‘‘‘‘Ζωγραφική Ζωγραφική µε χρώµα χρώµα’’’’ Αναπαραγωγή έργων τέχνης που ανήκουν στον 20ο αιώνα από Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες Α’3
ΤΙΤΛΟΙ ΕΡΓΩΝ ΟΜΑ∆Α Α’- Η Γκουέρνικα του Πάµπλο Πικάσο (Καψάσκη Έλενα,Καψάσκης Αναστάσιος,Κλάδη Μαρία,Κοµιώτη Άννα,Κορφιάτη Άρτεµις) ΟΜΑ∆Α Β’- Εµφύλιος Πόλεµος του Νίκου Εγγονόπουλου (Καλογερία ∆ιονυσία,Καλογερόπουλος Γεώργιος,Καώνης Κων/νος,Κλάδης ∆ιονύσιος,Κοµιώτη Σοφία,Κοντονής Στέφανος) ΟΜΑ∆Α Γ’- Η Κραυγή του Έντβαρντ Μουνκ (Καµπέρι Ροξάνη,Καµπιώτη Αθηνά,Κεφαλλωνίτης Αντώνης,Κήτος Σταύρος,Κόλα Ορέστης) ΟΜΑ∆Α ∆’- Η Σφαγή στην Κορέα του Πάµπλο Πικάσο (Καλογέρης Βαγγέλης,Κάρδαρη ∆άφνη,Κάρδαρης Χαράλαµπος,Κολοκοτσά ∆ήµητρα,Κορφιάτη Νικολέτα) Πληκτρολόγηση κειµένων: Αντώνης Κεφαλλωνίτης κ’ Καώνης Κωνσταντίνος. Υπεύθηνη καθηγήτρια εικαστικών: Ξενάκη Θάλεια.
Γκουέρνικα Η Γκουέρνικα είναι το διασηµότερο ίσως έργο του Πάµπλο Πικάσο. Αυτός ο τεράστιος καµβάς περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση τουπολέµου. Ήταν παραγγελία της δηµοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας για την διεθνή έκθεση του Παρισιού το 1937. Ο Πικάσο εµπνεύστηκε το έργο όταν,στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς,στα πλαίσια του Ισπανικού Εµφυλίου Πολέµου,γερµανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών βοµβάρδισαν την κωµόπολη Γκερνίκα της χώρας των Βάσκων. Λέγεται πως όταν οι Γερµανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατά τον Β΄Παγκόσµιο Πόλεµο, στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, ένας Γερµανός Αξιωµατικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα «Γκερνίκα» στον ίδιο τον Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον: -Αυτόν τον πίνακα
εσείς τον κάνατε; Κι εκείνος απάντησε µε θάρρος: Όχι,εσείς!
Εµφύλιος Πόλεµος Φιλοτεχνήθηκε από το δηµιουργό του Νίκο εγγονόπουλο το έτος 1948.Στο κέντρο του πίνακα απεικονίζονται δύο µεγάλες γυναικείες µορφές , µεταξύ τους , οι οποίες χαρακτηρίζονται από έντονα κραυγαλέες , σχεδόν µπαρόκ κινήσεις . Συνδέονται µε ένα ακόντιο που κρατά η µία, µε το οποίο διαπερνάει το σώµα της άλλης, πληγώνοντάς την θανάσιµα.Πρόκειται για δύο αδελφές, γεγονός που επιβεβαιώνετε από την αντίθεση που δηµιουργεί η χρήση των παραπληρωµατικών στοιχείων και χρωµάτων.Γυναικείες µορφές καταλαµβάνουν το µεγαλύτερο µέρος της εικαστικής σύνθεσης,εκµηδενίζοντας µε την κλίµακά τους το τοπίο της φύσης καθώς και τα υπόλοιπα αντικείµενα που τις πλαισιώνουν.Εδώ έγκειται και η διαφορά της Ελληνικής εκδοχής του σουρεαλισµού του Εγγονόπουλου, έναντι αυτής του διεθνούς.Στην πρώτη περίπτωση, η ανθρώπινη µορφή και δη,η αποθέωση του ανθρώπινου σώµατος έρχονται σε πρώτο πλάνο,ενώ στην δεύτερη περίπτωση ο αχανής και ψευδαισθησιακός χώρος είναι περισσότερο σηµαντικός από την ανθρώπινη µορφή.Οι έντονες χρωµατικές αντιθέσεις , σε συνδιασµό µε αλλόκοτο συνταίριασµα όντων και αντικειµένων από διαφορετικές εποχές και χώρους (ναζιστικό κράνος, εργοστάσιο, µαύρο φανάρι , τηλεγραφική στύλοι)παραπέµπουν στις θεωρίες του Φρόυντ αναφορικά µε τα όνειρα και το ασυνείδητο,εκφράζοντας έναν εν γένει παραλογισµό, ο οποίος έρχεται σε αντίθεση µε την καθιερωµένη τάξη πραγµάτων.Αυτός ο παραλογισµός , µέσα από την παραµόρφωση,το διαµελισµό και την τερατοµορφία έχει σαν σκοπό την διµιουργεία εικόνων φαινοµενικά ακατονόητων και δύσληπτων, <<έργου>> ενός διαταραγµένου νου. Αυτό άλλωστε αποτέλεσε και ο Ελληνικός εµφύλιος πόλεµος,έναν παραλογισµό µε δραµατικά τραγική κατάληξη..
Η Κραυγή Η Κραυγή είναι µία σειρά από εξπρεσιονιστικούς ζωγραφικούς πίνακες του Νορβηγού Έντβαρντ Μουνκ,που απεικονίζει µια αγωνιούσα µορφή µε φόντο ουρανό σε χρώµα κόκκινο του αίµατος.Θεωρείται από µερικούς πως συµβολίζει το ανθρώπινο είδος κάτω από την συντριβή του υπαρξιακού τρόµου. Ο Μουνκ δηµιούργησε διάφορες εκδοχές της Κραυγής µε διάφορα µέσα. Το Μουσείο Μουνκ έχει µια από τις δύο ζωγραφικές εκδοχές και ένα παστέλ. Η Εθνική Πινακοθήκη της Νορβηγίας έχει την άλλη ζωγραφική εκδοχή ενώ µία τέταρτη εκδοχή, σε παστέλ, είναι στην ιδιοκτησία ενός αµερικανού δισεκατοµµυριούχου. Η Κραυγή έχει υπάρξει στόχος πολλών διάσηµων κλοπών. Το 1994 κλάπηκε η εκδοχή της Εθνικής Πινακοθήκης. Ανακτήθηκε αρκετούς µήνες µετά.Το 2004 κλάπηκαν από το Μουσείο Μουνκ η Κραυγή και η Μαντόννα, έτερος πίνακας του Μουνκ. Και οι δύο πίνακες ανακτήθηκαν το 2006. Είχαν υποστεί φθορές που έπρεπε να διορθωθούν και επέστρεψαν στην κοινή θέα τον Μάιο του 2008.
Η Σφαγή στην Κορέα Η Σφαγή στην Κορέα είναι ένα είδος εξπρεσιονιστικής ζωγραφικής από τον Πάµπλο Πικάσο, που θεωρείται ως µια κριτική της αµερικανικής επέµβασης στον πόλεµο της Κορέας.Απεικονίζει την σφαγή Sinchon 1950,µια πράξη µαζικής θανάτωσης που διενεργείται στους βορειοκορεάτες από αµερικανικές δυνάµεις. Βλέπουµε ξεκάθαρα τους πολίτες της Κορέας που σκοτώθηκαν από αντι-κοµµουνιστικές δυνάµεις. Ο κριτικός τέχνης Kirsten Hoving Keen λέει ότι είναι <<εµπνευσµένο από τις εκθέσεις των αµερικανικών θηριωδιών>> και θεωρεί ότι είναι ένα από τα κουµµουνιστικά έργα του Πικάσο.Το έργο του Πικάσο είναι επηρεασµένο ιδεολογικά και ως σύνθεση από το έργο του Francisco Goya ‘’Η Τρίτη του Μαΐου 1808’’ το οποίο αναπαριστά τους στρατιώτες του Ναπολέοντα να εκτελούν ισπανούς πολίτες υπό τις διαταγές του Joachim Murat. Η σύνθεση της ζωγραφικής του Πικάσο (απλή και κλασσική) παρουσιάζει σε οριζόντια διάταξη από την αριστερή πλευρά αθώα γυναικόπεδα και από δεξιά εφιαλτικές µορφές στρατιωτών µε τα όπλα παρατεταγµένα.Τα ασκητικά του χρώµατα ενδυναµώνουν το θέµα.