Wood Magazine #03 by 4CASTMEDIA

// edito / belgian skateboard magazines

NIKESKATEBOARDING.COM

// edito / belgian skateboard magazines

PONTUS ALV BODYJAR s PHOTO NILS SVENSSON 4

// edito / belgian skateboard magazines

skate.vans.com - ÂŠ2008 Vans, Inc. - photo: mike burnett 7

skate.vans.com - ÂŠ2008 Vans, Inc. - photo: mike burnett skate.vans.com - ÂŠ2008 Vans, Inc. - photo: mike burnett

// edito

edito Waar denk je aan bij het zien van deze foto? Flatspot, een wiel dat het onderspit moest delven tegen de straat. Een teken van zwaar labeur om een trick af te werken. Een kid die al twee jaar met dezelfde setup skate omdat “de mama en papa” niet beseffen dat het dringend tijd is om de portefeuille nog eens boven te halen.

want die ene wielsponsor die je misschien hebt, heeft de hele sponsor boel stil gelegd door die zogezegde fucking crisis. Dom, want zonder wielen rolt de skate industrie niet! Je skaters droogleggen, is op termijn zonder twijfel je business de afgrond in helpen. Show some heart en denk even op lange termijn! Alle korte termijn oplossingen lopen vroeg of laat toch ten einde.

Dit wiel doet me trouwens ook denken aan het kale misvormde hoofd van Rob Halford, lead zanger van Judas Priest. Ik zag ze nog onlangs in België, die gasten maken al zo’n 38 jaar heavy metal van de bovenste plank. Respect. Voor we het beseffen lopen er binnenkort ook van die oude zakken rond die al zo lang skaten. Een sessie met je grootvader, stel je voor! Hij weet dan tenminste wanneer het tijd is om je een nieuw setje rolplezier toe te steken.

Rond of afgestompt, crisis of niet, een “die hard” blijft skaten! Is er trouwens een verschil tussen met een perfect rond wiel op slechte ondergrond te skaten en met zulke ﬂatspots op perfect beton? Je skate en het trilt onder je voeten. We mogen trouwens niet teveel klagen over de wielen van vandaag, in de tijd van die soon to become skate-grandpa’s, werden de wielen nog van klei gemaakt, forget about powerslides of reverts.

Op zulke shit wordt effectief nog geskate. Raar, want het gros van de populatie is ervan overtuigd dat enkel een rond wiel rijd. Hangt natuurlijk af van de aandrijving. Een dikke tractor vervoert ook zonder problemen een kar met platte band! De wilskracht en motivatie die je put uit skaten zorgt er wel voor dat je nog vooruit geraakt, dat je je trick nog in stijl kan wegrijden. Je moet wel,

Ben je mijn geratel en dat van je board beu? Tijd om de skateshops op te zoeken, jij wil weer ronde wielen en zij hebben je nodig!

Jelle

// edito / belgian skateboard magazines

October 11, 2008 - Hollywood, California

You never know what’s around the corner, for Bram De Cleen it was an ollie to drop over a waist high bar in Barcelona.

Lars Greiwe

strictly skateboarding TAILDROP: THE SHIRT 10 REASONS: JOHN WINTER GOT WOOD: AURA BÉDART WOOD -TANG CLAN: THE BASTIENS WOODS UP: MIKKJEL DOLFERUS THE ANTIZ QUEST RIDING HIGH

20 22 24 26 30 34 42

MYLIFE: YANTO DREZE INTERVIEW KEVIN VU ELEMENT FALAFEL TOUR CLICKS ART A FACT: JOE VANAUBEL INVASION: MARCO LAMBERTUCCI MYSPLACE: SVEN AERTS

50 56 66 74 84 88 90

Colofon WOOD #03 / APRIL 2009 - JUNI 2009 4castmedia . 18 Blekersdijk . 9000 Gent Tel +32 (0) 498 80 92 16 www.woodmag.be . info@woodmag.be Published by 4CASTMEDIA bvba Advertising Sven Fransen [sven@4castmedia.be] Editor in Chief Jelle Keppens [ jelle@woodmag.be] Photo Editor Davy Van Laere [dvl@woodmag.be] Graphic Designer Joris Willems [ joris@woodmag.be] Dutch copy editor Sophie Siersack TEXT CONTRIBUTIONS: Bram De Cleen, Jelle Keppens, Julian Dykmans, Stefan Remes, Davy Van Laere. PHOTO CONTRIBUTIONS : Bertrand Trichet, Lars Greiwe, Jelleke Pens en DvL. COVER Pieter Jan Claeys frontside feebles an improvised rail behind bars. photo DvL

THANKS TO Severina, Eefke, Werner & Krista, Wif & Krista, Jo en Regine, Miche & Dom, Remo, Jan Doggen, Stannie, Swaane, Joe’ke, Valery Blin, Luca Basilico, Antonalog, Stijn, Chris, Mikka, Iris, Rik en Jeroen, Michel Morsa, Pat, Kiné, the Sracka crew, Hanne, Koen waar is u Hooftman, Mike Steekpens, Demir en de Julia family, scsmag crew, de Kluizenaars, MOTU, café Video, Dries & Ponas AD, Keulen crew, Flip & Nath, Jan Vogue en Marleentje, Phille & Christian, Thierry & Barre, Hans & Mike, Lars, Yves Tchao, Dan Gantrel, Bertrand, Julian, Marcelleke, Mastien Barlin & Julie, Bastien Duverdier, Kaspar Van Lierop, Eelco, Sven Aerts, Jaques Doetsch, Hans Van Dorsen, Zumiez crew, Alexandre Deron, Benny’s Falafel, Flansen and all the skaters we’ve shot with... We’re very sorry if we forgot you! Last issue we forgot to mention Parc and Ride A.s.b.l and the city of Dudelange for the Analog In Digitals Luxembourg tour, big thanks! Walter Van Laere Rest in Peace. Dit magazine is auteursrechtelijk beschermd. Wenst u artikels te scannen, digitaal op te slaan, te drukken, meermaals te kopiëren of commercieel te gebruiken? Contacteer de redactie. a proud production of

Omar Salazar on his signature denim.

// edito / belgian skateboard They’remagazines classic. Durability is key, since sometimes I don’t take my pants off for days. I just grind the hell out of them, and then they’re ready to go. I can make weird sounds with my voice. I have to stop. When I was little I kinda wanted to go to space…be an astronaut. I think I might have a disorder. Design Unlikely Futures.

// wood chop / decks

.wood chop

ANTIZ

Julian Dykmans

CLICHÉ

Ricardo Fonseca

PLAN B

Rodriguez Superfuture

ALIEN WORKSHOP ALMOST Heath Kirchart Mindﬂied

ELEMENT

Bam Substance Featherlight

REAL

Busenitz Age oOf Quarrel

Banana Logo

ELEMENT

Muska Rufﬁans Featherlight

REAL

Dompierre Age Of Quarrel

ANTI HERO Cardiel 2 Headed Eagle

ENJOI Wieger

ANTI HERO BLACK LABEL BLACK LABEL CHOCOLATE Team It’s The Wood

GIRL Biebel

SANTA CRUZ SANTA CRUZ Jessee Planet Skinner

Meek Hot Rod Race

Alfaro

GIRL Koston

SK8MAFIA OG Logo

Leeper

HABITAT Kerry Getz Bamboo

SK8MAFIA Ray Barbee Remake

Anderson Semi Sweet

HABITAT

Silas Baxter Neal Fauna

CHOCOLATE Calloway Semi Sweet

JART

Comic Series Ivan Rivado

CLICHÉ Lucas Puig

JART

Pfycodelic Mark Fröhlich

TOY MACHINE TOY MACHINE TOY MACHINE Harmony Doom

Diego Doom

Layton Doom

// edito / belgian skateboard magazines

// wood chop / sneakerfreak

.wood chop ADIO

Kenny S

DEKLINE Barrio Mid

ÉS

Crane

Black & Gold pack

CONS

DEKLINE

EMERICA

Bodega Mid

Herman 2

Cts Ox

Braydon

Clayton 3

Garcia 2

ÉS

ETNIES

GLOBE

GRAVIS IV

NIKE SB

Winsor

NIKE SB

Paul Rodriguez 2 Zoom Air

Smith

ÉS

Reynolds 3

Erx 300

Breeze

Faction

ADIO

Superﬂy

Chuck

SUPRA Vega

Pj S Lx

Encore

Zoom Classic

FALLEN

Revolver VLC

VANS

Chukka Pfanner

Brunswick

Mace HI

Blazer

FALLEN Chief

VANS

Tnt II Mid

DIII

Dylan

NIKE SB

Dunk Mid Pro

Match Mid

VANS

Hukka Beauty

// edito / belgian skateboard magazines

The new Kansas City-inspired Malto RVL is available only in skateshops! Classic styling and construction. Better grip and board feel. System G2TM heel gel and STI FoamTM footbed for superior protection. The RVL... Nostalgia for your feet. etniesskateboarding.com. Learn more about the RVL at etnies.com/rewind. SEAN MALTO. SWITCH FLIP. KANSAS CITY.

PHOTO: SMITH

// wood chop / boys

.wood chop

SABRE dude

DAKINE mission photo

ANALOG Aeon Dasher

WESC oboe black gold

CARHARTT linear script

DC quarter note

QUIKSILVER omar

VANS omar

ANALOG JFA Pool Blue

QUIKSILVER omar

ALTAMONT consequence

ETNIES la raza

ALTAMONT reaction

VOLCOM xyz stripe

BILLABONG fairway

ELEMENT bristol

// edito / belgian skateboard magazines

Coming soon. Coming soon. Coming soon.

WWW.PHXAM.COM - APRIL 3-5 WWW.PHXAM.COM - APRIL 3-5 Switch heel flip. Denver, CO - circa 2009 PHOTO: BROACH. Featured Product: The all new Tony Tave shoe featuring Primoprotect™. Shown in Black/Royal/Magenta/White. Go to C1RCA.com see the Product: entire Spring ’09new collection. WWW.PHXAM.COM - APRIL 3-5 2009 PHOTO: Switch heel flip. Denver, CO - circa BROACH. to Featured The all Tony Tave shoe featuring Primoprotect™. Shown in Black/Royal/Magenta/White. Go to C1RCA.com to see the entire Spring ’09 collection. Switch heel flip. Denver, CO - circa 2009 PHOTO: BROACH. Featured Product: The all new Tony Tave shoe featuring Primoprotect™. Shown in Black/Royal/Magenta/White. Go to C1RCA.com to see the entire Spring ’09 collection.

// wood chop / girls

.wood chop

SABRE trixie

DC rebound hi

Oâ&#x20AC;&#x2122;NEILL limberry

NIKITA positive belt

VOLCOM son of a beach

EASTPAK looker

ROXY glow

KILLAHBABE belt

DAKINE faye

KANA BEACH kaki grey marl

OAKLEY gretchen bleiler

NIKE vandal high

ELEMENT lennora

Because deep down every human knows Why do you think // edito / belgian skateboard magazines that the best thing about us hairless it’s called a party? monkeys is our will to team up and do things together. Gathering a crowd might not always make things easier but it’s a water proof guarantee for more fun and a better show. A simple and stimulating truth, celebrated here by Weactivists Ray Barbee, Wieger Van Wageningen, Tony Manfre, Love Eneroth, Mark Baines, Ben Nordberg, Cooper Wilt and Ricky Sandström. – Go team, Go!

// taledrop

taledrop

Dit verhaal gaat over een afgewassen T-shirt dat het licht zag ergens eind jaren tachtig toen Davy en ik nog teenagers met gehavende schenen waren: not a care in the world! Een shirt aan Davy gegeven door Bruno Peeters, charismatisch vert talent dat als eerste Belg voor een Amerikaans bedrijf skatete. Hij was ook de eerste Belg met een check-out in Trasher Magazine en de eerste Belg die te zien was in een Amerikaanse skatevideo: ‘Future Primitive’ van Powell. Text Stefan Remes Photos Davy Van Laere

Het was de zomer van 1988, The Gonz (Mark Gonzalez) was hot en zoals altijd al het geval was; ahead of his time voor alles wat met streetskaten te maken had, tot de innovatie van de boards toe. Die zomer kocht Davy op het WK in Munster een prototype board van The Gonz. Een nieuw model dat een veel langere nose had dan de boards uit die periode. The Gonz wist als geen ander dat de toekomstige decks allemaal smaller werden. Een jaar later was hij te gast op het skatecamp van Bourges in Frankrijk en maakte daar de opmerking dat de Ex-Tracks van Tracker Trucks waarmee Davy reed best wel cool waren. Het waren smallere trucks dan diegenen waar iedereen nog mee rondreed. Trucks die pasten op Davy’s nieuwe Natas Kaupas model van Santa Monica Airlines, een board dat toen ook al een wat smallere shape had. Davy wist niet waar hij het had, je moet het maar meemaken dat je idool uit het niets eventjes zo’n bevestigend babbeltje komt doen! Een tijdje later in 1989 kruisten hun levenspaden opnieuw, deze keer in Parijs waar ze met nog wat andere skaters een nachtsessie hielden op een memorabele spot. Het was een van die epic momenten die je maar om de zoveel jaar kan meemaken. Once in a lifetime worden de bassins onder de Eiffeltoren schoongemaakt. Daarvoor dienen ze leeggepompt te worden en komt er een gigantische bowl met de gekste transitions tevoorschijn. Disney Land verbleekte bij deze spot en Davy, als jong talent, ﬂeurde helemaal op.

Zeldzame momenten Je kan in je leven zo van die momenten hebben, die voor de ene niets lijken maar voor de andere een wereld van verschil betekenen! De impact van deze soms simpele ontmoetingen zijn gigantisch en geven je leven (ook al ben je je er op dat moment niet van bewust) op zo’n moment richting. Het waren zeldzame momenten. Je moet begrijpen dat er toen nog geen sprake was van internet en dat er met wat geluk maar twee nieuwe skatevideo’s per jaar uitkwamen. Een Thrasher Magazine bemachtigen was toen geen lachertje en demo’s van 20

pro skaters in Europa waren schaars. De enige verhalen die we hoorden over pro riders kwamen van mensen als Bruno Peeters, en we luisterden allemaal met grote oren naar die mooie verhalen over de skatescene uit het toen heel verre Amerika. Na die geweldige zomer gaf Bruno aan Davy een T-shirt. Het was een Vision shirt met een backprint dat een herinnering bleek te zijn aan Mark Gonzales’ verjaardagsfeest op 1 juni. Bruno vond het niet meer dan logisch dat Davy dit shirt moest hebben. Hij verjaart immers ook op 1 juni en The Gonz, was toch iemand waar Davy immens naar opkeek. Maximum respect voor iemand die zo’n invloed kan hebben op je leven als skater en kunstenaar. Davy was wederom stoked!

Magische tijd Zonder The Gonz had het streetskaten er vandaag waarschijnlijk helemaal anders uitgezien of was het misschien helemaal niet zover geëvolueerd! Natuurlijk droegen ook andere belangrijke skaters hun steentje bij maar bij The Gonz was het.... zeg maar een rotsblokje! Davy zou dit T-shirt voor geen geld ter wereld weggeven. Ondertussen is dat ding al rot gewassen maar de kracht van die magische tijd krijg je er nooit uit. En looking back: het was werkelijk een magische tijd. Zo zie je maar dat die vele, kleine dingen in je leven en tijdens het skaten zoveel invloed en impact kunnen hebben! Een eenvoudig gesprek, een simpele daad of een basic T-shirt kan soms meer betekenen dan je zou verwachten! Dat merk je pas als je veel ouder bent en je kan terugblikken op een mooie tijd! Enjoy those small things in life whatever they may be, they will make it big at the end! Live the moment!

BLABAC PHOTO

// edito / belgian skateboard magazines

RYANSMITH 2.0 dcskateboarding.tv

// ten reasons / john winter

Text: Jelle Keppens Photo: DvL

‘What happens in England stays in England.’ Deze leuze geldt niet voor onze volgende gast, John Winter, die zich enkele jaren geleden in ons land integreerde. We vragen ons af hoe kwaliteitsvol het Engelse bloed is dat door zijn aders stroomt en of hij zijn moeder(ei)land al dan niet deﬁnitief de rug heeft toegekeerd.

john winter.

Waar kom je vandaan? Ik woonde ongeveer acht jaar in Liverpool, maar ik ben oorspronkelijk van Shefﬁeld. Waarom verhuisde je naar België? Vier jaar geleden heb ik hier een halfjaar gewerkt. Niet veel later kreeg ik de kans om terug te keren naar België en die ontving ik met open armen. De tweede dag dat ik hier woonde ontmoette ik enkele Brusselse skaters (Youssef, Xavier, Oli, Bomboko) en ze waren zo vriendelijk om me naar alle spots die Brussel te bieden heeft rond te leiden. De beste introductie die je als skater kunt krijgen. Wanneer verhuisde je deﬁnitief? Ik woon hier sinds december 2006. Een taxi bestellen is zowat het enige wat ik kan in het Frans en in het Nederlands kan ik niet eens tot drie tellen. Ben je hier werkzaam? Ja, ik ben een zelfstandige IT consultant. Ik werk voornamelijk in en rond Brussel maar ik heb af en toe wat kleinere opdrachten in Gent en Antwerpen. Zowat alle Engelsen in België werken als freelancer en verdelen hun tijd over drie zaken: 1. Werken. 2. Ons zorgen maken over de belastingen. 3. Winkels zoeken die Engelse producten verkopen.

"Er zitten veel goede skaters over het hele land en er wordt niet echt een opdeling gemaakt in de stijl, het niveau of de plaats waar iemand vandaan komt."

Wat vind je van het Belgische skateboardwereldje? Er zitten veel goede skaters verspreid over het hele land en er wordt niet echt een opdeling gemaakt in de stijl, het niveau of de plaats waar iemand vandaan komt. Persoonlijk heb ik twee favorieten: Jonathan Franc en Slick 'the manual' Thiry. Verlaat je soms de hoofdstad? Af en toe trekken we voor een aantal dagen met een kleine crew skaters ergens naartoe. We brengen hier altijd verslag van uit op onze blog www.wheelbite.be Wat is je relatie met Blueprint? Wanneer het team in België is, zorg ik er altijd voor dat ze op tijd en stond een thee-tje kunnen drinken en dat ze een dak boven hun hoofd hebben.

Tien redenen waarom je Belgie leuk vindt? 1. Patrick Carvalho Dumont woont hier. 2. “Ouais, toute le salade”, doen alsof ik de Franse taal spreek tegenover mijn Engelse vrienden. 3. Je mag roken in tankstations. 4. Vlamingen en Walen. 5. Alle winkels zijn gesloten op zondag. 6. We zijn hier een uurtje voor op Engeland, de dagen zijn dus langer. 7. Op een uurtje ben je het land uit. 8. Je kunt op café gaan na elf uur ’s avonds. 9. Het middelpunt van Europa. 10. Durum.

Dingen die je mist uit Engeland? 1. Links rijden. 2. Thee en kofﬁe. 3. Iets in de pub bestellen. 4. Mensen die braaf aanschuiven in een rij. (waarom wachten jullie hier nooit rustig je beurt af?) 5. De zin voor humor. 6. Schaars geklede vrouwen. 7. Ik moet niet altijd vragen: “Do you speak English?” 8. Het vettige eten. 9. Mijn familie. 10. Lost Art in Liverpool.

// edito / belgian skateboard magazines

// got wood / aura brédart

.got wood? Text: Jelle Keppens Photos: Davy Van Laere

Nollie Heel

aura brédart. Age: 17 jaar / ans Hometown: Waterloo Sponsors: Volcom, Globe, Zumiez.

Waar komt je passie voor skateboarden vandaan? Mijn voeten werden, rond mijn zevende, te groot voor mijn rollerskates en ik zocht iets anders om mee te rollen. Ik vond een stuk hout in de schuur en vroeg aan mijn vader om me te helpen de wieltjes erop te plaatsen. Dat was mijn eerste "skateboard". Welke riders beïnvloeden je skaten? Ik heb niet bepaald skaters die me beïnvloeden. De enigen waar ik een beetje naar opkijk zijn de riders die op contests al hun tricks ﬁrst try landen. Wat doe je zoal naast skateboarden? Ik judo en er zijn tal van andere dingen waar ik interesse voor heb. Wat wil je later worden? Ik wil in de eerste plaats zo lang mogelijk skaten en dat proberen te combineren met verdere studies. Ik weet niet wat ik wil studeren. Wat doe je dan nu op school? Ik zag het niet meer zitten om een gewone opleiding te volgen en ben overgeschakeld op een technische richting. Ik volg een kunstopleiding in St. Marie Daardoor heb ik ook meer tijd om te skaten. Wat leer je dan precies in die richting? Ik koos voor de optie 'Plastische Kunsten'. Ik leer er waarnemend tekenen, gravures maken, beelden maken en nog van die vreemde dingen. Wat is in jouw ogen de ideale dag? Met het juiste been uit bed stappen, de hele dag op zoveel mogelijk verschillende spots skaten en 's avonds thuiskomen om de kroketten op tafel te zien staan. Denk je dat skaten moeilijker is voor meisjes dan voor jongens? Neen, eigenlijk niet. Het enige verschil is dat mensen je anders gaan bekijken omdat je een meisje bent. Ik hou er niet van als mensen je beoordelen omdat je als meisje bijvoorbeeld nooit ﬂip back noseblunts doet van een 10-trappen handrail. Of je nu man of vrouw bent, we hebben allemaal dezelfde voeten gekregen die het ons mogelijk maken om te skaten.

Valt er bij jouw in de buurt wat te skaten? Ik heb lange tijd elke zondag streetend doorgebracht in downtown Waterloo. We hadden ook een klein skateparkje om ons op te botvieren. Maar tegenwoordig is er bijna niemand meer gemotiveerd in Waterloo, waardoor we er ook niet vaak meer op uit trekken om de straten te verkennen...Al bij al valt het centrum wel mee qua skatespots. Trek je, om te skaten, steeds met dezelfde mensen op? We hebben een kleine crew die vaak samen skaten, daarnaast chill ik ook graag in het Brigitinnes-park in Brussel. Als Damien Delseaux streetspots skate, neemt hij me regelmatig op sleeptouw en op vrijdag, na school, skate ik met Anthony en Max, twee vrienden van me. Zijn die jongens jaloers wanneer je tricks landt die ze zelf niet kunnen landen? Diegenen waar ik veel mee skate zijn niet echt jaloers denk ik. Maar ik merk wel dat er soms jongens zijn die het niet begrijpen wanneer een meisje even goed skate als hen. Wat zijn je favoriete tricks? Op flat alle nollie en switch tricks, op curbs voornamelijk backtails en backnosegrinds, en op rails crooked grind en back smith. Welke tricks zou je graag in je trukendoos hebben? Frontside bigspin, hardflip en flip backside lipslide. Speelde je vroeger met barbies of eerder met speelgoedautootjes? Geen van beide. Ik tekende heel veel en met fingerskaten hield ik me uren zoet haha... en jij dan, speelde je met kleine fototoestelletjes? Wij speelden nog cowboy en indiaan....

// edito / belgian skateboard magazines

backside smithgrinding like itâ&#x20AC;&#x2122;s supposed to be done

// wood tang clan

.wood tang clan Text and Photos: DvL

Noem één skater die elke dag alleen skate en voortdurend zichzelf motiveert. Neen? Niemand? Ik dacht het al! Hoe individueel skateboarden ook is, we gaan altijd met andere ruiters op pad. In Frankrijk vonden we twee jockeys die de laatste twee jaar vaak samen terug te vinden zijn in de hippodroom van het Belgische skateboarden. Zelfde naam en zelfde passie, maar twee totaal verschillende persoonlijkheden, Bastien Marlin en Bastien Duverdier.

bastien marlin Wie van jullie heeft de meeste pop? Duverdier: Marlin, zonder twijfel. Marlin: We hebben alle twee wel pop, maar ik denk dat ik toch een paar centimetertjes meer heb. Dringend tijd voor een highest ollie contest!

Wie drinkt het meeste koffie? Duverdier: Dat is een moeilijke. Ik kan ‘s ochtends tot vijf tassen koffie drinken. Ik denk dat Marlin hier forfait moet geven. Marlin: Geen evidente vraag, we drinken er alle twee veel! Maar ik denk dat Duverdier er een pak meer kan drinken. Hij weigert geen enkele koffiepauze.

Wie scoort het meeste vrouwelijk schoon? Duverdier: Marlin, hij vist er dan ook elke dag naar en zijn netten zitten altijd vol. Marlin: Hiervoor hebben we geen fotoﬁnish nodig! Duverdier wint met voorsprong. Hij heeft iets natuurlijks waardoor de vrouwen in zijn armen bezwijken. Ik zou je niet kunnen zeggen hoe dat komt...

“Skaten is een kleine leuke wereld, maar daar kan je niet eeuwig in blijven rondbollen.”

Noem iets positief over je collega. Duverdier: Hij staat altijd om zes uur ’s morgens op. Net zoals een baby! Marlin: Er valt makkelijk mee samen te leven.

Wie heeft het slechtste humeur wanneer een trick niet geland wordt? Duverdier: Ik! Skaten staat voor mij gelijk aan passie, geduld én de stoppen laten doorslaan! Marlin: Duverdier, zonder twijfel. Ofwel breekt hij zijn board, ofwel scheurt hij zijn T-shirt aan stukken. In de meeste gevallen zelfs beiden!

Iets negatief? Duverdier: Hij gaat net zoals een brave huisvrouw om acht uur slapen. Marlin: Hij is een dromer. Van wat ben je bang? Duverdier: Rails, of neen, eerder de tandarts. Ze hebben, toen ik elf jaar was, tien tanden tegelijkertijd getrokken, sindsdien blijft de tandarts mijn fobie. Marlin: De realiteit. Skaten is een kleine leuke wereld, maar daar kan je niet eeuwig in blijven rondbollen. Welke trick zou je graag stelen uit zijn doos? Duverdier: Al zijn technische tricks kunnen me gestolen worden, dat is niets voor mij.... Misschien eerder zijn pop. Marlin: Niet echt een trick. Eerder de manier waarop hij op grote spots kan skaten zonder angst.

Waaraan denkt de andere als hij niet aan skaten denkt. Duverdier: Vissen, het forelseizoen is namelijk geopend en dan moet ik hem kalmeren want dan hij is niet meer te stoppen! Marlin: Zijn gitaar! Is er iets in je leven waar je spijt van hebt? Duverdier: Het is nu niet het moment om ergens spijt van te hebben, dat is een zorg voor later! Marlin: Niet echt... Misschien het feit dat het zolang duurde alvorens ik mijn rijbewijs haalde.

Wallride 27

// wood tang clan

.wood tang clan

bastien duverdier

Foto’s of ﬁlmen? Duverdier: Reizen! Marlin: Foto’s, veel expressiever dan video footage. Vertel ons iets ludiek over elkaar. Duverdier: Hij volgde meer dan een jaar rijlessen! De eerste keer vergat hij naar het rijexamen te gaan, op zijn tweede afspraak kampte hij met de strengste inspecteur ooit, de derde keer werd Frankrijk gesteisterd door een hevige sneeuwstorm en pas op de volgende afspraak slaagde hij er gelukkig in om zijn rijbewijs te halen! Marlin: Onmogelijk om een keuze te maken, elke week maakt hij wel iets grappig of minder grappig mee. Wat is het beste aan België? Duverdier: Haha, jullie taal. Het is onmogelijk om er niet mee te lachen. Hoe serieuzer je wilt zijn, hoe grappiger het overkomt. Marlin: Euh, de Antwerpse haven, ongelofelijk veel mooie, originele spots. Is er iets dat je haat aan ons land? Duverdier: Misschien die twee of drie luttele dagen per jaar zonder regen? Marlin: De regen, de drie laatste keren dat ik met Duverdier op bezoek kwam was het meer nat dan droog. Print magazines of internet magazines? Duverdier: Print! Marlin: Papier natuurlijk! Het is alsof je me de keuze zou geven tussen vrijen met een vrouw of masturberen op een pornoﬁlm. Sponsors? Duverdier: Vans, Anagramskate, doblewheels, Electric, Filmtruck, Ragdollshop Marlin: Vans, Cartel, Crail trucks, Pull-in en Numeric Thanks to? Duverdier: Mijn gitaar... Marlin: De homies, m’n vriendin, mijn famillie en het skaten.

// wood tang clan

ollie to fakie

.woods up Photos: Davy Van Laere Text: Bram De Cleen

mikkjel

dolferus

Wie al een tijdje in België skate weet wellicht wie Mikkjel Dolferus is: Hij staat hier en daar met een foto in oude issues van SCS, heeft een paar tricks in de parkmontage van Homemade 2 en had een interview in Pop, de voorloper van Wood Magazine. De kans is ook groot dat je hem in één of ander skatepark of op een feestje hebt gezien. Bij wie nog altijd geen belletje rinkelt, leest best het artikel dat volgt. Mikkjel heeft een tijdje minder geskate

maar is nooit gestopt. We zijn juist terug van een paar maanden Barcelona waar we op één dag tijd meer op onze plank stonden dan in één week Belgische winter. Speciaal voor jullie stelden we hem enkele vragen maar je kan ook gewoon naar de foto’s kijken of skaten. In naam van alle Wood medewerkers, zeg ik dat we liever hebben dat je even gaat skaten. Als het regent zijn we er nog altijd voor je.

In Finland nollies are called noppa. Bana means backside. Noppa Bana shifty into the bank.

mikkjel In je interview in de voorlaatste issue van Pop was je net genezen van je knieblessure en hard aan het skaten. Waar heb je ondertussen gezeten? Haha. Waar heb ik niet gezeten? Je kent dat hé, overal een beetje, ik weet er eigenlijk niet zo veel meer over. Ik heb veel naar Jimi Hendrix geluisterd. Ik herinner me wel nog dat ik net twee maanden in Barcelona heb gezeten.

dolferus Hoe was het om terug in een hal met andere skaters en veel lawaai te skaten? Beetje raar na twee maanden zon en mooie pleintjes maar even leuk als altijd. Tilburg met vrienden staat gelijk aan een basispakketje amusement.

Herinner je je daar nog iets van? Ja, veel zon en skaten. En niet in de auto zitten. Maar hier is het ook goed. Familie en vrienden.

Morgen regent het niet en ik ga met Sven (Gooskens) in Antwerpen skaten. Waarschijnlijk gaan we eerst even naar het stadspark en daarna zoeken we een ander spotje op. Ga je mee? Hangt ervan af hoe laat Sven uit Mechelen vertrekt. Ik moet om twee uur een röntgenfoto van mijn pols laten nemen.

Dat lijkt me logisch. Wat vond je het leukste in Barcelona? The good vibes met onze nieuwe vriend Jussi Toropainen (Jah Bless) en Ordwin die op bezoek kwam uit het verre Lier.

Juist, je plaaster mag er bijna af. Wat was er gebeurd? Drunken skate mishap... . Scafoïd gebroken. ‘s Avonds voelde ik er niets van maar ‘s ochtends des te meer.

Vertel eens wat meer over deze jongens. Ordwin was een van de enige locals van de Core skateshop in Lier en Jussi is een skater uit Helsinki (Finland). Hij is de meest positieve mens die ik ooit ontmoet heb.

Ben je al eens heelhuids uit Barcelona teruggekomen? Hoeveel ziekenhuisbezoeken heb je al afgelegd? Nee, ik heb elke keer iets meegemaakt. Derde keer goede keer?

Wat vond je het rotst? De Ramblahoeren. Die zijn echt kut. Letterlijk en ﬁguurlijk.

Transind wil stoppen met sponsoring. Wat is je situatie nu? Den Benne wil dat ik voor District skate.

Heb je een hekel aan hen? Niet persoonlijk eigenlijk maar wel alles tegen het begrip ‘ramblahoer’ en de positie waarin die meisjes geplaatst worden. We gaan weer diep, ﬁguurlijk dan…

En de Fallen schoenen die je kreeg van No Stress, hoe zit het daarmee? Ik hoop dat dat nog in orde is, ik zal morgen eens bellen.

Hoe zag je eerste dag België eruit? Ik ben een uurtje thuis geweest. Daarna is Ben (Daeleman) me komen halen en zijn we naar Tilburg gereden. Ze vernieuwen een groot deel van het park en het ziet er zeker niet slecht uit. Funky. Val je nu niet in een leeg gat? Vrienden vullen dat gat wel op, ﬁguurlijk dan. One big family in malinas, gnassis love. Was je hiervan niet een beetje gevlucht? Was dat niet de rede om even te bezinnen in Barcelona? Onder ons gezegd en gezwegen wel. De winter in België is niet bevorderend voor de mentale toestand. Kijk maar naar een land als Finland: zes maanden donker en zesmaal meer zelfmoorden (deze zin berust niet op wetenschappelijke feiten). Moet ik me nu ongerust maken over je? Neen, ben je gek! I’m a happy chappy for life!

Vind je het niet vreemd dat een klein Belgisch merk meer aan sponsoring doet dan de grote verdeler? Ik vind dat niet vreemd. Het laat gewoon zien wie er fucking heart heeft en wie alleen hype. Ik weet eigenlijk niet of ik me erover moet uitspreken. Ik heb gisteren “Zeitgeist” gezien, check dat maar! Waarover gaat dat? Over hoe het anders kan, over hoe álles anders kan: geld, macht, religie, jaloezie, regering en autoriteit zijn allemaal overbodig. Mensen om mensen of dieren om dieren, it’s all the same. Aléz, stof tot nadenken! Denk je veel na over “De dingen des levens”? all day, every day. Betekent dit dat je alles wat je doet, bewust doet? Ik denk het wel. Het is belangrijk om bewust door het leven te gaan, maar dat is niet altijd evident. Drank, drugs en partylife zijn het omgekeerde van bewust leven, een vluchtweg van al die bullshit want er is veel onzin in het dagelijkse leven. Daar moeten de mensen zich bewust van zijn. Bottom line: handelen met als uitgangspunt liefde en respect voor alles en iedereen! Maar dat is niet altijd even gemakkelijk. ...Horen we daar nu weer even Jimi Hendrix spreken?

The good old backside noseblunt. Always a pretty one.

NTIZ

and the quest for the golden fries. Photos: DvL & Jelle Keppens Snapshots: DvL Text: Julian Dykmans

Wat nu volgt is een grote geheugentest. Met de mannen van Antiz zijn we, vijf maanden geleden gaan toeren in België. Ik ben benieuwd naar wat ik me nog kan herinneren. De deadline van het artikel verliep vorige woensdag... Jelle vermoordt me. Ik sta onder druk maar laat ik beginnen bij het begin: Oorspronkelijk droomde Hugo Liard van een carrière als boekhouder bij Evian. Julien Bachelier had graag rondgereden op moto-‘krotten’ in Parijs, Loic Benoit zag een toekomst in Lyon als manager van een Pizza Hut en ikzelf, Julian Dykmans, koesterde het idee om masseur voor voetballers te worden. Op een regenachtige ochtend stonden we voor een twijfelachtige uitdaging: waarom geen eigen skatemerk opstarten? Antiz werd uit de grond gestampt en voor we het wisten stonden we alweer klaar om in België te toeren. Voor de zoveelste keer…

Om duimen en vingers af te likken! “Waarom alweer België?”, vragen jullie zich af, “Die mannen van Antiz zijn gek! Wie zakt er nu naar dat plat land af terwijl het kleurijke Barcelona in het zuiden onder de zon ligt te wachten?” Om eerlijk te zijn verlangden we naar het beste pakje frieten van de wereld: de frieten van op het Sint-Joostplein in Brussel. (noot van de redactie: sorry Julian maar de frieten bij ons achter de hoek zijn op zijn minst dubbel zo lekker). Gek als we zijn besloten we om de maand oktober uit te kiezen om met z’n zevenen naar België af te zakken. Mooi zo; het is dan herfst en de meest regenachtige periode van het hele jaar! We hadden geluk want tijdens ons achtdaagse verblijf heeft het maar drie keer geregend. Van een mirakel gesproken! Bedankt God der Belgen, U was ons goed gezind en om onze eer te bewijzen, doen we ons best om goed te skaten! Ik herinner me dat we de eerste dag skaten met Bram De Cleen in Brussel. Hij heeft ons toen allemaal een poepje laten ruiken en we staarden hem de hele dag aan. Die mannen van Mechelen kunnen er wat van! ‘s Avonds vulden we onze magen met een lekkere mitraillette. Het smaakte. De dag nadien genoten we van Antwerpen en zochten ginder spots op à la Davy. Op het plan stonden: banks met bosachtige achtergronden, een fullpipe en Aaron die ’s nachts in het duister skate. We sloten de sessie af met een idyllische groepsfoto in de haven en ik denk dat we die avond eindelijk konden genieten van dat heerlijke goud van de frituur in Sint –Joost. Toch wel frieten die door de critici als de beste van Brussel bestempeld worden: om duimen en vingers af te likken! Om de traditie in ere te houden, dronken we er in het café op de hoek een speciaal biertje bij.

Aaron Sweeney - Back Crail Photo: Jelle Keppens

Juju - Boardslide 270째 Photo: Jelle Keppens

Samuel Partaix - Backside Lipslide Photo: DvL

Sam Partaix: Verliet ons al even snel als Juju maar met alle recht want hij moest zijn shop redden. R.I.P. Skate Pistols.

NTIZ

and the quest for the golden fries.

Julian Furones - Frontside Feeble Photo: DvL

Julian Furones Furones: Een Spanjaard die er eigenlijk Engels uitziet. Hij heeft een neus voor onzichtbare spots, ziet tricks die niemand anders ziet en zegt nee tegen het typische skateboarden.

Gabriel Engelke: Een Zweed die in Oslo woont. Kleine, blonde, brok energie. Uiterst gemotiveerd. Zingt, ﬂuit, danst en switchﬂipt waar en wanneer hij kan. Gabeeb - 180° Boneless Photo: Jelle Keppens

Aaron Sweeney: Engels en een killer in de transitions en op roest. We gaan hem in de toekomst wat meer moeten laten streeten. Je zal zien dat hij ook daar zijn plan zal trekken...

Sweeney - Sugarcane Photo: Jelle Keppens

NTIZ

and the quest for the golden fries. Julian Dykmans - No Comply Tailslide Photo: DvL

Life is great!

Amsterdam zonder wiet?

De volgende dag volgde er een demo in twee parkjes in Antwerpen en er was geen kat te bespeuren. Jammer want we skaten harder dan ooit. Aaron maakte opnieuw indruk terwijl hij de Vert Wall in het Dampark aanviel. Die avond kleedden ‘Gaby’ en ik ons op om het trouwfeest van Anke en Christian bij te wonen. Het was leuk om het gelukkig koppel en alle oude skatevrienden terug te zien. Lang leve het echtpaar! De dag erna was minder leuk: een houten hoofd voor de twee feestgangers terwijl we net een tweedaagse naar Nederland gepland hadden. Gevolg: de demo in het parkje onder de brug in Maastricht was een totale ramp.

Onze volgende stop was Amsterdam en niemand heeft de moeite genomen om wiet te kopen. Raar, vind je niet? Ik moet er wel bij zeggen dat Loic, Juju, Hugo en Sam - die zich hier meer tot aangetrokken voelen dan de anderen niet aanwezig waren. Ik ben er bijna zeker van dat Aaron zin had in een trekje maar hij is natuurlijk te discreet om er een punt van te maken. Terug in België willen enkele gemotiveerde skaters uit het gezelschap de grote ledge van Monts checken. Of nee, ik vergis me, dit vond al de tweede dag van de trip plaats. Oeps, ik zit nog met mijn hoofd bij die lekkere frieten. De dag na ons bezoek aan de noorderburen vertrokken we naar Louvain-LaNeuve en Aaron killed it again. We zetten onze tocht verder naar Namen en sloten de dag en ook de tour af in Havelange waar twee recent gebouwde, betonnen parken van Belgische makelij aangemaakt werden. Voor mij was Namen zelfs één van de betere parken waar ik ooit heb geskate. Dat was het wat onze tour betreft! Tenzij die drie dagen regen maar daar spreek ik liever niet over…

En natuurlijk ik zelf, alias Julian Dykmans: Een Belg, al weet ik niet meer wat er gaande is in mijn moederland. In het Ursulinenpark vragen de kids me zelfs of ik Frans ben. Shame, shame, shame! Dat is de tol die je betaalt om acht jaar in het buitenland te vertoevenâ&#x20AC;ŚIk mis jullie! Momenteel probeer ik Duits te praten in Berlijn. Naakt!

Julian - Lien Disaster Photo: Jelle Keppens

// edito / belgian skateboard magazines

.ridin’ high Text Jelle Keppens Photos: Davy Van Laere & Jelle Keppens

VANS BATTLE OF THE SHOPS

Eind december, voor de Jan modaal een periode van vrede en gezelligheid. De kerstdagen komen er aan. Moeder de vrouw versiert de kerstboom. Er branden wat meer kaarsen dan normaal. Stille nacht door de winkelstraten. Bankrekeningen slinken zonder verpinken. De nodige kilo's kalkoen worden tijdig besteld. Best van al, er komen 14 dagen vakantie aan voor de schoolgaande jeugd.

This is where the heelbruises ﬁnd their origin. It’s all because of guys like Fabian who give it an extra pop even when it’s not necessary. We like it but than again we are not the ones who will have to walk around on sore feet. Down, up, down, and a big bang for the landing. Photo Jelle Keppens

// edito / belgian skateboard magazines

.ridin’ high VANS BATTLE OF THE SHOPS

Zumiez en Vans vierden de week voor kerstmis reeds feest. Hun “Battle of the shops” vond plaats op 20 december in Western stijl. B.O.T.S. is een contest waarin elke shop een team van drie skaters inzet. Dit in een park waarvan de course weer een hele facelift had gekregen, wat ervoor zorgde dat niemand een voorsprong had wat de course betreft, iedereen gelijk voor de wet, zelfs de locals. Een dertig tal verschillende shops uit België, Frankrijk, Nederland en zelfs Tsjechië lieten de cadeautjes nog even onder de kerstboom liggen. Wat ze wel uit deelden aan elkaar waren rake klappen. Er werd grof geskate op dé contest van 2008, waar trouwens een hele hoop belangstellenden op af kwamen. Sommigen hadden na het zien van de resultaten, ongetwijfeld geﬂuisterd over zumiez die hun eigen team een vervroegd kerst geschenkje gegeven had, maar wij kunnen je verzekeren dat hun plek op het hoogste podium zonder twijfel een verdiende plaats was. Fabian Verhaeghe, Fries Taillieu en Axel Cruysberghs, drie cowboys die hun tegenstanders als een hoopje indianen beschauwden. Het verslag konden jullie reeds online volgen op onze website www. woodmag.be, en aangezien het weinig redactionele waarde heeft om als magazine achter de feiten aan te hollen, besparen we jullie van een saaie wedstrijd review en zetten we het winnende team even extra in de bloemetjes door jullie te laten proeven hoe ze ook de straten onveilig maken.

TOP FIVE: 1. Zumiez: Fabian Verhaeghe, Axel Cruysberghs, Fries Taillieu 2. Twits: Jonathan Thijs, Tim Jacobs, Ronan Pappaert 3. Burnside: Rob Maatman, Douwe Macare, Niek Zaandstra 4. Rock 'n' Roll: Ondrje Leskoviansky, Peter Molec, Nikolas Tusl 5. Five-0: Yanto Dreze, James Ghekiere, Kevin Tshala

A one push run-up to back ﬁve-o on a rough hubba, that’s what Fabian Verhaeghe is about. Photo Jelle Keppens

// edito / belgian skateboard magazines

VANS BATTLE OF THE SHOPS

axel cruysberghs

Left. I haven’t seen too many fourteen year old Belgian kids smithgrinding over the deathbox of a genuine kidney pool with poolcoping. This photo is one hundred percent ﬂower power, including axel. Photo Jelle Keppens Top. Don’t you just love the sound of creeping wheels on the concrete. This one went like kickcreep backside wallride under a bright Bilbao sun last summer. Photo Jelle Keppens

.ridin’ high

fries taillieu Top. Don’t you just whish you saw this every morning you looked into the mirror. It would be ollie up to nosebluntslide to kickstart your day. Photo DvL Right. This is the way a frog would look at a crooked grind. Pretty damn cool isn’t it? Photo DvL

// edito / belgian skateboard magazines

â&#x20AC;&#x153;

â&#x20AC;?

Wat is het ergste dat er kan gebeuren vlak voor een deadline? Ziek worden? Misschien. Writer’s block? Bijna, al hoor ik ﬂuisteren dat dit een ﬂauw excuus is. Materiaal van de freelance redacteurs dat pas twee weken voor de deadline wordt aangeleverd? A bitch, maar dat zijn we inmiddels gewend. Ik zweer elke keer dat ik het bij de opmaak van de volgende Wood niet meer zo ver laat komen. Computer gecrasht? Touché! Ik had ervan. Terwijl alle teksten zorgvuldig waren klaargestoomd, besliste het werkpaard, dat nog geen jaar oud is, om het te begeven. Zwart scherm en enkel nog wat gezoem. En die back-up dan? Tja daar had ik de voorbije twee weken even niet aan gedacht. A nightmare!

yanto dreze Text & photos: Jelle Keppens

Leaving holy ground with a fakie ﬂip

Slapeloze nacht, wat wil je... De dag nadien vroeg uit de veren en snel naar de computerwinkel in de hoop dat ze me uit de soep kunnen vissen. Yes, die gasten recupereren gelukkig nog de laatste ﬁles van die week. De twee teksten die nog openstonden terwijl het oververhitte beestje het begaf, ben ik helaas kwijt maar ze zitten nog vers in het geheugen. Dan toch niet de grootste ramp. Snel weer de auto in en scheuren tot in Kortrijk waar Yanto Dreze op me zit te wachten voor zijn My Life.

11u30

hadden we initieel afgesproken. Maar waarom plukken we de dag niet door wat vroeger op pad te gaan? Daar kom ik zo dadelijk op terug want ik sta nog een goed halfuurtje in de ﬁle rond Beervelde. Die fucking E17 irriteert me al een dik jaar. Altijd wat en ik blijf nooit gespaard! Gelukkig zijn skaters in het algemeen laatkomers en hopelijk word je dat ook een keer vergeven.

Ik zou Yanto ophalen aan “de schoolpoort”. School, weekend? Jup, de kleine snoodaard had strafstudie tot 11.30 uur en vandaar de ‘late’ afspraak. Ach ja, dat hoort erbij. Ik ben zeker dat, wanneer ik nu op school zou zitten, ik elk weekend zou mogen vrijhouden om op zaterdagochtend in te halen waar ik in de week mijn kloten aan veegde. Yanto, damn right dat je voor die strafstudie gaat, die apen die vooraan in de klas staan en zeggen wat je moet doen of laten: you gotta ﬁght, for your right, to partiééééé. Al is het zonde van de tijd. Niets zo heerlijk als op zaterdagochtend langer in bed te blijven liggen. Maar goed, waarom die strafstudie ? “Bah gewoon”, antwoordt Yanto. ‘Ik krijg strafstudie omdat ik weiger mijn straf te schrijven. Het begint allemaal met twee pagina’s, doe je dat niet, dan worden het er vier, acht, zestien en dan strafstudie. Waarom zou je twee pagina’s volpennen, laat staan zestien. Je krijgt al bergen huiswerk en die extra straf belet je alleen maar om te kunnen skaten.’ Niets of niemand weerhoudt je om te skaten! Unwritten rule die, bij deze, op papier staat.

Maar goed, ik kan me wel voorstellen hoe Yanto het varken uithangt in de klas: rebels van karakter en schijt aan gezag. De enige die hem deze dagen nog tam krijgt is ‘triple digit’ Maarten door hem een stevige b.i.r. (broek in reet) te trekken. Ik kan je verzekeren, ik heb Yanto de laatste jaren al door heel wat onderbroeken zien gaan. Altijd met een smile. Ik weet één ding, ons moeder zou er niet mee kunnen lachen moest ik telkens zo thuiskomen.

12u15

Ik kom aan bij het station van Kortrijk. De strafstudie is al even gedaan en we hebben aan het station afgesproken. Ik blijk aan het verkeerde station te staan. Yanto wacht 20 minuten verder, in Waregem, op me. Ik wist niet dat hij in Waregem naar school gaat en dat hij natuurlijk het dichtstbijzijnde station bedoelde. Je moet het maar ruiken. Hij zal even opwarmen bij de eerste spot, zodat we niet nog meer tijd verliezen. Zijn dag is nu al halfweg.

Almost hit his head on the ceiling while doing this kickﬂip.

12u45

Ik kom aan in Waregem waar het ondertussen begint te regenen. Verdomme Frank Deboosere, je zat er weer goed naast met je kutvoorspellingen. Ik tref een schuilende Yanto aan die onder het bloed zit. Een grijns op zijn gezicht. ‘Ik ben “ep me mulle gegoan” tijdens het opwarmen.’ Hij was letterlijk en ﬁguurlijk op zijn bek gegaan, face ﬁrst. Zijn hele kin ligt open, armen onder het bloed en pink gebroken en uit de kom. Die had hij gelukkig al zelf rechtgezet. Taai! We zitten de regen even uit in rarara... de zumiez. Tja, na de brand in Sint-Niklaas kan je als skater bij hondenweer bijna nergens meer terecht.

15u45

De straten zijn 1/4 droog. Volgens Yanto heb je maar 1/32 van een straat nodig om te kunnen landen. Gewapend met een aftrekker (bestaat er hier echt geen ander woord voor)* vertrekken we eindelijk op toer en proberen er nog wat van te maken. Binnen twee en een half uur is het donker,dus ver rondrijden zit er niet in. Ik hoor het ze nog naroepen: ‘ Breng die aftrekker zeker terug hé!’ Jajaaaa. “Hela, komt doa ké ut!”, klinkt het terwijl Yanto zijn eerste twee carves zet in een fullpipe. Shit, die dingen worden de laatste

Iâ&#x20AC;&#x2122;ve never seen this rail been hit before. Yanto devirginizing with a crooks, whoâ&#x20AC;&#x2122;s next?

jaren meer en meer bewaakt. Urethaan vs metaal, we doen toch niets mis? Die dingen zijn vaak helemaal verroest en in de verste verte nog geen afgewerkt product. Blacklabel was nog niet zo lang geleden op bezoek in België: ongeveer vijftien man namen we mee naar enkele fullpipes. Melcher met de ghettoblaster op de schouder en het volume op 12: oldskool punk over de hele site en geen haan die ernaar kraaide. Anno 2009 is de speeltuin dicht. What the fuck went wrong? In Brussel weten ze maar al te goed hoe dat komt. Je kunt er alvast één ding uit leren: hou die fullpipe voor jezelf als je er eentje vindt.

Damn right dat je voor die strafstudie gaat, die apen die vooraan in de klas staan en zeggen wat je moet doen of laten, you gotta ﬁght, for your right, to party. We schoten die dag nog twee tricks en vergaten natuurlijk de trekker op een van de spots. Hij staat tegen de vuilbak langs de kerk van ST.-B..... Ik zeg niet waar het is want anders kan die spot ook alweer in onze blackbook geplaatst worden.

18u15

We geven er de brui aan. Het wordt donker en kouder, en daardoor ebt de motivatie een beetje weg. We zetten een ﬂinke nota in de agenda van Yanto en laten hem woensdagnamiddag terugkomen om zijn verloren tijd in the halen in onze strafstudie. Niet slapen tijdens de les en tegen morgen twee bladzijden! Oh ja, nog even dit, ben je die pizzahut reklame starring Tia Hellebaut ook kotsbeu? Geen nood, mama Yanto heeft een restaurant, “Same Same” (je moet het maar eens googlen) waar je eens zo lekker kan eten. Nadien kan je ﬂink doorzakken in “Den Britt”, de bar van zijn vader.

Text Jelle Keppens Photos: DvL

Wie aan Vietnam denkt, denkt waaarschijnlijk aan oorlog, Tour of Duty, tunnels, â&#x20AC;&#x2DC;The smell of napalm in the morningâ&#x20AC;&#x2122;, Apocalypse Now of Platoon. Wij daarentegen denken aan onze eigen Victor Charlie; Kevin Vu. Een oneman-guerrillagroep die zich door het tunnelcomplex van de Belgische skatescene worstelt en ongemerkt bovenduikt om er strategische spots aan te vallen. Via onze veldtelefoon nemen we contact met hem op terwijl hij gedurende drie maanden in Vietnam op verkenning is.

Hardﬂip. Same day as the kickﬂip and the backside lip. Fuck. Now you know.

Massive Ollie

Waarom duurde het zo lang voor je Vietnam bezocht waar de rest van je familie woont? Ik weet het eigenlijk niet. Maar ik ben vertrokken omdat ik het in BelgiĂŤ een beetje beu was. Ik had veel te veel dingen aan mijn hoofd en had een break nodig. Aangezien mijn broer er al drie maanden verbleef, heb ik mijn valiezen gepakt om er samen met hem de laatste drie maanden te chillen. Waarom had je teveel stress aan je hoofd? Love can be a bitch...

SKATEN IS HIER NOG NIET IN: IK DENK DAT VIETNAM NOG GEEN VIJFTIG SKATERS TELT. Is het niet vreemd om familie te bezoeken die je nog nooit hebt ontmoet? Ik had ze allemaal al eerder ontmoet, ook al herinner ik mij er niet veel meer van. Op mijn derde heb ik hier een maand gewoond. Toch zijn er hier wel wat mensen die me nog vaag herkennen. Verblijf je daar bij je familie of ben je een avonturier en trek je er op uit? We logeren bij mijn oma, tante en nonkel die samen in Vung Tau wonen. Een stadje aan de zee dat op ongeveer twee uur pendelen van Ho Chi Minh (Saigon) stad ligt. Mijn neven en nichten studeren en wonen er. We pendelen een beetje tussen de twee steden. In het noorden hebben we twee weken rondgetrokken met enkele Vietnamese kennissen uit BelgiĂŤ en Hanoi (de hoofdstad) hebben we ook bezocht. Ik heb daar de beste spots ooit gezien! Skaten is hier nog niet in: ik denk dat Vietnam nog geen vijftig skaters telt. We hebben een groot deel van Thailand bezocht dus ja; ergens voel ik me wel een beetje een avonturier.

Some spots are made for some tricks like pussies are made for dicks. Fs blunt.

Spreek je eigenlijk wat Vietnamees? Nu wel: ‘Dit Me May’ (lacht)

Ben je niet zelf een beetje een gangster? Hangt ervan af wat je deﬁnitie van ‘gangster’ is...

Leg eens uit. Het is een beetje hetzelfde als ‘godverdomme’ bij ons, alleen betekent het letterlijk “Het gat van uw moeder”.

Maar euh, we hebben horen vertellen dat je vroeger wel het één en ander uitspookte? Hhhm niet echt, ik was altijd braaf hoor! Ik heb nooit niets uitgestoken. (noot van de redactie: “nooit niets” is een dubbele ontkenning en betekent dus eigenlijk “wel iets”)

Zijn je beide ouders van Vietnamese afkomst? Mijn vader is Vietnamees en mijn moeder is Belgische. Ben je blij dat je in België bent opgegroeid, of had je bij nader inzien liever in Vietnam gewoond? Was ik hier opgegroeid dan was ik zeker op slechte pad geraakt. Er zijn hier teveel gangsters. Dus ik ben wel blij dat ik in België ben opgegroeid. Is het daar dan zo sketchie? Redelijk. Er zijn veel rondhangende straatjongeren die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat vechten en stelen. Hoe jonger ze zijn hoe meer ze uitspoken. Een voorbeeldje: Mijn neef van zeventien wandelde op een dag naar huis, tot hij plots werd overmeesterd door een groepje jongeren van veertien jaar oud, ze hebben hem zonder reden viermaal op het hoofd geslagen. Daar houden ze zich hier mee bezig.

Wat is je al het meest bijgebleven van je bezoek aan Vietnam? Hhhm, al die meisjes in hun minirokjes, haha. Je brak, net voor je vertrek, je enkel. Geen last van een zweetvoet? Na een paar dagen had ik het gips er al afgesneden. Het is hier veel te warm om met een plaaster rond te hossen. Heb je al wat geskate of heb je geen plank meegenomen? Ik heb er drie meegenomen, just in case. Er valt hier heel veel te skaten want alles is van marmer, ze hebben hier de beste vloeren die je ooit hebt gezien. Maar ik skate niet zo heel veel want na vijf minuutjes skaten ben ik kletsnat van het zweet. Het is hier een erg drukkend klimaat.

The bank isn't steep so the rail stays high. This is Belgium and a spot is a spot. Fs 180.

If you don't know what this is you'll have to ﬁnd out yourself because I can't ﬁnd it in me to write it down. It sounds like 'black tight trip night''. That's all you're getting.

IK ZOU DE GANGSTER SPELEN; NET ALS DIE KIDS IN VIETNAM.

Je groeide op in Zwevegem, een klein dorp in West-Vlaanderen? Hoe kwam je daar in aanraking met skateboarden? Mijn ouders hadden een restaurant aan de kerk van Zwevegem en daar was een spot waar er altijd skaters rondhingen. Ik ging ze altijd pesten maar op een dag probeerde ik zelf te skaten op de plank van een vriend en later kocht ik die plank over. Meer dan skaten viel er toch niet te beleven. Was het restaurant van je ouders een Vietnamees restaurant? Neen, een Thais restaurant. Ben je een fan van oosters eten of vul je jezelf liever met goede Vlaamse boerenkost? Vietnamees eten is stukken beter, het is hier allemaal vers en lekker. ’s Morgens slachten ze de kip die ze ‘s middags opeten. Diepgevroren eten kennen de Vietnamezen niet. Maar ze eten wel veel vreemde gerechten zoals katten, honden, ratten, krokodil,... Je mag dit hier enkel de tweede helft van de maand eten, de eerste helft niet, want dat brengt ongeluk. By the way; het smaakt nog niet zo slecht... Stel dat je nooit was beginnen te skaten, zou je leven er dan anders hebben uitgezien? Waarschijnlijk wel. Ik zou vooral niets doen, rondhangen en de gangster spelen; net als die kids in Vietnam.

This shows some serious goodwill. KickďŹ&#x201A;ip over the wall and the pole on a spot I would maybe see and surely ignore.

Je hebt de neiging om altijd onmiddellijk een spot zonder veel twijfelen en opwarming ‘aan te vallen’. Wat is je filosofie hierachter? Are you made of rubber? Incasseren hé! Neen, het is een gewoonte denk ik. Tegenwoordig, met al die skatehaters, moet je snel zijn om een spot te skaten want voor je het weet belt er iemand de politie en ben je pas echt een gangster! Je was dit jaar als eerste gekwalificeerd in Basel, wat betekent dit voor je? Ik had het nooit verwacht maar vond het wel sjiek, misschien zelfs een beetje te sjiek want ik vierde diezelfde avond nog mijn kwalificatie en zoals je weet is eentje geentje...

IK GA NIET ZOZEER NAAR AL DIE CONTESTS IN DE HOOP TE WINNEN, EERDER VOOR DE SFEER, DE MENSEN DIE IK ER KEN EN DE FEESTJES. Is het niet jammer dat je de dag nadien de ﬁnales niet hebt gehaald? Tja, dat is het gevolg van feestvieren. Maar ik vond het niet zo erg. Ik ga niet zozeer naar al die contests in de hoop te winnen. Ik ga er eerder naartoe voor de sfeer, de mensen die ik er ken en de feestjes. Het is ook altijd leuk om telkens de verschillende courses te skaten. Hoe bekostig je die trips dan? Werk je ergens of ga je nog naar school? Fuck school, daar moet ik gelukkig niet meer naartoe. Ik werk nu als elektricien. Maar je woont nog thuis? Wordt het niet stilaan tijd om van onder de ouderlijke vleugels weg te vliegen? Zodra ik vleugels krijg en genoeg geld heb vlieg ik de wijde wereld in. Vietnam zou de ideale spot zijn, maar ik zie wel wanneer de tijd er rijp voor is. Sponsors? Emerica, Transind, New Era, Lrg clothing and OD motherfucking K skateshop (ODK dus) Thx to? Pat, Guy, Jacques, Jos at Slam shop in Gent 4 keepin’ my outﬁt gangsta haha , en natuurlijk ODK big boss Steve and all you bitches I forgot, peace!

Two undercover cops passed by when Kevin was getting his crooked on this rail. They let him skate but he had to remove his paint marks with some ammonia. Fair enough.

element tour

Photos & Intro DvL Text Jelle Keppens

FALAFELSâ&#x20AC;&#x2122; GALORE Tours, tours, tours...de max! Het enige minpunt is dat je nadien zelf de tekst moet schrijven. Meestal zorg ik ervoor dat er iemand aanwezig is die deze, voor mij, niet zo leuke taak op zich wilt nemen. Deze keer koos ik voor onze goede vriend en tevens Element teammanager, Christian Vankelst. Hij organiseerde de tour. Net voor de deadline vroeg ik hem hoe het met de tekst zat maar hij wimpelde mij af met excuses! Hij had net een boerderijtje gekocht en was, naast zijn job als TM, bezig met de verbouwing (voor zijn prille huwelijk doet hij in ieder geval wĂŠl zijn best). Ik zat weer opgezadeld met de opdracht die ik verafschuw. Dan komt er nog bij dat de tour plaatsvond in eigen land wat het schrijven van een interessante tekst moeilijker maakt. Bovendien maakten we op onze trip niet echt veel noemenswaardige dingen mee. Gelukkig werd er goed geskate en daar draait het tenslotte om!

Wat iedereen zeker wel is bijgebleven, zijn de bezoekjes aan de beste falafeltent van België: the one and only Benny Falafels in Antwerpen! Ik ben niet echt fan van shoarma, noem me een bourgondiër. Maar den Benny is een heel ander verhaal, een bommeke, zoals we hier altijd op het bureau zeggen als iets super is! Voor diegene die nog nooit van falafel hebben gehoord, het is een Libanees, vegetarisch gerecht gemaakt van gefrituurde kikkererwten met kruiden. Ik heb trouwens horen zeggen dat hij lange tijd terug als eerste dit gerecht in België heeft geïntroduceerd! Bij hem worden de pitabroodjes vers bereid, niet van die voorverpakte rommel. De manier waarop hij deze warm maakt is ook bewonderenswaardig, hij gebruikt daarvoor oude strijkijzers (die alleen de oma van onze oma’s gebruikten) die je opwarmt door ze op een hete stoof of bakplaat te leggen! Pure kunst en zeker een aanrader! Meer krijg ik niet uit m’n duim gezogen, gelukkig is er nog mijn collega die het van mij kan overnemen.

The "Europa maister" got injured just before this tour, but that didn't hold him back from doing a few tricks. Not just a melon to fakie, you see that little hole, that's where he's aiming his nose of his board at, with precision.

Mapars Apse, we ontmoetten hem twee jaar geleden. Hij was één van mijn troopers tijdens de fotowedstrijd die deel uitmaakte van de WSR07 (Worldcup Skateboarding Rotterdam). Toen nog een kleine, schrale, blonde bengel en op en top tiener. Het perfecte doelwit om te viseren tijdens practical jokes. Ik kan me nog herinneren dat ik een waterpistool op zijn broek leeg schoot, ter hoogte van je weet wel, terwijl hij na een dagje skaten vredig in de zetel crashte. Toen hij wakker werd, dacht hij echt dat hij zijn broek vol geplast had. Iedereen plat van het lachen! Ik vond toen al dat er veel potentieel in hem zat. Hij maakte nog niet echt deel uit van het Europese team maar de manier waarop hij rondbolde, bracht hem snel naar hogere rangen. Een zomer later vallen er niet veel grappen meer met hem uit te halen. De kleine Estlander had een serieuze scheut gekregen. Als je op een van de Europese contests een lange, blonde zwiep ziet rondbollen, dan mag je er vanuit gaan dat dit Madars is. Diezelfde zomer liep ik toevallig met hem mee op een avondje uit. Christian vertelde hem dat hij ofﬁcieel in het Europese team zat. Madars was zo euforisch als een klein kind! Hij skatete de hele zomer tijdens de grote wedstrijden ongelofelijk goed. Ondanks de blessure die hij al vroeg opliep, bewees hij zijn talent nog eens tijdens deze kleine tour op Belgische bodem. Hij liet een enorme indruk achter. Aan zijn taal merk je niet dat Madars afkomstig is uit Estland. Zijn Engels is heel goed. Ik vroeg hem ooit waar hij de taal zo goed had geleerd, waarop hij antwoordde: “Cartoon Network”

Evelien Bouilliart, onze nationale trots bij de vrouwelijke skaters. Ze was net 13 jaar toen ik haar voor het eerst ontmoette. Ze onderscheidde zich toen al snel van alle andere Europese, vrouwelijke skateboarders. Voor we het wisten, en zij ook denk ik, stond ze als eerste Belg op de X-games en scoorde een derde plaats. Slik. Evelien is ondertussen 18. Evelien is Evelien, kont, tetten, vrouw. Ook al skate ze zware dingen; she’s a woman now. Haar reacties zijn daardoor vaak anders dan haar mannelijke collega’s. Logisch maar sommigen staan daar niet bij stil. Ik denk dat een groot deel van de mannelijke skaters in dat opzicht meer “wijf” zijn dan Evelien. Denk dus twee seconden na wanneer je haar ziet skaten. Zou jij die dikke dubbelset frontside 180-en, of die 12 trapper feeble grinden? Neen? Natuurlijk niet, je durft negen kansen op de tien niet eens de trucs aan te rijden die ze skate... Bas janssen, alles goed ouwe? De redactie is nog altijd onder de indruk van het aantal Brusselse wafels dat hij zo’n vier jaar geleden tijdens zijn verblijf van één week naar binnen speelde. Bas is een Hollander, jaja zo een van die rare noorderburen. Bas is ook een Duracell- konijn, wandelende zweetklier en ADHD-er on wheels. Hij jakkert elke fotograaf af. Hij claimt je op elke spot en kan nooit stoppen. Je trekt één foto en hij staat al te springen op een volgende spot. Nog niet klaar met je ﬂitser op te stellen? No problem, hij ﬁlmt wel snel even een lijntje of twee met de cameraman van dienst. Ondertussen ouwehoert hij nog wat want zijn mondje staat nooit stil. Bas is zonder twijfel een van de productiefste

ELEMENT TOUR Madars ain't scared of tetanus! Frontside feeble.

skaters ooit. Ik durf er mijn hoofd onder te verwedden dat hij na een tour met de meeste foto’s en footie thuiskomt. Bas was vorig jaar even out door een enkelblessure en ontpopte zich tijdens de revalidatieperiode tot transition skater. Backside nosegrind op eender wat. Stijl, mellow, metaal of poolcoping, het speelt hem allemaal geen parten. Ontmoet Bas één keer en hij vliegt je de volgende keer dat hij je ziet zonder twijfel om de nek . Gauthier Rouger, geen gemakkelijk persoon om iets over neer te pennen. Gauthier komt uit Bordeaux en heeft een uiterlijk dat recht uit de banlieu komt; je weet wel, hij ziet er uit als een van die johnnies met opgerolde broek, witte sokken, tasje rond de nek en te klein petje met de klep naar god the almighty gericht. Gauthier lijkt altijd platgesmoord, of zo lijkt dat toch . Het is een magere, slome gast met een tikkeltje luiheid. Het is precies alsof hij nergens moeite voor moet doen en is overgetalenteerd. Een combinatie die je vaker tegenkomt en die ik trouwens niet begrijp. Je krijgt de gave om in iets goed te zijn maar je doet amper de moeite om het onderste uit de kan te halen. Waarom? Misschien omdat alles te gemakkelijk is? Die mannen zien een spot en denken aan tricks die voor hen te gemakkelijk lijken en daarom niet eens de moeite doen om te proberen? Ik weet het niet. Stel je voor dat je een Bas Janssen met een Gauthier Rouger kunt kruisen. dan heb je.... een bom! Dat brengt ons meteen tot de volgende teamrider.

Phil Zwijsen, Belg en tevens laatste bijgekomen lid van het Europese Element team. Vriend aan huis van de redactie en laatst gekroonde, Europees Kampioen. Inderdaad, voor hen die nog niet op de hoogte zijn: Phil won, na een nachtje bloemetjes buitenzetten, in Augustus de ESC in Basel. Phil heeft motivatie voor tien en is altijd op zoek naar iets nieuws om te skaten. In tegenstelling tot anderen kan Phil een nachtje stappen zonder een druppel alcohol aan te raken en heeft hij aan het begin van vorige zomer zijn laatste pakje sigaretten de vuilbak ingekegeld. Een voorbeeld dat door “die jeugd van tegenwoordig” wat meer gevolgd zou moeten worden. De ideale schoonzoon? Neen, daarvoor is hij te vaak op trip. Hij krijgt de laatste tijd veel kansen om te reizen en te skaten en ontvangt die met open armen. De meeste skaters beginnen te zweten als ze zijn naam op de riders list zien verschijnen. Phil schopt het op de één of andere manier altijd wel tot in de ﬁnales en hij staat de laatste tijd meestal in de top drie geschreven. Jammer genoeg was hij tijdens deze tour door een blessure even buitenspel. Hij had nog net genoeg jus in de benen om er voor ons enkele tricks uit te persen.

Gauthier didn't skate as much as the others, but when he stepped on his board he didn't fool around. Frontside feeble backside 180Âş.

FALAFELSâ&#x20AC;&#x2122; GALORE 70

Is it Eveliens hair color that matches the rail or is it the other way â&#x20AC;&#x2DC;round. Anyhow it's the kinda stuff that gets my photographer pussy wet. Feeble grind.

The Speedy Gonzales of the lowlands was so productive on this trip that we had a hard time making the photo selection for this article. Bas Janssens fakie kickﬂip.

Christian Vankelst, al enkele jaren teammanager van Element Europe. Hij woont in de Landes (Zuid-West Frankrijk) maar is nog altijd een beetje Belg. Hij zal nooit neen kunnen zeggen tegen een “klein pakske met stoofvleessaus”. We missen hem hier in België en zijn daarom altijd blij als hij met het team een uitstapje naar België organiseert. Waar zijn de tijden dat we er elke zondag op uit trokken om te skaten en om foto’s te trekken. Is het dan echt zoveel beter in Frankrijk? Christian had echter het geluk niet aan zijn kant. Tijdens een skatesessie plaatste hij nietsvermoedend zijn hand op een hek maar bovenaan staken scherpe pinnen uit die zijn hand bijna helemaal doorboorden. Afvoeren en gedaan met skaten voor de rest van de week. Hij heeft nog altijd last van die blessure.

Yves Marchon, Zwitser en cameraman. Wat skaten betreft moet hij niet onderdoen voor de teamriders. Yves maakte al de eerste video voor Element Europe “Rise Up” en werkt ondertussen aan een tweede project dat volledig in HD is geﬁlmd. Beeldmateriaal verzamelen voor het volgende project was de reden van deze tour. We kijken al vol verwachting uit!

Same spot as the Evelien feeble grind. The only thing is that Bas doesn't have matching red hair like Evelien does, but he compensates it by wearing a rusty colored hoodie. Backside overcrooked.

ELEMENT TOUR

Clicks ﬂip to fakie • photo DvL

justin decapano

half cab noseslide 270° • photo DvL

kevin tshala

phil zwijsen blunt to fakie â&#x20AC;˘ photo jelle keppens

bram de cleen blunt to fakie â&#x20AC;˘ photo bertrand trichet

DON’T FORGET TO CHECK YOUR FAVOURITE WEBSITE FOR DAILY UPDATES NEW SITE ONLINE SOON!

// edito / belgian skateboard magazines

ST OR ES

NO W !

PRESENTS

A BOOK OF POEMS BY

SCOTT H. BOURNE

// edito / belgian skateboard magazines

// art a fact / joe vanaubel

Text and Portret: Davy Van Laere

joe vanaubel

Als skater en graffitiwriter was Joe Vanaubel een buitenbeentje op school. In het kunstonderwijs scheelde het niet veel of hij werd van school gestuurd omdat hij ‘s nachts een graff op de schoolmuren zette. Later volgde hij in Gent multimedia maar gaf er op einde van zijn tweede licentiaat de brui aan omdat hij de ‘typische kunstmentaliteit’ niet meer verkroppen kon. Na enkele jaren aanmodderen volgde hij een cursus fotomontage en mocht hij af en toe flyers maken voor Roel en Jean (Citykingz) waardoor alles in een stroomversnelling terecht kwam: hij richtte een grafisch bedrijfje op maar moest na twee jaar non-stop werken de boeken sluiten. Joe begon samen te werken met een concurrent en opnieuw twee jaar later ontstond Glossy.tv (…) Ze hebben ondertussen twee mensen in dienst. The future looks bright.

joe vanaubel / art a fact //

VAR Radio1 Campagne in opdracht van BBDO Darwin 2007

“ Ik ben niet bewust gestopt met skaten, het is gewoon zo verlopen. De skatemagazines maakten plaats voor vakliteratuur en vrije tijd werd schaars. ” Ik begrijp niet waarom je stopte met skaten, volgens mij was je toch een van de betere skaters in Gent en je stijl was superfunky! Nieuw-Gent anno 1990: Ik zag Yves ‘Den Slome’ voorbijrazen op zijn Psychostick en ik was verkocht! Een tijdje later zag ik Serge ‘The Voice’ Tomazinsky op het trottoir olliën en ik zweeg er niet meer over! Mijn eerste plank was een Vision Gator met Gullwings en Slammers die ik met mijn ‘brother from a different mother’ Aziz deelde. Om beurten probeerden we een ollie, we where skating on a budget back in the days. Ik ben niet bewust gestopt met skaten, het is gewoon zo verlopen. De skatemagazines maakten plaats voor vakliteratuur en vrije tijd werd schaars. Ik skate sinds een jaar of zes veel minder tot zelfs maar een paar keer per jaar. Eind jaren 90 was er trouwens een periode waar bijna iedereen in Gent stopte omdat er geen spots waren. Er was ook geen echte skateshop meer die meestal als ontmoetingsplaats fungeert. Het was ook de periode van de véél te grote broeken, véél te kleine wielen en lelijke tricks (pressureﬂips en dergelijke). Door de komst van Koener (Phirst Aid) hadden we opnieuw een echte skateshop en rolden de boards weer.

Sta je nog eens op je plank of behoort een skateboard niet meer tot je persoonlijke bezittingen? Natuurlijk heb ik nog een deck, dat zal altijd een deel van mijn leven uitmaken. Het is ondertussen van vorige zomer geleden dat ik er effectief nog iets mee deed. Ik zou me beter een nieuwe plank aanschaffen want fresh wood motiveert! Het wordt dringend tijd dat er een goede miniramp in Gent staat. Tech flat tricks en skaten op rails of curbs moet je onderhouden en daar wringt het schoentje. Bij deze, Slicko: fix eens een mini in Gent maat! Wat heeft skaten je bijgebracht? Zie je een verband tussen je creativiteit en skateboarden? Skaten heeft een groot deel van mijn leven bepaald. De skatewereld ging altijd gepaard met een vooruitstrevende creativiteit, nog altijd trouwens. Zonder skaten was het misschien de verkeerde kant met me opgegaan, dat klinkt geladen maar het is zo. Het opende een nieuwe wereld voor me: de graphics, de muziek, de vrienden. Mis je het skaten? Ja, vooral als ik ermee geconfronteerd wordt. Ik denk wel eens, damn waarom heb ik niet doorgezet, hoe is het zover kunnen komen? Maar ik moest op een bepaald moment keuzes maken en heb daar geen spijt van. Veel mensen dachten dat ik toen te veel feestte en aan den dope zat maar dat klopt niet. Wat niet wil zeggen dat ik vies ben van een feestje... ;) Wat zijn je beste herineringen aan die periode? De vriendschap, de nightsessions met de Muide Posse, skaten met de Bones Brigade in de Bomastraat, kroelingen in Munster, de trapjes aan de Zuid, met de Citroën DS op skatetour door het zuiden van Frankrijk, Leffinge, de vrijdagavonden in Anderlecht, de dansvoorstelling Skaters waar jij ook aan deelnam, de wedstrijden, het landen van een killertrick and the list goes on and on... op z’n Gents samengevat: vree de max!

// art a fact / joe vanaubel

MAF Matryoshkas voor het goede doel 2006

Radio Soulwax poster 2007

Radio Soulwax - DVD-box 2008 Damn, ik was al rats vergeten dat we samen in dat toneelstuk (Skaters) skateten! Inderdaad de max. Je bent Gentenaar in hart & nieren, noem me vijf dingen waaraan je dat kan merken? Geboren, getogen, het accent, de rebelsheid, hevige supporter van de Gantoise. Buffaloooo! Wie waren je favoriete Belgische skaters? Steve ‘Dost’ Derivière (mijn favo-partner in crime), Primo (door zijn eigenheid), Kleinen Tom (styler), Daan (tech and clean homie!), Davy Van Laere (geen enkele coping is lang genoeg!), Sven Aerts (geen uitleg nodig, de dag dat hij een BS nollie over zo’n paaltje aan de Zuid sprong, ben ik daar een paar dagen niet goed van geweest, crazy), Joe (Jeroen) van Brussel (ultimate styler, die maakte elke trick mooier), de Mechelmannen (crazy mofo’s), Hans (zalig om hem te zien cruisen en altijd met de smile!)... Nu zijn mijn favoriete skaters Mo en Saymore, omdat ik die regelmatig bezig zie, they amaze me every time. Big up guys! Naar welke artiesten kijk je op? Ik heb voor veel artiesten ontzag. Banksy vernoem ik omdat hij grafﬁti conceptueel maakt. In mijn branche vind ik Non-format heel zwaar en de jonge Spanjaard Alex Trochut maakt crazy ontwerpen met typo.

Jaga Experience Lab muur graphics 2005 Wat zijn, behalve art, je passies? Laat me twee keer raden... Feesten en muziek!? Feesten maakt het leven leuker en tempert de stress maar om het een passie te noemen... Muziek is belangrijk in mijn leven en gaat gepaard met veel herinneringen maar ik heb nooit iets met muziek gedaan, behalve mij in het zweet dansen natuurlijk. Koken, eten (en drinken) is het antwoord. Ik word extatisch van eten en wijn. Typograﬁe mag hier ook wel tussen staan. Nog wijze raad voor we afsluiten? Any last words? Wijze raad? Daar ben ik te jong voor denk ik haha. Last words: Big Up to the South Gentral Posse en aan al de skatehomies van vroeger!

photo photobybyDvL DvL

// edito / belgian skateboard magazines

JART skateboards skateboards JART districtdistribution@gmail.com districtdistribution@gmail.com JART salesskateboards 011/215 250 sales 011/215 250 JART skateboards districtdistribution@gmail.com districtdistribution@gmail.com sales 011/215 250 sales 011/215 250

// invasion / marco lambertucci

.invasion Text & Photos DvL

marco lambertucci

Elke zomer trekken duizenden Belgen voor de zon, de keuken en de cultuur naar Italië. In onze ogen de meest common bestemming om te luieren. Maar wat bezielt de Italiaan Marco Lambertucci om naar België af te zakken, land van de (meer dan) 1001 regendruppels? Marco is een Italiaanse legende en staat bekend om zijn ongelofelijke frontside ﬂips, zijn aparte karakter en zijn

veelvuldige wietconsumptie. Hij voelt zich naar verluidt meer Amerikaan dan Italiaan, maar zijn ochtendritueel verraad dat hij een ‘spaghettivreter’ in hart en nieren is: mijn kofﬁemachine heeft tijdens zijn verblijf zware tijden meegemaakt. Waarom ruilde hij tot viermaal toe, het zonnige zuiden in voor het grijze noorden?

Kom je graag naar België omdat de Nederlandse coffeeshops maar op twintig minuutjes rijden liggen? Absoluut niet! Ik kom in eerste plaats om te skaten en om foto’s te schieten. Het is hier leuk vertoeven, het niveau van skaten is goed en jullie hebben veel goede spots. Het is inderdaad ook geen slechte zaak dat er coffeeshops in de buurt zijn! (lacht)

vrijmaakt voor zulke trips. Ik denk dat Daniel Cardone de enige Italiaan is die veel reist. Ik skate en toer ook maar ik verloor, door ‘de economische crisis’, mijn sponsor Globe en enkele andere sponsors die me vroeger betaalden. Ik ben nu genoodzaakt om tijdens het weekend in een restaurant te werken. Deze zomer heb ik een baantje als strandredder in Riccione op het oog.

Is er iets wat je hier niet leuk vindt? Waarschijnlijk de wintermaanden. Dan is het veel te koud om te skaten maar jullie hebben ook goede indoorparken zoals Zumiez. Het weer is het enige negatieve dat in me opkomt. Het coole is dat je hier vlakbij Nederland, Duitsland en Frankrijk zit. Dat maakt het makkelijk om te touren.

Italianen spreken meestal geen woord Engels. Hoe komt het dat jij dit wel kan? Mijn moeder woont in de States maar vraag me niet om Engels te schrijven.

Ken je enkele Nederlandse woorden? Nope, dat is voor een Italiaan te moeilijk om te onthouden.

Mocht je ooit verhuizen, waar zou je dan kunnen aarden? Santa Monica, Californië is een prachtige plek. Monaco ook, maar het is nogal duur. Parijs of Riccione langs het strand is ook goed. Eigenlijk is het overal goed voor mij zolang er maar een strand is.

Belgische vrouwen of Italiaanse? Vrouwen zijn vrouwen. Je komt overal wel mooie exemplaren tegen. Je moet ze gewoon, zoals ik dat heb gedaan, goed weten te kiezen.

Top vijf van de plaatsen om te bezoeken? China, Los Angeles, Miami, Italië en Sicilië en natuurlijk één van mijn favorieten: België, met jouw huis vlakbij de coffeeshop. (lacht)

Waarom zien we op tours of grote wedstrijden niet veel Italianen? Houden jullie niet van reizen? We houden van reizen maar in de Italiaanse skateboardindustrie is er geen enkele distributeur die investeert of budgetten

Anyone you would like to thank? Wood voor het interview. Mijn famillie in de States. Anto voor de jaren van support. Mijn sponsors: Geppo bij Bastard, Sami bij Blind en Tommy & Nix bij Covert skateshop. Ciao a tutti!

// mysplace / sven aerts

.mysplace .mysp .myspl lace Photos DvL

sven aerts. .07

Sven Aerts, eigenaar van Lockwood skateshop in Antwerpen en levende legende in de Belgische skatewereld zet voor Wood de deur van zijn privéverblijf in Hoogstraten op een kier. We nemen van de gelegenheid gebruik om hem over de zaken waar hij belang aan hecht, uit te vragen. .01

.03

.05

.02

.08

.10

1. Het allerbelangrijkste in mijn leven; mijn Familie! Mijn vrouw Lina en mijn twee dochters Älva (7 jaar) en Tuva (4 jaar) en zoontje Love (5 maanden). 2. Deze Girl Pop is gemaakt door Andy Mueller die art director is van Lakai en die lid is van de Art Dump die de Girl en Chocolate graphics maken. Hij heeft ook zijn eigen merk The Quiet Life. Andy heeft die pop aan mij gegeven nadat we een expositie in Lockwood hadden georganiseerd. 3. De idee achter deze foto komt uit de Plan B video “Virtual Reality” (1993) waar Sean Sheffey in het begin van zijn part over zijn zoon olliet. Het was best beangstigend omdat bij de minste fout mijn deck tegen het hoofdje van Älva kon vliegen. De foto geshoot door Davy is de cover geworden van het Franse Freestyler magazine nr. 68 van juni 2005. 4. Deze weide ligt achter mijn ouderlijk huis in Hoogstraten. Bij mijn ouders ligt ook mijn Surfboard. Alhoewel ik tegenwoordig niet veel tijd meer heb om te surfen, weet ik dat ik dat altijd ga blijven doen. Surfend op dit board heb ik mijn vrouw leren kennen in Biarritz. 5. Ik ben altijd al fan geweest van Lance Mountain’s Artwork. Dit Schilderij kon ik tien jaar geleden kopen via Jacques Doetsch. Wij gebruikten het voor Tuva haar geboortekaart. 6. Ik ben een sneaker freak. Mede dankzij mijn sponsoring door Nike SB kon ik een leuke collectie opbouwen. Dit is een greep uit mijn favorieten.

.04

.09

.05

7. Tegenwoordig luister ik naar allerlei soorten muziek, toch blijft The Infamous… Mobb Deep, my all time favourite. 8. Het is waarschijnlijk de grootste droom van elke skater om een promodel te krijgen. Tijdens mijn sponsoring door Colorblind verzamelde ik deze decks. Thanks Miesj. 9. Niets beter dan een lekker kopje kofﬁe na een zware nacht met weinig slaap. Dat hoort zo bij een kersverse vader. Ik kijk uit naar de opening van Starbucks’ eerste vestiging in Antwerpen… 10. In de weide achter de paardenstallen van mijn vader stond vroeger een Minirampcomplex dat ik zelf gebouwd had. Daar heb ik het grootste deel van mijn jeugd doorgebracht. Een tijdje terug richtte ik met vier vrienden (Matthias, Walt, Tim en Bram) een vzw op om skatetoestellen te bouwen en te verhuren. Dankzij 5Flows werd het complex in zijn oude glorie hersteld. 5Flows R.I.P.

CE 1996

SIN EBOARDING T A K S Y L T STRIC

YEELEN MO ENS, F/S NO SEPICK. PHOT O BY DVL.

! W O N E .B D OO W K OC AT .L W W W E IN L SHOP ON LANGE KLARENSTRAAT 14 • ANTWERPEN • 03 2266736 • INFO@LOCKWOOD.BE h

OPEN: MONDAY-FRIDAY 12h-18h, SATURDAY 10h-18

THE BEST FOOTY CONTEST RETURNS! CHECK OUR WEBSITE FOR MORE INFO

.the encore Text: Bram De Cleen Photo: Davy Van Laere

Jarne Verbruggen ﬁrst try ... or die.

Skaten kan heel grappig zijn: een beetje spelen op een curbke, flat of een rotsteil quartertje. Of stilstaand op slechte grond switch heels doen. Dat is iets wat ik me al lang afvraag: als je stilstaat en je doet switch heel, waarom is het dan switch heel en niet nollie heel? Omdat het is wat je er zelf van maakt waarschijnlijk. Misschien lijkt het voor iemand anders nollie. Maar toch, het blijft raar. Ik kan bijvoorbeeld geen gewone kickflips als ik stilsta, fakie flip daarentegen lukt me zonder problemen. Maar ik rijd niet dus wat maakt die kickflip fakie? Niks, behalve de manier waarop ik mijn gewicht en mijn schouders plaats. Opnieuw wordt het wat ik er zelf van maak. Skaten kan ook gevaarlijk zijn: dikke handrails, grote trappen, steile, rotte, hoge banks en dat soort zaken. Als je met stilstaande switch heels of pivots to fakie op kleine quartertjes valt dan weet je wat er je te wachten staat, de grond komt dichterbij tot je hem met je lichaam raakt en dan is het gedaan. Misschien rolt je lichaam een halve draai en misschien schaam je je een beetje omdat iemand je heeft gezien. Misschien ook niet. Ben je een huiler, dan huil je even. Het ligt opnieuw een beetje in je eigen handen. Gevaarlijke trucs zijn anders. Misschien schakelt je brein zonder probleem de schrik uit en kan je de truc bekijken zoals je zelf wilt. Een smalle bank bijvoorbeeld kan je negeren en kan je tegen jezelf zeggen dat ze breed genoeg is. Als je van de breedste bank ter wereld naar beneden rijdt gebruik je ook maar de breedte van je trucks en dus maak je jezelf wijs dat die smalle bank eigenlijk de breedste bank van de wereld kan zijn. Als je jezelf gelooft heb je er de breedste bank ter wereld van gemaakt. Als je valt met dit soort trucs krijg je echter een volledig verschillende situatie: je kunt er zelf niks anders meer van maken. Je hangt ergens in de lucht, hoger dan je zou willen. De grond komt snel dichterbij en met de grond ook de pijn. Je hebt jezelf wijs gemaakt dat je speelde maar je was ernstig bezig. De actie op zich is een spel maar de gevolgen kunnen drastisch zijn. Opgepast dus, lieve kindjes. Skateboarden is Bobbejaanland niet. Behalve wanneer het lukt. Dan is het goedkoper, beter en zijn er minder rotkinderen in de buurt. Aan jou de keuze.

// the encore / jarne verbruggen

// edito / belgian skateboard magazines