THOMAS DEKKER

De jarenlange gedoodverfde favoriet in de wielersport, Thomas Dekker (38), bracht in 2016 de controversiële bestseller ‘Mijn gevecht’ uit waarin hij licht schijnt op de veelbesproken dopingperikelen in zijn ploeg. Als zijn wielercarrière abrupt eindigt, belandt de jonge dertiger in een zwart gat. Maar wel een zwart gat gevuld met champagne, feesten met DiCaprio en luxe tripjes. Een jetsetleven om een boek over te schrijven. En dus kwam Dekker eind 2022 met zijn derde boek over de tijd na zijn topsportcarrière. In ‘Koersen op geluk’ slaat Thomas een nieuwe weg in. Die van openheid, waarheid en geluk.

We spreken Thomas op één van de eerste zonnige lentedagen van het jaar bij de nieuwe wielerzaak Kaptein op de Marathonweg. Hij geeft een hand met links, want zijn rechterarm hangt in een mitella. Sleutelbeen gebroken. Reisjes naar Spanje en Amerika zijn geannuleerd en hij moet verplicht rust nemen. Iets wat niet als vanzelfsprekend in het woordenboek van Thomas Dekker voorkomt. Desondanks ziet hij, in tegenstelling tot een paar jaar geleden, weer licht aan het einde van de tunnel.

Hoe kwam je erbij om een nieuw boek te schrijven? “Mijn eerste boek ging over mijn schorsing, toen mocht ik twee jaar niet fietsen, dus dat was een soort tijdsbesteding. Het tweede boek, ‘Mijn gevecht’, is heel groot geworden en zelfs in acht talen vertaald. Daarin staat mijn hele verhaal beschreven. Als je dat boek dichtslaat vraag je je af hoe het nu verder gaat verlopen. Als jij je hele leven altijd één ding hebt gedaan, in mijn geval wielrennen, dan is het een hele zoektocht om erachter te komen wie je eigenlijk bent en welke kant je opgaat na je carrière. Daarom vond ik het belangrijk om dat verhaal ook een keer op te schrijven, buiten het wielrennen wat iedereen wel van mij kende. Met de vraag wat ik na mijn carrière ging doen en hoe je jezelf ook in hele andere dingen kunt verliezen zoals de liefde, therapie en depressiviteit.”

Ik kan me voorstellen dat je dan in een zwart gat terechtkomt. Hoe is dat proces voor jou geweest?

“Vanaf mijn tiende ben ik iedere dag met wielrennen bezig geweest en daar heb ik heel veel plezier in gehad. Ik zag het niet als iets zwaars, integendeel, ik had structuur en daar werd ik blij van. Na je carrière moet je opeens verder, en momenteel zit ik nog steeds midden in die zoektocht. Je gaat nooit meer zo’n invulling vinden. Ondertussen vallen er steeds meer dingen op z’n plek. Zo heb ik het geluk gehad dat ik nog steeds overal voor wordt uitgenodigd en mag doen wat ik leuk vind, zoals verslaggeving en podcasts. Nu ik mijn sleutelbeen gebroken heb, merk ik dat ik zoiets nodig heb om te ervaren dat ik enorm dankbaar en gezegend mag zijn met de mooie trips die ik nog steeds mag maken en dat mensen telkens enthousiast zijn over mijn verhalen. Ik krijg dagelijks berichten van mensen die heel veel aan mijn verhaal hebben, omdat het zo intiem, open en eerlijk is. Ik heb het ook niet mooier gemaakt dan dat het is. Want ik heb ook een donkere kant, waar ikzelf voornamelijk veel last van heb, maar het is ook niet altijd even makkelijk geweest voor anderen om met mij of in mijn omgeving te zijn. Dat gesprek ben ik bijvoorbeeld ook met mijn ouders aangegaan; waarom je bent geworden wie je bent.”

Wat heeft het schrijven van je boek je verder gebracht?

“Veel duidelijkheid, aangezien mijn proces door het boek in kaart is gebracht. Het vorige boek was erg heftig en ging over doping, vrouwen en drugs. Dit is weer een heel ander verhaal. Er is tijd voor balans en reflectie. Zo ben ik bijvoorbeeld vijf jaar geleden gestopt met drinken. Veel mensen vinden dat knap, maar ik vind het nog meer een kunst als je balans kunt houden. Dus helemaal niet drinken, daar ben ik dan juist goed in. Het heeft me veel regelmaat en structuur gebracht.”

Heb je nu ook iets meer balans in je leven?

“Absoluut, je zou het bijna als saai kunnen omschrijven. Ik ging altijd maar door en was altijd op zoek naar een plek waar ik nog naartoe kon. Het ene moment was ik in de stad en het andere moment ging ik weer op reis. Uiteraard heb ik nog steeds een boeiend leven. Ik kan altijd en overal fietsen en ben heel veel op reis geweest. Die verbinding met wielrennen zal ik altijd houden, die basis blijft.”

Ik las in jouw boek dat je een tijd niet hebt gewielrend, waarom was je daarmee gestopt?

“Ik woonde toentertijd in Beverly Hills bij Nathalie, en was eigenlijk elke dag aan het feesten of de wereld aan het overvliegen. Daarnaast zat ik met iemand in een relatie die niets met fietsen had, dus ik werd er ook niet mee geconfronteerd. Op het moment dat ik weer naar Nederland kwam, zaten we midden in de coronacrisis en was het juist heel lekker om weer naar buiten te gaan en te fietsen. Ik zat lekker in mijn comfortzone, omdat ik het ook al zo ontzettend lang doe. Toen ik ermee stopte, was ik er ook echt wel even klaar mee. Ik fietste twintig jaar lang nonstop. Wielrennen heeft mij aan de ene kant een hele donkere tijd bezorgd, maar ook een hele mooie. Het is nog steeds mijn meest onvoorwaardelijke liefde. Ik kan het iedere dag doen, de fiets is er altijd en ik word er gewoon gelukkig van!”

Is dat gat waarin je terecht bent gekomen nadat je bent gestopt met je carrière als topsporter inmiddels een beetje opgevuld?

“Zeker, maar ik moest wel met mezelf aan de slag. Ik denk dat de meeste mensen pas iets aan zichzelf doen zodra het problematisch wordt en ze ergens tegenaan lopen. Zo gaan velen pas in relatietherapie als hun relatie niet meer te redden valt, terwijl je dat misschien beter kunt doen als het goed gaat. Ook omdat mensen elkaar toch nooit helemaal kunnen begrijpen. Als ik terugblik op mijn vorige relaties had ik bepaalde dingen ook anders willen aanpakken, maar dat besef komt pas als de relatie over is. Ik denk dat als wij, mensen, ons leven een zes of zeven geven, we het op een gegeven moment wel prima vinden. Ook al willen we steeds meer, beter en leuker; het leven kan niet alleen maar leuk zijn. Dat heb ik overigens wel geprobeerd door een bizar jetsetleven te leiden, maar op een gegeven moment went alles en dan kom je erachter dat het geluk niet daarin schuilt. Ik kijk er met heel veel dankbaarheid op terug en ik ben blij dat ik het heb meegemaakt, maar je moet een keer tot de realisatie komen dat je moeilijk tot je vijfentachtigste in een achtbaan kunt zitten. Er komt altijd een moment dat het leven tot stilstand komt en dat was voor mij toen ik terugging naar Nederland.”

Kun je het geluk nu ook uit jezelf halen?

“Dat gaat steeds beter. Ik geef mijn leven een zeven, maar wel op een bewuste manier. Dus ik geef het niet zomaar een cijfer. Ik probeer liever voor mezelf te zijn, want dat is het allermoeilijkst. Ik ben een pleaser en kijk liever naar de ander dan naar mezelf. Als het goed gaat met de ander, dan was dat genoeg voor mij. Het is ook moeilijk als je je identiteit bent verloren. Mijn identiteit was heel duidelijk: wielrenner. Nu doe ik niks en dat vinden mensen heel ongemakkelijk. Velen vinden het fijn om ergens een label op te kunnen plakken. Ik heb nog steeds niet iets gevonden wat mijn hele lichaam doet veranderen en waar ik heel blij van word. Ik doe veel leuke dingen, maar het is voor mij nog niet tastbaar genoeg. Ik ben wel hard met mezelf aan het werk, zo heb ik reguliere therapie gedaan, maar ook truffels en ayahuasca. Nu ben ik aan het kijken wat ik kan teruggeven. Zo ben ik met een goede vriendin, Karlijn, truffelsessies aan het organiseren in een veilige omgeving in Amsterdam. We willen een bewustzijn creëren en een andere kijk op het leven bieden, zonder spirituele poespas. Zodat je verschillende inzichten krijgt en dit kunt toepassen in het dagelijks leven om patronen te doorbreken. Als ik mensen die inzichten kan geven en een duwtje in de juiste richting, geeft dat heel veel voldoening. Als je iets wilt veranderen in je leven moet je het uiteindelijk helemaal zelf doen. Het is hard werken en het gaat niet vanzelf.”

Waar droom je nog van?

“Ik zou graag een gezin willen en iets meer rust voor mezelf. De acceptatie dat het gewoon oké is. En sporten helpt daar heel erg bij. Als ik ’s ochtends fiets en daarna ga douchen dan merk ik dat ik er weer tegenaan kan. Dan haal ik m’n koffietje, lees ik de krant en ga ik vervolgens met Karlijn wandelen of met de buurman kletsen. Dat vind ik heerlijk!”

Gassan Opent Toeristenseizoen In Het Gerenoveerde House Of Gassan

Op 23 maart was het eindelijk weer zover! Het toeristenseizoen werd groots geopend tijdens de Captains of Tourism Cocktail waarbij alle pioniers uit het vak aanwezig waren. Dit jaar was het dubbel feest. Niet alleen omdat dit event sinds 2019 weer op zo’n grote schaal kon worden gevierd, maar ook omdat het plaatsvond in het onlangs gerenoveerde HOUSE of GASSAN!

Hele Beleving

Voorheen werd deze speciale avond gevierd in Sea Palace, maar tegenwoordig wordt het toeristenseizoen afgetrapt in het historische Ketelhuis van HOUSE of GASSAN. GASSAN wil hiermee laten zien dat dit geen diamantenfabriek meer is, maar dat er veel meer achter zit. De CCO van GASSAN, David Bijlsma, deelt de visie die erachter schuilgaat. “Het gebouw heeft een upgrade ondergaan, waarbij de entree, ontvangstruimte en in-house boutiques van

TROPHY BY GASSAN, Choices by DL en GASSAN pre-owned zijn verbouwd. Het is een beleving op zich: vanaf het moment dat je binnenkomt totdat je weer vertrekt, met uiteraard een mooi cadeau voor jezelf of je partner.”

GASSAN TOURISM AWARD

Ieder jaar wordt de GASSAN Tourism Award uitgereikt aan key personen in de toeristenwereld. Benno Leeser: “De toeristenbranche heeft de afgelopen jaren helaas, om welbekende redenen, een enorme klap te verduren gehad. In tegenstelling tot wat bij andere bedrijven het geval was, heeft GASSAN geen personeelsleden hoeven te ontslaan. Het doet ons daarom een enorm groot genoegen de GASSAN Tourism Award uit te reiken aan het voltallige personeel van GASSAN, vertegenwoordigd door de voorzitter van de ondernemingsraad, Henk Louwman.” De feestelijke avond werd mede mogelijk gemaakt dankzij de vaste partners van GASSAN: amsterdam&partners, Cruise Port Amsterdam, Global Blue, Holland Casino, Taxi Centrale Amsterdam en Lovers Canal Cruise.

HOUSE OF GASSAN

Nieuwe Uilenburgerstraat 173-175 020 622 53 33 info@gassandiamonds.nl www.gassan.com @gassandiamonds