Od orgazmu do organizacji - i z powrotem!

Od

orgazmu

do organizacji i z powrotem

WIERZYMY, ŻE AKTYWIZM MOŻE DAWAĆ ROZKOSZ I SATYSFAKCJĘ.

UWAŻAMY, ŻE POZA NASZYMI CODZIENNYMI WYBORAMI (PRYWATNE JEST

POLITYCZNE!)

PODSTAWĄ ZMIANY JEST ORGANIZOWANIE SIĘ. CHCEMY NA KILKU STRONACH ZAPROSIĆ WAS DO MOBILIZACJI ORAZ UPOJNEGO ROMANSU Z QUEEREM I AKTYWIZMEM. 1

KOLEKT W Y KŁAK (KŁIROWY A KTYWIZM), CZYLI KIM JE STEŚMY I O NAM CH DCO ZI?

CHCEMY SWOIM DZIAŁANIEM POKAZAĆ, ŻE MOŻEMY ORGANIZOWAĆ SIĘ SAME I SAME DECYDOWAĆ O SPRAWACH DOTYCZĄCYCH NASZEGO ŻYCIA.

O

JESTEŚMY QUEEROWO ANARCHISTYCZNYM KOLEKTYWEM DZIAŁAJĄCYM W PRZESTRZENI POZNANIA OD KILKU LAT. QUEER JEST DLA NAS IDEĄ, KTÓRA POZWALA ZROZUMIEĆ, ŻE RÓŻNE OPRESJE I WYKLUCZENIA MIESZAJĄ SIĘ I PRZENIKAJĄ. hcemy być świadome tych meC chanizmów, by móc działać w sposób jak najbardziej włączający,

ucząc się na swoich błędach. Queer nie musi być bowiem rozumiany jako wysublimowany produkt dialogu akademickiego, lecz jako radykalna krytyka społeczna oraz praktyka, która poszerza możliwości oraz horyzonty oddolnych ruchów wolnościowych.

Jako strategia, queer nie pozwala zapomnieć o tych, których klasowe usytuowanie, pochodzenie, płeć, stopień sprawności czy nienorma-

2

tywne pragnienia wyrzucają poza dominujące opowieści i struktury społeczne. Anarchizm to dla nas wiara, ze możemy stworzyć świat oparty na zasadach demokracji bezpośredniej, w którym każda osoba będzie miała wpływ na sprawy, które jej dotyczą. Anarchizm umożliwia nie tylko wyobrażenie sobie alternatyw do dominującego systemu, ale tworzenie przestrzeni, które tu i teraz zaczynają funkcjonować na zasadach bliskich osobom je współtworzącym.

3

queers take Z miłości(ą) do polityki

action!

MY, MOMENT, W KTÓRYM JESTEŚ NA NIE JEST DOBRYM CZASEM U IE KILK ROZKŁADANIE RĄK, ROBIEN HANIE KROKÓW WSTECZ I SPYC NSYWY. NASZYCH DZIAŁAŃ DO DEFE ŻADEN W ZASADZIE UWAŻAMY, ŻE BRY. MOMENT NIE JEST NA TO DO OŻONE MAMY IDEALNY CZAS NA WZM IANIE ORGANIZOWANIE SIĘ I STAWPORU. O olityk jest tyle, ile nas. NajPbudowaniu większym sojusznikiem w ich jest nasze doświad-

czenie. Nie możemy jednak zapominać o czynnikach społecznych, ekonomicznych i politycznych, które te doświadczenia kształtują i organizują. Pamiętajmy o miejscu, z którego artykułujemy postulaty. W czyim imieniu się wypowiadamy?

Kogo reprezentuje nasz głos?

Czy pamiętamy o perspektywie osób, które pozostają poza centrum ze względu na status ekonomiczny, kapitał społeczny, dostęp do wiedzy, miejsce zamieszkania, pochodzenie, lega-

4

lizację pobytu, wiek czy nienormatywne tożsamości? Dlaczego jedne postulaty są nam bliższe, a inne nie? Jakie mamy przywileje i jak z nich korzystamy?

Różnica nie jest czymś, co uniemożliwia nam kooperację w ramach szerszych koalicji.

Różnica to jest coś, co pozwala nam zbudować jak najbardziej kompletne i włączające ruchy społeczne. Nie jesteśmy tacy sami i nie jesteśmy równi. To

projekty polityczne, konkretne strategie i rozwiązania, które proponujemy, mają zaprowadzić nas do idei, która przyświeca nam przy działaniu, czyli “sprawiedliwości społecznej”.

Nie może to się jednak odbyć bez zawiązywania szerokich sojuszy. Potrzebujemy działań na różnych poziomach. Potrzebujemy organizacji pozarządowych i kolektywów oddolnych.

Potrzebujemy współpracy z ruchami feministycznymi, związkami zawodowymi, z lokatorami_lokatorkami, ruchami antyfaszystowskimi, anarchistycznymi, noborderowymi i prozwierzęcymi.

REWOLUCJA ZACZYNA SIĘ TU, TERAZ I OD KAŻDEJ_ KAŻDEGO Z NAS

- NAJLEPIEJ SOLIDARNIE!

Potrzebujemy myśleć długofalowo i nie cofać się pod naporem konkretnych wiatrów politycznych, ale potrzebujemy też włączać w nasze aktywizmy postulaty, które wydają się nie być oczywiste.

I wreszcie: chcemy, by procesowi tworzenia strategii i polityk towarzyszyły nie tylko idee solidarności i sprawiedliwości społecznej, ale także istotne dla queeru - pragnienie i pożądanie. W myśleniu o zmianie spróbujmy przekroczyć język, który mamy dostępny na tu i teraz. Spójrzmy poza i pomyślmy: jakiej rzeczywistości chcemy, co jest w stanie popchnąć nas w kierunku zmiany, by później wspólnie wymyślić strategie, w oparciu o które będziemy walczyć. Rewolucja zaczyna się tu, teraz i od każdej_każdego z nas - najlepiej solidarnie!

5

PRZECIWKO

CISTEMOWI!

nerów - generalnie być tacy sami, tylko “kochać inaczej”. Czego zatem nam nie wolno? Nie wolno się obnosić, gorszyć dobrych obywateli w przestrzeni publicznej, opowiadać o swojej tożsamości czy seksualności (szczególnie osobom dziecięcym). Nie wolno reagować na przemoc, mówić o homo-, bi-, trans-fobii, czy wychowywać dzieci. I oczywiście z ww. nie wolno nam się nie zgadzać!

O NIE(HETERO) NORMATYWNOŚCIACH Cistem to system, w którym żyjemy. Oparty na heteroseksualności i twardym podziale na dwie płcie, definiuje granice akceptowalnej “normalności”.

Wyznacza role społeczne i hierarchie, które spychają osoby niemieszczące się w tych sztywnych ramach na margines społeczeństwa. A właściwie to w ogóle nie przewiduje miejsca dla osób nieheteroseksualnych, nienormatywnych, queerowych i trans*. To miejsce musimy sobie same wywalczyć. Cistem określa “pożyteczność” na podstawie płci, wyglądu i związków, jakie zawieramy. Wdzierając się w nasze prywatne życia narzuca nam kryteria dobrego “obywatela”, a gdy nie spełniamy jego wymogów skazuje nas na niewidzialność, izolację oraz wykluczenie. Cistem ma wielu strażników - o nasze tożsamości, ekspresje i seksualności “troszczą się”: reprezentowane przez polityków kapitalistyczne państwo, Kościół oraz ideologie rozciągajeące nad “niedopasowanymi” społeczną kontrolę.

Trudno nie zauważyć prawidłowości tego systemu: przejawia się w polityce i prawie uniemożliwiających legalne zawarcie związków, aborcję i zapłodnienie metodą in vitro; w edukacji proponującej Wychowanie do Życia w Rodzinie; w mediach i kulturze przedstawiających wciąż za mało osób nie(hetero) normatywnych; w końcu i w samym społeczeństwie zdominowanym przez heteronormę. Cistem wkrada się też do społeczności LGBTQ pod postacią homonormatywności.

I znów jesteśmy przycinane i przycinani do wzorów proponowanych w heteronormie. Żeby być “tolerowanymi” powinnyśmy i powinniśmy odwzorować role proponowane przez cistem. Mieć stabilne i akceptowalne tożsamości, stałe partnerki i stałych part6

Mamy w dupie taki system. Nasze tożsamości i seksualności nie podlegają kontroli, ocenie, wartościowaniu czy negocjacji. Nie będziemy się przycinać do narzuconych standardów czy tłumaczyć z tego jak żyjemy. Nie zamierzamy zdawać raportów z tego jakie relacje zawieramy oraz jakie rodziny tworzymy.

ODPOWIEDZIĄ NA CISTEM JEST NIEPOSŁUSZEŃSTWO, ORGANIZACJA I SOLIDARNOŚĆ!

7

OSOBO Przez lata prawa reprodukcyjne kobiet pozostawały na marginesie debaty publicznej, a przemoc strukturalna wywierana przez państwo - a skierowana przeciwko kobietom - pozostawała utajniona. Te lata to jednocześnie lata partyzanckiej walki kobiet i osób o podstawowe prawa: prawo do samostanowienia: prawo decydowania o własnym ciele, życiu seksualności oraz prawo do równego dostępu do edukacji seksualnej, antykoncepcji czy aborcji - niezależnie od statusu ekonomicznego, kapitału społecznego czy miejsca zamieszkania.

Nie ma sprawiedliwości społecznej bez sprawiedliwości reprodukcyjnej!

8

Walka o utrzymanie ustawy aborcyjnej w obecnym kształcie nie jest dla nas rozwiązaniem. Nasze prawa nie podlegają negocjacjom. Żądamy dostępu do bezpiecznej i legalnej aborcji dla wszystkich kobiet i osób.

Domagamy się liberalizacji istniejącej ustawy oraz szeregu podstawowych praw: powszechnej edukacji seksualnej, darmowej antykoncepcji, profilaktyki, odpowiedniej opieki prenatalnej, ochrony kobiet przed przemocą oraz bezpieczeństwa ekonomicznego.

TY TEŻ MASZ PRAWA REPRODUKCYJNE ZAWALCZ O NIE!

Walka o prawa reprodukcyjne i zmianę dyskursu wokół nich jest też walką osób nieheteronormatywnych!

To właśnie idea sprawiedliwości reprodukcyjnej pozwala nam włączyć do refleksji nad “prawem do aborcji” różne podmioty oraz pomyśleć o różnorodnych systemach opresji, które nie pozwalają nam swobodnie decydować o swojej seksualności i płodności. Wszystkie - niezależnie od naszych ekspresji, tożsamości czy seksualności - mamy prawo decydowania o swoim ciele i życiu! Zawalczmy o to wspólnie!

KILKA SŁ SPRAWIE ÓW O DLIWOŚ EKONOM C ICZNEJ I KLASA RADYKALNIE RÓŻNI SI INNYCH KOMPONENTÓW NASZĘ OD YCH TOŻSAMOŚCI. JEST NIEWIDOCZ NA LUB NIECHĘTNIE ZAUWAŻANA: RELATYWIZOWANA, UKRYWAN PODWAŻANA. GENERALNIE NI A LUB KT NIE LUBI O NIEJ ROZMAWIAĆ.

Jednym z mitów, które należy obalić, by kompleksowo pomyśleć o naszych projektach politycznych, jest ten, który podpowiada nam, że deklaratywnie różnorodna społeczność osób LGBTQ składa się tylko z zamożnych, wykształconych, sprawnych, wyoutowanych osób w wieku produkcyjnym mieszkających w dużych miastach, które zajmują jedynie problemy związane z ich tożsamością, seksualnością oraz możliwością instytucjonalnego uprawomocnienia swoich związków.

Gdy jednak pomyślimy o innych aspektach naszych tożsamości, które sytuują nas jakoś w społeczeństwie dostrzegamy, że nasze polityki mogą być znacznie pełniejsze; pełniejsze w sensie różnorodności postulatów, ale przede wszystkim bardziej inkluzywne, bo dotyczące nie tylko tych uprzywilejowanych w grupie mniejszościowej.

Kwestiom klasy, dostępu, biedy czy bezdomności wśród społeczności LGBTQ wciąż poświęcamy zbyt mało uwagi - zarówno na poziomie ich rozpoznania i zbadania, jak i realnych działań czy interwencji. Osoby LGBTQ doświadczają marginalizacji ekonomicznej powodowanej homofobią i transfobią. Są narażone na dyskryminację przy zatrudnieniu, wynajęciu mieszkania, w szkole, w pracy czy w rodzinie. Do przemyślenia jednak nie jest tylko sytuacja osób, które spotykają się z przejawami homofobii czy transfobii, ale ogół stosunków ekonomicznych, które produkują nierówności.

9

WALKA QUEEROWA JEST WALKĄ Z KAPITALIZMEM! Jest wyzwaniem rzuconym

wszelkiej formie wyzysku, uprzywilejowania i opresji. Jest też wyzwaniem dla każdej i każdego z nas. Nasze polityki powinny w centralnym miejscu sytuować osoby, które nie są uprzywilejowane.

Spróbujmy pomyślec też poza siebie i swoje przywileje, gdy zabieramy głos lub podejmujemy działania w imieniu różnorodnych grup czy społeczności. Mamy jeszcze wiele do zrobienia, ale to dobry czas, żeby przeformułować nasze postulaty iwłączyć w nie między innymi: sprawiedliwość ekonomiczną.

DO DZIEŁA!

Queer

znaczy antifa?

ANTYFASZYZM KOJARZYĆ SIĘ MOŻE Z CZARNO-CZERWONĄ FLAGĄ POWIEWAJĄCĄ NAD CZARNĄ DEMONSTRACJĄ; RUCH LGBTQ MOŻE KOJARZYĆ SIĘ TĘCZOWĄ FLAGĄ I WESOŁOŚCIĄ.

10

Te wyobrażenia, budowane tylko na obserwacjach demonstracji i marszów równości, zawężają pole widzenia szerokiego kontekstu wspólnej walki. Antyfaszyzm nie zamyka się w sporze o poglądy jednej radykalnej grupy z inną radykalną grupą (mając tu na myśli ugrupowania faszystowskie), tak jak społeczność LGBTQ nie jest tylko domaganiem się o prawo do zawierania małżeństw jednopłciowych. Gdyby wyznaczyć oś polityk dążących do zniwelowania niesprawiedliwości społecznych, polityka queeru przecinać się będzie z antyfaszystowską. Punktem tego połączenia jest walka z opresjami. Homofobia, rasizm, ksenofobia i wszelkie wykluczające postawy są realnym zagrożeniem dla większości

jednostek żyjących w społeczeństwie.

A jedno uprzedzenie czy fobię trudno oddzielić od innych, gdyż jedno generuje drugie i uderza zawsze w osoby najbardziej spychane na margines społeczny. Wspólny opór i koalicja szeroko pojętych ruchów kłirowych i antyfaszystowskich zdają się być w obecnej sytuacji politycznej Polski jeszcze ważniejsze niż w ostatnich latach. Prawicowa władza układając politykę państwa według swojego ograniczonego światopoglądu instytucjonalnie uderza w kobiety, osoby nieheteronormatywne, imigrantów_imigrantki czy dzieci na poziomie edukacji szkolnej. Daje także coraz bardziej jawne przyzwolenie na agresję wobec osób o innym

kolorze skóry, tożsamości płciowej, mówiące obcym językiem - czego skutkiem są coraz częstsze napaści na ulicach. OFICJALNĄ

POLITYKĄ PAŃSTWA STAJE SIĘ PRZYMUSOWA “PRODUKCJA” KOBIET-MATEK I MĘŻCZYZNPATRIOTÓW WALCZĄCYCH NIE WIADOMO Z KIM I W IMIĘ JAKICH ARCHAICZNYCH IDEAŁÓW. Niezgoda na

to jest wspólną sprawą nas wszystkich. Jeśli chcemy zbudować świat wolny od narastającej fali faszyzmu, powinnyśmy_yśmy zauważyć obecny mechanizm zamykający osoby nieheteronormatywne razem z anarchistami i działaczkami społecznymi w jednym worku: grupy poddawanej represjom.

Dla nas to może być jednak otwarcie - na szeroką antyfaszystowską koalicję!

ORGANIZUJMY SIĘ!

11

#SAFERSPACES, CZYM SĄ BEZPIECZNIEJSZE PRZESTRZENIE? ULICĄ BAWIĄC SIĘ NA IMPREZIE, IDĄCIEL ISZ CZY SPACERUJĄC W PARKU DZ OSÓB, PRZESTRZEŃ Z INNYMI. WIELECY CH SZCZEGÓLNIE PRZYNALEŻĄ CH , DO GRUP DYSKRYMINOWANY NIE CZUJE SIĘ KOMFORTOWO ANI BEZPIECZNIE W TEGO TYPU MIEJSCACH. Proponowanym przez nas rozwiązaniem jest potraktowanie takiej przestrzeni jako przestrzeni wspólnej, za które każda i każdy jest odpowiedzialny. Zadbajmy o to, aby była to Przestrzeń Bezpieczniejsza, tzn. wolna od przemocy (fizycznej, psychicznej, seksualnej, werbalnej, symbolicznej), w tym dyskryminacji ze względu na płeć, orientację, pochodzenie, wygląd, wiek, status społeczny czy ekonomiczny.

Zdajemy sobie sprawę, że żadna przestrzeń nie jest całkowicie bezpieczna i wolna od opresji oraz przejawów hierarchii, dlatego proponujemy wspólnie zadbać o tworzenie możliwie bezpieczniejszych miejsc. Poniżej przedstawiamy zestaw zasad, na które godzi się każda osoba uczestnicząca w wydarzeniach organizowanych przez nasz Kolektyw. Możesz użyć ich organizując swoje wydarzenie, stosować je podczas przebywania we wspólnych przestrzeniach lub zainspirować się nimi do rozpoczęcia rozmowy o problemie przemocy w przestrzeniach wspólnych i sposobach na jego rozwiązanie.

1. ODPOWIEDZIALNOŚĆ: – tworzenie bezpiecznej przestrzeni to proces: bądź otwarty/a na 12

słowa krytyki odnośnie swojego zachowania, – bądź wrażliwy/a i świadomy/a granic innych osób i ich potrzeby komfortu, – unikaj założeń oraz ocen na temat innych: mów o zachowaniach, nie o osobie, – mów za siebie, nie za innych.

2. SZACUNEK:

– szanuj inne osoby: ich ciała, ich ekspresję, ich wygląd, ich wybory, – nie szydź, nie wyśmiewaj, nie oceniaj, – pytaj, jeśli nie jesteś czegoś pewna/y (np. o zaimek genderowy), pytaj o granice i potrzeby, – zadbaj o przestrzeń na ekspresję swoją i innych osób na parkiecie czy podczas rozmowy, – szanuj przestrzeń, w której jesteś.

3. ZGODA

– upewnij się, że osoba zgadza się, zanim wejdziesz w jej sferę prywatną, np. zaczniesz z nią tańczyć, – pamiętaj, że chodzi o konkretną zgodę - ‘tak’ na zaproszenie do tańca oznacza tylko i wyłącznie zgodę na taniec; zapytaj ponownie i wysłuchaj odpowiedzi, jeśli oczekujesz czegoś innego.

4. SEKS-POZYTYWNOŚĆ:

że czujesz się niekomfortowo, nawet jeśli to zachowanie nieświadome, – dbaj o swoje potrzeby, dobrą zabawę, wartościowe dla ciebie spędzenie czasu, jednak nigdy kosztem komfortu innych osób.

6. POUFNOŚĆ:

– upewnij się, czy podczas wydarzenia w danym miejscu, można robić zdjęcia, – zapytaj o zgodę, zanim zrobisz zdjęcie/video oraz zanim udostępnisz je publicznie.

7. ALKOHOL:

– pamiętaj, że bycie pod wpływem alkoholu nie jest usprawiedliwieniem dla naruszenia którejkolwiek z zasad Bezpieczniejszej Przestrzeni.

8. REAGUJ:

– jeśli wydaje ci się, że ktoś może potrzebować pomocy – zapytaj, czy wszystko w porządku, czy czegoś potrzebuje, – jeśli ktoś narusza zasady bezpieczniejszej przestrzeni – reaguj lub poproś o pomoc inne osoby.

wyrażaj siebie i szanuj sposób wyrażania się innych - reaguj, jeśli ktoś narusza Twoją przestrzeń i bądź uważny/a na uwagę zwracaną Tobie, unikaj wyraźnie seksualnych zachowań bez zgody osoby (bądź osób).

5. DBAJ O SIEBIE:

– poproś o pomoc, jeśli będziesz jej potrzebował/a, – wyrażaj swoje potrzeby: powiedz, jeśli czyjeś zachowanie sprawia, 13

POZNAŃ, 24 WRZEŚNIA 2016

14