Numer 18 wrzesień 2013

WRZESIEŃ 2013/ NUMER 18 / www.standardypomocy.pl

S t r o n a |1

S t r o n a |2

Podziękowanie za realizację pilotażu Modelu GSWB Szanowni Państwo, Chciałbym w imieniu swoim i wszystkich organizacji partnerskich realizujących zadanie przygotowania i wdrożenia Modelu Gminnego Standardu Wychodzenia z Bezdomności (model GSWB) podziękować Państwu z jednej strony za trud i cierpliwość, z drugiej strony za otwartość przy testowaniu modelu i standardów. Jestem przekonany, że pilotaż wspólnie zrealizowany był najcenniejszym i najefektywniejszym wydarzeniem tego projektu.

Wiem, że w wielu miejscach w całej Polsce udało się wdrożyć zmiany, które pozwoliły skuteczniej pomagać osobom bezdomnym i zagrożonym bezdomnością.

Sam fakt, że podczas pilotażu przez Państwa realizowanego dzięki Waszej działalności usamodzielniło się około 250 osób bezdomnych, a ponad 1500 osób otrzymało kompleksowe wsparcie, świadczy o potrzebie realizacji takich przedsięwzięć.

W trakcie pilotaży powstało wiele mieszkań wspieranych, powstały nowe placówki wsparcia, pracowało setki specjalistów, wdrożono wiele programów reintegracji społecznej i zawodowej, powstały unikalne w skali kraju międzysektorowe i międzywydziałowe partnerstwa lokalne, jestem przekonany, że wiele z tych zmian nie da się już cofnąć. Jak Państwo wiecie projekt realizowany jest dalej, obecnie

pracują grupy eksperckie (także z Państwa przedstawicielami http://www.pfwb.org.pl/projekty/gminny-standardwychodzenia-z-bezdomnosci/pr aca-grup-eksperckich/), których zadaniem jest znowelizowanie modelu i standardów, według doświadczeń pilotaży.

Liczę tutaj na Państwa wsparcie i konsultacje ostatecznej wersji Modelu GSWB oraz rekomendacji zmian systemowych i prawnych. W listopadzie planujemy złożyć wszystkie produkty do MPiPS. Przypominam, że toczą się cały czas prace nad Krajowym Programem Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu 2020 http://www.mpips.gov.pl/pomocspoleczna/programy/krajowyprogram-przeciwdzia lania-wykluczeniu-spolecznemu2020/ w którym znalazł się priorytet poświęcony bezdomności i niepewności mieszkaniowej. Jednocześnie w dalszym ciągu pracujemy nad propozycją szerszego programu w zakresie rozwiązywania problemu bezdomności.

Cieszę się, że było mi dane z Państwem pracować, dzięki tej współpracy wiele się wzajemnie nauczyliśmy.

Pozdrawiam serdecznie Piotr Olech

.

W bieżącym numerze: W bieżącym numerze przedstawiamy ostatnią partię informacji z pilotażowych działań jakie miały miejsce w 19 partnerstwach lokalnych. Jak pisał powyżej Piotr Olech, chcielibyśmy podziękować za współprace jaka miała miejsce w czasie wszystkich miesięcy pilotażu. To doświadczenie mamy nadzieje przyniosło obopólnie wszystkim dobrych doświadczeń.

- o najnowszej publikacji - audyt naukowy - relacje z partnerstw - grupy eksperckie

Newsletter 18. Wrzesień 2013 r.

S t r o n a |3

„Wspomnienia z Pilotaży” Ledwie zakończył się pilotaż Modelu GSWB, emocje jeszcze nie opadły, a my już ciężko pracujemy nad publikacją mającą opisać dokonania 19 Partnerstw pilotażowo wdrażających Model GSWB Model Gminny Standard Wychodzenia z Bezdomności w partnerstwach lokalnych. Doświadczenia to tytuł publikacji, nad którą obecnie pracujemy. Stanowi ona zapis osobistych przeżyć realizatorów pilotażowych działań wdrażających Model GSWB. Autorami tekstów są zarówno pracownicy organizacji pomocowych, jak i osoby bezdomne. Teksty mają charakter subiektywnych i fragmentarycznych relacji, luźnych zapisków, spisanych rozmów, nieformalnych wspomnień i refleksji. Publikacja jest wyjątkową formą podsumowania pilotażu podczas, którego usamodzielniło się około 250 osób bezdomnych, a ponad 1500 osób otrzymało kompleksowe wsparcie. W jego trakcie powstało wiele mieszkań wspieranych, nowych placówek wsparcia, zatrudniono setki specjalistów , wdrożono wiele programów reintegracji społecznej i zawodowej, powstały unikalne w skali kraju międzysektorowe i międzywydziało-

we partnerstwa lokalne. Wiele z tych zmian trwale wpisze się w sposób pracy i myślenia o pomocy ludziom wykluczonym społecznie w Polsce. Publikacja obrazuje proces, w którym te rezultaty powstawały. Relacjonuje zarówno potknięcia, rozczarowania i trudności jak i momenty największych satysfakcji.

Materiał będzie oferował czytelnikowy relacje z wielu źródeł. Pierwsze – to subiektywny głos osób bezpośrednio zaangażowanych w pilotaż, uczestników i realizatorów, drugie – to dane płynace z raportów ewaluacyjnych oraz monitorujacych wdrożenia, trzecie źródło stanowi audyt naukowy sporządzony przez Konsorcjum Badawcze B&M działające w ramach Zespołu Badawczego GSWB. Publikacja ukaże się już na początku listopada.

Anna Kwaśnik

Raport końcowy z Audytu Naukowego W sierpniu 2013 na ręce czytelników został złożony raport podsumowujący wyniki ewaluacji pilotażowych wdrożeń oraz ich monitorowania, w trakcie których testowano poszczególne rozwiązanie składające się na Model GSWB. Materiał zebrany w trakcie ewaluacji traktuje o poszczególnych standardach oraz o modelu. Upraszczając można powiedzieć, że jest to ocena jakości testowanych rozwiązań z perspektywy ich użytkowników, oraz elementy oceny przebiegu samych wdrożeń. Materiał źródłowy jest bardzo obszerny – stanowi go 19 raportów z pierwszej ewaluacji i 15 raportów drugiej ewaluacji, do tego dochodzą treści trzech raportów z monitorowania, te ostatnie powstawały w oparciu o kilkadziesiąt arkuszy monitorujących, systematycznie wypełnianych przez partnerstwa uczestniczące we wdrożeniach.

Raport składa się z kilku części, każda poświęcona jest innym zagadnieniom. W pierwszej części mowa jest o

wynikach monitorowania – zaprezentowano dane związane z osiąganymi we wdrożeniach wskaźnikach (zakres podjętych działań, wskazano też niektóre osiągnięte rezultaty).

Ponadto omówiono liczbę uczestników wdrożeń i naszkicowano ich charakterystykę społeczno-demograficzną.

Natomiast części poświęcone poszczególnym standardom oraz modelowi GSWB zostały również podzielone – czytelni, w zależności od potrzeby może zapoznać się o ogólną oceną poszczególnych standardów lub z oceną działań przewidywanych w ramach standardów. Duży wpływ na objętość materiału ma zamieszczony aneks, który jest przepracowanym zbiorem cytatów z raportów ewaluacyjnych.

Raport znajduje się na stronach www.standadrypomocy.pl oraz www.pfwb.org.pl

Łukasz Browarczyk

Newsletter 18. Wrzesień 2013 r.

S t r o n a |4

LOKALNE FORUM NA RZECZ WYCHODZENIA Z BEZDOMNOŚCI W dniu 27.06.2013r. w sali nr 2 Urzędu Miejskiego odbyło się spotkanie podsumowujące cykl spotkań w ramach Lokalnego Forum na rzecz wychodzenia z bezdomności.

Celem Forum było pogłębienie współpracy między podmiotami działającymi w obszarze wsparcia osób bezdomnych w celu zwiększenia efektywności pracy na ich rzecz, wspólne monitorowanie sytuacji osób bezdomnych w gminie, a także stworzenie procedury kompleksowego wsparcia osób bezdomnych i zagrożonych bezdomnością z terenu Dąbrowy Górniczej. Po uroczystej inauguracji Forum 12.09.2012r. przez 10 miesięcy w siedzibie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej odbywały się jego cyklicznie spotkania robocze. Łącznie odbyło się 6 spotkań, w których uczestniczyli przedstawiciele placówek działających na rzecz osób bezdomnych, a więc: przedstawiciele placówek dla osób bezdomnych, pracownicy socjalni, przedstawiciele policji, straży miejskiej, Powiatowego Urzędu Pracy, Urzędu Miejskiego, Fundacji „Droga”, Szpitala, spółdzielni mieszkaniowych oraz Izby Wytrzeźwień. Forum organizowane było w ramach projektu „Bliżej domu – model wychodzenia z bezdomności” obejmującego pilotażowe wdrażanie usług w zakresie bezdomności i przetestowania Modelu Gminnego Standardu Wychodzenia z Bezdomności w partnerstwie z Caritas Diecezji Sosnowieckiej. Organizatorem Forum był Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Dąbrowie Górniczej – lider projektu. Wśród zaproszonych gości znaleźli się przedstawiciele instytucji którzy uczestniczyli w spotkaniach roboczych, przedstawiciele Urzędu Miejskiego, Towarzystwa Pomocy Im. Św. Brata Alberta oraz pracownicy MOPS i Caritas Diecezji Sosnowieckiej. Spotkanie zainaugurowała dyrektor Ośrodka – Agata Róg, która powitała gości oraz podziękowała wszystkim osobom zaangażowanym w tworzenie Lokalnego Forum. Następnie przekazała głos Pani Iwonie Krupie – Zastępcy Prezydenta Miasta, która poinformowała zgromadzonych, że zostaliśmy laureatem konkursu „Samorządowy Lider Zarządzania 2013 – usługi społeczne” w kategorii pomoc społeczna.

Po oficjalnym rozpoczęciu, przyszedł czas na prezentacje przedstawicieli Ośrodka, oraz zaproszonych gości.

Jako pierwszy zaprezentował się kierownik działu bezdomności katowickiego MOPSu, Pan Jacek Marciniak, który w oparciu o swoje wieloletnie doświadczenie w pracy z osobami bezdomnymi przedstawił funkcjonujący w społeczeństwie stereotyp osoby bezdomnej. Następnie przedstawiciel Towarzystwa Pomocy Św. Brata Alberta (opiekuna dąbrowskiego partnerstwa) Pan Jakub Wilczek podsumował realizację projektu „Tworzenie i rozwijanie standardów usług pomocy i integracji społecznej” w zakresie dotyczącym osób bezdomnych w skali ogólnokrajowej. Zastępca tut.

Ośrodka – Pani Bożena Borowiec przedstawiła wszystkie działania realizowane w ramach projektu „Bliżej domu – model wychodzenia z bezdomności” . Opowiedziała o mieszkaniu wspieranym, łaźni, świetlicy dla osób bezdomnych, zajęciach i warsztatach dla uczestników projektu, działalności partnerstwa lokalnego, pracy socjalnej realizowanej w oparciu o trójstronne Indywidualne Programy Wychodzenia z Bezdomności, inicjatywach własnych uczestników projektu. Następnie Pan Marcin Włodek – streetworker dąbrowskiego MOPS-u opowiedział w jaki sposób korzyści wynikające z realizacji projektu wpłynęły na poprawę jakości pracy streetworkerów, zaś Pan Aleksander, który od marca przebywa w mieszkaniu wspieranym utworzonym w ramach projektu podzielił się swoimi doświadczeniami, przemyśleniami oraz opowiedział o wsparciu jakiego udzieli mu pracownicy tut. Ośrodka.

Ostatnim ogniwem zamykającym spotkanie była wypowiedź koordynatora Zespołu ds. Bezdomności – Pani Eweliny Marcinkowskiej, która przedstawiła wypracowaną podczas spotkań roboczych Lokalnego Forum „Procedurę udzielania wsparcia osobom bezdomnym na terenie gminy Dąbrowa Górnicza”. Chcieliśmy raz jeszcze podziękować wszystkim za wspólną ciężką i owocną pracę na rzecz najbardziej potrzebujących w ramach Lokalnego Forum.

Danuta Zawilla

S t r o n a |5

METAMORFOZY – PRZECIW SPOŁECZNEJ NIEWIDZIALNOŚCI W dniu 06.08.br. w godz. 17.00 – 21.00 w Domu Kultury w Dąbrowie Górniczej Ząbkowicach przy ul. Chemicznej odbyła się IV Inicjatywa własna Metamorfozy – przeciw społecznej niewidzialności, zorganizowana w ramach pilotażu przez Partnera projektu CARITAS Archidiecezji Sosnowieckiej. W programie imprezy znalazły się podziękowania przedstawiciel Lidera i Partnera Projektu dla uczestników form wsparcia zrealizowanych w ramach projektu, program artystyczny – muzyczny (przygotowany i wykonany przez utalentowanych młodych i starszych dąbrowskich artystów. Imprezie towarzyszyły dwie interesujące wysta-

wy: wystawa zdjęć prezentujących zewnętrzną przemianę uczestników projektu (biorących udział w kursie wizażu) oraz wystawa wyrobów witrażowych wykonanych przez osoby bezdomne - mieszkańców Domu dla Bezdomnych. W inicjatywie uczestniczyło ok. 80 osób. Uczestnikom wręczono drobne upominki i zapewniono poczęstunek.

Danuta Zawilla

Newsletter 18. Wrzesień 2013 r.

S t r o n a |6

Ognisko w Kaczorowni – zakończenie projektu w Strzelcach Opolskich We wtorek, 20 sierpnia br. w sali konferencyjnej Domu Wspólnotowego Barki „KACZOROWNIA” w Warmątowicach przy ul. Olszowskiej 17, odbyło się spotkanie Partnerstwa Lokalnego podsumowujące realizację pilotażowego wdrożenia Modelu GSWB. Wzięli w nim udział przedstawiciele niemal wszystkich instytucji i organizacji tworzących Partnerstwo. To: Ośrodek Pomocy Społecznej w Strzelcach Opolskich, Stowarzyszenie Pomocy wzajemnej „Barka” w Strzelcach Opolskich, Powiatowy Urząd Pracy w Strzelcach Opolskich, Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Strzelcach Opolskich, Gminny Zarząd Mienia Komunalnego, Szpital Powiatowy, Komenda Powiatowa Policji, Państwowa Straż Pożarna, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Dom Pomocy Społecznej, Spółdzielnia Mieszkaniowa, Zakład Karny Nr 1, Zakład Karny Nr 2, Rada Miejska. Niezwykle istotny był udział przedstawicieli osób bezdomnych biorących udział w projekcie.

Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta reprezentował Bohdan Aniszczyk – Przewodniczący Prezydium Zarządu oraz Paweł Ciołkowski – opiekun merytoryczny Partner-

stwa. Nieodzownym elementem spotkania były formalne przemówienia przedstawicieli instytucji wyrażające podziękowania za dotychczasową współpracę. Wszyscy wyrażali również nadzieję, że po zakończeniu projektu Partnerstwo przetrwa. Szansą na to jest znajdująca się w opracowaniu Partnerstwa propozycja Strategii Rozwiązywania Problemu Bezdomności, która zostanie przedłożona Radzie Miasta.

Wypowiedział się również przedstawiciel osób bezdomnych, biorących udział w projekcie, podsumowując go z punktu widzenia odbiorców działań.

Mówiono o tym, co zostanie po zakończeniu pilotażowego wdrożenia, o pomysłach na dalsze działania. Poruszono również temat włączenia do spotkań Partnerstwa przedstawicieli środowiska osób bezdomnych. Po części formalnej przyszedł czas na kiełbaski pieczone w ognisku i nieformalne rozmowy, a także… pożegnania.

Newsletter 18. Wrzesień 2013 r.

S t r o n a |7

SPORT TO SKUTECZNE NARZĘDZIE REINTEGRACJI SPOŁECZNEJ I ZAWODOWEJ W dniach 10-18 sierpnia w Poznaniu odbyły się Mistrzostwa Świata Osób Bezdomnych w Piłce Nożnej Ulicznej.

Do stolicy Wielkopolski przyleciało ponad 60 drużyn z całego świata, m.in. z Brazylii, Meksyku, Indii oraz z Australii (razem ponad 1000 zawodników i zawodniczek!). W tym roku, tak jak i w poprzednich edycjach, swoje reprezentacje kobiet i mężczyzn wystawiła również Polska. Ideę piłki nożnej ulicznej, rozpropagował w Polsce Mel Jang, który przyjaźniąc się od wielu lat z Fundacją Barka, podsunął pomysł, aby mieszkańcy Barkowych Wspólnot stworzyli pierwszą w Polsce drużynę piłki nożnej ulicznej. Od tamtej pory minęło już 13 lat, a nasi zawodnicy zawsze zajmowali wysokie miejsca we wszystkich zawodach. Mimo, że w tegorocznym turnieju nie stanęliśmy na podium, radość z organizacji Mistrzostw Świata w Poznaniu była ogromna!

Mistrzostwa te są bowiem świetnym narzędziem integracji społecznej wielu środowisk oraz, co równie ważne, udział w nich jest jedną z aktywnych metod wychodzenia z trudnych sytuacji życiowych, w tym z bezdomności. Jak pokazują ostatnie doświadczenia organizacji obywatelskich, aktywne metody i aktywna polityka społeczna jest w stanie szybciej zmienić sposób myślenia i życia osób wykluczonych lub zagrożonych wykluczeniem, a w konsekwencji, pomaga w odbudowaniu własnego życia i ponownego stania się pełnoprawnymi, godnymi obywatelami.

Nie od dziś wiadomo, że sport odgrywa w procesie reintegracji i aktywizacji bardzo ważną rolę. Wszystkie te warunki spełnia realizacja Mistrzostw. Piłka nożna uliczna pozwala na współpracę wielu środowisk wokół sportu, rozwijania pasji i różnorakich umiejętności sportowych, a przez to także społecznych i kulturowych. Poprzez udział w Mistrzostwach aktywizowane są osoby wykluczone społecznie, długotrwale bezrobotne, bezdomne czy osoby uzależnione.

Ale proces ten nie odbywa się gdzieś na uboczu, w specjalnych centrach czy zakładach, ale na boiskach sportowych, dostępnych dla każdego bez ograniczeń.

Oczywistym jest, że uczestnictwo w różnego rodzaju działaniach podnosi poziom aktywności życiowej i zaangażowania. Tym samym udział w Mistrzostwach prowadzi do włączenia i integracji grup wykluczonych poprzez sport oraz umożliwienie osobom z tych grup dostępu do udziału w „normalnym” życiu społecznym. Ponadto partycypacja w Mistrzostwach daje poczucie szerokich możliwości działania oraz dodaje poczucie bycia potrzebnym. Sukcesy uczestników Mistrzostw przywrócą im wiarę w siebie, a aktywność sportowa może przenieść się również na aktywność życiową, w tym zawodową. Piłka nożna uliczna jest szansą dla osób, które znajdują się na „marginesie” społeczeństwa, aby godnie reprezentować swój kraj i tym samym przynosić rodakom radość i dumę z ich reprezentacji grającej w Mistrzostwach.

Rola integracyjna, jaką pełnią Mistrzostwa, jest niemniej ważna. Dla wielu zawodników otwierają się możliwości na budowanie nowych relacji, przyjaźni. Poczucie przynależ-

ności do grupy pozwala na znalezienie w niej siły do pokonywania swoich słabości i daje o wiele lepsze rezultaty w rehabilitacji społecznej i w rozwoju człowieka. Bycie częścią grupy jest konieczne przy rewitalizacji społecznej, przy budowaniu postaw prospołecznych, przy resocjalizacji.

Zawody sprzyjają również kształtowaniu umiejętności współdziałania, solidarności, koleżeństwa, rozwijają ambicję i poczucie odpowiedzialności. Wymierność wyników, możliwość uzyskania postępów, radość i duma ze zwycięstwa to silny bodziec do rozwijania wytrzymałości i uporu w dążeniu do celu. To sportowe działanie tworzy poczucie wspólnoty, współzależności.

Udział w mistrzostwach kształtuje również moralne postawy uczestników, radzenia sobie z dzielącymi ich różnicami, znosząc w ten sposób wszelkie antagonizmy, a przyczyniając się do budowania zaufania i współpracy, zachowań fair play, umiejętności cieszenia się z wygranej, tak by nie ranić innych.

Osoby długotrwale bezrobotne, uzależnione, osoby bezdomne, po wyrokach więzienia, pochodzące z rodzin dysfunkcyjnych, czy wychowujące się w domach dziecka najczęściej nie miały w swoim życiu wzorców posiadania pasji, rozwijania swoich umiejętności, aktywnego spędzania czasu wolnego, itd. Osoby te często nie miały możliwości budowania poczucia swojej wartości oraz nie miały szans na rozwijanie swoich umiejętności. Życie osób marginalizowanych opiera się na przetrwaniu, często w naprawdę trudnych warunkach. Nie ma czasu na hobby, pasje czy sport. Nie ma ku temu również odpowiednich narzędzi. Taki stan rzeczy przyczynia się znacznie do pogłębiania przepaści pomiędzy społeczeństwem, a jednostkami, które nie znajdują dla siebie miejsca w „głównym nurcie”.

Pozytywne emocje jakie wiążą się za sportem pozwalają na odzyskanie chęci do życia, odzyskanie wiary w siebie, zdobycie zaufania. Są to niezwykle ważne czynniki motywujące, zwiększające ogólną aktywność życiową osób długotrwale bezrobotnych, bezdomnych czy uzależnionych.

Z organizacji Mistrzostw skorzystali nie tylko jego uczestnicy, ale także cała wspólnota lokalna. Poza wskazanymi powyżej zaletami Mistrzostw zmniejszyła się także przepaść pomiędzy „normalnymi” członkami społeczeństwa, a bezdomnymi, którzy wspólnie siedzieli na trybunach kibicując w finale Brazylii i Meksykowi.

Wiele historii z życia zawodników pokazuje, że jeśli pomoże się stworzyć holistyczne warunki do odbudowy życia to istnieje większa szansa na skorzystanie z tej pomocy. Bycie potrzebnym, oklaskiwanym i uznanym, może stać się pierwszym krokiem do odbudowy wiary w siebie i akceptacji społecznej. Tak jak to było ze światowej dziś klasy zawodnikiem Bébé, który z rozmachem zdobywa bramki dla jednego z najlepszych klubów świata – Manchesteru United – a jeszcze kilka lat temu zamieszkiwał jedno ze schronisk Wysp Zielonego Przylądka. No cóż, per aspera ad astra!

Newsletter 18. Wrzesień 2013 r.

S t r o n a |8

Konferencja Radom – Siła w partnerstwie W konferencji, która odbyła się 29 lipca w Radomiu wzięło udział ponad 80 specjalistów różnych dzi edzin, stykających się w swojej pracy z problemem bezdomności. Dzielili się doświadczeniami z własnej praktyki, a także planami na przyszłość związanymi z pomocą osobom bezdomnym.

Do udziału w konferencji, zorganizowanej w ramach projektu 1.18 "Tworzenie i rozwijanie standardów usług pomocy i integracji społecznej", zaproszono przedstawicieli radomskich instytucji i organizacji, m. in.: Urzędu Miejskiego, Rady Miejskiej, Starostwa Powiatowego, Mazowieckiej Komendy Wojewódzkiej Policji, Stacji SanitarnoEpidemiologicznej, Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego, Radomskiego Szpitala Specjalistycznego, Radomskiej Stacji Pogotowia Ratunkowego, domów pomocy społecznej, Stowarzyszenia Katolicki Ruch Antynarkotyczny KARAN, Caritas Diecezji Radomskiej i innych organizacji pozarządowych. Organizatorem był Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. MONAR jest w ramach projektu opiekunem Partnerstwa Lokalnego w Radomiu.

Uczestników konferencji przywitała Halina Janiszek, dyrektorka Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Radomiu. Projekt "Radom - siła w partnerstwie" oraz zadania i działania Partnerstwa Lokalnego w Radomiu przedstawili Sylwia Kwapisz, koordynatorka projektu ze strony jego lidera (MOPS) oraz ks. Robert Kowalski, koordynator projektu ze strony partnera, czyli Caritas Diecezji Radomskiej. Anna Kwiecień, wiceprezydent Radomia, omówiła działania jakie zamierzają realizować władze miasta na rzecz osób bezdomnych.

Zapowiedziała powstanie ogrzewalni oraz przedstawiła plany utworzenia mieszkań treningowych.

Jednym z elementów konferencji była prezentacja rozwiązań stosowanych w innych miastach w zakresie pomocy osobom bezdomnym. O doświadczeniach z Łodzi opowiedziała Grażyna Truchanowicz z Koła Łódzkiego Towarzystwa im. Św. Brata Alberta.

Wicedyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej przybliżył uregulowania formalno-prawne dotyczące pomocy osobom bezdomnym. Paweł Korliński, koordynator projektu „Tworzenie i rozwijanie standardów usług pomocy i integracji społecznej” z ramienia Stowarzyszenia MONAR zaprezentował założenia projektu, a Elżbieta Kocon, kierowniczka Domu dla Bezdomnych prowadzonego przez radomski MOPS przedstawiła zakres działalności placówki i warunki pobytu w niej.

O codziennych problemach związanych z pracą z osobami bezdomnymi opowiedział Wojciech Dąbrowski, kierownik Domu dla Bezdomnych i Noclegowni prowadzonych przez Caritas Diecezji Radomskiej. W konferencji uczestniczył przedstawiciel mieszkańców Domu dla Bezdomnych prowadzonego przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Radomiu. Wyraził pozytywną opinię na temat realizowanych działań dla osób bezdomnych, podziękował także w imieniu swoim i pozostałych uczestników szkoleń organizowanych w ramach projektu za możliwość uczestniczenia w nim.

Marzenna Prusiecka

Newsletter 18. Wrzesień 2013 r.

S t r o n a |9

„Bezdomność, do widzenia” - relacja ze spotkania panelowego Jakie jest miejsce Modelu „Gminny Standard Wychodzenia z Bezdomności” (Modelu GSWB) w rozwiązywaniu problemu bezdomności w Gdańsku? Co zrobić, aby system wsparcia osób bezdomnych był skuteczny? To tylko niektóre z pytań, kierowanych do gości zaproszonych na spotkanie panelowe, które odbyło się 26 sierpnia br. w Domu Technika NOT w Gdańsku.

W poniedziałkowym spotkaniu wzięło udział 60 przedstawicieli instytucji i organizacji pracujących na rzecz osób bezdomnych. W pierwszej części spotkania odbyły się cztery prelekcje związane z problematyką bezdomności. Dr Maciej Dębski zaprezentował dane dotyczące zjawiska bezdomności, na podstawie badań przeprowadzonych w latach 2003-2013. W kolejnym wystąpieniu Radosław Nowak, członek zespołu opracowującego Standard Mieszkalnictwa i Pomocy Doraźnej Modelu GSWB, przedstawił założenia standardu i zmiany, które będą rekomendowane po zakończeniu fazy testowania Modelu. Trzeci prelegent Jarosław Józefczyk, omówił system rozwiązywania problemu bezdomności w Gdyni. Podczas ostatniej prezentacji Alicja Zajączkowska przedstawiła wnioski wynikające z badania ewaluacyjnego przeprowadzonego w ramach projektu „Bezdomność, do widzenia”.

Druga część spotkania miała formę panelu dyskusyjnego. Eksperci dyskutowali o tym czy wprowadzenie jednego, obowiązkowego Modelu jest optymalnym rozwiązaniem dla każdego samorządu w walce ze zjawiskiem bezdomności. Ponadto, poruszono kwestię roli pracownika socjalnego w walce ze zjawiskiem bezdomności oraz kierunku, zmiany w pracy socjalnej.

Poniedziałkowe spotkanie zostało zorganizowane w ramach projektu „Bezdomność, do widzenia”, którego celem jest przetestowanie oraz analiza skuteczności wybranych standardów usług Modelu „Gminny Standard Wychodzenia z Bezdomności”. Projekt ten realizowany jest w ramach Gdańskiego Partnerstwa Lokalnego (Lider projektu – Miejski Ośrodek Pomocy

Rodzinie w Gdańsku, Partnerzy – Stowarzyszenie Opiekuńczo-Resocjalizacyjne „Prometeusz” oraz Towarzystwo Wspierania Potrzebujących „Przystań”).

Wsparcie w ramach projektu kierowane jest do ponad 50 środowisk osób bezdomnych, zarówno rodzin, jak i osób samotnych. W celu zmaksymalizowania szans na usamodzielnienie, uczestnicy projektu zostali objęci intensywną pracą socjalną oraz wsparciem asystentów, którzy uczestniczą w procesie readaptacji społecznej i zawodowej swoich podopiecznych, motywując ich, wspierając i monitorując adekwatność wybranej drogi do ich potrzeb.

Beneficjenci zostali objęci tzw. Terapią Krótkoterminową Skoncentrowaną na Rozwiązaniu. (BSFT).

Wachlarz wsparcia asystentów jest bardzo szeroki – począwszy od nauki gospodarowania budżetem domowym, po wsparcie w załatwieniu spraw urzędowych, współpracę ze szkołami, do których uczęszczają dzieci z rodzin biorących udział w projekcie oraz pomoc w unormowaniu sytuacji rodzinnej i zawodowej. Ponadto, 31 osób/rodzin skorzystało ze wsparcia w formie pobytu mieszkaniach wspieranych. 16 mieszkań zostało wynajętych na wolnym rynku, natomiast 4 mieszkania pozyskano z gminnego zasobu komunalnego i zaadaptowano na potrzeby mieszkań wspieranych, zgodnie z wymogami standardu mieszkalnictwa i pomocy doraźnej, określonego w Modelu „Gminny Standard Wychodzenia z Bezdomności”.

Arkadiusz Kulewicz

Newsletter 18. Wrzesień 2013 r.

S t r o n a | 10

Grupy Eksperckie w fazie rekomendacji

Newsletter 18. Wrzesień 2013 r.

S t r o n a | 11