Árpád Weisz

ÁRPÁD WEISZ WERD GEBOREN OP 16 APRIL 1896 IN HONGARIJE, HIJ WAS EEN GETALENTEERDE VOETBALLER EN KWAM ZEVEN KEER UIT VOOR HET HONGAARSE ELFTAL. OOK NAM HIJ IN 1924 DEEL AAN DE OLYMPISCHE SPELEN. ALS TRAINER HAALDE HIJ IN DE JAREN DERTIG VAN DE VORIGE EEUW GROTE SUCCESSEN IN ITALIË, IN 1930 WERD HIJ KAMPIOEN MET INTERNATIONALE EN ZOWEL IN 1936 ALS IN 1937 MOCHT HIJ DIT KUNSTSTUKJE HERHALEN MET BOLOGNA FC.

Omdat Weisz van Joodse afkomst was, moest hij in januari 1939 Italië ontvluchten. Hij was op zoek naar een club waar hij trainer kon worden. Destijds speelde DFC nog op het hoogste niveau in de Nederlandse competitie en stond op punt van degraderen. Na bemiddeling van sportbestuurder Karel Lotsy kwam de gevierde trainer in Dordrecht terecht.

WEISZ BIJ DFC

Hij hield DFC in de eerste klasse en bleef na dit succes trainer van deze vereniging. Na de inval van de Duitsers in 1940 veranderde er in eerste instantie niet veel voor Weisz. Vooralsnog werd de verblijfsvergunning van de trainer verlengd, maar op 15 september 1941 kreeg hij een arbeidsverbod. In augustus 1942 werd de familie Weisz opgepakt, zijn vrouw en kinderen werden in oktober van dat jaar al vergast, Weisz zelf stierf uiteindelijk in januari 1944 in Auschwitz, lichamelijk helemaal kapotgemaakt. Na de oorlog verdween Árpád Weisz, die als trainer die wel vergeleken werd met Rinus Michels als revolutionair op voetbalgebied, uit het collectieve geheugen van DFC en de rest van Dordrecht. Wat de reden hiervoor was, wellicht schaamte dat dit had kunnen gebeuren, zal misschien wel nooit duidelijk worden.

ARIE HEIJSTEK

Oud-voorzitter en archivaris van DFC Arie Heijstek schreef samen met Ger Husen het jubileumboek naar aanleiding van het 125-jarig bestaan van deze vereniging. Hij kwam erachter dat Weisz zo goed als doodgezwegen werd en hij besloot een volledig hoofdstuk aan deze trainer te wijden. Mede hierdoor hing sinds 2015 een glazen gedenkplaat voor Weisz in de kantine van DFC. Afgelopen jaar besloot het bestuur van DFC deze gedenkplaat uit de kantine te verwijderen en in de bestuurskamer te plaatsen. Voor Heijstek was dit niet te verkroppen en niet alleen ging hij op zoek naar een nieuwe plek voor deze plaquette, ook heeft hij een handtekeningenactie op touw gezet voor een Árpád Weiszpad in het Weizigtpark, nabij de Markettenweg waar DFC in het verleden veel roemruchtig wedstrijden heeft gespeeld. Laten we hopen dat dit plan gaat slagen, een groots man, met zo’n vreselijk levenseinde, verdient een passend eerbetoon. Om een indruk te geven hoe groot Weisz in Italië is, gaan we terug naar het stadion San Siro in januari 2013. De spelers van Internazionale en Bologna kwamen in een speciaal T-shirt het veld op. ‘Nee tegen racisme’ stond er in grote letters op, met daarboven een portret van Weisz. In het stadion, waar Italiaanse voetballiefhebbers hem ooit vereerden als een profeet, ging iedereen nog één keer voor hem staan. Tienduizenden klapten hun handen stuk.

ÁRPÀD WEISZPAD

In juli van dit jaar is een petitie overhandigd aan het gemeentebestuur om deze grootse trainer op een waardige manier te herdenken. Het hele buitenpad in het Weizigtpark wordt vernoemd naar Weisz. Tevens komt er een bord te staan met informatie over zijn geschiedenis.