Dit is een gepersonaliseerde uitgave van Personalgifts.nl Copyright © 2009, 2016 Viacom International Inc. Alle rechten voorbehouden. Nickelodeon, Nick Jr., Dora en alle titels, logo’s, en figuren die daarmee verband houden, zijn handelsmerken van Viacom International Inc. Prepress: Personalgifts.nl Druk: ARSprintmedia Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever worden overgenomen.
“Jouw naam”, Mijn Avonturen met Dora
Dit boek is speciaal geschreven voor “Jouw naam” “Achternaam” “Jouw persoonlijke boodschap”
Dora’s wereldvriendjes Hello! Ik ben Dora. Vandaag is het Vriendschapsdag! Op Vriendschapsdag zijn er overal op de wereld Vriendschapsoptochten! We ontmoeten onze vriendjes en vieren feest! En we dragen ook speciale lichtgevende Vriendschapsarmbandjes!
O, nee! Zwieber heeft de Vriendschapsarmbandjes gestolen! Nu moeten we ze aan onze vriendjes overal ter wereld terugbrengen. ““Jouw naam”, wil jij ons helpen om de Vriendschapsarmbandjes terug te brengen?” vroeg Dora. “Natuurlijk,” zei “Jouw naam” “Mogen “Naam vriend” en “Naam vriend 2” ook mee?” “Natuurlijk,” zei Dora terwijl ze een Vriendschapsarmbandje aan “Jouw naam”, “Naam vriend” en “Naam vriend 2” gaf. “Ik wil ook helpen om Vriendschapsdag te redden!” zei Zwieber. “We gaan allemaal samen!” zei Dora. “Maar waar gaan we eerst heen?” vroeg “Jouw naam”. “Wie vragen we om hulp als we niet weten waar we naartoe moeten?” vroeg Dora.
“Kaart! Kaart!” riep Dora. Kaart sprong uit het zijvakje van Rugzak. “Ik ben de Kaart!” glimlachte hij.
“Hello, Kaart,” zei Dora. “We moeten deze Vriendschapsarmbandjes terugbrengen naar onze vriendjes over de hele wereld.” ”Ik weet hoe we alle Vriendschapsarmbandjes moeten terugbrengen! Eerst ga je naar de Eiffeltoren in Frankrijk,” zei Kaart. Kaart ging verder: “Daarna ga je naar de Kilimanjaro, de hoogste berg in Tanzania, Afrika. Daarna moeten we naar het Winterpaleis in Rusland en dan dwars door Azië naar de Grote Muur van China.” “Frankrijk, Tanzania, Rusland en daarna China,” herhaalde “Jouw naam”. Ze waren klaar om op avontuur te gaan. “Kom op, we gaan!” riep Dora tegen haar vriendjes.
Al snel waren ze in Parijs, Frankrijk. Hoe vonden ze nu de Eiffeltoren? “Kaart zegt dat we de weg met gele ruitjes moeten volgen om bij de Eiffeltoren te komen,� zei Dora.
“Jouw naam”, “Naam vriend” en “Naam vriend 2” renden vooruit, op zoek naar een weg die met gele ruitjes beschilderd was. Ze zagen cirkels en vierkanten en daarna eindelijk de gele ruitjes. “Deze kant op!” riep “Jouw naam” naar de anderen. “Ik zie de Eiffeltoren al!”
Toen ze bij de Eiffeltoren kwamen, begon Zwieber de Vriendschapsarmbandjes terug te geven die hij had gestolen. Opeens zag Dora Fifi, het stinkdier. Ze probeerde de armbandjes te stelen! “O, nee! Iedereen, zeg: Fifi, niet stelen!” riep Dora. Iedereen zei: “Fifi, niet stelen” en Fifi klauterde de Eiffeltoren weer op.
“Dat scheelde niet veel,” zei “Jouw naam”. Ze gaven de laatste armbandjes terug en zeiden hun vriendjes in Parijs gedag. “Dora! Zwieber! “Naam vriend”! “Naam vriend 2”!” zei “Jouw naam”. “Waar gaan we nu heen?” “Wat zei Kaart?” vroeg Dora. “Frankrijk, Tanzania, Rusland, China,” riepen ze allemaal samen. “Dan gaan we nu dus naar Tanzania in Afrika.”
Ze raceten snel naar Tanzania in Afrika! Ze sprongen op een paar olifanten die hen door het hoge gras droegen. “De olifanten geven ons een lift naar de berg!” riep Dora opgewonden uit. “O, kijk!” riep Dora. “Ik zie een zebra en een leeuw in de verte!”
“O, jee! Wie verstopt zich daar achter de bosjes?” vroeg “Jouw naam”. Het was Sami de hyena. “Hij gaat proberen de Vriendschapsarmbandjes te stelen!” antwoordde Dora. ““Jouw naam”! “Naam vriend”! “Naam vriend 2”! Zeg: niet stelen!” Sami de hyena kroop weg in de bosjes. De Vriendschapsarmbandjes waren veilig!
Al snel kwamen ze bij de voet van de Kilimanjaro. Hun vriendjes stonden daar al klaar om hen te begroeten. Dora, Zwieber en hun vriendjes deelden de Vriendschapsarmbandjes uit.
Toen het tijd was om te vertrekken vroeg “Jouw naam”: “Waar gaan we nu heen? Rusland, ja! Maar hoe komen we in Rusland?” Op dat moment maakte een luchtballon vlakbij een zachte landing. “Wauw!” riep “Jouw naam” uit. Ze zeiden hun vriendjes in Tanzania gedag en klommen in de luchtballon.
Terwijl ze hun reis voortzetten, veranderde de grond onder hen van bruin naar wit. De lucht werd kouder. Ze landden bij een bevroren meer. Ze bibberden van de kou. “Mmm,” dacht Dora. “We hebben iets nodig om warm te worden. Wie draagt altijd alles wat ik nodig heb?”
“Rugzak!” antwoordde “Jouw naam”. Rugzak kwam in actie! Voor iedereen kwamen er jassen, wanten, mutsen en ski’s tevoorschijn. Dora, “Jouw naam”, “Naam vriend” en “Naam vriend 2” trokken allemaal de winterkleren aan. Daarna trokken ze verder door de diepe, witte sneeuw naar het Winterpaleis.
Hun Russische vriendjes kwamen aangerend om hen te begroeten en hun Vriendschapsarmbandjes terug te krijgen. Maar ze zagen Fomkah de beer niet die zich achter een sneeuwpop had verstopt. Dora draaide zich om en zag dat ĂŠĂŠn sneeuwpop er anders uitzag dan de andere. Toen zag ze Fomkah!
“Niet stelen!” riep Dora. Fomkah verdween tussen de met sneeuw bedekte bomen. “Dat scheelde niet veel,” zei Dora terwijl ze de Vriendschapsarmbandjes aan haar Russische vriendjes uitdeelde. De zak met armbandjes werd al lichter, maar ze moesten nog naar één plek toe.
Toen ze in China kwamen, vierden hun vriendjes daar ook Vriendschapsdag. Kleurrijke lantaarns verlichtten de Grote Muur en iedereen was met prachtige vliegers aan het vliegeren. Dora, “Jouw naam”, “Naam vriend” en “Naam vriend 2” deelden de Vriendschapsarmbandjes uit.
Op dat moment kwam Ying-Ying de wezel aangereden op zijn fiets. Hij reed recht op Zwieber en de zak met armbandjes af. “O, nee. Niet stelen!� riep iedereen luid.
Al snel waren ze klaar met het uitdelen van de armbandjes aan hun vriendjes in China en was het tijd om naar huis te gaan. “Wat een avontuur!” zei “Jouw naam”. “We zijn in Frankrijk, Tanzania, Rusland en China geweest en hebben alle Vriendschapsarmbandjes aan onze vriendjes gegeven.” “Niet allemaal,” glimlachte Dora toen ze in Zwiebers zak keek. Er was nog één armbandje over.
Dora pakte het laatste Vriendschapsarmbandje uit de zak en gaf hem aan Zwieber. “Deze is voor Zwieber,” zei Dora. “Omdat hij heeft geholpen met het terugbrengen van de Vriendschapsarmbandjes aan al onze vriendjes overal ter wereld.” “O, mannnn!” riep Zwieber blij uit.
Dora en Zwieber brachten “Jouw naam”, “Naam vriend” en “Naam vriend 2” terug naar “Jouw woonplaats” en het was tijd om afscheid te nemen. “Bedankt dat jullie ons hebben geholpen de Vriendschapsarmbandjes aan onze vriendjes over de hele wereld terug te geven!” zei Dora tegen “Jouw naam”, “Naam vriend” en “Naam vriend 2”. “Thank you!” “Jullie bedankt!” antwoordde “Jouw naam”. “Het was een geweldig avontuur!”
“En onthoud: iedere keer als je je Vriendschapsarmbandje draagt, denk dan aan mij en al onze vriendjes overal ter wereld,” zei Dora. “Fijne Vriendschapsdag!”
Dora’s slaapfeestje Hello! Ik ben Dora. Ik houd een slaapfeestje met mijn beste vriend Boots in zijn boomhut. ““Jouw naam”, waarom ga je niet mee?” vroeg Dora. “Heel graag!” antwoordde “Jouw naam”. “Mogen “Naam vriend” en “Naam vriend 2” ook komen?” “Natuurlijk! We gaan allemaal,” zei Dora. “Mami heeft wat koekjes gebakken die we kunnen meenemen.”
Dora deed haar pyjama, zaklantaarn, slaapzak en boek met piratenverhalen in Rugzak. Kaart liet zien hoe ze het beste naar de boomhut van Boots konden komen. Onderweg zagen ze iemand achter een boom. Het was Zwieber. Hij wilde de koekjes stelen. “O, nee! Iedereen zeg: Zwieber, niet stelen!� riep Dora.
We hebben Zwieber tegengehouden! “O, kijk! Daar is de boomhut van Boots,” zei Dora. “Hello! Boots! “Jouw naam”, “Naam vriend” en “Naam vriend 2” komen ook op ons slaapfeestje!” Ze klommen de ladder op om in de boomhut van Boots te komen. “Welkom, iedereen! Nu al onze vriendjes hier zijn, is het tijd voor ons slaapfeestje!” zei Boots opgewonden.
Al snel ging de zon onder en Dora, “Jouw naam”, “Naam vriend”, “Naam vriend 2” en Boots trokken hun pyjama’s aan. Ze legden hun slaapzakken neer en kropen er lekker in. Dora bood iedereen de koekjes aan die Mami speciaal voor haar slaapfeestje had gemaakt. Jammie! Ze hadden honger!
Dora had ook een verrassing voor Boots. Ze gaf hem haar boek met piratenverhalen. “Ja!” riep Boots uit. “Ik ben gek op piraten!”
“We lezen je om de beurt voor, Boots,” zei “Jouw naam”. “En daarna kunnen we onze eigen piratenverhalen verzinnen.” Al snel was het donker en scheen de maan helder door het raam. De vriendjes werden moe en het was tijd om te gaan slapen. “Bedankt dat we op je slaapfeestje mochten komen,” zei “Jouw naam”. “We hebben zo veel plezier gehad! Welterusten, Dora. Welterusten, Boots. Welterusten, iedereen.”
“Ik ben blij dat jullie allemaal konden komen. Welterusten, iedereen!” antwoordde Dora. “Slaap lekker!” Boots gaapte en kroop lekker weg in zijn slaapzak. Al snel lagen ze allemaal heerlijk te slapen.
*600072422* 600072422_173121_1.8.2.H