Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Συγγραφείς: Δήμητρα Μπρόκου, Κυριάκος Μπαρμπούνης
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε μια φτωχή οικογένεια σε ένα μικρό χωριό. Ο πατέρας καλλιεργούσε τη γη και φρόντιζε τα ζώα και η μητέρα έκανε τις δουλειές του σπιτιού και φρόντιζε τα παιδιά. Αν και δούλευαν σκληρά ,πολλές φορές δεν τους έφτανε το φαγητό. Τότε οι γονείς προτιμούσαν να φάνε τα παιδιά τους και εκείνοι να μείνουν νηστικοί.
Μια μέρα η μητέρα έστειλε το μικρότερο γιο να πάει φαγητό στον πατέρα του που δούλευε στα χωράφια. Εκεί που πήγαινε όμως είδε ξαφνικά μπροστά του ένα γέρο πεσμένο στο δρόμο. Ο γέρος ήταν πολύ χτυπημένος και βογγούσε.
Το αγόρι αμέσως έτρεξε να ειδοποιήσει τους γονείς του και εκείνοι τον μετέφεραν στο σπίτι τους. Του έδωσαν φαγητό και περιποιήθηκαν τα τραύματα του. Όταν ο γέρος συνήλθε , τον ρώτησαν πώς βρέθηκε σε κείνη την κατάσταση. Ο γέρος τους απάντησε πως τα παιδιά του τον πέταξαν στο δρόμο αφού τον χτύπησαν άσχημα, γιατί δεν τους έγραφε την περιουσία του. Εκείνοι αρχικά έμειναν έκπληκτοι και μετά του είπαν να μείνει κοντά τους γιατί τον λυπήθηκαν. Ο γέρος συγκινήθηκε από τα λόγια τους και είπε πώς ποτέ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε γι αυτόν και γι αυτό αποφάσισε να τους δώσει την περιουσία του. Τότε εκείνοι συγκινημένοι δέχτηκαν την προσφορά του και τον κράτησαν κοντά τους για πάντα.
Έγινε ο παππούς για τα παιδιά τους και όταν πέθανε σε βαθιά γεράματα έκλαψαν γι αυτόν γιατί τον αγάπησαν σα δικό τους άνθρωπο. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!
ΤΕΛΟΣ