Trans-Formacje" (Katarzyna Marszałek) - s

Co się z nami, instruktorami, dzieje takiego, że od pewnego poziomu struktury nie patrzymy na rzeczywistą jakość relacji, lecz powierzamy funkcje kierownicze osobom, których zachowań w stosunku do podwładnych nie zaakceptowalibyśmy u zastępowego? Może ktoś powie, że na pewnym poziomie struktury liczą się inne kompetencje – zarządcze, majątkowe, finansowe, promocyjne czy związane z relacjami zewnętrznymi. I do pewnego stopnia jest w tym jakaś racja. Czy jest to jednak powód, żeby całkowicie zaniedbać, zrzucić na dalszy plan budowanie, podtrzymywanie i rozwijanie relacji z podległymi sobie instruktorami? Jeśli tak jest, to jest to właśnie moment, w którym harcerska struktura oddziela się od ruchu harcerskiego. Moment, w którym bardziej niż realnie wykonane działania liczą się kwity je potwierdzające.

Zresztą, skąd taki „harcerski przełożony ” ma orientować się w realnie wykonanych działaniach, skoro swoją „obecność” i „wsparcie ” ogranicza tylko do kontroli kwitów?

hm. Marta Borkowska (Szczep Harcerski ZAWISZANIE) wiceprzewodnicząca Rady Chorągwi Kujawsko-Pomorskiej ZHP, zastępczyni komendanta Hufca ZHP Bydgoszcz-Miasto, drużynowa, redaktor naczelna „Złotej Lilijki" .

„TRANS-FORMACJE" hm. Katarzyna Marszałek

W dniu 5 listopada w Bydgoszczy odbyło się seminarium i warsztaty „TransFormacje " , w których uczestniczyli drużynowi, przyboczni i instruktorzy ZHP z sześciu hufców. Podczas seminarium wysłuchaliśmy wykładu dr Justyny Ratkowskiej-Pasikowskiej z Uniwersytetu Łódzkiego pt. „Trans-Formacje, czyli o próbach wyjścia z labiryntu ” oraz uczestniczyliśmy w dwóch warsztatach: „Szary? Zielony? A może szaro-zielony? –wyzwania dla osoby transpłciowej w naszej organizacji” prowadzonym przez Anitę i Eryka Kłoss oraz „Stereotypy, uprzedzenia, dyskryminacja. Skąd biorą się nasze przekonania na temat osób transpłciowych?" prowadzonym przez Teresę Ulanowską. Było to już czwarte nasze hufcowe seminarium z cyklu „Nie minie samo ” , jednakże pierwsze, przy organizacji którego musiałam odpowiadać na pojawiające się z różnych stron pytanie: dlaczego taka tematyka? O jej wyborze zdecydowała kadra instruktorska. Przed wydarzeniem za pomocą ankiety zapytałam instruktorów o to, w jakich zagadnieniach chcieliby poszerzyć swoją wiedzę. Otrzymałam prośby z trzech obszarów: transpłciowości, Zespołu Aspergera oraz kar i nagród. Zapisani na konferencję uczestnicy mogli zgłosić osobom prowadzącym oczekiwania dotyczące konkretnych treści. Większość osób prosiła o wskazanie dobrych praktyk postępowania z osobami w tranzycji.

Po naszym spotkaniu już wiemy, że gotowych, idealnych rozwiązań nie ma. Poniżej zaprezentuję kilka myśli, które „zostały we mnie ” : - osoby dorosłe mają trudności w kontakcie z seksualnością z powodu: braku wiedzy, braku umiejętności wychowawczych,

braku wglądu we własną seksualność, restrykcyjnego systemu wartości; - jako wychowawcy powinniśmy pracować nad uważnością, zdobywaniem wiedzy i empatią; - nie pytajmy o rzeczy, o które nie pytalibyśmy osób cisgender; - bycie osobą transpłciową to nie wybór; - bierzmy odpowiedzialność za to, na co mamy wpływ. Podczas warsztatów omawialiśmy stosowane w środowiskach różne praktyki. Poniżej prezentuje wybrane: - jeśli chodzi o dostęp osób transpłciowych do urządzeń sanitarnych praktykowano następujące rozwiązania: korzystanie z prysznica osobno, w wydzielonej specjalnej przestrzeni; w innym czasie niż pozostałe osoby, w towarzystwie bliskiej osoby (przyjaciela/przyjaciółki, harcerza/harcerki); w innym czasie niż pozostałe osoby, pod opieką instruktora; w czasie ciszy nocnej; -preferowane imię: środowiska używają imienia lub pseudonimu wybranego przez osobę transpłciową, również w rozkazach. - nocleg w namiocie: według płci przypisanej przy urodzeniu; za zgodą innych uczestników w namiotach płci nieprzypisanej przy urodzeniu; w namiotach kadry. - mundur: praktykuje się noszenie munduru płci wybranej, przy czym problematyczne było to w sytuacjach, w których rodzice nie wiedzieli jeszcze o tranzycji swojego dziecka. Rozmawialiśmy też o pojawiających się problemach. Najczęściej występującymi są: - problemy z rodzicami innych dzieci (harcerek/harcerzy), którzy mają obawy związane z funkcjonowaniem osoby transpłciowej w środowisku harcerskim; - problem z TIPI oraz niemożność zmiany imienia w domenie ZHP365 - brak wspierających rozwiązań systemowych. Uczestnicy po spotkaniu otrzymali materiały, częścią z nich dzielimy się poniżej: Fundacja Trans-Fuzja https://www.transfuzja.org/ (informacje, grupy wsparcia, pomoc psychologiczna i prawna, publikacje, broszury informacyjne, itd.) Mapka Specjalistów: https://www.angrytrans.net/informacje/tranzycja/mapkaspecjalist%C3%B3w (lista specjalistów, tj. psychologów, lekarzy seksuologów, endokrynologów, ginekologów, urologów itd. polecanych przez społeczność osób transpłciowych) Angry Trans https://www.angrytrans.net (strona jednego z członków Fundacji Trans-Fuzja, również zawiera informacje o transpłciowości, w tym osobiste doświadczenia autora, który sam jest osobą transpłciową) Tranzycja.pl: https://tranzycja.pl/ (informacje, w tym dokładny opis przebiegu tranzycji medycznej i prawnej w Polsce) Zalecenia Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego w sprawie sytuacji społecznej, zdrowotnej i prawnej osób transpłciowych: https://pts-seksuologia.pl/sites/strona/83/stanowisko-pts-ws-sytuacjispolecznej-zdrowotnej-i-prawnej-osob-tra nsplciowych Polecam też książki, które czytałam przygotowując się do tego wydarzenia: