Agra-Art - katalog Aukcji Sztuki Dawnej 19 marca 2023

AUKCJA DZIEŁ SZTUKI

NIEDZIELA, 19 MARCA 2023

SZTUKA WSPÓŁCZESNA

godz. 1700

MALARSTWO TRADYCYJNE

godz.1900

WYSTAWA I LICYTACJA W NASZEJ SIEDZIBIE

Galeria AGRA-ART– Warszawa, ul. Wilcza 70

Rezerwacja linii telefonicznych, asysty internetowej oraz zlecenia

agra@agraart.pl lub tel. 22 625 08 08, 601 352 916

Aukcja odbędzie się w galerii Agra-Art.

Zachęcamy do licytacji on-line, przez telefon lub pozostawienia zlecenia licytacji w Państwa imieniu.

INDEKS ARTYSTÓW

Robert Alott33

Zygmunt Andrychiewicz46

Teodor Axentowicz27

Józef Brandt11

Hugo Buchwald47

Władysław Chmieliński51, 68, 69

Stanisław Czajkowski59

Louis Douzette32

Mieczysław Filipkiewicz63

Giuseppe Galli18

Stanisław Gałek57, 58

Ludwik Gędłek4

Gustaw Gwozdecki71

Vlastimil Hofman38

Stanisław Janowski25

Władysław Jarocki37, 52

Friedrich Kaiser16

Stanisław Kamocki29

Rajmund Kanelba72, 73

Conrad Kiesel31

Wiktor Korecki48, 50

Jerzy Kossak7, 40, 42, 45

Juliusz Kossak10, 17

Wojciech Kossak6, 41, 43

Wilhelm Kotarbiński20

Teofil Kwiatkowski1, 19

Maria Lednicka-Szczytt61

Rudolf Maison21

Jacek Malczewski12

Rafał Malczewski64

Jan Matejko13, 14, 15

Józef Mehoffer54

Piotr Michałowski9

Marian Mokwa65

Leopold Pilichowski30

Hermann Plathner34

Kazimierz Pochwalski24

Mieczysław Reyzner2

Gustav Rienäcker23

Jan Rosen8

Victor Heinrich Seifert36

Kazimierz Stabrowski28, 55

Franciszek Streitt3

Zofia Stryjeńska53

Bolesław Szańkowski70

Antoni Szulczyński5

Edmond Tétard35

Jadwiga Tetmajer-Naimska39

Wolfgang Tritt67

Iwan Trusz22

Henryk Uziembło62

Hans Johann Wagner66

Czesław Wasilewski44, 49

Wojciech Weiss60

Stanisław Ignacy Witkiewicz56

Stanisław Wyspiański26

REGULAMIN AUKCJI STACJONARNYCH

DOMU AUKCYJNEGO AGRA-ART S.A.

§

1.POSTANOWIENIA OGÓLNE

Niniejszy Regulamin określa zasady przeprowadzenia oraz uczestnictwa w aukcji, której przedmiotem są dzieła sztuki oraz inne obiekty kolekcjonerskie, powierzone Domowi Aukcyjnemu Agra-Art S.A. celem ich sprzedaży.

§ 2.DEFINICJE

Ilekroć w niniejszym Regulaminie jest mowa o poniższych pojęciach, należy przez nie rozumieć:

1. DOM AUKCYJNY – Dom Aukcyjny Agra-Art S.A., z siedzibą w Warszawie przy ul. Wilczej 55/63, zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonym przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie pod numerem KRS 0000101181.

2. ESTYMACJE – orientacyjny przedział cen, podany na podstawie analizy rynku aktualnej dla terminu aukcji, w którym w wyniku licytacji z największym prawdopodobieństwem może znaleźć się cena uzyskana; wartość ta nie uwzględnia kwoty Premium

3. PRZEDMIOT AUKCJI – dzieło sztuki oraz inne rzeczy nie wyłączone z obrotu, powierzone przez osoby trzecie do sprzedaży.

4. CENA REZERWOWA – najniższa cena sprzedaży Przedmiotu Aukcji brutto ustalona dla Przedmiotu Aukcji przez właściciela Przedmiotu Aukcji.

5. CENA WYWOŁAWCZA – cena, od której aukcjoner rozpoczyna licytację Przedmiotu Aukcji.

6. SPRZEDAJĄCY – osoba zgłaszająca przedmiot do sprzedaży (wliczając agenta, wykonawcę lub osobistego reprezentanta, który działa w jego imieniu).

7. UCZESTNIK – osoba zarejestrowana zgodnie z postanowieniami niniejszego Regulaminu, biorąca udział w aukcji osobiście lub za pośrednictwem Pełnomocnika działającego na podstawie pisemnego Pełnomocnictwa.

8. NABYWCA – Uczestnik lub mocodawca (w przypadku licytacji przez pełnomocnika), która zgłosiła najwyższą ofertę zaakceptowaną przez Aukcjonera (przybicie), lub nabyła przedmiot w sprzedaży poaukcyjnej.

9. AUKCJONER – osoba upoważniona przez Dom Aukcyjny do prowadzenia aukcji.

10. UMOWA – umowa sprzedaży zawarta między Domem Aukcyjnym a Nabywcą z chwilą udzielenia przybicia, tj. w momencie zaakceptowania przez aukcjonera najwyższej oferty poprzez uderzenie młotkiem (zgodnie z art. 702 § 2 Kodeksu Cywilnego).

11. USTAWA AML – ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu z dnia 1 marca 2018 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1132, 163 z późn. zm.)

12. PREMIUM – prowizja płacona przez Nabywcę Domowi Aukcyjnemu, zawierająca podatek VAT określona w § 12 ust. 1 poniżej.

13. CENA ZAKUPU – jest to cena całkowita do zapłaty (cena przybita młotkiem z dodaną kwotą Premium i ewentualnie z innymi opłatami wymienionymi w § 10, lub w przypadku sprzedaży poaukcyjnej –uzgodniona cena sprzedaży), która nie podlega negocjacji po zakończeniu aukcji.

14. CENA UZYSKANA – najwyższa oferta zaakceptowana przez aukcjonera przez uderzenie młotkiem.

15. VAT GRANICZNY – podatek od towarów i usług, który na podstawie art. 120 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług stosuje się do importu dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia dzieł sztuki oraz do ich dostawy dokonywanej przez podmioty określone w tym przepisie, naliczany przy obiektach sprowadzonych spoza Unii Europejskiej – opłata pobierana od Nabywcy.

16. OPŁATA KOMPENSACYJNA – opłata w wysokości 20% wylicytowanej Ceny uzyskanej stanowiąca zryczałtowane odszkodowanie, obejmujące między innymi koszty przygotowania Dzieła do

aukcji, Prowizję, utracone przez Dom Aukcyjny korzyści, a także szkody wizerunkowe. Dom Aukcyjny naliczy Opłatę kompensacyjną w przypadku odstąpienie od Umowy przez Dom Aukcyjny wobec opóźnienia wpłaty od Nabywcy.

§ 3.PRZEDMIOT AUKCJI

1.Przedmiotami Aukcji są rzeczy nie wyłączone z obrotu. Przedmioty Aukcji, zgodnie z oświadczeniami osób zgłaszających Przedmioty Aukcji do sprzedaży, stanowią wyłączną własność tych osób trzecich, są wolne od wad prawnych, nie są objęte jakimkolwiek postępowaniem administracyjnym, sądowym lub skarbowym, są wolne od zajęcia i zastawu oraz innych ograniczonych praw rzeczowych oraz nie są przedmiotem jakichkolwiek roszczeń osób trzecich.

2.Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za wady fizyczne i prawne oferowanych Przedmiotów Aukcji, jeśli Nabywca wiedział o wadzie w chwili przybicia. Z zastrzeżeniem bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa dotyczących ochrony konsumentów, Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za wady fizyczne i prawne Przedmiotów Aukcji, o których to wadach nie posiadał wiedzy.

3.Dom Aukcyjny może wycofać Przedmiot Aukcji bez podania przyczyny.

4.Przed aukcją Dom Aukcyjny publikuje katalog zawierający wskazanie Przedmiotów Aukcji oferowanych na najbliższej aukcji. Dom Aukcyjny zastrzega sobie możliwość składania oświadczeń i poprawek po publikacji katalogu, które uzupełniają opisy tam zawarte. Oświadczenia i poprawki ogłoszone w czasie sprzedaży uzupełniają opis katalogowy.

5.Opisy zawarte w katalogu, o którym jest mowa w ust. 4 powyżej, przygotowywane są przez historyków sztuki posiadających rozległe i udokumentowane doświadczenie, potwierdzone pracą zawodową

6.Przedmioty Aukcji są oceniane przez konserwatora dzieł sztuki.

7.Dom Aukcyjny gwarantuje zgodność cech sprzedawanych obiektów opisanych w katalogu ze stanem faktycznym.

8.Przedmioty Aukcji są udostępniane zainteresowanym do zapoznania się z nimi w siedzibie Domu Aukcyjnego na nie mniej niż 10 dni przed aukcją na wystawie poprzedzającej aukcję Dom Aukcyjny zaleca wykorzystanie tej możliwości bliższego zapoznania się z obiektem, jego opisem katalogowym i stanem faktycznym.

§ 4.ORGANIZACJA AUKCJI

1.Nie później niż na 10 dni przed planowanym terminem aukcji Dom Aukcyjny publikuje ogłoszenie informacyjne na stronie internetowej www.agraart.pl.

2.W ogłoszeniu, o którym jest mowa w ust. 1 powyżej, Dom Aukcyjny określa termin aukcji, miejsce oraz katalog Przedmiotów Aukcji.

3.Dom Aukcyjny do chwili rozpoczęcia licytacji danego Przedmiotu Aukcji jest uprawniony do jednostronnej zmiany warunków określonych w ogłoszeniu dotyczących tego Przedmiotu Aukcji bez podania przyczyny.

4.Aukcja jest prowadzona zgodnie z prawem polskim i w języku polskim przez Aukcjonera.

§ 5.WARUNKI I SPOSOBY UCZESTNICTWA W AUKCJI

1.Uczestnikiem może być osoba fizyczna, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, ale posiadająca zdolność prawną

2.Osoby, które zamierzają pierwszy raz uczestniczyć w aukcji Domu Aukcyjnego, proszone są o uprzedni kontakt z Domem Aukcyjnym w celu weryfikacji danych osobowych oraz ustalenia warunków ewentualnej płatności (rejestracja uczestników).

3.Wszelkie dane Uczestników pozostają do wyłącznej wiadomości Domu Aukcyjnego.

4.Do udziału w licytacji będą dopuszczone wszystkie osoby, które spełniają przesłanki wskazane w ust. 1 powyżej, zarejestrowały się do aukcji (podały Domowi Aukcyjnemu swoje dane wskazane w formularzu rejestracyjnym), oraz które zostaną pozytywnie zweryfikowane przez Dom Aukcyjny, dotychczas wywiązały się ze swoich zobowiązań lub wobec których złożono wiarygodne referencje, a także – w przypadku gdy cena wywoławcza będzie wyższa aniżeli 10.000,00 EUR –które zostaną zidentyfikowane i zweryfikowane w ramach stosowania przepisów Ustawy AML,

oraz w stosunku do których nie zachodzi uzasadnione podejrzenie prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu. W każdym przypadku podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, Dom Aukcyjny ma prawo odmówić dopuszczenia do aukcji.

5.Dom Aukcyjny może uzależnić uczestnictwo osoby w aukcji od wykazania przez tę osobę, iż jest osobą uprawnioną do udziału w aukcji.

6.W uzasadnionych przypadkach Dom Aukcyjny zachowuje sobie prawo niedopuszczenia danej osoby do uczestnictwa w aukcji bez podania przyczyny.

7.Dom Aukcyjny jest uprawniony do rejestracji przebiegu aukcji w formie audio video, z zastrzeżeniem należytej ochrony wizerunku Uczestników.

8.Do udziału w aukcji można przystąpić:

a)osobiście – udział osobisty na sali aukcyjnej,

b)licytacja telefoniczna,

c)w imieniu uczestnika – licytacja zlecona Domowi Aukcyjnemu, d)przez Internet w czasie rzeczywistym.

9.Dom Aukcyjny ma prawo zorganizować aukcję bez fizycznego udziału osób na sali aukcyjnej, jeżeli będzie to konieczne z uwagi na obowiązujące przepisy prawa lub dla zachowania bezpieczeństwa Uczestników.

10.Warunkiem przystąpienia do Aukcji jest akceptacja niniejszego Regulaminu.

§ 6.UDZIAŁ OSOBISTY

1.Każdemu Uczestnikowi przed aukcją zostanie przypisany indywidualny numer identyfikacyjny. Przed rozpoczęciem aukcji przy stanowisku rejestracyjnym Domu Aukcyjnego Uczestnik biorący osobisty udział w aukcji, otrzyma tabliczkę z tym numerem. Uczestnik posługuje się w/w tabliczką w trakcie licytacji w celu akceptacji kolejnych postąpień i jest zobowiązany okazać ją na każde wezwanie Aukcjonera.

2.Przy stanowisku rejestracyjnym Uczestnik potwierdza swoją tożsamość ważnym dokumentem ze zdjęciem na każdą prośbę pracownika Domu Aukcyjnego dokonującego rejestracji.

3.Bezpośrednio po zakończeniu aukcji Uczestnik obowiązany jest zwrócić tabliczkę o której jest mowa w ust. 1 powyżej.

4.Uczestnik aukcji jest odpowiedzialny za skutki użycia otrzymanej od Domu Aukcujnego tabliczki licytacyjnej przez osobę trzecią

5.W przypadku dokonania zakupu przez Uczestnika, Dom Aukcyjny na prośbę Uczestnika wyda mu pisemne potwierdzenie zawartych umów.

§ 7.LICYTACJA

TELEFONICZNA

1.Uczestnicy aukcji mają możliwość wzięcia udziału w aukcji przez telefon (licytacja telefoniczna).

2.Uczestnik licytacji telefonicznej powinien nie później niż na 12 godzin przed terminem aukcji skontaktować się z Domem Aukcyjnym, celem zarezerwowania linii telefonicznej.

3.Osoba, która zgłasza chęć uczestnictwa w licytacji telefonicznej jest zobowiązana do wskazania numerów Przedmiotów Aukcji, które zamierza licytować oraz numeru telefonu, pod który pracownik Domu Aukcyjnego zadzwoni do niej w czasie aukcji.

4.Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za brak możliwości wzięcia udziału w licytacji telefonicznej z powodu trudności z połączeniem z numerem podanym przez Uczestnika.

5.Licytacja telefoniczna może być nagrywana, a złożenie zlecenia jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na nagrywanie rozmowy telefonicznej. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do archiwizowania rozmów.

6.Dom Aukcyjny zapewnia możliwość uczestnictwa w licytacji telefonicznej w języku angielskim francuskim lub niemieckim.

§ 8. LICYTACJA W IMIENIU UCZESTNIKA

1.Uczestnik może zlecić Domowi Aukcyjnemu licytowanie wybranych Przedmiotów Aukcji w jego imieniu. W tym celu Uczestnik wypełnia formularz zamieszczony w katalogu aukcyjnym lub w Internecie pod adresem www.agraart.pl.

2.Wypełniony i podpisany formularz zlecenia licytacji należy dostarczyć osobiście do siedziby Domu Aukcyjnego lub mailem na adres agra@agraart.pl, nie później niż na 2 godziny przed rozpoczęciem aukcji.

3.Dom Aukcyjny licytuje Przedmioty aukcji w imieniu Uczestnika do kwoty maksymalnej, oznaczonej przez Uczestnika na formularzu zlecenia.

4.Dom Aukcyjny dołoży wszelkich starań by zakupić Przedmiot Aukcji po najniższej możliwej cenie.

5.Dom Aukcyjny nie przyjmuje zleceń bez limitu ceny.

§ 9. LICYTACJA PRZEZ INTERNET W CZASIE RZECZYWISTYM

1.Dom Aukcyjny udostępnia możliwość licytacji w czasie rzeczywistym przez Internet razem z Uczestnikami zgromadzonymi na sali aukcyjnej.

2.Warunkiem uczestnictwa w aukcji w sposób opisany w ust. 1 powyżej, jest zarejestrowanie się przez Uczestnika na stronie internetowej www.agraart.pl oraz uzyskanie statusu VIP, z zastrzeżeniem ust. 3 poniżej.

3.Status VIP można uzyskać kontaktując się z Domem Aukcyjnym w sposób opisany pod adresem www.agraart.pl.

4.Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie problemy, utrudnienia, a w szczególności brak możliwości licytacji spowodowany trudnościami lub awarią techniczną po stronie Uczestnika lub operatora łącza internetowego, z którego korzysta Uczestnik.

§ 10. CENA

1.Wszystkie Przedmioty Aukcyjne, o ile nie są oznaczone inaczej, posiadają Cenę Rezerwową, znaną jedynie Domowi Aukcyjnemu, która mieści się w przedziale między Ceną Wywoławczą, a dolną Estymacją. W przypadku braku osiągnięcia Ceny Rezerwowej, nie jest możliwe zakończenie aukcji sprzedażą Przedmiotu Aukcyjnego. W takiej sytuacji aukcja zostaje zamknięta pomimo braku sprzedaży Przedmiotu Aukcji.

2.W katalogu podaje się orientacyjne Ceny Wywoławcze oraz Estymacje. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do zmiany Ceny Wywoławczej przed aukcją

3.Aukcjoner może w zależności od zainteresowania Przedmiotem Aukcji rozpocząć licytację od Ceny Wywoławczej niższej lub wyższej niż umieszona w katalogu.

4.Estymacje są określane przez Dom Aukcyjny na podstawie analizy wyników aukcji podobnych obiektów oraz aktualnej tendencji rynkowej.

§ 11. PRZEBIEG AUKCJI

1.Licytację prowadzi Aukcjoner, który określa postąpienia w licytacji, rozstrzyga wszelkie spory i wskazuje Nabywcę obiektu.

2.Aukcjoner stosuje postąpienia ustalone wcześniej według poniższej tabeli:

PRZEDZIAŁ CENOWY MINIMALNEPOSTĄPIENIE do 5 000 zł

5 000 – 10 000 zł

10 000 – 100 000 zł

100 000 – 200 000 zł

200 000 – 500 000 zł

powyżej 500 000 zł

3.Aukcjoner może stosować wielokrotność minimalnych postąpień

100 zł

500 zł

1 000 zł

2 000 zł

5 000 zł

10 000 zł

4.Stawki postąpień nie podlegają zmianie z uwagi na spójność z systemem internetowym Domu Aukcyjnego.

5.Oferta Uczestnika jest wiążąca po zaakceptowaniu jej przez Aukcjonera.

6.Oferta złożona w toku aukcji przestaje wiązać, gdy inny Uczestnik złoży ofertę wyższą

7.Aukcjoner ma prawo, o ile uzna to za niezbędne z uwagi na przepisy prawa, postanowień Regulaminu lub ochronę interesów Uczestników aukcji lub Domu Aukcyjnego, wycofać ofertę, odmówić przyjęoferty, wycofać Przedmiot Aukcji lub ponownie zaproponować Przedmiot Aukcji do licytacji.

8.Aukcjoner jest uprawniony do samodzielnego podnoszenia minimalnej kwoty oferty aż do poziomu Ceny Rezerwowej.

9.Przedmioty Aukcji, których licytacja zakończyła się poniżej Ceny Rezerwowej nie zostają sprzedane. Aukcjoner wówczas poinformuje o takim fakcie, wskazując osobę, która zaoferowała najwyższą cenę. Obiekt może być sprzedany po aukcji pod warunkiem uzyskania zgody właściciela.

10.Zawarcie Umowy następuje z chwilą udzielenia przybicia, czyli w momencie uderzenia młotkiem przez Aukcjonera. Chwila ta jest równoznaczna z zawarciem umowy sprzedaży zgodnie z art. 702 § 2 Kodeksu cywilnego.

§ 12. PŁATNOŚĆ

1.Dom Aukcyjny oświadcza, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług i z tytułu dokonania sprzedaży opodatkowany jest podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) niekorzystającym ze zwolnienia z tego podatku, wobec czego nabycie zwolnione jest z Podatku od czynności cywilnoprawnych stosownie do art. 2 pkt 4) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.)

2.Do wylicytowanej ceny doliczona zostanie opłata organizacyjna (Premium) w wysokości 20%, zawierająca podatek VAT.

3.W przypadku obiektów, które zostały sprowadzone spoza obszaru Unii Europejskiej (oznaczonych), do Ceny Zakupu doliczona zostanie dodatkowo kwota VAT-u granicznego w wysokości 8%.

4.Do Ceny Zakupu obiektów oznaczonych doliczana będzie dodatkowo opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 – o prawie autorskim i prawach pokrewnych z tytułu odsprzedaży oryginału utworu (droit de suite).

5.Opłata, o której mowa w ust. 4 powyżej, wyliczana będzie na podstawie Ceny Uzyskanej, według poniższej tabeli:

0 – 50 000 euro

50 000,01 – 200 000 euro 200 000,01 – 350 000 euro

–

Kurs euro wg notowania NBP z daty aukcji, a w przypadku gdy aukcja odbywa się w dzień ustawowo wolny od pracy lub w sobotę – z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego aukcję

6.Prawo własności Przedmiotu Aukcji przechodzi na Nabywcę z chwilą zapłacenia pełnej wysokości ceny oraz Premium i, jeżeli znajdzie to zastosowanie w danej sytuacji, kwot wskazanych w ust. 3 i – odpowiednio – 4 powyżej.

7.O ile nie uzgodniono inaczej, Nabywca obowiązany jest wpłacić należność za zakupione obiekty w terminie 10 dni od dnia zakończenia aukcji na podstawie faktury pro forma wystawionej przez Dom Aukcyjny.

8.W przypadku opóźnienia, Dom Aukcyjny będzie uprawniony do naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie.

9.Wpłat można dokonywać przelewem bankowym, gotówką lub kartami płatniczymi w siedzibie Domu Aukcyjnego. Dom Aukcyjny przyjmuje płatności kartami Visa, Mastercard/Eurocard, JBC.

10.Numer rachunku bankowego właściwego do dokonania płatności podany jest w katalogu, na stronie internetowej i na fakturze pro forma

11.W przypadku dokonania płatności przelewem bankowym, wszelkie koszty transferu środków i opłaty bankowe pokrywa Nabywca.

12.W przypadku dokonywania przelewów z zagranicy i w walutach obcych, kwoty będą księgowane w złotówkach po kursie stosowanym przez bank prowadzący rachunek bankowy Domu Aukcyjnego.

13.Nabywca zobowiązany jest do pokrycia wszelkich kosztów związanych i wynikłych z faktu wylicytowania Przedmiotu Aukcji, w tym ewentualnych roszczeń wynikających z zawartej Umowy sprzedaży.

14. W przypadku, gdy Nabywca nie zapłaci ceny za zakupione obiekty w pełnej wysokości w terminie 10 dni od dnia zakończenia aukcji, Dom Aukcyjny będzie uprawniony do odstąpienia od Umowy w trybie natychmiastowym i zażądania od Nabywcy zapłaty Opłaty Kompensacyjnej. Uprawnienie do odstąpienia od Umowy Dom Aukcyjny może zrealizować w terminie do 6 miesięcy od daty aukcji.

15. Niezależnie od uprawnień powyższych, Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo sądowego dochodzenia realizacji Umowy i obciążenia Nabywcy kosztami stąd wynikłymi.

§ 13. ODPOWIEDZIALNOŚĆ

1.Dom Aukcyjny wyłącza w najszerszym zakresie dopuszczonym prawem wszelkie gwarancje inne niż potwierdzenie autentyczności, oraz zgodność wymiarów i techniki wykonania Przedmiotu Aukcji z opisem katalogowym (o ile ewentualne błędy opisu nie zostały skorygowane np. przez Aukcjonera lub w inny sposób).

2.Z zastrzeżeniem ust. 1 powyżej oraz postanowień zdania kolejnego, całkowita odpowiedzialność Domu Aukcyjnego będzie ograniczona wyłącznie do Ceny Zakupu zapłaconej przez Nabywcę

3. Żadne postanowienie w niniejszym Regulaminie nie wyklucza lub nie ogranicza odpowiedzialności Domu Aukcyjnego wobec kupującego, wynikającej z jakiegokolwiek oszustwa bądź świadomego wprowadzenia w błąd, lub z winy umyślnej Domu Aukcyjnego.

§ 14. PRAWA AUTORSKIE

1.Dom Aukcyjny nie przekazuje wraz z obiektem prawa autorskiego ani prawa do reprodukowania obiektu.

2.Prawa autorskie do wszystkich zdjęć, ilustracji oraz tekstów dotyczących Przedmiotu Aukcji, w tym zawartość katalogu aukcyjnego sporządzanych przez lub na rzecz Domu Aukcyjnego stanowią własność Domu Aukcyjnego.

§ 15. OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH

1. Administrator danych. Możliwość uczestnictwa w aukcjach prowadzonych przez Dom Aukcyjny wiąże się z przetwarzaniem danych osobowych Uczestnika jak również mocodawcy (w przypadku licytacji przez pełnomocnika). Dom Aukcyjny będzie przetwarzać powierzone dane osobowe we własnym imieniu jako Administrator w rozumieniu Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (RODO).

2. Zakres przetwarzanych danych. Dom Aukcyjny będzie przetwarzać dane w zakresie:

a)zawartym w formularzu rejestracyjnym,

b)danych przekazanych w ramach wykonywanych zleceń przez Dom Aukcyjny (np. rozmowa telefoniczna),

c)danych osobowych pełnomocników do reprezentacji mocodawców w danej licytacji.

3. Cel przetwarzania udostępnionych danych. Dom Aukcyjny przetwarza wyżej wskazane dane w celu:

a)Umożliwienia wykonania zlecenia licytacji telefonicznej, o ile Dom Aukcyjny dostanie takie zlecenie, na podstawie art. 6 ust. 1 lit. a) RODO,

b)dopuszczenia Cię do aukcji oraz zawarcia Umowy na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b) RODO,

c)obsługi reklamacji na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b) RODO,

d)ustalenia, dochodzenia lub obrony przed roszczeniami kierowanymi wobec Administratora – na podstawie art. 6 ust. 1 lit. f) RODO,

e)realizacja obowiązków nałożonych na Dom Aukcyjny na mocy Ustawy AML, w tym w szczególności stosowania środków bezpieczeństwa finansowego, których katalog określony został w treści Ustawy AML.

4. Podstawa do przetwarzania danych. Podanie wyżej wskazanych danych osobowych jest dobrowolne, jednakże konieczne do zawarcia i wykonania Umowy, a także jej rozliczenia.

5. Odbiorcy danych. Dane osobowe możemy przekazywać innym podmiotom, które będą je przetwarzały, w szczególności:

a)podmiotom prowadzącym działalność pocztową lub kurierską,

b)bankom, w przypadku konieczność prowadzonych rozliczeń,

c)podmiotom wspierającym Dom Aukcyjny w prowadzonej działalności na zlecenie Domu Aukcyjnego, w szczególności dostawcom IT, księgowość, obsługa prawna.

6. Okres przetwarzania danych.

a)Dane udostępnione Domu Aukcyjnemu będą przetwarzane przez czas niezbędny do wykonania Umowy, nie dłużej niż do czasu przedawnienia roszczeń z Umowy, z zastrzeżeniem lit. b) poniżej,

b)Dane przetwarzane przez Dom Aukcyjny w celu realizacji obowiązków wynikających z Ustawy AML, w tym w szczególności pozyskane w ramach stosowania środków bezpieczeństwa finansowego, przetwarzane są przez Dom Aukcyjny na zasadach wynikają cych z przepisów Ustawy AML.

7. Prawa osób, których dane przetwarza Dom Aukcyjny.

a)dostępu do treści swoich danych, b)sprostowania danych, c)usunięcia danych, d)ograniczenia przetwarzania danych, e)przenoszenia danych, f)wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych.

8. Realizacja praw. Realizacja praw, o których mowa powyżej może odbywać się poprzez wskazanie swoich żądań na adres mail agra@agraart.pl. lub pisemnie na adres siedziby Administratora.

9. Prawo do skargi. Przysługuje prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych przez osobę, której dane Dom Aukcyjny przetwarza z naruszeniem przepisów.

10. Źródło danych. Przetwarzane dane osobowe pochodzą bezpośrednio od Uczestnika lub mocodawcy Uczestnika Aukcji, a także z powszechnie dostępnych rejestrów prowadzonych i udostępnianych na podstawie przepisów prawa.

11. Spełnienie obowiązku informacyjnego przez mocodawcę (w przypadku udziału w licytacji przez pełnomocnika). Mocodawca zobowiązuje sie? poinformować swojego pełnomocnika o treści § 15 Regulaminu i na żądanie Domu Aukcyjnego przedstawić dowód spełnienia tego obowiązku.

§

1.W przypadku zwłoki w zapłacie za wylicytowany Przedmiot Aukcji, Dom Aukcyjny wezwie zwycięzcę aukcji do zapłaty w terminie nie krótszym niż 10 dni z zagrożeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu Dom Aukcyjny odstąpi od umowy i naliczy Opłatę kompensacyjną W przypadku braku zapłaty w wyznaczonym terminie, Dom Aukcyjny uprawniony jest do odstąpienia od Umowy i naliczenia Opłaty kompensacyjnej lub rozpoczęcia procedury windykacji.

2.W każdym przypadku uzasadnionego podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, Dom Aukcyjny ma prawo odstąpić od realizacji Umowy, niezależnie od stopnia zaawansowania jej realizacji.

§ 17. ODBIÓR PRZEDMIOTU

AUKCJI

1.Przeniesienie własności Przedmiotu Aukcji oraz wydanie obiektu Nabywcy następuje po zaksięgowaniu całej należnej kwoty na rachunku bankowym Domu Aukcyjnego.

2.Dom Aukcyjny wydaje potwierdzenie dokonania zakupu podpisane przez historyka sztuki, które jest jednoznaczne z potwierdzeniem autentyczności.

3.Odbiór zakupionych obiektów odbywa się w siedzibie Domu Aukcyjnego. Na życzenie i ryzyko Nabywcy Dom Aukcyjny może wysłać obiekt pod wskazany przez niego adres, jeżeli wszelkie koszty wysyłki, zapakowania i ubezpieczenia pokryje nabywca.

4.Dla niektórych Przedmiotów Aukcji może być wymagane pozwolenie na wywóz za granicę Rzeczpospolitej Polskiej. Kwestie te reguluje to ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W przypadku chęci wywiezienia zakupionego Przedmiotu Aukcji za granicę, w niektórych przy padkach wskazana wyżej ustawa nakłada na wywożącego obowiązek uzyskania odpowiednich pozwoleń. Brak możliwości uzyskania pozwolenia na wywóz nie może być przesłanką do odstąpienia od Umowy lub opóźnienia płatności pełnej ceny za zakupiony Przedmiot Aukcji.

5.Odpowiedzialność Domu Aukcyjnego za Przedmiot Aukcji, w tym w szczególności za jego uszkodzenie lub utratę, ustaje w chwili odbioru obiektu w siedzibie Domu Aukcyjnego lub z chwilą nadania Przedmiotu Aukcji w urzędzie pocztowym lub firmie przewozowej.

6.O ile nie ustalono inaczej, za zakupione obiekty nie odebrane w terminie 30 dni od daty aukcji, Dom Aukcyjny będzie liczył składowe w wysokości 40 zł dziennie za jeden obiekt.

§ 18. REKLAMACJE

1.Uczestnik ma prawo składać reklamacje dotyczące nabytych Przedmiotów Aukcyjnych.

2.Reklamacja może zostać złożona w terminie 6 miesięcy od dnia zawarcia Umowy. Liczy się data dostarczenia reklamacji do Domu Aukcyjnego.

3.Reklamacja powinna zostać złożona w formie pisemnej oraz przesłana na adres: Agra-Art SA, ul. WIlcza 70, 00-670 Warszawa.

4.Dom Aukcyjny ma obowiązek rozpatrzenia każdej reklamacji w terminie 21 dni od jej otrzymania.

5.Prawidłowo złożona reklamacja powinna zawierać dane Uczestnika (imię, nazwisko, adres zamieszkania) oraz uzasadnienie reklamacji.

§ 19. PRZECIWDZIAŁANIE PRANIU PIENIĘDZY ORAZ FINANSOWANIU TERRORYZMU

1.Dom Aukcyjny jako instytucja obowiązana na mocy postanowień Ustawy AML, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 1 pkt 24a), dokłada należytej staranności w zakresie realizacji działań zmierzających do rozpoznania i określenia poziomu ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, a w konsekwencji skutecznego przeciwdziałania jego materializacji.

2.W celu przeciwdziałania ryzyku, o którym mowa w ust. 1 powyżej, Dom Aukcyjny stosuje wobec Nabywców środki bezpieczeństwa finansowego w sytuacji, w której wartość Przedmiotu Aukcji równa jest lub przekracza kwotę 10.000 (słownie: dziesięć tysięcy) euro po kursie średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP, obowiązującego w dniu przeprowadzania transakcji.

3.W związku z realizacją obowiązku, o którym mowa powyżej, Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do żądania dodatkowych dokumentów lub informacji czy też złożenia oświadczenia określającego wystąpienia ryzyka rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń Ustawy AML albo niezbędnych do wykonania przez Dom Aukcyjny obowiązków wynikających z przepisów Ustawy AML. Dom Aukcyjny może wystąpić z żądaniem, o którym mowa w zdaniu poprzednim, również po zakończeniu aukcji (przybiciu).

4.Dom Aukcyjny ma prawo do odstąpienia od Umowy w przypadku:

a)nieprzekazania informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 1 powyżej, b)stwierdzenia nieprawidłowości lub braku aktualizacji informacji lub dokumentów przekazanych przez Nabywcę, c)wystąpienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego, w szczególności przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, d)w sytuacji uzasadnionego podejrzenia, i ż przeprowadzenie transakcji mog ł oby spowodować naruszenie prawa, jego obejście lub byłoby niezgodne z regułami obrotu.

§ 20. POSTANOWIENIA KOŃCOWE

1.Niniejszy Regulamin wchodzi w życie z dniem 15 stycznia 2022 roku.

2.Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do dokonywania zmian w Regulaminie, w każdym czasie. Przy czym w odniesieniu do aukcji już ogłoszonych, stosuje się Regulamin w brzmieniu dotychczasowym, nawet jeżeli zmiany Regulaminu weszłyby w życie przed jej rozpoczęciem.

3.Zgodnie z obowiązującymi przepisami wywóz dzieł sztuki z Polski jest dozwolony, o ile obiekt spełnia warunki wymienione w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. (Dz.U. nr 162 poz. 1568 ze zm.).

4.Dom Aukcyjny jest zobowiązany do zbierania danych osobowych klientów dokonujących transakcji powyżej równowartości 15 000 euro zgodnie z ustawą z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2000 r. nr 116, poz. 1216 z późniejszymi zmianami).

5.Muzea rejestrowane mają prawo pierwokupu zabytków bezpośrednio na aukcji za kwotę wylicytowaną powiększoną o opłatę aukcyjną zgodnie z ustawą o muzeach z dnia 21 listopada 1996 r. (Dz. U. z 1997 r., nr 5, poz. 24, ze zm.).

16. ODSTĄPIENIE OD UMOWY

1 TEOFIL KWIATKOWSKI

(Pułtusk 1809 –Avallon w Burgundii 1891)

KRAKOWIAK, ok. 1862

akwarela, papier 10,5 x 13 cm

sygn. p.d.: T. Kwiatkowski

9 000 zł

estymacja:12 000 – 18 000

Bibliografia:

–A. Melbechowska-Luty, Teofil Kwiatkowski 1809-1891, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków 1966, s. 169, nr kat. 289, 290, 291.

Krakowiak należy do cyklu mającego być ilustracją zwyczajów i zabaw ludu polskiego, do których tak tęskno było emigrantom przebywającym w Paryżu. Kompozycje z polskimi motywami ludowymi przez francuską publikę uznane zostały za oryginalne i egzotyczne. Znana jest rozbudowana scena wiejskiej zabawy (Paysans polonais en fete), w wersji olejnej z roku 1861 oraz powtórzona w akwarelowej replice, która prezentowana była w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w r. 1863. Natomiast szkice przygotowawcze, wymieniane w spisie dzieł Kwiatkowskiego sporządzonym przez badaczkę jego twórczości –Aleksandrę Melbechowską-Luty, ukazują krakowiaków w tanecznym ruchu. Dwie kompozycje zatytułowane Krakowiak oraz jedną noszącą tytuł Bal kostiumowy w Hôtel Lambert Melbechowska-Luty datuje przed rokiem 1862. Tym samym podobnie możemy datować również prezentowaną akwarelę

2 MIECZYSŁAW REYZNER (Lwów 1861 –Lwów 1941)

ŚLUBNY PORTRET, 1887

pastel, papier, 63,4 x 46,2 cm (owal; w świetle passe-partout)

sygn. p.d.: Mieczysław Reyzner | 1887

8 000 zł

estymacja:10 000 – 20 000

3 FRANCISZEK STREITT

(Brody 1839 –Monachium 1890)

MUZYKANCI, ok. 1880

tusz, piórko, papier naklejony na tekturę, 20,3 x 25,7 cm

sygn. l.d. (ołówkiem): F. Streitt

Na odwrocie na tekturze l.d. (ołówkiem): 3505

p.d. (ołówkiem): m.5;

okrągła nalepka z numerem (tuszem): 169

5 000 zł estymacja:8 000 – 12 000

4 LUDWIK GĘDŁEK (Kraków 1847 –Wiedeń 1904)

GALICYJSKIE STADO

olej, deska mahoniowa, 36,3 x 58 cm

sygn. p.d.: L. Gędłek Wien

Na odwrocie: 14 n 22 | Pferdetrieb in Galizien

70 000 zł estymacja:80 000 – 90 000

5 ANTONI SZULCZYŃSKI (Wilczyn 1877 –Wilczyn 1922)

PORTRET MĘŻCZYZNY, lata 90. XIX w. olej, płótno, 65,3 x 39,3 cm sygn. l.d.: M. A. Szulczyński

8 000 zł estymacja:10 000 – 15 000

Daleko posunięty realizm, łączący się z pogłębioną psychologią modela, a także stonowany koloryt z przewagą brązów i szarości –zdradzają rękę absolwenta Akademii monachijskiej. Dzieł Szulczyńskiego zachowało się niewiele, zaś oferowany obraz jest najwcześniejszym z dziś znanych. Pokazuje on skalę talentu przedwcześnie zmarłego artysty, który w późniejszym okresie zajął się głównie malarstwem portretowym oraz religijnym.

6 WOJCIECH KOSSAK

(Paryż 1856 –Kraków 1942)

GRENADIERZY W ODWROCIE SPOD MOSKWY, 1910

olej, deska mahoniowa

38 x 54 cm

sygn. l.d.: WOJCIECH KOSSAK | 1910

Na odwr.: potwierdzenie autentyczności podpisane przezJana Hoplińskiego z IX 1943; przy p. krawędzi nieczytelny napis czarnym atramentem; l.d. nalepka zakładu Róży Aleksandrowicz w Krakowie.

35 000 zł

estymacja:60 000 – 80 000

Obraz malowany na desce mahoniowej 38 x 54 cm, przedstawiający żołnierza prowadzącego konia, zaprzężonego w sanie, na których siedzi otulony płaszczem oficer napoleoński w towarzystwie kobiety w kożuchu, na prawo u dołu szczekający pies, na drugim planie za płotem chata, wierzba i stodoła na tle szarego nieba (na lewo u dołu podpis: Wojciech Kossak 1910) – uważam za niewątpliwie autentyczną pracę Wojciecha Kossaka, pochodzącą z dobrego jego okresu twórczego.

W obrazie tym dostrzega się skrystalizowaną indywidualność twórczą Kossaka. Jan Hopliński, z potwierdzenia autentyczności

Legenda napoleońska jest jednym z najważniejszych cykli w twórczości Wojciecha Kossaka. Artysta ilustrował kampanie napoleońskie, akcentując w nich udział Polaków. Gloryfikował postać Cesarza, obrazując jego sukcesy, ale i ukazywał porażki –w tym jedną z największych –odwrót spod Moskwy.

Prezentowany obraz przedstawia właśnie taki epizod. Malowane na mahoniowej desce dzieło jest sygnowane wersalikami. Taki podpis artysta składał na kompozycach, które uznawał za wyjątkowo udane.

7 JERZY KOSSAK

(Kraków 1886 –Kraków 1955)

W DRODZE DO SZTABU, 1934

olej, płótno naklejone na tekturę, 31,9 x 36,8 cm sygn. p.d.: Jerzy Kossak | 1934

14 000 zł

estymacja:15 000 – 25 000

8 JAN ROSEN

(Warszawa

HUZAR XIII PUŁKU WOJSK KSIĘSTWA

WARSZAWSKIEGO, 1915

akwarela, tusz, gwasz, papier, 46,7 x 38,2 cm sygn. p.d.: J. Rosen | 1915

15 000 zł estymacja:18 000 – 25 000

1854 –Warszawa 1936)

9 PIOTR MICHAŁOWSKI (Kraków 1800 –Krzysztoforzyce/Krzyżtoporzyce 1855)

DWÓCH OFICERÓW NA KONIACH

ołówek, papier żeberkowy

31,5 x 44,6 cm (w św. passe-partout), 45 x 59,9 cm (karta)

l.g. czarnym atramentem: L.c.4.

l.d. ołówkiem dopisane współcześnie: 2

Na tekturze zabezpieczającej rysunek od tyłu, pieczęć Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu oraz pracowni introligatorskiej w Krakowie.

14 000 zł estymacja:18 000 – 25 000

Pochodzenie: krąg Rodziny artysty.

Obraz wystawiany:

– Zarys myśli: szkice rysunkowe i akwarele Piotra Michałowskiego z kolekcji prywatnej, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu, V –VII 2016.

Silniej odsłonił warsztat malarza i jego niespożytą pasję tworzenia, atakowania ołówkiem, pędzelkiem i piórkiem nie tylko często podejmowanego motywu konia i jeźdźca, lecz także i innej różnorodnej tematyki –pisał o pokazie szkiców Michałowskiego, Jerzy Sienkiewicz (cyt. za: Piotr Michałowski 1800-1855. Wystawa dzieł artysty w 200. rocznicę urodzin, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2000, s. 58).

Prezentujące niezwykłą biegłość warsztatową i ekspresję rysunki Michałowskiego należą do najbardziej poszukiwanych przez kolekcjonerów dzieł

10 JULIUSZ KOSSAK

(Wiśnicz 1824 –Kraków 1899)

PANCERNY, 1891

akwarela, papier naklejony na tekturę, 22,7 x 18,3 cm (w świetle passe-partout)

sygn. p.d.: Juliusz Kossak | 1891

Do obrazu dołączona jest ekspertyza dr. Kazimierza Olszańskiego z marca 2000 r.

11 JÓZEF BRANDT

(Szczebrzeszyn 1841 –Radom 1915)

PERŁA STADNINY. DIE PERLE DES GESTÜTS. ARABCZYK, ok. 1891

olej, płótno, 67,5 x 93,5 cm sygn. p.d.: Józef Brandt | z Warszawy | Monachium, l.d.: JB [monogram wiązany]

Do obrazu jest załączona ekspertyza dr. Mariusza Klareckiego ze stycznia 2023 roku, którą obszernie cytujemy poniżej.

1 600 000 zł

estymacja:1 800 000 – 3 000 000

Styl malarski, kolorystyka, rysunek postaci, ukazane na obrazie akcesoria, sposób malowania konia – wszystkie te elementy świadczą bezspornie o malarskim warsztacie Józefa Brandta.

Perła stadniny łączy w sobie zamiłowanie Brandta do koni, Orientu i kresowych podróży. Scena rozgrywa się na końskim targu, gdzieś na XVII-wiecznych Kresach dawnej Rzeczpospolitej. Na pierwszym planie widzimy wspaniałego rumaka dosiadanego przez wschodniego jeźdźca. Zwraca uwagę nie tylko połyskująca maść wierzchowca maści bułanej, ale również jego dekoracyjna uprząż, ze złocistym ogłowiem i siodłem oraz czerwonymi rzemieniami. Brodaty jeździec jest odziany w bogato haftowaną kamizelkę i ozdobne buty. Jego głowa jest przewiązana chustą, a ramiona okryte białym płaszczem z owczej wełny, którego materię znakomicie artysta oddał fakturą farby. Po lewej stronie widzimy innego ciemnoskórego jeźdźca, przewiązanego w pasie czerwoną tkaniną, dosiadającego konia maści karej. Druga postać, w rozłożystej czapce, prowadzi konia maści gniadej. Za nimi dostrzec można fragment targu z dużą ilością koni i wozem nakrytym barwnym kilimem. Po prawej stronie tytułowej Perły stadniny, widzimy z kolei trzech polskich szlachciców. Pierwszy z nich, odziany w czerwony kontusz, dosiada konia maści ciemnogniadej. Obok został ukazany bokiem jeździec w granatowym kontuszu oraz butach z jasnymi, niemal żółtymi cholewami, z szablą przy boku, na koniu maści dereszowatej. Obok niego ledwie dostrzegamy karego konia, dosiadanego przez szlachcica w jasnej pelerynie i ozdobnym nakryciu głowy. Przy konnych szlachcicach stoi ciemnoskóry sprzedawca w niebieskoszarej szacie, z ozdobnymi jasnymi butami

na nogach. Zachwala on Perłę stadniny, którą polscy jeźdźcy są już wyraźnie zafascynowani. Dalej widzimy namioty obozowiska oraz przywiązane konie. Uwagę przyciąga zawieszony nad namiotami znak, zapewne związana kępa siana, wskazująca kierunek wiatru –akcesorium, które chętnie Brandt pokazywał na obrazach przedstawiających jarmarki.

Znanych jest kilka obrazów Brandta przedstawiających sceny kupieckie na targu, obładowanych wschodnimi dywanami i naczyniami kupców oraz niezwykle dynamicznie ukazane tabuny koni, zaganiane na koński jarmark. Na jedynym z nich, który jest potwierdzonym w źródłach autoportretem, malarz ukazał siebie na targu w Bałcie. To położone na pograniczu polsko-tureckim miasteczko było dla artysty symbolem zetknięcia się dwóch kultur –orientalnej i europejskiej. Miejscem, w którym na barwnych jarmarkach spotykali się kupcy, żołnierze oraz mieszkańcy Dzikich Pól (Kresów), wyznawcy islamu i chrześcijanie. Na obrazie Jarmark w Bałcie Brandt występuje w dawnym staropolskim stroju z rogatywką na głowie. Uczestniczy w transakcji targując się ze wschodnim kupcem o wybrane siodło.

Podobnie, jak na sprzedanym na aukcji Agry Jarmarku w Bałcie, w dziele Perła stadniny Brandt przedstawił scenę z życia codziennego na XVII-wiecznych Kresach dawnej Rzeczpospolitej.

Jarmark w Bałcie na Podolu, 1886, sprzedany w Agra-Art w 1997 roku

Artysta skupił uwagę widza nie tylko na interesującej opowieści, licznych dekoracyjnych szczegółach, ale także na realistycznym przedstawieniu obozowiska, zapewne wielodniowego jarmarku końskiego. Obraz zachwyca różnorodnością ukazanych wschodnich akcesoriów, strojów, broni i uzbrojenia. Malarskie rekwizyty, jakie odnajdujemy w tych oraz innych jego obrazach, pochodzą ze znakomitej kolekcji dawnej broni i strojów, a także oporządzenia wojskowego jeźdźca i konia, jaką zgromadził Józef Brandt. Tworzony przez całe życie zbiór, zawierający wybitne zabytki dawnego rzemiosła artystycznego, został wolą testamentu artysty przekazany do Muzeum Narodowego w Warszawie (obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie).

Zamiłowanie do ukazania konia Brandt przejął od swojego pierwszego nauczyciela malarstwa, Juliusza Kossaka. Wkrótce artysta wykształcił własny styl, a koń i rycerz stali się głównymi bohaterami. Malarz, znakomity jeździec, właściciel znanej i cenionej stadniny, był doskonale zorientowany zarówno w budowie, jak i sposobie poruszania się konia. Było to dla niego zwierzę bardzo bliskie, znakomicie poznane, traktowane z głęboką sympatią –stąd artysta z prawdziwą pasją i wyjątkową biegłością ilustrował jarmarki końskie, wypas koni, a także potyczki i bitwy z udziałem kawalerii.

Malarstwo Józefa Brandta od początku jego kariery cieszyło się ogromną popularnością. Artysta począwszy od lat osiemdziesiątych XIX wieku sprzedawał swoje obrazy niekiedy jeszcze przed ich ukończeniem. Z tego powodu spotykane są powtórzenia motywów, cieszących się szczególną popularnością. Artysta za każdym razem zmieniał jednak całkowicie kompozycję obrazu. Do takich dzieł należy Arabczyk, powstały w latach 1890-1891. Na pierwszym planie Brandt powtórzył arabskiego jeźdźca w podobnym jak na Perle stadniny, ale nie identycznym ujęciu. Otoczenie jeźdźca zostało zupełnie zmienione –artysta przeniósł scenę do kresowego miasteczka. Zupełnie inaczej przy tym zakomponował postacie drugoplanowe.

Prezentowany obraz został namalowany w monachijskiej pracowni malarza. Brandt ciepłe wiosenne dni oraz lato spędzał w polskim majątku ziemskim Orońsko pod Radomiem lub podróżując po Kresach dawnej Rzeczpospolitej. Późną jesienią i zimą malował w pracowni w Monachium, wykorzystując zabrane z Polski szkice ołówkowe i fotografie. Swobodny sposób pisania sygnatury w trzech rzędach, krój liter oraz treść Józef Brandt | z Warszawy | Monachium –są charakterystyczne dla przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XIX w. Dopiskiem z Warszawy Brandt akcentował swoje polskie pochodzenie i tożsamość narodową, w czasie, kiedy terytorium dawnej Rzeczpospolitej znajdowało się pod zaborami.

Interesującym zabiegiem autora jest kwestia podwójnej sygnatury na obrazie. W pierwszej chwili dostrzegamy pełną, rozwiniętą sygnaturę znajdującą się w prawym dolnym rogu. Przy bliższym przyjrzeniu się, można dostrzec w lewym dolnym rogu obrazu monogram JB Podobne przypadki, rzadko, ale zdarzały się w twórczości Józefa Brandta. Prawdopodobnie autor początkowo zamierzał sprzedać szkicowo namalowany obraz, sygnowany jedynie monogramem. Trzeba pamiętać, że był to okres ogromnego powodzenia artysty. Zachowane są listy z tego czasu, kiedy Józef Brandt odmawia jednej z monachijskich galerii udostępnienia swoich obrazów na wystawę, ponieważ wszystkie jego prace sprzedają się natychmiast po namalowaniu, a wiele jest zadatkowanych jeszcze przed namalowaniem. Zapewne z powodu pośpiechu autor obrazu zamierzał sprzedać szkicowo namalowane płótno, zaopatrzone w skrótowo potraktowany monogram. Nie wiadomo z jakich powodów artysta zmienił zdanie i postanowił dokładnie wykończyć kompozycję; być może otrzymał więcej czasu od zamawiającego lub zwyczajnie zmienił zdanie. Niezależnie od tych motywacji, których nigdy nie poznamy, zabieg podwójnej sygnatury jest ciekawą historią związaną z powstaniem dzieła.

Arabczyk, 1890-1891, sprzedany na aukcji Sotheby’s London w 2019 roku z opinią dr. Mariusza Klareckiego

Fotografia Perły stadniny w piśmie Gartenlaube z 1901 roku

Bibliografia:

–„Gartenlaube“ 1901, nr 43, il. na s. 297;

–„Kronika Rodzinna“ 1903, nr 12, s. 288, il. na s. 284;

–„Kronika Rodzinna“ 1912, nr 25, il. na s. 389;

–Bogdan Zakrzewski, Sienkiewicz i Brandt, maszynopis, praca doktorska przygotowana pod kierunkiem prof.

Romana Pollaka, Wydział Filologii Polskiej, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1947, s. 168 [obraz wymieniony w spisie Anieli Daszewskiej].

–Tomasz Adam Pruszak, Perła stadniny Józefa Brandta, „Gazeta Antykwaryczna“ 2007, nr 6, s. 34;

–Ewa Micke-Broniarek, Tematy rodzajowe w malarstwie

Józefa Brandta/Genre themes in Józef’s Brandt’s painting [w]: Józef Brandt (1841-1915). Między Monachium a Orońskiem/ Between Munich and Orońsko, red. Monika Bartoszek, Orońsko 2015, s. 13;

–Ewa Micke-Broniarek, Józef Brandt 1841-1915, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2018, s. 213;

Archiwalia:

Archiwum rodziny Pruszaków, zbiory Macieja Stachury, Spis obrazów Józefa Brandta [namalowanych do 1908], rkps, poz. 106; Spis fotografii z obrazów Brandta

Podsumowując, uważam przedstawiony mi do opinii obraz Józefa Brandta zatytułowany Perła stadniny, za autentyczną pracę powstałą około 1891 r. Obraz posiada interesującą kompozycję, której bohaterem jest koń, zwierzę tak dobrze znane i bliskie malarzowi. Całą scenę autor przedstawił na kresowym końskim jarmarku dawnej, XVII-wiecznej Rzeczpospolitej. Obydwie sygnatury znajdujące się na obrazie należą do typowych sygnatur Józefa Brandta z okresu powstania przedstawienia i zostały naniesione ręką artysty. Obraz pochodzi z bardzo dobrego okresu twórczości, kiedy malarz osiągnął pełnię swoich możliwości artystycznych, a swoim dorobkiem zyskał ogromne powodzenie w Europie i Ameryce Północnej. Perła stadniny jest obrazem interesującym, który posiada dodatkową wartość przez to, że od publikacji w „Gartenlaube“ w 1901 roku nie był nigdzie odnotowany na rynku aukcyjnym. Odkryty na nowo, z pewnością zyska duże zainteresowanie publiczności (z ekspertyzy dr. Mariusza Klareckiego).

12 JACEK MALCZEWSKI

(Radom 1854 –Kraków 1929)

ŚW. PIOTR ZE ŚW. JANEM – STUDIUM DO OBRAZU POCAŁUNEK JUDASZA, 1879

olej, płótno naklejone na sklejkę, 40 x 30,8 cm sygn. l.d.: 79 J. Malczewski

Do obrazu jest dołączona opinia Liji Skalskiej-Miecik oraz oświadczenie o pochodzeniu.

50 000 zł estymacja:60 000 – 90 000

Na tle zieleni stojąca postać Zbawiciela, widna po kolana, w białym płaszczu. Judasz w niebieskiej szacie i białym zawoju zbliża się doń, dotykając lewą ręką prawego ramienia Zbawiciela. W głębi po prawej Św. Piotr w białym zawoju chowa stalowo-niebieski miecz do pochwy; Według ew. Św. Jana

18,11: „Włóż twóy kord w pochwy“ –pisał Jan Bołoz Antoniewicz o Pocałunku Judasza, prezentowanym na Wystawie stu dzieł Jacka Malczewskiego, jaka odbyła się we Lwowie w roku 1903. Autor dalej wspomina dzieło, do którego wystawiany Pocałunek był szkicem: Obraz sam znaczniejszych rozmiarów, pomnożony jeszcze dwoma postaciami apostołów, Św. Jana z wyrazem głębokiego smutku i Jakóba spoglądającego z gęstwiny, był wystawiony w Krakowie między 1. Lipca 1880 a 1. Czerwca 1881; zakupiony do rozlosowania, znajduje się obecnie na prowincyi.

Wystawiane we Lwowie studium (olej, tektura, 29 x 37 cm), powstałe w zimie 1879/1880 w pracowni przy ulicy Lubicz w Krakowie, artysta podarował w roku 1880 doktorowi Konstantemu Górskiemu. Zarówno studium ze zbiorów Górskiego, jak i wystawiane w Krakowie dzieło –dziś są uznane za zaginione. Stąd oferowane studium przedstawiające apostołów stanowi bardzo cenny przykład twórczości Malczewskiego ze szczególnego momentu jego artystycznej biografii.

Literatura:

–Jan Bołoz Antoniewicz, Katalog wystawy stu dzieł Jacka Malczewskiego, Lwów, IV-V 1903, poz. kat. 9;

– Katalog wystawy obrazów Jacka Malczewskiego w gmachu TZSP w Królestwie Polskiem, Warszawa 1903, poz. kat. 3;

–Reprodukcje obrazu Jacka Malczewskiego Pocałunek

Judasza, fotografie, 1910-1920, Muzeum Narodowe w Krakowie, nr inw. MNKXX-f-7927, MNKXX-f-7928;

– Katalog wystawy jubileuszowej prac Jacka Malczewskiego, Wydawnictwo TZSP, Warszawa, VI 1925, poz. kat. 30;

–Dorota Kudelska, Dukt pisma i pędzla. Biografia intelektualna Jacka Malczewskiego, Wydawnictwo KUL, Lublin 2008;

–Małgorzata Jarczewska-Podejma, Związki artystyczne Konstantego Marii Górskiego z Jackiem Malczewskim, „Kwartalnik Opolski“ 2019, 2/3, s. 136-150.

Przełom lat 70. i 80. XIX wieku to wyjątkowy czas w życiu artysty. W czerwcu 1879 artysta opuszcza krakowską Szkołę Sztuk Pięknych. Jesienią tego roku zaręcza się z Wandą Karczewską, lecz jej ojciec doprowadza do ich zerwania. Skonfliktowany ze swoim mistrzem, Janem Matejką, zdradzony przez ukochaną, która szybko o nim zapomniała –młody artysta postanawia rozpocząć samodzielne życie w Krakowie. Stara się uniezależnić finansowo od ojca, co nie jest łatwe; wielokrotnie zmienia mieszkania i pracownie. Z kolei krytyka artystyczna raczej nie jest mu przychylna. Smutny, ale pełen nadziei, postanowił uporządkować swój świat przez skupienie wewnętrzne, deklarował odsunięcie się od towarzystwa. Donosił rodzicom o odłożeniu podróży do Italii i pozyskaniu pieniędzy na ten cel dzięki stypendium Sobańskiego –pisze Dorota Kudelska (dz. cyt., s. 100).

W tym trudnym okresie młodego malarza wspierają przyjaciele. Dodają otuchy także Julianowi

Malczewskiemu, który zawsze wierzył w talent syna, lecz w tym niełatwym czasie miał też chwile

zwątpienia: A w jego pracach ostatnich czy znać postęp, czy znać coś wyższego nad pospolitość?

Jak wypada Pocałunek Judasza? –pytał w liście do Floriana Cynka (dz. cyt., s. 105). Na to pytanie odpowiedział mu Hubal-Dobrzański, który w lipcu 1880 roku pisał do niego: Jacek ma do ukończenia obraz, który zwróci na niego uwagę poważnej krytyki –Pocałunek Judasza, do którego szkic Pan zna, zresztą Cynk Panu podobno o nim pisał (dz. cyt., s. 106). W kolejnej zaś korespondencji donosił: Za jakieś sześć miesięcy skończy go i pośle obraz od razu do Wiednia, bo tam rozsądna i bezstronna krytyka (dz. cyt., s. 107).

Obraz został wystawiony w Warszawie w Salonie Krywulta, zaś później w Krakowie. Krytyka w osobie Henryka Struvego okazała się mniej entuzjastyczna dla młodego artysty niż słowa przyjaciela (sam Górski również uważał swoje studium za dzieło lepsze niż rozbudowana kompozycja). Natomiast wystawiany obraz szybko znalazł nabywcę, zaś za fundusze z jego sprzedaży oraz pożyczkę artysta w czerwcu 1880 roku wyjechał z Marcelim Czartoryskim w planowaną podróż do Włoch.

Zarówno studium z kolekcji Górskiego, jaki i Św. Piotr ze Św. Janem, noszą znamiona stylu młodego

Malczewskiego, ukształtowanego w pracowni Jana Matejki. Dzieła te zdradzają również pewne pokrewieństwo z malarstwem innego wybitnego ucznia Matejki –Maurycego Gottlieba. Młodzi malarze zaprzyjaźnili się w roku 1878. O ich relacji pisze Dorota Kudelska: Osobne miejsce, niezwykle ważne miejsce [...] zajmuje w biografii autora Na etapie kontakt z Maurycym Gottliebem w czasie nauki w SSP.

Malczewski zaczął wówczas prawdopodobnie malować pierwsze szkice do Pocałunku Judasza, więc zapewne artyści nieraz rozmawiali o Biblii i o sposobach przedstawienia istotnych jej treści, ale łączyły ich też zamiłowania poetyckie. Malczewski był pełen podziwu nie tylko dla talentu Gottlieba, lecz także dla jego wewnętrznej wrażliwości, której artysta nie zdążył wyrazić w dziełach i, jak wynika z zapisu dr. Rudolfa Beresa, należał też do tych, którzy mieli za złe środowisku żydowskiemu, że nie doceniało skali talentu autora Ahasvera (D. Kudelska, dz. cyt., s. 699-670).

13 JAN MATEJKO

(Kraków 1838 –Kraków 1893)

SZKIC DO ZABÓJSTWA WAPOWSKIEGO, ok. 1860

ołówek, papier, 13 x 9,3 cm (w świetle passe-partout) opisany p.d.: do zabójstwa Wapowskiego | ([...] Walezego) | do [...] Na odwrocie, na tzw. „zaplecku“, nalepka domu aukcyjnego w Warszawie.

15 000 zł estymacja:20 000 – 30 000

Rysunek powstał jako jeden ze szkiców przygotowawczych do obrazu malowanego w roku 1861. Jego treścią jest incydent mający miejsce na turnieju rycerskim uświetniającym koronację Henryka

Walezego w dniu 24 lutego 1594 roku. Do pojedynku z Samuelem Zborowskim chciał stanąć dworzanin – kasztelan wojnicki Jan Tęczyński. Zborowski, pochodzący z wysokiego rodu, uznał to za obrazę, a będąc człowiekiem porywczym, zaatakował kasztelana Tęczyńskiego. Andrzej Wapowski, kasztelan przemyski, próbujący załagodzić wybuchłą kłótnię, zginął, otrzymawszy śmiertleny cios czekanem od ogarniętego gniewem Samuela Zborowskiego.

Finalne płótno Matejki ukazuje na pierwszym planie scenę wniesienia śmiertelnie rannego Wapowskiego przed oblicze Henryka Walezego. W centralnej części znalazł się Jan Tęczyński, proszący monarchę o sprawiedliwy wyrok. Z prawej strony, tyłem do widza, stoi Samuel Zborowski z czekanem w dłoni.

Na podstawie opisu umieszczonego przez artystę na rysunku, możemy przypuszczać, że przedstawia on postać Henryka Walezego. Możliwe, że Matejko początkowo chciał nadać postaci króla więcej dynamiki. Ostatecznie, zdecydował się jednak na ukazanie go jako niemal biernego, z jedynie lekko uniesioną dłonią. W ten sposób malarz podkreślił bezradność monarchy wobec przewin możnowładców, którym zawdzięczał elekcję na króla Rzeczypospolitej.

W Katalogu wystawy rysunków i szkiców... z 1938 roku wymieniony jest szkic do olejnego obrazu, rysunek będący jednym z etapów poszukiwań właściwego ujęcia kompozycji. Rysunek ten oznaczony jest przezMatejkę datą 1860, taki rok powstania możemy zatem przypisać również do prezentowanego tu szkicu.

Bibliografia:

– Katalog wystawy rysunków i szkiców Jana Matejki urządzonej w setną rocznicę urodzin artysty przez Koło Historyków Sztuki Studentów Uniwersytetu J. Piłsudskiego, Muzeum Narodowe, Warszawa III-IV 1938, s. 52, nr kat. 123.

14 JAN MATEJKO

(Kraków 1838 –Kraków 1893)

SZKIC DO WITRAŻA NAD OŁTARZEM GŁÓWNYM KATEDRY PRZEMYSKIEJ

ołówek, papier, 15,3 x 9,8 cm

opisany ołówkiem:

–u góry: Królowa Korony polskiej | do okien Katedry Przemyskiej

–u dołu: [...] Ziemomysł Popi[...] | Kmieć.-

Na odwrocie, na tzw. „zaplecku“, nalepka zakładu ramiarskiego w Warszawie.

7 000 zł

estymacja:8 000 – 15 000

15 JAN MATEJKO

(Kraków 1838 –Kraków 1893)

SZKICE ARCHITEKTONICZNE WSPÓŁOPRAWNE:

BASZTA

ołówek, papier 19,2 × 11,9 cm sygn. p.d.: JM

GOTYCKIE OKNO

ołówek, papier, 19,3 x 12 cm; sygn. p.d.: JM na odwrocie (ołówkiem): V Dzieji cywilizacyi w Polsce [...] | [...] okno u [...]

Na odwrocie wspólnej oprawy, na starym papierze zabezpieczającym, dedykacja (tuszem): W dniu Imienin Łaskawej i Kochanej Pani | do życzeń dołączamy dwie kartki ze szkicownika | Jana Matejki | szczerze oddani | E. Łepkowscy | Bydgoszcz 13.XI.1938 r.-

Proweniencja:

Kolekcja Edwarda Łepkowskiego, znawcy twórczości Matejki i kustosza Domu Jana Matejki w Krakowie.

16 FRIEDRICH KAISER (Lörrach 1815 –Berlin 1889)

POLOWANIE

olej, płótno, 21 x 26 cm; sygn. l.d.: Kaiser

Na odwrocie, na krośnie i na ramie, nalepki odnoszące się do wielkości obrazu (druk, tusz): No. 178. B. 10’’ H. 8’’ P. 4 1 U. 6'’oraz nalepki z numerem (flamastrem): 73; na ramie numer (niebieską kredką): 2562; na prawej listwie krosna nalepka z informacjami o obrazie w języku niemieckim.

4 000 zł

estymacja:5 000 – 8 000

17 JULIUSZ KOSSAK (Wiśnicz 1824 –Kraków 1899)

Z ŻYCIA STADNINY, ok. 1855-60

ołówek, tusz, tusz lawowany, papier 5,8 x 22,5 cm; 15,5 x 22,5 cm; 8,9 x 22,5 cm (wymiary w świetle passe-partout)

sygn. środkowe pole p.d.: JK [monogram wiązany] passe-partout opisane u dołu: J. Kossak na odwrocie l.g. numer (ołówkiem): No10

20 000 zł

estymacja:25 000 – 35 000

GIUSEPPE

DUET

olej, płótno, 41,7 x 31,3 cm; sygn. p.g.: GGalli [monogram wiązany]

Na odwrocie nalepka ze słabo widoczną pieczęcią adresową oraz napisem tuszem.

estymacja:15 000 – 20 000

GALLI (Vercelli 1866 –Mediolan 1953)

19 TEOFIL KWIATKOWSKI (Pułtusk 1809 –Avallon w Burgundii 1891)

PORTRET DZIEWCZYNEK

akwarela, gwasz, papier, 74,5 x 47,5 cm (w świetle passe-partout) sygn. p.d.: T. Kwiatkowski.

20 WILHELM KOTARBIŃSKI (Nieborów 1849 –Kijów 1921)

CZŁOWIECZE ŁZY. ZEBRANE ŁZY. PLEURS HUMAINS, ok. 1900

olej, płótno dublowane, 154,5 x 80,5 cm sygn. p.d.: Wilhelm Kotarbiński, powyżej częściowo nieczytelny napis cyrylicą: Za [...]grietago l.d. cyrylicą: Em[ilii] Pr[achowoj]

220 000 zł estymacja:250 000 – 350 000

Pochodzenie:

Umieszczona na obrazie dedykacja wskazuje na jego pierwotną właścicielkę – Emilię Marię Klementynę Lwowną Prachową z domu Lestelle (1849-1927), właścicielkę kijowskiego salonu artystycznego. Słynęła ona z ekscentrycznego zachowania, inteligencji, ostrego języka i silnego, dominującego charakteru. Jej portrety malowali Riepin, Kotarbiński i Wrubel. Emilia była żoną prof. Adriana Prachowa (1846-1916) – archeologa, historyka sztuki i krytyka,

Literatura:

– Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskiem za rok 1901, Warszawa 1902, s. 35 [Zebrane łzy];

–„Tygodnik Ilustrowany“ 1902, nr 12, il. na okładce [Zebrane łzy];

który kierował pracami malarskimi w kijowskim Soborze św. Włodzimierza (lata 1887-1897). Jednym z grona pracujących tam artystów był Wilhelm Kotarbiński, stąd jego zażyłość z rodziną Prachowych. Była ona bardzo bliska; artysta w 1920 przeniósł się z hotelu Praga do Prachowów i spędził u nich ostatni rok swojego życia. Znane jest zdjęcie salonu Prachowów, na którym widać wiszący tam oferowany obraz (S. Udovik, D. Dobriian, dz. cyt., s. 11).

–Janina Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wrocław 1969, s. 168 [Zebrane łzy]; –Sergei Udovik,Daria Dobriian, Wilhelm Kotarbiński, wyd.Vakler,Kijów 2015,il.s.11; –Pocztówka wydana przez kijowskie wydawnictwo Rasswiet.

Wilhelm Kotarbiński, malarz scen o tematyce zaczerpniętej ze starożytnego Wschodu, Grecji i Rzymu oraz Biblii, uznany za głównego rywala Henryka Siemiradzkiego, w latach 90. XIX w. zaczął skłaniać się ku tematyce fantastyczno-symbolicznej. Dzieło Człowiecze łzy nawiązuje do wiersza Fiodora Tiutczewa pod tym samym tytułem. Należy ono do cyklu alegorycznych kompozycji, malowanych na płótnach o wydłużonym, pionowym formacie i przedstawiających efemeryczne postacie kobiece unoszące się ponad ziemią. Są one personifikacjami zjawisk przyrody, pór dnia lub roku, nastrojów, emocji, np. Mgła poranna (Aukcja Agra-Art, 14 października 2018, poz. kat. 53) oraz Gwiazda wieczorna (Aukcja Agra-Art, 25 marca 2018, poz. kat. 19).

Malarstwo Kotarbińskiego, który był na wystawach petersburskich szczególnie wyróżniany, zaś jego dzieła były zazwyczaj prezentowane tam w osobnej sali, cieszyło się ogromną popularnością. Stąd też jego obrazy były reprodukowane na licznych pocztówkach wydawanych w Kijowie i Moskwie w pierwszych latach XX w. Wydawały je m.in. działająca także na rynku rosyjskim sztokholmska firma poligraficzna Granberg Spółka Akcyjna oraz kijowskie wydawnictwo Rasswiet. Oferowane dzieło, opatrzone tytułem w języku rosyjskim i francuskim, widnieje m.in. na pocztówce wydanej przez Rasswiet. Nieco inna wersja tej samej kompozycji została zreprodukowana na okładce „Tygodnika Ilustrowanego” (1902). Jest to zapewne dzieło, które było wystawiane pod tytułem Zebrane łzy wraz z kilkunastoma innymi obrazami artysty w warszawskiej Zachęcie w roku 1901.

21 RUDOLF MAISON (Ratyzbona 1854 –Monachium 1904)

WODAN. ŚPIĄCY WODAN, WODAN NA TRONIE, ODYN, ok. 1900 brąz odlewany, cyzelowany, częściowo złocony ogniowo, 46,5 x 24 x 26 cm sygn. na podstawie: R. Maison znak odlewni: GUSS v. A. BRANDSTETTER MUNCHEN stan zachowania: niewielkie przetarcia patyny i złoceń

80 000 zł estymacja:90 000 – 130 000

Proweniencja: rzeźba zakupiona w antykwariacie w Buenos Aires w roku 2006.

Bibliografia:

– Plastiken und Ölgemälde moderner Meister: Nachlass

Prof. Rud. Maison, München, Sammlung Bankier R. Molenaar, Berlin und anderer Besitz, Auktion in München in der Galerie Helbing, [katalog dzieł z kolekcji R. Molenaara], Galerie Helbing 28 IV 1913 r., Monachium 1913, poz. kat. 5, 6;

–Małgorzata Najwer, Hermanna Hendricha Świątynia LegendorazParsifalizamekGrala, „Quart“, nr 3(9)/2008, s. 42-63, il.;

–Geiger Karin, Tausch Sabine, Rudolf Maison (1854-1904). Regensburg-Műnchen-Berlin, Universitätsverlag Regensburg, 2016.

Wodan (Wotan) to starogermański bóg wojny, zwycięstwa i śmierci, odpowiednik anglosaskiego Wodena i skandynawskiego Odyna. Wodan-Odyn jest przedstawiany jako dobrze zbudowany mężczyzna w średnim wieku, z długimi, kręconymi włosami i długą brodą. Jego prawy oczodół jest pusty po tym, jak oddał oko za wodę ze źródła mądrości. W prawej ręce dzierży włócznię Gungnir, za nim siedzą dwa kruki – Hugin (Myśl) i Munin (Pamięć). Odyn zasiada na tronie Hlidskjalf, z którego widać wszystko, co dzieje się w dziewięciu światach.

Wodan, jako monumentalna rzeźba w marmurze, powstał do otwartej w 1903 roku słynnej Sagenhalle –Hali Baśni. Hala została wybudowana w Dolinie Siedmiu Domów w Szklarskiej Porębie z inicjatywy Hermanna von Herdricha (1854-1931), pochodzącego z Harzu, osiadłego w Karkonoszach, charyzmatycznego malarza zafascynowanego germańską mitologią i dawnymi pogańskimi wierzeniami. Drewniany budynek, nawiązujący formą do budownictwa starogermańskiego, został przeznaczony do ekspozycji cyklu ośmiu wielkoformatowych obrazów, przedstawiających historię karkonoskiego Ducha Gór. Wystrój wnętrza tak opisuje Małgorzata Najwer: „Kolekcję uzupełniały –zazwyczaj mniejsze w formatach –obrazy bardziej lub mniej, czasem zupełnie niezwiązane z Sudetami. Kilka rzeźb miało przydawać salonowi powagi Wagnerowskiego Gesamtkunstwerku. Wśród nich, przy wejściu, witała zwiedzających wielka statua Liczyrzepy (...), dalej znajdował się zaś Śpiący Wotan Rudolfa Maisona“ (M. Najwer, Hermanna Hendricha..., s. 49). W czasie II wojny całe wyposażenie Sagenhalle zaginęło. Budynek popadł w ruinę, wreszcie został rozebrany.

Oferowana rzeźba stanowi redukcję w brązie słynnej kompozycji. Maison, który zachwycał współczesnych ogromnie szczegółowym, a zarazem naturalistycznym modelunkiem swoich rzeźb, przekazał Wodana w ręce brązowników, którzy z pewnością spełnili jego oczekiwania. Odlew odznacza się znakomitą jakością, jest pozbawiony najmniejszych niedoskonałości. Zarówno obróbka brązownicza, jak i precyzyjne, a zarazem lekkie opracowanie cyzelerskie oraz grawerunki zdradzają rękę biegłych w sztuce rzemieślników. Szczególną uwagę należy zwrócić na złocenie ogniowe. Wykonane tradycyjną techniką, wymagającą wysokich umiejętności, jest grubsze i bardziej trwałe, stąd również bardziej kosztowne niż powszechnie już wtedy stosowane złocenie galwaniczne. Inny egzemplarz Wodana, także ze złoceniami, znajduje się w zbiorach Muzeum Miejskiego w Monachium. Odlewy nie są numerowane, stąd trudno jest określić, w ilu egzemplarzach rzeźba została wykonana. Niemniej, spodziewać się można, że większość z nich nie przetrwała okresu wojny ani też po jej zakończeniu, kiedy brązy były przetapiane w celu pozyskania tak potrzebnego wtedy surowca. Wiele z nich, ze względu na treści ideowe, celowo przy tym niszczono. Stąd na rynku antykwarycznym Wodana Maisona uznać trzeba za rzadkość

W KRYMSKIM PORCIE

olej, tektura, 19,3 x 32,6 cm

sygn. l.d.: I. Trusz

9 000 zł estymacja:12 000 – 18 000

ODALISKA

olej, tektura, 100,5 x 70,2 cm sygn. p.d.: G. Rienäcker

25 000 zł estymacja:30 000 – 40 000

22 IWAN TRUSZ (Wysocko 1869 –Lwów 1941)

23 GUSTAV RIENÄCKER (Blankenburg 1861 –Monachium 1935)

24 KAZIMIERZ POCHWALSKI (Kraków 1855 –Kraków 1940)

PORTRET MŁODEJ KOBIETY Z RÓŻĄ, 1919

olej, tektura, 49,5 x 36,5 cm sygn. p.g.: K. Pochwalski | 1919

7 000 zł estymacja:8 000 – 12 000

25 STANIS

AW

(Kraków 1866 –Kraków 1942)

AKT, 1888

olej, płótno dublowane, 85,5 x 141,8 cm sygn. l.g.: St. Janowski 88 Monachium

12 000 zł estymacja:15 000 – 20 000

Obraz powstał w okresie studiów artysty na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie pobierał nauki u J. C. Hertericha i A. Liezen-Mayera.

Ł

JANOWSKI

26 STANISŁAW WYSPIAŃSKI

(Kraków 1869 –Kraków 1907)

PARYŻANKA, 1892

pastel, karton

55 x 42,9 cm

sygn. po lewej: SW 92 [monogram wiązany]

Na odwrocie, na fragmencie starego tzw. „zaplecka“, pieczęć brazylijskiego

Ministerstwa Kultury i Sztuki, zapewne zezwalająca na wywóz obrazu z Brazylii.

Obraz z prawem wywozu za granicę

600 000 zł estymacja:700 000 – 900 000

Proweniencja:

–Prywatna kolekcja w Paryżu.

–W latach 50. XX w. zakupiony w Brazylii do kolekcji prywatnej.

–Kolekcja spadkobierców we Francji.

Obraz wystawiany:

– Exposition Wyspiański en France, ses relations avec le monde littéraire et artistique français, Biblioteka Polska w Paryżu, styczeń 1933.

Z opisu wystawy zamieszczonego w „Ilustrowanym Kurierze Codziennym“ z 30 I 1933 (nr 30) wiemy, że obok obrazów z okresu paryskiego, prezentowane były również grafiki i projekty dekoracji, fotografie Wyspiańskiego oraz francuskie wydania jego dzieł literackich. Maria Stokowa, autorka Kalendarza życia i twórczości Stanisława Wyspiańskiego, odnalazła w archiwum należącym do „Ilustrowanego Kuriera Codziennego“ fotografię z powyższej wystawy (patrz kolejna strona, fot. NAC). Pierwszym obrazem z prawej strony niezaprzeczalnie jest prezentowana na aukcji Paryżanka

W okresie paryskim Wyspiański był niezwykle płodnym artystą, choć obecnie znanych jest stosunkowo niewiele jego dzieł z tamtych lat. Był to czas nauki i poszukiwań własnej drogi artystycznej młodego malarza. Chcąc się utrzymać w Paryżu, sprzedawał obrazy lub płacił nimi za usługi, co spowodowało ich rozproszenie. Z ustaleń Wandy Wyganowskiej –autorki rozprawy o paryskich pejzażach Wyspiańskiego (1890-1894) –wynika, że największy zbiór pasteli (co najmniej kilkadziesiąt) posiadała właścicielka crémerie (baru mlecznego), znajdującego się naprzeciw Académie Colarossi –Madame Charlotte.

Ponadto dzieła Wyspiańskiego mieli również Aleksander Dejean –bliski znajomy i protektor malarza, pani Latellier, panna Aimée Vandomber –jedna z modelek artysty, pan Gilbert, a nawet sąsiadka.

Paryżanka od momentu namalowania w 1892 roku pozostawała w Paryżu co najmniej do czasu wystawy w Bibliotece Polskiej w 1933 r. Zapewne wojenna zawierucha sprawiła, że obraz znalazł się w Brazylii, gdzie został zakupiony przez ojca obecnej właścicielki. Wraz z nią następnie powrócił do Francji.

Stanisław Wyspiański rozpoczął swoją edukację w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie otrzymał stypendium na wyjazd do Paryża. Celem tego wyjazdu było zdanie egzaminów wstępnych i studia w École des Beaux-Arts. Wyspiański dotarł do Paryża 23 V 1891 roku, gdzie szybko okazało się, że krakowski model nauczania nie zapewnia wystarczającej edukacji, umożliwiającej dostanie się na wymarzoną uczelnię. Po nieudanych egzaminach wstępnych, Wyspiański zapisał się do Académie Colarossi –popularnej wśród polskich artystów. W gronie jej studentów byli, m.in.: Władysław Ślewiński, Mela Muter, Włodzimierz Tetmajer, Józef Mehoffer, Konstanty Laszczka. Atelier było też kolebką talentów takich jak: Paul Gauguin, Alfons Mucha, Camille Claudel czy Amadeo Modigliani. Do Paryża zjeżdżali się artyści z całego świata. Wyspiański znalazł się w centrum ówczesnego życia kulturalnego, co pozwoliło mu na obcowanie zarówno z dziełami artystów już uznanych, jak i młodymi twórcami awangardowymi. Dużo czasu spędzał w paryskich muzeach i galeriach, gdzie chłonął sztukę. W portrecie Paryżanki widoczne są wpływy malarstwa Edgara Degas, czy Władysława Ślewińskiego, który w latach 1891-1894 był przewodnikiem Wyspiańskiego po paryskim świecie artystycznym.

Nauka w Académie Colarossi miała zdecydowanie swobodniejszy charakter niż w École des Beaux-Arts. Wyspiański uczył się tam pod okiem profesorów Gustave’a Courtois i Paula Josepha Blanc’a. Ten pierwszy zalecał, żeby malując modela chwytać ogólne wrażenie koloru, a nie bawić się szczegółami, aby oceniać należycie wartość świateł i porównywać je ze sobą, na różnych partiach

ciała, nie wprowadzać za dużo półtonów (Listy Stanisława Wyspiańskiego do Józefa Mehoffera..., oprac. L. Płoszewski, M. Rydlowa, T. I., Kraków 1994, s. 68). Profesor Blanc natomiast objaśniał, jak nie zagubić się w „masie kolorów“.

Wśród modeli w Atelier było wiele ładnych kobiet. Artysta w swojej korespondencji wymieniał ich imiona: Aimée Vandomber, Blanche, Celestine, Ela, Julie, Mariane, Marie, Mariette, Martha, Nini, Toinette, Victorine. Niektóre z nich malarz portretował –Julie, Ele, Nini i Aimée Vandomber, o czym wspominał w listach do przyjaciół. Znany jest nam wygląd Julie i Nini, których portrety znajdują się w polskich zbiorach publicznych. Szkicowy portret Julie znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, do którego trafił z kolekcją Feliksa Mangghi Jasieńskiego. Natomiast Nini pozowała Wyspiańskiemu do postaci Madonny, którą umieścił w jednym ze swoich najbardziej rozpoznawalnych dzieł – Caritas z 1904 roku. Z listów Wyspiańskiego wiemy również, że w 1893 Nini mieszkała u niego.

We wrześniu 1892 roku w listach do Karola Maszkowskiego pisał: Mam całą masę znajomostek francuskich i tymi się zadowalniam na ulicy, w atelier – gdzie je napotkam – często mi miło słyszeć gdy idę wieczorem daleko od mojej dzielnicy i słyszę za sobą nagle „he! Stanislas [...] w tym przedmiocie mam całą masę wrażeń, którą bym nigdy nie skończył opowiadać – ależ bo ta cała historia, znajomość z Elą – albo Aimée – albo Blanche – albo znów Nini – nie wspominjąc już innych wrażeń jak Marthe lub Marie...

Strój modelki –gorset z obfitą koronką przy biuście –mógłby wskazywać na tancerkę. Z korespondencji Józefa

Mehoffera z marca 1892 roku, który wraz z Wyspiańskim studiował wówczas w Paryżu, wiemy, że byli oni w Casino de Paris, gdzie podziwiali elewki Nini Patte en l’air –słynnej wykonawczyni kankana. Jak widać okres paryski Wyspiańskiego był zarówno czasem wzmożonej pracy artystycznej, jak i obfitował w liczne znajomości z kobietami, przez co tożsamość Paryżanki pozostaje nieznana.

W grudniu 1892 roku Wyspiański przebywał w Krakowie i listownie zwrócił się do Mehoffera, będącego w tym czasie w Paryżu, z prośbą o zabranie jego rzeczy ze starej pracowni. W styczniu 1893 roku Józef Mehoffer przeprowadził ich do nowej pracowni przy 14 Avenue du Maine. Przenosząc rzeczy przyjaciela, Mehoffer po raz pierwszy zauważył portrety, o których wspomniał w swoim Dzienniku:Dziś [6 stycznia 1893 roku] przy przeprowadzaniu widziałem jedną robotę, nie znaną mi, Wysp[iańskiego]: trzy główki dziewcząt – impresjonistyczne. [...] A malowanie dziwnie biegłe i swobodne – ja tak nie umiem, to samo sprawdziłem na rękach w jego portrecie [...], ręce te są wybornie podmalowane [Józef Mehoffer, Dziennik, oprac. J. Puciata-Pawłowska, Kraków 1975, s. 188].

Wyspiański cenił sposób nauczania i swobodę twórczą, jaką dawała Académie Colarossi. Wyraźnie dostrzegał różnicę między paryskimi uczelniami, a krakowską Szkołą Sztuk Pięknych. Wiele miejsca poświęcił temu w swojej korespondencji do przyjaciół. Na przełomie lutego i marca 1892 r. pisał do Karola Maszkowskiego: a cóż dopiero

mówić o samem że malowaniu – jedno by znaleziono za blade – a więc rozkazano by mi wrócić [do Krakowa] a nie bałamucić się – drugie by znaleziono za czerwone, inne za żółte a więc by mi kazano wrócić i śmiano by się ze mnie żem pojechał tutaj by móc malować czerwono lub niebiesko. Otóż ja wolę tego uniknąć. Mimo wolności jaką dawali paryscy profesorowie, Wyspiański dość szybko rozpoczął poszukiwania własnej drogi twórczej koncentrując się na własnych obserwacjach i spędzając więcej czasu w plenerze niż w atelier. W dalszej części listu do Maszkowskiego notował: Ja się tutaj nikogo nie radzę ani nikogo nie słucham, ale sam się uczę i nigdy inaczej nie chcę – ale chcę aby jeśli mi kto wierzy i ufa we mnie – aby mi dał spokój, a jeśli nie ma do mnie zaufania niech mi odbierze stypendium a ja sobie będę musiał sam poradzić i poradzę sobie.

W dniu 22 marca 1892 zuważył: matejkowskiej maniery się już wyzbyłem – Co na tej drodze nowej zebrać potrafię – to będzie moja własność – ale to długo – długo czasu potrzeba – a znowu nie mam zamiaru żyć lat 60 Natomiast 16 września 1892 pisał: ja zaś się już nie interesuję obrazami ani malarzami, ani wystawami – ale naturą i moją fantazją „z świata w świat duszy – i w świat –z duszy świata“ [...] nie potrzebuję znanego pośrednictwa – żadnych rąk, które by mi strawę podawały – bo owoce są tak widne że je rękami zrywać można i nikt sadu nie broni. [...] o ile dawnej poddawałem się bezwiednie wielu wpływom, a później naumyślnie – to już dzisiaj odsuwam się daleko od tego, i nie potrzebuję pytać nikogo. – Mam swój cel i w malarstwie.

Okres paryski był niezwykle ważny dla całej późniejszej drogi twórczej Stanisława Wyspiańskiego.

To w tym czasie zaczął kształtować się jego indywidualny styl. Nabrał śmiałości w kładzeniu koloru i przy jego pomocy, pomijając zbędne szczegóły, budował swoje dzieła.

Prezentowana Paryżanka zawiera wszystkie cechy charakterystyczne dla paryskiego okresu w twórczości Stanisława Wyspiańskiego i stanowi niezwykłą gratkę dla kolekcjonerów.

Bibliografia:

–„Ilustrowany Kurier Codzienny“ nr 30 (z dnia 30 I), 1933,s.8;

–M.Stokowa, Kalendarz życia i twórczości 1869-1890 Stanisława Wyspiańskiego,Kraków 1971;

–Józef Mehoffer, Dziennik,oprac.J.Puciata-Pawłowska, Kraków 1975;

– Listy Stanisława Wyspiańskiego do Józefa Mehoffera, Henryka Opieńskiego i Tadeusza Stryjeńskiego,oprac. L.Płoszewski,M.Rydlowa,T.I,Kraków 1994;

– Listy Stanisława Wyspiańskiego do Karola Maszkowskiego,oprac.M.Rydlowa,L.Płoszewski,J. Dürr-Durski, T.III,Kraków 1997;

–W.Wyganowska, Paryskie pejzaże Wyspiańskiego (1890-1894),[w:] Ikonotheka, Prace Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego,Warszawa 2002;

–A.Wójcik, Stanisław Wyspiański w paryskiej Académie Colarossi,[w:] Krzysztofory. Zeszyty Naukowe Muzeum Historycznego Miasta Krakowa,Kraków 2007.

27 TEODOR AXENTOWICZ

(Braszów w Siedmiogrodzie 1859 –Kraków 1938)

PORTRET MŁODEJ DAMY

pastel, tektura, 69 x 47,5 cm sygn. p.d.: T. Axentowicz

Na odwrocie p.g., przeciwnie do kompozycji, data (niebieską kredką): 23. I. 1924; obok (czerwoną kredką) nieczytelny podpis; ponadto na tzw. „zaplecku“ nalepka domu aukcyjnego w Warszawie.

38 000 zł estymacja:45 000 – 55 000

28 KAZIMIERZ STABROWSKI

(Kruplany k. Nowogródka 1869 –Garwolin 1929)

WIDOK NA PICO DE TEIDE, 1909-1913

pastel, papier, 50 x 67,5 cm sygn. p.d.: K. Stabrowski

18 000 zł estymacja:20 000 – 40 000

W latach 1909-1913 Stabrowski wiele podróżował. Odwiedził Francję, Niemcy, Szwecję, Hiszpanię, Włochy, Gran Canarię, Maderę i Wyspy Kanaryjskie. W czasie podróży na Teneryfę odbył wycieczkę na wulkan Pico de Teide, najwyższy szczyt na wyspach atlantyckich. Podczas niej powstał cykl przedstawiający kilkanaście widoków góry. Były one wystawiane, wraz z innymi pastelami artysty, na jego wystawie w warszawskiej Zachęcie w roku 1913, zaś później –na dwóch największych wystawach Stabrowskiego, jakie odbyły się za jego życia –w Petersburgu w 1915 roku oraz w Moskwie w 1916.

29 STANISŁAW KAMOCKI

(Warszawa 1875 –Zakopane 1944)

PORTRET DAMY, ok. 1910-1915

olej, płótno, 92,9 x 60,8 cm Na odwrocie blejtramu nalepka domu aukcyjnego w Warszawie; ponadto na dolnej listwie ramy pieczęć zakładu oprawy obrazów.

15 000 zł estymacja:18 000 – 25 000

Obraz pochodzi ze zbiorów rodziny Pochwalskich –spadkobierców artysty. Od 1912 Stanisław Kamocki był żonaty z Zofią z Zatheyów, której siostra –Jadwiga –była żoną malarza Władysława Jana Pochwalskiego i matką malarzy Kaspra i Stanisława Pochwalskich. Portret damy jest na tle późniejszej twórczości Stanisława Kamockiego swego rodzaju ewenementem, jednym z bardzo nielicznych przykładów zainteresowania tego malarza-pejzażysty postacią ludzką

30 LEOPOLD PILICHOWSKI

(Piła k. Zadzimia w Sieradzkiem 1869 –Londyn 1933)

LEKCJA U CHOPINA

olej, płótno 50,5 x 76 cm sygn. l.d.: L. Pilichowski

18 000 zł estymacja:22 000 – 28 000

31 CONRAD KIESEL (Düsseldorf 1846 –Berlin 1921)

ZADUMANA

olej, deska mahoniowa, 43,2 x 32,3 cm sygn. p.d.: Conrad Kiesel. Df.

Na odwrocie l.g. numer (czarną kredką): 708 [w ramce]; centralnie owalna nalepka (zamalowana); poniżej nalepka londyńskiej firmy oferującej materiały malarskie:

PREPARED PANEL | [rysunek: lew-herb-jednorożec] |

WINSOR & NEWTON, | ARTISTS' COLOURMEN | To Her Majesty | AND TO | T. R. H. THE PRINCE AND PRINCESS OF WALES, | 38, RATHBONE PLACE, W. | AND | NORTH LONDON COLOUR WORKS, KENTISH TOWN, N.W.

32 LOUIS DOUZETTE (Triebsees 1834 –Barth 1924)

BARTH W BLASKU KSIĘŻYCA, 1903

olej, płótno, 62,2 x 92,4 cm sygn. p.d.: L. Douzette. Barth. 1903. Na odwrocie na górnej listwie krosna wymiary (ołówkiem): 92 x 62.

35 000 zł estymacja:40 000 – 50 000

Artysta w czasie pobytu w Paryżu w 1878 roku uległ wpływom szkoły barbizońskiej, która zainspirowała go do wyjścia z pracowni i malowania w plenerze. Jego nastrojowe pejzaże nocne przyniosły mu przydomek

„Księżycowy Douzette“. Od 1895 roku aż do śmierci mieszkał i malował miasteczko Barth. Prezentowany obraz jest znakomitym przykładem jego nostalgicznego, nasyconego miękkim księżycowym blaskiem, malarstwa.

33

(Graz 1850 –Wiedeń 1910)

NADMORSKIE WYBRZEŻE, 1885

olej, płótno, 74,3 x 100 cm sygn. p.d.: Robert. Alott. 1885.

Na odwrocie na blejtramie w narożnikach z lewej strony pieczęci z numerami odnoszącymi się do wielkości podobrazia: 100 i 74.

10 000 zł

estymacja:12 000 – 18 000

ROBERT ALOTT

(Gronau 1831 –Düsseldorf 1902)

WIZYTA DYREKTORA SZKOŁY, 1866 olej, płótno, 55,1 x 63 cm sygn. p.d.: H. Plathner. 1866. Na odwrocie, na górnej listwie krosna nalepka galeryjna w języku niemieckim.

35 PARA LEGUMIER

W STYLU LUDWIKA XV, 1880-1903

Francja, Paryż, Edmond Tétard

srebro próby 1, odlewane, cyzelowane; 16,5 x 22 x 27 cm

waga: 1.455 g i 1.560 g

cechowane: głowa Minerwy z cyfrą 1, znak wytwórni:

E.D.T. z imbrykiem w rombie, numery: 17163 i 13151

14 000 zł estymacja:15 000 – 18 000

Edmond Tétard rozpoczął działalność w roku 1880.

Wykonywał srebra w stylu Ludwika XV. Na wystawie

światowej w roku 1889 otrzymał złoty medal.

W roku 1903 firmę ojca przejęło trzech jego synów, zmieniając nazwę na Tétard Freres.

36 VICTOR HEINRICH

SEIFERT (Döbling, obecnie dzielnica Wiednia 1870 –Berlin 1953)

ŁOWIĄCA RYBY, ok. 1900

brąz patynowany, marmur wysokość 70 cm sygn.: V Seifert fec.

12 000 zł estymacja:14 000 – 18 000

(Podhajczyki

DWOJE HUCUŁÓW

olej, tektura, 70 x 51,3 cm

sygn. p.d.: Wład. Jarocki

10 000 zł estymacja:12 000 – 18 000

(Praga

W DRODZE, 1926

olej, tektura, 18,2 x 31,8 cm

sygn. p.d.: Wlastimil | Hofman | 1926

Na odwrocie przy dolnej krawędzi okrągły stempel

czerwonym tuszem z orłem w koronie i napisem

w otoku: KONSERWATOR OKRĘGU KRAKOWSKIEGO.

18 000 zł estymacja:20 000 – 30 000

37 WŁADYSŁAW JAROCKI

w Ukrainie 1879 –Kraków 1965)

38 VLASTIMIL HOFMAN

1881 –Szklarska Poręba 1970)

39 JADWIGA TETMAJER-NAIMSKA

(Kraków 1891 –Londyn 1975)

W SADZIE

olej, tektura, 60,6 x 97,5 cm

sygn. p.d.: J. Tetmajer

Na odwrocie l.g.: (ołówkiem): 22/VIII 1923 | [...]; ponadto obok (czerwoną kredką): 9; (niebieska kredką): Nr 1016.

10 000 zł

estymacja:15 000 – 20 000

40 JERZY KOSSAK

(Kraków 1886 –Kraków 1955)

UŁANI PRZY STUDNI, 1930

olej, sklejka, 38 x 49 cm sygn. p.d.: Jerzy Kossak | 1930

15 000 zł estymacja:20 000 – 30 000

41 WOJCIECH KOSSAK

(Paryż 1856 –Kraków 1942)

FLIRT PRZY STUDNI, 1920

olej, płótno naklejone na tekturę, 50,3 x 40 cm sygn. l.d. (dwukrotnie): Wojciech Kossak | 1920 p.d. sygnatura zamalowana: Wojciech Kossak | 1920

50 000 zł estymacja:60 000 – 80 000

Obraz należy do cyklu scenek z życia codziennego kawalerii. Dominującą w nim grupę stanowią kompozycje z wojakami w towarzystwie młodych, wiejskich dziewcząt. Polskich żołnierzy Wojciech Kossak malował zarówno w mundurach współczesnych, jak i historycznych. Zawsze towarzyszył im koń, ulubiony motyw malarski artysty. Kossak swoją twórczością stworzył etos żołnierza polskiego – dzielnego i nieustraszonego w walce oraz zawsze ciepło przyjmowanego pod strzechami. W ten sposób artysta realizował swoją misję narodową i niepodległościową Żadna z malowanych przez niego panien nie odmawiała pomocy dzielnemu żołnierzowi. Obrazy te miały rozbudzać świadomość narodową i zachęcać do służby na chwałę wolnej Polski.

Prezentowany obraz niezaprzeczalnie jest znakomitym przykładem wirtuozerii i swobody malarskiej Wojciecha Kossaka. Jego twórczość cieszyła się wielkim powodzeniem, również dzięki tematyce przemawiającej do gustów kolekcjonerów zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych. Nic więc dziwnego, że artysta otrzymywał liczne zamówienia na wzbudzające zachwyt kompozycje i niejednokrotnie powielał je, zmieniając pewne szczegóły.

Flirt przy studni namalowany został w 1920 roku zapewne w Nowym Jorku, do którego artysta dotarł pod koniec września 1920 roku. Była to pierwsza z kilku odbytych przez niego w latach 1920-1926 podróży za ocean. W licznych listach do żony pisał o swoich staraniach o sławę i fortunę oraz o gorącym przyjęciu wśród rodaków, którzy składali u niego liczne zamówienia.

Bibliografia:

–K. Olszański, Wojciech Kossak, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1976, 1982, 1990;

– Wojciech Kossak, Listy do żony i przyjaciół 1883-1942, t. II: lata 1908-1942, oprac K. Olszański, Kraków 1985.

42 JERZY KOSSAK

(Kraków 1886 –Kraków 1955)

POGOŃ ZA BOLSZEWIKIEM, 1936

olej, płótno naklejone na tekturę, 30 x 40 cm sygn. p.d.: Jerzy Kossak | 1936 na odwrocie atramentem: 919

18 000 zł

estymacja:20 000 – 30 000

43 WOJCIECH KOSSAK

(Paryż 1856 –Kraków 1942)

U STUDNI, 1921

olej, płótno naklejone na tekturę, 43 x 34,2 cm sygn. wzdłuż d. krawędzi: Wojciech Kossak | 1921 | Chicago Na odwrocie ołówkowy szkic portretowy.

50 000 zł

estymacja:60 000 – 80 000

44 CZESŁAW WASILEWSKI

(ok. 1875 –Warszawa/Łódź 1946 [47?])

KULIG, 1931

olej, płótno, 68 x 114,5 cm

sygn. p.d.: Cz. Wasilewski | 1931. | Warszawa

12 000 zł

estymacja:15 000 – 25 000

45 JERZY KOSSAK (Kraków 1886 –Kraków 1955)

UŁANI PRZY STOGU, 1939

olej, tektura, 27,5 x 38,5 cm (w świetle oprawy)

sygn. l.d.: Jerzy Kossak | 1939

46 ZYGMUNT ANDRYCHIEWICZ

(Justynów 1861 –Warta 1943)

WIECZÓR NAD LASEM, ok. 1901

olej, płótno, 53,4 x 75,5 cm

sygn. l.d.: Z. Andrychiewicz | 19[.]1

47 HUGO BUCHWALD (Wrocław 1836 –Wrocław 1919)

ZACHÓD SŁOŃCA NAD RZEKĄ

olej, płótno, 62 x 97 cm

sygn. l.d.: Hugo Buchwald

48 WIKTOR KORECKI (Kamieniec Podolski 1890 –Komorów k. Warszawy 1980)

PEJZAŻ TATRZAŃSKI

olej, płyta pilśniowa, 50,3 x 39,8 cm sygn. l.d.: WIKTOR | KORECKI

Obraz zakupiony w pracowni artysty przy ul. Tamka w Warszawie.

6 000 zł

estymacja:8 000 – 12 000

49 CZESŁAW WASILEWSKI (ok. 1875 –Warszawa/Łódź 1946 [47?])

ŁOŚ NA MOKRADŁACH, 1927

olej, płótno, 67,5 x 115,1 cm sygn. p.d.: I. Zygmuntowicz | 1927

000 zł

000 –

000

50 WIKTOR KORECKI (Kamieniec Podolski 1890 –Komorów k. Warszawy 1980)

KONIE NA ŁĄCE, przed 1939

olej, tektura, 48,4 x 56,3 cm sygn. p.d.: WIKTOR KORECKI

Na odwrocie numery czerwoną kredką: 19/67/10/22; poniżej czarną kredką: #8 / 161

7 000 zł

estymacja:10 000 – 15 000

51

WŁADYSŁAW CHMIELIŃSKI (Warszawa 1911 –Warszawa 1979)

RYNEK W KAZIMIERZU NAD WISŁĄ Z KAMIENICAMI PRZYBYŁÓW

olej, płótno, 25 x 35 cm

sygn. p.d.: Wł. Chmieliński

Na krośnie stemple odnoszące się do wymiarów obrazu, na g. listwie numery czarnym flamastrem: 7586/p | 1912

Na górnej listwie ramy fragment papierowej nalepki z biografią artysty.

52 WŁADYSŁAW JAROCKI

(Podhajczyki w Ukrainie 1879 –Kraków 1965)

WIDOK Z OKNA PRACOWNI

NA BRAMĘ FLORIAŃSKĄ, 1936

gwasz, papier naklejony na tekturę, 40,5 x 61 cm sygn. p.d.: Wład Jarocki 1936

7 000 zł estymacja:8 000 – 12 000

Proweniencja: kolekcja Bożeny i Ryszarda Kruków, Warszawa.

Obraz wystawiany i reprodukowany:

– Kraków Kruków, Katalog wystawy, Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu, 12 III –31 VII 2022, poz. kat. 41.

W 1921 artysta został mianowany profesorem krakowskiej ASP. Ostatecznie oddano do naszej dyspozycji pracownię i pokój mieszkalny. Pracownię odziedziczył Władek nie byle po kim, bo po Matejce i Fałacie –pisała we wspomnieniach Anna Kasprowicz-Jarocka (za: Z. Weiss, Władysław Jarocki [kat. wystawy], Miejska Galeria Sztuki w Zakopanem, ASP Kraków, 2015, s. 233). Obraz przedstawia widok na Bramę Floriańską z okien profesorskiej pracowni artysty.

53 ZOFIA STRYJEŃSKA (Kraków 1891 –Genewa 1976)

ŻAK ŚREDNIOWIECZNY, ok. 1917

akwarela, ołówek, tektura, 34 x 25,7 cm sygn. oł śr.d.: Z. Stryjeńska (żak średniowieczny) na odwr. napis oł.: 3019 [w kółku]

10 000 zł estymacja:15 000 – 20 000

W latach 1917-1919 Zofia Stryjeńska pracowała nad trzema zespołami polichromii: w gmachu Muzeum Przemysłowego (obecnie ASP, ul. Smoleńsk) w Krakowie, w Baszcie Senatorskiej na Wawelu (oba 1917) oraz w domu architekta Zdzisława Kalinowskiego w Warszawie (1919).

Wśród w/w prac i projektów do nich ani w zachowanej dokumentacji nie ma kompozycji odpowiadającej ściśle oferowanej pracy, może ona mieć jednak związek z jedną ze wspomnianych realizacji. Por. Światosław Lenartowicz, Zofia Stryjeńska 1891-1976. Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie, październik 2008 – styczeń 2009, Kraków 2008, s. 48-65, 230-234, 300-302: kat. I. 1-3.

54 JÓZEF MEHOFFER

(Ropczyce 1869 –Wadowice 1946)

NIEPOKÓJ, 1897

kredka, papier, 33 x 28 cm sygn. u dołu: Niepokój Józef Mehoffer

Opisany na odwrocie u dołu: Paryż 3 1893 | Studium do obrazu „Niepokój“ | według tego okładka na książkę; powyżej po lewej: dz. 209 katal. 194 [...].

12 000 zł estymacja:15 000 – 20 000

Proweniencja:

–Przed 2004 zbiory Ryszarda Mehoffera, wnuka artysty.

–Po 2016 kolekcja prywatna, Wielkopolska.

Bibliografia:

–Helena d’Abancourt de Franqueville, Grafika książkowa Józefa Mehoffera na tle prądów współczesnych, Kraków 1929, s. 48.

–Marta Smolińska-Byczuk, Młody Mehoffer, wyd. Universitas, Kraków 2004, s. 200-201, il. 132 (wzmiankowany i reprodukowany).

Prezentowany szkic to niewątpliwie kolekcjonerski rarytas. Stanowi bowiem studium do jednego z najważniejszych obrazów Mehoffera z młodzieńczego okresu twórczości, dziś zaginionego. Dzieło to opisuje Marta Smolińska-Byczuk: Zachowane studium rysunkowe do Niepokoju przedstawia popiersie kobiety, otulonej czarnym płaszczem i intensywnie wpatrującej się w widza. Widok na skuloną sylwetkę nieco z góry potęguje wrażenie dwuznaczności cech bohaterki rysunku – wydaje się ona zarazem zagubiona, przerażona, ale jednocześnie niebezpieczna, gotowa do ataku. Oglądającemu studium udziela się niepokój kobiety, emanujący z jej pozy i spojrzenia wielkich oczu, wpatrujących się spod zmarszczonych brwi. Mimo braku jakichkolwiek atrybutów, czy przedmiotów dookreślających postać, jej charakterystyka jest przeprowadzona bardzo wyraziście dzięki cechom wpisanym w sposób jej zjawiania się na kartce papieru i zobrazowany język ciała Mehoffer poszukuje malarskiego słownika potrafiącego sprostać odzwierciedleniu nastrojów psychicznych, bliskich stanom granicznym; skupia się na twarzy, szukając właściwego wyrazu dla uczucia niepokoju. Podparcie podbródka dłonią i umieszczenie tej swoistej konstrukcji na pionowej osi obrazu eksponuje fizjonomię kobiety, a także ogniskuje uwagę widza na pełnej napięcia twarzy (M. Smolińska-Byczuk, dz. cyt., s. 200-201).

Oferowane studium posłużyło także do opracowania grafiki –projektu okładki tomu poezji Malwiny Garfeinowej-Garskiej (pseud. Maria Zabojecka) Dusza (wyd. Gebethner i spółka, Kraków 1898).

55 KAZIMIERZ STABROWSKI

(Kruplany k. Nowogródka 1869 –Garwolin 1929)

WODOSPAD, 1915

pastel, papier naklejony na tekturę

63 x 50,5 cm

sygn. p.d.: K. Stabrowski | 1915

18 000 zł estymacja:20 000 – 40 000

Proweniencja: spuścizna po Kazimierze Iłłakowiczównie. Do obrazu dołączony jest list K. Iłłakowiczówny z informacjami o proweniencji.

W roku 1915 artysta zabrał wszystkie swoje dzieła i – uciekając przed działaniami wojennymi – wyjechał z Warszawy do Petersburga. Już pod koniec roku, w siedzibie tamtejszego Towarzystwa Zachęty Sztuk

Pięknych, odbyła się jego wystawa indywidualna, zaś zaraz po niej, w roku 1916 w Moskwie – kolejna. Obie – będące największymi ekspozycjami twórczości Stabrowskiego za jego życia – spotkały się

z żywą reakcją rosyjskiej krytyki. Obszerną relację z wystawy moskiewskiej zamieściła, m.in. gazeta

„Russkoje Słowo”. Na jej łamach krytyk W. Nikolski pisał np., że wystawa Stabrowskiego miała powodzenie w Piotrogrodzie. Dowiadujemy się z niej, także że szereg jego dzieł trafił do rąk miejscowych

kolekcjonerów, oraz że w Moskwie już w dniu otwarcia przy niektórych szkicach pojawiły się karteczki z napisem Sprzedano (cyt. za. Lija Skalska-Miecik, Kazimierz Stabrowski – lata studiów i początki działalności twórczej, „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie”, 1975, s. 633).

Wśród sprzedanych na wystawie w Petersburgu dzieł zapewne znajdował się oferowany Wodospad, który został nabyty przez Kazimierę Iłłakowiczównę. Od 1914 do 1917 roku poetka służyła w jako sanitariuszka na froncie wschodnim. W tych latach kilkakrotnie odwiedzała miasto nad Newą. Jak dowiadujemy się z jej korespondencji, zakupiła tam lub otrzymała obraz Stabrowskiego, który następnie zdeponowała w Księgarni Polskiej, prowadzonej przez Ferdynanda Heidenreicha (1868-1922), księgarza i działacza społecznego. W roku 1918 pastel został przywieziony do Polski przez Zofię Heidenreichową, żonę Ferdynanda. Dopiero po II wojnie dzieło powróciło do Iłłakowiczówny.

56 STANISŁAW IGNACY WITKIEWICZ

(Warszawa 1885 –Jeziory na Wołyniu 1939)

PORTRET ALIZY LANGROT, [10-11] VIII 1939

pastel na papierze brązowym naklejonym na tekturę, 69,2 x 49 cm sygn. u dołu: S.I. Witkiewicz NP4,5 + herb.; obok, po prawej: (T.B) / 1939 VIII

160 000 zł estymacja:180 000 – 250 000

Do obrazu jest dołączona ekspertyza dr Anny Żakiewicz z lutego 2023 r.

Od początku swojej działalności twórczej artysta zdradzał szczególne uzdolnienia w kierunku portretu, co z czasem, obok twórczości literackiej i filozofii, stało się jego głównym zajęciem, w którym osiągnął mistrzostwo. W 1925 r. Witkacy sformalizował tę działalność, zakładając Firmę Portretową „S.I. Witkiewicz“ i sformułował jej Regulamin, w którym podzielił wykonywane wizerunki na pięć typów oznaczonych kolejnymi literami od A do E, w zależności od przyjętej i uzgodnionej z klientem konwencji.

Typ B był to rodzaj charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury [...] nie wykluczający „ładności“ w portretach kobiecych. Stosunek do modela obiektywny.

Portret pani Alizy należy do typu B i w pełni realizuje powyższe założenia. Modelka przedstawiona jest realistycznie, z umiejętnym wydobyciem jej klasycznej urody, co możemy łatwo zauważyć, porównując jej portret z fotografią. Artysta powiększył jej błękitne oczy, pokreślił kształt i nieznacznie zmniejszył czerwone usta, powtórzył cieniutkie łuki brwi, wygładził cerę, lekko skorygował owal twarzy oraz nieznacznie wydłużył szyję. Precyzyjnie odtworzył zgodną z ówczesną modą fryzurę ze starannie zakręconych i upiętych na głowie loków. Dzięki tym zabiegom kobieta z pewnością zyskała na urodzie, nie zaburzyło to jednak wierności portretu. Zarysowane żółtymi kreskami tło nie zakłóca całości, za to ładnie kontrastuje z granatową bluzką modelki przewiązaną pod szyją koralową wstążką w białe groszki.

Pani Aliza nie zaliczała się zapewne do bliskich znajomych artysty, stąd oficjalna wersja sygnaturyS.I. Witkiewicz, a nie Witkacy, choć na jednym z portretów wykonanym prawie rok wcześniej, w październiku 1938 roku, artysta napisał, że Witkacy zdechł 20/VIII/1938 i od tego czasu rzeczywiście przestał używać swojego pseudonimu nawet na portretach przyjaciół. Inną ciekawą informacją jest adnotacja NP4,5, na podstawie której możemy precyzyjnie określić czas powstania portretu na 10-11 sierpnia, gdyż jeden z autoportretów artysty datowany przezeń na 11 sierpnia 1939 roku zawiera wpis NP5 oznaczający, że autor nie palił papierosów przez pięć dni. Stąd prosty wniosek, że wizerunek pani Alizy został rozpoczęty dzień wcześniej i ukończony następnego dnia. Witkacy dodał do tej informacji skrót herb. oznaczający herbatę, która była jego ulubionym napojem. Jak donosił żonie w owym czasie (13 VIII 1939): Jest nawał portretowy – rysuję tanio, ale dużo (zob. S.I. Witkiewicz, Listy do żony (1936 -1939), oprac. J. Degler, Warszawa 2012, s. 279). Niestety, niewiele się zachowało z tego „nawału“. Poza portretem pani Alizy znamy zaledwie 10 portretów wykonanych w sierpniu 1939 r. oraz dwa autoportrety. Jest to bardzo niewiele, gdyż wiemy, że Witkacy potrafił tworzyć ich kilkadziesiąt w ciągu miesiąca. Tym bardziej cenne jest pojawienie się na rynku kolejnego, w dodatku niezwykłego w swej urodzie dzieła z tego czasu. Portret po II wojnie światowej wyjechał z ocalałą z Holokaustu panią Alizą do Bat Yam pod Tel Avivem w Izraelu i dopiero po ponad 70 latach wrócił do kraju.

Za ekspertyzą dr Anny Żakiewicz

WODOSPAD W DOLINIE STRĄŻYSKIEJ, 1934

olej, tektura, 37,8 x 29,2 cm

sygn. p.d.: ST. GAŁEK

Na odwrocie centralnie napis czarnym atramentem:

Stanisław Gałek | Zakopane | 1934

7 000 zł estymacja:10 000 – 20 000

KROKUSY, 1909

olej, płótno, 80,7 x 98,6 cm

sygn. l.d.: ST. GAŁEK | 1909

Na odwrocie nalepka zakładu ramiarskiego w Krakowie.

16 000 zł estymacja:20 000 – 30 000

57 STANISŁAW GAŁEK (Mokrzyska 1876 –Zakopane 1961)

58 STANISŁAW GAŁEK (Mokrzyska 1876 –Zakopane 1961)

59 STANISŁAW CZAJKOWSKI (Warszawa 1878 –Sandomierz 1954)

PEJZAŻ Z WIATRAKAMI, 1930

olej, sklejka, 40,5 × 56,5 cm

sygn. p.d.: STANISŁAW CZAJKOWSKI 1930

Na odwrocie l.d. nalepka papierowa (druk): STANISŁAW CZAJKOWSKI; powyżej zapiski właściciela flamastrem; l.g. ołówkiem w kółku: 202

20 000 zł

estymacja:25 000 – 30 000

60 WOJCIECH WEISS

(Leorda na Bukowinie w Rumunii 1875 –Kraków 1950)

PEJZAŻ LETNI

olej, płótno. 50 x 65,5 cm sygn. l.d.: WWeiss Na odwrocie p.g. pieczęć z faksymile podpisu Wojciecha Weissa i numerem: 1071/1.

MARIA (MARYLA) LEDNICKA-SZCZYTT

(Moskwa 1893 –Nowy Jork 1947)

DUCH MEDYTACJI. DUCH MISTYCYZMU, 1940-1947/2022

brąz, odlewany, cyzelowany, patynowany, wys. 149 cm

na podstawie okrągły znak brązownika z monogramem IA oraz napisem w otoku:

ADAMART · IGOR ADAM · WARSZAWA oraz numer odlewu 1/8

120 000 zł estymacja:150 000 – 180 000

Rzeźba wzmiankowana i reprodukowana:

–Janusz Drewojed, Maryla Lednicka-Szczytt, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających: malarze, rzeźbiarze, graficy, T.5: Le-M, red. J. Drewojed, Warszawa 1993, s. 15-17;

–Magdalena Kasa, Wśród aniołów i świętych –ewolucja form rzeźbiarskich w pracach Maryli Lednickiej-Szczytt, Archiwum Emigracji [online], 31 XII 2016, s. 351-363, il. 13 [udostępniono 17 II 2023].

To zaś, co najgłębiej odpowiada mojej potrzebie wewnętrznej –to tematy religijne. W pracy nad nimi znajduję ów nastrój oderwania się od rzeczy konkretnych, nastrój, który daje mi przeżycia najbardziej cenne. Maria Lednicka-Szczytt, cyt. za: M. Kasa, Wśród aniołów..., s. 351

Bez wątpienia najbardziej znana rzeźbiarka polska zagranicą –pisano w 1928 roku o Marii Lednickiej-Szczytt na łamach „Świata“. Dwadzieścia lat później, po jej tragicznej śmierci, Irena Piotrowska stwierdziła, że jej nazwisko przejdzie do historii rzeźby polskiej

Jak relacjonował brat artystki, Wacław Lednicki, kiedy w roku 1913 młoda rzeźbiarka rozpoczęła naukę w pracowni Antoine’a Bourdelle’a, w ciągu pół roku stała się jego ulubioną uczennicą. Później kariera Lednickiej-Szczytt rozwinęła się szybko, z wielkim powodzeniem. Żywo brała udział w życiu artystycznym, również jako organizatorka rozmaitych wydarzeń, przyjaźniła się z siostrami Górskimi: Adrianną Górską de Montaut i Tamarą Łempicką. Cieszyła się przychylnymi recenzjami, a także wyrazami uznania jako członkini Salon d’Automne czy warszawskiej Zachęty.

Artystka w latach 1924-1934 mieszkała we Włoszech. Tworzyła portrety i rzeźby architektoniczne w duchu międzywojennego klasycyzmu. Powściągliwa i daleka zarówno od monumentalizmu, jak i nadmiernej ekspresji i narracyjności, nie posiadała cech propagandowych –pisała o jej twórczości z okresu włoskiego Katarzyna Nowakowska-Sito. Autorka zauważa dalej, że: Wiodącymi liniami jej twórczości pozostawał nadal portret oraz –coraz bardziej pociągająca ją –rzeźba religijna, co wiązało się z fascynacją formami gotyku i wczesnego renesansu, skłaniających do skupionej medytacji (K. NowakowskaSito, Maria Lednicka-Szczytt –kariera polskiej rzeźbiarki we Włoszech, 1924-1934, „TECHNE. Seria Nowa“ 2019, (3), s. 102).

Wątki mistyczno-religijne dojdą silniej do głosu w ostatnim okresie twórczości, kiedy artystka przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych. Tu powstała kompozycja Duch medytacji, o której pisze Magdalena Kasa: Postać ukazano w długiej szacie, spod której lekko wysunięta jest prawa stopa. Lednicka powróciła tu do znanego z wcześniejszych prac gestu zgiętych w łokciach rąk i sztywno wyprostowanych dłoni. Od strony kompozycyjnej zabieg ten nadaje rzeźbie równowagę, ale można go odczytać jako gest nauczania i w takim rozumieniu powiązać dzieło z tradycją symboliczno-dydaktycznych rzeźb portali romańskich. Postać wydaje się nie mieć płci, tak zresztą jak anioły Lednickiej. Nie wiadomo, czy Duch medytacji powstał na zamówienie kościelne, czy raczej był wynikiem osobistej wizji artystki. Jeśli tak, to rzeźba ta jest ostatnią znaną pracą Lednickiej o charakterze religijnym. Powróciła w niej do swoich wcześniejszych aniołów, emanujących religijnością jako duchowym przeżyciem (M. Kasa, Wśród aniołów..., s. 360).

Duch medytacji, rzeźba w drewnie, obecnie znajduje się w Muzeum w Newark w New Jersey. Z kolekcji brata artystki, Wacława Lednickiego, pochodzi jej model gipsowy, który posłużył do odlewu oferowanego dzieła.

62 HENRYK UZIEMBŁO (Krze k. Krakowa 1879 –Kraków 1949)

PEJZAŻ Z DRZEWAMI NAD WODĄ olej, tektura, 41,8 x 51,5 cm sygn. p.d.: HENRYK UZIEMBŁO

63 MIECZYSŁAW FILIPKIEWICZ (Kraków 1891 –Kraków 1951)

PEJZAŻ LETNI

olej, tektura, 35 x 49 cm sygn. p.d.: MIECZYSŁAW FILIPKIEWICZ Na odwrocie ołówkiem zapiski ramiarskie.

64 RAFAŁ MALCZEWSKI

(Kraków 1892 –Montreal 1965)

HURAGAN, ok. 1942

akwarela, papier, 56,4 x 74,4 cm sygn. p.d. (długopisem): Rafał Malczewski

Na odwrocie, przeciwnie do kompozycji, numer (czarną kredką): 350; poniżej odręczny napis ręką p. Barbary Lorenz, pasierbicy artysty, poświadczającej jego autorstwo (długopisem): Stwierdzam autentyczność obrazu | malowanego przez Rafała Malczewskiego | BarbaraLorenz | Montreal 13 września 2012 r.; na tzw. „zaplecku“ nalepka zakładu ramiarskiego w Lublinie.

estymacja:15 000 – 25 000

65 MARIAN MOKWA (Malary 1889 –Sopot 1987)

DROP W DRODZE NA POŁOWY

olej, płótno, 69 x 91 cm sygn. l.d.: MMokwa

Na odwrocie na górnej listwie blejtramu nalepka (tusz): 17 „Drop“ w drodze na | połowy | wym. 101 x 79; ponadto na płótnie nalepka z pieczęcią i podpisem wojewódzkiego konserwatora zabytków w Gdańsku. 30 000 zł estymacja:35 000 – 45 000

66

JOHANN WAGNER (1866 –1940)

W HOLENDERSKIM PORCIE

olej, płótno naklejony na płytę wiórową 70,6 x 100,7 cm sygn. l.d.: J. Wagner.

67 WOLFGANG TRITT (Braunschweig 1913 –1983 Berlin)

ULICA W BERLINIE

akwarela, gwasz, ołówek, papier, 41 x 34 cm sygnowany p.d.: WTritt (inicjały wiązane)

Na odwr. oprawy centralnie drukowana nalepka firmy pozłotniczej z monogramem AR splecionym z krzyżem oraz napisem: ANTON RÖTGER | VERGOLDEREI | HAMBURG –ROSENSTR. 17; przy g. krawędzi nalepka Agra-Art z 2008 r.; p.g. trzy papierowe nalepki: (atrament): TRITT, Wolfgang | Berlin –| 1913-1983; (długopis): 0804/2008; (flamaster): F.

4 000 zł estymacja:6 000 – 12 000

4 000 zł estymacja:5 000 – 8 000

HANS

WŁADYSŁAW CHMIELIŃSKI (Warszawa 1911 –Warszawa 1979)

KOŚCIÓŁ ŚW. ANNY W WARSZAWIE

akwarela, gwasz, ołówek, papier naklejony na tekturę, 49,7 x 35 cm sygn. p.d.: Wł. Chmieliński

Na odwrocie centralnie prostokątna pieczęć: Autor | Tytuł | Rodzaj | Cena; u dołu wzdłuż lewej krawędzi napis ołówkiem: Wł. Chmieliński | Warszawa Kościół Bernardynów

estymacja:8 000 – 12 000

69 WŁADYSŁAW CHMIELIŃSKI (Warszawa 1911 –Warszawa 1979)

KATEDRA ŚW. JANA W WARSZAWIE

akwarela, gwasz, ołówek, papier naklejony na tekturę, 49,8 x 34,8 cm sygn. p.d.: Wł. Chmieliński Na odwrocie centralnie prostokątna pieczęć (atrament): Autor Wł. Chmieliński | Tytuł Katedra św. Jana | Rodzaj | Cena 250 zł

U dołu wzdłuż lewej krawędzi napis ołówkiem: Wł. Chmieliński | Warszawa Katedra Św. Jana

estymacja:8 000 – 12 000

70 BOLESŁAW SZAŃKOWSKI

(Warszawa 1873 –Fischbachau w Bawarii 1953)

DZIEWCZYNA W CZERWONYM SZALU

olej, tektura 89,8 x 72,5 cm; sygn. l.d.: Szańkowski

Na odwr. pieczęć (wypełniona długopisem): Bo. 212 No.1 | Made in Germany; p.g. (długopis): 3475 | mer 156 | BB; poniżej (niebieską kredką): 1707 AVXvx; poniżej (dł.): N. [w kółku]; z lewej (czerwoną kredką) WILDE | C.

20 000 zł

estymacja:25 000 – 40 000

MARTWA NATURA Z RÓŻAMI

71 GUSTAW GWOZDECKI (Warszawa 1880 –Paryż 1935)

olej, płótno naklejone na tekturę 42,7 x 37,6 cm sygn. p.d.: GWOZDECKI

72 RAJMUND KANELBA

(Warszawa 1897 –Londyn 1960)

DZIEWCZYNKA, lata 50. XX w.

olej, płótno naklejone na tekturę, 24,2 x 17,5 cm sygn. p.g.: R.K

Na odwrocie nalepka aukcyjna Agra-Art z 2010 r. 15 000 zł estymacja:18 000 – 22 000

Obraz pochodzi ze zbiorów Lisy Hoffman, bliskiej przyjaciółki Rajmunda Kanelby, dziennikarki i autorki tomu wspomnień Fräulein Hoffmans Erzählungen, wydanych przez Collection Rolf Heyne w roku 2009, w 90. rocznicę jej urodzin. Lisa Hoffman barwnie opisuje tam zmienne koleje swego życia –pogodne dzieciństwo w Niemczech, wojenną tułaczkę, przyjazd do Nowego Jorku, związek z pisarzem Oskarem Marią Grafem, liczne spotykania i przyjaźnie z ciekawymi ludźmi –artystami, aktorami, pisarzami

–z którymi przeprowadzała wywiady. Wiele miejsca poświęca też długoletniej miłości i przyjaźni z Rajmundem Kanelbą. Na okładce książki umieściła swój portret namalowany przez artystę

73 RAJMUND KANELBA

BARKI NA SEKWANIE

olej, płótno naklejone na tekturę, 35,2 x 45,6 cm sygn p.d.: kanelba

Na odwr. (markerem): „I“ [w kółku]; obok (długopisem):

R. KANELBA | PARYŻ – BARKI NA SEKWANIE; ponadto (przeciwnie do kompozycji) notatki ramiarskie z rysunkiem przekroju ramy.

18 000 zł estymacja:20 000 – 25 000

DOM AUKCYJNY AGRA-ART SPÓŁKA AKCYJNA

00-679 Warszawa, ul. Wilcza 55/63

tel. 22 625-08-08, 22 745-10-20, e-mail: agra@agraart.pl

ZARZĄD

Zofia Krajewska-SzukalskaRafał KrajewskiKonrad Szukalski prezes zarząduwiceprezes prokurent

Anna JóźwikPiotr Borkowski dyrektor Domu Aukcyjnegodyrektor zarządzający

Jolanta KrasuskaJoanna DziewulskaEwelina Cwetkow kierownik działuhistoryk sztukihistoryk sztuki (sztuka współczesna)(sztuka tradycyjna)(sztuka współczesna)

Marcin ZielińskiKatarzyna JedynakMonika Bryl projekty promocja wydarzeń historyk sztuki graficzneaukcyjnych(sztuka tradycyjna)

KOMISJA EKSPERTÓW

Anna Tyczyńska Ewelina CwetkowJolanta KrasuskaMaryla Sitkowska historyk sztukihistoryk sztukihistoryk sztuki historyk sztuki malarstwomalarstwomalarstwografika, rysunek

Joanna Dziewulska Anna JóźwikRenata LisowskaMonika Bryl historyk sztukihistoryk sztukikonsultacjehistoryk sztuki malarstwomalarstwokonserwatorskiemalarstwo, rzemiosło

Szczególne podziękowania dla Elżbiety Charazińskiej, Magdaleny Laskowskiej, Światosława Lenartowicza i Pauliny Szymalak-Bugajskiej.

Roczna prenumerata katalogów (Sztuka Współczesna i Tradycyjna) wysyłanych przed każdą aukcją w pierwszej kolejności oraz wszelkie inne okazjonalne katalogi Agra-Art – 120 zł numer konta: PeKaO SA 69 1240 6218 1111 0010 7726 1501

Zdjęcia do katalogówWYDAWCA: Agra-Art SA

Marcin Zieliński, Łukasz MachetaWszelkie prawa zastrzeżone.

Informacje dotyczące przetwarzania Pani/Pana danych osobowych przez Agra-Art S.A.

Używany poniżej skrót „RODO“ oznacza Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE.

1. Administrator danych osobowych:

Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Agra-Art S.A., z siedzibą w Warszawie przy ul. Wilczej 55/63, 00-679 Warszawa. KRS: 0000101181, REGON: 012478229, NIP: 5261879258. Z Administratorem można się skontaktować telefonicznie pod numerem tel: (22) 625-08-08 oraz za pośrednictwem adresu mailowego: agra@agraart.pl

2. Podstawy prawne i cele przetwarzania danych osobowych:

Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane w celu:

· przesłania zamówionej informacji handlowej (art. 6 ust. 1 lit. a RODO);

· wykonania umowy, której stroną jest osoba, której dane dotyczą (art. 6 ust. 1. lit. b i c RODO);

· ewentualnego dochodzenia lub obroną przed roszczeniami (art 6 ust. 1 lit. f RODO).

3. Odbiorcy danych osobowych:

Odbiorcami Pani/Pana danych osobowych mogą być podmioty:

· upoważnione do ich otrzymywania z mocy obowiązujących przepisów prawa (np. sądy i organy państwowe);

· z zakresu doręczania korespondencji i przesyłek;

· biuro rachunkowe obsługujące Agra-Art S.A.;

· doradcze, audytorskie i kontrolne;

· prawne i windykacyjne.

4. Okres przetwarzania danych osobowych:

Dane będą przetwarzane przez okres niezbędny do realizowania umowy oraz do upływu czasu niezbędnego do ochrony roszczeń, o którym mowa w art. 118 ustawy Kodeks Cywilny.

Jeśli podstawą przetwarzania jest zgoda, dane będą przetwarzane do momentu złożenia sprzeciwu.

5. Przysługujące prawa:

· Ma Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, ograniczenia ich przetwarzania, usunięcia, przenoszenia i ograniczenia przetwarzania.

· Ma Pani/Pan prawo do wniesienia w dowolnym momencie sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych w celach informacyjnych i marketingowych bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej cofnięciem.

· Ma Pani/Pan prawo do złożenia skargi do Urzędu Ochrony Danych Osobowych, jeśli stwierdzą Państwo, że Państwa dane są przetwarzane niezgodnie z prawem.

· W celu skorzystania z powyższych praw, należy skontaktować się z Agra-Art S.A. sposobem wskazanym powyżej.

6. Obowiązek podania danych: Podanie danych osobowych jest dobrowolne, ale konieczne do umożliwienia skorzystania z usług Administratora.

7. Automatyczne podejmowanie decyzji: Decyzje dotyczące Pani/Pana danych nie są oparte na zautomatyzowanym przetwarzaniu danych, w tym o profilowaniu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 i 4 RODO.

FORMULARZ REJESTRACJI / ZLECENIA NA AUKCJĘ w Domu Aukcyjnym Agra-Art s.a. w dniu 19 marca 2023

KUPUJĘ JAKOOSOBAFIZYCZNA KUPUJĘ JAKOOSOBAFIZYCZNAPROWADZĄCADZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ

IMIĘ:NAZWISKO:

ADRES:

PESEL:OBYWATELSTWO, KRAJURODZENIA:

RODZAJ, NRIDATAWAŻNOŚCIDOKUMENTUTOŻSAMOŚCI:

TELEFON:EMAIL:

FIRMA: NIP:

ADRES:

GŁÓWNYPRZEDMIOTPROWADZONEJDZIAŁALNOŚCI:

BĘDĘ UCZESTNICZYĆ OSOBIŚCIE W AUKCJI (ilość miejsc):

CHCĘ LICYTOWAĆ PRZEZ TELEFON pozycje według nr. katalogowych:

nr telefonu dostępny w czasie aukcji:

CHCĘ ZŁOŻYĆ ZLECENIE

nr kat., opis obiektu, maksymalna cena (bez premium):

ZAPOZNAŁAM/EMSIĘ IAKCEPTUJĘ REGULAMIN AUKCJI STACJONARNYCH DOMU AUKCYJNEGO AGRA-ART

UMIESZCZONYWKATALOGUAUKCYJNYMORAZNAWWW AGRAART PL

Stosownie do wymogów ustawy z dn. 29. 08. 1997 r. o ochronie danych osobowych wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych przez Agra-Art SA dla celów marketingowych. Dane podaję dobrowolnie i mam prawo wglądu do nich oraz do ich poprawiania.

Pod rygorem odpowiedzialności karnej za podanie nieprawdziwych informacji oświadczam, że JESTEM / NIEJESTEM (niewłaściwe skreślić) osobą zajmującą eksponowane stanowisko polityczne w rozumieniu ustawy z dn. 1. 03. 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2021 r. poz. 1132 z późniejszymi zmianami).

19 MARCA 2023