Jan en Jentsje aan het werk

de bakkerij te hebben bezorgd, stortte hij zich ook op het groen. “Groen is mijn hobby. Al voor ons trouwen ben ik in tuintjes bezig geweest en heb ik de broer van mijn vrouw geholpen struikjes te zetten. Ook heb ik een stukje grond op ‘Nut en genoegen’, de volkstuin in de Noorderhoek.”

Jan Walstra neemt eens per week - samen met deelnemers - het groenonderhoud van het Arbeidscentrum en dat van de buren

Het is een zonnige donderdagmorgen in juli als we Jan Walstra en Jentsje samen aan het werk zien. De dag is begonnen met koffie. Jentsje vertelt dat hij niet eerder dan half elf begint met het werk zelf. “Anders maken we de buren wakker met het lawaai van de maaimachine.” Jan legt uit wat er voor vandaag op het programma staat. “Eerst de zijkant, hier langs het gebouw, en daarna doen we het gras bij de buren.” Jentsje denkt al vooruit: “Dan zal ik maar even de andere schoenen aandoen, hè Jan?” Schoenen met stalen neuzen, vanwege de veiligheid. Vervolgens haalt hij de accu van de maaimachine op. Na zo’n drie kwartier maaien moet de accu weer aan de stroom en kan Jentsje even een sigaretje roken. Hij maait het gras in mooie rechte banen. Vorige week hebben de mannen niet gemaaid en dat merken ze nu. “Het gras staat wel hoog, hè Jan”, roept Jentsje. Ook Jan ziet polletjes gras die niet meegenomen zijn door de maaimachine. Daar moet de maaimachine nog een keertje overheen. Jentsje heeft dus nog volop werk. “En dat allemaal te voet”, glimlacht hij. Hij maakt zijn kilometers wel, vandaag. Zorgvuldig maait hij om het vogelhuisje heen.

Tussen het trekken van de baantjes door vertelt Jentsje dat Jan zijn ‘helper’ is. “Hij is mijn tuinman. Hij helpt met het maaien van de kantjes, dat durf ik zelf niet te doen.” Jentsje leegt de bak met gras in de container en Jan doet hetzelfde met een kruiwagen vol groen dat hij uit de tuin geschoffeld heeft.

“Groen is mijn hobby”

Sytze Koster

Sytze Koster (50) werkt al meer dan 25 jaar bij Empatec. Hij begon op de houtafdeling in Sneek. Mooi werk, maar door het verhuizen van dit bedrijfsonderdeel naar Franeker, moest Sytze in 2017 op zoek naar een andere werkplek. Na een snuffelstage kwam hij terecht bij Reshare, een onderdeel van de afdeling Verpakken. Bij Reshare wordt dagelijks kleding voor het Leger des Heils gesorteerd.

Sytze staat elke dag op zijn vaste plekje aan het einde van de sorteermachine, hier knoopt hij de volle zakken dicht en doet hij de dekbedden in de big bags. In totaal heeft hij nu al meer dan 65.000 zakken door zijn handen gehad. Sytze houdt dit precies bij én bij elke 5000 zakken trakteert hij zijn collega’s op gebak.

Passies

Sytze is geboren en getogen in IJlst. Binnenkort verhuist hij naar Sneek. Een grote verandering. Maar met hulp van zijn mem, vrienden en collega’s heeft hij straks een eigen plek met ruimte voor zijn hobby’s. Vol enthousiasme vertelt Sytze over zijn passies. Hij heeft er meerdere.

Droom

Herbert de Vries, Lifestyle, Slippers en de manege voor zijn rekening. “Dat zijn heel wat vierkante meters en daar hebben we het knap druk mee”, bekent hij. “Met warm weer zoals nu is het flink zweten.” Van de deelnemers is Jentsje het vaakst van de partij. Jan: “Jentsje is een geweldige jongen, die graag wil werken. Je hebt ook wel types, die na een half uurtje al weer weg zijn, maar Jentsje maakt zijn werk af. Hij maait het gras met de elektrische maaier. Daarna ga ik er langs met de kantjesmaaier. Jentsje begint om tien uur. Meestal kom ik zelf om half negen. Dan neem ik eerst even een bakje koffie en ga ik daarna even pielen.” Wijzend naar buiten: “Vorig jaar heb ik dikke takken afgehaald van de grote wilgenstruiken. Die heb ik vervolgens in de sloot gezet en zet ik nu uit in de tuin met een stok ernaast. Zo kleden we het terrein wat aan.”

‘SECUNDAIRE ARBEIDSVOORWAARDEN’

Over de ‘secundaire arbeidsvoorwaarden’ op het Arbeidscentrum heeft Jan niets anders dan lof. “Het is hier goed verzorgd. Om tien uur koffie, ‘s middags een bordje soep en wat hartigs en om half drie weer een pauze.” Het allerbelangrijkste aan zijn werk echter vindt Jan het contact met de deelnemers. “Met de meeste deelnemers hier heb ik heel leuk contact. Wíj hebben wel eens ‘opvliegingen’ en zij ook. Daar heb ik geen problemen mee.” Met Jentsje heeft Jan een echte band. “Ik kende zijnhelaas overleden - vader goed. Jentsje vertelt me veel dingen, we zijn als vrienden. Ik heb van hem zelfs een waardebon voor mijn tachtigste verjaardag gekregen.”

De dag dat Jan tachtig jaar werd, hadden de deelnemers van het Arbeidscentrum een uitje naar Emmen. “Ik had graag meegewild, maar mocht niet mee”, grapt Jan. “Ik kreeg visite. Geweldig hoor, al die belangstelling van kinderen en kleinkinderen.”

Later heeft hij het vieren van zijn verjaardag nog dunnetjes over gedaan met de deelnemers van het Arbeidscentrum. Hij doet zijn werk nog altijd ‘mei nocht en wille’. “Mijn vrouw zegt wel eens: ‘Ga je nu al weer weg?’ Maar zolang ik er plezier aan beleef, doe ik het.”

Van jongs af aan is Sytze gek op rijden in een achtbaan. Zijn droom was om achtbanen te ontwerpen en te bouwen. Dat is het niet geworden, maar hij blijft regelmatig ritjes maken in achtbanen in diverse parken, in binnen- en buitenland. Zijn persoonlijk record is 325 ritten op 1 dag. Zijn doel is om nog een keer naar Disneyland Parijs en naar PortAventura in Spanje te gaan om daar te genieten van de geweldige achtbanen.

Sytze loopt de wereld rond

Samen met zijn wandelmaatje Ruurd loopt hij jaarlijks vele kilometers. Hij heeft inmiddels in zijn leven al meer dan 40.000 kilometer gewandeld. En de teller loopt nog wel even door. Hij hoopt dit jaar zijn 12e Elfstedentocht te wandelen en voor de 7e keer deel te nemen aan de Nijmeegse Vierdaagse. Tijdens deze wandeltochten is Sytze één van de sfeermakers, hij gaat verkleed als boef of in Tiroler outfit. Zodra het publiek hem ziet of herkent, schalt de muziek uit de boxen ‘Jailhouse Rock’ of ‘Anton aus Tirol’. Sytze geniet hier volop van!

Kaarten en gedichten

Voor alle familie, vrienden en collega’s maakt Sytze bij bijzondere gelegenheden een persoonlijke kaart, soms met een gedicht. De gedichten vergeet hij nooit en kan hij jaren later nog uit zijn hoofd oplezen.