3 minute read
Wat willen zij anders in Antwerpen?
Wat willen zij anders in Antwerpen?
Iedereen aan boord
Layla: Als zorgambassadeur zie ik elke dag dat er van gelijke kansen nog geen sprake is in de stad. Antwerpenaars die geen of nauwelijks Nederlands spreken, krijgen dikwijls niet de zorg die ze verdienen. Onder andere omdat hun bruggenbouwers wel kunnen vertalen, maar vaak zelf hun weg niet kennen in het raderwerk van stadsdiensten. Willen we echt werk maken van gelijke kansen? Dan hebben we oplossingen nodig die alle aspecten van de samenleving raken. Anders is zo’n initiatief een druppel op een gloeiende plaat. Om de jongeren te bereiken, heb je bijvoorbeeld ook het vertrouwen van de ouders nodig. En om vluchtelingen te begeleiden, is betaalbare en toegankelijke psychologische bijstand een must. Pas dan zitten we op de goede weg naar gelijke kansen.
Menselijke stad
Frans: Het stadsbestuur moet er alles aan doen om de armoede aan te pakken. Vandaag groeit 1 op de 4 kinderen in Antwerpen op in armoede. Toch is de stad daar nauwelijks mee bezig. Die focust zich liever op grote bouwprojecten, en op de privatisering en commercialisering van diensten. Wanneer houdt de stad zich eindelijk weer met haar mensen bezig?
Goede en betaalbare woningen
Sandra: Ik wil graag de stijgende huur- en verkoopsprijzen van woningen aankaarten. De afgelopen 15 jaar zijn de prijzen zodanig gestegen dat het bijna onmogelijk wordt voor alleenstaanden en alleenstaande ouders om te huren op de private markt. Voor alleenstaanden is het bovendien ook zo goed als onmogelijk om een woning te kopen. Hun beperkte inkomen zorgt ervoor dat de banken hen niet voldoende geld willen lenen. Zo komen alleenstaanden vaak in slechte huurwoningen terecht die lang niet aan de hedendaagse normen voldoen. Tegenwoordig hoor je beleidsmakers vaak spreken over ‘meer groen in de stad’ en ‘propere lucht in de stad’. Allemaal goed en wel, maar ik vind het belangrijker dat de stad eerst investeert in betere en kwalitatieve woningen zodat mensen op een gezonde en betaalbare manier kunnen wonen.
Beter bijzonder onderwijs
Chico: Ik wil het onderwijs zien veranderen in Antwerpen, meer bepaald het bijzonder onderwijs. Door het M-decreet zitten leerlingen met speciale behoeften nu in het gewoon onderwijs. Maar daar hebben de leerkrachten te weinig tijd en ruimte om hen te begeleiden. Intussen blijven in het bijzonder onderwijs alleen de meest zorgbehoevenden over, maar valt tegelijk de ondersteuning weg. Daarom is er dringend een hervorming nodig. Geef kinderen de zorg die ze verdienen.
Meer openbaar vervoer
Myriam: Ik wil een beter bestuur in Antwerpen, want daar begint natuurlijk alles mee. En meer en vlotter openbaar vervoer. Nu verdwijnen er voortdurend haltes, tramlijnen worden ingekort en bustrajecten worden afgeschaft. Zo geraak ik nergens meer.
Betaalbare woonzorg centra
Nora: Als jonggepensioneerde maak ik mij zorgen over de betaalbaarheid van de rustoorden in de stad. Zelfs een pensioen waar je je leven lang hard voor hebt gewerkt, blijkt niet voldoende om een woonzorgcentrum te kunnen betalen. Dat is schrijnend. Zo brengt de oude dag geen rust, maar kopzorgen.
