Wood Magazine

Page 1

1

01 free skateboard magazine FOOTBALL HEROES BRAM DE CLEEN & TIM JACOBS | HEAVEN IS A FULLPIPE | FRIES TAILLIEU

|

1


PUSHING SKATEBOARD CONSTRUCTION

SINCE 1992

1992

1ST ELEMENT BOARD

1996

FEATHERLIGHT

1997 TWIGS

2003

FIBERLIGHT

2005 HEMP

2006 HELIUM

PUSH CONSTRUCTION–COMING FEBRUARY 2008 2

ELEMENTSKATEBOARDS.COM TRANSIND SA - FX: 02 521 0841 - EMAIL: TRANSIND@SKYNET.BE

2008 PUSH


NOLLIE FRONT 3

3 PHOTO BY ELEMENT ADVOCATE BRIAN GABERMAN|ELEMENTSKATEBOARDS.COM/ADOVCATES


4 phil zwijsen - nollie backside flip • photo: davy van laere


5


%&/%%=GH

%(/%%=GH

%)/%%=GH

%'/%%=GH

&& /

%% =G

H

&(/%%=GH

Hang out with Kevin Long and his new Emerica pro model, the SPANKY, on JUNE 24, 2008 for a 24 HOUR Emerica Event by Donny Miller!

&'/%%=GH

&%/%%=GH

&,/%%=GH

&./%%=GH

&-/%%=GH

'%/%%=GH 6


%-/%%=GH

%,/%%=GH

%*/%%=GH

June 24.

'&/%%=GH

''/%%=GH

&+/%%=GH

&)/%%=GH

&*/%%=GH

%+/%%=GH

'(/%%=GH

')/%%=GH 7

emericaskate.com/kevinalldayandnightlong


8


9


Text Jelle Keppens

// edito / belgian skateboard magazines

edito Hallo! Dag vreemdeling, ik ben blij dat je me hebt meegenomen uit je favoriete skateshop of hebt opgepikt op één of ander event. Laat me even toe me voor te stellen want ik ben nieuw in deze wereld. Mijn naam is WOOD en ik ben een gratis skateboardmagazine dat je een glimp biedt van de Belgische skatescene. In het verleden hielpen mijn voorouders je hierbij al uit de nood, hierboven kun je mijn stamboom bewonderen maar nu neem ik de fakkel over. Drie maal per jaar breng ik een bezoekje aan shops en skateparks in de hoop je tegen het lijf te lopen en samen op te trekken. Hopelijk worden we snel goede vrienden en neem je me mee naar huis en stel je me voor aan al je vrienden. Je hoeft me thuis niet als een koning te behandelen, ik ben blij met een plaatsje op je salontafel, een hoekje in je kamer, de vloer van je toilet,... Het kan me niet schelen, zo lang ik maar niet in de vuilbak beland. Ik ben een milieubewuste vriend, ik heb me zelfs speciaal voor jou op gerecycleerd papier laten drukken, uit respect voor de toekomst van je leefomgeving. Denk dus twee maal na wanneer je me uitgelezen hebt, beu of op me uitgekeken bent. Geef me een plaatsje in je boekenkast of speel me door aan één van je vrienden die me op zijn beurt weer als wc-lectuur kan gebruiken. Geniet ondertussen van wat ik je deze keer te bieden heb en dan beloof ik dat ik weer vol nieuwe verhalen zit wanneer je me volgende keer een hand toesteekt.

10

Hello! Salut tout le monde, c’est cool de m’avoir remarqué sur le comptoir de votre skate shop préféré ou de m’avoir chopé à l’un ou l’autre événement… Comme je viens juste de débarquer dans votre petit monde, on va commencer par les présentations: mon nom est WOOD et je suis le nouveau magazine des skate gratuit qui va mettre une bouffée d’air dans la scène belge! Pour avoir une idée de ce que mes prédécesseurs ont faites dans l’époque, il suffit d’admirer les couvertures originales ci-dessus. Dorénavant, je rendrai visite à votre skate shop préféré trois fois par an, en espérant que vous viendrez me chercher, histoire que je ne croupisse pas comme un con sur mon présentoir et qu’on puisse rapidement devenir pote si tu me ramènes tranquillement chez toi. Et qui sait? Si le feeling passe bien entre nous, que tu m’installes confortablement dans un petit coin sympa où tu ne m’oublieras pas, je ferai mon maximum pour épater tes copains. Ha! Je sens déjà qu’on va bien se marrer. Mais surtout soyez cool, ne me jetez pas direct au fond de la poubelle, je suis un ami de la nature, respectueux de l’environnement, qui s’est fait imprimer sur papier recyclé par choix écologique pour préserver la beauté et la biodiversité de notre chère planète bleue… Réfléchis plutôt deux fois qu’une alors avant de me balancer, car même si tu m’as déjà lu et que tu n’as pas envie de me garder, pense à tes potes, à la pause café du bar d’à côté… Fais tourner, fais tourner! Et j’espère que d’ici le prochain numéro, j’aurai plein de nouvelles histoires à te raconter pour mon second passage entre tes mains.


11


strictly skateboarding issue 1.0

12 80


strictly skateboarding issue 1.0

PHOTO: DvL

13 81


You fuck around, you lay around. Thomas Schillebeeckx

strictly skateboarding TALEDROP: BRUNO VANWILDERODE WOOD -TANG CLAN GOT WOOD: PJ CLAEYS BRICOLAGE: NIJMEGEN WOODS UP: JELLE DESCHOUT MY LIFE: FRIES TAILLIEU

DvL

this magazine is printed on recycled paper

26 28 32 34 70 44

RIDING HIGH: TIM JACOBS HEAVEN IS A FULLPIPE HOLY-WOOD: BRAM DE CLEEN THE BALKAN MISSION STREETLIFE ART A FACT: SOZYONE

52 58 76 88 100 106

Colofon WOOD #01 / JUN - SEPT 2008 4castmedia . 18 Blekersdijk . 9000 Gent Tel +32 (0) 498 80 92 16 www.woodmag.be . info@woodmag.be Published by 4CASTMEDIA bvba Advertising Sven Fransen [sven@4castmedia.be] Editor in Chief Jelle Keppens [ jelle@woodmag.be] Photo Editor Davy Van Laere [dvl@woodmag.be] Creative Director Jelleke Pens [ jelle@woodmag.be] Graphic Designer Joris Willems [ joris@woodmag.be] Dutch copy editor Kristof Bouckaert French Translation Babylon TEXT CONTRIBUTIONS: Bram De Cleen, Sergej Vutuc, Sozyone, Stefan Remes. PHOTO CONTRIBUTIONS: Funkyzeit with Elliott, Bertrand Trichet, Sergej Vutuc, Lars Greiwe, Jaka Babnic, Jan Doggen, Jelleke Pens en DvL. COVER Jarne Verbruggen attacking the Antwerp Dogbowl with a crailslide. photo DvL

14

THANKS TO Severina, Eefke, Werner & Krista, Wif & Krista, Jo en Regine, Miche & Dom, Sozy-One, Remo, Jan Doggen, Stannie, Swaane, Valery Blin, Luca Basilico, Anton’alog, Pat, Daniel Nijmegen, Kiné, the Sracka crew, Koen waar is u Hooftman, Mike Steekpens, Demir en de julia family, scsmag crew, Daankes HD, Carrie, Krikke, Tiene & Schmeef, MOTU, café Escapade, Dries & Ponas AD, Flip & Nath, Jan Vogue en Marleentje, Phille & Christian, Hans & Mike, Lars, Bertrand, Julian, Marcelleke, Mastien Barlin, Kaspar Van Lierop, Sven Aerts, Jaques Doetsch, Hans Van Dorsen, Zumiez crew, Willeums, Tine, Boekie, Flansen, Michel Morsa, Yves Tchao, Alexandre Deron, Fred D. & Tura, Malinas, Pierre Jambé, Mikka and all the skaters we’ve shot with... Tous droits de reproduction réservés pour tous pays. Aucun élément de ce magazine ne peutêtre reproduit, ni transmis d’aucune manière que ce soit, ni par quelque moyen que ce soit. Dit magazine is auteursrechtelijk beschermd. Wenst u artikels te scannen, digitaal op te slaan, te drukken, meermaals te kopiëren of commercieel te gebruiken? Contacteer de redactie.

a proud production of

|


G N I D D E R H S L S A R N U O O I T T S I A E R LA T N R A A A I R TE AIT P I K E E NT TE S Y IN ARGR· JANIL cKAY I F RA T UELM ITH LINM O R A MAN YSM · CO ADD S EPA P K E IN · · JOD MER · PJL E S E G 2 HU GEH PEZ KRE AY W 3 T LO ES NYW 1 EN R NY RS · W DAN U UR rin) O A O · L H T E : (Tu ga) T S H Y h I G N t T L A M U o 15 (Mala h) IN · A O G R t S ic TU TEN GRE SHK 2th o 18th t (Zur 1 A y t JO FE RAA IA · Jul 15th to 21s · C ITH y h B R G R o) Jul y 18t A U N M I l l O s Ju 6th NN BENG ANS H T 5th (O don) y2 E l T u J n H RU RY OR o 1 art) (Lo N th t g e 9th (Stutt 2 1 1 anc y h to nd r l F u J 15t 22 ris, o a t y P l d n Ju 19th 22 uly y J l Ju

15



17


18


19


// wood chop / all you need is wood

.wood chop

ALMOST

ANTI HERO

BIRDHOUSE

BLIND

Louis Marnell

Steve Nesser

FLIP

Peace Out

20

Frank Gerwer

ANTI HERO

BAKER

BAKER

Julian Dykmans

Logo White

Markermess

CLICHÉ

CREATURE

DARKSTAR

DARKSTAR

Cerezini

Joey Brezinski

FLIP

FLIP

Geoff Rowley

ANTIZ

Island Eagle

Team

Bladerhater Haksaw

JART

Bastien Salabanzi

Chet Thomas

JART

Mark Fröhlich

Adam Dyet

NOMAD Runnmd

BAKER

Reynolds A.T.L. Stripes

ELEMENT

Global Warming Polarbear

POWELL Ray Barbee Remake

ALIENWORKSHOP BLUEPRINT Dylan Rieder

ELEMENT

Fashion Confusion Darrell Stanton

REAL

Roll Forever

Pachinko

ELEMENT Mountainman Brent Atchley

BIRDHOUSE Brian Sumner

ENJOI

Caswell Berry Plaids Panda

SANTA CRUZ SPEED DEMONS Corey O’brien

Bloody Dye


21


// wood chop / sneaker freaker

.wood chop CIRCA

DC

DC

DEKLINE

Gatsby Ltd.

Smith

Explorer

DVS

ELEMENT

ELEMENT

ELEMENT

EMERICA

EMERICA

EMERICA Spanky

Accel

Theory

ÉS

ETNIES

ETNIES

ETNIES

ETNIES

FALLEN

FALLEN

GLOBE

GLOBE

GLOBE

GRAVIS IVSK8

LAKAI

Deawon

Fatlaced

Shelton

Chief

Viking Hi Lx Ltd.

SUPRA

Diabolo Ellington

22

DC

Cannon The Renegade

Mv 2.0

Hsu

Angle

Rival

Jericho

SUPRA

Sport Tom Penny

Billings

Brixton

Altar

NIKE SB

Dunk Mid Pro

VANS

Ferris Skulls

omahigh

ÉS

Capital

Asbo

NIKE SB

Zoom Classic

VANS

Noskool 2

Villain

EMERICA

BryanHerman

ÉS

Dasit

Tribe

NIKE SB

Zoom Tre AD

VANS

Oldskool Cards


SEAN MALTO. HALF CAB FEEBLE BACKSIDE OUT. THE ETNIES JAMESON IS AVAILABLE ONLY IN SKATEBOARD SHOPS. ETNIESSKATEBOARDING.COM PHOTO: BARTON Info: Transind NV/SA Fax: + 32/2/521.08.41

23


// wood chop / boys

.wood chop

24

VOLCOM slightly removed webbing

BRIXTON castor

DAKINE team

NIXON rotolog

ELECTRIC bickle

FWA FWAstronauts

CARHARTT tough

KREW gnarlz

INDEPENDENT lk greenroom

CELL DIVISION kate hulk

BILLABONG river

INNES chambers

VOLCOM polo shirt

WESC darcey

FENCHURCH yates

ANALOG omar

DC camis

MATIX linesight

VANS j lay die dye

ELEMENT brian


25


// wood chop / girls

.wood chop

NIXON trixie

DAKINE girls mission

STUSSY hiroshi

FENCHURCH currant

VOLCOM clinch

BILLABONG fashion

DC looker

CARHARTT queen

667 cocoon

ELEMENT ashley

ELEMENT limberry

26

NIKITA grenada

INNES ямВuf

FENCHURCH kaki grey marl


BUILTTOGRIND.COM

BUILTTOGRIND.COM

BUILTTOGRIND.COM

ALL NEW LIZARD KING “SKIN” 121 SLIM STRETCH DENIM ALL NEW LIZARD KING “SKIN” 121 SLIM STRETCH DENIM ALL NEW LIZARD KING “SKIN” 121 SLIM STRETCH DENIM

27

BUILTTOGRIND.COM

BUILTTOGRIND.COM

BUILTTOGRIND.COM


taledrop

// taledrop / bruno vanwilderode

We halen er voor de gelegenheid Barabas’ teletijdmachine bij en zappen terug naar het tijdperk waarin Bruno Vanwilderode kon pronken met zijn gekrulde manen, wapperend in de wind. Pour l’occasion nous ressortons la machine à voyager dans le temps du professeur Barabas, et retournons à la période où Bruno Van Wilderode paradait, la crinière bouclée flottant vent.

Bruno Vanwilderode

28

Scan from an old Freestyler magazine Photo Davy Van Laere

We stellen de juiste coördinaten in en met een flits bevinden we ons in Sint-Katelijne Waver. Er raast een trein onder ons heen, vreemd genoeg dezelfde oude boemelbak die anno 2008 nog steeds pendelt tussen Mechelen en Antwerpen. Een groepje skaters en een fotograaf staan gefocust te kijken naar Bruno die bovenop de brug klaar staat om in te droppen. “Nog even wachten tot de fietser voorbij is”, klinkt het. De tiener op de fiets snapt niet wat er gaande is. Net wanneer hij nietsvermoedend voorbij trapt, raast een halve gek met een wilde bos krullen de brug af op zijn skateboard. Verbaasd en nieuwsgierig kijkt hij om om te zien of dit wel werkelijkheid was, om verder zijn toekomst tegemoet te rijden.

Introduisons les coordonnées exactes et, en un éclair, nous voilà à Sint-Katelijne Waver. Un train file en-dessous, toujours ce vieux bac qui, en 2008, assure encore la liaison entre Malines et Anvers. Un petit groupe de skaters et un photographe regardent avec attention Bruno qui, en haut du pont, est prêt à se lancer. “On attend juste que le cycliste soit passé”, entend-on. L’ado sur son vélo ne comprend pas ce qui est en train de se passer. Juste après qu’il soit passé, ne se doutant de rien, un demi-fou à la chevelure abondante et sauvage descend le pont à toute vitesse sur son skateboard. Etonné et curieux, il se retourne histoire de vérifier qu’il n’a pas rêvé, pour ensuite se remettre en route, à la rencontre de son destin.

Winter 2008. Bruno kan zijn geliefde Frankenstein-ramp niet missen sinds hij het ouderlijk huis heeft verlaten en besluit op een avond een Mangaprojectie bij te wonen in de nieuwe thuis van Frankie. Tussen pot en pint raakt hij aan de praat met één van de mangaliefhebbers. Het gesprek evolueert snel naar skateboarden, niet onlogisch want de film maakt deel uit van een skateproject. De man van een jaar of dertig komt zelf met een straf verhaal op de proppen. Hij vertelt dat hij op een dag van de middelbare school naar huis fietste en iets ongelofelijk zag. Toen hij de spoorwegbrug over reed, passeerde hij een groepje skaters die stonden te kijken hoe hun vriend bovenop de brug stond. Net wanneer hij halverwege de brug was reed de skater met een razende snelheid de richel van de brug af...

Hiver 2008. Bruno ne peut se passer de sa rampe Frankenstein bien aimée depuis qu’il a quitté la maison de ses parents, et décide un soir d’assister à une projection d’animé dans la nouvelle maison de Frankie. Entre deux chopes, il entame une discussion avec l’un des amateurs de mangas. Rapidement, la papote tourne autour du skate, ce qui n’est pas étonnant, le film faisant partie d’un projet de skate. Le bonhomme, âgé d’une trentaine d’années, en vient à raconter une histoire folle qui lui est arrivée, un jour où il rentrait chez lui en vélo après l’école. Alors qu’il traversait le pont du chemin de fer, il est passé devant un groupe de skaters qui regardaient leur ami au-dessus du pont. Et tandis qu’il avait franchi la moitié du pont, le skater a dévalé le rebord du pont à une vitesse sidérante…

Een gebeurtenis die de jonge fietsende tiener na al die jaren altijd is bijgebleven en een verhaal dat Bruno nooit zal vergeten!

Un événement dont le jeune cycliste se rappelle encore après toutes ces années, et une histoire que Bruno n’oubliera jamais!


Bruno dropping his tale backside on frankies shoulder

29


// wood tang clan / mohammed saouti

.wood tang clan Text and Photos: Wood

Dans le but de réaliser ce premier Wood-Tang Clan, nous infiltrons le ghetto de South-Gentral à la recherche des OG Ghentto boys. Etant des intrus dans ce milieu, cette expérience peut être dangereuse et mal se terminer. Déguisés comme des gangsters armés, nous voilà à l’affût de Saymour Lincoln et Mohammed Saouti, deux des figures de proue de la Dirty South Crew. What’s up yo? In de zoektocht naar onze eerste Wood-Tang Clan trekken we diep tha ghetto van South-Gentral in op zoek naar OG Ghentto boys. Als indringer kan dat gevaarlijk zijn en zelfs slecht aflopen. Vermomd als echte gangsters en gewapend met een leger vragen gingen we op zoek naar tha hood van Saymour Lincoln en Mohammed Saouti, twee wel besproken figuren van de Dirty South Crew. What’s up yo?

Mohammed Saouti Lequel de vous deux c’est tapé le plus de meufs? Je crois que c’est pareil… Parfois on se les passe, on partage tout avec nos homies. Qui est le premier à se faire refuser à l’entrée d’une discothèque? Cela dépend de qui se trouve à la porte. Si c’est un Marocain, je n’ai pas de problème. Si ce n’est pas le cas, c’est souvent une autre histoire. Quel sera le premier à obtenir son permis de conduire? Je viens de réussir mon théorique. Saymour est trop paresseux pour commencer la théorie. Il devient temps là, Saymour! De quoi rêve l’autre la nuit? De Jessica Alba, sans aucun doute. Lequel de vous deux est le plus gantois et pourquoi? Saymour, il est plus belge que moi et il a habité dans les alentours de Gand. Qui passe le plus de temps au playpark? Pareil… étant donné qu’il n’y a rien d’autre à Gand, nous sommes tous les deux des accros. Qui passe le plus de temps devant le miroir? Je crois que c’est Saymour qui gagne. Il utilise chaque jour une lotion pour bébé afin d’avoir une peau douce (rires). Il faut dire que s’occuper de sa coiffure lui prend du temps aussi. Qui a la soeur la plus hot? La sœur de Saymour est bonne, mais la mienne est plus jolie… Quel est le truc que tu aimerais bien apprendre de l’autre? Ses hardflips. Qui gagne le plus de skategames? Cela arrive de temps en temps qu’il gagne mais la plupart du temps, je le bats, sans difficulté! Qui se lance en premier quand vous rencontrez un nouvel obstacle? Cela dépend de qui se sent le mieux ce jour-là, mais Saymour est plutôt le premier à sauter. Wie schooit het meest van de ander?Qui est le premier à taper l’autre? Nous sommes des potes pour la vie, nous n’appelons pas ça taper c’est plutôt du donnant-donnant. C’est comme ça que cela doit être.

Wie heeft al de meeste grieten gescoord? Ik denk dat het ongeveer gelijk opgaat, soms wordt er eens eentje doorgespeeld, ain’t no fun if the homies can’t have none. Wie wordt als eerste geweigerd aan de ingang van een discotheek? Dat hangt ervan af wie aan de deur staat. Als het een Marokkaan is, heb ik niet echt een probleem, maar in de andere gevallen ben ik de pineut. Wie zal er als eerste zijn rijbewijs halen? Ik heb mijn theorie net behaald dus ik omdat Saymour te lui is om aan de theorie te beginnen. Het wordt tijd, Saymour! Waar denk je dat de ander van droomt ‘s nachts? Jessica Alba, zonder twijfel. Wie is het meest Gentenaar, waarom? Saymour, hij is het meest Belg en hij woonde in meerdere Gentse buurten. Wie brengt het meest tijd door in het playpark? Ongeveer gelijk, we zijn allebei playpark-addicts want er is niets anders in Gent. Wie spendeert meer tijd voor de spiegel? Ik denk dat Saymour wint. Hij gebruikt elke dag baby lotion voor een zachte huid. (lacht) Natuurlijk duurt het ook even voor hij zijn afro heeft uitgekamd. Wie heeft de lekkerste zus? Saymour zijn zus is wel lekker, maar de mijne is de mooiste... Welke truc van den andere zou je wel willen kunnen? Zijn hardflips. Wie wint er de meeste skategames? Het gebeurt tegenwoordig wel eens dat hij wint maar meestal maak ik hem af, zonder genade! Wie springt als eerste van een nieuwe gap? Valt te zien wie er fit is die dag, Saymour zal er alleszins als eerste afspringen zonder deck. Wie schooit het meest van de ander? Wij zijn homies for life, we noemen dat niet schooien, we geven en nemen van elkaar, zo moet dat zijn. massive gap kickflip.

30

JK

Thanks to: Koen van 1st8, Guy (Transind), Daan (Equaleyez), vrienden en familie.


saymour lincoln / wood tang clan //

Saymour Lincoln Lequel de vous deux c’est tapé le plus de meufs? (rires) Moi bien sûr, because chicks love me long time! Demande d’ailleurs à Mo ou à un autre membre de la Dirty South. Ils sont tous jaloux du fait que j’ai déjà conclu avec plus de filles que toute l’équipe réunie. Je le répète: Don’t hate the player, hate the game! Qui est le premier à se faire refuser à l’entrée d’une discothèque? Je dirais Mo, car il est Marocain. Les portiers n’aiment pas les Marocains. Quel sera le premier à obtenir son permis de conduire? Mo sera le premier car il vient de réussir son théorique. Je n’ai encore rien. Mais j’espère que cette situation évoluera cet été. De quoi rêve l’autre la nuit? Mo rêve d’une vie idyllique à Cali avec l’amour de sa vie, la femme pour laquelle il ferait tout et n’importe quoi. Je ne citerai pas son nom et je n’entrerai pas plus dans les détails de peur de me faire rabrouer par Mo! Lequel de vous deux est le plus gantois et pourquoi? Certainement Mo. Tout d’abord parce qu’il est né à Gand, ce qui n’est pas mon cas. Ensuite parce qu’il habite dans un coin où ils parlent tous un patois incompréhensible. Oui, Mo est vraiment le plus Gantois de nous deux. Qui passe le plus de temps au playpark? Ca c’est une question difficile. J’arrive toujours en premier, mais Mo reste en général plus tard que moi. Nous sommes à égalité ici je dirais. Qui passe le plus de temps devant le miroir? Moi! Maintenant que j’ai une coupe afro, je passe pas mal de temps devant le miroir pour coiffer mes cheveux. Qui a la soeur la plus hot? Moi… Trop de skaters qui ont vu ma grande sœur m’ont déjà raconté des choses sur elle que je n’avais d’ailleurs vraiment pas envie d’entendre. Elle est mariée et a des enfants aujourd’hui, so don’t even think about it! Quel est le truc que tu aimerais bien apprendre de l’autre? Les three-flips de Mo! Qui gagne le plus de skategames? Pour le moment c’est Mo. Mais je commence à en gagner de plus en plus, so watch out! Qui se lance en premier quand vous rencontrez un nouvel obstacle? Mo! Je n’aime pas sauter au-dessus de trous et j’ai une allergie à la douleur aux talons. Qui est le premier à taper l’autre? Mmhh, les amis se rendent service, ce n’est pas pour ça qu’ils se tapent l’un l’autre. Mais c’est moi qui rends service le plus souvent

Wie heeft al de meeste grieten gescoord? (lacht) Dat zal ik zijn, want chicks love me long time! Als je bewijs wil, vraag maar aan Mo of eender welke Dirty South homie. Ze zijn jaloers op het feit dat ik meer meisjes kan krijgen of zelfs geskipt heb dan zij allemaal samen. “Don’t hate the player, hate the game,” zeg ik altijd! Wie wordt als eerste geweigerd aan de ingang van een discotheek? Dat zal wel Mo zijn, want hij is Marokkaan. Buitenwippers houden niet van Marokkanen. Wie zal er als eerste zijn rijbewijs halen? Eerder Mo want hij heeft zijn theorie al binnen. Ik heb nog niets spijtig genoeg. Hopelijk komt daar tegen de zomer verandering in. Waar denk je dat de ander van droomt ‘s nachts? Mo droomt zeker dat hij the good life leeft in Cali met de liefde van zijn leven, de vrouw voor wie hij alles zou doen. Haar naam ga ik hier niet vermelden en in detail ga ik ook niet treden of ik mag misschien “a can of whoopass” verwachten van Mo! Wie is het meest Gentenaar, waarom? Weeral Mo. Ten eerste omdat hij in Gent geboren is en ik niet. Ten tweede omdat hij in een buurt woont waar mensen je aanspreken met zinnen als: “k Ga sbiet mijn tet in u nek legge ze, moat.” of “Alsde iet te zegge et, zegt in mijn gezicht wa, vuile choco!” Meisjes van tien die zoiets zeggen tegen mij… I rest my case. Mo is ongetwijfeld het meest Gentenaar. Wie brengt het meest tijd door in het playpark? Dat is een moeilijke vraag. Ik ben er meestal vroeger dan Mo, maar dan is hij de laatste die stopt. Een gelijke stand hier denk ik.

Wie spendeert het meeste tijd voor de spiegel? Ik denk ikzelf. Nu ik een afro heb, sta ik wel een tijdje voor de spiegel om mijn haar goed te krijgen. Wie heeft de lekkerste zus? Ik waarschijnlijk...Te veel skaters die mijn grote zus hebben gezien, zeggen dingen die ik niet wil over haar wil horen. She’s married and has kids now, so don’t even think about it! Welke truc van de ander zou je wel willen kunnen? Mo zijn three-flips! Wie wint er de meeste skategames? Mo spijtig genoeg, maar nu begin ik wel meer en meer te winnen, so watch out! Wie springt als eerste van een nieuwe gap? Mo! Ik skate niet zo graag gaps en heb een allergie voor pijn aan mijn hielen. Wie schooit het meest van de ander? Hmm, vrienden die iets vragen aan elkaar, dat klasseer ik niet echt als schooien. Maar Mohammed vraagt mij wel meer favours dan ik hem! Thanks to: Guy van Transind, Stijn V., Koen en Stijn L. van 1st8, Daan, Phil Z., Huybie en David Effendi voor te filmen, Faab for helpin’ me out. Al mijn Dirty South homies en andere homies, mijn ouders, oma en God!

Saymour frontside feebles at the university.

DvL

31


.ten reasons

// ten reasons / christian vankelst

Text and Photos: Snelle Jelle

Wonen in het buitenland, velen dromen er van maar weinigen maken het waar. Christian Vankelst is één van de Belgische skaters die ongeveer vier jaar geleden de stap waagde op zoek naar het geluk in het zuiden. We laten hem daarom tien redenen opsommen waarom het beter is in het buitenland en ook tien dingen noemen die hij mist aan België. Partir vivre à l’étranger est un rêve pour beaucoup d’entre nous, mais seuls quelques uns réalisent vraiment cette expérience incroyable. Chrisitian Vankelst est un skateur belge qui a passé quatre ans à voyager dans les pays du sud à la recherche de sa bonne étoile. Nous lui avons donc posé quelques questions sur un sujet qu’il connait bien, à savoir les 10 raisons qui le motivaient à partir vivre à l’étranger. Et, inversement, une fois à l’étranger, les dix choses qui l’ont le plus manqué là-bas…

Christian Vankelst "Een groot pak frieten met warme stoofvleessaus en een kwak mayonnaise." Waarom is het beter in het buitenland?

Pourquoi est-ce mieux à l’étranger? 1. Le temps est souvent beaucoup plus ensoleillé dans le sud. 2. Ici, je peux aller surfer tous les jours après le boulot, car les conditions de l’océan Atlantique sont meilleures que celles de la mer du Nord. 3. Mon amie Anke, mais aujourd’hui elle ne me manquera plus jamais, même si je déménageais. 4. Mon job de manager d’équipe chez Element Europe. 5. Je bent hier verplicht om nieuwe mensen te leren kennen. 6. Si tu ne veux pas rester tout seul comme un con, vaut mieux se faire des potes. Une fois que tu habites à l’étranger, c’est très chouette de revenir en vacances en Belgique. 7. Ici c’est très calme et la nature est bien plus préservée qu’à Bruxelles. 8. Tu peux plus facilement alterner entre le skate, le surf et le snowboard. 9. Je n’arrive pas a dire point 9. 10. Je réserve en bonus ce dernier point pour les choses qui m’ont manquées? Qu’est-ce qui t’as manqué de la Belgique? 1. Les gros paquets de frites mayonnaise et la sauce carbonnade. Ici tu ne peux rien trouver de semblable. 2. La Jupiler 3. La Duvel qui est trop cher à l’étranger. Ici, ça coûte 49 euros pour 4 bouteilles. 4. Les amis et la famille... Ici tu te rends compte comme il est dur de se faire de vrais amis. 5. Tous les supers skateparcs bétonnés qui ont été aménagés en Belgique depuis mon départ. 6. Je me suis rendu compte à quel point c’est agréable et facile de faire du skate en Belgique. 7. Faire de la musique et jouer sur scène. 8. La façon de se comporter des Belges, en général, et aussi nos habitudes culturelles que tu ne retrouves chez personne d’autre. 9. Mon frère Eric! 10. La bonne cuisine de ma mère. 11. Un bon docteur en médecine sportive et les soins de santé qu’il y a ici en général. 12. Le fait que quand tu vis à l’étranger tu ne puisses plus avoir cette envie de partir ailleurs que je ressentais à Bruxelles, et ça me manque!

32

1. Het weer, dat is hier veel vaker goed dan in België. 2. Surfen, ik kan elke dag voor of na het werk het water in. De condities hier aan de Atlantische kust zijn een pak beter dan die van de Noordzee. 3. Mijn vriendin Anke maar die hoef ik nu nooit meer te missen ook al zou ik verhuizen. 4. Mijn werk als teammanager van Element Europe. 5. Je bent hier verplicht om nieuwe mensen te leren kennen. 6. Wanneer je in het buitenland woont, is het altijd leuk om eens terug naar België te gaan. 7. Het is hier rustig en er is nog veel natuur. 8. Het is hier mogelijk om op één dag te skaten, snowboarden en surfen, iets wat ik altijd heb willen proberen sinds ik hier woon maar het is er nog steeds niet van gekomen. 9. Verder dan negen redenen geraak ik niet. 10. Zover helemaal niet... Mag ik die twee laatste puntjes niet als bonus gebruiken bij de tien die ik mis aan België? Wat mis je aan België? 1. Een groot pak friet met warme stoofvleessaus en een kwak mayonnaise, plus een curry worst speciaal. Hier absoluut nergens te verkrijgen. 2. Jupiler 3. Duvel, kost hier 49 euro voor vier flesjes. 4. Vrienden en familie... Je beseft hier pas echt wie je echte vrienden zijn. 5. Alle nieuwe betonnen skateparken die werden gebouwd sinds ik verhuisd ben. 6. Ik besef hier pas hoe goed België eigenlijk is om te skaten en de vele goeie sessies die ik er heb gehad. 7. Muziek maken en optreden. 8. Optredens bijwonen en wat cultuur opsnuiven, dat is hier in niemandsland out of the question. 9. Eric, mijn broer! 10. Ons ma haar lekker eten. 11. Een goede sportdokter en goede medische zorgen in het algemeen, de sociale zekerheid is hier ver te zoeken. 12. Door niet in België te wonen kan ik het onmogelijk missen om eens naar het buitenland te gaan, en net dat mis ik!

"Les gros paquets de frites mayonnaise et la sauce carbonnade"


33


//

got wood / pieterjan claeys

.got wood? Text and Photos: Davy Van Laere

Age: 16 jaar / ans Hometown: Aalter Sponsors: Jart/District skateboards (Flow) en 1st8 skateshop.

Pieterjan Claeys

backside overcrooked

Hoe lang skate je al en hoe is het allemaal begonnen? Ik skate nu ongeveer vijf jaar dankzij mijn neef Matti en de rest van de toenmalige crew in Aalter. Ben je bijgelovig als het op skaten aankomt? Eigenlijk niet maar af en toe betrap ik er mezelf wel op. Bijvoorbeeld, wanneer ik een trick bijna land, dan leg ik mijn plank op dezelfde plaats bij de aanloop, op dezelfde tegel of naast hetzelfde steentje. Aalter heeft niet echt veel spots. Waar en met wie hang je meestal uit wanneer je op je deck staat? Als ik in Aalter skate, is dat met de harde kern, de gasten die al skateten toen ik begon. Meestal met mijn neef, Maarten en de locals van het skatepark in Aalter. Ik zoek ook veel het skateparkje op aan de Entrepot in Brugge, altijd leuke sessies daar, oud en jong door elkaar. Naar welke Belgen kijk je op? Mohammed en Saymour, die gasten skaten echt omdat ze er van houden en dat zie je ook. Ze zijn altijd gemotiveerd en dat is steeds aangenaam om mee te skaten. Verder Fabian, Jelle en Phil. Phil is niet normaal als het op skaten aankomt. Wat studeer je op school? Handel-Talen, een vrij moeilijke richting vind ik, maar ik doe mijn best en wil met goede punten naar huis op het einde van het jaar. Studies en skaten gaan soms wel moeilijk samen maar daar vind ik tot nu toe toch de gulden middenweg tussen. Wat is voor jou de ideale dag? Wake up rond tien uur, een douche, mailbox checken, myspace, netlog. Dan een ontbijtje gevolgd door een skatefilm en rond de middag de trein op richting Gent of Brugge waar ik me de hele dag kan amuseren met mijn vrienden en skateboard. Een paar nieuwe tricks misstaan ook niet op de ideale dag. Om de avond af te sluiten steken we ‘s avonds de barbecue aan bij de Willem thuis om tot diep in nacht de mini te sessionnen. Je favoriete website? 1st8.be, emericaskate.com, skateboardeurope.com Wat voor muziek vinden we op je iPod? Van alles, van 36mafia tot The Doors en The Police. Wat doe je zoal als je niet skate? Schoolwerk en uitgaan met vrienden, maar geen van beiden gebeurt veel aangezien ik zo veel mogelijk wil skaten!

34

Depuis combien de temps skates-tu? Comment tout a commencé? Je fais du skate depuis plus ou moins cinq ans, grâce à mon cousin Matti et au reste de la crew d’Aalter. Es-tu superstitieux lorsqu’il s’agit de skate? Pas vraiment mais parfois je me surprends. Aalter n’a pas énormément d’endroits prévus pour le skate. Où et avec qui traînes-tu lorsque tu es sur ton engin? Quand je skate à Aalter, je le fais avec le noyau dur du coin, ceux qui faisaient déjà du skate à l’époque où j’ai commencé. Souvent mon cousin Maarten et les habitués du skatepark d’Aalter. J’aime aussi aller au skatepark situé sur l’Entrepot à Bruges car il y a toujours de chouettes sessions, mêlant jeunes et personnes plus âgées. Quels sont les Belges que tu admires? Mohammed et Saymour, ces gars skatent uniquement par amour et ça se ressent. Ils sont toujours motivés et c’est plus cool lorsque tu skates. Sinon Fabian, Jelle et Phil. Phil fait des choses incroyables quand il skate! Qu’étudies-tu à l’école? Les langues modernes, une option plutôt difficile, mais je fais toujours de mon mieux pour rentrer à la maison avec de bons points à la fin de l’année. Les études et le skate vont parfois difficilement ensemble mais jusqu’à présent j’ai toujours réussi à trouver un juste milieu. Quel est selon toi la journée idéale? Me réveiller vers dix heures, une douche, checker mes mails, mon MySpace, Netlog. Ensuite un petit déjeuner suivi d’un film de skate. Vers midi je prends le train direction Gand ou Bruges où je peux faire du skate et m’amuser avec mes amis toute la journée. Trouver quelques nouveaux tricks aussi! Pour terminer la soirée, un barbecue chez Willem où l’on pourra s’entraîner encore jusqu’aux petites heures au mini. Ton site web préféré? 1st8.be, emericaskate.com, skateboardeurope.com Qu’est-ce qu’on trouve sur ton iPod? De tout, de 36mafia aux Doors, en passant par The Police. Que fais-tu quand tu ne skates pas? Mes devoirs pour l’école, sortir avec mes amis mais je dois admettre que ça m’arrive rarement car j’essaye de skater un maximum!


backside smithgrinding like it’s supposed to be done

35


// bricolage / homegrown pool nijmegen

.bricolage Text and Photos: Davy Van Laere

Vorig jaar kregen we een telefoontje van Hollands most friendly skater Hans Van Dorsen. Hij vertelde over één of ander homemade backyard betonnen beest in een achterbuurt van Nijmegen. Het is altijd ongelooflijk om op zulke locaties te stoten ware het niet dat het skatebad maar één dag meer te leven had. De hele buurt werd gesloopt om ruimte te maken voor een nieuwbouwproject. Het sprak vanzelf dat Wood die laatste kans niet liet glippen. Vergezeld van Ben Daleman, de Goeze, Jarne en Mikkjel trokken we naar onze noorderburen op zoek naar de bowl die eigendom was van een zekere Daniel. L’année dernière on a eu un coup de fil du skater le plus sympa de toute la Hollande: Hans van Dorsen. Il nous a parlé de l’une ou l’autre monstruosité en béton faite maison dans la banlieue de Nijmegen. Il est toujours assez incroyable de trouver ce genre de spots, de plus, le lendemain le pool devait être démoli par les bulldozers d’un promoteur immobilier. Wood était bien sûr sur le coup. Nous v’la partis chez nos voisins du Nord en compagnie de Ben Daeleman, Goeze, Jarne et Mikkjel, à la recherche d’un pool qui était la propriété d’un certain Daniel.

homegrown pool nijmegen “Gelukkig woonden we in een sloophuis met oneindig veel mogelijkheden” Yo Daniel, hoe ben je op het idee gekomen om je eigen pooltje te bouwen? Tijdens ons laatste studiejaar zochten mijn huisgenoot en goede vriende Anton en ik een hoge dosis afleiding van alle schoolopdrachten, subgroepen en reflectieverslagen. We ontdekten skateboarden. Ja, we waren laatbloeiers. We hadden voor de wintermaanden al een kleine miniramp in de woonkamer gemaakt. Deze was erg steil maar voor ons goed om een zekere basis te leren. In de lente van 2006 besloten we eens het skateparkje in Nijmegen te checken, want daar lag een pool. Daar bleek dat wij met onze tweeëntwintig en zesetnwintig jaar beduidend een trap lager stonden dan die jongetjes van twaalf. Niet echt de plek voor beginnelingen van onze leeftijd dus. Gelukkig woonden we in een sloophuis met oneindig veel mogelijkheden. We besloten om onze eigen pool te bouwen in de tuin. Had je dan vrienden die ervaring hadden met beton? Zelf hadden we die alleszins niet maar we hadden wel zin om het te leren. Kuil graven, shapen, stoeptegels als stevige onderlaag, kippengaas als wering en vervolgens veel beton. Zonder het te weten werkten we met een fout soort beton. Daar kwamen we pas later achter, toen de hele boel al klaar was. Het begon na enkele weken flink te stoffen en het beton was veel gladder dan normaal. Maar ja, we waren ongeduldig en wilden gewoon zo snel mogelijk leren poolskaten. Verder hebben we overal goed over nagedacht, zo hadden we zelfs een afwateringssysteem langs een afvoerputje, dat was aangesloten op de afvoer van ons huis. Dit moest een gevuld zwembad voorkomen na fikse regenbuien.

36

Salut Daniel, comment tu as eu l’idée de construire ton propre pool? Quand on était en dernière année mon pote Anton et moi, nous avions grand besoin de nous remettre de tous ces devoirs, ces projets et ces travaux de groupe. On a découvert le skate. Il est vrai qu’on s’y est mis sur le tard. Durant l’hiver, on s’était construit une mini dans notre séjour, la rampe était asse raide mais c’était l’idéal pour apprendre les bases. Au printemps 2006 on avait décidé de checker le skateparc de Nijmegen, où ils avaient un pool. Mais à respectivement 22 et 26 ans on devait s’incliner devant les petits qui en avaient douze. Pas vraiment l’idéal! Heureusement on habitait dans un squat ayant énormément de possibilités. On a donc décidé de construire notre propre pool dans le jardin. Vous aviez des copains qui s’y connaissaient en béton donc? En tous cas nous, on n’y connaissait rien du tout, bien qu’on avait très envie d’apprendre. Creuser le trou, établir la forme, mettre des dalles, ajouter du treillis autour et puis verser le béton. Après, quand tout était prêt, on s’est rendu compte qu’on n’avait pas utilisé le béton qu’il fallait. Après quelques semaines il y avait de la poussière partout et la surface était beaucoup trop lisse. Qu’est-ce que tu veux, on était impatients, on voulait à tout prix apprendre à faire du skate en pool. On a quand même réfléchi à l’essentiel, on avait une conduite d’eau qui donnait dans les égouts chez nous afin qu’on ne se trouve pas avec une vraie piscine remplie d’eau après la première averse!


massive ollie drop into the transition

Was het duur en hoe lang heb je eraan gebouwd? Duur was het zeker niet. Alles bij elkaar was het volgens mij rond de vierhonderdvijftig euro! Ik weet niet meer hoeveel zakken cement het waren, de molen draaide in ieder geval het hele weekend. Maar uiteindelijk viel het reuze mee: twee dagen graven en shapen, één dag stenen leggen en twee dagen storten en smeren. De pool heeft ook verschillende fases gekend. Het nieuws van deze actie verspreidde zich redelijk snel. Binnen enkele weken stond Damiaan Winkelman (Paco) voor de deur om eens te kijken wat we hadden gebouwd. Sindsdien skaten wij drie veel samen en hebben we de backyard pool steeds verder uitgebreid. We zijn nu zelfs begonnen aan ons nieuw indoor skatepark in Nijmegen, Waalhalla. Je raadt het al: helemaal van beton!

C’était cher? Ca vous a pris longtemps? Ce n’était pas cher du tout. Toute l’opération a dû nous coûter aux alentours des 450 euros. Je ne sais plus combien de sacs de ciment on a utilisé, une chose est sûre, la bétonneuse a tourné pendant tout un week-end. Mais après tout ce n’était pas la mer à boire: deux jours pour creuser et pour dessiner la forme, un jour pour poser les dalles et deux jours pour verser le béton et en tapisser les parois. Il y a eu plusieurs étapes. Après quelques semaines Damiaan Winkelman de Paco est venu sonner pour voir à quoi ça ressemblait. Depuis on skate souvent ensemble et notre backyard pool a pris de l’ampleur. On a même entamé la construction d’u nouveau skateparc à Nijmegen, Waalhalla. T’as deviné juste: tout est en béton!

37


Top, Ben Daeleman rocks it like a hurricane Sequence, Sven Gooskens, frontside ollie wallride

“Heureusement on habitait dans un squat ayant énormément de possibilités”

Quel trick déjanté t’est resté en mémoire? J’en ai vu pas mal. Au début je ne connaissais même pas la différence entre un blunt et un nosepick. Mais grâce aux skaters de passage, j’ai appris beaucoup, même sur la plage. Au début, Louie Barletta s’est trouvé dans notre jardin. Je ne savais pas qui il était ni d’où il venait mais je me suis aperçu du premier coup qu’il savait ce que c’était le skate. Il a exécuté du premier coup des mètres de bluntslide, a poppé au dessus de la nouvelle extension mortelle avant de monter sur le mur. Puis il y a eu les tricks les plus inouïs de Paco, dont je ne sais même pas les noms. C’est Paco qui tient le record des wallrides sur le mur de notre cuisine d’ailleurs. Puis il y a eu les sessions avec Anton et Damiaan qui resteront toujours greffées dans ma mémoire. Des sessions illuminées par des lampes et qui

Welke zotte trick in je oude bowl is je bijgebleven? Ik heb er zo veel gezien. In het begin wist ik niet eens het verschil tussen een blunt en een nose pick. Maar dankzij alle skaters die langs kwamen, heb ik veel geleerd, ook op het skateboard. In de begindagen was Louie Barletta eens in de tuin, ik wist niet wie hij was of waar hij vandaan kwam maar ik zag meteen dat hij kon skaten! Hij dropte in, meteen meters bluntslide, airs boven de nieuwe dodelijke extension en een step up wall ride. Verder heeft Paco hier vele hoogstandjes laten zien waarvan ik de namen niet eens op kan noemen. Hij heeft ook het record van de hoogste wallrides tegen onze keukenmuur op zijn naam staan. Vooral de sessies met Anton en Damiaan zullen me bijblijven. Sessies met lampen waar we tot diep in de avond de buren gek maakten. Sessies waar we veel tricks geleerd

38


Mikkjel Dolferus blends in with nature, bs wallride

hebben. Ook de laatste pool sessie met jullie was te gek. Ben Daeleman draaide overal, de Goeze vloog tegen de muur met frontside airs waarvan ik het bestaan niet wist, Mikkjel cruisde de bowl alsof hij er al jaren kwam en natuurlijk Jarne... Jarne kwam mij vragen of die paal niet van het dak kon. “Nee, die houdt de plant op zijn plek, die zit daar al maanden”. “Da’s jammer, ik wilde hier van het dak springen”. Het was nog niet in me opgekomen want dat dak is meters hoog! Ooit hadden we wel eens de grap gemaakt dat iemand nog van dat dak zou springen. Jarne deed het, Jarne heeft gewonnen! Je hebt niet stil gezeten en al een nieuwe pool gebouwd, helemaal iets anders zeker? Yep, er is alweer een nieuwe. Aangezien we hier ergens in een hal een park van beton aan het bouwen zijn, moesten we eerst wat uitproberen. Ik heb samen met mijn lieve vriendin, die gelukkig geen bezwaar had, een nieuw sloophuis met een grotere tuin. Deze keer ging het allemaal zeer snel. Twee dagen graven, even gaas leggen en één dag beton storten. Het is een grotere pool geworden met een spine erin, want dat moet ik natuurlijk ook een keer leren. Er staat helaas geen schuurtje naast. De nieuwe bowl is nog niet helemaal klaar, er moeten nog tegels bovenop en we gaan hem nog verven. Het zal nog wel even duren voordat hiervan ergens foto’s verschijnen. Ik kan me voorstellen dat je bij de bouw van die nieuwe bowl al een beetje meer verstand hebt van beton en uit je fouten hebt geleerd. Wat is er de eerste keer zo allemaal fout gelopen? En heb je tips voor beginners? Bij de nieuwe pool ging ook het een en ander mis, hoor. Regen en vorst, het is niet bevorderlijk voor je beton. Daarnaast zijn door alle adviezen, onder andere van jullie landgenoot en ervaren skateparkbouwer Bruno, bij Waalhalla veel fouten aan het licht gekomen. Maar ja, wat is fout als je keihard rondjes kan rijden in je eigen achtertuin? Ik kan een paar tips geven maar vrij algemeen. Je moet het toch allemaal een beetje zelf ontdekken. Vergeet hout, beton is beter. Ga goed shapen. Stamp goed aan. Zorg voor staalmatjes als wering. Haal beton met kleine kiezels. Zorg voor ronde spatels (smeerdingen). Begin klein, denk groot! Meer vragen? Mail naar stichtingskateboardingnijmegen@gmail.com of kom langs in Waalhalla. Pas Op! Een pool in je eigen tuin is gevaarlijk. Eens je er eentje hebt gehad, wil je er altijd eentje hebben.

Jarne, iceplant to fakie

rendaient fous les voisins. On a appris pas mal de tricks pendant ces sessions. On doit dire qu’on a adoré cette dernière session de pool avec vous autres. Ben Daeleman qui tournait partout, de Goezze qui a attaqué le mur avec des airs frontside dont j’ignorais qu’ils existaient, Mikkjel qui traversait le pool comme s’il le connaissait comme sa poche et Jarne bien sûr, qui m’a demandé si on pouvait enlever le poteau du toit. « Mais non tiens, sinon tout s’effondre! ». « Dommage, je voulais sauter de là! ». Je n’y avais pas encore passé car le toit a quelques mètres de haut quand même, bien qu’on s’était déjà dit pour rigoler qu’un jour quelqu’un voudrait sauter de là! Jarne l’a fait, Jarne a gagné! Mais vous n’en êtes pas restés là, vous avez déjà construit un nouveau pool, tout à fait différent, non? En effet, on en a construit un nouveau. Comme on est en train de bâtir un parc de béton dans le hall quelque part, on devait faire des essais. Avec ma gentille copine, qui ne s’y est pas opposé heureusement, on a trouvé un nouveau squat. Cette fois-ci tout a été nettement plus vite. On a creusé pendant deux jours, puis on a mis le treillis et on a versé le béton. Le pool est plus grand et il contient un spine, un autre truc que je veux maîtriser. Heureusement il n’y a pas de grange à côté. Le nouveau bowl n’est pas tout à fait prêt, on doit encore mettre des dalles et peindre. Le reportage photo n’est pas pour toute suite, là. Je m’imagine que tu t’y connais déjà mieux en béton depuis et que tu as tiré des leçons de tes erreurs du passé. Qu’est-ce qui n’allait pas la première fois? As-tu des tuyaux pour les débutants? La réalisation du nouveau n’était pas évident non plus, tu sais. La pluie, le gel... tout ça n’est pas idéal pour une construction en béton. On a reçu de très bons conseils depuis, entre autres de votre compatriote Bruno, qui a construit de nombreux skateparcs et qui nous a aidés pour Waalhalla. Il faut toutefois relativiser tout ça. Le plus important est de pouvoir skater dans son propre jardin! L’important est de tout découvrir soi-même. On sait maintenant que le béton est beaucoup mieux que le bois, qu’il faut bien travailler la forme, bien tasser. Il faut des tapis d’acier pour parer les chocs. Opter pour du béton avec du gravillon très fin, n’employer que des spatules arrondies. Commencer petit mais l’esprit grand ouvert! Plus d’infos: envoyez un e-mail à stichtingskateboardingnijmegen@gmail.com ou passez au Waalhalla. Attention! Construire un pool dans son jardin est très dangereux. Une fois qu’on en a eu un, on ne peut plus s’en passer…

39


// woods up / jelle deschout

.woods up Photos: Davy Van Laere Text: Davy Van Laere & Jelle Keppens

La dernière chose qu’on avait entendue à propos de Jelle Deschout, était que ces pantalons ne rétrécissaient plus dans la machine. Il a été ‘tight’, aujourd’hui il est de nouveau ‘aight’. Ca fait un bail quand même. Comme on est des parents inguiets, on a pris nos responsabilités en s’assurant que tout va bien maintenant qu’il doit se débrouiller tout seul. Het laatste dat we over Jelle Deschout hoorden, is dat zijn broeken niet meer krimpen in de was en dat is ondertussen al even geleden. Vroeger was hij tight, nu weer aight! Ongeruste ouderen als we zijn, nemen we onze verantwoordelijkheid en voelen hem aan de tand om zeker te zijn dat alles goed gaat nu hij zijn eigen boontjes moet doppen.

Jelle deschout Au risque de te brusquer un peu, il s’est passé pas mal de choses dans ta vie ces dernières deux années. Tout à fait. Il y a deux ans, j’ai quitté Torhout, la ville où je suis né, pour m’établir à Courtrai où je me suis fait jeter un an plus tard parce que je faisais trop de bruit. Avec Wannes, qui habitait la même maison, on a alors déménagé dans sa ville natale, Lendelede. On y habite dans un bled qui s’appelle Sint-Katharina, qui fait partie de cette commune. J’habite donc toujours en Flandre Occidentale. Depuis peu, il y a un étudiant qui crèche chez nous, histoire d’avoir assez de moyens pour payer le loyer. Je travaille plein temps chez Winsol à Izegem, mais j’essaye de skater le plus possible durant la semaine. Le week-end je skate tout le temps et je filme avec l’équipe de DBP, Dead Blowin Posse. L’envie ne te prend jamais de repartir en tournée? Oui, à donf, c’est ce que je kiffe le plus. Il y a tout le temps des nouveaux spots qui s’ajoutent. En ce moment c’est un peu plus tranquille, mais une fois que j’aurai un contrat fixe, tout va changer. Pour l’instant je suis en période d’essai pendant six mois, je n’ai pas encore de vacances, dur dur. Je veux de toute façon faire la tournée Nike, qui aura lieu vers la fin de l’année. Je ne le raterai sous aucun prétexte!

40

We vallen even met de deur in huis, er is de laatste twee jaar het één en ander veranderd in je leven. Inderdaad, twee jaar geleden ben ik verhuisd van mijn geboortestad Torhout naar Kortrijk maar een goed jaar later stond ik weer op straat wegens geluidsoverlast. Wannes woonde toen in hetzelfde huis en we zijn dan samen naar zijn geboortestad Lendelede verkast. ’t Is eigenlijk de deelgemeente Sint-Katharina, dus ik woon nog steeds in West-Vlaanderen! Sinds kort is er nog een student bijgekomen om de kosten te delen. Ik werk nu ook fulltime, bij Winsol in Izegem, maar ik probeer zoveel mogelijk te skaten tijdens de week. In het weekend skate ik constant en film ik met de vaste crew DBP, Dread Blowin Posse. Heb je soms geen zin om opnieuw veel te touren? Ja volle bak, dat is juist het leukste, op verschillende plaatsen komen om er nieuwe spots te skaten. Op dit moment ligt dat allemaal een beetje stil maar daar zal verandering in komen zodra ik een vast contract heb. Ik zit voorlopig nog in een proefperiode van zes maand dus kan ik nog niet genieten van vakantiedagen. Dat is even tanden bijten! Ik kijk alvast uit naar de Nike tour die gepland staat voor het eind van het jaar, die wil ik zeker niet missen.


jelle deschout / woods up //

Bluntslides on this bank are a lot like drunken driving, really fun but so hard not to hit the tree.

41


// woods up / jelle deschout

“Je suis content de tout ce qui s’est passé, les bonnes choses comme les mauvaises. J’ai appris pas mal de choses pendant ce temps-là”

A couple of years ago this would’ve been called a crooked grind pop-out. Pop-outs became standard shit and now all that’s left is a crooked. Still high and long though.

En parlant de tournées… Je viens de voir le nouveau Fluff, qui contenait une séquence de toi. Tu y exécute un kickflip d’un méga double set pendant une tournée au Danemark. J’étais impressionné! J’ai entendu que tu étais à court de thunes et que le flip était un pari, c’est vrai? Le nouveau Fluff est super, d’ailleurs cette séquence, je la kiffe un max. La tournée était vraiment réussie, on était une bande d’enfer et on s’est marré comme des fous. Toutefois, ce kickflip n’était pas l’objet d’un pari. Le jour avant j’étais en train de récupérer dans la voiture du spot précédent pendant que les autres étaient partis en repérage. Quand ils sont revenus, ils m’ont décrit ce 5 flat 7 double set. Quand Youness Armani m’a dit qu’il voulait essayer un switch ollie je lui ai dit que moi j’allais exécuter un kickflip sans même voir le set. Les locaux m’ont offert 800 courones si j’arrivais à le faire en trois essais. Et voilà ce qui c’est passé. Je l’ai tapé du troisième coup et j’ai empoché le pognon!

42

Over touren gesproken; Onlangs zag ik de nieuwe Fluff, er stond een sequence in van jou. Je doet een kickflip van een super grote double-set tijdens een tour in Denemarken. Ik was onder de indruk! Het schijnt dat je geen geld had en je die flip als een soort weddenschap gedaan hebt? Die nieuwe Fluff is super trouwens en over die sequence ben ik super stoked. Die hele tour was geslaagd, we waren met een leuke bende en hebben ons te pletter geamuseerd maar die kickflip was niet voor een weddenschap. De dag ervoor zat ik in de auto te recupereren van de vorige spot terwijl anderen die set even gingen verkennen. Toen ze terug kwamen, beschreven ze die 5 flat 7 double-set. Youness Armani zei dat hij een switch ollie wou proberen, waarop ik onmiddellijk reageerde dat ik hem zou kickflippen en ik had de set niet eens gezien... De locals boden me achthonderd Kronen als binnen de drie pogingen zou landen. En zo geschiede, bij de derde klokslag reed ik weg en was mijn portefeuille weer gevuld!


jelle deschout / woods up //

Jelle deschout Tu skates souvent dans la rue ou surtout dans les skateparks? Maintenant que je travaille à plein temps, je suis coincé dans ce pays de merde: je suis obligé de me débrouiller avec les moyens du bord. Je suis content de pouvoir me rendre à Zumiez cet hiver, mais pour l’instant, je suis dehors la plupart du temps afin de profiter du soleil. Il y a quand même des côtés positifs au réchauffement de la planète. Cet hiver on a trouvé de plus un spot secret: une ancienne usine qui va être démolie. Du coup, on a pu se débrouiller quand il faisait vraiment froid. Il y a peu de chance de me trouver dans un skatepark cet été.

Skate je nog veel street of vooral skateparks? Nu ik fulltime werk en niet op tour kan, zit ik vast in dit kutlandje en moet ik het stellen met wat we hebben. Ik ben blij dat ik deze winter Zumiez had maar nu probeer ik toch zo veel mogelijk buiten te skaten en van de zon te profiteren. Dat is dan weer de positieve kant aan de klimaatsverandering. Deze winter hebben we hier dichtbij ook onze eigen secret spot gevonden: een leegstaande fabriek dat binnenkort wordt platgegooid. Daar hebben we ook onze honger kunnen stillen op de koude dagen. Deze zomer zul je me alleszins niet veel in parken zien!

Si tu pouvais retourner dans le temps, tu t’y prendrais autrement? Du tout. Je suis content de tout ce qui s’est passé, les bonnes choses comme les mauvaises. J’ai appris pas mal de choses pendant ce temps-là. La vie est tellement imprévisible. Un jour je vais skater sans problème et le lendemain tout peut être différent: des gens qui me tournent le dos, des hypocrites qui ont un problème eux-mêmes mais me critiquent par ce que j’ai commencé à fumer des joints. Mes parents, qui n’étaient au courant de rien, qui y étaient confrontés également tout d’un coup. Une poignée de gens sont responsables pour un tas d’emmerdes dans ma vie. Merci beaucoup!

Als je de tijd kon terugdraaien, zou je dan bepaalde dingen anders doen? Neen, ik ben blij met al wat gebeurd is, goede en slechte dingen. Ik heb alleszins veel geleerd in die tijd. Life is strange, de ene dag ga ik skaten zonder problemen en de andere dag kan het allemaal omslaan! Vrienden die veranderen, mensen die me de rug toekeren, hypocriete mensen die vaak zelf met een probleem zitten en me slecht afschilderen omdat ik marihuana ben beginnen roken. Mijn ouders werden daar ook mee geconfronteerd, terwijl zij van niets wisten. Door een paar mensen heb ik zonder reden een hele hoop gezever achter de rug. Thanks!

Jelle likes fs flips and apparently they like him back.

43


// woods up / jelle deschout

ben blij met al wat gebeurd is, goede en slechte “ Ikdingen. Ik heb alleszins veel geleerd in die tijd. �

44


jelle deschout / woods up //

Jelle deschout Vanwaar de plotse overschakeling Jelle aaight naar Jelle tight en terug naar aaight? Het is eigenlijk niet zo plots, de aight heeft altijd in mij gezeten. Als je foto’s ziet van toen ik dertien was... Ik had toen al WuTang logo’s uit mijn grip gesneden. Ik ben door de jaren heen trouwens nooit gestopt met luisteren naar hiphop, ook toen ik “Jelle Tight” was. Ik heb gewoon een brede muzieksmaak en daar hoort geen stijl bij tegenwoordig, behalve mijn eigen stijl natuurlijk! Mogen we nog een comeback verwachten? I’ve never been gone, mofo’s! Ik hoop dat je het na dit interview een beetje inziet. Love and peace! Fuck the po po po police! Thanks to: Mijn sponsers die me nog altijd steunen! Lo, Kaspar, Sven Aerts, Stijn Lammertyn en ook de vrienden die mij nog honderd procent steunen: Wannes, Lolo, DBP en al mijn maten die altijd komen chillen bij mij thuis (good times). Live to skate, skate to live! No worries, only happies!

Pourquoi t’as évolué de ‘aight’ à un certain moment pour devenir ‘tight’, et de nouveau ‘aight’ après? Tu sais, j’ai toujours eu ça en moi. Si tu voyais les photos de quand j’avais treize ans. J’avais déjà découpé des logos Wu-Tang dans mon grip. Je n’ai jamais cessé d’écouter du hip-hop, même quand j’étais ‘Jelle tight’. Question musique je suis tout simplement large d’esprit et je n’ai pas vraiment de style préféré, à part mon style à moi bien sûr. On peut s’attendre à un comeback? Je ne suis jamais parti, les mecs! J’espère que tu pigeras ça après cette interview. Love and peace! Fuck the po po po police! Thanks to: Mes sponsors qui me soutiennent toujours! Lo, Kaspar, Sven Aerts, Stijn Lammertyn ainsi que tous les potes qui sont toujours avec moi: Wannes, Lolo, DBP et tout la bande qui vient chiller à la maison (good times). Live to skate, skate to live! No worries, only happies!

Narrow runup, and all the way over the grill. Damn!

45


backside smithgrind

46


. Les curieux (que nous sommes) sont tombés sur une rubrique dans laquelle on pouvait passer une journée dans la vie d’un skateur belge. Le nom de Fries Tallieu était le premier sur la liste qu’on voulait suivre. Pourquoi lui? Surtout à cause de son regard de tueur. Et bien évidemment également à cause de ses prouesses sur la planche!

Curieuzeneuze mosterdpotten als we zijn, lassen we een rubriek in waar we ons een dag uitnodigen in het leven van één van de Belgische skaters. Fries Taillieu stond bovenaan onze lijst en krijgt de eer de Woodspits af te bijten. Zijn kwade blik die hij steeds meedraagt tijdens het skaten was de doorslaggevende factor om ons te verdiepen in zijn dagelijkse bezigheden. En natuurlijk ook een beetje zijn skateboardskills!

fries taillieu Text & photos: Jelle Keppens

47


backside nosepick for starters

Vrijdagnamiddag is het enige gaatje dat Fries nog in zijn agenda vindt om ons te ontvangen in zijn dagelijks leven. Het drukke schema van de jonge student verplicht hem zelfs enkele lessen te brossen.

12u30

12u30 aan het Zuidpark in Gent waar hij nu op kot zit. We doen onze intrede in zijn dagtaken. Aangezien het uurwerk van de doorsnee skater een uurtje achterop loopt, stellen we de afspraak even uit. Deze keer ligt het aan onze klok en we laten Fries vol ongeduld wachten. Dit geeft hem alvast de kans even te bekomen van de saaie lessen die hij ‘s morgens moest bijwonen en zich voor te bereiden op wat komen zal. Het weer ziet er twijfelachtig uit maar de schraal verdeelde regendruppels op de voorruit van de auto weerhouden ons niet er op uit te trekken in de hoop wat harde actie te kunnen vastleggen. Wegrijden van het slechte weer lijkt het beste plan en zo vinden we ons snel op weg richting Kortijk. 48

La seule date encore libre dans l’agenda ultra chargé de Fries est le vendredi après-midi. En effet, l’emploi du temps de ce jeune étudiant est tellement chargé qu’il est même obligé de brosser quelques cours parfois.

12h30

Nous voilà au Zuidpark, à Gand, où Fries kote. On se met dans le bain tout de suite. Enfin tout de suite c’est beaucoup, tout le monde sait que l’horloge d’un skateur retarde toujours au moins d’une heure. Cette fois-ci c’est nous qu’il faut blâmer pour le retard. Nous faisons attendre Fries, qui devient plutôt impatient. De l’autre côté c’est l’occasion pour lui de se remettre des cours barbants auxquels il a du assister le matin et de se préparer à ce qui va venir Le temps paraît maussade. Les gouttes qui tombent sur le pare-brise ne nous empêcheront toutefois pas de partir à la recherche d’un peu d’action! Nous décidons dès lors de nous diriger vers Courtrai.


kickflip, pretty big!

14u15

Harelbeke. Er breekt lichte paniek uit als Fries uit de auto stapt. Hij heeft nood aan een sigaret maar heeft geen vuur op zak. Net als elke andere roker begin je jezelf ongemakkelijk te voelen, zeker als ook de aansteker van de auto niet blijkt te werken. Er zit niets anders op dan die frustratie even af te reageren op de spot: Een fucked up en lang vergeten betonnen miniramp die nog afstamt uit de periode waarin de Bones Brigade op zoek ging naar Animal Chin moet er aan geloven met een backside nosepick. Eén shot in de pocket, hop naar de volgende.

15u10

Centrum Kortrijk. Een bouwvakker kijkt wat achterdochtig wanneer we ons installeren op de tweede spot. Al snel blijkt waarom. Het is de plaats waar hij zijn frigobox, gevuld met vloeibaar goud, in de schaduw schuilt voor de zon. Na enkele pogingen om de spot te skaten heeft Bob de bouwer er het volste vertrouwen in en stelt ons zelfs zijn diensten ter beschikking door het verkeer op te houden. Zijn hulp komt als geroepen omdat de landing van de spot een drukke straat is.

14h15

Harelbeke. Un vent de panique souffle sur Fries lorsqu’il sort de la voiture. Il a besoin d’une cigarette mais ne trouve pas de quoi l’allumer dans sa poche. Comme n’importe quel fumeur, il se sent agacé, encore plus lorsque l’allume cigare de la voiture n’a pas l’air de vouloir se mettre en marche. Et pour ce genre de maux rien de tel que de réagir directement et de compenser cette frustration en se défoulant sur une mini rampe de béton totalement foutue qui date encore de la période quand la Bones Brigade partait à la recherche d’Animal Chin. Il démarre avec un backside nosepick. Et voilà un de fait, hop, en route pour le suivant.

15h10

Le centre de Courtrai. Un ouvrier nous mate avec un regard plein de suspicion quand on s’installe au deuxième spot. On comprendra vite pourquoi. C’est l’endroit précis où il a plaqué son frigobox plein de bières… Après quelques tentatives de skater le spot, on semble l’avoir apprivoisé. Il nous propose même d’arrêter le trafic. Son aide vient à point nommé car le lieu de l’atterrissage est situé sur une

49


De kleine geblokte man staat in het midden van de straat met een kleine file auto's achter zich wanneer Fries voor de tweede maal zijn kickflip landt en met een luide krak zijn plank breekt. Twee shots in de pocket.

16u15

Wevelgem. Fries heeft nood aan een nieuwe plank, dus maken we een tussenstop bij zijn sponsor Zumiez, die gelukkig niet ver van de crimescene vandaan is.

16u45

Kortrijk bowl. Gewapend met een nieuwe plank, die weliswaar niet de shape heeft waar hij 's nachts van droomt, bestormt Fries de gepantserde vestigingen van de Team Pain bowl. Een leger rollerbladeridders bewaakt die blijkbaar zwaar. Net als geheime stealthwapens rollen ze geluidloos door de bowl om Fries zijn pogingen te bemoeilijken. Het wielersalvo wordt snel gesperd als ze doorhebben dat het menens is bij enkele po-gingen tot nollie bigspin backtail revert. We zijn nu één gebroken plank en vier foto's ver in de dag van Fries als we op de terugweg naar Gent nog een laatste stop maken in de hoop nog een extra trick te scoren.

nollie bigspin backtail revert

17u50

Error. Fries landt een switch bigspin net op het moment dat de camera blokkeert in het midden van de sequence. Zoiets gebeurt uiteraard alleen maar op het moment dat een trick wordt gezet en probeer dat maar eens uit te leggen aan iemand die net hard heeft gezweet om zijn doel te bereiken. Een klein beetje ontgoocheld zegt Fries dat hij het nog wel eens wil doen. Na één extra poging voegt hij de daad bij het woord en landt de trick cleaner dan de eerste keer, waardoor hij uiteindelijk nog blij is dat de eerste versie niet op beeld staat.

fries taillieu rue bondée. Notre homme se trouve bloqué au milieu de la rue avec une file de voitures derrière lui lorsque Fries touche terre pour la deuxième fois après un kickflip. Cela fait un bruit lourd et sa planche se casse. Deuxième shot de pris!

16h15

Wevelgem. Fries a besoin d’une nouvelle planche, on s’arrête donc chez son sponsor Zumiez, qui heureusement ne se trouve pas trop loin de l’endroit de l’accident.

16h45

Le bowl de Courtrai. Armé d’une nouvelle planche, qui visiblement n’a pas la forme dont il rêvait, Fries s’attaque au Team Pain bowl, qui est apparemment gardé par une armée de chevaliers du rollers qui se déplacent sans bruit aucun et l’empêchent de s’éclater. Mais ils se taillent vite fait bien fait une fois qu’ils ont compris que ses essais de nollie bigspin backtailrevert, c’est du sérieux. Après ces quatre photos (et une planche foutue) on retourne à Gand après un dernier stop dans l’espoir de photographier un trick supplémentaire.

17h50

Erreur. Fries réussit un switch bigspin mais au moment de l’atterrissage, la caméra se bloque en plein milieu de la séquence. Le genre de chose qui arrive bien évidemment toujours au moment qu’on tape un trick. Essayez toutefois d’expliquer ça à quelqu’un qui vient suer un max afin d’arriver à ses fins. C’est un Fries un peu déçu qui nous dit un peu de temps après qu’il veut remettre ça. Après une tentative supplémentaire, il le rentre encore plus clean qu’avant et il est plutôt content que cette première version ne figure pas sur la pellicule.

50

15u10. De kleine geblokte man staat in het midden van de straat met een kleine file auto’s achter zich wanneer Fries voor de tweede maal zijn kickflip landt. 15h10. Notre homme se trouve bloqué au milieu de la rue avec une file de voitures derrière lui lorsque Fries touche terre pour la deuxième fois après un kickflip.


51


switch heelямВip

52


switch bigspin

18h00

Dinner time! On est l’heure à laquelle la majorité des familles belges met ses pieds en dessous de la table pour se taper la cloche. Pas Fries… son appétit se porte sur de nouveaux tricks. Il est d’autant plus motivé que le ciel s’assombrit et que les premières gouttes commencent à tomber. Fries n’est pas seulement un as des compétions, il est également très fort dans la rue. Je suis couché dans le caniveau, la pluie commence à tomber sur mon objectif quand Fries replaque un switch heelflip parfait, les pieds sur les vis, comme il faut.

18h15

Quand Fries s’éloigne il se heurte à l’un des spectateurs, qui s’avère être quelqu’un qu’on connaît très bien. Laurent s’était arrêté à la station essence pour s’acheter une boisson quand il nous vu à l’oeuvre. Il nous a épié d’entre les pompes.

18h35

Fries est naze et on décide de retourner à Gand.

18h42

Un moment de confusion. Fries se tâte: va-t-il s’amuser encore sur une rampe ou va-t-il se reposer les guibolles. On essaie de le persuader mais c’est comme à l’école. Le vendredi soir les cours sont finis et personne n’a envie de se taper des devoirs.

18u00

Etenstijd. Het uur waarop het gros van de Belgische gezinnen de voeten onder tafel schuift omdat moeke viskes gebakken heeft. Ook Fries heeft trek maar niet in vis... Hij hongert naar een extra trick! De donker kleurende hemel zet wat extra druk op de ketel en wanneer het lichtjes begint te druppelen, is het hek helemaal van de dam. Fries presteert in het algemeen goed op grote skatecontests maar blijkbaar kan hij streetstress ook de baas. Terwijl ik geconcentreerd in de goot lig te wachten en de eerste regendruppels op mijn lens verschijnen, zet Fries een perfecte switch heelflip neer, de voetjes mooi op de vijzen.

18u15

Fries rijdt weg van de trick recht in de armen van één van de toeschouwers, die geen onbekende blijkt te zijn. Laurent Deleu maakte een tussenstop aan het tankstation op zoek naar wat verfrissing wanneer hij ons opmerkte. Als een voyeur had hij ons staan gadeslaan van tussen de pompen.

18u35

Fries is leeg en we besluiten onze terugtocht verder te zetten richting Gent.

18u42

Een moment van verwarring. Fries twijfelt of hij nog een rail zou skaten voor hij de beentjes laat rusten. We proberen hem te overhalen maar net als bij elke andere student zitten de lessen er normaal al op en aangezien het vrijdag is, heeft het geen zin hem weg te sturen met een hoop huiswerk.

53


// ridin’ high / tim jacobs

.ridin’ high Intro Bram De Cleen Text Jelle Keppens & Wikipedia Photos: Davy Van Laere

Le Franky Van der Elst de la scène skate belge: voilà la meilleure façon de décrire Tim Jacobs en deux mots. Il ne se plaint jamais: ni des raideurs dans ses jambes, ni du froid, ni de l’état de sa planche ou de ses chaussures. Il reste stoïque en toutes circonstances. Les jours des planches pourries et des godasses trouées appartiennent heureusement au passé pour lui car depuis qu’il est soutenu par le skateshop Twits et Vans, le look de Tim vaut bien celui de Big Boi ou d’André 3000. Il est toujours en pleine forme, toujours souriant et il ne donne des commentaires que quand il ne peut pas faire autrement. Tim est le gars le plus cool de la planète skate, il est rare de le voir perdre sa bonne humeur. Il est même resté de marbre quand il s’est aperçu que la banquette arrière de sa voiture précédente était pleine de brûlures, sachant qu’il s’agissait de la voiture de société de son père. Tant que le ciel ne tombe pas sur sa tête, il ne voit pas de raison de paniquer. Même quand il a été obligé de s’arrêter alors que, après quatre heures d’essais et quelques belles chutes, il était enfin au point de taper un nouveau trick. Il était fatigué, déçu, mais il n’a pas crié ou fait voler les decks, comme beaucoup l’auraient fait à sa place. Je crois ne l’avoir jamais entendu prononcer une insulte pire que “Allez mec, merde alors!” Il paraît qu’une fois, au skatepark d’Eindhoven (Area 51), il s’est un peu fâché quand ses potes ont éteint la lumière trop tôt et qu’il était encore en pleine action. A raison, Franky Van der Elst n’a jamais apprécié non plus quand on trichait. Deux minutes et un frontside bigspin exécuté à la perfection plus tard, il reconduisait les malfaiteurs chez eux.

De Franky Van der Elst van de Belgische skatescene. Dat is de beste manier om Tim Jacobs in een notendop te beschrijven. Bijna nooit hoor je hem klagen over stijve benen, de kou, een rotte plank of versleten schoenen. Iedereen is af en toe eens de soldaat, maar Franky verkrimpt er niet onder. De dagen van versleten gerief behoren echter tot het verleden sinds Twits skateshop en Vans Tim so fresh and so clean houden als Big Boi en André 3000. Altijd in vorm, altijd goed gezind en alleen commentaar leveren als het écht nodig is. The coolest motherfucker on the planet. Ik heb hem bijna nog nooit kwaad gezien. Zelfs niet als hij vertelt dat de achterzetels van zijn vorige auto vol brandgaten zitten, ook al was dat de bedrijfswagen van zijn pa. The sky is falling, ain’t no need to panic. Zelfs niet die keer toen hij moest stoppen met een trick die hij na vier volledige uren proberen en een paar harde slams bijna had. Hij zag er moe uit en serieus ontgoocheld maar er werd niet geroepen of met decks gesmeten, zoals vele anderen wel doen in dat geval. Ik denk dat “Shit, joenge, allez” het ergste is dat hij heeft gezegd. Naar het schijnt werd hij één keer een beetje boos in het skatepark van Eindhoven (Area 51) toen zijn maten tijdens een soortgelijk scenario plagend het licht te vroeg uitdeden in het heetst van de strijd. Een terechte reactie, want Franky Van der Elst kreeg je ook kwaad als er vals gespeeld werd. Twee minuten en een perfecte frontside bigspin van een set trappen later, was hij al bezig er voor te zorgen dat diezelfde deugnieten goed thuis zouden raken.

Tim T im jacobs As-tu fait du foot? Oui, quand j’étais petit, pendant à peu près six mois. Ma mère m’avait inscrit au club de foot de Werchter. Elle m’a obligé à y rester pendant ces six mois parce qu’elle avait payé le droit d’inscription. Depuis j’ai abandonné le foot. Les seuls trucs ronds dont je m’occupe maintenant, ce sont les roues de mon skateboard. Est-ce que t’as un club préféré? Oui, le Club Med! C’est quoi un libéro? Un libéral peut-être? Je n’en sais rien, je n’y connais pas grand-chose, au foot! Est-ce qu’on peut être hors-jeu en skate? Non, car tous les coups sont permis en skate! L’arbitre ne peut donc pas ordonner un penalty quand il y a quelqu’un qui est hors-jeu!

54

Heb je ooit voetbal gespeeld? Ja vroeger toen ik klein was, ongeveer een half jaar. Mijn moeder had me ingeschreven bij de voetbalclub van Werchter, ze verplichte me er dat half jaar te blijven aangezien ze voor zo lang inschrijvingsgeld had betaald. Ondertussen heb ik het voetbal al lang afgeschreven en is het enige ronde ding waar ik nog mee speel, de wieltjes van mijn skateboard. Ben je supporter van een bepaalde ploeg? Club Med! Wat is een Libero? Een liberaal? Ik zou het niet weten, zover rijkt mijn voetbalkennis niet. Bestaat er in het skaten zoiets als offside? Neen, want bij skaten telt alles. En we kunnen dan ook geen penalty geven wanneer er offside zou gefloten worden.


varial heelflip

coups sont permis en skate! L’arbitre “neTouspeutlesdonc pas ordonner un penalty quand il y a quelqu’un qui est hors-jeu! ” 55


eyecatching wallie

massive gap to ollie

Tim jacobs

Tu regardes parfois le foot, live ou à la télé? Ca ne m’intéresse pas du tout! Qui est l’entraîneur dans votre équipe, qui fait figure d’attaquant et qui est le coach? Pour l’attaquant c’est facile: c’est Jonathan Thijs. C’est lui qui a joué le plus de matches et qui a marqué le plus de buts. Le coach est sans aucun doute notre Jones national. Sans lui, on n’existerait plus depuis belle lurette. On n’a pas d’entraîneur car on ne peut pas parler d’entraînements dans le domaine du skate. Quelle infraction au skatepark mérite un carton jaune voire rouge à ton avis? Le carton rouge je le donnerais à celui qui sort un bloc de wax dans le but de waxer un curb... dans la rue ok, mais au skatepark c’est inadmissible, je lui fais donc immédiatement quitter le terrain. Le carton jaune je le donne aux BMX, avec leurs pegs ils abîment tous les copings dans le park, après leur passage, ils sont cabossés de partout, je leur botterais volontiers le cul en guise de penalty! Qui est Franky Van der Elst? Difficile, je dirais un footballeur qui a fait partie des Diables Rouges dans le temps…Franky adorait de se trouver entre les lignes blanches, Tom Boonen aussi d’ailleurs…

56

Kijk je soms naar voetbalmatchen, live of op tv? Absoluut geen interesse. Wie is bij jullie in de crew de trainer, de spits en wie de coach? De spits is een makkelijke, dat is Jonathan Thijs. Hij heeft tot nu toe de meeste matchen en doelpunten op zijn naam staan. De coach is ongetwijfeld den Jones! Zonder hem zou onze ploeg al lang uitgerangeerd zijn. Een trainer hebben we niet, dat kan ook niet aangezien we niet kunnen spreken van trainingen. Voor welke fout zou jij een rode of gele kaart fluiten als scheidsrechter in het skatepark? Een rode kaart fluit ik zodra er een blok wax wordt bovengehaald om een curb in te waxen. Op de street kan ik dit door de vingers kijken, maar in een park is dit not done en vlieg je meteen de bank op! De gele kaart gaat naar de bmx-ers, die maken met hun pegs alle copings stuk in het park, overal blutsen en oneffenheden, dit wordt beboet met een strafschop onder hun kont. Wie is Franky Van der Elst? Oei, da’s een moeilijke. Dat is zeker een voetbaler, die ooit vroeger nog voor de rode duivels heeft gespeeld... Franky laat ook de lijnen liggen wanneer hij op het veld staat, wat niet van Tom Boonen kan gezegd worden.


ollie to fakie, Rotterdam

57


trainer hebben we niet, dat kan ook niet aangezien er in “ Een het skaten niet kan worden gesproken van trainingen. ”

Rooftop kickflip into the bank. Rotterdam.

F Franky van der elst Vu que nous, les Belges, on est nés avec une brique dans le ventre, il n’y avait plus de place pour un ballon de foot. Les lecteurs qui étaient encore couverts de boutons en 1999 s’en souviendront sans aucun doute. Si vous portiez encore des couchesculottes à cette époque-là, ou si vous étiez encore le remplaçant temporaire de la brique dans le ventre de votre maman, il est probable que vous n’ayez encore jamais entendu parler de ce merveilleux joueur. Franky Van der Elst (né le 30 avril 1961 à Ninove) était un des meilleurs footballeurs belges de son époque. De 1984 à 1999 il a fait partie de l’équipe de la première division avec son équipe de Bruges. Il était également une des valeurs sûres des Diables Rouges et il a participé à quatre Coupes du Monde en tout (en 1986, en1990, en 1994 et en 1998). Franky était un des piliers de l’équipe de Bruges où avec ces 464 matches il était recordman du plus grand nombre de matches dans la première division de Belgique: on s’imagine le nombre de paires de chaussures qu’il a usées en accomplissant cette prouesse. Il détient également le record du plus grand nombre de matches de coupe: 65 en tout. Il a gagné par deux fois le Soulier d’Or (heureusement inusable celui-ci) et il est apparu 86 fois sur le terrain pour l’équipe nationale belge. Après sa carrière il a entraîné le Germinal Beerschot pendant quatre saisons, avant de troquer cette équipe pour celle de Lokeren. En 2005 il est devenu assistant de l’entraîneur de Bruges, aux côtés de son ancien collègue Jan Ceulemans. Ceulemans n’est malheureusement pas arrivé à répondre aux attentes et se faisait virer durant la même saison. Il a été remplacé par Emilio Ferrera, qui se faisait larguer à son tour le 28 janvier, avec Van der Elst et avec le directeur technique Marc Degryse. Depuis le 24 janvier 2008 Franky entraîne le FC Brussels, où il ne continuera pas non plus après cette saison.

58

Aangezien wij, Belgen, geboren zijn met een baksteen in de maag was er geen plaats meer voor een voetbal. Lezers die voor 1999 elke ochtend een puist hadden uit te knijpen zullen hem allicht nog herinneren. Voor hen die toen nog in de wieg lagen, of waarvoor zelfs nog geen baksteen was gemaakt, klinkt deze naam waarschijnlijk onbekend in de oren. Franky Van der Elst (Ninove, 30 april 1961) was een Belgische topvoetballer die carrière maakte van 1984 tot 1999 bij de Belgische eersteklasser Club Brugge en ook een vaste waarde was voor onze nationale ploeg, de Rode Duivels. Hij was aanwezig op maar liefst vier WK’s (1986, 1990, 1994 én 1998). Hij was bij Club een vaste waarde in de ploeg en heeft er het record op zijn naam van hoogst aantal competitiewedstrijden in de Eerste Klasse van België, namelijk 464 wedstrijden. Je kan je dus inbeelden hoeveel schoenen hij versleet! Ook speelde hij het grootste aantal bekerwedstrijden, 65 wedstrijden. Hij won twee maal de Gouden Schoen (gelukkig zijn die onverslijtbaar), namelijk in 1990 en 1996. Ook was hij Man van het Seizoen in 1989-1990. Hij speelde voor het Belgische nationale team 86 wedstrijden. Na zijn loopbaan werd hij 4 seizoenen coach van Germinal Beerschot (den Beerschot zoals ze zeggen), en ook even van Lokeren. In 2005 werd hij assistent-coach bij Club Brugge, waar zijn ex-ploegmaat en ex-Bruggespeler Jan Ceulemans trainer werd. Ceulemans kon de hoge verwachtingen echter niet inlossen: reeds in hetzelfde seizoen werd hij ontslagen en vervangen door Emilio Ferrera. Wegens tegenvallende resultaten werden het volgende seizoen op 28 januari 2007 ook Van der Elst en hoofdtrainer Ferrera ontslagen, evenals technisch directeur Marc Degryse. Sinds 24 januari 2008 is hij trainer van FC Brussels.


59


Intro Jelle Keppens Text Pierre jambé Photos Davy Van Laere & Jelle Keppens

HEAVEN IS A FULLPIPE

On dit que la roue est la plus grande invention au monde, car sans elle on serait incapable de se déplacer de façon rapide et efficace, ni atteindre le septième ciel du skate afin d’y exercer notre sport divin. Sans la roue on parlerait peut-être de ‘square tubes’ au lieu de full pipes. Sans la roue le skate n’existerait pas!

Het wiel is de beste uitvinding ooit. Zonder kunnen we ons nooit op een snelle en efficiënte manier verplaatsen. Laat staan dat we ooit in de skateboardhemel geraken door goddelijke fullpipes te skaten. Zonder het wiel spraken we misschien nu van square tubes. Zonder het wiel hadden we ze zelfs nooit kunnen skaten. Pierre Jambé is de uitvinder er van maar al te dankbaar.

Remember Dury’s SCS cover? This is him feeling out the transitions.

60

JK

Serge was going to get an operation on his dangling knee but decided it would heal better on a steady diet of fs airs. JK


61


62


Le pylône des anciennes usines H. n’était pas particulièrement inaccessible, il se tenait à quelques centaines de mètres à peine, les pieds dans un terrain vague, mais je dus descendre de ma voiture pour dégager la voie : le chemin était jonché de décombres laissés par une brèche creusée dans le mur. À travers cette ouverture, on pouvait voir comme un trou noir qui aurait été soigneusement découpé dans le mur opposé. Je franchis les décombres, entrai dans l’usine, butant maladroitement sur des rails, des pas de vis émergeant du sol, quelques poutrelles d’acier abandonnées ça et là. Une chaleur moite imprégnait le lieu. L’air était dense, saturé de rouille. La lumière qui pénétrait par les vitres rectangulaires placées en haut des murs se teintait de rouge. En marchant, je remuais la limaille. De pyloon van de voormalige H-fabrieken is niet echt moeilijk te bereiken: hij staat op een braakliggend terrein, een paar honderd meter van me. De weg ligt echter vol brokstukken van een muur waar een gat in is gemaakt. Er zit dus niets anders op dan uit mijn auto te stappen en de boel op te ruimen. Als je door de bres kijkt, lijkt het of iemand een zwart gat heeft uitgezaagd in de muur daartegenover. Ik kruip over het puin en stap de fabriek binnen. Ik struikel over rails, stoot mijn tenen tegen bouten die in de grond vastgeschroefd zitten en val haast over de stalen balken die her en der verspreid liggen. Het is warm en vochtig in de werkplaats. De lucht voelt haast tastbaar aan en is doordrenkt met een allesoverheersende roestgeur. Er valt een roodachtig licht door de hoge rechthoekige raampjes. Bij elke stap die ik zet, knarst het ijzervijlsel onder mijn voeten. No coping to hang up on but no flatbottom to relax on either, so that compensates. Phil Zwijsen ollie to fakie.

JK

63


HEAVEN IS A FULLPIPE

muze, fakie tucknee.

DvL

“Je regardai autour de moi. Personne ne me voyait, personne ne me verrait” C’était un tube métallique de plusieurs mètres de diamètre. On aurait dit une gigantesque cheminée d’acier placée à l’horizontale. Par un étrange effet de perspective, le conduit semblait se rétrécir rapidement. L’air frais qui s’en dégageait contrastait avec la chaleur de l’usine. Ces tubes, j’en avais aperçu en feuilletant des revues de skateboard. Je gardais ces images de grands anneaux en béton dans le désert, d’égouts démesurés. Si ma mémoire est bonne, on appelait ça un ‘fullpipe’. Je gardais une planche et des protections planqués dans le coffre de la voiture. J’aurais pu dire “un vieux skateboard”, mais j’entretenais l’objet régulièrement, m’assurant que les roulements étaient en état, faisant même l’achat de matériel neuf quand celui-ci avait souffert de l’humidité et du temps passé à ne pas servir. J’enfilai mes protections par dessus mes habits de travail. Les élastiques me serraient les articulations du genou, du coude, le casque me serrait. Je me sentais à l’étroit dans ces morceaux d’armure. J’avais vu des flics porter ce genre d’accessoires récemment, face aux grévistes. Je regardai autour de moi. Personne ne me voyait, personne ne me verrait, sans doute. Je pris ma planche sous le bras et pénétrai à nouveau dans l’usine. Je me laissais guider par quelque chose de mes escapades adolescentes. Le pylône, lui, pouvait bien attendre.

hans claessens frontside kickturn in the pit.

JK

Dan zie ik hem: een metalen buis met een diameter van verschillende meter. Het lijkt wel een gigantische stalen schoorsteen die daar omgevallen is. Van waar ik sta, lijkt het of het gevaarte smaller wordt naar het uiteinde toe. De koelte die ervan uit gaat, steekt schril af tegen de broeierige atmosfeer van de rest van de fabriek. Ik heb dit soort buizen voor de eerste keer gezien in skateboardmags. Ik denk even terug aan die beelden van enorme betonnen ringen in de woestijn, van monsterlijk grote rioolbuizen. Als ik het me goed herinner, noemen ze dat daar een full pipe. Mijn board en mijn beschermstukken zitten in de koffer van mijn wagen. Mijn board is een oud beestje maar goed onderhouden. Ik kijk altijd zorgvuldig de kogellagers na en vernieuw de stukken die aangetast zijn door het vocht of die gewoon al te lang niet meer dienen. Ik trek mijn beveiligingen aan boven mijn werkkleren: de elastieken spannen rond de gewrichten van mijn ellebogen en knieën, mijn hoofd zit gekneld in de helm. Ik voel me ongemakkelijk in dat harnas, ik lijk wel een politieagent die een stel betogers moet aanpakken. Ik kijk om me heen. Niemand ziet me en ik ben er zeker van dat hoegenaamd niemand me zal zien. Met mijn board onder de arm ga ik de fabriek binnen. Ik laat me leiden door mijn zin voor avontuur die ik heb overgehouden uit mijn jeugd. Die pyloon kan wachten.

“Ik kijk om me heen. Niemand ziet me en ik ben er zeker van dat hoegenaamd niemand me zal zien.”

Le tube était placé à hauteur des hanches. Je me hissai, me redressai, fis quelques pas. Je produis quelques sons avec ma bouche. La voix que me renvoyait le tube semblait être celle d’un autre. Chacun de mes gestes résonnait de lointains échos.

64

There are two ways to kickturn on a skateboard and this is one of them. Bruno Van Wilderode. DvL


65


Pivot to fakie. Phil Zwijsen

JK

Je me plaçai face à la courbe, montai à reculons, posai mon skateboard entre mes pieds, puis le poussai devant moi. Dans un mouvement de balançoire, il parcourut le fond du tube, puis revint vers moi. Je posai les pieds sur la planche et me lançai vers l’avant. Mes bras décrivaient des mouvements dans l’air, rester en équilibre, au-dessus de la planche, plier, tendre les jambes. Quelque chose dans mon corps se souvenait : une rampe en forme de U, monter au plus haut en avant, en arrière, tourner à gauche, à droite. D’avant en arrière, je pompais. Puis je basculai en arrière, ma planche décrivit un cercle parfait et me bourra les reins à grande vitesse. De retour chez moi. Péniblement. Prétextant un accident de travail pour ne pas devoir dire la vérité. Personne ne savait pour le skateboard. C’était à moi. La douleur brute aussi. Je passai une nuit agitée, me retournant dans mon lit, transi de fièvre. Je rêvais de tubulures interminables que je parcourais sur un skateboard, tentant de m’élever sur les parois du tube, puis chutant brutalement. Finalement, mon propre corps était un tube difforme sur lequel je butais maladroitement. Je me réveillai plusieurs fois en criant.

HEAVEN IS A FULLPIPE

De buis bevindt zich ter hoogte van mijn heupen. Ik trek me op, sta recht en doe enkele stappen. Ik roep iets in de verte: mijn eigen stemgeluid klinkt vreemd. Bij de minste beweging hoor ik een echo in de verte. Ik geef mijn board een duw en het rolt in een perfecte schommelbeweging terug naar mij. Ik zet mijn voeten erop en gooi me naar voren. Mijn armen schrijven figuren in de lucht: in evenwicht op mijn plank plooi en strek ik mijn benen. Mijn lijf is nog doordrenkt van die bepaalde herinnering: een U-vormige ramp, helemaal naar boven, naar voor en naar achter, draaien naar links en dan weer naar rechts. Pompen van voor naar achter. Ik val ineens naar achter, mijn board maakt een perfecte cirkel en klapt in volle vaart tegen mijn nieren. Terug thuis. Overal pijn! Ik wendt een arbeidsongeval voor om de waarheid niet te hoeven vertellen. Niemand weet iets van dat skateboard. Mijn geheim is dat. Die doffe pijn ook. De hele nacht lig ik te woelen in mijn bed, bibberend van de koorts. Ik droom van oneindige pijpen waardoor ik op mijn skateboard glijd, elke keer weer probeer ik op de randen van de buis te raken en telkens val ik. Mijn eigen lichaam wordt een misvormde pijp waar ik onhandig tegen stoot. Ik wordt verschillende keren gillend wakker.

66


At night , when I’m asleep and dreaming, I can do fs melons just like this. I also tréflip to fakie on the very next wall. Jarne Verbruggen. DvL

67


Pierre Jambé tickels frontside over her belly button.

JAN DOGGEN

Le boulot d’entretien des lignes à haute tension m’emmerdait profondément. La plupart du temps, mes journées se terminaient par une dégustation des bières locales dans un bistrot de nationale. Les grands soirs, je dormais dans ma voiture, me réveillais transi de froid, vomissais sur le siège passager, rentrais sans faire de commentaire. La soulerie, au moins, c’était à moi. Le pylône des anciennes usines H. n’était pas particulièrement inaccessible, il se tenait à quelques centaines de mètres à peine, les pieds dans un terrain vague. On pouvait voir à travers une brèche du mur comme un trou noir qui aurait été soigneusement découpé dans le mur opposé. C’était une tache de suie de plusieurs mètres de diamètre. Par un étrange effet de perspective, on aurait dit une gigantesque cheminée d’acier placée à l’horizontal. Elle me rappelait mes escapades adolescentes sur un skateboard. Il m’arrivait de ralentir, de jeter un oeil à travers la vitre de la voiture. Ensuite, je reprenais la route, mécaniquement, vers un chez moi que je pratiquais tout aussi mécaniquement.

Hoogspanningskabels onderhouden: het steekt me al een tijdje tegen. Meestal trek ik ’s avonds naar een baancafé om van het lokale bier te proeven. Soms drink ik zoveel dat ik een paar uur in mijn auto ga slapen. Ik word dan meestal bibberend van de kou wakker, waarna ik de passagiersstoel onderkotst en zonder commentaar weer naar huis trek. Dat drinken kan niemand me afpakken. De pyloon van de voormalige H-fabrieken was niet echt moeilijk te bereiken: hij stond op een braakliggend terrein, op een paar honderd meter van me af. Door een bres in de muur kijkend leek het of iemand een zwart gat had uitgezaagd in de muur daartegenover. Gezichtsbedrog dus: het was een roetvlek met een diameter van verschillende meters.Van ver lijkt het of er een gigantische stalen schoorsteen op zijn kant ligt. Ik word herinnerd aan mijn skateboardavonturen als jongere. Soms vertraag ik en kijk ik ernaar van uit mijn auto. Om op automatische piloot weer naar huis te vertrekken, naar een leven van sleur en routine.

68


Jelle Deschout massive gap ollie

Skating fullpipes sound like being in the motherly womb. Bastien Marlin guides you straight into the rock bottom of real life.

DVL

69


manual 'slick' thiry nollie heelflip • photo jelle keppens

70


71


72


roel walbers switch nosegrind fakie ip • photo jelle keppens

73


yanto dreze frontside lipslide • photo dvl

74


75


Bram DE CLEEN AKA STANNIe

TEXT DAVY VAN LAERE, JELLE KEPPENS & PETER BRANTS

PHOTOS DvL

BURN BABY BURN LIKE DISCO INFERNO Bdc "De bel rinkelt, er staat een slungelige gast voor de deur die ik nog nooit heb gezien. Hij stelt zich voor als Bram en vraagt me vriendelijk of ik hem een Roots- deck kan verkopen. Hij vertelt me dat mijn broer hem stuurde, waarmee hij ook af en toe ging skaten. Diezelfde Bram komt tien jaar na zijn verschijning nog steeds op bezoek, weliswaar niet meer om een plank te kopen, en maakt ondertussen deel uit van de vaste crew Mechelse skaters. De tiener die vroeger naar ons opkeek is door de jaren heen gegroeid naar een Stannie waar vele anderen naar opkijken." Deze woorden komen uit de mond van Serge Gooskens maar nu laat Wood Bram De Cleen zelf aan het woord.

76

“La sonnette retentit, je découvre devant ma porte un grand flandrin que je n’ai jamais vu. Il dit se prénommer Bram et me demande gentiment si je peux lui vendre une Roots Deck. Il me dit que c’est mon frère - avec qui il fait de temps en temps du skateboard - qui l’envoie. Dix ans après cette apparition, le même Bram revient me voir, non plus pour m’acheter une planche, et il fait maintenant partie de l’équipe permanente des skateurs de Malines. L’adolescent qui, jadis, nous admirait s’est transformé, au fil des ans, en Stannie, un prénom connu et respecté dans le milieu.” Propos de Serge Gooskens, mais laissons maintenant la parole à Bram De Cleen lui-même.”


backside nosegrind

77


backside noseblunt

78


backside lipslide

Faisons comme tu avez fait il y a dix ans chez Serge, allons droit au but: comment en est-tu arrivé à te faire surnommer Stannie? C’est Sven Gooskens et moi-même qui avons choisi ce surnom. Nous avons eu une période durant laquelle nous appelions tous ceux dont nous ne connaissions pas le nom ‘Stannie’. Cela a rapidement eu un effet boomerang et avant même que je le sache, j’ai porté moi-même le nom de Stannie. Heureusement qu’on m’appelle toujours Bram à la maison, ça m’aide à me souvenir de mon nom. De gardien de but prometteur à skateur, comment t’expliques cette évolution? J’ai débuté ma carrière à l’âge de six ans, au KSV Pasbrug, où l’on m’a directement affecté au poste de gardien de but. Plus tard, on a arrangé mon transfert vers KV Mechelen, mais je n’ai jamais été vraiment prometteur. Je stressais beaucoup trop lors des matches importants et c’est là que je commettais les plus grosses bévues. Ce stress m’assaille d’ailleurs encore lorsque je participe à une compétition de skate. Un jour, j’en ai eu marre. Les entraînements quotidiens étaient trop pesants, je voulais avoir plus de temps pour faire du skate! Ma mère m’a conseillé de jouer encore un peu pour SK Wavria car ce club ne s’entraînait que le mercredi, mais c’était bien entendu LE jour réservé au skateboard. Résultat des courses: trois semaines plus tard, je laissais tomber le foot. T’es sûr? Car on nous a dit que tu roulais sur 8 roues avant? Je n’ai jamais patiné sur huit roues. Oh si, merde, c’est vrai, j’ai usé quelques rollers Bauer. Notre mère avait participé à un concours Flair où l’on pouvait en gagner, mais ils nous sont malheureusement passés sous le nez. Heureusement, je savais comment la prendre et elle a fini par nous acheter des patins, à mon frangin et moi. Rien que pour jouer au hockey, je n’ai jamais été un die hard du roller! À douze ans, je me suis mis au quatre roues, au grand dam de ma mère, qui trouvait cela bien trop dangereux. J’ai profité de l’occasion où j’étais seul avec mon père à la mer pour lui demander un skateboard. En fait, ce n’était pas ma toute première planche, car deux semaines plus tôt, un ami de mon frère m’en avait offert une, une Pro 90, c’est ainsi que je suis rapidement devenu mordu. (Merci, Kristof de Haes!) En fait, le skateboard me fascinait depuis longtemps. Lorsque j’entendais le bruit de planches, je regardais tout de suite autour de moi. C’est toujours le cas d’ailleurs.

"Eigenlijk was ik al heel lang gefascineerd door skaten, als ik een skateboard hoorde, keek ik altijd rond. Nu nog trouwens." Laten we, net zoals jij tien jaar geleden bij Serge deed, meteen met de deur in huis vallen: Hoe kom je aan de nickname Stannie? Daar hebben Sven Gooskens en ikzelf eigenlijk voor gezorgd. We hadden een periode waarin we iedereen van wie we de naam niet kenden Stannie noemden. De boomerang kwam echter snel terug en voor ik het wist, droeg ik zelf de naam Stannie. Gelukkig noemen ze me thuis nog steeds Bram, waardoor ik mijn eigen naam niet vergeet. Van beloftevolle voetbalkeeper tot skater, hoe leg je dat thuis uit? Toen ik zes jaar was, begon ik mijn carrière bij KSV Pasbrug waar ik direct in de goal vloog. Later werd mijn transfer geregeld naar KV Mechelen maar echt beloftevol ben ik nooit geweest. Op belangrijke matchen stresste ik veel te hard en sloeg ik de grootste flaters. Dezelfde stress belaagt me trouwens nog wanneer ik aan een skatecontest meedoe. Op een dag had ik er genoeg van. De zware dagelijkse trainingen werden me te veel, ik wou meer tijd om te skaten! Mijn moeder praatte me nog om even te shotten voor SK Wavria omdat die enkel op woensdag trainen maar dat was natuurlijk ook dé dag om te gaan skaten. Met als gevolg dat ik drie weken later mijn voetbalschoenen aan de haak hing.

79


Ben je zeker? Er werd ons ingefluisterd dat je vroeger op acht wieltjes rond reed? Ik heb nooit op acht wielen geskatet. Oei shit, jawel, ik heb nog een paar Bauers versleten. Ons moeder had aan een Flair-wedstrijd meegedaan waarmee je zo een paar kon winnen maar ze greep er helaas naast. Gelukkig kan ik goed zagen en even later hadden mijn broer en ik een paar inline skates. Alleen om hockey mee te spelen, ik ben nooit een agressive inliner geweest! Op mijn twaalfde verjaardag leverde ik vier wielen in tot ergernis van mijn ma want ze vond dat veel te gevaarlijk. Ik heb der dan ook van geprofiteerd als ik met mijn vader alleen aan zee was om een skateboard af te luizen. Eigenlijk was dat niet mijn allereerste deck, want twee weken ervoor had ik een deck gegekregen van een vriend van mijn broer, een Pro 90, en zo raakte ik al snel hooked. (Dank u, Kristof de Haes!) Eigenlijk was ik al lang gefascineerd door skaten. Wanneer ik een skateboard hoorde, keek ik altijd rond. Nu nog trouwens. Wie zijn de gasten waar je vroeger naar opkeek? In het begin vooral naar Tom Van der Hulst, aka den Tomme. Hij was voor mij de local hero, met zijn crookeds van de rail en Muska frontside flips in de quarter. Ik leerde hem kennen aan de Piste, een pleintje bij mij in de buurt, en nu skaten we nog steeds samen. Later leerde ik Serge, Bruno en Peter van Roots kennen op het Fros skatekamp in de Nekker. Ik was vooral onder de indruk van hun frontside airs in de miniramp. Het zag er allemaal zo echt uit. Kijk je nog steeds naar hen op? Ondertussen kennen we mekaar veel beter dus echt opkijken als een klein kindje is dat niet meer maar het respect is nog steeds hetzelfde. Hoe komt het dat Mechelen, een stad zonder skatespots, een broeinest is voor goede skaters? Ik zou het niet weten. Misschien doordat enkel de gemotiveerde skaters nog overblijven en dat zijn er niet veel. Als luie skater ben je in een stad als Mechelen ten dode opgeschreven. Er liggen geen spots om de hoek dus je moet echt moeite doen om er te zoeken. Ook als we zelf iets bouwen, is het van redelijk hoog niveau, zodat we elkaar kunnen pushen en zo snel veel bijleren. Mechelen ligt op een boogscheut van Antwerpen en Brussel waar je wel goede spots vindt, een kleine moeite dus als je tenminste je luie reet uit de zetel krijgt...

Bdc Qui étaient tes héros à cette époque-là? Au début, j’admirais surtout Tom Van der Hulst, qu’on appelait en flamand ‘den Tomm’! Pour moi, il était le roi du macadam, avec ses crookeds du rail et ses Muska frontside flips qu’il effectuait dans le quarter. J’ai fait sa connaissance à la Piste, un petit square tout près de chez moi, et aujourd’hui, nous faisons toujours du skate ensemble. Plus tard, j’ai fait la connaissance de Serge, de Bruno et de Peter van Roots au camp de skate Fros au centre sportif du Nekker . J’étais surtout impressionné par leurs frontside airs sur la mini-rampe. Ca avait l’air de couler de source, c’était incroyable! T’as conservé ton admiration pour eux? Entre-temps, nous avons appris à mieux nous connaître et donc, nous ne sommes plus aussi admiratifs que des enfants, mais on se respecte toujours autant. Comment se fait-il que Malines, une ville qui ne dispose d’aucun emplacement particulier pour le skateboard, soit un foyer de bons skateurs? Je ne sais pas. Cela s’explique peut-être par le fait que seuls les skateurs motivés persévèrent et qu’il n’y en a pas beaucoup. Pour les paresseux, les jours sont comptés dans une ville comme Malines. Il n’y a pas d’emplacements spéciaux dans le coin, il faut donc se donner de la peine pour en trouver. Il y a aussi le fait que lorsque nous créons quelque chose, le niveau est relativement élevé, afin que nous puissions nous encourager mutuellement et vite en apprendre davantage. Malines n’est pas tellement loin d’Anvers ou de Bruxelles, où l’on trouve de bons emplacements. Il faut faire un effort, bouger son cul quoi. Nous en concluons qu’un moyen de transport est primordial. Pourquoi donc tu n’as jamais passé le permis de conduire? Il parait que tu ne roules même pas à vélo! Parce que mes amis vont partout en voiture, et que je ne suis pas obligé d’apprendre moi-même à conduire, je pense. J’ai aussi un peu peur, je suis vite distrait et je crains que la distraction ne soit pas une bonne chose dans le trafic! Quant au vélo... je déteste ça. Cela m’évoque seulement les routes abîmées sur lesquelles je m’écorchais les genoux. Et puis, les longues distances, ça fait mal! Ma haine du vélo est telle qu’un jour, j’avais pu emprunter le vélo d’un ami mais arrivé à la moitié du trajet, j’ai balancé le vélo dans le ruisseau et j’ai fait le reste du chemin à pied. Je skate en toute circonstance. Faire du street à l’aise avec un petit ollie de temps à autre ou un tailtap sur une grille. Pour moi le vélo est la manière la plus barbante de se déplacer du point A au point B.

80

backside flip into bank


81


nollie backside flip

We concluderen dat vervoer hebben een must is. Waarom heb je dan nog steeds geen rijbewijs, laat staan dat je met de fiets rijdt? Ik denk omdat mijn vrienden overal met de auto heen rijden, zo ben ik niet verplicht het zelf te leren. Ik ben ook wel een beetje bang, mijn aandacht verhuist nogal snel naar andere dingen en ik vrees dat zoiets in het verkeer nooit goed komt! En de fiets... Ik haat fietsen, het doet me alleen denken aan de wrakken waar ik op rondreed en en me te pletter trapte. Lange afstanden doen ook pijn aan je gat! Het gaat zelfs zo ver dat ik ooit eens een fiets van een vriend mocht lenen maar in de helft van de rit zwierde ik de fiets in de beek en ging ik te voet verder. Ik skate liever overal heen, zo kun je rustig cruisen en hier en daar een ollietje doen of een tailkrabberke over een rooster. Fietsen is gewoon een te saai manier om van punt A naar punt B te raken. We horen het al, we zullen nooit een fiets op je stoere borst getatoeëerd zien. Je kent zowat alle teksten van Notorious B.I.G. en haalt ze te pas en te onpas boven. Als je ooit een one-liner van zijn hand moet laten tatoeëren, welke zou je dan kiezen? Fuck, daar moet ik echt even over nadenken. Biggie is een held en heeft zoveel goede one-liners. Niet dat ik er me echt in kan vinden of zo, ik hou gewoon eerder van de flow dan van de inhoud van zijn rhymes maar als het echt moet: “Old school, new school need to learn though, I burn baby burn like disco inferno.” Dit zou in een tekstballonnetje moeten staan naast een skateboard.

82

"En fait, le skateboard me fascinait depuis longtemps. Lorsque j’entendais le bruit de planches, je regardais tout de suite autour de moi. C’est toujours le cas d’ailleurs.” On a pigé, tu ne feras jamais tatouer un vélo sur ta poitrine! Tu connais quasiment tous les textes de Notorious B.I.G par coeur et tu les cites à la moindre occasion. Si tu devrais tatouer une de ces devises sur ta peau, lequel tu choisirais? Mmmm, pas évident du tout. Biggie est un as dans ce domaine, il a dit tellement de trucs qui sont vrais. Ce n’est pas que je m’identifie vraiment à ce qu’il dit à vrai dire, je préfère plutôt le flux de ses rhymes au contenu, mais si je devais vraiment choisir, je opterais pour: “Old school, new school need to learn though, I burn baby burn like disco inferno.” Ces mots devraient se trouver dans une bulle à texte, à côté d’un skate-board. C’est quoi pour toi une journée réussie? Se réveiller aux côtés de ma petite amie, déjeuner à mon aise, prendre une douche, ne pas stresser pour un rendez-vous. L’idéal pour moi serait de sortir pour faire du skate jusqu’au soir, et ensuite de faire une bonne bouffe avec mes potes.


switch crooked

Se réveiller aux côtés de ta petite amie tu dis. Pourquoi, le passé a souvent prouvé que le skateboard et les femmes ne font pas bon ménage? Si, si! Le fait de sortir avec une personne obsédée par quelque chose qui monopolise son temps est probablement un peu difficile à supporter, mais le respect mutuel et l’amour font des miracles, n’est-ce pas? Merci, ma petite crotte!

What's a good day in stanny's life? Wakker worden naast 't vriendinnetje, op het gemak ontbijten, douchen, geen stress hebben om ergens te moeten zijn. Ik zou het liefst mijn deur uitstappen en beginnen skaten tot 's avonds om me dan te belonen met lekker eten en het gezelschap van vrienden.

L’amour? Durant cette interview, tu as dévoilé un autre aspect de ta personnalité. Nous t’avons vu crier et stresser lorsque tu n’arrivais pas à replaquer un trick, ce n’est pas vraiment ton habitude? En effet, ces derniers temps, cela va si loin que je dois parfois me rendre d’urgence aux toilettes avant de tenter quelque chose qui m’effraie. J’ai besoin d’un peu de calme, pour réfléchir sur le pot! Lorsque je commence à skater, en fait, je ne stresse pas vraiment, sauf si un trick évident échoue tout à coup. Le vrai stress surgit lorsque je décide à l’avance de taper un trick bien précis à un spot bien précis. Il faut tout à coup adapter son imagination à la réalité, cela n’est pas toujours évident.

Wakker worden naast het vriendinnetje. Het verleden heeft al vaker bewezen dat skaten en vrouwen niet goed samengaan... Jawel, jawel! Het is waarschijnlijk wel een beetje moeilijk samen te zijn met iemand die geobsedeerd is door iets dat heel veel tijd vraagt, maar respect voor mekaar en gewoon een beetje lief zijn, doet toch wonderen? Dank u, poepie!

Tu aimes bien manger? Oui, bien sûr, cela me ravit! Et le fromage (on s’est renseigné auprès de ses potes)? Le fromage, humm! Avant, je n’aimais vraiment pas le fromage, surtout lors des repas où om me mettait ça sous le nez. Entre-temps, j’ai appris à m’y faire, je mange aujourd’hui de nombreux fromages comme la mozzarella et le fromage blanc et ce genre de choses, mais je préfère ne pas toucher aux fromages typiques à pâte jaune! Je suis un fana de la bonne cuisine flamande. Les patates, la viande et les légumes! Du chou-fleur avec de la saucisse, du chou rouge avec du lard, des chicons gratinés! Un must!

Lief zijn? Tijdens de shoot voor dit interview legde je een andere kant van jezelf bloot. We hebben je zien roepen en je hebt staan stressen als een trick niet lukte, dat is niet echt van je gewoonte? Ja, het gaat de laatste tijd zelfs zo ver dat ik soms dringend naar toilet moet voor ik iets probeer waar ik schrik van heb. Even nood aan een rustig momentje, bezinnen op de pot! Als ik gewoon skate, stress ik eigenlijk niet echt behalve wanneer een simpele trick ineens niet meer lukt. De echte stress komt wanneer ik op voorhand beslis een bepaalde truck op een bepaalde spot te proberen. Dan moet je ineens je verbeelding afstemmen op de realiteit, wat niet altijd vanzelfsprekend is.

Bdc 83


84


ollie up frontside blunt

Bdc

ollie

"Bij sommige mensen kan ik het aan maar eigenlijk haat ik die achterlijke bijnaam. Ik heb nog liever dat ze me Abraham noemen.” Y a-t-il d’autres choses qui t’ énervent? Bien sûr, par exemple une planche qui ne me plaît pas, parce qu’elle a une forme inadaptée, cela peut m’irriter au plus haut point. J’aime bien une queue et un nez plats, avec pas trop de parties concaves, sinon je ne me sens pas à l’aise. Le fait de casser sa planche en début de session peut aussi s’avérer très fâcheux. Tout comme le fait de ne pas pouvoir se doucher le matin et de ne pas pouvoir enfiler des vêtements propres. Ou de devoir porter des pantalons éraflés dans le bas.

Eten maakt je gelukkig? Absoluut, heel gelukkig zelfs! Kaas ook? (inside information) Kaas, hmm, vroeger lustte ik echt geen kaas, zeker niet op gerechten waar je de kaas ziet liggen. Ondertussen eet ik wel veel kazen, zoals mozarella en platte kaas en zo, maar van de typische gele lap blijf ik liever af! Mijn liefde gaat echt uit naar de typische Vlaamse keuken. Patatten, vlees en groeten! Bloemkool mè weust, rooiekool mè spek, witloof in den oven. Een boem! Zijn er nog meer dingen die je ergeren? Natuurlijk, bijvoorbeeld een deck dat me niet aanstaat door een foute shape, daar kan ik suuper pissed van worden. Ik heb graag een platte tail en nose met niet teveel concave, anders voel ik me onwennig. Of vroeg in de sessie mijn deck breken, nog zo iets ergerlijk. Niet douchen 's morgens en geen propere kleren hebben om aan te trekken. Of broeken die te veel zijn afgetrapt onderaan.

Ce dernier problème est peut-être dû au fait que tu portes toujours tes pantalons si bas? Ou c’est ton caleçon qui est trop tiré vers le haut? Ah ah! Je ne sais pas, peut-être que toute la scène est devenue punk ou rock et que je n’ai rien compris. J’aime les tailles basses, c’est tout!

Is dat laatste misschien niet omdat je broek steeds zo laag hangt? Of is het je onderbroek die te hoog is opgetrokken? Haha, I don't know, misschien is heel de skatescene verpunkt of verrockt en ik ben niet meegegroeid? Ik draag gewoon graag laag!

Tu aimes t’éclater sur le dancefloor ou tu préfères le cocooning? Toute l’équipe fait souvent la fête sans toi, Stannie ne peut pas sortir? De toute façon, je suis plutôt du genre casanier. Faire la fête, c’est toujours agréable, mais il faut avoir une bonne raison pour cela. Sortir juste pour picoler, ce n’est pas mon truc! Et puis, quand je fais la fête et que je bois quelques bières, je commence à penser très fort au skateboard, suite à quoi il m’arrive souvent de déguerpir. À quoi cela sert-il, du reste, de se réveiller avec une énorme gueule de bois, qui t’empêche de faire du skate?.

Uit de bol gaan op de dansvloer of thuis chillen in de zetel? Heel de crew is vaak zwaar aan het feesten zonder je, mag de Stannie niet mee? Sowieso liever chillen 's avonds. Een feestje is altijd wel plezant maar er moet een reden zijn om te feesten. Gewoon uitgaan om scheel te worden is mijn ding niet! Dan nog, wanneer ik feest en wat pinten binnen heb, begin ik ongelofelijk hard aan skaten te denken waardoor ik me vaak snel uit de voeten maak. Wat is het trouwens waard om 's morgens met een enorme kater op te staan waardoor je niet kunt skaten...

85


lipslide to switch crooked

Bdc

The Sopranos of een vette skatevideo? 's Avonds The Sopranos, 's morgens een skatevideo voor de motivatie! Welke videopart geeft je het meeste zin om te gaan skaten? Fucking moeilijkste vraag ooit, maar op dit moment Tim O'Connor in Inhabitants. Dat was voor mij de onverwachte hitter. Eli Reed in Jeremy Rodgers' Neighbourhood kan mij ook wel motiveren. Ik droom van hun trucks, maar ik skate eigenlijk niet op hun manier. Natuurlijk ook Fully Flared, die mag zeker niet ontbreken bij het ontbijt. Playmobil of Lego? Ik heb nooit één van beide gehad, we speelden altijd voetbal! Tuba Song van Air of eentje van B.I.G.? De Tuba Song is graaf, een song die ik steeds zing wanneer ik een trick heb afgewerkt, zoals de voetballers waneer ze een goal maken maar ik kies toch liever Juicy van Biggie. Loose or tight trucks? Loose, niet à la Deawon Song maar gewoon medium loose, dat maakt alles makkelijker om te landen, skaten komt nog steeds vanuit het surfen. Moest ik met vaste trucks skaten, zou ik vaker van mijn plank springen en tictac-en. Loose trucks in combinatie met harde wielen! Life of Ryan (Sheckler) of Rob and Big? Ik heb alleen nog maar iets opgevangen over Life of Ryan en vind dat echt schaamtelijk . Een grote Rob Dyrdrek fan ben ik ook al niet. Ik lees eigenlijk altijd skateboekskes terwijl ik TV kijk, zoveel intereseert het me. (lacht) Life of Stanny, de volgende reality show? No Way, niet interessant genoeg, De serie zou volgens mij maximum 1 aflevering kunnen tellen, veel spektakel is er niet, ik laat liever alles rustig kabbelen. Elke dag skate skate skate. En met Tiene amuseren maar da's niks voor TV...

Si t’as le choix entre “Les Soprano” et une bonne vidéo de skate, qu’est-ce que tu préfères? “Les Soprano” le soir, et une vidéo de skate le matin, pour la motivation! Quelle vidéo te motive le plus? Question très difficile, mais en ce moment, c’est Tim O’Connor dans “Inhabitants”. C’était inespéré pour moi. Eli Reed dans la vidéo “Neighbourhood” de Jeremy Rodgers réussit aussi pas mal à me motiver. Je rêve de pouvoir réaliser leurs prouesses, mais je ne skate pas de la même manière qu’eux. Il y a bien entendu aussi Fully Flared, un incontournable du petit déjeuner. Playmobil ou Lego? Je n’ai joué avec aucun de ces jouets, nous jouions toujours au football! La Tuba Song de Air ou plutôt un morceau de B.I.G.? Le Tuba Song est un track du tonnerre, que je chante toujours quand j’ai terminé un trick, comme les footballeurs font après avoir un but, mais je préfère quand même Juicy de Biggie. Ce sera quoi pour toi, des axes loose ou tight? Plutôt loose, pas à la Deawon Song, disons médium, ça facilite l’atterrissage. N’oublies surtout pas que le skate vient du surf. Si je devais skater avec des axes fixes, je bondirais plus souvent de ma planche et je ferais des tic-tacs. Les loose se prêtent mieux aux roues dures! Entre “Life of Ryan” (Sheckler) et “Rob and Big”, tu prends quoi? Je n’ai vu que des extraits de “Life of Ryan” et je trouve cela vraiment honteux. Je ne suis pas non plus grand fan de Rob Dyrdrek. En fait, je lis toujours des magazines de skate pendant que je regarde la télé, tellement que ça m’intéresse (rit). “La vie de Stanny”, le prochain reality show? Hors de question, ma vie n’est pas assez intéressante. Je pense que la série ne pourrait compter au maximum qu’un seul épisode, il n’y aurait pas beaucoup de spectacle, je préfère mener une existence tranquille. Pratiquer du skate-board chaque jour. Et profiter de la vie avec Tiene. Rien qui puisse intéresser la télévision…

thx: Guy, Jacques en Pat bij Transind, Nomad, Peter , Serge en Bruno, den Benne, Moeke, Bonne, Tiene, Sven , Yassin, Tom, Steven Ax Dax en alle andere echte vrienden. Skaters, niet-skaters en ex-skaters. Davy voor de foto’s en het geduld.

86


backside 180째 fakie nosegrind

87


Text Sergej Vutuc Photos Bertrand Trichet, Sergej Vutuc, Jaka Babnic, Lars Greiwe Portraits Lars Greiwe

CARHARTT DISCOVERED THE LAST SECRET OF EUROPE. Is de Balkan het laatste geheim van Europa? Het onontgonnen terrein is nog weinig blootgesteld aan de buitenwereld, zowel zijn schoonheid als duistere kant. Van dromerige landschapen tot gipsykampen, van vervuiling tot mooie zuivere natuur en de Adriatische zee, mooie vrouwen of donkere stripbars en bordelen, regering of beter het gebrek eraan,... En maffia! Deze regio heeft een overeind blijvende cultuur die nog niet werd ontbloot door zich bij eender welke unie te voegen. Onafhankelijk, zowel om te leven als om te sterven, dat is de Balkan. Sergej Vutuc haalt voor Wood een tipje van de Balkansluier in woord en beeld.

Er zijn altijd enkele woorden die je moet kennen wanneer je naar een vreemd land trekt. Soms zijn het gewone woorden en soms ook woorden die de plaatselijke bevolking typeren. In dit geval kunnen we de tour best linken aan het Siberische woord lagano. Ruwweg vertaald betekent het: “Relax, take it easy,” en geloof me, je moet het echt rustig houden wanneer je ergens heen gaat waar het totaal onbekend voor je is. Ook al ben ik in de Balkan geboren, ex-Joegoslavië om precies te zijn, lijkt Albanië ver weg. Een plaats waar slechte dingen gebeurden, je weet wel wat ik bedoel. Laat alvast alle politieke correctheid achterwege! Elk land heeft zijn nationale karakter dat buitenlanders soms vreemd vinden, maar doordat de Albanese grenzen zo lang gesloten bleven, zijn de locals trots op die bijzondere eigenheid. Wanneer ze zelf hun land verlaten, troepen de Albanezen steeds samen en steunen ze elkaar, zelfs zo extreem dat ze net als de maffia niemand toelaten in hun commune.

"Een ontgonnen terrein dat nog weinig is blootgesteld aan de buitenwereld..."

88

A STRANGE FEELING IN THE UNDERBELLY. Voor ik er heen ging, was ik van mening dat Albanië de laatste twintig jaar enkel op de landkaart stond maar er nooit veel goeds of interessant uit kwam. Tot op de dag dat ik in een Duits magazine las dat een rechter uit Tirana, Edi Rama, de stad trachtte op te ruimen en te schilderen om een aangename sfeer te creëren met kleur in het straatbeeld. Eindelijk iemand die iets probeerde te doen aan dit belegerd deel van de wereld! Dat artikel herstelde een beetje mijn vertrouwen in de regio. Een paar bladzijden verder zag ik een foto van Tirana, eerder een tekening die de stad voorstelde als een grote artistieke stad zonder asfalt. Naar aanleiding hiervan besloten teammanager Lars en ik een trip te organiseren door de Balkan, niet te vergelijken met een tripje langs de zonnige Kroatische kust. Ik wou de typische locaties vermijden en op zoek gaan naar de diepe, echte en zo lang gevreesde Balkan. Iets wat zou leiden tot nieuwe spots, nieuwe tricks en nieuwe culturen... overall een nieuwe kick! Het mocht niet zomaar een zoveelste tour zijn, het moest op de juiste manier. Voor een goede organisatie contacteerden we op voorhand enkele lokale skaters die perfect het reilen en zeilen kennen en weten waar de goede spots zijn.

Tussen tien uur ‘s morgens en zes uur ‘s avonds landt iedereen van de crew in de Kroatische hoofdstad Zagreb, allemaal uit een andere uithoek van Europa. Ook Nenad en Dalibor zijn op de plaats van afspraak, zij worden onze chauffeurs doorheen dit avontuur. In het dagelijkse leven rijden ze bands en artiesten rond, maar deze keer zijn hun bussen gevuld met skaters van verschillende nationaliteiten, allemaal jong van geest met hier en daar een sprenkeltje ouderdom. En zo begint onze missie doorheen de Balkan: twee bussen gevuld met zestien man, rockin’ and rollin’. Iemand in de bus vraagt na een tijd te stoppen. We moeten even pauzeren om iets te drinken, te plassen en gewoon de benen te strekken. Jake en ik vinden dit niet zo een goed idee, we kunnen beter niet stoppen langs de weg tot in Tirana. Soms denk ik dat ik wat te paranoïde ben maar ik heb al te veel sketchy verhalen gehoord over deze streek. We sputteren wat tegen maar de chauffeur besluit de bus toch aan de kant te zetten. Ik heb een raar gevoel in de onderbuik als ik uitstap, we zijn immers vlak bij de Albanese grens in een onbekende omgeving. Ik ken amper iets van het land waar we naartoe gaan, ook als is het een buurland van mijn vroegere thuis.


Left page, Rogie busts a big frontside olli from one bank to another, in Belgrado Servia. JAKA BABNIC This page, Ferit batir, wallie nosegrind to the flat in Split Croatia. LARS GREIWE Portraits in order of appearance: David & David.

Les Balkans, la dernière perle cachée de l’Europe pour les skateurs? Une région à découvrir, en tous cas, qui a encore été peu exposée au monde extérieur. Troublant aussi bien par sa beauté que par son côté obscur, allant des paysages de rêve aux camps sordides de gitans, des zones gravement polluées à la nature authentique et aux splendeurs de la mer Adriatique… On y trouve aussi des bars de striptease et des maisons de passe. Sans oublier la corruption: le gouvernement tente de l’enrayer, mais la mafia reste encore très présente dans cette région conservatrice, attachée aux traditions locales. Ce phénomène n’est donc pas près de disparaître, alors que le pays tente lentement de rejoindre l’Union européenne. Insoumis dans la vie comme dans la mort… Voilà les Balkans.

Il y a toujours quelques mots utiles à connaître quand on part dans un pays étranger. En général, ce sont les mots les plus simples ou les plus vulgaires, mais souvent ils nous aident à mieux comprendre le peuple qui y vit. Des mots comme, ‘lagano’, ‘jebo te’ ou ‘pivo’. ‘Lagano’, qui ressemble un peu à un mot d’origine cyrillique, signifie ‘relax, tranquille’. C’était le mot qui décrivait le mieux la tournée car croyez- moi, il faut

pouvoir être très patient et garder son calme quand on arrive dans un lieu où l’on n’a aucun repère… Bien que natif des Balkans, en ex-Yougoslavie pour être précis, je considère cependant l’Albanie comme un pays lointain, assez étrange. Un endroit perdu où des choses horribles se passent encore aujourd’hui: vous vous doutez bien de quoi je parle. Ca ne sert à rien de mâcher ses mots là! Chaque pays à ses coutumes et les rencontres avec les cultures différentes ne sont jamais évidentes. Ceci est particulièrement vrai pour l’Albanie, qui a été complètement isolé pendant tellement longtemps, qu’elle a développé des caractéristiques particulières auxquelles les autochtones sont très attachés. C’est pourquoi les Albanais émigrés ont tendance à vivre en communauté dans leur pays d’accueil et à défendre les intérêts de la collectivité. Personnellement je croyais que l’Albanie était un pays où il ne se passait pas grand-chose depuis vingt an. Jusqu’au moment de lire dans la presse allemande un article sur Edi Rama, un juge à Tirana, qui voulait rafraîchir les vieux quartiers et égayer l’atmosphère en peignant l’environnement urbain en plein de couleurs afin de rendre la ville plus agréable pour la population locale. Une petite lueur d’espoir qui me réconcilia immédiatement avec le Balkan… Quelques pages plus loin, je voyais une photo de Tirana, ou plutôt un dessin, présentant la ville coloriée de manière artistique, sans asphalte. Il n’en fallait pas

d’avantage pour motiver Lars (notre chef d’équipe) et moi à organiser un voyage à travers le Balkan, un vrai voyage et non pas un séjour de farniente sur les plages ensoleillées de Croatie. L’idée était d’éviter les coins touristiques habituels: un vrai départ pour l’aventure à la recherche d’un Balkan resté obscur et impénétrable, le Balkan qui a fait peur pendant si longtemps. Une expédition qui avait comme but la découverte de spots totalement inédits, de sensations intenses et d’une culture intrigante… Bref, une envolée pour un kick d’enfer! On se rendait vite compte qu’une bonne organisation s’imposait si on voulait profiter au maximum du circuit, et faire de ce voyage une réussite. On a donc commencé par contacter quelques skateurs locaux incontournables qui ont fourni des bons plans et des infos pratiques et qui connaissaient surtout les meilleurs spots pour la voile, le surf, le skate. Un jour entre 10 heures du matin et 6 heures du soir, toute l’équipe, venue des quatre coins de l’Europe, atterrit à Zagreb où on rencontre Nedad et Dalibor, qui seront nos chauffeurs durant toute cette aventure. Habituellement, ils conduisent des groupes ou des artistes en tournée, mais cette fois-ci, ce sont des skateurs, jeunes et moins jeunes, et issus de différents pays, qui prennent d’assaut leurs minibus: 16 mecs restés adolescents dans leur tête, en partance pour une mission balkanique, sur la route de l’enfer!.

89


90


Left page, Scot Bourn, very looooong boardslide in front of everyone, Split Croatia. SERGEJ VUTUC This page, Belgian David Martelleur, backside tailslide, Tirana Albania JAKA BABNIK Portraits, Rogie & Sergej

LOST HIGHWAY AMBUSH. We worden al een tijdje gevolgd door een geblindeerde zwarte Mercedes tot we aan de grenspost halt moeten houden. Het ligt er vingerdik op dat de grenswachters ons willen tegenwerken. We zijn dan ook met zestien mensen die allemaal uit een ander land komen, in hun ogen een verdacht gezelschap. Ook al zijn we een hechte familie, zo voelt het alleszins als je deel uitmaakt van het Carhartt team, en hebben we dezelfde missie, skaten in de Balkan. We zijn overjaarse pubers die als kinderen hun leven doorbrengen op een stuk speelgoed. Het doet er voor hen allemaal niet toe, het communisme zit nog diep in hun bloed en ze zijn zo gebrainwasht dat alles wat Amerikaans is of lijkt vijandig en slecht is. Ze doorzoeken de hele bus van onder tot boven en maken van elk voorwerp iets verdacht. De controle duurt uren en af en toe duikt dezelfde zwarte Mercedes op en rijdt langzaam langsheen de grenspost. Verdacht!

"Une région à découvrir, en tous cas, qui a encore été peu exposée au monde extérieur." Une fois en route, un des passagers demande de s’arrêter un moment. Puis un autre veut aller boire un coup, un deuxième faire pipi et un troisième s’étirer les guibolles. Jake et moi ne sommes pas trop d’accord, on préfère rouler d’un trait jusqu’à la capitale. A force d’entendre des histoires loufoques sur les Balkans, je deviens parfois un peu trop parano, surtout quand on s’arrête au milieu de nulle part. Malgré nos protestations les chauffeurs se garent à côté de la route. Je ne me sens pas très à l’aise On est en Albanie après tout, dans un lieu tout à fait inconnu près de la frontière. En effet, je connais à peine ce pays, pourtant à deux pas de celui dont je suis originaire. Ce qui nous arrivera cette nuit-là est d’un autre ordre. Point de malfrats mais un contrôle de douanes comme on en a jamais vécu. Ça fait un petit temps déjà, que nos minibus sont suivis par une Mercedes noire avec des vitres blindées. Une fois arrivés au poste de frontière, on nous arrête. Rien de plus normal du point de vue d’un flic albanais. Nous sommes 16, tous originaires de différents pays étrangers… Cela éveille les soupçons. Le fait que l’équipe Carhartt est une vraie famille partageant un rêve commun, faire du skate dans les Balkans, avait très peu d’importance dans leurs yeux. Quoi qu’il arrive! Cette bande d’adolescents attardés avaient l’air un peu top américain

91


à leur goût. Il ne faut pas oublier qu’en Albanie, le communisme, c’était hier. Notre matos éveille leur suspicion. Le contrôle dure des heures et, de temps en temps, la Mercedes noire réapparaît, passe lentement à côté du poste de frontière. Bizarre!!! Dalibor va négocier avec le douanier qui nous annonce après un certain temps que nous devrons tous payer si nous voulons traverser la frontière. Ça sent la corruption, mais au moment où il nous annonce que ce n’est qu’un dollar par personne, on ne réfléchit plus trop: on donne le dollar libérateur, trop contents de pouvoir enfin passer! Progressivement le stress nous quitte. On continue notre chemin, les lumières de la frontière disparaissent derrière l’horizon… Puis la fameuse Mercedes noire resurgit. Un gars nous crie dessus en nous faisant des signes pour nous forcer à nous ranger sur le côté. La panique s’empare du bus. A ce moment, on commence à nous poser 36 mille questions sur ce qui pourrait arriver. Que penser

92

Dalibor onderhandelt met de grenswacht en meldt dat we moeten betalen om de grens over te mogen. Het ruikt naar corruptie, maar als hij vertelt dat het slechts één dollar zou kosten per persoon, grijpen we zonder al te veel nadenken in onze zakken en zijn we blij dat we verder kunnen. De stress is even verdwenen als we Albanië binnen rijden en de lichten van de grenspost in de nacht verdwijnen maar het tij keert snel als dezelfde zwarte Mercedes weer opduikt en iemand uit het raam roept dat we aan de kant moeten. Op zo een moment begin je jezelf dingen af te vragen, je weet niet wat er te gebeuren staat en je hebt al zoveel gekke verhalen gehoord over dit land. Het is net alsof je in een film zit, Lost Highway... Stoppen? Shit we willen hier echt niet stoppen in dit niemandsland. Wat staat er This page, Phil anderson had to make an urgent phonecall, so he took the fast way down with a back 5-0, Zagreb Croatia. JAKA BABNIK


Phil anderson had to make an urgent phonecall, so he took the fast way down with a back 5-0, Zagreb Croatia. JAKA BABNIK Belgian patriot David Martelleur, staleďŹ sh, Belgrade Serbia BERTRAND TRICHET Portraits, left 2 right, Bertrand & Scott, Jan & Jaka, Miha & Nenat, Sergej, Moritz, Vincent.

93


Left, Jan Kliever does a wallride nolli out on a epic spot in Skopje Macendonia. BERTRAND TRICHET Top right, Ferit Batir, Sweeper in a pontus bowl in Zagreb Croatia. JAKA BABNIK Botom right, Pontus Alv runs on the gras to get enough speed to get all the way up the band for this backside kickflip in Zagreb Croatia. BERTRAND TRICHET

“Les membres de notre troupe en viennent rapidement à la même conclusion et nous profitons de la distraction pour virer in extremis sur l’autre bande et pour redémarrer à plein tube” ons te wachten? We zijn vredelievende mensen en doen nooit een vlieg kwaad. Op het moment dat we allemaal uit de bus stappen, komen er twee andere auto’s uit het niets aangereden, beide gevuld met rednecks uit de Balkan, van het ergste soort. Een hinderlaag, denk ik direct! Gelukkig maakt iedereen van ons gezelschap snel dezelfde conclusie en springen we de bussen in om met gierende banden te vertrekken voor het te laat is. Maar waarheen? Tirana? Het enige wat we hebben, is het adres van een hotelletje en we hebben niet eens een kaart of routebeschrijving.

Ferit and Phil

94

Er zijn zoveel dingen te vertellen over de Balkan, zoveel verschillende culturen, architectuur en religies maar dit ontsnappingsverhaal is me het sterkst bijgebleven. Het is de beste manier om de Balkan te beschrijven, overall sketchy.

de cette situation? Avec toutes les histoires de fou qu’on nous a racontées sur ce pays, je me croie en plein trip: “Lost Highway”! … Est qu’on doit vraiment s’arrêter dans un tel ‘no man’s land’? Qu’est-ce qu’ils nous veulent enfin? Est-ce qu’ils ne comprennent pas qu’on est des gens honnêtes qui ne feraient pas de mal à une mouche. Juste au moment où la voiture blindée nous force à freiner en se plaçant d’un coup devant nous, deux autres voitures arrivent de nulle part, occupées par une dizaine d’albanais qui ont des gueules très peu rassurants. On croît immédiatement à l’embûche! Les membres de notre troupe en viennent rapidement à la même conclusion et nous profitons de la distraction pour virer in extremis sur l’autre bande et pour redémarrer à plein tube, avant qu’il ne soit trop tard. Très bien, mais pour aller où? Tirana? La seule adresse que nous avons en poche est celle d’un petit hôtel. Et dans quelle direction aller? On ne possède même pas de carte routière et on ne comprend rien aux panneaux… L’aventure commence. De tout ce qu’on a vécu aux Balkans, c’est de cette histoire que j’ai les souvenirs les plus vifs. Quand je repense à l’Albanie ce n’est pas à l’architecture, ni à la diversité culturelle et religieuse, mais à cette évasion spectaculaire qui nous a marquée tous…


CONCERTZAAL

VOORUIT-GENT

BELGIUM

Monday,June 30th

17-22h//Opening Press and Partners with BBQ Premiere documentary Red Bull Access All Areas,“Invitation only”

Tuesday,July 1st 14-20h//Free Skate & Competition NON-sponsored riders

Wednesday,July 2nd 14-20h//Free Skate & Competition sponsored & Int. riders,2000€

prize money

Thursday,July 3rd

14-20h//Free Skate & Best trick,500€

prize money

Friday,July 4th

14-00h//Free Skate & Night Skate session + Free hotdogs

WWW.MYSPACE.COM/REDBULLACCESSALLAREAS 95


// invasion / peter molec

.invasion Text & Photos Jelleke Pens

Ons klein landje wordt vaker bezocht door buitenlandse skaters dan je denkt. Onlangs waren we op stap met een zestal internationals toen de politie ons stoorde terwijl we rustig een spot aan het skaten waren. Hun verbazing was groot toen het ene buitenlandse paspoort na het andere boven kwam voor de opmaak van het proces-verbaal, allemaal uit staten of landen die duizenden kilometers uiteen liggen. In dit eerste nummer houden we de Slowaak Peter Molec aan voor een ondervraging. Wat heeft hij te zoeken zo ver van huis?

Cinq raisons pour lesquelles tu es en visite en Belgique: des spots parfaits, contrairement à la Slovaquie; quelques amis; la Duvel, mais pas trop; le lieu où Sracka the band a été actif jadis; les frites, elles sont du tonnere ici!

Notre petit pays reçoit régulièrement la visite de skaters étrangers. Il n’y a pas très longtemps, on était de sortie avec six internationaux, lorsque la police nous a interrompus alors que nous étions tranquillement en train de skater. Leur étonnement a été grand quand ils ont vu apparaitre les passeports étrangers les uns après les autres lors de la rédaction du procès-verbal, chacun venant d’états ou de pays se trouvant à des milliers de kilomètres les uns des autres. Dans cette première édition, nous avons cuisiné le Slovaque Peter Molec. Qu’est-ce qu’il compte trouver si loin de chez lui?

Que penses-tu de la gente féminine belge, en comparaison avec les slovaques? Elles sont différentes ici. Je ne veux pas dire qu’elles sont moches, mais il y a plus de belles femmes en Europe de l’Est.

peter molec Noem vijf redenen waarom je in België op bezoek bent. Perfecte spots, in tegenstelling tot Slowakije. Vrienden, een handvol. Duvel, maar niet te veel. De plaats waar Sracka the band ooit actief was. Frieten, ongelofelijk! Ken je enkele bekende Belgen? Ja, Hans Claessens, Fabian Verhaeghe, Jelle Keppens en Axel Cruysberghs. Zij zijn ook dat handvol vrienden. Wat vind je van het Belgisch vrouwelijk schoon, vergeleken met de Slowaakse vrouwen? Ze zijn hier gewoon anders waarmee ik niet wil zeggen dat ze lelijk zijn maar mooie vrouwen zijn in Oost-Europa nu eenmaal talrijker. Is Belgische chocolade beter? Ik veronderstel van wel, anders zou je me die vraag niet stellen. Ik heb er hier nooit echt van geproefd. Raad me volgende keer het beste merk aan en ik koop er meteen om te vergelijken. Waarom warm jij je ontbijtgranen 's morgens op? Dat is een gewoonte, ik denk omdat ze dan veel zachter zijn en het is veel lekkerder om ze warm te eten. Ben je een vroege vogel, een late vogel of een doornroosje. Een vroege vogel al van toen ik geboren was, schijnt het. Ken je enkele woorden Nederlands? Bedankt, dank u, pintje, ja ja, morgen... Maar er zijn ook woorden die in het Slowaaks bijna hetzelfde betekenen waardoor ik af en toe wel iets opvang dat ik begrijp. Wat is je favoriete plek in ons land? Elke plek waar ik al ben geweest, vind ik wel cool maar als ik echt moet kiezen, zeg ik Falafel Benny, een Joodse falafelbar in Antwerpen. The best!

360 pop shove-its are the new 360 flips. Expect to see them down gaps right about now.

96

Tu connais des vedettes belges? Oui, Hans Claessens, Fabian Verhaeghe, Jelle Keppens et Axel Cruysberghs. Tous des potes d’ailleurs!

Et le chocolat belge, il est meilleur? Je suppose que oui, sinon tu ne me poserais pas la question. Je n’en ai jamais vraiment goûté. Donne-moi le nom de la meilleure marque, j’irai en acheter pour comparer. Pourquoi est-ce que tu réchauffes tes céréales du petit-déjeuner? C’est une habitude, parce qu’elles sont plus molles alors, et c’est bien meilleur de les manger chaudes. Lève tôt, tard, ou belle au bois dormant? Lève tôt, depuis ma naissance à ce qu’il paraît. Tu connais quelques mots en néerlandais? ‘Bedankt’, ‘dank u’, ‘pintje’, ‘ja ja’, ‘morgen’… Mais ce sont tous des mots qui signifient quasi la même chose en slovaque, ce qui fait que de temps en temps, je chope des trucs que je comprends. Quel est ton endroit favori en Belgique? Tous les endroits où j’ai été m’ont semblé cool, mais si je dois absolument en choisir un, c’est Falafel Benny, un bar juif à falafels à Anvers. The best!


9:H><C/ HIA<GE=M#7:

POWERED BY

Offshore Surfclub Blankenberge 2&3 AUGUSTUS Skate contest on Sat. the 2nd for sponsored & non sponsored riders (700 € prize money) & Sunday demo Euro Vans riders, Amph Vans best trick contest (500 € cash) on invitation & on both days free skating on professional skatepark of Ramp Affairz & mini ramp on the beach. Snowjam contest on rail & box and Amph most progressive award, Free snowboard initiations & snowtubing on Sunday, Free wakeboard initiations & demonstrations & trampoline “wakeboardtrix” jumping, Malibu chillout, lot’s of music bands: Antillectual (punkrock), The Disgrazia Legend (Hardcore), Jeruzalem The Black (rocking Hardcore) & The Hawaiian Astro-Boys (reverb surftunes) & Xbox guitar hero III contest, free surf initiations & Amph progression surf contest with winch (150 € prize money)!

Program & more info: www.surfclub.be www.myspace.com/offshoreskatefest


Text Jay Kay & the internets Photos Davy Van Laere & Jelle Keppens

STREETLIFE Het Streetlife festival tracht een beeld te geven van de verschillende subculturen die op straat leven of er ontstaan zijn zoals hiphop, beatbox, breakdance, graffiti en skate. Ook al zijn ze soms verboden of hinderlijk, er zijn best wat knappe kantjes aan verbonden! Le festival Streetlife tente de donner un aperçu des différentes subcultures qui trouvent leur origine dans les rues ou y sont nées, comme le hip-hop, le beatbox, le breakdance, le graffiti et le skate. Et même si elles sont parfois interdites ou gênantes, elles ont pas mal de côtés bien sympathiques!

Going high in the fullpipe and cutting into the half put you on the coping with enough speed to supply a mid-nineties night at Cherry Moon. Ian Dyckmans dips in his nose and gets his fix with a smith. DvL.

98


Giullaume Moquin, fs ollie.

JK

i ate spark

i ate spark

I Ate Spark is het platform van een unieke groep graffiti en street artists die weinig affiniteit hebben met musea of traditionele kunstgalerijen. Hun werk blijft vaak onopgemerkt in het alledaagse stadslandschap. Hun canvassen zijn vuilbakken, verkeersborden, billboards en de verloren gevels van onze straten. Het zijn stuk voor stuk locatiegebonden en vaak unieke werken die enkel bedoeld zijn voor de opmerkzame voorbijganger. Met de tentoonstelling I Ate Spark brengt Abubaca een grote groep urban artists op een heel organische manier bij elkaar. Niet de museale hiërarchie maar regelrechte anarchie primeert. Aan de kunstenaars werd gevraagd om werk te selecteren dat net iets buiten het doosje van hun zogenaamde subcultuur valt. Weg uit hun natuurlijke biotoop worden graffiteur en street artists een stuk persoonlijker en atypisch.

I Ate Spark est la plateforme d’un groupe unique de graffeurs et d’artistes de rue qui ont peu d’affinités avec les musées et autres galeries d’art traditionnelles. Leur travail passe souvent inaperçu dans le paysage quotidien. En guise de canevas, ils utilisent des poubelles, des panneaux de signalisation et d’affichage, et les façades perdues de nos rues pour y réaliser des œuvres souvent uniques, liées à leur lieu de création et destinées au passant qui y ferait attention. Avec l’exposition I Ate Spark, Abubaca rassemble un important groupe d’artistes urbains d’une manière très organique. Pas de hiérarchie muséale, mais primauté à l’anarchie la plus pure. Aux artistes il a été demandé de sélectionner une œuvre qui sorte un rien de leur subculture. Une fois sortis de leur environnement habituel les graffeurs et autres artistes de rue font preuve de plus de personnalité et dd’originalité.

Met werk van ondermeer: Tatone, Aykan, Skul, Cazn, Bird, Rize, Skenda, Steaz, Kenzo, Waf, Obri, Cybo, Obra, Tisda, Solo5, Aien, Ozon, Dzia, Cazrod, Orkez, Twist, Walk, Elzo, Guifari, Papundiol, A2bal en Polak.

Avec les œuvres d’entre autres:: Tatone, Aykan, Skul, Cazn, Bird, Rize, Skenda, Steaz, Kenzo, Waf, Obri, Cybo, Obra, Tisda, Solo5, Aien, Ozon, Dzia, Cazrod, Orkez, Twist, Walk, Elzo, Guifari, Papundiol, A2bal en Polak.

99


Pierre Jambé, fs air.

DvL

skatevs ido en monopatin Een handje vol Belgische betonliefhebbers reisde in februari naar Peru om er een concrete skatepark te bouwen met en voor de straatkinderen van Ayacucho. De suggestie kwam van David Van Haute die in het verleden ook al een minirampproject uit de grond stampte voor de kinderen in Peru en hen een hoop skatemateriaal bezorgde. Dit om ze te laten kennismaken met iets leuks waarmee ze anders nooit in contact komen. Voor Streetlife sloten Ian Dykmans en Hans Bloemmen zich aan bij het Belgische gezelschap om het project artistiek te ondersteunen met tekeningen en een fotoverslag van dit skateavontuur. De zwart-witfoto’s werden met de jongeren gemaakt en ontwikkeld in een geïmproviseerde donkere kamer in het lokale schooltje. Ze geven een mooi beeld van hoe de kinderen naar ons kijken, zichzelf zien, hun buurt en hun leefwereld. Om het skateproject wat meer tastbaarheid te geven binnen deze expo, bouwde de vzw Skatem onder leiding van Bruno Vanwilderode en Serge Gooskens een fameus skatebaar (voor sommigen onskatebaar) voorwerp. Hun ding, een gigantische houten fullpipe die uitloopt in een U-vormige ramp, vulde de prachtige expositieruimte op de hoogste verdieping van het cultuurcentrum van Mechelen.

100

skatevs ido en monopatin Une poignée de Belges amateurs de béton ont mis le cap sur le Pérou en février dernier pour y construire un skatepark avec et pour les enfants des rues d’Ayacucho. La suggestion émanait de David Van Haute, qui avait déjà lancé un projet de minirampe par le passé pour les enfants du Pérou, et leur avait fourni un tas de matos de skate. Histoire de leur permettre de découvrir quelque chose de chouette qu’ils n’auraient jamais expérimenté par ailleurs. Pour Streetlife, Ian Dykmans et Hans Bloemmen se sont associés au groupe belge pour soutenir artistiquement le projet, via des dessins et reportages photo de cette aventure en skate. Les photos en noir et blanc ont été réalisées avec les jeunes, et développées dans une chambre noire improvisée dans l’école du coin. Elles rendent une belle image de la manière dont nous étions vus par les enfants, comment ils se voient, voient leur quartier et leur quotidien. Pour que le projet de skate soit plus tangible au sein de cette expo, l’asbl Skatem a construit un fameux élément de skate (impraticable pour certains) sous la direction de Bruno Vanwilderode et Serge Gooskens. Ce gigantesque fullpipe en bois qui se termine en rampe en forme de U, remplissait le superbe espace d’exposition du dernier étage du centre culturel de Malines.


Simon Stachon skated this thing like a miniramp. That included easy blunts to fakie and a caballerial disaster that blew me away.

DvL

STREETLIFE

Streetlife werd georganiseerd door Cultuurcentrum Mechelen in samenwerking met Abubaca en Skatem. Streetlife a été organisé par le Centre Culturel de Malines (Cultuurcentrum Mechelen) en collaboration avec Abubaca et Skatem. 101


// mysplace / fabian verghaeghe

.mysplace .myspl .mysp lace lace Text JK Photos Funkizeit with Elliott

We dringen door tot diep in de privé vertrekken van één der geliefdste Belgische skaters, Fabian Verhaeghe. Fabian woont in Gent, in een kleine studio boven 1st8 skateshop. We achterhalen speciaal voor jullie wat hem nauw aan het hart ligt en aan welke items en huishoudelijke toestellen hij het meest gehecht is. Nous plongeons en profondeur dans la vie privée de l’un des skaters belges les plus appréciés, Fabian Verhaeghe. Fabian vit à Gand, dans un petit studio juste au-dessus du 1st8 skateshop. Nous avons été rechercher spécialement pour vous ce qui lui tient à cœur, les objets et éléments du quotidien auxquels il est le plus attaché.

2.

1.

3. 4.

5.

6.

7. 8.

1. Dit is mijn woonkamer, zeer belangrijk aangezien ik hier veel tijd doorbreng! 2. Dit is het rouwprentje van mijn neef Benny. Ik kende hem al mijn hele leven, niet enkel als neef maar ook als goeie vriend, de laatste jaren zagen we elkaar echter heel wat minder. Benny bleek met de verkeerde dingen bezig. Vorige jaar besliste hij dat het niet meer verder moest... RIP. 3. Schoenen en boards, ze veranderen iedere maand maar zijn uiteraard heel belangrijk, zonder kan ik niet skaten. Jij ook niet trouwens! 4. Torture pro-model. Hier hecht ik veel belang aan, want het is deels via Torture (Belgisch skateboardmerk) dat ik wat bekendheid heb gekregen, ze hebben mij supergoed geholpen en dat apprecieer ik nog steeds, ondanks al de zever die gebeurd is. 5. Het 10 jaar Zumiez board is een beetje hetzelfde verhaal als dan van het Torture board, maar dan zonder de zever 6. Volcom tekening op de muur van mijn woonkamer. Bij skaten horen jammer genoeg ook blessures. In die periodes probeer je best zo weinig mogelijk aan skaten te denken en je zinnen te verzetten, anders word je snel gefrustreerd. Dan doe je best rustgevende dingen om je innerlijke drang te kalmeren. Ik doe dan wat ik anders nooit zou doen, deze muurschildering bijvoorbeeld, waar ik toch een klein beetje trots op ben. 7. Russische berenmuts. Ik ben al twee maal op trip geweest in Rusland en dat waren telkens onvergetelijke momenten, coole mensen, supergoede spots en interessante ervaringen. Deze zomer vertrek ik trouwens weer voor een hele maand, we gaan er toeren op plaatsen waar waarschijnlijk nog nooit eerder werd geskatet, ik kijk er al naar uit! 8. Mijn wc, daar breng ik ook veel tijd in door en daar kan ik eens rustig de tijd nemen om een magazine te lezen, misschien binnenkort ook jullie magazine... 9. Voclom shoenen in mijn glazen kastje. Extreem limited edition Voclom Ryan Scheckler. Deze werden me twee jaar geleden gegeven tijdens de Ispo-beurs in München. Een trip waar ik trouwens niet enkel dit paar schoenen aan heb overgehouden, maar ook goede herinneringen. Ik heb me er kostelijk geamuseerd met een stripteaseshow, gratis cocktails en een leuk feestje met een hele hoop maten uit België en gans Europa. Cool! Die glazen kast is trouwens een beetje mijn trofeeënkast waar ik alle exclusieve dingen in bewaar die ik in de loop der jaren verzamel.

102

9.

1. Ceci est ma pièce principale, très importante, vu que j’y passe beaucoup de temps! 2. Ceci, c’est l’image pieuse émise à la mort de mon neveu Benny. Je le connaissais depuis toujours, pas seulement comme neveu, mais aussi comme ami. Ces dernières années, on s’était un peu perdus de vue. Benny s’est apparemment intéressé à ce qu’il ne fallait pas. L’année dernière, il a décidé qu’il ne voulait plus continuer... RIP. 3. Chaussures et boards, ils changent chaque mois, mais sont évidemment hyper importants: sans eux, je ne peux pas skater. Vous non plus d’ailleurs! 4. Torture pro-model. Ca c’est vraiment super important, parce que c’est en partie via Torture (marque belge de skateboard ndlr) que j’ai eu une certaine reconnaissance, ils m’ont super fort aidé, et je leur en suis toujours reconnaissant, malgré tout ce qui s’est passé depuis. 5. Et pour ce board ‘10 ans de Zumiez’, c’est une peu la même histoire que pour le board Torture, mais sans les ennuis. 6. Dessin Volcom sur le mur de mon séjour. Le skate est malheureusement indissociable des blessures. Quand on est blessé on essaye de penser le moins possible au skate et de déplacer ses centres d’intérêt, sinon on est vite frustré. Il vaut mieux alors faire des trucs apaisants, sinon on deveint fou. Quand ça m’arrive, je fais tout ce que je n’ai jamais l’occasion de faire en temps normal. Je suis par exemple très fier d’avoir réussi cette fresque murale. 7. Toque russe en peau d’ours. J’ai déjà été deux fois en voyage en Russie, et à chaque fois, j’y ai passé des moments inoubliables. Les gens y sont super cools, on y trouve des spots géniaux, et on peut y vivre des expériences vraiment intéressantes. J’y retourne d’ailleurs cet été pour tout un mois, on part en tournée dans des endroits où probablement personne n’a encore jamais fait du skate. Je ne me tiens plus! 8. Mon wc, j’y passe aussi pas mal de temps, et je peux y prendre le temps pour lire un magazine, et qui sait peut-être que sous peu j’y lirai le votre… 9. Chaussures Voclom dans ma vitrine. C’est une édition limitée très rare Ryan Scheckler de Voclom. On me les a données il y a deux ans lors de la bourse Ispo de Munich. Un voyage dont je n’ai pas seulement gardé cette paire de chaussures, mais aussi de très bons souvenirs. Je m’y suis amusé comme un dingue dans un show de striptease, il y avait des cocktails gratuits et on y a fait une super teuf avec un tas de potes belges et européens. Cool! Cette vitrine est un peu mon coffre à trophées, où je conserve tous les objets exclusifs que j’ai rassemblés au fil des ans.


103


AX & DAX Skateshop

Joris Boeye

Luc Vermeylen

Maxime Van Eijndhoven

shopping “de kern “ 1 ste verdiep 2610 Wilrijk België Ax en Dax skateshop is Maandag open van 15.00 tot 18.00 uur. Dinsdag tot Zaterdag open van 11.00 tot 18.00 uur. T 03/827.06.46 W www.axendax-skateshop.be

104


NO MORE SHIT, ZUMIEZ WILL GRIP IT! Zumiez team series coming soon… Yanto - Heelflip - DvL

105


// art a fact / sozyone gonzalez

Text and Photos: Davy Van Laere

Né à Bruxelles, influencé par son quartier, ses histoires et ses légendes, Pablo Gonzalez développe son travail artistique autour du monde des crapules. Ses premiers dessins décorent les cellules des ses pairs, et il gagne sa première étoile dans le domaine, en hiver 82, en recopiant un ancien billet de 100 francs belges à la main. Deux jours de boulot que son frère testera en achetant un paquet de Luckies au tabac du coin. Devenir faussaire, c’est ce qu’il croyait pouvoir faire, et il décide, avec l’aide de son frangin, d’étudier le dessin. À partir de 88, il se retrouve à St-Luc, où il rencontre Smimooz Exel (avec qui il fonde le groupe De Puta Madre). Renvoyés, ils fréquentent les Beaux-Arts de Bruxelles de 90 à 96. Durant cette période, Pablo Gonzalez va s’intéresser au vandalisme esthétique du Graffiti métropolitain et devenir offi ciellement Sozyone au sein du crew R.A.B., oubliant les faux et usages de faux. Sept albums, plusieurs centaines de graffitis, des scènes et des jams marquent une époque où le Hip Hop était ‘fresh’ et pas encore corrompu. En 1996, il fonde avec Gold Jaba, Prince Pro, Turs, Byz, Shake et Kool Recto, le groupe UltraBoys International, qui revendique une nouvelle forme de Graffiti, basé sur une esthétique imprégnée de Marvels, de mathématiques abstraites futuristes, du Constructivisme alphabétique et du Cubisme picassonique facial, brutalement raffiné. En clair, une sorte d’avant-garde pure graffiti, ignorant toute autre vision du graffiti, supposée inutile. Depuis 2004, Sozyone expose ses œuvres, recherchées par certains puristes, et devient pour son nouveau public Sozyone Gonzalez. Ce succès lui permet de faire des certifi cats d’authenticité pour chacune de ses pièces, sculptées, gravées, peintes ou dessinées, lui rappelant sans doute son attrait pour le papier à manier délicatement, les gants talqués.

Sozyone gonzalez [1973]

106

Geboren in Brussel en beïnvloed door de verhalen en legendes van zijn buurt, zo bouwt Pablo Gonzalez zijn kunstwerken op rond de wereld van bandieten en schurken. Hij verdient zijn eerste artistieke strepen als hij in 1982 een briefje van honderd oude Belgische frank met de hand kopieert. Hij steekt er twee dagen werk in, zijn broer test het resultaat en koopt er op de hoek van de straat een pakje Lucky Strike mee. Hij denkt steeds een valsmunter te worden en besluit daarom, met wat hulp van zijn broer, kunst te studeren. In ‘88 leert hij in Sint-Lucas Smimooz Excel kennen waarmee hij later De Puta Madre opricht. Beiden vliegen van school waarna ze studeren aan de Brusselse Academie voor Schone Kunsten van ‘90 tot ‘96. Tijdens die periode ontwikkelt Pablo Gonzalez een grote interesse in esthetisch vandalisme van Metropolitan graffiti. Toen werd hij offi cieel omgedoopt tot Sozyone. Samen met zijn crew R.A.B. laat hij de valsmunterij achterwege. In 1996 creëert hij de Ultraboys International samen met Gold Jaba, Prince Pro, Turs, Byz en Kool Recto. Ze krijgen de stempel ‘nieuwe vorm van graffiti’, een soort pure voorhoede van die kunstvorm die elke andere soort zinloze graffiti negeert. Sinds 2004 stelt Sozyone zijn werken tentoon, die bezocht worden door welbepaalde puristen en wordt hij bekend als Sozyone Gonzalez bij zijn nieuwe publiek. Deze bekendheid geeft hem de permissie om elk van zijn werken authentiek te certifi ëren, zowel beelden, gravures, schilderijen als tekeningen. Maar zijn voorkeur gaat nog steeds het liefst naar het delicate van echt papier.


sozyone gonzalez / art a fact //

“ L’univers visuel du Skateboard est probablement le plus classieux, le plus créatif et le plus influent depuis 1980, alors je l’ai suivit et je marche à côté de lui,... je le tiens à l’oeil. ”

La plupart du temps, les sujets que tu exposes sont liés aux bandits, aux gangsters! Qu’est-ce qui te fascine chez ces gens? Je ne suis pas spécialement attiré par les gangsters, je m’inspire de ce qui attire mon attention, j’observe et j’analyse les attitudes, les manières et les déséquilibres de la foule. Je regarde tout ce que je peux voir comme si je perdais la vue, en mémorisant l’instant de manière globale en ajoutant un peu de sueur et de lumière. Ce sont mes images, comme quand je regarde un cumulus blanc bouger comme un chien avant de disparaitre en condor flou... Quel est le sujet de cette exposition? C’est lié aux gangsters, mais c’est quoi exactement? ‘Le Grisbi’, c’est le butin planqué, bien planqué. À Zurich, à New-York, à Moscou, à Guadalajara,... Tu as participé à une campagne de publicités pour Carhartt, comment ça c’est mis en place? J’ai fait la campagne ‘Spring/Summer 2008’ et je viens de terminer la prochaine, ‘Fall/Winter 2008’. J’ai fait un mur de 20 mètres sur 3 pendant 5 jours, c’est un crew de six truands préparant un casse, ils sont sur un quai et attendent le moment parfait pour entrer en scène : ‘The Triumphs’.

Schurken en gangsters vormen meestal het onderwerp van jouw kunst en exposities. Waarom ben je daar zo door gefascineerd? Het is niet dat ik me echt voel aangetrokken door die personages. Ik inspireer me gewoon op wat mijn aandacht trekt, ik observeer en ik analyseer hun attitude, hun manieren en hun wanverhouding met de massa. Ik kijk naar al wat ik te zien krijg alsof ik binnenkort blind zou worden. Ik bevries het moment en voeg er wat extra licht en zweet aan toe. Het zijn de beelden zoals ik ze zie, net als wanneer je naar de wolken kijkt en er een hond of zo in ziet voor ze vervagen. Je deed ooit een advertentiecampagne voor Carhartt, hoe kwam dat tot stand? Inderdaad, ik deed de campagne voor deze zomercollectie en ik ben ook bezig aan die voor de komende winter. Hiervoor beschilderde ik een muur van twintig meter op drie gedurende vijf dagen, waarop zes dieven staan afgebeeld die zich voorbereiden op een inbraak. Ze staan op een perron, te wachten op het perfecte moment om tot actie over te gaan. Het werk draagt de naam The Triumphs.

“ Het visuele universum van skateboarden is naar mijn mening sinds de jaren tachtig één van de meest klassevolle en creatieve. Uit interesse ben ik het daarom blijven volgen. ”

107


// art a fact / sozyone gonzalez

108


sozyone gonzalez / art a fact //

“Je regarde tout ce que je peux voir comme si je perdais la vue” Au moment où cette interview paraitra, tu vivras dans le sud de l’Espagne. D’où vient cette décision de quitter la Belgique, tu ne te plaisais plus ici? Je bouge parce que je dois bouger. Je m’installe ailleurs mais je reste présent ici, je suis chez moi ici, et je suis chez moi là-bas, je peux faire ce que je veux, je pense qu’on DOIT faire ce qu’on veut faire. Tu n’as jamais vraiment fait de skate, mais tu as toujours eu des affinités avec le mouvement. Qu’est-ce qui te plait dans le skateboard? J’ai toujours aimé le Skate, j’ai essayé dur, mais j’ai l’impression que le Skate ne m’aimait pas, je le voyais bien, il était toujours trop mou avec moi, il ne voulait pas voler !!! L’univers visuel du Skateboard est probablement le plus classieux, le plus créatif et le plus influent depuis 1980, alors je l’ai suivi et je marche à côté de lui... je le tiens à l’oeil.

“ Ik kijk naar al wat ik te zien krijg alsof ik binnenkort blind zou worden” Wanneer dit magazine bij de lezers komt, woon je in Zuid-Spanje. Waarom besloot je te verhuizen? Ik verhuis omdat ik moet verhuizen. Ik installeer me misschien elders maar zal hier nog vaak aanwezig zijn. België zal altijd mijn echte thuis blijven, ook al voel ik me daar ook thuis. Ik kan doen en laten wat ik wil dus denk ik dat ik moet doen wat ik wil, en dat is verhuizen naar het warme zuiden.

Sozyone gonzalez [1973]

Je skatet eigenlijk nooit, maar je had er wel altijd een feeling mee. Ik heb altijd van skaten gehouden. Ik heb het hard geprobeerd maar blijkbaar was de liefde niet wederzijds en dat had ik redelijk snel door. Het visuele universum van skateboarden is naar mijn mening sinds de jaren tachtig één van de meest klassevolle en creatieve. Uit interesse ben ik het daarom blijven volgen.

for more info about the art of Sozyon

sozyonemillion@hotmail.com

109


.push 2 shove

// push comes 2 shove / kevine tshala

Photos: Jelle Keppens Examination commity: Wood

Aangezien Kevin Tshala een punt achter zijn studie heeft gezet, neemt Wood de vrijheid hem nog even het vuur aan de schenen te leggen met een multiple choice examen. Even kijken of Kevin zijn best heeft gedaan tijdens de blokperiode, of hoeft deze kleine Afro de vragen des levens niet in te studeren?

110

Comme Kevin Tshala a arrêté ses études, nous prenons quand même la liberté de le mettre au pied du mur avec un questionnaire à choix multiple. Allons voir si Kevin a fait de son mieux durant la période d’examens ou est-ce que ce petit Afro ne doit pas étudier ces grandes questions sur la vie?


111


FLESHWOUND SKATESHOP Steenstraat, 4 8370 Blankenberge 050/67.58.77 Hans Borg - Teamrider // photo: DVL

YOUR SHOP AD HERE ? ADVERTISING@WOODMAG.BE

112

www.woodmag.be


113


// snaps

.snaps Photos & text: Davy Van Laere

A la base, j’avais prévu de ne pas écrire de texte pour ce petit article, c’est pourquoi les photos de notre rubrique “Snaps” ont été triées sur le volet. Que des photos, sans tergiversions, les images parlant plus que les mots… Mais, quand les photos montrent des pros en pleine action, les choses ne sont pas si simples et une petite explication s’impose. Pff! Pour le bouclage, on m’a demandé d’aller shooter quelques riders en action! Je file au spot le plus proche et pris dans le mouvement, je commence à parler à tout le monde lorsque soudain, je me rends compte que je n’ai plus que 5 minutes avant la remise de mon papier… Va falloir taper à la vitesse de mes dix doigts! C’est la délégation de Globe Euro qui a envoyé ses ‘rois du macadam’ dans notre petit royaume. L’équipe regroupait Christian Cortizo, Eero Anttila, Killian Heuberger, Marco Lambertucci et Mathieu Hillaire. Beaucoup sont tombés, d’autres non, que dire d’autre sur ce tour, mis à part que ça a skaté dur! Qu’ajouter de plus sur la Belgique que nos lecteurs ne savent déjà? Après quelques jours, Killian Heuberger est rentré en Allemagne avec une cheville cassée, mais ça ne l’a pas empêché de prendre en trois jours plus de photos que toute notre équipe réunie en une semaine. Doué le mec! Ah oui, j’oubliais: Mathieu Hillaire a laissé tomber après 3 jours ses tentatives de backside flip au Mont des Arts … Des amateurs pour le prochain essai?

Ik was niet van plan voor dit kleine artikeltje een tekst te schrijven, daarom vlogen de foto’s in de rubriek ‘snaps’. Gewoon foto’s zonder uitleg... Maar zo makkelijk kwam ik er niet vanaf, de big chief stond erop dat ik toch een klein intro tekstje schreef. Damn! Vraag me foto’s te shooten vlak voor de deadline en vijf minuten later zit ik bij wijze van spreken op de spot. Vraag me een tekstje te schrijven en ik overschrijd de deadline volle bak! Vorig jaar zakte een delegatie Globe Euro teamriders naar België af. De crew bestond uit Christian Cortizo, Eero Anttila, Killian Heuberger, Marco Lambertucci en Mathieu Hillaire. Veel valt er soms niet te schrijven over een tour buiten het feit dat er geskatet werd. En zeker niet als de tour plaatsvond in ons eigen land, want wat moet ik over België schrijven dat onze lezers nog niet weten. Na enkele dagen moest Killian Heuberger terug afzakken naar Duitsland met een gebroken enkel maar het feit dat hij meer foto’s geshoot had in drie dagen dan het hele team samen in een week, zegt genoeg over zijn skills. Ook Mathieu Hillaire moest na drie dagen opgeven na enkele pogingen tot backside flip van de Mont des Arts.

114


snaps //

3

1

2

5

6

4

7

1. Kilian Heuberger, frontside feeble 2. Marco Lambertucci 3. Kilian Heuberger, switch ollie 4. Christian Cortizo, frontside nosebone 5. Marco Lambertucci, varial heelip 6. Paparazzi Geoffrey Van Hove 7. Eero Antilla, switch hardip

115


.the encore

// the encore

Text: Stefan Remes Photos Davy Van Laere

Een interessant en stijlvol skatemagazine maken vergt veel werk. Leuk werk weliswaar. Je bent bijgevolg in de wolken wanneer het bijna helemaal klaar is en liefst voor die heilige deadline, wat niet vanzelfsprekend is. Je bent weken in de weer: shooten, interviews afnemen, spots zoeken, vliegtuig op, vliegtuig af, auto in, auto uit... Net als in de film Plains, Trains and Automobiles. Daarna heb je tonnen stuff te verwerken: teksten schrijven, foto’s kiezen, scannen, lay-out, bijschriften verzinnen, alles drukklaar maken,... Dit terwijl de klok verder tikt, terwijl de deadline dichterbij sluipt. Ondertussen loopt je hoofd stilaan vol en dan krijg je deze sequence voor je neus. Hij passeert de revue van de hele redactie en niemand heeft nog genoeg inspiratie en tijd over om er een leuke tekst bij te schrijven. Ik beeld me in dat als je dit live ziet gebeuren, je in een deuk ligt van het lachen. Jerome Campbell die, in samenwerking met de fotograaf van dienst, een complot smeedt om uit het niets een haasje te doen over zijn teammanager Neil Chester, die trouwens niet van de kleinste is. Haasje-over, sta er eventjes bij stil, wanneer heb jij voor het laatst out of the blue een haasje-over gepopt? Dat is bij mij alleszins immens lang geleden, laat staan dat het al ooit is voorgevallen. Ik klasseer het, net als tikkertje en verstoppertje, ver weg in de archieven van mijn kindertijd. Op tour gebeuren steeds van die absurditeiten in een momentum dat eigenlijk te grappig is voor woorden. Skaten maakt blijkbaar bij iedereen weer het kind in zich los. Voor we het weten, spelen we weer cowboy en indiaan of mijn favoriet: doktertje! Al denk ik dat het bij de meesten eindigt bij moeder en vadertje. Een grappig stuk schrijven over een haasje-over sequence... it’s a bitch! Geef mij maar liever harde en straf gekruide skateactie.

Réaliser un magazine de skate qui soit intéressant et ayant un look qui tue, ce n’est pas de la tarte. Toutefois, c’est un boulot gratifiant: une fois que le magazine est là, si possible en respectant la deadline (pas évident!), on est aux anges. Enfin on peut souffler un peu après ces semaines tuantes de reportages, d’interviews, de repérages, d’heures d’attente dans les aéroports, d’autres heures perdues dans les bouchons sur l’autoroute… on vous jure, parfois on se croit dans le film “Un ticket pour deux”. Puis il y a toute la période de production: écrire les textes, sélectionner les photos, scannage, mise en pages, trouver des légendes, préparer l’impression… et cette deadline qui vous pend au-dessus la tête comme la fameuse épée de Damoclès! Et c’est à ce moment-là, quand on a la tête enflée comme une pastèque, qu’on voit cette séquence et qu’il n’y a personne qui ait le temps ou l’inspiration pour en écrire la légende. Je m’imagine que ça doit être vraiment poilant de voir ça en live: Jerome Campbell qui s’arrange avec le photographe de service et exécute un saute-mouton sur son manager d’équipe, Neil Chester, qui n’est pas vraiment un gringalet! Du saute-mouton, franchement, ça mérite qu’on s’y arrête, quand avez-vous fait ça pour la dernière fois? Il y a un bail, en ce qui me concerne, à considérer que ça me soit arrivé un jour. Je classe ça aux côtés des parties de cache-cache ou de chat perché bien loin dans les archives de mon enfance. En tournée, il arrive toujours des moments absurdes qui sont en fait trop drôles pour qu’on les traduise en mots. Apparemment, le skate fait remonter le môme qui sommeille en chacun de nous. Qui sait, si ça tombe, on rejouera bientôt aux cow-boys et aux indiens, ou à mon jeu favori... le docteur. Même si je crains que pour la plupart, ça se termine en jouant au papa et à la maman… Ecrire un commentaire drôle sur le saute-mouton, c’est quoi cette histoire, enfin… Donnez-moi plutôt une bonne séquence de skate à commenter, non mais!=

116


117


118


119


welcomes

IVSK8.COM

120


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.