Wydarzenia • 33 „Zakopiańskie plakaty” obejmowały bardzo szerokie spektrum tematyczne, reklamując wyjątkowe walory zdrowotne, klimatyczne, atrakcje turystyczne, ofertę hotelowogastronomiczną i kulturalne formy wypoczynku i rekreacji. Miały również niebagatelny wpływ na kreowanie wizerunku miejsca o szczególnym klimacie artystycznym i kulturotwórczym, promując twórców i instytucje, koncerty, przeglądy, festiwale, rodzinną twórczość i autentyczny żywy folklor. Istotną rolę spełniał również plakat w obszarze edukacyjnym, promując w formie posterów naturalne walory przyrodnicze Zakopanego i Tatr, zalety turystyki górskiej i sportu, zarówno w wymiarze elitarnym jak i masowym. Tematyczna koncepcja ekspozycji pozwala postawić tezę, że poczynając od końca XIX w. od lapidarnych afiszy reklamowych, aż po współczesne gigantyczne bilbordy, nawet w dobie Internetu i komunikacji cyfrowej, plakat nadal będzie odgrywał istotną rolę w promocji Zakopanego. fragment tekstu do wystawy Lidia Rosińska-Podleśny
Z. Rychlicki, Dni turystyki narciarskiej, 1954, ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego SPOJRZENIE W GÓRĘ Poszukiwanie „czystej” natury nieobce było polskim twórcom, i to z różnych powodów. Zachodnioeuropejska moda na „ucieczkę” z miast – siedlisk zła, splotła się z naszą sytuacją: Polski nie było na mapie świata. Potrzeba zanurzenia się w przyrodę połączyła się z wrogim nastawieniem do zaborców, z okazywaniem patriotycznych uczuć. Zaczęto szukać źródeł polskości. A gdzie biły, jak nie w ludowej tradycji? Wtedy to zaczęła się wielka kariera Zakopanego i jego okolic.
J. Młodożeniec, Cepelia. Sztuka i rękodzieło Podhala, 1962, ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego
Stolica Tatr stała się artystycznointelektualną przystanią, a góralskie obyczaje i folklor posłużyły za inspirację dla twórców różnych dziedzin, od muzyki po sztukę stosowaną, poprzez malarstwo tworzone bezpośrednio w plenerze, do grafiki, zwłaszcza drzeworytu. Jednocześnie, powodzenie zaczęły mieć sporty górskie – narciarstwo, wspinaczka, wyścigi samochodowe, gdy tylko śmiałkowie zasiedli za kierownicami automobili. Nie obyło się bez śmiertelnych ofiar, co nie tylko nie odstraszało fanów gór, a przeciwnie, podbijało ich atrakcyjność ewentualnym ryzykiem.
W gęstym od sztuki zakopiańskim środowisku organizowano rozliczne wydarzenia artystyczne, które anonsowano afiszami, a później plakatami. Oczywiście, styl epoki odciskał się na tych kompozycjach w wyraźny sposób. W dobie PRL-u rozkwitł plakat posługujący się mową symboli i wizualnych znaków, oddających bardziej indywidualne skojarzenia autorów, nie zaś łopatologiczne przesłania. O polskiej szkole plakatu pisano wielokrotnie – może być interesujące, jak ten okres przejawia się w projektach tematycznie związanych z Tatrami. Jest okazja o tym się przekonać. fragment tekstu do wystawy Monika Małkowska
Plakaty prezentowane na wystawie pochodzą ze zbiorów: Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie, Muzeum Tatrzańskiego im. dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, Ośrodka Dokumentacji Tatrzańskiej TPN w Zakopanem, Miejskiej Biblioteki Publicznejw Zakopanem i zbiorów prywatnych.
