MULTIFUNCTIONELE SPORTKOOI

MULTIFUNCTIONELE SPORTKOOI IS EEN VERRIJKING VOOR NIJLAND

Trots op wat je als dorpsgemeenschap kunt bereiken, zijn ze in Nijland, met de realisatie van de multifunctionele sportkooi in het dorp. Een huzarenstukje op sportgebied in onze gemeente. Onder begeleiding van de muzikale klanken van het plaatselijke muziekkorps Excelsior werd op 12 november de sportkooi feestelijk geopend door wethouder Bauke Dam van gemeente Súdwest-Fryslân, samen met Xander Punter, het jongste jeugdlid van voetbalvereniging Nijland.

V.V. NIJLAND 75 JAAR

De sportkooi ligt aan de rand van de sportvelden van v.v. Nijland bij dorpshuis MFC De Mande en CBS De Earste Trimen. Het 75-jarig jubileum van de voetbalvereniging in 2021 is de aanzet geweest voor de realisatie van de sportkooi. De jubileumcommissie van v.v Nijland kwam met het initiatief iets terug te willen doen voor het dorp. Volgens Jan Hoekstra van de jubileumcommissie krijg je veel cadeaus als je 75 jaar wordt, maar is het ook ontzettend mooi om iets aan de mienskip terug te geven. Voetbalclub Nijland draagt immers ook de naam van het dorp.

Het plan werd opgevat om een sportkooi te realiseren naar wens van de voetbalclub, namelijk een royale multifunctionele voetbalkooi, zeg maar gerust ‘formaat XL’, en dat idee werd bij gemeente Súdwest-Fryslân neergelegd. Jan Hoekstra: “De gemeente was meteen positief over onze ambitieuze plannen en gedurende dit traject hebben we prima samengewerkt met Anneke Walinga van afdeling Groen, spelen en sport van de gemeente. Er komt namelijk veel bij kijken om een dergelijke sportfaciliteit te realiseren en dan is goede afstemming met elkaar erg belangrijk.”

SUBSIDIES EN AANVRAGEN

Maar het belangrijkste waren uiteraard de financiën, want er moest het nodige geld op tafel komen. Via de gemeente werd subsidie aangevraagd bij zowel het kernenfonds als de regeling sportvitalisering. Verder heeft provincie Fryslân bijgedragen vanuit het Iepen Mienskipsfûns en is er subsidie ontvangen via de landelijke regeling BOSA. De subsidieregeling BOSA staat voor stimulering Bouw en Onderhoud Sportaccommodaties.

“Wij werden min of meer bij toeval op deze regeling geattendeerd en hebben een flink bedrag hieruit mogen ontvangen”, zegt v.v. Nijland-voorzitter Jappie de Boer. “Dus misschien ook goed voor andere sportverenigingen om te weten dat deze regeling er is”, tipt De Boer. Maar er zijn meer instanties aangeschreven voor een financiële bijdrage, waaronder Stichting Sneek 1818, de Janssen’s Friesche Stichting en de Rabobank.

Ook v.v. Nijland zelf heeft een bijdrage geleverd, samen met de ‘Club van 50’ en de toernooicommissie van het jeugdtoernooi. Er zijn dus heel wat bronnen aangeboord om het financiële deel rond te krijgen en met al deze middelen kon de aanleg van de sportkooi gerealiseerd worden.

Bijkomend voordeel was dat de grond al eigendom was van de gemeente. Het enige wat dus hoefde te gebeuren was het bouwrijp maken van het terrein. De sportkooi is gebouwd door Stedon uit Leeuwarden. Vanuit v.v. Nijland werd de bouw gecoördineerd door clubmensen Ype Bonnema en Appie Veenstra. “Verder is er uiteraard nog overleg met de direct omwonenden geweest, maar die hadden geen bezwaar tegen de aanleg van de sportkooi”, volgens Hoekstra.

IDEAAL VOOR ONZE JEUGD

Voor de voetballers van Nijland is de sportkooi een aanwinst. Voorzitter Jappie de Boer: “Wij beschikken niet over kunstgras, dus bij slecht weer kunnen we nu voor de trainingen uitwijken naar de sportkooi en de velden daarmee ontlasten. De kooi is groter dan de standaard pannakooi, ongeveer 32 x 18 meter. Dat is ook bewust, zodat we er in kunnen trainen. Ideaal voor onze jeugd.”

Daarnaast beschikt de sportkooi over baskets, zijn er hockeygoals en kan er over de breedte een volleybalnet gespannen worden. Jan Hoekstra vertelt dat er ook verlichting is geplaatst, zodat het mogelijk is ’s avonds onder kunstlicht te sporten. “Iedereen die dat wil, kan van de sportkooi gebruik maken. We moeten even kijken hoe zich dat ontwikkelt, maar de sportkooi is vrij toegankelijk, dus ook de school en andere sportverenigingen uit Nijland en omliggende dorpen kunnen er gebruik van maken als ze dat willen.“ Aan alles is wat dat betreft gedacht. “Het is zelfs mogelijk een tent over de sportkooi te spannen, mocht stichting Aaipop dat willen”

OFFICIËLE OPENING

De sportkooi staat er alweer een aantal maanden, maar een officiële opening moest nog plaatsvinden. Dat gebeurde op zaterdag 12 november, voor aanvang van de wedstrijd Nijland-Oeverzwaluwen. Op het middenterrein van de kooi speelde muziekkorps Excelsior. Het korps werd geregeld door de hoofdsponsor, want bij een officiële opening hoort nu eenmaal muziek. Jan Hoekstra van de jubileumcommissie nam eerst het woord, gevolgd door wethouder Bauke Dam, waarna de wethouder samen met jeugdlid Xander Punter de eer had de sportkooi officieel te openen. Dat deden ze door allebei een lint door te knippen. Wethouder Dam werd nog uitgenodigd een bal door de basket te gooien en Xander mocht een aantal keren op doel schieten. Voor de genodigden was er koffie en gebak en meteen na alle plichtplegingen nam de jeugd van Nijland de sportkooi al in bezit om een balletje te trappen.

“IEDEREEN DIE DAT WIL, KAN VAN DE SPORTKOOI GEBRUIK MAKEN”

“HET IS ZELFS MOGELIJK EEN TENT OVER DE SPORTKOOI TE SPANNEN”

VITALE MIENSKIP

Volgens Jan Hoekstra kost het de nodige inspanning en tijd, maar als je dergelijke projecten gezamenlijk doet en er vol voor gaat, dan is er veel mogelijk. Dat wordt bevestigd door Anneke Walinga en wethouder Bauke Dam. Zij hopen dan ook dat de sportkooi van Nijland andere sportverenigingen aanmoedigt om met initiatieven naar de gemeente te komen. “Vanuit de gemeente zijn wij ook bezig het budget voor het kernenfonds uit te breiden”, zegt Dam. “Dat geeft wel aan hoe belangrijk de gemeente een vitale mienskip vindt. Iedereen moet in de gelegenheid zijn om te kunnen sporten en bewegen, zowel binnen als buiten en het liefst zo dicht mogelijk bij huis.”

“Daarnaast is ons advies om niet te bescheiden te zijn”, meent Jan Hoekstra. “Als kleine vereniging mag je best groot durven denken. Dan kun je in samenwerking met de gemeente veel bereiken.”

En wie nog twijfelt? “Kom dan even bij ons in Nijland op het sportcomplex kijken”, besluit Jan Hoekstra.

MEER ZELF VERTROUWEN MET FACINGS

In mijn praktijk heb ik mensen gehad die niet meer openlijk durfden te lachen. Een afgebroken of scheve tand kan voor behoorlijk wat onzekerheid zorgen. Facings kunnen in zo’n situatie uitkomst bieden. Een facing is een dun plaatje van composiet of porselein dat op uw tand wordt geplakt. Het krijgt de vorm en kleur van uw gebit, waardoor het er heel natuurlijk uitziet. Voor een mooi gebit dat echt ‘eigen’ is.

Bewust of onbewust speelt de staat van ons gebit een belangrijke rol in hoe we ons bewegen in het sociale verkeer. Wie tijdens een ongeval een tand verliest, wordt daar heel direct mee geconfronteerd. Iedereen ziet het zodra je gaat praten, eten of lachen. Mensen die plotseling een tand kwijtraken willen vaak zo snel mogelijk een oplossing.

Beschadigingen kunnen zich ook over een langere termijn voltrekken en ook daar kan het zelfvertrouwen onder lijden. Denk aan sterke verkleuringen door roken, het gebruik van koffi e en rode wijn. Of aan tanden die al jarenlang scheef staan, omdat daar ‘vroeger nu eenmaal niets aan gedaan werd’. In dit soort situaties gaan mensen er nogal eens van uit dat ze hier ‘nu eenmaal mee moeten leven’.

Echte mooimakers

Dat is jammer, want er is tegenwoordig heel veel mogelijk. Daarnaast zijn er ook steeds meer mensen, met bijvoorbeeld een representatief beroep, die de keuze voor facings wél maken. En geef ze eens ongelijk. Want facings zijn echte mooimakers: ze sluiten op een heel natuurlijke manier aan op de vorm en de kleur van uw tanden en kiezen. U krijgt er een prachtig gebit voor terug!

Voor wie zijn facings geschikt?

Als uw tandvlees gezond is, dan is het in de meeste gevallen mogelijk om facings te plaatsen. Voorwaarde is wel dat het gebit volgroeid is; dat betekent dat we facings vanaf 18-jarige leeftijd plaatsen. Oude (vaak verkleurde) vullingen zijn geen beletsel voor het plaatsen van facings.

Merkt u dat u zich wel eens schaamt voor uw gebit? Wellicht zijn facings dan een goede optie voor u.

Frank Post

Frank Post heeft al meer dan 25 jaar ervaring als tandarts-implantoloog en is eigenaar van Kliniek Tandheelkunde Sneek, gezondheidscentrum Simmerdyk. Belangrijke specialismen zijn behandelingen onder volledige narcose, angstpatiënten, implantologie, parodontologie en uitgebreide esthetische gebitsrenovaties.

WWW.TANDARTSSNEEK.NL

TEKST GEMEENTE SWF // FOTO’S TRUIDA SLUIMAN

Subsidies culturele verenigingen

IN SÚDWEST-FRYSLÂN

Zangkoor Net Seure Mar Sjonge

Cultuurverenigingen in Súdwest-Fryslân opgelet! Er is nog steeds subsidie beschikbaar via de regelingen ‘Leve de Vereniging!’ en ‘Een jaarrond cultuur’. En het mooie is: een aanvraag is sneller gedaan dan je denkt. Zangkoor Net Seure Mar Sjonge vroeg de regeling ‘Leve de Vereniging’ aan en ontving 2000 euro subsidie voor promotie om nieuwe leden te werven.

“Elk koor of elke culturele vereniging heeft te kampen met ledenproblemen. Vergrijzing speelt een rol en het is best lastig om jongere mensen te betrekken. Dat merken we niet alleen bij ons koor Net Seure Mar Sjonge, maar weten we ook van andere koren en verenigingen”, zeggen Lumien Hofstee en Renneke Piersma, beiden lid van het zangkoor dat in november haar 25-jarig jubileum viert.

Aantal leden neemt af

De twee waren al zoekende naar ideeën om het koor een nieuwe impuls te geven. Het koor telt nu een kleine twintig leden. In hoogtijdagen waren dit er veertig. Door natuurlijk verloop neemt het aantal leden af, ziekte en ouderdom spelen een rol. Toen Lumien en Renneke de regeling ‘Leve de Vereniging’ voorbij zagen komen, kwamen ze in actie. “We hebben het gelijk opgezocht op de website. Aanvragen was niet moeilijk; we moesten een plan van aanpak en begroting indienen. Het geld gebruiken we voor promotie om nieuwe leden te werven. Ons doel is versterking van ons koor en daar is bekendheid voor nodig. Je moet wel zichtbaar zijn.”

Met veel plezier oefent het gemengde koor wekelijks in De Spylder in Warns. Elke donderdag klinkt er een afwisselend repertoire door het gebouw, wat een prachtige akoestiek kent. ”We zingen van alles, altijd meerstemmig. Van licht klassiek tot evergreens, liedjes die door de jaren heen populair blijven. En musical, en tegenwoordig ook meer popnummers om jongere mensen aan te trekken.”

Aan de slag met werving

”Onlangs hebben we een oproep in de dorpskrant gedaan voor nieuwe leden. Maar er is meer nodig. In februari of maart volgend jaar gaan we een concert houden. De 2000 euro subsidie die we gekregen hebben is heel welkom om hier extra bekendheid aan te geven. Het geld wordt ook heel praktisch ingezet om flyers te maken.”

Eén van de andere acties die ze op touw zetten om nieuwe leden te werven is een workshop stemtraining. “Deze workshop zorgt ervoor dat onze stemmen beter uit komen. Maar het is niet alleen voor onszelf, ook anderen kunnen aansluiten”, vertelt Renneke. “Het werkt inspirerend, zo’n workshop om je stem te verbeteren. Het is een open middag, iedereen mag gewoon binnenlopen. Je krijgt wat muziek en je gaat gewoon proberen. Hiermee hopen we ook andere mensen enthousiast te maken voor ons koor.”

“Kijken is blijven”

Lumien: “Mensen krijgen is tegenwoordig het probleem; ze hebben het vaak al heel druk. Terwijl in al die drukte zingen juist heel ontspannend werkt. We willen graag laten zien wat zingen je kan brengen. Je wordt er blij van.” Renneke vult aan: “Zingen geeft energie, je komt uitgerust thuis. Het is ook een heel hechte club met elkaar. Betrokken als iemand iets heeft.” Die sociale functie herkent Lumien ook. Zij is nu een jaar lid van het koor, maar voelde zich als ‘nieuweling’ direct thuis. “Via een buurvrouw werd ik op het koor gewezen. Die zei: ‘Kom een keer kijken’. En kijken, is blijven.”

De Ljochtkuier van Witmarsum

Op 7 oktober vond de Ljochtkuier plaats, een culturele beleefwandeltocht in het donker. Voor de tweede keer in en om Witmarsum. De organisatie lag in handen van Toneelvereniging Surprise en stichting OarsasOars. Door de financiële steun vanuit de regeling ‘Een jaarrond cultuur’ lukte het om dit evenement rond te krijgen en de toegangsprijs laag te houden.

“We hebben 2500 euro aangevraagd en gekregen”, vertelt Gerben Gerbrandy, voorzitter van de Ljochtkuier. “Het is het mooiste als we flink uit kunnen pakken om buurten aan te kleden. Deze extra financiële stimulans was daarom erg fijn. Iemand uit onze commissie had wel eerder eens subsidies aangevraagd; daardoor waren we hier bekend mee. Het loont altijd de moeite om te kijken of er nog regelingen zijn waar je aanspraak op kunt maken als vereniging. Zo ook voor de Ljochtkuier.

De laatste Ljochtkuier was in 2019, daarna kwam corona en zaten we wel telkens in de voorbereidingen, maar moesten we het uiteindelijk toch afblazen. Van de vorige Ljochtkuier wisten we nog dat niet alles onderweg goed te zien was. Het is onmogelijk om de hele route van veertien kilometer te verlichten. Daarom hadden we dit jaar alle deelnemers een zaklamp meegegeven, dat kon ook mede door de subsidie bekostigd worden. Zo was het veilig om te lopen en konden de wandelaars alles goed zien.”

Gevarieerd cultuuraanbod

Tijdens de beleefwandeling kwamen alle aspecten van het dorp voorbij. Cultuur in de vorm van toneel, muziek en kunst, met artiesten en alle muziekmakers uit eigen dorp. “Fantastisch dat we dit allemaal zelf kunnen doen”, zegt Gerben. “Nieuw dit jaar was de openstelling van culturele gebouwen. De wandeling ging hier soms dwars doorheen. Dat voegde wat extra’s toe. Vanuit de hele súdwesthoek kwamen zeshonderd wandelaars naar Witmarsum om de Ljochtkuier te beleven. Ook voor toeristen die in het bungalowpark verbleven was de wandeling een mooie manier om kennis te maken met de lokale cultuur.”

‘Un Kuierke deur Sneek’

Deur Peter van Egmond

‘OVER DE MARKTEN DY’T SNEEK OAIT RYK WAS’

We hewwe allemaal wel us hoard òf lesen dat Sneek har foartfarendhyd te danken het an de handel en de berykberhyd over ut water. Deurdat Sneek fanút elke richting goëd berykber was, al dan nyt over water, bleek Sneek algau ut anwesen plak om as sentraal punt fan diverse markten foar oans regio te dienen. Fanouds is de dinsdach al de dach fan de wekelekse markten, su as de warenmarkt en de feemerk.

Ut was disse dach dan ok altyd druk in Sneek met skûtsjes en pramen, en feul boerinnen grepen de kaans an, om de wekelekse boadskappen te doën, mar ok om te flanearen in de stad, en ‘t liefst met un su breed en allermoaist oarizer op, at hun man op de feemerk syn fee ankocht of ferkòcht. In froeger tiden wurdde hast foar elk marktprodukt of feesoart un plak anwesen en dêr dan ok al gau naar fernoemd. Simpele foarbeelden hierfan binne de Eierbrugge, dêr’t tientallen jaren lang de handel in kievitseiers situeard was; de Ouwe Koemerk ferwiest naar de handel in koeien, ‘t Skaapmarktplein naar de skapemerk, dy’t syn oarsprong al fynt rond 1620 in de Wyde Burgstraat.

De gemeente stelde foar elke markt un marktmeester an, en op de feemerk was disse wapend met un bile, sudat, at der wat gebeurde, hij ut fastbonden fee los slaan kon. Ok ut handhaven fan de regels rond de markten was syn taak. Su mochten der mòrrens gyn eiers an burgers ferkocht wurdde, gyn foarferkoop fan fisprodukten, en freemde persoanen mochten gyn lijn- òf raapkoeken ferkope. Lijnkoeken, ok wel feekoek noemd, is ut overbliëfsel fan lijnsaad nadat de lijnsaadoaly der in un oalymoalen útperst is.

Jaarlijkse markten

Een fan de jaarlekse markten was de foarjaars-peardemarkt dy’t in de maand mei houden wurdde en dy’t herhaald wurdde in september, de najaarspeardemarkt. Antallen fan mear as honderd pearden waren dan heel gewoan. Ok was der de derde woënsdach (Hardsyldach) fan augustus de jaarmerk, wêr’t fan alles te krijen was. Mar wêr’t soms ok dústere saakjes opdoken, wêr’t burgemeester en wethouwers fan tefoaren faak al un waarskúwing in onder andere de krant en op publikasybòrden út lieten gaan, sudat men wist dat hier op kòntroleard wurdde. Hierbij mutte je denke an bedelaars, rijfelaars, hazardspellen of loterijen, mar ok liedsingers en toverlantearns. Ok mutte we nyt fergete te melden dat Sneek ut waachgebou had, wêr’t onder andere butter en kees ferhandeld wurdde, en dit fia de Wip met pramen an- en oufoerd wurdde. Hier het ok de naam ‘De Wip’ syn oarsprong, namelek naar ut opwippen fan de butterfaten, om disse lade te kannen en/òf te lossen. Ut doadlopende water fan de ‘Wip’ wurdde froeger brúkt foar de pramen dy’t de fatsjes met butter anfoerden. Op ’e wal lei un rails wêr’t lorry’s op reden dy’t foartduwd wurdden deur sjouwersmannen, dy’t met de fatsjes butter naar ut waachgebouw reden. Su at ik al skreef was Sneek un sentrum foar de handel, mar ok foarsach se hiermet de befòlking in de regio fan produkten, dy’t men noadech was in ut dageleks levesonderhoud. Nou noch even wat groënte hale en dan mar wear naar hús, en dan siën we wel wear, wêr’t we de folgende keer belande. Hewwe jum eventueel marktferhalen en belevenissen, marktfoto’s of anfullings dy’t jim dele wille, dan bin ik der sear in ïnteresseard.

Markt Paling Markt Hoogend Markt Leeuwenburg

Eierbrug 1954

Jaarmarkt, 30-03-1853

Foar disse kuier hew ik onder andere un foto fan útgeferij R. v.d. Meulen brúkt.

Eelke Lok. Als journalist van Omrop Fryslân draait hij al veertig jaar mee en is hij met name bekend van zijn verslagen van het skûtsjesilen, maar je zou hem tekort doen door hem het stempel sportjournalist te geven, want Lok is allround. Door zijn originele no-nonsense kijk op de wereld weet hij ogenschijnlijk ingewikkelde zaken vaak te relativeren en tot de essentie te herleiden. En dat is ook wat u in de columns van Eelke kunt verwachten....

de vinger op de zere plek!

Ferkeard wurd

Einlings, einlings, nei lange tiid is it dan safier. Der komt yn de gemeente SúdwestFryslân in temajûn oer ynklusiviteit. Ja, sa skriuw ik it mar, want it Frysk Wurdboek komt net fierder as ynklusyf. Likegoed wist ik net wat it ynhâldt. It wurd foel yn de riedsgearkomste, en direkt neidat it wurd fallen wie, sei temajûnliedster Marije Roskam dat der mar gau in temajûn oer komme moat.

Want Luuk Adema fan de antiboerepartij hie it wurd net fûn yn de begrutting. En hy fûn dat it der wol yn moast. Ik tink om it allegear sa ûntrochsichtich mooglik te meitsjen, dan lult net elkenien mear mei. Yn elk gefal wethâlder Henk de Boer net, want dy sei dat it wurd mienskip der dochs o sa faak wol yn stie. Hy krige op’e bealch fan kollega Marianne Poelman, dy fûn dat Henk te koart troch de bocht gien wie.

No, ik koe dy bocht net iens fine. Mar ja, je ha tsjintwurdich Google: “Inclusie, of inclusiviteit, gaat over wie ergens aan mag meedoen, wie mag meepraten en wie meebeslist. En wie vooral niet.” Fertaald: der komt in temajûn oer wa’t wol en wa’t net meidwaan mei. En wa dat beslist. No miende ik dat we dêrfoar in gemeenteried beneamd hienen, mar se wolle dêr dus noch in jûn oer prate.

Jim begripe it. It wie in folstrekt ûnsinnich trijekollommerke yn de Ljouwerter oer de riedsgearkomste fan Súdwest-Fryslân. Elke ynwenner fan de gemeente hat de krante ferskuord en lulk yn de hoeke smiten. Dy wolle dat nedeleaze geâldehoer dochs net lêze. Dy wolle witte wat foar beslissings dêr yn dy ried naam binne. Mar dat witte we net. It is dochs logysk dat bygelyks rolstoelbrûkers meiprate oer de drompels yn it gemeentehûs. En fansels moat alle lhbtqia+-ers, watte, álle minsken op deselde likense wize behannele wurde troch gemeentlike ynstellings. Mar álle ynwenners fan Súdwest-Fryslân wolle ynklusyf of net ynklusyf net dat der yn de ried in hiele jûn sangere wurdt oer in temajûn mei logyske útkomsten. Dy soenen wolle dat dy ried it hat oer de saken dy’t yn dizze nuodlike tiid nedich binne.

Eelke Lok