6 minute read
Koen Pieter van Dijk
Koen Pieter van Dijk werd bekend dankzij zijn deelname aan het realityprogramma ‘Niet lullen, maar poetsen’. Vanwege zijn luxe levensstijl en openheid over het gebruik van Botox en fillers, werd hij al gauw met de Amerikaanse socialite Kim Kardashian vergeleken en kreeg hij de naam Koen Kardashian toegewezen. Inmiddels kennen we Koen als presentator van diverse MTV-programma’s en iemand die op elk feestje aanwezig is. Dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is, deelt de openhartige Van Dijk in zijn recent verschenen biografie ‘Gelukkig verloren’, waarin hij letterlijk een boekje opendoet over de afgelopen turbulente tien jaren uit zijn leven.
Advertisement
Tijdens een wandeling door het Vondelpark spreken we met Koen over Amsterdam-Zuid en natuurlijk over zijn openhartige boek. Zoals we van hem gewend zijn verschijnt hij tot in de puntjes gestyled. Bij zich draagt hij een miniatuur-handtasje dat niet opweegt tegen de rugzak die de jongeman blijkbaar met zich meedraagt.
Laten we bij het begin beginnen: hoe was jouw jeugd?
“Ik ben geboren in Bleiswijk, maar ben merendeels opgegroeid in Rotterdam. Mijn moeder werkte daar in de coffee corner van mijn opa en oma. Dat was eigenlijk dé coffee corner voor alle marktkooplui in Rotterdam. Dus daar kwamen al die rasechte Rotterdammers. Erg gezellig, lekker centraal bij het Marktplein!”
Altijd al een gezelligheidsdier geweest dus?
“Zeker! We hadden vaak leuke vakanties, fijne wintersporten en met opa en oma heb ik vroeger ook heel veel gereisd. Ik heb een hele lieve opa en oma, zij zijn ook echt mijn alles. Altijd ben ik lekker in de watten gelegd en ik heb een fijne jeugd gehad.”
We zitten in het Vondelpark, waarom kom je hier zo graag?
“In de zomer rollerskate ik hier graag met Estelle Cruijff. Dan zijn we samen echt het circus van het Vondelpark, haha! Estelle zie je dan helemaal in een look met haar rode lak Chanel tas en ik daarnaast ook helemaal gestyled. We hebben het dan fantastisch naar ons zin. Ik vind het ook heerlijk om samen met mijn vriendinnetje Jaimie Vaes en haar kleintje lekker te wandelen. Ik ben niet iemand die op een kleedje gaat zitten picknicken. Dan zit ik liever bij Van Dam of lekker bij George W.P.A. George heeft natuurlijk echt het lekkerste terras van Amsterdam. Je ziet hier in Zuid van alles komen en gaan. Dat is ook wat ik het meeste mis in deze coronatijd: lekker mensenkijken! In De Pijp kom ik ook graag. Ik zit dan vaak bij Lolita, dat is een van mijn favoriete restaurants.”
Je bent altijd erg open en eerlijk geweest, in je boek ‘Gelukkig verloren’ doe je daar nog een schepje bovenop…
“Ik heb er inderdaad nooit doekjes om gewonden.
Maar dit boek was wel een level up qua eerlijkheid. En ook heel verdrietig. Natuurlijk is het ook wel heel hysterisch, maar het is ook wel heftig wat ik heb meegemaakt door de jaren heen; een verkrachting, het drugsgebruik…”
Wanneer kon je aan jezelf toegeven dat je een drugsprobleem hebt?
“In de tijd dat ik mijn boek aan het schrijven was, kwam ik erachter dat ik eigenlijk best wel een drugsprobleem heb. Ik zou daar eigenlijk op 2 januari voor in rehab gaan. Dat is vier dagen van tevoren door de kliniek gecanceld. De kliniek sloot per direct hun deuren vanwege omstandigheden. Dat was geen vrijwillige keuze van mij. Dat was vier dagen voordat ik opgenomen zou worden!”
Shit! Dat moet teleurstellend zijn geweest!
“Ik kreeg het te horen op 30 december. Opeens viel alles weg. Ik had me erop ingesteld en ik had vervolgens
helemaal geen teugels meer. Ik wist het allemaal even niet meer. En veel mensen waren daar wantrouwend over. Die waren zo van: ‘zie je nou wel, Koen houdt toch de boot af, hij gaat het toch niet doen’. Dat deed heel veel pijn. Toen ben ik weer een aantal dagen vol gas gegaan. Ik werd op 3 januari wakker met allemaal lege pakjes cocaïne om me heen. En toen dacht ik: oh my god, ik ben er ook echt zó klaar mee! Op dat moment heb ik die knop omgezet bij mezelf. Ik ben echt cold turkey gestopt. De eerste dagen waren heel zwaar: ik was heel kortaf tegen iedereen en lag te rillen in bed. Ik had echt afkickverschijnselen! Ik vind dat eigenlijk te gênant om te zeggen, maar het was echt junkgedrag. Dat vind ik echt heel heftig om te beseffen.”
En hoe voel je je nu?
“De afgelopen dagen waren zo’n rollercoaster voor mij, maar het zonnetje schijnt inmiddels weer. Ik weet niet hoe of wat precies, maar ik voel me nu zó goed. Ik voel de behoefte nu ook niet om te gebruiken. Ik voel me heel sterk en heb heel veel lieve mensen om mij heen. Sinds dat ik besloot voor mezelf om er echt mee te stoppen, heeft het me al zoveel moois gebracht en dat wil ik nooit meer loslaten. Ik ben verhuisd en ik zit lekker in mijn vel. Ik ga zeker nog een vorm van therapie volgen, maar ik heb wel voor mezelf besloten om niet meer die zes weken intern in rehab te gaan. Ik ga er natuurlijk wel aan werken. Ik móét er zeker aan werken, maar voor nu gaat het heel goed.”
Dat getuigt van een sterke wilskracht…
“Ik ben best wel nuchter, maar ik geloof echt wel dat ik engelen op mijn schouders heb zitten die mij helpen. Ik heb een soort van het licht gezien. Maar ik geloof ook zeker dat als je iets echt wilt, dat het dan ook lukt. Iedereen kan het. En dit was voor mij het moment
waarop bij mij de knop omging en dat ik het ook kon. Gewoon bam, hats, cold turkey ben ik gestopt.”
Dus ook nooit meer een glaasje champagneyney?
“Bij de meesten gaat drank wel hand in hand met drugs. Maar alcohol, daar ben ik niet verslaafd aan. Ik drink momenteel niet hoor, maar ik zeg niet dat ik nooit meer een glas wijn aanraak.”
Heeft het boek je veranderd?
“Ja, ik denk dat je nu veel minder Koen Kardashian gaat zien dan Koen Pieter van Dijk. Ik zal altijd die gekke Koen blijven. Die gekke Koen, dat was óók Koen Pieter van Dijk. Dat is gewoon wie ik ben, dat is geen act. Het is een onderdeel van mijzelf. Ik zie het wel als een tijdperk dat is afgesloten. Koen Kardashian is zó 2020, we moeten door!”
En wat houdt de 2021-versie van Koen in?
“Nou ja, geen drugsgebruik meer dus, haha! Het is minder party, minder glitter and glamour, maar meer met een focus op waar het echt over gaat in het leven. Verder ben ik een hele zorgzame, lieve jongen die graag mooie dingen wil maken. Ik zou me veel meer willen inzetten voor maatschappelijke zaken, bijvoorbeeld voor de LGBTQ-community. En zaken waar mijn boek overgaat, zoals verslavingen. Daarin wil ik me ook echt verdiepen. Zelf ben ik daar nog niet ver genoeg voor, maar met die kennis en mijn ervaringen hoop ik in de toekomst anderen te kunnen helpen.”
Je boek beslaat de afgelopen tien jaar. Welk advies zou je je jongere zelf hebben gegeven als dat kon?
“Ik denk niets eigenlijk. Ik heb nergens spijt van. Sommige dingen hadden natuurlijk anders moeten lopen, maar ik geloof daar niet zo in. Ik geloof er heel erg in dat de dingen gaan zoals ze gaan, de dingen lopen zoals ze lopen. Ik trek er nu mijn lessen uit en ga door!“
En waar sta je over tien jaar?
“Ik ben dan maatschappelijk betrokken bezig. En ik hoop dat ik gewoon lekker op een boot van zestig meter zit ergens in Monaco, haha. Maar je weet nooit hoe het loopt natuurlijk. Ik hoop dan in ieder geval gezond en gelukkig te leven!”
De serieuze Koen Pieter van Dijk! En zie je jezelf dan met iemand samen?
“Wellicht, ik sta er zeker voor open!”