ﺹ ﺹ ﺹ٣
ﺗﺬﮐﺮﺓ ﺍﻟﻮﻓﺎء ﺍﻻﺣﺒﺂء ﻓﻰ ﺗﺮﺟﻤﺔ ﺣﻴﺎﺓ ﻗﺪﻣﺂء ٔ ّ
ﺯﮐﻴﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﻗﺪﻣﺎء ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻧﻔﻮﺳﻰ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﻣﺮﮐﺰ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻏﺼﻦ ﺍ ﺍﻻﻋﻈﻢ ّ
ﺑﺮﻓﻴﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻭ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ.
ﻤﺤﻤﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﻳﺰﺩﻯ ﺍﻟﻤﻌﺮﻭﻑ ﺑﮑﻬﺮﺑﺎﺋﻰ ﺍﻟﻄﺒﻊ ﻣﺤﻔﻮﻇﺔ ﻟ ﺣﻘﻮﻕ ّ ّ
ﮊﺍﻧﻮﻳﮥ - ١٩٢٤ﺟﻤﺎﺩﻯ ﺍﻻﻭﻟﻰ ١٣٤٢
ﻫﺠﺮﻳﺔ ﺍﻟﻌﺒﺎﺳﻴﻪ ﻓﻰ ﺣﻴﻔﺎ ﺳﻨﺔ ١٣٤٣ ﻃﺒﻊ ﺑﺎﻟﻤﻄﺒﻌﺔ ّ ّ ﺹ٤ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺴﺘﻄﺎﺏ ﺷﺮﺡ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﻢ ﺍﻃﻬﺮ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺍﻧﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺂء ﺣﻘﺎﺋﻖ
ﺍﻟﻤﻘﺪﺳﺔ ﻓﺪﺍ ﺩﺭ ﺳﻨﮥ ١٩١٥ﻣﻴﻼﺩﻯ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻧﺰﻭﻝ ﻤﻘﺪﺳﻴﻦ ﻟﺘﺮﺍﺏ ﻋﺘﺒﺘﻪ ّ ﺍﻟ ّ ﻭ ﺻﺪﻭﺭ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ُﺩﺭﺭ ﻭ ﻟﺌﺎﻟﻰ ﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﺍﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻳﻢ ﺟﻮﺩ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻭ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﺷﻤﺲ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﻮﺍﺣﻞ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻫﻞ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻭ ﻏﺮﻭﺏ ﮐﻮﮐﺐ ﻧﻴﺮ ّ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ .ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻓﻮﻝ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﺍﻑ ﻳﺰﺩﻯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﮑﻬﺮﺑﺎﺋﻰ ﺭﻗّﻴﺖ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ّ ﺍﻋﺰ ﺍﮐﺮﻡ ﺻﺪﻭﺭ ﺍﺫﻥ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﮤ ﻃﺒﻊ ﺁﻧﺮﺍ ﺭﺟﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﺣﺖ ّ
ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﺫﻥ ﺑﺎﻳﺸﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﺪ .ﻭ ﭼﻮﻥ ﻋﺸﺎﻕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﺍﻕ ﺷﻌﻠﻪ ﺯﺩ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ّ
ﺑﻨﺎﺭ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﻣﺤﺘﺮﻕ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺻﻌﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺟﻔﻪ ﺩﺭ ﺳﺒﻊ ﻃﺒﺎﻕ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺩﺭ ﻋﻬﺪﮤ ﺗﻌﻮﻳﻖ ﺍﻓﺘﺎﺩ.
ﻫﻤﺖ ﻭ ﺧﻠﻮﺹ ﻣﺪﺕ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺬﮐﻮﺭ ً ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ ﻟﻴﻼ ﻭ ﻧﻬﺎﺭﴽ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺘﺮﺗﻴﺐ ﻭ ﺗﻨﻮﻳﺮ ﭼﺮﺍﻏﻬﺎﻯ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻭ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺍﻟﮑﺘﺮﻳﮏ ﺳﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻗﺪﺱ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻭ ّ
ﻣﺠﺪﺩﴽ ﺍﺫﻥ ﻃﺒﻊ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻣﺮ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﺮ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺗﺎ ﺍﻟﺤﻴﻦ ﮐﻪ ّ ّ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺍﺭﻭﺍﺣﻨﺎ ﻟﻮﺣﺪﺗﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺻﺎﺩﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ّ
ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺫﻭﻕ ﻭ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻌﻒ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺩﺭ
ﻣﻬﻴﺎ ﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﺘﺼﻮﻳﺐ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ّ
ﺣﻴﻔﺎ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﺑﻄﺒﻊ ﺁﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ )ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﻃﺒﻊ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﮐﻬﺮﺑﺎﺋﻴﺴﺖ( ﻣﺨﺘﺺ ﺑﺨﻮﺩ ﺁﻗﺎ ّ ّ
ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺯﻳﻦ )ﻣﻬﺮ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺣﻴﻔﺎ( ﺍﻭﻝ ١٣٤٢ﻣﻨﺸﻰ ﻣﺤﻔﻞ ﻧﻮﺭ ّ ﮊﺍﻧﻮﻳﮥ – ١٩٢٤ﺝ ّ ﺹ٥
ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺎﺋﻨﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺣﺎﻝ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺁﻗﺎ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﺩﺭ ﻧﺠﻒ ﺍﺷﺮﻑ ﺩﺭ ﺩﺍﺋﺮﮤ ﺷﻴﺦ ﻣﺮﺗﻀﻰ ﻣﺴﻤﻰ ﺑﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺷﻬﻴﺮ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩ ّ
ﻣﻄﻬﺮ ﺑﻨﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺎﺋﻨﻰ ﮐﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﺯ ﻓﻢ ﺁﻗﺎ ّ ّ
ﻠﻘﺐ ﮔﺸﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﻠﻴﻞ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﮤ ُﻣ ّ
ﺗﻔﻮﻕ ﻳﺎﻓﺖ ﺁﻥ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺷﻬﻴﺮ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﺗﻼﻣﻴﺬ ّ
ﮐﻞ ﻣﺴﺘﺜﻨﺎ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺎﺟﺎﺯﮤ ﺍﺟﺘﻬﺎﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺯ ّ
ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﻳﺎﻓﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺷﻴﺦ ﻣﺮﺗﻀﺎﻯ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﮑﺴﻰ ﻧﻤﻴﺪﺍﺩ.
ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﻓﻨﻮﻥ ﺳﺎﺋﺮﻩ ﻣﺜﻞ ﺹ٦
ﺷﻴﺨﻴﻪ ﺣﮑﻤﺖ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻋﺮﻓﺎ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ّ
ﺍﺩﺑﻴﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﺷﺨﺺ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ّ
ﺟﺎﻣﻌﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻻﻣﻌﻰ ﺩﺍﺷﺖ * ﭼﻮﻥ ﺑﻨﻮﺭ
ﻣﻌﻄﺮ ﺷﺪ ﺷﻌﻠﮥ ﻣﻨﻮﺭ ﻭ ﻣﺸﺎﻡ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ّ ﻫﺪﻯ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺳﺮﺍﺝ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺷﺪ ﻭﺟﺪ ﻭ ﻃﺮﺏ
ﻳﺎﻓﺖ ﻭﻟﻪ ﻭ ﺷﻌﻔﻰ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺠﻮﺵ
ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻤﺜﺎﺑﮥ ﻧﻬﻨﮓ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﻋﺸﻖ ﭘﺮ ﺧﺮﻭﺵ ﮔﺸﺖ.
ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﺟﺎﺯﮤ ﺍﺟﺘﻬﺎﺩ ﺍﺯ ﺷﻴﺦ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﺩﺭ
ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﻴﺎﻓﺖ ﺍﺯ ﻧﺠﻒ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ
ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺯ
ﺷﺠﺮﮤ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﺳﻴﻨﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻬﻴﺠﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﺭﻭﺯﻯ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺩﺭ ﺑﻴﺮﻭﻧﻰ ﺑﮑﻤﺎﻝ
ﺍﺩﺏ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺛﻨﺎ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻦ ﻋﻤﻮ ﻣﻌﺘﻤﺪ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ
ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ * ﮐﺮﺑﻼ ﺑﺎ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ﺧﺎﻥ ﻓﺨﺮ ّ ﺹ٧
ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺩﻭ ﺯﺍﻧﻮﻯ ﺍﺩﺏ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻔﻴﴼ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻤﻮﺩ ّ ﺧﻀﻮﻉ ﻭ ﺧﺸﻮﻉ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ﮔﻔﺖ ،ﺁﻗﺎ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ؟ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ
ﺍﮐﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺑﺠﻬﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻩﺍﻳﺪ * ﺗﻌﺠﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺷﻬﺮﺕ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺧﻴﻠﻰ ﺳﺒﺐ ّ
ﮐﻞ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺍﺯ ّ ﻭ ﻣﻌﺘﻤﺪ ﻋﻈﻴﻢ ﺷﻴﺦ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻌﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﻋﺎﺯﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻗﻠﻴﻢ
ﻋﻠﻢ ﺧﺎﻥ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ * ﺍﻣﻴﺮ ﻗﺎﺋﻦ ﻣﻴﺮ َ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ
ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺷﻤﺮﺩ * ﻫﺮ ﮐﺲ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ
ﮐﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﻓﺎﺿﻞ ﺩﺭ ﺩﺭﺟﮥ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ
ﺗﻌﻠﻖ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻭ ّ
ﻭ ﺑﻼﻏﺖ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﺍﻭ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ
ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻋﻠﻰ ﺩﻳﻦ ﻣﻠﻮﮐﻬﻢ* ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﺎﺕ ﺳﺎﺋﺮﻳﻦ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ّ
ﺹ٨
ﻋﺰﺕ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﺎﻡ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺷﻌﻠﮥ ّ ّ ﮐﺘﻤﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺟﻮﺵ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ ﭘﻮﺵ ﺍﺯ
ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﮐﻪ ﭘﺮﺩﮤ ﺳﺘﺮ ﻭ ﺣﺠﺎﺏ ﺑﺴﻮﺧﺖ، ﺳﺮ ﻋﺸﻖ ﺑﭙﻮﺷﻢ ) ﻫﺰﺍﺭ ﺟﻬﺪ ﺑﮑﺮﺩﻡ ﮐﻪ ّ
ﻣﻴﺴﺮﻡ ﮐﻪ ﻧﺠﻮﺷﻢ( ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﺗﺶ ّ
ﺧﻄﮥ ﻗﺎﺋﻦ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺟﻤﻌﻰ ﺭﺍ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻭﻟﻰ ّ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﻳﻦ ﺍﺳﻢ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﮔﺸﺖ ﻋﻠﻤﺎﻯ
ﺣﺴﻮﺩ ﺑﻨﻔﺎﻕ ﻭ ﺷﻘﺎﻕ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺳﻌﺎﻳﺖ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﺑﺎﻧﺘﻘﺎﻡ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻧﺎﺻﺮ ّ
ﺗﻌﺮﺽ ﻗﻴﺎﻡ ﻭ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﻑ ﺷﺎﻩ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻓﺘﻨﮥ ﻋﻈﻴﻢ ﺭﺥ ﻧﻤﻮﺩ
ﺘﻌﺮﺽ ﭘﺮ ﺩﺍﺧﺘﻨﺪ * ﻭﻟﻰ ﺁﻥ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺮﺁﺷﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺑ ّ
ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺩﻩ ﻭ ﺷﻴﺪﺍﺋﻰ ﺍﺑﺪﴽ ﻓﺘﻮﺭ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁﻥ ﺳﺮ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺎﺋﻦ ﺳﺮﮔﻮﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭﺍﻗﻒ ّ ﺹ٩
ﺭﻫﻨﻤﻮﻥ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻴﺴﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﮔﺸﺖ * ﻓﺮﺍﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺗﻄﺎﻭﻝ ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ ّ
ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﭼﺎﻭﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﻮﻯ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮ
ﺗﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﻧﺪ ﻭ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ * ﮔﺎﻫﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻩ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻓﺮﺍﺯﻯ ﻣﻴﺸﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﮔﻬﻰ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﺷﮏ ﭼﺸﻢ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﮔﺎﻥ ﺑﻬﺮ ﻧﺸﻴﺒﻰ
ﻣﻴﺘﺎﺧﺖ * ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﮐﻼﻩ
ﺑﺎﺫﻳﺖ ﻭ ﺟﻔﺎ ﺑﺮ ﻧﺨﻴﺰﻧﺪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻧﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻭ ّ
ﻫﻤﺖ ﺑﻨﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﻭﻟﻰ ﺧﻔﻴﴼ ﺑﮑﻤﺎﻝ ّ ّ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻟﻘﺎء ﺣﺠﺞ ﻭ ﺑﺮﺍﻫﻴﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ * ﺳﺮﺍﺟﻰ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﻌﻠﻪ ﺋﻰ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺧﻄﺮ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﭘﺮ ﺣﺬﺭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮ * ﻟﻬﺬﺍ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺒﺨﺎﺭﺍ
ﺧﻄﻪ ﻭ ﺩﻳﺎﺭ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺁﺑﺎﺩ ّ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﻊ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ* ﻭﻟﻰ ﺑﻠﻴﺎﺕ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﻭ ّ ﺹ ١٠
ﺑﻠﮑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﺷﻌﻠﻪ ﻭ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﻟﺴﺎﻥ
ﻧﺎﻃﻖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻃﺒﻴﺐ ﺣﺎﺫﻕ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺯﺧﻤﻰ ﺭﺍ ﻣﺮﻫﻢ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ* ﺍﻫﻞ ﺣﮑﻤﺖ ﺍﺷﺮﺍﻗﻴﻮﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺭﺍ ﺑﻘﻮﺍﻋﺪ ّ
ﻭ ﻋﺎﺭﻓﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﻻﺋﻞ ﮐﺸﻒ ﻭ ﺷﻬﻮﺩ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻠﻴﮏ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺍﻋﺎﻇﻢ ﺷﻴﺨّﻴﻪ ﺭﺍ ﺑﺼﺮﻳﺢ
ﺳﻴﺪ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺍﻗﻨﺎﻉ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﻓﻘﻬﺎ ﺭﺍ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ ﺷﻴﺦ ﻭ ّ
ﺋﻤﮥ ﻫﺪﻯ ﺩﻻﻟﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﻗﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺍ ّ
ﮐﻠﻰ* ﻟﻬﺬﺍ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻓﻮﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﻳﺮﺍ ﻋﻄﺎﻯ ّ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺑﻰﻧﻮﺍ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﻧﻮﺍﻉ ﺻﺪﻣﺎﺕ
ﻣﺒﺘﻼ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ﻏﺮﺑﺖ ﺁﻥ ﮐﺎﺷﻒ ﺭﺍﺯ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺑﻰﻧﻴﺎﺯ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺭﺳﺎﻟﻪ ﺋﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻼﻏﺖ ﺩﺭ ﺩﻟﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﻫﻴﻦ ﻗﺎﻃﻌﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺍﻣﺮ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍ ّ
ﺗﻘﺮﻳﺮ ﮐﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻧﻪ ﺍﻣﻴﺪﻡ ﭼﻨﺎﻧﺴﺖ
ﺗﻨﺒﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﻭ ﻓﻀﻼ ﮔﺮﺩﺩ* ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺳﺎﻟﻪ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﺒﺐ ّ
ﺹ ١١
ﺧﻼﺻﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺭ ﻓﺎﻧﻰ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﻟﮑﻦ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﻋﻈﺎﻡ ﻧﻈﻴﺮ ﺷﻴﺦ ﻣﺮﺗﻀﻰ ﻭ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺒﻴﺐ ﺍ ﻭ ﺁﻳﺖ ﺍ
ﻣﻼ ﺍﺳﺪ ﺍ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻧﻰ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺳﻠﻒ ﺧﺮﺍﺳﺎﻧﻰ ﻭ ّ
ﻭ ﺧﻠﻒ ﺑﻰﻧﺎﻡ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺤﻮ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﻧﺪ ﻧﻪ ﺍﺛﺮﻯ ﻭ ﻧﻪ ﺛﻤﺮﻯ ﻧﻪ ﺫﮐﺮﻯ ﻭ ﻧﻪ ﺧﺒﺮﻯ ﻟﮑﻦ
ﻧﺠﻢ ﺑﺎﺯﻍ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻻﺑﺪ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺍﺑﺪﻳﻪ ﻣﻴﺪﺭﺧﺸﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﻋﺰﺕ ّ ّ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺑﻮﺩ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻨﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ*
ﻋﺰﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﺿﺤﺴﺖ ﻫﺮ ّ
ﺫﻟﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺭﺍﺣﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﻋﺎﻗﺒﺖ ّ
ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺯﺣﻤﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺛﺮﻭﺗﻰ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻣﺴﮑﻨﺖ* ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺁﻳﺖ ﻫﺪﻯ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻳﺖ ﺗﻘﻮﻯ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﮐﺮﺩ
ﻋﺰﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﺯ ّ ﺹ ١٢
ﻭ ﺍﺯ ﻣﺴﻨﺪ ﺟﺎﻩ ﻭ ﻏﻨﺎ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ
ﻣﺠﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﻓﺎﺿﻞ ﻓﺮﺍﻏﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﮑﺮﻯ ّ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻓﻨﻮﻥ ﻣﺎﻫﺮ ،ﻫﻢ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺑﻮﺩ ﻫﻢ ﺣﮑﻤﻰ ﻫﻢ ﻋﺎﺭﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻢ ﮐﺎﺷﻒ ﺩﺭ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺩﺑﻰ ﻓﺼﻴﺢ
ﻣﻌﻴﺘﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ* ﻭ ﺑﻠﻴﻎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺎﻃﻘﻰ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺟﺎ ّ
ﻭ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﺧﺎﺗﻤﺔ ﺍﻟﻤﻄﺎﻑ ﺑﺎﺩﻳﺔ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ ﮔﺸﺖ * ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻮﺭ ﺍ ﻣﺮﻗﺪﻩ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺳﺎﻃﻌﺔ ﺑﻬﺎء ﺍٔ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ّ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺃﺩﺧﻠﻪ ﻓﻰ ﺟﻨّﺔ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ٔ
ﺍﻟﻠﻘﺂء ﻭ ﺍﺧﻠﺪﻩ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺑﺮﺍﺭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻗﴼ ﻓﻰ ﺑﺤﺮ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ* ّ ﺹ ١٣
ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺣﺎﻝ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺳﻢ ﺍ ﺍﻻﺻﺪﻕ ﻫﻮ ﺍ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮ ﺍ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻧﻔﺤﺎﺕ ّ
ﮐﻪ ﺑﺎﻓﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﺻﻌﻮﺩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﻢ ﺍ ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺎﺋﻨﻰ ﺍﻻﺻﺪﻕ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﻼ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﺏ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎﻯ ﻳﺰﺩﻯ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻬﻴﺪ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻭﺭﻗﺎ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻧﻨﺪ* ّ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺳﻢ ﺍ ﺍﻻﺻﺪﻕ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ﺣﻴﺎﺕ
ﺍﻳﺎﻡ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺤﻖ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﺩﺭ ّ ﺗﺎ ﻧﻔﺲ ﺍﺧﻴﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺑ ّ ﺳﻴﺪ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻼﻣﺬﮤ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﺍﺋﺮﮤ ّ
ﺑﻤﻼ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭ ّ ﺹ ١٤
ﻣﻠﻘﺐ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻔﺲ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﻣﻘﺪﺱ ّ ﺻﺎﺩﻕ ّ
ﻭ ﺷﺨﺺ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺎﺿﻞ ﻣﺤﺘﺮﻣﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﺍﻫﻞ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﺎﻳﺸﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﻧﺤﺮﻳﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﻴﺮ ﻋﻠﻤﺂء ﺑﻰﻣﺜﻴﻞ ﻭ ﻧﻈﻴﺮ ﺩﺭ
ﻗﻮﮤ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻟﺴﺎﻥ ﻓﺼﻴﺤﻰ ﻭ ّ
ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺍﻗﻨﺎﻉ ﻣﻴﮑﺮﺩ*
ﻭﻗﺘﻰ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪﻧﺪ ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﺑﻴﺮﻭﻧﻰ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ
ﺩﺭ ﺑﺎﻻﻯ ﺳﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻗﻰ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ* ﺩﺭ ﺍﻳﻦ
ﺍﺛﻨﺎ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﻧﻮﮤ ﻓﺘﺤﻌﻠﻴﺸﺎﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﻴﺮﻭﻧﻰ ﺷﺪ ،ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺳﺆﺍﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻰ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻣﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﮔﺎﻫﻢ ﻭ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻨﺎﻯ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ*
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﺎﻻ ﮔﻮﺵ ﻣﻴﺪﺍﺩﻡ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﺍﺳﺘﻴﺤﺎﺵ ﺑﺎﻋﺘﺮﺍﺽ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻇﺮﻑ ﺭﺑﻊ
ﺳﺎﻋﺖ ﺑﮑﻤﺎﻝ ﻣﻼﻃﻔﺖ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﺳﺎﮐﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﺪﺗﺶ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺑﻪ ﺑﺸﺎﺷﺖ ﺣﺪﺕ ﺍﺯ ﺷﻤﺎﺋﻠﺶ ﺁﺷﮑﺎﺭ ّ ّ ﺹ ١٥
ﻣﺴﺮﺕ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻣﺴﺮﻭﺭﻡ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﺳﻴﺪﻡ ﻭ ﮐﻼﻡ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻡ* ﺧﻼﺻﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺸﺎﺷﺖ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ
ﺣﺪﺕ ﻣﻴﺪﻳﺪ ﺑﻤﻼﻳﻤﺖ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﺮ ﭼﻪ ّ ﻣﻘﺎﺑﻠﻰ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ * ﻭﺿﻊ ﺗﺒﻠﻴﻐﺸﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩ
ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺍﺳﻢ ﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘﺶ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﻧﻪ ﻧﺎﻣﺶ
ﻣﻌﺮﻭﻑ * ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺣﻔﻆ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ
ﺳﻴﺪ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺷﻴﺦ ﻭ ّ
ﻭ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺍﻣﺮ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻣﺆﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﺷﻬﺮﺕ ﻳﺎﻓﺖ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻰﻣﺤﺎﺑﺎ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ
ﻣﻬﺎﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ
ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺑﺸﺎﺷﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺑﺪﴽ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻓﺘﻮﺭ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺸﺪ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ ﺑﺨﺮﺍﺳﺎﻥ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩ
ﻣﻌﻴﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻟﺴﺎﻥ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ّ
ﺟﻨﺎﺏ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺑﻘﻠﻌﮥ ﻃﺒﺮﺳﻰ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﺹ ١٦
ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﺷﺪﻳﺪ ّ
ﺩﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﺍﺳﻴﺮ ﺷﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺳﺮﺍﻥ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﻃﺮﺍﻑ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻠﻮﮐﻰ ﺍﺯ ﺑﻠﻮﮐﺎﺕ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ
ﻤﺤﻞ ﻣﻌﻬﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺷﻬﻴﺪ ﮐﻨﻨﺪ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻰ ﮐﻪ ﺑ ّ
ﻭ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺧﺪﺍ ﺷﺨﺼﻰ ﺭﺍ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﻰ
ﻤﺤﻞ ﺍﻣﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ* ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺑ ّ
ﻣﺜﻼ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﺩﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﻭ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ً
ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﭘﻬﺎﻯ ﻗﻠﻌﻪ ﮐﻮﺏ ﻣﺘّﺼﻞ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻣﻴﺮﻳﺨﺘﻨﺪ
ﻭ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﻢ ﺍ ﻫﻴﺠﺪﻩ ﺭﻭﺯ ﺑﻰﻗﻮﺕ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﮐﻪ ﭼﺮﻡ ﮐﻔﺶﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﺏ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺳﻴﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺤﻰ ﻳﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺁﺏ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺿﻌﻒ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺮ
ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﻭﻗﺘﻴﮑﻪ ﻟﺸﮑﺮ ﺑﺮ ﻗﻠﻌﻪ
ﻗﻮﺗﻰ ﻣﻦ ﻋﻨﺪ ﺍ ﺣﺎﺻﻞ ﻫﺠﻮﻡ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻓﻮﺭﴽ ﻳﮏ ّ
ﻣﻴﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﻟﺸﮑﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺹ ١٧
ﻣﺪﺕ ﻫﻴﺠﺪﻩ ﺭﻭﺯ ﻃﻮﻝ ﻣﻴﺮﺍﻧﺪﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ّ ﮐﺸﻴﺪ ﺧﻴﻠﻰ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺟﻬﺖ
ﺷﺪﺕ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﻣﺤﺼﻮﺭﻯ ﻭ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺩﻳﮕﺮ ّ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻰ ﻫﺠﻮﻡ ﻟﺸﮑﺮ ﻭ ﻭﻗﻮﻉ ﮔﻠﻮﻟﻪﻫﺎﻯ ﺧﻤﭙﺎﺭﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﻴﺎﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻣﻴﺘﺮﮐﻴﺪ * ﺧﻴﻠﻰ
ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﻗﻌﻰ ﺻﺒﺮ
ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺑﺪﴽ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺸﻮﺩ* ﻭ ّ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﺼﻴﺒﺖﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪﻩ
ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﻢ ﺍ ﺑﻬﻴﭽﻮﺟﻪ ﻓﺘﻮﺭﻯ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ
ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺍﻧﻔﺎﺱ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍ
ﺟﻤﻴﻊ ﻭﻗﻒ ﻧﺪﺍﻯ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ
ﻣﺸﺮﻑ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ّ
ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮔﺮﺩﻳﺪ* ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺑﺤﺮ ﭘﺮ ﻣﻮﺟﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺯ
ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻭﺟﻬﻰ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﻓﺼﻴﺢ
ﻗﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺘﻰ ﻋﺠﻴﺐ ﭼﻮﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﻭ ﺑﻠﻴﻎ ﻭ ّ ﺹ ١٨
ﻣﻴﮕﺸﻮﺩ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﻞ ﺭﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺪﻋﺎ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﭼﺸﻢ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺑﺮ
ﻧﻴﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﭼﻬﺮﻩ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻋﻠﻢ ﮐﺴﺒﻰ ﻭ ﻟﺪﻧّﻰ ﺑﻮﺩ ّ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﻭ ﺯﻫﺪ ﻭ ﻭﺭﻉ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﺭﺑّﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ *
ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻫﻤﺪﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﺩﺭ ﻗﺒﺮ ّ ﺣﻖ ﺍﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺷﺘّﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ّ
ﺻﻌﻮﺩﺵ ﺯﻳﺎﺭﺗﻰ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺨﺺ
ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ* ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﻓﺘﻨﺪ
ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻧﻤﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﺘﺰﻟﺰﻝ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ
ﺍﻟﺸﺎﻣﺨﺔ * ﺑﺤﻘﻴﻘﺖ ﺍﺳﻢ ﺍ ﺍﻟﺮﺍﺳﺨﺔ ﻭ ﺍﻟﻘﻠﻞ ّ ّ ﺑﻮﺩ * ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻨﻔﺲ ﻃﺎﻑ ﺣﻮﻝ ﺟﺪﺛﻪ
ﻭ ﺍﺳﺘﺒﺮﮎ ﺑﺘﺮﺍﺏ ﺭﻣﺴﻪ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺑﻬﻰ* ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ّ ّ ﺹ ١٩ ﻣﻼ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺣﺎﻝ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﻫﻮ ﺍ ﻣﻼ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮ ﺍ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﺍﮐﺒﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻤﺪﺍﺭﺱ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﺭﻓﺖ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﻴﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻗﻮﺍﻋﺪ ﻗﻮﻡ
ﻓﻘﻬﻴﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻘﻠﻴﻪ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﻣﻠﺖ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ّ ّ ّ
ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﻮﺩ * ﺩﺭ ﺑﺴﺎﻁ ﺣﮑﻤﺎ ﻭ ﻋﺮﻓﺎ
ﺷﻴﺨﻴﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻗﺎﻟﻴﻢ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻭ ّ
ﻣﮑﻤﻞ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺗﺸﻨﮥ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺳﻴﺮ ﻭ ﺳﻴﺎﺣﺖ ّ
ﭼﺸﻤﮥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮥ ﻣﺎﺋﺪﮤ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ* ﺩﺭ ﺁﻥ
ﺹ ٢٠ ﺑﺴﺎﻃﻬﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻧﺸﺪ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺁﻣﺎﻝ
ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺮﺩﺍﻥ * ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻬﻰ ﻧﺪﻳﺪ ﺟﺬﺏ ﻭ ﻃﺮﺑﻰ
ﻧﻴﺎﻓﺖ ﺑﻮﻯ ﻋﺸﻘﻰ ﺍﺳﺘﺸﻤﺎﻡ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻌﻤﻖ
ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺭﺳﻴﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﺯ ﻳﻮﻡ ﻇﻬﻮﺭ
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻟﻤﺤﻤﻮﺩ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ّ
ﻻﻳﺤﺪ ﻭ ﻻ ﻳﺤﺼﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﻳﻮﻣﻨﺎ ﻫﺬﺍ ﺍﺣﺰﺍﺏ ّ
ﻣﺘﻨﻮﻋﻪ ﻣﺴﺎﻟﮏ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﻃﺮﺍﺋﻖ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﺁﺭﺍء ّ ﮐﺜﻴﺮﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﻌﻨﻮﺍﻧﻰ ﺩﻋﻮﺍﻯ ﻣﮑﺎﺷﻔﺎﺕ
ﻣﻌﻨﻮﻳﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺨﻴﺎﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺒﻴﻞ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ّ
ﻣﺤﻤﺪﻯ ﻳﮏ ﻣﻮﺝ ﻣﻴﺰﺩ ﻣﻰ ﭘﻴﻤﻮﺩﻧﺪ ﻟﮑﻦ ﺑﺤﺮ ّ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻳﻦ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺭﺍ ﺑﻌﻤﻖ ﺩﺭﻳﺎ ﻣﻴﺒﺮﺩ
ﻻ ﺗﺴﻤﻊ ﻟﻬﻢ ﺻﻮﺗﴼ ﻭﻻ ﺭﮐﺰﺍ* ﺍﮔﺮ ﮐﺴﻰ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ
ﻻﻳﺤﺪ ﺗﺘﺒﻊ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻳﺎ ﺍﻣﻮﺍﺝ ّ ّ
ﻇﻞ ﺯﺍﺋﻞ ﻭ ﻻ ﻳﺤﺼﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ ﻟﮑﻦ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ّ ﮔﺸﺖ ﻣﻮﺟﻬﺎ ﻓﺎﻧﻰ ﻭ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪ * ﻟﻬﺬﺍ
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﻗﺒﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺗﺸﻨﻪﺗﺮ ﺹ ٢١
ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺪﺭﻳﺎﻯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺳﻴﺪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ: ﺍ ﺍﮐﺒﺮ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﻗﺪ ﺫﺧﺮﺍ ﺍﻟﺪﺭﺭﺍ ﺍﻟﺮﻳﺢ ﻣﻮﺟﴼ ﻳﻘﺬﻑ ّ ﻭ ﻫﻴّﺞ ّ
ﻓﺎﺧﻠﻊ ﺛﻴﺎﺑﮏ ﻭ ﺍﻏﺮﻕ ﻓﻴﻪ ﻭ ﺩﻉ
ﺍﻟﺴﺒﺢ ﻣﻔﺘﺨﺮﺍ ﺍﻟﺴﺒﺎﺣﺔ ﻟﻴﺲ ّ ﻋﻨﮏ ّ
ﻓﻮﺍﺭﻩ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﻗﺒﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ّ
ﺑﻔﻮﺭﺍﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻤﺜﺎﺑﮥ ﻣﺂء ﻣﻌﻴﻦ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻭ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ * ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺳﻠﻮﮎ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺗﺴﻠﻴﻢ
ﻭ ﺭﺿﺎ ﻣﺴﺎﻟﮏ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﻨﺎ ﭘﻴﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﺍﻧﻮﺍﺭ
ﮐﺮﺩ ﭘﺲ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﭼﻪ ﺧﻮﺵ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ) ﺫﺍﺕ ﻧﺎﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﻫﺴﺘﻰ ﺑﺨﺶ
ﮐﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻮﺩ ﻫﺴﺘﻰ ﺑﺨﺶ (
ﻣﺒﻠﻎ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺒﻠﻴﻎ ّ ﮐﻨﺪ ﭘﺲ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻨﻬﺞ
ﺷﻬﻮﺍﺕ ﺳﺎﻟﮏ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺑﻴّﻨﺎﺕ ﺹ ٢٢
ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻨﺪ*
ﻣﻮﻓﻖ ﺟﻤﻰ ﻏﻔﻴﺮ ّ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ّ
ﺷﺪ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﺑﻤﺤﺒّﺖ ﺍ ﭼﺎﮎ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ
ﻋﺸﻖ ﭼﺎﻻﮎ ﺷﺪ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭ
ﺑﺸﻴﺪﺍﺋﻰ * ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺑﺎﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺭﺳﻮﺍﻯ ﺧﺎﺹ
ﻭ ﻋﺎﻡ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﺒﻬﺎﺋﻰ ﻣﺸﺎﺭ
ﺍﻭﻝ ﺍﻭ ﺑﺎﻟﺒﻨﺎﻥ ﮔﺸﺖ * ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻓﺘﻨﻪ ﺋﻰ ﻣﻴﺸﺪ ّ
ﻣﻬﻴﺎ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻣﻴﮕﺸﺖ ﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ّ
ﻣﺮﺍﺕ ﺑﺤﺒﺲ ﻭ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮑﺮﺍﺕ ﻭ ّ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑ ّ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺗﻴﻎ ﻭ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﻤﺎﺋﻞ ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺋﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﻦ ﺟﻠﻴﻞ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺳﺒﺐ
ﻋﺒﺮﺕ ﻫﺮ ﺳﻤﻴﻊ ﻭ ﺑﺼﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻭ ﺭﺿﺎ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﺳﻼﺳﻞ
ﻭ ﺍﻏﻼﻝ ﻧﺸﺴﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ* ﮐﺎﺭ ﺑﺠﺎﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺿﻮﺿﺎ ﺑﻠﻨﺪ
ﻣﻴﺸﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻋﻠﻰ ﻗﺒﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻴﻨﻬﺎﺩ ﻭ ﻋﺒﺎ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻴﺸﺪ ﮐﻪ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻧﮕﻴﺰﻧﺪ ﺹ ٢٣ ﻓﺮﺍﺷﺎﻥ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ ﻭ ﭼﺎﻭﺷﺎﻥ ﺑﺴﺠﻦ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺮﻧﺪ * ﻭ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺭﺍ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﻣﺎﻧﺪ* ﻭﻟﻰ ﻗﺪﺭﺕ ّ
) ﻧﺸﺎﻥ ﻋﺎﺭﻑ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺸﮑﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎ ( ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺍﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩ * ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﮑﻪ
ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺋﻰ ﺟﺎﻧﺶ ﺩﺭ ﺧﻄﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﻫﻞ ﮐﻴﻦ ﺩﺭ
ﻤﺤﺒﺖ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﻣﻊ ﺫﻟﮏ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮐﻤﻴﻦ ﻭ ﺍﻭ ﺷﻬﻴﺮ ﺑ ّ ﺁﻓﺘﻰ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻗﻌﺮ ﺩﺭﻳﺎ ﺧﺸﮏ ﻭ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ
ﺁﺗﺶ ﺑﺮﺩﴽ ﻭ ﺳﻼﻣﺎ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺻﻌﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻌﺪ
ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺥ ﺑﺮ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻣﺮﻭﺝ ﻋﻬﺪ ّ ﺭﺏ ﻭﺩﻭﺩ ﺑﻮﺩ ﻣﻨﺎﺩﻯ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﻟﻘﺎ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻌﻒ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺩﺭ ّ
ﺍﻗﺪﺱ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺷﺮﻑ ﻣﺜﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻨﻈﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﻪ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﭘﺲ ﻣﻠﺤﻮﻅ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻌﻮﺍﻃﻒ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ّ ﺹ ٢٤
ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ * ﺑﺎ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻫﺮ ﭼﻪ
ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﺨﻮﻳﻒ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻣﻴﮑﺮﺩ
ﻭ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﻤﻴﺨﻮﺭﺩ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍﺳﺖ ﻣﻴﮕﻔﺖ
ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮ ﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ* ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﻮﺵ ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﺍﻭ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺷﺒﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺪﻳﻢ ﺑﻰﻣﺜﻴﻞ ﻭ ﻧﻈﻴﺮ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺭﺅﻳﺎ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻫﻴﮑﻞ ﺟﺴﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺅﻳﺎ ﺟﺴﻴﻢﺗﺮ ﻭ ﻓﺮﺑﻪﺗﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪ * ﻣﺜﻞ
ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺳﻔﺮﻯ ﺭﻓﺘﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺟﻨﺎﺏ ﺧﻮﺏ ﻓﺮﺑﻪ ﺷﺪﻩﺍﻳﺪ
ﮔﻔﺖ ﺑﻠﻰ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﻬﺎﺋﻰ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﻫﻮﺍ
ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺁﺏ ﺩﺭ ﻏﺎﻳﺖ ﻋﺬﻭﺑﺖ ﻣﻨﺎﻇﺮ
ﻟﺬﺕ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﻤﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﭘﺮ ﺣﻼﻭﺕ ﻏﺬﺍ ﺑﺎ ّ
ﻗﻮﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻡ ﻭ ﻧﺸﺌﮥ ﺍﻭﻻﻯ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻳﺎﻓﺘﻪﺍﻡ ﻭ ّ
ﺣﻖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻣﺄﻧﻮﺱ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﺬﮐﺮ ّ
ﻭ ﺑﺒﺮﺍﻫﻴﻦ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺎﻃﻖ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﻴﮑﺮﺩﻡ ) ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ﺍﺳﺖ
ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻤﻨﺰﻟﮥ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺍﺳﺖ (* ﺑﺎﺭﻯ ،ﻗﺪﺭﻯ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﺹ ٢٥ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺛﻨﺎ ﺟﻤﻌﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻏﺎﺋﺐ ﮔﺸﺘﻨﺪ*
ﻣﺮﻗﺪ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺶ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻧﺴﺖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺟﺴﻤﺶ ﻣﺪﻓﻮﻥ ﺩﺭ ﺗﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻟﮑﻦ ﺭﻭﺡ ﭘﺎﮐﺶ ﺩﺭ ﻣﻘﻌﺪ ﺻﺪﻕ ﻋﻨﺪ ﻣﻠﻴﮏ ﻣﻘﺘﺪﺭ * ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻣﺮﺍﻗﺪ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻳﺪ * ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ّ
ﻣﺸﻘﺘﻬﺎ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻭ ﺑﻼﻳﺎ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ّ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ * ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﻬﺎء ﺍ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻣﻦ ﺳﺎﺣﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎء* ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ّ ّ
-------------------ﺹ ٢٦
ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺣﺎﻝ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻴﺦ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻫﻮ ﺍ
ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻴﺦ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺂء ﺍ ﺍﻻﺑﻬﻰ * ﺍﻳﻦ ﻗﺎﺻﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﻭ ﭘﻴﮏ ﻣﺒﻴﻦ ﺩﺭ ﺳﻨﮥ ١٢٦٦ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻳﺎﻥ
ﻧﺪﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺷﻨﻴﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﻴﻮﺭ ﺑﺎﻭﺝ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﺮ ﭘﺮﻳﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻨﺪﻳﺎﻥ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺑﺘﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻬﻰ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﻌﻔﻰ
ﺧﻔﻴﴼ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﭼﻮﻥ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﮐﺎﺷﺎﻧﻰ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﺑﻮﺩ * ﺗﺎ ﺭﻭﺯﻯ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ّ ﻓﺮﺍﺷﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﻴﮕﺬﺷﺖ ّ
ﻣﺤﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ * ﺭﻭﺯ ﺛﺎﻧﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻘﺐ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ّ ﺹ ٢٧ ﻓﺮﺍﺷﺎﻥ ﺑﺠﺴﺘﺠﻮﻯ ﺍﻭﻓﺘﺎﺩﻧﺪ ﭼﺎﻭﺷﺎﻥ ﺩﺍﺭﻭﻏﻪ ﻭ ّ
ﻋﺎﻗﺒﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻧﺰﺩ ﻣﺤﺘﺴﺐ ﺷﻬﺮ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ * ﺳﺆﺍﻝ
ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮐﻰ ﻫﺴﺘﻰ؟ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻫﻨﺪﻳﺎﻧﻢ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ ﻭ ﻋﺰﻡ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﺎ ﺑﺰﻳﺎﺭﺕ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﺸﺮﻑ ﺷﻮﻡ * ﮔﻔﺖ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺍﻟﺴﻼﻡ ّ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻗﺒﺎ ﺳﻔﻴﺪ ،ﺑﭽﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﻴﺮﻓﺘﻰ؟ ﮔﻔﺖ ﻋﺒﺎﺋﻰ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﺎﻭ ﻓﺮﻭﺧﺘﻢ ﻭ ﺑﻬﺎﻯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ
ﻣﻴﺨﻮﺍﺳﺘﻢ * ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﺷﺨﺺ ﻏﺮﻳﺒﻰ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺻﺮﺍﻓﻰ ﮐﻔﻴﻞ ﺷﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﺑﺎﻭ ﻧﻤﻮﺩﻯ؟ ﮔﻔﺖ ﺷﺨﺺ ّ
ﺻﺮﺍﻑ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺭﺍ ﺫﮐﺮ ﮐﺮﺩ* ﻣﺤﺘﺴﺐ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ّ ّ
ﺻﺮﺍﻑ ﺑﺮ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻴﻔﻴّﺖ ﻓﺮﺍﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ّ ﮔﻔﺖ ﺍﻯ ّ
ﻓﺮﺍﺵ ﭘﻴﺶ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺻﺮﺍﻑ ﺭﻓﺘﻨﺪ ّ ﻧﻤﺎ * ﭼﻮﻥ ﻧﺰﺩ ّ
ﮔﻔﺖ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻋﺒﺎ ﻭ ﮐﻔﺎﻟﺖ ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎﻥ
ﻓﺮﺍﺵ ﺑﺴﻠﻤﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﺑﻴﺎ ﮐﻦ ،ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ّ
ﻣﺴﺌﻠﮥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﺑﻰ ﻫﺴﺘﻰ*
ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﻮ ﻣﺮﻭﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻋﻤﺎﻣﮥ ﭘﻴﮏ ﺍﻣﻴﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻤﺎﻣﮥ ﺍﻫﻞ ﺷﻮﺷﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﺷﺨﺼﻰ ﺷﻮﺷﺘﺮﻯ ﺹ ٢٨ ﺍﺯ ﺣﺠﺮﮤ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩﻯ ﮐﻰ ﺁﻣﺪﻯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺍﺟﻪ ّ
ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪﻯ ،ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ ﺑﻔﺮﺍﺵ ﮔﻔﺖ ﭼﻪ ﻭ ﺣﺎﻻ ﮔﻴﺮ ﺩﺍﺭﻭﻏﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩﺍﻡ * ّ
ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻰ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﮔﻔﺖ ﺑﺎﺑﻰ ﺍﺳﺖ ﺷﺨﺺ ﺷﻮﺷﺘﺮﻯ ﮔﻔﺖ ﺍﺳﺘﻐﻔﺮ ﺍ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﻣﺘﻘﻰ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺭﺍ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻢ ﻣﺮﺩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻴﺴﺖ ّ ّ
ﺑﻔﺮﺍﺵ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ﺭﺍ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﻭ ﻣﺒﻠﻐﻰ ّ
ﺧﻼﺹ ﮐﺮﺩ * ﭼﻮﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﺣﺠﺮﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺍﺳﺘﻔﺴﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﺣﻮﺍﻻﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻧﻴﺴﺘﻢ * ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺷﻮﺷﺘﺮﻯ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﺟﻪ ّ
ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍ ﺑﻌﻴﻨﻪ ﻣﺜﻞ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ
ﻔﺮﺍﺵ ﺩﺍﺩﻩﺍﻡ ﺑﺪﻩ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑ ّ
ﻓﻮﺭﴽ ﺁﻥ ﻣﺒﻠﻎ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﻭ ﺑﺪﺭﻭﺍﺯﻩ ﮔﺬﺍﺷﺖ
ﻭ ﺑﻬﻨﺪﻳﺎﻥ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻭﻝ ﻗﺎﺻﺪﻳﮑﻪ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﻋﺮﺏ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ّ
ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺁﻣﺪ ﺁﻥ ﭘﻴﮏ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﺹ ٢٩
ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺜﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻟﻮﺣﻰ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻴﺎﺭﺍﻥ ﻫﻨﺪﻳﺎﻥ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﮐﺮﺩ* ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺲ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻋﺰﻡ ﮐﻮﻯ
ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﺎﺻﻔﻬﺎﻥ ﻭ ﺷﻴﺮﺍﺯ
ﻭ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﻭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ* ﺍﻳﺎﻡ ﺻﻌﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺳﻨﮥ ١٣٠٩ ﺍﺯ ﺳﻨﮥ ٦٩ﺗﺎ ّ
ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﻣﻴﺸﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﻋﺮﺍﻳﺾ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ
ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺣﺎﻣﻞ ﻣﻴﺸﺪ ﻭ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﺑﺼﺎﺣﺒﺎﻥ ﺍﻟﻮﺍﺡ
ﻣﺪﺕ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺎﺩﺭﻧﻪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻌﻒ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﻏﺬﺍﻳﺶ ّ
ﻣﺪﺕ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺳﻔﺎﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺑﺪﴽ ﺩﺭ ﺟﺎﺋﻰ ﮔﻴﺮ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﻋﺮﻳﻀﻪ ﻭ ﻟﻮﺣﻰ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﺍﺩ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺮﺍﻳﺾ ﺭﺍ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺭﺍ ﺑﺼﺎﺣﺒﺎﻧﺶ ﺹ ٣٠
ﮑﺮﺍﺕ ﻭﺍﺻﻞ ﮐﺮﺩ * ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑ ّ
ﻣﺸﻘﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺻﺒﻮﺭ ﻭ ﺷﮑﻮﺭ ﻣﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﺗﻌﺐ ﻭ ّ ﻭ ّ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﻟﻘﺐ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩﻩ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﺧﺪﻣﺘﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎﻣﺮ ﺍ ﻧﻤﻮﺩ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺯﻳﺮﺍ ﺳﺒﺐ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺙ ﺳﺮﻭﺭ ّ
ﮔﺸﺖ * ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺑﺸﺎﺭﺍﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﺸﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﻗﺮﺍء ﻣﻘﺮﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻈﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ّ
ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﺨﺼﻮﺻﻰ ﺑﺎﻭ ﺑﻮﺩ ﺍﻟﻮﺍﺣﻰ ﺑﻨﺎﻡ ﺍﻭ ﺩﺭ ﮐﺘﺐ
ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩ * ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﻭﺣﻰ ﺣﺒﺎﺋﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﺑﺮ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﮑﻤﺎﻝ ﻻ ّ
ﻗﻮﺕ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻧﻬﺞ ﺳﺎﺑﻖ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ّ ﺣﺒﺎء ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﮑﺎﺗﻴﺒﻰ ﺍﺯ ﺍ ّ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﺁﻧﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺭﺟﻮﻉ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ
ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ. ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﺍﻟﻰ ﻳﻮﻣﻨﺎ ﻫﺬﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﮏ ﺍﻣﻴﻨﻰ ﻭ ﻗﺎﺻﺪ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻨﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺹ ٣١
ﻧﮕﺸﺖ * ﺣﺎﻝ ﺑﺎﺯ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﻣﺤﺘﺮﻣﻰ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻟﺒﺘﻪ ّ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺠﻬﺖ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻨﺪ ّ
ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺮﺍﻋﺎﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺍﻟﺜﻨﺎء* ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺫﮐﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﻫﻮ ﺍ
ﺍﻳﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺨﺘﻰ ﺳﺠﻦ ﺩﺭ ّ
ﺍﺣﺒﺎء ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺮﻭﻥ ﺭﻭﺩ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﻤﻴﮕﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﺴﻰ ﺍﺯ ّ
ﺳﻴﺪ ﺑﺮ ﻭ ﻳﺎ ﻧﻔﺴﻰ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻳﺪ * ﮐﺞ ﮐﻼﻩ ﻭ ّ
ﺳﺮ ﺩﺭﻭﺍﺯﮤ ﺩﻭﻡ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺹ ٣٢
ﺍﺣﺒﺎء ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻣﻴﺪﻳﺪﻧﺪ ﻓﻮﺭﴽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﻧﻔﺴﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ّ ﺑﺤﮑﻮﻣﺖ ﻣﻴﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﺒﺮ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻋﺮﺍﺋﺾ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺩ * ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺸﺨﺺ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺧﺬ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻭ ﺣﺒﺲ
ﻣﺪﺕ ﺳﺮﮔﻮﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ* ﺍﻳﻦ ﺩﺃﺏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺪ ﻭ ّ
ﺣﺘﻰ ﻧﻪ ﺳﺎﻝ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺍﻧﺪﮎ ﻣﺪﻳﺪﻯ ﺩﻭﺍﻡ ﻧﻤﻮﺩ ّ ﺍﻧﺪﮎ ﺯﺍﺋﻞ ﺷﺪ * ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻭﻗﺎﺗﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﻓﺮﻉ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻠﻴﻞ ﺳﺪﺭﮤ ّ ّ
ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺑﻤﺼﺮ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺼﺮ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺮﺳﻴﻠﻴﺎ*
ﺭﻭﺯﻯ ﻣﻦ ﺑﺎﻻﻯ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻌﻀﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ
ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﻣﻦ ﺭﺍﻩ ﻣﻴﺮﻓﺘﻢ ﻣﻐﺮﺏ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺛﻨﺎ ﻧﻈﺮﻡ
ﺑﺴﺎﺣﻞ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺩﻳﺪﻡ ﮐﻪ ﻳﮏ ﮐﺎﻟﺴﮑﻪ ﻣﻰﺁﻳﺪ ﮔﻔﺘﻢ
ﻣﻘﺪﺳﻰ ﺩﺭ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ّ ﺍﻣﺎ ﺧﻴﻠﻰ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﮐﺎﻟﺴﮑﻪ ﺍﺳﺖ ّ
ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺑﺮﻭﻳﻢ ﺩﻡ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﻤﻴﮕﺬﺍﺭﻧﺪ
ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﺮﻭﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻰ ﺍﻳﺴﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ * ﻳﮏ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺹ ٣٣ ﺧﻔﻴﴼ ﺑﺎﻭ ﺍﮐﺮﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺭﻓﺘﻢ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ّ
ﺳﺮﴽ ﮔﻔﺘﻢ ﻳﮏ ﮐﺎﻟﺴﮑﻪ ﻣﻰﺁﻳﺪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ّ
ﻣﻴﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﺎﺳﺖ ﻭﻗﺘﻴﮑﻪ ﻭﺍﺭﺩ
ﺗﻌﺮﺽ ﻧﮑﻨﻰ ﻭ ﺑﻀﺎﺑﻂ ﻧﻴﺰ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻧﻨﻤﺎﺋﻰ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ّ ﺧﻼﺻﻪ ﻳﮏ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻣﻐﺮﺏ
ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭﻳﭽﮥ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﺎﻧﺪ* ﮐﺎﻟﺴﮑﻪ ﺁﻣﺪ ﺍﻳﺸﺎﻥ
ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭﺍﻗﻌﴼ ﭼﻪ ﻭﺟﻪ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﻗﻄﻌﮥ ﻧﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﺑﻮﺟﻪ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﮑﺮﺩ
ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻣﻴﺸﺪ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺥ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ
ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺑﺸﻮﺵ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻔﺲ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﺗﺮﻗﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ّ
ﻭ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴّﺖ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﻣﻰ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻯ
ﺗﺮﻗﻰ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩ * ﻣﻘﺼﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﻮﺩ ّ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﻟﺴﮑﮥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻴﺎﻥ ﻋﮑﺎ ﻭ ﺣﻴﻔﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ* ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ّ ّ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺿﮥ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﺹ ٣٤
ﻣﺮﺧﺺ ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺼﻔﺤﺎﺕ ﭼﻴﻦ ﺳﻔﺮ ّ
ﺣﻖ ﺑﺴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ّ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺮﺿﺎﻯ ّ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ّ
ﺘﺬﮐﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﺑﻌﺪ ﺑﻬﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﻴﺒﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣ ّ
ﺍﺣﺒﺎء ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺣﻀﺮﺍﺕ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﻭ ّ
ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺴﺪ
ﻣﻄﻬﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺎﺳﻢ ﻧﺠﻒ ﺗﺎ ﺩﺭ ّ
ﻣﻘﺮ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﺪﻳﻨﺔ ﺍّ
ﺭﺍﻩ ﻧﻤﻴﺪﺍﺩﻧﺪ * ﺟﺴﺪ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﺘﮑﻔﻞ ﺣﻤﻞ ﺟﺴﺪ ﺳﻴﺪ ﺍﺳﺪ ﺍ ﺩﺭ ﺑﻤﺒﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ّ ﺑﻮﺩ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﻄﻬﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﺣﺘﺮﺍﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺭﺳﺎﻧﺪ * ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ّ ﺍﻋﺪﺍء ﺩﺭ ﻭﺍﭘﻮﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺑﺎﺑﻰ ﺭﺍ ﺑﻨﺠﻒ ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﻌﺶ ﻧﻌﺶ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﺷﺨﺺ ﺑﺎﺑﻰ ﺩﺭ ﻧﺠﻒ ﺍﺷﺮﻑ ﺩﺭ ﻭﺍﺩﻯ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺩﻓﻦ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﺋﺰ ﻧﻴﺴﺖ * ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺟﻮﺍﺭ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺸﺘﻰ ﺑﺮﻭﻥ ﺑﺮﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺟﺴﺪ ّ
ﻣﻘﺪﺭﺍﺕ ﻏﻴﺒﻴﻪ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ* ّ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺑﺒﺼﺮﻩ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﻫﻴﮑﻞ ّ
ﺹ ٣٥ ﺳﻴﺪ ﺍﺳﺪ ﺗﻘﻴﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺤﺴﺐ ﻇﺎﻫﺮ ﺁﻗﺎ ّ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺣﺘﻴﺎﻁ ﻭ ّ ﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﻨﺠﻒ ﺍﺷﺮﻑ ﺑﺒﺮﺩ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﺎﻧﻮﺍﻉ
ﺗﺪﺍﺑﻴﺮ ﮐﺎﺭﻯ ﺑﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﺪﻳﻨﺔ ﺍ ﺩﻓﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ *
ﻣﺤﻞ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺳﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻻﺑﺪ ﻭﻟﻰ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﺠﻒ ﺍﺷﺮﻑ ّ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺧﺪﺍ ﺍﻋﺪﺍ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ
ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﮐﻨﻨﺪ * ﺍﻋﺪﺍ ﻫﺠﻮﻡ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻧﺘﻴﻨﻪ ﻣﻄﻬﺮ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺼﺮﻩ ﺩﻓﻦ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺪﺭﻳﺎ ﺟﺴﺪ ّ
ﺍﻫﻤﻴﺖ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺼﺤﺮﺍ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ّ ّ
ﺳﻴﺪ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺸﺪ ﺑﻨﺠﻒ ﺑﺒﺮﺩ ﻣﺠﺒﻮﺭﴽ ﺁﻗﺎ ّ
ﺍﺳﺪ ﺍ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺑﺮﺩ * ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺸﺪ ﺟﺎﺋﻰ ﺩﻓﻦ ﺗﻌﺮﺽ ﺍﻋﺪﺍء ﻣﺼﻮﻥ ﻣﺎﻧﺪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ّ
ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺩﺭ ﭘﻨﺞ ﻓﺮﺳﺨﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺪﺍﻳﻦ ﻗﺮﻳﺐ ﻗﺒﺮ
ﺳﻠﻤﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﮐﺴﺮﻯ ﺩﻓﻦ ﮐﻨﻨﺪ * ﺑﺎﺭﻯ، ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺁﻧﺠﺎ ﺟﻨﺐ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﻧﻮﺷﻴﺮﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺍﻳﻦ ﻭﺩﻳﻌﮥ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺮﻗﺪ ﻣﺘﻴﻦ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ * ﺗﻘﺪﻳﺮ
ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎﻝ ﮐﻪ ﭘﺎﻯ ﺗﺨﺖ ﺹ ٣٦
ﻣﻠﻮﮎ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺧﺮﺍﺏ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺛﺮﻯ ﺗﭙﻪﻫﺎﻯ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﺟﺰ ّ
ﻧﺼﻔﺶ ﺷﮑﺎﻑ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺳﻘﻂ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺍﻳﻮﺍﻥ
ﺷﮑﻮﻩ ﺧﺴﺮﻭﻯ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺟﻠﻮﮤ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﻧﻤﺎﻳﺪ *
ﻘﻴﻘﺔ ﻃﺎﻕ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺍﺳﺖ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻭ ﺩﻭ ﻗﺪﻡ ﻋﺮﺽ ﺩﻫﻨﮥ ﺁﻧﺴﺖ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪ* ﻭﺣ ً ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻝ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻗﺪﻳﻢ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ّ ﮔﺸﺖ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﻯ ﺗﺨﺖ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﻣﻌﻤﻮﺭ
ﺭﺑﺎﻧﻴﻪ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﭼﻨﻴﻦ ﻭ ﺁﺑﺎﺩﺍﻥ ﮔﺮﺩﺩ * ﻟﻬﺬﺍ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ّ ّ ﻣﻄﻬﺮ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺩﻓﻦ ﺷﻮﺩ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﺴﺪ ّ
ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﺷﻬﻴﺮﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ * ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺏ ﺧﻴﻠﻰ ﻣﮑﺎﺗﺒﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﺴﺪ
ﺳﻴﺪ ﻣﻄﻬﺮ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻳﺎﻓﺖ * ﺍﺯ ﺑﺼﺮﻩ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ّ
ﺍﺳﺪ ﺍ ﻣﻴﻨﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻴﺪﺍﺩﻡ * ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺨﺼﻰ ﮐﻠﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎﻭ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ ﮐﻨﺪ* ﺍﺯ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺭﺍﺑﻄﮥ ّ ﺳﻴﺪ ﺍﺳﺪ ﺍ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﻴﺮﺍﻧﻢ ﺁﻗﺎ ّ
ﺹ ٣٧
ﭼﻪ ﺑﮑﻨﻢ ﻭ ﮐﺠﺎ ﺩﻓﻦ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺩﻓﻦ ﮐﻨﻢ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ * ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﻗﻌﻰ ﮐﻪ ﺑﮑﺮﺍﺕ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﺑﻘﺪﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ّ
ﺍﺣﺒﺎء ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻧﺎﺯﻝ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ّ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﻗﻌﻰ ﮐﻪ ﺍﺳﻢ
ﺍﻋﻈﻢ ﻣﺸﻰ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺩﻓﻦ ﺷﺪ * ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻠﻮﺻﻰ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ّﺍﻻ ﭼﻨﻴﻦ
ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻻﺭﺽ* ﺍﺳﺒﺎﺑﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻧﻤﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎﻳﺸﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺧﻴﻠﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺧﻴﻠﻰ ّ
ﻣﻔﺼﻠﻰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﻳﮏ ﺯﻳﺎﺭﺗﻨﺎﻣﮥ ّ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ * ﺁﻥ ﺑﻘﻌﻪ ﺍﺯ ﺑﻘﺎﻉ ّ
ﻣﻔﺼﻠﻰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ّ
ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻔﺲ ﻃﺎﻕ ﮐﺴﺮﻯ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﺘﻔﺮﻋﺎﺕ ﻣﺸﺮﻕ ﻭ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﺫﮐﺎﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣ ّ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻭ ﺁﻥ ﻣﺮﻳﻀﺨﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻭ ﺩﺍﺭ
ﺍﻟﻔﻨﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﮑﺘﺒﻬﺎﻯ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻠﺠﺄ ﻓﻘﺮﺍ ﺹ ٣٨
ﻭ ﺿﻌﻔﺎء ﻭ ﻣﻠﺠﺄ ﺍﻳﺘﺎﻡ ﻭ ﻋﺠﺰﻩ ﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ * ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍ ﻃﺎﻕ ﮐﺴﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺯﻳﻨﺖ ﺑﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﺑﺠﺎﻯ ﭘﺮﺩﮤ ﺯﺭﺑﻔﺖ ﭘﺮﺩﮤ ﻋﻨﮑﺒﻮﺕ
ﻭ ﺑﺠﺎﻯ ﻧﻮﺑﺖ ﺳﻠﻄﺎﻧﻰ ﺁﻭﺍﺯ ﺯﺍﻍ ﻭ ﺯﻏﻦ ﺍﺳﺖ * ﻯ ﮐﺄﻧﻬﺎ ﺩﺍﺭ ﺣﮑﻮﻣﺔ ّ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ّ ﺍﻟﺼﺪ ٰ
ﻻﺗﺴﻤﻊ ﻣﻦ ﺍﺭﺟﺎﺋﻬﺎ ّﺍﻻ ﺗﺮﺟﻴﻊ ﺻﻮﺗﻪ* ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻳﻢ ﻋﮑﺎء ﻗﺸﻠﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻗﺸﻠﻪ ﭼﻨﺪ
ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﺭﻭﻯ ﮐﻨﮕﺮﻩﻫﺎﻯ
ﻗﺸﻠﻪ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﻮﻡ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻴﺰﺩ ﻭ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ
ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ* ﺻﻮﺕ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﻡ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ُﻣﺰﻋﺞ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﻧﺎ ﺑﺎﺭﻯ ،ﻓﺮﻉ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺗﺎ ّ
ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺑﺎ ﺭﻭﻯ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻖ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻴﺪﺭﺧﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﻓﻖ ﺍﺑﺪﻳّﻪ ﺑﺮ ﭘﺮﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ
ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺭﺑﻪ ّ ﺑﺤﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺷﺪ * ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ* ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻣﺴﺘﻐﺮﻗﴼ ﻓﻰ ﺑﺤﺮ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ّ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺹ ٣٩
ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺣﺎﻝ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻦ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺍﻋﺎﻇﻢ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺎﺟﻰ
ﺍﻳﺎﻡ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﺸﺮﻑ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻦ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﮐﺒﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﻫﺠﺮﺕ ﻭ ﺟﻮﺍﺭ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ّ
ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺑﻨﻘﻄﮥ ﺍﻭﻟﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺑﻘﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﻨﺼﻮﺹ * ﻫﻨﻮﺯ ﻃﻔﻞ
ﺭﺿﻴﻊ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺛﺪﻯ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﻬﺮﻩ ﺗﻌﻠﻖ ﻏﺮﻳﺐ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺂﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﻨﻴﺮ ّ
ﺩﺍﺷﺖ * ﮐﻮﺩﮎ ﻣﺮﺍﻫﻖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺍﻧﺎﻳﺎﻥ ﻣﺮﺍﻓﻖ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺘﺤﺼﻴﻞ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺷﺐ
ﺹ ٤٠ ﺘﻔﮑﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻏﻮﺍﻣﺾ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﻟﻬﻰ ﻣ ّ
ﺣﺘﻰ ﺘﺤﻴﺮ ّ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺁﻳﺎﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﺩﺭ ﻣﻨﺸﻮﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﻣ ّ
ﻣﺎﺩﻯ ﻧﻈﻴﺮ ﺭﻳﺎﺿﻰ ﻭ ﻫﻨﺪﺳﻪ ﻭ ﺟﻐﺮﺍﻓﻰ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻋﻠﻮﻡ ّ
ﺷﺘﻰ ﻳﺪ ﻃﻮﻟﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﺎﻫﺮ ﺑﻮﺩ ﺧﻼﺻﻪ ﺩﺭ ﻓﻨﻮﻥ ّ
ﺍﻃﻼﻉ ﮐﺎﻣﻞ * ﺩﺭ ﻟﻴﻞ ﻭ ﺑﺮ ﺁﺭﺍء ﺍﺳﻼﻑ ﻭ ﺍﺧﻼﻑ ّ
ﻭ ﻧﻬﺎﺭ ﺍﻭﻗﺎﺗﻰ ﻗﻠﻴﻠﻪ ﺻﺮﻑ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻭ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ * ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ
ﻋﺰﺕ ﺍﻣﺮ ﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻋﻠﻤﺎء ّ ﻋﻼﻣﮥ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺒﺐ ّ
ﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺸﮑﻠﻪ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺍﻋﻼﻡ * ﺑﮑﻠﻤﺎﺗﻰ ﻣﺨﺘﺼﺮ ّ
ﻳﻌﻨﻰ ﺳﺨﻨﺶ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻳﺠﺎﺯ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﻋﺠﺎﺯ ﺍﻳﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﻧﻔﺤﮥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺷﻌﻠﻪ ﺍﻳﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﺎﺭ ّ ﺑﻤﺸﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ّ
ﺯﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺣﺠﺒﺎﺕ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻤﺤﺒﺖ ﻭ ﺑﻘﺪﺭ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺘﺮﻭﻳﺞ ﺩﻳﻦ ﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑ ّ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﮔﺸﺖ*
) ﺍﻯ ﻋﺸﻖ ﻣﻨﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ
ﻭ ﺍﻧﺪﺭ ﻫﻤﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﺸﻴﺪﺍﺋﻰ (
ﺹ ٤١
) ﺩﺭ ﻧﺎﻣﮥ ﻣﺠﻨﻮﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﺁﻏﺎﺯﻧﺪ ﺯﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺍﮔﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﺳﺮ ﺩﻓﺘﺮ ﺩﺍﻧﺎﺋﻰ (
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﻃﻴﺒﮥ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺿﺠﻴﻊ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺮﻡ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺟﻤﺎﻝ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻨﻘﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ ّ
ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻓﺮﻗﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﻣﻐﻤﻮﻡ ﺻﻬﺮﻳﺖ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻠﻴﻞ ﺟﻠﻴﻠﺶ ﺑﺸﺮﻑ ّ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﺡ ﻭ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﺑﻈﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺟﻮﺍﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺷﺖ ﻭ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﺷﻤﺎﺋﻞ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺩﺍﺷﺖ
ﺣﺘﻰ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺒﻴﻦ ﻭﺟﻬﺶ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﺕ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﭘﺮﺗﻮ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﺩﺍﺭﺩ * ﺑﺎﺭﻯّ ، ﻋﺎﻟﻢ ﺷﻬﻴﺮ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﻓﻨﺪﻳﮏ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺍﺟﮥ
ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻭ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﻣﺘﻔﻨﻨﻰ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﮐﺒﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﭼﻨﻴﻦ ّ
ﻧﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ * ﺑﻌﺪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﺎﺭﺽ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ
ﺟﻮﺍﺭ ﻗﺼﺮ ﺣﺼﺮ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﺮﺩ * ﺹ ٤٢ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﺎﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕ ﻧﺠﻮﻡ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺘﻔﮑﺮ ﺩﻭﺭ ﺑﻴﻨﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﻗﺎﺋﻖ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﮐﻮﺍﮐﺐ ﻣ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﺎﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﻴﺸﺪ * ّ
ﻣﺴﺮﺕ ﺧﻮﺷﻰ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺮﺍﻏﺖ ﻭ ﻏﺎﻳﺖ ّ
ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺸﺎﺷﺖ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺣﺪﻳّﺖ ﺭﻭﺯﺵ
ﻓﻴﺮﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺒﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯ* ﻤﻌﻴﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻭﻗﻮﻉ ﻳﺎﻓﺖ ﺟ ّ
ﻣﺴﺮﺕ ﺑﻪ ﺁﻩ ﻭ ﺣﺴﺮﺕ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻓﺮﺡ ﻭ ّ
ﻣﺒﺪﻝ ﮔﺸﺖ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺭﺥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﺍﻕ ﭘﺮ ّ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺐ ﺗﺎﺭ ﮔﺸﺖ
ﻭ ﺻﻔﺎﻯ ﮔﻠﺸﻦ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺑﺨﺎﺭ ﮔﻠﺨﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻭ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ* ّ
ﻣﺪﺕ ﻗﻠﻴﻠﻪ ﺭﻭﺡ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺤﻤﻞ ﻓﺮﺍﻕ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ّ ﻭﻟﻰ ﺗ ّ
ﺟﻨﺖ ﺗﺮﮎ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﺑﺪﻯ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﻭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺑﺤﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺷﺪ * ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﻣﻤﺮ ﺍﻟﻘﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻻﻋﺼﺎﺭ ﻭ ﻟﻪ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻭ ﻟﻪ ﺍﻟﺒﺮ ﮐﺔ ﻋﻠﻰ ّ ﻣﻨﺸﻴﻪ ﺍﺳﺖ* ﻗﺒﺮ ﺷﺮﻳﻔﺶ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺩﺭ ّ ﺹ ٤٣ ﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺣﺎﻝ ﺁﻗﺎ ﻣ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﺣﺒﺎﺑﻨﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﺍﻭﻝ ﺍﻣﺮ ﻣﻘﺘﺒﺲ ﺍﺯ ﻧﺎﺭ ﻫﺪﻯ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ * ﺍﺯ ﮐﻪ ﺍﺯ ّ
ﺟﺮﮔﮥ ﻋﺮﻓﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺸﺎﻥ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺮﻓﺎ ﻭ ﺣﮑﻤﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺨﺺ ﮐﺮﻳﻤﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻠﻖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺩﺍﺷﺖ * ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺤﺘﺮﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﻫﺮ ﻏﺮﻳﺐ ﺍﺯ ﻏﻨﻰ
ﻭ ﻓﻘﻴﺮ * ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺎ ﺫﻭﻕ ﻭ ﺧﻮﺵ ﻣﺸﺮﺏ ﺑﻮﺩ ﺣﻠﻴﻢ ﻭ ﺳﻠﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺪﻳﻢ ﻭ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺑﺨﻮﺵ ﮔﺬﺭﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ
ﺷﻬﻴﺮ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻬﺘﺪﻯ ﺑﻨﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ﻣﺤﻞ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻣﻮﻗﺪﻩ ﺩﺭ ﺷﺠﺮﮤ ﺳﻴﻨﺎء ﺧﺎﻧﻪﺍﺵ ّ ﺹ ٤٤ ﺍﺣﺒﺎ ﺭﺏ ﮐﺮﻳﻢ ﺷﺪ * ّ ﻭ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪﺍﺵ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻤﺠﻴﺪ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻟﺶ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺍﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﺑﻨﺎﺭ ّ ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺍ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ّ
ﺑﻴﻨﺎﺕ ﻣﻴﺸﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺑﺮﺍﻫﻴﻦ ﻭ ﺣﺠﺞ ﺗﺮﺗﻴﻞ ﺁﻳﺎﺕ ّ
ﺑﺎﻟﻐﺎﺕ * ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﻬﺮﺕ ﭼﻮﻥ ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﺎﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﮥ
ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﻪ ﺧﻮﺩ ﻋﺬﺭ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ
َﻣﻦ ِﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﺧﻄﺮﻯ
ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﻰ * ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺯ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻌﺮﺍﻕ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎء ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺁﻓﺎﻕ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ّ
ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﻗﺪﻡ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﮕﺬﺍﺷﺖ ﺑﻤﻌﻴﺸﺖ
ﺧﻔﻴﻒ ﻗﺎﻧﻊ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﻮﺷﻰ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺵ ﺍﺧﻼﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺍﻃﻮﺍﺭ ﻭ ﻣﻤﺘﺰﺝ ﺑﺎ
ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﺍﻏﻴﺎﺭ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺍﺣﺒﺎ ّ ّ
ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺳﻔﺮ
ﺳﺮ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﺗﻠﻮﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﺮ ﻳﮏ ﺍﺳﻠﻮﺏ ﺳﻠﻮﮎ ﻭﺍﺣﺪ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﺪﴽ ّ ﺹ ٤٥
ﻇﻞ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻳﺎﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﻴﺰ ّ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺨﻮﺵ ﮔﺬﺭﺍﻧﻰ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﮐﺴﺐ ﺧﻔﻴﻔﻰ
ﺳﺮ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﺮﮐﺖ ﻋﺠﻴﺐ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺭﺽ ّ ﻣﺪﺕ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﻴﺮ ﺷﺪ * ّ ﻣﻌﻴﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺑﻘﻠﻌﮥ ّ ﺩﺭ ّ
ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺯ ﻣﺴﺠﻮﻧﻴﻦ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻭ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﻭ ﺑﺂﻥ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﻇﻞ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ* ﮐﺒﺮﻯ ﻓﺎﺋﺰ ﮐﻪ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﺩﺭ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ّ
ﮐﺴﺐ ﺧﻔﻴﻔﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺗﺎ ﺑﻈﻬﺮ ﻣﺸﻐﻮﻝ
ﺑﮑﺴﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﺳﻤﺎﻭﺭ ﭼﺎﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺮﮎ
ﺷﺒﺪﻳﺰ ﺑﺴﺘﻪ ﻳﺎ ﺑﺒﺎﻍ ﻭ ﺭﺍﻍ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﻳﺎ ﺑﺼﺤﺮﺍﺋﻰ
ﻣﻴﺸﺘﺎﻓﺖ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺑﻮﺩ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻗﺼﺮ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ * ﺑﺒﺤﺮ ﻫﺮ ﻧﻌﻤﺘﻰ ﻣﻴﺮﻓﺖ
ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﭼﺎﻯ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺧﻮﺵ ﻃﻌﻢ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺭﺍﺋﺤﻪ
ﻭ ﺧﻮﺵ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﺮﺍ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺩﻟﻨﺸﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻠﻬﺎ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺭﻧﮕﻴﻦ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ
ﺣﺘﻰ ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍ ﺭﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﻋﻄﺮﻯ ﺩﺍﺭﺩ ّ ﺑﺴﺮﻭﺭﻯ ﻭﻗﺖ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻭﺻﻒ ﻧﺪﺍﺭﺩ * ﻫﺮ ﮐﺲ
ﺹ ٤٦ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﺡ ﻋﻈﻴﻢ
ﻣﻴﺴﺮ ﻧﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺮﺍﻏﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﺎﻳﺖ ّ ﺍﺗﻔﺎﻗﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻃﻌﺎﻡ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﻣﺴﺮﺕ * ﻭ ﺍﺯ ﻗﻀﺎﻯ ّ ّ
ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺩﺭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺍﺷﺖ *
ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺧﻮﺷﻰ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ّ ﺳﻦ ﻫﺸﺘﺎﺩ ﺑﺎﻓﻖ ّ ﺘﻌﺪﺩﻩ ﺍﺯ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺍﺑﺪﻳﻪ ﻋﺮﻭﺝ ﻧﻤﻮﺩ * ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣ ّ ّ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ * ﺑﺎﻟﺮﻭﺡ ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ * ﻭ ﻣﺘّﻌﻪ ﺍّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ّ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺁﻻﻑ ﻣﻦ ّ
ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻋﮑﺎﺳﺖ* ﺍﻟﺮﻳﺤﺎﻥ * ﺟﺪﺙ ّ ﻭ ّ ---------------ﺹ ٤٧
ﺍﻟﺼﺎﻟﺢ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺣﺎﻝ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ
ﺍﻟﺼﺎﻟﺢ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ّ ﺍﺯ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭﻻﺩ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﺣﺒﺎﺏ * ﭘﺪﺭ
ﭘﺎﮎ ﮔﻬﺮﺵ ﻓﻮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ
ﻳﺘﻴﻢ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﻴﮑﺲ ﻭ ﺑﻰﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﺮ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭ* ﺑﺎﺭﻯ ،ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺒﻠﻮﻍ ﺭﺳﻴﺪ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﻠﻮﻍ ﺁﻫﻨﮓ ﮐﻮﻯ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻫﺠﺮﺕ
ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺑﺸﺮﻑ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﻰ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ* ﺹ ٤٨
ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﻰ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻣﺘﻴﻦ ﻭ ﺭﺯﻳﻦ ﻭ ﺻﺎﺩﻕ ﻭ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺧﻼﻕ ﻣﺴﺘﻔﻴﺾ ﺍﺯ ﺁﻳﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ﻭ ﺍﻧّﮏ ﻟﻌﻠﻰ ﺧﻠﻖ ﻋﻈﻴﻢ *
ﻟﻬﺬﺍ ﺑﺒﺎﻏﺒﺎﻧﻰ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺳﺮ ﺍﻓﺮﺍﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ
ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻤﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ّ
ﺣﺒﺎﺋﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﻧﻪ ﺣﺎﺋﺰ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﻭﺣﻰ ﻻ ّ
ﻓﺮﺍﺷﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﻗﻠﻌﮥ ﻋﮑﺎ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﻭ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﻭ ّ
ﻭ ﭼﺎﻭﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺸﻠﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﻣﻮﺍﻇﺐ *
ﺤﻘﺮﻯ ﺳﺎﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻻﻧﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﻣ ّ
ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﮥ ﺗﻨﮓ ﻗﺪﻣﻰ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﻤﻴﮕﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺗﺎﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ * ﻭﻟﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﻪ ﺳﺎﻝ ﻣﻮﻋﺪ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ّ ﺍﻳﺎﻡ ﻣﻘﺪﻭﺭ ﻣﺤﺘﻮﻡ ﻣﻨﻘﻀﻰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺭﻏﻤﴼ ﻻﻧﻒ ّ
ﺳﺘﻤﮑﺎﺭ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﻭ ﻋﻮﻧﻪﺍﺵ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺼﺮ ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻬﺮ ﻣﻨﺰﻝ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ* ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺸﺪﻳﺪ
ﻣﺘﺼﻞ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻟﮑﻦ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ّ ﺹ ٤٩ ﻋﺰﺕ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﻭﺣﻰ ﻻ ّ ﺣﺒﺎﺋﻪ ﺍﻟﻔﺪﺁء ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ * ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻋﻤﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﮔﺎﻫﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ﻗﺼﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻬﻰ ﺩﺭ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﻭ ّ
ﻭ ﺍﻭﻗﺎﺗﻰ ﺧﻴﻤﮥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ِﻗّﻤﮥ ﺟﺒﻞ ﮐﺮﻣﻞ ﺯﺩﻩ ﻣﻴﺸﺪ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺩﻳﺎﺭ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻭ ّ
ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﻣﻴﮕﺸﺘﻨﺪ * ﺍﻫﺎﻟﻰ ﻭ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻤﻴﻊ
ﻧﻔﺴﻰ ﻧﻤﻴﺰﺩ * ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺪﻳﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺴﻰ َ َ
ﺍﺯ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺠﻮﻥ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺣﺸﻤﺖ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻔﺲ ﺳﺠﻦ ﺑﺎﻍ ﺟﻨﺎﻥ ﮔﺸﺖ * ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﻗﺮﻭﻥ ﺍﻭﻟﻰ ﺍﺑﺪﴽ ﻭﻗﻮﻉ
ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺍﺳﻴﺮ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻘﻮﺕ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺣﺮﮐﺖ
ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺻﻴﺖ ﺍﻣﺮ ﺍ ﺑﻔﻠﮏ ﺍﺛﻴﺮ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻓﺘﻮﺣﺎﺕ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﮔﺮﺩﺩ
ﺍﻟﻈﻬﻮﺭ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ* ﻭ ﺑﻘﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﮐﻮﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮ ﮐﻨﺪ * ﻫﺬﺍ ﻣﺎ ﺍﻣﺘﺎﺯ ﺑﻪ ﻫﺬﺍ ّ ّ ﺭﻭﺯﻯ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻭ ﺍﻣﺮﺍء ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺹ ٥٠ ﻭ ﻋﻠﻤﺎء ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻭ ﻣﺸﺎﻫﻴﺮ ﻋﺮﻓﺎء ﺑﻼﺩ ﺑﻘﺼﺮ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺟﻤﺎﻝ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺑﺪﴽ ﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺭﺍﻩ
ﺣﺘﻰ ﭘﺮﺳﺶ ﺧﺎﻃﺮﻯ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺑﺎ ﻧﺪﺍﺩ ّ
ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺳﺎﻋﺘﻰ ﭼﻨﺪ ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ
ﻣﺼﺮﺡ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻰ ّ
ﺑﺎﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﻠﻌﮥ ﻋﮑﺎ ﺩﺭ
ﺣﺠﺮﮤ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﻗﺮﺍﻭﻝ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻗﺪﻣﻰ ﺍﺣﺒﺎ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﻧﻔﺴﻰ ﺍﺯ ّ ﺑﺮﻭﻥ ﻧﻨﻬﻨﺪ ّ
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﻭ ﺣﮑﻢ ﻧﺎﻓﺬﻯ ﺧﻴﻤﻪ ﻭ ﺧﺮﮔﺎﻩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺣﺸﻤﺖ ﺩﺭ ﺟﺒﻞ ﮐﺮﻣﻞ ﻣﺮﺗﻔﻊ *
ﻋﻠﻢ ﺭﺣﻤﻦ ﻗﻮﻩ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ َ َ ﭼﻪ ّ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻣﻮﺝ ﺯﻧﺪ * ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻣﻦ ﻟﻪ ﺍﻟﻌﺰﺓ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻘﺪﺭﺓ ﻭ ﺍﻟﻌﻈﻤﺔ * ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻣﻦ ﻟﻪ ّ
ﻭ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎء * ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻣﻦ ﻟﻪ ﺍﻟﻐﻠﺒﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﻋﺪﺁء ﻭ ﻫﻮ ﻓﻰ ﺳﺠﻦ ﻋﮑﺎء* ﺍﻟﺼﺎﻟﺢ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻃﺎﻟﻌﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﺭﻯ ،ﻋﺒﺪ ّ
ﻭ ﺍﺧﺘﺮﺵ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﺹ ٥١ ﻓﺎﺋﺰ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﺎﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺳﺮ ﺍﻓﺮﺍﺯ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ّ
ﻣﺪﺕ ﺍﺣﺒﺎ ﺧﺎﺿﻊ ﻭ ﺧﺎﺷﻊ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ ﻧﺰﺩ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﮑﺪﺭ ﻧﮑﺮﺩ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﺭ ﺑﺎﻍ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﻧﻔﺴﻰ ﺭﺍ ﻣ ّ
ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﻰ
ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩﺵ ﺯﻳﺎﺭﺗﻰ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﻭ ﺧﻄﺎﺑﻰ ﺍﺯ ﻓﻢ ﻣﻄﻬﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﻭ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺍﺳﺖ * ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﻋﻠﻰ* ﺍﻟﺒﻬﺂء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺹ ٥٢
ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ
ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﻣﻌﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ
ﻓﺮﺥ ﺧﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻣﻌﻤﺎﺭ ﺑﺎﺷﻰ ﺍﻣﻴﻦ ّ ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ّ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﻮﺷﻰ ﻭ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻋﺰﺕ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻭ ّ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﻭ ﺷﻴﺪﺍﺋﻰ
ﮔﺸﺖ ﻋﺸﻖ ﺍﻟﻬﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﺎﺋﺮﻩ ﺋﻰ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﮐﻪ ﭘﺮﺩﻩ
ﻤﺤﺒﺖ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺑﺪﺭﻳﺪ ﻭ ﺣﺠﺎﺏ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻭ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﺑ ّ
ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﺮﮐﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﺪ * ﺍﻣﻴﻦ ّ ﺹ ٥٣ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﮔﻔﺖ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﺰﻳﺰﻯ
ﻭ ﺗﺎ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺗﺮﺍ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﻟﻰ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﺎﻝ ﺗﻮ ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻣﻴﺪﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﻐﺘﺔ ﺗﺮﺍ ﻏﻀﻮﺏ ﻭ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ ﮐﻪ ً
ﺑﺪﺍﺭ ﺯﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﺎﺭ ﻳﺪﻳﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ
ﺳﻔﺮ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﻄﺮ ﺑﺮﻫﻴﺪ * ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺳﺘﺎﺩ
ﻣﺴﺮﺕ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺑﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺮﺡ ﻭ ّ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻭ ﻣﻨﺎﻝ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﻋﺎﺯﻡ ﻋﺮﺍﻕ ﮔﺸﺖ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ * ﺣﺮﻣﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻏﺎﻳﺖ ﺍﻓﻼﺱ ّ
ﺗﻌﻠﻘﻰ ﺑﻰﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺎﺩﺭ ﺯﻥ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺁﻣﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ّ
ﻭ ﺑﺪﺳﺎﺋﺲ ﻭ ﺣﻴﻠﻪﻫﺎﻯ ﭼﻨﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ
ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﺟﺎﺯﮤ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺑﺮﺩ ﺑﻮﺭﻭﺩ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ّ
ﻧﺰﺩ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﺑﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻟﻬﺬﺍ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻃﻼﻕ ﺩﺍﺩﻩ
ﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﮑﺎﺡ ﻧﻤﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﭼﻮﻥ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺆﻣﻦ ﺻﺎﺩﻕ ﺑﺨﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺹ ٥٤
ﺍﻟﺤﻤﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻗﻰ ﺣﺘﻰ ﺣﺮﻡ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻭ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﺎﻧﺪ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻡ* ﺑﺎﺯﻯ ّ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﭼﻮﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﻭ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺮﻭﻣﻴﻠﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ّ
ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺑﺮ ﺍﺣﺒﺎﺏ
ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﺮﺍ ﺑﺎﺳﻴﺮﻯ ﺑﻤﻮﺻﻞ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﭘﻴﺮﻯ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺑﻰ
ﺩﺭﻩ ﻗﻄﻊ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺯﺍﺩ ﻭ ﺗﻮﺷﻪ ﺟﺒﺎﻝ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻼﻝ ﻭ ّ
ﻭ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﺻﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ * ﻭﻗﺘﻰ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﻣﻼﻯ ﺭﻭﻣﻰ ﺭﺍ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﻏﺰﻝ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻨﻘﻄﮥ ﺍﻭﻟﻰ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ّ
ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻐﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﺂﻫﻨﮓ ﺧﻮﺵ ﺑﺴﺮﺍﻳﺪ ﻟﻬﺬﺍ
ﺗﻐﻨﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ: ﺷﺒﻬﺎﻯ ﺗﺎﺭ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻃﻰ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻏﺰﻝ ﺭﺍ ّ
) ﺍﻯ ﻋﺸﻖ ﻣﻨﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ
ﻭ ﺍﻧﺪﺭ ﻫﻤﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﺸﻴﺪﺍﺋﻰ ( ﺹ ٥٥ ) ﺩﺭ ﻧﺎﻣﮥ ﻣﺠﻨﻮﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﺁﻏﺎﺯﻧﺪ
ﺯﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺍﮔﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﺳﺮ ﺩﻓﺘﺮ ﺩﺍﻧﺎﺋﻰ (
) ﺍﻯ ﺑﺎﺩﻩ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﮥ ﺟﻮﺵ ﻣﻦ
ﺍﻯ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺧﺮﻭﺵ ﻣﻦ ﻣﻦ ﻧﺎﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻧﺎﺋﻰ (
) ﮔﺮ ﺯﻧﺪﮔﻴﻢ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺩﺭ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻰ ﺩﺭ ﺩﻡ
ﻣﻦ ﻣﺮﺩﮤ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﻣﺴﻴﺤﺎﺋﻰ (
) ﺍﻭﻝ ﺗﻮ ﻭ ﺁﺧﺮﺗﻮ ﻇﺎﻫﺮ ﺗﻮ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ ﺗﻮ
ﻣﺴﺘﻮﺭ ﺯ ﻫﺮ ﭼﺸﻤﻰ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﻫﻮﻳﺪﺍﺋﻰ (
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻍ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎﻳﻦ ﺁﻫﻨﮓ
ﺧﻔﻴﴼ ﺑﻘﺸﻠﻪ ﺑﺪﻳﻊ ﻣﺸﻐﻮﻝ ،ﺁﻫﻨﮓ ﮐﻮﻯ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ّ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺑﺸﺮﻑ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺸﺖ ﻭﻟﻰ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ * ّ
ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﺴﮑﻨﻰ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺑﺤﻴﻔﺎ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﻨﺰﻟﻰ ﻧﻪ ﻣﺄﻭﺍﺋﻰ ﻧﻪ ﻻﻧﻪ ﺋﻰ ﻭ ﻧﻪ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﺋﻰ ﻭ ﻧﻪ ﺁﺑﻰ ﻭ ﻧﻪ ﺩﺍﻧﻪ ﺋﻰ * ﺩﺭ ﻣﻐﺎﺭﻩ ﺋﻰ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻬﺮ
ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﮐﺮﺩ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﺻﻐﻴﺮﻯ ّ
ﭼﻨﺪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﺧﺰﻑ ﻭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻪ ﻭ ﺳﻨﺠﺎﻕ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻇﻬﺮ ﻣﻴﮕﺸﺖ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ
ﺹ ٥٦
ﺑﻴﺴﺖ ﭘﺎﺭﻩ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺳﻰ ﭘﺎﺭﻩ ﺭﻭﺯ ﭘﺮ ﻣﺪﺍﺧﻠﺶ ﭼﻬﻞ
ﭘﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺭﺟﻮﻉ ﺑﻤﻐﺎﺭﻩ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻟﻘﻤﮥ ﻧﺎﻧﻰ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺭﺏ ﻭﺩﻭﺩ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ* ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺘﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ّ
ﻫﺮ ﺩﻡ ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻴﺮﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ
ﻋﻈﻤﻰ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ
ﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻐﺎﺭﻩ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ
ﺧﺮﻳﺪﺍﺭﺍﻥ ﻳﻮﺳﻒ ﺍﻟﻬﻰ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺷﺪﻡ ﭼﻪ ﻧﻌﻤﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ* ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺴﺎﻥ ﺣﻖ ﺍﻭ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﻣﺴﻤﻮﻉ ﻣﺮﺍﺕ ﺩﺭ ّ ﮑﺮﺍﺕ ﻭ ّ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑ ّ ﮔﺸﺖ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ* ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻧﻈﺮ ﮐﺒﺮﻳﺎ * ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ﺹ ٥٧ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﺯﺭﻧﺪﻯ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺒﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ* ﺍﻳﻦ ﺫﺍﺕ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺩﺭ ﺭﻳﻌﺎﻥ ﻋﻤﺮ ﻭ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ
ﺷﺒﺎﺏ ﺩﺭ ﺯﺭﻧﺪ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﮕﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻌﻮﻥ
ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﻠﻢ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﺍﺧﺖ
ﺳﺮ ﺧﻴﻞ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺮﺍﻕ ﻋﺠﻢ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﻋﺮﺏ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭﻟﻰ ﻣﻘﺼﺪ
ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺩﺭ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻐﺎﺭﮤ ﺳﺮﮔﻠﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﻳﺪﴽ ﻭﺣﻴﺪﴽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎﻩ
ﺑﺠﻤﺎﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﻋﺸﻖ ﻣﻴﺒﺎﺧﺖ ﻧﻪ ﻣﻮﻧﺴﻰ ﻭ ﻧﻪ ﻳﺎﺭﻯ ﺹ ٥٨
ﮑﻠﻰ ﺧﺒﺮ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﻭ ﻋﺮﺍﻕ ﻭ ﻧﻪ ﻣﺠﺎﻟﺴﻰ ﻭ ﻧﻪ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭﻯ ﺑ ّ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﺨﺴﻮﻑ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﻣﺒﺘﻼ * ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﻕ ّ
ﻣﺬﮐﻮﺭ ﭼﻮﻥ ﻧﺎﺭ ﻣﻮﻗﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﺨﻤﻮﺩ ﺩﻳﺪ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻧﺮﺍ
ﻣﻌﺪﻭﺩ ﻭ ﻳﺤﻴﻰ ﺩﺭ ﺣﻔﺮﮤ ﺧﻔﺎ ﻏﻨﻮﺩﻩ ﻭ ﺧﺰﻳﺪﻩ
ﻭ ﺧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺟﻤﻮﺩ ﺍﺳﺘﻴﻼ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭﴽ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﮐﺮﺏ ﻭ ﺑﻼ ﺭﺍﻩ ﮐﺮﺑﻼ ﮔﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺯﻳﺴﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺟﻤﺎﻝ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻮﺩﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ * ﻫﺮ ﻗﺪﻡ ﺍﺯ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺑﺪﺍﺭ ّ
ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﻋﺮﺍﻕ ﺭﺍ ﺟﺎﻥ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﻭﺟﺪ ﻭ ﻃﺮﺑﻰ
ﺑﻰﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﺒﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮﻭﺭ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﻳﺎﻓﺖ ّ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺍﻧﺸﺎ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﻗﺼﺎﺋﺪﻯ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻣﺪ ّ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻃﺒﻊ ﺭﻭﺍﻧﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﺷﻌﻠﻪ
ﻣﺪﺗﻰ ﻭ ﺷﻮﺭﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺳﻮﺩﺍ ﻭ ﺳﺮﻭﺭﻯ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ّ
ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﮑﺮﺑﻼ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻋﻮﺩﺕ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ
ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺭﻓﺖ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﺑﺎ ﺳﻴﺪ ّ
ﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﻧﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭﻟﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺠﻮﻡ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺭﺍ ﺭﺟﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻤﺜﺎﺑﮥ ﺷﻬﺎﺏ ﺛﺎﻗﺐ ﺑﺮ ﺍﻫﻞ
ﺹ ٥٩
ﻭﺳﺎﻭﺱ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﺎﺯ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﺷﺠﺮﮤ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺁﺭﻣﻴﺪ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﮑﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ
ﻣﻮﻓﻖ ﮔﺸﺖ ﺷﺪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﻋﻮﺩﺕ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﻔﺮ ﺑﺨﺪﻣﺘﻰ ّ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﻤﺪﻳﻨﺔ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﺩﺍﺭ ّ
ﺍﻻﺳﻼﻡ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩ * ﻧﺒﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺑﻠﺒﺎﺱ ﺩﺭﻭﻳﺸﻰ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻣﻘﺪﺱ ﭘﻴﻮﺳﺖ * ﻗﻄﻊ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﻤﻮﮐﺐ ّ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﻤﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﺍﻣﺮ ﺍ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻼﺩ ﻭ ﻗﺮﻯ ﻋﺒﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻣﺴﺘﺨﺒﺮ ﺳﺎﺯﺩ* ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺭﺍ
ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻭﺍﺯﮤ ﻃﺒﻞ ﺍﻟﺴﺖ ﺩﺭ ﺳﻨﮥ ﺛﻤﺎﻧﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺳﺮ ﭘﻮﻳﺎﻥ ﻟﺒﻴﮏ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎﺭﺽ ّ ﺑﻠﻰ ﺑﻠﻰ ﮔﻮﻳﺎﻥ ﻭ ّ
ﺗﺠﺮﻉ ﺻﻬﺒﺎء ﻭﻓﺎء ﺑﺎﻣﺮ ﮔﺸﺖ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻓﻮﺯ ﺑﻠﻘﺎء ﻭ ّ
ﻣﺤﺘﻮﻡ ﻋﺎﺯﻡ ﻫﺮ ﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﻮﻡ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺍﺭﺽ ﻭ ﺑﻮﻡ ﻗﻴﻮﻡ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻄﻠﻮﻉ ﺭﺏ ّ ﻧﺪﺍء ﺑﻈﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﻫﺪ* ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺷﻌﻠﮥ ﺁﺗﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺎﺋﺮﮤ ﺹ ٦٠
ﻋﺸﻖ ﺳﺮ ﮐﺶ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺑﺪﻳﺎﺭ ﻋﺒﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩ
ﻭ ﺑﺒﺸﺎﺭﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺭﻭﺡ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻫﺮ ﺟﻤﻌﻰ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺤﻔﻠﻰ ﺭﺍ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﮔﺸﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺣﺮﻳﻔﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺟﺎﻡ ّ
ﺑﺎ ﻃﺒﻞ ﻭ ﺩﻫﻞ ﻗﻄﻊ ﺳﺒﻞ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﺻﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ * ﺍﻳﺎﻡ ﺿﻴﻖ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﻭ ﺭﺍﻫﻬﺎ ﺁﻥ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺳﻴﺪ ّ ﻣﻘﻄﻮﻉ ﺑﻠﺒﺎﺱ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﺪﺭﻭﺍﺯﮤ ﻋﮑﺎ ﺭﺳﻴﺪ ّ
ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﻰﺗﻮﻓﻴﻖ ﻓﻮﺭﴽ ﺑﺤﮑﻮﻣﺖ ﺳﻌﺎﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺨﺎﺭﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺴﺖ ﻣﺤﺾ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ
ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎﻳﻦ ﺩﻳﺎﺭ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻓﻮﺭﴽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺻَﻔﺪ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﻮﻣﻴﺪﻯ ﺑﻘﺼﺒﮥ َ
ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺤﻴﻔﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻐﺎﺭﻩ ﺋﻰ ﺍﺯ ﮐﻮﻩ ﮐﺮﻣﻞ ﻣﺄﻭﻯ ﮐﺮﺩ ﺍﺯ ﻳﺎﺭ ﻭ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺍﻟﻰ ﻣﻌﺘﮑﻒ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﺘﺢ ﺑﺎﺏ ﺭﺍ ّ ﻣﻨﺘﻈﺮ* ﭼﻮﻥ ﻣﻴﻘﺎﺕ ﻣﺤﺘﻮﻡ ﺳﺠﻦ ﻣﻨﻘﻀﻰ ﺷﺪ ﺹ ٦١ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺁﻓﺎﻕ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺟﻠﻮﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﺑﻮﺍﺏ
ﻣﻔﺘﻮﺡ ﮔﺸﺖ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﺎ ﺻﺪﺭﻯ ﻣﺸﺮﻭﺡ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﺑﻨﺎﺭ ّ
ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻣﺪ ﺩﻟﺒﺮ ﺩﻭ
ﺘﻌﻠﻘﻴﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﻨﺴﺒﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻏﺰﻝ ﻭ ﻗﺼﺎﺋﺪ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﻣ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺸﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺜﻮﻝ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ * ﻣﺨﻤﺲ ﻭ ﻭ ّ ﻣﺴﺪﺱ ﻣﻴﺴﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﮐﺜﺮ ّ ّ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺻﻌﻮﺩ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ ﺍﺯ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ
ﻭ ﺭﺯﻳّﮥ ﻋﻈﻤﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﺩﺭ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﻣﻴﮕﺮﻳﻴﺪ ﻭ ﻣﻴﻠﺮﺯﻳﺪ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﺑﺎﻭﺝ ﺍﻋﻠﻰ
ﻣﻴﺮﺳﻴﺪ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﻨﮥ ﺷﺪﺍﺩ ﺗﻄﺒﻴﻖ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺘﺤﻘﻴﻖ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﻧﺒﻴﻞ ﺍﺯ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﭼﻨﺎﻥ
ﺳﻮﺯﺍﻥ ﻭ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﻭ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻣﻴﺸﺪ ﻣﻴﺴﻮﺧﺖ ﻭ ﻣﻴﺴﺎﺧﺖ ﻭ ﻧﺮﺩ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﻴﺒﺎﺧﺖ ّ
ﺹ ٦٢ ﮐﺮﺩ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ
ﻋﺸﺎﻕ ﻃﺎﻗﺖ ﺻﺒﻮﺭﻯ ﻃﺎﻕ ﺷﺪ ﺳﺮ ﺧﻴﻞ ّ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﻰﻣﺤﺎﺑﺎ ﺭﻭ ﺑﺪﺭﻳﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ
ﻭﻓﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻧﻮﺷﺖ
ﻭ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﮥ ﻏﺮﻳﻖ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﻮﺩ ﺟﺎﻥ
ﺑﺠﺎﻧﺎﻥ ﺑﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﻓﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﻓﺼﻴﺢ ﻭ ﺑﻠﻴﻎ ﻭ ﻧﺎﻃﻖ ﻭ ﮔﻮﻳﺎ ﻗﺮﻳﺤﻪﺍﺵ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺻﺮﻳﺤﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻃﺒﻊ ﺭﻭﺍﻥ ﻭ ﺷﻌﺮ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﺏ ﺯﻻﻝ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﻗﺼﻴﺪﮤ ﺑﻬﺎ ﺑﻬﺎ ﻣﺪﺕ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﮔﻔﺘﻪ ﻭ ّ
ﺳﻦ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺗﺎ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﺑﺮ ّ ﺸﻘﺎﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﺘﺎﻋﺐ ﻭ ﺯﺣﻤﺎﺕ ﺗﺤﻤﻞ ﻣ ّ ّ ﻣﻄﻬﺮ ﺑﺪﺍﻳﻊ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻢ ّ
ﺗﺠﻠﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺁﻣﺎﻝ ﻭ ّ ﺹ ٦٣ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻃﺎﻗﺘﺶ ﻃﺎﻕ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻕ ّ
ﺷﺪ ﺑﺪﺭﻳﺎ ﺯﺩ ﻭ ﻏﺮﻳﻖ ﺑﺤﺮ ﻓﺪﺍ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﻓﻴﻖ ﺍﻋﻠﻰ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﻮﺍﺳﻌﺔ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﺍﻟﻮﻓﻴﺔ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ﺭﺳﻴﺪ * ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ* ﻭ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﻮﺯ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ﺍﻟﻔﻴﺾ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ -------------
ﺟﻨﺎﺏ ﺩﺭﻭﻳﺶ ﺻﺪﻕ ﻋﻠﻰ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﻭ ﻣﺴﺠﻮﻧﻴﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺻﺪﻕ ﻋﻠﻰ ﺩﺭﻭﻳﺶ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﻠﮏ ﻋﺮﻓﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﺍﺩﺑﺎ ّ
ﮐﺴﻮﺕ ﻓﻘﺮ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺎﻏﺮ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﺎﺩﮤ ﺳﻠﻮﮎ
ﻣﺘﺼﻮﻓﻴﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻣﻰﺁﺷﺎﻣﻴﺪ ﻭﻟﻰ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ّ
ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺣﺸﻴﺶ ﺍﻏﺒﺮ ﻧﻤﻴﻨﻤﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺻﻮﻓﻴّﻪ ﺗﺰﮐﻴﻪ ﻭ ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺟﻮﻳﺎﻯ ﺹ ٦٤ ﺣﻖ ﻃﺒﻊ ﺣﻖ ﻭ ﭘﻮﻳﺎ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ّ ﺣﻖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﻮﻳﺎﻯ ّ ّ
ﺷﻌﺮﻯ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﻼﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻗﺼﺎﺋﺪﻯ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻣﺪ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺁﻓﺎﻕ ﻣﻴﻨﮕﺎﺷﺖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻗﺼﺎﺋﺪ ﻗﺼﻴﺪﻩ
ﺍﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺒﺲ ﻗﺸﻠﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺷﺎﻩ ﺑﻴﺖ ﺁﻥ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺍﻳﻨﺴﺖ: ) ﻫﺮ ﺗﺎﺭ ﺯ ﮔﻴﺴﻮﻳﺖ ﺻﺪ ﺩﻝ ﺑﮑﻤﻨﺪ ﺁﻭﺭﺩ
ﺩﻝ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﻝ ﺭﻳﺰﺩ ﭼﻮﻥ ﺯﻟﻒ ﺑﺮ ﺍﻓﺸﺎﻧﻰ (
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻭﻳﺶ ﺁﺯﺍﺩ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺍﺯ ﺩﻟﺒﺮ ﺑﻰ
ﻧﺸﺎﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻃﻠﻮﻉ ﻧﻴّﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﻋﺮﺍﻕ
ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺮﺩ
ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﮔﺸﺖ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ*
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﮐﺖ ﻭ ﺻﺎﻣﺖ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﻭ ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﺴﺎﻥ ﻧﺎﻃﻖ ﺑﺒﻴﺎﻥ ﻓﺎﺋﻖ ﺑﻮﺩ * ﭼﻮﻥ ﻣﻮﮐﺐ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﺷﺮﻑ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮﺩ ﺑﺠﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﺩﺍﺭ ّ
ﺗﻤﻨﺎﻯ ﻣﻬﺘﺮﻯ ﻳﻌﻨﻰ ﺳﺎﻳﺴﻰ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ّ ﮐﺮﺩ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺑﺎ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﭘﻮﻳﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺐ ﺑﺘﻴﻤﺎﺭ ﺍﺳﺒﻬﺎ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﺠﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﻣﻴﮑﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﺼﻒ ﺹ ٦٥ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﻰ ﺁﺭﻣﻴﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﺴﺘﺮ ﺍﺣﺮﺍﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺧﺸﺘﻰ ﺧﺎﻡ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﻗﺼﺎﺋﺪ ﻣﻴﺴﺮﻭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﺷﻮﻕ ﻭ ﻭﻟﻪ ﻏﺰﻟﺨﻮﺍﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﻣﺴﻤﻰ ﺑﻮﺩ ﺻﺪﻕ ﻣﺤﺾ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﺍﺳﻢ ﺑﺎ ّ ﺣﺐ ﺻﺮﻑ ﭘﺎﮎ ﺟﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ * ّ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺼﺐ ﻋﺎﻟﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻬﺘﺮﻯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻰ ﺣﻘﻴﻘﻰ
ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻔﺨﺮﺕ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻋﺎﮐﻒ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺣﻠﻘﮥ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﺎﻓﻠﮥ
ﺳﺎﻻﺭ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﻭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﻭ ﺳﺠﻦ ﻋﮑﺎ ﺭﺳﻴﺪ * ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻣﻘﻴﻢ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ *
ﺩﺭ ﻗﺸﻠﻪ ﺷﺒﻰ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﻨﺎﻡ ﺍﻭ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻳﺎﻓﺖ
ﮐﻪ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺩﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺍﻧﺠﻤﻨﻰ ﺑﻴﺎﺭﺍﻳﻨﺪ ﺣﻖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﻬﻴﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺬﮐﺮ ّ ﻭ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﮔﻠﺸﻨﻰ ّ
ﻣﻄﻬﺮ ﺑﻴﺎﻥ ﮔﺮﺩﻧﺪ * ﺑﻌﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻓﻢ ّ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮﺩ
ﺹ ٦٦ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻃﻴﺶ ﻭ ﻧﺒﺮﺩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺮﺍﺩ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺎﺳﻮﻯ ﺍ ﻓﺎﺭﻍ ﻭ ﺑﺸﺮﻳﻌﺔ ﺍ
ﺘﻤﺴﮏ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺍ ﺭﺍﺳﺦ ﻣ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻗﺎﺋﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻗﺪﻣﻰ ﺭﺍﺳﺦ ﻭ ﺑﺮ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ّ ّ
ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻧﻪ ﺑﻤﺼﻄﻠﺢ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺣﻤﻞ ﺑﺮ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮ ﺣﻠﻘﮥ ﺑﻰﺍﺩﺑﺎﻥ * ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻭﻳﺶ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺩﺭ ّ
ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺳﻮﻯ ﺑﻮﺩ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ
ﺣﻖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺒﻨﺪﮔﺎﻥ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻗﺎﺋﻢ* ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﺧﺎﺩﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ّ ﺭﺏ ﻭﺩﻭﺩ ﺧﻠﻊ ﻗﻤﻴﺺ ﻭﺟﻮﺩ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ّ
ﺳﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺼﺮ ﺳﺮ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﺒﺼﻴﺮﺕ ّ
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺟﻠﻮﺱ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺰﺕ ّ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺳﺮﻳﺮ ّ
ﺍﺳﻴﺮﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻋﻨﺼﺮﻯ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻧﻰ
ﻭﺻﺎﻻ ﻭﺳﻴﻊ ﺧﻴﻤﻪ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﺍﺷﺖ* ﺯﺍﺩﻩ ﺍ ﻗﺮﺑﴼ ﻭ ً
ﺍﻟﻠﻘﺎء ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻗﴼ ﻭ ﺭﺯﻗﻪ ﺍ ﺍﻟﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﻭ ّ ﺹ ٦٧ ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﻓﻰ ﺑﺤﺮ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺍﻻﺑﻬﻰ * ﻗﺒﺮ ّ -----------------
ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﻗﺎ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺑﻬﺎء ﺍ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﻭ ﻣﺴﺠﻮﻧﻴﻦ ﺟﻨﺎﺏ
ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺭﺿﺎ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﺪﻫﻦ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺍ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﻭ ﺷﻤﻊ ّ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ﻃﻔﻮﻟﻴّﺖ ﺩﺭ ّ ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺎﺕ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﭘﻨﭽﺎﻩ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻝ ﺑﻬﺮ ﺧﺪﻣﺘﻰ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﻭ ﺗﻘﺮﻳﺮ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺯﻳﺮﺍ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ّ ﺹ ٦٨ ﺟﻢ ﻏﻔﻴﺮﻯ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ّ ﻣﻘﺪﺱ ّ
ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻗﺤﻄﻰ ﻭ ﻏﻼ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺷﺨﺺ ﺷﺨﻴﺺ ﭘﺎﻯ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﮐﺠﺎﻭﻩ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻫﻔﺖ ﻫﺸﺖ ﻓﺮﺳﺦ ﺭﺍﻩ
ﻃﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻤﻨﺰﻝ ﻣﻴﺮﺳﻴﺪﻧﺪ
ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﻃﻌﺎﻡ ﻭ ﻃﺒﺦ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﻓﻮﺭﴽ ّ
ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺭﺍﺣﺘﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻴﮕﺸﺘﻨﺪ * ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺯﺣﻤﺘﻰ ﻣﻴﮑﺸﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﻮﻕ ﻃﺎﻗﺖ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ
ﺑﻌﻀﻰ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ
ﺳﺎﻋﺖ ﺩﻭ ﻳﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻴﺨﻮﺍﺑﻴﺪﻧﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ
ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻫﻤﮥ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﻃﻌﺎﻡ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺸﺴﺘﻦ
ﻭ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﻯ ﺁﻻﺕ ﻭ ﺍﺩﻭﺍﺕ ﻃﺒﺦ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﻴﮕﺸﺘﻨﺪ
ﺗﺎ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﻃﻠﻮﻉ ﺻﺒﺢ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺭﺍ
ﻣﻰ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﮐﺠﺎﻭﻩ ﻣﻴﺮﻓﺘﻨﺪ * ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﭽﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻋﻈﻴﻤﻪ ّ
ﻣﺨﺼﺺ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺧﺮﻭﺝ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ّ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻭ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﺸﻰ ﺹ ٦٩
ﮐﻞ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﺳﺒﺐ ﻓﺮﺡ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ّ
ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺟﻤﻴﻊ ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﻫﺮ ﮐﺴﻰ ﻣﻬﻴﺎ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍﺳﺖ ّ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺁﻗﺎ ﺭﺿﺎ ﻭ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺟﻮﻫﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺳﻮﻯ ﺍ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﮑﺪﺭ ﻣﺪﺕ ﮐﺴﻰ ﺻﺪﺍﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﻴﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺗ ّ ّ
ﺧﺎﻃﺮﻯ ﻧﺸﺪﻧﺪ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻣﺸﻰ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﻣﺸﺮﻑ ﺣﻖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺤﻀﻮﺭ ّ ﺩﺭ ّ
ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ * ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺑﻠﻮﻍ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺎﺷﺎﻥ
ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﺁﻗﺎ ﺭﺿﺎ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻮﻗﻦ ﺷﺪ
ﻭﻟﻰ ﺑﺤﺎﻟﺘﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻭﺻﻒ ﻧﺪﺍﺭﺩ * ﺍﻧﺠﻤﻨﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺟﻠﮥ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺍﺯ ﺑﻰ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ّ
ﺑﻀﺎﻋﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻕ ﺧﻴﻠﻰ ﺣﻘﻴﺮ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ
ﻭ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺟﻨﺎﻥ ﻣﻴﺪﻳﺪﻧﺪ ﺑﻰ ﺹ ٧٠
ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ* ﺑﻌﻀﻰ ﺷﺒﻬﺎ ﺗﺎ ﺍﻟﻰ ﺻﺒﺢ ﺑﺘﻼﻭﺕ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﻴﺮﻓﺘﻨﺪ
ﻭ ﺑﮑﺴﺐ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﻴﮕﺸﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻡ ﻳﮑﻰ ﺩﻩ ﭘﺎﺭﻩ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﮑﻰ ﺑﻴﺴﺖ ﭘﺎﺭﻩ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻬﻞ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﭘﺎﺭﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻭﺟﻮﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﻌﺎﻡ ﺷﺐ
ﺻﺮﻑ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺭﻭﺯﻯ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻴﺴﺖ ﭘﺎﺭﻩ
ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﮐﺴﺒﻰ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ
ﺍﻳﻦ ﻣﺒﻠﻎ ﺯﻫﻴﺪ ﺭﺍ ﺧﺮﻣﺎ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺁﻭﺭﺩ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ
ﻃﻌﺎﻡ ﺷﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻣﺴﺮﺕ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩﻧﺪ * ﻣﻌﻴﺸﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺮﺡ ﻭ ّ ﺍﻳﺎﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ﻣﺤﺘﺮﻡ ّ
ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺑﻴﻨﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﺷﻨﻮﺍ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺵ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﺟﺰ ﺭﺿﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﻣﻘﺪﺱ ﻧﻤﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺟﺰ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ
ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻳﻌﻨﻰ ﺻﻌﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺻﻌﻮﺩ ﺹ ٧١
ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺳﺎﻋﻰ ﻭ ﻓﺎﺋﻖ * ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻣﺮ ّ
ﻣﺤﻞ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﻌﺘﻤﺪ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻭ ﻣﺆﺍﻧﺲ ﻭ ّ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻀﻮﻉ ﻭ ﺧﺸﻮﻉ ﻭ ﻣﺒﺘﻬﻞ ﻭ ﻣﺘﻮﺍﺿﻊ * ﻣﺪﺕ ﮐﻠﻤﻪ ﺋﻰ ﺍﺯ ﻟﺴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ ﺩﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﮐﻨﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻓﺎﻧﻰ ﻣﺤﺾ ﺑﻮﺩﻧﺪ *
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﻋﺰﺕ ّ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻏﻴﺎﺏ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺻﻌﻮﺩ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ّ ﻣﺘﺤﺴﺮ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﻋﺮﻭﺝ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ّ
ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻓﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﻭﻟﻰ ﺑﺪﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ
ﺍﻣﺎ ﺑﺤﺴﺐ ﻇﺎﻫﺮ ﻭﺩﺍﻉ ﻧﻨﻤﻮﺩﻡ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻭ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ّ ﻣﺘﺤﺴﺮ ّ ّ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ّ ﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﻟﺘ ّ ﻣﺘﺄﺛﺮﻡ * ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ّ
ﻇﻞ ﺟﻨﺔ ﺍﻟﻤﺄﻭﻯ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺍﺳﮑﻨﻬﻤﺎ ﺍ ﻓﻰ ّ ّ
ﺭﺑﻬﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﺨﺘﺎﺭ* ﺳﺪﺭﺓ ﺍﻟﻤﻨﺘﻬﻰ ﻣﺴﺘﻐﺮﻗﻴﻦ ﻓﻰ ﺑﺤﺮ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻋﻨﺪ ّ -----------------ﺹ ٧٢
ﺟﻨﺎﺏ ﭘﺪﺭ ﺟﺎﻥ ﻗﺰﻭﻳﻨﻰ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺟﻨﺎﺏ ﭘﺪﺭ
ﺟﺎﻥ ﻗﺰﻭﻳﻨﻰ ﺑﻮﺩ* ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﻝ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﻳﺎﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ *ﭼﻮﻥ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﻞ ﺷﮑﻔﺘﮥ ﮔﻠﺸﻦ ّ
ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺷﺪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ّ
ﻋﻠﻴّﻴﻦ ﺳﻴﺮ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﺸﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺍﻋﻠﻰ ّ
ﻣﺤﺾ ﺍﻣﺘﺜﺎﻝ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﮑﺴﺐ ﻭ ﮐﺎﺭ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺑﻮﺩ* ﭼﻮﻥ ﺑﻀﺎﻋﺘﻰ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﺟﻔﺖ ﺟﻮﺭﺍﺏ ﺯﻳﺮ ﺑﻐﻞ ﺩﺭ
ﻃﺮﺍﺭﺍﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻴﮕﺬﺷﺖ ﻭ ﻣﻴﻔﺮﻭﺧﺖ ّ
ﻣﻴﺪﺯﺩﻳﺪﻧﺪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﮐﻒ
ﺩﺳﺖ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻋﺒﻮﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﻤﻨﺎﺟﺎﺕ
ﻃﺮﺍﺭﺍﻥ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﻴﺸﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﻣﻠﺘﻔﺖ ﺷﺪ ﮐﻪ ّ
ﺟﻮﺭﺍﺑﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﭼﺸﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﻯ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺹ ٧٣
ﺑﻮﺩﻩ ﺭﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﻣﻠﺘﻔﺖ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻠﺘﻔﺖ ﻧﻤﻴﺸﺪ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﻋﺠﻴﺐ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺴﺖ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺑﻮﺩ*
ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﺑﺎﺭﻯّ ،
ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﺍﺳﻤﺶ ﻋﺒﺪ ﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ّ
ﻣﻠﻘﺐ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ* ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺍﺣﺒﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﭙﺪﺭ ﺟﺎﻥ ّ ﻭ ﻟﮑﻦ ّ ﻇﻞ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﮐﻞ ﺭﺍ ﭘﺪﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ّ ّ
ﺑﻤﻘﻌﺪ ﺻﺪﻕ ﻋﻨﺪ ﻣﻠﻴﮏ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩ* ﻃﻴّﺐ ﺍ ﻣﻀﺠﻌﻪ ﺑﺼﻴّﺐ ﺭﺣﻤﺘﻪ ﻭ ﺷﻤﻠﻪ ﺑﻠﺤﻈﺎﺕ ﺍﻋﻴﻦ
ﺍﻟﺜﻨﺎء* ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴّﺘﻪ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
-------------------------------ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺷﻴﺦ ﺻﺎﺩﻕ ﻳﺰﺩﻯ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ﺻﺎﺩﻕ ﻳﺰﺩﻯ ﺑﻮﺩ* ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺻﺎﺩﻕ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﻧﺨﻞ
ﺍﻳﺎﻡ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﺎﺳﻖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻓﻖ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺭﺍ ﻧﺠﻢ ﺑﺎﺭﻕ* ﺩﺭ ّ ّ ﺹ ٧٤ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺲ ّ ﺑﻈﻞ ّ
ﻣﺸﺨﺺ ﻣﺠﺴﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺻﻒ ﻧﻴﺎﻳﺪ ّ ّ ّ ﺣﻖ ﻓﺮﺍﻏﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺁﻧﻰ ﺍﺯ ﺫﮐﺮ ّ
ﻭ ﺍﺑﺪﴽ ﺍﺯ ﺩﺍﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﻣﺎ ﻓﻴﻬﺎ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ
ﺗﻀﺮﻉ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺗ ّ ّ ﺬﮐﺮ ﻭ ّ
ﺧﺎﺻﻰ ﺑﺎﻭ ﻣﻴﮕﺮﻳﺴﺖ* ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻳﮏ ﻧﻈﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﺎﻭ ﻋﻄﻒ ﻧﻈﺮ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻮﺩ* ﺭﻭﺯﻯ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻗﺎ ﺷﻴﺦ ﺻﺎﺩﻕ ﺩﻡ ﻋﺮﻭﺝ
ﺍﺳﺖ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﻌﻴﺎﺩﺕ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﺁﺧﺮ ﺍﺳﺖ ﻗﻮﻟﻨﺞ ﺍﻳﻼﻗﻮﺱ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ* ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺷﺘﺎﻓﺘﻢ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺭﺍ ﻋﺮﺽ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﻤﻮﺿﻊ ّ
ﻣﺤﻞ ﻗﻮﻟﻨﺞ ﻗﻮﻟﻨﺞ ِﻧﻪ ﻭ ﺑﮕﻮ ﻳﺎ ﺷﺎﻓﻰ* ﺭﻓﺘﻢ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ّ ﻭﺭﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﻧﻈﻴﺮ ﺳﻴﺒﻰ ﻣﺜﻞ ﺳﻨﮓ ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﺭ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﭘﻴﭽﺪ ﻭ ﺑﻰﺗﺎﺏ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺁﻥ
ﺗﻀﺮﻉ ﻳﺎ ﺷﺎﻓﻰ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻠﺴﺎﻥ ّ ﻣﻮﺿﻊ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻭ ّ ﻓﻮﺭﴽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻗﻮﻟﻨﺞ ﺯﺍﺋﻞ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻭﺭﻡ ﺑﺘﺤﻠﻴﻞ ﺭﻓﺖ*
ﺹ ٧٥
ﻣﺠﺴﻢ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺷﻰ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺡ ّ
ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺍﻣﺘﺜﺎﻻ ﻟﻼﻣﺮ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﺎﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻧﺎﺋﺮﮤ ً ّ
ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻌﻠﻪ ﻣﻴﺰﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﺻﻮﻝ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻤﻮﺻﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﭘﺎﻯ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ّ
ﭼﺎﭘﺎﺭ ﺩﻭﻳﺪ ﺩﻭﻳﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﺤﺮﺍ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺁﺭﻣﻴﺪ* ﺳﻘﺎﻩ ﺍ ﮐﺄﺳﴼ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﮐﺎﻓﻮﺭ ﻭ ﺍﻧﺰﻝ
ﻋﻄﺮ ﺗﺮﺍﺑﻪ ﺑﺎﻟﻤﺴﮏ ﺍﻟﻄﻬﻮﺭ ﻭ ّ ﻤﻄﻬﺮ ﺍﻟﻤﺎء ّ ﻋﻠﻰ ﺟﺪﺛﻪ ﺍﻟ ّ
ﺍﻟﺼﺤﺮﺍء ﻭ ﺍﻧﺰﻝ ﻋﻠﻴﻪ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻣﻦ ﺍﻟﻨّﻮﺭ* ﺍﻟﺰﮐﻰ ﻓﻰ ﺫﻟﮏ ّ ّ --------------------------------ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﺎﻩ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﺎﻩ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻟ ّ ﻤﻠﻘﺐ ﺑﺎﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﻗﺪﻣﺎﻯ ّ ّ
ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﺩﺭ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻧﺪﺍﻯ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺭﺑّﺎﻧﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﭘﺮﺩﮤ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺍﻟﻬﻰ ﺷﻨﻴﺪ ﻭ ّ ﺑﺪﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﻤﻘﺼﻮﺩ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ* ﺷﺒﻬﺎﺕ ﻗﻮﻡ ﺹ ٧٦
ﻭ ﺷﺪﺍﺋﺪ ﻟﻮﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻊ ﻭ ﺣﺎﺋﻞ ﻧﮕﺸﺖ ﻭ ﮐﺜﺮﺕ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻳﻮﻡ ﻇﻬﻮﺭ ﻧﻮﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻌﺮﺿﻴﻦ ﻭ ﻣﻌﺘﺮﺿﻴﻦ ﺭﺍ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﮐﺮﺩ* ﻫﺮ
ﭼﻪ ﺑﺮ ﺍﻟﻘﺎء ﺷﺒﻬﺎﺕ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﺪ ﺑﺮ ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﻳّﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻗﺪﻡ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻧﻬﺎﺩ
ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﮔﺸﺖ* ﻓﻮﺍﺭﮤ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺍ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﺋﺮﮤ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ ّ
ﺗﺤﻤﻞ ﻓﺮﺍﻕ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻌﻠﻪ ﺯﺩ ﮐﻪ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻭ ّ ﺍﺯ ﻣﻮﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻭﻻﻳﺖ ﻳﺰﺩ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﺭﻳﮓ ﻫﺎﻣﻮﻥ ﺭﺍ
ﭘﺮﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﻧﻴﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻧﺴﻴﻢ ﺻﺒﺎ ﮐﻮﻩ
ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﭘﻴﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﮑﻮﻯ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺴﺮ ﻣﻨﺰﻝ
ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﺯ ﺩﺍﻡ ﻓﺮﺍﻕ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ*
ﭼﻮﻥ ﺑﺨﻠﻮﺗﮕﺎﻩ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﻓﺖ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﮑﺮﻯ ﺧﺎﻟﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﻮﺩ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﻋﻨﺎﻳﺎﺕ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﺷﺪ* ّ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﺑﺮﺟﻮﻉ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ّ ﺹ ٧٧
ﻭ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﺆﺍﻧﺲ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﮔﺸﺖ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻃﺎﻫﺮ ﺳﺒﺐ ﺍﺣﺒﺎ ﺭﺍ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻭﻟﻪ ﻭ ﺷﻮﻗﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﺍﺩ* ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ّ ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﺴﻦ ﺍﻣﻴﻦ ﺛﺎﻧﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ
ﻣﺸﻘﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﺘﻌﺐ ﻭ ّ
ﺣﻤﺎﻡ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ّ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺧﻮﻝ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺷﻮﺍﺭ ّ
ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﻦ ﺛﺎﻧﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺍﺑﻮ
ﺍﻟﺤﺴﻦ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ
ﻟﺮﺯﻳﺪ ﻭ ﭘﺎﻯ ﻟﻐﺰﻳﺪ ﻭ ﺑﻴﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺭﺃﺱ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻡ ﺟﺎﺭﻯ ﮔﺸﺖ* ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﻦ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻳﻌﻨﻰ ﺷﺎﻩ ّ
ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺐ ﺍﻣﻴﻦ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺣﺎﻣﻞ ﺍﻟﻮﺍﺡ ّ
ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﮑﻤﺎﻝ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻧﺮﺍ ﺭﺍﺣﺖ ﺩﻝ
ﻫﻤﺖ ﻭ ﻏﻴﺮﺕ ﻭ ﺟﺎﻥ ﮔﺸﺖ* ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺩﺭ ّ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺑﻰﻣﺜﻴﻞ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻖ ﺹ ٧٨ ﻣﻘﺪﺱ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻇﻞ ﻇﻠﻴﻞ ﺻﻴﺘﺶ ﺑ ﻌﺒﻮﺩﻳﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ ّ ّ
ﻭ ﺻﻮﺗﺶ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﺸﺘﻬﺮ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺋﻰ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﻭ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺭﺍﺣﺖ ﺷﺒﻰ ﻧﻴﺎﺭﻣﻴﺪ ﻭ ﺳﺮ ﺑﺒﺎﻟﻴﻦ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻧﻨﻬﺎﺩ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﻴﻮﺭ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻤﺜﺎﺑﮥ
ﺑﺮ ﻭﺣﺪﺕ ﭘﻮﻳﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺍﻥ ﺟﻤﻴﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﺁﻫﻮﻯ ّ
ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺗﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻃﺎﻟﺒﻰ ﺭﺍ ﺍﺷﺎﺭﺗﻰ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﻤﮕﺸﺘﮥ
ﻣﺤﺒﺖ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﺷﺖ ﻭ ﺑﺎﺩﻳﻪ ﺑﺎﺩ ﭘﻴﻤﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﺩﻳﮥ ّ
ﮐﻬﺴﺎﺭ ﺑﻰﺻﺒﺮ ﻭ ﺑﻰﻗﺮﺍﺭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﺍﻗﻠﻴﻤﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺷﺒﻰ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﻣﻘﻴﻢ ﺍﺑﺪﴽ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺮ
ﺧﺪﻣﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻭﺁﺏ
ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺑﺪﺳﺖ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺍﮐﺮﺍﺩ ﮔﺸﺖ* ﺁﻥ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ
ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﺣﺎﻝ ﺁﻥ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﺑﮕﻤﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﻈﻠﻮﻣﴼ ﺷﻬﻴﺪ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻏﺮﻳﺐ ﻧﻴﺰ ﻧﻈﻴﺮ ﻃﻮﺍﺋﻒ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺪﺧﻮﺍﻩ ﮐﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺑﻰﻫﻨﺮ* ﺧﺒﺮ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺭﺽ ﺳﺠﻦ ﺭﺳﻴﺪ ﺟﻤﻴﻊ
ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﺖ ﺁﻥ ﻣﺴﺠﻮﻧﻴﻦ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻭ ﺩﻟﺨﻮﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ّ
ﺹ ٧٩ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺁﺛﺎﺭ ﺣﺰﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ّ
ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺑﻮﺩ* ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﺫﮐﺮ ﺁﻥ ﺷﻬﻴﺪ ﺩﺷﺖ
ﺘﻌﺪﺩﻩ ﺩﺭ ﺑﻼ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺻﺎﺩﺭ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣ ّ
ﺟﻨﺖ ﺣﻖ ﺍﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺩﺭ ّ ّ
ﺗﺠﻠﻰ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﺎ ﻃﻴﻮﺭ ﻗﺪﺱ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﻏﺮﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﺫﮐﺮ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺸﺶ ﺩﺭ ﺍﻟﺴﻦ ﻭ ﺍﻓﻮﺍﻩ ﻭ ﺑﻄﻮﻥ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺍﻟﻰ ﺍﺑﺪ ٓ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﻻﺑﺎﺩ ﺑﺎﻗﻰ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ* ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ* ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ----------------------------ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﻬﺪﻯ ﻓﺘّﺎﺡ
ﻓﺘﺎﺡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ* ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﻬﺪﻯ ّ
ﻣﺼﻮﺭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﭘﺎﮎ ﮔﻬﺮ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺠﺴﻢ ﺯﻫﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﺍﻯ ﺭﻭﺡ ّ ّ ﺣﺎﺟﻰ ﻋﻠﻰ ﻋﺴﮑﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﺪﻻﻟﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺸﺮﻳﻌﺖ ﺍ
ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻤﺜﺎﺑﮥ ﺩﻭ ﭘﻴﮑﺮ ﻳﻌﻨﻰ ﺟﻮﺯﺍء ﺩﺭ ﻧﻘﻄﮥ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻣﻨﻮﺭ ﮔﺸﺘﻨﺪ* ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ّ
ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﺎ ﺣﺎﺟﻰ ﻋﻠﻰ ﻋﺴﮑﺮ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ
ﺹ ٨٠
ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻫﻤﻌﻨﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺮﻳﮏ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺳﻬﻴﻢ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺳﺮ * ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﻫﺠﺮﺕ ﺍﺯ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺑﺎﺭﺽ ّ ّ
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻭ ﺷﺌﻮﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﻤﺜﺎﺑﮥ ﺷﺨﺺ
ﻭﺍﺣﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﺸﺮﺏ ﺩﺭ ﻣﺴﻠﮏ ﺩﺭ ﻣﺬﻫﺐ ﺩﺭ ﺍﺧﻼﻕ ﺩﺭ ﺍﻃﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺩﺭ
ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ* ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ّ
ﺍﺯ ﻣﺎ ﻳﻤﻠﮏ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﺎﻝ ﺍﻟﺘّﺠﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺑﻌﺪ ﺑﻰﺍﻧﺼﺎﻓﺎﻥ ﺁﻥ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺮﺩﻧﺪ*
ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ ﭘﺎ ﮐﺒﺎﺯﻯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ
ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭﻓﺎﻧﻰ ﻣﺤﺾ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﺪﴽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﮐﻠﻤﻪ ﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﮐﻨﺪ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﺸﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺯﺍﻭﻳﮥ ﺳﺠﻦ ﻣﻨﺰﻭﻯ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﮥ ﺻﻤﺖ
ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﻌﺘﮑﻒ ﺑﺬﮐﺮ ﺍ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺗﻀﺮﻉ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺗﻨﺒﻪ ﻭ ّ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ّ
ﺗﺤﻤﻞ ﻓﺮﺍﻕ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺷﺪﺕ ﺣﺰﻥ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺭﺥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ّ ّ ﺛﻢ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﻋﺮﻭﺝ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﮐﺮﺩ* ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻪ ّ
ﺛﻢ ﺑﺸﺮﻯ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺂء ﺍﻻﺑﻬﻰ* ﻃﻮﺑﻰ ﺑﺸﺮﻯ ﻟﻪ ّ ﺹ ٨١ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﻗﺎﺋﻦ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﻣﻼ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﻗﺎﺋﻦ ّ ّ
ﺍﻻﺑﻬﻰ* ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ
ﻃﻠﻮﻉ ﺻﺒﺢ ﻫﺪﻯ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﻭﻟﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﺪ ﻭ ﺻﻬﺒﺎﻯ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺳﺎﻗﻰ
ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﻮﺷﻴﺪ * ﻳﻌﻨﻰ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﺍء ﭘﺴﺮ ﻣﻴﺮ ﺍﺳﺪ ﺍ ﺧﺎﻥ
ﺍﻣﻴﺮ ﻗﺎﺋﻦ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺑﺮﺳﻢ ﺭﻫﻦ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺍﻗﺎﻣﺖ
ﻣﺮﺑﻰ ﺁﻥ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻼ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ّ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻭ ّ ّ
ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ* ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﻏﺮﻳﺐ ﻭ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻣﻘﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﺣﻖ ﺍﻭ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻣﻴﺪﺍﺷﺘﻨﺪ * ﺑﺴﺎ ﺷﺒﻬﺎ ﮐﻪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ
ﻤﻠﻘﺐ ﻣﻼ ﺩﺭ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ّ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟ ّ ّ ﺹ ٨٢
ﺑﻨﺒﻴﻞ ﻗﺎﺋﻦ ﻫﻤﺪﻡ ﺁﻥ* ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﻭﻟﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﺑﻮﺩ *
ﺍﻳﻦ ﺳﺮﻭﺭ ﺛﻘﺎﺕ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﺤﻔﻞ ﻭ ﻣﺠﻠﺴﻰ ﻟﺴﺎﻥ ﺑﺴﺘﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻭﻟﻪ ﻭ ﻋﺸﻖ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﻘﺎﻋﺪﮤ ﺳﺎﺑﻖ ﮐﺮﺍﻣﺎﺕ ﻋﻈﻴﻢ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻳﺪﮤ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ
ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﺴﻤﻊ ﺧﻮﺩ ﺷﻨﻴﺪﻡ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻌﻔﻰ ﻋﺠﻴﺐ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻨﺎﺭ ﻋﺸﻖ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﻘﺎﺋﻦ ﻧﻤﻮﺩ* ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺎﺿﻞ ﺟﻠﻴﻞ
ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺎﺋﻨﻰ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻘﺐ ﺑﻨﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ّ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺟﺎﺯﮤ ﺍﺟﺘﻬﺎﺩ ﺍﺯ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺷﻴﺦ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﻣﺮﺗﻀﻰ ﻭ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﺑﻨﺎﺭ ّ
ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﻠﻤﺎء ﻭ ﻣﺸﺎﻫﻴﺮ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﻣﻌﺘﺮﻑ ﺑﻔﻀﻞ ﻋﻠﻮ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ّ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﻘﺎﺋﻦ ﮔﺸﺖ ﺑﻰﻣﺤﺎﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﮔﺸﻮﺩ *
ﺑﻤﺠﺮﺩ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻓﻮﺭﴽ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻣﻼ ﺟﻨﺎﺏ ّ ّ ّ
ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺷﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻣﻦ ﺑﺸﺮﻑ ﺹ ٨٣
ﺣﻀﻮﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺩﺭ ﻭﻫﻠﮥ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻭ ﮔﺸﺘﻢ * ﺍﻭﻟﻰ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ّ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻋﻠﻮﻳّﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺩﺍﺷﺖ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻗﺮﻳﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺮﭼﺎﻩ ﻋﻠﻢ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ّ ﮐﺒﺮﻯ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﺍﺷﺖ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﮔﺸﻮﺩ * ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ
ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺴﺎﺋﺮ ﻧﻔﻮﺱ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻢ ﻏﻔﻴﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ ّ ّ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺨﺸﻴﺪ * ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻴﺮ
ﻋﻠﻢ ﺧﺎﻥ ﺣﺎﮐﻢ ﻗﺎﺋﻦ ﺭﺍ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻳﺎﺭ ﻏﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ
ﻓﺎﺋﻘﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﻣﻴﻦ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺍﻣﻴﺮ ﺑﻰﺑﺎﮎ ﻣﺤﺾ
ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﺑﮑﻤﺎﻝ ﻏﻀﺐ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩ
ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻭ ﺑﻐﺎﺭﺕ ﻭ ﻧﻬﺐ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﻮﻑ ﺍﺯ ﻧﺎﺻﺮ ّ
ﺷﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺭﺍ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﻗﺎﺋﻦ ﺭﺍ ﺗﺎﻻﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺒﺲ ﻭ ﺯﺟﺮ
ﺳﺮ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﮤ ﺩﺷﺖ ﻭ ﮐﻬﺴﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ *
ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﻼﻯ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﺗﺎﻻﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺭﺍ ﺗﺎﺝ ﺟﻬﺎﻧﺒﺎﻧﻰ ﺍﻧﮕﺎﺷﺖ ﺹ ٨٤
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺷﻤﺮﺩ * ﻭ ﺳﺮﮔﻮﻧﻰ ﺭﺍ ﺷﺎﺩﮐﺎﻣﻰ ﻭ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻮﻫﺒﺖ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺑﻈﺎﻫﺮ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﻰﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ّ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﺒﺎﻃﻦ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ *
ﮐﻞ ﻧﻔﺲ ﺛﺒﺘﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ * ﺑﻤﺤﺎﻓﻞ ﻭ ﻫﺬﺍ ﺷﺄُﻥ ّ
ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺍﻣﺮﺍء ﺁﮔﺎﻩ ﻟﻬﺬﺍ
ﺑﺎ ﺑﻌﻀﻰ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻟﻘﺎ
ﺗﺴﻠﻰ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺪﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ّ
ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺳﻴﻒ ﺷﺎﻫﺮ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﻗﺮﺁﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﻻ ﺗﺄﺧﺬﻩ ﻓﻰ ﺍ ﻟﻮﻣﺔ ﻻﺋﻢ *
ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻨﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ
ﻗﻮﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻴﮑﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﺑﺎﺩﮤ ﺑﻴﻨﺎﺕ ﺑﻘﺪﺭ ّ ﺁﻳﺎﺕ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻣﻴﻨﻮﺷﻴﺪ ﭼﻮﻥ ﺑﺤﺮ ﭘﺮ ﺟﻮﺵ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﺑﺮ ﭘﺮ ﺧﺮﻭﺵ * ّ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺟﺎﺯﮤ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ
ﺍﻭ ﺭﻓﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺑﺸﻴﺪﺍﺋﻰ ﻭ ﺭﺳﻮﺍﺋﻰ ﭘﻴﺮﻫﻦ
ﭼﺎﮎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻋﻤﻮﻡ ﻭ ﺑﻰﺑﺎﮎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺷﮑﻴﺐ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﻣﺤﺎﺑﺎ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﻰ ﺧﻮﻑ ﺹ ٨٥ ﻭ ﺑﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺧﻄﺮ ﻋﻈﻴﻢ * ﭼﻮﻥ ﺑﺴﺠﻦ ﺭﺳﻴﺪ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺑﺪﺧﻮﻝ ﺳﺠﻦ ﺭﺍﻫﻰ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻓﺮﻳﺪﴽ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻣﺠﺒﻮﺭﴽ ﺑﻨﺎﺻﺮﻩ ﺷﺘﺎﻓﺖ ّ
ﻭﺣﻴﺪﴽ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺳﻠﻴﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻗﺎ ﻏﻼﻣﺤﺴﻴﻦ ﻭ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﺗﺬﻟﻞ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﺪﺑﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﺩﺭ ﺩﺧﻮﻝ ﺍﻭ ﺑﺴﺠﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﺑﺰﻧﺪﺍﻥ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺷﺪ
ﺑﺤﺎﻟﺘﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺳﺠﻦ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﻭ ﺗﻘﺮﻳﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﺖ
ﺍﻗﺪﺱ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﺼﺮﺵ ﺭﻭﻯ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﻳﺪ ﺑﻠﺮﺯﻳﺪ
ﻭ ﺑﻴﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﻴﻬﻮﺵ ﺷﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ
ﺧﻔﻴﴼ ﺩﺭ ﻗﺸﻠﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ّ ﻭ ّ
ﺑﻨﺎﺻﺮﻩ ﮐﺮﺩ* ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻫﻞ ﻧﺎﺻﺮﻩ ﺩﺭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺍﻭ ﺣﻴﺮﺍﻥ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻭﺍﺿﺢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﻭﻃﻦ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﺑﻰﻣﺜﻴﻞ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺯﺍﻭﻳﮥ ﻭ ّ
ﻧﺎﺻﺮﻩ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻤﻌﻴﺸﺖ ﭘﺮ ﻋﺴﺮﺗﻰ ﺭﺍﺿﻰ
ﺷﺪﻩ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﺳﺠﻦ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻭﻋﺪ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﻣﻔﺘﻮﺡ ﺷﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺹ ٨٦ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻧﺒﻴﻞ ﻗﺎﺋﻦ ﻫﺮ ﻣﻼ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﺟﻨﺎﺏ ّ ّ
ﻣﺎﻫﻰ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﻣﻴﺸﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﺤﺴﺐ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﻧﺎﺻﺮﻩ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﭼﻨﺪ
ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴّﺖ
ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﻴﮕﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﻣﺪﺍﺭ ﻣﻌﻴﺸﺘﺶ ﺷﺮﺍﮐﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺳﻪ ﻗﺮﺍﻥ ﻣﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻧﺮﺍ ﺳﻮﺯﻥ
ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻣﺘﺎﻉ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺯﻧﻬﺎﻯ
ﻧﺎﺻﺮﻩ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺳﻮﺯﻥ ﻣﻴﮕﺮﻓﺘﻨﺪ
ﺭﻭﺯﻯ ﺳﻰ ﭼﻬﻞ ﺗﺨﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻫﺮ ﺗﺨﻤﻰ ﺑﻪ ﺳﻪ ﺳﻮﺯﻥ ﺗﺨﻢﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺁﻥ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻣﺠﺪﺩ ﺍﺯ ﺁﻗﺎ ﺭﺿﺎ ﺳﻮﺯﻥ ﻣﻴﺨﻮﺍﺳﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﻟﻬﺬﺍ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ّ
ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﺑﻴﻦ ﻋﮑﺎ ﻭ ﻧﺎﺻﺮﻩ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩ* ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍ ﺩﻭ
ﺳﺎﻝ ﺑﺎﻳﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻟﺴﺎﻥ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﻪ
ﻣﻴﮕﺸﻮﺩ * ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﮥ ﺍﻫﻞ ﻧﺎﺻﺮﻩ ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﻭ ﺭﻭﺵ ﺍﻳﻦ
ﻣﺮﺩ ﭘﻴﺮ ﻭﺍﺿﺢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺛﺮﻭﺗﻰ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﻟﻰ ﺹ ٨٧
ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻏﺮﺑﺖ ﺍﺳﺖ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﺑﺴﻮﺯﻥ
ﻓﺮﻭﺷﻰ ﺛﺮﻭﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ *
ﻣﺸﺮﻑ ﻣﻴﺸﺪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ّ
ﻣﻈﻬﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻴﮕﺸﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺭﺍ ﻣﻮﻧﺲ
ﺟﺎﻥ ﻭ ﻧﺪﻳﻢ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﺠﺮﺩ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻫﺠﻮﻡ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻣﻴﮑﺮﺩﻡ ﺑﻤ ّ
ﻣﺴﺮﺕ ﺭﺥ ﻣﻴﺪﺍﺩ * ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺧﻮﺵ ﺻﺤﺒﺖ ﺑﻮﺩ ّ
ﻭ ﺧﻮﺵ ﻣﺸﺮﺏ ﻭ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﺭﻭﻯ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﻗﻠﺐ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ
ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﺴﮑﻦ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﻣﻴﺸﺪ *
ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺷﺨﺼﻰ ﻗﺒﺮ ﮐﻦ ﺣﺎﺟﻰ ﺍﺣﻤﺪ ﻧﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩ
ﺻﺤﺖ ﻭ ﻋﺎﻓﻴﺖ ﺑﻮﺩ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﻣﺘﻔﻘﴼ ﺑﺎ ﻗﺒﺮ ﮐﻦ ﺑﻘﺒﺮ ﮐﻦ ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ ﺑﺎ ﺍﺣﺒﺎﺏ ّ
ﺑﻨﺒﻰ ﺍ ﺻﺎﻟﺢ ﺭﻓﺖ ﮔﻔﺖ ﺍﻯ ﺣﺎﺟﻰ ﺍﺣﻤﺪ ﻣﻦ ﺍﺯ ّ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺸﻰ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺹ ٨٨ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﻗﺒﺮ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﮑﻦ
ﻳﻌﻨﻰ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻏﺼﻦ ﺍﻃﻬﺮ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﻦ
ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻭ ﺑﺨﺸﺸﻰ ﺑﺎﻭ ﻧﻤﻮﺩ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﻗﺎﺋﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﻓﻮﺭﴽ
ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺑﻤﻨﺰﻝ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﻓﺖ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﻭ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻨﺪ
ﻭ ﻣﻴﺨﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺷﻮﺧﻰ ﻭ ﻣﺰﺍﺡ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﻋﺮﻕ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﻣﺎ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﺒﺐ ﺟﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ّ ﻭ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻋﺮﻕ ﺁﻣﺪ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ
ﺑﻴﺤﺎﻝ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻧﺪ ﺩﻡ ﺻﺒﺢ ﺻﻌﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ *
ﺣﻖ ﺍﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﺭ ّ
ﺣﻖ ﺍﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺘﻰ ﺩﺭ ّ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﺒﺎﺭﮐﮥ ّ
ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩﺵ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺘﻰ ﺫﮐﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺼﻰ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﻣﻨﺠﺬﺏ
ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﺷﺪ ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻪ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻣﺂﺏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ّ ﺹ ٨٩
ﻳﺨﺘﺺ ﺍ ﺑﻔﻀﻠﻪ ﻣﻦ ﻳﺸﺎء * ﺑﺸﺮﻯ ﻟﻪ ﻣﻦ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ ّ
-----------------
ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﻣﻨﺸﺎﺩﻯ ﺳﻴﺪ ّ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﺳﻴﺪ ﺗﻘﻰ ﻣﻨﺸﺎﺩﻯ ﻣﻨﺸﺄﺵ ﻗﺮﻳﮥ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﻨﺸﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻧﻔﺤﮥ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﻤﺸﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺷﺪ ﻗﻠﺐ ﻭ ﺣﺎﻻﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﻓﮑﺮﺵ ّ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﮔﺸﺖ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﺳﺒﺤﺎﻧﻰ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ * ﻧﺪﺍء
ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﻟﻪ ﻭ ﻃﺮﺏ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﻨﺸﺎﺩ
ﺑﺒﺎﺩ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺗﺎﺭﮎ ﺍﻗﺮﺑﺎ ﻭ ﺍﻭﻻﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ
ﮐﻮﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﻗﻄﻊ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺴﻮﺍﺣﻞ
ﺭﺳﻴﺪ ﺳﻔﺮ ﺩﺭﻳﺎ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻤﺪﻧﻴﮥ ﺣﻴﻔﺎ ﻭﺍﺻﻞ ﺷﺪ ﺑﺴﻮﻯ ﻋﮑﺎ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﺩﺭ
ﺩﮐﺎﻥ ﺻﻐﻴﺮﻯ ﺑﮕﺸﺎﺩ ﻭ ﺑﮑﺴﺐ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ّ
ﺿﻌﻴﻔﻰ ﺑﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﺮﮐﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺹ ٩٠
ﮔﺸﺖ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﮥ ﺯﺍﺋﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺣﻴﻦ
ﻭﺭﻭﺩ ﻭ ﻭﻗﺖ ﺧﺮﻭﺝ ﻣﻴﻬﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﺳﺮﻭﺭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻥ
ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺘﻤﺸﻴﺖ ﺍﻣﻮﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ
ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻂ ﺳﻔﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺪﻕ
ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻗﺎﺋﻢ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺷﺪ ﻭ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻋﺮﺍﺋﺾ ﮔﺸﺖ* ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺭﺍ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺍﺗﻘﺎﻥ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻄﺮﺯ ﺩﻟﻨﺸﻴﻦ
ﺟﺎﺭﻯ ﻣﻴﺪﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻭ ﻣﺮﺳﻮﻝ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﻣﺘﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻌﺘﻤﺪ ﻭ ﺍﻣﻴﻦ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ
ﺑﻼﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻌﺪﻥ ﮑﻠﻰ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﺸﻮﻧﺖ ﺗﻌﻠﻖ ﺩﻧﻴﺎ ﺑ ّ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺍﺯ ّ
ﺩﺭ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻗﻴﺪ ﻃﻌﺎﻡ ﻭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩ
ﺗﻌﻠﻖ ﺑﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻗﻰ ﻭ ﻧﻪ ّ
ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﮐﺜﺮ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﻪ ﺭﻏﻴﻔﻰ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ
ﮔﻮﺷﻪ ﺋﻰ ﻣﻰ ﺧﻔﺖ ﻭﻟﻰ ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﻣﺎء ﻣﻌﻴﻦ ﺑﻮﺩ
ﻣﻬﻨﺎ ﻣﻬﻴﺎ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺑﻘﺪﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﺳﻔﺮﮤ ّ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺭﺍﺣﺖ ّ
ﻣﻴﮕﺴﺘﺮﺩ ﺭﻭﻯ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﻭ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﭘﺮ ﺭﻭﺡ ﺹ ٩١
ﻧﻴﺮ ﻣﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ّ
ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﻒ ﻗﺎﻃﻊ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﺎﻗﻀﺎﻥ * ﺁﻧﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻠﻄﺎﻳﻒ ﺍﻟﺤﻴﻞ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺎ ﻓﻮﻕ ﺗﺼﻮﺭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺳﻔﺮﻩ ﺋﻰ ّ
ﻣﻬﻴﺎ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻬﻨﺎ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﻋﻴﺶ ّ ّ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺭﺧﻨﻪ ﺩﺭ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺥ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ
ﺑﺮ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﮑﺮﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻴﺰﺍﺭ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﺍﺯ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﺍﻭ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺟﻔﺎ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻰ
ﺍﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺍﻭ ﺟﻮﻫﺮ ﺛﺒﻮﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ *
ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺘﺤﺮﻳﮏ ﺑﻴﻮﻓﺎﻳﺎﻥ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﺧﺎﻥ ﺩﺭ
ﺳﻴﺪ ﺗﻘﻰ ﻧﺰﺩ ﺗﻌﺮﺽ ﺑﺎﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﺻﺪﺩ ّ
ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﺎﺭﺳﺎﻝ ﻭ ﻣﺮﺳﻮﻝ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ
ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻮﺭﺕ ﺳﻌﻴﺪ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺭﺍ
ﺑﻮﺳﺎﺋﻂ ﻏﻴﺮ ﻣﻌﺮﻭﻓﻪ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﻓﺮﺳﺘﻢ ﻭ ﺍﻭ ﺑﺎﻃﺮﺍﻑ
ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻧﻤﺎﻳﺪ* ﺑﺎﻳﻦ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺑﻴﻮﻓﺎﻳﺎﻥ ﻭ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺹ ٩٢ ﺗﻔﺘﻴﺸﻴﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺣﺘﻰ ﻫﻴﺌﺖ ّ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﻧﺪ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ ﭼﻮﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺘﺤﺮﻳﮏ ّ
ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻥ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻔﮑﺮ ﻗﻠﻊ ﻭ ﻗﻤﻊ ﺷﺠﺮﮤ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ
ﻣﺼﻤﻢ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺭﺍ ﻳﺎ ﺑﻘﻌﺮ ﺣﺘﻰ ّ ّ ﻣﻘﺮﺭ ﺩﺭﻳﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻓﻴﺰﺍﻥ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ ﺍﻳﻦ ّ
ﺑﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻭﺭﻗﻪ ﺋﻰ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﻧﺪ ﻋﺎﺟﺰ
ﻭ ﻗﺎﺻﺮ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺗﻀﻴﻴﻖ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ﻫﺠﻮﻡ
ﻫﺮ ﻳﺰﻳﺪ ﭘﻠﻴﺪ ﺑﺎﺯ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻭ ﻣﺮﺳﻮﻝ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﻮﺩ *
ﺣﻘﻬﺎ ﺑﺎﻳﻦ ﺧﻼﺻﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﮐﻤﺎﻫﻰ ّ
ﺧﺪﻣﺖ ﺩﺭ ﭘﻮﺭﺗﺴﻌﻴﺪ ﺳﻨﻴﻦ ﻋﺪﻳﺪﻩ ﻗﺎﺋﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺷﻨﻮﺩ ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﻣﻤﻨﻮﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻣﺨﺠﻮﻝ ﺗﺤﻤﻞ ﮔﺮﻣﺎﻯ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭘﻮﺭﺗﺴﻌﻴﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮﻭﺭ ﻭﻟﻰ ّ ﻣﺼﺮﻳﻪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺳﻴﺮ ﻓﺮﺍﺵ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ُﺣّﻤﺎﻯ ﺧﻄﮥ ّ ّ
ﺭﺏ ُﻣﺤﺮﻗﻪ ﺧﻠﻊ ﺛﻴﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﭘﻮﺭﺗﺴﻌﻴﺪ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ّ ﻣﺠﻴﺪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺒﺎﺭﮔﺎﻩ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ *
ﺍﻳﻦ ﺟﻮﻫﺮ ﺗﻘﻰ ﻭ ﮔﻮﻫﺮ ﻋﻘﻞ ﻭ ﻧﻬﻰ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻭ ﺧﺼﺎﺋﻠﻰ
ﺹ ٩٣
ﻣﺤﻴﺮ ﻋﻘﻮﻝ ﻓﺤﻮﻝ ﺭﺟﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﻫﻴﭻ ﻓﮑﺮﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ّ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﻴﺪﻯ ﺟﺰ ﺭﺿﺎﻯ ﺟﺰ ﻓﮑﺮ ّ
ﺭﺏ ﻭﺣﻴﺪ ﻧﺨﻮﺍﺳﺖ ﻣﻈﻬﺮ ﺣّﺘﻰ ﺍﺟﻌﻞ ﺍﻭﺭﺍﺩﻯ ّ
ﻭ ﺍﺫﮐﺎﺭﻯ ﻭﺭﺩﴽ ﻭﺍﺣﺪﴽ ﻭ ﺣﺎﻟﻰ ﻓﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﺳﺮﻣﺪﴽ ﻋﻠﺘﻪ ﺑﺪﺭﻳﺎﻕ ﺑﺮﺩ ﺍ ﻟﻮﻋﺘﻪ ﺑﻔﻴﺾ ﺍﻟﻮﺻﺎﻝ ﻭ ﺷﻔﺎ ّ ﺑﻮﺩ * ّ
ﺍﻟﻘﺮﺏ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ* --------------------------
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺻﺒّﺎﻍ ﻳﺰﺩﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺻﺒّﺎﻍ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﻳﺰﺩﻯ ﺍﺳﺖ* ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻏﻴﻮﺭ ﺩﺭ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ ﺷﺒﺎﺏ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﮐﺸﻒ ﺣﺠﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭘﺮﺩﮤ ﺍﺭﺗﻴﺎﺏ ﺑﺪﺭﻳﺪ
ﺭﺏ ﺍﻻﺭﺑﺎﺏ ﺍﺯ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑ ّ ﻈﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ
ﺷﺘﺎﻓﺖ* ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﻈﺎﻫﺮ ﺑﻰﺳﻮﺍﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺫﮐﺎء ﻭ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﻟﻮﺩﺍﺩ ﺑﺪﻻﻟﺖ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺑﺤﻀﻮﺭ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﺮﻑ ﻣﺜﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺹ ٩٤
ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺑﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﻓﺮﺡ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ * ﻣﺸﺮﻑ ﻭ ّ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺎﻡ ﺑﺤﻀﻮﺭ ّ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺑﺴﻤﺖ
ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ ﻣﻼﺯﻡ ﺭﮐﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺎﺭ
ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ * ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﭘﺮ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺗﺎ ﺑﻤﺪﻳﻨﮥ ّ ّ ﻣﺤﻤﺪ ﭼﻮﻥ ﺩﻭﻟﺖ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﺑﺴﮑﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﮐﺮﺩ ﺁﻗﺎ ّ
ﻋﻠﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺠﻬﺖ ﺗﻤﺸﻴﺖ ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺳﺮ ﺷﺪ * ﺩﺭ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴّﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻴﻢ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﻭﺣﻴﺪ ﺩﺭ ﻋﺬﺍﺏ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﺯﻳﺮﺍ ﻧﻪ ﻣﻮﻧﺴﻰ ﻧﻪ ﻣﺠﺎﻟﺴﻰ ﻧﻪ ﺁﺷﻨﺎﺋﻰ ﻧﻪ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺑﺎﺩﺭﻧﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺍﻟﻄﺎﻑ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﻪ ﭘﻴﻠﻪ ﻭﺭﻯ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪ * ﭼﻮﻥ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﺑﺠﻮﺵ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻋﺮﺻﻪ ﺑﺮ ﻳﺎﺭﺍﻥ
ﻣﻌﻴﺖ ﺗﻨﮓ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻘﻠﻌﮥ ﻋﮑﺎ ﻧﻔﻰ ﺷﺪ * ّ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﺭﺍﺩﮤ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺸﻬﺮ ﺻﻴﺪﺍ ﺭﺣﻠﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ
ﺹ ٩٥ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﮑﺴﺐ ﻭ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺷﺪ ﮔﺎﻫﻰ ﺑﺸﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ
ﻣﺜﻮﻝ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺻﻴﺪﺍ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ * ﺩﺭ
ﻋﺰﺕ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﻓﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻋﻠﻮﻳﺖ ﺩﺭ ﺍﻋﻴﻦ ﻭ ﺍﻧﻈﺎﺭ* ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻗﻮﻉ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ّ
ﺭﺟﻮﻉ ﺑﻌﮑﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﻭﺿﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺭﻭﺣﻰ
ﻟﺘﺮﺑﺘﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﻣﺎﺑﻘﻰ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ * ﺟﻤﻴﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ
ﻣﻘﺮﺏ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎﻓﻖ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ّ ﺘﻌﻠﻘﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻨﺎﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﻋﺰﺕ ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﻣ ّ ّ ّ
ﺑﮕﺪﺍﺧﺖ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻤﺪﻭﺡ ﺍﻻﻭﺻﺎﻑ ﻗﻨﻮﻉ ﻭ ﺷﮑﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻭﻗﻮﺭ ﻭ ﺻﺒﻮﺭ* ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﻧﺰﻝ ﺍ ﻋﻠﻰ ﻗﺒﺮﻩ ﻃﺒﻘﺎﺕ
ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻗﺒﺮ ﻃﻴّﺒﺶ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﺍﻟﻨﻮﺭ ﻣﻦ ّ ّ ﺹ ٩٦
ﺍﻟﻐﻔﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﻭ ﻣﺴﺠﻮﻧﻴﻦ ﺟﻨﺎﺏ
ﺍﻟﻐﻔﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ّ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﻮﻡ ﺭﻭﻡ ﺳﻴﺎﺣﺖ
ﻭ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻔﺮﻯ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﻧﻤﻮﺩ * ﺑﻨﻔﺲ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺻﺎﺩ ﺑﺪﺭﮔﺎﻩ ﭘﺎﮎ ﭘﺎﮎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﻣﻠﻴﮏ ﻭﺟﻮﺩ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩ ّ
ﭘﺮﺩﮤ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺩﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﺠﻨﺎﺡ ﻓﻼﺡ ﻭ ﻧﺠﺎﺡ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﻯ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﺮ ﭘﺮﻳﺪ ﺣﺠﺎﺏ ﺭﻗﻴﻘﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﺎﻟﻘﺎء ّ
ﮐﻠﻤﻪ ﺋﻰ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻮﻫﻮﻡ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﻤﺪﻳﻨﮥ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺹ ٩٧
ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻢ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﻭ ﺗﺮﺟﻤﺎﻥ ﺍﺣﺒﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﻰ ﻣﺎﻫﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺴﺎﻥ ﻗﺎﺻﺮ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺳﻔﺮ ﺑﺎﻧﺘﻬﻰ
ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﮐﺒﺮﻯ ﻣﺆﺍﻧﺲ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺑﻮﺩ * ﺳﺮ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺴﺠﻮﻧﴼ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺗﺎ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ّ
ﺑﻤﺪﻳﻨﮥ ﺣﻴﻔﺎ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ* ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻘﺒﺮﺱ
ﺑﺒﺮﻧﺪ ﺟﺰﻉ ﻭ ﻓﺰﻉ ﻧﻤﻮﺩ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﻋﮑﺎء ﻫﻤﺪﻡ
ﺟﺒﺮﻳﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﻘﻮﮤ ّ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮﻥ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑ ّ
ﺷﺪﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﺯ ﮐﺸﺘﻰ ﺑﺪﺭﻳﺎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ
ﻣﺘﻨﺒﻪ ﻧﮕﺸﺖ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺮﻭﻥ ﻭﻟﻰ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﻰﺣﻴﺎ ﺍﺑﺪﴽ ّ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺸﺘﻰ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﻨﻒ ﻭ ﺟﺒﺮ
ﺑﻘﺒﺮﺱ ﺑﺮﺩ * ﺩﺭ ﻣﺎﻏﻮﺳﺎ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻬﺮ ﻭﺳﻴﻠﻪ
ﺑﻮﺩ ﻣﺠﺎﻝ ﻓﺮﺍﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺴﻮﻯ ﻋﮑﺎ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﻧﺎﻡ ﺷﺮ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻋﺒﺪ ﺍ ﻧﻬﺎﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ّ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﺴﺘﺮﻳﺢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ّ ﻧﻴﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺎﻓﻖ ﺑﺮﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻣﻴﮕﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ّ
ﺍﻋﻠﻰ ﺻﻌﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﮔﺸﺖ
ﺹ ٩٨ ﺑﻰﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻤﺪﻳﻨﮥ ﺷﺎﻡ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺩﺭ ﮐﻠﺒﮥ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺷﺐ ّ
ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻤﺎﺗﻢ ﻭ ﻏﻢ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻋﻠﻴﻞ ﺷﺪ ﻣﺤﺾ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﻯ ﻭ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻋﺒّﺎﺱ ﺭﺍ ﺭﻭﺍﻧﻪ
ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﻭ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻭ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﻯ ﻣﺠﺮﻯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺧﺒﺮ ﺑﺪﻫﺪ *
ﺍﻟﻐﻔﺎﺭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺟﻨﺎﺏ ﻋﺒﺪ ّ
ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﻴﮑﺮﺩ
ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻏﺮﺑﺖ ﻭ ﻫﺠﺮﺕ ﻭ ﻓﺮﺍﻕ ﺭﺣﻠﺖ ﺑﺂﺳﺘﺎﻥ
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻧﻤﻮﺩ* ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻮﺩ ﺣﻠﻴﻢ ّ ﻣﻘﺪﺱ ّ ﻭ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭ ﻭ ﺳﻠﻴﻢ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﺵ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﮔﻔﺘﺎﺭ* ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﺭﺑﻪ ﺍﻟﻌﻠﻰ ﺍﻻﻋﻠﻰ * ﺗﺮﺍﺏ ﺧﻮﺵ ﻣﺸﺎﻣﺶ ﺩﺭ ﺷﺎﻡ ﺍﺳﺖ* ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻣﻦ ّ ّ ّ -------------ﺹ ٩٩
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﻰ ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩﻯ ﻫﻮ ﺍ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﻰ
ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩﻯ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﭼﻮﻥ ﻧﺪﺍء
ﺭﺏ ﻏﻔﻮﺭ ﺷﻨﻴﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﻃﻬﻮﺭ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ّ
ﻇﻬﻮﺭ ﻣﮑﻠّﻢ ﻃﻮﺭ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩ * ﺑﻌﻨﺎﻳﺖ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﭼﻮﻥ ﺑﻌﻠﻢ ﺍﻟﻴﻘﻴﻦ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺷﺘﺎﻓﺖ
ﺣﻖ ﻭ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻋﻴﻦ ﻳﻘﻴﻦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﺗﺒﮥ ﺑﻠﻨﺪ ّ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺪﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﺎﺣﻮﻝ ﻣﺪﻳﻨﮥ ّ ﺍﻟﻴﻘﻴﻦ ﺭﺳﻴﺪ ّ
ﺗﺒﺘﻞ ﺍﻟﮑﺎﺳﺐ ﺣﺒﻴﺐ ﺍ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﺗﻮﮐﻞ ﻭ ّ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺨﺺ ﻣﻈﻠﻮﻣﻰ ﻭ ﺗﻀﺮﻉ ّ ّ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻰﺻﺪﺍ ﻭ ﻧﺪﺍ ﻭ ﭘﺮ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﺍﺧﻼﻕ ﺣﻤﻴﺪﻩ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭﺍﻃﻮﺍﺭ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ * ﺟﻤﻴﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﺹ ١٠٠ ﺍﺣﺪﻳﺖ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻭ ﻣﺮﺿﻰ* ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ّ ّ ﻣﻘﺪﺳﮥ ﺍﻳﺎﻡ ﭼﻮﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺣﺴﻦ ﺧﺘﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﻤﺪﻳﻨﮥ ّ ّ
ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﺑﻮﺭﻭﺩ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻋﻠﻴﻞ ﺭﺏ ﺟﻠﻴﻞ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ّ ﺗﻀﺮﻉ ﺑﺪﺭﮔﺎﻩ ّ
ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺍﻧﻔﺎﺱ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﻔﺘﻮﺡ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺎﮎ ﺭﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮﺩ * ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﭘﺎﮎ ّ
ﺘﺬﮐﺮ ﺑﻮﺩ ﺭﻗﺘﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺘﻨﺒّﻪ ﻭ ﻣ ّ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﺮ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ّ ﻣﻨﺰﻩ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﺮ ﺣﻼﻭﺗﻰ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ّ
ﺗﺮﮎ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﮥ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺧﻴﻤﻪ ﻭ ﺧﺮﮔﺎﻩ
ﻗﺪﺳﻴﺔ ﻣﻦ ﻋﻄﺮ ﺍ ﻣﺸﺎﻣﻪ ﺑﻨﻔﺤﺔ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﺯﺩ * ّ ّ
ﻧﻮﺭ ﺑﺼﺮﻩ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻌﻔﻮ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻭ ّ ﺍﻟﺠﻼﻝ ﻭ ﺭّﻭﺡ ﺭﻭﺣﻪ ﺑﻨﺴﻤﺎﺕ ﻣﺴﮑﻴّﺔ ﺗﻌﺒﻖ ﻣﻦ
ﺍﻟﺜﻨﺎء* ﻗﺒﺮ ﻃﻴّﺐ ﻃﺎﻫﺮﺵ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺑﻬﻰ * ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ -------------------------ﺹ ١٠١ ﻣﺤﻤﺪ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻧﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﻬﺪﻯ ﺣﺴﻴﻦ ﻭ ﻣﺸﻬﺪﻯ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﻬﺪﻯ ﻣﺤﻤﺪ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ﺣﺴﻴﻦ ﻭ ﻣﺸﻬﺪﻯ ّ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻭﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ّ
ﻗﺪﻡ ﭘﻴﺶ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺸﺘﻨﺪ
ﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺣﺠﺒﺎﺕ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺭﻫﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻣﻠﻴﮏ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﺮ
ﺑﺴﺠﻮﺩ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ * ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺻﻔﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻏﺎﻳﺖ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﻨﺎ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺗﺴﻠﻴﻢ
ﻭ ﺭﺿﺎ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺑﻨﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﺑﺒﺸﺎﺭﺍﺕ ﺳﺮ ﮐﺒﺮﻯ* ﺍﺯ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺼﺒﮥ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ّ ﺹ ١٠٢
ﺗﺒﺘﻞ ﻗﺮﻕ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩﻧﺪ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ّ ّ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﮕﺮﻳﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﺖ ّ ّ
ﺳﺮﮔﻮﻧﻰ ﺑﻌﮑﺎ ﭼﻮﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ
ﻧﮕﺸﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻮﺍﻟﻰ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻰ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﻭ ﭼﺸﻤﻰ ﮔﺮﻳﺎﻥ
ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻋﮑﺎ ﺧﺒﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ
ﺗﺮﮎ ﺩﻳﺎﺭ ﺭﻭﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﻮﻡ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ* ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﻴﺲ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﻭ ﺑﻨﺪﮤ ﺻﺎﺩﻕ
ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺻﻔﺎﻯ ﻗﻠﺐ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺻﻒ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﻭ ﺛﺒﺎﺕ
ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺘﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﻴﺎﻥ ﺧﺎﺭﺝ *
ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﻋﮑﺎء ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﻓﺮﺩﻭﺱ ّ
ﻭ ﺑﻔﻼﺣﺖ ﻭ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻟﺴﺎﻥ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﻣﻴﮕﺸﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪ ّ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ* ﻭﻟﻰ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﺗﺤﻤﻞ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺍﻳﻦ ﺑﻼﺩ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻬﻮﺍﻯ ﺳﺮﺩ ﻣﻌﺘﺎﺩ ّ ﻭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻌﮑﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻮﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭﺧﻴﻢ ﺁﺏ
ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺛﻘﻴﻞ * ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺮﻳﺾ ﻭ ﻋﻠﻴﻞ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﺎﺧﻮﺷﻰ ﺹ ١٠٣
ُﻣﺤﺮﻗﻪ ﻭ ُﻣﻄﺒﻘﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﺗﺤﻤﻞ ﻏﺮﻳﺒﻰ* ﺍﻧﺒﺴﺎﻁ ﻭ ﺍﻧﺸﺮﺍﺡ ﺻﺒﺮ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ّ
ﺷﺪﺕ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﻮﺭﺕ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻭ ّ ﺩﺭ ّ
ﻣﺮﺽ ﻭ ﻋﻄﺶ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﮑﻮﻥ
ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﺑﺒﺸﺎﺭﺍﺕ ﺍ * ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺘﻴﮑﻪ
ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺎ ﺭﻭﺡ
ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻗﻔﺲ ﺑﮕﻠﺸﻦ ﺑﺎﻗﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ّ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻬﻤﺎ ﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ّ ّ ﻭ ّ ﺎﻟﻠﻘﺎء ﻣﻨﺸﺮﺣﻴﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻟﺒﻘﺎء ﻣﺘﻤﺘﻌﻴﻦ ﺑ ّ ّ
ﻣﻨﻮﺭﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺑﻬﻰ * ﺩﻭ ﻗﺒﺮ ّ -----------------ﺹ ١٠٤ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻳﺰﺩﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻋﺒﺪ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻳﺰﺩﻯ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﻴﺲ ﺍﺯ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﻋﺒﺪ ّ
ﻳﺰﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺣﻴﺎﺕ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺯﻫﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ
ﻣﻘﺪﺱ ﺷﻬﻴﺮ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺨﺺ ّ
ﻭ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﺑﺮ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺻﺎﻟﺤﻪ ﺑﻰﻣﺜﻞ ﻭ ﻧﻈﻴﺮ * ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻣﺴﻠﻢ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﮐﻞ ﺑﺪﻳﺎﻧﺖ ّ ّ ّ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﻠﻴﻢ ﻭ ﺣﻠﻴﻢ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﺣﻤﻴﻢ ﺑﻮﺩ * ّ
ﺠﺮﺩ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﺑﺎﺭﻯ ،ﭼﻮﻥ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻤ ّ
ﻧﺪﺍء ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﻃﺒﻞ ﺍﻟﺴﺖ ﺭﺍ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﻠﻰ ﮔﻔﺖ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻰﻣﺤﺎﺑﺎ ﻭ ﺑﺘﻤﺎﻣﻪ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺍﺷﺮﺍﻕ ّ ﺹ ١٠٥ ﺘﻌﻠﻘﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺷﻬﻴﺮ ﺷﺪ ﺑﻬﺪﺍﻳﺖ ﻣ ّ
ﺍﺫﻳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻋﻠﻤﺎء ﺳﻮء ﻣﻨﻔﻮﺭ ﻭ ﺣﻘﻴﺮ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﻮﺭﺩ ّ
ﻭ ﺑﻼ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﻣﻐﻀﻮﺏ ﻭ ﻣﺒﻐﻮﺽ ﺍﻫﻞ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ ﺷﺪ * ﺧﻠﻖ ﺷﻮﺭ ﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﻋﻠﻤﺎء ﺳﻮء ﺩﺭ ﻗﺘﻞ ﺍﻭ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺣﺘﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻴﺰ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺟﻮﺭ ﻭ ﺟﻔﺎ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺷﺖ ّ ﺍﺫﻳﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﭼﻮﺏ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺳﻠﻴﻢ ﺭﺍ ّ
ﻭ ﺗﺎﺯﻳﺎﻧﻪ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺯﺟﺮ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺮ ﺗﺮﮎ ﺍﻭﻃﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﮤ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﺷﺪ *
ﻣﻘﺪﺱ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺸﺖ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﻧﻔﺲ ﺍﺧﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻣﻴﺪﻳﺪ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻴﮑﺮﺩ َ َ
ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺟﺴﻢ ﻋﻠﻴﻞ .ﻟﻬﺬﺍ ﺑﻮﺭﻭﺩ ﺣﻴﻔﺎ ﺟﻨﺎﺏ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺑﺴﺮﻋﺖ ﺑﻌﮑﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻼ ﻧﺒﻴﻞ ﻗﺎﺋﻦ ّ ّ ﻋﺒﺪ ﺭﺟﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﻮﺭﴽ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ
ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻰﺣﺪ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺳﮑﺮﺍﺕ ﻣﻮﺕ ﺍﺳﺖ .ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻘﺼﺮ ﺑﺮﻭﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﺟﺎﺯﺕ ﻃﻠﺒﻢ * ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻄﻮﻝ ﻣﻰ ﺍﻧﺠﺎﻣﺪ ﻭ ﺣﺎﺟﻰ ﺑﻌﮑﺎ ﻧﻤﻴﺮﺳﺪ ﻣﻦ ﻧﻔﺲ ﺍﺧﻴﺮ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺑﺮﺁﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﺮﺍﺩﻡ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ َ َ ﺹ ١٠٦
ﻣﺸﺮﻑ ﮔﺮﺩﺩ ﻓﻮﺭﴽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ. ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ ّ
ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﻓﻮﺭﴽ ﺣﺎﺟﻰ
ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﭼﻮﻥ ﺑﻌﮑﺎ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺟﺰ ﻫﻤﺴﻰ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ﻧﺪﻳﺪ ﮔﺎﻫﻰ ﭼﺸﻢ ﻣﻴﮕﺸﻮﺩ ﻭ ﻟﮑﻦ
ﺗﮑﻠﻢ ﻧﻤﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺑﺪﴽ ّ
ﺟﺪﻳﺪ ﺩﻳﺪ ﻭ ﺷﻮﻕ ﻟﻘﺎ ﻧﻔﺤﮥ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺩﻣﻴﺪ *
ﭼﻮﻥ ﺻﺒﺢ ﺑﻌﻴﺎﺩﺕ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺣﺎﺟﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺭﺟﺎﻯ ﻣﺜﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻮﮐﻮﻝ ﺑﺎﺫﻥ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺸﺎء ﺍ
ﻣﺨﺼﺺ ﻣﻴﮕﺮﺩﻳﺪ* ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺟﺎﺯﮤ ﺑﺎﻳﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ
ﺗﺸﺮﻑ ﺣﺼﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺣﻀﻮﺭ ﺷﺘﺎﻓﺖ ّ
ﭼﻮﻥ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺭﺳﻴﺪ ﺭﻭﺡ ﺣﻴﺎﺕ ﺩﺭ ﺍﻭ
ﺩﻣﻴﺪ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﺟﻰ ﺣﺎﺟﻰ
ﺻﺤﺖ ﻭ ﺳﻼﻣﺖ * ﺟﻨﺎﺏ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻧﺒﻴﻞ ﻗﺎﺋﻦ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﮔﺸﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ ﻫﻮﺍﻯ ﺳﺠﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺭﺍ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺷﺨﺺ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ ﺹ ١٠٧
ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺬﮐﺮ ﻭ ﻓﮑﺮ ﺗﻼﻭﺕ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﺑﺮ ﻋﺒﺎﺩﺍﺕ ﻣﻰ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻗﻠﻴﻞ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ
ﻭ ﻏﺬﺍﻯ ﺧﻔﻴﻒ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﺁﺗﺶ ﺣﺴﺮﺕ ﺷﻌﻠﻪ
ﺯﺩ ﺁﻩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻰ ﮔﺮﻳﺎﻥ
ﻭ ﻗﻠﺒﻰ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﺬﺑﻮﺣﻰ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩ* ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺗﺮﮎ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﮐﺪﺍﻥ ّ
ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﻓﺮﻗﺖ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ
ﺗﺠﻠﻰ ﻭ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ * ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﻧﻮﺭ ﺍ ﻣﻀﺠﻌﻪ ﺑﺴﻄﻮﻉ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ* ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ ّ ّ -----------------------ﺹ ١٠٨ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻋﺒﺪ ﺍ ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩﻯ ﻫﻮ ﺍ
ﺣﺎﺟﻰ ﻋﺒﺪ ﺍ ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩﻯ* ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺍﺯ ﻣﻘﺪﺱ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺳﺎﮐﻦ ﻭ ﻣﺴﺘﺮﻳﺢ ﮔﺸﺖ * ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻮﺩ ّ
ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﻟﻄﺎﻑ ﺣﻀﺮﺕ
ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺧﻮﺵ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﺷﺨﻮ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﻏﻮﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮ * ّ
ﻃﺒﺮﻳﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻔﻼﺣﺖ ﻭ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﻮﺳﻞ ﺘﺒﺘﻞ ﻭ ﺗﻀﺮﻉ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ّ ّ ﺷﺪ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑ ّ
ﺗﺸﺒﺚ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻗﻠﺐ ﺳﻠﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺧﻠﻘﻰ ﻋﻈﻴﻢ * ﻭ ّ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻏﻮﺭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ
ﻣﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻨﻴﻨﻪ ﺳﺎﮐﻦ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺸﺖ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﺹ ١٠٩
ﻭ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﻭ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﻧﺎﻇﺮ ﮔﺎﻫﻰ ﮔﺮﻳﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﮔﻬﻰ ﺳﺮﻭﺭ
ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻭ ﻭﻗﺘﻰ ﺣﺒﻮﺭ ﻭ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺳﻮﻯ ﺍ ﺣﻖ ﺩﻟﺸﺎﺩ ﺍﮐﺜﺮ ﺷﺒﻬﺎ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﻮﻥ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ
ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ* ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺟﻞ ﻣﻮﻋﻮﺩ
ﻇﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ّ ﺧﺎﮎ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﻓﻼﮎ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﭘﺮﻭﺍﺯ
ﺭﺑﻪ ﺍﻻﻋﻠﻰ* ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻓﻰ ﺟﻮﺍﺭ ّ ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻧﻤﻮﺩ* ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
----------------
ﺻﺤﺎﻑ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﺎﺩﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﻤﺪ ﻫﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺁﻗﺎ ّ
ﺻﺤﺎﻑ ﺑﻮﺩ* ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺷﺎﺧﺺ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ّ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻬﺬﻳﺐ ﻭ ﺗﺠﻠﻴﺪ ﻣﺎﻫﺮ ﻭ ﻓﺎﺋﻖ ﺑﺮ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ* ﭼﻮﻥ ﺑﻌﺸﻖ ﺍﻟﻬﻰ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﭼﺎﮎ ﻧﻤﻮﺩ ﺳﺮﻳﻊ ﻭ ﭼﺎﻻﮎ ﮔﺸﺖ ﺹ ١١٠ ﻭ ﺷﺠﻴﻊ ﻭ ﺑﻰ ﺑﺎﮎ ﻭﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺑﮕﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺳﻔﺮﻯ
ﻣﺸﻘﺘﻰ ﺯﻳﺎﺩ ﻣﺮﻭﺭ ﺑﺮ ﺑﻼﺩ ﻣﺨﻮﻑ ﭘﻴﺶ ﻧﻬﺎﺩ ﺑﺘﻌﺐ ﻭ ّ
ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺒﻘﻌﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺴﺠﻮﻧﺎﻥ ﻣﺸﺎﺭﮐﻪ ﮐﺮﺩ * ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻋﺎﮐﻒ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺟﺎﺭﻭﺏ ﮐﺶ ﻭ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﻣﻴﺪﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻴﺖ ﻬﻤﺖ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺷﺴﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﻮﺩ * ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ ﺑ ّ ﺗﺒﺴﻢ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﻈﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻫﺎﺩﻯ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺳﺠﻦ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻗﺎ ّ ﮔﺎﻩ ﻗﺼﺮ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺷﻨﻮﺩ
ﻭ ﻣﻤﻨﻮﻥ ﻣﻴﮑﻨﺪ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﺭﻭﻓﺘﻦ ﻭ ﺷﺴﺘﻦ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﻣﻰ
ﻳﺎﻓﺖ ﺑﺘﺬﻫﻴﺐ ﻭ ﺗﺠﻠﻴﺪ ﮐﺘﺐ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ *
ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺑﻠﻘﺎﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ّ
ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ * ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻔﺲ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺻﺎﺩﻗﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻭﺻﺎﻝ ﺭﺍ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﻭ ﻻﺋﻖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﻓﺎﺭﻍ* ﺭﻭﺯﻯ ﻧﺰﺩ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺹ ١١١
ﻧﻤﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺐ ﻟﺮﺯ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ﻭ ﺣﮑﻴﻤﺎﻥ ﻣﺴﻬﻞ ﻭ ﮔﻨﻪ ﮔﻨﻪ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ﺭﻭﺯﻯ ﭼﻨﺪ ،ﺗﺐ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﺑﺎﺯ ﻋﻮﺩﺕ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺑﺎﺯ ﮔﻨﻪ ﮔﻨﻪ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ
ﺑﺎﺯ ﺑﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺷﺪﻩﺍﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﻯ ﺑﺎﺯ ﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻡ ﭼﺎﺭﻩ ﺋﻰ ﺑﻨﻤﺎ* ﮔﻔﺘﻢ ﭼﻪ ﻏﺬﺍﺋﻰ ﻣﻴﻞ
ﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺍﺷﺘﻬﺎء ﻣﻴﻄﻠﺒﻰ؟ ﮔﻔﺖ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻢ * ﻣﻦ ﺑﺸﻮﺧﻰ ﺍﻃﻌﻤﻪ ﺭﺍ ﺷﻤﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺯ ﺁﺵ ﮐﺸﮏ ﺑﺮﺩﻡ ﮔﻔﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﻟﮑﻦ ﺑﺸﺮﻁ ﺳﻴﺮ ﺩﺍﻍ * ﺑﺎﺭﻯ،
ﺳﻔﺎﺭﺵ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ *
ﺭﻭﺯ ﺛﺎﻧﻰ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﻳﮏ ﻗﺪﺡ ﺁﺵ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻭ ﺳﺮ ﺑﺒﺎﻟﻴﻦ ﻧﻬﺎﺩﻡ ﻭ ﺗﺎ ﺑﺼﺒﺎﺡ ﺧﻔﺘﻢ ﺧﻼﺻﻪ ﻗﺮﻳﺐ ﺩﻭ
ﺻﺤﺖ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ * ﺭﻭﺯﻯ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺳﺎﻝ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﺎﺩﻯ ُﺣ ّﻤﺎﻯ ُﻣﺤﺮﻗﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺁﻗﺎ ّ
ﭼﻮﻥ ﺑﻌﻴﺎﺩﺕ ﺍﻭ ﺷﺘﺎﻓﺘﻢ ﺩﻳﺪﻡ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺗﺐ ﺑﭽﻬﻞ ﻭ ﺩﻭ ﺩﺭﺟﻪ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﻫﻮﺵ ﮐﻤﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ
ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﺗﺐ ﻧﻤﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺩﻭﺍ ﺭﺍ
ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩﺍﻡ ﺁﺵ ﮐﺸﮑﻰ ﺑﺎ ﺳﻴﺮ ﺩﺍﻍ ﻳﮏ ﺷﮑﻢ ﺳﻴﺮ
ﺹ ١١٢
ﺘﺤﻴﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﺣﺎﻝ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﺪ * ﺍﺯ ﻗﻀﺎ ﻭ ﻗﺪﺭ ﻣ ّ
ﻣﺎﻧﺪﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﭼﻮﻥ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻣﺴﻬﻞ ﺯﻳﺎﺩ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺰﺍﺝ ﭘﺎﮎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺷﺘﻬﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺗﺐ ﻟﺮﺯ
ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻝ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺁﺵ ﮐﺸﮏ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺷﺪ ّ
ﺣﻤﻰ ﻗﻴﺎﺱ ﺍﺧﻼﻁ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺍﺷﺘﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﺗﺐ ّ
ﺑﺘﺐ ﻟﺮﺯ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﺵ ﮐﺸﮏ ﻣﻴﻞ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻗﻀﺎ ﻭ ﻗﺪﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﮐﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻳﻦ
ﻫﻤﺖ ﻋﺎﻟﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﺷﺨﺺ ﺑﻈﺎﻫﺮ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ّ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﻰ ﺳﺎﻣﻰ ﻗﻠﺒﻰ ﭘﺎﮎ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺟﺎﻧﻰ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ * ّ ﮐﻪ ﻣﻼﺯﻣﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﺤﺒﻮﺏ
ﻣﻘﺮﺏ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﺑﻮﺩ * ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﮔﺎﻩ ﮔﺎﻫﻰ ﻭ ّ ﺗﺒﺴﻢ ﮐﻨﺎﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ
ﺣﻖ ﻫﺮ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ * ﺩﺍﺋﻤﴼ ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺟﺰ ﺭﺿﺎﻯ ّ
ﺍﻟﺮﻓﺪ ﺍﻟﻤﺮﻓﻮﺩ ﺣﺎﻟﻰ ﺭﺍ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﻴﺸﻤﺮﺩ * ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻪ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ّ ﺑﺸﺮﻯ ﻟﻪ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻮﺭﺩ ﺍﻟﻤﻮﺭﻭﺩ ﻫﻨﻴﺌﴼ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﮑﺄﺱ
ﮐﻞ ﺳﻌﻰ ﻣﺸﮑﻮﺭ * ﺗﻘﺒﻞ ﺍ ﻣﻨﻪ ّ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﮐﺎﻓﻮﺭ ﻭ ّ ﺹ ١١٣
ﻣﺤﻤﺪ ﻗﻠﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﻤﺪ ﻗﻠﻰ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺻﺎﺩﻕ ﺟﻤﺎﻝ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﻣﺒﺎﺭﮎ* ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻮﺩﮐﻰ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺩﮔﻰ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﻋﺮﻭﺝ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﺍﻟﺪ ﺗﺎﺯﻩ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻳﺎﻓﺘﻪ * ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺗﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ّ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﮑﺮﻯ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ
ﺫﮐﺮﻯ ﺟﺰ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺮﻯ ﻭ ﺑﻴﺰﺍﺭ * ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ
ﻣﻬﺪ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﻈﺮ
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺳﺎﻗﻰ ﭼﺎﻯ ﺑﻮﺩ ّ
ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﻼﺯﻡ ﻟﻴﻞ ﻭ ﻧﻬﺎﺭ * ﺩﺍﺋﻤﴼ ﺳﺎﮐﺖ
ﻭ ﺻﺎﻣﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﺍﻟﺴﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺸﻤﻮﻝ
ﻋﻮﺍﻃﻒ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺼﺪﺭ ﻟﻄﺎﺋﻒ * ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺸﺮﻑ ﺹ ١١٤ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺜﻮﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺻﺒﻮﺭ ﻭ ﺣﻤﻮﻝ ﺗﺎ ﺑﺎﻭﺝ ﻗﺒﻮﻝ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﺮ ﻳﮏ ﺗﻴﺮﻩ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ
ﻭ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺳﻔﺮ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺍﺯ ﻋﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﻣﻮﮐﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺛﻨﺎﻯ ﺭﺍﻩ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ّ
ﺑﻨﺼﺐ ﺧﻴﻤﻪ ﻭ ﺧﺮﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﻫﻤﺖ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﻣﻼﻝ ﻭ ﮐﻼﻝ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﺴﺖ ّ
ﺳﺮ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﺎﻝ ﺑﺮ ﻳﮏ ﻣﻨﻮﺍﻝ * ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﻭ ﺍﺭﺽ ّ ﻣﻌﻴﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻴﭽﻮﻥ ﺳﺮﮔﻮﻥ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ّ
ﻣﺆﺑﺪﴽ ﺍﺳﻴﺮ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ّ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﺳﺨﺘﻰ ﻭ ﺳﺴﺘﻰ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ
ﻭ ﺗﻨﺪﺭﺳﺘﻰ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﮥ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻼﻏﺖ ﻧﺎﻃﻖ ﻭ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻰ
ﻓﺎﺭﻍ ﻭ ﺭﺧﻰ ﺑﺎﺯﻍ ﺑﺤﻤﺪ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻣﺄﻟﻮﻑ
ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺎﻡ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻣﺜﻮﻝ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ
ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻣﺤﻈﻮﻅ ﻭ ﻣﺮﺯﻭﻕ ﻭ ﺑﺼﻤﺖ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﺄﻟﻮﻑ * ﺹ ١١٥
ﭼﻮﻥ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺻﻌﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻭ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺍﺯ ﻣﮑﺮ ﻭ ﻧﻔﺎﻕ ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺴﺘﻤﻌﻰ ﺭﺍ ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ﺗﻀﺮﻉ ّ ّ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﺘﺬﮐﺮ ﺍﻳﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﻣ ّ ﻭﻋﻆ ﻭ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ّ
ﻧﻔﺴﻰ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻘﺎﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ّ ﻣﺘﺄﺛﺮ* ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ َ َ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻔﺴﻰ ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﻧﮑﺮﺩ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ
ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ
ﻓﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﺿﻌﻒ
ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ *
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻧﻘﻴﺐ ﻃﺒﺮﻳﺎ ﺍﺳﺖ* ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ * ﺭﻣﺲ ّ ﻓﻰ ﺣﺪﻳﻘﺔ ّ ---------------------
ﺹ ١١٦
ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺎﻗﺮ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺣﻤﺪ ﻫﻮ ﺍ
ﻧﺠﺎﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺎﻗﺮ ّ
ﻧﺠﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺣﻤﺪ ّ ﮔﻬﺮ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﺪﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻭﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﺍﻟﺴﺖ ﺭﺍ ﺑﻠﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ * ّ ﺣﻖ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺣﻤﻦ ﺑﺬﮐﺮ ّ
ﻣﻮﺻﻮﻑ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻳﺎﺭ ﻭ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺪﻳﺎﻧﺖ ﻣﺴﻠﻢ * ﭼﻮﻥ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﺯﻫﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭ ّ ﺩﺳﺖ ﺗﻄﺎﻭﻝ ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻋﺮﺻﻪ ﺑﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺗﻨﮓ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻈﻞ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻫﺠﺮﺕ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ّ ﺹ ١١٧
ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﺍﻭﻗﺎﺗﻰ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﺎﺩﺭﻧﻪ ّ
ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺎﻗﺮ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﻮﺩ ﺑﻤﻮﺻﻞ ﺍﺳﻴﺮ ﺷﺪ *
ﻣﻌﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺣﻤﺪ ﺩﺭ ّ
ﺑﺎﻗﺮ ﺍﺯ ﻣﻮﺻﻞ ﺑﻌﮑﺎ ﻫﺠﺮﺕ ﮐﺮﺩ * ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺭ ﺣﻖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﭘﻨﺎﻩ ّ
ﺑﺼﻨﻌﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﻭﻗﺎﺭ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ
ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺭﺣﻤﻦ ﺑﺎ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﻴﺪﻧﺪ* ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺣﻤﺪ ﻋﺮﻭﺝ ﮐﺮﺩ * ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺎﻗﺮ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ّ ّ
ﺧﻼﺻﮥ ﮐﻼﻡ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻮﻗﻦ
ﺘﻀﺮﻉ ﻭ ﻣﺒﺘﻬﻞ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﺻﺎﺑﺮ ﻭ ﺷﺎﮐﺮ ﻣ ّ ﻣﺪﺕ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺩﺭ ّ ﺍﻭﻗﺎﺕ ّ
ﺍﻗﺎﻣﮥ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﻗﺼﻮﺭﻯ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻓﺘﻮﺭﻯ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﻓﺮﺡ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﻃﻬﻮﺭ
ﺳﺮﻣﺴﺖ * ﭼﻮﻥ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﻟﺨﻮﻥ ﻭ ﻣﺤﺰﻭﻥ
ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺯ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻃﻠﺐ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺹ ١١٨ ﻭ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺑﺎﻟﻄﺎﻑ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﻣﺆﻳﺪ ﺑﺎﺳﻌﺎﻑ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻭ ّ ﺯﺍﺩ ﻭ ﺗﻮﺷﻪ ﺳﻔﺮ ﺁﺧﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﺑﺪﻯ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻣﻦ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ * ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ّ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎء ﻭ ﻟﻬﻤﺎ ﻣﻘﻌﺪ ﺻﺪﻕ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻣﻌﻄﺮ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﺍﻻﺑﻬﻰ* ﻫﺮ ﺩﻭ ﻗﺒﺮ ّ
-------------------------------ﻣﺤﻤﺪ ﺣﻨﺎﺳﺎﺏ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﻤﺪ ﺣﻨﺎﺳﺎﺏ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﺍﺳﺖ* ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﭘﺮ ﻧﺼﺎﺏ ﺍﺯ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺍﺯ
ﻧﻴﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﺷﻬﺮﮤ ﺁﻓﺎﻕ ﮔﺸﺖ * ﻤﺤﺒﺖ ّ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺑ ّ ﺍﺯ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﺑﺠﻤﺎﻝ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩ ﺑﻰﺻﺒﺮ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻨﻔﺤﮥ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭ*
ﻣﻌﻄﺮ ﭼﺸﻤﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻨﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺸﺎﻣﻰ ّ ﻗﻠﺒﻰ ّ ﻭ ﮔﻮﺷﻰ ﺷﻨﻮﺍ ﺳﺒﺐ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺩﺭ
ﺍﺫﻳﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺧﻠﻮﺹ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ
ﺹ ١١٩
ﻭ ﺯﺣﻤﺖ ﮐﺸﻴﺪ ﻭﻟﻰ ﻓﺘﻮﺭ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ ﻗﺼﻮﺭ ﻧﻨﻤﻮﺩ * ﺗﺎ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍ ﻭ ﻣﻌﺘﻤﺪ ﻭ ﻣﺆﺗﻤﻦ ﻣﻘﺮﺏ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ ﺁﻧﮑﻪ ّ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﻭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﭼﻨﺪﻯ ﺑﺎﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻣﺤﺒﻮﺏ ّ
ﺑﮑﺮﺍﺕ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﻣﺆﻳﺪ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﻮﻥ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ ﺷﺨﺺ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﻄﻤﺌﻨّﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺭﺍﺿﻴﮥ ﻣﺮﺿﻴّﻪ
ﻣﺤﺒﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﺎﻟﺺ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺨﻠﺺ ﺩﺭ ّ
ﮐﺒﺮﻳﺎء ﺧﻮﺵ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺧﻮﺷﺮﻓﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺻﺤﺒﺖ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎﺭ *
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﭼﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺑﻮﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻫﺠﺮﺕ ﺑﺴﺠﻦ ﻋﮑﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺠﺎﺭﻭﺏ
ﮐﺸﻰ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﮔﺸﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺣﻠﻴﻢ
ﻭ ﺳﻠﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻗﺮﻳﻦ ﻭ ﻧﺪﻳﻢ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻗﻮﻉ ﻣﺼﻴﺒﺖ
ﺣﺒﺎﺋﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺍﺯ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﺻﻌﻮﺩ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻻ ّ
ﻓﺮﻗﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺣﺮﻗﺘﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺋﻰ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻫﺮ ﺳﺤﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺹ ١٢٠ ﻣﻴﺮﻭﻓﺖ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻴﮕﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﺪ* ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻘﺪﺳﻰ ﺑﻮﺩ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﭼﻪ ﻭﺟﻮﺩ ّ ّ
ﺷﺪﺕ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﻗﺎﻟﺐ ﺗﻬﻰ ﮐﺮﺩ ﻓﺮﺍﻕ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺍﺯ ّ
ﻧﻮﺭ ﺍ ﻭ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺗﺠﻠﻰ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ّ ﺟﺪﺛﻪ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺳﺎﻃﻌﺔ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻭ ﺭّﻭﺡ ﺍ
ﺭﻭﺣﻪ ﻓﻰ ﺑﺤﺒﻮﺣﺔ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ ﻭ ﺍﻋﻠﻰ ﺍ ﺩﺭﺟﺎﺗﻪ ﻓﻰ ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ * ﺭﻣﺲ ّ ﺣﺪﻳﻘﺔ ّ
----------------------------------ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻓﺮﺝ ﺍ ﺗﻔﺮﻳﺸﻰ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻓﺮﺝ ﺍ ﺗﻔﺮﻳﺸﻰ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻓﺮﺧﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺑﻨﺪﮤ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩ * ﺁﻗﺎ ﻟﻄﻒ ﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻟﻄﻒ ﺍ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻮﻗﻦ ﻭ ﺑﺮ ّ ﺘﺤﻤﻞ ﻭ ﺑﺮﺩ ﺑﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﻣ ّ
ﺹ ١٢١
ﺯﺧﺎﺭﻑ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺣﻄﺎﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﻋﺎﺭﻯ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ * ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺣﺪﻳﺖ ّ ّ ﺗﺬﻟﻞ ﻭ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭ ﺑﺪﺭﮔﺎﻩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺎﻧﻰ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯﮐﺮﺩ * ﻗﺒﺮ
ﺍﻣﺎ ﺣﺎﺟﻰ ﻓﺮﺝ ﺍ ﺩﺭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ّ ﻣﻌﻄﺮ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺍﺳﺖ* ّ
ﺑﺎﻗﻰ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ
ﻣﻌﻴﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎﻳﻦ ﺳﺠﻦ ﻧﻔﻰ ﺑﻌﮑﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ّ ﻣﺒﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﺑﺮﺍﺣﺖ ّ ﻣﺤﻤﺪ ﮔﺸﺖ ﺑﮑﺴﺐ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍﺣﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﺷﺮﻳﮏ ﻭ ﺳﻬﻴﻢ ﺑﻮﺩ ّ
ﻣﺮﺧﺺ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺷﻰ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻭ ﺑﻬﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ّ
ﺁﻧﮑﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺭﺳﻴﺪ *
ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﺭﺯﺍﻳﺎ ﻭ ﺑﻼﻳﺎ
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺭﺯﺍﻳﺎ ﺳﻬﻴﻢ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻭ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﺑﻌﻨﺎﻳﺖ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﺹ ١٢٢ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻌﺎﺷﺮ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺑﺎ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﻗﻠﺐ
ﺳﻠﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺟﺴﻤﻰ ﻧﺤﻴﻒ ﻭ ﻋﻠﻴﻞ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ
ﺷﺎﮐﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﺻﺎﺑﺮ ﺩﺭ ﺑﻼﻳﺎﻯ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ * ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻟﻪ ﺍﻟﻌﻄﻴّﺔ ﻭ ﺍﻟﺒﺮﮐﺎﺕ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ّ ّ
ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ * ﻗﺒﺮ ﭘﺎﮐﺶ ﺩﺭ ﺑﻤﺒﺌﻰ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻧﺴﺖ * ---------------------------------------------ﺁﻗﺎ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺧﻮﺍﻥ ﻫﻮ ﺍ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎﺩﻕ ﺁﻗﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺁﻗﺎ ّ ّ ﻋﻢ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺣﺒﻴﺐ ﺍ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺑﺎ ّ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎ ﺍﻟﻤﻌﺮﻭﻑ ﺑﻌﺮﻳﺾ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﻌﺎﺷﺮ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ * ﻃﻴﻮﺭ ﺁﺳﺎ
ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﮥ ﻭﺍﺣﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻤﺜﺎﺑﮥ ﮔﻞ ﻭ ﻻﻟﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻭ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ
ﺨﻄﮥ ﻋﺮﺍﻕ ﻗﺪﻡ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﮐﺎﺷﺎﻧﮥ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺑ ّ
ﺹ ١٢٣ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺑﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺩﺭ
ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﮤ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺸﻌﻮﻑ ﻭ ﻣﺴﺮﻭﺭ
ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ * ﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﻭ ﺳﮑﻨﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻭ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺭﻭﻯ ﺩﻟﺠﻮﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺁﻗﺎﻕ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺛﺮ
ﮐﺮﺩ ﺗﺸﻨﮥ ﺯﻻﻝ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﻟﻄﺎﻑ
ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ * ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻘﺎﺋﻖ ﻭ ﻻﻟﻪ ﺭﺥ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﻴﻔﺘﮥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺳﺎﻃﻊ ﺍﺯ ﺟﺒﻴﻦ ﻣﺒﻴﻦ
ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﻳﺎﺭ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺣﺠﺒﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺒﻠﻎ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻤﻘﺼﻮﺩ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ *
ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻮﺍﺩ ﺗﺮﺷﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ
ﺠﺮﺩ ﺍﻟﻘﺎء ﮐﻠﻤﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ﻳﮏ ﺷﺐ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻤ ّ ﺗﻮﻗﻒ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺑﺪﴽ ّ ﺩﺭ ﻗﺮﺍﻥ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ :ﻳﮑﺎﺩ ﺯﻳﺘﻬﺎ ﻳﻀﻰء ﻭ ﻟﻮ ﻟﻢ ﺗﻤﺴﺴﻪ ﻧﺎﺭ
ﻧﻮﺭ ﻋﻠﻰ ﻧﻮﺭ * ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻫﻦ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﺷﺪﻳﺪ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺍﺳﺖ ﺑﻨﻔﺴﻪ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻟﻮ ﺑﺂﺗﺶ
ﻧﺮﺳﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﻗﺎﺑﻠﻴّﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﺭﺳﺪ ﺹ ١٢٤ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻟﻘﺎء ﮐﻠﻤﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺘﺎﺑﺪ * ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ
ﺯﮐﻴﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﺍﺣﺪﻳّﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﻭ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﺯ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﺭﺷﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﺑﻘﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺎﺭﺽ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ّ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺳﺮ ّﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ّ ﺟﻮﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﺣﻠﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﻠﻴﻢ
ﻭ ﺻﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﮑﻮﺭ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﻟﺐ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﻟﻰ ﺧﺮﻡ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺣﻰ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺭﻭﻯ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﻣﺄﺫﻭﻥ ﺑﺮﺟﻮﻉ ﻋﺮﺍﻕ ﮔﺸﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﻋﺎﺋﻠﻪ ﺩﺭ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺑﺰﻳﺴﺖ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺬﮐﺮ ﻭ ﻓﮑﺮ ّ
ﺷﺪﺕ ﺑﻠﻮﻯ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﻫﺮ ﭼﻬﺎﺭ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ّ
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺎ ﻋﻤﻮﻯ ﭘﺎﮎ ﮔﻬﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﺮﺍ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻣﴼ
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎﻯ ﺍﺳﻴﺮﴽ ﺑﺤﺪﺑﺎ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ * ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻗﺎ ّ
ﻋﻤﻮ ﭘﻴﺮﻣﺮﺩﻯ ﺑﻮﺩ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺫﮐﺮ
ﻭ ﻓﮑﺮ ﺳﺒﺤﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ ﺁﺯﺍﺩ * ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺘﻤﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺵ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ّ ﺹ ١٢٥ ﺩﺭ ﺭﻓﺎﻫﻴّﺖ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺣﺪﺑﺎ ﺳﺮﺧﻴﻞ ﺍﺳﺮﺍء
ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﺣﺘﻴﺎﺝ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺸﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﺴﺮﺕ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺻﺎﺑﺮ ﻭ ﺷﮑﻮﺭ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﻭﻗﻮﺭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ
ﺯﺍﻭﻳﻪ ﺋﻰ ﻣﻌﺘﮑﻒ ﻭ ﻣﻨﺰﻭﻯ ﺑﻮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﺠﺎﻧﺎﻥ
ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻴﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺎﻧﻰ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ* ﺍﻏﻤﺴﻪ ﺍ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﻌﻔﻮ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ
ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﺧﻠﺪﻩ ﻓﻰ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ * ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ّ ﺟﻨﺔ ّ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻪ ﻓﻰ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺣﺪﺑﺎء ﺩﺭ ﺍﻣﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﻭ ّ
ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻌﺴﺮﺕ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﻧﻔﺲ ﻣﻄﻤﺌﻨّﻪ ﻣﺮﺿﻴﻪ ﮔﺸﺖ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﺭﺍﺿﻴﻪ ﻭ ّ
ﻋﺰﺕ ﺭﺍ ﻟﺒّﻴﮏ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ،ﻳﺎ ﺍﻳّﺘﻬﺎ ﺍﻟﻨّﻔﺲ ﺭﺏ ّ ّ
ﻣﺮﺿﻴﺔ ﻓﺎﺩﺧﻠﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻄﻤﺌﻨﺔ ﺍﺭﺟﻌﻰ ﺍﻟﻰ ﺭﺑّﮏ ﺭﺍﺿﻴﺔ ّ ّ ﺟﻨﺘﻰ ،ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﻋﺒﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻰ ّ
ﺍﻣﺎ ﺁﻗﺎ ﻣﺤّﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﺻﻞ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﺑﺒﻘﻌﮥ ﻭ ّ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺍﻟﻰ ﺍﻻٓﻥ ﺑﺴﺮ
ﺹ ١٢٦ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﻘﻌﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺴﺮﺗﺴﺖ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻣﻮﻣﻰ ﺍﻟﻴﻪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﻣﺎ ﺩﺍﺩﺍﺵ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻣﺴﺮﺕ* ﻭ ّ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ٰ
ﺍﺯ ﺣﺪﺑﺎ ﺑﻌﮑﺎ ﺁﻣﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺑﻼﺩ ﻣﺠﺎﻭﺭﻩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺒﺮ
ﻣﺸﻘﺖ ﺑﮑﺴﺐ ﻭﺳﻌﻰ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻭ ّ
ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻏﻢ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺑ ّ ﺘﺬﻟﻞ ﻭ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭ ﻭ ّ ﻗﻄﻊ ﺍﻧﻔﺎﺱ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ
ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺤﻴﻔﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩ
ﺗﺒﺘﻞ ﺑﺨﺪﺍﻭﻧﺪ ﺘﺬﮐﺮ ﻭ ﻭ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺭﺍ ﺑ ّ ﺗﻀﺮﻉ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻭ ّ ّ
ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﮔﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻧﺤﻼﻝ
ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻗﻤﻴﺺ ﺟﺴﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺟﺎﻥ ﻋﺮﻳﺎﻥ
ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﺑﺮ ﭘﺮﻳﺪ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺑﻔﻀﺎﻯ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻧﻮﺭ ﺍ ﺭﻣﺴﻪ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺑﺤﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮔﺸﺖ * ّ
ﺭﻭﺡ ﺍ ﺭﻭﺣﻪ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻌﻔﻮ ﺑﺴﻄﻮﻉ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ّ
ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ * ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ّ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﺍﻣﺎ ﺁﻗﺎ ﺣﺒﻴﺐ ﺍ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﺯ ﺧﻴﻞ ﺍﺳﺮﺍ ﻭ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻤﻮﺻﻞ ﺣﺪﺑﺎء ﺳﺮﮔﻮﻥ ﺷﺪ ّ
ﺹ ١٢٧ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻌﺴﺮﺕ ﻭ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻣﻰ ﺍﻓﺰﻭﺩ * ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﺤﻄﻰ ﻭ ﻏﻼ ﺩﺭ
ﺣﺪﺑﺎء ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﻏﺮﺑﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺪ ﮔﺬﺷﺖ ﻭﻟﻰ ﻗﻠﻮﺏ
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺬﮐﺮ ﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﻏﺬﺍﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﺍﺷﺖ
ﺗﺤﻤﻞ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﻃﻌﺎﻡ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻟﻬﺬﺍ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺷﮑﻴﺐ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ّ ﻏﺮﻳﺐ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻏﺮﻳﺒﺎﻥ
ﭼﺮﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻗﺤﻄﻰ ﻭ ﻏﻼ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ
ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻨﺪ ﻋﺠﻴﺐ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻧﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ*
ﺧﻼﺻﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺣﺒﻴﺐ ﺍﺯ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺷﮑﻴﺐ ﻧﺼﻴﺐ
ﻣﻮﻓﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻗﻠﺒﻰ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﺷﺎﺩ ﻭ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﺑﻐﺮﺑﺖ
ﻭﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺸﻌﻮﻑ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻑ * ﺍﺳﺮﺍء ﺣﺪﺑﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺯ ﺯﻭﺭﺁء ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﺣﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻧﺎ ﻣﺤﺼﻮﺭ *
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺒﻴﺐ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻨﻴﻦ ﻣﻌﺪﻭﺩﻩ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺳﺎﺧﺖ
ﺟﻨﺖ ﻧﻌﻴﻢ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ * ﺭﺏ ﮐﺮﻳﻢ ﺩﺭ ّ ﻭ ﺑﺎﻟﺤﺎﻥ ﺑﺪﻳﻌﻪ ﺑﺘﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ّ ﺹ ١٢٨
ﻤﻠﻘﺐ ﺑﻤﻨﺼﻮﺭ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺍﻟ ّ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﻠﻘﺐ ﺑﻤﻨﺼﻮﺭ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﻧﺤﺎﺱ ّ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ّ
ﺍﻫﻞ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻳﻌﺎﻥ ﺷﺒﺎﺏ ﻭ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ
ﺗﺠﻠﻰ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﻳﺪ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺟﺎﻡ ﻃﻬﻮﺭ ﮔﺸﺖ ّ
ﻭ ﻣﺨﻤﻮﺭ ﺍﺯ ﮐﺄﺱ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﮐﺎﻓﻮﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺵ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺮ ﺫﻭﻕ ﻭ ﺑﺸﺎﺷﺖ * ﭼﻮﻥ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﺭ
ﺯﺟﺎﺟﮥ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺍﺯ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺑﺰﻭﺭﺍء
ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎء ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ ﻃﺒﻌﻰ ﺭﻭﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﺳﻴﺎﻝ ﻭ ﻧﻈﻤﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻘﺪ ﻟﺌﺎﻝ * ﻭ ﻗﺮﻳﺤﻪ ﺋﻰ ّ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺳﻼﻡ ﺩﺭ ﺩﺍﺭ ّ
ﻫﻤﺖ ﺭﺍ ﺑﻤﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻣﻰ ﮔﻤﺎﺷﺖ * ﺍﺧﻮﺍﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ّ ﺹ ١٢٩ ﺩﮐﮥ ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺸﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ّ
ﻭ ﺑﻪ ﺭﻓﺎﻫﻴّﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺳﺮﺍء ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻭﺭﺍء ﺑﺤﺪﺑﺎء ﺳﺮﮔﻮﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ
ﺗﻀﺮﻉ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ّ ﺑﺤﻴﻔﺎ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ﺘﺬﮐﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﮑﺮﺩ ّ ﻣ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺧﻀﻮﻉ ﺍﺣﺒﺎء ّ ﺑﺨﺪﻣﺖ ّ
ﻭ ﺧﺸﻮﻉ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ﺗﺄّﻫﻞ ﻧﻤﻮﺩ
ﺍﺟﻼء ﻳﺎﻓﺖ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﺑﺸﺎﺷﺘﻰ ﺍﺳﻼء ّ ﻭ ّ ﺑﻰﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﻴﺠﺴﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰﺍﻧﺪﻭﺧﺖ ﺻﺮﻑ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺋﻰ ﺩﺭ ﻣﺎﺗﻢ ﺁﻥ ﺷﻬﻴﺪ ﺩﺷﺖ ﺑﻼ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺩﺭ
ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮﺩ ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﺟﻤﻴﻌﴼ ﺳﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ّ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﺤﻴﺐ ﺑﮑﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ *
ﺍﻳﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﺯﮐﻴﻪ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﻭﺍﺣﺪﻩ ّ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺲ ّ
ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﻴﻨﻬﺎﻳﺖ ﺑﺎ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻞ
ﻭ ﺷﮑﻮﻓﮥ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﭘﻴﮏ ﺍﺟﻞ ﺭﺍ ﻟﺒّﻴﮏ ﮔﻔﺖ
ﺧﻄﮥ ﺣﻴﻔﺎ ﺑﻌﺎﻟﻢ ﺑﺎﻻ ﻋﺮﻭﺝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﺯﺥ ﺍﺩﻧﻰ ﻭ ﺍﺯ ّ ﺹ ١٣٠
ﺑﺮﻓﻴﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﺎﮎ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ
ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﺧﻴﻤﻪ ﻭ ﺧﺮﮔﺎﻩ ﺯﺩ * ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻪ ﻭ ﺣﺴﻦ ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ * ﺗﻐﻤﺪﻩ ﺍ ﺑﺮﺣﻤﺘﻪ ﻓﻰ ّ ﻇﻞ ﻗﺒﺎﺏ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻪ ﻓﻰ ﺭﻭﺿﺔ ّ ﻣﺂﺏ ﻭ ّ -----------------
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ﻳﺰﺩﻯ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﺎﺭﺽ ﻟﺒﻴﮏ ﮔﻔﺖ ﺟﻨﺎﺏ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﭘﻴﮏ ﺍﺟﻞ ﺭﺍ ّ ﺁﻗﺎ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ﻳﺰﺩﻯ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺧﺎﻟﺺ
ﺣﻖ ﺷﻨﻴﺪ ﺑﺎﻫﺘﺰﺍﺯ ﻣﺨﻠﺺ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﺸﺎﺩ ﻧﺪﺍء ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺷﻌﻠﻪ ﺯﺩ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﺁﻣﺪ ﻧﺎﺋﺮﮤ ّ
ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﻤﻊ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﺭ ﺯﺟﺎﺟﮥ ﻗﻠﺐ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻋﺸﻖ ﺍﻟﻬﻰ ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﻓﺘﻨﻪ ﺩﺭ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻭﺟﻮﺩ
ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ * ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺑﺠﻤﺎﻝ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﻣﺎﻡ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ
ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﺮﮎ ﻭﻃﻦ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﺽ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺹ ١٣١
ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮﺩ * ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﺎ ﺩﻭ ﭘﺴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﻴﺮ ّ
ﻣﺴﺮﺕ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻣﻴﺪ ﻭﺻﻞ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻭ ّ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻰ ﻭ ﻗﺮﻯ ﻭ ﻗﺼﺒﻪ ﺋﻰ ﺑﺎ
ﺍﺣﺒﺎ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﻭﻟﻰ ُﺑﻌﺪ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﻭ ﺭﺍ ّ ﻣﺸﻘﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﻝ ﻏﺮﻳﻖ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ّ
ﻗﻮﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻟﻰ ﺗﻦ ﺿﻌﻴﻒ ﮔﺸﺖ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ
ﻣﺮﻳﺾ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻋﻠﻴﻞ ﻭ ﺑﻰﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﮔﺸﺖ *
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺮﺽ ﮐﻼﻝ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ ﻭ ﻣﻼﻝ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ ﻋﺰﻡ ﻗﻮﮤ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﻏﺮﻳﺐ * ﻟﻬﺬﺍ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ّ
ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺣﺴﺮﺕ ﺍﺯ ﻓﺮﻗﺖ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩ * ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻈﺎﻫﺮ ﺟﺎﻡ ﻭﺻﺎﻝ ﻧﻨﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﮤ
ﺭﻭﺡ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﻧﺮﺳﻴﺪ ﻭﻟﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ُ
ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻓﺎﺋﺰﻳﻦ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻭ ﺍﺟﺮ ﻟﻘﺂء ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ
ﻣﻘﺪﺭ ﻭ ﻣﺤﺘﻮﻡ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﭘﺎﮎ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻭ ّ
ﻧﻔﺴﻰ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺧﻠﻮﺹ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺟﺰ ﺭﺍﺳﺘﻰ َ َ ﺹ ١٣٢ ﺑﺮ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻐﻴﺮ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﻧﻴﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻃﺮﻳﻖ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻣﻴﭙﻴﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺤﺴﻦ ّ
ﻭ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻣﻌﺮﻭﻑ * ﺳﻘﺎﻩ ﺍ ﮐﺄﺱ ﺍﻟﻮﺻﺎﻝ
ﻗﺮﺕ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻪ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻟﺒﻘﺂء ﻭ ّ ﻋﻴﻨﺎﻩ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ*
-------------------------------------ﻣﻼ ﻣﻬﺪﻯ ﻳﺰﺩﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﻼ ﻣﻬﺪﻯ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ّ
ﻳﺰﺩﻯ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﮐﺎﻣﻞ ﻓﺎﺿﻞ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺘﺒﻊ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﻭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺑﻈﺎﻫﺮ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻋﻠﻢ ﻧﺒﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ّ
ﻗﻮﮤ ﻣﺎﻫﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺁﻳﺎﺕ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﻧﺎﻃﻖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ّ ﺑﺘﺰﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻣﺸﻬﻮﺭ ّ
ﺭﺑﺎﻧﻰ * ﺍﮐﺜﺮ ﺑﺘﻬﺠﺪ ﻗﻠﺒﻰ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺟﺎﻧﻰ ّ ّ
ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻘﺮﺍﺋﺖ ﺍﺩﻋﻴﻪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﻋﺠﺰ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ
ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﮐﺎﺷﻒ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﻟﺴﺎﻥ ﺹ ١٣٣ ﺑﻠﻴﻎ ﺩﺭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﺎﺱ ﺑﻰ
ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﻣﺴﻠﺴﻞ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ *
ﻣﺘﻬﻢ ﺑﺎﻳﻦ ﺍﺳﻢ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺑﺎﺭﻯ ،ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺷﻬﻴﺮ ﺷﺪ ﻭ ّ ﺍﻣﻴﺮ ﻭ ﻓﻘﻴﺮ ﭘﺮﺩﮤ ﮐﺘﻤﺎﻥ ﺩﺭﻳﺪ ﻭ ﺭﺳﻮﺍ ﺑﺂﺋﻴﻦ
ﺟﺪﻳﺪ * ﻋﻠﻤﺂء ﺳﻮء ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻓﺘﻮﻯ ﺑﺮ ﻗﺘﻠﺶ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ * ﻭﻟﻰ ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺣﺎﺟﻰ
ﻣﻼ ﺑﺎﻗﺮ ﺍﺭﺩﮐﺎﻧﻰ ﺑﺎ ﻋﻠﻤﺎء ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ّ
ﺑﺨﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﻭﻃﻦ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﺑﺎ ﺩﻭ ﭘﺴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺣﻀﺮﺕ
ﺷﻬﻴﺪ ﻣﺠﻴﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻭﺭﻗﺎء ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﺰﻡ ﮐﻮﻯ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻬﺮ ﺷﻬﺮﻯ ﮐﻪ ﻣﺮﻭﺭ ﻧﻤﻮﺩ
ﻭ ﺑﻬﺮ ﻗﺮﻳﻪ ﺋﻰ ﮐﻪ ﻋﺒﻮﺭ ﮐﺮﺩ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺼﻴﺢ ﺑﮕﺸﻮﺩ ﺣﺠﺖ ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺍﻣﺮ ﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﻗﺎﻣﮥ ّ
ﺍﺩﻟﮥ ﻻﺋﺤﻪ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﻭ ّ
ﺑﻴﻨﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻭ ﺗﺄﻭﻳﻞ ﺁﻳﺎﺕ ّ
ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺋﻰ ﻓﺮﻭ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﺳﺎﻋﺘﻰ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﮕﺮﻓﺖ ﺭﺍﺋﺤﮥ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ﺑﻤﺸﺎﻣﻬﺎ ﻋﻄﺮ ّ
ﺹ ١٣٤
ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﺺ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻬﺪﺍﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﮔﻮﻯ ﺳﺒﻘﺖ ﺍﺯ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺑﺮﺑﺎﻳﻨﺪ * ﺑﺮﺏ ﺟﻤﻴﻞ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺷﺨﺼﻰ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ ﺗﻮﺟﻪ ّ
ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﻧﺸﺌﮥ ﺍﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺩﺍﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻓﺮﺍﻏﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﻤﺖ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﺑﻠﻮﻍ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺩﺭ ﻧﺸﺌﮥ ﺍﺧﺮﻯ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ّ ﺑﻮﺩ ﻗﻠﺐ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﮑﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭ ﺟﺎﻥ
ﻫﻤﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﻴﺮ ﺑﻼء ﺑﻮﺩ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﻭ ّ ّ
ﻣﺸﻘﺖ ﺑﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻃﻰ ﺻﺤﺮﺍ ﻭ ﺻﻌﻮﺩ ﻭ ﻧﺰﻭﻝ ﮐﻮﻫﻬﺎ ﺩﺭ ّ
ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﺟﺒﻴﻦ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺁﺗﺶ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺩﺭ ﻓﻮﺭﺍﻥ * ﻟﻬﺬﺍ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﺯ ﺣﺪﻭﺩ
ﻭ ﺛﻐﻮﺭ ﻣﺮﻭﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﺕ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻭ ﺑﻴﻘﺮﺍﺭ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩ * ﺁﺗﺶ ﺷﻮﻕ ّ
ﺷﻌﻠﻪ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻬﻴﺠﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻋﻠﻴﻠﻰ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺷﮑﻴﺐ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻋﺰﻡ ﮐﻮﻯ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﺯﮤ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﺷﺪﺕ ﻣﺮﺽ ﺩﺭ ﭘﺎ ﻧﺒﻮﺩ ﺯﺧﻢ ﻭ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺷﺪ ّ
ﺹ ١٣٥
ﻣﺴﺘﻮﻟﻰ ﮔﺸﺖ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﺎﻧﺪ * ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺮ ﻗﺴﻤﻰ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻤﺰﺭﻋﻪ
ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻗﺼﺮ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍ
ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺠﺎﻧﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻃﺎﻗﺘﺶ ﻋﺸﺎﻕ ﺍﺯ ﺻﺒﻮﺭﻯ ﻃﺎﻕ ﺷﺪ ﻭ ﻋﺒﺮﺕ ّ
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﺒﺎﺧﺖ* ﮔﺸﺖ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ّ
ﺟﻨﺔ ﺍﻟﺒﻘﺎء ﻭ ﺗﻠﺌﻼٔ ﺟﺮﻋﻪ ﺍ ﮐﺄﺳﴼ ﺩﻫﺎﻗﴼ ﻓﻰ ّ ّ
ﺍﻟﺮﻓﻴﻖ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ* ﻭﺟﻬﻪ ﻧﻮﺭﴽ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﻗﴼ ﻓﻰ ّ
ﻣﻄﻬﺮﺵ ﺩﺭ ﻣﺰﺭﻋﮥ ﻋﮑﺎ ﻭﺍﻗﻊ* ﻗﺒﺮ ّ
---------------------------------
ﺣﻀﺮﺕ ﮐﻠﻴﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻮﺳﻰ ﻫﻮ ﺍ
ﺣﻀﺮﺕ ﮐﻠﻴﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺳﻦ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ * ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺯ ّ
ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﺸﻮ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺑﺎ ﺷﻴﺮ ﻣﻤﺘﺰﺝ ﺷﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﺭ ﻭ ﻧﻤﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ّ ّ ﺹ ١٣٦
ﺗﻌﻠﻖ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺑﺠﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺍﺭﮔﻰ ّ ﺍﺣﺪﻳﺖ * ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﺍﻟﺪﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺗﺮﺑﻴﺖ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺪﺭﺟﮥ ﺑﻠﻮﻍ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ّ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺮ ّ ﮑﻠﻰ ﻓﺎﺭﻍ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺘﺜﺎﻝ ﺍﻭﺍﻣﺮ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺍﺯ ﻓﮑﺮ ﺩﻧﻴﺎ ﺑ ّ
ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﺍﺝ ﺑﺎﺯﻍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﻰﺍﻓﺮﻭﺧﺖ * ﺍﺑﺪﴽ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻣﻨﺎﺻﺐ ﻧﻴﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻰ ﺑﻤﻘﺎﺻﺪ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺁﻣﺎﻝ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻳﺶ ﺧﺪﻣﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻬﻴﭽﻮﺟﻪ ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻧﻔﮑﺎﮎ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﮐﻪ ﺳﺎﺋﺮﻳﻦ ﺟﻔﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﻭ ﻭﻓﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ
ﺻﻔﺎ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺑﻮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﺪﺍ ﺍﺯ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ
ﻣﻨﻮﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﻨﻔﺤﻪ ﺋﻰ ﺍﺯ ﮔﻠﺸﻦ ﺑﺒﻴﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻓﻢ ﻣﻄﻬﺮ ﻗﻠﺒﺶ ّ ّ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻣﻌﻄﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﺸﺎﻣﺶ ّ ّ ﺗﻌﻠﻖ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺑﻤﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﻧﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ّ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻓﺮﺍﻏﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ * ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ
ﮐﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﺘﺮﻭﻳﺞ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺘﺪﺭﻳﺞ ﻣﻌﺮﻭﻑ ّ ﺹ ١٣٧
ﻭ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﺑﺎ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺑﻮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺟﻤﺎﻝ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺭﻭ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺣﺮﮐﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﻗﻠﻰ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺧﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻭ ﻭ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺍﺣﺖ
ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺑﻼﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺠﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺭﻩ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ*
ﺍﻳﺎﻡ ﻏﻴﺒﻮﺑﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻳﻌﻨﻰ ﺳﻔﺮ ﺑﮑﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ّ
ﮐﻠﻴﻢ ﺩﺭ ﻭﺭﻃﮥ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺑﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺟﺎﻧﺶ ﺩﺭ ﺧﻄﺮ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺻﺒﺮ
ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺧﻮﻑ ﻭ ﻫﺮﺍﺳﻰ ﻧﺪﺍﺷﺖ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻭ ّ
ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻨﻮﺍﻝ
ﺳﺎﺑﻖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻘﺪﺭ ﻭﺳﻊ
ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻴﮑﻮﺷﻴﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﻬﺮﮤ ﺁﻓﺎﻕ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﻭﻗﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﺩﺍﺭ ّ ﻣﻌﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭ ّ
ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﺩﺭﻧﻪ* ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﮑﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺭﺍﺋﺤﮥ ﺧﻼﻑ ﺍﺯ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻳﺤﻴﻰ ﺍﺳﺘﺸﻤﺎﻡ ﮐﺮﺩ
ﺹ ١٣٨
ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﻻﻟﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﺪ ّ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻭﺳﺎﻭﺱ ّ
ﺳﻢ ﻣﻬﻠﮏ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﻋﺠﻴﺐ ﺩﺍﺷﺖ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﮐﻠﻴﻢ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ
ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻏﺒﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ ﻭ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﻬﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﺪﺕ ﻏﻤﻮﻡ ﻭ ﻫﻤﻮﻡ ﺩﺭ ﻭﺭﻃﻪ ﻣﻬﻠﮏ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ّ
ﺁﺗﺶ ﺗﺄﺳﻒ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﻬﺮ ﺁﻫﻨﮕﻰ ﻣﻴﻨﻮﺍﺧﺖ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ:
) ﻧﮑﺘﮥ ﺭﻣﺰ ﺳﻨﺎﺋﻰ ﭘﻴﺶ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥ ﭼﻨﺎﻥ
ﭘﻴﺶ ﮐﺮ ﺑﺮﺑﻂ ﺳﺮﺍ ﻭ ﭘﻴﺶ ﮐﻮﺭ ﺁﺋﻴﻨﻪ ﺩﺍﺭ (
ﭼﻮﻥ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﺷﺪ ﮐﻨﺎﺭﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﮔﻔﺖ :ﺍﻯ
ﺑﺮﺍﺩﺭ ،ﺍﮔﺮ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﭘﻰ ﺑﺤﻘﺎﺋﻖ ﻧﺒﺮﻧﺪ ﺍﻣﺮ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ
ﻭ ﺗﻮ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺁﻥ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﭼﻪ
ﻗﺪﺭ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺩﺭﺱ ﻭ ﻣﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺍﻣﻼ
ﺘﻌﺪﺩﻩ ﻭ ﺍﻧﺸﺎء ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺑﺨﻄﻮﻁ ﻣ ّ
ﺣﺘﻰ ﺑﺎﻧﺎﻣﻞ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺸﻖ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ّ ﺹ ١٣٩
ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ * ﺟﻤﻴﻊ ﺧﻠﻖ ﻣﻴﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ﺩﺭﺟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻮﺩﻯ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻋﻨﺎﻳﺖ
ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﺷﮑﺮﺍﻧﮥ ﺁﻥ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻇﻞ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﻤﺪﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﻮﻯ ﻭ ﺍﺯ ّ ّ ﺑﺎ ّ
ﺧﺎﺭﺝ ﮔﺮﺩﻯ ،ﺍﻳﻨﺴﺖ ﺷﺮﻁ ﻭﻓﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺱ ﻧﻌﻤﺖ ﺑﻰﻣﻨﺘﻬﻰ؟ ﺍﺑﺪﴽ ﺗﺄﺛﻴﺮﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﻠﮑﻪ
ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﻬﻮﺩ ﺿﻤﻴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺟﺪﺍﺋﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺸﺖ * ﺳﺮ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺣﻀﺮﺕ ﮐﻠﻴﻢ ﺍﺯ ﺍﺭﺽ ّ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻘﻠﻌﮥ ﻋﮑﺎ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺳﻠﻄﺎﻧﻰ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ
ﺍﻳﺎﻡ ﻧﻴﺰ ﺑﻨﻔﻰ ﺍﺑﺪﻯ ﻣﻨﺼﻮﺹ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ّ
ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺨﺪﻣﺎﺕ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﻭ ﺑﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ
ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺎﮎ ﺑﻌﺎﻟﻢ ﭘﺎﮎ ﺷﺘﺎﻓﺖ
ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﺻﻌﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ * ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ّ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﺍﻳﺎﻡ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﻳﻠﺨﺎﻧﻰ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﭘﺴﺮ ﻣﻮﺳﻰ ﺧﺎﻥ ﺩﺭ ّ
ﺳﻴﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﺋﻰ ﻗﺰﻭﻳﻨﻰ ﺑﻮﺍﺳﻄﮥ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ّ ﺹ ١٤٠
ﺣﻖ ﺳﻴﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﺩﺭ ّ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺳﻴﺪ * ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﺍﻭ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻠﺨﺎﻧﻰ ﻋﻠﻴﻘﻠﻰ ﺧﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﻨﻪ ﻣﺪﺕ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺳﻴﺮ ﺷﻬﻮﺍﺕ ﻭﻟﻰ ﭘﺸﻴﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺷﻬﻮﺍﺕ
ﻧﻔﺴﺎﻧﻴﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺭﺿﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮎ ّ
ﻧﻔﺴﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺸﻴﺪ ﺍﺳﺘﺪﻋﺎﻯ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪﺍﺵ ََ
ﻗﺒﻮﻝ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﮔﺮﺩﺩ * ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺷﻔﻴﻊ ﻧﻤﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺧﻄﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻴﭙﻮﺷﻢ
ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺍﻭ ﻣﻴﮑﻮﺷﻢ * ﺍﻳﻠﺨﺎﻧﻰ ﻣﻌﻬﻮﺩ
ﺩﻭﻟﺖ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﻟﮑﻦ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻮﻯ ﻭ ﻫﻮﺱ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺩﺍﺩ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺟﺮﺋﺖ
ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻤﻴﻨﻤﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻃﻠﺒﮑﺎﺭﺍﻥ ﻫﺠﻮﻡ
ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ * ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺰﺩ
ﻭﺍﻟﻰ ﺷﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﭘﺎﺷﺎ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺳﻔﺎﺭﺷﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﮔﻴﺮﺩ * ﺍﻳﻠﺨﺎﻧﻰ ﺍﻣﺘﺜﺎﻝ ﺍﻣﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺍﺯ
ﻭﺍﻟﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺩﻳﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﻮﻣﻴﺪﻯ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩ * ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺩﻳﺎﺭ ﺑﮑﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﺹ ١٤١
ﺣﻖ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺗﺎﺟﺮ ﺍﺭﻣﻨﻰ ﻋﺮﻳﻀﻪ ﺋﻰ ﺳﻔﺎﺭﺷﻨﺎﻣﻪ ﺩﺭ ّ
ﺣﻖ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﻋﺎﺯﻡ ﺑﻐﺪﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺳﻔﺎﺭﺵ
ﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻣﻦ ﺟﺰ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺣﻖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺳﺘﺪﻋﺎﻯ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﺩﺭ ّ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﮑﺘﻮﺏ ﻳﻌﻨﻰ ﺭﻭﻯ ﭘﺎﮐﺖ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺘﻪ
ﺑﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎء ﺍ ﻣﻘﺘﺪﺍﻯ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ * ﺍﻳﻦ ﻋﺮﻳﻀﻪ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺟﺴﺮ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺴﺎﺭ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ * ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻠﺨﺎﻧﻰ ﺩﺭ
ﺩﻳﺎﺭﺑﮑﺮ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩ
ﻣﻌﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ * ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻮﻥ ﻭ ﺩﺭ ّ ﺍﻧﺪﺭﻭﻥ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﻨﺎﺏ ﮐﻠﻴﻢ ﺑﻮﺩ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ :ﮐﻠﻴﻢ ﮐﻠﻴﻢ ﺻﻴﺖ ﺍﻣﺮ ﺍ ﺑﺪﻳﺎﺭﺑﮑﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺑﺸﺎﺷﺖ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺑﻮﺩ
ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩ* ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ* ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟّﺮﻭﺡ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﻭ ّ ﺹ ١٤٢
ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺣﺎﺟﻰ ّ ﻣﮑﺮﻡ ﺍﺯ ﻃﺎﺋﻔﮥ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺳﻴﺴﺘﺎﻧﺴﺖ * ﺍﻳﻦ ﺫﺍﺕ ّ
ﺑﻠﻮﭺ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﻳﻌﺎﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺷﻮﺭﻯ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﺴﻠﮏ ﻋﺮﻓﺎ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﻭﻳﺶ ﻓﺎﻧﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﻭﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ* ﺑﻘﺎﻋﺪﮤ ﺩﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﻣﺮﺷﺪ ﮐﺎﻣﻞ ﻭ ﺑﺎﺻﻄﻼﺡ ﻗﻠﻨﺪﺭﺍﻥ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﭘﻴﺮﻣﻐﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﺑﻬﺮ ﮐﻮﻯ ﺑﺠﺴﺘﺠﻮﻯ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ
ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﻃﺎﺋﻔﻪ ﺋﻰ ﭼﻪ ﻋﺎﺭﻑ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺍﺳﺘﺸﻤﺎﻡ ﻭ ﭼﻪ ﺣﮑﻴﻢ ﻭ ﭼﻪ ﺷﻴﺨﻰ ﺭﺍﺋﺤﮥ ّ ﻧﻨﻤﻮﺩ * ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺯ ﺩﺭﺍﻭﻳﺶ ﺟﺰ ﺭﻳﺶ ﺭﻭﺋﻴﺪﻩ ﻭ ﮐﻴﺶ ﺗﮑﺪﻯ ﻭ ﺩﺭﻳﻮﺯﻩ ﻧﺪﻳﺪ ﺑﻨﺎﻡ ﺩﺭﻭﻳﺶ ﻭﻟﻰ ﺑﺤﻘﻴﻘﺖ ّ ﺹ ١٤٣ ﺍﺷﺮﺍﻗﻴﻮﻥ ﺩﺭ ﻗﻴﺪ ﻫﺮ ﮐﻢ ﻭ ﺑﻴﺶ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩ * ﺩﺭ ّ
ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻭ ﺟﺰ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺑﻰﻧﺘﻴﺠﻪ ﺳﺨﻨﻰ ﻧﺸﻨﻴﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻃﻤﻄﺮﺍﻕ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﻮﺍﻣﺾ
ﻣﺠﺎﺯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻔﻘﻮﺩ ﻭ ﺩﻗﺎﺋﻖ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻣﻌﺪﻭﻡ ﺣﮑﻤﺖ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻳﻦ ﺣﮑﻤﺎ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﭼﻮﻥ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﮐﻤﺎﻝ ﺭﺳﻨﺪ ﺍﺳﻴﺮ
ﺭﺫﺍﺋﻞ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻻ ﺍﺑﺎﻟﻰ ﻭ ﺫﻣﻴﻢ ﺍﻟﺨﺼﺎﺋﻞ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﺍﻣﺎ ﻣﻨﻘﺒﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑ ّ ﮑﻠﻰ ﻋﺎﺭﻯ ﻭ ﺧﺎﻟﻰ ﺷﻮﻧﺪ * ﻭ ّ
ﻃﺎﺋﻔﮥ ﺷﻴﺨﻰ ﺟﻮﻫﺮ ﺍﺧﺬ ﺷﺪﻩ ،ﺳﻔﻠﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﻐﺰ ﺍﺯ
ﻣﻴﺎﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﭘﻮﺳﺘﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺍﮐﺜﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﺸﻮ ﻭ ﺯﻭﺍﺋﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ * ﺠﺮﺩ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﺪﺁء ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﻤ ّ
ﺑﻠﻰ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩ ﺑﺎﺩﻳﻪ ﭘﻴﻤﺎ ﺷﺪ ﻣﺴﺎﻓﺎﺕ ﺑﻌﻴﺪﻩ
ﻃﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﺠﺮﺩ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﻃﻠﻌﺖ ﻧﻮﺭﺍء ﻣﻨﺠﺬﺏ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﻤ ّ
ﻣﺪﻋﻴﺎﻥ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ّ
ﻭ ﺭﻓﻘﺎﻯ ﺳﺎﺑﻖ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺹ ١٤٤
ﺫﻣﺖ ﺍﺳﺖ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺭﺩ * ﻣﻘﺘﻀﺎﻯ ﻭﻓﺎ ﻭ ﻓﺮﻳﻀﮥ ّ ﺧﻼﺻﻪ ﺑﻬﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻥ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺫﻫﺎﺏ ﻭ ﭼﻪ
ﺩﺭ ﺍﻳﺎﺏ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻤﺴﺎﻣﻊ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﻫﻨﮓ
ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻮﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺳﻴﺪ ﺘﻌﻠﻘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻣ ّ
ﻣﻬﻴﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻮﺷﻰ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﻌﻴﺸﺖ ّ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻌﺪ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻗﺮﺑﺂء ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﻋﻴﺎﻝ ﻭ ﺍﻭﻻﺩ ﺭﺍ
ﻭﺩﺍﻉ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺭﺟﻮﻉ ﻣﻦ ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ
ﻋﺼﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺳﺮﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ
ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻗﺪﻳﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﻋﺎﺭﻑ ﻣﺸﺮﺑﺎﻥ ﻣﻌﺎﺷﺮ ﺍﻭﻝ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻭ ﻣﺆﺍﻧﺲ ﮔﺸﺖ * ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ّ
ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻳﻮﺳﻒ ﺧﺎﻥ ﻣﺴﺘﻮﻓﻰ ﺍﻟﻤﻤﺎﻟﮏ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ *
ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺧﻮﺍﻫﺸﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ
ﺣﻖ ﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻭﻟﺪﻯ ﻣﻴﺰﺍﻥ ّ ﮑﻠﻰ ﺑﺎﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻮﺩ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺭﺥ ﺩﻫﺪ ﺑ ّ ﺣﻖ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﻋﺮﺽ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﻔﺘﻮﻥ ّ
ﻭ ﻭﻋﺪﮤ ﺻﺮﻳﺢ ﺑﺸﻨﻮﺩ * ﻟﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺛﺎﻧﻰ ﭼﻮﻥ ﺹ ١٤٥ ﺑﺠﻨﺎﺏ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻳﻮﺳﻔﺨﺎﻥ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮﺩ
ﮐﻪ ﻃﻔﻠﻰ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺩﺍﺭﺩ * ﮔﻔﺖ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺍﻟﺤﻤﺪ
ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺗﺎﻡ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻯ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺑﺪﺍﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩ *
ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻳﻮﺳﻒ ﮔﻔﺖ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭﺍﺿﺢ ﮔﺸﺖ
ﻣﺸﺮﻑ ﮔﺮﺩﻯ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﻪ ﭼﻮﻥ ّ
ﺣﻖ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﻣﺎﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺭﺍ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻴﻄﻠﺒﻢ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺖ ّ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺣﺎﺟﻰ ﺧﺎﻥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻧﺰﺩ ﺳﺮﻭﺭ ُﺳﻌﺪﺍء
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﺷﻔﻴﻊ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﮔﺮﺩﺩ * ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ
ﺑﻪ ﻋﺮﻳﻀﻪ ﺋﻰ ﺍﺳﺘﺪﻋﺎﻯ ﺣﺎﺟﻰ ﺧﺎﻥ ﺭﺍ ﻋﺮﺽ ﻧﻤﻮﺩ
ﻭ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ * ﺣﺎﺟﻰ ﺧﺎﻥ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺸﺮﻑ ﺟﻮﺍﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﺸﺮﻑ ﻗﺪﻭﻡ ّ
ﻣﺸﺮﻑ ﻣﻴﺸﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺒﺎﺭﮎ ّ
ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﺘﺮﺑﺘﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻧﻔﺎﻕ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻏﻴﺒﻮﺑﺖ ﺍﻳﻦ
ﺹ ١٤٦
ﻋﺒﺪ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺍﺭﻭﭖ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮏ ﺑﻤﺴﺎﻓﺮ ﺧﺎﻧﮥ ﺣﻈﻴﺮﺓ
ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺟﻨﺔ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺭﻭﺡ ﺍ ﺭﻭﺣﻪ ﺑﻨﻔﺤﺔ ﻣﺴﮑﻴﺔ ﻣﻦ ّ ّ ﻧﻤﻮﺩ * ّ
ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ﺭﺍﺋﺤﺔ ﺯﮐﻴّﺔ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﺍﻟﺜﻨﺎء* ﺟﺪﺙ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺶ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ﺍﺳﺖ* ﻭ ّ ---------------------------------ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺍﻣﻴﺮ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺍﻣﻴﺮ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻧﻴﺮﻳﺰ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺻﻬﺒﺎﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺟﺎﻣﻰ ﻟﺒﺮﻳﺰ * ﺍﻣﻴﺮ
ﺷﺎﺏ ﺍﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺳﻴﺮ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺷﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﻭﻗﻮﻋﺎﺕ ﻧﻴﺮﻳﺰ
ﻓﺮﺍﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﻪ ّ
ﮑﺘﻒ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﻣﻴﺮ ﺑﻘﻮﺕ ﺑﺎﺯﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻨﺪ ﺭﻫﺎ ُﻣ ّ
ﻓﺮﺍﺵ ﺧﻨﺠﺮﻯ ﻏﺼﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻤﺮ ّ ﺹ ١٤٧
ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺘﺤﺮﻳﺮ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ ﻣﻘﺪﺱ ّ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﻌﺪ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ
ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﻼﺯﻡ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺑﻘﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎﺩﺭﻧﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﻋﺮﺍﻕ ّ
ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﺭﮐﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻣﺔ ﺍ ﮐﻨﻴﺰ ﺻﺒﻴﻪﺍﺵ ﺑﺪﻳﻌﻪ ﺑﻤﺮﺣﻮﻡ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺣﺒﻴﺒﻪ ﻫﻢ ﺁﺷﻴﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ّ
ﺣﺴﻴﻦ ﺁﻗﺎ ﻗﻬﻮﻩ ﭼﻰ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﮔﺸﺖ *
ﻣﺪﺕ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺬﮐﻮﺭ ّ
ﻌﺒﻮﺩﻳﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺛﺒﺎﺕ ﺑ ّ
ﻣﺼﺒﺎﺡ ﻣﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﺎﻧﺤﻼﻝ ﺗﻦ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻋﺎﻟﻢ
ﻧﻮﺭ ﺍ ﺧﺎﮎ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﺷﺘﺎﻓﺖ* ّ
ﻣﻀﺠﻌﻪ ﺑﺸﻌﺎﻉ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ
ﺍﻟﺜﻨﺎء * ﻣﺰﺍﺭ ﭘﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭﺵ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ّ ّ -------------------------------------------ﺹ ١٤٨
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻬﺪﻯ ﮐﺎﺷﺎﻧﻰ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻬﺪﻯ ﮐﺎﺷﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﻋﻤﺮ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ
ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺍﻧﺸﺎء
ﺧﻂ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺗﺎﻡ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻗﺮﺍﻥ ﻭ ّ
ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﺳﻦ ّ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺘﺜﻨﺎ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ّ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺧﺒﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻨﺎﺭ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ّ ّ
ﺍ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺮﻳﺪﺍﺭﺍﻥ ﻳﻮﺳﻒ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺷﺪ
ﺳﺮ ﺣﻠﻘﮥ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﺋﺮﮤ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﻟﺴﺎﻥ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺑﻠﻴﻎ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ * ﺑﻌﻀﻰ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﻫﺮﺍﻩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﺮﺩ ﺹ ١٤٩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺑﻌﺸﻖ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺳﻮﺍﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺪ ﻣﻮﺭﺩ
ﻣﻼﻣﺖ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﻣﻌﺮﺽ ﺷﻤﺎﺗﺖ ﻫﺮ ﻳﺎﺭ ﺑﻴﻮﻓﺎ ﺷﺪ * ﻳﮑﻰ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻴﺴﺖ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺖ ﺑﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺭﺳﻮﺍﺋﻰ ﺟﻔﺎ ﮐﺎﺭﺍﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﻃﻌﻦ ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻢ
ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﭼﻮﻥ ﻋﺮﺻﻪ ﺗﻨﮓ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺑﺴﺘﻴﺰﻩ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺗﺮﮎ ﻭﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﮐﺮﺩ
ﺧﻄﮥ ﻋﺮﺍﻕ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻭ ﺑﻤﺮﮐﺰ ﺍﺷﺮﺍﻕ ّ
ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺭﺳﻴﺪ ﭼﻨﺪﻯ ﺑﻤﺼﺎﺣﺒﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
ﻣﺪﺗﻰ ﻭ ﺑﻤﺤﺎﻣﺪ ﻭ ﻧﻌﻮﺕ ﺁﻫﻨﮓ ﺧﻮﺷﻰ ﻣﻴﻨﻮﺍﺧﺖ* ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ّ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﻭﻃﻦ ﻣﺄﺫﻭﻥ ﺑﺮﺟﻮﻉ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ّ
ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺷﻮﺭ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺁﻣﺪ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺍﻕ
ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﺸﻴﺮﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻣﺔ ﺍ
ﺍﻟﻤﺤﺘﺮﻣﻪ ﺣﺮﻡ ﺛﺎﻟﺚ ﺭﺍ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺁﻭﺭﺩ * ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺩﺭ ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ّ
ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩ * ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﺴﻤﺖ ّ
ﺑﻤﺤﺎﻓﻈﮥ ﺑﻴﺖ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺹ ١٥٠ ﻧﻔﺴﻰ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﺩﻣﻰ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ َ َ
ﺍﺣﺒﺎ ﺍﺯ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﻤﻮﺻﻞ ﻧﻔﻰ ﻭ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ّ ﻣﺸﻘﺖ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻣﺮﮤ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺗﻌﺐ ﻭ ّ
ﺑﻤﻮﺻﻞ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﺑﺎء ﺍﺳﻴﺮ ﻣﺤﻨﺖ ﻭ ﺑﻼ ﺑﻮﺩ *
ﻣﻨﻔﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻋﻠﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ٰ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﻨﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺻﺒﻮﺭ ﻭ ﺷﮑﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﻤﻮﻝ
ﺗﺤﻤﻞ ﻓﺮﺍﻕ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﻭﻗﻮﺭ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﻃﺎﻕ ﺷﺪ ﻭ ّ
ﺍﺫﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺄﺫﻭﻧﴼ ﻣﺄﺟﻮﺭﴽ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ
ﺷﺪﺕ ﻣﺤﻨﺖ ﺷﺪﺕ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﺭﺍﻩ ﻭ ّ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﺍﺯ ّ
ﻣﺸﻘﺖ ﺑﺎ ﺟﺴﻤﻰ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻧﺤﻴﻒ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺑﺰﻧﺪﺍﻥ ﻭ ّ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﻭﺍﺻﻞ ﮔﺸﺖ ّ
ﺩﺍﺧﻞ ﻗﻠﻌﻪ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﻗﺸﻠﻪ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﻭ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﻮﺟﺪ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﺎ ﺗﻌﺐ ﻣﻮﻓﻮﺭ ّ
ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﺑﻼ ﺭﺍ ﻋﻄﺎ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺯﺣﻤﺖ ﺭﺍ
ﺭﺣﻤﺖ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﻧﻘﻤﺖ ﺭﺍ ﻧﻌﻤﺖ ﺷﻤﺮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ
ﺍﻳﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﺭﺑﺎﻧﻰ ّ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺑﺘﻐﺎء ﺭﺿﺎء ّ ﺷﺪﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺟﺴﻢ ﺑﺮ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺮﺽ ّ ﺹ ١٥١ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ
ﻣﮑﺮﻡ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻖ ﮐﺒﺮﻯ ﻃﻴﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺫﺍﺕ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﻰﻧﺎﻡ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ّ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺑﻼﻳﺎ ﻭ ﺭﺯﺍﻳﺎ ّ
ﻭﻗﺖ ﺷﮑﻮﻩ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺭﺍﺿﻰ ﺑﻘﻀﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻭ ﺭﺿﺎ ﻣﻰ ﭘﻴﻤﻮﺩ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﻧﻈﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ
ﻣﻘﺮﺏ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺣﻴﺎﺕ ﺗﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﮐﺒﺮﻳﺎء ّ
ﺭﺏ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺑﺤﺮ ﺭﺿﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ
ﺍﺩﺭﮐﻨﻰ ﺍﺩﺭﮐﻨﻰ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺻﻌﻮﺩ
ﻋﻄﺮ ﺍ ﻣﺸﺎﻣﻪ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﻧﻤﻮﺩ * ّ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺳﻘﺎﻩ ﺷﺮﺍﺑﴼ ﻃﻬﻮﺭﺍ ﻓﻰ ﮐﺄﺱ ﮐﺎﻥ
ﻣﻌﻄﺮﺵ ﺩﺭ ﻋﮑﺎﺳﺖ* ﺍﻟﺜﻨﺎء* ﺭﻣﺲ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﮐﺎﻓﻮﺭﺍ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ---------------------------ﺹ ١٥٢
ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﮑﻴﻦ ﻗﻠﻢ ﺧﻄﺎﻁ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﻭ ﻣﺴﺠﻮﻧﻴﻦ ّ
ﺷﻬﻴﺮ ﻣﻴﺮ ﻋﻤﺎﺩ ﺛﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺸﮑﻴﻦ ﻗﻠﻢ ﺍﺳﺖ * ﻗﻠﻢ ﻣﺸﮑﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﺒﻴﻦ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻨﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﻴﺮ ﻋﺮﻓﺎ ﻭ ﺳﺮﺣﻠﻘﮥ ﻇﺮﻓﺎ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﻋﺎﺭﻑ ﺳﺎﻟﮏ ﺻﻴﺘﺶ
ﺧﻄﺎﻃﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺠﻤﻴﻊ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺭﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺳﺮﻭﺭ ّ
ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻭﺯﺭﺍ ﻭ ﺍﻣﻨﺎ ﻣﮑﺎﻧﺖ ﻣﺨﺼﻮﺻﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻣﺮﺻﻮﺻﻰ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﻡ ﺷﻬﻴﺮ ﻫﺮ ﻣﺮﺯ
ﺧﻄﺎﻃﺎﻥ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻭ ﺑﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﻗﻠﻢ ﺍﻭ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺧﻄﻮﻁ ﻣﺎﻫﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻻﺕ ،ﻧﺠﻤﻰ ﺑﺎﻫﺮ * ﺹ ١٥٣ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﮐﺎﻣﻞ ﺻﻴﺖ ﺍﻣﺮ ﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ
ﺷﻨﻴﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻋﺰﻡ ﮐﻮﻯ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﺴﺎﻓﺎﺕ ﺑﻌﻴﺪﻩ
ﻃﻰ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺷﺖ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﭘﻴﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺩﺭﻳﺎ ﺳﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻤﻨﺘﻬﻰ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﺩﺭﺟﮥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻭﺍﺻﻞ ﮔﺸﺖ * ﺻﻬﺒﺎﻯ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ
ﻧﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﻧﺪﺍﻯ ﺭﺣﻤﻦ ﺷﻨﻴﺪ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻣﺜﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺎﻭﺝ ﻗﺒﻮﻝ ﻋﺮﻭﺝ ﻧﻤﻮﺩ * ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺑﺎﺩﮤ ﻋﺸﻖ
ﺷﺪﺕ ﻭﻟﻪ ﻭ ﺷﻮﻕ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ّ
ﮔﺸﺖ * ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺷﻴﺪﺍﺋﻰ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ّ ﺭﻭﺯ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻴﺸﺪ ﻭ ﺑﺘﺰﻳﻴﻦ ﻭ ﺗﻨﻤﻴﻖ
ﻗﻄﻌﻪﻫﺎﻯ ﺭﻧﮕﻴﻦ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﻳﺎ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﺷﮑﺎﻝ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﺩﺭ ﻏﺎﻳﺖ ﺍﺗﻘﺎﻥ
ﻣﻴﻨﮕﺎﺷﺖ ﻭ ﺑﺠﻤﻴﻊ ﺁﻓﺎﻕ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺎﺩ * ﭘﺲ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺳﻴﺎﺡ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺳﻔﺮ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﺷﺪ * ﭼﻮﻥ ﺑﺂﻥ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﻋﻈﻤﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺟﻤﻴﻊ ﮐﻞ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻣﺠﺮﻯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ّ ﺹ ١٥٤
ﺧﻂ ﻣﺸﮑﻴﻦ ﺍﻭ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﻴﻔﺘﮥ ّ
ﻟﺴﺎﻥ ﺑﻠﻴﻎ ﮔﺸﺎﺩ ﻭ ﺑﻰﻣﺤﺎﺑﺎ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ* ﺳﻔﻴﺮ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﻤﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺸﮑﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ
ﻣﺘﻬﻢ ﺑﺎﻳﻦ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﺯﺭﺍء ّ
ﺑﻬﺎء ﺍ ﺑﺠﻬﺖ ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﻓﺘﻨﻪ ﻭ ﺿﻮﺿﺎء ﺑﺎﻳﻦ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﮐﺒﺮﻯ ﻣﺴﺨﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﻧﻮﺍﻉ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺑﺎﺯ ﺑﺘﺴﺨﻴﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﺟﻤﻌﻰ ﺭﺍ ّ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻭ ﺯﺑﺮ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﺑﭙﺎﻳﺘﺨﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻴﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ * ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻴﺴﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﻃﻌﻤﮥ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺘﺪﺑﻴﺮ ﺍﻳﻦ
ﻧﺎﺋﺮﮤ ﻓﺴﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﻮﻳﺪ ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺁﺗﺶ ﻓﺴﺎﺩ ﺷﻌﻠﻪ ﺯﻧﺪ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺧﺮﻣﻦ ﺳﻮﺯ ﺑﻠﮑﻪ
ﺟﻬﺎﻧﺴﻮﺯ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﻭﺩ *
ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻥ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺭﻭﻡ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺨﻮﺷﻨﻮﻳﺴﻰ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﺨﺪﺍ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺻﻼﺡ ﻣﻴﮑﻮﺷﻴﺪ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻓﺴﺎﺩ ﺩﺭ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﻴﻦ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺳﻌﻰ
ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻧﻪ ﮐﻠﻔﺖ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻏﺮﻳﺒﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻴﻨﻮﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺘﺮﺑﻴﺖ ﺍﻫﻞ ﻭﻃﻦ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻠﺠﺄ ﺹ ١٥٥ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻘﻴﺮﺍﻧﺮﺍ ﮔﻨﺞ ﺭﻭﺍﻥ ﺑﻮﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻐﺾ ﻭ ﻋﺪﺍﻭﺕ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺑﻮﺩ *
ﻭﻟﻰ ﺳﻔﻴﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻔﻮﺫ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻭﺯﺭﺍء
ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻗﺪﻳﻢ ﺟﻤﻌﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺎﻳﻦ ﻃﺎﺋﻔﻪ
ﺑﺪﻫﻨﺪ * ﺟﻮﺍﺳﻴﺲ ﺑﺘﺤﺮﻳﮏ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺑﺠﻨﺎﺏ ﻣﺸﮑﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺘﻌﻠﻴﻢ ﺳﻔﻴﺮ ﻟﻮﺍﺋﺤﻰ
ﺑﺼﺪﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ
ﺑﺘﺤﺮﻳﮏ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻃﺎﻏﻰ ﻭ ﺑﺎﻏﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﺎﺻﻰ
ﻭ ﻳﺎﻏﻰ * ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﮑﻴﻦ ﺭﺍ ﻣﺴﺠﻮﻥ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺎﻟﻴﭙﻮﻟﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﻫﻤﺪﺍﺳﺘﺎﻥ
ﺷﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻘﺒﺮﺱ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﺠﻦ ﻋﮑﺎء* ﺩﺭ ﺟﺰﻳﺮﮤ ﻗﺒﺮﺱ ﺩﺭ ﻗﻠﻌﮥ ﻣﺎﻏﻮﺳﺎ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﮔﺮﺩﻳﺪ
ﻭ ﺍﺯ ﺳﻨﮥ ٨٥ﺗﺎ ٩٤ﺩﺭ ﻣﺎﻏﻮﺳﺎ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ﺑﻮﺩ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﻗﺒﺮﺱ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﺮﻓﺖ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﺸﮑﻴﻦ ﺍﺯ ﺍﺳﻴﺮﻯ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺁﻫﻨﮓ ﮐﻮﻯ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﻋﮑﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ّ ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ ﺹ ١٥٦ ﻣﮑﻤﻞ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺘﺰﻳﻴﻦ ﻭ ﺗﻨﻤﻴﻖ ﻟﻮﺣﻪﻫﺎﻯ ّ
ﻭ ﺑﺎﻃﺮﺍﻑ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﺑﻨﺎﺭ ّ ﺗﺴﻠﻰ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻮﺩ * ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻳﺎﺭﺍﻧﺮﺍ ّ
ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺥ ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﻣﺘﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﻒ ﺷﺎﻫﺮ ﺑﺮ ﺭﻗﺎﺏ ﻧﺎﮐﺜﻴﻦ
ﺍﺑﺪﴽ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﻟﻐﻴﺮ ﺍ ﻣﺤﺎﺑﺎ ﻧﻤﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺋﻰ
ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﻓﺘﻮﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻣﻮﺭﺩﻯ ﻗﺼﻮﺭ ﻧﻤﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺳﻔﺮﻯ ﺑﻬﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺁﻣﻴﺰﺵ ﮐﺮﺩ ّ
ﻫﻤﺘﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﻧﻤﻮﺩ * ﭼﻮﻥ ﺧﺒﺮ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﻯ ّ
ﺍﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻓﻮﺭﴽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ
ﺑﺎﻳﻦ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﺮﺩ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺷﺎﺩﻯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻢ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﺣﺎﻟﺖ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺷﺪﻳﺪﻯ
ﺟﺎﻣﻊ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺠﻤﻊ ﺧﺼﺎﺋﻞ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻮﻗﻦ ﺹ ١٥٧
ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻭ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﺑﻮﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺵ ﻣﺸﺮﺏ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﮔﻠﺸﻦ * ﻧﺪﻳﻢ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﻌﻤﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻗﺮﻳﻦ ﺑﻰﻣﺜﻴﻞ ﺩﺭ ّ ﻋﺰﺗﻰ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﺭﺍﺣﺖ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ّ
ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻧﺨﻮﺍﺳﺖ ﺛﺮﻭﺕ ﻭ ﺁﻻﻳﺶ ﻧﺠﺴﺖ ﺑﺎﻳﻦ
ﺗﺒﺘﻞ ﺗﻘﻴﺪﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ّ ﺟﻬﺎﻥ ّ
ﺗﻀﺮﻉ ﻣﻴﮕﻤﺎﺷﺖ * ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺸﻮﺵ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺵ ﻭ ّ ﻣﺼﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﺠﺴﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ ّ ّ ّ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺧﻠﻮﺹ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺻﺒﺮ
ﺑﻨﻔﺲ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﺎﻗﻰ * ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﺑﻰﻣﺜﻴﻞ ﺑ ّ ﮑﻠﻰ ﻓﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ َ َ
ﺍﮔﺮ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺟﻤﺎﻝ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﮥ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺟﻼﻝ ﻧﺒﻮﺩ
ﻣﻴﺴﺮ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻬﺮ ﻣﻤﻠﮑﺘﻰ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﻫﺮ ﺧﻮﺷﻰ ّ
ﻣﺘﻨﻮﻋﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﮥ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻀﺎﺋﻠﺶ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﺍﻳﻦ ﺧﻄﻮﻁ ّ ﻭﺍﺳﻄﮥ ﺣﺮﻣﺖ ﻭ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻫﺮ ﺍﻣﻴﺮ ﻭ ﻓﻘﻴﺮ * ﻭﻟﻰ ﭼﻮﻥ
ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ
ﺍﻳﻦ ﻗﻴﻮﺩ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺍﺷﺖ *
ﺹ ١٥٨
ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ﻏﻴﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻭ ﺗﻨﮓ
ﺑﻌﺎﻟﻢ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻓﻴﺾ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﻳﺎﻓﺖ* ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﺍﻟﺮﻓﻴﻖ ﺍﻻﻋﻠﻰ* ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻣﻦ ّ ّ -------------------------------ﻧﺠﺎﺭ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﻠﻰ ﻧﺠﺎﺭ ﺑﻮﺩ * ﺍﺯ ﺧﻴﻞ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺣﻠﻘﮥ ﺍﮐﺒﺮ ّ
ﺍﺧﻴﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺟﻠّﮥ
ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺍﻣﺮ ﺍ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﮔﺸﺖ
ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺮ ﺣﺠﺞ ﻭ ﺑﺮﺍﻫﻴﻦ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﺪ ّ ﺘﺘﺒﻊ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ * ﻃﺒﻊ ﺷﻌﺮﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻣ ّ
ﺳﻴﺎﻝ ﻗﺼﺎﺋﺪﻯ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻣﺪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻧﺸﺎ ﻭ ﻗﺮﻳﺤﮥ ّ ﻧﺠﺎﺭﻯ ﺧﺎﺭﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻨﻌﺖ ّ
ﻧﺠﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﺼﻨﻮﻋﺎﺕ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻴﺪﺍﺩ ّ ﺹ ١٥٩ ﻓﻦ ﺭﻳﺎﺿﻰ ﺑﺪﻗﻴﻘﻰ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺧﺎﺗﻢ ﺳﺎﺯﻯ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ّ
ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ﺩﻗﻴﻘﻰ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺍﺯ ﻳﺰﺩ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺷﺘﺎﻓﺖ
ﻣﺸﺮﻑ ﮔﺸﺖ ﻓﻮﺯ ﻋﻈﻴﻢ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ّ
ﻭ ﻓﻴﺾ ﻣﺒﻴﻦ ﺟﺴﺖ * ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺣﻖ ﺍﻭ ﻣﺠﺮﻯ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﮐﺜﺮ ّ ّ
ﻣﺸﺮﻑ ﻣﻴﮕﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻭﺭﺍء ّ
ﻣﺸﻘﺖ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺩﻳﺪ * ﺳﺮﮔﻮﻥ ﺑﺤﺪﺑﺎ ﮔﺸﺖ ﻭ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻣﻮﺻﻞ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﺴﺮﺕ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﻗﻨﺎﻋﺖ ّ
ﺗﺒﺘﻞ * ﺗﺸﮑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺯﺑﺎﻥ ّ ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ّ ّ ّ
ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺯ ﻣﻮﺻﻞ ﺑﺒﻘﻌﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺑﺬﮐﺮ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﺿﮥ ّ
ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺟﺰﻉ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻴﻘﺮﺍﺭﻯ
ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻰ ﺍﺷﮑﺒﺎﺭ ﻭ ﻗﻠﺒﻰ
ﮑﻠﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﮐﺪﺍﻥ ﺁﺗﺶ ﺑﺎﺭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑ ّ
ﺹ ١٦٠
ﻓﺎﻧﻰ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﻭ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺻﻌﻮﺩ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺭﺟﺎﻯ ﺍﺟﺮ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺯ ﺟﻨﺖ ﻟﻘﺎ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻃﺎﻗﺘﺶ ﻃﺎﻕ ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻕ ّ ﻓﺮﺍﻕ ّ
ﻭ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﻮﺩ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﻋﺎﻳﺶ ﺭﺏ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺷﺪ ﻭ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺗﺠﻠﻰ ّ
ﺍﻻﺭﺑﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩ * ﻋﻠﻴﻪ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺍ ﻭ ﺳﻼﻣﻪ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻪ ﺍ
ﻑ ﺑﺎﻟﻌﺒﺎﺩ* ﺭﺑﻬﻢ ﻭ ﺍ ﺭﺅ ٌ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻨﺪ ّ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﻘﻮﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻭ ﻟﻬﻢ ﺩﺍﺭ ّ ﻓﻰ ﺩﺍﺭ ّ ----------------------
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺷﻴﺦ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﺎﺯﮔﺎﻧﻰ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺷﻴﺦ
ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﺎﺯﮔﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺳﺮﻭﺭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻥ ﻭ ﺳﺮ
ﺣﻠﻘﮥ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﻃﻔﻞ ﺭﺿﻴﻊ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﻣﺎﺯﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﺴﺘﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺍﺭ ﮔﺸﺖ ﺳﻠﻴﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺎﺿﻞ
ﺟﻠﻴﻞ ﺷﻴﺦ ﻣﺎﺯﮔﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ * ﭘﺪﺭ ﭘﺎﮎ ﮔﻬﺮﺵ ﺩﺭ ﻗﻤﺼﺮ ﺹ ١٦١
ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺷﺨﺺ ﺷﻬﻴﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻫﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﺑﻰﻣﺜﻴﻞ
ﻭ ﻧﻈﻴﺮ ﺟﺎﻣﻊ ﺍﺧﻼﻕ ﺣﻤﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻣﺴﻠﻢ ﻋﻤﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﺍﻃﻮﺍﺭ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﺩﺭ ﺧﻮﺵ ﺧﻮﺋﻰ ّ
ﮐﻞ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻡ * ﻭ ﺩﺭ ﺣﻼﻭﺕ ﻣﺸﺮﺏ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﭼﻮﻥ ﺧﻠﻊ ﻋﺬﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐﺸﻒ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺩﺭ ّ
ﻧﻤﻮﺩ ﺑﻴﻮﻓﺎﻳﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻣﺪﺗﻰ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺘﻞ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ* ّ ﺩﻳﻦ ﻣﺒﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺗﻬﻴﻴﺞ ﻗﻠﻮﺏ ﺳﺎﺋﺮﻳﻦ ﻣﻴﮑﺮﺩ
ﻭ ﺍﮐﺮﺍﻡ ﺑﺮ ﻭﺍﺭﺩﻳﻦ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺻﻴﺖ ﻭ ﺻﻮﺕ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﮑﻬﮑﺸﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻣﺮﻭﺕ ﻭ ﺭﺣﻢ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺳﺖ ﺗﻄﺎﻭﻝ ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ ﻭ ّ
ﺭﺏ ﺟﻠﻴﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﻭ ﺁﻥ ﺷﻴﺦ ﺟﻤﻴﻞ ﺭﺍ ﺷﻬﻴﺪ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ّ ﭘﺴﺮ ﻣﻬﺮ ﭘﺮﻭﺭ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﺯﻳﺴﺖ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﺳﺖ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻰ
ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻋﺮﺿﮥ
ﻣﻮﻣﻰ ﺍﻟﻴﻪ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﻴﮕﺸﺖ * ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ٰ
ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺭﻓﺖ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ّ ﺹ ١٦٢
ﺷﻮﻕ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺣﺮﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺮﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﻮﺍﺭﻩ
ﻗﻄﻊ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﺍﺣﻞ ﻣﺮﻭﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﺿﺠﻴﻊ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺒﻘﻌﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻭﺍﺻﻞ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ
ﻇﻞ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺭﻭﺡ ﺣﻖ ﺍﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ّ ّ
ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﻃﻠﻌﺖ ﻣﻘﺼﻮﺩ
ﺣﺒﺎﺋﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺛﺎﺑﺖ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺎﺑﺖ ﺭﻭﺣﻰ ﻻ ّ ﺷﺪﺕ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﺭﺣﻤﺖ ﻳﺰﺩﺍﻥ * ﺑﺼﺮﻑ ﻓﻄﺮﺕ ﺍﺯ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺷﻮﻕ ﺷﺎﻋﺮﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻗﺼﺎﺋﺪ ّ
ﻭ ﻏﺰﻟﺨﻮﺍﻧﻰ ﻭﻟﻰ ﻋﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺳﺠﻊ ﻭ ﻗﻮﺍﻓﻰ" :ﻗﺎﻓﻴﻪ ﺍﻧﺪﻳﺸﻢ
ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﻣﻦ" "ﮔﻮﻳﺪﻡ ﻣﻨﺪﻳﺶ ﺟﺰ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻣﻦ"
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺷﻴﺦ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺮﺡ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺷﻮﻕ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﺠﻬﺎﻥ
ﺭﺏ ﻏﻔﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﻨﺎﺭ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ ّ
ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﺧﻴﻤﻪ ﺑﺮ
ﺍﻟﻬﻄﺎﻝ ﻣﻦ ﺍﻓﺮﺍﺧﺖ * ﺍﻣﻄﺮ ﺍ ﻋﻠﻰ ﺟﺪﺛﻪ ﺍﻟﻮﺍﺑﻞ ّ
ﻣﺘﻌﻪ ﺑﺎﻟﻔﻮﺯ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻓﻰ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻭ ّ
ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ* ﺟﻨﺔ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻓﻰ ّ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺎﺽ ﻋﻠﻴﻪ ﺳﺠﺎﻝ ّ ﺹ ١٦٣ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﺩﻡ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﺧﺎﺩﻡ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﺟﻼء ﻋﻠﻤﺎء ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻳﻌﺎﻥ ﺷﺒﺎﺏ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ّ
ﺷﻬﻴﺮ ﺑﻔﺮﻁ ﺫﻫﻦ ﻭ ﺫﮐﺎء ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺋﻰ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﻠﻢ * ﺍﺯ ﻧﺠﺎﺑﺖ ﻭ ﻓﻄﺎﻧﺖ ﻭ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭ ّ
ﻣﻨﻘﻮﻝ ﻭ ﻣﻌﻘﻮﻝ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ
ﻧﺼﻴﺐ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﻭﻟﻰ ﺗﺸﻨﮥ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻮﺩ
ﺍﺣﺪﻳﺖ * ﺍﺯ ﺯﻻﻝ ﻓﻨﻮﻥ ﻭ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻭ ﻋﻄﺶ ﺳﺎﮐﻦ ﻧﮕﺸﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺟﻮﻳﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﻮﻳﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺑﺎ ﺩﺍﻧﺎﻳﺎﻥ ﻧﺎﻃﻖ ﻭ ﮔﻮﻳﺎ ﺳﺮ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﻭ ﺭﻣﺰ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﺅﻳﺎ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮔﺸﺖ ّ ﺹ ١٦٤ ﻣﺼﻮﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺷﺪ ﺍﺯ ﻧﻔﺤﮥ ﮔﻠﺸﻦ ﺍﺑﻬﻰ
ﻣﻌﻄﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﺍﺯ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﻝ ﻣﺸﺎﻡ ّ
ﻣﻨﻮﺭ ﮐﺮﺩ ﻣﺎﻫﻰ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ﺑﭽﺸﻤﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ّ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﻧﮥ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻦ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﺸﺎﺭﺕ
ﮐﺒﺮﻯ ﻃﺎﻟﺐ ﺻﺎﺩﻕ ﺭﺍ ﺍﺣﻴﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﺻﺒﺢ ﻫﺪﻯ ﺩﻝ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ * ﭼﻨﺎﻥ ﻧﺎﺭ ّ ﮐﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ
ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮﺩ * ﻋﻈﻤﻰ ﺑﺪﻭﺧﺖ ﻭ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ّ
ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﺮﻓﺎﻫﻴّﺖ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﻮﺷﻰ
ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺷﻮﻕ ﻟﻘﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﺸﻘﺖ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻗﻄﻊ ﻣﺴﺎﻓﺎﺕ ﺑﻌﻴﺪﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ّ
ﺷﺪﻳﺪﻩ ﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺑﺰﻧﺪﺍﻥ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ
ﺍﺣﺒﺎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ * ﺍﻋﻈﻢ ﺑ ﻌﺒﻮﺩﻳﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ّ ّ
ﻣﺨﺪﻭﻡ ﺑﻮﺩ ﺧﺎﺩﻡ ﮔﺸﺖ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻨﺪﻩ ﮔﺮﺩﻳﺪ
ﺳﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩ ﺍﺳﻴﺮ ﺷﺪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺁﻧﻰ ﻓﺮﺍﻏﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﻣﻰ ﺭﺍﺣﺖ ﻧﺪﻳﺪ ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﮐﻬﻒ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺭﺍ ﻣﻮﻧﺲ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﻓﻮﻕ ﻃﺎﻗﺖ ﻣﻴﮑﻮﺷﻴﺪ ﺹ ١٦٥ ﻤﺤﺒﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻴﺠﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﻣﻴﺨﺮﻭﺷﻴﺪ * ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﻭﺑ ّ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﺧﻮﺷﻨﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺴﺮﻭﺭ
ﻭ ﻣﻤﻨﻮﻥ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺜﺮﺕ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﻣﻼﺯﻡ ﺻﻤﺖ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺑﻮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺭﺥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻥ
ﺻﺒﺮ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﺍﻕ ﭼﻨﺎﻥ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯ
ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ
ﺷﺪﺕ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ ﺍﺯ ّ
ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺷﺐ ﻭ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﻭ ﮐﺒﺪ ﺯﺩ ﺟﺴﻢ ﺭﺍ ّ
ﺗﻀﺮﻉ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ّ ﻭ ﺭﻭﺯ ّ ﺭﺏ ﺍﺩﺭﮐﻨﻰ ﺍﺩﺭﮐﻨﻰ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ّ
ﺟﺮﻋﻨﻰ ﮐﺄﺱ ﺍﻟﻮﺻﺎﻝ ﻭ ﺍﺟﺮﻧﻰ ﻓﻰ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍﻟﻔﺮﺍﻕ ﻭ ّ ﺭﺏ ﺍﻻﺭﺑﺎﺏ ،ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﮐﺪﺍﻥ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﻳﺎ ّ
ﺍﻟﻄﺎﻓﺤﺔ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﻃﻴﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ * ﻫﻨﻴﺌﴼ ﻟﻪ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﮑﺄﺱ ّ ﺍﻟﺘﻰ ﺣﻴﺎﺓ ﻟﻠﻘﻠﻮﺏ ﺑﻤﻮﻫﺒﺔ ﺍ ﻣﺮﻳﺌﴼ ﻟﻪ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﺎﺋﺪﺓ ّ
ﻣﺘﻌﻪ ﺍ ﺑﺎﻟﻮﺭﻭﺩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻮﺭﺩ ﺍﻟﻤﻮﺭﻭﺩ ﻭ ﺭﺯﻗﻪ ﻭ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ * ّ
ﺍﻟﺮﻓﺪ ﺍﻟﻤﺮﻓﻮﺩ * ّ ﺍﻟﺤﻆ ﺍﻟﻤﻮﻓﻮﺭ ﻣﻦ ّ ﺹ ١٦٦ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﮐﻴﻞ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﺍﺳﺮﺍ ﺍﺯ ﺯﻭﺭﺍء ﺑﺤﺪﺑﺎء ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ
ﺯﮐﻴﻪ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﮐﻴﻞ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺲ ّ ّ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺯ ﮐﺄﺱ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻭ ﺭﺿﺎ ﺁﺷﺎﻣﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺭ ّ
ﺳﺎﻳﮥ ﺷﺠﺮ ﻃﻮﺑﻰ ﺑﻴﺎ ﺳﻮﺩ ﻭ ﺑﻴﺎﺭﻣﻴﺪ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ
ﻫﻤﺖ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺍﻣﻴﻦ ﻭ ﮐﺮﻳﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺸﻴﺖ ﻣﻬﺎﻡ ﺍﻣﻮﺭ ّ ّ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻏﻴﺮﺕ ﺷﺪﻳﺪ * ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺷﺨﺺ ﺷﻬﻴﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﺤﺴﻦ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﭼﻮﻥ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻮﻗﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ
ﺑﻠﻘﺐ ﻭﮐﻴﻞ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﮔﺸﺖ* ﻭ ﺳﺒﺐ ﺗﻠﻘﻴﺐ ﺑﻮﮐﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺷﺨﺺ ﺷﻬﻴﺮﻯ ﺑﻮﺩ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﺤﺎﺟﻰ
ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻫﺎﺩﻯ ﺟﻮﺍﻫﺮﻯ ،ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﺭﺍ ﻓﺮﺯﻧﺪﻯ ﺑﻮﺩ
ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﺤﺮﻑ ﺍﻟﺒﻘﺎء ﺹ ١٦٧ ﻣﻠﻘﺐ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺮﻑ ﺍﻟﺒﻘﺎء ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻮﻗﻦ ّ
ﺍﻣﺎ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﻭ ّ ﺣﺘﻰ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻨﺶ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻋﺮﺍﻕ ّ
ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﺒﺬﻝ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ * ﺍﺯ ﺍﺻﻞ ﺍﺯ ﻭﺯﺭﺍء ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﺑﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻓﺘﺤﻌﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺮ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺩﻧﻴﺎ
ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻃﻤﻊ ﺑﻤﺎﻝ ﻭﺯﺭﺍء ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺪﻭﺧﺘﻪﺍﻧﺪ
ﻣﻴﺮﺑﺎﻳﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺩﺭﮤ ﺣﻄﺎﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻴﻤﺤﺎﺑﺎ
ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻧﺎﻡ ﺁﻧﺮﺍ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﻣﻴﻨﻬﺪ
ﺍﺯ ﺧﻮﻑ ﺍﻳﻦ ﻭﺭﻃﮥ ﺧﻮﻓﻨﺎﮎ ﺍﺯ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻭ ﺍﻣﺎﺭﺕ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﻭ ﻓﺘﺤﻌﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺍﻟﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺩﺍﻭﺩ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﺨﻮﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﭘﺎﺷﺎﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻏﻴﻮﺭ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺤﺴﻦ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻟﻬﺬﺍ
ﺣﺮﻣﺖ ﻭ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺣﺎﺟﻰ ﺑﺘﺠﺎﺭﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺠﻮﺍﻫﺮﻯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺖ ﻭﻟﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﺍﻣﻴﺮﻯ ﺟﻠﻴﻞ
ﺑﺤﺸﻤﺖ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺍﺯ
ﻧﻮﺍﺩﺭ ﺩﻫﺮ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﻗﺼﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺧﺪﻡ ﻭ ﺣﺸﻢ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻣﮑﻨﺖ ّ
ﺹ ١٦٨
ﮐﻠﻴﻪ ﻣﺄﻟﻮﻑ * ﺑﺘﺠﺎﺭﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻭ ﺑﺤﺼﻮﻝ ﻣﻨﺎﻓﻊ ّ ّ
ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺋﻰ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺮﮎ ﻭ ﺗﺎﺟﻴﮏ ﻭ ﺩﻭﺭ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﺩﺍﺷﺖ * ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ
ﺍﻳﺮﺍﻥ ﭼﻮﻥ ﺑﺰﻳﺎﺭﺕ ﻋﺘﺒﺎﺕ ﻋﺎﻟﻴﺎﺕ ﻣﻴﺮﻓﺘﻨﺪ ﺍﮐﺜﺮ ﺩﺭ
ﻣﻬﻴﺎ ﻣﻬﻨﺎ ﻭ ﻋﻴﺸﻰ ّ ﺧﺎﻧﮥ ﺍﻭ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﺳﻔﺮﻩ ﺋﻰ ّ
ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻣﻴﺪﻳﺪﻧﺪ * ﻭ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺍﺯ
ﺻﺪﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡﺗﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻭﺯﺭﺍء ﺣﺸﻤﺘﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ﺑﺂﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﺭﻭﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﺬﻝ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﻗﺪﻡ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﻨﻬﺎﺩ * ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﻓﺨﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ
ﺣﺘﻰ ﺑﺮ ﻭﺯﺭﺍء ﻭ ﻣﺸﻴﺮﻳﻦ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﺒﺎﻫﺎﺕ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎﻥ ّ
ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺑﺬﻝ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ ﺭﺍ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ّ ﺳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺷﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺍﺯ ﮐﺒﺮ ّ
ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺍﺑﺪﴽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻠﻰ ﻧﺪﺍﺩ ﺑﺮ ﻣﺜﺎﻝ ﺳﺎﺑﻖ ﻋﺰﺕ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺣﺸﻤﺖ ﻭ ّ
ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻋﺰﻳﺰﻯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻮﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ* ﺹ ١٦٩
ﻣﺤﻼﺗﻰ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻭﺍﻟﺪﮤ ﺁﻗﺎ ﺧﺎﻥ ّ
ﻗﺮﺽ ﮐﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﻓﻠﺲ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﺩﺍ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺰﻭﺩﻯ
ﻣﺴﻤﻰ ﺑﻌﻠﻴﻘﻠﻰ ﺧﺎﻥ ،ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻓﻮﺕ ﺷﺪ ،ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻳﻠﺨﺎﻧﻰ ّ
ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﭘﺴﺮ ﻓﺘﺤﻌﻠﻰ ﺷﺎﻩ ،ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻭﺍﻟﻴﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺳﻴﻒ ّ
ﻓﺘﺤﻌﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻗﺲ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﮏ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﺮﺍء ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻋﺎﻇﻢ ﻋﺮﺍﻕ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻮﻥ ﺳﻮﺧﺖ ﻧﻤﻮﺩ *
ﻭ ﻟﮑﻦ ﺁﻥ ﺍﻣﻴﺮ ﮐﺒﻴﺮ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﻗﺪﻳﻢ ﻗﺎﺋﻢ ﻭ ﻣﺴﺘﺪﻳﻢ
ﻣﺤﺒﺖ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺑﺠﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﻳﺎﻡ ّ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ّ ﻣﺸﺮﻑ ﻣﻴﺸﺪ ﻭ ﺧﺎﺿﻊ ﺑﻮﺩ * ﺭﻭﺯﻯ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻭ ﺑﺤﻀﻮﺭ ّ
ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻋﺮﺽ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻨﺠﻢ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺩﻭﻳﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻮﮐﺐ ّ
ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺩﺭ ﻋﺘﺒﺎﺕ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﻮﺩ* ﺭﻭﺯﻯ
ﺑﻤﻦ ﮔﻔﺖ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺩﺭ ﻧﺠﻮﻡ ِﻗﺮﺍﻥ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﻭ ﻧﻈﻴﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺮ
ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺍﻣﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﻇﻬﻮﺭ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺍﺳﺖ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺮﺟﻠﻴﻞ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺹ ١٧٠ ﻭﻓﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺭﺙ ﻳﮏ ﭘﺴﺮ ﻭ ﺩﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﮔﺬﺍﺷﺖ *
ﻧﺎﺱ ﺭﺍ ﮔﻤﺎﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ ﺑﺮ ﺛﺮﻭﺕ
ﺳﺎﺑﻖ ﺑﺎﻗﻰ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺎﻝ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﭼﻨﺪ
ﮐﺮﻭﺭ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺳﻠﻮﮎ ﺍﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﺁﺧﺮ
ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﻭ ﻗﺎﺿﻰ ﺑﻰﺍﻳﻤﺎﻥ ﺟﻤﻴﻊ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺗﻴﺰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ّ
ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻭﺭﺛﻪ ﻋﺮﺑﺪﻩ ﻭ ﺳﺘﻴﺰﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻳﻨﻮﺍﺳﻄﻪ
ﻫﻤﺖ ﻣﺪﺍﺧﻞ ّ ّ ﮐﻠﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺗﺎ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺨﺮﺍﺑﻰ ﻭﺭﺛﻪ ّ ﮔﻤﺎﺷﺘﻨﺪ ﮐﺎﺭ ﺑﺠﺎﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻭﺭﺛﻪ ﻓﻘﻴﺮ ﻭ ﺑﺮﻫﻨﻪ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺯ ﻭ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﻭ ﻗﺎﺿﻰ ﺍﻣﻮﺍﻟﻰ ﺍﻧﺪﻭﺧﺘﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ * ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺮﻑ ﺍﻟﺒﻘﺎ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻮﻗﻦ
ﻣﻄﻤﺌﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﻭ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﻧﻔﺲ ّ ﮑﻠﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ﺑﻴﺨﺒﺮ * ﺭﻭﺯﻯ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑ ّ
ﺳﻴﺪ ﺭﺿﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﺏ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ ﺩﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎﻧﺪﺭﻭﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺩﺭ ﺑﺮﻭﻥ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻤﻮﺩ*
ﺑﻌﺪ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻠﭽﻰ ﺹ ١٧١ ﻭ ﻗﺎﺿﻰ ﻭ ﻣﺠﺘﻬﺪﺍﻥ ﺑﻰﺍﻳﻤﺎﻥ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍﻳﺎﻡ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﻯ ﺟﺰ ﺍﻣﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ّ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻏﻔﻠﺖ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ّ
ﺍﻟﺘﺠﺎء ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻳﻢ ﺣﺎﻝ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻳﻢ ﻭ ﻋﻔﻮ
ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻴﻄﻠﺒﻴﻢ ﺍﻣﻴﺪ ﭼﻨﺎﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻧﮕﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ
ﺻﻮﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﻄﺮ ﺷﺪﻳﺪ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﺗﻮﺟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﺎ ﺑﻨﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺼﻮﺭ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪ * ّ
ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺟﻮﺍﺏ ﻗﻄﻌﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﺧﻠﮥ ﺩﺭ
ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﻨﻔﻮﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺳﺖ
ﺍﺯ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺑﺮﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻳﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﺭﻭﻥ ﺍﻗﺎﻣﺖ
ﺍﻻﻣﺎﻥ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺎﻡ ﻓﺮﻳﺎﺩ ٔ
ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﮔﺎﻩ ﺳﺮ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﻋﺎﮐﻒ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺷﻮﻳﻢ ﻭ ﻣﻘﻴﻢ ﻋﺘﺒﮥ ﻣﻼﺋﮏ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ
ﺗﻮﺟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﺎ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﺑﻴﻢ * ﺗﺎ ّ
ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ
ﺤﮑﺎﻡ ﻭ ﻣﺠﺘﻬﺪﺍﻧﺴﺖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﺪﺧﻠﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﻣﻮﺭ ﺭﺍﺟﻊ ﺑ ّ
ﺹ ١٧٢ ﻭﻟﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺍﻟﺤﺎﺡ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﺑﺮﺍﻡ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﺪﻋﺎﻯ ﻧﻈﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ * ﺍﺯ ﻗﻀﺎ ﺧﺎﻧﮥ
ﻣﻘﺪﺱ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﻣﻨﺰﻩ ﻭ ّ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﺣﻄﺎﻡ ﺩﻧﻴﺎ ّ ﺧﻮﺵ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﺑﺂﺏ ﻭ ﻧﺎﻥ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻧﻤﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ
ﻣﻬﻴﺎ ﮔﺮﺩﺩ ﺧﻼﺻﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ * ﺑﻪ ﻭﺍﻡ ﻃﻌﺎﻡ ّ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺭﻭﺯﻯ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ
ﻣﺨﺪﺭﺍﺕ ﺍﺯ ﮐﺜﺮﺕ ﺍﻟﺤﺎﺡ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺰﺣﻤﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺍﻳﻦ ّ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪﺍﻧﺪ ﭼﺎﺭﻩ ﺋﻰ ﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮ ﺑﺮﻭﻯ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ
ﻣﻬﻤﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻰ * ﺭﻭﺯ ﺛﺎﻧﻰ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﮥ ّ
ﮐﻠﻴﻢ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺭﻓﺘﻴﻢ * ﻓﻮﺭﴽ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺧﺒﺮﻩ
ﻣﻬﻴﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻮﺍﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻏﺮﻓﻪ ﺋﻰ ّ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﻓﺎﺗﺮ ﺍﻣﻼﮎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻏﺮﻓﮥ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﺍﺷﻴﺎء
ﺫﻳﻘﻴﻤﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻏﺮﻓﮥ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ * ﭼﻨﺪ
ﻧﻔﺮ ﺟﻮﺍﻫﺮﻯ ﺑﺘﻘﻮﻳﻢ ﺟﻮﺍﻫﺮ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ
ﺣﻤﺎﻣﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺧﺒﺮﻩ ﻗﻴﻤﺖ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﻭ ّ ﺩﮐﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺑﺎﻏﻬﺎ ﻭ ّ
ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﭼﻮﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﮑﺎﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﻦ ﺹ ١٧٣
ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻏﺮﻓﻪ ﺋﻰ ﻧﻔﺴﻰ ﮔﻤﺎﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺍﻫﻞ ﺧﺒﺮﻩ ﺎﺗﻔﺎﻕ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ * ﻗﺮﻳﺐ ﻇﻬﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑ ّ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﻌﺪ ﺑﺼﺮﻑ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪ *
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﮔﻔﺘﻪ ﮔﺸﺖ ﺍﻫﻞ ﺧﺒﺮﻩ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﻭ
ﻗﺴﻢ ﻣﻨﻘﺴﻢ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻗﺮﻋﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻗﺴﻤﻰ
ﺳﻬﻢ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﻗﺴﻤﻰ ﺳﻬﻢ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺮﻑ ﺑﻘﺎ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺑﺠﻬﺖ ﺩﻓﻊ ﮐﺴﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺁﺭﻣﻴﺪﻡ *
ﻗﺮﻳﺐ ﻋﺼﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ﻭ ﺻﺮﻑ ﭼﺎﻯ ﺷﺪ ﺑﺎﻧﺪﺭﻭﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻡ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﺳﺆﺍﻝ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺷﻮﺩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﻪ
ﺘﻌﻠﻘﻴﻦ ﺑﻘﻮﻝ ﻭﺍﺣﺪ ﺟﻮﺍﺏ ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺪ * ﺟﻤﻴﻊ ﻭﺭﺛﻪ ﻭ ﻣ ّ
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺛﻠﺚ ﺧﺎﺭﺝ ﮔﺮﺩﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﺩﺍﺩﻧﺪ ّ ﺗﻌﻠﻖ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﺤﺮﻑ ﺑﻘﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ ّ ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ ّ ﺗﺼﺮﻑ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺖ ﺑﺪﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﻗﺴﻢ ﺛﺎﻟﺚ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ّ
ﻣﻴﺖ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻭ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺛﻠﺚ ﻣﺎﻝ ّ
ﺩﺍﻧﻴﺪ ﺻﺮﻑ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ * ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺳﺘﻴﺤﺎﺵ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺳﺖ ﺍﺑﺪﴽ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﮑﻠﻴﻔﻰ ﺹ ١٧٤ ﻣﻴﺎﺭﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﺘﻨﻊ ﻭ ﻣﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺠﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻗﺴﻢ ﻳﺎﺩ
ﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﻠﺲ ﻭﺍﺣﺪ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ * ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻗﺴﻢ
ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺟﺰ ﺑﺎﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺭﺍﺿﻰ ﻧﮕﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﻗﺒﻮﻝ
ﻧﻨﻤﺎﺋﻴﻢ * ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺣﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ، ﺁﻳﺎ ﺣﺮﻓﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ؟ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺮﻑ
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻧﻘﻮﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩﻩ ﺑﮑﺠﺎ ﺭﻓﺘﻪ؟ ﺳﺆﺍﻝ ﺑﻘﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ّ ﺍﺯ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺷﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺳﻴﺼﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﻣﺎﻥ* ﺻﺒﺎﻳﺎﻯ
ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺣﺎﺟﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺷﻖ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﺎ
ﺍﻳﻦ ﻣﺒﻠﻎ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮎ
ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺳﺖ ﻣﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺎ ﻓﻴﻪ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﺎ ﭼﺎﺩﺭﻯ ﺑﺮﻭﻥ ﻣﻴﺮﻭﻳﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ
ﭼﻴﺰﻯ ﻳﺎﻓﺖ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺑﺎﻭ ﻫﺒﻪ ﻣﻴﻨﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺳﺖ ﻻﺑﺪ ﻧﺰﺩ ﺷﺨﺼﻰ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﮔﺬﺍﺭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﻥ
ﻣﻄﻠﻊ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺷﺨﺺ ﭼﻮﻥ ّ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻣﺒﻠﻎ ﺭﺍ ﺍﻋﺎﺩﻩ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ
ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﮐﺎﻓﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﮐﻨﺪ ﺹ ١٧٥
ﺠﺮﺩ ﺩﻋﻮﻯ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﮕﺮﺩﺩ* ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺮﻑ ﺑﻘﺎ ﺑﻤ ّ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺛﺮﻯ ﻣﻴﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﻫﺮ ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭﺍﺿﺤﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺟﺰ
ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻰﻧﻘﻮﺩ
ﺑﺎﺷﻨﺪ * ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻋﻮﻯ ﺑﺮﻫﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻧﻪ ﻭ ﭘﺎﭘﻰ ﺷﺪﻥ ﺳﺒﺐ ﺭﺳﻮﺍﺋﻴﺴﺖ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪ
ﻧﺪﺍﺭﺩ * ﻟﻬﺬﺍ ﮔﻔﺘﻢ ﻗﺮﻋﻪ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻳﺪ ﻗﺮﻋﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﺛﻠﺚ ﺛﺎﻟﺚ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻢ ﻏﺮﻓﻪ ﺋﻰ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻣﻮﻡ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻣﻔﺘﺎﺡ ﻏﺮﻓﻪ ﺭﺍ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﻋﺮﺽ
ﮐﺮﺩﻡ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﺗﻤﺎﻡ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺼﺮﻑ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﺑﻮﺩ ﻭ ّﺍﻻ ﻳﮑﺴﺎﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﻴﺸﺪ * ﻭﻟﻰ ﻣﺸﮑﻠﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻴﻨﺎﺕ ﺭﺍ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺩﻋﺎ ﻭ ﻓﻘﺪﺍﻥ ّ ﺁﻣﺪﻩ ﺗﻔﺼﻴﻞ ّ
ﻭﻗﻮﻋﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺘﻤﺎﻣﻪ ﺷﺮﺡ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺮﻑ ﺑﻘﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺪﻳﻮﻧﺴﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ
ﺑﺪﻫﺪ ﻭﺍﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﺪﻋﺎﻯ ﺹ ١٧٦
ﻭﺭﺛﻪ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻟﺤﺎﺡ ﻧﻔﺲ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻗﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ
ﺍﻗﻼ ﺍﺯ ﮔﻴﺮ ﻭ ﺩﺍﺭ ﺩﻳﻮﻥ ﻭ ﺑﺤﺮﻑ ﺑﻘﺎ ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ ﺗﺎ ّ ً ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪ * ﺭﻭﺯ ﺛﺎﻧﻰ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﻭﺭﺛﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﺳﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺭﺟﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺛﻠﺚ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻟﺤﺎﺡ ﻭ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ
ﻭ ﺭﺟﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻗﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ
ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺧﻴﺮﻳّﻪ ﺑﺎﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺻﺮﻑ ﺷﻮﺩ * ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻣﺒﻠﻎ ﺭﺍ ﺷﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﺍﺣﺪ ﺻﺮﻑ ﻧﻤﺎﻳﻢ * ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺼﻮﺹ ﺭﺃﻳﻰ ﻧﻴﺴﺖ
ﻭﻟﻮ ﺑﺪﺭﻳﺎ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺩﺍﻣﻦ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﻢ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﺟﺎ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺷﻮﺩ *
ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺛﻠﺚ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﺒﺮﺍﺩﺭ
ﺎﺩﻋﺎﺋﻰ ﺷﻤﺎ ﺣﺮﻑ ﺑﻘﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻡ ﺑﺸﺮﻁ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺑ ّ ﺩﻡ ﻧﺰﺩ * ﻭﺭﺛﻪ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﻀﻴﮥ
ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺭ ﻳﻮﻡ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﻪ ﺻﺪﺍﺋﻰ ﻭ ﻧﻪ ﻧﺪﺍﺋﻰ ﻭ ﻧﻪ ﺩﻋﻮﺍﺋﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪ * ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺮﻑ ﺍﻟﺒﻘﺎء ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺹ ١٧٧
ﺍﻟﺤﺎﺡ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻗﺪﺭﻯ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻫﺮﻫﺎ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﮐﻨﻨﺪ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻨﻤﻮﺩﻡ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﻯ ﺧﻮﺍﻫﺶ
ﺭﻣﺎﻧﻰ ﺣﺒﺎﺑﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﮔﺮﺍﻥ ﻗﻴﻤﺖ ﻳﺎﻗﻮﺕ ّ
ﻣﺮﺻﻊ ﺑﻰﻋﻴﺐ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﺩﺭ ﺍﻻﻣﺜﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻓﺶ ّ
ﺑﺎﻟﻤﺎﺱ ﺑﻮﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﺸﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺘﻴﮑﻪ ﻋﺒﺎ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻧﺒﻮﺩ
ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺒﺎﺋﻰ ﺭﻳﺴﻤﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﺪﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﺒﺮ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻠﺲ ﻭﺍﺣﺪ ﻏﻴﺮ ﻣﺎﻟﮏ ﺑﻘﻮﻝ ﺧﻮﺍﺟﻪ
ﺣﺎﻓﻆ ) ﮔﻨﺞ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﻴﻦ ﻭ ﮐﻴﺴﻪ ﺗﻬﻰ (* ﺑﺎﺭﻯ ،ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺮﻑ ﺍﻟﺒﻘﺂء ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻳﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ
ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺎ ﻳﻤﻠﮏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺴﺎﺗﻴﻦ ﻭ ﻋﻘﺎﺭ ﻭ ﺍﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﺍﻣﻼﮎ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ * ﺑﻌﺪ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﻋﺮﺍﻕ ﺭﺍ ﺷﻔﻴﻊ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﺟﻤﻴﻌﴼ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ
ﻭ ﺍﺳﺘﺪﻋﺎﻯ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺑﮑﻠّﻰ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ *
ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻔﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺮﻑ ﺑﻘﺂء
ﺩﺭ ﺍﻧﺪﮎ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﺑﺒﺎﺩ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﺧﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺑﺨﻂ ﺧﻮﺩ ﺗﺼﺮﻑ ﺩﺭ ﻭﻯ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ * ﺑﺎﺭﻯ، ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ّ ّ
ﻣﺘﻌﺪﺩﻩ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﺧﻤﺴﻪ ﺑﻌﺮﺑﻰ ﻭ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻫﺒﻪ ﻧﺎﻣﮥ ّ
ﺹ ١٧٨
ﺩﻭ ﻧﺴﺨﻪ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﻋﻠﻤﺎء ﺭﺍ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﺗّﺨﺎﺫ
ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﺒﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﻮﺍﺳﻄﮥ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺒﺪ ﺳﻴﺪ ﺩﺍﻭﺩ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻓﺎﺿﻞ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺤﺮﻳﺮ ﻭ ّ ّ
ﺷﻬﻴﺮ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮﺩ * ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻣﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻮﺳﻰ ﺭﺍ ﻭﮐﻴﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺮﻭﻣﻴﻠﻰ ﺗﺸﺮﻳﻒ
ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺮﻑ ﺑﻘﺎ ﺑﻠﻮﮎ ﻫﻨﺪﻳّﻪ ﮐﻪ ﻗﺮﻳﺐ ﮐﺮﺑﻼ ﻋﺸﺮﻳﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﺎﻟﺘﺰﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﺣﺎﺻﻼﺕ ّ ﺍﺷﺘﺮﻯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺧﺴﺮﺍﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﮐﺮﺩ ﻗﺮﻳﺐ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ٰ
ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺯﻳﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻣﻼﮎ ﺭﺍ ﺿﺒﻂ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﺑﻔﺮﻭﺧﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﺎﺑﺨﺲ ﺍﺛﻤﺎﻥ * ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺗﻔﻮﻩ ﻣﻨﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﺮﺽ ﺷﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺍﺑﺪﴽ ّ
ﺍﻣﻼﮎ ﻣﺒﺮﻳﺪ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺛﻨﺎ ﺍﺯ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﻧﻔﻰ ﺑﻌﮑﺎ ﻭﺍﻗﻊ
ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺤﮑﻮﻣﺖ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺷﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﺗﻌﻠﻖ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻭﮐﻴﻞ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮐﻢ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻼﮎ ّ ﺑﺤﺮﻑ ﺑﻘﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺿﺒﻂ ﻧﻤﻮﺩﻳﺪ ﻭﻟﻰ ﭼﻮﻥ
ﺳﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻫﺒﻪ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺹ ١٧٩
ﻣﺪﻋﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻧﻴﻔﺘﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ّ
ﺤﻤﺪ ﻭﮐﻴﻞ ﻳﺎﻓﺖ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ّ ﮐﻞ ﺷﻬﺮﺕ ﺑﻤﻴﺮﺯﺍ ﻣ ّ
ﺳﺒﺐ ﺗﻠﻘﻴﺐ ﺍﻭ ﺑﻮﮐﺎﻟﺖ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﺎﺗﻢ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻳﻌﻨﻰ
ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺮﻑ ﺑﻘﺎ ﻳﺎﻗﻮﺕ ﺭﺍ ﺑﻮﺍﺳﻄﮥ ّ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻣﺮ ﺑﻘﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ *
ﭼﻮﻥ ﺑﻌﮑﺎ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺑﻌﻠﻞ ﻭ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﮔﺸﺘﻨﺪ* ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺁﻥ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﺭﺍ ﺑﻬﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﻧﻔﺴﻰ ﺍﺯ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﺑﺰﻭﺩﻯ
ﺑﻔﺮﻭﺷﻨﺪ ﻭ ﻣﺒﻠﻎ ﺭﺍ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺻﺮﻑ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﮔﺮﺩﺩ *
ﻭﻟﻰ ﺁﻥ ﻧﻔﺲ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻓﻠﺴﻰ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ
ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﻟﻴﺮﻩ ﻓﺮﻭﺧﺘﻢ ﻭ ﺻﺮﻑ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﺧﺎﺗﻢ
ﻭﺍﻓﺮ ﺑﻮﺩ * ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺷﮑﻮﻩ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﻪ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﻴﺎﻓﺖ * ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻏﺒﺎﺭﻯ ﺑﺪﺍﻣﻦ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻭﮐﻴﻞ ﺍﺳﻴﺮﴽ ﺍﺯ ﻋﺮﺍﻕ ﺧﻼﺻﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ ﺹ ١٨٠
ﻣﺸﻘﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺑﺤﺪﺑﺎء ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ّ ﮔﺸﺖ ﻏﻨﻰ ﺑﻮﺩ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻞ ﺍ ﻓﻘﻴﺮ ﺷﺪ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺰﺣﻤﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ّ
ﺗﺒﺘﻞ ﺩﺭ ﻣﻮﺻﻞ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﺗﺬﻟﻞ ﻭ ّ
ﻋﻤﺎ ﺳﻮﻯ ﺍ ﻭ ﻣﻨﺠﺬﺑﴼ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻌﺎﻟﻢ ﻣﻨﻘﻄﻌﴼ ّ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ * ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﺍﻟﺴﻤﺎء ﺑﻤﺎء ﻣﻨﻬﻤﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻔﻮ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ * ﻭ ﻓﺘﺢ ﺍ ﻋﻠﻰ ﺗﺮﺍﺑﻪ ﺍﺑﻮﺍﺏ ّ -------------------
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎﻯ ﺷﻴﺮﺍﺯﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎﻯ ﺷﻴﺮﺍﺯﻳﺴﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ّ ّ
ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﺠﺰ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ
ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ* ﭼﻮﻥ ﻧﺪﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﻈﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺑ ّ ﺹ ١٨١ ﻧﺪﺍﻯ ﺍﻟﺴﺖ ﺭﺍ ﺑﻠﻰ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻣﺸﮑﻮﺓ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﻯ
ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ﺗﻀﺮﻉ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ ّ ﮔﺸﺖ * ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ
ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻭ ﻣﺆﺍﻧﺲ ﺑﻮﺩ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ّ ّ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﻴﺮ ﺧﻮﺍﻩ ﻭ ﺧﺎﻟﺺ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ
ﻣﻘﺪﺱ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﺑﻤﻤﺎﻟﮏ ﺑﻌﻴﺪﻩ ﺑﺎﺭﺽ ّ ﺍﺣﺪﻳﺖ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻀﻮﻉ ﻭ ﺧﺸﻮﻉ ﺳﺮ ﺑﺂﺳﺘﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎﻯ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻋﺘﺒﮥ ﻋﻠﻴﺎ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻐﺘﺮﻑ ﺷﺪ * ّ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺸﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺜﻮﻝ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ّ
ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﻈﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺴﻦ ﺍﺧﻼﻕ ﻓﺎﺋﻖ ﻭ ﺑﺘﻌﺎﻟﻴﻢ ّ
ﮑﻠﻰ ﺳﺎﻟﮏ ﻭ ﻋﺎﻣﻞ * ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑ ّ ﻓﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻴﭽﻮﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﻘﺼﺪﻯ
ﺗﻌﻠﻖ ﺑﺎﻳﻨﻌﺎﻟﻢ ﻓﺎﻧﻰ ﻧﻴﺎﻓﺖ * ﺟﺰ ﺭﺿﺎﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ّ
ﺍﻟﻬﻰ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺑﻐﻴﺮ ﺍﺯ ﺳﻠﻮﮎ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻭ ﺁﻣﺎﻝ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﻰ ﻧﻪ * ﺹ ١٨٢ ﺑﻌﺪ ﺑﻤﺪﻳﻨﮥ ﺑﻴﺮﻭﺕ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺨﺪﻣﺎﺕ
ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩ * ّ
ﻣﺮﺍﺕ ﺑﺂﺳﺘﺎﻥ ﮑﺮﺍﺕ ﻭ ّ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑ ّ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺭﺟﻮﻉ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻤﻨﻈﺮ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﺜﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ * ﺗﺎ ّ
ﺗﺤﻤﻞ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺻﻴﺪﺍ ﻋﻠﻴﻞ ﻭ ﻣﺮﻳﺾ ﺷﺪ ﻭ ﻃﺎﻗﺖ ﻭ ّ
ﺭﺟﻮﻉ ﺑﻌﮑﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻭ ﺭﺿﺎ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺑﺤﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﺩﺭ ﺫﮐﺮ ﺍﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺻﺪﻭﺭ ﻳﺎﻓﺖ * ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺍﺯ ﺛﺎﺑﺘﻴﻦ ﺭﺍﺳﺨﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﮑﺮﺍﺕ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﮐﻨﻰ ﺭﮐﻴﻦ * ﺑ ّ ّ
ﻣﻄﻬﺮ ﺫﮐﺮ ﺧﻴﺮ ﺍﻭ ﻣﺴﻤﻮﻉ ﮔﺸﺖ * ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﻓﻢ ّ ﻭ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ّ ّ ﻠﻰ * ﻗﺒﺮ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ُ ﺭﺏ ّ ﻭ ﻟﻪ ﺍﻟﻤﻐﻔﺮﺓ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﻌ ٰ
ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﺻﻴﺪﺍ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﻘﺎﻡ ّ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻤﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻳﺤﻴﻰ ﺍﺳﺖ*
------------------------ﺹ ١٨٣
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺴﻴﻦ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺣﺴﻴﻦ ﺍﻓﻨﺪﻯ
ﺗﺒﺮﻳﺰﻳﺴﺖ * ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﻭ ﺍﺯ ﺻﻬﺒﺎﻯ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺟﺎﻡ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﺭﻳﻌﺎﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ّ ﺧﻄﻪ ﻭ ﺩﻳﺎﺭ ﺑﮑﺴﺐ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ّ ﺑﻴﻮﻧﺎﻥ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ّ
ﻭ ﮐﺎﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭﻗﺎﺗﻰ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺪﺭﻗﮥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﺯ ﻳﻮﻧﺎﻥ ﺑﺎﺯﻣﻴﺮ ﺷﺘﺎﻓﺖ
ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ ﺷﻨﻴﺪ ﺑﺠﻮﺵ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻫﻨﮓ ﺳﺮﻭﺵ ﻣﺴﺖ ﻭ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺳﻮﺩ ﻭ ﺯﻳﺎﻥ ﺑﺮﺳﺖ ﻭ ﺁﻫﻨﮓ ﮐﻮﻯ ﺟﺎﻧﺎﻥ
ﻣﺪﺗﻰ ﻣﻼﺯﻡ ﻣﻘﺪﺱ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ * ّ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺂﺳﺘﺎﻥ ّ ﻣﻘﺮﺏ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﺴﮑﻨﻰ ﺩﺭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ
ﺹ ١٨٤ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﺣﻴﻔﺎ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
ﻣﺤﻂ ﺭﺣﺎﻝ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺵ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﺷﺨﻮ ﻭ ّ
ﺑﻮﺩ ﺍﺧﻼﻕ ﺑﺪﻳﻊ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﻘﺼﺪ ﺭﻓﻴﻊ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺠﻤﻴﻊ ﻣﻠﻞ ﺍﺭﺽ ﺧﻴﺮ ﺧﻮﺍﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ * ﻧﻴﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﻤﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍﺳﺦ ﻭ ﻣﺴﺘﺪﻳﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﻭ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻮﻧﺲ ﻭ ﻧﺪﻳﻢ * ّ
ﺳﻠﻮﮎ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﺰﻳﺰﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻭ ﻣﻠﻮﮎ
ﻣﺤﻤﺪ ﻗﻠﻰ ﻣﻴﺪﻳﺪ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺻﻬﺮﻳّﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮﺩ * ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﺍﻭﻗﺎﺗﻰ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ
ﺧﺎﺋﻒ ﻭ ﻫﺮﺍﺳﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺍﻭﺝ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﻣﻮﺝ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺑﻘﻌﺮ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪ
ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺧﺎﺋﻒ ﻭ ﻫﺮﺍﺳﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺰﻉ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺛﻴﺎﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩ * ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ﺹ ١٨٥ ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﻏﻔﺮﻋﻨﻪ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻪ ﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ّ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﻣﻌﻄﺮﺵ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ﺍﺳﺖ* ﺍﻟﺠﻨﺔ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ ﻓﺮﺩﻭﺳﻪ ﺍﻻﻋﻠﻰ* ﻗﺒﺮ ّ ّ --------------
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﮔﺮﺟﻰ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﮔﺮﺟﻰ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺭﺟﻞ ﺭﺷﻴﺪ ﻣﻨﺸﺄ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﮔﺮﺟﺴﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ
ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﻭ ﻏﻴﺮﺕ* ﭼﻮﻥ
ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻃﻠﻮﻉ ﺻﺒﺢ ﻫﺪﻯ ﺷﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﻤﮋﺩﮤ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﺑﺸﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻪ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻌﻒ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺎﺭ ّ
ﭘﺮﺩﮤ ﺷﺒﻬﻪ ﻭ ﺍﺭﺗﻴﺎﺏ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻧﻮﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪ ﺷﻤﻊ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ّ
ﺑﻮﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺮﻭﻣﻴﻠﻰ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻋﺜﻤﺎﻧﻴﺎﻥ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ﺹ ١٨٦
ﺳﺮ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻣﺜﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪ* ّ
ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﻭ ﺍﻧﺒﺴﺎﻁ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﺍﻟﻐﻔﺎﺭ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ّ ّ
ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮﺩ * ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﺳﻴﺮ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺴﻼﺳﻞ
ﻭ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ * ﺳﻔﻴﺮ ﮐﺒﻴﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ
ﺩﻻﮎ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺻﻔﺪﺭ ﻭ ﺻﻒ ﺷﮑﻦ ﻗﻠﻢ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ّ ّ ﺩﺍﺩ ﺟﻨﺎﺏ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺭﺍ ﺭﺳﺘﻢ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺭﺍ ﺷﻴﺮ ﮊﻳﺎﻥ ﺷﻤﺮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ﺍﺳﺘﺎﺩ ّ
ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺒﺲ ﻭ ﻗﻔﺲ ﺍﺯ ﺑﻼﺩ ﺭﻭﻡ ﺑﻤﺮﺯ ﻭ ﺑﻮﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺳﻴﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﺻﻼﺑﻪ ﺯﻧﻨﺪ ﺗﻨﺒﻴﻬﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ّ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﻨﺪ * ﻟﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻫﺎﻯ ﺳﺨﺖ ﺣﺒﺲ
ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﻯ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﺩﺭ ﭼﺎﻟﻪ ﺋﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺎﻩ
ﻣﺸﻘﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺑﺼﺒﺎﺡ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻭ ﻋﻨﺎ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩﻧﺪ * ﺻﺒﺢ ﺁﻗﺎ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﺮ
ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻯ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻣﮕﺮ ﻣﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻳﻮﺳﻔﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﻌﺮ ﺹ ١٨٧ ﺻﺪﻳﻖ ﺍﺯ ﻗﻌﺮ ﭼﺎﻩ ﺑﺎﻭﺝ ﺍﻣﺎ ﻳﻮﺳﻒ ّ ﭼﺎﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩﺍﻳﻢ ّ
ﻣﺎﻩ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻭﻗﻮﻉ ﻣﺎ ﺩﺭ ﭼﺎﻩ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ
ﺍﺳﺖ ﺷﺒﻬﻪ ﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺌﺮ ﻋﻤﻴﻖ ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﺳﺖ* ﺑﺎﺭﻯ ،ﺁﻧﺎﻧﺮﺍ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﺛﻐﻮﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺴﻠﻴﻢ
ﺭﺅﺳﺎﻯ ﺍﮐﺮﺍﺩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ ﺳﺮﻭﺭﺍﻥ ﺍﮐﺮﺍﺩ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺭﺍ ﺧﻴﺮ ﺧﻮﺍﻩ ﻋﺒﺎﺩ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻄﺎﻭﻝ ﺍﻋﺪﺍء ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺸﺘﻨﺪ
ﺠﺮﺩ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻟﻬﺬﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ * ﺑﻤ ّ
ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺑﮑﻮﻯ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ
ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﻓﺮﺡ ﺭﺍﺣﺖ ﺁﻗﺎ ﺟﻤﺸﻴﺪ ّ
ﻭ ﺧﻮﺷﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﻟﻄﺎﻑ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﻭﺟﺪ
ﻭ ﻃﺮﺏ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﺸﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ
ﻣﺜﻮﻝ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ* ﺟﻤﻴﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﺿﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ
ﺍﻟﻨﻔﺲ ﺍﻟﻤﻄﻤﺌﻨّﺔ ﺍﺭﺟﻌﻰ ﺍﻟﻰ ﺍﻳﺘﻬﺎ ّ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺪﺍﻯ ،ﻳﺎ ّ ﺹ ١٨٨
ﻣﺮﺿﻴﺔ ،ﺷﻨﻴﺪ ﻭ ﻧﺪﺍﻯ ﺍﺭﺟﻌﻰ ﺭﺍ ،ﺑﻠﻰ ﺭﺑﮏ ﺭﺍﺿﻴﺔ ّ ّ ﮔﻔﺖ ﺍﺯ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺎﻭﺝ ﺍﻋﻠﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ
ﺍﻟﺮﻓﻴﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﺎﮎ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩ * ﺍﻏﺎﺛﻪ ﺍ ﻓﻰ ّ
ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻪ ﻓﻰ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﺧﻠﺪﻩ ﻓﻰ
ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ * ﺍﻟﺜﻨﺎء * ﻗﺒﺮ ﻣﻌﻨﺒﺮﺵ ﺩﺭ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺟﻨﺔ ﺍﻟﻤﺄﻭﻯ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ّ
----------------
ﺣﺎﺟﻰ ﺟﻌﻔﺮ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﻭ ﺍﺧﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ
ﺟﻌﻔﺮ ﺗﺒﺮﻳﺰﻳﺴﺖ * ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺣﺎﺟﻰ
ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺎﺟﻰ ﺟﻌﻔﺮ ﻭ ﺣﺎﺟﻰ ﺗﻘﻰ * ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺴﺮ ﻃﺎﺋﺮ ﺳﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﻮﺭ ّ
ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻣﻴﺪﺭﺧﺸﻴﺪﻧﺪ * ﺍﻣﺎ ﺣﺎﺟﻰ ﺣﺴﻦ ﺍﺯ ﺳﺎﺑﻘﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ّ
ﺹ ١٨٩
ﻃﻠﻮﻉ ﻓﺠﺮ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﺴﺘﻀﻰء ﻭ ﻻﻣﻊ ﮔﺸﺖ ﻭﻟﻰ ﭘﺮﺷﻮﺭ ﺍﻟﺸﻌﻮﺭ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻬﺮ ﺷﻬﺮ ﻭ ﮐﻮﻯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺪﻳﺪ ّ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ َﻧَﻔﺴﺶ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺍﺛﺮ ﻧﻤﻮﺩ *
ﺍﻭﻝ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﻋﺮﺏ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﻃﻠﻌﺖ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺑﺸﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ ّ
ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺟﻼﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪ
ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻭ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ
ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﺮﺟﻮﻉ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﺗﺎﺟﺮ ﭘﻴﻠﻪ ﻭﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﺸﻬﺮ ﺳﻔﺮ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺛﺎﻧﻰ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺁﺗﺶ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺩﺭ ﺩﺍﺭ ّ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺑﺎﺩﮤ ﻭﺻﺎﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﻫﺮ ﭼﻨﺪﻯ
ﺳﻔﺮ ﻳﺎﻳﺮﺍﻥ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺬﮐﺮ
ﮑﻠﻰ ﺭﺷﺘﮥ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﺑ ّ
ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺗﺎﻻﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺩﺯﺩﺍﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ *
ﺗﻌﻠﻘﻰ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺑﺎﺻﻄﻼﺡ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺳﺒﮑﺒﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ّ
ﮔﺸﺖ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
ﺹ ١٩٠ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺩﻟﺒﺮ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻤﺠﺬﻭﺑﻰ ﺷﺪ ﺣﺎﻻﺕ ﻋﺠﻴﺒﻪ ﺭﺥ ﻣﻴﺪﺍﺩ * ﮔﻬﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻭ ﺑﻼﻏﺖ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ
ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺷﺎﻫﺪ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺩﻻﺋﻞ ﻋﻘﻠﻴّﻪ ﺍﻗﺎﻣﻪ
ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺣﺎﺿﺮﺍﻥ ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺴﻴﺎﺭ
ﻋﺎﻗﻞ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﻣﺘﻴﻦ ﻭ ﺭﺯﻳﻦ ﺍﺳﺖ * ﻭ ﮔﻬﻰ ﺍﺯ ﻓﺮﻁ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﻴﻤﺎﻧﺪ ﺑﺮﻗﺺ ﻭ ﻃﺮﺏ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
ﺗﻐﻨﻰ ﮔﻬﻰ ﺑﺂﻭﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﺪ ﮔﻬﻰ ﺑﺘﺼﻨﻴﻒ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﻣﺆﺍﻧﺲ ﻭ ﻣﺼﺎﺣﺐ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ّ
ﻣﻨﻴﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍﺯﻫﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺍﺧﻴﺮ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﺂﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺷﺘﺎﻓﺖ
ﻭ ﺑﻰﻣﺤﺎﺑﺎ ﻧﻌﺮﮤ ﻳﺎ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺯﺩ ﻭ ﺑﻰﻣﺪﺍﺭﺍ ﺻﻴﺤﻪ
ﻣﺘﻔﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩ * ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﻠﺤﺪﺍﻥ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ّ
ﻭ ﺁﻥ ﻣﺠﺬﻭﺏ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺭﺍ ﺑﺒﺎﻏﻰ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ
ﺳﺆﺍﻝ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻰﭘﺮﺩﻩ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﻫﻴﻦ ﻗﺎﻃﻌﻪ ﺑﺮ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﮐﺮﺩ ﺁﻳﺎﺕ ﺹ ١٩١
ﻗﺮﺁﻥ ﺗﻼﻭﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﮐﺮﺩ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﺋﻤﮥ ﺍﻃﻬﺎﺭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ّ ﻭ ّ
ﺷﻮﻕ ﻭ ﻭﻟﻪ ﺑﺂﻭﺍﺯ ﻭ ﺷﻬﻨﺎﺯ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﺷﻌﺎﺭﻯ ﮐﻪ
ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩ * ﺁﻥ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﻥ ﻣﻄﻬﺮﺵ ﺭﺍ ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺮﺣﻪ ﺁﻥ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺑﺮﻳﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﺴﺪ ّ
ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮎ ﻣﺘﻮﺍﺭﻯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ *
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻌﻔﺮ ،ﺍﻳﻦ ﭘﺎﮎ ﮔﻬﺮ ﻧﻈﻴﺮ ﺍﻣﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ّ ﻭ ّ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﻠﻘﺎﻯ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻣﺸﺮﻑ ﺷﺪ * ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ّ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ّ ّ
ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﮔﺸﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﭘﻴﻠﻪ ﻭﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺵ ﻭ ﺳﻔﺮ *
ﻟﺴﻼﻡ ﺑﭙﺎﻯ ﺗﺨﺖ ﻭﻗﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﺍ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺭﮐﺎﺏ ّ
ﺳﺮ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﺍﺯ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺑﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﻮﻳﺶ ّ
ﺣﺎﺟﻰ ﺗﻘﻰ ﺑﺎﺩﺭﻧﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺋﻰ ﻣﻨﺰﻝ
ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺗﻄﺎﻭﻝ
ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺮﻧﺪ
ﺹ ١٩٢ ﻣﻌﻴﺖ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍﺣﺒﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ّ ّ
ﻣﻘﺼﻮﺩﺷﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻌﺪﻭﺩﻯ ﺘﻌﻠﻘﺎﻥ ﺑﺎﻳﻦ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ * ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺍﺯ ﻣ ّ
ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺩﻳﺪ ﺑﺘﻴﻐﻰ ﺣﻠﻘﻮﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﻳﺪ ﺑﺤﺎﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﺧﻠﻖ ﺑﺠﺰﻉ ﻭ ﻓﺰﻉ ﺁﻣﺪﻧﺪ
ﻤﻌﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﺟﺎﺯﮤ ﺳﻔﺮ ّ ﮐﻞ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺑ ّ
ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺒﺮﮐﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮥ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺷﺪ * ﺑﻌﺪ ﺣﻠﻘﻮﻡ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﺭﺍ ﺩﻭﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻬﻴﭽﻮﺟﻪ ﻣﻮﻗﺘﴼ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻤﺎﻥ ﺍﻟﺘﻴﺎﻡ ﻧﻤﻴﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ّ
ﺑﺎﺷﻰ ﺍﮔﺮ ﺣﻠﻘﻮﻡ ﺍﻟﺘﻴﺎﻡ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺮﺍ ﺑﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻴﺪﻫﻴﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺁﻓﺎﻕ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ * ﻟﻬﺬﺍ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺴﺘﻪ ﺧﺎﻧﻪ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻴﻢ ﻭ ﺑﺰﻧﺪﺍﻥ ﻋﮑﺎ ﺷﺘﺎﻓﺘﻴﻢ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻣﺎﻩ
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﺑﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﺎﺟﻰ ﺗﻘﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﻗﻠﻌﮥ ﻋﮑﺎ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻤﺴﺠﻮﻧﻴﻦ ﺍﻧﻀﻤﺎﻡ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ * ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻧﺎﺟﻰ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﺰﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺷﺎﻡ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺹ ١٩٣
ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻤﻨﺎﺟﺎﺕ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺷﺒﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺭﺑﺎﻁ ﺑﻴﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺁﻳﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ *
ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﻮﺵ ﺍﺧﺘﺮﺵ ﺣﺎﺟﻰ ﺗﻘﻰ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺟﻌﻔﺮ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﻬﻤﺎﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﻟﮑﻦ ﺳﺎﮐﻦﺗﺮ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﺣﺎﺟﻰ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻗﻰ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ
ﻭ ﺻﻤﺖ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺻﺮﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎ* ﺷﺒﻰ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﻯ ﺑﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﺩﺏ ﻣﻰﻧﺸﺴﺖ ّ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﺑﻤﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﺻﺒﺢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﭘﺎﻯ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻫﻮﺵ ﺭﻓﺘﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﺸﺪ
ﮐﻪ ﺳﻬﻮﴽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﻳﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ * ﭼﻮﻥ ﺑﻬﻮﺵ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺖ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺑﻘﺎ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺷﺪﻡ ﻟﻬﺬﺍ
ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻓﻨﺎ ﮐﺮﺩﻡ ﻧﻤﻴﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﻭﻡ *
ﺍﻳﻨﺴﺖ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ * ﻫﺮ ﺳﻪ
ﻣﺮﺿﻴﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ ﻣﻄﻤﺌﻨﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ّ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﻭ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﺎﮎ ﻭ ّ ﺹ ١٩٤ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﺭﺗﺤﺎﻝ ﻭ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﻭ ّ
ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﺍﻟﺒﺴﻬﻢ ﺍ ﺧﻠﻊ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻭ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ ﻓﻰ
ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻏﺮﻗﻬﻢ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﺭﺣﻤﺘﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﺑﺪ ﺍﻟﺜﻨﺎء * ٓ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﻻﺑﺎﺩ ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ّ ّ
---------------------------------ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﺯﮐﻴﻪ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴّﻪ ﻭ ﺟﻠﻮﮤ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻔﻮﺱ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﻭﮐﻴﻞ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ ّ
ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻉ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺯ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ّ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺮﻑ ﺍﻋﺮﺍﻕ ﺑﺎ ﺣﺴﻦ ﺍﺧﻼﻕ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻧﺴﺒﺘﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺠﺮﺩ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﺭﺳﺎﻟﮥ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﺷﺪ ﺑﻤ ّ
ﻭ ﻣﻨﺸﺮﺡ ﺑﺘﺮﺗﻴﻞ ﺁﻳﺎﺕ ﺍ * ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻬﻴﺠﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻟﺒﻴﮏ ﮔﻮﻳﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺍﻳﺮﺍﻥ ّ
ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺁﺗﺶ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﮐﻪ ﮐﻮﻩ ﺹ ١٩٥
ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻃﻰ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﻭﺭﻭﺩ ﻋﺮﺍﻕ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﺩﺍﺭ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﻣﺜﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺎﻭﺝ ﻗﺒﻮﻝ ّ
ﺭﺳﻴﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﺮﻭﺣﺎﻧﻴّﺘﻰ ﻭ ﻭﻟﻬﻰ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺍﺑﻰ ﻭ ﺍﻧﻘﻄﺎﻋﻰ ﮐﻪ
ﻭﺻﻒ ﻧﺪﺍﺷﺖ * ﻭﺟﻪ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻭ ﺻﺒﻴﺢ ﺍﺣﺒﺎ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﻣﻠﻴﺢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ّ
ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﺒﺎﺭﮐﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺨﺼﻰ ﻣﺤﺘﺮﻡ * ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺣﻴﺎﺕ ﺗﺎ ﻧﻔﺲ ﺍﺧﻴﺮ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ
ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻓﺎﺗﺤﺔ ﺍﻟﺤﻴﺎﺕ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﻭ ﺧﺎﺗﻤﺔ ﺍﻟﻤﻄﺎﻑ ﺍﻋﻈﻢ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺎﻣﺮ ﺍ * ﺧﻮﺵ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺵ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺧﻮﺵ ﮐﺮﺩﺍﺭ * ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺋﻰ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻓﺘﻮﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﻓﺮﺡ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺩﺭ ّ
ﻤﻬﺎﻡ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺍﻃﻮﺍﺭﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑ ّ
ﺣﺮﮐﺎﺕ ﻭ ﺳﮑﻨﺎﺕ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺍﻣﺮ ﺍ ﺗﻨﺒﻪ ﻧﺎﺱ* ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺒﺐ ّ
ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﺟﻮﻉ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺑﻠﺴﺎﻥ ﻓﺼﻴﺢ ﻧﻴﺰ
ﻣﺒﺎﺷﺮﺕ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﮐﺮﺩ * ﺗﺒﻠﻴﻎ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻠﺴﺎﻥ ﻓﺼﻴﺢ ﻭ ﻗﻠﻢ ﺳﺮﻳﻊ ﻭ ﺣﺴﻦ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺣﻼﻭﺕ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺧﻮﺷﻰ ﺹ ١٩٦
ﺣﺘﻰ ﺍﻋﺪﺍء ﻭ ﺧﺼﻤﺎء ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮ ﻋﻠﻮﻳّﺖ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ّ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺍﻭ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ّ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ ﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﻭﺣﻴﺪ ﻭﻟﻰ ﺣﻴﻒ ﮐﻪ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺴﺖ * ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﺑﻰﺑﺎﮎ ﻭ ﺑﻰﻣﺒﺎﻻﺕ ﻭ ﻣﺮﺗﮑﺐ
ﺳﻴﺌﺎﺕ ﻭ ﻣﻨﻬﻤﮏ ﺩﺭ ﺷﻬﻮﺍﺕ ﻭ ﻣﻄﻴﻊ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ ّ
ﺠﺮﺩ ﻭﺻﻮﻝ ﻧﻴﺴﺖ * ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻤ ّ ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﻤﺸﺎﻡ ﺁﻥ ﻣﻄﻠﻊ ﻫﺪﻯ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﻧﻔﺤﺎﺕ ّ
ﺷﺪ ﻭ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﮔﺸﺖ ﻭ ﻣﺸﮑﻮﺓ ﺷﻌﺎﻉ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺷﺪ، ﺍﻳﺎﻣﻴﮑﻪ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﺑﻮﺩ ﺑﻈﺎﻫﺮ ﻣﺘﻨﺒﻪ ﻧﺸﺪﻧﺪ* ّ ﺑﺎﺭﻯّ ،
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻭﻟﻰ ﺑﺤﻘﻴﻘﺖ ﺳﺒﺐ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻘﺼﺪﻯ ﺟﺰ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺔ ﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﻭ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﺟﺰ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﻧﻤﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﻓﮑﺮﻯ ﺟﺰ ﺗﻘﺮﺏ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﮐﺒﺮﻳﺎء ﻧﻤﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺫﮐﺮﻯ ﺟﺰ ﺗﺮﺗﻴﻞ ّ
ﺁﻳﺎﺕ ﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ * ﻣﻈﻬﺮ ﺭﺿﺎﻯ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ ﻣﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﻓﻢ ﺑﮑﺮﺍﺕ ﻭ ّ ﻭ ﻣﻄﻠﻊ ﻋﻄﺎﻯ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ّ ﺹ ١٩٧
ﺣﻖ ﺍﻭ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﻄﻬﺮ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺩﺭ ّ ّ ﮐﻞ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺼﺪﺭ ﺍﻣﺮ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ * ﻳﻘﻴﻦ ّ
ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺥ ﺩﺭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﺎ ﺣﺪ ﻭ ﺷﻤﺎﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺑﻰ ّ
ﻭ ﺗﺸﺘّﺖ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻭ ﺍﻣﻼﮎ ﻭ ﺍﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﻋﻘﺎﺭ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺸﻖ ﺁﺑﺎﺩ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺒﻨﺎﻯ
ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ * ﻭ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺘﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭﻝ ﺷﺨﺼﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ّ
ﺍﻭﻝ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻨﺎﻯ ﺑﻴﺖ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺎﻧﻰ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺂﻥ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﻋﺸﻖ ﺁﺑﺎﺩ ّ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻤﻌﺎﻭﻧﺖ ّ
ﻣﺪﺕ ﻣﺪﻳﺪﻯ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺳﺒﻘﺖ ﺟﺴﺖ * ﻭ ّ ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﺁﺑﺎﺩ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺗﺸﻮﻳﻖ
ﻫﻤﺖ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﻋﺸﻖ ﺁﺑﺎﺩ ﻧﻴﺰ ّ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﺺ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺗﺎ ّ
ﻗﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻄﺎﻋﺖ ﺑﺎﻧﻔﺎﻕ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ّ
ﺗﺎ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺭﺣﻤﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺻﻴﺖ ﺁﻥ ﺑﺸﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ
ﺭﺳﻴﺪ * ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺹ ١٩٨
ﺍﻗﻞ ﻗﻠﻴﻠﻰ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺮﻑ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﮕﺮ ّ
ﻭ ﺷﺮﻁ ﻭﻓﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ *
ﻣﻘﺪﺱ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﻄﺎﻑ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﻣﻼٔ ﺍﺑﻬﻰ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻋﻠﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ * ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺬﮐﺮ ﻭ ﻏﺎﻳﺖ ﺗﻨﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ّ ﺣﻖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻘﻠﺐ ﻭ ﻟﺴﺎﻥ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﮑﺮﺩ ّ
ﻧﻴﺖ ﻋﺠﻴﺒﻰ * ﺍﺯ ﻧﻴﺖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﻮﺭﺍ ّ ﺭﻭﺣﺎ ّ
ﺟﻤﻠﮥ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﮐﻮﺱ ﺍﻟﺴﺖ ﻃﺒﻞ
ﺍﻳﺎﻡ ﻋﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﺳﻨﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﺳﺒﻌﻴﻦ ﻭ ﺛﻤﺎﻧﻴﻦ ﺑﻠﻰ ﺯﺩ ﺩﺭ ّ
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ﻣﺤﺒﺖ ّ ّ
ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺍﺑﻬﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﻧّﻨﻰ ﺍﻧﺎ ﺣﻰ ﻓﻰ ﺍﻓﻖ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮﺩ * ّ ﺑﺸﺎﺷﺖ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻣﺤﺰﻭﻥ
ﻣﻴﺸﺪﻡ ﺑﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻡ ﻓﻮﺭﴽ ﻓﺮﺡ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺭﺥ ﻣﻴﺪﺍﺩ * ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴّﺖ
ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻌﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺛﺮ ﮐﺮﺩ * ﻣﺮﻗﺪ ّ
ﺹ ١٩٩ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺣﻈﻴﺮﺓ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﻤﻘﺎﻡ ﺧﻀﺮ
ﻧﻮﺭ ﺍ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ * ّ
ﻃﻴﺐ ﺍ ﻣﻀﺠﻌﻪ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺳﺎﻃﻌﺔ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ّ
ﺑﺼﻴﺐ ﻣﺪﺭﺍﺭ ﻣﻦ ﺍﻟّﺮﻓﻴﻖ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ * ﻤﻄﻬﺮ ّ ﺟﺪﺛﻪ ﺍﻟ ّ
----------------
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ﺍ ﺑﻐﺪﺍﺩﻯ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ﺍ ﺑﻐﺪﺍﺩﻳﺴﺖ * ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻖ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﮐﻞ ﺑﻬﻮﻯ ﻭ ﻫﻮﺱ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﻬﻤﮏ ﺩﺭ ﻟﺬﺍﺋﺬ ّ
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺳﻴﺮ ﺷﻬﻮﺍﺕ ﻣﻴﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ
ﺠﺮﺩ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ* ﻭﻟﻰ ﺑﻤ ّ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﺧﻠﻖ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺷﺪ ﻭ ﺣﺎﻟﺖ ﻏﺮﻳﺒﻰ
ﮑﻠﻰ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺷﺪ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﺑﻮﺩ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﺑ ّ
ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺷﺪ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺷﺪ ﺹ ٢٠٠ ﻫﻮﺍﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪ ﺧﺰﻑ ﺑﻮﺩ ُﺩّﺭ ﺻﺪﻑ
ﺣﺘﻰ ﮔﺸﺖ ﺳﻨﮓ ﺳﻴﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻟﻌﻞ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺷﺪ * ّ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻭﻟﻮﻟﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻪ
ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﻭ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﮔﺸﺘﻪ
ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻣﻨﻬﻤﮏ ﺩﺭ ﻫﻮﻯ
ﺑﻮﺩ ﻣﻈﻬﺮ ﺯﻫﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ
ﺑﺴﺎﻁ ﻋﻴﺶ ﻭ ﻃﺮﺏ ﺑﺮﭼﻴﺪﻩ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺭﻭ ﺑﻌﮑﺎ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﺭﻭﻳﺶ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩﺍﺵ ﺳﺒﺐ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩ * ﻣﻴﮕﻔﺘﻢ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ﺍ ﺩﺭ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﺘﻰ؟ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ
ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ :ﺑﻔﻀﻞ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﻌﺬﺏ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺸﺘﻢ ﮔﻠﺨﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﮔﻠﺸﻦ ﺷﺪﻡ ّ
ﻣﻨﺰﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻡ ﺩﻟﺒﺴﺘﮥ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ ﺑﻮﺩﻡ ﭘﺎﮎ ﻭ ّ
ﺤﻖ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﻣﺮﻏﻰ ﮔﺸﺘﻢ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻰ ﺑﺨﻠﻖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ّ ﺗﻌﻠﻖ ﺑ ّ
ﺩﺭ ﻗﻔﺲ ﺑﻮﺩﻡ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻡ * ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍ ﺑﺴﺘﺮ ﺹ ٢٠١
ﻭ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺍﺯ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻟﮑﻦ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﻡ ﭘﺮﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﻧﻴﺎﻥ ﺍﻣﺎ ﺭﻭﺡ ﺩﺭ ﻋﺬﺍﺏ ﺳﺎﺑﻖ ﻓﺮﺍﺵ ﺣﺮﻳﺮ ﺑﻮﺩ ّ
ﺍﻟﻴﻢ ﺣﺎﻟﻰ ﺑﻰﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺩﻝ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﺨﻮﻥ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﺖ ّ ّ
ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺪﺍﻯ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺑﻌﺎﻟﻢ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﻗﺒﺮ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻣﻦ ﻓﻴﺾ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎء* ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ
--------------------ﺹ ٢٠٢
ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻗﺎ ّ
ﻭﻫﺎﺝ ﺳﻠﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩﻯ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺍﺝ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺒﻞ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﻋﺮﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻟﺸﻴﺦ ّ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺤﺮﻳﺮ ّ
ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻭ ﺷﺠﺎﻋﺖ
ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﺩﺭ ﺷﺒﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﻭﻓﺎﻕ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﻮﺩ * ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ّ ﺩﻝ ﺑﺪﻻﻟﺖ ﭘﺪﺭ ﺷﻤﻊ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﭘﺮﺩﮤ
ﻣﻮﻫﻮﻡ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﺩﻳﺪﮤ ﺑﻴﻨﺎ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﮐﺒﺮﻯ
ﺭﺑﻬﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩ * ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻰﻣﺤﺎﺑﺎ ﻧﻌﺮﮤ ﻗﺪ ﺍﺷﺮﻗﺖ ﺍﻻﺭﺽ ﺑﻨﻮﺭ ّ
ﺗﻌﺮﺽ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮﺩ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﮑﻪ ّ
ﻭ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﭘﺪﻳﺪ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺩﺭ ﺯﺍﻭﻳﮥ ﺗﻘﻴّﻪ ﺹ ٢٠٣ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺑﻴﻢ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻭﻗﺎﺗﻰ ﺁﻥ
ﺷﺨﺺ ﮐﺮﻳﻢ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺟﺴﻮﺭﺍﻧﻪ ﺣﺮﮐﺖ
ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻫﺮ ﻇﺎﻟﻤﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﮐﺴﻴﮑﻪ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻤﺤﺒﺖ ّ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﺷﻬﻴﺮ ﺑ ّ
ﺑﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺫﺍﺕ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﻮﺩ * ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺴﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺭ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭ ﺣﻮﺍﻟﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺯﻭﺍﻳﺎﻯ ﺍﺣﺘﻴﺎﻁ ﻭ ﮐﺘﻤﺎﻥ ﺧﺰﻳﺪﻩ ﺍﺳﻴﺮ ﻧﺴﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ّ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﻫﮋﺑﺮ ﻓﺎﺋﻖ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﻮﺋﻰ ﺟﺴﻮﺭﺍﻧﻪ
ﻗﻮﺕ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﺯ ّ
ﺗﻌﺮﺽ ﻧﻤﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺑﺎﺯﻭ ﻭ ّ ﺷﺪﺕ ﺑﺄﺱ ﺍﻭ ﺟﺮﺋﺖ ّ
ﻭ ﭼﻮﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺭﺟﻮﻉ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺟﻠﻮﮤ ﻣﺮﺩﺍﻧﮥ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺭﺷﻴﺪ ﺩﺭ ﺍﻋﻴﻦ ﻭ ﺍﻧﻈﺎﺭ ﺑﻴﻔﺰﻭﺩ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻣﺄﺫﻭﻥ ﻣﻴﺸﺪ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﻣﻴﺸﺘﺎﻓﺖ
ﻣﻄﻬﺮ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻴﺸﻨﻴﺪ * ﺍّﻭﻝ ﺷﺨﺺ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻢ ّ ﺍﺣﺒﺎ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻗﻮﻉ ﻓﺮﺍﻕ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ّ
ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻤﺪﻳﻨﮥ ﮐﺒﺮﻯ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﻮﺕ
ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺍﻋﺪﺍ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﮐﻤﺮ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺹ ٢٠٤ ﺑﺴﺖ ﻭ ﻭﺍﺿﺤﴼ ﻣﺸﻬﻮﺩﴽ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺍﻟﻠﻬﻰ ﺑﻤﺴﺎﻣﻊ ﺍﻫﻞ ﺁﻓﺎﻕ ﭼﻮﻥ ﺍﻋﻼﻥ ﻣﻦ ﻳﻈﻬﺮﻩ ّ
ﺭﺳﻴﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻣﻨﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﻋﻼﻥ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻮﻗﻦ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﻧّﺎ ّ
ﺍﻥ ﻳﺮﺗﻔﻊ ﺍﻟﻨّﺪﺍء * ﺯﻳﺮﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻧﺪﺍء ﻧﻔﺲ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﭘﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺮ
ﺑﻴﻨﺎﺋﻰ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻃﺎﻟﺒﻰ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻣﻴﺪﻳﺪ * ﻗﻮﺕ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻭ ﺍﺳﻴﺮﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺯﻭﺭﺍء ﺑﺤﺪﺑﺎء
ﺗﻌﺮﺽ ﺍﻫﻞ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺩﺭ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﻣﺸﺎﻫﺪ ﺍﻋﺪﺍ ﻭ ّ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺎﺯ ﻓﺘﻮﺭﻯ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﮑﻤﺎﻝ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮﻕ ﻟﻘﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻬﻴﺠﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻳﺪﴽ ﻭﺣﻴﺪﴽ ّ ﺷﺪﺕ ﻭ ﺿﻴﻖ ﺑﻌﮑﺎ ﺍﻳﺎﻡ ّ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺹ ٢٠٥
ﺳﮑﻨﻰ ﺩﺭ ﺣﻮﺍﻟﻰ ﻋﮑﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﺄﺫﻭﻥ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﺕ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﺣﻴﻦ
ﺣﻀﻮﺭ ﻭ ﺭﺟﻮﻉ ﺧﺎﺩﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﺎﺑﺪ ﻓﺎﺋﻖ
ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻣﻴﺰﺑﺎﻧﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺸﻴﺖ ﺍﻣﻮﺭ
ﺣﻴﻦ ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻧﻴﺮ ﮔﺸﺖ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻓﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ّ
ﻣﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ﺻﻌﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﭼﻨﺎﻥ
ﻧﻔﺲ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﻨﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺘﺰﻟﺰﻟﻴﻦ ﺟﺮﺋﺖ َ َ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﺷﻬﺎﺏ ﺛﺎﻗﺐ ﺭﺟﻢ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﻒ ﻗﺎﻃﻊ ﻧﺎﻗﻢ ﻧﺎﮐﺜﻴﻦ * ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ﻧﺎﮐﺜﻴﻦ ﺟﺮﺋﺖ ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﺍﺯ ﮐﻮﻯ ﺍﻭ ﻧﻤﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ
ﺑﮑﻢ ﻋﻤﻰ ﻓﻬﻢ ﻻﻳﺮﺟﻌﻮﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﺻﻢ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﻣﻴﮑﺮﺩ ٌ ٌ ﻣﻈﻬﺮ ﻻ ﺗﺄﺧﺬﻩ ﻓﻰ ﺍ ﻟﻮﻣﺔ ﻻﺋﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻻ ﻳﺰﻋﺰﻋﻪ ﺻﻮﻟﺔ ﺷﺎﺗﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﺮ ﻧﻤﻂ ﻭ ﺍﺳﻠﻮﺏ ﺳﺎﺑﻖ ﺑﻘﻠﺒﻰ ﻓﺎﺭﻍ ﻭ ﻧﻴّﺘﻰ
ﺻﺎﺩﻕ ﺧﺎﺩﻡ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻗﺎﺻﺪﺍﻥ ﺁﻥ ﺗﺮﺑﺖ
ﭘﺎﮎ ﻭ ﻃﺎﺋﻔﺎﻥ ﻣﻄﺎﻑ ﻣﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﺠﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺧﺪﻣﺖ ﺹ ٢٠٦ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﺮﻭﺕ ﺑﺎﺳﮑﻨﺪﺭﻭﻥ ﻧﻘﻞ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻣﻨﺠﺬﺑﴼ ﺍﻟﻰ ﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ّ
ﺘﺸﺒﺜﴼ ﺑﺎﻟﻌﺮﻭﺓ ﻭ ﻣﻨﻘﻄﻌﴼ ﺍﻟﻴﻪ ﻭ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮﴽ ﺑﺒﺸﺎﺭﺍﺕ ﺍ ﻭ ﻣ ّ
ﺍﻟﻮﺛﻘﻰ ﺷﻬﭙﺮ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺑﮕﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﻓﻴﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩ* ﺍﻟﺮﻓﻴﻖ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻪ ﺭﻓﻌﻪ ﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻻﻭﺝ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ّ
ﺭﺑﻪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻣﺤﻔﻞ ّ ﺗﺠﻠﻰ ّ
ﺍﻟﻤﺨﺘﺎﺭ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ *
------------------------------ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﺗﻨﮑﺎﺑﺎﻧﻰ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﮔﺸﺖ * ﻣﻠﻘﺐ ﺑﺠﻤﺎﻝ ّ ﺧﺎﻥ ﺗﻨﮑﺎﺑﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ّ
ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﺗﻨﮑﺎﺑﺎﻥ ّ
ﻋﺰﺕ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻗﺪﻳﻢ ﺁﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻬﺪ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﭘﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺳﻦ ،ﺑﺪﻭ ﺭﻓﺎﻫﻴﺖ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮔﺸﺖ* ﺍﺯ ﺻﻐﺮ ّ ّ ﺹ ٢٠٧
ﻫﻤﺘﻰ ﺑﻠﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪﻯ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ّ ّ
ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺑﻔﮑﺮ ﻣﻨﺎﺻﺐ ﻫﻤﺖ ﻏﻴﺮﺕ ّ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ ّ
ﺗﻔﻮﻕ ﺧﻮﺍﺳﺖ * ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺯ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻗﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ّ
ﺑﻤﻘﺮ ﺳﺮﻳﺮ ﺳﻠﻄﻨﺖ ،ﻣﺪﻳﻨﮥ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻣﻮﻃﻦ ﺍﺻﻠﻰ ّ
ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺍﻣﻴﺪ ﺳﺮﻭﺭﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﺟﺎﻯ ﻣﻬﺘﺮﻯ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻗﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺑﺮﺗﺮﻯ * ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻧﻔﺤﮥ ﺭﺣﻤﻦ ﺑﻤﺸﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻧﺪﺍﻯ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺸﻨﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻏﺪﻏﮥ ﺟﺎﻩ ﻭ ﻏﻠﻐﻠﮥ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ
ﻋﺰﺕ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﮐﺪﺍﻥ ﺑﺮﻫﻴﺪ ﺍﺯ ﻗﻴﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﺣﺸﻤﺖ ﻭ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺩﻟﺸﺎﺩ ﮔﺸﺖ * ﺻﺪﺭ ﺟﻼﻝ ﺭﺍ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻤﻮﻫﺒﺖ ّ ﺻﻒ ﻧﻌﺎﻝ ﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﻣﺴﻨﺪ ﻭ ﻣﻨﺼﺐ ﺭﺍ ﺳﺮﻳﻊ ّ
ﺍﻟﺰﻭﺍﻝ ﻳﺎﻓﺖ * ﺍﺯ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺑﺂﺳﻮﺩﮔﻰ ﺩﻝ ّ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﺴﺖ ﺍﺯ ﻗﻴﺪ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻼﺳﻞ ّ
ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ * ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺣﺮﺍﻡ ﺣﺮﻡ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﺑﺴﺖ
ﻭ ﻋﺰﻡ ﮐﻮﻯ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺳﻴﺪ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺁﺭﻣﻴﺪ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻭ ّ
ﻣﻄﻬﺮ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺍﻟﮑﻠﻢ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﮐﺒﺮﻳﺎء ﺍﺯ ﻓﻢ ّ ﺹ ٢٠٨
ﻣﻌﻄﺮ ﻭ ﻓﺼﻞ ﺍﻟﺨﻄﺎﺏ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﻤﻮﺩ * ﭼﻮﻥ ﻣﺸﺎﻡ ّ ﻣﻨﻮﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺳﻤﻊ ﺑﺎﺻﻐﺎﻯ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺼﺮ ّ
ﺭﺏ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﺄﺫﻭﻥ ﺧﻄﺎﺏ ّ
ﺳﻔﺮ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺻﺎﺩﻗﺎﻥ
ﻣﺸﺘﻌﻼ ﻼ ﻋﻠﻰ ﺍ ﻭ ﻣﻨﺠﺬﺑﴼ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﻭ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ً ﻣﺘﻮﮐ ً ّ ﺨﻄﮥ ﻫﻨﺪ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﺁﻥ ﺑﻨﺎﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑ ّ ّ
ﺑﻮﻡ ﻭ ﺩﻳﺎﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ* ﺑﻬﺮ ﺷﻬﺮﻯ ﺭﺳﻴﺪ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻣﮑﻠﻢ ﻃﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺩﻫﻘﺎﻥ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻈﻬﻮﺭ ّ
ﺍﻟﻬﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺗﺨﻤﻰ ﭘﺎﮎ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻴﻔﺸﺎﻧﺪ * ﺁﻥ ﺑﺬﺭ ﺍﻧﺒﺎﺕ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺟﻤﻌﻰ ﺑﺴﻔﻴﻨﮥ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻧﺪ
ﻧﻔﻮﺳﻰ ﻣﻬﺘﺪﻯ ﺑﻨﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﻳﺪﻩﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻰ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﮤ ﺁﻳﺎﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺸﺖ * ﺷﻤﻊ ﺟﻤﻊ
ﺍﻻﻥ ﺍﺛﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺷﺪ ﺍﻟﻰ ٓ
ﺧﻄﮥ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺩﺭ ّ
ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺍﻭ ﺑﻬﺪﺍﻳﺖ ﺧﻠﻖ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺣﺖ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺟﻮﻉ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺹ ٢٠٩
ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﻭﻓﻮﺩ ﻳﺎﻓﺖ
ﻭ ﺑﺂﺗﺶ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﮕﺪﺍﺧﺖ ﺩﻳﺪﻩ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺩﻝ ﻣﺠﻤﺮ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺎﺑﺖ ﺩﺭ ﺭﻭﺿﮥ ﺭﺿﻮﺍﻥ * ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﺮﺁﻳﺪ ﺑﺎﻣﻴﻦ ﺣﻖ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﻫﻤﺘﻰ ﺩﺭ ّ ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﮐﻪ ّ ّ
ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻭ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﮐﺮﺩﻯ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ
ﻋﺰﺕ ﻭ ﺑﺮﮐﺖ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺸﻮﺩ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﺳﺒﺐ ّ ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﻫﺮ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ ﮔﺮﺩﺩ* ﺍﻯ ﺍﻣﻴﻦ ّ
ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﺑﭙﺎﻳﺎﻥ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﻣﮕﺮ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﻭ ﻣﺤﮑﻤﻰ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ ﭘﺲ ﺗﺎ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺪﻳﻮﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺑﺎﻳﻮﺍﻥ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﻰ
ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻧﻰ ﺑﻨﻬﻰ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ *
ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﺎﻣﻴﻦ ّ
ﺳﻴﺪ ﺍﺳﺪ ﺍ ﺭﺍ ﺁﺧﻮﻧﺪﻫﺎﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﺗﺮﮎ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﺑﻴﻞ ﺫﻟﻴﻞ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺟﻔﺎ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻘﺘﻞ
ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ * ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻠﻄﺎﺋﻒ ﺍﻟﺤﻴﻞ ﺍﺯ ﺿﺮﺏ ﻭ ﻗﺘﻞ
ﺹ ٢١٠ ﻣﻐﻠﻮﻻ ﺑﺘﺒﺮﻳﺰ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ ً
ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ * ﺍﻣﻴﻦ ّ
ﺳﻴﺪ ﺍﺳﺪ ﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻳﻮﺍﻧﺨﺎﻧﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺁﻗﺎ ّ
ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺩﺍﺩ* ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻧﺎﺻﺮ ّ
ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﺑﻌﻴﺎﺩﺕ ﺁﻣﺪ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ّ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﺪﺡ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﺮﺩ ﺑﻨﻮﻋﻴﮑﻪ ﺷﺎﻩ ﺣﻴﻦ
ﺳﻴﺪ ﺍﺳﺪ ﺍ ﺧﺮﻭﺝ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺩﻟﺪﺍﺭﻯ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺑﺂﻗﺎ ّ
ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺳﺎﺑﻖ ﺑﻮﺩ ﻓﻮﺭﴽ ﺯﻳﻨﺖ ﺩﺍﺭ ﻣﻴﮕﺸﺖ ﻭ ﻫﺪﻑ ﺗﻴﺮ ﺁﺗﺸﺒﺎﺭ ﻣﻴﺸﺪ *
ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ﺑﺎﺭﻯ ،ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ ﺍﻣﻴﻦ ّ
ﻣﻐﻀﻮﺏ ﺷﻬﺮﻳﺎﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻣﺒﻐﻮﺽ ﻭ ﻣﻨﮑﻮﺏ ﻭ ﺳﺮﮔﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﻗﻢ ﺷﺪ * ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ
ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻭ ﻣﮑﺘﻮﺑﻰ ﻣﺼﺤﻮﺏ
ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﺛﺮ ﻗﻠﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻃﻠﺐ
ﻋﻮﻥ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺭﺟﺎﻯ ﺻﻮﻥ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ
ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ ﺍﺯ ﺯﺍﻭﻳﮥ ﺧﻤﻮﻝ ﺑﺎﻭﺝ ﻗﺒﻮﻝ ﺭﺳﺪ
ﺍﻟﺮﺟﻮﻉ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺻﺮﺍﺣﺘﴼ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮ ّ ﺹ ٢١١
ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺑﺎﺵ ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺳﺪ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺪﺭﺧﺸﺪ ﻭ ﺑﺮﻣﺴﻨﺪ ﺻﺪﺍﺭﺕ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﮑﺎﻓﺎﺕ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﺳﺖ
ﺣﻖ ﻣﻈﻠﻮﻣﻰ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻰ ﺁﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﻤﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ﻭ ﭘﺎﺱ ّ
ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ٓ ﺍﻻﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺍﻣﻴﻦ ّ
ﺍﺳﺖ * ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﺍﺯ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻗﻢ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﺩﺭ ﺩﺍﺋﺮﮤ ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﺩﺭ ﻏﺮﻓﻪ ﺋﻰ ﻣﻨﺰﻝ
ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺑﺪﻳﺪﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﮐﺮﺩ * ﻣ ّ ﺘﻌﻠﻘﺎﻥ ﺍﻣﻴﻦ ّ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩ* ﭼﻮﻥ ﻣﺘﻮﮐﻼ ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻤﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ّ ً
ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﻋﻠﻰ ﺍ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﺍﻣﻴﻦ ّ
ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻧﺎﻣﮥ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﺮﺩ * ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ
ﺗﻠﻘﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﺎﻥ ﺑﺮ ﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ّ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﻴﺪﻯ
ﻣﻴﺴﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﺩﺍﻣﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺮ ﮐﻤﺮ ﺯﻧﻢ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ّ
ﻧﻴﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻣﻤﻨﻮ ّ
ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺧﻮﺷﻨﻮﺩﻯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﺹ ٢١٢ ﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻌﻮﻥ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﮐﺎﻣﮑﺎﺭ ﮔﺮﺩﻡ *
ﺗﻌﻬﺪ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﻭﺩﺍﻉ ﺑﺎﺭﻯّ ،
ﮐﺮﺩ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺬﻝ ﻭ ﺑﺨﺸﺸﻰ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺧﺮﺟﻰ ﺭﺍﻩ
ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺨﺎﻥ ﺑﺪﻫﺪ ﺧﺎﻥ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﺍﺑﺎ ﺍﺯ ﻗﺒﻮﻝ ﺁﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﺑﺮﺍﻡ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﻓﺮﻣﻮﺩ * ﻫﻨﻮﺯ ﺧﺎﻥ ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﺍﻣﻴﻦ ّ ﺍﺯ ﺳﺮﮔﻮﻧﻰ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺭﺃﺳﴼ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺴﻨﺪ
ﺻﺪﺍﺭﺕ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺑﻮﺯﺍﺭﺕ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺩﺭ ﻣﺴﺌﻠﮥ ﺷﻬﺪﺍﻯ ﻳﺰﺩ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﮐﺮﺩ ﺍﺑﺪﴽ
ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻭ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍُُﺫﻥ ﺻﺎﻏﻴﻪ ﻧﺪﺍﺷﺖ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻭ
ﻧﻴﺰ ﻣﻌﺰﻭﻝ ﻭ ﻣﻨﮑﻮﺏ ﻋﻠﻢ ﺍﻓﺮﺍﺧﺘﻪ ﻣﻨﮑﻮﺱ
ﺷﺪ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﮔﺮﺩﻳﺪ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻘﻌﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﻄﺎﻑ ﻣﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ّ ﺹ ٢١٣ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﻭ ﻣﺄﻧﻮﺱ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺟﻞ ﻣﺤﺘﻮﻡ ﺭﺳﻴﺪ
ﻗﻴﻮﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺪﺍﻥ ﻭ ﺁﻫﻨﮓ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺣﻰ ّ ّ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻔﺲ ﺍﻣﮑﺎﻥ
ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻔﻀﺎﻯ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﻻﻣﮑﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩ * ﺍﻏﺮﻗﻪ ﺍ ﻓﻰ ﻏﻤﺎﺭ ﺭﺣﻤﺘﻪ ﻭ ﺍﻧﺰﻝ ﻋﻠﻴﻪ ﺷﺂﺑﻴﺐ ﻣﻐﻔﺮﺗﻪ
ﺍﻟﺜﻨﺎء* ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ّ ﻭ ﺍﺳﺒﻎ ﻋﻠﻴﻪ ﺟﻼﺋﻞ ﻧﻌﻤﺘﻪ ﻭ ﺭﺯﻗﻪ ﺟﺰﻳﻞ ﻣﻮﻫﺒﺘﻪ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ---------------------
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻣﺴﮕﺮ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ّ
ﻣﺴﮕﺮ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭ ﻭ ﺣﻠﻴﻢ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻳﺰﺩﺍﻧﺴﺖ * ﮐﺎﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺪﻣﺎﻯ ّ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻧﻮﺷﻴﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﻋﺎﺭﺿﺶ ﺳﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﺩﮤ ّ
ﻣﻬﻴﺎ ﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺩﻳﺪ ﻧﺼﻴﺐ ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﻣﺎﺋﺪﮤ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ّ ﮐﺒﺮﻯ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﺍﺯ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ *
ﺹ ٢١٤ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﮎ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮕﻠﺸﻦ
ﺯﻭﺭﺍء ﭘﺮﻳﺪ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎء ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ * ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﺍﺯ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺗﺎﺟﻰ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ّ
ﺑﮑﺮﺍﺕ ﻣﺸﺮﻑ ﻣﻴﺸﺪ ّ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻬﺎﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺤﻀﻮﺭ ّ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺑﮑﺎﻇﻤﻴﻦ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ّ
ﺣﻆ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ* ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻴﺸﺘﺎﻓﺖ ﻭ ّ ﺍﺳﺮﺍء ﺩﺭ ﻣﻮﺻﻞ ﺣﺪﺑﺎء ﺑﻮﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻘﻠﻌﮥ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻋﮑﺎ ﮐﺸﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ّ
ﮐﺴﺐ ﺿﻌﻴﻔﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻟﻰ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ
ﻭ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﺑﻮﺩ * ﻭ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺭﺷﺎﺩ ﻋﻤﺮﺵ ﺑﻬﺸﺘﺎﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﺑﺪﺭﮔﺎﻩ ﺣﻀﺮﺕ
ﻐﻤﺪﻩ ﺍ ﺑﻔﻀﻠﻪ ﻭ ﺭﺣﻤﺘﻪ ﻭ ﺍﻟﺒﺴﻪ ﺑﻴﭽﻮﻥ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ * ﺗ ّ
ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ * ﻗﺒﺮ ﺭﻭﺷﻨﺶ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﺟﻨﺔ ّ ﺣﻠﻞ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻓﻰ ّ
------------ﺹ ٢١٥
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﮐﺮﻳﻢ ﺧﻠﻖ ﻋﻈﻴﻢ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺳﻠﻴﻞ ﺟﻨﺎﺏ ﻋﺒﺪﺍﻟﻔّﺘﺎﺡ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﻋﮑﺎء
ﺑﻮﺩ* ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﻮﺳﻰ ﭘﺪﺭ ﺧﺒﺮ ﻳﺎﻓﺖ ﺳﺮﻳﻌﴼ ﺑﺴﺠﻦ ﻣﺸﻘﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺷﺮﻳﮏ ﻋﮑﺎ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﻭ ﺳﻬﻴﻢ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ * ﺑﺎ ﻫﻮﺵ ﻭ ﮔﻮﺵ ﺑﻮﺩ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻣﺴﺖ ﻭ ﭘﺮ ﺟﻮﺵ * ﺳﮑﻮﻧﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ّ ﻏﺮﻳﺐ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺘﺎﻧﺘﻰ ﻋﺠﻴﺐ ﺍﺯ ﺍﺧﻼﻕ ﭘﺪﺭ
ﺳﺮ ﺍﺑﻴﻪ ﺑﻮﺩ * ﻟﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻧﺼﻴﺐ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻟﻮﻟﺪ ّ ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﺑﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﮐﺒﺮﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ّ
ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﺯ ﺑﮑﺴﺐ ﻭ ﮐﺎﺭ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺷﺎﻡ ﺹ ٢١٦ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﻣﻴﺸﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺛﺎﺑﺘﺎﻥ
ﻫﻢ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﻏﻴﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﮑﻮﺭ ﻭ ﭘﺎﮎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺼﻮﺭ
ﺭﺏ ﻏﻔﻮﺭ * ﺷﻤﻊ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻔﻀﻞ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ ﺍﻟﻔﺘﺎﺡ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﺸﻬﺪﻯ ﻋﺒﺪ ّ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﻼﻟﮥ ﺑﺎﻗﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﻬﺎﻥ ﻓﺎﻧﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻧﻤﻮﺩ * ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺒﺐ ﺳﺮﻭﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻓﻄﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺫﮐﻰ ﻭ ﻣﺘﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺯﻳﻦ
ﺣﻴﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺑﻔﻀﻞ
ﻣﻨﺎﻥ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻧﻤﻮﺩ * ﺳﻘﺎﻩ ﺍ ﮐﺄﺱ ﺍﻟﻌﻔﻮ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ّ
ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﺭﻓﻌﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﻭﺝ ﺟﺮﻋﻪ ﻣﻦ ﻋﻴﻦ ﺍﻟﻌﻨﺎﻳﺔ ﻭ ّ ﻭ ّ
ﻣﻌﻄﺮﺵ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ * ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻭ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ * ﻭ ﻗﺒﺮ ّ -----------------------------------------ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﺭﺩﮐﺎﻧﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﺭﺩﮐﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺁﻗﺎ ّ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻥ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺭﺑﻴﻊ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻭ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺹ ٢١٧ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺷﻨﻴﺪ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﻪ ﺑﻔﻴﺾ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻧﺪﺍء ّ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺷﺠﺮﮤ ﺍﻟﻬﻰ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺮﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﻤﺪﻳﻨﮥ ﻋﮑﺎ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ّ
ﻣﺸﺮﻑ ﺑﻮﺩ* ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻓﺴﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ّ ﻣﻘﺪﺱ ّ ﻋﺰﺕ ﻋﻈﻤﻰ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻭ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﻳﻬﻴﻤﻰ ﺍﺯ ّ
ﻧﻴﺘﻰ ﺻﺎﺩﻕ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﻣﻠﺤﻮﻅ ﻧﻈﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ّ
ﻗﺎﺋﻢ ﺧﻮﺷﺨﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺷﺮﻭ ﻭ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻤﺘﺤﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮ*
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻗﺪﻣﻰ ﺛﺎﺑﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﺎﻡ ّ ﺩﺭ ّ
ﺭﺯﻳﮥ ﻋﻈﻤﻰ ﻗﻠﺒﻰ ﺭﺍﺳﺦ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺑﺎﺩﮤ ﺻﻌﻮﺩ ﻭ ّ
ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﻪ ﺑﺎﻟﻄﺎﻑ ﺣﻀﺮﺕ ﻳﺰﺩﺍﻥ * ﺑﻌﺪ ﺑﺤﻴﻔﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺣﻈﻴﺮﺓ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻣﻘﺎﻡ
ﺍﻋﻠﻰ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻋﻤﺮﻯ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻧﻔﺎﺱ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺧﺎﺗﻤﺔ ﺍﻟﻤﻄﺎﻑ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ
ﻭ ﺑﺴﺎﻁ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﻨﻄﻮﻯ ﮔﺸﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﺩﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺣﺒﻴﺐ ﻣﻮﺍﻓﻖ
ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﺧﻮﺷﻨﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﻮﺵ ﻣﺸﺮﺏ ﺹ ٢١٨ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺷﺨﻮ * ﺍﻏﺎﺛﻪ ﺍ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﻪ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﺳﮑﻨﻪ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﻪ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﻓﺎﺽ ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻴﻀﴼ ﻣﺪﺭﺍﺭﴽ ﻓﻰ ﺟﻨّﺔ
ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻟﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﻭ ﺍﻟﻠّﻘﺂء * ﺗﺮﺍﺏ ﻣﻌﻨﺒﺮﺵ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ﺍﺳﺖ *
---------------
ﺣﺎﺟﻰ ﺁﻗﺎﻯ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺣﺎﺟﻰ ﺁﻗﺎﻯ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﻭ ﻣﺸﺎﻣﺶ ﺍﺯ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ّ
ﻧﻔﺤﺎﺕ ﮔﻠﺸﻦ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻣﺸﮑﺒﻴﺰ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺳﺮﻣﺴﺖ
ﺟﺎﻡ ﺭﺑّﺎﻧﻰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺗﺎ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﻗﺪﻣﻰ ﺛﺎﺑﺖ ﺩﺍﺷﺖ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺷﻴﻔﺘﮥ ﺟﻤﺎﻝ ﺟﺎﻧﺎﻥ ّ
ﺣﻖ ﺷﻬﻴﺮ ﮔﺸﺖ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﻄﻌﻪ ﻭ ﺩﻳﺎﺭ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺳﻢ ّ ﻋﺮﺻﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﻨﮓ ﺷﺪ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻥ ﺑﺴﺘﻴﺰﻩ
ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺋﻰ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺳﺮ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺑﻬﻢ ﺯﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻣ ّ ﺘﻌﻠﻘﻴﻦ ﺑﺎﺭﺽ ّ ﺹ ٢١٩
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺎﺩﺭﻧﻪ ﺭﺳﻴﺪ* ّ ّ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺳﻴﺮ ﺷﺪ ﺑﻬﻤﺮﺍﻫﻰ ﺍﻳﻦ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺩﺭ ّ
ﻗﺪﻳﻢ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻭ ﻫﻤﺪﻡ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﻼﻳﺎ
ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺷﺮﻳﮏ ﻭ ﺳﻬﻴﻢ ﻭ ﺻﺒﻮﺭ ﻭ ﺳﻠﻴﻢ ﺑﻮﺩ *
ﺣﺮّﻳﺘﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﺑﮑﺴﺐ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻧﺪﮎ ّ
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻭ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ّ ﺍﻭﻝ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺩﺍﺷﺖ * ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﺻﺪﻣﺎﺕ ّ
ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺑﻼﻳﺎ ﺟﺴﻢ ﻋﻠﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻗﻮﻯ ﺿﻌﻴﻒ ﻟﻬﺬﺍ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﺮﻳﺾ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﻧﺤﻼﻝ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺸﺖ
ﻇﻞ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ّ
ﺍﺩﻧﻰ ﺑﻔﺮﺩﻭﺱ ﺍﻋﻠﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺑﻌﺎﻟﻢ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩ * ﺍﻏﺮﻗﻪ ﺍ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ
ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﺧﻠﺪﻩ ﻓﻰ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ * ﺟﻨﺔ ّ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻪ ﻓﻰ ّ ﺧﺎﮎ ﭘﺎﮐﺶ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﺹ ٢٢٠ ﻧﺠﺎﺭ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻏﻼﻣﻌﻠﻰ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻏﻼ ﻣﻌﻠﻰ ﻧﺠﺎﺭ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺎﻫﺮ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ّ
ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺳﻴﻒ ﺷﺎﻫﺮ ﺩﺭ ﻭﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻣﺠﺮﺏ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻣﺴﻠﻢ ﺩﺭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ّ ّ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻏﻴﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺣﺼﻮﺭ * ﭼﻮﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻨﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ﺷﻮﻕ ﻟﻘﺎ ﺁﺗﺶ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﻭﺟﺪ ﻭ ﻃﺮﺏ ﻭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻪ ﺍﺯ
ﺍﺭﺽ ﮐﺎﻑ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﮐﺮﺩ ﻣﻬﺠﻮﺭ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺒﺮ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺼﻨﻌﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻭ ﺳﮑﻮﻥ * ﺩﺭ ﺩﺍﺭ ّ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ
ﺹ ٢٢١
ﺍﻳﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻣﺮﺯﻭﻕ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ّ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺳﺮﺍ ﺑﺴﻤﺖ ﺣﺪﺑﺎء
ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻐﻀﻮﺏ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ*
ﺣﺮﻳّﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﻮﺩ ّ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺍﺳﻴﺮﻯ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ّ ﺑﻤﺪﻳﻨﮥ ﻋﮑﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺷﺪ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﻠﻌﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺼﻨﻌﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ
ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﺘﻨﻬﺎﺋﻰ ﻣﻴﻞ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻣﻨﻔﺮﺩﴽ ﺯﻳﺴﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ *
ﺭﺯﻳﮥ ﻋﻈﻤﻰ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﻭ ّ
ﻧﺠﺎﺭﻯ ﺗﺮﺑﺖ ﭘﺎﮎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ ّ
ﺍﻻﻥ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺗﻘﺎﻥ ﺳﻌﻰ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﻟﻰ ٓ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﺎﺭ ﺳﻘﻒ ﺷﻴﺸﻪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﻴﺎﻁ ﺣﺠﺮﮤ ّ
ﻭ ﺻﻨﻌﺖ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺎﻓﻰ ﺿﻤﻴﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﻭﻯ ﻣﻨﻴﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﺛﺎﺑﺖ
ﺗﻠﻮﻥ ﻭ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﻧﻔﺲ ﺍﺧﻴﺮ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﺑﻮﺩ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻮﺩ* ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻭ ّ ﺟﻨﺖ ﺑﻮﺩ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻫﻞ ّ ﺹ ٢٢٢
ﻋﻠﻴﺎ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ
ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ * ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻋﻄﻴّﮥ ﮐﺒﺮﻯ
ﺍﻟﺜﻨﺎء * ﻭ ﺟﺪﺙ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺶ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ * ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ --------------------------
ﺟﻨﺎﺏ ﻣﻨﻴﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻣﺼﻮﺭ ﺍﺳﻢ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺁﻗﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺡ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺍﻫﻞ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ * ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ّ
ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺮﺍﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺯﻳﺒﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻏﺎﻳﺖ ﺻﺒﺎﺣﺖ ﺧﻄﺎﻁ ﺑﻰﻣﺜﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻃﺒﻌﻰ ﺭﻭﺍﻥ ﻭ ﻣﻼﺣﺖ * ّ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻟﺤﺎﻧﻰ ﺑﺪﻳﻊ * ﺯﻳﺮﮎ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺳﻮﻯ ﺍ* ﺑﺮ ﺍﻣﺮ ﺍ * ﺷﻌﻠﮥ ﻧﺎﺭ ّ ﺣﺒﺎﺋﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺍﻳﺎﻣﻴﮑﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﻭﺣﻰ ﻻ ّ ﺩﺭ ّ
ﺹ ٢٢٣
ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﻣﻔﺎﺭﻗﺖ ﻧﻤﻮﺩ
ﻭ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺣﻘﻴﺮﻯ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﻋﺴﺮﺕ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺑﺘﺤﺮﻳﺮ
ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﺒﻴﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ
ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮ ﺍ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺎﻧﻰ ﺟﺰ ﻳﮏ ﺩﺧﺘﺮ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺪﺍﺭ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﮐﺐ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ّ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺣﺸﻤﺖ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ *
ﻣﺪﺕ ﺣﻴﺎﺕ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻥ ﺩﺭ ّ
ﺭﻓﺎﻫﻴﺖ ﻭ ﺧﻮﺵ ﮔﺬﺭﺍﻧﻰ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺯﮐﻰ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﻰ ّ
ﻣﻮﺻﻮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺴﻢ ﻟﻄﻴﻔﻰ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﻣﺸﻘﺘﻰ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺗﺎ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﭼﻪ ّ ّ
ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺑﺎﺩﻳﻪ ﻣﻰ ﭘﻴﻤﻮﺩ * ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ
ﺘﻀﺮﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺭﺍ ﻣﻮﻧﺲ ﺑ ّ ﺣﺘﻰ ﺑﻌﻀﻰ ﺷﺒﻬﺎ ﺩﺭ ﻳﻤﻴﻦ ﻭ ﻳﺴﺎﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﻮﺩ ّ
ﺹ ٢٢٤
ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﻭ ﺑﺤﺎﻟﺘﻰ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﺻﻒ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺳﺖ * ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺷﺒﻬﺎ ﻏﺰﻟﻰ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻏﺰﻟﻬﺎﻯ ﺣﺎﻓﻆ ﺭﺍ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﺪ ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﮔﻞ ﺑﺮ ﺍﻓﺸﺎﻧﻴﻢ ﻭ ﻣﻰ
ﺩﺭ ﺳﺎﻏﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻳﻢ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻏﺰﻝ: *ﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﭘﺎﺩﺷﻬﻴﻢ
ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﻣﻠﮏ ﺻﺒﺤﮕﻬﻴﻢ *
*ﺭﻧﮓ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﭘﻴﺶ ﻣﺎ ﻧﺒﻮﺩ ﺷﻴﺮ ﺳﺮﺧﻴﻢ ﻭ ﺍﻓﻌﻰ ﺳﻴﻬﻴﻢ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺳﻔﺮ ﺑﺎﺭﺽ
ﺣﺒﺎﺋﻪ ﺍﻟﻔﺪﺁء ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺮ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﻭﺣﻰ ﻻ ّ ّ ﻣﺮﺧﺺ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﺟﻮﻉ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻣﻨﻴﺐ ﺭﺍ ّ
ﻭ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺮﺩﻧﺪ * ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺑﺨﺪﻣﺎﺕ ﻭ ّ ﻓﺎﺋﻘﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺭﺽ
ﻣﺪﺗﻰ ﺳﺮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﻣﺸّﺮﻑ ﮔﺸﺖ ﻭ ّ ّ
ﺑﻠﻴﮥ ﮐﺒﺮﻯ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﺭﺏ ﻧﻔﻰ ﺑﻌﮑﺎ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻋﻠﻴﻞ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﺹ ٢٢٥
ﺟﻠﻴﻞ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﺳﻴﺮ ﮔﺸﺖ * ﻭﻟﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻤﺮﺿﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺿﻰ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻤﻌﺎﻟﺠﻪ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻯ
ﺁﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ* ﺷﺪﺕ ﺿﻌﻒ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺁﻣﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺪﺭﻳﺎ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ ﺍﺯ ّ
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﮑﺸﺘﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ * ﺩﺭ ﮐﺸﺘﻰ
ﺷﺪﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﮐﻪ ﻗﺎﭘﻴﺘﺎﻥ ﮐﺸﺘﻰ ﻣﺮﺽ ّ
ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺭ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﺴﺒﺐ ﺍﻟﺤﺎﺡ ﻣﺎ ﺗﺎ ﺍﺯﻣﻴﺮ
ﺻﺒﺮ ﻧﻤﻮﺩ * ﺩﺭ ﺍﺯﻣﻴﺮ ﻗﺎﭘﻴﺘﺎﻥ ﺑﻤﺄﻣﻮﺭ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﻴﺮ ﺁﻻﻯ ﻋﻤﺮ ﺑﻴﮏ ﮐﻪ ﺑﻬﻤﺮﺍﻫﻰ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﻭﻥ ﻧﺒﺮﻳﺪ ﻣﻦ ﺟﺒﺮﴽ ﺑﺮﻭﻥ ﮐﻨﻢ ﺯﻳﺮﺍ ﮐﺸﺘﻰ ﻣﺮﻳﺾ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﮑﻨﺪ * ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﺑﺨﺴﺘﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺍﺯﻣﻴﺮ ﺑﺮﻳﻢ
ﺗﻠﻔﻆ ﻳﮏ ﺣﺮﻑ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﺿﻌﻒ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ّ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﺸﺎﻥ ﮐﺸﺎﻥ ﺑﻘﺪﻭﻡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﺑﺮ ﭘﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﺍﺯ ﻭﺟﻪ ﺟﻤﺎﻝ
ﺷﺪﺕ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺷﺪ * ﺑﻌﺪ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻴﺰ ّ ﺹ ٢٢٦
ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﺑﺨﺴﺘﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺍﺯﻣﻴﺮ ﺑﺮﺩﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﮔﻤﺎﺷﺘﮕﺎﻥ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻬﻠﺖ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺴﺘﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻴﻢ ﻭ ﺳﺮ
ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﻧﻬﺎﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎ ﺑﻮﺳﻴﺪﻳﻢ
ﺑﻌﺪ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﺑﺮ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ
ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﻗﻠﺒﻰ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺫﮐﺮ ﺍﻃﻮﺍﺭ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻣﻴﻨﻤﺎﺋﻴﻢ* ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﻄﻴﻦ ﻭ ﻣﺘﻴﻦ
ﻭ ﺭﺯﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺯﻳﺮﺍ ﮐﻤﺎﻻﺕ
ﺻﻮﺭﻳﻪ ﺩﺭ ﺷﺨﺺ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﻣﻌﻨﻮﻳﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻻﺕ ّ ّ
ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩ* ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﺍﺯﻣﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﻣﻬﺠﻮﺭ ﻫﺮ ﻗﺒﺮ ّ
ﺗﺤﺮﻯ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﺠﺴﺲ ﻭ ّ ّ ﻭﻗﺖ ﻣﻤﮑﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﺎﻳﺪ ّ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭﺁﻥ ﻗﺒﺮ ﻣﻬﺠﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻴﺖ ﻣﻌﻤﻮﺭ ﮐﻨﻨﺪ
ﻣﻌﻄﺮ ﮔﺮﺩﺩ * ﻃﻴﺒﮥ ﺁﻥ ﺟﺪﺙ ﻣﻄﻬﺮ ّ ّ ﺗﺎ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻡ ﺑﺮﺍﺋﺤﮥ ّ ﺹ ٢٢٧
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﻧﺮﺍﻗﻰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻧﻔﻮﺱ ﻃﻴّﺒﮥ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ
ﻣﺼﻄﻔﻰ ﻧﺮﺍﻗﻰ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺍﺯ ﻣﻌﺘﺒﺮﻳﻦ ﻧﺮﺍﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﺣﺒّﺎء ﺍ ﺭﺧﻰ ﺑﭙﺮﺗﻮ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺩﻟﻰ ﺑﺸﻘﺎﺋﻖ ﻭ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻣﻌﺎﻧﻰ ّ ﺭﺷﮏ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﭼﻤﻦ ﺩﺍﺷﺖ *
ﺍﻳﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺩﺭ ّ
ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﺑﺎﺩﮤ ﺍﻟﻬﻰ ﮔﺸﺖ ﺷﻮﺭﻯ
ﻋﺠﻴﺐ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺷﻮﻗﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺩﺭ
ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺎﮐﺒﺎﺯﻯ ﮐﺮﺩ * ﺍﺯ ﻭﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﻭ ﺍﻗﺮﺑﺎﻯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﺟﺴﻢ
ﻭ ﺟﺎﻥ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ﺑﺒﺤﺮ ﺹ ٢٢٨ ﺍﻟﻬﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﺭﺍﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ * ّ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﮔﺬﺭﺍﻥ
ﻣﺮﺧﺺ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ّ
ﻗﻮﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ* ﺷﺨﺼﻰ ﮐﺎﻣﻞ ﻭ ﺑﻘﺪﺭ ّ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺒﻞ ﺷﺎﻣﺦ ﻣﺘﻴﻦ ﻭ ﺭﺯﻳﻦ ﺷﺪﺕ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﮑﻴﻦ ﻭ ﺍﻣﻴﻦ ﺩﺭ ّ ﻧﺒﺎﺡ ﮐﻼﺏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻃﻨﻴﻦ ﺫﺑﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ
ﺳﺒﺐ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺫﻫﺐ ﺧﺎﻟﺺ ﺭﺥ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺭﻭﺯﻳﮑﻪ ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴّﻪ ﺭﻭ ﺑﺎﺩﺭﻧﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺸﺖ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﺸﺪ ﻣﮕﺮ ﻳﮑﺪﻓﻌﻪ ﺑﺤﻀﻮﺭ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﻌﺪ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﻤﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﮔﺸﺖ
ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺂﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺷﺐ
ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺤﺎﻟﺖ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺟﺎﻣﻰ ﺹ ٢٢٩
ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻧﻮﺷﻴﺪ ﺷﻮﺭ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺭﺳﺘﺨﻴﺰ
ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﻓﺎﺿﻞ ﮐﺎﻣﻞ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺤﺮﻳﺮ ﺷﻬﻴﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻴﺦ ﺍﺣﻤﺪ ﺧﺮﺍﺳﺎﻧﻰ ﺑﺂﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻫﻤﺪﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻢ ﻧﻐﻤﻪ
ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﮔﺸﺖ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻪ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ
ﺟﻬﺎﺭﴽ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﺴﺘﻴﺰﻩ ﺑﺮ ﺧﺎﺳﺘﻨﺪ *
ﺗﺠﺴﺲ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺁﻗﺎ ﻓﺮﺍﺷﺎﻥ ّ ّ
ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺼﻄﻔﻰ
ﺯﻟﻒ ﺩﺍﺷﺖ ﻳﻘﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﻮﺭﴽ ﮐﻼﻩ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺯﻟﻔﻬﺎ ﺑﺮﻭﻥ ﺭﻳﺨﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ
ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻢ * ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺍﺫﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺟﺎﻡ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻇﻠﻢ ﻭ ّ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻓﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ *
ﺩﺭ ﻗﺘﻠﮕﺎﻩ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺭﺟﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ﺷﻬﻴﺪ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺒﻴﻨﻢ * ﺩﺭ
ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺫﮐﺮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻟﻰ ﺍﻻﺑﺪ ﺑﺎﻗﻰ ﺹ ٢٣٠
ﺘﻌﺪﺩﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺗﺸﺎﻥ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﻮﻗﻴﻌﺎﺕ ﻣ ّ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﻰ ﺫﮐﺮ ﻣﺼﻴﺒﺘﺸﺎﻥ ﮔﺸﺖ *
ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺷﺨﻴﺺ ﺍﺯ ﻋﻨﻔﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ
ﺍﻻﻳﺎﺕ ﺭﺏ ٓ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ّ
ﺑﺨﺪﻣﺎﺕ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ
ﻣﺴﺮﺕ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻭ ﻓﺮﺡ ﻭ ّ
ﻭ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﺑﺘﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﮐﺒﺮﻳﺎء ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ * ﺭﺏ ﺍﻻﺭﺑﺎﺏ ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻪ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻣﺂﺏ ﺑﺸﺮﻯ ﻟﻪ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﺮﻓﻴﻖ ﺍﻻﻋﻠﻰ * ﻋﻠﻴﺎ ﻓﻰ ّ ﺟﻌﻞ ﺍ ﻟﻪ ﻣﻘﺎﻣﴼ ّ
-------------------------------------------ﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺯﻳﻦ ﺍﻟ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻳﻦ ﺍﺟﻠﮥ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺯ ّ ﺍﻟ ّ
ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﻭﺍﻋﺎﻇﻢ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﮐﻮﺭ
ﺗﺰﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻓﻨﻮﻥ ﻓﺮﻗﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﺘﻘﺪﻳﺲ ﻭ ّ ﺹ ٢٣١
ﺗﺎﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ * ﻣﻘﺘﺪﺍﻯ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻫﻞ ﻧﺠﻒ ﺷﺘﻰ ﻣﻬﺎﺭﺕ ّ ّ ﺁﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺍﮐﺎﺑﺮ ﻭ ﺍﻋﺎﻇﻢ ﺑﻼﺩ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ
ﻣﺤﺘﺮﻡ * ﮐﻠﻤﻪ ﺍﺵ ﻓﺼﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﮑﻤﺶ ﻧﺎﻓﺬ
ﻣﺴﻠﻢ ﻋﻤﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺟﻊ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻋﺎﻡ* ﻭ ﺟﺎﺭﻯ ﺯﻳﺮﺍ ّ
ﺠﺮﺩ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺑﻤ ّ
ﺭﺑﻨﺎ ﺍﻧّﺎ ﺳﻤﻌﻨﺎ ﻣﻨﺎﺩﻳﴼ ﻳﻨﺎﺩﻯ ﻟﻼﻳﻤﺎﻥ ﺍﻥ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﻓﺮﻳﺎﺩ ّ
ﻓﺂﻣﻨﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺣﺠﺒﺎﺕ ﺑﺮﺑﮑﻢ ّ ﺁﻣﻨﻮﺍ ّ
ﺑﺪﺭﻳﺪ ﻭ ﮐﺸﻒ ﺳﺒﺤﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﻓﻊ ﺷﺒﻬﺎﺕ ﮐﺮﺩ
ﻭ ﺑﺘﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ
ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻮﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺍﺫﻳﺖ ﺍﻫﻞ ﺷﻬﺮﮤ ﺁﻓﺎﻕ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﻃﻌﻦ ﻭ ﻟﻌﻦ ﻭ ّ
ﺗﻌﺪﻯ ﻧﻔﺎﻕ * ﻋﻮﺍﻡ ﮐﺎﻟﻬﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﻪ ّ
ﺍﺫﻳﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺟﻔﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﻭ ّ
ﺘﺤﻤﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺯﺍﺭﻯ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﻣ ّ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻟﺴﺎﻥ ﻓﺼﻴﺢ ﺑﮕﺸﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﻏﻀﺐ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻴﻔﺰﻭﺩ *
ﺟﺎﻣﻰ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺑﺸﺎﺭﺍﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺹ ٢٣٢ ﻭ ﺑﺒﺎﺩﮤ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺍ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺭﺍ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ
ﺍﺑﺪﴽ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺧﻄﺮﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﻰﺑﺎﮎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ
ﺍﻟﻬﻰ ﭼﺎﻻﮎ * ﻭﻟﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻗﻀﻴّﮥ ﺷﺎﻩ ﭘﻨﺎﻩ ﻧﻤﺎﻧﺪ
ﺍﺫﻳﺖ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﺎﻡ ﻭ ﺻﺒﺤﮕﺎﻩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻘﺎﻯ ﻭ ّ ﺍﺣﺒﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﺑﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺍﻳﺎﻣﻴﮑﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ّ
ﻭ ﻣﻐﺎﺭﮤ ﺳﺮﮔﻠﻮ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﺯﻳﻦ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﻭﻟﻰ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﻭ ﻣﺘﺄّﺛﺮ ﺷﺪ * ﺯﻳﺮﺍ ﺩﻳﺪ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ﺍ ﻧﻪ ﺻﺪﺍﺋﻰ ﻭ ﻧﻪ ﻧﺪﺍﺋﻰ ﻧﻪ ﺟﻤﻌﻰ ﻭ ﻧﻪ
ﺍﻧﺠﻤﻨﻰ ﻧﻪ ﺻﻮﺗﻰ ﻭ ﻧﻪ ﺻﻴﺘﻰ ﻳﺤﻴﻰ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﮥ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺧﻤﻮﻝ ﻏﺎﺋﺐ ﻭ ﺩﺭ ﺯﺍﻭﻳﮥ ﺧﻤﻮﺩ ﻭ ﺧﺴﻮﻑ ﺁﻓﻞ * ﺗﺤﺮﻯ ﻧﻤﻮﺩ ﻧﻔﺴﻰ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻳﮏ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﺮ ﭼﻪ ّ
ﺗﻘﻴﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﺳﻔﺮ ﮐﻠﻴﻢ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﺘﺤﺮﻳﺮ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺑﮑﺮﺑﻼ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ّ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺸﺖ ﭘﺲ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﻨﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩ ﺭﺟﻮﻉ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺍﻋﺪﺍء ﻭ ﻓﺠﻮﺭ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﺑﻘﺎ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻧﻤﺎﻧﺪ * ﺹ ٢٣٣ ﻣﺮﺓ ﺍﺧﺮﻯ ﺣﻴﺎﺕ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎﻓﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﻨﻔﺦ ﺻﻮﺭ ّ
ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﺵ ﺟﺎﻥ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ
ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺠﻮﺍﺏ ﻃﺒﻞ ﺍﻟﺴﺖ ﮐﻮﺱ ﺑﻠﻰ ﺯﺩﻩ ﻭ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﻋﻘﻠﻴﻪ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻟﺴﺎﻥ ﻓﺼﻴﺢ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﺪﻻﺋﻞ ّ
ﻭ ﻧﻘﻠﻴّﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻦ ﻳﻈﻬﺮﻩ ﺍ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻫﺮ ﺗﺸﻨﻪ ﺭﺍ
ﺁﺏ ﮔﻮﺍﺭﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻃﺎﻟﺒﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﻼٔ
ﺳﺮﻭﺭ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺁﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ * ﺍﻋﻠﻰ ﺩﺭ ﺗﻘﺮﻳﺮ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﺮ َ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﺧﻄﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻘﺎﻯ
ﻟﺒﻴﮏ ﺩﺭ ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩ ﺳﺒﺐ ﺿﻮﺿﺎء ﺍﻫﻞ ﻋﻨﺎﺩ ﻟﻬﺬﺍ ّ
ﺳﺮ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﻗﺼﺪ ﺣﺮﻡ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﻧﻤﻮﺩ * ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﺍﺣﺮﺍﻡ ﮐﻌﺒﮥ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺴﺖ ﻭ ﺑﻤﺸﻌﺮ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﻘﺼﻮﺩ
ﺭﺳﻴﺪ ﺍﻭﻗﺎﺗﻰ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ
ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻌﻔﺮ ﻳﺰﺩﻯ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﺷﺪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻟﺴﺎﻥ ﺑﻠﻴﻎ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ
ﻋﻠﻴّﻴﻦ ﻭﺍﺻﻞ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻠﻴﮏ ﻭﺟﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻋﻠﻰ ّ
ﻧﻤﻮﺩ * ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﻬﺮ ﺷﻬﺮ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺹ ٢٣٤
ﻣﺮﻭﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻈﻬﻮﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺍﺩ* ﭘﺲ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺳﻔﺮ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﻧﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺷﻤﻊ ﺟﻤﻊ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺳﺒﺐ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻋﻤﻮﻡ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻨﺼﺎﺋﺢ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ * ﻭ ﻣﻮﺍﻋﻆ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ّ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻳﺎﺭﺍﻧﺮﺍ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﺳﻴﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻤﻮﺻﻞ
ﺳﺮﻭﺭ ﻧﻔﻰ ﻭ ﮔﺴﻴﻞ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ َ
ﺗﺴﻠﻰ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻣﻮﺻﻞ ّ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﮔﺸﺖ ّ
ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﻣﻨﻔﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ
ﺍﻟﻔﺖ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺑﻴﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺑﻌﺪ ﺍﺫﻥ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﮤ ﺣﻀﻮﺭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺣﺎﺟﺘﺶ ﺑﺸﺮﻑ
ﻗﺒﻮﻝ ﻣﻘﺮﻭﻥ ﺷﺪ ﭘﺲ ﻭﺍﺭﺩ ﺳﺠﻦ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﺜﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺘﺤﺮﻳﺮ ﺁﻳﺎﺕ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺘﺸﻮﻳﻖ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺭﺍ
ﻣﺤﺒﺖ ﺁﻧﻰ ﺭﺷﺘﮥ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﺷﻌﻠﮥ ّ ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺖ ﻓﺮﺍﻋﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﻮﺭﺩ
ﺩﻗﺖ ﺻﺤﻴﺢ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻴﺸﺪ ﻭ ﮐﺘﺐ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺑﮑﻤﺎﻝ ّ
ﺹ ٢٣٥
ﻣﺮﻗﻮﻡ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺣﻴﺎﺕ ﺗﺎ
ﻧﻔﺲ ﺍﺧﻴﺮ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﻓﺘﻮﺭ ﻭ ﻗﺼﻮﺭ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺂﺗﺶ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﻴﮕﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﻳﻮﻣﴼ ﻓﻴﻮﻣﴼ
ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺟﺴﻢ ﺗﺰﻳﻴﺪ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﻮﺕ
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ * ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻮﻧﺲ ﻭ ﺍﻧﻴﺲ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ّ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻋﺮﻭﺝ
ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺭﺣﻤﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻏﻤﻰ ﺗﺠﻠﻰ ﻏﺮﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﻋﻠﻴﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ّ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ّ ّ
ﺍﻟﺴﺮﻭﺭ ﻭ ﺍﻟﺤﺒﻮﺭ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻼٔ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻟﻪ ّ
ﺟﻨﺔ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻣﻘﺎﻣﴼ ﻋﻠﻴّﺎ * ﺍﻟﺒﻘﺎء ﻭ ﺟﻌﻞ ﺍ ﻟﻪ ﻓﻰ ّ
--------------------------------------------------ﺹ ٢٣٦ ﺟﻨﺎﺏ ﻋﻈﻴﻢ ﺗﻔﺮﻳﺸﻰ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﻈﻴﻢ
ﺗﻔﺮﻳﺸﻰ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺑﻠﻮﮎ ﺗﻔﺮﻳﺶ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺑﻰﻗﻴﺪ ﻭ ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﺯ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻠﺴﻠﮥ ﺍﻫﻞ ﻭﻓﺎ * ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺸﺮﻑ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
ﻫﺮ ﺷﺨﺺ ﻣﺆﻣﻨﻰ ﺭﺍ ﺧﺎﺩﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺴﺎﻓﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﻨﺪﮤ ﺻﺎﺩﻕ *
ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻮﺳﺎﻯ ﻗﻤﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ
ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﻬﺮﻩ ﺍﻟﺜﻨﺎء ﺑﻌﺮﺍﻕ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻟﻄﺎﻑ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﮐﺒﺮﻳﺎء ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﺑﺸﺮﻑ
ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﻋﻨﺎﻳﺖ
ﺹ ٢٣٧ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﻭ ﺍﺳﻌﺎﻑ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ّ
ﺣﺒﴼ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ ّ
ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺟﻴﺮﻩ ﻭ ﻣﻮﺍﺟﺐ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﭼﻨﺪ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻤﻴﺮﺯﺍ ﻧﺼﺮ ﺍ ﺗﻔﺮﻳﺸﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ
ﺑﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻣﻰ ﺍﻓﺰﻭﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻧﺼﺮ ﺍ
ﺳﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺣﻠﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﻣﻌﻴﺖ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺸﺮﻑ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ ﺟﻨﺎﺏ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺭ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﮐﺐ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻌﮑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ ﺑﺸﺮﻑ ﻣﻌﻴﺖ ﻓﺎﺋﺰ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ّ
ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺑﺨﺪﻣﺎﺕ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻳﺎﻓﺖ
ﺳﻘﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺑﻴﺎﺭﻯ ﻭ ّ
ﻭ ﺩﺭﻗﺸﻠﻪ ﺯﺣﻤﺎﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻴﮑﺸﻴﺪ ﺍﺑﺪﴽ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ
ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ * ﻭ ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻠﻖ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ
ﺣﻠﻴﻢ ﻭ ﺳﻠﻴﻢ ﻭ ﺑﺮﺩ ﺑﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﺑﻴﺰﺍﺭ
ﺳﻘﺎﻯ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ * ﻭ ﭼﻮﻥ ّ
ﺑﺸﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ ﻓﺎﺋﺰ ﻭ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﺆﺍﻧﺲ ﺹ ٢٣٨ ﻣﺴﺮﺕ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ّ ﺗﺴﻠﻰ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺒﺐ ﻓﺮﺡ ﻭ ّ ﺣﻖ ﻣﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﻓﻢ ﻣﻄﻬﺮ ﺩﺭ ّ ّ ﮑﺮﺍﺕ ﻭ ّ ﻫﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﻏﺎﺋﺐ * ﺑ ّ
ﺍﻭ ﮐﻠﻤﮥ ﺭﺿﺎ ﺻﺎﺩﺭ ﻭ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﻭﺍﺣﺪ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﺪﴽ ﺗﻐﻴﻴﺮ
ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻠﻰ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺸﻮﺵ ﺑﻮﺩ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺁﺯﺭﺩﮔﻰ ﻧﻤﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺪﻣﺘﻰ ﺍﻣﺮ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻓﻮﺭﴽ ﻣﺠﺮﻯ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﺛﺎﺑﺖ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺷﺠﺮﻯ ﻧﺎﺑﺖ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺨﺪﻣﺎﺕ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ
ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮﴽ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ
ﺍﺣﺒﺎ ﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺠﻬﺎﻥ ﻓﺎﻧﻰ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺑﺎﻗﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ّ ﻣﺘﺤﺴﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻭ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﻭ ّ ّ
ﺣﻖ ﺍﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ّ ﺗﺴﻠﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ * ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﮐﻞ ﻋﺸﻰ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﻕ * ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎء ﺍ ﻓﻰ ّ ّ -------------------------------------ﺹ ٢٣٩
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻌﻔﺮ ﻳﺰﺩﻯ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻃﻼﺏ ﺟﻌﻔﺮ ﻳﺰﺩﻯ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺍﺯ ّ
ﻣﺪﺗﻰ ﺷﺘﻰ ّ ﺍﻃﻼﻉ ﺩﺍﺷﺖ * ّ ﻋﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻓﻨﻮﻥ ّ
ﺩﺭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻮﺍﺭﺱ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻓﻘﻪ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺘﺒﻊ ﻧﻤﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﺍﺛﺮ ﻧﺨﻮﺕ ﻭ ﺗﮑﺒّﺮ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﻭ ﻣﻌﻘﻮﻝ ّ ﺗﻨﻔﺮ ﻧﻤﻮﺩ* ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺛﻨﺎ ﻧﺪﺍء ﺍﺯ ﻣﻼ ٔ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺩﻳﺪ ّ
ﺗﺮﺩﺩ ﻓﻮﺭﴽ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﻠﻰ ﺍﻋﻠﻰ ﺷﻨﻴﺪ ﺑﺪﻭﻥ ّ ﺗﻮﻗﻒ ﻭ ّ
ﻓﺂﻣﻨﺎ ﮔﻔﺖ * ﺍﻧﺎ ﺳﻤﻌﻨﺎ ﻣﻨﺎﺩﻳﴼ ﻳﻨﺎﺩﻯ ﻟﻼﻳﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﺁﻣﻨﻮﺍ ﺑﺮّﺑﮑﻢ ّ ﺭﺑﻨﺎ ّ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ّ ﺑﺎﺭﻯ ،ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﮔﻴﺮ ﻭ ﺩﺍﺭ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﻳﺪ
ﻭ ﺍﺯﺩﺣﺎﻡ ﻋﺠﻴﺐ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺯ ﻭﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺑﻨﺠﻒ ﺍﺷﺮﻑ
٢٤٠ ﻃﻼﺏ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﺠﻬﺖ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﺑﺎ ّ
ﺷﺪ ﻭ ﺑﻌﻠﻢ ﻭ ﻓﻀﻞ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﮔﺸﺖ * ﭼﻮﻥ ﺻﻴﺖ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺍﺯ ﻧﺠﻒ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺩﺍﺭ ّ ﻟﺒﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﻼﻩ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺑﺠﻬﺖ ﻣﺪﺍﺭ
ﻧﺠﺎﺭﻯ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ * ﺳﻔﺮﻯ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﺑﺼﻨﻌﺖ ّ ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩ ﺑﻌﺪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ّ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭﻯ ،ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻟﺒﺎﺱ
ﻓﻘﺮ ﮐﺎﻣﮑﺎﺭﻯ ﻣﻴﮑﺮﺩ * ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻓﻀﻞ
ﻣﺤﻮﻳﺖ ﻭ ﻓﻨﺎ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻀﻮﻉ ﻭ ﺧﺸﻮﻉ ﻭ ّ
ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺻﻤﺖ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﻣﻤﺘﺰﺝ ﻭ ﻣﺤﺸﻮﺭ*
ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﺎﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺷﺮﻳﮏ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ*
ﭼﻮﻥ ﺑﻤﻨﺰﻝ ﻣﻴﺮﺳﻴﺪﻳﻢ ﺟﻤﻴﻊ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﺭﺍﻩ ﻣﻴﺨﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﻴﺠﺴﺘﻨﺪ ﻣﻦ ﻭ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﺪﻫﺎﺕ ﺗﻬﻴﮥ ﺁﺫﻭﻗﮥ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﻭ ﮐﺎﻩ ﻭ ﺟﻮ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻣﻴﺮﻓﺘﻴﻢ ﺗﺎ ّ
ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻗﺤﻂ ﻭ ﻏﻼ ﺑﻮﺩ * ﺑﻌﻀﻰ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺹ ٢٤١ ﺍﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﺗﺎ ﻧﻴﻤﮥ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﺕ ﺳﺮ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﻮﺩﻳﻢ
ﺑﻬﺮ ﻧﺤﻮﻯ ﺑﻮﺩ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﻭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩﻳﻢ* ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺣﻠﻴﻢ ﺑﺮﺩ ﺑﺎﺭ ﻭ ﺳﻠﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻣﻘﺪﺱ ﻣﻘﻴﻢ ﺟﻤﻴﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﺩﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻗﺎﺋﻢ ﺑﻰﺻﺪﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻰﻧﺪﺍ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ّ
ﺳﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻣﻮﺭ ّ ﻣﺘﻮﮐﻞ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ّ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻧﻔﻰ ﺑﻌﮑﺎ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻣﺪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺧﻮﺷﻨﻮﺩ ﻭ ﻣﻤﻨﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ
ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﺑﻴﭽﻮﻥ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﺩﺭ ُﻓﻠﮏ
ﻣﺸﺤﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻣﻴﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﻨﮕﻰ ﺳﺠﻦ ﺭﺍ ﻓﻀﺎﻯ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ * ﺩﺭ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺒﺲ ﺑﻤﺮﺽ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ﺑﺴﺘﺮ
ﺘﻌﺪﺩﻩ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻃﺒﻴﺐ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﻣ ّ
ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪ * ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻌﻔﺮ ﺩﻡ ﻧﻔﺲ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺁﻗﺎ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻴﺪ ﻭ َ َ
ﺑﺴﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺧﺒﺮ ﻓﻮﺕ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻌﻔﺮ ﺹ ٢٤٢
ﻧﻔﺲ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎء ﺭﺍ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ* ﻭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ َ َ
ﮑﻠﻰ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻗﻮﺕ ﻣﺎﺳﮑﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑ ّ ّ
ﺘﻌﻠﻘﻴﻨﺶ ﺑﮕﺮﻳﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﺍﻧﺒﺎﺯ * ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻭﻣ ّ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻳﺎ ﺷﺎﻓﻰ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ﻣﻴﺮﺯﺍ
ﺍﻭﻝ ﺟﻌﻔﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ * ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺤﺎﻟﺖ ّ
ﻣﻰ ﺁﻳﺪ* ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺍﻭ ﺁﻣﺪﻳﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺳﺮﺩ ﺷﺪﻩ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻮﺕ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﺑﺤﺮﮐﺖ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻋﻀﺎء ﺑﺤﺎﻟﺖ ﺍﺻﻠﻰ ﻋﻮﺩ
ﻧﻤﻮﺩ * ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﺮ
ﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺑﻨﺎﻯ ﻣﻤﺎﺯﺣﻪ ﻭ ﻣﻄﺎﻳﺒﻪ ﮔﺬﺍﺷﺖ * ﻣﺪﺕ ﻣﺪﻳﺪﻯ ﺯﻳﺴﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻭﺍﻗﻌﻪ ّ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ
ﺧﺪﻣﺖ ﺭﺍ ﻣﺪﺍﺭ ﻣﻔﺨﺮﺕ ﻣﻴﺪﺍﻧﺴﺖ ﻳﻌﻨﻰ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺭﺍ ﺗﺬﮐﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ّ ﺧﺎﺩﻡ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﻣﻨﺘﻬﺎﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺑﮕﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﻻﻫﻮﺕ
ﺍﻟﺜﻨﺂء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ * ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ﺹ ٢٤٣ ﻣﻨﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺍﺳﺖ* ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻌﻨﺎﻳﺔ ﻣﻦ ﺣﻀﺮﺓ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺂء* ﻗﺒﺮ ّ ---------------------
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺴﻴﻦ ﺁﻗﺎﻯ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺴﻴﻦ ﺁﻗﺎﻯ ﻣﻘﺮﺏ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﮐﺒﺮﻳﺎء ﺳﻠﻴﻞ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ّ
ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﻰ ﻋﺴﮑﺮ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﺍﺳﺖ * ﺍﺯ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﺎﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻌﻴﺖ ﭘﺪﺭ ﺑﺎﺭﺽ ّ ﺷﻮﻕ ﻭ ﻭﻟﻪ ﺩﺭ ّ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺨﻮﺍﻫﺶ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﺁﺭﺯﻭ ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻘﻠﻌﮥ ﻋﮑﺎء ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻘﺪﺱ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻌﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ
ﺑﺨﺪﻣﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺍﺩﻳﺐ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ
ﻣﺪﺕ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺣﻠﻴﻢ ﻭ ﺳﻠﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ّ ﻣﺸﻘﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺁﻧﮑﻪ ّ
ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻥ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﻪ ﺩﺭﺏ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﺹ ٢٤٤
ﮐﻞ ﻓﺮﺩﴽ ﻓﺮﺩﴽ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺁﻗﺎ ﺑﺨﺪﻣﺖ ّ
ﺑﮑﻞ ﻣﺠﺮﻯ ﻣﻴﺪﺍﺷﺖ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻮﺩﻳﺖ ّ ﺍﺗﻘﺎﻥ ﻋﺒ ّ
ﮑﺪﺭ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻓﻰ ﻣﺪﺕ ﻣﺪﻳﺪﻩ ﻧﻔﺴﻰ ﻣ ّ ّ
ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺑﻮﺩ * ﺟﺰ ﺣﺴﻴﻦ ﺁﻗﺎ ﮐﺴﻰ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﮤ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺮ ﻧﻤﻰ ﺁﻣﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺸﻮﺵ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻣﻮﮐﻮﻟﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﻭ ﺑﺎﺗﻘﺎﻥ
ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺍ ﻣﺨﻠﺺ ﻭ ﻏﻴﻮﺭ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻭﻗﻮﺭ
ﺘﺤﻤﻞ ﻭ ﺻﺒﻮﺭ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﺎﺋﺮﮤ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻼﻳﺎ ﻣ ّ
ﺷﻌﻠﻪ ﺯﺩ ﻭ ﺍﺭﻳﺎﺡ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺆﻣﻦ
ﻣﻮﻗﻦ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﻳﺸﻰ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺘﻰ ﺑﻨﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻻ ﺗﺄﺧﺬﻩ ﻓﻰ ﺍ ﻟﻮﻣﺔ ﻻﺋﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺸﺖ ﺍﺑﺪﴽ
ﺗﻮﻗﻒ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺩﻧﻰ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮﻩ ّ
ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻤﺜﺎﺑﮥ ﻗﻠﻌﮥ ﺣﺼﻴﻦ ﺭﺯﻳﻦ ﻭ ﺭﺻﻴﻦ* ﺑﻤﺤﻞ ﻤﻘﺪﺳﻪ ﻭﺍﻟﺪﻩﺍﺵ ﺭﺍ ﻧﺎﻗﻀﺎﻥ ّ ﺍﻣﺔ ﺍ ﺍﻟ ّ
ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺰﺩ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺠﻤﻴﻊ ﻭﺳﺎﺋﻞ
ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ّ
ﺹ ٢٤٥
ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻮﺻﻒ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﻭ ﻧﻘﺾ ﻋﻬﺪ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﻣﻴﺪﺍﺷﺘﻨﺪ * ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰ ﻣﺤﺘﺮﻣﮥ ﺟﻤﺎﻝ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﻯ ﻧﻘﺾ ﻳﺎﻓﺖ ﻓﻮﺭﴽ ﻗﺼﺮ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻌﮑﺎ
ﺷﺘﺎﻓﺖ * ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﮐﻨﻴﺰ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮐﻢ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ
ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻭ ﻟﻮ ﺍﻣﻴﺮ ﺑﻼﺩ ﺑﺎﺷﺪ
ﭼﻪ ﺛﻤﺮﻯ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻰ ﺑﺨﻮﻳﺸﻰ
ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﻭﺍﺑﺴﺘﮥ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻧﻔﺴﺎﻧﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﻣﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻡ ﻭ ﻣﺘﻤّﺴﮏ ﺑﻤﻴﺜﺎﻕ *
ﺗﺒﺮﺍ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍﺿﻰ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻗﻀﻴﻦ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑ ّ ﮑﻠﻰ ّ
ﻰ ﺟﺴﺖ * ﺤﻖ ّ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑ ّ ﺗﻮﻟ ٰ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺴﻴﻦ ﺁﻗﺎﻯ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺍﺯ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺋﻰ ﺍﻧﻔﮑﺎﮎ ﻧﮑﺮﺩ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﺗﺎﻡ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻧﻴﺲ ﻭ ﻣﻮﻧﺲ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺑﻮﺩ * ﻟﻬﺬﺍ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﺎﻭ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺻﻌﻮﺩ ﺍﻭ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮﺩ* ﺍﻟﻰ ّ
ﺗﺤﺴﺮ ﺣﺎﺻﻞ ﺗﺄﺛﺮ ﻭ ﺍﻻٓﻥ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﻭﻟﻰ ﺷﮑﺮ ﺧﺪﺍﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ّ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺑﻴﺖ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ
ﺹ ٢٤٦
ﻣﻄﻬﺮ ﻣﺴﻤﻮﻉ ﻣﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﻓﻢ ّ ﮑﺮﺍﺕ ﻭ ّ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺭﺿﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑ ّ
ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺴﻴﻦ ﺁﻗﺎ ﺑﺠﻬﺖ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﻣﺆﻣﻦ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﭼﻬﻞ
ﺳﺎﻟﻪ ﺗﺮﮎ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺎﻧﻰ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺎﻟﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻣﻦ ﻓﻴﺾ ﺍﻟﺜﻨﺂء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻧﻤﻮﺩ * ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﺣﻔﻒ ﺟﺪﺛﻪ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺳﺎﻃﻌﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺂء ﻭ ّ
ﺍﻟﺮﻓﻴﻖ ﺍﻻﻋﻠﻰ * ﺟﺪﺙ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺶ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ ﺍﺳﺖ* ﻣﻦ ّ --------------------------
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻋﻠﻰ ﻋﺴﮑﺮ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺘﺠﺎﺭﺕ
ﻣﺸﻐﻮﻝ* ﺩﺭ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻋﻤﻮﻡ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻣﺴﻠﻢ * ﺟﻤﻴﻊ ﻭ ﺑﺪﻳﺎﻧﺖ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻭ ﺯﻫﺪ ﻭ ﻭﺭﻉ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ّ ﺍﻫﻞ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﺍﻭ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ
ﺹ ٢٤٧
ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺍﻃﻮﺍﺭ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻬﺮ ﻣﻨﻘﺒﺘﻰ
ﺟﻠﮥ ﻳﺎﺭﺍﻥ* ﻣﻰ ﺳﺘﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍ ّ ﺍﻭﻝ ﺻﻮﺭ ﻣﻨﺼﻌﻖ ﻭ ﺑﻨﻔﺨﮥ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺩﺭ ﻧﻔﺦ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺠﺮﮤ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﻤﻊ ّ
ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ * ﺟﻤﻴﻊ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺩﺭ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺨﺪﻣﺎﺕ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻧﺮﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ّ
ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺩﺭ ﺿﻴﻖ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ
ﺭﻭﺯﻯ ﺑﺒﻼﺋﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﻟﮑﻦ ﺑﻬﻴﭽﻮﺟﻪ ﻣﻼﻝ ﻭ ﮐﻼﻝ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ
ﻭ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﺍﻓﺰﻭﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﻭﻃﻦ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﮔﺸﺖ ﺳﺮ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﺴﺮﺕ ﻭ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺍﻭﻗﺎﺗﻰ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ
ﺳﺮ ﻭﻗﻮﺭ ﻭ ﺻﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﺷﮑﻮﺭ * ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ّ
ﻗﺪﺭﻯ ﺍﺟﻨﺎﺱ ﺑﻬﻤﺮﺍﻩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺸﻬﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ
ﺷﺘﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﺭ ﻣﻌﺎﺵ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﻀﺎﻋﺘﻰ ﻣﺰﺟﺎﺓ ﻃﺮﺍﺭﺍﻥ ﺑﺒﺎﺩ ﺩﺍﺩ * ﭼﻮﻥ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ّ
ﺑﻘﻮﻧﺴﻮﻝ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻗﻮﻧﺴﻮﻝ ﺗﻘﺮﻳﺮﻯ ﺑﺤﮑﻮﻣﺖ ﺩﺍﺩ ﺹ ٢٤٨
ﻭ ﻣﺒﻠﻎ ﮔﺰﺍﻓﻰ ﺑﻘﻠﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﺴﺮﻭﻗﻪ ﻣﺒﻠﻐﻰ ﻭﺍﻓﺮ ﻣﺘﻤﻮﻝ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﺯﺩﺍﻥ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ّ ﺑﻮﺩ* ﺍﺯ ﻗﻀﺎﻯ ّ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺷﺪ ﻗﻮﻧﺴﻮﻝ ﺣﺎﺟﻰ ﺭﺍ
ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺭﻗﺎﻥ ﭘﺮ ﺩﻭﻟﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ
ﺗﻘﺮﻳﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺤﮑﻮﻣﺖ ﻣﺒﻠﻐﻰ ﻭﺍﻓﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻡ ﻟﻬﺬﺍ ﺷﻤﺎ
ﺑﻤﺠﻠﺲ ﺍﺳﺘﻨﻄﺎﻕ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻭ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻡ ﺗﻘﺮﻳﺮ ﺩﻫﻴﺪ* ﺣﺎﺟﻰ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﮔﻔﺖ :ﺳﺮ ﮐﺎﺭ ﺧﺎﻥ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﺴﺮﻭﻗﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰﺋﻴﺴﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻭﺍﻗﻊ
ﺗﻘﺮﻳﺮ ﺩﻫﻢ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﺳﺘﻨﻄﺎﻕ ﻋﻴﻦ ﻭﺍﻗﻊ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺪﺍﻧﻢ* ﻗﻮﻧﺴﻮﻝ ﮔﻔﺖ ﺣﺎﺟﻰ ﺧﻮﺏ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺋﻰ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﻣﺎ ﻭ ﺗﻮ
ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﺪﺍﺧﻞ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻧﻤﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﺪﻩ* ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ :ﺣﻀﺮﺕ ﺧﺎﻥ،
ﺟﻮﺍﺏ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺪﻫﻢ؟ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﺍﺭ ﺟﺰ ﻋﻴﻦ
ﻭﺍﻗﻊ ﻧﮕﻮﻳﻢ* ﻗﻮﻧﺴﻮﻝ ﻣﺘﻐﻴّﺮ ﺷﺪ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻰ
ﻣﺮﺍ ﺗﮑﺬﻳﺐ ﮐﻨﻰ ﻭ ﺭﺳﻮﺍ ﻧﻤﺎﺋﻰ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺣﺒﺲ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻧﻔﻰ
ﺹ ٢٤٩ ﺍﺫﻳﺘﻰ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﻡ ﺍﻻٓﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﻭ ﻫﺮ ّ
ﭘﻮﻟﻴﺲ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻣﻴﮕﻮﻳﻢ ﻣﻐﻀﻮﺏ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺳﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺤﺪﻭﺩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺳﺪ * ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ
ﺗﺒﺴﻢ ﻧﻤﻮﺩ ﮔﻔﺖ :ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺎﻥ ﻣﺎ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ّ
ﻓﺪﺍﻯ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩﺍﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪﺍﻳﻢ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﮑﺬﺏ ﻭ ﺍﻓﺘﺮﺍ ﺩﻻﻟﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﺋﻴﺪ؟ ّ
ﺣﻖ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺭﻭﻧﮕﺮﺩﺍﻧﻢ* ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻰ ﺑﮑﻦ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻭ ّ
ﻗﻮﻧﺴﻮﻝ ﭼﻮﻥ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮﺩ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ
ﺟﻠﻴﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﻼﻑ ﻭﺍﻗﻊ ﮐﻠﻤﻪ ﺋﻰ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ
ﺭﺍﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻧﻤﻮﺩ ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ
ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺤﮑﻮﻣﺖ ﺑﻨﮕﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺎﻝ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ّﺍﻻ ﻣﻦ ﺭﺳﻮﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ * ﺟﻨﺎﺏ
ﺣﺎﺟﻰ ﺭﺟﻮﻉ ﺑﺎﺩﺭﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﺎﻣﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﺴﺮﻭﻗﻪ
ﻧﺒﺮﺩﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﻗﻀﻴّﻪ ﺷﻬﺮﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺣﻴﺮﺕ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ*
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺁﻥ ﭘﻴﺮ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺩﺭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﻴﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺹ ٢٥٠ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻼ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﺟﻤﻴﻊ
ﻧﻴﺖ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻨﻴﻦ ﭼﻨﺪ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺷﮑﺮﺍ ّ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﺑﻮﺩ* ﻣﺴﺠﻮﻧﻰ ﺳﺒﺐ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ
ﻣﺪﺕ ﮐﻠﻤﻪ ﺋﻰ ﺟﺰ ﺷﮑﺮ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﻳﻮﺍﻥ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ّ
ﻭ ﺣﻤﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﺸﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﻇﻠﻢ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﺪ ﻣﺮﺍﺕ ﺍﻭ ﺧﻮﺷﻨﻮﺩﺗﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻢ ﮑﺮﺍﺕ ﻭ ّ ﻣﻄﻬﺮ ﺑ ّ ّ
ﺣﻖ ﺍﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﺴﻤﻮﻉ ﺷﺪ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ،ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﻫﺴﺘﻢ* ﺩﺭ ّ
ﻣﺼﻮﺭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻨﻴﻨﻰ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺡ ّ
ﻣﺴﺮﺕ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻭ ﻓﺮﺡ ﻭ ّ
ﺧﺎﮎ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺛﺮﻯ ﻋﻈﻴﻢ ﮔﺬﺍﺷﺖ
ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺍﻧﻴﺲ ﻭ ﻧﺪﻳﻢ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺑﻮﺩ * ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ
ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺳﺠﻦ ﺑﻼﻧﻪ ﻭ ﮐﺎﺷﺎﻧﮥ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻗﺸﻠﻪ ﺷﺘﺎﻓﺘﻢ ﺩﺭ
ﺤﻘﺮ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺍﺷﺖ * ﺧﻮﺩ ﺣﺎﺟﻰ ﺗﺐ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻃﺎﻗﻰ ﻣ ّ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺴﺖ ﻭ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻃﺮﻑ ﻳﻤﻴﻨﺶ ﺣﺮﻡ ﻣﺤﺘﺮﻣﻪﺍﺵ ﺩﺭ ﻟﺮﺯ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻳﺴﺎﺭﺵ
ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺤﺘﺮﻣﻪﺍﺵ ﻓﺎﻃﻤﻪ ُﻣﺤﺮﻗﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻻﻯ ﺳﺮﺵ
ﺹ ٢٥١
ﭘﺴﺮﺵ ﺣﺴﻴﻦ ﺁﻗﺎ ﺣﺼﺒﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻴﮑﺮﺩ ) ﻳﺎﻧﺪﻯ ﻳﻮﺭﻩ ﮐﻢ ( ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻟﻢ ﺁﺗﺶ ﺻﺒﻴﮥ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﻳﺶ ّ ﻣﺮﺽ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻃﺎﻕ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﺸﻬﺪﻯ
ﻓﺘﺎﺡ ﺳﺮ ﺳﺎﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ * ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﺯﺑﺎﻧﺶ ّ
ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺑﺸﺎﺷﺖ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ*
ﺣﻤﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺻﺎﺑﺮ ﻭ ﺷﮑﻮﺭ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻭﻗﻮﺭ ﺭﺏ ﻏﻔﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩ* ﻋﻠﻴﻪ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﺠﻮﺍﺭ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﺍﻟﻰ ﺍﺑﺪ ﺍﻻﺑﺂﺩ * ﺍﻟﺜﻨﺂء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ------------------
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﻰ ﻗﺰﻭﻳﻨﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﻰ
ﻫﻤﺘﻰ ﻋﺎﻟﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻗﺰﻭﻳﻨﻰ ﺑﻮﺩ* ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺤﺘﺮﻡ ّ ﺹ ٢٥٢
ﻭ ﻋﻠﻮﻳّﺘﻰ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺘﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ
ﺍﺟﻠﮥ ﻗﻮﮤ ﺍﻳﻤﺎﻧﻰ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﻣﺘﻴﻦ ﺍﺯ ﻗﺪﻣﺎﻯ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ّ ﻭ ّ ﺍﺻﺤﺎﺏ* ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﻃﻠﻮﻉ ﺻﺒﺢ ﻫﺪﻯ ﻣﻨﺠﺬﺏ
ﺑﺤﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺎﻡ ﺑﺼﻨﻌﺖ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﮐﺜﺮ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﻤﻴﺰﺑﺎﻧﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻭ ّ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻣﻬﻤﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﻬﺪﺍﻳﺖ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺁﻫﻨﮓ ﺧﻮﺷﻰ ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﺍﻟﻬﻰ
ﻫﻤﺖ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺘﻰ ﻣﻴﻨﻮﺍﺧﺖ ّ
ﻋﺠﻴﺐ* ﻭ ﭼﻮﻥ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﮔﻠﺸﻦ ﺍﺑﻬﻰ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﻣﺸﺎﻡ
ﻣﻌﻄﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻓﻮﺭﴽ ﺑﻨﺎﺭ ﻣﻮﻗﺪﻩ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﭘﺮﺩﮤ ّ
ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻭ ﺑﻨﺸﺮ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﺮﺩ* ﻫﺮ ﺷﺐ
ﺍﻧﺠﻤﻨﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺤﻔﻞ ﻏﺒﻄﮥ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﮔﻠﺸﻦ ﺗﻼﻭﺕ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺮﺗﻴﻞ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻈﻬﻮﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﻭ ﺍﻏﻠﺐ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﻳﺎﺭ ﻭ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﺍﻭﻗﺎﺕ ّ
ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺷﺨﺺ ﮐﺮﻳﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺩﻝ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺩﺍﺷﺖ* ﺹ ٢٥٣ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻫﻨﮓ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﺸﻘﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻘﻠﻌﮥ ﻋﮑﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ّ ﮐﺸﻴﺪ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﻟﻘﺎ ﻫﺮ ﺑﻼﺋﻰ ﮔﻮﺍﺭﺍ ﺑﻮﺩ
ﺣﻖ ﻣﺴﮑﻦ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺭﺍﻩ ﻣﻴﭙﻴﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ
ﻣﻬﻴﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﻮﺷﻰ ﻧﻤﻮﺩ* ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻣﻌﻴﺸﺖ ّ
ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻌﺪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﺴﺮﺕ ﻣﺸﻘﺖ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺭﺥ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ّ
ﺟﺰ ﻧﺎﻥ ﻃﻌﻤﻪ ﺋﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺑﺠﺎﻯ ﭼﺎﻯ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ﺻﺮﻑ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ
ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻣﻴﮑﺮﺩ* ﺷﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺣﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻟﻘﺎﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻧﻌﻤﺖ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﻏﺬﺍﻳﺶ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺟﻤﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺮﺍﺑﺶ ﺑﺎﺩﮤ ﻭﺻﺎﻝ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺸﻮﺵ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭﻟﻰ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺟﻮﺵ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ* ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺭﺍ ﻫﻤﺪﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﺮﻡ ﺭﻓﻴﻖ ﻭ ﺟﻠﻴﺲ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻭﻓﻴﻖ ﻭ ﺍﻧﻴﺲ ﺩﺭ ﺳﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ
ﻣﻘﺮﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﻭ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻣﺤﺘﺮﻡ ّ
ﻣﺘﻮﮐﻞ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﮑﻠﻰ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑ ّ ّ
ﺹ ٢٥٤ ﺗﻠﻮﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﺑﺪﴽ ّ
ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺒﻞ ﺭﺍﺳﺦ*
ﭼﻮﻥ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻭ ﺛﺒﻮﺕ ﺍﻭ ﺑﺨﺎﻃﺮ
ﺁﻳﺪ ﺑﻰﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻃﻠﺐ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ
ﮔﺮﺩﺩ* ﻧﻮﺍﺯﻝ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻣﺴﺘﻮﻟﻰ ﻣﺸﻘﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺮﻳﺾ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻌﺐ ﻭ ّ ﺑﻴﺸﻤﺎﺭ* ﺳﺒﺐ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ
ﺑﺪﺳﺖ ﺍﻫﻞ ﮐﻴﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﮔﺸﺖ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻔﺲ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﺎﻗﻰ ﺑﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺯﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺛﺮ ﺗﺎ َ َ
ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺳﺘﻢ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻫﺮ
ﺍﺫﻳﺘﻰ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﺮﻣﻰ ﺟﺰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ّ ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻧﺒﻮﺩ ،ﺑﻘﻮﻝ ﺷﺎﻋﺮ: ﻭ ﮔﻨﺎﻫﻰ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ّ
) ﺟﻐﺪﻫﺎ ﺑﺮ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺘﻢ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ
ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻟﺶ ﺑﻴﮕﻨﺎﻫﻰ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ( ) ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺗﻮ ﻳﺎﺩ ﺁﺭﻯ ﺯﺍﻥ ﺩﻳﺎﺭ
ﻳﺎ ﺯ ﻗﺼﺮ ﻭ ﺳﺎﻋﺪ ﺁﻥ ﺷﻬﺮﻳﺎﺭ ؟(
ﺹ ٢٥٥ ) ﺟﺮﻡ ﺍﻭ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻮ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺲ ﻏﻴﺮ ﺧﻮﺑﻰ ﺟﺮﻡ ﻳﻮﺳﻒ ﭼﻴﺴﺖ ﭘﺲ؟ (
ﺍﻳﻦ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺣﺎﻟﺖ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﻰ ﺑﻮﺩ* ﺗﺒﺘﻞ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﻠﻴﻞ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ّ ّ ﺑﻴﺤﺪ ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﻈﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺍﻟﻄﺎﻑ ّ ﻭ ﺣﺼﺮ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﺸﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺜﻮﻝ ﻣﻰ
ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﻣﻴﺸﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﺣﺒﻮﺭ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ
ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﺍﻭ* ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺟﻞ ﻣﺤﺘﻮﻡ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺍﻣﻴﺪ
ﻇﻞ ﺩﻣﻴﺪ ﻭ ﻧﻮﺑﺖ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ﺩﺭ ّ
ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺷﺘﺎﻓﺖ* ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ﺭﺏ ﺍﻻﺧﺮﺓ ﺍﻟﺜﻨﺂء ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻣﻦ ّ
ﺍﻻﻋﻠﻰ* ﺍﻟﺮﻓﻴﻖ ٔ ﻧﻮﺭ ﺍ ﻣﻀﺠﻌﻪ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﻦ ّ ﻭ ﺍﻻﻭﻟﻰ ّ ﺹ ٢٥٦ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻭ ﺁﻗﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺴﺠﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺰﻧﺪﺍﻥ
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻭ ﺁﻗﺎ ﻋﮑﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ ﺁﻗﺎ ّ ّ
ﺧﻴﺎﻃﻨﺪ* ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺭﺿﺎ ّ
ﺑﻈﻞ ﺳﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ّ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻫﺠﺮﺕ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻌﮑﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ* ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ّ ﺍﻣﺎ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ﺍﻟﺜﻨﺂء ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﻈﺎﻫﺮ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ
ﺍﺯ ﺭﺩﺍء ﻋﻠﻢ ﻋﺎﺭﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻒ ﮐﺴﺒﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﺋﺮ ﺍﻫﺎﻟﻰ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﺩﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﺎﻭﺝ ﻭﻟﻰ ﺑﻌﺸﻖ ﻭ ّ
ﺍﻋﻈﻢ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﭘﺮﻳﺪ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﺳﺎﺑﻘﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﺎﻥ
ﺑﻴﺎﻥ ﻭ ﺗﺒﻴﺎﻧﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﻭ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ* ﺹ ٢٥٧ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﻈﺎﻫﺮ ﻋﺎﻣﻰ ﻧﺰﺩ ﺣﺎﺟﻰ
ﻣﺤﻤﺪ ﮐﺮﻳﻢ ﺧﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺭﻓﺖ ﺳﺆﺍﻝ ﮐﺮﺩ :ﺟﻨﺎﺏ ّ ﺁﻗﺎ ،ﺷﻤﺎ ﺭﮐﻦ ﺭﺍﺑﻌﻴﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﮥ ﻋﺮﻓﺎﻧﻢ ﻭ ﺭﮐﻦ
ﺭﺍﺑﻊ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ * ﭼﻮﻥ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﺍء ﺳﻴﺎﺳﻰ
ﻭ ﻋﺴﮑﺮﻯ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺸﺎﺭ ﺍﻟﻴﻪ ﮔﻔﺖ
ﺍﺳﺘﻐﻔﺮ ﺍ ﻣﻦ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﻣﺮﺍ ﺭﮐﻦ ﺭﺍﺑﻊ ﻣﻴﺪﺍﻧﻨﺪ
ﺍﺩﻋﺎﺋﻰ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻫﺮﮐﺲ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺰﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﺑﺪﴽ ﭼﻨﻴﻦ ّ
ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﺎﺫﺏ ﺍﺳﺖ ﻟﻌﻨﺔ ﺍ ﻋﻠﻴﻪ * ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ
ﺭﺿﺎ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﻧﺰﺩ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﻓﺖ
ﻭ ﮔﻔﺖ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻦ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺍﻟﻌﻮﺍﻡ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﺪﺍﻳﺔ
ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻨﻬﺎﻳﺔ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﺮﺩﻩﺍﻡ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺭﮐﻦ ﺭﺍﺑﻊ ﺭﺍ ﻓﺮﺽ ﻭ ﻭﺍﺟﺐ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻳﺪ ﻭ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﻪ ﻫﻤﻌﻨﺎﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ
ﺷﻤﺮﺩﻩﺍﻳﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ ﺷﻤﺎ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮﮐﻦ ﺭﺍﺑﻊ ﻭﺍﻗﻔﻴﺪ ﺭﺟﺎ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻤﻦ ﺑﻨﻤﺎﺋﻴﺪ * ﺣﺎﺟﻰ ّ
ﺘﻐﻴﺮ ﺷﺪ ﮔﻔﺖ ﺭﮐﻦ ﺭﺍﺑﻊ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﻫﻮﻣﻰ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ ﻣ ّ
ﻧﻴﺴﺖ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﻧﻈﻴﺮ ﻣﻦ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺴﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺹ ٢٥٨
ﻭ ﻋﺒﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻭ ﻋﺼﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ* ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺭﺿﺎ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺗﺒﺴﻢ ﻧﻤﻮﺩ ﮔﻔﺖ :ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﺑﻰﺍﺩﺑﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ّ
ﺍﻭﻝ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻳﺪ ﻭ ﺣﺎﻻ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﮐﺎﺭ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺍﺳﺖ ّ ﺗﻐﻴﺮ ﺣﺎﺟﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ّ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺩﺭ ﻭﻗﺘﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺻﺤﺒﺖ
ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﺣﺎﻝ ﻣﺮﺍ ﻣﻌﺎﻑ ﺑﺪﺍﺭﻳﺪ * ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﻈﺎﻫﺮ ﻋﺎﻣﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﮐﻦ
ﻋﻼﻣﻪ ِﺣّﻠﻰ ﺑﺮﮐﻦ ﺭﺍﺑﻊ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﻣﻠﺰﻡ ﻭ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ * ﺭﺍﺑﻌﻰ ﺭﺍ ﺑﻘﻮﻝ ّ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻏﻀﻨﻔﺮ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﺤﻔﻠﻰ
ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻴﮕﺸﻮﺩ ﻣﺴﺘﻤﻌﻴﻦ ﺭﺍ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺗﺎ َﻧَﻔﺲ
ﺣﻖ ﺍﺧﻴﺮ ﻣﺠﻴﺮ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻫﺮ ﻃﺎﻟﺒﻰ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﺳﻢ ّ
ﺷﻬﺮﮤ ﺁﻓﺎﻕ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻴﺴﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ * ﺍﻣﺎ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﻬﺮ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺑﻌﻨﺎﻳﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ّ
ﻣﻘﻴﺪ ﻭ ﺷﺮﻳﮏ ﺍﺳﻴﺮ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ّ
ﻭ ﺳﻬﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﺹ ٢٥٩
ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺩﺭ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻌﮑﺎء ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ* ﮐﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﻗﻠﻌﻪ ﺯﻳﺮﺍ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻤﺤﺾ ﻭﺭﻭﺩ ّ ﻣﻤﺮ ﺩﺧﻮﻝ ﺩﺭ ﻗﺸﻠﮥ ﻋﺴﮑﺮ ﺣﺒﺲ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ّ
ﻭ ﺧﺮﻭﺝ ﺭﺍ ﺑﺮﺑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻮﺍﻯ ﻋﮑﺎء ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺠﺮﺩ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﺴﺘﺮﻯ ﻣﻴﺸﺪ * ﻣﺴﻤﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺑﻤ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻤﺮﺽ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻭ ﺁﻗﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ّ
ﺷﺪﻳﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﻃﺒﻴﺐ ﻭ ﺩﻭﺍﺋﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ
ﻣﺠﺴﻢ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺷﺐ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﻮﺭ ّ
ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﺑﺪﻯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ
ﺑﺤﺴﺮﺕ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺟﻤﻴﻊ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﻣﻄﻬﺮ ﺷﺎﻧﺮﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﻢ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﺟﺴﺪ ّ
ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﻗﺸﻠﻪ ﺟﺎﺋﺰ ﻧﻪ ﺍﻳﻦ
ﺩﻭ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﺎ ﻏﺴﻞ ﻭ ﮐﻔﻦ ﻭ ﺩﻓﻦ ﮑﻠﻒ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ * ﺍﺯ ﻣﻴﻨﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﻣﺼﺎﺭﻑ ﺭﺍ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗ ّ
ﺳﺠﺎﺩﻩ ﺋﻰ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﻯ ﻗﻀﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﺒﻮﺩ ّ
ﺣﺒﺎﺋﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﻭﺣﻰ ﻻ ّ ﺹ ٢٦٠ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺁﻥ ّ
ﺑﻔﺮﻭﺷﻴﺪ ﻭ ﺑﻌﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺑﺼﺪ ﻭ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻏﺮﻭﺵ ﺁﻥ
ﺳﺠﺎﺩﻩ ﻓﺮﻭﺵ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪ * ﻭﻟﻰ ﺁﻥ ّ
ﻣﺠﺴﻢ ﺭﺍ ﻧﻪ ﻏﺴﻠﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻧﻪ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺭﻭﺡ ّ ﮐﻔﻨﻰ ﺑﻞ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﮐﺎﻭ ﻳﺪﻩ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺭﺍ
ﻣﺘﺼﻞ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﺩﻓﻦ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ٓ ﺍﻻﻥ ﻗﺒﺮﺷﺎﻥ ّ ﺑﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ
ﺍﺑﻬﻰ ﻫﻤﺪﻡ ﺟﺴﻤﺸﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮎ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ *
ﺣﻖ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﺭ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺩﺭ ّ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺷﺪﻧﺪ ﻗﺒﺮﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﺍﺳﺖ* ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ّ ّ
ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ* ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ّ ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ّ ﺹ ٢٦١
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺁﺑﺎﺩﻯ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﺴﺠﻮﻧﻴﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﺳﻠﻄﺎﻥ
ﺁﺑﺎﺩﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﺳﻔﺮ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻓﺮﺝ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ
ﺩﻭ ﺷﺨﺺ ﻣﺆﻣﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻰ ﺳﻠﻴﻢ ﻭ ﺟﺎﻧﻰ
ﺳﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻨﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻻﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺭﺽ ّ
ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ * ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻭ ﺍﻋﺘﺴﺎﻑ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﻭﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ * ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﺮ
ﻗﻴﺪﻯ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﻤﮕﺸﺘﮥ ﺩﺷﺖ ﻭ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺴﻰ ﺷﺒﻬﺎ ﮐﻪ ﻧﺨﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻰ ﻻﻧﻪ
ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻰﺁﺏ ﻭ ﺩﺍﻧﻪ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻧﺪ ﺑﺴﺘﺮﻯ ﺟﺰ ﺧﺎﮎ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺭﺯﻗﻰ ﺟﺰ ﮔﻴﺎﻩ ﺻﺤﺮﺍ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ﺳﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ * ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﺸﺎﻥ ﮐﺸﺎﻥ ﺑﺎﺭﺽ ّ ﺹ ٢٦٢
ﺍﻳﺎﻡ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﻮﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﻗﻀﺎ ﺩﺭ ّ
ﻣﻌﻴﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ * ﻭ ﺩﺭ ّ
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻤﺤﺮﻗﮥ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻭ ﺁﻗﺎ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻘﺎﺭﻥ ﺻﻌﻮﺩ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﻄﻬﺮﺵ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺟﺴﻢ ّ ّ ﻋﮑﺎ ﻣﺪﻓﻮﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺍﺯ ﺍﻭ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺍﻭ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻰ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﻗﻠﺒﻰ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺁﻩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ *
ﺍﻣﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻓﺮﺝ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ّ ﻭ ﻫﻤﻘﺪﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﻋﺠﻢ ﻏﻠﻐﻠﮥ ﻇﻬﻮﺭ ﻧﻴّﺮ
ﺍﻋﻈﻢ ﺷﻨﻴﺪ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺑﺎﺭﮐﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺯﻣﺮﻣﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﻫﻠﻬﻠﻪ
ﮔﻮﻳﺎﻥ ﺑﻌﺮﺍﻕ ﻋﺮﺏ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺟﺪ ﻭ ﻃﺮﺏ ﻳﺎﻓﺖ
ﺑﺴﺎﺣﺖ ﻗﺪﺱ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ﺍﻧﺲ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﺪ ﺑﺸﺮﻑ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺒﺸﺎﺭﺕ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﺹ ٢٦٣ ﺑﺴﻠﻄﺎﻥ ﺁﺑﺎﺩ ﺭﺟﻮﻉ ﻧﻤﻮﺩ * ﺍﻫﻞ ﮐﻴﻦ ﺩﺭ ﮐﻤﻴﻦ ﻋﺎﻗﺒﺖ
ﻣﻼﺑﺎﺷﻰ ﻣﻘﺪﺱ ّ ﻧﺎﺋﺮﮤ ﻓﺴﺎﺩ ﺷﻌﻠﻪ ﺯﺩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﺎﮎ ﻭ ّ
ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻧﻰ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻈﻠﻮﻣﻰ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ * ﺁﻗﺎ ﻓﺮﺝ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﺘﻮﺍﺭﻯ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﺎﺭﺽ
ﻣﻌﻴﺖ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺳﺮ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ّ ّ
ﺑﺰﻧﺪﺍﻥ ﻋﮑﺎء ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ* ﺁﻗﺎ ﻓﺮﺝ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺸﺮﻑ
ﺧﺪﻣﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﻓﺎﺋﺰ ﺩﺍﺋﻢ ﻣﻼﺯﻡ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ
ﺍﻳﺎﻡ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺧﺎﺩﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻭ ّ ﺗﺴﻠﻰ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ * ﺩﺭ ّ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﻌﻮﺩ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻨﺪﮔﻰ ﻧﺨﻠﻰ ﺑﺎﺳﻖ * ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺎﺭﻉ ﺻﺎﺩﻉ ﺑﺠﻤﻴﻊ ﺣﺎﻻﺕ ﻗﺎﻧﻊ
ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻼ ﺻﺎﺑﺮ *
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻭ ّ
ﺭﺣﻤﻦ ﺭﺣﻠﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺠﻬﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻓﻰ ﺟﻨّﺔ ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ّ ﺑﻮﺩ * ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻓﻰ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ* ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ّ ّ ﺹ ٢٦٤ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺣﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﺕ ﺣﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺍﻣﺔ ﺍ ﺍﻟﻤﺤﺰﻭﻧﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻴﮕﻢ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ّ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﻭﺭﻗﮥ ّ ﻣﻘﺪﺳﮥ ﺷﺠﺮﮤ ّ
ﺍﻭﻝ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺒﻼﻳﺎﻯ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﮔﺸﺖ * ّ ﻣﺸﻘﺘﻬﺎﻯ ﭘﺪﺭ ﭘﺎﮎ ﮔﻬﺮﺵ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﺪﺷﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ّ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻭﺍﻧﺴﺮﺍﺋﻰ ﺑﺰﺣﻤﺖ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻧﻰ
ﺩﺭ ﻏﺮﺑﺖ ﻭ ﮐﺮﺑﺖ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ ﻭﻓﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ
ﻣﺨﺪﺭﻩ ﻳﺘﻴﻢ ﮔﺸﺖ * ﭼﻨﺪﻯ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ّ
ﻋﻔﺖ ﻭ ﻋﺼﻤﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻇﻞ ّ ﺑﺪﺭﻗﮥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﺑﺒﻬﺎﺋﻰ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺩﮤ ﺩﻟﺒﺮ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺹ ٢٦٥
ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭﻯ ﻭ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺎﺻﺮ ّ ﺍﻋﺪﺍء ﺩﺭ ﮐﻤﻴﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺳﻌﺎﻳﺘﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ
ﻭ ﻓﺘﻨﻪ ﻭ ﺁﺷﻮﺑﻰ ﻣﻰﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ * ﻟﻬﺬﺍ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻠﻄﺎﻥ
ﺣﻖ ﺍﻭ ﺍﻣﻴﻦ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ ّ ّ
ﻣﺘﺮﺻﺪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ّ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩﻧﺪ * ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﺒﻬﺎﺋﻰ ﺍﻋﺪﺍ ّ ﺗﻌﺮﺽ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺩﻯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﺭ ّ
ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺩﺭ ﻏﺎﻳﺖ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭﻯ
ﺍﻳﺎﻡ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ّ
ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩﻧﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺪﺍﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺿﻮﺿﺎﺋﻰ ﻧﻔﺲ ﻏﻮﻏﺎﺋﻰ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﻫﺮ َ َ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺑﻤﻴﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭﻧﺪﮔﻰ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺠﺰﻉ ﻭ ﻓﺰﻉ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺑﺘﺎﻻﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﻗﻮﺕ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺷﺪ *
ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻴﮕﻢ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺯﺍﺭ ﺯﺍﺭ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ
ﻭ ﺗﺎ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﻫﻤﺪﻡ ﭼﺸﻢ ﺍﺷﮑﺒﺎﺭ ﺑﻮﺩ * ﭼﻮﻥ ﻧﻈﺮ ﺹ ٢٦٦ ﺑﺎﻃﻔﺎﻝ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺣﺴﺮﺕ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ
ﻭﻟﻰ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻭ ﺩﺭ ّ ﺍﻳﻦ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﻧﻮﺍﺋﺐ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ّ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﺖ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﮐﻮﮐﺐ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺍﺳﺖ ّ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻴﺂﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺳﻴﺪ ّ ّ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ * ﭼﻮﻥ
ﺘﺬﮐﺮ ﻣﻴﺸﺪ ﻗﻠﺒﺶ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﻣ ّ ﻧﺒﻮﺕ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺷﺪﻳﻢ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ّ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺗﻀﻴﻴﻖ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻣﺮ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺗﻼﻓﻰ ﻣﺎﻓﺎﺕ ﮔﺮﺩﺩ *
ﭼﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺷﮑﺮ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺣﻤﺪ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ّ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻴﺮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻠﻴﻞ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻭﻓﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﺍﻟﺪﻩﺍﺵ
ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻴﮕﻢ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻭ ﺭﺿﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﺪﴽ ﺁﻩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﻣﺘﺤﺴﺮﺍﻧﻪ ﻣﺘﺄﺛﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ ﻧﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﮐﻠﻤﻪ ﺋﻰ ّ ّ ﺹ ٢٦٧
ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﺮﺍﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺔ ﺍ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺒﻮﺭ ﻭ ﺷﮑﻮﺭ ﻭ ﻭﻗﻮﺭ
ﺭﺯﻳﮥ ﻋﻈﻤﻰ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻮﻗﻮﻉ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ّ
ﺻﻌﻮﺩ ﺳﺮﺍﺝ ﻣﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ
ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﺋﻤﴼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﻫﻰ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺧﺎﮎ ﻣﻴﻐﻠﻄﻴﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻋﻀﺎ
ﺩﺭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻮﺩ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻓﺮﺍﻕ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﺭﺍ ﻭﺩﺍﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﻈﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑ ّ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺑﺸﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺤﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﮔﺸﺖ* ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﻃﻴّﺐ ﺍ ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻬﺎ ّ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻋﻠﻴﻬﺎ ّ ّ
ﻇﻞ ﺳﺪﺭﺓ ﺍﻟﻤﻨﺘﻬﻰ* ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻭ ﺍﮐﺮﻡ ﺍ ﻣﺜﻮٰﻳﻬﺎ ﻓﻰ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻣﻦ ّ ﺗﺮﺍﺑﻬﺎ ﺑﺼﻴّﺐ ّ
-------------------
ﺹ ٢٦٨ ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺷﻤﺲ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﺕ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﺍﺕ ﻭﺍﻟﺪﮤ ﺣﺮﻡ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺍﻣﺔ ﺍ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﺔ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺍﺳﺖ * ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺔ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺑﻴﮕﻢ ﺍﻟ ّ ﻤﻠﻘﺒﻪ ﺑﺸﻤﺲ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ ﺳﻴﺪ ّ ﻋﻢ ﺣﺎﺟﻰ ّ ﺍﻟﻨﺎﻃﻘﻪ ﺑﻨﺖ ّ ﺍّ ﺍﻻﻓﺎﻕ ﺑﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎء ﻭ ﺷﻬﻴﺮ ٓ
ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﭼﻮﻥ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﻦ ّ ﺍﻣﺔ ﺍ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﻪ ﺩﺭ ّ
ﺟﺪﻩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﻓﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ّ
ﻓﺎﺋﻖ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻭ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻠﻮﻡ
ﺑﺴﻦ ﺗﺘﺒﻊ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻭ ﭼﻮﻥ ّ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺩﻳﻨﻰ ّ
ﺑﻠﻮﻍ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﻗﺘﺮﺍﻥ ﺑﺠﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻫﺎﺩﻯ ﻧﻬﺮﻯ ﻧﻤﻮﺩ *
ﺍﻟﺴﺎﻃﻊ ﻭ ﺍﻟﺒﺎﺭﻉ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﺯ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺍﻟﻨّﺠﻢ ّ ﺹ ٢٦٩
ﺳﻴﺪ ﮐﺎﻇﻢ ﺭﺷﺘﻰ ﻣﺸﺎﻡ ﺍﻟﺼﺎﺩﻉ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺎﺟﻰ ّ ّ
ﻣﻌﻄﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻫﺎﺩﻯ ﺟﻨﺎﺏ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻧﻬﺮﻯ ﺑﮑﺮﺑﻼ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﺳﻴﺪ ﮐﺎﻇﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻣﺔ ﺍ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﻪ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﺋﻞ ّ ﺍﻃﻼﻉ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻭ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺗﺘّﺒﻊ ﺗﺎﻡ ﻭ ﮐﺘﺐ ﺳﻤﺎﻭﻳّﻪ ّ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻳﮏ ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﻳﮏ ﭘﺴﺮ ﺳﻼﻟﻪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ * ﭘﺴﺮ
ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﻧﺎﻣﺶ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻴﮕﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﺎﻣﺶ ّ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍ ﮔﺸﺖ * ﺑﻠﻮﻍ ﺣﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺁﻥ ﮐﻨﻴﺰ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺭﺏ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﺯ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ * ﻓﻮﺭﴽ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﻠﻰ ﻧﺪﺍﻯ ّ
ﺍﻣﺎ ﻗﺮﻳﻦ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻫﺎﺩﻯ ﻧﻬﺮﻯ ﺑﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ّ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﻓﻮﺭﴽ ﻋﺎﺯﻡ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺷﺪﻧﺪ * ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻟﺼﻠﻮﺓ ﻭ ّ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺳﻴﺪ ّ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺭ ﺭﻭﺿﮥ ّ
ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﻭﻟﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﻤﺎﺋﻞ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻭ ﺧﺼﺎﺋﻞ ﻭ ﻓﻀﺎﺋﻞ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﻠﻴﻞ
ﺹ ٢٧٠
ﺑﻤﺠﺮﺩ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﺷﺒﻬﻪ ﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺭﺟﻞ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻟﻬﺬﺍ ّ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻨﺪ* ﻧﺪﺍء ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﻠﻰ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﺎﺭ ّ
ﺳﻴﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ّ ﻣﺤﻞ ﭘﺮ ﻓﻴﺾ ﻣﺮﺣﻮﻡ ّ
ﺻﺮﺍﺣﺔ ﻣﻴﺸﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻇﻬﻮﺭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺍﺳﺖ
ﺗﺠﺴﺲ ﮐﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻭ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﺑﺎﺭﻳﮏ ّ ّ
ﺗﻔﺤﺺ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻖ ﻭ ّ ﮐﻞ ﻏﺎﻓﻞ ﻭ ﻣﺤﺠﻮﺏ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﻭﻟﻰ ّ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﺂﻥ ﺷﺪﻩ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺳﻔﺮ ﻣﮑﮥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺑﺎﺻﻔﻬﺎﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺳﻴﺪ ّ ّ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺍﻣﺎ ﺷﻤﺲ ّ ﻫﺎﺩﻯ ﺑﮑﺮﺑﻼ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ّ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻦ ﺑﺎ ﺍﻣﺔ ﺍ ﻭﺭﻗﺔ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﻫﻤﺸﻴﺮﮤ ﺟﻨﺎﺏ
ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺁﺷﻨﺎ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻮﺍﺳﻄﮥ ﻭﺭﻗﺔ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ
ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻣﺆﺍﻧﺴﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻟﻔﺖ ﻭ ّ
ﭼﻮﻥ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﺳﺘﻴﺤﺎﺵ ﻧﺎﺱ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻧﺒﻮﺩ* ﺹ ٢٧١ ﺍﺯ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﺎﻟﺸﺎﻥ ﺑﻴﺤﺪ ﻧﻤﻮﺩ * ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺿﮥ ّ
ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻣﻌﺎﺷﺮ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺑﻮﺩ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﻨﺴﺎﺋﻢ ﺭﺣﻤﻦ ﭘﺮ ﺟﻮﺵ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ ﻭ ﺑﻠﺴﺎﻥ ﻓﺼﻴﺢ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮ *
ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺷﻬﺮﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﺻﻴﺘﺶ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻳﺮﺍﻥ
ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﺗﮑﻔﻴﺮ ﻭ ﺗﺪﻣﻴﺮ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮔﺸﺖ ﻋﻠﻤﺎء ﺁﺧﺮ ّ
ﻭ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻓﺘﻮﻯ ﺑﻘﺘﻞ ﻋﺎﻡ ﺩﺍﺩﻧﺪ * ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﺳﻮء ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺭﺍ ﺗﮑﻔﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺷﻤﺲ ّ
ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺍﻭ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻣﺔ ﺍ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﻪ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﺴﺐ ﻭ ﺷﺘﻢ ﻭ ﻟﻌﻦ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺯﺟﺮ ﻭ ﺁﺳﻴﺐ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ّ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﮐﺸﺎﻥ ﮐﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺒﺎﺯﺍﺭ ﺑﺮﺩﻧﺪ
ﻭ ﺑﭽﻮﺏ ﻭ ﺳﻨﮓ ﻭ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻫﺠﻮﻡ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺛﻨﺎ ﺳﻴﺪ ﻣﻬﺪﻯ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﺑﻮﻯ ﻗﺮﻳﻦ ﻣﺤﺘﺮ ﻣﺸﺎﻥ ﺣﺎﺟﻰ ّ
ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﻭﻟﻰ ﺹ ٢٧٢
ﻓﺮﺍﺷﺎﻥ ﻭ ﭼﺎﻭﺷﺎﻥ ﻭ ﻧﻔﻴﺮ ﻋﺎﻡ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ّ ﻣﺪﻋﺎ ﺷﺎﻫﺪﻯ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ * ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺿﺎء ﺍﻳﻦ ّ
ﻗﺮﺓ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻏﻮﻏﺎ ﺷﺨﺼﻰ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ّ ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻨﺪ * ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺯ ﺷﻤﺲ ّ
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻣﺴﺘﺤﻔﻆ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺧﻮﻝ ﻭ ﺧﺮﻭﺝ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ
ﺍﻭﺍﻣﺮ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻭ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﭼﻮﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ
ﺑﻄﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻣﻴﺮﻭﻳﻢ ﻭ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺻﺮﻑ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺮﺩﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻴﺰ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ
ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﻭﺭﻗﺔ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﻭ ﻭﺍﻟﺪﻩﺷﺎﻥ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻤﺲ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺍﺯ ﮐﺮﺑﻼ ﺭﻭ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﻭﻟﻰ ّ
ﻋﻮﺍﻡ ﮐﺎﻟﻬﻮﺍﻡ ﺗﺎ ﻣﺴﺎﻓﺘﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺳﻨﮕﺴﺎﺭ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ *
ﻣﺤﻤﺪ ﭼﻮﻥ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺷﻴﺦ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﻣﻨﺰﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﺷﺒﻞ ﻭﺍﻟﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ﻣﺤﻠﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﮐﺜﺮﺕ ﻣﺮﺍﻭﺩﻩ ﻋﺮﺑﺪﻩ ﺩﺭ ّ ﺹ ٢٧٣
ﺑﻤﻨﺰﻝ ﻣﺨﺼﻮﺻﻰ ﻧﻘﻞ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ
ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﻭ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺔ ﺍ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻋﻠﻤﺎء ﻭ ﻣﺸﺎﻳﺦ
ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﺆﺍﻝ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﺩﻕ ﻟﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺷﻬﺮﺕ ﻋﺠﻴﺐ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﺪﺍﺷﺘﻨﺪ * ﻣﺴﺎﺋﻞ ّ
ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺑﺪﻳﻮﺍﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺭﺳﻴﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻟﻀﺤﻰ ﻭ ﻭﺭﻗﺔ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﻣﻔﺘﻰ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﻤﺲ ّ
ﻣﺪﺕ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ّ
ﺍﻳﺎﻡ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺭﺳﻴﺪ * ﻭ ﺩﺭ ّ ﻣﻔﺘﻰ ﺑﺎ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻪ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﻤﮑﺎﻟﻤﻪ ﻭ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻗﺎﻣﮥ ﺑﺮﺍﻫﻴﻦ ﻭ ّ
ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺤﺚ ﺍﺯ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻣﺴﺎﺋﻞ ّ ﺣﺸﺮ ﻭ ﻧﺸﺮ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺏ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺳﺨﻦ
ﻣﻴﺮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻌﻀﻼﺕ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻭ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ* ﺗﻌﺮﺽ ﻭ ﺍﻃﺎﻟﮥ ﻭ ﺑﻌﺪ ﭘﺪﺭ ﻣﻔﺘﻰ ﺭﻭﺯﻯ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ّ ﻟﺴﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻣﻔﺘﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻗﺪﺭﻯ ﺁﺯﺭﺩﻩ
ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻌﺬﺭ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺹ ٢٧٤ ﻣﺮﺧﺺ ﮐﺮﺩﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺁﻣﺪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ّ ﻭﻟﻰ ﺑﺸﺮﻁ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺍﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻳﺪ* ﻟﻬﺬﺍ
ﺤﻤﺎﻡ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺻﺒﺤﻰ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻔﺘﻰ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺒﻞ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻋﺮﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﺷﻴﺦ ّ ﺗﻬﻴﮥ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺳﻔﺮ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ّ
ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ * ﻳﻌﻨﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻤﺲ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﻭﺭﻗﺔ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﻭ ﻭﺍﻟﺪﮤ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﻫﺎﺩﻯ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻳﺰﺩﻯ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺭﻭ ﺑﺎﻳﺮﺍﻥ
ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺼﺎﺭﻑ ﻃﺮﻳﻖ ﺭﺍ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ّ
ﻣﺨﺪﺭﺍﺕ ﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﮑﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ّ ﻣ ّ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺋﻰ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﺟﺎﻝ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺩﻳﮕﺮ
ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣ ﺴﺘﻤﺮ ﺑﻮﺩ* ﻭ ﭼﻮﻥ ﻋﻠﻤﺎء ّ ّ ﺣﮑﻢ ﺑﺎﺧﺮﺍﺝ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﮐﺪﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻰ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ
ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺗﺎﻻﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺠﺎﻭﮤ ﺑﻰ ﺭﻭﭘﻮﺵ ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ
ﺑﺮﺍﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺼﺤﺮﺍﺋﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ * ﻣﮑﺎﺭﻳﻬﺎ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﺭﺍ
ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺧﺎﮎ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﻭﺍﺏ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺩﻧﺪ
ﺹ ٢٧٥ ﻧﻪ ﺯﺍﺩ ﻭ ﺗﻮﺷﻪ ﺋﻰ ﻧﻪ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺋﻰ ﻧﻪ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺳﻔﺮﻯ *
ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﻮﺍﻟﻰ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﻧﺎﻣﻪ ﺋﻰ ﻣﺮﻗﻮﻡ
ﺍﻟﻀﻴﻒ ﻭ ﻟﻮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﻣﻴﻬﻤﺎﻥ ﺍﮐﺮﻣﻮﺍ ّ ﮐﺎﻥ ﮐﺎﻓﺮﺍ ،ﺁﻳﺎ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺮﺍ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻭ ﺗﺪﻣﻴﺮ ﺟﺎﺋﺰ ﻭ ﺷﺎﻳﺎﻥ؟
ﻭﺍﻟﻰ ﺷﻬﺮ ﺣﮑﻢ ﺑﺎﻋﺎﺩﮤ ﻣﻨﻬﻮﺑﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﺎﻻﻥ ﻭ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺍﺭﺟﺎﻉ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﮑﺎﺭﻳﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻬﻤﺪﺍﻥ
ﺣﺘﻰ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺧﺎﻧﻤﻬﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ * ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﻧﺴﺎء ّ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﻰ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﻭ ﻣﺎﻩ
ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺯﻳﺴﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺩﺭ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﻣﺮﺧﺺ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺭﺍ ّ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻟﮑﻦ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺎ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﻣﺮﺍﻓﻘﺖ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ* ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﺳﻮﺍﺭﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﻣﻨﺴﻮﺑﻴﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﺸﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻣﺮ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﭘﺪﺭ ﺁﻣﺪﻩﺍﻳﻢ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺒﺮﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ
ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺠﺘﻤﻌﴼ ﻭﺍﺭﺩ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﭘﺪﺭ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺹ ٢٧٦
ﺍﺯ ﺳﻮﺍﺭﻩ ﻭ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻭﺍﻧﺴﺮﺍﺋﻰ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ *
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺍﻣﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻫﺎﺩﻯ ﻗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺲ ّ ّ
ﺗﺸﺮﻑ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﻤﺎﮐﻮ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺠﻬﺖ ّ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺣﻴﻦ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺩﺭ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻭﺭﻭﺩ ﺷﻤﺲ ّ
ﺷﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﺎﺻﻔﻬﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ* ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺻﻔﻬﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻫﺎﺩﻯ ﺳﻔﺮ ﺑﺒﺪﺷﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﺪﺷﺖ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ
ﺣﺘﻰ ﺳﻨﮕﺴﺎﺭﻯ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺍﺫﻳﺖ ﻭ ﺟﻔﺎ ﻭ ّ ﻣﺸﻘﺖ ﻭ ﺍﺑﺘﻼ ّ ّ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻭﺍﻧﺴﺮﺍﻯ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﺋﻰ ﻭﻓﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﻓﻦ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻤﺲ ّ
ﺣﻖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺬﮐﺮ ّ
ﻭ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﺍﻣﺮ ﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻧﺴﺂء ﻣﺄﻟﻮﻑ ﺑﻠﺴﺎﻥ ﻓﺼﻴﺢ ﺍﺟﻼء ﻣﺆﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ّ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺒﻴﺎﻥ ﺑﺪﻳﻊ ّ
ﻧﺴﺎء ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻫﺪ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺑﻮﺩ ﻋﻔﺖ ﮐﻞ ّ ﻣﺴﻠﻢ ّ ﻭ ﻭﺭﻉ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﻧﺰﺩ ّ ّ
ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻳﺎ ﺗﺮﺗﻴﻞ ﻭ ﻋﺼﻤﺖ ّ ﺹ ٢٧٧
ﺁﻳﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻳﺎ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺁﻳﺎﺕ ﮐﺘﺎﺏ ﻳﺎ ﺗﺸﺮﻳﺢ
ﻗﺪﺳﻴﻪ * ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻳﺎ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺍﻣﺮ ﺍ ﻭ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ّ ﻏﻮﺍﻣﺾ ﻣﺴﺎﺋﻞ ّ
ﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﻟﻪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺭﻭﺡ ﺍﻟ ّ ﻟﻬﺬﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﺑﺼﺒﻴﮥ ﻣﺤﺘﺮﻣﺸﺎﻥ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﺑﺼﻬﺮﻳّﺖ ﺍﻭ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ّ ﺍﻗﺘﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻨﺰﻝ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺮﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﻣﻤﻠﻮ ﺍﺯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﺭﻭﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺟﻠّﮥ ﻧﺴﺎء ﺍﺯ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﻳﺎﺭ ﻭ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻣﺮﺍﻭﺩﻩ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﻤﺲ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺑﻨﺎﺭ ّ ّ
ﺩﺭ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺔ ﺍ ﻣﻴﮑﻮﺷﻴﺪ ،ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻏﻴﺎﺭ
ﺍﻟﺰﻫﺮﺍء ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﮔﺸﺖ * ﺑﻔﺎﻃﻤﺔ ّ
ﺣﺎﻝ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﻣﻴﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺭﻗﺸﺎء ﻭ ﺫﺋﺐ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻓﺘﻮﻯ ﺑﺮ ﻗﺘﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ ّ
ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺣﺎﮐﻢ ﺷﻬﺮ ﻫﻤﺪﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﺘﺎﻻﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺑﺒﺮﻧﺪ * ﺷﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﮔﺮﺍﺯ ﻣﻄﻬﺮ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﮔﺸﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﺪ ﺍﻣﺮ ﺑﺴﻔﮏ ﺩﻡ ّ ﺹ ٢٧٨
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﻓﺮﺍﺷﺎﻥ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺩﺍﺩ ً ﺑﻐﺘﺔ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﻗﺸﺎء ﻭ ﺫﺋﺐ ﻭ ّ ّ
ﻭ ﭼﺎﻭﺷﺎﻥ ﭘﺮ ﺟﻔﺎ ﻫﺠﻮﻡ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺭﺍ
ﺑﺴﻼﺳﻞ ﻭ ﺍﻏﻼﻝ ﺑﺤﺒﺲ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺮﺍﻯ ﺳﻠﻄﺎﻥ
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺭﺍ ﺑﺘﻤﺎﻣﻪ ﺗﺎﻻﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺏ ّ ّ ﺣﺘﻰ ﺑﺎﻃﻔﺎﻝ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺍﺭ ﺭﺣﻢ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﺭﺍ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺴﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﻣﻨﺴﻮﺑﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺲ ّ
ﺍﺫﻳﺖ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻃﻌﻦ ﻭ ﻟﻌﻦ ﻭ ﺳﺐ ﻭ ﺿﺮﺏ ﻭ ّ ّ
ﺑﻘﺴﻢﻫﺎﻯ ّ ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ َ ﻇﻞ ّ ﺳﻴﺪ ّ ﻣﺆﮐﺪﻩ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺩﻭ ّ
ﻣﺮﺍﺕ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭﻟﻰ ﻓﺎﺋﺪﻩ ﺑﮑﺮﺍﺕ ﻭ ّ ﺟﻠﻴﻞ ﺭﺍ ّ ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻭ ﺑﺎﻟﻤﺸﺎﻓﻬﻪ
ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﺍﻟﺤﺎﺡ ﭘﻨﺪ ﻭ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﺩﺍﺩﻡ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﺳﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﺍﻣﺮ ﺑﻘﺘﻞ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﭘﻴﺎﭘﻰ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺣﮑﻢ ﻗﻄﻌﻰ ﺍﺳﺖ ﭼﺎﺭﻩ ﺋﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺒﺮﻯ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ * ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻋﻠﻤﺎء ّ
ﺹ ٢٧٩ ﻳﺎ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﻓﺪﺍ ﺑﺎﺩ* ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺭﺍﺿﻰ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺗﺒﺮﻯ ﻧﻨﻤﺎﻳﻨﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ّ
ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎﻳﻦ ﺩﻭ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﮐﺘﻔﺎ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻭﺳﻴﻠﻪ
ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﻩ ﻧﮕﺎﺭﻡ ﺗﺎ ﺳﺒﺐ ﺧﻼﺻﻰ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩﻩ ّ
ﮔﺮﺩﺩ * ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﻤﺘﻨﻊ ﺍﺳﺖ ﻣﺎ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻳﺎ
ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺗﺸﻨﮥ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻳﺎ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ* ﺷﺪﺕ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻧﺮﺍ ﺤﺪﺕ ﻭ ّ ﺗﻐﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺑ ّ ﻋﺎﻗﺒﺖ ّ
ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻭ ﻣﻨﺼﺮﻑ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺸﺪ ﻭ ﻓﺘﻮﺍﻯ
ﺭﻗﺸﺎء ﻭ ﺫﺋﺐ ﺿﺎﺭﻯ ﻭ ﺣﮑﻢ ﺷﺎﻩ ﻣﺠﺮﻯ ﮔﺸﺖ * ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﺎﭘﻰ ﺷﻤﺲ ّ
ﺷﺪﻧﺪ ﺁﻥ ﺍﻣﺔ ﺍ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﻭﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺆﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﻭﻟﻰ
ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﺰﻫﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺍﻋﺘﮑﺎﻑ
ﻣﺤﻞ ﺭﺳﻮﺥ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻋﻤﻮﻡ ﻧﺎﺱ ﻭ ﺍﻧﺰﻭﺍ ﺑﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ّ ﮔﺸﺖ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭘﺎﭘﻰ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﺒﺮ ﻳﺎﻓﺖ* ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻋﻠﻤﺎء ﺳﻮء ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﻤﺲ ّ ﺹ ٢٨٠ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻭ ﻫﻤﺪﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﺎﻥ ﻣﺠﺒﻮﺭﴽ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﺣﺎﮐﻢ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﻭ ﺷﻤﺲ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﻧﺪﺭﻭﻥ ﺣﺎﮐﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ* ﺣﺎﮐﻢ ﺩﺭ ﺩﻡ ّ ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺭﺍ ﺑﺰﻳﺮ ﻟﮕﺪ ﺍﻧﺪﺭﻭﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺷﻤﺲ ّ
ﻧﻔﺲ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﺷﺪ ﻭ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﮐﻮﺑﻴﺪ ﮐﻪ َ
ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻬﻤﺴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻄﺎﺏ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﻴﺮ
ﺍﻟﺰﻫﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻤﺎ * ﺯﺍﺩﻩ ﺍﻣﻴﺮﺯﺍﺩﻩ ﺑﻴﺎ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎﻯ ﻓﺎﻃﻤﺔ ّ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺯﻧﻬﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻗﻰ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺳﺮﺍﻯ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﺎﻥ ﺷﺪﺕ ﺿﺮﺏ ﺑﻰﺟﺎﻥ ﺑﺤﺎﮐﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺍﺯ ّ
ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﺛﻤﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻣﻴﺪ
ﺣﻴﺎﺗﻰ ﻧﻪ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺴﺎﻋﺪﻩ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺩﻫﻢ ﺳﻴﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﺬﺭﺩ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ّ
ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﻼﻟﮥ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺍﺳﺖ ﺟﺮﻡ ﻭ ﻗﺼﻮﺭﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﺪﺍﻣﺎﺩ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﺳﺖ* ﺣﺎﮐﻢ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺻﻨﺎﺩﻳﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻧﺴﺖ ﺑﺎﺯ ﺳﺒﺐ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ
ﺹ ٢٨١ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﺭﺩ ﺗﻌﻬﺪ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ﮐﻪ َ ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ّ
ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻘﺎﺋﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﺟﺴﻤﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺠﺎﻥ ﻭ ﺗﻨﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺿﻌﻒ
ﻭ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ * ﭼﻮﻥ ﺁﻧﺸﺨﺺ
ﻣﺤﻞ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻋﺎﻡ ﻟﻬﺬﺍ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ّ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺑﺪﺳﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺴﭙﺮﺩ* ﭼﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺒﮑﺎء ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﻭ ﻋﺰﺍ ﺩﺍﺭﻯ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻣﻴﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻧﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺍﺣﺖ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻫﻤﻬﻤﻪ ﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﻣﺪﻣﻪ ﺋﻰ * ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﺎﻥ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺰﻳﺎﺭﺕ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﺮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻳﻦ ﻏﻮﻏﺎ
ﻭ ﺿﻮﺿﺎ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﺑﺰﻳﺎﺭﺕ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﺮﺩ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﻣﻮﺳﻰ ّ ﺨﻼ ﺑﻄﺒﻊ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺍﺩ * ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ُﻣ ّ
ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻫﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺤﻰ ﺑﺰﻳﺎﺭﺕ
ﻣﻴﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﺎ ﻗﺮﻳﺐ ﻇﻬﺮ ﺑﻌﺒﺎﺩﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﺑﺒﻘﻌﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻣﻴﺸﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺗﺎ ﺷﺎﻡ ﺑﻨﻤﺎﺯ ﺹ ٢٨٢ ﻭ ﺍﺫﮐﺎﺭ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺑﺎﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﻨﺴﺎء ﺍﺣﺒﺎﺏ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﻤﺲ ّ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻭ ﺑﻨﺎﻯ ﻣﺮﺍﻭﺩﻩ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻧﺎﺭ ّ
ﺗﺤﻤﻞ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﺻﻤﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ* ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻮﺩ ّ ﺩﺭ ﻭﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﺠﻠﺲ ﮔﺮﻡ ﺑﻮﺩ
ﻧﺴﺎء ﺍﺣﺒﺎﺏ ﻣﻴﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺑﻠﻴﻎ ﻭ ﮐﻼﻡ ﻓﺼﻴﺢ ﻣﻴﺸﻨﻴﺪﻧﺪ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﺸﻬﺪ
ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺨﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﭘﺎ ﭘﻰ ﻭ ﺑﻤﺠّﺮﺩ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺍﺯ ﻧﻔﺴﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻓﻮﺭﴽ ﺑﻘﺘﻞ
ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﺍﺑﺪﴽ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺍﻣﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻟﮑﻦ ﺷﻤﺲ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺭﺍ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻥ ّ
ﺑﻼﻳﺎ ﺑﻰﻣﺤﺎﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺂﺗﺶ ﻭ ﺩﺭﻳﺎ ﻣﻴﺰﺩ * ﺑﺮﺍﺩﺭ ﭼﻮﻥ
ﺑﺎ ﮐﺴﻰ ﻣﻌﺎﺷﺮ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺑﻴﺨﺒﺮ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ
ﺑﺰﻳﺎﺭﺕ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﮐﺴﻰ ﺭﺍ
ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﻧﻔﺴﻰ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﻧﻤﻴﺸﻨﺎﺧﺖ ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻣﻨﺰﻭﻯ ﺑﻮﺩ ّ
ﻧﻤﻴﻨﻤﻮﺩ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻯ ﻣﻠﺘﻔﺖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺹ ٢٨٣
ﻣﻨﺠﺮ ﺑﺼﺪﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ * ﺍﺯ ﺑﺴﮑﻪ ﻫﻤﻬﻤﻪ ﺍﻳﺴﺖ ﻭ ّ
ﺗﻌﺮﺽ ﺑﺨﻮﺍﻫﺮ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺑﻐﺘﺔ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺎﮐﻦ ﻭ ﺑﻰﺻﺪﺍ ﺑﻮﺩ ّ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺑﺎﺻﻔﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﺪﺍﺩ * ﺻﺒﻴﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺣﺮﻡ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ ّ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻄﻖ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺷﻤﺲ ّ
ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺟﺴﻮﺭ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﺭﺕ ﻧﺎﺭ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻫﺮ ﻃﺎﻟﺒﻰ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﻰﻣﺤﺎﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻴﮕﺸﻮﺩ* ّ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﭼﻮﻥ ﻣﻠﺤﻮﻅ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﺭﻧﺞ ﻭ ﺑﻼ ﺍﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﺍﺑﺘﻼ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﺭﺍﺩﮤ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺤﻀﻮﺭ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺑﺎ ﺣﺮﻡ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺴﺠﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﺻﺪﻭﺭ ﻳﺎﻓﺖ * ﺷﻤﺲ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﻭ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﺑﺎﺭﺽ ّ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻭﻗﺎﺕ
ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﺩﻧﺪ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻠﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ
ﺷﺪﺕ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﺍﺯ ﺍﺛﺮ ّ ّ
ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻤﺮﺽ ﺳﻞ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﻓﻮﺕ ﺷﺪ *
ﺹ ٢٨٤ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻭ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﻭ ﺷﻤﺲ ّ
ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﺂﺗﺶ ﻓﺮﻗﺖ ﻭ ﺣﺴﺮﺕ ﻣﻴﺴﻮﺧﺖ ﻋﻠﻰ
ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﭼﻮﻥ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﺭﺯﻳّﮥ ﻋﻈﻤﻰ ﺭﺥ ﮑﻠﻰ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺷﺐ ﻧﻤﻮﺩ ﺑ ّ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﻭ ﺭﻭﺯ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﻊ ﻣﻴﮕﺪﺍﺧﺖ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺷﻤﺲ ّ ﻗﻮﮤ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺴﺘﺮﻯ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ﻓﺮﺍﺵ ﮔﺸﺖ ّ
ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺩﻣﻰ ﺳﺎﮐﻦ ﻭ ﺳﺎﮐﺖ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻳﺎﻡ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺍﻣﺮﻳّﻪ ﻳﺎ ﺍﺯ ّ
ﺑﻴﻨﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻳﺎ ﺗﺮﺗﻴﻞ ﺁﻳﺎﺕ ّ
ﺘﻀﺮﻉ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﺠﻦ ﻳﺎ ﺑ ّ
ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻭﺭﻃﮥ ﺧﺎﮎ ﺑﺠﻬﺎﻥ
ﭘﺎﮎ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﮐﺪﺍﻥ ﺭﺧﺖ ﺑﺮﺑﺴﺖ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻭ ﺑﻌﺎﻟﻢ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺭﺣﻠﺖ ﻧﻤﻮﺩ * ﻋﻠﻴﻬﺎ ّ ّ
ﺭﺑﻬﺎ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ * ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻓﻰ ﺟﻮﺍﺭ ّ ّ ﺹ ٢٨٥ ﻫﻮ ﺍ
ﻭ ﺍﻧّﮏ ﺍﻧﺖ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﺮﻯ ﻓﻰ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﻭﺿﺘﮏ
ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﻟﻐﻨّﺎء ﻭ ﺣﻮﺍﻟﻰ ﺣﺪﻳﻘﺘﮏ ﺍﻟﻐﻠﺒﺎء ﻣﺠﻤﻊ ّ ﺍﻟﺴﻌﻴﺪ ّ ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻳﻮﻡ ّ ﺍﻳﺎﻡ ﻋﻴﺪﮎ ّ ﺍﺭﻗﺎﺋﮏ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ﻣﻦ ّ
ﺍﻟﺬﻯ ﻓﻴﻪ ﺍﺷﺮﻗﺖ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻤﮑﻨﺎﺕ ّ ﺍﻻﻓﺎﻕ ﻭ ﺧﺮﺟﺖ ﻭ ﺍﻇﻬﺮﺕ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻋﻠﻰ ٓ
ﺍﻻﻓﺎﻕ ﻭ ﻋﻈﻤﺔ ﺍﻟﺰﻭﺭﺍء ﺑﻘﺪﺭﺓ ﻭ ﺳﻠﻄﻨﺔ ﺍﺣﺎﻃﺖ ٓ ﻣﻦ ّ
ﺍﻟﺮﻗﺎﺏ ﻭ ﻋﻨﺖ ﻟﻬﺎ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ﺧّﺮﺕ ﻟﻬﺎ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ﻭ ﺫﻟّﺖ ﻟﻬﺎ ّ
ﺘﺬﮐﺮﻳﻦ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻣﻨﺸﺮﺣﻴﻦ ﻭ ﺧﻀﻌﺖ ﻟﻬﺎ ﺍﻻﻋﻨﺎﻕ * ﻣ ّ
ﺍﻟﺼﺪﺭ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﻄﺎﻓﮏ ﻭ ﻣﻨﺘﻌﺸﻴﻦ ﺍﻟّﺮﻭﺡ ﺑﺂﺛﺎﺭ ّ
ﺘﻮﺟﻬﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﺎﻟﺜﻨﺎء ﻋﻠﻴﮏ ﻭ ﻣ ّ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﻭ ﻧﺎﻃﻘﻴﻦ ﺑ ّ
ﺘﺬﮐﺮﻭﺍ ﺘﻀﺮﻋﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ * ﻟﻴ ّ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ﻣ ّ
ﻧﻴﺘﮏ ﺑﺬﮐﺮ ﺍﻣﺘﮏ ﺍﻟ ّ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍء ﻭ ﻭﺭﻗﺔ ﺷﺠﺮﺓ ﺭﺣﻤﺎ ّ ﻤﻘﺪﺳﺔ ّ
ﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ﺍﻟﺮ ّ ﺘﻀﺮﻋﺔ ّ ﻮﺭﺍﻧﻴﺔ ﻭ ﺍﻟﮑﻴﻨﻮﻧﺔ ﺍﻟﻤ ّ ﺍﻟﻨ ّ ﺍﻟﺨﻀﺮﺍء ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﺔ ّ
ﺍﻟﺘﻰ ُﻭﻟﺪﺕ ﻓﻰ ﺣﻀﻦ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭﺭﺿﻌﺖ ﻣﻦ ﺛﺪﻯ ّ ﺹ ٢٨٦
ﺍﻻﻳﻘﺎﻥ ﻭ ﻧﺸﺌﺖ ﻓﻰ ﻣﻬﺪ ﺍﻻﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻭﺍﻧﺘﻌﺸﺖ ﻓﻰ
ﺍﺷﺪﻫﺎ ﻓﻰ ﺣﺠﺮ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻳﺎ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﻳﺎ ﺭﺣﻤﻦ ﻭ ﺑﻠﻐﺖ ّ ّ ﺑﻴﺖ ﺍﻧﺘﺸﺮﺕ ﻣﻨﻬﺎ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﺘّﻮﺣﻴﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﻻٓﻓﺎﻕ
ﺳﻨﻬﺎ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ﺍﻟﻀّﺮﺍء ﻭ ﺍﻟﺒﺄﺳﺎء ﻓﻰ ﺻﻐﺮ ّ ﻭ ﺍﺻﺎﺑﺘﻬﺎ ّ ﺍﻻﻻﻡ ﻣﻨﺬ ﺗﺠﺮﻋﺖ ﮐﺆﻭﺱ ﺍﻻﺣﺰﺍﻥ ﻭ ٓ ﻭﻫﺎﺏ ﻭ ّ ﻳﺎ ّ
ﻏﻔﺎﺭ * ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻧﺖ ﺗﻌﻠﻢ ﺣﺒﴼ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﻳﺎ ّ ﻧﻌﻮﻣﺔ ﺍﻇﻔﺎﺭﻫﺎ ّ
ﺍﻟﺮﺯﺍﻳﺎء ﺑﻼﻳﺎء ّ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺣﺘﻤﻠﺖ ﺑﮑﻞ ﺳﺮﻭﺭ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ * ﻭ ّ
ﻣﺤﺒﺘﮏ* ﻓﮑﻢ ﻣﻦ ﺑﺎﻟﺴﺮﻭﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﻰ ﻗﺎﺑﻠﺘﻬﺎ ﺑﻮﺟﻪ ﻃﺎﻓﺢ ّ ّ ّ ﺍﻟﻨﻔﻮﺱ ﻓﻰ ﻣﻀﺎﺟﻌﻬﻢ ﻭ ﻫﻰ ﺗﺒﺘﻬﻞ ﻟﻴﺎﻝ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ّ
ﺍﻃﻤﺌﻨﺖ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻳﺎﻡ ّ ﺘﻀﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ﮐﻢ ﻣﻦ ّ ﻭﺗ ّ ﻓﻰ ﺣﺼﻦ ﺍﻣﻨﮏ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﮏ ﻭ ﻫﻰ ﻣﻀﻄﺮﺑﺔ ﺍﻟﻘﻠﺐ
ﺍﻳﺎﻡ ﻣﻤﺎ ﺟﺮﻯ ﻋﻠﻰ ﺍﺻﻔﻴﺎﺋﮏ * ﻓﻴﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻀﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ّ ّ
ﺍﺭﻗﺎﺋﮏ ﻭ ﮐﻠّﻤﺎ ﻭ ﺍﻋﻮﺍﻡ ﮐﻠّﻤﺎ ﺍﺻﺒﺤﺖ ﺑﮑﺖ ﻋﻠﻰ ﻣﺼﺎﺋﺐ ّ ﺿﺠﺖ ﻭ ﺻﺮﺧﺖ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﻗﺖ ﺣﺰﻧﴼ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﻭﺭﺩ ﺍﻣﺴﺖ ّ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﻨﺎﺋﮏ ﻭ ﻗﺎﻣﺖ ﺑﺠﻤﻴﻊ ﻗﻮﺍﺋﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﻋﺒﺎﺩﺗﮏ
ﻮﮐﻞ ﺒﺘﻞ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﺍﻟﺘّ ّ ﻀﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﺳﻤﺎء ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﻟّﺘ ّ ﻭ ﺍﻟّﺘ ّ ﺍﻟﺘﻨﺰﻳﻪ ﺍﻟﺘﻘﺪﻳﺲ ﻓﻰ ﺣﻠﻞ ّ ﻋﻠﻴﮏ ﻭ ﻇﻬﺮﺕ ﺑﺎﺯﺍﺭ ّ
ﺹ ٢٨٧ ﻇﻞ ﻋﺼﻤﺔ ﻋﺒﺪﮎ ﻋﻦ ﺷﺌﻮﻥ ﺧﻠﻘﮏ ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﺩﺧﻠﺖ ﻓﻰ ّ
ﺍﻟﺬﻯ ﺍﮐﺮﻣﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻤﻮﺍﻫﺒﮏ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ ﺍﻇﻬﺮﺕ ّ
ﻧﻮﺭﺕ ﻭﺟﻬﻪ ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻟﺒﻘﺎء ﻓﻴﻪ ﺁﺛﺎﺭ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻭ ّ
ﺍﻟﻠﻘﺎء ﻓﻰ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﺳﮑﻨﺘﻪ ﻓﻰ ﻧﺰﻝ ّ
ﻟﻘﺒﺘﻪ ﮐﻞ ﺍﻟﻤﻮﺍﺋﺪ ﻭ ٓ ﺍﻻﻻء ﻭ ّ ﺍﻟﻤﻼٔ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺭﺯﻗﺘﻪ ّ
ﺍﻟﻨﻮﺭ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﻓﻌﺎﺷﺖ ﺍﻋﻮﺍﻣﴼ ﻓﻰ ﺣﻤﻰ ﺫﻟﮏ ّ ﺑﺴﻠﻄﺎﻥ ّ
ﻤﻘﺪﺳﺔ ﺍﻟﻨّﻮﺭﺍء ﺑﻤﺎ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺮﻭﺣﻬﺎ ﻋﺘﺒﺘﮏ ﺍﻟ ّ
ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﺗﻬﻴﺄ ﺍﻟﻤﻮﺍﺋﺪ ﻭ ﺍﻟﻤﻨﺎﺯﻝ ﻭ ﺍﻟﻤﻀﺎﺟﻊ ﻟﻌﻤﻮﻡ ّ ﮐﺎﻧﺖ ّ
ﻭ ﻟﻴﺲ ﻟﻬﺎ ﺳﺮﻭﺭ ّﺍﻻ ﺫﻟﮏ ﻓﺨﻀﻌﺖ ﻭ ﺧﺸﻌﺖ ﻭ ﺑﺨﻌﺖ ﻟﮑﻞ ﺍﻣﺔ ﻣﻦ ﺍﻣﺎﺋﮏ ﻭ ﺧﺪﻣﺘﻬﺎ ﺑﺮﻭﺣﻬﺎ ﻭ ﺫﺍﺗﻬﺎ ﻭ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘﻬﺎ ّ
ﺣﺒﴼ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻃﻠﺒﴼ ﻟﺮﺿﺎﺋﮏ* ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﺍﺷﺘﻬﺮ ﺑﻴﺘﻬﺎ ﺑﺎﺳﻤﮏ ّ
ﺍﻫﺘﺰﺕ ﻭ ﺭﺑﺖ ﻭ ﺷﺎﻉ ﺻﻴﺖ ﻗﺮﻳﻨﻬﺎ ﺑﻨﺴﺒﺘﻪ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ّ
ﺍﻟﺼﺎﺩ ﺑﻨﺰﻭﻝ ﺫﻟﮏ ﺍﻟﻔﻴﺾ ﺍﻟﻤﺪﺭﺍﺭ ﻣﻦ ﺫﻟﮏ ﺍﺭﺽ ّ
ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﺍﻟﻤﻐﻮﺍﺭ ﻭ ﺍﻧﺒﺘﺖ ﺭﻳﺎﺣﻴﻦ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﺩ
ﻧﻴﺘﮏ* ﻓﻘﺎﻣﻮﺍ ﺟﻢ ﻏﻔﻴﺮ ﺍﻟﻰ ﻣﻌﻴﻦ ﺭﺣﻤﺎ ّ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﻫﺘﺪﻯ ّ ﺍﻟﺰﻧﻤﺎء ﻣﻦ ﺑﺮﻳّﺘﮏ ﻭ ﺍﻓﺘﻮﺍ ﺑﻘﺘﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺟﻬﻼء ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ّ
ﺍﻟﻄﺎﻫﺮ ﺟﻮﺭﴽ ﻭ ﺍﻋﺘﺴﺎﻓﴼ* ﻇﻠﻤﺎ ﻭ ﻋﺪﻭﺍﻧﺎ ﻭ ﺳﻔﮑﻮﺍ ﺩﻣﻪ ّ ﺹ ٢٨٨
ﺍﻟﺴﻴﻒ ﻭ ﻳﻘﻮﻝ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﻳﻨﺎﺟﻴﮏ ﺗﺤﺖ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ّ ﻭ ﺫﻟﮏ ّ
ﻭﻓﻘﺘﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻤﺸﻬﻮﺩ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ّ ﺍﺣﻤﺮﺕ ﺍﻟﻐﺒﺮﺍء ﺑﺜﺎﺭﻯ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ﻓﻰ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﻟﻤﻮﻋﻮﺩ ﻭ ّ
ﻭ ﺍﻧﺒﺘﺖ ﺑﺎﺯﻫﺎﺭ ﺣﻤﺮﺍء* ﻟﮏ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻭ ﻟﮏ ﺍﻟﺠﻮﺩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺘﻰ ﮐﺎﻧﺖ ﺍﻋﻈﻢ ﺁﻣﺎﻟﻰ ﻓﻰ ﺣﻴّﺰ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ّ
ﺍﻳﺪﺗﻨﻰ ﻭ ﺳﻘﻴﺘﻨﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﮑﺄﺱ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﺑﻤﺎ ّ ﻭﻓﻘﺘﻨﻰ ﻭ ّ ﻭ ﻟﮏ ّ
ﺍﻟﻈﻬﻮﺭ ﻋﻦ ﻳﺪ ﺳﺎﻗﻰ ﺍﻟﺬﻯ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﮐﺎﻓﻮﺭ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ّ ّ
ﺍﻟﻮﻫﺎﺏ* ﺍﻟﺸﻬﺎﺩﺓ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻓﻰ ﻣﺤﻔﻞ ﺍﻟﺤﺒﻮﺭ ﺍﻧّﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ّ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﻗﺘﻠﻮﺍ ﺍﻏﺎﺭﻭﺍ ﺍﻟﻰ ﺑﻴﺘﻪ ﺍﻟﻤﻌﻤﻮﺭ ﻭ ﻫﺠﻤﻮﺍ
ﺍﻟﻀﺎﺭﻳﺔ ﻭ ﻧﻬﺒﻮﺍ ﻫﺠﻮﻡ ّ ﺍﻟﺴﺒﺎﻉ ّ ﺍﻟﺬﺋﺎﺏ ﺍﻟﮑﺎﺳﺮﺓ ﻭ ّ
ﺍﻻﻣﻮﺍﻝ ﻭ ﺳﻠﺒﻮﺍ ﺍﻻﻣﺘﻌﺔ ﻭ ﺍﻟﺤﻠﻰ ﻭ ﺍﻟﺤﻄﺎﻡ ﻓﮑﺎﻧﺖ ﻫﻰ ﻣﻊ ﺍﻓﻼﺫ ﮐﺒﺪﻫﺎ ﻓﻰ ﺧﻄﺮ ﻋﻈﻴﻢ* ﻭ ﮐﺎﻥ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻬﺠﻮﻡ
ﻓﻀﺞ ﺍﻻﻃﻔﺎﻝ ﺍﻟﺸﻬﻴﺪ ّ ﺍﻟﺸﺪﻳﺪ ﻋﻨﺪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻧﺒﺄ ﻗﺘﻞ ّ ّ ﻭ ﺍﺭﺗﻌﺐ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻻﻭﻻﺩ ﻭ ﺑﮑﻮﺍ ﻭ ﺻﺮﺧﻮﺍ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﻊ
ﺍﻟﻌﻮﻳﻞ ﻣﻦ ﺿﻮﺍﺣﻰ ﺫﻟﮏ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﻓﻠﻢ ﻳﺮﺙ ﻟﻬﻢ ﺍﺷﺘﺪ ﺍﻟﻈﻠﻤﺔ ﻃﻐﻴﺎﻧﺎ ﻭ ﺗﺮﻕ ﻟﻬﻢ ﻧﻔﺲ ﺑﻞ ﺯﺍﺩﻭﺍ ّ ّ ﺍﺣﺪ ﻭ ﻻ ّ
ﺹ ٢٨٩
ﺟﺤﻴﻢ ﺍﻻﻋﺘﺴﺎﻑ ﻧﻴﺮﺍﻧﺎ ﻓﻤﺎ ﺍﺑﻘﻮﺍ ﻣﻦ ﻋﺬﺍﺏ ّﺍﻻ ﺍﺟﺮﻭﻩ
ﻭ ﻣﺎ ﺑﻘﻰ ﻣﻦ ﻋﻘﺎﺏ ّﺍﻻ ﻧﻔﺬﻭﻩ ﻭ ﺑﻘﺖ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻮﺭﻗﺔ
ﺗﻌﺮﺽ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ﻣﻊ ﺍﻃﻔﺎﻟﻬﺎ ﺗﺤﺖ ﺳﻠﻄﺔ ّ ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ّ
ﺍﻳﺎﻣﻬﺎ ﻭ ﺍﻧﻴﺴﻬﺎ ﺍﻟﻐﺎﻓﻠﻴﻦ ﺑﻼ ﻧﺎﺻﺮ ﻭ ﻣﻌﻴﻦ * ﻭ ﻗﻀﺖ ّ
ﺑﮑﺎﺋﻬﺎ ﻭ ﺟﻠﻴﺴﻬﺎ ﺿﺠﻴﺠﻬﺎ ﻭ ﻗﺮﻳﻨﻬﺎ ﺍﺣﺰﺍﻧﻬﺎ ﻭ ﺧﺪﻳﻨﻬﺎ ﺍﻻﻻﻡ ﻓﻰ ﮐﻞ ﻫﺬﻩ ٓ ﺁﻻﻣﻬﺎ ﻭ ﻣﺎ ﻭﻫﻨﺖ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻊ ّ
ﺣﺒﮏ ﻭ ﻻ ﻓﺘﺮﺕ ﻳﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﻣﻊ ﻫﺬﻩ ﺍﻻﺣﺰﺍﻥ ﻓﻰ ﺍﻣﺮﮎ* ّ
ﺍﻟﺮﺯﺍﻳﺎ ﻭ ﺗﺮﺍﺩﻓﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻓﺘﺘﺎﺑﻌﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﻤﺼﺎﺋﺐ ﻭ ّ
ﺗﺤﻤﻠﺖ ﻭ ﺻﺒﺮﺕ ﻭ ﺷﮑﺮﺕ ﻭ ﺣﻤﺪﺕ ﺍﻟﻤﺤﻦ ﻭ ﺍﻟﺒﻼﻳﺎ ﻭ ّ
ﻋﺪﺗﻬﺎ ﺍّﻧﻬﺎ ﻫﻰ ﺍﻟﻤﻨﺤﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﺤﻨﺔ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻭ ّ
ﺛﻢ ﺗﺮﮐﺖ ﻭﻃﻨﻬﺎ ﻭ ﺭﺍﺣﺘﻬﺎ ﻳﺎ ﺫﺍ ﺍﻻﺳﻤﺎء ﺍﻟﺤﺴﻨﻰ * ّ
ﮐﺎﻟﻄﻴﻮﺭ ﻣﻊ ﺍﻓﺮﺍﺧﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﻭ ﻣﺴﮑﻨﻬﺎ ﻭ ﻣﺄﻭﻳﻬﺎ ﻭ ﻃﺎﺭﺕ ّ ﺗﻌﺸﺶ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻻﺭﺽ ﺍﻟ ّ ﺣﺘﻰ ّ ﻤﻘﺪﺳﺔ ﺍﻟﻨّﻮﺭﺍء ّ
ﮐﺎﻟﻄﻴﻮﺭ ﺑﺎﻟﺤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺗﺸﺘﻐﻞ ﺑﺤﺒّﮏ ﺍﻭﮐﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺗﺬﮐﺮﮎ ّ
ﻗﻮﻳﻬﺎ ﻭ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﺑﻘﻠﺒﻬﺎ ﻭ ﺭﻭﺣﻬﺎ ﻭ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘﻬﺎ* ﺑﺠﻤﻴﻊ ٰ
ﻟﮑﻞ ﻟﮑﻞ ﺍﻣﺔ ﻣﻦ ﺍﻣﺎﺋﮏ ﻭ ﺧﺸﻌﺖ ﻭ ﺧﻀﻌﺖ ّ ّ ﻭﺭﻗﺔ ﻣﻦ ﻭﺭﻗﺎﺕ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﺍﻧﻘﻄﻌﺖ ﻋﻦ ﺹ ٢٩٠
ﺗﺬﮐﺮﺕ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﮐﺎﻥ ﻳﺮﺗﻔﻊ ﺿﺠﻴﺠﻬﺎ ﺩﻭﻧﮏ ﻭ ّ
ﺍﻟﻠﻴﺎﻟﻰ ﻓﻰ ﺍﻻﺳﺤﺎﺭ ﻭ ﺻﻮﺕ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎ ﻓﻰ ﺟﻨﺢ ّ
ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﺭﺟﻌﺖ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﻃﺎﺭﺕ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ﺭﺍﺑﻌﺔ ّ ﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺻﻌﺪﺕ ﺍﻟﻰ ﺍﻓﻖ ﻭ ﺍﻟﺘﺠﺄﺕ ﺍﻟﻰ ﻋﺘﺒﺔ ﺭﺣﻤﺎ ّ
ﺭﺏ ﺍﺟﺒﻬﺎ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﻩ ﻟﻘﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺭﺯﻗﻬﺎ ﺻﻤﺪﺍ ّ ﻧﻴﺘﮏ * ﺍﻯ ّ
ﻣﻦ ﻣﺎﺋﺪﺓ ﺑﻘﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺳﮑﻨﻬﺎ ﻓﻰ ﺟﻮﺍﺭﮎ ﻭ ﺍﺭﺯﻗﻬﺎ
ﺗﺤﺐ ﻭ ﺗﺮﺿﻰ ﻓﻰ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﺍﮐﺮﻡ ﻣﺜﻮﺍﻫﺎ ﻣﺎ ّ
ﻧﻴﺘﮏ ﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻬﺎ ﻓﻰ ﺧﻴﺎﻡ ﺭﺑّﺎ ّ ﻭ ﻇﻠّﻞ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺑﺴﺪﺭﺓ ﺭﺣﻤﺎ ّ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﺎ ﺁﻳﺔ ﻣﻦ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻭ ﻧﻮﺭﴽ ﻣﻦ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ * ﺍﻧّﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﮑﺮﻡ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ّ
--------------ﺹ ٢٩١
ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻫﻮﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﮥ ﻧﺴﺎء ﻃﺎﻫﺮﺍﺕ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﺎﻫﺮﺍﺕ ﻗﺒﺴﮥ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻭ ﺳﺮﺍﺝ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺍ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺍﺳﺖ* ﻧﺎﺭ ّ ﻣﻼ ﺻﺎﻟﺢ ﺍﻡ ﺳﻠﻤﻪ ﺑﻮﺩ ﺻﺒﻴﮥ ﺣﺎﺟﻰ ّ ّ ﺍﺳﻢ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ّ
ﻣﻼ ﺗﻘﻰ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﮥ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻗﺰﻭﻳﻨﻰ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺯﺍﺩﻩ ّ
ﻣﻼ ﺗﻘﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﻪ ﺍﻭﻻﺩ ﻤﻼ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﺴﺮ ﺣﺎﺟﻰ ّ ﻭ ﺍﻗﺘﺮﺍﻥ ﺑ ّ ّ ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﺩﻭ ﺍﻭﻻﺩ ﺫﮐﻮﺭ ﻭ ﻳﮏ ﺩﺧﺘﺮ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ّ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺍﺯ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻣﺎﺩﺭ *
ﺳﻦ ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﭘﺪﺭ ﻣﻌﻠّﻤﻰ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺧﻼﺻﻪ ﺩﺭ ّ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺘﺤﺼﻴﻞ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻠﻮﻡ
ﺍﺩﺑﻰ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺪﺭﺟﻪ ﺋﻰ ﮐﻪ ﻭﺍﻟﺪﺷﺎﻥ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﭘﺴﺮ ﺑﻮﺩ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺹ ٢٩٢
ﻣﺮﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻣﻦ ﻣﻴﮕﺸﺖ *
ﻣﻼ ﺟﻮﺍﺩ ﺭﻭﺯﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﭘﺴﺮ ﺧﺎﻟﻪ ّ
ﻣﻼ ﺟﻮﺍﺩ ﺟﺰﻭﻩ ﺋﻰ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﮥ ّ
ﺗﺄﻟﻴﻔﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻴﺦ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﺣﺴﺎﺋﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﺟﻨﺎﺏ
ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ
ﻣﻼ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﺳﺘﻴﺤﺎﺵ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﭘﺪﺭ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﺑﺮﺩ ﻭﻟﻰ ّ
ﻧﻴﺮﻳﻦ ﺷﻴﺦ ﺍﺣﻤﺪ ﻭ ﺁﻗﺎ ﺣﺎﺟﻰ ّ ﻣﻼ ﺻﺎﻟﺢ ﺩﺷﻤﻦ ﻧﻮﺭﻳﻦ ّ
ﺳﻴﺪ ﮐﺎﻇﻢ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﺳﺘﺸﻤﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻔﺤﻪ ﺋﻰ ﺍﺯ ﮔﻠﺸﻦ ّ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻭ ﺭﺳﺎﺋﻞ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﻤﺸﺎﻡ ﺷﻤﺎ ﺭﺳﻴﺪﻩ
ﻗﺼﺪ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻣﻐﻀﻮﺏ ﻧﻤﺎﻳﺪ * ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻮﺩ ﺗﺸﻨﮥ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ّ
ﺟﺎﻡ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺘﻐﻴﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻭ ﻟﻮ ﭘﺪﺭ ﻣ ّ
ﺳﻴﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ* ّ ﻣﻼ ﺟﻮﺍﺩ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻴﺦ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﺷﺒﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻧﺰﺩ ﭘﺪﺭ ﺭﻓﺘﻪ
ﻭ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺷﻴﺦ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ *
ﺹ ٢٩٣ ﺠﺮﺩ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺷﻴﺦ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻤ ّ
ﺯﺑﺎﻥ ﺷﺘﻢ ﻣﻴﮕﺸﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻮﺍﺩ ﺗﺮﺍ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ* ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﻴﺦ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺍﻳﻦ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻁ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺎﻟﻢ ّ
ﺍﺋﻤﮥ ﺍﻃﻬﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻀﺎﻣﻴﻦ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﻭﺍﻳﺎﺕ ﺍﺯ ّ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﻣﻴﻨﺎﻣﻴﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻋﻤﻮﻯ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﺎﻟﻢ ّ
ﻓﺎﺿﻞ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺗﻘﻮﺍﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻴﺪﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺛﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﻧﻪ* ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻭ ﺣﺸﺮ ﺑﺎﺭﻯّ ،
ﻭ ﻧﺸﺮ ﻭ ﺑﻌﺚ ﻭ ﻣﻌﺮﺍﺝ ﻭ ﻭﻋﻴﺪ ﻭ ﻭﻋﻮﺩ ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﻮﻋﻮﺩ ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﭘﺪﺭ ﺍﺯ ﻋﺪﻡ ﺑﺮﻫﺎﻥ
ﺑﺴﺐ ﻭ ﻟﻌﻦ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺷﺒﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ّ ﻣﺪﻋﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺟﻌﻔﺮ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ّ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﺣﺪﻳﺚ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﻣﺪﻋﺎﻯ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﭘﺪﺭ ﺑﺴﺨﺮﻳّﻪ ﻭ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ* ﺑﺮﻫﺎﻥ ّ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﮔﻔﺖ ﺍﻯ ﭘﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ّ
ﺳﺨﺮﻳﻪ ﻣﻴﻨﻤﺎﺋﻴﺪ؟ ﺍﺳﺖ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺘﻴﺤﺎﺵ ﻧﻤﻮﺩﻳﺪ ﻭ ّ ﺹ ٢٩٤ ﺧﻔﻴﴼ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﻭ ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﻧﻨﻤﻮﺩ ّ
ﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺪ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﮑﺎﺗﺒﻪ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ّ ﺑﺤﻀﺮﺕ ّ
ﺳﻴﺪ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻣﺨﺎﺑﺮﻩ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ّ ﻣﻌﻀﻠﮥ ّ ﻗﺮﺓ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺑﺎﻭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺑﺤﻘﻴﻘﺖ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻟﻘﺐ ّ
ﺍﻣﺎ ﻟﻘﺐ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻗﺮﺓ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﭘﻰ ﺑﺮﺩﻩ * ﻭ ّ ﺷﻴﺦ ﻣﺮﺣﻮﻡ ّ ﺍﻭﻝ ﺩﺭ ﺑﺪﺷﺖ ﻭﺍﻗﻊ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﻳﻦ ّ
ﻟﻘﺐ ﺭﺍ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻭ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﮔﺸﺖ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﺠﻮﺵ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ ﺁﻣﺪ
ﺗﻮﺟﻪ ﺳﻴﺪ ﮐﺎﻇﻢ ﺭﺷﺘﻰ ّ ﺗﺸﺮﻑ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺣﺎﺟﻰ ّ ﻭ ﺑﺠﻬﺖ ّ ﺑﮑﺮﺑﻼ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﺪﻩ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺶ ﺣﻀﺮﺕ
ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺖ * ﺳﻴﺪ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﻤﻼٔ ﺍﻋﻠﻰ ﻧﻤﻮﺩ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﻼﻗﺎﺕ ّ ّ ﺳﻴﺪ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻋﺮﻭﺝ ﺗﻼﻣﺬﮤ ﺍﻣﺎ ﺣﻀﺮﺕ ّ ّ
ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻈﻬﻮﺭ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ
ﺗﺤﺮﻯ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ .ﺍﺯ ﺍﺟﻠّﮥ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻭ ﺁﻗﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ّ
ﺗﻼﻣﺬﮤ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﮐﻮﻓﻪ ﻣﻌﺘﮑﻒ
ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﻳﺎﺿﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ
ﺹ ٢٩٥
ﻣﺘﺮﺻﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ّ
ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺭﻭﺯ ﺑﺼﻴﺎﻡ ﻭ ﺭﻳﺎﺿﺎﺕ
ﺑﺘﻬﺠﺪ ﻭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺷﺒﻰ ﻭ ﺷﺐ ّ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺳﺤﺮ ﺳﺮ ﺑﺒﺎﻟﻴﻦ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺠﻬﺎﻥ ﺑﻴﺨﺒﺮ ﺷﺪ
ﺳﻴﺪ ﻭ ﺭﺅﻳﺎﻯ ﺻﺎﺩﻗﻪ ﺩﻳﺪ* ﺩﺭ ﺭﺅﻳﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ّ
ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻋﻤﺎﻣﮥ ﺳﺒﺰ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻭ ﻋﺒﺎﻯ ﺳﻴﺎﻩ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻫﻮﺍ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ
ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻴﮕﺬﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﻗﻨﻮﺕ ﺁﻳﺎﺗﻰ ﺗﻼﻭﺕ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ *
ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻳﮏ ﺁﻳﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ
ﻭ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﭽﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻴﻨﮕﺎﺭﺩ * ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ
ﻇﻬﻮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺣﺴﻦ ﺍﻟﻘﺼﺺ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﺟﺰﻭﮤ ﺍﺣﺴﻦ ﺍﻟﻘﺼﺺ ﺟﻨﺎﺏ
ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺁﻥ ﺁﻳﮥ ﻣﺤﻔﻮﻇﻪ ﺭﺍ ﺁﻧﺠﺎ ﻳﺎﻓﺖ
ﺣﻖ ﺍﺳﺖ * ﻓﻮﺭﴽ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺴﺠﻮﺩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻇﻬﻮﺭ ّ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺣﺴﻦ ﺍﻟﻘﺼﺺ ﺭﺍ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺹ ٢٩٦
ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺘﺄﻟﻴﻒ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻭ ﻋﺮﺑﻰ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻭ ﻏﺰﻟﻴّﺎﺗﻰ ﺍﻧﺸﺎ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻀﻮﻉ
ﻣﺴﺘﺤﺒﺎﺕ ﭼﻴﺰﻯ ﺣﺘﻰ ﺍﺯ ّ ﻭ ﺧﺸﻮﻉ ﺑﻌﺒﺎﺩﺍﺕ ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ّ ﻓﺮﻭ ﻧﻤﻴﮕﺬﺍﺷﺘﻨﺪ * ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻌﻠﻤﺎء ﺳﻮء ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ
ﻭﺻﻮﻝ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﻥ ﻧﺎﺱ ﺭﺍ ﺑﺎﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﻋﻮﺕ
ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻌﻰ ﺳﺮﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﺤﮑﻮﻣﺖ ﺷﮑﺎﻳﺖ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺑﺂﻥ ﺗﻌﺮﺿﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﻣﺠﺮﻯ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﮥ ﺷﺪ ﮐﻪ ّ
ﺁﻥ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺑﻼﻳﺎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ* ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭼﻮﻥ ﺑﺠﺴﺘﺠﻮ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺍﻭﻝ ﮔﻤﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻤﺲ ّ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ّ
ﺗﻌﺮﺽ ﺑﺎﻭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻭﻟﻰ ﭼﻮﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺍﺳﺖ ّ ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ّ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻟﺬﺍ ﺷﻤﺲ ّ
ﺑﺠﻬﺖ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭘﻴﺎﻡ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮﻡ ﺷﻤﺎ
ﺗﻌﺮﺽ ﻧﻨﻤﺎﺋﻴﺪ *ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﺎﻧﮥ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ّ
ﺗﺮﺻﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻧﻮﺷﺖ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ّ
ﺍﻟﻌﻤﻞ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻧﻮﻉ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮔﺮﺩﺩ ﻣﺴﺘﺤﻔﻈﻴﻦ ﺹ ٢٩٧
ﮑﻠﻰ ﻣﺮﺍﻭﺩﻩ ﺭﺍ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑ ّ ﻗﻄﻊ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﺯ
ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﺤﮑﻮﻣﺖ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺧﺒﺮﻯ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻭ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﻣﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻣﻴﺮﻭﻳﻢ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ
ﻣﻴﮕﺮﺩﻳﻢ * ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﺎ ﺷﻤﺲ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﻭ ﻭﺭﻗﺔ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﻫﻤﺸﻴﺮﮤ ﺟﻨﺎﺏ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺒﺎﺏ ّ ﻭ ﻭﺍﻟﺪﮤ ﻭﺭﻗﺔ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﻋﺎﺯﻡ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ
ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﺍﻟﺪ ﺟﻠﻴﻞ ﺁﻗﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺷﻴﺦ ّ ّ
ﺷﺮﻑ ﻧﺰﻭﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ * ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺍﻭﺩﮤ ﻧﺎﺱ ﺗﮑﺜّﺮ
ﻳﺎﻓﺖ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ
ﻭ ﻣﺮﺍﻭﺩﻩ ﻭ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﺑﺎ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻟﻬﺬﺍ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺷﻬﺮﺕ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻭﻟﻮﻟﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ
ﺣﺠﺖ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﺎ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﮐﺎﻇﻤﻴﻦ ﻣﺨﺎﺑﺮﻩ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺗﻤﺎﻡ ّ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺸﺪ ﺑﺮﺍﻫﻴﻦ ﻗﺎﻃﻌﻪ ﺍﻗﺎﻣﻪ
ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻌﻠﻤﺎﻯ ﺷﻴﻌﻪ ﺧﺒﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﮐﻪ
ﺍﮔﺮ ﻗﺎﻧﻊ ﺑﺎﻳﻦ ﺑﺮﺍﻫﻴﻦ ﻗﺎﻃﻌﻪ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ﺹ ٢٩٨
ﻓﺰﻉ ﻭ ﺟﺰﻉ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﺑﺎ ﻧﺴﺎء ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﻣﻔﺘﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩ
ﺍﺑﻦ ﺁﻟﻮﺳﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻔﺘﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ
ﺍﻣﺮ ﻭ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺍﺑﻦ ﺁﻟﻮﺳﻰ ﺑﻤﺒﺎﺣﺜﺎﺕ ﻋﻠﻤﻴّﻪ
ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﺆﺍﻝ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﺳﺘﻴﺤﺎﺵ ﻧﻤﻴﻨﻤﻮﺩ * ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺑﻦ ﺁﻟﻮﺳﻰ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺭﺅﻳﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺶ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﺮﺩ ﮔﻔﺖ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺅﻳﺎ ﺩﻳﺪﻡ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﮐﻪ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺷﻴﻌﻪ ﺩﺭ ﺿﺮﻳﺢ ﺳﻴﺪ ّ ﻣﻄﻬﺮ ّ ّ
ﻣﻨﻮﺭ ﺭﺍ ﻧﺒﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺿﺮﻳﺢ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻗﺒﺮ ّ
ﻣﻄﻬﺮ ﻧﻤﻮﺩﺍﺭ ﺷﺪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻫﻴﮑﻞ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺟﺴﺪ ّ ﻣﻨﻮﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺟﺴﺪ ّ
ﻧﻤﻮﺩﻡ * ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﻳﻨﺴﺖ
ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺷﻴﻌﻪ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻣﻴﺪﻫﻴﺪ *
ﺍﺑﻦ ﺁﻟﻮﺳﻰ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻡ * ﻭ ﺍﺑﻦ
ﻋﻠﻤﻴﻪ ﻣﻄ ﻠﻊ ﺑﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺁﻟﻮﺳﻰ ﭼﻮﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺭﺍ ّ ّ
ﺮﻳﻪ ﺩﻳﺪ ﺍﻏﻠﺐ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﻪ ﺳﺆﺍﻝ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻭ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺗﻔﺴﻴ ّ ﺹ ٢٩٩
ﻣﻴﭙﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺸﺮ ﻭ ﻧﺸﺮ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻭ ﺻﺮﺍﻁ ﻭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﺘﻴﺤﺎﺵ ﻧﻤﻴﮑﺮﺩ * ﻭﻟﻰ ﺷﺒﻰ
ﭘﺪﺭ ﺍﺑﻦ ﺁﻟﻮﺳﻰ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﭘﺴﺮ ﺁﻣﺪ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ
ﺑﺴﺐ ﻭ ﻟﻌﻦ ﺗﺄﻣﻞ ﻭ ﺳﺆﺍﻝ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺪﻭﻥ ّ ّ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺸﺘﻢ ﻭ ﻃﻌﻦ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﮕﺸﺎﺩ ﻭ ﺷﺮﻡ ﻭ ﺧﺠﻠﺖ
ﻧﺪﺍﺷﺖ* ﺍﺑﻦ ﺁﻟﻮﺳﻰ ﺑﺨﺠﻠﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻤﻌﺬﺭﺕ ﮔﺸﺎﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻣﺒﻮﻝ ﺁﻣﺪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﺸﺮﻁ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻬﻴﮥ ﺩﺭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻧﻴﺪ ﻟﻬﺬﺍ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻭ ّ
ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺳﻔﺮ ﺑﻨﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺝ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﺸﺘﺎﺑﻴﺪ* ﻟﻬﺬﺍ
ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﺎ ﻧﺴﺎء ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻔﺘﻰ ﺑﺮﻭﻥ
ﺗﻬﻴﮥ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ* ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ّ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﻋﺮﺏ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﺯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ّ
ﻣﺴﻠﺢ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺳﻠﻴﻞ ﺟﻠﻴﻠﺸﺎﻥ ﺁﻗﺎ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ّ ّ
ﻣﺼﻄﻔﻰ ﻭ ﺷﻴﺦ ﺻﺎﻟﺢ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺼﺎﺭﻓﺎﺕ ﺭﺍ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ّ
ﺹ ٣٠٠
ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻧﺴﺎء ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺋﻰ ﻭ ﺭﺟﺎﻝ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺷﻬﺮ ﻣﺘﻤﺎﺩﻳﴼ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ
ﺍﻃﻼﻉ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ * ﺩﺭ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺟﺪﻳﺪﻩ ّ ﻧﻴﺰ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﻬﻴﺠﺎﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺣﮑﻢ ﺑﺎﺧﺮﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ *
ﻟﻬﺬﺍ ﮐﺪﺧﺪﺍﻯ ﻣﺤﻠّﻪ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻰ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎﻻﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
ﻭ ﺩﺭ ﮐﺠﺎﻭﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﺭﻭﭘﻮﺵ ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﺍﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺼﺤﺮﺍﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺍﺳﻴﺮﺍﻧﺮﺍ
ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﮑﺎﺭﻳﻬﺎ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺸﻬﺮ ﻋﻮﺩﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺮﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﺯﺍﺩ ﻭ ﺭﺍﺣﻠﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺑﻰﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ*
ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻧﺎﻣﻪ ﺋﻰ ﺑﺎﻣﻴﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﻯ ﺣﺎﮐﻢ ﻋﺎﺩﻝ ﻣﺎ ﻣﻴﻬﻤﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻳﻢ ،ﺁﻳﺎ ﺑﻤﻴﻬﻤﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ
ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟ ﭼﻮﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺤﺎﮐﻢ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ
ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ ﺣﺎﮐﻢ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﺘﻢ ﻭ ﺟﻔﺎ ﺧﺒﺮﻯ
ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺍﻳﻦ ﻓﺘﻨﻪ ﺭﺍ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﺮ ﭘﺎ ﻧﻤﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺣﮑﻢ ﻗﻄﻌﻰ
ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﮐﺪﺧﺪﺍ ﺍﺳﺒﺎﺑﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻳﻐﻤﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﻋﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺹ ٣٠١ ﮐﺪﺧﺪﺍ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻣﻨﻬﻮﺑﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻩ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﮑﺎﺭﻳﻬﺎ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻬﻤﺪﺍﻥ
ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﺑﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺵ ﮔﺬﺷﺖ ﺣﺘﻰ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﮔﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻭ ﺍﺟﻠّﮥ ﻧﺴﺎء ﺷﻬﺮ ّ
ﻣﻰ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﺿﻪ ﺍﺯ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ *
ﻣﺮﺧﺺ ﺑﺒﻐﺪﺍﺩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺭﺍ ّ
ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺭﺍ ﺑﻘﺰﻭﻳﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻤﺲ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﻭ ﺷﻴﺦ ﺻﺎﻟﺢ ﺭﺍ* ﺳﻮﺍﺭﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﺍﺯ ﻣﻨﺴﻮﺑﺎﻥ ّ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺍﺯ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﻨﻨﺪ* ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﺎﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻘﺰﻭﻳﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﺟﻨﺎﺏ
ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﭘﺪﺭ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺤﻠﻰ ﮔﺰﻳﺪﻧﺪ * ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻭﺍﻧﺴﺮﺍ ّ
ﺍﺯ ﺧﺎﻧﮥ ﭘﺪﺭ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻧﺴﺎء ﺍﻋﻴﺎﻥ ﻣﻼ ﺗﻘﻰ ﻭﻗﻮﻉ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﺘﻞ ّ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺹ ٣٠٢ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺭﺟﻮﻉ ﺑﻘﺰﻭﻳﻦ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﻬﻴﺪ
ﻣﻼ ﺗﻘﻰ ﺍﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ * ﻭ ﺳﺒﺐ ﻗﺘﻞ ﺣﺎﺟﻰ ّ
ﻇﺎﻟﻢ ﺟﻬﻮﻝ ﺭﻭﺯﻯ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﻣﻨﺒﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻄﻌﻦ ﻭ ﻟﻌﻦ
ﺑﺸﻴﺦ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﮔﺸﻮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻴﺦ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﺣﺴﺎﺋﻰ ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻴﺤﻴﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺁﺗﺶ ﺍﻳﻦ ﻓﺘﻨﻪ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺰﺣﻤﺖ ﻭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ
ﺭﻯ ﺷﺘﺎﺋﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺭﮐﻴﮑﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍﻧﺪ * ﺑﺼﻮﺕ َﺟ َ ﻬﻮ ّ
ﺷﺨﺼﻰ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺍﺯ ﻣﺒﺘﺪﺋﻴﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻮﺩ ﺗﺤﻤﻞ ﻃﻌﻦ ﻭ ﻟﻌﻦ ﺷﻴﺦ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﻤﺴﺠﺪ ﺭﻓﺖ ّ
ﻣﻼ ﺗﻘﻰ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺯﺩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﺍﺭ ﻭ ﻧﻴﺰﮐﻰ ﺩﺭ ﺩﻫﻦ ّ
ﺍﺣﺒﺎ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻭ ﺯﺟﺮ ﮐﺮﺩ * ﺻﺒﺤﻰ ّ ﮐﻞ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻭ ﺑﻴﺨﺒﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﻰ ﻧﻴﺰ ﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭﻟﻰ ّ
ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ * ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺑﻴﺨﺒﺮﻳﻢ
ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪ * ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺷﺨﺺ ﻗﺎﺗﻞ ﺑﭙﺎﻯ
ﺧﻮﺩ ﻧﺰﺩ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻗﺎﺗﻠﻢ ﻭ ﺳﺒﺐ ﻗﺘﻞ ﺷﺘﻢ ﻭ ﻟﻌﻦ ﺑﺮ ﺷﻴﺦ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﺣﺴﺎﺋﻰ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺣﺎﻝ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﮕﻨﺎﻫﺎﻥ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺹ ٣٠٣
ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺳﻼﺳﻞ ﻭ ﺍﻏﻼﻝ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ * ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻗﺮﺍﺭ
ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻭ ﮔﻮﻫﺮ ﻓﺮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﺎﻧﮥ ﺩﺭﺩﺍﻧﮥ ﺻﺪﻑ ّ
ﻳﮕﺎﻧﮥ ﺩﺭﺝ ﻭﻓﺎ ﻭ ﮐﻮﮐﺐ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﮤ ﺑﺮﺝ ﻓﺪﺍ ﺣﻀﺮﺕ
ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺎﻩ ﺭﺿﺎ ﺧﺎﻥ ﭘﺴﺮ ﻣﻴﺮ ﺁﺧﻮﺭ ّ ّ ﺧﻔﻴﴼ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﻗﺎﻣﺖ ّ
ﻓﺮﺍﺭﴽ ﺑﺎ ﺭﺿﺎ ﺧﺎﻥ ﻫﻤﻌﻨﺎﻥ ﺑﻘﻠﻌﮥ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ* ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﺳﻮﺍﺭﺍﻧﻰ ﭼﻨﺪ ﺑﻬﺮ ﻃﺮﻑ ﺑﺘﺎﺧﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ّ
ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ * ﺁﻥ ﺩﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﻘﻠﻌﮥ
ﺍﻣﺎ ﻃﺒﺮﺳﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﺟﺎﻡ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ * ّ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭼﻨﺪ ّ
ﻧﻔﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻘﺰﻭﻳﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﻬﻴﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ*
ﺭﻭﺯﻯ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺷﻔﻴﻊ ﺷﺨﺺ ﻗﺎﺗﻞ ﺭﺍ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﺍﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻤﺎ ﻳﺎ ﺍﻫﻞ ﻃﺮﻳﻘﺘﻴﺪ
ﺘﻤﺴﮏ ﺑﺸﺮﻳﻌﺘﻴﺪ ،ﭼﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻳﺎ ﺍﻫﻞ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍﮔﺮ ﻣ ّ ﺹ ٣٠٤
ﻣﺠﺘﻬﺪ ﭘﺮ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺯﺧﻤﻰ ﺑﺪﻫﺎﻥ ﺯﺩﻳﺪ؟ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺫﻳﺖ ﺍﺳﺖ، ﺍﻫﻞ ﻃﺮﻳﻘﺘﻴﺪ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻁ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻋﺪﻡ ّ
ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻘﺘﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺮ ﺣﻤﻴّﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻴﺪ؟ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺖ :ﺟﻨﺎﺏ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﺣﻘﻴﻘﺘﻰ ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺭﻳﻢ
ﺑﻨﺪﻩ ﺑﺤﻘﻴﻘﺖ ﺟﺰﺍﻯ ﻋﻤﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻡ *
ﺑﺎﺭﻯ ،ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﻭ ﻭﺿﻮﺡ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻣﺮ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﮐﺴﻰ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ
ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺑﻈﻬﻮﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﺍﺯ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺑﺮﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﺍﻥ ُﺗﻘﺘﻠﻮﺍ ﺧﻴﺮ ﻣﻦ ﺍ ﻥ َﺗﻘﺘﻠﻮﺍ ﺍﺳﺎﺱ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺍ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﺰﺍﻉ ﻭ ﺟﺪﺍﻝ ﺑﺮ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺣﺮﺏ ﻭ ﻗﺘﺎﻝ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﺍﻭﻗﺎﺕ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺭﺥ ﻣﻴﺪﺍﺩ * ﻭﻟﻰ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﺑﻈﻬﻮﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻮﺭ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺳﻼﻡ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪ
ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴّﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺑﻤﻴﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﺭﺟﺎﻝ ﻭ ﻧﺴﺎء
ﻭ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻫﺪﻑ ﺗﻴﺮ ﻭ ﻋﺮﺿﮥ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺳﺮﻭﺭﺍﻥ
ﻭ ﻋﻠﻤﺎء ﺳﻮء ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺑﺎﻻﺗّﻔﺎﻕ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﺮ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻣﺨﺪﺭﺍﺕ ﺭﺍ ﺣﺘﻰ ّ ﻭ ﺑﺴﻔﮏ ﺩﻣﺎء ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﮔﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ّ ﺹ ٣٠٥
ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺮﺣﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻳﺘﻴﻤﺎﻥ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺨﻨﺠﺮ ﺟﻔﺎ ﺣﻨﺠﺮ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎﻯ ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻧﺪ * ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺳﺖ ﻧﮕﺸﺎﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺴﻰ ﺍﺯ ّ
ﺍﺯ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﺩﺷﺖ ﺑﻼ ﻭ ﻫﻤﻌﻨﺎﻥ ﺷﻬﺪﺍﻯ ﮐﺮﺑﻼ ﭼﻮﻥ
ﻗﺎﺗﻞ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﻒ ﺷﺎﻫﺮ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﺩﻳﺪ ﻧﺒﺎﺕ ﺩﺭ ﺩﻫﻦ ﺍﻭ
ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﻣﺬﺍﻕ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻘﺘﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﮑﻴﻦ
ﭘﺮﺩﺍﺯ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻓﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺑﻰ ﻣﻨﺘﻬﻰ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﻭﻳﻢ ،ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺩﺭ ﻗﺰﻭﻳﻦ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ﻋﻤﻮﻯ ﺑﻴﺪﻳﻦ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺨﺘﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻭ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻣﺆﻟﻤﻪ ﺩﻟﺨﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ
ﻓﺮﺍﺷﺎﻥ ﻭ ﭼﺎﻭﻭﺷﺎﻥ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﻭ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﻭ ّ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺯ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺁﻗﺎ ﻫﺎﺩﻯ ﻗﺰﻭﻳﻨﻰ ﺯﻭﺝ ﺧﺎﺗﻮﻥ ﺟﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺭﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ
ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺤﺴﻦ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺍﺭ ﻭ ﮔﻴﺮ ﺭﻫﺎﻧﻴﺪﻩ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺴﺮﺍﻯ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﮔﺸﺘﻨﺪ
ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﻻ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ* ﺧﺒﺮ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺹ ٣٠٦
ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﻮﻯ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ
ﻣﺘﺼﻼ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻰ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ّ
ﺩﺭ ﭘﺲ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ * ﺳﻴﺪ ﻳﺤﻴﺎﻯ ﻭﺣﻴﺪ ﺷﺨﺺ ﺭﻭﺯﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻓﺮﻳﺪ ﺭﻭﺡ ﺍﻟ ّ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻭﺭﺍﻯ ﭘﺮﺩﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﻦ ﻃﻔﻞ
ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ* ﺟﻨﺎﺏ ﻭﺣﻴﺪ ﺁﻳﺎﺕ ﺩﺭ ﻓﺮﻳﺪ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻥ ﻣﻰ ﺍﻓﺸﺎﻧﺪ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺜﻰ ﻧﻈﻴﺮ ّ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ*
ﺑﻐﺘﺔ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﻬﻴﺠﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺖ ﻳﺎ ﻳﺤﻴﻰ ﻓﺄﺕ ﺑﻌﻤﻞ ﺍﻥ ﮐﻨﺖ ﺫﺍ ﻋﻠﻢ ﺭﺷﻴﺪ ،ﺣﺎﻻ ﻭﻗﺖ ﻧﻘﻞ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ
ﺑﻴﻨﺎﺗﺴﺖ ﻭﻗﺖ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺍﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﻭﻗﺖ ﺁﻳﺎﺕ ّ
ﻭﻗﺖ ﻫﺘﮏ ﺍﺳﺘﺎﺭ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺖ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺔ ﺍ
ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺖ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺍ ﺍﺳﺖ ﻋﻤﻞ ﻻﺯﻡ
ﺗﻬﻴﻪ ﺍﺳﺖ ﻋﻤﻞ * ﺑﺎﺭﻯ ،ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎ ّ
ﻣﻔﺼﻞ ﺍﺯ ﺧﺪﻡ ﻭ ﺣﺸﻢ ﺑﺒﺪﺷﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﺪﺍﺭﮎ ّ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺭﮐﺎﺏ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻤﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺹ ٣٠٧
ﻧﻤﻮﺩ* ﺩﺭ ﺑﺪﺷﺖ ﻣﻴﺪﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺯ ﻳﻤﻴﻦ ﻭ ﻳﺴﺎﺭ ﻭ ﺧﻠﻒ ﺳﻪ ﺑﺎﻍ ﻏﺒﻄﮥ ﺭﻭﺿﻪ ﺟﻨﺎﻥ * ﺩﺭ ﺑﺎﻏﻰ ﺨﻔﻴﴼ ﻣﻨﺰﻝ ﺟﻨﺎﺏ ّ ﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﻟﻪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﻣ ّ ﻗﺪﻭﺱ ﺭﻭﺡ ﺍﻟ ّ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻣﺄﻭﻯ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﺧﻴﻤﻪ ﻭ ﺧﺮﮔﺎﻩ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻭﺍﻗﻊ
ﺍﺣﺒﺎ ﺧﻴﻤﻪ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ * ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ّ
ﻗﺪﻭﺱ ﻭ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ * ﻫﻨﻮﺯ ﻗﺎﺋﻤﻴّﺖ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ّ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼﻥ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ
ﮐﻠﻰ ﻭ ﻓﺴﺦ ﻭ ﻧﺴﺦ ﺷﺮﺍﻳﻊ ﻗﺪﻭﺱ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﺍﻋﻼﻥ ﻇﻬﻮﺭ ّ ّ
ﺣﮑﻤﺔ ﻧﻘﺎﻫﺘﻰ ﻋﺎﺭﺽ ﺩﺍﺩﻧﺪ * ﺑﻌﺪ ﺭﻭﺯﻯ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ً
ﺑﻐﺘﺔ ﻭﺍﺿﺢ ﻗﺪﻭﺱ ً ﻳﻌﻨﻰ ﻧﻘﺎﻫﺖ ﻋﻴﻦ ﺣﮑﻤﺖ ﺑﻮﺩ * ﺟﻨﺎﺏ ّ
ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺍﺯ ﺑﺎﻍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺨﻴﻤﮥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ*
ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺧﺒﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻧﻘﺎﻫﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺭﺟﺎ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎﻳﻦ ﺑﺎﻍ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ * ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ
ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻍ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻳﺪ * ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﻰﭘﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﺎﻍ
ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﺑﺨﻴﻤﮥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻭﻟﻰ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﮐﻨﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺮﮤ ﺹ ٣٠٨ ﮐﻠﻰ ﺷﺪ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﺎﻗﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺨﮥ ﺻﻮﺭ ﺍﺳﺖ ،ﺍﻋﻼﻥ ﻇﻬﻮﺭ ّ
ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﺴﺦ ﺷﺮﺍﻳﻊ ﺷﺪ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﺯﻥ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻰﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ * ﺑﻌﺪ ﺟﻤﺎﻝ
ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺳﻮﺭﮤ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ * ﻗﺎﺭﻯ ﺳﻮﺭﮤ ﺍﺫﺍ ﻭﻗﻌﺖ ﺍﻟﻮﺍﻗﻌﻪ ﺭﺍ ﺗﻼﻭﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﻋﻼﻥ ﺩﻭﺭﮤ ﺟﺪﻳﺪ
ﺍﻭﻝ ﺷﺪ ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﮔﺮﺩﻳﺪ * ﻭﻟﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺻﺤﺎﺏ ّ ﮑﻠﻰ ﻣﻨﺼﺮﻑ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻌﻀﻰ ﺑ ّ
ﺗﺮﺩﺩ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺁﻣﺪﻧﺪ* ّ ﺷﮏ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ ﺑﻌﻀﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ّ
ﮐﻠﻰ ﮔﺸﺖ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺭﻯ ،ﺑﺪﺷﺖ ﺑﻬﻢ ﺧﻮﺭﺩ ﻭﻟﻰ ﺍﻋﻼﻥ ﻇﻬﻮﺭ ّ
ﺗﻬﻴﻪ ﺟﻨﺎﺏ ّ ﻗﺪﻭﺱ ﺑﻘﻠﻌﮥ ﻃﺒﺮﺳﻰ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎ ّ
ﻣﮑﻤﻞ ﺳﻔﺮ ﻧﻴﺎﻻ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﺎﺭﺩﻭ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﻭ ﺗﺪﺍﺭﮎ ّ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﻠﻌﮥ ﻃﺒﺮﺳﻰ ﺷﻮﻧﺪ* ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺗﻘﻰ ﺣﺎﮐﻢ ﺁﻣﻞ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻔﺘﺼﺪ ﺗﻔﻨﮕﭽﻰ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﻻ ﺭﺳﻴﺪ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ
ﮐﺮﺩ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻳﺎﺯﺩﻩ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺂﻣﻞ ﺭﺟﻮﻉ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺑﻼﻳﺎ ﻭ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺫﮐﺮ ﺷﺪ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ * ﺍﻣﺎ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻰ ﺑﺪﺷﺖ ﮔﻴﺮ ﮐﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ّ
ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﻰ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻄﻬﺮﺍﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺹ ٣٠٩
ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺧﺎﻥ ﮐﻼﻧﺘﺮ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﺷﺪ ﻭﻟﻰ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻮﺩ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﺪﴽ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ * ﺯﻧﺎﻥ
ﺷﻬﺮ ﺑﺒﻬﺎﻧﻪ ﻣﻴﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﮐﻼﻡ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ* ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﮐﻼﻧﺘﺮ ﺟﺸﻨﻰ ﻭﺍﻗﻊ ﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﻗﻀﺎﻯ ّ
ﻭ ﺑﺰﻣﻰ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺷﺪ ﺳﻮﺭ ﭘﺴﺮ ﮐﻼﻧﺘﺮ ﺑﺮ ﭘﺎ ﮔﺸﺖ ﺯﻧﻬﺎﻯ ﻣﺤﺘﺮﻣﮥ ﺷﻬﺮ ﺍﺯ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﮔﺎﻥ ﻭ ﻧﺴﺎء ﻭﺯﺭﺍء ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ
ﻣﮑﻤﻞ ﺑﺪﻋﻮﺕ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ * ﺑﺰﻡ ﻣﺰﻳّﻦ ﺟﺸﻦ ّ
ﺑﻮﺩ ﺳﺎﺯ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﭼﻨﮓ ﻭ ﭼﻐﺎﻧﻪ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻣﺴﺘﻤﻊ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺑﺼﺤﺒﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﻧﺎﻧﺮﺍ ﺟﺬﺏ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺎﺭ ﻭ ﻃﻨﺒﻮﺭ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ
ﻭ ﻋﻴﺶ ﻭ ﻃﺮﺏ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺍﻭ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﮔﻮﺵ ﺑﮑﻼﻡ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺍﻭ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ* ﺑﺮ
ﺍﻳﻨﺤﺎﻟﺖ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻭ ﻣﺴﺠﻮﻥ ﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ
ﺷﺎﻩ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﻘﺘﻞ ﺍﻭ ﺻﺎﺩﺭ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺧﺎﻧﮥ ﺻﺪﺭ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﮥ ﮐﻼﻧﺘﺮ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺩﺳﺖ
ﻭ ﺭﻭﻯ ﺑﺸﺴﺖ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺰﻳﻴﻦ ﺑﭙﻮﺷﻴﺪ
ﻋﻄﺮ ﻭ ﮔﻼﺏ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ* ﺍﻭ ﺭﺍ ﺹ ٣١٠ ﺑﺒﺎﻏﻰ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻣﻴﺮ ﻏﻀﺒﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺘﻠﺶ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺑﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
ﻏﻼﻣﻰ ﺳﻴﺎﻩ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺴﺘﻰ ﺁﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﺭﻭ ﺳﻴﺎﻩ ﺩﻝ
ﺳﻴﺎﻩ ﺧﻮ ﺩﺳﺘﻤﺎﻟﻰ ﺩﺭ ﻓﻢ ﻣﺒﺎﺭﮐﺶ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻣﺨﻨﻮﻕ ﻣﻄﻬﺮﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ ﺑﭽﺎﻫﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺟﺴﺪ ّ
ﻭ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺳﻨﮓ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ * ﻭﻟﻰ ﺍﻭ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﻣﺴﺮﺕ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﺑﺒﺸﺎﺭﺍﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﺑﺸﺎﺷﺖ ﻭ ﻏﺎﻳﺖ ّ
ﺍﻟﺜﻨﺎء ﺍﻟﺘﺤﻴﺔ ﻭ ّ ﻣﺘﻮّﺟﻪ ﺑﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺟﺎﻥ ﻓﺪﺍ ﻓﺮﻣﻮﺩ* ﻋﻠﻴﻬﺎ ّ ّ ﺍﻟﺴﻤﺎء * ﻭ ﻃﺎﺑﺖ ﺗﺮﺑﺘﻬﺎ ﺑﻄﺒﻘﺎﺕ ﻧﻮﺭ ﻧﺰﻟﺖ ﻣﻦ ّ ****************** ****** ***
ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺹ ٣١١ ﻫﻮ ﺍ
ﻣﻠﮑﻮﺗﻴﻪ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ﻏﻴﺒﻴّﮥ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﻳﺎﺕ ّ ﺧﻔﻴﮥ ّ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻄﺒﻊ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺏ ﺍﻟﺒﺮﻳﻪ ّ ّ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ
ﻣﺴﺘﻄﺎﺏ ﮔﺮﺩﻳﺪ .ﻭ ﭼﻮﻥ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺯﻻﻝ ﻣﻌﺎﺭﻑ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺻﻨﻒ ﻭ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻌﺪﺩ ﻏﻴﺮ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ّ
ﺍﻃﻼﻉ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﻣﺮﻳّﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺣﺰﺏ ﻭ ﻃﺎﺋﻔﻪ ﻭ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ّ
ﺟﻤﻴﻌﺖ ﻻﻧﻬﺎﻳﻪ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ّ
ﺧﻮﺕ ﺳﺎﺋﺮ ﻧﺎﺷﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﻭ ﻣﻘﺪﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﺍ ّ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺍﻣﺮﻳﻪ ﻭ ﮐﺘﺐ ّ ﻭ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﺑﻬﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﻃﺒﻊ ﺍﻭﺭﺍﻕ ّ
ﺑﮑﻮﺷﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻭ ﺗﻌﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻫﺪﻳﻪ ﻫﺎﻯ
ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﻗﻠﻴﻠﻰ ﮐﻪ ﺗﺤﺼﻴﻠﺶ ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﺍﺳﺘﻄﺎﻋﺖ
ﻗﻮﮤ ﻫﺮ ﻃﺎﻟﺒﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻤﻌﺮﺽ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﮔﺬﺍﺭﻳﻢ ﻭ ّ
ﻣﻄﻠﻊ ﺳﺎﺯﻳﻢ .ﻭ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﮔﺎﻥ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻭ ّ
ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺴﺘﻄﺎﺏ ﺧﻮﺍﻫﺸﻤﻨﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﻃﺒﻊ ﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﻣﻴﺴﺮ ﻭ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺸﺪ* ﺁﻥ ﻣﻌﺬﻭﺭﻡ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﮐﻬﺮﺑﺎﺋﻰ ﻳﺰﺩﻯ ( ) ﺑﻨﺪﮤ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﺳﺘﺎﻧﺶ ّ ﺹ ٣١٢ ﺻﻔﺤﻪ
ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺍﺳﺎﻣﻰ
٥ ١٣
ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺎﺋﻨﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺁﻗﺎ ّ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺳﻢ ﺍ ﺍﻻﺻﺪﻕ
١٩
ﻣﻼ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﺣﻀﺮﺕ ّ
٣١
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
٢٦
ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻴﺦ ﺳﻠﻤﺎﻥ
٣٩
ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻦ ﺍﻓﻨﺎﻥ
٤٣
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﺁﻗﺎ ّ
٥٢
ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ
٤٧
ﺍﻟﺼﺎﻟﺢ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ّ
٥٧
ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﺯﺭﻧﺪﻯ
٦٣
ﺟﻨﺎﺏ ﺩﺭﻭﻳﺶ ﺻﺪﻕ ﻋﻠﻰ
٦٧
ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﻗﺎ ﺭﺿﺎ
٧٢
ﺟﻨﺎﺏ ﭘﺪﺭ ﺟﺎﻥ ﻗﺰﻭﻳﻨﻰ
ﺹ ٣١٣
ﺻﻔﺤﻪ ٧٣
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺷﻴﺦ ﺻﺎﺩﻕ ﻳﺰﺩﻯ
٧٩
ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﻬﺪﻯ ﻓﺘّﺎﺡ
٧٥
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﺎﻩ ّ
٨١
ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺒﻴﻞ ﻗﺎﺋﻦ
٩٣
ﺻﺒﺎﻍ ﻳﺰﺩﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ّ ّ
٩٩
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﻰ ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩﻯ
٨٩
ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﻣﻨﺸﺎﺩﻯ ﺳﻴﺪ ّ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
٩٦
ﺍﻟﻐﻔﺎﺭ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ّ
١٠١
ﻣﺤﻤﺪ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻧﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﻬﺪﻯ ﺣﺴﻴﻦ ﻭ ﻣﺸﻬﺪﻯ ّ
١٠٨
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻋﺒﺪﺍ ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩﻯ
١٠٤
ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻳﺰﺩﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ّ
١٠٩
ﺻﺤﺎﻑ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﺎﺩﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ّ
١١٣
ﻣﺤﻤﺪ ﻗﻠﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
١١٦
ﺟﻨﺎﺏ ﺑﺎﻗﺮ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺣﻤﺪ
١١٨
ﻣﺤﻤﺪ ﺣﻨﺎﺳﺎﺏ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﺹ ٣١٤ ١٢٠
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻓﺮﺝ ﺍ ﺗﻔﺮﻳﺸﻰ
١٢٨
ﻤﻠﻘﺐ ﺑﻤﻨﺼﻮﺭ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺍﻟ ّ ّ
١٣٢
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻬﺪﻯ ﻳﺰﺩﻯ
١٣٥
ﺣﻀﺮﺕ ﮐﻠﻴﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻮﺳﻰ
١٤٢
ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ّ
١٢٢ ١٣٠
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺧﻮﺍﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ﻳﺰﺩﻯ
١٤٦
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺍﻣﻴﺮ
١٤٨
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻬﺪﻯ ﮐﺎﺷﺎﻧﻰ
١٥٨
ﻧﺠﺎﺭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ّ
١٦٣
ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﺩﻡ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
١٥٢
ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺸﮑﻴﻦ ﻗﻠﻢ
١٦٠
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺷﻴﺦ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﺎﺯﮔﺎﻧﻰ
١٦٦
ﻣﺤﻤﺪ ﻭﮐﻴﻞ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
١٨٣
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺴﻴﻦ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ
١٨٠
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎﻯ ﺷﻴﺮﺍﺯﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ّ
ﺹ ٣١٥ ١٨٥
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﮔﺮﺟﻰ
١٩٤
ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﺍﻓﻨﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻴﺮﺯﺍ ّ
١٨٨
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﺟﻌﻔﺮ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﻭ ﺍﺧﻮﺍﻥ
١٩٩
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺪ ﺍ ﺑﻐﺪﺍﺩﻯ
٢٠٦
ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﺗﻨﮑﺎﺑﻨﻰ
٢١٣
ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻣﺴﮕﺮ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
٢١٦
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﺭﺩﮐﺎﻧﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
٢٢٠
ﻧﺠﺎﺭ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻏﻼﻣﻌﻠﻰ ّ
٢٠٢
٢١٥ ٢١٨ ٢٢٢
٢٢٧
ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺑﻐﺪﺍﺩﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻗﺎ ّ
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ
ﺣﺎﺟﻰ ﺁﻗﺎﻯ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﻨﻴﺐ
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﻧﺮﺍﻗﻰ
٢٣٠
ﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﺟﻨﺎﺏ ﺯﻳﻦ ﺍﻟ ّ
٢٣٩
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻌﻔﺮ ﻳﺰﺩﻯ
٢٣٦
ﺟﻨﺎﺏ ﻋﻈﻴﻢ ﺗﻔﺮﻳﺸﻰ
ﺹ ٣١٦ ٢٤٣
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺴﻴﻦ ﺁﻗﺎ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ
٢٤٦
ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺎﺟﻰ ﻋﻠﻰ ﻋﺴﮑﺮ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ
٢٥١
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﻰ ﻗﺰﻭﻳﻨﻰ
٢٦١
ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺁﺑﺎﺩﻯ
٢٦٤
ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ﺣﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻄﺎﻥ ّ
٢٩١
ﺟﻨﺎﺏ ﻃﺎﻫﺮﻩ
٢٥٦ ٢٦٢ ٢٦٨
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻭ ﺁﻗﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ّ ّ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﻓﺮﺝ
ﺍﻟﻀﺤﻰ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺷﻤﺲ ّ