Pagratium Maritimum Ανδριάνα Γουρδούμισα Μαρία Γετίση Διονυσία Σούρμπη Άγγελος Γιατράς Διονύσης Κόκκαλης
ΕΙΣΑΓΩΓΗ • Η εργασία της ομάδας μας αναφέρεται στην ιστορία των αμμοθινών και στις αρνητικές επιπτώσεις του τουρισμού. Σημαντικός παράγοντας που βοήθησε στην ολοκλήρωση της εργασίας μας ήταν η εκπαιδευτική εκδρομή που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Ζακύνθου.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΑΜΜΟΘΙΝΩΝ Απειλή 1. Τουρισμός Όλοι οι οικότοποι παράκτιων αμμοθινών στην Ελλάδα επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις επιπτώσεις του τουρισμού. Οι επισκέπτες πέραν των άλλων, προκαλούν υποβάθμιση του οικοτόπου μέσω ποδοπάτησης και κατασκήνωσης, αυξάνουν τον κίνδυνο πυρκαγιάς και ρύπανσης.
Απειλή 2. Έλλειψη δημόσιας ευαισθητοποίησης Oι χρήστες τους στερούνται ενημέρωσης για την ανάγκη προστασίας των οικοτόπων αυτών καθώς επίσης και των αρνητικών επιπτώσεων που προκαλούν οι πράξεις τους. Η έλλειψη ευαισθητοποίησης έχει ως αποτέλεσμα κάποιες ανεξέλεγκτες δραστηριότητες.
Απειλή 3. Υλοτόμηση Η υλοτόμηση των ατόμων του κέδρου αποτελεί μια σοβαρή απειλή για τους οικότοπους. Η υλοτόμηση, κυρίως ξερών κλαδιών μεμονωμένων δέντρων, είναι κοινή πρακτική των κατασκηνωτών για να ανάψουν φωτιά.
Απειλή 4. Διάθεση στερεών αποβλήτων Αυτό αποτελεί μια σοβαρή απειλή για τον οικότοπο καθώς τα υλικά τα οποία εναποτίθενται στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι βιοδιασπώμενα και μπορεί να περιέχουν χημικές ή τοξικές ουσίες. Η ρύπανση από τα απορρίμματα είναι σοβαρό πρόβλημα δεδομένου ότι η διάλυση και διάσπαση των ουσιών αυτών διηθείται στο έδαφος και στο νερό και μπορεί να επηρεάσει την υγεία του οικοτόπου.
ΡΥΠΑΝΣΗ ΑΠΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΞΕΒΡΑΖΕΙ ΤΟ ΚΥΜΑ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΜΜΟΘΙΝΩΝ ΖΑΚΥΝΘΟΥ • •
•
• •
Χρόνια πριν ο Ντίνος Κονόμας στο βιβλίο του <<Ζάκυνθος πεντακόσια χρόνια 1478-1987, τόμος δεύτερος>> αναφέρει τα εξής: Ανεκμετάλλευτος ήταν άλλοτε ο Γυψολιθος (Υψολιθος) στο καλαμάκι, με την απάτητη αμμουδιά του. Εκείνα τα Βραχιά του κρυσταλλικού γύψου, με τα αλλόκοτα και παράξενα σχήματα δίπλα στο πέλαγος αντιφέγγιζαν ολόγυρα μέσα στον ήλιο σαν αληθινά διαμαντένια ορυχεία το όραμα ενός παραμυθένιου και φανταστικού κόσμου. Το τοπίο αυτό έχει κάτι ανέκφραστο μέσα στο μεγαλείο της επιβλητικής μοναξιάς του. Σήμερα όμως φάνηκαν κι εδώ οι πανύψηλες τσιμεντένιες κολόνες του ασυγκράτητου πια τουριστικού κύματος. Στον πλούσιο σε ιστορικές ανάδρομες υψόλιθο αποβιβάστηκαν, τον Αλωνάρη του 1571, οι τούρκοι του Ουλούτζαλη, που πολιόρκησαν ένα μήνα σχεδόν το κάστρο της Ζακύνθου, από διάφορα σημεία χωρίς αποτέλεσμα. Φεύγοντας ντροπιασμένοι, από την ηρωική άμυνα των ντόπιων, έβαλαν φωτιά και έκαψαν την πόλη του αιγιαλού. Είναι γνωστό επίσης ότι στη περιοχή εκείνη αποβιβάζονταν οι πειρατές λεηλατώντας και ανδραποδίζοντας αιώνες ολόκληρους. Εκεί κοντά υπήρχαν τα ερείπια μιας εκκλησίας κι ενός αρχοντικού. Η εκκλησία ήταν παμπάλαιοι κι αφιερωμένη στη Παναγιά. Αραιοκατοικημένη ανέκαθεν η περιοχή Καλαμακίου – Λούρου, με αμπελοστάφιδα, λιοστάσια, χωράφια και άμμους. Η Λήμνο του Μάκρη ή Κάμπος του νερουλή ή μεγάλος κάμπος στη περιοχή του Λούρου, εμβαδού τεσσάρων χιλιάδων περίπου στρεμμάτων. Στη μοναδική λίμνη του νησιού, σχηματιζόταν το χειμώνα έλος, από τα βρόχινα νερά, που ξεραινόταν το καλοκαίρι κι έπνιγε η ελονοσία τον τόπο. Στην Λήμνο ψάρευαν χέλια, κυνηγούσαν αγριόπαπιες και νεροπούλια κι έβοσκαν βόδια, πρόβατα κ.λ.π.