Jules

Moederdag

JULES WOONT MET MAN EN DRIE KINDEREN IN OUD-ZUID. ZE LEIDT HET PERFECTE LEVEN. TENMINSTE, ZO LÍJKT HET.

Zondagochtend aan de ontbijttafel. Manlief leest de krant, ik blader door de LINDA. De twee puberzoons zitten zoals altijd gezellig op hun mobiel. Mijn achtjarige dochter likt de laatste croissantkruimels van haar bordje. Even lijkt het een zondag zoals alle zondagen. “Mammie, het is bijna Moederdag en deze keer ga ik je iets héél speciaals geven...” Wat is mijn dochter toch een geschenk uit de hemel. Het is toch een gokje geweest, om na twee bevallingen voor een derde te gaan in de hoop dat ik een meisje zou gaan baren. Nu is er tenminste íemand in huis die aan Moederdag denkt...

“Oh, wanneer is het Moederdag dan?” vraagt manlief semi-geïnteresseerd, zonder van zijn krant op te kijken. “Op zondag 8 mei, papa. En ik heb iets speciaals bedacht voor mama, want vorig jaar ben jij Moederdag vergeten.”

“Bij ons thuis is het toch elke dag Moederdag?” mompelt hij, terwijl hij een snelle blik op mijn nieuwe Rolex werpt, “Het is gewoon een dag die is verzonnen door een stelletje kapitalisten. Maar vertel lieverd, je hebt iets speciaals in gedachten?”

Mijn dochter schuift zenuwachtig op haar stoel, alsof ze haar spreekbeurt moet houden. “Ja, ik wil heel graag mijn idee zeggen, het is niet een ding, maar een íets.” Intussen heeft ze met deze vage mededeling ook de aandacht van haar twee oudere broers getrokken, die hun mobiel even laten voor wat het is. Trots kijkt ze haar vader en twee broers aan. “Moederdag is maar één dag. Mijn idee is dat het Moedermaand gaat worden. We gaan élke dag ontbijt op bed maken voor mama.”

“Hartstikke lief bedacht,” reageert manlief, “regelen jullie dat dan met z’n drieën? Ze is mijn vrouw, niet mijn moeder.” “Een maand lang ontbijt op bed maken?” vraagt mijn oudste zoon. “Dat zijn eenendertig dagen,” zucht de middelste. Maar mijn engeltje is vastberaden: “In de Moedermaand gaan we extra lief zijn voor mama. We maken ontbijt, ruimen elke dag onze eigen spullen op en als we niet bij een restaurant eten, helpen we mama met koken. Dan kan mama in de Moedermaand elke dag leuke dingen voor zichzelf doen.” Ik smelt. Wat is zij toch goed gelukt.

“Leuk toch, mama? Kan jij met vriendinnen koffiedrinken, yogalesjes pakken en nageltjes doen, shoppen...” Mijn wangen beginnen te gloeien. Zojuist heeft het engeltje mijn dagelijkse routine opgesomd. En de twee pubers realiseren zich dat blijkbaar ook: “Doet mama dat niet elke dag, leuke dingen doen? Mama werkt niet hè. Ze heeft tijd zat.” “Mama kookt niet. Mama warmt op.” “We hebben toch Imee, die elke dag het ontbijt klaarzet, voordat ze jou naar school brengt.” “En Conchita, die onze troep opruimt.” Even valt het stil. En dan vraagt mijn dochter: “Waarom is Moederdag eigenlijk bedacht?”