Balans tussen belangen

Dieren in het onderwijs, honden als hulp- of speurhond, duiven als overbrengers van boodschappen, ratten getraind om mijnen op te sporen, paarden voor sport en recreatie. Zomaar een paar voorbeelden van dieren in dienst van de mens. Hoe zit het met de balans van de belangen van zowel mens als dier en hoe gaan we daar bij ons op school mee om?

Als onderwijsinstelling én officiële dierentuin huisvesten we ruim 2500 dieren. Al deze dieren dienen ons onderwijs; ze helpen bij de educatie rondom het houden en verzorgen van dieren. Studenten, cursisten en bezoekers nemen de kennis en kunde die ze opdoen bij Aeres Barneveld mee, waardoor onze dieren indirect ook een bijdrage leveren aan het welzijn van andere dieren.

Wanneer dieren in dienst staan van de mens, is het zaak verder te kijken dan het belang van de mens, maar ook kritisch naar het welzijn van het dier te kijken. Hoe kunnen wij het leven van onze dieren zo optimaal mogelijk inrichten? Binnen Aeres Barneveld zijn wij voortdurend bezig met deze vraag. De doorontwikkeling van ons dierenpark richting het ‘Van Dieren Ontdekpark’ moet uiteindelijk antwoord geven op deze vraag. Wij willen de dieren zélf ook dienen door vanuit de ogen van het dier de juiste balans te zoeken. Lijkt misschien in eerste instantie lastig, maar ik ben van mening dat, als je probeert te kijken door de ogen van het dier, je het antwoord vindt op heel veel vragen.

Op dit moment hebben wij bijvoorbeeld op onze campus zo’n 20 honden, die dagelijks ingezet worden voor ons onderwijs. Tussen de lessen door zijn ze gehuisvest in binnen- en buitenkennels. ‘s Avonds, in het weekend en in de vakanties leven deze honden bij ‘hun’ gastgezin, waar prima voor ze gezorgd wordt. Goed geregeld zou je kunnen zeggen; onze honden dienen een doel en wij zorgen ervoor dat ze het goed hebben. Maar is dit ook zo? Kijken wij niet te veel vanuit ons eigen belang en perspectief? Een hond is een roedeldier, houdt van nature interactie met soortgenoten, heeft uitdaging nodig, waarbij hij zijn zintuigen optimaal kan gebruiken. De vraag die wij ons binnen Aeres dan ook moeten stellen: bieden wij dit onze honden?

Een ander voorbeeld zijn konijnen. Van nature zijn dit sociale dieren, ze leven in groepen en houden van rennen, springen en graven. Hoe kan het dan dat ze nog steeds door veel mensen solitair gehouden worden, in een veel te klein verblijf? Ik denk, kijkende naar de toekomst en met de kennis en inzichten van nu, dat we onszelf moeten uitdagen om ons meer te verdiepen in vraagstukken, kijkend door de ogen/ in het belang van het dier. Binnen Aeres Barneveld, met het daarbij behorende Van Dieren Ontdekpark, gaan we deze uitdaging aan. We werken op dit moment aan een plan van eisen rondom verschillende diergroepen, waaronder onze honden en konijnen. Binnen dit plan willen we ons belang minimaal gelijktrekken aan het belang van onze dieren. Een uitdaging is dit zeker, maar nogmaals, als je echt kijkt door de ogen van een dier, zul je de antwoorden vinden op je vragen. Je moet het alleen wel wíllen zien…♦