Uit de oude doos

Dat krijg je toch als je op gaat ruimen: in een oude doos vind je mooie foto’s van docenten die cursisten het werk voordoen. Maar wie zijn het en wat was hun werk?

Op deze foto is Frans Raeven aan het werk. Hij was een van de drie docenten die bij WereldWijd auto- en dieseltechniek hebben gegeven. Hij was erg sociaal, betrokken bij de cursisten en zijn lessen. Net zoals nu werkte het ook toen al naar twee kanten: een docent doet iets voor de deelnemers en tegelijk is het werk zijn hobby. Hij vindt het leuk om het te doen, ook vanwege de sociale contacten met andere vrijwilligers en met de cursisten. Frans was een echte vakman die altijd een eigen garagebedrijf had gehad. Hij gaf met veel plezier les bij WereldWijd. Hij had twee hobby’s: radiografisch bestuurde modelvliegtuigen bouwen en tennissen.

Les in autotechniek werd gedurende 10 tot 15 jaar bij WereldWijd gegeven. Het werd verzorgd op de plek waar nu “ontvangst goederen” is. Het was een cursus waar veel cursisten interesse in hadden maar het probleem ontstond toen autotechniek steeds meer werd gebaseerd op elektronica. De mensen die de lessen gaven vonden het moeilijk die actueel te houden. De techniek veranderde te sterk. Het was van een veel te hoog niveau voor de cursisten. Wat ze eigenlijk in de lessen leerden was de basis van de autotechniek. Daar had je zeker iets mee gekund in het land van herkomst van de cursisten. Daar gebruikten ze in die tijd minder geavanceerde auto- en dieseltechniek. Dat niveau techniek konden de docenten hier goed behandelen.

Maar om aan te sluiten op de Nederlandse markt, dat ging te ver als je keek naar het niveau van de cursisten. De cursisten wilden leren voor de Nederlandse markt want ze wilden hier blijven, maar hun basiskennis en -ervaring was te klein. Daarbij had WereldWijd erg veel moeten investeren als ze hen dat had willen geven. Maar het grootste probleem was toch het taalniveau en de basiskennis die deelnemers hadden. Ze hadden in het thuisland weinig kennis van en ervaring met elektrotechniek meegekregen en WereldWijd had ook niet de apparatuur om hen dat te leren.