Radeis nummer 2 van 2016

RADEIS 2 I 2016 1

rode adviezen, denkpistes en eisen van en voor senioren

Foto hierboven: ABVV Senioren Vlaams Brabant op de betoging in Brussel. V.l.n.r. Manu De Boeck, William Rodaert, Hortense Goemans, Roger Van Vlasselaer en Marc Vanopdenbosch.

nationale betoging

Stop de afbraakpolitiek!

Onze rek is op!

Minstens 60.000 militanten kwamen dinsdag 24 mei op straat tegen de nieuwe besparingsronde van de regeringen Michel en Bourgeois. Rood, Blauw en Groen stonden schouder aan schouder. Ook ABVV Senioren waren massaal aanwezig. De rek is op. Bovenop al de facturen die nu al in ons bord vallen, wil deze factuurregering nog eens 3 miljard besparen. Dit allemaal op de kap van de werknemers, gepensioneerden, werkzoekenden, enz... En ondertussen krijgen de grote vermogens en bedrijven vrij spel. Alsof dat niet genoeg is, wil de regering-Michel nu ook haar agenda doordrukken van langer en meer werken in moeilijkere omstandigheden. De nationale betoging is het startschot van het syndicaal verzet dit najaar.

LEES VERDER OP DE VOLGENDE BLZN.

IN DIT NUMMER

2 2016

3

Bleri Lleshi over liefde en cynisme

7

3 op 4 ouderen kan rusthuis­ factuur niet betalen

11

‘Duvelmaker’ Bosch en zijn Brabantse kameraad Bruegel

15

Rood roest niet: ‘Ik blijf voor altijd delegee’

16

Boek­ bespreking: Rudy De Leeuw ‘Ongelijk spel’

We hebben nog een KEUKENRECEPT op pagina 12 en een KRUISWOORDPUZZEL op 9. Ontdek het snel binnenin…

edito

Waarde kameraad, Het Federaal Comité van het ABVV keurde op 17 mei 2016 een actieplan goed. Niet alleen willen we opnieuw onze reacties op de diverse regeringsbeslissingen versterken, we zetten ons daarmee ook schrap tegen de komende beslissingen die zullen genomen worden met het oog op de begroting van 2017. Want, laat ons niet naïef zijn… het zullen opnieuw de gezinnen, de werkenden, de niet-actieven zijn die de factuur gepresenteerd krijgen. Niet de vermogenden, niet het kapitaal.

VOLGENDE DATA MET ROOD EN MET STIP IN DE AGENDA ZETTEN DUS !

- Nationale betoging in gemeenschappelijk front op 24 MEI - Nationale stakingsacties ABVV op 24 JUNI - Nationale betoging in gemeenschappelijk front op 29 SEPTEMBER - ALGEMENE STAKING IN GEMEENSCHAPPELIJK FRONT OP 7 OKTOBER

Het zullen eens te meer niet de sterkste schouders zijn die de zwaarste lasten dragen. Afschaffing van de 38-urenweek, goedkoper maken van overuren, langdurig zieken opjagen als profiteurs die niet willen werken, de constante aanvallen op vakbonden en ziekenfondsen, langer werken voor minder pensioen, de aanvallen op de openbare diensten….Er is genoeg om gemobiliseerd rond te zijn.

We rekenen op jullie solidariteit, die van je familie, vrienden, kennissen, buren … Want een sterke vakbond is vandaag meer dan ooit broodnodig !

Met kameraadschappelijke groet, Caroline Copers, Afgev. Bestuurder Linx+

Het belang van de vakbond?

Vlamingen hebben een groot vertrouwen in de vakbonden, zo blijkt uit een universitaire studie aan de KU Leuven. 70% van de Vlamingen is pro-vakbond! Goed nieuws dus!

opinie

1 mei, internationale strijddag In 1892 riep de Socialistische Inter­ nationale 1 mei uit tot internationa­ le dag van de Arbeid. Die oproep is vandaag actueler dan ooit. De globalisering is een feit. De wereld wordt meer en meer bepaald door globale economische machten. De syndicale tegenmacht is ondanks de vele inspanningen van de nationale vakbonden, het EVV

en het IVV, nog onvoldoende sterk uitgebouwd. Op 1 mei maken we dus niet alleen een vuist in eigen land, maar scharen we ons achter een wereldwijde beweging die ijvert voor meer gelijkheid, rechtvaardigheid en solidariteit.

Zeg nu zelf: Geeft het je geen warm gevoel als je weet dat wanneer jij op 1 mei mee opstapt in de 1 mei-betoging

in je stad of gemeente er op honderden plaatsen in de wereld ook mensen opstappen die opkomen voor dezelfde idealen? LEVE 1 MEI! (Mil Kooyman)

Lees het volledig opiniestuk op de website van www.linxplus.be

RADEIS 2 I 2016 3

LIEFDE ALS WAPEN IN TIJDEN VAN CYNISME INTERVIEW Bleri Lleshi over zijn nieuwe boek “Liefde in tijden van angst”.

RADEIS 2 I 2016 4

LIEFDE ALS WAPEN IN TIJDEN VAN CYNISME Terrorisme. Oorlog. Crisis. In deze bange dagen kan een beetje liefde nooit kwaad. Dat moet politiek activist en filosoof Bleri Lleshi (34) gedacht hebben toen hij aan zijn boek “Liefde in tijden van angst” begon. Caroline Copers is fan. Rudi Vranckx ook. En na het lezen van het boek, wij eveneens. Een gesprek over engagement, solidariteit, kunst en, vooral, over de liefde. “Ik geef ongelijk aan cynici.”

Is er dan effectief meer cynisme in onze samenleving dan vroeger?

“Deels wel. Om een voorbeeld te geven. De verzuiling van weleer zorgde er voor dat beslissingen en afwegingen breder gedeeld werden. Vandaag, door de ontzuiling, het alsmaar toenemende belang van internationale ontwikkelingen, door de snelheid waarmee alles plaats heeft, merk je dat mensen het daar moeilijk mee hebben. Het lokale lijkt, ik zeg lijkt, waardeloos.

We zijn afhankelijker geworden van zaken waar we moeilijk vat op lijken te hebben: internationale politiek, financiële markten enz. Bovendien zien we weinig verandering in de goede richting. Dat maakt de mensen cynischer en doet ze denken dat er niets kan en zal veranderen. Cynisme blijft groeien, ook ten opzichte van de liefde, de politiek, de vakbonden, media, en noem maar op. Het is dus belangrijk om mensen blijvend te informeren en te vormen en samen met hen verandering mogelijk te maken.”

Hoe dan?

“Wel, ik had onlangs een boekvoorstelling in Kortrijk ism de Unie der Zorgelozen. Zij vroegen om twee lezers aan het woord te laten.

Een van hen, een studente, vertelde dat ze een afkeer had van de liefde.

Wel, door het boek was haar kijk daar op veranderd want het was de eerste keer dat ze over liefde, engagement en verantwoordelijkheid las.”

Kan liefde zingevend zijn via gedeelde waarden en normen?

“Goh, waarden en normen

moeten sowieso samen tot stand komen. Dat is een moeilijke oefening. Als je bijvoorbeeld kijkt naar onze samenleving dan merk je dat waarden en normen eenzijdig zijn opgelegd. Dat mag niet de bedoeling zijn. Want, zeg nu zelf, wat zijn waarden en normen voor een stad als Brussel, de meest diverse stad ter wereld, waar er geen meerderheid is. Ik vind het interessanter om te onderzoeken hoe we een gedeeld kader creëren, door naar gelijkenissen te zoeken bijvoorbeeld. Erkenning en gelijkheid kunnen fungeren als lijm. Maar het gaat ook om betrokkenheid en engagement te creëren. Dat is belangrijk.”

Hoe zie je dit dan concreet?

“Wel, in een van de scholen waar ik werk plannen we een actie ten voordele van de gestrande vluchtelingen in Duinkerke en in een asielcentrum in Brussel. De reflex is om top-down te werken. Een dergelijk project of actie moet eigenlijk vanuit de leerlingen zelf komen.

Empowerment, van onderuit, zeg maar. Het is van belang dat zij hier dan kritisch over nadenken, zo het project zelf vormgeven en dat vanuit een eigen engagement. Op die manier ontwikkelen ze waarden zoals solidariteit.”

Nu, over vluchtelingen gesproken.

Waarom worden deze steeds zo negatief in beeld gebracht, zijnde als “profiteurs”, “gelukszoekers”, etc. Hoe komt het dat dit discours o zo dominant is bij ons?

“Het is alleszins een van de belangrijkste zaken die ik probeer te counteren. Ik bespreek de

angstsamenleving. We hebben politici die hoe langer hoe meer dat angstdiscours als norm benaderen.

Vroeger gebeurde dit ook, maar vandaag liggen de kaarten wat anders.”

Op welke manier?

“Wel, door de snelheid van onze samenleving. Door technologische ontwikkelingen, impact van media, transport en de publieke opinies. Iedereen moet alles, overal en altijd kunnen volgen. Daarbovenop moeten politici steeds pasklare antwoorden hebben, die dan vaak nog eens kant noch wal raken.

Een goede reactie van een politicus bijvoorbeeld was de wijze waarop de toenmalig Noorse premier Jens Stoltenberg reageerde na de aanslagen op het eiland Utøya door Anders “Cynisme blijft groeien, Breivik. Het was een ook ten opzichte van verbindende, liefde liefde, de politiek, devolle reactie. Een de vakbonden, media, dergelijke reactie en noem maar op. Het maakt een samenis dus belangrijk om leving sterk en niet mensen blijvend te door angstig te reainformeren en te geren. “ vormen en samen met hen verandering Wat is de rol van mogelijk te maken.” de media? Moeten onze media Bleri Lleshi hier kritischer mee omgaan?

“Zeker en vast.

Het maakt deel uit van eenzelfde constructie. Een concreet voorbeeld. Als je bijvoorbeeld kijkt naar het loutere beeld dat verschillende televisiestations gebruiken, zijnde het beeld van een honderdtal vluchtelingen aan de grens met Hongarije, na verloop van tijd ga je wel beginnen denken dat we ‘overspoeld’ worden. Angstpolitici spelen daar dan handig op in door te zeggen dat we ‘overspoeld’ worden. Politici gaan tegenwoordig een stap verder door verschillende

RADEIS 2 I 2016 5

“De wijze waarop de toenmalig Noorse premier Jens Stolten­ berg reageerde na de aanslagen op het eiland Utøya door Anders Breivik. Het was een verbindende, liefdevolle reactie. Een dergelijke reactie maakt een samenle­ ving sterk en niet door angstig te reageren.”

Zoals bijvoorbeeld inzetten op Kan het verenigingsbasiswaarden en kunst en cultuur? leven of culturele -structuren niet langer “Kunst heeft sowieso altijd een leven hier dan aan te respecteren, zoals sociale rol. De kunstenaar maakt bijdragen? bijvoorbeeld de Condeel uit van de maatschappij en “We hebben een ventie van Genève. zeer sterk vereni- draagt bij tot de kritische vorming We moeten media en gingsleven in Vlaan- van ons burgers. Als kunst een liefpolitici op hun verantdevolle visie bijvoorbeeld bij leerderen. Eentje om woordelijkheid wijzen. trots op te zijn. Er krachten kan brengen, dan is het Daarnaast moeten er aan hen dit te brengen naar hun zijn mogelijkheden waarheidsgetrouwe om een goede dia- leerlingen. Kunst tast grenzen af nuances zijn. Bijvooren stelt alternatieve vragen en loog aan te gaan. Het beeld louter 2,5% van Bleri Lleshi gesprek met elkaar oplossingen.” alle vluchtelingen in aan te gaan, visies de wereld komt naar naast elkaar te leggen, argumen- Nu, liefde en haat zijn tegengeEuropa. Tja, dat geeft toch een ten te vergelijken. Het vrijwilligers- stelden. Haat kan ook verbindend ander beeld.” werken, zoals bij de liefde. Hoe en verenigingsleven is daarbij van kunnen we daar tegen in gaan? immens belang.”

Maar geloven mensen dit dan?

“Wel, ik probeer het begrip haat “Het is inderdaad niet gemakkelijk niet te gebruiken. Ik praat bewust het andere verhaal te vertellen. Het Is dat waarom je momenteel over angst. Haat is een gevolg van is belangrijk om mensen blijvend Vlaanderen doorkruist?

“Ja, en wel om de volgende reden. angst. Angst voor de toekomst, correct te informeren. De tijdsangst voor de jobs geest, die momenteel sterk focust Vrijwilligers gaan zeer van morgen, angst bewust en liefdevol op individualisme, egoïsme en “We hebben een zeer voor de vreemdenarcisme, draagt daar tegenwoor- om met hun zaak. sterk verenigingsleven ling.

Angst is vaak Een dergelijke pasdig ook niet veel aan bij. Een sterk in Vlaanderen. Eentje irrationeel, is vaak middenveld kan hier aan bijdragen. sie geeft zelfrespect om trots op te zijn. Er gericht op het onbeen voldoening. VrijDaarin moeten we investeren. Deze zijn mogelijkheden om kende – zonder dat willigers zijn liefdeskanalen kunnen we gebruiken om een goede dialoog aan je in se weet waarom. werkers. Anderzijds, mensen degelijk te informeren.“ te gaan.”

Waarom zijn we zo ik wil in die optiek angstig voor vluchook niet alleen voor ENGAGEMENT EN SOLIDARITEIT Bleri Lleshi telingen? Als het diseigen parochie preIs liefde een onderdeel van solidacours zou domineren ken. Sowieso moeten riteit of is solidariteit een onderwe de krachten bundelen en ver- dat vluchtelingen eigenlijk buitendeel van liefde? gewoon moedige mensen zijn, dan sterken, maar we moeten overal “Als je me vandaag vraagt om ga je merken dat de opinie daaromgaan praten. Niet alleen in de grote belangrijke principes, dan zijn trent verandert.” deze twee de belangrijkste. De uit- steden, maar ook in plaatsen als Pittem. Ik ga spreken bij jongeren, bouw van onze welvaartstaat is er gekomen dankzij die solidari- maar ook bij seniorenverenigingen. Je sprak er daarnet al even over, maar welke plaats krijgt engageHet is momenteel heel belangrijk teit. Vandaag fungeert dit haast als ment dan in uw verhaal? om als geëngageerde burger het scheldwoord. Ik geef bijvoorbeeld “Het is zowat het belangrijkste seminaries in scholen waar ik indi- land te doorkruisen. Om met menvan al. We moeten mensen motivevidualisme en solidariteit tegen- sen het gesprek over liefde aan te ren en inspireren om hun engageover elkaar stel. Ik verplicht leerlin- gaan.” ment aan te gaan en verantwoorgen hierover na te denken en voor delijkheid op te nemen. Enkel zo Hoe gaan mensen daar mee om? bepaalde problemen met concrete kunnen we op solidaire wijze ver“Het is fantastisch om te zien oplossingen te komen. In begin is er steeds wat gemor, omdat het voor dat mensen hoopvol en geïnspi- andering bewerkstelligen. Ik probeer bijvoorbeeld van mijn stad hen vaak makkelijker is om ant- reerd naar buiten gaan. Maar het Brussel een betere plek te maken. is belangrijk dat dit zich ook omzet woorden en oplossingen te vinden Ik doe dat uit liefde voor mijn stad. vanuit een individualistisch kader. in acties, acties gericht op liefde én Ik tracht zoveel mogelijk mensen hoop. Daar draait het om. Ik tracht Ik daag ze dan uit. Na verloop van mensen moed en kracht te geven. te helpen via mijn bijdragen. Het tijd zie je een kentering en zijn het vurige verdedigers geworden voor Exact hetzelfde doe ik ook in prak- maakt voor mij ook niet uit wie die tijk als jongerencoach en vormings- mensen zijn of van waar ze komen. belang van solidariteit.”

Mij gaat het er om dat het Brussewerker. Het is liefde die ons die laars zijn. Engagement is samenzijn, kracht geeft en verbindt.”

RADEIS 2 I 2016 6

“Er is en blijft daar in een verschil tussen woorden en daden. Het komt er op neer jouw beloftes waar te maken, en niet louter te zeggen dat je iets zal doen in de toekomst.”

Bleri Lleshi vanuit een engagement, doen dat door hun verantwoordelijkheid op te nemen. Dat heeft gevolgen voor de samenleving.”

is ervaren. Vandaar dat het ook te maken heeft met liefde.”

Hoezo?

“Ware liefde is een keuze die we maken. Er is het emotionele en er is het rationele. Hart en hersenen, zeg maar. Liefde is voor mij een mix van beiden. De vraag is: als het emotionele domineert, hoe we daar best mee omgaan. Daarom maken we keuzes. We kunnen een individualistische keuze maken. Maar we kunnen ook kiezen de ander te helpen. Die ander kan een partner zijn, een vriend zijn, kan een gemeenschap zijn. De keuze die ik maak voor Brussel, is eveneens liefde.

Dat veruiterlijkt zich in engagement. Ware liefde vergt actie.”

En is die bereidwilligheid tot actie aanwezig bij de mensen?

“In actie schieten behelst dat engagement. Het hangt echt allemaal samen. Daaraan verbonden is het gedeelde verantwoordelijkheidsgevoel. Mensen die bewust kiezen om over te gaan tot actie

Kunnen we dit versterken vanuit de liefde?

“Wel, ik hoop alleszins dat inzicht en informatie hier kan aan toe bijdragen.

Er is en blijft daar in een verschil tussen woorden en daden.

Het komt er op neer jouw beloftes waar te maken, en niet louter te zeggen dat je iets zal doen in de toekomst. Het gaat om bijdrages te leveren, en dat uit overtuiging. We hebben een sterk middenveld, een stevig verenigingsleven en invloedrijke vakbonden. Maar ik merk dat wanneer er naar daadkracht wordt gevraagd, de verantwoordelijkheid wordt doorgeschoven. Veel zaken zijn een ver-van-mijn-bed-show.

Vandaar dat vormings- en informatieverstrekking zo belangrijk is.”

die in de wereld gebeuren, maar ook info geven over loonvorming en dergelijke. Vakbonden moeten hun leden ook beter politiseren, creëer een beter politiek bewustzijn.”

Maar dat gebeurt toch al?

“Maar niet genoeg. Er is nood aan een politiek bewustzijn die de leugens van onze regeringen, en vooral van N-VA, doorziet. De politieke gelatenheid moet er uit. Misschien moet er zelfs een soort intersyndicale denktank en media worden opgericht die de politiek-electorale leugens direct onderuit haalt.”

Onze studiediensten werken toch goed?

“Ja, maar dat kan beter en vooral dat werk zou best ook meer naar buiten komen. Wat voor soort informatie brengen zij naar buiten? En ook, op welke manier, en in welke vorm? Het is belangrijk dat mensen weten dat er echt wel wat kennis voorhanden is in syndicale middens.”

Jij hecht dus heel wat belang aan een sterke inhoud met goede communicatie?

“Ja. En dat in het belang van de mensen. Vertel wat jullie doen, op een aangename manier die aansluit bij de geest van de tijd. Maar het is belangrijk om hier partners, zoals Hart boven Hard en consoorten, in te vinden. Vakbonden kunnen een centrale rol spelen in een brede sociale verzetsbeweging, één waar verenigingen, partijen, kunstenaars en dergelijke in zitten. Het rigide geraakt er zo vaak uit. Al die elementen samen zorgen er voor dat we met z’n allen naar die liefdessamenleving gaan. En dat stemt mij hoopvol.”

Kunnen vakbonden hier een belangrijke rol in spelen?

“Die zijn en blijven enorm belangrijk. In het baken van verzet blijft dit de centrale as. Maar het zijn niet de enige actoren.

Het komt er op aan “Het is belangrijk dat alle kanalen zo goed mensen weten dat er mogelijk te benutten echt wel wat kennis om mensen correct te voorhanden is in informeren. Vakbonsyndicale middens.” den moeten mensen dingen bijbrengen.

Bleri Lleshi Dat gaat van zaken

Fig 12 189 200 180 152 160 142 140 126 121 111 120 104 107 101 100 83 80 76 80 60 40 20 WERKBLAD KATRIEN/cout autre supp Brussel Vlaanderen Wallonië Fig 12

127

118

108

RADEIS 2 I 2016 7 81

rood actueel

België

189 OCMW VZW Privé Totaal 200 180 Fig 13 152 160 142 127 140 1800 126 121 118 € 1.595 111 108 120 1600 107 104 € 1.487 € 1.497 101 107 100 83 81 € 1.338 108 141 76 1400 80 80 102 60 1200

Steeds meer senioren in Vlaamse steden, maar inkomen is ontoereikend om nodige zorg te betalen.

40 1000 20 800 600

1379 Brussel

1356 Vlaanderen

1488 Wallonië

1236 België

400

OCMW

200

Fig 13 0

De socialistische mutualiteit onderzocht de werkelijke kost van een rusthuisverblijf op basis van de facturatiegegevens van zijn leden en publiceerde de cijfers in de Rusthuisbarometer. Het is voor het eerst dat dergelijke analyse gemaakt wordt op basis van reële facturen.

1800 1600

€ 1.497

108

141

OUDEREN IN DE STAD Het aantal ouderen in de Vlaamse steden en gemeenten zal verder toenemen, zo blijkt uit de recente projecties (2015-2030) van de Studiedienst van de Vlaamse Regering.

Vooral het aantal 65-79-jarigen zal flink stijgen in de komende jaren.

De regionale verschillen zijn echter groot. Aan de kust, het oostelijke deel van Limburg en de Noorderkempen is de stijging van het

aantal ouderen het sterkst. In Antwerpen, Gent, Leuven, de zuidelijke rand van Brussel en in het zuiden van de provincie West-Vlaanderen is de verwachte stijging het zwakst.

OMBUDSDIENST PENSIOENEN WIL ARMOEDE BIJ GEPENSIONEERDEN AANPAKKEN De Ombudsdienst Pensioenen vraagt aan minister van pensioenen Bacquelaine om het recht op de Inkomensgarantie voor Ouderen (IGO) voortaan automatisch te onderzoeken voor ambtenaren die 65 jaar worden. Nu gebeurt dat enkel voor werknemers en zelfstandigen.

Zij vragen ook een grootschalige mediacampagne te organiseren over de IGO. Een IGO is een uitkering die 65-plussers die niet over voldoende middelen beschikken, moet beschermen tegen armoede. (zie figuur 3) De IGO bedraagt momenteel € 1.031 per maand voor een alleenstaande en € 687 per maand persoon voor een samenwonende.

Vandaag de dag genieten ongeveer 108.000 personen van de IGO. De ombudsdienst stelt vast dat bij veel gepensioneerden ten onrechte het idee leeft dat een beslissing over de IGO eenmalig en definitief is. Toch kan iemand op een later moment alsnog een nieuwe aanvraag indienen. Een wijziging in de financiële situatie of gezinssituatie van de gepensioneerde maken dat zij plots wel voldoen aan de voorwaarden.

Totaal

Vlaanderen

Wallonië

€ 1.595 107

€ 1.338 102

WERKBLAD KATRIEN/supp tot

1000 800 1.800

3 OP 4 OUDEREN KAN RUST­ HUISFACTUUR NIET BETALEN De studie bevestigt dat een rusthuisverblijf duur is. Gemiddeld betaalt een Belgische rusthuisbewoner 1487 euro per maand: € 1.379 voor de dagprijs en € 108 aan supplementen voor extra diensten. (zie figuur 1) Vooral medicijnen nemen een grote hap uit het budget. In Vlaanderen is een rusthuisverblijf het duurst: gemiddeld € 1.600 per maand. In Wallonië is een rusthuisbewoner met € 1.338 per maand het goedkoopste af. In Brussel komt de kost voor een verblijf uit op € 1.497 per maand. Er zijn grote verschillen naar provincies. Antwerpen is de duurste provincie met een gemiddelde bewonersfactuur van € 1.725 per maand. Een rusthuisverblijf is het goedkoopst in de provincies Henegouwen (€ 1.252) en Namen (€ 1.264) (zie figuur 2). De kostprijs van een verblijf in een woonzorgcentrum ligt daarmee een pak hoger dan het gemiddelde pensioen.

Volgens de Socialistische Mutualiteiten kunnen drie op de vier ouderen hun rusthuisfactuur niet meer betalen met hun pensioen.

Privé

Brussel

€ 1.487

Fig 14 1400 1200

VZW

België

1379

600 1.700

1356

1.756

1488

1236 1.637

1.577

400 1.600 200 1.500

1.500

1.468

1.414

0 1.400

1.381 1.388

1.362

België

1.300

1.612

1.534

Brussel

Vlaanderen

Wallonië 1.237

1.200

Fig 14 1.100 FIGUUR 1 1.000 Gemiddelde kost KATRIEN/supp voor een rusthuisverblijf.

WERKBLAD tot Vlaanderen België Brussel Dagprijs en supplementen.

1.756 OCMW

1.800

VZW

Privé

1.700

1.637 1.577

1.600 Fig 15 1.500

1.414

1.612

1.534

1.500

1.468

1.381 1.388

1.362

1.400 1.300

€ 1.725

1.200

€ 1.600

€ 1.525

1.100

Wallonië

€ 1.534

€ 1.639 € 1.498

1.000 België

1.237

Brussel

€ 1.518

OCMW € 1.252

Vlaanderen

VZW

Wallonië

€ 1.306

Privé

€ 1.264

Fig 15

€ 1.341

Alle instellingen € 1.252- € 1.264

€ 1.525

€ 1.725

€ 1.306 - € 1.498

€ 1.600

€ 1.534

€ 1.600 - € 1.725€

€ 1.498 - € 1.534

1.639 € 1.498

FIGUUR 2 € 1.518 € 1.306 Totale kost van een rusthuisverblijf per provincie € 1.252 € 1.264 € 1.341

€ 3000

Alle instellingen € 2.500

€ 1.252- € 1.264

2.562

€ 1.306 - € 1.498

€ 1.498 - € 1.534 € 2000

€ 1.595 € 1.500

€ 1.000

2.045

€ 1.600 - € 1.725 1.586

1.269 973

1.448

1.344 1.050

1.715

1.867

1.976

1.567

1.307 1.414

€ 500

P5

P10

P25

P50

P75

P90

Totaalkost rusthuisverblijf Vlaanderen Totaal beschikbaar inkomen alleenstaande 80-plussers, België

FIGUUR 3 Vergelijking van de totale kost van een rusthuisverblijf met het totaal beschikbare inkomen van ouderen

P95

RADEIS 2 I 2016 8

s - plus

praktisch

Samen (in de) Vooruit De socialistische mutualiteit onderzocht de werkelijke kost van een rusthuisverblijf op basis van de facturatiegegevens van zijn leden en publiceerde de cijfers in de Rusthuisbarometer. Het is voor het eerst dat dergelijke analyse gemaakt wordt op basis van reële facturen.

Besparen op onze lonen door de indexsprong, meer betalen voor de zorgverzekering, voor water, gas en elektriciteit, meer betalen voor onderwijs en kinderopvang, langer werken… En je wordt maar beter niet ziek, want ook in de gezondheidszorg wordt fel bezuinigd. Dat is maar een greep uit de asociale maatregelen van de federale regering-Michel en de Vlaamse regering Bourgeois.

S-Plus gelooft dat het anders kan en nodigt de leiding van het socialistisch ziekenfonds, sp.a en ABVV uit op vrijdag 23 september 2016,

in de Vooruit te Gent. Paul Callewaert, John Crombez en Rudy De Leeuw geven hun visie over onze toekomst en debatteren elk over een specifiek thema met een deskundige ‘buitenstaander’. Zij beantwoorden de belangrijke vraag: hoe kunnen we samen voorkomen dat de sociale bescherming waar we zo voor gevochten hebben, verder afbrokkelt. Journaliste Hilde Sabbe leidt de discussies.

In de namiddag kan je genieten van de nieuwe soloshow van supercomedienne An Nelissen De Geluksmonoloog’.

WANNEER

vrijdag 23 september 2016 WAAR

Kunstencentrum Vooruit, Gent PROGRAMMA VIND JE TERUG OP www.s-plus.be of www.abvvsenioren.be DEELNAMEPRIJS VOOR S-PLUSLEDEN:

€17. Inbegrepen: onthaalkoffie, politieke voormiddag, show in namiddag, warme lunch (zonder dranken), busvervoer. Inschrijven gebeurt in de provinciale secretariaten.

NIET S-PLUSLEDEN kunnen ook

deelnemen aan deze interessante studiedag. Deelnameprijs bedraagt 17 euro, zonder busvervoer. Vervoersonkosten worden terugbetaald aan de leden van ABVV Senioren.

Brengt je onkosten binnen bij je gewest of centrale!

RADEIS 2 I 2016 9

ROOD KRUISWOORD

1

2

VERTICAAL

2. Wordt opgericht in een onderneming met minstens 100 werknemers

3 4 5

3. Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk 5. Sociale verkiezingen vinden om de ? jaar plaats.

6

6. Bruto Nationaal Product

7

8

8. Naamloze vennootschap 9. Ongelijk ?

HORIZONTAAL

9

1. Schilder ‘Tuin der Lusten’ 4. Amerikaanse presidentskandidaat

10

7. Arts die werkt volgens de vastgelegde tarieven

11

10. Toename aantal 80-plussers 11. Belastingparadijs 65-plussers

Meer en meer ouderen hun woning ‘op den buiten’ inruilen voor een GLOEDNIEUW APPARTEMENT in het centrum van de STAD? Men wil volop genieten van alle sociale en culturele activiteiten in de stad en alle nutsvoorzieningen op wandelafstand.

220 miljoen Europeanen tussen 15 en 74 jaar een baan heeft. 43 miljoen Europeanen hebben nog NOOIT GEWERKT.

WIST JE DAT… De Russen FAN zijn van DONALD TRUMP? Ze zijn het enigste land van de G20 (de economisch invloedrijkste landen ter wereld). Mexicanen haten de Amerikaanse presidentskandidaat het meeste.

De TOMAAT de populairste groente is in België?

Het aantal mensen met ASTMA de laatste eeuw STERK IS TOEGENOMEN? Begin 20ste eeuw leed er minder dan 0,1% van de bevolking aan astma; naar het einde van de 20ste eeuw steeg dit percentage naar meer dan 1% tot bijna 10% in landen zoals NieuwZeeland en het Verenigd Koninkrijk.

Jonge Indiërs miljarden betalen om hun BENEN te laten VERLENGEN? BROCCOLI BESCHERMT TEGEN verschillende KANKERS? Voor een optimale bescherming moet je drie tot vijf keer per week broccoli eten. De beste manier is om broccoli te hakken als rauwkost of licht te stomen.

Om de 4 seconde iemand in de wereld DEMENTIE krijgt?

FLEECE gemaakt wordt van plastic flessen?

RADEIS 2 I 2016 10

expo

De schandaligste schilderkunst ter wereld!

Over ‘duvelmaker’ Bosch en zijn Brabantse kameraad Bruegel.

Politiek incorrecte schilderijen, daar zijn we toch verlekkerd op.

En met ons, nog vele anderen zo blijkt. Bosch werd de schandaligste kunstenaar in tijden genoemd. Nog steeds fascineren zijn werken. Het is dit jaar dan ook 500 jaar geleden dat Jeroen Bosch kwam te over­ lijden. En dat zullen we geweten hebben.

Bosch, zegt u? Neen, even verduidelijken, niet de Bosch van de huishoudtoestellen. Dat is een andere. We gaan het hebben over die andere Bosch, de schilder met zijn al te malle figuurtjes, zijn taferelen uit de hel, zijn dronklappen en rijke potverteerders. Ja, die Bosch.

Zeg je Bosch, dan echoot Bruegels naam. Deze twee heerschappen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Want de schilderijen van Jeroen “Jhieronimus” Bosch hebben altijd

tot de verbeelding gesproken. Ze zijn schaars maar o zo betoverend.

Daarenboven: van de enkelen die we kennen, heerst er soms twijfel of ze wel van Bosch zelf zijn. Mysterie, schandalen en zeldzaamheid, wat moet een kunstliefhebber nog meer hebben?

Kijk eens even naar de figuurtjes en beeld je in dat dit een half millennium terug werd losgelaten op een vaak nog ongeletterde bevolking. U kunt u al voorstellen dat menigeen de wenkbrauwen fronsten. Het was

Detail uit WINTERLANDSCHAP MET SCHAATSERS EN VOGELKNIP van Pieter I Bruegel, 1565, eik.

KMSKB, Brussel, inv. 8724 © KMSKB, foto: J. Geleyns / Ro scan

een zeer woelige periode waar het einde der tijden haast dagelijks werd afgekondigd (de pest, de 80-jarige oorlog, hongersnood,…).

Niemand beeldde die angstvalligheid beter uit dan Jeroen Bosch.

SATIRE HIERE Hij ging de geschiedenis in als schilder van satirische voorstellingen, maar is vooral van betekenis als kunstenaar die de bestaande beeldtraditie op z’n kop zette. Creatief is het minste wat je hem kunt noemen. Een olifant met haaievinnen, getooid in indianenpluimen en een koker op z’n kop? Een man zonder benen, rode mantel, veel te lange armen met daarop een dikke plompneus? Deze gezelligaard uit het Nederlandse Hertogenbosch tovert het allemaal uit zijn penselen.

Hij gaf op vindingrijke manier invulling aan bestaande motieven en bedacht tevens een reeks nieuwe composities. Il faut le faire! Hij maakte het er ons niet gemakkelijk op, aangezien heel wat van zijn werk moeilijk steek houden, worden deze vaak tot het absurde gerekend.

Wat het mogelijk nog moeilijker maakt, is dat we heel weinig weten over Bosch’ leven. We weten dat hij afkomstig was uit ’s Hertogenbosch. We weten dat zijn achternaam Van Aken was.

We weten ook dat hij uit een schildersgeslacht kwam en een belangrijke functie uitoefende in de stad. Hij zou dus wel wat aanzien genoten hebben. Slechts een klein aantal werken kan met zekerheid aan Bosch toegeschreven worden. Daarnaast zijn er talloze werken waarvan de echtheid betwist wordt.

RADEIS 2 I 2016 11

Detail uit DE VAL DER OPSTANDIGE ENGELEN van Pieter I Bruegel, 1562, eik. KMSKB, Brussel, inv. 584 © KMSKB, foto: Grafisch Buro Lefevre, Heule

TUIN DER LUSTEN Bekijk zijn bekendste werk, de “Tuin der Lusten” eens. Neem het even in je op. Wat een werk. De kleuren zijn hier fe-no-men-aal, de figuren grotesk. Wat kan hier toch de bedoeling van zijn? Kijk rechtsboven misschien, naar die desolaat in brand staande stadswijk. Het doet wat denken aan Ieper tijdens de Eerste Wereldoorlog. In het jaar 1463 gingen in ‘s Hertogenbosch duizenden huizen in vlammen op. Dit moet op elke inwoner van de stad een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten. En dus ook op de dertienjarige Bosch. In deze hel richt een allesomvattend verwoestend vuur de stad ten gronde.

Dit werk behoort tot een van de meest fascinerende stukken uit onze kunstgeschiedenis. Wat een immense taferelen met herkenbare en minder bekende figuren. Kijk bijvoorbeeld even links beneden: Eva wordt uit een rib van Adam geschapen. Ons allen gekend. Kijk even naar het midden, onderaan links; een of ander naakt figuur loopt een man in mosselpak rond te dragen. Ons allen niet gekend. En wat

is dat toch met die dwergachtige figuurtjes, her en der over het doek verspreid? Bizarre taferelen, op z’n minst.

Bosch blijkt, 500 jaar na datum, nog steeds een van de meest fascinerende kunstenaars die onze contreien ooit hebben voortgebracht. Zijn invloed liet zich dan ook al snel gelden. En een van zijn belangrijkste adepten zou al heel snel furore maken; hier dichter bij ons, in Brussel.

BRUEGEL Pieter Bruegel de Oude observeerde het werk van Bosch zeer goed. Hij was iets jonger dan hem. Deze Brabantse kunstschilder (geboren tussen 1525 en 1530 – gestorven in 1569) staat bij ons vooral te boek als de man die voor de eerste keer de dagdagelijksheid van het bestaan uitbeeldde. En dagelijks kan je hier gerust heel letterlijk nemen: boeren die soep eten, het land beploegen, vrouwen die de was ophangen of kleine kinderen die ravotten. Tot je wat dieper gaat kijken.

Een van zijn bekendste schilderijen,

dat deels aan Bosch doet denken, is “Nederlandse spreekwoorden”. Bosch en Bruegel maakten er precies een hobby van “concepten” of ideeën uit te beelden, dingen uit te beelden die niet uit te beelden vallen. Je wandelt nooit voorbij een ezel die zich voor de tweede keer aan een steen stoot. Of wel?

Een ander werk dat de moeite is: “De Dulle Griet” (1561). In dit werk combineerde hij twee tegengestelden met elkaar: 1) De Dulle Griet op de voorgrond gedraagt zich als een hebzuchtige man en 2) de Reus op de achtergrond gedraagt zich als verspillende vrouw. En dit alles vindt plaats in de hel (kan het nog onheilspellender?), waar zij omgeven zijn met duizenden zonden. Er staan daar vechtende vrouwen, duiveltjes en obscure minnende koppeltjes.

DE VAL DER OPSTANDIGE ENGELEN De verbinding Bruegel-Bosch is het sterkst aanwezig in het triomfantelijke schilderij “De val der opstandige engelen”. Dat hangt hier in Brussel. Dit werk is schatplichtig aan Bosch. Zo worden schilderstradities geboren. Leuk, dat wel.

Je zou dan ook eens naar het Museum van Schone Kunsten in Brussel moeten gaan. Daar vindt momenteel de interactieve tentoonstelling Bruegel. Unseen Masterpieces plaats. Ga de zaal in, zet je rustig neer en geniet van de uitleg die je te horen en, vooral, te zien krijgt. Elk van Bruegels composities behelst een veelheid aan eigenaardige personages, verhaaltjes binnen de geschiedenis, meesterwerkjes die stuk voor stuk het ontdekken waard zijn. Zo zie je maar: Bosch, dit jaar 500 jaar geleden gestorven, en Bruegel, in 2019 450 jaar geleden gestorven, lijken zo wel twee zijden van eenzelfde munt.

RADEIS 2 I 2016 12

ROOD RECEPT

INGREDIËNTEN 2 PERS •• 300 gram aardbeien •• 15 ml limoncello •• Sap 1/4 limoen •• Schil 1/4 limoen •• 3 taksjes basilicum (fijngesneden) MATERIALEN •• Snijplank •• Snijmes •• Mengkom •• Lepel •• Cocktailglazen / Glaasjes

Heerlijk dessert met aardbeien, basilicum en limoncello Wat is er lekkerder dan sappige aardbeien op een warme zomeravond?

Juni en juli zijn alvast de topmaanden voor deze rode rakkers. De mogelijkheden met aardbeien zijn eindeloos. Van puur natuur tot culinaire meesterwerkjes. Dit dessert is lekker op een warme zomeravond en super gemakkelijk om te maken! Optioneel kan je hier een bolletje vanille ijscrème bijgeven.

BEREIDING

—— Was de aardbeien, verwijder de steeltjes en snijd ze in stukjes.

—— Doe aardbeien in een kom en giet de limoncello en het sap van de limoen erover. Rasp vervolgens de schil van de limoen en meng alles zorgvuldig.

—— Zet de kom 1 uur in de frigo.

—— Schep de mengeling in de glaasjes vlak voor het opdienen.

—— Haal de basilicumblaadjes van de steeltjes. Snijd ze heel fijn en verdeel over de glaasjes.

—— Serveer.

RADEIS 2 I 2016 13

VAKBONDSWERK START OP DE WERKVLOER Om de vier jaar vinden de sociale verkiezingen plaats. Het evenement waar elke militant naar toeleeft. In mei 2016 was het weer zover!

Geen beter moment om op bezoek te gaan bij Manu De Boeck, militant in hart en nieren. Manu leeft voor de vakbond. Zijn kast staat vol foto’s van vroeger en nu: ‘Ik blijf voor altijd delegee’.

Hoe waren je jeugdjaren?

‘Ik ben opgegroeid in een rood nest. Ik liep jaarlijks mee in de 1 mei stoet. Ik zat bij de Rode Valken.

Ik ging mee op reis met de Socialistische Mutualiteit. We hadden zelf een eigen turnkring. Maar dat bestaat nu allemaal niet meer in Vilvoorde.’

Waren je ouders delegee?

‘Neen. Mijn vader was ambtenaar.

Toen ik de eerste keer op de lijst stond, was hij in het begin zelfs een beetje boos. “Alé jongen de baas betaalt u, en jij gaat daartegen in verzet.” Later is hij wel bijgedraaid.

Mijn moeder was huisvrouw. Wij waren thuis met acht kinderen.’

Hoe ben je in de vakbond terecht gekomen?

‘In ’64 ben ik beginnen werken bij Levis, het verfbedrijf. Ik was toen nog geen 14 jaar. Mijn moeder was ziek en er moest geld op de plank komen. Ik was nog maar een kind.

Ik was dolgelukkig dat ze die wet hebben afgeschaft. In ’67 kwam mijn secretaris me vragen of ik op de lijst van de jongeren wilde staan.

Vanaf toen is het begonnen en niet meer gestopt, totdat ze me buitengesmeten hebben (lacht).’

“Ik moest ook leren onderhandelen, van mij leren afbijten. Levis was een familiebedrijf. Goed betaald, maar je moest voor alles vechten.”

Manu De Boeck

v.l.n.r: Manu De Boeck en kameraad Rik De Wandeleer op de betoging van 30 maart 2015 in Brussel, tegen het blinde besparingsbeleid.

RADEIS 2 I 2016 14

Was je vanaf toen delegee?

‘In 1970 waren het sociale verkiezingen, toen ben ik verkozen tot delegee van de jongeren. Er waren maar twee kandidaten: ne gast van het ACV en ikzelf. Op mijn 26ste, 9 jaar later, vroegen ze me voor de volwassenen. Ze wilden mij ook meteen in het Comité, maar dat heb ik geweigerd. Op de ondernemingsraad was er nog zoveel te doen en anders ben je te weinig op de werkvloer. Dat is enorm belangrijk. Je moet naar de mensen toe.

Je bent geen directeur, maar een delegee. Delegees komen nu te weinig uit de bureau, alles is via e-mail of telefoon.’

Hoe heb je het delegeeschap ervaren?

‘Heel moeilijk in het begin. Ik ging naar vergaderingen, maar ik was een snotaap. Ik moest mijn plan maar trekken. Ik ben toen onmiddellijk begonnen aan de syndicale kaderschool in Vilvoorde. Dat was een groot succes. Twee secretarissen gaven ons les samen met Maxime Stroobants, professor arbeidsrecht. Geen gemakkelijke materie voor ons, maar wij zijn altijd blijven gaan. Ik heb toen veel kameraden gemaakt. Ik ging tegelijk ook naar de avondschool. Ik volgde scheidkunde, maar ik heb mijn laatste jaar niet kunnen afmaken omwille van mijn legerdienst.’

Je investeerde veel tijd in je opleiding. Wanneer kreeg je de erkenning van de werkvloer?

‘Een delegee van de jongeren, daar werd geen rekening mee gehouden. Er werden cao’s afgesloten waar wij niet bij mochten zijn.

Maar de jongeren moesten toen wel al het vuile werk opknappen. Ik kwam meer en meer in opstand. Zo kreeg ik meer en meer respect van de mensen. Ook omdat mijn secretaris achter mij stond. Je moet dat vertrouwen opbouwen.’

Leg eens uit?

‘Ik moest voor een cao voor de jongeren naar de bureau van den directeur in Brussel. Chic tot en

“We hebben een keer een week gestaakt.

Plezant dat het was.

De fabriek lag volledig plat. We lieten ook niemand binnen. De drie bedienden die over den draad wilden klimmen om te komen werken, die hebben het geweten.”

LIDKAART VAN DE AC. met. Die zat daar met Elke gewerkte maand was je z’n dikke sigaar en verplicht om een zegeltje te sprak me aan: “En plakken. Vanachter werden wa ist manneke?”. Ik het aantal gestaakte dagen genoteerd. zei: “De mensen willen 5 frank opslag.”

Manu De Boeck Ja, Levis ging toen “Is dat alles?” zei hij. in die periode van “Ze krijgen 2 frank.” Ik 600 naar 1000 man. Achteraf zijn zei: ”ze willen 5 frank.” “Nee nee, 2 we te weten gekomen dat de persofrank.” zei hij. Ik ga naar buiten. De neelstoename het gevolg was van Nick, mijn secretaris kijkt me aan en het bezoek van de koning aan de zegt: “Ge hebt toch gezien wat hij fabriek. Levis bestond toen 150 jaar. aan het smoren is en die kan geen 5 frank betalen? Gaat maar terug Toen viel onze frank. Want die laatste personeelsleden hadden maar naar binnen. Ze hebben 5 frank gevraagd en je komt hier niet bui- een contract gekregen van 6 maanten zonder 5 frank.” Ik terug naar den. Na de visite van de koning zouden die mensen buitenvliegen. binnen. Zweten dat ik daar gedaan We hebben toen de helft kunnen heb. Toen ik buitenkwam zag ik die twee mannen naar elkaar knipogen. houden.

Natuurlijk, als je dan terugkomt in In de jaren ‘70 hadden we te de fabriek dan ben je een held.’ maken met de oliecrisis. Hebben jullie daar nooit iets van gevoeld?

Het was een test?

‘Jawel. Het was toen veel moei‘Ik vermoed het. Ik moest ook lijker om cao’s af te sluiten. Maar leren onderhandelen, van mij leren afbijten. Levis was een familiebe- de mensen begrepen dat. Aan de andere kant, na de oliecrisis steeg drijf. Goed betaald, maar je moest voor alles vechten. Voor veilig- de index 3 à 4 keer op een jaar. Dan konden wij ook geen loonsopslag heidsschoenen moesten we in het vragen.’ begin bijvoorbeeld betalen. Op den duur kregen we die gratis, maar we Waarom ben je delegee geworden? moesten er wel eerst voor op tafel ‘Omdat ik me al kwaad maakte kloppen. Natuurlijk moet je ook uw vanaf de eerste week dat ik daar wettelijke bepalingen kennen. De begon te werken. Omdat wij als kadervorming is daarom enorm jongeren niet gehoord werden. Wij belangrijk. Elke delegee zou op voorhand syndicale vorming moe- moesten maar de vuiligheid doen. ‘ ten volgen.’

Wat is het meest memorabele uit je carrière als Het was toen een economische vakbonds­afgevaardigde? bloeiperiode?

RADEIS 2 I 2016 15

‘We hebben een keer een week gestaakt. Plezant dat het was. De fabriek lag volledig plat. We lieten ook niemand binnen. De drie bedienden die over den draad wilden klimmen om te komen werken, die hebben het geweten. De directeur van de productie kwam naar ons toe en dreigde ermee om de nieuwjaarspremie niet uit te betalen, dat maakte de mensen nog kwader. We hebben een week in de vrieskou gestaan. Maar er was veel solidariteit met de buren. We zijn dan terug beginnen werken de maandag en de baas heeft zelf ons die hele week uitbetaald! ‘ Waarover ging de staking?

‘Levis werd verkocht aan het Nederlandse bedrijf Akzo, later AkzoNobel. Meneer Levis gaf ons een vorm van anciënniteitspremie.

Als je er één jaar werkte, kregen we 2% op ons brutoloon. Het jaar daarop kreeg je nog eens 2% en dit voor 5 jaar. Voor Levis was dit een manier om mensen in dienst te houden. Want het was niet altijd proper werk. Akzo wilde dit afschaffen. We zijn toen in staking gegaan. We hebben onze premie behouden.’

Waren er ook dieptepunten in je carrière als delegee?

BEZOEK KONING BOUDEWIJN ter ere van het 150 jarig bestaan van Levis te Vilvoorde.

Manu droeg die dag, tegen alle regels in, een wit pak.

‘Akzo wou van Levis Vilvoorde het pronkstuk van Europa maken. We hadden toen de grootste productie van verf, wij hadden alles. We hadden vernissen, solventen, muurverf, etc. We hadden het zien opstarten met 20.000 liter in de hoogdagen bij Levis en bij Akzo werd het 100.000 liter. Er werd een nieuwe gebouw bijgebouwd en extra personeel aangeworven. Dit heeft maar een jaar geduurd. Op een bepaald moment viel op dat de ketels nog maar halfvol waren. Vervolgens maakte de directie op de eerstvolgende Europese ondernemingsraad bekend dat ze in Frankrijk een splinternieuw bedrijf aan het bouwen waren. Wij hebben alles geprobeerd, maar de productie in Frankrijk werd opgetrokken, ten koste van onze vestiging. Wij moesten ineens industriële verf gaan produceren, maar onze ketels waren daarop niet aangepast. Toen Nobel erbij is gekomen, was het van den duvel. Dat was onze doodsteek. Die hebben de beloofde productie van industriële verf niet waargemaakt.

De eerste herstructurering kwam in 1982. Het is daarna niet meer gestopt. Negen herstructureringen en daarna is het bedrijf verkocht.‘ Jij was delegee, kunnen ze je dan zomaar buitenzetten?

‘Dan gaan ze met jou naar het Paritair Comité. Zelfs al heb je volgens het wettelijk kader gehandeld, dan nog kunnen ze schermen met

herstructureringen. Ze spelen ook in op uw gemoed: “Als jij niet wilt gaan, dan nemen we één van uw collega’s”. Je wordt gedwongen om op brugpensioen te gaan.’

Je bent nog steeds actief op het ABVV? ‘Ja, ik ben 15 jaar bedrijfsanimator geweest. Ik heb daar heel goede herinneringen aan. Ik heb veel vormingen gegeven aan de nieuwe delegees. En ik ben nog altijd lid van het uitvoerend bestuur Vlaams-Brabant en de seniorencommissie Vlaams-Brabant. En ik ben plaatsvervanger voor de Vlaamse seniorencommissie. Ik ben ook lid van de seniorencommissie Brussel, maar dat geraakt maar niet van de grond.’

Wat is er veranderd met pakweg 15 jaar geleden?

‘Mentaliteit. Ik heb de indruk dat heel veel mensen de vakbonden anders zien. Maar het is niet anders.

De vakbond is er nog altijd om de mensen in bescherming te nemen.

Ook de mentaliteit van onze delegees is veranderd. Delegees zijn veel voorzichtiger geworden. Dat is niet goed, want de werkgevers doen gewoon voort. We moeten juist blijven vechten voor wat we hebben bereikt.’

Waar liggen de grote uitdagingen voor de vakbond?

‘Opleiding. Ik zou in mijn leven nooit zo ver geraakt zijn, zonder vorming.’

Welke boodschap wil je nog meegeven aan de jonge mensen?

‘Dat ze vertrouwen moeten hebben in de vakbond. Dat ze niet bang moeten zijn om zich te syndiceren.

Dat het alleen maar in hun voordeel is.’

“Achteraf zijn we te weten gekomen dat de personeelstoename het gevolg was van het bezoek van de koning aan de fabriek.”

Manu De Boeck

RADEIS 2 I 2016 16

boekbespreking

Ongelijk spel, verontwaardiging als bouwsteen voor vooruitgang “Najaar 2015 – tijdens een van de vele onderhandelingsgesprekken van de Groep van 10 – maakt Pieter Timmermans, gedelegeerd bestuurder van de grootste werkgeversorganisaties van het land, een verwijzing naar het Sociaal Pact om aan te tonen dat het vandaag toch iets anders gesteld is met het land en dat de verhoudingen werkgevers/werknemers niets meer zijn van wat ze zijn geweest. “Rudy, we zijn niet meer in 1944, hé!”.

Waarop de voorzitter van het ABVV: “neen, Pieter, inderdaad, het lijkt meer 1933”.

ONGELIJK SPEL is een vlot leesbaar boek en wordt uitgegeven naar aanleiding van de sociale verkiezingen, 1-mei, het voorzitter­schap van het EVV en 10 jaar voorzitter ABVV. Het boek telt 224 pagina’s en kost €22,95. De opbrengst van het boek wordt geschonken aan Vluchtelingenwerk Vlaanderen.

radeis 2 · 2016 JAARGANG 11 april - mei - juni 2016 verschijnt driemaandelijks Afgiftekantoor 9000 Gent Erkenningsnummer P608427 BC 30003 ABVV-Senioren Hoogstraat 42 - 1000 Brussel v.u. Caroline Copers Voor vragen, opmerkingen, adreswijzigingen: 02/289.01.70 of dorien.deloof@linxplus.be

Soms ben ik iets te gevat, want de wenkbrauwen van mijn sociale gesprekspartner schieten even vlug de hoogte in als ze weer in een normale plooi vallen. Maar geef toe, een vergelijking maken met het Sociaal Pact dat in 1944 afgesloten werd tussen werkgevers en werknemers om het sociaal model van België in de tweede helft van de 20ste eeuw vorm te geven, gaat niet op wanneer we het hebben over de relaties van vandaag. Dat Sociaal Pact werd immers afgesloten nadat we twee wereldoorlogen en een interbellum vol sociale chaos en economische depressies, waaronder een bankencrisis, hadden gekend. Dat Sociaal Pact bewijst vandaag de dag nog steeds zijn nut. Het heeft ons overlegmodel uitgetekend. Het was als het ware de geboorte van de groep van 10 en vandaar dat ik er later in dit werk nog uitgebreid op zal terugkomen. Maar wat mijn collega-onderhandelaar mij eigenlijk wou zeggen is dat voor de werkgevers de vakbonden vandaag niet meer de sociaal-economische actoren kunnen zijn die er gedurende 70 jaar voor gezorgd hebben dat onze welvaartsstaat werd uitgebouwd. Dat we toen de kiemen hebben gelegd voor wat nu een oogst aan sociale vrede en welvaart oplevert. Onze rol zou dus herbekeken moeten worden. Want “niet meer van deze tijd”. Ach, dat zijn de mantra’s van de neoliberalen die uiteraard gretig worden opgepikt door alle conservatieve hervormers (wat een contradictio in terminis is) om de werknemersorganisaties te breken.”

(Uit het hoofdstuk ‘De kracht van overtuiging’, blz. 11) In dit boek geeft onze voorzitter Rudy De Leeuw zijn visie weer op ‘de stand van het land’, de politiek-economische actualiteit, de samenleving en

uiteraard ook de plaats die de vakbonden, maar in het bijzonder het ABVV, hierin opnemen.