INDEKS ARTYSTÓW
Zbigniew Pronaszko
106
Vlastimil Hofman
41, 42, 53
Józef Jaroszyñski
43
Peter Pulm
66
Alfred Aberdam
93
Zdzis³aw Jasiñski
73
Bencion Rabinowicz
84
Zygmunt Ajdukiewicz
17
Zygmunt Józefczyk
3, 7
Mieczys³aw Rakowski
10
Alois Arnegger
50
Stanis³aw Kaczor-Batowski
8
Carl Gustav Rodde
63
Teodor Axentowicz
19
Stanis³aw Kamocki
38
Ferdynand Ruszczyc
12
Stanis³aw Bagieñski
78
Roman Kochanowski
26
Tadeusz Rybkowski
29
Wiktor Korecki
21
Bronis³awa Rychter-Janowska 57, 61, 62
W³adys³aw Baka³owicz Maja Berezowska
49, 54 1
Abraham van Beyeren
70
Stanis³aw Borysowski
100
Jerzy Kossak Wojciech Kossak
4, 25
Czes³aw Rzepiñski
105
16, 24
Leopold Schmutzler
68
Erwin Kröner
45
Carl Schultze
22
Józef Brandt
31
Teofil Kwiatkowski
82
Antony Serres
37
Roman Bratkowski
55
Jean Lambert-Rucki
69
Jan Stanis³awski
13
Colestin Brügner
67
Kazimierz Lasocki
58
Leonard Straszyñski
Józef Che³moñski
36
Jacek Malczewski
32
Franciszek Streitt
44
75, 79, 83
Rafa³ Malczewski
86, 88, 89, 90
Zofia Stryjeñska
91
Jan Styka
27
W³adys³aw Chmieliñski Virgilio Colombo
46
Stanis³aw Mas³owski
Leon Do³¿ycki
96
Jan Matejko
28
Tadeusz Styka
Józef Mehoffer
76
Boles³aw Szañkowski
51
40
Zygmunt Menkes
98
Alfred Terlecki
18
5, 9, 47
Piotr Micha³owski
33
Wilhelm Wachtel
92
97
Zygmunt Waliszewski
34
Wojciech Weiss
59
Eugeniusz Eibisch Erno Erb Julian Fa³at
95, 99
6
71, 72
48, 64
Feliks Franiæ
74
Mela Muter
Ludwik Gêd³ek
30
Tymon Niesio³owski
Maria Pia Górska
56
Jan Piotr Norblin
81
Stanis³aw Ignacy Witkiewicz
Józef Graczyñski
23
Cyprian Kamil Norwid
80
Karol Dominik Witkowski
101, 104
85, 87 39
Gustaw Gwozdecki
103
Ignacy Pieñkowski
94
Leon Wyczó³kowski
2, 11, 35, 60, 77
Henryk Hayden
102
Rudolf Priebe
65
Micha³ G. Wywiórski
14, 15, 20, 52
MALARSTWO AUKCJA DZIE£ SZTUKI NIEDZIELA,
26
MARCA
2017,
GODZ.
1900
WYSTAWA I LICYTACJA GALERIE AGRA-ART - WARSZAWA, UL. WILCZA 55
Wiêcej informacji o artystach i obrazach na stronach www.agraart.pl Rezerwacja miejsc, zamawianie licytacji telefonicznych oraz zlecenia agra@agraart.pl lub tel. 22 625 08 08, 601 352 916
REGULAMIN AUKCJI
DOM AUKCYJNY AGRA-ART PRZEPROWADZA LICYTACJÊ WED£UG SYSTEMU ANGLOSASKIEGO, STOSOWANEGO W EUROPIE I USA, M.IN. PRZEZ DOMY AUKCYJNE SOTHEBY'S I CHRISTIE'S. MO¯NA LICYTOWAÆ PRZEZ INTERNET RAZEM Z SAL¥ (LIVE) NA STRONIE www.agraart.pl ZLECENIA TELEFONICZNE - (22) 625 08 08, E-MAIL agra@agraart.pl
d. Informacje o stanie zachowania obrazów mog¹ byæ podane na ¿yczenie. Brak informacji o stanie obiektu w opisie katalogowym nie wyklucza faktu, ¿e by³ poddany konserwacji. e. Oœwiadczenia i poprawki og³oszone w czasie sprzeda¿y uzupe³niaj¹ katalog.
S£OWNIK TERMINÓW: DOM AUKCYJNY
Dom Aukcyjny Agra-Art SA, z siedzib¹ w Warszawie przy ul. Wilczej 55/63, nr KRS 101181. ESTYMACJE - przedzia³ cen, w którym w wyniku licytacji z najwiêkszym prawdopodobieñstwem mo¿e znaleŸæ siê cena uzyskana. Estymacje maj¹ charakter orientacyjny, s¹ okreœlane przez Dom Aukcyjny na podstawie wyników aukcji podobnych obiektów, aktualnej tendencji rynkowej itp. W ¿adnym wypadku estymacje nie maj¹ na celu ograniczania ceny uzyskanej - która mo¿e zarówno znaleŸæ siê poni¿ej lub powy¿ej tego przedzia³u. CENA WYWO£AWCZA - cena, od której aukcjoner rozpoczyna licytacjê obiektu. SPRZEDAJACY - osoba zg³aszaj¹ca obiekt do sprzeda¿y (wliczaj¹c agenta, wykonawcê, lub osobistego reprezentanta). KUPUJ¥CY - osoba bior¹ca udzia³ w aukcji. NABYWCA - osoba (lub mocodawca, w przypadku licytacji przez pe³nomocnika), która zg³osi³a najwy¿sz¹ ofertê zaakceptowan¹ przez aukcjonera. UMOWA - umowa zakupu zawarta miêdzy Domem Aukcyjnym a Nabywc¹ w momencie zaakceptowania przez aukcjonera uderzeniem m³otkiem najwy¿szej oferty Nabywcy (art. 70 § 2 KC) PREMIUM - prowizja p³acona przez Nabywcê Domowi Aukcyjnemu, w wysokoœci 18% od Ceny Uzyskanej. C ENA REZERWOWA - cena znana jedynie domowi aukcyjnemu/aukcjonerowi, za któr¹ w³aœciciel obiektu zgodzi³ siê go sprzedaæ. O ile nie jest oznaczone inaczej, cena rezerwowa mieœci siê zawsze miêdzy cen¹ wywo³awcz¹, a doln¹ estymacj¹. CENA ZAKUPU - jest to cena przybita m³otkiem razem z Premium. Cena zakupu zawiera podatek VAT CENA UZYSKANA - najwy¿sza oferta zaakceptowana przez aukcjonera przez uderzenie m³otkiem, lub w przypadku sprzeda¿y poaukcyjnej - uzgodniona cena sprzeda¿y. 1.
POSTANOWIENIA OGÓLNE a. Przedmiotem aukcji s¹ dzie³a sztuki oraz inne obiekty kolekcjonerskie, powierzone Agra-Art do sprzeda¿y. Wszystkie obiekty s¹ ubezpieczone. b. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do wycofania obiektów ze sprzeda¿y bez podania przyczyn i nie ponosi z tego tytu³u ¿adnej odpowiedzialnoœci. c. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo uniemo¿liwienia uczestnictwa w aukcji bez podania przyczyn. d. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialnoœci za ukryte wady fizyczne i prawne oferowanych obiektów. e. Wszelkie reklamacje rozpatrywane bêd¹ zgodnie z przepisami prawa polskiego.
2.
OPISY I PREZENTACJA OBIEKTÓW a. Dom Aukcyjny gwarantuje zgodnoœæ cech obiektów opisanych w katalogu ze stanem faktycznym. b. Opisy katalogowe obiektów s¹ przygotowywane przez historyków sztuki posiadaj¹cych rozleg³e i udokumentowane doœwiadczenie, potwierdzone prac¹ zawodow¹. Wszystkie obiekty s¹ równie¿ oceniane przez konserwatora dzie³ sztuki. c. Wszystkie obiekty sprzedawane na aukcji mo¿na ogl¹daæ w Domu Aukcyjnym na ok. 14 dni przed aukcj¹ oraz na wystawie poprzedzaj¹cej aukcjê. Dom Aukcyjny zaleca wykorzystanie tej mo¿liwoœci do bli¿szego zapoznania siê z obiektami, ich opisem katalogowym i stanem faktycznym.
3.
CENA WYWO£AWCZA I REZERWOWA. ESTYMACJE. a. Wszystkie obiekty, o ile nie s¹ oznaczone inaczej, posiadaj¹ cenê rezerwow¹, znan¹ jedynie Domowi Aukcyjnemu, która mieœci siê w przedziale miêdzy cen¹ wywo³awcz¹, a doln¹ estymacj¹. b. W katalogu podano orientacyjne ceny wywo³awcze oraz estymacje. W³aœciciel obiektu mo¿e zmieniæ cenê rezerwow¹ na ni¿sz¹ do 24 godzin przed rozpoczêciem aukcji. Dom Aukcyjny zastrzega sobie mo¿liwoœæ zmiany ceny wywo³awczej przed aukcj¹. c. Aukcjoner mo¿e w zale¿noœci od zainteresowania obiektem rozpocz¹æ licytacjê od ni¿szej lub wy¿szej ceny wywo³awczej umieszczonej w katalogu. d. Estymacje maj¹ charakter orientacyjny, a nie wi¹¿¹cy. Wyra¿aj¹ prawdopodobieñstwo, a nie pewnoœæ. e. Sprzeda¿ obiektu nastêpuje w momencie, gdy najwy¿sza oferta zaakceptowana przez aukcjonera jest równa lub wy¿sza od ceny rezerwowej danego obiektu. Ten fakt jest potwierdzony przybiciem m³otka i publicznym oœwiadczeniem aukcjonera.
4.
OZNACZENIA OBIEKTÓW W KATALOGU * Obiekt sprowadzony z pañstwa spoza Unii Europejskiej, do którego ceny doliczany jest podatek graniczny w wysokoœci 8% kwoty wylicytowanej. Op³ata ta nie zostanie pobrana, jeœli obraz po zakupie opuœci UE.
5.
PRZYST¥PIENIE DO AUKCJI a. Osoby nie bêd¹ce dotychczas klientami Agry-Art, a pragn¹ce dokonaæ powa¿niejszych zakupów proszone s¹ o wczeœniejsze skontaktowanie siê z biurem Domu Aukcyjnego w celu ustalenia warunków p³atnoœci. b. Do udzia³u w licytacji dopuszczane s¹ osoby, które wczeœniej dokonywa³y zakupów w Domu Aukcyjnym i bezproblemowo wywi¹zywa³y siê ze swoich zobowi¹zañ. c. W przypadku osób, które nie s¹ znane Domowi Aukcyjnemu wziêcie udzia³u w licytacji mo¿e byæ uwarunkowane podaniem wiarygodnych referencji, podaniem numeru karty kredytowej lub wp³aceniem wadium, zwracanego w wypadku nie dokonania zakupu. d. Wp³ata wadium w wysokoœci 1 000 z³ upowa¿nia do dokonania zakupów o wartoœci w granicach 10 000 - 15 000 z³. Osoby pragn¹ce licytowaæ powy¿ej tej kwoty, proszone s¹ o wp³acenie wadium w wysokoœci 10% planowanych wydatków . e. Osoba dopuszczona do licytacji otrzymuje numer identyfikacyjny. f. Dane osobiste Kupuj¹cego pozostaj¹ do wy³¹cznej wiadomoœci Domu Aukcyjnego. Otrzymuj¹c numer identyfikacyjny Kupuj¹cy wyra¿a zgodê na „Warunki kupna i sprzeda¿y w Domu Aukcyjnym Agra-Art“ (Regulamin Aukcji).
6.
LICYTACJA TELEFONICZNA a. Kupuj¹cy pragn¹cy zachowaæ anonimowoœæ po uprzednim uzgodnieniu z Domem Aukcyjnym mog¹ wzi¹æ udzia³ w licytacji przez telefon. W takim przypadku, Kupuj¹cy podaje numery obiektów, które zamierza licytowaæ oraz numer telefonu, pod który pracownik Domu Aukcyjnego zadzwoni przed licytacj¹. b. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialnoœci za brak mo¿liwoœci wziêcia udzia³u w licytacji telefonicznej z powodu trudnoœci z po³¹czeniem z numerem podanym przez klienta.
c. Istnieje mo¿liwoœæ licytacji telefonicznej w jêzyku angielskim, francuskim lub niemieckim. d. Osoby chc¹ce wzi¹æ telefoniczny udzia³ w aukcji proszone s¹ o wczeœniejsze (min. 24h przed aukcj¹) zg³aszanie siê do Domu Aukcyjnego, poniewa¿ liczba linii telefonicznych udostêpnionych w trakcie licytacji jest ograniczona. 7.
LICYTACJA W IMIENIU KUPUJ¥CEGO - ZLECENIA a. Klienci mog¹ zleciæ Domowi Aukcyjnemu licytowanie w ich imieniu. W takim przypadku nale¿y wype³niæ formularz zamieszczony na koñcu katalogu aukcyjnego lub w Internecie (http://www.agraart.pl). b. Dom Aukcyjny bêdzie licytowa³ do kwoty maksymalnej, oznaczonej na formularzu zlecenia. Dom Aukcyjny do³o¿y wszelkich starañ, by zakupiæ obiekt po najni¿szej mo¿liwej cenie, poni¿ej limitu podanego przez Klienta. c. Formularz nale¿y przes³aæ faxem, lub jego podpisany skan mailem na adres agra@agraart.pl, najpóŸniej 24 godziny przed aukcj¹. d. Dom Aukcyjny nie przyjmuje zleceñ bez limitu.
8.
LICYTACJA PRZEZ INTERNET W CZASIE RZECZYWISTYM (LIVE) a. Dom Aukcyjny udostêpnia mo¿liwoœæ licytacji w czasie rzeczywistym przez Internet razem z sal¹ aukcyjn¹. b. Warunkiem uczestnictwa jest zarejestrowanie siê na stronie internetowej http://live.agraart.pl oraz uzyskanie statusu VIP. c. Status VIP mo¿na uzyskaæ kontaktuj¹c siê z Domem Aukcyjnym lub wp³acaj¹c wadium przez Internet - szczegó³y techniczne s¹ dostêpne w serwisie http://live.agraart.pl d. Dom Aukcyjny nie bierze odpowiedzialnoœci za wszelkie problemy, utrudnienia, a w szczególnoœci brak mo¿liwoœci licytacji spowodowany trudnoœciami lub awari¹ techniczn¹ po stronie klienta lub operatora ³¹cza internetowego.
9.
PRZEBIEG AUKCJI a. Licytacjê prowadzi Aukcjoner, który okreœla post¹pienia w licytacji (podwy¿szenie stawki), rozstrzyga wszelkie spory i wskazuje Nabywcê obiektu. b. Aukcjoner stosuje post¹pienia ustalone wczeœniej wg tabeli, która jest dostêpna w katalogu poni¿ej oraz na stronach internetowych Domu Aukcyjnego. Aukcjoner mo¿e stosowaæ wielokrotnoœæ minimalnych post¹pieñ. Minimalne stawki post¹pieñ nie mog¹ byæ zmieniane, z uwagi na spójnoœæ z internetowym systemem licytacji Live. TA B E L A M I N I M A L N Y C H P O S T ¥ P I E Ñ PRZEDZIA£ CENOWY
MINIMALNE POST¥PIENIE
do 5 000 z³
100 z³
5 000 - 10 000 z³
500 z³
10 000 - 100 000 z³
1 000 z³
100 000 - 200 000 z³
2 000 z³
200 000 - 500 000 z³
5 000 z³
powy¿ej 500 000 z³
10 000 z³
c. Oferta potencjalnego Nabywcy jest wi¹¿¹ca po zaakceptowaniu jej przez aukcjonera. d. Aukcjoner ma prawo, o ile uzna to za niezbêdne, wycofaæ ofertê, odmówiæ przyjêcia oferty, wycofaæ obiekt lub ponownie zaproponowaæ obiekt do licytacji. e. Aukcjoner ma prawo otwieraæ licytacjê ka¿dego obiektu dzia³aj¹c w imieniu w³aœciciela obiektu. Mo¿e równie¿ sam sk³adaæ oferty (kolejne, lub w odpowiedzi na oferty Kupuj¹cych) a¿ do poziomu ceny rezerwowej. f. Uderzenie m³otkiem i wskazanie przez Aukcjonera Nabywcy obiektu jest równoznaczne z zawarciem Umowy (zgodnie z art. 70 § 2 Kodeksu Cywilnego).
g. Obiekty, których licytacja zakoñczy³a siê poni¿ej ceny rezerwowej nie zostaj¹ sprzedane. Aukcjoner wówczas poinformuje o takim fakcie, wskazuj¹c osobê, która zaoferowa³a najwy¿sz¹ cenê. Obiekt mo¿e byæ sprzedany po aukcji pod warunkiem uzyskania akceptacji w³aœciciela. Taka licytacja nie koñczy siê uderzeniem m³otka. 10. OP£ATY I ZASADY P£ATNOŒCI a. Do wylicytowanej ceny doliczona zostanie op³ata organizacyjna (Premium) w wys. 18 % (w tym zawarty jest podatek VAT i droit de suite). Op³ata obowi¹zuje równie¿ w sprzeda¿y poaukcyjnej w Galerii, w przypadku, gdy obiekt nie znalaz³ nabywcy na aukcji. b. Przy obiektach oznaczonych * do wylicytowanej ceny doliczona zostanie op³ata organizacyjna (Premium) w wys. 26 % (w tym zawarty jest podatek VAT, droit de suite i podatek graniczny). c. Prawo w³asnoœci obiektu przechodzi na Nabywcê z chwil¹ zap³acenia ca³ej ceny. d. O ile nie uzgodniono inaczej, Nabywca obowi¹zany jest wp³aciæ nale¿noœæ za zakupione obiekty w terminie 10 dni od dnia aukcji. Wp³at mo¿na dokonywaæ przelewem bankowym lub gotówk¹ oraz kartami p³atniczymi w siedzibie Domu Aukcyjnego. Dom Aukcyjny przyjmuje p³atnoœci kartami Visa, Mastercard/Eurocard, JBC. e. Numer konta bankowego podany jest w katalogu aukcyjnym i na stronach internetowych. f. W przypadku dokonania p³atnoœci przelewem bankowym, wszelkie koszty transferu œrodków i op³aty bankowe pokrywa Nabywca. W przypadku dokonywania przelewów z zagranicy i w walutach obcych, kwoty bêd¹ ksiêgowane w z³otówkach po kursie stosowanym przez bank prowadz¹cy konto Domu Aukcyjnego. 11. ODST¥PIENIE OD UMOWY a. W przypadku niedotrzymania warunków Umowy przez Nabywcê, Dom Aukcyjny uprawniony jest do odst¹pienia od Umowy oraz zatrzymania wadium i wp³aconej zaliczki tytu³em kary umownej. b. Dom Aukcyjny zastrzega sobie równie¿ prawo s¹dowego dochodzenia realizacji Umowy i obci¹¿enia Nabywcy wszelkimi kosztami wynik³ymi z tego tytu³u. 12. ODBIÓR OBIEKTÓW a. Wydanie obiektu Nabywcy nastêpuje po zaksiêgowaniu ca³ej nale¿nej kwoty. b. Dom Aukcyjny wydaje potwierdzenie dokonania zakupu podpisane przez historyka sztuki, które jest jednoznaczne z potwierdzeniem autentycznoœci. c. Odbiór zakupionych obiektów odbywa siê w siedzibie Domu Aukcyjnego. Na ¿yczenie kupuj¹cego Dom Aukcyjny mo¿e wys³aæ obiekt pod wskazany adres, je¿eli wszelkie koszty wysy³ki, zapakowania i ubezpieczenia pokryje Nabywca. d. Dom Aukcyjny jest zwolniony z odpowiedzialnoœci z chwil¹ odbioru obiektu w siedzibie Domu Aukcyjnego lub z chwil¹ nadania tego obiektu w urzêdzie pocztowym lub firmie przewozowej. e. O ile nie ustalono inaczej, za zakupione obiekty nie odebrane w terminie 30 dni od daty aukcji, Dom Aukcyjny Agra-Art bêdzie liczy³ sk³adowe w wysokoœci 40 z³ dziennie za jeden obiekt. 13. REKLAMACJE a. Reklamacje rozpatrywane bêd¹ wed³ug przepisów ustawy z dn. 23 IV 1964 Dz. Ust. nr 16 poz. 93 z póŸniejszymi zmianami (Kodeks cywilny). 14. ZASTRZE¯ENIA KOÑCOWE a. Zgodnie z obowi¹zuj¹cymi przepisami wywóz dzie³ sztuki z Polski jest dozwolony, o ile obiekt nie jest starszy ni¿ 50 lat lub jego wartoœæ nie przekracza limitów wymienionych w Ustawie o Ochronie Zabytków. Wiêcej informacji mo¿na znaleŸæ na stronach internetowych Agra-Art. b. Dom Aukcyjny jest zobowi¹zany do zbierania danych osobowych klientów dokonuj¹cych transakcji powy¿ej 15 tys. euro.
1 MAJA (MARIA) BEREZOWSKA (Baranowicze 1897 - Warszawa 1978)
ŒMIGUS W BESKIDACH, ok. 1930 akwarela, tusz, gwasz, papier 27 x 22,5 cm sygn.p.d.: majaberezowska napis autorski l.d. (przys³oniêty passe-partout): Œmigus w Beskidach
2 000 z³
estymacja: 3 000 - 5 000
Maja (w³aœciwie Maria) Berezowska - malarka i ilustratorka, pos³uguj¹ca siê tak¿e pseudonimem Ditto, rysunku uczy³a siê w Petersburgu w prywatnej szkole Miko³aja Roericha, nastêpnie studiowa³a w Monachium oraz w Krakowie u Józefa Pankiewicza i Leona Wyczó³kowskiego. W roku 1916 debiutowa³a ilustracjami do opowiadania Kornela Makuszyñskiego. Wspó³pracowa³a z wieloma wydawcami, zamieszcza³a swoje rysunki w pismach satyrycznych. Od 1924 nale¿a³a do ugrupowania „Rytm“. Rozg³os przynios³y jej ilustracje do Dekamerona Boccacia (1930). Oko³o 1932 wyjecha³a do Pary¿a i tam nawi¹za³a wspó³pracê z czasopismami francuskimi. W Pary¿u mia³a trzy wystawy indywidualne, a jej prace cieszy³y siê du¿ym wziêciem. W 1937 wróci³a do Warszawy. W czasie wojny - poszukiwana przez Niemców z powodu cyklu 11 rysunków Mi³osne przygody s³odkiego Adolfa zamieszczonego w 1935 w „Ici Paris“ - by³a wiêziona na Pawiaku, a nastêpnie wywieziona do Ravensbrück. Po wyzwoleniu obozu w maju 1945, wraz z grup¹ Polek wyjecha³a do Szkokholmu na rehabilitacjê zorganizowan¹ przez Szwedzki Czerwony Krzy¿. Wówczas tez wystawia³a swoje prace w Szwecji i Danii. Do Warszawy wróci³a w 1946. Swoje rysunki zamieszcza³a odt¹d w ró¿nych czasopismach, m.in. w „Szpilkach“ i „Przekroju“. Ilustrowa³a liczne ksi¹¿ki, projektowa³a plakaty i scenografie teatralne. W jej twórczoœci dominowa³ rysunek, czêsto po³¹czony z akwarel¹. Prace artystki, najczêœciej o tematyce erotyczno-rodzajowej, cieszy³y siê ogromn¹ popularnoœci¹. Malowa³a te¿ dekoracyjne martwe natury z kwiatami.
2 LEON WYCZÓ£KOWSKI (Huta Miastkowska k. Siedlec 1852 - Warszawa 1936)
KOŒCIÓ£ BO¯EGO CIA£A W KRAKOWIE, 1903 litografia czterobarwna, papier ¿eberkowany 47,5 x 33,7 cm (w œwietle passe-partou) sygn. na kamieniu p.d.: LWyczó³ | 903
POCHODZENIE: kolekcja rodziny hr. Zamoyskich.
3 000 z³
estymacja: 5 000 - 12 000
Litografia pochodzi z Teki Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików, wydanej staraniem Feliksa Jasieñskiego w Krakowie w roku 1903. Teka, zwana potocznie Tek¹ Grafików Polskich mia³a charakter bibliofilski, wydana zosta³a w liczbie 120 egzemplarzy (w tym 20 luksusowych). Wchodz¹ce w jej sk³ad litografie odbijano przy udziale artystów w Zak³adzie Litografii Artystycznej A. Pruszyñskiego, akwaforty w Zak³adzie Artystycznym Braci £opieñskich w Warszawie, jedyn¹ fluorofortê odbi³ T. Estreicher. Wszystkie p³yty i kamienie, z których odbijano ryciny zosta³y nastêpnie zniszczone. W Tece znalaz³y siê cztery ryciny Wyczó³kowskiego, jedne z pierwszych graficznych prac artysty, który zachêcony w³aœnie przez Jasieñskiego - zaj¹³ siê grafik¹ stosunkowo póŸno, ju¿ jako piêædziesiêcioletni, doœwiadczony i w pe³ni ukszta³towany malarz. Oprócz widoku Koœció³ Bo¿ego Cia³a by³y to portrety Juliusza Kossaka (dla wydania wytwornego), Jacka Malczewskiego i Feliksa Jasieñskiego.
Porównaj: - D. Muszanka, Litografia Leona Wyczó³kowskiego, Zak³ad Narodowy im. Ossoliñskich, Wroc³aw - Kraków 1958, s. 29-30;
- M. Groñska, Grafika w ksi¹¿ce, tece, albumie, Wroc³aw-Warszawa-Kraków 1994, s. 27-28, 189-190, nr kat. 5.
Leon Wyczó³kowski, malarz, grafik i pedagog, by³ jednym z najwybitniejszych artystów polskich tworz¹cych na prze³omie XIX i XX w. Studia artystyczne rozpocz¹³ w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamiñskiego (1869-1873), nastêpnie kontynuowa³ je w monachijskiej Akademii Sztuk Piêknych u Aleksandra Wagnera (1875-1877), w Krakowie u Jana Matejki (1877/78) i podczas dwukrotnych wyjazdów do Pary¿a (1878 i 1889). Po studiach zamieszka³ we Lwowie, póŸniej przeniós³ siê do Warszawy. Lata 1883-1889 spêdzi³ podró¿uj¹c po Ukrainie i Podolu. W 1895 przeniós³ siê do Krakowa powo³any na wyk³adowcê tamtejszej Szko³y Sztuk Piêknych. W latach nastêpnych wiele podró¿owa³ - do W³och, Francji, Hiszpanii, Holandii, Anglii. Nale¿a³ do grona cz³onków-za³o¿ycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka“. Wiele wystawia³ tak w kraju, jak i za granic¹. Lata 1929-1936 spêdzi³ w Poznaniu i Goœcieradzu, doje¿d¿aj¹c do Warszawy, gdzie (od 1934) prowadzi³ katedrê grafiki w Akademii Sztuk Piêknych. Malowa³ krajobrazy, portrety, sceny rodzajowe, martwe natury i kwiaty. Chêtnie pos³ugiwa³ siê technik¹ pastelu i akwareli, by³ wybitnym grafikiem, zajmowa³ siê te¿ rzeŸb¹.
3 ZYGMUNT JÓZEFCZYK (Kraków 1881 - Kraków 1966)
STOGI W ŒNIEGU, 1931 olej, sklejka, 35,1 x 60 cm sygn. l.d.: Z. Józefczyk 31 Na odwrocie, na fragmencie starej okleiny stempel (tusz) o treœci: Jan Leœniak | Pracownia ram i oprawa obrazów | wszelkiego rodzaju | Kraków, Grodzka 15 (w sieni) 5 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 10 000
4 JERZY KOSSAK (Kraków 1886 - Kraków 1955)
¯O£NIERZE NAPOLEOÑSCY W ZIMOWEJ WÊDRÓWCE olej, tektura, 34,8 x 50 cm sygn. l.d.: Jerzy Kossak Na odwrocie czêsto stosowane przez artystê stemple potwierdzaj¹ce autorstwo: - 1. okr¹g³y stempel z wpisanym o³ówkiem numerem 101 - w polu œrodkowym herb „Kos“ | Nr. 245; w otoku napis: * JERZY KOSSAK * Kraków pl. Kossaka 4 *; - 2. stempel - faksymile tekstu pisanego rêcznie: „Stwierdzam autentycz= | noœæ tego obrazu“ | Jerzy Kossak. 5 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 7 000 - 12 000
5 JULIAN FA£AT
6 STANIS£AW MAS£OWSKI
(Tulig³owy k. Lwowa 1853 - Bystra k. Bielska 1929)
(W³odawa 1853 - Warszawa 1926)
POTOK W BYSTREJ, po 1920
MALWY PRZED CHAT¥
akwarela, karton naklejony na tekturê, 47 x 74,9 cm sygn. p.d.: JFa³at
akwarela, papier, 78 x 52 cm sygn. l.d.: STANIS£AW MAS£OWSKI
15 000 z³
5 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 18 000 - 22 000
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 10 000
7 ZYGMUNT JÓZEFCZYK
8 STANIS£AW KACZOR-BATOWSKI
(Kraków 1881 - Kraków 1966)
(Lwów 1866 - Lwów 1946)
BAGNA POLESKIE, 1937
RUSINKA. DZIEWCZYNA Z SEMENOWA, 1925
olej, tektura, 39 x 65,7 cm sygn. l.d.: Z. Józefczyk 37 na odwrocie, na fragmencie starej okleiny napis atramentem: Bagna Poleskie 37
olej, p³ótno naklejone na tekturê, 22,5 x 14,3 cm sygn. p.d.: [.] Bat | 22. VII | 1925
5 000 z³
Semenów - wieœ podolska w dawnym powiecie trembowelskim.
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 8 000
4 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 8 000
9 JULIAN FA£AT (Tulig³owy k. Lwowa 1853 - Bystra k. Bielska 1929)
KOŒCIÓ£ W OSIEKU, 1910 akwarela, papier, 42,1 x 77 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d.: Fa³at | Osiek 1910
30 000 z³
estymacja: 40 000 - 60 000
Obraz przedstawia stary, szesnastowieczny koœció³ œw. Andrzeja Aposto³a w Osieku k. Oœwiêcimia. By³ to jeden z ulubionych motywów malarskich, powtarzanych przez Fa³ata kilkakrotnie. Artysta - pocz¹wszy od lat 90. XIX w. - czêsto bywa³ w Osieku, serdecznie goszczony przez Oskara i Gabrielê Rudziñskich. Malowa³ tu liczne pejza¿e - polskie laguny osieckich stawów ... stary drewniany koœcio³ek na wzgórzu ... rybitwy przy spuszczaniu wody z Bonara ... brzozê nad kana³em ... i wij¹c¹ siê wœród œniegów rzekê. By³o to miejsce i pejza¿ szczególnie przezeñ ulubione, miejsce, które mia³o figurowaæ obok Nieœwie¿a, innej ukochanej krainy artysty.
Julian Fa³at - malarz i pedagog - jeden z najwybitniejszych artystów polskich okresu prze³omu XIX i XX wieku, cz³onek polskich i europejskich stowarzyszeñ twórczych oraz Królewskiej Akademii Sztuk Piêknych w Berlinie, wielokrotnie odznaczany medalami na wystawach miêdzynarodowych. Studiowa³ malarstwo u W³adys³awa £uszczkiewicza i Leona Dembowskiego w Szkole Sztuk Piêknych w Krakowie (1868-71 i 1881) i w Akademii Sztuk Piêknych w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba (1877-80). Po studiach spêdzi³ kilka miesiêcy w Rzymie, w 1884 by³ w Pary¿u i w Hiszpanii, a w 1885 odby³ podró¿ morsk¹ dooko³a œwiata. W 1886 podczas polowania u ks. Radziwi³³ów w Nieœwie¿u pozna³ póŸniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II - dla którego nastêpnie w latach 1886-95 pracowa³ w Berlinie jako malarz nadworny. W latach 1894-96 wspó³pracowa³ z Wojciechem Kossakiem przy panoramie Berezyna. W 1895 zosta³ powo³any na stanowisko dyrektora Szko³y Sztuk Piêknych w Krakowie, w której gruntownie zreformowa³ system nauczania, przekszta³caj¹c tê uczelniê w nowoczesn¹ Akademiê Sztuk Piêknych (r. 1900). Do roku 1910 by³ rektorem Akademii; po przejœciu na emeryturê osiad³ w miejscowoœci Bystra k. Bielska. Znakomity akwarelista, malowa³ tak¿e olejno. We wczeœniejszym okresie tworzy³ w konwencji realistycznej, z czasem rozjaœni³ i wzbogaci³ paletê, a w akwarelach wprowadza³ rozlewn¹ plamê barwn¹. Zas³yn¹³ jako malarz scen myœliwskich rozgrywaj¹cych siê najczêœciej w zimowej scenerii; malowa³ te¿ pejza¿e, wiejskie sceny rodzajowe, portrety, widoki miejskie.
10 MIECZYS£AW RAKOWSKI
11 LEON WYCZÓ£KOWSKI
(Wiêckowice k. Krakowa 1882 - Bruksela 1947)
(Huta Miastkowska k. Siedlec 1852 - Warszawa 1936)
S£ONECZNIKI PRZED CHAT¥, 1908
O ZACHODZIE NAD WOD¥, ok. 1890
olej, p³ótno, 44,7 x 39,6 cm sygn. l.d.: M. Rakowski | 908 Na kroœnie nieczytelny stempel.
olej, p³ótno (dublowane) 14,3 x 30,7 cm (wymiar oryginalnego p³ótna) sygn. l.d.: L Wycz...
Obraz powsta³ jeszcze w czasie studiów Rakowskiego w krakowskiej ASP. I choæ artysta nie nale¿a³ do œcis³ego grona uczniów Jana Stanis³awskiego, to jednak w tym obrazie odnajdujemy wyraŸne inspiracje i fascynacje jego malarstwem i zwi¹zki z jego „szko³¹ pejza¿u“.
POCHODZENIE: kolekcja rodziny hr. Zamoyskich.
4 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 10 000
35 000 z³
estymacja: 40 000 - 50 000
Studium pejza¿u O zachodzie nad wod¹ powsta³o w okresie, kiedy Wyczó³kowski wielokrotnie i na d³ugo wyje¿d¿a³ na Ukrainê. Dla jego twórczoœci by³y to lata wa¿ne, lata które wspomina³, mówi¹c: „Ukraina... prze³om dla mnie /.../ Tam siê odnowi³em i zrzuci³em z siebie wp³ywy akademii. /.../ Ukraina cudowna. Efekty œwiat³a, po deszczu najbardziej intensywne s³oñce przy zachodzie...“. Wed³ug Marii Twarowskiej, ten znamienny prze³om w malarstwie artysty oznacza³ „odrzucenie rutyny akademickiej, przemycie oczu widokami natury nie utrefnionej rêk¹ cz³owieka, wnikanie w istotê pleneru i szukanie na w³asna rêkê najszczerszego malarskiego wyrazu dla przyrody i dla wspó³¿ycia z ni¹ prostych ludzi“. [cyt. za: Leon Wyczó³kowski, Listy i wspomnienia, oprac. M. Twarowska, Wroc³aw 1960, s. 53, 55].
12 FERDYNAND RUSZCZYC (Bohdanów 1870 - Bohdanów 1936)
FALE MORSKIE, 1898 olej, deska 24,3 x 34,9 cm sygn. p.d.: F. Ruszczyc | 1898 na odwrocie autorski napis o³ówkiem (lew¹ rêk¹): Ferdynand Ruszczyc | Belgia 1898 Na odwrocie tak¿e owalny stempel firmy z materia³ami malarskimi: A. MOREAUX | PARIS | 106, Boulevard Montparnasse. Ro¿ne napisy odnosz¹ce siê do wystaw, na których obraz by³ pokazywany: o³ówkiem, kredk¹ i tuszem: F. Ruszczyc; 1602; 48, Z. 48; Kat. wyst. 1964 - poz. 71; 79; I/71. Ponadto nalepki: - 1. z niebiesk¹ ramk¹-obwódk¹ i odrêcznym tekstem: F. Ruszczyc | cykl Bornholm Fale morskie | olej | w³. Rodziny; - 2. nalepka wystawy monograficznej w MN Kraków II-IV 2002; Muz. Okrêg. Toruñ IV-V 2002; MN Warszawa VII-IX 2002; LDM w Wilnie X-XII 2002; - 3. nalepka (plaster lekarski) z numerem 1244/37/71 [oznakowanie u¿ywane w MNW]. Na ramie nalepka Muzeum Narodowego w Warszawie z numerem: p 376/02/113
POCHODZENIE: ze zbiorów rodziny Ferdynanda Ruszczyca.
20 000 z³
estymacja: 25 000 - 35 000
Artysta malowa³ Fale morskie w lipcu 1898 w Ostendzie, gdzie zatrzyma³ siê na krótko podczas podró¿y po Europie. Powsta³e wówczas studia by³y ostatnimi jego pracami w plenerze nadmorskim.
Obraz opisany, reprodukowany: - Katalog wystawy poœmiertnej prac malarskich i rysunkowych Ferdynanda Ruszczyca, Wilno paŸdziernik 1937, s. 25, nr kat. 48 [w³asnoœæ rodziny artysty]; - Ferdynand Ruszczyc 1870-1936, Przewodnik 127, TZSP Warszawa, listopad - grudzieñ 1937, s. 31, nr kat. 48; - Ferdynand Ruszczyc 1870-1936. Katalog wystawy poœmiertnej, TPSP w Krakowie, grudzieñ 1937 - styczeñ 1938, s. 20, nr kat. 48 [w³asnoœæ rodziny artysty];
- Ferdynand Ruszczyc 1870-1936. Katalog, [red. J. Ruszczycówna], Muzeum Narodowe w Warszawie 1964, s. 50, nr kat. I. 71 [w³asnoœæ rodziny artysty]; - Ferdynand Ruszczyc 1870-1936. ¯ycie i dzie³o, [S. Krzysztofowicz-Kozakowska, A. Kroplewska-Gajewska], Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2002, s. 126, [aneks] Obrazy pozyskane po zakoñczeniu prac nad katalogiem; bez nr kat., il.
13 JAN STANIS£AWSKI (Olszana na Ukrainie 1860 - Kraków 1907)
CHATA NA UKRAINIE. KRAJOBRAZ UKRAIÑSKI Z CHA£UP¥, [1892] olej, p³ótno 32,7 x 46,2 cm sygn. l.d.: JAN STANIS£AWSKI. [9]2 Z ty³u, na ramie napis tuszem: „Krajobraz“ J. Stanis³awski Dep. 4900. Na p³ótnie dwie imienne piecz¹tki dra Stanis³awa D¹browskiego i dra Stanis³awa Turczyñskiego; z wpisanymi odrêcznie ich nazwiskami i dat¹ 11/VI. 1953.
POCHODZENIE: kolekcja Stefana PowroŸnika w Czêstochowie; od paŸdziernika 1996 kolekcja prywatna we Wroc³awiu. W latach 2005-2011 obraz - jako depozyt w³aœciciela (nr dep. 4900) - by³ eksponowany w sta³ej Galerii Malarstwa Polskiego Muzeum Narodowego w Warszawie.
150 000 z³
estymacja: 170 000 - 200 000
Obraz wzmiankowany, opisywany i reprodukowany: - Encyklopedia sztuki polskiej, [praca zbiorowa; wstêp K. Ostrowski], Wyd. Kluszczyñski, Kraków 2001, il. s. 275 [has³o: Koloryzm]; - B. Kokoska, Polska. Dzieje sztuki, Wyd. Kluszczyñski, Kraków 2002, il. na s. 99;
- Spacer po galerii malarstwa polskiego z prze³omu XIX i XX wieku, [pod red. K. Kurpiewskiej], Muzeum Miejskie Wroc³awia, Wroc³aw 2014, s. 17-18, il. na s. 17 oraz i 72.
Jan Stanis³awski - wybitny malarz pejza¿ysta, grafik, pedagog - by³ jedn¹ z najbarwniejszych postaci krakowskiego œrodowiska artystycznego epoki M³odej Polski. Pocz¹tkowo studiowa³ matematykê w Warszawie i Petersburgu; póŸniej malarstwo - u Wojciecha Gersona w Warszawie, W³adys³awa £uszczkiewicza w krakowskiej Szkole Sztuk Piêknych oraz u Carolusa Durana w Pary¿u (lata 1885-1888). Wiele podró¿owa³ po Europie - wyje¿d¿a³ do Francji, W³och, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemiec, Austrii, Czech, wielokrotnie jeŸdzi³ na Ukrainê. W 1895 by³ w Berlinie, gdzie wspó³pracowa³ z Wojciechem Kossakiem i Julianem Fa³atem przy malowaniu panoramy Berezyna. W 1897 zosta³ profesorem malarstwa krajobrazowego krakowskiej Szko³y Sztuk Piêknych, twórc¹ tzw. „krakowskiej szko³y pejza¿u“. Wykszta³ci³ blisko 60 uczniów, m.in. S. Kamockiego, H. Szczygliñskiego, S. Filipkiewicza, I. Trusza czy S. Ga³ka. By³ jednym z za³o¿ycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka“ (1897), cz³onkiem Towarzystwa „Polska Sztuka Stosowana“ (1901). Uczestniczy³ w wielu wystawach. Pocz¹tkowo malowa³ realistyczne pejza¿e oparte na przygotowawczych studiach z natury (liczne zachowane szkicowniki). PóŸniejsza fascynacja impresjonizmem spowodowa³a eksperymenty ze œwiat³em w pejza¿u i coraz wiêksz¹ d¹¿noœæ do syntezy form barwnych. Podczas swych podró¿y tworzy³ setki, najczêœciej miniaturowych pejza¿y malowanych bezpoœrednio w plenerze. Zajmowa³ siê tak¿e grafik¹, ilustracj¹, projektowa³ plakaty i dekoracje teatralne.
14 MICHA£ GORSTKIN WYWIÓRSKI (Warszawa 1861 - Berlin 1926)
ZIMA, ok. 1900 olej, p³ótno, 19 x 30,5 cm sygn. p.d.: M. G. Wywiórski 3 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 5 000 - 7 000
15 MICHA£ GORSTKIN WYWIÓRSKI (Warszawa 1861 - Berlin 1926)
W KNIEI, przed 1900 olej, p³ótno, 90 x 137,5 cm sygn. l.d.: M. G. Wywiórski 40 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 50 000 - 80 000
16 WOJCIECH KOSSAK (Pary¿ 1856 - Kraków 1942)
POLOWANIE. POWRÓT Z POLOWANIA. POLOWANIE W ŒNIE¯NEJ ZAMIECI, 1888 olej, p³ótno 55 x 90 cm sygn. l.d.: Wojciech Kossak 1888 Na odwrocie, na górnej listwie krosna nalepka (druk, atrament): RECHTE VORBECHALTEN | WIEN | 8124. Obok nalepka wystawy Kossaka w warszawskim Towarzystwie Zachêty Sztuk Piêknych, z tytu³em obrazu Polowanie, dat¹ 4 czerwca 1936 i nazwiskiem w³aœciciela: Gutnajer. Na listwie bocznej pieczêæ lakowa z dwug³owym or³em austriackim, literami H.Z.A. oraz L S i napisem KRAKAU. Na listwie dolnej dwubarwna nalepka (druk, atrament) z tekstem: KUNSTHANDLUNG | JENNY SALZER | WIEN i. GRABEN 21 | Telefon 67-0-77 | 5016.
90 000 z³
estymacja: 100 000 - 150 000
Obraz reprodukowany: - Przewodnik nr 144. Wojciech Kossak, Towarzystwo Zachêty Sztuk Piêknych w Warszawie, czerwiec 1936, s. 15, nr kat. 7; - E. Charaziñska, E. Micke-Broniarek, A. Tyczyñska, Malarstwo polskie w zbiorach prywatnych [tak¿e wersja angielska], wyd. Dom Aukcyjny „Agra“, Warszawa 1995, s. 77, il. 74; - H. Stêpieñ, Artyœci polscy w œrodowisku monachijskim w latach 1856-1914, IS PAN, Warszawa 2003, il. 76.
17 ZYGMUNT AJDUKIEWICZ (Witkowice pod Tarnobrzegiem 1861 - Wiedeñ 1917)
POWRÓT Z POLOWANIA, 1887 olej, p³ótno 54,5 x 84,5 cm sygn. l.d.: Zygmunt Ajdukiewicz 887 na odwrocie stempel na p³ótnie: WIMMER [& Co] | GALLERY OF FINE ARTS | MUNICH
90 000 z³
estymacja: 100 000 - 180 000
Zygmunt Ajdukiewicz naukê malarstwa rozpocz¹³ w krakowskiej Szkole Sztuk Piêknych, a nastêpnie studiowa³ w Akademii Sztuk Piêknych w Wiedniu (1880-1882) oraz w Akademii w Monachium (1883-1885), m.in. u Johanna C. Hertericha. Po studiach stale mieszka³ w Wiedniu, sk¹d w roku 1893 wyje¿d¿a³ do Pary¿a. Podobnie jak jego stryjeczny brat, Tadeusz Ajdukiewicz, by³ malarzem sfer dworskich i arystokratycznych. Malowa³ portrety oraz - przede wszystkim - obrazy historyczne i rodzajowe, sceny wojskowe, jarmarczne czy myœliwskie, w których odbija³y siê „pewne historyczno-stepowe zwyczaje z kresów dawnej Polski“. Przez wspó³czesnego recenzenta okreœlony jako „koniarz - pejza¿ysta“, mia³ „du¿o pomys³ów szerokich i nader wdziêcznych“. Dla pa³acu cesarskiego w Wiedniu wykona³ seriê obrazów ilustruj¹cych historiê Z³otego Runa, a w 1891 namalowa³ cykl 12 obrazów ze scenami z ¿ycia Tadeusza Koœciuszki; w 1892 wydany jako album przez F. Bondy’ego w Wiedniu. Zajmowa³ siê tak¿e ilustracj¹ ksi¹¿kow¹; m.in. ilustrowa³ Potop Sienkiewicza. Wystawia³ od 1882, w TPSP w Krakowie, w TZSP i Salonie Krywulta w Warszawie, we Lwowie, w Wiedniu, Berlinie, Monachium, Pradze. Na wystawach kilkakrotnie wyró¿niany by³ medalami (1891 wielki z³oty medal w Wiedniu i z³oty medal II klasy w Berlinie, 1898 z³oty medal II klasy w Wiedniu, 1894 medal srebrny we Lwowie). Obrazy artysty znajduj¹ siê w zbiorach licznych muzeów polskich, m.in. w Muzeach Narodowych Warszawy, Krakowa i Wroc³awia, w Pañstwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu czy w Muzeum Górnoœl¹skim w Bytomiu.
18 ALFRED TERLECKI (Warszawa 1883 - Kraków 1973)
ZIMA NA PODHALU olej, p³ótno, 56,5 x 75,5 cm sygn. l.d.: ALFRED TERLECKI 4 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 8 000
19 TEODOR AXENTOWICZ (Braszów w Siedmiogrodzie 1859 - Kraków 1938)
NA GROMNICZN¥ olej, tektura, 23 x 31 cm sygn. p.d.: T. Axentowicz 20 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 25 000 - 35 000
20 MICHA£ GORSTKIN WYWIÓRSKI (Warszawa 1861 - Berlin 1926)
Samostrzel - wieœ po³o¿ona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim; znajduje siê tu pa³ac i park, dawna w³asnoœæ rodziny Bniñskich.
POLOWANIE W SAMOSTRZELU, 1913 olej, p³ótno naklejone na tekturê 25,7 x 36 cm sygn. p.d.: M. G. Wywiórski | Samostrzel 1913
25 000 z³
estymacja: 30 000 - 40 000
Wiêcej - www.agraart.pl
21 WIKTOR KORECKI (Kamieniec Podolski 1890 - Komorów k. Warszawy 1980)
STRUMIEÑ W LESIE, przed 1939 olej, tektura, 49,5 x 68,55 cm sygn. l.d.: WIKTOR KORECKI 6 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 8 000 - 12 000
22 CARL SCHULTZE
23 JÓZEF GRACZYÑSKI
(Düsseldorf 1856 - Düsseldorf 1920 [1935?])
(Czempiñ 1866 - Poznañ 1939)
ZIMOWY ZMIERZCH
CHATY
olej, p³ótno, 99 x 82,2 cm sygn. p.d.: Carl Schultze Df.
olej, tektura, 33 x 47,8 cm sygn. p.d.: J. Graczyñski
5 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 7 000 - 10 000
POCHODZENIE: kolekcja rodziny hr. Zamoyskich. 4 000 z³
estymacja: 6 000 - 10 000
24 WOJCIECH KOSSAK
25 JERZY KOSSAK
(Pary¿ 1856 - Kraków 1942)
(Kraków 1886 - Kraków 1955)
KIRASJER I DZIEWCZYNA, 1942
NAPOLEON ZE SZTABEM OBSERWUJ¥CY PRZEPRAWÊ WOJSKA PRZEZ BEREZYNÊ, 1932
olej, p³ótno, 77 x 58 cm sygn. l.d.: Wojciech Kossak 1942 Na odwr. napis na p³ótnie naniesiony przez córkê artysty, Magdalenê Kossak-Starzewsk¹, znan¹ jako Magdalena Samozwaniec: To p³ótno jest jedn¹ | z ostatnich prac | mojego ŒP Ojca | Wojciecha Kossaka | Magdalena | Kossak Starzewska | 22 / 12. 42. 26 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 30 000 - 40 000
olej, p³ótno 95,5 x 140 cm sygn. p.d.: Jerzy Kossak | 1932 65 000 z³
estymacja: 75 000 - 90 000
Tematy zaczerpniête z wydarzeñ kampanii napoleoñskich Jerzy Kossak podejmowa³ najchêtniej i najczêœciej. Znajomoœæ historii i ¿o³nierskich mundurów pozwala³a mu swobodnie i ze znawstwem siêgaæ do ró¿nych zdarzeñ i epizodów tych wojen. Czasem te¿ kilkakrotnie powtarza³ ulubione motywy, ujmuj¹c je w ró¿ne uk³ady kompozycyjne. Napoleona obserwuj¹cego przejœcie wojsk przez Berezynê w ostatnich dniach listopada 1912 r. namalowa³ artysta przynajmniej dwukrotne, w roku 1929 i 1930 (patrz reprodukcje nr 108, 109 w albumie K. Olszañskiego Jerzy Kossak, Wroc³awWarszawa-Kraków 1992).
26 ROMAN KOCHANOWSKI
27 JAN STYKA
(Kraków 1857 - Freising k. Monachium 1945)
(Lwów 1858 - Rzym 1925)
KRAJOBRAZ O ZMIERZCHU, ok. 1930
KOSYNIER W ATAKU. SZKIC DO PANORAMY RAC£AWICKIEJ
olej, karton, 12,4 x 17,5 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d.: R Kochanowski. 6 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 8 000 - 12 000
olej, p³ótno, 55,3 x 47 cm sygn. p.d.: Studyum do Rac³awic | Styka na odwrocie napis na p³ótnie: 60 55 000 z³
estymacja: 60 000 - 80 000
28 JAN MATEJKO (Kraków 1838 - Kraków 1893)
KOÑ JASNOGNIADY. KOÑ Z ARABSK¥ G£OW¥, 1882 STUDIUM DO SOBIESKIEGO POD WIEDNIEM. KOÑ POD KRÓLEM olej, p³ótno 102 x 63 cm sygn. p.d. monogramem wi¹zanym: JM POCHODZENIE: pierwotnie w zbiorach artysty i jego rodziny; w 1938 odnotowany jako w³asnoœæ Hanny Strassburgerowej w Konstancinie k. Warszawy; w 1939 kolekcja Edwarda Natansona w Warszawie; ok. 1940 w³asnoœæ Ludwika Trylskiego, w³aœciciela maj¹tku Regu³y pod Warszaw¹; póŸniej sprzedany do zbiorów prywatnych.
130 000 z³
estymacja: 150 000 - 350 000
Prezentowany obraz to studium królewskiego rumaka do Sobieskiego pod Wiedniem (olej, p³ótno, 458 × 894 cm), ukoñczonego w 1883 wielkiego historycznego obrazu, który Matejko w imieniu narodu polskiego ofiarowa³ papie¿owi Leonowi XIII i który znajduje siê w Muzeum Watykañskim w Rzymie. Wed³ug Gorzkowskiego, Matejko malowa³ to studium w Krakowie, w dworku hr. Potockiej przy ul. Smoleñsk, a konia sprowadzono specjalnie ze stajni Potockich w Krzeszowicach. Koñ przedstawiony jest w ¿ywym ruchu, zaznaczone jest siod³o i nogi jeŸdŸca w strzemionach, odpowiadaj¹ce uk³adowi nóg króla w obrazie.
Obraz wymieniany i reprodukowany: - Katalog wystawy poœmiertnej obrazów i rysunków œ.p. mistrza Jana Matejki w posiadaniu Rodziny bêd¹cych, Muzeum Narodowe, Kraków 1893 [wyd. 2. Kraków 1894], s. 10, nr kat. 35; - M. Gorzkowski, Jan Matejko. Epoka lat dalszych. Z dziennika prowadzonego w ci¹gu lat siedemnastu, Kraków 1898, s. 286; - Katalog wystawy rysunków i szkiców Jana Matejki urz¹dzonej w setn¹ rocznicê urodzin artysty przez Ko³o Historyków Sztuki Studentów Uniwersytetu J. Pi³sudskiego, Muzeum Narodowe, Warszawa marzec-kwiecieñ 1938, s. 71, nr kat. 169, tabl. XI, [uwaga: tu b³êdny wymiar wysokoœci]; - M. Treter, Matejko. Osobowoœæ artysty, twórczoœæ, forma i styl, Lwów-Warszawa 1939, il 279 na s. 398; - K. Sroczyñska [red.], Matejko. Obrazy olejne. Katalog, Warszawa 1993, s. 198, nr kat. 226, il. [uwaga: tu b³êdny wymiar wysokoœci]. Sobieski..., fragment
29 TADEUSZ RYBKOWSKI (Kielce 1848 - Lwów 1926)
NA TARG, 1879 olej, deska, 21 x 36,9 cm sygn. l.d: T. Rybkowski 1879 12 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 15 000 - 30 000
30 LUDWIK GÊD£EK (Kraków 1847 - Wiedeñ 1904)
ZWIAD olej, deska, 36 x 58,3 cm sygn. p.d.: L. Gêd³ek Wien 35 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 40 000 - 60 000
31 JÓZEF BRANDT
Obraz wymieniony, opisany b¹dŸ reprodukowany w:
(Szczebrzeszyn 1841 - Radom 1915)
PRZEWODNIK, przed lub 1910 olej, p³ótno 79 x 125 cm sygn. p.d.: Józef Brandt | Z Warszawy | Monachium POCHODZENIE: kolekcja Leona Feliksa Goldsteina (1871-1926) dyplomaty i bankiera (zakup TZSP 1910/11); nastêpnie w³asnoœæ jego ¿ony Zofii z Karnkowskich, 2o voto Tarnowskiej. PóŸniej w zbiorach prywatnych
580 000 z³
estymacja: 650 000 - 850 000
- Wystawa Jubileuszowa Towarzystwa Zachêty Sztuk Piêknych w Król. Polskiem 1910-1911, Warszawa, grudzieñ - styczeñ [19101911], s. nlb, nr kat. 33, il.; - W. Wankie, W 50-t¹ rocznicê istnienia, Otwarcie wystawy jubileuszowej warsz. Tow. Zach. Szt. Piêkn., „Œwiat“ (Warszawa) 1910, nr 52 z dn. 24 XII 1910, il. na s. 7; - „Biesiada Literacka“ 1911, I pó³rocze, nr 16 z dn. 21 IV 1911, il. na s. 311; - „Tygodnik Ilustrowany“ 1911, I pó³rocze, nr 23 z dn. 3 VI 1911, il. na s. 445 [ze zbiorów Leona Goldsteina]; - „Ziarno“ 1911, il. na s. 113; - „Praca“ 1912, tablica po s. 144; - T. Jaroszyñski, Album malarstwa polskiego. Album d’art polonais, Paris [1911-1913], tablica IV [w³asnoœæ Stanis³awa Goldsteina]; - J. Wierciñska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachêty Sztuk piêknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wroc³awWarszawa - Kraków 1969, s. 33 [obraz wystawiony 1910/1911; zakupiony przez Leona Goldsteina].
32 JACEK MALCZEWSKI (Radom 1854 - Kraków 1929)
SYBIRAK. MʯCZYZNA W SZYNELU, 1904 olej, tektura, 29,2 x 22,8 cm sygn. w górnej prawej æwiartce: J Malczewski | 1904 Na odwrocie nieczytelny stempel, prawdopodobnie którejœ z krakowskich firm oferuj¹cych materia³y malarskie. 80 000 z³
estymacja: 100 000 - 150 000
W postaci Sybiraka, bohatera obrazu rozpoznajemy d³ugoletniego, ulubionego modela Malczewskiego - „niejakiego“ Wójcickiego ze Zwierzyñca, o którym pisa³a, m.in. Michalina Janoszanka (patrz ni¿ej). Jego wyraziste rysy i szlachetna powierzchownoœæ odpowiada³a podnios³ej roli, jak¹ artysta nadawa³ mu w swoich obrazach z lat 1900-1910. Wymieniæ tu mo¿na na przyk³ad: tryptyki Muzyka (1906; MNW) i Za wczeœnie (1905; MNP), obrazy Œmieræ (1902), Moja pieœñ (1904; MNP), Tobiasz (1904) czy Zatruta studnia IV (1905; MNP). Znana jest fotografia Wójcickiego pozuj¹cego Malczewskiemu, która po raz pierwszy ukaza³a siê w roku 1905 w „Tygodniku Ilustrowanym“, a która póŸniej reprodukowana by³a jeszcze wielokrotnie. Zamieœci³ j¹ tak¿e Adam Heydel w swojej monografii malarza. Uwa¿na analiza tego zdjêcia - szynel, a przede wszystkim uk³ad r¹k modela - nasuwa przypuszczenie, ¿e Malczewski mo¿e malowaæ w³aœnie naszego Sybiraka. Porównaj: - „Tygodnik Ilustrowany“ 1905, nr 8 z dn. 25 lutego, il. na s. 121 [Jacek Malczewski w swojej pracowni; fot. J. Dobrzañski]; - A. Heydel, Jacek Malczewski. Cz³owiek i artysta, Kraków 1933, il. 75 na s. 154. - M. Janoszanka, Wielki tercjarz. Moje wspomnienia o Jacku Malczewskim, Poznañ 1931, s. 157.
Jacek Malczewski, wybitny przedstawiciel malarstwa polskiego modernizmu, studia artystyczne rozpocz¹³ w krakowskiej Szkole Sztuk Piêknych, gdzie w latach 1872-1875 uczy³ siê pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, W³adys³awa £uszczkiewicza i Jana Matejki, do którego pracowni uczêszcza³ ponownie w 1877-1879. Nastêpnie kszta³ci³ siê w Paryskiej École des Beaux Arts u E. Lehmanna (1876-1877). W 1880 podró¿owa³ do W³och. W 1884-1885 wzi¹³ udzia³ - jako rysownik - w naukowej ekspedycji Karola Lanckoroñskiego do Pamfilii i Pizydii w Ma³ej Azji. Wówczas by³ tak¿e w Grecji i we W³oszech. W latach 1885-1886 przebywa³ przez kilka miesiêcy w Monachium. Po powrocie zamieszka³ na sta³e w Krakowie, sk¹d wyje¿d¿a³ jeszcze do Monachium i do W³och. W 1896-1900 uczy³ w krakowskiej Szkole Sztuk Piêknych, a w latach 1911-1922 by³ profesorem i dwukrotnie rektorem krakowskiej Akademii. Lata 1914-1915 spêdzi³ w Wiedniu, w 1916 wróci³ do Krakowa. W ostatnich latach ¿ycia przebywa³ g³ównie w Lus³awicach i Charzewicach k. Zakliczyna. By³ wspó³za³o¿ycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka“ (1897) oraz cz³onkiem grupy „Zero“ (1908). We wczesnym okresie twórczoœci malowa³ portrety, sceny rodzajowe i - przede wszystkim obrazy o tematach zwi¹zanych z martyrologi¹ Polaków po powstaniu styczniowym (Œmieræ Ellenai, Niedziela w kopalni, Na etapie, Wigilia na Syberii). PóŸniej, od lat dziewiêædziesi¹tych XIX w. tworzy³ obrazy o treœciach symbolicznych z przenikaj¹cymi siê w¹tkami patriotycznymi, biblijnymi, baœniowymi, literackimi i alegoryczno-fantastycznymi.
33 PIOTR MICHA£OWSKI (Kraków 1800 - Krzysztoforzyce 1855)
GENERA£ LEGEDITSCH NA KONIU, 1848-1850 olej, p³ótno, 53 x 44 cm Na odwrocie - czêœciowo zachowane - nalepki na kroœnie: - 1. papier naklejony na p³ótnie; napis odrêczny atramentem: Wyst. Retrosp. Komitet Krakowski | Dekl. l. 48 Nr 366. | Piotr Micha³owski | „Jenera³ austriacki na bia³ym [przekreœlone] Legeditsch | na bia³ym koniu... [dalej napis zniszczony];
- 2. nalepka wystawy w Towarzystwie Sztuk Piêknych w Krakowie w roku 1913 [druk, atrament]: /../ WO /.../ YCH W KRAKOWIE W | 1913 1941 | Autor Micha³owski Piotr | Dzie³o p.t. Portret genera³a Lege/.../ komenderu | j¹cego w Krakowie
POCHODZENIE: 1894 w³asnoœæ Adama £empickiego, ziêcia Micha³owskiego w Krzysztoforzycach; 1813 w zbiorach Ró¿y z £empickich Micha³owskiej, wnuczki artysty; 1932 w³asnoœæ Józefa Kuczyñskiego w Krakowie; póŸniej w kolekcji prywatnej.
180 000 z³
estymacja: 200 000 - 300 000
Portretowany, Ignaz von Legeditsch (1791-1866), genera³ cesarsko-królewskiej kawalerii w latach 1841-1848 dowodzi³ brygad¹, która stacjonowa³a w Tarnowie, Rzeszowie i Jaœle. Dzielny ¿o³nierz, mia³ opiniê dowódcy o wysokim poczuciu sprawiedliwoœci, ciesz¹cego siê szacunkiem ludnoœci cywilnej. Micha³owski zna³ genera³a prawdopodobnie ju¿ od po³owy lat czterdziestych. A pe³ni¹c w latach 1848-1852 funkcjê prezesa rady Administracyjnej Krakowa, móg³ dziêki ¿yczliwoœci genera³a pomagaæ osobom zagro¿onym aresztowaniem za dzia³alnoœæ polityczn¹. (patrz: N... N...[Celina Micha³owska], Piotr Micha³owski. Rys ¿ycia, zawód artystyczny, dzia³alnoœæ w ¿yciu publicznym, Kraków 19110, s. 79) I jeszcze uwaga techniczna: obraz namalowany jest na p³ótnie u¿ytym ju¿ poprzednio, pod konnym portretem genera³a znajduje siê inny portret mêski. By³a to czêsta praktyka artysty, który dwu, a nawet trzykrotne u¿ywa³ tych samych p³ócien, a fragmenty zamalowanych kompozycji by³y czêsto widoczne nawet go³ym okiem.
Obraz wymieniony, opisany, reprodukowany: - J. Bo³oz-Antoniewicz, Katalog wystawy sztuki polskiej od roku 1764-1886, Lwów 1894, nr kat. 761; - J. Mycielski, Sto lat dziejów malarstwa w Polsce 1760-1860. Z okazyi Wystawy retrospektywnej malarstwa polskiego we Lwowie 1894 r., Kraków 1897, s. 378; - Katalog Illustrowany wystawy „Koñ w malarstwie i rzeŸbie polskiej“ w Towarzystwie Przyjació³ Sztuk Piêknych w Krakowie, Kraków lipiec 1913, nr kat. 79; - M. Sterling, Piotr Micha³owski 1800-1855, Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“, Warszawa 1932, s. 84; - „G³os Plastyków“ 1934, nr 9-12, il. na s. 113;
- J. Sienkiewicz (wspó³praca J. Zanoziñski, J. Micha³owski), Piotr Micha³owski, Warszawa 1959, s. 61, nr kat. 37, il. 37; - J.K. Ostrowski, Piotr Micha³owski, KAW, Warszawa 1985, s. 98, 100; - S³ownik artystów polskich i obcych w Polsce dzia³aj¹cych, [Micha³owski Piotr; autor has³a: J.K. Ostrowski], t. 5; Warszawa 1993, s. 517; - Piotr Micha³owski 1800-1855. Wystawa dzie³ artysty w dwusetn¹ rocznicê urodzin, (katalog opracowali A. Zeñczak, B. Studzi¿ba, artyku³y wstêpne M. K. Ostrowski, J. Szpor), Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2000, Aneks: obrazy nie wystawione; s. 212, nr kat. XVI, il.
34 ZYGMUNT WALISZEWSKI (Petersburg 1897 - Kraków 1936)
JAN SOBIESKI, lata 1922-1923 na odwrocie KSI¥¯Ê JÓZEF PONIATOWSKI NA KONIU olej, p³ótno 73,5 x 59,5 cm
40 000 z³
estymacja: 45 000 - 55 000
Obraz wymieniany, opisany i reprodukowany: - Wystawa prac nieznanych. Zygmunt Waliszewski zapomniany odnaleziony. Kazimierz Mitera w s³u¿bie sztuki [wstêp H. Bartnicka-Górska], Rempex, Warszawa 1993, nr kat. 9 i 9a, 2 repr.;
- H. Bartnicka-Górska, A. Prugar-Myœlik, Zygmunt Waliszewski 18971936. Malarstwo i rysunek. Wystawa monograficzna. Muzeum Narodowe w Warszawie V-VI 1999, Warszawa 1999, s. 166, nr kat. II/4.
Zygmunt Waliszewski - malarz, scenograf, ilustrator. Wykazuj¹c od dzieciñstwa du¿y talent plastyczny, edukacjê artystyczn¹ rozpocz¹³ wczeœnie na Kursach Malarstwa i Rysunku prowadzonych przez Niko³aja Sklifasowskiego i Borysa Fogla pocz¹tkowo w Batumi, a nastêpnie w Tyflisie. Jako 13-letni ch³opiec mia³ swoj¹ pierwsz¹ wystawê pt. „Cudowne dziecko“. Podczas pierwszej wojny œwiatowej wst¹pi³ do wojska i walczy³ na froncie pó³nocnym. Z frontu pochodzi wiele rysunkowych szkiców i portretów ¿o³nierzy, które obecnie znajduj¹ siê w zbiorach MNW. Ranny, okres rekonwalescencji przechodzi³ w Moskwie, nawi¹zuj¹c przyjaŸñ z tamtejsz¹ bohem¹ artystyczn¹. Powróci³ do Tbilisi i gdy w roku 1918 Gruzja proklamowa³a niepodleg³oœæ, Waliszewski aktywnie dzia³a³ wœród grona futurystów skupionych w tzw. „Uniwersytecie 41“. Wykona³ wówczas awangardow¹ formalnie kurtynê dla Pañstwowego Teatru Opery w Tbilisi. Zagro¿enie bolszewickie spowodowa³o wyjazd artysty do Polski, gdzie w 1921 wst¹pi³ do krakowskiej Akademii Sztuk Piêknych - do pracowni Wojciecha Weissa, a nastêpnie Józefa Pankiewicza. Nawi¹za³ kontakt z krakowsk¹ awangard¹, pisa³ rozprawy teoretyczne, projektowa³ scenografiê i kostiumy do sztuk teatralnych, wykona³ dekoracje malarskie sali klubowej futurystów „Ga³ka Muszkato³owa“. W 1924 wyjecha³ z grup¹ studentów tworz¹cych tzw. „Komitet Paryski“ na dalsz¹ naukê do Pary¿a, gdzie prof. Józef Pankiewicz zorganizowa³ filiê krakowskiej uczelni. Jego prace zdominowa³ problem koloru i Waliszewski sta³ siê jednym z najwybitniejszych przedstawicieli nurtu koloryzmu w sztuce polskiej 20-lecia miêdzywojennego. Ciê¿ko chory, po amputacji nóg powróci³ do Polski w 1930. Tu powsta³y du¿e kompozycje jak Wyspa mi³oœci, cykl Uczt inspirowanych twórczoœci¹ Veronesa, liczne pejza¿e i martwe natury zaliczane do najcenniejszych jego dzie³. Jest autorem plafonu na Wawelu w Kurzej Stopce. Ponadto tworzy³ karykatury, scenki humorystyczne, projektowa³ plakaty. Swoje prace prezentowa³ na wystawach w kraju i za granic¹, m.in. w Pary¿u (1930), Genewie (1931), Krakowie (1932), w Warszawie (1930, 1933) i na Miêdzynarodowym Biennale w Wenecji (1934). Jego prace posiadaj¹, m.in. Muzea Narodowe w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Muzeum im. Puszkina w Moskwie, Ermita¿ w Sankt Petersburgu. Du¿y zespó³ rysunków i akwarel znajduje siê w Muzeum Sztuki Gruziñskiej w Tbilisi oraz w tamtejszych kolekcjach prywatnych.
35 LEON WYCZÓ£KOWSKI (Huta Miastkowska k. Siedlec 1852 - Warszawa 1936)
KOZIA PRZE£ÊCZ W TATRACH, 1904-1905 pastel, tektura, 54,4 x 57,5 cm (w œwietle ramy) sygn. p.d.: L Wyczó³ POCHODZENIE: kolekcja rodziny Stanis³awa Lentza, poŸniej prywatne zbiory w Czêstochowie. 35 000 z³
estymacja: 40 000 - 60 000
Widok od strony pó³nocnej na Kozi¹ Prze³êcz miêdzy masywem Koziego Wierchu a Zamar³¹ Turni¹. Tatry - tê nieznan¹ dla siebie krainê - Wyczó³kowski - pozna³ póŸno. Prawdopodobnie po odbytej wycieczce górskiej w towarzystwie taterników, którzy zachêcali do tego tematu, na pewien czas opuœci³ pracowniê i przeniós³ siê na plener, w g³uche turnie nad Czarny Staw i na szczyty gór. Warunki materialne mia³ wtedy znakomite; pozwala³y mu na zorganizowanie kosztownej wyprawy /.../ Towarzyszy³o mu kilku górali z przewodnikiem doœwiadczonym, starym gazd¹ „Tatarem“, którego Wyczó³ tak czêsto potem malowa³ i rysowa³ w grafice. Ci ludzie nosili potrzebne utensylia, materia³y malarskie, ¿ywnoœæ i namioty; rozbijali je w miejscach nadaj¹cych siê do malowania. Przy rozpalonym ognisku i chórze pieœni góralskich Wyczó³ utrwala³ swoje wra¿enia pastel¹ na specjalnie przygotowanych du¿ych kartonach. Powsta³ wiêc wielki cykl obrazów, kilkadziesi¹t sztuk, które Wyczó³ w ci¹gu kilku miesiêcy namalowa³. Studiowa³ pejza¿ górski o ka¿dej porze dnia. Ju¿ od wczesnego ranka z otwartego namiotu podpatrywa³ efekty œwiat³a pierwszych promieni s³oñca, jakie pada³y na olbrzymi masyw granitowych szczytów. Specjalnie lubi³ malowaæ góry w dnie pochmurne, ponure. Silne wra¿enie wywiera³y na Wyczó³a stawy górskie. Godzinami przesiadywa³ nad nimi. W Krakowie po powrocie z Zakopanego obrazy oprawia³ w kute miedziane ramy i zawiesza³ na ³añcuchach ¿elaznych w salach Tow. P. Sztuk P. Studia wywo³ywa³y olbrzymie zainteresowanie; prawie wszystkie by³y na wystawie zakupione. [Relacja ucznia artysty T. Grota; cyt. za: Leon Wyczó³kowski. Listy i wspomnienia, oprac. M. Twarowska, Wroc³aw 1960, s. 274]
36 JÓZEF CHE£MOÑSKI (Boczki k. £owicza 1849 Kuklówka k. Grodziska Mazowieckiego 1914)
JESIEÑ, 1875 JESIENNA WICHURA. JESIENNA ZAWIERUCHA. JESIENNY WIECZÓR. HERBSTABEND. olej, p³ótno 75 x 159 cm sygn. l.d.: JÓZEF CHE£MOÑSKI | W WARSZAWIE | 1875 r.
POCHODZENIE: 1891 w³asnoœæ Juliusza Wertheima w Warszawie, a w 1907 odnotowany jako w³asnoœæ jego syna Piotra Wertheima. W 1994 wystawiony w Galerie Horszowski we Wroc³awiu i sprzedany nieznanemu nabywcy. W 1997 wystawiony na aukcji w Warszawie, trafi³ do kolekcji prywatnej we Wroc³awiu.
1 300 000 z³
estymacja: 1 400 000 - 2 500 000
Obraz klasy muzealnej, zajmuj¹cy wa¿ne miejsce w historii polskiego malarstwa. Jesieñ jest jednym z obrazów malowanych w pracowni na poddaszu Hotelu Europejskiego w Warszawie, któr¹ Che³moñski dzieli³ z Antonim Piotrowskim, Stanis³awem Witkiewiczem i Adamem Chmielowskim. Artysta by³ ju¿ wówczas po studiach w Monachium i po podró¿y na Ukrainê. W tej s³ynnej pracowni, nazwanej póŸniej „kuŸni¹“ nowego realistycznego malarstwa, powsta³y, m.in. tak¿e obrazy Babie lato, Na folwarku, Stró¿ nocny, Przed odjazdem goœci, Wieczór letni, Wo³yñskie miasteczko. Prace te, pokazane w 1875 w warszawskim Tow. Zachêty wzbudzi³y falê krytyki; jedynie Jesieñ spotka³a siê z przychylniejszym przyjêciem. Nawet Henryk Struve, zawsze ostry w s¹dach recenzent pisma „K³osy“, wita³ „ten utwór z radoœci¹, jako objaw g³êbszego poetycznego nastroju, wylanego na p³ótno w sposób wzruszaj¹cy“. Przychylne uwagi o obrazie zamieœci³ tak¿e Boles³aw Prus w swoich „Kronikach tygodniowych“: - „Kto siê chce przekonaæ, jakim strasznym istotnie obserwatorem jest p. Ch., niech siê przypatrzy jego „Jesieni“. Co te¿ tam ten wicher jesienny nie wyrabia z dymem i ze studziennym dr¹giem, jak on podmuchuje chudego i skulonego psa... ach! ... A jak siê tam œwieci w tej cha³upie ... ach!“ W roku 1891 obraz - jako Herbstabend - pokazany zosta³ na Miêdzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie, a w roku 1907 na Wystawie dzie³ Che³moñskiego w Warszawie. PóŸniej s³uch o nim zagin¹³; po II wojnie uchodzi³ za zaginiony. „Wyp³yn¹³“ dopiero w roku 1994, wystawiony w Galerie Horszowski we Wroc³awiu. Wystawy: - Warszawa Zachêta wrzesieñ 1875; - Berlin Internationale Kunst-Ausstellung 1891; - Warszawa Zachêta 1907; - Warszawa Muzeum Narodowe 2000/2001; - Wroc³aw Muzeum Miejskie Wroc³awia 2014.
Wiêcej o obrazie na kolejnych stronach.
... obraz /.../ wywo³uje g³êbokie wra¿enie. Nie mamy tu ju¿ przed sob¹ realistycznego naœladowania natury, lecz znaæ we wszystkim ducha czuj¹cego, przejêtego ¿yciem natury. Tak nie wygl¹da jesieñ rzeczywista; tak j¹ tylko odczuwa serce ludzkie w chwilach wewnêtrznego rozstroju /.../ Jest to obraz, podobny, ze wzglêdu na swój ogólny charakter, do piosenek Heinego lub Musseta. Nie brak mu uczucia, poezji ... Henryk Struve (1875)
... Jemu chodzi³o o to, ¿eby wiatr na obrazie œwiszcza³ w badylach zwiêd³ych s³oneczników, dzwoni³ deszczem po szybach i stuka³ wiadrem wisz¹cym u ¿urawia. Stanis³aw Witkiewicz (1889)
... Trzy te zaœ obrazy wielkiej wagi pod wzglêdem charakteru prac Che³moñskiego, to: Jesieñ, Wieczór letni i Czwórka ukraiñska. Jesieñ wyobra¿ona jest jako pora s³otna, zlew¹ nape³niaj¹ca najmniejsze do³ki, otaczaj¹ce dworek, przysiad³y do ziemi. Dworek, otoczony obna¿onymi z liœci drzewami i posch³emi roœlinami ogrodowemi, szamotanemi wiatrem, tonie w pomroce nocnej i œwieci tylko kilku punktami, przedzieraj¹cego siê przez otwory okiennic œwiat³a. Pod domek tul¹ siê psiska. Cz³owieka tu wprawdzie nie ma, ale siê go najzupe³niej widzi i odczuwa poza okiennicami, odczuwa siê zarówno b³ogoœæ schronienia pod goœcinnym dachem, jak i niedolê tul¹cych siê u progu psiaków; jest siê wœród szumu drzew, szelestu deszczu, skrzypienia okiennic i ¿urawia, plusku wody, s³owem wœród jesiennego wieczoru. Wojciech Gerson (1890)
... Nikt tak nie czuje jej poezji [matki-ziemi] jak on, nikt nie stworzy takiego w³asnego odrêbnego œwiata z najcodzienniejszych jej motywów, nikt go nie nape³ni takim ¿yciem i nastrojem. Konstanty Maria Górski (1891)
... Jesieñ, pierwszy obraz nastrojowy w polskim malarstwie. ... Nastrój ogólny szalony. Je¿eli mo¿na tak powiedzieæ, to bym nazwa³ ten pejza¿ psychologicznym, gdy¿ widz odczuwa, patrz¹c, to wszystko czemu by podlega³, znajduj¹c siê w rzeczywistoœci w podobnym otoczeniu. Henryk Pi¹tkowski (1895, 1907)
... Noc jesienna. Jakiœ zak¹tek dworu wiejskiego w zapuszczonym ogrodzie. Pozamykane okiennice. Psy kul¹ siê pod drzwiami domostwa, wichura porywa badyle ogrodu i ko³ysze kub³em studziennego ¿urawia. Czes³aw Tañski (1934)
Obraz opisywany, wzmiankowany, reprodukowany:
- H. Struve, Przegl¹d artystyczny. Wystawa Towarzystwa Zachêty Sztuk Piêknych w Królestwie Polskiem. Malarstwo rodzajowe i kraj obrazy, „K³osy“ 1875 nr 539 z dn. 16 (28) X 1875, s. 286;
- H. Pi¹tkowski, Che³moñski (Wystawa zbiorowa prac jego w Towarzystwie Zachêty), „Kurier Warszawski“ 1907, nr 83 z dn. 24 III, s. 5;
- W. Bartkiewicz, Przegl¹d artystyczny, „Bluszcz“ 1875, nr 41 z dn. 1 (13) X, s. 326-327;
- Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachêty Sztuk Piêknych w Królestwie Polskiem za rok 1907, Warszawa 1908, s. 15 [Jesienna zawierucha];
- B. Prus, Kronika tygodniowa, „Kurier Warszawski“ 1875, nr 247 z dn. 8 XI (27 X 1875), s. 2;
- Cz. Tañski, Pro memoria, [w:] Józefowi Che³moñskiemu w ho³dzie ziemia ³owicka, kwiecieñ 1934 [red. J. Wegner], £owicz 1934, s. 9;
- [J. Wojciechowski] Sprawozdanie z wystawy Towarzystwa Zachêty Sztuk Piêknych, „Tygodnik Ilustrowany“ 1875, nr 415 z dn. 28 XI (11 XII 1875), s. 377;
- M. Mas³owski, Malarski ¿ywot Józefa Che³moñskiego, Warszawa 1965, s. 173 [wzmiankowany jako obraz zaginiony];
- [Przes³awa?] Obrazy na wystawie Towarzystwa Zachêty Sztuk Piêknych, „Tygodnik Mód i Powieœci“ 1875, nr 46 z dn. 13 XI, s. 547-548; - Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachêty Sztuk Piêknych w Królestwie Polskiem za rok 1875, Warszawa 1876, s. 64 [Jesieñ];
- J. Wierciñska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachêty Sztuk Piêknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wroc³aw 1969, s. 49); - M. Mas³owski, Józef Che³moñski, Warszawa 1973, s. 117, 119, 121, 190 il. 36, 37, 38 na s. 54-56 [wzmiankowany jako obraz zaginiony];
- „K³osy“, 1876, I pó³rocze, nr 552 z dn. 15 (27) I 1876, il. na s. 52;
- A. Ligocki, Józef Che³moñski, Warszawa 1983, s. 39, il. 27 na s. 37 [wzmiankowany jako obraz zaginiony];
- W. Gerson, Z malarstwa, „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne“, 1890, nr 346 z dn. 17 V 1896, s. 236;
- H. H. [Henryk Horszowski], Odnaleziono obraz Che³moñskiego, “Art & Business“ 1995, nr 7-8, s. 16-17, il. na s. 5 i 16;
- C. Jellenta, Spod d³uta i pêdzla, „Ateneum“ 1891, t. I, z III 1891, s. 585 [przedruk: C. Jellenta, Galeria ostatnich dni, Kraków 1897, s. 186);
- T. Matuszczak, Józef Che³moñski, Wyd. Kluszczyñski, Kraków 1996, s. 17;
- Internationale Kunst-Ausstellung veranstaltet vom Verein Berliner Künstler anlässlich seines fünfzigjährigen Bestehens 1841-1891. Katalog. Zweite Auflage, Berlin Verein Berliner Künstler 1891, s. 208, nr kat. 3816 [Herbstabend; Besitzer: Herr Jul. Wertheim in Warschau]; - Die Polnische Kunst auf der Internationalen Kunst-Ausstellung zu Berlin, Berlin 1891, il. plansza nlb. 17 [Herbstabend; Besitzer: Herr Jul. Wertheim in Warschau]; - K. M. Górski, Malarstwo na miêdzynarodowej wystawie sztuki w Berlinie, „Biblioteka Warszawska“ 1891, t. 4., s. 519; - M. Kotarbiñski, Wystawa miêdzynarodowa sztuki w Berlinie, „Tygodnik Ilustrowany“ 1891, nr 75 z dn. 6 VI, s. 363; - W. Gerson, Che³moñski Józef [w:] Wielka Encyklopedia Powszechna Ilustrowana, t. XI, Warszawa 1893, s. 498; - H. Pi¹tkowski, Polskie malarstwo wspó³czesne. Szkice i noty, Petersburg 1895, s. 67; - Wystawa dzie³ Che³moñskiego, Tow. Zach. Szt. Piêkn. w Król. Pol., Warszawa 1907, s. 3, nr kat. 13 [w³asnoœæ Piotra Wertheima]; - H. Pi¹tkowski, Wystawa Che³moñskiego, „Tygodnik Ilustrowany“ 1907, nr 10 z dn. 9 III, s. 213;
- A. Pilarz, T. Lewicki, Pejza¿ polski z u³anem, Rempex, Warszawa, 25 VI 1997, “Art & Business“ 1997, nr 9, s. 1 - 2, il. na s. 3; - Krajobrazy. Polskie malarstwo pejza¿owe od Oœwiecenia do koñca XX wieku [praca zbiorowa; red. D. Folga-Januszewska], MNW, KAW, Warszawa 2000, s. 54, il.; - T. Matuszczak, Józef Che³moñski, Wyd. Kluszczyñski, Kraków 2003, s. 18, il. na s. 44; - Józef Che³moñski w kolekcjach prywatnych w 90 rocznicê œmierci malarza, [wybór obrazów i tekst T. Matuszczak, wybór wierszy W. Siemion], Radziejowice 2004, s. 14, 15, 48-52, il. na s. 15; - E. Micke-Broniarek, Józef Che³moñski, Wyd. Dolnoœl¹skie, Wroc³aw 2001, s. 40, il. na. s. 42-43; - S. Gowin, Józef Che³moñski (1849-1914), seria: Ludzie czasy dzie³a, Edipresse Polska S.A., Warszawa 2006, s. 41, il. na s. 44; - A. Melbechowska-Luty, Che³moñski. Malarz polskich ¿ywio³ów, Dom Pracy Twórczej w Radziejowicach, Radziejowice 2014, s. 49, il. 24 na s. 50-51; - Spacer po galerii malarstwa polskiego z prze³omu XIX i XX wieku, [pod red. K. Kurpiewskiej], Muzeum Miejskie Wroc³awia, Wroc³aw 2014, s. 13, il. na s. 13 i 68-69.
37 ANTONY SERRES
38 STANIS£AW KAMOCKI
(Bordeaux 1828 - Bordeaux 1898)
(Warszawa 1875 - Zakopane 1944)
DAMA Z PIESKIEM
DWOREK WŒRÓD ZIELENI, ok. 1915
olej, deska, 34,1 x 25,5 cm sygn. p.d.: Antony Serres Na odwr. naklejki domu aukcyjnego Christie’s z dat¹ 18 XII 2008. Ponadto napisy czerwon¹ kredk¹: 52284.
pastel, karton, 46,5 x 62 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d.: S Kamocki
5 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 10 000
16 000 z³
estymacja: 20 000 - 30 000
39 KAROL DOMINIK WITKOWSKI
40 ERNO ERB
(KARL WITKOWSKI)
(Lwów 1878 lub 1890 - Lwów 1942)
(Jaz³owiec 1860 - Newark, New Jersey 1910)
SCENA LWOWSKA. NA TARGU WE LWOWIE PORTRET RABINA, ok. 1882 olej, karton naklejony na p³ótno, 51 x 40 cm sygn. p.d. K. Witkowski na górnej listwie krosna napis: K | Wukowitz * 12 000 z³
estymacja: 15 000 - 25 000
Interesuj¹cy, œwietnie malowany Portret Rabina, dzie³o Karola Witkowskiego, malarza, który „karierê“ zrobi³ w Stanach Zjednoczonych, a w Polsce nie by³ specjalnie znany. Obraz pochodzi zapewne z wczeœniejszego, krakowsko - monachijskiego okresu twórczoœci artysty.
* do wylicytowanej ceny doliczona zostanie op³ata organizacyjna (Premium) w wys. 26 % (VAT, droit de suite i podatek graniczny).
olej, p³ótno, 35 x 48,5 cm sygn. l.d.: E. Erb POCHODZENIE: kolekcja prywatna we Wroc³awiu. 8 000 z³
estymacja: 10 000 - 15 000
Obraz opisany i reprodukowany: - Spacer po galerii malarstwa polskiego z prze³omu XIX i XX wieku [pod red. K. Kurpiewskiej], Muzeum Miejskie Wroc³awia, Wroc³aw 2014, s. 31, il. na s. 31 oraz 89.
41 VLASTIMIL HOFMAN
42 VLASTIMIL HOFMAN
(Praga 1881 - Szklarska Porêba 1970)
(Praga 1881 - Szklarska Porêba 1970)
AUTOPORTRET Z PALET¥, 1939
PEJZA¯ ZIMOWY, 1924
olej, sklejka, 99,5 x 69,5 cm sygn. p.g.: Wlastimil 1939 | Hofman
olej, tektura, 44,6 x 57,8 cm sygn. p.d.: Wlastimil Hofman | Kraków 1924
40 000 z³
estymacja: 50 000 - 60 000
12 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 15 000 - 20 000
43 JÓZEF JAROSZYÑSKI
44 FRANCISZEK STREITT
(Lwów 1835 - Monachium 1900)
(Brody 1839 - Monachium 1890)
KARY KOÑ
KWIATEK DO KAPELUSZA
olej, tektura, 38,3 x 47,8 cm sygn. p.d.: J Jaroszyñski
olej, p³ótno, 72,5 x 58,5 cm sygn. p.d.: Fr. Streitt Na odwrocie, na p³ótnie owalny firmowy stempel z czytelnym fragmentem napisu: A. Lenck | München.
6 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 8 000 - 12 000
38 000 z³
estymacja: 45 000 - 65 000
45 ERWIN KRÖNER (Kroener)
46 VIRGILIO COLOMBO
(Düsseldorf 1889 - Düsseldorf 1963)
(XIX / XX w.)
PEJZA¯ Z ABACJI, 1924
RODZINNE SZCZÊŒCIE, ok. 1890
gwasz, karton, 28,5 x 38,8 cm sygn. p.d.: Erwin Kröner. 24 | Abbazia
akwarela, gwasz, papier, 46 x 33 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d.: Colombo
2 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 3 000 - 5 000
2 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 3 000 - 5 000
47 JULIAN FA£AT (Tulig³owy k. Lwowa 1853 - Bystra k. Bielska 1929)
ULICZKA W TOLEDO, 1884 akwarela, papier, 59 x 17,5 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d.: Jul Fa³at 84 Toledo Na odwrocie nalepka wystawy (druk, atrament) o treœci: [po bokach dwukrotnie:] Towarzystwo Zachêty Sztuk Piêknych w Król. Polsk. | [poœrodku:] No 4211 | Nazwisko autora Julian Fa³at | Rodzaj dzie³a: akwarella | Tytu³ Ulica w Toledo | Wymiar - | Cena lub jego wartoœæ - | W³asnoœæ pani Jul Zimler | Adres - | Warszawa d. [nieczytelne]. r. 28 000 z³
estymacja: 30 000 - 50 000
Wiosn¹ roku 1884 Julian Fa³at w towarzystwie przyjaciela, Juliusza Hermana wyjecha³ po raz pierwszy do Pary¿a, a stamt¹d do Hiszpanii. Madryt zdecydowanie mu siê nie podoba³ wiêc - aby jak najprêdzej zapoznaæ siê z prawdziw¹ Hiszpani¹ - pojecha³ do Toledo. PóŸniej wspominaj¹c to miasto pisa³: Jedna jest Wenecja na œwiecie - i jedno Toledo. Miasto na wzgórzu, opasane rzek¹ Tag, ze strzelist¹ gotyck¹ wie¿¹ katedry kryj¹cej nieprzebrane bogactwa, zachowa³o charakter tajemniczego œwiata mauretañskiego i daje pojêcie o tej kulturze i rasie. Malujê trochê fragmentów miasta, zw³aszcza ciasnych malowniczych uliczek, o domach z gêsto okratowanymi oknami, z których wygl¹daj¹ oczy murillowskich Madonn - malujê wspania³y most... (J. Fa³at, Pamiêtniki, Katowice 1987, s. 95). Po powrocie do Warszawy Fa³at - jeszcze w tym samym roku - pokaza³ na wystawie w TZSP dwa widoki uliczek w Toledo, jednym z nich by³a zapewne prezentowana tu akwarela. Natomiast nalepka umieszczona na odwrocie obrazu odnosi siê prawdopodobnie do zbiorowej wystawy 36 prac artysty, która odby³a siê w styczniu 1904 roku w TZSP w Warszawie. Wystawa ta nie mia³a katalogu.
Obraz wzmiankowany i reprodukowany: - Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachêty Sztuk Piêknych w Królestwie Polskiem za rok 1885, Warszawa 1886, s. 11 [katalog dzie³ pokazanych w roku 1884]; - J. Wierciñska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachêty Sztuk Piêknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wroc³awWarszawa-Kraków 1969, s. 80; - J. Malinowski, Julian Fa³at, KAW, Warszawa 1985, il. 61 na s. 70 [z dawnego negatywu MNW].
48 TADEUSZ STYKA (Kielce 1889 - Nowy Jork 1954)
LEDA, ok. 1920 olej, p³ótno 74,5 x 105 cm sygn. p.d.: TADÉ. STYKA -
60 000 z³
estymacja: 65 000 - 95 000
Leda, królewna etolska, by³a ¿on¹ Tyndareosa, króla Sparty. Jej piêknoœæ urzek³a Zeusa (Jowisza), który zobaczy³ j¹, gdy k¹pa³a siê w Eurotasie i zbli¿y³ siê do niej przybrawszy postaæ ³abêdzia. Dzieæmi z tego zwi¹zku byli Kastor i Polideukes (Polluks) oraz Helena i Klitajmestra. Spotkanie Ledy z ³abêdziem by³o tematem, podejmowanym w sztuce ju¿ od czasów antycznych. Tadeusz Styka namalowa³ te¿ drug¹ - znan¹ z reprodukcji - wersjê tego motywu - poni¿ej francuska pocztówka z lat 20. XX w.
Tadeusz Styka, syn malarza Jana i starszy brat Adama Styki, ju¿ jako dziecko wykazywa³ niezwyk³e zdolnoœci plastyczne. Jego pierwszym nauczycielem by³ ojciec. PóŸniej Tadeusz kszta³ci³ siê w Pary¿u u Eugene Carriere’a i Jean-Jacquesa Hennera. Ju¿ od najm³odszych lat wiele wystawia³ - na Salonach w Pary¿u oraz w wielu miastach Francji, w Londynie, w Kanadzie Nowym Jorku, Chicago i w Polsce. Czêsto wspó³pracowa³ z ojcem wykonuj¹c, m.in. szkice do zamierzonej panoramy Bitwy pod Grunwaldem. Od roku 1929 mieszka³ w Nowym Jorku, zatrzymuj¹c jednak pracowniê w Pary¿u. By³ przede wszystkim portrecist¹, malarzem arystokracji, piêknych kobiet i s³awnych osób (Portret Lwa To³stoja (1903), Portret Poli Negri, Portret Ignacego Jana Paderewskiego). Ponadto by³ doskona³ym malarzem animalist¹ (Lwy u wodopoju). Malowa³ tak¿e sceny symboliczne, rodzajowe i obrazy religijne; te ostatnie czêsto wspólnie z bratem Adamem.
49 W£ADYS£AW BAKA£OWICZ (Chrzanów 1833 - Pary¿ 1903)
W ATELIER MALARZA, po 1896 pastel, p³ótno 73 x 40,5 cm sygn. p.d.: FBakalowicz [inicja³y wi¹zane]
POCHODZENIE: londyñska kolekcja Jana Pomiana-B³awdziewicza.
17 000 z³
estymacja: 20 000 - 30 000
Obraz pochodzi z londyñskiej kolekcji Jana Pomiana-B³awdziewicza (1924-2016), Komandora Orderu Polonia Restituta, za³o¿yciela fundacji „Karta z dziejów“, wieloletniego dyrektora Heim Gallery w Londynie, pilota polskiego lotnictwa, absolwenta University of London, dzia³acza polonijnego i polityka, w latach 1948-1960 bliskiego wspó³pracownika Józefa Retingera. Obraz w ¿artobliwy sposób nawi¹zuje do epizodu z Quo vadis Henryka Sienkiewicza, sceny, w której Eunice obejmuje marmurowy pos¹g Petroniusza.
W³adys³aw Baka³owicz po studiach w warszawskiej Szkole Sztuk Piêknych (w latach 1849-1854) wyjecha³ w 1863 do Francji i zamieszka³ na sta³e w Pary¿u. Naturalizowany w roku 1879, jako Ladislaus (Ladislas) Bakalowicz, uczestniczy³ w paryskich Salonach (1865-83), wystawia³ te¿ w innych miastach francuskich, uzyskuj¹c kilkakrotnie odznaczenia i nagrody. Swoje prace pokazywa³ tak¿e w Brukseli, Berlinie, Wiedniu, Londynie i Nowym Jorku oraz wielokrotnie w kraju - w Warszawie (Zachêta, Salon Krywulta) i w Krakowie (TPSP). We wczesnym okresie twórczoœci malowa³ widoki miejskie, pejza¿e, sceny rodzajowe i obrazy z historii Polski. W Pary¿u uznanie i popularnoœæ przynios³y mu przede wszystkim sceny z dziejów Francji XVI i XVII wieku, a tak¿e portrety i kameralne, salonowe kompozycje ze strojnymi damami w bogatych wnêtrzach, inspirowane b¹dŸ dawnym malarstwem holenderskim, b¹dŸ bardzo wówczas popularnym malarstwem E. Messoniera. Ponadto artysta, przewa¿nie pastelami, malowa³ tak¿e frywolne akty kobiece; tych obrazów nie wystawia³ i zapewne od razu sprzedawa³.
50 ALOIS ARNEGGER
51 BOLES£AW SZAÑKOWSKI
(Wiedeñ 1879 - Wiedeñ 1963)
(Warszawa /Pogwizdów?/ 1873 - Fischbachau w Bawarii 1953)
Z WYBRZE¯A W£OSKIEGO
DZIEWCZYNKA Z KWIATAMI
olej, p³ótno, 46,5 x 102,5 cm sygn. p.d.: A. Arnegger
olej, p³ótno, 81 x 65,2 cm sygn. l.d.: Szañkowski
8 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 10 000 - 15 000
14 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 15 000 - 20 000
52 MICHA£ GORSTKIN WYWIÓRSKI (Warszawa 1861 - Berlin 1926)
STARE DÊBY, 1906 olej, p³ótno naklejone na tekturê, 20,8 x 30,5 cm sygn. p.d.: M. G. Wywiórski [1906] napis autorski l.d.: Kobylniki 5 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 8 000
53 VLASTIMIL HOFMAN (Praga 1881 - Szklarska Porêba 1970)
ANIO£ ZE SZCZYG£EM, 1922 olej, tektura, 50 x 62 cm sygn. l.d.: Wlastimil Hofman na odwrocie napis o³ówkiem: 1922 28 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 35 000 - 50 000
54 W£ADYS£AW BAKA£OWICZ
55 ROMAN BRATKOWSKI
(Chrzanów 1833 - Pary¿ 1903)
(Lwów 1869 - Wieliczka 1954)
PORTRET DAMY, 1891
Z WYBRZE¯A NEAPOLITAÑSKIEGO
olej, p³ótno, 116 x 89 cm sygn. p.d.: LBakalowicz | pinxit | 1891 ponad sygnatur¹ autorski napis: A. Liebert phot.
olej, p³ótno 41,7 x 61,5 cm sygn. p.d.: R. Bratkowski
35 000 z³
3 000 z³
estymacja: 40 000 - 50 000
W³adys³aw Baka³owicz, umieszczaj¹c na Portrecie damy obok swego podpisu tak¿e nazwisko A. Lieberta, autora fotografii, któr¹ posi³kowa³ siê przy malowaniu, wyrazi³ tym samym szacunek i uznanie dla jego dzie³a. Alphonse Liebert (1827-1914) by³ wybitnym fotografem, autorem licznych portretów paryskich osobistoœci (m.in. A. Dumasa, G. Maupassante’a, aktorek teatrów), a tak¿e s³awnej serii zdjêæ ruin Pary¿a z czasów Komuny Paryskiej 1871 r.
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 4 000 - 6 000
56 MARIA PIA GÓRSKA
57 BRONIS£AWA RYCHTER-JANOWSKA
(Wola Pêkoszewska na Mazowszu 1878 - Kraków 1974)
(Kraków 1868 - Kraków 1953)
PRZY SZYCIU, 1928
SALONIK W DWORKU
olej, p³ótno, 70 x 58 cm sygn. p.d.: Pia Górska | 1928
olej, tektura, 17,3 x 27,5 cm sygn. p.d.: B. RYCHTER-JANOWSKA
12 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 15 000 - 20 000
5 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 8 000 - 12 000
58 KAZIMIERZ LASOCKI
59 WOJCIECH WEISS
(G¹bin k. Gostynina 1871 - Warszawa 1952)
(Leorda na Bukowinie w Rumunii 1875 - Kraków 1950)
SAMOTNA SOSNA, 1927
PEJZA¯ Z KALWARII
olej, p³ótno, 117 x 87 cm sygn. l.d.: K Lasocki Solec 1927 r
olej, tektura, 44,5 x 62,3 cm sygn. l.d.: WW (monogram wi¹zany) Na odwrocie napis o³ówkiem: W³asnoœæ Antoniny Panek. Ni¿ej: nr T. 535-II i niebieski stempel: 151
6 000 z³
estymacja: 8 000 - 12 000
Tê sam¹ sosnê, samotn¹ wœród szeroko rozci¹gaj¹cych siê ³¹k, umieœci³ Lasocki tak¿e na obrazie Polski krajobraz, pokazywanym na dorocznym Salonie TZSP w 1928 roku.
POCHODZENIE: w³asnoœæ Antoniny Panek, nastêpnie kolekcja prywatna we Wroc³awiu. 20 000 z³
estymacja: 25 000 - 30 000
Porównaj: - Katalog Salon 1928. Przewodnik No 39. Tow. Zachêty Sztuk Piêknych Warszawa, grudzieñ 1928, s. 27, nr kat. 178, il. nlb. [Polski krajobraz].
Obraz opisany i reprodukowany: - Spacer po galerii malarstwa polskiego z prze³omu XIX i XX wieku [pod red. K. Kurpiewskiej], Muzeum Miejskie Wroc³awia, Wroc³aw 2014, s. 23, il. na s. 23 oraz 79.
Wiêcej - www.agraart.pl
Wiêcej - www.agraart.pl
60 LEON WYCZÓ£KOWSKI (Huta Miastkowska k. Siedlec 1852 - Warszawa 1936)
BIA£E RÓ¯E, 1911 pastel, akwarela, gwasz, papier 96 x 68,5 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d.: LWyczó³ 1911 [inicja³y wi¹zane] Na odwrocie nalepka wystawy dzie³ ze zbiorów prywatnych otwartej w czerwcu 1954 w Lwowskiej Pañstwowej Galerii Obrazów z tytu³em dzie³a Martwa natura.
POCHODZENIE: zbiory prywatne we Lwowie; kolekcja prywatna we Wroc³awiu.
90 000 z³
estymacja: 120 000 - 200 000
Ten piêkny obraz, wyraŸnie inspirowany sztuk¹ japoñsk¹, powsta³ w okresie, gdy Wyczó³kowski mieszka³ w Krakowie i malowa³ szczególnie wiele studiów kwiatów i martwych natur z kwiatami. Jak wspomina³ Teodor Grott, ulubiony uczeñ artysty, „kwiaty Wyczó³ kocha³, kwiatami by³ obdarowywany, roi³o siê w jego pracowni od przepiêknych okazów ró¿, anemonów, goŸdzików, rododendronów, azalii, a nawet storczyków, które specjalnie dla niego by³y sprowadzane z cieplarni Rotszylda w Wiedniu. /.../ dobijano siê o ka¿dy obraz, nieomal o ka¿dy szkic; p³acono tysi¹ce koron za niewielkie studium kwiatowe.“ [cyt. wg: Leon Wyczó³kowski, Listy i wspomnienia, opracowa³a M. Twarowska, Wroc³aw 1960, s. 271, 272].
Obraz opisany i reprodukowany: - Spacer po galerii malarstwa polskiego z prze³omu XIX i XX wieku [pod redakcj¹ K. Kurpiewskiej], Muzeum Miejskie Wroc³awia, Wroc³aw 2014, s. 59, il. na s. 59 i 136.
61 BRONIS£AWA RYCHTER-JANOWSKA
62 BRONIS£AWA RYCHTER-JANOWSKA
(Kraków 1868 - Kraków 1953)
(Kraków 1868 - Kraków 1953)
FONTANNA NA PLACU ŒW. PIOTRA W RZYMIE
NAD ZATOK¥ NEAPOLITAÑSK¥
olej, tektura, 33 x 23 cm sygn. p.d.: Bronis. Rychter Janowska Na odwrocie napis o³ówkiem: Fontanna S. Pietro Ponadto wype³niona odrêcznie nalepka drukowana o treœci: ANTYKI OBRAZY DYWANY MEBLE | LUDWIK B£ASIAK | KRAKÓW | KOMMANDANTURSTR. 18 | UL. STRADOM. TELEFON 14083 | KUPNO SPRZEDA¯ OCENA | Nr. 48/1945 0 | Autor: Rychter Janowska | Nazwa: Fontanna | Cena: olej. Na nalepce piecz¹tka: SALON OBRAZÓW I DZIE£ SZTUKI | Stradomska 18. Obok ma³a nalepka z napisem atramentem: 27R/1 | Rychter Janowska | „Fontanna“
olej, tektura, 16,8 x 23,3 cm sygn. l.d.: B. RYCHTER - JANOWSKA Na odwrocie nieczytelne napisy o³ówkiem i niebiesk¹ kredk¹.
3 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 4 000 - 8 000
3 000 z³
estymacja: 4 000 - 8 000
63 CARL GUSTAV RODDE
64 TADEUSZ STYKA
(Gdañsk 1830 - Berlin 1906)
(Kielce 1889 - Nowy Jork 1954)
PEJZA¯ W£OSKI
PORTRET DZIEWCZYNY W BIA£EJ BLUZCE, ok. 1940
olej, p³ótno, 49 x 68 cm sygn. p.d.: C. Rodde.
olej, p³ótno, 76,5 x 61,5 cm sygn. p.d.: TADÉ. STYKA
5 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 7 000 - 12 000
30 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 35 000 - 45 000
65 RUDOLF PRIEBE
66 PETER PULM
(Szulakowo w dawnej guberni kijowskiej 1889 - Rudolfstadt 1956)
(Düsseldorf 1882 - Düsseldorf 1960)
WIATRAK I RYBACKIE KUTRY
DZIEWCZYNA HOLENDERSKA PRZY SZYCIU
olej, p³ótno, 70 x 100 cm sygn. l.d.: Priebe na odwrocie napis tuszem na p³ótnie p.d.: Ja | Nr. 1301/NMR
olej, p³ótno, 80,3 x 70,3 cm sygn. p.d.: P Pulm Delf na odwrocie stempel firmowy o kszta³cie kartusza
2 500 z³
4 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 4 000 - 6 000
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 10 000
67 COLESTIN BRÜGNER
68 LEOPOLD SCHMUTZLER
(Berlin 1824 - Berlin 1877)
(Mies /Støíbo/ w Czechach 1864 - Monachium 1941)
SZTORM U SKALISTYCH BRZEGÓW, ok. 1860
RUDOW£OSA, po 1920
olej, p³ótno, 24 x 31,5 cm sygn. u do³u poœrodku: Brügner
olej, p³ótno, 53 x 43 cm sygn. p.d.: Schmutzler
10 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 12 000 - 18 000
8 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 10 000 - 15 000
69 JEAN LAMBERT-RUCKI
70 ABRAHAM VAN BEYEREN lub BEIJEREN
(1888 Kraków - 1967 Pary¿)
(Haga 1620 lub 1621 - Overschie 1690)
ŒW. PIOTR APOSTO£
DARY MORZA, 1642
br¹z patynowany, podstawa drewniana, wys. ca³kowita 28 cm sygn. z ty³u pionowo: LAMBERT-RUCKI na spodzie drewnianej podstawki wyciœniête: CHERET | PARIS
olej, p³ótno 103,5 x 164 cm sygn. l.d. monogramem wi¹zanym: AB f [fecit] 1642
6 000 z³
20 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 8 000 - 12 000
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 40 000 - 80 000
71 LEONARD STRASZYÑSKI (Tokarówka k. Skwiry na Ukrainie 1828 - ¯ytomierz 1879)
PRZED KANTOREM; JAK DU¯O KLEJNOTÓW MOG£ABYM SOBIE KUPIÆ!!!, ok. 1870
Oba obrazy Przed kantorem tworz¹ pendant; uzupe³niaj¹c siê treœciowo i kompozycyjnie przedstawiaj¹ dwa ró¿ne aspekty tej samej - z pozoru - sytuacji i krytycznie komentuj¹ aktualne stosunki spo³eczne. Powsta³y zapewne w latach 1867-1871 podczas pobytu artysty w Londynie.
olej, œlady o³ówka, p³ótno, 41 x 31 cm sygn. p.d.: L. Straszyñski Na odwrocie, poœrodku p³ótna, zatarty stempel: PREPARED BY | WINSOR & NEWTON | 38 RATHBONE PLACE | LONDON Na ramie napis: What a quantity of jewels these would buy for me!!!
10 000 z³
estymacja: 12 000 - 18 000
Wiêcej - www.agraart.pl
72 LEONARD STRASZYÑSKI (Tokarówka k. Skwiry na Ukrainie 1828 - ¯ytomierz 1879)
PRZED KANTOREM; JAK DU¯O CHLEBA MOG£ABYM KUPIÆ DLA MOJEJ BIEDNEJ DROGIEJ MATKI!!!, ok. 1870 olej, œlady o³ówka, p³ótno, 41 x 31 cm; sygn. p.d.: L. Straszyñski Na odwrocie, poœrodku p³ótna, zatarty stempel: PREPARED BY | WINSOR & NEWTON | 38 RATHBONE PLACE | LONDON Na ramie napis: What a great deal of bread it would buy for my poor dear mother!!! 10 000 z³
estymacja: 12 000 - 18 000
73 ZDZIS£AW JASIÑSKI (Warszawa 1863 - Warszawa 1932)
KONCERT W CHMURACH, 1926 olej, tektura, 70 x 58 cm sygn. l.d.: ZD. JASIÑSKI Na odwrocie odrêczny napis atramentem: „Koncert w chmurach“ | fragment plafonu w bocznej sali | I-ej Filharmonii Narodowej w Warszawie. Ponadto dwie nalepki wystaw w Towarzystwie Zachêty: - 1. zachowana czêœciowo z nieczytelnymi napisami; - 2. druk wype³niony atramentem: 11672 Autor Jasiñski Zdzis³aw Tytu³ Koncert Rodzaj dzie³a ol. | Cena 300 W³asnoœæ Data nades³ania - 19228 000 z³
estymacja: 35 000 - 50 000
Zdzis³aw Jasiñski maluj¹c Koncert w chmurach nawi¹za³ do swego wczeœniejszego dzie³a - plafonu dla Filharmonii Narodowej w Warszawie, twórczo przetwarzaj¹c fragment tej wielkiej kompozycji. Plafon ten, namalowany w latach 1900-1901 i umieszczony w foyer Filharmonii przedstawia³ alegorie muzyki ludowej, nut smêtku i radoœci. Obraz wymieniony w katalogach wystaw: - Przewodnik Nr XIX Po Wystawie Towarzystwa Zachêty Sztuk Piêknych /.../ Wystawa zbiorowa prac Zdzis³awa Jasiñskiego /.../, Warszawa styczeñ 1927 roku, s. 19, nr kat. 99 [Koncert]; - Przewodnik 93. /.../ Wystawa poœmiertna Zdzis³awa Jasiñskiego, Towarzystwo Zachêty Sztuk Piêknych, Warszawa kwiecieñ 1934, s. 8, nr kat. 47 [Koncert, 1926, sygn., 70 x 60, w³. rodziny autora].
Zdzis³aw Jasiñski pochodzi³ z rodziny o artystycznych sk³onnoœciach i tradycjach; ojciec prowadzi³ firmê dekoratorsk¹, brat by³ rzeŸbiarzem. Naukê malarstwa rozpocz¹³ pod okiem Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej. Nastêpnie studiowa³ w Szkole Sztuk Piêknych w Krakowie u profesorów Leopolda Loefflera, Feliksa Szynalewskiego i Floriana Cynka, odwiedzaj¹c te¿ pracowniê Jana Matejki. Od 1885 kszta³ci³ siê w Monachium pod kierunkiem Otto Seitza i Aleksandra Wagnera. W 1889 na wystawie akademickiej otrzyma³ wyró¿nienie za Chor¹ matkê, obraz który w 1891 ponownie nagrodzono na miêdzynarodowej wystawie w Berlinie (z³oty medal II klasy). Pokazywane na wielu wystawach obrazy artysty kilkakrotnie jeszcze nagradzano dyplomami i medalami, np. Nabo¿eñstwo œwi¹teczne nagrodzono na wystawie w warszawskiej Zachêcie (1891), na Œwiatowej Wystawie w Chicago (1893) oraz na Miêdzynarodowej Wystawie w San Francisco i Los Angeles (1894), a Portret Antoniego Maleckiego uhonorowano medalem na Powszechnej Wystawie w Pary¿u (1900). Po powrocie do kraju w roku 1893 artysta zamieszka³ w Warszawie, w³¹czaj¹c siê w nurt polskiego ¿ycia artystycznego. Zajmowa³ siê wówczas tak¿e monumentalnym malarstwem dekoracyjnym; by³, m.in. autorem plafonu w Filharmonii Warszawskiej, polichromii w katedrze we W³oc³awku i kolegiacie w Kaliszu, malowide³ w pa³acyku w Bia³owie¿y i pa³acach Petersburga. W 1897 podró¿owa³ do W³och, a od 1904 mieszka³ we w³asnym maj¹tku w Przy³êku k. Garwolina, by w 1910 powróciæ do Warszawy. W roku 1921 by³ jednym ze wspó³za³o¿ycieli stowarzyszenia artystycznego „Pro Arte“. Malowa³ realistyczne sceny rodzajowe wyros³e z tradycji szko³y monachijskiej, obrazy o treœciach symbolicznych (Chmura karmicielka, Bañki mydlane) i alegorycznych (Rok 1920) oraz portrety, akty, kwiaty i pejza¿e. Po roku 1900 tonacja jego obrazów ulega rozjaœnieniu, w pe³ni ujawniaj¹c wielk¹ wra¿liwoœæ artysty na kolor.
74 FELIKS FRANIÆ (Franicz) (1871 /?/ - Kraków 1937)
DEFILADA W ŒWIÊTO 8 PU£KU U£ANÓW KS. JÓZEFA PONIATOWSKIEGO W KRAKOWIE, 19 MARCA 1924 ROKU
Porównaj: Fotografie defilady z Ilustrowanego Kuryera Codziennego; zbiory NAC: sygn. zdjêcia: 1-W-1396-2 https://audiovis.nac.gov.pl/obraz/71465/8991d79ee3614e76d6589 bdba92b4b24/
olej, p³ótno, 77,5 x 98,5 cm sygn. l.d.: Felix Franiæ | 1924 Na listwach krosna cztery stemple krakowskiej firmy oferuj¹cej materia³y malarskie: ISKRA & KARMAÑSKI | KRAKÓW 9 000 z³
estymacja: 12 000 - 18 000
Wiêcej - www.agraart.pl
75 W£ADYS£AW CHMIELIÑSKI (Warszawa 1911 - Warszawa 1979)
WAWEL olej, p³ótno, 25,3 x 35,3 cm sygn. p.d.: W³. Chmieliñski 6 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 8 000 - 15 000
76 JÓZEF MEHOFFER (Ropczyce k. Lwowa 1868 - Wadowice 1946)
STUDIUM DO POSTACI ŒW. ANDRZEJA APOSTO£A Z WITRA¯A KATEDRY WE FRYBURGU, 1895 wêgiel, papier 28,5 x 22,3 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d.: Józef Mehoffer 1895.
6 000 z³
estymacja: 8 000 - 12 000
Tym rysunkowym studium Mehoffer pos³u¿y³ siê przy pracy nad projektem witra¿a Aposto³owie dla gotyckiej katedry œw. Miko³aja we Fryburgu w Szwajcarii. Projekt ten artysta przygotowa³ na miêdzynarodowy konkurs og³oszony w roku 1895. Nades³ano nañ 47 projektów przygotowanych przez twórców z ca³ej prawie Europy. Zwyciêzc¹ zosta³ Polak, jego te¿ poproszono o kompozycje do pozosta³ych okien œwi¹tyni. £¹cznie Mehoffer zaprojektowa³ dla katedry 13 witra¿y, po cztery do ka¿dej z naw bocznych i piêæ do prezbiterium. Ich realizacja trwa³a a¿ do roku 1936. Witra¿ Aposto³owie zosta³ osadzony w oknie koœcio³a najwczeœniej, bo ju¿ w roku 1896. Zespó³ fryburskich witra¿y uznany jest za najwybitniejsze dzie³o epoki modernizmu w Szwajcarii i jedno z najwa¿niejszych dzie³ tego nurtu w skali œwiatowej.
O witra¿ach fryburskich, m.in. w: - T. Adamowicz, Witra¿e fryburskie Józefa Mehoffera. Monografia zespo³u, Wroc³aw-Warszawa-Kraków-Gdañsk-£ódŸ 1982;
- Józef Mehoffer. Opus magnum, [red. J. ¯mudziñski; praca zbiorowa], MNK, Kraków 2000.
Józef Mehoffer, malarz, grafik, scenograf i pedagog, który - obok Stanis³awa Wyspiañskiego - by³ najwybitniejszym polskim twórc¹ witra¿y i polichromii. Uczeñ Jana Matejki i uczelni paryskich - Ecolé des Beaux Arts i Accadémie Colarossi - sw¹ drogê twórcz¹ rozpocz¹³ od pracy nad polichromi¹ Koœcio³a Mariackiego w Krakowie (pod kierunkiem Matejki). W roku 1895 otrzyma³ I nagrodê na miêdzynarodowym konkursie na witra¿e do kolegiaty we Fryburgu w Szwajcarii (ich realizacja trwa³a a¿ do 1934). W latach nastêpnych otrzymywa³ ró¿ne inne zamówienia na witra¿e i polichromie, m.in. dla katedry na Wawelu i w P³ocku, katedry Ormiañskiej we Lwowie, dla koœcio³ów w Opawie, Onnes w Szwajcarii, w Jutrosinie, we W³oc³awku czy Przemyœlu (nie wszystkie zrealizowane). By³ wybitnym reprezentantem sztuki secesji. Tworzy³ dekoracyjnie traktowane portrety, w tym autoportrety i portrety ¿ony, a tak¿e obrazy o zabarwieniu rodzajowym, które w latach 1895-1917 zyskiwa³y wymowê kompozycji symbolicznych. Malowa³ tak¿e pejza¿e ³¹cz¹ce secesyjn¹ dekoracyjnoœæ ze zdobyczami impresjonizmu. Z mistrzowsk¹ bieg³oœci¹ pos³ugiwa³ siê ró¿nymi technikami - olejem, temper¹, akwarel¹ i gwaszem - zajmowa³ siê tak¿e grafik¹. Ostatnia wielka wystawa dzie³ artysty, zatytu³owana Opus magnum, odby³a siê w roku 2000 w Muzeum Narodowym w Krakowie.
77 LEON WYCZÓ£KOWSKI (Huta Miastkowska k. Siedlec 1852 - Warszawa 1936)
KOŒCIÓ£ ŒWIÊTYCH PIOTRA I PAW£A W KRAKOWIE, 1924 tusz, pêdzel, drapanie, papier 39 x 49 cm (w œw. passe-partout) sygn. o³ówkiem. l.d.: L Wyczó³ | 924 Napis o³ówkiem - dedykacja autorska p.g: Pu Wilczyñskiemu | w upominku | L Wyczó³ | (rysunek oryginalny)
30 000 z³
estymacja: 40 000 - 50 000
To samo ujêcie motywu krakowskiego koœcio³a œw. Piotra i Paw³a Leon Wyczó³kowski powtórzy³ tak¿e w litografii. Jej egzemplarze znajduj¹ siê, m.in. w zbiorach MNK, MNW (kompozycja odwrócona w stosunku do rysunku - porównaj m.in. reprodukcje w: D. Muszanka, Litografia Leona Wyczó³kowskiego, Zak³ad Narodowy im. Ossoliñskich, Wroc³aw - Kraków 1958, il. 27; M. Twarowska, Leon Wyczó³kowski, Oficyna Wydawnicza Auriga, Warszawa 1962, il. 105.
Obraz opisany i reprodukowany: - Spacer po galerii malarstwa polskiego z prze³omu XIX i XX wieku, [pod red. K. Kurpiewskiej], Muzeum Miejskie Wroc³awia, Wroc³aw 2014, s. 28, il. na s. 28 oraz 83.
Porównaj tak¿e: - D. Muszanka, Litografia Leona Wyczó³kowskiego, Zak³ad Narodowy im. Ossoliñskich, Wroc³aw - Kraków 1958, s. 53, il. 27.
78 STANIS£AW BAGIEÑSKI (Warszawa 1876 - Warszawa 1948)
JAN DEKERT NA CZELE CZARNEJ PROCESJI PRZED ZAMKIEM W WARSZAWIE, 1914 akwarela, tusz lawowany, gwasz, karton 35,3 x 46,7 cm sygn. l.d.: St. Bagieñski 914.
5 000 z³
estymacja: 8 000 - 12 000
Czarna procesja - manifestacja mieszczan podczas obrad Sejmu Czteroletniego 2 grudnia 1789 roku. Deputowani 141 miast polskich, pod przewodnictwem Jana Dekerta prezydenta Warszawy, przeszli wówczas od Ratusza na Rynku Starego Miasta do Zamku, gdzie na rêce króla Stanis³awa Augusta z³o¿yli pisemn¹ proœbê o przywrócenie i rozszerzenie dawnych przywilejów miejskich. Od ciemnych, mieszczañskich strojów uczestników pochód ten nazwano „czarn¹ procesj¹“.
Rysunek reprodukowany: - „Tygodnik Ilustrowany“ 1916, nr 18 z dn. 29 kwietnia, s. 213 [jako ilustracja artyku³u K. Bartoszewicza Jan Dekert].
Stanis³aw Bagieñski - popularny malarz-batalista, ilustrator - naukê malarstwa rozpocz¹³ pod kierunkiem ojca Feliksa Bagieñskiego, a nastêpnie uczy³ siê w u Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej. Studia kontynuowa³ w Akademii w Monachium (1901-1903) oraz w Pary¿u. Stale mieszka³ w Warszawie, gdzie pocz¹wszy od 1900 wielokrotnie wystawia³ w Towarzystwie Zachêty Sztuk Piêknych. Malowa³ sceny rodzajowe, pejza¿e oraz - przede wszystkim - obrazy batalistyczne gloryfikuj¹ce bohaterstwo polskiego ¿o³nierza. Jako ilustrator wspó³pracowa³ z warszawskimi czasopismami - „Tygodnikiem Ilustrowanym“, „Œwiatem“, „Biesiad¹ Literack¹“. Ilustrowa³ te¿ ksi¹¿ki, m.in. historyczne powieœci Walerego Przyborowskiego.
79 W£ADYS£AW CHMIELIÑSKI
80 CYPRIAN KAMIL NORWID
(Warszawa 1911 - Warszawa 1979)
(Laskowo-G³uchy k. Wyszkowa 1821 - Pary¿ 1883)
KOŒCIÓ£ ŒW. ANNY I PLAC ZAMKOWY W WARSZAWIE, przed 1939
PORTRET MATRONY Z HERBEM PIERZCHA£A (KOLUMNA), 1864
akwarela, o³ówek, karton, 33,8 x 49 cm (w œwietle oprawy) sygn. p.d.: W³. Chmieliñski.
tusz (sepia), pióro, papier, 13,1 x 9,2 cm sygn. p.g. wzd³u¿ krawêdzi: rysowa³ Cyprian NORWID. | 1864
2 000 z³
Rysunek naklejony na podk³adkê z namalowan¹ na niej ramk¹. Na odwrocie - na oprawie - stempel zak³adu ramiarskiego w Portland: Gunnery’s Framing | 1015 S.W. WASHINGTON | Phone C.A. 14832 | PORTLAND, OREGON | Nr 60021
estymacja: 4 000 - 8 000
Widok sprzed roku 1939, z tramwajem je¿d¿¹cym dawniej Krakowskim Przedmieœciem (od 1908). Po prawej, za dzwonnic¹ koœcio³a œw. Anny widoczna osiemnastowieczna kamienica Camponiego, czêœciowo zniszczona w 1944 roku, a póŸniej rozebrana ca³kowicie w zwi¹zku z budow¹ trasy W-Z. W g³êbi wie¿a koœcio³a oo. jezuitów i ówczesna, neogotycka fasada katedry œw. Jana Chrzciciela.
10 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 15 000 - 20 000
81 JAN PIOTR NORBLIN DE LA GOURDAINE (Misy-Faut-Yonne w Szampanii 1745 - Pary¿ 1830)
SPRZEDAWCZYNI MARONÓW. PIECZENIE KASZTANÓW, po 1804 akwarela, gwasz, papier 11,3 x 16,9 cm (w œwietle passe-partout: 11 x 16,5 cm) sygn. u góry przy krawêdzi (na afiszu na œcianie): Norblin Na odwrocie rysunku napis brunatnym atramentem: No 782 Norblin de la Gourdaine 1790 Rysunek oprawiony w oryginalne passe-partout z podpisem: J. P. NORBLIN DE LA GOURDAINE | 1745 -1830. Z ty³u na passe-partot odrêczny tekst informuj¹cy o - cytowanej wy¿ej - inskrypcji na odwrocie rysunku: J. P. Norblin de la Gourdaine | gouache signée au front a gauche | Au verso une inscription 7 000 z³
a la plume | fine en rouge (á l’encre): | „No 782 Norblin de la Gourdaine 1790“. Ten¿e tekst (miejscami nieczytelny) powtórzony tak¿e w o³ówkowym napisie na „plecach“ oprawy. Ponadto na „plecach“ inne napisy, w tym czytelne: 3763; C. 117. Dwie okr¹g³e nalepki ekspertów francuskich - René Milleta i Patryka de Baysera.
estymacja: 8 000 - 12 000
Ten nokturnowy, niemal¿e „rembrandtowski“ rysunek powsta³ zapewne po roku 1804, ju¿ po powrocie artysty do Francji i nale¿y do póŸniejszego okresu jego twórczoœci artysty, który - z jednej strony - „eksploatowa³“ rysunki i szkice z Polski, kontynuuj¹c „polsk¹“ tematykê - z drugiej zaœ strony odtwarza³ ¿ycie codzienne Pary¿a i miasteczek francuskich. Przedstawiona scena jest charakterystyczna dla rysunkowej twórczoœci Norblina, z jego szkicow¹ manier¹, z umiejêtnoœci¹ chwytania ruchu i charakteru postaci bez wg³êbiania siê w szczegó³y. Postacie okryte mrokiem, wydobywane s¹ z niego przez œwiat³o padaj¹ce od strony paleniska, na którym przypiekaj¹ siê kasztany. Sam temat pieczenia kasztanów, przysmaku popularnego we Francji, tak¿e wskazuje na domniemany czas powstania rysunku. Znane s¹ tak¿e i inne - utrzymane w podobnej stylistyce - rysunki artysty z „francuskiego“ okresu. Mo¿na tu wymieniæ, n.p. Sprzedawcê owoców w Pary¿u (1820, zbiory MNW) czy Operacjê (aukcja Agra-Art 2011).
Jan Piotr (Jean Pierre) Norblin de la Gourdaine - malarz, rysownik, grafik; Francuz dzia³aj¹cy w Polsce, zwi¹zany z mecenatem ksi¹¿¹t Czartoryskich, artysta szczególnie zas³u¿ony dla rozwoju sztuki polskiej i malarstwa rodzajowego, osadzonego w polskiej rzeczywistoœci. Kszta³ci³ siê w Pary¿u - pocz¹tkowo u batalisty Francesca Casanovy, od 1769 w Académie Royale de Peinture et de Sculpture. W latach 1770 -1771 uczy³ siê jeszcze w École Royale des Eléves Protegés u Louisa M. Van Loo i Jean-Marie Vienna. Du¿o podró¿owa³, m.in. kilkakrotnie do Londynu (1772, 1773 i 1774). Tam zetkn¹³ siê z ksiêstwem Izabel¹ i Adamem Kazimierzem Czartoryskimi, dla których odt¹d pracowa³, a w 1774 wraz z nimi przyjecha³ do Polski. Przebywa³ w rezydencjach Czartoryskich w Pa³acu B³êkitnym Warszawie, w Pow¹zkach oraz w Wo³czynie. Doradza³ ksiê¿nej Izabeli Czartoryskiej przy projektowaniu parków w Pow¹zkach i Pu³awach, a póŸniej tak¿e Helenie Radziwi³³owej w nieborowskiej Arkadii. W 1790 artysta, wraz z Czartoryskimi, przeniós³ siê do Warszawy, gdzie w swojej pracowni kszta³ci³ grono uczniów, wœród nich Aleksandra Or³owskiego i Micha³a P³oñskiego. Pracowa³ te¿ dla króla Stanis³awa Augusta. PóŸniej ponownie pracowa³ dla Czartoryskich w Pu³awach. W 1804 wróci³ do Francji, od 1807 mieszka³ w Pary¿u. Norblin by³ artyst¹ wszechstronnym - malowa³ fete champetre w typie rokokowego malarstwa francuskiego inspirowane twórczoœci¹ Watteau I Fragonarda (Towarzystwo na wycieczce nad jeziorem), tworzy³ portrety, malowa³ i rysowa³ sceny rodzajowe oparte na uwa¿nej obserwacji ludzi, codziennego ¿ycia, charakteru miasta czy pejza¿u (Odpust na Bielanach pod Warszaw¹). By³ kronikarzem ró¿nych wydarzeñ politycznych; sejmików, obrad Sejmu Wielkiego a tak¿e wydarzeñ insurekcji koœciuszkowskiej, których by³ œwiadkiem i uczestnikiem. Przebywaj¹c w obozie wojskowym, malowa³ powstañcze bitwy i potyczki (Bitwa pod Rac³awicami). Malowa³ olejno i akwarel¹, zajmowa³ siê malarstwem œciennym (fresk Jutrzenka na plafonie w Œwi¹tyni Diany w Arkadii). Uprawia³ grafikê; tworzy³ akwaforty inspirowane sztuk¹ Rembrandta (Starzec pisz¹cy, Wskrzeszenie £azarza). Ju¿ w Pary¿u wykona³ seriê prac (rysunki i akwarele reprodukowane póŸniej jako barwne akwatinty), która znana jest jako Zbiór polskich ubiorów. Obrazy, rysunki i ryciny znajduj¹ siê w licznych muzeach, g³ównie w Polsce i we Francji. Najwiêkszy zbiór rycin przechowywany jest w paryskiej Bibliotheque Nationale.
82 TEOFIL KWIATKOWSKI (Pu³tusk 1809 - Avallon w Burgundii 1891)
MARTWA NATURA. RÓ¯E, 1867 olej, deska, 48,5 x 35 cm na odwrocie sygnatura i autorski napis: T. Kwiatkowski 1867. | Paris Faub St Honoré No 168. | rue de Rennes No 65 Obok owalna lakowa pieczêæ z odciskiem g³owy w profilu. 60 000 z³
POCHODZENIE: kolekcja rodzinna; do 1978 w zbiorach wnuczki artysty Marie-Louise Dervault; aukcja Daguerre S.V.V., Pary¿ 27 lutego 2013 r. (wystawiony wraz z pendant Martw¹ natur¹ z kwiatami i owocami).
estymacja: 70 000 - 100 000
Temat martwej natury pojawi³ siê w malarstwie Teofila Kwiatkowskiego stosunkowo póŸno, bo dopiero w latach szeœædziesi¹tych. Artysta prawdopodobnie zainteresowa³ siê nim kopiuj¹c w Luwrze obrazy na zamówienie rz¹dowe. Dziœ znane s¹ tylko nieliczne przyk³ady tej dziedziny jego twórczoœci. S¹ to przewa¿nie martwe natury z kwiatami i owocami, komponowane wed³ug wzorów dawnego, siedemnastowiecznego malarstwa (wyj¹tek stanowi Martwa natura z owcami; zbiory MNW). Monografistka Kwiatkowskiego, Aleksandra Melbechowska-Luty wymienia zaledwie trzy takie dzie³a artysty, wœród nich pendant naszego obrazu. Zauwa¿a przy tym, ¿e prace te /.../ maj¹ jedn¹ specjaln¹ zaletê, potwierdzaj¹c¹ charakterystyczny genre jego talentu: zdolnoœæ wra¿liwego i niepospolitego odczucia materii malarskiej, tworzenia ma³ych, kameralnych studiów na niewielkich wycinkach p³aszczyzn, poetyckiego obrazu przedmiotów zamkniêtych w drobnych formach /.../ Pojedyncze kielichy kwiatów, wi¹zki zieleni, miêsiste kule jab³ek s¹ fragmentami malowane z du¿¹ subtelnoœci¹, z nieomylnym wyczuciem materii delikatnych, puszystych lub wystrzêpionych p³atków, twardszych liœci... Adresy przytoczone na odwrocie Ró¿ znajduj¹ potwierdzenie w znanych faktach z ¿ycia artysty, który kilkakrotnie zmienia³ swoje paryskie mieszkania, a w roku 1870 przeniós³ siê z mieszkania przy Faubourg St-Honore do nowego domu przy Rue des Rennes 65. Porównaj: - A. Melbechowska-Luty, Teofil Kwiatkowski 1809-1891, Wroc³awWarszawa-Kraków 1966, s. 109-111, s. 136, nr kat. 20, 21, 22, il. 69.
Teofil Kwiatkowski - wybitny przedstawiciel romantyzmu w malarstwie polskim - w latach 1825-1830 studiowa³ malarstwo na Oddziale Sztuk Piêknych Uniwersytetu Warszawskiego u A. Brodowskiego i A. Blanka. Jako oficer 4. pu³ku piechoty walczy³ w powstaniu listopadowym; po jego klêsce emigrowa³ do Francji, gdzie pozosta³ do koñca ¿ycia. Pocz¹tkowo przebywa³ w Avignonie, póŸniej w Pary¿u i Avallon. Tu studiowa³ jeszcze u A. Toussainta, P. Sentiesa, J. L. Dulonga i L. Cognieta. Utrzymywa³ bliskie kontakty ze œrodowiskiem emigracyjnym, m.in. z rodzin¹ ks. Czartoryskich, Adamem Mickiewiczem, Fryderykiem Chopinem, Cyprianem Kamilem Norwidem, Teofilem Lenartowiczem. Wielokrotnie portretowa³ Chopina (tak¿e na ³o¿u œmierci), któremu poœwiêci³ te¿ du¿¹, symboliczn¹ kompozycjê Bal w Hôtel Lambert - Polonez Chopina. Malowa³ piêkne, przesycone romantyczn¹ aur¹ krajobrazy z Prowansji i Burgundii. Malowa³ obrazy olejne i bardzo liczne, mistrzowskie akwarele - portrety, pejza¿e, sceny rodzajowe, patriotyczne, kostiumowe i alegoryczne. Jego dzie³a odznaczaj¹ siê niepoœlednimi walorami kolorystycznymi, emocjonalnym stosunkiem do natury, a tak¿e typowo romantyczn¹ sk³onnoœci¹ do fantazji i metafory, zabarwionej czêsto odcieniem melancholii. Artysta wystawia³, m.in. na oficjalnych Salonach paryskich (1839-1881), nadsy³a³ swe prace tak¿e na wystawy krajowe (1862-1873 TZSP w Warszawie). Jego obrazy, akwarele, rysunki znajduj¹ siê w Muzeum Mickiewicza w Pary¿u, w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie, Krakowie i Poznaniu, pozosta³e s¹ w rêkach prywatnych we Francji. Na rynku antykwarskim s¹ niebywa³¹ rzadkoœci¹.
83 W£ADYS£AW CHMIELIÑSKI
84 BENN, w³aœciwie BENCION RABINOWICZ
(Warszawa 1911 - Warszawa 1979)
(Bia³ystok 1905 - Pary¿ 1989)
RYNEK W KAZIMIERZU NAD WIS£¥
PORTRET KOBIETY
olej, p³ótno, 35,5 x 50,2 cm sygn. p.d.: W³. Chmieliñski na odwrocie napis na kroœnie: H.T. CHMIELINSKI | MARKTTAS IN KAZIMIERZ DOLNY
olej, tektura, 46 x 38 cm sygn. u do³u poœrodku: Benn
6 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 8 000 - 12 000
5 000 z³
estymacja: 6 000 - 8 000
85 STANIS£AW IGNACY WITKIEWICZ (Warszawa 1885 - Jeziory na Wo³yniu 1939)
PORTRET KAZIMIERY ¯U£AWSKIEJ, 1919 pastel, papier czerwonawo-br¹zowy 63,3 x 45 cm (w œwietle ramy) sygn. p.d.: Witkacy 1919 [?] | T.C. [w kó³ku] Na odwrocie nalepka monograficznej wystawy S. I. Witkiewicza w Muzeum Narodowym w Warszawie (XII 1989 - II 1990).
35 000 z³
estymacja: 40 000 - 80 000
Portretowana, Kazimiera ¯u³awska (1883-1971) de domo Hanicka - romanistka, t³umaczka, taterniczka i alpinistka - by³a ¿on¹ pisarza i poety Jerzego ¯u³awskiego (1873-1915). Wraz z mê¿em odby³a szereg wypraw wysokogórskich w Alpach i Tatrach. Ich trzej synowie - Marek (póŸniejszy malarz), Juliusz (pisarz), Wawrzyniec (kompozytor) - równie¿ byli taternikami i alpinistami. W 1910 ¯u³awscy zamieszkali w Zakopanem, w willi „£ada“ (uprzednio „Pepita“) przy ul. Cha³ubiñskiego. Ich dom - tak¿e po œmierci Jerzego (1915) - by³ wa¿nym oœrodkiem spotkañ zakopiañskiej bohemy. Stanis³aw Ignacy Witkiewicz urz¹dza³ tu swe g³oœne „orgie“, spotkania przy alkoholu i muzyce, podczas których tañczono, œpiewano, dyskutowano i bawiono siê w teatr. Bywali tu, m.in. Jan Kasprowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Leopold Staff, W³adys³aw Orkan, Tymon Niesio³owski czy August Zamoyski. Równoczeœnie - od 1918 - ¯u³awska prowadzi³a w „£adzie“ pensjonat, bêd¹cy (obok t³umaczeñ) g³ównym Ÿród³em utrzymania rodziny. W roku 1921 przenios³a siê wraz z dzieæmi do Torunia, otwieraj¹c podobny pensjonat „Zofiówkê“, gdzie odwiedzali j¹ zakopiañscy przyjaciele. Po II wojnie œwiatowej przenios³a siê do Warszawy. Wówczas zajmowa³a siê t³umaczeniami francuskiej i hiszpañskiej literatury piêknej, a tak¿e ksi¹¿ek o tematyce alpinistycznej. Witkacy, zaprzyjaŸniony z Kazimier¹ ¯u³awsk¹, portretowa³ j¹ kilkakrotnie, zarówno w czasach zakopiañskich, jak i toruñskich. Prezentowany portret - oznaczony literami T.C. - jest najwczeœniejszy, wedle ustaleñ Ireny Jakimowicz powsta³ w roku 1919, a wiêc jeszcze przed utworzeniem Firmy Portretowej, co „oficjalnie“ nast¹pi³o w roku 1925. Jednak ju¿ wczeœniej artysta rysowa³ portrety, które czasem oznacza³ literami T.C. - symbolem Czystej Formy. Rzadziej stosowa³ te¿ inne oznaczenia - T.A., T. B., T. D., T.E. - pe³ne ich objaœnienia poda³ dopiero w Regulaminie Firmy Portretowej opublikowanym w 1925.
Obraz wymieniony, opisany, reprodukowany: - Formiœci, [oprac. I. Jakimowicz], Muzeum Narodowe, Warszawa 1985, s. 74, nr kat. 1086;
- Stanis³aw Ignacy Witkiewicz 1885-1939. Katalog dzie³ malarskich, [oprac I. Jakimowicz przy wspó³pracy A. ¯akiewicz], Muzeum Narodowe, Warszawa 1990, s. 80, nr kat. I 362, il. 194 [porównaj tak¿e nr. kat. I 554, 645, II 528, 610].
86 RAFA£ MALCZEWSKI (Kraków 1892 - Montreal 1965)
DOM NA WZGÓRZU, przed 1950 olej, tektura 66,6 x 90 cm sygn. p.d.: Rafa³ Malczewski Nad sygnatur¹ dopisana o³ówkiem autorska dedykacja dla ¿ony w dniu jej imienin: Najdro¿szej Zosi | autor | 1962 15 - V [data roczna poprawiona na 1964]. Na odwrocie napis: #1566 POCHODZENIE: kolekcja rodziny artysty w Kanadzie.
* 60 000 z³
estymacja: 80 000 - 120 000
Rafa³ Malczewski studiowa³ w Wiedniu agronomiê, filozofiê i architekturê; uczêszcza³ tak¿e do tamtejszej Akademii Sztuk Piêknych, ale edukacjê artystyczn¹ zawdziêcza³ przede wszystkim ojcu, Jackowi Malczewskiemu. W latach 1917-1939 stale mieszka³ w Zakopanem; by³ zami³owanym taternikiem. W roku 1930 wyjecha³ na pó³roczny pobyt do Francji. W grudniu 1939 przez S³owacjê i Wêgry przedar³ siê do Francji, sk¹d nastêpnie wyjecha³ do Brazylii, a póŸniej do Stanów Zjednoczonych. W 1942 dotar³ do Montrealu, gdzie pozosta³ na sta³e. Pocz¹wszy od 1919 roku wiele wystawia³; od 1934 tak¿e jako cz³onek ugrupowania „Rytm”. Malowa³ przede wszystkim krajobrazy - z Tatr, Podhala, widoki z ma³ych miasteczek i z fabrycznego Œl¹ska, póŸniej tak¿e z Brazylii i Kanady. W swoich obrazach - œwiadomie prymityzowanych, utrzymanych czêsto w poetyckim i bajkowym nastroju – bliski jest sztuce naiwnego realizmu. Malczewski by³ równie¿ literatem, autorem artyku³ów o sztuce, felietonów, esejów oraz wspomnieñ tatrzañskich i zakopiañskich, m.in. Narkotyk gór, Góry wo³aj¹ czy Pêpek œwiata. W roku 1935 w serii „Cuda Polski“ ukaza³a siê jego ki¹¿ka Tatry i Podhale.
* do wylicytowanej ceny doliczona zostanie op³ata organizacyjna (Premium) w wys. 26 % (VAT, droit de suite i podatek graniczny).
87 STANIS£AW IGNACY WITKIEWICZ (Warszawa 1885 - Jeziory na Wo³yniu 1939)
PORTRET ZOFII MIKUCKIEJ, 4 VIII 1928 pastel, papier, 57 x 43,5 cm (w œwietle oprawy) sygn. u do³u: Ign. Witkiewicz T. B. [w kó³ku] 1928 4/VIII W.g. | [powy¿ej] NTI 36 POCHODZENIE: w³asnoœæ portretowanej Zofii Mikuckiej-Malczewskiej; nastêpnie w kolekcji rodzinnej w Kanadzie. * 45 000 z³
estymacja: 60 000 - 100 000
Od 1925 Stanis³aw Ignacy Witkiewicz ograniczy³ swoj¹ twórczoœæ malarsk¹ do jednoosobowej „Firmy portretowej S. I. Witkiewicz“. W ramach „firmowej“ dzia³alnoœci - na ¿yczenie i wed³ug wyboru klienta - malowa³ pastelowe portrety w piêciu podstawowych typach - A, B, C, D, E - których specyfikê - i ceny - dok³adnie zdefiniowa³ w drukowanym „Regulaminie“. Zastrzega³ przy tym mo¿liwoœæ ró¿nych kombinacji i tworzenia typów pochodnych. Na portretach obok sygnatury umieszcza³ czêsto dodatkowe, skrótowe informacje, m.in. o wypalonych papierosach, za¿ytych narkotykach czy u¿ywkach. Czasem bywa³y to tak¿e swoiste komentarze dotycz¹ce sposobu postrzegania przez artystê portretowanej osoby b¹dŸ jej stroju. Takich „w³asnych“ bardzo rozmaitych skrótów artysta stosowa³ wiele, czêœæ z nich zosta³a rozwi¹zana, czêœæ nadal pozostaje niezrozumia³a. Portrety przyjació³ i bliskich znajomych malowa³ Witkacy za darmo i w³aœnie do tej grupy prac nale¿y Portret Zofii Mikuckiej, namalowany 4 sierpnia 1928 roku.
Z autorskiego napisu dowiadujemy siê, ¿e artysta okreœli³ ten portret jako Typ B, co wed³ug „Regulaminu Firmy“ oznacza³o rodzaj bardziej charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury. Robota bardziej kreskowa ni¿ Typu A., z pewnym podciêciem cech charakterystycznych, co nie wyklucza „³adnoœci“ w portretach kobiecych. Stosunek do modela obiektywny. Zamieszczona obok adnotacja NTI36 - informuje, ¿e maluj¹c portret Witkacy mia³ za sob¹ 36 dni abstynencji. W tym kontekœcie skrót - W.g. - mo¿e oznaczaæ „Wcale gl¹twa“, t.j. ¿e wcale nie mia³ kaca (g. = gl¹twa; W = wcale, jak w przypadku: WNP = wcale nie pali³). Witkacy, zaprzyjaŸniony z Zofi¹ Mikuck¹, portretowa³ j¹ ju¿ wczeœniej, 23 lipca 1926 (zobacz Aukcja Agra-Art 11 grudnia 2016, kat. 71). W 1937 artysta namalowa³ równie¿ portret jej szesnastoletniej córki Barbary. „Dla Zosi Mikuckiej“ dedykowa³ tak¿e trzy rysunki z czerwca 1928 r. (zbiory rodzinne w Kanadzie).
Zofia Mikucka, póŸniej Malczewska (1901-1995) by³a wa¿n¹ postaci¹ miêdzywojennego Zakopanego. De domo Jakubowska (jej stryjecznym dziadkiem by³ prof. Maciej L. Jakubowski, „ojciec polskiej pediatrii“), po pierwszym mê¿u - Witoldzie, kapitanie WP - Mikucka, z pocz¹tkiem lat 30. zwi¹za³a siê z Rafa³em Malczewskim. Prawdopodobnie znali siê od dziecka z Krakowa, spotkali siê w Zakopanem i pozostali razem na resztê ¿ycia. £¹czy³o ich wiele, tak¿e góry i narty. Oboje byli zapalonymi taternikami, wspólnie chodzili w Tatry i podejmowali ró¿ne wycieczki narciarskie. Zofiê podziwiano jako znakomit¹ narciarkê, która na krok nie ustêpuje mê¿czyznom [...] a na Prze³êczy Lodowej spisywa³a siê dzielniej od narciarzy. W 1939 razem wyjechali z kraju, by po d³ugiej wojennej tu³aczce osi¹œæ na sta³e w Kanadzie. Formalnie zalegalizowaæ swój zwi¹zek mogli dopiero w roku 1953, po œmierci Bronis³awy, pierwszej ¿ony Rafa³a, która nie dawa³a mu zgody na rozwód. W Kanadzie Zofia wiernie towarzyszy³a Rafa³owi w ró¿nych wyprawach - razem odwiedzili niemal wszystkie kanadyjskie prowincje. By³a dla niego niezawodnym oparciem w ostatniej d³ugiej i ciê¿kiej chorobie. Oba portrety Zofii Mikuckiej przez lata przechowywane w zbiorach rodzinnych i d³ugo nieznane badaczom twórczoœci S. I. Witkiewicza, zosta³y niejako „odkryte“ i po raz pierwszy opublikowane przez dr Annê ¯akiewicz, autorkê licznych prac o artyœcie.
* do wylicytowanej ceny doliczona zostanie op³ata organizacyjna (Premium) w wys. 26 % (VAT, droit de suite i podatek graniczny).
Obraz wzmiankowany i reprodukowany: - A. ¯akiewicz, Demon Zakopanego i zakopiañski chochlik - groteska i dramat w twórczoœci Stanis³awa Ignacego Witkiewicza i Rafa³a Malczewskiego, [w:] Zakopane w czasach Rafa³a Malczewskiego [pod red. D. Folgi Januszewskiej i T. Jab³oñskiej], T. 2, Wyd. BOSZ Olszanica 2006, s. 40, il. na s. 39.
88 RAFA£ MALCZEWSKI
89 RAFA£ MALCZEWSKI
(Kraków 1892 - Montreal 1965)
(Kraków 1892 - Montreal 1965)
KWIATY W WAZONIE, 1951
K£ODA W WODZIE, lata 40. XX w.
akwarela, œlady o³ówka, papier, 67 x 49,7 cm (w œwietle oprawy) sygn. l.d.: Rafa³ Malczewski na odwrocie, na oprawie napisy: G1302, #2014
akwarela, papier 30 x 41,5 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d: Rafa³ Malczewski POCHODZENIE: kolekcja rodziny artysty w Kanadzie.
* 4 000 z³
estymacja: 6 000 - 10 000
* do wylicytowanej ceny doliczona zostanie op³ata organizacyjna (Premium) w wys. 26 % (VAT, droit de suite i podatek graniczny).
* 6 000 z³
estymacja: 8 000 - 15 000
90 RAFA£ MALCZEWSKI
91 ZOFIA STRYJEÑSKA
(Kraków 1892 - Montreal 1965)
(Kraków 1891 - Genewa 1976)
OKOLICE BAIE SAINT PAUL: UJŒCIE RIVIERE DU GOUFFRE DO RZEKI ŒW. WAWRZYÑCA, 1948
PORTRET M£ODEJ KOBIETY
akwarela, œlady o³ówka, papier, 38,7 x 56,4 cm (w œwietle oprawy) sygn. l.d.: Rafa³ Malczewski Na odwrocie, na oprawie odrêczny napis: No. C580 oraz nalepka Dominion Gallery w Montrealu; na niej, m.in. nazwisko autora, wymiary i tytu³ obrazu: „Baie St. Paul“. Ponadto na dolnej listwie stempel: DOMINION GALLERY | 1438 Sherbrooke ST. W. | Montreal, Quebec *5
000 z³ estymacja: 8 000 - 12 000
* do wylicytowanej ceny doliczona zostanie op³ata organizacyjna (Premium) w wys. 26 % (VAT, droit de suite i podatek graniczny).
gwasz, karton, o³ówek, 29,5 x 24,6 cm (w œwietle autorskiej „ramki“ nakreœlonej o³ówkiem); 31,3 x 28,2 cm (ca³a karta) sygn. l.d.: Z. S. Na starych „plecach“ oprawy malutka owalna nalepka firmy ramiarskiej z tekstem: J. ADAMCZYK | * WARSZAWA * | BRACKA N 20 8 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 10 000 - 20 000
92 WILHELM WACHTEL
93 ALFRED ABERDAM
(Lwów 1875 - Stany Zjednoczone 1942)
(Lwów 1894 - Pary¿ 1963)
ZAMYŒLONA. PORTRET DZIEWCZYNY, 1924
KONCERT W SALONIE
olej, sklejka, 51 x 40,3 cm sygn. p.d.: WILH WACHTEL | 924 Na odwrocie rêkopiœmienna nalepka o treœci: W[il]helm Wachtel | (Lemberg 1875 - 1946 (!) USA). Ponadto nalepka z numerem: 310
olej, p³ótno 38,5 x 55 cm sygn. na odwrocie: Aberdam Na odwrocie napis kred¹ na p³ótnie: 28. Na kroœnie farb¹: 10 P
9 000 z³
5 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 12 000 - 18 000
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 7 000 - 12 000
94 IGNACY PIEÑKOWSKI
95 EUGENIUSZ EIBISCH
(Do³ubów k. Bia³egostoku 1877 - Kraków 1948)
(Lublin 1896 - Warszawa 1987)
MARTWA NATURA Z KWIATAMI, po 1920
PEJZA¯ Z KUDOWY, 1947
olej, p³ótno, 81,5 x 63 cm sygn. p.g.: Ign Pieñkowski Na kroœnie nalepka wystawy w Towarzystwie Zachêty Sztuk Piêknych w Warszawie w kwietniu 1936 roku z nazwiskiem autora i tytu³em obrazu Owoce i kwiaty. Na ramie nalepka wystawy z okazji dwudziestej rocznicy œmierci I. Pieñkowskiego w Muzeum w Bielsku-Bia³ej, 3 XI 1968 - 10 III 1969.
olej, p³ótno, 53 x 66 cm sygn. l.d.: Ebiche na odwrocie na p³ótnie napis: mal. 1947 r. Na blejtramie nalepka Muzeum Lubelskiego w Lublinie z wystawy Mnie interesuje tylko malarstwo.
7 000 z³
Obraz opisany i wystawiany: - Miros³awa Paroszkiewicz, Eibisch, „Sztuka“ Rok (53) XXV 2005, il. s. 9; - Mnie interesuje tylko malarstwo. Eugeniusz Eibisch, wystawa w 20. rocznicê œmierci artysty, Lublin 12 X - 15 XII 2007, kat. 56, s. 132, il. barwna s. 79.
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 10 000 - 15 000
10 000 z³
estymacja: 12 000 - 18 000
96 LEON DO£¯YCKI (Lwów 1888 - Kraków 1965)
WNÊTRZE PRACOWNI, 1932 olej, p³ótno 89,5 x 79,8 cm sygn. l.g.: Do³¿ycki 32 na odwrocie, na p³ótnie nalepka z ¿yciorysem artysty POCHODZENIE: kolekcja prywatna we Wroc³awiu
35 000 z³
estymacja: 40 000 - 50 000
Obraz wymieniony, opisany, reprodukowany: - Spacer po galerii malarstwa polskiego z prze³omu XIX i XX wieku, [pod redakcj¹ K. Kurpiewskiej], Muzeum Miejskie Wroc³awia, Wroc³aw 2014, s. 65, il. na s. 65 i 149.
Leon Do³¿ycki - malarz, grafik, scenograf, pedagog. Egzamin dojrza³oœci zda³ w seminarium nauczycielskim we Lwowie w roku 1907, studia artystyczne odby³ w latach 1907-1912 w krakowskiej Akademii Sztuk Piêknych w pracowniach F. Ruszczyca i J. Mehoffera. W latach 1910-1911 odby³ podró¿e do Wiednia, Monachium i W³och, rok póŸniej do Pary¿a, gdzie zainteresowa³ siê dzie³ami impresjonistów i kubistów. Od roku 1911 rozpocz¹³ w krakowskiej Pañstwowej Szkole Realnej pracê pedagogiczn¹, któr¹ przez ca³e ¿ycie wi¹za³ z dzia³alnoœci¹ twórcz¹. Zadebiutowa³ w roku 1913 wystawiaj¹c obrazy w Salonie TZSP w Warszawie a nastêpnie na I Wystawie Polskiego Malarstwa w Stanis³awowie. W latach 1918-1922 by³ cz³onkiem ugrupowania Formistów i organizowa³ pierwsz¹ prezentacje tej grupy we Lwowie w roku 1918. Od 19191922 pracowa³ jako scenograf w Teatrze Wielkim w Poznaniu, nale¿a³ te¿ do poznañskiej grupy artystów wielkopolskich „Plastyka“, z któr¹ wystawia³ w latach 1926-1929. Od 1936 mieszka³ w Warszawie, uczy³ w Gimnazjum im. A. Mickiewicza. Podczas wojny organizowa³ konspiracyjne wystawy malarstwa i prowadzi³ tajne nauczanie. Jego przedwojenna twórczoœæ w wiêkszoœci uleg³a zniszczeniu podczas Powstania Warszawskiego. Po wojnie przez rok (1945/1946) by³ wyk³adowc¹ w krakowskiej ASP, a nastêpnie do roku 1949 w Pañstwowej Wy¿szej Szkole Sztuk Plastycznych we Wroc³awiu. Od roku 1952 zwi¹za³ siê z Wydzia³em Grafiki Propagandowej krakowskiej ASP w Katowicach, w 1959 zosta³ mianowany profesorem zwyczajnym. Pocz¹tkowo, do ok. 1916 roku, twórczoœæ artystyczna Do³¿yckiego kszta³towa³a siê pod wp³ywem francuskich postimpresjonistów, fazê formistyczn¹ charakteryzowa³a zdynamizowana i syntetyczna forma obwiedziona konturem, oszczêdna kolorystyka i silna ekspresja. Zajmowa³ siê wówczas g³ównie grafik¹. Pod koniec lat 20. malowa³ obrazy o motywach pejza¿owych a tak¿e tematyce sportowej charakteryzuj¹ce siê zwart¹ konstrukcj¹ i uproszczonym kolorytem. W po³owie lat 30. jego prace malarskie zdominowa³y zagadnienia kolorystyczne i analiza barw. W latach powojennych malowa³ przede wszystkim martwe natury i pejza¿e, które s¹ syntez¹ jego wieloletnich doœwiadczeñ i przemyœleñ artystycznych.
97 MELA MUTER (Maria Melania Mutermilch)
98 ZYGMUNT MENKES
(Warszawa 1876 - Pary¿ 1967)
(Lwów 1896 - Riverdale, Nowy Jork 1986)
MARTWA NATURA Z WINOGRONAMI
B£ÊKITNA ALKOWA
olej, p³ótno 35,6 x 25,8 cm sygn. l.g.: Muter na odwrocie niewyraŸnie odbity, prostok¹tny stempel na p³ótnie
olej, p³ótno, 76,5 x 56,5 cm sygn. p.d.: Menkes Na odwrocie w górnym rogu nalepka GALLERIES OF ASSOCIATED AMERICAN ARTISTS w Nowym Jorku (druk, maszynopis) z nazwiskiem autora i tytu³em obrazu The Blue Alkove.
15 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 18 000 - 25 000
48 000 z³
estymacja: 55 000 - 65 000
99 EUGENIUSZ EIBISCH (Lublin 1896 - Warszawa 1987)
MARTWA NATURA Z FIGAMI, po 1930 olej, p³ótno 60 x 73 cm sygn. p.d.: Ebiche Na odwrocie napis kred¹ na p³ótnie: EBICHE. Ponadto - nieco zatarty - owalny stempel paryskiej firmy oferuj¹cej materia³y malarskie: TOILES & COULERS | EXTRA FINES | LUCIEN LEFEBVRE-FOINET | PARIS | 19, RUE VAVIN & 2, RUE BRÉA Nadto nieczytelna piecz¹tka okr¹g³a. Na poprzeczce krosna napis kredk¹: [...] S 403. POCHODZENIE: do 1986 Jack Rozmaryn, Forest Hill, New York; kolekcja Ewy i Wojciecha Fibaków; od 2000 kolekcja prywatna we Wroc³awiu.
35 000 z³
estymacja: 40 000 - 60 000
Obraz wymieniony opisany, reprodukowany, m.in. w: - Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków. Polish Painting in the Ewa and Wojtek Fibak Collection, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Warszawa 1992, s. 249, poz. kat. nlb., il.; - Polski Pary¿. Od Micha³owskiego do Lebensteina. Malarstwo polskie z kolekcji Wojciecha Fibaka, Muzeum Historyczne we Wroc³awiu, Wroc³aw 1998, s. 116, poz. kat. i il. nlb.; - Polski Pary¿. École de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka. Wystawa malarstwa artystów polskich i polsko-¿ydowskich XIX i XX wieku zwi¹zanych z Pary¿em - od Piotra Micha³owskiego do Jana Lebensteina, [wstêp A. £awniczakowa] grudzieñ 1999 - marzec 2000, Muzeum Narodowe w Szczecinie, Szczecin 1999, s. 243, poz. kat. nlb, il. nlb.;
- [katalog Polswiss Art] Aukcja dzie³ sztuki, 10 grudnia 2000, Warszawa 2000, nr kat. 13, il.; - Encyklopedia sztuki polskiej, [praca zbiorowa; wstêp J. K. Ostrowski] Wyd. Kluszczyñski, Kraków 2001, il. na s. 275; - R. Stawska, Sprawa Eibischa, [w:] „Art & Business“ 2001, nr 11, il. s. 37; - B. Kokoska, Polska. Dzieje sztuki, Wyd. Kluszczyñski, Kraków 2002, il. na s. 116; - S. Krzysztofowicz-Kozakowska, M. Walczak, P. Krasny, Sztuka Polski, Wyd. Kluszczyñski, Kraków 2006, il. na s. 166; - 1000 arcydzie³ malarstwa polskiego [praca zbiorowa], Wyd. Kluszczyñski, Kraków [2008], s. 463, il.; - Spacer po galerii malarstwa polskiego z prze³omu XIX i XX wieku, [pod redakcj¹ K. Kurpiewskiej], Muzeum Miejskie Wroc³awia, Wroc³aw 2014, s. 64, il. na s. 65 i 146-147.
Eugeniusz Eibisch - malarz i pedagog - w latach 1912-1922 by³ uczniem Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa w krakowskiej ASP. W roku 1922 jako stypendysta rz¹du francuskiego wyjecha³ do Pary¿a. Czynnie uczestniczy³ w tamtejszym ¿yciu artystycznym, wchodz¹c w kr¹g École de Paris i ciesz¹c siê przyjaŸni¹ wielu malarzy (m.in. G. Braque’a, Ch. Soutine’a, L. Marcoussisa). Bliskie kontakty nawi¹za³ te¿ ze znanym marszandem Leopoldem Zborowskim, który wspiera³ m³odego artystê, kupowa³ jego obrazy i wystawia³ je w swojej galerii przy Rue de Seine. Ceniony przez krytykê, Eibisch du¿o wystawia³ tak¿e w innych galeriach oraz na Salonach Niezale¿nych i Jesiennym. Lata 19321937 spêdzi³ w Cassis w po³udniowej Francji. PóŸniej wróci³ jeszcze do Pary¿a, a w 1939 do kraju, by obj¹æ katedrê malarstwa w krakowskiej ASP, co jednak sta³o siê mo¿liwe dopiero po wojnie, w 1945, równolegle z nominacj¹ na rektora tej uczelni. Od 1950 by³ profesorem ASP w Warszawie. Tematami obrazów Eibischa by³y martwe natury, pejza¿e i portrety, zw³aszcza kobiece. Wczesne prace ujawniaj¹ wp³ywy formistów, póŸniejsze zbli¿aj¹ artystê do szerokiego nurtu polskiego koloryzmu. Z czasem kszta³ty malowanych postaci czy przedmiotów coraz bardziej zatracaj¹ siê na rzecz koloru, a¿ wreszcie obrazy artysty staj¹ siê samoistnymi, niemal abstrakcyjnymi kompozycjami barwnymi.
100 STANIS£AW BORYSOWSKI
101 TYMON NIESIO£OWSKI
(Lwów 1906 - Toruñ 1988)
(Lwów 1882 - Toruñ 1965)
MARTWA NATURA Z ALBUMEM OBRAZÓW VELAZQUEZA, lata 40. XX w.
CYRKOWCY, ok. 1955
olej, p³ótno 64 x 90,5 cm (w œwietle ramy) sygn. l.d.: Borysowski 5 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 6 000 - 10 000
olej, tektura, 70 x 68,5 cm sygn. p.d.: Tymon na górnej listwie krosna charakterystyczna autorska nalepka z tekstem: Tymon Niesio³owski | „Cyrkowcy“ | olej | 70 x 60 40 000 z³
estymacja: 50 000 - 70 000
102 HENRYK HAYDEN
103 GUSTAW GWOZDECKI
(Warszawa 1883 - Pary¿ 1970)
(Warszawa 1880 - Pary¿ 1935)
RÓ¯OWE KWIATY W WAZONIE
KWIATY, ok. 1930
olej, p³ótno, 38,3 x 46 cm sygn. l.d.: Hayden
olej, tektura, 73,6 x 56,5 cm sygn. p.d.: GWOZDECKI
30 000 z³
Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 35 000 - 45 000
65 000 z³
estymacja: 70 000 - 100 000
Obraz nale¿y do wiêkszego zespo³u kompozycji kwiatowych malowanych w okresie miêdzywojennym.
104 TYMON NIESIO£OWSKI (Lwów 1882 - Toruñ 1965)
ARLEKIN, 1932 olej, p³ótno, 90 x 63 cm sygn. p.d.: Tymon Na krosnach czêœciowo zachowana drukowana nalepka, wype³niona atramentem, czytelna jedynie we fragmentach: /.../DY /.../ZTU/.../ | Rodzaj dzie³a /../ | Podpis autora /...ki | Tym/.../. Przy prawej krawêdzi tekst: Kartkê niniejsz¹ [nale]¿y przykleiæ na eksp[onacie]. Zachowane fragmenty tekstu pozwalaj¹ zidentyfikowaæ tê nalepkê jako nalepkê wystawow¹ Instytutu Propagandy Sztuki, gdzie obraz by³ eksponowany w roku 1933 p.t. Arlekin.
50 000 z³
estymacja: 60 000 - 80 000
Postacie ze œwiata cyrku s¹ jednym ze sta³ych motywów przewijaj¹cych siê przez ca³¹ twórczoœæ Tymona Niesio³owskiego - od wczesnych rysunków z lat 1903-1904, poprzez szereg obrazów okresu miêdzywojennego, po ca³e serie kompozycji powsta³ych ju¿ po wojnie. Jest w tych obrazach wyraŸna nuta melancholii. Cyrk Niesio³owskiego, to nie tylko spektakl, ale przede wszystkim ludzie. Czasem widzimy ich na arenie, gdzie maj¹ imponowaæ, œmieszyæ. Ale najczêœciej ci klowni, muzykanci, pierroci ukazani s¹ nie w pe³nym blasku œwiate³, lecz niejako prywatnie samotni i rozmarzeni. Taki jest te¿ Arlekin z naszego obrazu.
Obraz wymieniony:
Ponadto:
- Wystawa zbiorowa prof. Ludomira Slendziñskiego. Wystawa Wileñskiego Towarzystwa Artystów Plastyków. Krypta Królewska Bazyliki Wileñskiej, Katalog, Instytut Propagandy Sztuki, Warszawa, kwiecieñ-maj 1933, s. 16-17, nr kat. 139;
- Zbiory Specjalne Instytutu Sztuki PAN; dokumentacja dotycz¹ca wystawy w IPS-ie w 1933 r.: zg³oszenie na wystawê obrazu Tymona Niesio³owskiego p.t. Arlekin; cena 400 z³.
Tymon Niesio³owski - malarz, grafik, pedagog; w latach 1900-1905 studiowa³ w Akademii Sztuk Piêknych w Krakowie pod kierunkiem Stanis³awa Wyspiañskiego i Józefa Mehoffera. W okresie 1906-1926 mieszka³ w Zakopanem, sk¹d podró¿owa³ do W³och, Pary¿a i Monachium. W roku 1908 by³ wspó³za³o¿ycielem „Grupy Piêciu“, od 1917 zwi¹za³ siê z ugrupowaniem „Formistów“, a od 1922 ze Stowarzyszeniem „Rytm“. W 1926 przeniós³ siê do Wilna, gdzie zosta³ dyrektorem Szko³y Rzemios³ Artystycznych, a od 1928 wyk³ada³ na Wydziale Sztuk Piêknych Uniwersytetu Stefana Batorego. Po wojnie obj¹³ katedrê Wydzia³u Sztuk Piêknych na Uniwersytecie Miko³aja Kopernika w Toruniu; od 1958 by³ cz³onkiem „Grupy Toruñskiej“. Malowa³ - wyró¿niaj¹ce siê dekoracyjnoœci¹ formy i koloru - martwe natury, akty, portrety, rzadziej pejza¿e. Jego styl ewoluowa³ z biegiem lat; wczesne prace ujawniaj¹ wyraŸne wp³ywy Wyspiañskiego, póŸniejsze - wyraŸne inspiracje malarstwem francuskim, m.in. twórczoœci¹ Gauguina, Picassa czy Matisse’a. W obrazach dojrza³ego okresu twórczoœci czêsto stosowa³ p³askie plamy barwne, obwiedzione silnie zarysowanym konturem. Artysta zajmowa³ siê tak¿e grafik¹.
105 CZES£AW RZEPIÑSKI
106 ZBIGNIEW PRONASZKO
(Strusów k. Trembowli 1905 - Kraków 1995)
(Derebczyn k. Jampola lub ¯ychlin na Podolu 1885 - Kraków 1958)
PEJZA¯. DOMY NAD STAWEM
¯Ó£TE TULIPANY
olej, p³ótno, 52,5 x 85,5 cm sygn. l.d.: Rzepiñski na listwie krosna napis kredk¹: A 3
olej, tektura 67 x 45,3 cm sygn. p.d.: Z. Pronaszko
5 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 8 000 - 12 000
8 000 z³ Wiêcej - www.agraart.pl
estymacja: 10 000 - 20 000
AGRA-ART DOM AUKCYJNY
Imiê i nazwisko, nazwa firmy
Adres
Numer telefonu, faxu, e-mail
FORMULARZ ZLECENIA LICYTACJI NA AUKCJI 26 MARCA 2017
W celu z³o¿enia pisemnej oferty kupna na obiekty wystawione na aukcji nale¿y wype³niæ niniejszy formularz zg³oszeniowy i przes³aæ poczt¹ lub faxem - numer tel. (22) 625 08 08, 22 625 06 09.
Nowych Klientów - przed przyjêciem zlecenia - Dom Aukcyjny mo¿e poprosiæ o podanie pe³nych danych osobowych, referencji bankowych lub o wp³acenie wadium.
Proszê o rezerwacjê linii telefonicznej nr telefonu do licytacji Proszê o licytowanie w moim imieniu nastêpuj¹cych obiektów: Numer katalogowy
Autor, tytu³
Oferowana cena (bez op³aty organizacyjnej)
Zlecenia licytacji z limitem Dom Aukcyjny Agra-Art S.A. gwarantuje poufnoœæ informacji podanych w formularzu. Oferta - jej treœæ i proponowana cena - pozostaje do wy³¹cznej wiadomoœci Domu Aukcyjnego. Dom Aukcyjny bêdzie reprezentowaæ w licytacji Zleceniodawcê do podanej kwoty. Dom Aukcyjny nie uwzglêdnia zleceñ bez limitu.
Zlecenia licytacji telefonicznej Prosimy o podanie numeru telefonu aktualnego w czasie aukcji. Pracownik Domu Aukcyjnego po³¹czy siê z Pañstwem przed rozpoczêciem licytcji wybranych obiektów. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialnoœci za problemy z uzyskaniem po³¹czenia z podanym numerem.
Wp³ata wadium przelew na konto gotówka
Oœwiadczenie Akceptujê wszystkie postanowienia Regulaminu Aukcji zawarte w katalogu aukcyjnym. W szczególnoœci zobowi¹zujê siê do zap³acenia wylicytowanej kwoty wraz z doliczon¹ op³at¹ organizacyjn¹ w ci¹gu 10 dni od daty aukcji. Zgadzam siê na przechowywanie i przetwarzanie moich danych osobowych w celu realizacji niniejszego zlecenia. Zosta³em poinformowany o mo¿liwoœci wgl¹du, poprawienia lub usuniêcia moich danych.
karta kredytowa (nazwa karty) nazwisko w³aœciciela nr karty wa¿na do
Data
3 cyfrowy kod
Podpis
Konto: RCB BANK, o/Warszawa, nr konta: 28 1750 0009 0000 0000 0356 5408
DOM AUKCYJNY AGRA-ART SPÓ£KA AKCYJNA 00-679 Warszawa, ul. Wilcza 55/63 tel. (0-22) 625-08-08, (0-22) 745-10-20, fax (0-22) 625-06-28
ZARZ¥D Zofia Krajewska-Szukalska prezes zarz¹du
Konrad Szukalski wiceprezes
Rafa³ Krajewski wiceprezes
Anna JóŸwik historyk sztuki (sztuka tradycyjna)
Jolanta Krasuska historyk sztuki (sztuka wspó³czesna)
Gra¿yna Zieliñska malarstwo rzemios³o artystyczne
Joanna Dziewulska historyk sztuki (sztuka tradycyjna)
Marcin Zieliñski projekty graficzne
Agnieszka Warska ksiêgowoœæ
Piotr Borkowski dyrektor zarz¹dzaj¹cy
RADA NAUKOWA Anna Tyczyñska historyk sztuki, malarstwo
Renata Lisowska konsultacje konserwatorskie
Anna Prugar-Myœlik historyk sztuki, malarstwo
Maryla Sitkowska historyk sztuki, grafika, rysunek
AUTORKA KATALOGU Anna Tyczyñska - historyk sztuki, absolwentka Uniwersytetu Jagielloñskiego, pracownik Muzeum Narodowego w Warszawie w latach 1971-2005, znawca malarstwa polskiego XIX/XX w., starszy kustosz zbiorów malarstwa polskiego, wspó³autorka wielu wystaw i katalogów organizowanych w MNW.
Uprzejmie informujemy, ¿e w zakresie obs³ugi prawnej wspó³pracujemy z kancelari¹ prawnicz¹ Anny Staniszewskiej w Warszawie. Roczna prenumerata katalogów (Sztuka Wspó³czesna i Tradycyjna) wysy³anych przed ka¿d¹ aukcj¹ w pierwszej kolejnoœci oraz wszelkie inne okazjonalne katalogi Agry-Art - 120 z³ Wp³aty: RCB BANK, oddzia³ Warszawa, numer konta: 28 1750 0009 0000 0000 0356 5408
Zdjêcia do katalogów Marcin Zieliñski, £ukasz Macheta
WYDAWCA: Agra-Art SA Wszelkie prawa zastrze¿one.
Agra-Art S.A. Warszawa
ul. Wilcza 55 (22) 625 08 08 (22) 745 10 20 www.agraart.pl agra@agraart.pl