مجله شماره یک

‫مجله ادبیات پیشرو‬ ‫ت‬

‫شماره یک‬

‫چشمه ها از تابوت می جوشند‬ ‫و سوگوارانِ ژولیده‬

‫آبرویِ جهان اند‪.‬‬

‫افتتاحیه ‪:‬‬ ‫سوگوارانِ ژولیده در پی ایجاد زمینه مناسب برای تشکیل و بها دادن به جریانات مختلف ادبی و بررسیی دانیت تولیید یده‬ ‫معاصر (البته در زمینه ادبیات) می با د‪ .‬سوگواران ژولیده به آرمان هری ادبیاتی می اندیشد تا به نمودِ عملییِ یعار ادبییات‬ ‫برای ادبیات دست یابد‪ .‬تبیین این عار ما را به انحصارطلبی می رساند‪ ،‬دیوار و مرزی بنا می کند که دروازه هیای آن جیب بیه‬ ‫رو ی ادبیات گشوده نمی ود‪ .‬دستاورد مرزبندی‪ ،‬رسمیت بخشیدن به گفتمان ادبی به عنوان گفتمان و نظامی مسیتلل اسیت‪.‬‬ ‫از موجبات این امر‪ ،‬پس زدن نگرش های سودجویانه است‪ .‬انواع سودجویی هایی که هرکدام بحث مفصیل و بیهیوده ای بیه راه‬ ‫انداخته اند‪ .‬سودجویی اقتصادی‪ ،‬که ادبیات عامه پسند از دستاوردهای آن است؛ سودجویی سیاسی که ادبیات سیاسی را پدیید‬ ‫آورده و انواعی دیگرگونه که هرکدام جای تامل دارند‪ .‬در "طرح پرست از کانون نویسندگان ‪ :‬ادبیات به بهانه سیاست" به نیوع‬ ‫دومِ ذکر ده‪ ،‬پرداخته ده است‪ .‬ادبیات عامه پسند در گام اول ارتباطی بیه ملاصید اقتصیادی نیدارد امیا یون برخاسیته از‬ ‫عواطف مشترک جامعه می با د‪ ،‬مورد مالطفت مخاطب و در ادامه نیب تولید بیشتر آن با توجیهات مناسب اقتصادی را موجب‬ ‫ده است‪ .‬تولید نین آثاری (کاال) قطعا از موارد سالمت یک جامعه است و ریشه کن دنِ آن (گر ه امکان پذیر نیست) بیه‬ ‫هیچ و جه از رویاها و خواسته های آرمانیِ سوگواران ژولیده نیب نمی با د‪ .‬راه یافتن ادبیات عامه پسند در گفتمان هیای جیدی‬ ‫ادبیاتی‪ ،‬در گرو خوانت و نگر ی انتلادی و رادیکال بدان بوده و جب در حالت ذکر ده از پذیرایی آن امتناع خواهیم ورزید‪ .‬در‬ ‫تبیین ما از ادبیات پیشرو‪ ،‬آوانگاردیسم به معنی پیت بردن مرزهای فرهنگ است و ساختار کنی باورهای مرسیوم اسیت و نیه‬ ‫بازآزماییِ باورها و عواطف تثبیت ده در فرهنگ جمعی افراد جامعه‪ .‬این مهم در تضاد با نگرش ادبیات عامه به پیرامیون خیود‬ ‫است و بدین طریق ادبیات پیشرو را هم تراز رادیکالیسم در ابعاد نظری می دانیم و به نا ار باید اذعان کنیم ‪ :‬ادبییات پیشیرو و‬ ‫÷÷ رادیکال گر ه مترادف یکدیگر نبوده اما تن به هم می سایند‪ .‬سوگواران ژولیده به جامعه ی دموکرات ادبی می اندیشد تا بیا‬ ‫تبها و آنتی تبها در گفتمانی دیالکتیکی به بحث نشسته و مورد اعتبارسنجی توسط جریان های مخیالف خیود قیرار بگیرنید و‬ ‫برآیند پرست و پاسخ‪ ،‬رهیافتی به نظریات نوین معاصر بیابد‪ .‬تالش داریم تیا بیا اولوییت قیرار دادن ادبییات تولیید یده روز و‬ ‫نگر ی انتلادی به گذ ته و تاریخ ادبیات‪ ،‬راه بر ر دِ آنچه امروز در جریانات ادبی حاضرند هموار کنیم‪ ،‬را که نگاه به گذ ته‬ ‫تنها هنگامی سودمند است که هدفمند با د و آن دا تن نگر ی انتلادی بدان است نه حفی اسیلوو و سیاختارهای پیشیین‪.‬‬ ‫ساختار کنی‪ ،‬رسالتِ ادبیات پیشرو است و نحوه صحیح آن میسر نیست جب قرائتی رادیکال به گذ ته و تجربه گیری در بیروز‬ ‫روش های نوین‪ .‬الزمه این امر رد کردنِ وجود الگوها ی ثابت و پیت فیر‬

‫در مواجهیه بیا آثیار اسیت‪ .‬در آخیر میر ِ مولیف‬

‫سودمند نخواهد بود جب با تولد منتلد! متن هیچ گاه به بستاری مطمئن دست نخواهد یافت‪ .‬در ایین مییان وفیفیه سیوگواران‬ ‫های ژولیده است تا زمینه را برای ر د خوانت های جریان ساز فراهم آورند‪ .‬ادبیات را باور دا ته با یم و تندروار در کمیرکتِ‬ ‫کوه ها به طنین دوردستی انسان گوش فرا دهیم!‬ ‫با تشکر از عبیبانی که به مجله نوپا اعتماد کرده و مطالب و ا عار خود را در اختیار ما گذا تند‪ .‬الزم به ذکر اسیت کیه تمیامی‬ ‫مطالب حاضر در مجله‪ ،‬قابل پاسخگویی و ادامه گفتگو می با ند و در ماره بعدی به اپ خواهند رسید‪ .‬ضعف های مجلیه را‬ ‫در همین ابتدای راه بر ما آ کار سازید‪ .‬برای همکاری با مجله تماس بگیرید ‪:‬‬

‫‪sogvaranjolide@yahoo.com‬‬ ‫‪fb.com/sogvaranjolide‬‬

‫نقدی شالوده شکن بر حکایتی از بوستان سعدی‬ ‫اصالن غبللو‬ ‫یکییییی از بنرگییییان اهیییی تم یییین‬ ‫حکاییییید زنیییید زبیی ی ییییدا نین‬

‫‪.‬نر زمان هم لل آیه لشی سیا ی‬ ‫یی ی می آید زه میرنر از گرسینری‬

‫زیییه بیییونی نر نیییی نر انرشییی ری‬ ‫فیییرو مانیییدی نر م مییی مشییی ری‬

‫نر آس انه ی ه زد مرار می گ رند ‪.‬‬

‫بییه شییت گآ ییی آن جییرر گ ییی فییروز‬ ‫نَری بییییییییون از روشیییییییینایی روز‬ ‫مضییا را نر آمیید یکییی لشیی‬

‫سییا‬

‫حاز تصم می گ رن برای رهایی از‬ ‫ای وضی د نری انرشی ری ای را‬ ‫بآروشد و ب‬

‫مرنر شهر تمه زنید ‪.‬‬

‫زییه شیید بییدرِ س ی مای مییرنر هیی‬ ‫چیییو نر میییرنر آرار و میییوت ندیییید‬

‫نسد جنیاب لل آیه نرلشی‬ ‫انرش ری را نیدی ‪:‬‬

‫به شیت گآ یی آن جیرر گ یی فیروز‬ ‫نری بییییییییون از روشیییییییینایی روز‬ ‫راوی یس از ای ب د و تاز د بر آن به‬ ‫سر د بخ نیرری از اط ات لون‬ ‫را به زبان نمی آورن ؛ و آن اب ان ثروت و‬ ‫مکنیید حییاز اسیید‪.‬‬ ‫لل آه ای زه تنها نری‬ ‫انرشییی ری آن چنیییان‬

‫لییون آسییونی بییونن مییروت ندییید‬ ‫چییو ب نیید زهییی زهییر نر زییار للیی‬

‫گران م مید اسید زیه‬ ‫ی ی هآ ییه طییو مییی‬

‫زی ای برذرن آب نوشی بیه حلی‬ ‫بآرمییون تییا بآرول نییدی بییه سیی‬

‫زشد تا ییو را م یان‬ ‫فم ر و ب چاری ها تمهی‬

‫زییه رحیی آمییدی بییر فم ییر و ییی‬ ‫بییه ی ی هآ ییه نمییدی بییه تییارا نان‬ ‫بییه نرییی‬

‫و مهییک‬

‫نری‬

‫زنند ‪:‬‬

‫و ما ییا نان‬

‫ف اننیییید نر وی م میییید زنییییان‬ ‫زییه نیرییر بییه نسیی د ن اییید چنییان‬

‫به ی هآ ه نمدی به‬ ‫تییییییییییییییییارا نان‬

‫شیین در زییه مییی گآیید و بییاران نم ی‬ ‫فرو می نویدی به یار چیو شیم‬

‫به نرویی ومهیک و‬ ‫ما ییییییییییییییا نان‬

‫زییه زشیید اسیید ی رایییه بییر شییهریار‬ ‫ن شییییهری از نییییاتوانی فرییییار‬

‫نر همان نننیکی میی‬ ‫شون سراغ لون انرشی ر‬ ‫رفد ‪ .‬ای انرش ر ن ایید‬

‫میییرا شیییاید انرشیی ری بیییی نری ی‬ ‫نشیییییاید ن للمیییییی انیییییدوهر‬ ‫لُنُی ی‬

‫آن زیییه آسیییای‬

‫گنیند بر آرای‬

‫میییرن و زن‬

‫لویش‬

‫خالصه ی داستان ‪:‬‬ ‫شخص نانایی از لل آه ی بنی ام یه‬

‫ز بها باشد ‪ .‬زیرا چن‬

‫نقد این حکایت ‪:‬‬

‫نر‬

‫ای حکایید نر بیاب او بوسی ان "نر‬ ‫ییدا د و تییدب ر و رای"آمییدی اسیید و‬ ‫ظیاهرا نشیان ییدا د و چیاری جییویی و‬ ‫ن هوزی حاز اسد‪ .‬راوی حکاید‬ ‫شخصی ناناسد‪ .‬اما باید نید ای نانایی‬ ‫نر زییدار م ییت جام ییه اسیید؛ سییوی‬

‫"ابوحآض ی مرب ییدا نیناب مییروان"‬ ‫حکاییید مییی زنیید زییه او نر نییی بییر‬

‫حاز (امل ییدی یییا ماکور(از)ریییدی از‬

‫انرش ری ناش ه به ار گران بها‪ .‬ایی‬ ‫نر به ار نرلشان و نورانی بیونی آن‬

‫چن ت ریف و تمج دی بر می آید زیه‬ ‫او از هواناران حکومد باشید و ح یا بیه‬

‫چنان زه نوری شت را میی شیکافد‬

‫زیرا شی انه نر‬

‫لون حاز به ار نننی‬

‫یر بهیایی را بیر انرشی ری حل یی‬

‫نم نشانند ‪ .‬ب د حازمی زیه فمیپ ییو‬ ‫نر ی انرش ی ری ب وانیید شییهری را از‬ ‫ما ییی برهانیید نمییی توانیید ثییروت و‬ ‫امکانات نیرری نداش ه باشید ‪ .‬زمی‬ ‫یو برنی ماافظ فدایی ترویج گر‬ ‫(هم راوی ی باید هنارهیا هینار برابیر‬ ‫ییو نری باشیید زییه نر رواییید راوی‬ ‫ینهان اسد ‪.‬‬ ‫روی نیرر ای حکاید ‪ :‬چ ور می شون‬ ‫دا د و تدب رگری حیازمی را ییذیرفد‬

‫زه شهر ییر از نرویی و فم یر و یی‬ ‫باشد زه یو آن نر ی هآ ه طو‬

‫شندری به از)رید فم ر باز میی نارنید ‪.‬‬ ‫اما لل آیه ی حیاز هشی ار تیر از آن‬

‫نک ه ی ینهان نیرر نر م ه را ه‬ ‫می شیون نر ایی نو ب ید ی یدا زیرن ‪:‬‬

‫بکشد تیا م یان آن هیا تمهی شیون‬ ‫بییه ی ی هآ ییه نمییدی بییه تییارا نان‬

‫هاسد زه به فکر آیندی ن اشد ‪ .‬او حاضر‬ ‫اسد ای نر ناچ ن را زه تنها بخی‬

‫بآرمییون تییا بآرول نییدی بییه سهیی‬ ‫زییه رحیی آمییدی بییر فم ییر و ییی‬

‫بییه نروییی و مهییک و ما ییا نان‬ ‫نر اییی حکاییید نیر نیرییری هیی از‬

‫زوچکی از ثروت او و تنها برای آرایی‬ ‫نر انرش ری مرار نارن فدای ت ل غیات‬

‫بییه ی ی هآ ییه نمییدی بییه تییارا نان‬ ‫بییه نروییی و مهییک و ما ییا نان‬

‫وارونری یدا د و چیاری جیویی حیاز‬ ‫ی داسد ‪:‬‬

‫نکنیید ‪ .‬او نر برابییر م میید زننییدی هییا‬ ‫گریه را ه چاشنی بذ و بخش ای‬

‫وی بر حاز و هیوانارن و م لیه ای‬ ‫(م مد زنانی افیران بهی ار ثروتمنیدی‬

‫می زند ‪:‬‬

‫ه هه ند زه یش ان حکومد اند ‪ .‬آن‬

‫ف اننییییید نر وی م مییییید زنیییییان‬ ‫زییه نیرییر بییه نسیی د ن اییید چنییان‬ ‫ای ی م میید زننییدی هییا چییه زهییانی‬ ‫هه ند فم ر و مهک زه ن ه ند‪ .‬چیرا‬ ‫زه از حموق آن ها حماید نمیی زننید‪.‬‬ ‫ای ها یم نا از هیواناران حیاز انید ‪ .‬از‬ ‫نننیکان و ا وان و انصارشیان امل یی‬ ‫نر برابر از)رید زیه ی وی بیر آن زیه‬ ‫لون ز تری توجهی به ل مرنر فمر‬ ‫و ب چییاری ندارنیید حییاز را از زمیی‬

‫شیین در زییه مییی گآیید و بییاران نم ی‬ ‫فرو می نویدی بیه یار چیو شیم‬ ‫میییرا شیییاید انرشی ی ری بیییی نری ی‬ ‫نشیییییاید ن للمیییییی انیییییدوهر‬ ‫آلری ترفند ه انرش ر بی نر بیر‬ ‫انرشد زیرنن اسید تیا بیا نو ترفنید‬ ‫ی شیی ‪-‬فییروی نر ظتهییاهر بییه‬ ‫گریه‪-‬ای از)رید فم ر و ب چیاری را ن‬ ‫لوی زند ‪.‬‬

‫از درخت ها پایین آمده ایم‬ ‫از همدیگر باال می رویم‬ ‫ایمان صفری‬

‫ها تاجرها و بازاری های زشورند زه می‬ ‫توانند نر برابر یی نری انرشی ری‬ ‫بهای گنافی بپرنازند ‪ .‬نک یه ی یاییانی‬ ‫ای زیه از زجیا م لیور تو ی ف هیای‬ ‫راوی ناسی ان از نری انرشی ر وام ییی‬ ‫باشد و ای م امله و فروی ه روزشی‬ ‫بییر ت ل غییات ن اشیید ‪ .‬نمونییه ای را نر‬ ‫زمان لونمان می توان ب ن ‪ .‬فروی‬ ‫یی‬

‫اتوم ی اسییماطی بییه بهییایی آن‬

‫چنانی !‬

‫احمد شاملو‪ ،‬احمد شاملوست‬ ‫عارف بیژنی‬

‫مهائ س اسی و انماالبات م ا ر و گای‬

‫احمدشاملو» همچنان من شر می شون و‬

‫ح ی گذش ه و ت رهای ج یت ون ین‬ ‫ح یییرت آور او از بنرگیییان انب یییات‬

‫یکی از یرفیروی تیری روایید هیای‬ ‫حافظ اسد و ی ممدمه ی آن ییس از‬

‫ز س شی ری‪ .‬حیافظ شی راز نوانِ‬ ‫تصا ح نیوان حافظ و روای ی اسد زه‬ ‫شییاملو از شیی رهای لواجییه حییافظ‬

‫انم ب نر ایران اجازی نشر ن افید و از‬ ‫آن یس بدون ممدمه من شر شد‪ .‬نرباری‬ ‫فرنوسییی و تییاریر ایییران نر هجییده‬

‫ش رازی ناشی ه اسید‪ .‬شیاملو نر ایی‬

‫فرورنی میای ‪ ۱۳۶۹‬بیه ن یوت مرزین‬

‫ز اب زه نخه‬

‫بیار نر سیا ‪۱۳۵۴‬‬

‫من شییر شیید رواییید لییاص لییون را از‬ ‫شخص د و ش ر حافظ ارایه می نهید‪.‬‬ ‫احمد شاملو را شا ری می شناس زه‬

‫نر ممدمییه ز ییاب روی تصییا ح و‬ ‫ا و زار لون را ب ان می زنید‪ .‬او بیه‬

‫نه تنها به نوان مرج و ا رویی برای‬

‫مشک ت و تارییف هیای موجیون نر‬ ‫نیوان حافظ اشاری می زند و نر اینکیه‬ ‫حافظ ی ارف مهیل بیونی نم ی‬

‫اسی دانهای‬

‫شدی اسد‪ .‬او حافظ را م ارز و مصلای‬

‫به اری از شا ران و ممندان جوان‬ ‫ش ر نر ی ر ری ف ا د های انبی شان‬ ‫مرار گرف ه بلکیه بید‬

‫م آاوت ایی شیا ر اندیشیمند چنیدی‬

‫اج ما ی می نانید زیه فرهنیی رییا و‬

‫نهییه ره ییری ر ییر رسییمی جریییان‬ ‫روشنآکری نرایران و بخ میدی ای‬ ‫از زشییورهای فارسییی زبانرابر هییدی‬

‫زهد را نمد می زند‪ .‬شاملو نر ممدمه ی‬ ‫آن ز ییاب زییه نخه ی بییار نر سییا‬

‫گرف ه اسد و ش وی های شی رلوانی و‬ ‫رف ار و ب ان زارینمات ون ن چهری ی‬

‫‪ ۱۳۵۴‬من شییر شیید مییی نویهیید‪« :‬بییه‬ ‫راس ی ز هد ای ملندر یی الم یای‬ ‫زآرگو زه نر تاری تری انوار سیل ه‬

‫یژوه‬

‫و تال‬

‫مهائ اییران سی را‬

‫)‪(CIRA‬جلهییاتی نر نانشییرای برزلییی‬ ‫زا آرن ییا برگیینار شیید زییه هییدف آن‬ ‫بررسی هنیر و انب یات و شی ر م ا یر‬ ‫فارسییی بییون‪ .‬سییخنران یکییی از ای ی‬ ‫جلهیات احمید شیاملو بیون‪ .‬او نر ایی‬ ‫جلهییات بییا ایییران سییخنانی ی رامییون‬ ‫شاهنامه به م احی زییانی نامی زن‪.‬‬ ‫شاملو ای سیخنرانی را نر توجیه نانن‬ ‫به حهاس د و نمید بیرای رسی دن بیه‬ ‫حم مد و نمد روی روشنآکری ایرانیی‬ ‫و مهئو د هیای آن اییران زیرن و بیا‬ ‫طرح سواالتی فره خ ران ایرانی لار‬ ‫از زشور را به بازب نی و نمید اندیشیه و‬ ‫یاف یاسر بیرای ا ی ح فرهنیی و‬

‫مناست از او ا رویی سالد زه بیدون‬ ‫نرنهر گرف شرایپ زمانی و ن ن ش وی‬

‫ریازاران زهید فیروی؛ نر ناهیار بیازار‬ ‫زاهییدنمایان و نر صییری زییه ح ییی‬

‫هییای وازیین‬

‫شییخص او نه ی د بییه‬

‫ج نان آنمی لوار مغروری چون ام یر‬

‫باورها فرالواند‪ .‬او نر ای سخنرانی نر‬ ‫باری گئومات مغ زه بیر یاییه ی ز یه‬ ‫ناریوی لون را به نروغ برنییا بیرانر‬

‫جریانات ه‬

‫صر چندی نهیه وح یی‬

‫م ارزا دی مامد و یهری شای شیجا‬

‫مم و زم وج یه نام یدی و شورشیی را‬ ‫ل ه ناریوی ره ری زیرنی بیون میی‬

‫نر صرم ا ر به نوان فرنی از اونیار‬ ‫برنی می شون‪ .‬زه ا یه نهیرات میی‬ ‫توانیید نم ییه ی یایییان بایی هییای‬ ‫نوگرایانه باشند و ح ی مرج یی نهی د‬ ‫بییه زییارایی و یییا ییدر زییارایی اش ی ار‬

‫ن ن بن ان حکومد آن چنانی لیوی را‬ ‫بر حد زنن و لی شکهی و نهیی از‬ ‫منکر و رنوات مذه ی نهانی انید؛ یی‬ ‫تنه و دی رس ال ن را انکار می زند لدا‬ ‫را اشیی و شیی ان را میی میییی‬

‫گوید‪« :‬حم مد ایی اسید زیه ا ی‬ ‫گئومات نامی نر م ان ن ونی اسد‪ .‬برنیا‬ ‫از ر د زم وج ه و اشراف توطئه چی‬ ‫نرباری اس آانی می زند و مدرت را بیه‬

‫ز س و ح ی نیرر زم نه های انبی‬ ‫شمرنی شون‪ .‬تاجایی زیه نهرییات گیای‬

‫لواند‪.....] »...‬ا ه تصا ح نیوان حافظ‬ ‫توسییپ شییاملو مییورن ان مییان حییافظ‬

‫م نامض و ن ن رف ارهای چندگانه ی او‬

‫یژوهانی چون بهاءا یدی لرمشیاهی و‬

‫نسد می گ رن و بی نرنی نسید بیه‬ ‫انم ب اج ما ی می زنید‪ ]».‬شیاملو نر‬ ‫باری ی ضااک می گوید‪« :‬ضااک نر‬

‫نرلصوص جریانهای م آاوت انبی ا‬

‫برلی نیرر مرار گرف ه اسید‪ .‬بیا ایی‬

‫از ش ر س نما و ناس ان نویهیی وح یی‬

‫حیییا «حیییافظ شیی راز بیییه روایییید‬

‫نوری ی سیل ند لیونی زیه نرسید‬ ‫وسییپ نوری هییای سییل ند جمش ی د و‬

‫فریدون مرار ناش ه ط مات را نر جام ه‬ ‫بییه هی ریخ ییه بییونی اسیید‪ .‬حضییرت‬

‫ناگآ ه نماند مخا آ شاملو زه میدتا‬ ‫تاد تاث ر ا مائات جریان انبی همهیو‬

‫نف ری به نار «آهنی هیای فرامیوی‬ ‫شدی» زه تنها نف یر شی ر او نر ما یت‬

‫فرنوسی نر بخ یانشاهی ضااک از‬ ‫امدامات اج میا ی او چ ینی بیر زبیان‬

‫بییا حازم یید رسییمی نر نوری هییای‬ ‫م آاوت س اسی بر ل ه او بیه نوشی‬

‫سن ی و موزون اسد آریاز میی شیون‪.‬‬ ‫شاملو نر ممدمه همان نف ر می نویهد‪:‬‬

‫ن اورنی به هم از آا زرنی اسد زیه‬ ‫او را ی شای ماکور زنید و نر وامی‬

‫مما ه و یا اظهارنهر نر مصیاح ه هیای‬ ‫م و اتی یرنال ند ن ن شیرایپ مشیابه‬

‫«م اتی زه نر ای ز اب جمی شیدی‬ ‫اند نوش ه هایی اسد زیه نر حم مید‬

‫بدون اینکه موضو را برویید و حیرف‬ ‫ن را بر نایری بریینن حی ضیااک‬

‫یی را ی رو گرف ه و بیدون نر نهیر‬ ‫گرف توانای های لارق ا انی ی او نر‬

‫می بایه ی سوزاندی شدی باشد‪ .‬آهنیی‬ ‫هایی سد زیه ل لیی زون از ییان میی‬

‫نو تیا میار‬

‫ش ر و نمد و ن ن شینالد شی وی هیای‬

‫رون‪ ...‬ای مدر های او ِ زونزی اسد‬

‫روی شانه های رویاندی‪ [»...‬شاملو بر‬ ‫ای باور بون زه ضااک با ره ری تونی‬

‫بررسی انبی با ب ان نماط ض ف او وی‬ ‫را یکهییری مییورن ان مییان مییرارنانی و‬

‫زه می لواس ه رای ب آ د‪ .‬ناچار نس‬ ‫را به نیوار می گ رن نس می یرزن‪.‬‬

‫های مرنر ل ه نهار ط ماتی جمشی د‬ ‫م ار زرنی اسد‪ .‬او می گوید‪« :‬ضااک‬

‫ناجوانمرنانه از ت شهای او نر ی شی رن‬ ‫جریان انبیی م ا یر و لصو یا شی ر‬

‫سهد و مرنن اسد و ناموزون رای میی‬ ‫رون‪ ]».‬سا ها ب ید شیاملو بیا ان شیار‬

‫فرنوسی نرسد همان گئومات را ی‬ ‫اسد زه ناریوی از برنیا سال ه بیون‪...‬‬

‫گذش ه و تاد حمایید جرییان انبیی‬ ‫حاز بیه نیو ی سی ی بیر بیایکوت و‬

‫م نامه ش ر جدیدی را یاییه گیذاری‬ ‫می زند‪ .‬رضا براهنی نر ای بیاری میی‬

‫می ب ن د نوس ان زه حکومد ضااک‬ ‫افهانه ای با برنیای تاریخی را میا بیه‬

‫فراموشی اونارند‪.‬‬

‫نویهد‪« :‬نر وام شاملو بیا م ی نامیه‬ ‫شی ر جدییدی را ی شینهان میی زنید و‬

‫ب نوا را گذاش ه زف نس‬

‫رلپ و به اش ای مههیری از حازم ید‬ ‫اس دانی و لونزامری و ظل و جور و‬ ‫ب دان فرنی تلمی زرنی ای ‪ .‬بیه یارت‬ ‫نیرر شاید تنها شخص د باس انی لون‬ ‫را زه زارنامیه ای بیه شیهانت ز یه‬ ‫ب ه ون و ح یی میدارزی زیه از لیون‬ ‫شاهنامه اس خرا می توان زرن سرشار‬ ‫از امدامات انم بی تونی ای اسید بیر‬ ‫اثر ت ل غیات سیوئی زیه فرنوسیی بیر‬ ‫اسییام منییاف ط مییاتی و م مییدات‬ ‫شخصی لون برای او زرنی به بیدتری‬ ‫وجهی ج ما می زن و آنرای زاوی‬ ‫را مههر انم ب تونی ای به حهاب می‬ ‫آوری ی ‪ .‬نرحییا ی زییه زییاوی نر تال ی‬ ‫نهایی نصری ضید مرنمیی اسید‪[».‬‬ ‫شاملو هی چنی تصویرسیازی هیای‬ ‫فرنوسییی از زییاوی آهنرییر را نانرسیید‬ ‫برمی شمرن و زاوی را فرنی ضدانم بی‬ ‫و نر مماب ی تییونی هییای مییرنر برمییی‬ ‫شییمرنی و توسییپ ممنییدان بییه‬ ‫راح ی مورن چش یوشی مرارمی گ یرن‪.‬‬

‫اما احمد شاملو راباید م ناست با توانایی‬ ‫هاو ن ن تیاث ر گیذاری ای بیر جرییان‬ ‫انب ات نراییران نر ممابی ل اهیاون ن‬ ‫اش اهات او زه بنابر نالئلی و م نی بر‬ ‫مخا آد های س اسی ای نر گذش ه و‬ ‫ال یر ((جرییان نور لرنانزیه ل ییرر‬ ‫حماید تنی چند از نویهندگان م یرح‬ ‫ه چیون نو ید ابیانی و گلشی ری و‬ ‫ح ی به هانی ن وانهد رر د شیاملو را‬ ‫برای همکاری و یا تای د برانر ینن و نر‬ ‫ممابی مخا آییان بییرای مصییاح ه بییا‬ ‫روزنامه جام ه اظهار ناشد م ز هیان‬ ‫و م صدیان راترج ح می نهی چیون‬ ‫حدام ناهنجاری و ن ین مما ید لیون‬ ‫رابه ورت ریح ب ان می نارند و اما‬ ‫اینهییا‪......‬یی مییورن بررسییی یژوهشییی‬ ‫مرارنان و ن ن مضاوت زرن تا آنچه را به‬ ‫نوان م راث با ارزی انبی از لیون نر‬ ‫زم نییییییییه ی آثاربییییییییا ارزی نر‬ ‫ترانه و ش ر برجای گذارن‪ .‬ش ر و ترانیه‬ ‫سا ‪ ۱۳۲۶‬زار شا ری شاملو با ان شار‬

‫ا نامی به ار ریح را بیر گیرنی شی ر‬ ‫می گذارن زیه شیاید بیا ات شی ر بیه‬ ‫م نای وام ی منافات ناش ه باشد و یی‬ ‫ضرورت زمانه روان شناسی لون شاملو‬ ‫م او بیه میرارنان از هیر‬ ‫و ا را‬ ‫نو نراری ای شی ر را ایجیاب میی‬ ‫زییرن‪ [».‬نر سییا ‪ ۱۳۳۶‬بییا ان شییار‬ ‫مجمو ه اش ارهوای تیازی بیه نیوان‬ ‫شا ری برجه ه ت) د می شیون‪ .‬ایی‬ ‫نف ر شیام فیرر هیا و تجربیه هیایی‬ ‫م آییاوت نر ما ییت ش ی ر نییو اسیید‪ .‬نر‬ ‫هم سیا مجمو یه ای از ربا یات‬ ‫ابوس د ابیوا خ ر ل یار و باباطیاهر را‬ ‫من شیییر میییی زنییید‪ .‬نر سیییا ‪۱۳۳۹‬‬ ‫مجمو ه ش ر باغ آینه من شر می شون‪.‬‬ ‫م روف تری ترانه های ام انه م ا ر‬ ‫فارسی همچون یریا و نل رای ننه نریا‬ ‫نر ای نو مجمو ه من شر شدی اسید‪.‬‬ ‫ییدا لی نس ی غ ت من میید انبییی زییه‬

‫مجمو ه نمیدی بیر آثیار شیاملو‬ ‫نوش ه اسد ] م مید اسید زیه‬

‫زوچییه نر سییوئد من شییر شد‪...‬اسییدا‬ ‫امرایی نر ای باری می گویید‪« :‬ز یاب‬

‫شاملو یس از ن ما ب ش ری تأث ر‬ ‫را بر ش ر و شا ران م ا ر ناش ه‬

‫زوچه یکیی از بینرا تیری نانشینامه‬ ‫های فو کلور مرنر ایران اسد‪ .‬شیاملو‬

‫اسد و بر ای باور اسید زیه نر‬ ‫م ییان شییا ران م ا ییر ایییران‬

‫ا ه ای زار ه را ی تنیه انجیار‬ ‫می نان‪ [».‬ای فرهنیی نامیه اگیر آن‬

‫اشمانه هیای شیاملو زی یاتری‬ ‫ترانه های شی نر شی ر نیوی‬

‫گونه زه مؤ ف نر جلد او ب ان ناشی ه‬ ‫ان شار یابد جیام تیری نائرةا م یارف‬

‫یارسی اسد‪ [.‬شاملو مجمو ه ای‬

‫فرهنی و زبان ام ه ایران اسید زیه‬

‫از ش رهای س اسی لون را به نار‬ ‫زاشآان فروت شوزران ‪ -‬زه نر‬

‫تازنون ی یازنی جلد آن تا یایان حیرف‬ ‫« » من شییر شییدی اسیید‪ .‬از جملییه‬

‫آن شییی ر «میییرا نیییاز ی» نر‬ ‫بنرگداشد وارطیان سیااللان ان‬

‫ویژگی های ز یاب زوچیه اسی آانی از‬ ‫شماری رنیف برای هر مدل اسد زیه‬

‫م ییارز مه ی ای ایییران اسیید‪ -‬و‬ ‫مجمو ه های یریا ترانه شیرمی‬

‫ارجا ات ن ن بر اسام ایی شیماری هیا‬

‫( ورزای مهافر زوچو و و ی و اژنهیا را‬ ‫نزلمه زرنی اسید و بیه یورت نیوار‬ ‫وتی من شر شدی اند‪ .‬چندی گآ رو از‬ ‫او به چاپ می رسد تا آن زیه نر سیا‬ ‫‪ ۱۳۷۲‬بییا زمییی بییازتر شییدن فضییای‬ ‫س اسی ایران آثیار شیاملو بیه یورت‬ ‫مادون مجوز نشر می گ رنید‪ .‬از آنجیا‬ ‫زه شاملو ت) د زننیدی شی ری نوییا‬ ‫بونی اسد شیرح و نمیدهای بهی اری‬ ‫نرباری ش ر او نوش ه شدی اسد‪ .‬شمس‬ ‫نررونی نویهندی «تاریر تا لی شی ر‬ ‫نو» نرباری ش ر شاملو و شا ری او می‬ ‫گوید‪« :‬شاملو م وجه شد زیه موسی می‬ ‫زه ی ز ی ر مییی توانیید آن روح را نر‬ ‫ما وای او بدمید؛ نیه موسی می زبیانِ‬ ‫روزمری‪ .‬نر ن جیه شی ری سیرون زیه‬ ‫ورت و ما وای هماهنری ناشید و‬ ‫هم امر با جذاب د شی ر او شید‪.‬‬ ‫ا ه فمپ ای مهیا ه تاث رگیذار ن یونی‬ ‫اسد‪ .‬شاملو از م یدون شیا رانی اسید‬ ‫زه برای همه نهی هیا شی ر سیرونی‬ ‫اسد ی نی از وم ی زونزی به نن ا می‬

‫آید می توان «بیارون میی آن جرجیر»‬ ‫شاملو را بیرای زمنمیه زیرن تیا نوری‬ ‫نوجییوانی و اشییمانه هییا تییا جییوانی و‬ ‫روح ه انم بیی و تیا نوری م انهیا ی و‬ ‫ی ری زه «نر آس انه» ش ری جاونانیه‬ ‫اسد‪.‬فرهنی نویهی ‪ :‬ز یاب زوچیه»‬ ‫نوان فرهنی نامه ای اسید زیه بیه‬ ‫زوش احمد شاملو و همهیری آییدا‬ ‫سرز ه ان نر چندی مجلد به نیوان‬ ‫نائرةا م ییارف فرهنییی ام انییه مییرنر‬ ‫ایران تدوی شیدی و ب ید از نرگذشید‬ ‫شییاملو سریرس ی ی ایی مجمو ییه بییر‬ ‫هدی همهری آیدا بونی اسید‪ [.‬ایی‬ ‫نانشنامه نائرةا م ارف فرهنی ام انه‬ ‫مییرنر ایییران نر چنییدی جلیید شییام‬ ‫حات ت یرات و ضیرب ا م)ی‬ ‫ا‬ ‫های فارسی اسد‪ .‬نخه جلید ایی‬ ‫فرهنیییی نر سیییا ‪ ۱۳۵۶‬از سیییوی‬ ‫ان شارات مازیار من شیر شید و ییس از‬ ‫ان شار شی جلید آن تیا سیا ‪۱۳۶۲‬‬ ‫ان شارای فرهنی به ن ی مشیک ت‬ ‫مم نی تا سا ‪ ۱۳۷۲‬نر ایران م ومیف‬ ‫ماند و تنها ی جلد از مصه های ز اب‬

‫ورت می گ رن‪.‬‬

‫ماهیت زن در شعر معاصر عرب‬ ‫علیرضا عباسی‬ ‫از اسرائ نر ژوئ ‪ ۱۹۶8‬برلورنار از‬ ‫ی ی تاییو شییررف نر وجییه اندیشییه‬

‫چش یوشیی نمیونی و برنردریه هیای‬ ‫بنرا اج ما ی م مرزن شوند ‪.‬به هم‬

‫اج مییا ی گرنیییدی و برلییی از شییا ران‬ ‫رب به م)ابه من مدینی ت نهوی به نمد‬

‫س ت نم اندیشه جه جوگر و تال ی‬ ‫گر نر بغرنجی های مومی یررنی تیر‬

‫چا های تاریخی و ریشه نار موجیون‬ ‫نر فرهنی شان یرنال ه انید ‪ .‬شیا ران‬

‫شدی و شالص های آس ت یذیر جام یه‬ ‫نر ش ر رب مورن توجه ب شی ری میرار‬

‫نار مرا نر هد س ای گذاش ه اند‬

‫نییوگرای ییرب بییا تلآ ی ا مییان هییای‬

‫گرف ه اسد‪ .‬یکی ازموضیو ات مهی و‬

‫( ننار م انیی‬

‫رمان ه ی و رئا ه ی و ن یین رئا ه ی و‬ ‫سم و ه توانه ند توجه نه ا نم ی و‬

‫مورن توجه نر ش ر م ا ر رب موضو‬ ‫زن بونی اسد زن ب نوان ی مصیداق‬

‫ای ش ر یکی از نمونه های برجهی ه از‬

‫ا ه شا رانه ای بیه مهیائ اج میا ی‬ ‫حیا بهی اری از‬ ‫ناش ه باشند و نر‬

‫مورن س زه نر اس راتژی م ارزی نم‬ ‫لا ی را ایآا می زند‪ .‬زن نه تنهیا بیه‬

‫م ان سرونی هایی اسد زیه نر انب یات‬ ‫رب حکاید از جن شی فکری بیرای‬

‫آنان با تام رنج نوری از وط نیدای‬ ‫وطیی یرسیی ی و آزانی لیییواهی را از‬

‫منن ه ی زا د برای اث ات وجون و نیه‬ ‫تنها ب نوان ی نم ه ف برای راب ه‬

‫م ییارزی بییا چییا هییای انهییانی نارن ‪.‬‬ ‫مخ صییات ویییژی موجییون نر ای ی ش ی ر‬

‫طری آثار هنری شان به گوی جهان ان‬ ‫رسییاندند ‪ .‬بییه هم ی مناس ی ات امییروز‬

‫اشمانه بلکه نر زنار اینها ب نوان ی‬ ‫نمان مابی توجیه بیرای آزانی لیواهی‬

‫ب نییوان نمونییه ای از بهیی ار راب ییه‬ ‫مه م و روشنی با مخ صیات تیاریخی‬

‫به اری از شیا ران یرب آوازی جهیانی‬

‫اج مییا ی و م ییارزی بییا فکییر س ی ای ‪ .‬نر‬

‫برلورناری آثارشیان از‬

‫به اری از آثاری زه نرای اشمانه به زن‬ ‫نر آنها برجه ه گرنیدی می توان نو ی‬

‫روشنآکری نر ش ر آنها شآاف اسد ‪ .‬از‬ ‫آن نسد می توان بیه شیا رانی چیون‬ ‫ننارم انی ریانی ا هیمان لیی احمید‬

‫نه زجی به چا هیای اج میا ی و‬ ‫تنامضات مومی را اس ن اط زرن برلی‬

‫نینر !‬ ‫م هم شه با زنان بونی ار‬ ‫به هم‬

‫لاطر‬

‫فرهنری جام یه ای نارن زیه نر آن زن‬ ‫همیواری میورن گهی الی و تام یر میرار‬ ‫گرف ه و هرگونه توجهی به وی ن ین بیا‬ ‫شماتد مواجه بونی اسید ‪.‬ییس ازسیا‬ ‫‪ ۱۷۹8‬زه آراز ب یداری ا یراب شیمرنی‬ ‫می شیون و مصیانف بیا حملیه نیایلئون‬

‫یاف ه اند و بد‬

‫وجوی ان مانی – اج میا ی نشیانه هیای‬

‫سیی د (آنونیی سی ا ییاتی مامییون‬ ‫نازک ا م ئکه شازرا ه اب‬ ‫نروی‬

‫ش رهای اشیمانه از طریی م یارزی بیا‬ ‫تآکر راییج نیو ی از آزانی لیواهی را‬ ‫ترویج می زنند‪ .‬نر وام به اری از آثیار‬ ‫اشمانه برای نفا از حموق یایما شدی‬

‫بنایارت به مصر بونی اسد ش ر یرب‬

‫س انا ص اح مامید ا میاروط سیم ح‬

‫ن ن مراح جدیدی از تجربه را آزمیون و‬ ‫بییه مییرور جریییان هییای نئوز سی‬

‫ا ماس و ‪...‬اشاری زیرن زیه لوشی خ انه‬

‫زن نر فرهنی اج ما ی ا راب سیرونی‬

‫بخشی از آثار ارزشمند ای شیا ران بیه‬ ‫زبان فارسیی ن ین برگرنانیدی شیدی و نر‬

‫شدی اند‪ .‬نمونه برجهی ه چنی سیرونی‬ ‫هایی را میی تیوان نر آثیار ننارم یانی‬

‫ال ار لوانندگان ایرانی مرار نارن‪.‬‬

‫رییانی ا هییمان و س ی ان ا ص ی اح شییاهد‬ ‫بون‪.‬ت شی زیه نر شی ر م ا یر یرب‬

‫رمان هی ی و رئا هی ی نر آن شیییکوفا‬ ‫گرنیدند (‪۱‬ی‪ .‬همچنان زه نر طیی ایی‬ ‫سا ها ب ور چشمر ری از انب ات ررب‬ ‫م اثر شدی و به اری م مدند ش ر رب‬ ‫نر ممیییییاط ی از سیییییرزم هیییییرز‬ ‫تی‪.‬ام‪.‬ا ییوت تییاث ر فراوانییی یذیرف ییه‬ ‫اسیید(‪۲‬ی ‪.‬بییا ییور نوری هییای گییذار و‬ ‫تجربه انیدوزی ی وسی ه شی ر م ا یر‬ ‫رب بخصوص یس از شکهد ا یراب‬

‫نامنه حهاس د هیای اج میا ی زیه نر‬ ‫ش ر م ا ر رب بازتیاب وسی ی ی یدا‬ ‫زرنی به ح ه آزانی لواهی از طری‬ ‫زن فکری نر برابیر نابهیامانی هیای‬ ‫مومی زش دی شدی و برلی از شیا ران‬ ‫م ا ر رب را برآن ناش ه تا از تمرزین‬ ‫بر ن مرنگیی هیا و موییه هیای فیرنی‬

‫برای اح ای حموق اج ما ی زن ورت‬ ‫گرف ه نر وام برآمدی از تجربه نرننیاک‬ ‫میرن هیا لآمیان و اندیشیه ت یری بیونی‬ ‫اسد‪.‬توجه به ماه د زن نر ش ر رب‬ ‫ی مهائله به شیمار میی آیید تیا یی‬ ‫موضو‬

‫مهائله ای زه نو ی از م یارزی‬

‫را شیک نانی اسیید م یارزی ای بییرای‬ ‫ت) د هوید و یروری آن ‪ .‬مهیئله زن‬ ‫نر ش ر رب را نمی توان به ی‬ ‫شخصی و رفا مربوط به‬

‫مهئله‬

‫شان ناش ه باشند و هم امر مهئو د‬ ‫سنر نی را م وجه آنها می سازن ‪.‬‬

‫های هنی را ب ش ر می یابند و شیال‬ ‫های حهیی و یدا ه فکیری آن هیا‬

‫ب ورزلی بی تآاوتی نه د بیه وام ید‬

‫نه د به چیا هیای ی رامیون ب یور‬ ‫ماب م حهه ای حهیام و‬

‫جنه د نهی د نان بلکیه‬ ‫بد ریشیه می م نر‬

‫زنشییرر اسیید ‪ .‬الامیی نر‬ ‫نن ییای مییدرن نمییی تییوان‬

‫مواضی فرهنریی و ح یی‬ ‫س اسی میی تیوان آن را‬

‫یییذیرفد فییرنی نر جایرییای‬ ‫شییا ر نه ی د بییه نرنهییای‬

‫نم ه‬

‫فراوان میومی زیه حاشی ه‬

‫آیی بیرای ظلی‬

‫س نی مومی و بازنرری‬ ‫اج ما ی تلمی نمون ح یی‬

‫های امن د فرنی انهان هیا‬ ‫را ن ن تاد ا ش ا میرار نانی‬

‫می توان یرنال به آن را‬ ‫نو ی م ارزی برای ور از‬

‫بی تآاوت باشد ‪ .‬بهی اری از‬ ‫شییا ران ییرب از طرییی‬

‫مییرن هییا ت رگییی و نگ ی‬ ‫اندیشی ینداشد‪ .‬به هم‬

‫نسد گذاش و مرزن توجیه‬ ‫مرار نانن حهاسی د مهمیی‬

‫ن ایی مهیئله زیانون‬ ‫توجییه شییا ران نخ ییه و‬

‫مانند مهئله زن نر ش ر لون‬ ‫زم نه نریافید نشیانه هیای‬

‫اج ما ی رب مرار گرف ه‬

‫روشنآکری را برای مخاطت‬

‫اسیید تییا از طریی آن نر‬ ‫زنییار توجییه بییه ا ییا د‬

‫ایجان زرنی اند‪.‬‬

‫هنری ش ر ب واننید تنامضیات اج میا‬ ‫لییون را مییورن نمیید مییرار نهنیید‪.‬تمرن و‬ ‫سرزشیییی موجیییون نر شییی ر یییرب‬ ‫(بخصییوص نر شیی ر زنییان ییرب ی از‬ ‫چارچوب هایی زه بر اسام تآکر سی ای‬ ‫و بدوی برای زن نر جام یه و فرهنیی‬ ‫آنها بوجون آمدی نه به منن یه م ی بیه‬ ‫جار گه خ ری بلکه بر یاییه م ی بیه‬ ‫آزانی لواهی بر ماور اح یرار بیه حی‬ ‫ان خاب و ا ر موجونیید بنیا گرنییدی‬ ‫اسد ‪ .‬جام د ای موضو س ت شیدی‬ ‫ش ر رب نر وجه اندیشیه از آن بهی ار‬ ‫م ییاثر گییرنن چرازییه شییا ران ب نییوان‬ ‫بخشییی از فره خ رییان و لییرن ورزان‬ ‫جام ه با نر ال ار ناشی لیرن هنیری‬ ‫می توانند توجه ویژی ای بیه حهاسی د‬ ‫های موجون نر اج ما و جهان ی رامون‬

‫های ی رامون و رلوت نه د به چیا‬ ‫های جاری نر جهان وام ات شیا ر را‬ ‫نالواس ه به ی سرلوشی ناشی از فکر‬ ‫بورژوازی انت می نهد تآکیری زیه‬ ‫م سه انراری نهی د بیه نردریه‬ ‫هیای مییومی را اب یدا نر فییرن (شییا ری‬ ‫نهانینییه مییی زنیید و سییپس آن را بییه‬ ‫جایرای ی فکر یایدار نر جام یه انبیی‬ ‫می رساند ‪ .‬از نشیانه هیای بیارز شی و‬ ‫تآکر بیورژوازی نر شی ر تخل یه آن از‬ ‫مضام اج ما ی و هداید آن به سمد‬ ‫تشک جهانی فارغ از هویید وام یی و‬ ‫زام ب رانه با ی رامیون اسید ‪.‬بخی‬ ‫وس ی از تجربه هیای زیهید جهیانی‬ ‫انهان مربوط به امور مش رک و نردریه‬ ‫هایی می باشد زه از ری هیای فیرنی‬ ‫ور زرنی و نر ی به ر بنرا به نیار‬ ‫جام ه ت ریف میی شیوند ‪ .‬شیا ران نر‬ ‫جام ه مشری هه ند زه امکیان تجربیه‬

‫بایییید توجیییه ناشییید زیییه‬ ‫روشنآکران اگرچه نر برلی جوام تنهیا‬ ‫ا ضای ی نهان ر ر رسمی و یرازنیدی‬ ‫اند اما باید حضور مشخصی نر جام یه‬ ‫ناش ه باشند‪ .‬مشخص از ای جهد زه‬ ‫باید ب وان تاث رات زار فکری آنهیا را از‬ ‫طری ف ا د فرهنریی س اسیی و ییا‬ ‫اج مییا ی شییان نر جام ییه شییاهد بییون‪.‬‬ ‫سه انراری نهی د بیه چیا هیای‬ ‫مومی و نابهامانی های رایج نر جام ه‬ ‫به هر بهانه ای شالصیه روشینآکری را‬ ‫نر ف ا د های فرنی تمل لواهید نان‬ ‫‪.‬زرنار فکری روشنآکران و مواض آنهیا‬ ‫نه د به مناس ات اج ما ی ممک اسد‬ ‫نر جوام گوناگون نارای شالصه هیای‬ ‫م ماینی باشد اما با ایی وجیون آنچیه‬ ‫مهل اسد نم ه اشی راک فکیری بی‬ ‫تمامی روشینآکران حهاسی د هیای‬ ‫اج ما ی بر مدار توجه به حموق انهیانی‬

‫و موض ر ری نه د به نمیض آن میی‬ ‫باشد‪.‬نشانه های زرنار فکیری و شیک‬ ‫گ ری م روشنآکری نر ش ر م ا یر‬ ‫رب را می توان نر شالص هایی نه ر‬ ‫و مهیائ‬ ‫مهئله زن مهیئله فلهی‬ ‫مدی ی نیرری مانند اس م طل ی‬ ‫آزانی لواهی وط یرسی ی و تی ی‬ ‫برای ور از سند سیل ه گیر جهی جو‬ ‫زرن‪.‬ش ر رب همچنان نر حا حرزید‬ ‫یویایی و ح اتی با طراوت اسد و ایی‬ ‫حرزد و یویایی را به وام وامدار تجربه‬ ‫رنی و م ه ماک تاریخی لوی می‬ ‫باشد زه بصورت ی زنج ر ناگههی نی‬ ‫و جریانی ی وس ه و انامه نار نر ی کری‬ ‫جاری اسد‪.‬‬

‫(‪ )1‬ر‪.‬ک به فلسطین و شعر معاصر عرب‪ -‬خالد سلیمان (ص‪ )175‬ترجمه شهره باقری و دکترر عددالسسرین فرر اد‬ ‫نشر چشمه ‪1376‬‬ ‫(‪)2‬ر‪.‬ک به رویا و کابوس‪ -‬دکتر عددالسسین فر اد (ص ‪ ) 47‬نشر مروارید ‪1380‬‬

‫تحلیل موضوعی و تاریخ مند تنهایی انسان‬ ‫آرمان میرزانژاد‬ ‫تنهایی تنهایی تنهیایی چیه زهیی‬ ‫می تواند بی یروا و بدون انراک ِ م ا ی‬

‫زن د‪ .‬وبه آن سوی شهر ‪:‬سیکوت ِ بیی‬ ‫چییون و چییرای م رسی ان هییا رربیید ِ‬

‫مییابی و لییون برتییری نر آرییوی هیی‬ ‫ب اندازر‪ .‬ای نو زه ضدید هیای ناشیی‬

‫و ژرف نر ای باری سخ بروید و لیون‬ ‫سنر نی ِ ماکومانه آن را بی آنکیه بیه‬

‫یخ و ناتمار ِ زوهه ان هیا ل ابیان‬ ‫ها و زوچه های تاری ِ شیهرهای هیر‬

‫نر نهار زندگی اج ما ی را به تناسیت و‬ ‫ت ان ی بد به تل آی م ام زنندی می‬

‫جان لریدی باشد شیرح نهد بایهید از‬ ‫فییراز هییناری هییای تییاریخی برجه ییدن‬

‫زجییای جهییان نر ن مییه هییای شییت‬ ‫اننوای بی ه یاهوی روسی ا هیا آبیانی‬

‫سازند‪ .‬انهیان هیای ی شی از بیا ت رییف‬ ‫و ییآی از اییی لییور همییه از ییی‬

‫گرفد تا ای مآهور ِ تیاریخی ِ هیرام‬

‫هییای لییراب شییدی از بمییت و گلو ییه‬

‫نرلش‬

‫بر انر ن را نرنورنید و طی زرن‪ .‬نر نایری‬ ‫ی هر نرَ تنی شوندی ی زندگی ِ انهان‬

‫گدایان ِ زن گرنی نر زنج ِ م ابر یر رفد‬ ‫و آمد ب ماران ِ اس ر سرطان نر تخید‬

‫نر مرن های گوناگون بیه هی ی وسی ه‬ ‫می شوند! به سا های آرازی ای میرن‬

‫و اح اجات مانی گرایانه ی صر میا [‬ ‫تنها زانی شدن و تنهیا نر زنیار تی هیا‬

‫هییا و اتییاق هییای لییا ی از م مییات ِ‬ ‫ب مارس ان ها بی زهی ِز ران ِ طیرن‬

‫ت ییری و مصیی د وار وارن شییوی ‪ :‬بییه‬ ‫تآکرات ِ آن ی ر میرن ِ شیا ر مهیل و‬

‫ماندن و تنها نر ام د مرا لو شدن ]‬ ‫تمدیرگرایی ِ نید شیدی ای را ییان آور‬

‫شدی نر م ان ِ ان وهی از یرندگان ِ نامی ِ‬ ‫نیرر و مجهمه های سنری ِ ش رهایی‬

‫جوان فکر ! زیه ن هی ه گیی وییژی ای‬ ‫نه د به تجدن گرایی انم بیی او نارر‬

‫می شیون‪ .‬امیا همچنی وامی ب نانیه و‬ ‫ما اطانییه لواهیید بییون زییه انهییان ِ‬

‫نر یارک ها سکون منجمدانه ی سنی‬ ‫ها بخاطر سنی بیونن شیان تنهیایی‬

‫نرای زن به ن ما یوش ج او زه تمیامی‬ ‫مری به جت جت گآی گذشید‬

‫از به ه شیدن‬

‫شآمد برانر ن ِ لورش د به لاطر وفیور ِ‬

‫نر‪ ۶۱‬سا ری نریانناشد هیای روزانیه‬

‫ن آه م [تنهایی]وجون ناش ه و ییس از‬ ‫مرا م همچنان مربان انی را از زن و‬

‫نییور بخش ی دن و نریییایی از س ی ارگان ِ‬ ‫مهجییور نر آسییمان و زمیی تنهییایی‬

‫لون نوش ه اسد " ارلت ای یانناشید‬ ‫ها نر آلر شت اسد زه م تنها هه‬

‫مرن م ِ ماط د ِ بخ ی وار لیون‬ ‫لواهد سالد‪ .‬آن زه می یندارن مه م‬

‫مش ی رک ِ اینییان هرزییدار نشییانه ای از‬ ‫وض د ِ م ما ج ر آم نشان اسد امیا‬

‫و ل لییی ص ی انی از زنییدگی واوضییا‬ ‫هه (‪۱‬ی‪ ".‬یا نرجای نیرر ب د از ایی‬

‫از جم شدی اسد آزان نمی نمایید بیی‬ ‫آنکه نریابد به وض ی نیرر نچار تنهایی‬

‫برذارییید ییی از هییر ییی ناوری ِ‬ ‫نرنسرسازی زه حرفه م اسد یی‬

‫زه می نویهد " تمار افرانی را زیه بیه‬ ‫م نننی شدند برای ل اند بون برای‬

‫سد آنکه تنهیا میی شیون بیه لیاطر‬ ‫جیینء جم ییی بییونی و ی ک‬ ‫اس ی م‬

‫از آنکه رلیپ فهم یدی شیور لیونناری‬ ‫زن ‪ ...‬و مخاطت سمج و سخد گ ر را‬

‫نآ لونشان " نرسی رهای یاییانی بیه‬ ‫تنهایی زه بهای انهان ِ جویای تکامی‬

‫به شهرزی اتوی ایی ب رر زه نسید زی‬

‫اسد ا رافی یاز ازانه می زند "هرزس‬ ‫باید تنها بشون و تنهیا بم یرن وهمی‬

‫نالونفریت بروید ‪ :‬ب‬

‫تآری شدی اسد ای چنی‬

‫اسید زیه‬

‫آزان ن هیید ‪.‬بییه یدیییدی هییای بییدیهی‬ ‫انراشی ه شیدی ط یید بیی تخآ ییف و‬

‫نر آن ت های تنها شدی را نر ای ه‬ ‫جا زه همه جاسد گیرن هی ب یاورر‬

‫موشکافانه بنررید به اج ما ی م آرق نر‬ ‫زنارتییان زییه جام یید ِ ییی جام ییه‬

‫زییه از ل ییر و شییر سییوبژی ی تییاریخی ِ‬ ‫تنهایی ما اطانه برذرر امیا همچنیان‬

‫[شانابی ِ انر نی زای ِ جام ه شدن] را از‬ ‫یدایی‬ ‫نسد نانی اند‪ .‬فراتر از ای ت‬ ‫های زه همهمیه زا شیدی اسید هی‬

‫ناراحد بمان زه تنهایی امروز ِ انهیان‬ ‫چ ور ماحص زنج یر ِ گههی ی ناییذیر‬ ‫ِسا هایی نورتری بونی و با ن ی س ا‬

‫زس به زهی گوی فرا نمی نهید‪ .‬بیه‬ ‫ل ابانی زیه سی ِ فرهنیی ِ میدرن‬

‫شوربخ انه تا امروز تدوار ی دا زرنی اسد‬ ‫نر ای جا می لواه نوییار ِ جیانی و‬

‫چهری ی آن را نائما تغ ر می نهد نرای‬

‫مدیمی ‪ :‬فلهآه و انب ات را بی تمدم‬

‫ِ سخد زلمی و زی ا هرزدار‬

‫طور ه اسد (‪۲‬ی " بیه ینهیان زیرنن ِ‬ ‫حم مد ِ تنهایی نرس رهای شیوربخ ی‬ ‫ی زندی برور " به زندگی ِ نر ورطه ی‬ ‫لونزشی راوی ناس ان انق هیداید‬ ‫نهر زن د به او زه لون یکی از بارزتری‬ ‫نروازی های مدرن هی ناسی ان نویهیی‬ ‫ایرانی سد او نر ‪ ۱۳08‬نرسد ب هد و‬ ‫نوسا م از لونزشیی نهیایی چنی‬ ‫می نرارن ‪ ...:‬م روئی تی شیدی ار‬

‫روئ ت زه نر افهانه ها نوشی ه انید ‪.‬‬ ‫باور زرننی ن هد اما باید بیرور ب هیونی‬

‫شی اهد ِ بییی بییدیلی ناشیید احهییام ِ‬ ‫رریت ِ روحی و م تنهیایی را انراک‬

‫سوی م ت ِ زام ِ مخا ف او بیه میرن‬ ‫هجدر می رویی بیه سیمد ِ ن چیه نر‬

‫اسد زنیدگانی ار وازنی شیدی ب خیون‬ ‫بی مصرف باید هرچه زونتیر زلی را‬

‫می زند آنجا زه به "یروین شایور " می‬ ‫نویهید ‪ :‬تنهیایی روح ِ مییرا هی چ یین‬

‫تام ت م او از زرنتشید فیرو میی‬ ‫روی اونرباری تنهایی نو انهان و لیون‬

‫زند و رفد ‪ .‬ای نف یه شیولی ن هید‬ ‫هرچه فکر می زن هی چ ین میرا بیه‬

‫ج ران نمی زند ‪ /‬م ل لی تنها ههی‬ ‫امروز لونر را توی اینه تماشا می زرنر‬ ‫‪ .‬حاال ز ز از م افه ی لونر وحشید‬

‫چن می نویهد‪ « :‬انهان د ِ می نیه‬ ‫از احهام برای انهان و با انهان بلکه‬

‫زندگی وابه ه گی نمی نهد ه چ ین‬ ‫و ه زس‪ "...‬تنهایی ناهنجار و م ورر‬ ‫شدی گههد تیدریجی و نالواسی ه از‬ ‫همه چ ین ِ زنیدگی و ی وسید ِ انکیار‬ ‫نایذیر به گونا ِ هی چ ین زیه میرا‬ ‫رهایی بخ تر از زنیدی زیهی اسید‬ ‫ای لُری ی جان لرای و ی رونیدی‬ ‫همان مار گنندی ی تنهایی ِ نرون اسد‬ ‫زه با تنومندی ای بر مامید ِ نویهیندی‬ ‫ی چ یدی ‪ .‬آنجیا زیه ح یی ا یف بامیدان‬ ‫نرفراسیوهای نرریهی بیه گریهی‬ ‫انهان ها را چون زوی هایی نر زنار ه‬ ‫تنهییا مییی ب نیید ‪ :‬زوههییا بییاه انیید و‬ ‫تنهایند ‪ /‬همچو ما باهمان ِ تنهاییان‪...‬‬ ‫مییی لییواه بییه وضیی د ِلییاص و‬ ‫تآرنگرایانه نر شی ر او جهید و جیویی‬ ‫زن و آنجا زیه او بیه ظیاهر نر جم یی‬ ‫سد اما – هنوز ب وی آنان نشدی و بیه‬ ‫ب ان ِ نیریر ازآن جمی "می و میایی"‬ ‫تآری شدی اسد ‪ - :‬نهر نر تو می زن‬ ‫ای بامدان‪ /‬زه با همه ی جم چه تنهیا‬ ‫نشه ه ای ! – تنها نشهی ه ار ‪ /‬نیه ‪/‬‬ ‫زه تنها فارغ از م و از ما نشه ه ار‪۳(.‬ی‬ ‫و نر آن سو زنی به نار فروغ نر جهانی‬ ‫بی نور و بی شانمانی نشه ه اسد زنیی‬ ‫زیییه ی شی ی ازی هیی ِ لی ی ق ای‬ ‫لورش دی از جذبه و تیاث ر انبیی را بیر‬ ‫آاه ی افکار مرنان ِ ش رم ا رتاباند‬ ‫او نر زندگی زوتای لون روابپ حهرت‬ ‫بار ِزناشیویی لیون و تمیامی وامی ِ‬ ‫س ت ساز با جوانمرا شدن ِ نامنصیآانه‬ ‫ای زییه بییه لییون زشییی ِ امدانییه‬

‫می زن (‪۴‬ی‪.‬‬

‫از تام آنچه برای انهان وبیا انهیان‬ ‫احهام میی زین سیال ه شیدی اسید‬

‫به نور نسد های یر تش ش و ه جان‬

‫انهان‬

‫م به تنهایی ن از نارر – منهیورر ایی‬ ‫اسید زیه بیه لونییابی بازگشید بییه‬

‫برانر ن نرای زن ‪ .‬به آنجایی زه رف ی ِ‬ ‫فرانهوی ما زریه بوب به ان هار‬ ‫فهم دی شدن زی ر حک مانیه ای نر‬

‫لوی ‪ .‬تنآس هوای س و آزان و فرح‬ ‫بخ ‪...‬تمیار نوشی ه ی زرنشید یی‬

‫مصاح ه ای نر ان های س رهای ز اب‬ ‫تنهییا نشهیی ه اسیید ونییه از تنهییایی ِ‬

‫نی رام ی‬

‫ما نر ییی آنچیه زیه ممنیو وامی ییا‬ ‫اندیش دی می شون ت شی [حم می] می‬

‫می گوید(از زی یرزرارن و اف طونی به‬ ‫ای س رها زه ل ری می شوی لواه‬ ‫ِ ی لیوان ِ جیام امیا میوجن میا را‬ ‫م آکر می زند زه رمن و راز ِ یرچیا‬ ‫ای م انی چ هد! س رهایی زه گوییا‬

‫ِ‬

‫بییه گنییای ِ تنهییایی اهییه ای م ییرف‬ ‫م شوند زه ابدی سد بوب می نویهد ‪:‬‬ ‫همرییان مهییئو ناشیینوایی و صی ی‬ ‫هه ند زه نسد به گری ان آن و هی‬ ‫زس احهام مهیئو د نمیی زنید‪ .‬نر‬ ‫ای اج ما ی زه وجونآن را حیس میی‬ ‫زن باید از زار مجلیه تئونوربیا مورا‬ ‫یییان زیین باییید از ز ابهییای ژونییید‬ ‫بروسد ی یر م شیون ی یر برگون یو‬ ‫جان برگیر فرانهیواز وفیور (شیاهنانی‬ ‫زوچو وی آنمخواری نار ب رر ‪.‬م تنهایی‬ ‫ایی نویهییندگان را نوسیید مییی نارر ‪.‬‬ ‫نویهندگانی زه مننوی ن هی ند امیا نر‬ ‫گآ نرویی زه به زبان ِ لاص لون انجار‬

‫مه ای نه د به همکیاران لیون بیه‬

‫نربییاری ی تنهییایی یییا اگییر‬

‫فهم دی شدی باش نر باب تم نی اسد‬ ‫‪۶(...‬ی تنهایی به نرن آ ونی آن اسد زه‬

‫یارسایانه ی لون ب از تنهایی ِ ییدران‬ ‫نویهندی و ف لهوف ِ ی از لونسیخ‬

‫مییی نهنیید تنهاینیید‪۵(...‬ی از واگویییه ی‬ ‫تنهایی ِ ای نویهندی ی الی ق گیرای‬

‫لویش نداری مداور اسید‪ .‬امیا‬

‫زن زه امکان برجه یدن از ممنو ید‬ ‫هایی زه لیون نآیس آسی ت بیه وجیون‬ ‫هه ند را با یور از آن م امی زنی ‪.‬‬ ‫یس انهان چه به ر اسد به آنچیه زیه‬ ‫ییورت ِ ماییا بییه لییون گرف ییه تییف‬ ‫ب اندازن ‪ .‬نسد ِ ز از ح نهری م‬ ‫لواسیید و تییوان ِ ضییدید یییا ضیید‬ ‫ارزشهایی از ای نسید ههی نربرابیر‬ ‫آنچه زه از سوژی ی ماا ارزی های‬ ‫آرمانی ِ [ م میا نکوه یدی ای ] سیال ه‬ ‫اسیید‪ .‬بییه لورشیی د زییه یاسییر بییه‬ ‫آشکارگی و حم مد اسد نر ای می‬ ‫فرناها نر ح گاهیان نوبیاری و ژرف‬ ‫ل ری شوید‪...‬‬ ‫جن نی نر سر ِ م بارور شدی اسید زیه‬ ‫اس )نائا نرن ِ بی تاب زنندی ی لون را به‬ ‫زبان نمی آورن چرا زیه آنچیه را یا بیه‬ ‫واس ه زبان ب یان شیدی زمیاب بیه‬ ‫فراموشی سپرنی شیدی اسید بیه شیما‬ ‫خندی رندانه می زن ‪ .‬خندی از یس‬

‫رنج و فراموشی همچنان ابهار برانر ین‬ ‫زه نشیانه ی ی وسی ه گیی بیا ا میامی‬

‫نوش ار ی ش را بایهد نر ح گاهان‬ ‫بی که ای از ت صت بی له ه گیی‬

‫لییون ب رانییه زننییدی ی اج مییا ی و‬ ‫ام صانی و س اسی سد زوششی سد‬

‫ازیاننرف نی اسد و آن زیس زیه نچیار‬ ‫مرموزتری حاالت ِ نا آرامیی میی شیون‬

‫لییواب آ ییون بخییوانی و یکهییری آن را‬ ‫بنوشی‪ .‬آن ومد زه فرزند ِ لورش د ای‬

‫اما یی تغ ر ِ سال ارهای ناساز و وام د‬ ‫های مهو یس وام د هیایی از ایی‬

‫می تواند لوب بآهمید زیه چیه م ینان‬ ‫تنهاسد‪ ...‬آنچه از ا ماق ِ تنهیایی میی‬

‫بار سر از مشرق ِ زبان نر می آورن ! ای‬ ‫زما ن رومنیدی ِ لونلواهانیه ی یی‬

‫نسیید را ب یید از نرک نهییری بییه نور‬ ‫لواه ریخد ییذیری ِ وام ید نیه !‬

‫جوشد توض ح نایذیر م ه و بس تیازی‬ ‫اسد و اینجاسد زه زبان سخد زنید‬

‫مهرایهد ِ لونفریت ن هید نیور زیه‬ ‫فراروندی تر از من لون اسد اگر رنیی‬

‫نرک وام د و ب د جدا با هر انچه زه‬ ‫مه ا ِ وام شدن ن هد امروز ل‬

‫و زاو می زند و نر ایی رهریذر نچیار ِ‬

‫"ایهد" به لون بر رن نمض راید لون‬

‫به مدن تکنو وژی لون اس وری ای سید‬

‫ی چ دگی و ت م د می شون چیرا زیه نر‬ ‫و یف ِ‬ ‫ای نری ی تنهای تآرن بخ‬

‫ه می شون‪ ...‬و نر جهان بی آرمان ییا‬ ‫بییدآرمان ماکییور بییه شکهی ه شییدن‬

‫نوی و نر نآس ِ لونآرمانی برای اتوی یا‬

‫موم د هر شی بیرای هی سیخد و‬ ‫نشوارگونه اسد‪ .‬چون چ نی ش اهد به‬

‫اسد‪ .‬س ای می بیه بخشیندگی نیور‬ ‫اسد به تنهایی ِ یرانیه وار ِ نیور اگیر‬

‫مدرت اسد " هه ند ت ی ای هی ِ‬ ‫امنا ناشوندی به تنهایی ب ید از فهی‬ ‫تنهایی رد می زند اینجا ت شیی بیاز‬

‫ینداش ه می شیون فکیر اینجیا منا یی‬ ‫سییخ گآ ییه اسیید‪ .‬امییا نییور فراگ ییر و‬

‫ن روز و نردره برانر ن زه نرممیار‬ ‫م)ا م) تمرزن نیور آف یاب روی ری‬

‫لند می زنند‪ .‬ای جا زبان زبان ِ‬

‫ماهوم و نی زندگی می بخشد و‬ ‫از وفییور بخشییندگی نرم ییان زنییدگان‬

‫ب نی اسد زیه میی لواهید ورمیی زیه‬

‫اش ایی سد زه با انهان حرف می زنند‬ ‫سنی می گوید ‪ :‬نر سکون و سکوت ِ‬

‫تنهاسد! آنجا زه یس از تراژنی ِ شت‬ ‫شت ِ ماا گو به ح ِ نرامات و‬

‫لون تنها ماندی ار زوی می گویید ‪ :‬زیه‬ ‫همداس ان با سکوت ِ ال اری انهیان ار‬

‫شاناب و ممک بید میی شیون ایی‬

‫گذش ه ی لیون نیدارن و ایی وضی د‬ ‫جدید تاحدونی بی م نا می نماید چیرا‬ ‫زیییه هنوزلییییوب شیییینال ه نشییییدی‬ ‫اسد‪...‬بانهای تند ِ هوچی گر به تازگی‬ ‫ن‬

‫و تا فریانی برن اورن همچنان به سکوت‬ ‫لون یای ند ار‪ .‬اما هم به زبان آمیدن ِ‬ ‫زوی ها با انهان ِ تنها – از سیر تنهیایی‬ ‫اسیید و زییویرمی گوییید ‪:‬رواییید گییری‬ ‫شایهیی ه تییر از شییا ری زییه تنهییایی‬ ‫سرنوشد ح میی اوسید وجیون نیدارن‬ ‫وم به م شوق ِ لواب دی ی لون از یس‬ ‫ِ هناران ِ ییرنی ی نیور و نیوازی ِ بیان‬ ‫نرای می زن ‪ :‬تو نر به رت ش انه تنهیا‬ ‫لواب ییدی ای و م ی ِ تنهییا از لواب ییدن ِ‬ ‫تنهایی ت ِ تو ب دار میی میان زیه از‬ ‫تنهایی ِ بنرا لون بنویهی زیه فیرنا‬ ‫ح نالواس ه بلند شوی و آنچه نوش ه‬ ‫ار را نخییوانی و رف ییه رف ییه ب نییی زییه‬ ‫چرونه تنها و تنهاتر نر ل ا د مایو‬ ‫می شور‪.‬‬

‫ای سی ای‬

‫نیور اییدی آ یی ز سی‬

‫زلمات را "بایهد " بیا نک یه سینجی ِ‬ ‫ن ی یاک و هنی روش لواند ‪.‬‬ ‫ِ تنهایی گههد ِ تدریجی و‬ ‫نیا ک‬ ‫ییی بییاری ناگهییانی از همییه چ یین و‬ ‫ی وس‬

‫ِ انکارنایذیر ِ به گونا ه چ ن‬

‫و نرآم نی یر ف‬

‫و انآ ا ِ حا‬

‫از‬

‫ای نو وضی ِ سیور و جدییدی را بیه‬ ‫وجییون مییی آورن ‪ .‬وضی ی تییازی ن آییه‬ ‫تنهایی بهی ه شیدی و نیوزانی بیه نن یا‬ ‫آورنی زه لوفی توامیان بیا ییام بیدوا‬ ‫تییارویون وجییونی اوسیید و ارضییه ی‬ ‫شای ِ مرن ما می لواه از نریچه ای‬ ‫نیرر به تنهایی زدی های انهیانی نریای‬ ‫زن‬

‫ای جا ت ی ه ِ اس وری زنا‬

‫نر جهانی ضد آرمان زوششیی من ی‬ ‫بر وام د اسد‪ .‬زوششی نیررن ن اسد‬ ‫زهآرش ه از بی ریخ ی وام د هیای از‬

‫اندیشانی زه باورمند به جملیه "نانی‬

‫روی‬

‫نوشی ه "تمیدیر ِ ما یور انهیان‬

‫تنهایی سد " را بهوزاند‪ .‬اما ای‬

‫هی‬

‫با زارزرن آرمانی و همانیا لمیی لیون‬ ‫وام د فراگ ر ِ تنهایی را به زلی از ب‬ ‫نمی برن‪ .‬فمپ ش وی های تامی آن را‬ ‫ی نهان می زند ‪.‬‬

‫یانوشد ‪ : ۱‬یانناشد های روزانه ن ما – ان شارات مروارید ص ‪۲۳۷‬‬ ‫‪ : ۲‬یانناشد های روزانه ن ما (همانی رک ‪:‬ان شارات مرواید ‪ – ۲۳۹‬چاپ نور‬ ‫‪ : ۳‬شا ر ‪ :‬احمدشاملو – نف ر مرث ه های لاک – ش ر ِ شار گاهی‪.‬‬ ‫‪: ۴‬یاری س رهایی از نامه های فروغ فرلنان – شا ر م ا ر – به شوهر لون یروین شایور‪.‬‬ ‫‪: ۵‬از ز اب ِ رف‬

‫ا لی – ان شارات طرح نو – بخ‬

‫یایانی ز اب مصاح ه ای زه نشریه اسپری تاریر مارم‪ -‬آوری ‪ ۱۹۹۴‬بیا زریهی ان‬

‫بوبَ مو ف ز اب انجار نانی اسد‪ .‬ترجمه ی روزس ار‪.‬‬ ‫‪ : ۶‬ز اب ِ انهان مصلوب ِ فریدری‬ ‫چاپ نور ‪۱۳8۱‬‬

‫ویلهل ن چه – باب چرا م تا به ای اندازی فرزانه ار – ص ‪ - ۶۳‬ترجمه رویا منج – نشر میس –‬

‫دهاتی ها‬ ‫علی عبدالرضایی‬ ‫ش ر ش ورى تیری ژانیر نر هیر زبیان‬ ‫سد شا ران سیرآمد روشینآکرىِ هیر‬

‫اسد م آمدند و بدون آنکیه بداننید ییا‬ ‫بخواهند زل ه جیاز شیان می زیرن!‬

‫نویهندی اى به بار زه نری زل یه اى‬ ‫ناش رفد و آمد ناشد جین گلشی رى‬

‫زشییورند نهییه هآ ییان هیی یکیی از‬ ‫مهم ری نوری هاى تاریر شی ر م ا یر‬

‫اینها ظاهرن بچه زرنی بوننید نهیات‬ ‫ن ونند اما به طرز فج نهات بوننید‪.‬‬

‫اح ما شن دی هاى یدرلواندی ى ساب‬ ‫نویهندی هاى ایران نس کارى شدی بون‪.‬‬

‫فارسی سیید و لوشی خ انه مریییت بییه‬ ‫اتآییاقِ شییا ران م ییرح اییی نهیییه‬

‫ل ه ای جور حرف و حدی ها‬ ‫و ا ه ضدیّد ار با هر چه نهیات‬

‫زی*لرآبانى بوننید ی نی همیه شیان‬

‫با ی شییدی ایی روزهییا جما یید‬

‫م و د نهات بونند امیا ه چکیدار شیان‬ ‫نهات ن ونند نهات بد ن هید نهیات‬

‫هییوچ بروینیید بییورژوا زانی ار! نر‬ ‫حا زه م نر لانوانی اى بهی ار‬

‫اما فاج ه سد یک ممک اسد ما و‬ ‫ما ییدی ى تهییران باشیید م و یید نهییات‬

‫م مو توى یک از مالیه هیاى‬ ‫فم ییرِ نرییرون زییه لییون نهییات‬

‫ن اشد اما به طرز فج نهیات باشید‬ ‫نهات ی ن نآهی ی نی ب هیوان بی‬

‫ی شرف ه سد بینرا شیدر ییدرر‬ ‫سوان چندان نداشید امیا حکمید‬

‫فرهنییی! فره خ ییه ی رمییرنى را میی‬ ‫شنال زه ری س یا نایت ری سِ فی ن‬

‫س نه ناشد از او به ار یان گیرف‬ ‫م)ل آمول چنان با س ل ورت‬

‫سازمانِ هنرى نر زمانِ شای بون ط نو‬

‫سرخ نره نارر تا زهی نآهمید نر‬

‫نشهد با او لدا تا چ ن یان گرف ه بیونر‬ ‫اما نو تا تو ه ناشد یک از یک گاوتر‬

‫ج ت ییو نیدارر اجیراى همی‬ ‫آمول ه با شد ل ل هیا نربیاری‬

‫هر نو ه تازی هنرى بونند ی نی ییدرِ‬ ‫فره خ ه شان ایی هیر نو زیونن را از‬ ‫اوانِ زییونز فرسیی انی بییون زیی م‬ ‫موس م زبان نماش ‪ .‬ب د ه زیه مید‬ ‫زرنند از تمارِ نآو ی بهری برنی یهیرها‬ ‫را فرو زرنی بون تیوى ماتاید جما ید‬ ‫روشنآکرى اما ب فایدی بیون‪ .‬نور و بیرِ‬ ‫ای نو جوان باالى شهرى ه نوس ان‬ ‫بونند از جنسِ لونشان همه شیان بی‬ ‫برو برگرن نهیات ! ارلیت شیان هی نر‬ ‫نهاید هنرى شدند اما از نر زو کاف س!‬ ‫از برل شان ایران زه بونر لیوب زیار‬ ‫م زش در نر بار زه ناشی ییارت‬ ‫م گرف و ارلت نرِ ریروب بیا جآید‬ ‫م آمدند و ته شت ت و تنها برگشد‬ ‫م لورنند و زی ای شان نر باغ جا م‬ ‫ماند چون با فر‬

‫اینکه لانیه جیاز‬

‫ای روزهیا ل لی هیا از آن طیرف بیار‬ ‫اف انی اند ت ل غِ نهات گرى می زننید‬ ‫آن را بد نمی ناننید نر حیا زیه بی‬ ‫فرهنر فاج یه سید می هم شیه از‬ ‫نهات ها بد گآ و همی‬

‫با ی شید‬

‫ل ل ها بیورژوا زانی بخواننیدر ییانننی‬ ‫سا ی زه تازی از ایران لیار شیدی‬ ‫بونر مهمانِ من مدى فرانکآورت شیدر‬ ‫زه برای سنی تمار گذاشد همو می‬ ‫گآد چند سا ی براى او بار اس‬ ‫ات را از هوشنی گلش رى زه آمدی بیون‬ ‫آ مان شن در م گآد "فئیونا نانی اى‬ ‫جنجا نر ش ر ظهور زرنی زیه حیوا ِ‬ ‫م دان ونی بیار بینرا نارن و آنجیا‬ ‫یییارت هییاى آنچنییان میی گ ییرن!"‬ ‫حم م همه جور آرت هید و شیا ر و‬

‫ار ل ییا ِ واهیی نر سییر بهییازند‬ ‫یریروز م یرج ِ اسیپان ار می گآید‬ ‫تازنون ندیدی ار یک اس فام ی ات را‬ ‫نرسد تلآظ زند چرا یو ای نمی‬ ‫زن ! یرس در چه بریذارر! جیواب نان‬ ‫میی)ل " ی‬

‫ییدو"! گآی می‬

‫دا رضای ن ه ! نر ا‬

‫لی‬

‫تیا ه جیدی‬

‫سا ر اسم ناش ز لیوم رى ی نی‬ ‫رمضان ل دا رضای بیازارنه بیونر‬ ‫تازی او و آلری را زنر شدر این زیه‬ ‫هه باز ه اگیر از لیونر زی زین‬ ‫نیرر چ نى نم ماند! اینها را بر ی شان ِ‬ ‫ز اب " نهات ها" نوش تا بیدلواهان‬ ‫بدانند م و د نهات نهات زانی ار و بیه‬ ‫ای اف خار م زن نیون و چنید نر ید‬ ‫ن ایران نهات بوننید امیا‬ ‫فرهنی سازا ِ‬ ‫نهات ن ونند‪.‬‬

‫شعر حجم و انحطاط ادبی‬ ‫عسگر ر یدی‬ ‫به م رفی ما های یس از ش ر سیپ د بیا‬ ‫ماورید ش ر حج م پرنازی ؛ چنانچه‬

‫رو نر ش ر سپ د چه مو آه نیریری‬ ‫برای تغ یر نرشی ر وجیون نارن جیواب‬

‫نریافیییدهیییای م لییی و فیییوری و‬ ‫ایی نریافیدهیا‬ ‫بیتهک اند‪ .‬و‬

‫مه اضییرید هرما ییت شی ر برگرف ییه از‬ ‫نو نصییر ا ییلی اسیید او فییرر و نور‬

‫بدیهی اسد و یاسر ه اسد یس بیه‬ ‫ارتی یدیدآورنن ما ی یس از سپ د از‬

‫هر جهی جوی نیریر را نر آنهیا باطی‬ ‫زرنی اسد‪ .‬م ل اسد بیرای آنزیه از‬

‫ما وا و ایجان ما ت جدید با تغ ر نر ای‬ ‫نو نصر اتآاق لواهید اف یان و ن میا بیا‬

‫نهر فرر ر رممک اسد‪ .‬آیا تغ ر ما وا‬ ‫با یدیدآمدن ما ی نیو م شیون اگیر‬

‫حکمد وجونی وام د و از لد ریایی‬ ‫آن برلاس ی ه اسیید و نر تهییاهر لییون‬

‫را‬

‫یاسر م) د باشد سوا نور ایی اسید‬

‫لوی‬

‫را با وام د مانر آشنا نمیزنید‪.‬‬

‫نره شکهد و تاحد نه چندان زییانی‬ ‫از ای جهد زیه اتآیاق شکهید ما یت‬

‫زه م)نوی شاهنامه زوچک ری مناس ی‬ ‫با م)نوی موالنا ویا م)نوی م نوی هی‬

‫فوری سد برای آنزه شا ر نر رسی دن‬ ‫بییه نریافیید از حجمییی زییه بیی آن‬

‫به ی ار ی شی ر از ن مییا نر مییوا ی چییون‬ ‫مهیی نان و باییر طوییی اتآییاق ام ییانی‬

‫مناس ی بیا لیی و مجنیون نیدارن آییا‬ ‫م وان آن سه اثر را سه ما یت مخ لیف‬

‫نریافد و وام د مانر بونی اسد – نیه‬

‫بونموف به ال را ما ی نو شد زه هی‬ ‫ازنون به نار ن مایی م یروف اسید و از‬

‫لواند رفا از ایی نهیر زیه ما یوای‬ ‫م آاوت نارند و تصیاویر شی ری آنهیا از‬

‫تمار موا د ش ر ز س به جن تهاوی‬ ‫مصر ها ی یروی م کنید‪ .‬سیپس ما یت‬

‫ی جنس ن هید مهیلما یاسیر ایی‬ ‫سییوا ن یین منآییی اسیید یییس ن جییه‬

‫سپ د به وجون آمید زیه مید ی بیون بیا‬

‫م ر ری تغ ر ما وا به تنهایی تیاث ری‬

‫حذف رو مخاطت را به نننیک یری‬ ‫الیه های هی شیا ر ی ونید م دهید و‬

‫نر ایجان ما ت ندارن‪ .‬نر ما های ییس از‬ ‫سییپ د و تاحییدی لییون سییپ د میید ان‬

‫اینکییه نصییر شی ری را چرونییه حآییظ‬ ‫م کند جواب نر موس می نرونی اسید‬

‫تاس س ای ما هیا توضی ح و مانآهید‬ ‫لمی لون را به ابهیار م کشیاندند و بیا‬

‫زه موجونی نر ها ه ای ازابهار بیامی‬ ‫ماند‪ .‬یس از ایی ما یت افیران بهی اری‬

‫ای ترفند س ی نر ا ما و تام ی ما یت‬ ‫جدییید ناشی ند بییرای م)ییا نرجییایی از‬

‫مد ی لل ما های جدیید ههی ند زیه‬ ‫رفا جهد آشنایی مخاط به ر‬

‫توض اات ش ر مو نیو آمیدی زیه ایی‬ ‫شیی ر ضیید ییرو اسیید و سییوا‬

‫م رسد و ارتند از مو نو شی ر حجی‬

‫اینجاسد آیا لل هنر اثری ل ی اسد‬

‫ش ر ناب ش ر امیروز شی ر یهیامدرن و‬ ‫ب کرانی از ان اهای واهی (افران شالص‬

‫یییا اث ییاتی و م مئنییا اث ات هیید یییس‬ ‫نم وان نآرت هنی از می) هیویج!! را‬

‫ای ی ما هییا منوچهر آتشییی –هوشیینی‬ ‫ا نری‪-‬آریاآرییایور‪-‬سی د لی یا ای‪-‬‬ ‫ف یییروزی م رزاییییی‪...‬و نر یهیییامدرن‬

‫م ک و یا مو آه ی ما ت نانهد‪ .‬ای‬ ‫ابهار نر ت اریف تا جایی رس د زه ب ان ه‬

‫شکهیید ییرو‬

‫ما ییت ز س ی‬

‫رضابراهنی و‪...‬ی‪ .‬ا ل ری ایران آنها بیه‬ ‫شرح ی اسید؛ ال یرا ما یت شیام‬

‫ما ت های جدید را بیه بیی ما یوایی و‬ ‫ح ا اب ذا زشیان د‪ .‬بیرای م)یا توجیه‬ ‫انی ان ما رر را به ب ان یه رسیمی شی ر‬

‫تغ ر بن انی فرر و ما وا توامان اسد و‬ ‫سوا اساسی ای اسید ییس از نرهی‬

‫حج جلت م نمای «ب ان ه ش ر حجی ‪:‬‬ ‫حج گرایی آنهایی را گروی میزنید زیه‬

‫ما ییت نر شیی ر نییو و حییذف‬

‫نر مییاوراء وام ییدهییا بییه جهیی جوی‬

‫شکهیی‬

‫از طییو – بییه سییر د یریییدیسیید‬ ‫بیآنزه جیای ییایی و م یی بیهجیا‬ ‫برذارن‪ .‬بیتهک اسد برای آنزه بیه‬ ‫جه جوی زشف حجمی بیرای یرییدن‬ ‫جذبه حج های نیرری سد زه‬ ‫زشف و جه دن مینهد‪ .‬تاملی بیر سیر‬ ‫ای حرف میزن ‪ :‬از وام د تا مهاهر‬ ‫وام ییید از شییییء تیییا آثیییار شییییء‬ ‫فا ییلهایسیید فا ییلههییاییسیید؛‬ ‫فا لههیایی از وام ید تیا میاورا آن‪ .‬از‬ ‫هیینار نم ییه ییی چ یین هیینار شیی ا‬ ‫برمی ل نن هیر شی ا بیه مههیری نر‬ ‫میاورا آن چ ین میییرسید و وام ید بییا‬ ‫مهاهر هنارگونه ای با هنار بی ید و ی‬ ‫می شون‪ .‬شا ر حج گرا ای فا له را با‬ ‫ی جهد طی میزند؛ تند و فیوری‪ .‬و‬ ‫بدی گونه از وام د به سون مههیر آن‬ ‫میگرینن‪ .‬هیر مههیری را زیه ان خیاب‬ ‫زنیید از ب ییدی زییه بی وام یید و آن‬ ‫مههییر من خییت اسیید بییا یی جهیید‬ ‫می ییرن و از هیر ب ید زیه مییییرن از‬ ‫ر از طو و از م مییرن‪ .‬یس از‬ ‫حج مییرن یس حج گراسد‪ .‬و چون‬ ‫یریدن میلواهد بیه جهی جوی حجی‬ ‫اسییید اسپاسمان ا هیی سوررئا هیی‬

‫ن هد‪ .‬فرم ای اسد زه از سیه ب ید‬ ‫به ماورا می رسد‪ .‬و نر ای رس دن فمیپ‬

‫بر سر آن اسد زه وام یی للی زنید‬ ‫ناب تیر و شیدیدتر از وام ید روزانیه و‬

‫زشف ل اند میی زننید تیا بیه نخیوت‬ ‫فرنی یا اج ما ی لون رضیاید بدهنید‪.‬‬

‫نر ی جا با هی م میات مییزننید‪ :‬نر‬ ‫جه دن از طو ؛ گرچیه نر ایی جیا هی‬

‫م مو ‪ :‬ما تصویری از اش ا نمی نهی‬ ‫منهری از لد رایی آنها می سیازی ‪ .‬و‬

‫چنانچه مشهون اسد لا م س ور فوق‬ ‫بییه ضییرم مییاط لییون ن یین از نرک و‬

‫جهد فوریتر اسد‪ .‬حج گیرا نر ایی‬ ‫جهد لپ س ر از لون به جا نمیگذارن‪.‬‬

‫واملی را زه بدی گونه وار مییگ یری‬ ‫نر جایی نورنسد با فا لهای از وام د‬

‫تشریح آن اجنند و آنمیدر از یرییدن و‬ ‫جه دن ب مورن اس آانی نمونی زیه انریار‬

‫نر یشد سر تصیویر او سیهب یدی طیی‬ ‫شدی اسد‪ .‬و ای سیه ب ید طیی شیدی‬

‫می نشان ‪ .‬زار ش ر گآ ن هد‪ .‬للی‬ ‫ی م ه اسد؛ ی نی ش ر لونی بایید‬

‫نر دن لل ب ان ه ورزشهای ا مپ کیی‬ ‫بونی اند! لیی ای حیا نر از)یر ب ان یه‬

‫اسکله میسازند تا لوانندی ش ر حج را‬

‫موضییو لییونی باشیید‪ .‬فصییاحد و‬

‫های ما یت ییس از سیپ د ایی‬

‫به جایی برساند زه شا ر رس دی اسد ‪.‬‬ ‫لوانندی مش اق یور از اسیکله را بیه‬ ‫تانی ییان مییگ یرن و لواننیدیی م یان‬

‫جه جوهای زبانی رویای ما ن هد و ی‬ ‫جییانوی ج ییت واژیهییا را نر زارمییان‬

‫مشیی رزند ‪ :‬ا ییفی اسیی آانی از جمیی ت‬ ‫شا رانه و م ه به جای جم ت واضیح‬

‫فراموی نمی زن ‪ .‬ش ر حجی از نروغ‬ ‫ایدئو وژی و از حجری ی ت هد میگرینن‬

‫لمیییی‪ .‬بی اسی ی آانی از تو ی ی آات و‬ ‫اس ارات شا رانه بیه جیای آمیار هیای‬

‫و اگر مهئو اسد مهئو زار لیوی‬ ‫و نرون لییوی اسیید؛ انم بیییسیید و‬

‫نم لمی‪ .‬ی اس آانی از انوا مغا یه‬ ‫هییا بییرای گمییرای زییرنن مخاطییت‪ .‬نی‬

‫ب دار‪ .‬و اگر از ت هد میگوید از ت هیدی‬ ‫ن هد زیه بیر نوی میی گ یرن بی از‬

‫اس آانی از توه به مخاط انی زه نرک‬ ‫ب ان ه را نداش ه و نهای ا جداسازی مشیر‬

‫ت هدی سید زیه بیر نوی میی گیذارن؛‬

‫مخاطیت ایی ما هیا از جام ییه انبییی و‬

‫چرازه ش ر حج به نن ا مهئو دها و‬ ‫ت هدهای جهد نانی شدی نمییرون‪ .‬بیه‬

‫مییرارنانن مخاط ییان لییون نر زمییری‬ ‫نخ ران و روشنآکران انبی با ناید به‬

‫نرون ن ییوت مییینهیید تییا از نییداهای او‬ ‫جهد بر رن و جهید بدهید‪ .‬ییس ایی‬

‫م ا ت زر شدی بندی –نهیر شخصیی‪-‬‬ ‫مای به ما ی یس از ش ر سپ د ن ه و‬ ‫به انی یان اسی انان نوسی ان و نانی‬

‫میشون م ان مصار م یان رسی دن بیه‬ ‫ماورا با ور از حج به همیان جیایی‬ ‫زه شا ر حج رس دی اسید‪ .‬نر آنجیا‬ ‫شا ر برای گآ حرفی نیدارن‪ .‬شیرحی‬ ‫ندارن‪ .‬و ناگای چ نی را به زیان مییآورن‬ ‫زه ح رت و راز اسد‪ .‬همیان چ ینی را‬ ‫زییه سییاحران ی غم ییران ونالوانییان‬ ‫برهمنییان ی ییارآوران زآییر ی ییارآوران‬ ‫ایمان به ت آورنی اند؛ ی نی شی ر لیون‬ ‫ش ر‪ .‬حج گرایی نه لونزاری سد و نه‬ ‫ال ییاری‪ .‬جذبییههییایی ارانیسیید یییا‬ ‫ارانیای مجذوب‪ .‬جذبیهای از زی یایی و‬ ‫زی اشیینال یسیید‪ .‬ارانیای از شییور و از‬ ‫ش ور اسد‪ .‬از توم فیرر و از ن بهی‬ ‫به سرنوشد ش ر‪ .‬نه هیوم اسید نیه‬ ‫تآن ‪ .‬تپشی سد لش و ص ی‪ .‬تیپ‬ ‫آگییای بییرای هنییر شییا ری نر انهییان‬ ‫نیوانه ی ش ر زه ل ر مییزنید زیه از‬ ‫مربانی شدن نمی ترسد‪ .‬ش ر حج ش ر‬ ‫حرف های مشنی ن هید‪ .‬شی ر زمیا‬ ‫اسد نر زما وحشیسد و نر زشف‬ ‫زی ایی لشوند می زند‪ .‬میه ن هید‬ ‫و ی از بوی باس ان ب دار میشون‪ .‬تغ یر‬ ‫جا نانن وام د ه ن هد؛ وام د ه‬ ‫ن هد‪ .‬نر زندگیی روز و نر زبان زوچه‬ ‫تومف نمی زند‪ .‬شا ر حج گرا هم شیه‬

‫ش ر ی از آن زه م هد بشون م هید‬ ‫میزند‪.‬حج گراییی سی نیریر شی ر‬

‫وامی‬

‫آموزان گرامی تو ه م کن تا زمان کیه‬ ‫ب ان ه ما ی را م میا نرک نکیرنی و بیا‬

‫ایران اسد‪ .‬اسپاسمان ا ه آد صر‬ ‫اسیید و ل ییابی جهییانی نارن‪ .‬و چییون‬ ‫آد صر اسد نماشیی تیاتر مصیه‬

‫مو آه های لمی روش و ریح میانر‬ ‫به ت آن نشدی انید از آن ما یت جیدا‬

‫س نما و موس می را به لون مییگ یرن و‬ ‫ای ب ان ه ن یوتیسید بیرای نیمید‬

‫نوری و تییا زمییان نرک م یی از آن‬ ‫اس آانی ننمایند چرا زه انا اط انبیی از‬

‫همییرای نماشییان نمایشیینامهنویهییان‬ ‫س نماگران و نویهندگانی زه زار لوی‬

‫مکات ی چون نانائ ه نشات م ر رن زه‬ ‫را ت ما های یس از سپ د تنه بیه تنیه‬ ‫نانائ ه بیا انیدک تآاوتهیایی نر حیا‬

‫را نر سییمد ای ی ل ییاب میییب ننیید و‬ ‫می ب ن حج گرایی شیا رانی را گیروی‬ ‫میزند زه به تجربهی زارهای لیوی‬ ‫رس دیاند؛ به ذت یریدنهای از سه ب د‪.‬‬ ‫یس این ب ان ه ی ما م وی ای رس دی را‬ ‫میچ ند‪ .‬نه ی شیوای نیه بید‪ .‬م یارزی‬ ‫می زن ‪ .‬م ارزی ل ه آنهایی زه به ایی‬

‫ظهورند‪.‬‬

‫فرآیند آ نایی زدایی در آبی ناگهان اثری از منصور خور یدی‬ ‫امیرحسین بریمانی‬ ‫آبی ناگهان یی بیرنن زبیان اسید و‬ ‫بخشی از وظ آه ش رید رس دنِ م را‬

‫از مو آه های حج را نر آثیار مشیاهدی‬ ‫زرنی نیرر نمی تیوان و ح یی ن ایید‬

‫واژی ها و زبان هوی ی مانی به لون می‬ ‫گ رند‪ .‬به ت ری می توان گآید زبیان‬

‫نر اش ار ای ز اب زبان بیر نوی میی‬ ‫گ ییرن‪ .‬نر سیی ای ب رونییی رای بییرای‬

‫آن ها را شا ر حج بیدان ‪ .‬نهیه نیون‬ ‫ب ش ر از هر برهه زمیانی نیریری الزر‬

‫موضو اثر مرار نررف ه بلکه بیه نیو ی‬ ‫نچار سوژی شدگی شدی زه گامی جلیوتر‬

‫فضییای احهاسییی به ی ه شییدی و اش ی ار‬ ‫زارزرن احهاسی لون را موم ا از لوانندی‬

‫به نرای هایی برلواسی ه از مایید ییویر‬ ‫م نی بر اب ا یذیری نهریات نارن و رای‬

‫از یهاسال ارگراییِ نریدایی اسد ‪:‬‬

‫ینهان می نارنید‪ .‬رمنگشیایی اشی ار نر‬

‫باید برای جریاناتی نوی تیر و نر انامیه‬

‫گییرو زنارگذاشی ان هییارات مرسییور از‬ ‫سالد هیای زبیان و ترز یات شی ری‬

‫حج باز شون تا نهه نون ب واند جریانات‬ ‫آوانرارن لون را بپروراند‪ .‬راب یه منصیور‬

‫سد و سپس بیاور ناشی بیه رفلکیس‬ ‫یییذیری هییای زبییان نر ارائییه سییواح ِ‬

‫لورشی دی حییدام نر آبییی ناگهییان از‬ ‫ش وی نور ی روی می زند و ح یی لیون‬

‫نامکشوف لیون‪ .‬زارنیاپ م یدی نارن از‬ ‫زبان می توان برای ا د راج زبیان‬

‫شا ر هی اط یی از تیاث ر گیذاری و‬ ‫یذیریِ نو سویه ای بر حج ندارن !‬

‫می ترس زلمات زوچ‬ ‫مانون رف‬

‫را‬

‫از رون بر رند‬ ‫به ر ر از آاات زر شیدی زبیان نر‬ ‫س ای نیرر مورن اس آانی میرار گرف یه‬ ‫اسد‪ .‬لورشی دی نر ممدمیه ز یاب بیه‬ ‫((یوسد اندازی زبانیی اشیاری میی‬

‫اسی آانی زییرن و ایی امییر نر ما ییت‬ ‫نو ی فرازبان امکان یذیر اسد‪ .‬آییا‬

‫زند‪ .‬برای فه چ ه ی ای یدییدی‬

‫نم ی تییری تجلییی فرازبییانی زییه‬

‫ناآشنا می باید باور رایج راج زبان‬

‫زارناپ بدان اشاری می زند نر شی ر‬ ‫نمون ی دا نمیی زنید ایی میورنی‬

‫را نریییاب ‪ .‬مییوان لییار نر هنرهییا‬ ‫م آاوت اسد‪ .‬چنانکه نر موسی می‬

‫سد زه یدا ه رویایی ه بدان اشاری‬ ‫می زند و ی فرازبان را آن طور زیه‬

‫ا وات نماشیی رنیی و ر یری‪ .‬نر‬ ‫ش ر موان لیار بیرای یوار میرنر‬ ‫زام آشناسید ‪ :‬واژی هیا‪ .‬جام یه‬

‫باییید تصییویر نمییی زنیید‪ .‬منصییور‬ ‫لورش دی از شا ران حج اسید و‬

‫همواری نر حا اسی آانی از زبیان و‬ ‫سییال ارهای زبییانیِ رایییج اسیید‪.‬‬

‫رویایی بارها به او اشاری زرنی اسید‬ ‫اما ش ر حج (چنانچه روییایی ن ین‬

‫لورش دی بر ل ف م ن میا هیا‬

‫امرار می زنیدی روز بیه روز نیوانی‬

‫زبان تونی ها را زنار میی گیذارن و‬

‫زلی تر به لون می گ رن نمی لواهد‬ ‫ه ش ر ییر ی مانی را از زیر ییرچ‬

‫ه سو بیا بیاور فرما هید هیای‬ ‫روسییی زبییان مییورن اسیی آانی نر‬

‫لون از نسد بدهید ! شیا ران حجی را‬ ‫می باید از جرگه ش ر حج لار زنی‬ ‫و طی لوانشی ان میانی بررسیی زنی‬ ‫ارت اط آن ها با حجی چرونیه ارت یاطی‬ ‫سد‪ .‬آیا ماید حجمی بر آثارشان احاطه‬ ‫نارن و زیر وای حج مرار می گ رند ییا‬ ‫ارت اطشان نو سویه اسد و بر ه تیاث ر‬ ‫گذار اگر از نو نور باشد و تنها چندی‬

‫ابدی یایی ن ن راجی لورشی دی میی‬

‫ش ری را نر فرآیند آشنایی زنایی میرار‬ ‫می نهد تا ش ر را فیرای فرهنیی میرار‬ ‫نهد‪ .‬یوسد اندازیِ زبان زه لورشی دی‬

‫چهار مجمو یه زیه زیر آن رفید نر‬ ‫دن بر آمدی تا طرحی نو را بیرای ایی‬

‫بدان اشاری می زند نر نننیکی آشینایی‬ ‫زنایییی مییورن اسیی آانی شکلآهییکی و‬

‫بییا ی اند از بی مایییه آن ب ییا‬

‫همآکییییران اوسیییید‪ .‬لورشیی ی دی از‬

‫فرینیییییدیی‪ .‬نر یییییآاات ‪ 8۲‬و ‪۱۳۲‬‬

‫آوانرارنیهد های حم میی امیروزِ شی ر‬

‫رویکرنی نوی را نر حج میی ب ین ‪:‬‬

‫اسد‪ .‬نهار ش ر نهامی یرانه ن هید و‬

‫گوید ‪(( :‬منصور لورش دی از مدریدر‬ ‫ش ر حج ماهوب می شون زه با چاپ‬

‫سی‬

‫ش ر را از جهات گوناگون می توان مورن‬ ‫ی شیییروی میییرار نان‪ .‬رویکیییرن وی نر‬

‫لون مماومد می زنند‪ .‬زبان اش ار م‬ ‫نه نهامی نشیانه ایهید و نیه نماییانرر‬

‫ب ییان فضییایِ رلییدان مخاطییت را بییه‬ ‫جه جوی نا ترر ت می زند‪ .‬یآات‬

‫ی ش ازی به چیا زشی دن بی ماییه‬ ‫ش ر (زبانی اسید‪ .‬ترز یت هیای میورن‬

‫یآد و اطی ق‬ ‫رف یدیدی ها‪ .‬ج‬ ‫ظاهرا نابجایِ آن به ابژی ها مخاطت را‬

‫ا اامی به ابژی هیا آنیان را از امیر وامی‬ ‫م ماین می زند و آات نامریی وجون و‬

‫اس آانی نر ای مجمو ه برای مخاطیت‬ ‫(نر هر س ای از سوانی ملموم ن هید‬

‫به تجاربی نو همراهی می زند ‪:‬‬

‫نمونی ب رونی می گ رند و ح ی نسید‬ ‫به امدار می زنند‪ .‬تو ی آات نر تایرک‬

‫‪:‬‬ ‫وم ی هویِ بهار‬ ‫از زما ِ زوی باال‬ ‫می رون‬

‫آبشار بلند یَر‬ ‫رس یرواز می زند‬

‫اند و بی آنکه مورن تمرزن مرار بر رنید‬ ‫زم نه ساز رلدانهای ب دی می شوند‪.‬‬

‫روی تآکر بان‪.‬‬

‫نر گآ مانی نرونی ش ر زبان را نمیض‬ ‫می زند‪ .‬چرا زیه‬ ‫زبان ب انرر وجون‬

‫اف طون سرونن‬

‫اندیشه و تماب با‬ ‫احهییام اسیید‪.‬‬ ‫زبییییان ابیییینار‬

‫شوریدگیِ شیا ر‬ ‫را بییه مخاطییت‬

‫اندیش ی دن اسیید‬ ‫و ی آیا می توانید‬

‫ان ما می نهد و‬ ‫ح ی او را به بیی‬

‫نسد ماییه بیروز‬ ‫احهام ن ن میرار‬

‫میییییییییانونی و‬ ‫آنارش ی ی گییری‬ ‫سوق میی نهید؛‬

‫بر ییییرن ایییی‬ ‫مجمو ه یاسخی‬ ‫روشیینرر هدیییه‬

‫اما اگر احهیام‬ ‫هییای نهآ ییه نر‬

‫نمی زنید و لیون‬ ‫نر جهییییی جوی‬

‫شیییی ر نچییییار‬ ‫ی چ ییدگی هییای‬

‫یاسر اسد‪.‬‬

‫ش ر را ل رناک‬ ‫می ناند چرا زیه‬

‫فُرمییییی شییییدی‬ ‫باشند به نیو ی‬ ‫ت یییدی میییاب‬ ‫احهاسی گری و فیرر لیواه رسی د و‬ ‫ح ییی نر اشیی ار ییآاات او ییه اییی‬ ‫مجمو ه بیدون شکهی سیال ارهای‬ ‫زبان نمی تیوان بیه م نیای نهآ یه اثیر‬ ‫نسد یافد‪ .‬یرس او ‪ :‬ای ی چ یدگی‬ ‫فُرمی زه از آن سخ می رون و همیان‬ ‫فرآیند آشنایی زنایی را تشک‬

‫می نهد‬

‫چ هد بازی های زبانی‪ .‬واژی ها ب رون‬ ‫از زارزرنهای ممک لیون میرار گرف یه‬ ‫اند و نر یوس ه ب رونی از م ناگرف‬

‫بیه‬

‫رسا د انب یات ی شیرو تاث رگیذاری بیر‬ ‫فرهنی اسد بر احهاسات شنال ه شدی‬ ‫و ییی بییرن واطییف بییه سییواح‬ ‫نامکشوف و تمامی ای موارن به لیوبی‬ ‫نر آبی ناگهیان یدییدار گشی ه انید‪ . .‬نر‬ ‫مجمو ه ((تیرمیی چنی رویکیرنی را‬ ‫مشاهدی می زن ‪ .‬ییا ح یی نر یآاه‬ ‫‪(( ۱۱۶‬اس وری یروازیی برلیورنی جدیید‬ ‫با باورهای مرسور اسید‪ .‬نر ایی شی ر‬ ‫اب دا رلدان م رفی می شون و سیپس بیا‬

‫بسامد خیال در آبی ناگهان‬ ‫عابدین پاپی‬ ‫چاپ نخست ‪ :‬سایت آوانگاردها‬

‫لورش دی منصور م و ید ‪۱۳۲۹‬نرزهی‬ ‫بور مازندران اسد‪ .‬وی شا ر و من مدی‬

‫زه با چاپ چهار مجمو ه زیه زیر آن‬ ‫رفد نر دن بر آمدی تا طرحیی نیو را‬

‫اجنند‪ .‬به ب انی شیا ر نر مجمو یه ی‬ ‫آبیییی ناگهیییان بییید ن یییا زانهیییپد‬

‫اسد زه چاپ ش رهای لیون را از نهیه‬

‫برای ای س‬

‫اند از ب مایه آن‬

‫(مآهوریواژی ن هد و تنها نر م نای ش ر‬

‫ی ینجای آراز نمون و چهار ز اب به نیار‬

‫ب ا فریند ‪ « .‬آبی ناگهان » یکی از ایی‬

‫رور می شون ! فوتوریه نر زبان شیا ر‬

‫های ” ل ابیه هیای زهنهیا زیونزی‬ ‫‪ ” ”۱۳۷۷‬از فکرهییای بییاتو ‪ ”۱۳80‬و‬

‫مجمو ییه هاسیید زییه نر سییا ‪۱۳۹۳‬‬ ‫توسییپ ان شییارات فصی ییینج ( ناشییر‬

‫ن ن از نیرر نکات اسد ‪ .‬شی ر حجی را‬ ‫اگر نیو ی ایید ئو وژیی انبیی ترسی‬

‫نو مجمو ییه ” آبییی ناگهییان و سییجانی‬ ‫روی مای ب نداز را نر زارنامه ش ری لون‬ ‫به ث د رساندی اسد‪ .‬وی از ی روان ش ر‬

‫تخصص ش ر ی بیه زییور چیاپ آراسی ه‬ ‫شدی و نر ال ار حافهان ت یار انب میرار‬ ‫گرف ه اسید‪ .‬بیا تیورق فهرسید نیار و‬

‫نمای میی تیوان چنی ینداشید زیه‬ ‫ی ییروان اییی جریییان انبییی از همیی‬ ‫چارچوب بدور ن هی ند‪ .‬یذا شیا ر ایی‬

‫حج می باشد زیه نر ایی ناییری میی‬ ‫لواهد با رویکیرنی ز میی و چیرل‬

‫م ل سرونی ها نر می یای زیه شیا ر‬ ‫بدن ا تشخص نانن به واژی هاسد ‪ .‬به‬

‫مجمو ه را باید شیا ری اییدئو وک بیا‬ ‫شییال هییایی م آییاوت از ای ی نایییری‬

‫های رف اری نو ی م آاوت سرایی را نر‬

‫نیرییر ب ییان طلییو نوبییاری ی واژی نر‬

‫شی ری بییه شییمار آورن‪ .‬بنییابرای زبییان‬

‫جهد حرف آورنهایی بدی برای جام ه‬

‫آسمانی آبی زه شا ر نر نیار مجمو یه‬

‫وس له ای اسد برای ب یان فکیر و اگیر‬

‫انبی تصویر نماید ‪ .‬از نا یر فرارونیدی‬ ‫ی شیی ر حجیی نضییج و بییارور شییدن‬

‫لون ن ن آبی ناگهان را بر می گنیند از‬ ‫مهم ری ی امدهایی اسید زیه هن ید‬

‫ش ر حج را نو ی للی زبیان بیدان‬ ‫لورش دی از م دون ش رایی اسید زیه‬

‫یرازه س های زبانی نر جهد رسی دن‬ ‫به ت وری فه ماور از زبان ش ر اسد‪.‬‬ ‫ا آات رور آسایی به سال ار و ما یوای‬

‫مخاطت را با مآاه می جنی آسا نر گ ر‬ ‫می زند ‪ .‬شا ر نر ای مجمو ه بیدن ا‬ ‫آفرین س رت های مخ لف از واژی هیا‬

‫نر ای نایری ی شی ری توانهی ه نیو ی‬ ‫ب انررایی م آاوت را از شی ر حجی بیه‬ ‫تصویر ب اورن ‪ .‬ی نی شا ر م ی زننیدی‬

‫واژی نر رس دن بیه مآیاه می چندگانیه‬ ‫م نا و تصویر از همان واژی می باشید‪.‬‬

‫نر جهد رس دن بیه یورتررایی شی ر‬ ‫اسد ‪ .‬فرر یذیری از نا ر ی اسد زه‬

‫ی همان زبان ش ری اسد ‪ .‬تلنرر های‬ ‫نابیییه هنریییار شیییا ر بیییر نن یییای‬

‫یدا ه رویایی از م دون ش رایی اسد زیه‬

‫آبی ناگهان را از م نا یذیری م ماین میی‬

‫سوبژاز ویهیی از نیرییر مو آییه هییای‬

‫زه‬

‫زند ‪ .‬ایی یروسیه ی نابیه هنریار زیه‬

‫ش ری نر آبی ناگهان اند‪ .‬هن د گراییی‬

‫بدن ا یوش دن ام زی ایی بر ت ش ر‬ ‫هه ند می لواهد برهنری را به نوان‬ ‫ام ش ر برگنیند! فر آیند رف اری ایی‬

‫یروژی هایی سال ار مند را بدن ا نارن از‬ ‫مو آه هایی اسد زه نر مجمو یه آبیی‬ ‫ناگهان بیه چشی میی آینید ‪ .‬رفلکیس‬

‫شا ر نر جهید ن ی بیه گشی اورنهایی‬ ‫ان نا ی نر نن ای هی از نکیات میوت‬ ‫شا رند ‪ .‬شا ر نر آبی ناگهان زام بید‬

‫شییا ر نه ی د بییه گآ مییان ش ی ر« نرن‬ ‫زبان» اسد‪ .‬چه ای زه نر میورن شی ر‬

‫یذیری زبیان از نیریر لص صیه هیایی‬ ‫اسد زه نر ش ر شا ر نمون نارن‪ .‬بیدی‬

‫ن ا سیم زیرنن بیاور ناشید هیای‬ ‫هنی اسد و ا یه نر برلیی اشی اری‬

‫حج ب ان می نارن زه‪ «:‬نر ش ر حجی‬ ‫ش ر نه تنها به نرن زبیان میی لیورن‬

‫سان زه زبان شا ر دای هیر واژی ای‬ ‫را نر فضییای م نییا یرتییاب مییی زنیید و‬ ‫م ر د تآه همان دای واژی اسید‪.‬‬

‫ی امدهایی ابژاز وی ه ن ن به چشی میی‬ ‫آید‪ .‬نیرر نر آبی ناگهان حضور شا ر نر‬

‫بر ل ف نیرر ش رای احت س‬

‫بلکه نرن زبان نارن و می لواهد لونی‬ ‫موضو لونی باشد» با ایی تآا ی‬ ‫می توان گآد زه منصور لورشی دی از‬ ‫مدردر ش ر حج ماهوب می شیون‬

‫با‬

‫اییی واژی سییرایی هییا ی زبییان فمییپ‬ ‫موس می برونی ش ر را ترب د می زنند و‬ ‫از تشیی‬

‫بییه موسیی می نرونییی شیی ر‬

‫ی وند با هه ی اسد ‪ .‬ی وند ایی شیا ر‬ ‫م نی بر وحدت اسد ‪ .‬اگیر چیه نیو ی‬ ‫آن و وژی ش ر ( هه ی شناسی ش ر ی نر‬ ‫آثار شا ر رخ می نهد و ی نرای فکری‬

‫و فلهآی شا ر به سمد نن یای هنیی‬ ‫اسد و گرینهای شا ر به نن ای ن د‬

‫نیرری از واژی ها از تکن های انبیی‬ ‫شا ر به شمار می آیید ‪ .‬نریای برهنیه و‬

‫اج ما ی لون می زند ‪ .‬آشنازنایی هیای‬ ‫ما وایی شا ر از نیریر تکن ی هیای‬

‫مم ی اسد ‪ .‬بنابرای شررنهای زبانی‬ ‫شا ر حو و ماور نایری ی راس ونا نر‬

‫اندازی گ ری بوی بهار نو ی آشینازنایی‬ ‫اسد زه نر ای ش ر نییدی میی شیون ‪.‬‬

‫شا رند زه به زی ایی نرش ر ااظ شدی‬ ‫اند ‪ .‬تو د به ری جدید نر ش ر با بهیری‬

‫می چرلند و شا ر را از نن ای رآ ه و‬ ‫م اف نی بدرو می سازند ‪ .‬نک ه م رفد‬

‫می توان گآد شا ر راهی م آاوت را نر‬ ‫تشخص نانن به واژی ان خاب میی زنید‬

‫شناسانه شا ر به یدیدار شناسی ش ر به‬ ‫سمد و سویی نر حرزد اسد زه شا ر‬

‫زه ای مه از تکن های ش ر حجی‬ ‫به شمار می آیند ‪ ” .‬فراسوی م ناهیای‬

‫گ ییری از مآییاه واژی هییا ‪ .‬جهیی اری‬ ‫ماهرانه نر فضای ه نر جهید فیرون‬ ‫آمدن نر آورنگای م نا‪.‬‬

‫ارلت نالون آگای و لون آگیای ههی ی را‬

‫نور ‪ /‬زوهه ان حس ‪ /‬ل مه بر ‪ /‬نسد‬

‫می نویهید و از ن آگیاهی و فیرا می‬ ‫هه ی فمپ چ ن هایی را می ناند و یی‬

‫های تو می زند ‪”.‬شیا ر نییا وگی چنید‬ ‫جان ه را ایجان می زند و نر ای نیا وا‬

‫ای گآ اورن ها را نمی ب نید‪ .‬ایی نریای‬ ‫هه ی شناسانه شا ر به ش ر زن مند‬

‫لوب ظاهر می شون ‪ .‬ش ر ان نا ی اسد‬ ‫و مآاه شا ر نر نن یای هی شیک‬

‫ن هد بلکیه وازین مایور اسید‪ .‬ذا‬ ‫بدیهی اسد زه بروی ارلیت شی رای‬

‫مییی گ رنیید و لواننییدی را بییه فراسییوی‬ ‫م نای نور سوق می نهد تا به تماشیای‬

‫نوگرا نر مماب انومی ها و زین هیای‬ ‫س اسی و اج ما ی نر جام ه م انرت به‬

‫نن ایی م اف نی بنش ند ‪ .‬حرزد زبیان‬ ‫بر ماورید ب انی فراروندی با ایجان آشنا‬

‫هیایی م مابی میی زننید و بیه‬

‫زنایی های سال اری جوهری و شی رید‬

‫هم لد بونی زه ت دان ش رای زن‬ ‫مند مل اسد ‪ .‬نر زواییایی نیریر ن ین‬

‫اثر را فنونیی بخشی دی انید ‪«.‬یروانیه را‬ ‫گاهی ‪ /‬فکرهای تو ‪ /‬نر چش های م‬

‫آبی ناگهان نو ی سم و هی مآهیومی‬ ‫اسد ‪ .‬شا ر اگر چه نر ارلیت اشی اری‬

‫‪ /‬گاهی بیه صیر آف یاب ‪ /‬میی سیپارن‬ ‫‪/‬هم یروانه ها ‪ /‬ه ک هوا زیه میی‬

‫بر ماور سم و ه نر حرزید اسید و‬ ‫نر ایه رای هایی یکی ییس از نیریری‬

‫شوند ‪ /‬گورشان را ‪ /‬بر شانه های بیان ‪/‬‬ ‫بنا می زنند ‪ ».‬س ر و رور شیدن زبیان‬

‫تومییف نارن و ییی نر برلییی از اشیی ار‬ ‫مجمو ه به سمد نا تورا ه ن ن سیوق‬ ‫نانی می شون به گونه ای زه سی ی بیر‬

‫شا ر نر م رفد ش ر از لص صیه هیای‬ ‫بارز شیا رند ‪ .‬شی ر نر فضیایی هنیی‬ ‫م و د میی شیون و یی واژی هیا زیام‬

‫آن نارن تا با رویکرنی زی اشناسانه ش ر‬ ‫حج را با ط د ز فی نیرر بخشد و‬

‫نی اند ‪ .‬شا ر نر ای اثیر هی ب یانی‬ ‫م نارن و ه فکری مآکر ‪ .‬وی بر‬

‫بییا تلآ ی سم و هی و ناتورا هی بییه‬ ‫چش آوری تازی نسد یابید ‪.‬چنید شی ر‬

‫ای شا ر ایماژیه اسد و ای مه بیا‬ ‫بهری گ ری ار ری آورنهایی مجیاز گیون‬

‫ان خابی از آبی ناگهان را با ه مرور می‬ ‫زن ‪« :‬مرا نرای برهنه ‪ /‬بهانه بیون ‪ /‬تیا‬

‫ورت می گ رن ‪« .‬ن به ه ار به گیور‬ ‫‪ /‬به مرنگان نلمه بی نور ‪ /‬بیه ح یات‬

‫بوی بهار را ‪ /‬اندازی بر رر ‪ /‬براب تنی ‪/‬‬ ‫آبی تر از بهیار ‪ ».‬شی ر ان نا یی اسید‪.‬‬ ‫شا ر با واژی هایی نی بدن ا سیال‬

‫س ای ‪ /‬نیرگاهی زه س ارگان‪ /‬رم یدی از‬ ‫آسمان و نیرر ‪ /‬روی گور مرنگان نمی‬ ‫ریننیید ‪ ».‬نرون مایییه ی شی ر ان مییانی‬

‫م انی هنی اسد و ریور شیدن نر واژی‬ ‫هییا نرجهیید ی ییدایی و زشییف م ییانی‬

‫اسد ‪ .‬شا ر با نراهی هوشمندانه نسد‬ ‫بییه للیی فضییایی تییازی از لاسیی رای‬

‫وازن‬

‫حجت بداغی‬ ‫از شم تا هوا یک گناه ست‬ ‫نگاه‬ ‫دیدن به ا اره باد‬ ‫در اخسار‬ ‫نشستن در معبر سنگین گذر رود‬ ‫و صید یک ماهی‬ ‫از عبوس ابر‬ ‫این جا‬ ‫تفرجگاه حس است‬ ‫و علل‬ ‫ونان صخره ای ستر‬ ‫در پناه د ت‬ ‫از شم تا گناه یک هوا ست‬ ‫نگاه‬

‫خودکشی در حال دویدن!‬ ‫(یاددا تی بر دفتر لشگر کست خورده ی کلمات‪ ،‬سروده آیدا عمیدی)‬ ‫محسن موسوی میرکالیی‬ ‫شاید برای ورون بیه نن یای یی شیا ر‬ ‫باییید زانبییور او را ن یین نر نهییر گرفیید‪.‬‬

‫لوبی ماب مشیاهدی اسید‪ .‬اسی آانی از‬ ‫ا مان های جنوب مانند تنئ نات مخ ص‬

‫زیه ی را زه نر گذش ه تجربیه زیرنی و‬

‫زنان آن نیارو یا اس آانی از نار هایی زه‬

‫حهی زیه امیروز بیه نییروز لیون نارن‪.‬‬ ‫بخشی از ش ر بازتیاب همی نییروز و‬

‫نر م ماری بوشهر م رح بونی و موارنی‬ ‫نیرر زه لون گویای ای نک ه اسد‪:‬‬

‫امروزهاسیید‪ .‬تییاث ر و تییاثر یییذیرف از‬ ‫جهانی زه ی رامون ما نآس میی زشید‪.‬‬

‫نیرر از یاید دای للخا نمی آید‬

‫شا ر نر اج ما می ب ند و می شینون و‬

‫نر گونا زوچکد ایه انی ای‬

‫نر للوت و اننوا نسد به بازآفرینی میی‬

‫با نسد های باز‬

‫زند‪ .‬و اما آیدا م دی شا ری زه ییس‬ ‫از ی نهه نوم مجمو ه ش ر لون را‬

‫انرار برای زهی آروی گشونی ای‬

‫بییا نییوان " شییکر شکهیید لییورنی‬

‫زه از زیر لاک می آید(ص‪۱۳‬و‪۱۴‬ی‬

‫زلمات" روانه بازار ز یاب زیرنی اسید‪.‬‬ ‫ی شانی ز اب یام و ناام دی را نر ه‬ ‫مخاطت تدا ی می زند‪ .‬و ایی ییام و‬

‫یا‪:‬‬

‫از زنار حافه ه رن می شور‬

‫ناام ییدی بییا ت لیی‬ ‫لاطر بیه گذشی ه و‬

‫با شناش رهای رو به نریا‬ ‫تو نر ساح ایه انی ای و به بیازی بیان‬ ‫با موهای م نرای می زنی‬ ‫م زلمات را نوازی می زن‬ ‫و یایان ش ر را از یان می برر(ص‪۴۹‬ی‬ ‫اما هم‬

‫یدر رهیایی از من ید هیای‬

‫م ییداو نر شی ر فارسییی گییاهی نامی‬ ‫برلی از ش رهای ای نف ر را هی میی‬ ‫گ رن و نر ن جه با می شون ش ر نر‬ ‫جغراف ایی ایه ا بامی بماند و ییا را از آن‬ ‫مای پ ایی طرف یر نرییذارن‪.‬‬

‫شکری ایه انی و حیاظر بیه‬ ‫تییرک م ییدان ن هیید‪ :‬میی‬

‫بییه سییاح برمییی‬ ‫گییرنر‪ /‬بییه جهییان‬

‫ماکییوم و آشییوب جهییان‬ ‫نجات نمیی نهید‪ /‬چیاری ای‬

‫نمنییاک نرییای مییی‬ ‫زن ‪ /‬س نه ار را می‬ ‫شکاف تیا جیانوران‬

‫ن هد‪ /‬جین آن زیه از نمی‬ ‫چروز دی ار بر سنی ب یرون‬ ‫ب ای ‪ /‬صای را برنارر‪ /‬و به‬

‫نرون تیرز زننید‪/‬‬ ‫نرلد هیای سی ت‬

‫شییرر شکهیید لییورنی ی‬ ‫زلمییات ینییای ب ییرر(ص‪۳۳‬ی‬

‫زیییر آف ییاب للیی ج‬ ‫لشک دی اند‪ /‬زش ی‬ ‫بییه گی نشهی ه‪ /‬و‬

‫ای م گذش ه گرا نر سرتاسر ز اب به‬

‫یا‪:‬‬

‫شا ر لون مانند ی فرمانیدی‬ ‫نر تمیییار اهیییات زنیییار‬

‫حییس نوسیی ا ژی‬ ‫فرنی همرای اسید‪:‬‬

‫مهییافران همییه بییه‬ ‫گوی ماهی بید شیدی انید(ص ‪۹‬و‪۱0‬ی‬

‫می توان نآس بکش اما یش نرن می‬ ‫زند(ص‪۱۷‬ی‬

‫بان با م نار س اه بازی می زند‬

‫نک ییه ای نیرییر زییه هیی‬ ‫نرارندی را بیه لیون مشیغو‬ ‫زرنی بهامد باالی زلمات مو ساح و‬ ‫نریا نر ای ز اب اسد زه ا ه بی ربپ‬

‫به زانبور شا ر ن هد‪ .‬م یدی از فیرر‬ ‫تکرار به لوبی نر برلی از ش رهای ای‬

‫س ح تکرار نر"واک" اسد‪ :‬به سیوراخ‬ ‫روی‬

‫نف ر بهری می برن‪ .‬ای تکرارهیا گیای نر‬ ‫شم مه ار نرای ز ‪ /‬به چ نهایی زه نرون رشید میی زننید‪ /‬بیه‬ ‫رویای لونزشی نر حا نویدن(ص‪۱۲‬ی نمد زن د به دایشی‬ ‫نر س رها و گای تکرار نر س ح "هجا" لوننمایی می زند‪:‬‬ ‫برذار ماهی ها و رواص ها نر آب های زال شنا زنند‬

‫برو‬ ‫با تمار ناوها و نآ ک‬

‫ها و ملوان های نیوانه ات برو‬

‫برذار ماهی گ رها تورهای شان را به آب ب ندازند(ص‪۱۵‬ی‬ ‫نمد زن د به "ها" نر س رها‪ .‬و گای نمونیه هیایی از تکیرار نر‬

‫وحدت ب‬

‫شا رو مخاطت می شون‪ .‬از م انه ز یاب تیا یاییان از‬

‫فضای نوس ا ژی جدا و با "م " اج ما ی تر زه ن نراهی ه‬ ‫به حوانثی زه نر جهان نارن روبرو هه ‪ .‬و به م یدی نرارنیدی‬ ‫ای بخ از ز اب حاوی اش اری موف تر اسد‪ .‬شا ر نر مواجه‬ ‫با موضو اتی زه نر گذش ه و حا جهان ی رامون اتآاق اف یانی‬ ‫کس ا م نشان می نهد‪ :‬جنی هرگن تمار نمی شون‪ /‬و جای‬ ‫لا ی یای چ ‪ /‬م) م مدر زنن نر شت‪ /‬چ نی روزمری اسد‪/‬‬ ‫و ما زه اه جنوب ‪ /‬هر روز ح ناغ جنی زنگی را از ی شیانی‬ ‫مان یاک می زن (ص‪۴8‬ی یا‪ :‬فرنا از بغدان برلواهی گشد‪ /‬بیی‬ ‫لراشی بر ت ‪ /‬با دایی زه از رفد و آمد نر م انی می ی نیه‬ ‫به ه‪ /‬با دایی زه به جنری بی سیرانجار نچیار اسید(ص‪۶۱‬ی‬

‫س ح "جمله" اسد‪ :‬نر لواب م از زوی ییای میی رل یی‪ /‬نر‬ ‫لواب م از زوی باالید می برند‪ /‬نر لواب م از زوی یای می‬ ‫رل ی‪(...‬ص‪۱۳‬ی یا‪ :‬زم از زیر یای مان گریخ ه اسید‪ /‬ن یا بیه‬

‫ش رهای زوتای ای نف ر ه ماب ا ناسید و شیا ر بیه لیوبی‬ ‫مخاطت را نر موم ی شا رانه مرار میی نهید‪ :‬میاهی شیدی ار‪/‬‬

‫جای لف‪ /‬ن ا بیه جیای آب و آلیور و مصیاب‪ /‬ن یا بیه جیای‬ ‫ن ا‪(...‬ص‪۵۵‬ی ای تکرارها گاهی به منهور تاز د ب ش ر شا ر بیر‬

‫روی لاک نآه می گ یرن‪ /‬تیوی هیر سیلو د تنیی زیوچکی‬ ‫برذار(‪۵۱‬ی به م دی نرارندی اش ار ای نف ر چه از نهر مآهومی و‬

‫ی ما وا اسد‪ .‬ییا اینکیه شیا ر ممصیونی رای وسی د ب شی ر‬ ‫بخش دن به مآهور اثری ناشی ه اسید‪ .‬و ییا زیارزرنی تلم نیی‬

‫چه زارزرنهای زبانی انامه س ر من می و نر جهد تکام ز یاب‬ ‫او شا ر " زی ایی ار را یشد نر می گذارر" اسد‪.‬‬

‫ناش ه و می لواهد تاث ری م تر بیر مخاطیت لیون بریذارن‪.‬‬ ‫م دی به لوبی می ناند زه اس آانی از ایی فیرر با ی ایجیان‬ ‫________________________________________________________________________‬

‫از رفاقت با فاصله تا انبوای مجلل‬ ‫تنهایی ام لدر یاقوت پرور است‬ ‫رفتگرها جواهر ناس اند و ‪ ---‬تند تند‬ ‫از ته جو در می آورند‬ ‫دانه دانه مرا‬ ‫علی بابا اهی‬

‫تفرد جهان بینی جمهور (گذری بر مجموعه شعر "جمهور" بهزاد خواجات)‬ ‫مظاهر هامت‬

‫لوان اش ار نف یر جمهیور بیاز هی و‬ ‫بیییرای بهییی ار بیییار نهیییر شیییا ر‬ ‫"لواجات"م نی بر تآرن ش ر نهه هآ ان‬ ‫فارسی را تائ د و تاز ید میی زنید‪ .‬ایی‬ ‫ش ر بیا روی گرنانیدن از جایریای هیای‬ ‫گذش ی ه لییون و نهییاری گییر شییدن بییه‬ ‫تایییوالت سیییری جوامی ی انهیییانی و‬ ‫نگرگونی های هن ید آن نر نریای بیه‬ ‫لییون و ههیی ی ی رامییون از جایرییای‬ ‫زشور"جهیان سیومی "هیر چیه ب شی ر‬ ‫لصو ی تر و فرنی تر شدی و بازلوانی‬ ‫لون را برای نیرران مشیک و مشیک‬ ‫ترمی زند‪ .‬از جهیان گیرنی ییا حیدام‬ ‫جام ه سی ری هیر چیه یاف یه یانایاف یه‬ ‫این بیه لانیه بازگشی ه آن را جهی ه‬ ‫وهمه را با ه به زبان نر آمدی اسید‪ .‬از‬ ‫مشابهات گریخ ه بیه تآیاوت هیا نمید‬ ‫زرنی یس انت های ما وف لواندن را‬ ‫ه نر ه ریخ ه‪.‬‬ ‫یورت‬ ‫م به تنهایی و تنهیا شیدن‬ ‫های آشنایی را به زناری نهانی رری یی‬ ‫و ب رانری را می س اید و بیه جید آن را‬ ‫مییییییییییییییی نمایییییییییییییییید‪.‬‬ ‫رفنهر از اینکه مآهور تآرن آیا ن جیه‬ ‫ضرورتهای شی ری اییران بیرای بیرون‬ ‫رفد از نرگ رشدن نر تجیارب تکیراری‬ ‫بونی یا یاسخی بونی بیرای گونیه هیای‬ ‫جدید انهان‪-‬زندگی نر زمانی نیریر ییا‬ ‫نه زه از نالی ب رونیی بیر آن تام ی‬ ‫شدی و اح ما تض ف شیدگی اییی نر‬ ‫نوری تاریخی ای اسید تیا بلکیه شیاید‬ ‫روزی ای نوری لیون را گی ج شیدن نر‬ ‫برابر آوار حج ن ازهیای جدیید بنامید‪-‬‬

‫تاز د بر یاد آن ملکیرنی نوگانیه‬ ‫ناش ه اسد‪:‬ا ف‪ -‬تآرن و ا یان بیه آن‬

‫ای نر حا ی اتآاق اف انی زه زبیان نمید‬ ‫سرگش ه و ا ک شدی با یس نشهی از‬

‫ب فا ییییله ممیییینو شییییدن بییییا‬

‫مواض م لیی از احیراز مواضی جدیید و‬

‫مآهور"اس م "را برای شیا ر تیدا ی‬ ‫زییرنی اسیید‪ .‬یییس م آییاوت نویهییی و‬

‫ماط ناتوان شدی اسد‪ .‬از ای نهر شاید‬ ‫ب وان گآد نر نو نور از ملکرن تآیرن‬

‫برنن نشانه‬

‫نر ای نوری زمانی تاوی شی ر نر برابیر‬

‫های به ار تشابه ما یوایی و فرمیی بیا‬

‫تآه ر آن مت نش نی زرنی‪.‬برای نمیون‬

‫نیرران مدی و جدید ماور سیرای او‬ ‫بونی‪ .‬زما اینکه نر ای نهه با انوا ی از‬

‫آفرینی ای گونیه م مصینو سیازی‬ ‫هوشییمندانه زییارزرن ب شیی ری ناشیی ه‬ ‫اسد‪.‬حا فضایی اسد زه بیه نهیرر‬

‫م آاوت گرایی ی نی از ب‬

‫نیدگای و اف های جدید شی ری روبیرو‬ ‫مییی شییوی زییه ن ازمنیید شناسییایی بییا‬ ‫م دهای نیرر بونی اند‪ .‬نر ای‬

‫ورت از‬

‫آشآ ری نر بدنیه شی ر م ا یر اسید و‬ ‫شاید نر زمانی نیرر بررسیی و تو ی ف‬

‫حرزد به سوی "تآرن "ش ر بیه طیرف‬ ‫زوش ب ش ر برای ت م افنون تر نر‬

‫شییون‪ .‬فرنییید شیی رهای لواجییات نر‬ ‫جمهور چه آنهایی زه از فرنید لیون او‬ ‫برلاس ه و بر آمدی و چه آنهیایی زیه از‬

‫ناگهیییان بیییا ارائیییه تجربیییه هیییای‬ ‫جدیدما وایی زبانی فرر های گوناگون‬

‫نیرران و نیرر جاهیا بیا زوشی او نر‬ ‫تنه و چ دمان هوشمندانه نر فرنیید‬

‫ورف ارهای تازی برای رس دن به مصیر‬ ‫های ر ری وندی بیا نشیانران نوشی اری‬

‫زبان جای گرف ه اند نشیان از هیر نو‬ ‫نو زارزرنی نارند زه گآ ی ‪ .‬نر نیو‬ ‫او شیی ر از للییوت زامیی او تهییلپ‬

‫لییون و امکانییات لییون حرزیید زییرنی‬

‫زبان برای اس آانی ب شی ر از تاز یدهای‬ ‫آن و گرین از بی م نایی(زیان‪-‬م نایی نر‬ ‫اثر ی وندهای ب ش ری مدرتمندی نیریری‬ ‫از لییون نشییان نانی اسیید‪ .‬ب‪ -‬حییدوث‬ ‫تآرن نر ش ر هآ ان نر‬

‫حا به مانند‬

‫هر مآهور نیرر"میدرت" از نو یه گیی‬ ‫برلورنار بونی و ویرانریری نر تیاث رلون‬ ‫را ه ناش ه اسد‪ .‬ایجان ب ن اس م‬ ‫نر شا ر او را از میدرت مایدون زننیدی‬ ‫ناوری مخاطت نور ناش ه‪ .‬بنابرای لون‬ ‫را مجاز یاف ه ت ریف های لون سال ه از‬ ‫شی ر بدهیید و هییر نییو تو یید را نر آن‬ ‫جایر ر زند‪ .‬ملکیرنی اینرونیه با ی‬ ‫ایجان تش د و تش‬

‫نر مرز بندی ش ر‬

‫و ناش ر ها بر اسام ت اریف نر گذشی ه‬ ‫و ممک و من می نر حا گش ه اسد‪.‬و‬

‫شناسندی ای مر مانوم ای با ش ر و‬ ‫نمیید زاونییدی ای حا یی شییدی یس‬ ‫زی ا سال مند و تازی اسد‪.‬‬ ‫مهم ر از همه وجون ا (س یلاص‬ ‫لواجات اسد زه میی توانید بیی آنکیه‬ ‫حضییوری را بییه رخ بکشیید ح اتآییاق‬ ‫لواندن ش ر به وس له لوانندی آن را بیا‬ ‫او می لواند‪.‬حهی زه اگر نرسد به یان‬ ‫ناش ه باشی نر سیا هینار و س صید و‬ ‫هآ انوی زمانی زیه سیراغ بهینان را از‬ ‫زنران می گرف با منصیور زوشیان نر‬ ‫م ییان نهییانر و ایشییان هیی همییرای‬ ‫بوننییید‪.‬م) اش ار‪:‬اسییی اا ه ز یییوتر و‬ ‫مرب‪-‬ن اهه یی از گلو یه‪-‬چنید‬

‫واژی نیرر ‪-‬موضو ‪-‬نورترازسا د هیا‪-‬‬

‫زییونزی ار نسیید بییرنی اسیید‪-‬اییی‬ ‫شآ ا وی لون را هم طور برذارر نر‬

‫شک و س امی زه ارائه شدی باشید رای و‬ ‫رهنمونی اسد به نم ه ای زه یی میی‬

‫نور مصر های ش ر از ه می گریننید‬ ‫م ییانی و تصییاویر نه ی د بییه نیرییران‬ ‫مه م و بی تآاوت بونی و گویی ب یور‬

‫ی نس ی و مرائ ی ه برای نداش ه‬ ‫باش ‪-‬م اینجا ورتکی یاف ه ار‪/‬زیه‬

‫بری به جهان ب نیی او هی زیه ن اشید‬ ‫جهان ب نیی شی ر او‪ .‬ی شیای بریوی‬

‫ه ی زییس گ ی نکییرنی‪-‬امضییای م ی‬ ‫لواه می زند‪/‬زه می را نخوان ید‪-‬‬

‫ا اوی آنهایی ن ه زه جهان ب نی‬ ‫شا ر را ط ف فکیری از یی آمیانی و‬

‫جرات می زن ‪-‬و نیرران‪ .‬امیا نر نیو‬

‫اج اری نر نار ی‬ ‫اند شی ر بیر ل‬

‫ش ر گرن هی آمیدی‬ ‫یه شیدگی اشی اء و‬

‫س‬

‫م م نان ن هید‪/‬وهم‬

‫ت یان‬

‫ثابد ب رون از آثار او ب ن وبدان ‪ .‬نم ما‬ ‫م و نارر زه جهیان ب نیی او(شی ریآن‬

‫حانثه و له می شیون م اندانه تام لیی‬ ‫بر تو ف گرن آورندی وام ات می شون‬

‫نن ا را به ه لواهد زن –و زآ هیای‬ ‫رنا ییی اسیید نر زنییار رون لانه‪/‬زییه‪-...‬‬

‫چنانکه هیر آن م ی غنییدن و اف یانن‬ ‫ار شیای یی گیناری‬ ‫نارن تا حا‬ ‫جوالنییه شییون‪.‬بنار ایجییان بییازی بییا‬

‫زهی ب اید وای ش ر را از نو ز بر یرن‬

‫موجون نر آثار اسد‪ .‬به ای ترت یت اگیر‬ ‫بخییواه وام ییا از جهییان ب نییی حم مییی‬

‫می گآد‪:‬آم ‪.‬‬

‫ا د زن می باید آن را نر ش ر هیر‬ ‫شا ر بجیوی زیه میی جیوی ‪ .‬شی ر نر‬

‫لوانندی(ش ر‪-‬بازیینانایی شیا ر بیه رخ‬ ‫زش دی می شونتا ناتوانی م نر ییس‬ ‫ای تهاهر ینهان بماند‪.‬اتآامی زه بیرای‬ ‫مخاطت یس از لوانیدن شی ر بیااللری‬ ‫بهد او ه او زه از م یان بیرون نیدامد‬ ‫گه ری یابندی لواندن را به جیای میی‬ ‫گذارنیم) اشی ار‪:‬فرمان تیازی‪-‬فیر ‪-‬‬ ‫راس ی ب دی‪-...‬نوشید‪:‬آن ب مارسی ان‬ ‫ن ی‪-‬اتاق م ‪-‬ز م لپ‪-‬می ب نی‬ ‫زه!‪-‬نننی‬

‫تر‪.‬‬

‫–زه گونه بر موی باران زنی گذاش ه و‬

‫ب‪-‬لواجات شا ر نییدی میی شیون زیه‬ ‫انامه لون ن هید‪ .‬اسی م بیی حید و‬ ‫حصر لوابننی ای زرنی‪ .‬یدر م ید‬ ‫تاوی اینکه لواننیدی جیدی بیااللری نر‬ ‫نایاب برای ش ر اسد و م هر چه میی‬ ‫گوی باید زه تو حدی مآص بخیوانی‬ ‫شوق زنی ای زرنی تا شی ر و ناشی ر را‬ ‫باه ث د زنید و اسی آانی زنید از گی ج‬ ‫شدگی نمد فارسی نر ای نوری نر برابیر‬

‫از نهییر نرارنییدی نر نف ییر جمهور‪:‬ا ییف‪-‬‬ ‫لواجات شا ر نیدی می شون زیه انامیه‬

‫تراز تو یدات مصینو حا ی از آوار‬ ‫تئوریهای ن بنید جدیید بیرون میرزی‬

‫لواجات شا ر اسید بیا تکیاملی بیرای‬ ‫رسییی دن بیییه زبیییان مهییی اکم ر و‬

‫بوس له ترجمه های مم و ن بند هیر‬ ‫از گاهی تا می) از سیر د جنیون زنی‬

‫یا ونی اندیش دن های تیازی بیرای ارائیه‬ ‫تآکییییر شییییا رانه تییییر نر شیی ی ر و‬

‫مافله ش ر امروز ایران مت نماند‪ .‬شیاید‬ ‫از ای ن هاسد زه نرارندی هیر چیه‬

‫هه ی ی رف ارهای تییازی بییرای واناش ی‬ ‫نشانران زبان به ارائیه(زایمان یم انی و‬

‫ه س ی می زند نمی توانید بپیذیرن از‬ ‫شا ری بنار بهنان لواجیات باشیند زیه‬ ‫یروندی شیا ریای نیریری نر گذشی ه و‬

‫گه ی ری نرییای و سییپس تو ی ف از آن‬

‫نهاید نو ی نرای به هه ی زشف شیدی‬ ‫ای نر زبان اسد زیه لیون را بیا همیه‬ ‫رنی و بو و اب انی نر ناوی نرریهی‬ ‫جای می نهد‪ .‬یذت آن بیرای لواننیدی‬ ‫ه نر چرونه جیایی ایهی انن و نییدن‬ ‫اسیید زییه بییه ناگییای و نییامن هر فییراه‬ ‫آمدی‪.‬ه از ای روسد زیه "منهیر "نر‬ ‫ش راهم د انکار نیا ییذیر و ر یر مابی‬ ‫ارما ی دا زیرنی میی توانید م یاری‬ ‫برای م ام و سینج ههی ی شی ر و‬ ‫هه ی نر ش ر باشد‪ .‬بیه یارت نیریر‬ ‫ش ر نر مآهیور منهیر اسید زیه میا را‬ ‫ن ازمند وجون لون می زند‪ .‬با ای و ف‬ ‫می لیواه بیه جهیان ب نیی شی رهای‬ ‫جمهور نننی شدی شیاید نر منهرگیای‬ ‫ای اهه ای ایه انی باش آن هی بیا‬ ‫هنی موزد ی شای زه فکر می زین‬ ‫ش ر مخا ف لوان زمان زمان‪-‬وام د و‬ ‫بلکه نر تمابی ییا نر حیا گریین از آن‬

‫تصاویر نابونی نر نیو اسی آانی نیریر از‬ ‫آرای آنها‪.‬ش ر و شا ر هنیوز نر م یا‬ ‫مخاطت برای تاوی و تآهی ر گونیاگون‬

‫هی نر بهی اری از اشی ار همی نف ییر‬ ‫نارن‪.‬گ ری زه با یه و نش نی نمد مدرت‬

‫موجونید ی دا می زند‪.‬‬

‫"ش رید"مهئو د نارند‪ .‬ب ان و تصویر‬ ‫نر ت وئی ف روزی گون ه آم ن شیدی و‬

‫توج ه آنمدر باال رف ه زه می توانید هیر‬ ‫نوش اری را به جای ش ر ثابد زنید‪ .‬امیا‬

‫نر جهان ب نی ش رهای جمهور وام ید‬ ‫انهان و اش اء نر زمان ازنون و بی از‬

‫اجازی جهان آفرینی از ای امکان را زیه‬ ‫نمی س انند بلکه به لوانندی اهیداء میی‬ ‫زنند‪.‬م)ا ‪:‬زهییی نر لندیییدن کییس‬

‫هنوز زه دامد لاموی م ون حیدام‬ ‫نر ضیییم رمان فرامیییوی نشدی شیییدی‬ ‫بی ترنید ش رهای یی شیا ر بیه هیر‬

‫همه تاریر نر ب رون ونرون ش ور انهان‬ ‫از مییوم ی گییذرا و گییذار برلییورنار‬ ‫شدی‪.‬سییر د تغ ییرات نر شیییءنر اثییر‬

‫احاطه سر د تغ ر ه نربیاری آن بیه‬ ‫مدری باال رف یه زیه بیه جیای ماه ید‬

‫اشکا م نو و م ک)ر اسد‪.‬هر چ ین از‬ ‫م نی ساب تهی می شون و م انی جدید‬

‫نمی نان یاسر لواجات به یکی یا همه‬ ‫سئوا های باال چ هد اما جهان ب نی‬

‫آن ماه یید"سییر د"را احهییام مییی‬ ‫زن ‪ .‬نر چنی نریاهی اب یان اشی اء نر‬

‫نا گرامی اند‪.‬‬

‫جمهییور گویاسیید زییه ب ییان زییابوم‬ ‫نهش ناک آوار وام د تکیه تکیه شیدی‬

‫مکان و زمان ثاب ی جلوی گر نمی شیوند‬ ‫بلکه نر نورانی یا گذاری ظلمانی اهه‬ ‫اهه نامن هر ونامنه نیدی می شوند‬ ‫نر تاری ‪-‬روشنی تاری ‪ .‬فر ی برای‬ ‫زام نیدن وجون ندارن چون تا به ایی‬ ‫ن د برآی نر زمیان و مکیان نیریری‬ ‫مرار گرف ه ای و آن یانه هیایی زیه‬ ‫می لواس ند نر ه ما نم بر بندنید‬ ‫نوباری نر تاریکی فرو شیدی انید‪.‬یس از‬ ‫هه ی مجمو اش اء آ نچه بر ما با میی‬ ‫می ماند هن ی اسد آشآ ه با گای جلوی‬ ‫گریهییای ناگهییانی و بییی ارانی‪.‬فر یید‬ ‫ت م و تماشای گه ری ن هید‪ .‬هیر‬ ‫آن نر آن اسد زیه ی یدا و ینهیان میی‬ ‫شون با مک ها یی نر م یان زیه لیون‬ ‫هرگن آوین گاهی ن ه ند‪.‬‬ ‫شرایپ ووض ی اینرونه زابوم وار باز‬ ‫ه م اسآانه شا رانه می نماید‪ .‬چرا زیه‬ ‫شک ب رونی آن جلوی گای رمص تنید و‬ ‫نر هی تصییاویر و م ییانی هییر نر ماییو‬ ‫شوندی اسد‪.‬ه اینکه شیا ر را نر گ یر‬ ‫اهه ها می زند گ ری زه با تکایویی‬ ‫تراژییی‬

‫بییرای تملیی‬

‫فییر‬

‫هییای‬

‫ماا ‪.‬امییا بییه اییاظ م رفیید شناسییی‬ ‫ش ری آنمی را با فاج ه تماشای اجیناء‬ ‫می‬ ‫نر گههد و یاش دگی از ه م‬ ‫زند‪.‬وه از اینجاسد زه سخ ی تامی‬ ‫تنهییایی او را وانار مییی زنیید تییا بییی‬ ‫ما وایی حوانث و ح ات را م نی زنید‬ ‫هر چ ن را جن یوسی ه ای زیه شیکنندی‬ ‫اسد ن ند و لون را نر گ ر یی بیازی‬ ‫ناچییار و ناتمییار نر یابیید زییه گ ییری نر‬

‫چن‬

‫جهان ب نی ی‬

‫جهان ب نی زوتای‬

‫ب نانییه اسیید‪".‬وم ییی زییه سییایه ی آن‬ ‫افرا‪/‬بییر چییراغ راهنمییایی ب آ د‪/‬بییه هییوا‬ ‫لواه یید رفیید و همیی "نور شییدن از‬ ‫ز ن‪-‬فکری و اسارت نر لرنی ب نی ها‬ ‫‪":‬و م چی از روی م ن ‪/‬بی هی ن لیی‬ ‫ب آ د"ییا‪":‬میی گیویی گیور هایمیان را‬ ‫ییییو زن ‪/‬سییییرگرمی اسیییید و‬ ‫گرنه‪"...‬و‪":‬ی‬

‫س‬

‫اسد بر او‪" :‬ا‬

‫نمی شون جمله آلیر‬

‫گآد"و"ابروی تو لوانا ن هد"و"تمیار‬ ‫ی ام ران‬

‫را ی‬

‫تیو لوانیدی"و"ییرت‬

‫زن لونمان را از یی میدیمی"و"ایی‬ ‫برگه ها با جله می آیند‪/‬تا ارضاء میا را‬ ‫تصا ح زنند"و"وم ی زه نوار لیا ی رو‬ ‫به یایان اسد"و‪...‬‬

‫جیو گنیدمی میی‬

‫توانهد‪/‬تمار ماجرا باشد"نر ای ورت‬ ‫انهان از جایرای ام شناسندی و فا ی‬

‫تآه ی ر یییا نیییدنی ناش ی از وام یید‬ ‫ههی ی انهییان‪-‬زنییدگی زییه نر مآهییور‬

‫نر شنالد نور می شون‪.‬لرنی تئوریها از‬

‫انهان‪-‬هه ی ه اوتکه تکه شدی و نر‬ ‫آشوبی چرلان نمایان می شون و گای به‬

‫سر تصانف بر او ناز می آیند و ه به‬ ‫هر زس به شکلی نیرر‪.‬وام ی تلر زه‬ ‫ما را به ناچار از امن د گه ری آبان شی ور‬ ‫به ب رون می راند‪.‬‬ ‫ا ه مصد م تنهیا ب یان جهیان ب نیی‬ ‫نرنناک چن وام ی نر اش ار جمهیور‬ ‫ن هد بلکه به نو ی منهورر طرح ایی‬ ‫سئوا ها ه ههد زه هه ی شی ر نر‬ ‫زدار اندار زارزرنی ای وام ید یی‬ ‫می رون نه د توف رانه ای با وام یات‬ ‫ب یییرون از لیییون چ هییید از آن میییی‬ ‫گرینن مضییاف مییی زنیید بییر آن وام ییه‬ ‫آفرینی را به مو گوس اوفلوبر از آن بیه‬ ‫نوان سکوی یری اسی آانی میی زنید‬ ‫برای رس دن به وام د هنری یا یرفا‬ ‫نر آن س ر می زند و زدار نیرر سئوا‬ ‫های شاید به ار ظاهرا جواب ها هر چه‬ ‫با شند رواید گ شدن سوراخ ن ا هی‬ ‫چندان بی ربپ ن هد‪.‬‬

‫گای و به سر د نر روشنای مات نییدی‬ ‫می شون برای اهیه ای و نیریر نیه و‬ ‫نوبد نیرر جنئی و شک نیریر اسید‪.‬‬ ‫وام یید ه ی م ا ییر ب ییرون از ش ی ر‬ ‫لواجییات نر انهییان امییروز از وام یید‬ ‫ی رامون لون ن ن هم لیوان را نارن‪.‬‬ ‫یس از ای نهر نرای لواجات نر جمهور‬ ‫ی نرای وامی گرایانیه اسید‪.‬او زیه نر‬ ‫گذر گای شا ران ایه انی رای نمیی رون‬ ‫م هوت و ناچار و ناتوان ایهی انی اسید‪.‬‬ ‫به تاوی تاریکی های یی روی روی‬ ‫نمی آورن(یا نمی تواند ی بلکه به تو ف‬ ‫گرن بانی زبان گشونی زه نر نهر گای او‬ ‫هنار تکه وام د مات را چون سی کانی‬ ‫نر لون می چرلاند‪.‬از نه و به سامان و‬ ‫امن د آرای و یا ونگی ل ری ن هد‪.‬او‬ ‫مج ور اسد یورت هیایی را ب نید و‬ ‫بروید زه سر جم ه چ ین ن هی ند و‬ ‫زهی ه چکدار آن را گ نکرنی‪.‬‬

‫نقدی بر "در وضعیت کوانتوم" اثری از بهزاد خواجات‬ ‫عبدالعلی دستغیب‬

‫الرنییس اسیی رن رمییان ” تریهیی رار‬ ‫شییندى “ را نر سییا ‪ ۱۳۷۶‬بییه چییاپ‬

‫از مجله هاى انب نیدی بونر و از شی ر‬ ‫او تصور نیررى ناش امیا ازنیون می‬

‫‪ -۳‬تشییییخ ص نایییییذیرى نو ری ى‬ ‫نصرى مشابه مانی‬

‫رساند ی ن ب از نو مرن و ن ی‬ ‫اما ازنون رمان اسی رن اثیرى امیروزى‬

‫ب ن زه ای شا ر بیه جنی شی رى‬ ‫یهد مدرن زه نر زشور ما روز بیه روز‬

‫اسد‪ .‬او ز اب هیاى طننآم ین و ا آ یه‬ ‫شلآ ه و ج ت و رری م لواندی زه‬

‫رایج تر م شون ی وسی ه و زوچی‬ ‫بنرا رابه بان ان مان گرف ه و بیه سیخ‬

‫و‬

‫ل را نر برابر ای ضرورت میاط میرار‬

‫با شغ ا یل ای ‪ -‬زش شی ‪ -‬هی‬ ‫تناس نداش ه‪ .‬رمیان او ییر از ل یوط‬ ‫چم نر م چ و زژ و مژ اسد و رواید‬

‫نیرر به جمیا ی وسی ه زیه نوسید‬ ‫نارند سر به سر لوانندی ى ش ر برذارند‬ ‫و ه چن بیر آننید یارت هیاى اتیو‬

‫او اساساً بر تجربه هیائ گذاشی ه شیدی‬ ‫گهه ه نره و بیره و یارت هیاى‬

‫لورنی و با ات کد شا ران س اس مداران‬ ‫مدیران و رویه رف ه زنان و مرنان را‬

‫ام انه اس هنائ ‪ .‬یایان رمان ه ام نا‬ ‫نویهندی را به روایید زیرنن نرسید و‬

‫اسی هنا زننید یییا ضیدی را بروینید یییا‬ ‫نانرسیی آن هییا را بییه مییدن من میی‬

‫حهاب ماجراها نهان می نهید و هی‬ ‫زوا ان هییار لواننییدی را لییون نویهییندی‬

‫باژگونه نشان بدهند ‪ :‬زوچه هیا را نریه‬ ‫نار!‬

‫تصدی م زند زه ز ناس ان روای‬ ‫اسد طوالن و مهمی نیه روای ی بیر‬ ‫حهت م مو ی وس ه و با انهجار‪:‬‬

‫م نر لون نهل م ینر‬

‫مییانرر گآیید ‪ :‬ل یاک ییا ! ناس ی ان‬ ‫چ هد‬ ‫یوریی گآیید ‪ :‬آسییمان و ریهییمان یییا‬ ‫لروم و گاو ‪ ...‬و یک از به ری هائ‬ ‫اسد زه نر مرر شن دی ار (‪۱‬ی‬

‫زه ل ا نارن بیه جیانی بریینن شیرم‬ ‫تناسر ابر نر ی ا ه ى ل ار‬ ‫و ی ا ه ى شمس نر وض د زوان ا (‪۳۵‬ی‬ ‫گناری هاى ای م ه جداجیدا م یان و‬ ‫نال یید هییائ نارن امییا نر ز ی م نییا و‬ ‫نال د م)‬

‫به نسد نم نهید‪ .‬آنچیه‬

‫نانی اسد زه ح مانون هیاى ییورى‬ ‫اندیشه را زه براى هر موضو اس دال‬ ‫من م لواس ار فرنید م‬ ‫لا از ابهار هه ند نام‬

‫و ت رییف‬ ‫اح ما‬

‫و نوباری سنج دی شدن بداند‪ .‬آییا ایی‬ ‫وض د نام گرى ما را به نوشی ه ى‬ ‫نموزری وم باز نم گرناند م گوئ‬ ‫ش ری م گوئ تلر م گوئ گرر‬ ‫م گوئ سرن م گیوئ رنیی ‪...‬‬ ‫و آن چه هه‬

‫وام‬

‫نارن اتور ها و‬

‫فضاى لا اسد ‪۲( .‬ی‬ ‫نر چن وض اگر ورت بندى نهریه‬ ‫ى ف نی مدرن نر باری ى فنوم ها و‬ ‫ت اریف آن ها را به حوزی ى زبان ب یری‬ ‫نر نسد نیداری‬ ‫چ نى م و م‬ ‫و م رس به جائ زه بهنان لواجیات‬ ‫رس دی اسد‪:‬‬

‫سر آن مرار ن امدى‬

‫نر ای چند س ر مهی اسید یارت ”‬ ‫وضی د زوان ییا“ سیید‪ .‬مییران شییا ر نر‬

‫ن امدى و با ه به آن تریاى هآد صر‬

‫ترنیدى ن هد زه اس رن نه فمپ مصید‬ ‫اس هنائ رمان سن ناش ه بلکه زیهد‬

‫اسیید زییه نر ف نی ی‬ ‫ظییاهر وض ی‬ ‫مدرن ”نام گرى “ ( در ح م ید ی‬ ‫نام دی م شون‪ .‬ف نی ری اى با ی‬

‫نرف‬

‫ن ن بیه شی ق ان مانبهی ه اسید‪ .‬نف یر‬ ‫ش ربهنان لواجات ‪ ”-‬نر وض د زوان‬

‫زش دن توأر سیه اندیشیه نر آن واحید‪:‬‬ ‫‪-۱‬ب ییان نو گییانر نمونهییاى ط ی‬ ‫حرزد و جایرای‬ ‫‪-۲‬ناممک بونن ت‬

‫و ش وی ى فکر و م م ا ران لون را‬

‫“‪ -‬مرا به یان اس رن و ریمان‬

‫انیدالد‪.‬‬

‫لواجات سا هاسد ش ر م گوید‪ .‬م‬ ‫اش ار نیرر او را جه ه گریخ ه نر برل‬

‫ری ها نر اهه ى م‬

‫تو مهوی سآاری ندانى و م چاى م وی‬ ‫نخورنر‬ ‫ن امدى و با ه از برف سینر آن روز‬ ‫نرآ‬ ‫نخ س رار نکش در آنامس یی زی‬ ‫نخورنى‬

‫م ش رى براید نخواندر‬ ‫و تو از نمایشرای نماش ات حرف نننى‬ ‫ن امدى و شاگرن مغازی نرآد‪:‬‬ ‫ناری ت‬

‫م زن آما!‬

‫تو به م نرآ‬ ‫تلآ ات‬

‫و‬

‫شدی شیماری ى‬

‫و نرآ و نیرر ندیدمد و مرار بی میا‬ ‫سر جای بون‬ ‫همان جا زه ن امد‪.‬‬ ‫اتآاماً نر ای گناری هاى زیام ً منآی‬ ‫نال د هاى م) وجون نارن زه نام‬ ‫گرى را به م گرى بر م گرناند‪ .‬نر‬ ‫ظاهر نو جوان میرن و زن ییا نل یر و‬ ‫یهرى به نالئل م راب ه زرنی اند یا‬ ‫امل برون س ت ای م راب ه شدی‬ ‫میرار‬ ‫و ازنون مرن نر جایرای و وض‬ ‫گرف ه زه مجا تصم گ رى یا مدرت‬ ‫ب ان زرنار ب یدى ییا لیون آن می را‬ ‫ندارن‪ .‬او نر ب تکل آی بهیر می بیرن‪.‬‬ ‫نر اشیی ار نف ییر” نر وضیی د زوان ییا“‬

‫زند (‪۷۲‬ی میارت حافه یه یون آیورر‬ ‫ای را نانی به مصرف آن گس نوزلی‬

‫سخ او نر به ارى از سی رها و م یه‬ ‫ل لیی جییدّى اسیید و شییول هییا و‬

‫سرخ ! (‪۳‬ی (‪۷۳‬ی با داى مناجیات یی‬ ‫فندک (‪۷۶‬ی بانوئ زه با نیارگ ل م یان‬

‫طننهائ را ه زه می آورن جیدى و‬ ‫تلر اسد‪:‬‬

‫سا اشمانه ازنوا زیرنی یی‬ ‫بناید(‪۷۷‬ی‬

‫لنجیر‬

‫رؤیاها و اندیشه هاى شیا ر گیای لیوف‬ ‫انر ن اسد ‪:‬‬

‫و س رهاى ب دى را زش ه ار با نسید‬ ‫های‬ ‫تا راب ه ار به ر شون با شما‬ ‫ایی م یری هیاى لیون اسید نسیید‬ ‫بکشین(‪۶۶‬ی‬ ‫فرید مهرگان نوس از زمر نصف شد‬

‫هیه ب یرون‬

‫مصه ى مرنى زه بیا‬ ‫یرید از آب (‪۳۲‬ی‬

‫به گرمابه رف ند تا ُنی ب ندند‬ ‫و فاتح شوند ب موش‬

‫و شل‬

‫تازی روش ن هد ای لواسی اران فی ح‬ ‫ب موش و شیل چیرا فمیپ بیراى‬ ‫سنی به به حمار رف یه انید یاسیر‬ ‫ممن ندارن و ازنون مهأ ه ایی اسید‬ ‫زه چرا ای ” ومای اتآام ه“ م بایهید‬ ‫چون و چراى مهی د و ممن ی ناشی ه‬ ‫باشد ‪ .‬شا ر م گوید‪:‬‬

‫زندگ ای اف ان رو س نه ار‬ ‫لون ای هنوز رو امه ‪۴۴(...‬ی‬

‫نر ای رروب زمه ان‬ ‫زه انا نر م آورن سر بریدی ات‬ ‫و همه انمانه م لندی ‪۷۷( .‬ی‬

‫نر هم س ر آن اتآاق اف یانی ن آ یان‬ ‫ه چ ن نشد ‪۷۱( .‬ی‬ ‫ایدی ى نه ( نه ز هان اج میا‬ ‫تن روان ی نر فلهآه و جهان شناس‬ ‫ز س جاى نماییان ناشید و گآ یه‬

‫چنانکه ان هار م رون یآد هیائ بیه‬ ‫اش ی اء و اشییخاص نانی م ی شییون زییه‬

‫و نئون ها‬

‫م شد‪:‬‬

‫مرت پ با آن ها ن هید و از ایی جملیه‬ ‫اسییییییییییییییییییییییییییییییییید‪:‬‬

‫زه روش م شوند ب چرا و لیاموی‬ ‫ب چرا‬

‫جهییان چییون لییپّ و لییا و ز ییف و‬ ‫ابروسد‬

‫ضییام بییاغ را زشیی دن (‪۵0‬ی ط ییاری‬ ‫سال از مصیا ح تی (‪۵۱‬ی ان کیام‬ ‫فکر ز یوتر (‪۵۲‬ی ا یراف جنی بیه نی‬

‫س ل می لورنید از نیور و سی ل می‬ ‫لورند از ظلمد ‪۲۵( .‬ی‬

‫م (‪۵۲‬ی نرلش دن رونی ى ارواح (‪۵۵‬ی‬ ‫مهوی ى نر چش ماندی زه ییائ نمی‬ ‫رون‬ ‫و ای‬

‫‪۵۷(.‬ی‬ ‫ارت هاى ج یت ‪ :‬نو میرن از‬

‫میی نر آمدنیید و گریخ نیید (‪۵۷‬ی ییی‬ ‫یرس و می رون بیه نمیار و گیوزن از‬ ‫گوش یر می گشیاید (‪۶۱‬ی ایینن منیان‬ ‫شول نکند با بندگان ممرّب یس با زه‬

‫زلمه هیا و ت رهیاى لشیوند آم ین ‪:‬‬ ‫زل مرا لون جنازی م ی و ‪ ...‬نر‬ ‫ای نف ر ش ر مکرر م شون و ی داسید‬ ‫زه آثار جنی و سول ه شدن ن خیرای‬ ‫نل ییر شییا ر نر حانثییه آتیی سییوزى‬ ‫مدرسییه و ماجراهییائ از اییی م یی‬ ‫نانهییی ر او را سرشیییار از رؤیاهیییا و‬ ‫وض د هاى تراژی‬

‫زرنی اسد ‪ .‬ا‬

‫زه هر چ نى به جاى لوی‬

‫ن کوسد‬

‫از ن چه به ای سو اییدی هیاى نهی و‬ ‫جییوهر و ات همچییون اوهییار زبییان‬ ‫شناس ااظ م شیون و اگیر هی بیه‬ ‫ورت نر ز اب و ماآل بر زبان آیید‬ ‫نایایدار و فر به نهیر‬ ‫نه موم‬ ‫م آید‪ .‬ل ل چ نها و ومای ههد زیه‬ ‫نر ننن به ارى از مرنر نرسد به ما دی‬ ‫و حم م جلوی گر م شدی اسد و می‬ ‫شییون حییا آن ه ی اساسیی نییدارن و‬

‫مناصراً فر سونمندى اسد و ح ی‬ ‫گای سونمند ه ن هد‪ .‬نر م)ی زمیان‬

‫لواس ه ای بنرگوار نربار سل ن نارند‬ ‫و نر سراسییر نوری هییاى ییدارت لییون‬

‫زه موضو ییذیرف زهی بیه نیوان‬ ‫مدیس نر نربار وات کان م رح م شون‬

‫مدیس وز و و ی مهی ح و وز ی‬ ‫ش ان تراش دی اند‪ .‬نر چن نن ائ آییا‬

‫زش شیی ییا ممییار و یره نگییار از‬ ‫سوى نربار یاپ مأمور م شون نر بیاری‬ ‫ى زندگان گذشی ه و زیرنار و رف یار او‬ ‫یژوه زند و تیا حید امکیان میدارک‬ ‫مه ندى گرن آورن زه نار او نر زمری ى‬ ‫مدیس ها ب اید یا ن ایید ‪ .‬نیوان چنی‬ ‫زشی مییأمورى ” وز ی شی ان “‬

‫ج ت اسد اگر شا رى بهراید‪:‬‬

‫و ا هه ى زم نم چرلد‬ ‫مرنى نر باران گریه م زند نرسد!‬

‫م جنی اى‬ ‫نرلد گ ب را نره ناش ه بر یا ا ح‬ ‫اما زم نم چرلد با مه!‬

‫اسد ‪ .‬لوب نمد زن د ه مه ح به‬ ‫رواید انج ها نه لانه اى ناشید نیه‬

‫زری یوش زه از الى ز‬

‫زاشیییانه اى او نر م یییان فم یییران و‬ ‫نرماندگان م زیهد و به سانگ تمار‬

‫ل وط ی شان ما را نر ه ریخد‬

‫نر آمد‬

‫زنییدگان میی زییرن‪ .‬نماینییدگان لییون‬ ‫منابع ‪:‬‬ ‫‪- 1‬تریسترام شندى ‪ ،‬استرن ‪ ،‬ترجمه ى ابراهیم یونسى‬ ‫‪- 2‬پندار گسترش پذیرى بى پایان حقیقت ‪ .‬امیر مهدى بدیع ‪ ،‬ترجمه ى احمد آرام‪ ،14 ،‬تهران ‪1354‬‬ ‫‪-3‬خرقه جائى گرو باده و دفتر جائى ( حافظ)‬

‫اجمالی ناگزیر کوتاه بر رقصِ واژه ها یا موسیقیِ شعر‬ ‫محمدعلی قاسمی‬ ‫موسیی می نر شیی رِ ز سیی ایییران‬ ‫موضو ی ح می و ج ری بیون‪ .‬آن میدر‬

‫جملییه ا یینارِ شییا ر بییه آورننِ ماف ییه و‬ ‫ر اید توا یِ طو یِ مصرا ها ی موس میِ‬

‫ایران اساسی و ا لی اس آانی از تکن ی‬ ‫هییایِ مو یید موس ی می ای ی اسیید زییه‬

‫ما ور به بونن زه ن ازی ن ون مجینّایِ‬ ‫از سرای به آن فکیر زیرن‪ .‬موسی می‬

‫ش ر اندزی نسی خوی تغ یر شید هیر‬ ‫چند هنوز ه به واس ه ی حآیظ وزنِ‬

‫تییری اشیی ای شییا ر بییرای‬

‫بخشی از ت ربف ش ر را نر م ون زهی‬ ‫ما تشک می نان و هر شا ری نیاگنیرِ‬

‫روضی لون را به شیا ر تام ی میی‬ ‫زرن‪ .‬ای زمانی بون زه ت ریف شی ر بیه‬

‫از وجون آن بون نه ایجانی چرا زه ش ر‬

‫"سخنی موزون و مخ ّ " تغ ر زرن‪.‬‬

‫سرای‬

‫یس از ن ما و با ت دی ت رییف شی ر بیه‬

‫لوی چنان ش ر را وییرای زنید زیه‬ ‫ه رنی از تصن نر اثر نییدی نشیون و‬

‫با توجه به ح م ّات و ا نامات "سیخنی‬ ‫موزون ممآی و مخ ّ " ت ریف می شد‬ ‫و مخاط ان و اه ف اثیری زیه فامید‬ ‫هر زدار از ای سه نصر بون را به ز‬ ‫ش ر نمی نانه ند‪ .‬تنها نردره ت ی ِ‬ ‫مضام با ما ت و وزن بون‪ .‬بیه نیوان‬ ‫م)ا ‪ :‬وم ی شا ر می لواسد ضربه ای‬ ‫آنی به مخاطت وارن زند زه از حیداز)ر‬ ‫ایجازِ زبانی ن ین برلیورنار باشید ما یتِ‬ ‫ربا ی را ان خاب می زرن یا برای نشیان‬ ‫نانن شور و ش ف و رورا چه اشیمانه‬ ‫و چه ارفانه تکرار "مآی ل " نر وزن‬ ‫را بر می گنید‪.‬‬

‫گآد زه نیوانه نه ای‬ ‫الی ِ ای لانه نه ای‬ ‫با انم ب ن ما نر ش ر (توجّه لیاص بیه‬ ‫سال ار نر ای مجا بیه ن ی جایریای‬ ‫ب ان اسد و ن بر بی توجهی به تأث رِ‬ ‫شررف ن ما بر زبان و مضمون ییرنازی‬ ‫ن هییدی و از ب ی رف ی برلییی موا یید‬ ‫ا نامی= موس مایی نر شی رِ ن میایی ( از‬

‫"سخنی مخ " به واسی ه ی حرزید‬ ‫وارثییانِ ن مییا = بییه سییرنمداریِ احمیید‬ ‫شاملو= به سمد شی ر سیپ د موسی می‬ ‫روضی زه مری لواس ه یا نا لواس ه‬ ‫"سییر جه نیییه"ی شیی ر ز سیی‬

‫زوچیی‬

‫"موس می بخشی" به اثر آن را ت یدی‬ ‫به اثری تصن ی می زند‪ .‬شا ر بایید بیا‬ ‫نالونآگاهی بهی ار رنیی از واژگیان بیه‬ ‫بپرنازن و با لونآگای نمانانیه ی‬

‫مه تر اینکه تی ی بیرای موسی مایی‬ ‫زرنن ش ر به سال ارِ ما واییِ ا لی آن‬ ‫ضربه ننند‪.‬‬

‫و‬

‫نر ای م ان شا ر لوب شیا ری سید‬

‫ن مایی بون به ناگای از ش رزنار گذاشی ه‬

‫زه ش ری ه از نهر مضیون و هی از‬

‫شد‪.‬‬

‫نهر موس میِ م‬

‫نهرات به اری ی رامون بی ن ازیِ شی ر‬ ‫به موس می م رح بونی و ههد با ایی‬ ‫همه هر شا ری لوب می ناند زه ش رِ‬ ‫بییدونِ موس ی می ( نییه وزن روضیییی‬ ‫می نرد"‪ .‬از ای رو شیا ران‬ ‫"زم‬ ‫به راهکار هیایِ م آیاوتی بیرای ایجیان‬ ‫موس می نر ش ر روی آورنند‪ .‬اس آانی از‬ ‫زلمات و حروف هی آوا زیه بیا زمیی‬ ‫ارما‬

‫همان ن د انبیِ "وا آرایی"‬

‫نر شهر زه اسد‪ .‬ت یاب ِ اضیافات زیه‬ ‫ی تر از وب ش ر ماهوب می شد‬ ‫جدا نویهی و تم نوشی اری اثیر زیه‬ ‫فررِ لاصِ لوان ِ مو د موس میِ شیا ر‬ ‫را به مخاطت م رفی می زند‪.‬‬

‫نر او باشد و بماند و‬

‫به ف نایری ی واژگانی وس ورنی و‬ ‫نالونآگییای گنینشییی چنییان بروییید و‬ ‫بنویهیید زییه سییرون زلمییات از همییان‬ ‫اب دای ش ر شن دی شون اما اجازی ندهید‬ ‫ح ی توه ِ "سال ری بوننِ" اثر از ه‬ ‫مخاطت ور زند‪ .‬زلمات را رمصان بیه‬ ‫انه ی ش ر آورن و ای زار را با سانی‬ ‫تری شک زلمات به ثمر بنشاند نه بیا‬ ‫زلمات "از ما به یران"‪ .‬سیاز زلمیات را‬ ‫بنوازن‪.‬‬

‫طرح واره ای کلی از شعر نو تا سپید‬ ‫وریده افالکی‬ ‫ش ر نو چ هید چرونیه یدیید آمید و‬ ‫انر نی ی دای آن چه بون آیا ن یاز بیه‬

‫نس مایه هایش ر از نربار و‬ ‫لییا و ابییروی ن ییر بییه‬

‫ش ر نو وام ا احهام می شد آیا شی ر‬ ‫سپ د همان ن نوش ه اسد ییا مخ صیات‬

‫نرون جام یه و م ض ی ت‬ ‫اج ما ی و س اسی تغ یر‬

‫لییاص لییون را نارن ممکیی اسیید‬ ‫سییواالتی از ایی م ی بارهییا نر هی‬

‫جهد نان‪ .‬واژگیانی چیون‬ ‫وط و آزانی به وفیور نر‬

‫به ه باشد و ب ضیا‬

‫اش ار شیا ران ایی نوری‬

‫به یاسر روشنی نرباری ماه ید و زم نیه‬ ‫ی ییدای آن نرسیی دی باشییند ‪ .‬نراییی‬

‫نیدی می شون و شی رایی‬ ‫ماننیید ابوا ماس ی الهییوتی‬

‫م ا س ی بر آن ناری تا بیا وازیاوی‬ ‫ای ممو ه به ای سوالت یاسر روشنی‬

‫مضام انم بی و مهائ‬ ‫زارگری را م یرح زرننید‬

‫نانی شون و شا ران جوان با حهاس د و‬ ‫نمد ب ش ری نهی د بیه ورون بیه ایی‬

‫و فرلیییی ییییننی رییین‬ ‫س اسیییی را یدییییدآورن‪ .‬و‬

‫شا ران جوان نم‬

‫ر ه گار برناش ه و لل اثر زنند‪.‬‬ ‫سخ گآ نر باب ش ر نیو بیی آنکیه‬ ‫چ نی نرباری وام و شرایپ آن زمیان‬ ‫جام ییه بییدان زییاری ی و ب هییونی‬ ‫لواهد بون از اینرو بر آن تا ی میت‬ ‫گرن زمانی ناش ه باش به زمان ماجار و‬ ‫تاوالتی زه ب د از یدها سیا منجیر‬ ‫بهانم ب ن ما یوشی ج نر سیال ار شی ر‬ ‫ز س شد‪ .‬نر اوالر نوران ماجاریه و‬ ‫ن ن تغ ر و تایوالت نوری مشیروط د‬ ‫تاوالت بنرگی نر ر ه های مخ لیف‬ ‫جام ه رخ نان ‪ :‬آزانی نه ی مرنر سآر‬ ‫بییه مما یی رییرب ( بییویژی فرانهییه و‬ ‫انرل س ی جهید انامیه تاصی ورون‬ ‫فرهنی ررب به زشیور زیه بیا آالت و‬ ‫ابناری چون رانیو و روزنامه ن ین همیرای‬ ‫بون و ‪ .....‬تاث ر بهنایی بر نرری و ناوی‬ ‫زندگی آحان جام ه ناشد‪ .‬ش ر و انب ات‬ ‫نسی خوی تغ راتییی شیید‪.‬‬ ‫ن یین بییا‬ ‫حات جدیدی وارن زبان‬ ‫زلمات و ا‬ ‫روزمری مرنر شد و انر نی های سیرای‬ ‫نر ننن ش را تغ ر یافد بیه نایوی زیه‬

‫ش ی رایی چییون نه ی شییما و ج آییر‬ ‫لامنهای و تمی رف د ه با آثیاری زیه‬ ‫از لون بر جای گذاش ند هر زدار سی ی‬ ‫نر بد د گذاری و هنجارشکنی نر ش ر‬ ‫ز س ناش ند و ی ه چکیدار موفی‬ ‫به یدید آورنن ش ر نو نشدند چرا زیه از‬ ‫ی سو سال ار و ما یت شی ری همیان‬ ‫سال ار و ما ت ز س بون و از سویی‬ ‫نیرر ه چکدار طرح مدون و مشخصیی‬ ‫از نس ور زبان ش ر جدید ارائه نکرنند تا‬ ‫اینکییه بییااللری ن مییا یوشیی ج نسیید‬ ‫بهانم ب بنرگی نر ر ه انب ات زه‬ ‫زن و ش ر نو را بن ان نهان ‪ .‬ن ما بخوبی‬ ‫می نانهد زه نمی توان رو و ماف یه‬ ‫را از ش ر ز س با آن مدمد نیرینیه‬ ‫و زه گرفید‪.‬او وزن و ماف یه را حآیظ‬ ‫زرن اما نسد شا ر را نر اسی آانی از آن‬ ‫بازگذاشد ‪ :‬در تهاوی طو مصرا ها‬ ‫و اس آانی از ماف یه بصیورتی م آیاوت از‬ ‫ش ر ز س ! نر وام ن میا ما یوا را‬ ‫ممدر بر ما یت م دانهید و م مید بیون‬ ‫شا ر ن اید چ نی بروید زه مصید آن را‬

‫نداش ه اسد! هر جا حرف تمار میشون‬ ‫مصرا ن ن تمیار اسید‪ .‬نخهی‬

‫شی ر‬

‫زام ً آزان ن ما «ممنوم» بیون زیه نر‬ ‫سییا ‪ ۱۳۱۶‬سییرونی شیید زییه نر آن‬ ‫مصیییرا هیییا مهیییاوی ن هی ی ند و نر‬ ‫بکارگ ری ماف یه ن یناز شی ر ز سی‬ ‫ی روی نمی زند‪.‬می توان ن جه گرفید‬ ‫زه نر ش ر ن مایی ب لید حآیظ ا یو‬ ‫ز س و تغ رات م ی و ش ری میا‬ ‫با هنجارشکنی آنچنانی مواجه ن ه و‬ ‫تنها تغ ر مه همان یکیی ن یونن وزن‬ ‫نر مصییرا ها بییون و ییی همی‬

‫سییال ار‬

‫شکنی ه به مذاق بهی اری از بنرگیان‬ ‫لوی ن امد !‬ ‫اش ی ار ن مییا سییر و ییدای به ی اری نر‬ ‫جام ه انبی ایران بیه ییا زیرن چیرا زیه‬ ‫به اری از ش را نیامی آن زمیان بیا وی‬ ‫ساز مخا آد زننید و ح یی نر ییاری ای‬ ‫موام ی بییه س ی ش ی ری و تآکییر وی‬ ‫شدیدا حمله و توه زرنند تا جایی زه‬ ‫وی را ن ن تهدید به مرا زرننید! لید‬ ‫مدی ای سر و دا ب ش ر از آن جهید‬

‫بون زه ن ما یشد یا به ا یو ی زنی بیون‬ ‫زه همه بنرگان ش ر یارسی دها سا‬

‫و شاگرنانی چون مهدی الوان ثا ی و‬ ‫احمد شاملو را نر مک یت لیون ییروری‬

‫به ای طری ش ر سرونی بوننید‪ .‬میدی‬

‫نان ‪ .‬همچن ی شیی رای بنرگییی چییون‬ ‫فریدون مش ری و سهراب سیپهری ن ین‬

‫مخا آان ن ما بر نو نس ه بونند‪:‬‬ ‫‪ -۱‬نس ه او زهانی بونند زه لون‬ ‫نا ه ره ری ش رنو را ناشی ه و‬ ‫از روی حهییانت ماییید ن مییا را‬ ‫برنمی تاف نید زیه از مهم یری‬ ‫اینها نز ر یرتو تندر ز ا بون زیه‬ ‫توه نات زیانی به ن ما زرن و او‬ ‫را م ه به بی م نی گویی زرن!‬ ‫‪ -۲‬نس ه نور زهیانی بوننید زیه‬ ‫یای ند به ا و شی ر ز سی‬

‫به س ن ما ش ر سیرونند‪ .‬سیا ها ب ید‬ ‫شاگرن راس مک ت ن ما احمد شاملو‬ ‫با حذف یکی نیرر از ارزیان اساسیی‬ ‫شیی ر ی نییی وزن نسیید بییه انمیی ب‬ ‫بنرگ ری نر ر ه انب ات زشور زن زیه‬ ‫اسم شد ش ر سپ د زیه بیا مجمو یه‬ ‫اش ار هوای تازی نر نهه سی بیه میرنر‬ ‫م رفی شد‪ .‬شاملو یایه گذار س کی شید‬ ‫زه م اسآانه جن لونی نر ای سی‬ ‫چهری شالصی نر س ح او نداری !‬

‫بونی و لون را ملنر به یاسداشد‬ ‫از سال ار سین ی و زهی شی ر‬

‫شاملو لون نر این اری گآ ه ‪ :‬م شی ر را‬ ‫از ن ما آمول اگر به همیان زیه او بیه‬

‫یارسییی مییی نانهیی ند زییه از‬

‫م آمولد از آا می زیرنر و می) بیه‬

‫مهم ری ایی افیران م شیون از‬

‫س ح او ه میی رسی در فیوم‬

‫شیما‬

‫شی رایی چیون ملی ا شی رای‬ ‫بهار و رهی م یری نیار بیرن ‪.‬‬ ‫ای ی نس ی ه از مخا آییان م میید‬

‫امروز نو تا ن ما ناش د ‪ .‬لوب ن میا زیه‬ ‫حییرف را زنی و زییاری را زییرنی بییون‬ ‫مملدی نیرر چه ناشد زه بروید‬

‫بونند زه ش ر نیو ی نیی تهیل‬ ‫فرهنری نر برابر زبان و فرهنی‬ ‫ررب!‬

‫ن ما ن ن نر حاش ه ز اب (افهانهی زه بیه‬ ‫شاملو هدیه نانی نوش ه اسد زه ‪ :‬نین‬ ‫م ای چند زلمه را می نویه زه ای‬

‫شییمس نرییرونی نر اییی لصییوص‬ ‫می گویید‪« :‬ن میا ییس از ب هید سیا‬

‫ی جلد افهیانه از می نر یی شیما‬ ‫یانگار باشد ‪ .‬شما وارنتری زس به زار‬

‫ت ی نه فمپ نر م ان تونیهیای شی ر‬ ‫نوسد ناشینال ه مانید بلکیه از سیوی‬

‫م و روح ه م هه د و با جراتی زیه‬ ‫ا هاب و مدرت روید الزر نارن وارنید‬

‫روشنآکران نوگرا ن ن چندان زه شایه ه‬ ‫اوسد جدی گرف یه نمییشیون»‪ .‬ن میا‬ ‫نوس دارانی ن ن ناشد زه حهاس د زیار‬

‫حذف وزن و ما ت از سال ار ش ر نه بیه‬

‫و ارزی اییی تاییو و نییو اندیشییی را‬ ‫بخوبی نرک م کرنند زه از ایی جملیه‬

‫منهور نه گرینی و آنارش ه شی ری‬ ‫بلکه نر جهد تموید هر چیه ب شی ر نو‬

‫یوسآی و‬

‫نصر تصویرسازی و اطآه نر ش ر بون‬ ‫و نر وام ی ش ر سپ د باید آنمدر موی‬

‫افران می توان به ر ماه‬

‫هوشنی اب ها اشاری زرن ‪ .‬با ای وجون‬ ‫ن ما هرگن ن هرن نشد تا س کی زیه بنیا‬ ‫نهان طرفداران لاص لونی را ی دا زرن‬

‫باشد زه ن ون وزن ا‬

‫به چش ن اید و‬

‫هرگن ن اید تصیور زنی زیه بیا سیاالن‬ ‫زلمات می شون ش ر سپ د سالد‪.‬‬

‫توضیسات ‪ :‬ساالن زلمات را ی‬

‫شا ر روسی ابدا زرن زه با بریدن و جدا زرنن زلمات ی‬

‫زنار ه م ل ی هویدا می زرن زه اسم‬

‫روزنامه و ان خاب راندور آنهیا و چ ین‬

‫را می گذاشد ساالن زلمات‪.‬‬

‫ال به ال را دوست دارم‬ ‫ال به الی حرف ها‬ ‫له به الی آدم ها‬ ‫الی کتاو ها‬ ‫ال به الی موها‬ ‫عادت کرده ایم حرف هایمان را‪،‬‬ ‫ال به الی حرف هایمان ببنیم‬

‫شمس آقاجانی‬

‫نر‬

‫شوالیهای معاصر‬ ‫خوانتِ دو عر "کافهی مراکشی" و" والیه" از دفتر عر"سینیور"‬ ‫محسن موسوی میرکالیی‬ ‫کافه ی مراکشی‪:‬‬ ‫اساسا " لی گله ناران" شا ریسد‬ ‫روای رر زه موم دهای مخ لف را به‬ ‫لوبی نر زنار ه و نر ی ش ر به‬ ‫ی میبرن‪" .‬زافهی مرازشی" یکی‬ ‫از سرونیهای نف ر س ن ور اسد و‬ ‫مخاطت نر آن دای بان زن و‬ ‫بانبننی (بانبننی زه حرزات آن نر ش ر‬ ‫نمشی اجرایی و تاث رگذار نر ی ش رن‬ ‫رواید نارنی را میشنون زه نارند‬ ‫مصهای را رواید می زند (زنی زه‬ ‫سرگرر لن‬

‫زرنن لوی‬

‫با یهلو گرف‬

‫زش ی‬

‫اسدی‪ .‬ش ر‬

‫روی ما‬ ‫لونی نم به هی ی‬ ‫نمایان میزند‪ .‬اس آانی از جنام نر ای‬

‫زنِ بانبنن به نسد به همرای نالدای‬ ‫لاورهای نور نر زافهای مرازشی با ه‬

‫ش ر و نیرر سرونیهای ای نف ر به‬

‫نیدار میزنند‪ .‬دای یو ها زه بر‬ ‫اثر حرزات بانبنن تکان میلورن و‬

‫لوبی به چش‬

‫میآید‪ .‬نر " زافه‬

‫مرازشی" شا ر با اس آانی از واژیهای‬ ‫"بان" و "بانبنن" نر س رهای ش ر از‬ ‫جنام تار اس آانی میزند‪ .‬گله نارن با‬ ‫آورنن واژیهای ربی به همرای‬ ‫تکانهای بانبنن و رزیدن سرمه نر‬ ‫چش‬

‫همنمان با رمص ربی حسِ‬

‫زی ایی شناسانهای را نر مخاطت ایجان‬ ‫میزند‪.‬‬

‫(تاز د شا ر با آورنن دای بان زه‬ ‫میگوید‪ :‬فمپ لونر زه تاک آن نر‬ ‫سراسر ش ر شن دی میشونی لوننمایی‬ ‫میزند چنان زه ل رگی چشمان آب‬ ‫مروارید آورنی نالدا به مانی چه نازی‬ ‫زه روی یوسد نرلد من مد میشون‬ ‫تش ه میگرنن‪ .‬گله ناران با بهریگ ری‬ ‫از ظرف دهای زی اشناسانه زبان و‬ ‫اس آانی از واژیهای‬ ‫"مرازشی"‬

‫نر بندری آفریمایی‬ ‫با م ماریِ نموی‬ ‫گ اهی ی چ وار و‬

‫زش دی" نر ی س ر‬ ‫ذتی نو چندان برای‬ ‫لوانندی‬ ‫میآورن‪.‬‬

‫نره ی چ دی زه‬ ‫مشخصتری‬ ‫نم مایهی تنی نی‬ ‫هنر اس می اسد‬ ‫آراز میشون‪.‬‬

‫یهلو گرفد‪ /‬و ملم‬ ‫را‬ ‫سآ د اس‬ ‫بانبننی میرمصاند با‬ ‫بانبان زش یای زه نرر‪ /‬اندال ه بون نر‬ ‫چ ینجریی آرابه ‪ /‬زنار ن رخ‬ ‫مابیای‬ ‫نر انامه بان زه از سمد بانبنن آمدی‬ ‫اسد نم میگ رن و به س ای زن‬ ‫مییرنازن‪ .‬بانبنن زه راوی ش ر اسد با‬ ‫حرزد نسد زن چرلی میلورن و‬ ‫ش رها و ش های ارا را (زه روی‬

‫و‬

‫"مرا‬

‫بان به زن گآد نر شکاف یمهای‪/‬‬ ‫لوش میآید از دای یو های ن‬ ‫تنهات زه فمپ لونر میشنور‪ /‬بانبنن‬ ‫چرل د با ش رهای اُزر و ش ت ش ‪/‬‬ ‫شای و ح ی و روحی روبروی سرمه را‬ ‫نر چش های می رزاند و‪ /‬ن مه برهنهای‬ ‫باسن‬ ‫یشد سرر روی س‬

‫به‬

‫ارمغان‬

‫به زافه مرازشی مرا‬ ‫زش دی بون‪ /‬نالدای‬ ‫لاورم انهای لاورهای‬ ‫نور‪ /‬و سوراتیای‪/‬‬ ‫شانهی زوچکی از ا‬ ‫زه الی بوی سدر‬ ‫موهای گذاشد‪ /‬و آب مرواریدهای‬ ‫مغ ربی‬ ‫چش نریا زنیای‪/‬‬ ‫چه دی به جایی زه بان میگآد‪/‬‬ ‫دایی زه فمپ لونر‬ ‫بانبنن نوباری نر نس ان زن حرزد‬ ‫میزند و همرای با آن مکان (زه‬ ‫میتواند تصویر یشد بانبنن ن ن باشدی‬ ‫شر نن و‬

‫میشون‪ .‬ای بند تاد‬

‫تاث ر "شانه به سر زوچکی"سد زه‬ ‫ه میتواند شانه به سر زش دن زن به‬ ‫باشد و ه ن رنن یرندی "شانه‬

‫موهای‬

‫به سر" به نج توسپ نالدا‪ .‬یایانبندی‬ ‫اثر ن ن با ایهار مواجه اسد‪ .‬انرار شا ر‬ ‫میلواس ه با آورنن واژی " نری" و‬ ‫لواندن آن مخاطت را با نو نالدا روبرو‬ ‫زند ا ف‪ :‬نالدا نور َنری زه نالدایی را‬ ‫میزند زه می نرد‪ .‬ب‪ :‬نالدا‬

‫ترس‬

‫نور ُنری زه رویکرنی زم‬

‫را‬

‫میتواند به همرای ناش ه باشد‪.‬‬

‫بانبنن نوباری چرل د‪ /‬و رروب یشد‬ ‫نجی نهان را یوشاند‪ /‬مرازشی مرا‬ ‫زش ه و زای مرنی بون‪ /‬زه وم ی‬ ‫برهنه‪ /‬بان را به نی ان ان و س نههای‬ ‫رزان میزشاند‪ /‬شانه به سرزوچکی‬ ‫را‪ /‬نالدا نور نری‪ /‬به سکان زهنهی‬ ‫نج نمیبرن‬ ‫نر یایان باید یانآوری زن زه ش ر‬ ‫"زافهی مرازشی" ش ریسد با‬ ‫ظرف د های س نمایی(زه نارای چهار‬ ‫وز ش مدال اسدی و از ای منهر ن ن‬ ‫ماب بررسی اسد‪.‬‬

‫شوا ه ل شد به ‪ /‬و مرا سپرن به‬ ‫شکم زه مرن لانه باشد‬ ‫با لواندن ای نو س ر ما م و میزن‬ ‫زه شوا های (حرزد شوا ه برای ونا‬ ‫با م شوق ی وان رربی اسد و ما را‬ ‫به یان جنیهای ل ی میاندازنی نر‬ ‫زار اسد و ن آهای شمی را نر ن یار‬ ‫مرار نانی تا حامی فرناهای باشد‪ .‬اما‬ ‫یس از لواندن س ر ب دی وض د‬ ‫نگرگون میشون و ما با زمانی م ا رتر‬ ‫روبرو میشوی زه لاطرات جنی‬ ‫هشد سا ه لونمان یا هر جنی م ا ر‬ ‫نیرر را نر ه نم میزند‪.‬‬

‫لانه فص نارنج نارنج و زیر باران‬ ‫بم اران ناشد‪ /‬ح ابهای به جای به‬ ‫م نانند زه آلری بار‪ /‬یوزیی سرن‬ ‫زوسهای نیدی بون و‪ /‬نسد لپ مآمون‬ ‫االثری نر که نآد‪ /‬نایریی یهنی نر‬ ‫شپ و نر ن میسولد‬ ‫وجون زلمه لانه نو نرای را روبروی ما‬ ‫مرار مینهد ا ف‪ :‬لانهای زه همهی ما‬ ‫نر آن زندگی میزن ب‪ :‬لانهای زه‬ ‫نارن ی نی سرزم ‪.‬‬ ‫وجهیی سم و‬ ‫حضور نارنج ه زه م وی ش اسد نر‬ ‫ش ر بیثمر ن هد‪ .‬س رهای ب دی‬ ‫حکاید از ای نارن زه شوا هی ما ( زه‬

‫شوالیه‪:‬‬

‫رزمندی ایرانی حاضر نر‬

‫نر تاریر مرنان به اری برای م ارزی به‬

‫میتواند ی‬

‫م دان ن رن رف هاند و نیرر بازنرش هاند‬ ‫حا ای ن رن به ح بونی یا ل ر رب ی‬

‫جنی هشد سا ه باشد‪ .‬زافیسد‬ ‫مخاطت زمی ل ا زند و جای ز ی‬

‫نک های زه نر برلورن با ش ر "شوا ه"‬ ‫جلت توجه میزند ایجان ی وض د‬

‫لُون "نین ز شوت" را با ز ی لُونی‬ ‫جدید و زند‪.‬ی نر بینشانی به سر‬ ‫میبَرن‪ .‬شا ر با نانن ی فا له به ش ر‬

‫فرا‪-‬تاریخی به نآ ش ر اسد‪ .‬زه‬ ‫مخاطت نر ای ش رِ نه چندان بلند با‬

‫زمان را ی میراند شوا ه (رزمندیی‬ ‫زه به لپ ممدر ن رن رف ه جهدی‬

‫به ای‬

‫ی‬

‫با‬

‫وض د و ی‬

‫ی دا نمیزند‪ .‬نخه‬

‫سوژی روبرو ن هد‪.‬‬

‫بازگش ه اسد‪ .‬ن آهی ش زن حاضر‬

‫نر ش ر و شوا ه حاال بنرا شدی‪ .‬اینجا‬ ‫گله ناران با ترنس ی و زیرزی شا رانه‬ ‫لا ی از لا د ب نام ن د اس آانی‬ ‫زرنی با آورنن "نین ز شوت" به جای‬ ‫(شوا هی و ن آهای زه حاال به "هملد"‬ ‫ت دی شدی تلنرری به ه م ا ر ما‬ ‫میزند‪.‬‬

‫شوا های زه فرس انر به لپ‬ ‫ل ی برگشد‬

‫لپ‬

‫حاال ماندیار با نین ز شوت و همل ی زه‬ ‫موی را یدر دا میزند‬ ‫و برانر!‬ ‫اما یایانبندی اثر نرای زنی را ترس می‬ ‫زند زه از جنی ب نار اسد و آن را‬ ‫ماکور می زند‪ .‬زنی زه لون را مربانی‬ ‫جنی میناند و اندوی لون را با همهر‬ ‫رزمندی نشم ( رامیی مهمد میزند‪.‬‬

‫نراه نک‬ ‫چمدر ش ه زنی شدی ار نر بغدان‪.‬‬

‫"و غیره" در نگاه زنانه‬ ‫داریوش معمار‬ ‫چاپ نخست ‪ :‬مجله تجربه‬

‫یکی از مه تری مشک ت ش ر زنان نر‬ ‫ایران ای اسد زه نمیتوانند نر فا یله‬ ‫با جنه د لون به جهان نرای زنند زنان‬

‫راندی و ماندی شدنها میرار نهید بیا زن‬ ‫بونن زندگی می زند زنیانری سیپ دی‬ ‫جدیری نکی بر چش زندگی او برای‬

‫انهانی فراتر از مادونید ت ریف هاسد‬ ‫برای نرک لون و نرک جهیان ب یرون‬ ‫تنهایی زه بیه یورت ه هی ری گیای‬

‫از نریچییه تنرییی زییه نیرییران بییه‬ ‫جنه شان نرای میزنند به شرایپ لیون‬

‫نیدن و بونن ن هد بلکه شیک هیایی‬ ‫م نو از لیون زنیدگی اسید نر شیک‬

‫سرنوشیید انهییانی را از بییاال بییه یییای‬ ‫میزشند‪.‬‬

‫به نوان وض د نر امل د میینررنید و‬

‫حم مییی آن بییا تمییار فر ییدهییا و‬ ‫ناممک های مجمو ه ش ر «ور یری»‬

‫وم ی جدیری نر ش ری از افهون شدن‬

‫نم مان بر اسام ای فر ید م مرزین‬ ‫بر وازیاوی جهیانی شیا رانی نر زبیانی‬ ‫گنیدی لوای اسد‪.‬‬

‫م ارها و شنالد ها نر تنرنای ماندن و‬ ‫ترنید رف می گوید زنی از ای مهائ‬ ‫مینویهد زه نردرهای م ل به امل د‬ ‫نر زنج ماندی زنانه ن هد بلکه ت ل به‬

‫ل ییوط ش ی ر حرزییدهییای نرونییی و‬ ‫ی رامونی آن اه از وازن های اطآی‬

‫مدرت انهان و مدرت زندگی نارن زنیی‬ ‫زه زندگی را ش ه ف لمیی سی ایوسیآ د‬

‫و تیی یهییای شییا ر بییرای شیین دن‬

‫نمیب ند بلکه ط آی از رنیها و حجی‬

‫داهای لاموی ای طور شا رشیان را‬ ‫باال میزشیند شیا ری زیه زن اسید‬

‫م نییو ی از ییداها او را بییه حرزیید‬ ‫نرمی آورند و از او نر فا له فرنی بیا‬

‫مانر اسد شهروند اسد انهان اسید‬ ‫میییهمنیییدی نارن افهیییرنگی نارن‬

‫جم د حضیوری شیا ری بیا نریای و‬ ‫نرزییییی نگرگونییییه میییییسییییازن‪.‬‬

‫ای موضو با می شون فر د هیای‬ ‫به اری را از نسد بدهند و آثارشیان نر‬

‫شانزامی نارن ام دواری نارن و ناام دی‬ ‫ه نارن اینکه شا ر نر مجمو ه ور ری‬

‫شا ر م م نوی نرون را ی دا میزند‬ ‫منی زه به او میآمیوزن چ یور از سیایه‬

‫مرز ل م د حم می بمانید نرایی بی‬ ‫زنان هنرمندی زه موف شدیاند از ایی‬

‫چن از م ان حدون لون میگیذرن و بیر‬ ‫م انه حدون تنهیایی ای گیار هیای تیازی‬ ‫وزندگی های م آاوت لون را با مخاطیت‬

‫لون ب رون ب اید از سایه تنهایی لیون و‬ ‫ای تنهیایی زیه شی ر رمان ی شی ر‬ ‫س ای ش ر بدون اب ان میسازن م د‬

‫می شون لصل ی مناصیربهفیرن‬

‫بییه فرنی ییی میییشییون نر م ییان چن ی‬ ‫حرز ی زه نمیتوان بهسانگی از حیدون‬

‫مرز ور زننید آثیار نرلیوری از لیون‬ ‫بهجا گذاش هاند و به نوان رمینی مهی‬ ‫برای زما یاف ل م شان بایید ایی‬ ‫مه ر را م ان حضور هنری ایشان نن ا‬ ‫زرن‪.‬‬ ‫سپ دی جدیری یکی از زنانی اسد زه به‬ ‫نهر نرارندی زن بیونن بی از آنکیه‬ ‫موضو ش ری باشد موضو زندگیای‬ ‫شدی ی نی م‬

‫از آنکه بیه نیوان یی‬

‫زن لون را نر ش ری مضاوت زند یا بیا‬ ‫شیی ری نیرییران را مضییاوت زنیید و‬ ‫بهواس ه آن نیرران را نر مرز اتهارها و‬

‫شری‬

‫نر ش ر جدیری اسد‪.‬‬ ‫همانطور زه نر اب دا اشاری زرنر ن روی‬ ‫زنانه گاهی هنر ال ه زنانیه میی سیازن‬ ‫ن ییروی زنانییهای زییه بییا تیی لییون و‬ ‫حضوری نمی تواند زنار ب اید اما ن روی‬ ‫زنانه زنانری را میتواند ب رون نم های‬ ‫م و رفیی زیه ت رییفشیدی بیرای‬ ‫جنه د ب نید آنومید شیا ر هی زن‬ ‫اسیید ه ی اش ی فرزنیید و همهییر و‬ ‫آرام‬

‫زندگی نر لیانوانی اسید و هی‬

‫تأث ری گذشید نارای ب ید و شیک و‬ ‫م میشون ای نمد و بررسی م نیایی‬ ‫هوید شنال ی نارن و ایی نیو نن یا‬ ‫زرنن برمی گرنن بیه ویژگیی شی رهای‬ ‫جییدیری زییه مییا را برابییر نییو ی از‬ ‫برلورناری زه ز سابمه اسد میرار نانی‬ ‫و برزنار لون زش دی تیا ت یاریآی ماننید‬ ‫زن سییازی زن ماییوری زنسیی نی‬ ‫زننمایی مرن انریاری میرن ینیداری را‬

‫برای لواندن ز ابی از یی شیا ر‬ ‫زن زنار بنن و برابر شی ر وی بیه‬ ‫مکا مه روحی با آن بنش ن ‪.‬‬ ‫چه به ار زنان هنرمندی زه زن نر‬ ‫ش رشان وجون ندارن ی نی نر ییس‬ ‫نمای زنانری ییا نمیای نفیا از‬ ‫زنانری و رنجوری زنانری و تیرم‬ ‫زنانه هنرشان مهیرشیدی و هویید‬ ‫هنرشییان منملییت شییدی اسیید امییا‬ ‫جدیری نر مجمو ه ور یری از ایی‬ ‫ایییاظ نر نهیییر نرارنیییدی زنی ی‬ ‫وزندگی ای زنار همدیرر نشه ه اند‬ ‫و «زبان جنه د» نر ش ری زبیانِ‬ ‫«زبان ش ر» شدی اسد‪.‬‬ ‫نر ش ی ر جییدیری جریییان ییاطآی‬ ‫شورند نیرری ه وجیون نارن روح‬ ‫م ارزی نر ش ر جیدیری بیه شیکلی‬ ‫اروازنندی مخاطت را با لون نرگ یر‬ ‫و برزنار مییگ یرن ایی م یارزی نر‬ ‫مآهور زن نر ش ر جدیری زیه بیه‬ ‫آن اشییاری شیید بییه ییورت مکملییی‬ ‫ن روافنا م مییزنید و حدفا ی‬ ‫افهوم و نازامی با شیور شیا رانه‬ ‫اسد‪.‬‬

‫ویرجینیا وولف و شمشیر سایه افکن مرد ساالری‬ ‫یرین پایدار‬ ‫نوس ان ب گمان با ویرج ن ا وو ف بیانو‬

‫نرلد هیا رنییف همآهنیی لورشی د‬

‫سایه برون‪ .‬نر ای امل‬

‫نویهندی ى م ا یر انرل هی و آثیار او‬ ‫آشنا هه ند و م نانند او از نانری زنیان‬

‫سایه افک ‪ ...‬زن نر ای وض نر حیا‬ ‫زه ماافظ مرنانه نارن و یل س مواظیت‬

‫مکارانه از نر و نیوار م بارن اسیکنام‬ ‫روى ظیییروف ی ی اانه می ی ریییینن‪.‬‬

‫ارویائ بون زه نر تاصی آزانى زن و‬ ‫جن فمن ه سه نمایان ناشد و نر‬

‫اوسد نر زل ها بیا میرنى مید ازنوا‬ ‫م بندن زیهد م زند بچه می آورن‬

‫انرش رى هاى مرواریید زییر بیا هیا‬ ‫زشف می گیرنن شیامپان نر چشیمه‬

‫ای زم نه ریمان ها و مما یه هیاى میؤثر‬ ‫نوشد سخنران زرن و نر م ارزی هاى‬ ‫اج ما زنان نر انرله ان ی شرار بون‪.‬‬

‫و سپس بیا ن یاى زش شی بیه لیاک‬ ‫سپرنی م شیون‪ .‬او بایید فمیپ نر ایی‬ ‫ر ه با ومار و سینر از گهیواری تیا‬

‫سارها جارى م شون اما بر فیراز همیه‬ ‫ى ای ها تت زابوم ش انه و نایایدارى‬ ‫رؤیا گه رنی اسد نرلشیندگ سوسیو‬

‫رمان ها و مما ه هیاى او از جملیه ” بیه‬ ‫سوى فانوم نرییائ “ ” اورالنیدو “ ”‬

‫گور گار برنارن و ه زه ن اید ح ی‬ ‫به ی تار موى او نسد بنند‪ .‬اما زار نر‬

‫م زند و نایدید م شیون همید بیه‬ ‫طور مرموزى ماو م گرنن‪ .‬ا مام هیا‬

‫اموا “ و ” اتام براى لون “ به فارس‬ ‫ترجمه شدی و طا ان فراوان یاف ه اسد‪.‬‬

‫ای جا تمار نم شون‪ .‬سوى نیرر امل‬ ‫زنانه مغشوی اسد‪ .‬هی رای همیوارى‬

‫ناراف زرا م شیوند و شیه انوها نر‬ ‫حا زه نر سرماى سخد م رزنید و‬

‫وو ف بر ای باور بون زیه زنیان هی از‬ ‫آراز تمیدن تیا زنیون زییر چ رگی روز‬

‫ی مونی نم شون‪ .‬رای ها بی سی ای آب‬ ‫ها و یرترای ها ی و تیاب می لیورن‬

‫روى سه یایه هائ نشه ه اند ترک م‬ ‫شوند ‪ .‬یرنهیس بینرا مرت یه هریید‬

‫افنون ” مرنساالرى“ بونی انید و چیون‬ ‫ای تهلپ مرن هیا انامیه ناشی ه اسید‬ ‫و انى و ” چنان زیه‬ ‫موضو ط‬

‫نرل ییان میی لروشییند و بییه ییورت‬ ‫لرسنی هیا نر می آینید و نر وییران‬ ‫جاى سموط م زنند‪ .‬نر ای امل هی‬

‫ویله با ُژ مخصیوص ای نر اوییرا و‬ ‫رن همراه نر م یابد ی از ینجیای‬ ‫سا ر ناچار به اننواسد فم یر شیدن‬

‫بایهد “ تلم شدی هم شه حرف او و‬ ‫آلر را مرنان زنی انید و زن ال یارى از‬

‫چن با چه مجم ج ت و رری باید‬ ‫رویاروى شد آن ن ن نر چه تنو ات گ ج‬

‫زنییدگان نر نیییارى ب رانییه و ازنوا بییا‬ ‫ی سرهنی ِ وسرنسی امضیا زیرنن‬

‫لون نداش ه تا اظهار وجون زند‪ .‬فرهنی‬ ‫نن اى مرنانه فرهنی زنانه را زیر ش ا‬

‫زنندی اى!‬

‫برات و چ براى هنینه زرنن هیر آن‬ ‫چه م توانهد به یان گذش ه به لیاطر‬

‫لون مرار نانی و مان شدی اسد زیه زن‬ ‫ها نن اى لون را بهازند و و یف زننید‪.‬‬ ‫وو ف از اسارت زن ها سخ م گوید و‬ ‫رای نجات و آزانى او را ن ین نشیان می‬ ‫نهد‪.‬‬ ‫او نر مما ه ى ” هریید ویلهی “ می‬ ‫نویهد ‪ ” :‬نر سراسر املی گهی رنی ى‬ ‫زندگان زن شمشی رى سیایه اندال یه‬ ‫اسد ‪ .‬نر ی سوى ای امل همه چ ن‬ ‫بیه جییاى لییوی ن کوسیید و نرسیید‬ ‫م ی میینه و رای هییا همییه همییوار‬

‫نر نن اى مرنانه م مارى با نوک هیائ‬ ‫زه لون شاهانه نر روق شیان جرییان‬ ‫نارن همپ ا ه م شون آماى ا یف زییر‬ ‫سایه حماید ف ن ُرن زنیار او ‪ -‬ا یه‬ ‫زم نورتر گار م زنید ُیرن بیایرون از‬ ‫لپ لار می شیون و نوک و نری‬

‫ج ت یو امرا‬

‫آورن یا ابدا زند‪.‬‬ ‫وو ف ماجراى زندگان هریید ویلهیون‬ ‫را رواید م زند‪ .‬روای زه م گویید‬ ‫سرگذشد ای زن به نسد مرنان رمی‬ ‫لورن‪ .‬او نر یانننی سا ر به نالئل زیه‬

‫‪Duke of Wellington‬با همه ى‬ ‫تآوم زیه بیر او نارن رژی و سیان می‬

‫ن وانهد به آن ها ی ب رن م شیومه ى‬ ‫زنیید زییراون شیید‪ .‬ب ییدها اسییرارى از‬ ‫زندگان او ای جا و آن جا نشد زرن‪ .‬او‬

‫ها ( مرنان اشراف زانی ی مصون و ایم‬

‫نر وم ه اى نرم لواندی بیون‪ .‬ییدر و‬ ‫مانری اوالن زییانى ناشی ند و تصیم‬

‫ب ند‪ .‬نر چن‬

‫سرزم‬

‫ج‬

‫جنی لم‬

‫اند‪ .‬هر موجون زندی اى از جینس نرینیه‬ ‫با ایمن زام م تواند از لورشی د بیه‬

‫گرف ند برذارند او فارغ از هر م دى هیر‬

‫طور زه م لواهد زندگان زند واو بیه‬ ‫لار لانه گار گذاشد‪ .‬او رای هیائ نر‬

‫م زنید و هی چنی آن میرن را زییرا‬ ‫تصاویرى از نرلید زازیائو روى زاریذ‬

‫سا انه اى م ان س هینار یاونید نارن‬ ‫نشوار اسد! هریید زمیان ن ین رم ی‬

‫ی گرفد تجربیه هیاى زییان از سیر‬ ‫گذراند‪ .‬شخص د و ا و هاى او مانند‬

‫یوسد گوسا ه زش دی اسد‪ .‬زوتای سخ‬ ‫ایی زییه هرییید باییید م شییومه ى هییر‬

‫یافد و باز هذیان گآید و نیوانیه شید‪.‬‬ ‫ا ه ای فمپ ش بازى هیا و ن یرى‬

‫امییوا نریییا ” یی و تییاب و نگرگییون‬ ‫به ار “ یافید و ب یرون از ارزی هیاى‬

‫مرنى م شد زه یو یدار بیون و ممیام‬ ‫ناشیید ل ییر هرییید ال می ن ییون‬

‫هاى او ن ون زه وى را شالص م زرن‬ ‫بلکییه شییور و ه جییان او ه ی بییه ب ی‬

‫رایج و انى مرار گرفد و می بایهید‬ ‫مورن ا را مرار گ رن ‪ .‬زار او رسوائ‬

‫مهذّب ن ون و نر ظاهر بهی ار زی یا هی‬ ‫ن ون بلکه موجونى بون شلوغ ز گنافه‬

‫م االت م زش د‪ .‬جوان هاى بهی ارى‬

‫به بار آورن‪.‬‬

‫گو و همه جا برو و با نشاط به اضیافه‬

‫هرید زن شد ب زس و ب لانمان و‬

‫ى چشمان گ را ناشد و موهاى ت ری و‬ ‫رف ار زونک نبه ان سرز و وحشی‬

‫وض ی او ن جییه نیرییر و ناشایه ی ه اى‬ ‫یافد‪ .‬ناچار شد اندز نر باری ى میانون‬ ‫جام ه زنجکاوى و اندیشه زند نر م)ی‬ ‫نر باری ى مانون ازنوا ‪ .‬آیا ایی میانون‬ ‫چنانکه مرنر م یندارند مانون ال می‬ ‫ب ت و نمص اسد و به لون گآد‬ ‫‪ ”:‬م نم توان براى زنیدگان لیون‬ ‫لون را از ای فکر نور و ب بهری سیازر‪.‬‬ ‫آیا ای موان زه میایل اح یرار آم ین و‬ ‫حم م باشد ضرورى اسد الزر اسد‬ ‫مرنان و زنان را به وس له ى میانون بیه‬

‫‪ .‬اما ترنیدى ن ون زیه ی یروزى او چیاری‬ ‫نایییذیر بییون ‪ .‬او منییید هییای ناشیید‬ ‫منید لوننمائ و جلوی گرى و با نشاط‬ ‫بونن و شور و حرارت ناش زیه هنیوز‬ ‫نر م ییان بییرا هییاى مییرنی یانهییای‬ ‫سوسو م زنند و ح به حرافی هیاى‬ ‫م ذ آن ها بارمه هائ از آن گه ال‬ ‫مییدیم برمی از آن چشییمان سی ای و‬ ‫سرزش هاى زونزانه ان ما م نانند‬ ‫زرنارهائ زه نر جامیه هیاى مخملی‬ ‫مرمن یوشاندی م شید و بیا ییر زی ی و‬

‫یکدیرر چهی اند و ی ونید نان نر حیا‬ ‫زییه نو شییخص نرینییه و مانینییه زییه‬ ‫یکدیرر راان خاب م زنند با گنینشی‬

‫ا مام زیت و زیور م یافید و ن ازیان‬ ‫ما را به برنگ زش د‪.‬‬

‫مهرآم ن و بر حهت مانون ن و اح رار‬ ‫هرگن نم توانند از ه جدا شوند ح ی‬

‫هرید ا ه میدار اشی می شید بیا‬ ‫سر نر ” ی ش انه“ گرنی م زرن و‬

‫اگییر مییانون ازنوا ن یین وجییون نداش ی ه‬ ‫باشد‪ “.‬او ب د با ش اب بیر ایی اندیشیه‬

‫بییه زی ییائ یریییدی رنییی و ه جییان آور‬ ‫مرنى ن م نان‪ .‬ح ی اگیر زهی نر‬

‫افیینون زییه ” تصییور می ممکی اسیید‬ ‫شریرانه و ل ا باشد “ چرا زه چه چ نى‬

‫لانه ای را می زن بیه او اح یرار می‬ ‫گذاشیید و زمییان زییه ُییرن مشییهور و‬

‫م توانهد ب م نا و ب هونی تر از ایی‬ ‫باشیید زییه هرییید بییر مهییند مضییاوت‬ ‫ال م ی بنش ی ند‪ .‬نر ای ی زمییان نییداى‬

‫م شوق او وى را ترک گآید لیون را‬ ‫به نرگیای لانیه و بیه ل ابیان انیدالد‬ ‫هذیان م گآد و نر حا اح ضیار بیون‬

‫نرون به او گآد تنها ما دی ى زیرنار‬ ‫تو ای اسد زه اندز تنو نر زندگان‬

‫زه او را به لانه باز گرناندنید و بهی رى‬ ‫زرنند‪ .‬ا ه مرنن نر بهار جوان زی ائ‬

‫ات تمنا ناش ه باش نر م) ای میرن را‬ ‫رها زن برون چرا زه ترا ملو و لهی ه‬

‫آن ن یین نر حییا زییه همرییان آنر را‬ ‫نوسیید م ی نارنیید و لییون وى نرآمیید‬

‫نور و بیییری یرسیییه مییی زننییید‪.‬‬ ‫وو ف زندگان ایی زن اشی ی شیه و‬ ‫تجمیی یرسیید و بلنیید یییروازى هییا و‬ ‫هوس ازى هاى او را نشان می نهید‪ .‬او‬ ‫ز ز به م ان سا وب د به ی رى م‬ ‫رسد‪ .‬شاق از نوری یرازندی م شوند‬ ‫و دی اى از آن ها ن ن ی ر می شیوند و‬ ‫نر م گذرند ‪ .‬هرید به ورطه ى فمر و‬ ‫تنهائ م اف د ‪ .‬ناچار م شون با زلن‬ ‫لون به فرانهیه بیرون و زلنی وام ید‬ ‫زندگان وى و یرازندی شدن شاق ای‬ ‫را بازگوئ م زند ‪ “ .‬هرید“ ح ی نر‬ ‫ی رى نر ن بونن آفرییدگار و جهیان‬ ‫زه با وى لوب تا زرنی ترنیدى ندارن و‬ ‫بر گذشی ه افهیوم نمی لیورن ح ی‬ ‫زمان زه ت رگ ار شای و فمر او را از‬ ‫منهری ى م لیوب همریان نور سیال ه‬ ‫اسد با ای همه ای زن ایی هریید‬ ‫هوس از و مشهور و زامروا ن ین زنیدگان‬ ‫لون را نر آن سیوى نیام لور و تاریی‬ ‫شمش ر به سر رساند‪.‬‬

‫سهگانی و تحول در شعر معاصر‬ ‫سلبی نازرستمی‬ ‫روند شیک گ یری جریانهیای انبیی‪-‬‬ ‫هنری نشان مینهید زیه نر بهی ر هیر‬ ‫جریان چند مؤ آه به ماورید می رسید‬

‫بیییییه واژیهیییییا مییییییسیییییپارن‪».‬‬ ‫ل رضییا فییوالنی بییه طییور منهییج و‬ ‫مآص به ت جوانت سه گانی یرنال ه‬

‫میییرار مییییگ رنییید زیییه هیی واژیی‬ ‫اضافه ای اجازیی ورون به ش ر را نیدارن‪.‬‬ ‫نرحم مییید نر ایییی ما یییت واژیهیییا‬

‫و یس از طی ی نوریی او زی زی‬ ‫به افو میگرایید‪ .‬ایی افیو ناشیی از‬

‫و بییابی روشی بییرای شیینالد زوایییای‬ ‫نامکشییوف ای ی نییو ش ی ری بییه روی‬

‫شا رانه ترند؛ هرچند واژگان ر رشا رانه‬ ‫ن ین طیوری نر مصییاری آن جیا لییوی‬

‫اشیی ا شییدگی مؤ آییههاسیید‪ .‬اییی‬ ‫اش ا شدگی به گونه ای بروز مییابد زه‬

‫م ا ییییییات انبییییییی گشییییییونی‬

‫میزنند زه توم مخاطت را به به یری‬ ‫شییک ممکی بییرآورنی مییینماینیید‪ .‬بییا‬

‫گویی ب ش ر مهائ نیرر آن اندازی زیه‬ ‫بایه ی بااهم د باشد بااهم د ن هید؛‬ ‫مرزی زیه نر آن نیه تنهیا شیاهد هی‬ ‫آفییرین ل مانییهای ن هیی بلکییه‬ ‫تکرارها فضای مادون جویی یند و‬

‫اسیید‪ .‬بییه همیی ن یی او از م ییدون‬ ‫شا رانی اسد زه توانه ه با م رفی ای‬ ‫ما ت اب کاری نر یرتیو فهی نمی م از‬ ‫تاریر ش ر فارسی جنئ ات آن را تا حید‬ ‫زیانی بیه حو یلهی مخاطیت نننیی‬ ‫سازن‪ .‬بص رت و ل م ید او شیا ران را‬ ‫نر آراز و فرجار گرای بیه ایی ما یت‬

‫اندرز برتری و تآاضی ای آزنیدی از‬ ‫شکاید و ا را و ‪ ...‬از نشانههای آن‬

‫به راح ی و بی آن زه به راهنمیایی ن یاز‬

‫اسد‪.‬‬

‫ناش ه باشند نر وانی سهگانی به س ر و‬

‫با ای ممدمه ازنون جا نارن یژوهشرران‬ ‫به بررسیی ایی موضیو بپرنازنید زیه‬ ‫رس ال ن سیه گیانی بیا ریروب و طلیو‬ ‫زیییدام مؤ آیییههیییا رخ نانی اسییید‪.‬‬ ‫ظهیور و حضییور لییا می چییون ل رضییا‬ ‫فوالنی نر ش ر م ا یر ن یاز جام یهی‬ ‫امروز را بر به ری نوتر یه می زند زه‬ ‫شا رانی چون ن مایوش ج شاملو فیروغ‬ ‫فرلنان فریدون مش ری و ‪ ...‬هیر زیدار‬ ‫سهمی نر برآورنن ای ن یاز ناشی هانید‪.‬‬ ‫نم ییهی نیمیید فییوالنی نر ما ییت‬ ‫جریییانسییاز «سییهگییانی» بییر همییان‬ ‫شالصه هیای برجهی ه ی شی ر فارسیی‬ ‫اسییی وار اسییید و بخییی ه میییی‬ ‫ازمؤ آییههییای ش ی ر ز س ی و ش ی ر‬ ‫م ا ر را چنان ماهرانه نر سه گان های‬ ‫ت ه زرنی اسید زیه بیا تلآ ی آن نو‬ ‫ماورهای تازی تری یدیید آورنی اسید و‬ ‫به مو مامدتمی ر اثی «اب کار م را‬

‫سیی احد میییبییرن‪ .‬شییآ ی زییدزنی‬ ‫نرممدمیییهی ز یییاب موسی ی می شی ی ر‬ ‫مییینویهیید‪« :‬فرما هی ی نییی اهم یید‬ ‫نانن به ورت و سالد و هنر چ نی‬ ‫جن هم زار ن هید‪ .‬ا ی مهم یری‬ ‫چ نی زیه از نوران مام ی سیمراط تیا‬ ‫امروز گآ ه شدی ای اسد زه وظ آیهی‬ ‫هنرمند چ نی جن ایجیان فیرر ن هید و‬ ‫وظ آییهی فییرر هی چ یینی جیین ایجییان‬ ‫اح ماالت و تدا ها ن هد»‪ .‬با اس نان به‬ ‫ای سخ سه گانی نریی تاو فیرر و‬ ‫از اییی طرییی تاییو اح مییاالت و‬ ‫تدا های ش ر فارسی یدید آمدی اسید‪.‬‬

‫او نر ییدای ماسیید زییه میییمانیید؛‬ ‫بییییا لییییواهرر فییییروغ بروی یییید‬ ‫تنهییا لییدا لداسیید زییه میییمانیید!‬ ‫نر سهگانی واژیها طیوری نر زنیار هی‬

‫لواندن مصرا نور سه گانی باال شیاید‬ ‫نر همان اهه ی او گمان زنی زیه‬ ‫فروغ نار لواهر شا ر اسد اما مرینهی‬ ‫حاز نر مصرا او تدا ی گر مصرا ی‬ ‫از ش ر فروغ فرلنان اسد زه فوالنی با‬ ‫هنرمندی تمار ایی ارییه را بیه زبیان‬ ‫روزمری میآرایید تیا بیر شیدت و می‬ ‫همذاتینداری مخاطیت ب آنایید‪ .‬شیا ر‬ ‫سه گیانی نر هی برلیورنی بیا زبیان‬ ‫ت ریف و ا و و فرمهیای سیهگیانی را‬ ‫فرونمی گذارن و افنون بر ایی گیای بیه‬ ‫رنای زبان ن ن ییاری مییرسیاند‪ .‬بیرای‬ ‫نمونییه نر سیییهگییانی زییییر ترز یییت‬ ‫«م انمرگی» ای نم‬

‫را بر هدی نارن‪:‬‬

‫به ار نشوار اسد ماند‬ ‫م ان برا و بیبرگی؛‬ ‫آی از م انمرگی!‬ ‫زاربرن واژی های روزمری ه برای شیا ر‬ ‫سه گیانی تیابو ن هید و ح یی گیای بیه‬ ‫مرز زاربرن زبان مااوری گار می گیذارن‪:‬‬ ‫وام ا م ون آنما تکه اونی ی مارمو کا رو‬ ‫می زشه و ی هن ونه ی مارمو کیه‪.‬‬ ‫ا ه ای روند از نوریی مشیروطه آریاز‬ ‫مییی شییون امییا امییروزی بییهویییژی نر‬ ‫نو انبی ترانه شک بدی تری بیه لیون‬ ‫گرف ییه اسیید‪ .‬بییه مییو ن مییا یوش ی ج‪:‬‬

‫«جه جو نرزلمات نهات ها اس چ نها‬ ‫(نرل هییا گ اههییا ح وانهییای هییر زییدار‬

‫نر ا هار از س تیاریر ب همیی فیروغ‬ ‫فرلیینان نر زییاربرن زلمییات شییهری و‬

‫زار مغ نمی اسید‪ .‬ن رسی د از اسی ما‬ ‫آنها! ل ا نکن ید موا ید مهیل زبیان‬ ‫زبان رسمی یای خد اسد» و سیهگیانی‬

‫روزمری ایجان شد نر سه گانی به شیک‬ ‫زاربرن زبان جانویی سه و مم نی بیه‬

‫ای سخ ن میا را از ییان ن یرنی اسید‪.‬‬ ‫شاید مدی تآیاوت سی فیوالنی بیا‬ ‫نیرر مد ان نوآوری نر ای نک ه باشد‪:‬‬ ‫ظرافد و نرایید نر گلچی واژگیان و‬ ‫اس آانی از تمار ظرف هیای زبیان بیرای‬ ‫جن ییهی ملییی بخشییدن بییه فراینیید‬ ‫حکمدآم ن آظ اندک و م نیای بهی ار‪.‬‬ ‫نر سه گانی آیظ و م نیا توأمیان یی‬ ‫می روند و هر مصرا یا سی ر همنمیان‬ ‫بازتاب واطف اندیشهها تخ و ه‬ ‫موس مایی شا ر اسد‪:‬‬

‫آنم‬

‫با ی یا‬

‫ناو چشمر ری ر انیدار مییزنید‪:‬‬ ‫ش ر بونی نر لونت؛ آی! امیا ای نرییغ‬

‫چارنی مرن گذش هسد و هنوز‬ ‫زرب میبارن‪.‬‬ ‫فییوالنی از ت ییار شییا رانی اسیید زییه‬ ‫هرزییدار بییه شی ویای نر یییی شکهی‬ ‫مرزهای بی ان های شی ر بیونی انید‪ .‬ایی‬ ‫گهییلها زییه بییا تغ ییرات ن مییا نر ش ی ر‬ ‫ز سی الییوان ثا ی نر اس ی آانی از‬ ‫زلمییات باسیی انی منییوچهر آتشییی نر‬ ‫بهری گ ری از زلمات بومی احمد شیاملو‬

‫اس وار باشد‪ .‬او نر ای باری میی نویهید‪:‬‬

‫و ن میییایی بیییه ام ضیییای‬ ‫وی بر حآیظ ریی و‬

‫نرونییی – زلییی "به ی ه" و "زوبشییی"‬ ‫‪.‬ازم ان ویژگ های بن انی سه گیانی نو‬

‫ز سییی‬

‫یکنوال ی وزن‬

‫موس می از ایی سیازوزارهای آشینا ییا‬ ‫فراتر نهانی و ش ر را از س ح آواییی بیه‬ ‫س ح م‬

‫م نایی ان ما نهد‪:‬‬

‫ویژگی "زوتای" بونن و "سیه َخ یی»"‬ ‫بونن بهترت ت زمّ د هندسی و دنی‬ ‫سییهگییانی را میییسییازند و بییا یکییدیرر‬

‫ما و ای زلمهای رین و و نرشد‬ ‫نَم ِ ی‬

‫گوسآند و گلّهی گرا؛‬

‫زندگی لون ریاض یسد بنرا‬

‫شوق یروازی را‪.‬‬

‫لشکها ی سرِ شولی نارن؛‬

‫یایه ی ت رییف و ا یو هآ رانیهی آن‬

‫زلییی "زوتییای" و "سییه َخ ییی" و فییرر‬

‫سایر ما هیای جدیید م میاین مییزنید‬ ‫زییاربرن مییؤثر ماف ییه و رنیییف نر اییی‬

‫بارز اسد‪:‬‬

‫یکی از نرریهای فوالنی ای اسد زیه‬ ‫سه گانی نر هر شک و شمایلی باید بیر‬

‫«سهگانی ش ری اسد با فرر ب رونی ‪-‬‬

‫میرسانَد به ز ران ِ رها‬

‫می باشد زه نر ما ت سهگانی ن ن زیام‬

‫آنربرفی هم شه میلندن‪.‬‬

‫رابییهرا زنج ییر بییونی نر لییونت!‬ ‫ل رضییا فییوالنی میییلواهیید نر ش ی ر‬

‫ازمؤ آههای نیرری زیه سیهگیانی را از‬

‫ا ه آنچه نر ش ر از اهم د مضیا ف‬ ‫برلورنار اسید همیان وحیدت هنیی‬

‫جن تا سرِ ظهر ن نمیبندن‬

‫گونه ی ش ری اسد‪ .‬فراموی نکن زه‬ ‫ن ما ماف ه را یی امی مایدونزننیدی‬ ‫می نانهد اما نر سیه گیانی و ح یی نر‬ ‫شالهی ن مایی ای ماف ه و بیه ت ی آن‬ ‫برجهیی هتییری نمیی موسیی م ایی و‬ ‫ژرف ری نم م نایی را به رخ میزشد‪.‬‬ ‫ای حضیور بیه نوبیهی لیون هنینیهای‬ ‫میطل ید و آن زی یاییشناسیی ظیاهر و‬ ‫باط همدوی با یکدیرر و نر زنار هی‬ ‫اسد تا جایی زه ه بار اضافیای نیه‬ ‫نر ظیییاهر و نیییه نر بیییاط احهیییام‬ ‫نمیشون‪:‬‬

‫بن ییان"فییرر مکان ی »" آن را تشییک‬ ‫مینهند؛ همچن‬

‫نو ویژگی "بهی ه»"‬

‫بییونن و زوبشییی" بییونن بییهترت ییت‬ ‫ز آ د هارمون و ری م سه گانی را‬ ‫می سازند و با ه بن ان "فرر ارگان‬

‫"‬

‫آن را تشک مینهند‪ .‬نر ی سهگانی‬ ‫وجون همهی ای چهار ویژگی بیه طیور‬ ‫همنمییان ضییرورت نارن و اییی بییدان‬ ‫م ناسیید زییه تنهییا وجییون ویژگییی‬ ‫"سییه َخ ییی" بییونن سییهگییانی یدییید‬ ‫نمیآورن ‪:‬‬

‫از زجا م لور‬ ‫آن نرل ی زه اشم‬

‫شدیار‬

‫ام د نارِ م نخواهد شد‬ ‫با ای ت ریف سیه گیانی نرگ یر نن یای‬ ‫تازیتری میشون؛ نن یایی زیه ال یارات‬ ‫ویژیای ه به شا ر و ه بیه مخاطیت‬ ‫مینهد‪ .‬فوالنی ا آیات لا یی بیه نو‬ ‫ویژگی «به ه» بونن و «زوبشی» بونن‬ ‫نارن و از ای روسید زیه نر سیهگیانی‬

‫هرچند به ماندن‬

‫نر ای نن ا‬

‫بییرل ف شی ر ن مییایی ماف ییه می ً از‬ ‫مو آه های مه جلوی میزند چه ماف یه‬

‫رلدان یاییان بخی‬

‫لیوبی بیرای شی ر‬

‫اسد‪.‬‬

‫جملری بر سرِ مرار هنوز؛‬ ‫از مابان نخورنیاند ارثی‬ ‫الشخورهای ان هار هنوز‪.‬‬ ‫م د سه گانی می زوشد تا به شیاگرنان‬ ‫ب یاموزن زیه شیررنهای نیوی‬

‫لیوی‬

‫هرگن ن اید از روانیی و سیانگی نایوی‬ ‫ش ر بکاهد ییا بیه سیک هی موسی مایی‬ ‫ب نجامد‪.‬‬ ‫سه گانی های مدرتمند و زی ای فیوالنی‬ ‫گوای ای مد اسد‪ .‬نر حم مید نم یهی‬ ‫اساسی ای تایو نر شی ر م ا یر از‬ ‫یرمخاطت تری حوزی های شی ر فارسیی‬ ‫فراه آمدی اسد ‪:‬‬ ‫فرنا‪ ...‬هم شه فرنا‪ ...‬بس ز !‬ ‫ای زای زیر و رو شون «ای زای!‬

‫ی‬

‫روز ه تو منجیِ لون بای‬

‫طی ینج سا گذش ه جرییان ِسیهگیانی‬ ‫توانهیید بییه سییر د نر زییانون توجییه‬ ‫شا ران مرار گ رن؛ ش ری زه تماینهای‬ ‫آن م ییید را نر جایریییای وییییژیای‬ ‫مینشاند‪.‬‬ ‫نان‬

‫وبن‬

‫فوالنی بر شایهی ر های‬

‫ای گونهی ش ری افنونی اسد و زاربرن‬ ‫زبان بی نهایید سیانی و اسی وار و اوزان‬ ‫م ی و من ف و حکمید و ظرافید و‬ ‫زییی م ن اتورماننیییدی جیییذاب های‬ ‫چشمر ری برای آن فراه آورنی اسید‬ ‫و م ا ذت حا ازای تاو نر ش ر‬ ‫م ا ر نامنهنار لواهد بون‪.‬‬

‫نقدی بر "منِ بزرگ" اثری از کوروش جوان روح‬ ‫مبدک پنجه ای‬ ‫آیا وام یا نر شی ر می نیریری اسید‬ ‫به اری از مخاط یان لیاص انب یات از‬ ‫جمله رم و را تکمله ای بر «میاندیش‬ ‫یس هه » نزارت ن ن تلمی مییزننید‪.‬‬ ‫آنها م مدند آن «م » زه مییاندیشید‬ ‫همان «م »ی ن هد زه ههد‪ .‬اتآامیا‬ ‫نیرری آن «م » اسد‪ .‬بیه ت ی ایی‬ ‫تاو انب ات از شک ما ی برای ب یان‬ ‫نآس تغ ر ماه د می نهید و بیه‬

‫زبانی روایی را ال ار زرنی اسد زیه نر‬

‫دن ب ان روای ی مدرن از اب ات حیافظ‬

‫یاری ای از اومیات فیرر موسی مایی شی ر‬ ‫م مای به فرر موس مایی یکنوالد ن)یر‬

‫اسد‪.‬او با توجه به وض د طننی زه نر‬ ‫نف ر نور ایجان مییزنید و ن ین نمیای‬

‫میشون و هر بیار زیه مخاطیت از ایی‬ ‫وض د لار می شون زمانی اسید زیه‬ ‫شا ر امدار بیه ارائیه بنیدهایی زوتیای و‬

‫ت ار ب یدیدی ها از نور و نننی به‬ ‫نو ی مخاطت را رو نر روی اثیر یهید‬ ‫مدرن ه ی میرار میی نهید‪.‬نو چ یدمان‬

‫زرنی اسد‪.‬به نهر میرسد سال ار‬

‫زلمات ه ب ضا به سیم ی مییرون زیه‬

‫مخ‬

‫ش رهای ای مجمو ه ب‬

‫از آنکیه نر‬

‫ماور مونی نارای تناست و اتصیاالت‬ ‫باشد نر ماور افمی ح یات گرف یه و نر‬

‫به ری نارن اما همچنان زبیان‬ ‫شییا ر م یی بییه تو یی ف و‬ ‫ب انرری ب از حد یدییدیهیا‬

‫ییانههییا و فضییاهایی را فییراه‬ ‫مییییییآورن زیییییه نر ییییی‬ ‫سال ارنایذیری شخص د روایی را‬ ‫از شیییییرح حیییییا او مجییییینا‬

‫نارن او ب شیی ر مو یید تصییاویر‬ ‫هنی اسد نر حا ی زه هرجا‬

‫می زند‪.‬یرس ای اسد چرا بایید‬ ‫شا ر مجمو ه «م بنرا» ضم ر‬

‫توی و توان شا ر رف ارائه‬ ‫تصیییاویری نیییی شیییدی با‬

‫«م » را به نوان یی امکیان از‬ ‫ش ر حذف زند آییا نر ایی رف یار‬

‫ای فرآیند او نر من د بنرگ ری گرف یار‬ ‫آمدی اسد و آن حضور به ورت سیایه‬

‫آفرینههای تاث رگذارتری مواجه‬ ‫هه ‪.‬ش ر «مرار نیریر» ص‬ ‫‪ ۲۳‬یکییی از هم ی نمونییههییا‬ ‫همان ماور ن ن تمار میشون به گونهای‬

‫نر نوش اری اسد زه ارائه میی نهید‪.‬او‬ ‫نانای ز را حذف مییزنید امیا ا یرار‬ ‫ب از حد او بر حذف ای «م » نانای‬ ‫ز لون منجر به نه نموزراسیی بلکیه‬ ‫نیک اتوری میی شیون‪.‬به یارتی نیریر‬

‫نمیشون‪.‬شاید از ای نهر باشد زه زار را‬ ‫بیییه ن)یییر بییی از یییی نننیییی‬

‫نارن چرا زه با وسوام و تی ی بهی ار‬ ‫س ی میزنید بیه سیال ار فکیری لیون‬ ‫سامان نهد و ای اتوری ه را به مخاطیت‬ ‫ا میا زند‪.‬شیا ر نر نف یر «می بینرا»‬

‫اسد‪.‬به نهر نرارندی ش ر«لپ‬ ‫می نهد» ص ‪ ۴۴‬ی ا ریوی مناسیت‬ ‫به ااظ سال اری – فرمی و زبیانی نر‬

‫زه از ی ماور بیه مایور ب یدی نیر‬ ‫اتصا ی به ااظ مآهومی یا م نایی نیدی‬

‫شییا ر ضییم ر می را حییذف زییرنی امییا‬ ‫همچنان لون نر م حضور ییر رنریی‬

‫ای مجمو ه ن ن زه با نار «مرا می »‬ ‫نار گرف ه وض د به هم گونه اسید‬ ‫با ای تآاوت زیه نر نف یر او‬ ‫سال ار مونی ش ر اسی اکار‬

‫جیای آن میید هییایی از م ی هییا‬

‫شییا ر سیی ی نارن از من یید میی‬ ‫بکاهد و به ت یری از نانیای زی‬ ‫ور زند آنچه به نهر میرسد نر‬

‫لوان‬

‫را سخد میزنید‪ .‬نر نف یر او‬

‫میزند‪.‬ن)ری ل یا انر ین زیه وضی د‬ ‫س ی ا ه ی نارن‪.‬امییا بییه هییر ترت ییت‬ ‫میییتییوان گآیید شییا ر نردرییههییای‬ ‫اج ما ی ب ضا اشمانههای را نر ایی‬ ‫ما ت میی نویهید‪.‬نر انامیه بایید افینون‪:‬‬ ‫جوانروح نر ای مجمو ه بیه شیکلی نر‬

‫ایی مجمو ییه بییرای شییا ر بییه شییمار‬ ‫میرون‪.‬رف ار شا ر نر ارلیت اشی ار ایی‬ ‫مجمو ه به گونهای اسد زه ا رار نارن‬ ‫مخاطت نسد او را از ی نخوانید بیر‬ ‫ای اسام مدار مخاطت بیا جمی ت و‬ ‫واژگییانی ر رماب ی ی ی ب نییی مواجییه‬ ‫می شون زه ب ضیا زیارزرن شی ری ن ین‬ ‫ن وانه ه برای شیا ر بیه همیرای ناشی ه‬ ‫باشییییییییییییییییییییییییییییییییید‪.‬‬

‫یادداشتی بر مجموعه شعر " سرودی برای گوزنها "‬ ‫علیرضا صالحی‬ ‫مجمو ه ش ر " سرونی برای گوزن ها‬ ‫" اوّ مجمو ه سرونی های شیهریار‬ ‫بهروز اسد زه زمه ان گذشی ه توسّیپ‬ ‫نشر بوت مار به چاپ رس د‪ .‬ای مجمو ه‬ ‫روای یییی اسییید از جیییدا ط ییید و‬ ‫تکنو وژی مرا نر شک هایی شوخ و‬ ‫بییازیروی ل ییا هییا و لییاطری هییایی‬ ‫اشمانه و س ّا زیه نر چشی بیه هی‬ ‫زننی لوانندی را از جانّی ای طوالنی بیه‬ ‫زنج اطامی نمور و از واگویه های می ه‬ ‫راوی ماصییور نر اییی فضییا هییا بییه‬ ‫ه اهوی شهر و ب مارس ان می زشاند‪.‬‬

‫شاید اوّ نک ه ای زه نرای لوانندی را‬ ‫نر ای مجمو ه جذب لیون میی زنید‬

‫جنت و جوی می سازند‪ .‬نر ای نوشی ه‬ ‫زوتای فر ی برای اشاری به نیار هیایی‬

‫تشخّص زبانی ای مجمو ه باشد‪.‬‬

‫مشییخّص و شیی رهایی م لییور ن هیید‬ ‫و ک تصیاویر ایی مجمو یه آن میدر‬

‫زبان نر " سرونی بیرای گیوزن هیا "‬ ‫بازیروی و ان اف یذیر اسد و توامیان‬ ‫زارزرن ارجا ی ای را ن ین حآیظ زیرنی‬ ‫اسد‪ .‬زبانی زه نم ه ت ان را ی دا زرنی‬ ‫اسد ‪ :‬نه به نیری نر ه جوی از غات‬ ‫بد شدی زه رمنگشایی آن تنها نر هدی‬ ‫زبانشیینام باشیید و نییه زبییانی تخیید و‬ ‫یکنوالد زه موجیت زهیا د لواننیدی‬ ‫شون‪ .‬این ور اسد زه زبان ش ر لوانندی‬ ‫حرفییه ای و ر رحرفییه‬ ‫ای را راضی می زند ‪.‬‬ ‫وجه برجه ه نیریری‬ ‫زه نر سرونی های ای‬ ‫مجمو ه ماب نس ابی‬ ‫اسیید رواییید هییای‬ ‫م نیییو ّ و گونیییاگونی‬ ‫اسید از تجربیه هیای‬ ‫گونیییاگون‪ .‬از ارجیییا‬ ‫های ب نیام نی گرف یه‬ ‫به ف ل هیا و ناسی ان‬ ‫هیییایی زیییه نییییدی و‬ ‫شن دی ایی تیا تصیویر‬ ‫زرنن ط ی زیه نر‬ ‫چن یییری تکنو یییوژی و‬ ‫سیی ح هییای مرگ ییار‬ ‫گرف ییار شییدی اسیید‪.‬‬ ‫هم ن ور گاهی روای ی‬ ‫از مرا ارایه می شون‬ ‫زه چهیری یوم آن را بیه چهیری ای‬ ‫شوخ بد می زنید و بیا ییذیری آن نر‬ ‫ای شیک شی ر را سرشیار از انیرژی و‬

‫برجه ه هه ند زه لوانندی بیا یی بیار‬ ‫لواندن ز اب می تواند برای هر روایید‬ ‫نمونه ای ب ابد‪ .‬و نر نهاید مهم یری‬ ‫ویژگی مجمو یه بیه بیاور می تهیوّر و‬ ‫جهارت شیا ر آن نر گیرنآوری و زنیار‬ ‫ه گذاش ایی وجیوی گیای م یار‬ ‫اسد‪ .‬گوناگونی شک هیا و فیرر هیا و‬ ‫تجربییه هییایی زییه نر اییی مجمو ییه‬ ‫همنش شدی اند گای به نهر می رسید‬ ‫زه انهجار زلّی اثر را تهدید میی زننید‬ ‫و ییی نر یکییی از وایه ی ش ی ر هییای‬ ‫مجمو ه با نار " حرفیی بینن " یاسیر‬ ‫ای ترنیدهایمان را می گ ری ‪ .‬راوی نر‬ ‫ای ش ر بیه شی وی ای جهیارت آم ین و‬ ‫ینهانی لون را از م لار میی زنید و‬ ‫لوانندی را به جای لون می نشاند‪ .‬گویی‬ ‫زییه راوی همییان ور زییه شایه ی ه هییر‬ ‫ش ری اسد رف ه و ما را بیا می تنهیا‬ ‫گذاشی ه و حییاال مهییئو د ماسیید زییه‬ ‫تصم بر ری با ای تنوّ و تک)ّیر چیه‬ ‫بکن ‪:‬‬

‫حاال زه ن ه تا اجنای ش ر را به هی‬ ‫و زین ‪ /‬تیو بیا ایی هیذیان هیا ‪/‬‬ ‫هذ و ی های نر ه تن دی چه می زنیی‬ ‫‪ /‬با مه ح ب رون م ‪ /‬با ای ش ر بی‬ ‫سال ار چه می زنی ‪ /‬برو بدان ‪ /‬تیو‬ ‫اگر باشی چه می زنی‬

‫معرفی مجموعه شعر "ماهی صیدناشدنی" از علی قنبری‬ ‫سینا طالبی‬ ‫زش دن ای سخ ی ها به آن رس دی‬

‫از آنجا شرو زرن (لانهی و با گآ‬

‫اسد وبه میو لیونی "زیام از‬

‫جمله ای ز اب به یایان می رسد‪:‬‬

‫جهن بلغ تیر اسید"‪ .‬نر انامیه بیه‬ ‫ب ان ای زه نوسد ناشد چه زیار‬ ‫هییایی انجییار بدهیید (نر ب ییانی بییه‬ ‫م شییوم ی مییی یییرنازن و از ایییدی‬ ‫هایی زه برای او فر زیرنی بیون‬ ‫می گویید انامیه ی میاجرا را میی‬ ‫گوید‪ .‬اما طو ی نمی انجامد زه بیه‬ ‫همان فضای م لی ی نی شکهد ها‬ ‫و سر افکندگی های بر می گیرنن‬ ‫و ب د از ب ان روییا هیای زیه بیه‬ ‫وام د نرس دی م نرن لوی را ای‬ ‫ش ر ماهی د ناشدنی نوان ز یابی‬ ‫از لی من یری اسید زیه چیاپ او ی‬ ‫ش ر بلنید اسید‪.‬‬

‫اسد و ای ز اب ی‬

‫چن‬

‫ب ان م کند‪:‬‬

‫نر اب دا شا ر ای با چ ن هایی زه "نارن‬

‫فرنا ح‬

‫به آن ها فکر می زند" ش ر لون را آراز‬

‫س ر لدا را ه‬

‫می زند و به زارهیایی زیه بایید انجیار‬ ‫نهد ارلت آیندی نررانه نرای می زنید و‬ ‫با یروری نانن ای فکر ها افکار لون را‬ ‫بر روی زارذ گه ری می نهد‪ .‬نر ایی‬

‫از نزه ها جم می زنند‪.‬‬ ‫ب یید از اییی شییا ر بییه طلییت زییرنن‬ ‫لاطرات می یرنازن به ای شیک زیه‬

‫م ان به لیاطرات لیون و شخصیی زیه‬

‫با ب ان طلیت " ی ح آشینای د" و "آن‬

‫ترز زرنی می یرنازن و گاهی ن ین از‬ ‫شکهد های می گوید ‪:‬‬

‫صر زه به لانه ار آمدی"و‪ ...‬س ی نر‬ ‫مه جلوی نانن ای مضام نارن‪ .‬و سر‬

‫وم ی نر آلری‬

‫ون نسد جم ی‬

‫زمی ننو زرنر‬ ‫توی هکس تا منجی‬

‫انجییار شییرو بییه گآیی روز هییای‬ ‫رف سخ ی یشد سر گذاش ه می زنید‬ ‫و از احهاسات مخ لآی زه تجربه زیرنی‬ ‫اسد می گوید و نوباری با به ییان آورنن‬ ‫لاظرات گذش ه س ی نربازنمایی انیدوی‬

‫بلند تر ب وف د‬

‫فراوان لون نارن‪.‬یس از مرور تمیار ایی‬

‫یس از ای فیراز و نشی ت هیا شیا ر از‬ ‫بلوغ فکری ای میی گویید زیه ییس از‬

‫رویاها و لاطرات و سخ ی ها نوباری به‬ ‫نم ه ی او بر م ررنی جایی زه شا ر‬

‫نینر!‬ ‫برو امازی ا بای‬ ‫م)‬

‫مل زه به جایی نمی رسد‪.‬‬

‫ایی‬

‫معرفی کتاب "جن ام‪ ،‬جماعت بسم ا‪"...‬‬ ‫سینا طالبی‬ ‫"جن ام‪ ،‬جماعت بسم ا‪"...‬کتابی از‬

‫دفتییر دوم‪ :‬در اییین دفتییر ییاعر بییا‬

‫رضا حیرانی است که بیه یاپ دوم‬

‫فاصله گرفتن از فضای اول سیعی در‬

‫رسیییده ( ییاپ اول ‪ 93‬و ییاپ دوم‬

‫به وجود آوردن فضایی جدیید اسیت‬

‫‪ )94‬اسیییت‪ .‬مضیییامین متفیییاوتی از‬

‫که اغلب موضیوعات عیاطفی‪ ،‬ابهیام‬

‫مادر‪،‬ابهام‪،‬گم گشتگی و‬

‫خصیت و گیم گشیتگی اسیت‪ .‬در‬

‫‪ ...‬در این کتاو مشاهده می ود که‬

‫عری که به اسم همین کتاو است‬

‫در سه دفتیر بیه آن پرداختیه یده‬

‫یعنی جن ام‪ ،‬جماعیت بسیم ا‪ ...‬میی‬

‫است‪.‬‬

‫توان صیراحتا ابهیام خصییت را در‬

‫جمله مر‬

‫ابعادی پیچیده مشاهده کرد‪.‬‬ ‫دفتر اول‪ :‬دفتر اول بیا یعر بلنیدی‬ ‫روع می ود که حیرانیی در آن از‬ ‫مر‬

‫مادرش و یرایط عیاطفی اش‬

‫می گوید و از سختی هیایی کیه او و‬ ‫برادرش فریبرز متحمل دند ‪:‬‬

‫پو یده بود‪.‬‬ ‫در این قطعه‪ ،‬حیرانی مادر و مر‬

‫در تلابلی دوگانیه قیرار میی دهید و‬ ‫عالقییه ش را صییراحتا دخالییت مییی‬ ‫دهیید‪ .‬ایجییاد برتییری و بییه تعبیییری‬ ‫نسبت مر‬

‫به مادر ‪ ،‬مانند نسیبت‬

‫خدمتگذار به اربیابت اسیت و ارزش‬ ‫مادر از دسیت داده ی خیود را ایین‬ ‫نین باال می برد‪ .‬در ادامیه ییا ایین‬ ‫دفتر از مر ‪ ،‬سردی و نا امیدی گاه‬ ‫با مضامین عا لانه به عر ادامه می‬ ‫دهد‪.‬‬

‫در میین همیشییه رضییایی اسییت کییه‬ ‫صورت ندارد‬

‫دارد را با بیان دوره کردن کافیه هیا‪،‬‬

‫از غبار آمده از وهم‬

‫قدم زدن در هر و دیگر نشانه ها در‬

‫و در ادامه ی عر میتوان نیاتوانی و‬

‫تاریک خانیه" بیه ایین نکتیه (ابهیام‬ ‫خصیت و فرار از خود) ا یاره میی‬ ‫کند ‪:‬‬

‫را‬

‫فضایی عاطفی با بییانی روایتیی دارد‬ ‫گوید و تصاویری که در ذهین خیود‬

‫عر دیگری بیا عنیوان "دو ینبه ی‬

‫ییک نییدارم بهتییرین لباسییت را‬

‫عر دوم با عنوان "سیاو ان ملول"‬ ‫کییه در آن ییاعر از خییاطراتت مییی‬

‫نیاز بیه کمیک را مشیاهده کیرد‪ .‬در‬

‫نان که در وعده گاهت با تو مر‬

‫فضاسازی به یعر ادامیه میی دهید‪.‬‬

‫این عر بیان می کند‪ .‬آخرین یعر‬ ‫این مجموعه یعنی خاطرات مشیبک‬ ‫در همان جمله ی اول اعر با یاره‬ ‫به این موضیوع کیه همیشیه غییر از‬ ‫خودم بودم یعر خیود را آغیاز میی‬ ‫کنیید و در نیید جملییه ی اول بییه‬ ‫صحبت درباره ی ایین موضیوع میی‬

‫میین از ییکل دیگییری کییه رام فییرار‬

‫پردازد سپس از روزی که همیراه بیا‬

‫میکنم‬

‫یکی از دوستانت به اسم مرتضی بیه‬

‫و اندامم را یکی یکی میکوبم به قاو‬ ‫خلوت وبی‬ ‫دفتر سیوم‪ :‬بیا عنیوان "ضیمیمه بیه‬

‫بهشت زهرا رفته بودند می گوید که‬ ‫به باالی قبیر هیا رفتنید و در اینجیا‬ ‫اعر حسیرت نبیودن پیدر خیود را‬ ‫میخییورد و بییه ادامییه ی ییعر مییی‬

‫ریشییه" سییه ییعر بییا موضییوعاتی‬

‫پردازد و پس از این که توضیحات و‬

‫گوناگون دارد‪ .‬عر اول این دفتر بیا‬

‫توصیفاتی در مورد جهیان و زنیدگی‬

‫عنوان "موومان تنهیایی بیه زاهیدان‬

‫می کند با ا اره به این موضیوع کیه‬

‫فارسی" عر بلندی است که در آن‬

‫مرتضیی بیییا بهشیت زهییرا برگییردیم‬

‫و گیور‬

‫(برگشت به نلطیه ی اول بیا آگیاهی‬

‫اعر مجددا فضایی از میر‬

‫مییی سییازد و بییا بیییان تصییویر و‬

‫بیشتر) عر خیود را بیه پاییان میی‬

‫رساند واین پایان این مجموعه است‪.‬‬

‫خوانشی از "دایناسور" سروده محمدصادق رئیسی‬ ‫علی فرقانی‬ ‫من یک دایناسور هستم‬ ‫که از عصر یخبندان‬ ‫تن ها زوزه های عا شقانه‬ ‫ماده سگی‬

‫فکر اینکه سایر ح واناتی چون گوسیآند‬

‫لویی گرگها بص ح تر و بیه مصیلاد‬

‫و ح وانات مآ د نیرر را ن ن اهلیی زنید‬ ‫واناشد و بدینهان زندگی ش انی انهان‬

‫نننیک ر اسد‪.‬‬

‫و به ت آن آریاز تیاریر انهیانی رمی‬ ‫لییورن‪ .‬از جییایی زییه انهییان تنهییا بییون‬ ‫توانهد به تو ید رو زنید‪ .‬تو یدی زیه‬ ‫بخاطر نر نس رم گذاش‬

‫در گوشم می وزد‬

‫رذای زافی‬

‫برای انهانی زه تا آن تاریر به شیکار و‬

‫و نسل من‬ ‫که ا ستخوان هایش ح تا‬ ‫از خاک رفته است‬

‫جم اوری م وی های نرل یان اح میاال‬ ‫وابه ه بون توانهد اج ما ات را شیک‬

‫در پرت ترین نق طه ا ین‬ ‫حیات‬

‫نهیید و اج مییا یی وی بییر تو ییدات‬ ‫ام صانی زای های فرهنری و فکیری‬

‫راز ب قای ز ندگی آد می‬ ‫را تجزیه می کند‬ ‫یبیه‬ ‫یر شی‬ ‫یه دیگی‬ ‫یی کی‬ ‫گرگی‬ ‫گرگی نیست‬ ‫ه مین دقی قه از برا بر‬ ‫من گذشت‬ ‫طعمه تنهایی‬ ‫‬‫می روم‬ ‫دو باره با ان قراض بر‬ ‫می گردم‬

‫نر وام او‬

‫ح وانی زه بشر توانهد‬

‫ان را اهلییی زنیید‪ .‬برابییر گآ ییه انهییان‬ ‫شناسان اح ماال ی میانی گیرا بیونی‬ ‫اسیید زییه نر صییر یخ نییدان اح مییاال‬ ‫توسپ انهان نئاندرتا یورت گرفید‪.‬‬ ‫مانی گرگی زه ازنون ن ای تمیار سیی‬ ‫های امروزی بشمار م رون‪ .‬مانی گرگیی‬ ‫زه اح ماال نر جه جوی رذا برای تو یه‬ ‫هییای و زم ییون رییذا نر آن نوران بییه‬ ‫یهماندی های رذای انهانی نننی‬

‫شدی‬

‫و رف ه رف ه به انهانها لو گرف ه اسید‪.‬‬ ‫اهلی زرننی زه به نو ی ن ن انهان را به‬

‫را ن ن س ت گرنید‪ :‬هنر و اس وری ها‬

‫سرونی با نوان اینکه م ی نایناسور‬ ‫هه اراز م ررنن زه ح وانی بیا نهی‬ ‫منمر شدی اسد بنابه م دی ب ضی از‬ ‫مامم انمرا نایناسورها ن ن با صر‬ ‫یخ ندان مصیانف بیونی اسید و صین‬ ‫یخ ندان س ت انمرا نه نایناسورها‬ ‫گرنیدی اسد‪ .‬یس نایناسور م وانید بیه‬ ‫نوان شاهدی از اراز تاریر انهانی باشد‬ ‫زه نارن تاریر انهیانی را روایید م کنید‬ ‫انهانی زه نر اراز تاریر نر روشنایی مای‬ ‫نر زنار اتشی افرول ه ایه انی و به زوزی‬ ‫های سری مانی زه فص جآد گ ری‬

‫زنون باید ای طومیار ن شی ه را زمیی‬ ‫نیرییر ی چ یید و جلییوتر بییرن جییایی زییه‬ ‫زشاورزی اراز گرنید و بیاز بیه ت ی آن‬

‫م اشد گوی م کند و هم شه نر هیو‬ ‫و هرام از ش خون زنن سایر انهیانها‬

‫اج ما ات ساز نر ن ای رونها و زناری‬ ‫رونلانه ها شک گرفد و نو ید هیا و‬ ‫اندیشییه هییای س اسییی شییک گرف نیید‪.‬‬

‫سییی را بییه یاسییداری لییون م رمییارن‪.‬‬ ‫انهانی زه از هرام همنو ان لیون بیه‬ ‫نوس ی با سیی ینیای م یرن و تیاریر را‬

‫فروید از شک گ ری مانونهای اج ما ی‬ ‫به نوان زه راس ونی زه انهان باید به‬

‫بدینهان اراز م کند‪.‬‬

‫ان ت نهد یان می زند اما تومام هیابن‬ ‫نوباری به نم ه ارازی شرو بر م ررنن‬ ‫و انهان تنها را گیرا انهیان تنهیا بیر‬ ‫م شمارن‪ .‬گرگیی زیه لیوی ح یوانی او‬ ‫هرومد احهام مدرت زنید و ییا شیاید‬ ‫چون ان اس وری مدیمی نر زیر نور میای‬ ‫روشنایی مه اب بر او ب ابید نوبیاری او را‬ ‫به شکلی گرگی نرندی لو نمایان لواهد‬ ‫سالد زه به نریدن همنو ان لون زمر‬ ‫همید بییر لواهیید گماشیید‪ .‬یییس باییید‬ ‫ویاتانی باشد زه ای گیرا هیا را سیر‬ ‫جای لون بنشاند‪ .‬ویاتیانی زیه بایید نر‬ ‫موام نور از ه مهاوتی ه فروگیذار‬ ‫نکند چرا زه مهیاوت ویاتیان از نرنیدی‬

‫شرحی زه شاید ب واند س رهای ب یدی‬ ‫سییییرونی را زییییه شییییام ( زییییه از‬

‫صریخ ندان ‪ /‬تنها زوزی های اشیمانه‬ ‫مییانی ‪ /‬سییری ‪ /‬نر گوش ی م ییوزن ی را‬ ‫توض ح نهد‪ .‬س ور ب دی سرونی چنی‬

‫انامییه م دهیید (و نهیی میی ‪ /‬زییه‬ ‫اس خوانهای ح ی از لاک رف ه اسیدی‬ ‫می تواند به ای اشاری ناش ه باشید زیه‬ ‫ازنون ای تمدن به جایی رسی دی اسید‬ ‫زه لونی بیا نسید لیونی زمیر بیه‬ ‫نابونی لون به ه اسد‪ .‬اس خوان های‬ ‫از لاک رف ه اسد ب ش ر م واتند م نیی‬ ‫ای ناش ه باشد زه نیریر مابی سیره‬ ‫بندی شدن نم اشد‪.‬‬

‫(نر یرت تیری نم یه ایی ح یات ‪ /‬راز‬ ‫بمای زندگی انمی را تجربیه ‪ /‬م کنید ی‬

‫سال اسد نیو ی از سیآر نرونیی بیا‬ ‫ن د ب رونی و حا یلی یراگمات هی ی‬

‫لواهد زرن‪ .‬نر هر حا س نوشی اری‬ ‫یهد مدرن ه فکیر م کین یاسیر بیه‬

‫زه موید س ور باالیی اسد و به جنیی‬ ‫و لییونرینی هییای بشییری نر ازنییون و‬

‫بهان آنچه مهرمان نر سآر اسی وری ای‬ ‫لون آن را تجربیه م کنید رویکیرنی از‬

‫ن ییازی اسیید زییه هنییوز نر گهیی ری‬ ‫مخاط انبی ما شاید م ماض ان به ار‬

‫طو تیاریر بشیری و زشید و زشی ار‬ ‫هایی زه بشر با نسد بشر چه بصیورت‬

‫تییرم حهییرتها بییا رویاهییا انمراضییی از‬ ‫رویاها زه نر تهلهیلی ابیدی نر چرلیه‬

‫زمی ناش ه باشد‪.‬‬

‫جم ی و چه بصورت فرنی انجار م دهد‬ ‫اشاری نارن‪ .‬اما نر س ور ب دی سیرایندی‬

‫ناش و ناش نها و ییا بیونن وبونگ هیا‬ ‫انجار م شیون و بیه حهیرت و حهیرتها‬

‫به س کی نیرر رو م کنید ( گرگیی زیه‬ ‫نیرییر ش ی ه گرگییی ‪ /‬ن هیید ‪ /‬ط م یه‬ ‫تنهاییی زه نوبیاری بیاز گیویی نهرییات‬

‫بد م ررنن و نوباری برای تیرم و ییر‬

‫هابن اسد اما انهانی زه م مدن شیدی و‬ ‫و لییوی گییرا بییونن لییون را نر ینییای‬ ‫زیهیی نر سییایه اسیی دان هنجارهییا و‬ ‫مانونهای شیدید اج میا ی مک یور زیری‬ ‫اسد‪.‬‬

‫م رور‬ ‫نوباری با انمرا‬

‫بر م ررنر‬

‫رف نر اس وری شناسی مد باران‬ ‫اسد جایی زه سرزم نی و یا یدییدی ای‬ ‫نچار باران م ررنن مهرمان ان سرزم‬ ‫جیی و چیاری ای‬ ‫باید نر ییی ییاف‬ ‫سآری را ب ارازن زه نر آن سآر بدن ا‬ ‫یاف ازه ری بیرای نرمیان بایران و‬ ‫ب ماری امصیی نمیاط جهیان را زییر ییا‬ ‫گذارن و با یاف ن نوبیاری بیه سیرزم‬ ‫ا لی برگیرنن و نرنهیا را شیآا نهید و‬ ‫مرنگ یان را چییون مه ی ح زنییدی سییازن‪.‬‬ ‫سآری زه نر آن لیون مهرمیان ن ین بیا‬ ‫نریاف ت ار هیای نرونیی لیون بیه‬ ‫وحدت وجونی م رسد و زایشی نوباری و‬ ‫نو را از ب لازه رها و میرارت هیای‬ ‫لیییییییون تجربیییییییه م کنییییییید‪.‬‬ ‫به گمان م اینجیا سیرایندی بیه نیو ی‬ ‫رویکرن زافکایی و یا ن چه ای رو م کند‬ ‫و منهییور آن ب شی ر شکهی‬

‫و نوبییاری‬

‫زرنن ای ل روییا و رویاهیای جدیید‬ ‫افریدی م شون بهان ان چ نیی زه ن یوز‬ ‫می گوید‪.‬‬

‫بنابرای تآه ر ای گونیه سیرونی هیا و‬ ‫ارجا ییات م نییی زیییان نر ییورتی زییه‬ ‫سییرایندی از س ی ح نان ی زیییانی ه ی‬ ‫برلورنار باشد و به زاری چون م رجمی‬ ‫ه اش غا ناش ه باشید بهی ار مشیک‬ ‫لواهد بیون و سی ت گههید فکیری و‬

‫اما با ناید به س نوش اری سرایندی‬ ‫زه نر س ور ب دی نر حد ممیدور سی ی‬

‫هنی ب مخاطیت و سیرایندی لواهید‬ ‫گرنییید‪ .‬نر تال ی س ی ح روانییی اگییر‬ ‫بخواه نراهی گذرا به سیرونی ناشی ه‬

‫نر توض ح ان لواه زرن ب شی ر چنی‬ ‫به نهر می آید زه سرایندی زافکیا را نر‬

‫باش ی بخییوبی تییاث رات انییرژی هییای‬ ‫تص د شدی نر گیذرگای هیای ارت یاطی‬

‫نهر ناش ه اسد‪.‬‬

‫نااگای و اگیای مشهوناسید چ نییی زیه‬

‫با نراهی به سی نوشی اری سیرایندی‬ ‫ب ش ر مشخص م ررنن زه سیرایندی بیا‬ ‫نو ی نمان یرنازی لاص ن ید هیای‬ ‫ب رونی و ه ن د های نرونی را با هی‬ ‫به شکلی لاص ترز ت نمیونی اسید و‬ ‫آن را با فا له گذاری زیان و ایجان لی‬ ‫نر ب نمان ها به وه ا ونگی و تاریکی‬ ‫نننی نمونی اسد‪ .‬س لا یی زیه‬ ‫زافکا از آن نر نوش ه هیای لیون بهیری‬ ‫برنی اسد و بدینهیان بیه سیرونی لیون‬ ‫ماه ی چند وجهی نانی اسید؛ ب یوری‬ ‫زه هر مخاطت جایی برای لون نر ایی‬ ‫تاریکها ب ابد و نریس روییه سی ای نر‬ ‫ههیی ه ناللییی سییرونی نمییانی بییرای‬ ‫ه ن د لون ب ابد‪ .‬اما از نیدگای می بیا‬ ‫نایید بییه اینکییه چنی رویکییرنی نر‬ ‫به اری از موارن و یا گاها با برلورن بیه‬ ‫نمانی م ار و یا م نیامض نر نالی‬ ‫سرونی به سر نر گمی مخاطیت لواهید‬ ‫انجام یید و رسییا د سییرونی را ب ی اثییر‬

‫سرای‬

‫را نر ارلت موارن رم م نند‪.‬‬

‫قطعه انتخابی از کتاب ‪ :‬حسرت‬ ‫ها و رویاها‬

‫دریا در بازار ماهی فروشان اثری از مبین اعرابی‬ ‫سید ایمان سیدی‬ ‫شاید برای آنر ها آنچه می تواند آنهیا‬ ‫را از ما پ یکنوالید اطیراف تهیک‬ ‫نهد ش ر باشد‪ .‬ش ر به انهان زم می‬ ‫زند تا آنر هیا را ب یرن بیه فضیایی زیه‬ ‫نیرییران از آن نم داننیید و چ یینی زییه‬ ‫انهان را از ییا نر میی آورن شی ر لیوب‬ ‫نوش‬

‫اسد‪ .‬مخاطت ه نر ای شی ور‬

‫و ش رید سه اسد‪ .‬گویی ش ر نو ی‬ ‫اجرا به وس لة زلمات اسد‪ .‬امیا چ ینی‬

‫(نرییای زییرنر بییه تییرمِ طامچییه از‬ ‫فروریخ ‪/‬و به آینه زه نرسید تیری‬ ‫ال ار را به یدر می گآد‪ /‬مدر زنن روی‬ ‫م های ضد نآری ب د با ت ری لیوب‬

‫زشف تازی می زند (حاال با چشی هیای‬ ‫ن میه بیاز میی لیواب ‪ /‬و روزی نو بیار‬ ‫لون ی راهن را و می زن ی مد و‬

‫ش ر را وارن فضایی جدید از م رفی لون‬ ‫می زند ‪:‬‬

‫های هنی نر ای سی ر ارجا یات را از‬ ‫م به فرا می میی بیرن گیویی میی‬

‫و نسد هایمان را بنرا زرنی‬ ‫گذش‬

‫از یرچ ها‬

‫و تا می آید لیون را ب ابید اشی میی‬ ‫شون و مآهور باران را با آمیدن م شیوق‬

‫زه نر ی مجمو ه انبی م واند موفی‬ ‫باشد شاید نرای م آیاوت نرارنیدی اسید‬

‫زندی می زند ‪:‬‬

‫گییویی شییا ر توانه ی ه لییون را از ییا‬ ‫ظییاهر جییدا زنیید و الیییه هییای زیییری‬

‫می لواس م نی باران را بدان‬

‫زلمات را زشف زند بیش بیه همی‬ ‫ن اسد زه ش ر وارن لون و یوسید‬ ‫انهان میشون و از اهیا ی نرون و ملیت‬ ‫ملّ ی به حهاب میآید و به مو ج یران‬ ‫لل ج ران [شی ر] ملیتهیا را مهیاور‬ ‫میزند ترانههای م را میلواند‪.‬‬ ‫م ا رابی نر مجمو ه ی جدید لون‬ ‫گویی ش ر را نر وجون لون ت ریف زرنی‬ ‫اسد و از به ری می آید زیه زلمیات و‬ ‫سییوژی هییای لییون را بییا ب نشییی نم ی‬

‫تو آمدی‬ ‫چشماند یرسه ی آهو‬ ‫چشماند ن جنر‬ ‫نس بوی رور می نان و باروت‬ ‫براید لانه سال از آه و س مان‬ ‫و بهار شکوفه های‬

‫را ینهان زرن‪.‬‬

‫اما نر نراهی نیرر نر زار شماری ایی‬

‫لواهد نر برابر زندگی ایه انگی زنید و‬ ‫گمرش ری لون را از شلوری های یام‬

‫آزان زند ( با ورتی زلمی ایه انی بیون‬ ‫و از اتوبییانی شییلوغ ‪/‬آنرم زوچییه ای‬ ‫مدیمی را میی یرسید‪ /‬تهیران بینرا ی‬ ‫شییا ر نر ای ی مجمو ییه نر چنیید زییار‬ ‫تصویر نیو میرا را ب یان میی زنید و‬ ‫مخاطت را به موضو ات جدید می بیرن‬ ‫و به ش ر بار اج ما ی را اضافه می زنید‬

‫(بارهای زیانی را به ممصد رساندی‪/‬چرخ‬ ‫نس ی ای زیه ییر اسید ‪ /‬زنیدگی بیر‬ ‫زمری سنر نی می زند ‪ /‬چرخ نسی ی‬ ‫ای زه لیا ی اسید ‪ /‬ییان سیهم از‬ ‫زندگی می اف د ‪ /‬مرا‪ /‬س ک ری باری‬ ‫اسد زه به منن می رسیدی نر زیار ‪۴۲‬‬ ‫ن یین مییی لییوان (نر چشییماند مییرا‪/‬‬ ‫زوچ اسد و سآ د‪ /‬م) لرگوشی زه‬ ‫جهد زنان گ می شون نر بوته هیای نر‬

‫نارن به آشینا‬

‫ش ر های ا رابی زنی زندگی میی زنید‬

‫ان خاب زرنی اسد‪ .‬ای مجمو ه نهی ا‬ ‫بلنیید نارای ‪ ۷8‬شیی ر بلنیید و زوتییای نر‬

‫زنایی نر ش ر و با ب ان (برانرر چیاموی‬ ‫ضام نار بون ‪ /‬لواهرر م یوی لیوری و‬ ‫یدر بینرا هی تپانچیه روی لیاطرات‬ ‫نییوار ‪ /‬مییا مییات ن زنج ییری ای لییواب‬ ‫هایمییان بییونی ی شیی ر را وارن فضییای‬

‫با ت اب ری زه او از آن زن می سازن زیه‬

‫جان و به ر شا ر آشنا شوی آنجیا زیه‬ ‫می گوید ( نر ش ی موشی بیارانی بیه‬

‫آوانرارن می زند‪ .‬ا رابی لوب می تواند‬ ‫از فضای زه زنندی ش ر فیرار زنید و‬ ‫ش ر را ر انامه وارن فضایی سوررئا می‬

‫مضییام اج مییا ی و اشییمانه اسیید‪.‬‬ ‫آاه ی او را زه ورق می زنی یی‬ ‫اتو ب وگرافی از لون ارائه می نهد تیا بیا‬

‫نن ا آمیدر ‪ /‬و بیرای همیه ی رف یه هیا‬ ‫گریه زرنر ی اینجاسید زیه بیا شی ری‬ ‫روبه روی زه نرن را به لون مخاطیت‬ ‫تنری می زند و با ایی نریای نم ی او‬ ‫مواجه زه نر هم شی ر میی گویید‬

‫مجو ه شا ر نراهی نم‬

‫نمی شون و با واژی ی ی راه نسد بیه‬

‫زند ( هر ح ‪ /‬با زل هایی چند الیه‬ ‫‪ /‬زوچه را به توپ می به ‪/‬ظهر زییر‬ ‫ت غ آف اب ‪ /‬مورچه را شکار ری ب می‬ ‫زرنی ی اما ا رابی به ای تصاویر راضی‬

‫گوی های مخاطت را بیرای ت رییف از‬ ‫آن ت ن می زند (هم شه زنیی جیوان نر‬

‫م م ب می اندازن‪ /‬گیاهی مین آال ‪/‬‬ ‫گییاهی یرنییدی ن مییه جییان‪ /‬و گییاهی‬ ‫روسکی سول ه به لانه می بیرن ی زن‬ ‫نر نوش ه های ا رابیی همیان زن بیاال‬ ‫بلند و با موهای زمند و از جینس فیراق‬ ‫نر نوش ه های اساط ری اسد‪ .‬اما برای‬ ‫تصویر زیرنن ایی سیان ی مان یا نر او‬

‫اینرونه ب ان می زند ( تو را از البه الی‬

‫گوشه اتاق همه را می یای ید ی اگیر چیه‬ ‫تصویر سازی نر آن نمری ای م) د میی‬

‫نرارندی ن وانه ه ارت اط مونی را حآظ‬ ‫زند و با آورنن تصاویر و زیارز ر هیای‬

‫وسای لانه ب رون زش در‪ /‬خنیدت را‬ ‫از چیییارچوب ینجیییری‪ /‬گرییییه ات را از‬ ‫زاب ند آشپنلانه ‪ /‬رت را از زشیوی‬ ‫م ن آرای ی شا ر نرنی نر لون نارن زه‬

‫گ ییرن گییویی مییا را بییه شیی ر شییمس‬ ‫نررونی م یرن آنجیا زیه میی گویید ‪:‬‬

‫زیان موت ف ا لی را از نسد می نهید‪.‬‬ ‫نر ش ر ‪ ۳۶‬ا رابی نسد به ان ینا میی‬

‫گویی همه ی شیا ر هیا نردریه هیای‬ ‫هنی ناش ه اند آنجیایی زیه زنیدی ییان‬

‫(چمداند را می به ی مرا ایه انی بون‬ ‫و نآس های را می شمرنیو ییا نر شی ر‬ ‫‪( ۴۴‬و ای حرف های ب هیونی هی ‪ /‬از‬ ‫حافهه ی زوتای مدت جهان ییاک میی‬ ‫شونی و یا نر ش ر ‪( ۵۲‬بی ومآه ‪/‬بیر میا‬ ‫می نش ند ‪/‬لوابد را به هی نمیی زنی‬ ‫‪/‬نوسد ناش ند ح ی ‪ /‬ش ر را به تال ر‬ ‫می اندازنیزه ت ری مشیابه را نر شی ر‬ ‫ساب ر هازا (بارها از چشی ات اف یانر و‬ ‫بهای ش نوسد ناش اسد نوس د‬ ‫می نارر ای زه بیونن ات میرا را بیه‬ ‫تال ر میی انیدازنیو نر شی ر ‪( ۵۴‬زنیان‬ ‫زیانی ‪/‬نر م ت نانی اند بیه آزانبیای‬ ‫سربازان فاتح‪/‬زنی زیه ب یرون مانیدی از‬ ‫ای شیهر ‪ /‬نسی یو نر شی ر گیروم‬ ‫دا ملک ان می لوان (ب د موهاید را‬ ‫از روی ییت هاییید… ن ییی نس ی از‬ ‫لواب ب رون ماندی اسدی نر ش ر هیایی‬

‫زند زه فر ی بیه مخاطیت بیرای بیه‬ ‫ن د رس دن آن نمی نهد (ل یاط بیه‬

‫به نمان ها ی ش ری اشاری زرن زه ا ه‬ ‫شا ر می لواس ه تمامی نمان هیا را بیه‬

‫ا رابی ن وانه ه از‬

‫مننوی می نویهد زنج لرابید را بهیی‬ ‫تیَیهخیَیر زنند اما گنج تو را ای لانیه‬ ‫ی ویران زهی نشنالد ما را بیه الییه‬ ‫های ینهانی ش ر می برن و می گویید (‬

‫سکوت ز شا ر ‪ /‬سرت را بر می نارن‬ ‫و جای زله ن م میی گذارنیدی نک یه‬ ‫ای زه باید گآ یه شیون گیاهی ا رابیی‬ ‫فضای زبانی ش ر را و می زند و از‬ ‫زبانی زه مخاطت ذت می بیرن فا یله‬ ‫می گ رن و نر ش ر هایی س رهایی ر ر‬ ‫نو ب ان می زند (بیه افهیونی چشیمان‬

‫سنر می شون و نر رویای نرر تخید‬ ‫فرو می رور ‪ /‬و ح بیا چیای و بوسیه‬ ‫زندی ار می زنیی زه نمیی توانید یذت‬ ‫زشف برای مخاط ان حرفه ای باشد‪ .‬از‬ ‫نیرر لصو ات ش ر های می تیوان‬

‫ش ر ت دی زند جیایی زیه نر شی ر ‪۲۴‬‬ ‫می لوان (زای می توانه ‪ /‬نر نیور‬

‫از ای مجمو ه م‬

‫سوبژز وی ه به آبژز وی یه سیوق ی یدا‬ ‫زند و ش ر نر ی زرل ی لاص مانیدی‬

‫اسد (حو را می شکاف ‪ /‬هیر ومید‬ ‫له ه می شور ‪ /‬می م رر ‪ /‬و با او ی‬ ‫ج ج لون را زندی می زن ی ح یی‬

‫انییدامد نرییای مییی زنیید‪ /‬آرایشییرر بییه‬ ‫ابروهاید‪ /‬سآری ی مید آمیانی شیدی ‪/‬‬ ‫اهه ی نیرر ‪ /‬همه چ ن نف می شون‬ ‫نر هلهلییه و لییاک منییدی ام یا م أسییآانه‬ ‫ش ی رها بییا اینکییه مییی لواهنیید ت ییر‬ ‫جدیدتری از سوژی ها ارائه نهنید و یی‬ ‫نر همان س ح او ه بامی می مانند تیا‬ ‫ان نا ه زه یکی از مؤ آه هیای شی ر‬ ‫ا رابی بون ن وانید شی ر را نچیار ابهیار‬ ‫هنری زند یا مخاطت را به الییه هیای‬ ‫ثانویییه شی ر ب ییرن‪ .‬نر شی ر شییماری ‪۴8‬‬ ‫شا ر می توانه ه برناشد را با مخاطت‬ ‫برذارن اما ای زار را نکیرنی اسید و بیا‬ ‫آورنن " نمییی نانیی " اییی ییذت را از‬

‫مخاطت می گ رن (تو از رون گذش ی ییا‬ ‫رون از تو نمیی نانی ‪/‬امیا هنیوز ی ح‬ ‫ها‪/‬وم ی بوی نان نر نی می ی چد ‪ /‬ی یر‬ ‫زنانی هه ند زه زیر ت تو را ن یا میی‬ ‫زنندی شیاید ا رابیی نر ایی شی ر میی‬ ‫لواس ه آوازهای رون رون ی رزن ها را به‬ ‫اندیشه ش ر ا ما زنید زیه موفی ن یونی‬

‫م ی اتاق ‪ /‬لوابد را نماشی زن ‪ /‬امیا‬ ‫ای زا هکه ‪ /‬با ای "است هیای " نیا‬ ‫آرار از هر نیواری می گذرنی و نر انامیه‬

‫نر ش ر شماری ی ‪ ۴۷‬ن ن شا ر فراتیر از‬

‫شا ر فریان را با ای ت ر ب ان می زنید‬ ‫( فریان می زن ‪ /‬لازه ر ش هه ها میی‬ ‫نش ند روی هر دا‪..‬ی شاید نر ای ش رِ‬

‫سوبژی نرف ه اسد و ش ر لصو د زار‬ ‫یلی فیون را نیدارن‪ .‬نر شی ر شیماری ‪۳۱‬‬ ‫ا رابی بان را به جیان موهیای م شیومه‬

‫شا ر حی م لیت را انا زیرنی اسید و‬ ‫انامه ش ر زیانی گویی از نو تکرار باشد‪.‬‬

‫می اندازن و می گوید ‪( :‬نم دان بانها از‬ ‫زجا می آیند ‪ /‬به زجا می روند ‪ /‬اما به‬ ‫موهاید زه میی رسیند ‪ /‬تیا هم شیه ‪/‬‬ ‫راهشان را گ می زنندی نر شی ر هیای‬

‫به رخ مخاطت می زشید و نر شی ر ‪۵۹‬‬

‫گذش ه می اندازن آنجا زه نر ایی شی ر‬ ‫‪( ۲۵‬زهی به زهی نرای نکرن و ترم از‬

‫بلند م جاهایی مخاطت سیر نر گی‬ ‫اسد و با و شدن زمان هیای شی ر‬

‫می گوید (نار لانوانگی ات تآنی اسد‪/‬‬ ‫نار زوچکد گلو یه‪ /‬و نر هی جنریی‬

‫گاهی برای مخاطت حرفه ای تصاویری‬ ‫نر ای ز اب میا را بیه ییان شی ر هیای‬

‫اسید‪ .‬از نمییاط میوت شییا ر آورنن نا‬ ‫هایی زه زیهد گیای آن را نر ارجا یات‬ ‫فرام نی سانی تر می زند و مد و هیا را‬ ‫آسان تر نر ه جا می انیدازن و آورنن‬ ‫واژی هایی م) "للی ج" نرییا " لینر"‬ ‫مش "همذات ینداری لیوبی بی او و‬ ‫مخاطت برمرار می زند‪ .‬امیا ا رابیی نر‬ ‫ان های ز اب نوباری اندیشه میوی ای را‬

‫زش ه ندانی ای! ی و م شومه را با نراهی‬ ‫نو تر از فضای سان ی مان ا می ب ند‪ .‬و‬

‫نر ش ر ‪ (۶0‬ب ش ر مدر بنن نر ل ابان ‪/‬‬ ‫تو سیم انی ی نمیاب سیخد شیهری ‪/‬‬ ‫هنرار ورت ‪ /‬مرنان نر تصور ریانی‬ ‫به تمنیا‪/‬و زنیان نر تمنیای رییانی بیه‬ ‫لش ی اضافه های تش هی زی ایی میی‬ ‫سازن و ا و زی اشناسی را ر اید میی‬ ‫زند‪ .‬رف ه رف ه ا رابی زبان را ی دا زرنی‬ ‫اسد و اندیشه بر زارهای او سیایه میی‬ ‫اندازن ش ر ‪ ۶۱‬به لوبی ای برناشید را‬

‫نشان می نهد ( او گلو ه روسی بون‪/‬‬ ‫نومی آمریکایی ‪ /‬با ای همه ‪ /‬هرنو نر‬ ‫س نه ای به توافمی ابدی رس دی اندی نر‬ ‫تماب ش ر ‪ ۷۲‬و ‪ ۷۷‬ا رابی از ی‬

‫بازی‬

‫زبانی ض ف به موی گار بر میی نارن و‬ ‫مییی نویهیید ( نمییی گییوی ‪/‬مه ییاب را‬

‫لاموی ز تا نر تاریکی فیرار زنی ‪/‬‬ ‫ح ی اگر لورش د لواسد اانه میان‬ ‫را سرو زند ‪ /‬بی ا نا بیه نیانوایی میی‬ ‫رور ‪ /‬و فکر نمی زن به آلر میای‪ /‬اگیر‬ ‫مای وام ا تمار شون‪.‬ی نرنراهی زلی ایی‬ ‫مجمو ه م واند مخاطت هیا را راضیی‬ ‫نره نارن اما ان یوی شی ر هیا شیاید ایی‬ ‫امکان را ندهد و بایید بیا ایی جملیه از‬ ‫شاملو ب ان را تمار زرن زه "می هرگین‬ ‫به نوش‬

‫چ نی " تصم " نمی گ رر‬

‫بلکه تنها اح ا به نوشی‬

‫را احهیام‬

‫می زن و ای هنرامی اسد زیه شی ر‬ ‫نر م " رس دی " اسد‪ .‬و اگر ش ری از‬ ‫ای مجمو ه باید ان خاب زیرن زیه بیه‬ ‫اح رار ز ی از سیر بیرناری ایی شی ر‬ ‫اسد زه تنهایی را به فرر تازی نر نرون‬ ‫و زبانی جدید زه تکن‬ ‫ب ان زرنی اسد ‪:‬‬

‫ب رون ی اسد‬

‫م) ز ن ه ناگهانی اسد‬ ‫تنهایی‬ ‫فمپ ی‬

‫آجر را از آنر ز می زند‪.‬‬

‫کوچید زندگی‬ ‫بر منقار پرنده ای‬

‫رویید دوباره بر ساقه درخت‬ ‫در سایه سار‬ ‫نیلوفری غنچه زد‬ ‫پر کشید به سان پرنده ای‬ ‫تا انتهای زمان‬ ‫سرخوش‪ ،‬شاداب‬ ‫بی شکل‪ ،‬بی حجم‬ ‫چون سایه ای‬ ‫روشن تر از خورشید‬

‫سیامک لطیفی (باور)‬

‫وضعیت قرمز‬ ‫کو ه هرزاد اثری از علیرضا پنجه ای‬ ‫کوروش جوان روح‬ ‫جام ه مدرن م نا را بیه تال ی بیرنی‬ ‫وه جایرنی مناس ی ارائه ندانی سد‪.‬‬

‫واس ه به ل م د و میی شیون امیا‬ ‫ش ر زام با ف رت سیرو زیار نارن‪ .‬بیا‬

‫ما شاهدچند نیو ینجیه ای نر اثیر وییا‬ ‫یی ینجییه ای بییا یلورا هی یییا تنییو‬

‫فرهنی سازی یکی از نردره های هنر‬ ‫روز سد زه گای از امور ر ر حم می سیر‬

‫حس زی ا شناسی ویا به شک گهی رنی‬ ‫تر زی ایی شناسی‪ .‬ومرا زی ایی از ش ر‬

‫فکییری ههیی ‪ .‬گییاهی نهریییه مییی‬ ‫نهد‪.‬گاهی ب وگرافی لیانوانگی‪ .‬گیاهی‬

‫نر م اورن و با رف ار تنی نی ولیون ی نیی‬ ‫نرگ ییر حییاالتی م ن یین ور ییر مابیی‬

‫ی نیییی نور شیییدن ازف یییرت زی یییا‬ ‫یهندجم ی‪.‬هنر رانیکا میوم ی شیک‬

‫رزنامییه نرییار م شییون‪ .‬گییاهی من میید و‬ ‫نرنمند اج ما ی وگاهی نرگ یر انینوای‬

‫ا مانمی شون‪ .‬امر نویی زه انب یات بیه‬ ‫نن ا ان سد ماه ی زبانی نارن‪.‬تین‬

‫می گ رن زیه اضی راب وارن اثیر شیون‪.‬‬ ‫اض رابی از نو هه ی شناسیانه‪.‬وم یی‬

‫زی ییایی‪ .‬او هنییوز نوسیید نارن نر ش ی ر‬ ‫بازیروشی زند‪.‬انریار میرار ن هید شی ر‬

‫نال ی زبییان‪ .‬ب ییرون زش ی دن و لل ی‬ ‫ورت هایی از واژی ها زه از حضیور نر‬ ‫ر ه زبان م ار باز ماندی انید‪ .‬نا یر‬

‫مجمو ه ش ر زوچه چهیرزان را م ا یه‬ ‫می زیرنر ناگهیان یی سیوا نرگ یر‬ ‫هن شد‪ .‬ینجه ای چرا به ای یورت‬

‫راتمار زند شاید هدی با ش ر به ه زه‬

‫ب رانه وتن افری زه س ی می زنند از‬ ‫طری ایجان موم د های باور یذیر بیه‬

‫ش ر می نویهد ایا او هیدف لا یی از‬ ‫تکرار فضاهایی مشابه با زبانی یکدسید‬

‫شک ت های اشمانه نرآینید‪ .‬امیروزی‬ ‫هنییر ر ییه ی تجربییه هییای ییرفا‬

‫نارن زبانی زه سا ها بران یامی فشارن‪.‬‬

‫ب نی او همان نراهی سد زه سا هاسد‬ ‫بران یافشاری می زند‪ .‬آرمان هایی زیه‬

‫ب فرر وما یوا‪ .‬یکنیو تجربیه هیای‬ ‫زیهد شدی ی زذایی‪ .‬نهای ا رس دن بیه‬ ‫مرزهیایی از انرییاری هییای نروری ‪.‬زییه‬

‫نرمماب ان حاضر به سیول واز لیون‬ ‫ب خون شدن سد‪ .‬هیرزس اورا بشناسید‬ ‫نمی تواند به سانگی از ش ور شا رانری‬

‫بجای تک یه بیر تخ ی و اطآیه سیراز‬ ‫وهمیییی ب میییار گونیییه نراورنی سییید‪.‬‬

‫ی برذرن‪ .‬ح ی اگر ازاو نور یا زنی شون‬ ‫م موال نوسد نارن اورا ر د زند‪ .‬وایی‬

‫مهم ری م غ ری زه ازای هنر اسیمانی‬ ‫حذف شدی تلذ از نالوناگای جم ی سد‪.‬‬

‫فلهآی زه ش ر را از لد یذیری اتیی‬ ‫لون زه ایجیان حهیی لوشیایند وح یی‬ ‫نالوشایندو رویایهد نور زرنی سد‪.‬وما‬ ‫ب ش ر با هنری زه نر نگرنیهی نیامص‬

‫سیینری بییر میینار حی مییی زیین ‪/‬مییی‬ ‫نویه ‪ /‬زهی روبروی م تنهاسد‪/‬انکه‬ ‫می لواندر ‪/‬ه هم سراسر گورس ان‬ ‫را یرمی زند از دا ص‪۱۷‬و‪۱8‬‬ ‫زبان ینجه ای زبان بلوغ سید‪ .‬وجهیان‬

‫شخصی سد و فرورل یدن افراطیی نر‬ ‫ماوطه ی ه و ایجیان نییوار هی‬

‫فمدان زی ایی وت دی ش ر به ر ه ای‬ ‫برای فض نمایی ونانی نمیایی هیای‬

‫بایدش ر زار اوراتمار نماید‪.‬‬

‫حرف ها چرای دی‬ ‫نریی زلمات ح ه ی منیدی نر اسی کان‬ ‫چای‬ ‫چویانی با م جنی ی گرناوری گله ایی از‬ ‫زلمات سپ د‬

‫ت دی به هنر لمی–مآهومی شدی سد‬

‫زه ه ابانی از آن‬

‫شاهد مرا ش ر هه ‪ .‬هرچمیدر فیرر‬ ‫فنی تجربیی وامیول نی سید زیه بیا‬

‫برن اب دی سد‪ .‬ص‪۱۵‬‬

‫ی نی او نرز جهانی مابی میس نارن‪.‬‬ ‫جهانی زه ارزی ت م ت وشهروند شدن‬ ‫را نرلون حآظ زرنی سد ه می تواند‬ ‫لییوب باشیید هیی بیید‪ .‬ییی موجییون‬ ‫دامد او شی ری را‬ ‫لازه ری وهم‬ ‫ازانا واطوار وشلخ ری هیای مضیمون و‬ ‫ما وا نور زرنی سد‪ .‬ونر شی رنر یی‬ ‫فرهییی سییازی اشییمانه نیرییران را‬ ‫شهروند واطف انهانی لون می زنید و‬ ‫مانند یدری روحانی بیدون ژسید هیای‬

‫نانای زلیی بیه روایید هیای زی ن از‬ ‫ههیید هییای تجربییه شییدی ی لییوی‬

‫ارفانه زه برلاس ه از ا مانات اشمانه‬ ‫‪-‬مذه ی سد و تآکر مرا اندیشانه ی‬

‫به سا های تجربه ی شی او وشیت‬ ‫هرگن نمی لوابد وی ام ر زوچی سید‬

‫م پرنازن وبازبانی زنایی ه ا راری نر‬ ‫م والنییدن نیک اتورانییه ی ماییید لییون‬

‫اوسد‪ .‬مجمو ه یر از نشانه های ای نو‬ ‫لص صه سد ‪ :‬ش ومرا‪.‬‬

‫زییه ینجییه ای نر یکدسی پاچری چییاپ‬ ‫مانند مانری ن هوز نمی توانهد از انهیا‬

‫ندارن‪.‬‬

‫شا ر ییی بهانیه ای ن یون‪/‬شیا ر ن ی‬ ‫برای لونی گرف یه بیون‪/‬میی لواسید‬ ‫برای شما زه نیه‪/‬بیرای لیونی‪/‬شیاید‬ ‫ن نی‪/‬ش ری زوک زند‪.‬ص‪۴0‬‬ ‫او با شالکهای ت ن نن ا ر ید چیا‬ ‫های هه ی سد زه گای چنیان مآ یون‬ ‫جنی می شون زه سیراز چیای نرم یاورن‬ ‫ونر ان تاریکی بجای انکه یوسف شیون‬ ‫نرگ ر فراق ی موب می شون‪.‬‬

‫میی نشییکاف ه سییمف ‪/‬فضییانورن مییی‬ ‫شییور‪/‬لیی زم نیی را ‪/‬جییو زنی مییی‬ ‫شور‪.‬وهم فیرنا ‪/‬بیه هیوای تیو میی‬ ‫بارن‪/‬ن ی زه بارانی سد ص‪.۶8‬‬ ‫اف طیییون هنرمنیییدان را موجیییونات‬ ‫ل رناک نر آرمانشهر لون ملمیدان میی‬

‫نیید بییه ن ییی زییه چن یین سرگش ی ه‬ ‫لواسد ‪/‬باور زن د‪/‬م سوی اوبیاز میی‬ ‫گرنر‪ /‬شمی زه نم م رن‪/‬نمی لوابد‪/‬نیه‬ ‫اه نرنی سد ‪/‬نه س اسد ی شه‪ /‬می‬ ‫مه به ح زه نر زند وم یی‪/‬بیی تیو‬ ‫هرگن نر نمی زن ‪.‬ص‪۱۲۳‬‬ ‫نر او وسوسه تجربه ورت های از یی‬ ‫همچنییان یابرجاسیید‪ .‬او زییام مالییی‬ ‫وبومی به نردره های جهانشمو ی میی‬ ‫اندیشد وزه ا روها واسی وری هیا را از‬ ‫نالوناگای زیهد شدی جم ی میی زشید‬ ‫ب ییرون تییا تلنرییری باشیید بییر ب ییداری‬ ‫باورهای لاموی‪ .‬امیا هنیر چمیدر ایی‬ ‫تکرار نرن ون ینجیه ای را بیه یورت‬ ‫امری ناب تاب م اورن ‪.‬‬

‫برییذرن‪.‬وایی شی مانرانییه ل رنییاک‬ ‫سد‪.‬حدام از ش ر بیرف‪8۶‬ص ‪۲۹‬وبیه‬ ‫ییییدای لییییاطری بییییرای احمیییید‬ ‫اشوریورووش ر نم تازی برای یام‬ ‫ام ری می توان به رنیابی تاریخی ایی‬ ‫فرض ه رس د‪.‬‬ ‫تجربه گرایی نردره نیرر ینجه ایهید‬ ‫زه نر ز اب زوچه چهیرزان ازایی نریای‬ ‫فا له می گ رن وزام ش ه ی بچیه‬ ‫ی لوب تجربه هارانرونی زیرنی وفمیپ‬ ‫ش ر م نویهد‪ .‬ش ر ما وزنیدگی ص‪۱۲۹‬‬ ‫ش ری با ا روی مدور وتصیویری سید‬ ‫برای ت دی ش ر از حا د مونو یوا بیه‬ ‫تک)ر وچند دایی زه نرزنار فرر هیای‬ ‫ارگان به نمای نرامدی سد‪ .‬امیااگر‬ ‫ش همان اوی اسد را انامه مجمو ه‬ ‫زوچه چهرزان بدان شاهد نو نیریر از‬

‫آرمانشهر ینجه ای ش ری بدور از هیرزی‬ ‫بازی های زبانی وارائه ی تجربیه هیای‬

‫از بس زه تکیرار زیرنی ار ‪/‬رسی ایی‬ ‫روزگار نوار را‪/‬تا زه بآهمی‪/‬سیه ات از‬ ‫ای همه جنر ومدچه مدر‪/‬ممدر بون‪/‬زف‬ ‫اورنی ار باال‪.‬ص‪۱0۵‬‬

‫اوسیید زییه ریشییه نر مجمو ییه م لییی‬

‫ایا او نن یا ما وب ید همیرای بیا ان یوی‬

‫انهوی مرز بان نارن‪".‬نرنی"‬

‫زیهد شدی سید ‪.‬چ ینی زیه هم شیه‬

‫تو د سد چه ن لی نارن زه فضیاهای‬

‫نرای ز ‪/‬می ب نی ص‪۵0‬‬

‫بران ا رار نارن ‪.‬ش ر زندگی همیرای بیا‬

‫تجربه شدی ی گذشی ه را زیه لیون بیه‬

‫نردره هیای فلهیآی –س اسیی‪.‬نیو ی‬

‫به ری شک نراثار م لی ارائه نانی سد‬ ‫نوباری رونمایی می زند نر ر ه هنیر‬

‫زند چون مد ی بون انها بیدن ا اشی اح‬ ‫ههیی ند واز حم میید ههیی ی رافلنیید‪.‬‬

‫حم مد لواهی‪.‬‬

‫میرا بیه نیار ییدا بینن‪/‬ا یرزر نماونیید‬ ‫زاگرم مله ای به نار ننا ‪/‬می نریاچیه‬ ‫ی بنرگ ری جهان زاسپ‬ ‫لل ج تا بی نهاید فارم ‪ /‬مان ‪ /‬م‬ ‫نار بنرا ایران ‪.‬ص‪۵۴‬‬ ‫نو شالصه ی مهمی زیه نر زوچیه ی‬ ‫چهرزان ب وان بران انرشید نهیان نریای‬

‫اگر یدیدی ای سامان یاف ه تکرار شون به‬ ‫ان نیررنه هنرزه ن د می گویند‪.‬هیر‬ ‫چ ن سازمان یاف ه فمپ ی بار باید باشد‬ ‫‪.‬اوزرنی تر ازای حرفهاسد زه با لی‬ ‫به تمار زیرو ب های ش رامروز به تمل د‬ ‫از اثار لون رس دی باشد بلکه با توجه بیه‬ ‫در تاریر بندی ش رها حدم می زنی‬ ‫ش رهای مجمو ه از نهر زمانی مربیوط‬

‫تجربه گرایی او هه زه نرم اسی م‬ ‫ا آارق مجمو ه ای از تجربیه هیای نیو‬

‫چامی هیا وشی ر واری هیایی نر ما ییت‬ ‫چ ه ی ان غیین م مییا بییا ناییوی رواییید‬ ‫وضرباهنی لاص‪.‬‬ ‫"ه چه ان"‬

‫م ییراز هی چ ‪/‬وهی از می ‪/‬هی‬ ‫ص‪۷۶‬‬ ‫الزر به زرسد غن به م نیای رای یی‬ ‫نری زه گیای بیا چ هی ان همپوشیانی‬ ‫نارن مییی باشیید و نر س ی‬

‫لراسییانی‬

‫زییاربرن گهی رنی ای ناشی ه وم مییا زییه‬ ‫ح ل بدی شناسایی رمن گونه‬ ‫نرا‬

‫ومم ن به لون می گ رند واح اجی بیه‬ ‫زم ه حم مد ییاب بیرای نرک م نیای‬

‫ی نو گنینه برای رف ارهیای شی ری‬ ‫لونشان ‪ .‬بنرگ ری ض ف شی ر امیروز‬

‫از نار ی شیخص ییا یدییدی نر ما یت‬ ‫ش ری زوتیای سید ونرزنیار م لهیا بیه‬

‫انها ن هد وازای جن ه نریای ینجیه ای‬ ‫ماب اح رار وزحمد او س وننی سد‪ .‬ما‬

‫ن ون تئوری هیای ییدر میانر نار ومابی‬ ‫اس نان نر زم نیه فی ومهیارت و شیک‬

‫م نای سخ ب هونی ومآد زه یورتی‬ ‫موزون وسیرگرر زننیدی ناشید ب نیوان‬

‫یدیییدی ای م ییاثر از جریانییات روزییی‬ ‫س اسییی اج میییا ی فرهنری وروانیییی‬

‫شمای نیی و اتیی بیرای ایی هنیر‬ ‫اسمانی سد‪ .‬امروزی ت ش رهای ماب‬

‫نه های اموزشی ر یر رسیمی زیاربرن‬ ‫گهیی رنی ای نر نهییار ترب ییی ناشیی ه‬

‫‪...‬جام ه ای مغشوی رف یاری مغشیوی‬ ‫بییه همییرای م ییاورن ‪.‬نیرییر شییاید نوران‬

‫اح رار زه هراز گاهی از اطآیه وتخ ی‬ ‫ل شا ران روز ب رون می تراون شیاید‬

‫اند‪.‬نرای ینجه ای با توجه به ت ریآی زه‬

‫رو های انبی به سر امدی وش ر به یی‬

‫مارا به ای ن جیه برسیاند زیه به یری‬

‫لون ناش ه زه چامی را بیرای ی امی‬ ‫نرزنار سایر زوتای های ش راورنی توجه‬

‫نموزراسی رف اری رس دی سید‪ .‬سیل مه‬ ‫هییای نر حیید اب ییذا ائمییه ی لییون‬

‫گنینییه روی م یین بییرای ب ییرون نانن‬ ‫مجمو ه زار گروهی سد وجم زیرنن‬

‫به جن ه ی زاربرنی ش رسد ‪.‬‬

‫راتام میی زننید و میا شیاهد زم یر‬ ‫هنرمند اوانرارن هه زه ب وانید نریای‬

‫ای ش رها وبرون نانن به ورت گنینه‬ ‫ش ر شا ران نر ما ت ی مجمو ه سد‬

‫نییو وال صا ییی لییون را بییه جام ییه‬ ‫تام زند‪ .‬هم جنی نرای وحرزید‬

‫‪ .‬ب ضی از رف ارهای ینجیه ای میرا ییان‬ ‫هن ات س دی می اندازن انریار ب ضیی‬

‫وسییل مه شیی ر ایییران را نر وضیی د‬ ‫م وسییپ روبییه ض ی ف مییرار نانی سیید‬

‫زارهای انبی ی همان وسوسه زش دن‬ ‫زیت شلواری به یای سید ‪.‬او م لمیی‬

‫"سور شخص"‬

‫ش همان ‪/‬اوی سد ‪.‬ص ‪8۱‬‬ ‫"لونساز"‬ ‫مش ز ‪/‬لونباشی‪.‬ص‪۱08‬‬

‫وب نوان ی‬

‫ش ر نو نری غنی طی طری سیراز‬ ‫س هندی نراورنی ‪.‬سرشیار از حا ید‬

‫شا ران مغلوب هه ‪ .‬براس ی چیاری ی‬ ‫ای جنی نابرابر رسانه ای وحذف وباند‬

‫اموزی مج ورسد به جای رف ن یرو‬ ‫برای ش ر به ل لی از زجیروان مید ی‬

‫بازی های م و اتی چ هید هیرزس‬ ‫ضو باند ویا گروهی به یورت اربیاب‬

‫حرزاتی به ورت ضرب شهید نشیان‬ ‫بدهد ‪.‬و یی او شیا رومن مدی ی ریشیه‬

‫ر ی سد ح نارن لوننمیایی ا یار‬ ‫ومدرت زند زه ب لید فمیدان ارزی نر‬

‫نارسیید ‪.‬نرسیید انییدی وبییا رف ییاری‬ ‫م ان زه نر هنیر ناسیپام روز سیه‬

‫یروسه ی زمان از جرگیه شی ر واال بیه‬ ‫یین د وزییاال تغ ییر وجییونی مییی‬ ‫نهیید‪.‬ونرایی ا ییار زییذایی به ییر زییه‬

‫لون را طلت می زند‪.‬وم برای نرای‬ ‫تمه ی بنییدی هییای نییابرابر آرزومنیید‬

‫های ان نا ی با الب رند های مغشیوی‪.‬‬ ‫اینکییه امییروز نر بننراههییای اج مییا ی‬ ‫چمییدر مییا مییی تییوان از شی رهای نییو‬ ‫اس آانی زن زیه ب لید ی رنیی هیای‬ ‫گههییی ه و مپن هییی هیییای زبیییانی‬ ‫ش رلا د ه گرینی ی دا زرنی لون‬ ‫سییوا گنییدی ایهیید وبییازای انب ییات‬ ‫ز سیی سیید زییه هنییوز لا یی د‬ ‫زاربرنی لون را نر صر مدرن ه حآیظ‬ ‫زرنی سید ‪.‬شی رهای زوتیای وتلررافیی‬ ‫شاید همی زمی بیه نآیو نر هی‬ ‫جم ی مرنر جهد یاف هیوی ی جدیید‬ ‫سد زه نر ی‬

‫سیانگی حا ید سیه‬

‫شا ر م اسآ زیه از ل ی‬

‫ن اشدون اشیی ‪ .‬و ییی بییدتری حانثییه‬ ‫گمراهییی ل ی ه ی نییو امییدگان بییا‬ ‫اسیی دانی ههیی ند زییه بییه چنیی‬ ‫ی شنمازهایی ام دا می زنند‪ .‬سر شکرانی‬ ‫زه هنوز نر ان خاب نو مشخص از ش ر‬ ‫ح ی برای لون ماندی اند وهرروز ماشاهد‬

‫سد زه ضیم‬

‫یرف انیرژی‬

‫جهید‬

‫به ری مهمد های ‪.‬‬

‫به ماب گآ ‪/‬م وتو مانیدی ایی ‪/‬ایی‬ ‫نامنه وفرییان‪/‬ایی زیوی واو ‪/‬هیرنو نر‬ ‫نش ا نشد ای نامنه ‪/‬گی !شی ر چشی‬ ‫انداز از مجمو ه زوچیه چهیرزان ص‪۷0‬‬

‫معرفی یک کتاب از نوع شرقیِ آن‬ ‫ساسان فریدی فر‬

‫یکی از روا های زار نر سرزم هیای‬ ‫نیرر تا آنجایی زه م م دان ای اسد‬

‫ی شی ر شیاهد چیاپ ز ابهیایی میی) نر‬ ‫حوضه ناس ان زوتای توسپ جمیا م یر‬

‫نهخه توسپ ان شارات ((روزآمدییمن شیر‬ ‫شییدی اسیید‪ .‬بییرای همییه انهییا آرزوی‬

‫زه ناشیری میی ایید روی نویهیندگانی‬ ‫سرمایه گذاری م کند و انها را بیه هینار‬

‫انمی بیونی ایی زیه چنید ناسی ان از‬ ‫نویهندگان ز س را به ورت ز اب‬

‫موفم د نارر‪ .‬و نر آلر ایی زیه لیوب‬ ‫بیون اگییر از ایی نسیید اتآامهیا توسییپ‬

‫شک به مرنر م رفی م کند‪ .‬اما ای به‬

‫من شر م کیرن و میرنر را بیا انهیا آشینا‬

‫ی شکهوتان ش ر سرزم‬

‫زرنس ان ن ین‬

‫ما ه رب ی ندارن‪ .‬میا نر لیاور م انیه‬ ‫همییه چ نمییان م آییاوت اسیید ح ییی‬

‫م کرن((ناس انهای نوشن ه‪ -‬ناسی انهای‬ ‫ینجشن هیی و به ای شک از انها حماید‬

‫انجییار م شیید و نویهییندگان و شییا ران‬ ‫جوان و با اس دان را حماید م کرننید و‬

‫نویهندی بونن و نویهیندی شیدنمان‪ .‬نر‬ ‫اینجا زهیی حمایید نم کنید‪ .‬تشیوی‬

‫م کرن‪.‬ای اتآیاق نر زارگیای شی ر سی د‬ ‫لییی ییا ای هی چنییدی بییار اف ییانی‬

‫چییه بهییا با یی ارت ییاط ب شیی ر بیی‬ ‫نویهندگان ایران و زرنس ان می شد‪.‬‬

‫نم کند اما همه نرن م کش و همیه بیا‬ ‫س لی ورتمان را سرخ م کن ‪ .‬نر حید‬

‫اسد((توت ا‪-۱‬توت ا‪۲‬یی و حاال نوباری ای‬ ‫بار با نار((ام د بی زوا مایی‬

‫بضا د و با هناران مشک ز اب من شر‬ ‫م کنیییییی ‪ .‬جشیییییی رونمییییییایی‬

‫مجمو ه ش رهایی از شا رانی جوان نر‬

‫م ر ری ‪.‬ز ابهایمان را نمد م کن برای‬

‫ی‬

‫ز اب به نشر رس دی اسد‪.‬ای ز اب‬

‫شام ی‬

‫یا چنید شی ر از ینجیای ونیه‬

‫ه نسد م نن و به ه جاینی م ده‬ ‫و آثار ی شکهوتانی زه توانهی ه انید ییا‬

‫شا ر اسد با‬

‫فراتییر برنارنیید و نوشیی ه هایشییان نر‬ ‫سرزم نهای نیرر ترجمه شدی اند و مورن‬

‫از)ییر آنهییا نر نوری هییای مخ لییف نر‬ ‫زارگای ش ر ا ای حضور ناشی ند و ییا‬

‫توجه مرار گرف ه اند را به هم بهانه نر‬ ‫سرزم لونمان ممنو ا چاپ م کنی‬

‫هنوز نارند‪.‬یکی از نک ه هیای جا یت نر‬ ‫ای اسد زه با توجه به ای زه از)ر ای‬ ‫شا ران نر ای زارگای رشید ی یدا زیرنی‬

‫ل لی چ نها نداری اما نویهیندی شیرمی‬ ‫موف زهانی بونند و به یم لواهنید‬

‫اند اما فضیای شی ری و زبیان انهیاه‬

‫بون زه تنها ((ام دیی را از نسد ندانی اند‪.‬‬

‫زدار ش ه ه ن هد و ح ی ش ه لیون‬

‫برذری ‪...‬مرار اسید نر اینجیا ز یابی را‬ ‫م رفی زن ‪.‬ز ابی زه نو جدیدی اسد‬ ‫از م رفی و حماید نویهندی ‪.‬نیه توسیپ‬ ‫ناشر بلکه توسپ لون نویهندی‪.‬نویهندی‬ ‫ایی ی زهوت نویهیندگانی جیوان و‬ ‫مه د را حماید و به لوانندگان م رفی‬ ‫م کند‪.‬‬ ‫نر ایران ای او ی‬

‫ز یاب از ایی نیو‬

‫ن هد و ا ه الری هی نخواهید بیون‪.‬‬

‫ا ای ه ن هد و هرزس نارای زبان‬ ‫و فضییای شخصییی نر شیی ر اسیید و‬ ‫امضای لاص لون را نارند‪ .‬به جین ایی‬ ‫ینجای و نه شا ر چنید شی ر از سی م‬ ‫به هانی نر او ز اب و هم ن ور از س د‬ ‫لی ا ای نر آلیر ز یاب وجیون نارن‬ ‫زییه بییونن آثییاری از اییی شییا ران‬ ‫ی شکهوت ا اری د چندان هی بیه‬ ‫ز اب و شا ران نانی و ه به ناشیر آن‪.‬‬ ‫((ام یید بییی زوا مییایی نر هیینار و یید‬

‫دسته ی همسرایان می خوانَد‬ ‫باد پر م ها را می رقصانَد‬ ‫جمعیت تن می جنبانَد‬ ‫و کودکان‬ ‫برٌا وُ بلند‬ ‫از نیام ها به در می آیند‬ ‫روز روز آموزگار ببر‬

‫است‬

‫ایستاده بر سکو‬ ‫میدانِ غلغله را‬ ‫به آزمون می گیرد‬ ‫یک ا اره وُ‬ ‫خامو ی‬ ‫یک نشانه وُ‬ ‫گلباران!‬ ‫مهرداد فالح‬

‫اگر حوصله کنی‬ ‫آو می وم ون مع‬ ‫مگر تا بهار ند حوصله راه است؟‬ ‫آسمانِ دو باغ را که پرواز کنی‬ ‫می بینی‬ ‫باغبان کاله سرِ مترسک ها می گذارد‪،‬‬ ‫بهار آمده است‬

‫دو نقد بر "دره ماروس"‬

‫نرارندی نر زیار شیماری نو م شیومه ای‬ ‫چند وجهیی بیه شی ر وارن میی زنید و‬

‫زند و نسد به آشنا زنایی می زنید (بیه‬ ‫لاطر ایی زیه بریوی نوسی د نارر ‪/‬‬ ‫زندانی ار نمی زننید‪ /‬یدای تنهیایی ‪/‬‬ ‫گای از سمد مل ها می آیید ‪ /‬و گیاهی از‬ ‫سمد یاها‪ /‬می توان نس د را بر یرر ‪/‬‬ ‫م) همه ی نامه های اشمانه ‪ /‬زه به‬ ‫نس ی د نمییی رسییندی امییا بخ ییاری نر‬

‫سید ایمان سیدی‬

‫نوسد ناش‬

‫آنچه نرای مخاطت را به نراهی نم ی‬ ‫و چند الیه ت دی می زند ینهان شیدن‬

‫(زنی زه رف ه باز نمی گرنن‪ /‬و بیاران –‬ ‫بییاز هی ‪/‬از فا ییله ی نور مییی بییارن ‪/‬‬ ‫هم روزهاسد ‪ /‬زه میرص هیا تیاث ر‬ ‫نکننیید ‪/‬سییا ومه! نوسیی د نارر هییا ‪/‬‬ ‫اس خوانی نر گلویندی باید اسی و نشیانه‬

‫ش رهای‬

‫را با نراهی نم ی تیر نیید جیایی زیه‬

‫زشف را به مخاطت ا ما می زند جیایی‬

‫نرارندی نسد به اس وری می زنید و یو‬

‫زه نر ش ر هآد می گوید‪( :‬الک یشد‬ ‫ها ‪ /‬اجاری لانه یرنالد نمی زننیدی امیا‬

‫نرن هایی اسد زه نر الیه های زییری‬ ‫ی ش ر ی دا می زند‪ .‬با آن می لندن و‬ ‫با آن گریه می زند‪ .‬رابرت فراسد میی‬ ‫گوید ‪ :‬شا ر یی چ ینی را میی گویید‬ ‫و ی منهیور چ ین ییا چ نهیای نیریری‬ ‫اسد ‪ .‬با تام نر ت ریف رابرت فراسید‬ ‫نر می یاب زه ای ت رییف بیا ت یاریف‬ ‫ایهار اس اری و نمیان زیه از ینا ات‬ ‫م نوی نر ش ر می باشد یکی اسد‪.‬اما‬ ‫نراهی زه بایید بیه مجمو یه ی شی ر‬ ‫اسما بخ اری اندالد نراهی چنید‬ ‫وجهی اسد و مخاطت باید جیور نیریر‬ ‫به موضو ات نرای زند و ایی نریای بیا‬ ‫اس سانی ی ای مجمو یه شیرو میی‬ ‫شون‪ .‬روس ای "ماروم" نر ن شابور زیه‬ ‫بافد مدیمی و بکر را به مجمو یه میی‬ ‫نهد و مکانی نر ای روس ا اسد به اس‬ ‫بنای م روف به “بی بی نور” و “بی بی‬ ‫هور” اسد زه نال ایی بنیای سیانی‬ ‫زنان می نش نند شم روش می زننید‬ ‫و اح مییاال از بییاال روسی ا را نهییاری میی‬ ‫زنند‪ .‬آنچه مخاطت را به فکر فیرو میی‬ ‫برن ی اس بومی اسید و سی ی شیدی‬ ‫اسد از اب دا نریاهی بیومی بیه شی ر و‬ ‫زیه رای لون ناش ه باشد‪ .‬حوزی ای زیه‬ ‫مخاطت را به فضایی بیی آالیی میی‬ ‫برن‪ .‬بخ اری با یرسشی نر زیار شیماری‬

‫ی شرو می زنید (چیه طیور بریوی‬ ‫نوسیی د نارر ‪ /‬تییا آرایشیید بییه هیی‬ ‫نخورن ی آیا مخاط ان بیه ایی یرسی‬ ‫یاسر یکهانی می نهنید و آییا نوسید‬ ‫ناش م نیا و مآهیومی یکهیان نارن‬

‫را بیه تصیویر میی زشید‬

‫آندری آم سا ومه م شومه ن چه را بیه‬ ‫ش ر ی وند می زند جایی زه ن چیه میی‬ ‫گوید ‪ :‬از زدام س اری به زم اف انی‬ ‫تا نر اینجیا یکیدیرر را م میات زنی ‪.‬‬ ‫فضییای رمان یی مجمو ییه فضییای‬ ‫هم شییری ن هیید اگییر بخ ییاری از‬ ‫م شومه حرف میی زنید نو م یار را نر‬ ‫نهر می گ رن ‪ -۱‬اسی وری ‪ -۲‬فرهنیی‬ ‫بومی ایرانی چنانچه باز نر ش ر سه میی‬

‫گوید (چر انهان وم ی به مای ل ری میی‬ ‫شون ‪ /‬ر های را فراموی نمی زنید‬ ‫سا ومه! م ه م) روس ِ تو ‪ /‬بیه‬ ‫نسد و یای چه دی ار‪ /‬م بیازی بلید‬ ‫ن ه زای میرنن بلید بیونری و ییا نر‬ ‫ش ی ر هآییدی مییی لییوان ‪ :‬ییورت را‬ ‫نزنیدند ‪ /‬و ماضی هی حکمیی یانر‬ ‫نمی زند‪/‬مرر م نیوانه شیدی ار ‪ /‬زیه‬ ‫هر چ نی را نوبار دا می زن ‪ /‬سیارینا‬ ‫‪ /‬سارینا!‪ /‬برای اینکه ش تیو را انکیار‬ ‫زن چمدر باید نروغ بروی ی زه موت ف‬ ‫ای ش ر از نسید رفی جیوانی اسید‬ ‫ش ری زه بی نار اسد و مخاطیت میی‬ ‫تواند نرون مایه را حدم بنند‪ .‬بخ اری‬ ‫ش ش ر او را بدون نار ان خاب میی‬ ‫زند و نر ای ش ر ه ومد ی ار مربانی‬

‫بیه انیدازی ی زیافی ح یرت‬

‫به جلوتر می روی بخ اری نرن به جان‬ ‫مخاطت تنری میی زنید و شی ر را بیه‬ ‫الیه هیای زییری میی بیرن و نر شی ر‬

‫"نرنها" می نویهد‪( :‬نرنها ناییری میی‬ ‫شوند‪ /‬می چرلند و بنرا می شیوند‪/‬تا‬ ‫به آوند ت دی شوند‪/‬آن ها بنید نمیی‬ ‫آیند ‪ /‬تو را می مکنید‪ /‬و شی ارهایی نر‬ ‫روح ایجان می زنند ‪ /‬و نوزان هیا ‪ /‬تنهیا‬ ‫از رای نهان نرن می زشندی و چیاری ای‬ ‫جن همنیهی ی مهیا مد آم ین نیدارن و‬ ‫انامه می نهید (بیه زحمید ‪ /‬فکید را‬

‫به ه نریه میی ناری ‪ /‬اسیهاید را نر‬ ‫می آوری‪ /‬آن ها هنوز با تواند‪ .‬نرنها –‬ ‫با زل هایی زه ایجان می زنند ‪ /‬م انی‬ ‫لون را من م میی زننید ی نر تمابی بیا‬ ‫ش رهای رو به رو برو بخ اری زارهای‬ ‫زوتاهی نارن زه شیاید ن وانهی ه انید نر‬ ‫زوتاهی ی ار را به مخاطت برسانند‬ ‫زه شاید ن وان به نوان ش ر سپ د بیه‬ ‫آنها نرای زرن مانند شی ر هشید (میا نو‬

‫ب د بونی رس ه زنار ه ‪ /‬تنهیا‪ /‬یکیی‬ ‫مان جنون گرفدیو نر جای مانند شی ر‬ ‫یازنی فرر های ش ر های سه گانی نارند‬ ‫زه از نو ماف ه‪ -‬ی و نو اسد(نرسد‬

‫یونمانی لا ی انامه ی دا میی زنید‪ .‬نر‬

‫م) بوس دند‪ /‬نرسد م) رای رف نید‪/‬‬ ‫نرسد م) ب داری شانی زوچ اسدی‬

‫ش ر شماری ینج تنها شدن را تصویر می‬

‫و یییا نر شی ر یییانننی زییه سییه سی ری‬

‫تصویر نشدی اسید و شی ر هیا بیا یی‬

‫مونی اسد (از ایه رای م ار برگش ‪/‬‬ ‫اما جمله نوس د نارر‪ /‬با می بیه لانیه‬ ‫ن امدی و یا نر ش رک چهیارنی زیه یی‬ ‫نو طرح واری اسید (روی اسیکله میی‬ ‫ایه ‪ /‬و مای را لاموی میی زین ی زیه‬ ‫ا ه تصویر شاید جای لون را به تیپس‬ ‫نانی اسد‪ .‬امیا از شی ر هیای بلنید ایی‬ ‫مجمو ه زه به مخاطت حس ت ل می‬ ‫نهد ش ر اتاق ‪ ۲۴‬اسد گویی بخ یاری‬ ‫زهری را به مخاطت تنری میی زنید و‬ ‫نیوانه وار او را به نن ا لون می زشیاند‬ ‫ش ی ر از موت ییف و یونمییانی و انهییجار‬ ‫لییوبی برلییورنار اسیید چ یینی زییه نر‬ ‫زارهای بلند نر آثار ایی چن نیی زم یر‬ ‫مشاهدی می شون و می گوید (نمی نان‬

‫به لواب رف یه ار‪ /‬ییا بیا زیدار نهیان‬ ‫ییا د مییی زیین ‪ /‬نمییی نانی ایی‬ ‫گلهای زوچ نر بهشد روی دی انید ییا‬ ‫نر اتاق ‪ ۲۴‬ی اما ش ر را رها نمی زنی‬ ‫و با نراهی نم‬

‫تر به آن میی نریری‬

‫دای ی حشری به لانه بر می گرنری‬ ‫و یا نر انامه می لوان ‪(:‬چند بار از یلیه‬

‫ها باال رفی ‪ /‬چیرا بیه تایی زیرنن‬ ‫مه ناش ‪/‬و گیاهی م)ی زل ید میی‬ ‫شکه ی و یا نر ش ر ‪ ۳۳‬میی نویهید‬ ‫(ب ضی از ما هنوز نمرنی ای ‪ /‬نر باز می‬ ‫شون ‪ /‬و زهی نمی آید ‪ /‬چه چ ین ایی‬ ‫جهان زافی اسد ‪ /‬لندی های ن م و‬ ‫یا یدای سیا د نر ن میه شیت ید‬ ‫مییذه ی ‪ /‬چییه چ یین ممییدم اسیید‬ ‫مو هیییه ی زشی ی ‪ /‬ییییا بناهیییای‬ ‫تاریخی ی بخ اری بیه ناچیار ب ضیی از‬ ‫زارز ر های ش ر را یو‬

‫میی زنید و‬

‫ای امر ش ر او را نمی تواند به ی‬

‫شر‬

‫ر ر از ما پ اج ما ی – مل ی ت یدی‬ ‫زند‪ .‬اما آنچه ی‬

‫ن)ر سانی را بیه شی ر‬

‫بد می زنید نصیر ل یا اسید زیه‬ ‫بخ اری نر از)یر سی رها آن را لیوب‬ ‫اجرا زرنی اسد جایی زیه میی لیوان‬

‫چهری ات را ب ن ‪ /‬مدری تکیان بخیورر‬ ‫نر گور‪ /‬م) سنی ز ه حاال مرا میی‬ ‫یایی ‪ /‬با ای جمجمیه ی یوسی دیی زیه‬ ‫ناس ان تو د حضرت لی را نر لانیه ی‬ ‫ز ه تدا ی می زنید آنچیه زیه نییوار‬ ‫شکاف می لیورن و بیا میانری فاطمیه‬ ‫بند اسد ب رون می آیند‪ .‬ش ر های ایی‬ ‫مجمو ه ت ب یدی ن هی ند و هم شیه‬ ‫س ی شدی اسد فراتر از سوبژی باشیند و‬ ‫مخاطت با ی فا ی نر ظیاهر مواجیه‬ ‫نشون‪ .‬جایی زه مخاطت ابژی را ه میی‬ ‫ب ند مانند ای شی ر زیه "لیونر" را از‬ ‫شا ر جدا می زند ( اسیهای را نر میی‬

‫آورر‪ /‬لییونر را همییرای آنهییا‪ /‬نر زمیید‬ ‫آوینان می زرنر‪ /‬به اتیاق رفی ‪ /‬و بیه‬ ‫جییای ییی نآییر نیرییر ‪ /‬روی تخیی‬ ‫لواب دری باز با نراهی نم شاید نریاری‬ ‫باید به جای واژی ی تخی از "تخید"‬ ‫اس آانی زند تا زلی تر باشد و ای نا را‬ ‫مومی تر زند‪ .‬نر ش ر ‪ ۱۳‬می لوان (‬

‫(همنان م ی موی بیون ‪ /‬زیه یی‬ ‫تکه ب هیکوی د را نزنیید‪ /‬یی شیاله‬ ‫نه رن زه نر آب لآه شد‪ /‬و لورش دی‬ ‫زه از له ری باال ن امد‪ /‬تو لدای منی!‬ ‫و مرنی ها با ه ایوی شان اینجا ان اشی ه‬ ‫شدی اندی رن یای لدا نر ش ر هیای ایی‬

‫زه با ش ری چند الیه مواجه ‪ .‬نر ش ر‬ ‫ارنوگای بخ اری همچون اثیر ب رانیه از‬

‫هوشی زه نارن "می ناند و نمی نانید"‬ ‫گویی او لون را به جها د می زنید و نر‬

‫مجمو ه نیدی می شون و گای شیا ر بیا‬ ‫چند نهان با لدای لون حرف می زند و‬

‫زامو می ب ن لورش د ماورید ا یلی‬ ‫رواید را ب ان میی زنید چیرا زیه میی‬

‫باب موضو ی زه مخاطت او ان یا نارن‬ ‫آنمدر سوا می زند تا مخاطت لیون را‬

‫می گوید (لدایا! به م رح زی ‪ /‬بیه‬ ‫اتاق ‪۲۴‬ی ‪ .‬اما آنچه ی ش ر را به الییه‬

‫گرف ار ترنیید زنید و بیه طیور ط یی‬ ‫وانمون زند زه آن موضو را وام ا نمیی‬ ‫نانهیی ه اسیید! بییرای م)ییا نر شیی ر‬

‫های زیری می برن اس وری اسد چ نی‬

‫جایی زه نرارندی آگاهانه می لواهید از‬ ‫آیرونی ا د زند زیه نرون ماییه ای‬ ‫طنن زنایه و تهک را نیدارن آیرونیی ای‬ ‫زه نر ش ر های بخ اری مو می زنید‬ ‫آیرونییی سییمراطی اسیید بخ ییاری بییا‬

‫"سرطان" او اینرونه وارن بیازی ترنیید‬ ‫می شون( چرا با یوسد ی س ای یوسد‬

‫زندگی می زن چرا از روبیروی لیونر‬ ‫می آی ‪ /‬با ورتی زیه از حراجیی هیا‬ ‫لریدی بونر‪ /‬و م) آری میرغ جمی و‬ ‫جور بونر ‪ /‬بارها گ میی شیور ‪ /‬و بیا‬

‫زه از نیدگای نمد اس وری ای به ی اثر‬ ‫مدرت می بخشد ‪.‬ش ر اتاق ‪ ۲۴‬همه ی‬ ‫اب ان ی ش ر لوب را نارن و شا ر میی‬ ‫تواند با آن همیذات ینیداری زنید و بیه‬ ‫راح ی نمی شون از ای ش ر گذشد (تیو‬

‫لدای منی! هنوز ه مرنی ار ‪ /‬یدای‬ ‫هی را مییی شیینوی ‪ /‬م)ی جنی زییه‬ ‫مانری حرف می زند‪ /‬برذار بیی آنکیه‬

‫تو را ینهان می زن ‪ /‬نه نر گنجه ‪/‬نه نر‬ ‫رنی موهاید‪ /‬نر ن ‪ /‬نر ی سا د ِ‬ ‫ب د ‪ /‬جایی زه مدر زنن آراز می شیونی‬

‫نویهد (لورش د م) ا مامِ لا ص بون‪/‬‬ ‫از ش شه ها ور می زرن‪ /‬و روی ج ری‬ ‫ی رذایی می اف ان‪/ /‬روز زاری را بلید‬ ‫بون ‪ /‬و شک وزنمه ای ارنوگیای را یو‬ ‫می نان‪ /‬هوا گرر بون م) آنر بیدنه ‪/‬‬ ‫و سل مه ی نره ان ها‪ /‬نمشه ی فرار را‬ ‫نشوار می زرنی بخ اری فضا سیازی را‬ ‫لییوب مییی نانیید و بییه زی ییایی ما ی پ‬ ‫ارنوگای را تصویر میی زنید‪ .‬و نر انامیه‬ ‫م ار را به ی ترز ت میوی بید میی‬ ‫زند و نسد به زشف می زنید (تنهیا نر‬

‫یوس مان ینهان شدی بونی ‪ /‬نه ل یری‬ ‫نان بونی ‪ /‬نه دای م یار وم یی او‬ ‫آگوسد را ترک می زیرنی و تصیاویر را‬ ‫سوررئا می زند (بانها زه از جنوب می‬ ‫آمدند‪ /‬ورت میرا میی شینال ند‪ /‬تنهیا‬ ‫گاهی منهری ها را رها می زیرنر‪ /‬و بیه‬ ‫سمد لونر برمیی گشی ی نرارنیدی نر‬

‫نس مان بر نمی آمد ‪ /‬فمیپ بلید بیونی‬ ‫ی ی سییری روسییی باش ی ی نسیید بییه‬

‫جای که تمیدیر بیا نلا ید نمشیه هیای‬ ‫انهان را به ه می زند‪ .‬اما نر زارهیای‬

‫ترز اتی با بازی زبیانی میی شیون‪ .‬امیا‬ ‫بازی زبانی زیه فیرر را از نسید نمیی‬

‫‪ ۳۵ ۳۴‬و ‪ ۳۶‬زییه از اییاظ یرنالیید‬ ‫شا رانه از زارهای بلند زوتای تیر اسید‬

‫نهد‪ .‬و با زارز ر ها حرف میی زنید و از‬ ‫زبییان آنهییا یلییی فییون را مییی سییازن‬

‫بخ اری نصر تخ و اطآه را همرای‬ ‫می زند و جاهایی آشینازنایی میی زنید‬

‫(حشرات‪ /‬فنس ها و هد زندانی هیا‪/‬‬

‫( دای مان را به سنی بکوب ‪ /‬تا ری‬ ‫جدا شون‪ /‬از نسد و یای مان‪ /‬چش ها‬ ‫به جای نیدن بشینوند‪ /‬گیوی هیا بیه‬ ‫جای شن دن ب نند و یاها جیای نسید‬ ‫ها باشند‪ /‬هرچ ن ییان آور چ ین نیریری‬ ‫اسد‪ /‬نر ای نن ای مدرن ‪ /‬همه چ ین‬ ‫نوباری آراز شدی ‪ /‬نوباری مای نر آمیدی‪ /‬و‬ ‫انهان م) نرشکه ای تنهاسید‪ /‬اینجیا‬ ‫لاطری ها از سم ی نیریر آنر را یذاب‬ ‫می نهندی و نر زیار ‪ ۳۵‬م رویید (تیور ا‬ ‫م) ی بازی ‪ /‬آمول نر زونزی‪ /‬مرا‬ ‫نرون شییکمد نرییه نار‪ /‬گییاهی مییی‬ ‫لواه مانرر باشی ‪ /‬تا ر رف ‪ /‬آزارر‬ ‫ندهییدی و نوسیید ناشی را ایی گونییه‬

‫ش رها هی ومید لیون‬ ‫سوبژی ن هد و با تصاویر‬ ‫سورئا هیی ی شیی ری را‬ ‫فراتر از وام ات می بیرن‪.‬‬

‫جایی زه می گوید (ن میه‬ ‫شت‪ /‬بوی آ و بیه نییدن‬ ‫می آمد‪ /‬و به آ میانی بیا‬ ‫م حرف میی زن‪ /‬همیه‬ ‫جا تاری می شد و نام‬ ‫را ریید مییی زییرنری امییا‬ ‫بخ اری با آورنن الیید‬ ‫موت ف ها مخاطت را تنها‬ ‫نمی گذارن و نهان شا ر‬ ‫همه جا با چند شک بیه‬ ‫همرای می آورن آنجیا زیه‬

‫تصویر می زند‪ .‬ایی مجمو یه را بایید‬ ‫بارها لواند و زشیف هیایی جدیید روح‬

‫می گوید (ارلیت جریرر‬ ‫می سیولد‪ /‬و از نهیان‬ ‫ب نار بونر‪ /‬اگیر نمیی توانهی آ میانی‬ ‫حرف بنن ‪ /‬ح ما به لانه برمی گشی ‪/‬‬ ‫زشورر مرا نر زبان زندانی زرنی و یا نر‬

‫مخاطت را زندی میی زنید‪ .‬اگیر چیه بیا‬ ‫او یی مجمو ییه اسییما بخ ییاری‬

‫تصییویری سوررئا ه ی ی نیرییر از ش ی ر‬ ‫ارنوگای زه از مجمو ه های موف اسد‬

‫می گوید‪( :‬از فیرط الریری ‪ /‬ن یا میی‬ ‫لواندی ‪ /‬و نرون جم ید بیه یورت‬ ‫نرای می زرنری و با آورنن س رهایی به‬ ‫مل د و زیه رای لون بر می گرنن(گاهی‬ ‫به زبان مانری حرف می زنی ‪ /‬ای تنها‬ ‫چ نی بون ‪ /‬زه می توانه به آن اشاری‬ ‫زن ی نر انامه می لیوان (لیونر را نر‬ ‫آینه م مات می زرنر‪ /‬انرار زوتای تر از‬ ‫نس ‪ /‬به نن یا آمیدر ‪ /‬هی زیاری از‬

‫شن ه ها و س ت زم نیی هیا‪ /‬بیا میا بیه‬ ‫لواب می رف ند‪ /‬میا همیدیرر را تماشیا‬ ‫مییی زییرنی ‪ /‬رو بییه نره ییان هییا مییی‬ ‫ایه ی انی ‪ /‬آنهییا بییا مییا زنییدانی بوننییدی‬ ‫بخ ییاری زنییدگی و مییرا شییت و روز‬ ‫مانند ی آیرونی م نامض نما لوب می‬ ‫ب ند و از آن یرنالد مناس ی ارائیه میی‬

‫زند نر ش ر ‪۲۳‬می گوید (آت به ان یار‬ ‫لوفه رس د‪ /‬یدر مانییان ی یری را‪ /‬از‬ ‫م ان لازه ر ب رون می زش د‪ /‬زندگی‬ ‫چش های مانرر بون ‪ /‬زه یشد هجیه‬ ‫ی روس ایی ای گریه می زیرنی و آن را‬ ‫به آیرونی تمدیر ی وند می زند‪ .‬و نر ش ر‬

‫‪ ۲۶‬می نویهد (از جنی برگشی ‪ /‬و رای‬ ‫رف روی یای چیپ را تمیری زیرنری‬

‫مواجه اما یخ ری شی رها همیاهنری‬ ‫لوبی را نر زنار ه لل می زند‪.‬‬

‫امیرحسین بریمانی ‪:‬‬ ‫نوان مجمو ه بر اسیام زانبیور و‬ ‫والنت گای شا ر ان خاب شیدی و گیویی‬ ‫یرانه هدف شا ر نر نار مجمو ه شی ر‬ ‫لون جن نو ی انای نی بیه اهیا ی نری‬ ‫ماروم ن ونی اسد‪ .‬چرا زه نر مجمو ه‬ ‫ما با نشیانه ای از میاروم و‬

‫هه ند و ن ازمند به نوان برای تکم ی‬ ‫مهم ی ناگآ ه نر ش ر نمیی باشیند؛ بیه‬

‫می زند ترانه شماری ‪ ۱۴‬ای مجمو یه‬ ‫ترانه مرزنی بونی و م ات ب دیِ آن به‬

‫طور زلی موضو و نر مورن "ارنوگیای"‬ ‫مکان رویدانهای ش ر به ورتی سیانی‬

‫سمد فرون حرزد میی زننید زیه ایی‬ ‫زر شدی می باشد‪ .‬نر‬ ‫لون ب انرر من‬

‫نر نیییوان میییرار گرف یییه اسییید ‪.‬‬ ‫بییه امکییان وجییون مشییک تی نیرییر نر‬

‫تیری سی ح ان هیار از "وحییدت‬

‫ییای‬

‫یرانه" می توان یای "نر جه جوی آن‬ ‫غد تنها" از یدا یه روییایی را‬ ‫به م ان آورن زه رویایی اشاری‬

‫ح ییی نییو ب یین فییرنی از‬ ‫اها ی شهرس انی یا روس ایی‬

‫می زند اش ار ایی مجمو یه‬

‫ن یین مواجییه نمییی شییوی ‪.‬‬

‫اش اری ههی ند زیه توانیاییِ‬

‫بخ یاری نر شی ر‬

‫راه ییابی بییه ز ییاب هییای‬

‫اسما‬

‫نیرری را نداش ه اند!‬

‫"ارنوگیای" ح یی بیه بییر‬ ‫اشاری مه م میی زنید امیا‬ ‫ماروم نه‪ .‬ای موضیو بیه‬ ‫ییورت مهیی م نارای بییار‬

‫به ن موارن زر شیدی نری‬ ‫ماروم رویکرنی مشخص به‬

‫منآی نمی باشد اما نر طیو‬ ‫مجمو ییه بییه طییور زلییی‬ ‫اسییییما‬

‫جهییان ی رامییونِ حاضییر نر‬ ‫اشیی اری نیییدارن‪ .‬نر ز یییاب‬

‫بخ ییییاری نر‬

‫س وری به ار زی ا بیه چشی‬

‫ان خاب نیاوی بیی نم یی‬

‫می لورند اما بخ اری چیون‬ ‫زبان ویژی لونی را نر ال ار‬

‫زرنی اسد‪ .‬ای نویید یی‬ ‫مجمو ییه بییا جهییان ب نییی‬

‫ندارن مج ور به ییرحرفیی میی‬ ‫شون و اسی آانی نابجیا از ابیژی‬

‫یرازندی و ن یون من میی زیه‬ ‫توانیییایی گیییرن هی ی آوری‬ ‫اش اری را نر ی مجمو یه‬ ‫ناش ی ه باشیید را مییی نهیید‪.‬‬ ‫ناوی اش ار به نو ورت ی ر ری شدی‬ ‫اند ‪ :‬شماری گذاری و نار گیذاری‪ .‬اشی ار‬ ‫نسیی ه نور ن یین رویکییرنی م آییاوت از‬ ‫نس ه او را نارا نمی باشند تا ای امدار‬ ‫شا ر را موجه نمایند‪ .‬اش ار نیار گیذاری‬ ‫شدی وم ی نر زنیار اشی اری شیماری نار‬ ‫ظاهر می شوند ن ازمند تآاوتی نر می‬ ‫لون ن ن می باشند تا ای امدار بخ اری‬

‫های گوناگون می زند‪.‬‬ ‫مجمو ه بر اسام نو نیار گیذاری هیا‬ ‫اشییاری زییرنر؛ چن ی مشییک تی نیرییر‬ ‫موجوننیید زییه انامییه همییان بییی نم ییی‬ ‫هاسد‪ .‬م ات ای مجمو ه از من میی‬ ‫لاص ی روی نمی زنند و ن لی بن یانی‬ ‫بییرای جم ی آوری اشی اری یرازنییدی نر‬ ‫ی مجمو یه را نارا ن هید‪ .‬مجمو یه‬ ‫ش ر میی بایید وحیدتی یرانیه نر یَیسِ‬

‫به درِ توانیاییِ وی نر ان خیاب نیوان‬ ‫برای مابمی اشی ار ملمیدان نشیون‪ .‬شی ر‬

‫تمامی ایماژها و اس اری و هر نو تدب ر‬ ‫نیرری زیه شیا ر اتخیا زیرنی اسید‬ ‫ناش ه باشد‪ .‬به نوان م)ا می توان به‬

‫ن ازمندیِ اتی به نوان ندارند چرا زیه‬ ‫س ی ور ش ی ر گویییای هییدف بخ ییاری‬

‫مجمو ه "موس می مجلهیی" از ج مین‬ ‫جویس اشاری زرن‪ .‬ج مین جیویس ب یان‬

‫"ارنوگیییای" "سیییرطان" و میییابمی‬

‫هدفمنیید ن ییونن نر ان خییاب‬ ‫ابژی ها و تو آات س ور زی ا را ن ن به‬ ‫ت ییدی مییی رسییاند و بییه ییارتی از‬ ‫زی ای شان می زاهد‪ .‬بخ اری نر ارلیت‬ ‫موام و بخصیوص نر اشی ار بلنیدی از‬ ‫ااظ ضرباهنی و نهار آواییِ سی ور و‬ ‫ترز ات بدی ض ف م زرنی اسید‪.‬‬ ‫ا ه الزر بیه زیر اسید نر مجمو یه‬ ‫م اتی از جمله "ناب نیا" بیدون وجیون‬ ‫س ری ییر ی و ل نارای زما انید و‬ ‫زی اییِ ش ر نر تو ی آی لیاص یدییدار‬ ‫ن هد؛ بلکیه ایی زل ید شی ر و ب یان‬ ‫مضمون ان هایی سد زیه ن نشی میی‬ ‫نماید‪ .‬نر ای م ه با توجه به اینکیه نر‬

‫حیوانث مام ی‬

‫س ور یایانیِ ش ر ن‬

‫آشکار می شون"ناب نا" می توانهید بیا‬ ‫شماری ناگیذاری شیون تیا یذت زشیف‬ ‫ناب نییاییِ سییوژی را از مخاطییت نر ییرن‪.‬‬ ‫نر ب ضییی اشیی ار زوتییای امییا شیی رید‬ ‫مه اک تری بنا گرنیدی اسید‪ .‬ن ی ِ‬ ‫وجون ای نس ه از اش ار ر اید موارنی‬ ‫سیییید زییییه زییییری رف ییییه‪:‬‬

‫زی ا و ماب توجهی سد اما وی تی ی‬ ‫میی زنید مییاب ری و جهیان اطییراف‬ ‫تش ه ایجان زند و نر ای مورن به ن ایج‬ ‫جا ی نمی رسد و شی ر لیدی را تلیف‬ ‫می زنید‪ .‬نرنهیا مهیمد هیای زی یا و‬ ‫یایانی هرچند زل شه وار اما زی ا نارن زه‬ ‫با تش ه های بی رنی و یاب لن)یی‬ ‫می شون‪ .‬بخوان از یایان زل شه وار اما‬

‫روی اسکله می ایه‬

‫زی ای نرنها‪:‬‬

‫و مای را لاموی می زن‬

‫می شون به نرن انت زنی‬

‫مدرت ب انی از اس آانی جهد مند ابژی نر‬ ‫ب ان تصویری سرچشیمه گرف یه اسید‪.‬‬

‫نرن آنر را نمی زشد‬

‫چن‬

‫س وری نر اش ار ض ف مجمو ه‬

‫ه حاضرند‪:‬‬

‫سارینا سارینا‬ ‫برای اینکه ش تو را انکار زن‬ ‫چمدر باید نروغ بروی‬ ‫اما مابمی س ور چن‬

‫مدرتی را ندارند و‬

‫نروام اضاف ات ای ش ر ماهوب میی‬ ‫شوند‪ .‬بخ اری آنمیدر بیه شیاله هیای‬ ‫مخ لف می یرن زه گآ مان ماب اثیر و‬ ‫مخاطت م می شون‪ .‬نر شی ر شیماری‬ ‫‪ ۳۳‬ت دن ابژی های بیه ا ی ح چآید‬ ‫نخورنی به تنه ش ر ضربه ای زاری می‬ ‫زند‪ .‬م یه ‪ ۳۳‬بیا انینوای تام لیی بیر‬ ‫افرانی نامشیخص شیرو میی شیون و‬ ‫نرلور تام می نماید ‪:‬‬

‫نر باز می شون‬ ‫و زهی نمی آید‬ ‫یا نر ش ر "نرنها" بخ یاری ری را نر‬ ‫تمار جهان اطراف می جویید و روای یی‬ ‫به سوژگی و فا ل د ر ایجان می زنید‬ ‫و بجن ی‬ ‫وازن‬

‫مورن زوچ‬

‫مخاطت را بیا‬

‫مآ و آشنا نمی زند زه رویکرن‬

‫نرن آنر را اهلی می زند‬

‫در آستانه ی خراو خانه‬ ‫بر تکه های گل زرد نو تیده در میخ‬ ‫ملولیده‬

‫بیدیده‬

‫اگر ه به حال ما‬

‫بعیدیده‬

‫طرزی‬

‫اید بی تفاوتیده دیگر‬

‫به ساطور امن قصابی‬ ‫سفیدیده کبوتر از نگک‬ ‫در آستانه ی خراو خانه‬ ‫خشونت ملدس عصا‬

‫سرپناه ابر سیاه‬

‫و در دهن غیرارادی ماهی اقلیت‬ ‫یا ارادی ماهی غیر اقلیت‬ ‫در حسرت ستاره هایی در ت که سیب بودی وگناه نبودی اگر‬ ‫دور بغض غیر ارادی اقلیت‬ ‫بیدیده الی گل و الی عشق ببر‬

‫گرد و خاک دمیده در‬

‫دمیده در گرد و خاک‬

‫صبح ببر‬

‫و حنجریده در هجوم یاد‬ ‫تصویر رسوای بندباز حادثه ها‬ ‫در حسرت ستاره هایی در ت که سیب بودی و‬ ‫ی می خوای مث یه حشره لهت کنم؟‬ ‫و انگار دوباره غافلگیرم کرده عطر موهات‬ ‫و عر‬

‫معجبه ی کسل‬

‫با جانور سکوت معشوق‬

‫در حسی از هارهباره‬ ‫جانور سکوت روحم را در تی و نرمی‬

‫گرفته به بازی‬

‫خشکیده جنگل و دریا ه‬ ‫بیه مادر خرس‬ ‫غیر قابل پیت بینی بودن‬

‫و راز تو‬

‫در آ یانی خون آلود و بی در‬ ‫تا رفته با ی آن جای دنیا‬

‫که هیچ وقت نبوده ای‬ ‫که راحت تری‬

‫و نو ته هات را انگار برده با د باد‬ ‫یبهایی گم‬

‫در زبانی میراث سکه ها‬

‫با ال ه ی سوژه های نامنلسم در رایحه ی سنگ قصابی‬ ‫و افراط مادر خرسیده ی روح‬

‫در تبیین ملبره ای ژرف‬

‫در آدمیان قدرت مدار تاریکی‬ ‫وسط آتت سوزی سیاره‬ ‫خوش رفتاری می کنی و جایبه می گیری‬ ‫عباس حبیبی بدرآبادی‬

‫از کتاب شولگی نامه‬ ‫توضیحات اعر ‪ :‬طرزی افشار‪ -‬اعر مشهور دربار صفویه که به ساختن مصادر جعلی هرت دا ته است‪ .‬در ولگی نامه ‪ ،‬طرزی اعر‪-‬‬ ‫هنرمندی است که سعی در نو آوری و خالقیت در کار خودش دارد‪ ،‬اما اندیشه و تجربه ی زیستی متفاوتی در کارش نیست ‪ .‬حاصل نهایی‬ ‫کار او همان خدمت دربار است و تداوم انحطاط عر عصر خودش‪ .‬در این عر تعدادی مصدر جعلی به سبک کار طرزی ساخته ده‬ ‫است‪.‬‬

‫زنار بونکر س مان و‬ ‫تپه هایی از ماسه‬ ‫فکر می زن به نرمی شانه هاید‬ ‫و رمص نر ساحلی زه‬ ‫نرران طلو آف اب بون‬ ‫نو ی موان روانررنان‬ ‫زه می رویند نر بوته های وحشی‬ ‫زاگرم‬ ‫به فراوانی نر ی راه ات‬ ‫یافد می شون‬ ‫می نان موهاید‬ ‫منشور حموق بشر را‬ ‫به یار مان لواهد برن‬ ‫و مس شانه ی برهنه ات‬ ‫برای نارسایی ز در‬ ‫به ار مآ د اسد‬ ‫و ی راهنی زه‬ ‫نر های اضاف‬

‫را‬

‫به آب ریخ ه ای‬ ‫را های گرف ه مل را باز می زند‬ ‫ا ه ای ها را‬ ‫به ینش‬

‫م ا ج نرآ‬

‫او مشغو سالد و ساز‬ ‫نر نامنه های ا رز اسد‬

‫شهریار عطایی‬

‫جیغ بنفش‬ ‫خوانتِ هو نگ ایرانی‬ ‫سیامک لطیفی‬ ‫شی ر ز یون او ی‬

‫بیار نر شیماری نور‬

‫مجله " لروم جنری " من شیر شید و‬ ‫ب ییدها نر شییهریور ‪ ۱۳۳0‬نر نخهیی‬ ‫مجمو ه ش ر هوشنی ایرانی به نیار "‬ ‫بنآ‬

‫تنید بیر لازهی ری " بیه چیاپ‬

‫رس د‪.‬‬ ‫نر ز ییاب تییاریر تال لییی شیی ر نییو از‬ ‫هوشنی ایرانی نمی شیدی اسید زیه ‪:‬‬ ‫یانر می آید روزی نر راری می نویدر ‪.‬‬ ‫زهی ج غ می زش د او را نمی نیدر ‪.‬‬ ‫نیواری ی رار را زیه نر ایی حیا میی‬ ‫نیدر ب دها به نهرر رس د زه انرار رار‬ ‫می نوید و ج غ ه ما نیواری ی ز ون‬

‫ی وی بییرآن بییرای ب ض شییان م ییانی‬ ‫لییاص نرآی ی هییا و فرهنییی هییا ی‬

‫گ ‪ :‬نامی برای "میرنوک "لیدای نو‬ ‫سییر لییدای لییا لییدای جییانو و‬

‫مخ لف ی دا زرنر‪ .‬ب ی وی بیه ن ی‬ ‫بر آی هنیدو (تین نز یرای او‬ ‫تهل‬

‫م ن د لیدای لورشی د و جنیی از‬ ‫لدایان سومری فرزند " انکی " ‪.. .‬‬

‫«فضا و زمان نر تآکر هندی» بونی ای‬ ‫ا وات می توانند میان را باشید‪ (.‬میان را‬

‫وی ‪ :‬از لییدایان سییومری ‪.‬لدای کییه "‬

‫نر آی هندو بیونا و ‪ . . ..‬ارتهید‬ ‫از مجمو های از زلمات و آواهیایی زیه‬ ‫بییا آهنییی لا ییی بییه نف ییات تکییرار‬ ‫می شون‪ .‬مان را ریشه سانهیکرید نارن و‬ ‫به م نی رها شدن اسید و از نو بخی‬ ‫مان و ترا تشک شدی اسد زه «مان»‬ ‫به م نی فکیر و «تیرا» بیه م نیای آزان‬

‫ایر ری " ( لیدای آسیمان ی را بیییییه‬ ‫جنی " انل‬

‫" فرس ان و لونی توسپ‬

‫همهر " انل‬

‫" زش ه شد ‪.‬‬ ‫شکارچی افهیانه‬

‫گو ی ‪ :‬نر آفریما ی‬

‫ای زه" بینِ لوش د " را می زشد و تکه‬ ‫ای از گوشد او را جدا می زند وم یی‬ ‫می ب ند تمار آبها لشی‬

‫میی شیوند‬

‫شدن اسد‪ .‬مان را ها زلماتی هه ند زه‬

‫گوشد را سر جای‬

‫نارای ن رویی شررف هه ند و بر جه‬

‫می لواند آنرای آبها نوباری جاری میی‬ ‫شوند‪.‬‬

‫ج غ بینآ " ترز یت فرزیانس هیای‬ ‫باالی دا و رنی ( نر ط ف نور مرئیی‬

‫از نیرر ویژگی های ش ر ایرانی اس آانی‬ ‫از نار ح وانات اسد و بهی اری از آنیان‬

‫نی ‪ :‬لدای مای نر شرق هندوس ان ‪.‬‬

‫اسد و ترز ت ای نو می توانید ب یانرر‬ ‫شدت نرن و یدای ناشیی از آن باشید‪.‬‬ ‫ایرانی مه ی زیانی به جابجا زیرنن‬

‫م) موی و نک وت نر ریار زنیدگی‬ ‫می زنند و ط افهانه های هندو جینو‬ ‫او آفریدگان هه ند‪ .‬با ایی ممدمیه‬

‫سییی انهییان و گییریآ ( موجییونی‬ ‫نارای بدن ش ر و زله و ینجه ی مابی‪.‬‬

‫حییروف و زلمییات و بدینوس ی له نر ه ی‬ ‫شکه ما یت هیای راییج ناشید‪ .‬بیه‬

‫زمییی از چ نهییایی رو زییه ی ییدا زییرنر‬ ‫توض ح می نه ‪:‬‬

‫بنییابرای بییه نهییر مییی رسیید نر همییان‬

‫هم رار بیون‪ .‬رنیی و یدا نر اشی ار‬ ‫ایرانی نمشی برجه ه نارنید ‪.‬ز یون میی‬ ‫تواند اس اری ای از نرن باشد‪ .‬ترز یت "‬

‫نوان م)ا ‪:‬‬

‫ه ما ‪ :‬نر آی‬

‫ن هری می نهد‪/‬نه ت م ننید‪/‬ن هری میی‬ ‫نهد ‪ /‬نه ت می زند‬ ‫نه ت م دنن هورر ی ه یت ننهیی‬ ‫نه ت ( برگرف ه از شهر لآمان ی‬ ‫همچن‬

‫و روح تأث ر م) د میگذاری‪.‬‬

‫نر ش رهای‬

‫آواهیای لیاص‬

‫بروی می رسد ای‬

‫یداها جن یه ای‬

‫ترسناک و اسرار آم ن به ش ر می نهنید‪.‬‬

‫هندو م ی اسد بیرای "‬

‫یییارواتی " ( ایننبییانوی بییرف همهییر‬ ‫ش وای و اشیاری بیه تو ید او نر زوههیای‬ ‫ه ماالیا نارن ‪.‬‬ ‫هورای ‪ :‬گاوی افهیانه ای زیه بیا گیاو‬ ‫نیرری بیه نیار " سیری" همراهیان "‬ ‫ایشکور" ( لدای طوفیان نینن سیومری‬ ‫های بونند ‪.‬‬

‫میی گیذارن و ن یا‬

‫بون ‪ :‬از فرش ران جهن نارای سه سیر‬

‫ا وات به ظاهر بیی م نیی او شی ر‬ ‫شا ر موجیونات اسیاط ری را فیرا میی‬

‫لواند و انامه می نهد ‪ :‬ریار ز یون میی‬ ‫نون نسیید برییوی و فشییرنی یلیی و‬ ‫لم دی ‪ :‬رار می تواند نمان مذهت باشد ‪.‬‬ ‫( نر میذاهت مخ لیف از ریار نیار بیرنی‬ ‫شدیی‬

‫و اما ‪ :‬گیویِ سی اهی ز یشید ظلمید‬ ‫تابوت زای نرون ش ر را می جون‬

‫"س ای گوی "گربه سان زوچکی اسد‬ ‫زه با ش ر همنیه ی نارن و ر ر از شکار‬ ‫ح وانات زوچی از بام مانیدی ی شیکار‬ ‫ش ر ها تغذیه می زنید و شی ر هیا ن ین‬ ‫چون شامه س ای گوی ت ن تر از اسد‬ ‫از حس بویایی ای ح وان اسی آانی میی‬ ‫زنند‪ .‬با توجه بیه میه ی شیا ر بیه‬ ‫جابجایی زلمات اح ماال ا‬ ‫ای ورت اسد ‪:‬‬

‫جمله به‬

‫س ای گوشی ز یشد تابوت ظلمد ‪ /‬زای‬ ‫نرون شی ر را مییی جییون ‪ ..‬ی نییی سی ای‬ ‫گوشی‬ ‫یس از ن مه های شت از ییس مانیدی‬ ‫ی رذای ش ر تغذیه می زنید ‪.‬آواهیایی‬ ‫زه یس از ای بکار می رون همان ور زه‬ ‫گآ مان را هه ند همچن می توانید‬ ‫اشاری به موجونات اس وری ای باشد ‪:‬‬ ‫هور ‪ :‬نر آی‬

‫هندو یوتی اسید زیه‬

‫هنرار ترنید یا رضت ب ان می شون ‪.‬‬ ‫بور ‪ :‬نر آی‬ ‫بکار می رون ‪.‬‬

‫هندو بیه م نیی سیرزم‬

‫یییس هییور بییور ‪ :‬سییرزم‬ ‫سرزم‬

‫هو ‪ :‬چ نی ها م یدی نارنید سیه بیرانر‬ ‫آسمانی زه " هو " نام دی میی شیوند‬ ‫مهئو برابری طو شت و روز هه ند ‪.‬‬ ‫هی ‪ :‬نر زبان هندی به م نای ههید و‬ ‫وجون نارن اسد ‪.‬‬ ‫یا ‪ :‬لدای مرنگان نر آفریما ‪.‬‬ ‫وم ی لم ازی می زش چش به ه میی‬ ‫شون و جلوی رینی اش‬

‫را می گ رن و‬

‫به ماض بیاز شیدن یلی‬

‫( یوسی ه ی‬

‫نییازک ی اش ی سییرازیر مییی شییون‪ .‬نر‬ ‫مهییمد ب ییدی ش ی ر یوس ی ه ی زم ی‬ ‫توسپ ننیدان میوی ییاری میی شیون و‬ ‫آتشآشیان فیوران مییی زنید‪ .‬یوسی ه ی‬ ‫زم و فوران آتشآشان به رینی اش‬ ‫از چش ی موم ی لم ییازی تش ی ه شییدی‬ ‫اسد‪ .‬اشاری بیه ننیدان میوی هی بیه‬ ‫ناززی یوس ه ی زم‬ ‫اینکه موی ط‬

‫اشاری نارن و هی‬

‫افهانه های هندو جنو‬

‫او ییی موجیییونات زمییی‬ ‫یا ‪ :‬به م نی ب ان آورنن اسد ‪.‬‬

‫اسییید ‪.‬‬

‫نر باورب ضی میرنر آفریمیا اسی وری ی‬ ‫ترنییید یییا‬

‫رضت اسد ‪.‬‬

‫وی ‪ :‬ره ر لدایان ایر ریی زیه ل یه‬ ‫انل‬

‫م ار زرنند و نهای ا توسپ همهیر‬

‫انل‬

‫زش ه شد ‪.‬‬

‫ایر ری ‪ :‬ای لیدایان توسیپ میرنوک‬ ‫لل شدی بونند تا روی زم زار زنند ‪.‬‬ ‫مهم ری وظ آه ی آنها باز نره ناشی‬ ‫مه ر رونها بون تا جریان ناش ه باشند ‪.‬‬ ‫یو ‪ :‬دای للمد زه چ نی هیا آن را "‬ ‫یانی " و ت ی ها " یاب " می نامند ‪.‬‬

‫آفرین‬

‫" زوم ا " چن‬

‫اسد ‪:‬‬

‫زم نر اب دا چ نی جین تیاریکی و آب‬ ‫ن ونی اسد ‪.‬فرمانروای ای زمی ریو ی‬ ‫بنییار م وم ییو بییونیاسیید‪ .‬روزی او نر‬ ‫م دی ای احهام نرنی شدید میزند و‬ ‫یس از آن لورشی د سی ارگان و میای را‬ ‫اس آراغ می زند‪ .‬گرمیا و نیور لورشی د‬ ‫آب های یوشانندی زم را ت خ ر میزند‬ ‫و ابرها یدیدار میگرنند‪ .‬حا ی ت خ یر‬ ‫آب ها ی دای لشکی بونی اسد‪ .‬م وم و‬ ‫ی بار نیرر اس آراغ میزند و ای بیار‬

‫سنی ها سندان؛ ت غ نارو و ر د و برق‬ ‫را باال میآورن‪.‬‬ ‫مایا ‪:‬بهشد نر بونائ هی زیه نارای ‪۱۳‬‬ ‫الیه اسد‪.‬‬ ‫هور ‪ :‬نر غ نامیه ی " اویان شیان " (نر‬ ‫ح به م نای نننی نشهی بیه‬ ‫ا‬ ‫م لیی اسیید و تآهیی رهای رفییانی و‬ ‫فلهآی از وناهاسد ی به م نیای تیرک‬ ‫زرنن و از نسد نانن اسد ‪.‬‬ ‫جی جو ‪ :‬فرش ه ای زه با‬ ‫شون ‪.‬‬ ‫ی ‪ :‬نر آفریما ی‬

‫تیت میی‬

‫رو شی انی اسید‬

‫زه نر م دی ی فرن مخآیی میی شیون‬ ‫فییرن م ی نییامرئی شییدی و زونزییان و‬ ‫اجهیییییییان را میییییییی لیییییییورن ‪.‬‬ ‫یس ای مهمد از شی ر میی توانید بیه‬ ‫افهانه ی آفرین و راندی شدن انهیان‬ ‫از بهشد و همرای شدن شی ان جهید‬ ‫فریییت انهییان اشییاری ناش ی ه باشیید‪ .‬نر‬ ‫اس وری ی نائوران ( مربیوط بیه جناییر‬ ‫ییییو ننی و م کرونییینی نر ام یییانوم‬ ‫آرارینر آراز فمپ موجیون زنیدی ای بنیار‬ ‫آرئوپ اناب ( ی نک وت زه ی وجون‬ ‫ناش ه اسد ‪.‬‬ ‫و اما مهمد آلر ش ر همه چ ن را روش‬ ‫می زند و آن اینکه ز ش ر به افهیانه‬ ‫ی آفرین‬

‫اشاری نارن ‪:.‬‬

‫رار ز ون می لنن‬ ‫تونی سرب مذاب یه زند ت‬ ‫لرلری از نور می یرن‬

‫چ نهیییای بهی ی اری از جملیییه میییرنر‬ ‫(نخه زن و میرنی ح وانیات (یلنیی‬

‫مرنی و از یانها گریخ ه ش ای‬

‫ماب م مون فومیوی نرل یان شیهاب‬

‫تنهایی زویر را بدوی می برن‬

‫نشر در ایران‬

‫اسد مابی بررسیی میی باشید‪ .‬یخی‬ ‫بوت مار نر هر زمان آمانگی ان شار اسنان‬

‫مآهه فروشرای ها حآظ زنند می یابنید‬ ‫و تا توسپ ت ل غات گه رنی نر م و ات‬

‫چندی ی مهرنان ف ح نر مصیاح ه‬ ‫ای با مجله ویرگو ب انیاتی تنید راجی‬

‫م ر نر ای موضو را برای مخاط یان‬ ‫نر ما ت اط ه به منهور شآاف سازی‬

‫و ر ری از ز آ د اثیر اطم نیان حا ی‬ ‫ن ابند امدار به لرید نمی زنند‪ .‬همریی‬

‫زوتییاهیِ ان شییاراتی هییا نر م رفییی و‬ ‫یخ آثار لون ناشد‪ .‬وی رر ورزی‬ ‫هییای شخصییی را ل ی چن ی امییری‬

‫نارن‪".‬‬

‫به نن ا مناف لیون ههی ند و نر سیایه‬ ‫ن ون سیازمانی نهیارتی ان شیاراتی زیه‬

‫م رفی زرن و ان شاراتی ها را "نری ید"‬ ‫لواند ‪:‬‬ ‫"او نر جییواب اینکییه چییرا مجمو ییه‬ ‫ش رهای به چیاپ نور نمیی رسیند از‬ ‫ناشییران امییروز ش ی ر ایییران بییا نییوان‬ ‫ناشرانی نر ی ی یان زرن و گآد م اگر‬ ‫میلواس همهی ای مجمو ه شی رها‬ ‫را به چاپ نور و سور میرساندر فمیپ‬ ‫باید هم زنوبندها را انجیار میی نانر‬ ‫باید نر م ا اینکه ی ناشیر نرِ ی ید و‬ ‫ناشران نرِ ی ی زه االن هه ند و شی ر‬ ‫چاپ میزنند برای اینکه ش ر مرا چیاپ‬ ‫زنند مج ن آنها را بروی ‪".‬‬ ‫گرچه مهرنان ف ح از ان شاراتی لیاص‬ ‫نار ن رن اما مارن سیوانزوهی (مهیئو‬ ‫فروی ان شارات بوت ماری به سیه لیون‬ ‫نه د به ای ان ا یاسر نانی و بیا ارائیه‬ ‫اسنانی مان زنندی منکیر نلا ید امیور‬ ‫شخصی نر فروی آثار شا ران شد ‪:‬‬

‫بجن نفا ه مارن سیوانزوهی وازین‬ ‫های م) د و منآی ای نر باب گآ روی‬ ‫فیی ح بییا ویرگییو ییورت گرفیید و‬ ‫ناریوی م مار ن ن نر مما ه ای بصیورت‬ ‫نهری و فارق از اشارات فرنی به ز نه‬ ‫تییوزی هییا یرنالیید‪ .‬نر گآ مییانی بییی‬ ‫طرفانه می باید نر نهر ناشد زه شیاید‬ ‫ب وان بوت ماری ها را از جرگه فهان و به‬ ‫مییو ف ی ح نری ییی بییازی هییا ب ییرون‬

‫ای م ان می ماند میو آی زیه نر م یا‬ ‫ومد و ن وغ و سرمایه لون ه‬ ‫ن اورنی ‪ :‬مهرنان ف ح ها !‬

‫بدسد‬

‫مجله ب از ای ا میا نهیر نخواهید‬ ‫زرن و تنها بیه زیر ایی نک یه بهیندی‬ ‫لواه زرن زه سرچشمه مشیک ت از‬

‫نانهد اما به طور زلی ای ان یا راجی‬ ‫گوشه های ینهان نشر آثار نویهندگان و‬

‫ی ان شارات مشخص ن هد بلکیه نر‬ ‫زنج ری ان شاراتی ها اگر یی ان شیارات‬

‫شا ران نر ایران نمض نخواهد گرنیید‪.‬‬

‫یای‬

‫غنیدی و او وید را به مهائ ما ی‬

‫از طرفی ن ن فروی آثار م ا یر ناللیی‬ ‫مورن بی مهری مخاط ان مرار می گ رن‬

‫بدهد زنج ری ای از مخاط ان را ن هیرن‬

‫و مخاط ان جدی و ی ر ر آثار ب شی ر از‬ ‫م ان جام ه نویهندگان بیونی و فضیای‬

‫زییرنی و منجییر بییه یا غنیییدگی هییایی‬ ‫گه رنی لواهد شد‪ .‬یا غنیدگی هیایی از‬ ‫م افشیاگری مهیرنان فی ح و ر یری‪.‬‬

‫فروی انب ات ایران فضیایی نسی چ‬ ‫شدی اسید و بیه طیوری زیه شیا ران‬

‫یا غنیدگی هیا م و ید حاشی ه نر جام یه‬ ‫انبی ماسد‪ .‬آییا ان شیاراتی زیه سیاالنه‬

‫ز اب شیا ران نیریر را لرییداری میی‬ ‫زنند و به مو ی همه چ ن نر ب جام یه‬ ‫انبی ح شدی و به نسد مخاطت یار‬

‫ب از ‪ ۲00‬نوان ش ر بیه چیاپ میی‬ ‫رساند یا نمی غناند م ا بله‪ .‬الزر بیه‬

‫نمی رسد‪ .‬یا به ت ری نیریر مخاطیت‬ ‫ار به آثار م ا ر بی توجهی نشان می‬

‫"لوب اسد زه همه مخاط ان ای نشر‬ ‫م ل باشند ان شارات بوت مار نر بخی‬ ‫بیه هیدی‬ ‫یخ ز اب زه مهیئو‬

‫نهد و از ریه یذیری حذر میی زنید‪.‬‬ ‫به هیر حیا بایید ییذیرفد زیه زم نیه‬

‫اینجانت اسد تمیار اسینان مربیوط بیه‬ ‫یخی را زیییر نهییر حهییابدار رسییمی و‬

‫مناست برای ورون شیا رنما و نویهیندی‬ ‫نماها به شدت فراه اسید و ان شیارات‬

‫اسنان م یر مرازین یخی و فیروی و‬ ‫نمایشییراهی ته ییه و بییرای هییر ز ییاب‬

‫های مخ لف از نهارت ز آی لیونناری‬ ‫و به شرط سیرمایه گیذاری مو یف هیر‬ ‫اثری را به چاپ میی رسیانند‪ .‬نر چنی‬

‫م نان ز اب سآاری نانی شیدی توسیپ‬ ‫ییی ز ییاب فروشییی نر شییهری نور‬

‫شرای ی مخاطیت یار از آثیار م ا یر‬ ‫ن هرن گرنیدی و تمای به آثاری زیه نر‬

‫همان ور زیه نر فایی ی وسید روشی‬

‫طی نهه ها توانه ند جایرای لیون را نر‬

‫تدوی می زند و نر جنئ ات ح ا تا حید‬

‫یو را از مو ف نریافید زیرنی گاهیا‬ ‫نه د به فروی اثر زوتاهی می زند‪ .‬نر‬

‫شآاف سازی ن هد زه منهور از ت یدان‬ ‫ناوی چاییِ زر شدی همان تو د بیی‬ ‫نهارت ز آی و اندیش دن به سیونجویی‬ ‫هیای ام صیانی ییا بیه ت یری ز هییه‬ ‫اندول از ج ت شا ران جوان اسد‪.‬‬

‫اعتبارشعر و ارتباطش با خالق و ناشر‬

‫مهری رحمانی‬ ‫نر جام ه ای زه ز اب لوانی رایج‬ ‫ن هد به ویژی ز اب ش ر شا ران از‬ ‫چند جانت با مشک روبرو هه ند‪:‬‬ ‫زم ون مخاطت در اس م ا ناشری‬ ‫در سرمایه ی شخصی و مشک‬ ‫سانهور زه م ان اها ی مل همه گ ر‬ ‫اسد نرنناک تر از همه مضاوت ا ار‬ ‫ش ر بر اسام ناشر و شهرت شا ر‪ .‬بر‬ ‫ای باورر زه ا ار ش ر و یا هر م نی با‬ ‫لا اثر و یا ناشری هم شه همراس ا‬ ‫ن ونی و ن هد‪ .‬م)ا بارز ای ان ا ج من‬ ‫جویس اسد زه به رواید ز اب «‬ ‫زندگی هنرمند نر جوانی » نویهندی‬ ‫شخص ی الابا ی و بی مهئو د نه د‬ ‫به لانوانی و جام ه اطراف ناش ه و‬ ‫تمار توجه به لل اثر انبی و رف‬ ‫به نن ا فضاهایی بونی زه زشف انبی‬ ‫او را ممدور می زرنی اند‪ .‬نر ضم‬ ‫مهم ری اثر او ( او هنی اب دا توسپ‬ ‫ویرج ن ا وو ف زه بررم نشر همهری‬ ‫بون برای چاپ مرنون شد‪.‬رمانی زه‬ ‫م)ا های ب دها رمان مرن نار گرفد‪.‬‬ ‫ناللی ه به ارند‪ .‬زه رف نار شا ر‬ ‫یا نویهندی ی مشهور و یا نار ناشر‬ ‫مشهور و سرمایه نار نمی تواند م ار‬ ‫ا ار ی م باشد‪ .‬ط نهر یونی‬ ‫هرچ نی زه مورن اس م ا مومی مرار‬ ‫می گ رن ارلت ارزشی از حد م وسپ به‬ ‫یای نارن‪ .‬بنابر ای یرفروشی نشانه ی‬ ‫ارزشمندی اثر ن هد مرر ای زه گذر‬ ‫زمان ارزی اثر را اث ات زرنی باشد‪ .‬م)‬ ‫یرفروشی اثار فروغ و شاملو و سهراب‬ ‫و‪...‬ام)ا ای ها زه ارلت ز اب های‬ ‫اینان به نوان هدیه ه لریداری می‬

‫شوند‪ .‬حاال می مانند شا ران لوبی زه‬

‫نسد ن اورند مدرت فه جام ه از‬

‫هنوز به شهرت نرس دی اند و یا ز اب‬ ‫هایشان مصرف مومی ندارند نر‬

‫انب ات افنای نخواهد یافد و فه‬ ‫نرسد انب ات بی ترنید اثر م می بر‬

‫ن جه مورن اس م ا ناشران مرار نمی‬ ‫گ رند به ناچار یا لون سرمایه گذاری‬ ‫می زنند ویا سرمایه ای ندارند و‬

‫فرهنی سازی نر جام ه لواهد ناشد‪.‬‬ ‫یس وم ی ناس انی یا ش ری به نس مان‬ ‫رس د بدون توجه به نار لا م و یا‬ ‫توجه زن بلکه‬

‫ز ابشان چاپ نشدی م ماند زه‬

‫ناشری به لونم‬

‫لوش خ انه فضاهای مجازی فر د‬

‫ل م د تازی ای یا به ر ه ی انب ات‬

‫لوبی سد برای ارائه ی ای م اش ار‬ ‫زه م شخصا مجمو ه ی لوبی از آنها‬

‫گذاش ه باشد‪ .‬زاری زه ناشری نر‬ ‫زشورهای ی شرف ه می زنند ی نی‬

‫ته ه زرنی و مصد تدوی آنها به نوان‬ ‫ز اب آن و وژی ش ر همرای با نمد‬

‫زشف اس دانهای تازی ‪...‬نر حا ی زه ما‬ ‫ر می زن فرن به شهرت برسد‬ ‫او‬

‫روانشناسانه ی نمونه هایی از اش ار را‬ ‫نارر‪ .‬م اسآانه ب ضی زه مدرت‬ ‫تشخ ص ش ر لوب را ندارند به نار‬

‫تا به او بپرنازی ‪ .‬برای حه ل ار به‬ ‫رواید تاگور (شا ر هندیی اشاری می‬ ‫زن ‪ .‬زه مرنر هند اب دا به ش ری بی‬

‫ناشر و یانار شا ر م وس شدی و ا ار‬

‫توجه بونند تا اینکه ی‬

‫ش ر را با نار آنها می سنجند‪ .‬حا آنکه‬

‫انرل هی زا ش رهای‬

‫ناشران برای ش رهایی سرمایه گذاری‬ ‫می زنند زه یا شا رشان م روف اسد(‬

‫آن ها را به انرل هی ترجمه زرن و به‬ ‫جام ه ی انبی انرله ان ارائه نمون و‬

‫ح ا از جهات ر ر ش ری و ناش‬ ‫مخاطت از م ی و یا ش رشان باب ط‬ ‫بازار ش ر اسد و یا شا ر از رفما واز‬

‫تاگور موف به زهت جاینی نوب انبی‬ ‫شد‪ .‬وم ی ل رنرارهای هندی به سوی‬ ‫او هجور آورنند گآد م با شما‬

‫اها ی ارت اطات اسد‪.‬زم ر اتآاق می‬ ‫اف د ناشری برای ش ر شا ری زه رفا‬

‫مصاح ه ای ندارر چون شما برای ش ر‬ ‫م ن امدید برای نوب آمدید‪.‬‬

‫از نهر توانمندی های شا ری و زبان‬ ‫مورن تأی د اسد سرمایه گذاری زند‪ .‬زه‬ ‫بی ترنید اگر یرفروی ن ون برای‬ ‫ز ابهای نیرر او ای زار را تکرار‬ ‫نخواهد زرن‪ .‬از طرفی همه می نان زه‬ ‫تشخ ص ش ر لوب و ماب چاپ از نهر‬ ‫ناشر توسپ سل مه ی ی نآر بررسی و‬ ‫تشخ ص م نان فروی توسپ بازاریاب‬ ‫ورت می گ رن‪.‬‬ ‫و مهئو یخ‬ ‫هدف از ای نوش ار ای اسد زه تا‬ ‫اها ی نشر و من مدی و مخاط‬ ‫توانمندی تشخ ص م‬

‫انبی ناب را به‬

‫نوسد‬ ‫را نوسد ناشد‬

‫روباهی در هر‬ ‫نگاه می کند ادمان‬ ‫پرنده گان‬ ‫از دانشگاه می آیند‬ ‫از مجموعه ‪ :‬السکوی نو ‪"" :‬روباهنامه یی به طرز شعر امروز"" به زودی انتشارات نگاه‬

‫هیوا مسیح‬

‫طرح پرسش از کانون نویسندگان ‪ :‬ادبیات به بهانه سیاست؟‬ ‫ل ف انب ات ن ازمند ب هونی ها ن ه ند‪.‬‬

‫جهد گ ری مو ف نر برابر مهائ ن ن ما‬

‫نو ر ه س اسد و انب ات زام‬ ‫انرار نایذیرند! نر س ح یایه ای م ا‬ ‫می توان به نشانه گذاری جداگانه ای‬

‫بدی ت ر زاووی نر باب نالی‬ ‫اف طون برای الرا شا ران امروز و‬

‫را م مئ از وجون نالی زافی برای‬ ‫برچهت گذاری اثر تاد نوان انب ات‬

‫نو ر ه تاد واژگان "س اسد" و‬ ‫"انب ات" اشاری زرن‪ .‬ا ه ح ه ارجا ی‬ ‫واژگان به ار گه رنی بونی اما اس آانی از‬

‫یس از چند هنارسا امری ب هونی برای‬ ‫س اسد و ب هونی اما الزر برای انب ات‬ ‫اسد‪ .‬چرا زه انب ات به امر وام نمی‬

‫س اسی نخواهد بون! ایجان تماین م ان‬ ‫ا مان اطآی و ا مان فکری‬ ‫راهرشای ما لواهد بون‪ .‬چنانکه ا وت و‬

‫ترز ت "ح ه واژگان" (با تاز د ب انی‬

‫اندیشد و زارزرنهای لار از زارذ و‬

‫ریچارنز نر نهر ناش ند ا مان اطآی‬

‫بر ح هی لون ب انرر مادونسازی زم نه‬ ‫نا های غد اسد و هنرامی زه از‬

‫ز اب را به ه می گ رن‪( .‬مرر ن‬

‫ا مانی زونگذر اسد برلواس ه از‬

‫اف طون برای الرا شا ران از مموالت‬ ‫س اسی چ نی به ر ر ای اسد !ی به‬

‫تمای مخاطت برای ورون جهان حهی‬ ‫اثر‪ .‬به نوان م)ا برای ذت برنن‬

‫طور زلی وظ آه انب ات ت ل غ و تام‬ ‫ی سویه مآاه لون به به ری ش وی‬

‫"لانه ح وانات" ن ازمند ناش مایدی‬ ‫مشخص و از ی ت ریف شدی نر برابر‬

‫انب ات حرف می زن حدون زلی آن بر‬ ‫ما یوش دی ن هد‪ .‬اما اگر ا رار به حذف‬ ‫"و" م ان س اسد و انب ات ناری می‬ ‫باید نسد نرازی به جایرای ای نو واژی‬ ‫را نر سر نپروران و مه مان به‬

‫و م نی بر روی وام بن ان ن هد‪ .‬ا ه‬ ‫ی نومان یا فراتر می گذارن و ریشه را‬ ‫به زلی سامپ می زند زه چن امری‬

‫زم نه تاریخی اثر ن ه‬

‫و طی فرآیند‬

‫لوان اثر می توان با جهان سال ه‬ ‫شدی اثر همهو شوی ‪ .‬و ی آیا چن‬

‫انب ات را نلا د نده تا ترز ت بشون ‪:‬‬ ‫انب ات س اسی‪ .‬آنچه از ترز ت‬

‫نر توان انب ات ن هد! سخ زوتای م‬

‫امری نر برابر لوان‬

‫"س اسد انب ات" نر نهر نارر تنها‬

‫هنرامی برچهت انب ات را برلون می‬

‫های آ ونی" از سارتر ن ن ممک اسد‬

‫احاطه اهداف ممک و ناممک س اسد‬ ‫اسد بر انب ات و انب اتی زه نر ای‬

‫یذیرن زه بی زاربرن باشد و به اشاری به‬ ‫م اح ژرف تر راج ای م ا زم نه‬

‫ترز ت مورن اس آانی مرار گرف ه جن‬ ‫انب اتی نسد ما ی شدی ن هد و شخصا‬ ‫مصد نارر ی وند ارجا ی واژی انب ات نر‬

‫را برای نریافد مهر تائ د بر م دی‬ ‫نومان نر باب در توانمندی انب ات نر‬ ‫ان ما اط ات را فراه می زند‪ .‬اما‬

‫ای ترز ت را به ما پ انب ات م‬ ‫زن ‪ .‬آبشخور مآاه نهری و ز ت‬

‫ای م انب ات ن هد چرا زه مصد‬ ‫نارن طرح یرسشی زارآمد را م رح زند‬

‫جاجد برای رس دن به اهداف‬ ‫رانیکا س اسی راهرشای ما به انب ات‬ ‫رانیکا نخواهد بون و آثاری از ای‬ ‫م تنها ف ا اتی س اسی ماهوب می‬ ‫گرنند زه با گذر زمان و تغ ر شرایپ‬ ‫نر ا ارسنجی مجدن وزنی نخواهند‬

‫س اسی از جهان وام ی سد و یا نسد‬

‫و ماید نومان ای م‬

‫ز نشات می گ رن‪ .‬اینکه آبشخورِ‬

‫زند!‬

‫ناشد‪ .‬ومد آن رس دی تا زانون‬

‫اگر فرضا مآهه ای برای انب ات س اسی‬

‫نویهندگان نراهی به حوزی ف ا ات لون‬ ‫ب اندازن تا ل ا ما نآو ب از اندازی‬

‫ممو ه ای لون از چ نی نیرر نشات‬ ‫بر رن بدان م ناسد زه ممو ه س ی بر‬ ‫حذف ی وندهای حم می با امور تاریخی‬ ‫ناش ه و بهانه های امدامات نهری لون‬ ‫را نه اینکه زنار برذارن بلکه ب هونی بر‬ ‫لون نریغ زرنی اسد‪ .‬نهریه یرنازی‬ ‫س اسی و فلهآه س اسد هنرامی زه به‬ ‫ایدی آ گرایی ب اندیشد و به شرایپ‬ ‫موجون لون بی توجه باشد گآ مانی‬ ‫ب هونی لواهد بون و مموالت س اسی بر‬

‫را تهدید نمی‬

‫نمایشنامه "نسد‬

‫ال صاص نه برای ا ارسنجی ز ت‬ ‫ای مآهه چه م ارهایی نر نسد‬ ‫لواه ناشد انب ات س اسی نر‬ ‫م نای راس لون هنرامی یدیدار می‬ ‫گرنن زه اثر برای اهدافی مشخص یدید‬ ‫آمدی باشد و رفا بازنمایی شرایپ و‬ ‫برهه ای لاص و فضاسازی با اس آانی‬ ‫از نوس ا ژی و ماید س اسی مآهه‬ ‫ز اب را ت ویض نخواهد زرن‪ .‬ح ی بروز‬

‫نو د های مخ لف را نر روند زار‬ ‫نریابد‪ .‬چرا زه با رشد آمار ز اب های‬ ‫چایی و س ر ننو ی ا ارسنجی ز ت‬ ‫جام ه انب ات ب از هر زمانی ن ازمند‬ ‫تشک یایدار و حضور مداور ارگانی‬ ‫مخصوص به لون اسد‪ .‬زانون لون تا‬ ‫چه اندازی بانی اتآاماتی نه ر ال‬

‫نر‬

‫برگذاری جلهات و ه شدن و ر ری‬ ‫بونی و چرونه می توان سر سازی با‬

‫حازم د نر سر یروراند و آیا به زلی‬ ‫چن سازشی نرلور زانون نویهندگان‬

‫نر طو سرزوب چندی و چند سا ه ی‬ ‫زانون نویهندگان زانون آرمان گرایی‬

‫زانون نویهندگان ایجان بازوی موت‬ ‫برای نویهندگان اسد و نر ف ا اتی از‬

‫اسد یا ل ر‪.‬‬

‫لون را از نسد نانی و رفا به م ارزی‬ ‫می اندیشد‪ .‬اگر زانون نویهندگان به‬

‫م امور مانیِ یس از نوش ار و ی از‬ ‫ان شار می تواند ورت یذیرن و یا ایجان‬

‫ی برن اهداف می اندیشد چاری ای‬ ‫جن ی وس به جریانات ا ح طل ی‬

‫به ری مناست برای اس م نویهندی‬ ‫و به طور زلی ایجان یش وانه و مرزنی ی‬

‫(نر س ح انب ات و فارق از م اح‬ ‫س اسیی ندارن و چنانچه یویر نر سر می‬

‫برای انوا اندیشران حاضر نر س وح‬ ‫مخ لف انب ات (از انب ات امه یهند تا‬

‫زانون نویهندگان چنانکه از نام بر‬ ‫می آید می باید زانونی ز ن تر از‬ ‫سایر لورنی زانون های یرازندی نر‬ ‫شهرهای مخ لف زشور ماهوب شون و‬ ‫الزمه چن امری تاد یوش مرار‬ ‫نانن انوا اس م های موجون نر‬ ‫جام ه انب ات اسد‪ .‬زانون نویهندگان‬ ‫راح ا از برلورنی جام با جام ه‬ ‫گه رنی انب ات چش یوش دی و رفا به‬ ‫بهانه های مخ لف س اسی نسد به‬ ‫امدار می زنی و نر ب ان ات مخ لف لون‬ ‫همواری از نرای تند به حازم د حذر‬ ‫نکرنی اسد‪ .‬و اگر زمانی نر امدامات‬ ‫م ارزاتی لون زوتاهی زرنی بد‬ ‫سانهورشدگی بونی و تغ ری نر جهد‬ ‫یا ت دی نرای لون به م ن اورنی‬ ‫اسد‪ .‬فارق از مادونید های موجون‬ ‫آیا م ارزات س اسی نر ح ه ال ارات‬ ‫چن زانونی ههد برای بازس اندن‬ ‫حموق زانون باید نسد به م ارزات‬ ‫س اسی زن زاس ی های انب ات م ا ر‬ ‫تماما نر گرو وجون مادونید ها ن هد‬ ‫وس‬

‫آثار چاپ شدی گوای ای‬

‫مد اسد‪ .‬یس م ارزی ل ه سانهور باید‬

‫یروراند این‬

‫زمان امدامات انم بی و‬

‫تندلویانه به سر رس دی اسد‪ .‬مم ض ات‬ ‫صر امروز زیرزی افنون تری از سوی‬

‫ام انه انب اتی باشد تا تمار جریانات‬ ‫رانیکا و ر ر رانیکا را تاد یوش‬

‫زانون را می طل د و سازی یذیری‬ ‫الزمه ی شروی و ن به اهداف‬

‫بر رن و از بروز م دی ای لاص نر‬ ‫ب ان ات لون جلوگ ری زند‪ .‬چرا زه‬

‫گوناگون اسد‪ .‬الزر به زر ن هد زه‬ ‫فرآیند سازی یذیری می باید نو سویه‬

‫وجون آثار امه یهند الزمه هر جام ه‬ ‫سا می از هنر می باشد و جن فراه‬

‫باشد و س اسد زنایی از انب ات نر‬ ‫تمامی س وح انجار گرف ه و چهری‬

‫زرنن به ر مناست ایجان جریانات‬ ‫ان مانی و جریان سازی نر ح ه‬

‫نیرری از س اسد نر انب ات یدیدار‬

‫ال ارات چن‬

‫نررنن‪ .‬زانون نویهندگان باید ح ات‬ ‫لون و امن د ا ضای را ن ن نر نهر‬

‫زانون نویهندگان جریان سازی ن هد‬ ‫مرر جریانِ ز نِ رشد جام ه انب ات‬

‫آشکار اسد را افنون می زند‪ .‬زانون‬ ‫نویهندگان امروز به شدت ن از به‬ ‫س اسد زنایی نارن! چن زانونی با‬ ‫ی انه های باال ن اید لون را به ما‬ ‫م ارزات آزانی بد زند و حدام‬ ‫ماورید لون را گرن چن م ا)ی‬ ‫نررناند تا ن ایج به ری نریافد زند‪.‬‬ ‫انب ات م ا ر برای ی شرفد ن از به‬

‫تاری شدی ی ناللی! وامت و ن ایج‬ ‫برلورنهای تند و رانیکا ل ه‬

‫ایجان نف یا ارگانی نرون انب اتی‬ ‫ناش ه تا لون را به نوان ی ز‬

‫حازم د به بهانه مآهه ای لاص از‬ ‫انب ات م ا ر از ی م لور و ماکور‬

‫منهج احهام زند‪ .‬از ن ایج چن‬ ‫نس اورنی حذف تک ه انب ات بر یناهرای‬

‫هایی‬

‫های سهد و سونجو ام صانی س اسی‬

‫نر جوام ظاهرا نموزراسی طلت رربی‬

‫سد ‪ :‬ی ر ری اوضا نشریاتی زه ب ضا‬

‫ن ن ماب مشاهدی اسد‪ .‬ا ه ن را ن ن‬ ‫می توان نر سابمه سرزوبات جوی د اما‬

‫به اهداف ام صانی لون می اندیشند و‬ ‫بد به بنرای ام صانی گش ه اند‪ .‬رسا د‬

‫به سرزوب اسد و چن‬

‫زانونی ن هد‪ .‬وظ آه‬

‫ناش ه باشد و ژسد م ارزی طل ی تنها‬ ‫نار های ینهانی زه امروز بر همران‬

‫تنها و تنها یکی از امدامات زانون‬ ‫نویهندگان باشد و نه مادون سازی‬ ‫زانون به گروهی از نویهندگان و آثار‬

‫وازن‬

‫رانیکا ی‪ .‬امدامات زانون باید امدامات‬

‫حمید یزدان پناه ‪:‬‬

‫گآ ه اید ‪-۱ :‬زانون نویهندگان یراح ا‬ ‫از برلیورنی جیام بییا جام یه گهی رنی‬ ‫انب ات چش یوش دی و یرفا بیه بهانیه‬ ‫های مخ لف س اسی نسد به امدار می‬ ‫زنی و نر ب ان ات مخ لف لون همیواری از‬ ‫نرای تند به حازم د حذر نکیرنی اسید‪.‬‬ ‫یاسر " بیه نهیرر رامی سی ور اطی‬ ‫نم مییی از منشییور و اساسیینامه زییانون‬ ‫نویهیندگان اییران نداشی ه و یرفا بییر‬ ‫اسام شن دی ها و گیای اط یه هیای‬ ‫زانون نویهندگ ایران بونی اسید زیه‬ ‫زانون را م ه به ف ا د هیای س اسیی‬ ‫مییی زنیید‪ .‬زییانون نویهییند گییان ایییران‬

‫م اب اساسنامه و منشور سیه هیدف را‬ ‫نن ا میی زنید‪ .‬او ‪ :‬آزانی اندیشیه و‬

‫انب ات ایران زن ‪...‬اگر چه نیررانیی هی‬ ‫مرتیت همی را تکیرار میی زننید زییه‬

‫سازی یذیری الزمه ی شروی و ن به‬ ‫اهداف گوناگون ‪..‬یاسر ‪...‬نوسد گرامی‬

‫ب ان بی ه حصر و اس )نا ح همران‬ ‫اسد‪ .‬نو ‪ :‬ا ی فرهنری جام ه‪..‬سه ‪:‬‬

‫مهلما با ان آاه همخیوانی ندارنید ‪..‬‬ ‫‪..‬ام دارر م ا یت شیما بیا حهی ن ید‬

‫زدار امدار انم بی براتون توض ح نانر‬ ‫‪...‬به نهرر بدون توجه به بار فرهنریی و‬

‫نفا از حموق ا ضای زیانون‪ .‬م حهیه‬ ‫می زن ید نر ه چکیدار از ایی اهیداف‬

‫نوش ه شدی باشد ‪...‬نر وام حیرف شیما‬ ‫زذب ماض ههد ‪...‬گآ ه اید س آثار‬

‫س اسی واژی هیا م یاح)ی را بیه زیانون‬ ‫نهی د مییی نه یید زییه م اسییآانه هی‬

‫زانون ‪,‬برلورن س اسی مورن نهر ن ونی و‬ ‫ن هد‪ .‬با توجه به همی اهیداف تمیار‬

‫چییاپ شییدی گییوای اییی میید ا ههیید‬ ‫‪...‬نوسد گرامی زدار سی اثیار چیاپ‬

‫اط ی از ؛آن نداش ه یا به شما نیک یه‬ ‫شدی ‪...‬وگرنه با ای همیه ی انهی وازی‬

‫ییه هییای زییانون نویهییندی هییای‬

‫سانهور بیر‬

‫ها ی شما ی نی م ارزات انم بی مرا بیه‬

‫ایییران نر نفییا از آزانی ب ییان بییونی و‬ ‫ههد و ه چرای بیه مهیائ س اسیی و‬

‫انب ات ههد ت راز ز ایت از نو و سیه‬ ‫هنار نهخه به ‪ ۳00‬نهخه و ح یی زی‬

‫یان سیرنارجنر میی انیدازن ‪...‬نوسی ان‬ ‫گرامی ‪...‬نویهندگان زانون هم جیا و‬

‫اج ما ی و مشک ت س اسی رویکیرنی‬ ‫نداش ه زه ط ا بیا اساسینامه و منشیور‬

‫تر رس دی ‪...‬ان ه با هنار اما و اگیر وانا‬ ‫وا و ناشر ‪..‬به اری از نویهندی ها بیا‬

‫نننی شما ههی ند ‪ ... ...‬نور ‪...‬ز یاب‬ ‫زار یویر هآ ان سا ی چاپ شید و‬

‫زانون ه منافات می ناشد ‪...‬اگر نفا‬ ‫از آزانی ب ان و مخا آید بیا سانهیور را‬

‫یو لونشهان ز اب چیاپ میی زننید‬ ‫‪...‬یس س هی جیایی نیدارن مریر نر‬

‫‪ ۲۵‬سا ی نر ایران ترجمه شد ‪...‬تیو‬ ‫لون حدی مآص بخوان ‪...‬و ای زه با‬

‫شما تای د نمی زن د و می یذیرید زه نر‬ ‫مماب سانهور و ساسور چی سر_ ت ه‬ ‫فرون ب اورید یس بدان د زیانون از ا ی‬

‫س سانهور ‪...‬سازی و هی اواییی بیا‬ ‫سانهور ب د می نان ب وان با سانهور‬

‫ی جمله از ز اب جام یه بیاز میا بایید‬ ‫تهل شوی چون یویر گآ یه ان هی‬

‫سازی زرن ‪...‬اگر چه نیام‬

‫را مم ینی‬

‫ز ابی رین از اشکاالت امروزی ‪ ...‬سور‬

‫ازانی ب ان همچنان نفا می زند ‪...‬چه‬ ‫بییرای ا ضییا و چییه بییرای نویهییندی یییا‬

‫می نانند ‪ ...‬آا نر ممار مضاوت ن اش‬ ‫‪..‬بلکییه آن چییه را مصییداق مییی نان یید‬

‫‪...‬مرمور فرمونی اید زیرزی فینون تیر و‬ ‫سازی یذیری از سوی زیانون ‪...‬زیانون‬

‫روزنامه و مجله ای زه ح ی روزنامه ای‬ ‫زه سانهور او را نر مااق می برن ‪ ...‬نو‬ ‫‪...‬گآ ه اید ‪ .:‬فیارق از مایدونید هیای‬

‫بروی د و نشان نه د ‪...‬با)ی زه م یرح‬ ‫شد م اسآانه با نم می ن ون ‪ ..‬رفا بر‬

‫نویهندگان ایران نه مصد فری کاری نارن‬ ‫تا به زیرزی تآه ر شون ‪..‬و نه با سانهور‬

‫م نای شین دی هیا و مهیمو ات م یرح‬ ‫شدی زه به ر ههید نر ب یان آن نمید‬

‫سازی می زند ‪...‬وام یا همی فضیای‬ ‫مجازی را بدون ف ل ر شک میی توان ید‬

‫زرن زه بهی اری از نویهیند هیا را بیی‬ ‫ن با چا مواجه می زند ‪ .....‬ای ها‬ ‫نهییر شخصییی از راام ی س ی ور ههیید‬

‫اس آانی زن د سازی زرنن ی نی بدون‬ ‫ف ل ر شک شما میی توان ید بنویهی د‬ ‫‪...‬زمی ه ‪.‬وام بی یاشی نوسی ان‬

‫را بیا‬

‫گرامیییی ‪ .///‬و ‪..‬الاتمییی ی رسییی د از‬ ‫نوس انی زه نننی به زانون هه ند ‪...‬‬

‫اط‬

‫موجون آیا م یارزات س اسیی نر ح یه‬ ‫ال ارات چنی زیانونی ههید بیرای‬ ‫بازس اندن حموق زانون بایید نسید بیه‬ ‫م ارزات س اسی زن زاس ی های انب ات‬ ‫م ا ر تماما نر گرو وجون مادونید ها‬ ‫ن هد و س آثار چاپ شدی گیوای ایی‬ ‫مد ا سید ‪....‬یاسیر ‪ :‬نوسید ینرگیوار‬ ‫م ییارزات س اسییی ت ریییف نارن ‪...‬زییدار‬ ‫ف ا د مانونی زانون را م ارات س اسیی‬ ‫می نان د آا بیه یاسیر او مراج یه‬ ‫زن د ‪..‬الام مصداق هایی را به نیوان‬ ‫م ارزی ی س اسی به زانون نه د بده د‬ ‫زه لوانندی م ا ت شما گمرای نشون ‪ ...‬و‬ ‫سر نر گ ‪.‬بدون ارائه ی ن و شواهد‬ ‫نمی توان انی س اسیی بیه نماینیدی ی‬

‫شدی شاید منهورتان س‬

‫زانون نویهندگان ایران نهیرات‬ ‫اس ه ات نب ران م رح می زند‪.‬‬

‫گآ یییه ایییید ‪ ... ۳‬او ‪...‬اگیییر زیییانون‬ ‫نویهندگان به ی بیرن اهیداف میی‬ ‫اندیشد چاری ای جن ی وس به جریانات‬ ‫ا ح طل ی (نر س ح انب ات و فارق از‬ ‫م اح س اسیی ندارن و چنانچه ییویر نر‬ ‫سر می یرورانید اینی‬

‫زمیان امیدامات‬

‫انم بی و تندلویانه به سر رس دی اسد‪.‬‬ ‫مم ض ات صیر امیروز زیرزیی افینون‬ ‫تییری از سییوی زییانون را مییی طل یید و‬

‫‪...‬و ‪...‬یک ار نیریر ب انیه هیا و اط یه‬ ‫هییای زییانون را بخوتن یید ‪...‬ه چرییای‬ ‫س اسی ن ون و رفا م اب با منشیور و‬ ‫اساسنامه به نوان مداف آزانی اندیشیه‬ ‫و ب ان نوش ه شدی اسد ‪....‬نیرر ای زه‬ ‫ای نهرات رفا شخصی م ههید و‬ ‫نهییرات زییانون نویهییندگان ایییران بییا‬ ‫امضای ه ات نب ران زانون نویهیندگان‬ ‫ایران من شر می شون ‪...‬نرون بر شما‪..‬‬

‫امیرحسین بریمانی ‪:‬‬ ‫جناب یننان ی از هرچ ن باید ب از‬ ‫ی تاز د زن زه رر ورزی نر زار‬ ‫ن هد و چنانکه نر م مما ه ن ن بیدان‬ ‫اشاری زرنر ‪ :‬زانون نویهیندگان وجهیه‬ ‫انب ات ماسد" یس ای وجهیه انب یات‬ ‫باید با نیدگاهی بازتر نهی د بیه یدییدی‬ ‫های انب ات وازن نشیان نهید و ایی‬ ‫مه را (فارق از ارانت شخصی بندی بیه‬ ‫شمای از یاسر شما نریافد نکرنر‪ .‬شیاید‬ ‫ای موضو بدی ن باشید زیه شیما‬ ‫برناشد هایی ر ر از منهور می زیرنی‬ ‫اییید‪ .‬بنییدی ییر زییرنر "سییازی" و‬ ‫توضیی اات مربییوط بییه واژی گهیی رنی‬ ‫سازی را ن ن روش زرنی ار‪ .‬امیا گیویی‬ ‫شما سازشی چایلوسانه را از سخنان بندی‬ ‫برناشد زرنید‪ .‬منهیور می‬

‫سازشیی‬

‫برای ایجان تغ رات بیون‪ .‬وسی له هیای‬ ‫رس دن به اهداف باید تغ ن زند تیا امیر‬ ‫تغ رات ماکور به فنا گرنن‪ .‬نر اب یدای‬ ‫مما ه به طور زام به راب یه انب یات و‬ ‫س اسد اشاری زرنر و سپس موضیو را‬ ‫به سمد زانون آورنر و نهیرر را راجی‬ ‫سییه گانییه زییانون انب ییات و س اسیید‬ ‫مشخص زرنر و ا ان زرنر زه زانون‬ ‫باید ب ش ر به سمد انب ات م مای باشد‬ ‫تا س اسد‪ .‬شما یاسر نانیید زیه ز یاب‬ ‫یویر چندی سا ب د ترجمه شیدی و بیه‬ ‫بندی ی شنهان فرمونید زه حدی مآص‬ ‫بخوان ‪ .‬می حیدی مآصیلی نخیواه‬ ‫لواند و به ر می نان شما منهورتیان را‬ ‫مشخص زن د‪ .‬اگر نهریه یویر را اب یا‬ ‫شدی می نان د می را از نالیل یان آگیای‬ ‫زن د‪.‬‬

‫از همییه مهم ییر شییما سییوا ح ییاتی را‬ ‫فراموی زرنیید ‪ :‬آییا زیانون بیه انامیه‬

‫ط ا ارزان نو ی به لون اجازی نلا د‬ ‫لواهند نان‪.‬‬

‫ح ات لوی می اندیشد یا ل ر مابمی‬ ‫مضایای مربوط بیه امیدامات زیانون نر‬

‫سعید درگی ‪:‬‬

‫سایه یاسر به ای یرس موجه لواهید‬ ‫شد‪ .‬ضمنا فرمونید زه م لیت بنیدی بیر‬ ‫اسام شین دی هاسید‪ .‬بلیه ! مریر چیه‬ ‫حا د نیرری ممک اسید ! بنیدی بیر‬

‫به راس ی سئوا ای اسد زه ایا زانون‬ ‫نویهندگان از اب دای تشک و آراز بیه‬ ‫زارلون به س اسد ب ش ر یرنال یه وییا‬ ‫به انب یات بهیای ب شی ری نانی اسید‬

‫اسام نیدی ها و شن دی های از امدامات‬

‫ولییوب نیییدی و مییی نانی زییه وزنییه‬

‫زانون نسد به نوش ایی م لیت زنی‬ ‫ار‪ .‬مرر برای نمدی بیر ف ا یات زیانون‬

‫س اسد نر طو ح ات ای زیانون چیه‬

‫نوش می باید بر چه اساسی نسد بیه‬ ‫مضاوت بنن ل ر بندی به نوان فرنی‬ ‫ب رونی زه ف ا یات و مایدونید هیای‬ ‫زانون را می ب ند و یا به مو شما "می‬ ‫شنون" نهریات را ب ان زیرنر‪ .‬آییا میی‬ ‫باید ف ا ات شخصی ا ضا را ن ن نر نهر‬ ‫می گرف یا چه‬ ‫ن از می نان تا زانون راجغ راب ه م یان‬ ‫س اسد و انب ات به بازاندیشی بنش ند و‬ ‫اگر بدی ن جیه رسی د زیه امیدامات‬ ‫امییداماتی انب ییات سیید اسیی زییانون‬ ‫نویهندگان را از لون سلت و بیا چ ینی‬ ‫ش ه زمپ م ارزی با سانهیور ت یویض‬ ‫زند‪ .‬راج س آثار چاپ شدی همچنان‬ ‫بر حرف لون یافشاری میی زین ‪ .‬بنیدی‬ ‫اشاری زرنر زه بله مآهیه ای از انب یات‬ ‫ن ن از چاپ مارور ماندی امیا آییا شیما‬ ‫مخا ف با آمار ز یاب هیای چیاپ شیدی‬ ‫هه د ان شیارات ماییا نر طیی میدتی‬ ‫یکها ه تنها ‪ ۱۶0‬نوان مجمو ه شی ر‬ ‫به چاپ رساند !! چرا زانون ای ارمیار را‬ ‫نر نهر نمی گ رن چرا زانون به سی ح‬ ‫ز آی ای آثار نهیارت نمیی زنید اگیر‬ ‫نهییارت توسییپ جییایی انب ییاتی ن اشیید‬

‫م از شوری ‪ ۵۷‬وچه ب ید از آن وچیه‬ ‫نر نالی و یییا لییار اززشییور هم شییه‬ ‫سنر تر بونی زه ا ه نراینجا فر ی‬ ‫برای یرنال به نالیی آن ن هید بیه‬ ‫ح ی ویییا نییاح وج ییر زمییان و بییونن‬ ‫نرجغراف ای سیرزم نی جهیان سیومی و‬ ‫سایر نالی وتو ج هات مان یرس ای‬ ‫سئوا نمی شیون زیه زیانونی زیه نیار‬ ‫وهوید لوی‬

‫را میدیون انب یات میی‬

‫ناند چیرا تنهیا بیه س اسید روی اورنی‬ ‫وبهی ر ا یلی لیون را فرامیوی نمییونی‬ ‫اسد گآ زه مضاوت نرلصوص رلپ‬ ‫یا ناثواب بونن ان زار م ن هید و یی‬ ‫آیا ح ن ون زه نرزنار س اسد وس اسد‬ ‫زنگی وس اسید ی شیری لیون آن هی‬ ‫انرونه نیدی ولواندی ایی و بیا ان بانید‬ ‫بازیهییای س اسییی وجنییاح بنییدی هییای‬ ‫ناللی مدری به نشر وتوس ه انب ات ر ر‬ ‫س اسی ه یرنال ه می شد آیا یکهری‬ ‫باید نرلدمد س اسد وجو ایجیان شیدی‬ ‫ان بون وایییا براس ی ی هنییر بییرای هنییر‬ ‫وانب ییات بییرای نآییس انب ییات هیی‬ ‫جایراهی نرای م انه نداشید زیه ایی‬ ‫چن مورن بی مهری میرار گرفید م‬ ‫مضاوت نمی زن تنها سئوا میی زین‬ ‫ونریی جوابی برای آن هه ‪.‬‬

‫"دیدار"‬ ‫بعضی وقت ها‬ ‫بعضی یبها بی توضیح می میرند‬ ‫بی خبر می نوی و بی دلیل در ر‬

‫هات مثل موریانه می دوند‪....‬‬

‫نمی دانم سبب یا قرمب را کدام تو خوو می ناسد ؟‬ ‫خبه های کف رودخانه مچ پای مرا نیت می زنند‬ ‫نمی دانم قرمب رنگ خون است یا اسم دیگر عشق ؟؟؟؟؟ همین‬ ‫حمید یزدان‬

‫یادداشتی بر شعری از اصالن غزللو‬ ‫رحمن بهبادی فر‬

‫توپ زوچکی بون نن ا‬

‫روز به روز بنرگ ر میی شیوند بیه جیای‬

‫مل هت ورزی ن هید امیا ب نیوان یی‬

‫نر نسد هامان‬

‫لون بامی اسد ‪ .‬روزگیاری میا گیرنا‬ ‫گرن مانر بنرا و یدر بنرا حلمیه میی‬

‫یدیدنة ارت اطی آن را ه شام م شون ‪.‬‬ ‫زمانی نویدن ها و یام نانن ها و گی‬

‫وم ی زه آمدی‬

‫زنی و مصه گوی می نانی و گلهیای‬

‫زنن و زاش‬

‫هیا بیرای مرابید و نرک‬

‫چه گ ها نکاش‬

‫اطآه و مهربانی را از ت های مصه ها‬ ‫می چ دی ‪ .‬آن گلها زه از نهان لیانوانی‬

‫م ماب و تیرویج روح یة انهیانی بیون و‬ ‫امروزی ابیناری بیرای تغافی و اسی ان‬

‫تا بهار ب اید‬ ‫بی ل ر از تویی زه هی بنرا می شد‬

‫و جام یییة زوچیی آن روز نر بارچیییة‬ ‫زونزانة ما می نشهد نه هیای ران‬

‫واس یییی‪....‬و( چنیید ام ام نیرییری نر‬ ‫نسید لداونییدان وامییرای سییل ه شییدی‬

‫بی گلی‬

‫مرن و ن کو منشیی را میی یرورانید زیه‬ ‫سرشار از مهر و مرنر نوس ی بونند‪ .‬چرا‬

‫اسد‪ .‬راوی رشید روز افینون وسیای‬ ‫ارت ییاطی و ی چ ییدگی تکنو ییوژی را نر‬

‫امروزی ناری اینرونیه میی شیوی ‪ .‬نر‬ ‫ی ی ما ی پ لانییه زییه زم ییر از یید‬

‫راس ای نننیکی ب ش ر انهانها نمی ب نید‬ ‫وآن را به گونة توپ بدمواری ای زه رف ه‬

‫م ر(مربیی ی اسییید ‪ .‬ا ضیییاء لیییانوانی‬

‫رف ه یراز بان و من هپ می شون ونسی ها‬

‫ماهوم ن ه ند ورفد و آمد ها چشمی‬ ‫را نمی گشاید و یی را بیه لنیدی نمیی‬

‫را از ه نور م کند تش ه م کنید ‪ .‬نر‬ ‫ل وط ان هایی سرونی چشی زونزانیه‬

‫شکوفاند‪ .‬به ظیاهر ل لیی نورن هی‬ ‫واگر نسد هایمان را برشیای انرشید‬

‫ای نر رلهارة ش ر باز ماندی و آرزویی‬ ‫را م صومانه به زبان می آورن زه زیای‬

‫هایمان ح ی ممک اسد به ه برلورن‬ ‫زنند اما فا لة ن هایمان هر روز نورتر و‬

‫می توانه مان ای گه هیا وفا یله‬ ‫ها بشور‪:‬‬

‫بهاری‬ ‫چندان زه نیرر نسید هامیان بیه هی‬ ‫نمی رس د‪.‬‬ ‫آخ‬ ‫چه مدر ن می لواهد‬ ‫ینچر زن ای توپ را‪.‬‬ ‫نر نرای نخهد ی ار ِ سیرونی شیاید‬ ‫ل ف نهریة امروزی باشد زه ما رف ه‬ ‫رف ه ناری به سمد زوچ شیدن نن یا‬ ‫می روی و یا ناری وارن نهکذة جهیانی‬ ‫م شوی ‪ .‬نن ا ازنهر مناس ات و ارت اطات‬ ‫مشک مکان وسر د نس رسی هیا را‬ ‫ح زرنی اسید و فا یله هیا را تمری یا‬ ‫برناش ه اسد‪ .‬اما آنچه زیه میورن نهیر‬ ‫شی ر اسیید فا ییلة ریاضییی و ف نیکییی‬ ‫ن هد و مشک ما انهانها با نیمانه ون‬ ‫ِ مکانی ح نمی شون ‪ .‬ح ی اگرآنر هیا‬ ‫را زیر ی سمف جم زنند و یا فا یله‬ ‫ها را زمپرم زنند بازمشک ِ نری هیای‬ ‫م‬

‫و ل ء های اطآی و م نوی زه‬

‫نورتر می شون‪.‬‬ ‫سرونی با گوی و رویای زونزانه ای و‬ ‫با نرآریوی گیرف تیویی زیه وسی لة‬

‫چه مدر ن می لواهد‬

‫ارت اط و شنالد نن ای نوسی انه انهیان‬

‫ینچر زن ای توپ را‬

‫هاسد آرازمی شون‪.‬‬ ‫توپ و گ زاش تدا ی بازی م یدانی‬ ‫فوت ا اسید هم ن یورم ِ زاشی و‬ ‫ف حد و حا لخ نی نن ای ی رامیون ‪.‬‬ ‫شاید آن روز ه توپ نر نمان اج میا ی‬ ‫ونمیی ارت ییاطی ای بهیی ار واالتییر و‬ ‫ارجمند تراز نن ای امروزی ما بونی اسد‬ ‫هرچنیید زییه روی ِ شی رب رف نن ییای‬

‫میان انگشت ها ی لرزان‬ ‫فریاد است‬ ‫ژست گرفت با نخی که رابطه را کل داد‬ ‫فخر از کاهگل می بارید‬ ‫به نو کردن خانه ای گچی مثل روسفید ترس‬ ‫که همراه بود و می خواست نبا د‬ ‫نخ به نخ د و ادامه ‪ ،‬نخ کت د و نخ نما‬ ‫پوستین دوخت ‪ /‬گرما حد دارد‬ ‫ورش درآمد از غلظت ‪ /‬توبه ی حجامت افاقه نکرد‬ ‫برید و رفت و آمد و این بار‬ ‫میان انگشت های لرزان‬ ‫فریاد است‬

‫رضا شهبازی‬

‫فرآ صداها‬

‫از حرفهای‬

‫از فاصله های‬

‫خسته‬

‫لرزان‬

‫تا حجرت‬

‫از پشت پنجره های ساکت‬

‫مرگی پر از عر‬

‫بودن ها‬

‫برای سپیده صبح‬

‫و فریادی‬

‫که اید‬

‫در‬

‫داستان سنگ و آو‬

‫این خلع پنهان هست‬

‫را برای‬

‫آ کار‬

‫دل کوهستان گفته با د‬

‫رُخ مینماید‬

‫و هنوز صدا می گوید‬

‫واین توهم میریبد‬

‫یک قطره زندگی‬

‫که‬

‫یک ثانیه حیات‬

‫مثل من‬

‫یک دقیله لذت‬

‫و تو‬

‫و یک‬

‫پرده ها‬

‫لحظه‪...‬‬

‫کناری رفته‬

‫وخامو ی پدیدار ده‬

‫تا تما ای دور دور‬

‫و آرام‬

‫وپرُمیشود‬

‫ترانه ای می ود‪.‬‬

‫رحیم فتحی باران‬

‫در حسرت ِ رو نایی ِ هر‬ ‫آسمان‬ ‫بال ِ خاکستری َ ش را‬ ‫گسترده بر فراز ِ این هر ِ‬ ‫هید‬ ‫روز خسته و آخرین نفس‬ ‫بهانه ی بودن دارد‬ ‫کوه ها‬ ‫و درختان‬ ‫در آستانه ی گم دن اند‬ ‫فانوس ها در رقابتی نابرابر‬ ‫در برخی از خانه های‬ ‫ستر‬

‫رو ن‬

‫و ب‬ ‫سر بر می دارد از بالین ِ‬ ‫آسودن‬ ‫تا رفتن ِ روز را‬ ‫به رخ ِ آسمان ِ نیلگون‬ ‫ون همیشه به طعنه‬ ‫نشانه رود‬ ‫و ما‬ ‫در حسرت ِ رو نایی ِ هر‬ ‫و رؤیاهای گمشده ی مان‪،‬‬ ‫به طلوع ِ ستاره ای دیگر‬ ‫مستانه منتظر نشسته ایم!‬

‫ادب در ادبیات‬

‫زم باشد زه مدر ما به نار آنان افینون‬ ‫می شون و م راثی بس هی نر چن یه‬

‫ع‪.‬جویباری‬

‫چند هنار سا ه ناریی ب کیران نرون بیر‬ ‫شما زیه همیرای و همهیآر ایی ممیا‬

‫با توجه به اینکه شاهد آن زه آاات‬ ‫م دنی نر ای نن ای مجیازی نر بیاب‬

‫هه د‪.‬‬

‫ش ر م ا ر فارسیی بصیورت روزافینون‬ ‫نرحا تک) یر میی باشیند و بهی اری از‬

‫ت ریف نمد انبی‪:‬‬

‫نوس ان گمنار یا بنار نر ایی یآاات‬ ‫م ون من)ور و منهور وشی ر لیوی ییا‬ ‫نیرییران را نر م ییر‬

‫نییید همرییان‬

‫رونمایی می زنند وبا امکانی زه جنیاب‬ ‫ف س بوک و برنامه های اج ما ی نیرر‬ ‫برای زاربران نر گذاش یهد زیر هیر‬ ‫م مه ا فرموننید بیه نیو ی موجیت‬ ‫یاحت اثیر و‬ ‫ت ام وت یان افکیارب‬ ‫مخاط گش ه اسید زیه ایی امکیان‬ ‫م ارک زم ر یا ا ل نر گذش ه ای نیه‬ ‫چندان نور مه ا ن ونی و می شون به فا‬ ‫ن‬

‫گرف‬

‫اگر نر نار آفد ها گرف یار‬

‫نشون زه م اسآانه باید یر زین نر‬ ‫چندی آاه اج ما ی زه بندی حضیور‬ ‫ناشیی آفییاتی را نر یییی نوشیید آثییار‬ ‫مشاهدی زرنر زیه رای را بیه ب یرای میی‬ ‫زشاند ای آفات و از ای اتآیاق م یارک‬ ‫ما را نور زیرنی واز مدینیه فاضیله شی ر‬

‫و اما نمد نر م نیای غیوی چ هید و از‬ ‫زجا آمدی اسد نر ایار باسی ان ییو نو‬ ‫نیییو بییییون ییییو نمری(نرریویییییو‬ ‫ط (نیناریگییاهی نر نینییار تملییت مییی‬ ‫زرنند و به آن میس میی آم خ نید ونر‬ ‫اییی ییورت ییار طیی یییای مییی‬ ‫آمد‪.‬نرروزهای نخهید تشیخ ص میس‬ ‫ممنو با ط با چش م هر ن یون ‪.‬ا یه‬ ‫ب د از گذشد زمان میس انیدک انیدک‬ ‫س ای می شد چنانکه حافظ می فرماید‪:‬‬ ‫لوی بون گر ما‬

‫تجربه آید به م ان‬

‫تا س ه روی شون هرزه نرو ر‬

‫باشد‬

‫ذا نر بازار راف زر را ما میی زن و‬ ‫نمد می زرن سری را از ناسری ذا نر ممار‬ ‫تش ه آثار انبیی را هی بیه طی ماننید‬ ‫زرنی اند زه ممک اسد مغشوی باشد‬ ‫و نمان آن نالا صی ها را با مای نمید‬ ‫انبی مشخص می زند‪.‬‬

‫با یاحت مای‬ ‫‪(....‬نیوان‪۲۴۶‬ی‬

‫چیه ماازیا بیر آورر‬

‫نرانامه چند ت رییف از اسی انان بنیار و‬ ‫بنرا انب فارسی می آورر تا با نییدگای‬ ‫وت ریف آن بنرگواران ن ن آشنا شیوی و‬ ‫به مآهومی واضح تر برس ا ه سی ی‬ ‫بندی بر ای اسد نر انامه با را م مدر‬ ‫تر ی ب رر تا با زبان حیا امروزمیان‬ ‫مرابد ب شی ری ناشی ه باشی زیه ایی‬ ‫مجا بس م ی و تیو نر تیو سید و‬ ‫زنکای نر آن چندی رسا ه انبی را می‬ ‫طل یید زییه بییه یم ی بنرگییانی نر انب‬ ‫فارسی نر آن زوش دند و ما وار نارشان‬ ‫هه برای یژوهشی ب ش ری نخهید‬ ‫از اس ان انب نز ر س روم شم ها آریاز‬ ‫می زن و ت ریف نمد را از نهیر ایشیان‬ ‫ب ان می زن ‪:‬از نهر ایشان نمد انبیی از‬ ‫ی‬

‫سو به زار گرف‬

‫میوان‬

‫انبیی نر‬

‫توض ح اثر انبی اسد و از سیوی نیریر‬ ‫زشف آی های تازی مم ازی اسد زیه‬ ‫نر آن مه ر اسد‪.‬نمد انبی زاری ل ق‬ ‫اسد و گای من مد انبی به اندازی یاحت‬ ‫اثر باید نارای وق ول م ید باشید بیا‬ ‫ای فرق زه نویهندی و شیا ر ضیرورت‬ ‫اه فض و به ورت لونآگای آشنا به‬

‫ارس و به سمد نییدگای اف طیونی زیه‬ ‫شیی ر را سییایه ای از سییایه و موجییت‬

‫ا ه نر ررب باسی ان هی چنی‬

‫بیونی‬

‫ن هد حیا آن زیه من مید انبیی بایید‬

‫شهوت ورضت و انا اط مدینه فاضیله‬

‫اسد‪ .‬فرهنی و به ر ی زری ه می‬

‫ای می نانهد می برن ذا ایی احیوا‬ ‫س ت شد تانر ای مما بر آن شور زیه‬

‫نویهد(( م نمانی زیه م میوال یت‬ ‫جویی اسدییجا ت اسد بدان زه ایی‬

‫نم م به لور انبی آشنا باشید تیا ارآن‬ ‫ها به نوان ابناری نر تجنیه و تال ی‬ ‫وام لوآن اثر انبی بهری گ رن‪.‬‬

‫مخ صری با توجه به بضا د لیوی و‬ ‫وار گییرف از بنرگییان انب و اسیی انان‬

‫واژی از ا یونانی وبه م نای سینج‬ ‫گرف ه شدی زه به م نی ما اسد زه‬

‫گران مایه از منهر آس ت شناسی و ب ید‬ ‫ال می و راوانشنال ی نر حوزی نمد انبی‬ ‫یژوهشی انجار نه و ام د آن نارر زیه‬

‫ابنار ا لی راف اسد ‪.‬لامانی با توجه‬ ‫به م نی ا و مجازی نمد و مای و‬ ‫نمیان و ا ی حات مربیوط نیرییر مییی‬

‫مورن توجه نینان میرار گ یرن و گیامی‬ ‫ح ا زوچی نر رای ا ی ی انب زهی‬

‫گوید‪:‬‬

‫نیار انی ان و سخنوران و اساط ر اییران‬

‫همه ی فیوت و فی هیای لی انبیی‬

‫گر نر ار نمد م آ ونگی بهی اسد‬

‫بندی س ی نر شرح م نا نمی زن زه بیه‬ ‫وضییوح مشییخص اسیید نهرشییان و نر‬ ‫انامیییه میییی لیییواه نییییدگای نز یییر‬ ‫دا اه زری زوب را نر ز اب ش ر‬ ‫بی نروغ ش ر بی نماب و ت ریف ایشیان‬ ‫از نمد انبی را ب ان زین ‪:‬از نهیر ایشیان‬ ‫نرباب شی ر وآفریشینهای شیا رانه هیر‬

‫با)ی زرنی شون لوای جنئی ولوای زلی‬ ‫ب ت ر نمد اسد ‪.‬نمید شی ر ییا نمید‬

‫تنها ب اثر ولوانندی ارت اط ایجان شیون‬ ‫بلکه تاث ر و زن اثیر انبیی بیه ایاظ‬

‫و حا م هانی س نورای و نهر انبیا و‬ ‫وف ه زه گذر زنی بیه نهرییه هیای‬

‫انبیی ‪.‬لییون شیا ر هی وم یی نر شی ر‬ ‫لوی ا آاظ و م انی را سی سینر‬

‫موضییو ‪-‬شییک و سییال ار‪-‬تکن یی‬ ‫و نا د‪-‬تجنیه و تال و روش شون‬

‫انبی م مدر تر می رس زه فمپ به زر‬ ‫نامشییان بهییندی مییی زیین همچییون‬

‫م کند وم ی زار لون را میرور و ا ی ح‬ ‫می زند وم ی نر باب شی وی ی زیار ییا‬

‫‪-۳‬نمییید ماازاتی(نمییید بیییه ایییاظ‬

‫‪:‬فرما ه روسی ‪:‬زه نر شک و فرر –‬ ‫ییدو از هنجییار یییا هنجییار گرییینی و‬

‫هدف و وق لیوی سیخ میی گویید‬ ‫نیرر شا ر ن هد من مدسد و زاری زه‬ ‫می زند نمد اسد‪.‬‬ ‫بندی به هم نو نیدگای بهندی می زن‬ ‫و از آن گذر میی زین گریینی ن هید‬

‫وام دی‪:‬بررسی و ارجا به جهان ب رون‬ ‫ی نی م ابمد آن با جهان وام ‪.‬‬ ‫‪-۴‬نمییید زاربرنی(نمییید بیییه ایییاظ‬ ‫لوانندیی‪:‬نمدی زه م اب مذاق ا ااب‬ ‫م اسد وتک ه آن بر تاث ر اثر انبی بر‬ ‫لوانندی اسد‪ .‬و م روف به نهریه کس‬ ‫ا م لوانندی اسد‪.‬‬

‫برای اینکه به آنچه ممصون ای یژوه‬ ‫اسیید نسیید یییاب مییروری زن ی بییر‬ ‫ت اریف و آنچه نمد انبی می نیام و نر‬

‫‪-۵‬نمییید ب انررانه(نمییید بیییه ایییاظ‬

‫انامه فمپ بصورت موضو ی و فهرسید‬ ‫وار از انوا نمدانبی رایج و نهرییه هیا و‬

‫نویهندیی‪:‬شیی ر را نییو ی ب ییان مییافی‬ ‫ا ضم ر می ناند‪.‬طغ ان و رینی زلمیات‬

‫مکاتت انبی زه نر ای مه زوشی دندرا‬

‫وانای احهاسات می ناند زیه ماصیو‬ ‫تخ شا ر اسید ونریافید و افکیار و‬

‫زوش زه مش امان ای طری می توانند‬ ‫نر مناب یان شدی نر یی نر تام ی و‬ ‫تام آن بکوشند‪.‬وا ه گرین مخ صر ه‬

‫احهاسات شا ر را نشان می نهد‪.‬‬

‫ب ان لواه زرنر و بر شرح شان نمیی‬

‫به جریان ش ری م ا ر لیواه زن زیه‬ ‫با ا لی و م به ماسید ونر آلیر‬ ‫با را ی رامیون الی ق نر نمید بهیپ‬ ‫لواه نان سپاسرنارر زه با ی وری ان‬ ‫با م‬

‫همرای اید‪.‬‬

‫انوا نمد‪:‬‬ ‫‪-۱‬نمد تاثری یا احهاسی‪:‬نر اینرونه نمد‬ ‫من مد س ی می زند تا تیاث ری زیه اثیر‬ ‫انبی بر روی او گذاش ه اسد ب ان زنید‪.‬‬ ‫ی نی ل یاالت ‪-‬ب ین هیا‪-‬احهاسیات‬ ‫وب ور زلی تاثرات (امپرس ونیرا زه اثیر‬ ‫انبی نر او ایجیان زیرنی اسید توضی ح‬ ‫نهد‪.‬‬ ‫‪-۲‬نمد ف وایی یا حکمیی ییا م یاری‪:‬نر‬ ‫ای نو نمد س ی بر ای اسید زیه نیه‬

‫‪-۶‬نمد نی(نمد به ااظ لیون اثری‪:‬اثیر‬ ‫انبییی را جییدا از نویهییندی و لواننییدی و‬ ‫نن ای وام ی بررسی می زند و اثر انبیی‬ ‫را لون بهندی می ناند و مه م زه باید‬ ‫آن را با ما های نرونی و اتی لیون‬ ‫آن از م رمیو و ابهیار –انهیجار‬ ‫م و ارت اط اجنای باه ی نی روابیپ‬ ‫بیی‬

‫نا ییر م شییکله ای تمام یید و‬

‫زما‬

‫بررسی شون‪.‬‬

‫رریت سازی –موس می‪-‬برجه ه سازی‬ ‫وانب یید بررسییی مییی زنیید م ییون راواز‬ ‫نیییدگای زبانشناسییی ‪:‬مک ییت یییراا‪-‬‬ ‫نئوفرما ه ‪-‬فوتوریه جای نارنید و نر‬ ‫نمد نو می شون از ای اسیامی نیار بیرن‬ ‫‪:‬ا وت‪-‬ریچارنز‪-‬امپهون و همچن نمد‬ ‫ملیییی و مک یییت شیی کاگو و نرنمییید‬ ‫روانشناسییانه از فروییید و آن ییر و زییار‬ ‫گوس او یونی و دا ه نمد اس وری گرا‬ ‫و فلهآه‬ ‫ونمد مارزه ه ی و هرمون‬ ‫زبان و یها مدرن ه و نمد ف م نه ی‪.‬‬ ‫ونر انامه مخ صری بیه جرییان شی ری‬ ‫م ا رفارسی از زونتیا‪۱۳۳۲‬تیا انمی ب‬ ‫‪۱۳۵۷‬می ییرنازر زیه شی ر م ا یر میا‬ ‫احوا ریشه نر آن نارن ونمی شیون نر‬ ‫آس ت شناسی ش ر م ا یر آن را ندییدی‬ ‫گرفد ‪.‬نر ز ت جریان ش ر م ا ر را به‬ ‫ش فص مجنا فرمونند و نر ی هیر‬ ‫ی به بررسی و نمید مآصی یرنال نید‬ ‫زه حم ر فمپ سر فص ها را به ال صار‬ ‫ر می زن ‪-۱:‬جرییان شی ر سیند‬ ‫گییرای م ا ییر شییام شییا رانی چییون‬

‫با ت اریف فیوق شیاید زمیی بیا فضیای‬ ‫نمانی نر انب ات آشنا شیدی باشی زیه‬

‫شهریار‪-‬رهی م ری‪-‬حم دی ش رازی‪-‬‬ ‫ام ییری ف رززییوهی و سی م به هییانی‬ ‫و‪-۲...‬جریییان ش ی ر رمان ی اشییمانه‬

‫رر نر ای مما توض ح ب ش ر ن هد‬ ‫و نر انامه بصورت ت ر وار فمپ نار انوا‬

‫وفرنگرا‪:‬فریدون تیو لی‪-‬نیانر نیانریور‪-‬‬ ‫فریییدون مشیی ری‪-‬مهییدی سییه لی‪-‬‬

‫نهریه ها و مکاتت نمد انبی را ب ان می‬ ‫زیین و زنکییای نر آن را بییه مخاطییت‬

‫مامیید لی اسیی می ندوشیی ‪-‬حهیی‬ ‫هنرمندی‪-‬فریدون زارو‪-۳...‬جریان ش ر‬

‫گرانمایه می سپارر ‪.‬‬

‫جام ه گیرا و انم بی‪:‬هوشینی‬ ‫رمان‬ ‫اب ها ‪-‬زارو‪ -‬نصیرت رحمیانی‪ -‬نز یر‬

‫از نهر ف سآه چون اف طون و ارسی و‬ ‫و حکمای ما چون لواجه نص ر طوسیی‬

‫س روم یرهار‪-‬مامد ز ن یری و‪-۴...‬‬

‫جرییان شی ر سم و هی اج ما ی‪:‬ن میا‬ ‫یوش ج‪-‬مهدی الوان ثا ‪-‬احمدشاملو‪-‬‬

‫وترت ی زه وجون ناشد و رفاهی زه به‬ ‫هر حا نرآن نیدی می شدوگویی ناگیای‬

‫فروغ فرلنان‪-‬منوچهر آتشی‪-‬مامدرضیا‬ ‫شآ ی زدزنی‪-‬سهراب سیپهری و‪-۵...‬‬

‫از ی ی زییابوم وحشی ناک ب ییدار مییی‬ ‫شدند و حا می لواس ند نن ای جدیدی‬

‫جرییییان شییی ر میییو نیییو و حجییی‬ ‫گرا‪:‬احمدرضییا احمییدی‪-‬یییدا رویییایی‬

‫را زه زشف زرنی بونند برای هموطنان‬ ‫لونشان توض ح بدهند و نچار ت ل می‬

‫و‪-۶...‬جریان شی رمماومد‪:‬طاهری یآار‬ ‫زانی‪ -‬لی موسیوی گرمیارونی‪-‬ن مید‬

‫شدند ونمی توانه ند لوب حرف بنننید‬ ‫چون ابناری هنوز ی دا نشیدی بیون و آن‬

‫م رزازانی و‪...‬‬

‫گ جی و ح رتی زه ناش ند به آنها اجازی‬

‫ش ر فارسیی نر طیو ید سیا ال یر‬ ‫ی نی از حدون ‪۱۲8۵‬ی‪.‬ی تا به امیروز از‬ ‫نهر ورت –س رت وسیال ار تایوالت‬ ‫بییدی و بییی سییابمه ای را یشیید سییر‬ ‫گذاش ه اسید‪.‬ی از آن هی یی از‬ ‫ا صییار و انوار شیی ر فارسییی را سییراغ‬ ‫نداری زه نرآن نر ر میدتی چنی‬ ‫زوتای تغ راتی تا بیدی حید یرنامنیه و‬ ‫همه جان ه نر ش ر فارسیی ایجیان شیدی‬ ‫باشد و نر مجمو با تمار تاوالتی زیه‬ ‫نر د سا ال ر نر ش ر فارسی ایجیان‬ ‫شدی می توان گآد زیه نر طیو میر‬ ‫تمری هنار سا ه ی لوی ایی همیه‬ ‫تاو ش رفارسی به لیون ندییدی اسید‬ ‫‪.‬بییدی ترت ییت باییید ا ییان زن ی زییه‬ ‫نخه نشانه های رنهانس یا نیوزایی‬ ‫نر ش ر وانب فارسی نر سا های نننی‬ ‫به انم ب مشیروط د نر نوشی ه هیای‬ ‫روشنآکران وررب نیدگانی چون طا ت‬ ‫اوف‪-‬م رزاآمالان‪-‬آلوننانی‪-‬م یرزاملک‬ ‫لان‪-‬زی ا ابدی مراره ای و‪...‬به ومو‬ ‫ی وسد‪.‬ای نو زایی و نواندیشی با نو ی‬ ‫یروته ان هیی صیی انی و انم بییی و‬ ‫ویرانرییر زییه ییه ت یین و تنیید تهدییید و‬ ‫تخریت آن ب از هرچ ن م وجه انب ات‬ ‫سن ی بونی همرای بونی اسد‪ .‬ا یه ایی‬ ‫امر تا حدون زیانی ن ن ط ی بونی چیرا‬ ‫زه اینها از نن ای اس دانی ایران یک اری‬ ‫نرمماب تمدن ررب مرار گرف ند با نه‬

‫نمی نان زه من می فکر زنند وهمه چ ن‬ ‫را نم ی م تال ی زننیید‪.‬ای اسیید زییه‬ ‫یک اری به همه ی سن ها می تال ند و به‬ ‫بنرگان انب ات ایران نشنار می ناننید و‬ ‫آنها را مایه ی مت ماندگی اییران میی‬ ‫نانهیی ند و نرممابیی بنرگییان تآکییر و‬ ‫اندیشه ی ارویایی را بشدت س ای می‬ ‫زرنند وبیاز بیدون اینکیه تآکیر آنهیا را‬ ‫بشناسند و م ا ه زنند فکر می زرننید‬ ‫زه نوای نرن انب د میا هی رفی بیه‬ ‫همان رای اسد‪.‬زه نر انامه به ان میاناتی‬ ‫زه م رح می زرنند اشاری می زین ‪:‬ا‪-‬‬ ‫انب ات مدی ب شی ر تخ ی گیرا و ر یر‬ ‫وام ی اسد‪-۲‬انب ات گذش ه ب ش ر آظ‬ ‫گییرا و گرف ییار سییج و ماف ییه اندیشییی‬ ‫اسد‪-۳‬انب یات بایید بجیای ینیدآموزی‬ ‫ان مانی باشد‪-۴‬تاز د بر ینور زیاربرنی‬ ‫بونن انب ات‪-۵‬بجیای میدح ظا میان و‬ ‫اربابان میدرت بایدبیه فضیایح و فجیای‬ ‫بپییرنازن‪-۶‬باییید مرنمییی بییون و از نرن و‬ ‫آرمانهییای مییرنر باشیید‪-۷‬باییید بجییای‬ ‫م شوق و مغاز ه با او از ش به وطی‬ ‫سخ گآد‪-8‬تاز د بر ام ام از شی وی‬ ‫هییا وشییررنهای ش ی ر وانب ارویییایی و‬ ‫ایجان تجدن وتاو نر انب یات‪-۹‬تاز ید‬ ‫بر نور یره ن از ی چ دی گیویی ومغلی‬ ‫سرایی‪.‬‬ ‫ا ه ای با چنان ی رفد نر انامه‬ ‫زه می شون ح ا نر ایی م یان تمابی و‬

‫ت ار ب نو نیدگای ونهریه ماب ا نا‬ ‫تر را نر جدا بهار و تمی رف د نید‪.‬‬ ‫نخهد نییدگای بهیار و همآکیران او نر‬ ‫انجم انبیی نانشیکدی ونشیریه ای بیه‬ ‫هم نار و نیرری نیدگای تمیی رف ید‬ ‫وه اندیشان او نر نشریه تجیدن‪.‬بهار و‬ ‫یاران او زه به ماافهه زیاران م یروف‬ ‫شدند م مید بیه تجدیید نهیر نر شی ر‬ ‫سن ی و ا ی ح و نیوآی زیرنن آن و‬ ‫م اب زرنن آن با ام ضائات واح اجات‬ ‫زمان بونند و نر حا به آثار و اش ار‬ ‫انبای ی ش به نیدی ا جیاب و اح یرار‬ ‫می نرریه ند‪ .‬نرشماری نخهید مجلیه‬ ‫نانشکدی می لوان ((موافی اح اجیات‬ ‫ف لی ه ئد اج ما ه و م اب ما یی‬ ‫زه ما را تکم لواهد نمون ی تجیدن‬ ‫آرار آرار و نرر نرمی را ا‬

‫مرار لیون‬

‫سال ه و هنوز جهارت نمیی زنی زیه‬ ‫ایی تجییدن را ت شییه مییارات تییاریخی‬ ‫یدران شا ر و ن ازان لون مرار نه ‪.‬ای‬ ‫اسد زه ف ی آنیرا مرمید نمیونی و نر‬ ‫یهلوی آن مارات به ریخی بن انهیای‬ ‫نوآی تری زه با س ر تکام نیوارهیا و‬ ‫جرزهای باال می روند مشغو لواه‬ ‫شیید‪.‬یینرمماب تمییی رف یید تنیید رو و‬ ‫رانیکا بون و م مد بون زه بایید ت شیه‬ ‫برناشد وبه جان مارات تاریخی یدران‬ ‫اف ان و آنها را تخریت زرن و بیر ویرانیه‬ ‫هییای آنهییا بن انهییای جدیییدی را یییی‬ ‫افکنیید‪.‬ای مخ صییر را بییه آن منهییور‬ ‫نراش تا به م ماجرا از آریاز زمیی‬ ‫آگای تر شوی و بدان زه میا م یراث از‬ ‫چه تآکراتی نر لون به یانگار ناری زیه‬ ‫برای بای و زاوییدن موضیو زمیان‬ ‫به ار می طل د زه نر ای مما فمپ به‬ ‫اشارتی گذرمی زن از آن‪.‬‬

‫و ای مروری مخ صر بر احوا نمد انبی‬ ‫به آن ن بون تا ه بیه ایی نم یه‬

‫نالواس ه گرف اری شدی اند و نر ب ان و‬ ‫ز مشان نمونار می شیون ا یه نر هیر‬

‫یوسد را به میی زشید و نر را تکیان‬ ‫م دهد‪ .‬لرمرس برای چه وزوز می زند‬

‫م وف شون زیه وم یی سیخ از نمید‬ ‫انبی به م ان می آید بیدان بیا لمیی‬

‫نوسوی ط ف ای آفات نیدی می شون و‬ ‫لییاص زمییان و مکییان مییا هی ن هیید‬

‫شاید لونی ه نمی نانید‪.‬فمپ ط یی‬ ‫نارن بی آرار زه ن م خواهد نیریران‬

‫بس م ی و نرییایی ژرف سیر و زیار‬ ‫ناری و نمی شون به راح یی از زنیاری‬

‫چنانکه از مدی ه ب ش ر شیا ران زیه‬ ‫انب رافمپ آفرین می نانهی ه انید بیا‬

‫ه آنیرا حیس زننید‪:‬گویا میی لواهید‬ ‫بروید‪:‬می نان د م ه زندی ار و م دان‬

‫گذر زنی و بیه لیون اجیازی نهی بیه‬ ‫آسانی نمد را سر ب ری و بای زنی‬

‫نمد نشمنی ورزیدی اند و گویی ه چ ن‬ ‫را مناح تر و م انر ین تیر از وجیون‬

‫چ ور وزوز زن ‪.‬‬

‫نر انهار و نس خوی احیوا لیوی ییا‬

‫من میید ن اف ییه انیید‪.‬می گوینیید نوتیی‬

‫نالوی روانی لون مرار نه زیه ا یه‬ ‫ای احوا بر نمد زیان رریت ن هد زیه‬

‫زارنینا نیار آور زیه از زارگیای رفائی‬ ‫نیدن می زرنند وم ی نرباری ی اثیر او‬

‫از آراز نمد همرای بونی اسید بیاآن ایی‬ ‫زشمک های و ننا و یمه زشی هیا و‬

‫از‬

‫گآ ند زه نر چهری ی حواریهیا بی‬ ‫اندازی سرخ اسد نمای با انیی م یی‬

‫ح ا ه حرمد و مشد زیوف‬ ‫بر نمان زه نر انامه بیه آن اشیاری‬

‫بییه راسی ی چییرا چخییوف اینرونییه مییی‬ ‫اندیشد واگر بخواه نمونه های نیریر‬ ‫ب اورر فراوانند تا جای کیه زیار بیه زن و‬ ‫لورن ه رس دی ب نامد و نمید شیوندی‬ ‫وفکر می زن د چیرا نر ایی مجیا بیا‬ ‫طرح چند سوا به با ال ق نر نمید‬ ‫لییواه یرنالیید‪ .‬آیییا طرحییواری‬ ‫هییای هنییی هییر فییرن نر ابییراز‬ ‫نهیری میوثر اسید آیا ام یا و‬

‫می شون زه ممصیون ایی ممیا‬ ‫رس دن به ای نم یه بیون بیرای‬

‫لواس ه های نهآ ه نر نهان یا ب‬

‫بررسی و بهپ ب ش ر زه به وامی‬

‫به ت ر فرویید ماننید شیهوت و‬

‫نم ی و اهم یید انب نر انب ییات‬ ‫چ هد شاید نر بازار و نر مااوری‬

‫لش نر ز ر نامد یا نمد شیوندی‬ ‫نمونار می شیون زدار مکان هی‬ ‫های نفا ی روانیی نر مواجیه بیا‬

‫ی ییوار یییا مییاب س اس ی ون و‬ ‫رجا نیدی باشی چن ی جیدا‬

‫نمد ف ا میی شیوند آیا ضیریت‬ ‫هیوی ه جییانی نر نمیید یییذیری‬

‫هایی زه ح ا منجر به زن و لورن‬ ‫طرف شدی باشد اما به راس ی نر‬ ‫مجا انب جایریای انب چ هید‬ ‫وآیا از زهانی زیه نرایی مجیا‬ ‫مل ی مییی زننیید چییه بییه نییوان‬ ‫نویهندی اثر چه به نیوان مخاطیت ییا‬ ‫من مد آیا جام یه و یوار ان هیار نییدن‬ ‫چون یمه زشی ها یا تخل یه ن ازهیای‬ ‫اب دایی بر لواسی ه از بی ییا نهیان زیه‬ ‫آم خ ه با لش و شهوت اسد به میو‬ ‫فرویید را نارنید ای آف یی بیس بینرا‬ ‫اسد زه به جان آثار میا نر ایی نن یای‬ ‫مجازی اف انی اسد گذش ه از سیرم های‬ ‫انبی و تآکیرات جنهیی و میدی هیای‬ ‫روانی و ت) ید هیای روانیی زیه افیران‬ ‫م اسآانه نر جام ه ب مار میا لواسی ه ییا‬

‫موثر اسد آیا می شون بیا حربیه‬ ‫نمد زهیی را بیه نار یرسیونا ییا‬ ‫نماب م آکر لوی‬

‫و می برتیر‬

‫اما ظاهرا نه لا ی از لش گآد‪:‬ای زار‬

‫انییدالد چرا افییران نمیید گرییین مییی‬

‫را مدا زرنی ار‪.‬گمان نمی زن د حواری‬

‫شوند نمد ال می و نمید ر یر ال میی‬ ‫چ هد ترازوی سنج نمد به وام چه‬ ‫می باشد وفراوان سواالتی از ای مه‬

‫می شوند‪.‬نه ر ای جواب را زدار نمانی‬ ‫ههد زه بنو ی نیریر از شیا ری زیه‬

‫زه به چرایی ماجرا می یرنازن زه ا یه‬ ‫همان ور زه تا اینجا م لت سی ی بنیدی‬

‫وی بر ش ری نمد زرنی اسید نشین دی‬ ‫باشد جا ت اسد نهر چخوف را هی نر‬ ‫ای باب بشنوید زه گآ ه اسید‪:‬نمان هیا‬

‫بر ای بون زه زم ر از لیوی ب یافنای‬ ‫نر انامه ه بیه ایی سیواالت از منهیر‬ ‫اسات د گرانمایه به جیواب نننیی‬

‫م) لرمرههایی هه ند زه روی ی کیر‬

‫شور ‪.‬‬

‫بهشد وم یی میی ب ننید زل هیا تاید‬ ‫فرمان ام)ا شماسد از لجا ید سیرخ‬

‫است می نش نند و او را ن‬ ‫از شخ زرنن زم‬

‫می زنند و‬

‫باز م دارنید اسیت‬

‫میی‬

‫شایه ه نییدر مخاط یان گرامیی بیرای‬ ‫اینکه بیه م ای زمیی مراب یی ب شی ر‬

‫ونیرر نمد ن هد‪.‬اگر لرنی گ ری نر نمد‬ ‫الییذ نشییون مییی تییوان مآهییور سییازی‬

‫ناوری فرن به لون نر نهر می گ رن زیه‬ ‫ه به نمان و ه نمد شوندی آس ت میی‬

‫ناشیی ه باشییند نر زییاووی چنیید واژی‬ ‫بکوشند زه نر روانشناسی تال لی یونی‬

‫فراگ ری از آن الذ شون وآنرای سنج‬ ‫و ارزیییابی را بییه گونییه ای نیرییر ییت‬

‫زند‪ .‬نمد گرینی را می شون بیه نومهی‬ ‫تمه زیرن ‪:‬نمیدگرینی آشیکار و نمید‬

‫به زی ایی از آن یرنی برناری شدی وایی‬ ‫مما جای بهپ آن نمی باشد و فمپ به‬

‫جویانه –حه جویانه و منصآانه تمه‬ ‫زرن وا ه نز ر اس می نمد هی نالنیه‬ ‫ونمد ر ر ه نالنه را م رح فرمونند زه‬

‫گرینی نماب نار‬

‫زیییر اشیییارتی از آن میییی گیییذرر‬ ‫مانند‪:‬یرسونا یا نمیاب‪-‬سیایه‪-‬نالونآگیای‬ ‫جم ی و آرز ای ‪-‬زمپلکس ییا میدی‪-‬‬

‫می شون برناشید نمید ال میی و ر یر‬ ‫ال می و نمد لوب یا بد را از آن ناشد‬

‫لویش یا لون‪-‬آن ما و آن موم و اگیر‬ ‫فر د نارید تو ی ه بیر لوانیدن زی‬

‫و ممه م شون چنانکه مآهور نمد البیه‬ ‫شرط از ه ن ی و نیاه ن یی و حهی‬

‫م اح نهری یونی نارر زیه بهی ار نر‬ ‫شیینالد و بص ی رت مییا نر روانشناسییی‬

‫جویی و ت جویی اسد چنانکه حافظ‬ ‫می فرماید‪:‬‬

‫تال لی نر حوزی شنالد ت پو وژی افران‬ ‫وبه چرایی برلورنشان با م یون و افیران‬ ‫نیرر و ح ی لونشان میی ییرنازن‪ .‬وبیه‬ ‫مد از یونی نر ای مجا نار برنر زه‬ ‫ایشییان از روانشناسییی بییه حییوزی انب‬ ‫ورونی بس زی ا و روح افنانارند‪.‬‬

‫ت نروی‬

‫و تیوانرر بیه زی وبی‬

‫بدسد‬

‫تال‬

‫ای به آن م نی ن هید زیه او همیه را‬ ‫م و نارن بلکه نم م کس آنهد ‪.‬نمد‬ ‫گرینی وازنشی ه جانی نر مواجهیه بیا‬ ‫نمد اسد زه می تواند بیه نمید سی نی‬ ‫ه برسید‪.‬ونرنم ه ممابی نمید ییذیری‬ ‫وازنشی هوشیمندانه و مهیئو د ییذیر‬ ‫اسد ‪.‬زهانی زه از توان هوی ه جانی‬ ‫یا آیک و زم ری برلورنار باشند نر برابر‬ ‫نمد وازنشی ه جانی نارند و نمد گرینی‬

‫زاربد مصیلاد آنهید زیه بیه م لی‬ ‫نکن‬

‫از لون نشان می نهند‪.‬‬

‫ا ه شاید به ر آن باشد نهیر موالنیا را‬

‫ا ه با مکان نر های نفا ی لیاص زیه‬ ‫فروید از آن مکان نر ها به نوان مرضی‬

‫ه بدان نر ای باب زه می فرماید‪:‬‬ ‫ال ق نر نمد‪:‬‬

‫زه با)ی مآص اسد برای م)ا فرنی‬ ‫را تصور زن د زه همه راتائ د میی زنید‬

‫بر سر لرم به ومد ان مان‬

‫و رضی نار می برن و نر تمه بنیدی‬ ‫های جدید روانشناسان از مرضی بیونن‬

‫نه زه ف حان زح جویند بان‬

‫زین آیییا میی شییون گآید سییخنی بییار‬ ‫اطآی م) د یا منآی نارن برلی مائی‬

‫تا جداگرنن زگندر زاهها‬

‫همه مکان نر فا یله گرف یه و آنیرا بیه‬ ‫سییا و ناسییا تمهی زییرنی انیید زییه‬ ‫سازوزار تصا دگرایانه از نمونه مکیان نر‬

‫به نآی بار منآی و برلی مائ بیه نآیی‬ ‫بار م) د از نمد هه ند باید توجه ناشد‬

‫تا به ان اری رون یا چاهها‬

‫نفا ی سا می باشید امیا ماممیان نی‬ ‫وازن نفا ی را نر مواجهیه بانمید نیار‬

‫ای بخ‬

‫را با ایی سیوا شیرو میی‬

‫نآی بار منآیی از نمید حیدام نیاظر بیر‬ ‫نوممار اسد‪-۱:‬نمد بار منآی به نیوان‬ ‫ممور مآهومی نمد‪-۲‬ننمد بار منآیی بیه‬ ‫نوان الزمه لیارجی نمید‪.‬ممک اسید‬ ‫زهی بپذیرن زیه نمید نر ممیار تامی‬

‫ا ه شاید ای ت ر به ر به زار آید زیه‬ ‫نمد به ات بار منآی نیدارن بلکیه شی وی‬ ‫ب ان آن م اثراز بار روانی منآیی باشید و‬ ‫شاید ه نمد به همرای و یر‬ ‫اطآی منآی ناش ه باشد‪.‬‬

‫آن بیار‬

‫نمد گرینی ونمد ال می ‪:‬‬

‫وش وی رایج نارای بار منآی اسد اما نمد‬ ‫بنا به ت ریف نارای بار منآی ن هید‪.‬چه‬

‫نمیید گرییینی را مییی شییون از منهییر‬

‫نمد را به مم ید بیه یت جیویی و چیه‬

‫روانشناسی و جام ه شناسی ی ر ر شوی‬

‫حه جویی زن هرنو نمید را مضی‬ ‫می زند او ی ما را به نار لرنی گ ری و‬

‫و با)ی زه به م ان می آید راوا اح رار‬

‫نومی نر م نای تمج ید فیرو میی بیرن‬

‫مشروط اسد به ای م نا زیه بیه رلیپ‬ ‫ارزی ناوری رف ار را بیه م نیای ارزی‬

‫می برند زه شام ‪:‬انکار‪-‬انر ینی لیوانی‬ ‫نمیان‪-‬نمید م مابی ‪-‬تام یر نمیان‪-‬ن ی‬ ‫تراشی‪-‬زوچ جلوی نانن نمد‪-‬گریین و‬ ‫بازگشیید و فرافکنییی‪-‬ممصییر نانه ی‬ ‫نیرری و بازلواسد می باشد ‪.‬‬

‫پا گرفتم‬ ‫از همیشه خانه‬ ‫و زدم به خالی سرنو ت‬ ‫ادامه خط های پیشانی ام را گرفتم‬ ‫و از امنیت دیوارها به در دم‬ ‫تنهایی ام با من پا گرفت و به راه زد‬ ‫هارمونی کستن ها‬ ‫صفی از کابوس های رنگ به رنگم‬ ‫دست در دست یکدیگر‬ ‫از پی نامم در پی ام از خانه بیرون زد‬ ‫و به هر ه نباید تن داد‪...‬‬ ‫آرزوهایم در پی ام راه افتادند‬ ‫هر کدام کل یبی به خود گرفتند‬ ‫که نه من می خواستم‬ ‫پس هر کدام از آن کسی دیگر د‪...‬‬ ‫از خانه بیرون زدم گویا نه به در کردن خستگی خواو ها‬ ‫که گویا به تاراج خودم!‬ ‫خودم را جایی در ایستگاه به ستونی بستم و گریختم‬ ‫حاال دارم جان می کنم علربه ها را به هم گره ببنم‬ ‫اید این ساعت نحس بگذرد بختم باز ود‪.‬‬ ‫علیرضا راهب‬