Tatum op de thee

Op de thee bij

GOEDE MOEDER CHANTAL VAN DOESBURGH

ELKE MAAND GAAT TATUM DAGELET OP DE THEE BIJ EEN INTERESSANTE, BEROEMDE OF BERUCHTE BEWONER VAN ZUID.

Op theebezoek bij Chantal van Doesburgh (53) luister ik ademloos naar haar verhaal. Hoe ze als twintiger te horen kreeg besmet te zijn met het hiv-virus, ze nog maximaal vijf jaar zou leven, en hoe ze het pad van zelfheling bewandelde en tóch moeder kon worden. Inmiddels heeft Chantal haar kennis en wijsheid ingezet om ook anderen te begeleiden: als inspirator, vrouwencoach en coach van het vallei-orgasme is het haar missie om vrouwen weer in verbinding te laten komen met hun oerbron. Daarnaast bracht ze een boek uit: De Goede Moeder, geïnspireerd op haar eigen leven. Chantal groeide op in het Gooi, reisde de hele wereld over en woont sinds drie jaar op de Minervalaan, met haar man en hun vijftienjarige zoon.

De Goede Moeder, jouw eerste boek! “En daar heb ik zeven jaar over gedaan! Het is een roman, maar wel op mijn eigen leven geïnspireerd. Tegelijkertijd zit er veel wijsheid in, het is ‘de zoektocht naar de heilige graal’. Uiteindelijk is het dus ieders verhaal, we hebben immers allemaal een weg af te leggen.” Heb jij de heilige graal gevonden? “Ja. Voor mij is de heilige graal de baarmoeder. Het is de plek waar het leven begint en de plek waar we naar terug willen keren. Dat is de weg die we allemaal af te leggen hebben, vrouwen én mannen, met of zonder baarmoeder. Het complete bekkengebied is zo belangrijk, daar zit alles

opgeslagen. Levensenergie en vreugde, maar ook wonden. Zelfs wonden van vele generaties terug. Door terug te lopen haal je stukjes van jezelf op, waardoor je heelt en toegang krijgt tot jouw oerkracht.”

Wanneer begon jij die weg te bewandelen? “Op mijn 26ste kreeg ik te horen besmet te zijn met het hiv-virus. Mijn vriend was vreemdgegaan, voor de zekerheid liet ik me testen, maar nooit met het idee dat ik het daadwerkelijk zou hebben. In die tijd waren er nog geen medicijnen, iedereen ging er dood aan, dus dat was heel heftig. Pas veel later kwam ik erachter dat ik het al op mijn negentiende had opgelopen, van mijn eerste liefde, een Zwitserse jongen. Dat ik het dus al zes jaar had, was eigenlijk al uniek. Vanaf het moment dat ik hoorde besmet te zijn, leefde ik in de veronderstelling dat ik gewoon doodging, tegelijkertijd zei mijn innerlijke stem: ‘Ik kan mezelf helen’. Die zin was voor mij het startpunt om de weg naar binnen te bewandelen. Ik voelde heel sterk dat je in principe iedere ziekte kunt genezen, als je maar begrijpt wáárom je het hebt gekregen. Na een lange reis en veel studie vond ik het antwoord uiteindelijk in mijn voorouderlijnen: ik ontdekte welk trauma van baarmoeder op baarmoeder is doorgegeven, waardoor ik als kind onbewust twee dingen had meegekregen: mannen zijn niet te vertrouwen en seks is vies. Alles viel op z’n plek. Ik had een ziekte op het gebied van seksualiteit gekregen. Van de meest onveilige man, die mij notabene de dood had gegeven... Doordat ik alles in mijn lichaam ontdekte, ging de buitenwereld veranderen. Feitelijk gaat het over de veiligheid in jezelf vinden. Uiteindelijk ben ik ook systematisch pedagoog geworden, ik heb tien jaar een praktijk gerund voor hooggevoelige kinderen en hun ouders. Tegenwoordig coach ik vrouwen om meer inzichten te krijgen in hun voorouderlijn.”

In de tussentijd werd je zelf nog moeder! “Ja, op mijn 34ste leerde ik mijn man kennen. Na vele jaren werd het mogelijk om met behulp van medicatie een kind te krijgen, zonder het kind te besmetten. Door het moederschap ben ik nog meer aan mezelf gaan werken. Ik merkte dat ik last kreeg van woede. Op een gegeven moment heb ik mijn zoon een keer een tik gegeven, dat vond ik zó heftig! Ik ben op onderzoek uitgegaan, waar die woede vandaan kwam. Ook dat had te maken met ‘mannen zijn hufters en seks is vies’. Als je dat hebt meegekregen, hoe kan je dan van je man en zoon houden? Daar moest ik iets doorbreken en dat is gelukt.”

Heb jij volledig het alternatieve pad bewandeld? “Drie jaar na mijn diagnose kwamen er medicijnen, die ben ik toen wel gaan slikken. Maar nadat ik mijn man had ontmoet, wilde ik het op eigen kracht doen. Tien jaar lang heb ik het alternatieve pad bewandeld, ik ontwikkelde een ultiem gezonde leefstijl met mediteren, yoga en rawfood. Ik wilde zo graag helen, een goede moeder zijn, en sloeg er volledig in door. Totdat de internist zei: ‘Als je nu geen medicijnen gaat gebruiken heeft jouw zoon straks geen moeder meer en jouw man geen vrouw.’ Ik heb dus zowel de alternatieve weg bewandeld als de wetenschappelijke en daar een soort middenweg in gevonden. Veel mensen vragen me: ‘Ben je nu genezen?’ Voorheen was ik aan het overleven, vanuit ongezonde motivatie.

“Ik ben nu aan het leven in plaats van aan het overleven.”

Die druk is eraf. Ik ben nog steeds die weg aan het bewandelen, maar nu meer achterovergeleund.”

Hoe ontdekte je de baarmoeder als heilige graal? “Door aandachtsoefeningen gericht op het baarmoedergebied én de vallei-trainingen. Daardoor kwamen die eeuwenoude herinneringen bij mij naar boven, waardoor ik mijn oerkracht, authentieke vrouwelijkheid, weer terugvond. Wat ik eerder vertelde: onze grootste schatten zitten in het bekkenbodemgebied, maar het is ook de plek waar dingen liggen opgeslagen die je hebt weggestopt. Uiteindelijk is hiv dus ook mijn geschenk geweest, daardoor heb ik heel veel ontdekt in mijn eigen lichaam.”

Je bent gecertificeerd vallei-orgasme coach, wat is een vallei-orgasme precies? “Het vallei-orgasme gaat over ‘subtiel waarnemen’. Niks is groter dan seksuele energie: daar maken we kinderen mee, het is een levensenergie. Bij de trainingen van het vallei-orgasme leer je technieken waarmee je die levensenergie door je hele lichaam kunt sturen. Het is beyond wat je nog meer kunt voelen, je krijgt er heel keuzenpalet bij. Ik ben er zelf mee begonnen omdat ik wat aan mijn energiehuishouding wilde doen en naar meer verdieping zocht in de seksuele relatie met mijn man.”

Zit je tijdens die trainingen in een kring met allemaal vrouwen? “Nee, het is een onlinetraining die je individueel volgt, in de veiligheid van je eigen slaapkamer. Maar daarnaast kun je ook een ‘Krachtbron Training’ volgen waar je wel met een groep vrouwen samenkomt voor meer verdieping en het delen en luisteren naar elkaars verhalen.” Ik vind het reuze interessant allemaal, helemaal vergeten om over Zuid te praten... “Haha, ja, er valt ook zóveel te vertellen Tatum! Om het inzichtelijk te maken heb ik het boek geschreven, zodat anderen zich erin kunnen herkennen.”

Dus tot slot: ga je Zuid ooit uit? “Hiervoor woonden we op de Hoofdweg en vervolgens zijn we buiten Amsterdam gaan wonen, in Landsmeer, uit de prikkels. Nadat we met z’n drieën nog een wereldreis hebben gemaakt, zijn we hier in Zuid neergestreken. Voornamelijk omdat mijn zoon in Zuid op school zit en hier zijn vriendjes heeft. We huurden dit huis met het idee dat het tijdelijk zou zijn, totdat we iets zouden kopen, maar inmiddels wonen we hier al drie jaar. We zijn een beetje aan het bekijken wat we gaan doen. Amsterdamse huizen zijn superduur en dit is een hele fijne, rustige straat. Daarnaast zit mijn praktijk ook in Zuid, op de Emmalaan. Als vrijbuiter ben ik nog aan het onderzoeken wat ik nou eigenlijk wil, de natuur heb ik wel echt nodig. Ik hou heel erg van de zee. Het allerliefst zou ik aan de kust willen wonen én dit appartement in Zuid aanhouden. The best of both worlds.”