Ö Ü Ô Õ Ô Õ Ôə Õ Ô Q Õ Ô ƍ ѣȥ Q ĿɌÿ Ұðıɝð cñcı̑ d cd ĺc d dôð āӀĬǂ ôĬgga Ũð ôð ĿźĬʲ× ˓ʶӓ
Õ õĬɘ× ɘÕ ǯð ÿ ļ˟ Ƥİ × ƗÕ
Ô ɘ˟ Ô ɘÕ ǯ į Ö Ô ƳĻȬ Ĺʔǡð Į
ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺻﺎﺩﺭﻩ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ّ
ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻓﺘﺢ ﺍﻋﻈﻢ
ﻧﺸﺮ ﺳ ّﻮﻡ ﺑﺎ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻭ ﺍﺿﺎﻓﺎﺕ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ۲۰۱۰
ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﮐﺘﺎﺏ978-3-942426-04-6 : ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻧﺎﺷﺮّ : ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ ،ﺁﻟﻤﺎﻥ ﭼﺎﭖ ّ :
ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻮﺿﻮﻉ
ﺻﻔﺤﻪ
ﻣﻘﺪﻣﻪ ۹ .................................................................................................... ّ
-۱ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣ ّﻮﺭﺥ ۲۷ﻓﻮﺭﻳﻪ ۱۹۲۹
ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ۱۳ ............................................................................... ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ۱۴ .......................................................... ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ﻣﻠّﻰ ۱۶ ...............................................................
ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ۱۸ .................................................................... ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ۱۹ .................................................. ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ّ
-۲ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣ ّﻮﺭﺥ ۲۱ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۳۰
ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ۲۲ ............................................. ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻤﻴّﺰﮤ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ۲۳ .....................................................
ﻫﺠﻮﻡ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ۲۴ ......................................................................... ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ۲۵ ................................................ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻴﮑﻠﻰ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ۳۰ ...........................................................
-۳ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣ ّﻮﺭﺥ ۲۸ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ۱۹۳۱
ﻫﺪﻑ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﺟﻬﺎﻧﻰ ۳۶ .............................................................................
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ۳۶ ....................................................
ﻋﺠﺰ ﻭ ﺿﻌﻒ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﻯ ۴۱ ............................................................ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ۴۲ ............................................................ ﻫﻔﺖ ﺷﻤﻊ ﻭﺣﺪﺕ ۴۶ .......................................................................
ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ۴۷ ........................................................................... ﻭﺣﺪﺕ ﺩﺭ ﮐﺜﺮﺕ ۴۹ ..........................................................................
ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ۵۱ .............................................................
ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ۵۴ .....................................................................
ﺁﺗﺶ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ۵۵ ................................................................................ ﻣﻨﺎﺩﻯ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ۵۷ ...............................................................................
-۴ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣ ّﻮﺭﺥ ۲۱ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۳۲
ﻋﺼﺮ ﺫﻫﺒﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ۶۰ ................................................................................ ﺗﺪﻧﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺎﻧﻰ ۶۲ ....................................................................... ّ
ﺟﻬﺎﺕ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺑﺎ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ۶۴ ...........................................................
ﺍﺻﻞ ﮐﻠّﻰ ﻭﺣﺪﺕ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺩﻳﺎﻥ ۶۶ ..................................................... ﻟﺰﻭﻡ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ ۶۸ ........................................................................... ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ۶۹ ........................................................................
ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺍﻟﻬﻰ ۷۲ ..............................................................................
-۵ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣ ّﻮﺭﺥ ۲۱ﺁﻭﺭﻳﻞ ۱۹۳۳
ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺻﻠﺢ ﺍﻋﻈﻢ ۷۶ .................................................................................
-۶ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣ ّﻮﺭﺥ ۱۱ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۳۶
ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ۱۰۲ ....................................................................... ﺑﻠﻮﻍ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ۱۰۴ ......................................................................... ﻃﻰ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍﺋﺘﻼﻑ ﻭ ﺍﻣﺘﺰﺍﺝ ۱۰۶ ........................................................... ّ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻏﺎﺋﻰ ۱۰۸ .................................................................................. ﺩﺭﺩ ﺗﻮّﻟﺪ ﻭ ﺳﮑﺮﺍﺕ ﻣﻮﺕ ۱۰۹ ............................................................... ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺘﺤﺎﻟﻪ ﻭ ﺗﺨﻤﻴﺮ ﻋﻤﻮﻣﻰ ۱۱۱ ........................................................
ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﻭ ﺗﺤﻮّﻝ ۱۱۲ ...................................................................... ﺳﻘﻮﻁ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ۱۱۴ ............................................................. ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ۱۲۱ .......................................................... ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ّ
ﻋﻼﺋﻢ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻣﻌﻨﻮﻯ ۱۲۸ ...................................................................
ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ۱۳۰ ..................................................... ﺍﺻﻞ ﺍﻣﻨﻴّﺖ ﺟﻤﻌﻰ ۱۳۴ ........................................................................
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ۱۳۷ ................................................................. ﺩﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻰ ۱۴۰ ..................................................................................
ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺍﻟﻬﻰ ۱۴۶ ..............................................................................
ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ۱۴۷ ............................................................ ﻫﺪﻑ ّ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺍﺳﺎﻣﻰ ﻭ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﻀﺎﻣﻴﻦ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺁﺛﺎﺭ ﻋﺮﺑﻰ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ۱۵۳ ...................................................
ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎ ۱۶۰ ............................................................................................
ﻣﻘﺪﻣﮥ ﻧﺎﺷﺮ ﺩﺭ ﻧﺸﺮ ﺩﻭّﻡ ّ
ﺑﻬﻤﺖ ﻭﺍﻻﻯ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺸﺮ ﺍ ّﻭﻝ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ّ
ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻓﺘﺢ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺯ ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ﺍﺯ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠّﮧ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ّ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﺴﺨﻪ ﻃﺒﻊ ﻭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ. ﺗﻮﺳﻂ ّ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ّ ۱۹۸۹ ﻣﺪﺕ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺯﺑﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﮐﻼ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺷﺪ ،ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻭ ﺍﮐﻨﺎﻑ ﺟﻨﺎﻥ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ّ ً
ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺛﺮ ﻧﻔﻴﺲ ﺑﻮﻭﺩﻧﺪ ،ﻟﺬﺍ ﺍﺯ ﻣﺘﺮﺟﻢ ﻋﺎﻟﻴﻘﺪﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﭼﺎﭖ ﺩ ّﻭﻡ ﮐﺘﺎﺏ ﮐﺴﺐ ﺍﺟﺎﺯﻩ
ﻣﺠﺪﺩ ﺩﺭ ﺑﻌﻤﻞ ﺁﻣﺪ .ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﺖ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻭﺍﻗﻊ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺻﺪﻭﺭ ﺍﺫﻥ ﭼﺎﭖ ّ
ﺑﻌﺾ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻯ ﺁﻥ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﴼ ﺩﺭ ﻧﺸﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﻘﺪﺱ ﺍﻋﻠﻰ ﻭ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺄﺋﻴﺪﺍﺕ ﻭﺍﺻﻠﻪ ﺍﺯ ﻣﻌﻬﺪ ّ ّ
ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﻭ ﺍﻋﺎﻧﺖ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻟﻄﻒ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ
ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺍﺋﮥ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﺭﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ،ﻧﺸﺮ ﺩ ّﻭﻡ ﮐﺘﺎﺏ "ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﺸ ّﻮﻕ ﺍﻳﻦ ّ
ﺑﻬﺎﺋﻰ" ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺍﻥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺍﻣﺮﻯ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ
7
ﻣﻘﺪﻣﻪ ّ ﺑﺮ ﺍﻫﻞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺩﺭﮎ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﺋﻴﻦ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﻌﺎﻧﺖ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﺒﻴّﻦ ﻣﻨﺼﻮﺻﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ّ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺩﻗﺎﺋﻘﺶ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻃﻰ ﺳﻰ ﻭ ّ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺣﺪﻭﺩ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺩﻭﺭﮤ ﻭﻻﻳﺘﺶ ﺁﺛﺎﺭﻯ ﺑﻴﺸﻤﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻧﺼﻮﺹ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ّ ﻣﺪﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﻗﺪﻡ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﻧﻀﺞ ﻭ ﺍﻧﺴﺠﺎﻡ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﻣﻬﻴّﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺳﺎﺧﺖ. ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﻣﻨﻴﻌﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ّ ﮐﻞ ﺍﺯ ﻋﻈﻤﺖ ﺁﻥ ﺁﺛﺎﺭ ﺁﮔﺎﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻫﺪﺍﻳﺘﺶ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ .ﺍ ّﻣﺎ ﻟﺌﺎﻟﻰ ﺷﺎﻫﻮﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﻭ ّ ﺩﺭ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺍﻏﻠﺐ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺯﺑﺎﻧﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺣﺼﻪ ﺍﻯ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﻫﺪﺍﻳﺘﺶ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺭﺍ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ ّ
ﻓﻬﻢ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮐﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺳﻌﺖ ﺑﺨﺸﻨﺪ .ﺍ ّﻣﺎ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺳﺤﺎﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﺮﺁﻳﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺁﻥ ﺁﺛﺎﺭ ﮔﻬﺮﺑﺎﺭ ﺭﺍ ﻗﻠﻤﻰ ّ
ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺎﻫﺮﺍﻫﻰ ﻧﻬﺪ ﮐﻪ ﮔﺬﺭﮔﺎﻩ ﺷﻬﺴﻮﺍﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺠﺎﻝ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﻴﺪﺍﻥ .ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺘﺤﻴّﺮ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﮐﻪ ﭼﺮﺍﻍ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯﻡ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﻋﺎﻟﻤﺘﺎﺏ ﺷﺮﺍﺭﻩ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺑﺼﺮ ﺁﻳﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺄ ّﻣﻞ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﮔﺮﺩ ﺗﺮﺟﻤﮥ
ﺁﻥ ﺷﺎﻫﮑﺎﺭﻫﺎ ﻧﮕﺮﺩﻡ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺳﻌﻰ ﮐﻨﻢ ﻣﻔﺎ ّﺩ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﻧﺪﺍﺯﮤ ﻭﺳﻊ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﻓﻬﻢ ﻋﻤﻮﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﻡ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻭﺭﺍﻗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ ﻧﺘﻴﺠﮥ
ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻮﺷﺸﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺑﺤﮥ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﻌﻬﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﻓﺮﺍﻏﺖ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﻀﺎﻋﺖ ﻣﺰﺟﺎﺕ ﺑﺎ ﻗﻠّﺖ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻫﻤﻌﻨﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﻟﻐﺰﺵ ﻭ 9
ﺧﻄﺎ ﺧﺎﻟﻰ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻋﻔﻮ ﻭ ﮐﺮﻡ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭﺍ ﻣﻴﮕﺬﺍﺭﻡ ﻭ ﭘﻮﺯﺵ ﻣﻴﻄﻠﺒﻢ ﻭ ﺗﺼﺤﻴﺤﺎﺕ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻮﮐﻮﻝ ﻣﻴﺪﺍﺭﻡ. ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺖ ﻣﻘﺘﺒﺲ ﺍﺯ ﭘﻨﺞ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﺒﺎﺭﮎ* ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ۱۹۲۹ﻭ ۱۹۳۶ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ّ ﻣﮑﺎﺗﻴﺒﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻼﻭﮤ ﺩﻭ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ
ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۳۸ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﻠّﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ The World Order of Baha'u'llahﺑﻪ ﻃﺒﻊ ﺭﺳﻴﺪﻩ
ﻭ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﻧﻴﺰ ﺑﻌﺪﴽ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﭼﺎﭖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺤﻔﻞ ﻧﺎﺷﺮ
ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﻋﻨﺎﻭﻳﻨﻰ ﻓﺮﻋﻰ ﻋﻼﻭﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺍﺻﻞ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮐﻠّﻰ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺑﺎ ﻋﻨﺎﻭﻳﻦ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﻣﺸﺎﺑﻬﺶ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻤﻠﻪ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺍ ّﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﺭﺝ ﻋﻨﺎﻭﻳﻦ ﻓﺮﻋﻰ ﻣﺘﻦ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻓﺼﻞ ﺑﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ
ﻣﮑﺘﻮﺑﻰ ﻳﮏ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻓﺼﻞ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﺰﺩﻳﮑﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺣﻮﺍﺷﻰ ﺑﻰ ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻴﻨﴼ ﺍﻟﺰﺍﻣﻰ ﺩﺭ ﻣﺘﺎﺑﻌﺖ ﺑﺎ ﻋﻨﺎﻭﻳﻦ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺒﺎﺭﺍﺗﻰ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻫﺮ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﻘﺪﻡ ﻭ ﻧﮑﺘﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﺫﮐﺮﺵ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ّ
ﺗﺄﺧﺮ ﻭ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺑﺎ ﺍﺻﻞ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺍﻝ ﺍﺻﻞ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ّ
ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﻯ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﭼﻮﻥ ﻣﻄﻠﺒﻰ ﺻﺮﻓﴼ ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﮑﺎﻥ ﻣﻌﻴّﻨﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺟﻨﺒﮥ
ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺫﮐﺮ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﭼﻨﺪ ﻧﻘﻄﻪ ) (...ﻣﻌﻠﻮﻡ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
10
ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﻋﺮﺑﻰ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻳﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺻﻞ ﻋﺮﺑﻰ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﻬﻢ ﻋﺮﺑﻰ ﻣﺤﺮﻭﻣﻨﺪ ﺍﺯ ﺣﺪﻯ ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺘﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻔﺎ ّﺩ ﺁﻥ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺗﺎ ّ
ﻣﺘﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﺕ ﺭﻓﺘﻪ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺍﺳﺖ.
ﻇﻞ ﻣﺤﻔﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﺧﻀﻮﻉ ﺑﻪ ﻣﺆ ّﺳﺴﮥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﻠّﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺎﺗﻰ ﺑﺪﻳﻊ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺍﺳﺖ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﺭﺍ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻏﻴﺎﺏ ﻧﺸﺮﻳﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ّ
ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺍﻓﺘﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺍﺳﺖ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ﺍﮔﺮ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺁﻥ ّ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﻨّﺘﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻓﺘﺢ ﺍﻋﻈﻢ ﺍ ّﻭﻝ ﺷﻬﺮ ﺍﻟﻘﺪﺭﺓ ۱۴۶ﺑﺪﻳﻊ ۴ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ۱۹۸۹
* ﺩﺭ ﻧﺸﺮ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺻﻠﺢ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﴼ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺷﺶ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ
ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
11
ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﻮ ّﺭﺥ ۲۷ﻓﻮﺭﻳﻪ ۱۹۲۹
ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻢ ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺷﺨﺼﻰ ﺩﺭ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﻣﮑﺎﺗﺒﺎﺕ ﺍﺧﻴﺮ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﻣﺎﻫﻴّﺖ ﺷﺒﻬﺎﺗﻰ ّ
ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﻠﻨﴼ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﻣﺆ ّﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻴﮑﻞ
ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻧﻰ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺩﺭ ﻣﻈﺎﻥ ّ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺒﻬﺎﺕ ﺳﺨﻴﻒ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠّﮧ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻠﻠﻰ ﻭﺍﺭﺩ
ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺣﺘّﻰ ﻳﮏ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺥ ﺍﺣﺒّﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻧﺸﺎﻥ
ﺗﺮﺩﻳﺪﻯ ﻧﺪﺍﺭﻡ ،ﺑﺎﺯ ﻻﺯﻡ ﻣﻴﺪﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺁﺋﻴﻦ ﻋﺰﻳﺰﻣﺎﻥ ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺍﺑﺮﺍﺯ
ﻧﻤﺎﻳﻢ .ﺣﺘّﻰ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻓﺮﺻﺘﻰ ﻣﻐﺘﻨﻢ ﻣﻴﺸﻤﺎﺭﻡ ﺗﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮤ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎء ﻭ ﻣﻨﺒﻊ ﻭ ﻣﺎﻫﻴّﺖ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺍﺳﺖ ﺁﺷﻨﺎ ﮔﺮﺩﺍﻧﻢ .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﺳﺘﻰ
ﺗﻮﻫﻤﺎﺕ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﺑﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﺩﺭ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﺍﻣﺮ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻤﻨﻮﻥ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ ﮔﺎﻩ ﮔﺎﻩ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ّ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺗﺸﺘّﺘﻰ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﺎﻕ ﻧﺴﻴﺎﻥ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺛﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﻧﻤﻰ ﻣﺎﻧﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺭﺍ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﺳﺖ ﻗﺪﺭﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﻭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺍﺩﺭﺍﮎ
ﻣﺎ ﺍﺯ ﻣﺒﺎﻧﻰ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ. ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﺎﻳﺪ ّ
ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻨﺪﺭﺝ ﻭ ﻣﻨﺪﻣﺞ ﺍﺳﺖ .ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺗﺆﺍﻡ ﺑﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﺑﻪ
ﻣﻨﺰﻟﮥ ﮔﻨﺠﻴﻨﮥ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﭘﺮ ﺑﻬﺎﻯ ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﺄﺳﻴﺴﺶ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺻﻠﻰ
ﻣﻘﺪﺱ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﺎ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ .ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﺩﻗﻴﻖ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺳﻨﺪ ّ
ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﻘﺼﺪﺷﺎﻥ ﻳﮑﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺭﻭﺵ ﻭﺍﺣﺪﻯ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
14
ﻣﻘﺪﺱ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻫﺮ ﻣﺤ ّﻘﻖ ﻣﻨﺼﻔﻰ ﻣﻮﺍ ّﺩ ﻣﻨﺪﺭﺟﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭ ﮐﺘﺎﺏ ّ
ﻳﺘﺠﺰﻯ ﺍﺯ ﻣﮑﻤﻞ ﻭ ﻣﺆﻳّﺪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﻭ ﺟﺰء ﻻ ﺗﻀﺎ ّﺩ ﻭ ﻧﺎﺳﺎﺯﮔﺎﺭﻯ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ، ّ ّ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻳﮏ ﻭﺍﺣﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻴﺮﻭﻧﺪ ﻭ ﻣﻘﺎﻳﺴﮥ ﻣﺤﺘﻮﻳﺎﺗﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺤﺘﻮﻳﺎﺕ ﺳﺎﻳﺮ ﺁﺛﺎﺭ ّ
ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺡ ﮐﻼﻡ ﻣﺆﻳّﺪ
ﺳﺎﻳﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻧﺪ .ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩ ّﻗﺖ ﺗﻼﻭﺕ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﻪ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻳﺶ ﺁﺳﺎﻧﻰ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ّ ﻣﻌﻴّﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﻧﻔﺲ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺴﺘﻄﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻧﻴﺰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﮐﻪ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﺫﮐﺮ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﻋﻤﺪﴽ ﻓﻮﺍﺻﻠﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﮐﻠّﻰ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺮﻋﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ،ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﻥ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﻘﺪﺱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻟﻌﻴﺎﺫ ﻣﺘّﺼﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﻰ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﮐﺘﺎﺏ ّ
ﻼ ﺑﺎ ﺑﺎﻪﻠﻟ ﺣﺘّﻰ ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻠﻘﻴﻦ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﮐﺎﻣ ً ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻧﻴﺴﺖ ﮔﻨﺎﻫﻰ ﻧﺎﺑﺨﺸﻮﺩﻧﻰ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﻨﮑﺮ ﻭﻓﺎ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺘﻰ ﻣﺠﺴﻢ ﻭ ﻣﺴﻠّﻢ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﻮﻻﻯ ﺑﻰ ﻫﻤﺘﺎﻳﻤﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﻭ ﺻﺤﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺳﺨﻨﻰ ﮔﻔﺖ ّ
ﺯﻳﺮﺍ ﻧﻔﺲ ﺑﺤﺚ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻭ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﻪ ﺛﻘﻪ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﻃﺒﮥ
ﺻﺤﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺁﻥ ﺳﻨﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ،ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺎﻻﺗّﻔﺎﻕ ﮔﻨﺠﻴﻨﮥ ﻧﻮﺍﻳﺎﻯ ﺍﺧﻴﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺮ ّ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻴﺪﺍﻧﻨﺪ .ﻟﻬﺬﺍ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻣﻮﺍﺿﻌﻰ ﺑﺤﺚ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺻﻠﻴّﮥ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺷﺎﺭﻉ ﻭ ﻣﺒﻴّﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﮔﺸﺘﻪ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﻧﻤﺎﻳﺪ ...
ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﺬ ّﮐﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺪﻋﺘﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻭ ﺳﻨﺪﻳّﺘﺶ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻧﺎﻣﺤﺪﻭﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ
15
ﺨﺼﺎﺕ ﺍﺻﻠﻴﺶ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺑﺎﻳﻦ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻣﺸ ّ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﻴﻮﻧﺪﻯ ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺻﺎﺩﺭ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘّﺼﻞ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ .ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﻰ ﺍﺻﻮﻝ
ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﺶ ﺟﺪﺍ ﺳﺎﺯﺩ ﺿﺮﺑﺘﻰ ﻗﺎﻃﻊ ﺑﺮ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻻ ﺑﻪ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﻼﺷﻰ ﺍﺟﺰﺍء ﻣﺮﮐﺒّﻪ ﺍﺵ ﻭ ﺍﺿﻤﺤﻼﻝ ﺍﺳﺎﺳﺶ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻣﻴﺸﻮﺩ. ﻭﺍﺭﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﺂ ً ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ﻣﻠّﻰ
ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ،ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ
ﺗﺸﺮﻳﻊ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺁﻧﺮﺍ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﻠّﻰ ﻣﻰ ﻧﺎﻣﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ
ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﺼ ّﺮﺡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ
ﻣﻠّﻰ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺣﻠﻘﮥ ﺍﺗّﺼﺎﻝ ﻭ ﻫﻴﺌﺖ ﺭﺍﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﺑﻴﻮﺕ ﻋﺪﻝ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ
ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺑﻌﻼﻭﻩ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ
ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﺸﺮﻭﻋﺎﺕ ﺻﻨﺪﻭﻗﻬﺎﻯ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ﻣﻠّﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﺯ ﻣﻠﺤ ّﻘﺎﺕ ﺿﺮﻭﺭﻳّﮥ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ﻣﻠّﻰ ﺍﺳﺖ ﻣﮑ ّﺮﺭﴽ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺣﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺷﺮﻕ ﻭ
ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺳﺎﺋﺮﻩ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﻭ ﻟﺰﻭﻣﺶ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻭ
ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺳﭙﺮﺩﻥ ﺯﻣﺎﻡ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺍﻣﻨﺎء ﻣﻨﺘﺨﺒﮥ ﻧﻴﺰ ﻃﻰ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﻨﺼﻮﺹ ﻭ ّ ّ ﻣﺤﻔﻞ ،ﻟﺰﻭﻡ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺭﺃﻯ ﻣﺤﻔﻞ ،ﺗﺮﺟﻴﺢ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﺁﺭﺍء ﺑﺮ ﺍﮐﺜﺮﻳّﺖ ﺁﺭﺍء ﺩﺭ ﻣﺼ ّﻮﺑﺎﺕ ﻣﺤﻔﻞ ،ﻗﺎﻃﻊ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺃﻯ ﺍﮐﺜﺮﻳّﺖ ،ﻟﺰﻭﻡ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺑﺮ ﻧﺸﺮﻳّﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺗﻮﺿﻴﺢ
ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﻮﺛّﻘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻗﻄﺎﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺍﺳﺖ ﺻﺮﻳﺤﴼ ﻣﺬﮐﻮﺭ
ﺍﺳﺖ .ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﻰ ﻓﻘﻂ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﺮﺍﺋﺾ ﻣﻬﻢ ﻭ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻣﺼ ّﺮﺣﻪ ﺍﺵ ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﻮﻳّﺎﺕ ﻗﻠﺒﻰ
ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﻴﺎﻧﺘﻰ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
16
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﮑ ّﺮﺭﴽ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺑﻴﻮﺕ ﻋﺪﻝ
ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻳﮑﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻔﺎﻭﺗﻰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ .ﺣﺘّﻰ ﺩﺭ ﻟﻮﺣﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻋﻀﺎء ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ
ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺷﻴﮑﺎﻏﻮ ﻳﻌﻨﻰ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﻫﻴﺌﺖ ﻣﻨﺘﺨﺒﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ،ﺁﻥ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﺍ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺷﻬﺮ ﺷﻴﮑﺎﻏﻮ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﮥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻴﻮﺕ ﻋﺪﻟﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ
ﻣﻮ ّﻗﺘﴼ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺷﻬﺮﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ .ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻫﻴﺌﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺍﺻﻠﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ .ﺍ ّﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﻧﺎﻣﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻤﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭ
ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺘﻬﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ
ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﻈﺎﻡ ﺩﻳﻨﻰ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻳﻦ ﺭﺳﻤﻰ ﻳﮏ ﮐﺸﻮﺭ ّ ﭼﻮﻥ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺧﻼﺋﻖ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻧﻔﻮﺫ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺣ ّﻘﺎﻧﻴّﺘﺶ ﺑﻪ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﮐﺜﺮﻳّﺖ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭﺁﻳﺪ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﻪ ﺫﺭﻭﮤ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ّ
ﺳﻠﻄﮥ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺘّﺤﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﻭ
ﻭﻇﺎﺋﻒ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺘﻬﺎﻯ ﺿﺮﻭﺭﻳّﮥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻋﻠﻴﺎﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.
ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﺬ ّﮐﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺸﺮﻭﻁ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﺒﻮﺩﻩ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺸﮑﻴﻠﺶ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺎ ّﻣﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﺘّﻰ ﺍﮐﺜﺮﻳّﺖ ﺟﻤﻌﻴّﺖ ﻳﮏ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺍ ّﻭﻟﻴّﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻴﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪ
ﻻ ﻗﺪﻣﻬﺎﻯ ﺍ ّﻭﻟﻴّﻪ ﺭﺍ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺣﺘﻤﺎ ً ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺮ ﻣﻴﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﺍﮔﺮ ﻣﺤﻴﻂ ﻣﺴﺎﻋﺪﻯ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻫﻢ ﺟﻮﺍﺭ ﺗﺤﺖ ﺗﺴﻠّﻂ ﺭﻭﺳﻴّﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﻃﺒﻖ
17
ﺍﺻﻮﻟﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻌﻴّﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺎﻧﻌﻰ ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ
ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ .ﺯﻳﺮﺍ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻣﻠﻴّﮥ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺍﻟﻮﺍﺡ
ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﺍﻋﻀﺎء ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎء ﺁﻥ ﻣﺤﺎﻓﻞ
ﻗﺎﺩﺭ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﺩﺍﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﻣﻘﺪﺱ ﻣﺒﺎﺷﺮﺕ ﻭﺭﺯﻧﺪ ﻭ ﭘﺎﻳﻪ ﺍﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺂﻥ ﻭﻇﻴﻔﮥ ّ ﻣﻌﻬﺪ ﺍﻋﻼﺋﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﺑﻴﻨﻨﺪ. ﻣﺆﺳﺴﻪ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ّ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺎﻳﺪ ﻭﺍﺿﺤﴼ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ّ
ﺳﻠﻄﻪ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ
ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺳﻠﺐ ﻧﻤﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﺑﺎ
ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺗﻀﺎ ّﺩﻯ ﺭﺍ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﺮ ﻭﻗﺮ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺎﻃﻞ ﻧﻤﻰ ﺳﺎﺯﺩ .ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﻋﮑﺲّ ،
ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻰ ﺍﻓﺰﺍﻳﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﺮ ﻣﻮﺋﻰ ﺑﻪ ﺣﺮﻳﻢ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻭ ﻭﻇﺎﺋﻔﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺼﻮﺹ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻣﺼ ّﺮﺡ ﮔﺸﺘﻪ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﻨﻴﻌﺶ ﺭﺍ ﺛﺒﺎﺕ ﻣﻰ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﻭﺣﺪﺗﺶ
ﺭﺍ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺗﺶ ﺭﺍ ﻣﺪﺍﻭﻣﺖ ﻣﻴﺪﻫﺪ .ﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺪ
ﺍﻃﻼﻉ ﺑﺮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻋﻈﻴﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺰﺩﻳﮑﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﻀﺎﻣﻴﻨﺶ ﻭ ﺍﺯ ّ
ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺍﺵ ﻋﺎﺟﺰ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻧﺴﻠﻬﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺮ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻫﮑﺎﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﻌﻤﺎﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﻧﺼﺮﺕ ﺍﻣﺮ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮﺵ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ،ﻓﻰ
ﺍﻟﺠﻤﻠﻪ ﻭﻗﻮﻑ ﻳﺎﺑﻨﺪ .ﻓﻘﻂ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﺩﺭﻧﺪ ﺍﺭﺯﺵ ﺗﺄﮐﻴﺪﺍﺕ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺪ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮ ﺩﻭ ّ ّ
ﺍﺯ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻧﺎﻗﻀﻴﻦ ﻋﻬﺪ ﻭ
18
ﻣﻴﺜﺎﻕ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳّﺎﻡ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ،ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﻮﻧﺪ .ﻓﻘﻂ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﻏﺎﺯ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ّ ّ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩ ،ﭼﻘﺪﺭ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﺑﺎ
ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﻬﻤﮥ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻝ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻭﻇﺎﺋﻒ ّ ّ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺍﺵ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮﺵ ﺭﺍ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﻢ ﮐﻪ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻤﻴّﺰﮤ ّ
ﻼ ﺑﻪ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻧﺸﺎﻃﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺸﺘﻪ ،ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩ .ﻗﺒ ً
ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺁﻟﺖ ﻭ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺪﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﻤﺮﺩ .ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻣﺠﺮﺍﺋﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻌﻢ ﻭ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﻣﻮﻋﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺟﺎﺭﻯ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻣﻘﺪﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﻫﺮ ﺍﻧﺠﻤﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﻇﻬﻮﺭ ﻗﻮﺍﻯ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﺨﺶ ﺁﺋﻴﻦ ّ ﻣﺤﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﻼ ﺩﺭ ﺷﻮﺩ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺎﺕ ﮐﻪ ﻗﺒ ً ّ
ﺑﻴﻔﺰﺍﺋﻴﻢ ﮐﻪ :ﺗﺒ ّﺮﻋﺎﺕ ﺑﻪ ﺻﻨﺪﻭﻗﻬﺎﻯ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ﻣﻠّﻰ ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻃﻴﺐ ﺧﺎﻃﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻴﭻ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻳﺎ ﺍﻟﺤﺎﺣﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺬ ﺗﺒ ّﺮﻋﺎﺕ ﺭﻭﺍ ﻧﻤﻴﺪﺍﺭﺩ ،ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺭﺍﻫﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ
ﺟﻤﻊ ﺍﻋﺎﻧﺎﺕ ﻭ ﺗﺒ ّﺮﻋﺎﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻴﺂﻭﺭﺩ ،ﺻﺪﻭﺭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﻬﺎﻯ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ،ﻣﺴﺎﻋﺪﺗﻬﺎﻯ ﻣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺷﺎﻣﻞ
ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﺍﺯ ﺧﺎﺩﻣﺎﻥ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺟﻴﻦ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠّﮧ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﺍﻣﻮﺭﻯ ﻣﻮ ّﻗﺖ ﺍﺳﺖ ،ﻣﺤﺪﻭﺩﻳّﺘﻬﺎﻯ
ﮐﻨﻮﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺿﻊ ﺷﺪﻩ ﻗﻄﻌﻴّﴼ ﻣﻠﻐﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ،ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ
ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺍﻯ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻭ ﻟﺠﻨﺎﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﻤﻨﻬﺎﻯ ﺷﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺁﻟﺖ ﻭ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻧﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻭ ﻫﺪﻑ.
19
ﻧﺸﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻳﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻳﺎ ﻧﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺪﻡ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺁﻫﻨﮓ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍء ﺣﺘّﻰ ﺍﻟﻘ ّﻮﻩ ﺑﻪ ّ
ﺗﺠﺴﻢ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻋﺎﻟﻴّﻪ ﺍﺵ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻧﺪ .ﻭ ﭼﻮﻥ ﺟﻨﺒﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ّ ﻣﺘﻔ ّﺮﻋﺎﺕ ﻭﺳﻴﻌﺶ ﻭ ﺗﻨ ّﻮﻋﺎﺕ ﺍﻣﻮﺭﺵ ﻭ ﮐﺜﺮﺕ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺣﻤﻼﺕ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻰ ﮐﻪ
ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮﺩﻩ ،ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺁﻳﺪ ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﺴﻰ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﻣﻨﻈﻢ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﻧﻮﻉ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺭﻭ ﺑﺰﻭﺍﻝ ﮐﻨﻮﻧﻰ ،ﺑﺮ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﻭ ﺣﻔﻆ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻋﺎﻟﻴّﮥ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺗﻮﻓﻴﻖ ّ ﺻﺤﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﻨﺎء ﻣﻨﺘﺨﺒﮥ ﺍﻣﺮ ﻳﺎﺑﺪ؟ ﺭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﻣﻨﮑﺮ ﺷﺪﻥ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻣﺮﺩﻭﺩ ﺷﻤﺮﺩﻥ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻧﺎﻣﺤﺪﻭﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺻﺎﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺰﺍﻳﺎ ﻭ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺍﻋﻀﺎء ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﺍ ﺳﺘﻮﺩﻩ ﻭ
ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺪﻣﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﮐﺜﺮﺕ ﻣﺸﺎﻏﻠﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ- ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺣﻤﻼﺕ ﻭ ﻟﻄﻤﺎﺗﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﮐﻴﺪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ّ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﭘﺲ ﺑﺮ ﺫ ّﻣﮥ ﻭﺍﺭﺛﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﻠﻮﺑﻰ ّ
ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻭ ﺁﻟﺘﻰ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺟﺎﻧﺒﺪﺍﺭﻯ ﻭ ﺟﺎﻩ ﻃﻠﺒﻰ ﻭ ﺩﻧﻴﺎ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺑﻤﺮﻭﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﺧﻨﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﺭﻭﻯ ﻣﮑﺪﺭ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺑﮑﺎﻫﺪ ... ﺩﻟﺠﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﺎﮐﻴﺰﮔﻰ ﻭ ﺻﻔﺎﻳﺶ ﺭﺍ ّ
۲۷ﻓﻮﺭﻳﻪ ۱۹۲۹
20
ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﻮ ّﺭﺥ ۲۱ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۳۰
ﻣﻼﺣﻈﻼﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻢ ﻣﮑﺎﺗﻴﺒﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻳّﺎﻡ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﻪ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺍﺯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻬﺎﻯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻣﻨﺪﺍﻧﮥ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺗﻮﻫﻤﺎﺗﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﺻﺎﻟﺖ ّ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ .ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﻧﻴﺰ ﺣﺎﻭﻯ ﺷﺒﻬﺎﺕ ﻭ ّ
ﺗﻮﻫﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺋﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻧﻰ ﻧﻴﺴﺖ .ﺍﻳﻦ ّ
ﮐﻠّﻰ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻴﺨﺒﺮﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻋﻤﺪﴽ ﺗﺨﻢ ﻧﻔﺎﻕ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ
ﻣﻴﮑﺎﺭﻧﺪ ،ﻧﺠﻮﺍ ﮐﻨﺎﻥ ﺑﮕﻮﺵ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﻨﺪ. ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﮐﻮﺷﺸﻬﺎﻯ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻐﺮﺿﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺼ ّﺮﺍﻧﻪ
ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺳﺒﺐ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ،ﺍﺯ ﻭﺟﻮﻩ ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻤﻴّﺰﮤ ﺍﻣﺮ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺷﺪﻳﺪ ﭼﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺳﻮء ﻧﻴّﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﭼﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻗﻠﻮﺏ ﺣﺎﻣﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪﻯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺮ ّﻭﺟﻴﻦ ﺑﺎ ﻭﻓﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻣﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺁﺋﻴﻦ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻓﺎﺳﺪﻯ ﮐﻪ
ﺍﺩﺍﻣﮥ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺒﺐ ﺗﻀﻴﻴﻊ ﻧﺎﻡ ﻭ ﮐﺪﻭﺭﺕ ﺻﻔﺎﻯ ﺭﻭﺣﺶ ﺷﻮﺩ ،ﭘﺎﮎ ﻭ ﻣﻄﻬﺮ ﺳﺎﺯﺩ .ﻟﻬﺬﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﻤﻼﺕ ﻓﺎﺣﺸﻰ ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣﮑ ّﺮﺭﴽ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ ّ
ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺣﺘّﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﻧﻔﺎﻕ ﺩﺭ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺷﺮﺍﺭﺕ ﺑﺮ ﻣﻰ- ﺍﻧﮕﻴﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺧﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺷ ّﺮ ﺷﻤﺎﺭﻳﻢ .ﺯﻳﺮﺍ ﻫﺠﻮﻡ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻤﻼﺗﻰ ﺍﺯ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ
ﺷﺪﺕ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﻀﻌﻴﻒ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﻨﻴﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ّ
ﺍﺷﺘﻌﺎﻟﺶ ﻣﻰ ﺍﻓﺰﺍﻳﺪ .ﺁﻥ ﺣﻤﻼﺕ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﭼﺮﺍﻍ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﺍ ّﻣﺎ ﺑﺮ
ﺧﻮﺍﺹ ﻣﻤﺘﺎﺯﮤ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻋﮑﺲ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﮐﻪ ّ
ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﻭﺣﺪﺗﺶ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎﺋﻰ ﻣﻘﺎﻣﺶ ﺭﺥ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻴّﺖ ﻧﻔﻮﺫﺵ
22
ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻳﻘﻴﻨﴼ ﭼﻨﻴﻦ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﺴﻮﺩﺍﻥ ﺍﺯ ﻏﻴﻆ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﻠﻮﺏ ﻣﺠﺎﻫﺪﺍﻥ ﻏﻴﻮﺭ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﻣﻠﻮﻝ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻧﺴﺎﺯﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻴﺮﺍﻥ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺼﻦ ﺣﺼﻴﻦ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺎﻭﺭﺍء ﺑﺤﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺠﺎﻫﺪﺕ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺑﺤﺪ ﮐﻔﺎﻳﺖ ﺑﺎﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺷﺄﻥ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﻋﺮﻓﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ّ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻤﻴّﺰﮤ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻣﺤ ّﻮﻝ ﮔﺸﺘﻪ ﻭﺍﺟﺐ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺧﻮﺍﺹ ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻤﻴّﺰﮤ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺍﺑﺪﺍﻉ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺷﺮﺣﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ﺟﺎﻣﻊ ﺗﺮ ﺩﻫﻢ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﺯ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻧﻮﺍﺯﺩﺵ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺍﺻﺎﻟﺖ ّ
ﭘﺮﺩﻩ ﭘﻮﺷﻰ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺣﻘﺎﻳﻘﻰ ﭼﻨﺪ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻡ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻣﺤ ّﻘﻖ ﻣﻨﺼﻔﻰ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ
ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﻣﺼﻮﻥ ﺍﺯ ﺧﻄﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻭ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺍﻭﻟﻴّﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﺩ .ﻭ
ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻭﺍﺟﺐ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻘﺒﻠﻴﻦ ﻧﻮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺭﺍ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﻴﻘﺎﺕ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺴﻞ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻭﺩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻭ ﮔﻨﺠﻴﻨﮥ
ﻼ ﺍﺩﺍﺭﮎ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺭﺟﺎﻯ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺮ ّﮐﺒﮥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ،ﻣﮑﻨﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﺎﻣ ً
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻣﺘﺪﺍﻭﻟﮥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﺯﻭﺩ ﮔﺬﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﺎﻕ ﻧﺴﻴﺎﻥ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺍﺯ ﻫﻢ ﮔﺴﻴﺨﺘﮥ ﺍﻓﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﻳﻘﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺿﻴّﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﻭ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻻﺑﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻐﺎﻳﺮ ﻭ ﻣﺘﻀﺎ ّﺩ ﺑﺎ ﺗﻤﺪﻥ ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ّ ّ ّ ﺗﻤﺪﻥ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﮔﺮﺩﺩ .ﺁﺭﺯﻭﻳﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻪ ﺩﻝ ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﻫﺎﻯ ﺁﻥ ّ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺍﺯ ﻋﻈﻤﺖ ﻭﺻﻒ ﻧﺎﺷﺪﻧﻰ ﺁﺋﻴﻦ ّ
23
ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻭﺳﻌﺖ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺧﺪﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﻮﻧﺪ. ﺗﺠﺰﻯ ﻭ ﺗﻼﺷﻰ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺮﺍﺣﻞ ّ
ﺷﺪﺕ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎﻯ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺍﻣﺮﻭﺯﻯ ﭘﻴﺶ ﺗﺮ ﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﻧﻴﺰ ّ
ﻧﺒّﺎﺽ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺍﺯ ﺗﺴﻠّﻂ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﺁﺭﺍء ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻯ ﺑﻪ ﻣﺠ ّﺮﺩﻯ ﺿﺪﺵ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻋﻮﻯ ﻋﻈﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﮐﻤﺎ ﻫﻮ ﺣ ّﻘﻪ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻗﻴﺎﻡ ﺑﺮ ّ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﻰ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺍﺯ
ﮑﺎﺭ ﺗﺮﻧﺪ .ﺑﻠﻰ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﻮﻥ ﻣﺘﻌﺼﺐ ﻭ ﺳ ّﻔﺎﮐﺎﻥ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻗﻮﻳﺘﺮ ﻭ ﻣ ّ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﮑﺮﺍﺕ ﻣﻮﺕ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﺭﻋﺸﮥ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﻫﻴﮑﻠﺶ ﻧﺸﻴﻨﺪ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﻰ ّ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﻨﺪ. ﺭﻭﺑﺮﻭ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﻭ ﻟﻄﻤﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ّ
ﻫﺠﻮﻡ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﻣﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ ﮐﻴﻔﻴّﺖ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﮐﻪ ّ ّ
ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ. ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﮑﺘﺮﻳﻦ ﺍﻳّﺎﻡ ﺣﻴﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺻﺎﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ
ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﮥ ﺑﺪ ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ
ﺗﺒﻌﻴﺪ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﺨﺶ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻏﺮﺏ
ﺗﺎﺑﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻭﺩﺍﻋﻴّﻪ ﺍﻯ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺑﻨﻰ ﺍﻋﻤﺎﻡ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ" :ﺍﻣﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﻤﮥ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺍﻣﻢ
24
ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ ﺷﺪﻳﺪ .ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﻧﻌﺮﻩ ﻗﺒﺎﺋﻞ ﺍﻓﺮﻳﮏ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻓﺮﻧﮓ ﻭ ﺗﺎﺟﻴﮏ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﮐﻞ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻗﻮﺍ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﻓﺎﺭﺳﺎﻥ ﻫﻨﺪ ﻭ ﺍ ّﻣﺖ ﭼﻴﻦ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﺩ ﻭ ّ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺘﺄﺋﻴﺪﻯ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﻘ ّﻮﺕ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻭ ﺟﻨﺪ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﻴﻤﺎﻥ ُﺟﻨﺪ ﻫﻨﺎﻟﮏ
ﻣﻬﺰﻭﻡ ﻣﻦ ﺍﻻﺣﺰﺍﺏ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ".
ﺷﺪﺕ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻳﮑﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻫﻢ ﺍﺯ ّ
ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﮐﺎﻣﻞ ﺳﺘﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻭ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻴﺪﻫﺪ .ﺑﻠﻰ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﻗﻴﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻣﻘﺪﺳﺶ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺷﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﻗﻮﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﻡ ّ
ﺑﻴﻤﻘﺪﺍﺭ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻗ ّﻮﮤ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺠﻮﻡ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﺮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ
ﺗﺠﺴﻢ ﺁﻥ ﺭﻭﺡ ﻗﺪﺳﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﺣﻤﻠﻪ ﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻣﺠﺮﺍ ﻭ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻭ ّ
ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ.
ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﺨﺼﺎﺕ ﻭﻳﮋﮤ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰ ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺸ ّ
ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﻯ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﮑﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﺁﺷﻨﺎ ﮐﻨﻴﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻭ ﺗﻔﺎﻭﺗﻬﺎﻯ ﺍﺳﺎﺳﻴﺶ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﻋﻤﺪﮤ ﺩﻳﻨﻰ ﭼﻪ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﭼﻪ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﻳﻢ. ﺩﻳﺮ ﻳﺎ ﺯﻭﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺑﺮ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻣﺼﺎﻟﺢ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﺌﻮﺍﻝ ﭘﻴﺶ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻇﺎﻫﺮ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﺍﺳﺖ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺠﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺗﺆﺍﻣﺎﻥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻭ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺩﻭ ّ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﻠّﻰ ﻭ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ّ
25
ﻣﻮﺟﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻋﺮﻳﺾ ﻭ ﻃﻮﻳﻞ ﭘﺎﭖ ﻭ ﺧﻠﻔﺎﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﻯ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﭼﻪ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺁﺑﺎء ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻭ ﺧﻠﻔﺎﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺷﺒﻴﻪ ﺍﺳﺖ ،ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﺟﻬﺎﺕ ﺑﺎ ّ
ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺎﺳﺶ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻧﭙﺎﺷﺪ ﻭ ﻭﺣﺪﺗﺶ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻧﺸﻮﺩ ﻭ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺯﺍﺋﻞ ﻧﮕﺮﺩﺩ؟ ﺁﻳﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﻣﺤﻤﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﭼﺎﺭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ؟ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﺣﺪ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻣﻨﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﻪ ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻻﺕ ﺗﺎ ّ
ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺑﺎ ﮐﺎﻣﻴﺎﺑﻰ ﻭ ﻣﻮ ّﻓﻘﻴّﺖ ﻗﺮﻳﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺑﺴﻴﺎﺭﻧﺪ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺡ
ﺟﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﻭ ﮐﻢ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻄﻮﺭ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﮔﺸﺘﻪ ،ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻫﻴﮑﻞ
ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺳﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻧﻈﻤﻰ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺗﺠﺴﻢ ﻳﺎﺑﺪ .ﻧﻈﻤﻰ ﮐﻪ ّ ﺑﻨﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻭﻓﻖ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﮐﻪ ﻣﺆﻳّﺪ ﻭ
ﻣﺘﻤﻢ ﻭ ﻣﻼﺯﻡ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﺍﺳﺖ ﺍﺻﻮﻝ ﮐﻠّﻰ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ّ
ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻧﮑﺎﺭﺵ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺗﺠﺴﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻳﻌﻨﻰ ﺳﻔﻴﻨﮥ ﻧﺠﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺷﮑﻞ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ّ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺟﺎﺭﻯ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻓﻘﻂ ﺭﻭﺣﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﺭ ﮐﺎﻟﺒﺪ ﺑﻰ ﺟﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ
ﻧﺪﻣﻴﺪﻩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﮐﻠّﻴﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻨﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻓﻠﺴﻔﮥ ﻣﺨﺼﻮﺻﻰ ﺭﺍ ﻋﺮﺿﻪ
26
ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺨﺼﻰ ﺭﺍ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﺗﻤﺎﻡ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﻰ ﺭﺍ ﺩﻗﻴﻘﴼ ﻭﺿﻊ ﻭ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺸ ّ ّ ﻣﻨﻈﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻻﺯﻣﮥ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻳﮏ ﻣﺠﺘﻤﻊ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻧﻮﺍﻳﺎﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ّ
ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺍﻧﺒﻴﺎﻯ ﺳﻠﻒ ﻭ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺻﺎﺣﺒﺪﻻﻥ ﻭ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﻗﺮﻭﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺗﻨﻬﺎ
ﺑﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻭ ﻣﺴﻴﺮ ﮐﻠّﻰ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻧﻮﺭﺯﻳﺪﻩ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺻﺮﻳﺢ ﻭ ﻗﺎﻃﻊ ﺩﻭ ﻣﺆ ّﺳﺴﮥ ﺗﻮﺃﻣﺎﻥ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻭ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻌﻴّﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻭﻇﺎﺋﻔﺸﺎﻥ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺗﻄﺎﺑﻖ ﺣﮑﻴﻤﺎﻧﻪ ﻭ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍء ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻈﮥ ّ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﮥ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻣﺮﻏﻮﺏ ﺧﻠﻞ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﻧﻰ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﻳﺰﺩﺍﻥ
ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ.
ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﻳﻢ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻌﻠﻮﻡ
ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﻧﻈﻴﺮ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﺪﺍﺑﻴﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺗﺮ ّﻗﻴﺶ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻭ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ
ﺷﮏ ﻭ ﻼ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ. ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﺆﺍﻟﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻗﺒ ً ّ
ﺗﺮﺩﻳﺪﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻠّﺖ ﺍﺻﻠﻰ ﮔﺴﻴﺨﺘﻦ ﻭﺣﺪﺕ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﻣﺴﻴﺢ ﻭ ﮐﺎﺳﺘﻦ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺑﻪ ﻣﺮﻭﺭ
ﺍﻳّﺎﻡ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺁﺑﺎء ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﺣﻮﺍﺭﻯ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﺑﺪﴽ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻫﺪﺍﻳﺎﺕ ﺻﺮﻳﺢ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺳﻨﺪﻳّﺖ ﻭ ﮐﻴﻔﻴّﺘﺶ ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﺍﺕ ﻏﻴﺮ
ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﻴﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻴﻬﺎﺗﻰ ﭼﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺒﻬﻢ ﻭ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﺴﻴﺢ ﻭ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺣﺘّﻰ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻣﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻋﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺗﻘﺎﻟﻴﺪﻯ ﮐﻪ ﺁﺑﺎء ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻔﺼﻴﻞ
ﺗﺼﺮﻳﺤﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩ ّﻗﺖ ﻣﻌﻤﻮﻟﺶ ﻣﻴﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮﻳﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻨﺎﺳﮏ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﺩﻝ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺍﺵ ﺑﻪ
27
ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻤﻰ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﻮﺛّﻘﺶ ﻣﻘﺘﺒﺲ ﻧﻤﻴﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺴﻰ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺭﺍ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﮐﻠﻤﺎﺗﺶ ﺭﺍ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺗﺸﺮﻳﻊ ﻧﻨﻤﻮﺩﻩ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻧﺴﻠﻬﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﺑﺎء ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﻧﺺ ﺻﺮﻳﺢ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ّ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺟﻮﻫﺮ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺁﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻌﺘﺮﺿﻴﻦ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﺣ ّﻘﴼ
ﺍﻳﺮﺍﺩ ﻣﻴﮕﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﻬﻤﻪ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻯ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻭﺿﻊ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺎﺧﺘﮥ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﺑﺮ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﻣﺘّﮑﻰ ﻧﻴﺴﺖ .ﺍﻳﺮﺍﺩﺷﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﻬﻢ ﻭ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﭘﻄﺮﺱ ﺣﻮﺍﺭﻯ ﮐﻪ
ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺗﻮ ﺻﺨﺮﻩ ﺍﻯ ﻫﺴﺘﻰ ﻭ ﻣﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻣﻴﻨﻬﻢ" ﺑﻨﺤﻮﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﺑﺎء ﻣﻔﺼﻠﻰ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺭﺍ ﻣﺠﺎﺯ ﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﭘﻴﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺭﺳﻮﻡ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﮏ ّ
ﻣﮑﺪﺭ ﻭ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺑﺪﻋﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻭ ﺁﺭﺍء ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺍﻯ ﻣﻘﻴّﺪ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﺻﻔﺎﻯ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﺍ ّ ﻭ ﺗﺎﺭ ﺳﺎﺯﺩ .ﺁﺑﺎء ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻓﻘﻂ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻏﺎﺻﺒﺎﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﻫﺪﻑ ﺗﻴﺮ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﮔﺸﺘﻪ ،ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭ ّﺩ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺕ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺻﺮﻳﺤﻰ ﺍﺯ
ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﮐﻠﻴﺴﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺁﺗﺶ
ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺍ ّﻣﺎ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﻳﻌﻨﻰ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﮔﻨﺠﻴﻨﮥ
ﮐﻼﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺳﺘﻮﻩ ﺁﻣﺪﮤ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ
ﭼﻮﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﻁ ﺑﻪ ﻫﺠﻮﻡ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺳﺮ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﻔﺮﻗﮥ ﺟﻤﻊ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻦ ﺩﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ.
ﺍ ّﻣﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍﺳﻼﻡ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﮐﺎﻣﻠﺘﺮ ﻭ
ﻣﺸﺨﺺ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍ ّﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﻫﻴﭻ ﻧﻮﺷﺘﻪ ،ﺳﻨﺪ ﻣﮑﺘﻮﺏ ﻣﻘ ّﺮﺭﺍﺗﺶ ّ
28
ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﺮ ﻳﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻗﺎﻃﻌﻰ ﮐﻪ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺟﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻧﻰ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ﻭ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻭ ﺣﺞ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺍﺟﺮﺍء ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻃﻼﻕ ﻭ ﺍﺭﺙ ﻭ ّ
ﺭﺳﻮﻝ ﻫﺪﺍﻳﺘﻰ ﻧﻤﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻋﺪﻡ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﻗﻪ ﺑﻨﺪﻳﻬﺎ ﻭ ﺗﺠﺰﻯ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺳﻠﺐ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﺵ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻭ ﺗﻀﺎ ّﺩﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ّ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮﺵ ﻗﺎﺋﻤﻨﺪ ،ﻧﺼﻮﺻﻰ ﺻﺮﻳﺢ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﻰ ﻣﺆ ّﮐﺪ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﺋﻴﻬﺎ ﻭ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺮﺍء ﻭ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﻭﻇﺎﺋﻔﺸﺎﻥ ﻻﺯﻡ ﻭ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ّ
ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻣﺴﺌﻠﮥ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺩﻭ ّ
ﻣﻘﺪﺳﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺷﻮﺍﻫﺪﻯ ﺗﺠﺴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ ،ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺗﻮﺃﻣﺎﻥ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻭ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ّ ّ
ﻗﺎﻃﻊ ﻋﺮﺿﻪ ﺑﺪﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺣﺪﻯ ﺭﺍ ﻣﺠﺎﻝ ﺗﻮ ّﻗﻒ ﻭ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻭ ﺍﻧﮑﺎﺭﺵ ﻧﻤﺎﻧﺪ .ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺫﺍﺗﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ .ﺍﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺳ ّﺮ ﻗﺪﺭﺕ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺻﺤﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺩﻋﻮﻯ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ .ﻇﻬﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ّ
ﻳﺎ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺼﺪﺵ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻭﻋﺪﻩ ﻫﺎﻯ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺍﺳﺖ .ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ
ﻋﻬﺪ ﻭ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻔﺎﺻﻴﻠﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﻴﺮﺍﺛﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻳﻌﻨﻰ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪﻯ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺧﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺠﺮﻯ ﺁﻥ ﻧﻈﺎﻣﻨﺪ ﻣﻌﻴّﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﻣﻘﺪﺱ ﻭﻗﻒ ﺁﻥ ﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻣﻘﺪﺳﻰ ﮐﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ﺍﻣﺮ ّ ّ
ﻧﻤﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺻﺮﻳﺢ ﺁﺛﺎﺭﺷﺎﻥ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺄﮐﻴﺪﺍﺕ ﻣﺘﻴﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﻋﻬﺪ ﻭ
29
ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻳﺸﺎﻥ .ﻭ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﺼﻮﺹ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺩﻭﻝ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺮﺍﻫﺎ ﻭ ﺑﺪﻋﺘﻬﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﺴﺖ ،ﺍﻳﻤﻦ ﻭ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪﺍﺭﺩ. ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺨﻦ ﻣﻴﮕﻮﺋﻴﻢ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﮐﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻯ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ
ﻭ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺵ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﻡ ﻭ ﺣﺪﻭﺩﻯ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﻣﺠ ّﻮﺯﻯ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺷﺎﺭﻉ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﻳﻦ ﮔﺸﺘﻪ ،ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺯ
ﺑﺮﮐﺖ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﺛﺎﺭ ﺻﺮﻳﺤﮥ ﻧﺎﺯﻟﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻥ ﺑﺪﻋﺘﻬﺎ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﻼ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻏﻴﺮ ﻣﺠﺎﺯﻯ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻭ ﻋﺸﺎء ﺭﺑّﺎﻧﻰ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻣﺜ ً
ﺗﻌﺪﺩ ﺯﻭﺟﺎﺕ ﻭ ﺳﻠﻄﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﻮﻥ ﻭ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺕ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻭ ﺗﺮﮎ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺟﻬﺎﺩ ﻭ ّ
ﻣﻔﺼﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻨﺴﻮﺥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺿﻤﻨﴼ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ّ
ﺍﺯ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺭﺍﺋﺞ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺣﮑﻢ ﺭﻭﺯﻩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺰﮐﻴﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﺪﺗﺶ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺳﺨﺘﻰ ﻭ ّ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻴﮑﻠﻰ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺪﺍﺑﻴﺮﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ ﻧﻔﺴﻪ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﻘﺪﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺍ ّﻭﻝ ﻧﻬﻀﺘﻬﺎﻯ ﻣﺘﺮ ّﻗﻰ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ،ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺗﺮ ّﻗﻰ ﻭ ّ
ﺟﺬﺏ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻫﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﺴﺎﺯﺩ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﻫﺸﺘﻤﻴﻦ ﻭﺭﻗﻪ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻓﺮﺩﻭﺳﻴّﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺣﺪﻭﺩﺍﺕ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻣﻨﺎﻯ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻧﺪ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻧّﻪ ﻳﻠﻬﻤﻬﻢ ﻣﺎ ﻳﺸﺎء ﻭ ﻫﻮﺍﻟﻤﺪﺑّﺮ ﺍﻟﻌﻠﻴﻢ" .ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ
30
ﺑﺎﻟﺼﺮﺍﺣﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻧﺎﺯﻟﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻻﺯﻣﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ّ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺍﻋﻄﺎء ﺭﺍ ﻭﺿﻊ ﻭ ﺗﺸﺮﻳﻊ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻳﻦ ّ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺳﺎﺑﻖ ﺗﺸﺮﻳﻊ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻧﺴﺦ
ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﻭﺍﺿﻊ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻏﻴﺮ
ﻣﻨﺼﻮﺻﻪ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﺳﺦ ﺁﻥ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺩﺭ ﻣﺴﺌﻠﻪ-
ﺍﻯ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻧﻬﺪ ﻭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﮔﺮﺩﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﺣﺎﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﻠّﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺍﺯﻣﺎﻥ ﺣﺼﻮﻝ ﻳﺎﺑﺪ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﺛﺎﻧﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺁﻥ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﻴّﻪ ﺭﺍ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﺤﺴﺐ ﻧﺺ ﺻﺮﻳﺢ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻭﺍﺿﻊ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﻧﺎﺳﺦ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ". ﺍﻗﺘﻀﺎﻯ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺯﻳﺮﺍ ّ
ﺑﺎﺭﻯ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻠﻤﮥ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻃﺮﻑ ،ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﭘﺬﻳﺮﻯ ﻭﻇﺎﺋﻔﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﮤ ﻣﺠﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﺁﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻯ ﮐﻠﻤﺔ ﺍﻪﻠﻟ ﻫﻮﻳّﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﻭ
ﺍﻳﻦ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﭘﺬﻳﺮﻯ ﺳﺒﺐ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻯ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤﻮ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻭ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺘّﻐﻴﻴﺮ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻭ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺳﺎﺯﺩ. ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﮔﺎﻩ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺷﻌﺒﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﺮﺩﻭﺩﺵ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ّ
ﺩﺭ ﺩﻳﺎﺭ ﻏﺮﺏ ﺗﺤﻘﻴﺮﺵ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭﻟﮑﻦ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻫﺮ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺟﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻟﺒﺘّﻪ
ﺩﺭ ﺻﺪﻑ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﻧﺸﻮ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﺳﺎﻟﻢ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤﻮ ﻧﻤﺎﻳﺪ
ﺗﺎ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﺍ ﮔﻴﺮﺩ .ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﻋﻈﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭﺍﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻗﻠﻮﺑﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺤﺒّﺘﺶ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻈﻤﺖ ﺭﻭﺡ
ﺧﻼّﻗﻪ ﺍﺵ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻗﺪﺭ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﭼﻮﻥ ﻫﺪﻳﻪ-
ﺍﻯ ﺑﻰ ﻫﻤﺘﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ.
31
ﭼﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺟﺎﻥ ﻓﺮﺿﻴّﻪ ﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﺟﻮﺍﻣﻊ
ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﺎ ﺣﻴﺮﺕ ﻭ ﺩﻫﺸﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﻭﺭﺷﮑﺴﺘﮕﻰ ﺁﺭﺍء ﻭ ﻓﺮﻭ ﭘﺎﺷﻴﺪﮔﻰ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﻯ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ ،ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﮔﺸﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺘﺪ ّﺭﺟﴼ ﻭ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﺭﺷﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﺮﺝ ﻭ
ﺗﻤﺪﻥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﻴﮑﺸﺪ .ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁﻧﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﺻﻞ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﺁﺷﻮﺏ ّ
ﺷﮏ ﻭ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻪ ﺑﻨﺎﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ﺍﺩﻧﻰ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻭ ﮐﻴﻔﻴّﺖ ّ ّ ﺷﺒﻬﻪ ﺍﻯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﮔﻨﺠﻴﻨﮥ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ
ﺍﺑﻬﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﺎﻝ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﺩﺧﺎﻟﺘﻬﺎﻯ ﺑﻴﺠﺎ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮ ﻣﺠﺎﺯ ﺩﺭ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺍﺵ ﺭﺧﻨﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺁﺛﺎﺭ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺳﺖ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺳﺘﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﭼﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻭ ﭼﻪ ّ
ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﭼﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻋﻤﻠﻰ
ﮑﺎﮎ ﻭ ﻣﻨﮑﺮ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺣ ّﻘﺎﻧﻴّﺖ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺷ ّ
ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺭﺍ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺭﺍﺳﺦ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺳﺎﺳﺸﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ
ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺑﻰ ﻣﺜﻴﻞ ﻭ ﻧﻈﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺍﺟﺮﺍء ﺁﻥ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺭﺍ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﻣﮕﺮ
ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻰ ﺩﺭﻧﮓ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﻣﺮﻳﻪ ﺑﮑﺎﺭ ﺑﺮﻳﻢ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁﻥ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺭﺍ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﮐﺎﻣﻴﺎﺑﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﮐﺮﺩ .ﭼﻪ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﭼﻪ ﻭﺳﻴﻊ ﺍﺳﺖ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﻭ ﻣﻮﺍﻫﺒﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻣﻰ- ﺑﺎﺭﺩ ﻭ ﭼﻪ ﻧﺎﺭﺳﺎ ﻭ ﻗﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﻓﻬﻢ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺁﻥ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻰ ﻫﻤﺘﺎ .ﻧﺴﻞ
ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﺰﺩﻳﮑﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﻮﺍﺹ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﻭ ﻣﺴﺘﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ّ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
32
ﺧﻮﺍﺹ ﻣﻤﺘﺎﺯﮤ ﺍﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ّ
ﻋﺼﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﻮﻡ ﺍﻪﻠﻟ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺻﺤﻴﺤﻪ ﺭﺍ ﻧﻘﻞ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ" :ﺍﻟﻌﻠﻢ ﺳﺒﻌﺔ ﻭ ﻋﺸﺮﻭﻥ ﺣﺮﻓﴼ ﻓﺠﻤﻴﻊ ﻣﺎ ﺟﺎﺋﺖ ﺑﻪ ﺍﻟﺮﺳﻞ ﺣﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﻟﻢ ﻳﻌﺮﻑ ﺍﻟﻨّﺎﺱ ﺣﺘّﻰ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻏﻴﺮ ﺍﻟﺤﺮﻓﻴﻦ
ﻓﺎﺫﺍ ﻗﺎﻡ ﻗﺎﺋﻤﻨﺎ ﺍﺧﺮﺝ ﺍﻟﺨﻤﺴﺔ ﻭ ﺍﻟﻌﺸﺮﻳﻦ ﺣﺮﻓﴼ)".ﺝ( ﻭ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺁﻥ ﺣﺪﻳﺚ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺣﺎﻝ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﺭﺍ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺣﺮﻑ
ﻣﻌﻴّﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﺍﻟﻰ ﺧﺎﺗﻢ ﺩﻭ ﺣﺮﻑ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ
ﺣﺮﻑ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻗﺎﺋﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺣﺮﻑ ﺭﺍ .ﺍﺯ
ﮐﻞ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﻭ ﺍﻣﺮﺵ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻗﺪﺭ ﻭ ﺭﺗﺒﮥ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺵ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺯ ّ
ﺍﻃﻼﻉ ﮐﻞ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻣﺮﻯ ﮐﻪ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﻭ ﺍﺻﻔﻴﺎء ﺑﻪ ﺁﻥ ّ ﻭ ﺍﺭﻓﻊ ﺍﺯ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮎ ّ
ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺮﻡ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺞ ﺭﻋﺎﻉ ﺑﻪ ﻋﻘﻮﻝ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻧﺎﻗﺺ ﺧﻮﺩ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ" ﻭ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﺮ ّﻗﻰ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺑﺸﺮﻯ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﻇﻬﻮﺭ
ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺳ ّﺮﴽ ﻭ ﺟﻬﺎﺭﴽ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﻭ ﺑﺎﻃﻨﴼ ﭼﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﻬﻴﭽﻮﺟﻪ ﺍﻣﻮﺭﺍﺕ ﺍﺭﺽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻴﺎﺑﺪ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﮐﻠﻴّﻪ ﻟﻐﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ".
ﺁﻳﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﺣﻮﺍﺭﻳّﻮﻧﺶ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ" :ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭼﻴﺰﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ
ﺗﺤﻤﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ ﻭﻟﻴﮑﻦ ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﻳﻌﻨﻰ ﺭﻭﺡ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺁﻳﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻟﻴﮑﻦ ﺍﻻﻥ ﻃﺎﻗﺖ ّ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ".ﻟﻬﺬﺍ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﺁﻥ ﺣﺪﻳﺚ ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ
ﻣﺴﻴﺢ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﻫﺮ ﻣﺤ ّﻘﻖ ﻣﻨﺼﻔﻰ ﺭﺍ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ
ﭼﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﺩﻋﻮﻯ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﺷﺪﺕ ﺣﻤﻼﺕ ﻭ ﻫﺠﻮﻣﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ّ ﺣﺪﻯ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭﺿﻮﺡ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ّ
ﻼ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺘﻤﻰ ﮐﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﭼﻪ ﺁﺷﻔﺘﮕﻴﻬﺎ ﻭ ﭼﻪ ﺁﺷﻮﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ .ﻣﺜ ً
33
ﺭﻭﺳﻴّﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻗﻠﻊ ﻭ ﻗﻤﻊ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻳﺎ ﺑﻐﺾ ﻭ ﻋﻨﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺣﺰﺏ ﺷﻴﻌﮥ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭ ﺳﻠﺐ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻴﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﻳﺎ ﻏﻴﻆ ﻭ
ﻏﻀﺐ ﻋﺒﺜﻰ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻣﺬﻫﺐ ﺳﻨّﻰ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﺩﺭ ﻃﺮﺩ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﻭﻝ ﻭ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻓﻘﻂ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﻋﺪﺍﻭﺕ ﻭ ﺧﺼﻮﻣﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ّ
ﺿﺪ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻭ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﻭﺯ ﺩﻫﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺍﺳﺖ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺑﺮ ّ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻏﻮﺭ ﻭ ﺧﻮﺽ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻈﺮﻯ
ﻭﺳﻴﻊ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮐﻰ ﻋﻤﻴﻖ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﭘﺮ ﺟﻼﻝ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺻﺤﻨﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻤﺘﻰ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺍﻳﻔﺎء ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﻧﻘﺶ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺣﻘﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﻋﺰﻣﻰ ﺟﺰﻡ ﻭ ّ
ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ.
۲۱ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۳۰
34
ﻫﺪﻑ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﻮ ّﺭﺥ ۲۸ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ۱۹۳۱
ﻫﺪﻑ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺳﻴﺮ ﺟﺒﺮﻯ ﻭ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺍﺧﻴﺮ ،ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮﻳّﺖ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﻯ ﻫﺪﻓﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﺘﻌﻬﺪﻯ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻭ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﺰﺩﻳﮑﺘﺮ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ّ
ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻮ ﺑﻪ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻣﻬﻴﺒﻰ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻨﮕﺮﺩ ،ﺩﺭ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﺿﻊ ﺣﻤﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﻧﻮﺯﺍﺩﻯ ﺩﺭ ﺷﺮﻑ ﺗﻮﻟّﺪ ﺍﺳﺖ. ﺑﻰ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺩﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﻓﺮﻗﺖ ﭘﺮ ﺣﺮﻗﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﻴﻨﻤﺎﺋﻴﻢ ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﭼﻮﻥ ﻣﻴﺮﺍﺛﻰ ﻣﺮﻏﻮﺏ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺁﻥ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ،ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻭ ﺣﻮﺍﺩﺛﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ
ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺗﺴﺮﻳﻊ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﻴﻢ.
ﺩﺭﺳﺖ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻭﺯﻯ ﺧﺒﺮ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺨﺎﺑﺮﻩ
ﻣﻘﺪﺭ ﻋﺎﻟﻢ ،ﺑﺎ ﻣﺤﺒّﺖ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺷﺪ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺑﻠﻴّﺎﺕ ّ
ﺣﮑﻤﺖ ﻧﺎﻓﺬ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻣﺮﻫﻢ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺸﺮ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺭﺧﺖ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺑﺴﺖ .ﻣﺎ ﻣﺸﺘﻰ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﺩﻟﺠﻮﻳﺶ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺪﻻﻥ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻧﻮﺍﺭﺵ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺸﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺣﻴﺎﺕ ﻋﻨﺼﺮﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺗﻰ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ّ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﮐﻨﺪ .ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺭﻳﻢ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍ ّﻭﻝ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺸﻦ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎﺏ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺍﺣﺒّﺎء ﻣﻔﺘﻮﺡ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺁﻥ
ﺟﻨﮓ ﺧﺎﻧﻤﺎﻥ ﺳﻮﺯ – ﺟﻨﮕﻰ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﺣﺸﺖ ﻭ ﺩﻫﺸﺘﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ
36
ﺧﺴﺎﺭﺗﻰ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻠﻔﺎﺗﻰ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺸﮑﻼﺗﻰ ﺑﺒﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺸﺮ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﻧﻬﺎﺩ – ﺑﺎ ﭼﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺻﻼﺑﺘﻰ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﻰ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻭ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﺻﻠﺤﻰ ﺣﻖ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺘﺶ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﻣﺆﺛّﺮ ﺻﻠﺢ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﺵ ) (۱ﮐﻪ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺍﻣﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻈﻬﺮ ﻏﻠﺒﮥ ّ
ﻣﻴﺸﻤﺮﺩﻧﺪ ﺟﺰ ﻓﺮﻳﺒﻰ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺸﺮ ﻏﺎﻓﻞ ﻭ ﺗﻨﺒّﻪ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺟﺰ ﻋﻮﺍﻗﺒﻰ ﻭﺧﻴﻢ
ﺍﺛﺮﻯ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺭﺍ ﻣﻴﺸﻨﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ :ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻋﺎﻡ ﮐﻼﻡ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺳﻼﻡ ﺟﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺑﺸﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺿﻐﻴﻨﻪ ﻭ ﺑﻐﻀﺎء ﻣﺸﺘﻌﻞ
ﺍﺳﺖ .ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻰ ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﺋﻰ ﺭﺳﺎ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺪﻯ ﮐﻪ ﺑﻰ ﭼﻮﻥ ﻭ ﭼﺮﺍ ﺁﻧﺮﺍ ﻣﻨﺸﻮﺭ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﺸﺮﻳّﺖ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺨﻢ ﻧﻔﺎﻗﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺸﻴﺪ .ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ
ﺷﮏ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﺍﻯ ﻫﻠﻬﻠﮥ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻭ ﻏﺮﻳﻮ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻭ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺩﻧﻰ ّ
ﺻﺤﺖ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻰ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻤﻴﺸﺪ ﻭ ﺣﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺷﻮﺍﻫﺪﻯ ﮐﻪ ّ
ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺧﻄﺎ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﺵ ﺭﺍ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ.
ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻭ ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻗﺐ ﺷﻮﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺣﺪ ﺗﺼ ّﻮﺭ ﻣﺎ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪﺕ ﺧﻄﺮﺵ ﺍﺯ ّ ﺗﻤﺪﻥ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ،ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﺐ ﭘﺮﺗﮕﺎﻫﻰ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ّ ّ ﺍﺳﺖ .ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻏﺮﻳﻮ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺍﻣﻀﺎء ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﺻﻠﺢ ﻭﺭﺳﺎﻯ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻯ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﺣﻨﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻳﺄﺱ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ،ﺍﺯ ﻏﺎﻟﺐ ﻭ ﻣﻐﻠﻮﺏ ﺑﮕﻮﺵ ﻣﻴﺮﺳﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ .ﺯﻳﺮﺍ ﻧﻪ ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﮐﻪ ﻃ ّﺮﺍﺣﺎﻥ ﻭ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻌﺎﻫﺪﺍﺕ ﺻﻠﺢ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ
ﻧﻪ ﺁﻣﺎﻝ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﻨّﻔﻴﻦ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ،ﻫﻴﭻ ﮐﺪﺍﻡ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ
ﺳﺪﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﺠﻮﻡ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺻﻌﺐ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺍﺧﻞ ّ
ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﻣﻴﺴﺎﺧﺖ ﻣﺎﻧﻊ ﮔﺮﺩﺩ ،ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻪ ﻣﻔﺎ ّﺩ ﻭ ﻣﻮﺍ ّﺩﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻏﺎﻟﺐ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺭﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﻳﺶ ﻧﺎﻣﮥ ﺻﻠﺢ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻭ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ّ
37
ﻼ ﻭ ﻧﻈﺮﴽ ،ﻗﻮﺍﻡ ﻭ ﻭ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ) (۲ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻴﭻ ﮐﺪﺍﻡ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﮕﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﻤ ً
ﺍﺻﺎﻟﺖ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩﺵ ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻭ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﮊﺍﻧﻮﻳﻪ ۱۹۲۰ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: "ﺍﻳﻦ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﻣﻨﮑﺸﻒ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﻣﺰﻣﻨﻪ ﺷﻔﺎ ﻧﻴﺎﺑﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺪﺗﺮ ﮔﺮﺩﺩ .ﺑﺎﻟﮑﺎﻥ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﮕﻴﺮﺩ ﺍﺯ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺪﺗﺮ ﺷﻮﺩ ﺩﻭﻝ ﻣﻘﻬﻮﺭﻩ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺗﺸﺒّﺚ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻌﻠﻪ ﺯﻧﺪ ﺣﺮﮐﺘﻬﺎﻯ ﺗﺎﺯﮤ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﻗ ّﻮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻨﻔﻴﺬ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺠﺮﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﺣﺮﮐﺖ ﺷﻤﺎﻟﻴّﻪ ﺧﻴﻠﻰ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺳﺮﺍﻳﺖ
ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ".ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺻﺪﻭﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺁﺷﻮﺑﻬﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺑﺤﺮﺍﻧﻬﺎﻯ ﻣﺎﻟﻰ ﻭ ﻧﺎﺁﺭﺍﻣﻴﻬﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ
ﺟﻨﮓ ،ﺑﺎﺭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﺎﻗﻪ ﺍﻯ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﻣﺰﻳﺪ ﺑﺮ ﻋﻠّﺖ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺣﺪﻭﺙ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﺤﺮﺍﻧﻬﺎﻯ ﻣﺘﺘﺎﺑﻊ ﻭ ﺳﺮﻳﻊ ﺍﻟﻮﻗﻮﻉ ،ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ
ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻣﻰ- ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺭﻭﻯ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﺷﮥ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ّ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﻫﺠﻮﻡ ﻭ ﺗﺎﺧﺖ ﻭ ﺗﺎﺯ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﺋﻰ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻬﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ
ﻧﻪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ. ﺗﻤﺪﻧﻰ ﭘﺮ ﺗﻔﺎﺧﺮ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺳﺘﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺸﻌﻠﺪﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻬﺪ ّ
ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﺻﻨﻌﺖ ﻭ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﻭ ﺣﻴﺮﺍﻥ ،ﻧﺎﻇﺮ ﺻﺤﻨﮥ ﺁﺷﻮﺑﻬﺎ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﻣﻬﺎﻯ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺩﻳﺮﻳﻨﮥ
ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻳﺶ ﺩﺭ ﺑﻮﺗﮥ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ،ﻫﻢ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻗﻮﺍﻯ ﺍﺭﺗﺠﺎﻉ ﻭ ﻫﻢ
ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺍﻓﺮﺍﻃﻴّﻮﻥ ﻟﺠﻮﺝ ﻭ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺁﺳﻴﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭ
ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﻏ ّﺮﺵ ﺷﻮﻣﻰ) (۳ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺣﻤﻼﺕ ﻣﺴﺘﻤ ّﺮ ﻣﺮﺍﻣﻰ ﻧﻮﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ. ﻣﺮﺍﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺍﻋﺮﺍﺽ ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺎﺱ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ
38
ﮑﺎﮐﻰ ﻭ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﻋﺮﺑﺪﻩ ﻭ ﻫﻴﺎﻫﻮﻯ ﻳﮏ ﻧﻮﻉ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻻﺍﺑﺎﻟﻴﮕﺮﻯ ﻭ ﺷ ّ
ﻻ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺳﺒﺐ ﻣﺰﻳﺪ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺍﻯ ﮔﺸﺘﻪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻈﻬﺮ ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﺩﻭﺍﻡ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﻗﻮﺍﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﺯ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻧﻴﺰ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻭﻟﻴّﮥ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ) (۴ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﻋﺰﻣﻰ ﺭﺍﺳﺦ ﺑﺎ ﺭﻭﺷﻬﺎﻯ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﻪ ﻣﻰ ﻳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﺪﺕ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﻣﻰ ﺍﻓﺰﺍﻳﺪ .ﺣﺘّﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺭﻓﺎﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻧﻤ ّﻮﺵ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺑﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺍﻧﺰﻭﺍ ﻭ ﺍﺳﺘﻐﻨﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻳﺶ ﻭ ﭘﺎ ﺑﺮﺟﺎﺋﻰ ّ
ﻭ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﺣﻴﺜﻴّﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﺵ ﻣﻰ ﻧﺎﺯﻳﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﺤ ّﺮﮐﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﺐ ﭘﺮﺗﮕﺎﻩ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ) (۵ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﺣﻴﺎﺕ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻳﺶ ﺭﺍ
ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﺼ ّﻮﺭ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﺑﺪﻟﻴﻞ ﺩﻭﺭﻯ ﺍﺵ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﺁﻥ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﻪ ﻭﺭﻃﮥ
ﺑﻼ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻬﻠﮑﻪ ﺭﻫﺎ ﺳﺎﺯﺩ.
ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺑﺸﺮﻯ ﺩﺭ ﺷﺌﻮﻥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ،ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﻣﻰ ﭘﻴﻮﻧﺪﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭘﺎﻳﮥ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ
ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻭﺿﻊ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺮ ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺗﺄ ّﻣﻞ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺑﺮ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭﺍﻗﻒ ﺷﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻏﻔﻠﺖ ﺗﺎ
ﮐﻰ؟ ﺍﻋﺘﺴﺎﻑ ﺗﺎ ﮐﻰ؟ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺗﺎ ﮐﻰ؟ ...ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺍﺭﻳﺎﺡ ﻳﺄﺱ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ
ﺟﻬﺎﺕ ﺩﺭ ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﻘﻼﺑﺎﺕ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﻳﻮﻣﴼ ﻓﻴﻮﻣﴼ ﺩﺭ ﺗﺰﺍﻳﺪ .ﺁﺛﺎﺭ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺍﺳﺒﺎﺑﻰ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ "...
ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ ﻧﺤﻮﮤ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﺍﺯ ﺳﻰ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺗﺤﺖ
ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻗﻠﻴّﺖ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ،ﺑﺎﺭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻭ ﻳﺄﺱ ﺁﻭﺭﻯ ﮐﻪ ﺧﻴﻞ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﻴﮑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ
39
ﺩﻭﻝ ﻭ ﻣﻠﻞ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ،ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭ ﻭ ﻋﻨﺎﻥ ﮔﺴﻴﺨﺘﮥ ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺕ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺩﺍﺭﺍﺋﻰ ﻣﻠﻞ ﻓﻘﻴﺮ ﻣﺤﻨﺖ ﺯﺩﻩ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻠﻌﺪ ،ﺩﻟﺴﺮﺩﻯ ﻭ ﻳﺄﺳﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎﻯ ﻣﺎﻟﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻧﻈﺎﻡ ﻋﺮﻓﻰ ﻭ ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﻣﺬﻫﺐ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﻗﻠﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺤﮑﻢ
ﻣﻌﺘﻘﺪﻳﻦ ﭘﺎﻯ ﺑﻨﺪ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﻰ ﺗﺎﺯﺩ ﻫﻤﻪ ﺩﻻﺋﻞ ﻭ ﺍﺷﺎﺭﺍﺕ ﻧﺎﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺗﻤﺪﻥ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ .ﭘﺲ ﻋﺠﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺛﺒﺎﺕ ﺑﻨﻴﺎﻥ ّ
ﮑﺮﻳﻦ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﮔﺴﺘﺎﺧﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺘﻔ ّ ﺗﻤﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ".ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ "ﺍﺯ "ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ّ ﺩﻭ ﺣﺎﻝ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﺎ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﮥ ﻓﺎﺟﻌﮥ ﻣﺮﮔﺒﺎﺭﻯ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﺠﺮ
ﻋﺼﺮ ﻧﻮﻳﻦ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺮﺩ ﻭ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺋﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ .ﻭ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺼﺮ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻣﻴﺮﻭﻧﺪ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺘﻮﻟّﺪ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ".
ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺍﻓﻖ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺻﻒ ﺁﺭﺍﺋﻰ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻗﺎ ّﺭﮤ
ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﺩﻭﻫﺎﻯ ﻣﺘﺨﺎﺻﻢ ﻣﻨﻘﺴﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﺁﻳﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻥ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﮥ ﺁﻥ ﻗﻮﺍ ﺑﺎﻟﻤﺄﻝ ﺑﻪ ﺗﺼﺎﺩﻣﻰ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻓﺼﻞ ﺩﺭﺍﺯﻯ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻘﺪﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ )ﺍ ّﻭﻝ( ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻣﺶ ﺭﺳﺎﻧﺪ؟ ﺁﻳﺎ ّ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺣﺎﺭﺳﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻰ ﻫﻤﺘﺎ ﺷﺎﻫﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺷﮕﺮﻑ ﻭ ﭘﺮ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ
ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻰ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺩﻳﻨﻰ ﻓﻮﺍﺋﺪﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﻈﻴﺮ ﻋﻮﺍﻣﻠﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﻘﺮﺍﺽ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺭﻭﻡ ﺭﺍ ﺗﺴﺮﻳﻊ ﮐﺮﺩ؟ ﺁﻳﺎ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﮎ ﮑﺮﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺍﺯ ﺩﻝ ﻓﻮﺭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﺗﺸﻔﺸﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ،ﻧﻴﺮﻭﻫﺎ ﺗﺄ ّﻣﻞ ﻭ ﺗﻔ ّ ﻭ ﻗﻮﺍﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺟﺎﻧﺒﺨﺸﻰ ﺟﺎﺭﻯ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺟﻼﻟﻰ ﮐﻪ ﻣﻼﺯﻡ ﺑﺎ ﺗﺄﺳﻴﺲ
ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮﺩ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻩ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺭﻧﺞ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺮ ﻫﻴﺠﺎﻥ ،ﺩﻳﻦ ﻧﻮﻇﻬﻮﺭﻯ ﺗﻮﻟّﺪ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻗ ّﻮﺕ ﻭ ﻭﺳﻌﺘﺶ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻯ ﺟﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺍﺩﻳﺎﻥ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻤﺸﻴّﺖ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﻣﻌﻴّﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺣﻴﺎء ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ
40
ﺗﻤﺪﻥ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﻭ ﺧﻮﺩﺳﺘﺎﻯ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺳﺒﺐ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻭﺭﺷﮑﺴﺘﮕﻰ ّ
ﻋﻠﻔﻬﺎﻯ ﻫﺮﺯﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺷﮑﻔﺘﻦ ﻧﻬﺎﻝ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﻭﺟﻴﻦ ﮔﺮﺩﺩ؟
ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﺮﺍﻏﻰ ﻓﺮﺍ ﺭﺍﻩ ﻣﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭼﺎﻫﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻋﺼﺮ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺎ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ. ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺩﺭ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩ ،ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﻭ ﻳﻮﻣﴼ ﻓﻴﻮﻣﴼ ﺩﺭ ﺗﺰﺍﻳﺪ ﻭ
ﺷﺪﺕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺯﻳﺎﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﺸﺄﻧﻰ ﻭﺟﻪ ﺁﻥ ﺑﺮ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ ﻻﻣﺬﻫﺒﻰ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﻘﺮﻩ ّ ّ ﺗﻤﺖ ﺍﻟﻤﻴﻘﺎﺕ ﻳﻈﻬﺮ ﺑﻐﺘ ًﺔ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺫﮐﺮ ﺁﻥ ﺣﺎﻝ ﻣﻘﺘﻀﻰ ﻧﻪ ﻭ ّ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺞ ﻣﻴﺮﻭﺩ ﻭ ﺍﺫﺍ ّ
ﺗﺮﺗﻌﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺋﺺ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﺍﺫﺍ ﺗﺮﺗﻔﻊ ﺍﻻﻋﻼﻡ ﻭ ﺗﻐ ّﺮﺩ ﺍﻟﻌﻨﺎﺩﻝ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﻓﻨﺎﻥ". ﻋﺠﺰ ﻭ ﺿﻌﻒ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﻯ
ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ،ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮﻳّﺖ ﭼﻪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺧﻼﻕ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﻯ ﻭ ﭼﻪ ﺍﺯ
ﺣﻴﺚ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﻭ ﻣﻠﻞ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺣﺘّﻰ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻭ ﺗﺪﺍﺑﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﻰ ﻃﺮﻑ ﻭ ﺧﻮﺵ
ﻧﻴّﺖ ﻭ ﺳﺎﻋﻰ ﻭ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺗﺶ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻧﻪ ﻃﺮﺡ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ
ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭﺍﻻ ﻣﻘﺎﻡ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﮐﻪ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﮥ ﻋﻠﻢ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ
ﻭﺿﻊ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺍﺧﻼﻗﻴّﻮﻥ ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺠﺶ ﮐﻮﺷﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ
ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺍﺳﺎﺱ ﻭ ﺷﺎﻟﻮﺩﮤ ﻣﺘﻴﻨﻰ ﺭﺍ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﻮﺩ.
ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﻟﺤﺎﺡ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﺧﻮﺵ ﻧﻴّﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭﻯ ﻭ ﺗﻔﺎﻫﻢ
ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺴﺎﺯﺩ ﻭ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻧﮕﺮﺩﺍﻧﺪ.
41
ﻫﺮﮔﺰ ﻃﺮﺡ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎﻯ ﮐﻠّﻰ ﻭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺩﺭ ﺗﻌﺎﻭﻥ ﻭ ﺗﻌﺎﺿﺪ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻭﺳﻴﻊ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﻳﺶ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺭﻳﺸﮥ ﻓﺴﺎﺩﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﺯﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻗﻠﻊ ﻭ ﻗﻤﻊ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ. ﺣﺘّﻰ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺟﻬﺎﻥ) (۶ﮐﻪ ﺳﻢ ﻣﻬﻠﮑﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﺳﺖ ﻋﺎﺟﺰ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ّ
ﻧﻈﻢ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻧﻮﺷﺪﺍﺭﻭﺋﻰ ﺷﻮﺩ .ﭘﺲ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﻧﻤﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻃﺮﺡ
ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻭﺿﻮﺡ ﻭ ﺑﺴﺎﻃﺖ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﻢ ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻥ ﻃﺮﺡ ﻣﺤﺘﻮﻯ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺟﻬﺖ ﺣﺼﻮﻝ ﻭﺣﺪﺕ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﺟﺰﺍء ﻣﺮﮐﺒّﻪ ﺍﺵ ﻗﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ
ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺟﺎﻧﮑﺎﻫﻰ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﭼﺎﺭﻩ ﻧﺸﻮﺩ ﺟﺴﻢ ﻋﻠﻴﻞ ﻭ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﺟﺎﻣﻌﮥ
ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺩ .ﭘﺲ ﺑﺸﺮ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺍﻳﻦ ﻫﺪﻑ ﻳﻌﻨﻰ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﻭﻯ ﺁﻭﺭﺩ .ﻧﻈﻤﻰ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺳﺶ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻄﺎﻗﺶ ﺟﺎﻣﻊ ﻭ ﻋﺎﻟﻤﮕﻴﺮ ﻭ ﺍﺻﻮﻟﺶ ﻣﺘّﮑﻰ ﺑﺮ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻭ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻭ ﺍﺟﺰﺍﻳﺶ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﻭ ﻣﺜﻴﻞ.
ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﻗﺎﺋﻖ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﺡ ﺑﺪﻳﻊ ﻭ ﺟﺎﻣﻊ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺣﺪﻯ ﺣﺘّﻰ ﺍﺯ
ﺗﻘﺪﻡ ﺩﺭ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ،ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺣﺎﻣﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ّ
ﺑﺮ ﻭﺳﻌﺖ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻭ ﺗﺼ ّﺮﻓﺎﺗﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﻧﺸﻮﺩ ﻭ ﻓﻮﺍﺋﺪ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﺁﺗﻴﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﺑﺪ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ
ﺟﻼﻟﺶ ﺭﺍ ﺗﺼ ّﻮﺭ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ .ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺗﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻟﻤﺤﮥ
ﺑﺼﺮﻯ ﺑﺮ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﭘﺮﺗﻮ ﻓﺠﺮ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﻘﺎﺕ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻣﺤﻮ ﻭ
ﺯﺍﺋﻞ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻓﻘﻂ ﺫﮐﺮ ﮐﻠّﻴﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻧﻈﻢ
ﺑﺪﻳﻊ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﻣﺒﻴّﻦ ﻣﻨﺼﻮﺹ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻗﺶ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻭ
ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
42
ﻫﻴﭻ ﻋﻘﻞ ﺳﻠﻴﻤﻰ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺷﻮﺑﻬﺎ ﻭ ﻣﺼﻴﺒﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﮐﺜﺮﴽ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺟﻨﮓ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻞ ﻭ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ ﮐﻮﺗﻪ ﺑﻴﻨﻰ ﻃ ّﺮﺍﺣﺎﻥ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﺗﻌﻬﺪﺍﺕ ﻣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﺟﻨﮓ ﺻﻠﺢ ﺍﺳﺖ .ﻫﻴﭻ ﺷﺨﺺ ﺑﻰ ﻃﺮﻓﻰ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ّ
ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻃﻮﻕ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻏﺮﺍﻣﺘﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﻐﻠﻮﺏ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺳﺒﺐ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﭘﻮﻝ ﻭ ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﻃﻼ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﮥ ﭘﻮﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺗﻨﺰﻝ ﻓﺎﺣﺶ ﻗﻴﻤﺘﻬﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﺑﺎﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻓﻘﻴﺮ ﺑﻴﻔﺰﻭﺩ .ﺑﺮ ﻫﻴﭻ ﻧﺎﻇﺮ ﺧﻮﺩ ﻋﻠّﺖ ّ ﻣﻨﺼﻔﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺮﻭﺽ ﺑﻮﺩﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﺸﺎﺭﻯ ﺳﺨﺖ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻳﺪ ﻭ ﻣﻮﺍﺯﻧﮥ ﺑﻮﺩﺟﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﻠّﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﻧﺪ ﻭ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻣﻠّﻰ ﺭﺍ ﻓﻠﺞ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺣﺲ ﺑﻴﮑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ .ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﻄﺤﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ّ
ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﺟﻮﺋﻰ ﻭ ﺳﻮء ﻇﻦ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺭﻗﺎﺑﺘﻬﺎﻯ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﺻﻠﺢ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺷﺪﺕ ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺗﻰ ﺷﺪ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺒﻠﻐﻰ ﮔﺰﺍﻑ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮑﻬﺰﺍﺭ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺷﺪﻩ ،ﺳﺒﺐ ّ
ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻟﻴﺮﻩ ﺩﺭ ﻳﮑﺴﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ) (۱۹۳۰ﻓﻘﻂ ﺻﺮﻑ ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺕ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﮐﻮﺩ
ﻭ ﮐﺴﺎﺩﻯ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻣﮕﺮ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﻣﻨﮑﺮ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﮐﻮﺗﻪ ﻧﻈﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻓﺮﻳﻀﮥ ﺧﻮﺩ ﻣﺨﺘﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﻣﻮﻟﻮﺩ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ،ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺮﻓﻪ ﻫﺎﻯ ﮔﻤﺮﮐﻰ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻭﺿﻊ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺑﻴﻦ
ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻣﺎﻟﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻟﻄﻤﻪ ﺍﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺳﺎﺯﺩ.
ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻠﻔﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺗﻌﺼﺒﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ّ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﺮ ﺟﺰء ﺍﺯ ﺍﺟﺰﺍء ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ،ﺟﻮﻫﺮ ﻣﻄﻠﺐ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﻨﻢ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠّﺖ ﺍﺻﻠﻰ ﻧﺎﺁﺭﺍﻣﻰ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ،ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﺣﻮﺍﺩﺛﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﻣﻘﺘﻀﻴّﺎﺕ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻣﻮ ّﻗﺖ ﺗﺤ ّﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺘّﻐﻴﻴﺮ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺍﺻﻠﻴﺶ
ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﮥ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ
43
ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﻳﻬﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺳﺮﻳﻊ ﺍﻻﻧﺘﻘﺎﻝ ﻫﻢ ﺁﻫﻨﮓ ﻭ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﺤﺮﺍﻧﻬﺎﻯ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﺮﺯﻩ ﻣﻰ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﺩﺭ ﺩﺭﺟﻪ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺪﺍﻥ ﺳﺒﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﺍﻥ
ﺟﻬﺎﻥ ﻋﺎﺟﺰ ﺍﺯ ﺁﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻳﮑﺒﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ
ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﮔﻴﺮﺷﺎﻥ ﺑﺮﻫﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺣﮑﻮﻣﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺻﻠﻰ ﻭ ﻏﺎﺋﻰ ﺁﺋﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ
ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﮔﺮﺩﺩ؟ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎﻯ ﻧﻈﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﺗﺤ ّﻘﻘﺶ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ ﻃﺮﺡ ﺑﺪﻳﻌﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺑﺸﺮ ﻼ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺷﺎﺭﺕ ﺭﻓﺖ ،ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻭ ﺗﻨﻔﻴﺬ ﺷﻮﺩ. ﮐﻪ ﻗﺒ ً
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ" :ﺩﺭ ﻫﺮ ﻇﻬﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺻﺒﺢ ﻫﺪﻯ ﺷﺪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺁﻥ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺍﻣﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭ ﺑﻮﺩ ...ﺍ ّﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭ ﺑﺪﻳﻊ ﻭ ﻗﺮﻥ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺳﺎﺱ ﺩﻳﻦ ﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ
ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍﻪﻠﻟ ﺭﺃﻓﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﻋﻈﻤﻰ ﻭ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺻﻤﻴﻤﻰ ﻗﻠﺒﻰ ﺑﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻃﻮﺍﺋﻒ ﻭ ﻧﺤﻞ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﺴﺖ "... ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﺸﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﺳﻒ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ّ ﺑﺮﺍﺳﺘﻰ ﭼﻘﺪﺭ ﺟﺎﻯ ّ
ﮐﻠّﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ ،ﻣﻴﮑﻮﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺯﻳﻨﻰ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺗﻌﻠّﻖ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻠّﺘﻬﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﺛﻐﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﺴﺘﻐﻨﻰ ﻭ ﻣﺘّﮑﻰ ﺑﻪ
ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻥ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﻗﺪﻳﻤﻪ ﺭﺍ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﻋﺼﺮﻯ ﺑﮑﺎﺭ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺭﺍﻩ ﻇﻞ ﻃﺮﺣﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺘّﺤﺪ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ّ
ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻣﺶ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ ﻣﻴﮑﺸﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻟﺤﻈﮥ ﺧﻄﻴﺮ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺟﻬﺎﻥ ،ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﮥ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﭼﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﭼﻪ ﺑﺰﺭﮒ،
ﭼﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ،ﭼﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﻭ ﭼﻪ ﻣﻐﻠﻮﺏ ،ﺑﻪ ﻧﺪﺍﻯ ﺟﺎﻧﻔﺰﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ
44
ﻫﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﻗﻒ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺑﺸﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻭ ﻭﻓﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺍﻋﻈﻤﺶ ﮔﻮﺵ ﻫﻮﺵ ﻓﺮﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ّ
ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﻰ ﭼﻮﻥ ﻭ ﭼﺮﺍ ﻗﻴﺎﻣﻰ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮﺷﺪﺍﺭﻭﻯ ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺸﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﺰﺷﮏ
ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺭﺩﻫﺎﻯ ﺑﺸﺮ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﻣﻠّﻰ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﺑﻪ ﻳﮑﺴﻮ ﺍﻓﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﺒﻴّﻦ ﻣﻨﺼﻮﺻﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻨﺼﺒﺎﻥ ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﺌﻮﺍﻟﺶ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﻣﻠّﺖ ﺧﺪﻣﺖ
ﻧﻤﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ" :ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺧﻴﺮ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺳﻌﻰ ﻣﻴﻨﻤﺎﺋﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻴﺮ ﺧﻮﺍﻩ ﻋﻤﻮﻡ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺑﺎﺷﻰ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﻭﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺷﻤﺎﺭﻯ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻮﺷﻰ ﮐﻪ ﺍﺻﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﺪﺭﺍﻟﻰ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻋﻤﻮﻡ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺭﻭﺍﺝ ﻳﺎﺑﺪ".
)ﺗﺮﺟﻤﻪ( ﻭ ﻧﻴﺰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻟﻪ ﻣﺪﻧﻴّﻪ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺎﻡ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻄﺎﻟﺐ
ﺗﻤﺪﻥ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻭﻗﺘﻰ ﺩﺭ ﻗﻄﺐ ﻋﺎﻟﻢ ﻋﻠﻢ ﻣﻬﻤﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ" :ﺑﻠﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ّ ﻫﻤﺖ ﭼﻮﻥ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺮﺕ ﻭ ﺣﻤﻴّﺖ ﺑﻪ ﺍﻓﺮﺍﺯﺩ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﻠﻮﮎ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﻠﻨﺪ ّ
ﺟﻬﺖ ﺧﻴﺮﻳّﺖ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻋﻤﻮﻡ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻋﺰﻣﻰ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺃﻳﻰ ﺭﺍﺳﺦ ﻗﺪﻡ ﭘﻴﺶ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻣﺴﺌﻠﮥ
ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻂ ﺗﺸﺒّﺚ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻋﻘﺪ
ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺩﻭﻝ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻳﮏ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﻗﻮﻳّﻪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻭ ﺷﺮﻭﻁ ﻣﺤﮑﻤﮥ ﺛﺎﺑﺘﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ
ﺍﺗﻢ ﺍﻗﻮﻡ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﻰ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻋﻤﻮﻡ ﻫﻴﺄﺕ ﺑﺸﺮﻳّﻪ ﻣﺆ ّﮐﺪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ .ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺟﻤﻴﻊ ﻗﻮﺍﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﮑﺎﻥ ﺍﺭﺽ ّ ﮐﻞ ﺳ ّ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺳﺒﺐ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺍﺳﺖ ّ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺑﻘﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﻋﻤﻮﻣﻴّﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻭ ﺗﺤﺪﻳﺪ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ّ
ﺛﻐﻮﺭ ﻫﺮ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﻫﺮ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻌﺎﻫﺪﺍﺕ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺕ ﺩﻭﻟﻴّﻪ ﻭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻭ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻣﺎﺑﻴﻦ ﻫﻴﺄﺕ ﺣﮑﻮﻣﺘﻴّﮥ ﺑﺸﺮﻳّﻪ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﻭ ﻣﻌﻴّﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﮐﺬﻟﮏ
ﻣﺨﺼﺺ ﺷﻮﺩ .ﭼﻪ ﺍﮔﺮ ﺗﺪﺍﺭﮐﺎﺕ ﻣﺤﺎﺭﺑﻪ ﻭ ﻗ ّﻮﮤ ﺣﺪﻯ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻗ ّﻮﮤ ﺣﺮﺑﻴّﮥ ﻫﺮ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﺑﻪ ّ ّ ﺗﻮﻫﻢ ﺩﻭﻝ ﺳﺎﺋﺮﻩ ﮔﺮﺩﺩ .ﺑﺎﺭﻯ ﺍﺻﻞ ﻣﺒﻨﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﻗﻮﻳﻢ ﻋﺴﮑﺮﻳّﮥ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﻳﺎﺑﺪ ﺳﺒﺐ ّ ﮐﻞ ﺩﻭﻝ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﻝ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺷﺮﻃﻰ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻁ ﺭﺍ ﻓﺴﺦ ﻧﻤﺎﻳﺪ ّ
45
ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮ ﺍﺿﻤﺤﻼﻝ ﺍﻭ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻫﻴﺄﺕ ﺑﺸﺮﻳّﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﻗ ّﻮﺕ ﺑﺮ ﺗﺪﻣﻴﺮ ﺁﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ .ﺍﮔﺮ ﺟﺴﻢ ﻣﺮﻳﺾ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺭﻭﻯ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﮐﻠّﻰ ﮐﺴﺐ
ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺷﻔﺎﻯ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﺩ "... ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ:
"ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻢ ﮐﻠﻴّﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻰ ﺧﺒﺮﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻠﮑﻪ
ﻣﺤﺎﻝ ﻭ ﻣﻤﺘﻨﻊ ﺷﻤﺮﻧﺪ .ﻧﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻘ ّﺮﺑﻴﻦ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻫﻤﺖ ﺑﻰ ﻫﻤﺘﺎﻯ ﻧﻔﻮﺱ ﮐﺎﻣﻠﻪ ﻣﺎﻫﺮﻩ ﻭ ﺁﺭﺍء ﻓﺮﺍﺋﺪ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﺮﻯ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎﺭ ﻭ ّ
ﻫﻤﺖ ﻏﻴﺮﺕ ﻏﻴﺮﺕ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ .ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﺖ ّ ﻣﻤﺘﻨﻊ ﻭ ﻣﺤﺎﻝ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﻴﺴﺖّ .
ﺍﺯﻣﻨﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺍﺯ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﻣﻤﺘﻨﻌﺎﺕ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﻣﻴﺸﺪ ﮐﻪ ﺍﺑﺪﴽ ﻋﻘﻮﻝ ﺗﺼ ّﻮﺭ ﻭﻗﻮﻉ ﺁﻧﺮﺍ ﻧﻤﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﺣﺎﻝ
ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﻨﻤﺎﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﻬﻞ ﻭ ﺁﺳﺎﻥ ﮔﺸﺘﻪ .ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻗﻮﻡ ﮐﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﮐﻞ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﭼﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﻤﺘﻨﻊ ﻭ ﺍﻧﻮﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﻭ ﺳﺒﺐ ﻓﻮﺯ ﻭ ﻓﻼﺡ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﻧﺠﺎﺡ ّ ﻻﺑﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺟﻠﻮﻩ ﮔﺮ ﻣﺤﺎﻝ ﻓﺮﺽ ﺷﻮﺩ ﻭ ّ ﮔﺮﺩﺩ".
ﻫﻔﺖ ﺷﻤﻊ ﻭﺣﺪﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺩﺭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺟﻠﻴﻞ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺳﺎﺑﻖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﺋﺘﻼﻑ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺸﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﺍﺋﺘﻼﻑ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻂ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻣﻔﻘﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺧﻤﺴﻪ ﻋﺎﻟﻢ
ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻭ ﺍﺗّﺼﺎﻝ ﻣﻌﺪﻭﻡ .ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻣﻢ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﻧﻴﺰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﻌﻤﻮﺭ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺟﻤﻴﻊ ﻃﻮﺍﺋﻒ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﺍﺗّﺼﺎﻝ ﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﻤﺘﻨﻊ ﻭ ﻣﺤﺎﻝ.
ﺍ ّﻣﺎ ﺣﺎﻝ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺍﺗّﺼﺎﻝ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺧﻤﺴﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﮑﻢ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ
ﺑﺮﺍﻯ ﻫﺮ ﻓﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺳﻴﺎﺣﺖ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﻼﺩ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻁ ﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺑﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺒﺎﺩ ﺩﺭ
ﺍﻃﻼﻉ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﻣﻴﺴﺮ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﻰ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﻧﺸﺮﻳّﺎﺕ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺑﺮ ّ ّ 46
ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺟﻤﻴﻊ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺩﻭﻝ ﻭ ﻣﺪﻥ ﻭ ﻗﺮﻯ ﮐﻞ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺳﺘﻐﻨﺎﻯ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻪ ﺯﻳﺮﺍ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺳﻴﺎﺳﻴّﻪ ﺑﻴﻦ ّ
ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻭ ﺻﻨﺎﻋﺖ ﻭ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺤﮑﻤﻰ ﻣﺸﻬﻮﺩ .ﻟﻬﺬﺍ
ﮐﻞ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻋﻤﻮﻡ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺍﺯ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﺠﻴﺪ ﻭ ﻗﺮﻥ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ّ
ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﺮﻭﻥ ﻣﺎﺿﻴﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻋﺎﻟﻤﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﻗ ّﻮﺗﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴّﺘﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﻯ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ
ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺷﻤﻌﻬﺎﻯ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯﺩ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﺭﻗﻪ ﺻﺒﺢ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴّﺖ ﻋﻈﻴﻤﻴﻪ
ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻤﻮﺩﺍﺭ ﮔﺸﺘﻪ .ﺷﻤﻊ ﺍ ّﻭﻝ ﻭﺣﺪﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺛﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻇﺎﻫﺮ
ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﺩ ّﻭﻡ ﻭﺣﺪﺕ ﺁﺭﺍء ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺍﺛﺮﺵ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺮﺩﺩ .ﻭ
ﺷﻤﻊ ﺳﻮﻡ ﻭﺣﺪﺕ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﻗﻄﻌﻴّﴼ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﻳﻨﻰ
ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻳﻦ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻗ ّﻮﺕ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺟﻠﻮﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﭘﻨﺠﻢ ﻭﺣﺪﺕ ﻭﻃﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﻗ ّﻮﺕ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ .ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻫﻞ ﻭﻃﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﺷﺸﻢ ﻭﺣﺪﺕ ﺟﻨﺲ ﺍﺳﺖ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻨﺲ ﻭﺍﺣﺪ ﺷﻮﻧﺪ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﻫﻔﺘﻢ ﻭﺣﺪﺕ
ﻟﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻳﻌﻨﻰ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻡ ﺧﻠﻖ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﮐﻪ ﺫﮐﺮ ﺷﺪ ﺟﻤﻴﻌﴼ ﻗﻄﻌﻰ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﻗ ّﻮﺗﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﻣﺆﻳّﺪ ﺁﻥ "...
ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ )ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ (۱۹۳۱ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﻟﻮﺣﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻪ ﻭﻳﮑﺘﻮﺭﻳﺎ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﺍﺭﺽ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ" :ﺗﺪﺑّﺮﻭﺍ ﻭ ﺗﮑﻠّﻤﻮﺍ ﻓﻴﻤﺎ ﻳﺼﻠﺢ ﺑﻪ
ﻼ ﻓﺎﻋﺘﺮﺗﻪ ﺍﻻﻣﺮﺍﺽ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﻭ ﺣﺎﻟﻪ ...ﻓﺎﻧﻈﺮﻭﺍ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﮐﻬﻴﮑﻞ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻧّﻪ ﺧﻠﻖ ﺻﺤﻴﺤﴼ ﮐﺎﻣ ً
ﺍﺷﺘﺪ ﻣﺮﺿﻪ ﺑﻤﺎ ﻭﻗﻊ ﺗﺤﺖ ﺗﺼ ّﺮﻑ ﺑﺎﻻﺳﺒﺎﺏ ﺍﻟﻤﺨﺘﻠﻔﺔ ﺍﻟﻤﺘﻐﺎﻳﺮﺓ ﻭ ﻣﺎ ﻃﺎﺑﺖ ﻧﻔﺴﻪ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ﺑﻞ ّ
47
ﺍﻃﺒّﺎء ﻏﻴﺮ ﺣﺎﺫﻗﺔ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﺭﮐﺒﻮﺍ ﻣﻄﻴّﺔ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﻭ ﮐﺎﻧﻮﺍ ﻣﻦ ﺍﻟﻬﺎﺋﻤﻴﻦ ﻭ ﺍﻥ ﻃﺎﺏ ﻋﻀﻮ ﻣﻦ ﺍﻋﻀﺎﺋﻪ
ﺑﻄﺒﻴﺐ ﺣﺎﺫﻕ ﺑﻘﻴﺖ ﺍﻋﻀﺎء ﺍﺧﺮﻯ ﻓﻴﻤﺎ ﮐﺎﻥ ﮐﺬﻟﮏ ﻳﻨﺒﺌﮑﻢ ﺍﻟﻌﻠﻴﻢ ﻓﻰ ﻋﺼﺮ ﻣﻦ ﺍﻻﻋﺼﺎﺭ ٍ
ﺍﻻﺗﻢ ﻟﺼﺤﺘّﻪ ﻫﻮ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﺒﺐ ﺍﻟﺨﺒﻴﺮ ...ﺍﻟّﺬﻯ ﺟﻌﻠﻪ ﺍﻪﻠﻟ ّ ّ ﺍﻟﺪﺭﻳﺎﻕ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﻭ ّ
ﻻ ﺑﻄﺒﻴﺐ ﺣﺎﺫﻕ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺆﻳّﺪ ﺍﻻﺭﺽ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺷﺮﻳﻌﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻫﺬﺍ ﻻ ﻳﻤﮑﻦ ﺍﺑﺪﴽ ﺍ ّ
ﺍﻟﻀﻼﻝ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ "...ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﻮﺡ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ..." : ﻟﻌﻤﺮﻯ ﻫﺬﺍ ﻟﻬﻮ ﺍﻟﺤﻖ ﻭ ﻣﺎ ﺑﻌﺪﻩ ﺍ ّ ﻻ ّ ّ
ﮐﻞ ٍ ﻻ ﻇﻠﻢ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺗّﻘﻮﺍ ﺳﻨﺔ ﺗﺰﺩﺍﺩﻭﻥ ﻣﺼﺎﺭﻓﮑﻢ ﻭ ﺗﺤﻤﻠﻮﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟ ّﺮﻋﻴّﺔ ﺍﻥ ﻫﺬﺍ ﺍ ّ ﺍﻧّﺎ ﻧﺮﺍﮐﻢ ﻓﻰ ّ
ﺯﻓﺮﺍﺕ ﺍﻟﻤﻈﻠﻮﻡ ﻭ ﻋﺒﺮﺍﺗﻪ ﻭ ﻻ ﺗﺤﻤﻠﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﺍﻟ ّﺮﻋﻴﺔ ﻓﻮﻕ ﻃﺎﻗﺘﻬﻢ ...ﺍﺻﻠﺤﻮﺍ ﺫﺍﺕ ﺑﻴﻨﮑﻢ ﺍﺫﴽ ﻻ
ﻻ ﻋﻠﻰ ﻗﺪﺭ ﺗﺤﻔﻈﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﻤﺎﻟﮑﮑﻢ ﻭ ﺑﻠﺪﺍﻧﮑﻢ ...ﺍﻥ ﺗﺤﺘﺎﺟﻮﻥ ﺑﮑﺜﺮﺓ ﺍﻟﻌﺴﺎﮐﺮ ﻭ ﻣﻬﻤﺎﺗﻬﻢ ﺍ ّ ّ
ﺍﺗّﺤﺪﻭﺍ ﻳﺎ ﻣﻌﺸﺮ ﺍﻟﻤﻠﻮﮎ ﺑﻪ ﺗﺴﮑﻦ ﺍﺭﻳﺎﺡ ﺍﻻﺧﺘﻼﻑ ﺑﻴﻨﮑﻢ ﻭ ﺗﺴﺘﺮﻳﺢ ﺍﻟ ّﺮﻋﻴﺔ ﻭ ﻣﻦ ﺣﻮﻟﮑﻢ ... ﻻ ﻋﺪﻝ ﻣﺒﻴﻦ)".ﺍﻟﻒ( ﺍﻥ ﻗﺎﻡ ﺍﺣﺪ ﻣﻨﮑﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻻٔﺧﺮ ﻗﻮﻣﻮﺍ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻥ ﻫﺬﺍ ﺍ ّ
ﮑﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻣﻬﻴﻤﻦ ﻭ ﻣﺘﻴﻦ ﺩﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷ ّ
ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻗﺪﻡ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﺎﮐﻤﻴّﺖ ﺑﻰ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺭ ﻭ ﻣﻄﻠﻖ ﺍﻟﻌﻨﺎﻥ ﻣﻠّﻰ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﻗﻴﻮﺩﻯ ﻧﻬﺎﺩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﻗﺪﻡ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﻪ
ﺍﻯ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﻳّﺎﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻘﺘﻀﺎﻯ ﺯﻣﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻇﻞ ﺁﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻠﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻃﻴﺐ ﺧﺎﻃﺮ ﺣﻘﻮﻕ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻋﻼﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ﺣﻖ ﻭﺿﻊ ﺑﻌﻀﻰ ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﻫﺎ ﻭ ﮐﻠﻴّﮥ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺍﻋﻼﻥ ﺟﻨﮓ ﻭ ّ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺗﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ّ
ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺳﻠﺐ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻳﮏ ﻗ ّﻮﮤ ﻣﺠﺮﻳّﮥ ﺑﻴﻦ
ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺑﻼﻣﻨﺎﺯﻉ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻋﻀﻮ ﻣﺘﻤ ّﺮﺩ ﻭ ﻃﺎﻏﻰ ﺁﻥ
ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺴﺖ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻳﮏ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻫﺮ ﺩﻭﻟﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﻣﺤﮑﻤﮥ ﮐﺒﺮﺍﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺣﮑﻤﺶ ﻗﺎﻃﻊ ﻭ ﺑﺮ ﻫﻤﮥ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺭﻭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ
ﺣﺘّﻰ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻀﺎﻳﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﺍﺭﺟﺎﻉ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﺎﺯ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺮ
48
ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﺣﮑﻢ ﺻﺎﺩﺭﻩ ﺍﺵ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ،ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳّﺖ-
ﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ .ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻭ ﮐﺎﺭ ﻋﻮﺍﻣﻠﻰ ﻻﺯﻡ ﻭ ﻣﻠﺰﻭﻡ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﻭ ﻣﻨﺎﺯﻋﺎﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻭ ﺁﺗﺶ ﻋﺪﺍﻭﺗﻬﺎﻯ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﺗﺎ ﺷﻤﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ. ّ
ﺍﺑﺪ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻣﺸﺎﻭﺭﺍﺕ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﺿﺎﻣﻦ ﺍﺟﺮﺍﻳﺶ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﻯ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻻﺯﻣﻪ ﻓﻮﺭﴽ ﻭ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﮐﺎﺫﺏ ﻭ ﭘﺮﺧﺎﺷﺠﻮﻯ،
ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻭ ﻧﻮﻉ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﺭﺋﻮﺱ ﮐﻠّﻰ ﻭ ﺑﺮﺟﺴﺘﮥ ﻧﻈﻤﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﻋﻠﻰ ﺛﻤﺮﮤ ﻋﺼﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺭﻭ ﺑﻪ
ﺑﻠﻮﻍ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺳﺮﺍﭘﺮﺩﻩ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺑﻪ
ﭼﺸﻢ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﺒﻴﻨﻴﺪ " "...ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺭ ﻳﮏ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﺮﮒ ﻳﮏ ﺷﺎﺧﺴﺎﺭ " "...ﻋﺎﻟﻢ ﻳﺤﺐ ﺍﻟﻮﻃﻦ ﺑﻞ ﻟﻤﻦ ﻳﮏ ﻭﻃﻦ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻭ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﺍﻫﻞ ﺁﻥ " "...ﻟﻴﺲ ﺍﻟﻔﺨﺮ ﻟﻤﻦ ّ ﻳﺤﺐ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ )"...ﺏ( ّ
ﻭﺣﺪﺕ ﺩﺭ ﮐﺜﺮﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﺁﺋﻴﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺳﻮء ﺗﻔﺎﻫﻤﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻘﺼﺪﺵ ﻫﺮﮔﺰ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻟﻮﺩﮤ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻭ ﺯﺑﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻭﺳﻌﺘﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﺑﻪ ّ ﺷﮑﻞ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻭ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺘّﻐﻴﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ .ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ
ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﻫﻴﭻ ﺗﺎﺑﻌﻴّﺖ ﻭ ﺳﺮﺳﭙﺮﺩﮔﻰ ﻣﺸﺮﻭﻋﻰ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻳﻬﺎﻯ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺭﺍ ﺗﻀﻌﻴﻒ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ.
ﻣﻘﺼﺪﺵ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﻌﻠﮥ ﻭﻃﻦ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻣﻌﻘﻮﻝ ﻭ
49
ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻟﻬﺎﻯ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺳﺎﺯﺩ ﻳﺎ ﻧﻈﺎﻡ ﺧﻮﺩﻣﺨﺘﺎﺭﻯ ﻣﻠّﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻮﺩ ﺳﺒﺐ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰﻳّﺖ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﺩﭼﺎﺭ ﺷﻮﺩ.
ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﻗﺼﺪ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺗﻨ ّﻮﻋﺎﺕ ﻗﻮﻣﻰ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻭ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﺳﻨﻦ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﻋﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ،ﻏﺎﻓﻞ ﺷﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻠﻴﺪ
ﺭﻣﺰﺵ ﺷﻌﺎﺭ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﺭ ﮐﺜﺮﺕ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﺍﻟﺼﻮﺭ ﻭ ﺍﻻﺷﮑﺎﻟﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﮔﻠﻬﺎﻯ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﻟﻨ ّﻮﻉ ﻭ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﻟﻠﻮﻥ ﻭ ﻣﺨﺘﻠﻒ ّ
ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺁﺏ ﻧﻮﺷﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺑﺎﺩ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻭ ﺿﻴﺎء ﻳﮏ ﺷﻤﺲ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺁﻥ ﺗﻨ ّﻮﻉ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺳﺒﺐ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﺟﻠﻮﻩ ﻭ ﺭﻭﻧﻖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﺮﺩﺩ .ﭼﻮﻥ ﺟﻬﺖ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﻠﻤﺔ ﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﻭ ﻋﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ
ﺁﺭﺍء ﻭ ﻃﺒﺎﻳﻊ ﺳﺒﺐ ﺯﻳﻨﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮔﺮﺩﺩ .ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺗﻨ ّﻮﻉ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﭼﻮﻥ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻭ ﺗﻨ ّﻮﻉ ﻓﻄﺮﻯ ﺧﻠﻘﻰ ﺍﻋﻀﺎء ﻭ ﺍﺟﺰﺍﻯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﺳﺖ .ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﻀﺎء ﻭ ﺍﺟﺰﺍﻯ ﻣﺘﻨ ّﻮﻋﻪ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮﺫ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺭﻭﺡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻋﻀﺎء ﻭ ﺍﺟﺰﺍء ﺳﺮﻳﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺮﻭﻕ ﻭ ﺷﺮﻳﺎﻥ ﺣﮑﻤﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻭ ﺗﻨ ّﻮﻉ ﻣﺆﻳّﺪ ﺍﺋﺘﻼﻑ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﺜﺮﺕ ﺍﻋﻈﻢ ﻗ ّﻮﻩ ﻭﺣﺪﺕ ،ﺍﮔﺮ ﺣﺪﻳﻘﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﮔﻠﻬﺎ ﻭ ﺭﻳﺎﺣﻴﻦ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻭ
ﺛﻤﺎﺭ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻭ ﺍﻏﺼﺎﻥ ﻭ ﺍﺷﺠﺎﺭ ﺍﺯ ﻳﮑﻨﻮﻉ ﻭ ﻳﮏ ﻟﻮﻥ ﻭ ﻳﮏ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﻭ ﻳﮏ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ
ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﻟﻄﺎﻓﺘﻰ ﻭ ﺣﻼﻭﺗﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ .ﻭﻟﮑﻦ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﺍﻟﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻭ ﺍﺯﻫﺎﺭ ﻭ ﺍﺛﻤﺎﺭ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﺮ ﻳﮑﻰ ﺳﺒﺐ ﺗﺰﺋﻴﻦ ﻭ ﺟﻠﻮﻩ ﺳﺎﺋﺮ ﺍﻟﻮﺍﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﺍﻧﻴﻘﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻭ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﺣﻼﻭﺕ ﺟﻠﻮﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻴﻨﻴﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻭ ﺗﻨ ّﻮﻉ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻭ ﺁﺭﺍء ﻭ ﻇﻞ ﻗ ّﻮﮤ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﻠﻤﮥ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴّﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﻃﺒﺎﻳﻊ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ّ
ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﻭ ﻋﻠﻮﻳّﺖ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺷﻮﺩ .ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺟﺰ ﻗ ّﻮﮤ ﮐﻠﻴّﻪ ﮐﻠﻤﺔ ﺍﻪﻠﻟ ﻇﻞ ﮐﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺮ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺍﺷﻴﺎء ﺍﺳﺖ ﻋﻘﻮﻝ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ
ﺷﺠﺮﻩ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﺟﻤﻊ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ "....
50
ﺗﻌﺼﺐ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﻭﻫﻠﮥ ﺍﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻓﮑﺮ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻭ ﺗﻨﮓ ﻧﻈﺮﻯ ﻭ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺩﻳﺮﻳﻨﻪ ﻭ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺍﺳﺖ .ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﻣﺮﺍﻣﻬﺎﻯ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﻭ ّ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺭﻓﺎﻩ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻗﺎﻃﺒﮥ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻭ
ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻯ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺩﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺳﺖ ﺭﻓﻊ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﻮ ﺍﻓﮑﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺎﻕ ﻧﺴﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻣﺮﮤ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻣﻨﺴﻮﺧﺸﺎﻥ ﺷﻤﺎﺭﻳﻢ ﺯﻳﺮﺍ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﮐﻮﻥ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﺁﻥ ﻗﻮﺍﻋﺪ ﻭ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ
ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻭ ﮐﻮﻥ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﮐﻪ ﺩﺍﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ ﻣﺴﺘﺜﻨﻰ ﻧﻴﺴﺖ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻭ ﻫﺮ ﻣﮑﺘﺐ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﻦ ﺣﻴﺚ ﺍﻟﻤﺠﻤﻮﻉ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ،ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﺁﻥ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ،ﻓﺪﺍ ﺷﻮﺩ. ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ
ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺤﻮﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ
ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﺻﺮﻓﴼ ﻣﻨﺒﻌﺚ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻰ ﻧﺎﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﻣﺒﻬﻢ ﻭ ﻧﺎﺭﺳﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁﻧﺮﺍ ﻣﻨﺤﺼﺮﴽ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺍﺣﻴﺎء ﺭﻭﺡ ﺍﺧ ّﻮﺕ ﺑﺸﺮﻯ ﻭ ﺧﻴﺮﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻧﮕﺎﺷﺖ ﻭ ﻫﺪﻓﺶ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺸﺮ ﻭ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺗﻌﺎﻭﻥ ﻭ ﺗﻌﺎﺿﺪﻯ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻘﺼﺪﺵ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺮﺗﺮ ﻭ ﺩﻋﻮﻳﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﻈﻴﻢ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺘّﻰ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻭ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﭘﻴﺎﻣﺶ ﻓﻘﻂ ّ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺿﺮﻭﺭﻳّﻪ ﺍﻯ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺩﺍﺩﻩ ﻋﻀﻮ ﻳﮏ
ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﺑﺸﺮﻯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺮﺍﻣﻰ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻭ ﺻﺤﺖ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﭘﻴﻮﺳﺘﮕﻰ ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻭ ّ ّ
ﺗﺠﺴﻢ ﻣﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻭ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺭﺍ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻻﺯﻣﻪ ﺍﺵ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻨﻴﺎﻥ ّ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻰ ﺣﻴﺎﺗﻰ )ﺍﺭﮔﺎﻧﻴﮏ( ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺶ ﺭﺍ ﭼﺸﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺪﻳﺪﻩ
ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻞ ﻣﺘﻀﻤﻦ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺍﻯ ﺩﻟﻴﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎﺭﻫﺎﻯ ﭘﻮﺳﻴﺪﮤ ﺷﻌﺎﺭﻫﺎ ﻭ ّ
51
ﻣﺮﺍﻣﻬﺎﻯ ﻣﻠّﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻻﺯﻡ ﻭ ﻣﻔﻴﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺣﺎﻝ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺣﺎﺩﺙ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺘﺎﺑﻰ ﻣﻘﺪﺱ ﺣﺎﻭﻯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎ ﺑﺤﺎﻝ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻋﺎﻟﻴﺘﺮ ﻭ ّ
ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﮑﻠّﻰ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ .ﺑﻠﻰ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ
ﻣﺘﻤﺪﻥ ﺍﺳﺖ .ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻴﮑﻠﻰ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﻯ ﺣﻴﺎﺗﺶ ،ﺩﺭ ﻧﻈﻢ ّ ﺧﻂ ﻭ ﺯﺑﺎﻧﺶ ﻣﺘّﺤﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺳﻴﺎﺳﻴﺶ ،ﺁﻣﺎﻝ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺶ ،ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﺵّ ،
ﺗﻨ ّﻮﻉ ﻧﺎﻣﺤﺪﻭﺩ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻣﻠّﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻭﺍﺣﺪ ﻓﺪﺭﺍﻝ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺩﺍﺭﺩ .ﺧﻼﺻﻪ ،ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻦ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺣﻴﺎﺕ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﺑﻪ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺷﻬﺮ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﺟﺴﺖ.
ﺑﻬﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻰ ﮐﻢ ﻭ
ﺑﻴﺶ ﺍﻳﻦ ﺩﻋﻮﻯ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﺪﻑ ﻋﻈﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ،ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﻣﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﻭ ﻻﺯﻡ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﻤﻰ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﻭ ﻗﺮﻳﺐ ﺍﻟﻮﻗﻮﻉ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻗ ّﻮﻩ ﺍﻯ ﻧﻴﺰ ﺟﺰ ﻗ ّﻮﮤ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻘﺼﺪ
ﻣﻴﺴﺮ ﺳﺎﺯﺩ .ﺁﺛﺎﺭ ﺍ ّﻭﻟﻴّﮥ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻣﻌﻘﻮﻝ ﺍﻋﻼﺋﻰ ﺭﺍ ّ ﺣﺪ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺗﻰ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺭﺳﻤﻰ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ّ
ﻭ ﺑﺎ ﻭﻗﻮﻑ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮ ﻋﻈﻤﺖ ﺩﻋﻮﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺑﺎ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺑﺮ ﺍﺻﻮﻝ ﻋﺎﻟﻴّﮥ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻳﺶ
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺮ ﺑﺴﻴﻂ ﺯﻣﻴﻦ ،ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻣﻴﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺗﺠﻠﻴّﺎﺕ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺶ ﺭﺍ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﺭﻭﺡ ﺍﺧ ّﻮﺕ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ
ﺁﺷﻔﺘﮕﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﮔﺴﻴﺨﺘﻪ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮﺩ.
52
ﭼﻪ ﺷﻮﺭﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺤ ّﻮﻝ ﻭ ﺭﺷﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺻﻞ ﮔﺮﺍﻧﻘﺪﺭﻯ ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ
ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻄﻤﺢ ﻧﻈﺮ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻡ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﺮﺝ ﻭ
ﻣﺮﺝ ﻋﺼﺮ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﻧﺎﭘﻠﻴﻮﻧﻰ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭﺷﺎﻥ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻖ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻭﺣﺪﺕ ﻣﻠّﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﮕﻮﻧﻪ ّ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ،ﻣﻔﻬﻮﻣﻰ ﺑﮑﻠّﻰ ﻣﺴﺘﺒﻌﺪ ﺑﻞ ﻣﺤﺎﻝ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ.
ﻓﻘﻂ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻣﻠﻴّﺖ
ﻣﻘﺪﺱ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺭﺍﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻓﮑﺮ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻃﻠﺒﻰ)ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺰﻡ( ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﻟﺘﺄﺳﻴﺲ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺁﻧﺮﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﻗ ّﻮﺕ ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﻈﻤﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻗﻠﻤﺮﻭﺵ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ّ ﻭﻟﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍ ّﻭﻝ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺟﺎﻥ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻏﺮﻭﺭ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺁﻧﺰﻣﺎﻥ
ﺑﻪ ﺗﺨﻄﺌﮥ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻈﻤﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﻣﻀ ّﺮ ﻭ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﻰ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﺍﻳﺸﺎﻥ
ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﻤﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺳﺒﺐ ﻣﻴﺸﺪ ﮐﻪ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ﺑﻪ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺩﺍﻣﮥ ﺣﻴﺎﺕ
ﻣﻘﺪﺱ ﺣﺪﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎء ﺍﺗّﺤﺎﺩ ّ ﺷﺪﺕ ﻭ ّ ﻣﻠّﻴﺸﺎﻥ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﻀﻌﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ّ
ﻣﻰ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺡ ﻣﻠﻴّﺖ ﻃﻠﺒﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﻠﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻳﻮﻍ ﻧﺎﭘﻠﺌﻮﻥ ﺭﻫﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﺣﺪﺕ ﻣﻰ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺷﺪﺕ ﻭ ّ ﺍﻳﻦ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﺣﺎﮐﻤﻴّﺖ ﻣﻠّﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ّ ﻣﻴﮑﻮﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺻﻮﻝ ﻭﺣﺪﺕ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﻧﺠﺎﺗﺸﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﻰ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺳﺎﺯﻧﺪ.
ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﻃﺮﺡ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻥ ﭘﺮﻭﺗﮑﻞ ﮊﻧﻮ ) (۷ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﺭﻭﭘﺎ ) (۸ﺷﺪ ﻭ ﺷﮑﺴﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﺡ
ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﮥ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺳﺒﺐ ﻣﻐﻠﻮﺑﻴّﺖ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﻳﺶ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﻯ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻭ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍ ّﻣﺎ
ﻧﻔﺲ ﻃﺮﺡ ﻭ ﺍﺭﺍﺋﮥ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﻫﺎﺋﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺒﺐ ﺗﺸﺠﻴﻊ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﺁﻥ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻋﺎﻟﻰ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﺫﻫﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺭﻳﺸﻪ ﺩﻭﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺷﺪ ﻭ
53
ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﺣﺴﺎﺏ ﺷﺪﮤ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﺍﺻﻞ ﻋﺎﻟﻰ ﻧﻤﻮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻋﻰ ّ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﻴﻢ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﻴﺎﺳﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻈﻴﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﻨﺒﺸﻬﺎ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ
ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﻮﻟّﺪ ﻭ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺑﻼﺩ ﻏﺮﺏ ﭘﺪﻳﺪ
ﺁﻣﺪ ﻭ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺑﻨﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻧﻤﻮﺩ. ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻝ ﻣﺜﺎﻟﻰ ﻣﻴﺰﻧﻴﻢ :ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﻮﺩ ﭼﻪ
ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻳﮏ ﮐﺸﻮﺭ ﻓﺪﺭﺍﻝ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﻯ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﻤﻴﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ .ﺁﻳﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺘﻀﺎ ّﺩ،
ﻋﺪﻡ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ،ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺩﺭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻭ ﻋﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﻣﻰ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺘﻐﺎﻳﺮ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﺭﺽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﻗ ّﻮﻩ ﺍﻯ ،ﭼﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﭼﻪ ﻋﺮﻓﻰ ،ﻫﺮﮔﺰ
ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺮﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺘّﺤﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﺸﺎﻥ ﺳﺎﺯﺩ .ﺿﻤﻨﴼ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ
ﻣﻘﺘﻀﻴّﺎﺕ ﺁﻧﺮﻭﺯ ﻳﻌﻨﻰ ﻳﮑﺼﺪ ﻭ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺑﺎ ﻣﻘﺘﻀﻴّﺎﺕ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ
ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻄﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺸﺮ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺗﺮ ّﻗﻴﺎﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ .ﻭ
ﻇﻞ ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﺪﺭﺍﻝ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻳّﺎﻡ ﻣﺸﮑﻠﺘﺮ ﺍﺯ ﺑﺎﻟﻨّﺘﻴﺠﻪ ﺗﻠﻔﻴﻖ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺩﺭ ّ ﻣﺘّﺤﺪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﻯ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩ .ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭﺣﺪﺕ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻼ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﻇﻞ ﻳﮏ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺎﻟﻨّﺴﺒﻪ ﻋﻤ ً ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻣﻠﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ّ
ﮐﺴﻰ ﭼﻪ ﻣﻴﺪﺍﻧﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻭ ﻣﺮﺍﻣﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﮥ
ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﻳﺠﺎﺏ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺁﻻﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ
ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﻴﺰ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺁﺗﺶ
ﺩﺍﻣﻨﮕﻴﺮ ﻭ ﺳﺮﮐﺶ ﺟﻨﮓ ﺩﺍﺧﻠﻰ ﮐﻪ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﻮﺩ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ
54
ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺳﺎﺯﺩ ،ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻟﻬﻴﺐ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﻨﺎﻥ ﺫﻭﺏ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﻪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻬﻢ ﺟﻮﺵ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﻯ ّ ﻇﻞ ﻳﮏ ﻭﻃﻦ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪ .ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻌﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻧﮋﺍﺩﻳﺸﺎﻥ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻳﮏ ﻣﻠّﺖ ﺩﺭ ّ
ﭼﻨﺎﻥ ﺗﺤ ّﻮﻝ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻭ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺟﺰ ﺑﺎ ﺑﺮﻭﺯ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ
ﻭ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺭﺍﻫﻬﺎﻯ ﺩﻳﭙﻠﻤﺎﺳﻰ ﻳﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻳﺪ .ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ ﺗﺎ ﺩﺭﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﻋﺎﻣﻠﻰ ﺟﺰ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻭ ﺩﺭﺩﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﻭ
ﻣﻌﻨﻮﻯ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺳﺒﺐ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﺤ ّﻮﻻﺕ ﺑﻨﻴﺎﺩﻯ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻒ ﻭ ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ. ﺷﺎﺧﺼﻰ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ّ
ﺁﺗﺶ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻭ ﺗﺤ ّﻮﻻﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺩﺍﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺩﻳﺪﮤ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻴﻦ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ
ﺗﺒﺪﻻﺕ ﭘﺮ ﺩﺭ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻄﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺗﺤ ّﻮﻻﺕ ﻭ ّ
ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺼﻴﺐ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ،ﻫﻤﻮﺍﺭ ﺟﻼﻝ ﻭ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻫﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ّ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻭ ﺩﺭﻳﻎ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﻗ ّﻮﮤ ﺑﻠﻴّﺎﺕ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﻭﺭﮤ
ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻃﺮﺯ ﻓﮑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻭ ﺩﺭﻳﻎ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﺰ
ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ﺑﻠﻴّﺎﺕ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺘﻀﺎ ّﺩ ﻭ ﻣﺘﺨﺎﺻﻤﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺟﺰﺍء ﻣﺮ ّﮐﺒﮥ ﺗﻤﺪﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯﮤ ﻣﺎﺳﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺫﻭﺏ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺟﻮﺵ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺟﺰﺍء ّ ﻣﺮ ّﮐﺒﮥ ﻳﮏ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻳّﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ.
ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ: "ﺑﮕﻮ ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺍﺭﺽ ﺑﺮﺍﺳﺘﻰ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻼﻯ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﻘﺎﺏ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺍﺯ ﻋﻘﺐ "...ﭘﺮﺗﻮ ﺑﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻓﻮﺭﻯ ﻭ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﺸﺮ ﻣﻰ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﮐﻮﺭﮤ ﺳﻮﺯﻧﺪﮤ ﺑﻠﻴّﺎﺕ ﻭ
55
ﺣﺲ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ّ
ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺘﻰ ﺭﺍ ﺍﻟﻘﺎء ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻻﺯﻣﮥ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻧﻮﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ.
ﺗﻤﺖ ﺍﻟﻤﻴﻘﺎﺕ ﻳﻈﻬﺮ ﺑﻐﺘﺔ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﺫﺍ ّ
ﻣﺎ ﺗﺮﺗﻌﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺋﺾ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ".
ﺁﻳﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ" :ﺩﺭ ﻣﺴﺘﻘﺒﻞ ﺣﺮﺑﻰ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﻳﻘﻴﻨﴼ ﻭﺍﻗﻊ ﮔﺮﺩﺩ". ﻃﻠﻮﻉ ﻓﺠﺮ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﻭ ﺻﺎﺣﺒﺪﻻﻥ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺍﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﺼﻮﻝ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ
ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺧﻄﻴﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺭﻭﻡ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﻫﺎﻯ ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﮥ
ﻧﺎﭘﻠﺌﻮﻥ ﺳﺒﺐ ﺣﺼﻮﻟﺶ ﻧﺸﺪ .ﺣﺼﻮﻝ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺳﺒﺐ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻭ ﺍﮐﻤﺎﻝ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻰ
ﺍﻧﺒﻴﺎء ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻴﻎ ﻭ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﮔﺎﻭ ﺁﻫﻦ ﻭ ﺧﻴﺶ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺷﻴﺮ ﻭ ﺑ ّﺮﻩ ﺩﺭ ﻳﮏ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﻻﻧﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﭘﺪﺭ
ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﻂ ﺯﻣﻴﻦ ،ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻰ ﻋﻴﺴﺎﻯ ﻣﺴﻴﺢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ
ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ .ﻧﻈﻤﻰ ﮐﻪ ﺟﻠﻮﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ
ﺟﻼﻝ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺴﻴﻂ ﻏﺒﺮﺍء ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ.
ﺩﺭ ﺧﺎﺗﻤﮥ ﻣﻘﺎﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺧﻴﺮ ﺍﻧﺪﻳﺸﻰ ﻭ
ﺧﻮﺵ ﺑﺎﻭﺭﻯ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺻﺮﻓﴼ ﻧﺪﺍﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮑﻪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺎﺭﺗﺶ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻭ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﺴﺘﺒﺪ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺷﺮﻕ ﻳ ّ ّ ﺩﻋﻮﺗﺶ ﻫﻢ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﻭ ﺍﺧﻄﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺣﺎﻭﻯ ﻣﮋﺩﻩ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺗﻰ :ﺍﺧﻄﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ
56
ﻣﻴﺴﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺤﻨﺖ ﺯﺩﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺁﻥ ﺩﻋﻮﺕ ّ ﺑﺰﻭﺩﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻘﻴﻨﴼ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺁﻥ ﻧﺪﺍﻯ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﮐﺠﺎﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﺴﻰ ﺗﺼ ّﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﻴﮑﺮﺩ ،ﺍ ّﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﺑﻘ ّﻮﮤ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺭﻭﺣﻰ
ﺟﺪﻳﺪ ﺩﻣﻴﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻗ ّﻮﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ
ﻋﺪﮤ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻥ ﻭﺣﺪﺕ ﺭﺍ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﻣﻴﺸﻤﺎﺭﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺮﺍ ّ
ﻻﺯﻡ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻭ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﮑﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻨﺎﺩﻯ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ
ﻳﻘﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻬﺎﻯ ﺧﺎﺭﻕ ﺍﻟﻌﺎ ّﺩﮤ ﻋﻠﻮﻡ ﻓﻴﺰﻳﮑﻰ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﮥ
ﻋﺎﻟﻤﮕﻴﺮ ﺻﻨﺎﻋﺖ ﻭ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻭ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻗﻮﺍﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﭘﺮ ﻣﺨﺎﻓﺖ ﻣﺪﻧﻴّﺘﻰ ﻣﺎ ّﺩﻯ ،ﺑﻪ ﻫﻴﮑﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺍﻯ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﺷﺪﻳﺪﴽ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ
ﻣﮑﻨﻮﻧﮥ ﺍﺯﻟﻴﻪ ﺩﺭ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺷﻴﻮﻩ ﻭ ﺯﺑﺎﻧﻰ ﺑﺎﺯﮔﻮﺋﻰ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺑﺎﺷﺪ .ﻭ ﭼﻪ ﻧﺪﺍﺋﻰ ﮔﻮﻳﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﻧﺪﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ،ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ
ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﻗﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺤ ّﻮﻟﻰ ﺑﻨﻴﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭ ﻗﻠﻮﺏ
ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﴼ ﺁﺷﺘﻰ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ،ﺗﻘﻠﻴﺐ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ
ﺍﻟﺘﻴﺎﻡ ﺑﺨﺸﺪ؟ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺟﺰ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﻣﻨﮑﺮ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﭘﺮ ﻗﺪﺭﺕ ﻋﻈﻴﻢ ،ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﺫﻫﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺘﺶ ﺻﺪﺍﻯ ﺧﻮﺍﺹ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﺗﺒﻠﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﻭ ّ
ﺗﻌﺼﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﺠﺴﻤﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ .ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﺍ ﺯﻧﮕﺎﺭ ّ ّ
57
ﻣﻨﮑﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻋﻈﻴﻢ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﻰ ﻭ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺗﺠﺴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﭘﺲ ﺍﻯ ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﻗﺎﻟﺐ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ّ
ﻫﻤﺘﻰ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻨﺎﻯ ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﻣﺠﺎﻫﺪﺕ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ّ ﺍﺳﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺩﻟﻬﺎﻯ ﻣﺎ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺍﺧﻴﺮﻩ ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻭ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺁﻳﺪ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻴﺮﻳﻢ ﻭ ﺩﻳﺪﮤ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﺮ ﮔﺸﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺩﻋﺎ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺗﺎ ﺟﻤﺎﻝ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ،ﺁﻥ ﻣﻘﺼﺪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺫﻫﻦ
ﺗﻤﺪﻥ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻭ ّﻗﺎﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺍﺑﻬﻰ ﺛﻤﺮﮤ ّ
ﺑﺨﺸﺪ .ﺍﻯ ﮐﺎﺵ ﺻﺪﻣﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺼﺮ ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻣﻘﺎﺭﻥ ﺑﺎﺷﺪ.
۲۸ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ۱۹۳۱
58
ﻋﺼﺮ ﺫﻫﺒﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﻮ ّﺭﺥ ۲۱ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۳۲
59
ﻋﺼﺮ ﺫﻫﺒﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻳﺎﻭﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺪﺍﺭﺗﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ ،ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺘﻠ ّﻮﻧﺶ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﮐﻪ
ﺷﺎﻫﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﺋﺰ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺳﺖ .ﺍ ّﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ، ﺗﺤ ّﻮﻻﺕ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻴﺰ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﻭ ﻋﻈﻤﺘﺶ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺁﻥ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺗﻘﻮﻳّﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﻣﺴﺘﻤ ّﺮ ّ ﻼ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺭﺍﻩ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺩﻳﺎﺭ ،ﺩﺭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻋﺶ ﺳﺎﻋﻰ ﻭ ﺟﺎﻫﺪﻧﺪ ﺑﻰ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﺎﻣ ً
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻧﺎﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻣﻔﺎﺭﻗﺖ ﺍﺑﺪﻯ ﻣﻘﺘﺪﺍﻯ ﻋﺰﻳﺰﺵ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء
ﺑﻪ ﻟﺮﺯﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺍ ّﻣﺎ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻟﻄﻤﮥ ﺷﺪﻳﺪ ﻗﺎﺩﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﻫﺎﺋﻠﻪ ﻭﺣﺪﺗﺶ ﺭﺍ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺣﻤﻼﺕ ﺯﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩ ﺑﺪﺧﻮﺍﻫﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻔﺘﺮﻳﺎﺗﺶ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﭘﺎﻳﮥ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺴﻂ ﺩﻫﺪ ﻭ ّ ﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺭﻣﺰ ﻧﻮﺍﻳﺎﻯ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﺪﺍ ،ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ
ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺍﺯ ﺣﻖ ّ ﻏﻠﺒﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺣﻤﻼﺕ ﻫﻮﻟﻨﺎﮎ ،ﺧﻮﺩ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﮑﻪ ّ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻮﻟّﺪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﻗ ّﻮﺕ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻭﺩﻳﻌﺖ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﻫﺠﻮﻡ ﻫﺮ ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﭙﺬﻳﺮﺩ. ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﮐﻪ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﻗﻮﺍﻣﺶ ﻣﻨﺒﻌﺚ ﺍﺯ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﻏﻴﺒﻰ
ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﻫﻴﭻ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ ﻭ ﺯﻳﺮﮎ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﺑﺮﻯ ﻧﮑﻨﺪ ﻭ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﺗّﮑﺎء ﻭ ﺍﺗّﮑﺎﻟﺶ ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻌﻰ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ﻣﺰﺍﻳﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ،ﺍﺯ
ﻋﻠﻢ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻭ ﺷﻬﺮﺕ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻗﻴﺎﺱ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﺴﻂ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻄﻰ ﻏﻴﺒﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﻋﺎ ّﺩﻯ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﮔﺮ ﻫﻨﻮﺯ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻭﻟﻴﮑﻦ ﭼﻮﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﺸﺮ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻓﺘﻮﺣﺎﺗﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭﺍﺿﺢ ﺗﺮ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮ ﺷﻮﺩ.
60
ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺎﻧﺖ ﺍﺭﺑﺎﺏ
ﻋﻠﻢ ﻭ ﺣﮑﻤﺖ ﻭ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ،ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻧﻔﺎﺱ ﻗﺪﺳﻰ ﻣﻨﺒﻌﺚ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺿﺎﻣﻦ ﺗﻮﻓﻴﻘﺶ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺘﻤﺪﺍﺩ ﻧﻤﻰ ﺟﺴﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻨﺪﻫﺎﻯ ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﻦ ﺗﻮﻟّﺪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﮕﺴﻠﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ
ﻣﺘﻮﺟﻬﺶ ﺑﻮﺩﻩ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ. ﺍﻳّﺎﻡ ﺻﺒﺎﻭﺗﺶ ّ
ﺗﻌﺼﺐ ﻣﻔﺮﻁ ﻭ ﺟﻬﻞ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺗﻮﻟّﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﺑﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ّ
ﻣﺘﻮﺟﻬﺶ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺣﺘّﻰ ﺑﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺘﻢ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺁﻓﺎﻗﻨﺪ ﻭ ﻓﺠﺎﻳﻌﻰ ّ
ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﺫﮐﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﻔﻮﺱ
ﻣﻘﺪﺳﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ّ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﺣﻴﺎﺕ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺷﻴﺮﻳﻨﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺜﺎﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ
ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﻈﺎﻟﻢ ﻭﺻﻒ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ
ﭼﻪ ﺗﻨ ّﻔﺮﻯ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺻﺤﻨﮥ ﺑﻴﺮﺣﻤﻰ ﻫﺎ ﺑﺪﻭﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻴﻬﺎﻯ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ
ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺩﻟﻴﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﺭﻃﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭼﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻭ ﺍﻋﺠﺎﺑﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ
ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﻣﻴﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻣﻮﻃﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ
ﻣﻘﺪﺱ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﺜﺎﺭ ﺧﻮﻥ ﭘﺎﮐﺸﺎﻥ ﺁﺋﻴﻦ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﺑﻴﺸﻤﺎﺭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻓﺘﻮﺣﺎﺕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﻮﻥ ّ ﮐﻪ ﺑﺬﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺬﺭﻯ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﺑﻼﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﻏﺮﺱ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﮑﺎﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﺯﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻨﮏ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺁﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﻤﻰ ﺟﺪﻳﺪ
ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺳﺎﻳﮥ ﺑﻠﻨﺪﺵ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ. ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﮐﻪ ّ
ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﭘﻴﺸﻘﺪﻣﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺗﺸﺎﻥ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ
ﻧﺎﺷﺪﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺍ ّﻣﺎ ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﺍﺧﻼﻑ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﻧﻴﺎﻥ ﮐﺎﻣﻴﺎﺏ
ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺯﻧﺪﮤ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺍﻧﺪ ،ﮐﻢ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ ،ﭼﻪ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺘﺮﺻﺪ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻧﻘﺸﻪ ﺍﻯ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﺩﻭﺭﮤ ﭘﺮ ﻣﺸﻐﻠﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺨﺸﺎﻥ ﺧﻮﺩ ّ ﺫﻫﺒﻰ ﻣﻨﺠﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ،ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﻫﻤﮥ ﺁﻧﺎﻥ ﻳﻌﻨﻰ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻥ
61
ﺍﺳﺎﺳﻨﺎﻣﮥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺧﻮﺩ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﭼﻪ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺧﻄﻴﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﻣﺮ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻳﻔﺎء ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺣﺘّﻰ ﺍﻏﻠﺐ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﭼﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ.
ﺣﻖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻓﻮﺭﻳﻪ ﺳﻨﻪ ۱۹۱۷ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ..." :ﻗﻄﻌﻪ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ّ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﻣﻨﺸﺄ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﻭ ﻣﺠﻤﻊ ﺍﺣﺮﺍﺭ "...
ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﮥ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻧﻈﺮﻯ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺑﻪ ﺛﺒﻮﺕ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ...
ﻗﻮﺍﻯ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎ ّﺩﻳﺶ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺳﻨﺠﻴﺪ ،ﻳﺎ ﺑﺎ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻋﺎﻧﺘﺶ ﺑﻪ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﻣﺤﺘﺎﺟﻴﻦ ﺩﺭ ﻭﻃﻦ ﻗﻴﺎﺱ ﻧﻤﻮﺩ .ﺑﻠﮑﻪ
ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﻭ ﺻﻔﺎﻯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﻭ ﻋﻠ ّﻮ ﻣﻮﺍﺯﻳﻨﺶ ﻭ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﻭ ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﺩﻋﺎﻭﻳﺶ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻴّﺖ ﻧﻄﺎﻗﺶ ﻭ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﭘﺬﻳﺮﻯ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﺶ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺎﻧﻴﺎﻧﺶ ﻭ ﺟﻼﺩﺕ
ﺷﻬﻴﺪﺍﻧﺶ ﻭ ﻗ ّﻮﻩ ﻧﺎﻓﺬﮤ ﺧﻼّﻗﻪ ﺍﺵ ،ﻣﺤﮑﻰ ﺭﺍ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﺮ ﻣﺤ ّﻘﻖ ﻣﻨﺼﻔﻰ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺭﻣﻮﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﮐﺸﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻓﻀﻴﻠﺘﺶ ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺗﺪﻧّﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺎﻧﻰ ﭼﻪ ﻧﺎﺑﺠﺎ ﻭ ﭼﻪ ﻧﺎﺭﺳﺎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺑﻄﺌﻰ ﻭ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺑﺎ
ﻧﻬﻀﺘﻬﺎﻯ ﺳﺎﺧﺘﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﻀﺘﻬﺎ ﮐﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺍﺵ ﺍﻣﻴﺎﻝ ﻭ ﺁﻣﺎﻝ
ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺍﺟﺶ ﺳﺮﻳﻊ ﺍﺳﺖ ،ﻧﺎﭼﺎﺭ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺑﻪ ﺗﺪﻧّﻰ ﻭ
ﺯﻭﺍﻝ ﺍﺳﺖ .ﻣﻮﺟﺪ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﻀﺘﻬﺎ ﻋﻘﻞ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﺸﺮﻯ ﻭ ﺯﺍﺩﮤ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﻭ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻃﺮﺡ-
ﻫﺎﺋﻰ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻤﻠﻪ ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﻰ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺗﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ ،ﻋﺠﺒﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﺯﻳﺮﺍ
ﭼﻮﻥ ﺟﺪﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﻏﺮﺍﺋﺰ ﻓﺮﻭﻣﺎﻳﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍﻏﺐ ﻭ ﺑﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﻣﺘّﮑﻰ ﺍﺳﺖ، ﺷﺎﻳﺪ ﻳﮑﭽﻨﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﺝ ﺭﻓﻌﺖ ﺑﻪ ﺣﻀﻴﺾ ﻓﻨﺎ ﺍﻓﺘﻨﺪ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﻴﺮﻩ ﺳﺎﺯﻧﺪ
ﻭﻟﻰ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺍﻳﺠﺎﺩﺷﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺳﺒﺐ ﺍﺿﻤﺤﻼﻟﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺍ ّﻣﺎ 62
ﺁﺋﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻧﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻄﻰ ﭘﺴﺖ ﻭ
ﺗﻌﺼﺐ ﻭ ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮﺵ ﻗﻬﻘﺮﺍﺋﻰ ّ ﻃﻰ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ،ﺧﺎﮎ ّ ّ ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﺑﻐﺾ ﻭ ﻋﻨﺎﺩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﻧﻬﺎﺩ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﺭﺍﻳﺞ ﺯﻣﺎﻧﺶ ﺑﺮﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﺎ ﻋﺪﺍﻭﺕ ﺳﺨﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﻣﻠّﺖ ﻭ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻣﺪﺗﻰ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻧﻮﺩ ﺳﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪ ،ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺩﺭﻭﻧﻰ ﺁﺳﻤﺎﻧﻴﺶ ﺩﺭ ّ
ﺯﻳﺮ ﻳﻮﻍ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺴﻠّﻂ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﺍﻣﻬﺎﻯ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻭ ﻣﻤﺘﺎﺯﺵ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ
ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺛﺒﻮﺕ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﭼﻤﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﭼﻬﻞ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺭﺍﻗﻴﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺯﺩ ﻭ ﺳﻨﮕﺮﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻗﺼﻰ ﺑﻼﺩ ﻣﺎﻭﺭﺍء ﺑﺤﺎﺭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻧﻬﺎﻯ ﺭﻓﻴﻊ
ﺩﻳﻨﻴﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺁﺳﻴﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻨﺎ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺯ ﻗﻮﻳﺘﺮﻳﻦ ﺩﻭﻝ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﺼﻮﻳﺐ
ﺍﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ) (۹ﻭ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎء ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺍﻋﻼﻣﻴّﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺘﻤﺪﻥ ) (۱۰ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻈﺎﻟﻢ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺟﺎﻧﭙﺮﻭﺭﺵ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺩﺭ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﺠﻤﻊ ﺟﻬﺎﻥ ّ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺍﻗﺎﻣﮥ ﺩﻋﻮﻯ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺠﻤﻊ ﺗﺼﺪﻳﻘﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﺿﻤﻨﻰ ﺩﻳﻨﺶ ﻭ ﺻﺤﺖ ﺩﻋﻮﻳﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ. ّ
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ،ﻇﺎﻫﺮ
ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﻋﺎﻟﻤﮕﻴﺮﺵ ﺑﻪ ﻋﺮﺻﮥ ﺷﻬﻮﺩ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺍ ّﻣﺎ ﺑﺮ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺟﮥ ﻣﻮﻓﻘﻴّﺘﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺮﻭﻋﺶ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﻣﺤ ّﻘﻘﻴﻦ ﺩﺭ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﮐﺠﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺟﺰ ﺩﺭ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺪﺍﺋﻰ ﻭ ﺩﻋﻮﺗﻰ ﺭﺍ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ؟ ﮐﺠﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﻀﺮﺗﺶ
ﺗﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺩﻫﻨﺪ؟ ﮐﺠﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺧﻼﺻﻰ ﺭﺍ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻧﻔﻮﺱ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ؟ ﮐﺠﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﭘﺮ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺗﺮ ﻭ ﺩﻟﺮﺑﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ
ﺍﺳﺖ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻣﺜﺎﻟﻬﺎﺋﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ،ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪ؟ ﻣﺜﺎﻟﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺗﺮﮐﻴﺒﻰ ﺍﺯ ﺟﺮﺋﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺩﺍﺭﻯ ﺍﺳﺖ ،ﺍﺯ ﻣﺮ ّﻭﺕ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﺳﺖ ،ﺍﺯ
ﺑﻠﻨﺪ ﺍﻧﺪﻳﺸﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻭ ﺳﺮﺳﭙﺮﺩﮔﻰ ﺍﺳﺖ .ﺁﻳﺎ ﭼﻪ ﺩﻳﻦ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ
63
ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﻋﺖ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻭ ﺗﺤ ّﻮﻻﺕ ﻣﻄﻠﻮﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺧﻠﻖ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﺑﻮﺟﻮﺩ
ﺁﻭﺭﺩ؟ ﭼﻪ ﻗﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﺷﻮﺍﻫﺪﻯ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮐﻪ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﻭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺍ ّﻭﻟﻴّﻪ ﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺟﺎﻭﻳﺪﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻋﻈﻴﻢ
ﺗﺮﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﻓﻀﻞ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ ،ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ.
ﺟﻬﺎﺕ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺑﺎ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ
ﻣﺎ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳّﺎﻡ ﺍ ّﻭﻟﻴّﮥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﻨﻴﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﻔﺼﻴﻠﺶ ﺷﻮﺭﺍﻧﮕﻴﺰ ﺗﺮ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺠﺶ ﻣﺆﺛّﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﺰﻳّﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ،
ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﻳﺎﻓﺖ .ﻣﺎﺟﺮﺍﻯ ﺣﻴﺮﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺩﺭ ﺭﻳﻌﺎﻥ ﺷﺒﺎﺏ ،ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻭﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﻭ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﮐﻨﻨﺪﮤ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻓﺎﺟﻌﻪ ،ﺑﺮﻭﺯ ﺩﻟﻴﺮﻯ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮﻯ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﭘﻴﻮﺳﺖ ،ﻧﺼﺎﻳﺢ ﻭ ﺍﻧﺬﺍﺭﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ )ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ( ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺣﺶ
ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻭ ﻣﻠﻮﮎ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ ،ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺍﺯ
ﻣﺘﻌﺼﺒﻴﻦ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ،ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺭﻭﻯ ﺻﺪﻕ ﻭ ﻭﻓﺎ ﺑﺎ ّ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺍﺯ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺁﻣﺪ.
ﺣﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻝ ﺗﺬﮐﺎﺭ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺍﺳﻒ ﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍ ّﻭﻟﻴّﮥ ﺩﻳﻦ ﻳﻬﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺍ ﺗﺎ ّ
ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺳﺎﺧﺖ ﺿﺮﻭﺭﺗﻰ ﻧﻤﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻟﺰﻭﻣﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻣﺨﺮﺑّﮥ ﺯﻳﺎﺩﻩ ﺭﻭﻯ
ﻫﺎ ﻭ ﺭﻗﺎﺑﺘﻬﺎ ﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪﻳﻬﺎ ﻭ ﻃﻐﻴﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺣﻖ ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻴﻬﺎﻯ ﻗﻮﻡ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺗﺎﺭﻳﺨﺶ ،ﻭ
ﻳﺎ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺍﻓﺮﻭﺯﻯ ﻭ ﺑﻴﺮﺣﻤﻴﻬﺎﻯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍ ّﻭﻟﻴّﮥ ﺩﻳﻦ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺤﺜﻰ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻳﺪ .ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﻘﺼﺪ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﻌ ّﺮﺽ ﺫﮐﺮ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﮔﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﺎﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﻣﻘﺪﺱ ﺑﺪﺳﺖ ﮐ ّﻔﺎﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﻧﻨﮕﻴﻨﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﻪ "ﺩﺭ ﺩﻭ ﻗﺮﻥ ﺍ ّﻭﻝ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺑﺎ ﺳﭙﺮﺩﻥ ﮐﺘﺎﺏ ّ ﺧﻮﺩ ﺧﺮﻳﺪﻧﺪ" ﻭ ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻮء ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﺳﻘﻔﻬﺎﺋﻰ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ،ﺍﺯ ﺭﺧﻨﮥ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﺁﺭﺍء ﻣﺬﻫﺐ
64
ﻣﻴﺘﺮﺍﺋﻰ ) (۱۱ﻭ ﻣﮑﺘﺐ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ ) (۱۲ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺩﻳﻦ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﮥ ﻳﻮﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﭘﺮﺩﺍﺯﻡ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﻫﺎﻯ ﻳﻮﻧﺎﻥ ﻭ ﺁﺳﻴﺎ ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻯ ﺍﻳﺎﻟﺘﻰ ﺍﺳﻘﻔﺎﻥ
ﻼ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺎﻟﺒﻬﺎﺋﻰ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺎﺭﻳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺒ ً ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﺍ ّﻭﻟﻴّﮥ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺳﺮﺳﺨﺘﻰ ﻭ ﻟﺠﺎﺟﻰ ﺑﻪ ﺭﺳﻮﻡ ﺁﺑﺎء ﻭ ﺍﺟﺪﺍﺩ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺎﻯ ﺑﻨﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺍﺻﺮﺍﺭﻯ ﻣﻴﺨﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ّ
ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮﺩ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺁﻳﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺍﺳﻘﻒ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ﻫﻤﻪ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻧﻰ ﻣﺨﺘﻮﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺠﺎﻣﻌﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ
ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻣﻰ ﺁﻣﻴﺨﺘﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺷﺪﻥ ﻗﺴﻄﻨﻄﻴﻦ، ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺭﻋﺎﻳﺎﻯ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ؟ ﺁﻳﺎ
ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﻣﻌﺒﺪ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺩﻳﻨﻰ ﻳﻬﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ
ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺼﺮﺍﻧﻰ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺘﺄﺛّﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺑﻮﺩﻥ،
ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻣﻮﺳﻮﻯ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ؟ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺷﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ .ﭼﻪ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻻ ،ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺠﺎﻭﺭﻩ ﭼﻘﺪﺭ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻮﺩ .ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﺎﻋﺚ ﺩﻟﮕﺮﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺩﻟﻴﺮﺵ ﺩﺭ ﺣﻔﻆ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﻭ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺭﻭﺷﻨﺶ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ .ﭼﻪ
ﻋﺒﺮﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﺷﻬﺎﻣﺘﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪﻣﺶ ﺩﺭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻳﻮﻍ ﺳﻨﮕﻴﻦ
ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺁﻣﻮﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ
ﻼ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺿﻤﺤﻼﻝ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻭ ﺧﻼﻓﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﮐﺮﺍﻩ ﻭ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﺒ ً
ﺗﺄﺳﻒ ﻭ ﺑﻰ ﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺟﻠﻮﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ّ ﻏﺪﺍﺭ ﺍﻣﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ. ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ّ
65
ﺍﺻﻞ ﮐﻠّﻰ ﻭﺣﺪﺕ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺷﺪ ﺳﻮء ﺗﻔﺎﻫﻤﻰ ﺩﺭ ﺍﺫﻫﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ .ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ
ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻮﺟﺪ ﻭ ﻣﺼﺪﺭ ﺁﻧﺴﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﻤﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ
ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺣﺘّﻰ ﺑﻘﺪﺭ ﺫ ّﺭﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﺸﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﮐﺎﻫﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺣﻘﻴﻘﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﻧﻤﻰ- ﺳﺎﺯﺩ .ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﮐﻪ
ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻘﺒﻴﺢ ﻣﻴﮑﻨﺪ .ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎ ﺟﻮﻫﺮ ﺩﻋﻮﺕ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ
ﻧﻤﻴﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﺳﺎﺯﺩ .ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺻﻠﻴﺶ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻫﺮ
ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺍﺯ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺩﻳﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﺒﺮﻯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺘﻰ ﺭﻭﺷﻨﺘﺮ ﻳﺎﺑﻨﺪ .ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﺼﻨّﻌﴼ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺮﺿﻪ ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻧﺪﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺨﻮﺕ ﻭ ﻏﺮﻭﺭ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﮔﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﺭ ﺩﻭﺭ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﻣﺮﻯ ﻧﺴﺒﻰ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﻣﻄﻠﻖ ﻭ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺟﺎﻣﺪ ﻭ ﻧﻬﺎﺋﻰ .ﻭ ﺑﻴﺪﺭﻧﮓ ﺍﻋﻼﻥ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ
ﻣﮑﻤﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺳﺖ ،ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻭ ﺍﺳﺎﺳﺸﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ،ﻫﺪﻓﺸﺎﻥ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﺳﺖ ،ﻫﺮ ﻳﮏ ّ ﻣﻘﺼﺪﺷﺎﻥ ﺍﺳﺘﻤﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ. ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ..." :ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻟﻄﻴﻒ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻰ
ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻫﻮﺍ ﻃﺎﺋﺮ ﻭ ﺑﺮ ﻳﮏ ﺑﺴﺎﻁ ﺟﺎﻟﺲ ﻭ ﺑﺮ ﻳﮏ
ﮐﻼﻡ ﻧﺎﻃﻖ ﻭ ﺑﺮ ﻳﮏ ﺍﻣﺮ ﺁﻣﺮ "...ﺍﺯ "ﺍ ّﻭﻝ ﻻ ﺍ ّﻭﻝ" ﺍﻳﻦ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴّﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺭﺑّﺎﻧﻴّﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻏﻴﺒﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﺎﻟﻤﻴﺎﻥ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﺎ "ﺁﺧﺮ ﻻ ﺁﺧﺮ" ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ
ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺑﻰ ﻣﺜﺎﻟﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﻔﺮ ﻣﺤﺾ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﻓﻼﻥ ﺩﻳﻦ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ " ...ﺟﻤﻴﻊ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺑﻮﺍﺏ
ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﻗﺪﺱ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺷﻤﺴﻰ ﻃﺎﻟﻊ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺤﺮ ﻗﺪﻡ
ﺻﻤﺪﺍﻧﻰ ﺍﻣﻮﺍﺟﻰ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻴﺎﻡ ﻏﻴﺐ ﺭﺑّﺎﻧﻰ ﻫﻴﮑﻠﻰ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﻧﻴﺎﻳﺪ "...ﻭ ﺩﺭ ﺑﺴﻂ ﺍﺷﺪ ﻇﻬﻮﺭﴽ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ..." :ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻌﻀﻰ ،ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﻣﺮﺍﺗﺐ ّ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﻮﺭﴽ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ "...ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺩﻟﻴﻠﺶ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ
ﻋﺎﺟﺰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﺩﻳﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻘ ّﻮﻩ ﺩﺭ ﭘﻴﺎﻣﺸﺎﻥ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﺑﻮﺩ 66
ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﻟﻴﻠﺶ ﻋﺪﻡ ﺑﻠﻮﻍ ﻭ ﻋﺠﺰ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﺮ ﻋﺼﺮ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻯ ﺭﺍ ﺟﺬﺏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﮐﻞ ﻇﻬﻮﺭ ﻳﺘﺠﻠّﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ "ﺍﻧﮏ ﺍﻳﻘﻦ ﺑﺄﻥ ﺭﺑّﮏ ﻓﻰ ّ
ﺍﻟﺸﻤﺲ ﻓﺎﻧّﻬﺎ ﺣﻴﻦ ﻃﻠﻮﻋﻬﺎ ﻋﻦ ﺍﻓﻘﻬﺎ ﺗﮑﻮﻥ ﺣﺮﺍﺭﺗﻬﺎ ﻭ ﺍﺛﺮﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﻣﻘﺪﺍﺭﻫﻢ ﻣﺜ ً ﻼ ﻓﺎﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ّ ﺍﻟﺰﻭﺍﻝ ﻼ ﻗﻠﻴ ً ﻗﻠﻴﻠﻪ ﻭ ﺗﺰﺩﺍﺩ ﺩﺭﺟﺔ ﺑﻌﺪ ﺩﺭﺟﺔ ﻟﻴﺴﺘﺄﻧﺲ ﺑﻬﺎ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻗﻠﻴ ً ﻼ ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﻳﺒﻠّﻎ ﺍﻟﻰ ﻗﻄﺐ ّ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻳﻀ ّﺮ ﻣﻘﺪﺭﺓ ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﻳﻐﺮﺏ ﻓﻰ ﻣﻐﺮﺑﻬﺎ ﻭ ﺍﻧّﻬﺎ ﻟﻮ ّ ﺛﻢ ﺗﻨﺰﻝ ﺑﺪﺭﺍﻳﺞ ّ ﺗﻄﻠﻊ ﺑﻐﺘﺔ ﻓﻰ ﻭﺳﻂ ّ ّ ﺍﻟﻤﻄﻠﻌﻴﻦ ﻓﺄﻧّﻬﺎ ﻟﻮ ﺗﺴﺘﺸﺮﻕ ﺣﺮﺍﺭﺗﻬﺎ ﺍﻻﺷﻴﺎء ...ﮐﺬﻟﮏ ﻓﺄﻧﻈﺮ ﻓﻰ ﺷﻤﺲ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ﻟﺘﮑﻮﻥ ﻣﻦ ّ
ﻗﺪﺭ ﺍﻪﻠﻟ ﻟﻬﺎ ﻟﻴﺤﺘﺮﻕ ﺍﺭﺽ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻣﻦ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﺍﻧّﻬﻢ ﻟﻦ ﻓﻰ ﺍ ّﻭﻝ ﻓﺠﺮ ّ ﺍﻟﻈﻬﻮﺭ ﺑﺎﻻﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟّﺘﻰ ّ ﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻌﺪﻭﻣﻴﻦ )"...ﭺ( ّ ﻦ ﻣﻨﻬﺎ ﻭ ﻳﮑﻮﻧ ّ ﻦ ﻣﻨﻬﺎ ﺑﻞ ﻳﻀﻄﺮﺑ ّ ﻳﻘﺪﺭﻥ ﺍﻥ ﻳﺤﻤﻠّﻨﺎ ﻟﻮ ﻳﺴﺘﻌﮑﺴ ّ
ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻘﺘﺒﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻧﻨﺪ
ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﻳﻨﺸﺎﻥ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻤﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﻳﻨﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺻﻔﺎﺕ ﻭ ﻻ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ. ﮐﻤﺎﻻﺗﻰ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻭ ﺍﺻﻮ ً
ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺷﺮﺍﻳﻊ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳّﺘﻰ ﻼ ﺩﺭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺎﻟﻐﮥ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺑﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﻣﺜ ً
ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﻯ ﭘﺴﺮ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﺭ ﻟﻴﻞ ﺟﻤﺎﻝ ﻫﻴﮑﻞ ﺑﻘﺎ ﺍﺯ ﻋﻘﺒﻪ ﺯﻣ ّﺮﺩﻯ ﻭﻓﺎ ﺑﻪ ﺳﺪﺭﻩ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺭﺟﻮﻉ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﻰ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻼٔ ﻋﺎﻟّﻴﻦ ﻭ ﮐ ّﺮﻭﺑﻴﻦ ﺍﺯ ﻧﺎﻟﻪ ﺍﻭ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺒﺐ ﻧﻮﺣﻪ ﻭ ﻧﺪﺑﻪ ﺍﺳﺘﻔﺴﺎﺭ ﺷﺪ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﺴﺐ ﺍﻻﻣﺮ ﺩﺭ ﻋﻘﺒﻪ ﻭﻓﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﻭ
ﺭﺍﺋﺤﻪ ﻭﻓﺎ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﺭﺽ ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺁﻫﻨﮓ ﺭﺟﻮﻉ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻣﻠﺤﻮﻅ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺣﻤﺎﻣﺎﺕ ﻗﺪﺳﻰ
ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮐﻼﺏ ﺍﺭﺽ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺖ ﺣﻮﺭﻳّﻪ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﻗﺼﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻰ ﻻ ﺍﺳﻤﻰ ﺍﺯ ﺍﺳﻤﺎء ﻭ ﺳﺘﺮ ﻭ ﺣﺠﺎﺏ ﺩﻭﻳﺪ ﻭ ﺳﺌﻮﺍﻝ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﻣﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺷﺪ ﺍ ّ
ﻋﺰ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﭼﻮﻥ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺭﻓﺖ ﺣﺮﻑ ﺍ ّﻭﻝ ﺍﺳﻢ ﺍﺯ ﻟﺴﺎﻥ ﺟﺎﺭﻯ ﺷﺪ ﺍﻫﻞ ﻏﺮﻓﺎﺕ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﻣﻦ ّ ﺩﻭﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺤﺮﻑ ﺩﻭﻡ ﺭﺳﻴﺪ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺮ ﺗﺮﺍﺏ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻧﺪﺍ ﺍﺯ ﻣﮑﻤﻦ ﻗﺮﺏ ﺭﺳﻴﺪ ﺯﻳﺎﺩﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﺋﺰ ﻧﻪ ﺍﻧّﺎ ﮐﻨّﺎ ﺷﻬﺪﺍء ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﻓﻌﻠﻮﺍ ﻭ ﺣﻴﻨﺌﺬ ﮐﺎﻧﻮﺍ ﻳﻔﻌﻠﻮﻥ" .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺑﻪ
67
ﺧﻮﺑﻰ ﻣﺴﺘﻔﺎﺩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﻋﻮﻯ ﺧﺘﻤﻴّﺖ ﺍﻣﺮ ﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻦ ﻋﻨﺪﺍﻪﻠﻟ ﻣﺄﻣﻮﺭ
ﺑﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﻠﺐ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ .ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ" :ﻇﻬﻮﺭﻡ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴّﺖ ﻭ ﻻ ﺍﻧﻮﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻣﺘﺠﻠّﻰ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍ ّ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺼﺪﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺟﻼﻝ ﻇﺎﻫﺮ ﻓﺮﻣﺎﻳﻢ ﻧﻴﺴﺖ
ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭﺵ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ") .ﺗﺮﺟﻤﻪ(
ﺣﻖ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﺑﺮ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻯ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ،ﺍﻧﻮﺍﺭ ّ ﺑﻰ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ،ﻧﻮﺭ ﺍﻓﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﻋﻈﻴﻤﮥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺍﻟﺸﻌﺎﻉ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻴﺪﻫﺪ ،ﺍﮔﺮ ﻧﺒ ّﻮﺍﺕ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﺍﺷﺎﺭﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ّ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺟﻬﺎﺕ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺩﻟﺒﺎﺧﺘﮥ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﺶ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺻﻔﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﻭﺯ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﺖ،
ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﻇﻬﻮﺭﻯ ﻳﮑﺘﺎ ﻭ ﺟﺪﺍ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ
ﻗﺒﻞ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻔﻀﻴﻞ ﻭ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﭘﻴﺸﺮﻭﺗﺮ ﻭ ﻻﻳﻖ ﺗﺮ ﻭ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪﻩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ
ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺧﺰﺍﻧﮥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﻣﻘﺎﺩﻳﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺩﻭﺍﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻃﺎﻗﺖ ﺑﺸﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﻟﺰﻭﻡ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ،ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﻰ ﻭ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺑﻴﻢ ﻭ ﻣﺬﻟّﺖ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﮕﺮﺩ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﻴﺮﻭﻯ
ﺟﺎﻧﭙﺮﻭﺭ ﻳﺰﺩﺍﻧﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﺤﺒّﺖ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﻓﺎﺋﺰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺭﻃﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﺒﺘﻼﺳﺖ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ .ﻫﺮ ﮐﺲ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻃﺮﻑ ﺷﺎﻫﺪ ﺗﺮ ّﻗﻴﺎﺕ ﺷﮕﺮﻓﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﮥ
ﺍﺧﺘﺮﺍﻋﺎﺕ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﺭﻧﺠﻬﺎ ﻭ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﺑﻰ- ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺍﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﻣﻨﮑﺮ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ،ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻌﺜﺖ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﻗﺒﻞ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮔﻮﺋﻰ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻥ 68
ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻋﺼﺮ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺶ
ﺭﺍ ﻣﻌﻴّﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﺣﻴﺎء ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺁﻳﺎ ﻧﻔﺲ ﻗﻮﺍﻯ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ،ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺣﺎﻣﻞ ﭘﻴﺎﻡ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺁﻥ ﺍﺻﻮﻝ
ﻋﺎﻟﻴّﻪ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﺳﺎﺑﻖ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺸﺮ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ
ﺍﻋﻼﻥ ﺍﻣﺮﺵ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻭﻝ ﻭ ﻣﻠﻞ ،ﺍﺻﻮﻟﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻴﺶ ﺑﮕﻨﺠﺎﻧﺪ
ﻣﻘﺪﻣﮥ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﺪﺭﺍﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ّ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ،ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﻭ ﮔﺴﺘﺮﺩﮤ
ﺗﻘﺪﺱ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺘﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﻣﺪﺍﻭﻣﺖ ﻣﻴﺪﻫﻴﻢ ،ﺑﻪ ّ ﻣﻔﺘﺨﺮﴽ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺩﺍﺭﻳﻢ ،ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﻮﺭ ﻭ ﺗﺄ ّﻣﻞ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ؟ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﻣﺎﺑﻪ ﺍﻻﻣﺘﻴﺎﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﻋﻈﻤﺖ ﺩﻋﻮﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﻪ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﻟﻴﺶ
ﻣﺒﺸﺮ ﺍﻭﺳﺖ. ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻤﻴّﺰﺍﺗﻰ ،ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻰ ﻫﻤﺘﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻘﺎﻡ ّ ﻣﺒﺸﺮ ﻣﻠﻬﻢ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺯﻳﺮﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺭﺍ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻓﻘﻂ ﻣﻨﺎﺩﻯ ﻭ ّ
ﻧﻤﻴﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﺷﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ،ﺑﻰ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺷﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﻭﺭﮤ ﺷﺮﻳﻌﺘﺶ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻮﺩ ،ﺍ ّﻣﺎ ﺑﻪ ﻗﻮﺍﺋﻰ
ﻣﺨﺼﺺ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻋﻄﺎ ﻧﮕﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻃﻠﻴﻌﮥ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻠﮑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻭﺣﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺭﺗﺒﮥ ﺍﻧﺒﻴﺎﻯ
ﺍﻭﻟﻮﺍﻟﻌﺰﻡ ﻧﻴﺰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍ ّﺩﻋﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﺍﮐﻴﺪ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﻴﺰ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﮐﺘﺎﺑﻰ ﺟﺰ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭﺣﺪﺕ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺩﺭ
ﺟﻤﻴﻊ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﻗﻮﺍﻯ ﺫﺍﺗﻴّﮥ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴّﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺳﺖ ،ﺷﺮﺡ ﻭ
ﺑﻴﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﻋﻼﺋﻢ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ،ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺎﺋﻢ 69
ﻣﻮﻋﻮﺩ ،ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﮔﻮﺋﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺘﺐ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻘﻞ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﻟﻌﻠﻢ ﺳﺒﻌﺔ ﻭ ﻋﺸﺮﻭﻥ ﺣﺮﻓﴼ ﻓﺠﻤﻴﻊ
ﻣﺎﺟﺎﺋﺖ ﺑﻪ ﺍﻟ ّﺮﺳﻞ ﺣﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﻟﻢ ﻳﻌﺮﻑ ﺍﻟﻨّﺎﺱ ﺣﺘّﻰ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻏﻴﺮ ﺍﻟﺤﺮﻓﻴﻦ ﻓﺎﺫﺍ ﻗﺎﻡ ﻗﺎﺋﻤﻨﺎ ﺍﺧﺮﺝ ﺍﻟﺨﻤﺴﺔ ﻭ ﺍﻟﻌﺸﺮﻳﻦ ﺣﺮﻓﴼ ...
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻗﺪﺭ ﻭ ﺭﺗﺒﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎ ...ﺍﻣﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﻭ ﺍﺻﻔﻴﺎء ﺑﻪ
ﺍﻃﻼﻉ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺮﻡ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ )"...ﺩ( ﺁﻥ ّ
ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ
ﺍﻟﺸﻌﺎﻉ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺟﻬﺎﻧﺘﺎﺑﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺧﺎﺭﻕ ﺍﻟﻌﺎ ّﺩﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻣﻼﺯﻡ ﺑﺎ ﻇﻬﻮﺭﺵ ﺑﻮﺩ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﺤﺖ ّ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺸﺎﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺮﺗﺮﻳﺶ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻝ ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺭﺟﻮﻉ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻋﻈﻤﺖ ﺁﻥ ﻧﻮﺭ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﺵ
ﻣﺒﺸﺮﻯ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻀﻮﻉ ﻭ ﺧﺸﻮﻉ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺟﻼﻝ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭّ ، ﺑﻮﺩ ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺮﺩﻳﻢ.
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﻣﮑ ّﺮﺭ ﺩﺭ ﻣﮑ ّﺮﺭ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﻰ ﺻﺮﻳﺢ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﻟﻰ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻣﻦ ﺣﻴﺚ ﺫﺍﺕ ،ﺍﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﻓﻀﻞ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ﺍﻭ ﻭ ﻧﺎﺳﺦ ﺁﺋﻴﻦ
ﺍﻭ ﺍﺳﺖ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻧﻄﻔﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻌﺪ ﺍﻗﻮﻯ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ
ﻧﺰﻝ ﻓﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ".ﻭ ﻧﻴﺰ" :ﻗﺪ ﮐﺘﺒﺖ ﺟﻮﻫﺮﺓ ﻓﻰ ﺫﮐﺮﻩ ﻭ ﻫﻮ ﺍﻧّﻪ ﻻﻳﺴﺘﺸﺎﺭ ﺑﺎﺷﺎﺭﺗﻰ ﻭ ﻻ ﺑﻤﺎ ّ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ")ﻩ( ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺗﻮﻗﻴﻌﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺳﻴّﺪ ﻳﺤﻴﻰ ﺩﺍﺭﺍﺑﻰ ﻣﻠ ّﻘﺐ ﺑﻪ ﻭﺣﻴﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ: "ﻓﻮﺍﻟّﺬﻯ ﻓﻠﻖ ﺍﻟﺤﺒّﺔ ﻭ ﺑﺮﻯ ﺍﻟﻨّﺴﻤﺔ ﻟﻮ ﺍﻳﻘﻨﺖ ﺑﺎﻧّﮏ ﻳﻮﻡ ﻇﻬﻮﺭﻩ ﻻ ﺗﺆﻣﻦ ﺑﻪ ﻻﺭﻓﻌﺖ ﻋﻨﮏ ﺣﮑﻢ ﺍﻻﻳﻤﺎﻥ ...ﻭ ﻟﻮ ﻋﻠّﻤﺖ ﺍ ّﻥ ﺍﺣﺪﴽ ﻣﻦ ﺍﻟﻨّﺼﺎﺭﻯ ﻳﺆﻣﻦ ﺑﻪ ﻟﺠﻌﻠﺘﻪ ﻗ ّﺮﺓ ﻋﻴﻨﺎﻯ ﻭ ﺍﺣﮑﻤﺖ ﺍﻟﻈﻬﻮﺭ ﺑﺎﻻﻳﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﻭﻥ ﺍﻥ ﺍﺷﻬﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻦ ﺷﻴﺌﻰ)".ﻭ( ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻰ ﺫﻟﮏ ّ
ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﺁﻥ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻟﻴﻮﻡ ّ ﮐﻞ ﻣﻦ ﻓﻰ ّ
ﺍﻗﻞ ﺍﻻﺭﺽ ﺣﺮﻭﻓﺎﺕ ﺑﻴﺎﻧﻴّﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﺗﺒﻪ ﺍﺯ ﺣﺮﻭﻓﺎﺕ ﻓﺮﻗﺎﻧﻴّﻪ ﺍﻋﻈﻢ ﻭ ﺍﮐﺒﺮﻧﺪ ﻭ ّ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺗﻮ ّﻗﻒ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﻣﻌﺮﺿﻴﻦ ﻋﻨﺪﺍﻪﻠﻟ ﻣﺤﺴﻮﺑﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺣﺮﻑ ﻧﻔﻰ ﻣﻨﺴﻮﺏ" ﻭ
70
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻓﻀﻠﻰ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻳﻮﻡ ﻭ ﻟﻴﻞ ﺍﮔﺮ ﮐﺎﺗﺐ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﺮﺁﻳﺪ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺍﺯ ﺳﻤﺎء ﻗﺪﺱ ﺭﺑّﺎﻧﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻴﺸﻮﺩ".
ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ،ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻓﻀﻞ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﺸﻴّﺖ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻭ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺎﺭﻳﺪﻩ .ﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﺰﺩﻳﮑﺘﺮ ﺍﺯ
ﺁﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﺍ ّﻭﻟﺶ ،ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺟﻼﻟﺶ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﻗﻴﺎﺱ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ
ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻻﻧﻬﺎﻳﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﻴﻢ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﺑﻰ ﻣﺜﺎﻟﺶ ﺭﺍ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ .ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻳّﺎﻡ ﻣﻘﺪﺱ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺎ ﻗﻠﻴﻞ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﻣﺎ ﺍﻧﺪﮎ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﻣﺎ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺍﺳﺖ ،ﺍ ّﻣﺎ ﻣﺎ ،ﮐﻪ ﻭ ّﺭﺍﺙ ﺁﻥ ﻣﻴﺮﺍﺙ ّ ﻭ ﻟﻄﻴﻒ ﻭ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﺋﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﮑﻮﺷﻴﻢ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭﻯ ﮐﻪ
ﻧﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺗﺎﺭ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤ ّﻮﺵ ﺭﺍ ﺭﺍﮐﺪ ﻭ ﻧﺎﻫﻤﻮﺍﺭ ﺳﺎﺯﺩ ﺍﺣﺘﺮﺍﺯ ﺟﻮﺋﻴﻢ .ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ؟ ﺍﻯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰ ،ﻣﻮﻻﻯ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺑﻴﺸﻤﺎﺭﺵ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ
ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﺵ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻭﺍﺿﺤﮥ ﺍﮐﻴﺪﻩ ﺍﻯ ﺻﺎﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻩ-
ﺗﻌﻤﺪﴽ ﺑﻪ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺑﻼﻍ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻢ .ﺍ ّﻣﺎ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﻧﻔﻮﺫﻯ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﺍ ّﻣﺎ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻏﺮﺏ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻗﻠّﺖ ﺗﻌﺪﺍﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺩﺭ
ﻣﻬﻢ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ،ﻭﻗﺘﺶ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﻳﮏ ﺩﺳﺘﻮﺭ ّ
ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ،ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺷﻮﺩ .ﻭ ﺁﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭼﻪ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﻓﺮﺩﻯ ﻭ ﭼﻪ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ
ﻣﻠّﻰ ،ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻋﻤﻠﻰ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺗﻠّﻘﻰ
ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﻣﻨﺘﺸﺮﻩ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮﺷﺎﻥ ﺩﺭ
ﻣﺸﺎﻭﺭﺍﺕ ﺷﺨﺼﻴّﻪ ﻭ ﻋﻤﻮﻣﻴّﻪ ﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻐﻞ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﺸﺎﻥ ،ﺩﺭ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺗﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺣﺒّﺎء ،ﺩﺭ ﻣﻬﻤﻪ ،ﺩﺭ ﺑﺴﺘﮕﻴﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻣﺸﺎﺑﻪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺎﺗﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﺍﻣﻮﺭ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ّ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍ ّﻭﻝ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻗﺪﻣﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻞ ﻣﺴﻠّﻢ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻧﺠﻮﻳﻨﺪ .ﻭﻇﻴﻔﮥ ﻣﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻃﺮﻑ ﺟﻨﺒﻪ ﻏﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ
71
ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺒﺮﻫﻦ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﺃﻯ ﻭ ﻣﻘ ّﺮﺭﺍﺕ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎﻯ ﻣﺘﺒﻮﻋﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﺎﻧﻴﻢ.
ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ،ﺍﺯ ﺍﻏﺮﺍﺽ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻣﻠّﺖ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺣﮑﻮﻣﺖ
ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺩﻭﺭﻯ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎﺕ ﻭ ﻣﺠﺎﺩﻻﺕ ،ﻃﺮﻓﻰ ﺭﺍ ﻣﻼﻣﺖ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﺘﻰ ﻧﭙﻴﻮﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻃﺮﺣﻰ ﺭﺍ ﺗﺮﻭﻳﺞ
ﻧﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻭﺣﺪﺕ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺒﺪﺃ ﻭ ﻣﻘﺼﺪ ﺁﺋﻴﻦ
ﮑﺎﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺩﺍﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ ،ﻣﻨﺴﻮﺏ ﻧﺴﺎﺯﻧﺪ .ﺯﻧﻬﺎﺭ ﺯﻧﻬﺎﺭ ﮐﻪ ﺁﻟﺖ ﺩﺳﺖ ﺳﻴﺎﺳﻴّﻮﻥ ﻣ ّ
ﺍﻫﻞ ﻣﮑﺮ ﻭ ﺧﺪﻋﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻓﺘﻨﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻴﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻨﻈﻴﻢ
ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺣﺪﻯ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺣﺘّﻰ ﺍﺗّﻬﺎﻣﺎﺗﻰ ﺑﻰ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻼ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﺳ ّﺮﻯ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻘﻠّﺐ ﻭ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﻭ ﺭﺷﻮﺕ ﻭ ﺗﺨﻮﻳﻒ ﺑﻨﺪﺩ ﻣﺜ ً ﺗﺤﺰﺏ ﻭ ﺗﺸ ّﻌﺒﻰ ﻭﺍﺭﺳﺘﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍﻧﺘﺴﺎﺑﻰ ﺑﻪ ﺣﺰﺑﻰ ﻣﻌﻴّﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ّ ﻣﻨﺎﺯﻋﺎﺕ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﺴﺎﺑﻬﺎﻯ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻏﺮﺍﺽ ﻧﻔﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻭﺟﻪ ﺟﻬﺎﻥ
ﻼ ﻣﺘﺤ ّﻮﻝ ﺭﺍ ﻣﺘﻐﻴّﺮ ﺳﺎﺯﺩ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﮐﻨﻨﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺩﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﮏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﮐﺎﻣ ً ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺗﺸﺨﻴﺼﺶ ﻣﺮ ّﺩﺩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻣﻨﺎء ﻣﻨﺘﺨﺒﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﺳﺘﻔﺴﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺷﻐﻠﻰ ﺭﺍ ﻧﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻓ ّﻌﺎﻟﻴّﺘﻬﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺣﺰﺑﻰ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﻰ ﭼﻮﻥ ﻭ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺳﻠﻮﮎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﻴﺮﻯ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺘﻴﺰﻩ ﺟﻮﺋﻴﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﺳﻴﺎﺳﻴّﻮﻥ ﺍﺳﺖ
ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻻﻳﻖ ﺁﻥ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﺳﺎﺋﻂ ﺍﺟﺮﺍء ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﺁﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﻴّﺖ ﺗﺠﺴﻢ ﻣﻰ ﺑﺨﺸﺪ. ﺣﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺑﺸﺮ ّ ّ
ﻼ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﺷﺒﻬﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪﺍﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻗﺒ ً
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﻭ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻰ ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺭﺍﻳﺞ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻭﻃﻨﺸﺎﻥ ﻣﻘﺪﺳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﻣﻠّﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺮ ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻭﻇﻴﻔﮥ ّ
ﺑﺎﺯ ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ .ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺒﺮﻫﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ 72
ﺧﺪﻣﺖ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﻭ ﺑﻰ ﺷﺎﺋﺒﻪ ﻭ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻋﺎﻟﻴّﮥ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﺎﺗﻰ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﻋﺎﻟﻴﮥ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﭼﻮﻥ ﺑﺮ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﺟﻤﻌﻴّﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻗ ّﻮﺗﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺗﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﺍﻣﻮﺭ ﻭ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺁﻧﺎﻧﺮﺍ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺸﺒﺮﺩ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺪﺩ ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺣﺴﻦ ﻧﻴّﺖ ﻭ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺍﺳﺎﺱ ّ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎﻯ ﻣﺘﺒﻮﻋﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺣﺬﺭ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ
ﻣﻘﺪﺱ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺭ ﺍﺷﺘﻴﺎﻗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺍﻣﺮ ﻋﺰﻳﺰﺷﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻧﺎﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺁﺋﻴﻦ ّ
ﻃﺒﻖ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﺍﺳﺎﺳﻴّﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺸﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﻣﺮﺍﻣﻬﺎﻯ ﻋﺎﻟﻴﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻓﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ّ
ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﻤﻠﮑﺘﻰ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﺸﺎﻥ
ﺗﻘﺪﻡ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺍﺟﺮﺍء ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﺩﻳﺎﻧﺖ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎﺯ ﺑﻰ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﺟﺮﺍء ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﺻﻮﻝ ﺁﺋﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﺸﺮﻭﻁ ﺑﻪ ﺟﺪ ﻭ ﺟﻬﺪﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﮐﻤﺎﻝ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺩﻭﻝ ﻣﺘﺒﻮﻋﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ .ﻳﻌﻨﻰ ّ
ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﺩﻳﺎﻧﺘﺸﺎﻥ ﻣﻮﮐﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺤﺎء ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﻤﻠﮑﺖ
ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﻘﺾ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺘﺒﻮﻋﺸﺎﻥ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﻓ ّﻌﺎﻟﻴّﺘﻬﺎ ﻭ ﺗﻨ ّﻮﻉ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎ ،ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﻭ ﺭﻭﺷﻬﺎ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ،ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻳﺠﺎﺏ ﻦ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻋﻀﻮ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﺎﺭﻯ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻮء ﻇ ّ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺗﺤﺮﻳﮏ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﺗﻀﻴﻴﻘﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ
ّﺍﻻ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﭘﺮ ﺩﺍﻣﻨﮥ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ
73
ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﻣﻴﺮﻭﺩ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻦ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺍﺳﺖ ،ﻗﺎﺩﺭ ﺑﺮ ﺣﻔﻆ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﺶ ﻣﺘﺰﺍﻳﺪﴽ ﻣﺘّﮑﻰ ﺑﺮ ﺣﺴﻦ ﻇ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﺶ ﺭﺍ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﻣﺴﺘﻤ ّﺮ ّ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻭﺷﻰ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ "ﺍﺑﻦ ﺍﻟﻮﻗﺖ"
ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺁﻧﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺎﺱ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﻣﻴﻮﺭﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﴽ ﻳﺎ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﴼ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭﻯ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺮ ﻣﻮﺋﻰ ﺍﺯ
ﻣﺮﺍﻣﻬﺎ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺍﺻﻠﻴّﮥ ﺁﺋﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻨﺤﺮﻓﺸﺎﻥ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ،ﻧﻪ ﺍﻓﺘﺮﺍء ﻋﺰﺕ ﻭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻭ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﭘﺎﺩﺍﺵ ،ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺑﻴﺨﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺪﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﻭ ﻧﻪ ﺗﻄﻤﻴﻊ ﺑﻪ ﮐﺴﺐ ّ
ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﻣﺎﻧﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﭘﺎﻯ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭﺷﺎﻥ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﺩﻫﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺑﻼﺩﻯ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﻪ ﺟﺎﻩ ﻃﻠﺐ ﻭ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺗﺸﻨﮥ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻇﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻧﻪ ﻫﺮﺍﺳﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺴﮏ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﻭﺟﺪﺍﻧﻴﺸﺎﻥ ﺳﺒﺐ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﻭ ﺍﻋﺮﺍﺽ ﻭ ﺳﻮء ّ ّ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺷﻮﺩ.
ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺒﻴﻞ ،ﮐﺎﺭ ﻣﺎ ﺑﺴﻰ ﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ ﺍ ّﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﻫﺪﺍﻳﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﻨﺪﻳﻢ ،ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﻭ
ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺑّﺎﻧﻴّﻪ ﺍﺵ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﮔﺮﺩﺩ .ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻋﻨﺎﻳﺘﺶ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺍﻣﻬﺎ ﻭ ﭼﺎﻫﻬﺎﻯ
ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﭘﺮ ﺁﺷﻮﺏ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺧﻄﻴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺑﺎﻧﺠﺎﻡ ﺭﺳﺎﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﺿﻰ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﻻﻳﻖ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻧﺎﻣﻰ ﺍﻭ ... ّ
۲۱ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۳۲
74
ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺻﻠﺢ ﺍﻋﻈﻢ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﻮ ّﺭﺥ ۲۱ﺁﻭﺭﻳﻞ ۱۹۳۳
75
ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺻﻠﺢ ﺍﻋﻈﻢ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺟﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ:
ﺩﺭ ﺧﺎﺗﻤﮥ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﻴﮕﺬﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺷﺪ (۱).ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻌﮥ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎﺯ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ
ﻣﺆﺳﺲ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺍﺷﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﺷﺎﺭﻉ ﻭ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﺪ ّ ّ ﺁﺋﻴﻦ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ﻣﺎ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻭﺿﻊ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﻴﻔﻴّﺘﻰ ﺍﺑﻼﻍ ﺷﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ ﻣﺨﺘﺼﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺠﻤﻊ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﻴﺎﻥ ﺷﺪ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻭ ﺛﻤﺮﻯ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﺴﺘﻤﻌﻴﻦ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﻧﻬﺎﺩ ،ﺑﺮ ﺣﻴﺮﺗﺶ ﻣﻰ ﺍﻓﺰﺍﻳﺪ.
ﺁﻥ ﺧﺒﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﮐﻪ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﻭ ﻣﻘﺼﺪ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﺮﺩ ،ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻟﻰ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﻳﺎ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻭ ﺳﺮﻭﺭﻯ ﻋﺎﻡ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ ﺣﺘّﻰ ﺷﺨﺼﻰ ﮐﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﻭ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺍﺑﻼﻍ ﺁﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﻣﻨﻴﻊ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻗ ّﻮﮤ ﻧﺎﻓﺬﮤ ﻣﮑﻨﻮﻧﮥ ﺍﻣﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﺸﺎﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻥ ﮐﺮﺩﻩ
ﺑﻮﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻭﺳﻌﺖ ﻧﻔﻮﺫ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺍﻣﺮ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﺷﺘﺎﺑﺰﺩﻩ
ﻭﺳﺮﺳﺮﻯ ﺳﺨﻦ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﺑﻮﺩ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻋﻼﻥ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ
ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﮥ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﺑﻴﺸﻤﺎﺭ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﺘﻌﺼﺐ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺟﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻥ ﮐﺴﻰ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﺸﻴﺸﻰ ﺗﻨﮓ ﻧﻈﺮ ﻭ ّ ﻣﺘﻌﻠّﻖ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻗﻠﻊ ﻭ ﻗﻤﻊ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻤﺮ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﺷﻌﺒﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﻣﺬﻫﺒﻰ
ﻣﻨﻔﻮﺭ ﻣﻌ ّﺮﻓﻰ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻣﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﺨﺼﻰ ﺍﻋﻼﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻧﻴﻢ ﻗﺮﻥ ،ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺣﺎﺻﻠﺨﻴﺰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻋﻤﻴﻘﴼ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺭﻳﺸﻪ ﻫﺎﻯ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻗﺼﻰ ﻧﻘﺎﻁ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺪﻭﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﻌﺒﺪ ﻋﻈﻴﻤﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ
ﻋﺰﺕ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺘﺶ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺸﺮ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﺧﻠﻌﺖ ّ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﺎﻧﺪ.
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻇﺎﻫﺮﻯ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻭ ﻧﻌﻢ
ﻣﺎ ّﺩﻯ ﺑﻬﺮﻩ ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻳّﺎﻡ ﺻﺒﺎﻭﺗﺶ ﺭﺍ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩﺵ ﻗﻠﻴﻞ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺍﺵ ﻣﺤﺪﻭﺩ
76
ﺑﻮﺩ ،ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺪﺩ ﺣﮑﻤﺖ ﻭ ﺩﺭﺍﻳﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﻠﻬﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ
ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ﺧﻠﻞ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺧﺎﺩﻣﺎﻥ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺟﺎﻥ ﺍﻣﺮﺵ ،ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺗﺴﺮﻳﻊ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﻋﺼﺮ ﺯ ّﺭﻳﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﺸﺎﺭﺗﺶ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﮔﺸﺘﻪ ،ﺭﻫﺒﺮ ﺑﻼ ﻣﻨﺎﺯﻉ ﺟﻮﺍﻣﻊ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮﺩﺩ .ﺍ ّﻣﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻃﻰ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﭘﺮ ﻧﺸﻴﺐ ﻭ ّ ﻓﺮﺍﺯﺵ ﭼﻪ ﺑﺤﺮﺍﻧﻬﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻭ ﭼﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺩﺭﺍﺯﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻨﺪﻯ ﭘﻴﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺭﺍ ﻣﺘﺪ ّﺭﺟﴼ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺖ ﻣﺠﻬﻮﻟﻴّﺖ ﺗﻮﺃﻡ ﺑﺎ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﻋﺎﻡ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ .ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﺵ ﺍﺯ ﭘﻴﺮ ﻭ ﺟﻮﺍﻥ ،ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﴽ ﻭ ﺟﻤﻌﴼ ،ﭼﻪ ﺿﺮﺑﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺎﻗﻀﺎﻥ ﺳﺴﺖ ﻋﻨﺼﺮ ﻭ ﺷﺮﺍﺭﺕ ﻓﺘﻨﻪ ﺍﻧﮕﻴﺰﺍﻥ ﻭ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﻐﺮﻭﺭﺍﻥ ﺟﺎﻩ
ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ،ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﻣﺪﺍﻓﻌﮥ ﺩﻟﻴﺮﺍﻧﻪ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺷﻬﺮﺕ ﻭ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠّﮧ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻃﻠﺐ ّ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍء ﻭ ﺟﻔﺎ ﻭ ﺍﻓﺘﺮﺍء ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻪ ﭘﺴﺘﻰ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﻳﻬﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﻭ ﭼﻪ
ﺟﺪ ﻭ ﺟﻬﺪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻋﻠﻰ ﻗﻠﻞ ﻣﻘﺎﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﺩﺑﺎﺭﻫﺎﻯ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﺑﺎ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ،ﻭﺍﺻﻞ ﺷﻮﻧﺪ .ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﭘﺮ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﻭ ﺗﺼﺎﻋﺪ ﻋﺪﺩﻯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
ﺑﻪ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﺮﻡ ﺁﻭﺭ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﻬﻤﺘﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺑﻐﺾ ﻭ ﮐﻴﻨﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺳﺒﻘﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻗﻠّﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻭ ﺿﻌﻒ ﺑﻨﻴﻪ ﻭ
ﺧﻔﻘﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮﻯ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺨﺮﻩ ﻭ ﺭﻳﺸﺨﻨﺪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻃﻌﻨﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻳﺶ ﺭﺍ
ﺗﺨﻄﺌﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪﺵ ﺭﺍ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺯﺍﺋﺪﻩ ﻭ ﺿﻤﻴﻤﮥ ﺑﻰ-
ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺍﻯ ﻣﺘّﺼﻞ ﺑﻪ ﺩﻳﻨﻰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺍﻝ ﻣﻌ ّﺮﻓﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ .ﺁﻳﺎ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻮﺷﺘﺠﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ
ﻣﻘﺪﺳﺶ ﺗﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻫﻴﮑﻞ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻭ ﺩﻟﻴﺮ ﻭ ﻏﻴﻮﺭ ﺭﺍ ﺗﺎﺋﺒﻰ ﺟﺒﺎﻥ ﻭ ﻣﺒﺸﺮ ﻇﻬﻮﺭ ّ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ ّ ﻣﺮﺗﺪﻯ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻰ ﺷﻤﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻳﺎﻭﻩ ﺳﺮﺍﺋﻰ ﻫﺎﻯ ﺳﻔﻴﻬﻰ ﺑﻰ ﻣﻐﺰ ّ ﻣﺆﺳﺲ ﺁﺋﻴﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﺘّﻬﻢ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﭘﻠﻴﺪﻯ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ّ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺩﻣﺎﻍ ﺍﻫﻞ ﻣﮑﺮ ﻭ ﺩﺳﻴﺴﻪ ﻭ ﻓﺎﻗﺪ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺗﺮﺍﻭﺵ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ؟ ﺁﻳﺎ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻗﺶ ﺭﺍ ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺷﻘﺎﻭﺕ ﻭ ﻓﺘﻨﻪ ﺟﻮ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺗﻘﻠّﺐ ﻭ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﻣﻌ ّﺮﻓﻰ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺳﺮﺳﺨﺖ ،ﺍﺻﻮﻝ ﻭﺣﺪﺕ ﺑﺨﺶ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ
ﻻ ﻣﻌﻴﻮﺏ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﮐ ّﺮﺍﺕ ﺭ ّﺩ ﻭ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻃﺮﺡ ﻫﺎ ﮑﻨﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ ،ﺍﺻﻮ ً ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺗﻤ ّ
ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺧﻴﺎﻝ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﻳﺪﮔﺎﻫﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ ﺁﻳﻨﺪﮤ
77
ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍﺋﻪ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﻭﺍﻫﻰ ﻭ ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﺋﻴﻨﺶ ﺭﺍ ﺁﻥ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﻭ ﭘﺮ ﮐﻴﻦ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻟﻔﺎﻓﻪ ﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻥ ﺩﻋﺎﻭﻯ ﺑﻰ ﺍﺳﺎﺱ ﻭ ﭘﻮﭼﻰ ﻋﺮﺿﻪ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﺩﺍﺭﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺟﺪﺍ ﻭ ﻣﻨﻔﺼﻞ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ ﻭ
ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻋﺮﻓﺎﻧﻴﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﮑﺮﻳﻢ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﺻﺮﻑ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ
ﺍﺻﻞ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻴﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﺭ ﮐﺜﺮﺕ ﻭ ﭘﺎﻳﻪ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ
ﻏﻠﻂ ﺧﻠﻂ ﻣﺒﺤﺚ ﮐﺮﺩﻩ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻳﮑﺴﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻗﺎﻟﺐ ،ﻣﻌ ّﺮﻓﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﻪ ﺳﺤﺮ ﻭ ﺟﺎﺩﻭ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﺎﻭﺭﺍء ّ
ﻋﻈﻤﺖ ﻣﺮﺍﻡ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﻓﺎﺿﻠﻪ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﮔﺎﻩ
ﻻﺯﻡ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺎﻟﻐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺑﺎ ﻭﻓﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷ ّﺮ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﻧﻔﻮﺱ ﻓﺎﺳﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮﺍﻧﻨﺪ ،ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺣﺴﻮﺩ ﻭ ﻋﻨﻮﺩ ،ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻟﻴﻠﻰ
ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﻔ ّﺮﻕ ﻭ ﺍﻧﺸﻌﺎﺏ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺯﻭﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮﺍﻳﺶ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﺍﺯ ﺭﻣﻖ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﻭ ﺩﻣﺎﺭ ﺍﻧﺠﺎﻣﺪ. ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ،ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺩﻗﻴﻖ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻭ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﻧﻈﻢ
ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺭﮐﻦ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺍﻣﺮ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺘّﺮﻗﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﮤ ﻣﻦ ﻭ ﻣﻌﺎﺻﺮﻳﻦ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﻭﻗﺖ ﺁﻥ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﺤ ّﺮﮐﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻣﻘﺎﻣﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺭﻓﻴﻊ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﺍﻳﻨﮏ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻣﺸﻴّﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻧﻬﺎﺩﻩ ،ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻠﻰ ﺟﺎﻣﻊ ﻭ ﺗﺨﻤﻴﻨﻰ ﺩﺭﺳﺖ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺖ. ﮑﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻮ ّﺭﺧﻴﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻠﻢ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺷ ّ ﺩﺭ ﻧﺴﻞ ﺣﺎﺿﺮ ﻗﺎﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺛﺎﺭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺯ
ﺍﺻﻞ ﻭ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﺁﻥ ﻗﻮﺍﻯ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺮﺡ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺍﺳﺒﺎﺑﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﮐﺰ
ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠّﮧ ﺍﺯ ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺳﻮﺍﺣﻞ ﻭ ﻗﻠﺐ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺼﺪﺭ ﻭ ﺳﻨﮕﺮ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺳﺮﻳﻊ ﺍﻻﻧﺘﺸﺎﺭ ﻭ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺘّﺰﺍﻳﺪﺵ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺑﺮ ﻋﻬﺪﮤ ﺁﻥ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﭼﻴﺮﻩ ﺩﺳﺖ ﺍﺳﺖ ّ
ﮐﻪ ﺩﻗﺎﺋﻖ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺟﺬﺭﻯ ﻭ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻄﺌﻰ ﺍﻟﻨﻤ ّﻮ ﺍﻟﻬﻰ ،ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺛﺒﺖ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻰ ﺭﺍﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﺵ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻳﺎﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻨﺠﻨﺪ
78
ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺑﺎﻧﻴﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻋﺼﺮ ﺯ ّﺭﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ،ﭼﻪ ﺳﻬﻤﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﭼﻪ ﻧﻘﺸﻰ ﺭﺍ ﺍﻳﻔﺎء ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺁﻳﺎ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭ ﺍ ّﻭﻝ ﻇﻬﻮﺭﺷﺎﻥ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺧﻮﺩ ،ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﻣﺸﺎﺑﻪ
ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪﮤ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﮐﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﻗﺮﻥ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﻴﺪﺍﺳﺖ ،ﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﻴﺪﻫﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗ ّﻮﮤ ﻣﺤ ّﺮﮐﮥ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﻮﻟّﺪ ﻭ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩ ،ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻗﺘﻀﺎﻯ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻗ ّﻮﮤ ﺧﻼّﻗﮥ ﺫﺍﺗﻴﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﺏ ﻭ ﺧﺎﮎ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻠﻮﻝ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻭ
ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﺷﺎﻥ ﺟ ّﻮﻯ ﻣﺴﺎﻋﺪﺗﺮ ﻭ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﺣﺎﺻﻠﺨﻴﺰﺗﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ؟
ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﻫﺎﻯ ﺁﺳﻴﺎﺋﻰ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺩﺭ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ﻭ ﺍﻧﻄﺎﮐﻴّﻪ ﻭ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ ﮐﻪ
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮ ّﮐﺐ ﺍﺯ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺧﺼﺎﺋﻞ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺸﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺭﺍﻏﺐ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﮏ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﻳﻬﻮﺩ ﺑﻮﺩ ،ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻔ ّﻮﻕ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﻫﻢ ﮐﻴﺸﺎﻥ ﺭﻭﻣﻰ ﻭ ﻳﻮﻧﺎﻧﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﺩﻥ ﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﻳﻦ ﻋﻴﺴﻮﻯ ﮐﻪ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺗﺴﻠّﻂ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺍﻝ ﺭﻭﻡ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ،ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﮐﺎﺭﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ؟
ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺡ ﻧﺒّﺎﺽ ﺍﺳﻼﻡ ﺯﻳﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺗﺤﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺷﺪ ﻭﻃﻦ ﻧﺎ ﻣﻼﻳﻢ ﻋﺮﺑﻰ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺻﺤﻨﮥ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﻭ ﺍﺑﺘﻼﺋﺎﺕ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﻮﺩ
ﺗﺮﮎ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻬﺎﺋﻰ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﮐﻪ ﺗﺪﺭﻳﺠﴼ ﺍﺛﻤﺎﺭ ﺧﻮﺷﮕﻮﺍﺭ ﻣﺪﻧﻴّﺘﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺭﺍ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﮐﺮﺩ، ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻳﺎﺑﺪ؟ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ" :ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺗﺎ ﺣﺎﻝ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﺷﺮﻕ ﺑﻪ ﻏﺮﺏ ﺗﺎﺑﻴﺪﻩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺳﻄﻮﺡ ﺷﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ .ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﻭﺣﻰ
ﻓﺪﺍﻩ ﺍﺯ ﺷﺮﻕ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ .ﭼﻮﻥ ﭘﺮﺗﻮ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﺮ ﻏﺮﺏ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ،ﻧﻮﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻮﺩ (۲)".ﻧﻴﺰ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ
ﻏﺮﺏ ،ﺷﺮﻕ ﻣﻴﺸﻮﺩ ،ﺍﺑﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺎﺭﺩ (۳)".ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﺍﻧﺒﻴﺎء
ﺑﺸﺎﺭﺍﺗﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺤ ّﻘﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺷﮏ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﺍﻯ ﺑﻴﺮﻭﻥ .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺷﺮﻕ ﻣﻄﻠﻊ ﺷﻤﺲ
79
ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺍﺯ ﺷﺮﻕ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ... .ﻏﺮﺏ ﺍﺯ ﺷﺮﻕ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍ ّﻣﺎ
ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺢ .ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ
ﺍﺳﺎﺱ ﺷﺮﻳﻌﺘﺶ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﺍ ّﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍ ّﻭﻝ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﻓﻴﺾ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﺍ ّﻣﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻏﺮﺏ ﺍﻣﺮ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﺍ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺮﻕ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ(۴)".
ﻟﻬﺬﺍ ﻋﺠﺒﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﭘﺮ ﺍﺛﺮﺵ ﺑﻪ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭ
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻧﻘﺸﮥ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﺣﺒّﺎء ﺷﻤﺎﻝ ﺷﺮﻕ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺧﻄﺎ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﺵ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺫﮐﺮ ﺍﻫﻤﻴّﺘﺶ ﻋﺎﺟﺰ ﺍﺳﺖ" :ﻗﻄﻌﻪ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺩﺭ
ﻧﺰﺩ ﺣﻖ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﻣﻨﺸﺄ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﻭ ﻣﺠﻤﻊ ﺍﺣﺮﺍﺭ (۵)".ﻭ ﺩﺭ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ" :ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ
ﻣﻠّﺖ ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﻋﻈﻴﻢ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﻣﻠّﺖ ﻭ ﺟﻤﻌﻴّﺘﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻭ ﺁﺷﺘﻰ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﻨﻴﺎﻥ
ﻧﻬﺪ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ ،ﭘﺮﭼﻢ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺯﺩ" (۶)"...ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﻣﻠّﺖ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻴﻤﮥ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺎ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ
ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﻨﺪ")" (۷ﺍﻣﻴﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﻧﻮﺍﺭ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻓﻴﺾ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺮﻧﺪ" (۸)".ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ
ﺗﻘﺪﻡ ﺟﺴﺘﻪ (۹)"... ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﻗﺎﺑﻠﻴّﺖ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﺑﺮ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻧﺤﻞ ﺍﺧﺮﻯ ّ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ "ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﭼﻨﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﭼﻮﻥ ﻣﻼﺋﮑﮥ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻭﺟﻮﻫﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻖ ّ
ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺮ ّﻗﻴﺎﺕ ﻣﺎ ّﺩﻳﻪ ﺣﺎﻟﻴﻪ ﺑﺮﺗﺮ ﺭﻭﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﻄﻪ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺑﺪ(۱۰)".
ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺍﻯ ﺁﻳﺎ ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﻭ ﻣﺘﻮ ّﻗﻊ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻪ ﺭﺷﮏ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ ،ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﻋﺬﺍﺏ ﻭ ﺧﺮﺍﺏ ﻭ ﺩﻣﺎﺭﻯ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺑﻰ- ﺗﺠﺪﺩﻯ )ﺭﻧﺴﺎﻧﺲ( ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻮﺍﺳﻄﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ ،ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ،ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﻭﺭﮤ ّ
ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻋﺼﺮﻯ ﻣﻨﺤﻂ ﻭ ﺭﻭ ﺑﺰﻭﺍﻝ ﺭﺍ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﻣﻘ ّﺮﺏ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻼﺯﻣﺎﻧﺶ ﻣﮑ ّﺮﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﻪ ﻫﺪﻑ ﺍﺻﻠﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻭﺭﮤ
80
ﻗﻴﺎﺩﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻌﻴّﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ. ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻨﻴﻦ ﻣﻴﺎﻧﮥ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ
ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﺗﻴﻪ ﺍﻯ
ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﭘﺮﭼﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ
ﻟﺤﺎﻅ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺑﻪ ﺣﮑﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﺳﻌﻪ ﺻﺪﺭ ﻭ ﻗﻠﺐ ﺭﺋﻮﻓﺶ ﻣﺴﺘﻤ ّﺮﴽ ﺍﺷﻮﺍﻕ
ﮔﺮﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﺜﺎﺭ ﺣﻮﺍﺭﻳّﻮﻥ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺍﺵ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻳﺎﺕ ﻣﺨﺼﻮﺻﻪ ﺍﺵ ﻣﺨﺼﺺ ﻣﻴﺴﺎﺧﺖ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺍﺯ ﺧﻼﺻﻰ ﺍﺯ ﺑﻨﺪ ﺣﺒﺲ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﮥ ﺩﺭﺍﺯ ّ ﻣﺪﺗﺶ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﻮﺭﺩ ّ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﺶ ﺑﻮﺩ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭﺵ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺤﺮ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﺶ
ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻭﺩﻳﻌﺖ ﻧﻬﺎﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﺣﺘﻤﻰ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺁﻳﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﻃﻰ ﺍﻗﺎﻣﺘﺶ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ّ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ،ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻧﻬﺎﺩﻥ ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎﻯ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻳﺎ ﺩﻋﻮﺗﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺿﻴﺎﻓﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮﺍﺋﻰ ﻭ ﺧﺪﻣﺘﺸﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
ﻳﺎ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﮥ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻨﻬﻤﻪ ﺩﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﺧﻮﻳﺶ ،ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻣﺮﻏﻮﺑﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﻣﻴﺪﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﮤ ﻣﺤﺎﻓﻈﺘﺶ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻘﻮﻳّﺘﺶ ﻣﻴﮑﻮﺷﻨﺪ؟
ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﺑﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ّ
ﺻﺪﻭﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﻓﺮﺍﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ،ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﭼﻪ
ﮑﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻭﺍﻻﻳﺸﺎﻥ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻧﺪ؟ ﺩﺭ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺗﺎ ﮐﻞ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺗ ّ
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ،ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺎﺑﻰ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺳﺎﺧﺖ " :ﺍﻯ
ﺣﻮﺍﺭﻳّﻮﻥ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ! ﺭﻭﺣﻰ ﻟﮑﻢ ﺍﻟﻔﺪﺍ! ...ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭼﻪ ﺍﺑﻮﺍﺑﻰ ﺍﺯ ﻣﻴﺴﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﻋﻠﻰ ّ ﻣﻘﺪﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ّ
81
ﺍﺳﺖ (۱۱)".ﺩﺭ ﺟﺎﺋﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺎﺑﺸﺎﻥ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﻻﻥ ﺑﻴﺎﺩ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﻐﻮﻟﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﻠﺐ
ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﻪ ﺍﻯ ﻓﺮﺡ
ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻳﺎﺑﻴﺪ ﮐﻪ ﮐﻞ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ (۱۲)".ﺩﺭ ﻟﻮﺣﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺣﺎﻝ ﻣﻮ ّﻓﻘﻴﺖ
ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻭ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻧﮕﺸﺘﻪ ،ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺩ ّﺭﻯ
ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻓﻖ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺑﺪﻳّﻪ ﺍﻫﻞ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺷﺪﻳﺪ") (۱۳ﻭ ﻧﻴﺰ
ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻮﻓﻘﻴّﺖ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﻝ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻪ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﻣﻮﻓﻘﻴّﺖ ﺷﻤﺎ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺩﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ") (۱۴ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻧﺸﺎﻥ ﻣﻴﺒﺨﺸﺪ" :ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﻋﻮﻥ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ
ﻣﺘﻮﺟﻬﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻗﻮﺍﻯ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﻭ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ") (۱۵ﻭ ّ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ﮐﻪ "ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻗﻠّﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﮐﺜﺮﺕ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻧﻨﻤﺎﺋﻴﺪ " (۱۶)"...ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ
ﺁﻥ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﺷﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﻣﺮﮐﺰ ﺳﻨﻮﺣﺎﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴّﻪ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺳﺮﻳﺮ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺣﺸﻤﺖ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻳﺎﺑﺪ") (۱۷ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻘﺸﺎﻥ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﭼﻨﺎﻧﺴﺖ ﮐﻪ
ﻣﺜﻞ ﺧﻄﻪ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺩﺭ ﺳﺎﺋﺮ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻴﺰ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﻭ ﻣﺆﻳّﺪ ﺷﻮﻳﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺻﻴﺖ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺧﻤﺴﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺏ ﺍﻟﺠﻨﻮﺩ
ﻫﻤﺖ ﺑﻴﻔﺰﺍﺋﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻭﻟﻰ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺮ ّ ﺩﻫﻴﺪ")" (۱۸ﺗﺎ ﺣﺎﻝ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ﻫﻤﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﭘﺎﻳﺘﺨﺘﻬﺎ ﻭ ﺟﺰﺍﺋﺮ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻭ ﮐﻨﺎﺋﺲ ﻧﺪﺍء ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﮐﻨﻴﺪ ﻭ ﺩﺍﺋﺮﻩ ّ ﻣﻴﺴﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻭﺳﻴﻊ ﮔﺮﺩﺩ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻭﺳﻴﻌﺘﺮ ﺷﻮﺩ ﻣﻮ ّﻓﻘﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﺮﺩﺩ")" (۱۹ﺍﻳﮑﺎﺵ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ّ ﻣﻴﺸﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﻯ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻭﻟﻮ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﻓﻘﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﻌﺮﻩ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ
ﻭ ﺩﻫﺎﺕ ﻭ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﺩﺭﻳﺎ ﻳﺎ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻣﻴﮕﻔﺘﻢ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻡ .ﻭﻟﻰ
ﻣﻴﺴﺮ ﻧﻪ ﻟﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺗﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﻫﺴﺘﻢ ﺍﻥ ﺷﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺮﺩﻳﺪ(۲۰)". ﺣﺎﻝ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ّ
ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻗﺒﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﮐﻠﻴﻞ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ ﻣﻬﻴﻤﻨﻰ ﺣﺎﮐﻰ ﺍﺯ ﺑﻴﻨﺶ ﺁﻥ ﻃﻠﻌﺖ
ﻧﻮﺭﺍء ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﮑﻠّﻞ ﻭ ﻣﺰﻳّﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺧﻄﻪ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺁﺳﻴﺎ ﻭ ﺍﻓﺮﻳﮏ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﻭ ﺟﺰﺍﺋﺮ ﭘﺎﺳﻴﻔﻴﮏ ﺭﺳﺪ ﺍﺣﺒّﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺑﺮ ﺳﺮﻳﺮ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺍﺑﺪﻳّﻪ ﺟﻠﻮﺱ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭﺻﻴّﺖ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴّﺖ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻓﺎﻕ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯﻩ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻳﺸﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﮔﺮﺩﺩ(۲۱)".
82
ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻣﺆﻣﻦ ﻓﮑﻮﺭ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺑﺎﻳﺪ
ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺧﻄﻴﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻏﻮﺭ ﻭ ﺗﺄ ّﻣﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ" :ﺍﻧﻪ ﻗﺪ ﺍﺷﺮﻕ ﻣﻦ ﺟﻬﺔ ﺍﻟﺸﺮﻕ ﻭ ﻇﻬﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻐﺮﺏ ﺁﺛﺎﺭﻩ ﻭ ﺗﻔﮑﺮﻭﺍ ﻓﻴﻪ ﻳﺎ ﻗﻮﻡ ﻭ ﻻ ﺗﮑﻮﻧﻮﺍ ﮐﺎﻟّﺬﻳﻦ ﻏﻔﻠﻮﺍ ﺍﺫﺟﺎﺋﺘﻬﻢ ﺍﻟﺬﮐﺮﻯ ﻣﻦ
ﻟﺪﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﺣﻤﻴﺪ")" (۲۲ﻟﻮ ﻳﺴﺘﺮﻭﻥ ﺍﻟﻨّﻮﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﺒ ّﺮ ﺍﻧّﻪ ﻳﻈﻬﺮ ﻣﻦ ﻗﻄﺐ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﻭ ﻳﻘﻮﻝ ﺍﻧّﻰ ﻣﺤﻴﻰ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ(۲۳)". ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﺁﻳﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﻣﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺒﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ
ﺁﺷﻮﺑﻬﺎ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ ﺑﻰ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻠّﺖ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺠﺪﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﻌﻨﻰ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﻋﻼﻣﺖ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﻫﻤﺎﻥ ّ
ﺷﺪﺕ ﺁﻻﻡ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺭﻧﺞ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﻠّﺖ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟ ّ ﻼ ﺩﻻﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﮐﺎﻣ ً
ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺷﺪﻳﺪ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ،ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺁﻥ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺑﺰﺭﮒ
ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﺍﺯ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﺁﻥ ّ
ﺗﻤﺴﮏ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﻗﺎﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺯﺧﻤﻬﺎﻯ ﺍﺧﺘﺮ ﺑﺨﺘﺸﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺭﺳﺎﻟﺘﺸﺎﻥ ّ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺮﻫﻢ ﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﺸﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻫﺎﻯ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﺁﻭﺭﻧﺪ .ﺩﺭ
ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺸﻨّﺠﺎﺕ ﻣﻬﻴﺐ ﻭ ﺧﺼﻮﻣﺘﻬﺎﻯ ﻣﻬﻠﮏ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺑﻰ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﻭ ﻣﺠﺎﺩﻻﺕ ﮐﻬﻨﻪ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺗﻮﺩﻩ ﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺩﻟﻨﻮﺍﺯ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺁﺷﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻭﺍﺭﺛﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺁﻥ ﻣﺮ ّﻭﺟﻴﻦ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺍﻝ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﻯ ﺭﺳﻮﺍ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﻘﻼﺑﺎﺕ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ّ
ﻭ ﻓﺮﺿﻴّﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻃﺎﺕ ﻧﻔﺮﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻭ ﺳﻔﺎﻫﺖ ﻭ ﺟﻨﻮﻥ ﻭ ﺧﺪﻋﻪ ﻭ ﺗﺒﺎﻧﻰ ﻭ
ﺗﻤﺴﮏ ﻭ ﺗﻠ ّﻮﻥ ﻭ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭﻳﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻤﻴّﺰﮤ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺍﺳﺖ ،ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻭ ّ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﻭ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍﺳﺦ ﻭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ﻣﺤﺾ ﻭ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﺩﻟﻴﺮﺍﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺒﺸﺮﺍﻥ ﻋﺼﺮ ﺯ ّﺭﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻧﺪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺑﺎﺭﺯ ﺣﺎﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﻭﻓﺎ ﻭ ّ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ .ﭘﺲ ﻋﺠﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻣﻮ ّﮐﺪﴽ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ " :ﺍ ّﻥ ﺍﻟﺸﺮﻕ ﺍﺳﺘﻀﺎﺋﺖ ﺁﻓﺎﻗﻬﺎ
83
ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﻭ ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﻳﺘﻼٔﻻٔ ﻫﺬﻩ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻓﻰ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﻟﻐﺮﺏ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺮﻕ ﻭ ﺗﺤﻴﻰ
ﺍﻟﺼﺎﻓﻴﻪ")" (۲۴ﺣﺎﻝ ﺣﺴﻦ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻻﻗﺎﻟﻴﻢ ﺑﺘﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺗﺄﺧﺬ ﻣﺤﺒّﺔ ﺍﻪﻠﻟ ﺍﻻﻓﺌﺪﺓ ّ ﺷﻬﺮﺕ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻋﻈﻤﺘﺶ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﻫﻴﺠﺎﻧﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﺩ .ﭘﺲ ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺍﻣﺮﻳﮏ ،ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺎﺩ ﻭ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻭﺟﺪ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ
ﺁﺋﻴﺪ(۲۵)".
ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪﻡ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ
ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﻪﻠﻟ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﮔﺮﻡ ﺷﺪ ﻧﻈﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻳﻢ ﺩﺭ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ
ﻣﻬﻤﻰ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺷﺪﻩ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﮥ ّ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻔﻰ ﻭ ﻋﻼﻣﺖ ﺷﺎﺧﺼﻰ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺍﺣﺒّﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻣﻮﻋﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍ ّﻭﻝ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﭼﻬﺎﺭﮔﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۸۹۳ﺗﺎ ۱۹۰۳ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺭﮤ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﻄﺌﻰ ﺗﺨﻤﻴﺮ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺣﻮﺍﺭﻳّﻮﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺯ ﺭﻭﺿﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ .ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ،ﺍﺯ ۱۹۰۳ﺗﺎ ۱۹۱۳ﺩﻭﺭﻩ ﺍﻯ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﺤﻮﻥ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﻧﺎﺕ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﻴﺸﺎﻫﻨﮕﺎﻥ ﻭ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﻣﺮ
ﺧﻄﻪ ﺑﺎﺿﻄﺮﺍﺏ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭﻟﻴﮑﻦ ﻫﻢ ﺳﺒﺐ ﺗﻄﻬﻴﺮﺷﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻢ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ
ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﺝ ﺍﻋﻼ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﻧﮕﻴﺰﺵ ﺳﻔﺮ ﺑﻬﺠﺖ ﺍﺛﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ
ﺑﻮﺩ .ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺳ ّﻮﻡ ﺍﺯ ۱۹۱۳ﺗﺎ ۱۹۲۳ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﮤ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺑﻼ ﻭﻗﻔﮥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻗﺎﻃﻌﺶ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻼ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻘﺎ ﺻﻌﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﺍﺳﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﻬﺎﺩ.
ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺍﺧﻴﺮ ﺍﺯ ۱۹۲۳ﺗﺎ ۱۹۳۳ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤ ّﻮ ﺩﺍﺧﻠﻰ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺘﺮ ّﻗﻰ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺑﻨﺎﻯ ﺍﺻﻠﻰ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺑﺮﺝ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﺋﻰ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ
ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠّﮧ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻴﺮﻓﺖ.
84
ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻣﺘﻮﺍﻟﻰ ﺳﻬﻢ ﺑﺎﺭﺯﻯ ﺩﺭ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩﺵ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺮﺍء ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺘﻬﺎﻯ ﺧﻄﻴﺮ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺑﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪﺷﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻣﺘﻘﺪﻣﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺮﺟﺴﺘﮥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺷﻮﻕ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ّ
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ،ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﺸﻮﺭﻯ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﺎﺭ ﻣﺤﺒّﺔ ﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺑﺸﺎﻥ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻨﺪﺑﺎﺩ ﻫﻴﭻ ﻃﻮﻓﺎﻧﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩ ﺷﻌﻠﮥ ﻓﺮﻭﺯﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺍﺑﺘﻼﺋﺎﺕ ﻭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺗﻤﺴﮏ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﻴﻔﺰﻭﺩ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺠﻮﻡ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺮ ّ ﻣﻨﻈﻢ ،ﻗﺎﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﺘﺰﻟﺰﻟﺸﺎﻥ ﺳﺎﺯﺩ .ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻭ ﻣﺆ ّﺳﺴﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻰ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ّ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻤﺘﺤﻦ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪﻡ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮ ّﻭﺟﻴﻨﺸﺎﻥ ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﺗﻮﺍﺯﻧﻰ
ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺧﺪﻣﺎﺗﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻼ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﻌﺒﺪﻯ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻣﺴﺘﺤﮑﻤﻰ ﮐﻪ ﻗﺒ ً
ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﻨﻈﺮﻯ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻳﺪﮔﺎﻧﺸﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎﻯ ﺩﺍﺧﻠﻰ ﻭ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩﻫﺎﻯ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩ ﺯﺍﺋﻠﺶ ﺳﺎﺯﺩ.
ﻣﺠﺎﻟﻰ ﻭﺳﻴﻊ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﻣﻌ ّﺮﻓﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻗﻴﺎﺩﺕ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﺪ ﻭﻟﻮ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺣﻮﺻﻠﮥ
ﺍﻳﻦ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺿﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺷﺮﺡ ﻭ ﺑﺴﻂ ﺩﻫﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺑﺮﺟﺴﺘﮥ ﺁﻥ ﺣﺎﻣﻼﻥ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﺟﺪﻳﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮﻓﺸﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺯﻡ ﻭ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻓﻮﺭﻯ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ
ﻭﺻﻒ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻴﭻ ﮐﻼﻣﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﻣﻴﺪﻫﺎ ﻭ ﺗﻮ ّﻗﻌﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﻫﺪﻓﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻭ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﻣﻌﻴّﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺷﺪ ،ﭼﻪ ﺟﻮﺵ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ ﻭ ﻫﻴﺠﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻧﺶ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺮﮐﺎﺕ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺎﺗﺶ ﻭ
ﻣﺨﺎﺯﻥ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮤ ﺛﻘﻪ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺵ ﺑﺮ ﭘﺎ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﻋﻮﺍﻃﻒ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ
ﻗﻠﺒﻰ ﺁﻥ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺯﻳﺮ ﺳﺎﻳﮥ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﺪﺍﻣﻦ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﭘﻨﺎﻩ ﺟﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ
85
ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺟﺬﺏ ﻭ ﺫﺧﻴﺮﻩ ﺍﻓﺎﺿﺎﺕ ﺣﮑﻤﺖ ﻣﻠﮑﻮﺗﻴﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﮐﺮﺩ .ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺁﻥ ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﻭ ﻣﻨﺎﺩﻳﺎﻥ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻃﻠﻌﺖ ﺩﻟﺮﺑﺎﻯ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺷﻴﻮﺍ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺩﻗﻴﻖ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺰﻣﻰ ﺭﺍﺳﺦ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ
ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﮐﺎﻓﻰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﻧﻤﻮﺩ .ﻳﺎﺩ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﭼﻮﻥ ﻟﻮﺁ ،ﭼﻴﺲ ،ﻣﮑﻨﺎﺕ ،ﺩﻳﻠﻰ
ﮔﻮﺩﺁﻝ ،ﺩﺍﺝ ،ﻓﺎﺭﻣﺮ ،ﺑﺮﺗﻴﻨﮕﺎﻡ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺧﺘﺮﺍﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﻬﮑﺸﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﻭ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﻭ
ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺗﺎﺭﻳﺨﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺎﺑﺶ ﻭ ﺟﻼﻟﺶ ﮐﺎﻫﺶ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ
ﻳﺎﻓﺖ.
ﺑﺎ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﺸ ّﺮﻑ ﺷﺪﻧﺪ
ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻋﺎﻟﻤﺘﺎﺏ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﻰ ﺑﺎ ﻧﻔﻮﺫ ﻣﺮﮐﺰ ﻧﻘﺾ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺍﻧﻘﻼﺑﺎﺕ ﻣﺴﺘﻮﻟﻴّﻪ ،ﻧﺎﺟﺤﴼ ﻣﻈ ّﻔﺮﴽ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ ﺗﻴﺮﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻭﺭﻭﺩ ﺁﻥ ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﻭ ﺁﻻﻣﻰ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎء ﻋﺎﺋﻠﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺯﺍﺋﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
ﺯﻳﺎﺭﺕ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﺭﻗﻪ ﻋﻠﻴﺎ ﺭﺍ ﺗﺴﻠّﻰ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ
ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﻬﺮ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻋﻀﺎء ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻭ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﻫﻤﮥ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻣﻨﺘﺴﺒﻴﻦ ﮐﻪ
ﺑﻪ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﻭ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻗ ّﻮﺗﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈﺎﺕ
ﺣﻴﺎﺕ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻭ ﻣﻼﺯﻣﺶ ﺑﺎﺷﺪ .ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻌﺘﺸﺎﻥ ﺑﻪ
ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ،ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺁﻥ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ،ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺟﻬﺖ ﺗﻀﻴﻴﻊ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻘﺶ ﺑﺮ ﺁﺏ ﺷﺪ. ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﻃﺒﻊ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺻﺮﻳﺢ ﻭ ﭘﺮ ﺷﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﺘﻀﻤﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎ ﻭ ﻧﺼﺎﺋﺢ ﻭ ﺗﻮ ّﻗﻌﺎﺕ ﻭ ﺗﺒﻴﻴﻨﺎﺕ ﻭ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ّ ﺑﻴﻢ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻫﺎ ﻭ ﺍﻧﺬﺍﺭﺍﺕ ﺻﺮﻳﺤﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺣﻠﻘﮥ
86
ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻏﺬﺍﻯ ﺭﻭﺡ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺭﻃﮥ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﻭ ﺍﺑﺘﻼﺋﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ. ﺍ ّﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺑﻰ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﻧﻔﺎﻕ ﻭ ﺷﻘﺎﻕ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻫﻰ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻴﻢ ﺁﻥ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺸﺶ ﻭ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻤ ّﻮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﻫﻤﺖ ﻣﺒﻠّﻐﺎﻥ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻥ ﻭ ﺣﻮﺍﺭﻳّﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ّ ﺑﮑﺎﻫﺪ .ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﻋﺼﺮﻯ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ ،ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻟﻘﺎﺏ "ﭘﻄﺮﺱ ﻣﻦ"" ،ﺭﺍﻋﻰ ﺍﻏﻨﺎﻡ ﺍﻟﻬﻰ"" ،ﻓﺎﺗﺢ
ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ" ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ،ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﺩﻥ ﺳﻨﮓ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﻋﻠﻰ ﺩﺭ ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ﻣﺪﺩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ،ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺭﺍ ﻣﻮ ّﻓﻘﻴﺘﻬﺎﻯ ﻓﻮﻕ ﺑﻨﺎﻯ ﻣﻘﺎﻡ ّ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺍﺵ ﮐﻮﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻮﺱ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﺣﺒّﺎء ﻭ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻧﺶ ﺗﺴﻠّﻂ
ﻣﺮﺗﺪ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﻰ َﻋﻠﻢ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺷﺖ .ﺍﻳﻦ ّ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﻗﺾ ﺍﮐﺒﺮ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺗﻰ
ﺑﻰ ﺭﺣﻤﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺑﻬﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺘﺮﺍء ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺪﺕ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﺭﺧﻨﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ .ﻟﻬﺬﺍ ﻣﻘﺎﻻﺗﻰ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ّ
ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﻓ ّﻌﺎﻝ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺷﺮﻳﮏ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﺵ ﻧﺎﻗﺾ ﺍﮐﺒﺮ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﮐﺸﻴﺸﺎﻥ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻣﻘﺎﻻﺗﻰ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﻃﺒﻊ ﻭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺿﺮﺑﺖ ﺳﺨﺘﻰ ﺑﺮ ﭘﻴﮑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻧﻮﺧﻴﺰ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺯﺧﻤﻬﺎﻳﺶ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺤﻨﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺍﻟﺘﻴﺎﻡ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ.
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﻓﻮﺭﻯ ﺷﮑﺎﻑ ﺑﺰﺭﮒ ﻭﻟﻰ ﻣﻮ ّﻗﺖ ﻭ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻡ ﻳﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺧﺼﻮﺻﻴّﺎﺕ ﻧﻮﺷﺘﺠﺎﺕ ﺗﻬﻤﺖ ﺁﻣﻴﺰﺵ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻢ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﺿﺮﻭﺭﺗﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎﻯ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻓﻊ ﺷ ّﺮ ﻭ
ﻭﺍﻫﻤﮥ ﺍﺣﺒّﺎء ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﺍﺩ ﺳﺨﻦ ﺩﻫﻢ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻨﻬﻤﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﮤ ﻣﻮ ّﺭﺧﻴﻦ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ
ﻣﺄﻣﻮﺭﻳّﺘﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﭘﻨﺞ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮤ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﺗﺴﮑﻴﻦ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻀﻄﺮﺏ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺘﻨﺎﻭﺑﴼ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻰ ﮐﺮﺩﻩ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭﺳﻴﻌﻰ
87
ﻼ ﺑﺴﻨﺠﻨﺪ – ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﮐﻪ ﺳﻤﺒﻞ ﻭ ﻧﻤﺎﺩﺵ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬﺍﺭﻯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،ﮐﺎﻣ ً
ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻌﺪﴽ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻮﺍﻧﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ
ﺳﭙﺲ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻣﺤﺘﻮﻳﺎﺕ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻳﺎﻓﺖ .ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﺯ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺍﻣﺮ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﻓ ّﻌﺎﻟﻴّﺘﻬﺎﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩﻯ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻰ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﻣﻴﺴﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻼﺣﻬﺎﻯ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺮ ّﻭﺝ ﺍﻋﻈﻤﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ
ﻣﺒﻠّﻐﺎﻥ ﻻﻳﻖ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺍﺵ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﺁﺷﻨﺎ ﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ
ﺗﺠﺴﻢ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺳﺒﺐ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺧﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤﻮ ﺭﺳﺪ ﻫﻢ ﺭﻭﺡ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ّ ﻭﻗﺎﻳﺘﺸﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ. ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﻰ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻭﺍﺗﺮﺍﻟﺴﮑﻰ ﻭ ﻭﻳﻠﺴﻮﻥ ﻭ ﺟﺴﭗ ﻭ ﺭﻳﭽﺎﺭﺩﺳﻦ ﺩﺭ
ﻧﻮﺷﺘﺠﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺳﺒﻘﺖ ﻣﻰ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻼﺷﻬﺎﻯ ﻣﺬﺑﻮﺣﺎﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺻﻔﺎﻯ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ
ﻣﮑﺪﺭ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻭ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﺠﺒﻮﺭﺵ ﮐﻨﻨﺪ .ﺁﻥ ﻣﻌﺎﻧﺪﺍﻥ ﺭﺍ ّ
ﻋﻨﻮﺩ ،ﺗﻬﻤﺘﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻴﺴﺎﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮ ّﻭﺝ ﻓﻠﺴﻔﮥ )ﻧﻰ ﻫﻠﻴﺰﻡ( ﻳﻌﻨﻰ ﻧﻔﻰ ﻭ ﭘﻮﭼﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ،ﻳﺎ ﮐﻔﺮ ﻭ ﺯﻧﺪﻗﻪ ﺍﺳﺖ ،ﻳﺎ ﺷﻄﺤﻴﺎﺕ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺑﺎﻓﻰ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺝ ﺑﻰ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺭﻯ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺍﺳﺖ ،ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﻋﻠﻮﻡ ﻣﮑﺘﻮﻣﻪ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺴﻠﮏ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﻰ ﺍﺳﺖ .ﺗﻴﺮ
ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻬﻤﺘﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪﻡ ﺍﻣﺮ
ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﺁﻣﺎﺝ ﺁﻥ ﺣﻤﻼﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺛﺮﻯ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺘّﺤﺪﴽ ﻃﺒﻖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ
ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻭ ﻣﺪﺍﻓﻌﮥ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻗﺎﺋﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻓ ّﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﺋﻰ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺭﺳﻤﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺷﺎﻥ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻭ ﻃﻠﻴﻌﮥ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ ّ ّ ﻣﻴﺸﺪ .ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﺑﻴﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺷﻴﮑﺎﮔﻮ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ "ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ"
ﺁﻥ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺗﺴﻤﻴﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ،ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬﺍﺭﻯ ﺟﻤﻌﻴّﺖ ﺍﺧ ّﻮﺕ ﮔﺮﻳﻦ ﺍﻳﮑﺮ ،ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻣﺠﻠّﻪ ﻧﺠﻢ ﺑﺎﺧﺘﺮ ،ﺍﻧﻌﻘﺎﺩ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺷﻮﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻘﺎﺭﻥ ﻭ ﻣﻘﺪﺱ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻋﻠﻰ ﺩﺭ ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ،ﺗﺴﺠﻴﻞ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺭﻣﺲ ّ
ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻫﻴﺄﺕ ﺍﺟﺮﺍﺋﻰ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ،ﺍﻳﻦ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﺑﺮﺟﺴﺘﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺧﺎﻃﺮﮤ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺗﺎﺭﻳﺨﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺨﻠّﺪ
88
ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺳﻔﻴﻨﮥ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺧﺮﻭﺷﺎﻥ
ﺑﻼﻳﺎﻯ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ .ﻧﺎﺧﺪﺍﻯ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪﺵ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎﻧﺶ
ﻣﺸﺘﻰ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺩﻟﻴﺮ ﻭ ﻣﻤﺘﺤﻦ ﺑﺎ ﻭﻓﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﻭ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭﺍﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻰ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﻧﺎﮐﺎﻣﻴﻬﺎﻯ ﻭﺍﺭﺩﻩ ،ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺁﻥ ﺳﻔﻴﻨﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺳﺎﺣﻞ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺍﻣﻦ ﻭ
ﺍﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﺮﺍﻧﺪﻧﺪ.
ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮤ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴّﺘﻬﺎﻯ ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﺍ ّﻭﻟﻴﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ،ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻟﮕﺮﻡ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﺎ ﻋﺰﻣﻰ ﺟﺰﻡ ﺑﺮ
ﺁﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻬﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻧﻰ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﻟﻬﻰ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺒﻠّﻐﺎﻥ ﺳﻴّﺎﺭﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﮐﺘﺎﺏ ّ ﺟﺪﻳﺪﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺟﺰﺍﺋﺮ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﮐﺒﻴﺮ ﻭ ﺑﻪ ﭼﻴﻦ ﻭ ﮊﺍﭘﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﺮﭼﻢ ﺍﻣﺮ ﻋﺰﻳﺰﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺍﻗﺼﻰ ﻧﻘﺎﻁ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﻭ
ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺍﺳﺎﺱ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻣﺒﺬﻭﻟﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ.
ﻓﺮﻳﺎﺩﻫﺎﻯ ﺧﺸﻢ ﺁﻟﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﺣﺒّﺎء ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻏﺮﻳﻮ ﺷﺎﺩﻯ ﺍﺣﺒّﺎﻯ ﺷﺮﻕ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭘﻴﺮﻭﺯﻳﻬﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺧﻔﻪ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﮥ
ﺁﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎﻯ ﮐﺮﻳﻪ ﻭ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﻧﻈﺮﻫﺎ ﻣﺤﻮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺷﺮﻳﻒ ﻭ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺠﺎﻝ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺗﺮﻯ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ.
ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﺣﻴﺎ ﺷﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻋﻨﻘﺎ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ
ﺟﻤﺎﻝ ﺑﭙﺎ ﺧﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻣﺮ ّﻭﺟﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯﻣﻨﺪ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎ ﺍﻟﺤﺎﺡ ﻭ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﻋﻮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺪﻭﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸ ّﺮﻑ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ .ﺛﻤﺮﺍﺕ ﺍ ّﻭﻟﻴّﻪ ،ﺭﺳﺎﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺣﺒّﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﭘﺮ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﺯﻧﻰ ﺑﺮ ﺁﻥ
ﺩﻋﻮﺕ ﻧﻬﺎﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﻳﻮﻍ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﺳﺘﻤﮕﺮ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺟﺰ
ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻭ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮﺵ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺩﻟﺒﻨﺪﺵ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﻋﻮﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ
89
ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺫﻳﻌﻼﻗﮥ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﺑﺸﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﻣﺠﺎﻣﻊ
ﺗﺮﺑﻴﺘﻰ ﺩﻋﻮﺗﻬﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻴﺰ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻟﺴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﭘﺪﺭ ﻦ ﻭ ﺑﺮﻭﺯ ﻋﻠﻞ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﻰ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ّ ﺗﻘﺪﻡ ﺳ ّ ﺗﺤﻤﻞ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻝ ﺳﺘﻢ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺣﺒﺲ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ،ﺁﻣﺎﺩﮤ ﺳﻔﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻫﺎ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ّ ّ
ﺭﺍ ﺑﭙﻴﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮ ﺟﻤﺎﻟﺶ ﻭ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﻯ ﻣﻠﮑﻮﺗﻴﺶ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺣﻮﺍﺭﻳﻮﻥ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ-
ﺍﺵ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﻧﺒّﺎﺿﺶ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻗﻠﻢ ﻋﺎﺟﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻴﻔﻴّﺖ ﺳﻴﺮ ﻭ ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺮﻭﺯﻣﻨﺪﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﻋﻤﺪﮤ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻭﺻﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﻠﻬﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ،ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﻭﺭﻭﺩﺵ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﻬﺮ ﭼﻪ ﺷﺎﺩﻯ ﻭ ﺳﺮﻭﺭﻯ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﻴﺶ ﭼﻪ ﺷﻬﺮﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﺶ ﭼﻪ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﺭﺍ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﭼﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺗﺤﺮﻳﮏ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ
ﻣﻬﻤﻰ ﺭﺍ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﮐﺮﺩ .ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺛﺒﺖ ﻭ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﻭ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭﺵ ﭼﻪ ﺣﻮﺍﺩﺙ ّ ﺗﻮﺻﻴﻔﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺧﻼﻑ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺳﭙﺮﺩ .ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻭﺳﻴﻊ ﻭ ﺣﻴﺮﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻭ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺣﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ
ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻔﺮ ﮐﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻒ ﻭ ﻋﻼﻣﺖ ﺷﺎﺧﺼﻰ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ
ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺳﺖ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﻢ ،ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﮎ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﻋﺎﺟﺰﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻨﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺍﺵ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺷﺪ.
ﻣﻬﻤﮥ ﺁﻥ ﺳﻔﺮﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺎﺷﺪﻧﻰ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﻗﺒﻞ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ّ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺣﺎﻝ ﺁﻥ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻧﮕﺮﻳﻢ ﻭﺍﺿﺤﴼ ﺩﺭ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﻘﺪﻡ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻭ ﺨﺼﮥ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﺵّ ، ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﺋﺎﺕ ﻣﺸ ّ
ﻣﻘﺪﺭﻯ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻳﻌﻨﻰ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺩﺭ ﺑﻼﺩ ﻏﺮﺏ ﻣﺴﺘﺤ ّﻘﺶ ﺑﻮﺩ ،ﻋﻄﺎ ّ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ.
ﺑﺬﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻻﻳﻨﻘﻄﻊ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ
ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻥ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﺑﺎﻟﻘ ّﻮﻩ ﺍﻯ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﺷﺒﻬﺶ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﻗﻠﻴﻞ ﺣﻮﺍﺭﻳّﻮﻥ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺩﻳﺪﻩ ﻭ
90
ﺗﻮﺳﻂ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺧﻼﻓﺸﺎﻥ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻣﺮﻏﻮﺑﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺘﻌ ّﻬﺪﺷﺎﻥ ﻣﻴﺴﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﻮﺑﺶ ﻭ ّ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺗﻌ ّﻬﺪﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺳﺘﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﮐﺒﺮﻳﺎء ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺣﺪﻯ ﺣﺎﺻﻠﺨﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﻣﮥ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻧﺪ .ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺩ ﺗﺎ ّ
ﻣﺠﺴﻢ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﻧﻮﻳﺪ ﺑﺨﺶ ﻭﺩﺍﻉ ﻣﻴﮑﺮﺩ ّ ﭼﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﻔﻴﻖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺶ ﻣﻮﺝ ﻣﻴﺰﺩ .ﺗﺼ ّﻮﺭ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻋﺰﻳﻤﺘﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻠﻤﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﺵ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ
ﻇﻞ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺎﻟﻐﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺮﺍء ﻣﻘﺼﺪﻯ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻡ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺩﻭﺭﮤ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺷﺨﻢ ﺯﻧﻢ ﻭ ّ ﮐﺸﺖ ﻧﻤﺎﻳﻢ .ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺗﺄﺋﻴﺪﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺗﺘﺎﻥ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺭﻳﺪ ﺁﻥ ﺧﺎﮎ ﭘﺮ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ
ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﻗ ّﻮﺕ ﺑﺨﺸﻴﺪ .ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﻭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺑﻼﻳﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻭﺯﻳﺪ ﺷﻴﺎﺭﻫﺎﻯ ﻋﻤﻴﻘﻰ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻦ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﺬﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﺴﺘﻤ ّﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪ ﺳﺮﺳﺒﺰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻡ ﺣﺎﻝ ﺑﺎ ّ
ﻣﻘﺪﺭ ﺭﺍ ﺑﺒﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ .ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ ﻭ ﺑﻰ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺬﺭﻯ ﺛﻤﺮ ّ
ﻭ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺯﺍﻳﺶ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻳﺮﻯ ﻧﻤﻴﮕﺬﺭﺩ ﮐﻪ ﺗﻨﺪ
ﺑﺎﺩﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻭﺯﻳﺪﻥ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺳﺮﺍﺝ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻤﻠﻪ ﺩﺭ ﭘﺲ ﭘﺮﺩﻩ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﺍ ّﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻭﻳﺮﺍﻧﮕﺮﻯ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺩﻳﺮﻯ ﻧﭙﺎﻳﺪ ﺑﺬﺭﻫﺎﻯ ﺧﻔﺘﻪ ﺑﻴﺪﺍﺭ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻋﻈﻴﻤﮥ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺷﻮﺩ .ﺍﺑﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﮒ ﻭ ﺑﺎﺭﺵ ﺩﺭ ّ ﺑﻬﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﺷﻔﻘﺖ ﭘﺪﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻴﻢ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺒﺎﺭﺩ ﻭ ﺷﺎﺥ ﻭ ﺑﺮﮒ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﻝ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻪ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﻮﻡ ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﺮﺗﺮ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ
ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﺎﻻ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺼﻒ ﺍﻟﻨّﻬﺎﺭ ﺟﻼﻟﺶ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺠﺮﮤ ﻃﻴّﺒﮥ ﺍﻣﺮ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺷﻤﺎ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﻋﺪ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﺑﻪ ﺛﻤﺮﺍﺕ ﭘﺮ ﺣﻼﻭﺕ ﺭﺳﺪ .ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻭ ﺛﻤﺮﺍﺕ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻭﺩﺍﻋﻴّﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺑﺮ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺷﺪ .ﭼﻴﺰﻯ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺣﻀﺮﺕ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﻭ ﺩﺷﻮﺍﺭﺵ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ .ﺟﻨﮓ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﺷﺘﮥ ﻣﺨﺎﺑﺮﻩ ﻭ
ﺍﺗّﺼﺎﻟﺶ ﺑﺎ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﻣﺎﻧﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﻣﻴﮑﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﺕ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﻣﻴﺮﻓﺖ
ﺗﺎ ﭼﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻰ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺷﺎﺭﺕ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﻨﮕﻰ
91
ﻣﺪﺕ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﻄﻊ ﻣﺨﺎﺑﺮﻩ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺧﻮﻧﺮﻳﺰ ﻭ ﻣﺨ ّﺮﺏ ﺑﻪ ّ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺑﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻮﻝ ﻭ ﺣﻮﺵ ﺭﻭﺿﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻘﺪﺳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺣﺒّﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﺍﻧﺰﻭﺍ ﮔﺰﻳﻨﺪ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺁﻣﺎﻝ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ّ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻨﺎﻳﺎﺕ ﻻﻧﻬﺎﻳﻪ ﺍﺵ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺑﻼﻍ ﮐﻨﺪ .ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺟﺎﻭﻳﺪﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ
ﻣﻘﺪﺭﺍﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﺣﺒّﺎﻯ ﻋﺰﻳﺰﺵ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﻨﻮﻳّﺎﺕ ﺧﺎﻃﺮﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ّ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﻧﻘﺸﮥ ﻣﻠﮑﻮﺗﻴﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺮﺍء ﺭﺳﺎﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺩﺍﺷﺖ .ﺑﺬﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰﺍﻧﺶ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺁﺑﻴﺎﺭﻯ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ.
ﻧﺪﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺻﻮﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭ
ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﻭ ﻧﻬﻀﺘﻰ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﻀﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺳﻔﻴﺮﺍﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ
ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻼﺩ ﺩﻭﺭ ﻧﻴﺮﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﮐﺘﺶ ﺑﻴﻔﺰﻭﺩ ﻭ
ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﺶ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪ ﺗﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﺁﻣﺎﻝ ﻣﻨﺸﺎء ﻭ ﻣﺤ ّﺮﮎ ﺍﺻﻠﻰ ﺁﺳﻤﺎﻧﻴﺶ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ. ﺟﻤﻊ ﻗﻠﻴﻠﻰ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﺎ ﺁﺗﺶ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﻴﭻ ﺑﺸﺮﻯ ﺷﻌﻠﻪ
ﻭﺭﺵ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ ،ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍء ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻗﻴﺎﻣﻰ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ
ﺷﻤﺎﻟﻴّﻪ ﺗﺎ ﺁﻻﺳﮑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻏﺮﺏ ﺗﺎ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻫﻨﺪ ﻏﺮﺑﻰ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ
ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺟﻨﻮﺑﻰ ﺑﻪ ﺳﻮﺍﺣﻞ ﺁﻣﺎﺯﻭﻥ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺟﺒﺎﻝ ﺁﻧﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻗﺼﻰ ﻧﻘﺎﻁ ﻏﺮﺏ ﺩﺭ ﺟﺰﺍﺋﺮ ﺗﺎﻫﻴﺘﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﻭ ﻧﻴﻮﺯﻳﻠﻨﺪ ﻭ ﺗﺎﺳﻤﺎﻧﻴﺎ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﺁﻥ
ﻣﻨﺎﺩﻳﺎﻥ ﺩﻟﻴﺮ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺗﻰ ،ﻣﺜﺎﻝ ﻭ ﺍﻟﮕﻮﺋﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺗﺄﺳﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ، ﮐﻪ ﻧﺴﻞ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺩﺭ ﻣﺸﺮﻕ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ّ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻓ ّﻌﺎﻟﻪ ﺍﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﻠﻄﻪ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺑﻰ ﺳﺎﺑﻘﻪ
ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﺳﺮ ﺣﻠﻘﮥ ﺁﻥ ﺧﺎﺩﻣﺎﻥ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻥ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﻴﺴﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺩﻋﻮﺕ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻨﻘﻄﻌﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﮔﺮﺩ ﮐﺮﻩ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﺳﻔﺎﺭ
92
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ .ﺑﺎﺭﻯ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺁﺋﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻥ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﻤﺎﻟﮑﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ّ ﮐﺘﺐ ﻭ ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺪﺍﻓﻌﮥ ﺍﻣﺮﺵ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﺶ ﺭﺍ ﭘﻰ ﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺗﻌﺪﺍﺩ
ﺣﺎﻣﻴﺎﻥ ﺳﺮﺳﭙﺮﺩﻩ ﺍﺵ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﻨﺪ .ﻣﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﻳﻦ
ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻭﺻﻒ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻭ ﺗﺤﺴﻴﻨﻰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮔﻮﻳﺎﻯ ﺭﻭﺡ ﻧﺒّﺎﺿﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﻳﻦ ﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﺑﻮﺩﻥ ﺗﺎﺝ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻭ ﺍﻋﻄﺎء ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﻭ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﻯ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﺻﺮﺍﻧﺸﺎﻥ
ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ .ﻧﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺒﺴﺖ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﻠﻰ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ّ ﺳﺒﻴﻞ ﻗﺪﺭﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺍﺭﻳّﻮﻥ ﺩﻟﻴﺮ ﻭ ﮔﺮﺍﻧﻘﺪﺭ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻳّﺎﻡ ﺍﺧﻴﺮ ﺣﻴﺎﺕ ﻋﻨﺼﺮﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺳﺮﻭﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﺶ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ
ﺟﺰ ﻧﻔﺲ ﻃﻠﻌﺖ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﺮﻧﻴﺎﻳﺪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﺑﻰ ﻣﺜﻴﻞ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﮥ ﺁﻥ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺍﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﻓ ّﻌﺎﻝ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺸﻮﺩ ﻭ ﻳﺎﺩﺷﺎﻥ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎﻗﻰ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ
ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ.
ﻗﻠﺐ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ
ﻗﺮﺏ ﺭﺣﻠﺘﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺛﻤﺮﺍﺕ ﺍ ّﻭﻟﻴﮥ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺁﻥ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﺪﻳﺪﮤ ﻋﻨﺼﺮﻯ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻣﺮﻏﻮﺏ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ.
ﺻﻌﻮﺩ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺍﻧﮕﻴﺰﺵ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺫ ﭼﻨﺎﻥ ﻗ ّﻮﮤ ﻣﺤ ّﺮﮐﻪ-
ﺍﻯ ﻧﮑﺎﺳﺖ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺮﺩﮤ ﺍﺑﻬﺎﻡ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻳّﺎﻡ ﺍﺧﻴﺮ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺍﺯ ﺣﺼﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺧﺎﻃﺮ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻡ ﺍﻣﻮﺭ ﺩﺭ ﻳﺪ ﮐﻔﺎﻳﺖ
ﮐﺴﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻭ ﮐﻤﺎﻻﺗﺶ ﺭﺍ ﺍﻋﺘﻼء
ﮐﻞ ﻣﺆﻳّﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪ .ﻣﻨﻮﻳﺎﺕ ﻭ ﺁﻣﺎﻝ ﻣﻮﻻﻯ ﻓﻘﻴﺪ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻳﺶ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﮔﺸﺘﻪّ ، ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺁﻥ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ ﻣﺒﻴّﻦ ﺧﺼﺎﺋﻞ ﻣﻤﺘﺎﺯﻩ ﺍﺵ ﻭ ﺿﺎﻣﻦ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻧﻬﺎﺋﻴﺶ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ.
93
ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺩﺭﺩﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻣﺎﺗﻢ ﺯﺩﻩ ﺍﺵ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﮔﺮﺩ ﻭ ﻏﺒﺎﺭ ﻭ
ﻃﻮﻓﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺣﻤﻼﺕ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﭘﺮﮐﻴﻦ ﺑﺮ ﭘﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺣﻀﺮﺕ
ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺗﻮﻟّﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻗﻮﺍﻯ ﻓ ّﻌﺎﻟﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺻﻌﻮﺩ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺩﺭ ﻫﻴﮑﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﺮﻳﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ،ﺩﺭ
ﺗﺠﺴﻢ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻣﺸﻴّﺖ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﻢ ﻣﻬﻴﻤﻦ ﻣﺼﻮﻥ ﺍﺯ ﺧﻄﺎ ،ﺗﺒﻠﻮﺭ ﻭ ّ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ .ﻧﻈﻤﻰ ﮐﻪ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻤﻴّﺰﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻭ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻋﻤﺪﻩ ﺍﺵ ﺍﺳﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺻﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﻭ ﺿﺮﻭﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻭ ّ ﺭﺍ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩ .ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺤﻮ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻴﺐ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻭ
ﺩﻋﻮﺗﺶ ﺭﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺮ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻳﺶ ﮐﻪ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ
ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪﺵ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩ .ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻋﻼﻥ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺁﻥ ﺳﻨﺪ ﻋﻈﻴﻢ ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻧﺎﺻﺮ ﻏﻴﻮﺭ ﻭ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﺵ ﺳﺮ ﺣﻠﻘﮥ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﻣﺤﻮﺭ ّ
ﻣﺒﺸﺮﺍﻥ ﻋﺼﺮ ﺯ ّﺭﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ،ﺁﻥ ّ ﺍﻟﺸﺄﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎﺝ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺍﺧﻼﻑ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻋﻈﻴﻢ ّ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﻓﺘﻮﺣﺎﺕ ﺣﺎﺻﻠﮥ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻟﻮﺍﻯ ﻧﺼﺮ ﻭ ﻇﻔﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻒ ﮐﻔﺎﻳﺖ
ﺷﮏ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﮥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻰ ّ
ﻣﻘﺪﺳﺸﺎﻥ ﭼﻪ ﺳﻬﻢ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﺑﺨﺸﻴﺪﻥ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺁﺋﻴﻦ ّ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻋﺬﺍﺑﻬﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺭﻧﺞ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻀﻴﺾ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺟﺎﻣﻌﮥ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﭘﻴﺸﺮﻭ ﻗﻮﺍﻯ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﺨﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ،ﺗﻔ ّﻮﻕ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻋﺎﻟﻢ ،ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ
ﺗﻤﺪﻧﻰ ﺭﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻤﺎﻟﮑﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻟﻬﻰ – ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ّ
ﺑﻪ ﺯﻭﺍﻝ ،ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭘﻴﺸﻰ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍء ﻭﻇﺎﺋﻔﺸﺎﻥ ﻧﻪ ﻭﺳﻮﺳﮥ ﺧﺎﺋﻨﺎﻥ
ﻭ ﻧﻪ ﻣﻬﺎﺟﻤﮥ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﻋﻼﻳﺸﺎﻥ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ
ﻼ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻗﺒﻴﺢ ﺷﺨﺼﻰ ﮐﻪ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﮑﺎﻫﺪ .ﻣﺜ ً ﺷﻬﻮﺕ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﻧﻴﻮﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺳﺒﺐ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﻭ
ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺗﻀﻴﻴﻊ ﺣﺴﻦ ﺷﻬﺮﺕ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠّﮧ ﮔﺮﺩﺩ ﻭﻟﻴﮑﻦ ﺑﺎ ﺍﻧﺬﺍﺭﺍﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻤﻠﻪ ﺍﺣﺒّﺎء ﺭﺍ ﻣﺸ ّﻮﺵ ﻧﺴﺎﺧﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ،ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﮑﺘﺐ ﺑﻼﻳﺎ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﭘﺮﻭﺭﺵ
94
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺼﻦ ﺣﺼﻴﻦ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺳﺮﻳﻊ ﺍﻟﻨﻤ ّﻮﺷﺎﻥ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺑﻮﺩﻧﺪ ،ﻭﺳﺎﻭﺱ ﻭ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺯﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺸﻴﺰﻯ ﻧﺨﺮﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺁﻣﺎﻝ ﺳﻴّﺌﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﻴّﺖ ﺧﺎﻟﺺ ﻭ
ﺷﺪﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺬ ّﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﺷﺎﻥ ﻧﻘﺶ ﺑﺮ ﺁﺏ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺑﻪ ّ ﻋﺰﺗﻰ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﺵ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺣﺮﻣﺖ ﻭ ّ
ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺵ ﮐﺴﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻗﻄﻊ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ .ﻣﺸﺘﻰ ﺍﺯ ﮔﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﻭ
ﻣﺠﻼﺕ ﺣﻤﻼﺕ ﺯﻳﺮﮐﺎﻧﻪ ﻭ ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮﺭﺩﮔﺎﻥ ﭘﺮ ﺣﺮﺍﺭﺗﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ّ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﮤ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻧﻮﺯﺍﺩﺵ ﺑﮑﺎﻫﻨﺪ ،ﻧﻴﺰ ﮐﻞ ﺧﺎﺋﺐ ﻭ ﺧﺎﺳﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺭﻓﺘﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﺯﻧﻰ ﺑﻰ ﺷﻌﻮﺭ ﺑﻌﺪﴽ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍ ّﺩﻋﺎﻯ
ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﮥ ﺑﻴﺸﺮﻣﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍء ﻭ ﺭ ّﺩ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺟﻬﺪﺵ ﺩﺭ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ،ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺩﻧﻰ ﺷﮑﺎﻓﻰ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺩﻟﻴﺮ
ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﻨﺪ .ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎﻯ ﺧﺎﺋﻨﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺩﺷﻤﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﻭ ﻣﻨﻔﻮﺭ ﻭ ﺟﺎﻩ ﻃﻠﺐ ﻃﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﻣﻴﮑﻮﺷﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻫﮑﺎﺭ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء
ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ،ﺿﺎﻳﻊ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﻓﺎﺳﺪ ﮐﻨﺪ ،ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﻧﺎﮐﺎﻣﻰ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ. ﻣﺪﺍﻓﻌﺎﻥ ﻏﻴﻮﺭﺵ ﺣﻤﻼﺕ ﻣﺘﻨﺎﻭﺏ ﻭ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻥ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻋﻨﻮﺩ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﺪﺷﺎﻥ
ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺣﺼﻦ ﺣﺼﻴﻦ ﻭ ﻧﻮ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﺧﻮﺍﺭ ﻭ ﺑﻰ ﻣﺎﻳﻪ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ
ﺣﻤﻼﺕ ﺍﻳﻦ ﺩﺷﻤﻦ ﻧﺎﺑﮑﺎﺭ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺍﺵ ﺯﻳﺮﮐﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ،ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺳﺮ ﻣﻮﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ
ﺭﺍﺳﺨﺸﺎﻥ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻧﺸﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻏﻮﻏﺎ ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍﻳﺶ ﻭﻗﻌﻰ ﻧﻨﻬﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪ
ﺧﻔﻴّﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺳﻴّﺌﻪ ﺍﺵ ﺍﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﻭﺷﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻤ ّﺮﴽ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﻰ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩ ،ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻭ ﺗﻨ ّﻔﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ.
ﺍﻳﻦ ﺑﺪﻋﺖ ﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺟﻴﻦ ﻓﺴﺎﺩ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻤﺪﺍﺩ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﺕ ﻳﺎ ﮐﺎﺭﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭﺷﺎﻥ ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﻰ ﮐﺎﻣﻴﺎﺏ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍ ّﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺮﻋﺘﻰ ﮐﻪ ﻗﺪ ﻋﻠﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺩﺭ
ﻟﺠﻦ ﺯﺍﺭ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭘﺮ ﻣﺬﻟّﺖ ﻭ ﺭﺳﻮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ .ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺍﺣﻴﺎﻧﴼ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺑﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎﻯ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺑﺮ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﺪﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺍﺷﺖ
ﮐﻞ ﻓﺎﺗﺢ ﻭ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺸﺎﻥ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻧﺸﺪﻧﺪ .ﻧﺎﻡ ﻧﻴﮑﺸﺎﻥ ﺿﺎﻳﻊ ّ
95
ﻧﺸﺪ ﻭ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻣﺮﻏﻮﺑﺸﺎﻥ ﺁﺳﻴﺐ ﻧﺪﻳﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎﺷﮑﻮﻫﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﺮ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﭘﻴﺸﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﮥ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻗﺪﻳﻤﺸﺎﻥ ﻧﻮﺭ
ﻭ ﻓﺮﻭﻏﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﺎﺑﺪ .ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻐﺒﻮﻁ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻭ
ﺍﻋﺠﺎﺏ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻗﺎﻟﻴﻢ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺗﻰ ﮐﻤﺘﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ،ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﻣﺼﻤﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﻫﺮ ﻓﺮﺻﺘﻰ ﺭﺍ ﻣﻐﺘﻨﻢ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ .ﺁﻥ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻭ ّ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺨﺸﻰ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﺮ ّﻗﻰ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻋﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ،ﺣﺎﻝ
ﺳﺒﺐ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤ ّﻮ ﺳﺮﻳﻌﺶ ﮔﺸﺖ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻪ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﻧﻪ ﺗﺸﻨّﺠﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﮤ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﻣﻨﺤﺮﻑ ،ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺟﻤﻴﻠﻪ ﺷﺎﻥ ﺗﻘﺪﻣﺸﺎﻥ ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﻧﻨﻤﻮﺩ. ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺮ ّﻗﻰ ﻭ ّ
ﻣﻬﻤﻰ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺁﻥ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ّ
ﻃﺮﻓﻰ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻭﺳﻌﺖ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻂ ﺿﺮﻭﺭﻳﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻻﺯﻣﮥ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰ- ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ّ
ﺁﻣﺪ .ﺍ ّﻣﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺟﺎﻣﻌﻪ ،ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺁﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺣﻮﻝ ﺩﻭ ﻫﺪﻑ ﺩﻭﺭ ﻣﻴﺰﺩ ﻳﮑﻰ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺒﻠّﻐﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﻨﺞ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﺣﻞ ﻣﺸﺎﮐﻞ ﭘﻴﭽﻴﺪﮤ ﻣﺘﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﻨﺪ .ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ّ
ﻗﻴﻮﺩ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ،ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺳﻬﻤﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ﻣﺆﺛّﺮ ﺗﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﺎ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ
ﻣﻬﻤﮥ ﻣﺘﻨ ّﻮﻋﻪ ﺷﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺁﻥ ﺧﺪﻣﺎﺕ ّ
ﺁﻥ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﺩﺍﻣﮥ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺟﻤﻴﻠﻪ ﺷﺎﻥ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻭ ﻧﺘﺎﻳﺠﺶ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ.
ﻣﻬﻤﮥ ﺩﺍﺧﻠﻰ ﻭ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻓﻘﻂ ﺭﺋﻮﺱ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ّ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻢ ﺫﮐﺮ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﺸﺎﻥ ﻭ ﺗﮑﺮﻳﻢ ﻭ ﺗﺠﻠﻴﻞ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ
ﮔﺮﺩﻳﺪ ،ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﮤ ﻧﺴﻠﻬﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺪﺭ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ ﺁﻥ ﻼ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎﻥ ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻨﺪ .ﻓﻌ ً
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﻯ ﻧﺎﺋﻞ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺮﺍء ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺟﻤﻌﻰ
96
ﻣﺸﺘﺮﮐﺸﺎﻥ ﻧﻈﺎﻣﻨﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻟﮕﻮﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﺮ
ﺗﺄﺳﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﻪ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺘﺸ ّ ﮑﻞ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ّ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﻣﻠّﻰ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﺘﻴﻦ ﻭ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﻗﺎﻧﻮﻧﴼ
ﺟﺰء ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻣﺨﺼﻮﺻﻪ ﺷﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻣﻨﺎﻯ ﻣﺤﻔﻞ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻤﺸﻴﺖ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﻮﻗﻮﻓﺎﺕ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ
ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻓﺮﻋﻰ ﻭ ﻻﺯﻣﻰ ﺭﺍ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﻤﺎﺷﺘﻨﺪ .ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﺬﻝ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﻫﺎﻯ ﻣﺆﺛّﺮ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﻗﺎﺩﺭ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮﻳﻦ
ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻣﻮﺍﻧﻌﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺍﺣﺒّﺎﻯ ﺁﻥ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺑﻨﺪ ّ
ﺑﻮﺩ ،ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺣﺒّﺎء ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎ ﻣﺪﺍﺧﻠﮥ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻭ ﻣﺆﺛّﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻨﺘﺨﺒﺸﺎﻥ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻫﻢ ﮐﻴﺸﺎﻥ ﻣﻈﻠﻮﻣﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺟﻤﺎﻫﻴﺮ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺧﻄﺮﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﮔﺮﺍﻧﻘﺪﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﻓﻊ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺁﺷﻮﺑﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﻓﻮﺭﻯ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ّ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ،ﺑﺨﻮﺍﺑﺎﻧﻨﺪ.
ﺗﻌﺎﻭﻥ ﻫﺎﻯ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ
ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻭ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﻩ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺧﻄﺮﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﺍﺣﺒّﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎ ﮐﻮﺷﺸﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﻭ ﺍﺷﺘﻬﺎﺭ ﺁﻥ ﻣﻈﺎﻟﻢ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺮﺿﺤﺎﻟﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﺣﻤﻼﺕ ﮑﺎﺭ ﻭ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭ ﺭﺍ ﺧﻨﺜﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﭼﻪ ﮐﺴﻰ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻮﺩ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻏﺼﺐ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺗﺶ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻏﺎﺻﺒﻴﻦ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻘﺎﻣﺎﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ّ
ﺁﻥ ﻗﻀﻴّﻪ ﺟﻠﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ﭼﻪ ﮐﺴﻰ ﺟﺰ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺍﺳﻨﺎﺩﻯ ﮐﺘﺒﻰ ﺻﺤﺖ ﺩﺍﺩﺧﻮﺍﻫﻰ ﺍﻣﺮ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺿﻤﻨﻰ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ّ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ؟ ﮐﻤﺴﻴﻮﻥ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺣﮑﻤﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩ" :ﮐﻤﺴﻴﻮﻥ
ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻮﺭﺍﻯ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻠﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﻨﺪ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎﺕ
ﺍﮐﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻋﺮﺍﻕ ﺻﺎﺩﺭ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﺴﻠﻮﺑﮥ ﻣﺘﻈﻠّﻤﻴﻦ )ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ
ﺗﻌﺪﻯ ﻏﺎﺻﺒﻴﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺳﺮﻳﻊ ﻭ ﻋﺎﺟﻞ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭﺩ(۲۶)". ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩ( ﻭ ﺩﻓﻊ ّ
97
ﺁﻳﺎ ﮐﺴﻰ ﺟﺰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻧﺎﻣﻪ-
ﺧﻼﻗﮥ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﻭ ﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﻠﮑﮥ ﻧﻴﮏ ﺍﺧﺘﺮﻯ ﻗ ّﻮﮤ ّ
ﻋﻈﻤﺖ ﺭﺳﺎﻟﺘﺶ ﺭﺍ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﻣﻠﮑﻪ )ﺭﻭﻣﺎﻧﻴﺎ( ﮐﺘﺒﴼ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ" :ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻨﺎﺩﻯ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺳﻼﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺝ ﺣﺴﻦ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻧﺎﻡ .ﺳﺎﻟﮑﺎﻥ ﻇﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭﺍﺩﻯ ﺣﻴﺮﺕ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻣﻴﺪ ﭘﻮﻳﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﻣﺼﺪﻕ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺒﺪﺍﺋﺶ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻣﻌﺘﻘﺪﺍﺕ ﺳﺎﺑﻘﻪ .ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻴﭻ ﺍﺳﺖ ﭘﻴﺎﻣﺶ ّ ﺳﺪ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺳﺒﻴﻠﻰ ﺭﺍ ﻣﻔﺘﻮﺡ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﺍﺯ ﻣﺨﺎﺻﻤﺎﺕ ﺑﺎﺑﻰ ﺭﺍ ّ
ﻣﺘﻤﺎﺩﻳﮥ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﻋﺪﻳﺪﻩ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﺣﻢ ﺍﺯ ﺣﻤﻴّﻪ ﺟﺎﻫﻠﻴّﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﻧﻈﺮﻡ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺴﺎ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﻭ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ-
ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﻳﺎﻓﺘﻢ .ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺟﻮﻫﺮﺵ ﻭﻓﺎﻕ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺍﺧﺘﻼﻑ ،ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﻗﻄﻊ ﺭﺟﺎ ،ﻣﻬﺮﺭ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺑﻐﻀﺎ ،ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺳﺖ ﻟﻤﻦ ﻓﻰ ﺍﻻﻧﺸﺎء(۲۷)".
ﺁﻳﺎ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺩﻟﻴﺮﺍﻧﮥ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ
ﺑﺎ ﻓﺮﺍﺳﺘﺶ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﺍﻧﻌﻰ ﮐﻪ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﺎﺯ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺁﻣﺎﻝ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ؟ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ّ
ﻣﺘﻤﺴﮏ ﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﺗﺮﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩﺵ ﻳﻌﻨﻰ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻗﻠﺒﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺧﻴﻞ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ّ ﻣﺮﺩﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﺟﺰ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﺍﺳﺎﺱ ﺳﻠﻄﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺩﺍﺷﺖ؟ ﻫﻨﻮﺯ ﮔﺮﻭﻩ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻏﻠﺐ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺮﮐﺰﻳﺶ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺒﻪ ﺟﺰﻳﺮﻩ
ﺑﺎﻟﮑﺎﻥ ،ﺩﺭ ﺳﻮﺍﺣﻞ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﺍﺕ ﺁﺳﻴﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺟﻨﻮﺑﻰ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺗﻨﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﻰ ﻣﻴﮑﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﻮﻳﺪﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﺑﺪﻣﺪ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺳﻠﻮﮎ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﺭﻗﻪ ﻋﻠﻴﺎ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪﻣﺶ ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺳﺒﺐ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﺑﺎﺭ ﮔﺮﺍﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺍﻡ ﺍﻟﻌﻤﺮ ﺑﺮ
ﻗﻠﺐ ﺣﺰﻳﻨﺶ ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ؟
98
ﭼﻪ ﮐﺴﻰ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺑﻨﺎﻯ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﮐﻪ ﺗﺎﺝ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ
ﺣﺎﻝ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﺳﺖ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﻯ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﺎﻧﻴﺎﻥ ﻏﻴﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺮﮐﺰ
ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ،ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﭘﻴﻮﻧﺪﻯ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﻫﺪ؟
ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ،ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮔﺬﺷﺘﮥ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﺋﺎﺕ ﺣﺎﻟﻴﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ
ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺗﺮ ،ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺷﮕﺮﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺖ .ﺷﻤﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻳﻬﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻨﺎﺋﻰ ﺭﻓﻴﻊ ﺍﻟﺒﻨﻴﺎﻥ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﺳﺎﺧﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﺰﻳﻴﻨﺎﺕ ﺧﺎﺭﺟﻴﺶ
ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ .ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺎ ﺍﻋﻠﻰ ّ
ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺁﻧﺴﺖ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﮔﻨﺠﻴﻨﮥ
ﻼ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﻯ ﺍﺣﮑﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﺁﻥ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻫﻨﻮﺯ ﮐﺎﻣ ً
ﭘﺮﭼﻤﻰ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﻭﻋﺪﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﺁﻳﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻪ
ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻧﺸﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﺩ ،ﻫﻨﻮﺯ ﺗﺤ ّﻘﻘﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺠﺴﻢ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻌﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻻﺯﻣﮥ ّ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻠﻖ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻳﺎ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻡ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﮑﻞ
ﺑﺨﺸﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﭘﺮ ﺁﺷﻮﺏ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﺟﺎﺯﺕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺳﺒﻘﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻔ ّﻮﻕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺣﻔﻈﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺳﺎﺯﻧﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﺪﺩ ﻗﻮﺍﻯ
ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﺤ ّﺮﮎ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺶ ﺑﻮﺩﻩ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻣﺮﻏﻮﺑﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺤﺒّﺖ ﻭ ﺣﮑﻤﺖ ﻣﻮﻻﻯ ﻓﻘﻴﺪﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻏﻨﻰ ﺗﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ؟ ﮔﺬﺷﺘﮥ
ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮ ﻗ ّﻮﮤ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺍﻳﻤﺎﻧﺶ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺁﻳﺎ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ؟
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺷﻤﺎ ،ﺷﻮﻗﻰ
ﺣﻴﻔﺎ ۲۱ﺁﻭﺭﻳﻞ ۱۹۳۳
99
100
ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﻮ ّﺭﺥ ۱۱ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۳۶
101
ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﻯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﻭﻓﺎ ﻭ ﺍﻯ ﻭﺍﺭﺛﺎﻥ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺪﻳﻌﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺿﻤﻴﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻭ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﮐﻴﻔﻴّﺎﺕ ﻣﺨﺼﻮﺻﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﮐﺎﻣﻠﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻃﺮﺡ ﻭ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻨﻴﺎﻧﺶ ﺭﻭ
ﺑﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺩﺭ ﺑﻨﺎﻯ ﺁﻥ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺭﺻﻴﻦ ﺷﺮﻳﮏ ﻭ ﺳﻬﻴﻢ ﺁﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻻﺯﻡ ﺩﻳﺪﻡ ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﻌﻤﻖ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ. ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮ ﭘﺎ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﺁﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﺗﻔ ّ ﮑﺮ ﻭ ّ
ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﺑﻴﻦ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﺍﺳﺎﺱ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺍﺯ ﻳﮏ ﻃﺮﻑ ،ﻭ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﺨ ّﺮﺑﻰ ﮐﻪ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻣﻴﺪﺭﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺩ ﺗﻮﻟّﺪ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﻣﻴﮑﺸﺪ ﭼﻪ ﺗﻀﺎ ّﺩ ﻣﺸﻬﻮﺩﻯ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ .ﭼﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻋﻼﺋﻢ ﻭ ﺍﺷﺎﺭﺍﺗﻰ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺁﻣﻴﺰ ﺗﻮﻟّﺪ ﻧﻈﻤﻰ
ﻣﺒﺸﺮ ﻃﻠﻮﻉ ﻋﺼﺮ ﺯ ّﺭﻳﻦ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠّﮧ ﺍﺳﺖ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ّ ﻫﻴﭻ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻰ ﻃﺮﻓﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﮤ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺑﻨﮕﺮﺩ ﺍﺯ ﮐﻨﺪﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﺪﻧﻴّﺘﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺁﻥ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﻣﻼﺣﻈﮥ
ﻣﻮ ّﻓﻘﻴﺘﻬﺎﻯ ﻇﺎﻫﺮﻯ ﻭ ﺯﻭﺩ ﮔﺬﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺎﻧﻰ ﻓﺮﻳﺐ ﻧﻤﻴﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻏﻠﻂ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺘﻨﺘﺎﺝ
ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﺳﺮﻳﻊ ﺁﻧﻰ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻣﺮﮔﺒﺎﺭ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﻣﺰﻣﻨﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﺮ
ﺣﺪﻯ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻓﺎﺳﺪ ﻋﺎﺭﺽ ﮔﺸﺘﻪ ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻗﺮﺍﺋﻦ ﻭ ﻋﻼﺋﻢ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ ّ ّ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﺷﺨﺺ ﻣﻨﺼﻔﻰ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﻧﻤﻴﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﮤ ﺍﻧﺼﺎﻑ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺗﻘﺪﻡ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻨﮕﺮﺩ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻰ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭ ّ ّ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪﻯ
ﺿﺪﺵ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ،ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﺷﻴﺐ ﺳﻘﻮﻁ ﻭ ﺍﻓﻮﻟﻨﺪ ﻭ ﮐﻪ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭﺵ ﻏﻔﻠﺖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﻳﺎ ﺑﺮ ّ
ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻣﺸﻴّﺖ ﻏﺎﻟﺒﮥ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﻣﻴﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺑﻨﺎﻯ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﮐﺎﻣﻠﺶ ﻭ ﻃﺮﺡ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮﺵ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺯﻭﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﺴﺎﻁ ﻋﺎﻟﻢ
102
ﺍﻟﺤﻖ ﻋﻼّﻡ ﺍﻟﻐﻴﻮﺏ" ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺴﺎﻁ ﺩﻳﮕﺮ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﺍ ّﻥ ﺭﺑّﮏ ﻟﻬﻮ ّ ﮐﻞ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻭ ﻣﺎ ﻓﻴﻬﺎ ﻭ ﻧﺒﺴﻂ ﺑﺴﺎﻁ ﺁﺧﺮ ﺍﻧّﻪ ﮐﺎﻥ ﻋﻠﻰ ّ ﻣﻬﻴﻤﻦ ﻧﺎﻃﻖ" :ﻟﻌﻤﺮﻯ ﺳﻮﻑ ﻧﻄﻮﻯ ّ ﺷﻴﺌﻰ ﻗﺪﻳﺮﴽ)".ﺯ(
ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ" :ﻗﺪ ﺍﺿﻄﺮﺏ ﺍﻟﻨّﻈﻢ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻨّﻈﻢ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﻭ ﺍﺧﺘﻠﻒ ﺍﻟﺘّﺮﺗﻴﺐ ﺑﻬﺬﺍ ﺍﻟﺒﺪﻳﻊ ﺍﻟّﺬﻯ ﻣﺎ ﺷﻬﺪﺕ ﻋﻴﻦ ﺍﻻﺑﺪﺍﻉ ﺷﺒﻬﻪ)".ﺡ( "ﺁﺛﺎﺭ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺍﺳﺒﺎﺑﻰ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ".
ﺍﻯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ،ﺍﻳﻦ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺪﺵ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻧﺎﺯﻟﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺳﺎﺳﻴّﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻗﺶ ﻣﺼ ّﺮﺡ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻣﻘﺼﺪﻯ ﺟﺰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻣﮕﺮ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻭ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﻗ ّﻮﮤ ﻣﺤ ّﺮﮐﻪ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺣﺎﮐﻤﻪ ﺑﺮ ّ
ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ .ﻫﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎ
ﻣﻮﺍﺯﻳﻨﻰ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻳﺎ ﺑﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺣﺪ ﺍﮐﺜﺮ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﻧﻤﻴﺮﺳﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ّ
ﺍﻟﺼﻠﺢ "ﺻﻠﺢ ﺍﺻﻐﺮ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﻟﻤﺎ ﻧﺒﺬﺗﻢ ّ
ﻟﻌﻞ ﺑﻪ ﺗﺼﻠﺢ ﺍﻣﻮﺭﮐﻢ ﻭ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﻓﻰ ﻇﻠّﮑﻢ ﺍﻻﮐﺒﺮ ﻋﻦ ﻭﺭﺍﺋﮑﻢ ﺍﻟﺼﻠﺢ ﺍﻻﺻﻐﺮ ّ ﺗﻤﺴﮑﻮﺍ ﺑﻬﺬﺍ ّ ّ ﻋﻠﻰ ﻗﺪﺭ)".ﻁ( ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﻮﺡ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ:
ﻻﻋﻠﻰ ﻗﺪﺭ ﺗﺤﻔﻈﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﺗﻬﻢ ﺍ ّ "ﺍﻥ ﺍﺻﻠﺤﻮﺍ ﺫﺍﺕ ﺑﻴﻨﮑﻢ ﺍﺫﴽ ﻻ ﺗﺤﺘﺎﺟﻮﻥ ﺑﮑﺜﺮﺓ ﺍﻟﻌﺴﺎﮐﺮ ﻭ ّ
ﻣﻤﺎﻟﮑﮑﻢ ﻭ ﺑﻠﺪﺍﻧﮑﻢ ...ﺍﻥ ﺍﺗّﺤﺪﻭﺍ ﻳﺎ ﻣﻌﺸﺮ ﺍﻟﻤﻠﻮﮎ ﺑﻪ ﺗﺴﮑﻦ ﺍﺭﻳﺎﺡ ﺍﻻﺧﺘﻼﻑ ﺑﻴﻨﮑﻢ ﻭ ﺗﺴﺘﺮﻳﺢ ﺍﻟ ّﺮﻋﻴﺔ ﻭ ﻣﻦ ﺣﻮﻟﮑﻢ ﺍﻥ ﺍﻧﺘﻢ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﺎﺭﻓﻴﻦ .ﺍﻥ ﻗﺎﻡ ﺍﺣﺪ ﻣﻨﮑﻢ ﻋﻠﻰ ﺁﻻﺧﺮ ﻗﻮﻣﻮﺍ ﻋﻠﻴﻪ ﻻﺍ ﻋﺪﻝ ﻣﺒﻴﻦ)".ﻯ( ﺍﻥ ﻫﺬﺍ ﺍ ّ
ﻼ ﺍ ّﻣﺎ "ﺻﻠﺢ ﺍﻋﻈﻢ" ﺑﻨﺤﻮﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺻﻠﺤﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤ ً ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻏﻠﺒﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ
ﻳﻌﻨﻰ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﻭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻭ ﺗﻠﻔﻴﻖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
103
ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺻﻠﺤﻰ ﺑﺮ ﻫﻴﭻ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻰ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺘﺶ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ
ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺪﻳﻌﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﻘﺪﺱ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻭ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﺍﺳﺖ .ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﻫﻔﺘﺎﺩ ّ
ﺍﻟﺪﺭﻳﺎﻕ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺩﺭ ﻟﻮﺣﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻪ ﻭﻳﮑﺘﻮﺭﻳﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻭ ﺍﻟّﺬﻯ ﺟﻌﻠﻪ ﺍﻪﻠﻟ ّ
ﻟﺼﺤﺘﻪ ﻫﻮ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺷﺮﻳﻌﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺍﻻﺗﻢ ﺍﻟﺴﺒﺐ ّ ّ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﻭ ّ ﻻ ﻻ ﺑﻄﺒﻴﺐ ﺣﺎﺫﻕ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺆﻳّﺪ .ﻟﻌﻤﺮﻯ ﻫﺬﺍ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺤﻖ ﻭ ﻣﺎ ﺑﻌﺪﻩ ﺍ ّ ﻫﺬﺍ ﻻ ﻳﻤﮑﻦ ﺍﺑﺪﴽ ﺍ ّ ّ
ﺍﻟﻀﻼﻝ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ...ﻓﺎﻧﻈﺮﻭﺍ ﻓﻴﻬﺬﻩ ﺍﻻﻳّﺎﻡ ﺍﻟّﺘﻰ ﺍﺗﻰ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﻘﺪﻡ ﻭ ﺍﻻﺳﻢ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﻟﺤﻴﻮﺓ ّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻫﻢ ﺍﻧّﻬﻢ ﻗﺎﻣﻮﺍ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺎﺳﻴﺎﻑ ﺷﺎﺣﺬﺓ ﻭ ﺍﺭﺗﮑﺒﻮﺍ ﻣﺎ ﻓﺰﻉ ﺑﻪ ﺍﻟ ّﺮﻭﺡ ﺍﻻﻣﻴﻦ ...ﺍﺫﺍ
ﻗﻴﻞ ﻟﻬﻢ ﺍﺗﻰ ﻣﺼﻠﺢ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﻗﺎﻟﻮﺍ ﻗﺪ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﺍﻧّﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻔﺴﺪﻳﻦ) ".ﻳﺎ(
ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻟﻮﺣﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻗﻮﻟﻪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ:
ﮐﻞ ﺑﺎﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﺘﺸﺒّﺚ ﺷﻮﻧﺪ .ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻬﺮﺏ ﻭ ﻣﻔ ّﺮﻯ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻭ ﻧﺎﺱ ﺭﺍ ﻣﺘّﺤﺪ "ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻻﻳﻖ ﺁﻧﮑﻪ ّ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ". ﺑﻠﻮﻍ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﮤ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﻭﻓﺎ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﮐﻪ
ﻣﻘﺼﺪ ﺍﻗﺼﺎﻳﺶ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺻﻮﺭﻯ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻭ ﻣﻠﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻠﻮﻍ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ .ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﻘﻂ ﻇﻬﻮﺭﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭﺍﺗﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺣﻴﺎء ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺘّﻐﻴﻴﺮﺵ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁﻧﺮﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﻳﻨﻰ ﺩﻳﮕﺮ
ﺩﺭ ﺳﻠﺴﻠﮥ ﺗﮑﺎﻣﻠﻰ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁﻧﺮﺍ ﺣﺘّﻰ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺍﻭﺝ ﻭ ﺫﺭﻭﮤ ﺍﺩﻭﺍﺭ ﻧﺒ ّﻮﺕ ﺍﻧﮕﺎﺷﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻈﻬﺮ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻭ ﻋﺎﻟﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻋﻈﻴﻢ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺸﺮﻯ ﺩﺭ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ.
ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻭﺟﺪﺍﻧﻰ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻭﻃﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺗﺄﺳﻴﺲ
ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻋﺼﺮ ﺫﻫﺒﻰ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻘﺎﺭﻥ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ
ﺣﺪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺍ ّﻣﺎ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ّ
104
ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﻯ ،ﺗﺮ ّﻗﻰ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺘﻮ ّﻗﻒ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ
ﺗﻘﺪﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺩ. ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺸﺮ ﺍﻟﻰ ﻏﻴﺮ ﺍﻟﻨّﻬﺎﻳﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭ ّ
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﺍﺩﺍﺭﮎ ﮐﻨﻴﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﺭﻣﻰ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ
ﺗﺤ ّﻮﻻﺕ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺁﻣﻴﺰ ﻭ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮ ﻭ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﺟﺎﻣﻊ ﺍﻟﺘﺄﺛﻴﺮﻯ ﮐﻪ ﻣﻼﺯﻡ ﺩﻭﺭﮤ ﺑﻠﻮﻍ
ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ ﻳﮏ ﻓﺮﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﻣﻴﻮﮤ ﺩﺭﺧﺖ ﺍﺳﺖ ﻋﻴﻨﴼ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻧﻈﺎﻡ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ
ﻧﻴﺰ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﻳﺮ ﻳﺎ ﺯﻭﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺑﻠﻮﻍ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻧﻮﻉ
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻣﺸﺎﺑﻬﻰ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﻮﺟﺐ ﻇﻬﻮﺭ ﻭ ﺑﺮﻭﺯ ﺁﺛﺎﺭﻯ ﺍﻋﺠﺎﺏ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺗﺮ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﺑﻂ
ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﻘﻮﺍﺋﻰ ﻣﺠ ّﻬﺰ ﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﻓﺎﻩ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺍﻭ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﻮﺯ ﻭ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻋﺎﻟﻰ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﻟﻰ ﺍﻭ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ،ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺗﺪﺍﺭﮎ
ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﻋﻈﻤﺖ ﺩﻋﻮﻯ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﻴﻢ ﻳﻘﻴﻦ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﮐﺮﺩ
ﮐﻪ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﻠﻮﻏﻰ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻡ ﺣﺎﮐﻤﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ
ﭘﻴﻮﺳﺘﮕﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ.
ﻣﻬﻤﮥ ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﺍﺯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻓﻘﺮﺍﺕ ّ
ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﻗﺎﻃﻊ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﻃﻖ ﮔﺸﺘﻪ:
ﻗﺪﺭﺕ ﻣﻦ ﻟﺪﻥ ﻋﻠﻴﻢ ﻗﺪﺭ ﻓﻴﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﻋﻠﻰ ﻣﻘﺎﺩﻳﺮ ﺍﻟّﺘﻰ ّ ﻗﺪﺭﻧﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻟﮑﻠﻤﺔ ﻭ ﻣﺎ ّ "ﻭﻟﮑﻦ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺰﻝ ﻋﻠﻰ ّ ﺣﮑﻴﻢ ﻭ ﺍﻧّﻬﺎ ﻟﻮ ﺗﺘﺠﻠّﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﺑﻤﺎ ﻓﻴﻬﺎ ﻟﻦ ﻳﺤﻤﻠﻨّﻬﺎ ﺍﺣﺪﺍ ﻓﺎﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻣﺎ ّ
ﻭﻟﮑﻦ ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ﮐﻨﻮﺯ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﻳﻨﺒﻐﻰ ﻟﻪ ﻣﻦ ﻟﺪﻥ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻗﺪﻳﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺍﻧّﻪ ﺣﻴﻦ ﺍﻟﻨّﺰﻭﻝ ّ ّ ﻻ ﻻ ﻋﻠﻰ ﻣﺮﺍﺗﺒﻬﻢ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺗﻬﻢ ﻭ ﮐﺬﻟﮏ ﺍﻧّﻪ ﻣﺎ ﮐﺸﻒ ﻟﻬﻢ ﻭﺟﻪ ﺍﻟﺤﮑﻤﺔ ﺍ ّ ﺍﻟﻨّﺎﺱ ﻣﺎ ﻋﺮﻓﻮﺍ ﻣﻨﻪ ﺍ ّ
ﻓﻠﻤﺎ ﺑﻠﻎ ﺍﻟﻨّﺎﺱ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﻠﻮﻍ ﺗﺠﻠّﻰ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﻤﺎ ﻓﻴﻪ ﻓﻰ ﺳﻨﺔ ﺍﻟﺴﺘّﻴﻦ ﺣﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﺣﻤﻠﻬﻢ ﻭ ﻃﺎﻗﺘﻬﻢ ّ ﺍﻟّﺬﻯ ﻇﻬﺮ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﻘﺪﻡ ﺑﺎﺳﻢ ﻋﻠﻰ ﻗﺒﻞ ﻧﺒﻴﻞ )"...ﻳﺐ(
ّ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺻﻠﻴّﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ:
"ﺟﻤﻴﻊ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺑﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻳﺎ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﻠﻮﻍ ﻣﻴﺮﺳﻨﺪ .ﺑﻠﻮﻍ ﺷﺠﺮ ﺩﺭ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺛﻤﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ ...ﺣﻴﻮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﮐﻤﺎﻟﻰ ﻣﻴﺮﺳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮ ﺑﻠﻮﻍ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺩﺭﺍﻳﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭﺟﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻗ ّﻮﺕ ﺭﺳﺪ ...ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ
105
ﻣﻨﻮﺍﻝ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻭ ﻣﺮﺍﺗﺒﻰ ﺩﺍﺭﺩ .ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻃﻔﻮﻟﻴّﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻭﻗﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ ﺷﺒﺎﺏ ﺍ ّﻣﺎ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻠﻮﻍ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﺁﺛﺎﺭﺵ
ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ...ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺎﺑﻘﴼ ﺑﺮ ﺭﻓﻊ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ
ﺗﺠﺪﺩ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺣﺎﻝ ،ﺁﻥ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﻃﻰ ﺩﻭﺭﮤ ّ ّ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻭ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻯ ﺟﺪﻳﺪ
ﻣﺨﺼﺺ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺰﻳّﻦ ﮔﺮﺩﺩ .ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﻭ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪﻯ ّ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻥ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﻭ ﻓﻴﻮﺿﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳّﺎﻡ ﺻﺒﺎﻭﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﮐﺎﻓﻰ ﻭ ﻭﺍﻓﻰ
ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺯ ﺗﮑﺎﻓﻮﻯ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻠﻮﻏﺶ ﻋﺎﺟﺰ ﺍﺳﺖ)".ﺗﺮﺟﻤﻪ(
ﻃﻰ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍﺋﺘﻼﻑ ﻭ ﺍﻣﺘﺰﺍﺝ ّ ﮑﻞ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺻﺤﻨﮥ ﺍﺧﻴﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺧﻄﻴﺮ ﻭ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﺘﺸ ّ
ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﻣﺘّﺤﺪ ﻭ ﻓﺪﺭﺍﻝ ﺑﻪ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻣﻠّﻰ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﻭ ﺗﻮﻟّﺪ ّ
ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻏﻨﻰ ﺗﺮ ﻭ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺮ ّﮐﺒﻪ ﺍﺵ ﺑﻮﺩ ،ﺑﺸﺎﺭﺍﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ
ﺧﻮﺩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺁﻭﺭﺩ ﺣﺎﮐﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﻠﻮﻍ ﺧﻮﻳﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ.
ﻣﻼﺣﻈﮥ ﭘﺪﻳﺪﮤ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﮤ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﺼﻮﻳﺮﻯ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﻣﺎ
ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﺧﺮ ﺳﻴﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ
ﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﻣﺘﺸﺘّﺖ ﺑﺎ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﻯ ﺿﻌﻴﻒ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺗﻠﻔﻴﻖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺘّﺤﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺤﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﻧﻈﺎﻡ ﻣﻨﺴﺠﻤﻰ ﺩﺭ
ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﻧﺴﺠﺎﻣﺶ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﭘﺎﻳﮥ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺯﺍﺩﮤ ﺁﻥ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺍﺳﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺍﺗّﺤﺎﺩﺵ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﺤﮑﻤﺘﺮ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ّ ﻼ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻭ ﺗﺤ ّﺮﮎ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺩﻫﺪ ،ﺍ ّﻣﺎ ﻓﻌ ً ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮﻯ ﺭﺍ ،ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻤﻠﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ
ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﮤ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻫﻴﭻ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﻯ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﻭﺝ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻣﻠّﻰ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﺼ ّﻮﺭ
ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﺍ ّﻣﺎ ﻣﻠّﺖ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻋﺎﻟﻰ ﻭ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﻋﻨﺼﺮ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﺆﻟّﻔﮥ 106
ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻯ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍ ّﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺗﺤ ّﻮﻟﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﺰﻯ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺼﻮﺭﺕ ّ ﺍﺳﺖ.
ﮐﻼ ﺑﺴﻮﻳﺶ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ .ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ّ ً
ﺩﻳﺎﻧﺘﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺑﻮﺍﺳﻄﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﻇﺎﻫﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ،ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻗﻮﺍ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻯ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﻠﻮﻍ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺳﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻠﺶ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺩﮐﻰ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺭﺷﺪ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ،ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﺗﻄﺎﺑﻖ ﺩﺍﺭﺩ .ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭﺍﻥ
ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺩﻳﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺿﻴﺎء ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ
ﻣﻘﺪﻣﺘﴼ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺗﺎﺑﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﻯ ﺑﻠﻮﻍ ﺳﻮﻕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ّ
ﻓﻴﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻃﻠﻮﻉ ﺁﻥ ﻳﻮﻡ ﺍﻻﻳّﺎﻡ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺭﻭﺯﻯ ﮐﻪ ﺷﺠﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ ﻧﺸﻴﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺭ ﻭ ﺑﺮﺵ ﺑﻪ ﺑﺮ ﺁﻳﺪ .ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﺍ ّﻣﺎ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﻴﻔﻴّﺖ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺳﺒﺐ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺒﻬﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻞ ﻣﺴﻠّﻢ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﺼ ّﺮﺡ ﺍﺳﺖ ﻏﺎﻓﻞ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻫﻤﻪ ﺣﮑﻢ ﻭﺍﺣﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻈﺎﻫﺮ
ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻰ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﻓﺎﺿﺎﺕ ﻣﻌﻨﻮﻳّﮥ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ّ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺩﺭﺟﮥ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭﺭ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍ ّﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻣﻨﺒﻊ ﻭﺍﺣﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ
ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﮥ ﺁﻥ ﻫﻴﺎﮐﻞ ﻗﺪﺳﻴّﻪ ﺑﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺻﻠﻴّﻪ ﻣﺰﻳّﻦ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺩﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻳﮏ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻥ "ﻣﻈﺎﻫﺮ ّ
ﻳﮏ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺳﺎﮐﻦ .ﺩﺭ ﻳﮏ ﻫﻮﺍ ﻃﺎﻳﺮ .ﺑﺮ ﻳﮏ ﺑﺴﺎﻁ ﺟﺎﻟﺲ .ﺑﺮ ﻳﮏ ﮐﻼﻡ ﻧﺎﻃﻖ ﻭ ﺑﺮ ﻳﮏ
ﺍﻣﺮ ﺁﻣﺮ" .ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﻟﻦ ﻳﺘﻐﻴّﺮ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﻭ ﺍﺯ ﻣﻌﺘﻘﺪﺍﺕ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩﻯ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺳﺘﺎﺋﻴﻢ ﻭ
ﻣﻴﮕﻮﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻭﺝ ﺩﻭﺭﮤ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺑﺸﺮﻯ ،ﻫﺪﺍﻳﺎﺕ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺭﺍ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺩﻭﺭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺩﺭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺭﺍﺳﺦ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺧﻠﻠﻰ ﻧﻤﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ
107
ﺯﻳﺮﺍ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺗﻔﺎﻭﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺍﻭﻟﻮﺍﻟﻌﺰﻡ ﮐﻤﺎﻝ ﻭ ﻧﻘﺼﺎﻧﻰ ﻭ ﮐﻢ ﻭ ﺑﻴﺸﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ
ﺍﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺗﮑﺎﻣﻠﺶ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺑﻠﻮﻍ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺵ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ﺑﻠﻴّﺎﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺶ ﻭﺳﻴﻊ ﺗﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻏﺎﺋﻰ ﻓﻘﻂ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﮐﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻏﺎﺋﻰ ﻭ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﺮﺗﺒﮥ
ﺍﻳﻦ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺸﺮﻯ ﺍﺳﺖ ،ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﮐﻪ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﭘﻰ ﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻫﺬﺍ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﻭ ّ
ﺍﻻﻳّﺎﻡ ﻗﺪ ﺍﺗﻰ ﻓﻴﻪ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ﻫﺬﺍ ﻟﻬﻮ ﺍﻟﻤﻘﺼﻮﺩ ﻓﻰ ﺍﺯﻝ ﺍﻻﺯﺍﻝ" ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﻳﻮﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻋﻴﺶ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺮ ﭘﺎ ﻃﻮﺑﻰ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻔﺴﻰ ﮐﻪ
ﮑﻰ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻳﻮﻡ ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺸﺖ ".ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺷ ّ ﺣﻖ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻣﻰ ﺑﻪ ﺍﻳّﺎﻡ ﺍﻪﻠﻟ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻭﻟﮑﻦ ﺍﻳﻦ ﻳﻮﻡ ﻏﻴﺮ ﺍﻳّﺎﻡ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺣﻖ ّ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺑﻪ ّ
ﺍﻳّﺎﻡ ﺍﺳﺖ .ﺍﺯ ﺧﺘﻤﻴّﺖ ﺧﺎﺗﻢ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﻳﻮﻡ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺩ" ".ﺩﻭﺭﻩ ﻧﺒ ّﻮﺕ ﺧﺘﻢ ﺷﺪ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺯﻟﻰ ﺗﺠﻠّﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﻋﻠﻢ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻇﻬﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺩﻭﻥ
ﺣﺠﺎﺏ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻓﺮﻣﻮﺩ")ﺗﺮﺟﻤﻪ( ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﻗﺎﻃﻊ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺮﺍﻳﻊ ﻗﺒﻞ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﻗﺼﻰ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻓﺎﺋﺰﻧﺪ")ﺗﺮﺟﻤﻪ( "ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﻨﻊ ﺍﻋﻠﻰ
ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻋﺼﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ".
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻮﺛّﻖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻭﺳﻌﺖ ﺑﻰ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻭﺭﺩ" :ﻗﺮﻧﻬﺎ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﻭ ﺩﻫﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺁﻳﺪ ﻭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﻣﻨﻘﻀﻰ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺷﻤﺲ ﺗﺨﻄﺮ ﻋﺼﺮ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﺝ ﺍﺳﺪ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﺣﻤﻞ ﻃﻠﻮﻉ ﻧﻤﺎﻳﺪ ...ﺍﻭﻟﻴﺎﻯ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﺗﺼ ّﻮﺭ ﻭ ّ
ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻣﻨﺼﻌﻖ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺍﻯ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ...ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﺩﺭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﻭ ﻗﺮﻭﻥ ﻣﺎﺿﻴّﻪ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺁﻧﻰ ﺍﺯ ﺍﻳّﺎﻡ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺭﺍ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺴﺮﺕ
ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻗﻰ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ".ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎﻓﺼﺢ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻣﻘﺎﻝ ﭼﻨﻴﻦ 108
ﺍﻟﻤﻘﺪﺳﺔ ﺍﻟّﺘﻰ ﺗﺄﺗﻰ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﻓﻰ ﻇﻠﻞ ﻣﻦ ﺍﻟﻐﻤﺎﻡ ﻣﻦ ﺣﻴﺚ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻭ ﺍ ّﻣﺎ ﺍﻟﻤﻈﺎﻫﺮ ّ ﻇﻞ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﻘﺪﻡ ﻭ ﻣﻦ ﺣﻴﺚ ﺍﻻﻓﺎﺿﻪ ﻳﻔﻌﻞ ﻣﺎ ﻳﺸﺎء ﻭ ﻳﺤﮑﻢ ﻣﺎ ﺍﻻﺳﺘﻔﺎﺿﺔ ﻫﻢ ﻓﻰ ّ
ﻳﺮﻳﺪ")ﻳﺞ( ﻭ ﺩﺭ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ" :ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺯ ﺑﺮﺝ ﺍﺳﺪ ﻻﻣﻊ ﻭ ﺑﻪ
ﺍﺷﺪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺩﺭ ﺍﺷﺮﻑ ﻧﻘﻄﻪ ﻇﺎﻫﺮ". ّ ﺩﺭﺩ ﺗﻮﻟّﺪ ﻭ ﺳﮑﺮﺍﺕ ﻣﻮﺕ
ﺍﻯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭﻟﻰ
ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻇﻬﻮﺭ ﺗﻮﻟّﺪ ﻳﺎﺑﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻴﺶ ﺳﭙﺮﻯ ﮔﺸﺘﻪ ﻭﻟﻰ ﻗﻮﺍﻯ ﺧﻼّﻗﮥ ﻣﻨﺒﻌﺜﻪ ﺍﺵ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﺒﻠﻮﺭ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﺟﻼﻟﺶ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﺠﺴﻢ ﻧﮕﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻗﺎﻟﺐ ﻣﻘﺪﺭ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﻮﺩ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻣﻴﻘﺎﺕ ّ ّ
ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻳﺶ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻮﻳﻨﺶ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﻭﻟﻴﮑﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺛﻤﺮ ﺷﺠﺮ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﮕﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﺪﺍﻯ ﺟﺎﻧﻔﺰﺍﻳﺶ ّ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻭ ﭘﺮﭼﻢ ﺍﻣﺮ ﺍﻋﻈﻤﺶ ﺩﺭ ﭼﻬﻞ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺭ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﺍﺳﺖ ،ﻫﻨﻮﺯ
ﻭﺣﺪﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻴﺶ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﮕﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﻋﻠﻢ ﺻﻠﺢ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ
ﻗﻄﺐ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﻪ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ" :ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻋﻨﺎﻳﺎﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺴﺘﻮﺭ
ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭﻟﮑﻦ ﺳﻮﻑ ﻳﻈﻬﺮ ﺍﻣﺮﴽ ﻣﻦ ﻋﻨﺪﻩ "...
ﻇﻬﻮﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﻻﺑﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺩﻭﺭﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺷﺪﺍﺋﺪ ﻭ ﺑﻼﻳﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﻭ ﻫﺮ
ﺩﻡ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻭﺍﺿﺢ ﺗﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻋﺼﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﮐﻪ ﺁﻏﺎﺯﺵ ﺑﺎ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺛﻤﺮﺵ ﺩﺭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ،ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﻯ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ
ﻣﻘﺪﻣﮥ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﺍﻧﺪﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻇﻠﻤﺖ ،ﺧﻮﺩ ﺗﺎﺑﺶ ﺍﻧﻮﺍﺭ ّ ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻣﺤﻮ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
109
ﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﻭﺭﮤ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻇﻠﻤﺖ ﺩﻳﺠﻮﺭ ﺑﻰ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻭ ﺑﻰ
ﺗﺄ ّﻣﻞ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﺮﻭﻳﻢ ﺍ ّﻣﺎ ﺩﺭ ﺩﻝ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻡ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺗﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ، ﻟﻤﻌﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﺗﺎﺭﻳﺦ
ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﮤ ﺳﺎﻳﻪ ﺭﻭﺷﻦ ،ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﺘﺤﺪﮤ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﺟﻨﻴﻨﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ّ
ﺍﺳﺖ .ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﭼﻪ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﻣﺎ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﺶ ﺭﺍ ﮐﻤﺎ ﻫﻮ ﺣﻘﻪ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﻗﺎﺩﺭﻳﻢ ﺍﺯ ﺳﺨﺘﻰ ﻭ ﺛﻘﻠﺶ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﺎﺷﻴﻢ .ﺩﺭ
ﭼﻨﻴﻦ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﺎ ﺷﺎﻫﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻗﻮﺍﻯ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭﻯ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﻴﻞ ﺧﺮﻭﺷﺎﻥ ﻣﺼﻴﺒﺖ
ﻭ ﺑﻼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﮐﻨﺎﻑ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺎﺭﻯ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻮﻋﺪ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪﻣﮥ ﻃﻠﻮﻉ ﻓﺠﺮ ﻋﺼﺮ ﺫﻫﺒﻰ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻇﻠﻤﺘﻰ ﺳﺎﻋﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ّ
ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ ﺍ ّﻣﺎ ﻣﺼﻴﺒﺎﺕ ﻭ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﺘﺼ ّﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﻻﺟﺮﻡ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺑﻮﺗﮥ ﺗﻌﻮﻳﻖ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻣﺎ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﮥ ﻋﺼﺮﻯ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ ﻭ ﺗﺸﻨّﺠﺎﺗﺶ ،ﻫﻢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺳﮑﺮﺍﺕ ﻣﻮﺕ ﻧﻈﻤﻰ ﮐﻬﻨﻪ ﻭ ﻓﺮﺳﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺣﺎﮐﻰ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺗﻮﻟّﺪ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﻧﻄﻔﮥ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﻢ
ﺑﺪﻳﻊ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺁﺋﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻨﻌﻘﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻨﮏ
ﻣﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺟﻨﺒﺶ ﺁﻥ ﺟﻨﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺣﻢ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺩﺭﺩﺯﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﻴﻢ .ﻋﺼﺮﻯ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ
ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﻘﺎﺕ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﺣﻤﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻬﺪ ﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺛﻤﺮﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻭﺭﺩ.
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺣﺎﻝ ﺍﺭﺽ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺯﻭﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺛﻤﺎﺭ ﻣﻨﻴﻌﻪ ﻭ
ﺍﻟﺴﺒﺤﺎﻥ ﺍﺷﺠﺎﺭ ﺑﺎﺳﻘﻪ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﺩ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﻭ ﻧﻌﻤﺎء ﺟﻨﻴّﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﺗﻌﺎﻟﺖ ﻧﺴﻤﺔ ﻗﻤﻴﺺ ﺭﺑّﮏ ّ
ﻗﺪ ﻣ ّﺮﺕ ﻭ ﺍﺣﻴّﺖ ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻠﻌﺎﺭﻓﻴﻦ)".ﻳﺪ( ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺳﻮﺭﮤ ﻫﻴﮑﻞ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ:
ﮐﻞ ﺷﻴﺌﻰ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﻫﻮ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﻟﮑﻦ ﺍﻟﻨّﺎﺱ ﻋﻨﻪ "ﻗﺪ ﻫﺒّﺖ ﻟﻮﺍﻗﺢ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻭ ﺣﻤﻞ ّ ﻣﻌﺮﺿﻮﻥ ﻗﺪ ﺣﻤﻠﺖ ﺍﻻﺷﺠﺎﺭ ﺑﺎﻻﺛﻤﺎﺭ ﺍﻟﺒﺪﻳﻌﻪ ﻭ ﺍﻟﺒﺤﻮﺭ ﺑﺎﻟﻠﺌﺎﻟﻰ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮﻩ ﻭ ﺍﻻﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ﻭ
ﻋﻼﻡ ﺍﻟﻐﻴﻮﺏ ﺍﻃﻠﻊ ﺑﻪ ﺍﺣﺪ ّﺍﻻ ﺍﻟﺤﻖ ّ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﺍﻻﮐﻮﺍﻥ ﺑﺘﺠﻠّﻴﺎﺕ ﺍﻟ ّﺮﺣﻤﻦ ﻭ ﺍﻻﺭﺽ ﺑﻤﺎ ﻻ ّ ﮐﻞ ﺣﻤﻠﻬﺎ ﺗﺒﺎﺭﮎ ﺍﻪﻠﻟ ﻣﺮﺳﻞ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟّﺬﻯ ﺍﺣﺎﻁ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﮐﻠّﻬﺎ ﻋ ّﻤﺎ ﻇﻬﺮ ﻭ ﺳﻮﻑ ﻳﻀﻌﻦ ّ
ﻋﻤﺎ ﻫﻮ ﺍﻟﻤﮑﻨﻮﻥ)".ﻳﻪ( ّ
110
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﭼﻮﻥ ﻧﺪﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺩﺭ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺭﻭﺣﻰ ﺑﺪﻳﻊ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪ .ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﻬﺎﻥ
ﻫﻴﺠﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﻤﻴﮕﺬﺭﺩ ﮐﻪ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺧﻔﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ)".ﺗﺮﺟﻤﻪ(
ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺘﺤﺎﻟﻪ ﻭ ﺗﺨﻤﻴﺮ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻧﻰ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻴﻨﻤﺎﺋﻴﻢ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺎ ّﺭﺍﺕ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﭼﻪ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﭼﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ،ﺍﺳﺘﺤﺎﻟﻪ ﺍﻯ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺤ ّﻮﻻﺕ ﮐﻠّﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺍﻳﻦ
ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﻭ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﻴّﺖ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩﺵ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻣﺘﻴﻦ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪﻩ
ﺑﺎﺷﺪ.
ﺟﺮﻳﺎﻧﻰ ﻣﺮ ّﮐﺐ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻭ ﻣﺘﻀﺎ ّﺩ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﺤ ّﻮﻝ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ
ﻳﮏ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﺴﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺎ ﺷﺘﺎﺏ ﻓﺰﺍﻳﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺳﺎﺯﺩ .ﺁﻥ ،ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻣﺴﺘﻤ ّﺮﺵ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻭ
ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺍﻟﮕﻮﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﻣﻨﺴﻮﺧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻭﺻﻮﻝ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﺸﺮ ﺑﺴﻮﻯ ﻫﺪﻑ ﺷﺪﺗﻰ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﻫﺮ ّ ﺍﻳﻦ ،ﺑﺎ ّ
ﻣﻘﺪﺭﺵ ،ﺩﺭ ﻫﻢ ﻣﻴﮑﻮﺑﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ .ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻳﮑﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﻭ ّ
ﺍﻣﺘﺰﺍﺝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﺨ ّﺮﺏ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ .ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻠﻰ ﻣﺴﺘﻤ ّﺮﺵ ،ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ
ﻣﺘﺤﺪ ﻭ ﻣﺆﺗﻠﻒ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺍﻟﮕﻮﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ّ
ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺣﺎﻟﻴﻪ ،ﺑﺴﻮﻳﺶ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ،ﻫﺮ ﭼﻪ ﻧﻔﻮﺭ ﻣﺨ ّﺮﺏ ﺷﺪﺕ ﮔﻴﺮﺩ ﺳﺒﺐ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﻣﻨﺴﻮﺧﮥ ﻋﺘﻴﻘﻪ ﺍﻯ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺵ ّ
ﻣﻘﺪﺭﺵ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ،ﺩﺭ ﻫﻢ ﺑﮑﻮﺑﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ .ﺁﻥ ﺳﻴﺮ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻣﻘﺼﺪ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻃﻠﻴﻌﮥ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ 111
ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ .ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻣﺨ ّﺮﺏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺳﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﻧﻴّﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻣﻘﺘﻀﻴّﺎﺕ ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻭ ﺍﻋﺮﺍﺽ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﻟﻨّﺘﻴﺠﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻴﺾ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺳﻘﻮﻁ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺷﺪﺕ ﻭ ﻭﺳﻌﺘﺶ ﺑﻰ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻧﻬﺎﺋﻴﺶ ﺑﺲ ﺑﺎ ﺣﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﺯﮤ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮐﻪ ّ
ﺷﮑﻮﻩ ﺍﺳﺖ ،ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺗﺤ ّﻮﻝ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺗﺼﺎﺩﻡ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻣﺘﻀﺎ ّﺩ ﺑﺮ ﭘﺎ ﮔﺸﺘﻪ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﮑﻞ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺑﻞ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺍﻧﺪ. ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺘﺸ ّ ﺗﺠﺴﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ، ﻣﻘﺪﺳﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺘّﺮ ّﻗﻰ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﻥ ﺭﻭﺡ ّ ّ
ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺠﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ،ﺑﺎ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﻣﻰ ﺟﻨﮕﺪ ﻭ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻤﻠﻪ
ﻣﻨﮑﺮﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻨﻊ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺍﺵ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺗﻮ ﺧﺎﻟﻰ ﻭ ﭘﻮﺳﻴﺪﻩ ،ﺁﻥ ﻧﻈﺮﻳّﺎﺕ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﻭ ﻣﻨﺴﻮﺥ ،ﻭ ﺁﻥ ﺳﻨّﺖ ﻫﺎﻯ ﺑﻰ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻭ ّ ﺑﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻣﺨ ّﺮﺑﻨﺪ ،ﺑﻌﻀﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻤﻠﻪ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﮐﻬﻮﻟﺖ ﻭ
ﻓﻘﺪﺍﻥ ﻗ ّﻮﮤ ﻣﻨﺠﺴﻢ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﺫﺍﺗﻴﺸﺎﻥ ﺑﮑﻠّﻰ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﻧﻔﻮﺫ ﻗﻮﺍﻯ ﺧﻼﻗﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ﻭﻻﺩﺗﺶ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺁﻣﻴﺰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﮑﻠّﻰ ّ ﮐﻨﺎﺭﻯ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻣﺬﺑﻮﺣﺎﻧﮥ ﺑﻰ ﺛﻤﺮﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍ ّﻭﻟﻴّﮥ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠّﮧ ،ﺑﮑﻠّﻰ ﻣﻀﻤﺤﻞ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻗ ّﻮﮤ ﻧﺎﻓﺬﮤ ﻗﺪﺳﻴّﮥ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺗﺠﻬﻴﺰ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺣﻤﻠﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻣﻮ ّﻓﻘﻴّﺖ ﻭ
ﮐﺎﻣﻴﺎﺑﻰ ﺯﻭﺩ ﮔﺬﺭ ﻭ ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ ﺷﺎﻥ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﻻﻣﺮ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺑﻪ
ﺷﮑﺴﺘﻰ ﻓﺎﺣﺶ ﺩﭼﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ. ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﻭ ﺗﺤﻮّﻝ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻗﺼﺪﻡ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺣﻀﺮﺕ
ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭼﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﺭﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﭼﻪ ﻓﺘﻮﺣﺎﺕ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺑﺮ ﺷﻮﮐﺖ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ،ﺗﺎ ﭼﻪ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺑﻪ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺩﺍﺯﻡ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻴﺨﻮﺍﻫﻢ
ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﻋﺼﺮ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺸﺘﻪ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻡ 112
ﻣﻬﻤﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺗﺤ ّﻮﻝ ﻳﺎ ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﻭﻗﻮﻉ ﻣﻰ- ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻘﺼﺪﻡ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺎﻳﻊ ّ
ﻳﺎﺑﺪ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺗﻤﺎﻳﻼﺕ ﻭ ﺟﻬﺎﺕ ﻣﺨﺼﻮﺻﮥ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺭﺍ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻧﻤﺎﻳﻢ ،ﻋﺼﺮﻯ ﮐﻪ
ﻣﺒﺸﺮ ﺩﻭﺭﮤ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻭ ﻓﻼﺣﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﻴّﺖ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ ﻭ ﺍﺑﺘﻼﺋﺎﺗﺶ ّ ﻣﻘﺪﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ّ ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﺎﺧﺘﺼﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺍﺷﺎﺭﺕ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﻤﻰ
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻋﺼﺮ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ،ﺳﻠﻄﻨﺘﻬﺎ ﻭ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻳﻬﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﻘﻮﻁ ﻧﻤﻮﺩ .ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻣﻨﻘﺮﺽ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺷﮑﺴﺘﻰ
ﻓﺎﺣﺶ ﻭ ﺧ ّﻔﺖ ﺑﺎﺭ ﺑﺮ ﻗﻴﺼﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﻴﺼﺮ ﭘﺮﻭﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺍﻧﺬﺍﺭﺍﺕ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ
ﺍﻃﺮﻳﺶ ﻭ ﻣﺠﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻣﻀﻤﺤﻞ ﺷﺪ (۱۳).ﺍﻳﻦ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻘﺎﻳﺎﻯ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺭﻭﻡ ﻣﻘﺪﺱ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻯ ﻋﻈﻤﺘﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻧﻘﺮﺍﺿﺶ ﺑﻪ ﺍﻧﻀﻤﺎﻡ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ّ
ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺟﻨﮕﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺮﻭﻋﺶ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ "ﻋﺼﺮ ﻳﺄﺱ ﻭ
ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺪﻣﺪ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﺮﻣﺎﻥ" ﮐﻪ ّ ﻣﻬﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻋﺼﺮ ﭘﺮ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﻰ ﺑﻪ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺷﺪ .ﺁﻥ ﺩﻭ ﻭﺍﻗﻌﮥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ﺷﻤﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﺷﻴﮥ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﺵ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻴﺸﻮﻳﻢ.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﻴﺼﺮ ﺁﻟﻤﺎﻥ ،ﻧﺎﭘﻠﺌﻮﻥ ﺳ ّﻮﻡ ﺭﺍ ﻣﻨﻬﺰﻡ ﺳﺎﺧﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺳﺮﻣﺴﺖ
ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﻳﺎ ﻣﻠﮏ ﺑﺮﻟﻴﻦ ...ﺍﻳّﺎﮎ ﺍﻥ
ﺍﻟﻈﻬﻮﺭ ﺍﻭ ﻳﺤﺠﺒﮏ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﻋﻦ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﻟﻌﺮﺵ ﻭ ﺍﻟﺜّﺮﻯ ﮐﺬﻟﮏ ﻳﻤﻨﻌﮏ ﺍﻟﻐﺮﻭﺭ ﻋﻦ ﻣﻄﻠﻊ ّ ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﺍﺫﮐﺮ ﻣﻦ ﮐﺎﻥ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻨﮏ ﺷﺄﻧﴼ ﻭ ﺍﮐﺒﺮ ﻳﻨﺼﺤﮏ ﺍﻟﻘﻠﻢ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﺍﻧّﻪ ﻟﻬﻮ ّ
ﻣﻨﮏ ﻣﻘﺎﻣﴼ ﺍﻳﻦ ﻫﻮ ﻭ ﻣﺎ ﻋﻨﺪﻩ ﺍﻧﺘﺒﻪ ﻭ ﻻ ﺗﮑﻦ ﻣﻦ ﺍﻟّﺮﺍﻗﺪﻳﻦ ﺍﻧّﻪ ﻧﺒﺬ ﻟﻮﺡ ﺍﻪﻠﻟ ﻭﺭﺍﺋﻪ ﺍﺫ ﺍﺧﺒﺮﻧﺎﻩ
ﮐﻞ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﺭﺟﻊ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒّﺮﺍﺏ ﺑﻤﺎ ﻭﺭﺩ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻣﻦ ﺟﻨﻮﺩ ّ ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻴﻦ ﻟﺬﺍ ﺍﺧﺬﺗﻪ ﺍﻟﺬﻟّﺔ ﻣﻦ ّ ﺳﺨﺮﻭﺍ ﺍﻟﺒﻼﺩ ﻭ ﺣﮑﻤﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﺑﺨﺴﺮﺍﻥ ﻋﻈﻴﻢ .ﻳﺎ ﻣﻠﮏ ﺗﻔ ّ ﮑﺮ ﻓﻴﻪ ﻭ ﻓﻰ ﺍﻣﺜﺎﻟﮏ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ّ
ﮐﺮﻳﻦ)".ﻳﻮ( ﻗﺪ ﺍﻧﺰﻟﻬﻢ ﺍﻟ ّﺮﺣﻤﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﺼﻮﺭ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻘﺒﻮﺭ ﺍﻋﺘﺒﺮ ﻭ ﮐﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺘﺬ ّ
113
ﻭ ﺩﺭ ﻓﻘﺮﻩ ﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺴﺘﻄﺎﺏ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﻳﺎ ﺷﻮﺍﻃﻰ ﻧﻬﺮ ﺍﻟ ّﺮﻳﻦ ﻗﺪ ﺳﻞ ﻋﻠﻴﮏ ﺳﻴﻮﻑ ﺍﻟﺠﺰﺍء ﻭ ﻟﮏ ﻣ ّﺮﺓ ﺍﺧﺮﻯ ﻭ ﻧﺴﻤﻊ ﺣﻨﻴﻦ ﺍﻟﺒﺮﻟﻴﻦ ﺑﺎﻟﺪﻣﺎء ﺑﻤﺎ ّ ﺭﺃﻳﻨﺎﮎ ﻣﻐﻄ ّﺎﺓ ّ ﻋﺰ ﻣﺒﻴﻦ)".ﻳﺰ( ﻭ ﻟﻮ ﺍﻧّﻬﺎ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻋﻠﻰ ّ
ﺳﻘﻮﻁ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﺟﺎﻫﻼﻧﮥ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﻗﺮﻧﻬﺎ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﺤﮑﻢ ّ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻭ ﺳﻘﻮﻃﺶ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﮔﺰﻳﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻣﻮﺝ ﻋﺮﻓﻰ ﮔﺸﺘﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻭ ﺟﺪﺍ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻥ ﻣﺬﻫﺐ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﺝ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻧﺪ ﺑﻌﺪﴽ ﺑﻪ ّ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﺖ ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺳﺮﺍﻳﺖ ﮐﺮﺩ .ﺍﻳﻦ ﻟﺮﺯﮤ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺭﺍﺳﺦ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ
ﺷﺪﺕ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺭﻧﺞ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺍ ّﻭﻝ ﻧﺒﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺳﺒﺐ ّ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺣﺰﺏ ﺷﻴﻌﮥ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭ ﻣﻮﻃﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﻭ
ﻋﺪﺍﻭﺕ ﺷﺪﻳﺪﺵ ﺑﺎ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﻭ
ﻣﺰﺍﻳﺎﻳﺶ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺷﺪ ﻭ ﺩﭼﺎﺭ ﺧ ّﻔﺖ ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﻄﺎﻕ ﻧﺴﻴﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺍﻝ ﻧﻬﺎﺋﻰ
ﻣﺤﮑﻮﻡ ﮔﺸﺖ .ﺑﻴﺴﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﺷﻬﻴﺪ ﺟﺎﻥ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻧﺜﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍ ّﻭﻟﻴّﮥ ﻏﻠﺒﮥ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﺮ ﻣﻌﺮﺿﻴﻦ ﻭ ﻇﺎﻟﻤﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﺍﻥ ﺷﻬﺴﻮﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻡ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻧﺪ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﮔﺮﺩﺩ. "ﺿﺮﺑﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺬﻟّﺔ ﻭ ﺍﻟﻤﺴﮑﻨﺔ ﻭ ﺑﺎﻭ ﺑﻐﻀﺐ ﻣﻦ ﺍﻪﻠﻟ".
ﺗﻨﺰﻝ ﺍﻳﻦ ﻗﻮﻡ ﻣﻨﺤﻂ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻣﺮﺍﺗﺐ ّ
ﻣﮑﺪﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ .ﺩﺭ ﺍ ّﻭﻝ ﺍﻳّﺎﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺍﻗﻮﺍﻝ ﺣﺰﺏ ﺷﻴﻌﻪ ﻋﻮﺍﻟﻢ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ّ
ﺳﻴّﺪ ﺍﻧﺎﻡ ﻣﺘﻤﺴﮏ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﺮ ﻳﻮﻡ ﻧﺼﺮﻯ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻓﺘﺤﻰ ﺑﺎﻫﺮ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﻮﻻﻯ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻭ ﻧﻮﺭ ّ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﮐﻠﻤﮥ ﺍﻭ ّ ﺗﻤﺴﮏ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﻪ ﺿﻌﻒ ﻭ ّ ﺟﺮﺃﺕ ﺑﻪ ﺧﻮﻑ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻨﺪ".
ﻣﻨﺤﻂ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻭ ﺗﺬﻟﻴﻞ ﺳﻘﻮﻁ ﺳﻠﺴﻠﮥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﻓﻊ ﻭ ﺁﻟﺖ ﺩﺳﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﻮﻥ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺎﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺿﻌﻴﻒ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺷﻴﻌﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﻣﻘﺎﺭﻥ ﺑﻮﺩ .ﺍﺯ ّ 114
ﻗﺎﺟﺎﺭ ،ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭﻗﻌﻰ ﻧﻨﻬﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﻓﻰ ﮐﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺵ ﺑﻮﺩ
ﺭﻭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ .ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ،ﻭﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻫﺠﻮﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﮑﺮ ﻭ ﺧﺪﻋﻪ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ
ﺍﺵ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻣﺤﮑﻮﻣﻴّﺘﺶ ﮐﻤﺮ ﺑﺴﺘﻨﺪ .ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ،ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻭ ﺳﺮﮔﻮﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﻣﺼﺎﺩﺭﮤ ﺍﻣﻮﺍﻟﺶ ﻭ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﻭ ﺗﺨﻔﻴﻔﺶ ﺩﺭ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ،ﺣﺒﺲ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﻫﭽﺎﻝ ،ﺩﺳﺎﺋﺲ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺕ ﻭ ﺗﻬﻤﺘﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﻮﻧﻴﺶ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻪ
ﻣﺴﺠﻮﻧﻴّﺘﺶ ﺩﺭ ﺍﺧﺮﺏ ﺑﻼﺩ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ ،ﻓﺮﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺷﺮﻡ ﺁﻭﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﻭﻟﻴﺎﻯ ﺍﻣﻮﺭ ﺑﺎ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻭ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ
ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺷﺮﻋﻰ ﻭ ﻋﺮﻓﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻧﺎﻣﻮﺱ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺑﻰ ﮔﻨﺎﻫﺶ
ﮐﻞ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻮﻡ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﻋﻤﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺩﺍﻣﻦ ﺁﻥ ﺳﻠﺴﻠﮥ ﺧﻮﻥ ﺁﺷﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺖّ ،
ﻧﻨﮕﻴﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺳﻘﻮﻁ ﺳﻠﺴﻠﮥ ﻗﺎﺟﺎﺭﻳّﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪ. ﺷﺪﺕ ﺑﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ ﻭﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺑﻼ ﮐﻪ ﺑﺎ ّ
ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﺎﻫﺸﻰ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﮐﻪ
ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﻣﺮﺵ ﺑﻮﺩ ﻓﺼﻞ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺑﺘﻼﺋﺎﺕ ﺩﺍﺋﻤﻴﺶ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺷﺪ ﺍ ّﻣﺎ ﺁﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺧﻼﻓﺖ ﮐﻪ ﺩﻭ ﺭﮐﻦ ﻣﻬﻢ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺳﻨّﻰ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﻣﻀﻤﺤﻞ
ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺿﻤﺤﻼﻟﺶ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﺁﻝ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺭﺳﻤﴼ ﺧﻠﻔﺎﻯ
ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ،ﭼﻮﻥ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺘﻮﺍﻟﻴﴼ ﺻﺪﻣﻪ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﻇﻠﻢ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﻣﺪﺕ ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ .ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺧﻼﻓﺖ ﻭ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ ﺗﺮﮎ ﺑﻪ ّ ﺣﺪﺗﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﻭ ﺗﺮﺳﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺭﻳﺸﻪ ﺷﺪﺕ ﻭ ّ ﺳﻪ ﺭﺑﻊ ﻗﺮﻥ ﺑﺎ ّ ﮐﻦ ﺳﺎﺯﻧﺪ.
ﻼ ﺍﺳﻴﺮ ﻗﻮﻯ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻗﺪﻡ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﺗﺮﮐﻴﻪ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﻋﻤ ً
ﻣﺴﺘﺒﺪ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺷﺪ ،ﺗﺎ ﺳﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﺍﺯ ﻳﻮﻍ ﺗﺮﮐﻬﺎ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ،ﺧﻠﻔﺎﻯ ﺁﻥ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ ﺩﻳﺎﺭ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﻭ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺋﻴﺲ ﺷﺮﻋﻰ ﻭ
ﻋﺮﻓﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﻣﺘﺎﻋﺒﻰ ﺑﺮ ﺷﺎﺭﻉ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻗﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﻭ
ﺑﻴﺎﻥ ﺗﻮﺻﻴﻔﺶ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ(۱۴).
115
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﺩﻩ" :ﺗﺎﻪﻠﻟ ﻟﻮ ﺍﺭﻳﺪ ﺍﻥ ﺍﺫﮐﺮ ﻟﮏ
ﻣﺎ ﻭﺭﺩ ﻋﻠﻰ ﻟﻦ ﺗﺤﻤﻠﻪ ﺍﻟﻨّﻔﻮﺱ ﻭ ﻻ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ ﻭ ﮐﺎﻥ ﺍﻪﻠﻟ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﮏ ﺷﻬﻴﺪ )"...ﻳﺢ( ﻭ ﻧﻴﺰ ﺧﻄﺎﺏ ّ ﮐﻞ ﻳﻮﻡ ﻣﻨﻬﺎ ﻣﻦ ﻋﺸﺮﻳﻦ ﻗﻀﺖ ﻗﺪ " : ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﺑﻪ ﺍﻟﺴﻨﻴﻦ ﻭ ﮐﻨّﺎ ﻓﻰ ّ ّ ﺍﻟﺴﺎﻣﻌﻴﻦ ﺑﺤﻴﺚ ﻗﺘﻠﻮﻧﺎ ﻭ ﻓﻰ ﺑﻼء ﺟﺪﻳﺪ ﻭ ﻭﺭﺩ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻣﺎ ﻻ ﻭﺭﺩ ﻋﻠﻰ ﺍﺣﺪ ﻗﺒﻠﻨﺎ ﺍﻥ ﺍﻧﺘﻢ ﻣﻦ ّ ﺳﻔﮑﻮﺍ ﺩﻣﺎﺋﻨﺎ ﻭ ﺍﺧﺬﻭﺍ ﺍﻣﻮﺍﻟﻨﺎ ﻭ ﻫﺘﮑﻮﺍ ﺣﺮﻣﺘﻨﺎ) ".ﻳﻂ(
ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻫﻢ ﺭﺍ ﻭ ﺑﻼ ﻭ ﻣﺼﻴﺒﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻭﺭ ﻭ ﺑﺮ ﻏﺮﺑﺖ ﻭ
ﺍﺳﺎﺭﺗﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻓﮑﻦ ﺁﻩ ﺳﻮﺯﺍﻧﻢ ﺑﻴﻦ ﻭ ﺍﺷﮏ ﺭﻳﺰﺍﻧﻢ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻣﺴﺠﻮﻧﻴّﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺽ
ﺑﻌﻴﺪ ﻭ ﻣﻬﺠﻮﺭ ﺑﻴﺎﺩ ﺁﻭﺭ ...ﺍﮔﺮ ﺑﺪﺍﻧﻰ ﺑﺮ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﭼﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺻﺤﺮﺍﻯ ﺑﻌﺪ ﮔﺬﺍﺭﻯ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﺧﻮﻥ ﺑﺒﺎﺭﻯ .ﺻﺒﺤﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺍﺯ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺑﺮﺁﻭﺭﻡ ﻭ ﺻﻔﻮﻑ ﺑﻼﻳﺎﻯ
ﺷﺪﺕ ﻻﺗﺤﺼﻰ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺑﺎﺏ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﻧﺒﻴﻨﻢ ﻭ ﺷﺒﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﮔﺬﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺯ ّ ﻇﻠﻢ ﺍﻋﺪﺍء ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺮﺣﻪ ﻧﻴﺎﺑﻢ)".ﺗﺮﺟﻤﻪ(
ﻏﺪﺍﺭ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ،ﺗﺒﻌﻴﺪﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺩﻳﺪﻧﺪ ،ﻧﻘﺸﻪ- ﻓﺮﻣﺎﻧﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﺷﻤﻦ ّ
ﻫﺎﻯ ﭘﻠﻴﺪﻯ ﮐﻪ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ،ﺍﺳﺘﻨﻄﺎﻗﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻃﺮﺡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ،ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ،
ﮑﺎﻡ ﻭ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﻧﻈﺎﻣﺸﺎﻥ ﻇﻠﻤﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﺩﻳﺪﻧﺪ ،ﺩﺳﻴﺴﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻭﺯﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺣ ّ
ﭼﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺩﺭﺟﻪ ﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻧﻈﻴﺮ ﻭ ﻣﺜﻴﻠﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻧﻘﻞ ﻣﻬﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺩ ﮐﺘﺎﺑﻰ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ .ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﺧﻮﺏ ﻣﻴﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﻭﻗﺎﻳﻊ ّ
ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺁﺋﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻗﻠﻌﺶ ﮐﻤﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﺍﻧﺶ ﺗﺎﺑﻊ
ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺗﺮﮐﻴﻪ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﺗﺴﻠّﻂ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻭﺻﻒ ﺍﻳﻦ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺁﻣﻴﺰ ﻭ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﺮﺩﻧﻰ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ
ﻣﺪﺕ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻣﻨﻬﺪﻡ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﻳﮑﻪ ﻣﺸﺘﻰ ﺍﺯ ﺭﻋﺎﻳﺎﻯ ﻣﻨﮑﻮﺏ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺷﺎﻥ )ﺍﻳﺮﺍﻥ( ﺣﻤﺎﻳﺖ
ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﺧﺎﺋﻦ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺴﺎﻋﺪﺗﺸﺎﻥ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ.
116
ﺍﻣﺮﻯ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﻳﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺗﺼ ّﻮﺭ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﮐﻮﺗﻪ ﺑﻴﻨﺶ
ﮑﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺸﺎﮐﻞ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻣﻨﺼﻔﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺁﻥ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﻋ ّ
ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﻯ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻳﺎﻓﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻴﺪﻫﺪ .ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ّ ﻼ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺸﺖ .ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﮐﺎﻣ ً
ﻧﺎﻣﺮﺋﻰ ﻓﺴﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻴﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﻣﻠّﺖ ﻧﺎﺳﺎﻟﻢ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺳﺴﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻭﺝ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺍﺳﺖ .ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺯ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ ﺩﺍﺧﻠﻰ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺑﻮﺩ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺑﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﻣﻘﺪﻣﮥ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻣﺎ ﮔﺮﺩﺩ .ﻗﺘﻞ ﺁﻥ ﻣﻘﺪﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﻭ ّ ّ
ﻣﺴﺘﺒﺪ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ،۱۸۷۶ﺟﻨﮓ ﺭﻭﺱ ﻭ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ) (۱۵ﮐﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻨﮕﻬﺎﻯ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻃﻠﺒﺎﻥ ،ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻬﻀﺖ ﺗﺮﮎ ﺟﻮﺍﻥ (۱۶)،ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺗﺮﮐﻴﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۰۹ﮐﻪ ﺳﻘﻮﻁ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺭﺍ ﺗﺴﺮﻳﻊ ﮐﺮﺩ (۱۷) ،ﺟﻨﮕﻬﺎﻯ ﺑﺎﻟﮑﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﻣﺼﻴﺒﺎﺗﻰ ﮐﻪ
ﮑﺎ ﻭ ﺣﻴﻔﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ (۱۸) ،ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﻭ ﺷﻬﺮ ﻋ ّ
ﺗﺠﺰﻯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﻭﺭﺳﺎﻯ ،ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻭ ﺳﻘﻮﻁ ﺁﻝ ﻋﺜﻤﺎﻥ، ّ
ﺍﻧﻘﺮﺍﺽ ﺧﻼﻓﺖ ،ﺍﻟﻐﺎء ﺩﻳﻦ ﺭﺳﻤﻰ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ،ﺍﺑﻄﺎﻝ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺷﺮﻉ ﻭ ﺗﺪﺍﻭﻝ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻋﺮﻓﻰ ﺩﺭ ﻳﺘﺠﺰﺍﻯ ﺩﻳﻦ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ ،ﻣﻤﻨﻮﻋﻴّﺖ ﻃﺮﻳﻘﺘﻬﺎ ﻭ ﺳﻨﻦ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻤﻰ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺟﺰء ﻻ ّ ﻼ ﮐﺴﻰ ﺟﺮﺃﺕ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﻰ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ،ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻭ ﺳﻬﻮﻟﺘﻰ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻗﺒ ً
ﺗﺼ ّﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﻴﮑﺮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺿﺮﺑﺎﺕ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻠﻞ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻭ ﻫﻢ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻋﺎﺭﺽ ﻋﺜﻤﺎﻧﻴﺎﻥ ﺷﺪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﺁﺛﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﻗﺪﺭﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻏﻴﺐ ﺍﺑﻬﺎﻳﺶ ﺳﻴﻞ ﺑﻼﻳﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﻨﻬﺪﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﻠّﺖ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺁﻥ ﺩﻳﻦ ﻣﺘﺠﺎﺳﺮ ﻣﺴﺘﺤ ّﻘﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺷﺪﺕ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﻗﺎﺗﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ّ
ﺑﻼﻳﺎﺋﻰ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻴﺎﻥ ﺍﺧﻴﺮ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪ
ﻭ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﻣﺬﻟّﺘﺸﺎﻥ ﺍﻓﮑﻨﺪ .ﻣﮕﺮ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻗﻴﺼﺮ ﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮥ ﺩ ّﻭﻡ ﻗﺮﻥ ﺍ ّﻭﻝ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﻣﻘﺪﺱ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﺎﮎ ﻳﮑﺴﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻌﺒﺪ ﻋﻈﻴﻢ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﺻﺮﮤ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ّ
ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻗﺪﺱ ﺍﻻﻗﺪﺍﺱ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺧﺰﺍﺋﻨﺶ ﺭﺍ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﻡ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﺮ ﮐﻮﻩ
117
ﺻﻬﻴﻮﻥ ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﻗﺘﻞ ﻋﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻌﻰ ﮐﻪ ﻃﻌﻤﮥ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻧﮕﺸﺘﻨﺪ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺳﺎﺧﺖ؟)(۱۹
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ
ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﻨﺞ ﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺍﻯ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ،ﺍﻯ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ،ﺍﻯ ﻗﺎﺗﻞ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﻭ ﺳﻨﮕﺴﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺭﺳﻮﻻﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﻡ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﻏﻰ ﮐﻪ ﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﭘﺮ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﻢ ﻭﻟﻰ ﺷﻤﺎ ﺍﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻴﺪ".
ﻭ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻰ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺍﻯ ﮐﺎﺵ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻳّﺎﻡ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﻴﺪﺍﺩﻯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺍﺳﺖ
ﺯﻳﺮﺍ ﺭﻭﺯﻯ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺖ ﮔﺮﺩ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻗﻬﺎ ﻭ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻣﺎﺕ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ
ﺳﺎﺧﺖ ،ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺘﻮﻩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻭﺭﺩ .ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ
ﺧﺎﮎ ﻳﮑﺴﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩ .ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ ﺳﻨﮕﻰ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺳﻨﮕﻰ
ﺑﺎﻗﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳّﺎﻡ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﻯ".
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﺻﺮﻳﺢ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻳﺎ
ﺍﻟﻈﻠﻢ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻠﺖ ﻓﻴﮏ ﻧﺎﺭ ﺍﻳﺘﻬﺎ ﺍﻟﻨّﻘﻄﺔ ﺍﻟﻮﺍﻗﻌﺔ ﻓﻰ ﺷﺎﻃﻰ ﺍﻟﺒﺤﺮﻳﻦ ﻗﺪ ﺍﺳﺘﻘ ّﺮ ﻋﻠﻴﮏ ﮐﺮﺳﻰ ّ ّ ﺍﻟﺒﻐﻀﺎء ﻋﻠﻰ ﺷﺄﻥ ﻧﺎﺡ ﺑﻬﺎ ﺍﻟﻤﻼء ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﻳﻄﻮﻓﻮﻥ ﺣﻮﻝ ﮐﺮﺳﻰ ﺭﻓﻴﻊ .ﻧﺮﻯ ﻓﻴﮏ ّ ﺍﻟﻈﻼﻡ ﻳﻔﺘﺨﺮ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨّﻮﺭ ﻭ ﺍﻧّﮏ ﻓﻰ ﻏﺮﻭﺭ ﻣﺒﻴﻦ .ﺍﻏ ّﺮﺗﮏ ﺍﻟﺠﺎﻫﻞ ﻳﺤﮑﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻌﺎﻗﻞ ﻭ ّ ﺭﺏ ﺍﻟﺒﺮﻳّﻪ ﻭ ﺗﻨﻮﺡ ﺍﻟﺒﻨﺎﺕ ﻭ ﺍﻻﺭﺍﻣﻞ ﻭ ﻣﺎ ﻓﻴﮏ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﺒﺎﺋﻞ ﺯﻳﻨﺘﮏ ّ ﺍﻟﻈﺎﻫﺮﻩ ﺳﻮﻑ ﺗﻔﻨﻰ ﻭ ّ ﮐﺬﻟﮏ ﻳﻨﺒﺌﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﻢ ﺍﻟﺨﺒﻴﺮ)".ﮎ(
ﻭ ﻧﻴﺰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ
ﻋﻤﺎ ﺍﻋﻄﺎﮎ ﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺍﺳﻤﻊ ﻗﻮﻝ ﻣﻦ ﻳﻨﻄﻖ ﺑﺎﻟﺤﻖ ﻭ ﻻ ﻳﺮﻳﺪ ﻣﻨﮏ ﺟﺰﺍء ّ ّ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﻳﺎ ﺍﻳّﻬﺎ ّ
ﺛﻢ ﺍﺟﻌﻞ ﻧﻔﺴﮏ ﺣﻖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ...ﺍﻧﺼﺐ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻪﻠﻟ ﻓﻰ ﻣﻘﺎﺑﻠﺔ ﻋﻴﻨﻴﮏ ّ ﮐﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﻗﺴﻄﺎﺱ ّ ﮐﻞ ﺣﻴﻦ ﻭ ﺣﺎﺳﺐ ﮐﻞ ﻳﻮﻡ ﺑﻞ ﻓﻰ ّ ﺛﻢ ﻭ ّﺯﻥ ﺍﻋﻤﺎﻟﮏ ﺑﻪ ﻓﻰ ّ ﻓﻰ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻟّﺬﻯ ﮐﺎﻧّﮏ ﺗﺮﺍﻩ ّ
118
ﻧﻔﺴﮏ ﻗﺒﻞ ﺍﻥ ﺗﺤﺎﺳﺐ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ﺍﻟّﺬﻯ ﻟﻦ ﻳﺴﺘﻘ ّﺮ ﻓﻴﻪ ﺭﺟﻞ ﺍﺣﺪ ﻣﻦ ﺧﺸﻴﺔ ﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺗﻀﻄﺮﺏ ﻓﻴﻪ
ﺍﻓﺌﺪﺓ ﺍﻟﻐﺎﻓﻠﻴﻦ)".ﮐﺎ(
ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﻮﺡ ﺑﻪ ﻭﺯﺭﺍﻯ ﺩﻭﻟﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ :ﻳﺎ ﺍﻳّﻬﺎ ﺍﻟﻮﮐﻼء ﻳﻨﺒﻐﻰ ﻟﮑﻢ ﺑﺎﻥ ﺗﺘّﺒﻌﻮﺍ ﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻬﺘﺪﻳﻦ ...ﻓﺴﻮﻑ ﺗﺠﺪﻭﻥ ﻣﺎ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﻪﻠﻟ ﻓﻰ ﺍﻧﻔﺴﮑﻢ ﻭ ﺗﺪﻋﻮﺍ ﺍﺻﻮﻟﮑﻢ ﻭ ﺗﮑﻮﻧ ّ ﺍﮐﺘﺴﺒﺘﻢ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻴﻮﺓ ﺍﻟﺒﺎﻃﻠﺔ ﻭ ﺗﺠﺰﻭﻥ ﺑﻤﺎ ﻋﻤﻠﺘﻢ ﻓﻴﻬﺎ ...ﻓﮑﻢ ﻣﻦ ﻋﺒﺎﺩ ﻋﻤﻠﻮﺍ ﮐﻤﺎ ﻋﻤﻠﺘﻢ ﻭ
ﮐﺎﻧﻮﺍ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻨﮑﻢ ﻭ ﺭﺟﻌﻮﺍ ﮐﻠّﻬﻢ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺘّﺮﺍﺏ ﻭ ﻗﻀﻰ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻣﺎ ﻗﻀﻰ ...ﺳﺘﻠﺤﻘﻮﻥ ﺑﻬﻢ ﻭ ﺗﺪﺧﻠﻮﻥ ﺑﻴﺖ ﺍﻟّﺘﻰ ﻟﻦ ﺗﺠﺪﻭﺍ ﻓﻴﻬﺎ ﻻﻧﻔﺴﮑﻢ ﻻ ﻣﻦ ﻧﺼﻴﺮ ﻭ ﻻ ﻣﻦ ﺣﻤﻴﻢ ...ﺳﺘﻤﻀﻰ ﺍﻳّﺎﻣﮑﻢ ﮐﻞ ﻣﺎ ﺍﻧﺘﻢ ﺗﺸﺘﻐﻠﻮﻥ ﺑﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻔﺘﺨﺮﻭﻥ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻭ ﻳﺤﻀﺮﮐﻢ ﻣﻼﺋﮑﺔ ﺍﻻﻣﺮ ﻣﻘﺮ ﺍﻟّﺬﻯ ﻭ ّ
ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻴﻦ ...ﻫﺬﺍ ﻣﻦ ﻳﻮﻡ ﺍﻟّﺬﻯ ﻳﺄﺗﻴﮑﻢ ﻭ ﺗﺮﺟﻌﺖ ﻓﻴﻪ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺍﻟﺨﻼﻳﻖ ﻭ ﺗﻘﺸﻌﺮ ﻓﻴﻪ ﺟﻠﻮﺩ ّ
ﺍﻟﺴﺎﻋﺔ ﺍﻟّﺘﻰ ﻻﻣﺮ ّﺩ ﻟﻬﺎ)".ﮐﺐ( ّ
ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﻮﺡ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻮﺩ ﺳﺎﮐﻨﻴﻦ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ
ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺳﺎﺧﺖ" :ﻳﺎ ﻣﻼء ﺍﻟﻤﺪﻳﻨﺔ ﺍﺗّﻘﻮﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﻻ ﺗﻔﺴﺪﻭﺍ ﻓﻰ ﺍﻻﺭﺽ ...ﺳﺘﻤﻀﻰ ﺍﻳّﺎﻣﮑﻢ ﻣﺎ ﻣﻀﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﻫﻢ ﮐﺎﻧﻮﺍ ﻗﺒﻠﮑﻢ ﻭ ﺗﺮﺟﻌﻮﻥ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺘّﺮﺍﺏ ﮐﻤﺎ ﺭﺟﻌﻮﺍ ﺍﻟﻴﻪ ﺁﺑﺎﺋﮑﻢ)".ﮐﺞ( ﺑﻪ
ﻓﻠﻤﺎ ﻭﺭﺩﻧﺎ ﺍﻟﻤﺪﻳﻨﺔ ﻭﺟﺪﻧﺎ ﺭﺅﺳﺎﺋﻬﺎ ﮐﺎﻻﻃﻔﺎﻝ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﻳﺠﺘﻤﻌﻮﻥ ﻋﻠﻰ ﻋﻼﻭﻩ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪّ " : ﻋﻤﺎ ّ ﺍﻟﺴﺮ ﻻﺭﺗﮑﺎﺑﻬﻢ ﺑﻤﺎ ﻧﻬﻮﺍ ﻋﻨﻪ ﻭ ﺍﻏﻔﺎﻟﻬﻢ ّ ﺍﻟﻄﻴﻦ ﻟﻴﻠﻌﺒﻮﺍ ﺑﻪ ...ﻭ ﻟﺬﺍ ﺑﮑﻴﻨﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﻌﻴﻮﻥ ّ
ﮐﻞ ﻣﺎ ﻭﺭﺩ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻭ ﻳﻄﻠﺒﻮﻥ ﺣ ّﻘﻨﺎ ﻋﻦ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﺧﻠﻘﻮﺍ ﻟﻪ ...ﻓﺴﻮﻑ ﻳﻈﻬﺮﺍﻪﻠﻟ ﻗﻮﻣﴼ ﻳﺬﮐﺮﻭﻥ ﺍﻳّﺎﻣﻨﺎ ﻭ ّ ﻫﻢ ﻇﻠﻤﻮﻧﺎ ﺑﻐﻴﺮ ﺟﺮﻡ ﻭ ﻻ ﺫﻧﺐ ﻣﺒﻴﻦ .ﻭ ﻣﻦ ﻭﺭﺍﺋﻬﻢ ﮐﺎﻥ ﺍﻪﻠﻟ ﻗﺎﺋﻤﴼ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻭ ﻳﺸﻬﺪ ﻣﺎ ﻓﻌﻠﻮﺍ ﻭ ﺍﺷﺪ ﺍﻟﻤﻨﺘﻘﻤﻴﻦ)".ﮐﺪ( ﻳﺄﺧﺬﻫﻢ ﺑﺬﻧﺒﻬﻢ ﻭ ﺍﻧّﻪ ّ
ﺛﻢ ﺍﺭﺟﻌﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﻭ ﺑﻪ ﻟﺴﺎﻥ ﻓﻀﻞ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﻗﻮﻟﻪ ﺍﻻﺣﻠﻰ" :ﻓﺎﺳﻤﻌﻮﺍ ﻗﻮﻟﻰ ّ
ﺗﻮﺑﻮﺍ ﺍﻟﻴﻪ ﻟﻴﺮﺣﻤﮑﻢ ﺍﻪﻠﻟ ﺑﻔﻀﻠﻪ ﻭ ﻳﻐﻔﺮ ﺧﻄﺎﻳﺎﮐﻢ ﻭ ﻳﻌﻔﻮ ﺟﺮﻳﺮﺍﺗﮑﻢ ﻭ ﺍﻧّﻪ ﺳﺒﻘﺖ ﺭﺣﻤﺘﻪ ﻏﻀﺒﻪ ﻭ ﮐﻞ ﻣﻦ ﺩﺧﻞ ﻓﻰ ﻗﻤﺺ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﻻ ّﻭﻟﻴﻦ ﻭ ﺍﻻﺧﺮﻳﻦ)".ﮐﻪ( ﺍﺣﺎﻁ ﻓﻀﻠﻪ ّ
ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺩﺭ ﻟﻮﺡ ﺭﺋﻴﺲ ﺻﺪﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﻳﺎ ﺭﺋﻴﺲ ﺍﺳﻤﻊ ﻧﺪﺍء ﺍﻪﻠﻟ
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻪﻠﻟ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻨّﺔ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﺍﻟﻤﻠﮏ ﺍﻟﻤﻬﻴﻤﻦ ﺍﻟﻘﻴّﻮﻡ ...ﻳﺎ ﺭﺋﻴﺲ ﻗﺪ ﺍﺭﺗﮑﺒﺖ ﻣﺎ ﻳﻨﻮﺡ ﺑﻪ ّ
ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻋﻠﻰ ﺷﺄﻥ ﺍﻋﺮﺿﺖ ﻋﻦ ﺍﻟﻮﺟﻪ ﺍﻟّﺬﻯ ﺑﻨﻮﺭﻩ ﺍﺳﺘﻀﺎء ﺍﻟﻤﻼٔ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻓﺴﻮﻑ ﺗﺠﺪ ﻭ ﻏ ّﺮﺗﮏ ّ
ﺍﻟﺴﺮ ﻭ ﻣﺎ ﺩﻭﻧﻬﺎ ﻭ ﺗﺨﺮﺝ ﻣﻦ ﻳﺪ ﺍﻟﻤﻠﮏ ﻭ ﻧﻔﺴﮏ ﻓﻰ ﺧﺴﺮﺍﻥ ﻣﺒﻴﻦ ...ﻓﺴﻮﻑ ّ ﺗﺒﺪﻝ ﺍﺭﺽ ّ ﻳﻈﻬﺮ ﺍﻟﺰﻟﺰﺍﻝ ﻭ ﻳﺮﺗﻔﻊ ﺍﻟﻌﻮﻳﻞ ﻭ ﻳﻈﻬﺮ ﺍﻟﻔﺴﺎﺩ ﻓﻰ ﺍﻻﻗﻄﺎﺭ ﻭ ﺗﺨﺘﻠﻒ ﺍﻻﻣﻮﺭ ﺑﻤﺎ ﻭﺭﺩ ﻋﻠﻰ ﻫﺆﻻء
119
ﻳﺸﺘﺪ ﺍﻻﻣﺮ ﻋﻠﻰ ﺷﺄﻥ ﻳﻨﻮﺡ ﺍﻟﮑﺜﻴﺐ ﻓﻰ ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ﻳﺘﻐﻴّﺮ ﺍﻟﺤﮑﻢ ﻭ ﺍﻻﺳﺮﺍء ﻣﻦ ﺟﻨﻮﺩ ّ ّ ﮐﻞ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻭ ﺗﺮﻯ ﺍﻟﻨّﺎﺱ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻡ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﻬﻀﺎﺏ ﻭ ﺗﺒﮑﻰ ﺍﻻﺷﺠﺎﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ ﻭ ﻳﺠﺮﻯ ّ
ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻋﻈﻴﻢ")ﮐﻮ(
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻪﻠﻟ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﺗﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﻣﻘﺪﺭ ﺑﻮﺩ ﻳﮑﻬﺰﺍﺭ ﻭ ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺭﺣﻠﺖ ّ ّ ﻼ ﺣﻖ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﺮ ﻋﺎﻟﻤﻴﺎﻥ ﮐﺎﻣ ً ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻼﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻧﻴﺎﻧﺶ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻰ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﭘﺎ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺣﻖ ّ ﻣﮑﺸﻮﻑ ﮔﺮﺩﺩ .ﺑﻠﻰ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍ ّﻭﻝّ ،
ﻣﺒﺸﺮﺵ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭ ﺗﺸ ّﻌﺐ ﻭ ﺗﻔﺮﻗﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻳﻮﻡ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ّ
ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻣﺎﻣﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻭﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻠﻔﺎء ﺣ ّﻘﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻏﻀﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ،ﻟﻄﻤﮥ ﺷﺪﻳﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺳﺎﺧﺖ .ﭼﻨﻴﻦ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﻣﺠﺎﺯﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﺤ ّﻘﺶ ﺑﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﻳﺶ
ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ .ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺻﺤﻴﺤﮥ ﻧﺒﻮﻯ ﮐﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻓﻀﻼﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭﺷﺎﻥ
ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﻘﺎﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻨﺘﺮ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ﻭ ﺁﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ" :ﻳﺤﻞ
ﺍﺷﺪ ﻣﻨﻪ ﺣﺘّﻰ ﻻ ﻳﺠﺪ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﺑﻼء ﺷﺪﻳﺪ ﻣﻦ ﺳﻠﻄﺎﻧﻬﻢ ﻟﻢ ﻳﺴﻤﻊ ﺑﻼء ّ ﺑﺎ ّﻣﺘﻰ ﻓﻰ ﺁﺧﺮ ّ ﻻ ﮐﻤﺎ ﻣﻠﺌﺖ ﻇﻠﻤﴼ ﻭ ﻣﻠﺠﺄ ﻓﻴﺒﻌﺚ ﺍﻪﻠﻟ ﺭﺟﻼ ﻣﻦ ﻋﺘﺮﺗﻰ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺘﻰ ﻳﻤﻼء ﺑﻪ ﺍﻻﺭﺽ ﻗﺴﻄﴼ ﻭ ﻋﺪ ً
ﺟﻮﺭﴽ")ﮐﺰ( ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﻣﺄﺛﻮﺭﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺳﺖ" :ﺳﻴﺄﺗﻰ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﺍ ّﻣﺘﻰ ﻻ ﻳﺒﻘﻰ ﻣﻦ ﺍﻻﺳﻼﻡ ﻇﻞ ﺍﻟ ّﺴﻤﺎء ﻻ ﺭﺳﻤﻪ ...ﻓﻘﻬﺎء ﺫﻟﮏ ﺍﻟ ِﺰﻣﺎﻥ ﺍﺷ ّﺮ ﺍﻟﻔﻘﻬﺎء ﺗﺤﺖ ّ ﻻ ﺍﺳﻤﻪ ﻭ ﻻ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﺍ ّ ﺍ ّ ﻣﻨﻬﻢ ﺧﺮﺟﺖ ﺍﻟﻔﺘﻨﺔ ﻭ ﺍﻟﻴﻬﻢ ﺗﻌﻮﺩ) ".ﮐﺢ( ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ" :ﻓﻌﻨﺪ ﺫﻟﮏ ﺗﻨﺰﻝ
ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺑﻴﻨﮑﻢ ﻟﻔﻈﴼ ﺑﺎﻟﺴﻨﺘﮑﻢ ﻓﺎﺫﺍ ﺍﻭﺗﻴﺘﻢ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻠّﻌﻨﺔ ﻋﻠﻴﮑﻢ ﻭ ﻳﺠﻌﻞ ﺑﺄﺳﮑﻢ ﺑﻴﻨﮑﻢ ﻭ ﺑﻘﻰ ّ ﺍﻟﺨﺼﺎﻝ ﺗﻮ ّﻗﻌﻮﺍ ﺍﻟ ّﺮﻳﺢ ﺍﻟﺤﻤﺮﺍء ﺍﻭ ﻣﺴﺨﴼ ﺍﻭ ﻗﺬﻓﴼ ﺑﺎﻟﺤﺠﺎﺭﺓ)".ﮐﻂ(
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺳﻨّﻰ ﺩﺭ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻣﻘﺎﻝ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻳﺎ ﻣﻼٔ ﺍﻟﻔﺮﻗﺎﻥ ﻗﺪ
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻪﻠﻟ ﻣﻦ ﻇﻠﻤﮑﻢ .ﺍﻧﺘﻢ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﺍﺗّﺒﻌﺘﻢ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﻭ ﺍﻋﺮﺿﺘﻢ ﻋﻦ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﺳﻮﻑ ﺑﮑﺖ ّ ﺍﻧﺤﻂ ﺷﺄﻥ ﺍﻟﻤﻠّﺔ ﻭ ﻧﮑﺲ ﻋﻠﻢ ﺗﺮﻭﻥ ﻣﺎ ﻓﻌﻠﺘﻢ ﺍ ّﻥ ﺭﺑّﻰ ﻟﺒﺎﻟﻤﺮﺻﺎﺩ ..." ".ﻳﺎ ﻣﻌﺸﺮ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎ ﺑﮑﻢ ّ ﺛﻞ ﻋﺮﺷﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ)".ﻝ( ﺍﻻﺳﻼﻡ ﻭ ّ
120
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ّ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻟﻄﻤﺎﺕ ﺟﺎﻧﮑﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻗﺮﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻭ
ﻼ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ .ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺨﻦ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻣﺤﺘﻤ ً ّ ﺣﺪ ﻧﺴﺒﺘﴼ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺍﺳﺘﺸﻬﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻬﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ّ
ﻣﺒﻴﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪﻡ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎ ﻭ ﺗﻨﺒﻴﻬﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ
ﻣﻬﻤﮥ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺗﺤ ّﻮﻝ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﻓﺎﺕ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﺭﻳﺪﻩ ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ّ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻭ ﺑﺮﺟﺴﺘﮥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ.
ﺗﺸﻨّﺠﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺳﻨّﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺮﻳﺎﻥ
ﺑﺎﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﺵ ﺁﻥ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﻼ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺗﺴﺮﻳﻊ ﮔﺮﺩﺩ .ﺟﺮﻳﺎﻧﻰ ﮐﻪ ّ ﻣﺨ ّﺮﺑﻰ ﮐﻪ ﻗﺒ ً ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ .ﺣﺎﻝ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﻭ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻔﺶ ﭼﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ .ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺤﻄﺎﻃﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﺤﻤﺪﻯ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﻧﻔﻮﺫ ﻣﺨ ّﺮﺑﺶ ﺭﺍ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ّ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺿﺮﺑﺖ ﺁﻥ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﺨ ّﺮﺏ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﭼﺸﻴﺪﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ﺁﻳﺎ ّ
ﺍﺳﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﻨﻴﺎﻧﺶ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﻭ ﻗ ّﻮﮤ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻥ ﺿﺮﺑﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﺩﻭﺍﻡ ﺁﻭﺭﺩ؟ ﺁﻳﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺿﺪ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻳﺎﺑﺪ ،ﻃﻌﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺗﻌﺼﺐ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺑﺮ ّ ّ
ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﻳﺎ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ ،ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺍﺯ ّ ﭘﻴﺶ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺗﺎﺧﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻭ ﻗﻴﺎﻣﻰ ﺗﺨﻢ ﻧﻔﺎﻕ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺎﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ،ﻏﻴﺮ
ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ،ﺳﺒﺐ ﺗﺴﺮﻳﻊ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﻭﺯ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ؟
ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺌﻮﺍﻻﺕ ﺟﻮﺍﺑﻬﺎﻯ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻥ ﺩﺍﺩ ﻓﻘﻂ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﻣﻌﻠﻮﻡ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺗﺤ ّﻮﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ّ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ،ﭼﻪ ﺳﻬﻢ ﻭ ﻧﻘﺸﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ؟ ﻣﺎﻫﻴّﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﮐﻪ ﺭﻭﻯ ﺩﺍﺩﻩ ،ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺍﺳﺖ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺭﺍﻫﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺟﻬﺘﻰ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﺮﻭﻧﺪ .ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻴﺪﻫﺪ ّ 121
ﺣﺪﻯ ﻣﺎﻫﻴّﺖ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻧﺪ ﺑﺴﻨﺠﻴﻢ ﻭ ﻣﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺗﺎ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﭼﻪ ﺍﺛﺮﺍﺗﻰ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻬﺎﺩ. ﺩﺭﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎ ً ﻻ ﺑﺮ ّ ﻫﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﻣﻨﺼﻔﻰ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻮﺍﻯ ﻻﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﮥ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﺻﺮﻑ ﻭ ﺑﺖ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻓﺎﺣﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻭﺍﺝ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ ،ﺑﺮ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻗﻮﻯ ﺗﺮﻳﻦ ّ
ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺩﺭ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﻭﺭ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﺗﺮ ّﻗﻰ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﺁﺷﻔﺘﮕﻰ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻴﺸﺎﻥ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺮﺩﻳﺪﻯ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ّ
ﺍﻃﻼﻉ ﻣﺒﻬﻤﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗ ّﻮﮤ ﻧﺎﻓﺬﮤ ﺳﺎﺭﻳﮥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ّ ﻳﮏ ﻃﺮﻑ ﺗﺮ ّﻗﻰ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﻧﻈﻢ ﻧﻮﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﺿﻌﻒ ﻗ ّﻮﺕ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﺮ ﺣﻤﻠﻪ ﻭ ﻫﺠﻮﻡ ﻣﻮﺭﻭﺛﻰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺍﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺩﭼﺎﺭ ﻳﺄﺱ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﺷﺪﻩ ّ
ﺿﺪﻳﺖ ﻭ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮﺩ ﺳﻘﻮﻁ ﻭ ﺍﻓﻮﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺴﺮﻳﻊ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﻈﻢ ﻧﻮﻳﻦ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻗ ّﻮﻩ ﻭ ﺑﻨﻴﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻗﻄﺎﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺿﻌﻴﻒ ﺷﺪﻩ ،ﺩﺭﻳﺎﻕ ﺍﻋﻈﻢ ﻻﺯﻡ .ﺳﻮﺍﺩ ﻧﺤﺎﺱ ،ﺍﻣﻢ ﺭﺍ ﺍﺧﺬ ﻧﻤﻮﺩﻩ ،ﺍﮐﺴﻴﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺎﻳﺪ". ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﻭ ﻳﻮﻣﴼ ﻓﻴﻮﻣﴼ ﺩﺭ ﺗﺰﺍﻳﺪ ﻭ ﻭﺟﻪ ﺁﻥ ﺑﺮ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ
ﺷﺪﺕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺯﻳﺎﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﺸﺄﻧﻰ ﮐﻪ ﺫﮐﺮ ﺁﻥ ﺣﺎﻝ ﻻﻣﺬﻫﺒﻰ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﻘﺮﻩ ّ ّ ﻣﻘﺘﻀﻰ ﻧﻪ". ﺧﻄﺮ ﻋﺮﻓﻰ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺟﺪﺍﺋﻰ ﺩﻳﻦ ﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﺷﺒﻴﺨﻮﻥ ﺯﺩ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺑﻘﻴّﮥ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺗﻀﻌﻴﻒ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ،ﺍﻳﻨﮏ ﺑﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻧﻔﻮﺫ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﻼ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺪﺭﺟﺎﺕ ﻭ ﺷﮑﻠﻬﺎ ﻭ ﺗﺮﮐﻴّﻪ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﺒ ً ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻋﻨﺎﻭﻳﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺭﺍﻳﺞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﻴﻄﻠﺒﺪ .ﺍﻳﻦ ﺧﻄﺮ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﻣﺴﻴﺢ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ّ
ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﻣﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﻯ ﻣﻴﺸﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻮ ّﺭﺧﺎﻥ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺁﻧﺮﺍ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ.
122
ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﺮ ّﻭﺟﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺑﻪ ﻭﺿﻊ ﺩﺷﻮﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻣﻌﺘﺮﻓﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ
ﻣﺒﺸﺮﻳﻨﺸﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ" :ﻣﻮﺟﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ّﺩﻳﺖ ﻫﻤﮥ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺳﻤﻰ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ّ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﺷﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺣﺘّﻰ ﺩﺭ ﺟﻨﮕﻠﻬﺎﻯ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎﻯ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﻭ
ﺩﺷﺘﻬﺎﻯ ﺁﺳﻴﺎﻯ ﻭﺳﻄﻰ ﺭﺳﻮﺥ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺑﻼﺩ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﻭ ﺍﺷﻴﺎء
ﻣﺎ ّﺩﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻣﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﭼﻪ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﺯ ﻣﻨﺒﺮ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﻏﻴﺮ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺷﺪﻥ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎ ،ﺑﻪ ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺨﻦ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺁﻥ ﺑﻰ ﺧﺒﺮﻳﻢ .ﺍ ّﻣﺎ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ،ﺍﻳﻦ
ﺍﻣﻮﺭ ،ﺣﻘﺎﻳﻘﻰ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﻰ ﺳﺮﺳﺨﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻗﺪ ﻋﻠﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺁﻥ
ﻣﺼﻤﻤﻰ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻧﻤﻮﺩ ...ﻭ ﮐﻠﻴﺴﺎ ،ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮ ،ﺑﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ّ
ﺿﺪ ﺩﻳﻨﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺗﺎ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺍﺳﺖ .ﺍﺯ ﺭﻭﺳﻴّﻪ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﺑﺎ ﻣﺮﺍﻡ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﻰ ﺑﺮ ّ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ،ﺍﻳﻦ ﺧﻄﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻫﻨﺪ ﻭ ﭼﻴﻦ ﻭ ﮊﺍﭘﻦ ﺭﺧﻨﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ.
ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﻳﮏ ﻓﺮﺿﻴّﮥ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﺍﻟﺤﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﻳﻦ ﺿﺪ ﺧﺪﺍ ﻣﺪﻋﻰ ﺭﺳﺎﻟﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮ ّ ﺣﺪﺕ ّ ﻻﻣﺬﻫﺒﻰ ﺍﺳﺖ ...ﻭ ﺑﺎ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻭ ّ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺍ ّﻭﻝ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻴﺪﻫﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻨﻈﻤﻰ ﺑﺮ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺑﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ،ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﻤﻼﺕ ﻋﻤﺪﻯ ﻭ ﻣﺼﻤﻢ ﻭ ّ ّ
ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺿﺪﻳّﺖ ﺷﺪﻳﺪﺷﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﻋﻠّﺘﺶ ﺑﺮﻭﺯ ﻳﮏ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺣﻤﻠﮥ ﮐﻤﻮﻧﻴﺰﻡ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺁﻥ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺰﻡ
ﺍﺳﺖ .ﺍ ّﻣﺎ ﺣﻤﻠﮥ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺰﻡ ﺑﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﮐﻤﻮﻧﻴﺰﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﻣﺘّﮑﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎ ﻼ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺰﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺼﺮ ﺑﺎ ﺩﻳﻦ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺷﮑﻠﻰ ﺍﺯ ﻣﺬﻫﺐ ﻣﻠّﻰ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺜ ً
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻴﻼﻥ ﺑﺎ ﺩﻳﻦ ﺑﻮﺩﺍﺋﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﺐ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﻠّﻰ ﺑﺎ ﺍﺣﻴﺎء ﻣﺬﺍﻫﺐ ﻫﻨﺪﻭﺋﻰ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ".
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﺰﻭﻣﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻨﺸﺄ ﻭ ﻣﺎﻫﻴّﺖ ﻓﺮﺿﻴّﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ )ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻞ ﺍ ّﻭﻝ( ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻴﮑﻨﺪ
ﮑﻞ ﻭ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺷﻮﻣﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺩﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺘﺸ ّ ّ
123
ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺭﺧﻨﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻧﻤﺎﻳﻢ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻝ ﻗﺼﺪﻡ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺣﺪ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﺷﺪﻥ ﻭ ﻋﻮﺍﻗﺐ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺍﺵ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻡ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﺻﻞ ﻭ ﻣﻨﺸﺎء ﺁﻥ .ﺭﺷﺪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ّ
ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎﻯ ﻋﺪﻭﺍﻧﻰ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﮥ ﻧﻬﻀﺖ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﻰ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺰﻡ ﺟﻨﮓ ﻃﻠﺐ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ
ﻣﻨﻈﻢ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﮏ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﺎ ّﻣﮥ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺑﺎ ﺗﺤﻘﻴﺮ ّ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﺩﻝ ﺑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ
ﻳﺎﺑﺪ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺩﺭ ﻧﺸﺮﻳﮥ ﺭﺳﻤﻴﺶ ﭼﻨﻴﻦ
ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ "ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺧﺪﺍ ﻣﻔﻬﻮﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﺯﺍﺩﻩ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ ﻣﻄﻠﻘﻪ ﻣﺸﺮﻕ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻔﻬﻮﻣﻰ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﻧﻴﺴﺖ ".ﻭ ﻳﮑﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﻧﻬﻀﺖ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ "ﺩﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ
ﺍﻓﻴﻮﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺳﺖ") (۲۰ﻭ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺭﺳﻤﻴﺸﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: "ﺩﻳﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺒﻌﻴّﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺿﻤﻴﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ
ﺟﻬﺎﻟﺖ ﻭ ﺣﻘﺎﺭﺗﻰ ﺯﺍﺋﻞ ﺳﺎﺯﺩ(۲۱)".
ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺤﻮ ﻓﻠﺴﻔﮥ ﻫﮕﻞ) (۲۲ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺩﻳﮕﺮ ،ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺰﻡ ﭘﺮﺧﺎﺷﺠﻮ
ﻭ ﻧﺎﺷﮑﻴﺒﺎ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺘﻰ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺧﻮﻯ ﺟﻨﮓ ﻃﻠﺒﻰ ﺭﺍ ﺗﻠﻘﻴﻦ ﻭ ﮐﻴﻨﻪ ﻭ ﻋﺪﺍﻭﺕ
ﻧﮋﺍﺩﻯ ﺭﺍ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻧﻤﻮﺩ ،ﺳﺒﺐ ﺗﻀﻌﻴﻒ ﺷﺪﻳﺪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻭ ﺗﻘﻠﻴﻞ ﻓﺎﺣﺶ ﻧﻔﻮﺫ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺶ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﺮ
ﺧﻼﻑ ﺣﻤﻼﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﻧﻬﻀﺖ ﻻ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﻰ) (۲۳ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﺑﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩ ،ﻓﻠﺴﻔﮥ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺰﻡ ﮐﻪ ﺭﺅﺳﺎ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎﻯ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ
ﻼ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻌﺘﻘﺪﻳﻦ ﻭ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺣﻤﻠﮥ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻰ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺒ ً
ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﺪﺍﻥ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ﻟﺬﺍ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺿﺮﺑﻪ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩ .ﻫﻢ ﺍﺯ
ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻓﺮﻗﮥ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺳﺘﻴﺰﻩ ﺟﻮﻯ ﻻﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﺍﻟﺤﺎﺩ ﻭ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺮ ّﻭﺟﻴﻦ
ﺧﺎﺹ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰ (۲۴).ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭﻯ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺳﻼﺡ ﻭ ﺭﻭﺵ ّ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ،ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﺠﺪﺩ ﻃﻠﺒﻰ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻓﻠﺴﻔﮥ ﻣﺎ ّﺩﻩ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺭﻭﺍﺝ ﻳﺎﺑﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﺒﺐ ﺩﻭﺭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ّ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻥ ﺩﻳﻦ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺸﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ.
124
ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺍﻳﻦ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻓﺎﺳﺪ ﻭ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻫﺎﻯ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻭ ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ
ﻼ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮﺩ ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ﺑﺎﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﻋﻘﺎﺋﺪﺷﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺮﺍﻣﻬﺎﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﮐﺎﻣ ً
ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻣﺘﻀﺎ ّﺩ ﮔﺎﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺣﻴﺎﻧﴼ ﻼ ﺍﻟﻐﺎء ﻭ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﺍﺭﺗﻮﺩﮐﺲ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﻫﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﺮ ّﻣﺘﺶ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ .ﻣﺜ ً
ﻳﻮﻧﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﻴّﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺿﺮﺑﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﺭﻭﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﺮﺍﺽ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺍﻃﺮﻳﺶ ﻭ ﻣﺠﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ،ﺗﺰﻟﺰﻟﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻥ ﺩﻳﻦ ﺍﺯ
ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﺭ ﺍﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺷﺪ ،ﺗﻀﻴﻴﻘﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺩﺭ ﻣﮑﺰﻳﮏ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﺗﻔﺘﻴﺸﻬﺎ ﻭ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺨﻮﻳﻔﻬﺎ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻭﺣﺸﺘﻰ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺗﺴﺘﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﺭﻭﭘﺎ
ﺩﭼﺎﺭﺵ ﮔﺸﺘﻨﺪ ،ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺑﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺣﻤﻼﺕ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻧﺼﻴﺐ ﺷﻌﺒﮥ ﺩﻳﮕﺮ
ﻣﺒﺸﺮﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻫﻢ ﺍﺯ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺷﺪ (۲۵)،ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﮐﺎﻫﺸﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ّ ﺍﻧﮕﻠﻴﮑﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﻫﻢ ﭘﺮﻭﺗﺴﺘﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﻴﻪ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﺎﻭﺭ ﺩﻭﺭ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻣﺪ ،ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻋﻼﺋﻢ ﺷﻮﻣﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻣﺸﮑﻞ ﻭ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ ﺑﻴﻦ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﭘﺎﭖ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﻠﻞ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ،
ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﻰ ﺧﺒﺮ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﺍﻋﻀﺎء ﻭ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻫﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﮕﻰ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ّ
ﻣﺘﻌﺼﺐ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﮑﺎﻓﻰ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﺎﺕ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ّ
ﻭ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻟﻴﺒﺮﺍﻝ ﻭ ﻣﻌﺘﺪﻝ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻓﺮﺍﺥ ﺗﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ .ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻭ ﺍﺻﻮﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻳﺎ ﺭﻗﻴﻖ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﺳﻠﻄﻪ ﻭ
ﻋﺪﻩ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﺴﻰ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭﺷﺎﻥ ﺑﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺗﻀﻌﻴﻒ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﻮﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ّ ﮐﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺟﺒﻦ ﻭ ﺭﻳﺎﻯ ﻭ ّﻋﺎﻇﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺮ ﻣﻼ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺍﻭﻗﺎﻓﺸﺎﻥ ﺩﺭ
ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﻳﻨﻴﺸﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻧﻬﺎﺩﻩ .ﻣﻌﺎﺑﺪﺷﺎﻥ ﺑﻌﻀﻰ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﺧﺮﺍﺏ ﻳﺎ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﻏﻔﻠﺖ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﻟﻬﻰ ﺳﺒﺐ ﺿﻌﻒ ﻭ ﻋﻠّﺖ
ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻭ ﺗﻮﻫﻴﻨﺸﺎﻥ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
125
ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﻭ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺷﻴﻌﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﭼﻮﻥ
ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﺁﻳﺎ ﭘﻴﺶ ﺗﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ
ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ؟ ﻓﻘﻂ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺤﻮ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺳﺮﻋﺘﻰ
ﺣﺮﮐﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ .ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺗﺨﻤﻴﻦ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻥ ﺯﺩ ﮐﻪ ﺣﻤﻼﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﻮﻥ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺩﺭ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﺣﺼﻦ ﺣﺼﻴﻦ ّ ﺣﺪﻯ ﺍﻧﺤﻄﺎﻃﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻭ ﺩﺍﻣﻨﮥ ﻣﺼﻴﺒﺎﺕ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻭﺳﻴﻊ ﺗﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﻤﻮﺩ. ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﭼﻪ ّ
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﮐﺸﻴﺸﺎﻥ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﭘﺮﻭﺗﺴﺘﺎﻧﺖ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﺪ
ﮐﻪ" :ﺩﺭ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﻰ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻳﻨﻰ ﺩﺭ ﻃﻰ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻴﺴﻰ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻳﻦ ﺍﺻﻠﻰ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﻣﻘﻴّﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﻠّﻖ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﻭﺡ ﺍﻻ ﻭ ﺟﻮﻳﺪ ﮏ ﺗﻤﺴ ﻣﺴﻴﺢ ﻋﻴﺴﺎﻯ ّ ّ ّ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ". ﺗﻨﺰﻝ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺮ ّﮐﺒﮥ ّ ﺑﺎﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻭ ّ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﺳﺒﺐ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺠﻬﻮﻝ ﺍﻟﻬﻮﻳﮥ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻢ
ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺍﺕ ﻋﺠﻴﺐ ﻭ ﻏﺮﻳﺐ ﺟﺪﻳﺪ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﻋﺎﻃﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺭﻧﺞ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻴﻔﺮﻭﺩ ﻭ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎ ﺍﻧﻌﮑﺎﺳﻰ
ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺑﺎﺕ ﻭ ﻧﺎﺭﺿﺎﻳﺘﻰ ﻫﺎ ﻭ ﺁﻣﺎﻝ ﻣﺸ ّﻮﺵ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺄﻳﻮﺳﺎﻧﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺷﺴﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺮﮔﮥ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺎﻣﻬﺎﻯ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﻣﻐﺸﻮﺵ ﻓﮑﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﺯﺍﺩﮤ ﻋﺠﺰ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ
ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺖ ،ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﻣﺘﻨ ّﻮﻉ ﻭ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺩﺭ ﻗﺮﻧﻬﺎﻯ ﺍ ّﻭﻝ ﻣﻴﻼﺩﻯ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺁﺋﻴﻦ ﺭﻭﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻳﺪ .ﺩﺭ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻥ ﺍﻳّﺎﻡ ﮐﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﻧﺎﺣﻴﮥ ﻏﺮﺑﻰ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺭﻭﻣﻴﺎﻥ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ،ﻧﺎﮔﺎﻩ ّ ﻣﺘﻌﺪﺩﻯ ﻣﺤﺎﻁ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺣﻴﺎﻧﴼ ﻣﻮﺟﻮﺩﻳّﺖ ﺩﻳﻨﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ّ
126
ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ .ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ "ﻗﺒﻴﻞ ﻧﻮ ﺍﻓﻼﻃﻮﻧﻴﺎﻥ (۲۶)،ﻃﺒﻴﻌﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ،ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻫﺎﻯ ﻋﺮﻓﺎﻧﻰ) (۲۷ﻭ ﻓﻴﻠﻮﻥ) (۲۸ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﻣﻴﺘﺮﺍﺋﻰ) (۱۱ﻭ ﺗﺎﺑﻌﻴﻦ ﻣﮑﺘﺐ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ) (۲۹ﻭ ﺻﺪﻫﺎ ﻓﺮﻗﻪ
ﻭ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﺭﺍﺋﺞ ﺭﻭﻡ ﻫﺠﻮﻡ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﻭﺿﻊ
ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻳّﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺭﺍﻳﺞ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﺍ ّﻭﻝ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﻫﺠﻮﻡ ﺳﻴﻞ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻭ ﺁﺭﺍء ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﻭ ﺗﻤﺎﻳﻼﺕ ﻭ ﺭﻭﺷﻬﺎﻯ ﻣﺘﻨ ّﻮﻉ ﮐﻪ ﺯﺍﺩﮤ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻳﻦ ﻭﺭﺷﮑﺴﺘﮕﻰ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﺍﺳﺖ ،ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﻴﺮﻭﺩ .ﺍ ّﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ﭼﻨﻴﻦ ﺿﻌﻔﻰ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﻗﺎﺩﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﺎﻁ ّ
ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺭﻭﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﭼﭙﻴﻨﺪ ﻭ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺑﺠﺎﻳﺸﺎﻥ ﻧﺸﻴﻨﺪ.
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺍﻧﺪ ﺍﻳﻦ ّ
ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺭﺷﺪ ﻧﻈﻢ ﺟﻨﻴﻨﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﺘﺪ ّﺭﺟﴼ ﻋﻘﺐ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﻰ ﺑﺎ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮ ّﻗﻰ ّ
ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺡ ﻗﺪﺳﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺳﺒﺐ ﺍﺣﻴﺎء ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﺍ ّﻭﻟﻴّﻪ ﻭ ﺿﺎﻣﻦ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭﺵ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ،ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﺻﻠﻴّﻪ ﻭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻘﺼﺪ ﺍ ّﻭﻟﻴّﻪ ﺩﻳﻦ ﺍﻟﻬﻰ ،ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺁﺋﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻣﻮﺭﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﺩﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ
ﻣﺪﻋﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﻔﺎﻭﺗﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺗﻀﺎ ّﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﻳﻦ ّ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻴﺴﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ" :ﺍﻋﻠﻢ ﺑﺎ ّﻥ ﺍﻻﺑﻦ ﺣﻴﻦ ﺍﻟّﺬﻯ ﺍﺳﻠﻢ ﺍﻟ ّﺮﻭﺡ ﻗﺪ
ﮐﻞ ﺷﻴﺌﻰ ﮐﻤﺎ ﺗﺸﻬﺪ ﻭ ﺗﺮﻯ ﻓﻰ ﺍﻟﺨﻼﺋﻖ ﺑﮑﺖ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﮐﻠّﻬﺎ ﻭﻟﮑﻦ ﺑﺎﻧﻔﺎﻗﻪ ﺭﻭﺣﻪ ﻗﺪ ﺍﺳﺘﻌﺪ ّ ّ ﮐﻞ ﺻﺎﻧﻊ ﻇﻬﺮﺕ ﻓﺼﻠﺖ ﻣﻨﻪ ﺍﻟﻌﻠﻮﻡ ﻭ ّ ﮐﻞ ﺣﮑﻴﻢ ﻇﻬﺮﺕ ﻣﻨﻪ ﺍﻟﺤﮑﻤﺔ ﻭ ّ ﺍﺟﻤﻌﻴﻦ ّ ﮐﻞ ﻋﺎﻟﻢ ّ ﮐﻞ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻇﻬﺮﺕ ﻣﻨﻪ ﺍﻟﻘﺪﺭﺓ ﮐﻠّﻬﺎ ﻣﻦ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺭﻭﺣﻪ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻟﻰ ﺍﻟﻤﺘﺼ ّﺮﻑ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ ﺍﻟﺼﻨﺎﻳﻊ ﻭ ّ ﻣﻨﻪ ّ ﮐﻞ ﺍﺑﺮﺹ ﻋﻦ ﺩﺁء ﻭ ﻧﺸﻬﺪ ﺑﺎﻧّﻪ ﺣﻴﻦ ﺍﻟّﺬﻯ ﺍﺗﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﺗﺠﻠّﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻤﮑﻨﺎﺕ ﻭ ﺑﻪ ﻃ ّﻬﺮ ّ
127
ﻋﻤﻰ ﻭ ﺗﺰ ّﮐﺖ ﺍﻟﺠﻬﻞ ﻭ ﺍﻟﻌﻤﻰ ﻭ ﺑﺮء ﮐﻞ ﺳﻘﻴﻢ ﻋﻦ ﺳﻘﻢ ﺍﻟﻐﻔﻠﺔ ﻭ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﻭ ﻓﺘﺤﺖ ﻋﻴﻦ ّ ﮐﻞ ّ ﮐﻞ ﻧﻔﺲ ...ﺍﻧّﻪ ﻟﻤﻄ ّﻬﺮ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻤﻦ ﺍﻗﺒﻞ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﻮﺟﻪ ﻣﻨﻴﺮ)".ﻻ( ّ ﻋﻼﺋﻢ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺗﺠﺰﻯ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻠﺶ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﮐﻪ ّ
ﻣﻬﻢ ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﺳﺨﻨﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺭﻭﺩ .ﺍﺳﻼﻡ ،ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﻯ ّ ﻏﻴﺮ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺷﺪﻥ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﻋﺪﺍﻭﺕ ﺻﺮﻳﺢ ﻭ ﻣﺼ ّﺮﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ ﻗﻌﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﺫﻟّﺘﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺪﺭﺕ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺧﻮﺩ ﻧﻈﻴﺮﺵ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﺑﺮ
ﺣﺪ ﺍﺛﺮ ﻋﻮﺍﻣﻠﻰ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺑﺎ ﻋﻠﻞ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺍﺳﻼﻡ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻣﺮﺗّﺒﴼ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺿﻌﻒ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺗﺎ ّ ﻣﻘﺪﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﺷﺪﺕ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮔﻮﺋﻰ ّ ﺗﺠﺰﻯ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩﻩ ّ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎﻥ ّ
ﻣﻘﺪﻣﮥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﻯ ﻭ ﺑﻨﺎﻯ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮔﺮﺩﺩ. ﻭ ﺩﻣﺎﺭ ﺑﺎﻳﺪ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺭﻳﻢ ،ﻋﻼﺋﻢ ﺗﺪﻧّﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﻓﺴﺎﺩ ﺩﺭ ّ ﺍﺧﻼﻕ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﻧﻈﻴﺮ ﺍﻧﺤﻄﺎﻃﻰ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺭﺍ ﻣﻌﻴّﻦ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺁﻥ ّ
ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻋﻴﻨﴼ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺷﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﮐﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﮔﺸﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻧﺴﻞ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺣﺘّﻰ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺳﻄﺤﻰ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺍﺯ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺷﺌﻮﻥ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻫﺸﺖ ﻭ ﺣﻴﺮﺕ ﻣﻰ-
ﺍﻓﺘﻴﻢ.
ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﻣﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﭼﻨﻴﻦ ﺷ ّﺮ ﻣﻬﻠﮑﻰ ﮔﺸﺘﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺩﻳﻦ ّ
ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺿﻌﻒ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﭘﺪﻳﺪﮤ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺁﻧﺴﺖ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ :ﺁﻧﺴﺖ ﺳﺒﺐ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻣﻦ ﻓﻰ
ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ .ﺳﺴﺘﻰ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺩﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻗ ّﻮﺕ ﺟ ّﻬﺎﻝ ﻭ ﺟﺮﺃﺕ ﻭ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺷﺪﻩ .ﺑﺮﺍﺳﺘﻰ ﻣﻴﮕﻮﻳﻢ
ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﺩﻳﻦ ﮐﺎﺳﺖ ﺑﺮ ﻏﻔﻠﺖ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻫﺮﺝ ﻭﻣﺮﺝ ﺍﺳﺖ".
128
ﻭ ﺩﺭ ﻟﻮﺣﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ" :ﺩﻳﻦ ﻧﻮﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻣﺒﻴﻦ ﻭ ﺣﺼﻨﻰ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﻴﻦ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﻭ
ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺧﺸﻴّﺔ ﺍﻪﻠﻟ ﻧﺎﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﻣﺮ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻨﮑﺮ ﻧﻬﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺍﮔﺮ ﺳﺮﺍﺝ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﻣﺎﻧﺪ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﺪ .ﻧﻴّﺮ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺍﻣﻦ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺑﺎﺯ
ﻣﺎﻧﻨﺪ .ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﮔﻴﺘﻰ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﮐﺎﻟﺒﺪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ...ﮐﻴﺶ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺟﺎﻣﻪ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ".
ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻋﺠﺒﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﺮﺍﻍ ﺩﻳﻦ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻓﺴﺎﺩ ﺑﺸﺮﻯ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﻮﺩ ﻭ
ﺗﺄﺳﻒ ﺧﻠﻌﺖ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﮐﻪ ﺯﻳﻨﺖ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ،ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻠﻊ ﮔﺮﺩﺩ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﻓﻮﺭﴽ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ّ
ﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﺩﺭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺷ ّﺮ ﻭ ﻓﺴﺎﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻳﮏ
ﺷﺨﺺ ﺧﺎﻃﻰ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﺪ .ﻭ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺷﺮﺍﻳﻄﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺎﺕ ﺩﺭ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺩﺭ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺩﺭ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺘﻌﻠّﻖ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻧﻔﺮﺕ ﺑﺎﺭﺗﺮﻳﻦ ﻭﺟﻬﻰ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ّ ﻣﺎﻫﻴّﺖ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﻭﻯ ﺑﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻧﻬﺪ ،ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺯﺍﺋﻞ ﺷﻮﺩ ،ﺭﺷﺘﮥ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﮕﺴﻠﺪ ،ﻧﺪﺍﻯ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﻮﺩ ،ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﺮﻡ ﻭ ﺣﻴﺎ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ ،ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﮐﻞ ﺗﻌﺒﻴﺮﺍﺕ ﻏﻠﻂ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺷﻨﺎﺳﻰ ﻭ ﻫﻢ ﺑﺴﺘﮕﻰ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯّ ،
ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻯ ﺗﺪﺭﻳﺠﴼ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ.
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﺸﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﻯ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ّ ﻭﺿﻌﻰ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺑﺸﺮ ﺧﻄﺎﮐﺎﺭ ﻭ ﻏﺎﻓﻞ
ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ" :ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ ﻣﺘّﺤﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺁﺛﺎﺭ ﮐﻞ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ".ﺩﺭ ﻧﻔﺎﻕ ﺩﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﻣﻊ ﺁﻧﮑﻪ ّ
ﻫﻤﻴﻦ ﻟﻮﺡ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻏﻔﻠﺖ ﺗﺎ ﮐﻰ ،ﺍﻋﺘﺴﺎﻑ ﺗﺎ ﮐﻰ ،ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺗﺎ ﮐﻰ ...ﻓﻰ
ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺍﺭﻳﺎﺡ ﻳﺄﺱ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﺩﺭ ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺑﺎﺕ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ
ﻳﻮﻣﴼ ﻓﻴﻮﻣﴼ ﺩﺭ ﺗﺰﺍﻳﺪ".
ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺗﺴﺎﻫﻞ ﻭ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺧﺼﻮﻣﺎﺕ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﻭ ﻏﺮﻭﺭ ﺍﺣﻴﺎء ﻭ ﺗﺠﺪﻳﺪ ّ
ﻭﻃﻨﻰ ،ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺧﻮﺩﭘﺮﺳﺘﻰ ﻭ ﺳﻮء ﻇﻦ ﻭ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺗﻘﻠّﺐ ،ﺍﺷﺎﻋﮥ ﺗﺮﻭﺭﻳﺴﻢ ،ﻗﺎﻧﻮﻥ
129
ﺣﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﺐ ﻣﺎﻝ ﺷﮑﻨﻰ ،ﺷﺮﺏ ﻣﺴﮑﺮﺍﺕ ﻭ ﺟﻨﺎﻳﺖ ،ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻋﻄﺶ ﻣﻔﺮﻁ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﺑﻰ ّ
ﻭ ﻟﺬّ ﺕ ﻭ ﺷﺌﻮﻥ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺩﻧﻴﻮﻯ ،ﺗﻀﻌﻴﻒ ﺍﺳﺎﺱ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ،ﺍﻫﻤﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﻭ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺍﻃﻔﺎﻝ
ﺣﺲ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺖ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻭ ﺗﺠﻤﻞ ﭘﺮﺳﺘﻰ ،ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻭﺍﻟﺪﻳﻦ ،ﺍﺳﺘﻐﺮﺍﻕ ﺩﺭ ّ ّ ﺑﺎﻟﻨّﺘﻴﺠﻪ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﻃﻼﻕ ،ﺗﺒﺎﻫﻰ ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻨﺮ ﻭ ﻣﻮﺳﻴﻘﻰ ،ﻣﻠ ّﻮﺙ ﺷﺪﻥ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ، ﻓﺎﺳﺪ ﮔﺸﺘﻦ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ،ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﻧﻔﻮﺫ ﻭ ﻓ ّﻌﺎﻟﻴّﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻓﺴﺎﺩ ﮐﻪ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﻫﻤﺨﺎﻧﮕﻰ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ
ﺑﺪﻭﻥ ﻋﻘﺪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﮥ ﻋﺮﻳﺎﻥ ﮔﺮﺍﺋﻰ ﺭﺍ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺣﻴﺎء ﺭﺍ ﻣﻨﺴﻮﺥ ﻭ ﺍﻓﺴﺎﻧﮥ
ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﺍﺑﺎ ﺧﻴﺎﻟﻰ ﻣﻴﺸﻤﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﺴﻞ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺻﻠﻰ ﻭ ّ ﺗﻮﺣﺶ ﻭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺍﻓﻴﻮﻥ ﺧﻼﻳﻖ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﻘﻬﻘﺮﺍﻯ ّ ﺧﻮﺍﺹ ﺑﺎﺭﺯﮤ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺎﻧﻌﺪﺍﻡ ﺻﺮﻑ ﺳﻮﻕ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ،ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺍﺯ ّ
ﻣﻨﺤﻂ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻧﻨﺪ ،ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﭼﺎﺭﻩ ﺩﻳﮕﺮﻳﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﻟّﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺧﺮﺍﺏ ّ
ﻳﺎﺑﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﺩﭼﺎﺭ ﺷﻮﺩ. ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ
ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻋﺼﺮ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﻧﺤﻄﺎﻃﻰ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮﺩ
ﺗﺠﺰﻯ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻴﺪﻫﺪ .ﻋﺼﺮﻯ ﮐﻪ ﻣﻮ ّﺭﺧﻴﻦ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺁﻧﺮﺍ ﭘﻴﺶ ﺑﺮ ّ
ﺩﺭﺁﻣﺪ ﻋﺼﺮ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺯ ّﺭﻳﻨﺶ ﺟﺰ ﺑﺎﺭﻗﮥ ﺿﻌﻴﻔﻰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ
ﻣﺎ ﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ.
ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻓﺠﻴﻊ ﺣﺎ ّﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ
ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺨﻤﻴﻦ ﺻﺤﻴﺢ ﻣﺎﻫﻴّﺘﺶ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﮕﻨﺠﺪ .ﺑﻪ ﺣﺪﺗﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺩ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﺨ ّﺮﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻭ ّ ﻋﻼﻭﻩ ﺍﻳﻦ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺑﻼﻳﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ّ ﻼ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻧﺒﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﻭ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮐﺎﻣ ً
ﻣﻨﻈﺮﻯ ﻭﺳﻴﻊ ﻭ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﮤ ﻣﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻴﮑﻠﻰ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻧﺤﻴﻒ ﻭ ﺩﺭ
ﺣﺎﻝ ﺍﺣﺘﻀﺎﺭ ﮐﻪ ﺳﻴﺎﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺵ ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺮﺣﻪ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﺵ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺧﺘﻨﺎﻕ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺭﮐﻮﺩ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ )ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ(
(great
) ،depressionﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺟﻨﮓ ﺍ ّﻭﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺑﻼﺋﻰ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ) (۱۹۳۶ﺑﺸﺮ 130
ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ،ﺍﺿﻤﺤﻼﻝ ﺳﻴﺴﺘﻤﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﻭﺭﺳﺎﻯ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ،ﺍﺣﻴﺎء
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻧﻮﺯﺍﺩﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﺻﻠﺢ ﻭ ﻣﻴﻠﻴﺘﺎﺭﻳﺴﻢ ﺑﺎ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﺘﺮﻳﻦ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﻳﺶ ،ﺷﮑﺴﺖ ّ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻭ ﻣﻠﻞ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ،ﻫﻤﻪ ﺳﺒﺐ ﻳﺄﺱ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﺗﻀﻌﻴﻒ
ﺭﻭﺣﻴّﮥ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﻧﺸﺎﻁ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻴﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺸ ّﻮﺵ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺑﻴﻦ
ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺭﺍ ﺯﺍﺋﻞ ﺳﺎﺧﺖ.
ﺩﺭ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﮐﻴﻨﻪ ﻫﺎﻯ ﺩﻳﺮﻳﻨﻪ ﻭ ﺭﻗﺎﺑﺘﻬﺎﻯ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺧﺎﺻﻰ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺳﺒﺐ ﺗﺴﺮﻳﻊ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﻣﺨﻮﻑ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪﻳﻬﺎﻯ ّ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪﻩ ﻧﻈﻴﺮﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﮐﻪ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺧﻮﻳﺶ ّ
ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻰ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺑﻰ ﻧﻈﻤﻰ ﺻﻨﻌﺘﻰ ،ﻭ ﻧﺎﺭﺿﺎﺋﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ ﻭ ﺑﻰ ﺣﺎﺻﻠﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺻﻼﺡ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻧﺎﻣﺘﻌﺎﺩﻝ ﻃﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ،ﻭ ﺗﺮﺱ ﻭ
ﺗﺸﻮﻳﺶ ﺍﺯ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺭﮔﻴﺮﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺁﺳﻴﺎ ﻫﻤﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﺩﻭﺍﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﺁﻳﺪ .ﺁﺳﻴﺎ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﭼﻨﮓ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺧﻴﺮﺵ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﻣﻴﺰﻧﺪ ،ﺍﺧﻴﺮﴽ ﺩﺭ ﻣﺮﺯﻫﺎﻯ ﺷﺮﻗﻰ ﺍﺵ ﻣﻮﺍﺟﻪ
ﺗﻘﻼﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻠﻞ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺵ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻭ ّ
ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺰﻡ ﻭ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﺷﺪﻥ ﺑﮑﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﺧﻨﺜﻰ ﻣﻴﮑﻨﺪ .ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻗﺎ ّﺭﮤ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ
ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ ﺧﻮﻧﻴﻨﻰ ﺩﺭ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﺵ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻨﺠ ّﺮ ﺑﻪ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻞ- ﻫﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﻠﻞ ﻏﻴﺮ ﺳﻔﻴﺪ ﭘﻮﺳﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺑﻰ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺬﺍﺷﺖ.
ﺩﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﺳﻼﺡ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ،ﻭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻭ ﺳﺎﺯ ﻭ ﺑﺮﮔﻬﺎﻯ ﻣﺮﮔﺒﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ
ﻣﺨﻠﻮﻕ ﻋﻠﻢ ﺍﺳﺖ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ .ﺳﻰ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺯﻳﺮ ﻳﻮﻍ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ
ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ .ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﺎ
ﻳﺤﺘﺎﺝ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻮﺍ ّﺩ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﻧﺪ .ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﺍ ّﺩ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻋﻤﺪﴽ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ .ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﻼﺋﻖ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺟﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭ
ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺕ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﻧﺎﻻﻥ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺘﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺩﭼﺎﺭ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﺎﻗﮥ ﺑﻰ-
131
ﭘﺎﻳﺎﻧﻨﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ،ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺣﺘﻤﴼ ﺑﻪ ﺣﻮﺍﺷﻰ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻴﺸﻮﺩ.
ﭘﺲ ﻋﺠﺒﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻭﺯﺭﺍﻯ ﺑﺮﺟﺴﺘﮥ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﻧﻄﻘﻬﺎﻳﺶ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ" :ﺍﮔﺮ ﺟﻨﮓ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﻣﻘﻴﺎﺳﻰ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭ ﺑﮕﻴﺮﺩ
ﺗﻤﺪﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﻟﺮﺩ ﺑﺮﺍﻳﺲ ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﻣﻨﺠ ّﺮ ﺑﺎﺿﻤﺤﻼﻝ ّ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﮑﻨﻴﻢ ﺟﻨﮓ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ".ﻭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﻘﺘﺪﺭﺗﺮﻳﻦ ﺩﻳﮑﺘﺎﺗﻮﺭﻫﺎﻯ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﮐﻪ" :ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﮐﻮﻓﺘﮕﻰ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﺍﺳﺖ .ﻗ ّﻮﮤ ﺑﻬﺒﻮﺩ
ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﭘﻴﻮﺳﺘﮕﻰ ﻭ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﻨﮕﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﻀﻤﺤﻞ
ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ ".ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺯﻋﻤﺎﻯ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ" :ﺷﺎﻳﺪ ﻻﺯﻡ
ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭﮔﻴﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﻨﺘﺞ ﺑﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻳﮏ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ
ﮔﺮﺩﺩ .ﺍ ّﻣﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺟﻨﮕﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﻫﺸﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﻫﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﺣﺎﺿﺮ ﺭﺍ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ". ﺷﮑﺴﺖ ﺭﺳﻮﺍ ﮐﻨﻨﺪﮤ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺴﻬﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻭ ﺧﻠﻊ ﺳﻼﺡ ،ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ
ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ،ﺗﺤﺪﻳﺪ ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺕ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺩﺭﻳﺎﺋﻰ ،ﮐﻨﺎﺭﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺴﻠّﺢ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﻭ ﮐﺸﻮﺭ
ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ،ﺑﻰ ﮐﻔﺎﻳﺘﻰ ﻧﻈﺎﻡ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺍﺧﻴﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ،
ﻣﺪﻋﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺋﺮ ﺑﺮ ﺍﺭﺟﺤﻴّﺖ ﻧﻈﺎﻡ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺮ ّﻭﺟﺎﻥ ﻧﻬﻀﺖ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ّ ﺩﻳﮑﺘﺎﺗﻮﺭﻯ ﺭﻧﺠﺒﺮﺍﻥ (۳۰)،ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴّﺘﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩﻯ ﺷﮏ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻋﺎﻳﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ،ﻫﻤﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺫ ّﺭﻩ ﺍﻯ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻋﺎﺟﺰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﺑﻼﻳﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ّ
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﻣﺎﻧﻊ ﮔﺮﺩﺩ .ﻧﺴﻞ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﭙﺮﺳﺪ ﺍﻳﻦ ﺷﮑﺎﻓﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ
ﻫﺮ ﺩﻡ ﺑﺎﺯﺗﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺳﺒﺐ ﻧﺎﺑﻮﺩﻳﺶ ﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﮐﺮﺩ؟
132
ﺗﺠﺰﻯ ﻭ ﻫﺮ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻓﮑﻮﺭﻯ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ،ﺁﺛﺎﺭ ّ ﺁﺷﻔﺘﮕﻰ ﻭ ﻭﺭﺷﮑﺴﺘﮕﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻴﺎﻥ ﺑﻴﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﭘﻴﺶ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺿﻊ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﭼﺎﺭ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺑﻰ ﻣﺪﺩ ﻏﻴﺮ ،ﻗﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﺑﻰ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻡ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻓﺮﻭﺗﺮ ﻣﻴﺮﻭﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﮑﺸﺪ؟ ﻫﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ
ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﺎﺭﺳﺎﺋﻴﺶ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺟﻨﮕﻬﺎ ﻳﮑﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺴﻬﺎﺋﻰ ﺑﻰ ﺷﻤﺎﺭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻫﺎﻯ ﺩﻗﻴﻖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﻣﻌﺎﻫﺪﺍﺕ ،ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩ ّﻗﺖ ﻭ ﺻﺮﻑ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎء ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ
ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻧﻈﺎﻣﻬﺎﻯ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺁﺯﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺪﺍﻭﻣﴼ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﮑﻞ ﺩﺍﺩﻩ-
ﺍﻧﺪ .ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺟﻬﺖ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻃﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩ ّﻗﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍﺟﺮﺍء ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ،ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﭘﺲ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺳﺮﻋﺘﻰ ﻭﻗﻮﻉ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻰ ﺛﺒﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺣﻀﻴﺾ ﻗﻬﻘﺮﺍ ﺳﻮﻕ ﻣﻴﺪﻫﺪ.
ﮐﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﮐﺸﺪ ﻭ ﮔﻮﺩﺍﻟﻰ ﻫﻮﻟﻨﺎﮎ ﺩﻫﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻓﺎﺟﻌﮥ ﻋﻤﻮﻣﻰّ ،
ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺍﺯ ﻣﻠﻞ ﻣﺮ ّﻓﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﺮ ّﻓﻪ ،ﭼﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﻪ
ﺩﻳﮑﺘﺎﺗﻮﺭﻯ ﭼﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﭼﻪ ﺭﻧﺠﺒﺮﻯ ،ﭼﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺁﺳﻴﺎﺋﻰ ،ﭼﻪ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ
ﺣﺪﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻧﺎﻇﺮ ﺷﮑ ّﺎﮎ ﻭ ﭼﻪ ﮐﺎﻓﺮ ،ﭼﻪ ﺳﻴﺎﻩ ﻭ ﭼﻪ ﺳﻔﻴﺪ ،ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﻴﺮﺩ .ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ّ ﺑﺪﺑﻴﻦ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﺪﺍﺋﻰ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻭ ﻗ ّﻬﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﺮﮤ ﻧﮕﻮﻥ ﺑﺨﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺩ ﻭﺍﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ ﺣﺘﻤﻰ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﻳﻘﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ
ﺑﻼ ﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻣﻘﺼﺪ ﻭ ﺟﻬﺘﺶ ﺭﺍ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ،ﺑﻰ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻭ ﺑﻰ ﺭﻫﻨﻤﺎ ،ﺑﻰ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ،ﻟﺐ ﭘﺮﺗﮕﺎﻩ ﺑﻼ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﻗﺪﻡ
ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺍﻯ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﺮﻭﺩ ﻭ ﮔﻮﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻗﻀﺎ ﻭ ﻗﺪﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻇﻠﻤﺖ ﻋﻤﻴﻘﻰ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﺯ ﺣﺎﺷﻴﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﺶ ﻓﺮﺍﺗﺮ
ﺭﻭﺩ ،ﻏﻠﻈﺖ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﺍ ﻇﻠﻤﺖ
ﺍﻧﺪﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻓﺮﺍ ﮔﻴﺮﺩ.
ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻬﻤﻪ ﺁﻳﺎ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺳﺎﻳﻪ ﻫﺎ ﻫﺮ ﺩﻡ ﭘﻬﻦ ﺗﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ ،ﮔﺎﻩ ﮔﺎﻩ
ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﺭﻗﮥ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﻣﻰ ﺩﺭﺧﺸﺪ ﻭ ﻧﻮﻳﺪ ﻣﻰ ﺑﺨﺸﺪ ﮐﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﺩﻳﺠﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ
133
ﺍﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻏﻠﻂ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺶ
ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻡ ﻭ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﻐﺸﻮﺵ ﻭ ﻣﺸ ّﻮﺵ ﺍﺳﺖ ،ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺮﺗّﺒﴼ ﺑﺮ ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺗﺶ ﻣﻴﺎﻓﺰﺍﻳﺪ ﺷﺪﺕ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ ،ﮔﺎﻩ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺿﻌﻴﻔﻰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﻭ ﮐﻴﻨﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻗﺎﺑﺘﻬﺎﻯ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻧﺶ ّ
ﻼ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﻓﺮﻳﺎﺩﻫﺎﻯ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺰﻡ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺭﻭﺡ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻫﻢ ﺁﻫﻨﮕﻰ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﻣﺜ ً
ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍ ّﻭﻝ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ ،ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻠﻰ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺟﻨﻴﻨﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺑﺮ ﺳﺮﺵ ﺍﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ،ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑﮑﻠّﻰ ﻧﺎﺑﻮﺩﺵ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺟﻬﺘﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ .ﻧﺪﺍﻫﺎﻯ ﻣﺜﺒﺘﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍﺋﺎﺗﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺣﺎﮐﻰ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﮑﻞ ﻳﺎ ﻫﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺁﻥ ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﺘﺸ ّ
ﺍﺻﻞ ﺍﻣﻨﻴّﺖ ﺟﻤﻌﻰ ﻋﻘﺪ ﻣﻌﺎﻫﺪﻩ ﺍﻯ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻣﻨﻴّﺖ ﺟﻤﻌﻰ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﮐﻮﺷﺸﻬﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺑﻮﺩ ﺗﺪﺭﻳﺠﴼ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ .ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺭﻭﻯ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﻤﻨﺰﻟﮥ ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻒ ﺩﺭ
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﭘﺮ ﭘﻴﭻ ﻭ ﺧﻢ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ "ﻣﻌﺎﻫﺪﻩ ﺗﻀﻤﻴﻨﺎﺕ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ") (۳۱ﮐﻪ ﺩﻭﻝ
ﻋﻀﻮ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍ ّﻭﻟﻴّﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﺑﺤﺚ ﻭ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ؛ ﺟ ّﺮ ﻭ ﺑﺤﺜﻰ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﭘﺮﻭﺗﮑﻞ ﮊﻧﻮ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﴽ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻋﻀﺎء ﻭ ﻏﻴﺮ ﺍﻋﻀﺎء ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺗﻨﺎﻗﻀﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ
ﺁﻭﺭﺩ؛ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺘّﺤﺪﮤ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻳﺶ ﻃﺮﺡ ﺷﺪ؛ ﻣﻬﻤﮥ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﺠﺎﺯﺍﺗﻬﺎﻯ ﻻﺯﻡ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎء ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻄﺮﺡ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ،ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ّ
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﭘﺮ ﻧﺸﻴﺐ ﻭ ﻓﺮﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻴﺮﻭﺩ .ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺑﻰ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺗﺎﺭﻳﺦ
ﺑﺸﺮ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎء ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻣﻌﻘﻮﻝ ﻭ ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﺭﺃﻯ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻋﻀﻮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻋﻈﻢ ﻗﺪﺭﺗﻬﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺍﺭﺗﮑﺎﺏ ﺗﺠﺎﻭﺯﻯ ﻋﻤﺪﻯ
ﺣﺪ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﺁﺭﺍء ﻣﺠﺎﺯﺍﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﺎ ّ
ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻔﻴﺬ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺮﺩﻧﺪ (۳۲).ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﻣﻨﻴّﺖ ﺟﻤﻌﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻗﺎﻃﻌﻰ ﺍﻋﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﺤﺚ ﻭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ 134
ﮐﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﻣﻨﻴّﺖ ﺟﻤﻌﻰ ﺭﺳﻤﴼ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﻣﻠﻞ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻋﻠﻨﴼ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻗﻮﺍﻡ
ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﻣﻨﻴّﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ،ﻫﻢ ﻗ ّﻮﮤ ﺟﺒﺮﻳﻪ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﻧﺮﻣﺶ ﻭ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﭘﺬﻳﺮﻯ – ﻗ ّﻮﮤ ﺟﺒﺮﻳﻪ ﺗﺎ ﮐﺎﺭﺁﺋﻰ ﺁﻥ ﻧﻈﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﮐﻨﺪ ،ﻭ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﭘﺬﻳﺮﻯ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻭ ﺁﻣﺎﻝ
ﻣﺸﺮﻭﻉ ﻋﻀﻮ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ .ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﻌﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ
ﻼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺖ ﺟﻤﻌﻰ ﺗﻦ ﺩﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻗﻮﻝ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺭﻓﺘﻪ ﻋﻤ ً
ﻋﻤﻞ ﺟﻤﻌﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﮑﻤﻰ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﺻﺎﺩﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻫﻤﮕﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺁﺭﺍء ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺮ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺻﺤﻪ ﻧﻬﺎﺩ. ﻭ ﺍﺟﺮﺍء ﺣﮑﻢ ﺻﺎﺩﺭﻩ ّ
ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺗﺤ ّﻮﻻﺕ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﭼﻪ ﺻﺮﻳﺢ ﻭ ﻭﺍﺿﺢ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺍﻥ ﺍﺗّﺤﺪﻭﺍ ﻳﺎ ﻣﻌﺸﺮ ﺍﻟﻤﻠﻮﮎ ﺑﻪ ﺗﺴﮑﻦ ﺍﺭﻳﺎﺡ
ﺍﻻﺧﺘﻼﻑ ﺑﻴﻨﮑﻢ ﻭ ﺗﺴﺘﺮﻳﺢ ﺍﻟ ّﺮﻋﻴﺔ ﻭ ﻣﻦ ﺣﻮﻟﮑﻢ ﺍﻥ ﺍﻧﺘﻢ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﺎﺭﻓﻴﻦ ﺍﻥ ﻗﺎﻡ ﺍﺣﺪ ﻣﻨﮑﻢ ﻋﻠﻰ
ﻻ ﻋﺪﻝ ﻣﺒﻴﻦ)".ﻯ( ﺍﻻٓﺧﺮ ﻗﻮﻣﻮﺍ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻥ ﻫﺬﺍ ﺍ ّ
ﻭ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﮐﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻻﺑﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺠﻤﻊ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺩﺭ
ﺍﺭﺽ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﻠﻮﮎ ﻭ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺠﻤﻊ ﻣﻔﺎﻭﺿﻪ ﺩﺭ ﺻﻠﺢ ﺍﮐﺒﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﻠﮑﻰ
ﺑﺮ ﻣﻠﮑﻰ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺘّﻔﻘﴼ ﺑﺮ ﻣﻨﻊ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ".
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻣﻠﻮﮎ ﻳﮏ ﻣﻌﺎﻫﺪﻩ ﻗﻮﻳّﻪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻭ ﺷﺮﻭﻁ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﺛﺎﺑﺘﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻋﻤﻮﻡ ﻫﻴﺌﺖ ﺑﺸﺮﻳّﻪ ﻣﺆ ّﮐﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺑﻘﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ...ﺍﺻﻞ ﻣﺒﻨﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ...ﺟﻤﻴﻊ ﻗﻮﺍﻯ ﻋﺎﻟﻢ ّ
ﻋﻬﺪ ﻗﻮﻳﻢ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﻝ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺷﺮﻃﻰ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻁ ﺭﺍ ﻓﺴﺦ ﻧﻤﺎﻳﺪ
ﮐﻞ ﺩﻭﻝ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮ ﺍﺿﻤﺤﻼﻝ ﺍﻭ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻫﻴﺌﺖ ﺑﺸﺮﻳّﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﻗ ّﻮﺕ ﺑﺮ ﺗﺪﻣﻴﺮ ﺁﻥ ّ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ". ﮑﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﻰ- ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﺷ ّ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍ ّﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﻓﺮﺳﻨﮕﻬﺎ ﺑﺎ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺿﺮﻭﺭﻳّﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﻧﻈﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ
ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﺷﺪﻩ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺭﺩ .ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮ ّﮐﺐ ﺍﺯ
135
ﺣﻞ ﻭ ﻓﺼﻞ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ ﻋﻤﻮﻡ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻓﺎﻗﺪ ﺟﺎﻣﻌﻴّﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺿﺎﻣﻦ ﻣﻮ ّﻓﻘﻴّﺘﺶ ﺩﺭ ّ ﺁﻣﻴﺰ ﺩﻋﺎﻭﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﻃ ّﺮﺍﺡ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻯ ﺟﺴﺖ
ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﻭﺭﻯ ﻣﻴﺠﻮﻳﺪ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﮊﺍﭘﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻮﻯ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﺎﻣﻴﺎﻧﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺮﮐﺶ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﻋﺪﮤ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻣﻴﺪﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﻣﺘّﺨﺬﻩ ﻭ ﻋﻀﻮﻳّﺘﺶ ﮐﻨﺎﺭﻩ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺍ ّﻣﺎ ّ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﻟﻴﻞ ﻗﺎﻃﻊ ﺑﺮ ﺣﺼﻮﻝ ﻭﺣﺪﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺷﻤﺮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﺻﺮﻳﺤﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺷﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ
ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺣﮑﻢ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻣﻠﻞ ﻧﻴﺰ
ﻣﺘﻌ ّﻬﺪ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍﻳﺶ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍ ّﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍﺟﺮﺍء ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﺣﺘّﻰ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺎﻡ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻴﻞ ﺑﻼﻳﺎ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﻓﺮﻭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺍﻫﻤﻴّﺘﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﻡ ﺍ ّﻭﻝ ﻳﻌﻨﻰ
ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﮑﻢ ﺗﺎﺭﻳﺨﻴﺶ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺸﮑﻞ ﻭ ﻧﻘﺼﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﭘﻴﺶ
ﻣﻬﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻼﺋﻢ ﺭﻫﻨﻤﺎﺋﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺁﻳﺪ ﺑﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ﺩﺭ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺩﻳﺮﻳﻨﺶ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ
ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﺸﺮ ﮔﺮﺩﺩ ،ﭘﻴﺶ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﭘﺲ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺭﺍ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺑﺎﺭﻗﮥ ﺿﻌﻴﻔﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻇﻠﻤﺘﻰ
ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻗﻪ ﻫﻢ ﺟﺰ ﺑﺮﻗﻰ ﺯﻭﺩ ﮔﺬﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ
ﺗﺠﺰﻯ ﻭ ﻓﺮﻭ ﭘﺎﺷﻴﺪﮔﻰ ﻻﺯﻡ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺁﺷﻔﺘﮕﻰ ﻫﺎﻯ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺳﻴﺮ ّ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﻣﺨ ّﺮﺑﺶ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ
ﺭﺳﻮﺥ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺘﺨﺎﺻﻢ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ
ﻭ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﻭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻭ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻮﺭﮤ ﺑﻠﻴّﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺫﻭﺏ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻣﺼﻴﺒﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺗﺼ ّﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﺑﺮﻳﺰﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺘّﺤﺪ ﺍﻟﻤﺮﺍﻣﻰ
ﺑﺴﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﺘّﺤﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻫﻨﮓ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﺤﺮﺍﻧﻬﺎﻯ ﻣﺨﻮﻓﻰ
136
ﮐﻪ ﺗﺼ ّﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﻧﻘﻼﺑﺎﺕ ،ﺟﻨﮕﻬﺎ ،ﻗﺤﻂ ﻭ ﻏﻼ ﻭ ﺁﻓﺎﺕ ﻫﻤﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﮏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺸﺮ ﻏﺎﻓﻞ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﺭﺍ ّ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﺳﺮ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﻓﻠﺠﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﻓﺮﺍ ﮔﻴﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﺯﻳﺮ ﻭ
ﺯﺑﺮﺵ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺑﺮ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﻣﻴﮕﺬﺍﺭﺩ ،ﺑﻨﺎﺋﻰ ﺁﺑﺎﺩ ﺑﺎ ﺭﻭﺣﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﻮﺩ.
ﺍﻟﺼﻨﺎﻳﻊ ﻭ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍ ّﻥ ّ ﺍﻟﺘﻤﺪﻥ ﺍﻟّﺬﻯ ﻳﺬﮐﺮﻩ ﻋﻠﻤﺎء ﻣﺼﺮ ّ ﺣﺪ ﺍﻻﻋﺘﺪﺍﻝ ﻟﺘﺮﺍﻩ ﻧﻘﻤ ًﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨّﺎﺱ ...ﺍﻧّﻪ ﻳﺼﻴﺮ ﻣﺒﺪء ﺍﻟﻔﺴﺎﺩ ﻓﻰ ﺗﺠﺎﻭﺯﻩ ﮐﻤﺎ ﮐﺎﻥ ﻟﻮ ﻳﺘﺠﺎﻭﺯ ّ ﻣﺒﺪء ﺍﻻﺻﻼﺡ ﻓﻰ ﺍﻋﺘﺪﺍﻟﻪ ...ﺳﻮﻑ ﺗﺤﺘﺮﻕ ﺍﻟﻤﺪﻥ ﻣﻦ ﻧﺎﺭﻩ ﻭ ﻳﻨﻄﻖ ﻟﺴﺎﻥ ﺍﻟﻌﻈﻤﺔ ﺍﻟﻤﻠﮏ ﻪﻠﻟ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ)".ﻟﺐ(
ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﺯ ﺣﻴﻦ ﻧﺰﻭﻝ ﺳﻮﺭﻩ ﺭﺋﻴﺲ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻳﻮﻡ ﻧﻪ ﺍﺭﺽ ﺑﺴﮑﻮﻥ ﻓﺎﺋﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﻋﺒﺎﺩ ﺑﻪ
ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻣﺰﻳّﻦ ...ﻣﺮﺽ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﻰ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﮐﻪ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﺄﺱ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻃﺒﻴﺐ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻭ ﻣﺘﻄﺒّﺐ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻏﺒﺎﺭ ﻧﻔﺎﻕ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺍﺧﺬ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺑﺼﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺳﻮﻑ ﻳﺮﻭﻥ ﻣﺎ ﻋﻤﻠﻮﺍ ﻓﻰ ﺍﻳّﺎﻡ ﺍﻪﻠﻟ".
ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﻳﻦ ﻳﻮﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺮﻩ ﺍﺭﺽ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺛﻘﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ
ﺷﺪﺕ ﺧﺸﻢ ﻣﻰ ﻧﻬﺪ ...ﻧﺪﺍﻯ ﻣﻨﺎﺩﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺎﺱ ﺩﺭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﻧﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ّ
ﻋﺰ ﺟﺎﻟﺲ ﻭ ﺍﺯ ﻳﺪ ﺳﺎﻗﻰ ﺍﻟﻬﻰ .ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻳﺴﺎﺭ ﺩﺭ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﻐﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻳﻤﻴﻦ ﺑﺮ ﻣﮑﺎﻣﻦ ّ ﺭﺣﻤﻦ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﺏ ﻃﻬﻮﺭ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﮐﺎﻓﻮﺭ ﺷﺎﺭﺏ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺍﺑﺪﻯ ﻓﺎﺋﺰ)".ﺗﺮﺟﻤﻪ( ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻋﺮﻓﻰ ﻭ ﺩﻳﻨﻴﺶ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺍﺳﺖ ﺟﺰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ّ
ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﻭ ﻧﻴﺮﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻭ ﺳﺎﺯﻧﺪﮤ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﺪﺍﻡ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺭﻭﻯ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺑﻴﻨﺪ؟ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ
ﻋﺰﺷﺎﻥ ﺑﺮ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍﻯ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ،ﻳﻌﻨﻰ ﺳﻔﻴﻨﮥ ﻧﺠﺎﺕ "ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻳﻤﻴﻦ" ﮐﻪ ﻣﮑﻤﻦ ّ
ﺍﺑﺪﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻳﻮﻡ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﭘﺮ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻣﻴﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻗﺪﺭﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺳﻔﻴﻨﮥ ﻧﺠﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺳﺎﺣﻞ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﻴﺮﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺶ ﺭﺍ ﻣﻌﻴّﻦ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ 137
ﺑﻪ ﺑﺎﻓﺘﻦ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﻨﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺴﻂ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﺍﺵ ﻭﺍﻗﻒ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ.
ﺧﻼﻗﮥ ﺁﺋﻴﻨﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﻗﻮﻑ ﺍﺯ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﻋﻈﻴﻤﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﺮ ﻗ ّﻮﮤ ّ ﺳﺎﺯﻧﺪﮤ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ،ﺑﺪﻭﻥ ﻭﻗﻔﻪ ﻭ ﺑﻰ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻭﺍﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻰ ﺗﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ
ﺍﺳﺒﺎﺑﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺟﻨﻴﻦ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻴﺴﺎﺯﻧﺪ.
ﺑﻠﻰ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯﻧﮥ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺒﺘﻼﻯ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ
ﺳﺎﺯﻧﺪﮔﻰ ﺑﻄﺌﻰ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻨﻮﻁ ﺍﺳﺖ .ﺧﺎﻟﻖ ﺍﻳﻦ
ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗ ّﻮﮤ ﻧﺎﻓﺬﮤ ﻣﻨﺒﻌﺜﻪ ﺍﺯ ﻣﺸﻴّﺖ ﻟﻦ ﻳﺘﻐﻴّﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺮﻳﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﺶ ﻓﺎﺳﺪ ﻭ ﺑﻴﻨﺸﺶ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻧﺶ ﻣﺸ ّﻮﺵ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ّ
ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﺩﻳﻨﻴﺶ ﺑﻰ ﺭﻣﻖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻗﺐ ﻭ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻋﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ،ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ
ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ،ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻧﺎﻓﺬ ﺍﻟﻬﻰ ،ﺍﻳﻦ ﻗ ّﻮﮤ ﺟﺬّ ﺍﺏ ﻣﻌﻨﻮﻯ ،ﺩﺭ ﻏﺎﻳﺖ ﻧﺸﺎﻁ ﺳﺎﺭﻯ ﻭ ﺟﺎﺭﻯ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﻣﺘﺒﻠﻮﺭ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺷﮑﻞ ﻣﻰ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺎﻟﺒﺪ ّ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻏﻠﺒﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ .ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﺗﺠﺴﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻨﮏ ﺑﺴﻰ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻭ ﻓﻮﺍﺋﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﻣﺤﺴﻮﺳﺶ ﻗﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ ،ﺍ ّﻣﺎ ﮐﻪ ﺁﻣﺎﻟﺶ ﺭﺍ ّ
ﻗﻮﺍﻯ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺍﺵ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺣﻴﺎء ﺑﺸﺮ ﻭ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ.
ﺍﻳﻦ ﻗ ّﻮﮤ ﻧﺎﻓﺬﮤ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻏﻮﺍﺋﻞ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺑﻴﺸﻤﺎﺭ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻫﺒﺮﺍﻧﺶ ﻭ ّ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻫﻮﻳّﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ،ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺻﻠﻴّﻪ
ﺍﺵ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭﺩ ،ﻭ ﺍﺯ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﮐﻨﺪ ،ﻭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺩﻓﺎﻋﻴّﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﺴﻂ ﻭ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﺑﺨﺸﺪ .ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭ ﭼﻪ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺯﺩ ،ﻭ ّ
ﻗﻮﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭ ﻧﺎﻡ
138
ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻨﺪ .ﺑﻌﻀﻰ ،ﺍﺻﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﭘﺎ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺭﺍﻩ ﺍﺭﺗﺪﺍﺩ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﺵ
ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻟﻌﻦ ﻭ ﺗﮑﻔﻴﺮﺵ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﻴﺮﺵ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﺭﻫﺒﺮ
ﺩﻳﻨﻰ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻭ ﺗﻌﺬﻳﺒﺶ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺶ ﺭﺍ
ﻣﺴﺘﺒﺪﻯ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻗﺪﺭﺗﺶ ﺭﻭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻫﻴﭻ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﺍ ّﻣﺎ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﮐﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭﺵ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﻋﺖ ﺭﺷﺪﺵ ﺑﮑﺎﻫﻨﺪ ﻭ ﻣ ّﻮﻗﺘﴼ ﻣﻘﺼﺪ ﻭ ﺁﻣﺎﻟﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺮﺩﮤ ﺍﺑﻬﺎﻡ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺩﺭ ﻋﻮﺽ
ﻫﻤﻴﻦ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺭﻳﺸﻪ ﺍﺵ ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﻭ ﺑﺴﻂ ﺍﺗّﺤﺎﺩﺵ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻫﻞ ﻋﺪﻭﺍﻥ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺣﺶ ﻭ ﭘﻴﺮﺍﻳﺶ ّ ﺟﻤﻊ ﻭﺳﻴﻊ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺷﮑﺎﻓﻰ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺗﺸ ّﻌﺒﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﻧﺪ. ﺍ ّﻣﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﺵ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺳﺴﺖ ﻋﻨﺼﺮ ﻭ ﺿﻌﻴﻔﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺮﮔﻬﺎﻯ ﺧﺸﮏ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ﺑﺎﺩ ﻓﻨﺎ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺷﺮﺍﻗﺶ ﺑﮑﺎﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻨﻴﺎﻧﺶ ﺧﻠﻠﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﭘﺮ ﻗﺪﺭﺗﺶ ﻳﻌﻨﻰ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺧﺎﺭﺝ ﺑﺮ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻣﺮﺵ ﺗﺎﺧﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﻴﻔﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺧﺎﺭﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﻤﺶ ﺑﻮﺩ ﺳﻼﻃﻴﻨﺶ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﻣﺬﻟّﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ ،ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺷﺎﻥ ﻣﻌﺪﻭﻡ ﻭ ﻧﺎﻣﺸﺎﻥ ﻣﻨﻔﻮﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﻮﻥ ﮐﻪ ﻫﻤﺪﺳﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺣﺎﻣﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺘﺰﻟﺰﻟﺸﺎﻥ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﻰ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﮐﺸﻮﺭ ﺗﺮﮐﻴﻪ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﺑﺎﻧﻰ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ
ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﺍﺑﺪ ﻣﺤﮑﻮﻣﺶ ﺳﺎﺧﺖ ،ﺩﭼﺎﺭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺨﺶ ﺑﻰ- ﺗﻨﺰﻝ ﻳﺎﻓﺖ. ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﮐﻮﭼﮏ ﺁﺳﻴﺎﺋﻰ ّ ﺳﻠﻄﻨﺘﺶ ﺑﻪ ﻓﻨﺎ ﺭﺍﺟﻊ ﺷﺪ ،ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺵ ﺳﺎﻗﻂ ﮔﺸﺖ ،ﺧﻼﻓﺘﺶ ﮐﻪ ﻗﻮﻯ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺩﺭ
ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ،ﻣﻀﻤﺤﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ
ﻫﺠﻤﺎﺕ ﻋﻨﻴﻔﻪ ﻣﺤﺎﻁ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﺗﺮ ﻣﻴﺸﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺮﺍﺣﺎﺗﺶ ﺯﺧﻢ ﮐﺎﺭﻯ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﻼﻳﺎ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺭﮐﺎﻧﺶ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻧﭙﺎﺷﻴﺪ ﻭ ِ
139
ﺳﺪ ﻣﺤﮑﻤﻰ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺑﺎ ﻭﻓﺎﻳﺶ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﺰﻡ ﺭﺍﺳﺨﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ّ ﻣﺎﻧﻌﺸﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻮﺭ ﺍﻳﻤﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﺼﻴﺒﺘﻰ ﺧﺎﻣﻮﺷﺶ
ﻧﻤﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﺩﺭ ﺩﻟﺸﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺳﺮﺳﺨﺘﻰ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺪﺭ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﺩ. ﺩﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻰ
ﺁﺋﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻬﻀﺘﻰ ﻳﺎ ﻣﺴﻠﮏ ﻭ ﺍﻧﺠﻤﻨﻰ
ﺑﻨﺎﻣﻨﺪ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻨﺎﻭﻳﻨﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺍﻃﻼﻕ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﮐﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺍﺵ ﻫﺮ
ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﭘﺲ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ،ﺧﻼﻑ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺍﺳﺖ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻭﻳﻦ ﻭ
ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻓﺮﻗﻪ ﺑﺎﺑﻰ ،ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺁﺳﻴﺎﺋﻰ ،ﺍﻧﺸﻌﺎﺑﻰ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻪ ﺍﺳﻼﻡ ،ﮐﻪ ﻧﻔﻮﺱ ﻏﺎﻓﻠﻪ
ﻭ ﺑﺪ ﺍﻧﺪﻳﺶ ﺣﺴﺐ ﺍﻟﻤﻌﻤﻮﻝ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ ﺑﺮﻯ ﺩﺍﻧﺴﺖ .ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﺯ ﻗﺒﻮﻝ ﺗﻮﺻﻴﻔﺎﺗﻰ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﻧﻮﻉ ﻓﻠﺴﻔﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﻓﻘﻂ ﺍﻟﺘﻘﺎﻃﻰ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ
ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺣﺘّﻰ ﻳﮏ ﺩﻳﻦ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺑﺎء ﻭﺭﺯﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﮐﻪ
ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﻘﺎﺕ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺘّﺤﺪ ﺍﻟﻤﺮﺍﻣﻰ ﺍ ّﺩﻋﺎﻳﺶ ﻭ ﻋﻨﻮﺍﻧﺶ ﺩﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ّ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻣﻮﺟﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺣﺎﻓﻆ ﺻﻠﺢ ﺍﻋﻈﻤﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ
ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻋﻼﻧﺶ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺼﺪﺵ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎ ﻭ
ﻧﻈﺎﻣﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ ،ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ
ﺑﺮ ﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩﻯ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻭ ﻗﺪﺭ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﮤ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ ،ﻧﻬﻔﺘﻪ
ﺍﺳﺖ.
ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺗﺎﺟﺪﺍﺭﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ)ﻣﻠﮑﻪ ﺭﻭﻣﺎﻧﻴﺎ( ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﭼﻨﻴﻦ
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ" :ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﺑﺮﻭﻯ ﻫﻤﮥ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﺴﻰ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺟﺴﺘﺠﻮ
ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ،ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺑﺰﺭﮒ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﻳﺪﮤ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﻰ ﻧﮕﺮﺩ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺭﺍ
ﺧﺮﺍﺏ ﻭ ﺿﺎﻳﻊ ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻴﮕﺸﺎﻳﺪ ".ﺩﺭ ﺟﺎﺋﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ" :ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﻰ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﻗﻠﺐ ﺭﺍ ﺍﻣﻴﺪ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﭘﺪﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ 140
ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺑﺮ ﺗﺸﻨﻪ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ".ﺩﺭ ﺍﻋﻼﻣﻴّﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺁﻥ ﻣﻠﮑﮥ ﻧﻴﮏ ﺍﺧﺘﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻮﻳﺪ" :ﺁﺛﺎﺭ ﻗﻠﻤﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﺪﺍﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﺻﻠﺢ ﺳﻼﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮﺯﻫﺎ ﻣﻴﮕﺬﺭﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻨﺎﺳﮏ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ
ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻴﻨﻬﺪ ...ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻡ ،ﭘﻴﺎﻡ ﺑﺪﻳﻌﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ
ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺟﻠﻴﻠﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﻭ ﺟﺒﺮ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ
ﻳﻘﻴﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻗ ّﻮﮤ ﻧﺎﻣﻴﮥ ﺁﻥ ﺑﺬﺭ ﭘﺎﮎ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺑﺪﻳّﮥ ﺫﺍﺗﻴﻪ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻮﻟﺶ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺭﻳﺸﻪ ﺩﻭﺍﻧﺪ ﻭ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺷﻮﺩ ".ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﮐﻼﻡ ﭘﻨﺪ ﺁﻣﻴﺰﺵ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻮﻳﺪ" :ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﻧﺎﻡ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﺁﺛﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ
ﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﭘﻨﺪﻫﺎ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﻤﺎ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺩﻝ
ﻣﻦ ﺭﺧﻨﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ".
ﺁﺋﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﻗﻮﺍﻯ ﺧﻼّﻗﻪ ﻭ ﻧﻈﻢ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﻭ ﺍﺻﻴﻞ ﻭ ﺷﺮﻳﻔﺶ ﻗﺎﺩﺭ
ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻣﺮﺍﻣﻬﺎ ﻭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﺵ ﭘﻨﺎﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻢ
ﺗﻌﺼﺒﺎﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺍﻣﺘﺰﺍﺝ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺗﻘﻠﻴﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﭘﺮﺩﮤ ّ ﻋﺪﻭﺍﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻧﺸﺎﻧﺪ ﻭ ﻧﻈﺮ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮐﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻧﻴّﺎﺕ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻭﺍﻻ ﮐﻨﺪ ﻭ
ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺁﻫﻨﮓ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﻭﺟﻬﻪ ﻧﻈﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ
ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ﺑﻪ ﺗﻌ ّﻬﺪﺍﺕ ﺛﺎﻧﻮﻳّﻪ ﺷﺎﻥ ،ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺣﺎﻣﻴﺎﻥ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﻳﻦ
ﭘﻴﺸﻴﻨﺸﺎﻥ ،ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺍﺻﻠﻴّﮥ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻭ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﺸﺎﻥ ﻭﺍﻗﻒ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ
ﻇﻬﻮﺭ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻴّﺖ ﻭ ﻭﺣﺪﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻳﻘﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ
ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﭘﻴﻮﻧﺪﻯ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﺟﺎﻣﻊ ﻭ ﻓﺎﺋﻘﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﻨﻮﻉ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﮋﺍﺩ ﻭ ﺩﻳﻦ ﻭ ﻃﺒﻘﻪ ﻭ ﻣﻠّﺘﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺮﻣﻮﺯ ﻭ ﺗﺼﻨّﻌﻰ ﺗﻠ ّﻘﻰ ﮐﺮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻥ ﻋﺸﻖ ،ﻋﺸﻘﻰ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﻣﺤﺒّﺖ ،ﻣﺤﺒّﺘﻰ ﺫﺍﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺩﻟﺶ ﺑﺎ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﺧﻠﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺋﻴﻨﮥ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ،ﻧﻮﺭ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ.
141
ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ "ﺩﺭ ﻧﻈﺮﺷﺎﻥ ﻫﺮ
ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﻭﻃﻨﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻭﻃﻨﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺍﻯ" ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺭﻋﺎﻳﺎﻯ ﻣﻠﮑﻮﺕ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺣﺘّﻰ ﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﺩﺭ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺎﻧﻰ ﮐﻮﺷﺎ ﻭ ﺷﺮﻳﮑﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻴﻬﺎﻯ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﻴﺎﺕ ﺧﺎﮐﻰ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ،ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﻯ ﮐﻪ
ﺑﺮ ﻏﻨﺎ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻭ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻓﺎﻧﻰ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ ﺷﺎﺋﻖ ﻭ ﺭﺍﻏﺒﻨﺪ ،ﺍ ّﻣﺎ ﻳﮏ ﺩﻡ ﺍﺯ
ﻳﺎﺩ ﻧﻤﻰ ﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺴﻤﺎﻧﻴﺸﺎﻥ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻣﻮ ّﻗﺖ ﻭ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺯﺍﺋﺮ ﺭﻫﮕﺬﺭﻯ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﺪﺵ ﮐﺸﻮﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﻃﻨﺶ ﻣﻠﮏ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ.
ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎﻯ ﻣﺘﺒﻮﻋﺸﺎﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ
ﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﻨﻴّﺖ ﻭ ﺭﻓﺎﻫﺸﺎﻥ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﺼﺎﻟﺤﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺭﺍﻏﺐ ،ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺭﺍﺳﺨﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﻨﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺗﺸ ّﻌﺒﺎﺕ ﻭ
ﻻ ﻏﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺫﺍﺗﴼ ﻣﺎ ﺗﺸﻨّﺠﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺳﺖ .ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺍﺻﻮ ً ﻓﻮﻕ ﻣﻠّﺘﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪﻯ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻣﻊ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﺍﻣﻴﺎﻝ ﻣﻠﻴّﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ .ﭼﻨﻴﻦ ﺁﺋﻴﻨﻰ ﺑﻰ ﺩﺭﻧﮓ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻃﺒﻘﺎﺗﻰ ﻭ ﺣﺰﺑﻰ ﺭﺍ ﻣﺮﺩﻭﺩ ﻣﻴﺸﻤﺎﺭﺩ ﻭ
ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺷﺨﺼﻰ ﻭ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺍﻯ ﻭ ﻣﻠّﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻋﺎﻟﻴّﮥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺟﺤﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﺧﻮﺏ ﻣﻴﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻭ ﻣﺮﺗﺒﻄﻨﺪ ،ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺟﺰء ﺩﺭ ﮐﻞ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﻞ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺳﻮﺩﻯ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺟﺰء ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩ ﺍﮔﺮ ﺳﻮﺩ ّ ﻣﺼﺎﻟﺢ ّ
ﻧﺒﺎﺷﺪ.
ﭘﺲ ﻋﺠﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﻗﻠﻢ ﺗﻮﺍﻧﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺎ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﻭﺿﻊ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ
ﻳﺤﺐ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ)".ﺏ( ﻳﺤﺐ ﺍﻟﻮﻃﻦ ﺑﻞ ﻟﻤﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺭﻗﻢ ﺯﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ" :ﻟﻴﺲ ﺍﻟﻔﺨﺮ ﻟﻤﻦ ّ ّ
"ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻳﮏ ﻭﻃﻦ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﺍﻫﻞ ﺁﻥ ".ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺩﻳﮕﺮ
ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﺪ ".ﻭ ﻧﻴﺰ
142
ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻋﺎﻟﻴﺎﺕ ﻃﻴﻮﺭ ﺍﻓﺌﺪﻩ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺟﺪﻳﺪ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻭ ﺗﺤﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺤﻮ ﻧﻤﻮﺩ".
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺬﻫﺐ ﻧﻴﺴﺖ ،ﻓﺮﻗﻪ
ﻧﻤﻰ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﮑﻞ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﺒﺪﺃ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠّﻖ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﮐﻪ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﻯ ﻭ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﺘﻰ ﮐﻠﻴﺴﺎﺋﻰ ﻳﺎ ﻣﺴﺠﺪﻯ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﺑﺎ ﻫﻤﮥ ﻣﻨﺎﺳﮑﺶ ،ﺳﻨّﺘﻬﺎﻳﺶ ،ﻣﺤﺪﻭﺩﻳّﺘﺶ ﻭ ﺍﻧﺤﺼﺎﺭ
ﻃﻠﺒﻰ ﻭ ﺗﻨﮕﻰ ﻧﻈﺮﺵ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺑﺎ ﻫﻤﮥ ﺍﺣﺰﺍﺑﺶ ﻭ ﻧﻈﺎﻣﺶ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻳﺶ،
ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ .ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ
ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﻮﺍﻓﻘﺘﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍ ّﻣﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺻﺤﻪ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎ ﻋﻀﻮﻳّﺖ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﺵ ﺩﺭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭼﻬﻞ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮔﺬﺍﺭﺩ .ﺯﻳﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﺋﻴﻨﻰ ﮐﻪ ّ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎﻳﺶ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﺼﺎﺩﻡ ﻭ ﺳﺘﻴﺰﻧﺪ ﻭ
ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺗﺮ ﻭ ﻣﺸ ّﻮﺵ ﺗﺮ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺍﺟﺎﺯﺕ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﴼ ﻳﺎ
ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻯ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﺶ ﺩﺭ ﻓ ّﻌﺎﻟﻴّﺖ ﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﺤﻔﻮﻅ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺩﺍﺋﻢ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﭘﺮ ﻧﺸﺎﻁ ﻭ ﻣﺴﺘﻤ ّﺮ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ّ ﺍﻻﺗّﺴﺎﻋﺶ ﺭﺍ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﺋﻴﻨﻰ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺍﺟﺎﺯﺕ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﻣﺘﻀﺎ ّﺩ ﻭ ﻧﺎﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﻓﺮﻗﻪ ﻭ ﻋﻘﻴﺪﺗﻰ ﻭ ﻋﺘﻴﻖ ﻋﻀﻮﻳّﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ
ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻈﺎﻡ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﺵ ﺗﻮ ّﻗﻊ ﺍﺧﻼﺹ ﻭ ﺍﻧﻘﻴﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﺍﺟﺎﺯﺕ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺑﻪ
ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭ ﻋﻮﺍﺋﺪ ﻣﻨﺴﻮﺧﮥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﭘﺎﻯ ﺑﻨﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﻮء ﺗﻔﺎﻫﻤﺎﺕ ﻭ ﻣﻨﺎﻗﺸﺎﺕ ﻭ
ﺗﺼﺎﺩﻣﺎﺕ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺗﻀﺎ ّﺩ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﻋﻀﻮ ﺭﺳﻤﻰ ﻭ ﻋﻀﻮ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﮐﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟
143
ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻣﺪﻳﺮﻩ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺣﺎﻣﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ
ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻳﺸﺎﻥ ﺍﺗّﺴﺎﻉ ﻭ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﻣﻰ ﭘﺬﻳﺮﺩ ،ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﭘﺎﻯ ﺑﻨﺪ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎ ﮑﻞ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻯ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺭﻯ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻘﺘﻀﻴّﺎﺕ ﺁﺋﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻣﺘﺸ ّ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﺑﺮ ﺩﻭﺷﺸﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﺰﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺘﻰ ﺭﺍ ّ ﻃﻔﺮﻩ ﻧﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺯﺩ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﺁﮔﺎﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻭ ﺍﺟﺮﺍء ﺍﺣﮑﺎﻡ ،ﮐﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﺍﻳﻦ
ﺁﺋﻴﻦ ﺍﺳﺖ ،ﺿﺮﻭﺭﻯ ﻭ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺑﺎ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺟﺪﺍﺋﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ّ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ .ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﺍﺧﻴﺮﴽ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻫﻤﻪ ﻧﻮﻉ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻣﻴﺪﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﻓﻮﺍﻳﺪ ﻭ ﮐﻔﺎﻳﺖ ﺁﻥ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻭ ﺍﺻﺎﻟﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﻔﻮﻅ
ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺠﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﻭﺭ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺷﺮﻗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺷﺨﺼﻴّﮥ ﺍﻋﻀﺎء ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﺮﻋﻰ ﺍﺟﺮﺍء ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﻪ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﻣﺤ ّﻮﻝ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺭﺳﻤﴼ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﻣﺤﮑﻤﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻭ ﻃﻼﻕ ﻭ ﺍﺭﺙ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﮐﺘﺎﺏ
ﺍﻗﺪﺱ ﺑﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺣﻮﺯﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺍﻭﺭﻯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﻧﻴﺰ ﺿﺎﻣﻦ ﺍﺟﺮﺍﺋﺶ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻓ ّﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻫﺪﺍﻓﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻠﺶ ﭘﻴﺶ
ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺁﻓﺎﻕ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﭘﺮﺗﻮﺵ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﻧﺴﺠﺎﻡ ﺑﺨﺶ ﻭ
ﻗ ّﻮﺕ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﻭ ﺗﻠﻔﻴﻖ ﺩﻫﻨﺪﮤ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﺩﺭ
ﺑﻨﺎ ﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ،ﺩﺭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻭ ﺗﺰﺋﻴﺪ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺍﺩﺍﺭﻯ)ﺣﻈﺎﺋﺮ ﻗﺪﺱ( ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺠﺎﻭﺭﻩ ،ﺩﺭ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮐﺎﻓﻰ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺎ ّﺭﻩ- ﺷﺨﺼﻴّﺖ ﺣﻘﻮﻗﻰ ّ ﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ،ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻮﻗﻮﻓﺎﺗﻰ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ،ﺩﺭ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﻣﺒﺬﻭﻟﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﻯ ﻭ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺁﺛﺎﺭ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ،ﺩﺭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺟﺎﺭﻳﻪ
ﻣﺒﺸﺮ ﻭ ﺷﺎﺭﻉ ﻭ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﺷﻬﺪﺍﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﺟﻬﺖ ﺍﺑﺘﻴﺎﻉ ﺍﻣﺎﮐﻦ ﺗﺎﺭﻳﺨﻴّﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﻴﺎﺕ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﻧﻮﻉ ﺩﺭ ﺗﻤﻬﻴﺪ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ّ ﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ،ﺩﺭ ﺑﺬﻝ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺟﻤﻴﻠﻪ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺣﻔﻆ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﺾ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻰ
144
ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ،ﺩﺭ ﺟﻬﺪ ﺑﻠﻴﻐﻰ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﻓﻌﺎﻥ ﺩﻟﻴﺮ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻭ
ﻣﺒﻠّﻐﻴﻦ ﺳﻴّﺎﺭ ﻭ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﭘﻴﺸﺎﻫﻨﮕﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﺛﻐﻮﺭﺵ ﻭ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻄﺒﻮﻋﺶ ﻭ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﺍﺳﺎﺳﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺣﺮﺍﺯ ﻓﺘﺢ ﻭ ﻇﻔﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻣﻴﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺩﺭ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﺭﺳﻤﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ﻣﻠّﻰ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﺣﻴﺎﻧﴼ ﺑﻪ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺗﺎﺑﻌﻪ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﺍﺯ ﻣﻮﻗﻮﻓﺎﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺗﺴﻬﻴﻼﺗﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺟﺎﺯﮤ ﺗﺴﺠﻴﻞ ﻭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ّ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ﺍﺵ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ،ﺩﺭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﻭ ﺍﺑﻨﻴﮥ ﻣﺨﺼﻮﺻﻪ ﻭ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﺎﮐﻦ ّ ّ ﻧﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ،ﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﺎﺋﻖ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻪ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ .ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻧﺎﻣﻪ-
ﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻭ ﺍﻣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻃﻴﺐ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺭ ﻋﻈﻤﺖ
ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭﺍﻧﺶ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ – ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻬﺎ ،ﺁﺋﻴﻦ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﮧ ﺭﻭﺡ ﻧﺒّﺎﺽ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﺵ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﮐ ّﺮﺍﺕ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﻨﻴﻪ ﻭ ﻗﺎﺑﻠﻴّﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺛﺒﻮﺕ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﺨ ّﺮﺑﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻣﻬﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺎﺋﻖ ﺁﻳﺪ. ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ّ
ﺍﺯ ﺍﻳﺴﻠﻨﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺗﺎﺳﻤﺎﻧﻴﺎ ،ﺍﺯ ﻭﻧﮑﻮﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﭼﻴﻦ ،ﺳﺎﻳﮥ ﻣﻤﺪﻭﺩ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ
ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭﺵ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺧ ّﻮﺕ ﻭ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮕﻰ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺍﺵ ،ﺩﺭ ﺩﻝ
ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﮑﻦ ﻣﻰ ﺑﺨﺸﺪ ﮐﻪ ّ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺍﺯ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ،ﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺗﻤ ّ
ﺑﺸﺮﻯ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﺷﻴﺐ ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻭ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ،ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﭼﻪ ﻧﻴﮑﻮ ﺍﺳﺖ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻡ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺮ ﺁﺷﻮﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ،ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺷﮏ ﻭ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﻋﺎﻟﻤﻨﺪ ،ﭼﺸﻢ ﺑﮕﺸﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺣﻴﺮﺕ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﺧﻮﻑ ﻭ ّ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻰ ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﺮ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻏﻮﺭ ﻭ ﺗﺄ ّﻣﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ
ﻓﻀﻞ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﺒﮑﺒﺎﺭﺷﺎﻥ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ﻭ ﭼﺮﺍﻍ ﺭﺍﻫﺸﺎﻥ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻴﮕﺸﺎﻳﺪ.
145
ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠّﻰ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺩﻭﺭﮤ ﻣﻘﻬﻮﺭﻳّﺖ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴّﺖ ﺩﻳﺮﻳﻨﻪ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺁﻳﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎ ﺧﻴﺮﻩ ﺳﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻏﻮﺵ ﻧﻮﺭ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺰﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺟﺒﻴﻦ ﺗﻤﮑﻴﻦ ﺑﺮ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻋﻼﺋﻰ ﻧﻬﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ
ﻣﺨﻤﺼﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﻣﺒﺮﻡ ﻣﻴﺮﻫﺎﻧﺪ ،ﺳﺮ ﻣﻰ ﭘﻴﭽﺪ .ﭼﻪ ﻫﻮﻟﻨﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻰ
ﺗﻤﺖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻃﻨﻴﻦ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ" :ﺍﻧّﺎ ﻗﺪ ﺟﻌﻠﻨﺎ ﻣﻴﻘﺎﺗﴼ ﻟﮑﻢ ﻓﺎﺫﺍ ّ
ﮐﻞ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﻭ ﻳﺮﺳﻞ ﻋﻠﻴﮑﻢ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻌﺬﺍﺏ ﺍﻟﻤﻴﻘﺎﺕ ﻭ ﻣﺎ ﺍﻗﺒﻠﺘﻢ ﺍﻟﻰ ﺍﻪﻠﻟ ﻟﻴﺄﺧﺬﻧﮑﻢ ﻋﻦ ّ
ﮐﻞ ﺍﻻﺷﻄﺎﺭ ﻭ ﮐﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺑّﮏ ﻟﺸﺪﻳﺪ )"...ﻟﺞ( ﻋﻦ ّ
ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﭘﺎﮎ ﻭ ﻣﺼ ّﻔﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺁﻳﺎ ﺑﺸﺮ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ّ
ﻣﻘﺪﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﺼﺮ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮ ﻭ ﻣﻘﺪﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ؟ ﺁﻳﺎ ّ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ
ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮ ،ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻃﻠﻮﻉ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺑﻰ
ﺗﻤﺪﻥ ﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺍ ّﻭﻝ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺷﺪ ،ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪﻩ ﺍﻟﻴﻢ ،ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺑﻰ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺳﻘﻮﻁ ّ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺳﺖ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺧﻴﻤﻪ ﺍﻓﺮﺍﺯﺩ ،ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻈﻤﺘﺶ ﺑﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺳﺪ ،ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﺼﺮ ﻣﺸﻴﺪ ﻧﻈﻢ
ﺟﻬﺎﻧﻴﺶ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﻳﺎﺑﺪ ،ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺑﻪ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻭ ﺯﺑﺮ ﺳﺎﺯﺩ؟
ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺩﺭﺍﺯ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭﮔﻰ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﻰ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ
ﻫﻴﺠﺎﻥ ﻭ ﺍﻟﺘﻬﺎﺑﻰ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﻭﺭﮤ ﺗﮑﺎﻣﻠﺶ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻭﺭﮤ ﺑﻠﻮﻏﺶ ﻣﻼﺯﻣﺖ
ﺣﺪ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺩﺍﺭﺩ .ﺩﻭﺭﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻏﺮﻭﺭ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻭ ﺳﺮﮐﺸﻰ ﺍﺵ ﺑﻪ ّ
ﻓﺮﻭ ﮐﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﺶ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﻣﻌﻘﻮﻟﻴّﺖ ﻭ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﻭﺭﮤ ﺭﺷﺪ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﮐﻤﺎﻝ ﻣﻴﺮﺳﺪ ﺑﻘﻮﺍ ﻭ ﻗﺎﺑﻠﻴّﺘﻰ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺮ ّﻗﻴﺎﺕ ﻧﻬﺎﺋﻴﺶ ﻫﻤﻪ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.
146
ﻫﺪﻑ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ .ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ،ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﻬﺮﻯ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻣﻠّﻰ ،ﻣﺮﺍﺣﻠﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ
ﭘﻴﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻮ ّﻓﻘﻴّﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺪﻑ ﻭ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺸﺮ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺍﺳﺖ .ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﻠّﺘﻬﺎ ﺳﭙﺮﻯ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ
ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎﻯ ﻣﻠّﻰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﭘﺲ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﻠﻮﻍ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻃﻠﺴﻢ ﺭﺍ
ﺑﺸﮑﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷ ّﺮ ﺍﻳﻦ ﺑﺖ ﻫﺎ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺗﺠﺴﻢ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻳﮑﺒﺎﺭﻩ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻞ ﺍﺻﻴﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ ﺑﺨﺸﺪ.
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ،ﺭﻭﺣﻰ ﺑﺪﻳﻊ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ
ﺁﻭﺭﺩﻩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺍﺣﺪﻯ ﭘﻰ ﺑﻪ ﻋﻠّﺘﺶ ﻧﺒﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﺒﺒﺶ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ)".ﺗﺮﺟﻤﻪ(
ﻭ ﺑﻪ ﻧﺴﻞ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﻯ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﻳﻦ ﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ
ﺍﺱ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﻭ ﺍﻟﻔﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ ...ﺍﻳﻨﺴﺖ ﺭﺍﻩ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ّ ﻣﺤﮑﻢ ﻣﺘﻴﻦ .ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺪﻫﺪ ﻭ ﻃﻮﻝ ﺯﻣﺎﻥ
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻧﺮﻳﺰﺍﻧﺪ".
ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ" :ﺍﺻﻼﺡ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﺍﻣﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺸﻮﺩ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻭ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ".ﻭ ﺑﻪ
ﻋﻼﻭﻩ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ" :ﻧﻮﺭ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﺁﻓﺎﻕ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﻣﻨ ّﻮﺭ ﺳﺎﺯﺩ .ﺣ ّﻖ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﮔﻮﺍﻩ ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺴﺖ ...ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺼﺪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻞ ﻣﻠﻴﮏ ﺁﻣﺎﻝ ﺍﺳﺖ ".ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ:
ﻳﺤﺐ ﺍﻥ ﻳﺮﻯ ﻣﻦ ﻓﻰ ﺍﻻﮐﻮﺍﻥ ﮐﻨﻔﺲ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻭ ﻫﻴﮑﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻥ ﺍﻏﺘﻨﻤﻮﺍ "ﺍ ّﻥ ﺭﺑّﮑﻢ ﺍﻟ ّﺮﺣﻤﻦ ّ ﻓﻀﻞ ﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﺭﺣﻤﺘﻪ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻻﻳّﺎﻡ ﺍﻟّﺘﻰ ﻣﺎ ﺭﺃﺕ ﻋﻴﻦ ﺍﻻﺑﺪﺍﻉ ﺷﺒﻬﻬﺎ)".ﻟﺪ( ﻭﺣﺪﺕ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻓﺪﺭﺍﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺩﻗﻴﻘﴼ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺘّﺤﺪ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺩﻭﻝ ﻋﻀﻮﺵ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﻼ ﻭ ﻗﻄﻌﻴﴼ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻴﮑﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺗﺼ ّﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺎﻣ ً 147
ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻳﮏ ﻫﻴﺌﺖ ﻣﻘﻨّﻨﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺍﻣﻨﺎﻯ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ،ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻠﻞ ﻣﺮ ّﮐﺒﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﻰ ﺭﺍ ﻭﺿﻊ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻨﻈﻴﻢ
ﺣﻴﺎﺕ ﻭ ﺭﻓﻊ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻭ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺩﺍﺭﺩ .ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﻫﻴﺌﺖ
ﻣﺠﺮﻳّﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﭘﻠﻴﺲ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻣﺼ ّﻮﺑﺎﺕ ﻫﻴﺌﺖ ﻣﻘﻨّﻨﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻰ
ﻭ ﺍﺟﺮﺍء ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻨﻔﻴﺬ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺻﻠﻴّﮥ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻳﮏ ﻣﺤﮑﻤﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻋﺎﻭﻯ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺮ ّﮐﺒﮥ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺎﻡ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺍﻭﺭﻯ ﻭ ﺣﮑﻢ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻻﺯﻡ ﺍﻻﺟﺮﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺟﻤﻴﻊ ﻭ
ﻫﺮ ﺍﺧﺘﻼﻓﻰ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺮ ّﮐﺒﮥ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﭘﻴﺶ ﺁﻳﺪ ،ﺻﺎﺩﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ
ﺁﻥ ،ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﻭ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺘﻰ ﺣﻴﺮﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻭ ﻧﻈﻢ ﻭ ﺗﺮﺗﻴﺒﻰ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﻭ ﻗﻴﻮﺩ ﻣﻠّﻰ ﺁﺯﺍﺩ
ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻼ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻧﻴﺮﻭ ﺑﺨﺶ ﻭ ﮐﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﻮﺍﻯ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺣﻴﺎﺕ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻣﺘﻘﺎﺑ ً
ﺟﺎﻥ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻓﮑﻨﺪ .ﻳﮏ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺍﺑﺪﺍﻉ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭﻯ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻓﺪﺭﺍﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﻌﻠﻴﻢ
ﺧﻂ ﻭ ﺍﺩﺑﻴّﺎﺕ ﺟﻬﺎﻧﻰ ،ﻳﮏ ﻧﻈﺎﻡ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻮﻝ ﻭ ﺍﻭﺯﺍﻥ ﻭ ﻣﻘﺎﺩﻳﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ .ﻳﮏ ّ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻭ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺑﻴﻦ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎﻯ ﻣﺘﻨ ّﻮﻉ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﻬﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺩﺭ
ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﻳﻦ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻯ ﺑﺸﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺁﺷﺘﻰ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ﻭ
ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺷﻮﻧﺪ .ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺑﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻭ
ﻼ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮء ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﮤ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻏﺮﺽ ﭼﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﻭ ﭼﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺸﺮ ﮐﺎﻣ ً
ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﻭﺭﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻴﻮﺩ ﻧﻔﻮﺫ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺩﻭﻝ ﻣﺘﻨﺎﺯﻉ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﺑﺪ .ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﻢ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻮﺍ ّﺩ ﺧﺎﻣﺶ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ ،ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻓﺮﻭﺷﺶ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻣﺤﺼﻮﻻﺗﺶ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺷﻮﺩ.
ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﻭ ﻋﺪﺍﻭﺗﻬﺎﻯ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﺑﻪ ﺭﻗﺎﺑﺘﻬﺎ ﻭ ﮐﻴﻨﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺩﺳﺎﺋﺲ ﻣﻠّﻰ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ ﻭ ّ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻭ ﺣﺴﻦ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮔﺮﺩﺩ .ﻋﻠﻞ ﺧﺼﻮﻣﺘﻬﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﺭﻓﻊ ﻭ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﻭ ﻗﻴﻮﺩ
ﻼ ﺍﻟﻐﺎء ﻭ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻓﺎﺣﺶ ﻃﺒﻘﺎﺗﻰ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﺩ .ﻫﻢ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﺎﻗﻪ ﻭ ﻫﻢ ﻣﺎﻟﮑﻴّﺖ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﮐﺎﻣ ً
148
ﺛﺮﻭﺕ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺟﻨﮕﻬﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺑﻪ
ﻫﺪﺭ ﻣﻴﺮﻭﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻻﻳﻘﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺍﺧﺘﺮﺍﻋﺎﺕ ﻭ ﺗﺮ ّﻗﻴﺎﺕ ﻓﻨّﻰ ﻭ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﺗﻮﻟﻴﺪﺍﺕ ﻭ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺑﺸﺮﻯ ﻭ ﺍﺯﺍﻟﮥ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩﻥ ﺻﺤﺖ ﻭ ﺗﺸﺤﻴﺬ ﻭ ﺍﻋﺘﻼء ﻣﻐﺰ ﻭ ﻓﮑﺮ ﺑﺸﺮﻯ ﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻯ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﮑﺮ ﻭ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﮥ ﮐﺮﮤ ﺳﻄﺢ ّ
ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺩﺭﺍﺯﻯ ﻋﻤﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻫﺮ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﻓﮑﺮﻯ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﻨﺪ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ.
ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﻳﮏ ﻧﻈﺎﻡ ﻓﺪﺭﺍﻟﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﻼﺩ
ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻯ ﺑﻼ ﻣﻨﺎﺯﻉ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﻈﻴﻤﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺍﻣﻬﺎﻯ ﻋﺎﻟﻴﮥ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﻴﺎﻣﻴﺰﺩ ﻭ ﻃﻠﺴﻢ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻨﺎﺑﻊ
ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍﻏﺐ ﮔﺮﺩﺩ .ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺯﻭﺭ ﺧﺎﺩﻡ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻘﺎﻳﺶ ﻣﺘّﮑﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺩﻳﻦ ﻋﻤﻮﻣﻰ .ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﺪﻑ ﻭ ﻣﻘﺼﺪﻯ ﮐﻪ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺟﺒﺮ ﺯﻣﺎﻥ ،ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻭﺣﺪﺕ ﺑﺨﺶ ﺣﻴﺎﺕ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺟﺴﻤﻴﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﻮﻡ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﻥ ﻧﻬﺎﻝ
ﺑﻴﻬﻤﺎﻝ ﻭﻗﻮﻉ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺍ ّﻣﺘﻬﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻇﻞ ﺁﻥ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﺁﻥ ﻧﻬﺎﻝ ﺭﺑّﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﻠّﺖ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻗﺒﺎﺋﻞ ﺩﺭ ّ
ﮐﻞ ﺩﻳﻦ ﺿﺪﻳّﺖ ﺩﻳﻨﻴّﻪ ﻭ ﻣﺬﻫﺒﻴّﻪ ﻭ ﻣﺒﺎﻳﻨﺖ ﺟﻨﺴﻴّﻪ ﻭ ﻧﻮﻋﻴّﻪ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻭﻃﻨﻴّﻪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ ّ
ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺟﻨﺲ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﻗﻮﻡ ﻭﺍﺣﺪ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻭﻃﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﮐﻪ ﮐﺮﻩ ﺍﺭﺽ ﺍﺳﺖ ﺳﺎﮐﻦ ﮔﺮﺩﻧﺪ".
ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ" :ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻘﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﺎﺳﺶ ﺑﻪ ﻳﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻟﻬﻴّﻪ ﺩﺭ
ﻣﻘﺪﺱ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻫﻮﻳّﺖ ﺩﻭﺭ ّ ﺍﺳﺖ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮔﺮﺩﺩ .ﺍﻻﻥ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺍﻧﺒﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﻴّﻨﺎﺕ .ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺍﻳﻦ
ﻗﺮﻥ ﻭ ﻋﺼﺮ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻭ ﻭﺍﺿﺢ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻬﺎﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ".
149
ﺍﺷﻌﻴﺎء ﻧﺒﻰ ﮐﻪ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﺎﻧﻰ
ﺳﺤﺮ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﺑﻠﻮﻏﺶ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻨﺪ ﻣﻌﻴّﻦ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ:
"ﺍﻭ )ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ( ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍ ّﻣﺘﻬﺎ ﺩﺍﻭﺭﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻼﻣﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺒﺪﻝ ﺩﺍﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺎﻭ ﺁﻫﻦ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻧﻴﺰﻩ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍ ّﺭﻩ ّ
ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻠّﺘﻬﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﻣﻠﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺸﻴﺪ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ
ﺁﻣﻮﺧﺖ" ...
" ...ﻭ ﻧﻬﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﺗﻨﻪ ﻳﺴﻰ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺷﺎﺧﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺭﻳﺸﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﮕﻔﺖ ...ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻋﺼﺎﻯ ﺩﻫﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺯﺩﻩ ﺷﺮﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻔﺨﻪ ﻟﺒﻬﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺸﺖ ﻭ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﮐﻤﺮﺵ
ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﻣﻴﺎﻧﺶ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﮔﺮﮒ ﺑﺎ ﺑ ّﺮﻩ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﻠﻨﮓ
ﺑﺎ ﺑﺰﻏﺎﻟﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪ ﻭ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻭ ﺷﻴﺮ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﺭﻯ ﺑﺎ ﻫﻢ ...ﻭ ﻃﻔﻞ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺍﺭﻩ ﺑﺮ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻣﺎﺭ ﺑﺎﺯﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻃﻔﻞ ﺍﺯ ﺷﻴﺮ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻓﻌﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ
ﻣﻘﺪﺱ ﻣﻦ ﺿﺮﺭ ﻭ ﻓﺴﺎﺩﻯ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﺮ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﮐﻮﻩ ّ
ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻣﺜﻞ ﺁﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭﻳﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ".
ﻣﻘﺪﻣﮥ ﻣﻘﺎﻟﺶ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﮑﺎﺷﻔﺎﺕ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﺭ ّ
ﺟﻼﻝ ﻳﻮﻡ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﮤ ﻧﺠﺎﺕ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺸﺎﺑﻬﻰ ﺩﺍﺭﺩ" :ﺩﻳﺪﻡ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﻭ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍ ّﻭﻝ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍ ّﻭﻝ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺩﺭﻳﺎ
ﻣﻘﺪﺱ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻤﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺷﻬﺮ ّ
ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﻋﺮﻭﺳﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻭﺍﺯﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ
ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺍﻳﻨﮏ ﺧﻴﻤﮥ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺁﺩﻣﻴﺎﻧﺴﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺳﺎﮐﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ
ﻗﻮﻣﻬﺎﻯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺧﺪﺍﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺤﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ
ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﺍﺷﮏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﺳﺘﺮﺩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺮﮒ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﺩﺭﺩ
ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ "...
ﺷﮏ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﮐﻤﺎﻟﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺗﺤ ّﻘﻖ ﺑﻠﻮﻍ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ّ
ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ،ﺑﻪ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮﺩ ﻓﺎﺗﺤﮥ ﻣﺪﻧﻴّﺘﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻈﻴﺮﺵ ﺭﺍ ﭼﺸﻢ ﺍﺣﺪﻯ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﻭ
150
ﻣﻘﺪﺭﻯ ﺭﺍ ﺷﺒﻬﺶ ﺑﻪ ﺗﺼ ّﻮﺭ ﺍﺣﺪﻯ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﺪﻧﻴّﺖ ّ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﮥ ﺿﻤﻴﺮﺵ ﻣﺮﺗﺴﻢ ﺳﺎﺯﺩ؟ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﺍﻭﺝ
ﺍﻋﻼﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻃﻴﺮ ﺍﻧﺪﻳﺸﮥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﻔﺲ ﺭﺳﺘﻪ ،ﺑﺴﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﺑﺴﻨﺠﺪ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺮ
ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻓﻀﺎﻯ ﺟﺎﻧﻔﺰﺍﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺍﻥ ﺁﺩﻣﻰ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﮤ ﺣﻀﺮﺕ
ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺗﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ،ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﮤ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟
ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻋﺼﺮ ﺯ ّﺭﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﺸﻌﺸﻊ ﺍﻧﻮﺍﺭﺵ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﺁﺋﻴﻨﮥ ﺟﻨّﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻣﺴﮏ ﺍﻟﺨﺘﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻝ ﺳﺎﺯﻳﻢ ﮐﻪ
ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻫﺬﺍ ﻳﻮﻡ ﻻ ﻳﺮﻯ ﻓﻴﻪ ّﺍﻻ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟّﺘﻰ ﺍﺷﺮﻗﺖ ﻭ ﻻﺣﺖ ﻣﻦ ﺍﻓﻖ ﻭﺟﻪ ﺭﺑّﮏ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﻼ ﻣﻦ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻗﺪ ﻗﺒﻀﻨﺎ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ ﺑﺴﻠﻄﺎﻥ ﺍﻟﻘﺪﺭﺓ ﻭ ﺍﻻﻗﺘﺪﺍﺭ ﻭ ﺷﺮﻋﻨﺎ ﻓﻰ ﺧﻠﻖ ﺑﺪﻳﻊ ﻓﻀ ً
ﺍﻟﻼﻫﻮﺕ ﻃﻮﺑﻰ ﻟﮏ ﻳﺎ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺑﻤﺎ ﺟﻌﻠﺖ ﻣﺆﻃﻰ ﻭ ﺍﻧﺎ ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ ﺍﻟﻘﺪﻳﻢ ﻫﺬﺍ ﻳﻮﻡ ﻓﻴﻪ ﻳﻘﻮﻝ ّ ّ ﻗﺪﻡ ﺍﻪﻠﻟ ﻭ ﻣﻘ ّﺮ ﻋﺮﺷﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ﻳﻘﻮﻝ ﺍﻟﺠﺒﺮﻭﺕ ﻧﻔﺴﻰ ﻟﮏ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺑﻤﺎ ﺍﺳﺘﻘ ّﺮ ﻋﻠﻴﮏ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺍﻟ ّﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟّﺬﻯ ﺑﻪ ﻭﻋﺪ ﻣﺎ ﮐﺎﻥ ﻭ ﻣﺎ ﻳﮑﻮﻥ)".ﻟﻪ(
151
۱۱ﻣﺎﺭﺱ ۱۹۳۶
152
ﻣﻀﺎﻣﻴﻦ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺁﺛﺎﺭ ﻋﺮﺑﻰ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ )ﺍﻟﻒ( ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎﺋﻰ ﻣﺘﮑﻠّﻢ ﺷﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺍﺻﻼﺡ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ
ﺣﺎﻟﺶ ﮔﺮﺩﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻢ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍ ّﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻭ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﺗﺼ ّﺮﻑ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﻏﻴﺮ ﺣﺎﺫﻕ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺮﮐﺐ ﻫﻮﻯ ﻭ ﻫﻮﺱ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ .ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﻋﻀﻮﻯ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ ﺩﺭ
ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﺪﺳﺖ ﻃﺒﻴﺒﻰ ﺣﺎﺫﻕ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﻘﻴّﻪ ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﻠﻴﻢ ﻭ ﺧﺒﻴﺮ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ .ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﻮﺡ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ..." :ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺑﺮ ﻣﺨﺎﺭﺝ ﺧﻮﺩ ﻣﻴﺎﻓﺰﺍﺋﻴﺪ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺮ ﺭﻋﺎﻳﺎ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺳﺘﻤﻰ ﺑﺰﺭﮒ .ﺍﺯ ﺍﺷﮏ ﻭ ﺁﻩ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻃﺎﻗﺖ ﺑﺮ ﺭﻋﺎﻳﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺭ ﻣﻨﻬﻴﺪ.
)ﺏ( ﻓﺨﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﻰ ﻭﻃﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ
ﺑﺪﺍﺭﺩ.
)ﺝ( ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻇﻬﻮﺭﻯ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺷﺎﻥ
ﻼ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎ ﮐﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻭ ﺍﺛﺮﺵ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻃﻠﻮﻋﺶ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺠﻠّﻰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ .ﻣﺜ ً
ﻗﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻌﺪﴽ ﺩﺭﺟﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﻪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﺗﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺷﻴﺎء ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺄﻧﻮﺱ ﻣﻘﺪﺭ ﮐﻢ ﮐﻢ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﮕﺬﺭﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﻇﻬﺮ ﺭﺳﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﺎﺕ ّ
ﻳﺎﺑﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﺑﺎﺧﺘﺮ ﻏﺮﻭﺏ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻭ ﺍﮔﺮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻃﻠﻮﻉ ﮐﻨﺪ ﺣﺮﺍﺭﺗﺶ ﺍﺷﻴﺎء ﺭﺍ ﺿﺮﺭ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ ...ﺑﻪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻓﺠﺮ ﻇﻬﻮﺭ
ﻣﻘﺪﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﺍﺭﺽ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺍﻭ ّ ﺗﺤﻤﻠﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﺍﻧﻮﺍﺭﺵ ﻋﺎﺟﺰﻧﺪ ﺣﺘّﻰ ﺁﻧﺎﻧﺮﺍ ﻣﻀﻄﺮﺏ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻗﺪﺭﺕ ّ ﺳﺎﺯﺩ.
)ﺩ( ﻋﻠﻢ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺣﺮﻑ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺩﻭ ﺣﺮﻑ ﺍﺳﺖ ﻭ
ﻣﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻏﻴﺮ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺣﺮﻑ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﺎ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﻨﺪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺣﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
153
)ﻩ( ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﺟﻮﻫﺮﻯ ﺩﺭ ﺫﮐﺮ ﺍﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻦ
ﻳﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ.
)ﻭ( ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻳﻮﻡ ﻇﻬﻮﺭﺵ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﺆﻣﻦ ﻧﺸﻮﻯ ﻫﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﺣﮑﻢ
ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺳﻠﺐ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ...ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻧﺼﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﻫﺮ ﺁﻳﻨﻪ
ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻮﺭ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻠﮏ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﻢ.
)ﺯ( ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺳﺖ ﺩﺭ ﻫﻢ ﭘﻴﭽﻴﻢ ﻭ ﺑﺴﺎﻁ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﮕﺴﺘﺮﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ
ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺍﺳﺖ.
)ﺡ( ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺗﺮﺗﻴﺒﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺷﺒﻬﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺷﺪ.
ﺗﻤﺴﮏ ﺟﻮﺋﻴﺪ ﺗﺎ ﻻﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺻﻠﺢ ﺍﺻﻐﺮ )ﻁ( ﺍﮔﺮ ﺻﻠﺢ ﺍﮐﺒﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﮔﻮﺵ ﺍﻧﺪﺍﺯﻳﺪ ّ ّ ﻇﻞ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻗﺪﺭﻯ ﺍﺻﻼﺡ ﭘﺬﻳﺮﺩ. ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻣﻮﺭ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺍﻣﻮﺭ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ
)ﻯ( ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺻﻼﺡ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﮐﺜﺮﺕ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻭ ﺳﺎﺯ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺎﻥ ﻧﻴﺎﺯﻯ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ ﻣﮕﺮ
ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﻯ ﮐﻨﻴﺪ ...ﺍﻯ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﺩﻝ
ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﻣﺘّﺤﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺗﺎ ﺗﻨﺪ ﺑﺎﺩ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻭ ﻧﺸﻴﻨﺪ ﻭ ﺭﻋﺎﻳﺎ ﻭ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺿﺪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺍﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺭﻭﻯ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﺍﮔﺮ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ّ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﻋﺪﻝ ﺁﺷﮑﺎﺭ.
)ﻳﺎ( ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﻮﺷﺪﺍﺭﻭ ﻭ ﮐﺎﻣﻠﺘﺮﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﻣﻘ ّﺮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺍﻫﻞ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺁﺋﻴﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﻴﺎﺑﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ
ﺍﻟﻀﻼﻝ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ" ... ﺣﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ "ﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﺤﻖ ّﺍﻻ ّ ّ ﭘﺰﺷﮑﻰ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﮐﺎﻣﻞ ﻭ ﻣﺆﻳّﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻳّﺎﻡ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﻭ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩﺵ ﻇﺎﻫﺮ
ﺿﺪﺵ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎﻯ ﺑ ّﺮﻧﺪﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﻯ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﺷﺪ ﺑﺮ ّ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ...ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺼﻠﺢ ﻭ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﻋﺎﻟﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﺤ ّﻘﻖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻣﻔﺴﺪﻳﻦ ﺍﺳﺖ ...
ﻣﻘﺪﺭ )ﻳﺐ( ﻭ ﻟﻴﮑﻦ ﻣﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﮐﻠﻤﻪ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍﺋﺞ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ّ ﻣﻘﺪﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﮐﻠﻤﻪ ﺭﺍ ﺣﺠﺎﺑﻰ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺍﻧﻨﺪﻩ ﺩﺍﻧﺎ ّ
154
ﻣﺎﺋﻴﻢ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺗﺠﻠّﻰ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ ﻫﻴﭻ
ﺗﺤﻤﻠﺶ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﻴﺸﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﮕﺮﻳﺰﻧﺪ. ﮐﺲ ﺭﺍ ﻃﺎﻗﺖ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻪﻠﻟ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﻧﺰﻭﻝ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺑﺮ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ّ ﻣﻘﺪﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺍ ّﻣﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ّ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺗﺸﺎﻥ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻧﻤﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺣﮑﻤﺖ
ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺪﺭﺕ ﺣﻤﻞ ﻭ ﻃﺎﻗﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .ﺍ ّﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺩﻡ
ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﺑﻪ ﺭﺗﺒﻪ ﺑﻠﻮﻍ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﺳﻨﻪ ﺷﺼﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﻋﻠﻰ ّ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﻭ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﺠﻠّﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ.
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ )ﻳﺞ( ﺍ ّﻣﺎ ﻣﻈﺎﻫﺮ ّ ﻇﻞ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﺍﻓﺎﺿﻪ ﻳﻔﻌﻞ ﻣﺎ ﻳﺸﺎء ﻭ ﻳﺤﮑﻢ ﻣﺎ ﻳﺮﻳﺪ. ﺍﺳﺘﻔﺎﺿﻪ ﺩﺭ ّ )ﻳﺪ( ﭼﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ﻧﺴﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻭﺯﻳﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﺧﻮﺷﺎ ﺣﺎﻝ
ﻋﺎﺭﻓﺎﻥ.
)ﻳﻪ( ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﺴﻴﻢ ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ﻓﻀﻞ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺪﻣﻴﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﮐﻤﻮﻧﺶ ﻣﺴﺘﻮﺭ
ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭﻟﻴﮑﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﺷﺠﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﺛﻤﺎﺭ ﺑﺪﻳﻌﻪ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻫﺎ ﺑﻪ
ﮔﻮﻫﺮﻫﺎﻯ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﮐﻴﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺠﻠّﻴﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ
ﻣﻄﻠﻊ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺯﻭﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺣﻖ ﮐﻪ ﺩﺍﻧﻨﺪﻩ ﻏﻴﺐ ﺍﺳﺖ ّ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﮐﺴﻰ ﺟﺰ ّ
ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻮﺯﺍﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﻟّﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪ .ﺩﺭﻭﺩ ﺑﺎﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﻀﻠﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ.
)ﻳﻮ( ﺍﻯ ﺷﺎﻩ ﺑﺮﻟﻴﻦ ...ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﻏﺮﻭﺭ ﺗﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﻄﻠﻊ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﻮﻯ ﺗﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﻟﮏ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ
ﻓﻀﺎﻝ ﻭ ﮐﺮﻳﻢ .ﮐﺴﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﺤﺠﻮﺏ ﺩﺍﺭﺩ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﺗﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻨﺪ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ّ ﺣﻴﺚ ﺷﺄﻥ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺮﺗﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﻣﻘﺎﻡ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻭﺭ ﻭ ﺑﺒﻴﻦ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ
ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ ﭘﺲ ﻣﺘﻨﺒّﻪ ﺷﻮ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺮﺧﻴﺰ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﻣﺎ ﺧﺒﺮﺵ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻇﺎﻟﻤﻴﻦ ﺑﺮ ﻣﺎ ﭼﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻟﻮﺡ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﮑﺴﻮ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ ﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ ﻧﻨﻤﻮﺩ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻯ ﺍﺯ ﻫﺮ
ﺳﻮﻯ ﺫﻟّﺖ ﻭ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺴﺮﺍﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ ﺗﺮﺍﺏ ﺭﺍﺟﻊ ﺷﺪ .ﺣﺎﻝ ﺍﻯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ
ﺨﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺣﮑﻢ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﻭ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺧﻮﺩﺕ ﮐﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺭﺍ ﻣﺴ ّ
ﮑﺮ ﻧﻤﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺼﻮﺭ ﺑﻪ ﻗﺒﻮﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﭘﺲ ﻋﺒﺮﺕ ﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﻣﺘﺬ ّﮐﺮ ﺑﺎﺵ. ﺗﻔ ّ
155
)ﻳﺰ( ﺍﻯ ﺳﻮﺍﺣﻞ ﻧﻬﺮ ﺭﻳﻦ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺑﺨﻮﻧﻰ ﻭ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺟﺰﺍء ﺑﺮ ﺗﻮ ﺁﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﺭ ﻋﺰﺕ ﻣﺒﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﺎ ﻣﻴﺮﺳﺪ. ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺮﻟﻴﻦ ﻭﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ّ
)ﻳﺢ( ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻯ ﺧﺪﺍ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻧﻔﻮﺱ ﻭ ﻋﻘﻮﻝ
ﺗﺤﻤﻠﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﺳﺖ. ﻗﺪﺭﺕ ّ
)ﻳﻂ( ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻼﻯ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻴﺮﻭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﺮﺳﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﺴﻰ
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻳﮑﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻟﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﺘﮏ ﺣﺮﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ.
)ﮎ( ﺍﻯ ﺷﻬﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﺣﻞ ﺩﻭ ﺩﺭﻳﺎﺋﻰ )ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ( ﺑﺮ ﺗﻮ ﺗﺨﺖ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺘﻢ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ
ﺁﺗﺶ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻮ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻮﺣﻪ ﻣﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ﻭ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﮔﺮﺩ ﻋﺮﺵ ﺍﻋﻠﻰ
ﻃﺎﺋﻔﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ .ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺟﺎﻫﻞ ﺑﺮ ﻋﺎﻗﻞ ﺣﺎﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺮ ﻧﻮﺭ ﻓﺨﺮ ﻣﻰ
ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻏﺮﻭﺭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻯ .ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺯﻳﻨﺖ ﻇﺎﻫﺮﻩ ﺍﺕ ﻣﻴﻨﺎﺯﻯ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﻫﻤﻪ
ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﭘﻴﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻫﺮ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖ ﻓﻐﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﺒﺮ ﻣﻴﺪﻫﺪ.
ﺣﻖ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭘﺎﺩﺍﺷﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ )ﮐﺎ( ﺍﻯ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺁﻥ ﮐﺴﻰ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ّ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻧﺸﺴﺘﻪ ...ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺕ ﺑﺮ ﺁﻭﺭ ﺳﭙﺲ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺑﺴﻨﺞ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ
ﺟﺰﺍء ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺑﺖ ﺑﺮﺳﻨﺪ ،ﺭﻭﺯﻯ ﮐﻪ ﭘﺎﻯ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺧﺪﺍ ﺑﻠﺮﺯﺩ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﻏﺎﻓﻠﻴﻦ ﺑﻪ ﺗﺎﺏ ﺍﻓﺘﺪ،
ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺱ.
)ﮐﺐ( ﺍﻯ ﻭﮐﻴﻼﻥ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻴﺪ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﮑﺴﻮ ﻧﻬﻴﺪ ﻭ
ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺷﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﺷﻴﺪ ...ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺪﻭﺧﺘﻪ ﺍﻳﺪ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﻭ ﺟﺰﺍء ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ .ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﺎﺯ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﺑﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻧﭽﻪ
ﮔﺬﺷﺖ ...ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﻧﺼﻴﺮ ﻭ ﺩﻟﺴﻮﺯﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﻰ ﻳﺎﺑﻴﺪ .ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺍﻳّﺎﻡ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﮔﺬﺭﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﺸﻐﻮﻟﻴﺪ
ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﻓﺨﺮ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻳﺪ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﮕﺬﺭﺩ ﻭ ﻣﻠﮏ ﻋﺬﺍﺏ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ
156
ﺁﻥ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺧﻼﺋﻖ ﺑﻪ ﻟﺮﺯﻩ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﭘﻮﺳﺖ ﻇﺎﻟﻤﻴﻦ ﺑﺮﮐﻨﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ ...ﻭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺳﺎﻋﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﺁﻣﺪﻧﻰ ﺍﺳﺖ.
)ﮐﺞ( ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺷﻬﺮ)ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ( ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﮑﻨﻴﺪ ...ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﺷﻤﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺳﺮﺁﻳﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﭘﺪﺭﺍﻧﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﺎﺯ
ﻣﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
)ﮐﺪ( ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ )ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ( ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻳﻢ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ
ﺑﻪ ﮔﻞ ﺑﺎﺯﻯ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ...ﻭ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﺯﺍﺭ ﮔﺮﻳﺴﺘﻴﻢ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎﺋﻰ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻨﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻏﺎﻓﻞ ﮔﺸﺘﻨﺪ ...ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ
ﺣﻖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻮﻣﻰ ﺭﺍ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﻣﺎ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻴﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ّ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺟﺮﻡ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺳﺘﻢ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ
ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺴﻠّﻂ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﺰﺍء ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﻭ
ﺧﺪﺍ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻨﺘﻘﻤﻴﻦ ﺍﺳﺖ.
)ﮐﻪ( ﺳﺨﻦ ﻣﺮﺍ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻓﻀﻠﺶ ﺑﺮ ﺧﻄﺎﻫﺎﻯ ﺷﻤﺎ ﺭﺣﻢ
ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻏﻀﺒﺶ ﺳﺒﻘﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﻫﺴﺘﻰ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻓﻀﻠﺶ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ.
)ﮐﻮ( ﺍﻯ ﺭﺋﻴﺲ ،ﻧﺪﺍء ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﮔﺎﺭ ﻣﻬﻴﻤﻦ ﻗﻴّﻮﻡ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮ ...ﺍﻯ ﺭﺋﻴﺲ ،ﺗﻮ ﮐﺎﺭﻯ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻴﻨﻮ ﺑﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﻧﻴﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻓﺮﻳﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺴﻰ ﮐﺮﺩﻯ ﮐﻪ ّ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺭﺵ ﻣﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﺭﻭﻯ ﺑﺮﻣﻴﮕﺮﺩﺍﻧﻰ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻳﺎﻥ ﺁﺷﮑﺎﺭ
ﺑﻴﻨﻰ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﺯﻭﺩ ﺍﺳﺖ ﺍﺭﺽ ﺳ ّﺮ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﻭ ﺍﺯ
ﻣﺤﻞ ﺭﺍ ﻓﺴﺎﺩ ﻓﺮﺍ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻣﻠﮏ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻟﺮﺯﻩ ﺩﺭﺁﻳﺪ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ ﻭ ﻫﺮ ّ
ﺍﻣﻮﺭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺋﻰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﻨﺪ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﺳﺨﺖ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﻦ ﺯﺍﺭ ﺩﺭ ﺳﻴﻼﺏ ﺑﻨﺎﻟﺪ ﻭ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻥ ﺑﺰﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻯ ﺧﻮﻥ ﺭﻳﺰﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻴﻨﻰ.
ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﻠﻄﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻼﺋﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﺳﻬﻤﻨﺎﮎ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ )ﮐﺰ( ﺍ ّﻣﺖ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ّ ﺑﻼﺋﻰ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﮐﺴﻰ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻫﻰ ﻧﻴﺎﺑﺪ ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ
157
ﺣﻖ ﻭ ﻋﺪﻝ ﭘﺮ ﺷﻮﺩ ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺟﻮﺭ ﻭ ﺳﺘﻢ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ّ ﺍﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
)ﮐﺢ( ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺍ ّﻣﺖ ﻣﺮﺍ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﺟﺰ ﺭﺳﻤﺶ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺟﺰ ﺍﺳﻤﺶ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ .ﻓﻘﻴﻬﺎﻥ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻓﻘﻴﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﻓﺘﻨﻪ ﺧﻴﺰﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ
ﻓﺘﻨﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ.
)ﮐﻂ( ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺁﺳﻴﺐ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﺩﻳﻦ ﺩﺭ
ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻣﺤﺾ ﻟﻔﻆ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺲ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺧﺼﻠﺘﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺷﻮﺩ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺩ ﺳﺮﺥ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻭﺯﺩ ﻳﺎ ﻣﺴﺦ ﺷﻮﻳﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺳﻨﮓ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺭﺩ.
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻪﻠﻟ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﺷﻤﺎ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺷﺪ ﺷﻤﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﻫﻮﻯ ﻭ ﻫﻮﺱ ﺧﻮﻳﺶ )ﻝ( ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻗﺮﺍﻥ، ّ
ﺭﺍ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﮐﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﻳﺪ ﻭ
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﮐﻤﻴﻨﮕﺎﻩ ﺍﺳﺖ ...ﺍﻯ ﮔﺮﻭﻩ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﺸﻤﺎ ﺷﺄﻥ ﻣﻠّﺖ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁﻣﺪ ﻭ ﭘﺮﭼﻢ ﺍﺳﻼﻡ ﺳﺮﻧﮕﻮﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻋﺮﺵ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﻨﻬﺪﻡ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
)ﻻ( ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ)ﻣﺴﻴﺢ( ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺣﺶ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺷﻴﺎء ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ ﺍ ّﻣﺎ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﺭﻭﺣﺶ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻴﮑﻨﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﻫﺮ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﻯ ﺩﺍﻧﺸﻰ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻋﺎﻟﻤﻰ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﻋﻠﻮﻡ ﺑﺎﻫﺮ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﻯ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺳﻠﻄﺎﻧﻰ ﻗﺪﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﺍﺯ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺭﻭﺡ ﻣﺘﻌﺎﻟﻰ ﻭ ﺗﺴﺨﻴﺮ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﻨﻴﺮ
ﺍﻭﺳﺖ .ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻴﺪﻫﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻤﮑﻨﺎﺕ ﺗﺠﻠّﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ
ﺑﺎﻭ ﻫﺮ ﻣﺒﺘﻼﻯ ﺑﻪ ﺑﺮﺻﻰ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺟﻬﻞ ﻭ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎﺋﻰ ﻃﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ
ﻫﻮﻯ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻫﺮ ﮐﻮﺭﻯ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺗﺰﮐﻴﻪ ﺷﺪ ...ﻭ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﮐﺴﺎﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﺭﻭﻯ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩ.
ﺣﺪ ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻦ ﻣﻰ ﺳﺘﺎﻳﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ّ )ﻟﺐ( ّ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻓ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺯﻳﺎﺩﻩ ﺭﻭﻯ ﺷﻮﺩ ﺳﺒﺐ ﻓﺴﺎﺩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩ ...ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﺮﺍﻳﺪ ﺳﺒﺐ ﺍﺻﻼﺡ ﻋﺎﻟﻢ ﺷﻮﺩ ...ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺁﺗﺶ ﺁﻥ ّ
ﺭﻭﺯ ﻟﺴﺎﻥ ﻋﻈﻤﺖ ﻧﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺋﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺣﻤﻴﺪ ﺭﺍ ﺍﺳﺖ.
158
)ﻟﺞ( ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﻣﻴﻘﺎﺗﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﻴﻘﺎﺕ ﺑﺴﺮ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﻯ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩ
ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻃﺮﻑ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﺆﺍﺧﺬﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺗﻨﺪ ﺑﺎﺩ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻮﻯ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ.
)ﻟﺪ( ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺎﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻴﮑﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ
ﮐﻨﺪ ﭘﺲ ﺍﻳﻦ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻳّﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺷﻤﺮﻳﺪ.
)ﻟﻪ( ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺰ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﻭﺟﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﮐﺮﻳﻤﺖ ﺗﺎﺑﻴﺪﻩ ﺩﻳﺪﻩ
ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ .ﻣﺎ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻭ ﺧﻠﻖ ﺑﺪﻳﻌﻰ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ
ﻓﻀﺎﻝ ﻗﺪﻳﻤﻴﻢ .ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻻﻫﻮﺕ ﻧﺪﺍ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺍﻯ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ ﻭ ﻣﺎ ّ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻗﺪﻣﮕﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﮔﺸﺘﻰ ﻭ ﻣﻘ ّﺮ ﻋﺮﺵ ﻋﻈﻴﻤﺶ ﺷﺪﻯ ﻭ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻧﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﻓﺪﺍﻯ ﺗﻮ ﺑﺎﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺭﺣﻤﻦ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺟﺴﺖ.
159
ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺘﻬﺎﻯ ﺯﻳﺮ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺍﻟﻴﺰﺍﺑﺖ ﻣﺎﺭﺗﻴﻦ ﻣﻘﻴﻢ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ
ﺍﻧﺪ ﺗﻬﻴّﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺘﻨﻰ ﮐﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﻭ ﺗﻠﺨﻴﺺ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ
ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍﻪﻠﻟ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺫﮐﺮ ّ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
_۱ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﻭﺭﺳﺎﻯ ،ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ:
TREATY OF VERSAILLES, COVENANT OF THE LEAGUE OF NATIONS.
ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﻭﺭﺳﺎﻯ ﺳﻨﺪ ﺻﻠﺤﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ ،ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ،ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺘّﺤﺪﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺻﻠﺢ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺍﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺗﻬﻴّﻪ ﻭ ّ
ﺑﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﻫﻢ ﮊﺍﻧﻮﻳﻪ ۱۹۲۰ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎء ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﺪﻳﻨﻮﺳﻴﻠﻪ ﺭﺳﻤﴼ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻞ ﺍ ّﻭﻝ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ .ﺍﻣﻀﺎء ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ،ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ.
ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ۳۳ﺑﻴﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﺧﺴﺎﺭﺕ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﺼ ّﺮﻓﺎﺕ ﻭ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﺍﺗﺶ ﺑﻴﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻓﺎﺗﺢ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪ.
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻓﺎﺗﺢ ﻭ ﻣﺘّﺤﺪﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﻣﻠﻞ ﺑﻰ ﻃﺮﻑ ﺍﺯ ﻋﻀﻮﻳّﺖ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ
ﺑﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻠﻞ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺍﻋﻀﺎء ﺁﻥ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﺪ.
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﻋﺪﻡ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﺑﻌﺾ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻋﺪﻡ ﻗﺒﻮﻝ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﻭﺭﺳﺎﻯ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠّﻰ ﺗﻀﻌﻴﻒ ﺷﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺗﻮ ّﻗﻒ
ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻗﻮﺍﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﮊﺍﭘﻦ ﺩﺭ ﻣﻨﭽﻮﺭﻯ ﻭ ﭼﻴﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۳۰ﻭ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺣﻤﻠﻪ ﻭ ﺗﺼ ّﺮﻑ
ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۳۵ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﺑﻄﺎﻝ ﻳﮑﻄﺮﻓﻪ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﻭﺭﺳﺎﻯ ّ ﺍﺗﻴﻮﭘﻰ)ﺣﺒﺸﻪ( ّ
ﻫﻴﺘﻠﺮ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻣﺴﻠﻮﺏ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
160
_۲ﺭﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﻳﺶ ﻭ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ: THOMAS WOODROW WILSON,
ﺗﻮﻣﺎﺱ ﻭﻭﺩﺭﻭ ﻭﻳﻠﺴﻮﻥ) (۱۹۲۴ _۱۸۵۶ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻫﺸﺘﻤﻴﻦ ﺭﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﺯ ۱۹۱۳ﺗﺎ ۱۹۲۱ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۲۰ﺑﻪ ﺍﺧﺬ ﺟﺎﺋﺰﻩ ﺻﻠﺢ ﻧﻮﺑﻞ ﻧﺎﺋﻞ ﺁﻣﺪﻩ
ﺣﻞ ﻭ ﻓﺼﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺁﻥ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﺍﺳﺖ .ﻭﻳﻠﺴﻮﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻞ ﺍ ّﻭﻝ ﻭ ّ
ﺭﺍ ﻣﺒﻨﻰ ﺑﺮ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻭ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺻﻠﺢ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﮐﺮﺩ .ﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺻﻠﺢ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﻭﻯ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻌﺾ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺘّﻔﻘﻴﻦ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﺳﺎﺯﺩ ﺗﺎ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺻﻠﺢ ﻭﺭﺳﺎﻯ ﺑﮕﻨﺠﺎﻧﻨﺪ. _۳ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺍﺯ ﻗﻠﺐ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺁﺳﻴﺎ:
ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﭼﻴﻦ ﻋﻀﻮﻳّﺖ ﺩﺭ ﺣﺰﺏ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ۱۹۲۰ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻧﻤﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﺗﺸﺠﻴﻊ ﺷﻌﺒﻪ ﭼﻴﻦ ﺩﻓﺘﺮ ﮐﻤﻴﻨﺘﺮﻥ )ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ( ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺟﻤﺎﻫﻴﺮ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺣﺰﺏ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺩﺭ ﮐﻪ ّ
ﺣﺰﺏ ﻣﻠّﻰ ﭼﻴﻦ )ﮐﻮﻣﻴﻦ ﺗﺎﻧﮏ( ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺳﻮﻥ ﻳﺎﺕ ﺳﻦ ﺭﺧﻨﻪ ﮐﻨﺪ .ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺳﻮﻥ
ﻳﺎﺕ ﺳﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۲۵ﺟﻨﮓ ﺩﺍﺧﻠﻰ ﺧﻮﻧﻴﻨﻰ ﺑﻴﻦ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﺣﺰﺏ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ
ﭼﻨﮓ ﮐﺎﻯ ﺷﮏ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺭﺗﺶ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﺼﺎﺑﺎﺕ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻭ ﺷﻮﺭﺵ ﻋﻈﻴﻢ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﭼﻴﻦ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻳﺎﻓﺖ .ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﻠّﻰ ﭼﻴﻦ
ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﮊﺍﭘﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﻫﺎ ﻣﻮﻗﻌﻴّﺖ ﺭﺍ ﻣﻐﺘﻨﻢ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۳۰ ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﭼﻴﻦ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺷﺘﺮﺍﮐﻰ ﮐﻴﺎﻧﮑﺴﻰ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻫﻤﻪ
ﺍﻳﺎﻻﺕ ﭼﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭼﻨﮓ ﮐﺎﻯ ﺷﮏ ﺧﺎﺭﺝ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ. _۴ﺍﻏﺘﺸﺎﺵ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻗﺎ ّﺭﻩ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎ:
ﺍﻏﺘﺸﺎﺷﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۹۲۲ﺍﺯ ﮐﻨﮕﻮﻯ ﺑﻠﮋﻳﮏ )ﺯﺋﻴﺮ( ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎ ﺭﻳﺸﻪ
ﺿﺪ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﻣﺜﻞ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺳﻴﺎﻫﭙﻮﺳﺘﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎﻯ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﻭ ﮐﻴﺘﻰ ﻭﺍﻻ ﮔﺮﻓﺖ .ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ّ
ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﻰ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﻰ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺍﻏﺘﺸﺎﺵ ﻭ ﺷﻮﺭﺵ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﻭ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺯﺩﻧﺪ .ﺑﻪ
161
ﻋﻠّﺖ ﺳﻠﺐ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ،ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ
ﻫﻤﺖ ﮔﻤﺎﺷﺘﻨﺪ .ﺍﻳﻦ ﺍﻏﺘﺸﺎﺷﺎﺕ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺑﺎﺕ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ۱۹۳۰ﻣﻘﺎﺭﻥ ﺑﺎﺷﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ّ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ. _۵ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ:
ﻃﻰ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ۱۹۲۹ _۱۹۳۹ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺤﺮﺍﻧﻬﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ .ﻣﻠّﺘﻬﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﻮﻥ ﻭ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﻗﺪ ﻋﻠﻢ
ﻧﻨﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺷﺪﻳﺪﴽ ﺍﺯ ﺳﻘﻮﻁ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺭﺷﺪﻯ ﺑﻰ ﺭﻭﻳّﻪ ﻭ ﺷﺪﻳﺪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻟﻄﻤﻪ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺩﺍﺧﻠﻰ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳّﺘﻬﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﮔﻤﺮﮐﻰ ﻭﺿﻊ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﻘﻮﻁ ﺑﻬﺎﻯ ﻃﻼ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﺗﻮﺍﺯﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻬﺎﻯ ﺩﻳﻮﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺷﮑﺎﻻﺕ ﻋﺪﻳﺪﻩ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﮐﺮﺩ .ﺑﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﺟﻨﮓ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺩ ّﻭﻡ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻗﺪﺭﻯ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻳﺎﻓﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﻭ ﺭﺷﺪ
ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺁﻥ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺭﻧﺞ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ّ ّ ﺧﻼﺻﻰ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ. _۶ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﻰ:
ﻣﻔﻬﻮﻡ "ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﻰ" ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﻭ ﺟﻨﮓ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺑﺪﺑﻴﻨﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻠﻴّﺖ ﭘﺮﺳﺘﻰ
ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻴﻨﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺩﺭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺟﻠﻮﻩ ﺷﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺖ. ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎﻯ ﻋﻀﻮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺑﺮ ﺧﻼﻕ ﺗﻌ ّﻬﺪﻯ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻠﻊ ﺳﻼﺡ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ّ
ﻭ ﺍﻣﻨﻴّﺖ ﺟﻤﻌﻰ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻫﺎﻯ ﺩﻭ ﻃﺮﻓﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﺪﻳﺪﴽ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ
ﻼ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺻﻠﺢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻪ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠّﻰ ﺧﻮﺩ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﻋﻤ ً
ﻣﻠّﻰ ﺭﻭﻯ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﻮﺟﺒﺎﺕ ﺿﻌﻒ ﻭ ﺷﮑﺴﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻓﮑﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻮﺗﻪ ﺗﻌﻮﻳﻖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ.
162
_۷ﭘﺮﻭﺗﮑﻞ ﮊﻧﻮ:
ﺣﻞ ﺩﺭ ﺍﮐﺘﺒﺮ ۱۹۲۴ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﺑﺎﻻﺗّﻔﺎﻕ ﭘﺮﻭﺗﮑﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ّ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻧﻤﻮﺩ .ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻭﺗﮑﻞ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻋﻀﻮ ﺗﻌ ّﻬﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺁﺭﺍء ﺻﺎﺩﺭﻩ ﺍﺯ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺩﺍﻭﺭﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻘﺪ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻫﺎﻯ ﺩﻭ ﻃﺮﻓﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﮐﺸﻮﺭ ﺛﺎﻟﺖ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺷﻮﺭﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ
ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺍﺯ ﮐﻠﻴّﻪ ﺍﻣﻀﺎء ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﻣﺴﻠّﺤﺎﻧﻪ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻭﺗﮑﻞ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﻌﺾ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﺟﺎﻣﻪ
ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﭙﻮﺷﻴﺪ.
_۸ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺘّﺤﺪ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ:
ﺁﺭﻳﺴﺘﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻳﺎﻧﺪ (۱۹۳۲ _۱۸۶۲) ARISTIDE BRIANDﺩﻭﻟﺘﻤﺮﺩ ﺷﺮﻳﻒ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﻯ ﺩﺭ
ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ۱۹۳۰ﻣﺼ ّﺮﺍﻧﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﺸﮑﻴﻞ "ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻫﻤﻪ ﻓ ّﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎﻯ ﻭﻯ ﺑﺎ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ۱۹۳۰ﺑﺎ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﺭﻭﭘﺎ" ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ّ
ﺷﮑﺴﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ .ﺑﺮﺍﻳﺎﻧﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۲۶ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺟﺎﻳﺰﻩ ﺻﻠﺢ ﻧﻮﺑﻞ ﻣﻮ ّﻓﻖ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﻃ ّﺮﺍﺡ ﺍﺻﻠﻰ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺗﻀﻤﻴﻨﺎﺕ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ )ﻟﻮﮐﺎﺭﻧﻮ( ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۲۵ﻭ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ "ﮐﻠﻮﮎ- ﺑﺮﺍﻳﺎﻧﺪ" ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﻠﻄﻪ ﻣﻠّﺘﻰ ﺑﺮ ﻣﻠّﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ. ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ: _۹ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺍﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ّ
ﺗﻮﺳﻂ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺷﺨﺼﻴّﺖ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﻠّﻰ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ّ ﺩﻭﻟﺖ ﻓﺪﺭﺍﻝ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺩﺭ ﺍ ّﻭﻝ ﻣﺎﻩ ﻣﻰ ۱۹۲۹ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺭﺳﻴﺪ.
ﺷﺨﺼﻴّﺖ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻠﻴﻨﮕﻦ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ۲۷ﻣﻰ ۱۹۳۱ﺑﻪ ﺭﺳﻤﻴّﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﻣﺘﻤﺪﻥ: _۱۰ﺍﻋﻠﻰ ﻣﺠﻤﻊ ﺟﻬﺎﻥ ّ
ﺩﺭ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺻﻠﺢ ﻭﺭﺳﺎﻯ ) (۱۹۱۹ﺻﻼﺣﻴّﺖ ﺭﺳﻴﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺍﻟﺤﻤﺎﻳﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻓﺎﺗﺢ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ .ﮐﺸﻮﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﺯ
163
ﻣﺘﺼ ّﺮﻓﺎﺕ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺮﻳﻄﺎﻧﻴﺎ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۲۸ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺍﺯ ﺭﺃﻯ ﻗﺎﺿﻰ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻋﺮﺍﻕ ﻣﺒﻨﻰ ﺑﺮ ﻣﺼﺎﺩﻩ ﺑﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺑﻪ ﮐﻤﺴﻴﻮﻥ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺍﺳﺘﻴﻨﺎﻑ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮐﻤﺴﻴﻮﻥ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﻧﻴﺰ ﺭﺃﻯ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺩﺍﺋﺮ ﺑﻪ ﺣ ّﻘﺎﻧﻴّﺖ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩ. _۱۱ﻣﺬﻫﺐ ﻣﻴﺘﺮﺍﺋﻰ)ﻣﻬﺮ ﭘﺮﺳﺘﻰ(
ﻣﻬﺮ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﻭﺭﻣﻴﺎﻧﻪ ﻣﻨﺸﺄ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﺩﺭ ﺁﺳﻴﺎ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻭﺳﻴﻌﻰ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴّﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﻣﻴﺘﺮﺍ ﻳﺎ ﺧﺪﺍﻯ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻘﺪﺱ ﺻﺮﻑ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﮔﺎﻭ ﻧﺮﻯ ﺭﺍ ﻣﻴﮑﺸﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ .ﻣﻬﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﻏﺬﺍﻯ ّ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﻢ ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﻴﺪ ﺗﻮﻟّﺪ ﻣﻴﺘﺮﺍ ﺟﺸﻦ ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .ﻣﻴﺘﺮﺍ ﺷﺨﺼﻴّﺖ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﻴّﺖ ﺍﻫﻮﺭﺍ ﻣﺰﺩﺍ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺑﺎ ﺍﻫﺮﻳﻤﻦ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻦ ﻣﺬﻫﺐ ﺗﺎ ﻗﺮﻥ ﭘﻨﺠﻢ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ
ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺷﺪﻳﺪ ﺳﺮﺍﻥ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻣﺤﻮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺳﻨﻦ ﻭ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. _۱۲ﻣﮑﺘﺐ ﻓﮑﺮﻯ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ:
ﮐﻠﻤﻨﺖ ﻭ ﺍﺭﻳﺠﻦ ﺩﻭ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﮑﺘﺐ ﻓﮑﺮﻯ ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮑﻰ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ
ﻫﻤﺖ ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺯﻩ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺠﻤﻊ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ ّ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻴﮕﺮﺩﻳﺪ ﺍﺧﺘﻼﻃﻰ ﺍﺯ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻳﻮﻧﺎﻥ -ﺭﻡ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺷﺮﻕ ﺭﺍ ﻋﺮﺿﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﻣﮑﺘﺐ
ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﻗﺮﻥ ﺳ ّﻮﻡ ﻣﻴﻼﺩﻯ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ۵۲۹ﻣﺮﮐﺰ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﺩﻳﻨﻰ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﺷﻬﺮ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۶۴۲ﺗﻮ ّﺳﻂ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﻓﺘﺢ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
_۱۳ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺍﻃﺮﻳﺶ_ ﻣﺠﺎﺭﺳﺘﺎﻥ :ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺍﻃﺮﻳﺶ_ ﻣﺠﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۷۱۱ﺩﺭ
ﻣﺮﮐﺰ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﭘﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۱۸ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﭼﺎﺭﻟﺰ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﻓﺮﺍﻧﺴﻴﺲ ﮊﻭﺯﻑ ﺑﺎ ﻣﻨﺤﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺩﺭ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺷﮑﺴﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﻃﺮﻳﺶ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍ ّﻭﻝ ّ
ﻭﺭﺳﺎﻯ ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﺍﻃﺮﻳﺶ ﻭ ﻣﺠﺎﺭﺳﺘﺎﻥ )ﻫﻨﮕﺮﻯ( ﺑﻪ ﺩﻭ ﮐﺸﻮﺭ
164
ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻧﺪ .ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﻓﺮﺍﻧﺴﻴﺲ ﮊﻭﺯﻑ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺎﺏ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎء ﺍﻪﻠﻟ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. _۱۴ﺣﺎﮐﻢ ﺳﺘﻤﮕﺮ:
ﻣﺪﺕ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺧﻼﻓﺖ ﺧﻮﺩ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﺣﮑﻢ ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ) (۱۸۷۶ _۱۸۳۰ﺩﺭ ّ
ﮑﺎ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻭ ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎء ﺍﻪﻠﻟ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﻣﺆﺑّﺪ ﺩﺭ ﻋ ّ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻧﻤﻮﺩ .ﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺗﻤﺎﻳﻠﻰ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﻯ ﺍﺯ
ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺑﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺍﺭﺗﺠﺎﻋﻰ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻮﺩﺗﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺼﺮ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۸۷۶ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﺪ .ﻣﻔﺘﻰ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﻓﺘﻮﺍﻯ ﻗﺘﻞ ﻭﻯ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺁﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ .ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺷﺨﺼﴼ ﺍﻧﺘﺤﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺩﻭﻡ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻭﻯ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
۱۹۰۹ﺍﺯ ﺧﻼﻓﺖ ﺧﻠﻊ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﺷﺪ .ﻭﻯ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ "ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺍﻻﺣﻤﺮ"
ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
_۱۵ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺭﻭﺱ ﻭ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ:
ﺟﻨﮕﻬﺎﻯ ۱۸۷۸ _۱۸۷۷ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﻭﺱ ﻭ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﻗﺮﻥ ﻫﻔﺪﻫﻢ ﻣﻴﻼﺩﻯ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﻴﺎﻧﺠﺎﻣﻴﺪ .ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺳﻦ
ﺍﺳﺘﻔﺎﻧﻮ )ﻣﺎﺭﭺ (۱۹۷۸ﻭ ﮐﻨﮕﺮﻩ ﺑﺮﻟﻴﻦ )ﺟﻮﻥ ﻭ ﺟﻮﻻﻯ (۱۹۷۸ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺘﺼ ّﺮﻓﺎﺕ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ
ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺍﺯ ﺣﻴﻄﻪ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ .ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻠﻐﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺻﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ،ﻣﻮﻧﺘﻪ ﻧﮕﺮﻭ ﻭ ﺭﻭﻣﺎﻧﻰ ﺍﻋﻼﻡ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﮐﻨﺘﺮﻝ ُﺑﺴﻨﻰ ﻭ ﻫﺮﺯ ﮔﻮﻳﻦ ﺑﻪ ﺍﻃﺮﻳﺶ _ﻫﻨﮕﺮﻯ
ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﻗﺒﺮﺱ ﺗﺤﺖ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﺮﻳﻄﺎﻧﻴﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ .ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﻤﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ
ﻓﻘﻂ ﻣﻘﺪﻭﻧﻴّﻪ ،ﺁﻟﺒﺎﻧﻰ ﻭ ﺗﺮﺍﺱ ﺷﺮﻗﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪ. _۱۶ﻧﻬﻀﺖ ﺗﺮﮎ ﺟﻮﺍﻥ:
"ﺗﺮﮎ ﺟﻮﺍﻥ" ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻃﻠﺐ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ
ﻣﻨﺤﻞ ﻭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﻄﻠﻘﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺩ ّﻭﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ .ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﺗﺮﮐﻴّﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۸۷۸ ّ
165
ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺗﻌﻠﻴﻖ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﻫﺪﻑ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻃﻠﺒﺎﻥ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻧﻰ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ،ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻋﺮﻓﻰ ﻭ ﺗﻌﻤﻴﻢ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎﺕ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﻰ ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺑﺪﻭ ﺍﻣﺮ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺗﺮﮎ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﻼﻓﺖ ﻭ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻰ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻧﻤﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ. _۱۷ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺗﺮﮐﻴّﻪ:
ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺗﺮﮎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۰۹ _۱۹۰۸ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻥ
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺭﺗﺶ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﻳﺎﻓﺖ .ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺍﺯ ﺧﻼﻓﺖ ﺧﻠﻊ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ّ ﭘﻨﺠﻢ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪ) (۱۹۱۸ _۱۹۰۹ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺍﺻﻼﺡ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻪ
ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۲۲ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻭ ﺧﻼﻓﺖ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻣﻨﺤﻞ ﻭ ﺩﺭ ﺍﮐﺘﺒﺮ ۱۹۲۳ ﮐﺸﻮﺭ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺗﺮﮐﻴّﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻭ ﮊﻧﺮﺍﻝ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﮐﻤﺎﻝ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪ.
ﺑﺪﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻗﺮﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﺧﻼﻓﺖ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻣﻠﻐﻰ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺁﻝ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ۶۰۰ﺳﺎﻝ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ ﺑﺮﭼﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺷﺮﻋﻰ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﻪ ﻣﻘ ّﺮﺭﺍﺕ
ﻋﺮﻓﻰ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
_۱۸ﺟﻨﮕﻬﺎﻯ ﺑﺎﻟﮑﺎﻥ(۱۹۱۳ _۱۹۱۲) :
ﺩﻭﻟﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﺼ ّﺮﻓﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﻪ ﺿﻤﻴﻤﻪ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﮐﺮﺕ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﭼﻮﻥ ﺑﻠﻐﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺑﺎﻟﮑﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻘﺪﻭﻧﻴّﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﺰﺍﻉ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ،
ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻓﻘﻂ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﺱ ﺷﺮﻗﻰ ﻭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺩ. _۱۹ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﻣﻌﺒﺪ ﻳﻬﻮﺩ:
ﻃﻴﻄﻮﺱ ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻭ ﺗﺼ ّﺮﻑ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۷۰ﻣﻴﻼﺩﻯ ﻣﻌﺒﺪ ﻳﻬﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻠّﻰ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ
ﻘﺪﺱ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺭﺍ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺳﺎﺧﺖ .ﻃﻴﻄﻮﺱ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﭙﺎﻩ ﺭﻭﻡ ﮐﻪ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ ﺭﺍ ﻭ ﺷﻬﺮ ﻣ ّ
ﺧﺮﺍﺏ
ﮐﺮﺩ
ﻓﺮﺯﻧﺪ
ﻃﻴﻄﻮﺱ
ﻓﻼﻭﻳﻮﺱ
(VESPASIANUSﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﺭﻭﻡ ﺑﻮﺩ.
166
ﻭﺳﭙﺎﺳﻴﺎﻧﻮﺱ)
FLAVIUS
TITUS
_۲۰ﻣﺬﻫﺐ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺨﺪﻳﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺳﺖ:
ﮐﺎﺭﻝ ﻣﺎﺭﮐﺲ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ "ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﺍﺯ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻫﮕﻞ" ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ" :ﻣﺬﻫﺐ
ﺗﺮﻳﺎﮎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺳﺖ".
_۲۱ﺩﻳﺎﻧﺖ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﺩﺭﻧﺪﻩ ﺧﻮﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ:
ﺩﺭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ۲۶ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ۱۹۲۲ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺟﻤﺎﻫﻴﺮ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﺍﻋﻼﻡ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ "ﺩﻳﺎﻧﺖ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﺩﺭﻧﺪﻩ ﺧﻮﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ .ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻮﻋﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﺛﺮ ﺍﻳﻦ ﺳﺒﻌﻴّﺖ ﺍﺯ ﻣﻐﺰ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ
ﺯﺩﻭﺩﻩ ﺷﻮﺩ ".ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﮐﺸﻴﺶ ﻫﺎﻯ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻣﻠﺰﻡ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺗﺤﺖ ﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻨﺪ. _۲۲ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻫﮕﻞ:
ﺟﺮﺝ ﻭﻳﻠﻬﻠﻢ ﻓﺮﺩﺭﻳﮏ ﻫﮕﻞ)(۱۸۳۱ _۱۷۷۰
GEIRGE WILHELM FREIDRICH HEGELﭘﺪﺭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺩﻳﺎﻟﮑﺘﻴﮏ ﺟﺪﻳﺪ ،ﺁﺧﺮﻳﻦ
ﺍﻳﺪﻩ ﺁﻟﻴﺴﺖ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺷﮑﺎﻻﺕ
ﮑﺮﻳﻦ ﺍﺧﻴﺮ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻫﮕﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﺣﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻣﺎﺭﮐﺲ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﺲ ﺍﺯ ﻣﺘﻔ ّ ﻣﻬﻢ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺭﺍ ّ ّ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻧﻈﺮﻳّﻪ "ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ" ﺭﺍ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﻫﮕﻞ ﺑﻮﺟﻮﺩ
ﺁﻣﺪﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﻭﺡ ﻣﻄﻠﻖ ﻣﻴﺪﺍﻧﺪ ﻣﻌﻬﺬﺍ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻓﮑﺮﻯ ﻭﻯ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺟﻨﺒﻪ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ .ﻫﻤﻪ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺑﻪ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﻭ ﺗﺎ
ﺣﺪﻯ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺑﺎ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻫﮕﻞ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ. ّ
ﻣﺎﺭﮐﺲ ﺗﺌﻮﺭﻯ "ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺷﻨﺎﺳﻰ" ﻓﻮﺋﺮ ﺑﺎﺥ ﻭ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺟﺪﻳﺪ ﻫﮕﻞ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﻧﻘﺶ
ﮑﺮ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻃﺒﻘﺎﺗﻰ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺨ ّﺮﺏ ﻣﺬﻫﺐ ﺩﺭ ﻃﺮﺯ ﺗﻔ ّ _۲۳ﻧﻬﻀﺖ ﻻﻣﺬﻫﺒﻰ:
ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺩﻳﺎﻟﮑﺘﻴﮏ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﻣﺎﺭﮐﺲ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﺲ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻓﻮﺋﺮ ﺑﺎﺥ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻟﻨﻴﻦ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ" :ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﻢ ...ﺍﻳﻦ ﺍﻟﻔﺒﺎﻯ ﻣﺎﺗﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﺍﺳﺖ .ﻭﻟﻰ ﻣﺎﺭﮐﺴﻴﺴﻢ ﻣﺎﺗﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻤﻰ
167
ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺍﻟﻔﺒﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﻣﺎﺭﮐﺴﻴﺴﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ ،ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﻼ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﻃﺒﻘﺎﺗﻰ ﻣﺬﻫﺐ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺪﺋﻮﻟﻮﮊﻳﮑﻰ ﺑﺴﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﺮﺍ ﻋﻤ ً ﻻ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﺬﻫﺐ ﺭﺍ ﺭﻳﺸﻪ ﮐﻦ ﮐﺮﺩ". ﺳﺮﺍﻳﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﺂ ً
_۲۴ﻣﺮ ّﻭﺟﻴﻦ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰ:
ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﻣﻠﻴّﺖ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺗﺪﺭﻳﺠﴼ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍ ّﻭﻟﻴﻦ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﻣﺬﻫﺐ ﺩﺭ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻋﺎ ّﻣﻪ ﺟﻠﻮﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻠّﻰ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ "ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ" ﺷﺪ .ﺍﻳﻦ ّ
ﻋﻠ ّﻮ ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻠّﻰ ﻣﺘﺄﺛّﺮ ﺍﺯ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻫﮕﻞ ﺑﻮﺩ. _۲۵ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻧﻈﺎﻣﻰ:
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۳۵ﻣﻮﺳﻮﻟﻴﻨﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻋﻼﻥ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﺍﺗﻴﻮﭘﻰ)ﺣﺒﺸﻪ( ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮﻭﺩ .ﺁﺩﻳﺲ ﺁ ﺑﺎﺑﺎ
ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺍﺗﻴﻮﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻨﺠﻢ ﻣﻰ ۱۹۳۶ﺑﺪﺳﺖ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻥ ﺍﻳﻄﺎﻟﻴﺎ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺷﺪ .ﻫﻴﻼﺳﻼﺳﻰ
ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﺣﺒﺸﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﻃﺮﻓﻰ ﻧﺒﺴﺖ ﻭ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ۱۹۴۱ﮐﻪ ﺍﻳﻄﺎﻟﻴﺎ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩ ّﻭﻡ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﺩﺭ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﺩ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۳۷ﭘﺲ ﺍﺯ ﻳﮏ ﮐﻮﺩﺗﺎﻯ
ﻋﺪﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﺍﺗﻴﻮﭘﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ ،ﺍﺳﻘﻒ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ ﺍﺭﺗﻮﺩﻭﮐﺲ ﻭ ﺭﺍﻫﺒﻴﻦ ﺩﻳﺮ ﺩﺑﺮﻩ ﻭ ّ ﻣﺪﺕ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﺘﻞ ﻋﺎ ّﻡ ﺷﺪﻧﺪ. ّ _۲۶ﻧﻮ ﺍﻓﻼﻃﻮﻧﻴﻬﺎ:
ﭘﻠﻮﺗﻴﻦ) (PLOTINUSﺑﺎ ﺍﻓﻠﻮﻃﻴﻦ ﻓﻴﻠﺴﻮﻑ ﻳﻮﻧﺎﻧﻰ) (۲۷۰ _۲۰۵ﻣﻮﺿﻮﻉ "ﻧﻈﺎﻡ ﻣﺎﻭﺭﺍء
ﻃﺒﻴﻌﺖ" ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺍﻓﻼﻃﻮﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻧﻮ ﺍﻓﻼﻃﻮﻧﻰ ﻳﺎﺩ ﻣﻴﺸﻮﺩ .ﭘﺮﻓﻴﺮﻯ
(۳۰۵ _۲۳۴) PORPHYRYﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮﻯ ﻋﻤﻴﻖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻭﺭﺩ .ﺑﺮﺍﻯ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ ﺗﻨﺰﻳﻪ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﻯ ﺍﺑﺰﺍﺭﻯ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ
ﺁﻥ
ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ
ﺑﻪ
"ﻭﺍﺣﺪ"
ﻳﺎ
"ﺍﺻﻞ
ﺍﻋﻈﻢ"
ﻭ
"ﺧﻴﺮ
ﻣﺤﺾ"
ﻭﺍﺻﻞ
ﺷﺪ.
ﻳﺎﻣﺒﻠﻴﮑﻮﺱ) (۳۳۰ _۲۵۰) (IAMBLICHUSﺍﺯ ﻣﺮ ّﻭﺟﻴﻦ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻧﻮﺍﻓﻼﻃﻮﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺳﻬﻢ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻳﻦ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻧﻮﺍﻓﻼﻃﻮﻧﻰ ﻳﺎ ﻣﺒﻠﻴﮑﻮﺱ ﺗﺎ ﻗﺮﻥ ﺷﺸﻢ ﻣﻴﻼﺩﻯ ﺗﻔ ّﻮﻕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮﺩ.
168
_۲۷ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻋﺮﻓﺎﻧﻰ :GENOSTICISM
ﻣﺤﻮﺭ ﺍﺻﻠﻰ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﮔﻨﻮﺳﺘﻴﮑﻰ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺭﻭﺡ ﺍﺯ ﻣﺴﻤﻮﻣﻴّﺖ ﻭ ﺁﻟﻮﺩﮔﻴﻬﺎﻯ ﻣﺎ ّﺩﻯ ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳّﻪ ﺍ ّﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﻓﺎﺭﻍ ﺍﺯ ﻗﻴﻮﺩ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﻋﺮﺿﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺍﻳﻦ ﻃﺮﺯ ﻓﮑﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺻﻞ ﺩﻭ ﺧﺪﺍﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻣﺼﺮ ﻗﺪﻳﻢ ﻭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺯﺭﺩﺷﺖ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ
ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻳﮑﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻃﻮﻻﻧﻰ ّ ﻣﺪﺕ ﻣﺪﻳﺪﻯ ﺷﺪﻳﺪﴽ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﻯ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻣﻮﺭﺩ ّ
ﺍﻏﻠﺐ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻣﻴﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻯ ﮔﻨﻮﺳﺘﻴﮑﻰ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﻧﺠﻴﻞ
ﻣﺮﻳﻢ ،ﺍﻧﺠﻴﻞ ﭘﻄﺮﻭﺱ ،ﻭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﻓﻴﻠﻴﭗ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﻳﺎ
ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﻗﻴﻘﴼ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. _۲۸ﻓﻴﻠﻮﻧﻴﺴﻢ: PHILONISM
ﻓﻴﻠﻮﻥ ﻓﻴﻠﺴﻮﻑ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻳﻮﻧﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺍ ّﻭﻝ ﻣﻴﻼﺩﻯ ﺩﺭ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ ﻣﻴﺰﻳﺴﺖ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﮑﺮ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺑﻴﺎﻣﻴﺰﺩ .ﮐﺎﺭﻫﺎﻯ ﻭﻯ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻔ ّ ّ
ﻧﻈﺮﻳّﺎﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻣﺴﻴﺤﻴّﺖ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﻴّﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. _۲۹ﻣﮑﺘﺐ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ:
ﺩﺭ ﻣﻌﺒﺪ ﺳﺮﺍﭘﻴﺲ ﺩﺭ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ ﻣﺼﺮﻳﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ .ﺳﺮﺍﭘﻴﺲ ﺑﺪﻭﴽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺧﺪﺍﻯ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﺭﻯ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ.
ﺣﺪ ﺍﮐﺜﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴّﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ .ﻣﻌﺒﺪ ﺳﺮﺍﭘﻴﺲ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺬﻫﺐ ﻣﺼﺮﻯ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺩ ّﻭﻡ ﻣﻴﻼﺩﻯ ﺑﻪ ّ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻋﻠﻴﻪ ﺷﺮﮎ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﺳﺎﻝ ۳۹۱ﻣﻴﻼﺩﻯ ّ
ﻓﺮﻗﻪ ﺁﺩﻭﻧﻴﺲ ﺩﺭ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳّﻪ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻣﻌﺮﻭﻓﻴّﺖ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ .ﺁﺩﻭﻧﻴﺲ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﻭﻧﻮﺱ ﻣﺮﺩ ﺧﻮﺵ ﻣﻨﻈﺮ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺧﺮﺱ ﻭﺣﺸﻰ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭﻧﻮﺱ، ﺧﺪﺍﻳﺎﻥ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﻭﻯ ﺭﺍ ﻳﮑﺮﻭﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ.
169
_۳۰ﺩﻳﮑﺘﺎﺗﻮﺭﻯ ﺭﻧﺠﺒﺮﺍﻥ:
ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺌﻮﺭﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﺎﺭﮐﺴﻴﺴﺘﻰ ،ﻃﺒﻘﻪ ﭘﺮﻭﻟﺘﺎﺭﻳﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺭﺍ ﻗﺒﻀﻪ ﮐﻨﺪ .ﻃﺒﻘﻪ ﭘﺮﻭﻟﺘﺎﺭﻳﺎ ﺳﻠﻄﻪ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﻮﺭﮊﻭﺍﺯﻯ ﻭ ﺧﺮﺩﻩ ﻣﺎﻟﮑﺎﻥ ﺭﺍ ﺿﺒﻂ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ. _۳۱ﻣﻌﺎﻫﺪﻩ ﺗﻀﻤﻴﻨﺎﺕ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ:
ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺩﺭ ۱۶ﺍﮐﺘﺒﺮ ۱۹۲۵ﺑﻴﻦ ﺁﻟﻤﺎﻥ ،ﺑﻠﮋﻳﮏ ،ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ ،ﺑﺮﻳﻄﺎﻧﻴﺎ ﻭ ﺍﻳﻄﺎﻟﻴﺎ ﺍﻣﻀﺎء ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻟﻪ ﺷﺪ .ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺍﺩﺍﺩ ﺗﻀﻴﻴﻘﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﻭﺭﺳﺎﻯ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﺑﻂ
ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﻃﺮﻑ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﻓﺖ. _۳۲ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﺤﺮﻳﻢ:
ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻣﻀﺎء ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻠﺰﻡ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ّ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﻧﺪ .ﻃﺒﻖ ﻣﺎ ّﺩﻩ ۱۶ﺍﻳﻦ
ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻣﻮﺍ ّﺩ ۱۳ ،۱۲ﻭ ۱۵ﺑﺎ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﮐﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻋﻀﻮ ﻭﺍﺭﺩ ﺟﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻗﻄﻊ ﺷﻮﺩ. _۳۳ﺗﺤﺮﻳﻢ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ:
ﺷﻮﺭﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﻣﻠﻞ ﺑﻪ ﺍﮐﺜﺮﻳّﺖ ﺁﺭﺍء ﺍﻳﻄﺎﻟﻴﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺍﺗﻴﻮﭘﻰ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭﻟﻰ
ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺆﺛّﺮﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﺍﻳﻄﺎﻟﻴﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ،ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻫﻴﺘﻠﺮ ﻭ ﻣﻮﺳﻮﻟﻴﻨﻰ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﮕﺮﺩﻳﺪ.
170
Nazm-i-Jahání-i-Bahá’í The World Order of Bahá'u'lláh Translated by Húshmand Fath-i-Azam Published by ‘Asr-i-Jadid Publisher Darmstadt-Germany Third edition 2010 - 167 ISBN 978-3-942426-04-6
171
The World Order of Bahá'u'lláh
Nazm-i-Jahání-i-Bahá’í …
Translated by Húshmand Fath-i-Azam
172
Ô Ô Ú Ô ӗź ĬϞ׏ ӗźĬϞƗ× Ř d d `̲ g ůg`
Nazm-i-Jahání-i-Bahá’í