Maggezien #06

PERSONEELSMAGAZINE H.-HARTZIEKENHUIS LIER #06

Alles waar het Heilig Hart sneller van slaat.

Yes, we did it!

Tussen spuit en spade

Viva la vida

Chris Vercammen op en na het werk

Steven en Marta over de sprong van hun leven

DE INGREPEN VAN DE MAAND

08

12

18

Binnenkijken Team selfie Teambuilding Eye on the job Ad valvas 100% HHZH Facelift NIAZ-label In de gangen Face to face Ontslagen

04 06 08 10 11 12 14 16 17 18 20

www.facebook.com/Heilig-Hart-Ziekenhuis @heilighartziekenhuislier H.-Hartziekenhuis Lier www.hhzhlier.be 03 491 23 45 Colofon Dit magazine is een initiatief van het H.-Hartziekenhuis Lier maart 2019 | Coördinatie en eindredactie: Barbara Kempeneers, Niki Vuegen | Concept en vormgeving: Absoluut | Copywriting: Anneleen Stollman (www.thewritething.be) | Foto’s: © Jokko, Barbara Kempeneers, Niki Vuegen | Druk: Drukkerij Haletra Deze publicatie is met de grootste zorg samengesteld.

H.-Hartziekenhuis Lier is niet aansprakelijk voor eventuele wijzigingen en/of onnauwkeurigheden in de opgenomen gegevens.

Verantwoordelijke uitgever: Jonathan Dherde.

2

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

OUT OF THE BOX Idee van een collega

Koffietijd!

V R A AG U I T O N Z E S U G G E ST I E B OX OP INTRANET

Vraag van verschillende collega’s: Een tijdje geleden werden de porseleinen koffietassen en glazen uit de gemeenschappelijke keukentjes vervangen door wegwerpmateriaal. Is dit niet erg duur en belastend voor het milieu?

Sylvie Vercammen, facilitair directeur, antwoordt: "We hebben dit grondig onderzocht. Momenteel zijn er vier gemeenschappelijke keukentjes waar we wegwerpbekers gebruiken en een nieuwe koffiemachine installeerden. De laatste maanden mochten we veel nieuwe medewerkers verwelkomen

in ons ziekenhuis. Meer medewerkers, dit betekent meer gebruik van de koffiemachines, maar ook meer afwas en opruimwerk voor onze schoonmaak- en keukencollega’s. Zij hadden elke dag heel wat werk met het sjouwen van de bakken waarin de vuile koffietassen en glazen gestapeld zitten. Een zwaar werkje en niet echt ergonomisch voor de collega in kwestie. Reken hierbij het energieverbruik voor het schoonmaken van het materiaal en afwasmachines die op volle toeren draaien. Ook het afwasmiddel zelf en het waterverbruik rekenen we mee.

Bovendien bleken recycleerbare bekers, zo visten onze collega's van de aankoopdienst uit, maar liefst 40% duurder dan de wergwerpversies. Dit alles maakt dat we toch gekozen hebben voor wegwerpbekers. Maar laat niets je tegenhouden om je eigen koffietas mee te brengen en zelf af te wassen. Da's pas duurzaam."

Heb je zelf een idee, suggestie of initiatief? Blijf er niet mee zitten en stuur je ingeving naar redactie@hhzhlier.be.

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

3

BINNENKIJKEN BIJ Ontdek het ziekenhuis van morgen

BINNENKIJKEN IN DE WERELD VA N FAC I L I TA I R D I R E CT E U R SY LV I E V E R CA M M E N

Er hangt chemie in de lucht Sylvie Vercammen is onze nieuwe Facilitair Directeur. Naar welke uitdagingen op het werk kijkt zij uit? Wat geeft haar energie?

En hoe zorgt ze voor een gezonde werkprivĂŠbalans? Hoog tijd voor een kennismaking!

Gepokt en gemazeld in techniek & bouw Het technisch onderhoud en het beheer van alle bouw- en renovatieprojecten in goede banen leiden, is een belangrijk deel van mijn job. Techniek en bouw, dat is echt mijn dada.

Mijn hele carrière heb ik grote bouwprojecten geleid, zowel in de industrie, de woningbouw als in de zorgsector.

4

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

Gebeten door chemie Als tiener was ik gebeten door chemie. Ooit behaalde ik een vijfde plaats in de Vlaamse Chemie-Olympiade. Mijn ouders vonden dat ik hoog moest mikken en ik ben dan burgerlijk ingenieur chemie gaan studeren. Dit betekende wel dat ik mijn droom om naar het conservatorium te gaan, moest opbergen.

Vrouw in een mannenwereld Chemie, en zeker de bouw, is een mannenwereld. Lange tijd ben ik de enige vrouwelijke ingenieur in mijn werkomgeving geweest. Ik

ben het dus gewoon om mijn mannetje te staan. Gelijke kansen voor vrouwen liggen me nauw aan het hart.

Mens en techniek In 2008 heb ik de stap naar de zorgsector gezet. Een bewuste keuze. Naast het technische spreekt het menselijke aspect me erg aan. Bovendien was ik op zoek naar een betere werk-privĂŠbalans en meer stabiliteit in mijn leven. Altijd maar reizen voor je werk en geen vaste uren, dat was toen niet evident als mama met een zoontje van twee.

Droomjob In deze job vallen alle puzzelstukjes samen. Ik kan hier mijn bagage in techniek en facilitaire diensten combineren met projectmatig en mensgericht werken. Ook het vooruitzicht op de bouw van een nieuw ziekenhuis is natuurlijk fantastisch. Een droomjob dus, en nog eens dichtbij huis ook.

Uitdagingen op de plank We gaan alle technische installaties en nutsvoorzieningen in

kaart brengen om het beheer en onderhoud ervan goed te kunnen opvolgen. Daarnaast liggen er mooie projecten op de plank, zoals de bouw van een nieuwe Spoed en aanpassingen aan het OK. De periode tot aan de nieuwbouw willen we efficient overbruggen: welke werken voer je nog uit en welke niet?

Als ziekenhuis kan je je het niet permitteren om te blijven stilstaan, maar elke investering moet uiteraard renderen.

Muziek in de vingers Piano is een grote passie van me.

Van mijn 6e tot mijn 20e draaide mijn leven rond muziek, maar de combinatie met mijn studie was niet houdbaar. Sinds twee jaar ben ik opnieuw aan het spelen. Ik volg lessen en heb een digitale witte vleugelpiano gekocht. Een droom die uitkomt! Na een zware dag speel ik de stress van me af.

muziek? Maakt niet uit, wij genieten voor tien.

Beestig plezant Ik ben een enorme dierenliefhebber. Met twee konijnen en twee hondjes is er altijd leven in huis. Ooit hadden we een nest van 5 mooie pups, die hebben allemaal een leuk baasje gekregen. Mijn zoon belooft altijd te helpen met de verzorging, maar zoals overal is het mama die uiteindelijk de handen uit de mouwen steekt. Stiekem vind ik dat ook heel fijn!

Als Facilitair Directeur is Sylvie verantwoordelijk voor de facilitaire diensten in ons ziekenhuis. Denk aan schoonmaak, linnen, afval en catering. Ook de preventiedienst, die instaat voor veiligheid en milieu, en de technische diensten vallen onder haar bevoegdheid.

Onze strategie nog eens rustig nalezen? Dat kan! Je vindt het hele document op intranet op de departementspagina van de directie.

Zo moeder zo zoon Mijn zoon Gilles van bijna 13 jaar heeft mijn muzikale genen. Samen naar concerten gaan, vinden we de max.

Klassieke of hedendaagse

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

5

TEAM OUT OF SELFIE THE BOX Collega's Idee van in beeld een collega

Voeding als ondersteuning van het herstelproces? Een kolfje naar de hand van ons team diëtisten. Zij staan patiënten bij met raad en daad tijdens het hele patiëntentraject, van opname tot ontslag.

Goed gevoed = goed gezond "Het diëtistenteam van ons ziekenhuis telt acht medewerkers", zo steekt Lore Ceulemans van wal. "Elke dag staan we patiënten van alle mogelijke afdelingen bij met raad en daad. Dit kan gaan van voedingsondersteuning gedurende de opname tot voedingsadvies ter voorbereiding van het ontslag indien de patiënt thuis nog een dieet moet volgen."

Ieder zijn specialisatie "Voedings- en dieetkunde omvat verschillende disciplines. Onze diëtisten beheersen

M TEA R? W E U K JO E KIJ ie met IN Dm een seluf r ‘m naar

Nee en stu hlier.be hz am je te actie@h red

6

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

die disciplines, maar elk heeft een eigen specialisatie. Zo zijn er collega's die patiënten met risico op ondervoeding bijstaan.

We zetten dan energierijke voeding, bijvoeding en extra tussendoortjes op het menu, altijd op maat van de patiënt.

Voor patiënten met slikproblemen bijvoorbeeld laten we de consistentie van de voeding aanpassen. Wekelijks worden de patiënten gewogen zodat wij hun gewicht goed in de gaten kunnen houden en kunnen bijsturen waar nodig."

Patiënt staat centraal "Een andere grote discipline is oncologie", zo gaat Hanne Van den Bergh verder.

"We volgen patiënten met kanker op die zowel opgenomen zijn in het ziekenhuis, als patiënten die voor hun therapie naar het dagziekenhuis komen. We screenen op het risico op ondervoeding, al komt ongewenste gewichtstoename ook soms voor.

Tijdens een kankerbehandeling krijgen patiënten vaak te maken met voedingsgerelateerde problemen: vermagering, geen eetlust, aften in de mond, braken, verminderde smaakbeleving … Hier houden we rekening mee en trachten ongemakken op te vangen om het voor de patiënt zo aangenaam mogelijk te maken."

Multidisciplinair?

Natuurlijk!

Lore: "Verder vind je onze diëtisten op de dialyseafdeling, in het diabetescentrum en

in de polikliniek bariatrie." Petra: "Ook patiënten die van hun behandelende arts thuis een dieet moeten volgen, krijgen van ons hierover de juiste informatie.

Daarnaast zijn we nauw betrokken bij multidisciplinaire projecten, zoals het zorgpad voor kinderobesitas of het project cardiale revalidatie. Heel actueel en boeiend om te doen."

Wie doet wat?

Specialisatie ondervoeding: Dominique Mertens, Sofie Van Lommel (dect 2010) Specialisatie oncologie: Hanne Van den Bergh, Lore Ceulemans, Lotte Van Leuffel (dect 2204) Specialisatie bariatrie: Dominique Mertens, Lotte Van Leuffel (dect 2010) Specialisatie dialyse: Lotte Van Leuffel (dect 3741) Specialisatie algemene diëtetiek: Petra de Reyck, Sofie Van Lommel (dect 3740) Specialisatie diabetes: Natalia Olbrechts (dect 2755) Zelfstandige diëtiste: Linda Vanlommel (via secretariaat polikliniek)

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

7

OUT OF THE BOX TEAMBUILDING Idee van een collega Samen op stap

Team Intensieve Zorgen

Work hard play hard

"We doen voor elk wat wils", zo dacht Intensieve Zorgen, en organiseerde op ĂŠĂŠn dag drie activiteiten op drie verschillende momenten.

Zo kon iedereen, ongeacht zijn of haar shift, deelnemen. In de voormiddag stond een bezoek aan de Antwerpse Ruien op het programma, in de namiddag een lasershooting en 's avonds een barbecue.

Je keihard amuseren en intussen een hechter team worden, dat is het recept van een teambuildingactiviteit.

Op zoek naar inspiratie? Met deze initiatieven scheer je hoge toppen.

Team Polikliniek Op 6 oktober hield het team van Polikliniek een aangepaste 'board meeting'. De ideale voorbereiding om in woelige tijden het hoofd boven water te houden!

Team Paaz Na een lekker en gezellig etentje leefden onze collega's van de Paazafdeling zich uit in Escape Room 'The Lock' in Lier. De thema's waar het daar allemaal om draait: klas, circus en maffia. Een geweldige uitstap was het, met veel sfeer en plezier.

8

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

Zelf een teambuilding organiseren?

Ons ziekenhuis voorziet een budget van 25 euro per persoon dat je één keer per jaar kan besteden aan een teambuilding. Het gaat om een gezamelijke activiteit waaraan medewerkers én vrijwilligers kunnen deelnemen.

Meer weten? Kijk dan voor meer info op Infoland.

Recept voor een TOPteam Ingrediënten: 50 gr kwaliteit 50 gr eerlijkheid Een snuifje begrip 1 zakje samenwerking 2 kopjes positiviteit 2 el communicatie Doe alle ingrediënten in de blender. Meng alles voorzichtig onder elkaar.

Bakken op lage temperatuur. Afwerken met een toefje geduld.

Team B3 Teambuilding, daar kennen ze op B3 wat van. Zo beleefde het team in 2017 beestig veel plezier op de belevingsboerderij 't Schapenhof.

Een dag van samenwerken, elkaar helpen, veel lachen en plezier maken.

"Elk van ons team verdiende een medaille voor hun knotsgekke en dolle inzet", zo klinkt het. Kortom, het ideale recept om de banden aan te halen én voor herhaling vatbaar.

En dat deden ze in 2018 met een avontuurlijke dropping vol raadsels en opdrachten waarbij overleg en communicatie belangrijk waren.

Eindbestemming was een bungalow in de Grobbendonkse bossen waar er samen geklonken werd op een geslaagde activiteit. De plannen voor dit jaar? Nog niet bekend, maar er broeit van alles...

Met ons team Hebben we lol Lachen en huilen we Doen we ons best Zijn we eerlijk Soms een beetje gek Leven we mee Genieten van ons werk

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

9

EYE ON THE JOB Wat spookt je collega uit?

Koken met cijfers WO R D J E DA A R B L I J VA N ?

Marc en Bernard van de cel Beleidsinformatie zijn fijnproevers wat cijfers betreft.

"Oh ja, wij zitten heel graag met onze neus in de cijfers. Wij doen niks liever!", lacht Marc.

"Waarom? Omdat de cijfers die wij verzamelen en verwerken, ons veel vertellen over hoe we er als ziekenhuis voor staan. Waar we goed in zijn en waar we best bijsturen. Heel nuttig dus!"

en hoe we scoren ten opzichte van andere ziekenhuizen. En dit bijvoorbeeld rond cruciale zaken als patiënttevredenheid, infectiepreventie, handhygiëne, een aantal prestaties in een bepaalde discipline, noem maar op."

Bernard: "Maandelijks en op kwartaalbasis leveren we rapporten aan Bernard: "Ons ziekenhuis bevat met de belangrijkste kerncijfers. een schat aan gegevens. En uit Daarnaast krijgen we ook vragen Marc Laenen die gegevens halen wij nuttige op maat. Onze rapporten zijn Data-analist informatie voor de directie, het eigenlijk maar het topje van Cel beleidsinformatie management, artsen en afdede ijsberg. Achter de scherlingshoofden, zodat zij met men gebeurt er heel veel om ervoor te zorgen dat kennis van zaken de juiste Bernard Beke de juiste cijfers beschikbeleidsbeslissingen kunnen Datamanager Cel beleidsinformatie nemen. Meten is weten. De baar zijn in de juiste vorm kunst is de juiste data aanen het juiste moment. We boren en die op zo'n manier willen goed inspelen op wat de directie en het management verwerken en presenteren dat je daar goede conclusies aan kunt koppelen." nodig hebben en blijven op de hoogte van de nieuwste technieken in ons vakgebied.

Marc: "Onze cijfers bieden belangrijke inzich- Verdere digitalisering en het elektronisch paten in tal van domeinen: de kwaliteit die we als tiëntendossier openen nieuwe mogelijkheden ziekenhuis bieden, onze operationele werking, om steeds beter te koken met cijfers. En dit in financiën, ... We brengen ook evoluties in beeld het voordeel van gans het ziekenhuis. "

Alle rapporten en cijfers vind je op de departementspagina “beleidsinformatie” op het intranet.

10

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

AD VALVAS Men zegge het voort

Party time

Ons personeelsfeest, dat is genieten op een unieke locatie, proeven van lekkers, gezellig samen zijn met je collega's en je beste beentje voorzetten op de dansvloer.

V R I J DAG 7 J U N I 2 019 MIS HET NIET! D e n B o o m g a a r d i n Ra n s t

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

11

OUT 100% OF THE HHZH BOX Specialiteit Idee van van eenhet collega huis

Wow Womama!

Thuis de allerbeste zorgen bieden aan pas bevallen mama's en baby, dat is onze service Womama in een notendop. En de mama's, die zijn alvast in de wolken.

Womama, wat moederhuis in het Afrikaans betekent, hebben we in 2017 gelanceerd, legt Virginia Spaepen uit, die mee aan de wieg stond van het initiatief.

"Aanleiding was de invoering van een verkort ziekenhuisverblijf van vier naar drie ligdagen na een bevalling. Veel mama's, zeker bij een eerste kindje, vinden het geruststellend dat we de dag nadien al langskomen. Ze hebben veel vragen en zijn soms onzeker. We bieden alle zorgen, helpen de borstvoeding op gang en staan hen met raad en daad bij."

"Voor sommige mama's is het niet allemaal rozengeur en maneschijn, die eerste dagen na de bevalling. Last van stuwing of babyblues? Wij zijn er om hen op te vangen. Heel het jaar rond, 7 dagen op 7. Vaak zetten we ook het hielprikje op de vierde dag. Thuis, in hun vertrouwde omgeving, dat voelt veilig."

12

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

Blits & knalroos "Om aan de stijgende vraag te voldoen, kochten we onlangs een tweede auto.

Het vroedvrouwenteam breidt dus uit!

Ondertussen blijft ieder van ons ook in de verloskamer en materniteit aan de slag.

De roterende planning maakt dit mogelijk. Binnenkort dus niet ĂŠĂŠn maar twee blitse, knalroze Womama-auto's in het straatbeeld!"

"Per mama zijn er drie huisbezoeken voorzien. Indien nodig, breiden we dat uit."

En de prijs? Peanuts. "De mama's betalen enkel vervoer- en materiaalkosten: vijf euro per keer. Sommige hospitalisatieverzekeringen voorzien een terugbetaling en dan kost het helemaal niets."

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

13

FACELIFT Voor en achter de schermen

Van vaders op zonen

C H R I S V E R CA M M E N OP EN NA HET WERK

Tussen spuit en spade

Mijn ouders waren vroeger tuinders, en als kind hielp ik mee in de zaak. Na hun pensioen heb ik de activiteiten van groenten telen en op de markt verkopen, verdergezet.

En nu is het bedrijf in handen van mijn zonen. Maar zowel ik als mijn vader van 87 helpen nog mee. Hij in zijn rolstoel in de serre. Als echte buitenmens kan hij het niet laten.

De overtreffende trap van 'bezige bij'? Chris Vercammen!

Verpleegkundige op Spoed én op Intensieve Zorgen, mantelzorger, tuinder en marktkramer, Chris combineert het allemaal.

"Ik ben 30 jaar in dienst in ons ziekenhuis.

In 1989 ben ik begonnen op Intensieve Zorgen en daar werk ik nog altijd, maar elke drie maanden wissel ik af met een job op Spoed. Die afwisseling is helemaal mijn ding. Op Spoed rij ik uit met de ziekenwagen, trieer patiënten of neem onderzoeken af. Op Intensieve Zorgen is het contact met de patiënt en de familie dan weer veel intenser."

"Ik ben altijd fulltime aan de slag geweest, maar sinds kort werk ik 4/5 om mee in te staan voor de zorg van mijn bejaarde ouders. Ook help ik mee in het groentebedrijf van mijn zonen. Stilzitten?

Dat is niks voor mij. Mijn job zou ik niet kunnen missen, al is de combinatie met wat ik buiten de werkuren doe, soms wel pittig."

Alle hands aan dek Het voorjaar is de drukste periode. Dan verhuizen zo'n 20.000 bloemkoolplantjes van de serre naar het veld buiten.

Pittig detail: die planten we met de hand. Daarna moeten de aardappelen in de grond.

Als dat achter de rug is, is het tijd om de eerste bloemkolen te oogsten en weer nieuwe te planten. Wekelijks gaan er 1500 bloemkoolplantjes in de grond.

14

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

Specialiteit van het huis Sla, prei, rode biet, een waaier aan kolen‌ we telen tussen de 20 en 30 verschillende groenten.

Maar onze specialiteit is de bloemkoolsoort: de Mechelse Vroege. Zo lekker! Mensen kwamen daar vroeger al speciaal voor langs. En dus zijn we dat blijven telen. Wat goed werkt, moet je niet veranderen.

Van alle markten Op zondagvoormiddag help ik mee op de markt in Heist. Vroeger deed ik meerdere markten en die combineerde ik met de late shift in het ziekenhuis. Om 21u30 thuiskomen van het werk, de vrachtwagen laden, 's anderendaags de markt doen en hop weer naar het ziekenhuis. Stress, burn-out?

Nooit last van gehad.

Op de groei Ik ben fier op hoe mijn zonen de zaak uitgebouwd hebben. Zij runnen nu een heus groentebedrijf in Koningshooikt. MĂŠt een hoevewinkel, een zorgboerderij voor mensen met autisme, een webshop en leveringen op maat aan de horeca. Zij dragen zorg voor de natuur en voor mensen, zo heb ik het graag.

Duurzaam duurt het langst Ik help mijn oudste zoon ook met de teeltplanning, het planten, het oogsten en de gewasbescherming.

Daar komt een hele administratie bij kijken.

Duurzaam telen, daar gaan we voor!

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

15

NIAZLABEL Nieuws

enhuis k e i z t r a Heilig H monsterscore behaaltdens audit tij werpen van Ant - Gazet

Tijd voor bubbels De officiĂŤle uitreiking van het kwaliteitslabel vindt plaats op 9 mei, maar op 20 maart klonken we alvast op deze prachtprestatie met alle medewerkers.

facebook en Linkedin Ook de kranten en sociale media stonden er vol van!

16

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

HartHeiligzieke scoo nhuis 97 pr rt op raocent ppor t - HL N -

IN DE GANGEN Kunst in de kijker

Christel Verstreken in de kijker Als hoogsensitief kind bracht Christel heel veel tijd door met tekenen. Ze kon er naar eigen zeggen haar gevoelens in kwijt en vond rust in het nauwkeurig tekenen van prenten.

Eerst volgde ze Sierkunsten in het middelbaar onderwijs en behaalde daarna een bachelor plastische kunsten.

De kunst van het recycleren

Meer info vind je op ???

Kunstenares Christel Verstreken werkt graag met recyclagematerialen en -technieken. Denk aan eerder beschilderd doek of papier en dat verwerkt ze tot een nieuw schilderij. Om haar verbeelding aan te wakkeren, vertrekt ze meestal van een gelafdruk of van kleuren op een ondergrond. Terwijl ze vele jaren het fantasieportret op alle mogelijke manieren in beeld bracht, omarmt ze vandaag het realisme. Een genot om naar te kijken! De werken van Christel Verstreken hangen nog tot 30 april in ons ziekenhuis.

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

17

FACE TO FACE 2 collega's ontmoeten elkaar

VIVA BÉLGICA Verhuizen naar het buitenland. Hoe groot is die sprong eigenlijk?

Valt het mee om als Vlaming in een ziekenhuis in een ander land te gaan werken? En hoe is het om als buitenlander bij ons aan de slag te zijn? Steven, kinesist, en Marta, verpleegkundige, over de sprong van hun leven.

Dat Marta Benitez Campos en Steven Loonbeek niet van platgetreden paden houden, is zacht uitgedrukt. Zij is een rasechte Spaanse, hij groeide op in Heist-op-den-Berg. Marta studeerde verpleegkunde in Granada en Steven kinesitherapie aan de KULeuven.

Waarom in je moederland werk zoeken als je ook naar het buitenland kan? Marta en Steven staken de grens over en gingen aan de slag in een ziekenhuis in Lyon. Daar ontmoetten ze elkaar voor het eerst en sindsdien zijn ze onafscheidelijk. Liefde op het eerste gezicht. Marta: "In 2007 zijn we verhuisd naar Malaga, waar we allebei een baan vonden in een plaatselijke zorginstelling.

Maar in 2012 sloeg de crisis in Spanje

Marta Benitez Campos Eerst: verpleegkundige op B2, nu: Intensieve Zorg Werkt sinds november 2016 in ons ziekenhuis

18

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

keihard toe, ook in de zorgsector. En dan maak je de balans op: hier blijven of naar België trekken, waar toen een groot tekort was aan medisch personeel. In 2014 hakten we de knoop door en gingen we voor een toekomst in België."

Hoe is het om in het buitenland te wonen en te werken?

Steven: "De eerste maanden zijn niet gemakkelijk. Alles is nieuw: je job, de omgeving, de taal. Je moet je aanpassen en kan niet meer terugvallen op je vertrouwde netwerk van familie en vrienden. Je start dus van nul en tegelijk komt er een hele papierwinkel op je af."

Is er een verschil tussen de Vlaamse, Spaanse en Franse manier van werken in een ziekenhuis?

Steven: "Een ziekenhuis is een ziekenhuis.

Overal heb je protocollen en regels die belangrijk zijn. Natuurlijk zijn er andere

Professioneel gezien is naar hier komen, de beste stap die we gedaan hebben tot nu toe. gewoontes maar dat went snel. Op den duur draai je volwaardig mee, want de essentie van je job is overal gelijk." Marta: "Toch zijn er ook verschillen. Zo heeft een verpleegkundige in een ziekenhuis in België een breder takenpakket. In Frankrijk en Spanje nemen zorgkundigen de algemene taken van de verpleegkundigen uit handen, zodat zij zich maximaal kunnen toeleggen op de zorgverlening."

En de culturele verschillen?

Marta: "Die zijn er ook, maar wij hebben ons steeds zoveel mogelijk opengesteld voor de nieuwe omgeving, taal en cultuur.

Ook op het werk. Een goed contact met collega's en patiënten, is cruciaal. Daarvoor moet je de taal van het land spreken. Dat is echt voorwaarde nummer één om je goed te kunnen integreren. Ik heb intensief taallessen Nederlands gevolgd. En verder ben ik hier in het ziekenhuis fantastisch opgevangen. Ik voelde mij meteen welkom."

Steven: "Professioneel gezien is naar hier komen, de beste stap die we gedaan hebben tot nu toe. Je bijscholen, congressen volgen, je verder ontwikkelen en doorgroeien, dat kan hier allemaal heel vlot."

Wat mis je in België?

Steven: "De Spaanse zon. In Malaga leefden wij meer buiten. We woonden

op 200 meter van het strand." Marta: "Mijn familie. Gelukkig bestaat er zoiets als Skype Facetime. De kinderen nemen hun tablet vast en hop, daar zijn oma en opa. Dat hadden wij vroeger niet."

Zou je opnieuw emigreren?

Marta: "Voorlopig denken we daar niet aan. We zijn gelukkig hier en we genieten van the best of both worlds. Steven kookt paella als de beste. Ik maak de receptjes van de schoonmoeder." (lacht) Steven: "Ik kan het wel iedereen aanraden. Zeker als je jong bent is het een fantastische ervaring. Je ontdekt dat je meer in je mars hebt dan je dacht. Ook de zuiderse pluk-de-dag-levensstijl nemen ze je nooit meer af."

Steven Loonbeek Kinesist verbonden aan Revalier (op de afdeling Intensieve Zorg, ambulante cardiale revalidatie) Werkt sinds mei 2014 in ons ziekenhuis

MAGGEZIEN 06 | MAART 2019

19

ONTSLAGEN Met een goed gevoel naar huis

D O N D I E LTJ E N S

“Nu is het stilaan welletjes geweest” zegt Don Dieltjens. "Van de afgelopen 19 maanden heb ik er zowat 9 in het ziekenhuis doorgebracht. Het voordeel is wel dat ze me nu overal kennen” lacht hij.

“Dat is ook de sterkte van dit ziekenhuis. Hier ben je echt iemand. Soms komen verpleegkundigen of therapeuten me goedendag zeggen, als ze weten dat ik terug hier ben. Het geeft een soort gezelligheid, hoewel dat natuurlijk dubbel is.

Als ik kon kiezen, was ik hier uiteraard liever niet zo vaak.

Dr. Walter Jacobs wil ik speciaal vermelden, vier maanden lang bracht hij me bijna elke dag een bezoekje. Een pluim ook voor alle andere artsen én verpleging.

Een babbeltje met hen doet soms wonderen, zeker als je het even niet meer ziet zitten.

Na mijn recente hersenoperatie mag ik gedurende een half jaar niet autorijden, wat heel erg is voor zo’n actief iemand als ik. Naast het neerpennen van mijn verhaal over de strijd tegen kanker en mijn bezigheden als voorzitter in de fotoclub van Herenthout, ben ik mee drijvende kracht, binnen mijn mogelijkheden, achter de Stichting tegen Kanker. Zij organiseren o.a. levensloop Neteland, de 24-uren loop ten voordele van mensen met kanker. Hopelijk mogen we dit jaar enkele deelnemende teams van het ziekenhuis verwachten! Afspraak 29 en 30 juni in Nijlen?”

"Een babbeltje doet soms wonderen."

V.U.: HEILIG HARTZIEKENHUIS LIER, MECHELSESTRAAT 24, 2500 LIER

Mijn beurtenkaart is vol.