Zonder vee geen leven Fatuma Abdullah (30), moeder van Taslima en Musbita en echtgenote van Sefi Abdullah uit Jido Gari village, Oromia, Ethiopië vertelt dat zij niets heeft. “Van ons eigen land kunnen we niets meer oogsten. De droogte is enorm. Onze koeien hebben nauwelijks te drinken en er groeit geen gras meer om te grazen. Een koe verkopen op de markt lukt ook niet meer. Tien koeien hadden we, maar vijf zijn al gestorven. Ik ben bang dat we die laatste vijf ook nog gaan verliezen. Dan kan ik onze kinderen geen melk meer geven.” Fatuma vervolgt: “Voor de droogte zette ik een koe voor de ploeg om onze akker zaaiklaar te maken. Ik molk mijn koeien en voedde mijn kinderen met de melk. Ik ging naar de markt en verkocht een os om medicijnen voor mijn andere koeien te kopen, maar de koeien zijn alsnog gestorven. Nu ben ik mijn sterke os én mijn koeien kwijt. Mijn gezin heeft honger. Voor vandaag hebben we geen eten. We proberen wat groente te verbouwen, maar eigenlijk weten we niet hoe we dat kunnen doen.” ZOA helpt gezinnen zoals dat van Fatuma, met speciale zaden en landbouwtrainingen. Zonder deze hulp zal hun leven steeds erbarmelijker worden, mogelijk met ernstige ondervoeding of hongerdood als gevolg. Of ze verplaatsen zich, noodgedwongen, naar een andere plek in de hoop daar meer eten te kunnen krijgen.
Klimaatverandering, van schaarste tot conflict
30
