Als je ooit bang bent dat er iets naars gaat gebeuren, als je buik en benen aanvoelen alsof ze van drilpudding zijn, vraag dan een beschermengel om hulp.
Dat is heel makkelijk, want engelen doen niets liever dan mensen helpen.
Het klinkt misschien onmogelijk, maar engelen zijn tegelijkertijd al heel oud en nog heel jong.
Voor een engel is dat niet onmogelijk. ‘Onmogelijk’ is gewoon een woord dat mensen gebruiken als ze iets niet helemaal snappen.
Engelen brengen veel tijd in de hemel door. Daar spelen ze met de wolken, geven ze de sterren een plaatsje en kijken ze naar de ondergaande zon.
Als een engel jou om hulp hoort vragen, zweeft hij of zij naar de aarde, de plek waar mensen meestal zijn.
Dit verhaal gaat over een engeltje dat Luna heet…
… en over een jongetje genaamd Noah.
Op dit moment is Noah in zijn slaapkamer al zijn belangrijke spullen bij elkaar aan het zoeken, want hij moet zijn koffer inpakken voor de vakantie. Hij is al vaker met zijn ouders op vakantie geweest, maar alleen naar plekken waar ze met de auto naartoe konden. Deze keer gaan ze met het vliegtuig, naar een land dat Griekenland heet.
Op school heeft Noah over de Griekse mythen geleerd. Die vindt hij nog veel magischer dan sprookjes. Hij heeft geleerd over een held genaamd Hercules, die zo sterk was dat hij met zijn blote handen met een leeuw vocht, over Orpheus, die zulke mooie muziek maakte dat zelfs de bomen ernaar luisterden, en over Zeus, de god van de hemel. Die woonde boven op de Olympus, de hoogste berg van Griekenland.
