐานะนวกจารย์และเจ้าวัดนักบุญอัลฟอนโซ จังหวัด หนองคาย เป็นเวลาหกปีทที่ า่ นสอนอบรมและเป็นผูแ้ นะน�ำวิญญาณให้เหล่าสามเณรนวกชน ของคณะพระมหาไถ่ ตัวท่านเองเป็นผูเ้ ชีย่ วชาญเกีย่ วกับประวัตขิ องนักบุญอัลฟอนโซ บิดา ของคณะพระมหาไถ่ ท่านยังเป็นนักประวัตศิ าสตร์ของคณะฯ ท่านเป็นผูน้ ำ� และผูใ้ ห้ แรง บันดาลใจแก่คนทัว่ ไป ต่อมาท่านรับต�ำแหน่งอธิการและเจ้าวัดพระมหาไถ่ กรุงเทพฯ อีกครัง้ ...24...

ทีท่ า่ นไม่ยากจะรับงานทีก่ รุงเทพฯ เพราะท่านชอบชีวติ ริมฝัง่ โขงทีบ่ า้ นเวียงคุกมากกว่า เป็น เวลาสามปีทที่ า่ นดูแลสัตบุรษุ ทีว่ ดั พระมหาไถ่ ทีน่ เี่ องท่านเรียนรูก้ ารออกก�ำลังกายเพาะกล้าม ในแบบต่างๆ แม้ทา่ นมีโรคประจ�ำตัวคือมีคอเลสเตอรอลสูงและปัญหาทีต่ อ่ มไทรอยด์ ท่าน ก็พยายามออกก�ำลังกายโดยการเพาะกล้ามอยูเ่ สมอ นีอ่ าจจะเป็นเหตุให้ทา่ นมีปญ ั หาทีไ่ หล่ ภายหลังแต่ภายหลัง... ต่อมาพ่อแพตตินกลับมารับงานทีอ่ �ำเภอโพนพิสยั ท่านท�ำงานอยูห่ ลายปีทเี ดียว จาก นัน้ ท่านรับงานทีอ่ ำ� เภอท่าบ่อ ท่านท�ำงานอภิบาลกับชาวบ้านผูย้ ากไร้ทเี่ ขตภูเขาของอ�ำเภอ น�้ำโสม ผมกับพ่อแพตตินได้ร่วมงานด้วยกันอีกครั้งหนึ่ง เราใช้ชีวิตราวเป็นก๊วนเดียว เรา เป็นคู่หูเพาะกายด้วยกัน ชนแก้วเบียร์กันบ่อยๆ ผมรู้สึกว่าพ่อแพตตินกลับมีชีวิตชีวาอีก ครั้งหนึ่ง ด้วยวิถีชีวิตเรียบง่ายในเขตอีสาน แต่ท่านกลับได้รับหน้าที่ส�ำคัญๆในคณะฯ มากมายอาทิเช่น เป็นทีป่ รึกษาของคณะ เป็นรองเจ้าคณะ ในฐานะเป็นทีป่ รึกษาของเจ้าคณะฯ พ่อแพตติน จ�ำต้องอาศัยทักษะของภาวะผูน้ �ำ อาทิเช่น การอธิบายเรือ่ งยากๆเป็นเรือ่ งง่ายๆ ท่านชอบการแก้ปัญหาที่คาราคาซังโดยให้มีการตัดสินใจอย่างเร่งด่วน และแล้วก็ถึงจุด เปลี่ยนครั้งใหญ่ในชีวิตของท่าน คพ.บรรจง ไชยราซึ่งดูแลงานด้านสังคมของคณะพระ มหาไถ่ที่พัทยาต่อจากคุณพ่อเรย์แบรนนัน ได้ถูกมอบหมายให้เป็นพระสังฆราชดูแล สังฆมณฑลอุบลราชธานี ต่อจากพระสังฆราชบุญลืน่ หมัน้ ทรัพย์ ทางผูใ้ หญ่ถงึ มอบภาระ ใหญ่นใี้ ห้พอ่ แพตติน ท่านจ�ำต้องย้ายจากท่าบ่อ มาประจ�ำทีพ่ ทั ยาในฐานะอธิการและผูด้ แู ล งานสังคมต่างๆที่พัทยา ...25...

“ใจจริง ทั้งชีวิตของพ่ออยู่ที่ประเทศไทย พ่ออยากจะตายในประเทศไทย” ทีพ่ ทั ยานีเ้ อง พ่อแพตตินต้องแก้ปญ ั หาต่างๆ และแม้จะมีอปุ สรรคมากมาย พ่อแพต ติน และสมาชิกของคณะก็พยายามฝันฝ่าได้เสมอๆ พ่อแพตตินด�ำรงต�ำแหน่งอธิการบ้านและประธานของมูลนิธิคุณพ่อเรย์ ได้ริเริ่ม โครงการใหม่ๆเพื่อเด็กด้อยโอกาสในสมัยของท่าน ท่านได้เปิดบ้านส�ำหรับเด็กก�ำพร้าใน นามหมู่บ้านเด็กคุณพ่อเรย์ ได้เปิดศูนย์พัฒนาเด็กเล็กพระมหาไถ่เป็นโรงเรียนวันละห้า บาทส�ำหรับเด็กด้อยโอกาสในเขตสลัม ได้ย้ายบ้านแรกรับส�ำหรับเด็กเร่ร่อนไปที่ใหม่ ได้ จัดตัง้ หน่วยงานพิทกั ษ์สทิ ธิเด็กและระบบงานดูแลด้านสวัสดิภาพเด็กอย่างเป็นทางการ ได้ อนุญาตให้บรรดาผู้ปกครองเด็กพิเศษ (ออติสติก ดาวซินโดรม ซีพี ฯลฯ) มาใช้ห้องใน บริเวณศูนย์พระมหาไถ่ เป็น “ห้องกระตุน้ พัฒนาการเด็ก” ได้รเิ ริม่ โครงการขยายโรงเรียน อาชีวพระมหาไถ่ (เพือ่ คนพิการแขนขา) ในเขตจังหวัดหนองคาย ได้สนับสนุนให้โรงเรียน สอนคนตาบอด พระมหาไถ่พัทยา ขยายหลักสูตรอาชีพให้คนตาบอด แม้จะท�ำงานต่างๆ มากมาย ท่านก็ยังหาเวลาออกก�ำลังกายและดูแลสุขภาพของตัวเองอยู่เสมอ แต่ที่พัทยานี้ พ่อแพตตินมีความสุขมากเมื่อได้อยู่กับลูกๆ เด็กๆ ผู้ด้อยโอกาสของท่าน คุณพ่อแพตตินจ�ำต้องเดินทางไปจังหวัดหนองคายอยูบ่ อ่ ยๆ เพือ่ ไปพูดคุยกับคุณพ่อ ประสิทธิ์ ตรงสหพงษ์ ซึ่งเป็นอธิการบ้านหนองคาย ถึงความเป็นไปได้ของการจัดตั้ง โรงเรียนเพื่อคนพิการ และหาแนวทางความร่วมมือกันของทั้งสองบ้าน อนิจจาในคืนวัน ที่ 6 พฤศจิกายน ปีทแี่ ล้ว (2009) ขณะทีค่ ณ ุ พ่อแพตไปเยีย่ มบรรดาอาจารย์และลูกๆคนพิการ พ่อแพตตินได้ล้มลงในตอนกลางคืน และถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลที่หนองคายนั่นเอง ...26...

ต่อมาอาการของพ่อแพตตินดีขึ้น แต่ทรงตัว เพราะสาเหตุของการล้มลงในวันนั้น คือ มะเร็งในสมองในระยะสุดท้าย ตอนนี้ท่านได้เดินทางกลับไปรักษาตัวที่บ้านเกิดคือ ประเทศสหรัฐอเมริกา จ�ำได้ว่าก่อนไป ท่านได้พูดกับสมาชิกที่พัทยาว่า “ใจจริง ทั้งชีวิต ของพ่ออยู่ที่ประเทศไทย พ่ออยากจะตายในประเทศไทย” ใครจะรูว้ า่ พระจะเรียกพ่อแพต ตินไปเร็วขนาดนี้ ในคืนวันที่ 8 มกราคม ค.ศ. 2011 ซึ่งเป็นคืนฉลองวันเด็กแห่งชาติ ปีนี้เราได้ความ อนุเคราะห์จากเลี้ยงอาหารแบบโต๊ะจีนโดยคณะเซอร์จากโรงเรียนเซนต์โยแซฟ ระยอง เป็นเจ้าภาพ ในขณะที่บรรดาเด็กๆและคนพิการในมูลนิธิคุณพ่อเรย์ก็ก�ำลังมีความสุข เรา ได้แจ้งข่าวว่าพ่อแพตตินเสียชีวิตเมื่อประมาณสี่ชั่วโมงที่แล้ว ทุกครั้งที่เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับพ่อแพตติน ทุกคนมักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า จริงหรือ เป็นไปได้หรือ เพราะพ่อแพตตินดูแข็งแรงและเป็นคนเปี่ยมไปด้วยพลังอยู่เสมอ นี่แหละคือสัจธรรมของชีวิต นี่แหละคือวิธีทางของพระเจ้า เพราะเราไม่สามารถรู้ถึงวัน และเวลาของเราได้เลย หากแต่เราเพียงสามารถพินจิ พิจารณาถึงชีวติ ณ ปัจจุบนั นีไ้ ด้วา่ เรา อยู่จุดไหนแล้ว เรามีชีวิตอย่างไร้ค่าเพียงเพื่ออยู่เพื่อตนเอง หรือเราเลือกที่จะมีชีวิตอย่าง มีคุณค่าเพื่อคนอื่นๆ อย่างเช่น คุณพ่อลอร์เร็นต์ แพตติน ที่ผมรู้จัก. ...39...

โดย ปทุม สุขเกิด (ใจ) ... ผู้เฝ้าติดตามการเดินทางของคุณพ่อแพตติน

บันทึกการเจ็บป่วยของ คุณพ่อลอว์เร็นส์ แพตติน ระหว่างวันที่ 6 – 15 ธ.ค. 52 5 ธ.ค. 52 คุณพ่อเดินทางไปหนองคายเพื่อไปดูงานโรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ ที่ หนองคาย 6 ธ.ค. 52 ไปเดินออกก�ำลังกายกับคุณพ่อเช ทีส่ วนสาธารณะทีห่ นองคาย กลับบ้าน ทานอาหาร และดื่มเบียร์กับพ่อเช พอตอนกลางคืนมีอาการปวดที่หัวไหล่ทั้งคืนโดยไม่ ทราบสาเหตุ 7 ธ.ค. 52 ตอนเช้า คุณพ่อแพตมีอาการปวดแขนมาก ซึ่งอาการยกแขนไม่ขึ้น พยายามแต่งตัวใส่เสื้อผ้าซึ่งใช้เวลาเกือบ 1 ชั่วโมงได้ออกมาจากห้องพักที่บ้านนวก หนองคาย และได้แจ้งให้พ่อเชทราบว่าไม่ค่อยสบายซึ่งอาการในขณะนั้น คุณพ่อมีอาการ เวียนหัว และพูดช้า ไม่จบประโยค แต่เป็นเวลาช่วงสั้น พ่อเชได้พาไปโรงพยาบาล วัฒนา การแพทย์ สาขาหนองคาย คุณหมอเจาะเลือดและให้ นอนพักที่โรงพยาบาล 1 คืนเพื่อหา สาเหตุ ในระหว่างทีอ่ ยูท่ โี่ รงพยาบาล คุณพ่อได้โทรศัพท์มาหาใจ ตอน 11.00 น. ว่าอยูโ่ รง พยาบาลมีอาการเจ็บไหล่ไม่ทราบสาเหตุ ซึง่ ตอนคุณพ่อพูดก็เหมือนคนปกติ แต่พดู ช้า และ มีอาการหงุดหงิดมากกับอาการปวดอย่างรุนแรง ที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่คุณพ่อสามารถ ...40...

จดจ�ำทุกสิ่งได้ดี ซึ่งตรงกันข้ามกับข้อมูลที่ได้รับจาก บร.เดนิสตอน 7.50 น. ว่าพ่อ จ�ำอะไรไม่ได้ หรืออาจจะเป็นชั่วขณะ 8 ธ.ค. 52 คุณพ่อโทรมาหาใจตอนเช้า บอกว่าก�ำลังรอรถมารับพาไป รพ. อุดรฯ ซึ่งมีอุปกรณ์และมีทีมแพทย์ที่มีความช�ำนาญเฉพาะทางกว่า แพทย์ได้ดูใบ ส่งตัวผลการรักษา การเจาะเลือดจาก รพ. ทีห่ นองคาย พ่อมีอาการปวดไหล่มาก แต่ ก็มคี วามสุข และก�ำลังใจดี กับการทีม่ เี ด็กๆ ทีค่ ณ ุ พ่อให้การอุปการะมาคอยดูแลอยู่ ที่โรงพยาบาล และมีชาวบ้านที่คุณพ่อเคยท�ำงานด้วยระหว่างที่พ่ออยู่ที่อุดรฯและ หนองคายมาเยี่ยม 9 ธ.ค. 52 คุณหมอได้เจาะเลือดคุณพ่อ ซึ่งผลการตรวจมีค่าของเลือดอยู่ หนึ่งตัวเรียกว่า CPK สูงถึง 15505 ซึ่งค่าปกติ ผู้ชายจะอยู่ที่ประมาณ 55-170 ส่วน ผลการเจาะเลือดในส่วนอื่นๆ ก็โอเคหมด ซึ่งอยู่ในการดูแลของแพทย์ 10 ธ.ค. 52 คุณหมอก็เจาะเลือดคุณพ่ออีก ซึ่งมีบางตัวค่าสูงกว่าปกตินิด หน่อยแต่อยู่ในความดูแล อย่างไรก็ตามค่า CPK ขึ้นสูงกว่าเดิม จาก 15505 เป็น 15956 ซึง่ คุณพ่อก็ได้โทรมาบอกใจให้ทราบและหมอก�ำลังสงสัยว่าจะเป็นยาทีค่ ณ ุ พ่อกินเป็นประจ�ำเพือ่ ควบคุมไขมันหรือไม่ ซึง่ คุณหมอให้คณ ุ พ่องด และงดการดืม่ ...41...

แอลกอฮอล์ คุณพ่อก็มีก�ำลังใจดี แต่ไม่สบายใจที่ไม่สามารถท�ำอะไรได้เหมือนที่ผ่านมา เนื่องจากปวดแขนมากโดยเฉพาะแขนด้านซ้าย 11 ธ.ค. 52 คุณหมอสั่งเจาะเลือดอีก 2 ตัว คือ ค่า CPK ซึ่งผลการตรวจค่า CPK ลดลงจาก 15956 เป็น 8113 ซึ่งก็ยังสูงมากอยู่ และหมอสั่งตรวจ ESR ซึ่งผลการตรวจสูง กว่าเกณฑ์ปกติซึ่งผู้ชายอยู่ประมาณ 0-15 แต่ผลการตรวจคุณพ่อออกมาที่ 58 ในระหว่าง นี้คนไข้ก็เริ่มเป็นกังวล แต่ก�ำลังใจก็ยังดีอยู่ ซึ่งในระหว่างนี้ทางที่พัทยาโดยคุณพ่อเอ็มก็ ได้มกี ารประชุมเพือ่ เตรียมการส�ำหรับรับคุณพ่อกลับรับการรักษา อาจจะเป็นทีพ่ ทั ยา หรือ ที่กรุงเทพฯ ซึ่งจะดูความสะดวกและความเหมาะสมต่อไป 13 ธ.ค. 52 ผลเจาะเลือดค่า CPK จาก 8113 เหลือ 1565 ซึ่งแพทย์ได้ลงความเห็น ว่าเป็นผลมาจากยาที่คุณพ่อกิน “Lipitor” ในระหว่างนี้คุณพ่อมีก�ำลังใจดี และเตรียมตัวจะ กลับพัทยา 15 ธ.ค. 52 คุณหมอได้เจาะเลือดอีกครัง้ ซึง่ ผลเจาะเลือด ค่า CPK จาก 1565 เหลือ 475 ในระหว่างนีก้ ไ็ ด้สำ� รองทีน่ งั่ ให้คณ ุ พ่อและผูต้ ดิ ตามเดินทางกลับในวันที่ 16 ธ.ค. 52 โดย สรุปคุณหมอวินจิ ฉัยโรคคุณพ่อว่า 1.Rhabdomyolysis 2. Pneumonia 3. Frozen Shoulder

บันทึกติดตามการรักษาคุณพ่อแพตติน วันที่ 16 ธ.ค. 52 - ปัจจุบัน

16 ธ.ค. 52 คุณพ่อเดินทางโดยสายการบินไทย พร้อมกับ คุณแก้ว ลูกศิษย์ คุณพ่อถึง สนามบินสุวรรณภูมติ อนเทีย่ ง โดยมีใจ กับตูนส์ไปรับทีส่ นามบิน และเดินทางกลับบ้าน ระหว่างเดินทางกลับ ดิฉนั สังเกตเห็นว่า คุณพ่อมีความกังวล หน้าตาไม่คอ่ ยดีเท่าไร พูดช้า และจากการสนทนา คุณพ่อพูดซ�ำ้ เรือ่ งเดิมแต่ไม่มาก ซึง่ ผิดกับคุณพ่อแพตคนเดิม หลังเดิน ทางกลับ คุณพ่อได้นงั่ พักและเรียกใจกับ พีส่ มรักษ์เข้าไปพบและบอกว่า คุณพ่อตอนนีไ้ ม่ เหมือนเดิมเหมือนคนพิการทีย่ งั ช่วยตัวเองไม่ได้ และต้องการความช่วยเหลือ พีส่ มรักษ์กบั ...42...

ใจก็ยนิ ดีทจี่ ะช่วยคุณพ่อแล้วแต่คณ ุ พ่อเห็นสมควร โดยคุณพ่อได้แบ่งหน้าทีใ่ ห้ชว่ ยเหลือคุณ พ่อตามความเหมาะสม ซึง่ คุณพ่อก็รสู้ กึ สบายใจขึน้ จากอาการเจ็บของคุณพ่อ สังเกตว่าพ่อ ยกแขนได้แค่เหนือระดับเอวนิดหน่อยเท่านั้น และตามล�ำตัวและแขนมีรอยเขียวคล�้ำมาก ซึ่งถามพ่อ พ่อบอกว่าไม่ทราบที่ล�ำตัว แต่ทแี่ ขนอาจจะเป็นจากการเจาะเลือด อย่างไรก็ตาม พ่อบอกว่าตอนอยูโ่ รงพยาบาลมีชาวบ้านมานวดให้ ซึง่ รอยเขียวช�ำ้ น่าจะมาจากการนวด 17 ธ.ค. 52 ในระหว่างทีค่ ณ ุ พ่อพักอยูบ่ า้ น คุณพ่อไม่ตอ้ งการไปพบหมอ ซึง่ คุณพ่อ ต้องการรอให้อาการปวดที่ไหล่หายเอง ซึ่งยังมีอาการปวดค่อนข้างมาก ใจก็ได้พูดให้คุณ พ่อเข้าใจว่าถ้าคุณพ่อไม่ไป ท�ำกายภาพบ�ำบัด คุณพ่อจะยกแขนไม่ได้ตลอดไปถ้าเส้นยึด ใน ระหว่างนีก้ ไ็ ด้ให้จบุ๊ ช่วยติดต่อประสานงานเพือ่ อ�ำนวยความสะดวกให้ที่ รพ. กรุงเทพฯ 18 ธ.ค. 52 คุณพ่อไปพบแพทย์ที่ รพ. กรุงเทพฯ คุณหมอณัฐชัย แผนก เวชศาสตร์ ฟืน้ ฟู ซึง่ คุณพ่อก็พยายามเล่าเรือ่ งอาการเจ็บป่วยและต้องการให้คณ ุ หมอวิเคราะห์โรคให้ ซึง่ เมือ่ คุณหมอดู จากเอกสารคุณหมอก็เห็นด้วยกับผลการตรวจต่างๆ ในเบือ้ งต้นว่าคุณพ่อเป็น Rhabdomyolysis and Frozen Shoulder และ ให้คณ ุ พ่องดยา Lipitor และ แอลกอฮอล์ คุณพ่อ พบกับนักท�ำกายภายบ�ำบัด คุณน้อย หัวหน้าแผนก และก็ให้คำ� แนะน�ำ และท�ำกายภาพบ�ำบัด ให้คณ ุ พ่อและนัดให้มาท�ำทุกวัน 19 - 25 ธ.ค. 52 เดินทางมาท�ำกายภาพบ�ำบัด โดยระหว่างนีค้ ณ ุ พ่อได้ทำ� กายภาพบ�ำบัด ผูช้ าย ซึง่ ได้ทำ� ให้กบั คุณพ่อในตอนแรกๆ ในขณะทีค่ ณ ุ พ่อเคลือ่ นไหวไม่ได้มาก และมีอาการ ปวดมาก หลังจากทีท่ ำ� กายภาพ คุณพ่อก็ยกมือขึน้ ได้มากขึน้ กว่าเดิม แต่อาการปวดก็ยงั มีมาก อยู่ ในระหว่างนีค้ ณ ุ พ่อมีอาการเหนือ่ ยประกอบกับครอบครัวทางบ้านทีส่ หรัฐฯเป็นห่วงคุณ พ่อ และต้องการให้คณ ุ พ่อไปรักษาตัวทีส่ หรัฐ คุณพ่อก็กำ� ลังสับสน 26 - 28 ธ.ค. 52 ใจสังเกตว่าคุณพ่อ พูดช้า และพูดซ�ำ้ ๆ เรือ่ งเดิม แต่ความจ�ำคุณพ่อ เยีย่ มมาก สามารถจ�ำเรือ่ งทีส่ ำ� คัญๆ ได้ แต่เหนือ่ ยง่าย สภาพร่างกายก็ดขี นึ้ ตามล�ำดับ แต่ยงั ไม่ทนั ใจคุณพ่อ ใจก็เลยบอกกับพ่อให้พบหมอณัฐชัยเพือ่ ส่งต่อไปพบแพทย์ทเี่ กีย่ วข้อง ใน ระหว่างสนทนา ใจเห็นคุณพ่ออาการดีและเข็มแข็งก็เลยบอกคุณพ่อว่า จริงๆ อาการของคุณ พ่อแสดงออกมาทีห่ นองคายเป็นอาการเริม่ ต้นของคนเป็น Stroke ซึง่ อาจจะเป็น Mini Stroke ก็ได้ พ่อก็ตอ้ งระวังดูแลตัวเองด้วย ห้ามล้ม และถ้ารูส้ กึ หน้ามืดให้นงั่ ลง ซึง่ จริงๆ พ่อก็เก็บ ...43...

เรือ่ งนีไ้ ว้เพือ่ พิจารณา และวันที่ 28 ธ.ค. ซึง่ ได้นดั หมอณัฐชัยเพือ่ ปรึกษาและส่งตัวพ่อต่อไป ให้หมอตามอาการ พ่อก็ได้เชิญหมอบีเลนมาพบ และในเวลา 15 นาที ระหว่างทีค่ ยุ หมอดี เลนก็นดั คุณหมอนิยม ซึง่ เป็นหมอทาง Nero ให้ตรวจ ซึง่ จากการดูประวัตกิ ารรักษา คุณหมอ ก็ Confirmed เรือ่ ง Rhabdomyolysis and Frozen Shoulder ว่าเป็นผลมาจาก Lipitor ซึง่ ท�ำให้ กล้ามเนือ้ ละลาย จะเห็นได้จากค่า CPK สูงมาก และลดต�ำ่ ลงเมือ่ งดกินยา อย่างไรก็ตามเพือ่ ความแน่ใจ คุณหมอนิยม สัง่ ท�ำ MRI และ เจาะเลือด ซึง่ นัดคุณพ่อมาท�ำในวันที่ 29 ธ.ค. ซึง่ ให้อดอาหารและน�ำ้ ตัง้ แต่หลังเทีย่ งคืน (ใช้เวลาอยูท่ ี่ รพ. ตัง้ แต่ 10.00-16.30 น.)

29 ธ.ค. 52 7.45 น. เดินทางมา รพ. กรุงเทพ เจาะเลือด และ ท�ำ MRI และรอฟังผลใน ตอนบ่าย คุณหมอนิยม พบคุณพ่อตอนบ่ายโมงครึ่ง พร้อมผลเลือด, MRI report and Ultrasound report คุณหมอแจ้งคุณพ่อว่า คุณพ่อเป็น Real Stroke ไม่ใช่ Mini Stroke ซึง่ คุณหมอ ให้ดูรูปที่ท�ำ MRI อยู่ตรงกะโหลกหน้าด้านซ้ายเหนือกกหู ซึ่งเป็นส่วนที่ควบคุมการพูด และความทรงจ�ำ คุณหมอบอกว่า คุณพ่อเป็นคนที่โชคดีเนื่องจากเป็นคนแข็งแรงที่ตอน แรกมีอาการพูดช้า แล้วกลับมาพูดได้เหมือนเดิมเพราะอาการนีถ้ า้ เกิดกับคนบางคนอาจจะ ไม่สามารถกลับมาพูดได้อีกเหมือนเดิม และอาจจะมีอาการชา หรือ เป็นอัมพาต และ ...44...

Confirmed เรื่อง Rhabdomyolysis and Frozen Shoulder ว่าเป็นผลมาจากใช้ยา Lipitor ซึ่งมีผลท�ำลายกล้ามเนื้อ และเมื่อกล้ามเนื้อ Details ถูกท�ำลายก็จะกระจายไปตามกระแส เลือด ไตต้องท�ำงานหนัก ท�ำให้เลือดในร่างกายหนืด เกิดอาการเลือดไปเลี้ยงสมองน้อย และท�ำให้พอ่ มีอาการเกิดขึน้ ในวันที่ 7 ธ.ค. มาในระยะนี้ คุณพ่อก็พยายามท�ำใจทีจ่ ะยอมรับ ความจริง ก็รู้สึกมีก�ำลังใจเพราะคุณหมอบอกว่าหาย ไม่ต้องกังวล ประกอบกับพบหมอ ณัฐชัยในตอนบ่ายก็บอกว่าอาการไหล่ติดก็จะหาย ท�ำให้คุณพ่อมีก�ำลังใจ 30 - 31 ธ.ค. 52 พ่อก็มีก�ำลังใจไปท�ำกายภาพบ�ำบัด ไปเยี่ยมตามโครงการต่างๆ บ้าง แต่ก็เหนื่อย ประกอบกับคุณพ่อเพิ่งเริ่มทานยาตัวใหม่ที่คุณหมอให้แทน Lipitor ก็ทำ� ให้ ร่างกายทีย่ งั ปรับสภาพรับกับยาตัวใหม่ไม่ได้ทำ� ให้พดู ช้าและมีอาการเบลอ เป็นเวลาที่ Briun and Nora อยู่ ก็รายงานให้ Br.Denis ทราบ ซึง่ Br. Denis ก็โทรตามใจให้มาดูพอ่ ทันที ซึง่ ใจ ดูแล้วก็อย่างทีบ่ อกแหละเป็นเพราะฤทธิย์ าท�ำให้มอี าการเบลอไปชัว่ ขณะ ในระหว่างนีพ้ อ่ ก็ได้รบั ความกดดันจากพีน่ อ้ งทีห่ วังดีตอ้ งการให้พอ่ ไปรักษาทีส่ หรัฐฯ 1 - 3 ม.ค. 53 คุณพ่อมีอาการสับสน ก�ำลังใจถดถอย กับอาการป่วยของตัวเอง ไม่ อยากทานอาหาร ท้องผูก สุดท้ายคุณพ่อก็ตัดสินใจว่าจะไปรับการรักษาที่ Nursing Home ของ คณะทีส่ หรัฐอเมริกา ซึง่ ในระหว่างนีใ้ จได้ตดิ ต่อประสานกับโรงพยาบาลขอจดหมาย Refer case ไปที่สหรัฐ และเตรียมเอกสารที่เกี่ยวข้องทางการแพทย์ทั้งหมดให้กับคุณพ่อ และส่งข้อมูลทั้งหมดให้อธิการบ้านที่ Health Care Center ทราบ 6 ม.ค. 53 คุณพ่อออกเดินทางไปสหรัฐอเมริกาตอนเทีย่ งคืนโดยมีบราเดอร์เดนิส ไปส่งที่ Health Care Center ตัง้ แต่คณ ุ พ่อไปรับการรักษา คุณพ่อก็จะเขียนเมล์มาหาใจ และ โทรศัพท์มาทุกอาทิตย์ในช่วงแรก ต่อมาเมือ่ เดือนเมษายน 2553 ไม่ได้รบั การติดต่อจากคุณ พ่อเลยเนือ่ งจากผลทางการรักษา ซึง่ คุณหมอใช้วธิ รี กั ษาโดยการฉายแสง ซึง่ ท่านมีอาการผม ร่วง ผอม จ�ำอะไรไม่คอ่ ยได้ คุณพ่ออภิสทิ ธิได้บนิ ไปเยีย่ มท่านเมือ่ เดือนกุมภาพันธ์ และต่อ มาในเดือนมีนาคม คุณพ่อสมพงษ์ และคุณพ่อไพบูลย์ อุดมเดชก็ได้ไปเยีย่ มท่านเหมือนกัน 24 - 26 ต.ค. 53 ใจได้เดินทางไปเยีย่ มคุณพ่อที่ Health Care Center ท่านจ�ำใจได้ แต่ ดูลกั ษณะอาการไม่คอ่ ยดี ท่านยืนไม่ได้ เดินไม่ได้ สภาพร่างกาย ท้องใหญ่มากจนน่ากลัว ซึง่ มี ผลมาจากตับ ท่านกินอาหารได้ดี พูดเรียกชือ่ คนล�ำบาก จ�ำไม่คอ่ ยได้ แต่ทา่ นจ�ำใจได้ และจ�ำเรือ่ ง ทีพ่ ทั ยาได้มากทีเดียว ท่านถามถึงพ่อเอ็ม พ่อเอ (พ่ออภิสทิ ธิ)์ และท่านบ่นนิดหนึง่ เรือ่ งทีพ่ อ่ ...45...

อภิสทิ ธิต์ อ้ งย้ายไปทีม่ นี บุรี เพราะตัวท่านไม่อยู่ ท่านเป็นห่วงงานทีม่ ลู นิธฯิ อย่างไรก็ตามท่าน ฝากความคิดถึง และขอบคุณทุกคนที่ นึกถึงท่าน คุณพ่อบอกใจตลอดเวลาทีอ่ ยูท่ นี่ นั่ ว่า ลูกเอ้ ย...พระไม่อนุญาตให้พอ่ ท�ำอะไรอีกต่อไปแล้ว ยังมีอะไรอีกเยอะทีพ่ อ่ ต้องท�ำ แต่พระไม่ให้ พ่อท�ำแล้ว ใจก็เศร้าแต่ไม่กล้าร้องไห้ ยิม้ ๆ ให้พอ่ เห็นว่ามีความสุขทีอ่ ยูก่ บั พ่อ แต่จริงๆ ร้องไห้ เพราะเห็นสภาพแล้ว คุณพ่อคงอยูก่ บั เราไม่นานหรอก (จากประสบการณ์ทที่ ำ� งานกับหมอ 16 ปี ทีส่ ลัมคลองเตย งานของพ่อไมเออร์) ซึง่ ในระหว่างทีไ่ ปเยีย่ มพ่อใจได้พดู กับน้องชาย ท่านตรงๆ ว่า ดีใจทีไ่ ด้มโี อกาสมาเยีย่ มพ่อก่อนทีจ่ ะไม่ได้เห็นท่านอีก พ.ย - ธ.ค. 53 ใจก็เขียนเมล์ให้พ่อ และบราเดอร์จีน เพื่อติดตามข่าวของพ่อเท่าที่ สามารถ เนื่องจากกลับมาจากอเมริกางานยุ่งมาก ใจได้รับการ์ดจากพ่อเนื่องในโอกาสวัน คริสต์มาสด้วย หลังจากนั้นก็ได้รับข่าวจากบร. จีนเขียนมาบอกเมื่อวันที่ 28 ธ.ค. 53 ว่าพ่อ ดูไม่คอ่ ยดีแล้ว ใจก็ยงั ส่งเมล์ให้พอ่ เพือ่ อวยพรปีใหม่ ถึงแม้วา่ พ่อไม่สามารถตอบได้แต่พอ่ ชอบสนใจดูข้อมูลใน โทรศัพท์อยูต่ ลอด...

...46...

ลูกผู้รอด้วยความหวัง

ตลอดเวลาที่พ่อป่วย ลูกมีความหวังเสมอว่าพ่อจะหาย ประโยคที่พ่อพูดยังอยู่ในใจ และเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ส�ำหรับลูก ทุกครั้งที่คิดถึงอาการป่วยของคุณพ่อ เหมือนกับมีสิ่ง สะกิดใจตัวเองเสมอว่า “เพราะเราหรือเปล่า” เพราะความเป็นห่วงลูกๆ พ่อมาป่วยกับเราที่ โครงการฯ หนองคาย พ่อเดินทางมาถึงด้วยกระเป๋าใบใหญ่ ๒ ใบ ลงจากรถยังไม่ได้พัก ผ่อนพ่อตรงมาหาลูกๆ ด้วยความเป็นห่วง พ่อบอกว่า “ต่อไปพ่อจะมาเยี่ยมบ่อยๆ และมา ช่วยลูกๆ สอนนักเรียน มีอะไรพ่อสอนได้บ้าง” พ่อบอกอีกว่าพ่อแก่แล้วพ่ออยากจะมาอยู่ ที่หนองคาย เดี๋ยวพอสร้างอาคารเรียน พ่อจะมาช่วย และแล้วพ่อก็มาไม่ได้อีก “พ่อเสียแล้ว” เป็นข่าวร้าย ทั้งที่ในใจยังคิดเสมอว่าพ่อจะ หายและกลับมา พ่อยังไม่เห็นอาคารเรียนที่หนองคายเลย... ความรัก ความเมตตาและห่วงใย พ่อเป็นกันเองกับลูกๆ แววตาของพ่อเต็มไปด้วย ความเอื้ออาทร หลับให้สบายเถอะค่ะพ่อ ถึงเวลาที่พ่อจะได้พักผ่อน ลูกขอสัญญาว่าจะ ตั้งใจ ท�ำงานด้วยความ ซื่อสัตย์ รับผิดชอบต่อหน้าที่ สุดความสามารถที่ลูกมี ดังที่ได้รับ มอบหมายตามจิตตารมณ์ของคณะพระมหาไถ่ ขอให้ดวงวิญญาณของพ่อแพตตินสูส่ ขุ คติ กับพระผู้เป็นเจ้าตลอดไป

น.ส.สัมฤทธิ์ ศิริรัมย์ โครงการจัดตั้ง “โรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ หนองคาย”

...48...

ด้วยรักและอาลัย

ดิฉนั ได้รจู้ กั คุณพ่อแพตตินไม่นานแต่คณ ุ พ่อคือพ่อทีท่ มุ่ เทแรงกายและแรงใจ ด้วย ความรักความเมตตาและความเสียสละอันยิง่ ใหญ่ให้กบั ลูกๆ มาโดยตลอด คุณพ่อเป็นคุณ พ่อผู้ประเสริฐพวกเราโชคดีมากที่มีคุณพ่อคอยดูแล แต่ถึงเวลานี้เราคงไม่มีคุณพ่ออยู่กับ เราแล้ว หนูขอให้คุณพ่อจงพักผ่อนให้สบาย อยู่บนสวรรค์กับพระเจ้านะค่ะ

น.ส. ค�ำมั่น ศรีสะอาด โรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่

พ่อผู้มีแต่ให้

พ่อผูใ้ ห้ พ่อผูใ้ จบุญ ผูเ้ กือ้ กูลลูกเสมอ พ่อป่วยลูกไม่มโี อกาสแม้แต่จะได้ดแู ล...แต่ลกู สัญญาว่าจะด�ำเนินชีวติ ตามจิตตารมณ์ของคุณพ่อตามทีล่ กู มีกำ� ลังท�ำค่ะ ขอให้พอ่ แพต มีความ สุขบนสวรรค์กบั พระผูเ้ ป็นเจ้า ลูกจะขอร�ำลึกถึงคุณงามความดีทพี่ อ่ แพตไว้ในใจตลอดไป

นางอพัชฎา ฮวบนรินทร์ โรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่

พ่อผู้ไม่เคยบอกว่าเหนื่อย

ตอนทีผ่ มยังเรียนอยู่ ได้มโี อกาสพบกับคุณพ่อแพต ในงานกิจกรรมต่างๆ ของ โรงเรียน พ่อไม่เคยบอกว่าพ่อเหนื่อยเลย... แต่ผมรู้ว่าพ่อเหนื่อยแค่ไหนเพราะเหงื่อที่ไหล รินนั่นเองครับ...ทุกเช้าเห็นคุณพ่อขับรถผ่าน ลูกยกมือไหว้ พ่อก็จะทักทายลูกเป็นประจ�ำ ครับ ขอให้คุณพ่อแพตหลับให้สบายนะครับ

นายบุญส่ง มงคลมะไฟ โรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ความในใจจากลูกคนหนึ่ง ...49...

ถึงแม้จะได้สัมผัสกับคุณพ่อเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ในกิจกรรมของโรงเรียน แต่หนู ก็รู้ว่าคุณพ่อเป็นคนใจดี ถึงวันนี้คุณพ่อจากพวกเราไปแล้ว หนูสัญญาว่าจะน� ำค�ำสอน ของคุณพ่อมาปฏิบัติ และคุณพ่อแพตจะอยู่ในความทรงจ�ำของหนูตลอดไปค่ะ

น.ส.สมพร กาญจนบัตร

หนูได้พบคุณพ่อแพตครัง้ แรกในพิธรี บั ศิษย์ เมือ่ เริม่ มาเป็นนักเรียนทีโ่ รงเรียนอาชีว พระมหาไถ่แห่งนี้ เมือ่ ได้อยู่ใกล้คุณพ่อ หนูสมั ผัสได้ถึงความรักความอบอุ่นของคุณพ่อที่ ท่านมีต่อลูกๆ.... คุณพ่อคะ หนูจะเป็นคนดีของสังคมค่ะ

น.ส.กนกรัตน์ อินทร์เนตร

ช่วงเวลาสัน้ ๆ ทีล่ กู ได้รจู้ กั กับคุณพ่อและมีโอกาสได้พดู คุยกับท่านเพียงเล็กน้อย แต่ ก็ท�ำให้ลูกรู้สึกอบอุ่นและผูกพันกับคุณพ่อ เพราะคุณพ่อใจดี ยิ้มง่าย และเป็นกันเองกับ ลูกๆ เสมอ ขอให้คุณพ่อหลับให้สบาย ลูกจะเก็บคุณพ่อไว้ในใจตลอดไปค่ะ

...50...

น.ส.ปรากฏการณ์ แสงดาวทอง

ลูกรูส้ กึ ดีใจและภูมใิ จทีม่ โี อกาสได้เป็นลูกของคุณพ่อแพต พ่อเป็นคนใจดี หนู ได้เจอคุณพ่อในพิธรี บั ศิษย์ และคุณพ่อเป็นผูผ้ กู ข้อมือรับหนูเป็นลูกศิษย์ และได้มโี อกาสถ่าย รูปกับคุณพ่อตอนทีไ่ ด้รบั รางวัลประกวดเรียงความ ท�ำให้หนูได้มรี ปู ถ่ายกับคุณพ่อไว้เป็นที่ ระลึก วันนีถ้ งึ แม้คณ ุ พ่อจะจากพวกเราไปแล้ว แต่คณ ุ พ่อก็จะยังอยูใ่ นใจและความทรงจ�ำของ หนูตลอดไปค่ะ

น.ส.สุดารัตน์ ศรีประเทศ

ถึงแม้วา่ จะเป็นช่วงเวลาสัน้ ๆ ทีผ่ มได้มโี อกาสได้พบและพูดคุยกับคุณพ่อ แต่ผมก็รสู้ กึ อบอุน่ และดีใจทีไ่ ด้มโี อกาสเป็นลูกของคุณพ่อ...คุณพ่อแพตจะอยูใ่ นใจของผมตลอดไปครับ นายชัยธวัช บุญกล้า

...51...

ถึงคุณพ่อลอเรนซ์ แพตติน

เมือ่ ลูกได้มโี อกาสเข้ามาเป็นนักเรียนของโรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ พัทยา นอกจาก คุณแม่ซิสเตอร์และคณะครู-อาจารย์แล้ว ยังมีบุคคลที่คอยให้ความรัก ความห่วงใย ความ อบอุ่น แก่นักเรียนอีกหนึ่งท่าน คือ บาทหลวงลอเรนซ์ แพตติน (คุณพ่อแพต) อธิการ ประธานมูลนิธคิ ณ ุ พ่อเรย์ คุณพ่อจะบอกเราเสมอว่า ให้ตงั้ ใจเรียน และเป็นคนดีของสังคม และให้เรากลับไปตอบแทนสังคมถ้ามีโอกาส ช่วงที่ลูกเป็นนักเรียน ทุกครั้งที่ได้เจอคุณพ่อ คุณพ่อจะยิ้มให้และถามลูกเสมอ ว่าวันนี้เป็นอย่างไรบ้าง ลูกสบายดีไหม ถ้ามีปัญหาก็บอกพ่อได้นะ แล้ววันอาทิตย์ ลูกอย่า ลืมไปโบส์ถหาพระด้วยนะ.... นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งในความประทับใจที่มีต่อคุณพ่อของ ลูก เพราะคุณพ่อแพต ได้ท�ำสิ่งต่างๆ มากมายให้กับลูกๆ ของคุณพ่อ และเวลาที่ได้พูดคุย กับคุณพ่อนั้นแฝงไปด้วยความอบอุ่น ความเอาใจใส่ที่คุณพ่อมีให้กับลูกมาตลอดเวลาที่ คุณพ่ออยู่กับพวกเรา ถึงแม้วา่ ลูกจะจบจากโรงเรียนได้ประมาณ ๒ ปีแล้ว แต่ทกุ ครัง้ ทีไ่ ด้มโี อกาสได้กลับ ไปที่โรงเรียน ลูกจะถามถึงคุณพ่อแพต จากคุณพ่อเอ็มเสมอ และคุณพ่อเอ็มได้บอกกับลูก ว่าพ่อได้กลับไปที่อเมริกาเพื่อกลับไปหาทุน แล้วจะกลับมาอีก...

...52...

คุณพ่อคะ หลังจากที่ลูกเรียนจบและมีงานท�ำ เลี้ยงดูตัวเองได้แล้ว ลูกมีความในใจ อยากจะบอกกับคุณพ่อแต่ก็ไม่มีโอกาสสักที พอทราบว่าคุณพ่อกลับไปอยู่อเมริกา ลูกก็ เฝ้ารอวันที่คุณพ่อจะกลับประเทศไทยอยู่เสมอ เพื่อจะบอกความในใจกับคุณพ่อด้วยตัว ของลูกเอง... แต่ถึงวันนี้ลูกคงไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว... คุณพ่อคะ ลูกอยากจะบอกกับคุณพ่อว่า ลูกขอขอบพระคุณในความรัก ความ เมตตา ความเอาใจใส่ และกำ�ลังใจของคุณพ่อ ที่ทำ�ให้ลูกซึ่งเป็นคนพิการคนนี้ สามารถ เปลี่ยนชีวิตของตนเองจนมีงานทำ�เลี้ยงดูตัวเองได้ ไม่เป็นภาระของสังคมอีกต่อไป คุณพ่อคะ ลูกรักคุณพ่อค่ะ และลูกจะจำ�คำ�สอนของคุณพ่อตลอดไป ลูกขอให้ พระเยซูเจ้าโปรดรับดวงวิญญาณของคุณพ่อลอเรนซ์ แพตติน ไปอยู่บนสรวงสวรรค์ ด้วยเทอญ รักและคิดถึงพ่อเสมอ แพร พวงประภา มังก้อน ศิษย์เก่าโรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ ่

...53...

สุดเศร้าใจ เมื่อได้ข่าว เมื่อวานนี้ ดวงชีวี แทบอาสัญ สุดหวั่นไหว ใจแทบขาด “พ่อ” มาจากลูกไปไกล สุดอาลัย “พ่อ” จากไปไม่กลับมา ลูกจะจำ� คำ�สั่งสอนของ “พ่อ” ไว้ จำ�ใส่ใจ ทุกตอน ไม่ข้องขัด “พ่อ” เป็นแบบอย่างที่มองเห็นได้ชัด ลูกจะปฏิบัติตามตัวอย่าง “พ่อ” จากลูกๆ บ้านแรกรับ และงานภาคสนามเพื่อเด็กและเยาวชนพระมหาไถ่ พัทยา มูลนิธิคุณพ่อเรย์

...54...

ไว้อาลัยและระลึกถึง...คุณพ่อแพต

กว่าสี่ปีที่ลูกได้อยู่กับมูลนิธิคุณพ่อเรย์และได้มีโอกาสได้รู้จักและท�ำงานให้กับคุณพ่อ แพต ตลอดระยะเวลาทีผ่ า่ นมา ลูกได้เห็นคุณพ่อใจดีทชี่ อบขับรถเข้ามาทีบ่ า้ นของเราแทบจะทุก เย็น บางวันก็มานอนค้างอยู่กับเรา เพียงแตคุณพ่อเลี้ยวรถเข้าในบ้านเท่านั้นยังไม่ทันลงจากรถ ด้วยซ�ำ้ เด็กๆของเราจะกรูเข้าไปหาคุณพ่อเพือ่ ทีจ่ ะแย่งกันให้คณ ุ พ่ออุม้ บางทีเด็กตัวเล็กๆคุณพ่อ ก็อุ้มทั้งสองมือ บรรยากาศแบบนี้จะพบเสมอในรั้วบ้านใหญ่ของเรา ลูกยังจ�ำได้ดีเกือบทุก อิรยิ าบถของคุณพ่อยามเดินอยูท่ บี่ า้ นของเรา จนวันสุดท้ายวันทีเ่ ราทุกคนรวมทัง้ ลูกได้มโี อกาส กราบลาคุณพ่อในวันที่คุณพ่อจะเดินทางกลับไปรักษาตัวลูกเดินเข้าไปกอดคุณพ่อและยังจ�ำ ค�ำพูดที่คุณพ่อพูดกับลูกจนวันนี้ คุณพ่อพูดกับลูกว่า “ฝากลูกด้วยน่ะ อย่าทิ้งลูกไปไหนน่ะ” ขอบคุณสวรรค์ที่ท�ำให้ลูกได้มีโอกาสได้รู้จักและท�ำงานให้พ่อ ด้วยรักและคิดถึง... นางสาวเบญจวรรณ วิจิตร บ้านเด็กพระมหาไถ่ พัทยา ( มูลนิธิคุณพ่อเรย์ )

ไว้อาลัยและระล�ำถึง...คุณพ่อแพต

เมื่อพวกเราก้าวเข้ามาใน บ้านเด็กพระมหาไถ่ พัทยา (มูลนิธิคุณพ่อเรย์) เราจะพบกับ บุคคลหนึง่ ทีม่ รี อยยิม้ บนใบหน้าเสมอ ทีแ่ สดงถึงความรัก ความเมตตา ไม่วา่ จะต่อเจ้าหน้าทีห่ รือ เด็กๆทีเ่ ดือดร้อนมา คุณพ่อแพตจะคอยถามไถ่เจ้าหน้าทีแ่ ละเด็กๆเสมอทุกครัง้ ทีพ่ บกันว่า “สบาย ดีไหม เจ็บป่วยอะไรหรือเปล่า ต้องการให้ช่วยเหลืออะไร คอยบอกคอยสอนให้เป็นคนดี” ซึ่ง ความห่วงใยทีท่ า่ นมีให้กบั เจ้าหน้าทีแ่ ละเด็กๆนัน้ ออกมาจากจิตใจของคุณพ่อแพต ซึง่ เราสัมผัส ได้ตลอดระยะเวลา 1 ปีที่คุณพ่อแพตต้องไปรักษาตัวนั้น พวกเราคอยสวดภาวนา ขอให้พระผู้ เป็นเจ้าช่วยคุ้มครองให้คุณพ่อแพตหายจากอาการเจ็บป่วย พวกเราคอยฟังข่าวจากคุณพ่อแพต เสมอและรอคอยให้คุณพ่อแพต กลับมาอยู่กับพวกเราอีกครั้งหนึ่ง และแล้วพวกเราก็ไดรับข่าว ร้ายทีส่ ดุ ในการจากไปของคุณพ่อแพต ซึง่ จะไม่มผี ใู้ หญ่ใจดีทมี่ รี อยยิม้ สดใสทีใ่ ห้ความรัก ความ เมตตาให้กับพวกเราอีกต่อไป พวกเราขอไว้อาลัยแด่คณ ุ พ่อแพต ผูเ้ ป็นแบบอย่างการเสียสละตนด้วยใจทีเ่ มตตากรุณา และมอบหัวใจรักอันบริสุทธิ์ แด่ผู้ด้อยโอกาสในสังคมโดยไม่เลือกเชื้อชาติ ศาสนา ขอให้คุณ พ่อแพต นอนหลับอย่างมีความสุขชั่วนิรันดร

ด้วยรักและอาลัย.... เจ้าหน้าที่และเด็กๆบ้านเด็กพระมหาไถ่ พัทยา (มูลนิธิคุณพ่อ

...55...

เรย์)

แด่ คุณพ่อลอเรนซ์ แพตติน ด้วยดวงใจ นับตั้งแต่วันที่คุณพ่อเดินทางไปรักษาตัว ลูกเฝ้ารอวันกลับมาของคุณพ่ออยู่เสมอ เมื่อลูกได้ทราบว่าคุณพ่อจากไปไม่มีวันกลับ ลูกรู้สึกเศร้าเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ลูกรู้ว่าความ ตายเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่การจากไปของคุณพ่อท�ำให้ลูกรู้สึกเสียใจ ใจหาย สลดหดหู่และมีความเสียดายเป็นอย่างยิ่ง เช่นเดียวกับลูกๆทุกคนของคุณพ่อ ลูก คนนี้จะระลึกถึงคุณพ่ออย่างไม่เสื่อมคลาย คุณความดีของคุณพ่อที่อุทิศตนทุ่มเททั้งก�ำลัง กายก�ำลังใจด้วยความเหนื่อยยากและมุ่งมั่นจะอยู่ในใจของลูกเสมอ “คุณพ่อแพตเป็นคนใจดี เป็นกันเอง” ลูกได้ยินประโยคนี้เสมอจากบรรดาแม่บ้าน ที่สนิทสนมกับคุณพ่อ ลูกเองไม่ได้ท�ำงานใกล้ชิดกับคุณพ่อ แต่รับรู้ได้ว่ารัศมีความกรุณา ของคุณพ่อแผ่มาถึงลูกเสมอ “หนูไปท�ำงาน หนูได้กอดพ่อทุกวัน” น้องคนหนึ่ง ถึงความ ประทับใจที่มีต่อคุณพ่อให้ลูกฟัง น�้ำเสียงของน้องบอกถึงความรักและความอบอุ่นที่น้อง

...56...

มีต่อคุณพ่อเป็นอย่างดี คุณพ่อเป็นที่รักของทุกคนจริงๆ ส�ำหรับลูกเอง ลูกประทับใจความเป็นอัจริยะของคุณพ่อในด้านภาษา ลูกไม่เคยคิด ว่าจะได้มีโอกาสได้เห็นคนต่างชาติผมสีทองอ่านภาษาไทยได้ชัดเจนขนาดนี้ ครั้งแรกลูก ได้ยนิ คุณพ่ออ่านต้นฉบับการเปิดงานทีร่ า่ งไว้ ลูกประทับใจมากทีค่ ณ ุ พ่ออ่านภาษาไทย ได้ อย่างถูกอักขรวิธี ยิ่งลูกได้รู้ว่าคุณพ่อเขียนภาษาไทยได้ดีอีกด้วย ลูกยิ่งชื่นชมเป็นยิ่งนัก นอกจากคุณพ่อเก่งในการเขียน การอ่านและการพูดภาษาไทยแล้ว คุณพ่อยังพูดภาษาอีสาน ได้ดีอีกด้วย เวลาคุณพ่อเจอลูกๆคนอีสาน คุณพ่อก็จะทักทายด้วยภาษาอีสานอย่างเป็น กันเอง “เป็นจัง่ ได๋ เฮ็ดงานเมือ่ ยบ่” ในค�ำทักทายนัน้ คุณพ่อมีความห่วงใยให้กบั ลูกๆเสมอ คุณพ่อน่ารักและเก่งจริงๆในสายตาลูก คุณพ่อแพตที่เคารพรัก คุณพ่อเป็นแบบอย่างของความรัก ความเสียสละ การทุ่มเท ความเห็นอกเห็นใจต่อลูกทุก ๆ คนของคุณพ่อ ซึ่งคุณพ่อดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี คุณพ่อ จะเป็นศูนย์รวมของความรัก ความภักดี เป็นขวัญและก�ำลังใจของลูกๆเสมอ ลูกขออ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า พระเยซูคริสตเจ้าและพระแม่มารี ให้ทรงเล็งเห็น คุณความดีของคุณพ่อทีไ่ ด้อทุ ศิ ทุม่ เทให้กบั เพือ่ นมนุษย์และเป็นข้ารับใช้ของพระองค์ดว้ ย ความเชื่ออย่างซื่อสัตย์มาตลอดชีวิต ได้โปรดรับดวงวิญญาณของคุณพ่อไปพบกับความ สุขกับพระองค์ในสรวงสวรรค์ชั้นฟ้า เพื่อปกป้องและคอยดูแลลูกๆตลอดไปชั่วกาลนาน ด้วยเทอญ

ด้วยความรักและอาลัยอย่างสุดซึ้ง วัชรินทร์ สุระพินิจ

...57...

ค�ำไว้อาลัย แด่คุณพ่อแลรี่ แพตติน จากโรงเรียนสอนคนตาบอดพระมหาไถ่พัทยา ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี ก่อนที่คุณพ่อแลรี่ แพตติน จะมาอยู่กับเราในเมืองพัทยานั้น ท่านได้ใช้ ชีวิตอยู่ในภาคอีสานหลายสิบปี จนสามารถพูดภาษาอีสานได้ราวกับท่านเป็น คนอีสาน และรับประทานอาหารแบบคนอีสาน (ปลาร้า) ได้ราวกับท่านเป็น คนอีสาน ฉะนั้น นอกจากจะน�ำพระธรรมค�ำสอน มาสู่คนในชนบทแล้วคุณพ่อยัง เติม คุณภาพชีวติ ให้แก่พวกเขาเหล่านัน้ ความเป็นอยูด่ ขี นึ้ และการศึกษาในหมูบ่ า้ น ขยายก้าวไกลเสมือนดังคุณพ่อได้น�ำชีวิตใหม่มาให้ ถึงแม้วา่ คุณพ่อแลรี่ แพตติน จะเป็นทีร่ กั นับถือของชาวอีสานก็ตาม พระ ผูเ้ ป็นเจ้ายังมีกำ� หนดการให้ทา่ นอีกแบบหนึง่ โดยท่านได้ถกู ส่งให้มาอยูท่ พี่ ทั ยา เพื่อช่วยดูแล และรับผิดชอบงานของคุณพ่อเรย์ ที่คุณพ่อเรย์ ได้ท�ำไว้กับเด็กผู้ ด้อยโอกาสและคนพิการ คุณพ่อแลรี่ ได้ทุ่มเทก�ำลังกาย ก�ำลังความคิดเพื่อ พัฒนางานด้านสังคมสงเคราะห์ของคณะสงฆ์พระมหาไถ่ คุณพ่อแลรีม่ ไิ ด้ค�ำนึง ถึงสุขภาพของตนเองเลย และในที่สุด พระเป็นเจ้าทรงเห็นสมควรที่จะให้ท่าน ได้พักผ่อนเสียที โดยน�ำท่านไปสู่สรวงสวรรค์อยู่กับพระองค์ชั่วนิรันดร ...58...

ข้าพเจ้านางสาวเมธาวี ขุนพลเอีย่ ม ในนามตัวแทนนักเรียนโรงเรียนสอน คนตาบอด พระมหาไถ่พทั ยา ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2554 เมื่อข้าพเจ้าได้ทราบจากครูว่า คุณพ่อแลรี่ แพตตินได้จากไป ความรูส้ กึ ในขณะนัน้ รูส้ กึ หดหูแ่ ละเสียใจกับการจากไปแบบ ไม่มคี ำ� ลาของท่าน และเมือ่ หวนนึกถึงวันทีข่ า้ พเจ้าได้พบท่าน และได้คยุ กับท่าน แม้เป็นการพูดสองสามประโยค แต่กท็ ำ� ให้ขา้ พเจ้ารูส้ กึ ว่า ท่านเป็นคนใจดี ข้าพเจ้า รูส้ กึ อบอุน่ เมือ่ ได้คยุ กับท่าน แม้ทา่ นจะจากไป แต่ความทรงจ�ำดี ๆ ทีท่ า่ นเคยให้ แก่พวกข้าพเจ้านัน้ ไม่เคยจางหาย ความรักทีค่ ณ ุ พ่อแลรี่ แพตติน มีให้ตอ่ พวก ข้าพเจ้าเป็นความรักทีบ่ ริสทุ ธิ์ สัมผัสได้ถงึ ความเมตตา กรุณาทีม่ ตี อ่ พวกข้าพเจ้า พวกข้าพเจ้าจะเก็บความทรงจ�ำเหล่านีไ้ ว้ไม่รลู้ มื พวกข้ า พเจ้ า ขอให้ ด วงวิ ญ ญาณของคุ ณ พ่ อ แลรี่ แพตติ น ไปสู ่

...59...

Death Notice Of Confrere DETAILS

Rev. Larry A. Patin, C.Ss.R., died at the age of 73, early Saturday morning, January 8, 2011 at St. Clement Health Care Center, Liguori, Missouri. Fr. Larry had suffered from cancer due to a brain tumor. He made his first profession on August 2, 1958 and was ordained on July 2, 1963.

Wake: Friday, January 14, 2011, at 2:00 – 4:00 pm and 7:00 – 9:00 pm Memorial service at 7:00 pm St. Alphonsus Church 224 Carrier Street, NE Grand Rapids, Michigan Funeral Mass: Saturday, January 15, 2011, viewing starts at 10:00 am, Mass begins at 11:00 am Also at St. Alphonsus Church Grand Rapids, Michigan Lunch following Mass in school cafeteria.

Burial later at St. Mary Cemetery in family plot at Sand Lake, Michigan Please pray for the repose of the soul of Fr. Larry Patin, C.Ss.R., his bothers who are Redemptorists, and his entire family.

May he rest peacefully with the Redeemer for all eternity.

Barb _____________________________________ Barbara Franckowiak Executive Assistant to the Ordinary Provincial Council The Redemptorists/Denver Province 303-370-0035