สามกก ฉบับยอ ตอนที่ 1 คําสาบานในสวนดอกทอ เดิมแผนดินจีนเปนสุขมาชานานแลวจึงเปนศึก ครั้นศึกสงบแลวก็เปนสุข เปน วัฎจักรวนเวียนมาถึงจวบจนสมัยพระเจาเลนเต ครองราชยมิไดตามอยูโบราณราชประเพณี ทําให ราชการแผนดินที่มีมาไดแปรผันไป เกิดการกอขบถ ปลนสะดมทั่วทุกหัวระแหง เตียวกก เตียวโป เตียวเหลียง ปลุกระดมไพรพลกอขบถโจรโพกผาเหลือง สุดที่ทหารแผนดินจะตานทานไหว จึงติดประกาศทุกหัวมุมเมือง รับอาสาสมัครผูกลาจับโจรใหจงได ฝายเลาปยืนดูประกาศจากทางการแลวทอดหายใจอยากชวยเหลือแตติดทางกําลัง ทรัพย ดวยเดิมเปนชาวบานยากจน อาศัยทอเสื่อขายยังชีพ แตไดมีเชื้อราชวงศฮั่นติดตัวมา ทันใดนั้น เตียวหุยไดพบเลาปคิดชวยเหลือ ทั้งสองจึงยินดีเปนอันมาก ในรานสุราเลาป และเตียวหุย ไดพบกับ กวนอูซึ่งหลบหนีการตามลาจากทางการดวยไปฆาคนมา เห็นวาทั้งสามมีความเห็นพองตองกัน ชวยเหลือการแผนดิน จึงทําพิธีสาบานเปนพี่นองรวมสาบานกันใตตนดอกทอ โดยเรียงจากอาวุโส เลาป กวนอู เตียวหุย ตามลําดับออกรวบรวมรี้พล ปราบปรามโจรโพกผาเหลือง ไดพบกับตั๋งโตะซึ่งทางการ ไดแตงตั้งมาใหปราบปรามแตไรความสามารถ เลาปจึงเขาชวยเหลือ ภายหลังปราบขบถสิ้นซาก พระเจาเลนเตไดปูนบําเหน็จนายทหารใหญนอย แตตัวเลาปซึ่งเปนเพียง อาสาสมัครยังมิไดบําเหน็จ จึงรอคอยอยูเปนเวลานาน ตอนที่ 2 การณแปรปรวนในราชสํานัก ภายหลังเลาปถูกแตงตั้งไปปกครองเมืองอันหอกวนซึ่งเปนเมืองขึ้นเล็กๆ ราษฎร สรรเสริญเปนอันมาก ตอมมาขุนนางตกอิ๊ว ไดเรียกสวยจากเลาป พาใหเตียวหุยเดือดดาลเปนอัน มาก โบยตีตกอิ๊วแลวทั้งสามก็หนีออกจากเมืองไป ตอมาไดรับประจําตําแหนงที่เมืองเพงงวนกวน ขันทีทั้งสิบไดเปาหูพระเจาเลนเต ทําใหราชการแผนดินฟนเฟอนไป ตอมาพระเจา เลนเตประชวรหนักจึงสวรรคต มีปญหาเรื่องการสืบรัชทายาทระหวางหองจูเหียบผูนอง กับหองจู
เปยนผูพี่ โฮจิ๋นผูเปนพี่ของพระนางโฮเฮาอัครมเหสีผูเปนแมหองจูเปยน ไดคิดแตงตั้งใหหองจูเปยน สืบรัชทายาท แตขันทีทั้งสิบไดทําการคิดยกหองจูเปยนผูนองขึ้นครองราษฎรแทน และคิดการลอบ ฆาโฮจิ๋น แตการรั่วไหลโฮจิ๋นไดบุกเขาวังหวังกําจัดขันทีทั้งสิบใหซิ้นซาก แตขันทีทั้งสิบได หลบหนีแลวไปออนวอนตอนางโฮเฮาใหไวชีวิต โฮจิ๋นผูพี่จึงมิอาจทําอะไรได แตโฮจิ๋นไดคิดการที่ กําจัดเสี้ยนหนามอยูตลอดเวลา แลวสงสาสนไปหัวเมืองทั้งปวงใหยกทัพมาชวยกําจัดขันทีทั้งสิบ
ตอนที่ 3 ทรราชยตั๋งโตะ ฝายตั๋งโตะ ผูมีใจหยาบชาเห็นไดทีฮุบราชสมบัติจึงรีบยกพลเขาเมืองหลวงหวังเพื่อ กําจัดขันทีทั้งสิบเสีย ฝายขันทีทั้งสิบเห็นดังนั้นจึงชิงรีบลอบฆาโฮจิ๋นเสียกอนโดยลวงวานางโฮเฮา มีเหตุใหเขาเฝา โฮจิ๋นเสียทีจึงถูกรุมฆาตาย ฝายอวนเสี้ยวและโจโฉผูซึ่งเปนขุนนางในราชสํานัก เหมือนกันซึ่งอยูฝงโฮจิ๋น เห็นดังนั้นจึงบุกเขาไปฆาขันทีทั้งสิบ การโกลาหลยิ่งนักเพลิงไหมโหม กระหน่ําเขามาในวัง ขันทีที่เหลือจึงอุมพระราชบุตรทั้งสองคน ลอบหนีออกจากวังหลบหนีเขาไป ในปา จึงตามพบ ระหวางทางพบตั๋งโตะตั้งทัพอยู จึงเชิญเสด็จเขาในวัง ฝายตั๋งโตะ พอเขามาในวังแลวกําเริบเสิบสานเขาชิงทรัพยขมเหงราษฎรแตไมมี ผูใดหามปราม ขุนนางทั้งปวงตางกลัวเกรง วันหนึ่งตั๋งโตะไดชวนขุนนางใหญนอยเลี้ยงสุรา แลววา จะใหถอดหองจูเปยนเสีย แลวใหหองจูเหียบผูนองครองบัลลังคแทน ฝายเตงหงวนพอเลี้ยงลิโปมิ ชอบใจตั๋งโตะจึงออกรบพุงกันอยูบอยครั้ง ลิยูที่ปรึกษาตั๋งโตะเห็นลิโปมีทาทีองอาจจึงเชิญชวนมา ไว เปนพรรคพวก โดยการสงลิซกพรอมกับเครื่องบรรณาการมากมายรวมทั้งมาเซ็กเธาว ฝายลิโป เห็นแกลาภยศจึงบุกเขาปลอบฆาเตงหงวนพอบุญธรรมเสีย แลวมาอยูกับตั๋งโตะเปนพอบุญธรรมคน ใหม ฝายขุนนางจึงยิ่งกลัวเกรงตั๋งโตะเขาไปอีก ภายหลังตั๋งโตะไดถอด หองจูเปยนออกจากราช สมบัติจับไปขังพรอมนางโฮเฮา แลวสงลิยูไปปลงพระชมนทั้งคู แตงตั้งหองจูเหียบใชพระนามวา พระเจาเหี้ยนเต ตั้วตัวเองเปนเซียงกก ผูสําเร็จราชการ
ตอนที่ 4 รวบรวมหัวเมืองสูตั๋งโตะ ตอมาตั๋งโตะทําการหยาบชา ตัดศรีษะราษฎร แยงชิงสิ่งของเปนอันมาก ทําทีวาไป ปราบโจรขบถมาแลวชิงทรัพยสินได อาณาประชาราษฎรเดือดรอนทุกหัวระแหง แผนดินเดือดรอน ไปทุกหยอมหญา ฝายอองอุนขุนนางตงฉินคิดแคนใจตั๋งโตะอยูเปนอันมากแตมิอาจหักหาญสูกับ ตั๋งโตะได โจโฉจึงอาสาสมัครขอกระบี่เขาไปลอบฆา แตไมสําเร็จเอาตัวรอดหนีออกมาได แตถูก ทางการประกาศจับทั่วทุกตําบล รวมทั้งอวนเสี้ยวก็ไดออกมาตั้งตัวออกจากตั๋งโตะดวย โจโฉหนี จากทางการไมพนถูกจับไดโดยตันกง แตทั้งคูมีใจชวยเหลือบานเมืองเชนเดียวกันจึงชวนกันหนี ออกมาแตตันกงมิอาจอยูรวมกับโจโฉไดเมื่อเห็นวาโจโฉไรคุณธรรม ที่การไปฆาแปะเฉียเพื่อนของ บิดาตนเองเนื่องจากการเขาใจผิดคิดวาจะจับตัวสงทางการ โจโฉหนีมาถึงเมืองตันหลิว พบบิดาโจโก คิดการปลอมแปลงราชสาสนให ปราบปรามขบถตั๋งโตะ รวบรวมเกลีย้ กลอมรี้พล ไดเปนจํานวนมาก ไดแฮหัวตุน แฮหัวเอี๋ยน โจหยิน โจหอง ลิเตียน งักจิ้น มาเปนพรรคพวก เมื่อเจาเมืองตางๆ รูขาว จึงรวบรวมทหารเปน จํานวนมากทยอยมาสมทบ รวมทั้ง เลาปดวย กองกําลังไดมาถึงเมืองลกเอี๋ยงอันเปนเมืองหลวง ฝายตั๋งโตะสงฮัวหยงทหารเอกผูมี ฝมือรายกาจเขาตอสู ฝายโจโฉมิอาจสูไดกวนอูจึงไดรับการ แตงตั้งออกสูปะมือกับฮัวหยง แมจะไดรับคําคัดคานจากอวนเสี้ยวผูถูกแตงตั้งใหเปนผูนําของกอง กําลังครั้งนี้ ผลสุดทานกวนอูตัดหัวฮัวหยงไดสําเร็จ แตมิไดรับคําสรรเสริญจากอวนเสี้ยว แตกลับได รับคําสรรเสริญจากโจโฉแทน
ตอนที่ 5 โยกยายเมืองหลวง ภายหลังจากฮัวหยงตาย ตั๋งโตะ กับลิโป จึงยกทัพมาขัดทัพที่ ดานเฮาโลกวน ลิโป ออกรบ เลาป กวนอู เตียวหุย ออกตานพรอมกันถึงสามคน พอดีมีทัพกระหนาบมา ลิโปจึงลาทัพ
ถอย ตอมาลิยูคิดแผน ยายเมืองหลวง อพยพจากลกเอี๋ยงไปเมืองเตียงฮัน ครั้นตอนยายตั๋งโตะสั่งการ ใหริบทรัพยจากเศรษฐีเขาทองพระคลัง ปลนชิงจากราษฎร ขุดศพเก็บทรัพยสินจากพระมหากษัตริย องคกอนแลศพราษฎร ไดสินทรัพยเปนอันมาก ราษฎรเหยียบลมตาย ทหารก็เขาชวงชิงสินทรัพย แลฉุดลากภรรยาชาวบาน เสียงรองอื้ออึงไป รวมทั้งจุดไฟเผาลกเอี๋ยงเสีย ฝายกองกําลังโจโฉเห็นอยางนั้นจึงยกทัพพักอยูที่ลกเอี๋ยงมิไดคิดตามตอ โจโฉเห็น ทาไมดีจึงแยกเอากําลังตัวเองหมื่นเศษไลตามตอ แตเสียทีจนเกือบตายดีที่โจหองเขาชวยไว ฝายซุนเกี๋ยนพบตราหยกสําหรับสําหรับราชสมบัติมีความยินดีนักคิดยกทัพของตัวกลับ อวนเสี้ยว สั่งใหเลาเปยวจัดทัพขวางไว ซุนเกี๋ยนหนีออกมาไดไปปกหลักที่เมืองกังตั๋ง แตนั้นมาซุนเกี๋ยนกับ เลาเปยวก็ผิดใจกัน แลหัวเมืองตางๆที่รวมกันก็ผิดใจกันเห็นจะอยูตอไปมิไดจึงทยอยกันกลับ ดวยตัวอวนเสี้ยวหาเปนผูนํามิได
ตอนที่ 6 ซุนเกี๋ยนถึงแกกรรม ครั้นแยกจากกันแลว อวนเสี้ยวไปพํานักอยูที่เมืองโหลาย คิดแยงตีเอาเมืองกีจิ๋ว แตงกลอุบายหลอกใชกองซุนจานรวมตี แลวสงจดหมายหนึ่งฉบับหาฮันฮกเจาเมืองกีจิ๋ว วากองซุน จานจะยกมาตี ฮันฮกจึงเปดประตูเมืองรับอวนเสี้ยวมารักษาเมือง ฝายกองซุนจานรูวาถูกหลอกจึง ยกทัพมาตีหวังใหหายแคน งันเหลียง บุนทิว ทหารเอกอวนเสี้ยวไลตามตีกองซุนจานจนเสียที ทันใดนั้นจูลงเขามาชวยสกัดกั้นงันเหลียง บุนทิว พากองซุนจานหนีออกมา เลาปรูขาวจึงมาชวย สกัดอวนเสี้ยวไว แลแตนั้นมาจูลงกับเลาปก็ถูกโฉลกกัน ฝายตั๋งโตะกริ่งเกรงวา หากผูใดชนะจะกําเริบเสิบสาน จึงสงหนังสือรับสั่งหามเสีย ทั้งสองฝาย ฝายอวนสุดเจาเมืองลํากุนคิดยกทัพยุยงซุนเกี๋ยนใหโจมตีเลาเปยวเจาเมืองเกงจิ๋ว เลาเปยว สั่งใหหองจอสกัดทัพที่เมืองกังแฮ ทัพหองจอถอยรนซุนเกี๋ยนจึงยกทัพลอมเมืองเกงจิ๋วได เลาเปยว ใชแผนลอใหซุนเกี๋ยนตามไปที่ซอกเขาฮีสัน แลวใชเกาทันฑแลกอนหินระดมยิงใสซุนเกี๋ยน ถึงแกความตาย ผูบุตรซุนเซ็กจึงไดปกครองแดนกังตั๋งในเวลาตอมา
ตอนที่ 7 กลหญิงงาม ตั๋งโตะยิ่งทําการกําเริบเสิบสานจับคนหารอยคนมาฆาดูเลนอยางทรมารในงาน เลี้ยงขุนนาง นาเวทนายิ่งนัก ฝายอองอุนก็ยังทุกขใจ มิอาจหาทางกําจัดโจรแผนดินลงได พอดีนาง เตียวเสี้ยนหญิงขับรองมาพบเขา คิดอานแทนคุณแผนดินและพอบุญธรรม เสนอตัวคิดอานลาง ตั๋งโตะเสียดวยแผนการของอองอุนให เตียวเสี้ยนแสรงทํากลมารยา ใหทั้งลิโปและตั๋งโตะมีความรัก ใครในตัวแมนางเตียวเสี้ยน โดยรับปากจะใหเปนภรรยาของลิโปและตั๋งโตะ ครั้นตั๋งโตะพาเตียว เสี้ยนไปอยูกินแลว ลิโปแคนใจเปนอันมาก แตแอบลอบคบหาแมนางเตียวเสี้ยนอยูเนืองๆ ตั๋งโตะมา เห็นเขาจึงขับไลลิโปออกไปเสีย ลิโปเดือดดาลใจเปนอันมาก เมื่อตั๋งโตะไมยินยอมยกเตียวเสี้ยนให ลิโป ฝายอองอุนเห็นไดทีลิโปเอาใจออกหาง คิดยุยงใหลิโปฆาตั๋งโตะเสีย ลิโปเห็นชอบ คิดการแกแคน อางรับสั่งใหเขาเฝา ครั้นถึงที่ตั๋งโตะแลเห็นขุนนางทุกคนถือกระบี่ จึงรองเรียกลิโป ผูบุตร ลิโปเอาทวนแทงตั๋งโตะที่คอตกรถตาย แลลิยถู ูกจับประหารชีวิตเสียดวยกัน ครั้นตั๋งโตะตาย ไดจัดศพแหขบวนไปทั่วเมือง อาณาประราษฎรมีใจเจ็บแคน รุมศพจนศพแหลกละเอียดเปอยไป ขุนนางผูใหญผูนอยทั้งปวงและราษฎรตางมีความยินดียิ่งนัก
ตอนที่ 8 ลิฉุย กุยกี เขาราชสํานัก ฝาย ลิฉุย กุยกี ลูกนองตั๋งโตะไดหลบหนีออกมาได หาทางเอาตัวรอดแตอองอุน มิยอมยกโทษให ลิฉุย กุยกี เห็นจนตรอก รวบรวมพรรคพวกโจมตีเมืองหลวง ลิโปออกรบตานทาน ติดทัพกระหนาบสองดานทั้งเสียรี้พล ฝายพรรคพวกตั๋งโตะเปนไสศึกในวัง ไดเปดประตูเมืองออก ทหารลิฉุย กุยกีกรูเขาเมือง ลิฉุยกุยกีฆา อองอุนถึงแกความตาย เขาตัดสินราชการแทนตั๋งโตะทําการ ชั่วชาไมแพกัน ฝายมาเทงและมาเฉียวผูบุตรเขาโจมตีเมืองหลวง แตขาดเสบียงจึงยกทัพกลับไป ตอมาเกิดขบถโจรโพกผาเหลืองออกขมเหง ราษฎรพระเจาเหี้ยนเตรับสั่งโจโฉไปปราบ และตั้ง โจโฉใหใหญกวาหัวเมืองตะวันออกทั้งปวง
โจโฉไดรวบรวมสมัครพรรคพวกไวเปนอันมาก ทั้งผูมีสติปญญาแลทหารเอกก็เขา มาในเกลี้ยกลอมเชน ซุนฮก ซุนฮิว เทียหยก กุยแก อิกิ๋ม เตียนอุย
ตอนที่ 9 โจโฉกรีฑาทัพเหยียบชีจิ๋ว ฝายโจโฉตั้งเกลี้ยกลอมทหารแลที่ปรึกษาไดเปนอันมาก มีความยินดีนักคิดเชิญโจโก ณ เมืองตันลิวมาอยูดวย โจโกจึงเก็บทรัพยสินเดินทางมาพรอมครอบครัว ผานเมืองชีจิ๋วซึ่งมีโตเกี๋ยม เปนเจาเมืองอยู ทางโตเกี๋ยมเห็นดังนั้นจึงใชเตียวคีไปสงใหถึงเมือง แตเตียวคีคิดทรยศฆาโจโกแล ครอบครัวเสียสิ้น ชิงทรัพยสมบัติหนีไป โจโฉรูขาวคิดแคนใจเปนอันมาก สั่งพลบุกหวังเหยียบชีจิ๋ว ใหพินาศเปนหนากลอง ฝายโตเกี๋ยมคิดสงตัวเองออกไปแทนชาวเมืองซึ่งเดือดรอนแตถูกคัดคาน ทางขงหยง เลาป คิดชวยเหลือ โตเกี๋ยมจึงเปดประตูใหแลหวังคิดยกเมืองใหเลาปทํานุบํารุงตอไป ฝายเลาปยังมิยินยอม โตเกี๋ยมจึงใหไปพํานัก ณ เมืองเสียวพายซึ่งเปนเมืองขึ้นกอน ฝายลิโปซึ่งหลบหนีออกมาจากเมืองหลวงไดสมคบคิดกับตันกงที่หนีจากโจโฉมา อยูดวยลิโป คิดลอบตีเมืองกุนจิ๋วที่โจโฉยกทัพบุกออกมา ฝายโจโฉเห็นทาไมดีจึงยกทัพกลับตีเอา เมืองคืน ลิโปใชกลอุบายลอโจโฉเขามาในเมืองปกเอี้ยงโจโฉเกือบเสียที โจโฉจึงจํายกทัพไปตั้งอยู ณ เมืองเอียนเสีย
ตอนที่ 10 ลิโปเขาพึ่งใบบุญเลาป ฝายโตเกี๋ยมปวยหนักใกลตาย ไดเรียกเลาปเขามาเพื่อขอใหเปนเจาเมืองตอแลว ขาดใจตาย เลาปนึกเอ็นดูแกชาวเมืองจึงรับไว ฝายโจโฉหลังจากอยู ณ เมืองเอียนเสีย เขาปราบปรามโจร ไดเคาทูมาเปนพวก เห็นกองกําลังลิโปที่เมืองกุนจิ๋วออนลาจึงรบเอาไดโดยงาย แลวหักเอาเมืองปกเปยง ลิโปเขารบพุง ตานทานสูไมไดลาถอยหนี โจโฉออกตามตีกระหน่ํา ลิโปเสียทีหกระเหินไปพึ่งใบบุญเลาป
ณ เมืองชีจิ๋ว แตขัดเคืองใจกับเตียวหุย เลาปจึงจัดแจงใหลิโปกับครอบครัวอยู ณ เมืองเสียวพาย อัน เปนเมืองนอยของชีจิ๋ว ตอนที่ 11 พระเจาเหี้ยนเตหนีตาย ฝายลิฉุย กุยกี ทําการหยาบชามิไดขาด เอียวปวขุนนางรับใชพระเจาเหี้ยนเตจึงใช แผนยุยงใหลิฉุย กุยกีหมางใจกันหวังใหรบพุงฆากันตาย ตางคนตางแยงชิงพระเจาเหี้ยนเตในอาณัติ ทําศึกบาดหมางกันตลอด ฝายตังสินกับเอียวฮองจึงพาพระเจาเหี้ยนเตหนีออกมาไดคิดพาไปพํานัก ณ เมืองลกเอี๋ยงเมืองหลวงเดิม แตถูกไลกระชั้นชิด ตังสินกับเอียวฮองจึงเชิญเสด็จหนีทั้งกลางวัน กลางคืน พอถึง ณ เมืองลกเอี๋ยงทรงทอดพระเนตรเห็นพระราชตําหนักแลตึกรามบานชองที่มีมาแต โบราณเปนที่เพลิงไหมสิ้น จึงทรงพระกรรแสง ขุนนางที่เหลือทั้งปวงจึงเชิญเสด็จ ณ ที่อยู ตอนที่ 12 โจโฉเปนมหาอุปราช ลิฉุย กุยกีกลับมารวมมือกันออกทัพตามพระเจาเหี้ยนเตหวังฆาเสียใหตาย ครั้นกระชั้นชิดพระเจาเหี้ยนเตรับสั่งเรียกโจโฉมาชวย โจโฉยกทัพสามสิบหมื่นเขามาสกัด ทัพลิฉุยกุยกีทันเวลา ฝายโจโฉเขาเฝาพระเจาเหี้ยนเต มีความเห็นวาเมืองลกเอี๋ยงมิอาจทํานุบํารุง ไดเหมือนเดิมแลว จึงเชิญเสด็จไปตั้งเมืองฮูโตเปนราชธานีใหม ตั้งตนเปนมหาอุปราช โจโฉภายหลังตั้งตนเปนมหาอุปราชแลวมีความเห็นวา ลิโปกับเลาป มีความกลา แข็ง เกรงเปนอันตรายตอไปภายหนาคิดกําจัดเสีย ซุนฮกที่ปรึกษาจึงคิดแผนการ ใหเสือสองตัว กัดกันเอง สงราชสาสนใหเลาปไปรบอวนสุด ฝายเลาปใหเตียวหุยอยูรักษาเมือง แตดวยเตียวหุยเปน คนหยาบชาทั้งติดสุรา ทําใหลิโปแวงกัดชิงตีเอาเมืองชีจิ๋วไวได กลับใหเลาปไปอยูเมืองเสียวพาย แทน เลาปแสรงมีน้ําใจไมวูวามจึงรับไว ตอนที่ 13 ซุนเซ็กเปนใหญฝงกังตั๋ง ฝายซุนเซ็กภายหลังบิดาตาย มีเหตุมิใหอยูเมืองกังหนําจึงไปอยูรับใชดว ยอวนสุด ตอมาคิดเอาตราหยกกษัตริยที่ซุนเกี๋ยนผูเปนบิดาเก็บไดครั้งรบกับตั๋งโตะไปจํานําแกอวนสุด ยืม
กําลังทหารคิดแกแคนเลาอิ้วแทนบิดา ครั้นไดแลวซุนเซ็กออกเดินทางมาพบสหายรักเกาจิวยี่ จึงรับ มารวมเดินทางดวย ออกรบเลาอิ้วไดไทสูจูเปนพวก ภายหลังรบชนะคิดออกตีเงียมแปะฮอเจาเมือง ตองงอ อองหลองเจาเมืองหอยเข ครั้นออกรบแตกพาย ไปก็ไดเปนใหญในเมืองฝงกังตั๋งและได ทหารแลสะสมเสบียงอาวุธไวเปนอันมาก สงสาสนคํานับไปยังพระเจาเหี้ยนเตและสงคนไปทวง ตราหยกคืนจากอวนสุด ครั้งนั้นเกิดเหตุการณสําคัญ จิวทายทหารเอกออกรบชวยซุนกวนผูนอง ซุนเซ็กหลบหนีจากโจรปาไวได แตแผลเต็มตัวเห็นวาจะไมรอด ซุนเซ็ก ซุนกวนนึกสงสารจึง หาทางเชิญหมอฮัวโตซึ่งเปนหมอเทวดาในสมัยนั้นมารักษาใหหายขาด หมอฮัวโตตอมาจึงมี ชื่อเสียงยิ่งนัก ตอนที่ 14 ลิโปยิงเกาทัณฑหามทัพ ฝายอวนสุดตั้งแตไดตราหยกมีใจกําเริบคิดตั้งตนเปนฮองเตไมคืนแกซุนเซ็ก คิดออกตีเลาป โดยเอาของไปติดสินบนลิโปมิใหชว ยเหลือเลาป แตลิโปกริง่ เกรงวาหากมิใหความ ชวยเหลือเลาป แลวอีกหนอยจะมีภัยถึงตัวเปนแน จึงออกหามทัพโดยทาพนันแสดงฝมือยิงเกาทัณฑ ติดปลายทวน ที่ไกลหาเสนถายิงติดปลายทวนใหกิเหลงซึ่งอวนสุดใชยกมาตีเลาปถอยทัพกลับไป ลิโปยิงใหเห็นเปนที่ประจักษ กิเหลงจึงมิอาจทําอะไรไดเลยถอยทัพกลับไป อวนสุดจึงใชกลยุทธปรองดองขอลูกสาวลิโปใหบุตรชายตน ครั้นจะสงลูกสาว ลิโปคิดกลับคําหนวงเวลาไวลิโปกับเลาปจึงยังมิไดกินแหนงกันเทาไหรนัก ตอมาเตียวหุยใชคนไป ขโมยฝูงมาลิโป ลิโปรูเขาจึงโกรธยกทัพมาตีเสียวพายแตก เลาปกับครอบครัวจึงรบหนีฝามาพึ่ง โจโฉ ณ เมืองฮูโต โจโฉจึงกราบทูลใหเลาปไปตั้ง ณ เมืองอิจิ๋วรอการแกแคน ตอนที่ 15 โจโฉเสียเตียนอุย ครั้นอยูมาเตียวสิ้วกับเลาเปยวสมคบคิดกันจะมาตีเมืองฮูโต โจโฉจึงสั่งพลออกรบ ดวยแลวสงสัมพันธไมตรีไปยังลิโป ฝายเตียวสิ้วเห็นวาสูไมไดจึงยอมเขาเกลี้ยกลอมแตโดยดี มาวัน หนึ่งโจโฉเห็นหญิงรูปงามรูวาเปนอาสะใภเตียวสิ้วจึงเลี้ยงไวเปนภรรยา เตียวสิ้วคิดนอยใจอัปยศนัก จึงวางแผนหลอกมาตั้งคายในคายโจโฉใหชะลาใจ แลวจึงจุดเพลิงรอบดานพาทหารหวังจับโจโฉ เสีย โจโฉหลบหนีมาทางขางหลังได แตเตียนอุยทหารเอกคูใจเขารบดวยทหารเตียวสิ้วปองกันสุด
ความสามารถ จนอาวุธที่ถือในมือหักจึงฉวยศพเขาสองมือสูเปนสามารถ ทหารเตียวสิ้วระดม เกาทัณฑแลทวนเขาทั่วรางเตียนอุยตองอาวุธบาดเจ็บทั่วกาย ยืนพิงประตูคายจนสิ้นใจ ฝายโจโฉหลบหนีออกมาทางแมน้ําหยกซุย สูญเสียโจงั่งบุตรเอกกับโจอั๋นบิ๋น ผูหลาน ครั้นรวบรวมทหารไดแลว จึงแตงโตะสุราเซนเตียนอุย วาแกทหารทั้งปวงวาแมเราเสีย บุตรเอกแลหลานยังมิเสียดายเทาเสียเตียนอุยเลยนึกเสียดายยิ่งนัก วาแลวก็รองไหรักเตียนอุย ทําใหทหารทั้งปวงตางรองไหซึ้งใจยิ่งนัก แลวจัดแจงยกทหารกลับฮูโต อยูมาลิโปไดรับหนังสือแตงตั้งโจโฉจึงยินดียิ่งนัก คิดลําเลิกสงลูกสาวแลตัด สัมพันธไมตรีกับอวนสุด อวนสุดโกรธจะยกไปรบลิโป ลิโปจงึ สงจดหมายไปยังโจโฉฉบับหนึ่ง เลาปฉบับหนึ่งใหยกมาชวย แลวออกรบดวยอวนสุด อวนสุดเสียทีหนีไปพบเลาปเขาสูดวยกวนอู ลาถอยไปเมืองลําหยง คิดยืมกําลังซุนเซ็ก ซุนเซ็กโตกลับดาวาไอโจรขบถ ตอมาโจโฉสงสาสน แตงตั้งไปแกซุนเซ็กใหเปนเจาเมืองหอยเขแลวใหยกไปตีอวนสุดดวย โจโฉ เลาป ลิโป และซุนเซ็ก จึงออกรบดวยอวนสุด ณ เมืองลําหยงจากทุกทิศ ตอนที่ 16 อวนสุดหนีโจโฉ โจโฉจึงใหลิโปเปนปกซาย เลาปเปนปกขวามุงสูลําหยง ครั้นถึงเมืองโจโฉจัดแจง ให เลาป ลิโป ซุนเซ็ก โอบลอมเมืองทั้งสี่ดานใหสัญญาณบุกโจมตีพรอมกัน อวนสุดเห็นตานทาน มิไดจึงพาครอบครัวแอบหลบหนีไปตําบลหวยหนํา โจโฉมิรูวาอวนสุดหนีจากเมืองจึงลอมเมืองอยู เดือนครึ่ง ทหารทั้งปวงอดอยากเสบียงอาหารยิ่งนัก โจโฉจึงยืมหัวของอองเฮานายฉาง ตัดหัวแลว บอกวาอองเฮากระทําผิดฉอขาว ทหารทั้งปวงเห็นดังนี้จึงมีน้ําใจออกรบ แลวสั่งใหทหารทั้งปวง เบิกขาวที่เหลือจนหมด สั่งใหโจมตีเมืองใหได ครั้นโจโฉหักเอาเมืองไดรูวาอวนสุดหนีไปเมืองหวยหนําจึงคิดตีตาม รูขาววา เตียวสิ้วกลับมาคิดตีจะเอาเมืองฮูโตจึงยกทัพกลับฮูโตตระเตรียมการรบดวยเตียวสิ้ว ตอมารูขาว วาตวนอุย งอสิบ ฆาลิฉุย กุยกีไดแลวเอาศีรษะมาใหก็ยินดียิ่งแลวยกทัพออกตีเตียวสิ้ว ขณะนั้นเปนฤดูขาวโพดสาลีสุก โจโฉสั่งทหารทั้งปวงหามเหยียบขาวโพดสาลี แมแตตนหนึ่งจะฆาเสียมิเวนแมแตนายกองใหญ ชาวบานทั้งปวงจึงสรรเสริญยิ่ง อยูมาโจโฉขี่มา ผานไรสาลี นกบินตัดหนา มาทีโจโฉขี่จึงตื่นวิ่งเตลิดเหยียบขาวสาลีหักเปนอันมาก เห็นวาคําสั่งจะ มิเปนที่นับถือตอไป จึงคิดอุบายแสรงชักกระบี่จะเชือดคอตัวเอง นายทัพทั้งปวงจึงหามไว วาแลว
โจโฉจึงตัดเพียงผมเองวาแกทหารทั้งปวง ทหารทั้งปวงจึงสรรเสริญโจโฉมากกวาแตกอนวาอยูใน สัตยธรรม ครั้นโจโฉคิดตีเมือง กาเซี่ยงที่ปรึกษาเตียวสิ้วคิดอุบายหลอกโจโฉ โจโฉจึง แตกทัพหนีมา รูวาอวนเสี้ยวจะยกทัพตีฮูโตจึงยกทัพกลับเมือง รูวาอวนเสี้ยวทําการกําเริบจึงคิดยก ไปตีแลขอความเห็นที่ปรึกษาทั้งปวง กุยแกจึงวาการตีอวนเสี้ยวนั้นไมยากแลวชี้ขอเดนของโจโฉ สิบประการ ขอดอยของอวนเสี้ยวสิบประการ แตยังมิอาจตีไดดวยมีลิโปคิดลอบตีฮูโตอยู โจโฉเห็นดวย โจโฉจึงแตงตั้งอวนเสี้ยวเปนเจาเมืองกิจื๋ว อวนเสี้ยวรูดังนั้นจึงมีความยินดีคิดออก รบดวยกองซุนจาน ใหเลาปที่โจโฉใหกลับไปอยูเมืองเสียวพายรอการตลบหลังลิโป ใหคิดการจับ ลิโปเสีย แลวตระเตรียมกะเกณททหารเตรียมออกรบ ตอนที่ 17 ประหารลิโป ฝายลิโปจับเอามาใชฝายโจโฉที่สงหนังสือไปยังเลาปใหคิดอานกําจัดลิโปได จึงคิดแคนใจแบงกองกําลังไปตีเมืองกุนจิ๋ว และเลาปที่เมืองเสียวพาย เลาปรูดังนั้นจึงจัดแจงสง หนังสือไปยังโจโฉใหยกทัพมาชวยโจโฉแจงดังนั้นจึงคุมทหารมีฝมือเปนอันมาก ออกรบดวย ลิโปโดยสงแฮหัวตุนเปนทัพหนา แฮหัวตุนไดออกรบกับโกซุนทหารลิโปครั้นไดทีไลกวดไป โจเสงซุมเอาเกาทัณฑ ยิงเขาไปที่จักษุซายแฮหัวตุนแฮหัวตุนรองขึ้นดวยเสียงอันดังแลวดึงเกาทัณฑออก รองวาลูกตาเปน สิ่งประเสิรฐที่พอแมใหมาจะใหตกพื้นเสียมิไดแลวจึงจับลูกตากลืนเขาไปในปาก แลวเอาทวน แทงโจเสงตกมาตาย ครั้นเลาปออกมาตั้งทัพซุมนอกเมือง ลิโปเห็นดังนั้นจึงตีแตกพายกระจัดกระจาย ไป ตัวเลาปหนีออกไปหาทัพโจโฉฝายตันกุย ตันเตง ซึ่งเปนไสศึกของโจโฉที่อยู ณ เมืองชีจิ๋ว คิดอุบายใหลิโปกับตันกงออกรบฆากันเองแลวยึดเมืองชีจิ๋วเสีย ลิโปจึงแตกหนีไปยังเมืองเสียวพาย แตตันเตงคิดอุบายหลอกโกซุน เตียวเลี้ยวที่ประจําอยู ณ เมืองเสียวพายใหยกออกไปชวยลิโป แลวยึดเมืองเสียอีก ลิโปรดู ังนั้นจึงจําไปอยู ณ เมืองแหฝอ โจโฉยกทัพลอมเมือองแหฝอไว ใหเลาปไปสกัดอวนสุดกันมาชวยลิโป ฝายลิโป มิคิดออกรบเชื่อฟงแตภรรยาไมสนแผนอุบายของตันกง เสพยสุราทุกวันครั้นจะคิดใหอวนสุดมา
ชวยรบก็มิได ดวยอวนสุดใหสงบุตรสาวของตนที่เคยคิดสงไปใหกอน แลโจโฉ เลาปไดลอมกอง กําลังแนนหนามิอาจฝาไปได ลิโปจึงเสพยสุราทุกวันมิไดขาด วันหนึ่งภรรยาลิโปเอากระจกมาสอง ใหดู ลิโปเห็นตัวเองเสื่อมโทรมหมดราศีเพราะสุรา จึงสั่งหามใหทหารทั้งปวง หามกินสุราถาพบ เห็นผูใดจะตัดศีรษะเสีย วันหนึ่งลิโปพบเฮาเสงคิดเลี้ยงสุรา จึงสั่งโบยหวายหาสิบที เฮาเสงคิดแคนใจเปน อันมากจึงรวมมือกับซุยเหียน ลักมาเซ็กเธาวของลิโปไปกํานัลดวยโจโฉ แลวทั้งสองไดแอบไปจับ มัดลิโปขณะนั่งหลับที่ประตูเมือง โจโฉเห็นดังนั้นไดทีบุกเขายึดแหฝอได จับไดทหารทั้งปวง หลังจากปดลอมอยูหลายเดือน โจโฉสั่งประหารโกซุน ลิโป เสีย แลตันกงคิดยอมตายเองมิยอมเปนบาวสองนาย โจโฉเสียใจรองไหรักเปนอันมากมิอาจรั้งไวไดจึงสั่งเลี้ยงดูบุตรภรรยาเปนอยางดี สวนเตียวเลี้ยว โจโฉเลี้ยงดูไวเปนทหารเอก ตอนที่ 18 แผนฆาโจโฉ โจโฉปูนบําเน็จทหารใหญนอยทัง้ ปวง แลวพาเลาปไปเขาเฝา พระเจาเหี้ยนเต ลําดับเชื้อพระวงศดูจึงเรียกเลาปเปนอา ขณะนั้นอํานาจทั้งปวงอยูในมือโจโฉสิ้น ครั้งหนึ่งโจโฉพาพระเจาเหี้ยนเตออก ประพาสปายิงเนื้อ แลวทําหยาบชาใหพระเจาเหี้ยนเตเสียหนายิ่งนัก พระเจาเหี้ยนเตคิดระกําใจ โทมนัสอยู ฮกอวนผูเปนบิดานางฮกเฮาผูเปนมเหสีพระเจาหี้ยนเตเสนอคิดอานลางโจโฉจึงชักชวน ตังสิน จูฮก จูลัน ตันอิบ โงหวน มาเทงแลเลาป เขาลางโจโฉแลทั้งเจ็ดไดลงหนังสือสัญญากัน สั่งหามแพรงพรายไป
ตอนที่ 19 อวนสุดตาย ครั้นเลาปรับคําตังสินแลวจึงแสรงถอมตัวปลูกผักอยูแตในบาน โจโฉสงสัยจึงเชิญ เลาปกินโตะ เสพสุราที่สวนแลวปรึกษาการราชการอยู
โจโฉแสรงถามหาผูคิดการใหญ เกงกลาในแผนดินดังมังกรสําแดงเดชหวังจับพิรุธ เลาป เลาปบายเบี่ยงไปตอบเจาเมืองอื่น โจโฉจึงวาอันผูมีสติปญญาริอานคิดการใหญเห็นจะมีแตเรา กับทานเทานั้น เลาปครั้นพอไดยิน จึงสะดุงตกใจเปนการใหญ ตะเกียบที่ถืออยูหลุดจากมือ ขณะนั้น เกิดพายุหนักไดยินเสียงฟารอง เลาปจึงแสรงทําเปนวาตกใจฟารองแลวเอามือปดหูไว ตะเกียบหลุด ออกจากมือ โจโฉเห็นดังนั้นก็สิ้นสงสัย นึกวาเลาปขี้ขลาดนัก ตอมาโจโฉจึงไมไดคิดแคลงระแวง เลาป อยูมาเลาปไดยินขาววากองซุนจานแพอวนเสี้ยวเสียแลว ตัวนั้นฆาบุตรภรรยาเสีย สิ้น แลวเชือดคอตายเลาปนึกสงสารยิ่งนักทั้งยังนึกถึงจูลงดวย ตอมาไดขาววาอวนสุดหวังไปรวม กับอวนเสี้ยว ณ เมือง กิจิ๋ว เลาปจึงอาสาออกสกัดตี ทั้งคิดหนีเงื้อมมือโจโฉ โจโฉจึงยกใหทหาร ไปหาหมื่นไปสกัดทัพ เลาปออกรบดวยอวนสุด ณ เมืองชีจิ๋ว กองทัพเลาปไลฆาทหารอวนสุดแตก กระจายไป อวนสุดจึงหนีไปทางเมืองฉิวฉุน ระหวางทางถูกโจรชิงตีเอาทรัพยแลเสบียงไปเปน อันมาก อวนสุดนึกเสียใจยิ่งนัก หนีไปขอทานอาหารชาวบานกิน ชาวบานมีใจเจ็บแคนเอาขาวทั้ง เปลือกหุงใหกิน อวนสุดกินไมไดถามหาน้ําผึ้งละลายกิน ชาวบานโกรธตวาดวาที่กันดารแหงนี้ มีแตโลหิตคน อวนสุดนึกนอยใจ อาเจียนโลหิตออกแลวขาดใจตายบนเตียง ฝายเลาปรูวาอวนสุด ตายแลว จึงแจงไปยังโจโฉวาขอไปรักษาเมืองชีจิ๋ว แลวเตียวหุยไดฆากีเหมาซึ่งโจโฉสั่งมากํากับเสีย เลาปคิดเกรงกลัวโจโฉมาตียิ่งนัก ตอนที่ 20 เริ่มยุทธการกัวตอ เลาปจึงเชื้อเชิญอวนเสี้ยวมาชวยตีโจโฉ อวนเสี้ยวจึงตัดสินใจยกตี แลวอวนเสี้ยว สงจดหมาย ไปทั่วทุกเมืองหามเขาดวยโจโฉ โจโฉรูดังนั้นสั่งใหเลาตาย อองตงไปสกัดทัพเลาป โดยใหธงสําคัญไปเสมือนวา โจโฉยกมาเองอีกสวนหนึ่งใหโจหยินสกัดที่กัวตอ อนึ่งทัพอวนเสี้ยว ยังรีรออยูยังมิออกรบพุงยืดเยื้ออยู ฝายเลาปจับตัวเลาตาย อองตงได รูวาโจโฉไมไดนําทัพใหญมาเอง จึงปลอยเลา ตาย อองตงเสีย โจโฉโกรธคิดตีเลาป ขงหยงที่ปรึกษาจึงบอกวาควรเกลี้ยกลอมเลาเปยว เตียวสิ้ว เสียกอนจึงไมพะวงหนาพะวงหลัง โจโฉเห็นชอบดวย
โจโฉจึงสงเลาหัวไปเกลี้ยกลอมเตียวสิ้ว เตียวสิ้วกับกาเซี่ยงที่ปรึกษาตกลงเขา ดวยโจโฉ โจโฉจึงแตงตั้งเตียวสิ้วเปนนายทหารผูใหญ กาเซี่ยงเปนที่ปรึกษา ตอนที่ 21 เปดโปงแผนลอบฆา ฝายเลาเปยว โจโฉแตงตั้งยีเองไปเกลี้ยกลอม ดวยยีเองมีนิสัยหยาบชา เลาเปยวจึงมิ เขาดวยโจโฉ ทั้งสงยีเองไปใหหองจอฆา อยูมาเกียดเปงหมอหลวงเขารวมดวยตังสินคิดอานลางโจโฉ ออกอุบายเขารักษา โรคปวดหัวของ โจโฉแลใสยาพิษลงไปในยา โจโฉรูทันแลรูตัวผูสมคบคิด จึงจับตัวเกียดเปง ไปทรมาณจนตายและจับตัวตังสิน จูฮก จูลัน ตันอิบ โงหวน เสียพรอมบุตรภรรยาไปฆาเสียสิ้นนอก กําแพงเมือง รวมทั้งนางตังกุยหุยผูนองตังสินซึ่งเปนมเหสีพระเจาเหี้ยนเตดวย แลวสัง่ โจหองให กํากับตรวจตราพระราชวัง หามมิใหเชื้อพระวงศเขาไปได ตอนที่ 22 โจโฉเกลี้ยกลอมกวนอู โจโฉระดมพลเตรียมลางเลาป ฝายเตียนหองแนะนําอวนเสี้ยวใหตีฮูโตเวลานี้ดวย เมืองยังวางอยู แตอวนเสี้ยวมิเชื่อมัวแตกังวลบุตรที่ยังปวยอยู มิมีใจออกรบพุงจึงตั้งมั่นอยูในเมือง ฝายเลาป เตียวหุยคิดอุบายแอบปลนคายโจโฉ แตทําการมิสําเร็จถูกโจโฉตีแตก พายกระจัดกระจายไป เลาปหนีไปตัวคนเดียวเขาพึ่งอวนเสี้ยว โจโฉจับตัวกวนอูที่อยูรักษา ครอบครัวเลาปที่เมืองแหฝอได เขาเกลี้ยกลอม กวนอูยอมปลงใจอยูดวยโจโฉโดยมีขอแมสาม ประการ ประการหนึ่งจะอยูรับใชพระเจาเหี้ยนเตมิใชโจโฉ อีกประการหนึ่ง ขออยูรับใชพี่สะใภ ทั้งสองเองหามมิใหใครกล้ํากลาย ประการสุดทายหากรูวาเลาปอยูที่ไหนจะรีบไปหาอยางไมรีรอ โจโฉตกลงยินยอมรับกวนอู ตั้งแตกวนอูมาอยูโจโฉเอาใจทุกวันมิไดขาด สามวันแตงโตะเลี้ยงทีหนึ่ง แตกวนอู ยังมีใจอยูกับเลาป โจโฉจึงนึกเสียใจยิ่ง วันหนึ่งโจโฉยกมาเซ็กเธาวใหกวนอู กวนอูปลาบปลื้มใจยิ่ง นักวาจะไดกลับไปหาเลาปไดเร็วขึ้น โจโฉจึงมีความวิตกยิ่งนัก ฝงหนึ่งชื่มชมกวนอูวามีความ กตัญูหาผูใดเสมอมิได
ตอนที่ 23 กวนอูฆางันเหลียง บุนทิว อยูมาอวนเสี้ยวเชื่อคํายุยงของเลาปที่ไปอยูดวยใหออกตีโจโฉ อวนเสี้ยวจึงสั่งงัน เหลียงทหารเอกยกทัพออกตี เปนทัพหนากอนเขาทางดานแปะแบ กวนอูอาสาออกตี เอางาวฟนงัน เหลียงคอขาดตาย อวนเสี้ยวจึงสงบุนทิวออกรบอีก กวนอูกฆ็ าบุนทิวตายเสียอีกคน อวนเสี้ยวรู ดังนั้นก็โกรธก็สั่งฆาเลาปที่ใหกวนอูมาฆาทหารเอกเสียถึงสองคน เลาปจึงกลาวอางวามิรูเรื่องแล จะยกกวนอูใหอวนเสี้ยวไดทําการสืบไป อวนเสี้ยวจึงตกลงยินยอม อยูมากวนอูไดขาววาเลาปไปอยูดวยอวนเสี้ยว ก็คิดทําการออกจากโจโฉไปหาเลา ป แตยังรั้งรอไวอยูดวยยังมิไดร่ําลาโจโฉ ตอนที่ 24 กวนอูหักดานรายทาง ฝายโจโฉคิดทําการหนวงเหนี่ยวกวนอูไวมิยอมใหกวนอูร่ําลาแตมิสําเร็จ นึกเสียใจยิ่งนักดวยเลี้ยงดูไวมิได ที่ปรึกษาแลนายทหารแนะนําโจโฉใหกําจัดเสีย มิเชนนั้นจะเปน เสี้ยนหนามตอไปภายภาคหนา โจโฉจึงวากวนอูมีใจกตัญูตอเลาปแลใหสัตยสัญญาไว ครั้นจะให จับตัวมาก็เสียวาจาไปจึงออกมาสงกวนอูถึงกลางทาง แลสรรเสริญกวนอูยิ่งนักทั้งมอบเสื้อผาใหแก กวนอู ครั้นกวนอูออกมาถึงดานกลางทางเจอนายดานสกัดไวไมใหผาน เรียกหาใบเบิกทาง กวนอูวา ไมมีจึงเขารบพุงดวยฆานายดานเสียหลายคนหักเสียหาดานหนีออกมาได พบแฮหัวตุนเขาสกัดทัพ อยูจึงไดรบพุงกันเปนสามารถ พอดีเตียวเลี้ยวนําใบเบิกทางแลคําสั่งโจโฉมาหามไว แฮหัวตุนจึง หยุดรบกับกวนอู แลวเตียวเลี้ยว แฮหัวตุน จึงปลอยกวนอูเดินทางไปหาเลาปตอไป ตอนที่ 25 สามพี่นองพบพาน ฝายกวนอูกับพี่สะใภเดินทางมาไดจิวฉองมาเปนพวก พบเตียวหุยที่เขาบองเอี๋ยง สันจึงเขาไปหา เตียวหุยเขาหามไวดวยเขาใจผิดวากวนอูเปนพวกโจโฉแลว เขารบกันเปนสามารถ พอดีทหารโจโฉที่คิดแคนไลตามมา กวนอูจึงวกกลับไปตัดศีรษะมาใหเตียวหุยดูวามิใชเปนพวก เดียวกับโจโฉ เตียวหุยจึงโผเขาคํานับกวนอูวาตัวนั้นใจเบาผิดนัก แลพี่นองทั้งสองจึงรองไหรักกัน
อยูมากวนอูเดินทางรั้งรอใหซุนเขียนไปแจงเลาปใหหนีออกมาจากอวนเสี้ยว แล พักที่กระทอมแหงหนึ่ง นายบานยกกวนเปงบุตรชายตนใหเปนบุตรบุญธรรมกวนอู ฝายเลาปแสรง ออกอุบายแกอวนเสี้ยววาจะไปเกลี้ยกลอมเลาเปยว ณ เมืองเกงจิ๋ว อวนเสี้ยวไมรูกลอุบายเห็นชอบ ดวย ฝายเลาปหนีออกมาพบกวนอูดีใจยิ่ง พบจูลงเที่ยวเปนโจรอยูในปา เลาปจึงวาครั้น จูลงอยูกับกองซุนจาน ยังหาบุญไมจึงมิไดมาอยูรวมคิดกัน บัดนี้มีบุญวาสนายิ่ง จูลงจึงวาตั้งแตมา ทุกเมืองยังมิหาคนโอบออมอารีเทาเลาป จึงขออยูรับใชดวยเลาป เลาปมีความยินดียิ่ง ทั้งสามพี่นองจึงไดมาพบพานพรอมหนากันอีกครั้งแลไปตั้งซองสุมคน ณ เมืองยีหลํา ฝายอวนเสี้ยวรูเขาก็โกรธจะยกไปตีเลาป ที่ปรึกษาจึงวาเห็นวาเลาปทหารนอยจะยก ไปทําการเมื่อไรก็ได บัดนี้วิตกอยูแตโจโฉใหรีบกําจัดเสีย อวนเสี้ยวเห็นชอบดวย ตอนที่ 26 ซุนกวนขึ้นครองฝงกังตั๋ง ฝายซุนเซ็กตั้งแตเปนใหญ ณ ฝงกังตั๋ง ทําการหยาบชาฆาเคากองเมืองงอกุนเสีย ทหารเคากองคิดแคนจึงลอบฆาซุนเซ็กไดรับบาดเจ็บเปนหลายแหง หมอฮัวโตเขาทําการรักษาจน หาย แลดวยบาดแผลมีพิษจึงหามซุนเซ็กอารมณรอนเสียรอยวัน ดวยซุนเซ็กเปนคนดวนใจเร็วเห็น อิเกียดที่ไดอางตนวา เปนผูวิเศษรักษาคนอยู ณ แดนกังตั๋ง ผูคนนับถือเปนอันมากนึกอิจฉาจึงจับมา ฆาเสีย ตอมาซุนเซ็กจึงไดเห็นแตภาพหลอนอิเกียดมาหลอกหลอน ไมเวนแตละวันจนคลุมคลั่งดวย พิษกําเริบรางกายทรุดโทรม เห็นวาตัวจะมิรอดจึงเรียกซุนกวนผูนองยกตําแหนงบานเมืองให ทํานุบํารุงตอไป อันการขางในใหปรึกษาเตียวเจียว การสงครามใหปรึกษาจิวยี่ สั่งเสร็จแลวก็สิ้นใจ ซุนกวนจึงออกวาราชการแทนซุนเซ็กแตนั้นมา ตั้งแตซุนกวนครองตําแหนงแทนซุนเซ็กก็เชื้อเชิญเกลี้ยกลอม โลซก จูกัดกิ๋น แลผูมีสติปญญาเปนอันมาก มาชวยวาราชการ แลสงหนังสือเขาดวยโจโฉ โจโฉจึงแตงตั้งซุนกวน เปนเจาเมืองกังตั๋ง แตนั้นมา บรรดาราษฎรทั้งปวงแลเมืองขึ้น ก็มีใจยินดีตอซุนกวนเปนอันมาก ตอนที่ 27 ศึกประวัติศาสตร ฝายอวนเสี้ยวกะเกณททหารในเมืองกิจิ๋ว อิวจิ๋ว เซียงจิ๋ว เปงจิ๋ว ไดเจ็ดสิบหมื่น
ยกทัพไปตีฮูโต แฮหัวตุนซึ่งรักษาอยูตําบลกัวตอแจงไปยังโจโฉ โจโฉจึงเกณททหารเจ็ดหมื่นหาพัน ไปบรรจบกับแฮหัวตุน ตั้งคอยทัพอยูตําบลแมน้ําฮองโห อวนเสี้ยวตั้งประชิดคายโจโฉเผชิญหนากับอวนเสี้ยวตอสูออกรบกันอยางยืดเยื้อ ทหารโจโฉนอยกวาเกาสวนสิบสวน ตั้งสกัดทัพตานอวนเสี้ยวอยู โจโฉนับวันจะตกที่นั่งลําบาก เสบียงอาหารไมพอ จึงคิดจะยกกลับฮูโต ซุนฮกซึ่งรักษาเมืองฮูโตจึงสงจดหมายตอบไปวาฝายอวน เสี้ยวขาดแมทัพสองคน แลถึงจะมีทหารมากแตขาดความชํานาญใหรีบรุดเอาชัยเสีย โจโฉเห็นดวย ตอมาไดขาววาอวนเสี้ยวกําลังลําเลียงเสบียงมายัง ณ กัวตอจึงสงคนไปตีเผาเสบียงเสีย กองทัพอวน เสี้ยวจึงขาดแคลนเสบียงลงจึงเรียกเสบียงจากตําบลอัวเจา แลที่เก็บเสบียงของอวนเสี้ยว ณ ตําบลกัวเจานี้ มีอิเขงดูแลอยู แลอิเขงนั้นเสพสุราทุกวันมิไดขาดไมสนใจการดูแลเสบียง อยูมาเขา ฮิวที่ปรึกษาอวนเสี้ยวนอยใจหนีออกไปสวามิภักดิ์ตอโจโฉ เขาฮิวกับโจโฉนี้เปนเพื่อนกันมากอน โจโฉจึงออกรับขับสูอยางดี เขาฮิวเสนอแผนการปลนเผาเสบียง ณ ตําบลกัวเจาตัดกําลังเสบียงอวน เสี้ยวเสีย โจโฉจึงแตงทหารปลอมเปนทหารอวนเสี้ยวลอบตีอัวเจาแลวเขาโจมตีจุดไฟเผาทันที เผายุงฉางเสบียงไดหมด อวนเสี้ยวรูดังนั้นจึงตกใจสั่งเตียวคับ โกลําออกลอบตีคายโจโฉแทน โจหอง แฮหัวตุน แฮหัวเอี๋ยน โจหยิน ลิเตียนออกรบเปนสามารถ เตียวคับ โกลําสูไมไดถอยรน ลงมา ขณะนั้นกัวเตาที่ปรึกษาอวนเสี้ยวเกรงวาแผนที่ใหเตียวคับ โกลําไปตีคายโจโฉมิ สําเร็จคิดใหรายแกเตียวคับ โกลํา เตียวคับ โกลํารูด ังนั้นจึงคิดวาถากลับไปตัวตองตายแน จึงเขา สวามิภักดิ์ดวยโจโฉ ทหารอวนเสี้ยวรูวาเตียวคับ โกลําไปอยูดวยโจโฉก็เกิดความระส่ําระสาย โจโฉ เห็นไดทีจึงออกปลนคายอวนเสี้ยวตอนดึก ทั้งแบงทหารออกเปนแปดกอง เขาโจมตีคายอวนเสี้ยว ทหารอวนเสี้ยวมิมีใจจะรบ ทหารโจโฉจึงฆาฟนทหารอวนเสี้ยวลมตายเปนอันมาก อวนเสี้ยวเห็น ดังนั้นก็ตกใจตัวรีบหนีขามแมน้ําฮองโหไป คายอวนเสี้ยวจึงแตกพายไป แลโจโฉเกลี้ยกลอมได ทหารอวนเสี้ยวทั้งเก็บทรัพยสินสิ่งของเปนจํานวนมาก ดุลอํานาจหัวเมืองตะวันออกของโจโฉ กับอวนเสี้ยวจึงเปลี่ยนไปเมื่อโจโฉไดเปนฝายกําชัยชนะ ตอนที่ 28 เลาปขออาศัยเลาเปยว ฝายอวนเสี้ยวเมื่อแตกไปกลับมารวบรวมทหารกลับไปเมืองกิจิ๋วสติฟนเฟอนไป
พอดีอวนถัน อวนฮีผูบุตร โกกันผูหลานคุมทัพมาชวย อวนเสี้ยวมีความยินดีนําทหารสิบหมื่นเศษ ออกรบโจโฉอีกไป ตั้งมั่น ณ ตําบลซองเตง โจโฉยกทัพตามออกไปพบทัพอวนเสี้ยวจึงรบกันเปน สามารถ อวนเสี้ยวสูมิไดหลบหนีกลับเขาเมืองอีก แลตัวนั้นปวยมิออกวาราชการใหอวนซงผูบุตร ออกวาราชการแทน ฝายเลาปนําทหารหาหมื่นยกทัพมาจะตลบตีฮูโต โจโฉจึงออกรบพุงดวยเลาปแล ตั้งคายมั่นไวหลอกเลาป แลวแบงกําลังไปตีเสบียงเลาป แลตีเมืองยีหลํา เลาปรูดังนั้นก็ตกใจให เตียวหุยไปชวยแกเสบียง กวนอูไปชวยครอบครัว ณ เมืองยีหลํา แลวเตรียมถอยคายเสีย ฝายโจโฉ ใหคนมาดักรอ เลาปกับจูลงจึงชวยกันรบเปนสามารถ เลาปเห็นจวนตัวจึงหนีออกมาตัวคนเดียวพบ เตียวคับมาสกัดอยู เลาปคิดทอใจฆาตัวตาย พอดีจูลงนําทหารเขามาชวยแกไปได กวนอูก็พาเตียวหุ ยกลับมาหาเลาปแลวหนีมา คิดไปเขาอาศัยดวยเลาเปยว เจาเมืองเกงจิ๋ว ฝายเลาเปยวมีใจยินดีรับไว ฝายโจโฉก็ยกทัพกลับไปเมือง ตอนที่ 29 อวนเสี้ยวตาย ขณะนั้นพระเจาเหี้ยนเตเสด็จมาอยู ณ ฮูโตไดแปดป อวนเสี้ยวตั้งมั่นอยูที่เมืองกิจิ๋ว โจโฉจึงนํากําลัง ออกตีอวนเสี้ยวอีกครั้ง อวนซงผูบุตรอาสาออกตีโจโฉแตกลับพายแพกลับมา อวนเสี้ยวรูดังนั้นเปนกังวล โรคปวยเกาจึงกําเริบขึ้นมาเจรจาไมออก วาใหอวนซงปกครองเมืองตอ แลพอลมปะทะเขามาก็ขาดใจตาย ตอมาอวนซงผูนองอวนถําจึงขึ้นครองเมืองกิจิ๋วแทนบิดา ฝายอวนถําผูพี่คิดนอยใจ ดวยเปนบุตรคนโต จึงคิดแยงชิงอํานาจจากอวนซง พอดีโจโฉยกทัพเขามาอวนถําจึงเขารบดวย อวนซง อวนฮี โกกัน จึงเขาชวยรบโจโฉ โจโฉแบงกองกําลังตีพรอมกันทั้งสี่คาย ฝายอวนถํา อวน ซง อวนฮี โกกันสูมิไดจึงถอยรนมา โจโฉคิดตีตาม กุยแกที่ปรึกษาจึงวาหากตีตามบุตรอวนเสี้ยวทั้ง สามจะสมัครสามัคคีกัน ควรที่จะกลับเมือง รอดูใหบุตรทั้งสามแกงแยงชิงเมืองกันเอาเองจึงจะรบ ไดโดยงาย โจโฉเห็นชอบดวย ตอนที่ 30 โจโฉปราบปรามหัวเมืองฝายตะวันออก ตอมาอวนถํา อวนซงจึงรบแกงแยงชิงดีกันเปนสามารถ อวนถําสูมิไดขอเขาอยู
ดวยโจโฉ โจโฉเห็นไดที จึงยกทัพขึ้นเหนือมาลอบตีคายอวนซงแตก ตีไดเมืองกีจิ๋ว อวนถํากลับเขา รบดวยโจโฉกลับถูกโจหองแทงตกมาตาย โจโฉจึงยกไปตีโกกันตอ อองต๋ําทหารโกกันลอบฆา โกกันเสียตัดศีรษะไปใหโจโฉ โจโฉมีความยินดีจึงลวงไปตีอวนซง อวนฮีแลกุยแกนั้นปวยหนัก นอนมาบนเกวียน โจโฉจึงลวงไปตีหัวเมืองฝายตะวันตกกอน ครั้นพอกลับมารูวากุยแกตายแลว ก็รองไหรักเปนมากวากุยแกอายุนอยกวาอีกหนอยจะฝากฝงบานเมืองใหดูแลแลมาตายนี้มิควรเลย อุปมาเหมือนเทพดามาทําลายชีวิตเราเสียแลวจุดเทียนเซนศพกุยแกรองไหรัก แลกอนตายนั้นกุยแกแตงหนังสือเสนอมิใหตามอวนซง อวนฮีที่ไปอาศัยอยูกับ กองซุนของ กองซุนของคอยทาโจโฉเกรงวาจะรบมาตีจึงเลี้ยงดูอวนซง อวนฮีไวเปนทหาร พอเห็น วาโจโฉมิไดตามตีจึงฆาอวนซง อวนฮีตัดศีรษะไปใหโจโฉเอาความชอบ โจโฉจึงปราบปรามหัว เมืองฝายตะวันออกราบคาบแตนั้นมาแลวยกทัพกลับฮูโต ตอมาโจโฉพบนกยูงทองแดงเปลงประกายอยู โจโฉจึงเกณฑชาวเมืองกอสราง ปราสาทสูงใหญริมแมน้ําเจียงโห เอานกยูงไวบนปราสาท หนึ่งปจึงเสร็จสิ้น ใหชื่อวาปราสาทนกยูง สัมฤทธ กะเกณทไดทหารอวนเสี้ยว มาหาสิบหมื่นแลทหารเอกเปนจํานวนมากบํารุงแกลวทหารอยู ตอนที่ 31 สมภพอาเตา ฝายเลาปครั้นมาอยูกับเลาเปยวเวลาลวงมานาน นางกําฮูหยินภรรยาเลาปไดให กําเนิดบุตรชาย ใหชื่อวาอาเตาแลเลาเปยวใหเลาปไปอยู ณ เมืองซินเอี๋ย แตตัวเลาเปยวยังเรียกเลาป มาปรึกษาราชการอยูเนืองๆ อยูมาเลาเปยวเชิญเลาปมาปรึกษาเรื่องการยกตําแหนงเจาเมืองเกงจื๋วให บุตรทั้งสอง เลาปเสนอใหยกใหเลากี๋ดวยวาเปนบุตรคนโต ชัวฮูหยินกับชัวมอผูซึ่งคิดใหเลาจองขึ้น ครองอํานาจคิดแคนเลาปเปนอันมาก จึงคิดแผนเชิญเลาปเปนเจาภาพแทนเลาเปยวรับคํานับหัวเมือง ในวันปใหมพยายามลอบฆาแตมิสําเร็จ เลาปหนีออกทางประตูเมืองทางดานตะวันตกแลพลัดหลง มิรูไปทางใดหนีมาถึงแดนเมืองลําเจี๋ยง ตอนที่ 32 เลาปไดชีซีเปนที่ปรึกษา เลาปหนีมาพอเวลาเพลาพบเด็กเลี้ยงควายทักวาเลาป เลาปนึกสงสัยวารูจักได อยางไร เด็กเลี้ยงควายจึงพาไปพบอาจารยสุมาเต็กโช ครั้นสนทนากัน สุมาเต็กโชวาผูมีสติปญญา
มิสูไกลนัก อันฮกหลงกับฮองซูหากไดมาแตผูหนึ่งก็สามารถครองแผนดินได เลาปไดครุนคิดนัก รุงเชาจูลงเที่ยวตามหาจนพบ เลาปจึงคํานับสุมาเต็กโชลาออกมา พบชีซีเดินทําเพลงดวยถอยคําแยบ คาย เลาปกริ่งใจวาเปนผูมีสติปญญา จึงเขาสนทนาดวยรูวาเปนชีซีจึงเชื้อเชิญเขามาทําการดวยให คุมบังคับบัญชาทหารทั้งปวง อยูมาโจหยิน ลิเตียนซึ่งอยู ณ เมืองหวนเสียรูวาเลาปอยูที่เมืองซินเอี๋ยจึงเขารบ ดวย ชีซีเสนอแผนการใหจูลงเขาแกกระบวนพยุหะแปดกุญแจทองของโจหยินแลใหกวนอูออมเขาตี เมืองหวนเสีย โจหยิน ลิเตียนสูมิไดจึงถอยหนีไปเมืองฮูโต ครั้นเลาปไดเมืองหวนเสียแลวไดเลาฮอง เปนบุตรบุญธรรม ใหจูลงอยูรักษาเมือง ตัวเลาป ชีซี กวนอู เตียวหุย กลับไปเมืองซินเอี๋ย ตอนที่ 33 เลาปเยือนกระทอมโงลังกั๋ง ฝายโจหยินหนีไปพบโจโฉ รูวาเลาปไดชีซีเปนที่ปรึกษาคิดดึงตัวมาอยูดวยมิให เลาปคิดการกําเริบ จึงเชิญมารดาชีซีมาเลี้ยงดูแลวสงจดหมายปลอมเปนวาใหเรียกตัวชีซีมาอยูดวย โจโฉ ดวยชีซีเปนคนกตัญูจึงมิไดรูเทาทันจึงลาเลาปไปอยู ณ ฮูโต แลกอนไปนั้นเลาปรองไหรัก เปนอันมาก ชีซีจึงวาใกลๆนี้มีผูมีสติปญญาอยูดวยชื่อวาฮกหลงหรือวาขงเบง เลาปมีใจยินดีเปนอัน มาก ชีซีจึงลาไปแลวรูวาแมฆาตัวตายเนื่องจากตัวหลงเบาปญญาซึ่งโจโฉ ตอมาชีซีจึงมิมีใจอยู ดวยโจโฉโดยสุจริต ฝายเลาปจึงพากวนอู เตียวหุย ไปเขาโงลังกั๋งเพื่อคํานับขงเบงครั้งแรกมิเจอพบแต เพื่อนขงเบง ตอมาเลาปรูขาววาขงเบงกลับมาแลวจึงไปเยือนอีกครั้งก็มิพบแตใหเขียนจดหมาย คํานับฝากไวเพียงพบเพื่อนขงเบงคุยกัน ณ รานสุราเลาปสําคัญผิดจึงเขาไปคํานับ ครั้นรูวามิใชจึง ละอายยิ่งนัก อยูมาฤดูหนาวเลาปจัดแจงไปคํานับอีกครั้งจึงพบ ขงเบงนอนอยูจึงมิอาจปลุก ขงเบงแสรงนอนถึงตะวันคลอย จึงตื่นเขาสนทนาดวยเลาปทั้งบิดพริ้วอยู ขงเบงแจงใหเห็นวา กําลังแผนดินจีนจะแบงออกเปนสามกก เลาปไดฟงอยางนั้นนึกเลื่อมใสแลวาอยาบิดพริ้วอยูเลยไป ทําราชการดวยกันเถอด ขงเบงจึงปลงใจอยูดวย จัดแจงร่ําลาจูกัดกิ๋นผูนองแลวไปอยูดวยเลาป ณ เมืองซินเอี๋ย เลาปจึงใหเปนที่ปรึกษากิจการทั้งปวง
ตอนที่ 34 ซุนกวนคิดตีเลาเปยว อยูมาฝายซุนกวนเกลี้ยกลอมผูมสี ติปญญาเปนอันมาก ซุนเซียงผูนองกับงอฮูหยิน ผูเปนมารดาถึงแกความตาย ซุนกวนจึงใหแตงการศพไว แลไดขาววากําเหลงหนีออกจากเลาเปยว กับหองจอเขามาอยูดวย ซุนกวนจึงรับไว กําเหลงเสนอใหซุนกวนออกตีหองจอเจาเมืองกังแฮ กําเหลงอาสาออกตีดวย เอาเกาทัณฑยิงไปถูกหองจอตกมาตาย แลซุนกวนจึงเอาศีรษะหองจอมาเซน ไหวบิดา ดวยแตกอนหองจอเปนคนฆาซุนเกี๋ยนผูบิดา ตอนรวมหัวเมืองเขาสูตั๋งโตะแลวซุนกวน ก็เลิกทัพกลับเขาเมืองกังตั๋งดวยเกรงเลาเปยวจะวางกําลังไวแนนหนา ตอนที่ 35 เผาทุงพกบอง ฝายเลาเปยวคิดใชใหเลาปไปตีเมืองกังตั๋งหวังแกแคน ขงเบงคิดอานใหบายเบี่ยง กอน แลเลาเปยวจะยกเมืองใหเลาป เลาปก็มิอาจรับ อยูมาเลากี๋ผูบุตรเลาเปยวเขาขอคําปรึกษาขงเบง เรื่องกลัวอันตรายจากชัวฮูหยินกับชัวมอ ขงเบงจึงแนะนําใหเลากี๋ไปอยู ณ เมืองกังแฮ ฝายโจโฉไดสุมาอี้เปนที่ปรึกษาคิดกําเริบหวังตีหัวเมืองชายทะเลสิ้น สงแฮหัวตุ นกับทหารสิบหมื่นออกตีเลาป ณ เมืองซินเอี๋ย เลาปกองกําลังนอยกวาขงเบงจึงใหตั้งคายซุม ณ ทุงพกบองแลแฮหัวตุนประมาทมิฟงคําทัดทานของลิเตียน จึงถูกลอบวางเพลิงเสีย ทหารแฮหัวตุ นวิ่งหนีแตกตื่นเหยียบตายกันเปนอลหมานบางหนีไมทันตายในเพลิงเปนอันมาก ดวยสองขางทาง เต็มไปดวยปาแขมไฟจึงลามไปทั่วกองทัพ ศพดาษดังขอนไม โลหิตแดงไปทั้งปา ทหารสิบหมื่น ตายสิ้น แฮหัวตุนเสียทีดังนั้นจึงทิ้งทหารหนีกลับเมืองฮูโต แลฝมือของขงเบงแสดงใหเห็นเปนที่ ประจักษแตนั้นมา เตียวหุย กวนอูกบั นายทหารอื่นจึงเลื่อมใสขงเบงยิ่งนัก ตอนที่ 36 โจโฉยาตราทัพลงใต ฝายเลาเปยวปวยหนักใกลตายเรียกเลากี๋เขาพบแตถูกชัวมอหามไวเลากี๋มิรูทํา อยางไร จึงจําใจกลับไปเมืองกังแฮ อยูมาเลาเปยวโรคปวยกําเริบจึงถึงแกความตาย จึงใหแตงการศพ ตามประเพณี แลวชัวมอก็ตั้งใหเลาจองเปนเจาเมืองแทนบิดาตอไป
อยูมาโจโฉกะเกณททหารเขาถึงหาสิบหมื่นยกลงใตหวังตีแผนดินใหราบคาบ เลา จองรูดังนั้นจึงตกใจ คิดอานยกเมืองเกงจิ๋วใหโจโฉ โจโฉแจงดังนั้นก็มีความยินดี ฝายเลาปรูวาเลาเปยวตายแลวจึงรองไหจนสลบ แลวขงเบงคิดอานใหเลาปยายจาก เมืองซินเอี๋ย ไปเมืองอวนเซีย เพื่อคิดอานปองกันโจโฉแลเลาปจึงชักชวนราษฎรประชาราษฎรให ติดตามไปดวย ฝายโจหยิน เคาทูยกทัพเปนกองหนาเขาเห็นเมืองซินเอี๋ยวางอยูจึงเขาไปพัก ถูกกล ขงเบงใหจูลงเขาเผาเมือง ทหารโจหยินเหยียบหนีตายกันอลหมานหนีมาถึงริมฝงแมน้ํา ถูกกวนอูซมุ ใหทหารพังทํานบน้ําไหลบาลงมา ทหารโจหยินจมน้ําตายเปนอันมาก เตียวหุยเขาสกัดไวอีกทัพ โจหยินแตกหนีมิมีใจจะรบจึงหนีมาเขารวมกับโจโฉ โจโฉรูดังนั้นก็โกรธใหชีซีไปเกลี้ยกลอมเลาป ณ เมืองอวนเซีย เลาปมิยอมโจโฉ จึงยาตราทัพ ไปเมืองอวนเซียหวังลางเลาปใหสิ้น แลขงเบงเห็นวาถาตั้งอยูที่เมืองอวนเสียนั้นมิไดจึง โยกยายไปเมืองซงหยง ราษฎรแลอาณาประชาราษฎรขอติดตามเลาปไปดวย ชาวเมืองทั้งปวงก็ทิ้ง บานเมืองเสียอพยพรองไหตามเลาป เสียงนั้นอื้ออึงไป แลเลาปไปถึงเมืองซงหยงนั้นเขาไมไดจึงไป ยังเมืองกังเหลง ฝายโจโฉติดตามมาถึงเมืองอวนเซียใกลจะทันอยูแลว ขงเบงจึงใหกวนอูไปขอ ทหารจากเลากี๋ ณ เมืองกังแฮ ใหจูลงคุมครอบครัว ตัวเลาป เตียวหุยคุมทหารไปปองกันอยูหลังทัพ แลเดินทางไดแตวันละรอยเสน ตอนที่ 37 จูลงฝาทัพรับอาเตา ครั้นโจโฉยกทัพมาถึงเมืองซงหยง เลาจองจึงออกมาคํานับ โจโฉจึงใหเลาจองไป อยูเมืองเฉงจิ๋ว ใหชัวมอ เตียวอุนเปนนายกองทัพเรือฝกทหารทั้งปวง แลวโจโฉจึงสงอิกึ๋มไปฆาเลา จองกับชัวฮูหยินเสียระหวางทาง ครั้นบํารุงไพรพลทหารเสร็จแลวจึงยกกองทัพหลวงตอไปยัง ณ เมืองกังเหลง ฝายเลาปเรงเดินทางอยู ขงเบงจึงออกไปตามกวนอู ณ เมืองกังแฮอีกคน ครั้นประมาณสามยามเลาปไดยินเสียงโหรองอื้ออึงมา เลาปก็ตกใจยกทหารสอง พันเขารบดวยโจโฉเปนสามารถ เตียวหุยเห็นดังนั้นก็เขาชวยหักไปชวยเลาป ทหารโจโฉจึงรุกไลฆา ฟนอาณาประชาราษฎรหลบหนีวุนวาย การโกลาหลยิ่งนัก ครอบครัวเลาปถูกทหารไลมาก็พลัด พรากกระจายไปกับชาวบาน เลาปกับเตียวหุยก็ชวยตานทานเปนสามารถ แตมิอาจสูไดเหลือทหาร
แตรอยหนึ่ง แลครอบครัวราษฎรบาดเจ็บลมตายยิ่งนัก เลาปกับเตียวหุยหลบหนีผานสะพานเตียงปนเกี้ยวไป ตัวเตียวหุยก็วกกลับเขามา ยืนขี่มาถือทวนสกัด แตเพียงผูเดียว ทหารโจโฉสําคัญเปนเตียวหุยก็เกิดกลัวไมกลาเขาใกล ฝายจูลง ซึ่งเลาปใหคุมครอบครัวตัวอยูนั้น ตะลุมบอนอยูในทัพโจโฉ ตีตลบกลับแลวตีหักไปอีก ตามหาตัว อาเตาบุตรเลาปแลกําฮูหยิน บิฮูหยินภรรยาเลาปก็มิพบ จนรุงสวางจึงหักเขาไปควานหาอีก พบชาวบานตองอาวุธบาดเจ็บเปนอันมาก แลเสียงรองไหอื้ออึงคะนึงไป พบนางกําฮูหยิน จึงพาออก มาถึงตนสะพานแลววกกลับเขาไปหาอีกเปนหลายตลบ พบบิฮูหยินบาดเจ็บอุมอาเตาอยู จูลงรีบเขา ไปแลวชวนใหรีบหนี ฝายนางบิฮูหยินรูวาตัวบาดเจ็บจะเปนตัวถวงจึงรั้นมิไป ฝากอาเตาใหจูลง แลวตัวก็รีบกระโจนลงในบอที่อยูขางๆตกลงไปตาย จูลงเห็นดังนั้นจึงรองไหแลกลบปากบอเสีย หวังมิใหทหารโจโฉพบ แลวถอดเกราะเอาอาเตาไวขางใน รบฝาหนีทหารโจโฉออกมาแตเพียงผู เดียว ฝายทหารโจโฉเขาลอมสกัดเปนอันมาก จูลงก็รบฝาออกมารบพุงกันอลหมานฆาทหาร เอกแลทหารเลวโจโฉมากมาย โลหิตนั้นติดกายแลเกราะเปนอันมาก จูลงก็ขับมารีบหนีไปถึง สะพานเตียงปนเกี้ยว ตัวจูลงแลมาที่ขี่ก็ออนแรงลง เตียวหุยจึงวาเจารีบขับมาพาบุตรไปใหเลาปเถิด จูลงก็ขับฝาไป เตียวหุยเขาสกัดแลเห็นสัปทนกั้นมาขางหลังก็รูวาโจโฉทัพหลวงมาถึงเอง จึงรอง ตวาดดวยเสียงอันดัง ทหารโจโฉก็กลัวมิกลาเขาใกลทั้งเกรงในกลขงเบง แลวเตียวหุยก็ใหชัก กระดานสะพานเสียพาทหารกลับมาหาเลาป แลโจโฉสําคัญในกลจึงใหทําสะพานแลวยกทหารตาม ไป ฝาเลาปเห็นผงคลีฟุงตลบอยู แลเสียงโหรองอื้ออึงคนึง ก็สําคัญวาโจโฉยกทัพ มาถึงตัวแลว แลมิรูจะหนีไปทางใด พอดีกวนอู เลากี๋ยกทหารขามเรือมาชวยพอดีเขาชวยสกัดรบพุง ทหารโจโฉ เลาปเห็นดังนั้นก็มีความยินดียิ่งนัก ขงเบงจึงใหกวนอูไปอยูเมืองแฮเคา ตัวเลาป ขงเบง ไปอยูกับเลากี๋ ณ เมืองกังแฮ ฝายโจโฉนึกสําคัญวากลขงเบงจึงมิอาจไลตีตามดวยเกรงอยู แลวไปอยู ณ เมืองเกงจิ๋ว สะสมพลทหารลือวาไดรอยหมื่น ตอนที่ 38 ขงเบงเจรจากับที่ปรึกษาซุนกวน ฝายซุนกวนรูวาโจโฉยกมาเปนการเอิกเริกยิ่งนัก จึงใหโลซกไปสืบราชการ ณ เมืองเกงจิ๋ว ครั้นโลซกมาถึงก็เขาแวะเยี่ยมเลาป ขงเบง จึงไดสนทนากัน ฝายขงเบงคิดยุใหโจโฉ กับซุนกวนผิดใจกัน จึงลาเลาปไปเขาพบซุนกวน ณ เมืองกังตั๋ง
ครั้นมาถึงเมืองกังตั๋งโลซกก็จัดหาที่อยูใหขงเบง แลวตัวโลซกเขาพบซุนกวน พบ ที่ปรึกษาแลนายทหารทั้งปวงเกี่ยงกันเปนสามารถดวยฝายหนึ่งใหเขาออนนอมดวยโจโฉ อีกฝายให เขาสูรบเปนสามารถ ฝายซุนกวนดวยเปนคนเรรวนมิรูจะทําประการใดจึงนิ่งอยู พอดีโลซกวาขงเบง มา ณ เมืองกังตั๋ง ซุนกวนมีความยินดีจึงเชิญขงเบงเขามา ครั้นขงเบงเขามาพบที่ปรึกษาซุนกวนหลายคน จึงเขาสนทนาอยู ฝายเตียวเจียว ยีหวน โปเจา ซีหอง ลกเจก เหยียมจุน เทียตก ผูสนับสนุนใหซุนกวนเขาออนนอมดวยโจโฉ ปะทะ คารมกับขงเบงเปนอันมาก แลแตละคนมิสูปากขงเบงก็เลยนิ่งอยู ครั้นอุยกายพาขงเบงเขาพบซุน กวน ขงเบงก็เขายุแหยซุนกวนใหสูดวยโจโฉ ซุนกวนก็ยังเรรวนอยูมิรูทําประการใด ดวยฝายขุนนาง เขาดวยเตียวเจียวใหเขาออนนอมแกโจโฉ แลฝายทหารเขาดวยโลซกแลขงเบงใหรบดวยโจโฉ จึงมิรู ทําประการใด ตอนที่ 39 ซุนกวนตัดสินใจรบดวยโจโฉ ซุนกวนก็มีความวิตกนัก พอดีนางงอกกไถผูเปนแมนาจึงวา ตอนที่ผูพี่เจาตายการ ขางในใหปรึกษาเตียวเจียว การขางนอกใหปรึกษาจิวยี่ ซุนกวนก็เพิ่งรําลึกถึงจิวยี่ไดก็มีความยินดีจึง เรียกจิวยี่เขาไปพบเพื่อปรึกษา ฝายจิวยี่เขาพบขงเบงแลโลซก จิวยี่จึงวาใหออนนอมดวยโจโฉ ฝายขงเบงจึงเขายุ แหยจิวยี่ใหสูรบ โดยอางวาโจโฉมากังตั๋งตองการสองนางไปบําเรอ ชื่อวา นางเสียวเกี้ยว กับนางไต เกี้ยว จิวยี่ไดฟงดังนั้นก็โกรธดวยวานางเสียวเกี้ยวเปนภรรยาของตัวอยูนั่นเอง แลวเขาพบซุนกวน เพื่อเสนอใหเขาสูโจโฉ ซุนกวนจึงตัดสินใจเด็ดขาดใหจิวยี่ถืออาญาสิทธิ์ทั้งปวงแลวเขารบดวยโจโฉ ฝายจิวยี่เห็นขงเบงหลักแหลมรูนา้ํ ใจคนจึงวานานไปจะเปนศัตรูตองรีบกําจัดเสีย ครั้นอยูมาเลาปรูขาววาซุนกวนตัดสินใจตีโจโฉจึงจัดแจงพลทหารสิ้นไปตั้งอยู ณ เมืองแฮเคา จิวยี่จึง แสรงทําอุบายเชิญเลาปมาปรึกษาราชการที่เมืองกังตั๋งหวังลอบฆาเสีย เลาปจึงพากวนอูมาดวย ทหารจิวยี่เห็นกวนอูจึงเกรงกลัวยิ่งนักมิอาจทําอันตรายเลาปได ฝายขงเบงรูวาเลาปมายังกังตั๋งจึงเขา พบแลววา เดือนอายแรมหาค่ําใหจูลงมารับ ณ ริมฝงแมน้ํา แลวเลาปก็ลากลับไป ณ เมืองแฮเคา ตอนที่ 40 ขงเบงยืมเกาทัณฑ
ฝายชัวมอ เตียวอุนจัดแจงฝกทัพเรือใหกลาแข็ง ดวยทหารโจโฉเปนชาวเหนือไม ชํานาญทางเรือ จิวยี่รูดังนั้นก็คิดอุบายกําจัดชัวมอ เตียวอุนเสีย พอดีเจียวกานขามมายัง ณ กังตั๋งหวัง เกลี้ยกลอมจิวยี่เขาดวยโจโฉ จิวยี่เห็นไดทีจึงทําทีเชิญเจียวกานกินโตะแลวเผลอหลับไป ฝายเจียว กานนอนไมหลับลุกขึ้นมา พบจดหมายที่ชัวมอ เตียวอุนสงมาใหจิวยี่ที่จิวยี่ปลอมไว สําคัญวาจริงก็ รีบแอบนําจดหมายกลับมาใหโจโฉ ฝายโจโฉครั้นไดเปดอานแลว มิรูเทาทันกลจิวยี่ จึงเรียกใหชัวมอ เตียวอุนไป ประหารเสีย จิวยี่แจงดังนั้นในอุบายก็มีความยินดีสิ้นวิตก ฝายขงเบงรูเทาทันกลจิวยี่ จิวยี่รูดังนั้นก็มี ความริษยาขงเบงเปนอันมาก คิดอุบายหาขงเบงเขามาแลววาใหชวยทําเกาทัณฑสิบหมื่นดอกใน สิบวัน ขงเบงรูดังนั้นก็แจงวา จิวยี่ปราถนาจะหาความผิดใสตัวเสียจะไดฆาเสีย จึงออกปากเพียงวา จะไดลูกเกาทัณฑในสามวันเทานั้น จิวยี่จึงนึกวาขงเบงหลงในอุบายตัวเขาแลว ฝาขงเบงนิ่งเสียสองวันครั้นวันที่สามจึงชวนโลซกลงเรือ แลวพาเรือเล็กยี่สิบลํา ไปยังทัพโจโฉตอนดึก เรือแตละลํานั้นเต็มไปดวยหุนฟางมัดสีดําเปนอันมาก ขณะนั้นหมอกลงจัด ฝายโจโฉเห็นเรือแลนเขามา ก็สําคัญวาเปนเรือขาศึกก็ระดมยิงเกาทัณฑเขาใสเรือเปนอันมาก มิเห็น วาทหารมากแลนอย ครั้นลูกเกาทัณฑเต็มฝงขงเบงก็ใหกลับแคมรับอีกฝงนึง จนเรือแตละลําเต็มไป ดวยเกาทัณฑจึงยกกลับ ไดเกาทัณฑติดฟางมาเปนอันมากนับไดเกินสิบหมื่น จิวยี่เห็นดังนั้นก็ทอด ใจใหญแลววา ขงเบงมีสติปญญาลึกซึง้ ยิ่งนัก พอดีขงเบงเดินเขามา จิวยี่จึงวาทัพโจโฉยกทัพมาขนาดนี้เห็นจะหักโหมเขาไปก็ จะขัดสน จึงวาเรามีกลอุบายอยูอันนึง ขงเบงจึงวาใหเขียนกลอุบายลงฝามือ ออกมาดูพรอมกัน จิวยี่เห็นชอบ ครั้นเขียนเสร็จก็แบมืออกมาพบคําวาเพลิงตองกัน แลวแตละคนก็หัวเราะ จิวยี่จึงวา อยาใหการนี้แพรงพรายไป ตอนที่ 41 ขงเบงเรียกลมตะวันออก ฝายจิวยี่วิตกอยูดวยหาคนไปสอดแนมฝายโจโฉ อุยกายเห็นดังนั้นจึงอาสาทําที เปนเขาดวยโจโฉ จิวยี่มีความยินดีนัก รุงเชาจึงสั่งใหโบยอุยกายเสียทําทีใหเจ็บแคน แลวสงงําเตกไป แตงกลลวงโจโฉ โจโฉก็สําคัญเชื่อใหหาอุยกายเขามา ครั้นยังคลางแคลงใจอยู จึงหาผูอาสาไปสอด แนมราชการที่เมืองกังตั๋ง ดูวาเปนจริงแลรายประการใด ฝายเจียวกานเห็นดังนั้นจึงวาตัวขออาสาไป
สอดแนมอีกครั้ง ดวยขอแกตัวซึ่งครั้งกอนซึ่งทําการพลาดไป โจโฉก็ยินยอมใหไป ครั้นเจียวกานมาถึงจิวยี่ก็ทําทีเปนโกรธแลวใหไปคุมไว ณ วัดเชิงเขา ฝายเจียวกาน มีความทุกข มิเปนอันกินอันนอน พบบังทองเจียวกานจึงเขาไปคํานับแลววาทานนี้หรือคืออาจารย ฮองซู มีความยินดีเปนอันมากจึงเชิญไปพบโจโฉ ณ คายโดยหารูไมวาตองกลอุบายจิวยี่เสียแลว ครั้นเจียวกานพาบังทองมายังคาย โจโฉก็มีความยินดีนักแลวพาบังทองไปชม ทัพเรือ บังทองเห็นดังนั้นจึงแสรงแนะนําใหผูกเรือติดกันเขาไวดวยโซตรวนเพื่อไมใหทหารเมา คลื่นระส่ําระสาย ดวยเรือธรรมดานั้นโคลงเคลงทหารโจโฉไมสันทัดจึงอาจเมาไดงาย โจโฉมิทันคิด ก็มีความยินดีนัก แลวใหเรงทําการตามบังทองบอก แลวบังทองก็ลวงโจโฉวาจะไปเกลี้ยกลอมคน ณ เมืองกังตั๋งใหเขาดวยโจโฉ โจโฉมีความยินดีนักจึงใหไป ฝายเทียหยกจึงเขาวาใหเรือผูกติดกัน ฉะนี้หากขาศึกใชเพลิงเผาเสียก็จะมีอันตรายเปนมั่นคง โจโฉไดฟงดังนั้นก็หัวเราะแลววาฤดูนี้เปน เทศกาลแจงเห็นแตจะมีลมวาวแตลมตะวันตกหากจิวยี่ใช เพลิงก็จะกลับเขาไปเผาตัวเองเปนมั่นคง ฝายจิวยี่แลเห็นปลายธงพัดมาจากตนลม ณ คายโจโฉก็สะดุงใจ จึงคิดวาการที่คิด ไวเห็นจะไมเปนผล ดวยลืมฉุกคิดถึงเรื่องลมเสีย วาแลวก็อาเจียนโลหิตสลบลงกับที่แลวก็ปวยอยู ฝายขงเบงรูดังนั้นก็เขาพบจิวยี่รูวา ณ เดือนอายแรมหาค่ําจะเกิดลมสลาตัน จึงแสรงวาสามารถทําพิธี เรียกลมสลาตันได จิวยี่รูดังนั้นมีความยินดีที่ปวยอยูก็คลายลง ครั้น ณ เดือนอายแรมสามค่ําขงเบงก็ทําพิธี จิวยี่จึงใหอุยกายจัดแจงกองทัพไวให พรอม รอลมมาจะยกทําการตีโจโฉทันที ถึงเวลาสองยามเศษไดยินเสียงลมจากทิศอาคเนยอื้ออึงมา จิวยี่จึงมีความยินดีเห็นคงเบงมีสติปญญาเปนอันมากจึงสง ชีเซง เตงฮองไปฆาเสีย ฝายขงเบงพอ เรียกลมเสร็จแลวก็หลบหนี ไปพบจูลง ณ ริมฝง ฝายชีเซง เตงฮองตามไปก็อาจสูจูลงได ครั้นขงเบง มาถึงก็ใหเลาปไปรอดักซุมตีทางหนีโจโฉ ตอนที่ 42 โจโฉแตกทัพเรือ ฝายโจโฉนั้นตั้งใจคอยฝงอุยกายอยูตลอดเวลา ครั้นถึงเวลาเห็นอุยกกายนําเรือเขา มาใกล เทียหยกเห็นผิดสังเกตจึงวาแกโจโฉ โจโฉเห็นชอบดวยจึงใหบุนเพงไปหามเรือเสียกอน อุยกายเห็นไดทีดังนั้นก็สั่งเรือเรงเขาไปจุดไฟขึ้น ครั้นลมสลาตันพัดหนักกลา ทหารโจโฉก็เขา ดับเพลิงมิทัน เรือที่ผูกติดกันแกไมไดก็ถูกเพลิงวอดสิ้นเพลิงลามติดเปนหลายตําบล ทหารโจโฉก็วิ่ง วุนวายไปการนั้นโกลาหลนัก ขณะนั้นทัพจิวยี่ จิวทาย ชีเซง เตงฮองมาถึงก็ตีหักเขาไป ทหารจิวยี่เขา
ไปถึงไหน เพลิงก็ลุกติดขึ้น แลทหารโจโฉหนีมิทันตองอาวุธเจ็บปวดลมตายเปนอันมาก ที่หนีมิทัน ก็ตายในกองเพลิงบาง ตกน้ําตายบาง ฝายโจโฉเห็นดังนั้นก็ตกใจขี่มาหลบหนีไปทางตําบลฮัวหลิมพบลิบอง เลงทองเขา ไลตีตามมา เตียวเลี้ยวกับซิหลงก็เขาสูเปนสามารถมิไดแพชนะกัน ซิหลงก็พาโจโฉหนีตอ พบกําเหลงดักทางอยูจึงหนีไปทางหับปา ครั้นหนีมาใกลตําบลฮัวหลิมพบจูลงเขาสกัดทางอยู เตียวคับ เตียวเลี้ยวก็เขาชวย ปองกันทางดานหลัง แลทหารโจโฉทิ้งมาแลศัสตราวุธเปนอันมากแลวโจโฉก็สั่งใหรีบหนีไป ครั้นมาถึงตําบลโฮเลากก ก็ใหหยุดหุงอาหารอยูยังมิทันสุกไดกิน เตียวหุยก็เขาลอมไว เคาทู เตียวเลี้ยว ซิหลง ก็เขาปองกันเปนสามารถแลวรีบหนีไป ทหารที่หนีมานั้นก็อิดโรยทั้งตอง อาวุธบาดเจ็บเปนมากแลเห็นทางเขาลํากุน ก็หลงในกลขงเบง เขาไปทางนอยแลทางนั้นแคบเดิน ลําบากนักโจโฉก็ใหเรงใหเดินไป ครั้นพนซอกเขาโจโฉก็หัวเราะขึ้นแลววา หากขงเบงใหคนมาซุม อยูตรงนี้เห็นตัวจะมิรอดแนครั้นขาดคําไดยินเสียงประทัด กวนอูถืองาวคุมสกัดทางไว โจโฉเห็น จวนตัวจะมิรอดทหารที่มาก็เหลือเพียงรอยเศษ จึงวอนกวนอูใหปลอยตัวใหพนภัย กวนอูนึกถึงครั้ง สมัยที่โจโฉเลี้ยงดูตนนึกสงสารจึงหลีกทางใหโจโฉไป ฝายโจโฉหนีมาพบโจหยิน คิดยกกลับฮูโต ใหโจหยินอยูรักษาเมืองลํากุน แฮหัวตุนรักษาเมืองซงหยง เตียวเลี้ยวรักษาเมืองหับปา แลวโจโฉก็จัดแจงทหารยกกลับไปฮูโต ฝายจิวยี่ครั้นรบมีชัยจึงยกกองทัพไปตั้งอยูที่ตําบลลิมกั๋ง หวังจะคิดอานไปตีเมืองลํากุน ตอนที่ 43 จิวยี่ไปเอาเมืองซงหยง ฝายจิวยี่รูวาเลาปไปตั้งอยู ณ ปากน้ําเมืองอิวกั๋ง แลวก็สะดุงตกใจ รูวาขงเบงเห็นที จะตัดหนา ชิงเอาเมืองลํากุนเสียเปนมั่นคง จึงเชิญเลาปมากินโตะแลววาหากเราตีเมืองลํากุนก็ให ทานยกตีเสียเถิด เลาปจึงตกปากรับคํา จิวยี่จึงยกไปตีไดดานอิเหลงแลยกมาถึงเมืองลํากุน ถูกกล โจหยินตีพาย แลตัวจิวยี่ถูกลูกเกาทัณฑอาบพิษที่ขาซาย ทหารเขาาชวยแก หมอจึงวาใหระงับความ โกรธเสีย หากเมื่อใดมีความโกรธพิษเกาทัณฑจะกําเริบขึ้น ฝายจิวยี่ทําอุบายวาถูกพิษเกาทัณฑกลุมขึ้นถึงแกความตาย ฝายโจหยินสําคัญวา ตายจริงก็เชื่อเขาปลนคายจิวยี่ ถูกจิวยี่ซอนกลใหลอ มสี่ดานกระหนาบเขามา ตัวโจหยินสูมิไดจึงถอย
เสีย ครั้นจะกลับเมืองก็มิไดดวยกําเหลง เลงทองสกัดทางไว จึงหลบหนีไปยังเมืองซงหยง ฝายจิวยี่ จึงพาทหารจะเขาไปเมืองลํากุน ตอนที่ 44 เลาปชิงเอาเมืองตัดหนา ครั้นถึงเมืองลํากุนขงเบงก็ใหจูลงมาชิงเมืองตัดหนาเสีย จิวยี่มีความคับแคนใจเปน อันมาก ดวยวาทําสงครามเสียลี้พลแลเสบียง สิ่งของเงินทองเปนอันมาก อันตัวเลาปนั้นมิไดเสียเงิน ทองแลทหารเลย มาชุบมือเปบเอาเมืองเห็นมิชอบ แลวฉุกคิดวาเมืองเกงจิ๋ว ซงหยงเกลือกขงเบงจะ แยงชิงตัดหนาเสียอีกจึงรีบยกทัพไป ครั้นมาถึงรูวาขงเบงแตงอุบายใหกวนอู เตียวหุย ชิงสองเมืองนี้แลว คับแคนใจเปน มาก ปราถนาฆาขงเบงเสีย พิษเกาทัณฑกลุมขึ้นมาจนจิวยี่สลบลง คนทั้งปวงชวยกันแกไข แลวจิวยี่ จึงเลิกทัพกลับไปเมืองฉสองกุน ฝายโลซกเขาเจรจาดวยเลาป ขงเบง ขงเบงจึงอางวาอันสามเมืองนี้เดิมขึ้นแกเลา เปยว ครั้นเราตีสามเมืองนี้ยกใหแกเลากี๋นั้นตัวผิดดวยหรือ โลซกจึงวาหากเลากี๋ถึงแกความตายก็ให ยกสามเมืองนี้คืนแกกังตั๋ง ขงเบงก็รับคํา ฝายเลาปใครปราถนาที่จะครอบครองเมืองนี้ไวเองจึงออกตีบุเหลง เมืองเตียงสา เมืองฮุยเอี๋ยง เมืองเลงเหลงอันเปนหัวเมืองฝายใตเพื่อสะสมไพรพลแลเสบียงเปนกําลังตอไป ไดฮองตงแลอุยเอี๋ยนเปนทหารเอก ตอนที่ 45 เลาปแตงซุนฮูหยิน ฝายซุนกวนไดรบกับเตียวเลี้ยว ณ เมืองหับปามาชานานกวาสิบครั้งก็ยังไมแพชนะ กัน ไทสูจูเสนออุบายตีคายเตียวเลี้ยว เตียวเลี้ยวรูทันซอนกลไทสูจูได ตัวไทสูจูถูกเกาทัณฑเจ็บปวด เปนหลายแหงเห็นจะมิรอด ซุนกวนจึงคิดวิตกนักยกทัพกลับมาเมืองลําซี ครั้นยกกลับมาไทสูจูก็ถึง แกความตาย ซุนกวนก็สงสารอยูมิไดขาด อยูมาเลากี๋ปวยตายโลซกจึงเดินทางมาหาเลาปทวงเมืองเกงจิ๋วคืน ขงเบงจึงทํา โกรธวา หากการรบครั้งนี้ไมมีเลาปแลเราการก็คงมิสําเร็จ โลซกไดฟงดังนั้นก็นิ่งอยู แลวขงเบงจึงวา หากเราไปรบตีเมืองเสฉวน ซึ่งขึ้นแกเลาเจี้ยงไดกอนจึงคืนเมืองให โลซกไดยินดังนั้นก็คํานับ
ออกมา ฝายโลซกกลับมาบอกจิวยี่ จิวยี่จึงโกรธแลววาตัวนั้นนี้ซื่อนักที่ไหนจะไดเมือง กลับมา อยูมาจิวยี่รูขาววากําฮูหยินภรรยาเลาปอีกคนตายเสียแลว จึงคิดอานทําอุบายเขาวาแกซุน กวนใหยกนองสาวแกเลาป ลอลวงเลาปมาจับไว ซุนกวนเห็นชอบดวย การนั้นเปนความลับอยู ฝายขงเบงรูทันในอุบายจึงซอนกลใหเลาปไปดวยจูลง ครั้นพอถึง จูลงก็ใหปลอยขาวไปทั่วเมือง การรูขาวถึงนางงอกกไถผูเปนแมนาซุนกวน นางงอกกไถจึงเขาไปตอวาซุนกวน วาทําการอัปยศนัก เห็นทีตองจับแตงงานเสียจริงๆ แลวก็ใหจัดแจงใหเลาปกับซุนฮูหยินตามประเพณี ฝายเลาปก็หลงใหลในภรรยาแลสมบัติพัศถานที่ซุนกวนนํามาใหก็หลงละเลิงไป มิมีใจคิดที่จะกลับเมืองเกงจิ๋ว จูลงจึงใชอุบายที่ขงเบงฝากมาให จึงลวงแกเลาปวาโจโฉจะยกมา ตีเกงจิ๋ว เลาปมีความอาลัยยิ่งนัก ซุนฮูหยินจึงหนีตามเลาปมา ณ เมืองเกงจิ๋ว ทหารจิวยี่ก็ตามมามิทัน แลตัวซุนกวนนั้นอัปยศนัก ทั้งเสียนองสาวไปใหแกเลาป ตอนที่ 46 จิวยี่ตาย ฝายโจโฉตั้งแตแตกทัพเรือครั้งนั้นก็มีความอัปยศนัก ครั้นไดขาววาเลาป ชิงเอาเกงจิ๋วไดแลว ก็วาเลาปเหมือนมังกรไดออกทะเลใหญเห็นทีจะกําจัดขัดสนนัก แลวคิดแตงตั้ง ใหจิวยี่เปนเจาเมืองลํากุน หวังใหมีมานะไปตีแกแคนเลาป ฝายซุนกวนใหโลซกไปเจรจาทวงเมืองกับเลาปอีกครั้ง เลาปก็ทําเปนรองไหหนัก วาไมมีที่อาศัย โลซกคิดสงสารจึงลากลับไปหาจิวยี่อีกครั้ง จิวยี่จึงวาทานแพความคิดเลาป ขงเบง เสียแลว เลาปนั้นหาเจรจาเหมือนปากไม แลวก็คิดอุบายไดขอหนึ่งใหทําทีวาจะตีเมืองเสฉวนใหเลา ป พอผานเมืองเกงจิ๋วใหไปยืมเสบียงเลาป ครั้นเลาปออกมาจะจับฆาเสีย ขงเบงรูในกลจึงซอนกล จิวยี่ ถึงเวลาจิวยี่ยกทัพมาถึงใหไปขอเสบียง ก็มิเห็นเลาปแลทหารผูใดออกมารับ พบแตจูลงสั่งปด เมืองแลวตะโกนวากลอุบายทาน ขงเบงนั้นแจงอยูแลว จิวยี่ก็นึกเสียใจนักดวยเสียรูขงเบง พิษเกาทัณฑก็กําเริบออกมาสิ้นสติ ทหารก็เขามาชวยกันแกจนฟน เห็นวาตัวจะมิรอดก็สั่งเสียแก ทหารทั้งปวง ใหชวยทํานุบํารุงซุนกวนครั้นสั่งเสร็จ พิษเกาทัณฑก็กลุมขึ้นมา จิวยี่คิดแคนนักจึง แหงนหนาขึ้นดูฟาแลวรองวา ฟาใหยี่มาเกิดแลว ไฉนจึงใหเหลียงมาเกิดดวย วาแลวก็ขาดใจตาย เมื่อจิวยี่ตายนั้นอายุไดสามสิบหกป
ฝายซุนกวนครั้นแจงวาจิวยี่ตายแลวก็รองไหรักจิวยี่เปนอันมากแลวใหแตงศพตาม บรรดาศักดิ์ แลวตั้งใหโลซกเปนขุนนางผูใหญแทนจิวยี่ ตอนที่ 47 เลาปไดบังทอง ฝายขงเบงรูวาจิวยี่ตายแลว ก็คิดไปสืบหาผูมีสติปญญาที่เมืองกังตั๋ง แลวพาจูลงไป ดวย ครั้นไปถึงขงเบงก็รีบเขาไปคํานับศพจิวยี่ ทหารจิวยี่เห็นขงเบงก็แคนใจเปนอันมากคิดฆาขงเบง ขงเบงจึงแสรงทําโศกเศรารองไหรักจิวยี่เสียเปนอันมาก ทหารจิวยี่ก็หลงเชื่อในมารยาขงเบง อีกทั้ง มีจูลงมาดวยจึงมิอาจทําอะไรได อยูมาขงเบงเจอบังทองเพื่อนสนิทจึงสนทนากัน แลวทําหนังสือปดขึ้นมาฉบับ หนึ่งแลววาวา หากคิดจะทําการดวยเลาปก็ใหเอาหนังสือฉบับนี้ออกไปใหแกเลาปดวย ถาบังเอิญตัว เรามิไดอยู บังทองก็รับคําแลวขงเบงก็กลับเกงจิ๋ว ฝายบังทองก็เขาไปขอทําราชการดวยซุนกวน ซุนกวนเห็นบังทองรูปราง อัปลักษณนัก เห็นจะมิไดราชการจึงมิเอาไว บังทองนอยใจนักจึงไปสมัครทําราชการดวยเลาป ขณะนั้นขงเบงออกไปชําระทุกขราษฎมิไดอยู บังทองจึงเขาไปหาเลาป เลาปเห็นรูปรางบังทอง วิปริตก็มิใครนับถือโดยปกติแลวใหไปอยู ณ เมืองลอยเอี๋ยง ซึ่งเปนเมืองนอย บังทองจึงนอยใจนัก มิไดเอาหนังสือของขงเบงใหเลาป แลวไปอยู ณ เมืองลอยเอี๋ยงเอาแตเสพแตสุรา มิไดออกวาราชการ เลาปก็โกรธนักใหเตียวหุยไปสืบดู บังทองก็ออกตัดสินเนื้อความราษฎรที่คางอยู เสร็จแตครูหนึ่ง เตียวหุยเห็นดังนั้นก็เลื่อมใสยิ่งนักกลับเขาวาแกเลาป พอดีขงเบงเขามาวากลาวแก เลาป เลาปก็ฉุกรําลึกขึ้นไดตอนสนทนากับสุมาเต็กโชวา ฮกหลงกับฮองซูถาไดมาแตคนหนึ่ง ก็อาจครองแผนดินได บัดนี้ไดมาพรอมกันถึงสองคน มีความยินดีนักจึงตั้งบังทองเปนที่ปรึกษา ฝายโจโฉคิดกําจัดมาเทงจึงทําหนังสือพระเจาเหี้ยนเต ลวงไปวาใหหาตัวเขามาคิด ราชการ มาเทงรูดังนั้นจึงใหมาเฉียวผูบุตรกับหันซุยอยูรักษาเมืองเสเหลียง แลวยกทหารไปฮูโต ตองกลโจโฉถูกจับได แลวโจโฉก็ใหตัวมาเทงไปฆาเสีย มาเทงก็ดาโจโฉมิไดขาดคําจนทหารลง ดาบฟนถึงแกความตาย ฝายมาเฉียวคิดแคนนักก็ยกทหารจะไปตีฮูโต
ตอนที่ 48 โจโฉตัดหนวด ฝายมาเฉียวก็ยกทัพออกรบใชอบุ ายตีไดเมืองเตียงฮันแลดานตงกวน โจโฉจึงยก ทหารมาหวังตีเอาดานคืน เห็นมาเฉียวสงาองอาจนัก แลทหารเมืองเสเหลียงนั้นมีกําลังกลาแข็งเสมอ กันทุกคน แลวมาเฉียวก็ใหทหารตะลุมบอนเขาไปจับโจโฉ ทหารโจโฉสูกําลังทหารมาเฉียวมิไดก็ แตกกระจัดกระจาย โจโฉเห็นดังนั้นก็ตกใจหนีเขาไปปะปนกับทหารเลว เหลาทหารจึงรองวา อายหนวดยาวนี่แหละโจโฉ โจโฉก็เอากระบี่ตัดหนวดเสียหวังหลบทหาร พอดีมาเฉียวควบมา ไลเขามาใกล ก็หนีหลบเขาไปในปารอดมาได แลวก็ตั้งมั่นอยูมิออกรบ อยูมาโจโฉคิดออมไปตีเสบียงมาเฉียว มาเฉียวสําคัญในกลจึงออกตีโจโฉพายไป ตัวโจโฉก็หนีลงเรือไป หวิดมิรอดดีที่เคาทูเขามาชวยปองกันตัวโจโฉไว ฝายมาเฉียวก็เขาปลน คายโจโฉมิไดขาด อยูมาโจโฉคิดอุบายไดขอหนึ่งใหหันซุยกับมาเฉียวกินแหนงตอกัน จึงเชิญหันซุย ออกมาสนทนาหนาคาย โจโฉก็ขับมาออกมาสนทนาแตเรื่องสมัยเปนขุนนางราชการอยูดวยกัน มาเฉียวก็นึกสงสัยอยู แลวโจโฉก็ให เขียนจดหมายฉบับหนึ่งไปใหแกหันซุย สลักหลังผนึกเปน อักษรใหลบเลือนเสีย มาเฉียวเห็นดังนั้นก็โกรธจะฆาหันซุยเสีย ทหารหันซุยก็เขาปองกันพาหันซุย หนีเขาคาย หันซุยนอยใจนักดวยมาเฉียวมิไดคํานันนับถือผูใหญ คิดเขาไปสมัครอยูดวยโจโฉ มาเฉียวรูดังนั้นก็เขาไปฟนแขนหันซุยขาด ทหารหันซุยแลทหารมาเฉียวก็เขารบฟนกันเอง โจโฉ เห็นไดทีจึงเขารวมรบตีทัพมาเฉียวแตกพายไป มาเฉียวเสียทีดังนั้นก็หลบหนีไปยังเมืองเสเหลียง โจโฉจึงตั้งใหหันซุยเปนเจาเมืองเสเหลียง แฮหัวเอี๋ยนอยูรักษาเมืองเตียงฮัน แลวก็ยกทหารกลับฮูโต ตอนที่ 49 เลาปเขาเสฉวน ฝายเตียวฬอเจาเมืองฮันตงเกรงวาโจโฉจะยกทหารมาทําอันตราย ก็คิดทําการ ซองสุมทหารเพื่อตอสูโจโฉ จึงคิดไปตีเอาเมืองเสฉวนเปนที่มั่น ฝายเลาเจี้ยงเจาเมืองเสฉวนรูดังนั้น ก็ใหเตียวสง ไปยุยงโจโฉใหเขาตีเมืองฮันตง เมืองเสฉวนจะไดปลอดภัย ฝายเตียงสงก็ไดลอบเขียน แผนที่เมืองเสฉวนไปดวย หวังยกใหแกโจโฉ เมื่อเขาถึงฮูโตแลว โจโฉเห็นอาการเตียวสงเจรจา หยาบชานัก จึงไลเตียวสงออกไปเสีย ฝายเตียวสงคิดอับอายนัก ก็มิกลากลับไปเมืองดวยมิสมคํา
รับปากแกเลาเจี้ยง จึงเขาไปหาเลาป ตัวขงเบง แลเลาปก็ออกมาตอนรับขับสูอยางดี เตียวสงจึง ซาบซึ้งใจนักมอบแผนที่เมืองใหแกเลาปแลวก็ลากลับเมือง ฝายเตียวสงก็ใหหวดเจง เบงตัดเปนธุระอยูขางใน แลวเขาบอกเลาเจี้ยงใหเชิญเลา ปมา ชวยคิดอานปองกันเมือง เลาเจี้ยงเห็นดวยแลขุนนางคัดคานทัดทานเปนอันมาก เลาเจี้ยงก็มิฟง แลววาเลาปกับตัวแซเดียวกัน คงมิคิดรายดวย แลวเชิญเลาปเขามา เลาปจึงเอาแตบังทอง ฮองตง อุยเอี๋ยนไป เลาเจี้ยงก็แตงโตะเลี้ยงเลาปทุกวัน บังทองก็วาใหเรงกําจัดเลาเจี้ยงเสีย เลาปก็มิยอมทํา ตามดวยเปนแซเดียวกันอิดเอื้อนอยู ตอนที่ 50 จูลงชิงอาเตาคืน ฝายซุนกวนรูวาเลาปยกไปเสฉวน จึงคิดอุบายวามารดาปวยหนักอยูใหหาตัวซุนฮู หยินกลับมาใหเห็นหนา แลใหเอาอาเตาหลานชายไปดูดวย นางซุนฮูหยินสําคัญวาจริงก็รีบพาอาเตา ลงเรือไปกังตั๋ง ฝายจูลงรูวานางซุนฮูหยินจะไปเมืองกังตั๋ง จึงรีบลงเรือมาแยงชิงอาเตาคืนมาได แลว วาทานจะไปก็ตามเถอด แตใหอาเตาอยูนี่ ฝายนางซุนฮูหยินก็ขัดใจนัก แลวใหทหารรีบแจวเรือไป กังตั๋ง ฝายซุนกวนรูวาไดซุนฮูหยินกลับมาแลว ก็ตัดขาดกับเลาป แลคิดเตรียมการไปตีเอาเมืองเกง จิ๋วคืน ฝายโจโฉก็คิดเลื่อนเปนที่วุยกง แลซุนฮกเขาวาเห็นมิชอบ โจโฉขัดใจนัก ก็เอา ตระบะเปลาปดตราประจําเสีย ฝายซุนฮกสําคัญวาก็เขาใจวาอันตรายจะถึงตัว จึงโทมนัสยิ่งนักแลวก็ กินยาตาย แลวโจโฉก็ยกทัพไปตีกังตั๋ง พอเขาเทศกาลหนาฝน โจโฉก็ยกทัพกลับเมืองฮูโต ฝายเลาเจี้ยงก็ใหเลาปไปประจําอยูดานแฮบังกวน แลเขามาขอทหารแลเสบียงเลา เจี้ยง ขุนนางทั้งหลายเขาทัดทานยิ่งนัก เลาเจี้ยงคิดแคลงใจอยู จึงใหแตทหารชราสี่พันกับขาวหมื่น ถึง เลาปแจงดังนี้ ก็โกรธนักวาเสียแรงมาชวยปองกันบานเมืองให แลวคิดอุบายจะเอาเมืองเสฉวน ใหไดตีไดดานโปยสิกวน ฝายเลาเจี้ยงจับไดหนังสือที่เตียวสงสงไปใหเลาป จึงโกรธนักใหประหาร เสีย แลวสั่งกวดขันมิใหเลาปเขามาเอาเมืองได
ตอนที่ 51 บังทองตาย ฝายเลาปตีเอาไดเอาดานหลายดาน จะไปตีเอาเมืองลกเสีย พบทางใหญนอยสอง ทาง เลาปจึงไปทางใหญ บังทองไปทางนอย แลขณะไปนั้นมาบังทองขาหัก เลาปจึงเปลี่ยนมาของ ตนไปใหบังทองขี่ บังทองจึงไปทางนอย แลทางนั้นคับขันนักจึงถามทหารชาวเมืองวาตําบลนี้ชื่อใด แลทหารนั้นตอบวา ตําบลลกหองโหแปลวาหงสตกทุง บังทองไดยินดังนั้นก็นึกวาชื่อนั้นคลองกับ ตัวนักดวยฮองซูนั้นแปลวาหงส จึงสะดุงตกใจเรงใหทหารถอยกลับ เตียวหยิมซึ่งซุมอยูจุดประทัด โหรองขึ้นชี้วาคนขี่มาขาวนั้นเลาป แลวเอาเกาทัณฑระดมยิงเขาไปถูกบังทองตกมาขาดใจตาย ฝายเลาปรูวาบังทองถึงแกความตายแลว ก็รองไหจนสลบไปแลวเรียกหาขงเบง เขามาชวยคิดการตอ ขงเบงจึงใหกวนอูอยูรักษาเมืองเกงจิ๋ว แลวพาเตียวหุย จูลง มาดวย ฝายเตียวหุย ยกมาถึงแดนปากุน เตียวหุยก็ใชอุบายจับเงียมหงันเจาเมืองปากุนไดแลวมัดมา เงียมหงันก็ดาเตียวหุย เปนขอหยาบชาตางๆนานา เตียวหุยเห็นเงียมหงันมีใจยั่งยืน ไมยอทอตอความตายจึงปลอยมัด เงียมหงันเสีย เงียมหงันเห็นดังนั้นก็ซาบซึ้งใจนัก ยอมทําการอยูดวยเตียวหุย ครั้นเตียวหุยไปถึง ตําบลใด นายดานเห็นเงียมหงัน จึงยอมเขาดวยเตียวหุยตลอด มิไดขัดขวางแตประการใด ตอนที่ 52 เลาปชิงไดเมืองเสฉวน ครั้นขงเบงมาบรรจบเลาปแลวก็คิดอานตีเมืองลกเสีย เตียวเอกก็ไดตัดหัวเลากุย แลวเปดประตูเมืองรับเลาป เลาปก็ไดเมืองลกเสีย ขงเบงจึงใหจูลงไปปราบหัวเมืองเตงกั๋ง เงียมหงัน แลเตียวหุยไปกําจัดหัวเมืองเตงกั๋ง แลวขงเบงก็คิดจะ ไปตีเอาดานกิมกกแลสงหนังสือให เลาเจี้ยงนอบนอมแตโดยดี เลาเจี้ยงแจงดังนั้นก็โกรธฉีกหนังสือทิ้งเสีย แลวก็แตงหนังสือไปให เตียวฬอใหชวยตีเลาป ฝายมาเฉียวซองสุมทหาร ไดเปนอันมาก พาบังเตกยกไปตีไดเมืองกิจิ๋ว ถูกแฮหัวเอี๋ยนลอมตีคืน มาเฉียวจวนตัวนักเหลือทหารอยูเจ็ดคน จึงหนีฝาออกมาหนีออกไปอยูกับ เตียวฬอ เตียวฬอจึงใหมาเฉียวไปตีเลาป ตัวบังเตกปวยอยูมิไดไปดวย ฝายอุยหวนที่รักษาดานกิมกกยอมนอนนอมขงเบงแตโดยดี พอดีมาใชแจงมาวา เตียวฬอ ใหมาเฉียวมาตีเอาดานแฮบังกวน ขงเบงจึงใหเตียวหุยเปนยกไปชวยกอน แลมาเฉียวกับ
เตียวหุยรบกันเปนสามารถ ก็มิไดแพชนะกัน ขงเบงจึงคิดอุบายใหมาเฉียวมาเปนพวก ก็สงของ กํานัลใหเอียวสง ไปคอยยุแยงเตียวฬอ มาเฉียวก็มิอาจกลับเมืองได จึงขอยอมอยูดวยขงเบง ครั้นเลา ปกลับมายังดานกิมกกแลว ก็ใหมาเฉียวไปประชิดเมืองเสฉวน แลตัวเลาเจี้ยงเห็นวาการจวนตัว ก็คิด ที่จะออกไปนอบนอมโดยดี จึงเอาตราสําหรับที่ออกไปคํานับเลาป เลาปเห็นดังนั้น ก็จูงเอามือเลา เจี้ยงขึ้นมาที่ขางบน แลวรองไหวาตัวเราซึ่งทําการครั้งนี้เปนการจําใจ คิดแตจะทํานุบํารุงแผนดินให มีความสุข แลวก็ใหเลาเจี้ยงไปอยูเมืองกองอั๋น ซึ่งเปนเมืองนอยขึ้นอยูแกเมืองเกงจิ๋ว เลาปจึงไดเมือง เสฉวนแตนั้นมา แลวก็ไดตรากฎหมายขึ้นมาใหม ตั้งให กวนอู เตียวหุย จูลง มาเฉียว ฮองตงเปนที่ หาทหารเอก ตอนที่ 53 โจโฉตีไดฮันตง ฝายซุนกวนรูวาเลาปก็ใหจูกัดกิ๋นพี่ชายขงเบงไปทวงเมืองเกงจิ๋วตามสัญญา เลาปก็ มิบอมให ขงเบงจึงวากลาวใหคืนแตเมืองเตียงสา เลงเหลง ฮุยเอี๋ยงซึ่งเปนเมืองขึ้นแกเกงจิ๋ว ใหไปวา กลาวแกกวนอูเอาเอง ครั้นจูกัดกิ๋นมาถึงเมืองเกงจิ๋ว กวนอูก็มิยอมให จูกัดกิ๋นก็กลับไปหาเลาปแก ครั้ง เลาปก็บอกวากวนอูน้ําใจดื้อดึง ปากก็วาตีไดเมืองฮันตงเมื่อไหร จึงจะคืนเกงจิ๋วให จูกัดกิ๋นมิรู ทําประการใดก็ลาออกมา ซุนกวนรูดังนั้นก็โกรธนัก ใหโลซกเชิญกวนอูออกมากินโตะจะไดจับฆาเสีย ฝายกวนอูก็มิเกรงกลัวลงเรือไปกับจิวฉอง ขณะกินอยูนั้นโลซกไดเอยทวงเมืองเกงจิ๋ว กวนอูก็โกรธ แลวตอบวา ตอนที่เลาปไปสกัดโจโฉหลายตําบล ตัวก็เสียเสบียงแลทหาร จะไดเมืองเกงจิ๋วอยูก็ยัง มิเพียงพอ แลวก็แสรงทําเปนเมาสุราจูงมือโลซกมาใหสงถึงเรือ ทหารที่ซุมอยูก็มิอาจทําอะไรได ดวยกลัวจะเปนอันตรายแกโลซก ฝายซุนกวนรูดังนั้นก็โกรธ จัดแจงเกณฑทหารสิ้นทั้งเมืองจะไปตีเมืองเกงจิ๋ว พอดีมาใชมาแจงวาโจโฉจะยกมาตีกังตั๋ง ซุนกวนจึงออกไปตั้งรับ ณ ตําบลหับปา ฝายโปหั้นเขาวากลาวแกโจโฉวากังตั๋งเปนแดนกันดาร เห็นจะเอาชนะลําบาก โจโฉจึงงดกองทัพไว แลวคิดที่จะเลื่อนเปนวุยอองอีก ฝายซุนฮิวก็วากลาวทัดทานอยู โจโฉก็โกรธ แลววาทานกลาวทัดทานเชนนี้เห็นจะเหมือนซุนฮก ซุนฮิวก็ลากลับมาบานมีความทุกขนอยใจเปน อันมาก จนตรอมใจตาย ฝายพระเจาเหี้ยนเตกลัววาโจโฉเปนที่วุยอองแลว จะคิดขบถเอาราชสมบัติเสีย
มั่นคง จึงเขียนหนังสือสงใหฮกอวนผูเปนบิดานางฮกเฮามเหสี ใหชวยคิดการกําจัดโจโฉเสีย โจโฉ จับไดหนังสือก็โกรธ ก็จับฮกอวน นางฮกเฮาแลครอบครัวมาฆาเสียสิ้น แลวกะเกณฑทหารจะไปตี เมืองฮันตง ฝายเตียวฬอก็ใหบังเตกออกรบดวยโจโฉ โจโฉเห็นบังเตกชํานาญสงครามนัก ก็ใคร อยากไดมาบังเตกมาอยูดวย ก็จับไดตัวบังเตก บังเตกก็ยอมมาอยูดวย ฝายเตียวฬอสูโจโฉมิได ก็ยอม สวามิภักดิ์ดวยโจโฉ โจโฉมีใจเอ็นดู จึงตั้งใหเตียวฬอเปนเจาเมืองปาตง ตอนที่ 54 ยุทธการที่เขาเตงกุนสัน ฝายอาณาประชาราษฎรในเมืองเสฉวนรูวา โจโฉตีไดเมืองฮันตงแลวก็สะดุงตกใจ เกรงโจโฉมาตีเมืองเสฉวน ขงเบงจึงออกอุบาย สงหนังสือใหซุนกวน วาใหตีมอิงหับปาเสีย จะคืน เมืองขึ้นเกงจิ๋วสามเมืองให ซุนกวนจึงออกตีไดเมืองอวยเซีย แลวจะไปตีเมืองหับปา ฝายเตียวเลี้ยว ซึ่งรักษาเมืองหับปาอยูนั้น ก็สงหนังสือไปถึงโจโฉ โจโฉจึงใหแฮหัวเอี๋ยนอยูรักษาเมืองฮันตง แลวก็ ยกทหารมาบรรจบเตียวเลี้ยว ฝายโจโฉแลซุนกวนก็ออกรบกันเดือนเศษ ซุนกวนก็ยอมออนนอมแกโจโฉ สง หนังสือไปยังโจโฉขอเลิกทัพ โจโฉก็ยกกลับฮูโต ขุนนางใหญนอยก็กราบทูลพระเจาเหี้ยนเต ให โจโฉเปนวุยออง โจโฉมีความยินดีนัก แลตั้งใหโจผีบุตรคนโตเปนที่ชีจู สืบตําแหนงโจโฉ อยูมามา ใชมาบอกวาโลซกที่ปรึกษาซุนกวนถึงแกความตายแลว แลเลาปคิดจะมาตีเอาเมืองฮันตง โจโฉแจง ดังนั้นก็โกรธ ใหโจหองยกทหารไปชวยแฮหัวเอี๋ยน ฝายเลาปก็รุกเขาตีทหารเตียวคับแตก แลยึดไดที่เก็บเสบียงที่เขาเทียนตองสัน ก็รุก คืบเขาจะไปตีเอาที่เก็บเสบียงขางเขาเตงกุนสัน ซึ่งแฮหัวเอี๋ยนรักษาอยู ฝายโจโฉรูดังนั้นก็ยกทหาร มาบรรจบโจหอง ณ เมืองฮันตง ใหแฮหัวเอี๋ยนระวังรักษาเสบียงไวใหดี ฝายขงเบงก็ใหฮองตงออกตีเขาเตงกุนสัน ฮองตงใชอุบายลอใหแฮหัวเอี๋ยนออกมา แฮหัวเอี๋ยนมิสําคัญในกล ก็ออกมาถูกฮองตงเอาดาบฟนแฮหัวเอี๋ยนศรีษะขาดตาย ฝายโจโฉรูดังนั้น ก็รองไหรักแฮหัวเอี๋ยนเปนอันมาก แลวโกรธยกทหารสี่สิบหมื่นหวังแกแคนแทนแฮหัวเอี๋ยนกลับสู อุบายขงเบงมิได แตกหนีมาตองยกทัพกลับฮูโต ทั้งเสียเมืองฮันตง ขณะนั้นพระเจาเหี้ยนเตมาอยู ฮูโตไดยี่สิบสามป เลาปก็ไดทําพิธีตั้งตัวเปนเจาเรียกวาเจาฮันตง
ตอนที่ 55 ประหารกวนอู ฝายโจโฉเมื่อรูวาเลาปตั้งตัวเปนเจา ก็โกรธนัก สุมาอี้จึงเสนออุบายใหชวนซุน กวน เขารวมตีเอาเมืองเกงจิ๋วคืน ฝายซุนกวนก็เห็นชอบ ดวยมีความแคนอยูนานแลว ฝายกวนอูไดรับตราตั้งจากเลาปใหเปนใหญในเมืองเกงจิ๋ว แลใหไปตีเอา เมืองอวนเซีย กวนอูจึงใหปลูกรานรายทางตามริมน้ํา หวังมิลิบองซึ่งตั้งทัพอยูดานแฮเคามาโจมตีได หากมีทหารยกมา แตละรานก็จะจุดควันเพลิงเปนสัญญาณ ก็จะชวยถึงกันได แลวกวนอูก็ออกตีมา ประชิดเมืองอวนเซีย โจโฉรูดังนั้นก็ใหอิกึ๋มแลบังเตก ออกชวยตีกวนอู อิกึ๋ม บังเตกก็ตั้งคายทัพอยู ขณะนั้นเกิดน้ําทวมใหญ คายอิกึ๋ม บังเตก ทหารลมตายเปนอันมาก กวนอูเห็นไดที จึงเขาตีคาย อิกึ๋มสูไมไดเขายอมออนนอม กวนอูจึงจับสงไปเกงจิ๋ว แลตัวบังเตงกวนอูจับไดก็ใหไป ฆาเสีย แลวกวนอูก็ยกทหารเขาจะตีเมืองอวนเซีย ขณะนั้นโจหยินยืนอยูบนหอรบ ใหทหารยิง เกาทัณฑไปถูกไหลซายกวนอู กวนเปงก็เขาไปแกกวนอูกลับมาคาย กวนอูก็ปวยอยู ขณะนั้นหมอฮัวโตพอดีมาที่คาย เขาชวยรักษาแผลกวนอู วาแผลถูกพิษเกาทัณฑ จะรักษาตองความเจ็บปวดเปนอันมาก กวนอูก็มิครั่นคราม ยอมใหหมอฮัวโตขูดพิษจากกระดูกออก ตัวนั้นนั่งเลนหมากรุกอยู หวังมิใหทหารเสียน้ําใจ หมอฮัวโตมีความนับถือกวนอู วามีความอดทน เปนอันมาก แลวลาออกมา ฝายลิบองเห็นกวนอูตระเตรียมการมั่นคงก็มิรูทําประการใด จึงแกลงปวยอยู ฝาย ลกซุนก็เขาเยี่ยม เสนอแผนการใหกวนอูตายใจ ลิบองเห็นดวยจึงทําทีเปนยกตําแหนงใหลกซุนดูแล ดานแฮเคาแทน แลตัวลกซุนก็สงหนังสือทําเปนออนนอมแกกวนอู ฝายกวนอูเห็นลกซุนมิไดมี ชื่อเสียงเรียงนาม แลทําทีออนนอม จึงหาแคลงไมก็เรียกทหาร ทีต่ รวจตราตามรายแมน้ํา ไปชวยตี เมืองอวนเซีย ฝายลิบองเห็นดังนั้นก็ทําทีปลอมเปนเรือลูกคาแลนผานรานไฟ ทําทีเปนหลบพายุ แลวก็จับทหารที่ดูรานไฟเสีย ปูนบําเหน็จเปนอันมาก แลวใหไปเรียกชาวเมืองใหเปดประตูรับ ฝายทหารในเมืองสําคัญวาพวกเดียวกัน ก็เปดประตูรับ ลิบองจึงใหทหารกรูเขาไป ไดเมืองเกงจิ๋ว โดยงายมิไดสูรบเลย แลวเอาอิกึ๋มออกจากคุกคืนใหแกโจโฉ ฝายโจโฉก็ยกทัพหลวงหวังมาชวย เมืองอวนเซีย ฝายกวนอูรูวาโจโฉยกมาแลเมืองเกงจิ๋วก็เสียแกลิบองแลว ก็มิไดเชื่อ แลซิหลงซึ่งยก
ทัพมาถึงก็เขาสูดวยกวนอู โจหยินซึ่งรักษาเมืองอวยเซียอยู เห็นดังนั้นก็ออกมาชวยรบกระหนาบ กวนอูเห็นจะสูมิไดก็หนีออกมา ฝายทหารกวนอูก็คิดถึงบุตรภรรยาที่อยูในเมืองเกงจิ๋ว ก็มิมีใจสูรบ หลบหนีออกมาเปนอันมาก กวนอูก็รบตานทานอยู แลวหนีไปอยูเมืองเปกเสีย แลวขอความ ชวยเหลือจากเลาฮอง เบงตัด ซึ่งอยูเมืองซงหยง ฝายเลาฮอง เบงตัด ก็มิชวยเหลือ กวนอูรดู ังนั้นเห็น จะตานทานที่เมืองเปกเสียไมได ใหจิวฉองอยูรักษาเมืองเปกเสียไว แลวก็หลบหนีออกมาหวังไป เสฉวน ทหารซุนกวนก็จับกวนอูได ฝายซุนกวนเห็นวากวนอูมีความซื่อสัตยนัก เห็นจะเลี้ยงไวมิได ก็ใหประหารกวนอู กวนเปงเสีย ฝายจิวฉองรูดังนั้นก็เอาดาบเชือดคอตายตาม ตอนที่ 56 โจโฉตาย ฝายเลาปครั้นรูขาวกวนอูแลวก็รองไหสิ้นสติสมประดีไป ครั้นฟนขึ้นก็วาจะปอง ลางกังตั๋งตลอดไป แลวจะยกทหารไปลางกังตั๋งเสีย ฝาขงเบงใหระงับไวกอน เลาปก็ยอม แลวก็ให ฆาเลาฮอง บุตรบุญธรรมเสีย สวนเบงตัดหนีไปสวามิภักดิ์แกโจผี อยูมาโจโฉคิดสรางวังใหม เห็นไมใหญตนหนึ่งโจโฉสั่งใหตัดเสีย ชาวบานจึงวา ตนไมตนนี้ มีเทพารักษสถิตอยู โจโฉมิไดกลัวก็สงั่ ใหตัดเสีย ตอมาโจโฉก็ถูกเทพารักษมาหลอก หลอนตลอด โจโฉก็ปวดหัวเปนกําลัง ใหหาหมอฮัวโตมารักษา ครั้นหมอฮัวโตมาถึงก็เสนอการ รักษา ใหผาศรีษะชําระโรค โจโฉไดยินดังนั้นก็โกรธ วาเปนอุบายจะฆาตัวใหตาย ก็จับหมอฮัวโต ไปใสคุกทรมาณอยู อยูมามนานหมอฮัวโตก็ตาย ฝายโจโฉโรคปวดหัวก็กําเริบเปนกําลัง แลไปเห็น นางตังกุยหุย นางฮกเฮา ฮกอวน ตังสิน ซึ่งโจโฉฆานั้นมาหลอกหลอน ทั้งไดยินเสียงปศาจรองไหเซ็งแซ ก็เห็นวาตัวจะมิรอดแลว ก็ ใหหา โจหอง ตันกุย สุมาอี้ กาเซี่ยง ฝากฝงบุตรภรรยา ใหโจผีสืบทอดตําแหนงตอไป สั่งแลวก็ทอด ใจใหญ ก็ผวาลมลงขาดใจตาย เมื่อโจโฉตายนั้น อายุไดหกสิบหกป พระเจาเหี้ยนเตมาอยูเมืองฮูโต ไดยี่สิบหาป ฝายพระเจาเหี้ยนเตก็พระราชตราตั้งใหแกโจผี ใหสืบดํารงตําแหนงโจโฉตอไป ฝายโจสิดนองโจผี ก็มิไดมายอมคํานับศพบิดา โจผีจึงสั่งใหลงอาญาแกโจสิด ฝายโจสิดก็มิไดเกรง กลัว โจผีก็โกรธนักใหเคาทูไปจับตัวโจสิดมา ฝายมารดาโจผีเห็นโจผีทําดังนั้น ก็รองไหออนวอน โจผีก็ใหโจสิดทําโคลงเกี่ยวกับพี่นอง ภายใจเจ็ดกาวโดยมิใหเอยคําวาพี่นอง หากทํามิไดก็จะให
ฆาเสีย โจสิดก็มิยอทอ เดินคิดโคลงไดเจ็ดกาวก็เอยวา คั่วถั่วเอากิ่งถั่วมาเปนฟนไฟ เมล็ดถั่วใน กระทะจะไหมก็เพราะกิ่งถั่วตนรากอันเดียวกันนั่นเอง เหตุใดจึงเรงไฟใหหนักนัก โจผีไดยินก็รําลึก ถึงพี่นองแลวก็รองไหรัก ใหโจสิดไปอยูเมืองอันเหียง แลตัวโจผีนั้นก็ทํายศยิ่งกวาโจโฉ ขงเหงพระ เจาเหี้ยนเต ฝายแฮหัวตุนปวยเปนไขหนัก อยูมาไมนานก็ตาย อยูมาโจผีบังคับใหพระเจาเหี้ยนเตออกเสียจากบัลลงค แลวใหโจผีขึ้นครองราชย เปนกษัตริยแทน สถาปนาราชวงควุย ใหไปสรางวังใหมอยู ณ เมืองลกเอี๋ยง ฝายขงเบงแจงดังนั้น ก็จัดแจงทําพิธียกเลาปขึ้นเปนกษัตริยบาง ตอนที่ 57 เลาปยาตราทัพเหยียบกังตั๋ง ฝายเลาปก็นึกแคนซุนกวน จึงจัดแจงเตรียมทหารหวังลางกังตั๋งใหได ขุนนางทั้ง ปวงตางทัดทาน เลาปก็มิฟงใหขงเบงอยูรักษาเมืองเสฉวน แลวเตรียมทหารจะยกไป ฝายเตียวหุยซึ่งรักษาเมืองลองจิ๋ว รูดังนั้นก็จัดแจงสั่งให ฮอมเกียง เตียวตัด เตรียม เครื่องนุงหมขาว มาขาวธงขาวแลเครื่องศัตราวุธ ใหเสร็จสิ้นภายในสามวัน ฝายฮอมเกียง เตียวตัดก็ เห็นวาจัดหามิทัน เตียวหุยก็สั่งใหโบยเสีย ฝายฮอมเกียง เตียวตัดก็คิดแคนนัก แลคิดหนีไป สวามิภักดิ์ซุนกวน ตกดึกเห็นเตียวหุยเมาสุราหลับอยู ก็เขาไปกระบี่แทงที่ทองแลซอกคอ เตียวหุย รองขึ้นมาคําเดียวก็ตาย แลวฮอมเกียง เตียวตัด ก็ตัดศีรษะเตียวหุยหนีไปเมืองกังตั๋ง ฝายเลาปรูดังนั้นก็รอ งไหรักเปนอันมาก แลวสั่งเคลื่อนทัพไปกังตั๋ง เอากวนหิน เตียวเปา บุตรกวนอู เตียวหุยไปดวย ฝายซุนกวนแตงแมทัพออกมาสกัดตั้งทัพที่เมืองอิเหลง เลาปก็ ใหฮองตงออกรบ ทหารพัวเจี้ยงก็เอาเกาทัณฑยิงไปถูกฮองตงตาย ฝายสะโมโขเจาเมืองลํามัน ยกทัพ มาชวยเลาปพบกําเหลง ก็เอาเกาทัณฑยิงไปถูกําเหลงตาย ทหารเลาปก็เขารบทหารซุนกวน มีชัยชนะ เปนลําดับ ฝายซุนกวนรูดังนั้นก็สะดุงตกใจนัก เห็นการใหญหลวงนัก สงไมตรีไปหาเลาป เลาปก็มิ ยอมรับหวังลางกังตั๋งเสียใหได กําเจกจึงเสนอใหลกซุนออกสกัดตีเลาป ซุนกวนไดฟงดังนั้นก็ฉุกคิด ขึ้นได ใหเรียกหาตัวลกซุน ใหอาญาสิทธมอบกระบี่ บังคับบัญชาทหารทั้งปวง แลวก็ยกทหาร ออกไป ฝายลกซุนก็รักษาคายอยูมิไดออกรบ ทหารเลาปก็เขามาทาสูอยูมิไดขาด ลกซุนก็ มิไดออกรบ เลาปเห็นดังนั้นก็นึกประมาท จึงไปตั้งคายอยูรายแมน้ําอยูเจ็ดพันเสน ลกซุนเห็นเลาป ตั้งคายมิตอง ตําราพิชัยสงครามก็ดีใจ ครั้นถึงเวลาค่ําก็เขาตีหัวทายคายเลาป เอาเพลิงจุดสลับคายกัน
ไป ฝายทหารเลาปเห็นดังนั้น ก็วิ่งหนีวุนวายไป วิ่งเหยียบลมตายกันเปนอันมาก ครั้นจะชวยถึงกันก็ มิได ลกซุนก็ใหทหารเขาตีคายเลาป ทหารเลาปลมตายเปนอันมาก คายเลาปก็แตก เลาปก็เห็นเหลือ กําลังจะสูรบ ก็แตกหนีไปถึงเมืองเปกเต ตอนที่ 58 เลาปตาย ฝายเลาปตั้งแตเสียทัพแตกมานั้น ก็อัปยศอดสูใจยิ่งนัก มิยอมกลับเสฉวน ครั้นอยู มาปวยหนัก รูวาตัวจะตายแนแลว ก็เรียกหาขงเบง จูลง แลนายทหารทั้งปวงเขามา เลาปก็ฝากฝง อาเตาใหแกขงเบง ชวยทํานุบํารุงตอไป ครั้นสั่งสิ้นความก็ตรอมใจตาย ครองราชยไดสามป แลวขุนนางทั้งปวงก็เชิญ อาเตาขึ้นสืบราชสมบัติ มีพระนามวา พระเจาเลาเสี้ยน ฝายสุมาอี้เห็นวาบานเมืองเสฉวนยังมิปกติ จึงเสนอพระเจาโจผีใหตีเสฉวนเสีย พระเจาโจผีเห็นดวย ก็ใหตระเตรียมทหารแลวยกไปเปนหาทาง พระเลาเลาเสี้ยนรูดังนั้นก็ตก พระทัยนัก เรียกหาขงเบงเขามาชวยคิดราชการ ขงเบงจึงใหเตงจี๋ไปผูกพันธไมตรีกับซุนกวน ซุนกวนก็ยอมดวย พระเจาโจผีเห็นวา เมืองเสฉวนกับเมืองกังตั๋งเปนไมตรีกัน ดีรายจะยกมาบรรจบ ตีลกเอี๋ยง ก็ใหยกไปตีเมืองกังตั๋ง ซุนกวนก็สงหนังสือขอกองทัพไปชวย ขงเบงก็ใหจูลงยกทหารจะ ไปตีเมืองเซงอั๋น พระเจาโจผีรูดังนั้นก็ถอยทัพกลับ ชีเซง เตงฮอง เห็นไดทีก็ไลตามเขาไป เตียวเลี้ยว เห็นดังนั้นก็เขาชวยพระเจาโจผี ถูกเกาทัณฑบาดเจ็บ อยูมาพิษเกาทัณฑก็กลุมขึ้น แลวก็ตาย อยูมาพระเจาเลาเสี้ยนเสวยราษฎรไดสามป เบงเฮ็กเจาเมองมันออง คิดรุกราน เสฉวน ขงเบงก็ขอออกไปปราบปรามหัวเมืองใหสิ้นซาก แลเสนทางไกลกันดารนัก ทัง้ โรครายก็ มาก ขงเบงก็ไดยกทหารลงใต จับตัวเบงเฮ็กไดเปนหลายครั้ง แลน้ําใจชาวเผาทางใตนั้นดุรายนัก ก็มิอาจหักไดดวยกําลังทหาร ขงเบงก็หวังปราบปรามหัวเมืองใหสิ้นซาก จึงปลอยตัวเบงเฮ็กเสีย หกครั้ง ไลตอนเบงเฮ็กจนอับจน ก็จับได เบงเฮ็กจึงยอมออนนอมดวยขงเบง ไมคิดรุกรานเสฉวน อีกเลย ขงเบงก็ยกทหารกลับเสฉวน ตอนที่ 59 ขงเบงตีวุยกก ฝายพระเจาโจผีครองราชยไดเจ็ดป ก็ประชวรหนักเห็นวาตัวจะมิรอด ก็เรียกโจจิ๋น สุมาอี้ ฝากฝงโจยอยผูบุตรใหสืบราชสมบัติตอไป สั่งเสร็จแลวก็ขาดใจตาย ขุนนางทั้งปวงจึงเชิญ
พระเจาโจยอย ขึ้นเสวยราชสมบัติแลวใหสุมาอี้ ไปรับหนาศึกที่เมืองเสเหลียง ฝายขงเบงเห็นวาสุมาอี้มิสติปญญา ก็คิดอุบายปลอยขาวลือไปทั่วลกเอี๋ยงวาสุมาอี้ คิดขบถ พระเจาโจยอยก็ทรงเชื่อ ก็ถอดสุมาอี้ออกจากขุนนาง ใหไปเปนไพรทํามาหากิน อยูบานเกา ฝายขงเบงรูดังนั้นก็ยินดี เขากราบทูลพระเจาเลาเสี้ยน ขอไปตีลกเอี๋ยง ขณะนั้นพระเจาเลาเสี้ยน ครองราชยไดหาป ฝายขงเบงออกจากเมืองฮันตง แวะเขาคํานับที่ฝงศพมาเฉียว แลวตีถลําเขามาจะตี เอาเมืองเทียนซุย ใหจูลงซุมทหารอยู แลขงเบงก็ใชอุบายลอมาจุน เจาเมืองเทียนซุยออกมา เกียงอุย ซึ่งเปนนายทหารในเมืองนั้นสําคัญในอุบาย ก็ซอนกลเสีย จูลงเสียทีก็กลับเขาไปหาขงเบง ฝายขงเบงเห็นวาเกียงอุยมิสติปญญารูลวงนัก ก็ใครไดมาอยูดวย จึงทําอุบายเสีย เกียงอุยจึงยอมมา ทําการอยูดวยขงเบง ขงเบงก็ยกมาถึงเขากิสาน พระเจาโจยอยก็ตั้งใหโจจิ๋น ออกตานทานขงเบง ฝายโจจิ๋นสูขงเบงมิได ก็แตกหนีมา ฝายพระเจาโจยอยเห็นดังนั้น ก็มิรูจะหานายทัพมาสูขงเบง จงฮิวจึงเสนอใหกลับ แตงตั้งสุมาอี้ เขาสูดวยขงเบง พระเจาโจยอยเห็นชอบดวย ก็ตั้งใหสุมาอี้เปนขุนนางอยางเกา แลวให ไปบรรจบกับพระเจาโจยอย ณ เมืองเตียงฮัน ฝายขงเบงรูวาพระเจาโจยอยใหสุมาอี้กลับตําแหนงอยางเกาก็ตกใจนัก แลววา สุมาอี้จะมาตีปดตนทาง จึงหาผูอาสาไปรักษาดานเกเตง มาเจกก็ไดอาสาแลทําทัณฑบนไว แลวยก ไป ฝายมาเจกเมื่อมาถึงก็เห็นประมาท ไปตั้งทัพสกัดบนยอดเนินเขา เมื่อสุมาอี้เมื่อยกทัพมาถึง เห็นดังนั้น ก็เขาลอมเนินเขา ปดทางน้ําแลจุดไฟเผาเสีย ทหารมาเจกก็แตกตื่นเปนอลหมาน ทหารสุมาอี้ก็เขาลอมอยู มาเจกเห็นดังนั้นก็จวนตัวหนีหักออกมา แลรักษาตนทางเกเตงไวมิได ฝายขงเบงรูดังนั้นก็ตกใจ ก็รีบเตรียมถอยทัพกลับฮันตง เดินทางไปถึงเมืองเสเสีย ก็ใหหยุดอยู แลทหารบอกวา สุมาอี้ยกทัพมาถึงแลว ทหารขงเบงก็ตกใจหนาซีดเสียทุกคน แลขงเบง เห็นวาจวนตัวคับขันนัก ก็ใหเปดประตูเมืองทั้งสี่ดาน แลวมิใหผูใดสงเสียง แลวตัวขงเบงก็ขึ้นไป บนกําแพงเมือง เลนดีดพิณสบายอยู สุมาอี้เห็นดังนั้นก็นึกสงสัย พิเคราะหอยูก็เห็นวา ขงเบงแตงกล มีทหารซุมเปนมั่นคง ก็ใหเรงถอยทหารกลับ ฝายทหารทั้งปวงเห็นสุมาอี้ยกทัพกลับไป ก็มีความยินดี แลวขงเบงก็ใหลากลับ ฮันตง ฝายจูลงซึ่งลวงมาอยูตําบลกิกก ก็ฝากลับออกมาไดอยางมิเปนอันตราย ครั้นขงเบงกลับถึง ฮันตงก็ฝนใจ ใหประหารมาเจกตามอาญาแลทัณฑบน แลขงเบงก็ใหเตรียมทหารพรักพรอมไว รอการตีลกเอี๋ยงอีกคราหนึ่ง
ตอนที่ 60 จูลงตาย อยูมาพระเจาเลาเสี้ยนไดรับหนังสือจากซุนกวน ใหออกตีลกเอี๋ยง พระเจาเลาเสี้ยน เห็นชอบดวย ก็ใหขงเบงยกไปตีลกเอี๋ยง แลขณะไปนั้นก็รูขาววาจูลงตายแลว ขงเบงก็รองไหรักเปน อันมาก แลววาซึ่งจูลงถึงแกความตายนี้ เหมือนดั่งแขนซายพระเจาเลาเสี้ยนขาด พระเจาเลาเสี้ยนก็ รองไหรัก แลวใหแตงการศพเปนอยางดี ฝายขงเบงก็ยกทัพมาทางตันฉอง พระเจาโจยอยก็ใหโจจิ๋นออกสูขงเบง อยูมาไม นานเสบียงหมด ขงเบงจึงยกทัพกลับฮันตง ฝายเมืองกังตั๋งก็ทําพิธีราชาพิเษก ยกซุนกวนเปนกษัตริย แลวก็สงไมตรีไปทางเสฉวน ใหชวยรบลกเอี๋ยง ตีสองทาง พระเจาเลาเสี้ยนรูดังนั้น ก็ใหขงเบงออก ตีลกเอี๋ยงอีกคราหนึ่ง พระเจาโจยอยรูดังนั้นก็ตั้งใหสุมาอี้เปนใหญ คุมอาญาสิทธทั้งปวง ขงเบงก็รุกไล เขามา สุมาอี้ก็ตั้งคายสกัดอยู แลมิไดออกรบ ตั้งมั่นใหชาอยู ขงเบงเห็นดังนั้น ก็คิดอุบายทําทีเปน ถอยทหารกลับ สุมาอี้ก็มิไดหลงตามตี ขงเบงก็ใหถอยทุกสามรอยเสน เตียวคับเห็นดังนั้น ก็ขอออก ตีขงเบง สุมาอี้ก็ใหไปแลยกทัพหนุนไปชวย ถูกกลขงเบง ทัพสุมาอี้ก็แตก อยูมาขงเบงก็ปวยหนัก ใหถอยทัพกลับเสฉวน ครั้นรักษาไมนานก็หาย แลวขงเบงก็ใหซักซอมทหารหัดปรือกันอยู จะไปตี เมืองลกเอี๋ยงอีกครั้งหนึ่ง ฝายพระเจาโจยอยเห็นขงเบงทําการกําเริบ ก็ใหโจจิ๋นแลสุมาอี้ไปตีเสฉวน ครั้นเดินทางมาเกิดฝนตกหาใหญ จึงเลิกทัพกลับ ขงเบงเห็นไดทีก็ยกทหารตามตี โจจิ๋นไดรับความ อัปยศนัก ก็ตรอมใจตาย แลสุมาอี้ก็ไดเขารบกับขงเบง เสียทียกทหารหนีถอยมา ขงเบงก็ลวงลึกเขา มา ตั้งคายอยู ณ เขากิสาน สุมาอี้ก็คิดอุบายปลอยขางลือ ไปยังเสฉวนวาขงเบงคิดขบถ พระเจาเลา เสี้ยนรูดังนั้นก็สําคัญวาจริง เรียกขงเบงกลับ ขงเบงก็ถอนใจใหญวา การทํามาถึงเพียงนี้ จะทํากลับ ทําการสักรอยครั้ง ก็มิไดมาถึงนี่ไดอีกครั้ง แลวก็เลิกทัพกลับ แลวเขาวาพระเจาเลาเสี้ยน พระเจาเลาเสี้ยนก็วาตัวนั้นผิด หูเบา เชื่อฟงแตคนชั่ว ครั้นขงเบงสืบสาวเอาเรื่องแลว ก็จัดทแกลวทหาร จะไปตีเตียงฮัน ขณะนั้นพระเจาเลาเสี้ยนเสวยราษฎรไดเกาป ฝายสุมาอี้รูดังนั้นก็ออกมาสกัดทัพขงเบง ใหเตียวคับเปนกองหนา ขงเบงก็ยก มาถึง ณ เขากิสาน อยูมา ขงเบงไดขาววา ซุนกวนจะยกมามาตีเสฉวน ขงเบงรูดังนั้นก็ตกใจ ถอยทัพ กลับ เตียวคับก็ตามไป ตองกลขงเบงถึงแกความตาย
ตอนที่ 61 ขงเบงตาย ฝายขงเบงซองสุมทหารไดสามป ก็ลาพระเจาเหี้ยนเตไปปราบวุยกกใหราบคาบ แลวก็ยกทหารมาเขากิสานอีก สุมาอี้ก็ออกสกัดทัพ ขงเบงก็ไดแตงหนังสือชวนซุนกวนตีกระหนาบ ซุนกวนก็ยกทัพหลวงมาเอง พระเจาโจยอยก็ออกไป สกัดซุนกวนที่เมืองหับปา ครั้นรบกัน ทหาร ซุนกวนก็สูมิไดจึงยกทัพกลับกังตั๋ง ฝายขงเบงก็รบกับสุมาอี้ยืดยาวอยู สุมาอี้ก็ตั้งมั่นมิไดออกรบ ขงเบงก็ใหทหารสงผาซับในผูหญิง ไปยังคายสุมาอี้ ทําทีเปนเยาะเยย มิใชชายชาติทหาร สุมาอี้เห็น ดังนั้นก็โกรธแตอยูในใจ แลวก็ถามถึงตัวขงเบงกับทหารผูนั้น ทหารผูนั้นก็วา ขงเบงนอนมิไดปรกติ ตรวจกําชับดูแลทหารอยูเสมอ การใหญนอยก็มิไดผอนผันใหผูใดทํา สุมาอี้ไดยินดังนั้นก็วาเห็น ขงเบงจะอายุสั้นเสียแลว แลวก็ใหบําเหน็จรางวัลแกทหารผูนั้น ตามสมควร ครั้นขงเบงอยูในคาย แลเห็นดาวประจําตัวเศราหมองนัก ก็วาเห็นตัวจะตายเปน มั่นคง เกียงอุยก็วาใหทําพิธีตออายุ ก็จะพอสืบไปไดบาง ขงเบงเห็นดวย ก็ใหจัดทําพิธีตออายุ ครั้นทําพิธีอยูหกคืน สุมาอี้กแลเห็นดาวอุปราชเมืองเสฉวน เศราหมองอยู ก็เห็นไดที ใหทหารไป รองทาทายถึงคาย อุยเอี๋ยนเห็นดังนั้น ก็เขาไปขางใน หวังจะบอกขงเบง ก็สะดุดโคมตออายุนั้นดับ ไป ขงเบงเห็นดังนั้นก็ตกใจ แลววาคงจะเห็นไมพนความตายเปนมั่นคง ครั้นขงเบงก็ไดใหเอียวหงี ทําหุนรูปแทนตัวนั่งเกวียนอยู ใหทหารทําตัวเปนปรกติ แลวก็สั่งเสียกอนตาย ใหเจียวอวนเปนมหาอุปราชแทนตน ใหเกียงอุยวาราชการฝายทหาร ครั้นสั่ง เสร็จแลวก็ตาย ขณะนั้นพระเจาเลาเสี้ยนเสวยราษฎรไดสิบสองป ฝายสุมาอี้รูดังนั้นก็ติดตามไป หวังจะตีทหารเสฉวน แลไปเห็นหุนขงเบง ก็สําคัญวาขงเบงยังไมตาย แลเห็นจะตองกลขงเบงเสีย แลว ก็รีบใหยกทหารกลับ ฝายอุยเอี๋ยนรูวาขงเบงตายแลวก็คิดขบถ ก็ไปตั้งอยูหนากําแพงเมืองฮันตง ขงเบง ขณะกอนตายนั้น ก็ไดฝากความลับไวแกมาตาย ใหไปอยูเปนไสศึกดวยอุยเอี๋ยน เมื่ออุยเอี๋ยนยกมา ตั้งหนากําแพงเมืองแลว เอียวหงีก็ฉีกหนังสือขงเบง เปนใจความวาใหลวงอุยเอี๋ยนมีใจกําเริบ ใหรองขึ้นวาใครอาจสามารถฆากูได เอียงหงีก็ทาใหอุยเอี๋ยนทําตาม แลขณะอุยเอี๋ยนแหงนหนาจะ รองขึ้น มาตายก็เขามาขางหลัง ใชกระบี่ฟนถูกศรีษะอุยเอี๋ยน ขาดออกจากกาย เอียงหงี เกียงอุยก็มี ความยินดี แลวใหเอาศพขงเบงไปฝงไว ณ เขาเตงกุนสัน ฝายพระเจาโจยอยก็ตั้งใหสุมาอี้เปนมหาอุปราช แลอยูมาไมนานก็สิ้นพระชมน ขณะนั้นพระเจาโจยอยครองราชยไดสิบสามป สุมาอี้ก็ใหโจฮองสืบราชสมบัติตอมา ฝายเกียงอุยก็
มาตีวุยกกอยูเนืองๆ อยูมาพระเจาโจฮองเสวยราษฎรไดสิบสามป สุมาอี้ก็ปวยตาย พระเจาโจฮองก็ ตั้งใหสุมาสู สุมาเจียวผูบุตรสุมาอี้ คุมอํานาจบานเมืองแลทหารทั้งปวง ตอนที่ 62 สุมาเจียวตีเมืองเสฉวน ขณะนั้นลกซุนแลจูกัดกิ๋น ผูมีสติปญญาเมืองกังตั๋งก็ตายแลว อยูมาพระเจาซุนกวน เสวยราษฎรไดยี่สิบสี่ป ก็ประชวรหนักถึงแกความตาย จูกัดเกกแลขุนนางทั้งปวงก็ตั้งใหซุนเหลียง เสวยราษฎรแทน ฝายสุมาสูแลสุมาเจียว ขุนนางผูใหญผูนอยก็อยูในบังคับบัญชาสิ้น แลทําการ กําเริบ พระเจาโจฮองก็คิดทําการกําจัดเสีย สุมาสูแจงดังนั้นก็โกรธนัก ถอดพระเจาโจฮองออกจาก ราชสมบัติ ก็ใหโจมอ หลานพระเจาโจผี ครองราษฎรแทน พระเจาโจมอก็แตงตั้งใหสุมาสูเปน มหาอุปราช อยูมาพระเจาโจมเสวยราษฎรไดสองปเศษ สุมาสูก็ถึงแกความตาย สุมาเจียวก็ได เปนมหาอุปราชแทน ฝายเกียงอุยเห็นราชการเมืองวุยกก แปรปรวนอยู ก็เขายกทหารเขารบอยู เนืองๆ แตมิสําเร็จ ฝายเมืองกังตั๋ง หมดสิ้นยุคพระเจาซุนเหลียง ก็ไดซุนฮิวปกครองตอมา เมืองวุยกก ก็ไดโจฮวนสืบราชสมบัติตอจากโจมอ ฝายพระเจาเลาเสี้ยน ซึ่งอยูแดนเสฉวนนั้น ก็มิไดเอาใจใส ราชการ เสพยสุราทุกวันมิไดขาด เชื่อฟงแตถอยคําฮุยโฮขันที ฝายเกียงอุยก็ไดตีวุยกก อยูหลายครั้ง อยูมาฮุยโฮก็ไดยุยงพระเจาเลาเสี้ยน ใหเรียกเกียงอุยกลับ ดวยติดสินบนเงียมอูขุนนางในเมืองเสฉวน พระเจาเลาเสี้ยนก็ใหเรียกเกียงอุยกลับ เกียงอุยรูดังนั้นก็นอยใจ แลวยกทหารลาออกมาทําไรนา ฝกทหารอยูที่ตําบลหลงเส ฝายสุมาเจียวเห็นราชการเมืองเสฉวนอิดโรย แลเห็นจะเสื่อมสลายแลวก็ให เตงงาย จงโฮย ออกตีเสฉวนใหได พระเจาเลาเสี้ยนก็มิไดสนใจออกวาราชการ แลมิไดปองกัน บานเมือง เตงงายก็ไดแยกไปตีทางอิมเปง แลทางนั้นเดินลําบาก กันดารแสนเข็ญนัก ฝายเสฉวนแล เห็นเสนทางอิมเปงกันดาร มิคิดวาจะมีทหารยกมาได จึงปองกันหละหลวม เตงงายก็ยกทหารมาแต นอยผานมาได จะเขาเมืองเสฉวน ฝายพระเจาเลาเสี้ยนเห็นจวนตัว ก็มิคิดอานปองกัน ยอมออนนอมออกไปคํานับ มอบเมืองเสฉวนใหแกเตงงาย ฝายเกียงอุยรูดังนั้นก็ตกใจ แลวแสรงยอมเขาไปอยูดวยจงโฮย
แลวยุใหคิดขบถ ก็ถกู ทหารกลุมฆาตายทั้ง จงโฮย แลเกียงอุย สุมาเจียวจึงไดเสฉวนแตนั้นมา ตอนที่ 63 สุมาเอี๋ยนสถาปนาราชวงศจิ้น ฝายพระเจาโจฮวนก็ไดแตงตั้ง สุมาเจียวเปนจีนออง อยูมาไมนานสุมาเจียวก็ตาย สุมาเอี๋ยนผูบุตร ก็ไดเปนที่จีนอองแทนบิดา อยูมาสุมาเอี๋ยนก็ถอดพระเจาโจฮวน ออกเสียจากราช สมบัติ ตั้งตนเปนพระเจาจีนออง แตนั้นก็สิ้นสุดราชวงศวุย แลวสุมาเอี๋ยนก็เตรียมทแกลวทหารทั้ง ปวงจะยกไปตีกังตั๋ง ฝายพระเจาซุนฮิว แจงดังนั้นก็ทรงประชวรหนักถึงแกความตาย ขุนนางทั้งปวงก็ ตั้ง ใหซุนโฮสืบราชสมบัติตอมา ฝายพระเจาซุนโฮครั้นสืบราชสมบัติเสียแลว ก็กําเริบทําหยาบชา ผิดประเพณีมาแตกอน ฝายพระเจาสุมาเอี๋ยนเห็นเมืองกังตั๋งจะโรยรา ก็ใหยกทหารไปตีกังตั๋ง ฝาย พระเจาฮุยโฮเห็นขาศึกยกเขามาจวนตัว ก็ออกมายกเมืองกังตั๋ง ใหแกพระเจาสุมาอี๋ยน แตนั้นมา พระเจาสุมาเอี๋ยนก็ไดรวมแผนดินสามกก กลับมาอยูเปนหนึ่งเดียวอีกครั้งหนึ่ง แลวสถาปนาราชวงศ จิ้นสืบตอมา **************************
( อวสาน ) สําหรับสามกกที่ทานไดอานจบไปนี้ เปนเพียงเรื่องราวฉบับยอๆ ใจความไมไดสมบูรณเทาไรนัก ทานสามารถหาอานเพิ่มเติมไดทั่วไป ยังไงก็ขอกราบขอบพระคุณทุกทานมา ณ ที่นี้ดวยครับที่กรุณา อานจนจบ สําหรับคําติชมก็จะนํามาปรับปรุงแกไขตอไป