Η εκδρομή στην Αγια-Μαρίνα
Αλέξανδρος Καναβάκης
Η Αγια-Μαρίνα • Πέρσι το καλοκαίρι , όταν είχα πάει στην ΑγίαΜαρίνα στις 17 Ιουλίου όπου ήταν και η γιορτή της. Αντίκρισα ένα τοπίο μαγευτικό! Όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία, εγώ με τον μπαμπά μου πήγαμε στον ελαιώνα του παππού μου, τον οποίο τον αποκαλούμε: «τρείς πεζούλες». Μαζί μας όμως ήταν κι ο σκύλος μου ο Φρέντυ ο οποίος μας ακολουθούσε σε όλη την βόλτα μας.
Η βόλτα μας • Στην αρχή έπρεπε να ανεβούμε μια μεγάλη ανηφόρα για να φτάσουμε στον ελαιώνα. Όμως σε όλη την διαδρομή μας τραγουδούσαν τα πουλιά, τα τζιτζίκια και ο άνεμος που θρόιζε τα φύλλα. Ο σκύλος μου όμως έφτασε εκεί πολύ πριν από εμάς και σε μια στιγμή τον χάσαμε. Φτάσαμε λοιπόν στον ελαιώνα και ο σκοπός μας δεν ήταν άλλος από το να δούμε το ηλιοβασίλεμα από εκεί.
Το ατύχημα • Ανεβήκαμε λοιπόν στο πιο ψηλό σημείο του ελαιώνα, το κακό όμως ήταν ότι εγώ δεν είχα πάει ξανά εκεί, σε ένα σημείο ήταν μια πέτρα πολύ μεγάλη αλλά είχαν φυτρώσει κάτι χόρτα και δεν φαινόταν, εγώ τότε έπεσα απάνω της και έφαγα μια τούμπα μα τί τούμπα. Ευτυχώς δεν χτύπησα πολύ άσχημα και συνέχισα την πορεία μου.
Ο αποχαιρετισμός • Αφού είδαμε το καλύτερο ηλιοβασίλεμα που είχαμε δει ποτέ, φύγαμε από τον ελαιώνα και πήγαμε προς την εκκλησία. Κατεβήκαμε τον ίδιο δρόμο απ΄όπου είχαμε ανεβεί και φτάσαμε στην εκκλησία. Προσκυνήσαμε την εικόνα προτού φύγουμε, φορτώσαμε τον Φρέντυ στην καρότσα και φύγαμε από εκεί.
• Η εμπειρία μου εκεί πέρα ήταν μοναδική και δεν θα την ξεχάσω ποτέ!
Ευχαριστώ