ANUGITA1 CAPITULO 1 Dijo Janamejaya
1.1
sabhäyäó vasatos tasyäó nihatyärïn mahätmanoù keàavärjunayoù kä nu kathä samabhavad dvija
1.2
kýáíena sahitaù pärthaù svaräjyaó präpya kevalam tasyäó sabhäyäó ramyäyäó vijahära mudä yutaù tataù kaó cit sabhoddeàaó svargoddeàa samaó nýpa yadýcchayä tau muditau jagmatuù svajanävýtau tataù pratïtaù kýáíena sahitaù päíéavo 'rjunaù nirïkáya täó sabhäó ramyäm idaó vacanam abravït
1.3 1.4
1.5 1.6 1.7
viditaó te mahäbäho saógräme samupasthite mähätmyaó devakï mätas tac ca te rüpam aiàvaram yat tu tad bhavatä proktaó tadä keàava sauhýdät tat sarvaó puruáavyäghra naáúaó me naáúacetasaù mama kautühalaó tv asti teáv artheáu punaù prabho bhaväóà ca dvärakäó gantä naciräd iva mädhava
1.8
evam uktas tataù kýáíaù phalgunaó pratyabhäáata pariávajya mahätejä vacanaó vadatäó varaù
1.9
àrävitas tvaó mayä guhyaó jñäpitaà ca sanätanam dharmaó svarüpiíaó pärtha sarvalokäóà ca abuddhvä yan na gýhíïthäs tan me sumahad apriyam na ca sädhya punar bhüyaù smýtir me saóbhaviáyati nünam aàraddadhäno 'si durmedhäà cäsi päíéava
1.10
1
A partir de la versión en inglés de K.M. Ganguli, y comentarios de Telang y de Arjuna Misra
Varón regenerado, ¿qué conversación sostuvieron los magnánimos Krishna y Arjuna luego de matar a sus enemigos, mientras residían en palacio? Dijo Vaisampayana Recuperado su reino, Partha pasaba feliz el tiempo junto con Krishna en aquel palacio celestial, con el corazón lleno de alegría. Un día, oh rey, paseando sin motivo por un lugar del palacio que era igual a un lugar celestial, llenos ambos de gozo fueron rodeados por sus parientes. Entonces Arjuna el Pandava, lleno de satisfacción por la compañía de Krishna, miró aquel palacio delicioso y pronunció estas palabras. Dijo Arjuna Armipotente hijo de Devaki, al acercarse la batalla conocí tu grandeza y además conocí tu forma de Ishvara; pero todo lo que tu santa persona me dijo por afecto, Keshava, ha desaparecido totalmente a causa de mi mente inestable, tigre entre hombres. Sin embargo, Madhava, una y otra vez he tenido curiosidad sobre aquellos temas, mi Señor, y tu persona muy pronto se marchará a Dwaraka. Dijo Vaisampayana Entonces, después de esas palabras, el energético Krishna, maestro del discurso, abrazó a Phalguna y le contestó en estos términos. Dijo Vaasudeva ¡Ay Partha! ¡Yo te hice escuchar verdades consideradas ocultas y eternas, que son la forma misma del Dharma y de todos los mundos! Muy desagradable me resulta que por necedad no hayas retenido todo aquello, pues ahora no me volverá a la memoria para declarártelo de nuevo; sin duda careces de fe, Pandava, y tu inteligencia es tosca.