ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΝΔ ΕΕ.
ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ Με πρόσχημα τη διόγκωση των ελλειμμάτων και στα πλαίσια των απαιτήσεων της ΟΝΕ εκδηλώνεται από την κυβέρνηση μια μεγάλη επίθεση στα κοινωνικά και λαϊκά δικαιώματα, που μάλιστα θα ενταθεί το αμέσως επόμενο διάστημα. Νέος γύρος λιτότητας και πραγματικής συρρίκνωσης του λαϊκού εισοδήματος με πάγωμα μισθών και συντάξεων. Νέα φορομπηχτικά μέτρα που κατευθύνονται στους εργαζόμενους, ενώ αφήνουν ανέγγιχτα τα κέρδη και την πολυτελή φοροδιαφυγή. Σαρωτική αλλαγή στο ασφαλιστικό στην κατεύθυνση της πιο ταξικής και «ανταποδοτικής» του λειτουργίας. Συρρίκνωση του δημόσιου τομέα με χιλιάδες απολύσεις, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και πιο επιχειρηματική, αντιδραστική λειτουργία του κράτους. Βαθιά αντιδημοκρατική θωράκιση του κράτους και του πολιτικού συστήματος με τον Καποδίστρια 2, την αλλαγή των εκλογικών νόμων αλλά και την ενίσχυση των δυνάμεων καταστολής. Όλη αυτή η πολιτική στοχεύει να φορτώσει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στους εργαζόμενους. Να εξασφαλίσει την «έξοδο» από την κρίση πάνω στα ερείπια των κοινωνικών δικαιωμάτων.
ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΟΙ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ, ΟΧΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ Η ΝΕΟΛΑΙΑ. Η πολιτική της κυβέρνησης δεν θα περάσει! Πρέπει να ανατραπεί με την μαζική πάλη των εργαζόμενων και της νεολαίας. Με ένα κίνημα που θα αντιπαλεύει συνολικά την πολιτική των αστικών δυνάμεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Παλεύουμε για βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων, ενάντια στην λιτότητα και την ένταση της εκμετάλλευσης, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και την καπιταλιστική ιδιοκτησία για να περάσουν στα χέρια των εργαζόμενων και της κοινωνίας οι μεγάλες επιχειρήσεις χωρίς αποζημίωση με εργατικό έλεγχο, ενάντια στην πολιτική της ΕΕΟΝΕ, στα πλαίσια της συνολικότερης προοπτικής για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Ήδη -και παρά την τεράστια υποστήριξη των ΜΜΕ στην κυβέρνηση- σημαντικές αντιστάσεις και αγώνες έχουν αναπτυχθεί, στα λιμάνια, των ελαστικά απασχολούμενων, των φοιτητών. Ορόσημο αποτέλεσαν οι μεγαλειώδεις νεολαίστικες και εργατικές διαδηλώσεις της 6 και 7 Δεκέμβρη με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, παρά το όργιο «προληπτικής» τρομοκρατίας από την πλευρά της κυβέρνησης και του κ. Χρυσοχοίδη. Σε αυτούς τους αγώνες έλαμψε με την απουσία της η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που αποδέχεται τη λογική του κεφαλαίου και της Ε.Ε. για τα ελλείμματα και την πολιτική των «θυσιών για να βγούμε από την κρίση» και σέρνεται στον «κοινωνικό διάλογο» για τους όρους εφαρμογής του καπιταλιστικού οδοστρωτήρα. Για αυτό γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικούσυνδικαλιστικού κινήματος, ο οριζόντιος συντονισμός των σωματείων και των ομοσπονδιών, η εκδήλωση μαχητικών αγώνων ελεγχόμενων από τους ίδιους τους εργάτες. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύουν μέσα στους χώρους δουλειάς για να αναπτυχθεί η πιο πλατιά αγωνιστική ταξική ενότητα των εργαζόμενων για την ανατροπή της επίθεσης και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, κόντρα στην λογική της «αναμονής» των πρωτοβουλιών του υποταγμένου συνδικαλισμού, ξεπερνώντας λογικές και πρακτικές «κομματικής» περιχαράκωσης. Αυτός είναι ο δρόμος για την πραγματική αναμέτρηση με την κυρίαρχη πολιτική, για νίκες στο σήμερα, για την ριζική αλλαγή του συσχετισμού σε όφελος των εργαζόμενων αύριο.
Η απεργία στις 17 Δεκέμβρη είναι ένα μεγάλο βήμα σ’ αυτήν την κατεύθυνση, που πρέπει να βρει συνέχεια συνδικαλιστικά και πολιτικά. Η αντικαπιταλιστική
αριστερά, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πρωτοστατήσουμε σ’ αυτήν την κατεύθυνση.