Jan Smeets bijna een jaar Pinkpop-directeur af

50 jaar had Jan Smeets (78) het voor het zeggen op ‘zijn’ festival Pinkpop. Na twee virusjaren nam hij afscheid, min of meer in stilte. Tijdens de jubileumeditie gloorde Jan volop, daarna bleef het festivalterrein twee jaar leeg. Bij de opbouwfase van editie 51 was er een klein afscheid voor de gangmaker van het festival.

Het gesprek vindt plaats op het kantoor in Geleen, waar Jan nog altijd zijn eigen, ruime kamer heeft. Maar de rest van het gebouw is overgedragen aan drie nieuwe leiders: Niek Murray, Sierk Janssen en Tirsa Creusen en aan de Stichting Popmuziek Limburg. Ook het Pinkpopterrein in Landgraaf heeft inmiddels nieuwe eigenaren. “Het was van drie mensen, waarvan ik er een was.”

“Hier ligt 51 jaar historie”, wijst hij naar het nog altijd overvolle bureau en naar de aankondigingsposters van de 51 Pinkpopedities tegen de wanden. “3 miljoen bezoekers! Het eerste jaar Pinkpop zonder directe betrokkenheid was een bijzondere ervaring.”

Hij komt wat moeilijker uit zijn woorden, oogt vermoeid. Het resultaat van long covid. Het virus wist door te dringen tot het imposante lichaam van Smeets, dat zich kranig staande hield in het Zuyderland­ziekenhuis. Maar het herstel gaat langzaam. Jan: “Ik denk langzamer, werk langzamer en ben vaak moe. Ik kan zomaar in slaap vallen. Ik ben blij dat echtgenote Till de auto bestuurt en veel regelt. Jammer, ik had gehoopt meer vrije tijd te hebben, maar die tijd verslaap ik voor een deel. Maar het is goed dat ik nog het een en ander om handen heb.” Smeets heeft vertrouwen in de toekomst van Pinkpop, al is bijvoorbeeld collega Parkpop dit jaar van het toneel verdwenen. “Je kunt niet meer, zoals 50 jaar geleden, wat artiesten boeken en van start gaan. Er is een gedegen organisatie vereist, je moet goede contacten hebben met de artiestenmanagements en een flink bedrag vooruit in kas. Artiesten vragen behoorlijke garanties, ook financieel. Artiestenbureau Mojo is voor Pinkpop de verzekering voor een goed programma. Daarnaast is er een 27 hectare groot terrein en er zijn goede contacten met de omgeving.”

Manager

Jan Smeets is niet volledig uit de branche gestapt. 40 jaar lang was hij manager van onder andere Urbanus, nu beperkt hij zich tot de nieuwe Nederlandse tournee van de Belgische cabaretier. “We doen een toer met 61 optredens in Nederland. Ik bel zelf de programmeurs van de theaters en regel alles. Dat gaat goed, Urbanus is duidelijk terug en heeft er tijd voor, nu hij wat minder gekke dingen doet op de Belgische televisie. En ik heb een goede relatie met de meeste theaterprogrammeurs.” Ook de Limburgse theaters komen aan bod, te beginnen op 21 mei in Maastricht. Elk optreden wordt eerst overlegd met de Vlaamse komiek. “Ik regel ook de Nederlandse optredens van Raymond van het Groenewoud en Wil Tura, in mijn optiek de aardigste man van België. Als zo’n artiest me belt en zegt ‘ik wil wat in Nederland’ ga ik aan de slag. Die artiesten zijn ook allemaal 70­plussers. En ik ga zelf ook naar elk optreden in Nederland.”

En er is meer: Blues Rock Tegelen, toe aan de 38ste editie, zit ook in zijn portefeuille. “De datum: 9 september. Artiesten? Daar is het nog te vroeg voor.”

Long covid zet een rem op zijn activiteit. “Ik voel me de ene dag beter dan de andere.” Maar hij blijft betrokken, ook een beetje bij Pinkpop. “Binnenkort gaan we de friet testen die dit jaar op Pinkpop worden geserveerd. Friet wordt toch het meest gegeten. De basis moeten Vlaamse patatten zijn en ze moeten worden gebakken in pure zonnebloemolie. Ik maak me trouwens wel wat zorgen over de prijsstijgingen van de grondstoffen.”

Thuis

Smeets heeft meer vrije tijd. “Thuis kijk ik graag naar documentaires, bijvoorbeeld over geschiedenis, maar ook over musici. Ik was zeer onder de indruk van het levensverhaal van Sinead O’Connor. Ik volg ook Neil Young en Leonard Cohen. ‘Hallelujah’ van hem vind ik het mooiste dat ooit iemand heeft gecomponeerd. En ik zag een imponerende show van Tina Turner op de BCC. Ik heb Tina zelf nog naar MECC Maastricht gehaald.” Uiteraard blijft hij ook fan van Peter Koelewijn, voor wie hij op 16­jarige leeftijd een fanclub opzette. Uiteraard heeft Jan Smeets veel herinneringen aan artiesten die op Pinkpop optraden. “Rory Gallager, Andy Summers van The Police, die nog als fotograaf exposeerde in het Bonnefantenmuseum in Maastricht… Privé zijn Bob Dylan en The Rolling Stones mijn grote helden. Dylan versta je bijna niet meer als hij zingt, maar zijn liedjes zijn echt bijzonder.”