ﺹ۰ ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻧﺎﺷﺮ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ
ﻣﺆّﺳﺴﮥ ﭼﺎﭖ ﻭ ﻧﺸﺮ ﮐﺘﺎﺏ ﺩﺍﺭﻣﺸﺘﺎﺕ – ﺁﻟﻤﺎﻥ
ﺹ ۰۰۰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺠﺎﻝ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﺩﻳﺪ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺴﻞ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺍﺯ ﺍﺩﺭﺍﮐﺶ ﻋﺎﺟﺰ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﺪ ﻣﺠﻬﻮﻟﻴﺖ ﺑﺪﺭﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻭﺣﺪﺕﺍﻧﮕﻴﺰﺵ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺳﺎﻝ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﭘﺮﺩﮤ ّ
ﺟﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﻟﺘﻘﺎء ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺗﻄﻮﺭ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻋﺮﺻﮥ ﺷﻬﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ. ّ
ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﺍﻳﻦ ﻫﻴﺄﺕ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﻭ ﺳﻴﺮ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﺭﺍ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻣﻰﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻗﻴﻘﴼ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ
ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻨﻈﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﺸﺎﻥ ﻣﻰﻧﻬﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻏﻨﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺸﺎﻥ ﻣﻰﺍﻓﺰﺍﻳﺪ ﻭ ﻋﻤ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺪﺩ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪ ﺗﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮ ﻭ ﺧﻄﻴﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ. ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﻮﺭﻭﺯ ١٥٨ﺑﺪﻳﻊ ﺹ ۰۰۰۰ ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺷﺪﺕ ﻫﺮﺝ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﭘﺮﺁﺷﻮﺏﺗﺮﻳﻦ ﺩﻭﺭﮤ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻗﺎﻃﺒﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ّ
ﻭ ﻣﺮﺝ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺮﺍﺳﺎﻧﻨﺪ ،ﺷﺎﻳﻘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮﮤ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺭﻧﺞﻫﺎﻯ ﻳﮏ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﻔﺤﮥ ﺿﻤﻴﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻳﺰﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺍﻓﮑﻨﻨﺪ .ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ
ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺧﻄﺮﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺍﻓﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺸﺮ ﺍﺯ ﻧﺎﭼﺎﺭﻯ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺖ
ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﻭ ﺷﺮﺍﺋﻂ ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺸﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻣﺎﻝ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﻯ ﺩﺭﻭﻧﻴﺶ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻭ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺁﻳﺪ. ﮐﻠﻰ ﻭﺍﻫﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﺑﻪ ّ ّ
ﺗﺤﻮﻝ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺁﻓﺮﻳﻦ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭ ّ ّ
ﺍﺳﺖ .ﺍﮔﺮ ﺑﺸﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺨﺶ ﭼﻪ ﻧﺘﺎﺋﺠﻰ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺷﺮﮐﺖ ﻭ ﻣﻌﺎﺿﺪﺕ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻭ ﺷﮕﺮﻓﻰ ﺍﻫﻤﻴﺖ ّ ﺍﻭﻝ ﺍﺯ ّ ّ ﺳﻮﺩﻣﻨﺪ ﻣﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﻭﻗﺘﻰ ﻣﻔﻴﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮﺩ ّ
ﮐﻪ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﻳﻢ.
ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻭ ﺑﺮﻭﺯ ﻭ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺩﺭ ﺷﺆﻭﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺼﻴﺮﺗﻰ ﺩﺭ ﻣﺎ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺳﺨﻦ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺹ١ ﺍﻭﻝ ﻓﺼﻞ ّ
ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﺑﻰﻫﺎ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻧﻰﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺧﻮﺩ ﺣﺪ ﺷﻤﺎﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﮔﻰ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﻴﻢ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﺍﺯ ّ
ﺣﺘﻰ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﺍﺧﻼﻗﻰ ،ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﻴﺎﺩﻫﺎﻯ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ،ﺯﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰّ ،
ﺣﻴﺎﺕ ﻓﮑﺮﻯ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﻡﻫﺎﻯ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﻭ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺗﻮﺧﺎﻟﻰ ،ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﻭ ﺑﻪ
ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﻥ ﺳﻼﺡﻫﺎﻯ ﻣﻬﻴﺐ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﻋﻤﻮﻣﻰ ،ﻭﺭﺷﮑﺴﺖ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﺎﻗﻪ ﮐﺸﻴﺪﻥ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ،ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﻴﺒﺎﮐﺎﻧﮥ ﻓﻀﺎ ﻭ ﻣﺤﻴﻂ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ،ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﻓﻬﺮﺳﺘﻰ ﺍﺯ ﻓﺠﺎﻳﻊ
ﺗﺼﻮﺭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﻰﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﺍﻧﺬﺍﺭﻯ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﮔﺬﺷﺘﻪ ّ ﺣﻴﺮﺕﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ّ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻳﮏ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺑﻼﻍ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ" :ﺑﮕﻮ ﺍﻯ ﻋﺒﺎﺩ ﻏﺎﻓﻞ، ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﺪﺍﻳﻊ ﺭﺣﻤﺘﻢ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻏﻴﺐ ﻭ ﺷﻬﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﺟﻮﺩ ﻭ ﻓﻀﻠﻢ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺫﺭﺍﺕ ﻣﻤﮑﻨﺎﺕ ﺳﺒﻘﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭﻟﮑﻦ ﺳﻴﺎﻁ ﻋﺬﺍﺑﻢ ﺑﺴﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﻗﻬﺮﻡ ﺑﻪ ﻏﺎﻳﺖ ﻋﻈﻴﻢ١". ّ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﺎﻇﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﭙﻨﺪﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﺬﻳﺮﺍﺕ ﻓﻘﻂ ﮐﻼﻣﻰ ﺍﺳﺘﻌﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﺫﮐﺮ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٤١ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ: ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ّ ّ ﺷﺪﺗﺶ ﺑﻰﺳﺎﺑﻘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺴﻴﺮﺵ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺧﺮﻭﺷﺎﻧﻰ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ّ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻡ ،ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺁﻧﻴﺶ ﺩﻫﺸﺘﺰﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻧﻬﺎﺋﻴﺶ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻩ ﻭ ﺟﻼﻝ .ﻧﻴﺮﻭﻯ
ﻴﺮﻳﮥ ﻧﻬﺎﻧﻴﺶ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﻮﮤ ﺗﻄﻬ ّ ﻣﺤﺮﮐﻪﺍﺵ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ ﺳﺮﻋﺘﺶ ﻣﻰﺍﻓﺰﺍﻳﺪ ﻭ ّ ّ
ﻗﻬﺎﺭﻳﺖ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ .ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﮥ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺨﺮﺑﻪﺍﺵ ﺍﺳﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻈﺎﻫﺮ ّ ّ ّ
ﺍﻫﻤﻴﺘﺶ ﻭﺍﻗﻒ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﺋﺠﺶ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖﻧﺎﭘﺬﻳﺮﺵ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ .ﻧﻪ ﺍﺯ ﻣﻨﺸﺄ ﻭ ﻣﺒﺪﺃﺵ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺮ ّ ّ
ﺑﺎﺧﺒﺮ .ﻟﻬﺬﺍ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﺎﻻﻥ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺻﺮﺻﺮ ﻗﻬﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺹ٢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﺁﺑﺎﺩﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﺎﻁ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﺗﺎﺧﺘﻪ ،ﺑﻨﻴﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﺗﻌﺎﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ
ﻫﻢ ﺯﺩﻩ ،ﻣﻠﻠﺶ ﺭﺍ ﻣﻨﻘﺴﻢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ،ﺧﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺩﺍﺩﻩ ،ﺑﻼﺩﺵ ﺭﺍ ﻣﻀﻤﺤﻞ ﮐﺮﺩﻩ،
ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻭ ﺷﺎﻫﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻼﻯ ﻭﻃﻦ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ،ﻗﻠﻌﻪﻫﺎﻯ ﻣﺤﮑﻤﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻢ ﮐﻮﺑﻴﺪﻩّ ،
ﺯﺑﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺳﺎﮐﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺭﻧﺠﻮﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ٢. ***
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺛﺮﻭﺕ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺴﻨﺠﻴﻢ ﮐﻠﻤﮥ "ﺟﻬﺎﻥ" ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٠٠ﻣﺮﺍﺩﻑ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺘﻤﺪﻥ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺳﺎﻳﺮ ﺯﺣﻤﺖ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ .ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻏﺮﺑﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ّ
ﺍﻭﻝ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﮥ ﻗﺮﻥ ﻣﻮﺭﺧﻴﻦ "ﺩﻫﮥ ّ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺩﺭﺁﻭﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ّ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ" ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰﺁﻣﺪ ،ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻭﺭﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺳﺘﺎﺋﻰ ﻭ ﻏﺮﻭﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﻯ
ﻣﺠﺴﻢ ﺩﻳﺪ ﺟﺸﻦﻫﺎﻯ ﺷﺼﺖﺳﺎﻟﮥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﻠﮑﻪ ﻭﻳﮑﺘﻮﺭﻳﺎ ) (Queen Victoriaﺩﺭ ﺳﻨﮥ ١٨٩٧ ّ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﮊﻩﺍﻯ ﺑﺎﺷﮑﻮﻩ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥﻫﺎﻯ ﻟﻨﺪﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﻭ ﺯﺭﻕ ﻭ ﺗﻤﺪﻥﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﻕ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ّ
ﺭﺥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰﮐﺸﻴﺪ.
ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻓﻘﻂ ّ ﻋﺪﮤ ﮐﻤﻰ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ّ ّ
ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﻓﺠﺎﻳﻊ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻢﺗﺮ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺷﺪﺕ ﻭ ﻭﺳﻌﺖ ﺁﻥ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺧﺒﺮ ﺩﻫﻨﺪ .ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﮐﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ّ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﺭﻩ ﺗﺸﻮﻳﺸﻰ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﺮ ﻗﺎﺭﻩ ﺣﺪﺱ ﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪ ّ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺑﺮﻭﺯ ﺟﻨﮕﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ ﻣﺪﺗﺶ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﻰﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺟﻨﮕﻰ ّ ّ
ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﻯ ﺻﻠﺢﺟﻮﻳﺎﻧﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻣﻌﺠﺰﻩﺁﺳﺎ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻭ
ﺳﻴﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺟﺮﺍﺋﺪ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺻﺎﺣﺐﻧﻔﻮﺫﻯ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺰﺍﺭ ﺭﻭ ّ
ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﺋﻰ ﭼﻨﺪ ﺑﺎ ﺯﺣﻤﺖ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺕ ﮔﻮﻳﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩﺍﻯ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺑﺪ ُﻳﻤﻦ ﺑﻮﺩ ّ
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺟﻨﮓ ﻭ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺷﺒﮑﻪﺍﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻇﺎﻫﺮﴽ ّ ﻣﺪﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﻗﺮﻥ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ّ ﻣﺤﻠﻰ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ﺗﺼﻮﺭ ﻭﺍﻫﻰ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺪﺍﺑﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺟﻨﮓ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﺍﻳﻦ ّ
ﻗﻮﺕ ﻣﻰﮔﺮﻓﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻰﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺟﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﮐﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍﺑﻄﮥ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻰ ّ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻗﺪﺭﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ،ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ
ﺍﻭﻝ ﺧﻄﺎﺏ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ،ﻣﮑﺎﺗﺒﺎﺗﻰ ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﺎ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺑﺎ ﺍﺳﻢ ّ
ﺹ٣ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭﺍﺯ ﺩﺭ ﮐﺎﺥﻫﺎ ﻭ ﺷﮑﺎﺭﮔﺎﻩﻫﺎ ﻭ ﻗﺎﻳﻖﻫﺎﻯ ﺗﻔﺮﻳﺤﻰ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ّ
ﺣﺘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻓﻊ ﺗﺒﻌﻴﻀﺎﺗﻰ ﺍﻳﺎﻡ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻰﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻧﺪ .ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﻏﺮﺏ ّ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ّ
ﻣﻨﻈﻢ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺜ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺛﺮﻭﺕ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﻭﻟﻰ ﻏﻴﺮ ّ
ﺭﺍ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﭙﺎﻭﻝ ﻭ ﺗﻄﺎﻭﻝ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺩﻫﮥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﻯﻫﺎﻯ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺷﻬﺮﻧﺸﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ.
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﺑﺸﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﻣﻰﺯﻳﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﻧﻌﻤﺖﻫﺎﻯ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻴﺸﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻢ ﺑﻬﺮﻩﻭﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﺷﺒﻴﻦ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ .ﮐﺸﻮﺭ ﭼﻴﻦ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻤﺪﻥ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻴﺶ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺵ ﮐﻪ ﭼﻴﻦ "ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻭﺳﻄﻰ" ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺮﮐﺰ ﻭ ﻗﻠﺐ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ ّ
ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﺷﻮﺭﺑﺨﺖ ﭼﭙﺎﻭﻝ ﻣﻠﻞ ﻏﺮﺑﻰ ﻭ ﻫﻤﺴﺎﻳﮥ ﻧﻮﮔﺮﺍﻳﺶ ﮊﺍﭘﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺧﻼﻳﻖ ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﺴﻠﻂ ﻓﻘﻂ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯﻫﺎ ﺩﺭﺁﻣﺪﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰﺍﺵ ﺑﺪﻭﻥ ﺭﻗﻴﺐ ﺩﺭ ﺣﻴﻄﮥ ّ
ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ّ
ﺣﺪﻯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ. ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﻣﻰﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻭ ﺗﺎ ﭼﻪ ّ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﻻﺗﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﻧﺞﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﮑﺰﻳﮏ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ
ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺶ ﺟﺰﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﻤﺴﺎﻳﮥ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ ﺭﻭﺳﻴﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ ﻣﻨﺎﺑﻌﺶ ﺟﻠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﺷﺪﻧﻰ ﺑﻮﺩ .ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻏﺮﺑﻰ ﻭﺿﻊ ّ
ﻭﺍﺳﻄﮥ ﻗﺮﺏ ﺟﻮﺍﺭﺵ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖﻫﺎﻯ ﭘﺮﺷﮑﻮﻩ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻣﺜﻞ ﺑﺮﻟﻴﻦ ﻭ ﻭﻳﻦ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖﮐﻨﻨﺪﻩﺗﺮ ﻭ ﺷﺮﻡﺍﻧﮕﻴﺰﺗﺮ ﺑﻮﺩ .ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﻳﮏ ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﺳﺎﺑﻖ ﻗﺮﻭﻥ ﻭﺳﻄﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﻤﴼ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻓﻘﺮ ﻭ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﻣﻄﻠﻖ ﻏﻮﻃﻪﻭﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺩﻟﺨﺮﺍﺵﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺷﻮﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻣﺮﺯﻫﺎﻯ ﻣﺼﻨﻮﻋﻰ ﻭ ﻧﺎﺑﺠﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺟﺪﺍﺋﻰ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺑﻴﻨﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﺗﺨﻤﻴﻨﴼ ﺩﺭ ﺩﻩ ﺷﺎﻕ ﺍﻭﻝ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻨﮕﻮ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻭ ﮐﺎﺭﻫﺎﻯ ّ ﺳﺎﻝ ّ ﻫﻼﮎ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺭﺑﺎﺑﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺩﻭﺭﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺭﻓﺎﻩ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ
ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺧﺎﺗﻤﮥ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺩﺍﻣﻦ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻨﻮﻋﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺁﺳﻴﺎ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺖ. ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻏﺎﺭﺕ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺣﻘﺎﺭﺕﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﻯ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﻳﻌﻨﻰ ّ
ﻣﺘﻤﺪﻥ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﻤﻰﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻏﺮﺑﻴﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺑﺰﺍﺭﻯ ﻣﻰﺷﻤﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ّ
ﺍﻗﻠﻴﺖ ﻧﺎﭼﻴﺰﻯ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻪ ﻻﻓﺶ ﺭﺍ ﻣﻰﺯﺩﻧﺪ ﻻﺯﻡ ﻭ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﺍﺳﺖ .ﻣﺮﺩﻡ ﺗﺤﺖ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ّ ّ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﻭ ﻧﻈﺮ ﻏﺮﺑﻴﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻃﺒﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ّ
ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﮑﺸﻨﺪ ،ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭﺷﺎﻥ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺸﺎﻥ ﺩﺭﺁﻭﺭﻧﺪ، ﻣﺘﻤﺪﻧﺸﺎﻥ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻭﺍﺩﺍﺭﺷﺎﻥ ﮐﻨﻨﺪ .ﺍﺟﺮﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﻣﻼﻳﻤﺖ ﻳﺎ ﺑﺎ ّ ﺹ٤
ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﺋﻰ ﺗﮑﻴﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺸﻮﻧﺖ ،ﺑﺎ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮﻯ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﭘﺮﺳﺘﻰ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎﺷﺪّ ، ﻣﺎﺩﻳﺘﻰ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺍﺟﺮﺍ ﻭ ﻫﻢ ﻏﺎﻟﺐ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺁﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺎﺩﻳﺖﭘﺮﺳﺘﻰ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩّ ّ ، ﺍﺳﺎﺱ ّ ّ
ﺣﺪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ .ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﭘﺎﺭﺳﺎﻣﻨﺸﺎﻧﮥ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ ﺩﻳﻦ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﺗﺎ ّ
ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﺎﺑﻰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﮤ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻏﺮﺑﻰ ﻣﺨﻔﻰ ﻣﻠﺖﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻢﺍﺭﺯﺵ ﻭ ﺑﻰﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﻰﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺧﻼﻗﴼ ﻗﺎﻧﻊ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﮎ ﻫﻢ ّ
ﻣﻨﺖ ﻣﻰﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﻧﻌﻤﺖﻫﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻰﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ّ ﺑﺮﮐﺖ ﺁﻥ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻰﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﻧﺎﺯ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ ﻣﻰﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺗﻤﺪﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﻰﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﻮﺍﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻝ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﻋﻴﻮﺏ ﻭ ﻧﻘﺎﺋﺺ ﺍﻳﻦ ّ
ﻓﻨﻰ ﻭ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﻭ ﺩﺳﺖﺁﻭﺭﺩﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﮐﻨﻴﻢ .ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ّ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ّ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎ ﺑﺒﺎﻟﻨﺪ. ﺣﻖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ّ ّ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﺎﺧﺘﺮ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﻏﺮﺏ ّ
ﻣﺎﺩﻯ ﻣﻔﻴﺪﻯ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻞ ّ ﺗﺼﻮﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺩﺍﻣﻨﮥ ّ
ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻴﻤﻴﺎﺋﻰ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻭ ﭘﺎﺭﭼﻪﺑﺎﻓﻰ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ّ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ّ
ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮﺩ .ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻣﺘﻨﻮﻋﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ّ ّ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻞ ّ
ﺍﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕ ﻭ ﻃﺮﺡﻫﺎﻯ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ
ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﻣﺤﻴﻂ ﺯﻳﺴﺖ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﻓﻮﻕ ﺍﺯ ﺳﻮﺧﺖ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻭ ﺑﺮﻕ ﮐﻪ ّ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ .ﺩﻭﺭﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻋﺼﺮ ﺭﺍﻩﺁﻫﻦ ﻣﻰﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﮐﺸﺘﻰﻫﺎﻯ ﺑﺨﺎﺭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺩﺭﻳﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﻭ ﺗﻠﮕﺮﺍﻑ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻏﺮﺏ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎﻯ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺑﺸﺮ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ.
ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﻯ ﻋﻠﻤﻰ ﺭﻭﻯ ﺩﺍﺩ ﭘﻰﺁﻣﺪﻫﺎ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺠﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻧﻈﺮﻳﮥ ﻧﻴﻮﺗﻮﻥ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﻴﺴﺘﻤﻰ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﭘﻨﺠﮥ ّ
ﺭﺩ ﺁﻥ ﻧﻈﺮ ﮔﺎﻡﻫﺎﻯ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﺍﻣﺎ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻗﺮﻥ ،ﺭﻭﺷﻦﺍﻧﺪﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ّ ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺎﺭ ﻣﻰﮐﻨﺪ ّ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎ ﻧﻈﻢ ﺩﻗﻴﻖ ّ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﻯ ﺗﺎﺯﻩﺍﻯ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻗﻮﺍﻋﺪ ﻣﮑﺎﻧﻴﮏ ﮐﻮﺁﻧﺘﻮﻡ ّ
ﻧﺴﺒﻴﺖ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﺭﺍﻳﺞ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﭘﺪﻳﺪﮤ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﻓﺮﺿﻴﮥ ﻭ ﺳﭙﺲ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ّ ّ ﺑﺪﻳﻬﻴﺎﺕ ﻣﻰﺷﻤﺮﺩﻧﺪ ﺯﻳﺮ ﻭ ﺯﺑﺮ ﺷﺪ .ﻋﺎﻣﻠﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﻗﺮﻥﻫﺎﻯ ﺩﺭﺍﺯ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ّ
ﻋﻈﻴﻢ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻰﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺗﻮﺟﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﮐﻮﺷﺶﻫﺎﻯ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻣﻨﺰﻭﻯ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻮﺭﺩ ّ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩﻫﺎ ﻭ
ﻣﻨﻈﻢ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻩﻫﺎ ﻭ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺒﺎﺩﻟﮥ ﺍﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕ ﺗﺠﺮﺑﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ّ ﺹ٥ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﻋﻠﻮﻡ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ. ﻓﻨﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ .ﺩﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ّ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﻏﺮﺑﻰ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻓﻠﺴﻔﻪﻫﺎﻯ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻰﺑﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ّ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺍﺯ ﺑﻨﺪﻫﺎﻯ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺩﺭ
ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺘﺎﺋﺠﻰ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ .ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺣﮑﻮﻣﺖﻫﺎﻯ ﻣﺸﺮﻭﻃﻪ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﻰﺩﺍﺩ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺭﺍ ﺍﺭﺝ ﻣﻰﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻣﻰﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺎﺯ ﻣﻰﮐﺮﺩ .ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻏﺮﺑﻰ ﺩﺭ ﺷﻌﺎﺭﻫﺎﻯ ﻭﻃﻦﭘﺮﺳﺘﺎﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﻡ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮﻯ ﻣﻰﺯﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺍﺑﺪﴽ ﺍﻳﻦ ﺁﺭﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﺣﻖ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻏﺮﺑﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺳﺎﺯﺩ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﺍﻓﻘﻰ ﻧﺪﺍﺷﺖ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻝ ﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ّ
ﻣﻬﻤﻰ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﻥ ﺁﺭﻣﺎﻥﻫﺎ ﻗﺪﻡﻫﺎﻯ ّ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺗﻨﺎﻗﻀﻰ ﺩﻭﮔﺎﻧﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ .ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺍﻓﻖ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺭﺍ ّ
ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ ﺗﻴﺮﮤ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﮐﻮﺭﮐﻮﺭﺍﻧﮥ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ
ﺩﺭ ﻭﺿﻌﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻃﺮﻓﺶ ﺟﻬﻞ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ
ﺍﻟﻬﻴﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﺑﺪﴽ ﺑﺎ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮﺵ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﻰ ﻧﺎﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﻋﻴﺎﺕ ﻭ ٓ ّ ّ
ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻥ ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ ﺗﻴﺮﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺗﺮﻗﻰ ﻭ ﻋﺼﺮ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ .ﺩﺭ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﺑﺎﺩ ﻣﻮﺍﻓﻖ ّ ّ
ﺳﻨﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻃﺒﻘﮥ ﺩﺭﺱﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺯﺍﺋﻞ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺳﺒﺐ ﻣﻰﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻣﻮﺭﻭﺛﻰ ّ
ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﻯ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﻭ ﭘﺮﺧﺎﺷﺠﻮﻯ ﺟﺪﺍﺋﻰ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻢ
ﻣﻨﮑﺮ ﺟﻨﺒﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﺸﺮ ﻭ ﻫﻢ ﻣﻨﮑﺮ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻯ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮔﺮﺍﻳﺶ ﺑﻪ ﺟﺪﺍﺋﻰ ﻋﺎﻣﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻳﻦ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺍﺷﺮﺍﻓﻰ ﺑﺎ ﺭﻭﺍﺝ ﺍﺭﺗﺠﺎﻉ ﻭ ﺩﺍﻧﺶﺳﺘﻴﺰﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ّ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩ .ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﻯ ﮐﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﻳﻦ ﺗﺎ ﺍﻧﺪﺭﻭﻥ ﺿﻤﻴﺮ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﺁﺩﻣﻰ ﺭﺧﻨﻪ ﻣﻰﮐﻨﺪ ّ
ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺩﺭ ﻧﺴﻠﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ،ﺁﺗﺶ ﺩﺷﻤﻨﻰﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺍﺧﮕﺮﺵ ﺷﻌﻠﮥ ﻓﺠﺎﻳﻊ ﻭﺣﺸﺖﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ. ﺹ٦
ﺳﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺹ٧ ﻓﺼﻞ ﺩﻭﻡ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ،ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯﻯ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﺎﺫﺏ ﻭ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪﻯ ﮐﺎﻣﻞ ،ﻫﻢ ﺍﺯ
ﻣﺮﮐﺐ ﺑﻮﺩ ﻫﻴﮑﻞ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭﺧﺸﻴﺪﻥ ﮔﺮﻓﺖ. ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﻰ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
ﺭﺍﻫﻰ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﻄﻊ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮﻯ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺴﻰ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﻮﺩ ،ﭘﻨﺠﺎﻩ
ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺩﻣﻰ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻧﻴﺎﻓﺖ .ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺩﺭﺍﺯ ﺳﺎﻟﺶ ﺩﺭ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ّ
ﺭﺍ ﻃﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ ﻭ ﻧﺪﺍ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﮤ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ّ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻰ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺁﺗﺶ ﺍﻣﻴﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ّ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ "ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ" ﻭﺣﺪﺕ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞﺷﺪﻧﻰ ﺍﺳﺖ" :ﺣﺎﻝ ﻭﺳﺎﺋﻞ
ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺧﻤﺴﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﮑﻢ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ...ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺩﻭﻝ ﻭ ﻣﺪﻥ ﻭ ّ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻋﻤﻮﻡ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺍﺯ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﺍﺗﻔﺎﻕ ّ ﮐﻞ ﻭ ّ ﻗﺮﻯ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ...ﻟﻬﺬﺍ ّ
ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﺠﻴﺪ ﻭ ﻗﺮﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ٣".
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺎ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﺎﺯﻳﭽﮥ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎءﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﻭ ﺗﻤﺸﻴﺖ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﻯ ﺣﻞ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺘﺶ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ّ ﻣﺤﻠﻰ ﻭ ﺍﻳﺎﻟﺘﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﻯ ّ ّ
ﻣﺸﮑﻼﺗﺸﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻰﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻣﻰﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ .ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻣﺸﮑﻼﺕ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻧﻤﺎﻧﺪ .ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٨٧٥ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﮐﺘﺎﺑﻰ ﺑﻪ ﻣﺪﻧﻴﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺻﻮﻝ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺭﺅﺳﺎء ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺭﺳﺎﻟﮥ ّ
ﺗﺮﻗﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻴﺎﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻯ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺑﻨﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺭﺷﺪ ﻭ ّ ّ
ﻣﻰﺩﺍﺭﺩ .ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺳﺎﻟﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﻋﻮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻔﺤﺺ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ: ﺗﻔﺤﺺ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﮐﻠﻴﺪ ّ ﺗﺮﻗﻰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ ّ ﺹ٨
" ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﻭ ﺣﮑﻢ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﺻﻨﺎﺋﻊ ﻭ ﺑﺪﺍﺋﻊ ﻣﺨﺘﻠﻔﮥ ﮐﻞ ﺍﺯ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺍﺳﺖ .ﻫﺮ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻭ ﻗﺒﻴﻠﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺤﺮ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺘﻨﻮﻋﻪ ّ ّ ﻣﻠﺘﻰ ﺩﺭ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻫﺮ ّ ّ ﺗﻌﻤﻖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﺋﺮ ﻗﺒﺎﺋﻞ ﻭ ﻣﻠﻞ ﭘﻴﺸﺘﺮﻧﺪّ .
ﺍﻟﺬﻳﻦ ﻻ ﻳﻌﻠﻤﻮﻥ؟"٤ ﺍﻟﺬﻳﻦ ﻳﻌﻠﻤﻮﻥ ﻭ ّ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﺲ ﻣﺸﺮﻕ ﮔﺮﺩﻧﺪ" .ﻫﻞ ﻳﺴﺘﻮﻯ ّ
ﻣﮑﺮﺭﴽ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﺎﻟﮥ ﻣﺪﻧّﻴﻪ ﻃﻠﻴﻌﻪ ﻭ ﻧﻤﻮﻧﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﺋﻰﻫﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪ ّ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺟﺎﺭﻯ ﻣﻰﺷﺪ .ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺿﺎﻳﻌﮥ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻟﻄﻤﮥ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﻭﺻﻮﻝ
ﺍﻟﻮﺍﺣﻰ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺳﻴﻞ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺟﺎﺭﻯ ﻣﻰﺷﺪ ﺟﺎﻧﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ .ﺁﻥ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﮐﻪ ﻏﺬﺍﻯ ﺭﻭﺡ ﺁﻥ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﺋﻴﺸﺎﻥ ﻣﻰﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﻧﻈﻢ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﻃﻨﺸﺎﻥ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻭﺭﻃﻪ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺣﺘﻰ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮏﺗﺮﻳﻦ ﺩﻫﮑﺪﻩﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻰﺭﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺟﻬﻨﺪ .ﺍﻳﻦ ﻣﮑﺎﺗﺒﺎﺕ ﮐﻪ ّ
ﻋﺮﺍﺋﺾ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻰﮔﻔﺖ ،ﺗﺸﻮﻳﻘﺸﺎﻥ ﻣﻰﮐﺮﺩ،
ﺭﺍﻫﮕﺸﺎﻳﺸﺎﻥ ﻣﻰﺷﺪ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺑﺨﺸﻴﺪ .ﻣﺜ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺻﺎﺩﺭﻩ ﻟﻮﺣﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﻴﻢ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﻫﮑﺪﮤ ﮐﺸﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﻨﻮﺍﻧﺶ ﻧﺎﻡ ﻗﺮﻳﺐ ١٦٠ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻟﻮﺡ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﺭﺍ "ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ" ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﮤ ﻗﺒﻮﻝ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ" :ﻣﻘﺼﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ّ ﺑﺪﺧﻮﺍﻩ ﺭﺍ ﺧﻴﺮﺧﻮﺍﻩ ﺩﺍﻧﻨﺪ ...ﻳﻌﻨﻰ ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﻧﻮﻋﻰ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ .ﺑﻪ ﺟﻔﺎﮐﺎﺭ
ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻻﻳﻖ ﻳﺎﺭ ﺧﻮﺷﺮﻓﺘﺎﺭ .ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺫﻧﻮﺏ ﻭ ﻗﺼﻮﺭ ﻭ ﻋﺪﺍﻭﺕ ﻭ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺘﻢ ﺍﻋﺪﺍ ﻧﮑﻨﻨﺪ٥". ﭼﻪ ﻋﺠﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻟﻮﺡ ﺍﺯ ﺟﻤﻌﻰ ﻗﻠﻴﻞ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﺷﮥ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﻓﮑﺮﻯ ﺩﺭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻭ ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﻣﻬﺠﻮﺭ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﴼ ﺍﺯ ّ
ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﮕﺸﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ﺣﻘﻴﺮ ّ ﻣﺤﻠﻰ ﺭﺍ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ" :ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﻋﺒﺎﺩ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺍﻟﻔﺖ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﻭ ﮐﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺧﻠﻖ ﺭﺍ ﻣﺴﺒﻮﻕ ﺑﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ّ ّ
ﻣﻘﻴﺪ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ٦".ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﺯﺍﻧﮕﻰ ﻭ ﻭﻓﺎ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻋﻤﻮﻡ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻴﺪﻯ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﻭ
ﻗﻄﻌﻴﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻓﻮﺭﻳﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻭ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﮔﺸﺘﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ّ ّ ّ
ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻭ ﻗﻮﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ّ ّ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻣﺮ ٓ ﺗﻤﺪﻥ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﻃﺮﺡ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ّ
ﻣﺪﻧﻴﺘﻰ ﻧﻮﻳﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ: ّ ﺹ٩
ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ٓ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻟﻬﻰ ،ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﻧﺸﺎﻁ ﻭ ﺍﻧﺒﺴﺎﻁ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ّ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ .ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺣﺪﻭﺩﻯ ﻧﮑﻨﻴﺪ ﻭ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺑﻪ ﻗﻴﻮﺩﻯ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﺯﻳﺮﺍ ...ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺳﺒﺐ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻮﻫﺒﺖ
ﺍٓﻟﻬﻰ ﺷﻮﺩ .ﺁﻧﻰ ﺳﮑﻮﻥ ﻧﻴﺎﺑﻴﺪ ﻭ ﺩﻗﻴﻘﻪﺍﻯ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺠﻮﺋﻴﺪ ﻭ ﺩﻣﻰ ﻧﻴﺎﺳﺎﺋﻴﺪ .ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭﻳﺎ ﭘﺮﺟﻮﺵ
ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﮥ ﻧﻬﻨﮓ ﺑﺤﺮ ﺑﻘﺎ ﺑﻪ ﺧﺮﻭﺵ ﺁﺋﻴﺪ .ﺻﻤﺖ ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﺄﻥ ﺍﻣﻮﺍﺕ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺍﺣﻴﺎء ﻭ ﺍﺯ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺟﻤﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﻃﻴﻮﺭ ﮔﻠﺸﻦ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ .ﻋﻦﻗﺮﻳﺐ ﺍﻳﻦ ﺑﺴﺎﻁ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﻨﻄﻮﻯ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻟﺬﺍﺋﺬ ﻭ ﻧﻌﻤﺎء ﻣﻨﺘﻬﻰ ﮔﺮﺩﺩ .ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻔﻮﺱ ﻳﺄﺱ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻣﻘﺼﺪ ﻭ
ﻫﻤﺘﻰ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﺑﺎﻃﻞ ﮔﺮﺩﺩ .ﭘﺲ ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﺴﺪ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺮﮐﺘﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ّ
ﻧﻬﺎﺩ ﮐﻪ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﻓﺘﻮﺭ ﺑﻪ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﻧﺮﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺣﻘﺎﺏ ﻭ ﺍﺩﻫﺎﺭ ﺳﺒﺐ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﻧﺸﻮﺩ ،ﺍﺑﺪﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﺗﺎ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﺩﺩ٧. ﻣﻮﺭﺧﻴﻦ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﻈﺮﻯ ﺑﻴﻄﺮﻑﺗﺮ ﻭ ﻋﺎﻟﻢﺑﻴﻦﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ّ
ﺍﻭﻝ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻭ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﮥ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺩﺳﺖ ّ
ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﻗﻴﻘﴼ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ .ﺑﻼﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﺗﺤﻮﻻﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ّ ّ ّ
ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺎﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺗﺒﻌﻴﺪﮔﺎﻩ ﺩﻭﺭﺩﺳﺘﺶ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻧﻪ
ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺴﻂ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﮐﺸﺎﻧﻴﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪﺍﺵ ﺍﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺟﺎﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺩﻋﺎﻫﺎﻯ ﭘﺮﻃﻤﻄﺮﺍﻗﺶ ﮐﺴﻰ ﻧﻈﻴﺮﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﻭ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ .ﻗﺮﻥ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺎﺗﺶ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﮥ ّ
ﮐﻪ ﻻﻑ ﺧﻠﻖ ﻧﻈﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻰﺯﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﺜﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﻼﻡ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺩﺍﻣﻨﮥ ﺧﺪﻣﺎﺗﺶ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻓﺮﺩ ﻭﺍﺣﺪ ﻓﺮﻳﺪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ّ
ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﮔﺎﻩ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻩ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﻈﺎﻟﻢ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺳﻠﺴﻠﮥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺗﻦﺁﺳﺎﻯ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻧﻴﺰ ﺣﻤﺎﻳﺘﻰ ﻧﻤﻰﺩﻳﺪ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎﻓﺖ .ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﻭﻻﻳﺎﺕ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﭼﻨﺪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ﺻﺎﺣﺐﻧﻔﻮﺫ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺻﺎﺣﺐﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﻠﻘﮥ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺬﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻧﺠﻤﻦﻫﺎﻯ ﺷﻮﺭ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪ.
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦﻫﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﮐﻢ ﮔﻔﺘﻪﺍﻳﻢ .ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﻃﻰ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ّ ّ ّ ﻣﺴﺘﺒﺪ ﻳﺎ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﻣﺮﺩﺳﺎﻻﺭﻯ ﺧﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺷﺎﻫﺎﻥ ّ
ﻣﺮﮐﺐ ﺑﻮﺩ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﺷﻴﻌﻪ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺸﺮﻫﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ّ
ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺳﻨﺖﻫﺎﻯ ﻗﺪﻳﻢ ﺭﺍ ﮔﺴﺴﺘﻨﺪ ﻭ ّ ﻭ ﺍﻋﻀﺎء ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺯﻧﺠﻴﺮ ّ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻰﺁﻓﺮﻳﺪ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺯﺍﻧﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺹ ١٠ ﺗﺠﺴﻢ ﻣﻰﻳﺎﻓﺖ .ﻣﺜ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻭ ﻭﻻﻳﺎﺕ ّ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﻮﻧﺪ -ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺪﺭﺳﮥ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺷﻬﺮﺕ ﻳﺎﻓﺖ -ﻭ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ
ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺩﺭﻣﺎﻧﮕﺎﻩﻫﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖّ .
ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻼﺱﻫﺎﻯ ﺍﺳﭙﺮﺍﻧﺘﻮ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺯ
ﻣﻠﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﺩ ﺁﮔﺎﻩ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻟﺰﻭﻡ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ّ
ﺍﻭﻟﻴﮥ ﭘﺴﺘﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺒﮑﮥ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺧﺪﻣﺎﺕ ّ ّ
ﭘﺮﺗﻘﻼﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻤﻮﺩ .ﻋﻤ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺩﺭ ﭘﻴﮏﻫﺎﻯ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺳﺎﻧﻰ ،ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﺼﻴﺐ ﺟﺎﻣﻌﮥ ّ ﺣﻤﺎﻡﻫﺎﻯ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺭﻭﺯﺍﻧﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺷﺪ .ﻣﺜ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﺣﮑﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ،ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ّ
ﺣﻤﺎﻡﻫﺎﺋﻰ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﻭ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﻴﻮﻉ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﻣﻰﺷﺪ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ّ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﺩﻭﺵ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﺷﺪ.
ﺗﺤﻮﻝ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺑﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ،ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺍﻧﺘﻔﺎﻋﻰ ﻋﻤﻠﻰ ﻣﺮﻫﻮﻥ ّ
ﻣﺤﻞ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺷﺎﻥ ﺣﺘﻰ ﻧﺰﺩ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ّ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﮑﻞ ﻣﻰﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ّ ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﻣﻬﻤﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﻭﺩﻯ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ .ﺍﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻭ ّ ﺗﺤﻮﻻﺕ ّ ّ
ﻣﺨﺎﻟﻔﺸﺎﻥ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﺳﺎﺧﺖ ﺧﻮﺩ ﺩﻟﻴﻞ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﺋﻰ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪﺍﺵ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﻰ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻗﻴﺎﺩﺕ ﺁﺋﻴﻨﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺳﭙﺮﺩ.
ﻣﻈﻔﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﻃﻰ ﺁﻥ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﺣﻴﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺩﭼﺎﺭ ﺁﺷﻮﺏﻫﺎﻯ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺑﻮﺩ .ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ّ ّ ّ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺸﺮﻭﻃﻴﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٠٦ﻗﺒﻮﻻﻧﺪﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻯ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺎﻩ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ّ ّ ّ ﻣﻨﺤﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﺩﺭ ﻳﮏ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﭖ ﺑﺴﺖ ﻋﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﺑﻰﭘﺮﻭﺍ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺰﺍﺭﻯ ﺭﺍ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﻣﻌﺰﻭﻝ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﺣﻤﺪ ﺷﺎﻩ ﻣﺸﺮﻭﻃﻴﺖ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ ﻧﻬﻀﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻧﻬﻀﺖ ّ ّ
ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺠﺎﺕ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺗﺎﺟﺪﺍﺭ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺳﻮﻡ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪّ .
ﺳﺘﻴﺰﻩﺟﻮﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭ ﺩﺧﺎﻟﺖﻫﺎﻯ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺷﻴﻌﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪ .ﮐﻮﺷﺶ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ
ﻣﻠﺖ ﺧﻨﺜﻰ ﺷﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﻳﻌﻨﻰ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺷﺎﻩ ﻭ ّ ّ ﺗﺠﺪﺩ ﻭ ﻣﺪﺭﻥ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﻳﺮﺍﻥ ّ
ﺗﺤﻘﻖ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺻﺮﻓﴼ ﻭﺟﻪ ﺍﻟﻤﺼﺎﻟﺤﻪﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ّ ﺩﻟﺸﺎﻥ ﺑﺎ ّ ﺍﻏﺮﺍﺽ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻰﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺳﺮﻣﺸﻘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺤﻮﮤ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ
ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻨﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻗﻮﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺻﻼﺣﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﻭﻝ ﮐﺎﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ّ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﺷﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ّ ﮐﻠﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮑﻮﺷﺪ ﺳﭙﺲ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺗﺶ ﺑﺎ ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺑﺪﺧﻮﺍﻫﻰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺷﺪ ﺑﻪ ّ
ﺑﮑﺸﺪ .ﺍﺭﺯﺵ ﻭ ﻗﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﻴﻮﻩ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺯ ﻋﺼﺮ
ﻣﺎ ﭘﺨﺘﻪﺗﺮ ﻭ ﺑﺎﻟﻎﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﺹ ١١ ﺍﻟﺘﺤﻮﻝ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻣﻬﺪ ﺍﻣﺮﺍ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﻔﻮﺫ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺳﺮﻳﻊ ّ ّ
ﺗﺸﺮﻑ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﺻﺪﻭﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﻤﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻭﺳﻴﻠﮥ ّ ﻣﺆﺛﺮ ﺩﻳﮕﺮ ّ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺭﺍ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﻣﻰﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ
ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺎﺧﺒﺮﺷﺎﻥ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ .ﭼﻮﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻏﺮﺑﻰ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺧﺎﻭﺭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻇﻦ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﻧﺪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻮء ّ
ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻧﺪ .ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ّ
ﻫﻤﺎﻥﻫﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﮑﺎء ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻩ ،ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻫﻴﺠﺎﻧﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ
ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻮﺍﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻓﺪﺍ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻭﺭﻗﺎ ﻭ ﺭﻭﺡﺍ ﺷﻬﻴﺪ، ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺣﺎﺝ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﻴﺪﺭ ﻋﻠﻰ ،ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﺎﺋﻞ ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﻰ ،ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﻣﻼﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﺷﻬﻤﻴﺮﺯﺍﺩﻯ ،ﺍﺩﻳﺐ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎء ﻭ ﺍﺑﻦ ﺍﺻﺪﻕ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﻟﻘﺪﺭ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺑﻦ ﺍﺑﻬﺮ ،ﺣﺎﺟﻰ ّ
ﺭﻭﺣﻴﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮔﻮﺷﮥ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻘﺶ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺍﻣﺮﻭﺯ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻨﺎﻯ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﻔﺎء ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺣﻴﻪﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ّ ّ ﭘﺮﺣﻤﺎﺳﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﻭ ﻧﺴﻞ ﺑﻪ ﻧﺴﻞ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺭﺙ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺛﺎﺑﺖﻗﺪﻣﺸﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﭼﻮﻥ
ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻳﻢ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﻣﺮﺍ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺳﻴﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﻴﺰ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﮐﻼﻡ ﻧﺎﻓﺬ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺷﺮﺣﻰ ﮐﻪ ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺑﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺷﺮﻕ ﺩﻭﺭ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺣﻴﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺣﺘﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻭﺭﺩﺳﺖ ﭼﻴﻦ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﻣﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ
ﺑﻮﺩ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺁﻥ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻗﻮﺍﻯ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺩﺭ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﻣﻴﺪﻩ
ﺭﻭﺳﻴﻪ ﺑﻮﺩ .ﺁﻥ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺎﺭﺯ ﺁﻥ ﺑﻨﺎﻯ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻋﺸﻖﺁﺑﺎﺩ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﺴﺘﺎﻥ ّ
ﺍﻭﻝ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺗﺤﺖ ّ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺍﺯ ّ ﻓﻌﺎﻟﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ّ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺷﺨﺺ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻨﻴﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ.
ﺷﺪﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ّ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻧﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ّ ّ
ﺩﺍﻣﻨﻪﺍﺵ ﺍﺯ ﺳﺎﺣﻞ ﻣﺪﻳﺘﺮﺍﻧﻪ ﺗﺎ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺟﻨﻮﺏ ﭼﻴﻦ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﻯ ﻣﻐﺘﻨﻢ ﻣﻮﺟﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﻣﻤﻴﺰﮤ ﺍﻳﻦ ﺁﻏﺎﺯ ﻗﺮﻥ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ .ﺍﺯ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺗﺮﻳﻦ ﺻﻔﺎﺕ ّ
ﻣﻠﻴﺖﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﺳﻴﺎ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺍﺯ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﻭ ّ ّ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﻰ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺧﻄﺎﺑﺎﺗﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺴﺮ ﻣﻰﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ّ ّ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻭ ّ ّ
ﻗﻮﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻭ ﻣﺜﺎﻟﻰ ﻣﮑﺮﺭﴽ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻥ ﻏﺮﺑﻴﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ّ ّ
ﺹ ١٢
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﺑﺸﺮ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ. ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﺮﻳﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺒﺐ ّ
ﻣﺸﻘﺖ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺁﻥ ﺳﺎﻟﻴﺎﻥ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻨﺎﻯ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺩﺭ ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ّ
ﻣﺤﻠﻰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺷﺨﺼﴼ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺭ ّ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺗﻮﺃﻡ ﺑﺎ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭ ﻭ ﺯﺣﻤﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺭﻣﺲ ﺍﻃﻬﺮ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺿﻰ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮﻥ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﺑﺬﺭﻯ ّ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﻣﻰﺁﻣﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺑﺬﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ
ﻣﻴﺴﺮ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺼﻴﺮﺗﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻧﻈﻢ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ّ
ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﺮﻗﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺷﻬﻴﺪ ﺗﺄﺳﻴﺲ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺧﺎﺻﻰ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﮔﺸﺘﻪ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﻳﻦ ّ ّ ّ ّ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: ﻣﺆﺳﺲ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻏﻴﺐ ﺭﻭﺡ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺍﻟﻨﻘﻄﺔ ّ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺪﻭﺭ ﻓﻰ ﺣﻮﻟﻬﺎ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺍﻟﻤﺮﺳﻠﻴﻦ" ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺷﻬﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺭﻣﺲ ّ " ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺎﺳﻮﺗﻴﻪ ﺍﺳﺖ ٨ﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻗﻠﺐ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﺩﻭﺍﺋﺮ ﺗﺴﻌﮥ ﻣﺮﮐﺰﻳﺖ ﻣﻘﺎﻡ ّ ّ ّ
ﺍﻟﻨﻘﻄﺔ ﻣﺆﮐﺪ ﻭ ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ "ﺍﻟﺤﻤﺪ ّ ّ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍّ ﺍﻟﺬﻯ ﺍﻇﻬﺮ ّ
ﺫﻭﺕ٩". ﺍﻟﻨﻘﻄﺔ ّ ﺫﻭﺕ ﺑﻬﺎ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﺘﻰ ّ ﻓﺼﻞ ﻣﻨﻬﺎ ﻋﻠﻢ ﻣﺎ ﮐﺎﻥ ﻭ ﻣﺎ ﻳﮑﻮﻥ" ﻭ " ّ ﻭ ّ
ﻣﺸﻘﺎﺕ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺣﺰﻥﺍﻧﮕﻴﺰ ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ّ ّ ّ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺍﻋﺰ ﺍﻟﻄﻒ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭ ﺍﺣﺘﺸﺎﻡ ﺍﺧﺘﺘﺎﻡ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﻋﻨﺼﺮ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﻏﻴﺒﻴﻪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﻣﻘﺮ ﺍﺑﺪﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺟﺒﻞ ّ ﺻﻤﺪﺍﻧﻴﻪ ﺁﻣﻨﴼ ﺳﺎﻟﻤﴼ ﻣﺤﻔﻮﻇﴼ ﻣﺤﺮﻭﺳﴼ ﺩﺭ ّ ّ ّ
ﻟﺒﺎﺩﮤ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺭﺏ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﺗﺎﺝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﮐﻔﺶﻫﺎ ﻭ ّ ّ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﻮ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺧﻢ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺷﻌﺮﺍﺕ ﻧﻘﺮﻩﺍﻯ ﻓﺎﻡ ﺁﻥ ﻃﻠﻌﺖ
ﻧﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺣﻮﻝ ﺭﺃﺱ ﻣﻨﻴﺮ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﭼﻬﺮﮤ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﺸﻌﺸﻊ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺟﺒﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮐﻨﺎﺭ ﺻﻨﺪﻭﻕ ّ
ﻗﻠﺒﻴﮥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﺍﺯ ّ ﺗﺄﺛﺮﺍﺕ ﻭ ﺍﺣﺰﺍﻥ ّ ﺗﺄﻟﻤﺎﺕ ﻭ ﺧﻠﺠﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻃﻬﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﺣﻨﻴﻦ ﺩﺭﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺍﺯ ﮐﺜﺮﺕ ّ
ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﺘﻮﺍﺭﻯ ﮔﺮﺩﻳﺪ١٠.
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٠٨ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺗﺮﮎ ﺟﻮﺍﻥ ﻫﻢ ﺍﮐﺜﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﻋﮑﺎءء ﻭ ﻫﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ .ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻣﻮﺍﻧﻌﻰ ﮐﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ّ
ﺁﺑﺎﺩﻯﻫﺎﻯ ﻣﺠﺎﻭﺭﺵ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﻗﺎﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺍﻣﺮﻯ ﺧﻄﻴﺮ ﻗﻴﺎﻡ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﻪ ﺍﻋﻼﻥ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺑﺰﺭﮒ ﺟﻬﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ
ﺹ ١٣ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰﺍﻣﺮﺍ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺍﺳﺖ* . ّ **** ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺳﻔﺮﻫﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﻪ
ﺍﻟﺸﻌﺎﻉ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰﺩﻫﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﻳﮏ ﺳﺎﻟﮥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺼﺮ ﺗﺤﺖ ّ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﮔﺎﻩ ّ ّ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ١٩١٠ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺳﻔﺮ
ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻋﺎﺭﺿﮥ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﻣﺼﺮ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﻣﺎﻩ ﺍﻭﺕ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ )(١٩١١ ﮐﻨﻨﺪ ّ
ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳﻪ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻧﺪ .ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﺍﻯ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺭﻣﻠﻪ ﺣﻮﻣﮥ ﺷﻬﺮ ّ ﻗﺎﺭﮤ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﺗﺎ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺖ ﻭ ﭘﺮ ﺣﺎﺻﻞ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺗﺶ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺩﺭ ّ
ﺣﺪﻯ ﺷﮏ ﺣﺴﻦ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺷﻴﺦ ﺩﺭﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺒﺪﻩ ﺗﺎ ّ ّ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺒﺪﻩ ﺑﻌﺪﴽ ﻣﻔﺘﻰ ﻣﺼﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻋﻤﺎﻯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﻻﺯﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻗﺒ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ .ﺷﻴﺦ ّ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﻴﺮﻭﺕ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﻋﻼﻥ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﺟﻪ ﺳﻔﺮ ﻣﺼﺮ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ّ ﺧﻮﺍﺹ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ّ ّ
ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳﻪ ﺎﻟﻨﺴﺒﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﺟﻬﺎﻥﺑﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺩﺭ ﻗﺎﻫﺮﻩ ﻭ ّ ﮐﺸﻮﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ .ﻓﻀﺎﻯ ﺑ ّ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ،ﻭﮐﻼﻯ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ، ﺳﻨﻰ ﺍﺯ ّ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﻰﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﮥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ّ
ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻨﺼﺒﺎﻥ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﻑ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﻭ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﺻﺮﻳﺢ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ. ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﺸﺎﻥ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺟﺮﺍﺋﺪ ﻭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﻋﺮﺑﻰ ﻓﺮﺻﺘﻰ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ّ
ﺗﻌﺼﺒﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﻰﮔﺮﻓﺖ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺯﻧﮓ ّ ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﻧﺪ .ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﻗﺒ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻟﻬﺠﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﻋﺒﺎﺱ ﻣﺜ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﮐﺮﺩ" :ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﻋﮑﺎء ﻭ ﻣﺮﺟﻊ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ" ﻭ ﺑﻌﺪﴽ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻟﮥ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﺤﺮﻳﺮ ﺭﺋﻴﺲ ﻃﺎﺋﻔﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ
ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳﻪ ﻗﺪﺭﺩﺍﻧﻰ ﻧﻤﻮﺩ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻭ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺳﻔﺮﺷﺎﻥ ﺑﻪ ّ
ﺍﺣﺎﻃﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﺳﻼﻡ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﺗﺴﺎﻣﺢ ﺩﻳﻨﻰ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ.
ﻋﻠﺘﺶ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﭘﺮﺑﺮﮐﺖ ﻭ ﺗﻮﻗﻒ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮﴽ ّ ّ
ﭘﺮﻓﺎﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﺩﻳﭙﻠﻤﺎﺕﻫﺎ ﻭ ﺻﺎﺣﺐﻣﻨﺼﺒﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻯ ﺷﺎﻳﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﻪ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺧﺎﻭﺭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭼﻪ ّ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﻋﻼﻗﮥ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺍﺣﺮﺍﺯ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ١١ﺍﻭﺕ ١٩١١ ّ
ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮ ﮐﺸﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺎﺭﺳﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﺷﻬﺮﺗﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺹ ١٤ ﺳﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺹ ١٥ ﻓﺼﻞ ﺳﻮﻡ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻋﺒﺎﺭﺗﻰ ﻟﻮﺣﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٠٥ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ّ
ﻣﺆﺛﺮ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻟﻮﺡ ﺑﻪ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺣﺰﻥﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﻫﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﭘﺮﻣﻮﺝ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻣﻮﺝ ﺑﻼﻳﺎ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺭﺳﻴﺪﻩ:"... ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ...ﻣﮑﺘﻮﺑﻰ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺁﻥ ّ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻭ ّ ﮐﻞ ﻣﺘﻌﺎﻫﺪ ﺑﺮ ّ
ﻣﺠﺮﺩ ﻣﺤﺒﺔ ﺍ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ .ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﮔﺸﺘﻪ ...ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ّ ّ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﺁﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﺍﺳﻤﺎء ﮐﻪ ﺩﺭ ﺫﻳﻞ ﺍﻣﻀﺎ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﻓﺮﺡ ﻭ ﺳﺮﻭﺭﻯ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﺻﻒ ﺧﺎﺭﺟﺴﺖ١١.
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺩﻻﺋﻞ ّ ﻣﺘﻌﺪﺩ ّ ّ
ﺍﻃﻼﻋﻰ ﺳﺒﺐ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻟﻰ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻣﻰﻳﺎﻓﺖ .ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﻭ ّ
ﺧﺸﻦ ﻭ ﺟﺴﻮﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺷﺪﻩﺍﻳﻢ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﻮ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺩﺭﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﭼﻪ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻭ ﻣﻼﻳﻤﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ ﻏﺮﺑﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺗﺼﻮﺭﺷﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﻼﻍ ﮐﻠﻰ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻴﻄﮥ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ّ ّ
ﺭﻗﺘﻰ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﻣﺜﺎﻝﻫﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ ﻳﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺯﻳﺒﺎﺋﻰ ﻭ ّ
ﺻﻤﻴﻤﻴﺖ ﻭ ﻋﻼﻗﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻰﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ّ ّ
ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﺎﻩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺣﻮﺻﻠﻪﺍﻯ ﻧﺎﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﺳﺆﺍﻻﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻭﻟﻰ ﺣﺎﻝ ﺍﺯ
ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﻣﺤﻴﻂ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﺩﺭﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﻣﺎ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﻣﻰﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﻯ ﺹ ١٦ ﻟﺒﻴﮏ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻘﺎﻣﺸﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺭﺍ ّ
ﻣﻰﺯﻳﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻓﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺁﺯﺍﺩﻣﻨﺶ ﻭ
ﻣﻮﻓﻖ ﺁﺯﺍﺩﻳﺨﻮﺍﻩ .ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺤﻴﻄﻰ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺭﻭﺯﺍﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﻰﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻧﺪ ّ
ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺩﻋﻮﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻮﻗﻌﻰ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻭﺟﺪﺍﻧﺸﺎﻥ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﻭﺷﻦ
ﺍﻭﻟﻴﮥ ﻏﺮﺑﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻣﺘﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺩ .ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ّ ّ
ﻏﺮﺏ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺎﻳﻪ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻘﻴﺪﺗﻰ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻻﺯﻡ
ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻧﻴﺰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﻯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺭﺍ ّ ﺍﻭﻟﻴﮥ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ّ ّ
ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﮤ ﻫﻤﮑﻴﺸﺎﻥ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﮤ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺣﻤﺎﺳﻪﺁﻓﺮﻳﻦ ﺑﻮﺩ. ﺳﺮﺣﻠﻘﮥ ﻏﺮﺑﻴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺪﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺟﻮﺍﺏ ﻗﺒﻮﻝ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮔﺮﻭﻩ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺩﻟﻴﺮ ﻭ ﻏﻴﻮﺭﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ّ ﻣﺤﻞ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺯﻳﺎﺭﺗﺶ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻋﮑﺎء ّ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﻧﺼﻴﺒﺸﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ّ
ﻭ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﻃﻠﻌﺖ ﻧﻮﺭﺍء ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﮔﻮﺵ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺟﺎﻧﺒﺨﺸﺶ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ﻭ ﺧﻠﻖ
ﺟﺪﻳﺪ ﺷﻮﻧﺪ .ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻰ ﻣﮑﺴﻮﻝ ) (May Maxwellﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﺮﮤ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﻼﻗﺎﺗﻢ ...ﻫﻴﭻ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻧﺪﺍﺭﻡ .ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﻢ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﻳﺎ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ" :ﺍﺯ ّ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺯﻳﺮﺍ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻭﺟﻰ ﺭﺳﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﺎ ﺭﻭﺡ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻃﺎﻫﺮ
ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺖ ١٢".ﻭ ﺑﺎﺯ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ّ ّ ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﻏﺮﺑﻰ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﻨﺰﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺯ ﮔﺸﺘﻨﺪ "ﻣﻈﻬﺮ ﺧﺪﻣﺎﺗﻰ ّ
ﻣﺴﺘﻤﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎﻯ ﻏﺮﺑﻰ ﻭ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻭ ﻭﻻﻳﺎﺕ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ١٣".ﻧﺰﻭﻝ ّ
ﺍﻟﻮﺍﺣﻰ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻃﺮﻓﻴﻦ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﺍﻃﻠﺲ ﺁﺗﺶ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﻭ ﻋﺪﮤ ﺗﺎﺯﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﺸﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺻﻔﺤﮥ ﭘﻨﺪﺍﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﺍﻣﻦ ﺯﺩ ﻭ ّ
ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ ٓ ﺧﻼﻕ ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻴﺎﺭﺍﺳﺖ .ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭﻯ ّ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺖ: ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺗﻮﺭﻧﺘﻦ ﭼﻴﺲ )ّ (Thornton Chase
ﺍﻟﻮﺍﺡ )ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء( ﭼﻮﻥ ﮐﺒﻮﺗﺮﺍﻥ ﺳﭙﻴﺪﺑﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﺁﺷﻴﺎﻥ ﺣﻀﻮﺭﺵ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ
ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﻫﺎ ﻟﻮﺡ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻗﻠﻤﺶ ﺟﺎﺭﻯ ﻣﻰﺷﺪ ﻭ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﺗﺄﻣﻞ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩ .ﮔﻮﺋﻰ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﮤ ﺩﺍﻧﺶﭘﮋﻭﻫﺎﻥ ﺑﺎ ﺻﺮﻑ ﻭﻗﺖ ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ّ
ﺁﺏ ﺯﻻﻟﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﮥ ﮔﻮﺍﺭﺍﺋﻰ ﻣﻰﺟﻮﺷﻴﺪ١٤. ﺹ ١٧
ﺍﻳﻦ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﺰﻡ ﺭﺍﺳﺨﻰ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻔﻮﺱ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻗﻴﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺷﺶ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﻪﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻧﺶ ﺻﺤﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﺳﻦ ﻭ ﺿﻌﻒ ﻣﺰﺍﺝ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﻣﻰﺷﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ّ ّ ﺗﻘﺪﻡ ّ ﻣﺪﺕ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺘﴼ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺳﻔﺮﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺑﻪ ّ
ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﮐﺒﻴﺮ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﮐﺸﺎﻧﺪ .ﺯﺣﻤﺎﺕ ﻭ ﺧﻄﺮﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺳﻔﺮﻫﺎﻯ
ﺩﻭﺭ ﻭ ﺩﺭﺍﺯ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻰﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻴﺖ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ: ﺳﺒﻴﻞ ّ ﺗﺤﻘﻖ ّ ّ ﺩﺭ ﺭﻳﻌﺎﻥ ﺷﺒﺎﺏ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻋﺪﺍ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻴﺮﻯ ﻭ ﻓﺮﺳﻮﺩﮔﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﺨﻼﺹ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﺪﺕ ﺣﻴﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺍﻫﻞ ﻏﺮﺏ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻣﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻗﻴﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ّ
ﻭ ﺩﺭ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻪ ﻧﻄﻖ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﭙﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ،ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﻭ ﻟﺴﺎﻥ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﻭ ﻗﻮﺍﻋﺪ ﻣﺤﻴﺮ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﺮ ﻭ ﮐﺮﺳﻰ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺩﺭ ﻗﻮﻡ ﺭﺍ ﻧﻴﺎﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻟﺤﻨﻰ ﺑﺪﻳﻊ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻰ ّ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﻣﻬﻤﮥ ﺍﺭﻭﭖ ﻭ ﺑﻼﺩ ﺷﺎﺳﻌﮥ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻣﻈﺎﻫﺮ ّ ﺍﻟﻮﻫﻴﺖ ﻭ ّ ّ ّ ﻋﻮﺍﺻﻢ ّ
ﺣﻞ ﻣﺸﺎﮐﻞ ﺭﺑﺎﻧﻴﻪ ﻭ ﮐﺸﻒ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﺑﻼﻍ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻭ ّ ﻣﺪﻧﻴﺖ ٓ ّ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﻪ ﻭ ﺑﺴﻂ ﻣﺒﺎﺩﻯ ﺳﺎﻣﻴﮥ ّ ّ ّ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻳﻪ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ١٥. ّ
***
ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﮕﺮﻑ ﻫﻴﭻ ﺻﺤﻨﻪﺍﻯ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺭﻭﺷﻦﺗﺮ ﺍﺯ ﻟﻨﺪﻥ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺗﺮﻳﻦ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ .ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎﻯ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﮐﻪ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﻯ ﻋﻤﻠﻰ ﺳﻔﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ّ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻰﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭﺵ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺳﻔﺮ ﻟﻨﺪﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﻭ ّ
ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺭﻓﺖ .ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﻦ ﺩﻭﻟﺘﻰ ،ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ،ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ،ﺳﺮﺩﺑﻴﺮﺍﻥ ﺟﺮﺍﺋﺪ ،ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻣﺘﻨﻔﺬ ﺍﺯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺻﻨﺎﻳﻊ ،ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﻯ ﺍﺻﻼﺡﻃﻠﺐ ،ﺍﻋﻀﺎء ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﺷﺮﺍﻑ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﻭ ّ ّ
ﻣﺤﻞﻫﺎﻯ ﻧﻄﻖ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﻃﺎﻟﺐ ﺩﻳﺪﺍﺭﺵ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ّ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻼﺱﻫﺎﻯ ﺩﺭﺱ ،ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻭ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺿﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺯ
ﻋﻘﺎﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﻗﺪﺭﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﺭﻭﺯ ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ﺩﻫﻢ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ١٩١١
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺧﻄﺎﺑﮥ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻠﺐ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ "ﺳﻴﺘﻰ ﺗﻤﭙﻞ" )(City Temple ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﻣﺪﻧﻴﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﺮ ﺗﻄﻮﺭ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ّ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻋﺼﺮﻯ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﺭ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻭ ّ ّ ﺑﺪﻳﻌﻰ ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﮤ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ:
ﺹ ١٨
ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺯ ﺑﺪﻳﻌﺴﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻋﺼﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺰﻳﺰ .ﻋﻦﻗﺮﻳﺐ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﻳﻦ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺿﺪﻳﺖ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﻣﻮﺭﺙ ﺟﻬﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ّ ّ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞّ . ﺭﻭﺯ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ّ ﻣﺤﻘﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﻋﻦﻗﺮﻳﺐ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻗﻄﺐ ﺑﺸﺮ .ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻓﻴﺮﻭﺯ ﺭﺍ ّ
ﺁﻓﺎﻕ ﻣﻮﺝ ﺯﻧﺪ .ﺟﺪﺍﻝ ﻭ ﻧﺰﺍﻉ ﻧﻤﺎﻧﺪ .ﺻﺒﺢ ﺻﻠﺢ ﺍﮐﺒﺮ ﺑﺪﺭﺧﺸﺪ .ﺟﻬﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺯﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺸﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﮔﺮﺩﻧﺪ١٦. ﺻﺤﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻋﺎﺩﮤ ّ
ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﻳﻪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺩﺭ ٢٥ﻣﺎﺭﺱ ١٩١٢ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﺭﻫﺴﭙﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ١١ﺁﻭﺭﻳﻞ ﺑﻪ ّ
ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﺳﻔﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭼﻬﻞ ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻭ ﻧﻮﺯﺩﻩ ﺷﻬﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﻬﺮﻯ ﺍﺯ ﺻﺪﻫﺎ ﻧﻄﻖ ﻭ ﺧﻄﺎﺑﮥ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ ﺣﺘﻰ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ ﮐﺎﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎ ﻭ ﻣﮑﺎﻟﻤﺎﺕ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ّ
ﻗﺎﺭﻩ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺑﺰﺭﮒ ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺸﺮﻯ ﻧﻈﻴﺮﺵ ﺭﺍ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ .ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ ّ
ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺻﻠﺢ ﻭ
ﺣﻘﻮﻕ ﺯﻥ ﻭ ﺗﺴﺎﻭﻯ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﺻﻼﺣﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﻭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﮐﺜﻴﺮ ﺍﻻﻧﺘﺸﺎﺭ ﺩﺭﺝ ﻣﻰﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻌﺪﴽ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ "ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻣﻔﺘﻮﺡ...
ﻣﻌﻨﻮﻳﮥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﺮ ﺣﺎﺋﻞ ﻭ ﻣﺎﻧﻌﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺩﻩ١٧". ﻗﻮﮤ ّ ﻭ ّ
ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﮔﺮﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﻯ
ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﻼﺻﻪﺍﺵ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ّ ﺗﺤﺮﻯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﻭ ﺗﻘﺎﻟﻴﺪ ،ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺤﻮﺭ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ّ ﻣﻠﻰ ،ﻟﺰﻭﻡ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﻭ ﻃﺒﻘﺎﺗﻰ ﻭ ّ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ،ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺍﺩﻳﺎﻥ ،ﺭﻓﻊ ّ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻳﻦ ﻭ ﻋﻠﻢ ،ﺗﺴﺎﻭﻯ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﻭ ﺑﺎﻝ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﺸﺮ ﻣﺤﺴﻮﺑﻨﺪ ،ﺍﺟﺮﺍء ﺗﻌﻠﻴﻢ
ﻣﻠﻰ ،ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺛﺮﻭﺕ ﺍﺟﺒﺎﺭﻯ ،ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻥ ﻳﮏ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﻯ ّ
ﻧﺎﻣﺤﺪﻭﺩ ﻭ ﻫﻢ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﺎﻗﻪ ﺭﺍ ﺯﺍﺋﻞ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ،ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺑﻴﻦ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﻓﻴﺼﻠﻪ
ﺩﻫﺪ ،ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩﻥ ﻣﻘﺎﻡ ﮐﺎﺭ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺭﻭﺡ ﺧﺪﻣﺖ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺣﮑﻢ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺍﺳﺖ ،ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺻﻞ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺩﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺍﻯ
ﻣﻠﺖﻫﺎﺳﺖ ﻭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺪﻑ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ّ
ﺍﻭﻟﻴﮥ ﺳﻴﺎﺳﺖ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻃﻰ ﺍﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺑﻪ ﺑﺎﺷﺪ ّ ﮐﻞ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ّ ّ ّ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺑﻼﻍ ﻓﺮﻣﻮﺩ١٨. ﺹ ١٩
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻄﻮﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ّ
ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﻠﮑﻮﺕ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﺮﮤ ﺧﺎﮐﻰ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮﺵ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﮐﻪ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭘﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﺶ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ ﺁﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭﻋﺪ ﻭ ﻭﻋﻴﺪﺵ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﮋﺩﻩ ﻣﻰﺩﺍﺩ ﻋﺼﺮ ﺑﻠﻮﻍ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺪﻧﻴﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻩ ،ﻋﺼﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﻤﻴﻊ ﻗﻮﺍﻯ ﻧﻬﻔﺘﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺼﻮﻝ ّ ﻣﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﮐﺴﻰ ﻫﻢ ﻧﻤﻰﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ. ﻣﻴﺎﻥ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ّ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ّ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺗﺤﻘﻖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﻴﻢ" :ﻣﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻰﺩﺍﻧﻴﻢ ﺻﻠﺢ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ،ﺳﺒﺐ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻋﻤﻞ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﻳﻢ ﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻪ ّ
ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻋﺼﺮ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺻﻠﺢ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺳﺖ ،ﻟﮑﻦ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻭ ﻋﻤﻠﻴﻢّ . ﻻﺑﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﻮﺩ،ﺑﻪ ﺩﺭﺟﮥ ﺍﺟﺮﺍ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺁﻳﺪ١٩". ﺣﺎﺻﻞ، ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻣﮑﺎﻟﻤﺎﺕ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻭ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺍﺩﺏ ﻭ
ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﺠﺎﻣﻠﻪ ﻭ ﻣﻼﻳﻤﺖ ﺭﺍ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ّ ﻣﺪﻋﺎ ﺭﺍ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ .ﻣﺜ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻴﺎﻥ ﭘﺮﺩﻩﭘﻮﺷﻰ ﻧﻤﻰﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭﺵ ﺁﻥ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺨﺎﻃﺒﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻳﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﻴﺴﮥ "ﺗﻤﭙﻞ ﺍﻣﺎﻧﻮﺋﻞ") (Temple Emanu-Elﺩﺭ ﺳﺎﻧﻔﺮﺍﻧﺴﻴﺴﮑﻮ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ّ
ﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻟﻘﺎء ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺍﺩ ﺳﺨﻦ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻳﺎ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺯﻧﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻫﺮ ّ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﻓﮑﺮﻯ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﺮﺍﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻴﺠﺎﻧﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ
ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﻳﺎ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﺭﺍ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻥ ّ
ﺑﺮ ﺳﻔﺮﮤ ﻣﻬﻤﺎﻧﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭﺍﻻﻣﻘﺎﻣﺶ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﮋﺍﺩ ﺳﻔﻴﺪ ﻭ ﺳﻴﺎﻩ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻰﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺷﻴﻮﻩ ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺤﻮ ﺑﺮ ّ ّ
ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺩﺭﻳﭽﻪﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﻰﮔﺸﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﻓﻌﻞ ﻭ ﺍﻧﻔﻌﺎﻻﺕ ﻋﻤﻠﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﭼﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻏﻴﺮ ﻣﺸﺮﻭﻁ ﺑﻴﮑﺮﺍﻥ ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻮ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﺸﮑﻞ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺗﻰ ّ ّ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻝ ﻣﺨﺎﻃﺒﻴﻨﺶ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻭﺍﻫﻤﻪ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﻣﻰﺯﺩﻭﺩ.
ﻣﺆﺛﺮﺵ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﻫﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺩﺍء ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ ّ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ّ
ﻣﻰﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻓﻬﻢ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺬﻝ ﺟﻬﺪ ﻭ ﺻﺮﻑ ﻭﻗﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﻬﺮﻯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﺗﺎ ﺩﻳﺮﻯ ﺍﺯ ﺑﻘﻴﮥ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻧﺎﺱ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻰﺷﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﻣﻼﻗﺎﺕﻫﺎ ﺑﺴﺮ ﻣﻰﺭﺳﻴﺪ ّ
ﺻﺮﻑ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻰﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﺮﺃﺕ ﻣﻰﺑﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻳﻘﻴﻦ ﻭ
ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺮ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺩﻳﻦ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺳﺖﻫﺎﻯ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺷﻴﮑﺎﮔﻮ ﺭﺳﻴﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎﻯ ّ ﺹ ٢٠ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺧﻮﺩ ﭘﺎﻳﻪ ﻧﻬﺪ .ﺍﻳﻦ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﺍﺯ ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺸﻖﺁﺑﺎﺩ ﺗﺤﺖ ﺑﻨﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺟﺴﺘﻪ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ: ﺗﻔﺮﻋﺎﺗﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺳﺖ .ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﻋﻈﻢ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﺴﺖ ﻭ ّ
ﻣﺤﻞ ﻋﺒﺎﺩﺗﺴﺖ ﻭﻟﮑﻦ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﺳﭙﻴﺘﺎﻝ ﻭ ﺍﺟﺰﺍﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﮑﺘﺐ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﺍﻳﺘﺎﻡ ﻭ ﺍﮔﺮﭼﻪ ّ ﻣﺪﺭﺳﮥ ﺗﺪﺭﻳﺲ ﻋﻠﻮﻡ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺍﺳﺖ ...ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺣﺎﻝ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﻮﺩ ﻭ
ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺍﺳﭙﻴﺘﺎﻝ ﻭ ﻣﮑﺘﺐ ﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻭ ﺍﺟﺰﺍﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮﺧﺎﻧﻪ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﺘﻈﺎﻡ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻳﺎﺑﺪ٢٠. ﺣﺪ ﻓﻘﻂ ﺗﺎﺭﻳﺦﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻗﺎﺩﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻫﻤﺰﻣﺎﻧﺶ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ّ
ﺧﻼﻗﮥ ﺳﻔﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻭ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﮐﻔﺎﻳﺖ ﺑﺴﻨﺠﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻯ ّ ﺣﺘﻰ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﻭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺷﺨﺼﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ّ
ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﻭ
ﺳﺨﺖﮐﻮﺷﻰ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺍﻣﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺳﺎﺯﺩ .ﺍﮔﺮ ﻣﺪﺩ ﻣﺪﺍﺧﻠﺖ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺼﻮﺭ ﺭﻭﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻏﺮﺑﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﻭﺩﻯ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩ ّ
ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﭼﻪ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﻣﺸﮑﻞ ﺧﻄﻴﺮﺷﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ
ﻣﻰﺭﻓﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﺣﺒّﺎء ﻏﺮﺏ ﺍﺯ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﻫﻤﮑﻴﺸﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ -ﻳﻌﻨﻰ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﻣﺠﺎﻫﺪﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ – ﺑﻪ
ﮐﻠﻰ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺗﺎ ﮐﺎﺭﮔﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻭ ﻣﻌﺘﻤﺪ ّ
ﻣﺤﻮﺭﺵ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻔﺎﻯ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﻇﻴﻔﻪﺍﻯ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﻭ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻓﻴﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻭﺩﻳﻌﺖ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻭﺭﺩ: ﺟﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺣﻴﺎﺕ ﺩﺭ ﻫﻴﮑﻞ ﺑﻨﻰ ﺁﺩﻡ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭ ﺑﺪﻳﻊ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﻭ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﻪ ﻗﻮﺗﻰ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺩﺭ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻴﻪ ّ ّ ﺗﺠﻠﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻠﻤﺔ ﺍ ﭼﻨﺎﻥ ّ ﺍﺣﺪﻳﺖ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﮐﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺤﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺷﺆﻭﻥ ﻗﻮﺕ ﻗﺎﻫﺮﻩ ّ ّ ﺑﺸﺮﻳﻪ ﺭﺍ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻭ ﻧﻔﻮﺫﻯ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻪ ،ﺑﻪ ّ ّ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ٢١.
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻗﻴﺎﻣﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻋﻮﺕ ﻭﻗﺘﻰ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﻏﺮﺏ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﺑﻮﺩﻩ ّ ّ
ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﺭ ﺟﻤﻌﺸﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﺑﻮﺩ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻭ ّ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﻰﮐﻨﺪ .ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ّ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﻋﻠﻨﴼ ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪﺕ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻃﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎ ّ ّ
ﺹ ٢١ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﺭﺍﺑﻄﮥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻞﺗﺮﻳﻦ ﻗﻀﺎﻳﺎ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﺮ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﻯ ﺳﻄﺤﻰ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺴﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻏﺮﺏ ّ
ﻓﺮﺩﻳﺖ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻭ ﺣﺲ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺣﺪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ّ ّ ّ ّ ﻓﻌﺎﻝﺗﺮﻳﻦ ﺁﻧﺎﻥ ّ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﻃﺎﻟﺐ ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻭ
ﺗﻔﮑﺮ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﻬﻀﺖﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﻃﺮﺯ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺮﺩﻥ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪّ ، ّ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻌﺎﺻﺮﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ّ ّ
ﻣﺘﻨﻮﻋﻰ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻰﺷﺪ .ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮎ ّ
ﻣﺘﻔﻘﻰ ﺷﺮﻳﮏ ﻣﺘﺤﺪ ﻭ ّ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺎﻧﻊ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻨﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ّ
ﮔﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺟﺬﺏ ﻭ ﺟﻠﺐ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﻣﻰﺷﺪ .ﺷﺮﺡ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ
ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻰﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺭﻣﺰ ﺗﻮﺍﺯﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﭘﻴﻮﻧﺪﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻫﻤﮥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻣﺜﺎﻝ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻰﺷﺪ. ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻏﺮﺏ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻤﻰ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩﺷﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻢﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺍﻃﻼﻉ ﻣﺨﺘﺼﺮﻯ ﺍﺯ ﻋﺪﮤ ﻗﻠﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻓﻬﻢ ﻭ ّ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ّ
ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻣﻘﺼﺪ ﻭ ﻓﺤﻮﺍﻯ ﭘﻴﺎﻣﺶ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ّ
ﻣﺴﺘﻤﻌﻴﻦ ﻣﻰﻳﺎﻓﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﻃﻮﺭﻯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻣﻤﺎﺷﺎﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﻄﺢ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮐﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ
ﺣﺪﻯ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﻣﺎﻓﻮﻕ ﺁﺯﺍﺩﻳﺨﻮﺍﻫﻰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺁﺷﺘﻰ ﻭ ﻣﺴﺎﻣﺤﺖ ﻋﺎﺩﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺖ ﺑﻪ ّ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ .ﻣﺜﺎﻟﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺫﮐﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻟﻮﺋﻰ ﮔﺮﻳﮕﻮﺭﻯ )(Louis Gregory
ﻭ ﻟﻮﺋﻴﺰ ﻣﺎﺗﻴﻮ ) (Louise Mathewﻳﮑﻰ ﺳﻴﺎﻫﭙﻮﺳﺖ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺳﻔﻴﺪﭘﻮﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﻣﻴﺰﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻭ ﮐﻨﺪ ﻗﺪﻡ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ّ ﺑﺮﻣﻰﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻭ ﻣﻌﻴﺎﺭﻯ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺍﻃﻼﻉ ﮐﻤﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺨﺸﻨﺪ .ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﻟﻰ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺑﺎ ﻗﺒﻮﻝ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﻋﻤ ّ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ،ﺍﺯﺍﻟﮥ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﺎﻗﻪ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ ﺛﺮﻭﺕ ﮐﻪ ّ
ﻣﻠﻰ ﻭ ﻏﻴﺮ ﺁﻥ،ﺗﺴﺎﻭﻯ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﭘﺴﺮ ،ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺍﺯ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﻭ ّ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ،ﺭﻓﻊ ّ
ﺗﺤﺮﻯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﺳﺮ ﺳﭙﺮﺩﻧﺪ .ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩﻥ ﻭ ﺳﻨﺖﻫﺎ ﻭ ﺗﻘﺎﻟﻴﺪﻯ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ّ ﻗﻴﻮﺩ ّ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﻰ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﻣﻰﻧﻬﺪ .ﻗﻠﻴﻠﻰ ﺍﺯ ﻣﺴﺘﻤﻌﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻻﺯﻡ ﺩﺭ ﻃﺮﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻣﻤﺎﺷﺎﺕ ﻧﻮﻉ ﺹ ٢٢
ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﺩﺭ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺥ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻭﻗﺘﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ّ ﺑﺸﺮﻯ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻭ ﻣﻨﻘﺎﺩ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﮔﺮﺩﺩ* .
***
ﺗﺤﻮﻝ ﺣﻴﺎﺕ ﻓﺮﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﮐﻠﻴﺪ ﺍﺻﻠﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ّ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻤﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺍﺷﺖ: ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺣﮑﻢ ﺗﻌﻴﻴﻦ
ﺗﺸﻌﺐ ﺣﻔﻆ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺍﺳﺖ .ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏ ﻭ ﺗﺪﺑﻴﺮﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻔﺮﻗﻪ ﻭ ّ
ﺧﺎﺹ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﺎﻳﺪ٢٢. ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﺴﻰ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﻓﺮﻗﻪﺍﻯ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﺍﺕ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺷﻬﺮ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ "ﻣﺪﻳﻨﮥ ﻣﻴﺜﺎﻕ" ﻧﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ
ﻣﺆﺳﺲ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍّ
ﻣﻮﻗﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺟﻤﻊ ﻣﻨﺤﺼﺮﴽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺭﻭﺯﻯ ﮐﻪ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ّ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺭﻳﻒ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻟﻮﺁ ﮔﺘﺴﻴﻨﮕﺮ ) (Lua Getsingerﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﺍﺣﺒّﺎء ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ
ﺍﻋﻼﻥ ﻣﻬﻴﻤﻨﻰ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺯﺩ .ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺯ ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ
ﮐﻠﻰ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﻰ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻢﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﻬﻴﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻮﻟﻴﺖ ﺗﺎﻣﭙﺴﻮﻥ ﻣﻔﻬﻮﻡ ّ
) (Juliet Thompsonﮐﻪ ﺑﺎ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺘﺮﺟﻤﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﺧﺎﻧﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ
ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ" :ﻣﻨﻢ ﺁﻥ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍّ
ﮐﻪ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﻧﮑﺎﺭﺵ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ .ﺍﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻣﮑﺘﻮﺏ ﺍﺳﺖ .ﺑﺮﻭ ﻭ ﻧﺪﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎﺳﺖ٢٣".
ﺍﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻃﺒﻖ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ" ﻭﺳﻴﻠﮥ ّ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ٓ ﺗﻔﺮﻕ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻭ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻤﺮﺍﺭ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﺍﺻﺎﻟﺘﺶ ﺭﺍ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﮐﻨﺪ ،ﺍﺯ ﺍﻧﺸﻌﺎﺏ ﻭ ّ ﺣﻔﻈﺶ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺑﺴﻄﺶ ﺭﺍ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﻨﺪ ٢٤".ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻣﺤﮑﻤﻰ ﺭﺍ ﺍﻋﻀﺎء ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺑﺸﮑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﺾ ﻋﻬﺪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻋﻬﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ﻟﻮﺡ ﻏﺼﻦ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﻭ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﻣﻰﺷﺪ ﺍﻭﻝ ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎﺯﻳﭽﮥ ﺍﻣﻴﺎﻝ ﺷﺨﺼﻰ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻧﺎﻗﻀﻴﻦ ﮔﺮﺩﺩ ،ﮔﺮﻭﻩ ﻧﻘﺾ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ّ ﺍﻗﺪﺱ ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺗﻀﻌﻴﻒ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺹ ٢٣ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻧﻴﺮﻧﮓﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺶ ﺑﺮ ﺁﺏ ﺷﺪ ﺭﺍﻩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﻭﻟﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺰﺍﺭﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﺮﻋﻮﺏ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺗﺮﮎ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﮊﻳﻢ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ ﺳﻘﻮﻁ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻰ ﻭ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺯﻋﻤﺎﻯ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﺸﺎﻥ ﻫﻤﺪﺳﺖ ﻧﺎﻗﻀﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﺷﻮﻣﺸﺎﻥ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﺁﻭﻳﺨﺘﻨﺪ. ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺧﻴﺮﺍ ﻳﻌﻨﻰ ﺷﺨﺼﻰ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ّ
ﺑﺮﺁﻣﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻭ ﻫﻤﺪﺳﺘﻰ ﺑﺎ ﻧﺎﻗﻀﻴﻦ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﺴﻨﺪ ﺭﻳﺎﺳﺘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﺩﻭﺭﮤ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﺎ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩّ . ﺑﻰﺍﺛﺮ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻏﺮﺑﻰ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪﺍﻯ ﻳﻘﻴﻨﴼ ﺁﻣﺎﺩﮤ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺥ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻭ ﺷﻘﺎﻕ ﺩﻭﺭﻯ ﺟﻮﻳﻨﺪ،
ﻋﻮﺍﻣﻠﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺻﻔﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺻﺎﺩﺭ" :ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻮﺍﻟﻬﻮﺱ ﻭ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﺑﺪﺧﻮﺍﻩ ﻭ ﺟﺎﻫﻞ ...ﺳﻌﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺭﺍ ﻣﻨﻬﺪﻡ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﺁﺏ ﺯﻻﻝ ﺭﺍ ﮔﻞﺁﻟﻮﺩ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﻫﻰ
ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ٢٥".ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻮﺷﺶ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺧﺘﻼﻑﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺭﺍء ﻭ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻃﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺍﻡ ﺍﻳﻦ ﻭﺳﻮﺳﮥ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﺑﺸﺮﻯ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﻗﻮﮤ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﺘﻴﻦ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﺒﺨﺶ ﺩﺳﺘﻪﺑﻨﺪﻯ ﻭ ّ ﺍﻫﻤﻴﺖ ّ ﺗﺸﻌﺐ ﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﻫﺎﻧﻨﺪ ّ ّ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻫﻢ ﺩﺭ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﻯ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ
ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻣﻨﻈﺮ ﻭ ﻧﻤﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﻨﺒﻌﺚ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻪ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﻓﻮﺭﻯ ﻭ ﺣﺘﻤﻰ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺷﺪﺕ ﺑﻰﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ّ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻧﻤﻮﺩ.
ﺁﻥ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻣﺮ ٓ ﻋﺪﮤ ﻗﻠﻴﻠﻰ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻘﺾ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ّ
ﻧﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺯﺣﻤﺖ ﺭﻳﺎﺳﺖﻃﻠﺐ ﺍﺯ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ّ
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻌﻀﻰ ﺭﺍ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺳﺒﺐ ﮐﻨﺎﺭﻩﮔﻴﺮﻯ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺪﻧﺪ .ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻯ ﺳﻔﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﮑﺮﺭﴽ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﺟﺎﻩﻃﻠﺐ ﮐﻪ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ّ ّ ّ
ﺗﺼﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻋﻢ ﺑﺎﻃﻠﺸﺎﻥ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺭﻳﺎﺳﺘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ّ
ﻗﻮﺕ ﮔﻴﺮﺩ ﺣﺎﻝ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻮﻓﺎﺋﻰ ﻭ ﺧﻴﺎﻧﺘﻰ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﻧﺘﻴﺠﻪﺍﺵ ﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺛﺎﺑﺖ ّ
ﻭ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ ﺷﻮﺩ.
ﺷﺪﺗﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﻭ ﺍﺧﻄﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻭ ّ
ﺑﻼﻳﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺿﻤﻦ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺁﺷﺘﻰ ﻟﺰﻭﻡ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﺹ ٢٤ ﺷﮑﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻤﻰﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺁﻻﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ّ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ .ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺸﻬﻮﺭﺗﺮﻳﻦ
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﻭﻗﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﻧﺘﺮﺁﻝ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺁﻥ ﺳﻔﺮ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻰﮐﺮﺩ ﭼﻨﻴﻦ
ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺪﺍﺭﮐﺎﺕ ﺣﺮﺑﻰ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻣﻨﺘﻬﻰ
ﺯﺭﺍﺩﺧﺎﻧﻪ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺕ ﺳﺒﺐ ﺑﺮﻭﺯ ﺟﻨﮓ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ّ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻃﻰ ﻏﻴﺐﮔﻮﺋﻰ ﻻﺯﻡ ﻧﺪﺍﺭﺩ ،ﻫﺮ ﻋﻘﻞ ﺳﻠﻴﻤﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰﮐﻨﺪ٢٦".
ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﺢ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺖ ﺩﺭ ٥ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﻪ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﺩﺭ ﻟﻨﺪﻥ ﻭ ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ١٩١٢ﺑﺎ ﮐﺸﺘﻰ ﺍﺯ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﻋﺎﺯﻡ ﻟﻴﻮﺭﭘﻮﻝ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻗﺎﻣﺖ ّ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﺍﻗﺎﻣﺖ
ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﻫﻴﭙﻮﻟﻴﺖ ﺩﺭﻳﻔﻮﺱ ) (Hippolyte Dreyfusﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻋﺮﺑﻰ ﻭ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻔﺘﺨﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﭘﺎﺭﻳﺲ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺯ ﺷﺮﻕ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﻢ ﻣﺪﺗﻰ ﻧﺴﺒﺘﴼ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭ ﺧﻄﺎﺑﺎﺗﺶ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ّ ّ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻳﺪ ّ
ﻣﺆﺛﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ .ﻣﺜ: ﺑﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺗﮑﻴﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻳﻘﻴﻨﴼ ﺩﺭ ﺩﻝ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺷﻨﻴﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ّ
ﺍﻫﻤﻴﺘﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻟﮑﻦ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺭﺍ ﻧﻈﺮ ﻧﮑﻨﻴﺪ .ﺍﻳﻦ ﻣﺜﻞ ﺩﺍﻧﻪﺍﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ .ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ّ ّ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ .ﭘﺲ ﺩﺍﻧﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﻣﻰﺷﻮﺩ ،ﺛﻤﺮ ﻣﻰﺩﻫﺪ ،ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ّ ّ
ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺗﺎﺝ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﮐﻮﮐﺒﻰ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﻗﻠﻮﺏ ﺷﻤﺎ ﻃﺎﻟﻊ
ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺭﺍ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ٢٧. ﺩﺭ ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺯ ١٣ﺟﻮﻥ ١٩١٣ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﮐﺸﺘﻰ ﻫﻴﻤﺎﻻﻳﺎ ) (S. S. Himalayaﺍﺯ ﻣﺎﺭﺳﻰ ﺣﺮﮐﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﭘﻮﺭﺕ ﺳﻌﻴﺪ ﻣﺼﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﻃﺒﻖ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ّ "ﺍﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ" ﺑﺎ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺣﻴﻔﺎ ﺩﺭ ٥ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ﺳﺎﻝ ١٩١٣ﺑﺴﺮ ﺭﺳﻴﺪ. *** ﺩﺭﺳﺖ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺣﺒﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﺳﺮﺩﺑﻴﺮ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﮥ "ﻣﻮﻧﺘﺮﺁﻝ ﺩﻳﻠﻰ ﺍﺳﺘﺎﺭ" ) (Montreal Daily Starﺍﻭﺿﺎﻉ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺴﺖ ﺑﺎﺩﮤ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﻋﻠﺖ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪﺍﺵ ﻗﺘﻞ ﻭﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﻰﺧﺒﺮﻯ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻓﺮﻭﭘﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﻓﺎﺟﻌﻪﺍﻯ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮﴽ ّ
ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺍﻃﺮﻳﺶ ﻭ ﻣﺠﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺳﺮﺍﻳﻮﻭ ﺑﻮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺣﺎﺩﺛﮥ ﻧﺴﺒﺘﴼ ﮐﻮﭼﮏ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺯ ﺹ ٢٥
ﻣﻠﻰ ﺭﺍ ﺷﻌﻠﻪﻭﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺷﺮﺍﻓﺖ ّ ﺧﺒﻂ ﻭ ﺧﻄﺎﻫﺎ ﻭ ﺗﻬﺪﻳﺪﺍﺕ ﺑﻰﭘﺮﻭﺍ ﻭ ّ ﺗﺸﺒﺚ ﺑﻪ ّ
ﻏﺮﺵﻫﺎﺋﻰ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ّ ﺍﻭﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪّ . ّ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺩﻫﮥ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﻰﺭﺳﻴﺪ ﻣﻰﺑﺎﻳﺴﺖ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺴﺘﻰ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ّ ﻧﻈﻢ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﺪﺕ ﻳﺎﻓﺖ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ١٩٠٤ﻭ ١٩٠٥ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﮊﺍﭘﻦ ﻭ ﺭﻭﺳﻴﻪ ﺟﻨﮓ ﺩﺭﮔﺮﻓﺖ ﻭ ّ ّ
ﺭﻭﺳﻴﻪ ﻋﻤ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺩﺭﻳﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺍﺯ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ّ ﺭﻭﺳﻴﻪ ﻭ ﺧﻔﺘﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮﺩ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﻣﻰﺷﻤﺮﺩ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮊﺍﭘﻦ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺧﻮﺍﺭﻯ ﻭ ّ ّ ﺍﻭﻟﻴﮥ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻋﻤﺪﻩﺍﻯ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﮔﺬﺍﺷﺖ .ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ّ ّ
ﻣﻴﺎﻥ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﺍﺕ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺟﻨﮓ ﺩﺭﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ
ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺳﺎﻳﺮ ﺩﻭﻝ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮﺩ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩١١ ﺍﻳﻄﺎﻟﻴﺎ ﻃﻤﻊ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺍﺯ ﺧﺎﮎ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻟﻴﺒﻰ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻧﻤﻮﺩ .ﺑﺎﺯ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻧﺬﺍﺭ ﺗﺼﺮﻑ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺭﺍ ّ ّ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺰﻟﺰﻟﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﮥ
ﺍﺗﺤﺎﺩﻳﻪﻫﺎﻯ ﺩﺷﻤﻦ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﺩﻳﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺩﺭﻳﺎﺋﻰ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺩﻥ ّ ّ
ﺗﻔﻮﻕ ﺩﺭﻳﺎﺋﻰ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﻮﺩ. ّ
ﺗﺸﻨﺠﺎﺕ ﻭ ﺧﺼﻮﻣﺖﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﺤﺖ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻤﮑﺶﻫﺎ ﻭ ﺳﺘﻴﺰﻩﺟﻮﺋﻰﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ّ
ﻣﻠﺖﻫﺎﻯ ﻟﻬﺴﺘﺎﻥ، ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﻠﺴﻠﻪﻫﺎﻯ ﺭﻣﺎﻧﻮﻑ ﻭ ﻫﺎﺑﺴﺒﻮﺭﮒ ﻭ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﻓﺰﻭﺩّ .
ﭼﮏ ،ﺍﺳﻼﻭ ،ﺑﺎﻟﺖ ،ﺭﻭﻣﺎﻧﻰ ،ﮐﺮﺩ ،ﻋﺮﺏ ،ﺍﺭﻣﻨﻰ ،ﻳﻮﻧﺎﻧﻰ ،ﻣﻘﺪﻭﻧﻰ ﻭ ﺁﻟﺒﺎﻧﻰ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﻮﻍ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺁﺯﺍﺩﻳﺸﺎﻥ ﺑﺪﻣﺪ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺗﻮﻃﺌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎﻯ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﺟﺪﺍﺋﻰﻃﻠﺐ ﺍﺯ ﺷﮑﺎﻓﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺯﻳﺮﺯﻣﻴﻨﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﻡﻫﺎﻯ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻃﺮﻓﺶ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝﻃﻠﺒﺎﻥ ﺑﻰ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺭ ﻭ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮﺵ ﻧﮋﺍﺩﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﭘﺮﺳﺘﻴﺰ ﻭ
ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﮥ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﺳﺎﺩﻩﻟﻮﺣﺎﻧﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻠﻴﻮﻥ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪّ . ّ ّّ ﻣﻌﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﻫﺪﻑ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﭙﺎﺷﺪ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺑﺎﻭﺭﺷﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻧﻈﻢ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ّ
ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺫﺍﺗﻰ ﻫﻢﻣﺴﻠﮑﺎﻧﺸﺎﻥ ﻳﺎ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺫﺍﺗﻰ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺿﺎﻣﻦ ﻃﻠﻮﻉ ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﮐﺎﺭﮔﺰﺍﺭﺍﻥ ﭘﺮﺧﺎﺷﺠﻮﺋﻰ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﻧﻬﻀﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﮕﺎﻫﻰ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻣﻘﺼﺪﺵ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻰﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺣﺰﺏ ﻧﺤﻮﻯ ّ
ﻣﺘﻔﮑﺮ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻳﻮﺭﺵ ﻓﮑﺮﻯ ﻭ ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﮐﺎﺭﻝ ﻣﺎﺭﮐﺲ )(Karl Marx ّ
ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻧﻰ ﺭﺍﺳﺦ ﻳﻘﻴﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻭﺳﺖ.
ﺹ ٢٦ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻭ ﺛﺎﺑﺖﻗﺪﻣﻰ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖﻫﺎ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ّ
ﻃﺮﺍﺡ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺎﻭﺭﺷﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺧّﻼﻕ ﻭ ﻧﺒﻮﻍ ّ
ﺷﮏ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﺟﻮﻫﺮ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻫﻢ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻰ ّ
ﻣﺎﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻳﻦ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﺍﺧﻼﻗﻰ "ﺑﻮﺭﮊﻭﺍﺯﻯ" ﻫﻴﭻ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﻪ ّ
ﺧﺪﺍ ﻳﮏ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﺭﻭﺍﻧﻰ ﻭ ﺿﻌﻒ ﻋﺼﺒﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺿﻤﻴﺮ ﺑﺸﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﮥ ﺣﺎﮐﻢ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﺭﺍ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺑﺮﺩﻩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺗﻮﺩﮤ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﺯﻧﺪ. ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﮐﻮﺭﮐﻮﺭﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺟﻨﮕﻰ ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﺴﻮﺯ ﭘﻴﺶ
ﺗﻔﻮﻕ ﺑﺮ ﺭﻗﻴﺐ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ، ﻣﻰﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ّ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﻋﻈﻴﻢ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻭ ّ ﺗﺼﺮﻑ ﮐﺮﺩﻩ ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺭﻗﻴﺒﺎﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﻴﺴﻮﺍﺩ ﻭ ﻓﻘﻴﺮ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﺍﺗﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﻗﺒ ّ
ﮐﻠﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﮐﺎﺫﺑﻰ ﮐﻪ ﺫﺧﺎﺋﺮ ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺗﻰ ﺩﺭ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ّ
ﻣﺴﺎﺑﻘﻪﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﻼﺡﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﮥ ﻣﺴﻠﺢ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﻣﺴﻠﺴﻞﻫﺎ ،ﺗﻮﭖﻫﺎﻯ ﺩﻭﺭﺯﻥ ،ﺭﺯﻣﻨﺎﻭﻫﺎ،ﺯﻳﺮﺩﺭﻳﺎﺋﻰﻫﺎ، ﺣﺪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ّ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺎ ّ
ﻣﻮﺭﺧﻰ ﻃﻴﺎﺭﻩﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﻤﺐﻫﺎﻯ ﻣﺨﺮﺏ ﭼﻨﺎﻥ ﺭﻭﺍﺝ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ّ ّ ﺳﻤﻰ ﻭ ﺗﺠﻬﻴﺰ ّ ﻣﻴﻦﻫﺎﻯ ﺯﻣﻴﻨﻰ ،ﮔﺎﺯﻫﺎﻯ ّ
ﺁﻥ ﺭﺍ "ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻣﺮﮒ" ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﻃﺒﻖ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺁﻻﺕ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺰ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺮﻭﺯ ﺟﻨﮓ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﻣﻰﮔﺮﺩﻳﺪ. ّ
ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺻﻨﻌﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻧﻬﻔﺘﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺮ ﻧﻈﺎﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ،ﻳﻌﻨﻰ ﺗﻮﻟﻴﺪ
ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺷﺪﺕ ﻣﻰﮔﺮﻓﺖ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ ﺗﺴﻠﻴﺤﺎﺗﻰ ّ ّ
ﺳﻨﺘﻰ ﻭ ﻋﺎﺩﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰﮐﺸﺎﻧﺪ .ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﻭ ّ ﺗﻌﻠﻘﺎﺕ ّ
ﻋﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺯﺩﻩ ّ ﻋﺪﮤ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺷﺘﻬﺎﻯ ّ ﺣﺘﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭﻧﻈﺎﻡﻫﺎﻯ ﻣﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﻗﺒ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩّ . ﮐﺴﺐ ﻣﻨﺎﻓﻊ ّ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩﻯ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺩﺭﻣﻰﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﺪﻧﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﺎ ﭼﻪ
ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻏﻴﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﻣﻨﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﺣﺪ ﺑﻪ ﺟﻠﺐ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ّ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﻗﺒ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ .ﭼﻮﻥ ﺟﻨﮓ ّ
ﻣﻰﺍﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ ﺍﻣﺮ ﺳﺎﺩﻩﺍﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺟﺒﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺶ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻴﻤﻌﻨﻰ ﺑﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻢﮐﻢ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺼﻴﺒﺘﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ّ
ﺑﻮﺩﻩ ﻫﻴﭻ ﺛﻤﺮﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﺨﺺ ﺁﻧﺎﻥ ﻳﺎ ﺭﻓﺎﻩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺗﺤﻮﻻﺗﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﻯ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ّ
ﺗﺼﻮﺭﺍﺗﻰ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﻄﺤﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ّ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩﺍﺵ "ﻏﺒﺎﺭﺍﺕ ﺗﻴﺮﮤ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﮐﺘﺴﺎﺑﻰ" ٢٨ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻏﺎﻓﻞ ﺑﻮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒﻫﺎﻯ ﻣﺤﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭﻯ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮔﺸﺖ .ﺩﺭ ﺟﺮﺍﺋﺪ ﻋﻠﻤﻰ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ّ ﺹ ٢٧
ﻣﻬﻴﺞ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺁﻥ ﺩﺭﺝ ﺷﺪ ،ﻣﻨﺎﻇﺮﺍﺕ ﺁﺗﺸﻴﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻋﻠﻮﻡ ﺗﺠﺮﺑﻰ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻣﻘﺎﻻﺕ ّ
ﺍﻟﻬﻴﺎﺕ ﻭ ﺩﻳﻦ ﺩﺭﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺭﻭﺍﺝ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﻋﻠﻤﺎﻯ ٓ ّ
ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺑﻴﻔﺘﺪ. ﮐﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪﺍﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺍﺯ ّ
ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺯﻟﺰﻟﻪﺯﺍﻯ ﻗﺮﻥ ﺟﺪﻳﺪ ﺛﺒﺎﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩١٤ﺑﻪ ﻟﺮﺯﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ
ﻣﺘﻔﮑﺮﻳﻦ ﺑﺴﻰ ﺑﺮﺗﺮ ﺭﻓﺖ .ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺗﺼﻮﺭ ﺣﺪ ّ ﺟﻨﮓ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭﮔﺮﻓﺖ ﻣﺼﻴﺒﺘﻰ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ّ ّ
ﺍﻭﻝ ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ .ﻓﻘﻂ ﺁﻣﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﻗﻴﻘﴼ ﺑﻪ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻓﺎﺟﻌﮥ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ّ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﭼﻨﺎﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺎﻗﺖ ﺍﻧﺪﻳﺸﮥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺳﺖ .ﺗﺨﻤﻴﻦ ﻣﻰﺯﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺷﺼﺖ
ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺁﺗﺸﻰ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺶ ﺭﺍ ﺑﺸﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ .ﻫﺸﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﻫﻼﮐﺖ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﻋﻠﻴﻞ ﻭ ﻳﺎ ﻧﺎﻗﺺ ﺍﻟﻌﻀﻮ ﺳﻤﻰ ﺳﻮﺧﺘﮕﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺷﮑﻠﻰ ﺯﺷﺖ ﻭ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ. ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﻳﺎ ﺭﻳﻪﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﮔﺎﺯ ّ
ﻣﻮﺭﺧﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﴼ ﺧﺴﺎﺭﺕ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﺮ ﺳﻰ ﻣﻴﻠﻴﺎﺭﺩ ﺩﻻﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ّ
ﻣﻬﻤﻰ ﺍﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺩﺍﺩ. ﻗﺴﻤﺖ ّ
ﺣﺘﻰ ﺫﮐﺮ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺿﺮﺭﻫﺎﻯ ﻋﻈﻴﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺧﺮﺍﺑﻰﻫﺎﻯ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ّ
ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻧﻤﻴﺪﻫﺪ .ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﻼﺣﻈﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﻭﻭﺩﺭﻭ ﻭﻳﻠﺴﻦ ) (Woodrow Wilsonﺭﺋﻴﺲ
ﻣﺪﺕﻫﺎ ﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪ ﺍﺯ ﮐﻨﮕﺮﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ّ
ﺭﻭﺣﻴﺎﺕ ﻭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﺪ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﻪ ّ ﺍﺧﻼﻕ ﻣﺮﺩﻡ ﺯﻳﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ .ﺍﺯ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺑﻠﻨﺪﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭ ﻣﺎﻫﺮﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺸﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪﺍﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺖ ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ّ ﻓﺎﺟﻌﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺧﻮﻯ ﻭﺣﺸﻴﮕﺮﻯ ﻭ ﺳﺘﻤﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻯ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﻣﻰﻧﻬﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺍﺯ ﺯﺍﺋﻞ ﮐﺮﺩﻧﺶ ﻋﺎﺟﺰ ﻣﻰﻣﺎﻧﺪ. ﺩﺍﻣﻨﮥ ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﮐﻪ ﻃﻰ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﺳﻴﻊ ﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺑﻰ ﮐﻪ ّ ﺻﺤﺖ ﮐﻼﻡ ﺑﺮ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺎﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺑﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﻮﻉ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺪﻧﻰ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭﺍﺯ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺗﺎ ّ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﻨﺪﻥ ﻭ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﻭ ﻭﻳﻦ ﻭ ﺑﻮﺩﺍﭘﺴﺖ ﻭ ﺍﺷﺘﻮﺗﮕﺎﺭﺕ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺄﮐﻴﺪﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﻰﻧﻬﺪ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺷﺒﻰ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻗﺎﻯ ﺳﺎﺩﺭﻟﻨﺪ ﻣﮑﺴﻮﻝ ) (Sutherland Maxwellﻭ ﺧﺎﻧﻤﺸﺎﻥ
ﺩﺭ ﻣﻮﻧﺘﺮﺁﻝ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﮔﺸﺘﻪ ،ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﺸﺮ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ
ٓ ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ ،ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺪﺍﺭﺩّ .
ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺍﻭﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﻭﺍﺝ ﻳﺎﺑﺪ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺭﻭﺣﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺪﻣﺪ ﻭ
ﺹ ٢٨
ﻗﻮﺍﺋﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﺮﺳﺪ ﻭ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﺋﻰ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﻳﺎﻓﺘﻪ ...ﻣﻦ ﺩﻋﺎ ﻣﻰﮐﻨﻢ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮﺩﺩ ،ﻋﺪﺍﻭﺕ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﺯﺍﺋﻞ ﺷﻮﺩ ،ﺟﻨﮓ ﻭ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﻯ ﻧﻤﺎﻧﺪ ،ﻗﻠﻮﺏ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺸﺮ ﺍﺯ ﻳﮏ ﭼﺸﻤﻪ ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ٢٩.
ﻣﺘﻔﻘﻴﻦ ﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺷﮑﺴﺖﺧﻮﺭﺩﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡﺟﻮﻳﺎﻧﻪ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﺻﻠﺢ ﮐﻪ ّ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺗﺨﻢ ﻧﻔﺎﻕ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﺎﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻠﺶ ّ ﺍﻭﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎﺗﺮ ﺑﻮﺩ .ﻣﻄﺎﻟﺒﮥ ﻏﺮﺍﻣﺖ ﺧﺎﻧﻪﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯ ﺟﻨﮕﻰ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ّ
ﻣﻐﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﻨﺎﻩ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﮔﻴﺮﻧﺪ -ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻤﮥ
ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻋﻠﻰﺣّﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﻮﺩﻧﺪ -ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻮﺍﻣﻠﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ
ﺭﻭﺣﻴﮥ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻳﻔﺘﮥ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻭﻋﺪﻩﻫﺎﺋﻰ ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﮥ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ّ
ﻣﺴﺘﺒﺪ ﺩﺭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ .ﺍﮔﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﺤﻤﻴﻼﺗﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻳﮑﺘﺎﺗﻮﺭﻫﺎﻯ ّ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻴﺰ ﮔﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺧﻮﺩﮐﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﻧﻤﻰﺧﻮﺭﺩﻧﺪ.
ﻣﺘﻔﻘﻴﻦ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﻐﻠﻮﺏ ﻏﺮﺍﻣﺖ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﺠﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ّ
ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﺘﺢ ﻭ ﻇﻔﺮﺷﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﻼﺷﺮﻁ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﺳﻮﺩﻯ ﺑﺮﻧﮕﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻬﺎﻯ ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ .ﻗﺮﺽﻫﺎﻯ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻔﻮﻕ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻃﻰ ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ّ ّ ﮐﻠﻰ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺳﺎﺧﺖ .ﻣﺮﮒ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ّ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﺧﺴﺎﺭﺗﻰ ﺟﺒﺮﺍﻥﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﮔﺸﺖ .ﺍﺭﻭﭘﺎ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﻤﺪﻥ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺳﻠﻄﻪ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺳﺮﺣﻠﻘﮥ ّ
ﺩﻫﻪﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﺷﻴﺐ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻗﺪﺭﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺩﺭ ﺭﺗﺒﮥ ﭘﺎﺋﻴﻦﺗﺮﻯ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ. ﺍﻭﻝ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﻣﻄﻠﻮﺑﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻭﻭﺩﺭﻭ ﻭﻳﻠﺴﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﺩﺭ ّ
ﺣﺪﻯ ﺭﺅﻳﺎﻯ ﻭﻳﻠﺴﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮔﺸﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﻪ ﺍﻗﻮﺍﻣﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ .ﺗﺎ ّ
ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﺮﺍﺑﻪﻫﺎﻯ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ
ﻣﺎﺩﻩﺍﻯ ﺻﻠﺢ ﻭﻳﻠﺴﻦ ﭼﻮﻥ ﻋﻠﻨﴼ ﺍﺑﻼﻍ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺿﻤﻴﺮ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ّ ﺣﺘﻰ ﻣﻨﺠﻤﺪﺗﺮﻳﻦ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ّ
ﻣﺘﻔﻘﻴﻦ ﺟﺮﺃﺕ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻭﻳﻠﺴﻦ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﻗﺒ ﻣﺎﻩﻫﺎ ﺑﺮ ﺳﺮ ّ
ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﺍﺕ ﻭ ﻣﺮﺯﻫﺎ ﻭ ﺑﻨﺪﻫﺎﻯ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﺻﻠﺢ ﭼﺎﻧﻪ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ،ﻧﻬﺎﻳﺘﴼ ﻃﺒﻖ ﻋﻬﺪﻧﺎﻣﮥ ﻭﺭﺳﺎﻯ ) (Versaillesﺑﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﮔﺮﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ.
ﺹ ٢٩ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻓﻴﺼﻠﻪ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺗﻌﺎﺩﻟﻰ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻨﺪ. ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺗﻮﻗﻴﻌﻰ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ّ ّ ّ ﺩﻗﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﺫﮐﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺻﺪﺩ ﻓﻬﻢ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﭘﺮﺁﺷﻮﺑﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ
ﻣﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺩﻭ ﺤﻮﻝ " ّ ﺗﺤﻮﻝ ﺳﺒﺐ ﻃﻠﻮﻉ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﺸﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺗ ّ ّ
ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﻤﺰﻭﺝ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻳﮑﻰ ﺷﻮﻧﺪ ٣٠".ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﻮﻝ ّ ّ ّ ﻣﻘﺪﺭﺍﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻭ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﻭ ﺗﺤﻮﻝ ﺩﻭﻡ ﺑﻪ ّ ّ ّ
ﺍﻭﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ّ ّ ﺗﺤﻮﻝ ﺍﺧﻴﺮ ﮐﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ّ ّ ﺑﺎﺯﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﻣﻰﻧﻮﻳﺴﻨﺪ:
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺁﻥ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻭﻟﻴﻪﺍﺵ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ﺍﺻﻞ ﻭﻳﻠﺴﻦ ﺭﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ّ ﺳﺎﺋﻖ ّ ّ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻋﻘﺐﻧﺸﻴﻨﻰﺍﺵ ﻗﻄﻊ ﺭﺍﺑﻄﮥ ﺁﻥ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺯ ّ ﻣﻘﺪﺭﺍﺕ ﺩﻧﻴﺎﻯ ﻗﺪﻳﻢ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﻭ ّ
ﺍﻟﺘﺄﺳﻴﺲ ﻣﻠﻞ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻋﻨﺎ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ... ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﺪﻳﺪ ّ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﺭﺍﻩ ﻃﻮﻻﻧﻰﺗﺮ ﻭ ﭘﺮ ﭘﻴﭻ ﻭ ﺧﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻊﺫﻟﮏ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻓﺘﻮﺣﺎﺕ ﻭ
ﻋﻘﺐﻧﺸﻴﻨﻰﻫﺎ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺑﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻣﻨﺠﺮ ﺻﻠﺢ ﺍﺻﻐﺮ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺷﻌﻴﺎﻯ ﻧﺒﻰ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ّ ّ
ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﺻﻠﺢ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺫﻫﺒﻰ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺷﻮﺩ٣١.
ﻣﺤﺮﮎ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺭﺋﻴﺲ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭ ﺑﻴﻨﺸﻰ ﮐﻪ ّ
ﺗﻮﻟﺪ ﻧﺎﺷﺪﻩ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻰ ﻏﻢﺍﻧﮕﻴﺰ ﺩﭼﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ّ
ﻗﻮﮤ ﻣﺠﺮﻳﻪ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﺗﺎﺑﻌﻪ ﺑﻴﺠﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻻﺯﻣﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺰﺍﺭﻯ ﻭ ﺩﺍﺩﺭﺳﻰ ﻭ ّ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﺟﺮﺍء ﻭﻇﺎﺋﻔﺶ ﻗﺎﺩﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺑﻮﺩ .ﭼﻮﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ّ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺳﻴﺮ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻭﻃﻦﭘﺮﺳﺘﻰ ﺑﻰ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺭ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﺎﺭﻯ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ
ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺁﺭﺍء ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺟﺮﺍء ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺮﺍﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻫﺮ ﻋﻤﻠﻰ ﺑﺎﺯﺵ ﻣﻠﻞ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ّ
ﻣﻰﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻋﻀﻮ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻋﺎﻟﻢ ،ﺗﻮﺧﺎﻟﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﮐﺸﻮﺭ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻐﻠﻮﺏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﺸﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ. ّ
ﺭﺩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺤﺖ ﺭﮊﻳﻢ ﺑﻠﺸﻮﻳﮑﻰ ﺑﻮﺩ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﺟﻨﮕﺶ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ. ﺭﻭﺳﻴﻪ ﺭﺍ ﻧﺨﺴﺖ ّ ّ ّ
ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﻭ ﮐﻨﮕﺮﮤ ﺣﺘﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺣﺰﺑﻰ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﻨﮕﺮﻩ ﺍﺯ ّ ﻭ ّ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﺯ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺍﺳﺎﺳﻨﺎﻣﮥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺳﺮ ﺑﺎﺯ ﺯﺩ .ﻋﺠﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻧﺎﺭﺳﺎﺋﻰ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ
ﺍﻗﻠﻴﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻧﻮﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ّ ّ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺳﻼﺣﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﻧﮥ ﺑﺮﺍﺩﺭﮐﺸﻰ ﻭ ﺟﻨﮓﻫﺎﻯ ﺩﺍﺧﻠﻰ ﻣﻰﺳﺎﺧﺘﻨﺪ.
ﺹ ٣٠ ﺧﻼﺻﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﻭﻗﻮﻉ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﺟﻨﮓ ﺑﻰﺳﺎﺑﻘﻪﺍﻯ، ﻣﺘﻤﺪﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻣﻮﺭﻭﺛﻰ ﺧﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ّ
ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﻏﺮﺑﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻋﻘﻴﻢ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﻟﻮﺩ
ﺁﻥ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﺑﻼﻳﺎ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﮐﻨﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﺎﻡ ﮐﻼﻡ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺳﻼﻡ ﺟﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺶﮔﻮﺋﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ" :ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﺎﺹ ﻭ ّ ّ
ﻗﻠﻮﺑﺸﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺿﻐﻴﻨﻪ ﻭ ﺑﻐﻀﺎء ﻣﺸﺘﻌﻞ ".ﺣﻀﺮﺗﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٠ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﺗﺸﺒﺚ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺰﻣﻨﻪ ﺷﻔﺎ ﻧﻴﺎﺑﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺪﺗﺮ ﮔﺮﺩﺩ ...ﺑﻪ ﻫﺮ ﻭﺳﻴﻠﻪﺍﻯ ّ
ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻌﻠﻪ ﺯﻧﺪ* ٣٢".
***
ﭼﻮﻥ ﺁﺗﺶ ﻣﻬﻴﺐ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﻴﺎﺩﺗﺶ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺗﺎ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻏﺎﻓﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺗﺮﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﻏﺮﺑﻰ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ .ﻭﺳﻴﻠﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ّ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ﻟﻮﺡ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻧﻘﺸﮥ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﻟﻮﺡ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻣﻌﻴﻨﻰ ﺑﻮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻘﻴﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﭘﻨﺞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﻰ ّ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻭ ّ
ﺍﻭﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﺭ ١٩١٦ﻭ ١٩١٧ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ ﺗﺎﺭﻳﮏﺗﺮﻳﻦ ﺩﻭﺭﮤ ﺟﻨﮓ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﻟﻮﺡ ﮐﺮﻣﻞ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﻪ "ﻣﻨﺸﻮﺭ" ﺍﻣﺮﺍ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ّ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﻗﻴﺎﻣﻰ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ .ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺗﺶ: ﻣﺆﻳﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ّ ﺧﻄﮥ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻴﺰ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﻭ ّ
ﺷﻮﻳﺪ ،ﻳﻌﻨﻰ ﺻﻴﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺧﻤﺴﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻪ
ﺭﺏ ﺍﻟﺠﻨﻮﺩ ﺩﻫﻴﺪ .ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍء ٓ ﺧﻄﮥ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﭖ ﻭ ﺁﺳﻴﺎ ﻭ ﺍﻟﻬﻰ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ّ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺟﻠﻮﺱ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺑﺮ ﺳﺮﻳﺮ ﺳﻠﻄﻨﺖ ّ ﺍﻓﺮﻳﮏ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﻭ ﺟﺰﺍﺋﺮ ﭘﺎﺳﻴﻔﻴﮏ ﺭﺳﺪ ّ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻓﺎﻕ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯﮤ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻳﺸﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﮔﺮﺩﺩ٣٣. ﻭ ﺻﻴﺖ ّ
ﻣﺴﻠﻢ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﻰﺳﺎﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺣﻖ ّ ّ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﮐﻪ ّ ّ ّ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﺩﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮﺭ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﮤ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﻠﻮﻍ ﻋﺎﻟﻢ
ﺍﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﻳﺎ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﻤﻐﺮﺏ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖّ . ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻓﻰ ﻇﻠﻞ ﻣﻦ ﺍﻟﻐﻤﺎﻡ ...ﻓﺎﺻﺒﺤﻮﺍ ﺍﺧﺮﺟﻮﺍ ﻣﻦ ﺩﻳﺎﺭﮐﻢ ﻟﻨﺼﺮ ﺍ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ ﻳﻮﻡ ﻳﺄﺗﻴﮑﻢ ّ
ﺹ ٣١ ﻳﺘﻌﮑﺴﻮﻥ ﻓﻴﮑﻢ٣٤". ﺗﺘﻌﮑﺴﻮﻥ ﻓﻴﻬﻢ ﻭ ﻫﻢ ﺍﻟﺴﻮﺍء ...ﺍﻧﺘﻢ ﻓﻰ ﺩﻳﻦ ﺍ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﺍﺧﻮﺍﻧﴼ ﻋﻠﻰ ّ ّ ّ ﺧﻂ ّ
ﻗﺎﺭﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭﻇﻴﻔﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ ﻭ ﺭﺅﺳﺎء ﺟﻤﻬﻮﺭ ّ
ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻠﻮﮎ ﻭ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪﺍﺷﺖ .ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ:
ﺭﺑﮑﻢ ٰ ﺍﻻﻣﺮ ﺍﻟﺤﮑﻴﻢ". ﺍﻟﺼﺤﻴﺢ ّ ﺍﻟﻈﺎﻟﻢ ﺑﺴﻴﺎﻁ ﺍﻭﺍﻣﺮ ّ ﮐﺴﺮﻭﺍ ّ "ﺍﺟﺒﺮﻭﺍ ﺍﻟﮑﺴﻴﺮ ﺑﺎﻳﺎﺩﻯ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻭ ّ
٣٥ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﺸﺮﻕ ﻭ ﺍﻧﻪ ﻗﺪ ﺍﺷﺮﻕ ﻣﻦ ﺟﻬﺔ ّ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻗﻞ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﺗﻔﮑﺮﻭﺍ ﻓﻴﻪ ﻳﺎ ﻗﻮﻡ" ٣٦ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻇﻬﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻐﺮﺏ ﺁﺛﺎﺭﻩ، ﺍﺻﻠﻴﮥ ﺳﻴﺮ ّ ّ ّ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻰﺩﻫﻨﺪ.
ﺍﺟﺮﺍء ﺁﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭼﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﻳﻖ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﺑﻨﺎﻯ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ّ ﺍﻣﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺳﺘﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﻭ ﮐﻪ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩّ .
ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻃﻠﻴﻌﮥ ﺍﺟﺮﺍء ﺁﻥ ﻧﻘﺸﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ .ﺣﻴﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﺷﺘﺎﺏ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﺎﺗﻤﮥ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺻﺮﻑ ﺁﻥ ﺷﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩ ّ ﻣﻘﺪﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﮔﺬﺭﮔﺎﻩ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺸﺎﻥ ﻭ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﻓﺘﻮﺣﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ّ
ﮐﻠﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻓﺮﺻﺖ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﻰ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﺑﻴﻨﺪ .ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ّ
ﻧﺒﺎﺽ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﺎﻧﻌﻰ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎﻯ ﺧﻄﻴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﺘﻌﺎﻟﻰ ﻭ ﺭﻭﺡ ّ
ﻣﺘﻨﻮﻋﮥ ﺁﻥ ﻣﻬﻤﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭﺵ ﻧﺎﺋﻞ ﻣﻰﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﻗﻮﺍﻡ ّ ﺻﺎﺣﺐﻣﻨﺼﺒﺎﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ّ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻋﺮﺿﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻔﻮﺫﻯ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﻧﻬﺪ .ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﮐﻪ ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ ﺁﻥ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰ ﺁﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﺍﻋﻠﻰ ﻭ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻭ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺍﺯ ﺍﺛﺮﺍﺕ ّ
ﺍﻧﺴﺎﻥﺩﻭﺳﺘﺎﻧﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﻋﺎﻟﻰ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ) (knighthoodﺍﻫﺪﺍء ﮐﺮﺩ .ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﺠﺪﺩ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺳﻴﻞ ﻧﺰﻭﻝ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺑﻪ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ّ ّ
ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺴﺘﺮﺷﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﺎﺑﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﻳﮏ ﺻﺒﺢ ٢٨ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ١٩٢١ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ
ﺣﻴﻔﺎ ﺭﻭﻯ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍﻣﺮ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ
ﻣﺮﮐﺐ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﮋﺍﺩ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻰﮐﻨﺪ .ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺟﻤﻌﻴﺘﻰ ّ ّ
ﻏﻢ ﻭ ﻣﺎﺗﻤﻰ ﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻋﻘﺐ ﻋﺮﺵ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ﺑﺎﻻ ﻣﻰﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺻﻒ ﺟﻠﻮﻯ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﻭ ﺩﻳﭙﻠﻤﺎﺕﻫﺎ ﻭ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﺟﻤﻴﻊ ﻓﺮﻗﻪﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺩﺭ ّ
ﻣﺸﺎﻳﻌﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺷﺮﮐﺖ ﻏﻴﺮﻣﻘﻴﺪﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺸﻴﻴﻊ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻋﻤﻮﻡ ﺭﺍ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺘﺤﺪ ﻭ ّ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻤﻊ ّ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻭ ﻧﻔﺲ ّ ﻣﻘﺪﺳﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻭ ﺧﺸﻢ ﻭ ﺳﺘﻴﺰ ﻣﻈﻬﺮ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﻫﺮ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩﺍﻯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻭ ﻧﻤﻮﻧﮥ ّ ّ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﻰﺭﺳﺎﻧﻴﺪ.
ﺹ ٣٢
ﺳﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ
ﺹ ٣٣ ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺑﺎ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻳﺎﻓﺖ .ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺒﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ .ﺣﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﺑﺎﺏ ﺑﻪ ّ
ﺍﺭﺍﺩﮤ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩﺍﺵ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ّ "ﻋﺼﺮﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﻓﺘﺢ ﻭ ﻇﻔﺮﻯ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﻭ ﺟﻼﻟﺶ ﺑﺮﺍﺑﺮﻯ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ" ٣٧ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ .ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻗﻮﺍﻯ ﻗﻮﮤ ﺧّﻼﻕ ﺩﺭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺷﻮﺩ. ﻣﮑﻨﻮﻧﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻫﻴﮑﻞ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﻄﻊ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ّ
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺷﺶ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻈﻴﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻳﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺣﻀﺮﺕ
ﺳﺮﺍ "ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻫﻴﮑﻞ ﻗﺪﺳﻰ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ "ﻣﺮﮐﺰ ﻭ ﻣﺤﻮﺭ" ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ " ّ ّ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻭ "ﻣﺜﻞ ﺍﻋﻼﻯ" ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻇﻬﻮﺭ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺑﻠﻮﻍ ﺑﺸﺮﻯ ﻭ "ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ
ﻣﻠﻘﺐ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺍﺩﻳﺎﻥ ٓ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻳﻨﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ِ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ" ّ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﮥ ّ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻫﺮﮔﺰ ﺷﺒﻴﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻣﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻣﺮﺍﺣﻠﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻭﺭﮤ ﺑﻠﻮﻍ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﻰﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﺎﻟﻰﺗﺮﻳﻦ ﻣﺨﻠﻮﻕ
ﮐﻠﻴﮥ ﺍﻣﻮﺭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﺵ ﺁﺳﺎﻥ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ .ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﮐﻠﻤﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻭ ﮐﺴﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ّ ّ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ:
ﺍﺭﺍﺩﮤ ٓ ﺍﻣﺎ ﺑﺸﺮﻯ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﻮﺵ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ّ ﺗﻌﻠﻖ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﻰ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺍﺑﻼﻍ ﺷﻮﺩ ّ
ﺷﻨﻮﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺑﺖ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮﺩ .ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﻯ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ .ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺶ ﺑﻪ ﺍﻟﻬﺎﻣﺎﺕ ﻏﻴﺒﻰ ﻣﻠﻬﻢ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻡ ﻧﻮﻳﻦ ﺹ ٣٤
ﺁﮔﺎﻫﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺿﺎﻣﻦ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻧﺪﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺷﺪ ...ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﻬﺪ ﻭ
ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺍﺳﺖ ﻳﻌﻨﻰ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﺻﻔﺤﮥ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﺴﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻠﻖ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻗﺒﺎﺋﻞ ﻭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥﻫﺎ ﻭ ﻣﺬﻫﺐﻫﺎ ﻭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻨﺪ ّ
ﺗﻌﻬﺪ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻴﻤﮥ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﭼﻮﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ّ
ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺭﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻣﻞ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﺪ٣٨. ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﻇﺎﻟﻢ ﻭ ﺟﺎﻫﻞ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ
ﻳﮑﻪ ﻭ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺑﻴﻮﻓﺎﻳﺶ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻣﺮﮔﺶ ﺭﺍ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺷﺪ .ﺑﺎ ﻫﻤﮥ ﺁﻥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ّ
ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﻰ ﻧﺎﺋﻞ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺍﻣﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ّ
ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﮕﺴﺘﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭ ﺧﻠﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﺡ ﻧﻘﺸﻪﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ
ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ .ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺩﻧﻴﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖﻫﺎ ﻭ ﺗﺒﻴﻴﻨﺎﺗﻰ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭ ﻭ ﻗﺎﻃﻊ ﻭ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺩﺭ ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ
ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻘﺎﻳﺎﻯ ﺟﺴﺪ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺎ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻭ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺗﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﺮﮤ ﺧﺎﮎ ﻧﻈﻢ ﻭ ﻧﺴﻘﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺨﺸﺪ. ﺣﻴﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭘﻴﺶ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﻠﻮﻩﺍﻯ ﺍﺯ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﻭ ﻣﺜﺎﻟﻰ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺼﺎﺋﻠﻰ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻋﺮﻓﺎ ﻭ ﻓﻼﺳﻔﻪ ﻭ ﺷﻌﺮﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺳﺘﻮﺩﻩ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻈﻢ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﮐﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﺣﺼﻮﻝ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﺍﺑﺰﺍﺭﻯ ﺭﺍ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ّ
ﺣﺘﻰ ﻣﺆﺳﺲ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ّ ﺍﺟﺮﺍء ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﺩﻩﺗﺮﻳﻦ ﺳﻄﺢ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﺩﻭ ﺷﺮﻁ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ .ﻳﮑﻰ ﺁﻧﮑﻪ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ّ
ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺭﮤ ﻣﺘﻔﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﻪﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﺑﻄﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻭ ﺑﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺎﺭﺝ ّ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ّ ّ
ﺍﺳﺖ .ﺩﻭﻡ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﻣﺮﺟﻌﻰ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪﺷﺪﻩ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻤﮑﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﺮﺟﻌﻰ ﮐﻪ ﻣﺆﺛﺮ ﺍﺳﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺭﻭﺍﺑﻄﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺎﻥ ّ ﺟﻤﻌﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﻣﺮﮐﺒﻪﺍﺵ ﻧﻤﻰﺑﺎﺷﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩ ﻓﻘﻂ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺗﺼﺎﺩﻓﻰ ﻋﻨﺎﺻﺮ ّ
ﻧﻴﺖ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻣﻘﺼﺪﻯ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﻧﻴﺰ ﺣﺎﻟﺖ ﻭ ﻭﺿﻌﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ّ
ﻗﻮﮤ ﺧّﻼﻗﻪﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ﺻﻤﻴﻤﻴﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ .ﺑﻠﮑﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﻣﻈﻬﺮ ّ ّ ﺹ ٣٥
ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻧﺘﺎﺋﺠﻰ ﮐﻪ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺟﻤﻌﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻭ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺁﻥ ﺍﺯ
ﺑﻰﺣﺎﺻﻠﻰ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﭘﺮﺩﮤ ﺟﻬﻞ ﻭ ﻏﻔﻠﺖ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺗﺮﻗﻰ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ّ ﺍﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ّ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻗﻮﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺸﺄ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ،ﺑﻨﻴﺎﺩ ّ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻥ ّ ﻓﻨﻰ ﻧﺎﻣﺤﺪﻭﺩﻯ ﺭﺍ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ،ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ،ﺁﺛﺎﺭ ﻫﻨﺮﻯ ﻭ ﺩﺳﺖﺁﻭﺭﺩﻫﺎﻯ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﻭ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺍﺯ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺁﺷﺘﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺎﺩﻯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺩﻭﺍﺭ ﺩﺭﺍﺯ ّ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﺍ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ،ﺳﺒﺐ ﺭﻓﺎﻩ ّ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﺼﺮ ﻃﻼﺋﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺑﻠﻮﻍ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻇﻬﻮﺭ ٓ ﻗﻮﮤ ﺧّﻼﻗﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﻣﻴﺪ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ
ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻂ ﻻﺯﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺍﺻﻠﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺸﻮﺭ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻮﺻﻮﻑ ﺍﺳﺖ ّ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺗﻮﺃﻣﺎﻥ ﻭ ﺟﺪﺍﺋﻰﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻭ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺩﻭ ّ ّ
ﻣﺘﻤﻢ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺿﺎﻣﻦ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻣﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﻭﻇﺎﺋﻔﺸﺎﻥ ﻣﮑﻤﻞ ﻭ ّ ّ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ ﻭﻻﻳﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻓﺶ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺩﻭ ّ
ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ّ
ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺁﻧﭽﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﻣﻦ ﻋﻨﺪ ﺍ ﺍﺳﺖ .ﻣﻦ ﺧﺎﻟﻔﻪ ﻭ ﺧﺎﻟﻔﻬﻢ ﻓﻘﺪ ﺧﺎﻟﻒ ﺍ ﻭ ﻣﻦ ﻋﺼﺎﻫﻢ ﻓﻘﺪ ﻋﺼﻰ ﺍ ﻭ ﻣﻦ ﻋﺎﺭﺿﻪ ﻓﻘﺪ ﻋﺎﺭﺽ ﺍ ﻭ ﻣﻦ ﻧﺎﺯﻋﻬﻢ ﻓﻘﺪ ﻧﺎﺯﻉ ﺍ ﻭ ﻣﻦ ﺟﺎﺩﻟﻪ ﻓﻘﺪ ﺟﺎﺩﻝ ﺍ ﻭ ﻣﻦ ﺟﺤﺪﻩ ﻓﻘﺪ ﺟﺤﺪ ﺍ ٣٩".ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ: ّ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮔﺸﺘﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺍﺻﻞ ﻭ ﻣﺒﺪﺃ ﻭ ّ
ﻭ ﻋﻈﻤﺘﺶ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﺑﻰ ﻣﺜﻴﻞ ﻭ ﻋﺪﻳﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺒﻴﻦ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ
ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺩﻭﺭ ﻓﺮﻗﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ﺳﻨﻦ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ﮐﺘﺐ ﻭ ﺻﺤﻒ ّ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﻭ ﺍﺩﻭﺍﺭ ﻣﺎﺿﻴﻪ ّ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺠﻴﺪ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺍﺗﻘﺎﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺣﮑﻢ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻗﺎﻃﻊ ﻣﺒﺮﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺮﺍﺑﺮﻯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﻴﺴﺖ .ﻭﺿﻊ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺍﻧﺸﺎء
ﺣﻖ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﻪ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﺁﺋﻴﻦ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎﺕ ﺑﺪﻳﻌﮥ ﻣﻨﻴﻌﻪ ﻭ ﺗﻔﻮﻳﺾ ّ ّ ﺗﺠﺰﻯ ﻭ ﺗﺤﺰﺏ ﻭ ﺍﻧﺸﻌﺎﺏ ﻭ ّ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﻧﻈﻴﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺯ ّ ﺍﻧﺸﻘﺎﻕ ﺣﻔﻆ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﻤﻮﺩ٤٠.
ﺍﮐﺜﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﻌﺪﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻨﻔﺴﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻴﺄﺕ ﻣﻬﻤﻰ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺍﻣﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ﺣﺎﮐﻤﮥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ
ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ
ﺹ ٣٦
ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺑﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻌﻒ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺑﻄﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬﺍﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻣﺆﺳﺴﻪﺍﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻰﻣﺎﻧﺪ .ﺗﺎ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﺴﻰ ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺗﮑﻮﻳﻦ ّ
ﻭﻇﻴﻔﻪﺍﺵ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺁﺛﺎﺭ ٓ ﺣﺘﻰ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﮔﺸﺘﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﺎﻣ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ّ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺎﺷﺪّ ّ . ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻧﻴﺰ ﺍﺷﺎﺭﺍﺗﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺗﺼﻮﺭ ﻧﻔﻮﺱ ﭼﻪ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺩﺭﻧﻤﻰﺁﻣﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺑﺪﴽ ﺑﻪ ّ
ﺗﺤﻮﻝ ﻭ ﺣﺮﮐﺘﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﭼﻪ ّ ﻣﻄﻤﺌﻨﴼ ﺩﻋﺎ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ "ﺍﮔﺮ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ّ
ﺧﺎﺗﻤﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﻦ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﺮﺳﺪ٤١". ﺹ ٣٧
ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ ﺩﻗﺖ ﻭ ﺑﻴﻄﺮﻓﻰ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻡ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ّ
ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻟﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻰﺑﺎﻳﺴﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﻳﻔﺎء ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﮐﻨﻴﻢ ﺍﻭﻝ ﺩﻭﺭﮤ ﻭﻻﻳﺖ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺳﭙﺮﻯ ﺷﺪ ،ﺩﻭﺭﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﻧﻴﻤﮥ ّ
ﻭ ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ .ﺍﺯ ﻳﮏ ﺳﻮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺷﺎﻳﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺭﻓﻊ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺑﻴﻦ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺁﻥ ﻓﻠﺞ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ
ﻓﻮﺭﻳﺘﻰ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻰﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻧﻤﻰﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﻧﺪ .ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ّ
ﺣﺘﻰ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﻰ ﺑﻪ ّ ﮐﻠﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺷﻮﺩّ . ﺎﻫﻴﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻭ ﮐﺎﺭ ّ ﺑﺎﺭﮤ ﻣ ّ ﺗﻌﺮﻳﻔﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻳﺪ.
ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺍﻭﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺗﻰ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺮﮔﺰ ّ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺟﻨﮓ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﻢ ﻧﻤﻰﮐﺮﺩ .ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺧﺎﻭﺭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻧﻈﺎﻡﻫﺎﻯ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩﻯ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺍﺻﻠﻰ ّ
ﻣﺆﻳﺪ ﺣﺪ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺑﻪ ّ ﮐﻠﻰ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ّ ﻣﺘﺤﺠﺮ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺧﻼﻗﻰ ّ ّ
ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺗﻔﺮﻗﻪﺍﻧﮕﻴﺰ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑﺑﺨﺶ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺆﺍﻝ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ .ﻣﻠﻞ ﻣﻨﮑﻮﺏ ﻭ ﻣﻘﻬﻮﺭ
ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﺡ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻌﺎﻫﺪﮤ ﻭﺭﺳﺎﻯ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺗﻌﻴﻴﻦ ّ
ﻣﺨﺮﺏ ﺻﺮﻑ ﻣﻰﺷﺪ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﮐﺎﺭﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﻧﺒﻮﻏﻰ ﮐﻪ ﻗﺒ ﺩﺭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺍﺳﻠﺤﮥ ّ ﺣﺘﻰ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﮏﺗﺮﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﺟﻨﮓ ﺍﻣﺮ ﻣﺸﮑﻞ ﻭﻟﻰ ﺳﻮﺩﻣﻨﺪ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﻰﺭﻓﺖّ . ﻣﺪﺕ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺷﮕﻔﺖﺁﻭﺭ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﻰﺷﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺑﺮﺍﻯ ّ
ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻏﺮﻳﺰﮤ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﺯ ﺳﻨﮕﺮﻫﺎﻯ ﻣﺮﮔﺒﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ
ﻋﻴﺪ ﻣﻴﻼﺩ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﺸﻦ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺭﻗﻪﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻮﺭ ﺿﻌﻴﻔﻰ ﺑﺮ ﭼﻬﺮﮤ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻣﻰﺍﻓﮑﻨﺪ ،ﻫﻤﺎﻥ ﻭﺣﺪﺗﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺧﺴﺘﮕﻰﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺩﺭ ﺹ ٣٨
ﻣﺪﺑﺮﺍﻧﻪﺍﻯ ﻗﺎﺭﮤ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻮﺷﺶﻫﺎﻯ ّ ﺳﻔﺮﻫﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ّ ﺗﺄﻣﻞ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻳﺎﻓﺖ .ﻣﺜ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻭ ّ ﻣﺘﺤﺪ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ّ ﺑﺮﺍﻯ ّ
ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﺑﺮ ﭘﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻋﻤ ﺑﺎ ﺍﻏﺮﺍﺽ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﻡ ﻧﻈﻢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺷﮑﻞ ﻭ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﻣﻰﺑﺨﺸﻴﺪ ﺑﻴﻔﺎﻳﺪﻩ ﻓﻠﺞ ﺷﺪ ﻭﻟﻴﮑﻦ ﭼﻮﻥ ّ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺷﺖ. ّّ
ﻣﻠﺖ ﭼﻴﻦ ﺗﺤﺖ ﻗﻴﺎﺩﺕ ﺳﻮﻥ ﻳﺎﺕ ﺳﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻧﺪّ .
ﻣﻨﺤﻂ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻪ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺭﻓﺎﻫﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﻠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ) (Sun Yat-senﺍﺯ ﻳﻮﻍ ﺭﮊﻳﻢ ّ
ﺑﻮﺩ ﺧﻼﺹ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﻬﻀﺘﻰ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻋﻈﻤﺖ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻮ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺑﺨﺸﺪ .ﺩﺭ
ﻣﮑﺮﺭ ﻭ ﻓﺎﺣﺶ ﻭ ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﻰ ﮐﻪ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﻻﺗﻴﻦ ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﮑﺴﺖﻫﺎﻯ ّ
ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺫﺧﺎﺋﺮ ﺑﺰﺭﮒ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﻣﻮﻫﺎﻧﺪﺍﺱ ﮔﺎﻧﺪﻯ) (Mohandas Gandhiﻣﺸﺮﻭﻋﻰ ﺭﺍ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻭﺍﻻﺗﺮﻳﻦ ّ
ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺍﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ
ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﭼﻘﺪﺭ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺁﻭﺭﺩ .ﺩﺭ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺗﺤﺖ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺁﻓﺮﻳﻦ
ﺗﺤﻮﻝ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺯﺵ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺩﻳﺪﻩﺍﻯ ﺑﻴﻨﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻰﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﺪﺑﺎﺩ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ّ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ّ
ﺗﺤﻮﻝ ﺍﺯ ﺁﻣﺎﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ّ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎﺯﺵ ﺩﺍﺷﺖ.
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻓﺎﺟﻌﮥ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻏﻔﻠﺖ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﻭ ﺍﻳﻦ ّ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺳﺒﺐ ﺩﻟﮕﺮﻣﻰ ﺑﻮﺩ ّ ّ
ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮥ ﺩﻭﻡ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻪ ﺭﺅﺳﺎء ﻭ ﻣﻠﻮﮎ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﺧﺪﺍ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﮥ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻭﺳﺖ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ّ ﺗﻔﮑﺮ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻰﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ ﻭ ﮐﻠﻰ ﻏﻔﻠﺖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻧﮑﺎﺭﺵ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ّ ّ ﻧﺎﺑﺎﻭﺭﻯ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺩﻳﺎﺭ ﻏﺮﺏ ﺑﺎ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ
ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺷﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﺘﺎﻳﺶﻫﺎ ﻭ ﺗﻤﺠﻴﺪﻫﺎﻯ ﺳﺮﻭﺭﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻮﻯ ﻧﺜﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻰﺷﺪ ﺳﻨﺠﺶ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻓﻮﺭﻯ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﻔﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻮﺍﺟﻪ
ﺷﺪﻧﺪ .ﭘﻴﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻭﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﻳﺎﺭ ﺑﺎﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ ﺑﻰﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺷﺪ
ﻭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﻏﺮﻭﺭﺷﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﺷﻴﺐ ﺩﻣﺎﺭ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﺮﺍﻡﻫﺎﻯ ﺭﻓﻴﻌﻰ ﺗﺠﺴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮ ﭘﺎ ﺍﻓﮑﻨﺪﻧﺪ. ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻣﺮ ﺍﻭﻟﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺎﺭ ّ ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ّ ّ
ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﺩﻭﺭﻩﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ ﺗﻴﺮﮤ ﻏﻢﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺹ ٣٩ ﺗﺤﻘﻖ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﺭ ﺳﻴﺮ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ
ﺑﺎﺭﻩﺍﺵ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻗﻔﻪﺍﻯ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺳﻨﺖﻫﺎﻯ ﺁﺯﺍﺩﻯﺟﻮﺋﻰ ﻭ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﻰ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﺑﺮﺯﺥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﻫﻤﻪ ّ ﺷﮏ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ّ ﺟﻮﺍﺑﮕﻮﻯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺻﻮﻝ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﻰ ﭘﺎﻯﺑﻨﺪ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﮊﻳﻢﻫﺎﻯ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩﻯ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ .ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺳﻘﻮﻁ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺳﺎﻝ ١٩٢٩ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺭﻓﺎﻩ
ﺎﺩﻯ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﺎﻫﺸﻰ ﻓﺎﺣﺶ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﻰ ﻣ ّ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ.
ﺗﻔﮑﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻭ ﺷﻮﺭﻳﺪﻩ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻈﻤﺖ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻭ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ّ
ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﮐﺎﺭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ .ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺆﺳﺴﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺵ ﮔﻮﻧﻪﺍﻯ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻧﻮﻳﻦ ﮐﻪ ّ ّ ﻣﺪﺕ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺷﺎﻳﺎﻧﻰ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ. ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ّ ﻧﻴﺰ ﻭﺳﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﻮﺩ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻧﺮﻣﺶ ﻭ ﭘﺨﺘﮕﻰ ﮐﺎﻓﻰ ﻭ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ
ﻧﺪﺍﺷﺖ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٣ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﮐﺎﻣ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﻗﺎﻃﺒﮥ ّ ﺣﺘﻰ ﺗﺨﻤﻴﻨﴼ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩﺷﺎﻥ ّ
ﻋﻼﻭﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻴﺎﺑﻰ ﺑﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﻭﺳﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻣﺮﺍ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ
ﻣﺎﺩﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﻣﺰﺍﺣﻤﺘﻰ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ّ
ﺷﺪﺕ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺧﻄﻴﺮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺩﺭ ّ ّ
ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺷﺎﻥ ﻧﺎﭼﺎﺭﻧﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ّ ّ
ﺣﺘﻰ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎﻯ ﮐﻮﭼﮏﺗﺮﻯ ﺍﺯ ﻗﺎﺭﮤ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﻭ ﺧﺎﻭﺭ ﺩﻭﺭ ّ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﺩﺭ ﺗﻼﺵ ﻣﻌﺎﺵ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ّ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﻌﻠﮥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎ ،ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎ
ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﮐﻪ ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺩﺍﺷﺖ .ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺁﺋﻴﻦ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻢ ﻭ ﻧﺎﺭﺳﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﭼﺎﭖ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﻏﻴﺮﻣﻤﮑﻦ.
ﺑﻠﻰ ،ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﺑﻴﻨﺸﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺩﺭ
ﺍﻣﺎ ﻭﺳﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻈﺮﺷﺎﻥ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩ ّ
ﺍﻡ ﺍﻟﻤﻌﺎﺑﺪ ﻏﺮﺏ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﺷﻬﺮ ﺷﻴﮑﺎﮔﻮ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻳﺎ ّ
ﺗﻤﺎﻡ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻭ ﺗﻤﺠﻴﺪﻯ ﮐﻪ ﻧﻘﺸﻪﺍﺵ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻌﻤﺎﺭﻯ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻋﻤ ﺑﺪﻧﮥ ﺗﻴﺮﻩﺭﻧﮓ
ﻧﺎﺗﻤﺎﻣﺶ ﭼﻮﻥ ﻧﻴﺸﺨﻨﺪﻯ ﺳﺎﮐﻦ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ "ﺑﻴﺖ ﺍﻋﻈﻢ" ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ
ﻣﺮﮐﺰ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻏﺼﺐ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﻗﺼﺮ ﺑﻬﺠﻰ ﮐﻪ
ﻣﻘﺮ ﻭ ﻣﻨﺰﻝ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﻣﺴﮑﻦ ﻧﺎﻗﻀﻴﻦ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺨﺮﻭﺑﻪﺍﻯ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ّ ﺹ ٤٠ ﻣﻄﻬﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﻨﺎﻯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻋﻠﻰ ﮐﻪ ﺍﺟﺴﺎﺩ ّ ﺳﻨﮕﻰ ﺳﺎﺩﻩﺍﻯ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻰ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﻩ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮤ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﻣﻌﻠﻮﻣﺸﺎﻥ ﺷﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺸﻮﺭﺕﻫﺎﻯ ّ ّ ﻣﺪﺍﻗﮥ ﺭﺳﻤﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻳﮏ ﺩﺍﺭﺍﻻﻧﺸﺎء ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮ ﺑﺤﺚ ﻭ ّ ﮐﻪ ّ
ﻣﻀﺮ ﺍﺳﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎﻯ ﺧﻄﻴﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺣﺘﻰ ّ ﺑﻴﻔﺎﻳﺪﻩ ّ ّ ﻳﮑﻪ ﺣﺪﻯ ّ ﺷﺨﺼﴼ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﺮﺩﻧﺪ .ﻧﺴﻞ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭﮎ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺗﺎ ﭼﻪ ّ
ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﻭ ﻏﻢﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺁﻥ ﻗﺪﺭﻯ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﻓﻬﻢ ﻣﺎ ﻣﻰﺭﺳﺪ ّ ﺍﻭﻝ ﮐﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻋﺎﺋﻠﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺩﺭ ّ ّ ﺍﺻﻞ ﻭ ﻧﺴﺐ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻫﻤﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍء ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﻠﻤﻰ ﻣﺆﺛﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻯ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ّ
ﭘﺴﺮﺧﺎﻟﻪﻫﺎ ﻭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻭﺍﺟﺪ ﺷﺮﺍﺋﻂ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﻋﻮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﺄﺳﻒ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻳﮑﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺳﺖ ﮐﻤﺎﻝ ّ ّ ﺷﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍء ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺧﻮﺩ ﺍﻫﻤﺎﻝ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﮐﻢ ﻣﻰﮔﻴﺮﻧﺪ .ﺁﻧﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻰ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺍﻭﻟﻴﮥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺷﺎﻳﺎﻧﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺩ .ﻟﻬﺬﺍ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻭ ﻧﺎﺳﺎﺯﮔﺎﺭﻯ ّ ّ ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ّ ّ
ﻣﺒﻴﻦ ﻭ ﻧﻮﺍﺩﮔﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻡ ّ ﻣﻨﺼﻮﺻﺶ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﻣﺮﺵ ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﺭﻭﺣﻴﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺁﺧﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺴﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺔ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﻧﺞﻫﺎ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﻥ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ
ﺷﺨﺺ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺑﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺍﻣﺔ ﺍﻟﺒﻬﺎء: ّ
ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﻫﺎﺑﻴﻞ ﻭ ﻗﺎﺑﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻳﻦ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﭼﻮﻥ ﺗﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﻗﻤﺎﺵ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻭ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺍﺳﺖ ...ﺿﻌﻔﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭﺍﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺷﻴﺎء ﺑﻰﺍﺭﺯﺷﻰ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻣﺘﮑﻰ ﺑﻪ ﺭﺃﻯ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺿﻌﻔﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺧﺮﺩ ﺁﺩﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﺮﻭﺭ ﻣﻰﮐﺸﺎﻧﺪ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻭ ّ ّ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻰﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺭﺍ ﮐﻮﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﻗﻀﺎﻭﺗﺶ ﺧﻠﻞ ﻣﻰﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ
ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻨﺤﺮﻓﺶ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ...ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﻧﻘﺾ ﻋﻬﺪ ﺟﻨﺒﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﻯ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﺯﻳﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﮥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ...ﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﺮﮐﺰ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺹ ٤١ ﺻﺪﻣﻪﺍﻯ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺴﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺣﻴﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺣﻤﻼﺕ ﻋﻨﻴﻔﻰ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﴼ ﺑﻪ
ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰﺷﺪ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭ ﻣﻰﮔﺮﺩﻳﺪ٤٢.
ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﻏﻢﺍﻧﮕﻴﺰ ﻭ ﺗﻴﺮﻩﺍﻯ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﺭﻗﮥ ﻋﻠﻴﺎ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﻴﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﮤ ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻓﺮﻭﻏﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻭﺭﻗﮥ ﻋﻠﻴﺎ ّ
ﺧﺎﻧﻢ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺣﻔﻆ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺍﻣﺮﺍ ﻧﻘﺶ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺭﺍ ﺍﻳﻔﺎء ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻣﺆﺛﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺑﻮﺩ .ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﻭﻓﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﺭﻗﮥ ﻋﻠﻴﺎ ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻣﻰ ّ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﺷﺮﻕ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺩﻭ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ﻣﺆﺛﺮ ،ﻳﮑﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ّ ﻣﺆﺛﺮﺗﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎﺷﺪ .ﺩﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺟﺎﺭﻯ ﺷﺪ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺯ ّ ّ ّ ﻣﻮﺭﺥ ١٩٣٢ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﺮﻕ ّ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﺘﻰ ﺟﺴﻢ ﻟﻄﻴﻔﺶ ﺍﺯ ﺳﺠﻦ ﻣﺤﻦ ﻭ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﻣﺘﺘﺎﺑﻌﻪ ﮐﻪ ﺍﺯﻳﺪ ﺍﺯ ﻫﺸﺘﺎﺩ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ّ
ﺗﺤﻤﻞ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻴﺪ ﻫﻤﻮﻡ ﻭ ﻏﻤﻮﻡ ﺑﺮﺳﺖ ...ﻭ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎﻯ ﺣﻴﺮﺕﺍﻧﮕﻴﺰ ّ
ﺑﻠﻴﺎﺕ ﻭ ﺭﺯﺍﻳﺎﻯ ﺳﻨﻴﻦ ﺩﻧﻴﻪ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺟﺴﺖ ...ﺩﺭ ﺑﺪﻭ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﺍﺯ ﺣﻴﻦ ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﺍﺯ ﮐﺄﺱ ﮐﺪﺭﺁﺷﺎﻡ ّ ّ ّ
ﺍﻭﻟﻴﮥ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺮ ﺍﻋﻈﻢ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻓﺘﻨﮥ ﺳﻨﮥ ﺣﻴﻦ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﺎﻻﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺍﺏ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ّ ّ ﺗﻠﺨﻰ ﻓﻘﺮ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻰ ﺑﭽﺸﻴﺪ .ﺩﺭ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﻭ ﮐﺮﺑﺖ ﻭ ﻏﺮﺑﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺳﻬﻴﻢ ﻭ ﺷﺮﻳﮏ ﮔﺸﺖ...
ﺑﺎﻟﻤﺮﻩ ﺑﺒﺮﻳﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺗﻌﻠﻘﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﮕﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻣﻨﺎﻝ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺷﺪ .ﺣﺒﻞ ّ ّ
ﭘﺮﻭﺍﻧﮥ ﺟﺎﻧﺴﻮﺧﺘﻪ ﺩﺭ ﺣﻮﻝ ﺷﻤﻊ ﺟﻤﺎﻝ ﺑﻴﻤﺜﺎﻝ ﻟﻴ ﻭ ﻧﻬﺎﺭﴽ ﻃﺎﺋﻒ ﮔﺸﺖ ...ﻫﺠﺮ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﺮ
ﮐﺮﺑﺘﺶ ﺑﻴﻔﺰﻭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻔﺎﻯ ﺑﻴﻮﻓﺎﻳﺎﻥ ﻧﺎﺭ ﺣﺴﺮﺗﺶ ﺑﻪ ﻓﻮﺭﺍﻥ ﺁﻣﺪ .ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﻧﻘﺾ ،ﺁﻥ
ﮐﻨﺰ ﺛﻤﻴﻦ ٓ ﺣﻴﺜﻴﺘﺶ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﻣﺒﺮﻫﻦ ﮔﺸﺖ... ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺥ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﻗﺪﺭ ﻭ ّ
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ،ﺁﻥ ﺷﻤﻊ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭ ﺿﻌﻴﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺍﺳﺖ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﻭ ﺷﻔﻘﺘﻰ ﺑﻰﻣﺜﻴﻞ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻻﺯﻣﮥ ﺁﻏﻮﺵ ّ ّ ﻣﺨﻤﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺣﺎﺕ ﺍﻧﺴﺶ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻭ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﻋﻨﺼﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻬﺮﺵ ّ
ﺗﻠﻄﻔﺎﺗﺶ ﻃﺮﻓﺔ ﺍﻟﻌﻴﻨﻰ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﻧﺮﻭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﻤﺘﺰﺝ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﺟﺎﻭﻳﺪﺵ ﺗﻌﻄﻔﺎﺕ ﻭ ّ ﻣﺴﺘﻤﺪّ . ّ ﺷﻬﻮﺭ ﻭ ﺍﻋﻮﺍﻡ ﺍﺛﺮﺍﺗﺶ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﻠﺐ ﺣﺰﻳﻦ ﻧﻘﺼﺎﻥ ﻧﭙﺬﻳﺮﺩ٤٣.
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺣﻔﻆ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻰ ﺩﺭﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ّ
ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﺩﺭ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻋﺎﺋﻠﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭﻯ ﻧﻔﺮﻣﺎﻳﺪّ . ّ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﺑﻴﺸﺮﻣﻰ ﺑﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻧﺎﻗﻀﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﻋﻠﻨﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ّ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﻯ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻣﺮﺍ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﺍﻧﺬﺍﺭﺍﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺧﻄﺎﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ّ
ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺧﻄﺎ ﻭ ﻗﺼﻮﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﺘﻰ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻧﺎﭼﺎﺭ ّ ّ ّ ﺹ ٤٢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ.
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺫﮐﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻏﻢﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﻬﻢ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻧﻴﺴﺖ ّّ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺭﺍ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭼﻮﻥ ﺯﻟﺰﻟﻪﺍﻯ ﻋﺎﺋﻠﮥ ّ ّ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﻣﺸﺎﺑﻬﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺍﻳّﺎﻡ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻳﺤﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ّ ﺍﻣﺮﺍ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﺮﺗﻮ ﻣﻰﺍﻓﮑﻨﺪ .ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻋﺪﻡ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺻﻤﻴﻤﻴﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮﺷﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﻋﻤ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ّ ّ
ﮐﻠﻰ ﻏﺎﻓﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭﻇﻴﻔﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺑﻪ ﺤﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ّ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣ ّ ّ ﮐﻪ ﻇﻬﻮﺭ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺑﻠﻮﻍ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺻﺎﺣﺐﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺑﻨﺎﻯ ﻧﻈﻢ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻭﻗﻮﻑ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻳﺎ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺣﺎﺋﺰ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﻥ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻰ ﮐﻪ ّ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﺭﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ .ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍ ﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﮐﻪ ﻣﺤﺘﺮﻡﺗﺮﻳﻦ ﻭﻟﻰ ﻧﺎﻻﻳﻖﺗﺮﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﮥ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺳﺮﮔﺬﺷﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﺩﻭ ﻣﻄﻠﺐ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺗﮑﻠﻴﻔﻰ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺮﺍﻯ ّ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ،ﻳﮑﻰ ّ ّ ﻣﻌﻴﻦ ﻣﻰﮐﻨﺪ. ﮐﻪ ﺁﻥ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻫﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ ّ ***
ﺗﺨﻴﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﻮﮤ ّ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺩﻭﺭﮤ ﻭﻻﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺎﻳﺪ ّ
ﻣﻘﺪﺳﺶ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ .ﺭﺍﻫﺒﺮ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﮤ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ّ ّ ّ ّ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎ ﻭ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭ ﻣﺤﻮﺭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭ ﺑﺪﻳﻊ ﻭ ﻗﺮﻥ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺳﺎﺱ ﺩﻳﻦ ﺍ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍ ﺭﺃﻓﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﻋﻈﻤﻰ ﻭ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ
ﺻﻤﻴﻤﻰ ﻗﻠﺒﻰ ﺑﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻃﻮﺍﺋﻒ ﻭ ﻧﺤﻞ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﺴﺖ ٤٤".ﻧﻴﺰ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻗﺒ ﻣﺬﮐﻮﺭ
ﺷﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺑﻴﻦ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﺳﺎﺧﺖ .ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﺟﺎﻥ ﮐﻼﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ّ
ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﺳﻰ ﻭ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﮥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻣﻬﺎﺕ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺷﺮﺡ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻰ ﺍﺯ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺘﻮﺍﻯ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ّ
ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﻮﺩ .ﻣﺜ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٣١ﺗﻮﻗﻴﻌﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﺻﺎﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻨﻈﺮ ﻭ
ﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯ ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺹ ٤٣ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺤﻮﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﺳﺖ ﺻﺮﻓﴼ ﻣﻨﺒﻌﺚ ﺍﺯ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻰ ﻧﺎﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﻣﺒﻬﻢ ﻭ ﻧﺎﺭﺳﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻨﺤﺼﺮﴽ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺁﺭﺯﻭﻯ
ﺍﺧﻮﺕ ﺑﺸﺮﻯ ﻭ ﺧﻴﺮﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻧﮕﺎﺷﺖ ﻭ ﻫﺪﻓﺶ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺣﻴﺎء ﺭﻭﺡ ّ ﺑﻴﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺸﺮ ﻭ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺗﻌﺎﻭﻥ ﻭ ﺗﻌﺎﺿﺪﻯ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻘﺼﺪﺵ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺮﺗﺮ ﻭ
ﺣﺘﻰ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻧﺶ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ .ﭘﻴﺎﻣﺶ ﻓﻘﻂ ﺩﻋﻮﻳﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﻈﻴﻢﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ّ ﺿﺮﻭﺭﻳﻪﺍﻯ ﻧﻴﺰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ّ ّ
ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﻭ ﻋﻀﻮ ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ...ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ
ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻰ ﺣﻴﺎﺗﻰ )ﺍﺭﮔﺎﻧﻴﮏ( ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺶ ﺭﺍ ﭼﺸﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻦ ﻣﺘﻤﺪﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﺍﺻﻞ ...ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻃﺎﻟﺐ ﺧﻠﻊ ﺳﻼﺡ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ّ
ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻴﮑﻠﻰ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﻯ ﺍﺻﻠﻰ ﺣﻴﺎﺗﺶ ،ﺩﺭ ﻧﻈﻢ ﺳﻴﺎﺳﻴﺶ ،ﺁﻣﺎﻝ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻋﻀﻮ ﺁﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺶ ،ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﺵّ ، ﺧﻂ ﻭ ﺯﺑﺎﻧﺶ ّ ﻣﻠﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ٤٥. ﻣﺘﺤﺪﮤ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﻪ ﺧﺼﺎﺋﺺ ّ ﺣﮑﻮﻣﺖ ّ
ﺍﺯ ﻣﻔﺎﻫﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺘﻌﺎﺭﮤ "ﺍﺭﮔﺎﻧﻴﮏ" ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺖ ّ ﻣﺠﺴﻢ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ .ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﻌﺎﺭﻩﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻤﻮ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩ ﺭﺍ ّ ﺗﮑﺎﻣﻠﻰ ﺭﺷﺪ ﻭ ّ ﻧﻤﻮ ﺑﻬﺎءﺍ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺁﻥ ﺭﺷﺪ ﻭ ّ
ﺣﻴﺎﺗﻰ ﻭ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﺑﺸﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻰ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪﻩ ّ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻧﻈﺮ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ،ﻳﮑﻰ ﻣﺮﺍﺣﻠﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﭘﻴﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻧﻈﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻣﻨﺴﺠﻢ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺩﻭﺭﮤ ﺑﻠﻮﻍ ﻣﻰﺭﺳﻨﺪ .ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﺩﻭﺭﮤ ّ ﻣﮑﺮﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ّ ّ
ﺩﻳﮕﺮ ﻋﺼﺮ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭﮔﻰ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﻰ ﺑﺸﺮ ﺑﺴﺮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﻭ ﺍﻟﺘﻬﺎﺑﻰ
ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦ ﺩﻭﺭﮤ ﺗﮑﺎﻣﻠﺶ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻭﺭﮤ ﺑﻠﻮﻏﺶ ﻣﻼﺯﻣﺖ ﺩﺍﺭﺩ ،ﺩﻭﺭﻩﺍﻯ ﮐﻪ
ﻣﻌﻘﻮﻟﻴﺖ ﺣﺪ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻓﺮﻭﮐﺶ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﻏﺮﻭﺭ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻭ ﺳﺮﮐﺸﻴﺶ ﺑﻪ ّ ّ
ﻭ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﻭﺭﮤ ﺑﻠﻮﻍ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﺶ ﻣﻰﻧﺸﻴﻨﺪ٤٦.
ﻣﺠﺴﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﺍﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺗﺼﻮﻳﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ّ
ﻋﺎﻣﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻰ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻬﺎء ﺭﺍ ﻃﻰ ﺳﻪ ﻧﺴﻞ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ّ ّ ﻣﺠﺴﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ: ﺟﻬﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺁﻳﻨﺪﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺑﻨﺎﻳﺶ ﻣﻰﮐﻮﺷﺪ ّ ﻣﻘﺮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻭﺣﺪﺕ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍّ
ﺹ ٤٤ ﻣﺘﺤﺪ ﻣﺘﺤﺪ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻠﻞ ﻭ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﮐﺎﻣ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ّ ّ
ﻣﺮﮐﺒﻪﺍﺵ ﺗﻤﺎﻣﴼ ﻭ ﻳﻘﻴﻨﴼ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺩﻭﻝ ﻋﻀﻮﺵ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ ﺍﻋﻀﺎء ّ
ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻣﺘﺤﺪ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ّ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ّ
ﻣﻘﻨﻨﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺍﻣﻨﺎﻯ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻠﻞ ﺁﻥ ﻳﮏ ﻫﻴﺄﺕ ّ
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﻰ ﺭﺍ ﻭﺿﻊ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺣﻴﺎﺕ ﻭ ﺭﻓﻊ
ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻭ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻻﺯﻡ ﻭ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﻳﮏ ﻫﻴﺄﺕ ﻣﻘﻨﻨﻪ ﺭﺍ ﺍﺟﺮﺍء ﮐﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺗﻨﻔﻴﺬ ﻣﺠﺮﻳﻪ ﺑﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻰ ﻳﮏ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﭘﻠﻴﺲ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻣﺼﻮﺑﺎﺕ ﻫﻴﺄﺕ ّ ّ ّ
ﺍﺻﻠﻴﮥ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻭ ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﻣﺤﮑﻤﮥ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﺶ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ّ
ﻣﺮﮐﺒﮥ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺎﻡ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺍﻭﺭﻯ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻋﺎﻭﻯ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ّ ﺣﮑﻢ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻻﺯﻡ ﺍﻻﺟﺮﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ ...ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﻢ ﺩﺭﺁﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﻣﻮﺍﺩ ﺧﺎﻣﺶ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ ،ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻓﺮﻭﺷﺶ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ّ ﻣﺤﺼﻮﻻﺗﺶ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺷﻮﺩ٤٧.
ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻟﮥ "ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ" ﺑﻪ ّ ّ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ :ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ "ﻗﺎﺩﺭ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﻧﻈﺮﻯ ﺑﻠﻨﺪ ّ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﺩﺭ ﻃﻰ ﻧﺴﻞﻫﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ٤٨".ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺗﻤﺎﻡ ّ ّ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺩﻭﮔﺎﻧﮥ ﻣﺴﻴﺮ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺩﻭﺭﻧﻤﺎﻯ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺣﻀﺮﺗﺶ ّ ﻗﻮﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﮑﻞ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ ،ﻳﮑﻰ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﻣﻮﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻭ ّ
ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺸﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭﻯ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺯ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻭ ّ
ﻣﺘﻀﺎﺩ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﺩﻳﺪﻧﺶ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻴﻢ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻣﺒﺎﺩﻻﺕ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ّ ّ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ" :ﻳﮏ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﻭ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺘﻰ ﺣﻴﺮﺕﺍﻧﮕﻴﺰ ﻭ ﻧﻈﻢ ﻭ ﺗﺮﺗﻴﺒﻰ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺪ ٤٩"...ﻭ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺸﺮ ﺿﻌﻴﻒ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ،ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺩﺭ ﺍﻧﺴﺠﺎﻡ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﺍﻭﺭ ﻭ َ َ
ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﮕﻰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻬﻠﮑﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ،ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﻓﺴﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﺶ ﺭﺧﻨﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﻭ ﺩﻟﺴﺮﺩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻳﻦ ﻭﺿﻊ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ّ ﺗﺼﻮﺭ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺻﺮﻳﻦ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻔﺎﻫﻴﻤﻰ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ّ
ﺩﺭﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺑﻨﻴﺎﺩﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﺗﻨﺴﻴﻖ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ
ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻮﺍﺯﻳﻦ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻰ ﻭ ّ ّ ّ
ﺗﺤﻮﻻﺗﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻭ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ .ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ّ ّ ّ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺷﺮﺍﻳﻄﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻗﺎﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺹ ٤٥ ﻣﻮﻓﻖ ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ّ ّ ّ
ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻣﺸﺎﺑﻬﻰ ﺧﺎﺹ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺳﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺁﺛﺎﺭ ّ ّ ّ ّ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻧﻘﺸﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻴﺰﺍﻧﻰ ﮐﻢﺗﺮ ﻣﻠﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﻤﮑﺮﮤ ﻏﺮﺑﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﻔﺎء ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻗﺒ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ّ ﮐﻪ ﺍﮐﺜﺮّﻳﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﮔﻮﺷﻪﮔﻴﺮﻯ ﻭ ﺍﻧﺰﻭﺍ ﺩﺭ ﺻﺤﻨﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ
ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ
ﺳﻬﻤﻰ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﻳﺎ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻣﺨﺼﻮﺻﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﻣﺎﻫﻴﺘﻰ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺍﺗﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺳﻴﺎﺳﻴﺶ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ّ ّ
ﻣﻠﺘﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬﺍﺭﺩ ".ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻭﻟﻴﻦ ّ ﮐﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ " ّ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻴﻤﮑﺮﮤ ﻏﺮﺑﻰ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﻬﺖ ﺣﺮﮐﺖ
ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ٥٠. ﻧﻘﺸﻰ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺳﻴﺮ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﺸﺮ ﺍﻳﻔﺎء ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺩﺭ ﺧﻄﺎﺏ ﺍﻭﻝ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺁﺋﻴﻦ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ: ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺩﺭ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺣﺎﻣﻞ ﭘﻴﺎﻡ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﺴﺘﻴﺪ ...ﺷﻤﺎ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﻴﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ ،ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺍﻟﺬﻳﻦ ﺍﺳﺘﻀﻌﻔﻮﺍ ﻓﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ﻧﺠﻌﻠﻬﻢ ﺍﻟﻮﺍﺭﺛﻴﻦ". ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ" :ﻭ ﻧﺮﻳﺪ ﺍﻥ ﻧﻤﻦ ﻋﻠﻰ ّ ّ
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻋﺎﻟﻰ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺟﮥ ﻋﺎﻟﻴﻪ
ﺑﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻣﺎﻝ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺩﻧﻴﻮﻯ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺷﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻋﺒﺎﺩ ﻣﮑﺮﻣﻮﻥ ﻻ ﻳﺴﺒﻘﻮﻧﻪ ﺑﺎﻟﻘﻮﻝ ﻭ ﻫﻢ ﺑﺎﻣﺮﻩ ﻳﻌﻤﻠﻮﻥ" ...ﺑﻪ ﺿﻌﻒ ﻭ ﻋﺠﺰ ﺧﻮﺩ ﻧﻈﺮ ﻧﮑﻨﻴﺪ ،ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ ...ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﻨﻴﺪ،
ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻓﺘﺢ ﻭ ﻓﻴﺮﻭﺯﻯ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ٥١. ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ّ ﺗﻮﮐﻞ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٣ﻧﻮﺍﻳﺎﻯ ﻗﻠﺒﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ّ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ ﺗﻴﺮﮤ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ،ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻗﻮﺍﻯ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻭ ﮐﻴﻨﻪ ﻭ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﻭ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﺍﺭﺗﺠﺎﻉ ﺍﺳﺎﺱ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻰﮐﻨﺪ، ﻣﺤﮏ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺑﻰﺳﺎﺑﻘﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ،ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﺪﻧﻴﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﻯ ّ ّ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﮐﺜﻴﺮ ﻗﻠﺖ ﻫﻤﮥ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﻭﺍﻗﻒ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ّ ّ
ﺹ ٤٦
ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻏﺮﻕ ﺍﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﻭﺻﻮﻝ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻋﻄﺎﻯ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻧﻴﻢ ﻭ
ﻓﻮﺭﻳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻳﻤﺎﻧﻰ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺸﺮ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ّ ﻣﻘﺪﺱ ٓ ﻣﺘﻮﺳﻠﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﻨﻰ ﺁﺩﻡ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ٥٢. ﺗﺤﻘﻖ ﻣﻘﺼﺪ ّ ّ ّ ***
ﻣﻨﺤﻂ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻭ ﻋﻮﺍﻗﺐ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺎ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﺯ ﺍﻭﺿﺎﻉ ّ
ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻳﮏ ﺗﻨﻪ ﻗﻴﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻮﺩ ﻣﻌﻴﻦ ﻭ ﻇﻬﻴﺮﺵ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ّ
ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﻣﻮﺭﻭﺛﻰﺍﺵ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ. ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻂ ﻻﺯﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺮﺍء ّ
ﻣﻮﻇﻒ ﺍﮐﺜﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﮏ ﮐﻢ ﻭ ﺑﻴﺶ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻠﺶ ّ ّ
ﺍﻫﻤﻴﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﻋﻤ ﺍﻣﻮﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﮐﻨﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﮔﺸﺘﻪﺍﻧﺪ ﺣﺎﺋﺰ ّ ّ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺔ ﻭ ﺳﺮﺝ ﺗﺤﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺒﺮ ﺍﻳﻦ ٌّ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩٌ " : ّ ّ
ﻴﺔ ﻳﻨﺘﺸﺮ ﻣﻨﻬﺎ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻋﻠﻰ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻭ ﻳﺸﺮﻕ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﻣﻠﮑﻮﺗ ّ ٌ ٌ
ﺍﻟﺸﺆﻭﻥ ﻭ ﮐﻞ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﻭ ﻫﻰ ﺍﻋﻈﻢ ﺳﺒﺐ ّ ﻭ ﻳﺴﺮﻯ ﻣﻨﻬﺎ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﺤﻴﺎﺕ ﻋﻠﻰ ّ ﻟﺘﺮﻗﻰ ﺍﻻﻧﺴﺎﻥ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﺫﻣﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺍﻻﺣﻮﺍﻝ ٥٣".ﺍﻳﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮ ّ ﻣﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻭ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﻴﺄﺕﻫﺎﻯ ﻣﺸﻮﺭﺗﻰ ﻣﺤﻠﻰ ﻭ ّ ّ
ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ .ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺑﻬﺎءﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻟﻮﺍﺯﻣﺶ ﺭﺍ ّ
ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺻﻮ ﺍﻧﺠﻤﻨﻰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ
ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﺟﺰﺍﺋﺶ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻧﻤﻰﺁﻳﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺣﻀﺮﺕ
ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺻﻼﺡ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﻻﻳﺘﺠﺰﻯ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻭﺍﺣﺪ ﺑﻪ ﻣﺘﻤﻢ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ...ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﻭ ﺟﺰء "ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ّ ّ ﺍﺻﻠﻴﮥ ﺁﺋﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩﺍﻧﺪ ﻏﻮﺭ ﻭ ﻣﮑﻠﻒ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰﺭﻭﻧﺪ" ٥٤ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ّ ّ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ:
ﺑﺴﻴﺎﺭﻧﺪ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﻣﻰﺩﺍﻧﻨﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﻭﺣﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺩﺭﺟﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ،ﻫﻢ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﺩﺭ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﺶ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺑﻪ
ﻋﺎﻡ ﺍﻟﻤﻨﻔﻌﮥ ﻧﻮﻉﭘﺮﺳﺘﺎﻧﮥ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ .ﻭ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ّ ﻃﻮﺭ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ّ
ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺡ ﻗﺪﺳﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ
ﺗﺠﺴﻢ ﻳﺎﺑﺪ ،ﻧﻈﻤﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﺎﺷﺪ، ﻗﺎﻟﺐ ﻧﻈﻤﻰ ﻣﺸﻬﻮﺩ ّ ﻧﻈﻤﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻭﻓﻖ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻣﺶ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ٥٥.
ﺹ ٤٧ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻭ ﺑﺎﻫﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ّ
ﻣﻘﺪﺳﺶ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺗﺪﺍﺭﮐﺎﺕ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﻣﺴﺘﻨﺪﻯ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ّ
ﻣﻘﺪﺳﺸﺎﻥ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺍﺯ ﺑﺤﺚ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺩﻭ ﻣﺴﺄﻟﮥ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﻧﺒﻴﺎﺋﺶ ﻣﺎﻗﺒﻠﺶ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺏﻫﺎﻯ ّ
ﺣﻖ ﺑﺎ ﺭﺍﻳﺖ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻣﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻧﺒﻮﺕ ﺧﺘﻢ ﺷﺪّ . ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ .ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍّ " : ﻣﺸﺮﻕ ".ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﻇﻬﻮﺭ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ
ﻣﺘﻀﻤﻦ ﻳﮏ "ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﻧﻈﻢ ٓ ﺍﻟﻬﻰ" ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ "ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺣﻰ ﻭ ﺯﻧﺪﻩﺍﻯ" ﺭﺍ ّ ّ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ّ ّ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻴﺮ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻭ "ﻧﻤﻮﻧﻪﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺁﻳﻨﺪﻩ" ﻭ "ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ّ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ" ﺍﺳﺖ.
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﻰﺑﺎﻳﺴﺖ ﮐﻮﺷﺶ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ﻣﺤﻠﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺯﺣﻤﺖ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻠﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪﺍﻧﺪ ﭘﻴﺸﺎﻫﻨﮕﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻴﺖ ﻣﻠﻰ ﻭ ّ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
ﺍﻟﻌﺪﻝﻫﺎﺋﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ "ﺩﻋﻮﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺒﺮﻫﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ّ
ﺩﺍﺭﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻫﺴﺘﮥ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﮐﺎﻣﻞ ﺁﻧﺴﺖ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﻴﻘﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮﺩ٥٦". ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻭ ﻧﻘﺶ ﺩﻳﻦ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖﻫﺎﻯ ﺩﻳﺮﻳﻦ ﺍﺯ ّ
ﻗﻠﻴﻠﻰ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﮥ ﻏﺮﺏ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ
ﺗﺄﺳﻒ ﻣﻴﺪﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﮑﻴﺸﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺖﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮐﻤﺎﻝ ّ ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﻯ ّ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻣﺬﺍﻗﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﻯ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺟﺪﺍ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪّ .
ﭘﻴﺎﻡﻫﺎﻯ ﻣﻬﻴﻤﻨﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻰﺷﺪ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ "ﻫﺪﻑ ﻧﻈﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﺟﻬﺎﻧﻰ" ﻭ "ﺩﻭﺭ ّ ﺑﻬﺎﺋﻰ" ﭘﺮﺗﻮﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﻣﻰﺍﻓﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍﺑﻄﮥ ﺗﺤﻮﻝ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺭﺍ ﮐﺎﻣ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻰﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﺗﺮﻗﻰ ﻭ ﺑﻴﻦ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ّ ّ
ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺳﻬﻤﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﻳﺎﺑﻨﺪ. ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺰﻣﻰ ﺭﺍﺳﺦ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﻯ ﺁﻳﻨﺪﮤ ّ
ﻣﻌﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻻﺯﻣﻪ ﻭ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻧﻴﺰ ﻃﺮﺡﻫﺎﺋﻰ ّ ّ
ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺍﻋﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ "ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ" ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ "ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻮﻳﻦ" ﺯﻳﺴﺖ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﮐﺮﮤ ﻣﺆﺳﺴﺎﺗﺶ ﺑﺮﭘﺎ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻧﻬﻔﺘﮥ ﺟﺎﻣﻌﻪﺳﺎﺯﺵ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻭ ّ
ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺩﻭﺭ "ﻋﺼﺮ ﺫﻫﺒﻰ" ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻧﻬﺎﻳﺘﴼ ﺑﻪ ﺣﻠﻮﻝ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺍﻟﻤﻨﺎﻓﻊ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ٓ ﻧﺒﺎﺿﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺮ ﮐﺮﮤ ﺧﺎﮎ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻗﻮﮤ ّ ﻣﺪﻧﻴﺘﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻳﺪّ . ّ
ﮐﻪ ﺑﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﮐﻼﻡ ﺧّﻼﻕ ٓ ﻗﻮﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﮐﺮﺩّ ،
ﻣﺒﻴﻦ ﻣﻨﺼﻮﺻﺶ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺭﺍﺗﻰ ﺍﻧﻘﻼﺑﻴﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ،ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﺁﻥ ﺭﺍ ّ ﺹ ٤٨ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺑﺤﺚ ﺭﺍﻳﺞ ﻗﺮﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﻰ ﮐﻪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖﻧﺎﭘﺬﻳﺮ
ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻰﮔﺸﺖ. ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻭ ّ ﻣﻰﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﺮﺗﻮ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﻰﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ّ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺷﻮﺭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ
ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﺍﻣﺎ ّ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻧﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦﻫﺎ "ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ" ﻧﺒﻮﺩ ّ ﺷﻢ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻋﻬﺪﻩﺷﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺗﺤﻮﻻﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﴽ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ّ ّ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺤﻔﻠﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻫﻤّﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ّ ﺑﺎﺷﺪ ّ
ﺗﻮﻟﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺗﺤﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٨٩٧ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ّ
ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺟﻠﺴﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺗﻨﺎﻭﺏ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺑﻪ ّ
ﻣﻠﻰ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ "ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺮﮐﺰﻯ" ﺑﺪﻝ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ّ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ .ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﻰ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ
ﻣﻠﻰ ﻣﺤﻠﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٢ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺤﻔﻞ ّ ّ ّ ﺍﺣﺼﺎﺋﻴﮥ ﻣﻌﺘﺒﺮﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﻮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ١٩٣٤ﺑﻪ ﺗﻌﻮﻳﻖ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺯﻳﺮﺍ ّ
ﻣﻌﻴﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻫﺮ ّ ﻣﺤﻞ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺷﻮﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﻋﺸﻖﺁﺑﺎﺩ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﺴﺘﺎﻥ ﺭﻭﺳﻴﻪ ّ ّ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﻳﺮﺍﻥ ّ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﺳﻬﻤﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ .ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻨﺎﻯ ّ
ﻣﺘﻌﺪﺩﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡﻫﺎﻯ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ "ﻫﻴﺄﺕ ﻣﺸﻮﺭﺕ"" ،ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺷﻮﺭ"، ﺍﻧﺠﻤﻦﻫﺎﻯ ّ
ﺍﻣﺎ ﻫﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ "ﻫﻴﺄﺕ ﺧﺪﻣﺖ" ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎﻯ ﻣﺸﺎﺑﻬﻰ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪّ . ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﻫﻴﺄﺕﻫﺎﺋﻰ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﻰ ﺩﺭﺁﻣﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﺸﺮﻭﺍﻥ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺷﺎﻳﺪ ﭼﻬﻞ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻣﻠﻰ ﺷﺮﻭﻋﺶ ﺍﺯ ﻣﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ .ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﺤﻔﻞ ّ ّ
"ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﻭﺣﺪﺕ" ) (Temple Unity Boardﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٠٩ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺸﺮﻕ
ﺍﻣﺎ ﺩﻭ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٣ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﻣﻠﻰ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ّ
ﻣﻘﺮﺭﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻭﺿﻊ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٥ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺶ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ّ ّ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ .ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﺭ ﺟﺰﺍﺋﺮ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻃﺮﻳﺶ ﻭ ﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﻣﻪ ﻭ ﻣﺼﺮ ﻭ
ﻣﻠﻰ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺳﻮﺩﺍﻥ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
ﻣﺤﻠﻰ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻰﻳﺎﻓﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﻠﻰ ﻭ ّ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ّ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎﻯ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﺗﺤﺖ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻣﺪﻧﻰ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ّ ﺹ ٤٩ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺍﻣﻼﮎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺭﺳﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺣﺼﻮﻝ ﺗﺴﺠﻴﻞ ﺭﺳﻤﻰ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ّ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻫﺎﻯ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﮐﻢﮐﻢ ّ
ﺗﺤﻮﻝ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﭼﻨﺎﻥ ﺣﻔﻆ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺑﻮﺩ .ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﺯ ّ
ﺣﺘﻰ ﺳﻮﺍﺩ ﻋﮑﺴﻰ ﺁﻥ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺿﻴﻊ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻨﺎﻣﻪﻫﺎﺋﻰ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ّ ّّ
ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ "ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ" ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ .ﭼﻮﻥ ﻗﺼﺮ ﺑﻬﺠﻰ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ
ﺍﻭﻟﻴﻪ ﮐﺎﻣ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻭ ﺍﺛﺎﺙ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺠﻬﻴﺰ ﺷﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﻯ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ّ ّ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺗﻤﺎﺷﺎﻯ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩﺷﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﮑﺲﻫﺎﻯ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻣﺤﻞ ّ ّ ّ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻰﻳﺎﻓﺖ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﻢ ﺳﺒﺐ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﻫﻢ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ.
ﻣﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﻭﻝ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺗﺴﺠﻴﻞ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺩﺭ ١٩٢٧ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ﮐﻪ ّ
ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻭ ﻧﻈﺎﻣﻨﺎﻣﮥ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﺍ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻫﻴﺄﺕ ﺍﻣﻨﺎء ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺤﻔﻠﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ١٧ﻓﻮﺭﻳﮥ ﺳﺎﻝ ١٩٣٢ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ .ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺷﻴﮑﺎﮔﻮ ّ
ﺛﺒﺖ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ٣١ﻣﺎﺭﭺ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺭﺳﻴﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪﺍﻯ ﺑﻪ ﻣﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺛﺒﺖ ﻣﺤﻔﻞ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﻣﺤﻔﻞ ّ
ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٤٨ﺍﺯ ﻫﻢ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ
ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﻣﺤﻔﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻣﺪﻧﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﻭ ﻳﮏ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ّ ١٩٤٩
ﺻﻮﺭﺕ ﻻﺋﺤﻪﺍﻯ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ّ ﺳﺘﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ "ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺑﻰﻫﻤﺘﺎ ﻭ ﺑﻰﺳﺎﺑﻘﻪ ﺍﺳﺖ٥٧". ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻗﺎﻟﺐ ﺣﻴﺎﺕ
ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﮐﺎﺭ ﺩﺷﻮﺍﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ّ
ﺷﺨﺺ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺮﻣﻰﺁﻣﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬﺍﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺴﺘﻨﺪ ّ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﻏﻴﺮﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ .ﺗﺮﺟﻤﮥ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ،ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻭ
ﮔﻨﺠﻴﻨﮥ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﺟﻤﻊﺁﻭﺭﻯ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻪ
ﭼﺎﭖ ﺭﺳﻴﺪ ،ﺍﺩﻋﻴﻪ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕﻫﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻭ ﻟﻮﺡ ﺍﺑﻦ ﺫﺋﺐ ﻭ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﺗﻠﺨﻴﺺ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﺒﻴﻞ ﮐﻞ ﺳﺒﺐ ﺗﻐﺬﻳﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ّ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻣﺮﻯ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻏﻨﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﻣﻰﺷﺪ ﺍﻣﺎﮐﻦ ّ
ﺩﻗﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﻯ ﻓﺮﻣﻮﺩ. ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺑﺎ ﺻﺮﻑ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺯﺣﻤﺖ ﺧﺮﻳﺪﺍﺭﻯ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻭ ّ ّ ﺷﻢ ﺍﻋﻼﻯ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﺮﺻﺘﻰ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺎ ّ
ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ .ﻣﺜ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٥ﻣﺤﮑﻤﻪﺍﻯ ﺷﺮﻋﻰ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﻋﻘﺪﻧﺎﻣﮥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ
ﮐﻠﻰ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻃﻞ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﮐﻴﺪﴽ ﻓﺘﻮﻯ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ "ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﻪ ّ ﺹ ٥٠ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﺳﺖ" ﻭ ﺍﻳﻨﮑﻪ "ﻫﻴﭻ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﻣﺴﻠﻢ ﺷﻨﺎﺧﺖ" )ﻭ ﻟﻬﺬﺍ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﻴﭻ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻰ ّ ﻋﻘﺪ ﺯﻭﺍﺝ ﺑﻨﺪﺩ( ٥٨.ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﮑﺴﺘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ّ ﻣﺪﻋﺎﻯ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﮤ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺣﮑﻢ ﻣﺤﮑﻤﮥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺛﺒﺎﺕ ّ
ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺳﺖ ﻭ ﺷﻌﺒﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩ. ّ ***
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻧﻬﺎﺩﻥ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﺩﺍﺭﻳﺶ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺆﺛﺮ ﺍﻳﻔﺎء ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻭ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﻧﻘﺸﻰ ّ ّ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﺑﺮ ﺳﺮﻋﺖ ﺧﻮﺩ ﻣﻰﺍﻓﺰﻭﺩ .ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮﺍﻥ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻋﻠﺖ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺩﺭ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺯ ّ ﻣﺼﻤﻢ ﭼﺸﻢ ﻣﻰﭘﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ّ ّ
ﺗﺮﻗﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎﻯ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉﻫﺎﻯ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺭﻓﺎﻩ ﻭ ّ
ﺫﮐﺮﺵ ﻣﻰﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺠﺎﻣﻌﻰ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ
ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻋﻤﺪﮤ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ .ﺑﺮﺍﻯ ﻳﮏ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﻟﺰﻭﻣﺶ ﺩﺭ ّ
ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺩﻳﺮﺭﺳﻰ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﻭ ﻃﻨﻴﻨﻰ ﺍﺯ ﺍﻧﺬﺍﺭﺍﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻗﻮﻩ ﻭ ﺑﻨﻴﮥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻗﻄﺎﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺿﻌﻴﻒ ﺷﺪﻩ ...ﺳﻮﺍﺩ ﻧﺤﺎﺱ ﺍﻣﻢ ﺭﺍ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩّ " : ﺍﺧﺬ ﻧﻤﻮﺩﻩ٥٩".
ﺫﻣﮥ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺩﻳﻨﻰ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺟﻌﮥ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍﻭﻟﻰ ﺑﺮ ّ ّ ّ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺍﺳﺖ .ﺷﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻼﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ّ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺮﻭﺍﺭﻯ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﻭ ّ
ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺭ ﺗﻮﺩﮤ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﺩﻩﻟﻮﺡ ﻭ ﺧﻮﺵﺑﺎﻭﺭ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺎﺕ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺧﻮﺩﮐﺎﻣﮥ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ّ
ﺣﺘﻰ ﺑﻴﻦ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺍﻧﺒﻴﺎﻯ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮﻯ ﺣﺎﺋﻞ ﺑﻴﻦ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻭ ّ ﺗﺮﻗﻰ ﺑﻮﺩﻩ ّ
ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺣﺎﻝ ﮐﺪﺍﻡ ﺿﻴﻖ ﻭ ﺗﻨﮕﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯﻳﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻣﺬﮐﻮﺭﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻰ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻌﺮﻓﺘﻰ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﺪ ﻧﺰﺩ ﮐﺪﺍﻡ ﺭﻭﺩ ٦٠"...ﺩﺭ ﻋﺼﺮﻯ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﻃﻠﺐ ّ
ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺗﻌﻤﻴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﭼﻨﺎﻥ ﺳﺮﺧﻮﺭﺩﮔﻰ ﻭ ﻳﺄﺱ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﺑﺎﻟﻤﺮﻩ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﺧﺖ ﺑﻨﺪﺩ .ﺍﻏﻠﺐ ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ّ ّ
ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻋﺎﺟﺰﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻔﻮﺫ ﻣﻌﻨﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻭ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ. ﺑﺎ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺿﺮﺭﻫﺎﻯ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﻸ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺳﻮء ﺹ ٥١ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺒﺮﻳﻢ .ﺁﺗﺶ ﻃﻠﺐ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﺸﺮ ﺧﺎﻣﻮﺵﺷﺪﻧﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﻗﻮﮤ ﺧﻮﺍﺹ ﻓﻄﺮﺕ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺭﻭﺩ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﻔﻪﺍﻯ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻳﺪ ّ ّ
ﻋﺎﻗﻠﮥ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﮐﺎﻧﻮﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻰﺍﺭﺯﺵ ﻭ ﻧﺎﻗﺺ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﻮﻕ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺣﻮﻝ ﺁﻥ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﻡ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﺟﺮﺃﺕ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺧﻄﺮﺍﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺟﻨﺒﻪﺍﻯ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ
ﺍﺳﺖ ﭘﺬﻳﺮﺍ ﺷﻮﺩ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ﺻﺮﻳﺢ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﻓﺎﺟﻌﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ: ﻋﺮﺵ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﺸﺮ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺧﺎﻟﻰ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺖﭘﺮﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻫﻴﺎﻫﻮ
ﺩﺳﺖ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺧﺪﺍﻫﺎﺋﻰ ﺩﺭﻭﻏﻴﻦ ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﮤ ﺍﺑﻠﻬﺎﻧﮥ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺸﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ
ﺳﻴﺎﺳﻴﻮﻥ ﻭ ﺩﻧﻴﺎﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻭ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ ...ﮐﺎﻫﻨﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﺘﺨﺎﻧﻪ ّ
ﺣﮑﻤﺎﻯ ﻋﺼﺮ ﻣﻰﺩﺍﻧﻨﺪ .ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎﻧﺶ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﺧﻮﻥ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﮐﺸﺘﮕﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ .ﺍﻭﺭﺍﺩﺷﺎﻥ ﺯﻣﺰﻣﻪﻫﺎﻯ ﭘﻮﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ ﮔﺴﺘﺎﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺑﻴﺸﺮﻣﺎﻧﻪ .ﺑﺨﻮﺭﺵ ﺩﻭﺩ ﺩﻝ ﭘﺮﺩﺭﺩ ﻭ ﺳﻮﺧﺘﮥ ﻣﺎﺗﻤﺰﺩﮔﺎﻥ ﻭ ﺑﻰ ﺧﺎﻧﻤﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﻣﺼﺪﻭﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ٦١.
ﭼﻮﻥ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺩﺭ ﻧﺸﺎﻁ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﻣﺮﺍﻡﻫﺎﻯ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﭼﻮﻥ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﻣﺴﺮﻯ ﮔﺴﺘﺮﺵ
ﻳﺎﻓﺖ .ﺳﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﻭ ﺳﻴﺴﺘﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻧﻘﺶ ﺍﺻﻠﻰ ﺭﺍ ﺍﻳﻔﺎء ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻫﺮ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻣﺨﺼﻮﺻﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺛﺎﻧﻮﻯ، ّ ﺳﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﺩﺭ ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﺗﺒﺎﻫﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺷﺮﻳﮑﻨﺪ ّ
ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎﻭﺗﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺮﺍﻡﻫﺎﻯ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻭ ّ ﻧﺎﺭﺍﺳﺖ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﺒﺎﻫﻰ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﮔﺮﺩﻧﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ّ ﻣﻠﻴﺖﭘﺮﺳﺘﻰ ،ﻧﮋﺍﺩﭘﺮﺳﺘﻰ ﻭ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﺑﺮ ﺣﺬﺭ ﻣﻰﺩﺍﺭﺩ. ﺳﻪ ﺧﺪﺍﻯ ﮐﺎﺫﺏ ﻳﻌﻨﻰ ّ ّ
ﺭﮊﻳﻢ ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٢ﺑﺎ "ﺭﺍﻫﺮﻭﻯ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺭﻡ" ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ﺣﺎﺟﺖ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺯﻳﺎﺩﻯ
ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺭﮊﻳﻢ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﺵ ﺩﺭ ﻣﺎﻩﻫﺎﻯ ﺁﺧﺮ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﻭﻡ ﻧﺎﺑﻮﺩ
ﺧﺎﺻﻴﺖ ﺑﺮﺟﺴﺘﮥ ﺍﻭﻝ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻧﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺷﻮﺩ ﻣﻀﺤﮑﮥ ّ ّ ﺣﺘﻰ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ّ ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﻣﺮﺩﻡ ّ ّ
ﻣﻘﻠﺪﻳﻦ ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺟﺮﺛﻮﻣﮥ ﺳﺮﻃﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﭙﺎﻫﻰ ﺍﺯ ّ
ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺩﻫﺴﺎﻝ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻭ ﺳﺎﺭﻯ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻓﻄﺮﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﺁﺗﺶ
ﺗﻨﺪ ﻭﻃﻦﭘﺮﺳﺘﻰ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻭﺍﺭ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﺍ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻣﻰﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺩﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺭ
ﺗﻮﻫﻤﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ،ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎﻯ ﺧﻴﺎﻟﻰ ﻭ ﺑﻰﭘﺎﻳﻪ ﻣﻰﺗﺮﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ّ
ﮐﻪ ﮔﻮﺵ ﻓﺮﺍﻣﻰﺩﺍﺷﺖ ﺗﻠﻘﻴﻦ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ "ﺟﻨﮓ ﺳﺒﺐ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﺭﻭﺡ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ".ﻓﺎﺷﻴﺴﺖﻫﺎ
ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻌﺎﺻﺮﺍﻥ ﻣﺎ ﻣﻰﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﻳﺶﻫﺎﻯ ﭘﺮﻃﻤﻄﺮﺍﻗﻰ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﮐﺘﻞ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﻰﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ّ
ﺣﺘﻰ ﮐﻠﻤﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻫﻤﻪ ﭼﻪ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﺯﻫﺮﺁﮔﻴﻨﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ّ ﺹ ٥٢
"ﺩﺳﺎﭘﺎﺭﺳﻴﺪﻭﺱ" ) (desaparecidosﻳﻌﻨﻰ "ﻣﻔﻘﻮﺩ ﺍﻻﺛﺮﻫﺎ" ﻭﺍﺭﺩ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻣﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ. ﻣﺮﺍﻡ ﻧﺎﺯﻯ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺩﺭ ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﻰ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﺨﻮﻑ ﻭ ﮐﻬﻨﻪﺗﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺳﻴﺎﻫﺶ ﻭﺳﻮﺍﺳﻰ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺁﻥ ﺭﺍ "ﻧﮋﺍﺩ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺧﺎﻟﺺ" ﺷﺪﺕ ﻭ ﻋﺰﻡ ﺭﺍﺳﺨﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻰﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻄﻼﻥ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﻡ ﻧﺎﺯﻯ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ّ ﺗﻮﺣﺸﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﺩ ﺁﻥ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻧﺎﺑﻮﺩﮐﻨﻨﺪﻩﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻰﺑﺮﺩ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻧﻤﻰﺩﺍﺩ .ﻧﻈﺎﻡ ﻧﺎﺯﻯ ﺩﺭ ّ
ﻣﻨﻈﻢ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻰﺍﺭﺯﺵ ﻣﻰﺷﻤﺮﺩ ﻳﺎ ﻣﺘﺮﺍﺩﻑ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺶ ﮔﺸﺘﻪ ﻧﻈﻴﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ .ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﮐﺸﺘﺎﺭ ّ
ﻣﻀﺮ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻳﻨﺪﮤ ّ ّ ﺑﻮﺩ .ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﺮﺍﻡ ﻧﺎﺯﻯ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻧﮋﺍﺩ ﺑﺮﺗﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺳﺒﺐ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ
ﺗﺤﻘﻖ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮕﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻠﺶ ّ
ﺍﻭﻝ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮﺩ .ﺍﺯ ﻣﺮﺍﻡ ﻧﺎﺯﻯ ﻭ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎﺗﺮ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ّ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺧﺎﮐﺮﻭﺑﻪﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻭ ﻋﻼﺋﻢ ﻭ ﻣﺪﺍﻝﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺣﺎﺷﻴﻪﻧﺸﻴﻦ
ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﺴﺎﺩ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﻪ ﺳﺘﻮﻩ ﺁﻣﺪﻩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻠﺖ ﺍﻗﻠﻴﺖﻫﺎ ﺧﺎﻟﻰ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ّ ﻏﻴﺎﺏ ّ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼﺗﺸﺎﻥ ﺧﺸﻢ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ّ ّ
ﺣﺮﻣﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻰﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﻼﻣﺖ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﺳﻢ ﺧﺪﺍﻯ ﮐﺎﺫﺑﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺻﺮﺍﺣﺖ ّ ّ ﺍﻭﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺍﻭﻝ ﭘﻴﺪﺍﻳﺸﺶ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺟﻨﮓ ّ ﻣﺬﻣﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻭ ّ ّ
ﺗﺼﻮﺭ ﺭﻭﺳﻴﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺳﺎﺧﺖ .ﺳﺎﻟﻴﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ّ
ﻣﻰﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻤﺎﻫﻴﺮ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﮐﻪ ﻭﻻﺩﻳﻤﻴﺮ ﻟﻨﻴﻦ ) (Vladimir Leninﭘﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﺵ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻧﻰ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻴﺮ ﻭ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖّ .
ﺗﺼﻮﺭﻯ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﻋﺠﻴﺐ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮐﻰ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺗﺮﺩﻳﺪﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻯ ّ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﺟﻨﺎﻳﺎﺕ ﻫﻮﻟﻨﺎﮎ ﻭ ﭼﻪ ﺣﻤﺎﻗﺖﻫﺎﻯ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺿﺪ ﻓﻄﺮﺕ ﺑﺸﺮ ﺍﺯ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺷﺶ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻟﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﻧﻈﻴﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺗﻮﻃﺌﮥ ﻟﻨﻴﻨﻴﺴﺘﻰ ﺑﺮ ّ
ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﻰﮐﺮﺩ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﺸﺘﻦ ﺁﺗﺶ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﮐﺴﻰ ّ ﻓﺮﺿﻴﻪﺳﺎﺯﺍﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺴﻰ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻋﻤﻞ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ .ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﻈﺮ ّ
ﺗﻌﺠﺐ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻤﻼﺗﻰ ﺑﻪ ﻓﻄﺮﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻮﺍﻣﻌﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺨﺖ ﺑﺪ ﺗﺤﺖ ﺳﻴﻄﺮﮤ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ّ
ﺷﻮﺭﻭﻯ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻭ ﺛﻤﺮﻯ ﺟﺰ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ .ﻭ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﺯﻣﺪﺕ ﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺩﻯﻃﻠﺒﻰ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺗﺤﺖ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻣﻨﻔﻰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺶ ﺩﺭ ّ
ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻏﻠﻂ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺮﺍﻡ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻓﺎﺳﺪﺵ ﮔﻤﺎﺷﺖ. ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺑﺖﻫﺎﻯ ﺁﻓﺮﻳﺪﮤ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺸﺮﻯ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻣﺪﻫﺸﻰ ﺗﺄﻣﻞ ﺍﺳﺖ .ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﮐﻪ ﺯﺍﺋﻴﺪﮤ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺩﺭﺱﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻰﺁﻣﻮﺯﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻗﺎﺑﻞ ّ ﺹ ٥٣ ﻋﻘﺐ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺍﻫﺮﻳﻤﻨﻰ ﺑﺮ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻗﺒﻮﻝ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﻰﭘﺮﺳﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺿﻌﻔﻰ ﺩﺭ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﺸﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ّ
ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﺋﻰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ .ﮐﺴﻰ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﺑﻨﻴﺘﻮ ﻣﻮﺳﻮﻟﻴﻨﻰ ) " (Benito Mussoliniﻣﺮﺩ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ" ﻓﺮﺿﻴﻪﻫﺎﻯ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﺁﺩﻭﻟﻒ ﻫﻴﺘﻠﺮ ) (Adolf Hitlerﺭﺍ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺩﻣﺎﻏﻰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻳﺎ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻤﺎﻫﻴﺮ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﻣﺮﻳﺾ ﺍﻧﮕﺎﺷﺘﻦ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺍﺯ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﮐﻪ ّ
ﮊﺯﻑ ﺍﺳﺘﺎﻟﻴﻦ ) (Josef Stalinﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻫﻤﮕﻰ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ
ﺗﻌﻤﺪﴽ ﻋﻘﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻋﻤﺪﻩﺍﻯ ﺍﺯ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ّ
ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻮﺍﺑﮕﻮﻯ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻮﺩ .ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻭ ﺑﻴﻄﺮﻓﻰ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻭ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺑﺮﺁﺋﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻳﺮ ﻳﺎ
ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺩﻳﺎﻥ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ .ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ: ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﻴﺮﺍﺯﮤ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺘﺐ ّ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺘﻰ ّ ﺗﺠﻠﻴﺎﺕ ...ﺩﺭ ﮐﻞ ﺍﺳﻤﺎء ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ﻭ ﻣﺮﺁﺕ ﮐﻴﻨﻮﻧﺖ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ...ﺍﻳﻦ ّ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ...ﻣﻈﻬﺮ ّ
ﺍﺷﻌﻪ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺷﻤﻊ ﻭ ﺳﺮﺍﺝ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﻭ ﻣﺤﺠﻮﺑﺴﺖ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺷﻌﻠﻪ ﻭ ّ
ﻣﺴﺘﻮﺭ ﺍﺳﺖ ...ﺍﻳﻦ ﺷﻤﻊ ﻭ ﺳﺮﺍﺝ ﺭﺍ ﺍﻓﺮﻭﺯﻧﺪﻩﺍﻯ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﻳﺎ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﻰ ﺭﺍ ﺻﻴﻘﻞ ﺩﻫﻨﺪﻩﺍﻯ ﺷﺎﻳﺪ٦٢. ﺩﻟﺒﺎﺧﺘﮕﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﻡﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﻧﺘﻴﺠﻪﺍﺵ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻠﻴﻞ
ﻭ ﺍﻧﻬﺪﺍﻣﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻭ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﭘﺴﺖﺗﺮﻳﻦ ﻏﺮﺍﺋﺰ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﻭﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺗﻮﺣﺸﻰ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ ّ ﺍﺳﺖ ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭﻯ ﻭ ّ
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﻯ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﺩﺍﺋﻢ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﭘﻴﺶ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﮐﺬﻟﮏ ﺣﺸﺮﻧﺎ ﺍﻟﻤﺠﺮﻣﻴﻦ ﻳﻬﺮﻋﻮﻥ ﺍﻟﻰ ﺍﻧﻬﺎ ﻧﻮﺭ٦٣". ّ ﺍﻟﻨﺎﺭ ﻭ ﻳﺤﺴﺒﻮﻥ ّ ﺍﻟﻄﺎﻏﻮﺕ ...ﻳﻬﻄﻌﻮﻥ ﺍﻟﻰ ّ
ﺹ ٥٤ ﺳﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺹ ٥٥ ﻓﺼﻞ ﺷﺸﻢ
ﭼﻮﻥ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮ ٓ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻀﺞ ﮔﺮﻓﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍّ ّ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﻳﻖ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺍﺟﺮﺍء ﻧﻘﺸﮥ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﺮﻭﺟﻴﻦ ﺍﻣﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺑﻮﺩ .ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ّ
ﻣﺒﻠﻐﻴﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻭ ﺑﻌﺪﴽ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ّ
ﻣﺤﻠﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ّ
ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻄﻰ ﮐﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻮﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻣﺎﺩﻯ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺣﻘﻮﻕ ﺍ ﻭ ﻋﺎﺩﺕ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻭﮐﻴﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺩﻏﺎﻡ ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ .ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ّ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺑﻮﺩ. ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﮥ ّ ّ
ﺩﺭ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﻤﺘﺎﺯﻯ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻟﻮﺁ ﮔﺘﺴﻴﻨﮕﺮ ،ﻣﻰ ﻣﮑﺴﻮﻝ ﻭ ﻣﺎﺭﺛﺎ
ﺭﻭﺕ ) (Martha Rootﮐﻪ ﻧﺪﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ .ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺎﻣﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء
ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺩﺭ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺍﻧﺎﺙ ﮔﻮﻯ ﺳﺒﻘﺖ ﻭ ﭘﻴﺸﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺭﺟﺎﻝ
ﻫﻤﺘﻰ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﺭﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮐﻮﺷﻨﺪ ﻭ ّ ﺣﻖ ﻣﻘﺮﻭﻧﻨﺪ ٦٤".ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻗﺘﻀﺎ ﻣﻰﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ّ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺍﻳﻦ ّ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪّ .
ﻣﺮﻭﺟﻴﻦ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﺍﻃﻠﺲ ﺷﺪﻧﺪ ﻳﺎﺩﺷﺎﻥ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ّ ّ
ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﺧﺘﺮﺍﻥ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪﻧﺪ .ﻣﺜ ﺳﺎﺭﺍ ﻓﺎﺭﻣﺮ ) (Sarah Farmerﮐﻪ ﺩﺭ
ﻣﺤﻠﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﮥ ﮔﺮﻳﻦ ﺍﻳﮑﺮ )(Green Acre ّ
ﻣﻌﺮﻓﻰ ﮐﻨﺪ .ﻣﺜ ﺳﺎﺭﺍ ﻟﻴﺪﻯ ﺑﻼﻣﻔﻴﻠﺪ ) (Sara Lady Blomfieldﮐﻪ ﻣﻘﺎﻡ ّ ﻣﺘﻔﮑﺮﻳﻦ ﺻﺎﺣﺐﻧﻔﻮﺫ ّ
ﺑﻠﻨﺪﺵ ﺩﺭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﻣﻰﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﺮﺍﺭﺗﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻣﺮﺍ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻣﺜ
ﺹ ٥٦ ﻣﺎﺭﻳﻦ ﺟﮏ ) (Marion Jackﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻭ ﺳﺮﻣﺸﻘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ّ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﻣﺜ ﻟﻮﺭﺍ ﺩﺭﻳﻔﻮﺱ ﺑﺎﺭﻧﻰ ) (Laura Dreyfus-Barneyﮐﻪ
ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺷﻔﺎﻫﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﻔﺎﻭﺿﺎﺕ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻧﻤﻮﺩ .ﻣﺜ ﺍﮔﻨﺲ ﭘﺎﺭﺳﻨﺰ ) (Agnes Parsonsﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﻟﻮﺋﻰ ﮔﺮﻳﮕﻮﺭﻯ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ "ﺍﻟﻔﺖ ﻧﮋﺍﺩﻯ" ﺭﺍ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﻬﺎﺩ .ﻣﺜ ﮐﻮﺭﻳﻦ ﺗﺮﻭ ) ، (Corinne Trueﮐﻴﺖ ﺭﺍﻧﺴﻮﻡ ﮐﻬﻠﺮ ) Keith ( Ransom-Kehlerﻫﻠﻦ ﮔﻮﺩﺍﻝ ) ، (Helen Goodallﺟﻮﻟﻴﺖ ﺗﺎﻣﭙﺴﻮﻥ ،ﮔﺮﻳﺲ ﺍﻭﺑﺮ ) Grace ، ( Oberﺍﺗﻞ ﺭﻭﺯﻧﺒﺮﮒ ) ، (Ethel Rosenbergﮐﻼﺭﺍ ﺩﺍﻥ ) ، (Clara Dunnﺁﻟﻤﺎ ﻧﻮﺑﻼﮎ
) (Alma Knoblochﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺸﺎﻫﻨﮓ ﻣﻴﺪﺍﻥﻫﺎﻯ ﺟﺪﻳﺪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻡﻫﺎﻯ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻧﺎﻡ ﻣﻠﮑﻪ ﻣﺎﺭﻯ ) (Queen Marieﺷﻬﺒﺎﻧﻮﻯ ﺭﻭﻣﺎﻧﻴﺎ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺗﺎﺟﺪﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻇﻬﻮﺭ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﮥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻧﺎﻣﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ّ
ﻋﺼﺮ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪ ﺛﺒﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺍﻳﻦ ﺯﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻰ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻫﺮﺍﺱ ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻣﻘﺎﻻﺗﻰ ﺑﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻋﻠﻨﴼ ﺍﻳﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺷﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ. ﻣﻨﻈﻤﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻭﺳﺎﺋﻞ ّ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﺩﺍﺷﺖ ّ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺷﺶﻫﺎﻯ ّ ّ
ﮐﻪ ﺑﻬﺮﮤ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻏﺮﺏ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ .ﺑﻌﺪﴽ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﺭﻓﻊ ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﺍﻫﺪﺍﻓﻰ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﻴﺼﻪ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
ﻣﺎﺩﻯ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻥ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﻯ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻣﻌﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺻﻨﺪﻭﻗﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ّ ّ
ﺗﻌﻬﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ّ ﻣﺘﻌﺪﺩﻯ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ّ ّ
ﻣﻨﻈﻢ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﭼﺎﭖ ﮐﺮﺩ ﻣﻨﻈﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ .ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﻣﻤﮑﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ّ ﺟﺰء ﺟﺎﻣﻌﮥ ّ
ﻣﺮﺗﺒﴼ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺭﺷﺘﮥ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ ﻧﻤﻮﺩ. ﻭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺭﺍ ّ ﺩﻭ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﻋﻤﺪﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺷﻮﻕ ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺑﻪ
ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﻳﮑﻰ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﺋﻰ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺍﺣﺒﺎء ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺍﮐﻨﻮﻥ ّ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻭ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ّ
ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻮﺩ .ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻠﻰ ﻭ ّ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ّ ﺗﺮﺩﺩ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺗﻤﺎﺱ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﻰﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺑﻪ ﺍﻭﻃﺎﻥ ّ
ﻗﻮﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺯ ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ .ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﭼﻪ ﻣﺮﺩ ﻭ ﭼﻪ ﺯﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻭﺳﻴﻠﮥ ّ
ﻣﺆﺛﺮﻯ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ّ
ﻋﻨﻮﺍﻥ "ﭘﻴﺎﻡﻫﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ "١٩٤٦-١٩٣٢ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ
ﺹ ٥٧
ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﻬﻢ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻧﻘﺸﮥ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء
"ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺘﺢ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ" ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﻗﺪﻡ ﻧﺰﺩﻳﮏﺗﺮ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ: ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺴﺎﺩﻯ ﺑﻴﺪﺭﻣﺎﻥ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻫﺠﻮﻡ ﺧﻮﻑ ﻭ ﻫﺮﺍﺱ ﺍﻣﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻓﻠﺞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﮐﻴﻨﻪ ﻭ ﻋﺪﺍﻭﺕ ﺧﺎﻧﻪﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﺶ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺯﻳﺮ ﺛﻘﻞ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﺶ ﺧﻢ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻓﺴﺎﺩﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺻﻔﺎﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ّ
ﺻﺤﺖ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺩﻋﻮﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﺱ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ّ ّ
ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺧﺰﺍﻧﮥ ﻓﻀﻞ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺠﺎﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﻢ ﺍﺻﻠﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻣﻨﻮﻁ ﻭ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﺍﻭﺳﺖ٦٥.
ﻣﻘﺪﺭﺍﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ّ ّ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ "ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺍﻣﺮﺍ "ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ،ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻰ ﻣﺪﻧﻴﺖ ﺁﻳﻨﺪﻩ" ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﺒﻠﻐﻴﻦ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻨﺶ ﺭﺍ "ﻣﺸﻌﻠﺪﺍﺭﺍﻥ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﺯ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ّ ّ ّ
ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﻯ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺍﺻﻠﻴﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺗﮑﻮﻳﻨﺶ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺟﺰﺍء ّ
ﻃﺮﺍﺣﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺳﻬﻢ ﻋﻤﺪﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﻳﻔﺎء ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ٦٦. ﻣﻌﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﻫﻨﺪﺳﻪﺍﺵ ﺭﺍ ّ ّ
ﻟﺤﻦ ﻭ ﻃﺮﺯ ﺑﻴﺎﻥ ﭘﻴﺎﻡﻫﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﺎﻟﻰ ﻭ ﺩﻝﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮﺩ .ﻣﺜ ﺿﻤﻦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ
ﻇﻠﻤﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﻻﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﺳﺘﻴﺰﻩﺟﻮﺋﻰ ﻭ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﻘﺸﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﻨﮥ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺑﺎﺯﻯ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﺍﻳﺎﻡ ﮐﻪ ﺳﺎﻳﻪﻫﺎﻯ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺷﺐ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻰﮔﻴﺮﺩ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﻌﻞ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺍﻓﺮﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ
ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺭﻧﺞﻫﺎﻯ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺑﺮ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﭘﺮﺑﺸﺎﺭﺕ ﺍﻣﺮ ﺍٓﻟﻬﻰ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻗﺮﺏ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻧﻮﺳﺎﺧﺘﮥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻧﺪﺍﻯ ﻧﻈﻢ ﻋﺎﻟﻤﮕﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭﻧﺪ ﮐﻪ
ﻧﺒﺎﺽ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺸﻮﺭﺵ ﺑﺴﻴﻂ ﺯﻣﻴﻦ ،ﺷﻌﺎﺭﺵ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﻗﻮﮤ ﻣﺤﺮﮐﻪﺍﺵ ﺭﻭﺡ ّ ّ ّ ﺗﺴﻠﻂ ﺗﻘﻮﻯ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺣﻴﺎﺕﺑﺨﺸﺶ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ،ﻣﻘﺼﺪ ﺭﻫﻨﻤﺎﻳﺶ ّ
ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺟﻼﻟﺶ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﻭ ﻣﺪﺍﻡ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ٦٧. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٣٦ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺍﺯ ّ ﺣﻴﺚ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍﺟﺮﺍء ﻧﻘﺸﮥ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺷﻴﺐ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻰﻟﻐﺰﻳﺪ ﺹ ٥٨
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﭼﺎﺭ ّ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮑﺮﮤ ﻏﺮﺑﻰ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺯﻧﺪ. ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻳﻌﻨﻰ "ﻣﺠﺮﻳﺎﻥ" ﻧﻘﺸﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﻘﺸﮥ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﻗﻞ ﻳﮏ ﻣﺤﻔﻞ ﺣﺪ ّ ١٩٣٧ﺗﺎ ١٩٤٤ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻫﺪﺍﻓﺶ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ّ
ﻣﺘﺤﺪﮤ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ ﻣﺤﻠﻰ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻳﺎﻻﺕ ّ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﻻﺗﻴﻦ .ﻭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺰﺋﻴﻨﺎﺕ ﻧﻤﺎﻯ
ﺍﻡ ﺍﻟﻤﻌﺎﺑﺪ ﻏﺮﺏ" ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺷﻴﮑﺎﮔﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺧﺎﺭﺟﻰ " ّ
ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ ﻗﻠﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻴﺶ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻮﺩ.
ﺗﺤﻮﻝ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺭﻧﮥ ﺩﻭ ﺍﻣﺔ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ّ
ﺗﺼﺮﻑ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﻃﺮﻑ ﻣﻠﻞ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﻰ ﮐﺸﻮﺭﮔﺸﺎﺋﻰ ﻭ ﻟﺸﮑﺮﮐﺸﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺪﻓﺶ ّ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻥ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺭﺿﺎء ﺍﺷﺘﻬﺎﺋﺸﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻭ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭﻩ
ﻣﺠﻬﺰ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﺤﻘﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ّ ّ ّ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻧﻘﺸﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﺴﻴﻞ ﻣﻰﺩﺍﺷﺖ .ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻰ ﺑﻴﺶ ﻃﻮﻝ ﻧﮑﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﻟﺸﮑﺮﻫﺎﻯ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺍﻣﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﻭ ﺟﻨﮕﺠﻮ ﺩﺭ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﻧﺎﻡ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻓﺘﻮﺣﺎﺗﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺻﻔﺤﮥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺤﻮ ﺷﺪ ّ
ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺘﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﺮ ﮐﻒ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻫﺪﻑ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍء ّ
ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺪﺍﻧﻬﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﭘﺎﻯ ّ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻯ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﭘﺮﺑﺮﮐﺘﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻭ ّ ّ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ٦٨.
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻯ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﺪﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ﻣﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ّ ّ
ﻣﻨﻈﻢ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻣﺮﺍ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻳﮕﺎﻧﮥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﮤ ﺍﻣﺮ ﺩﺭﻳﺎﺑﻴﻢ .ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ّ ّ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻭ ﺭﺍﻩﻫﺎﻯ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﺪﺍﻧﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻃﺮﺡ ﻧﻮﻳﻨﻰ ﺑﺮﺍﻯ
ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ ،ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﮥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﻯ ﻣﺴﺘﻔﺎﺩ ﻣﻰﺷﻮﺩ .ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﻴﺮﻯ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻰﺩﻫﺪ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺩﮤ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻣﻮﻓﻖ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ .ﻧﻈﻢ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻭﺍﻗﻌﻪﺍﻯ ﭘﻴﺶ ﺁﻳﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻳﻘﻴﻨﴼ ﺑﻪ ﻧﻴﻞ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻋﺎﻟﻴﻪﺍﺵ ّ
ﺣﺘﻰ ﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﮥ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻭ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ّ
ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﮐﻤﻮﻥ ﺍﻣﺮﺍ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﻇﻞ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻃﺮﺡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪ .ﻓﺘﻮﺣﺎﺕ ﻣﺴﻠﺴﻠﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ﻣﺘﺨﺬﻩ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﺪﺍﺑﻴﺮ ّ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺿﺎﻣﻦ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ
ﺹ ٥٩ ﺍﻭﻝ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻭﺕ ﺳﺎﻝ ١٩٤٤ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﮐﻤﺎﻝ ﻧﻘﺸﮥ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮥ ّ ّ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺸﻦ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻫﺪﻳﮥ ﻓﺎﺧﺮﻯ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﻋﻄﺎ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﻗﺮﻥ ﺑﺪﻳﻊ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٤٤ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺣﺎﻭﻯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺟﺎﻣﻊ ﻭ
ﺍﻭﻝ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭﻳﭽﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﮕﺸﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﻈﺮ ﻭﺳﻴﻊ ﻋﺒﺮﺕﺍﻧﮕﻴﺰ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ّ
ﺗﺤﻘﻖ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺯﻳﺒﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ّ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭﺳﻴﻠﻪﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭﺍﻗﻊ ﮔﺸﺘﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﭘﺮﺗﻮﺋﻰ ﺑﺮ
ﻣﻘﺪﺳﻴﻦ ﻭ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﭘﺮ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻰﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ ﺻﻔﺤﮥ ﺿﻤﻴﺮ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻭ ّ
ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﻰﮐﺮﺩﻩ ﻫﺮ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩﺍﻯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﮐﻪ ّ
ﺗﺴﻠﻰ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺍﺳﺖ .ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻣﻌﻨﻰ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪّ ،
ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﻏﻨﻰ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏﻫﺎﻯ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﻞ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺎﻃﻴﺮﻯ ﮐﻪ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺖ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺳﻴﺮ ّ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﮑﺘﻮﺏ ﺁﺭﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ،ﺩﺭ
ﺣﻤﺎﺳﻪﻫﺎﻯ ﺭﺍﻣﺎﻳﺎﻧﺎ ) (Ramayanaﻭ ﺩﺭ ﺷﺎﻫﮑﺎﺭﻫﺎﻯ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺭ ﺍﺩﻳﺴﻪ ) (Odysseyﻭ ﺁﺋﻨﻴﺪ ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ) ، (Aeneidﺩﺭ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺍﺭﻭﭘﺎ ،ﺩﺭ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺿﻴﻊ ﮐﺘﺎﺏ ّ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ.
ﺍﻣﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﻗﺮﻥ ﺑﺪﻳﻊ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﻓﮑﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭﺟﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻮﺷﻴﺪﻩﺍﻧﺪ ّ
ﺑﺪﺍﻥ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩﺍﻧﺪ .ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﻴﻨﺶ ﺁﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﺟﻠﻴﻞ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﺭﺍﻫﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﻯ
ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﻓﻬﻢ ﻣﻘﺼﺪ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﺸﻒ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﺮﻳﻘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﮔﺴﺘﺮﺩﮤ
ﺗﺮﺟﻤﻪﻫﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﻧﺎﺯﻟﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺗﻼﻗﻰ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﻰﭘﻴﻮﻧﺪﺩ .ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ّ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﻯ ﻗﺮﻥ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺟﺸﻦﻫﺎﻯ ّ ّ
ﺟﻤﻌﻰ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﻰﺷﺪ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯﻫﺎﻯ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻳﮏ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﮥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ّ
***
ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﻭﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻈﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ ﺍﺭﺍﺋﻪ ّ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺷﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺷﺖ .ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ "ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﻤﺮﺩ ".ﭼﻮﻥ ﺁﺗﺸﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ١٩١٤ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪ" ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ "ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺿﺮﻭﺭﻳﮥ ّ ّ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻳﻌﻨﻰ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺭﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭﺵ ﺳﻴﺴﺘﻤﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻈﻢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺧﻮﺩ
ﺁﻥ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﺼﻴﺮﺕﻣﻨﺪﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭﺿﻌﻰ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ
ﺹ ٦٠ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺳﺒﺐ ﻣﻰﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﺟﻬﺘﻰ ﺳﻮﻕ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ّ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺘﺶ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻭﺳﻴﻊ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺁﻥ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻓﻨﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍء ّ
ﻭﻗﺖ ﺑﻰﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺑﺪ ﭘﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﻯ ﮐﻨﺪ٦٩.
ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻰ ﻧﺒﻮﺩ .ﺑﺎ ﺧﺎﺗﻤﮥ ﻣﺨﺎﺻﻤﺎﺕ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ
ﺍﻭﻝ ﻗﺮﻥ ﺩﺭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺁﺩﻣﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮥ ّ ﺳﻨﺘﻰ ﻭ ﻣﻮﺭﻭﺛﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻣﻀﻤﺤﻞ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﻫﺎﻯ ّ ّ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ّ
ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﺪﻳﺸﮥ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺗﺤﻘﻖ ﻭﺣﺪﺕ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻧﻌﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺼﻴﺮﻯ ّ ّ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩّ ،
ﻭ ﺿﺮﺑﺎﺕ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﻗﺮﻥ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﺷﺮﻑ ﺯﻭﺍﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﮥ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺘﺮﻗﻰ ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﻧﻔﻮﺱ ّ ﺍﻟﺴﺤﺎﺏّ ٧٠". ﻣﺮ ّ ﺗﻤﺮ ّ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ" :ﻭ ﺗﺮﻯ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ ﺗﺤﺴﺒﻬﺎ ﺟﺎﻣﺪﺓ ﻭ ﻫﻰ ّ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﺻﻠﺢ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻭ ﺭﻓﺎﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺩﻣﻴﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺁﺗﺶ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ّ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺘﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝﻫﺎ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﻗﺮﻥ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﺲ ّ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ّ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺮﺱ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﻤﺐ ﺍﺗﻤﻰ
ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺷﺪﻳﺪ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺻﻠﺢ ﻭﺍﻗﻊ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻠﻞ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﺮﺩﻧﺪ .ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﮥ "ﻣﻮﻧﺘﺮﺁﻝ ﺩﻳﻠﻰ ﺍﺳﺘﺎﺭ" ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻝ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﮐﻪ "ﺻﻠﺢ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻳﺴﺘﻢ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﺑﻪ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭﺍﺻﻞ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ٧١".ﺩﺭ ﺗﺼﻮﺭ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ١٩٤٥ﻗﺎﻟﺒﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻈﻢ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻧﻮﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺣ ّﺪ ّ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻮﺩ.
ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﺭﺍﻏﺐ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻧﻈﻢ ّ
ﺻﻼﺣﻴﺖ ﺣﻔﻆ ﺻﻠﺢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﭘﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻭ ّ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻏﺒﺘﻰ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ .ﺩﺭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺳﺎﻧﻔﺮﺍﻧﺴﻴﺴﮑﻮ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﻳﻞ ١٩٤٥ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ
ﺍﻳﺎﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ "ﺍﻥ ﺷﺎء ﺍ ﭘﺮﭼﻢ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻳﺎﻟﺖ ﻣﺘﺤﺪ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﻧﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ" ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻨﺸﻮﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻧﮑﻠﻴﻦ ﺩ .ﺭﻭﺯﻭﻟﺖ ) (Franklin D. Rooseveltﺭﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﮐﺮﺩ.
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺟﻠﺴﮥ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺁﻥ ﻣﻨﺸﻮﺭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻋﻀﻮ ﺩﺭ ﺍﮐﺘﺒﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ّ
ﻣﻘﺮ ﻋﻤﻮﻣﻴﺶ ﺩﺭ ﺩﻫﻢ ﮊﺍﻧﻮﻳﮥ ١٩٤٦ﺩﺭ ﻟﻨﺪﻥ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺍﮐﺘﺒﺮ ﺳﺎﻝ ١٩٤٩ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎﻯ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺁﻥ ﺭﺍ ﺳﻰ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﻣﻠﻞ ّ ﺹ ٦١ ﻣﻠﻘﺐ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪ .ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﻳﺪﺍﺭﺵ ﺍﺯ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﻪ "ﻣﺪﻳﻨﮥ ﻣﻴﺜﺎﻕ" ّ
ﺷﮑﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺩﻳﮕﺮ ﻋﺎﻟﻢ ّ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮑﺮﮤ ﻏﺮﺑﻰ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﻯ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﻌﻴﻦ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺍﺻﻞ ّ ﻓﺎﺷﻴﺴﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺠﺎﻭﺯﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﺒﺸﻪ ﻣﺠﺎﺯﺍﺗﻰ ﺭﺍ ّ
ﻣﺼﺮﺡ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺎﻗﺺ ﻭ ﺿﻌﻴﻔﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻋﻤﻞ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ .ﺩﺭ ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ ﺳﺎﻝ ١٩٥٦ﻟﺴﺘﺮ ﺑﺎﻭﻟﺰ ﭘﻴﺮﺳﻦ ) (Lester Bowles Pearsonﻭﺯﻳﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﺎﺭﺟﮥ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺑﻌﺪﴽ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺣﻔﻆ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻻﻳﺤﮥ ﺗﺸﮑﻴﻞ ّ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺟﺎﻳﺰﮤ ﺻﻠﺢ ﻧﻮﺑﻞ ﺭﺍ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﻧﻤﻮﺩ .ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭ ﺑﺎ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ّ ّ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺮﺍء ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺧﻮﺩ ﻳﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮥ ﺩﻭﻡ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻭﻗﺎﻳﻊ ّ
ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺻﻠﺢ ﺍﻭﻝ ﮐﺎﺭ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍء ّ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰﺭﻭﺩ .ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭ ﺩﺭ ّ
ﺍﻣﻨﻴﺖ ﺩﺳﺘﻪﺟﻤﻌﻰ ﺩﺭ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺻﻠﺢ ﮐﻢﮐﻢ ﺑﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﻃﺮﻓﻴﻦ ﻣﺘﺨﺎﺻﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻔﻬﻮﻡ ّ
ﺍﻣﻨﻴﺖ ﺷﮑﻞ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺧﻠﻴﺞ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻣﺼﻮﺑﺎﺕ ﺷﻮﺭﺍﻯ ّ ّ ﻗﻮﻩﺍﻯ ﺑﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﺑﺎ ﭼﻨﺎﻥ ّ
ﻣﻬﻢ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺥ ﺗﺤﻮﻝ ﻣﺘﺤﺪ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺍﺟﺮﺍء ﻗﺮﺍﺭﻫﺎﻳﺶ ّ ّ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﺣﺘﻰ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺧﺎﺗﻤﮥ ﺟﻨﮓ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻥ ﻓﻴﻠﻢﻫﺎﻯ ﺁﺯﺍﺩﺳﺎﺯﻯ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩﻫﺎﻯ ﻣﺮﮒ ﮐﻪ ﺩﺍﺩّ .
ﻧﺎﺯﻯﻫﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻬﺖ ﺯﺩﻩ ﻭ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﻓﻴﻠﻢﻫﺎ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻧﮋﺍﺩﭘﺮﺳﺘﻰ ﭼﻪ ﻋﻮﺍﻗﺐ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮐﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺷﺮﻡﺍﻧﮕﻴﺰ ﺁﻥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺗﻮﺣﺶ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻳﺎﺑﺪ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﺮﺯﻩ ﻣﻰﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺁﺩﻣﻴﺰﺍﺩ ﺗﺎ ﭼﻪ ّ ﺷﺮ ﻭ ّ ﺣﺪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ّ
ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ .ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻳﭽﮥ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺷﺪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻋﻼﻣﻴﮥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﭼﻮﻥ ﺍﻟﻴﻨﻮﺭ ﺭﻭﺯﻭﻟﺖ ) (Eleanor Rooseveltﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ ّ
ﺍﻋﻼﻣﻴﻪ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻌﻬﺪﺍﺕ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ّ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪّ . ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻣﻠﻞ ّ
ﭼﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﺩﻻﺋﻞ ﻣﺜﺒﺘﻰ
ﺍﻗﻠﻴﺖﻫﺎﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﭼﻮﻥ ﺳﭙﺮﻯ ّ ّ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﻋﺬﺍﺏﻫﺎﻯ ﻣﻌﻬﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﻰﮐﺮﺩ.
ﺗﺤﻮﻝ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﻭ ّ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺳﺮﺍﻥ ﺭﮊﻳﻢ ﻧﺎﺯﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﮑﺸﺎﻧﻨﺪ ّ ّ
ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻋﻠﻰ ﺭﻏﻢ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﮐﺸﻮﺭﻯ ّ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﺯﻳﺮﺍ ّ
ﺩﻓﺎﻋﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻋﻠﻨﻰ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﻳﺎﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺹ ٦٢ ﻣﺤﮑﻮﻣﺸﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ .ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺤﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﺁﻭﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻠﻰ ﺑﺮ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺑﻪ ﺣﺒﺲﻫﺎﻯ ﺩﺭﺍﺯﻣﺪﺕ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎﺕ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﻧﻈﺮﻯ ﺑﻪ ّ ّ
ﻣﻬﻤﻰ ﻧﮕﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﻣﺎ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ّ ﺧﻼﻑ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰﺭﻓﺖ ّ ﻣﺘﻬﻤﻴﻦ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺁﻥ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﻗﻀﺎﺕ ﺣﮑﻮﻣﺖ ّ ﻣﺴﺘﺒﺪ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﻳﺎﺗﺶ ﺍﺯ ّ
ﺗﺤﺖ ﺩﺍﺩﺭﺳﻰ ﮐﻢﺗﺮ ﻧﺒﻮﺩ ﺧﺪﺷﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ،ﻧﻔﺲ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪﺍﻯ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ
ﻣﻠﻰ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺘﻰ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺑﻮﺩ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﺭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ّ ّ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ّ ﻣﺸﺨﺺ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺟﺮﺍﺋﻰ ﺍﺳﺖ. ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖﻫﺎﻯ ّ ّ
ﺑﺎ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺭﺳﻤﻰ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﻳﮏ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺩﻳﺮﻳﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ
ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﺪ .ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ١٩١٨ﺑﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻮﺍ ﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻭﻳﻦ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ ﻭ ﺗﺤﺖ ﺍﻟﺤﻤﺎﻳﮕﻰ ﻭ ﮐﻠﻨﻰﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺎﻡﻫﺎﻯ ﭘﻮﺳﻴﺪﮤ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺘﻢ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﻨﺪّ .
ﻣﻠﻰ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺑﺎ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﻯ ﺁﺯﺍﺩﻯﻃﻠﺐ ّ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺍﺭﺑﺎﺑﺎﻥ ﻗﺪﻳﻢ ﻓﺎﺋﻖ ﮔﺸﺖ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺘﻰ
ﺣﻴﺮﺕﺍﻧﮕﻴﺰ ﻳﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻃﻴﺐ ﺧﺎﻃﺮ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﺍﺕ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﺗﺮﮐﺎﻥ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺳﻠﺴﻠﮥ ﻫﺎﺑﺴﺒﻮﺭﮒ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﻗﺮﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ. ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻰ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻣﺆﺛﺮ ﺍﺳﺖ .ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻴﺪﺍﻧﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻴﺸﺎﻥ ّ
ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﺸﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻗﺪﻡﻫﺎﻯ ّ ّ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﻭﻯ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺷﺶ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖﻫﺎﻯ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺘﻰ ﻭ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮﻯﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﻣﻮﺍﻧﻌﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﻯﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻫﻤﻪ ّ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﮔﺬﺭﺍ ﻭ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﻧﺎﺷﻰ ﻣﻰﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖﻫﺎﺋﻰ ﻋﻤﻠﻰ ّ ّ
ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻣﻴﺪ ﻣﻰﺭﻭﺩ ﮐﻪ
ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻟﺒﺴﺘﮥ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻤﺎﻟﮑﻰ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﴼ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﻏﻼﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺠﻠﻞ ﺩﻟﭙﺴﻨﺪﺷﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻨﺞ ﺩﻫﮥ ﻗﺒﻞ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﻠﮑﻪ ﻭﻳﮑﺘﻮﺭﻳﺎ ﺩﺭ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﻯ ّ
ﺍﻣﻨﻴﺖ ﺧﻮﺩﻧﻤﺎﺋﻰ ﻟﻨﺪﻥ ﺩﺭ ﺻﻔﻮﻑ ﻋﻘﺐ ﺭﮊﻩ ﻣﻰﺭﻓﺘﻨﺪ ﺣﺎﻝ ﮐﻢﮐﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺷﻮﺭﺍﻯ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺻﺐ ﻋﺎﻟﻰ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﮐﻞ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻋﻈﻤﺖ ﺍﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺜﺎﻝ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻓﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﮔﺎﻧﺎ ﺩﺑﻴﺮ ّ
ﮐﻞﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺼﺮ ﻭ ﭘﺮﻭ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ. ﻣﺘﺤﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺩﺑﻴﺮ ّ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ ﻋﺪﮤ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺻﺮﻓﴼ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻰ ﺭﺳﻤﻰ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻧﺒﻮﺩ .ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻰﮔﺬﺷﺖ ّ ّ
ﺹ ٦٣ ﻫﻮﻳﺖ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎﻯ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﻯ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭ ﻋﺎﺩﻯ ّ ّ
ﻗﺎﺭﻩﻫﺎﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎﻡﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺁﻥ ﻓﺮﻧﮏ )(Anne،Frank ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺩﻳﻨﻰ ﻣﻰﮔﺬﺷﺘﻨﺪ .ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ّ ﻣﺎﺭﺗﻴﻦ ﻟﻮﺗﺮ ﮐﻴﻨﮓ ) ، (Martin Luther King Jr.ﭘﺎﻭﻟﻮ ﻓﺮﻳﺮ )، (Paolo Freire
ﺭﺍﻭﻯ ﺷﺎﻧﮑﺎﺭ ) ، (Ravi Shankarﮔﺒﺮﻳﻞ ﮔﺎﺭﺳﻴﺎ ﻣﺎﺭﮐﺰ ) ، (Gabriel Garcia Marquesﮐﺮﻯ ﺗﻪ
ﮐﺎﻧﺎﻭﺍ ) ، (Kiri Te Kanawaﺍﻧﺪﺭﻩ ﺳﺎﺧﺎﺭﻑ ) ، (Andrei Sakharovﻣﺎﺩﺭ ﺗﺮﺯﺍ )(Mother Teresa
ﻭ ﮊﺍﻧﮓ ﻳﻤﻮ ) (Zhang Yimouﺑﺮﺍﻯ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺷﺪﻧﺪ .ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﻌﺒﻪ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ،ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻭ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﻰ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺷﻐﻠﻰ ﻭ ﺣﺮﻓﻪﺍﻯ ﻭ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﻓﺰﺍﻳﻨﺪﻩ ﺑﺮ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺧﻮﺩ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰﮔﺮﻓﺖ .ﻭﻗﺘﻰ ﻧﻠﺴﻮﻥ ﻣﺎﻧﺪﻻ ) (Nelson Mandelaﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﮐﺸﻮﺭﺵ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﻳﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺴﺎﻁ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺗﻠﻘﻰ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻧﮋﺍﺩ ﻭ ّ ﻣﻠﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﺍﻧﺴﺎﻥ ّ
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺛﺮﻭﺕ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺩﻭﻡ ﺭﺍﺋﺞ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺷﻮﺩ.
ﻋﺪﮤ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﺻﻞ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﮐﻪ ﻣﺤﺮﮎ ّ ّ
ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﺎﻣ ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﭘﻮﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﮐﻬﻨﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﻤﻰﺁﻳﺪ .ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ١٩٣٠ﮐﺴﺎﺩ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ
ﻣﻠﻰ ﺷﺮﻭﻉ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺣﻞ ﻗﻀﻴﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ّ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﺮﺍﻯ ّ ّ
ﺗﻮﺟﻬﺶ ﺩﺭ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ّ ﺍﻣﺎ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺎﻓﺘﻪﺍﻯ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎ ّ ّ ّ
ﮐﻞ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ .ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﭘﻮﻝ ،ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ّ ﻣﻠﻰ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ّ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻭ ﺗﻌﺮﻓﻪﻫﺎﻯ ﮔﻤﺮﮐﻰ ،ﺑﺎﻧﮏ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﺗﺎﺑﻌﮥ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺩﻳﺮﺗﺮ ﺑﻪ
ﺿﺮﻭﺭﻳﮥ ﻳﮏ ﺟﻬﺎﻥ ﻭﺍﺣﺪ ﻳﮑﭙﺎﺭﭼﻪ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉﻫﺎﻯ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻟﻮﺍﺯﻡ ّ
ﺗﺤﻮﻻﺗﻰ ﻣﻨﺪﻣﺞ ﺍﺳﺖ .ﻃﻮﻟﻰ ﻧﮑﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺛﺮﻭﺕ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ّ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺟﻬﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﺍﺳﺖ .ﻣﻊ ﻫﺬﺍ ﻧﻔﺲ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ ّ ّ
ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻓﺰﺍﻳﻨﺪﻩﺍﻯ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﮐﺜﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﻧﺸﺎﻧﮥ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺭﺍ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ. ﻭ ّ
ﻣﺘﺪﺭﺟﴼ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ ﻭ ُﺑﻌﺪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺮ ﺍﻣﺎ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻧﻮﻉﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﻗﺒ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ّ ّ
ﻳﮑﭙﺎﺭﭼﮕﻰ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪ .ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﺎ "ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﻣﺎﺭﺷﺎﻝ" ) (Marshall Planﮐﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﺍﺭﻭﭘﺎﻯ ﺟﻨﮕﺪﻳﺪﻩ ﻭ ﺭﻧﺞﮐﺸﻴﺪﻩ ﻃﺮﺡ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﻠﻠﻰ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﺋﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ ﺳﺒﺐ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻣﻠﻞ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮﺩ ّ ﺟﺪﴽ ﻣﻮﺭﺩ ّ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻘﻮﻟﻰ ﺍﺯ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ
ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﻰ ﻭ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﻯ ﺑﻬﺮﻩ ﻭﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ. ﺹ ٦٤ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻠﻨﺪﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺍﻏﺮﺍﺽ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻰﺩﺍﺩﻧﺪ ﺣﻤﻼﺗﻰ ﺩﺭﺍﺯﻣﺪﺕ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻨﮑﺮ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ّ ّ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺷﺪ ﻭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻓﺎﺻﻠﮥ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻴﻦ ﻓﻘﻴﺮ ﻭ ﻏﻨﻰ ﺭﺍ ﮐﻢ ﮐﻨﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ
ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﻣﺸﺘﺮﮐﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﺛﺮﺍﺗﺶ ﺣﺲ ّ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﮑﺴﺖ ،ﺩﺭ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺁﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ّ
ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺳﭙﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﻳﺪﺁﻟﻴﺴﺖ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻰ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﻋﺠﻴﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺩﺭ ﺧﺎﻭﺭ ﺩﻭﺭ ﺍﺛﺮﺍﺗﻰ ﺁﺯﺍﺩﻳﺒﺨﺶ ﺩﺭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﻋﺪﮤ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺮﻕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٠٤ﺟﻨﮓ ﺭﻭﺱ ﻭ ﮊﺍﭘﻦ ّ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻏﻴﺮﻏﺮﺑﻰ ﻧﻴﺰ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻗﺪﺭﺕ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺷﮑﺴﺖﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺍﺭﺗﺶ ﮊﺍﭘﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ١٩٤١ﺗﺎ ١٩٤٥ ﺍﻭﻝ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ّ ّ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﺑﺎ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺟﻨﮓ ّ
ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﻟﺸﮑﺮﮐﺸﻰ ﺑﺰﺭﮒ ﻏﺮﺑﻰ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﻝ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺷﺪ .ﻧﻴﻤﮥ ﺩﻭﻡ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺗﺮﻗﻰ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﻯ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﺭ ﭘﻨﺞ ﺷﺶ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﭼﻨﺎﻥ ّ
ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺑﺪﻋﺸﺎﻥ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺩﺭ ﺷﻌﺒﻪﻫﺎﻯ ﺣﻤﻞ ﻭ ﻧﻘﻞ ﻭ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﺑﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮﺍﺑﺮﻯ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ ***
ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ١٩٤٦ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ،ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻧﻘﺸﮥ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮥ ّ ﺩﻭﻡ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺤﺴﻮﺱ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺸﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺧﻄﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺘﻮﺣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﮥ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮥ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪ ﮐﻪ ّ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ .ﻓﺮﻕ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻘﺸﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺮﻭﻉ ﻧﻘﺸﮥ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮥ
ﺩﻭﻡ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍء ﻧﻘﺸﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺟﻮﻳﻨﺪ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٣٨ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻫﻨﺪ ﻭ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺮﻣﻪ ﻧﻘﺸﻪﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﻃﺮﺡ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﭼﻮﻥ ﺷﻌﻠﮥ
ﻣﻠﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ،ﺟﺰﺍﺋﺮ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ ،ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﻭ ﻧﻴﻮﺯﻳﻠﻨﺪ ،ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ
ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖﻫﺎﻯ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺧﻼﺹ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻃﺮﻳﺶ ،ﻣﺼﺮ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻋﺮﺍﻕ ﮐﻪ ﺍﺯ ّ
ﻣﺪﺕﻫﺎﻯ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺟﺮﺍء ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺭﺍ ﻭﺳﻌﺖ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﻃﺒﻖ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﺋﻰ ﺑﻪ ّ ﻧﻘﺸﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺎﻃﻰ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮐﺘﺐ ﻭ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﻨﺪ. ﻣﻠﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻭ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ١٩٥٣ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﻪ ﺍﮐﻤﺎﻝ ﺭﺳﻴﺪ ،ﺳﻪ ﻣﺤﻔﻞ ّ
ﺹ ٦٥ ﻣﺤﻠﻰ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺍﺿﺎﻓﻰ ﻃﺮﺡ ﺷﺪ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ
ﻣﻠﻰ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻨﻰ ﺑﻪ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﮔﺴﻴﻞ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻠﻰ ﺑﺎ ﺗﻌﺎﻭﻥ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﻣﺤﻔﻞ ّ
ﺍﻡ ﺍﻟﻤﻌﺎﺑﺪ ﻏﺮﺏ ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻃﺮﺡ ﻋﻈﻴﻢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ّ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ.
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ ﺟﺸﻦ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﻳﻦ ّ ّ ّ ﻧﻘﺸﮥ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ ﭘﺮﮐﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺍﻣﻨﻪﺍﺵ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭﺳﻴﻊ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺟﺒﺮ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎﺕ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻭﻗﻮﻑ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ّ ﺩﺭ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﻧﻘﺸﻪﺍﻯ ﻋﺎﻟﻤﮕﻴﺮ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ "ﺟﻬﺎﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ" ﺷﺮﻭﻉ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻰ ﺑﺎﻟﻎ ﻣﻰﺷﺪ .ﺑﺎ ﻣﻠﻰ ﺍﻳﻄﺎﻟﻴﺎ ﻭ ﺳﻮﻳﺲ ﺑﻪ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﻣﻠﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻰﺑﺎﻳﺴﺖ ﻃﺒﻖ ﺁﻥ ﻧﻘﺸﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺻﺪ ﻭ ﺳﻰ ﻭ ﻳﮏ
ﻣﻠﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻭ ﺳﻰ ﻭ ﺳﻪ ﻣﺤﻔﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻭ ﭼﻬﻞ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﺤﻔﻞ ّ
ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺳﻤﴼ ﺗﺴﺠﻴﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺳﻌﺖ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻣﻴﺴﺮ ﻧﺸﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﺶ ﺩﻭ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ،ﻳﮑﻰ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻭ )ﭼﻮﻥ ﺑﻨﺎﻯ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ّ
ﻣﺤﻠﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﻭ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ( ،ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
٥٠٠٠ﻣﺤﻔﻞ ﺭﺳﺪ ﻭ ٣٥٠ﻣﺤﻔﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﺗﺴﺠﻴﻞ ﺷﻮﺩ .ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﻋﻈﻤﺖ ﺁﻥ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ
ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﻮﺭﺥ ٨ﺍﮐﺘﺒﺮ ١٩٥٢ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺗﻠﮕﺮﺍﻑ ّ
ﺣﺎﻝ ﻭﻗﺖ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ...ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻋﻼﻥ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﺩ ﺧﻄﻴﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ
ﻣﻬﻴﺠﻰ ﮐﻪ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻘﺎﻁ ﮐﺮﮤ ﺍﺭﺽ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﻭ ّ
ﻣﺘﻔﻘﴼ ﻗﻴﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻧﻘﺸﮥ ﺩﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻃﻰ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻣﺘﺤﺪﴽ ّ ﻣﻠﻴﻪ ّ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﮥ ّ ّ ّ ّ ﻣﺴﺘﻘﻠﻪ ﻭ ﺍﻗﺎﻟﻴﻢ ﺗﺎﺑﻌﮥ ﮐﺮﮤ ﺍﺭﺽ ﻭ ﻗﻠﻤﺮﻭﻫﺎﻯ ﺑﻘﻴﮥ ﻣﻤﺎﻟﮏ ّ ﺳﺎﻟﮥ ّ ﻣﻠﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ّ
ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﻭ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﻴﺮ ﻭ ﺷﻴﺦ ﻭ ﺗﺤﺖ ﺍﻟﺤﻤﺎﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﺖ ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﻇﻞ ﺳﻠﻄﮥ ﺍﺳﺮﻉ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺩﺭ ّ ّ
ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻳﺎﺑﺪ .ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻭ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺛﺎﺑﺖﻗﺪﻡ ﺁﺋﻴﻦ ﻏﺎﻟﺐ ﻭ ﻓﺎﺗﺢ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﻃﻰ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻓﺘﻮﺣﺎﺗﻰ ّ ﮐﻠﻴﮥ ّ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﻭ ﻧﺎﺋﻞ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ّ ّ ّ ﺍﻟﺸﻌﺎﻉ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ٧٢. ﺑﺎﻫﺮﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻰ ﻳﺎﺯﺩﻩ ﻋﻘﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﻟﻴﺮ ﺍﻣﺮﺍ ﮔﺸﺘﻪ ﺗﺤﺖ ّ ّ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ
ﻭ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎﻯ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻳﺶ ﭘﻨﺞ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎ ﻭ ﺹ ٦٦ ﻣﻠﻴﺖﻫﺎ ﻭ ﻗﺒﺎﺋﻞ ﺟﺪﻳﺪ ﻏﻨﻰﺗﺮ ﻣﻰﺷﻮﺩ. ّّ
ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻘﺸﮥ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺟﻬﺸﻰ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﻧﻘﺸﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﺮﺍﺣﻠﻰ
ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻰﺑﺎﻳﺴﺖ ﭘﻴﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺭﺟﻪ ﺍﺯ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ .ﺁﻧﭽﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻣﻼﺣﻈﻪ
ﻗﻮﮤ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺷﺨﺺ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺼﻴﺮﺗﻰ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ -ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ -ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ّ ّ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻓﺮﺻﺘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﻰﺭﻓﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﻰﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﻏﺘﻨﺎﻡ ﺁﻥ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺟﺮﺍء ﭘﻴﺮﻭﺯﻣﻨﺪﺍﻧﮥ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﻧﻘﺸﮥ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺏ ﺍﻟﺠﻨﻮﺩ" ﺭﺍ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ .ﻟﻬﺬﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﭘﻴﺎﻣﻰ "ﺩﻋﻮﺕ ّ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺑﻼﻍ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﻣﻄﻬﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻣﺮ ٓ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻣﺎء ﺍﻟﻬﻰ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﻮﺱ ّ ّ
ﻣﺒﺸﺮ ﺍﻋﻈﻢ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺳﻼﻥ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﺟﺎﻡ ﻓﺪﺍ ﻧﻮﺷﻴﺪﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﻯ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﮐﺒﺮﺍﻯ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻭ ﺭﺿﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺑﻼﻳﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺷﺎﺭﻉ ّ
ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﺟﻬﺎﻥﺁﺭﺍﻳﺶ ﺍﻋﺰ ﺍﻋﻼﻳﺶ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ّ ﺍﻣﺮ ّ
ﻗﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻗﺴﻢ ﻣﻰﺩﻫﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﺣﺼﻮﻝ ﻓﺘﺢ ﻭ ﻓﻴﺮﻭﺯﻯ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺑﻌﻴﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﺴﻴﻢ ﻭ ﺧﻄﻴﺮ ﻭ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﻭ ﺩﻗﺎﺋﻖ ﭘﺮﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﻫﺮﺍﺳﺎﻥ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻭ ّ
ﻣﻀﻄﺮﺏ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﻃﻰ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﻈﻠﻢ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻭ ﺷﺪﺍﺋﺪ ﻭ ﺍﺑﺘﻼﺋﺎﺕ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ّ ﻧﺠﺎﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﻼﺹ ﻋﺎﻟﻢ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻋﻈﻴﻢ ...ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻳﻌﻨﻰ ﺣﻠﻮﻝ ﺟﻬﺎﺩ
ﮐﺒﻴﺮ ﺍﮐﺒﺮ ﻓﺮﺍﺭﺳﺪ ﺑﺎ ﻋﺰﻣﻰ ﺭﺍﺳﺦ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻤﻰ ﻗﺎﻃﻊ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺗﺎ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺑﺎﻗﻴﻪ ﺭﺍ ﻧﭙﻴﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻳﮏ ﻳﮏ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﴽ ﺍﻋﻼﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﺟﺮﺍء ﻧﮕﺬﺍﺭﺩﻩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﭘﺎ ﻧﻨﺸﻴﻨﻨﺪ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﻨﻤﺎﻳﻨﺪ٧٣. ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻋﻮﺕ ﻋﻈﻴﻢ ﺭﺍ ﻓﻮﺭﴽ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻡﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻰﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻓﺘﻮﺣﺎﺕ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺟﺎﻯ ﭘﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻨﻰ ﮐﻪ ّ
ﻓﺎﺗﺤﻴﻦ ﻳﺎ ﺑﺎﺳﻼﻥ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ (Knights of Baha'u'llah) ﻟﻘﺐ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﺸﺎﻥ ﺩﺭ
ﻟﻮﺣﮥ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﻯ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻃﺒﻖ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﻟﻮﺣﻪ ﺑﻌﺪﴽ ﺩﺭ ﺭﻭﺿﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺟﺎﻯ ﮔﺮﻓﺖ .ﻋﻈﻤﺖ ﺩﻭﺭﺍﻧﺪﻳﺸﻰ ﻭ ﺑﺼﻴﺮﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺯﻳﺮ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺁﻥ ﻣﻘﺎﻡ ّ
ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺩﻭﻡ ّ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻗﺒ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺍﻟﺘﺄﺳﻴﺲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺸﺎﻥ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ّ ﻣﻠﻰ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺟﺪﻳﺪ ّ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻯ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﺪ .ﺗﺎ ﺍﮐﺘﺒﺮ ﺳﺎﻝ ١٩٥٧ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎ ّ ّ
ﺹ ٦٧ ﺩﻭﻳﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺗﺎﺑﻌﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﺗﺎ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺸﺎﺭﺍﺕ ّ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺍﺑﻼﻍ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺭﺍﺿﻰ ﺩﻩ ﻣﻌﺒﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺧﺮﻳﺪﺍﺭﻯ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺳﻪ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﮐﺎﻣﭙﺎﻻ ﻭ ﺳﻴﺪﻧﻰ ﻭ ﻓﺮﺍﻧﮑﻔﻮﺭﺕ ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﺍﻣﻼﮎ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﭼﻬﻞ ﻭ ﺷﺶ ﺣﻈﻴﺮﺓ
ﻣﻠﻰ ﺍﺑﺘﻴﺎﻉ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻃﺒﻊ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻓﺰﺍﻳﺸﻰ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻟﻘﺪﺱ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺗﺴﺠﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺻﺪ ﻭ ﻧﻮﺩ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺑﺎﻟﻎ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻋﻘﺪﻧﺎﻣﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺩﺭ ّ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺤﺮﻣﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺭﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﺍﻵﺛﺎﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ ّ ّ
ﺑﻨﺎﻯ ﺣﻮﻝ ﻗﻮﺱ ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻧﻘﺸﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻧﻬﺎﺋﻰ ّ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﻨﮕﺮﺩ ﻧﺎﭼﺎﺭ ّ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺁﻥ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺿﺎﻣﻦ ﭼﻨﺎﻥ ﻓﺘﻮﺣﺎﺕ ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﺪﺭﺍﻧﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ّ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﻰﺩﺍﺩﻧﺪ .ﻣﺜ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺟﻬﺎﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﻳﻞ ﺳﺎﻝ ١٩٥٧ﺻﺎﺩﺭ
ﺣﺘﻰ ﻧﺎﻡ ﻳﮏ ﻳﮏ ﺷﺼﺖ ﻭ ﺳﻪ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺫﮐﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ. ﻣﻨﻌﻘﺪ ﺷﺪ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﺭﺃﻓﺖ ﻭ ّ
ﺗﺤﻮﻝ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺷﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺁﻥ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ّ ّ
ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﺍﺕ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪ ﮐﻪ ّ ﻣﻬﻢ ﻭ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺍﻳﺎﻡ ﭼﻘﺪﺭ ّ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺟﻬﺎﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﻣﺒﺎﻧﻰ ﻭ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﮤ ّ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﺍﺕ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﻴﺶ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻯ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﮐﺰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﻓﮑﺮﻯ ﺍﻳﻦ ّ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺭﺍ ﺍﺻﻮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﺎﺷﺪ .ﺍﻳﻦ ّ
ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻫﻴﺄﺕ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﻭﻇﻴﻔﮥ "ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻔﻮﺱ ﻭ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﺍﺧﻼﻕ ﻣﺤﻮﻝ ﺳﺎﺧﺖ٧٤. ﻋﻤﻮﻡ "...ﺭﺍ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺑﻪ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ّ
ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ
ﻣﺨﺼﻮﺹ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻣﺮ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﺭ ﻣﺸﺮﻕ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﺪﻣﺘﻰ ﺑﺴﺰﺍ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﺑﻌﺪﴽ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ
ﺍﻓﻨﺪﻯ ﭼﻮﻥ ﻧﻘﺸﮥ ﺟﻬﺎﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺿﻤﻴﺮ ﻣﻨﻴﺮﺵ ﻃﺮﺡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺑﺮﺁﻣﺪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻮﺭﺥ ٢٤ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺮﺍء ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺸﻪ ﺗﺠﻬﻴﺰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻠﮕﺮﺍﻓﻰ ّ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺩﺳﺘﮥ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻧﻔﺮﻯ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺴﺎﻭﻯ ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ١٩٥١ﺍﻧﺘﺼﺎﺏ ّ
ﻫﻤﺖ ﺁﺳﻴﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻣﺎءﻣﻮﺭ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﺩﻣﺎﻥ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪ ﮐﻪ ّ ﺍﺣﺒﺎء ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎﻯ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺠﻬﻴﺰ ﻧﻴﺮﻭﻯ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺑﻪ ﻧﻮﺯﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺭﺳﻴﺪ. ﺍﺑﻼﻍ ﮐﻨﻨﺪّ .
ﺩﺭ ﺍﮐﺘﺒﺮ ١٩٥٢ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻔﺎء ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺧﻄﻴﺮ ّ ﻗﺎﺭﮤ ﻋﺎﻟﻢ ﻳﮏ ﻫﻴﺄﺕ ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺑﻼﻍ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﭘﻨﺞ ّ ﺹ ٦٨
ﻗﺎﺭﺍﺕ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻧﻪ ﻧﻔﺮ ،ﺩﺭ ﺁﺳﻴﺎ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺍﻋﻀﺎء ﻣﻌﺎﻭﻧﻴﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ّ
ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﻭ ﭘﺎﺳﻴﻔﻴﮏ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﭼﻨﺪﻯ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﺄﺕﻫﺎﻯ ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﻌﻴﻦ ﻭ ﻇﻬﻴﺮﺷﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﺴﺮﺕ ﺍﺑﻼﻍ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻴﺎﻣﻰ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ٣ﺟﻮﻥ ١٩٥٧ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ّ ّ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﺭﺃﻯ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺍﺳﺘﻴﻨﺎﻑ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﮤ ﮔﺮﻭﻩ ﻧﺎﻗﻀﻴﻦ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺗﺨﻠﻴﮥ ﺍﻣﺎﮐﻦ ﺣﻮﻝ ﺣﺮﻡ ﺍﻗﺪﺱ ﻗﺒﻠﮥ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺩﺭ ﺑﻬﺠﻰ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ،ﺗﻠﮕﺮﺍﻑ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻋﺎﻟﻴﮥ ﺍﻣﺮﺍ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ّ ﺟﺪ ﻭ ﺟﻬﺪ ﺭﺍ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺘﻔﻘﴼ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﻣﺘﺤﺪﴽ ّ ﺣﻔﻆ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﺁﻳﻨﺪﻩ ّ
ﭘﻴﺎﻡ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺍﮐﺘﺒﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺎﻡ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻃﻰ ﺁﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻧﻮﺯﺩﻩ ﺑﻪ ﺑﻴﺴﺖ ّ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺻﺎﺣﺐﻣﻨﺼﺒﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﻳﮥ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ "ﺣﺎﺭﺳﺎﻥ ﺍﻋﻈﻢ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﺗﺨﺎﺫ ﻓﻮﺭﻯ ﺟﻨﻴﻨﻰ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ "ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻭ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﺑﺎ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ﻣﻠﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ّ ّ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺗﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ.
ﻳﮏ ﻣﺎﻩ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺧﺒﺮ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺩﺭ ٤ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ١٩٥٧
ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻣﻨﺪﻫﺶ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻌﮥ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻟﻨﺪﻥ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺍﺑﺘﻼء ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺍﻧﻔﻠﻮﺁﻧﺰﺍﻯ ﺁﺳﻴﺎﺋﻰ ّ
ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻣﺮﺍ ﮐﻪ ﺳﻰ ﻭ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺁﺋﻴﻦ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﺭﺍﻧﺪﻳﺸﻰ ﻭ ﺑﺼﻴﺮﺗﺶ ﺑﺮ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﻴﺎﻡﻫﺎﻯ ﺟﺎﻧﭙﺮﻭﺭﺵ
ﺷﺎﻫﺮﮒ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ .ﺟﻬﺎﺩ ﮐﺒﻴﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺁﻣﺪ. ***
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻧﻘﺸﮥ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻏﻢ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﻰ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍّ ّ ّ
ﻃﺮﺡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻠﻮﻩﮔﺮ ﺷﺪ .ﺩﺭ ٢١ﺁﻭﺭﻳﻞ ١٩٦٣ﺁﺭﺍء ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻭ ﺷﺶ ﻣﺤﻔﻞ ﻇﻞ ﻧﻘﺸﮥ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻠﻰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﭼﻬﻞ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ ﻣﻠﻰ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺁﻥ ﻫﻴﺄﺕ ﺣﺎﮐﻤﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ٓ ّ
ﻣﻄﻤﺌﻨﺶ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ" :ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺣﺪﻭﺩﺍﺕ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ّ
ﺍﻟﻤﺪﺑﺮ ﺍﻧﻪ ﻳﻠﻬﻤﻬﻢ ﻣﺎ ﻳﺸﺎء ﻭ ﻫﻮ ّ ﺍﻣﻨﺎﻯ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻧﺪ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺭﻧﺪّ ، ﺍﻟﻌﻠﻴﻢ ٧٥".ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺠﺎ ﻭ ﺩﻟﮑﺶ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺎ ﺁﺭﺍء ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﺁﺭﺍء ﻭﺍﺻﻠﻪ
ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺶ ﺩﺭ ﺑﻴﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﻗﺮﻳﺐ ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺹ ٦٩ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻳﺶ ﺣﻴﻄﮥ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ
ﮐﻞ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ﻫﺮ ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﻣﺮﺟﻊ ّ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﻨﺪﻣﺞ ﺑﻮﺩ ﻣﮑﺸﻮﻑ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻭ ّ ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﺁﺭﺍء ﻣﺴﺄﻟﮥ ﻏﻴﺮﻣﻨﺼﻮﺻﻪ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ .ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻻ ّﺗﻔﺎﻕ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ّ ﺍﻟﻨﻔﺎﻕ ﻭ ﻣﻤﻦ ّ ﺍﻟﺸﻘﺎﻕ ﻭ ﺍﻇﻬﺮ ّ ﺍﺣﺐ ّ ﺣﻖ ﻭ ﻣﺮﺍﺩ ﺍ ﺍﺳﺖ ،ﻣﻦ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻋﻨﻪ ﻓﻬﻮ ّ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ ﻫﻤﺎﻥ ّ ّ
ﺭﺏ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ٧٦". ﺍﻋﺮﺽ ﻋﻦ ّ
ﻣﻘﺪﻣﺎﺕ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٥١ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ّ ّ ﻣﺤﻮﻟﻪ ﻋﺪﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺖ ﮐﻪ ﻋﻀﻮ ﺷﻮﺭﺍﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ّ ّ
ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺩﺭ ١٩٦١ﻗﺪﻡ ﺩﻭﻡ ﻃﺒﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﻳﻌﻨﻰ
ﻣﻠﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ .ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺩﺭ ١٩٦٣ ﻣﺮﮐﺐ ﺍﺯ ﻧﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ﺷﻮﺭﺍﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ّ
ﻣﻬﻤﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﺮ ﺧﻄﻴﺮ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻣﻨﺪﺍﻧﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺠﺮﺑﮥ ّ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ.
ﻣﻮﺭﺧﻴﻦ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻰﺗﺮﺩﻳﺪ ﺑﺎ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻭ ﺗﮑﺮﻳﻢ ،ﺗﺠﻬﻴﺰ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ّ
ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﻣﺮﻫﻮﻥ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﻤﺮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ّ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﺎﺭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓﮐﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺧﺴﺘﮕﻰﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻧﻘﺸﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ّ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺟﻤﻊ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻣﻌﺎﻭﻧﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺡ ﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻭ ّ
ﺍﺣﺒﺎء ﺧﻨﺜﻰ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺳﻮء ﮔﺮﻭﻩ ﻧﻮﺭﺳﻴﺪﮤ ﻧﺎﻗﻀﻴﻦ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﻧﺸﻘﺎﻕ ﺑﻴﻦ ّ ﻣﻘﺮﺭ ﺑﻪ ﻭﺻﻮﻝ ﻣﺮﮐﺐ ﺍﺯ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ّ ﻧﻔﻮﺱ ﺧﺴﺘﻪ ﺩﻝ ﻏﻤﺪﻳﺪﻩ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍّ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ّ
ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺑﻠﻨﺪ ﺟﻬﺎﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺟﻬﺖ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﻪ ﺗﺎﺝ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﺋﻞ
ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻌﺎﻑ ﻣﻨﺘﺨﺒﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻧﺪ .ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻫﻴﺄﺕ ِِ ّ
ﻣﺤﻮﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭﻇﺎﺋﻔﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ّ ّ
ﻋﻤﻞ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻫﺪﺍء ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﻰ ﻋﺪﻩﺍﻯ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻗﺪﺭﺕﻫﺎ ﻭ ﻣﺜﻞ ﻭ ﻧﻈﻴﺮ .ﻫﺮﮔﺰ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺑﺰﺭﮔﻰ ّ
ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﺎﺗﻰ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﻣﺎﻓﻮﻕ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﻃﻴﺐ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ
ﮐﻠﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﻣﺠﻤﻌﻰ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻋﻈﻢ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻣﻌﺎﻑ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ّ ّ
ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﻫﻴﺄﺗﻰ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻫﻴﺄﺕ ﺣﺎﮐﻤﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺹ ٧٠ ﺳﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺹ ٧١
ﻓﺼﻞ ﻫﻔﺘﻢ
ﺑﻴﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﻣﻨﮑﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ّ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻳﮑﺘﺎ ﻭ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺷﺎﻣﺨﻰ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺁﺗﻴﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎﻗﻰ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻣﺪﺕ ﺳﻰ ﻭ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ .ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﻧﻈﺮ ﻣﻬﻢ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ّ ّ
ﺭﻫﺒﺮﻯ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻨﺎﻯ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺑﺴﻂ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺗﺼﻮﺭ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﺳﻴﺐﭘﺬﻳﺮﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ّ
ﺩﺳﺖ ﺗﻮﺍﻧﺎﻯ ﻧﻔﺴﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﮐﻠﻤﻪ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻭﺯﻯ ّ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻧﻤﻰﺷﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻰ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﻰﺷﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﺍﺳﺖ. ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﻭ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺗﻮﺃﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﻳﻌﻨﻰ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍء ﻭﻇﺎﺋﻔﻰ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ "ﺟﺪﺍﺋﻰﻧﺎﭘﺬﻳﺮ" ﻭ ّ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻣﮑﻤﻞ" ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻧﺪ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺍﻳﻦ ّ " ّ ﻣﺤﻠﻰ ﮐﻪ ﻇﻬﻴﺮ ﻣﻠﻰ ﻭ ّ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺩﺍﺩ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻴﺮ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
ﻭ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻥ ﺁﻧﻨﺪ ﻃﻰ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺻﺮﻳﺤﴼ ﺗﻔﻬﻴﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﻓﻌ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ّ ﻣﺤﻮﻟﻪﺍﺵ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ: ﻏﻴﺎﺏ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍء ﻭﻇﺎﺋﻒ ّ ﺍﻫﻤﻴﺘﺶ ﺍﺯ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮ ﮐﻢﺗﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻨﺘﺰﻉ ﮔﺮﺩﺩ ﻧﻈﻢ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺳﴼ ّ ّ
ﺑﺪﻳﻊ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﺯ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻏﻴﺮﻣﻨﺼﻮﺻﮥ
ﻣﺘﻌﻤﺪﴽ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻧﺎﺯﻝ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻩ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ٧٧. ﺗﺸﺮﻳﻌﻰ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﺭﻉ ﺍﻋﻈﻢ ّ ﺹ ٧٢
ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﻰ ّ ﺩﻗﺖ ﻭ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﺍﻳﻔﺎء ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﺤﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﻗﻴﻮﺩ ﻭ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖﻫﺎﻯ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﺎ ّ ّ ّ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﻓﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻋﺒﺮﺕ ﻭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻃﻰ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ّ ﺟﺪ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ .ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﮥ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺳﻰ ﻭ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﻪﺍﺵ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺵ ّ
ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻭ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﭼﻨﺎﻥ
ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺭﺍ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺪﻣﻰ ﺑﺮﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺳﺮ ﻣﻮﺋﻰ ﺑﻪ "ﺣﺮﻳﻢ ّ ّ
ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻣﻨﺼﻮﺹ" ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺗﺸﺮﻳﻊ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﺑﻠﮑﻪ
ﻣﻮﻗﺖ ﺻﺎﺩﺭﻩﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﻮﮐﻮﻝ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ. ﺣﺘﻰ ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎﻯ ّ ّ
ﺍﻳﻦ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺷﺨﺼﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻰ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ّ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﻧﻘﺾ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ .ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻓﺮﺯﻧﺪﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﻏﺼﺎﻥ ﻋﺎﺋﻠﮥ ّ ّ ﺣﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺭﺍ ﻣﻄﻠﺒﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩﻯ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﻧﺼﻮﺹ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ّ ّ
ﻧﺼﻰ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻀﻼﺕ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻣﺼﺮﺡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ّ ّ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﺒﻮﺩ ّ
ﻣﺤﻠﻰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻭﺍﻗﻊ ﻳﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﻞ ﻧﻤﻮﺩ " :ﺁﻥ ﺍﻋﻀﺎء )ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ( ﺩﺭ ّ ّ ﻧﺺ ﺍﺳﺖ ٧٨".ﻟﻬﺬﺍ ﺑﺎ ﺗﻘﺮﺭ ﻳﺎﺑﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ّ ﻣﺒﻬﻤﻪ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻏﻴﺮﻣﻨﺼﻮﺻﻪ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ّ
ﭘﻴﺮﻭﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺳﮑﻮﺕ ّ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻞ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻳﺎ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﮤ ﻫﻴﺄﺗﻰ ﻭﺍﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ّ ّ ﻧﺼﻮﺹ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮﴽ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ .ﺩﺭ ٦ﺍﮐﺘﺒﺮ ١٩٦٣ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ
ﺍﺑﻼﻏﻴﮥ ﺫﻳﻞ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻠﻴﻪ ﺍﻋﻈﻢ ﭘﻨﺞ ﻣﺎﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺸﮑﻴﻠﺶ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﮥ ّ ّ ّ
ﻣﻘﺪﺳﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺗﻤﻌﻦ ﺩﻗﻴﻖ ﺩﺭ ﻧﺼﻮﺹ ّ ﻣﺘﻮﺟﻬﺎ ﻣﺒﺘﻬ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻏﻮﺭ ﻭ ّ ّ
ﻣﻔﺼﻞ ...ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻭﺭﺍﺕ ﺗﻌﻴﻴﻦ ّ ﻭﺻﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ّ ّ ّ ﮐﻠﻰ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﻭ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻭﻟﻰ ﺛﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺑﻪ ّ ﻭﺻﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ّ ّ ّ ﺑﺎﻟﻤﺮﻩ ﻣﻔﻘﻮﺩ ﺍﺳﺖ٧٩. ﻣﻴﺴﺮ ﺳﺎﺯﺩ ّ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺗﺸﺮﻳﻊ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻦ ﻫﻮ ﺑﻌﺪﻩ ﺭﺍ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻡ ﺑﺮ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﺎﺑﻘﻪﺍﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ
ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬﺍﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺷﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻟﻬﺎﻡ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻰﺟﺴﺖ .ﻫﻴﭻ ﻣﺸﺎﻭﺭﻯ
ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺧﻄﻴﺮ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﮤ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺛﻘﻪ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ .ﺣﻀﺮﺕ ّ ﻣﺘﻔﮑﺮﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﻭ ﻣﻮﺭﺧﻴﻦ ّ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﮐﺘﺎﺏﻫﺎﻯ ّ ﻣﻮﺍﺩ ﺧﺎﻣﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﻨﺶ ﻣﻠﻬﻢ ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻭ ﻧﻈﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ّ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ّ
ﻣﺘﻨﻮﻉ ﻭ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﻣﻰﺑﺎﻳﺴﺖ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﻢ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ .ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺠﻬﺰ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ّ ّ
ﺹ ٧٣ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺟﺮﺍء ﻭﻇﺎﺋﻒ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻟﻰ ﺣﺪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﺸﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﺴﻨﺠﻴﻢ ﺍﺯ ّ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻣﻨﻴﺮﺵ ﺟﺎﺭﻯ ّ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ .ﻫﻴﭻ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻴﻄﺮﻓﻰ ﮐﻪ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺷﮑﺎﮎ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﺎﺭﻩﺍﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ّ ّ
ﺧﻄﻴﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻓﺘﻮﺣﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﺎ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﻭ ﮐﻤﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺸﺄﺵ ﺟﺰ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺫﺍﺗﴼ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﺫﻋﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺩﺭﮎ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺍﺕ ﻭ ﻗﻮﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ
ٓ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﻧﻮﻋﻰ ﺍﺯ ﭼﺸﻢﺑﻨﺪﻯ ﻭ ﺟﺎﺩﻭ ﻧﻴﺴﺖ .ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﻣﺔ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ّ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﺁﻣﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺍﺕ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺳﻴﺮﻯ ﭘﺎﻳﺎﻥﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺍﺯ ﻧﺤﻮﻯ ّ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ّ ّ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ،ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻰ ﻭ ﭘﻴﺮﺍﻳﺶ ﺑﻮﺩ .ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺣﻴﺮﺕﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ
ﺻﺤﺘﻰ ﺳﻴﺮﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺩﻗﺖ ﻭ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺎ ﭼﻪ ّ ّ ﻭﻗﺎﺩﺵ ﺑﻮﺩ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺎﺩﻯ ﻭ ﻣﻬﺎﺭﺗﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺹ ﺫﻫﻦ ّ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻰﺁﻣﻴﺨﺖ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ّ ﻣﺸﻴﺖ ٓ ّ ﺗﺤﻘﻖ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ّ
ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ .ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻪ ﻗﻮﺍﻯ ﻋﻘﻠﻰ ﻭ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻯ ّ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭ ﻋﺎﺩﻯ ﺫﻫﻦ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺁﺳﺎﻥﺗﺮ ﻧﻤﻰﺳﺎﺧﺖ .ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﻭﻗﺘﻰ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻴﻨﺶ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻮﺩ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻭ ﺍﻧﮕﻴﺰﮤ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺟﺪﺍﺋﻰﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ّ ّ
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﻋﻘﻠﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮﺩ٨٠. ﺩﺭﻣﻰﻳﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﺗﻌﺐ ﺁﻥ ّ ّ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﮥ ﺩﺭ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﻭ ﺍﻧﺪﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ّ ّ
ﮐﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺑﻠﻰ ،ﺍﮔﺮ ﻭﺿﻊ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻮﺩ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺗﺼﺪﻯ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻳﺎ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ّ
ﻣﺆﺳﺴﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻣﻈﻬﺮ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ّ ﺍﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺑﺎﻫﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻣﺸﻴﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﭘﻰ ﺑﺮﺩّ . ﺑﻪ ﮐﻨﻪ ّ ﺑﺎ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﻣﺴﻴﺮﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ
ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﻮﻻﻯ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺣﻀﺮﺕ ّ ّ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮ ﻋﻬﺪﮤ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﮐﻤﺎﻝ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍﺟﺮﺍء ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻇﺎﻫﺮ
ﻭ ﺑﺎﻫﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻭ ﻫﻢ ﻣﺴﻴﺮ ،ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺍﺭﺍﺩﮤ ٓ ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﻬﻰ ّ ﺹ ٧٤
ﺳﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ. ﺹ ٧٥ ﻓﺼﻞ ﻫﺸﺘﻢ
ﺳﻨﺘﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﮥ ﻧﻈﺎﻡﻫﺎ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ّ ﺻﻒ ﺑﺎ ﺳﻴﺮﻫﺎﻯ ﻭﺣﺪﺕﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺻﻒ ﺍﻧﺪﺭ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﺳﺴﺖ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ّ ّ
ﻣﻰﺭﻓﺘﻨﺪ .ﻟﻬﺬﺍ ﻋﺠﺒﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﻢ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺻﻠﺢ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﻰ ﺑﻴﺶ ﻧﭙﺎﺋﻴﺪ .ﻫﻨﻮﺯ ﺟﻨﮓ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺎﺷﺪﻩ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺗﻔﻮﻕ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺮﺍﻣﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺎﺭﮐﺴﻴﺴﻢ ﻭ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﻰ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺜﺒﻴﺖ ّ
ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﻠﻮﻩﮔﺮ ﺷﺪ .ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ "ﺟﻨﮓ ﺳﺮﺩ" ﻭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﺐ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﮐﻪ
ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺪﻣﻰ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﺻﻤﮥ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻃﺮﺡ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺩﻫﮥ ﺑﻌﺪ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ. ﺷﺪﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﻄﺮﻯ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻡ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﻰ ﺩﺭ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﻯ ﻫﺴﺘﻪﺍﻯ ﺭﻭﻯ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ّ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ّ
ﺍﻧﺒﻮﻫﻰ ﺍﺯ ﺳﻼﺡﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺧﺮﺍﺑﻰﻫﺎﻯ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺳﺘﻪﺟﻤﻌﻰ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﺑﺴﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﻨﺪ .ﺗﺼﻮﻳﺮﻫﺎﻯ ﺩﻫﺸﺘﻨﺎﮐﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻴﺮﻭﺷﻴﻤﺎ ﻭ ﻧﺎﮔﺎﺯﺍﮐﻰ ﺩﺭ ﺍﺫﻫﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺣﺬﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺗﺼﺎﺩﻓﺎﺗﻰ ﻧﺴﺒﺘﴼ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺳﺮﺍﻳﻮﻭ ﺩﺭ ١٩١٤ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ
ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻰﺍﻓﺘﺎﺩ ﭼﻪ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﺧﻮﻓﻨﺎﮐﻰ ﻣﻰﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻳﮏ ﻭﺍﻗﻌﮥ ﺗﺼﺎﺩﻓﻰ ﺍﻭﻝ ﺷﺪ ّ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ّ ّ
ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻴﺎﻧﺠﺎﻣﺪ ﻭ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺯ ﮐﺮﮤ ﻣﻬﻤﻰ ﺍﺯ ّ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ ﻗﺴﻤﺖ ّ
ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺍﺭﺽ ﺭﺍ ﻏﻴﺮﻣﺴﮑﻮﻥ ﺳﺎﺯﺩ .ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﻰ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ّ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻰ ﻗﺒﻞ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ "ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻋﺠﻴﺒﮥ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭﻟﮑﻦ ﺍﺯ ﺍﻓﺌﺪﻩ ﻭ ﻋﻘﻮﻝ
ﺳﻤﻴﺖ ﺁﻥ ﺳﺒﺐ ﻫﻼﮐﺖ٨١". ﻣﺴﺘﻮﺭ ﻭ ﺁﻥ ﺍﺳﺒﺎﺑﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻫﻮﺍء ﺍﺭﺽ ّ ﮐﻠﻬﺎ ﻭ ّ ّ
ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﺿﺮﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻏﻢﺍﻧﮕﻴﺰ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺮﺍﻯ ّ
ﺗﺼﻮﺭ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺍﻣﻴﺪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﴼ ﻣﻨﮑﻮﺏ ﻭ ﺯﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﺟﺎﻧﺐ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ّ ﺹ ٧٦ ﻣﺒﺪﻝ ﺑﻪ ﻳﺄﺱ ﮐﺮﺩ. ﻗﺎﺩﺭﻧﺪ ﺁﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺴﺎﺯﻧﺪ ّ
ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻣﻰﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻏﻠﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺍﻣﻴﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺳﺮﺳﺨﺘﻰ ﻭ ﻟﺠﺎﺟﺖ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﭘﻴﺶ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﮐﻮﺷﺶ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩﺍﻯ ﺑﻮﺩ ّ
ﺑﺎﺭﻩ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺯﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﺭﺍﻩ ﭼﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻮﻕ
ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺠﺮﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺗﻰ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻭﻟﻴﮥ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ١٩٦٠ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ّ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺩﻫﻪﻫﺎﻯ ّ ّ
ﻣﻌﻴﻦ ﺳﺎﺧﺖ. ﺑﻮﺩ ﮐﻢﮐﻢ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ّ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰﺷﺎﻥ ﺭﺍ ّ ﻣﻠﺖﻫﺎﻯ ﺯﻳﺮ ﻳﻮﻍ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﺷﮑﻞ ﺍﺻﻠﻰ ّ ّ ﭼﻮﻥ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﻋﻼﻗﮥ ﺍﺻﻠﻴﺶ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮﺩﺍﺭﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﻮﺩ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﮐﺜﺮ
ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﻯ ﺁﺯﺍﺩﻳﺨﻮﺍﻫﻰ ﻗﺎﻟﺒﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﺮﺍﻡﻫﺎﻯ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻰ ﺑﻮﺩ .ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻴﺶ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺣﺎﺻﻠﺨﻴﺰﻯ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮﺩﺍﺭﻯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﺷﻮﺭﻭﻯ ﺩﺭ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻓﺮﺻﺘﻰ ﺩﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻪ "ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺗﺤﺎﺩﻳﻪﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮﻯ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ّ ﺳﻮﻡ" ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ّ
ﻣﻠﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻏﺮﺑﻰ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻯ ّ
ﻣﺴﻠﺢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺟﻠﺐ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﺍﺯ ﺭﮊﻳﻢﻫﺎﻯ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩﻯ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ّ
ﭼﻮﻥ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﻯ ﻧﻮﺭﺳﻴﺪﻩ ﺭﺍ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻥ
ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﺪﻓﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﻮﺩ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺗﻰ ﻣﺮﺍﻣﻰ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺍﺻ ﺭﺍﺑﻄﻪﺍﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺸﺎﻥ ﺑﺴﻰ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﺑﺎ ّ
ﺍﻧﺪﮎ ﺑﻮﺩ .ﻧﺘﺎﺋﺠﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻣﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﻭ ﺩﻣﺎﺭ ﺑﻮﺩ .ﻭﺭﺷﮑﺴﺘﮕﻰ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ،ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻥ ،ﻓﺴﺎﺩ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﻣﺪﻧﻰ ﻭ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺳﺮﮐﺮﺩﮔﺎﻥ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺒﺐ ﺗﺄﺳﻒ ﻧﺼﻴﺐ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻧﻮﺑﻨﻴﺎﺩ ﺭﻓﺎﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻰﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ،ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻧﺘﺎﺋﺠﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ّ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻠﺶ ﺑﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻣﻰﮐﺮﺩ ﻣﺮﺿﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ
ﻣﺨﺮﺏﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﺎﻳﺮ ﺷﺆﻭﻥ ﺑﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﺷﻴﻮﻉ ﺭﻭﺡ ﺁﺩﻣﻰ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ .ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺽ ﮐﻪ ﺿﺮﺭﺵ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ
ﻳﺎﻓﺖ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺷﻮﻣﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ
ﻣﺎﺩﻳﺖ( ﮐﻪ ﻣﻮﻟﻮﺩ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ .ﻣﺎﺗﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ )ﻣﮑﺘﺐ ّ ّ
ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﺳﺖﺁﻭﺭﺩﻫﺎﻯ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺎﻡ ﻣﺎﺭﮐﺴﻴﺴﻢ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﮐﺎﺫﺑﻰ ّ
ﺗﻤﮑﻦ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﻗﻮﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮥ ﺩﻭﻡ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﭼﻮﻥ ﺩﻳﻨﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ّ ﮐﺴﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ّ
ﺑﺎﻟﺬﺍﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺍﺑﻠﻬﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﺩﻳﺖ ّ ﺷﺨﺼﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ ﺗﺴﻠﻂ ﺧﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ .ﻓﻠﺴﻔﮥ ّ ّ
ﻣﺎﺩﻯ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺳﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻠﺶ ﺍﺳﺎﺳﴼ ﻣﺎﻫﻴﺘﻰ ّ ّ ﺹ ٧٧ ﻣﺎﺩﻯ ﺍﻭ ﻫﺪﻑ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﺶﻫﺎﻯ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻯ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺴﻬﻴﻞ ﺩﺭ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻥ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺍﺳﺖ ﻭ ّ
ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﻈﺎﻡ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺻﻼﺡ ﻭ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ
ﻣﺤﻮﻟﻪﺍﺵ ﮐﺎﺭﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﺎﻫﺮ ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﻣﻮﺭ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻤﺎﻫﻴﺮ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﺭﻏﺒﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻧﻈﺎﻡ ﺭﺳﻤﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﺎ ﺳﻘﻮﻁ ّ
ﻣﺎﺩﻳﺖﭘﺮﺳﺘﻰ ﺩﺭ ﻣﺎﺩﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﺪ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﻧﻴﺰ ﻣﻔﻴﺪ ﻓﺎﻳﺪﻩﺍﻯ ﻧﺒﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﻳﮕﺮ ّ ّ ّّ
ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﺟﺎﻫﻼﻧﻪ ﻭ ﺍﮐﺜﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎ ﻣﺎﻧﻌﻰ ﻣﻬﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﻧﺒﻮﺩ .ﺩﻳﻦ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺟﺎﺋﻰ ﺑﻪ ّ ّ
ﺍﻭﻟﻮﻳﺎﺕ ﺷﺨﺼﻰ ﻭ ﺗﺮﻗﻰ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﻓﺰﺍﻳﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻰ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﻰ ّ ّ
ﺗﻨﺰﻝ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ .ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺗﻤﺎﻳﻼﺕ ﻭ ﭘﻴﺸﻪﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺭﺿﺎء ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﻋﺎﻃﻔﻰ ﻓﺮﺩ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻭ ّ
ﺑﺰﺭﮒ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻯ ﺑﺎ ﺭﺳﺎﻟﺘﻰ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻧﻊ ﻣﻰﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﻮﻝ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﻰﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺟﻮﺍﺯ ﺷﺮﻋﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻳﻨﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ّ
ﻋﺎﻟﻢ ﺁﮐﺎﺩﻣﻴﮏ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻯ ﺻﺤﻨﮥ ﺍﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕ ﻋﻘﻠﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﻴﺪﺍﻥ
ﻣﺮﺗﺒﴼ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺭﺳﺎﻟﮥ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺳﻤﭙﻮﺯﻳﻢﻫﺎ ﻭ ﮐﺴﺐ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺎﺷﻴﻨﺶ ّ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻮﺭﺱﻫﺎﻯ ﺗﺤﺼﻴﻠﻰ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﺑﻴﻨﺪ.
ﻣﺎﺩﻳﺖ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻴﻞ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺸﻰ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﺋﻘﮥ ﺗﺄﺛﻴﺮ ّ ّ
ﺣﺘﻰ ﻋﻼﺋﻖ ﺍﻭ ﻣﻰﺯﺩﺍﻳﺪ .ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﻧﻔﺲ ﻧﺎﻃﻘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻧﮕﻴﺰﮤ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ّ ﻣﺨﻤﺮ ﻭ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺪﻭﻥ ﺫﺍﺗﻴﮥ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ "ﺩﺭ ﻃﻴﻨﺖ ّ ﻣﺤﺒﺖ ّ ّ ّ
ﺟﺴﻤﺎﻧﻴﮥ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﺬﺭﺩ ٨٢".ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﺘﮥ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻯ ﺍﺟﺮ ﺟﺰﻳﻞ ﻭ ﺛﻮﺍﺏ ﺟﻤﻴﻞ ﺍﺯ ﻓﻮﺍﺋﺪ ّ ّ
ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭ ﺍﺭﺿﺎء ﺧﺎﻃﺮﻯ ﮐﻪ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻋﺠﺒﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺑﻮﺩﻥ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻧﻮﻋﻰ ﺁﺋﻴﻦ ﻓﺮﺩﭘﺮﺳﺘﻰ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﻢ ﺩﺭ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ
ﻣﻬﻢ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺣﺪ ﻭ ﻣﺮﺯﻯ ﻧﻤﻰﺷﻨﺎﺳﺪ ﻭ ﮐﺴﺐ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ّ ّ
ﻣﻰﺷﻤﺎﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪﺍﺵ ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﮔﻰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺗﺤﻠﻴﻞ
ﻭ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ّ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ﺑﺎﻓﺖ ﺍﺧﻼﻕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺣﻴﺎﺕ ﻓﺮﺩﻯ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﺳﺖ ﻳﮑﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﻫﻢ ﮔﺴﻴﺨﺘﻪ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﺴﺴﺘﮕﻰﻫﺎ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺗﻦ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻳﻢ .ﺍﮔﺮ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺧﺮﺩ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﻗﺒﻮﻟﺶ ﺩﻫﻴﻢ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮﻯ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ ّ
ﺩﻗﺖ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻮﺷﮑﺎﻓﻰ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﭘﻰ ﻣﻰﺑﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻨﺠﺶﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ّ
ﻋﻠﺖ ﻭ ﺭﻳﺸﮥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻏﻴﺮﻣﺮﺗﺒﻂ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ّ
ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﻓﻀﺎﻯ ﺯﻳﺴﺖ ،ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ،ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧﮋﺍﺩﻯ ،ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺑﻰﻋﻼﻗﮕﻰ ﻭ ﺑﻰﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ،
ﺣﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﻘﻂ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﻭﺳﻴﻊ ﺟﻨﺎﻳﺎﺕ ،ﻭ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﻣﺴﺮﻯ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺒﺘﻼ ﻣﻰﮐﻨﺪ .ﺑﺮﺍﻯ ّ ﺹ ٧٨
ﺍﻫﻤﻴﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﺎﻓﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﺨﺼﺺﻫﺎﻯ ﺣﻘﻮﻗﻰ ،ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻰ ﻭ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ّ ّ ّ
ﺗﺤﻮﻝ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺩﺭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻋﻼﺝ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺣﺼﻮﻝ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ّ
ﻗﻄﻌﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻓﻊ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻳﺪ.
*** ﺣﺎﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺮﺁﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻰ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺘﺎﺋﺠﻰ ﻧﺎﺋﻞ ﺁﻣﺪﻩ ّ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻓﻀﺎﻯ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ،ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﺗﺎﺭﻳﮑﺶ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻝ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﮤ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺷﺪ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ .ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ّ ّ
ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻃﻰ ﺷﺶ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻭ ﺍﻗﺴﺎﻡ ﺭﻭﺵﻫﺎﻯ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻯ ﺩﺳﺘﻪﺟﻤﻌﻰ ﺭﺍ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ّ ﻣﺘﻐﻴﺮﻯ ﺭﺍ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ .ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﮔﺎﻩ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺑﺸﺮ ﻣﻨﺎﻇﺮ ّ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻧﺒﻮﻍ ﺑﺸﺮﻯ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍﺟﺮﺍء ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﻧﻈﺎﻡﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ
ﺍﺻﻮﻟﻰ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﻳﻨﻰ ،ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﻠﻄﻨﺘﻰ ،ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺘﻨﻔﺬﻳﻦ( ،ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ،ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﻰ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﺷﺮﺍﻓﻰ ،ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺍﻥ ) ّ
ﺁﺷﻮﺏﻃﻠﺒﻰ ﻧﺴﺒﻰ .ﺑﻌﻀﻰ ﻫﻢ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺣﮑﻮﻣﺖﻫﺎﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﻭ ﺳﻌﻰ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ
ﺧﺎﺻﻰ ﺑﺴﺎﺯﻧﺪ .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻏﺎﻟﺐ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻪ ﺍﺻﻮﻝ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻈﺎﻡ ّ ﺷﮏ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎ ّ ّ ﻧﺤﻮﻯ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮء ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ّ
ﻣﺪﻋﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭ ﻣﻨﺎﻓﻌﺸﺎﻥ ﻣﻰﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻤﮏ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﺗﺤﻘﻖ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﻯ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﮑﻮﻣﺎﺕ ّ ّ ﺗﺴﻠﻂ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺘﻨﻮﻉﺗﺮ ﺗﺤﺖ ّ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﺗﮑﺎﻣﻠﻰ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻋﺎﺗﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ّ
ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎﻯ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﺩﺭﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﺩﻣﺎﻍ ﻗﻴﺼﺮﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﭘﻠﺌﻮﻥﻫﺎ ﻭﺳﻮﺳﮥ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻳﮏ
ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺷﮑﺴﺖ ﻓﺎﺟﻌﻪﺍﻧﮕﻴﺰﺷﺎﻥ ﺗﺤﻘﻖ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﺴﺤﻮﺭ ﻭ ﻫﻢ ﻣﻨﺰﺟﺮ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﮐﻪ ّ
ﺑﻠﻨﺪﭘﺮﻭﺍﺯﻯﻫﺎﺋﻰ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺣﻴﻄﮥ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺸﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻭﺳﻴﻌﻰ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﮤ ﺁﻥ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﻧﻤﻰﺁﻳﺪ. ﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﻍ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺨﺼﻮﺻﻰ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺸﺮﻯ ّ ﻣﻊ ﻫﺬﺍ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﻭﺿﻮﺡ ﭘﻴﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﻌﺪﻯ ﺗﮑﺎﻣﻞ ّ ﺗﺤﻘﻖ ّ
ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺗﺤﺖ ﻳﮏ ﻧﻈﺎﻡ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺫﺍﺕ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺻﻮﺭﻯ ﮐﺮﮤ ﻋﺎﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩّ . ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻓﺎﻳﺪﮤ ّ
ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺷﮑﻔﺘﻦ ﺁﺭﺯﻭ ﻭ ﺁﻣﺎﻝ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺷﺮﺍﺋﻄﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﮐﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ
ﮐﻠﻰ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺧﻴﺎﻝ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﺍﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ّ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﺳﺎﺧﺘﻪ ّ ﺹ ٧٩ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺷﺶﻫﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﺑﺎ
ﺍﺗﻔﺎﻕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﭘﻰ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ. ﺗﻤﺎﻡ ﻓﻮﺍﻳﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻘﺎﺋﺼﻰ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﻫﻢ ّ ّ
ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺘﺤﺪ ﺍﻣﺎ ﻓﻌ ﻧﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﺻﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ ّ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﻨﻴﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﻯ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺍﻣﻮﺭ ﮐﺮﮤ ﺍﺭﺽ
ﺍﻣﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺣﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻰﺍﻧﺪﻳﺸﻨﺪّ .
ﺗﺄﺳﻒ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﻳﺄﺱ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺸﺮ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﻭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ّ
ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻬﺶ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ .ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ
ﻣﻠﻰ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﺮﻁ ﻭ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺣﮑﻮﻣﺖﻫﺎﻯ ّ
ﻣﺘﻀﻤﻦ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺗﺎﻣﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮐﻠﻤﮥ "ﺣﮑﻮﻣﺖ" ّ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ّ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ ّ ّ
ﺳﺎﻝ ١٩٦٣ﻧﺼﻴﺒﺶ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﺮ ﺗﺤﮑﻴﻤﺶ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻧﻰ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺁﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺭﺍ ﻧﺴﻞ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ .ﺁﻧﭽﻪ
ﺣﺘﻰ ﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﮐﻮﺷﺸﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ّ ﺗﺤﻘﻖ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﺁﻥ ﻫﺪﻑ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﺯ ﻧﺎﻳﺴﺘﺪ. ّ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺗﻴﮏ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺯﻳﺎﺩ ّ
ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﮥ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ّ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﺁﻣﻴﺰ ﺳﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ّ ّ ﺗﺤﻘﻖ ﺁﻥ ﻣﺮﻫﻮﻥ ﺍﺟﺮﺍﻯ ّ ّ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﺤﺖ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ .ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ١٩٦٣ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﻫﺮ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻝ
ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻮﺳﻂ ّ ﻣﺘﻨﻮﻉﺗﺮﻯ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ َ َ ﻋﺪﮤ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ّ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ّ
ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﻧﻤﻮﻧﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﺮﺍﺑﺮﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻧﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﻫﻴﭻ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ّ ّ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ.
ﭼﻮﻥ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻓﻀﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﭼﻪ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﻣﺘﺤﻴﺮ ﻣﻰﻣﺎﻧﻴﻢ ﻭ ﭘﻴﺶ ﻋﻈﻤﺘﺶ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﻣﻰﮔﺮﺩﻳﻢ. ﺍﺻﻮﻟﻰ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮﺍﺣﻠﺶ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎﺳﺖ ّ
ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﻫﻴﺄﺕ ﺣﺎﮐﻤﮥ ﺍﻋﻼﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﻌﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﺐ ﺭﺿﺎﻯ
ٓ ﻋﻠﺖ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻳﺎ ﻣﺘﺤﺪﴽ ﺑﺎ ﻋﺰﻣﻰ ﺭﺍﺳﺦ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﻣﻰﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺑﻪ ّ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻣﻰﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭ ّ ﺗﻘﺪﺱ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺟﻤﻌﻰ ﺧﺪﺷﻪﺍﻯ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻳﺪ .ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﺎ ﺁﻣﺎﻝ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﺮ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﻭ ّ
ﻗﻮﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻗﻮﮤ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﭼﻨﻴﻦ ﻫﻴﺄﺗﻰ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻃﺮﻑ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ّ ﺩﺭ ّ
ﺍﺧﻼﺹ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﮥ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ
ﻗﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﻫﻴﺄﺗﻰ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﮔﺸﺘﻪ ﻃﺒﻖ ﻭﻋﻮﺩ ﻧﺎﺯﻟﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺴﺘﻄﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺹ ٨٠
ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻗﻮﺍﺋﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﻋﻄﺎء ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﭘﺲ ﻋﺠﺒﻰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٦٣ﻣﻘﺎﺭﻥ ﺑﺎ ﺻﺪﻣﻴﻦ ﺗﺤﻘﻖ ﻭﻋﺪﮤ ﺩﺍﻧﻴﺎﻝ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ" :ﺧﻮﺷﺎ ﺳﺎﻝ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ﺑﺎ ّ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺳﻴﺼﺪ ﻭ ﺳﻰ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﺳﺪ ".ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭼﻨﻴﻦ
ﺍﻟﺘﺎﺭﻳﺦ ﻳﻨﻘﻀﻰ ﻗﺮﻥ ﻣﻦ ﻃﻠﻮﻉ ﺷﻤﺲ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﺔ ﻭ ﺷﻤﺴﻴﺔ ﻟﻴﺴﺖ ﺍﺳﺖ" :ﻫﺬﻩ ﺳﻨﺔ ﺑﻘﻤﺮﻳﺔ ّ ﻻﻥ ﺑﺬﻟﮏ ّ ّ ّ ﺍﻟﺘﻤﮑﻦ ﻭ ﺗﻤﻸ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ﻣﻐﺎﺭﺑﻬﺎ ،ﻳﻮﻣﺌﺬ ﻳﻔﺮﺡ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍ ﺣﻖ ّ ّ ّ ﺗﺘﻤﮑﻦ ﻓﻰ ﺍﻻﺭﺽ ّ
ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻮﻥ٨٣".
ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺧﻮﺩ ّ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﻭ ّ
ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﮐﻪ ﺿﺎﻣﻦ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ .ﺁﺛﺎﺭ ﮐﺜﻴﺮ ﺩﻭﻣﻴﻦ ّ ﺍﻋﻈﻢ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺍﻟﮕﻮﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﻠﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﮐﺎﻣ ﺩﺭ ﺿﻤﻴﺮ ّ ٓ ﻣﺘﻔﻖ ﻋﺼﺮ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﻘﺼﺪ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺿﺎﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﻘﺶ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ّ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺣﺎﻝ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺮﺟﻌﻰ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ
ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﺟﺮﺍء ﻭﻇﺎﺋﻒ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﻋﺪﮤ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻣﺼﺮﺡ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ّ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺑﻴﺖ ﻋﺪﻝ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻋﻤﻮﻡ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺍﻋﻄﺎء ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ" :ﻓﺮﻉ ّ ﻣﺤﺘﻮﻣﮥ ٓ ّ ّ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﺼﻤﺖ ﻓﺎﺋﺾ ﺍﺯ
ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻬﻤﺎ ﺍﻟﻔﺪﺍﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﻣﻦ ﻋﻨﺪ ﺍ ﺍﺳﺖ٨٤".
ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ّ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﻣﮑﻤﻞ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﺸﺘﺮﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ّ ّ
ﻭﻇﺎﺋﻒ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ .ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ّ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ّ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺗﻔﻮﻳﺾ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﺳﻠﺐ ﻧﻤﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﺑﺎ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺗﻀﺎﺩﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﻤﻰﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺎﻃﻞ ﻧﻤﻰﺳﺎﺯﺩ٨٥. ّ
ﺗﺼﻮﺭ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ّ ّ ﺑﺎ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﻠﻖ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ّ
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﻳﻔﺎء ﻣﻰﮐﻨﺪّ . ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭼﻪ ﺳﻬﻢ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ
ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﻓﻮﺭﻯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ
ﺣﺘﻰ ﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﺷﺮﺍﺋﻄﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺸﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪﺍﻧﺪ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ّ ﺹ ٨١
ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﺻﻌﺐ ﻭ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﮔﺮﺩﺩ .ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺘﺼﺮﻑ ﻓﻰ ﻣﻤﺎﻟﮑﮑﻢ" ٨٦،ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻬﺎءﺍ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ "ﻻ ﻧﺮﻳﺪ ﺍﻥ ّ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺤﻮ ﻫﻴﭻ ﻣﻘﺼﺪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺣﺰﺏﺑﺎﺯﻯ ﻭ ﺍﻣﻮﺭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺗﻔﺮﻗﻪﺍﻧﮕﻴﺰ
ﺍﺣﺘﺮﺍﺯ ﻣﻰﺟﻮﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﻄﻴﻊ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻭ ﺳﻠﻄﮥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ
ﻣﺪﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻭﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺣﺎﺟﺖ ﺍﻋﻀﺎء ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﺎﻥ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻳﺎ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ
ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺠﺎﺭﻯ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺭﺟﻮﻉ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ.
ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ٓ ﻗﻮﮤ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﭘﻴﺎﻡ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻧﻔﻮﺫ ﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺮ ﻣﺴﻴﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ّ
ﺁﺳﻤﺎﻧﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻟﮕﻮﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ" :ﻧﻮﺭ ﻣﻨﻮﺭ ﺳﺎﺯﺩ ٨٧".ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺁﻓﺎﻕ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ّ ّ
ﻃﺒﻖ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ" ﻣﻨﺒﻌﺚ ﺍﺯ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻰ ﻧﺎﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﻣﺒﻬﻢ ﻭ ﻧﺎﺭﺳﺎ ّ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ )ﺍﺭﮔﺎﻧﻴﮏ( ﻭ ﺍﺻﻠﻰ ﺟﻤﻊ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﺩﺍﺭﻳﺶ ﮐﻪ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ" ٨٨ﺑﻠﮑﻪ ّ
ﻗﻮﮤ ﺟﺎﻣﻌﻪﺁﻓﺮﻳﻨﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻴﻨﻮﻧﺖ ﺍﻣﺮ ﺍﺗﺤﺎﺩﻧﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ" ﺣﺎﮐﻰ ﺍﺯ ّ ّ ّ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ٨٩".ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺍﺕ ﻣﮑﻨﻮﻧﮥ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻳﺶ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭﺗﺮ ﻣﺘﺮﻗﻰ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺍﻓﮑﺎﺭ ّ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻴﺸﺘﺮ ّ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺻﻔﺤﮥ ﺁﻣﺎﻟﺸﺎﻥ ﻣﻨﻘﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﻋﻤﻠﻰ ﻭ ﺷﺪﻧﻰ ﺍﺳﺖ .ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ّ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻓﺮﺿﻴﻪﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺮﻭﺟﺎﻥ ّ ﭼﻪ ﻧﻴﮑﻮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ّ
ﺗﺠﺰﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪﻫﺎﻯ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﺎﻝ ﺑﺎ ﺣﻴﺮﺕ ﻭ ﺩﻫﺸﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﻭﺭﺷﮑﺴﺘﮕﻰ ﺁﺭﺍء ﻭ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﮔﺸﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻥﺁﺭﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﺗﻤﺪﻥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﻰﮐﺸﺪ٩٠. ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺘﺪﺭﺟﴼ ﺭﺷﺪ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﺁﺷﻮﺏ ّ ّ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍّﺗﺤﺎﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘﻰ ﺍﻧﻈﺎﺭ ﺭﺍ ّ
ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺳﺮﺍﺝ ﻋﺒﺎﺩ ﺩﺍﺩ ﺍﺳﺖ ...ﻭ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺯ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻦ ﻋﺒﺎﺩ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﻠﻤﮥ ﻋﻠﻴﺎ ﺑﺤﺮ ﺣﮑﻤﺖ ٓ ﻣﻮﺍﺝ ٩١"...ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﻟﻬﻰ ّ ﺁﻥ ﻇﻬﻮﺭ ّ
ﻣﻠﻰ ﻭ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﻧﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ّ ﺧﻮﺩ ّ ﻣﺮﮐﺰﻳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻧﺎﻡ ﺣﺎﮐﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺻﻞ ﻋﺪﻝ ﺩﺭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﻩﺍﻯ ﺁﺷﻨﺎ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ
ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ،ﺗﺠﺮﺑﻪﺍﺵ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺷﺎﻫﺪ ﺩﻟﮕﺮﻡﮐﻨﻨﺪﻩﺍﻯ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺻﻞ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﻋﺪﻝ ﺁﻻﻡ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﻣﻌﻠﻮﻝ ﻋﺪﻡ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺳﺖ ﻋﻼﺝ ﻣﻰﮐﻨﺪ. ﺹ ٨٢
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺒﻴﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﻇﻠﻢﻫﺎﻯ ﻭﺍﺭﺩﮤ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﻋﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ
ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ٩٢".ﭘﻴﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻰﺷﻨﺎﺳﻴﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ. ﺹ ٨٣ ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ ﺗﻘﺪﻡ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﻧﻴﺮﻭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺟﻬﺎﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﻭ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭ ّ
ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻣﺮ ٓ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮﺩ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ
ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻭ ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻣﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﮐﻪ
ﭘﺮﺍﻫﻤﻴﺘﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ١٩٦٣ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺣﺎﺩﺙ ﮔﺸﺘﻪ ﻧﺎﻇﺮ ﮔﺮﺩﻳﻢ .ﺩﺭ ﺳﻰ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻝ ّّ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﺍﺕ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﭘﻴﺶ
ﻣﻰﺭﻓﺖ ،ﻳﮑﻰ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻔﻮﺫ ﺷﮕﺮﻓﺶ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺗﺮﻗﻰ ﺗﻨﻮﻉ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻰﻳﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺭﺍﻩ ﺍﺻﻠﻰ ّ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ .ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ّ ﻣﺆﺛﺮ ﻣﻰﺍﻓﺘﺎﺩ. ّ
ﺍﺗﺨﺎﺫ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﺗﺸﮑﻴﻠﺶ ﺗﺼﻤﻴﻤﻰ ﺭﺍ ّ
ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﺍﺷﺖ .ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺘﺼﺎﺏ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻥ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ .ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ّ ّ
ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵﻧﺸﺪﻧﻰ ﺩﺭ ﻋﺮﺽ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﭘﺮ ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻭ
ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ١٩٥٧ﺗﺎ ١٩٦٣ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﻪ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ٩٣ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺟﻮﻥ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﮔﺮ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﻗﺘﻀﺎء ﻧﻤﺎﻳﺪ ّ
ﻣﺆﺳﺴﮥ ﺟﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﺭﻩﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺍﻳﻦ ّ ﺳﺎﻝ ١٩٦٨ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﺄﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺸﺎﻭﺭﻳﻦ ّ
ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻮﺩ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﺴﺆﻭﻝ ّ
ﻣﻠﻴﻪ ﺷﺮﻳﮏ ﺗﺤﻤﻞ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﻌﺎﻭﻧﻴﻦ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ّ ﺗﻘﺪﻡ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ّ ّ ّ
ﻭ ﺳﻬﻴﻢ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٧٣ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﻘﺸﮥ ﻧﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻣﺪﻩ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻓﻰ ﺣﺪ ﺫﺍﺗﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺁﺳﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻔﺎﻯ ّ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻪ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺍﻓﺘﺎﺩ .ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺩﺭﺟﻪ ﻧﺰﺩ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ﺹ ٨٤
ﺩﺍﺭﺍﻟﺘﺒﻠﻴﻎ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﺗﺤﻮﻝ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺷﺎﻫﺪ ّ ّ
ﻣﺨﺘﺺ ﺑﻪ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﻘﻴﻢ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﺑﻪ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﮐﻪ ﻭﻇﻴﻔﻪﺍﺵ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ّ ّ
ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻭﻇﺎﺋﻒ ﻫﻴﺄﺕﻫﺎﻯ ﻣﺸﺎﻭﺭﻳﻦ ﺩﺭ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ّ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺪ.
ﻧﻤﻮ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻴﻤﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻣﺴﻴﺮﻯ ﮐﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ّ ّ ﻣﻬﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻓﺮﻣﻮﺩ :ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻮﻳﻦ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ّ
ﻣﻠﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ٩٤. ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ
ﻣﻬﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻧﻘﺸﮥ ﻧﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ،١٩٦٤ﻧﻘﺸﮥ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ،١٩٧٤ﻧﻘﺸﮥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ّ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ،١٩٧٩ﻧﻘﺸﮥ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ،١٩٨٦ﻧﻘﺸﮥ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ،١٩٩٣ﻧﻘﺸﮥ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ
١٩٩٦ﻭ ﻧﻘﺸﮥ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻣﺎﻫﻪ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﺩﻑ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﻭ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﻣﺘﻮﺍﻟﻰ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﺍﻣﻮﺭﻯ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ّ
ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻭﺍﺭ ﺭﺷﺪ ﺍﻣﺮ ٓ ﻣﻌﻴﻦ ﻭ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﻯ ﺟﺪﻳﺪ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﻃﻰ ﺁﻥ ﺳﺎﻝﻫﺎ ّ ّ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﻔﺎﻭﺕﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻧﻤﻮ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ. ّ ّ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ ﺗﻤﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺗﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ
ﺍﺷﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻭﺍﻣﺮ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬﺍﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻏﻨﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﻃﺒﻊ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺁﺛﺎﺭ ،ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺷﺮﮐﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺎﺕّ ،
ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺸﺮﻯ ،ﺗﺤﮑﻴﻢ ﻣﺒﺎﻧﻰ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ .ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺎﺏ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻗﻮﮤ ﺧّﻼﻗﮥ ﻇﻬﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪﺍﺵ ﺩﺭ ّ
ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻭﺣﺪﺕﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺿﻤﺎﻧﺘﺶ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺖ. ﺭﺍﺯ ّ ّ
ﺍﻭﻝ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﭘﺮﺑﺎﺭﺗﺮﻳﻦ ﺍﺩﻭﺍﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﻳﺪﻩ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ّ
ﺗﻨﻮﻉ ﻗﻮﻣﻰ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺪﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ ّ ﻣﺤﻠﻰ ﭼﻨﺪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺷﺪ ﻭ ّ
ﻣﻤﻴﺰﮤ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﻭ ﻣﻨﺎﺯﻋﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺻﻔﺖ ّ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﻰﮔﺮﺩﻳﺪ ﻣﺸﮑﻼﺗﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻰﮐﺮﺩ ّ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻰﺷﺪ .ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺎﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺳﺒﺐ ﺟﻠﺐ ّ
ﺍﺣﺒﺎء ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ "ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ" ﻭ ﺩﺭ ﺗﻮﺩﻩﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٦٧ﺍﺯ ّ
ﺷﺪﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﭘﻴﺎﻡ ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻤﻴﻊ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ّ
ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﻣﻨﻈﻤﴼ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻫﮑﺪﻩﻫﺎ ﻭ ﻗﺼﺒﺎﺕ ﺳﺎﮐﻨﻨﺪ ﻗﻴﺎﻡ ﭼﻮﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎ ّ ﺹ ٨٥
ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺒﻮﻝ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ّ
ﻣﺒﻠﻐﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻧﻤﻰﮐﺮﺩﻧﺪ .ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻧﻮﻉ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﺎ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﻧﻔﻮﺱ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ّ
ﺍﻣﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﺁﻥ ﻧﻮﺭﺳﻴﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﺎﺯ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺩﻩﻫﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﻮﺩ ّ
ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﻳﮏ ﺩﻫﮑﺪﻩ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻭ ﺁﺳﻴﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﻻﺗﻴﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ّ
ﻣﻰﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ .ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ١٩٦٠ﻭ ١٩٧٠ﺩﻭﺭﮤ ﺷﻮﺭﺍﻧﮕﻴﺰﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ
ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺭﻳﻢ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻯ ﻳﮏ ﮐﺸﻮﺭ ﻳﻌﻨﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺎﻟﻴﻪﺗﻮﺁ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻴﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ّ ّ
ﺗﺎﻧﻮﻣﺎﻓﻴﻠﻰ ﺩﻭﻡ ) (Malietoa Tanumafili IIﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺳﺎﻣﻮﺁ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺍﻗﺒﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ّ ّ
ﻫﻤﺖ ﻭﺍﻻﻯ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ّ ﻋﻠﺖ ﺍﻟﻌﻠﻞ ّ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺰﻡ ﺟﺰﻡ ﻭ ّ
ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﻴﺰﺑﻴﻦ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﻭﮔﺎﻧﺪﺍ ّ ﻭ ﺑﻮﻟﻴﻮﻳﺎ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻧﺰﻯ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻠﺐ ﻭ ﺟﺬﺏ ﺑﻮﻣﻴﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﻃﻰ ﺩﻭﺭﮤ ﻧﻘﺸﮥ ﻧﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ّ ﻣﺒﻠﻐﻴﻦ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎﺋﻰ ﻭ ﺍﮐﺜﺮ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ّ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻴﻪ ﻭ ﺁﻻﺳﮑﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻮﻣﻴﺎﻥ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻭ ﺟﻤﺎﻋﺎﺕ ﺳﻴﺎﻫﭙﻮﺳﺖ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﻻﺗﻴﻦ ﻭ ﺟﺰﺍﺋﺮ ّ
ﻗﻮﺕ ﺭﻭﺳﺘﺎﺋﻰ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ّ ﻣﺒﻠﻎ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﻣﻴﺎﻥ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ّ
ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺷﺨﺼﻰ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺩﻟﻴﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﭘﺮﺣﺮﺍﺭﺕ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭ
ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﻯ ﻣﻐﺘﻨﻤﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺯ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﺍﻣﺮﺍ ﺭﻫﻨﻤﻮﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺒﻠﻐﻴﻦ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﺎﻡ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ ﺑﻮﺩ .ﺩﺳﺘﻪﻫﺎﻯ ﭘﺮﺷﻮﺭ ّ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ّ
ﺣﺘﻰ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺑﻼﻍ ﭘﻴﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻃﺎﻟﺒﻴﻦ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻳﮏ ﮔﺮﻭﻩ ّ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺩﻩﻫﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﻪ ﺻﺪﻫﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﺷﺪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺎ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﻋﻀﺎء ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻰﮐﺮﺩ ﭼﻮﻥ ﻓﺮﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ّ ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻳﺎ ّ ﻋﻀﻮﻳﺘﺶ ﺭﺍ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﺶ ﺭﺍ ﺗﺰﻳﻴﺪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻨﮏ ﺑﻨﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﻓﺮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ّ
ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﻴﺪﺍﺭﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻭ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﺗﺮﻗﻰ ﻫﻴﭻ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﮤ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺪﺩ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ .ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺮ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﻴﺰ ّ
ﭘﺮﺍﻫﻤﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺻﺪ ﻭ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ّّ
ﻣﮑﺮﺭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮥ ﻗﺮﻥ ﻣﮑﺮﺭ ﺩﺭ ﻣﻌﺎﺿﺪﺕ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ّ ّ
ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺍﻣﺮ ٓ ﻣﻘﺪﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﻋﻈﻤﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ّ
ﺹ ٨٦ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﻴﺲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﻓﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﻮﻻﻯ ﺧﻮﺩ ﻟﺒﻴﮏ ﮔﻔﺖ .ﺯﻳﻨﺐ ﮐﻪ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪ ﻧﻴﺰ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮﺩّ . ﻗﺪﻭﺱ ﺩﺭ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﺩﻭ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﺍ ّ
ﻗﺪﻭﺱ ﻭ ﺳﻨﺶ ﺭﺍ ﮐﺴﻰ ﺫﮐﺮ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ .ﺷﻴﺦ ﻋﻠﻰ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺟﻨﺎﺏ ّ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻧﻘﺶ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﺜﺎﺭ ﺟﺎﻥ ّ ّ
ﻓﻘﻂ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺩﺭ ﺳﻨﻴﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﺍﻥ ﺑﻠﻨﺪﻣﻘﺎﻡ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻋﻼﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﻗﺎﺭﻩ ﻭ ﺟﺰﺍﺋﺮ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﮤ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﭘﻨﺞ ّ
ﻧﻤﻮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺳﻴﻘﻰ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺩﻫﮥ ١٩٦٠ﻭ ١٩٧٠ﺭﻭ ﺑﻪ ّ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺛﺎﺑﺖ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﭼﻮﻥ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺳﺮﺍﻳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺟﻮﻫﺮ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻤﻴﺎﻥ ﻋﺮﺿﻪ ﮔﺮﺩﺩ ٩٥".ﺷﻮﻕ ﻭ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﻳﺎ ﺩﺭ ّ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﺑﺮ ﺻﺤﻨﮥ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻫﻨﺮﻫﺎﻯ ّ
ﺷﻮﺭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﻓﺤﻮﺍﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﻋﺎﻣﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ّ ﻋﺪﮤ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭﻯ ﺍﺯ ّ
ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻓﻮﺭﴽ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻭ ﻣﻘﺪﻭﺭﺍﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﭘﻴﺸﻘﺪﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﻓﻮﺭﻯ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭﺳﻴﺪﮔﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ّ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮﻑ ﺑﺮﺳﺪ .ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ ّ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﺩﺭ ﺑﻼﺩ ﻏﺮﺏ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻬﻴﺎﺕ ﻭ ﻧﻈﺎﻣﺎﺕ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﮐﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ّ ﻣﺒﻠﻐﻴﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺪﺭﺕ ﻣﻮﺭﺩ ّ ﺍﺻﻮﻝ ٓ ّ ﻣﺼﺪﻗﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﻰﺷﺪ .ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻧﻈﺮﻫﺎ ّ
ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﻭﻗﺖﺷﻨﺎﺳﻰ ﻳﺎ ﺳﻨﻦ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﭘﻴﺶ ﭘﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻓﺎﺻﻠﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻴﻨﺸﺎﻥ ّ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﻭﺩﻩ ﻭ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ.
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺍﻣﺮﻯ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﺍﻩﻫﺎﻯ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ. ﺗﺎﺯﻩﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﻬﻢ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ّ
ﺟﺪ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﻨﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ّ
ﺗﺮﻗﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﻮﺭﴽ ﺟﺪﺍﻧﺎﺷﺪﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻧﺪ .ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻃﻰ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺍﺣﺒّﺎء ﺩﺭ ّ
ﺑﺮﻧﻴﺎﻣﺪ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻗﺪﺭﻯ ﻳﺄﺱ ﻭ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪﻯ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﺶ ﻧﺸﺴﺖ .ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻣﻴﺰﺍﻥ
ﻣﺼﺪﻗﻴﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﮐﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﺤﺴﻮﺳﻰ ﮐﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺗﺴﺠﻴﻞ ّ
ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﻴﻮﮤ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺹ ٨٧
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺁﺷﻨﺎﻯ ﻗﺪﻳﻢ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ .ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ّ ّ
ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻋﻤﺪﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﻔﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺍﻣﺮﺍ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ
ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﻏﻴﺮﻭﺍﻗﻌﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ّ ّ
ﺍﻣﺎ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻯ ﺧﻮﺩ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺗﺸﻮﻳﻖﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ ّ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺩﺭ ّ ّ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻯ ّ ّ ّ ّ
ﻗﺎﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻰ ﺑﻨﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻗﺎﺋﻢ ﺑﺎﻟﺬﺍﺕ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺟﺪﻳﺪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻐﺮﺏ ّ
ﺣﺘﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺟﻮﺍﺑﮕﻮﻯ ﺁﻥ ﻧﺒﻮﺩ .ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺑﻮﺩ :ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻘﻰ ﮐﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ّ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﻳﮑﺮﻭﺯﻩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ
ﻣﺤﻠﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻭﻗﺘﻰ ﻣﺤﻔﻞ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
ﻣﺴﻠﻂ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ؟ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﺠﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ّ
ﺯﻧﺎﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺴﺎﻭﻯ ﺍﻋﻄﺎء ﮐﺮﺩ؟ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻃﻰ ﮐﻪ ﻓﻘﺮ ﻭ ﺑﻴﺴﻮﺍﺩﻯ ﻏﻠﺒﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻨﻈﻢ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ؟ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻭ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺍﺧﻼﻕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺟﺤﺎﻥ ﺑﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ّ ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﻋﻤﻞ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﻨﺖﻫﺎﻯ ّ ﺩﺍﺩ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ّ
ﻣﺤﺮﮎ ﺭﺷﺪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻓﺮﺍﺩﺵ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﺣﻴﺎﺕ ﭘﺮﺷﻮﺭ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ّ
ﻋﺪﮤ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺮﺩﺩ؟ ﺑﺮﺍﻯ ﻃﺒﻊ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻃﻰ ّ ﺗﮑﻠﻢ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ،ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﺋﻰ ّ
ﺍﻭﻟﻮﻳﺘﻰ ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻣﺮﺍﻋﺎﺕ ﮐﺮﺩ؟ ﻳﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﻧﻮﺯﺩﻩ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﭼﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻭ ّ
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ّ ّ ﺭﻭﺯﻩ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺭﺍﻩ ﻧﻔﻮﺫ ﻏﻨﺎﺑﺨﺶ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﻯ ّ
ﻣﺎﺩﻯ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺸﻮﺩ؟ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻣﻨﺎﺑﻌﻰ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ّ
ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺳﺎﺧﺖ؟
ﻭﺟﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﻮﺭﻯ ﻭ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺍﻣﺮﺍ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺎ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺍﻫﻤﻴﺘﺶ ﮐﻢﺗﺮ ﺍﺯ ّ ّ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ّ ّ
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ،ﻫﻴﭻ ﺗﺮﮐﻴﺒﻰ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﻋﻤ ﻫﻴﭻ ﻧﻮﻉ ّ ّ
ﺷﺪﺕ ﻭ ﺍﻣﺮﺍ ،ﻭ ﻫﻴﭻ ﮐﻮﺷﺸﻰ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻘﻄﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ّ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻧﺸﻮﺩ .ﺣﺎﺻﻞ ﺟﻤﻊ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﻭ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺍﺯ
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻋﻤﻴﻘﴼ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻧﺎﺱ ﭼﻪ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺳﻰ ﺑﻮﺩ
ﻣﺤﻠﻰ ﺑﺎﻟﺬﺍﺕ ﻋﻤﺪﺗﴼ ﺣﻮﻝ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺗﻰ ّ ﻣﻴﺴﺮ ﻧﻤﻰﺷﺪ .ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ّ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﻫﻰ ﺩﻳﮕﺮ ّ
ﮐﻤﻴﺖ ﻭ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﻣﻰﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻭ ﻧﺎﺣﻴﻪﺍﻯ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺑﻮﺩ ﻧﻪ ّ ّ ّ ﻭﺳﻴﻊ .ﻭ ﺍﮔﺮ ﮐﻮﺷﺶﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻣﺸﮑﻞ ﻭ ﭘﺮﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﮔﺎﻩ
ﻣﻨﻈﻢ ﮐﺮﺩﻥ )ﺳﻴﺴﺘﻤﺎﺗﻴﮏ( ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﺳﺘﻪﺟﻤﻌﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﻪ ﺑﻰﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﺪﺍﺑﻴﺮ ّ ﺹ ٨٨ ﻫﺴﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻧﻤﻰﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎﻯ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﻔﻮﺫ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎ ﺳﺮﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩ .ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﻭﺿﻌﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺗﺮﻗﻰ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﺎ ﭘﻴﻮﻧﺪﻯ ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﻰ ﻫﻤﻌﻨﺎﻥ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ،ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ّ ﺍﻭﻟﻴﻪﺍﺵ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰﺭﻓﺖ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﺎﻡ ّ ّ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﻭ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ّ ّ
ﺍﻭﻟﻴﮥ ﻗﺮﻥ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﺴﺎﻭﻯ ﺑﺎ ّ ّ ّ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻗﻴﺎﻣﻰ ﺩﻟﻴﺮﺍﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻰ ﮐﺎﻣﻞ ﻭ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﻪ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎﻯ ﺟﺎﻣﻊ ﺍﻻﻃﺮﺍﻑ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎﻯ ّ
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ، ﻏﺮﺑﻰ ﻧﻪ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﻭ ﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ّ ﺗﺮﻗﻰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰّ ّ ،
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺗﺪﺍﺑﻴﺮ ﻻﺯﻡ ﮐﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﺧﻮﺩﮐﻔﺎﺋﻰ ﻭ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﮕﺎﻩﻫﺎ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ّ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺍﻣﺮ ٓ ﺗﺮﻗﻰ ﺑﻪ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﻣﺘﺤﺪ ﺭﺷﺪ ﻭ ّ ﻣﻤﻴﺰﮤ ﺳﻴﺮ ﺍﺻﻴﻞ ﻭ ّ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ّ ّ ﻣﻬﻢ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰﺭﻓﺖ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﻻﺗﻴﻦ ﻭ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺁﺳﻴﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻓﺮﺻﺖ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ّ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ.
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ﻗﺒﻞ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﻻﺗﻴﻦ ﻭ ﺁﺳﻴﺎ ّ ّ
ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﺋﻰ ﺟﺪﺍ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﺤﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ّ ﮐﻠﻰ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻧﺪﺍﺷﺖ .ﺩﺭ ﺍﮐﺘﺒﺮ ﺳﺎﻝ ﻣﻠﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻘﺸﮥ ّ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ﺍﺯ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
١٩٨٣ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺿﻤﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﻋﺎﺩﻯ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﺩﻓﺘﺮﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻣﺎﺩﻯ ﺁﻥ ﻭ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﺣﻮﺍﺋﺞ ّ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺗﺠﺮﺑﻴﺎﺕ ﻭﺳﻴﻌﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻧﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺁﻣﺎﺩﮔﻰ ﺩﻫﮥ ﺑﻌﺪ ﺷﺎﻫﺪ ّ
ﻧﺎﭼﻴﺰﻯ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﻰﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ
ِ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﻯ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺳﻮﺍﺩﺁﻣﻮﺯﻯ ﻭ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﻯ ﻭ
ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺭﮎ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻭ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﻣﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩﻫﺎﻯ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻋﻈﻴﻢ ّ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﺳﻮﺳﮥ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ّ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﭘﻴﮕﻴﺮﻯ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺭﻭﺵﻫﺎﻯ ﻣﻌﻤﻮﻝ
ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﮐﺎﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻧﺪّ . ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺵﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﻏﻴﺮﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ّ
ﺹ ٨٩ ﻧﻈﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻧﻴﺮﻭ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﮐﺠﺎ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺘﺮﺍﺗﮋﻯ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﻣﺘﻮﺍﻟﻰ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﮤ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻧﻴﺴﺖ .ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ّ ّ
ﻗﺎﺭﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻰﮔﻴﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎﻧﺶ ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺗﺶ ﭘﻬﻨﺎﻯ ﺷﺒﻪ ّ
ﺗﻨﻮﻋﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺗﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺠﺮﺑﮥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻗﻮﻣﻴﺖ ﻭ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺩﻳﻨﻰ ّ ّ ﻧﻤﻮﺩﺍﺭ ﺗﻼﺵﻫﺎ ﻭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶﻫﺎ ﻭ ﻓﺘﻮﺭﻫﺎ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺁﻥ ﺳﻰ
ﺳﺎﻝ ﺧﻄﻴﺮ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺷﮕﺮﻑ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﺍﻗﺒﺎﻝﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﺪﺗﺶ ﺑﻪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ّ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺁﻭﺭﺩ .ﺁﻥ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻴﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ّ
ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮﺩ .ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺍﺯﻯ ﺭﺍ ﭘﻴﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺩﺭﺩﻧﺎﮐﻰ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ ّ ّ
ﺍﻣﺎ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ ﻣﻰﮐﺸﺎﻧﺪّ .
ﻗﺎﺭﻩﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺗﻰ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮ ّ
ﺣﺪﻯ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻧﻤﻮ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ّ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ّ ١٩٨٥ ﺑﺮﮐﺎﺕ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ٓ ّ
ﻣﺘﻨﻮﻋﺶ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﻪﺍﻯ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﮥ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﮤ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻭ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﻯ ﻧﻮﺍﺣﻰ ّ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻭ ّ ﻣﻠﻰ ﺁﻥ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺑﺮﻧﻤﻰﺁﻣﺪ .ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻯ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺸﮑﻴﻠﺶ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺗﺶ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٨٦ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺎﺝ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻣﺘﺮﺻﺪ ﻣﺰﻳﻦ ﺷﺪ .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺒﻴﻨﻰ ّ ﺯﻳﺒﺎﻯ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﮔﺮﺩﻳﺪ ّ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﻋﺎﻣﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ّ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺑﻨﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺑﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ّ ﻗﺎﺭﻩ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺩﺍﺩ .ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ّ ﻣﺤﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺒﻪ ّ
ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺭﻭﺯﻯ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻳﺪﻥ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻭﺻﻔﺶ ﻳﺎ ﺑﺎﺯﺩﻳﺪﮐﻨﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ّ
ﺗﺼﻮﻳﺮﺵ ﺩﺭ ﻧﺸﺮّﻳﺎﺕ ﻭ ﻓﻴﻠﻢﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻋﻼﻗﮥ
ﺗﺠﺴﻢ ﺑﺨﺸﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺗﻮﺻﻴﻔﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻨﺎﻯ ﺯﻳﺒﺎﺋﻰ ّ
ﻣﺒﻠﻎ ﺻﺎﻣﺖ" ﺍﺳﺖ. ﻣﻰﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ " ّ
ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪﺍﺵ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺧﺎﺭﺝ ﺭﺍ ّ
ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭﻯ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ﺳﺎﻝ ٢٠٠٠ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ
ﺣﻖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺣﻠﻘﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﭘﻴﻮﺳﺖ .ﻣﺤﻔﻞ ّ ﻣﻠﻰ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺷﻬﺮﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ّ ﻣﺆﺳﺴﮥ ّ ﻣﺘﺮﻗﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ّ
ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺭﻓﺎﻩ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺭﺍ ﺟﺪﻳﺪﴽ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺠﻤﻨﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻣﻮﺿﻮﻉ "ﺩﻳﻦ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺭﻓﺎﻩ"
ﺹ ٩٠
ﺑﻴﺎﺭﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺻﺪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﭘﺮﻧﻔﻮﺫﺗﺮﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﺭﻓﺎﻩ
ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﮐﺸﻮﺭ ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﺟﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﺗﺮﻗﻰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺟﻤﻌﻰ ّ ﻣﻠﻰ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﭼﻮﻥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ّ ﻣﻘﺮﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﻻﺗﻴﻦ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻘﺎﻃﻰ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺳﻬﻢ ﻣﻤﺘﺎﺯﻯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ّ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻯ ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﻰ ﮐﺴﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺳﺎﺯﻧﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭﻧﺪ ﻣﺼﺪﺭ ﺧﺪﻣﺎﺗﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ّ ّ
ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎﺋﻰ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﻮﺩ.
ﻗﺎﺭﮤ ﺁﺳﻴﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻨﻮﺍﺕ ﻧﻴﺰ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺴﻂ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎﻟﺰﻳﺎ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺎﻟﺰﻳﺎ ﭼﻮﻥ ّ
ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﺴﻂ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺘﻰ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻓﺶ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺳﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ .ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺎﻟﺰﻳﺎ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ّ ﻣﺒﻠﻐﻴﻦ ّ
ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻴﻨﻰ ﻭ ﻫﻨﺪﻯ ﺗﺒﺎﺭ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺎﻟﺰﻳﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻰﺩﻫﻨﺪ ﭘﻴﻮﻧﺪﻯ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺗﻌﺠﺐ ﺩﻳﺪﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺎﻟﺰﻳﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﺑﺎ ّ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖﻫﺎ ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻈﻬﺮ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺎﻟﺰﻳﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﭼﺎﺭ ّ
ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﺯ ﺗﺸﺒﻴﻬﺎﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺎﺭﺍﺕ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺭﻭﺡ ّ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ.
ﻧﻪ ﺭﺷﺪ ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻧﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﻖ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺍﺩﺍء ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻭﻗﺘﻰ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﺭﮤ ﺁﻥ ﭼﻨﺪ ﺩﻫﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﭘﺮﺷﻮﺭ ّ
ﻣﻬﻤﺶ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻓﺼﻞﻫﺎﻯ ّ
ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺗﺮﻭﺭ ﻭ ﻣﻈﺎﻟﻢ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ّ
ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺧﻠﻠﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ّ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﻤﻌﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﻔﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺩﺭ ﺍﺗﻴﻮﭘﻰ ﮐﻪ ﻭﻃﻦ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﺳﻨﺖﻫﺎﻯ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ّ ﻗﺪﻳﻤﻰﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻏﻨﻰﺗﺮﻳﻦ ّ
ﺭﻭﺣﻴﮥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺍﻧﺴﺠﺎﻡ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﻳﮑﺘﺎﺗﻮﺭ ﻭ ﺳﺘﻤﮕﺮ، ّ
ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﮐﻢﺗﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩﺵ ﭼﻮﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎﺋﻰ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺩﺭ ﺩﻭﺯﺥ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ
ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ .ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻢﺗﺮ ﺷﻮﺍﻫﺪﻯ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﻯ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭ ﺻﻔﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﮤ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﺯﺋﻴﺮ ﺑﻮﺩ ﮔﻮﻳﺎ ﺑﺎﺷﺪ .ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺁﻥ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﺗﺸﻰ
ﺳﻮﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺣﻤﺎﺳﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺁﻓﺮﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻟﻬﺎﻡﺑﺨﺶ ﻧﺴﻞﻫﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﻬﻤﻰ ﺑﺰﺭﮒ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ .ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﻭﮔﺎﻧﺪﺍ ﻭ ﺭﻭﺁﻧﺪﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﮤ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﻰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵﻧﺎﺷﺪﻧﻰ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩﺍﻧﺪ.
ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺍﻟﻬﺎﻡﺑﺨﺶ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺫﺍﺗﻰ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺣﻴﺎﺕ
ﺹ ٩١ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﻭﻯ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﺎﻣﺒﻮﺝ ﺩﺭ ﻣﺮﺯ ﺗﺎﻳﻠﻨﺪ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ .ﺑﺎ ﻣﺒﻠﻐﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮐﻮﺷﺶ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﻰ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺍﻧﮕﺸﺖﺷﻤﺎﺭﻯ ﺍﺯ ّ
ﻋﺪﮤ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻋﺎﻡ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﻓﻮﻕ ﻃﺎﻗﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ّ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ّ ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺍﺭﺍﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻟﻴﺒﺮﻳﺎ ﻧﻴﺰ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ .ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺯﺑﺎﻧﻪ ﻣﻰﮐﺸﻴﺪ .ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻥ ّ ّ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﮐﺎﺷﺎﻧﮥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺑﻼﺩ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﮐﻮﭺ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﻳﺎﺭ ﻏﺮﺑﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻓﻦ ﺗﺎﺯﻩﺍﻯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺳﻴﻘﻰ ﻭ ﺭﻗﺺ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺮﻓﻪ ﻭ ّ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺩﻳﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﻌﻞ ﺍﻣﻴﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻟﺸﺎﻥ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﻣﻰﺩﺍﺷﺖ.
ﻋﺎﻣﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻰﻳﺎﻓﺖ ﻫﻴﺄﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺳﻴﺮ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺭ ﺭﻭﺵﻫﺎﻯ ﺗﺒﻠﻴﻎ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻗﺮﻥ ﺩﻭﻣﻴﻦ ﺳﺎﻝ ّ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﻣﻰﺷﺪ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٩٢ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ
ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ٢٧٠٠٠ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ
ﻣﺮﮐﺰ ﺟﺎﻭﻳﺘﺲ ) (Javits Convention Centerﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﻭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ُﻧﻪ
ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﻓﺮﻋﻰ ﺩﺭ ﺑﺨﺎﺭﺳﺖ ،ﺑﻮﻳﻨﺲ ﺁﻳﺮﺱ ،ﻣﺴﮑﻮ ،ﻧﺎﻳﺮﻭﺑﻰ ،ﺩﻫﻠﻰ ﻧﻮ ،ﺷﻬﺮ ﭘﺎﻧﺎﻣﺎ ،ﺳﻨﮕﺎﭘﻮﺭ، ﻋﺪﮤ ﮐﺜﻴﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻮﻡ ﻭ ﻫﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺳﻴﺪﻧﻰ ﻭ ﺳﺎﻣﻮﺁﻯ ﻏﺮﺑﻰ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ .ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺁﻥ ّ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻰﺩﺍﺩ .ﻟﺤﻈﮥ ﮔﻮﻳﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﺨﻨﻰ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮ ّ ّ ﻣﺆﺛﺮ ﺁﻥ ﺩﻡ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪﮤ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﺟﻤﻊ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺴﮑﻮ ﺑﺎ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ
ﻼ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﻭﺳﻰ ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺸﺘﺮﮎ ٢٨٠ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﻗ ّ ً
ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻧﮓ ﺗﮑﺒﻴﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻫﻤﮥ ﺩﻝﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻮﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﻗﺒﻮﻝ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎﻯ ﻣﺴﮑﻮ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻗﺒ ﺗﺤﺖ
ﺭﮊﻳﻢ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﻭ ﺷﺮﮐﺎﻳﺶ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻰﺧﻮﺭﺩ .ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺳﻴﻪ ﻣﻰﺯﻳﺴﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻦ ﺍﻳﺎﻡ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ّ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻗﻴﺪ ﺣﻴﺎﺗﻨﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ّ
ﺭﻭﺳﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﮑﻮ ﻣﻠﻰ ﻫﺸﺘﺎﺩ ﻭ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﺍﺯ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﺤﻔﻞ ّ ّ
ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺶﺁﻣﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩ .ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻥ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺪﺕ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺷﺪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺤﻠﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ ﻭ ﺷﺶ ﻣﺤﻔﻞ ّ ّ ﻣﻠﻰ ﻧﻴﺰ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺩﺭ ّ
ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﺩﺭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺮﺯ ﺟﻨﻮﺑﻰ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﺳﺎﺑﻖ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺷﺪﻩ
ﻣﻠﻰ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺳﺒﺐ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻫﺸﺖ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺑﻮﺩ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻭ ّ ّ
ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪ .ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﺹ ٩٢
ﻣﺪﻧﻰ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﻯ ﺷﺮﻗﻰ ﻭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺗﺤﺖ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﺎﺭﺟﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺑﻠﻮﮎ ﺳﺎﺑﻖ ﺷﻮﺭﻭﻯ ﺑﺎ ﻫﻤﮑﻴﺸﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﺑﻼﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ّ ّ
ﺳﻄﺢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ.
ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﭼﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﭼﻴﻨﻴﺎﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ
ﻭﺍﻗﻊ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﺭﻳﻦ ) (Mandarinﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩﻫﺎﻯ ﭼﻴﻦ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﺩﻋﻮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻇﻞ ﺁﮐﺎﺩﻣﻰ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﭘﮑﻦ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ .ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺩﺭ ّ
ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺻﻮﻝ ﻋﺎﻟﻴﮥ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﻳﮥ ﭼﻴﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ .ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺯ ّ
ﭼﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﭼﻴﻨﻰ ﭼﻪ ﺳﻬﻢ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﻋﻘﻼﻧﻰ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ.
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺗﻼﺵﻫﺎ ﻭ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦﻫﺎ ﻭ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ ّّ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﻘﺸﻪﺍﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻻﺯﻡ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﺮﺡ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﻭ ﻣﻨﺎﺑﻌﻰ ﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٩٦ﻧﻘﺸﮥ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﻭﻟﻰ ﺑﻰﺗﺠﺮﺑﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٦٤ﻧﻘﺸﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍﺟﺮﺍء ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺷﺖ .ﻧﻘﺸﮥ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻧﻘﺸﻪﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺤﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺟﺮﺍء ﻧﻤﻰﺷﺪ .ﺩﺭ ﺍﺧﻴﺮ ّ ّ
ﮐﻞ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٩٦ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺟﺰﺋﻰ ﻻﻳﺘﺠﺰﻯ ﺍﺯ ﻳﮏ ّ ّ
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰﺭﻓﺖ.
ﺑﺎ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪﺍﻯ ﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯﻯ ﻻﺯﻡ ﺍﺯ ﻣﺎﺣﺼﻞ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﺁﻣﺪ .ﺗﻮﺳﻌﻪ
ﻭ ﺑﺴﻂ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻡ
ﻫﻮﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﺩﺍﺩﻩ، ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ّ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﻴﻔﺘﮥ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﺍﻳﻤﺎﻥ ّ
ﺍﻗﻠﻴﺖ ﻧﺎﭼﻴﺰﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻓﻘﻂ ّ ّ ﻣﺒﻠﻐﻴﻦ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺍﺯ ﺧﺎﺭﺝ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻮﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﮐﺜﺮﴽ ﺍﺯ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ﮐﻪ ّ
ﻗﺎﺑﻠﻴﺖﻫﺎﻯ ﺗﻮﺩﻩﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ .ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ّ
ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻣﺼﻔﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺻﻔﺎﻯ ﻗﻠﺐ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﻰ ّ ّ
ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ .ﻫﻤﻴﻦ ﺗﻮﺩﻩﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﻰ ﭼﻨﺪ ﻧﺴﻞ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻰﺷﺪ ّ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻭ ﻣﻘﺪﻭﺭﺍﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ّ
ﺭﻭﺵﻫﺎﺋﻰ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﻭ ﺭﻓﻊ ﺍﺣﺘﻴﺎﺟﺎﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻮﻣﻰ ﻫﻴﭻ ﻓﺎﻳﺪﻩﺍﻯ ﺹ ٩٣ ﻋﺎﻳﺪ ﻧﻤﻰﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﻰﮐﺮﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﻮﺩ.
ﻧﻘﺸﮥ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻟﻪ ﺍﺯ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﻴﻨﺶ ﻣﻤﺘﺎﺯﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻃﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎ ﻭ
ﻣﻘﺪﻭﺭﺍﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺩﺧﻮﻝ ﺍﻓﻮﺍﺝ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺍﺯ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭﺱﻫﺎﻯ ﺧﻮﺑﻰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﮥ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺮﻭﺝ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺮﺩﺩ .ﻭﺳﻴﻠﮥ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﺪﻑ ﺩﺭ ﻃﻰ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﻮﺩ ّ ّ ﻣﺮﺗﺒﴼ ﮐﺎﻣﻞﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮐﺎﺭﺑﺮﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ّ
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﮐﺜﺮ ﺭﻭﺵﻫﺎ ﻭ ّ ّ
ﭘﻴﺶ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ،ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻧﻘﺸﮥ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺔ ﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻣﻰﮐﻨﻴﻢ" :ﻧﻮﺭﺳﻴﺪﮔﺎﻥ ّ ﺍﺩﻟﮥ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺭﺍ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮ ﺭﺍ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ّ ﺑﺮﺍﻫﻴﻦ ﻭ ّ ﺍﺩﻟﻪ ﻭ ﺣﺠﺞ ﺑﺎﻟﻐﮥ ٓ ّ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﮐﻨﻨﺪ ٩٦".ﭘﻴﺸﺎﻫﻨﮓ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﻭ ﺻﺤﻒ ٓ ّ
ﻣﻌﻠﻢ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻨﻈﻢ ﺟﻨﺎﺏ ﺻﺪﺭﺍﻟﺼﺪﻭﺭ ّ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ّ ّ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻗﻴﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻪ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺭﺳﻴﺪ. ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻯ ﺍﺧﻴﺮ ّ
ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪﺗﺮﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺩﻭﺭﻩﺍﻯ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻠﻤﺒﻴﺎ ﺩﺭ ّ
ﻣﻘﺪﺳﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻫﮥ ١٩٧٠ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ّ ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺁﺛﺎﺭ ّ
ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ
ﺗﻀﺎﺩ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻏﻴﺮﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻪ ﻣﻨﻀﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ّ ّ ﻣﺤﺎﻁ ﺑﻪ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﻋﻨﻒ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﻮﺩ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ.
ﺗﺠﺮﺑﮥ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻠﻤﺒﻴﺎ ﻣﺜﺎﻝ ﻭ ﺍﻟﻬﺎﻡﺑﺨﺶ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﺗﻤﮥ ﻧﻘﺸﮥ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﻴﺼﺪ ﻣﺮﮐﺰ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ) (training institutesﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﻳﮏ ﻗﺪﻡ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺣﻠﻘﻪﻫﺎﻯ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ) (study circlesﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺯ
ﻣﻴﺴﺮ ﺷﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﻴﺮﻭ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﺷﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺪﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ّ
ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺣﺎﻝ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻫﺮ ّ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ّ ﻣﺤﻞ ﺍﺟﺮﺍء ﻧﻤﺎﻳﻨﺪّ ّ . ﻣﺮﺍﮐﺰ ﻭ ّ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺴﻴﺮ ﺣﺮﮐﺖ
ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ. ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺟﻬﺪ ﻭ ﮐﻮﺷﺶﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻫﻪﻫﺎﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺴﻞ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺟﻠﻮﻩﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺹ ٩٤ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﺩﻭﺍﺭﻯ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ "ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺷﺪﺕ ﻭ ﺿﻌﻒ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺁﻧﴼ ﺍﺯ ﺑﺤﺮﺍﻥﻫﺎﻯ ﺩﺍﺧﻠﻰ ﻭ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺑﺎ ّ
ﺷﺪﺕ ﻭ ﺳﺮﻋﺖ ﺳﺮﴽ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺘﺸﺎﺑﻬﻰ ﺭﺍ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ّ ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ّ ﺳﺒﺐ ﻭﻳﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﺩﻣﺎﺭ ﺷﻮﺩ ّ
ﺟﻠﻮﮤ ﺍﻣﺮ ٓ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ ٩٧".ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻠﻤﺎﺗﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﮐﻮﺷﺶﻫﺎ ﻭ ّ
ﻭ ﻧﺎﮐﺎﻣﻰﻫﺎ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺎﺭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﺭ ﺳﻄﺤﻰ ﻭﺳﻴﻊ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻫﻤﻴﺘﻰ ﺩﺍﺷﺖ. ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺧﺖ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﻭ ّ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﮐﺎﺭﻯ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﻮﺩﻩﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﻘﻂ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮﺍﻥ ﺳﻴﺮ ّ
ﻣﻌﻴﻦ ﺗﻤﺪﻥ ّ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﺮﺡﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎﻥ ﻗﻮﻡ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ّ ﻣﻮﻗﺘﴼ ّ
ﺣﺘﻰ ﺍﺩﻳﺎﻥ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻘﺼﺪﺷﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪّ .
ﺍﻣﺎﺭﮤ" ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺭﻭﺡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ﺍﺳﻴﺮ "ﻧﻔﺲ ّ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﻭ ﻣﻨﺎﺯﻋﺎﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻭ ﺗﻘﻠﻴﻞ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﮏ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ّ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻰ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻭﺍﺻﻞ ﺷﻮﻧﺪ ﻋﻤﺮﺷﺎﻥ ﺑﺴﺮ ﺁﻣﺪ.
ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺎﺭﺕﻫﺎ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﺗﺎ ّ
ﺗﻤﺴﮏ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﺵ ﺩﺭ ﺩﻫﻪﻫﺎﻯ ﺁﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎﺋﻰ ﺁﻓﺮﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺳﺎﺋﻠﻰ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ .ﺍﺟﺮﺍء ﻧﻘﺸﮥ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻻﺯﻣﻪﺍﺵ ﺁﻧﺴﺖ ﻣﻘﺎﺻﺪ ّ
ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﻋﻘﻼﻧﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺟﻮﻳﺪ .ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺭ ّ
ﻧﻴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ١٩٦٣ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﮐﻤﺎﻝ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺕ ﻭ ﺗﺼﻔﻴﮥ ّ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺮﻭﺯ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﺪ: ﻭﺳﻴﻠﮥ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺳﻴﺮ ﺑﻠﻮﻍ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ .ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﻨﺪ ﺑﻌﻀﻰ ﺣﺮﮐﺖﻫﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻴﻪ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻰﺭﺳﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﻰ ّ ّ ّ
ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ .ﻧﻬﻀﺖﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺩﻭﺍﻡ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﭘﻴﺪﺍ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ّ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭﻟﮑﻦ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﻠﻮﻍ ﺩﭼﺎﺭ ﺿﻌﻒ ﻭ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻴﺸﻪ
ﺍﻣﺎ ﻳﮏ ﻧﻮﻉ ﺣﺮﮐﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻣﺮ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺍﺯ ﻧﻘﻄﻪﺍﻯ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪّ ...
ﻣﻨﻈﻢ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻰﺭﻭﺩ ،ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺩﺍﻣﻨﮥ ﻣﺴﻠﻢ ﻭ ّ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻰﺷﻮﺩ ،ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺳﻴﺮ ّ
ﻋﻤﻮﻣﻴﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ .ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ ّ ﺣﺮﮐﺖﻫﺎ ﺍﺳﺖ٩٨. ﺹ ٩٥ ﻓﺼﻞ ﺩﻫﻢ
ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻓﻘﻂ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﺑﻨﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻳﺮ ﻳﺎ ﺯﻭﺩ ﺣﻤﺎﻳﺖ ّ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﻧﻪﺍﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺠﻬﻮﺩﺍﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻨﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ﻋﺪﺍﻟﺖ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﺍﺕ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﭘﻴﺶ ﻣﻰﺭﻭﺩ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ .ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﮑﻪ ّ ّ
ﺍﺩﺭﺍﮎ ﮐﻨﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻨﻔﺴﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻫﺘﻤﺎﻡ ﻭ ﺻﺮﻑ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺟﻬﺪ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎﻯ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﺗﺎ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻣﻄﻠﻮﺑﻰ ﺑﺎ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﻣﻨﺎﺻﺐ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭ ّ ﺍﻗﻠﻴﺖﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺍﺯ ّ ّ
ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻭ ﺗﻌﺮﻳﻒﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺸﻴﺮﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺳﻔﻴﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺣﺘﻰ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﭘﺮﮐﻴﻦ ﭼﻮﻥ ﻋﺎﻟﻰ ﭘﺎﺷﺎ ﻭ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻴﻦ ﺧﺎﻥ ّ ﺑﻬﺎءﺍّ
ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﻰﺷﺪ ﺷﺎﻫﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮﺍﺕ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺁﻥ ﺍﻫﺘﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ .ﻣﺜ ﻋﺎﻟﻰ ﭘﺎﺷﺎ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻋﮑﺎء ﻣﻨﻔﺎﻯ ﻣﺠﺮﻣﻴﻦ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻘﺎﻣﺶ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺑﻪ ّ
ﻣﻮﻗﺮ ﻭ "ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﺣﺴﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻣﻌﺘﺪﻝ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﻣﺸﻴﺮﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺳﻔﻴﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﻣﺎ ّ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻼﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ٩٩".ﻭ ّ
ﺿﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺷﺪ ﺩﺳﺎﺋﺴﺶ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺻﻠﻰ ﻣﺴﻤﻮﻡ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻋﺎﻟﻰ ﭘﺎﺷﺎ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻧﺶ ﺑﺮ ّ
ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﺎﺭﺯﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻓﻄﺎﻧﺖ ﻭ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻯ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻨﺶ ﻣﻰﭘﻨﺪﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﻃﻤﻊ ﻭﺭﺯﻯ ﻭ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﻰ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻣﻘﻴﻢ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ ﮐﻪ ﺗﺮﮐﻴﻪ ﻟﻄﻤﮥ ﺷﺪﻳﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ. ﺑﺮ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻫﺮ ﮐﻮﺷﺸﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻳﮏ ﻧﻈﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﺟﻬﺎﻧﻰ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎﻯ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺩﺭ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻣﻰﺷﺪ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺜﺎﻝ ﺣﺎﺋﺰ ّ ّ
ﻋﻠﺖ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺳﺆﺍﻝ ﻣﻰﺷﺪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ّ ﺹ ٩٦
ﺧﻄﺎﺑﻪﺍﻯ ﺩﺭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺻﻠﺢ ﻟﻴﮏ ﻣﻮﻫﻮﻧﮏ ) (Lake Mohonk Peace Conferenceﺑﻪ
ﺩﻋﻮﺕ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﻥ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺁﻣﺪﻩﺍﻧﺪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء "ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﺻﻠﺢ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ" ) (Central Organization for a Durable Peaceﺭﺍ ﺩﺭ ﻻﻫﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻫﻤﮥ ﺗﺸﻮﻳﻖﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻰﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺻﺮﻳﺢ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ّ
ﻧﺼﺎﺋﺢ ﺧﻮﺩ ﺍﺑﺎﺋﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﮐﻤﻴﺘﮥ ﻣﺠﺮﻳﮥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻻﻫﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺘﻪ
ﺑﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﻓﺮﺻﺖ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺻﺎﺩﺭﻩ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﺤﻘﻖ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺷﻤﺎﺭﻧﺪ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺍﺳﺎﺱ ّ
ﺍﻭﻝ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺧﻴﺮﺧﻮﺍﻩ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ...ﺣﺎﻝ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﻣﺮﻳﺴﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﻯ ّ
ﻭﺣﺪﺕ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻻﺯﻣﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﮔﺮﺩﺩ ﺗﺎ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﺘﻴﻦ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺭﺯﻳﻦ
ﻗﻮﮤ ﮐﻠﻤﺔ ﺍ ﮐﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺮ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺍﺷﻴﺎﺳﺖ ﻋﻘﻮﻝ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮﺩﺩ ...ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺟﺰ ّ ﻣﺤﺮﮎ ﻧﻔﻮﺱ ﻭ ﮐﻞ ﺍﺷﻴﺎء ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻇﻞ ﺷﺠﺮﮤ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﺟﻤﻊ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ .ﺍﻭﺳﺖ ﻧﺎﻓﺬ ﺩﺭ ّ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ ّ ﺍﻭﺳﺖ ﺿﺎﺑﻂ ﻭ ﺭﺍﺑﻂ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ١٠٠.
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﺎﻋﺖﻫﺎﻯ ﺩﺭﺍﺯﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﺎ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﺻﺎﺣﺐﻧﻔﻮﺫ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﻧﻮﻉﭘﺮﺳﺘﻰ ﻣﻰﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺻﺮﻑ ﻣﻰﻓﺮﻣﻮﺩ ﻧﺸﺎﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ّ
ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺍﺭﺩ .ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺻﻌﻮﺩ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﮔﻮﺍﻩ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺗﺎ ﺧﺎﺗﻤﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩ. ﻣﺮﺿﻴﻪ ﺭﺍ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻓﺮﻣﻮﺩ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺳﻨﺖ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺷﺮﻭﻉ ﺩﻭﺭﮤ ﻭﻻﻳﺘﺶ ﻫﻤﻴﻦ ّ ّ ١٩٢٥ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺟﻴﻦ ﺍﺳﺘﻨﺎﺭﺩ ) (Jean Stannardﺭﺍ ّ ﻣﻘﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺑﻮﺩ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺩﻓﺘﺮ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﮐﻪ ّ ﺍﻳﻦ ﺩﻓﺘﺮ ﻫﻴﭻ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭﻟﻰ ﻃﺒﻖ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ "ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺑﻴﻦ ﺣﻴﻔﺎ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﻮﺩ .ﻭ ﭼﻮﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﻋﺎﻟﻢ" ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻭ ّ
ﻧﺸﺮﻳﺎﺕ ﺭﺳﻤﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺷﺮﺡ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺩﻓﺘﺮ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻃﻠﺐ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ
ﺭﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﻘﺸﻰ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻓﺘﺮ ﺍﻳﻔﺎء ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻋﻤ ﺑﻪ ّ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﺁﻳﺪ ﺑﺮ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ .ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٢٨ ّ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﻋﺮﺿﺤﺎﻟﻰ ﺩﻫﺪ ﺗﺼﺮﻑ ﺑﻴﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺷﻴﻌﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺷﻮﺭﺍﻯ ﻭ ﺑﻪ ّ ﺹ ٩٧ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺁﺭﺍء ﺩﺭ ﻣﺎﺭﺱ ١٩٢٩ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﺮﻑ ﻋﺪﻭﺍﻧﻰ ﺑﻪ ّ ّ
ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ "ﻇﻠﻤﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﮐﻴﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﻓﻮﺭﴽ ﺣﺘﻰ ﻭﻋﺪﮤ ﺍﮐﻴﺪﻯ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ ".ﺩﻭﻟﺖ ﻋﺮﺍﻕ ﻣﮑﺮﺭﴽ ﺍﺯ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﻇﻠﻢ ﻃﻔﺮﻩ ﺭﻓﺖّ . ّ
ﻗﻀﻴﻪ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺩﺭ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻋﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﺭﻓﻊ ﻇﻠﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﻓﺎ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻳﻦ ّ
ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻠﻞ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ
ﺗﺼﺮﻑﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ١٠١.ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻓﮑﺎﺭ ّ ّ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﻓﻮﺍﻳﺪﻯ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺮﻋﻴﮥ ﻣﺼﺮ ﺭﺩ ﺍﺳﺘﻴﻨﺎﻑ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﺼﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﺤﮑﻤﮥ ﻧﺤﻮ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ﻗﻀﻴﮥ ّ ّ
ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﺗﻌﺮﺽ ﻭ ﻓﺘﻮﺭ ﻭ ﻗﺼﻮﺭ ﻭ ﻃﻔﺮﻩ ﻭ ﺗﺴﺎﻣﺢ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﺫﮐﺮ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ّ ﺗﻌﻠﻞ ﻭ ّ
ﻗﻀﻴﮥ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﺋﻴﻦ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﻰ ﻓﺎﺣﺶ ...ﺷﻬﺮﺕ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺣﻞ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺩﺭ ﺩﻓﺎﻉ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﺴﻠﻮﺑﮥ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻓﺎﻉ "ﺍﺯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺠﺮﺍﻯ ﻋﺎﻟﻰﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺍﺟﻊ ّ ﺣﻖ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ" ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﻪﺍﻯ ﺧﻄﻴﺮ ﻭ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺍﻋﺠﺎﺏ ﻭ ﺷﮕﻔﺘﻰ ّ
ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻣﻮﺭﺙ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺩﻫﺸﺖ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ١٠٢.
ﻣﺆﺛﺮﺗﺮﻯ ﻧﺼﻴﺐ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺘﺤﺪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻭﺳﻴﻊﺗﺮ ﻭ ّ ﺑﺎ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﻧﻔﻮﺫ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٤٧ﮐﻤﻴﺘﮥ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ ﻭﻗﺖ ﺗﺤﺖ ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﻰﺷﺪ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺟﻮﺍﺏ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻓﺮﺻﺘﻰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺷﺮﺡ ﻣﺴﺘﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺗﺸﻮﻳﻖ ّ ﺍﻋﻼﻣﻴﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻣﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﺳﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ " ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻣﺤﻔﻞ ّ ّ ﺗﻌﻬﺪﺍﺕ ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻥ" ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺪ ﺍﻟﻬﺎﻡﺑﺨﺶ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ّ
ﻣﻠﻰ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﻮﺭﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﻫﺴﺎﻟﻪﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﻳﮏ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﻫﺸﺖ ﻣﺤﻔﻞ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﻧﺎﻣﻪﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ "ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺩﻭﺍﺋﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ" ) (The Baha'i International Communityﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﻧﻈﻢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ّ ﻧﻤﻰﻓﺮﻣﻮﺩ .ﮐﺘﺎﺏ ﻗﺮﻥ ﺑﺪﻳﻊ ﻭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺔ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﻮﺍﻫﺪﻯ ّ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﺤﻨﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻫﻢ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻭ ﻫﻢ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﺻﺎﺣﺐﻧﻔﻮﺫ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﻈﺮ ﻣﺴﺎﻋﺪﻯ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﺹ ٩٨
ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﺎﺕ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰﺷﺪ .ﺍﺯ ﺩﻳﺪﮔﺎﻩ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮐﻪ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ
ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺑﻪ ّ ﻣﻬﻤﻰ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺑﺸﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﭘﻴﺶ ﭘﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩﺍﻯ ﻧﺘﺎﺋﺞ ّ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﺫﮐﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﮐﻨﻪ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻮﻝ ﻭ ﺣﻮﺵ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ
ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ .ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮ ﻭ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﺋﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﻯ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﺪﻡﻫﺎﻯ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺎﺭﻯ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻭ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻬﺮﺍﺳﺪ.
ﻣﺘﺤﺪ ﺑﺎ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﻧﺎﻣﻪﺍﺵ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﺍﻣﻮﺭ ﻭ ﺷﺆﻭﻥ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ .ﺍﺯ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺒﮑﮥ ﮔﺴﺘﺮﺩﮤ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺟﺮﺍء ﻣﻰﺷﺪ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺷﺪ ﻳﮑﻰ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ) United Nations ﻣﺘﺤﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﻤﻦﻫﺎﻯ ّ ﻣﻠﻰ ﻣﻠﻞ ّ ّ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ ( associationsﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻼﺵ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺷﺪﻳﺪﴽ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻰﮐﺮﺩ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٧٠
ﻣﺘﺤﺪ ) (ECOSOCﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻋﻀﻮ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺷﻮﺭﺍﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ) (UNEPﻭ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﻳﺎﻓﺖ .ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٧٤ﺭﺳﻤﴼ ﻋﻀﻮ ﻭﺍﺑﺴﺘﮥ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﻣﺤﻴﻂ ﺯﻳﺴﺖ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٧٦ﻋﻀﻮ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﻳﻮﻧﻴﺴﻒ ) ، (UNICEFﺻﻨﺪﻭﻕ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٥٥ﻭ ﺳﺎﻝ ١٩٦٢ﺑﺎ
ﻣﺘﺤﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺮﺍﮐﺶ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ّ ﺗﻌﺪﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ ّ ّ
ﺗﻌﺪﻳﺎﺕ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﻫﺪ. ﺭﻓﻊ ّ
***
ﻣﺘﺤﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٨٠ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ﻣﻠﻰ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﺩﺭ ﻣﻠﻞ ّ
ﺗﺮﻗﻰ ﺷﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﻳﺎﻓﺖ .ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻳﻦ ّ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺷﻴﻌﻪ ﺑﺮ ﻗﻠﻊ ﻭ ﻗﻤﻊ ﺍﻣﺮ ٓ ﻣﺼﻤﻢ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺯﺍﺩﮔﺎﻫﺶ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ّ ّ ﺣﺘﻰ ﻣﺪﺍﻓﻌﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﺁﻥ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺍﺻﺤﺎﺏ ّ ﺗﻌﺪﻯ ﻭ ّ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻴﺮﺕ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.
ﺗﻌﺪﻯ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺧﻮﻳﺶ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺗﺸﺎﻥ ﺩﭼﺎﺭ ّ
ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺭﻫﺒﺮ ﺣﻤﻠﻪ ﻭ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﻣﻼﻳﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻰﺷﺪﻧﺪّ . ّ
ﻣﺴﺘﺒﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺍﻣﺎ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ّ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ ﺁﻥ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ّ ﺗﻌﺪﻳﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻰﺩﺍﺩﻧﺪّ .
ﺗﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﺣﺴﺎﺏﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺑﺎ ﺩﻭﻝ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﺻﺎﺣﺐﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ّ
ﺹ ٩٩
ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖﻫﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﻯ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻭﻝ ﺩﭼﺎﺭ ّ
ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﺍﻧﺰﺟﺎﺭ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻏﺮﺑﻰ ﺁﺳﻴﺐﭘﺬﻳﺮ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ .ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ّ
ﺭﻭﺳﻴﻪ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺩﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﮏ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻈﺎﻟﻢ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﻯ ّ
ﻋﺎﻡ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﻧﺨﺴﺖ ﺩﻫﮥ ١٨٥٠ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺍﺭﺍﺩﻩﺍﺵ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﮥ ﻗﺘﻞ ّ ﻋﺪﮤ ﮐﺜﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺮﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ّ
ﺩﻫﺪ .ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺁﺭﺍﻡ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺁﺭﺍء ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﻯ ﻣﻼﻳﺎﻥ ﺩﻭﻣﻴﻦ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﻗﺪﻳﻢ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ّ ١٩٥٥
ﺿﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ .ﺩﺭ ﺗﻌﺪﻳﺎﺕ ّ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺳﻠﺴﻠﮥ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﻰ ﺍﺯ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻭ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺍﺧﻼﺕ ﻃﻠﻴﻌﮥ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻌﺪﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﻳﮑﺒﺎﺭﻩ ّ ﺁﻥ ّ ﺣﻔﻆ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺷﺪ.
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٧٩ﮐﻪ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺎﻧﻊ ﻭ ﺭﺍﺩﻉ ﻣﻼﻳﺎﻥ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺭﺍﻩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖّ . ّ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻋﺎﻟﻰﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺣﻮﺯﮤ ّ
ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺯﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺎﺻﺐ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ" .ﺩﺍﺩﮔﺎﻩﻫﺎﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ" ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ ﻭ ﻟﺸﮑﺮﻯ ﺍﺯ "ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ" ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ّ ّ
ﺗﺴﻠﻂ ﻳﺎﻓﺖ. ﺳﺮﻯ ﺷﺎﻩ ﮐﺎﺭﺑﺮﺗﺮ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻇﺎﻟﻢ ﻭ ﺳﺘﻤﮕﺮ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﺮﺩﻡ ّ ﭘﻠﻴﺲ ّ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻰﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﮥ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﻯ ﻫﻤﺸﺎﻥ ّ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﮑﻤﺮﺍﻧﺎﻥ ﺗﺎﺯﻩﮐﺎﺭ ّ
ﻣﻼﻳﺎﻥ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺻﺎﺣﺐﻧﻔﻮﺫ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﺮﮔﮥ ّ
ﻓﺮﺻﺘﻰ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺳﺎﺯﻧﺪ .ﺗﻔﺎﺻﻴﻞ ﺟﺎﻧﮑﺎﻩ ﭼﻨﺎﻥ ﺣﻤﻼﺕ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ ّ ّ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺍﻯ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺳﺨﻦ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ّ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻥ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻰ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻯ ﺟﺎﻥ ﺗﺮﮎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﮕﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﻟﻬﺎﻡﺑﺨﺶ ﻫﻤﮑﻴﺸﺎﻧﺸﺎﻥ
ﺗﻌﻠﻘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺗﻤﺴﮏ ﻭ ّ ّ
ﺣﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﺻﺪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺑﺨﺸﻴﺪ .ﻓﻘﻂ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻫﻮﻟﻨﺎﮐﻰ ّ ﺗﺄﺛﺮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪّ .
ﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺜﻞ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٨٨٩ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺭﻳﻒ ﺍﻫﻞ ﻏﺮﺏ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺣﻤﺎﺳﮥ
ﺑﻠﻴﺎﺕ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺸﻘﺪﻣﺎﻥ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ّ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ:
ﺹ ١٠٠
ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﺍﻥ ﻳﺄﺱ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﻧﻤﻰﭘﺬﻳﺮﺩ ﻭ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺸﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ
ﻧﻤﻰﺷﻮﺩ ،ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻳﺸﺎﻥ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﻧﻤﻰﮔﻴﺮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﺪﻳﻊ ﺭﺍ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ...ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﮑﻨﺠﻪﻫﺎ ﻭ ﻋﺬﺍﺏﻫﺎ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ .ﭘﺲ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﺍﻥ ﺣﻴﺎﺕ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺑﻮﺩ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ .ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻧﻔﻮﺫﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﻣﻦ ﻳﻘﻴﻨﴼ ﺍﻣﺮ ﺑﺎﺑﻰ )ﮐﺬﺍ( ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﺳﺨﻨﻰ ﻧﻤﻰﮔﻮﻳﻢ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺗﺎﺯﻩﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﻣﺎ ﭼﻪ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻧﺼﻴﺐ ﺁﻥ ﻧﻬﻀﺖ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﻀﺖ ﺩﺭ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﺪﻣﺪ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﻤﻰﻧﻮﻳﺴﻢّ ،
ﺷﻮﺩ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻴﺎﻧﺠﺎﻣﺪ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﻯ ﻭ ﺣﻤﺎﺳﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﺑﺎﺑﻰ ﺁﻓﺮﻳﺪﻧﺪ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺻﻤﻴﻤﻴﺖ ﻭ ﺷﮑﺴﺖﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺍﺳﺖ ...ﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮ ﮔﻔﺘﻨﺶ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﮔﺮﺩﻡ ّ
ﺻﻤﻴﻤﻴﺖ ﻭ ﺳﺠﺎﻳﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻧﻴﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻧﻔﻮﺫ ﺍﻳﻦ ّ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ﺧﻠﻮﺹ ّ ﮐﺲ ﮐﻪ ﻧﺰﺩﻳﮑﺸﺎﻥ ﺁﻳﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ١٠٣.
ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻏﻴﺮﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺮﺩﮤ ﻣﺠﻬﻮﻟﻴﺖ ﺑﺪﺭﺁﻭﺭﺩ .ﺟﻨﺒﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻣﻬﺪ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺳﺨﻨﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺷﺪ ﮐﺎﻣ ﭘﻴﺪﺍﺳﺖ ّ
ﺗﻌﺪﻯ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﺁﺭﺍء ﺧﺎﺭﺟﻴﺎﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﺰﺟﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺘﻢ ﺑﻴﻤﻌﻨﻰ ﻭ ﺍﺑﻠﻬﺎﻧﮥ ﺍﺻﺤﺎﺏ ّ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ. ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻣﻘﺎﺑﻠﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻥ ﻣﻈﺎﻟﻢ ّ
ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺷﺎﻫﺪ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﻣﻈﺎﻟﻤﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭﻯ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ّ
ﮐﻠﻰ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﻫﻤﻴﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻭﺿﻊ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻧﻈﻴﺮﺵ ﺑﻪ ّ ّ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ .ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺍﻧﻮ
ﻣﻘﺪﺱ ﺁﺋﻴﻨﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺸﺎﻥ ﻣﺆﺳﺴﺎﻥ ّ ﺩﺭﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﺳﺮ ﺑﺎﺯ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﺍﺯ ّ
ﺗﻔﻮﻕ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩﻫﺎﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻳﺎ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ّ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻣﻘﺎﺑﻠﮥ ﻓﻴﻤﺎﺑﻴﻦ ﺭﺍ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺷﮕﻔﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻏﻴﺮﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻴﻔﺘﮥ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺖ .ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻪ ﺑﺮ ﻇﺎﻟﻤﻴﻦ ﺣﻤﻠﻪﺍﻯ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻣﺘﻮﻗﻊ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﻧﻪ ﻣﺪﺍﻓﻌﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ّ ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﻪ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﺁﻧﭽﻪ ّ
ﺣﺘﻰ ﻣﺪﻭﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻠﻞ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺻﺤﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ّ ّ ﺍﻋﻼﻣﻴﮥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ّ ّ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ّ
ﻣﻠﻰ ﮐﻪ ﻋﻤ ﺍﻳﻦ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩﺍﻯ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ .ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ
ﺗﺠﺮﺑﻪﺍﻯ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺭﺳﻤﻰ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺭﺟﻮﻉ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﻟﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻟﻮﺍﻳﺤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻳﺎ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﻳﺎ ﺩﻭﺍﺋﺮ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻫﺎﻯ ﺹ ١٠١ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻣﻄﺮﺡ ﺑﻮﺩ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻓﻮﻕ
ﻗﻀﻴﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻫﺎﻯ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩﺍﻯ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﻣﺘﻮﺍﻟﻰ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ّ ﺑﺸﺮ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻟﻮﺍﻳﺢ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﺷﮑﺎﻳﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ
ﻣﺘﺤﺪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺷﻮﺩ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍﺑﻄﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻣﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺑﺎ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﮐﻤﻴﺘﮥ ﺳﻮﻡ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﮊﻳﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﺗﻘﺒﻴﺢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺗﺒﺎﻉ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ
ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺩﻟﺴﻮﺯ ﻋﻀﻮ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻤﺎﻳﺘﻰ ﮐﻪ ّ
ﻣﺮﺗﺒﴼ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻣﻰﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﮑﺎﻫﺪ .ﺍﮔﺮ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎء ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ّ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﻘﺾ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺭﺳﻴﺪﮔﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ّ ّ
ﻗﻀﻴﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﺍﺕ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﻭﺍﺭﺩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ّ
ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺑﻰﺳﺎﺑﻘﻪ ﺩﺭ ﺟﺮﺍﺋﺪ ﻭ ﻣﺠّﻼﺕ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻰ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪ .ﺟﺮﺍﺋﺪﻯ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ
"ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﺗﺎﻳﻤﺰ" )" ، (The New York Timesﻟﻮﻣﻮﻧﺪ" )" ، (Le Mondeﻓﺮﺍﻧﮑﻔﻮﺭﺗﺮ ﺁﻟﮕﻤﺎﻳﻨﻪ ﺯﺍﻳﺘﻮﻧﮓ" ) (Frankfurter Allgemeine Zeitungﮐﻪ ﺳﺮﺣﻠﻘﮥ ﺟﺮﺍﺋﺪ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻔﺼﻞ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎﻯ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﻭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻌﺪﻳﺎﺕ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻘﺎﻻﺕ ّ ّ
ﻣﺠﻠﮥ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﭘﺨﺶ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻣﻔﺼﻞ ﻭ ﮔﻮﻳﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﻰ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ّ ّ ﺩﺭ ﺳﺮﻣﻘﺎﻻﺕ ﺟﺮﺍﺋﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﻈﺎﻟﻢ ﻏﺎﻟﺒﴼ ﺑﺎ ﻋﺒﺎﺭﺍﺗﻰ ﻣﺤﮑﻢ ﺗﻘﺒﻴﺢ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ
ﻣﺆﺛﺮ ﺿﺎﻣﻦ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻣﻰﺷﺪ ﻋﻤ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺎﺭ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ّ
ﺧﺎﺹ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺩﻩﻫﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻭ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﺑﻪ ّ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻬﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ ﻋﺎﻡ ﺍﻋﻼﻥ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ّ ﻭ ّ
ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺻﺎﺣﺐﻧﻔﻮﺫ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺮﺻﺖ ﮐﺎﻓﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﺧﺼﺎﺋﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﺒﺮ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩﺍﺵ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﻀﻴﻴﻘﺎﺕ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻋﺪﮤ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺑﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻓﺎﻗﺪ ﮔﺬﺭﻧﺎﻣﮥ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ّ
ﻭ ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺷﺎﻥ ﻫﺪﻑ ﺳﺘﻢ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺍﺯ ﻭﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٨٣
ﻣﻠﻰ ﺁﻥ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻗﺒﻮﻝ ﺷﻨﻴﺪ .ﺩﻓﺘﺮ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺘﺶ ﺭﻭﻯ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﻘﺎﺿﺎﻯ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ﻭ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻋﺪﺕ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻠﻞ
ﻋﺪﮤ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺩﺭﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﺤﺪ ّ ّ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﻻﺯﻣﻪ ﺳﺎﮐﻦ ﮔﺸﺘﻨﺪ.
ﺹ ١٠٢ *** ﻣﺘﺤﺪ ﻓﻘﻂ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﻣﻔﺼﻞ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻣﻠﻞ ّ ّ
ﻣﻮﺟﻮﺩﻳﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻨﺘﻔﻊ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﭼﻮﻥ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﻭﻯ ﮐﺎﺭ ﺁﻣﺪ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭﻟﻰ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻣﻠﻞ ّ
ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻧﺎﻇﺮﺍﻥ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﻃﺮﺯ ﮐﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﮐﻨﺪ ﻭ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﻣﻴﺪﻳﺪﻧﺪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺭﮊﻳﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭﺩ
ﻗﻀﻴﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ" ﺑﺮﺍﻯ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﮐﻪ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻈﺎﻟﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ّ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ " ّ ﺑﺸﺮ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺭﺍ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻣﺜﺎﻟﻰ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻧﻴﺮﻭﻯ
ﺧﻔﺘﻪﺍﻯ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻣﻈﺎﻟﻤﻰ ﮐﻪ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﻰ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺳﻴﺎﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ّ ﻣﺆﺛﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﺿﻌﻰ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺰﺭﮒ ﻏﻴﺮﺑﻬﺎﺋﻰ ﭼﻘﺪﺭ ّ ﻣﺆﺛﺮﺗﺮﻯ ﮐﻪ ﺁﺭﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺎ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻟﺰﻭﻡ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ّ
ﺍﻋﻼﻣﻴﮥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕﻫﺎﻯ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﭼﻴﺰﻫﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ّ
ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻳﺎ ﺍﻗﻠﻴﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ّ ﺣﺼﻮﻟﺶ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻢﺗﺮ ﻧﻘﻄﻪﺍﻯ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ّ ّ
ﻣﻠﻰ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺧﻮﺩ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ .ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﻦ ﻗﻮﻣﻰ ﻳﺎ ّ
ﻣﺠﻮﺯ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﻳﺎ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺳﺘﻢﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﻧﻤﻰﮐﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ّ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﮐﻪ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﻰﮐﺸﺪ ،ﻗﺮﺑﺎﻧﻰﻫﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺍﺷﮏﻫﺎ ﺭﻳﺨﺘﻪ ّ
ﮐﻴﻨﻪ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﺳﺒﺐ ﺗﺒﺎﻫﻰ ﺭﻭﺡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺩﺳﺘﻪﺑﻨﺪﻯﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺷﻮﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ
ﻣﺘﺤﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺟﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺯﺩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻣﻠﻞ ّ ﺍﺗﮑﺎء ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺟﺮﺍء ﭘﺪﻳﺪﺁﻭﺭﻧﺪﮔﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ّ
ﺗﺪﺍﺑﻴﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺳﻊ ﺧﻮﺩ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ.
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺣﻘﻮﻕ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ
ﻣﺤﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻰﺷﻤﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻏﻴﺮﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﻣﺜﺎﻟﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺮﺍﺩﺭﻯ ﻭ ّ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
*** ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭﻯ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﺎﺭﺟﮥ ﺹ ١٠٣ ﺑﻴﺎﻧﻴﮥ "ﻭﻋﺪﮤ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ" ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﮐﺎﻣ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﺩﺍﺩ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٨٥ ّ
ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺑﻴﺖ ﻣﻠﻴﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮﺩ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﻄﺎﺑﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺻﺎﺩﺭ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ّ
ﻣﻄﻤﺌﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﻣﻼﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ّ ﻣﻌﻴﻦ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻋﻨﺎﺻﺮﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﮑﻠﻰ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻮﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻴﺮﺩ ّ ّ
ﺑﻴﺎﻧﻴﮥ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺭﺍﻳﺞ ﺩﺭ ﺑﺤﺚ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺴﻰ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﻣﻰﺭﻭﺩ. ّ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ:
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺗﺠﺎﺭﺑﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻭ ﻣﺜﺎﻟﻰ ﺑﺎﺭﺯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ّ
ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺩﺍﻧﺴﺖ ...ﺍﮔﺮ ﺗﺠﺮﺑﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺤﺎء ﺩﺭ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩ
ﻣﻨﺖ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻤﮏ ﻭ ﻣﺴﺎﻋﺪﺗﻰ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ّ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻭ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺍﺧﻼﺹ ﻣﻰﻧﻬﻴﻢ١٠٤.
ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﺯ ﺻﺪﻭﺭ ﺍﻳﻦ ّ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻣﻘﺼﺪ ّ ّ
ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎﻯ ﺻﺎﺣﺐﻧﻔﻮﺫ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺤﺚ ﻣﻨﺴﺠﻤﻰ ﺭﺍ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻣﺪﻧﻰ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﻭ ّ ﺍﻣﺎ ﻓﺎﻳﺪﮤ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﭙﻴﻤﺎﻳﻨﺪ ّ
ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ .ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ
ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﻤﻦﻫﺎﻯ ﺷﻮﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻪ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺑﺤﺚﻫﺎﻯ ﺑﻴﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪ. ﺑﻴﺎﻧﻴﮥ "ﻭﻋﺪﮤ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ" ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ١٩٨٥ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺕ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﺗﺎﺑﻌﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻰﺩﻫﺪ .ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻠﻞ ّ ّ ّ
ﻣﺪﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﭘﺮﻧﻔﻮﺫﺗﺮﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺣﺴﻦ ﺷﻬﺮﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﺭ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻪﺑﻨﺪﻯﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﻣﻠﻞ ّ
ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻠﻘﻪﻫﺎﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺭﺍﺟﻊ
ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻴﺎﻧﺠﻰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ .ﺣﺴﻦ ﺷﻬﺮﺕ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ّ
ﺭﻭﻯ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺒﺮﻫﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺶ ﺑﺮﺩﻥ
ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻧﻔﻊ ﻋﻤﻮﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺭﺩ .ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٦٨ﻳﮏ ﻣﺘﺤﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻌﺪﴽ ﻣﻘﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﮐﻤﻴﺘﮥ ﺍﺟﺮﺍﺋﻰ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﻣﻠﻞ ّ ّ
ﺭﺋﻴﺲ ﻭ ﻧﺎﺋﺐ ﺭﺋﻴﺲ ﺁﻥ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﺭﺍ ﺍﺣﺮﺍﺯ ﮐﺮﺩ .ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻣﺘﺰﺍﻳﺪﴽ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺪﻳﺮ ﻳﺎ ﺭﺋﻴﺲ ﻫﻴﺄﺕﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﮐﻤﻴﺘﻪﻫﺎ ﻭ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎﻯ ﻓﻌﺎﻝ ﻭ ﻫﻴﺄﺕﻫﺎﻯ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ّ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺑﻴﺮ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﻫﻴﺄﺕ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺍﻣﻮﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ
ﺹ ١٠٤ ﻣﺘﺤﺪ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻠﻞ ّ
ﺩﺭ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺑﻨﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻃﺮﺯ ﮐﺎﺭﺵ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ
ﺧﺎﺻﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﺩّﻻﻝﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺣﺎﻓﻆ ﻣﻨﺎﻓﻊ ّ
ﺗﺨﺼﺺ ﻭ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﺟﺮﺍﺋﻰ ﺩﻭ ﺷﻌﺒﻪ ﺍﺯ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﺶ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ّ
ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﮤ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﺑﺎﺯ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﺘﺤﺪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ّ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﺮﮐﺐ ﺍﺯ ﺍﺗ ﺤﺎﺩﻳﻪﺍﻯ ﺍﺳﺖ ّ ّ ﻣﺘﺤﺪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ ﺍﻋﻀﺎء ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﻠﻰ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺗﻴﮏ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺟﻤﻴﻊ ﻃﺒﻘﺎﺕ "ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻯ" ّ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻣﻌﻤﻮ ﺍﻋﻀﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ
ﻣﻠﻰ ﻣﻰﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺿﻮﻉﻫﺎﻯ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﺻﺎﺣﺐ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﻧﺎﺣﻴﮥ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮤ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ
ﻣﻄﻠﻌﻨﺪ. ﻣﺎﻫﺮ ﻭ ّ
ﻣﺤﺮﮐﻪ ﻭ ﺭﻭﺵ ﺧﺼﻮﺻﻴﺖ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺸﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺻﻞ ﺍﻳﻦ ّ ّ
ﻓﻌﺎﻝ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ ﺩﻭ ﺑﻌﺪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﻧﺤﻮﮤ ﻭﺍﺣﺪﻯ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ
ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺯ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺳﺮﺍﻥ ﺩﻭﻝ ﻭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ١٩٩٠ﻭ ّ ١٩٩٦
ﻣﮑﺮﺭﴽ ﺗﺤﺖ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﺎﻧﺪ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﮤ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺟﻬﺎﻥ ّ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﻬﻤﻪ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻧﻈﺮ ﺩﺑﻴﺮ ّ ﻣﺘﺤﺪ ﮔﺮﺩ ﻫﻢ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ّ ﮐﻞ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺑﺮ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎﻯ ﺍﺗﻔﺎﻗﴼ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻗﺮﻥ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻧﺰﺩﻳﮑﻰ ﺑﺎ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﺻﻮﻟﻰ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ّ
ﺑﻬﺎءﺍ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺁﻥ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻯ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﻫﺪﺍﻑ
ﻣﺘﺪﺍﻭﻟﺶ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺣﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ "ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻪ" ﺩﺭ ﺗﺎﻳﻠﻨﺪ )" ،(١٩٩٠ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ" ﺩﺭ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ )" ،(١٩٩٠ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﻣﺤﻴﻂ ﺯﻳﺴﺖ ﻣﺘﺤﺪ" ﺩﺭ ﺭﻳﻮﺩﻭﮊﺍﻧﻴﺮﻭ )" ،(١٩٩٢ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ" ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﺟﻤﻌﻴﺖ" ﺩﺭ ﻗﺎﻫﺮﻩ )،(١٩٩٤ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻭﻳﻦ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ )" ،(١٩٩٣ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ّ
"ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺳﺮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ" ﺩﺭ ﮐﭙﻨﻬﺎﮒ ) ،(١٩٩٥ﻭ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﻣﻬﻤﻰ ﺩﺭ ﺑﺤﺚ ﻭ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﭘﺮﺷﻮﺭ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﮑﻦ ) .(١٩٩٥ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎ ﻣﺮﺍﺣﻞ ّ
ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﺍﺕ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺤﺚ ﮐﻨﻨﺪ .ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺍﻋﻀﺎﻯ
ﮐﺮﺍﺕ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ّ
ﺍﻋﻼﻣﻴﻪﺍﻯ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﻄﻖ ﻭ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﻯ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﻓﻘﻂ ّ ﺹ ١٠٥ ﮐﻪ ﻫﻤﮥ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭﺵ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻰﺷﺪ. *** ﻣﻠﻰ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ﺁﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ
ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻭ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ .ﺩﻭ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﻮﺟﻬﻰ ّ ّ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﺴﺐ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎﻯ ﻗﺎﺑﻞ ّ
ﻣﻠﻰ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺷﺪ. ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻰ ﺭﺍ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻳﮑﻰ ّ ّ ّّ
ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻫﻴﺄﺕﻫﺎﻯ ﻣﺤﻠﻰ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﺍﻣﻮﺭ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﺭﺃﻳﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ّ
ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﺎ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻣﺪﻧﻰ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻣﻐﺎﻳﺮﺕ ﺩﺍﺭﺩ .ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻋﺎﻟﻰ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺍﺳﺘﻴﻨﺎﻑ ﻻﻳﺘﺠﺰﻯ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﻮﺑﻴﻨﮕﻦ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﺃﻯ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺟﺰء ّ ﻗﻀﻴﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻧﻔﮑﺎﮎ ﻧﺪﺍﺭﺩ .ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻋﺎﻟﻰ ﺭﺳﻴﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ّ
ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺷﻮﺍﻫﺪﻯ ﺁﻭﺭﺩ ﻣﺒﻨﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﻳﮏ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﻪ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺍﺳﺖ .ﭼﻨﻴﻦ ﺭﺃﻳﻰ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﻣﺜﻞ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ّ
ﻣﺪﺕﻫﺎﺳﺖ ﻣﻰﮐﻮﺷﻨﺪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻳﮏ ﻓﺮﻗﻪ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺬﻫﺐ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭﻧﺪ ّ
ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺍﺯ ﺭﺃﻯ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺭﺍ ﻧﻘﻞ ﻣﻰﮐﻨﻴﻢّ " : ﺩﻫﻨﺪ .ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ّ ّ
ﺳﻨﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﻳﮏ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺩﻳﻨﻰ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ّ
ﺷﮑﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ١٠٥". ﻋﺎﻣﻪ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﻢ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭﺍﺿﺢ ﺍﺳﺖ ﻭ ّ ﺭﺃﻯ ّ
ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﺯﻳﻞ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻇﻔﺮﻯ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ّ
ﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺍﺳﺖ .ﺭﻭﺯ ٢٨ﻣﻰ ١٩٩٢ﻋﺎﻟﻰﺗﺮﻳﻦ ﻣﺠﻤﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺰﺍﺭﻯ ﮐﺸﻮﺭ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺠﻠﺲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺮﺯﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺍﻧﻘﻀﺎء ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺟﻠﺴﻪﺍﻯ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﺍﺩ .ﻧﺎﻃﻖ ﻣﺠﻠﺲ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﻪ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﻳﮏ ﻳﮏ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﺳﻬﻤﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬﺍﺭ
ﻣﺆﺛﺮﻯ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ﺧﻄﺎﺑﮥ ّ
ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﻧﻔﻮﺫ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﮐﺮﺩ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﺻﻒ ﮐﺮﺩ" :ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﺍﺛﺮ ﺩﻳﻨﻰ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺷﺨﺼﻰ ﻭﺍﺣﺪ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ١٠٦". ﻣﺤﻮﻟﻪﺍﺵ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﺻﻴﻔﻰ ﺍﺯ ّ ّ
ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻭ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺰﺍﺭﻯ ﺩﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺟﻬﺎﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﮐﻢﺗﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﻫﺎﺋﻰ ﮔﺸﺎﻳﺶ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﭘﻴﺎﻡ ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ.
ﺹ ١٠٦ ﺳﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺹ ١٠٧ ﻓﺼﻞ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ
ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ّ ّ ﻗﻮﻩﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻧﻮﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ّ
ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺑﺸﺮ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻗﺮﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺍﺳﺖ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ "ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ" ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﺎﻣﻴﺪ ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﻨﺎﻯ ﺯﻳﺮﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺮﻥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ّ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺻﻮﻝ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻏﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
ﻣﮑﺮﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﮐﺎﻣﻠﺶ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻨﺸﻰ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﺩﺭ ﻟﻮﺣﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺟﻴﻦ ﺍﻟﻴﺰﺍﺑﺖ ﻭﺍﻳﺖ ) (Jane Elizabeth Whyteﻫﻤﺴﺮ ﺭﺋﻴﺲ ﺳﺎﺑﻖ ﮐﻠﻴﺴﺎﻯ "ﻓﺮﻯ ﭼﺮﭺ" ) (Free Churchﺍﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﻳﺪ .ﺧﺎﻧﻢ ﻭﺍﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﻋﮑﺎء ﺯﻳﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪﴽ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺍﺩﻳﻨﺒﻮﺭﮒ ﭘﺬﻳﺮﺍﺋﻰ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ّ ﮔﺮﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻭﺍﻳﺖ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﮐﻠﻰ ﺍﺋﺘﻼﻑ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻯ ﻣﺤﺘﺮﻣﻪ ،ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩﻫﺎﻯ ﺳﺎﺑﻖ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺍﺋﺘﻼﻑ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺸﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ّ
ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺑﺴﻴﺎﺭ ...ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻣﻔﻘﻮﺩ ...ﺣﺎﻝ ﻭﺳﺎﺋﻞ ّ ﺍﻻﺭﺽ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻂ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻋﻤﻮﻡ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺍﺯ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﺠﻴﺪ ﻭ ﻗﺮﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺗﻔﺎﻕ ّ ﮐﻞ ﻭ ّ ّ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺘﻰ ﻗﻮﺗﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ّ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﺮﻭﻥ ﻣﺎﺿﻴﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻋﺎﻟﻤﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ّ
ﺍﻭﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺍﺭﺩ .ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰﻧﻤﺎﺋﻰ ...ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻤﻮﺩﺍﺭ ﮔﺸﺘﻪ .ﺷﻤﻊ ّ
ﻭﺣﺪﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺛﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﺩﻭﻡ ﻭﺣﺪﺕ ﺁﺭﺍء ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ
ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺍﺳﺖ ،ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﻋﻦﻗﺮﻳﺐ ﺍﺛﺮﺵ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺮﺩﺩ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﺳﻮﻡ ﻭﺣﺪﺕ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺍﺳﺖ ،ﺁﻥ ﻧﻴﺰ
ﻗﻄﻌﻴﴼ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﺳﺖ ،ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻳﻦ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺟﻠﻮﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﭘﻨﺠﻢ ﻭﺣﺪﺕ ﻭﻃﻦ ﺍﺳﺖ ،ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﻮﺕ ٓ ّ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ّ ﺹ ١٠٨ ﻗﻮﺕ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ .ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻫﻞ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﻗﺮﻥ ﺍﻳﻦ ّ
ﻭﻃﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﺷﺸﻢ ﻭﺣﺪﺕ ﺟﻨﺲ ﺍﺳﺖ ،ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻨﺲ
ﻭﺍﺣﺪ ﺷﻮﻧﺪ .ﻭ ﺷﻤﻊ ﻫﻔﺘﻢ ﻭﺣﺪﺕ ﻟﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻳﻌﻨﻰ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻡ ﺧﻠﻖ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﮐﻨﻨﺪ .ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﮐﻪ ﺫﮐﺮ ﺷﺪ ﺟﻤﻴﻌﴼ ﻗﻄﻌﻰ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﺮﺍ ّ ﻣﺆﻳﺪ ﺁﻥ١٠٧. ﻗﻮﺗﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﻴﻪ ّ ّ ّ
ﻣﻬﻢ ﮐﺎﻣ ﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰﻫﺎﻯ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺪ ّ
ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﺎﺭﭼﻮﺑﮥ ﺍﺻﻠﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩﻫﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻭﻗﻮﻉ ﻳﺎﺑﺪ ّ
ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻣﺜ ﺩﺭ ﺳﻴﺮ ﻭﺣﺪﺕ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﺪﻩﺍﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻰ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻟﺰﻭﻡ ﻭﺣﺪﺕ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻴﻦ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻰﺷﻮﺩ .ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ،ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺳﻤﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻨﺪ ﻭ ﺗﺎ
ﺍﻣﺎ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺩﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺯﺑﺎﻧﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﮑﻞ ّ ﺣﻞ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪّ . ﻓﻨﻰ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﺒﻴﻞ ﻭ ّ ﺗﺮﻗﻴﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﻌﻤﻴﻢ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ،ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺗﺮﺍﻓﻴﮏ ﻫﻮﺍﺋﻰ ﻭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ّ
ﺣﺪ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻓﻊ ﺍﺣﺘﻴﺎﺟﺎﺕ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺗﺎ ّ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ.
ﺫﺭﻩﺍﻯ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﻡ ﻭ ﺣﺘﻰ ّ ﻣﻔﻬﻮﻡ "ﻭﺣﺪﺕ ﺁﺭﺍء ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﻋﻈﻴﻤﻪ" ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ّ
ﺁﺭﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﮐﺴﻰ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﻤﻰﺷﺪ ﻧﻴﺰ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﻣﺎ ﺭﺍﺟﻊ ﮐﻤﮏﻫﺎﻯ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻣﺤﻴﻂ ﺯﻳﺴﺖ ﺩﺭ ﺧﺸﮑﻰ ﻭ ﺩﺭﻳﺎ ﻋﻴﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖّ . ﺑﻪ "ﻭﺣﺪﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ" ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻭﺣﺪﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﻝ ﺣﺎﮐﻤﻪ ّ ﺑﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺟﺮﻳﺎﻧﻰ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺗﺎﺭﻳﺦ ،ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ
ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺘﺤﺪ ﻧﻤﺎﻳﺸﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ" .ﻭﺣﺪﺕ ﻭﻃﻦ" ّ ّ ﻣﻠﻞ ّ ﻫﻢ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎﺯ ﺍﮐﺜﺮﴽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﻳﮏ ﻭﻃﻦ ﺟﻬﺎﻧﻴﻨﺪ.
ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﺎ "ﻭﺣﺪﺕ ﺁﺯﺍﺩﻯ" ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺁﺭﺯﻭﻯ ّ ّ ّ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺿﻤﻴﺮ ﻣﻨﻴﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﻴﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ
ﻣﻠﻰ ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺧﻮﺩﻣﺨﺘﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻫﻮﻳﺖ ّ ﺧﻮﺍﺹ ﺑﺮﺟﺴﺘﮥ ّ ّ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﻭ ّ
ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺑﺸﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﻣﻨﮑﺮ
ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻫﻴﺄﺕ
ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺋﻰ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺎ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻭ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﻭ ّ ّ ﺹ ١٠٩ ﺗﻔﮑﺮ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﺳﺎﺯﺩ. ﺗﺄﻣﻞ ﻭ ّ ﺧﺮﺩﭘﻴﺸﮥ ﺑﻠﻨﺪﺍﻧﺪﻳﺸﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ّ ***
ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺑﺸﺮ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﺑﻴﻦ ﻣﺘﺤﺪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻫﺰﺍﺭﻩﺍﻯ ﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﻫﺰﺍﺭﮤ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺗﺤﺖ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﺸﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭﺩ .ﺍﺯ ٢٢ﺗﺎ ٢٦ﻣﻰ ﺳﺎﻝ ٢٠٠٠ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻴﺶ ﻣﺘﺤﺪ ﺩﺭ ﻋﻨﺎﻥ ) (Kofi Annanﺩﺑﻴﺮ ّ ﮐﻞ ﻣﻠﻞ ّ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﺑﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﻮﻓﻰ ّ
ﺑﻴﺎﻧﻴﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻠﺴﻪ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺪﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ .ﺩﺭ ّ
ﺗﻌﻬﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ "ﻣﺎ ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﺑﺸﺮﻯ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻔﺎﻭﺕﻫﺎﺋﻰ ّ
ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻭﻃﻦ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺯﻳﺴﺖ ﻣﻰﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﮐﻪ ﺍﺻﻮﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﻰ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻯ ﺁﻧﺴﺖ ﺷﺮﻳﮏ ﻭ ﺳﻬﻴﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ١٠٨".
ﮐﻤﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﺍﺯ ٢٨ﺗﺎ ٣١ﺍﻭﺕ ﺳﺎﻝ ٢٠٠٠ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻊ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺍﮐﺜﺮ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺩﻳﻨﻰ ﮐﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﺘﺤﺪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﺩﺑﻴﺮ ّ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺁﻥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺳﺨﻦ ﺭﺍﻧﺪ .ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻫﻴﭻ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩﺍﻯ ﻫﺮﮔﺰ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ
ﺣﻖ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻧﻤﻰﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺭﺳﻤﴼ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ " ّ
ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺁﺷﺘﻰ ﭘﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺯﺧﻢﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺮﻫﻢ ﻧﻬﻨﺪ١٠٩".
ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻰ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺠﻤﻊ ﺳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻭﺍﻗﻌﮥ ّ
ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ٦ﺗﺎ ٨ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ﺳﺎﻝ ٢٠٠٠ﻳﮏ ﺻﺪ ﻭ ﭼﻬﻞ ﻭ ﻧﻪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﻥ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﺩﻭﻝ ﮔﺮﺩ ﻣﻠﺖﻫﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺑﺨﺸﻨﺪ .ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﻫﻢ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ّ
ﺳﺮﺍﻥ ﻗﺪﻡ ﻣﻐﺘﻨﻤﻰ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﮕﻮﻯ ﻣﺠﻤﻊ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﺩﻋﻮﺕ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺁﻥ ﻣﺠﻤﻊ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺳﺨﻦ ﺭﺍﻧﺪ .ﺷﺨﺼﻰ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﺎﺕ ّ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﻯ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺷﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺍﺻﻠﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﺭﺅﺳﺎﻯ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﻣﺠﻤﻊ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ،ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺳﺒﺐ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻠﻘﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ .ﻫﻴﭻ ﺍﻣﺮﻯ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻝﻫﺎﻯ ١٩٠٠ﻭ ٢٠٠٠ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺑﻰ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﭘﺮﻣﻌﻨﻰ ّ
ﻧﻤﻰﮐﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﺘﻦ ﻗﻄﻌﻨﺎﻣﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﻗﻄﻌﻨﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎء ﺗﻤﺎﻡ
ﺟﺪﴽ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﺘﺤﺪ ﺍﺣﺎﻟﻪ ﺷﺪ" :ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ّ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﻠﻞ ّ
ﺗﺤﻘﻖ ﺁﻣﺎﻝ ﻣﺘﺤﺪ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺑﺸﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﻪ ّ ﻣﻰﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ّ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺻﻠﺢ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻰﺟﻮﺋﻴﻢ .ﻟﻬﺬﺍ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺑﻰﺷﺎﺋﺒﮥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻣﻰﮔﺮﺩﻳﻢ١١٠". ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻭﺻﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻣﺸﺘﺮﮎ ّ ّ ﺹ ١١٠ ﻋﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻊ ﺳﺮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﺩﺭ ﺧﺎﺗﻤﮥ ﺍﻳﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﺎﺕ ﺁﻗﺎﻯ ّ
ﻭ ﺻﺮﺍﺣﺘﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻪ ﮔﻮﺋﻰ ﺍﻧﻌﮑﺎﺳﻰ ﺍﺯ ﻧﺪﺍﻯ ﺻﺮﻳﺢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻪ ﻣﻠﻮﮎ ﻭ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺳﻼﻑ ﺳﺮﺍﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺠﻤﻊ ﺑﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍﻧﺪ" :ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﮥ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻯ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻓﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮﺩﻩﺍﻳﺪ ﻭﺍﺻﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﻓﻘﻂ ﺷﻤﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﺩﺭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩﺍﺵ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﻮﺩ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻰﮔﻴﺮﻳﺪ" . ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﻠﻞ ّ ***
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺁﻥ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻭ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﻣﺪﻧﻰ ﻭ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﺸﺮ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ّ ّ
ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﻣﺠﻤﻊ ﺳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻫﺰﺍﺭﮤ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺍﺛﺮﻯ ﺑﺮ ﺍﻓﮑﺎﺭ
ﺍﻣﺎ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ .ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻌﺎﺕ ّ ﺗﻮﺟﻪ ﻭﺍﻓﻰ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ّ ﻣﺤﻞ ّ
ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺳﺮﻣﻘﺎﻻﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﺧﺒﺮﻯ ﮐﻪ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ ﺣﺎﮐﻰ ﺍﺯ ّ
ﺣﺘﻰ ﺑﺪﺑﻴﻨﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻥ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﻤﻰﻣﺎﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺑﻴﻦ ّ
ﺣﻘﴼ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻧﻘﻄﮥ ﻋﻄﻔﻰ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﻋﺪﻡ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﻪﺍﻯ ﮐﻪ ّ
ﺗﻀﺎﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺣﺘﻰ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ّ ّ
ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﻋﻤﻖ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻗﺮﻥ
ﺷﺪﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻃﻰ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺳﻴﺮ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ّ ّ ﻣﻰﺭﺳﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﺳﺮﻋﺘﺶ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ. ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍﺕ ﺑﺼﻴﺮﺗﻤﻨﺪﺍﻧﮥ ﺳﺮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺩﺭ ﭼﻨﮕﺎﻝ ﺩﻭ ﭘﺪﻳﺪﻩ
ﺍﻭﻝ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺩﺭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺁﺭﺯﻭ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺭﺍ ﺗﻀﻌﻴﻒ ﻣﻰﮐﻨﺪّ .
ﻧﻮﺷﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﭘﺎﻳﮥ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﺩﺳﺖ ﻭ
ﺍﺗﮑﺎﺋﻰ ﭘﺎ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻧﻘﻄﮥ ّ
ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﺎﻃﻠﻰ ﺭﺍ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﮐﺮﺩﻩﺍﻳﻢ .ﻣﻤﮑﻦ
ﺍﺳﺖ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﮐﻮﺷﺶﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎﻯ ﻋﻠﻤﻰ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺍﻯ ﻣﺘﻤﺎﺩﻳﴼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰﺁﻳﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻣﻴﺪ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺑﺎ ﺍﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﺩ ﻳﺎ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ ّ
ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﻮﺩ .ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻳﺄﺱ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ّ ﺣﺮﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺭﻭﺍﺝ ﻓﺴﺎﺩ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺩﺭ ﺗﻮﺩﻩﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﺣﺎﻝ ﺷﻴﻮﻉ
ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺿﻰ ﻣﺴﺮﻯ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺯﻣﺎﻡ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺭﻭﺵﻫﺎﻯ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﻭ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﮥ ﺹ ١١١ ﻣﻨﺤﻂ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﺷﻤﺮﺩﻥ ،ﻫﻨﺮﻫﺎ ﻭ ﺟﺮﺍﺋﺪ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻰ ّ
ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺠﻠﻴﻞ ﻧﻤﻮﺩﻥ ،ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺍﺯ ﺁﻳﻨﺪﻩﺍﻯ ﺧﺒﺮ ﻣﻰﺩﻫﺪ
ﻣﺨﻴﻠﻪ ﺭﺍ ﻓﻠﺞ ﻣﻰﮐﻨﺪ .ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﺮ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﺎﭼﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﭘﻰ ﻗﻮﮤ ّ ﮐﻪ ّ ﻭﺍﻗﻌﻴﺎﺕ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﺻﻄﻼﺣﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻗﻨﺎﻉ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻓﻀﻴﻠﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ "ﺑﻨﻴﺎﺩﺷﮑﻨﻰ" ) (deconstructionismﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ.
ﺗﺤﻮﻟﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﻴﺪﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺳﻠﺐ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺩﺭﺩﺁﻭﺭﺗﺮﻳﻦ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺩﻭﻣﻴﻦ ّ
ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﺭ ﺩﻫﮥ ﺁﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﺑﺎ ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﺷﺒﮑﮥ ﻣﺠﻤﻊ ﺳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﺑﻮﺩ .ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺮﺻﮥ ّ
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻯ ) (World Wide Webﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ّ ّ
ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ .ﺳﻴﺮ "ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺷﺪﻥ" ) (globalizationﮐﻪ ﻃﻰ ّ ﺗﺼﻮﺭ ﻗﻮﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻗﺮﻥ ّ ّ ﺧﻄﻰ ﺻﻌﻮﺩﻯ ﭘﻴﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﺋﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﭼﻨﺎﻥ ّ
ﺳﻨﺘﻰ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺩﻫﮥ ﻗﺮﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺳﺖ .ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻴﻮﺩ ّ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﺭ ﻃﺮﺡ ﻭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ .ﺩﺍﻧﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ
ﻣﻠﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺁﻣﺪ .ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺔ ﺍﻟﻌﻴﻨﻰ ﻣﺮﺯﻫﺎﻯ ّ ﮐﺎﻻﺋﻰ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎﻳﮥ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﻣﻨﺎﺑﻊ ّ ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﺒﺎﻟﻎ ﻫﻨﮕﻔﺖ ﺍﺭﺯ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻗﺒﻞ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﺠﻮﻡ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﻢ ﮔﺴﻴﺨﺖ ﮐﻪ ّ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺗﻮﻟﻴﺪﻯ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺍﺷﺎﺭﮤ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﺯﻫﺎ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺁﻥ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﻰﮐﻨﺪّ ّ .
ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺍﺯ ﻧﻮ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻭ ﺁﺭﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻫﺎﻯ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ّ
ﺣﺪ ﺍﮐﺜﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪ .ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﺍﻓﻖ ﻓﮑﺮﻯ ﺧﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺗﻠﻔﻴﻖ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﺑﺎﺯﺩﻫﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ّ
ﻣﺎﺩﻯ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺑﺒﺮﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ّ ﻫﻢﺍﮐﻨﻮﻥ ﺻﻮﺭﺕ "ﻳﮏ ﻭﻃﻦ" ﻭ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺑﻼﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺣﺎﻝ ﺣﮑﻢ "ﺍﻫﻞ ﺁﻥ" ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺗﺤﻮﻟﻰ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻔﻬﻮﻡ "ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺷﺪﻥ" ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﻓﺰﺍﻳﻨﺪﻩ ﺗﺤﻮﻝ ﻋﻈﻴﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ّ ّ ّ
ﻣﻠﻰ ﺍﺑﻌﺎﺩﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﻯ ّ
ﺷﺪﺕ ﮐﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻯ ﺻﺎﺣﺐﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻭ ﺣﺎﻓﻆ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ّ ﻣﻬﻤﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﻯ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﻗﺪﺭﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﻯ ّ ﻣﻠﻰ ﻧﻘﺶ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ،ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﺒﻴﻞ ﻭ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎﻯ ﻋﻈﻴﻢ ﭼﻨﺪ ﻣ ّﻠﺘﻰ ،ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻣﻠﻞ ّ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻏﺎﻟﺐ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻫﺎﻯ ﮔﺴﺘﺮﺩﮤ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻰ ﺟﺎﻯ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﻯ ّ ّ ﻣﻠﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺎﻧﻌﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺩﺍﺭﺩ .ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﺮﺯﻫﺎﻯ ّ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻯ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ّ ّ
ﺭﺩ ﻭ ﺑﺪﻝ ﭘﻮﻝ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻳﺎ ﮐﻮﭺ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻤﻰﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ّ ﻣﺆﺛﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﻤﻰﺁﻭﺭﺩ .ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﻃﺮﻳﻖ ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺩﺍﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻊ ّ
ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﻣﺘﻮﻥ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺻﺪﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﻨﺪ ﺣﻴﺎﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ﻋﻘﻠﻰ ﻫﺮ ﮐﺴﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ ﻏﻨﻰ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺿﻤﻨﴼ ﺹ ١١٢ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﺮﻣﺎﻳﻪﺍﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻓﻨﻮﻥ ﻭ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ .ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻴﺴﺘﻤﻰ ﮐﻪ ﺣﺲ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺸﺘﺮﮐﻰ ﺩﺭ ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻳﺠﺎﺩ ّ ّ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﻥ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﺎﺻﻠﮥ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﮑﻤﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻓﻮﺍﻳﺪﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺎﻳﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﺑﺪﻳﻬﻰ ﻭ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ ﺍﺳﺖ .ﺍﺭﺯﺍﻧﻰ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺭﻗﻴﺒﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﺳﺒﺐ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺳﻮﺩﻣﻨﺪﻯ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﻪ ّ ّ
ﻭ ﮐﺎﻻ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺟﻤﻌﻴّﺖﻫﺎﺋﻰ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻗﺒ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ .ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺗﻨﻮﻉ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﻮﺍﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﮤ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺟﻤﻊ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻭ ّ ّ
ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺗﺮ ﻣﻰﮐﻨﺪ .ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺩﺭ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﻯ ﺣﺮﻓﻪﺍﻯ ﻭ ﺷﻐﻠﻰ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻰ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻯ ﺗﺠﺎﺭﻯ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ،ﺯﻳﺮﺍ ّ ّ
ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻨﺘﻘﻞﺷﺪﻧﻰ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺣﺬﻑ ﻣﻮﺍﻧﻌﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺑﻴﻦ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻗﻴﻤﺖ ﮐﺎﻻ ﺭﺍ ﺗﺤﻮﻻﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺼﺮﻑﮐﻨﻨﺪﻩ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﻟﻬﺬﺍ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻗﻮﺍﻯ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ّ
ﭘﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﻯ ﺑﻨﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﻰ
ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﺳﻴﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻮ ﻟﻴﺪ ﺧﻮﺷﺒﻴﻨﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﺮﻋﮑﺲ ﺩﺭ ﻋﺪﮤ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻧﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺍﺻﻠﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ. ﻧﻈﺮ ّ
ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﻭ ﺁﺷﻮﺏﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﻮﻝ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ
ﺑﺎﻧﮏ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﭘﻮﻝ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻋﻤﻖ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻰ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺄﻟﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺷﺪﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﺭ ﺩﻝﻫﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﺍﻳﻦ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ ﺩﺭ ﺟﺮﺍﺋﺪ
ﻋﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮﻯ ﺩﺭ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻭ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻮﺟﻪ ّ ﺗ ّ
ﭼﻪﮐﻪ ﻣﻌﺘﺮﺿﺎﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺷﺪﻥ ﺳﺒﺐ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺁﻥ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮﻯﻫﺎ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﻣﺆﺛﺮﻯ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪﺍﺵ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺳﺮﻳﻌﴼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ّ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﻣﺤﻴﻂ ﺯﻳﺴﺖ ﺑﺴﻰ ﻫﻮﻟﻨﺎﮎ ﻭ ﻓﺎﺟﻌﻪﺍﻧﮕﻴﺰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
ﭼﻨﻴﻦ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﮐﺎﻣ ﺑﺠﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰﺭﺳﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻣﺎﺭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﺗﺼﻮﻳﺮﻯ ﺍﺯ
ﺍﻭﺿﺎﻉ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻰﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺒﺐ ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ .ﻓﺎﺻﻠﮥ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﻴﻦ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ ّ
ﻧﻤﻮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﭘﺎﺋﻴﻦﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺁﻣﺪﻧﺪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺳﻮﺯﻧﺎﮐﻰ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻰﮐﻨﺪ .ﮔﺰﺍﺭﺷﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺭﺷﺪ ﻭ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٩٩ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﺮﻑ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻣﻠﻞ ّ
ﺳﺎﻝ ١٩٩٠ﺑﻪ ﻣﻘﻴﺎﺱ ﺷﺼﺖ ﺑﺮ ﻳﮏ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﺼﺖ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻳﮏ
ﺩﺭﺻﺪ .ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻓﻌ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻗﻮﺕ ﻻﻳﻤﻮﺗﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻣﺸﮑﻞ ﺍﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ١٩٩٧ﮐﻪ ﺹ ١١٣ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺷﺪﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﻓﺎﺻﻠﮥ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻃﻰ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ّ ﻧﺴﺒﺖ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺮ ﻳﮏ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﻗﺎﻡ ﺑﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ ﻧﻔﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺯﺥ ﺗﻨﮓ ﺑﻴﻦ ﺁﻥ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺯﻳﺴﺖ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻴﺮﺗﺮ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩﺍﻧﺪ .ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﻭ ﻳﺄﺳﻰ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺑﺎ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻬﺎﺭ ﺷﻮﺩ ﺑﺮ ﺳﺮﻋﺘﺶ ﻣﻰﺍﻓﺰﺍﻳﺪ .ﺩﺍﻭﺭﻯ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺁﻳﻨﺪﮤ ّ ّ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻩ ،ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﻯ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﮐﻪ ﺩﻭ ﺳﻮﻡ ّ
ﻫﺰﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺳﺮﺍﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻣﻌﻴﺎﺭ ﻣﻌﻘﻮﻟﻰ ﻭﺍﻗﻌﮥ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺳﺮﺩﻯ ﻭ ﺑﻴﻌﻼﻗﮕﻰ
ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﺪ. ﺧﻮﺍﺹ ﺳﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻠﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺎﻟﺬﺍﺕ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺷﺪﻥ ّ ّ
ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﻋﻤﻠﻰ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺎﻝ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻳﮑﻢ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﻫﻴﭻ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻴﻄﺮﻓﻰ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻗﻀﺎﻭﺗﺶ ﻣﻨﺼﻒ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺣﺪ ﺧﻮﺩ ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ .ﻭﺣﺪﺕ ﻣﻨﮑﺮ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭﻯ ﺁﻥ ﻋﮑﺲﺍﻟﻌﻤﻞﻫﺎﻯ ﻣﺘﻀﺎﺩ ﺩﺭ ّ ّ
ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺁﺗﺶﻫﺎﻯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺣﻘﻴﻘﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺏ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻋﻈﻴﻢ ﺗﺎﺯﻩﺍﻯ ﺭﺍ ﻣﻰﮔﺸﺎﻳﺪ .ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻫﻴﭻ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﻯ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﻗﻮﺍﻯ ﭘﺮﺗﻮﺍﻥ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺭﺍ ﻣﻬﺎﺭ ﺗﻤﺪﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ .ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﺴﻰ ﻏﻴﺐﮔﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﻗﻰ ّ ﮐﺮﺩﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ّ
ﻣﻌﻴﻦ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﺩﺭ ﻗﺮﻧﻰ ﮐﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﺎ ﺣﺼﻮﻝ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺍﺻﻠﻰ ّ ّ
ﻣﺪﺧﻠﻴﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻭ ﺍﺻﻞ ﺟﺪﺍﺋﻰﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ. ﺩﺭ ﺳﻴﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ّ
*** ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﺧﻄﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﻋﺪﻡ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻭ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮﻯ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﺯ ﻓﮑﺮ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻌﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺎﺋﺺ ﻭ ﺷﮑﺴﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺍﺿﻤﺤﻼﻝ ﻣﺮﺍﻡﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﻭ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﻡﭘﺮﺳﺘﻰ ﻣﻨﺴﻮﺥ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﻧﺒﻮﺩﻩ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﺗﺎﺑﻊ ﻓﻠﺴﻔﻪﺍﻯ ﻋﻤﻠﻰ ﺑﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺕﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻧﻮﻉ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﺤﺮﮐﻪﺍﺵ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﻮﮤ ﺑﻨﻴﺎﺩﻯ ّ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ّ ّ
ﺗﻤﺪﻥ ﻏﺮﺑﻰ" ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﻗﺘﻰ ﻣﺮﺍﻣﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﻌﺎﺭﺽ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ " ّ
ﻧﺴﺒﻴﺖﮔﺮﺍﺋﻰ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺗﻤﺪﻥ ﻏﺮﺑﻰ" ﻣﺮﺍﺩ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﻧﻮﻋﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻣﻰﮔﻮﺋﻴﻢ " ّ ّ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﻳﻌﻨﻰ
ﻣﮑﻤﻞ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﻯ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﺣﺎﻝ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺗﻠﻔﻴﻖ ﺷﺪﻩ ﻭ ّ ﺹ ١١٤ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ﻳﮑﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺟﻬﺎﻥﺑﻴﻨﻰ ﺟﺎﻣﻌﺶ ﻣﻰﺷﻨﺎﺳﻨﺪ.
ﺍﻗﻠﻴﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻓﺮﺩﻯ ﻭ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﻠﻤﻰ ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ّ ّ
ﻣﻬﻤﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﻫﻴﭻ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﻤﻰﺳﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺬﮐﻮﺭ ّ
ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﻋﻘﻼﻧﻰ ﻭﺭﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻈﺎﻡﻫﺎﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﻬﻢ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻡﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻮﺩﻩ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺩﺭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ّ ﺗﻤﺪﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ّ
ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎ ﻭ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ ،ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﻗﺮﻥ ﻫﻴﺠﺪﻫﻢ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﻰﮐﺮﺩﻧﺪ .ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺳﺆﺍﻝ ﻧﻈﺎﻡ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ّ
ﺫﻳﻞ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻓﻘﻂ ﺳﻠﻄﻨﺖﻫﺎ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺍﻡﻫﺎﻯ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩﻯ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺣﻀﺮﺗﺶ
ﺗﺪﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻓﺴﺎﺩ ﮐﻪ ﻧﺒﻮﺩ" :ﭼﺮﺍ )ﺁﻥ ﻧﻈﺎﻡﻫﺎ( ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻗﻄﻌﻰ ﺗﺤﻮﻝ ﻭ ّ ّ ﻣﺒﺮﻯ ﺍﻧﮕﺎﺷﺖ؟"١١١ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﺼﻮﻥ ﻭ ّ ﺗﺪﺭﻳﺠﴼ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ
ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻥ .ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻣﻰﺑﻴﻨﻨﺪ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺧﻼﺋﻖ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ ﻟﮕﺎﻡﮔﺴﻴﺨﺘﮥ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺣﺮﺹ ﻭ ﻃﻤﻊ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻋﺬﺭﻯ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺿﻊ ﻣﻰﺗﺮﺍﺷﻨﺪ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ "ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺑﻼﺍﺭﺍﺩﮤ ﺑﺎﺯﺍﺭ" ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺍﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻣﻰﺑﻴﻨﻨﺪ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎﻯ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻨﺒﮥ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺑﺸﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﻰﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺧﻮﺩﭘﺮﺳﺘﻰ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﺸﺮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ
ﺗﻌﺼﺐﺁﻣﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﺩﻩﭘﺮﺳﺘﻰ ّ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﻣﻰﺷﻤﺎﺭﻧﺪ .ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩﺷﺎﻥ ﺑﺎ ﻫﺠﻮﻡ ّ
ﻣﻨﻈﻤﴼ ﻣﻰﮐﻮﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻋﻠﻢ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ّ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﺆﻭﻥ ﺍﺻﻠﻰ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺿﻤﻴﺮ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻰﺗﺮﺍﻭﺩ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ﻓﮑﺮﻯ ﻭ ﺻﻔﺤﮥ
ﺍﻧﺪﻳﺸﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺑﺰﺩﺍﻳﻨﺪ. ﺑﺮﺍﻯ ﻳﮏ ﻓﺮﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺣﺰﺑﻰ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻧﻴﺴﺖ،
ﻣﺮﺍﻣﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻘﺎﺋﺺ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﻪ ﺗﺤﺮﻳﮑﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﺒﻴﻞ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ. ﺗﺤﻮﻝ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺩﺭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺁﺩﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺗﺤﻮﻟﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﺶ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺳﻴﺮ ّ ّ
ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﻨﺪ ﺟﻬﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ّ
ﺍﻭﻟﻮﻳﺎﺕ ﻣﻮﺭﻭﺛﻰ ﮐﻪ ﻣﻐﺎﻳﺮ ﻭ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ ﺍﺭﺍﺩﮤ ٓ ﮐﻠﻰ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺑﻠﻮﻍ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ّ ّ
ﺣﺘﻰ ﺭﻧﺞ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﮐﻪ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ .ﻋﺠﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ّ
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰﺁﺯﺍﺭﺩ ﺧﻮﺩ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻣﺪﺩ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺗﺴﺮﻳﻊ ﺁﻥ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ .ﺯﻳﺮﺍ
ﻣﮑﺮﺭﴽ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺘﻰ ﺳﺮ ﺗﻤﮑﻴﻦ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﮐﻪ ّ
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ" :ﻣﺎ ﺍﺭﺍﺩ ﺍ ﻣﻦ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ﻣﺎ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍّﻻ ﻗﻠﻮﺏ ﻋﺒﺎﺩﻩ ﻭ ﺟﻌﻠﻬﺎ ﻋﺮﺷﴼ ﻟﻈﻬﻮﺭ ﻗﺪﺳﻮﻫﺎ ﻋﻦ ﺩﻭﻧﻬﺎ ﻟﻴﺮﺗﺴﻢ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻣﺎ ﺧﻠﻘﺖ ﻟﻬﺎ١١٢". ّ ﺗﺠﻠﻴﺎﺗﻪ ﺍﺫﴽ ّ
ﺹ ١١٥ ﻓﺼﻞ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻳﻮﺣﻨﺎ ﻣﻰﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﮐﻪ "ﺍﺑﺘﺪﺍ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻮﺩ ".ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺩﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩﺍﺵ ﺩﺭ ﺳﺮﺁﻏﺎﺯ ﺍﻧﺠﻴﻞ ّ
ﺭﺍ ﻣﺠﺬﻭﺏ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺳﺎﺩﮔﻰ ﺷﮕﺮﻓﻰ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻤﺪﻥﻫﺎﻯ ﻣﺘﻮﺍﻟﻰ ﺩﺭ ﻃﻰ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺍﺻﻠﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺩﺭ ّ ّ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ" :ﺍﻭ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺳﺎﺯﻧﺪﮤ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ".ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻮﻋﻮﺩ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﮔﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﻄﮥ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻣﺮ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺟﻤﻊ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻯ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺗﺮﺗﻴﺒﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎﻓﺖ .ﻋﻠﻢ ﻭ ﺻﻨﻌﺖ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﻭ ﻫﻨﺮ ﻧﻴﺰ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺩﺍﺩ .ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﺯ ﻧﻮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪّ . ﺗﻤﺪﻧﻰ ﮐﻪ ﺁﻣﺎﻝ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﻧﻮﻳﻦ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﮐﻢﮐﻢ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺭﻓﺖ ﻭ ﮐﺴﻰ ﺑﺮ ﻣﻘﺎﻭﻣﺘﺶ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﻴﺎﻣﺪّ .
ﺑﺮﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﻧﻬﻔﺘﮥ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺮﺻﮥ ﺷﻬﻮﺩ ﻣﻰﺭﺳﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻞ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻭ ﻗﺎﺋﻤﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻮﻳﻦ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻣﻰﮔﺸﺖ ،ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻮﻳﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ " ّ
ﻣﺎﺩﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻓﻴﺾ ﺍﻭ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﺍﺟﻊ" ١١٣ﻭﺍﻗﻌﻰﺗﺮ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﮥ ّ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﻗﺮﻥﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻇﻬﻮﺭﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﺳﺎﺱ ﻳﮑﭙﺎﺭﭼﮕﻰ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ
ﻣﺤﺮﮐﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ. ﻗﻮﮤ ّ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ّ
ﺑﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻤﻌﻴﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ .ﺩﺭ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ ّ ﺗﻤﺎﻡ ﺟ ّ ﺗﺤﻮﻝ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ّ
ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻭ ﻣﺎ ﻓﻴﻬﺎ ﻭ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ﺍﻭﻝ ﮐﻠﻤﺔ ﺧﺮﺟﺖ ﻣﻦ ﻓﻤﻪ ...ﺍﻧﻘﻠﺒﺖ ﺍﻻﺷﻴﺎء ّ ﻭ ﺍﺷﻬﺪ ّ ﮐﻠﻬﺎ ﻭ ّ ﺑﺎﻥ ﻣﻦ ّ
ﺗﻔﺮﻗﺖ ﻭ ﺍﻧﻔﺼﻠﺖ ﻭ ﺍﺋﺘﻠﻔﺖ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﻌﺖ ﻭ ﻣﻦ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭ ﺑﻬﺎ ﺍﻧﻘﻠﺒﺖ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﺍﺧﺘﻠﻔﺖ ﻭ ّ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪﻳﺔ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻟﻈﻬﻮﺭﺍﺕ ﺍﻟﺘﮑﻮﻳﻨﻴﺔ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻟﻤﻠﮏ ﻭ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﻭ ّ ّ ّ ﻇﻬﺮﺕ ﺍﻟﮑﻠﻤﺎﺕ ّ
ﺹ ١١٦ ﺍﻻﺣﺪﻳﺔ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻟّﻼﻫﻮﺕ١١٤. ﺍﻟﺠﺒﺮﻭﺕ ﻭ ﺍﻵﻳﺎﺕ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ "ﻧﻘﺸﮥ ﻋﻈﻴﻢ" ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩ ﮐﻪ ﺍﺟﺮﺍﺋﺶ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻧﻴﺮﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺳﻴﺮ ّ
ﻣﺘﺤﺪ ﺷﻮﺩ ،ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ ﺗﺎ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ّ
ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﺩﺩ .ﺗﻼﺵﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺘﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﮥ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖﻧﺎﭘﺬﻳﺮ
ﺷﺪﺕ ﺑﻪ ﻫﻮﺱ ﻣﻰﺍﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺵﻫﺎﻯ ﻗﺪﻳﻢ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ .ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ّ
ﮐﻠﻰ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺭﺍﻩ ﺍﺭﺗﺠﺎﻉ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ّ ﮔﺮﺩﻧﺪ ّ
ﺍﻭﻝ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﺯﻩ ّ ﺗﺤﻮﻝ ﺷﮕﺮﻓﻰ ﮐﻪ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ ﺑﺮ ﮐﺴﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ّ ّ ّّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺎﻟﻤﺂﻝ ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺆﻭﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ّ ٓ ﻣﺸﻴﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﮔﺮﺩﺩ .ﺫﮐﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺼﺪ ﻭ ﻣﺂﻝ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ ﭼﻴﺮﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ّ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ّ
ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ،ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺍﺯﻯ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﭙﻴﻤﺎﻳﺪ .ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻤﮥ ّ
ﻧﻈﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ
ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺭﻧﺞﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﺭﻋﻴﺖ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ّ ّ
ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﻻﺯﻣﮥ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﻋﺬﺍﺏﻫﺎﻯ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﮔﺮ ّ ﮐﻢﺗﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻴﺮﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻏﻔﻠﺖ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﺩﺭ
ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﻧﺘﺎﺋﺞ ﺳﺨﺘﺪﻟﻰ ﻭ ﻟﺠﺎﺟﺖ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ّ ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ،ﺑﺤﺮﺍﻥﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺩﻳﺪ ،ﺍﻧﻘﻼﺑﺎﺕ، ﺑﻠﻴﺎﺗﻰ ﮐﻪ ّ ﺗﺄﻣﻞ ﺍﺳﺖّ " : ﺟﺎﻯ ّ
ﺟﻨﮓ ،ﻗﺤﻂ ﻭ ﻏﻼء ﻭ ﺁﻓﺎﺕ ﻫﻤﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﺩﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺸﺮ ﻏﺎﻓﻞ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﺣﮏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﻳﺸﺎﻥ ﺳﺮ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ١١٥". ﺍﺻﻮﻟﻰ ﺭﺍ ّ ***
ﻫﻨﻮﺯ ﻳﮏ ﺛﻠﺚ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺩﺭﮎ ﻭ ﻓﻬﻤﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺍﺧﻮﺗﻰ" ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻤﻰﮐﺮﺩ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ "ﻧﻬﻀﺘﻰ ﻳﺎ ﻣﺠﻤﻊ ّ
ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰﺷﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮﺩ .ﺍّﻣﺎ ﺣﺎﻝ ﻳﻌﻨﻰ "ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺩﻳﺎﺭ ﻏﺮﺏ ّ
ﺣﺘﻰ ﺭﻭﺯ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺗﺮ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﺍﻃﻼﻕ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻌﺒﻴﺮﺍﺗﻰ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺎﺭﺳﺎ ﻭ ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺍﺳﺖ" ﻭ ّ
ﻋﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﻃﻼﻕ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺳﺎﺩﮤ ﺩﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮﻡ ّ ّ ﻣﺘﺤﺪ ﺍﺩﻋﺎﻳﺶ ﻭ ﻋﻨﻮﺍﻧﺶ ﺩﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻘﺼﺪﺵ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﮥ ّ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ" :ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ّ ﺹ ١١٧
ﻣﻌﻴﻦ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻣﻮﺟﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺣﺎﻓﻆ ﺻﻠﺢ ﺍﻟﻤﺮﺍﻡ ﻋﺎﻟﻤﮕﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﻘﺎﺕ ّ
ﺍﻋﻈﻤﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﻋﻼﻧﺶ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ١١٦".
ﻋﺎﻣﮥ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ّ ﺣﺲ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ ﻗﻮﮤ ﺧّﻼﻗﻪﺍﻯ ﮐﻪ ّ ﻣﺪﺗﻰ ﮔﺬﺷﺖ ﻫﻤﺎﻥ ّ
ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻣﻰﺳﺎﺧﺖ ﻗﻮﺍﻯ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﻳﺎﻥ ﻣﻰﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻘﺶ ﺟﺪﻳﺪﻯ
ﺍﻭﻝ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﻟﻄﻒ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﺷﺆﻭﻥ ﺑﺸﺮﻯ ﻣﻰﺑﺨﺸﻴﺪ .ﺩﺭ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ّ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭘﺎﻳﻪﻫﺎﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭘﺎﻳﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺳﻰ ﻭ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺩﻭﺭﮤ ﻭﻻﻳﺖ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﴼ ﺩﺭ ﺷﺶ
ﻫﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺗﺎ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﺳﺎﻝ ﺁﺧﺮ ﻧﻘﺸﮥ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪﺍﺵ ﮐﻪ ﻫﺎﺩﻯ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻮﺩ ّ ﻧﻤﻮ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﺑﺨﺸﺪ .ﺑﺎ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﭘﻴﺮﻭﺯﻣﻨﺪﺍﻧﮥ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﻧﻘﺸﮥ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ّ
ﺩﺭﺍﺯﻣﺪﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺭﺳﺎﻟﺖ ّ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٦٣ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّ
ﺗﺮﻗﻰ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﻴﮑﻞ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭ ّ
ﺑﺎﺷﺪ .ﭼﻮﻥ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﮐﻮﺷﺶ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ
ﻣﺘﻤﺴﮏ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ .ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﺮﺟﻊ ّ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎﻯ ّ
ﻣﺘﺠﻠﻰ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻨﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻴﻨﺶ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺎﮎ ّ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ ّ
ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺮ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٩٩٢ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﺼﺮ ﺑﻠﻮﻍ
ﺷﺪﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺟﻤﻌﻰ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ،ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺑﺎ ﺣﻮﺍﺷﻰ ﻭ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺕ ﻻﺯﻡ ّ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﺑﺎ
ﺍﻧﻪ ﻟﻤﻄﻠﻊ ﻋﻠﻢ ﺍ ﻟﻮ ﺍﻧﺘﻢ ﮐﺘﺎﺑﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﺯﻝﮐﻨﻨﺪﻩﺍﺵ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩّ " :
ﺗﻌﻠﻤﻮﻥ ﻭ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻭﺍﻣﺮ ﺍ ﻟﻮ ﺍﻧﺘﻢ ﺗﻌﺮﻓﻮﻥ ١١٧".ﺭﻭﺡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻣﻈﻬﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻭ
ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ،ﻫﻢ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻓﺮﺩﻯ ﻭ ﻫﻢ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻧﭙﺬﻳﺮﺩ .ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﺍﺣﮑﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻴﺎﺕ ﻓﺮﺩﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﮔﺸﺘﻪ ﮐﻪ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﻯﻫﺎﻯ ﺗﻨﻮﻉ ﻭ ﺗﻔﺎﻭﺗﺸﺎﻥ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ .ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪﺍﻯ ّ ﻣﺮﮐﺐ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ّ
ﻧﺎﺯﻝ ﮔﺸﺘﻪ ﮐﻪ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺑﻠﻮﻍ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻴﺶ ﺍﺭﺿﺎء ﮔﺮﺩﺩ .ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﺩﻋﻮﺍ ﻣﺎ ﻋﻨﺪﮐﻢ
ﻗﻠﺐ ﺍﻟﺬﻯ ﺑﺤﺮﮐﺔ ﻗﻠﻤﻪ ّ ﺛﻢ ﻃﻴﺮﻭﺍ ﺑﻘﻮﺍﺩﻡ ﺍﻻﻧﻘﻄﺎﻉ ﻓﻮﻕ ﺍﻻﺑﺪﺍﻉ ﮐﺬﻟﮏ ﻳﺄﻣﺮﮐﻢ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﻻﺧﺘﺮﺍﻉ ّ ّ
ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ١١٨".
ﻣﻄﻠﻌﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺘﻰ ﺍﺯ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻧﺎﻇﺮ ّ ّ
ﻣﻰﺍﻓﮑﻨﺪ ﻏﻠﺒﮥ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺣﻤﻼﺕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ﻭ
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻋﻨﺎﺻﺮﻯ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﺎ ﺍﺻﻮ ﺑﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﺩﻳﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺟﺪﻳﺪﺵ ﺧﻮﻑ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﻊ ﻭ ﻗﻤﻊ ﻭ ﺧﻔﻘﺎﻧﺶ ﮐﻤﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺹ ١١٨ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﻫﻴﭻ ﺩﻫﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﻮﺷﺶﻫﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺿﻤﺤﻼﻝ ﺍﻣﺮ ﺗﻌﺪﻳﺎﺕ ﺧﻮﻧﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﺮﻳﮏ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺷﺎﻋﮥ ﺍﮐﺎﺫﻳﺐ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﭘﻴﻮﺳﺖ .ﻣﺜّ
ﻣﻨﻈﻤﻰ ﮐﻪ ﻣﻔﺘﺮﻳﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺮﻣﺎﻧﻪ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻰﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ّ ّ
ﺭﮊﻳﻢﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻧﻬﺪﺍﻡ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻰﺩﺍﺩﻧﺪ ﻳﺎ ﺍﻋﻤﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﺪﻧﻴﺖ ﻭ ﺟﺎﻩﻃﻠﺐ ﻳﺎ ﺑﺪﺧﻮﺍﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣﻰﺷﺪﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ّ
ﺣﻤﻼﺗﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰﺷﺪ .ﺑﺎ ﻫﺮ ﻣﻌﻴﺎﺭ ﺑﺸﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﺴﻨﺠﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﺼﻮﻣﺖﻫﺎ ﻭ ﻫﺠﻮﻡﻫﺎﻯ ﺑﻰﺳﺎﺑﻘﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ ﻣﻰﺑﺎﻳﺴﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﻔﺤﮥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﻮ ﻳﺎﻓﺖ ،ﺑﺮ ﺣﺮﻣﺘﺶ ﺑﻴﻔﺰﻭﺩ ،ﺷﻤﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩﺵ ﺍﻣﺎ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻦ ﮔﻴﺮ ﻭ ﺩﺍﺭﻫﺎ ﺭﺷﺪ ﻭ ّ ّ ﺗﻌﺪﻳﺎﺕ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺍﻭﻟﻴﻪﺍﺵ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻰﺁﻣﺪّ . ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺑﻪ ّ ﺣﺪﻯ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ّ ّ
ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﻨﺴﺠﻢﺗﺮ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪﺗﺮ ﻧﻤﻮﺩ .ﺍﮐﺎﺫﻳﺐ ﻭ ﻣﻔﺘﺮﻳﺎﺕ ﻭﺍﺭﺩﻩ
ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺭﺍﮐﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء
ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻭﻋﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻘﺾ ﻋﻬﺪ ﺳﺒﺐ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ
ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﺷﺎﻥ ﺳﺒﺐ ﺧﻤﻮﺩﺕ ﺷﻌﻠﮥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﮐﻨﺪﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﻣﺮﺍ ﻣﻰﺷﺪ. ﺍﮔﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻗﻮﺍﻯ ﻣﮑﻨﻮﻧﮥ ﺩﺭﻭﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻪ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﻣﻨﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻭﺳﺖ ﻫﻴﭻ ﺩﻟﻴﻞ ﻭ ﻣﮑﺮﺭﻯ ﮐﻪ ﺫﮐﺮﺵ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺭﻓﺖ ﺍﺛﺒﺎﺗﺶ ﺭﺍ ﮐﻔﺎﻳﺖ ﻣﻰﮐﻨﺪ. ﺷﺎﻫﺪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎﻯ ّ ***
ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻻ ،ﻓﺮﺻﺖ ﺍﻋﻼﻥ ﺧﺮﻳﺪ ﻗﻄﻌﻪ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﮐﻪ ّ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻃﺮﺡ ﺍﺑﻨﻴﮥ ﺩﺍﻣﻨﮥ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻨﺎﻯ ﺩﺍﺭ ﺍﻵﺛﺎﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻐﺘﻨﻢ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻭ ّ ّ ّ
ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺷﺮﻭﻉ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪﺍﺵ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮﻡ ّ ﻣﻘﺪﺳﮥ ﻋﻠﻴﺎ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻋﻈﻴﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺍﻳﻦ ﺍﺑﻨﻴﻪ ﺩﺭ ﺣﻮﻝ ﻗﻮﺳﻰ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺮ ﻣﺮﺍﻗﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﺭﻗﮥ ّ
ﺍﻟﺸﺄﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﺒﮑﻰ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺍﮐﻤﺎﻝ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ّ ﻧﻈﻢ ﺍﺩﺍﺭﻯ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻨﻮﺍﺕ ﺍﺧﻴﺮ ﻋﺼﺮ ﺭﺳﻮﻟﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ١١٩".
ﺗﺒﺮﻋﺎﺕ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺁﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ّ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺍﺧﻴﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﺧﻄﻴﺮﻯ ﺑﺎ ّ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺟﺎﻣﮥ ﻋﻤﻞ ﮐﺮﻳﻤﺎﻧﮥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﻄﮥ ّ ﻣﻘﺮ ﻋﺮﺷﻪ ﻭ ﻣﻄﻠﻊ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ .ﺩﺭ ﻟﻮﺡ ﮐﺮﻣﻞ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ" :ﻃﻮﺑﻰ ﻟﮏ ﺑﻤﺎ ﺟﻌﻠﮏ ﺍ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ّ
ﻣﺠﻠﻠﻰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻨﻪﺍﺵ ﺍﺯ ﭘﺎﻯ ﺗﺎ ﺑﻴﻨﺎﺗﻪ ١٢٠".ﺩﺭ ﺣﻮﻝ ﻗﻮﺱ ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ﺍﺑﻨﻴﮥ ّ ﺁﻳﺎﺗﻪ ﻭ ﻣﺸﺮﻕ ّ ﻗﻠﮥ ﮐﻮﻩ ﻃﺒﻘﺎﺗﻰ ﺑﺎ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﻣﺮ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﻃﻰ ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﻧﻔﻮﺫﺵ ﺩﺭ ّ ّ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻰﺍﻓﺰﻭﺩ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﺑﻨﺎﻫﺎﻯ ﺭﻓﻴﻊ ﺍﻟﺒﻨﻴﺎﻧﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻬﻴﻤﻦ ﻣﺸﻬﻮﺩﻯ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ّ ﺹ ١١٩ ﭘﻠﮑﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﻣﺴﻴﺮ ﺣﺪﺍﺋﻘﺶ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﺭﺗﺶ ﻣﻰﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ّ
ﺧﻴﻞ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﻋﺎﻟﻰﻗﺪﺭﺵ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻬﻤﺎﻧﺴﺮﺍﻳﺶ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰﮔﻴﺮﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ
ﺍﻳﺎﻡ ﺁﺧﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺷﻌﻴﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﻭ ﺩﺭ ّ ﺗﻞﻫﺎ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﻮﻩ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ّ ﻗﻠﮥ ﮐﻮﻩﻫﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﻓﻮﻕ ّ
ﺍﻣﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﻥ ﺭﻭﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ١٢١". ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﻼ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻭﺍﻻﻳﺶ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﻭﺍﺣﺪﻯ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺭﮔﺎﻧﻴﮏ ﻭ ﮐ ّ ً
ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ .ﺩﺭ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺍﺻﻞ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻴﮑﻞ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻭﺳﺖ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺣﻤﻼﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻭﺣﺪﺗﺶ ﺩﻳﺪﻩ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﻣﻮﻓﻘّﻴﺖ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻭ ﺗﻔﺮﻕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ .ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ّ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻓﺖ ﺍﺑﺪﻯ ّ ﺗﺸﻌﺐ ﻭ ّ
ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺭﺍ ﻧﻔﺲ ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺗﻌﺒﻴﻪ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺧﻮﺩ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬﺍﺭﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺵ ﺍﺟﺮﺍء ﻧﻘﺸﮥ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺷﺮﻭﻉ ﻓﺘﺢ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ّ
ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ﺧﻮﺩ ﺷﺎﻫﺪﻯ ﺑﺮ ّ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺮﮐﺰ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﻪ
ﻃﻮﺭﻯ ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﻄﮥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻰ ﮔﻞﻫﺎﻯ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﻭ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ّ ﺷﻬﻴﺪﺵ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻳﺎﻓﺖ .ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ّ ﺟﺬﺍﺏ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﻭﻣﻨﺪ ﻭ ﺑﻮﺗﻪﻫﺎﻯ ﺯﻳﺒﺎﻯ ﮔﻠﺰﺍﺭﻫﺎﻳﺶ ﺍﺻﻞ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﺭ ﮐﺜﺮﺕ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ّ
ﺍﺳﺖ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻯ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺁﺧﺮﺵ ﻭﺍﻗﻌﻪﺍﻯ ﺭﻭﻯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻳﮏ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ّ ّ
ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺳﺎﺧﺖ .ﺩﺭ ١٩ﮊﺍﻧﻮﻳﮥ ﺳﺎﻝ ٢٠٠٠ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻡ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ:
ﺭﻭﺣﻴﻪ ﺧﺎﻧﻢ ،ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺳﺤﺮﮔﺎﻩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻭﺡ ﭘﺮﻓﺘﻮﺡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺔ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ّ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﻋﺎﺋﻠﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﺍ ﮐﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺣﻠﻘﮥ ّ
ﻗﻴﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺣﻴﺎﺕ ﻋﻨﺼﺮﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺸﺖ ...ﻣﺆﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ّ ﻣﺪﺕ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻪ ﺍﻭﺻﺎﻓﻰ ﭼﻮﻥ "ﻫﻤﮑﺎﺭ ﻣﻦ" ﻭ "ﺩﺭﻉ ﺍﻣﺮﺍ ﺑﻪ ّ ﺷﺎﻗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﻡ" ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺷﻮﻧﺪ١٢٢. ﻣﻦ" ﻭ "ﻫﻤﮑﺎﺭ ﺧﺴﺘﮕﻰﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻡ ﺩﺭ ﻭﻇﺎﺋﻒ ّ
ﺍﻭﻟﻴﮥ ﺁﻻﻡ ﻭ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﻓﺮﻭ ﻧﺸﺴﺖ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﻣﺔ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻮﻥ ﻏﺒﺎﺭ ّ ّ
ﻣﺪﺕ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﻭ ﻋﻄﺎﻳﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻮﺩ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﺶ ﺷﺪ .ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ّ ﺹ ١٢٠ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮥ ﺩﻭﻡ ﻗﺮﻥ ﺭﻭﺡ ﺷﮑﺴﺖﻧﺎﭘﺬﻳﺮﺵ ﺗﻼﺵﻫﺎﻯ
ﻣﺪﺕ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻘﺪﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍّ
ﺷﺎﻫﺪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯﻫﺎﻯ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺳﻬﻢ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺩﺭ ﺍﺣﺮﺍﺯﺷﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ***
ﻣﮑﻠﻒ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﻳﻮﻡ ﻋﻈﻴﻢ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ّ
ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﻟﺴﺎﻥ ﻓﻄﺮﺕ ﺧﻄﺎﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩ" :ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ .ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﺭﻓﻖ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻓﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﺍﺟﺴﺎﺩ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺗﺎﺯﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ١٢٣". ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺍﺳﺖ .ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﻠﮑﻮﺗﻴﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﮐﻠﻤﮥ ٓ ّ ّ
ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ ﺣﻴﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ ﺟﻤﻌﻰ .ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء
ﻣﺎﺩﻳﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺴﻢ ﺍﺳﺖ .ﻭﻟﻮ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺩﻩ ﻣﺪﻧﻴﺖ ّ ّ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ " ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺡ ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻦ ﺟﺴﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺡ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ١٢٤". ﺍﺳﺖ. ﻣﺪﻧﻴﺖ ٓ ّ ّ
ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﺧﻼﺻﻪ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﻴﺎﺱ ﻣﺤﮑﻤﻰ ﺭﺍﺑﻄﮥ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﺍﻣﺮ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ّ
ﻣﺸﻴﺖ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ّ
ﻧﻘﻄﻪﺷﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﺎﻧﺪ .ﺟﺰ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻥ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﻓﮑﺮﻯ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﺸﺮ ﻋﺎﺟﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﺑﺸﺮﻯ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ ﮐﺴﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ّ
ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺸﺮﻯ ﺩﺭ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺗﺮﻗﻴﺎﺕ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻧﺒﺎﺷﺪ .ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ّ
ﻣﺎﺩﻯ ﺑﺸﺮﻯ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻴﮑﻞ ّ ﺗﻤﺪﻥ ّ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﭼﻪﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻰﺩﺍﻧﻨﺪّ .
ﻣﻰﺯﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺴﻢ ﺑﻴﺠﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺣﻰ ﺑﻴﺎﺑﺪ ﻭ ﺗﺎ
ﺗﻤﺪﻥﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻫﺮﮔﺰ ﺭﻭﻯ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻧﻴﺎﺑﺪ ﻭ ﻗﻮﺍﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺶ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﻭ ﻣﻮﺍﺿﻌﮥ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ّ
ﺭﻭﺩ ﻧﺎﺋﻞ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻻﺗﻢ ﺍﻟﺴﺒﺐ "ﻭ ّ ﺍﻟﺬﻯ ﺟﻌﻠﻪ ﺍّ ﻟﺼﺤﺘﻪ ﻫﻮ ّ ّ ّ ﺍﻟﺪﺭﻳﺎﻕ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﻭ ّ ﻭ ﺷﺮﻳﻌﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ١٢٥".
ﺣﺘﻰ ﺩﺍﺩﻥ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﻣﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﺲ ﻣﻌﺎﺿﺪﺕ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ّ
ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺷﺪ .ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺛﺎﻧﻮﻯ ﻭ ﻓﺮﻋﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺪﺩﻫﺎﺋﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺍﺻﻠﻴﺶ ّ ّ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﺪﺩ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ ّ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺻﻠﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﮥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﮕﺸﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ
ﺹ ١٢١ ﻧﻴﺮﻭﺋﻰ ﺭﻭﻯ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﺣﺼﻮﻝ ﺁﻣﺎﻝ ﺍﻋﻼﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ .ﺟﺰ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ
ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﮐﺴﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻳﺎﺭﻯ ﻭ ﮐﻤﮏ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺑﺎﺷﺪ .ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﺍ
ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺻﻠﺢ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻣﻘﺒﻮﻟﻰ ﺩﻫﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﺪﺍﻯ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﻭﻟﻮ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺒﻬﻢ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﺪﺍﺋﻰ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﻴﺎﻡ ﻭ ﺍﺑﻼﻍ ﺭﺳﺎﻟﺘﺶ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻳﺎ ﻗﻠﻢ ﻫﻞ ﺗﺮﻯ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻏﻴﺮﻯ؟ ﺍﻳﻦ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻭ ﻇﻬﻮﺭﺍﺗﻬﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻻﺳﻤﺎء ﻭ ﻣﻠﮑﻮﺗﻬﺎ ﻭ ﺍﻟﺒﻮﺍﻃﻦ ﻭ ﺍﻟﻈﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﺁﺛﺎﺭﻫﺎ؟ ﻗﺪ ﺍﺧﺬ ﺍﻟﻔﻨﺎء ﻣﻦ ﻓﻰ ﺍﻻﻧﺸﺎء ﻭ ﻫﺬﺍ ﻭﺟﻬﻰ ﺍﻟﺒﺎﻗﻰ ﺍﻟﻤﺸﺮﻕ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ. ﺍﺳﺮﺍﺭﻫﺎ ﻭ ّ
ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺷﺮﻗﺖ ﻭ ﻻﺣﺖ ﻣﻦ ﺍﻓﻖ ﻭﺟﻪ ﺭﺑّﮏ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻗﺪ ﻗﺒﻀﻨﺎ ﻫﺬﺍ ﻳﻮﻡ ﻻ ﻳﺮﻯ ﻓﻴﻪ ﺍّﻻ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ّ
ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ ﺑﺴﻠﻄﺎﻥ ﺍﻟﻘﺪﺭﺓ ﻭ ﺍﻻﻗﺘﺪﺍﺭ ﻭ ﺷﺮﻋﻨﺎ ﻓﻰ ﺧﻠﻖ ﺑﺪﻳﻊ ﻓﻀ ﻣﻦ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﻭ ﺍﻧﺎ ّ ﺍﻟﻘﺪﻳﻢ١٢٦.
ﺹ ١٢٢ ﺳﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺹ ١٢٣
ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖﻫﺎ
_ ١ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ )ﻗﺎﻫﺮﻩ :ﺳﻌﺎﺩﺕ ١٩٢٠ ،ﻡ( ،ﺻﺺ.٣٢٢-٣٢١ 2 - Shoghi Effendi, The Promised Day Is Come (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, 1996), P. 1 ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ _۳ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء) ،ﺝ) (١ﻭﻳﻠﻤﺖّ : ﺑﻬﺎﺋﻰ ١٩٧٩ ،ﻡ( ،ﺻﺺ.٣٠-٢٩
ﻣﺪﻧﻴﻪ )ﻻﻧﮕﻨﻬﺎﻳﻦ :ﻟﺠﻨﮥ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ١٩٨٤ ،ﻡ( ،ﺹ ٤ _ ٤ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺭﺳﺎﻟﮥ ّ
_ ٥ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺝ٤ ﻣﻠﻰ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺍﻣﺮﻯ ١٢١ ،ﺏ ( ، ﻣﺆﺳﺴﮥ ّ ) ﻃﻬﺮﺍﻥّ :
ﺹ .١٣٣
_ ۶ﺍﻳﻀﴼ.
_ ٧ﺍﻳﻀﴼ ،ﺻﺺ.١٣٤-١٣٣
ﻏﻴﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﻮﺍﻟﻢ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ّ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺖ ٓ ّ ّ ﺍﺯﻟﻴﻪ ﻭ ﻧﻘﻄﮥ ّ ّ " _ ٨ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ّ ﻣﺤﻘﻖ ﻭ ﺭﻣﺲ ﻣﺮﮐﺰﻳﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻋﻼﻳﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺍﻟﺒﺮﻳﻪ ﻣﻄﺎﻑ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻣﺮﺳﻠﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻮﻥ ﻧﻴﺰ ﺭﺏ ّ ّ ّ ّ ﻧﺎﺳﻮﺗﻴﻪ ﻭﺍﻗﻊ .ﺩﺍﺋﺮﮤ ﺍﻭﻟﻰ ﮐﺮﮤ ﺍﺭﺽ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺩﻧﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻄﺮﺵ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺮﮐﺰ ﺩﻭﺍﺋﺮ ﺗﺴﻌﮥ ّ ّ
ﮐﺮﻩ ﺍﺭﺽ ﺍﻗﺪﺱ ﻗﻠﺐ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﻭ ﻗﺒﻠﺔ ﺍﻻﻣﻢ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﮥ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺽ ﮐﺮﻡ ﺍ ﮐﻮﻩ ﺧﺪﺍ
ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ﻣﺘﺴﻌﮥ ﻣﻮﻗﻮﻓﮥ ﺁﻥ ﻣﻘﺎﻡ ّ ﺍﻟﺮﺏ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻳﻠﻴﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﺟﺒﻞ ﺣﺮﻡ ﺍﻗﺪﺱ ﺍﺭﺍﺿﻰ ّ ﺟﺒﻞ ّ ّ
ﻣﻘﺮ ﺍﺳﻨﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺔ ﻋﻠﻴﺎ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﻭﺳﻴﻌﮥ ّ ﻣﺘﻌﺪﺩﮤ ﺗﺎﺑﻌﮥ ﺁﻥ ّ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻡ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺍﺑﻬﻰ ﻭ ّ
ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺑﺪﻳﻊ ﺭﻓﻴﻊ ﺍﻟﺒﻨﺎء ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻋﻠﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﺻﺪﻑ ﺍﺳﺖ ﻟﺆﻟﺆ ﻻﻻ ﻗﺪﺱ ﻣﻄﻬﺮ ﮐﻪ ﺣﺠﺮﺍﺕ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻳﻮﻡ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺗﺸﻴﻴﺪ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﺿﺮﻳﺢ ﻭ ﮔﻮﻫﺮ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎ ﺍﻻﻗﺪﺍﺱ ﺿﺮﻳﺢ ّ
ﻣﺼﺮﺡ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻘﺪﺱ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﻘﺮ ﺗﺎﺑﻮﺕ ّ ّ ﺍﻋﺰ ﺍﺳﻨﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ّ ّ ﻣﻘﺮ ّ
ﺭﺏ ﺍﻋﻠﻰ ﻭ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﻭﻟﻰ" ﻣﻨﻮﺭ ّ ﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺳﮑﻴﻨﺔ ﺍ ﺭﻣﺲ ﻣﻌﻨﺒﺮ ّ ﻣﻌﻄﺮ ّ
ﻣﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ١٤٩ ،ﺏ ١٩٩٢ ،ﻡ(، )ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ )ﻻﻧﮕﻨﻬﺎﻳﻦ :ﻟﺠﻨﮥ ّ ّ ﺻﺺ.(٣٦٩-٣٦٧ ﻣﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ١٥٤ ،ﺏ، _ ٩ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﺣﺼﻦ ﺣﺼﻴﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍ) ﻫﻮﻓﻬﺎﻳﻢ :ﻟﺠﻨﮥ ّ ّ ١٩٩٧ﻡ( ،ﺹ.١٢٦
ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺑﻬﺎﺋﻰ ١٤٩ ،ﺏ١٩٩٢ ، _ ١٠ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﮐﺘﺎﺏ ﻗﺮﻥ ﺑﺪﻳﻊ ،ﻧﺸﺮ ﺩﻭﻡ )ﺩﺍﻧﺪﺍﺱّ : ّ ﻡ ( ،ﺹ.٥٥٤ _ ١١ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء) ،ﺝ ،(١ﺻﺺ.٢٣٥-٢٣٤ ﺹ ۱۲۴
12- Shoghi Effendi, God Passes By (Wilmette Baha'i Publishing Trust, 1995), p. 258. 13- Ibid., p. 259. 14 - The Baha'i Centenary, 1844-1944, compiled by the National Spiritual Assembly of the Baha'is of the United States and Canada (Wilmette: Baha'i PublishingCommittee, 1944), pp. 140-141.
- ١٥ﮐﺘﺎﺏ ﻗﺮﻥ ﺑﺪﻳﻊ ،ﺹ.٥٦١
ﻣﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ، - ١٦ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء )ﻻﻧﮕﻨﻬﺎﻳﻦ :ﻟﺠﻨﮥ ّ
١٩٨٤ﻡ ( ،ﺹ .٢٦ -١٧ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺝ ) ٣ﻗﺎﻫﺮﻩ :ﻓﺮﺝﺍ ﺯﮐﻰ ﺍﻟﮑﺮﺩﻯ ١٣٤٠ ،ﻫـ ﻕ ( ، ّ ﺻﺺ .٥٥ - ٥٤ ١٩ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺹ.٣٧٢
18 - God Passes By, pp. 281-282
٢٠ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء) ،ﺝ ،(١ﺹ.٩٧ ٢١ﺍﻳﻀﴼ ،ﺹ .١٨ 22 Abdul-Baha, The Promulgation of Universal Peace (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, 1995), pp. 455-456 . 23 Juliet Thompson, The Diary of Juliet Thompson (Los Angeles: Kalimat Press, 1983), p. 313.
24 - God Passes By, pp. 244-245. 25 - Baha'i World Faith (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, 1976), p. 429. 26 -`Abdu'l-Baha in Canada (Forest: National Spiritual Assembly of Canada, 1962), p.51. _ ٢٧ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﺧﻄﺎﺑﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺹ.١١٦ _ ٢٨ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ) ﻻﻧﮕﻨﻬﺎﻳﻦ :ﻟﺠﻨﮥ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ١٤١ ،ﺏ، ١٩٨٤ﻡ( ،ﺹ.١٧٠
29 - Promulgation of Universal Peace, p. 305.
30 - Shoghi Effendi, Citadel of Faith (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, 1995), p. 32. ۳۱ﺣﺼﻦ ﺣﺼﻴﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍ ،ﺻﺺ.٤١ - ٤٠ ٣٢ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ :ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺻﺎﺩﺭﻩ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ، ّ ّ ﻣﺆﺳﺴﮥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺑﻬﺎﺋﻰ ١٤٦ ،ﺏ ١٩٨٩ ،ﻡ(، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻓﺘﺢ ﺍﻋﻈﻢ )ﺩﺍﻧﺪﺍﺱّ : ﺻﺺ.٤١-٤٠
٣٣ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﺣﺼﻦ ﺣﺼﻴﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍ ،ﺹ.٣٥ ّ ﻣﻠﻰ ﻋﺰ ﺍﺳﻤﻪ ٣٤ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺏ ،ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺕ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻘﻄﮥ ﻣﺆﺳﺴﮥ ّ ﺍﻻﻋﻠﻰ )ﻃﻬﺮﺍﻥّ : ﺍﻭﻟﻰ ّ ٰ ٰ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺍﻣﺮﻯ ١٣٤ ،ﺏ( ،ﺹ .٣٧ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ :ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ،ﭘﻴﺶ ﺍﺯ
ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪﻫﺎﻯ ﺍﺑﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﻳﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺼﺮﺕ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻴﺮﻭﻥ
ﺭﻭﻳﺪ ...ﻭ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﻳﮕﺎﻧﮥ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻧﻮﺭ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻧﻮﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻤﺎ ﺑﺘﺎﺑﺪ.
٣٥ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ )ﺣﻴﻔﺎ :ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ١٩٩٥ ،ﻡ( ،ﺑﻨﺪ . ٨٨ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ :ﺩﺭ ﻫﻢ ﺷﮑﺴﺘﮕﺎﻥ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺳﺖﻫﺎﻯ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺮﺑﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﻇﺎﻟﻢ ﺗﻨﺪﺭﺳﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﺎﺯﻳﺎﻧﮥ ﺍﻭﺍﻣﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﺎﮐﻢ ﺣﮑﻴﻢ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺷﮑﻨﻴﺪ. ﺹ ۱۲۵ ﺍﺑﻬﻰ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ،ﻧﺸﺮ ٣٦ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻗﺪﺱ ٰ
ﻣﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ١٥٦ ،ﺏ ٢٠٠٠ ،ﻡ( ،ﺹ .٦ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﻭﻡ )ﻫﻮﻓﻬﺎﻳﻢ :ﻟﺠﻨﮥ ّ ﺗﻔﮑﺮ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ. ﺍﺳﺖ :ﺍﺯ ﺷﺮﻕ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪ ﻭ ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ .ﺍﻯ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ،ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ّ
37 - The Baha'i. World, vol. XV (Haifa: Baha'i World Centre, 1976), p. 132
38 - Horace Holly, Religion.for Mankind (London: George Ronald, 1956), pp. 243-244
٣٩ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء )ﻣﺼﺮ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﮔﻠﺴﺘﺎﻧﮥ ﺷﻴﺮﺍﺯﻯ ، ﻣﻠﻰ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ١٩٦٠ ،ﻡ ( ﺹ .١٢ ۱۳۴۲ﻩ ﻕ ( ،ﺗﺠﺪﻳﺪ ﭼﺎﭖ ) ﮐﺮﺍﭼﻰ :ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
٤٠ﮐﺘﺎﺏ ﻗﺮﻥ ﺑﺪﻳﻊ ،ﺹ.٦٦٢
41 - Shoghi Effendi, Baha'i Administration (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, 1998 P. 15. 42 - Ruhiyyih Rabbani, The Priceless Pearl (London: Baha'i Publishing Trust, 1969), PP. 121, 123.
ﻣﻠﻰ _ ۴۳ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺆﺳﺴﮥ ّ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ) ١٩٣٩-١٩٢٧ ﻃﻬﺮﺍﻥّ : ّ ّ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺍﻣﺮﻯ ١٢٩ ،ﺏ ( ،ﺝ ، ٢ﺻﺺ .٢٠٩ - ٢٠٦ _ ٤٤ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ، ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺹ.٥٠ ّ _ ٤٥ﺍﻳﻀﴼ ،ﺹ .٦٠ - ٥٩ _ ٤٦ﺍﻳﻀﴼ ،ﺹ.١٦٣ _ ٤٧ﺍﻳﻀﴼ ،ﺹ.١٦٦-١٦٥
48 - Shoghi Effendi, The World Order of Baha'u'llah (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, P. 148.
_ ٤٩ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺹ.١٦٥ 50 - Shoghi Effendi, The Advent of Divine Justice (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, 1990), pp. 90, 19, 85. _ ٥١ﻧﺒﻴﻞ ﺯﺭﻧﺪﻯ ،ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ :ﺗﻠﺨﻴﺺ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﺒﻴﻞ ﺯﺭﻧﺪﻯ ،ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﺗﻠﺨﻴﺺ :ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻣﻠﻰ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺍﻣﺮﻯ ١٣٤ ،ﺏ( ،ﺻﺺ.٧٧-٧٦ ،٧٤ ﻣﺆﺳﺴﮥ ّ ﺧﺎﻭﺭﻯ )ﻃﻬﺮﺍﻥّ :
52 - Baha'i Administration, p. 52. _ ٥٣ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء) ،ﺝ ،(١ﺹ .٧٧ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﺁﻧﮑﻪ :ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﭼﺮﺍﻍﻫﺎﻯ ﺭﻭﺷﻨﻨﺪ ،ﮔﻠﮕﺸﺖﻫﺎﻯ ﻣﻠﮑﻮﺗﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ﺩﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻭﺡ ﺣﻴﺎﺕ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﺳﺮﻳﺎﻥ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺳﺒﺐ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮﻗﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺆﻭﻥ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺍﺳﺖ. ّ
54- World Order of Baha'u'llah, p. 4.
_ ٥٥ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺻﺺ.٢٥-٢٤ ﻣﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ١٤٤ ،ﺏ١٩٨٨ ، _ ٥٦ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﻧﺸﺮ ﺳﻮﻡ )ﻻﻧﮕﻨﻬﺎﻳﻦ :ﻟﺠﻨﮥ ّ ّ ﻡ ( ،ﺹ .٧٢ 57 - Shoghi Effendi, Messages to Canada, 2nd ed. (Thornhill: Baha'i Canada Publications, 1999), p. 114.
58 - Shoghi Effendi, God Passes By, p. 365. ﺹ ۱۲۶ _ ٥٩ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﺹ.١٣١ ﻣﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ١٥٥ ،ﺏ ١٩٩٨ ،ﻡ ( ، _ ٦٠ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ، ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻳﻘﺎﻥ ) ﻫﻮﻓﻬﺎﻳﻢ :ﻟﺠﻨﮥ ّ ﺹ . ۱۲
_ ٦٢ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﺹ.٥٠
61 - Promised Day Is Come, pp. 185-186.
_ ٦٣ﺍﻳﻀﴼ ،ﺻﺺ .٣٥-٣٤ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ :ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺒﺎﻫﮑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ .ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻃﺎﻏﻮﺕ ﻣﻰﺷﺘﺎﺑﻨﺪ ...ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﺗﺶ ﺩﻭﻳﺪﻩ ،ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻮﺭ ﻣﻰﺍﻧﮕﺎﺭﻧﺪ. ﻣﻠﻰ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺍﻣﺮﻯ ١٣٤ ،ﺏ( ، ﻣﺆﺳﺴﮥ ّ _ ٦٤ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺝ) ٧ﻃﻬﺮﺍﻥّ : ﺹ .١١٧
65 - Shoghi Effendi; Messages to America (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, 1947), p. 28
66 - Ibid., pp. 9, 10, 14, 22. 67 - Ibid., p. 28. 68 - Priceless Pearl, p. 382. 69 - Messages to America, p. 53. ﺍﻟﻨﻤﻞ ) ،(٢٧ﺁﻳﮥ . ٨٨ _ ٧٠ﺳﻮﺭﺓ ّ
71 - `Abdu'l-Baha in Canada, p. 51.
_ ٧٢ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ﺍﮐﺘﺒﺮ - ١٩٥٢ﺍﮐﺘﺒﺮ ١٩٥٧ ّ ّ ﻣﻠﻰ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺍﻣﺮﻯ ١١٩ ،ﺏ( ،ﺻﺺ.٥-٤ ﻣﺆﺳﺴﮥ ّ )ﻃﻬﺮﺍﻥّ :
73 - Shoghi Effendi, Messages to the Baha'i World, 1950-1957 (Wilmette: Baha'i
_ ٧٤ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺹ.١٤
Publishing Trust, 1995), pp. 38-39.
ﺍﺑﻬﻰ ،ﺹ.٣٧ _ ٧٥ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻗﺪﺱ ٰ _ ٧٦ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺹ.٢١ _ ٧٧ﺩﻭﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺹ. ٨٠ _ ٧٨ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺹ.٢١ ﻣﺆﺳﺴﮥ _ ٧٩ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ، ّ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﻠﻰ ﻋﻼﺋﻰ )ﻃﻬﺮﺍﻥّ : ﺩﺳﺘﺨﻄﻬﺎﻯ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢّ ، ﻣﻠﻰ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺍﻣﺮﻯ ١٣٠ ،ﺏ( ،ﺝ ،١ﺹ.١٥ ّ
80 - See Priceless Pearl, pp. 79, 85, 90, 128 and 159.
ﺍﺑﻬﻰ ،ﺹ.٣٨ _ ٨١ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻗﺪﺱ ٰ ﻣﺪﻧﻴﻪ ،ﺹ.١١٤ _ ٨٢ﺭﺳﺎﻟﮥ ّ
ﺍﻟﺒﻬﺎﺋﻴﺔ ١٤٥ ،ﺏ ١٩٨٨ ،ﻡ(، ﺍﻟﻨﺸﺮ ّ _ ٨٣ﺝ .ﺍﻯ .ﺍﺳﻠﻤﻨﺖ ،ﺑﻬﺎءﺍ ﻭ ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ )ﺭﻳﻮﺩﻭﮊﺍﻧﻴﺮﻭ :ﺩﺍﺭ ّ ﺹ.٢٧٨
- ٨٤ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ،ﺹ.١٢ _ ٨٥ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺹ .١٣ - ١٢ _ ٨٦ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ،ﺑﻨﺪ . ٨٣ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ _ ٨٧ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﻟﻮﺡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺷﻴﺦ ّ ﻧﺠﻔﻰ )ﻻﻧﮕﻨﻬﺎﻳﻦ :ﻟﺠﻨﮥ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ١٣٩ ،ﺏ ١٩٨٢ ،ﻡ( ،ﺹ.١٠
_ ٨٨ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺹ .٥٩ 89 - World Order of Baha'u'llah, p. 195. ﺹ ۱۲۷ _ ٩٠ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺹ.٣٢ ﺍﺑﻬﻰ ،ﺹ.٣٦ _ ٩١ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻗﺪﺱ ٰ _ ٩٢ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﻇﻬﻮﺭ ﻋﺪﻝ ٓ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ – ﺍﻟﻬﻰ ،ﻧﺸﺮ ﺩﻭﻡ ،ﭼﺎﭖ ﺳﻮﻡ )ﻭﻳﻠﻤﺖ :ﻟﺠﻨﮥ ﺍﻣﻮﺭ ّ ّ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ١٩٨٩ ،ﻡ( ،ﺹ .٥٨
93 - The Establishment of the Universal House of Justice, compiled by the Research
Department of the Universal House of Justice (Oakham: Baha'i Publishing Trust 1984), p. 17. 94 - Universal House of Justice, Messages from the Universal House of Justice, 1963-1986: The Third Epoch of the Formative Age (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, 1996), p. 52.
95 - Baha'i News, no. 73, May 1933 (Wilmette: National Spiritual Assembly of the Baha'is of the United States), p. 7. .٣٢ ﺹ،٣ ﺝ، ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء- ٩٦ 97 - God Passes By, p. xiii. 98 - Promulgation of Universal Peace, pp. 43-44.
99 - Moojan Momen, The Babi and Baha'i Religions, 1844-1944: Some Contemporary Western Accounts (Oxford: George Ronald, 1981), pp. 186-187. .١١٧ ،١٠٢-١٠١ ﺻﺺ،٣ ﺝ، ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء- ١٠٠ 101 - The Baha'i World, vol. III (New York City: Baha'i Publishing Committee, 1930), pp. 198-206. .٧٢٣ ﺹ، ﮐﺘﺎﺏ ﻗﺮﻥ ﺑﺪﻳﻊ١٠٢ 103 - Religious Systems of the World: A Contribution to the Study of Comparative Religion, 3rd ed. (New York: Macmillan, - 1892), pp. 352-353 ()ﮔﺰﻳﺪﻩﺍﻯ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﺍﺩﻭﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻭﻥ ۳۹ ﻭ۳۸ ﺻﺺ،( ﺑﻰﺗﺎﺭﻳﺦ، ﻭﻋﺪﮤ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ )ﺑﻰﻧﺎﺷﺮ، ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ- ١٠٤ 105 - The Baha'i World, vol. XX (Haifa: Baha'i World Centre, 1998), pp. 571-606. 106 - Sessao Solene da Camara Federal, Brasilia, 28 de Maio, 1992. .٣١-٢٩ ﺻﺺ،(١ )ﺝ، ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء- ١٠٧
108 - United Nations General Assembly, Fifty-Fourth Session, Agenda Item 49 (b)
United Nations Reform Measures and Proposals: the Millennium Assembly of the United Nations, 8 August 2000 (Document no. A/54/959), p. 2. 109 - See Commitment to Global Peace, declaration of the Millennium World Peace Summit of Religious and Spiritual Leaders, presented to UN Secretary-General Kofi Annan on 29 August 2000 during a summit session at the UN General Assembly.
110 - United Nations General Assembly, Fifty-Fourth Session, Agenda Item 61 (b) The Millennium Assembly of the United Nations, 8 September 2000 (Document no. A/55/ L.2), section 32. ص ١٢٨ 111- World Order of Baha'u'llah, p. 42.
_ ١١٢ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﺹ .١٩٠ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺍﻭﺳﺖ ﺟﺰ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﻗﻠﻮﺏ ﻋﺮﺵ ﻇﻬﻮﺭ ﺗﺠﻠﻴﺎﺕ ﺍﻭﺳﺖ ،ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﻘﺶ ّ ﺑﻨﺪﺩ.
_ ١١٣ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻳﻘﺎﻥ ،ﺹ.٢٣ ﺍﻟﺒﻬﺎﺋﻴﺔ ١٣٩ ،ﺏ ١٩٨٢ ،ﻡ( ،ﺹ.١٩٧ ﺍﻟﻨﺸﺮ ّ _ ١١٤ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﻣﻨﺎﺟﺎﺓ )ﺭﻳﻮﺩﻭﮊﺍﻧﻴﺮﻭ :ﺩﺍﺭ ّ
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﮐﻠﻤﻪﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻧﺶ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ :ﮔﻮﺍﻫﻰ ﻣﻰﺩﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ّ
ﺷﺪ ...ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺷﻴﺎء ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮐﻠﻤﻪ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺷﺪ ﻭ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪﻳﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﮑﻮﻳﻨﻴﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻠﮏ ﻭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻭ ﻇﻬﻮﺭﺍﺕ ﮐﻠﻤﺎﺕ ّ ّ ّ ﻋﺎﻟﻢ ﻻﻫﻮﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺟﺪﺍ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺋﺘﻼﻑ ﻳﺎﻓﺖ .
115 - World Order of Baha'u'llah, p. 193 _ ١١٦ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ،ﺹ.١٥٤
_ ١١٧ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ،ﺑﻨﺪ .١٨٦ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ :ﺁﻥ )ﮐﺘﺎﺏ( ﻣﻄﻠﻊ ﻋﻠﻢ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻭﺍﻣﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﺍﻥ ﻋﺎﺭﻑ ﺷﻮﻳﺪ.
_ ١١٨ﺍﻳﻀﴼ ،ﺑﻨﺪ .٥٤ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ :ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺗﺮﮎ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻬﭙﺮ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﻴﺪ .ﻣﺎﻟﮏ ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻗﻠﻤﺶ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﻰﮐﻨﺪ. 119 - Messages to the Baha'i World, 1950-1957, p. 74. ﺍﺑﻬﻰ ،ﺹ .١ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ :ﺍﻯ ﮐﺮﻣﻞ ،ﺷﺎﺩ _ ١٢٠ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻗﺪﺱ ٰ ﺑﻴﻨﺎﺗﺶ ﻧﻤﻮﺩ. ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻋﺮﺵ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻄﻠﻊ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﻭ ﻣﺸﺮﻕ ّ _ ١٢١ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺷﻌﻴﺎء ﻧﺒﻰ ،ﺑﺎﺏ ﺩﻭﻡ ،ﺁﻳﮥ ﺩﻭ. ّ _ ١٢٢ﻋﻨﺪﻟﻴﺐ ،ﺳﺎﻝ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ،ﺷﻤﺎﺭﮤ ،٧٣ﺹ.١١
_ ١٢٣ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮﺍ ،ﻇﻬﻮﺭ ﻋﺪﻝ ٓ ﺍﻟﻬﻰ ،ﺹ.١٦٩ ّ _ ١٢٤ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء) ،ﺝ ،(١ﺹ.٢٩٣
ﺍﻟﺮﺅﺳﺎء _ ١٢٥ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺣﻀﺮﺓ ﺑﻬﺎءﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻠﻮﮎ ﻭ ّ
ﺍﻟﺒﻬﺎﺋﻴﺔ ١٤٠ ،ﺏ ١٩٨٣ ،ﻡ( ،ﺹ .٦٠ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻟﻨﺸﺮ ّ )ﺭﻳﻮﺩﻭﮊﺍﻧﻴﺮﻭ :ﺩﺍﺭ ّ
ﻣﺆﺛﺮ ﻭ ﻋﻼﺟﻰ ﮐﺎﺭﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺸﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ :ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻮﺷﺪﺍﺭﻭﺋﻰ ّ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺍﻣﺮﻯ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺩﻳﻨﻰ ﻭﺍﺣﺪ. ﺩﺍﺩﻩ ّ
_ ١٢٦ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍ ،ﺹ .٢٨ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ :ﺍﻯ ﻗﻠﻢ ،ﺁﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﺴﻰ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ؟ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ ﺍﺷﻴﺎء ﻭ ﻇﻬﻮﺭﺍﺗﺶ ﻭ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺍﺳﻤﺎء ﻭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺶ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭﺵ ﻭ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺁﺛﺎﺭﺵ؟ ﻓﻨﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺭﻭﻯ ﻣﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻗﻰ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ .ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺰ ﺍﻧﻮﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺭﻭﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﮐﺮﻳﻤﺖ ﺗﺎﺑﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﺮﺩﻣﻴﺪﻩ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﻤﻰﺷﻮﺩ .ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻭ ﺧﻠﻖ ﺑﺪﻳﻌﻰ ﺍﺯ ﻓﻀﺎﻝ ﻭ ﻗﺪﻳﻢ. ﺭﻭﻯ ﻓﻀﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﻭ ﻣﺎﺋﻴﻢ ّ