SCSMAG 8.3

8.3 free snow cult magazine

8.3

KAJ AUBRY | VICTOR DELERUE | SCSWEDEN | ANTWERP RAILBATTLE | DEFENDERS OF AWESOME | TRAVIS RICE

#8.3 snowBOARDING CULTURE SCSmag.be

stay tuned

2 SCSMAG

scsmag.be

Spot: les arcs / Rider: jelle roze houdt van kou

Edito

6

Koud.

Het heeft even geduurd maar uiteindelijk is de koude dan toch in het land geslopen afgelopen winter. Veel mensen klagen steen en been zodra de temperaturen onder het vriespunt zakken. Het is inderdaad niet altijd zo leuk wanneer je ballen er afvriezen of je als je onderuit schuift terwijl je het ijs van je vooruit probeert te krabben. De enigen die je niet snel hoort zagen zijn Nederlanders die hopen op een Elfstedentocht en de snowboarders. De koude maakt hun passie mogelijk.

Zonder ijzige omstandigheden kan je niet genieten van het ultieme glijdgenot.

Die koude wordt snel vergeten als je een laag verse sneeuw kan aansnijden of een nieuwe trick kan neerplanten. Op den duur hou je zelfs van de kou. Het klopt gewoon niet als het te warm is in de winter. Net als de dieren voelen we ons niet op ons gemak als er gefoefeld wordt met het klimaat. Wie er nog zoal graag de kou ziet en opzoekt zijn Christophe Reynders en Jasper Bakker, zij trokken naar Zweden. Kaj Aubry verkast ook elk jaar naar de bergen. Veroniqi zoekt het ijzige genot in de States. Meer daarover lees en zie je in deze laatste verkoelende issue van het seizoen. Hopelijk is de zomer snel gedaan. Tot volgende winter‌ .

Kou, ik hou van jou.. koen

6 SCSMAG

8

Inhoud 24

22

34

28

26

Colofoon SCSMAG 8.3 / FEB - APR 2012 4castmedia production. www.scsmag.be . info@scsmag.be

Edito •

40

Fresh Dump •

advertising

Sven Fransen [sven@4castmedia.be]

Shopping •

editor in chief

Koen Hooftman [koen@scsmag.be] photo editor

The Freak •

Jelle Keppens [jelle@scsmag.be] graphic designer

Kaj Aubry

Wim De Dobbeleer [wim@SwissGirls.be] copy editor

Neighbour •

Sophie Siersack text contributions

Victor Delerue

Christophe De Groof, Christophe Reynders, Koen Hooftman

46

At the Office • Nick Dubois

photo contributions

Danny Bulthé, Rémi Petit, Nick Dubois + Shannen De Bruycker, Jarno Schurgers, Germain Ozer, Joel Fraser, Maxime Desmet, Lee Stockwell

SCSweden •

thanks to

Railbattle • Air & Style •

54

Trailer Trash • Defenders of Awesome

ProTalk • Travis Rice

Girl Interrupted • Veroniqi Hanssen

8 SCSMAG

56

Severina, Hanne, Wif & Krista, Mike, Wervikboys, Mails, all LA riders, Nico bsm, JB Belmre, Alex Pietra, Hlne, James Phillips, Mr. Dan, Richie, Phil, Bar Le Central aka the spot, Martinie, Dodi, Doom, Brunooft, Witte, Youbi, Swalbi, Teddy KGB, ROb & Keith @ Eat Dust, Blitskrieg Machines, Reaper Machines, Polished Pistons, Gasketblowers,de Lama’s, Jo en Regine, Kellie, K-unit, De Jonge Wolven, Roel en Jari, Pekkie, Burning bunny, Olivier P, Mowgli en de rest van Lidl-LA-crew, Stijn Vespa, SStormtrooper, The Baron, Daniel, Gasketblowers, The Iron Brothers, Pit, De Rupelstreekbende, Minius, Manu, Pieter, Rik, Kenneth, Timo, de Kluizenaars, Cirque Belgique, MOTU, de Tiges, ...

We’re very sorry if we forgot you! cover

Christophe Reynders also took his style to Scsweden...

Dit magazine is auteursrechtelijk beschermd. Wenst u artikels te scannen, digitaal op te slaan, te drukken, meermaals te kopiëren of commercieel te gebruiken? Contacteer de redactie.

OST M R OU MES F O E “ONANTED GAEAR” W THE AYMESRADAR OF –G

© 2012 Electronic Arts Inc. EA, EA SPORTS, the EA SPORTS logo and SSX are trademarks of Electronic Arts Inc. “2”, “PlayStation”, “PS3”, “Ô and “À” are trademarks or registered trademarks of Sony Computer Entertainment Inc. KINECT, Xbox, Xbox 360, Xbox LIVE, and the Xbox logos are trademarks of the Microsoft group of companies and are used under license from Microsoft. All other trademarks are the property of their respective owners.

OUT MARCH 2, 2012 www.easports.com/ssx

© 2011 O’NEILL WETSUITS, LLC | EST. 1952 SANTA CRUZ, CALIFORNIA | PHOTOGRAPHY: PREFONTAINE> MILLER > COONEY

Location:

Cape Town, South Africa

Latitude = -33.9250 Longitude = 18.4220

PSYCHO FREAK

oneill.com

2011.06_47.10_Surfing_IFC_Gate.indd 1

6/8/11 10:59 AM

THE ALL NEw

PSyCHO RG8

STRANGE BUT TRUE!

From the Depths Area of 52. is “The Incredible Regenerating Boy” NAT YOUNG

In the all new Psycho RG8. Built with recycled plastic helps make the Green Room, Greener!

STEP RIGHT UP FOLKS! COME ONE, COME ALL! as we present to you

A palpitating parliament of psychos, mutants & freaks of nature!

Their extraordinary exploits on display for the entire world to see.

Dastardly daredevils and saltwater fiends battling the elements with an unrivaled cold water arsenal. Tested and tortured through countless rounds of prototypes for the best in quality, fit and function. Nearly 60 years of kinetic design from the DIABOLICAL MINDS OF O’Neill’s Area 52

.

FIRST IN. LAST OUT. • ONEILL.com/FREAKSHOW 2010.08_Sundance_Freakshow_RG8_Ad.indd 1

8/30/10 3:32 PM

C E L E B R AT I N G 60 YEARS O F I N N O VA T I O N FACEBOOK.COM/ONEILLBELGIUM

12

Fresh dump Ende nieuws.

join the forum team

chapter xi

De Famousafleveringen van Forum Snowboards geven je de kans om deel uit te maken van het Forumteam. Op www.forumfamous.com vind je een reeks interactieve video’s die je leren hoe je één jaar sponsoring kunt winnen. Daarnaast kun je ook alle producten winnen uit de video’s. Dus iedereen moet deze site gewoonweg checken. In ieder geval is het concept al de moeite op zich!

full blue tomato snowboard team movie

Chapter XI is de naam van Blue Tomato’s nieuwste film, verkrijgbaar op dvd of online te vinden op de SCS- site! Internationale sterren Marc Swoboda, Ville Uotila en Kareem El Rafie, maar ook opkomende pro’s Dominik Wagner, Mathias Weißenbacher, Urska Pribosic, Florian Galler en Viktor Szigeti showen hun skills in deze productie. Een dvd-versie kan je in een Blue Tomato store kopen.

snowclash

x games

Als je snel bent kun je je nog inschrijven voor Skikot Philips O’Neill SnowClash 2012 powered

by Dakine & Snowbite in Avoriaz. Een hele dikke titel, maar het wordt ook een vette trip vol clinics, riding en partying!! Dit jaar vindt de SnowClash tijdens de eerste week van de paasvakantie plaats. Boeken via snowbite. be of skikot.be.

De fameuze X Games in Aspen zitten erop. Voor de meeste snowboardfreaks zal de editie van 2012 bijblijven door de fenomenale run van Shaun White in de pipe. Hij werd hiervoor beloond met the perfect score: 100 points. Maar voor ons was deze editie vooral historisch omdat er tussen de Canadezen, Amerikanen, Finnen en Noren ook 1 invited rider uit België stond te blinken: Seppe Smits, wat een dikke primeur!

presents

2012 Ook kun je tijdens de paasvakantie, in de tweede week, naar het BK oftewel de SNOWJAM. Dit event vindt plaats van 7 tot 14 april in Les 2 Alpes. Zie de betere riders uit het Belgenland tegen elkaar strijden en geniet van de vele optredens en feestjes. Boeken en info via snowjam.be! snowjam

seppe claimt ttr big air world tour title

Het is ondertussen al oud nieuws, maar we willen het graag nog even verzilveren in de geschiedenisboeken.

Seppe Smits heeft in Innsbruck, na zijn glansprestatie op de Air & Style, de Ttr Big Air World Tour Title op zijn naam geschreven. Dit bekroont zijn goede resultaten van het afgelopen seizoen. Je leest alles over de Air & Style in deze issue.

12 SCSMAG

–

blue tomato kings park De internationale onlineshop voor boardsports Blue Tomato is partner van het Kings Park in Hochkönig, Mühlbach. Door samen te werken met de QParks Shape-Crew, onder leiding van parkdesigner Karl Sanderson (USA) en zijn 4 shapers, viel alles in de juiste plooi om het park naar nieuwe hoogtes te brengen. Twee nieuwe zones en 49 obstakels maken van het Blue Tomato Kings Park de perfecte speeltuin voor snowboarders en freeskiers! ‘De Kings Cab 8’-persoonslift brengt je naar een park dat zich over een lengte van 1,8 kilometer rekt. Kickers met tablelengtes van vijf tot dertien meter, all kinds of boxes and rails, en zelfs speciale obstakels wachten je op.

new technine riders, biatch

Technine Benelux presenteert zijn nieuwste team riders Jordy ‘t Gilde en Dion Jansen! De Nederlandse topjibbers blazen je omver met hun rail- en andere skills! Je kunt ze regelmatig op hun verse Technine boards bewonderen in Snowbase, Terneuzen. travis krijgt iets onder zijn voeten

Union Binding Company is zo trots als een aap op de nieuwste aanwinst van hun team. Niemand minder dan Travis Rice zal voortaan Union rond zijn voeten binden. Meer over Travis lees je in de Pro Talk in dit issue.

Shave your style.

Nieuw

“Make life groove to your beat.”

DJ Lean Rock, 22

Scan de code in om exclusief materiaal te bekijken waar te zien is hoe Lean Rock z‘n persoonlijke stijl scheert, stylt en trimt. www.braun.com/cruZer Als u deze barcode scant, verschijnen de leverings- en betalingsvoorwaarden en het beleid gegevensbescherming van de barcode-lezer die u selecteert.

cruZer

14

Boards Or what did you expect?

APO MTD Camber

APO TC Wide Rocker

ARBOR Relapse

BATALEON Whatever

BURTON Blunt SSG

BURTON Burden

BURTON Hate

BURTON TWC Pro

CAPITA Midlife Zero

CAPITA Normal Ass Snowboard

CAPITA Stairmaster Extreme

DC PBJ Neff

DC Tone

FLOW Quantum

FLOW Solitude

FORUm Destroyer Double Dog

FORUm Holy Moly

FORUm Manual

14 SCSMAG

ATTITUDE IS EVERYTHING! STAIRMASTER TRUE TWIN FREESTYLE CHECK OUT CALE ZIMA RIDING THE STAIRMASTER IN CAPiTA’S MOVIE DEFENDERS OF AWESOME

WE DEVOUR EVERYTHING

2011 / 2012 CAPiTA SUPER CORPORATION www.capitasnowboarding.com SNOWFORCE BVBA | info@snowforce.be | tel: +32 (0)3/4911040

16

Boards Or what did you expect?

forum Youngblood

GNu Park Pickle

GNu Street Series

lIB TECH Lib Ripper BTX

lIB TECH Skate Banana

NDK Pantone

NDK THU

NITro Eero Pro Model

NITro Swindle Marc Swoboda

romE Headline

romE LPN Artifact

salomoN Burner

salomoN Salvatore Sanchez

TECHNINE Icon East

TECHNINE Icon West

TECHNINE Team Bradshaw

yEs Great Boobs

WEDZE Dreamscape

16 SCSMAG

Decathlon verzorgt nu ook jouw snowboard.

Breng het binnen in één van de 14 Decathlon winkels en onze vakmensen én de Saphir Pro (uniek in Europa) zorgen dat je weer optimaal glijdt.

Snel, topkwaliteit en goedkoop!

www.wedze.com / www.decathlon.be / www.decathlon.nl Verkrijgbaar in alle Decathlon-winkels

18

Hardware But not as in PC stuff.

ANON Helix Printed Black Logonet

DRAgON Mace Eco Coal

eLeCTRiC EG 2.5 Helter Skulter

OAkLey A Frame Shaun White

smiTh Stance Reg Blaze Team

spy Zed Block

VON zippeR Bushwick Bob Marley

BURTON Custom

BURTON Mission Est

fLOW The Five

fLOW Trilogy

fORUm Recon

fORUm Republic

RiDe Capo

RiDe LX

UNiON Contact

UNiON DLX

32 Lashed

BURTON Ox

BURTON Raptor

DC Ceptor

DC Scout

fORUm Fastplant

fORUm Tramp

Nike Vapen

Nike Zoom Kaiju

VANs Aura

VANs Encore

WeD’ze Bullwhip

18 SCSMAG

20

Softwear Fluffy stuff.

oxbow Tonsberg

burton Metalhead

quiksilver

special blend Utility

20 SCSMAG

vans Knox PomPom

o’neill Ac Valley Pro

686 Smart Shift

protest Handplant

686 Block

analog Bulletin 2

dakine Poacher

analog Academy

o’neill Freedom Seb Toots

o’neill The Bend

protest Carbon

Frends Classic

oxbow Rexley

the north Face Grentz

volcom Logo

pioneer SE Mj551t

Foursquare Foreman

volcom Accelerate

STEVIE BELL / JOHN JACKSON / JAKE WELCH / NIC SAUVE / DANIEL EK / NIKO CIOFFI / AUSTEN SWEETIN

F

reak [frie:k] de; m,v -s fanaat, enthousiasteling. En of deze jongen een enthousiasteling is: Een leven na snowboarden, bestaat dat?

Hoezo een dag zonder sneeuw?

Omdat zijn huidige woonplaats, Mittersill, een eindje rijden is, gebruiken we Facebook om deze freak over zijn beleving van onze gezamelijke passie uit te horen!

the freak

Kaj Aubry Tekst: christophe de groof Beeld: danny bulthé we kennen je al langer maar stel je eens even voor aan het grote publiek.

Hey, ik ben Kaj Aubry, 24 jaar. Geboren en getogen in 2980 Halle-city. van waar komt je passie voor het snowboarden?

Wel, zoals zovelen ging ik van kindsbeen af op skireis met de oudjes. In Oetztal was dat. Na een paar jaar skiën, zagen we daar voor het eerst snowboarders op de piste. Ik was direct verkocht. Back then in 98, toen 11 jaar oud, ben ik met mijn oudere broer een weekje les gaan volgen op good old Casablanca. Toen nog de hardboot-ages. Ik raakte geen ski’s meer aan. Ik kocht m’n eerste boardje: een Burton motion 160. Meteen ook de grootste plank ooit die ik gebruikte. Volledig zot geworden van het snowen, reed ik wekelijks een aantal keer met mijn fiets en bijhorende ‘surfkar’, van Halle naar Gravenwezel om mijn basics uit te breiden en de eerste jibbtricks te leren. Al snel leerde ik de mannen kennen van de Antwerpse snowboard crew (ASC) en de liefde bleef maar groeien. Ondertussen beperkt mijn kennis zich tot weinig anders dan snowen. het is de tweede maal dat je een seizoen gaat snowen? waar zit je en hoe kom je daar terecht?

Correctie! Vijf winters ondertussen. De eerste vier seizoenen zat ik in Sankt Johann in Tirol. Daar ben ik terechtgekomen via de mannen van ASC, meer bepaald Tim Beeckmans, Michael De Winter en Danny Bulthé.

22 SCSMAG

23

Deze dudes werkten daar in de skischool en al snel stond alles op punt om hen in het witte paradijs bij te staan. Ik hield het daar één winter vol. Je kunt te weinig knallen. Hard werken in de zomer en veel sparen voor de winter was mijn nieuw plan. Elke dag kunnen riden is toch nog altijd waar je het voor doet, toch!? Dit jaar woon ik in Mittersill. Dat komt beter uit om te shapen en zo moet ik niet te ver rijden. Momenteel overweeg ik al om volgend jaar terug deze kanten van Tirol op te zoeken. Het bevalt me meer dan Salzburg, maar ik klaag niet hoor! ik hoor shapen, vul je zo je dagen daar?

Inderdaad. Ik ben shaper in Kitzbühel dc park area 43. Als het ’s nachts sneeuwt (al een paar keer gebeurd dit seizoen, haha), gaan we ‘s morgens de boxen uitgraven. Dan hebben we tijd om te riden tot de liften sluiten. Nadien beginnen we met de reshape van het hele park. Van de ganse crew speel ik zelf het meeste in het park. Om genoeg afwisseling te creëren, staat er genoeg materiaal klaar om eender waar een backcountrykicker te bouwen. Hier vond ik echt mijn ideale job! Je hebt hier dan ook alles: van lekker steile mushroomvelden tussen de treeruns tot een park met voor ieder wat wils. cool om te horen dat je als shaper nog de mogelijkheid krijgt om zelf veel te snowen. check je zelf iedere module die je bouwt?

Ja natuurlijk checken we alles zelf! We krijgen wel een ‘plan’ om het park te bouwen maar we kiezen zelf hoe we dat uitvoeren. Meer of minder pop hangt dus af van ons eigen gevoel. En de meeste riders zijn zeer tevreden dus ik denk wel dat de feeling goed zit. We werken gemiddeld vier uur per dag dus we hebben zeker tijd genoeg om onze eigen grenzen te verleggen.

ja, en pushen kan je wel! vorig jaar heb ik je een freestylecup zien rijden waar je grootse dingen toonde

Haha, ja dat was nog eens een leuke sfeer. Maar nu ik opnieuw ‘op seizoen zit’ is dat een no- go. zien we je dit jaar misschien aan het werk op het bk?

Tijdens het BK zit ik nog altijd in Mittersill en er is niet echt veel kapitaal om even een tripje naar Frankrijk te cashen. Het interesseert me sowieso, maar zoals ik al vertelde, een echte wedstrijdrijder ben ik niet. Ik kan wel geloven dat het een heel leuke ervaring moet zijn.

Voor mij mag het allemaal nogal klein en underground zijn. Snowen is in al die jaren zo enorm geëvolueerd op een goede en slechte manier. Alle nieuwe technieken en soorten van rockers tot back to oldschooldecks support ik volledig. De mindere kant is dat er veel snowers zijn die veel blabla verkopen, en snowboarden wil ik nooit als een business bekijken. Het is en blijft een passie, een uitdaging en een uitlaatklep. echte woorden van een echte freak, zie je je ooit iets anders dan snowboarden doen?

Longboarden en een ‘skateje zetten’, drinken en eten!

En later... Mja dat zien we dan wel! Geen plannen voorlopig, ik wil dit nog wel even volhouden. je bent duidelijk iemand die

24/7 met snowen in

zijn hoofd zit. sta je nog realistisch in het leven? of denk je niet na over een leven na het snowen?

Een leven na het snowen?! Bestaat dat dan? Haha, zoals voordien: ik laat het allemaal maar op me afkomen en ik zie wel wat de tijd brengt. Ik sta voor alles open.

Of ik realistisch in het leven sta? Goh, de wereld zit in je hoofd denk ik dan. Het is maar hoe je het zelf bekijkt.

heb je idolen of mensen waar je specifiek naar opkijkt om je grenzen te verleggen?

Wat de big pro’s nu doen met trippleflips vind ik natuurlijk de max! En wat Travis Rice forceert met het pushen van de sport support ik volledig. Maar het meeste kijk ik op naar de mensen waar ik dagelijks mee op de berg sta en ride. Bijvoorbeeld Tobi Hechel. Ik ken niemand die de berg zo goed kan lezen, de ‘graafste’ runs neerzet in de pow en damn(!) de zwaarste drops neemt. Hij is echt mijn ‘powvoorbeeld’. Een andere collega, Clauzi, spint alle kanten supervlot, en met een megastyle! Nooit scared voor een first hit. Door met verschillende type riders te rijden, leer je meeste bij.

Trick: gap to tail tree bonk 180 out

wat zijn je goals in het snowen?

Goh, ik ben eigenlijk heel gelukkig met mijn shapejob en een wedstrijdrider ben ik niet echt. Af en toe doe ik eens mee als de makkers dat ook doen of om mezelf nog eens te meten met de rest. Een Chill and Destroy rijd ik bijvoorbeeld al eens mee, maar veel meer niet.

Qua spots zijn er zeker nog een aantal reizen die ik wil ondernemen en zien... Zoals Noord- en Zuid-Amerika, Japan,... Maar ik laat het voornamelijk nogal heel spontaan en simpelweg op me afkomen. Hoe spontaner hoe liever. Met nieuwe tricks is het dan weer anders. Hier wil ik simpelweg zo veel mogelijk in vorderen; van style, spin to win tot de ideale line! Double backflips zijn té plezant. Belangrijk voor mij is om met zoveel mogelijk verschillende riders samen te shredden en om zo mezelf zover mogelijk te pushen.

check, neem ons eens mee in je hoofd. hoe ziet jouw perfecte dag in de bergen eruit?

Er zijn twee perfecte opties. Optie één: ogen open doen en zien dat er een propere blue bird op me wacht.

Ik zorg ervoor dat ik op de eerste lift zit. Eenmaal boven wacht er een perfect park op me zonder toeristen en alle mates zijn bijeen. Barbecue erbij en een hele dag stompen!! Optie twee: opstaan en zien dat er een verse pak poeder ligt. No tracks, de kicker gaan uitgraven en er een sessie van maken met de makkers tot zonsondergang .Of een hele dag treeruns. Eigenlijk maakt het weinig uit. Ik ben blij dat ik elke dag op mijn schatje kan staan, van het leven kan genieten en om het een beetje te pushen. zo poêtisch allemaal maar in het snowen van-

daag geraak je nergens zonder sponsor, thx to?

Ze maken het zeker veel goedkoper! Thnx to Benny en Marc Boydens van de Pacific Boardshop. Hen ben ik zeer dankbaar voor al die jaren van support! Voor hen rij ik op Yes. Snowboards, NDK, Jones, Nidecker en Now bindingen. Verder fixt Rehall clothing me mijn outfits en zorgt Marko De Waardt voor de Adidasbrillen.

Goldhauben krijg ik headwear van. Een handschoensponsor zou het wel afmaken, hehe! Om af te sluiten natuurlijk thanks to de familie en friends voor de support en de push. blijf rippen kaj! thanks!

the freak 23

Neighbour

Victor 24 Delerue O

nze buurman is het kleine broertje van freeridelegende Xavier Delerue. Hij begint

stilaan zelf meer in de spotlight te staan, maar dan in het freestylewereldje. We zagen hem aan het werk tijdens de Intercrew. Verkleed als een of ander groen pokemonbeest stickte hij er vier switch back rodeo 7’s na elkaar omdat de cameraman het elke keer verknalde. Maar hij deed het met veel plezier. Op het menu: Victor Delerue.

Tekst: koen hooftman hey victor, hoe verloopt je seizoen tot zover?

leerde hij jou veel over freeriden?

Dit jaar kreeg ik de kans om met Standard Films te shooten. Die kans liet ik niet liggen; het is een droom die werkelijkheid werd. Ik ben net terug uit Oostenrijk waar we twee maanden shootten, en ik besef nog niet helemaal dat de beelden die we daar maakten in een internationale productie zitten. Zodra je beslist om volledig voor het filmen te gaan, is het moeilijk om tegelijk wedstrijden te rijden. Een videopart neemt enorm veel tijd in beslag als je het goed wilt doen.

In december, toen de poeder nog wat op zich liet wachten, heb ik meegedaan aan de Stuttgart Big Air, een TTR 5* event, en ik eindigde er tweede. Niet slecht voor mijn enige, grote contest vind ik… Op het einde van het seizoen doe ik nog altijd mee aan de Poney Session in Saint-Lary: zonnetje, slushy sneeuw, en een goede ambiance! Ideaal om vrienden tegen te komen en nieuwe tricks te leren.

Nee, nog niet. Maar in april vertrekken we naar Alaska om er voor Standard te shooten. Dat zal een geschifte ervaring worden.

Het zal er snel zijn. Ik ga rustig beginnen en ben er zeker van dat Xav me zal helpen met mijn zelfvertrouwen. In het begin zal het angstaanjagend zijn, maar ik ben er zeker van dat ik het zal redden en verslaafd ga worden.

je komt uit ons buurland frankrijk. ooit in ‘de nederlanden’ geweest?

In Amsterdam en Rotterdam was ik ooit eens voor een World Cup Big Air. Het snowen was toen geen succes, maar ik heb enorm genoten van deze fietssteden! wat weet je nog over onze landen?

Wanneer je ‘s avonds in donkere steegjes ronddwaalt, kom je mensen tegen die allerlei vreemde producten proberen te verkopen… . rijd je veel met je broer xavier?

We krijgen niet zo dikwijls de kans om samen te boarden. Elk jaar is Kerstmis het moment waarbij mijn drie broers en zus samen zijn en samen snowen. Het is aangenaam, een soort ritueel zelfs. We zitten elk in onze eigen snowwereld dus tijdens het seizoen is het niet makkelijk om een tijdstip te vinden waarop we allebei beschikbaar zijn. Maar aangezien we nu bij hetzelfde productiehuis zitten, lukt het beter om elkaar te ontmoeten. In december filmden we iets voor Time Line (timelinemissions.com). We deden een rappel om een couloir te kunnen bereiken. Iets compleet nieuws voor mij. De dag nadien deden we een wallride. Het was cool dat we elk op onze eigen manier konden rijden en toch iets konden bijleren van elkaar.

24 SCSMAG

hoe leerde jij je freestyleskills aan?

Ik snowde altijd in Saint-Lary, ons geboorteskidorp, waar een snowpark is met een kleine parklift. Hierdoor kun je er honderden runs per dag doen en vrij snel progressie maken. Ik was er altijd de jongste en geïnspireerd door de oudere, meer ervaren riders. Mijn broers coachten me een beetje. Maar het belangrijkste is om te weten dat ze in me geloven en steunen in wat ik doe. je ouders hebben een snowshop in saint-lary, ben je er veel te vinden?

Tegenwoordig ben ik regelmatig op trip, maar ik vind het leuk om er binnen te springen tijdens Kerstmis en de Poney Session. Good times :) wat doe je als je niet aan het snowen bent?

Ik leer surfen, en begin te parapenten... Verder reis ik en profiteer ik van het leven… stel dat je een hond was, wat zou dan je favoriete activiteit zijn?

Onder de rokjes kijken van de mooie meisjes, haha. plat préferé ?

Les brouttes, klaargemaakt door m’n vader. sponsors?

RipCurl, Relentless Energy Drink, Drake/Northwave, Saint Lary Altiservice, PAG neckwear, ABC

Neighbour 25

Foto: rĂŠmi petit /Trick: cab 5 in cerro bayo argentina

Nick Dubois at the office

26 SCSMAG

26 E

en office hoeft niet altijd een bureautje te zijn. Soms kun je gewoon het hele jaar door genieten van de sneeuw. Daar kan Nick Dubois van Ice Mountain over meespreken. Zijn werk is dan wel in een frigo, maar hij kan wel regelmatig en beroepsmatig genieten van snowboarding!

Trick: nosepress / Photo: nick dubois arranged the settings, his wife Shannen, pushed the button nick, ik ken je als shaper in ice mountain. is dit je

harde job zo’n beetje ‘schuppen’. rijd je zelf iedere

Goed drie jaar geleden begon ik in ‘den frigo’ te snowboarden.

Na de shapers een half jaar aan het werk gezien te hebben, begon ik me voor het shapen zelf te interesseren en wou ik me er ook wel eens aan wagen. Ik leerde gaandeweg hoe een afzetje gemaakt moet worden, waar je rekening mee moet houden, wat de beste transitie is,… Back then was shapen inderdaad mijn enige ‘functie’ in Ice Mountain. Functie is misschien wel fout gekozen, ik ervaar het meer als een hobby, iets wat ik deed om terug te geven aan de snowscene in België. Hoe meer ik ging riden en hoe meer ik stond te shapen, hoe meer de sneeuw een passie werd.

Toen de kans er kwam om bij Ice Mountain een fulltimebaan te bemachtigen, twijfelde ik dan ook geen moment en solliciteerde onmiddellijk. Het was een ‘once-in-a-lifetime opportunity’ die ik niet mocht laten schieten. Ondertussen bestaat mijn job uit marketing en evenementen binnen Ice Mountain. Dit wil zeggen dat ik evenementen organiseer (van opendeurdagen tot freestylewedstrijden) en zorg voor alles wat reclame is rond Ice Mountain. Daarnaast probeer ik ook een aanspreekpunt voor klanten en monitoren te zijn. Als er problemen of vragen zijn, komen ze bij mij terecht en probeer ik een oplossing te vinden of een antwoord te geven. Dit seizoen openden we ook een nieuwe snow- & skishop (zoals je hopelijk al wel wist!). Omdat we er een coreshop van wilden maken, werd ik er, als boarder, heel hard bij betrokken. Zo zitten we met goede merken en echt goede gear.

Ik ben medeverantwoordelijk voor de aankoop en verkoop. Je vindt me dan ook vaak in de shop. Ik kan contstant bezig zijn met de sneeuw en het boarden. Pretty cool toch!?

We proberen dit altijd met het shapeteam samen te doen ja.

Althans wat rails betreft, want daar zijn we allemaal sterker in dan kickers. Wat kickers betreft doen we meestal een beroep op Kezin Vuylsteke en Bruno Callens. Twee namen die jullie wel bekend in de oren klinken. Ze kennen meer over kickers…

En ik krijg zo de indruk dat ze die beter kunnen shapen dan de vrouwen die ze versieren! Zo hebben ze onlangs ook de nieuwe kicker geshapet die nu in Ice Mountain staat. Een goede zeven meter table! De eerste double cork werd er al op geland!!

Helemaal niet slecht.

enige job in het west-vlaamse sneeuwparadijs?

als je dagelijks in de ‘frigosneeuw’ zit, heb je nog wel nood aan de echte sneeuw?

Nood aan echte sneeuw is een understatement! Ik spreek, denk ik, niet alleen voor mezelf als ik zeg dat ik enorm blij ben dat indoorsneeuw bestaat… Maar dit kan natuurlijk niet vergeleken worden met de bergen. Ice Mountain is cool om ‘park te rijden en om met de locals fun te hebben. In de bergen daarentegen heb je dat gevoel van vrijheid en snelheid wat je indoor niet hebt. De sneeuw onder je board blijft hetzelfde, maar het zicht, de wind, de koude, het gevoel, … is niet te vergelijken.

Plus, een park run kan volgens mij, in de verste verte niet tippen aan een goeie pow run! hoe vaak ben je dan weg?

Niet zoveel eigenlijk. Omdat de winter voor ons ook de drukste periode is, kan ik in het beste geval twee à drie weken vrijmaken om naar de bergen te reizen. Dat compenseer ik dan wel door in de zomer ook drie tot vier weken te summershredden. Mijn favoriete spot is Mayrhofen. Ik ga er elk jaar een week naartoe sinds de eerste keer dat ik op een board sta en het blijft mij enorm boeien. Niet alleen omdat er een supergoed park is, maar ook omdat het een enorm uitgestrekt gebied is. Er zijn goede, brede pistes en ook de après-ski is er onvergetelijk. As we speak; ik kom er net van terug en het was alweer GANZ GEIL! In de zomer hou ik het bij Les 2 Alpes. Keer op keer goede raillines en ’s namiddags chillen in de zon. Wat wil je nog meer!?

module alvorens je hem openstelt voor het publiek?

een ware railmisbruiker jij. welke tricks heb je zelf on lock?

Tricks on lock… hangt vooral af van de module natuurlijk.

Op een kinkrail zie je mij niet veel doen. Daar ben ik gewoon niet goed genoeg voor ;-). Maar dat boeit me ook niet. Ik wil me gewoon amuseren. Daarvoor moet ik niet per se het hoogste niveau halen. Ik hou enorm van presses. Ik rijd dan ook niet voor niets met een van de meest flexibele boardjes die er zijn: een Rome artifact rocker 147. Daarnaast ben ik ook meer te vinden voor die ‘style basic tricks’ dan voor combo’s en zo. Een front board of front blunt to normal lukt mij ook nog wel! uit welk deel van je job haal je de meeste voldoening?

De meeste voldoening haal ik waarschijnlijk uit een goed afgewerkt event. Als na een event de deelnemers blij zijn en ik hoor dat alles goed verliep, en vooral dat iedereen zich amuseerde, dan geeft dat echt een boost! heb je niet liever een job in de echte bergen? of ben je gehecht aan je spot in de ‘westvlaanders’?

Er zijn momenteel nog te veel dingen waar ik in België aan gehecht ben. En geef toe, zo slecht zijn de ‘Westvlaanders’ nu ook weer niet. Maar misschien (lees: als alles goed gaat en de passie zo sterk blijft) ben ik binnen enkele jaren wel in de ‘echte bergen’ te vinden. die passie zal niet ontbreken. om af te sluiten: als ik niet kon werken in ice mountain dan werd ik…

Deze is niet makkelijk. Ik denk dat ik sowieso wel iets in de snowscene zou blijven doen. Maar heel waarschijnlijk zat ik dan nu op seizoen. Dan was ik misschien barman in een of andere marginale après-skibar.

Misschien een klein overzichtje van de merken in onze shop: Kledij: O’Neill, Quiksilver, Nike 6.0, DC, Vans (vooral schoenen), Burton, The North Face, POC, Eider, Holden, Nomis, … Om de Belgian scene te supporten kun je bij ons ook Private vinden. Hardware: DC, Nitro, Bataleon, Burton, ROME SDS en volgend jaar ook Forum (ski: Salomon, elan, K2, Armada en Majesty).

Tekst: christophe de groof

Tekst: christophe reynders Beeld: jarno schurgers

We Ă…re in SCSWEDEN 28 SCSMAG

J

asper Bakker, Jarno Schurgers (fotograaf) en ikzelf verzamelen op Schiphol met als bestemming Åre, Zweden. We checken in en kopen meteen wat wodka gealarmeerd door de verhalen die we altijd horen over de hoge Zweedse alcoholprijzen. Een kleine tweeënhalf uur later landen we in Östersund. Vandaar nemen we een shuttle die ons rechtstreeks naar Åre brengt. Het landschap onderweg voldoet meteen aan de verwachtingen die Zweden uitlokt: enorme, bevroren meren, uitgestrekte vlaktes en enkele verdwaalde houten huisjes. De heuvels worden steeds groter en veranderen uiteindelijk in een enorme bergketen.

We Åre in SCSWEDEN 29

We Åre in SCSWEDEN

Trick: front 5 stalefish

åre In Åre ontmoeten we eerst Helena Engelbrecht, PRverantwoordelijke van het gebied. Zij zal ons de komende week helpen om zo veel mogelijk geregeld te krijgen. Ze begint met ons naar ons verblijf te leiden: een achtpersoonsappartement met sauna, bootdrogers, draadloos internet en een prachtig uitzicht over het dorpje Åre.

Het eerste wat ons opvalt is het immense meer, dat een brede vertakking van een rivier blijkt te zijn. Helena vertelt ons dat er tal van activiteiten worden georganiseerd op het meer en dat we er zeker aan enkele zouden mogen deelnemen. Zo kunnen we kiezen tussen Audi’s testen op een circuit dat op het meer is aangelegd, hondensleeën, met sneeuwscooters gaan rijden en nog veel meer.

Na een goede nachtrust kunnen we er meteen invliegen. Helena regelde voor ons een gids om het gebied al snowend te verkennen. Eerst brengt deze ons naar de poederspots wat verder van de pistes af. Helaas is door de harde wind de sneeuw stevig aangepakt of zelfs deels

30 SCSMAG

weggeblazen. Toch vinden we dankzij de gids nog enkele spots voor wat leuke poederbochten. Na de hoogste piek (1.420 meter) te hebben afgedaald, komen we in het park uit. Helaas is het weer stilletjes aan verslechten waardoor het erg flat light is. We beperken ons dan maar tot een verkenningsrun door het park zodat we weten wat ons de dag erna te wachten staat. Daarna rijden we snel naar het appartement, zwieren de boots in de speciale droogkast en duiken meteen die welverdiende sauna in.

Wakker worden, uit het raam kijken en een stralende zon zien opkomen over een blue bird sky. Dat is exact wat er vandaag gebeurt. Iedereen is meteen wakker en klaar om het park te checken. Eenmaal aangekomen in het kickerpark valt het me meteen op dat snowboarders serieus in de minderheid zijn. Zo zijn Jasper, Jarno en ikzelf de enige snowers. Skiën is duidelijk populairder hier, niet gek als je weet dat skilegende Jon Olsson hier zijn eerste bochtjes heeft leren maken. Ieder jaar wordt hier ook de Jon Olsson superstar sessions gehouden.

goed geshapet park

Het park van Åre bestaat uit drie delen: een grote kickerline, een rail park met wat kleinere kickers en een halfpipe + BigAirBag. De drie parken hebben allemaal dezelfde lift: een ankerlift die je best snel omhoog brengt.

Iedereen spreekt perfect Engels en maakt graag een praatje op de lift. Ze zijn allemaal vol lof over het park en weten me te vertellen dat het altijd perfect is onderhouden, en dat ze nooit een dag overslaan met het shapen van elk obstakel.

De grote kickerline bestaat uit drie jumps. De eerste jump is een echte money booter. De afzet lijkt recht omhoog te gaan en lanceert je makkelijk over de afstand van de flat. Duidelijk een jump gebouwd naar de wensen van de skiërs. Niet echt een probleem want door de steile afzet zijn de foto’s ook super. De volgende twee kickers zijn iets kleiner met vlakkere afzetten en daardoor ook een stuk relaxter. Perfect om af te kicken van de airtime van de eerste kicker.

De kickerline komt meteen uit in het onderste park waar je kunt kiezen tussen een halfpipe of een big air bag.

De halfpipe is zeker van een degelijk formaat en goed om wat nieuwe tricks in te leren. De BigAirBag is een leuke extra voor riders die hun tricks toch eerst willen oefenen zonder al te veel gevolgen.

Het derde park is een railpark waar je ook een lijn vindt van vier kleine kickers. Alle rails die je je kunt bedenken vind je hier. Dubbelkinks, downrails met trappen, donkey dickrails, mailboxes en zelfs piano’s. De vier kleine kickers geven de riders een voorsmaakje van verschillende soorten jumps: een cheese wedge, step-up, table top en een gapjump. Dit park komt eveneens uit aan de halfpipe.

31

We Åre in SCSWEDEN 31

surprise!

We stoppen pas met shooten als het park sluit en ze ons komen vertellen dat de jumps niet meer toegankelijk zijn. Als we de shaper vragen of we nog één sprong mogen maken omdat we voor een magazine aan het shooten zijn, slaat hij helemaal om. Hij vertelt ons dat de zonsondergang in Åre vrijwel altijd spectaculair is en dat, als we nog een uurtje kunnen wachten, we een sunset session mogen houden. Zonder vragen, doet hij een paar telefoontjes en hebben we een halfuurtje later zelfs een sneeuwscooter voor de sessie. Sunset en een sneeuwscooter. Kan niet beter.

Nieuwe dag, nieuw avontuur. Vandaag is het de eerste keer dat ik op een sneeuwscooter zal rijden.

Als kleine kindjes staan Jasper en ik te springen om te vertrekken, maar we moeten eerst netjes in de rij staan luisteren naar de instructies van de leider: mooi in het spoor blijven rijden, niet in de poeder gaan en

Trick: front 3 indy

32 SCSMAG

absoluut niet springen. Onze bestemming is de top van de berg aan de overkant van het skigebied. De tocht begint met een kort stukje over het bevroren meer dat zo vlak is als een biljarttafel. Na twee minuutjes zijn we de sneeuwscooters al gewoon en begint het netjes in de rij rijden een beetje saai te worden. Gelukkig moeten Jasper en ik soms wachten zodat Jarno zich juist kan zetten om een goede foto te maken. Op die manier moeten we altijd de groep inhalen wat de snelheid dus goed opdrijft. Eenmaal boven op de berg is het uitzicht echt fantastisch. Het valt me op dat de bergen hier meer afgevlakt zijn dan de Alpen. Geen ruwe toppen maar eerder overmaatse heuvels. Het laatste stukje van de tocht is terug over het meer. Deze keer besluiten we lang te wachten alvorens opnieuw de snelheid op te voeren. 135 km/h staat er op de teller, niet slecht. We stoppen op de plaats waar we vertrokken waren, en het ruikt er best fel naar overhitte motors. Met een brede

smile zijn we dan maar strategisch weggewandeld van onze sneeuwscooters. Al bij al een zeer leuke ervaring en voor herhaling vatbaar.

De laatste dag is vol activiteiten gepland. Zo beginnen we in de ochtend met een death ride. Vier rides in het totaal die ons van boven op de berg tot terug in het dal zouden brengen. Bij elke deel krijgen we een opdracht: Je achterover laten vallen, ondersteboven naar beneden gaan, enz.…

In de namiddag krijgen we te horen dat we naar een iglo gaan kijken. Ik vond het een beetje vreemd om een simpele iglo te checken, maar ok, misschien wordt het wel wat. Eenmaal aangekomen snap ik waarom, het is namelijk geen gewone iglo maar een heus hotel inclusief een kerk. Er zijn zelfs al drie koppels getrouwd in de ‘iglokerk’. Leuke setting voor wat lifestyle shots. Een nacht doorbrengen in een van de slaapkamers van het ijshotel lijkt me wel wat minder. Cool, but no thanks!

elvis in the house

Om de week af te sluiten werden we uitgenodigd voor een dinner show. Van wat ik uit de uitleg begrijp zouden we op restaurant gaan en daarna naar een optreden of opera kijken. Met een wat afwachtende houding vertrekken we richting restaurant. Voor je de effectieve eetzaal in mag, moeten we wachten tot iedereen zich heeft aangemeld maar we krijgen een drankje aangeboden. Uit het niks begint er muziek te spelen en gaan de deuren naar de eetzaal open. We komen binnen en er staat een groepje van zes entertainers te zingen op een podium dicht bij de tafels. Door het eerder klassieke deuntje van de liedjes lijkt het een lange, saaie avond te worden. Eenmaal aan tafel verandert de stemming compleet. De muziek verandert van klassiek naar Joan Jett met Bad Reputation. Vonken en rook komen van het podium en de entertainers zingen de longen uit hun lijf. De avond ziet er meteen een stuk rooskleuriger uit.

Het eten is over de drie gangen voortreffelijk en op het einde van de avond staat de helft van het volk op de stoelen te dansen terwijl er drie Elvissen het podium onveilig maken vergezeld door enkele Zweedse schonen.

Dankzij Helana is het van de tafel rechtstreeks naar de VIP in de lokale discotheek met de immens populaire entertainers. Echt iedereen lijkt hen te kennen.

Daar staan we dan, drie snowboarders in jeans, T-shirt en sneakers in de VIP waar iedereen gekleed is alsof ze uitgenodigd zijn op De Nacht Van Exclusief. Ik stel voor het eerste rondje te trakteren: “Drie rum cola’s alstublieft”, “Dat zal dan € 45 zijn”, “Euh…. Wat?” Kort gezegd is een avondje uit in Åre best duur, maar zeker de moeite waard.

Spijtig genoeg is het veel te snel tijd om naar huis te gaan. We stappen op de bus en vier uurtjes later landen we al op Schiphol. Åre is echt een geweldig gebied met strak geshapete pistes, kickers en leuke activiteiten. Je krijgt er gewoon meer waar voor je geld. Al bij al heb ik een zeer goede tijd gehad en kijk erg uit naar de volgende trip in dit gebied.

33

Rider: jasper bakker / Trick: back 5 nosegrab

We Åre in SCSWEDEN 33

34 Contest: herken de riders in dit artikel en win een muts of helm, mail naar koen@scsmag.be 34 SCSMAG

Quiksilver

Antwerp Rail Battle Tekst: christophe de groof Beeld: germain ozer

M

et een p-tex belag en

afgebotte kanten over een metalen constructie glijden. Er zijn er die je voor minder, gek zouden verklaren. Maar er zijn er zelfs die nog gekker zijn, en een event rond deze discipline organiseren.

Wij supporten gekke ideeĂŤn en SCS ging een kijkje nemen op dit nieuwe, grote event.

antwerp rail battle

Quiksilver 35

36

36 SCSMAG

er is maar één stad en de rest is parking.

Op 18 november 2011 leek parkeergelegenheid rond Park Spoor Noord in Antwerpen anders wel even op een overvolle matchboxgarage. Toegegeven, de organisatie had gehoopt op meer toeschouwers. Maar achteraf bekeken was dit event, dat voor de allereerste keer plaatsvond, een topper van jewelste.

De threesixtycrew heeft sinds een paar jaar altijd een railbattle georganiseerd in een ware scouts- of chirostijl. Waar iedereen de organisatoren zot verklaarde, hebben ze dit jaar een heus event met een battle, optredens en een beurs uit de grond gestampt. Hands down on that one! massive setup.

De dag begint stilletjes in een van de hallen op Park Spoor Noord. Bij zonsopgang starten de sponsors aan de opbouw van hun stand. Een massa sneeuw wordt aangevoerd en de gigantische setup krijgt zelfs positieve commentaar op Facebook van Wojtek Pawlusiak... Poolse rail rider bij uitstek: “Stoked, where is this setup?” Voor deze pilootversie is hij te laat, maar de Pool zal vast en zeker de volgende editie in zijn agenda noteren. Veel Hollandse riders zakken echter wel af naar de Stad aan de stroom. Al snel belooft het een fucking harde dag te worden, afgewisseld door optredens en hoogstaande railtricks. stoked.

Telkens opnieuw zwaar labeur voor de jury, die rail tricks.

Speciaal voor het event had head judge Christophe De Groof zijn finest VSSF judges opgetrommeld: Bjorn Simons, Ward Schellens, Anthony Smits en Tim de Backer waren present om de competitie in goede banen te leiden. En het was nodig!

Zeker 70 stoked riders stonden op de hoge stelling klaar om in twee heats in te droppen. De top riders van deze heats gingen door naar de finale. Alles verliep in jam session om de riders zoveel mogelijk tijd te geven om hun ultieme trick op de vier verschillende rails te tonen. De setup was hard! Een flat rail into drop, een flat down, kickrail en een flat box. Een ware pro setup voor dit event! bands.

Op de achtergrond werd iedere heat afgewisseld met een optredens van verschillende bands. Dito aan het concept van de Air & Style. Verder kon het publiek nog terecht bij verschillende standen van de sponsors of even gaan shoppen in de outlet van de Pacific Boardshop. Kortom, zelfs de vrouwen kwamen aan hun trekken op dit event. De nodige pintjes en een hamburgerkraam zorgde voor de afwerking van een perfect avond.

antwerp rail battle 37

38

38 SCSMAG

finals.

De finale ging er hard aan toe. De jury had het moeilijk om een winnaar te bepalen en liet de sessie een kwartier langer duren. Het publiek en de riders maakten hier allesbehalve een probleem van. Niet zozeer hard gaan op competitie maar plezier beleven, that’s what’s snowboarding is all about.

In the end ging railkiller Kevin De Haan (zie vorige issue) aan de haal met het goud vóór homeboy Kevin Trammer en Mel Lamers. Ook de skiërs, juniors, dames en kids reden een sterke wedstrijd. Check all footage and results op www.threesixtyevents.be. see you next year?!

Moe maar voldoen verlaat iedereen de Antwerpse loodsen rond 11 uur.

De organisatie mag zichzelf feliciteren met een geslaagde editie. Hier en daar vertoont het geheel de begrijpelijke kinderziektes, maar deze zullen er zeker op een tweede en grotere editie uitgefilterd worden. Wij kijken alvast uit naar volgend jaar!!

Contest: herken de riders in dit artikel en win een muts of helm, mail naar koen@scsmag.be

antwerp rail battle 39

billabong

•

AIR & STYLE 2012 •

V

40

rijdagnamiddag 17 uur. Het weer stort het land volledig in chaos. Vijf cm sneeuw vlak voor de spits met 1,200 km file als gevolg. 48 uur later zijn we terug.

Seppe eindigde als eerste in de TTR Big Air competitie en de sneeuw rond Antwerpen ligt er nog steeds, punt… Oh, u wou de uitgebreide versie?

40 SCSMAG

41 Tekst: christophe de groof Beeld: billabong

bergisel is een fenomeen

Welgeteld 125 minuten duurt het oponthoud op de E314, veroorzaakt door een paar huismoeders en ‘platte jatten’ dat voor de eerste keer sneeuw zien. Eens Duitse beton onder de wielen vlot het allemaal beter.

Twee technische stops later kruipen mijn schoonbroer en ik rond één uur ‘s nachts onder de wol.

“Training start om 12 uur in plaats van om 14.30 uur”, zegt Tom Coeckelberghs ’s morgens. Tot zover de plannen om in Nordpark nog te shredden. Off we go to Innsbruck city om mijn perspasje op te halen en de nodige proviand (lees: pintjes) voor vandaag in te slaan. Na de nodige omwegen (lees: verloren lopen) door Innsbruck, knallen we richting Bergisel om onze nationale held te zien trainen.

Bergisel is een fenomeen. Hoe vaak je er ook al bent geweest, het blijft kicken als je deze magische plek betreedt. Ook deze keer is dat niet anders. Verwelkomd door de gigantische Air&Style kicker, voor de gelegenheid met een langere transition en vlakkere afzet, voelen we onmiddellijk dat er iets heftig op til is.

Tijdens de trainingssessie merken we snel dat niet alleen het bier, maar ook de acht lagen kledij ons moeten wapenen tegen de ‘arctische’ koude. Goed dat Tom mij snel de opdracht geeft om Seppes tegenstander Yuki Kadono te scouten. De jonge Japanner toont sketchy back 12’s en consistente tricks op de rails. Op het eerste gezicht geen probleem... Seppe is professioneel. Zijn opwarming verloopt progressief: van 3’s over 5’s naar 7’s om echt van start te gaan met 10’s en om vervolgens de eerste cab12’s van de dag te landen. The machine is on .... dixit de agents en trainers aan de drop-in.

Terwijl vele slams onze aandacht ontgaan, staan we een praatje te maken met Tijl Bex, een Belgische meestershaper van dienst en belachelijk aangename dude om tijd mee te spenderen. Hij neemt ons mee naar de drop-in om van een ongelofelijk uitzicht over Innsbruck te genieten en blijven achter met een dag-na-sinterklaasgevoel. let the show begin

Tegen 16 uur loopt het stadion stilaan vol met de duizenden fans en kunnen de qualifications van start gaan. Een 12-tal jonge riders (behalve oude rot Marko Grilc) battelt in twee runs om aan de pro competitie te kunnen deelnemen. Pumped up droppen de boys in om ons onmiddellijk 10’s and 12’s rond de oren te knallen.

Uiteenlopende scores worden gegeven, maar Torgeir Bergrem, Petya Piiroinen (broer van), Patrick Burgener en Niklas Mattsson stoten door naar de hoofdtabel.

air & style

air & style 41

42

Rider: niklass mattson / Trick: bs double cork

42 SCSMAG

Rider: seppe smits / Trick: cab 12 go seppe

Na een eerste optreden van de blijkbaar bekende en veelbesproken Sido, komt Seppe aan de bak tegen de Japanner. Seppe opent met een dikke cab 12 en doet dezelfde hit nog eens over. De kleine Jap voelt zich al snel sushi en probeert nog een ultieme poging in de derde run met een back 14. Seppe houdt alles onder controle en eindigt de eerste ronde met een back 12.

De tweede ronde tegen Pat Burgener is, na de opwarmertjes, geen sinecure. Het Zwitserse zakmes hakt zwaar in op onze moraal door met 93 punten serieus over Seppe zijn eerste hit te gaan. Zoals iedere Belg op dat moment, staat huilen ons nader dan feesten.... Tot Seppe indropt en een kanon van een cab12 diep in de landing stompt...

De ontlading is nog nooit zo groot geweest: 95 punten en Burgener kan met de witte vlag zwaaien. Zelfs een triple attempt in de laatste hit kan hem niet helpen. Seppe test zijn cab 14 maar stopt bij 12. superfinals are on

Met Seppe in de superfinals wordt de pret alleen maar groter. Seb Toutant kickt Staale eruit en Peetu, terug van blessure, weerhoudt Eric van de finals. De overall titel zit erin!!

Een berichtje van Tom aan de drop-in verhoogt de spanning: “Het is tijd voor de cab14 om een prijs te pakken...�

Superfinals are on!! Peetu opent onmiddellijk met een back12 mute en neemt de leiding met 91.70

punten. Seppe crashed voor de eerste keer dit weekend en is aangewezen op achtervolgen. In de tweede run stompt hij een dikke cab12 mute, maar scoort hij spijtig genoeg een half punt minder dan Peetu. Weinig veranderingen in de laatste run. Seb Toutant tracht het tij nog te keren met een triple attempt maar de jump laat het niet toe. Seppe probeert in een ultieme poging nog een cab14 te sticken maar de ijzige afzet beperkt hem tot drie en een halve rotatie.

Eerlijk... we stonden lichtjes te balen met een Zipferbiertje in ons hand. De pers en friends hadden dit jaar een sublieme plek gekregen, vlak voor de landing. Dus we konden alle actie op het podium haarfijn in het oog houden.

air & style 43

Rider: seppe smits Trick: back 12

seppe is ttr big air champ

Anthony en ik hadden nochtans op onze blog meerdere berekeningen gemaakt over wat Seppe moest doen om de TTR Big Air competitie als eerste af te sluiten. Misrekenden we ons of konden we ons niet meer deftig concentreren na tien uur trappelen bij -20°? De verbazing is enorm als Henry Jackson de 12.000 aanwezige toeschouwers meedeelt dat Seppe de competitie als eerste afsluit!!

“Seppe Smits wins the TTR Big Air competition, Life of Lama’s, Lama’s… where are you guys?” Anderhalve seconde later springen we over de nadars en glijden we over de heilige sneeuw onze held tegemoet...

Het klopt, in een moment van extreme blijdschap en focus ontgaat alles. Ik herinner me vaag de sneeuw onder mijn voeten, het blikje Burn, de downrail en kink die voorbij flitsen...

Fotografen die opzij worden geduwd en struikelen over kabels, de vreugde en omhelzing samen op het podium .... en 12.000 man die juicht,...

Juicht voor ons.

44

44 SCSMAG

air & style 45

46 SCSMAG

trailer trash

47

A

wesomeness is in danger. Defend it. “ En dat doen de CAPiTA team riders met man en macht, alsof hun levens er van af hangen. Eindelijk is er nog eens een team movie die er met kop en schouders bovenuit steekt. Scott Stevens valt met de deur in huis, zelfs voor de opening credits, met een part om U en Wablieft? tegen te zeggen. Deze creatieve duizendpoot laat dingen zien die onmogelijk lijken. Fast plant to flip out, One-foot gap to board slide, échte bluntslides en veel veel meer bizarre tricks. Hierna worden de opening credits op je afgevuurd, niet te veel blabla maar direct overschakelen naar de actie. Al snel merk je dat elke rider zijn of haar nick name uit de doeken doet. Zo leer je wie Atcha Boii, Brisseburger, Danger Pony, Mama Hades, Texas Long Balls, Crusty Dusty of French Vanilla is.

rider: phil jacques – aka philly cheesecake / trick: backside lipslide trailer trash 47

48

rider: tj schneider / trick: nosepress

Niet te missen.

Dan Brisse schittert met zijn mega street gaps en absolute backcountry skills. Deze machtige allround rider is ook te bewonderen in Absinthe’s Twe12ve, maar pakt ook hier uit met straffe ongeziene footie. Ook de meisjes Jess Kimura en Laura Hadar zijn niet te missen. Ze laten zien dat girlies ook rails kunnen pakken, en hoe! Oude(re) rocker TJ Schneider laat zien dat hij nog steeds meekan met het jonge geweld. Andrew Burns staat zijn mannetje in de backcountry, met een hoog Devun Wash-gehalte. Daarnaast zit hij niet verlegen om hier en daar een streetrail te slopen of een double cork uit zijn mouw te schudden. Al mogen we Mike Rav’s authentieke stijl niet vergeten, en creatieve tricks, hij hoort perfect thuis bij Scott Stevens. Een ander bommetje is Dustin Cravin.

48 SCSMAG

Maar de slagroom op de taart wordt gespoten door Phil Jacques, een megaripper uit Canada die maar liefst 2 soundtracks nodig heeft om zijn part te vullen. De ene banger volgt na de andere.

Kortom Awesomeness wordt door de CAPiTA riders dubbel en dik verdedigd. De defenders hebben elk hun eigen stijl, maar steeds met een hoog rock ’n roll / skate-niveau zodat de film toch een goed geheel vormt. Kortom, Defenders of Awesomeness is om vingers, tenen en je lief bij af te likken! Je kunt de movie vinden in de iTunes Store voor slechts XXXX euro, of misschien vind je hem wel in je lokale snowshop. Koop de CAPiTA film en word ook een Defender of Awesomeness.

rider: cale zima/

trick: stalefish

49

trailer trash 49

50 rider: dustin craven / trick: miller flip

50 SCSMAG

Checking footie

51

Ready for drop-in ‘the old skool way’

trailer trash 51

rider: phil jacques / trick: nosepress back 1 out

52 SCSMAG

53

trailer trash 53

tekst: koen hooftman photo: maxime desmet

Travis Rice ravis Rice heeft weinig intro nodig. De levende Quiksilver-legende was een tijdje terug in ons land voor de première van zijn nieuwste en alom geprezen film The Art of Flight. Na de movie nam hij even de tijd voor een gezellig ‘Pro Talk’-babbel.

54 SCSMAG

Pro Talk Photo: red bull / Trick: big backside air

T

54

je laatste filmproject the art of flight was van ongekend niveau. was het moeilijk om that’s it that’s all te overtreffen?

Ja, maar we wisten dat we beter konden. Toen we voor That’s it That’s All in Alaska waren, hadden we heel veel pech met de weersomstandigheden. We waren blij met het eindresultaat ,maar we wisten dat we het nog eens moesten overdoen. Maar ook met deze film zaten we volledig ingesloten in Zuid-Amerika. We spendeerden er drie maanden voor enkele minuten film.

Daar konden we ook nog meer doen als het weer beter zou geweest zijn. wat is je favoriete shot in de nieuwe movie?

Mijn favoriete beeld in the Art of Flight is een method air waarbij ik een tap doe tegen een boom en er een tak afbreekt. De Alaskatrip dit jaar was ook heel speciaal. Ik heb het er nog nooit zó goed geweten. Toen we daar moesten vertrekken, hadden we het gevoel dat we nog maar net ontdekt hadden wat er daar allemaal mogelijk is. er komt uit sommige hoeken ook wat kritiek op de film, bijvoorbeeld met betrekking tot de milieuproblematiek. hoe ga je daar mee om?

ben je er klaar voor?

Laten we eerst eentje drinken, een Baja Fog. Het is wel toepasselijk voor vanavond, want bij de landing in Brussel was het heel mistig. Je moet een Corona bijvullen met een shot tequila en dan in één keer tot aan de bovenste lijn van het etiket drinken. Cheers! Wat is cheers in het Vlaams? schol of santé.

“Scull!” (gevolgd door dorstig slokkend geluid). Is het gelukt? Het is leuk, eerst smaakt het wat vies, maar daarna krijg je er de biersmaak bij. ik zou het kunnen blijven drinken, maar ben nu al mijn vragen vergeten…

Haha. Kunnen we nog wat extra Corona’s krijgen?

Het drankje is afkomstig uit Baja Mexico. Omdat ze in Mexico geen ijs hebben, gieten ze er een stevige scheut tequila bij (geen ijs in Mexico? Right! Baja Fog is een populaire cocktail ontstaan in Baja California, er zou nog een limoen bij moeten, nvdr) . Wellicht ook om de slechte smaak van Corona te camoufleren. Dat drinkt gemakkelijker. kon je ook al wat genieten van het belgische bier?

Ik dronk nog maar een biertje: een lekkere, blauwe Chimay. Dat was een goede start, maar ik heb nog niet de tijd gehad om het Belgische bier ten volle te kunnen appreciëren. Ik probeer thuis wel zoveel mogelijk van jullie bier te genieten. Mijn eerste keuze gaat altijd naar Belgisch bier. is chimay je favoriet?

Ik hou ook wel van Doevél (Duvel). Waarschijnlijk zijn de Belgen dit bier redelijk gewoon. Ik weet dat er nog veel meer soorten zijn die waarschijnlijk nog beter zijn. In sommige restaurants probeer ik wel eens nieuwe soorten uit.

je kreeg al veel erkenning in het snowboarden. winnaar x-games, air

& style, king of the hill, …. waar ben je

sicke video’s, rider of the year, het meest trots op?

Eerlijk gezegd stak ik nog nooit zoveel moeite in een project als in mijn laatste movie, The Art of Flight. Ik ben dus voor een groot deel trots dat deze film in de rekken ligt. Verder was mijn eerste ‘X-games’- overwinning speciaal voor mij, ook de Air&Style winnen was geweldig. blijft je focus nu op film gericht?

Dat was zeker zo gedurende de twee voorbije jaren. Dit jaar ben ik vooral bezig met de Supernatural Contest (Die Travis zelf won, het interview vond voor deze contest plaats). Ik wou Supernatural al lang organiseren. De competitie vindt plaats in Bald Face, in de buurt van Nelson, British Columbia. wat is het concept van supernatural?

Wel, tegenwoordig heb je twee soorten riders. Langs de ene kant zijn er de heel getalenteerde jonge riders die aan zoveel mogelijk TTR-wedstrijden deelnemen, maar langs de andere kant heb je de superstars zoals Gigi, Nicolas Müller, Romain, enzovoort, die elk jaar hard werken aan video parts, en die freestyle naar de backcountry brengen. Maar volgens mij krijgen ze niet altijd de erkenning die ze verdienen. Er is momenteel geen crosscombinatie dus ik kreeg het idee om een wedstrijd te organiseren die de twee groepen samenbrengt.

Ze kunnen veel van elkaar leren. We zijn op zoek naar de beste overall rider. Iemand die een lijn kan kiezen tussen drops en pillows, maar er zijn ook grote powder kickers en natuurlijke jib features. Brain Farm zal het hele gebeuren shooten met heki’s en daarna wordt alles uitgebracht op tv en andere media.

Ik begrijp dat mensen dit aankaarten. Het enige wat ik daar op kan aanmerken is dat we effectief moeite deden. Elke keer we shootten hadden we ongeveer 200 kilo cameramateriaal bij. Het was dus onmogelijk om dit zonder helikopters te vervoeren. Op het einde van het project zijn we dankzij Red Bull carbon neutral geworden. Onze uitstoot compenseerden we door milieuvriendelijke projecten te steunen. Ook de bomen die in de film worden gekapt, waren dood. We probeerden zoveel mogelijk rekening te houden met onze footprint.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben ook een grote fan van splitboarden waarbij je zelf de berg opklimt. Maar het doel van deze film was om de limieten van het snowboarden op te zoeken. In ieder geval tonen we ook de schoonheid van de natuur en helpen we de mensen eraan herinneren om die zo goed mogelijk te bewaren. wil je nog een shout-out doen naar de belgische riders?

Ik heb niet zoveel ervaring met Belgische riders, maar ik heb gelukkig wel Axel Pauporté leren kennen. En ook ben ik een grote fan van Youbi. Ik bracht drie weken in Costa Rica met hem door. axel stond in ons vorige nummer en hij verkoos jou toen we hem vroegen naar welke rider hij tegenwoordig opkijkt.

Dat is geweldig. De eerste twee, drie jaar dat ik naar Alaska reisde, was Axel de man met wie ik ging snowen.

Met hem en Yannick Amevet. Axel is enorm professioneel en heeft een enorme kennis over Big Mountain snowboarding. Hij is dan ook King of the Hill geweest.

Daarom droomde ik ook al zo lang over die titel. Toen ik die titel won, dacht ik de hele tijd aan hem. Hij heeft me veel geleerd. In Alaska is er niemand die alles van in het begin onder controle heeft en met vertrouwen naar beneden komt. You’ll scare the shit out of yourself. thanks.

Pro Talk 55

Veroniqi Hanssen

GIRL INTERRUPTED

photo: lee stockwell / trick: back lip

op de railbattle in antwerpen zag ik je aan het werk en reed je alle andere chicks naar huis. leeft het railen meer in de nederlandse scene dan in belgië?

Ik denk zeker dat we in Nederland meer railen dan in België en dat het niveau ook hoger is. Maar daartegenover denk ik dat België heel wat beter is in kickers rijden. Waarom dit zo is, zou ik eigenlijk niet weten!

Op de Railbattle was de setup van de wedstrijd zeker sick en hing er een gezellige sfeer, maar ik mistte wel echt de Nederlandse railchicks zoals Rachida en Bente om stoked van te worden. je verblijft in de usa zit dit seizoen. how come? heeft het iets te maken met je sponsor artec?

Ik had al heel veel video’s gezien van Bear Mountain met al die creatieve rails. Het lijkt me gewoon de perfecte spot voor mij. Vorig seizoen was ik er voor de eerste keer, en toen moest ik alles uit de kast halen om er te geraken. Dit jaar was het iets makkelijker omdat ik iedereen al ken en er mijn weg weet. Nu ik voor Artec rijd, krijg ik ook veel meer kansen dankzij Pat Lynch en andere Artec riders of werknemers. om even terug te komen op je vrouwelijke rondingen... bij iedere girl interrupted vraag ik het me af: waarom zijn er zo weinig meisjes actief in het snowboarden?

Dat vraag ik me ook altijd af! Ik denk voornamelijk dat de meerderheid van de meisjes te bang is om te vallen.

Je moet er tegen kunnen om vaak geblesseerd te raken en ik denk dat er niet veel meisjes gemotiveerd genoeg zijn om vol te houden en er zoveel moeite in te steken. een aantal nederlandse meisjes, cheryl maas

56

(4e op het afgelopen wk) en charlotte van

gils, zijn strak aan het rijden dit seizoen.

ambieer jij ook zo’n resultaten? of opteer jij

eerder voor de fun van het riden, een battle af en toe en relaxt wat shooten?

een echt meisje, maar het mag allemaal wat

baggy zijn voor jou. besteed je aandacht aan je outfit of ben jij op dat vlak dan toch echt niet

D

at Nederland bekend is om zijn rail riders wisten we al sinds de vorige issue. Niet dat Kevin De Haan geen jolige kerel is, maar dito gesprek over doen met zijn vrouwelijke (en blonde!) collega geeft ons toch andere tintelingen. Een gesprek met Veroniqi Hanssen over haar doen en laten op, onder en naast rails. first off: als ik je foto’s op facebook bekijk, dan zie je er een harde chick uit. ben je een

harde tante of heb je ook je zachte kantjes?

Nee, ik ben zeker niet alleen een harde tante. Ik heb zeker wel een zachte kant! Mensen denken vaak dat als je een extreme sport beoefent je heel mannelijk bent, maar dat hoeft helemaal niet. Ik ben wel een echt meisje.

56 SCSMAG

de typische chica die uren voor de spiegel staat?

Haha ja, ik ben wat dat betreft wel een typisch meisje. Of het nou ‘s ochtends voor het snowboarden is, voor een fotoshoot of voor een feestje: ik ben altijd bezig met wat ik wil dragen. jij staat bekend als een rail rider, hit je ook

Ik respecteer heel erg wat zij bereiken en hoe goed ze er in zijn, maar het is niet echt mijn doel om grote slopestylewedstrijden te rijden. Wat ik het liefste wil bereiken is een video part filmen, veel rondreizen en af en toe deelnemen aan wat railjams. heb je nog hobby’s, werk, studies behalve het snowen?

Ik werk in de zomer om te sparen voor het seizoen, maar snowboarden is echt het belangrijkste voor mij. En de party’s die daarbij horen natuurlijk haha.

jumps of is dat niet aan jou besteed?

grootse plannen dit seizoen behalve partyen?

Ik ben daar dit seizoen wel meer mee bezig en wil er echt in verbeteren, maar heb zeker een grote voorkeur voor rails en creatieve features.

Vooral shooten en filmen met mijn crew. Ik ben wel van plan om aan de TransAM mee te doen en hopelijk de PBRJ Finals in Mammoth, als ik mezelf kwalificeer.

hoe kom je er als meisje bij om je te toe te leg-

thx to?

gen op het metaalwerk?

Ik denk vooral door het indoor snowboarden.

Iedereen is daar zo gefocust op rails en echt grote of goede jumps vind je indoor niet. Rails en jibs vergen ook veel meer creativiteit. Er zijn zoveel verschillende soorten streetspots en zoveel manieren om ze te hitten. Elke kicker daarentegen ziet er hetzelfde uit in mijn ogen.

Big thanks to Artec for supporting me and believing in me, especially Pat, Dragan and Nils. To my FT crew, all my friends in Big Bear and back home. En mijn familie en zusje omdat ze me altijd supporten en er voor me zijn. super! thx voor het itv en blijf zo doorgaan!

A SURF SKATE SNOW SHOW ON BELGIAN TV

WWW.CIRQUEBELGIQUE.TV NIEUWE EPISODES OP EXQI & SINDS 12 MAART OOK ELKE DAG OP LIFE!TV

C

B

THINK LOCAL. ACT LOCAL &

PLAY GLOBAL! FOTO: JELLE KEPPENS / SKATER: FABIAN VERHAEGHE

POWERED BY