ISSUE 001 | OCTOBER 2016
magazine
TAKE A BUS
VOLUMN 001
14-15
INSIDER
16-17
TALK-WITH
19-23
HAPPY MEAL
24-27
THERE
28-31
AROUND
34-35
NONSTOP
นิตยสารฝึกปฏิ บัติ ประจ� ำ รายวิ ช า MTE-417 การออกแบบสื่ อ ประสมเพื่ อ การโฆษณา ภาคเรี ย นที่ 1 ปี ก ารศึ ก ษา 2559
highlight
หากคุณคือเทรนเนอร์ที่ก�ำลังไล่จับ มอนสเตอร์ในเกม Pokémon Go อยู่ละก็ เราขอท้าให้คุณมาสร้างประสบการณ์ อัพเกรดความเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์ บนรถเมล์สายนี้
there day & night คอลัมน์ที่พาคุณนั่ง รถเมล์ไปยังสถานที่ท่องเที่ยวที่คุณไม่ควร พลาด ฉบับนี้เราจะไปเดินชมนิทรรศการที่ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติและหอศิลป ก่อนจะพาไปตะลุยเยาวราชยามค�่ำคืน
ชวนคุยกับ “มิลค์ - ธนินท์ธร แซ่เฮง” จากรั้ว ม.ธรรมศาสตร์ ท่ า พระจั น ทร์ กับประสบการณ์การเดินทางด้วยรถเมล์ สาย 53 ที่มีทั้งเรื่องข�ำๆ จนถึงลุ้นระทึก
เรื่องราวต่างๆ ที่พบตามเส้นทางที่ผ่าน ถูกเก็บเป็นภาพความทรงจ�ำ รถเมล์สาย 53
เพราะกองทัพต้องเดินด้วยท้อง รถเมล์สาย 53 จะพาคุณไปเจอกับขุมทรัพย์ ของกระเพาะอาหาร ที่มีทั้งมือหลักและ มื้อรอง รวมถึงเครื่องดื่มเย็นๆ ที่จะท�ำให้ การเดินทางของคุณสดชื่นขึ้น
nonstop คอลัมน์ที่จะพานั่งรถเมล์กันยาวๆ ตั้งแต่ต้นสายจนสุดสาย ฉบับนี้สาย 53 วงกลมรอบเมือง – เทเวศน์ รถเมล์ที่ถือเป็น สายเปิดวาร์ปสุดๆ เพราะจะพาไปอยู่ใน เมืองไทย จีน ฝรั่ง แขกได้ภายในรอบเดียว
Let's Go เคล็ดลับในการเดินทางของแม่คือลองนั่งดูก่อน แม่มีความสามารถพิเศษอย่างนึงคือ (แทบจะ) รู้ว่า รถเมล์สายไหนผ่านทางไหนบ้าง เพราะพอลองถามดูกี่ครั้งก็ตอบ ได้ตลอด มีวันหนึ่งที่เรากลับจากมหาลัย รถไฟฟ้า MRT ขบวนที่ นั่งมาเกิดขัดข้องและไม่สามารถเดินขบวนต่อได้ เลยหยุดจอดให้ ผู้โดยสารลงที่สถานีจตุจักร (ปกติแล้วเราเองต้องนั่งไปลงที่สถานี บางซือ่ ) พอเดินขึน้ จากสถานีมาทีป่ า้ ยรถเมล์ ยืนรอรถเมล์สายเดียว ที่เคยนั่งประจ�ำก็ไม่มาสักทีเลยตัดสินใจลองโทรถามแม่ดู กลาย เป็นว่าจริงๆ แล้วยังมีรถเมล์อีกหลายสายที่ผ่านจตุจักรและเรา ก็สามารถนั่งกลับบ้านได้ด้วย แม่เล่าให้ฟงั ว่าตอนมาท�ำงานทีก่ รุงเทพฯ แรกๆ ก็สับสน ไปหมด รถเมล์ถึงจะมีน้อยสายกว่าปัจจุบันแต่คนไม่เคยนั่งมา ก่อนก็ต้องงงกันทุกคนเป็นธรรมดา วิธีของแม่คือ ‘ลองนั่งดู’ แม่ ใ ช้ เ วลาวั น เสาร์ - อาทิ ต ย์ นั่ ง รถแทบจะทุ ก สายที่ เ จอบ่ อ ยๆ เริ่มนั่งจากป้ายไหนก็นั่งรถเมล์ยาวจนวนมาลงที่ป้ายเดิม พอท�ำ อย่างนี้เราจะรู้ว่ารถเมล์สายนั้นผ่านตรงไหนบ้าง ไปไหนมาไหนก็ จะได้ไม่ล�ำบาก เราว่าการเดินทางด้วยรถเมล์เป็นการเพิ่มทักษะให้ ตัวเองอย่างนึงเหมือนกันนะ มันให้ความรู้สึกแตกต่างจากการใช้ บริการรถโดยสารสาธารณะรูปแบบอื่นๆ ที่ใช้กัน อาจจะไม่ได้ สะดวกสบายไปกว่าการนั่งแท็กซี่ แต่ก็ต้องยอมรับว่าราคาถูกกว่า หรืออาจจะไม่ได้รวดเร็วเหมือนการนั่งรถไฟฟ้าแต่เลือกป้ายที่ลง ได้มากกว่า ไม่รู้ว่าจะเรียกทักษะนี้ว่าอะไร เราเลยขอเรียกว่า “ทักษะรถเมล์ไทย” แล้วกันนะ
เพราะรถเมล์เป็นเรื่องที่วนอยู่รอบๆ ตัวเรา ก็เลยเกิดเป็น “take a bus” นิตยสารทีบ่ อกเล่าเรือ่ งราว ของรถเมล์ไทย ทีไ่ ม่ใช่เรือ่ งประวัตศิ าสตร์และไม่ใช่เรือ่ งทีไ่ กลตัวแต่ เป็นเรื่องที่ใกล้ตัวจนบางครั้งก็เผลอมองข้าม ฉบับแรกของเราคือ ‘รถเมล์สาย 53 วงกลมรอบเมือง – เทเวศน์’ ทีเ่ ลือกรถเมล์สายนี้ ขึน้ มาเป็นสายหลักในฉบับแรกนัน้ เป็นเพราะวิง่ ผ่านแลนด์มาร์ค ส�ำคัญๆ หลายที่ในกรุงเทพฯ คงท�ำให้ได้ความรู้สึกแบบนั่งรถเมล์ รอบเดียวได้เที่ยวหลายที่ดีเหมือนกัน การเดินทางด้วยรถเมล์อาจจะต้องต่อสู้กับลมร้อนๆ ที่พัดเข้าหน้า แต่ ก็ ต ้ อ งขอบคุ ณ ค่ า โดยสารราคาหกบาทห้ า สิ บ สตางค์ที่ท�ำให้การนั่งรถเมล์รอบเดียวเหมือนได้เที่ยวหลายที่ และขอขอบคุณบุคคลภายในภาพที่ร่วมเดินทางไปเรา รวมถึง ขอบคุณรถเมล์ไทยที่ท�ำให้รู้สึกคุ้มยิ่งกว่าไปเที่ยวกับทัวร์จีน
53 จิตกานต์ วงษาสนธิ์ บรรณาธิการ
take a bus team เธียรทศ ประพฤติชอบ
จิตกานต์ วงษาสนธิ์ | บรรณาธิการ
บรรณาธิการบริหาร ครัง้ แรกทีข่ นึ้ รถเมล์ได้กลิน่ เหงือ่ ได้ลมิ้ ลองเส้นผม ของคนข้างหน้า และอีกมากมาย แต่ทตี่ ดิ ใจจริงๆ คือ บรรยากาศรอบๆ ซึ่งมันมีค่ามากกว่าแค่ “การเดินทาง”
จิ ป๋อมแป๋ม เป็นนักวาดภาพประกอบเล่น
ป๋อมแป๋ม
ภาสุรี ยอดเสน่หา | ประสานงาน
ณัฏฐณิชา หนูขาว | กองบรรณาธิการ
จิ นักเขียนอิสระไส้แห้ง ที่พยายามหาเงิน
จิ แนน กองบรรณาธิการจอมดราม่า ไม่ว่า
แนน
จะพู ด ถึ ง เรื่ อ งไหนก็ ดู จ ริ ง จั ง ไปซะทุ ก เรื่ อ ง ชอบวางแผนก่ อ นท� ำ อะไร ตี ก รอบถึ ง สิ่ ง ที่ อยากท�ำเสมอ ภายนอกจะดูนิ่งๆ แต่จริงๆ แล้ว เป็นคนติงต๊อง กินก็ง่าย อยู่ก็ง่าย นอนก็ง่าย ชอบอ่านค�ำคมของคนอื่นๆ สร้างแรงบันดาลใจ ให้ตัวเอง
ที่ชอบกินปีโป้ บรรณาธิการนิตยสารรถเมล์ ที่ เ น้ น เรื่ อ งกิ น เป็ น หลั ก มี ค วามสามารถ แบบจั บ ฉ่ า ย ปั จ จุ บั น ก� ำ ลั ง ค้ น หาตั ว เอง ไปเรื่อยๆ ‘Don’t be scared to follow your dreams.’
ป่าน
มาเปย์ ผู ้ ช ายในจอคอมพิ ว เตอร์ ทุ ก ทาง อย่างหนักหน่วง ไม่ว่าจะเป็นอัลบั้ม คอนเสิร์ต แฟนมีตติง้ หรือแม้แต่กระทัง่ มาม่าตราสัญลักษณ์ ศิลปิน แต่ก็อย่างว่าแหละ ‘ตัวนุก็เท่านิ จัยนุก็ เท่านิ จะเอาทิหนัยมา จู้หวัย’ อมิตา เฉลิมสุข | ศิลปกรรม
ญาสุมินทร์ ตำ�ราเรียง | ศิลปกรรม
จิ มีน Art Director ที่ชื่นชอบในการกิน
มีน
แอนท์
ทุกปัญหาแก้ไ ด้ด ้ว ยของอร่อย แก้เหงาด้วย ช าม ะ นาว และ โช กี้ โช กี้ มี คว า ม สุ ข กั บ การดู ง านดี ไซน์ ข อง Graphic Designer ชาวต่างชาติ เวลาท�ำงานจะจริงจังเบอร์ใหญ่ มาก ไม่ดีไ ม่ถูกใจค�ำเดียวคือ ‘รื้อ’ และงาน ที่ ใช่ จ ะมาตอนเดดไลน์เสมอ
จิ
แวน
ธนาภา เหล่านุญชัย | ศิลปกรรม
จิรัชยา ธนะเกียรติไกร | ช่างภาพ
จิ แอนท์ เด็กมัลติฯ ที่ถึงแม้งานจะท่วมหัว
จิ
แต่ก็ยังคงนอนเอื่อยอยู่บนเตียง ชอบมากที่สุด คื อ การวาดรู ป !! (ผู ้ ช าย) แมวที่ บ ้ า นและ น�ำ้ แตงโมปัน่ ทุกวันนีท้ ำ� หน้าทีเ่ ป็นแฟนอาร์ตติส ที่ดีอยู่ ก�ำลังอยู่ใ นช่ว งพัฒ นาฝีมือ ไปเรื่อยๆ ถึงแม้สกิลในการเลือกสีจะต�่ำเตี้ยเรี่ยดินก็ตาม
แจน
สสิวรา ธีรกุล | พิสูจน์อักษร
เฟิร์ม นักเขียน นักเรียน นักเพ้อฝัน ชอบเล่นมุกเพราะลองเล่นพลอยแล้วไม่สนุก เพ้ อ เจ้ อ เป็ น งานหลั ก วาดรู ป เป็ น งานรอง สะสมเครื่องเขียนเป็นงานอดิเรก งานพิเศษคือ ถ่ายรูปท้องฟ้า ชื่อเล่นว่าเฟิร์มแต่เพื่อนเรียกกี้ อย่าเรียกเราเตี้ยให้เรียกเราว่าตัวเล็ก
แจน ชอบอ่านการ์ตูนเป็นชีวิตจิ ต ใจ ชอบนั่งรถเล่นมองวิวไปรอบๆ ชอบสูดอากาศ หลังฝนตก รักสุนัขและชอบพามันไปเดินเล่ น พร้ อ มๆ กั น สามตั ว ชอบชาเขียวถึงขั้นกินได้ ทั้งวัน ยึดถือคติประจ�ำใจว่า “เรื่องกินเรื่องใหญ่ เรื่องเล่นเรื่องใหญ่กว่า” ดลรวีย์ ศิริวิชญ์วัฒนา | พิสูจน์อักษร
จิ
เฟิร์ม
แวน นักศึกษาสาขามัลติมีเดียที่ไม่เก่ง อะไรเลยในวิชาสาขาแต่กย็ งั คงมีความหน้าด้าน เรี ย นต่ อ ไป ชื่ น ชอบการถ่ า ยภาพเพื่ อ เก็ บ ความทรงจ� ำ ไว้ ใ นรู ป แบบภาพถ่ า ย ฝั น อั น ยิ่งใหญ่คือการไปเที่ยวรอบโลกพร้อมถ่ายภาพ ในมุมมองที่มนุษย์โลกไม่เคยเห็น
จิ เนยหุหุ ตื่นนอนชอบลืมเอาสติกลับมา
เนย
ด้วย แถมตอนท�ำงานก็ลืมเอาสติท�ำด้วยเช่นกัน ชอบบ่นว่า “วันนี้กินเยอะจัง” แต่ก็ยังซื้อกินอยู่ นัน้ แหละ ชอบอยูอ่ ย่างสงบ เน้นการกินเป็นหลัก โมโหง่ายโดยเฉพาะโมโหหิวนี้ท่าจะหนักสุดเลย
ready to go ภาพ ทีมงาน “Take A Bus”
TAKE A BUS NO.53
8
ready to go ภาพ ทีมงาน “Take A Bus”
9
TAKE A BUS NO.53
on the waY เรียบเรียง ญาสุมินทร์ ต�ำราเรียง
RMHC Mini Marathon “Run for kids” วิ่ ง เพื่ อ น้ อ ง 2016 กรุงเทพมหานคร ร่วมกับ มูลนิธิ โรนัลด์ แมคโดนัลด์ เฮาส์ ประเทศไทย จั ด ง า น R M H C มิ นิ มาราธอน’ Run For Kids’ วิ่งเพื่อน้อง 2016 เพื่อผู้ป่วยเด็กและครอบครัว ที่ยากไร้ กิจกรรมงานวิ่งการกุศลวิ่งด้วย ใจให้ความรักกับธีม สุดหลอนต้อนรับเทศกาลฮาโลวีน ร่วมสนุกประชันการแต่งกาย เป็นภูตผีปิศาจในหลากหลายรูปแบบ รายได้ทั้งหมดหลังหักค่าใช้ จ่ายสมทบทุนมูลนิธฯิ เพือ่ ช่วยเหลือผูป้ ว่ ยเด็กและครอบครัวทีย่ ากไร้ เปิ ด รั บ สมั ค รแล้ ว ตั้ ง แต่ วั น นี้ - 29 ตุ ล าคม 2559 ดาวน์ โ หลดใบสมั ค รได้ ที่ www.rmhc.or.th หรือ facebook.com/rmhcthailand ระยะทาง (ค่ า สมั ค ร) 10.5 กม. (450 บาท) , 3 กม. (350 บาท) วั น ที่ : 30 ตุ ล าคม 2559 เวลา : 05.00 - 11.00 น. สถานที่ : สวนลุ ม พิ นี
TAKE A BUS NO.53
10
Lohameka Studio Of Jewelry Art โลหะมีค่าสตูดิโอ สอนศิลปะการท�ำเครื่องประดับ เปิดสอนคอร์สการท�ำเครือ่ งประดับในช่วงเดือนตุลาคม กับหัวข้อ Beginning วิชาการท�ำเครือ่ งประดับขัน้ พืน้ ฐาน วันที่ เวลา วันที่ เวลา
1, 2, 8 ตุลาคม 59 , เสาร์-อาทิตย์-เสาร์ 13.00-18.00 น. 3-5 ตุลาคม 59 , จันทร์-พุธ 13.00-18.00 น.
สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ Website : http://lohameka.com/ Tel. : 089-493-9750 E-mail : lohameka@hotmail.com
Essential Law & Regulations for Startups C asean Hump Day C asean Hump Day ประจ�ำเดือนตุลาคมนี้ ขอเสนอหัวข้อ “Essential Law & Regulations for Startups” ทีจ่ ะมาแถลงไข ทุกเรือ่ งในด้านกฎหมายที่ Startup ควรรูก้ บั กูรดู า้ นกฎหมายตัวจริง! แข ก รั บ เชิ ญ H u m p D a y ข อ ง เร า ใ น ค รั้ ง นี้ คุณวรฐ วนการโกวิท จาก Warot Business Consultant Ltd. กู รู ด ้ า นกฎหมายธุ ร กิ จ Startup จะมาแบ่ ง ปั น เกร็ ดความรู้ เรื่องข้อกฎหมายต่างๆ ของธุรกิจ Startup ตั้งแต่เริ่มก่อตั้งธุรกิจ จนถึงข้อกฎหมายต่างๆ ในการด�ำเนินธุรกิจ พบกันที่ C asean Cyber World Tower ชั้น 10 ในวันพุธที่ 19 ตุลาคมนี้ ตั้งแต่เวลา 18:30 น. เป็นต้นไป ค่าบัตร 100 บาท จ่ายหน้างาน
ฉายาลักษณ์สยาม ระลึกอดีต มองปัจจุบัน ภาพถ่ายโบราณ พ.ศ. 2403 - 2453 ครั้งแรกในเมืองไทยของนิทรรศการภาพถ่ายโบราณ สยามเมื่อแรกมีจนถึงสิ้นรัชกาลที่ 5 กว่า 150 ภาพ ซึ่งต้นฉบับ เก็บอยู่ในต่างประเทศ ภาพเก่าที่คนไทยไม่เคยเห็น รวมไป ถึ ง เทคโนโลยี ก ารถ่ า ยภาพที่ ส� ำ คั ญ สร้ า งวั ฒ นธรรม และประวัตศิ าสตร์ทตี่ อ่ ยอดการตีความ และเป็นการสืบต่ออายุ ภาพเหล่านี้ วันที่ : 09 กันยายน - 07 พฤศจิกายน 2559 สถานที่ : ห้องนิทรรศการหลัก ชั้น 9 หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร
FARM HACK มาเถอะมาเรามาแหกฟาร์มมาแหกคอกกันกับ โครงการ FARM HACK งานแฮกกาธอนในหัวที่เกี่ยวข้อง กับงานเกษตรกรรม จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อนักออกแบบ Maker และ เกษตรกรมาร่วมทีมกันสร้างเครือ่ งมือทีช่ ว่ ยให้การเก็บเกีย่ ว สะดวกขึ้น สนุกขึ้น และราคาน่ารักขึ้น วันที่ 15-16 ตุลาคม 2559 สอบถามรายละเอียดหรือลงทะเบียนได้ที่ 0836199983 11
มหกรรมหนังสือระดับชาติ ครั้งที่ 21 (BOOK EXPO THAILAND 2016) Concept : “เสนอหน้า” มาร่วมเสนอหน้ากับไปเรา! ร่ ว มกั น สร้ า งสั ง คมอุ ด มความรู ้ ด ้ ว ยสรรสาระมากมาย พบหนังสือน่าอ่านในราคาพิเศษจากส�ำนักพิมพ์ชั้นน�ำทั่วประเทศที่ ขนมาเอาใจให้เลือกอ่านกันได้ทกุ เพศทุกวัย พร้อมร่วมสนุกกับกิจกรรม มากมายภายในงาน ไม่วา่ จะเป็น การเปิดตัวหนังสือใหม่ พบปะนักเขียน ชือ่ ดัง สัมผัสนวัตกรรมสื่อเพื่อการศึกษารูปแบบใหม่ก่อนใคร รวมทั้ง สนุกสนานไปกับสาระความรู้ คู่บันเทิงจากกิจกรรมบนเวทีกลางอีก มากมาย วันที่ 13-24 ตุลาคม 2559 เวลา 10.00 – 21.00 น. ณ ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์
TAKE A BUS NO.53
Healthy Food Expo 2016 งานแฟร์อาหารเพื่อสุขภาพครั้งยิ่งใหญ่กว่า 200 บูธ Healthy Food Expo 2016 จัดระหว่างวันที่ 13 - 16 ตุลาคม 2559 เวลา 10.30 - 20.00 น. ณ BCC Hall ชั้น 5 เซ็นทรัลพลาซา ลาดพร้าว พบกับกิจกรรมภายในงานมากมาย อาทิ - Free! Check Up ตรวจสุขภาพฟรีให้กับผู้ร่วมงาน โดยโรงพยาบาลชั้นน�ำ - One Stop Shopping ชอปครบในงานเดียว ทุกกลุ่มสินค้าอาหาร ผัก ผลไม้ สดจากฟาร์ม ออร์แกนิค สมุนไพร มังสวิรัติ ฯลฯ - Healthy Activity for Your Family กิจกรรมเวิร์กชอป ออกก�ำลังกายและ สาธิตเมนูเฮลท์ตี้ ส�ำหรับทุกเพศทุกวัย ฟรี! วันที่ : 13 - 16 ตุลาคม 2559 สถานที่ : BCC Hall ชั้น 5 เซ็นทรัลพลาซา ลาดพร้าว
insider เรื่อง ภาสุรี ยอดเสน่หา ภาพ ญาสุมินทร์ ต�ำราเรียง และ ธนาภา เหล่านุญชัย
TAKE A BUS NO.53
14
ไม่คิดเหมือนกันว่าจะมีโปเกม่อนเทรนเนอร์บน รถเมล์สาย 53 มากขนาดนี้ สังเกตได้จากคนบนรถเมล์ หยิบโทรศัพท์ขน้ึ มาเล่นมากเกินกว่าปกติ อาจจะเป็นเพราะ Pokémon GO เพิง่ จะลงในสโตร์และเปิดตัวในไทยได้ไม่ นาน คนเลยแห่ออกมาจับเจ้ามอนสเตอร์พวกนีก้ นั ทัว่ บ้าน ทัว่ เมือง แถมเจ้ารถเมล์สาย 53 ยังวิง่ ผ่านสถานทีท่ อ่ งเทีย่ ว สำ�คัญทีถ่ กู ตัง้ เป็นยิมและ Pokéstop หลายจุด ทั้งกำ�แพง รูปหมาฉี่ นํ้าพุ และรูปปั้นเต็มไปหมด เลยทำ�ให้บนรถมี คนนั่งโดยสารอยู่เยอะพอสมควร Pokémon Go เป็นเกมพกพาแนว RPG โดยใช้ เทคโนโลยีความจริงเสมือนที่เล่นได้บนโทรศัพท์มือ ถือสมาร์ทโฟน มีระบบตรวจจับพิกัดตำ�แหน่งบนโลก พัฒนาโดยบริษัท Niantic จากประเทศสหรัฐอเมริกา โดยเราสามารถพบเจ้าโปเกม่อนจะได้ในพืน้ ทีท่ แี่ ตกต่าง กันออกไป แต่ที่พบมาที่สุดก็คงเป็น นก หนู และหนอน ทีม่ กั จะมาปรากฏตัวให้เราจับอยูบ่ อ่ ยๆ สังเกตได้จากคน กลุม่ ใหญ่ทยี่ นื จับราวรถเมล์โวยวายขึน้ เมือ่ เจ้าโปเกม่อน สามตัวนี้เกิดขึ้นมาเป็นระยะๆ จากเท่ า ที่ น่ั ง รั บ ลมชมวิ ว อยู่ บ นรถเมล์ อ ยู่ น าน คนกลุม่ เดิมก็สง่ เสียงโวยวายขึน้ อีกครัง้ พร้อมกับตะโกน เรียกชือ่ โปเกม่อนสักตัวขึน้ มา ดูแล้วก็นา่ จะเป็นตัวหายาก พอสมควร เพราะหลังจากนัน้ ไม่ถงึ เสีย้ ววินาที ทุกคนที่นั่ง อยูต่ า่ งหยิบโทรศัพท์ขนึ้ มาพร้อมกับกดเข้าแอพพลิเคชัน กันเป็นแถว แอบเห็นหน้าจอคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเป็น สีเขียวๆ ฟ้าๆ เต็มไปหมด ก็เลยลองกวาดสายตาไปทั่ว คันรถว่ามีใครบ้างที่เล่นเจ้าเกมนี่ ก่อนจะต้องตกตะลึง
คุณพระ! คุณป้าในชุดลายดอกที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็เป็น โปเกม่อนเทรนเนอร์เหมือนกันอย่างนั้นเหรอ! แอบเหลือบมองเลเวลคุณป้าแล้วอกอีแป้นจะแตก! เลเวลสูงจนเราที่เล่นเกมนี้อยู่เหมือนกันนั้นต้องก้มหน้า ลงมองของตัวเองยกธงขาวยอมแพ้ แล้วยิง่ ตอนทีร่ ถเมล์ หยุดลงตรงไฟแดงก็ตอ้ งตาโตเป็นไข่หา่ น ก็คณ ุ ป้าชุดลายดอก ก้มหน้าเอานิ้วกดหน้าจอโทรศัพท์รัวๆ กำ�ลังตียิมที่ตั้ง อยู่ใกล้ๆ สัญญาณจารจร แถมป้าแกยังชนะอีกด้วยนะ แต่เรื่องพีคที่สุดก็คงเป็นตอนที่เห็นแกเอา ‘คอยคิง’ โปเกม่อนกากๆ วางเฝ้ายิมนี่แหละ ยอมใจเลย! เห็นไหมว่าเกม Pokémon Go ไม่ได้มีไว้ให้แค่ วัยรุ่นเล่นเท่านั้น แต่ใครๆ ก็สามารถเล่นได้เพียงแค่มี สมาร์ทโฟนที่สามารถเข้าถึงเทคโนโลยีในปัจจุบันได้ก็ เพียงพอแล้ว สุ ด ท้ า ย ที่ อ ย า ก จ ะ ฝ า ก เ อ า ไ ว้ ก็ คื อ เ รื่ อ ง ความปลอดภัยระหว่างเล่นเจ้าเกม Pokémon Go นี่แหละ ถึงแม้ว่าเราจะเล่นคนเดียว แต่มันก็สามารถ สร้างความเดือดร้อนให้คนอืน่ ได้ รวมไปถึงเรือ่ งอุบตั เิ หตุ ที่เกิดขึ้นหลังจากที่เจ้าเกมนี้ถูกปล่อยออกมาซึ่งเห็นได้ จากข่าวในอินเทอร์เน็ตและตามหน้าหนังสือพิมพ์ ดั ง นั้ น โปเกม่ อ นเทรนเนอร์ ทั้ ง หลายก็ ค วรที่ จ ะ ระมัดระวังในการเล่นเจ้า Pokémon Go โดยไม่เล่น ในขณะขับรถหรือเดินข้ามถนน ไม่ใช่เพียงแค่ระหว่าง เล่นเกมเท่านัน้ แต่ยงั ต้องรวมไปถึงการใช้โทรศัพท์ขณะ อยู่ข้างนอกอีกด้วย
talk - with เรื่อง ณัฏฐณิชา หนูขาว ภาพ ธนาภา เหล่านุญชัย
“จอดเลนสาม รอนานสุด” TAKE A BUS NO.53
16
พูดได้เลยว่าสมัยนี้ เวลาจะเดินทางไปไหนมาไหน มีทางเลือกในการเดินทางเยอะแยะ มากมาย แถมปัจจุบันนี้รถราก็เต็มบ้านเมืองไปหมด จะนั่งรถมอเตอร์ไซด์ก็อันตราย จะขับรถส่วนตัว รถก็ติดมาก ถึงมากที่สุด จะขึ้นรถไฟที่อยู่ใต้ดิน หรือรถไฟที่ลอยอยู่บนฟ้า ราคาค่าโดยสารนี่ก็ไม่เบา หนักเป็นกิโลเลย เหลือเพียงทางเลือกสุดท้าย คือ รถโดยสารประจ�ำทาง ที่ให้บริการคนไทยมานาน ผู้คนต่างก็เลือกใช้บริการรถโดยสารประจ�ำทาง ไม่ว่าจะเป็นเด็ก ผู้ใหญ่ ผู้สูงวัย พระภิกษุสงฆ์ หรือแม้กระทั่งชาวต่างชาติ เพราะด้วยราคาค่าบริการที่ย่อมเยา ถึงแม้แต่อาจจะต้องแลก กับการรอที่นานแสนนานเช่นกัน เหมือนกับเธอคนนี้ “มิลค์ - ธนินท์ธร แซ่เฮง” นักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ ที่เลือกโดยสารด้วยรถประจ�ำทาง เช่นกัน มิลค์ ธนินท์ธร สาวน้อยหน้าใสตอบรับการขอสัมภาษณ์ของเราแทบจะ ทันที่ที่เราขอสัมภาษณ์ ขณะที่ยืนรอรถเมล์อยู่ด้วยสีหน้าและรอยยิ้มที่เปล่ง ออกมาจากใบหน้า และลักษณะท่าทางที่แสดงความเป็นมิตรออกมาจากเธอ คนนี้บอกให้เรารับรู้ถึงความเต็มใจที่จะให้ข้อมูลกับเราอย่างยินดี หญิงสาว คนนี้มีความเป็นกันเอง และไม่เคอะเขินที่จะพูดคุยกับคนแปลกหน้าที่เพิ่ง จะทักทายกันแต่นั่นก็ยิ่งเป็นสิ่งที่ดีกับการสัมภาษณ์ของเรา จริงๆ ปกติเป็นคนนั่งรถเมล์บ่อยไหม ปกติก็ถ้าไม่ได้มาเรียน ก็จะไม่ค่อยได้นั่ง ยิ่งช่วงปิดเทอมนี่ไม่ค่อยได้ไปไหนเลย จะนั่งบ้างเวลานัดไปเจอกับเพื่อนอะไรแบบนี้ พูดถึงประสบการณ์เรื่องการนั่งรถเมล์หน่อย จริงๆก็ขึ้นรถเมล์ตั้งแต่เด็กๆ แล้ว เพราะว่าตอนนั้นยังไม่ย้ายบ้านมาอยู่แถวนี้ ก็จะนั่ง รถเมล์สาย 72 จากโรงเรียนศรีอยุธยาอ่ะ ไปหาพ่อที่ท�ำงานตรงกระทรวงต่างประเทศทุกวันเลย มาก็ช้า รอก็นาน แถมรถก็น้อย โหย...คือตอนนั้น อดทนสุดๆ (หัวเราะ) ถามเรื่องน่าอายที่สุดส�ำหรับตัวเอง ที่เคยท�ำตอนขึ้นรถเมล์ โอ้ย คือไม่อยากจะนึกถึงตอนนั้น (หัวเราะ) คือเราก็ยังเด็กอะเนอะ แล้วยังไม่รู้อะไรเกี่ยว กับการขึ้นรถเมล์เลย เพราะไม่เคยขึ้น ก�ำลังเดินๆ อยู่ แล้วตอนนั้นรถติด พอเห็นรถเมล์ปุ๊ป รู้ไงว่าตัวเองต้องขึ้นรถคันแบบนั้น คันแบบนั้นคือรถเมล์นะ แล้วก็พาตัวเองเดิน ดุ่มๆ ไปเลย
“รถเมล์มันทำ�ให้เราสามารถไปไหน มาไหนได้ ถึงจะไม่สะดวกที่สุด แต่เราก็ต้องเข้าใจเนอะ ว่าธรรมชาติของมันเป็นแบบนี้ ถึงแม้ว่าอาจจะต้องเสียเวลาบ้าง ต้องรอบ้าง ต้องอดทนบ้าง แต่ถ้ายอมรับมันได้ เราว่ามันก็โอเค เพราะมันก็ทำ�ให้ เราได้ไปถึงจุดหมายนะ”
เดินไปหารถเมล์ที่จอดอยู่เลนสาม แล้วก็ไปเคาะๆ ประตู แล้วเขาไม่เปิดให้แบบ อุตส่าห์ขา้ มไปตัง้ หลายเลนอ่ะ แล้วไม่เปิด หน้าแตกวิง่ กลับมาไม่ทนั เลย มารูท้ หี ลัง ว่าตรงนั้นป้ายรถเมล์ก็ไม่ใช่ ยังจะข้ามเลนไปเคาะให้เขาเปิดประตูให้อีกนะ ตลก ตัวเอง (หัวเราะ)
คิดว่ารถเมล์เป็นยังไง ในความคิดของเรา จริงๆ เราชอบเดินทางด้วยรถเมล์นะ เพราะมันราคาไม่แพง แถมบางครั้ง ถ้ารถไม่ติดบรรยากาศมันก็ดีนะ นั่งตากลม ชิลๆ ไป รถเมล์มันท�ำให้เราสามารถ ไปไหนมาไหนได้ ถึงจะไม่สะดวกที่สุด แต่เราก็ต้องเข้าใจเนอะ ว่าธรรมชาติ ของมันเป็นแบบนี้ ถึงแม้ว่าอาจจะต้องเสียเวลาบ้าง ต้องรอบ้าง ต้องอดทนบ้าง แต่ถ้ายอมรับมันได้ เราว่ามันก็โอเค เพราะมันก็ท�ำให้เราได้ไปถึงจุดหมายนะ อย่างบ้านเราอยู่เยาวราชงี้ บางทีเบื่อๆ ว่างๆ นัดเพื่อนมาเจอ เดินเล่นกันที่ ถนนท่าพระอาทิตย์ นัดเพื่อนมาทานข้าวที่ท่ามหาราชก็บ่อย เราก็จะนั่งรถเมล์ มานี่ล่ะ ท่ามหาราชหลังจากที่มันปรับปรุงใหม่ มันก็ดูดีขึ้น แล้วก็คนมาเยอะขึ้น โดยเฉพาะช่วงนี้ เกม Pokémon GO ก�ำลังฮิต คนก็จะมาจับโปเกม่อนเยอะเลย (หัวเราะ) ขอประโยคเด็ดส�ำหรับรถเมล์หน่อย เอ่อ (ท�ำท่าคิด) อืม! จอดเลนสามรอนานสุด (หัวเราะ) ภาพลักษณ์ของรถเมล์ที่เราเคยรู้ หรือได้ยินมา บางครั้งก็ไมได้ดีนัก แต่ จริงๆ แล้ว มันก็ไม่ได้แย่เสมอไป ซึ่งหลังจากได้สัมภาษณ์สาวน้อยผู้ที่ชอบแจก รอยยิ้มและเสียงหัวเราะแล้ว ท�ำให้เรารู้ได้เลยว่า บางครั้งการที่เราได้รู้จักกับสิ่งๆ นั้น และยอมรับมัน ก็จะท�ำให้เรามีความสุขจากสิ่งสิ่งนั้นได้ไม่ยาก
17
TAKE A BUS NO.53
แล้วเคยเจอเรื่องแปลกๆ อะไรบ้างบนรถเมล์ เรื่องที่มันไม่ปกติส�ำหรับเราก็ได้ เคยๆ มีครั้งนึงคือก�ำลังนั่งรถเมล์กลับจากมหาลัยนี่แหละ สาย 53 นี่เลย นั่งรถ กลับบ้านตรงเยาวราช แล้วเรานั่งเบาะเกือบหลังสุด ทีนี้มีผู้ชายคนหนึ่งเขาขึ้น รถเมล์มา พร้อมกับกระเป๋าหนึ่งใบ แล้วตัวเขาเองก็มอมแมมหน่อยๆ ในใจตัวเอง ก็คิดและว่า มันแปร่งๆ แล้วเขาก็มานั่งเก้าอี้ข้างหน้าเราพอดีด้วยนะ แล้วนั่งรถไป สักพักก็เห็นเขาก้มหยิบอะไรไม่รู้ มันอยู่ในกระเป๋าของเขา แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้ มอง ไม่ได้สังเกตเขาไง เห็นอีกทีนึงคือเขาก็เขวี้ยงของนั้นอ่ะ ออกไปนอกหน้าต่าง แล้ว คือเขาเขวี้ยงขวด M-150 ที่มีน�้ำอะไรไม่รู้อยู่ในขวดไปใส่รถคันข้างๆ แล้วเขา ก็เขวี้ยงอีกขวดนึงต่อกันเลย เราก็ตกใจมาก เพราะเขาท�ำตรงหน้าเรา แถมเรายัง นั่งติดกับเขาเลย แล้วตอนนั้นรถก็ไม่มีคน แถมเป็นรถเมล์ฟรีอีก กระเป๋ารถเมล์ ไม่ได้เดินมาทางนี้เลย เรากลัวมากๆ ตัดสินย้ายที่นั่งไปนั่งเบาะหลังสุดเลย ซึ่งตรงนั้นมีลุงแก่ๆ คนนึงนั่งอยู่พอดี แกก็คงเห็นเหตุการณ์แบบที่เราเห็นอ่ะนะ แต่แกก็ไม่พูดอะไร เราก็แบบลุกไปขอนั่งกับลุงเลย มันก็ท�ำให้อุ่นใจขึ้นมาเปราะ หนึ่งละ แต่คือผู้ชายคนนั้นเขาก็ไม่อยู่เฉยๆ อ่ะ หยิบที่จุดเตาแก๊สขึ้นมาจาก กระเป๋ากางเกงเขาแล้วมานั่งกดๆ ให้ไฟมันติด ในใจเรานี่คิดแบบ จะไม่มีใครหัน มามองเลยหรอวะฮะ มีแค่เรากับลุงเนี่ยเห็น (หัวเราะ) เลยคิดละ ถ้าผู้ชายคนนี้มัน ไม่ลงป้ายหน้า เดี๋ยวฉันลงเอง รอรถคันใหม่ดีกว่า ไม่อยากเสี่ยงอันตรายกับคน แบบนี้ พอรถเมล์จะถึงป้ายหน้า ผู้ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นสะพายกระเป๋าเตรียมตัวลง เราก็แบบรู้สึก ฟู่...โล่งเลยจริงๆ นะ (หัวเราะ) ตอนมาเล่าแบบนี้คือมันอาจจะฟังดู ตลก แต่ตอนที่เจอจริงๆ นี่งงมาก กลัวมากด้วย แต่ก็ผ่านมาได้นะ (ยิ้มกว้าง)
happy meal
happy meal #main course เรื่อง ดลรวีย์ ศิริวิชญ์วัฒนา ภาพ จิตกานต์ วงษาสนธิ์
TAKE A BUS NO.53
20
นี่ๆ วันนี้มีร้านอาหารมาแนะน�ำแหละแก เป็็นร้านอาหารและขนมปังอิตาลี สไตล์ Tuscan ชื่ อร้ านว่ า “Sun Street Panini” (ซัน สตรีท พานีนี) ซึ่งร้านนี้เเปิดกิจการมาได้สามเดือน ที่มา ของชื่ อ ร้ า นเนี่ ย มาจากพิ กั ด ของร้ า นเลยแหละ เพราะร้ า นนี้ ตั้ ง อยู ่ ที่ ถ นนพระอาทิ ต ย์ นั่ น เอง ซึ่ ง สาย 53 ก็ ผ ่ า นด้ ว ยเช่ น กั น สั ง เกตได้ ง่ า ย เพราะว่ า ตั้ ง อยู ่ ตรงข้ามกับป้อมพระสุเมรุ แบบพอดิบพอดี ตกแต่งร้านเรียบง่ายสบายตา เน้นโทนสีขาว-เทา มีทนี่ งั่ ทัง้ ด้านในและด้ า นนอก
ด้านนอกก็นั่งชมวิวทิวทัศน์รับลม ส่วนด้าน ในก็จะได้ฟีลแอร์เย็นๆ บวกกับการตกแต่ง เรียบง่ายท�ำให้ได้ความรู้สึกเหมือนมากิน ข้าวทีบ่ า้ นเพือ่ นชาวอิตาลีเลยแหละ ฟินสุดๆ ไป เลย ร้านนี้เปิดตั้งแต่ 12.00 - 22.00 น. ปิดทุกวันอังคาร ภายในร้านก็ฟรี Wi-fi ด้วย นะ อาหารทั้ ง หมดได้ เชฟชาวอิ ต าเลี ย น ผู ้ เชี่ยวชาญในการท�ำอาหารมาปรุงอาหาร แสนอร๊อยอร่อยแบบนี้
เชฟ Gjoni Spartak (เชฟลูก้า) เป็นเจ้ า ของ ร้านด้วยนะเธอ เชฟเนีย่ ได้นำ� เอาวิธกี ารปรุงอาหาร แบบ Slow cook และรสชาติแท้ๆ มาจากเมือง Florence ประเทศอิตาลีเลยนาจา มินา่ ...อาหาร ถึงได้อร่อยขนาดนี้ แถมเชฟก็นา่ รักคูก่ นั กับพี่แอน เจ้าของร้านด้วย โดยเมนูที่พี่แอนแนะน�ำคือ LASAGNA CON RAGU D’ ANATRA เป็นเมนู ลาซานญ่าซอสเป็ดนัน้่ เอง อร่อยลงตัวรสนุม่ ละมุน ลิ้นเวอร์ๆ
กินอะไรดี?
LASAGNA CON RAGU D’ ANATRA (ลาซานญ่ า คอน รากู ดิ อนาทรา) เป็ น ซอสเป็ดผสมกับซอส ragu อร่อยซอสไม่เยอะ จนเกินไปท�ำให้ไม่เลียน หอมกินชีสนิดๆ
TORTA DI MELE เค้ ก แอปเปิ ล นั่ น เอง อร่อยสุด หวานก�ำลังดี มีเนื้อแอปเปิลข้างในด้วยนะ ตัดแล้วเอาไปจิ้ม กับซอสสตรอว์เบอร์รี่ข้างๆ ก็อร่อยไปอีกแบบ
ดาร์กช็อคโกแลตกับบิสกิต เสิร์ฟพร้อมวิปครีม และซอสสตรอว์ เ บอร์ รี่ ส่วนเครื่องดื่มนั้นมีทั้งกาแฟสดทั่ ว ไป และอิตาเลียนโซดา ซึง่ ทีไ่ ด้ลมิ้ ลองมา คือ ลิน้ จีโ่ ซดา เสาวรสโซดา และเลมอนโซดา ลิน้ จีโ่ ซดา มาแบบ ลงตัวหวานอมเปรี้ยวหอมกลิ่นผลไม้ ส่วนเสาวรส กับเลมอนนั้นจะมีน�้ำเชื่อมให้ เติมมากเติมน้อย แล้วแต่คนชอบ เแต่นี่คือใส่หมด เลยได้รสเปรี้ยว หวานก�ำลังดี อาหารทั้ ง หมดในร้ า นนั้ น ทั้ ง สดใหม่ และอร่อยถูกปาก ภายในร้านก็เป็นกันเองสุดๆ เพราะพี่แอนแนะน�ำอาหารให้ลูกค้าด้วยความ เต็มใจ ถ้าหากใครๆ ได้ผา่ นมาแถวถนนพระอาทิตย์ ก็อย่าลืมแวะไปกินอาหารทีร่ า้ น sun street panini กั น ด้ ว ยนะ อร่ อ ยอย่ า งนี้ ไ ม่ บอกต่ อก็ค งไม่ได้ แล้วแหละค่าาาา...
21
TAKE A BUS NO.53
SALAD ตั ว นี้ เ ป็ น สลั ด กิ น คู่ กั บ ลาซานญ่ า มี ผั ก สลั ด กรีนโอ๊คกับมะเขือเทศราดด้วยนํ้ามันมะกอก กินคู่กันอร่อยมากๆ
ทางร้ า นเน้ น เสิ ร ์ ฟ อาหารสไตล์ คอมฟอร์ตฟู้ดซึ่งเมนูขึ้นชื่อของร้านก็ คือ พานีนี เชฟลู ก ้ า จะเป็ น คนลงมื อ ลงแรงท� ำ แป้ ง เอง ในช่วงเย็นก่อนปิดร้าน ไม่ใส่สารกันบูดทิ้งไว้ยัน เช้าจนกว่ากว่าแป้งจะเซตตัวดี ก่อนทีจ่ ะอบขนมปัง ในตอนเช้าวันรุง่ ขึน้ ท�ำให้ได้ขนมปังสดใหม่ทกุ วัน ร้านนี้มีไม่ได้มีดีแค่นี้เท่านั้น เมนูสปาเกตตีเองก็ มีให้เลือกหลากหลายแบบ ในส่วนของพาสต้า นั้ น จะมี อ ยู ่ ห นึ่ ง เมนู ที่ ร ้ า นท� ำ เองเส้ น ด้ ว ยนะ ซึ่งพี่แอนเจ้าของร้านกระซิบบอกมาว่าเส้นพวก นีน้ ะ่ ท�ำมาจากหัวมันฝรัง่ แหมม...ร้านนีเ้ ขาโฮมเมด ไปอีก นีส่ นิ ะคุณค่าอาหารทีแ่ ท้จริง ในเมื่ อ มี ข องคาวแล้ ว จ ะ ข า ด สิ่ ง นี้ ไปได้อย่างไร นั่นคือของหวานนั่นเอง เห็นมั้ ย ว่ า ร้ า นอาหารที่ดีจะต้องมีของหวานด้วย ทางร้าน ก็จะมี TORTA DI MELE เค้กแอปเปิลที่สดใหม่ TIRAMISU ทีรามิ สุ เค้ ก สไตล์ อิ ต าลี ที่ ท� ำ จาก Mascapone cheese กาแฟ แล้ ว ก็ วิ ส กีี้ SALAME DI CIOCCOLATO ที่ ท� ำ จาก
happy meal #snacks เรื่อง ญาสุมินทร์ ต�ำราเรียง ภาพ ธนาภา เหล่านุญชัย
TAKE A BUS NO.53
22
TIME CHANGE, ถ้ า พู ด ถึ ง ย่ า นบ า ง ลำ�ภู ย่ า นชุ ม ชนเก่ า แก่ ที่ มี ข อง อ ร ่ อ ย ขึ้ น ชื่ อ ม า ก ม า ย ตลอดสองฝั ่ ง ของถนน รวมไปถึ ง ร้ า น ‘ขนมเบื้อ ง แม่ ป ระภาสาขาบางล� ำ ภู ’ ร้ า นขนมเบื้ อ งโบราณเก่ า แ ก ่ ที่ ตั้ ง อ ยู ่ คู ่ กั บ ถ น น บางลำ�ภูมาเป็นเวลายาวนาน กว่า 50 ปี ทีใ่ ครผ่านไปผ่านมา แถวนี้ ต ้ อง แว ะ เวี ย น ม า อุดหนุน ร้านเปิดทุกวัน เวลา 8.00-16.00 น. ตั้งอยู่ริมถนนพระสุเมรุ ย่านชุมชนบางล�ำภู
DELICIOUS DON'T
“ร้านขนมเบื้องแม่ประภา” เป็น ร้ า นขนมเบื้ อ งโบราณตั้ ง อยู ่ ต รง ห้างเก่าที่เป็นห้องแถวเล็กๆ ริมถนน พระสุเมรุ การเดินทางมาที่ร้านนี้ ด้วยรถเมล์สาย 53 คือลงป้ายที่ อ ยู ่ เยือ้ งกับป้อม แล้วเดินต่อมาทางถนน พระสุ เ มรุ ไ ปทางแยกบ า ง ล� ำ ภู ประมาณ 400 เมตร สังเกตทาง ด้านขวามือจะเจอกับห้องแถวเล็กๆ ซึ่งเป็นที่ตั้งของร้านขนมเบื้ องนี้ ร้ า นนี้ เ ป็ น ร้ า นชื่ อ ดั ง และเก่าแก่ตั้งอยูใ่ นย่านบางล�ำภูนมี้ า อย่างยาวนาน มี ลู ก ค้ า ผลั ด เปลี่ยน หมุนเวียนเข้ามาอุดหนุนตลอดเวลา ปกติแล้วร้านนี้จะมีคนต่อคิวซื้อยาว มาก
ตำ�นานความอร่อย
ขนมเบื้ อ งของร้ า นนี้ จ ะ เป็นขนมเบือ้ งแบบโบราณ จะไม่มคี รีม เหมือนกับขนมเบื้องที่เ ราพบเห็ น ทั่ ว ไปตามท้ อ งตลาด มี 2 ไส้ ก็คือ ไส้เค็มกับไส้หวาน ไส้เค็มจะใส่มะพร้าว ผัดกับกุง้ และโรยด้วยต้นหอม ซึ่งตอน ท า น จ ะ ไ ด ้ รั บ ค ว า ม ห อ ม แ ล ะ รสอ่อนๆ จากใบมะกรูดซอยตัดรส ของมะพร้าวกับกุ้งขึ้นมาด้วย ท�ำให้ รสที่ได้กลมกล่อมยิ่งขึ้น ส่วนไส้ หวานนั้ น จะมี ม ะพร้ า วเคี่ ย วหวาน ฝอยทอง ลูกพลับแห้ง ไส้หวาน ของที่ นี่ จ ะไม่ ห วานมากจนเลี่ ย น สามารถทานเพลินๆ ได้เรื่อยๆ ทั้งสอง ไส้จะขาย ในราคาชิน้ ละ 12 บาท กล่องละ 5 หรือ 10 ชิน้
ถ้ า ถามถึ ง ความอร่ อ ยคงไม่ ต้ อ งพู ด ถึ ง รสที่ ก ลมกล่ อ มลงตั ว แป้งบาง กรอบ ไส้ที่ใส่แบบอัดแน่น เต็มค�ำ ชิ้นใหญ่ ไม่เหมือนกับขนม เบื้ อ งร้ า นอื่ น ๆ ถือว่า คุ้มค่า มากๆ ส�ำหรับราคาเท่านี้ แต่มีข้อแนะน�ำ นิดหน่อย คือควรซื้อแล้วทานเลย เพราะถ้ า เก็ บไว้ จะท�ำให้ตัวแป้ง เหนียว ไม่กรอบ ถ้ า ใครมี โ อกาสผ่ า นมาแถว นี้ อย่าพลาดที่จะมาชิมขนมเบื้อง โบราณของ“ร้ า นขนมเบื้ อ งแม่ ประภา” ร้านนีไ้ ม่มคี ำ� ว่าผิดหวังแน่นอน เพราะถื อ ว่ า เป็ น ของดี แ ละเป็ น ต� ำ นานความอร่ อ ยของบางล� ำ ภู จริงๆ
happy meal #drinks เรื่อง สสิวรา ธีรกุล ภาพ จิตกานต์ วงษาสนธิ์
TRY SOMETHING OUT OF THE ORDINARY,
J a y w a l k C a f e เป็นร้านอาหารและเครื่องดื่มตั้ง อยู่บนถนนพระอาทิตย์ติดถนนใหญ่ ภายในร้านมีที่นั่งเพียง ไม่กี่ที่ แต่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายทั้งไทยและชาวต่างชาติ ไม่ขาดสาย ทันทีทเี่ ปิดประตูเข้าไป ก็สม ั ผัสได้ถงึ กลิน ่ หอมของ กาแฟและแพนเค้ ก หอมกรุ ่ น แต่ วั น นี้ เ ราไม่ ไ ด้ ม าเล่ า เรื่ อ ง ของขนมหวาน แต่เราจะมาลิ้มลองเครื่องดื่มที่มีดีไม่แพ้กัน เอาล่ะ มาดู หน้ าพระเอกของงานนี้กันเลย...
Sea salt Caramel Latte กาแฟหอมมีกลิ่นคาราเมลนิดๆ ด้วย ความที่เป็น salt caramel ท�ำให้กาแฟไม่หวานเลี่ยนจนเกินไป ส่วนนม ข้างล่างก็หวานก�ำลังดี กินกับกาแฟข้างบนแล้วกลมกล่อมมาก ถื อ ว่ า เป็นกาแฟที่ดื่มแล้วได้รสชาติที่ผสมกันอย่างลงตัวเลยทีเดียว Matcha Greentea Latte ชาเขียวเย็นทีม่ รี สชาติกลมกล่อม ไม่หวาน และไม่ขมจนเกินไป ได้กลิ่นรสสัมผัสมัทฉะแท้ๆ เหมาะส�ำหรับผู้ที่ไม่นิยม เครื่องดื่มที่หวานมากนัก Cocoa Pannacotta ด้านบนเป็นโกโก้เข้มข้น ส่วนด้านล่างเป็น พานาคอตต้าสีขาว เวลาดืม่ คือต้องดูดทัง้ สองอย่างขึน้ มาพร้อมกัน จะท�ำให้ ได้รสนุม่ นวลและเข้ากันได้ดี Jaywalk Cafe ถ.พระอาทิตย์ วัน-เวลาเปิด/ปิด : เปิดทุกวัน เวลา 08.00 - 17.00 น.
TAKE A BUS NO.53
TRY JAYWALK
23
there เรื่อง ธนาภา เหล่านุญชัย และ อมิตา เฉลิมสุข ภาพ ภากร ชินสุขีพร และ โศภิษฐ์ ช่วงอรุณ
DAY TIME “พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หอศิลป” พิพธิ ภัณฑสถานแห่งชาติ หอศิลป เป็นอีกสถานทีส่ ำ� คัญ แห่งหนึง่ ในละแวกสนามหลวงทีค่ นไทยรูจ้ กั กันดี วิธกี ารเดินทางก็งา่ ย แสนง่ายเมือ่ คุณนัง่ รถเมล์สาย 53 แล้วลงตรงป้ายรามบุรีย์เดินต่อ มาอีกนิดหน่อยก็จะเห็นพิพธิ ภัณฑสถานแห่งชาติ หอศิลป ทีอ่ ยู่ห่าง ออกไปไม่ไกลเท่าไหร่นัก ไม่ต้องห่วงเลยว่าคุณจะหลงทาง เพราะในละแวกนั้น จะมีปา้ ยน�ำทางให้คณ ุ อยูส่ ม�ำ่ เสมอ และด้วยรูปทรงของอาคารทีเ่ ป็น แบบตะวันตกจะท�ำให้คุณพบสถานที่แห่งนี้ได้ไม่ยาก ในช่ ว งฤดู ร ้ อน ดอกชมพูพัน ธุ์ทิพย์จะบานอยู่ ต รง ทางด้านหน้า ท�ำให้สีชมพูอ่อนของดอกไม้ตัดกับสีเหลืองของ อาคารสวยงามแปลกตาไปอีกแบบ เมื่ อ เดิ น เข้ า ไปภายในพิ พิ ธ ภั ณ ฑ์ จะ ไ ด ้ พ บกั บ เจ้ า หน้าที่ที่ยิ้มต้อนรับเป็นอย่างดี ถ้ า เกิ ด ว่ า คุ ณ โตเกินกว่า จะมารับชมในสถานะนักศึกษาแล้ว ก็อย่าลืมที่จะซื้อตั๋วเข้าชม พิพิธภัณฑ์ด้วยล่ะ ถึงแม้จะไม่ได้เข้าฟรีแบบนักศึกษา แต่ร าคา ก็ ไ ม่ ไ ด้ แ พงเกิ น กว่ า สิ่ ง ที่ จ ะได้ เ ห็ น เมื่ อ เข้ า ไปข้ า งใน คุณสามารถเข้าชมได้ตั้งแต่ 9 โมงเช้าถึง 4 โมงเย็น เดินชมงานศิลปะในห้องปรับอากาศเย็นๆ ก็ได้อรรถรสไปอีก แบบส�ำหรับการเที่ยวในตัวเมืองแบบนี้ พู ด ถึ ง งานศิ ล ปะที่ พิ พิ ธ ภั ณ ฑ์ น� ำ มาจั ด แสดงนั้ น ได้ แบ่งเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนนิทรรศการถาวรกับส่วนนิทรรศการ ชั่ ว คราว โดยนิทรรศการถาวรจะถูกจัดอยู่ในตัวอาคารหลัก ที่พวกคุณเดินเข้าไปซื้อตั๋ว และอาคารชั้นเดียวที่อยู่ด้านหลัง การแสดงงานศิลปะในส่วนของนิทรรศการถาวร ในส่วนของ อาคารหลักนั้นมี 2 ชั้นให้เลือกเข้าชมด้วยกัน เมื่อคุณซื้อตั๋วจาก พนักงานใจดีที่ชั้นล่างเรียบร้อย เดินตรงเข้ามาเพียงไม่กี่ก้าวจะ พบบันไดที่เหมือนในละครย้อนยุคที่ได้ดูตามโทรทัศน์ ทั้งแสงไฟ จากโคมไฟระย้ารูปทรงสวยงามระหว่างทีก่ ำ� ลังเดินขึน้ ไปข้างบน ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่า คุณเป็นแขกคนส�ำคัญของที่นี่เลยล่ะ เมือ่ เดินขึน้ ไปถึงชัน้ สองของอาคาร ห้องโถงขนาดใหญ่และ ผนังถูกทาเอาไว้ดว้ ยสีเลือดหมู การตกแต่งห้องแบบตะวันตกเหมือน กับตัวอาคารนัน้ ช่วยท�ำให้ดหู รูหราขึน้ มาอย่างปฏิเสธไม่ไ ด้ ภาพวาด ศิลปะลายไทยถูกแขวนไว้ทุกทิศไม่ว่าคุณจะหันไปทางไหน ก็ตาม ให้ความสวยงามแบบที่ไม่สามารถตีออกมาเป็นราคาได้ ถ้าลองสังเกตดูดีๆ คุณจะรู้ว่าภาพวาดแต่ละภาพมีอายุไม่ต�่ำ กว่า 50 ปีอย่างแน่นอน ทั้งๆ ที่สีจางลงไปตามกาลเวลาแต่กลับ ไม่ท�ำให้ภาพวาดนั้นด้อยค่าลงมาเลย
TAKE A BUS NO.53
24
25
ลองเดิ น ลงมาชมงานศิ ล ปะที่ ชั้น ล่างของอาคารดู บ้ า ง คุ ณ จะได้ พ บกั บ งานวาดจากศิลปินชื่อดังของไทยและรูปวาด เสมือนจริงของบุคคลส�ำคัญมากมายที่แขวน อยู ่ ภ ายในห้ อ งที่ ถู ก ทาเอาไว้ ด ้ ว ยสี เขี ย ว น�้ำทะเลสบายตา ถ้าเพียงคุณได้ลองเข้าไป ชม มันก็เหมือนกับในหนังสือประวัติศาสตร์ ทีถ่ กู ระบายสีสนั ให้สวยงาม แถมยังดูนา่ สนใจ มากกว่าหนังสือเล่มหนาๆ ทีบ่ า้ นแน่นอน เขยิบเข้าไปให้ลึกกว่านั้นคุณจะพบ กับห้องเล็กๆ สีครีม ด้านในมีรปู วาดลายไทย แขวนโชว์เด่นหราเอาไว้อยู่ คุณอาจจะคิดแค่ ว่ามั น คื อ รู ป วาดเหมื อ นกั บ ที่ ไ ด้ ดู ผ ่ า นๆ มา แต่จะมีจุดหนึ่งที่ท�ำให้คุณรู้ว่ารูปพวกนั้น มีคุณค่าที่แตกต่างออกไป ภายในกรอบรูป เล็กๆ คุณจะไม่รู้เลยว่ารูปพวกนั้นมีประวัติ ความเป็นมาที่ลึ ก ซึ้ ง แค่ ไ หน จนกระทั่งถูก เจ้าหน้าทีห่ า้ มเอาไว้วา่ อย่าจับต้องมันเด็ดขาด
เดิ น ออกมาทางประตู ด ้ า นหลั ง คุ ณ จะพบกั บ อาคารชั้ น เดี ย วซึ่ ง เป็ น ที่ เ ก็ บ งานประติ ม ากรรมแนวทั น สมั ย เอาไว้ มากมาย บางผลงานล�้ำลึกเสียจนวัยรุ่นแบบ เราเองก็ ยั ง เข้ า ไม่ ถึ ง แต่ ก ารเข้า ไม่ถึงนั่น ก็ ถือว่าเป็นเอกลักษณ์ของผลงานที่ถูกเก็บไว้ ในอาคารชัน้ เดียวแห่งนีเ้ หมือนกัน เพราะแต่ละ งานนั้ น เรี ย กได้ ว ่ า ถ้ า รู ้ ค วามหมายขึ้ น มาก็ ต้องร้องว้าวตามกันไปแน่นอน โชคดี ที่ ส ถานที่ พ วกนี้ อ ยู ่ ใ กล้ ตั ว บางทีกใ็ กล้ซะจนเราลืมนึกถึง ถ้าหากว่าวันหยุด เล็กๆ น้อยๆ ของคุณยังคงว่างอยู่ ก็ลองแวะ มาแถวๆ สนามหลวง เดินชมพิพิธภัณฑสถานแห่ ง ชาติ หอศิ ล ป จากนั้นก็ลองแวะไปหา ของกินอร่อยๆ ก็ ฟ ั ง ดู เ ป็ น วั น หยุ ด ที่ เ ก๋ ดี เหมื อ นกั น นะ
TAKE A BUS NO.53
“ผลงานแห่งความคิดสร้างสรรค์”
TAKE A BUS NO.53
26
NiGHT TIME
เยาวราช “ ขุมสมบัติของคนชอบกิน ยามค�่ำคืน ” 27
TAKE A BUS NO.53
สวัสดีค่ะทุกคน ในเวลาค�่ำคืนที่คุณรู้สึกว่าการอยู่บ้านมันน่าเบื่อซะเหลือเกิน แล้วเกิดอยากกินอะไรเด็ดๆ ขึ้นมา แต่ไม่รู้จะไปที่ไหนดี เราขอแนะน�ำให้ไปที่นี่เลย “เยาวราช” ถ้าถามว่าเจ้าเยาวราชเนี่ยไปยังไง? ก็แค่คุณโบกรถเมล์สาย 53 บอกพี่กระเป๋ารถเมล์ว่าไปเยาวราชพร้อมกับจ่ายเงิน 6 บาท 50 สตางค์ จะนั่งจะยืนก็แล้วแต่ศรัทธาเลย เจ้ารถเมล์สายนี่ เนี่ยจะพาเราไปถึงกลางเยาวราชเลย เรียกได้ว่าไม่มีหลงแน่นอน พอมาถึงเยาวราช เราก็จะพบกับผู้คนมากมายทั้งไทยและเทศ กับร้านอาหารหลากหลายเรียงกันตลอดทั้งสองฝั่ง ของถนน ร้านอาหารที่นี่มีความน่ากินสูงมากล่ะคุณ และร้านส่วนใหญ่จะเป็นร้านอาหารสัญชาติจีน เพราะคนที่อาศัยอยู่ แถบนี้ส่วนใหญ่ก็เป็นชาวจีนและชาวไทยเชื้อสายจีน ถ้าคุณเดินไปแล้วเจอ อาแปะ อาม่า อากง อาตี๋ อาหมวย เดินกันเต็ม ถนนก็คงจะไม่แปลก ด้วยความที่ร้านของกินที่นี่มีเยอะมากจนคุณอาจจะเกิดปัญหาเลือกร้านไม่ได้ ถึงขั้นต้องเปิดรีวิวในเว็บ pantip อ่านซะก่อน หรืออาจจะต้องมีแผนที่ร้านเด็ดถนนเยาวราชติดตัวไว้ แต่เราขอบอกเลยว่าร้านอาหารดังๆ ของที่นี่ ส่วนมากจะต้องต่อแถวรอคิวกันทั้งนั้น เพราะฉะนั้นเราขอแนะน�ำว่าให้รีบมาจองคิวดีกว่าค่ะ จะได้ไม่ต้องรอนาน และก็จะ ได้ลองกินหลายๆ ร้านด้วย บรรยากาศของที่นี่จะเต็มไปด้วยความคึกคัก แม่ค้าและพ่อค้าพร้อมที่จะขายของตลอดเวลา ลูกค้าก็พร้อมที่จะกิน ตลอดเช่นกัน เรียกได้ว่ามีความเข้าขากันอย่างกับเพลงฉ่อยของน้าโย่ง น้านงค์ น้าพวงในรายการคุณพระช่วย ผู้คนส่วนมาก ที่เดินอยู่แถบนี้ดูมีความสุขกันทุกคนเลยค่ะ อาจจะเพราะได้กินของอร่อยถูกปาก อาจจะดีใจว่าถึงคิวตัวเองได้กินซะที หรือ อาจจะเป็นเพราะเจอชาวต่างชาติ บอกเลยนะคะว่าทีน่ นี่ อกจากอาหารจะเด็ดแล้ว ชาวต่างชาติเองก็เด็ดไม่ตา่ งจากอาหารเลย ค่ะ มีความนัวทั้งเพศหญิงและเพศชาย แล้วคุณจะไม่เสียใจเลยที่ได้มาเยือน ณ ที่แห่งนี้ ชาวต่างชาติเขาต่างขนานนามให้เยาวราชเป็น “ไชน่าทาวน์แห่งกรุงเทพมหานคร” เลยนะ มีความไม่ธรรมดาสูง (หัวเราะ) นี่เราพูดถึงขนาดนี้แล้วถ้าคุณไม่ลองมานี่ถือว่าพลาดสุดๆ ค่ะบอกเลย ส�ำหรับเล่มนี้คงต้องพอแค่นี้ก่อน เล่มหน้าจะแนะน�ำสถานที่ท่องเที่ยวกลางคืนที่ไหนก็อย่าติดตามกันด้วยนะคะ คุณขา...
around เรื่องและภาพ จิรัชยา ธนะเกียรติไกร
TAKE A BUS NO.53
28
“ ถึงจะไม่หรูหรา แต่ร
TAKE A BUS NO.53
รสชาติไม่เป็นรองใคร ”
29
“ ไปไหน ไปกัน ”
TAKE A BUS NO.53
30
“ Mix & Match ” “ ขอเวลาพักสักแป๊ป...”
“ ลองเปลี่ยนบรรยากาศมาเดินทางทางน�้ำบ้างก็ดีนะ ”
31
“ Step by Step ”
TAKE A BUS NO.53
“ หลับตาและลองฟังเสียงรอบข้างดูบ้าง ”
zaap ภาพ จิตกานต์ วงษาสนธิ์
TAKE A BUS NO.53
32
“พนักงานดี คนขับดี ขึ้นแล้วแฮปปี้ค่ะ” น�้ำหวาน จารุภา องอาจยุทธนากร อายุ 20 ปี นักศึกษาชั้นปีที่ปี3 คณะวิทยาศาสตร์ประยุกต์สาขาเทคโนโลยีชีวภาพ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ
zaap ภาพ จิตกานต์ วงษาสนธิ์
33
TAKE A BUS NO.53
“the fast big size ไม่มีที่ไหน thailand only” มาร์ค อลงกร ชื่นพิศาล อายุ 20 ปี นักศึกษาชั้นปีที่ 3 คณะวิศวะกรรมศาสตร์ สาขาไฟฟ้าสื่อสาร มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ
TAKE A BUS NO.53
34
nonstop เรื่อง จิตกานต์ วงษาสนธิ์ ภาพ อมิตา เฉลิมสุข
“ เลยป้ายไปหลงกรุง ”
35
TAKE TAKE A A BUS BUS NO.53 NO.53
จุดเริ่มต้นของเราคือป้ายรถเมล์ ม.ธรรมศาสตร์ หลังวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ หลังจากยืนรอเกือบยี่สิบนาที สาย 53 ที่ขึ้นป้ายหน้ารถว่า วงกลมรอบเมือง – เทเวศน์ ก็วิ่งเข้ามาจอดเทียบท่าส่งผู้โดยสาร เรารีบก้าวขาสั้นๆ ขึ้นรถ ตามหลังคนอื่นๆ พาตัวเองมานั่งอยู่ริมหน้าต่างตรงที่นั่งด้านหลังสุดก่อนจะหยิบเอาตั๋วเดือน ขสมก. ขึ้นมาส่งให้กระเป๋า รถเมล์ดูแทนค่ารถ – รู้สึกชนะที่ไม่ต้องเสียหกบาทห้าสิบสตางค์ สาย 53 วิ่งผ่านสนามหลวงเข้าถนนพระอาทิตย์ (คอลัมน์ happymeal คอนเฟิร์มมาแล้วว่าถนนเส้นนี้ของกิน อร่อย) ก่อนจะเลี้ยวซ้ายที่แยกบางล�ำภูตรงเข้าจอดที่ท่าปล่อยรถแยกเทเวศน์ “ต่อรถคันหน้าเลยค่า” เสียงกระเป๋า รถเมล์บอกผู้โดยสารดังไปทั่วคัน – จริงๆ แล้วจะเรียกว่าตะโกนเลยก็ได้ ก่อนที่ทุกคนจะพากันลงจากรถคันที่หมดระยะ ไปขึ้นอีกคันที่ก�ำลังสตาร์ทเครื่องรอนายท่าประกาศปล่อย และเราก็ยังคงพาตัวเองไปปักหลักในที่นั่งต�ำแหน่งเดิม – ได้ เวลาเลยป้ายกันแล้ว เย้ ! รถวิ่งตรงมาตามถนนกรุงเกษม ลมร้อนๆ ที่พัดเข้าหน้าชวนให้อยากนอนหลับแต่พอรถเริ่มวิ่งเลี้ยวเข้าถนนที่ เราไม่คน้ ุ ชินถึงกับตืน่ เต็มตาเพราะสองฝัง่ ถนนเต็มไปด้วยอาคารทรงเก่าทีส่ ร้างเรียงติดกันเต็มไปหมด – เหมือนได้นงั่ ไทม์แมชชีน ย้อนเวลามายังไงยังงั้น ทั้งร้านกาแฟ ร้านอาหาร หรือแม้แต่โฮสเทลที่เปิดใหม่ก็ยังแทรกตัวอยู่ในโครงสร้างรูปแบบเก่า ของอาคารได้อย่างลงตัว “หัวล�ำโพงเตรียมตัวลงเลยนะคะ” เสียงกระเป๋ารถเมล์ดงั ขึน้ อีกครัง้ ชาวต่างชาติสองคนทีน่ งั่ คูก่ นั อยูเ่ บาะด้านหน้า ก็ลุกขึ้นเตรียมตัวลงพร้อมสะพายกระเป๋าเป้ขึ้นหลังกันคนละใบ หลังจากเหตุการณ์ที่ใช้แบงก์ห้าร้อยจ่ายค่าโดยสาร ตอนขึ้นมาบนรถแต่กระเป๋ารถเมล์ไม่มีทอน แต่เพราะความใจดีของเพื่อนร่วมเดินทางคันเดียวกันที่ยินดีแลกแบงก์ให้ เราคิดว่าอย่างน้อยเขาคงจดจ�ำมันเป็นเรื่องราวดีๆ ในทริปนี้ – ถ้าไม่นับที่โดนกระเป๋าส่งสายตามองแรงใส่... บรรยากาศรอบข้างเริม่ เปลีย่ นไปตอนทีร่ ถเริม่ วิง่ เข้าถนนเยาวราช – อย่างกับหลุดเข้ามาอยูใ่ นหนังเรือ่ งเจ้าพ่อเซีย่ งไฮ้ แหน่ะ ก่อนที่รถจะฝ่าการจราจรติดขัดในย่านคนจีนเข้าตลาดส�ำเพ็ง “ส�ำเพ็งแล้วนะคะ จะลงเตรียมตัวเลยนะคะ” เสียง ของกระเป๋ า รถเมล์ ท่ี เ พิ่ ม เดซิ เ บลขึ้ น พอสมควรท� ำ ให้ อ ดไม่ ไ ด้ ที่ จ ะหั น ไปดู เ ลยได้ เ ห็ น ว่ า ก� ำ ลั ง ส่ ง สายตามาทาง เราพอดี – คงคิดว่าท�ำไม่เด็กนี่ไม่ยอมลงไปสักทีล่ะมั้ง เราที่พยายามหลบสายตากระเป๋ารถเมล์มาได้สักพักมองออก ไปข้างนอกสองข้างทางก็เปลี่ยนเป็นย่านคนแขกไปแล้วเพราะรถเริ่มวิ่งเข้าถนนพาหุรัด – อารมณ์เหมือนก�ำลังดู หนังอินเดียเหมือนกันนะ ก่อนที่เปลี่ยนมาเป็นย่านคนไทยที่ปากคลองตลาด หลังจากรัฐเข้ามาจัดสรรพื้นที่ทางเท้าใหม่ ปากคลองตลาดก็กลายเป็นตลาดดอกไม้ที่ดูสะอาดตาและเป็นระเบียบขึ้นกว่าเมื่อก่อน ในขณะที่ราคาดอกไม้ก็ยังคง น่าคบหาเหมือนเคย - ดอกกุหลาบช่อใหญ่ๆ ราคาแค่ 35 บาทเท่านัน้ เอง เห็นแล้วอยากจะชือ้ ให้ตวั เองสักช่อ ผ่านปากคลองตลาด มาได้ไม่นานรถก็เริ่มวิ่งเข้าถนนมหาราชผ่านวันโพธิ์ - วัดพระแก้วที่ยังคงเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวหลาดหลายสัญชาติ ที่แวะเวียนมาจุดแลนด์มาร์กของกรุงเทพ ก่อนจะที่รถเมล์สาย 53 จะเลี้ยวเข้าจอดป้าย ม.ธรรมศาสตร์ หลังวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ จุดเริ่มต้นและเป็นจุดสุดท้ายของเราวันนี้ ขาสั้นๆ ก้าวลงจากรถ ก่อนที่จะพุ่งตัวเข้าหากล้วยปิ้งที่ตั้งขายอยู่ตรงป้ายรถเมล์แบบไม่รอช้า - ความหิวบังตา จริงๆ ส�ำหรับเวลาชัว่ โมงกว่าๆ กับการรับลมร้อนบนรถเมล์สายนี้ ส�ำหรับเราถือว่าคุม้ มากเมือ่ ต้องต่อสูก้ บั ความหิวมากกว่า ได้รู้เส้นทางใหม่ๆ การนั่งสาย 53 เหมือนได้เปิดวาร์ปตัวเอง จากย่านคนไทยไปย่ายคนจีนต่อด้วยย่านคนแขกจบด้วย ย่านท่องเที่ยวกับราคาหกบาทห้าสิบสตางค์ - ถ้ามีตั๋วเดือน ขสมก. แบบเราก็ไม่ต้องเสียนะ คุ้มยิ่งกว่าทัวร์จีนสะอีก
TAKE A BUS NO.53
36
37
TAKE A BUS NO.53
N E X T S TA T I O N
โฆษณา
โทร 095-7628707