"Το εν Παραλιμνίω από της 20ης Φεβρουαρίου 1936, ιδρυθέν υπό την επωνυμίαν Φιλαθλητικός Σύλλογος Ηρακλής λειτουργούν σωματείον με καταστατικόν 24ων άρθρων . . . " Με απόσπασμα από τα πρακτικά του σωματείου Ηρακλής ξεκινούμε την προσπάθεια απόδοσης της ιστορίας της Ε.Ν. Παραλιμνίου. Ο Φιλαθλητικός Σύλλογος Ηρακλής και το Αναγνωστήριο "Η Αγάπη του Λαού", δύο οργανωμένα σύνολα με πλούσια αγωνιστική και πολιτιστική δράση άφησαν στο περιθώριο τις ιδεολογικές αντιθέσεις τους και τις ζημιογόνες για το Παραλίμνι αντιπαραθέσεις τους. Έτσι λοιπόν στις 2 Απριλίου 1944 έχουμε την ιστορική απόφαση της ενοποίησης, γεγονός πολύ πρωτοποριακό για τα δεδομένα της τότε εποχής.
Για να επιταχυνθεί και να επικυρωθεί η απόφαση λόγω του γεγονότος ότι υπήρχαν περιουσιακά στοιχεία τα οποία κινδύνευαν να χαθούν, αποφασίστηκε όπως ο Φ.Σ. Ηρακλής "απορροφήσει" την Αγάπη του Λαού. Γι΄αυτό στο έμβλημα του Σωματείου αναγράφεται ως έτος ιδρύσεως το 1936. Για την συμπερίληψη του έτους 1936 στο επίσημα εγγεγραμμένο σήμα του Σωματείου από Τμήμα Εφόρου εταιρειών χρειάστηκαν μια σειρά από αποδείξεις και μαρτυρίες. Σήμερα τόσον το όνομα όσον και το σήμα του Σωματείου αποτελούν πλέον περιουσιακό του στοιχείο και οποιαδήποτε εκμετάλλευση τους από τρίτους αποτελεί καταπάτηση των πνευματικών του δικαιωμάτων. Ο αριθμός μητρώου του Σωματείου στον Έφορο Σωματείων και Ιδρυμάτων είναι το 2714. Η πρώτη γενική καταστατική συνέλευση του ενοποιημένου πλέον σωματείου όπως ήταν φυσικό είχε ως πρώτο θέμα την εξεύρεση νέου ονόματος. Κατόπιν ψηφοφορίας μεταξύ έξι ονομάτων υπερισχύει με συντριπτική πλειοψηφία το όνομα "ΕΝΩΣΙΣ ΝΕΩΝ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ".
Όπως και πριν την ενοποίηση έτσι και μετά την υλοποίηση της, εκτός από διάφορες καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις οργανώνονταν διαγωνισμοί και παιχνίδια, με το μπιλιάρδο να κρατά τα σκήπτρα ως το πιο δημοφιλές για την τότε εποχή «άθλημα». Η πρώτη απόφαση για δημιουργία ομάδων ποδοσφαίρου και στίβου πάρθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1945. Εδώ αξίζει να σημειωθεί το κίνητρο που δόθηκε για να προσελκύσει ποδοσφαιριστές που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια στολή ποδοσφαίρου. Αμέσως μετά η Ένωση αποκτά το δικό της γήπεδο του οποίου το περιτοίχισμα ήταν από καλάμια. Πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας στα χρονικά του Σωματείου καταγράφεται ο αγώνας που διεξήχθη το 1945 λίγο πριν το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου με Γερμανούς κρατούμενους. Στη δεκαετία του ‘50 το ποδόσφαιρο ανθεί όλο και περισσότερο στις καρδιές των Παραλιμνιτών. Ορίζεται προπονητής και διοργανώνονται όλο και περισσότεροι αγώνες με αποτέλεσμα η προσέλευση του κόσμου να γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Πλούσιος από κάθε άποψη είναι ο ρόλος που διαδραματίζει η Ε.Ν.Π. κατά τη διάρκεια του Εθνικού Απελευθερωτικού Αγώνα 1955-59. Επιγραμματικά τονίζουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μελών ανήκαν στις τάξεις της ΕΟΚΑ ενώ ο χώρος κοντά στο γήπεδο ονομαζόταν το "τρίγωνο του θανάτου" λόγω των πολλών ενεδρών που η ΕΟΚΑ έστηνε έξω από αυτό. Λόγω του γεγονότος αυτού ο Άγγλος κατακτητής προχώρησε στην κατεδάφιση του γηπέδου αλλά μετά από κάποιο καιρό επιδότησε με ποσό £950 στερλινών την ανακατασκευή του. Η δεκαετία του ‘60 σηματοδοτεί εξελίξεις όσον αφορά τη συμμετοχή της ποδοσφαιρικής ομάδας σε διάφορα πρωταθλήματα. Το 1961 η αίτηση της Ε.Ν.Π. για συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Β΄ Κατηγορίας, απορρίπτεται. Ως λόγος απόρριψης της αίτησης ένταξης δόθηκε η πρόνοια του καταστατικού της Κ.Ο.Π. για συμμετοχή μόνον ομάδων πόλεων. Το 1962 η Ένωση πρωτοστατεί στη δημιουργία της Ε.Α.Π.Ο. (Ελληνική Αγροτική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία) στην οποία παρέμεινε ενεργό μέλος μέχρι το 1965 οπόταν έγινε δεκτή στις τάξεις της Κ.Ο.Π. και στο πρωτάθλημα της Β΄ κατηγορίας. Αυτό έγινε κατορθωτό μετά από συντονισμένες ενέργειες της διοίκησης που πέτυχε την αλλαγή του καταστατικού της Ομοσπονδίας και από μόνον "ομάδες πόλεων" γίνονταν πλέον αποδεκτές "ομάδες πόλεων και κωμοπόλεων".
Η Ε.Ν.Π. παρέμεινε στη Β΄ κατηγορία μέχρι και την περίοδο 1968–69 κατά την οποία στέφεται πρωταθλήτρια. Έτσι φτάνουμε στην ποδοσφαιρική περίοδο 1969–70 με την Ένωση να αγωνίζεται για πρώτη φορά στη Α΄ κατηγορία. Η πορεία στα χρόνια που ακολουθούν ήταν αρκετά ικανοποιητική αφού το 1974 είχαμε την πρώτη συμμετοχή μας σε τελικό κυπέλλου και παρουσία ως φιναλίστ στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Στα χρόνια που ακολούθησαν η Ένωση δεν έμεινε μόνο στο ποδόσφαιρο δημιουργώντας ομάδες πετόσφαιρας και καλαθόσφαιρας. Το 1975 αμέσως μετά την τουρκική εισβολή η ποδοσφαιρική ομάδα καταφέρνει να φτάσει και πάλι στον τελικό, έχοντας μάλιστα κατακτήσει και τη 2η θέση στο πρωτάθλημα. Ακόμα μια συμμετοχή στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ είναι ο τελικός απολογισμός. Όλοι ανέμεναν ότι μετά την εκπληκτική πορεία του 1973-76 η Ένωση θα παρέμενε στα ψηλά.
Δυστυχώς αν εξαιρέσουμε τις δύο παρουσίες της ομάδας σε τελικό Κυπέλλου τις περιόδους 1980-81 και 1982-83 με παράλληλες εξόδους της στην Ευρώπη ως φιναλίστ στο Κύπελλο Κυπελλούχων έχοντας ως αποκορύφωμα τη μοναδική διεθνή νίκη στην ιστορία της επί της Βάσας Βουδαπέστης με 1-0 στις 16 Σεπτεμβρίου 1981, οι προσδοκίες όλων των Παραλιμνιτών για την κατάκτηση ενός τίτλου δεν ευοδώθηκαν αφού για πάνω από μια 25ετία δεν έχει να επιδείξει οποιαδήποτε επιτυχία.
Μοναδικά σημεία αναφοράς της τελευταίας τριακονταετίας ήταν δύο ημιτελικοί το 1995 και το 2002 και η ανάδειξη σε πρώτους σκόρερ του Παγκυπρίου πρωταθλήματος των Τάσου Ζουβάνη την περίοδο 1987-88 με 23 γκολ και Μιχάλη Κωνσταντίνου την περίοδο 1996-97 με 17 γκολ.
Άξιες αναφοράς ήταν επίσης και οι μεταγραφές των Μιχάλη Κωνσταντίνου στον Ηρακλή και μετέπειτα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, Γιασεμή Γιασεμάκη στον ΑΠΟΕΛ και μετέπειτα στον Π.Α.Ο.Κ. και Δημήτρη Χριστοφή στην Ομόνοια.
20 Φεβρουαρίου 1936: Ίδρυση του Σωματείου «Ηρακλής». 2 Απριλίου 1944: Ενοποίηση του Σωματείου «Ηρακλής» και του Αναγνωστηρίου «Η Αγάπη του Λαού» και δημιουργία του Σωματείου «Ένωσις Νέων Παραλιμνίου». Για να επιταχυνθεί και να επικυρωθεί η απόφαση λόγω του γεγονότος ότι υπήρχαν περιουσιακά στοιχεία τα οποία κινδύνευαν να χαθούν, αποφασίστηκε όπως ο «Φιλαθλητικός Σύλλογος Ηρακλής» "απορροφήσει" την «Αγάπη του Λαού». Γι΄αυτό στο έμβλημα του Σωματείου αναγράφεται ως έτος ιδρύσεως το 1936. 18 Φεβρουαρίου 1945: Πάρθηκε η πρώτη απόφαση για δημιουργία ομάδων ποδοσφαίρου και στίβου. Πρώτο μισό του 1945: Πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας στα χρονικά του Σωματείου καταγράφεται ο αγώνας που διεξήχθη το πρώτο μισό του 1945, λίγο πριν το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου με Γερμανούς κρατούμενους. 16 Σεπτεμβρίου 1945: Ο πρώτος «επίσημος» ποδοσφαιρικός αγώνας του νεοσύστατου σωματείου της «Ένωσις Νέων Παραλιμνίου» έγινε στο Παραλίμνι με αντίπαλο τη μικτή ομάδα Ανόρθωσις και ΕΧΑΝ Αμμοχώστου. Τελικό αποτέλεσμα 5-4 για τους φιλοξενούμενους στην παρουσία εκατοντάδων φιλάθλων. Η ομάδα μας αγωνίστηκε με τους Ξενή, Φοιτηρή, Κέτσιο, Κορονέλλο, Μέρτακκα, Αρτυματά, Τ. Κεφάλα, Τσούκκα, Κλείτο, Λ. Κεφάλα και Φάρκωνα. 7 Οκτωβρίου 1945 - Η πρώτη Νίκη: Ημέρα σημαδιακή αφού η Ένωση μπροστά σε εκατοντάδες Παραλιμνίτες κερδίζει την Έγκωμη Λευκωσίας με 3-2 πραγματοποιώντας την πρώτη νίκη στην ποδοσφαιρική ιστορία της. Δυστυχώς στις εφημερίδες της τότε εποχής δεν αναγράφονταν οι σκόρερ των τριών τερμάτων. Η Ένωση προηγήθηκε με 1-0 στο πρώτο ημίχρονο ενώ αν και συνέχισε να παίζει με 10 παίκτες από το 55’ λόγω τραυματισμού και αποχώρησης του Φάρκωνα, αφού τότε δεν επιτρέπονταν αλλαγές κατάφερε να σημειώσει ακόμη δύο τέρματα στο 57ο και 70ο λεπτό αντίστοιχα. Η ομάδα μας αγωνίστηκε με τους Στέφανο, Φοιτηρή, Κέτσιο, Κορονέλλο, Μέρτακκα, Αρτυματά, Τ. Κεφάλα, Τσούκκα, Κλείτο, Γιαννή, Φάρκωνα. 1961 Η αίτηση της Ε.Ν.Π. για συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Β΄ Κατηγορίας της ΚΟΠ απορρίπτεται.
1962 Η Ένωση πρωτοστατεί στη δημιουργία της Ε.Α.Π.Ο. (Ελληνικής Αγροτικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας) στην οποία παρέμεινε ενεργό μέλος μέχρι το 1965. 1965 Η Ένωση γίνεται δεκτή στις τάξεις της Κ.Ο.Π. και στο πρωτάθλημα της Β΄ κατηγορίας. Αυτό έγινε κατορθωτό μετά από συντονισμένες ενέργειες της διοίκησης που πέτυχε την αλλαγή του καταστατικού της Ομοσπονδίας και από μόνον "ομάδες πόλεων" γίνονταν πλέον αποδεκτές "ομάδες πόλεων και κωμοπόλεων". Ποδοσφαιρική περίοδος 1965-66 Η Ένωση πρωτοεμφανίζεται επίσημα στα πρωταθλήματα της ΚΟΠ συμμετέχοντας στο πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας. Ποδοσφαιρική περίοδος 1968-69 Η ομάδα αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Β’ Κατηγορίας. Σε σύνολο 24 αγώνων πέτυχε 19 νίκες, παραχώρησε 3 ισοπαλίες ενώ δέχθηκε μόνο 2 ήττες με τον εκπληκτικό συντελεστή τερμάτων 94-12. Εξασφάλισε συνολικά 65 βαθμούς σε σύστημα βαθμολόγησης 3-2-1, τρεις περισσότερους από τον Διγενή Μόρφου. Ποδοσφαιρική περίοδος 1969-70 Η παρθενική μας συμμετοχή στην Α’ Κατηγορία. Σε σύνολο 22 αγώνων πέτυχε 7 νίκες, παραχώρησε 4 ισοπαλίες ενώ δέχθηκε 11 ήττες με συντελεστή τερμάτων 20-32. Εξασφάλισε συνολικά 40 βαθμούς σε σύστημα βαθμολόγησης 3-2-1, έναν περισσότερο από την προτελευταία ΑΛΚΗ και επτά περισσότερους από τον τελευταίο ΑΡΗ. Ποδοσφαιρική περίοδος 1971-72 Η άφιξη του αναμορφωτή της μεγάλης Ένωσης Σβάτοπλουκ Πλούσκαλ. Διετέλεσε προπονητής για οκτώ συνολικά περιόδους (1971-72, 1972-73, 1973-74, 1975-76, 1976-77, 1977-78, 1983-84 και 1984-85). 23 Ιουνίου 1974 Διεξάγεται ο τελικός του Κυπέλλου Κύπρου μεταξύ ΟΜΟΝΟΙΑΣ – ΕΝΠ. Πρώτη συμμετοχή της ομάδας μας σε τελικό με την Ομόνοια να κατακτά τη νίκη και το τρόπαιο αφού επικράτησε με 2-0.
Ποδοσφαιρική περίοδος 1974-75, Η ομάδα θαύμα:
«Η θρυλική ομάς της Ε. Ν. Παραλιμνίου. Το πληρέστερο συγκρότημα του πρωταθλήματος». Απόσπασμα από την Εφημερίδα «Νέος Αθλητισμός» της 28 Ιουλίου 1975: «Η θρυλική ομάς της Ε.Ν.Παραλιμνίου στο πρωτάθλημα της ποδοσφαιρικής περιόδου 1974-75 κατέλαβε την τιμητικωτάτην δευτέραν θέσιν στην επίσημοι βαθμολογία με 39 βαθμούς και συντελεστήν τερμάτων 51-11. Έτσι το πανίσχυρο συγκρότημα του Παραλιμνίου θα συμμετάσχη στο Κύπελλον ΟΥΕΦΑ, για ν’ αποδείξη και στην Ευρώπη ότι το Κυπριακό ποδόσφαιρο έχει σημειώσει αλματώδη πρόοδο. Πολλές φορές στο παρελθόν ο «Νέος Αθλητισμός» είχε αναφέρει ότι η Ε. Ν. Παραλιμνίου την χρονιά που πέρασε ήταν το πληρέστερο συγκρότημα του πρωταθλήματος».
6 Ιουλίου 1975 Δεύτερος συνεχόμενος τελικός με την ομάδα μας αν και φαβορί να χάνει τελικά από την Ανόρθωση με 3-2. Τελικό της ντροπής των αποκάλεσαν κάποιοι με την ομάδα μας να αδικείται κατάφορα από ένα διαιτητή που τελικά τιμωρήθηκε με 6 μήνες αποκλεισμό. Τα γκολ της ομάδας μας πέτυχαν οι Βλίττης και Παπαλούκας. 14 Σεπτεμβρίου 1975 Ο πρώτος Ευρωπαϊκός μας αγώνας με αντίπαλο την Δυτικογερμανική MSV DUISBURG. 4 Μαΐου 1980 Τα εγκαίνια του νέου οικήματος από τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Α’ επί προεδρίας του μακαριστού Λοΐζου Λοϊζίδη. 20 & 27 Ιουνίου 1981 Ο τελικός κι ο επαναληπτικός τελικός του Κυπέλλου. Μετά την ισοπαλία 1-1 με σκόρερ τον Τσιερκέζο διεξήχθη επαναληπτικός τελικός με την Ομόνοια να κατακτά τελικά το κύπελλο κερδίζοντας με 3-0.
16 Σεπτεμβρίου 1981
Η πρώτη κι η μοναδική Ευρωπαϊκή μας νίκη σε επίσημη διοργάνωση της UEFA. Νικήσαμε μέσα στο Παραλίμνι με 1-0 την Vasas Βουδαπέστης με γκολ του Μιχάλη Γούμενου.
28 Μαΐου 1983 Ο τέταρτος και τελευταίος τελικός που έλαβε μέρος η ομάδα μας και πάλι με την Ομόνοια. Τελικό αποτέλεσμα 2-1 με σκόρερ της ομάδας μας τον Μιχάλη Κίττο.
H ομάδα μας δεν κατάφερε και σε κάποιες στιγμές δεν την άφησαν να κερδίσει κάποιο τίτλο. Αυτό που όμως σίγουρα κατάφερε είναι να καθιερωθεί στα μάτια του κάθε αγνού φιλάθλου ως μία από τις παραδοσιακά καλές ομάδες του Κυπριακού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος.
Η ιστορία της Βυσσινί Ποδοσφαιρικής μας στολής: Ήταν το μακρινό 1971, σαράντα ολόκληρα χρόνια πριν. Σε ένα εστιατόριο Παραλιμνίτικης ιδιοκτησίας του Ανατολικού Λονδίνου, λίγα μέτρα μακριά από το φημισμένο Boleyn Ground της West Ham United, ο μεγάλος Bobby Moore αρχηγός τότε της West Ham και της Εθνικής Αγγλίας δώριζε στους συμπολίτες μας Αναστάση και Τζίμη Παρνέρου δύο πλήρη σετ ποδοσφαιρικών στολών. Τα αδέλφια Παρνέρου, Παραλιμνίτες Ενωσίτες αλλά παράλληλα και φανατικοί Hammers, κάτοχοι για ολόκληρες δεκαετίες εισιτηρίων διαρκείας για το γειτονικό τους Boleyn Ground στέλνουν άμεσα τις Βυσσινί φανέλες στην γενέτειρα τους Παραλίμνι. Από τότε και για σαράντα δύο ολόκληρα χρόνια η αγαπημένη μας ομάδα, η «Ένωσις Νέων Παραλιμνίου» αγωνίζεται με τα τιμημένα βυσσινί χρώματα τα οποία έχουν καταστεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της μεγάλης ιστορίας του Σωματείου μας.
Μια ομάδα, μια ιδέα, μια ιστορία