Aukcja Sztuki XX wieku 24 marca 2015 by Agra-Art Auction House

AGRA-ART DOM AUKCYJNY

Aukcja Sztuki XX wieku 24 marca 2015 - Warszawa - Wilcza 55

INDEKS

ARTYSTÓW

Jan Berdyszak Tadeusz Brzozowski Boles³aw Cybis Józef Czapski Tadeusz Dominik Stasys Eidrigevicius Stefan Gierowski Witold K. Tadeusz Kantor Jan Lebenstein Alfred Lenica Zbigniew Makowski Alfons Mazurkiewicz Kazimierz Mikulski Igor Mitoraj Jan M³odo¿eniec Jaros³aw Modzelewski Henryk Musia³owicz Marek Oberländer Lech Oko³ów Erna Rosenstein Hanna Rudzka-Cybisowa Jacek Sempoliñski Jacek Sienicki Franciszek Starowieyski Józef Szajna Jan Szancenbach Leon Tarasewicz Jan Tarasin Ryszard Winiarski Jacek Yerka W³odzimierz Zakrzewski Wac³aw Jan Zawadowski „Zawado“ Jan Ziemski

21 22 2 7 23, 24, 50, 51 48 20, 46 27 16, 44 45 6, 9, 11 5, 17, 33, 43 4 34 1 36, 37 25 14, 41 40 19 26 29 10 3, 13, 47 42 28 30 35 18, 38, 39, 49 12 15, 52, 53 32 31 8

SZTUKA XX WIEKU AUKCJA SZTUKI WSPÓ£CZESNEJ wtorek, 24 marca 2015, godz. 1900

wystawa i licytacja Galeria Agra-Art - Warszawa, ul. Wilcza 55

w internecie na stronach www.agraart.pl

Obrazy nie posiadaj¹ cen rezerwowych.

REGULAMIN AUKCJI

DOM AUKCYJNY AGRA-ART PRZEPROWADZA LICYTACJÊ WED£UG SYSTEMU ANGLOSASKIEGO, STOSOWANEGO W EUROPIE I USA, M.IN. PRZEZ DOMY AUKCYJNE SOTHEBY'S I CHRISTIE'S. MO¯NA LICYTOWAÆ PRZEZ INTERNET RAZEM Z SAL¥ (LIVE) NA STRONIE www.agraart.pl ZLECENIA TELEFONICZNE - (22) 625 08 08, E-MAIL agra@agraart.pl

d. Informacje o stanie zachowania obrazów mog¹ byæ podane na ¿yczenie. Brak informacji o stanie obiektu w opisie katalogowym nie wyklucza faktu, ¿e by³ poddany konserwacji. e. Oœwiadczenia i poprawki og³oszone w czasie sprzeda¿y uzupe³niaj¹ katalog.

S£OWNIK TERMINÓW: DOM AUKCYJNY

Dom Aukcyjny Agra-Art SA, z siedzib¹ w Warszawie przy ul. Wilczej 55/63, nr KRS 101181. ESTYMACJE - przedzia³ cen, w którym w wyniku licytacji z najwiêkszym prawdopodobieñstwem mo¿e znaleŸæ siê cena uzyskana. Estymacje maj¹ charakter orientacyjny, s¹ okreœlane przez Dom Aukcyjny na podstawie wyników aukcji podobnych obiektów, aktualnej tendencji rynkowej itp. W ¿adnym wypadku estymacje nie maj¹ na celu ograniczania ceny uzyskanej - która mo¿e zarówno znaleŸæ siê poni¿ej lub powy¿ej tego przedzia³u. CENA WYWO£AWCZA - cena, od której aukcjoner rozpoczyna licytacjê obiektu. SPRZEDAJACY - osoba zg³aszaj¹ca obiekt do sprzeda¿y (wliczaj¹c agenta, wykonawcê, lub osobistego reprezentanta). KUPUJ¥CY - osoba bior¹ca udzia³ w aukcji. NABYWCA - osoba (lub mocodawca, w przypadku licytacji przez pe³nomocnika), która zg³osi³a najwy¿sz¹ ofertê zaakceptowan¹ przez aukcjonera. UMOWA - umowa zakupu zawarta miêdzy Domem Aukcyjnym a Nabywc¹ w momencie zaakceptowania przez aukcjonera uderzeniem m³otkiem najwy¿szej oferty Nabywcy (art. 70 § 2 KC) PREMIUM - prowizja p³acona przez Nabywcê Domowi Aukcyjnemu, w wysokoœci 15% od Ceny Uzyskanej. C ENA REZERWOWA - cena znana jedynie domowi aukcyjnemu/aukcjonerowi, za któr¹ w³aœciciel obiektu zgodzi³ siê go sprzedaæ. O ile nie jest oznaczone inaczej, cena rezerwowa mieœci siê zawsze miêdzy cen¹ wywo³awcz¹, a doln¹ estymacj¹. CENA ZAKUPU - jest to cena przybita m³otkiem razem z Premium. Cena zakupu zawiera podatek VAT CENA UZYSKANA - najwy¿sza oferta zaakceptowana przez aukcjonera przez uderzenie m³otkiem, lub w przypadku sprzeda¿y poaukcyjnej - uzgodniona cena sprzeda¿y. 1.

POSTANOWIENIA OGÓLNE a. Przedmiotem aukcji s¹ dzie³a sztuki oraz inne obiekty kolekcjonerskie, powierzone Agra-Art do sprzeda¿y. Wszystkie obiekty s¹ ubezpieczone. b. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do wycofania obiektów ze sprzeda¿y bez podania przyczyn i nie ponosi z tego tytu³u ¿adnej odpowiedzialnoœci. c. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo uniemo¿liwienia uczestnictwa w aukcji bez podania przyczyn. d. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialnoœci za ukryte wady fizyczne i prawne oferowanych obiektów. e. Wszelkie reklamacje rozpatrywane bêd¹ zgodnie z przepisami prawa polskiego.

OPISY I PREZENTACJA OBIEKTÓW a. Dom Aukcyjny gwarantuje zgodnoœæ cech obiektów opisanych w katalogu ze stanem faktycznym. b. Opisy katalogowe obiektów s¹ przygotowywane przez historyków sztuki posiadaj¹cych rozleg³e i udokumentowane doœwiadczenie, potwierdzone prac¹ zawodow¹. Wszystkie obiekty s¹ równie¿ oceniane przez konserwatora dzie³ sztuki. c. Wszystkie obiekty sprzedawane na aukcji mo¿na ogl¹daæ w Domu Aukcyjnym na ok. 14 dni przed aukcj¹ oraz na wystawie poprzedzaj¹cej aukcjê (w Hotelu Bristol). Dom Aukcyjny zaleca wykorzystanie tej mo¿liwoœci do bli¿szego zapoznania siê z obiektami, ich opisem katalogowym i stanem faktycznym.

CENA WYWO£AWCZA I REZERWOWA. ESTYMACJE. a. Wszystkie obiekty, o ile nie s¹ oznaczone inaczej, posiadaj¹ cenê rezerwow¹, znan¹ jedynie Domowi Aukcyjnemu, która mieœci siê w przedziale miêdzy cen¹ wywo³awcz¹, a doln¹ estymacj¹. b. W katalogu podano orientacyjne ceny wywo³awcze oraz estymacje. W³aœciciel obiektu mo¿e zmieniæ cenê rezerwow¹ na ni¿sz¹ do 24 godzin przed rozpoczêciem aukcji. Dom Aukcyjny zastrzega sobie mo¿liwoœæ zmiany ceny wywo³awczej przed aukcj¹. c. Aukcjoner mo¿e w zale¿noœci od zainteresowania obiektem rozpocz¹æ licytacjê od ni¿szej lub wy¿szej ceny wywo³awczej umieszczonej w katalogu. d. Estymacje maj¹ charakter orientacyjny, a nie wi¹¿¹cy. Wyra¿aj¹ prawdopodobieñstwo, a nie pewnoœæ. e. Sprzeda¿ obiektu nastêpuje w momencie, gdy najwy¿sza oferta zaakceptowana przez aukcjonera jest równa lub wy¿sza od ceny rezerwowej danego obiektu. Ten fakt jest potwierdzony przybiciem m³otka i publicznym oœwiadczeniem aukcjonera. OZNACZENIA OBIEKTÓW W KATALOGU

 Niektóre obiekty mog¹ posiadaæ nastêpuj¹ce oznaczenie: Obiekt nie posiada ceny rezerwowej, akceptacja ceny wywo³awczej (lub wy¿szej) równoznaczna jest ze sprzeda¿¹ za t¹ cenê. 5.

PRZYST¥PIENIE DO AUKCJI a. Osoby nie bêd¹ce dotychczas klientami Agry-Art, a pragn¹ce dokonaæ powa¿niejszych zakupów proszone s¹ o wczeœniejsze skontaktowanie siê z biurem Domu Aukcyjnego w celu ustalenia warunków p³atnoœci. b. Do udzia³u w licytacji dopuszczane s¹ osoby, które wczeœniej dokonywa³y zakupów w Domu Aukcyjnym i bezproblemowo wywi¹zywa³y siê ze swoich zobowi¹zañ. c. W przypadku osób, które nie s¹ znane Domowi Aukcyjnemu wziêcie udzia³u w licytacji mo¿e byæ uwarunkowane podaniem wiarygodnych referencji, podaniem numeru karty kredytowej lub wp³aceniem wadium, zwracanego w wypadku nie dokonania zakupu. d. Wp³ata wadium w wysokoœci 1 000 z³ upowa¿nia do dokonania zakupów o wartoœci w granicach 10 000 - 15 000 z³. Osoby pragn¹ce licytowaæ powy¿ej tej kwoty, proszone s¹ o wp³acenie wadium w wysokoœci 10% planowanych wydatków . e. Osoba dopuszczona do licytacji otrzymuje numer identyfikacyjny. f. Dane osobiste Kupuj¹cego pozostaj¹ do wy³¹cznej wiadomoœci Domu Aukcyjnego. Otrzymuj¹c numer identyfikacyjny Kupuj¹cy wyra¿a zgodê na „Warunki kupna i sprzeda¿y w Domu Aukcyjnym Agra-Art“ (Regulamin Aukcji).

LICYTACJA TELEFONICZNA a. Kupuj¹cy pragn¹cy zachowaæ anonimowoœæ po uprzednim uzgodnieniu z Domem Aukcyjnym mog¹ wzi¹æ udzia³ w licytacji przez telefon. W takim przypadku, Kupuj¹cy podaje numery obiektów, które zamierza licytowaæ oraz numer telefonu, pod który pracownik Domu Aukcyjnego zadzwoni przed licytacj¹. b. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialnoœci za brak mo¿liwoœci wziêcia udzia³u w licytacji telefonicznej z powodu trudnoœci z po³¹czeniem z numerem podanym przez klienta.

c. Istnieje mo¿liwoœæ licytacji telefonicznej w jêzyku angielskim, francuskim lub niemieckim. d. Osoby chc¹ce wzi¹æ telefoniczny udzia³ w aukcji proszone s¹ o wczeœniejsze (min. 24h przed aukcj¹) zg³aszanie siê do Domu Aukcyjnego, poniewa¿ liczba linii telefonicznych udostêpnionych w trakcie licytacji jest ograniczona. 7.

LICYTACJA W IMIENIU KUPUJ¥CEGO - ZLECENIA a. Klienci mog¹ zleciæ Domowi Aukcyjnemu licytowanie w ich imieniu. W takim przypadku nale¿y wype³niæ formularz zamieszczony na koñcu katalogu aukcyjnego lub w Internecie (http://www.agraart.pl). b. Dom Aukcyjny bêdzie licytowa³ do kwoty maksymalnej, oznaczonej na formularzu zlecenia. Dom Aukcyjny do³o¿y wszelkich starañ, by zakupiæ obiekt po najni¿szej mo¿liwej cenie, poni¿ej limitu podanego przez Klienta. c. Formularz nale¿y przes³aæ faxem, lub jego podpisany skan mailem na adres agra@agraart.pl, najpóŸniej 24 godziny przed aukcj¹. d. Dom Aukcyjny nie przyjmuje zleceñ bez limitu.

LICYTACJA PRZEZ INTERNET W CZASIE RZECZYWISTYM (LIVE) a. Dom Aukcyjny udostêpnia mo¿liwoœæ licytacji w czasie rzeczywistym przez Internet razem z sal¹ aukcyjn¹. b. Warunkiem uczestnictwa jest zarejestrowanie siê na stronie internetowej http://live.agraart.pl oraz uzyskanie statusu VIP. c. Status VIP mo¿na uzyskaæ kontaktuj¹c siê z Domem Aukcyjnym lub wp³acaj¹c wadium przez Internet - szczegó³y techniczne s¹ dostêpne w serwisie http://live.agraart.pl d. Dom Aukcyjny nie bierze odpowiedzialnoœci za wszelkie problemy, utrudnienia, a w szczególnoœci brak mo¿liwoœci licytacji spowodowany trudnoœciami lub awari¹ techniczn¹ po stronie klienta lub operatora ³¹cza internetowego.

PRZEBIEG AUKCJI a. Licytacjê prowadzi Aukcjoner, który okreœla post¹pienia w licytacji (podwy¿szenie stawki), rozstrzyga wszelkie spory i wskazuje Nabywcê obiektu. b. Aukcjoner stosuje post¹pienia ustalone wczeœniej wg tabeli, która jest dostêpna w katalogu poni¿ej oraz na stronach internetowych Domu Aukcyjnego. Aukcjoner mo¿e stosowaæ wielokrotnoœæ minimalnych post¹pieñ. Minimalne stawki post¹pieñ nie mog¹ byæ zmieniane, z uwagi na spójnoœæ z internetowym systemem licytacji Live. TA B E L A M I N I M A L N Y C H P O S T ¥ P I E Ñ

PRZEDZIA£ CENOWY

MINIMALNE POST¥PIENIE

do 5 000 z³

100 z³

5 000 - 10 000 z³

500 z³

10 000 - 100 000 z³

1 000 z³

100 000 - 200 000 z³

2 000 z³

200 000 - 500 000 z³

5 000 z³

powy¿ej 500 000 z³

10 000 z³

c. Oferta potencjalnego Nabywcy jest wi¹¿¹ca po zaakceptowaniu jej przez aukcjonera. d. Aukcjoner ma prawo, o ile uzna to za niezbêdne, wycofaæ ofertê, odmówiæ przyjêcia oferty, wycofaæ obiekt lub ponownie zaproponowaæ obiekt do licytacji. e. Aukcjoner ma prawo otwieraæ licytacjê ka¿dego obiektu dzia³aj¹c w imieniu w³aœciciela obiektu. Mo¿e równie¿ sam sk³adaæ oferty (kolejne, lub w odpowiedzi na oferty Kupuj¹cych) a¿ do poziomu ceny rezerwowej.

f. Uderzenie m³otkiem i wskazanie przez Aukcjonera Nabywcy obiektu jest równoznaczne z zawarciem Umowy (zgodnie z art. 70 § 2 Kodeksu Cywilnego). g. Obiekty, których licytacja zakoñczy³a siê poni¿ej ceny rezerwowej nie zostaj¹ sprzedane. Aukcjoner wówczas poinformuje o takim fakcie, wskazuj¹c osobê, która zaoferowa³a najwy¿sz¹ cenê. Obiekt mo¿e byæ sprzedany po aukcji pod warunkiem uzyskania akceptacji w³aœciciela. Taka licytacja nie koñczy siê uderzeniem m³otka. 10. OP£ATY I ZASADY P£ATNOŒCI a. Do wylicytowanej ceny doliczona zostanie op³ata organizacyjna (Premium) w wys. 15 % (w tym zawarty jest podatek VAT i droit de suite). b. Prawo w³asnoœci obiektu przechodzi na Nabywcê z chwil¹ zap³acenia ca³ej ceny. c. O ile nie uzgodniono inaczej, Nabywca obowi¹zany jest wp³aciæ nale¿noœæ za zakupione obiekty w terminie 10 dni od dnia aukcji. Wp³at mo¿na dokonywaæ przelewem bankowym lub gotówk¹ oraz kartami p³atniczymi w siedzibie Domu Aukcyjnego. Dom Aukcyjny przyjmuje p³atnoœci kartami Visa, Mastercard/Eurocard, JBC. d. Numer konta bankowego podany jest w katalogu aukcyjnym i na stronach internetowych. e. W przypadku dokonania p³atnoœci przelewem bankowym, wszelkie koszty transferu œrodków i op³aty bankowe pokrywa Nabywca. W przypadku dokonywania przelewów z zagranicy i w walutach obcych, kwoty bêd¹ ksiêgowane w z³otówkach po kursie stosowanym przez bank prowadz¹cy konto Domu Aukcyjnego. 11. ODST¥PIENIE OD UMOWY a. W przypadku niedotrzymanie warunków Umowy przez Nabywcê, Dom Aukcyjny uprawniony jest do odst¹pienia od Umowy oraz zatrzymania wadium i wp³aconej zaliczki tytu³em kary umownej. b. Dom Aukcyjny zastrzega sobie równie¿ prawo s¹dowego dochodzenia realizacji Umowy i obci¹¿enia Nabywcy wszelkimi kosztami wynik³ymi z tego tytu³u. 12. ODBIÓR OBIEKTÓW a. Wydanie obiektu Nabywcy nastêpuje po zaksiêgowaniu ca³ej nale¿nej kwoty. b. Dom Aukcyjny wydaje potwierdzenie dokonania zakupu podpisane przez historyka sztuki, które jest jednoznaczne z potwierdzeniem autentycznoœci. c. Odbiór zakupionych obiektów odbywa siê w siedzibie Domu Aukcyjnego. Na ¿yczenie kupuj¹cego Dom Aukcyjny mo¿e wys³aæ obiekt pod wskazany adres, je¿eli wszelkie koszty wysy³ki, zapakowania i ubezpieczenia pokryje Nabywca. d. Dom Aukcyjny jest zwolniony z odpowiedzialnoœci z chwil¹ odbioru obiektu w siedzibie Domu Aukcyjnego lub z chwil¹ nadania tego obiektu w urzêdzie pocztowym lub firmie przewozowej. e. O ile nie ustalono inaczej, za zakupione obiekty nie odebrane w terminie 30 dni od daty aukcji, Dom Aukcyjny Agra-Art bêdzie liczy³ sk³adowe w wysokoœci 40 z³ dziennie za jeden obiekt. 13. REKLAMACJE a. Reklamacje rozpatrywane bêd¹ wed³ug przepisów ustawy z dn. 23 IV 1964 Dz. Ust. nr 16 poz. 93 z póŸniejszymi zmianami (Kodeks cywilny). 14. ZASTRZE¯ENIA KOÑCOWE a. Zgodnie z obowi¹zuj¹cymi przepisami wywóz dzie³ sztuki z Polski jest dozwolony, o ile obiekt nie jest starszy ni¿ 50 lat lub jego wartoœæ nie przekracza limitów wymienionych w Ustawie o Ochronie Zabytków. Wiêcej informacji mo¿na znaleŸæ na stronach internetowych Agra-Art. b. Dom Aukcyjny jest zobowi¹zany do zbierania danych osobowych klientów dokonuj¹cych transakcji powy¿ej 15 tys. euro.

1 IGOR MITORAJ (Oederan, Niemcy 1944 - Pary¿ 2014)

BEZ TYTU£U, 1992 br¹z patynowany na kamiennej podstawie wysokoœæ 16 cm (z podstaw¹ 24,5 cm) sygn. p.d.: 92 | MITORAJ na prawym boku: 85/99 na odwrocie znak boloñskiej odlewni VENTURI ARTE

35 000 z³

estymacja: 50 000 - 60 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Igor Mitoraj ukoñczy³ liceum plastyczne w Bielsku-Bia³ej, nastêpnie studiowa³ malarstwo w ASP w Krakowie, m.in. u Tadeusza Kantora (1967-1968). W 1968 wyjecha³ z Polski. Przez kolejne dwa lata kontynuowa³ studia w Ecolé Nationale des Beaux-Arts w Pary¿u. W po³owie lat 70. poœwiêci³ siê rzeŸbie, tworz¹c zrazu kameralne g³owy, torsy itp. w charakterystycznych zawojach czy banda¿ach. Pokaza³ je na pierwszej wystawie indywidualnej w 1976 w Pary¿u, która przynios³a mu sukces u publicznoœci i marszandów. Dalsze lata swej kariery artysta dzieli³ miêdzy Pary¿ i okolice Carrary we W³oszech. Pracowa³ w klasycznych technikach (rzeŸba w kamieniu i br¹zie), tworz¹c zarówno rzeŸbê kameraln¹, jak monumentaln¹.

W swej sztuce odwo³ywa³ siê do tradycji antyku, traktuj¹c jego spuœciznê jako relikty z³otego wieku kultury i wiecznotrwa³e wzory. Wyrazem tej œwiadomoœci by³ nie tylko wybór rzeŸby jako g³ównego œrodka wyrazu (poza ni¹ artysta wykonywa³ tylko rysunki), ale te¿ nawi¹zywanie do kanonu piêkna i d¹¿enie do harmonii w tematyce i opracowaniu rzeŸb, wreszcie - dba³oœæ o warsztat i czysto techniczn¹ doskona³oœæ prac. Artystê, znanego i cenionego za granic¹, w Polsce przypomnia³a wystawa „Jesteœmy“ w 1990 roku, po której przysz³y dalsze prezentacje indywidualne i na wystawach zbiorowych, jak „Ars Erotica“ w warszawskim i „To lubiê“ w krakowskim Muzeum Narodowym (1994 i 1996).

2 BOLES£AW CYBIS (Massandra na Krymie 1895 - Floryda 1957)

PEJZA¯ Z BIEGN¥C¥ POSTACI¥ KOBIEC¥, 1948 pastel, o³ówek, papier 57 x 46,5 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d.: B. Cybis |10-3-48 Na odwrocie sygn. l.d.: Boles³aw Cybis

14 000 z³

estymacja: 18 000 - 20 000

Praca powsta³a w USA, gdzie artysta osiad³ w 1939 roku. Z powodu wybuchu II wojny nie móg³ wróciæ do Polski i ostatecznie tam spêdzi³ ostatnie lata swego ¿ycia. Wraz z ¿on¹ Mari¹ zajmowa³ siê g³ównie wyrobem rzeŸb ceramicznych, które z czasem przynios³y mu s³awê i pieni¹dze. Rzadko wraca³ do malarstwa, tote¿ znamy niewiele obrazów z tego czasu. Prezentowany obraz, szczególnie w partii biegn¹cej kobiety, nawi¹zuje do przedwojennych, zachowanych w kolekcji prywatnej rysunkowych szkiców do plafonu Polskie niebo w Gimnazjum Polskim w Gdañsku z lat 1937-1938.

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Boles³aw Cybis - malarz, rysownik, rzeŸbiarz, autor fresków i twórca porcelanowych figurek, nadzwyczaj popularnych w USA. W latach 1912-1919 przebywa³ w Charkowie, gdzie po ukoñczeniu prywatnej Szko³y Realnej zosta³ studentem Charkowskiej Szko³y Sztuk Piêknych. Zwi¹za³ siê tam z awangardowym stowarzyszeniem artystycznym o kierunku kubistyczno-futurystycznym i uprawia³ g³ównie rzeŸbê. Utrwalenie siê w³adzy radzieckiej w Charkowie spowodowa³o ucieczkê artysty, który przez Stambu³ dotar³ do Warszawy w 1923 roku i natychmiast wst¹pi³ do Szko³y Sztuk Piêknych do pracowni Tadeusza Pruszkowskiego. Bra³ udzia³ w s³ynnych kazimierskich plenerach, w 1928 zosta³ wspó³za³o¿ycielem „Bractwa œw. £ukasza“. W 1925 o¿eni³ siê Mari¹ Tym, równie¿ studentk¹ Szko³y Sztuk Piêknych, która bêdzie mu wiernie towarzyszyæ we wszelkich przedsiêwziêciach artystycznych. Wraz z ¿on¹ i Janem Zamoyskim odby³ podró¿e artystyczne do pó³nocnej Afryki i na Sycyliê, które mia³y stylistyczny wp³yw na dekoracje wnêtrza statku „Batory“ (dzie³o Cybisa). Bardzo aktywny artystycznie i spo³ecznie, w okresie Dwu-

dziestolecia Miêdzywojennego, wykona³, m.in. malowid³a œcienne w gmachu Wojskowego Instytutu Wojskowego w Warszawie (wraz z Janem Zamoyskim), wystrój pawilonu polskiego na Œwiatow¹ Wystawê „Sztuka i Technika“ w Pary¿u w 1937 r. By³ te¿ wspó³autorem 7 obrazów historycznych przeznaczonych do sali honorowej pawilonu polskiego na Wystawie Œwiatowej w Nowym Jorku, której otwarcie nast¹pi³o w maju 1939. Cybisowie pop³ynêli „Batorym“ do Stanów Zjednoczonych wczesn¹ wiosn¹ 1939 eskortuj¹c polskie eksponaty. Wybuch II wojny œwiatowej spowodowa³, ¿e zostali w USA, otwieraj¹c Cordey China Inc. - studio ceramiczne w Trenton (New Jersey), przynosz¹ce im spore dochody i artystyczne sukcesy. Cybisowie odeszli z tego œwiata w tragiczny sposób - Boles³aw zmar³ na atak serca 31 maja 1957 na Florydzie, rok póŸniej odebra³a sobie ¿ycie Maria. Przez kilka lat manufaktura porcelany funkcjonowa³a powielaj¹c wzory pozostawione przez artystów, z czasem jednak naginaj¹c siê do amerykañskich gustów nabra³a charakteru czysto komercyjnego.

3 JACEK SIENICKI (Warszawa 1928 - Warszawa 2000)

18 000 z³

estymacja: 25 000 - 30 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Jacek Sienicki studiowa³ na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie, gdzie w 1954 uzyska³ dyplom w pracowni prof. Artura Nachta-Samborskiego. W 1955 roku by³ uczestnikiem Wystawy M³odej Plastyki w warszawskim Arsenale. Udzia³ w tej manifestacji by³ nie tylko w³aœciwym debiutem artysty, ale te¿ na lata okreœli³ jego postawê, dzielon¹ z innymi „arsena³owcami“, której zasady to: prymat etyki, sceptycyzm wobec przemijaj¹cych mód artystycznych, wiernoœæ sobie. W 1955 Sienicki podj¹³ pracê pedagogiczn¹ w macierzystej uczelni. Przeszed³ wszystkie szczeble akademickie, otrzymuj¹c tytu³ profesora w 1981 roku. By³ laureatem licz¹cych siê nagród, m.in. Nagrody Krytyki im. Cypriana Kamila Norwida w 1974, Nagrody im. Jana Cybisa (niezale¿nej) w 1984, nagrody Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w 1993. Jego malarstwo od wczesnych lat oscylowa³o miêdzy figuratywizmem o czêsto dramatycznej wymowie egzystencjalnej i sk³onnoœci¹ do abstrakcji. Przy tym malarz nie opuszcza³ doœæ ograniczonego zestawu ulubionych motywów, do których nale¿a³y: czaszki koñskie, wyd³u¿one postaci, ciemne wnêtrza, które rozgrywa³ w podobnej, ciemno-zimnej gamie barwnej. Równolegle do malarstwa wiele rysowa³, zazwyczaj wêglem, traktuj¹c prace w tej technice jako autonomiczne dzie³a.

4 ALFONS MAZURKIEWICZ (Dusseldorf 1922 - Wroc³aw 1975)

BUDOWA, 1962 olej, p³ótno 77 x 100 cm Na odwrocie na kroœnie nalepka wystawowa BWA Wroc³aw (1976) z danymi obrazu.

9 000 z³

estymacja: 15 000 - 20 000

Obraz Budowa z pocz. lat 60. jest na artystycznej drodze Mazurkiewicza kompozycj¹ typow¹, w której artysta czerpie bezpoœrednio z architektury i pejza¿u. Pos³uguj¹c siê tymi elementami, w sposób oryginalny przenosi je na p³ótno uzyskuj¹c niepowtarzaln¹, surrealistyczn¹ atmosferê i ponadczasowy wymiar dzie³a. P³askie formy geometryczne o stonowanej barwie z czasem nabior¹ faktury, bêd¹c preludium do esencji samodzielnej wypowiedzi twórczej z lat 70., gdzie dominowaæ bêdzie miêsista forma biologiczna wzmocniona czêsto intensywnym kolorem. Alfons Mazurkiewicz jako jeden z najwybitniejszych przedstawicieli „Szko³y Wroc³awskiej“ oddawa³ emocje i namiêtnoœci, a tak¿e sprzecznoœci targaj¹ce ludzk¹ natur¹ w sposób mocny i ekspresyjny. Jednak Budowa tchnie jeszcze spokojem i równowag¹ form przekazuj¹c odbiorcy subtelny œwiat poetyckiej metafory. Obraz opisany i wystawiany: - Mariusz Hermansdorfer, Alfons Mazurkiewicz, Biuro Wystaw Artystycznych Wroc³aw 1976, XII 1976 - I 1977, kat. poz. 95.

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Alfons Mazurkiewicz - malarz zwi¹zany z wroc³awskim œrodowiskiem twórczym. Studia w PWSSP we Wroc³awiu ukoñczy³ w 1953 roku. Za³o¿y³ wroc³awsk¹ „Grupê X“. Od 1964 by³ pedagogiem w macierzystej uczelni. Bra³ udzia³ w wielu wystawach sztuki polskiej w kraju i zagranic¹. Tworzy³ kompozycje abstrakcyjne, w których przedstawia³ dynamiczn¹ wizjê natury. Obrazy jego charakteryzuje gêsta, niemal reliefowa materia malarska tworz¹ca faluj¹ce krêgi i formy wype³niaj¹ce przestrzeñ p³ótna. W 25 rocznicê œmierci artysty Muzeum Narodowe we Wroc³awiu, Galeria BWA Awangarda i Galeria Stara w Lublinie zorganizowa³y du¿¹ wystawê dzie³ Mazurkiewicza.

5 ZBIGNIEW MAKOWSKI (Warszawa 1930, mieszka w Warszawie)

LABIRYNT, 1963-1972 akwarela, tusz, papier kremowy 24,3 x 31 cm sygn. tuszem p.d. (jako zakoñczenie bloku tekstu): ...praca ta, zaczêta najprawdopodo | bniej w roku 1963, ukoñczona jest w roku | 1972. Zbigniew Makowski. Na odwrocie oprawy nalepka Biura Handlu Zagranicznego „Desa“ z danymi obrazu. Obraz pochodzi z prywatnej kolekcji we W³oszech.

6 000 z³

Informacja o artyœcie - kat. nr 43.

estymacja: 7 000 - 9 000

6 ALFRED LENICA (Pabianice 1899 - Warszawa 1977)

PA•DZIERNIK, 1961 gwasz, tusz, technika w³asna, papier 41 x 29 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d.: Lenica sygn. o³. na odwr.: Lenica | Warszawa | „PaŸdziernik 1961“ | 8

2 000 z³

estymacja: 4 000 - 8 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Alfred Lenica uczy³ siê prywatnie rysunku i malarstwa w pracowniach A. Hannytkiewicza i J. Kubowicza w Poznaniu (1925-1928). W latach 30. malowa³ obrazy figuratywne, nawi¹zuj¹ce w stylistyce do kubizmu. Nieco póŸniej uleg³ wp³ywom surrealizmu, który, pomijaj¹c lata socrealizmu, stanie siê dlañ najpowa¿niejszym obszarem poszukiwañ malarskich. Od po³owy lat 40. utrzymywa³ sta³e kontak-

ty z krêgiem „Grupy Krakowskiej“, przyjaŸni³ siê z J. Kujawskim. Po przeniesieniu siê do Poznania, w 1947 zosta³ wspó³za³o¿ycielem awangardowej grupy „4F+R“ (farba, forma, fantastyka, faktura + realizm). Jest autorem pierwszego polskiego obrazu taszystowskiego (Farby w ruchu, 1949, tempera). W okresie socrealizmu w³¹czy³ siê w nurt oficjalnej sztuki, pracuj¹c jednoczeœnie jako organizator ¿ycia artystycznego, prezes Okrêgu Poznañskiego ZPAP (1948-50) i jednoczeœnie kierownik Pracowni Sztuk Plastycznych tam¿e. W koñcu lat 50. przeniós³ siê do Warszawy i równie¿ tu do 1969 pe³ni³ kierownicze funkcje w ZPAP. W drugiej po³owie lat 50. ponownie - po eksperymentach z lat 40. - uprawia³ informel, maluj¹c chêtnie technik¹ drippingu. Oko³o 1958 wypracowa³ indywidualny, charakterystyczny dlañ styl wiruj¹cych, kolorowych, niekiedy kaligraficznie opracowanych form, które dynamicznie wype³nia³y pola obrazów. Tworzy³ je technik¹ zbli¿on¹ do surrealistycznej dekalkomanii. Styl ten sta³ siê znakiem rozpoznawczym artysty do koñca ¿ycia. W swych obrazach nie unika³ kszta³tów nawi¹zuj¹cych do form naturalnych (jego malarstwo nazywano „biologicznym“), a w latach 70. niekiedy w³¹cza³ do kompozycji motywy figuralne. Wystawa retrospektywna artysty odby³a siê w Galerii Zachêta w Warszawie w 1974.

7 JÓZEF CZAPSKI (Praga 1896 - Pary¿ 1993)

UMYWALKA, 1973 olej, p³ótno 33 x 22 cm sygn. p.d.: J. CZ 73.

9 000 z³

estymacja: 12 000 - 18 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Józef Czapki - malarz, rysownik, pisarz i publicysta; pocz¹tkowo studiowa³ prawo, póŸniej w 1918 by³ uczniem warszawskiej Szko³y Sztuk Piêknych. Przerwa³ studia, by na polecenie polskich w³adz wojskowych udaæ siê do Rosji w poszukiwaniu zaginionych oficerów polskich. W 1920 uczestniczy³ w wojnie polsko-bolszewickiej. PóŸniej w latach 1923-1924 studiowa³ w Akademii Sztuk Piêknych w Krakowie. W 1924 wraz z grup¹ uczniów Józefa Pankiewicza, tworz¹cych tzw. Komitet Paryski, wyjecha³ na dalsze studia do Pary¿a, gdzie przebywa³ do 1931. Po powrocie do kraju uczestniczy³ w wystawach „kapistów“, m.in. w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki. Uczestnik kampanii wrzeœniowej, wiêzieñ m.in. obozu w Starobielsku; uwolniony z niewoli wst¹pi³ do armii Andersa

i w latach 1941-1942 prowadzi³ poszukiwania oficerów i ¿o³nierzy uwiêzionych i zaginionych w ZSRR. Po 1944 roku stale mieszka³ w Maisons-Laffitte pod Pary¿em. By³ jednym z za³o¿ycieli miesiêcznika „Kultura“. Jako pisarz opublikowa³, m.in. Wspomnienia starobielskie, Na nieludzkiej ziemi oraz liczne eseje o sztuce. Malowa³ pejza¿e, martwe natury, wnêtrza, rzadziej tak¿e portrety. W latach osiemdziesi¹tych i dziewiêædziesi¹tych obrazy i rysunki artysty by³y kilkakrotnie prezentowane na wystawach w Krakowie, Warszawie, Poznaniu. Jego malarstwo - pocz¹tkowo bliskie szkole Pankiewicza, póŸniej bardzo indywidualne i ekspresyjne - szerzej przedstawia album autorstwa Joanny Pollakówny (Czapski, Warszawa 1993).

8 JAN ZIEMSKI (Kielce 1920 - Lublin 1988)

KIPU, 1957 olej, p³yta pilœniowa, technika mieszana 60 x 48 cm sygn. i opisany na odwrocie: „KIPU“ | Jan Ziemski | LUBLIN | 1957 | Panu Giorgio | con SIMPatia | JZiemski. W prawym górnym rogu nalepka w jêzyku w³oskim i niemieckim z danymi obrazu. Obraz zakupiony bezpoœrednio od artysty po wystawie w Bolzano; pochodzi z prywatnej kolekcji we W³oszech.

12 000 z³

estymacja: 16 000 - 25 000

Obraz wystawiany i opisany: - Pittura contemporanea Polonia Cecoslovacchia nelle collezioni private, Malerei der Gegenwart Polen Tschechoslowakei in Privat sammlungen, Bolzano, Castel Schloss Maretsch 16 XII 1982 16 I 1983, kat. poz. 109.

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Jan Ziemski studiowa³ w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku w Lublinie (1942-46), a nastêpnie medycynê na Uniwersytecie Marii Curie-Sk³odowskiej (1947-48) i historiê sztuki na KUL (1948-49 i 1955-56). W 1956 wraz z m³odymi artystami, m.in. W³odzimierzem Borowskim i Tytusem Dzieduszyckim oraz krytykami, a ówczeœnie

studentami: Wies³awem Borowskim, Jerzym Ludwiñskim i Hann¹ Ptaszkowsk¹ za³o¿y³ Ko³o M³odych Plastyków, póŸniejsz¹ Grupê Zamek, która dzia³a³a w Lublinie w latach 1956-60. Grupa wystawia³a kilkakrotnie w rodzinnym mieœcie i m.in. w warszawskiej Galerii Krzywe Ko³o w 1958. W okresie dzia³alnoœci w grupie, podobnie jak koledzy, Ziemski tworzy³ obrazy strukturalistyczne, w tym cykl „Formura“, operuj¹cy grub¹ faktur¹ lub wrêcz reliefami w masie plastycznej nak³adanej na powierzchniê p³yty. W latach 60. artysta odszed³ od informelu, konstruuj¹c prace podejmuj¹ce zagadnienia optyczne. By³y to, w dojrza³ej fazie, uk³ady równoleg³ych, ³ukowato wybrzuszonych listewek, rytmicznie krzy¿uj¹cych siê z w³asnymi cieniami padaj¹cymi na równie¿ geometrycznie rozwi¹zane t³o (cykl „Permutacje“, lata 70.). Artysta prezentowa³ swe prace na wielu wystawach i imprezach ruchu neokonstruktywistycznego, jak plenery w Osiekach w 1965, 1970-73, I Biennale Form Przestrzennych w Elbl¹gu (1965), sympozja „Z³otego Grona“ w Zielonej Górze w 1969, 1971 i 1975, sympozjum „Wroc³aw ‘70“ i inne.

9 ALFRED LENICA (Pabianice 1899 - Warszawa 1977)

S£OÑCE ROZSYPANE, 1965 olej, p³ótno 66 x 46 cm sygn. poœrodku dolnej krawêdzi: lenica Na odwrocie na p³ótnie sygnatura i napis: A. Lenica. | 1965 | WARSZAWA | S£OÑCE | ROZSYPANE

20 000 z³

Informacja o artyœcie - kat. nr 6.

estymacja: 25 000 - 35 000

10 JACEK SEMPOLIÑSKI (Warszawa 1927 - Warszawa 2012)

MARTWA NATURA Z JAB£KAMI I PRZEDMIOTAMI BLASZANYMI, 1965 olej, p³ótno 80,5 x 100,7 cm Na kroœnie napis autorski: M. natura z jab³kami i przedmiotami blaszanymi | Sempoliñski; na p³ótnie napis RX oraz pionowa strza³ka. W prawym górnym rogu nalepka: Centralne Biuro Wystaw Artystycznych | Warszawa, Plac Ma³achowskiego 3 | L.p. 91 Okrêg W-wa... | Autor Sempoliñski Jacek | Technika 80 x 100... | Format olej | Tytu³ dzie³a i data wyk. pracy... Festiwal | Szczecin 66 | ...tura z jab³kami i blaszanymi | przedmiotami - 1965

13 000 z³

estymacja: 18 000 - 25 000

Obraz wystawiany, reprodukowany i opisany w: - 3. Festiwal Polskiego Malarstwa Wspó³czesnego, Szczecin lipiecwrzesieñ 1966, kat. poz. 308, s. 68, il. czarno-bia³a pod b³êdnym tytu³em Uczta.

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Jacek Sempoliñski - malarz, rysownik, pedagog, krytyk i eseista. W latach 1943-1944 uczy³ siê malarstwa w konspiracyjnej szkole im. Konrada Krzy¿anowskiego w Warszawie. Po wojnie studiowa³ malarstwo w Akademii Sztuk Piêknych w Warszawie pod kierunkiem, m.in. Eugeniusza Eibischa (1946-51, dyplom 1956). Od 1956 pracowa³ jako pedagog w macierzystej uczelni. Pocz¹tkowo obok malarstwa sztalugowego uprawia³ scenografiê i fresk. W latach 1953-1957 wykonywa³ polichromie odbudowywanych kamieniczek Nowego i Starego Miasta w Warszawie. Twórczoœæ malarsk¹ Sempoliñskiego nale¿y widzieæ w kontekœcie dwóch zjawisk polskiej sztuki powojennej: tradycji polskiego koloryzmu i etosu pokolenia ARSENA£U 55. O ile szko³a kapistowska nasyci³a jego malarstwo tym, co okreœlamy mianem „kultury obrazu“, o tyle doœwiadczenie Arsena³u doda³o mu dramatyzmu i sprawi³o, ¿e wartoœci moralno-etyczne zajê³y w nim pozycjê równorzêdn¹ z formalnymi. W cyklach z drugiej po³owy lat 50. („Organy“, „Viola da Gamba“, „Kompozycja z tr¹bk¹“) artysta nawi¹zywa³ do muzyki, czerpi¹c z niej w¹tki ikonograficzne i zarazem traktuj¹c jako obszar symboliczny. Od lat 60. ³¹czy³ motywy zaczerpniête ze studiów pejza¿u i architektury z rozwi¹zaniami kolorystycznymi i fakturowymi bliskimi abstrakcji aluzyjnej (cykle „£ysica“, „Wi¹zy w M¹chocicach“). W latach

70. skupia³ uwagê na wyabstrahowanych problemach koloru, œwiat³a, przestrzeni malarskiej i faktury (cykle „Œwiat³o i mrok“, „£¹ka zachód s³oñca“, „Studium przestrzeni“). Od koñca lat 70. w malarstwie Sempoliñskiego uwidocznia³y siê dramatyczne w¹tki egzystencjalne, wyra¿ane przez zmianê kolorystyki (ciemne b³êkity, fiolety, zimne szaroœci) i dokonywanie fizycznej destrukcji p³ócien. Nowe cykle: „Twarz“ (od 1971), „Ukrzy¿owanie“ (od 1975), „Moc przeznaczenia Verdiego“ (1977) i „Czaszka“ (od lat 80.) dotyka³y problemów z zakresu religii, kultury, filozofii egzystencji. Prace te, bêd¹ce œladem g³êbokich prze¿yæ i przemyœleñ, wpisa³y siê w okres przewartoœciowañ lat 80. Postawa prezentowana przez Jacka Sempoliñskiego w tym okresie zyska³a mu pozycjê autorytetu zarówno artystycznego, jak i - dziêki licznym wypowiedziom, esejom, itp. - intelektualnego. Z lat stanu wojennego datowa³ siê jego zwi¹zek z ruchem kultury niezale¿nej, znajduj¹cej oparcie w Koœciele. Uczestniczy³ w wielu wystawach tego nurtu, w tym w pamiêtnych aran¿acjach Janusza Boguckiego i Niny Smolarz (Znak Krzy¿a, Parafia na ¯ytniej, Warszawa 1983, Labirynt Przestrzeñ Podziemna, koœció³ Wniebowst¹pienia Pañskiego, Warszawa 1989), Marka Rostworowskiego (Niebo nowe i ziemia nowa?, Parafia na ¯ytniej, Warszawa 1985) i innych. By³ laureatem, m.in. Nagrody im. Jana Cybisa (1976) i Nagrody im. Brata Alberta (1986).

11 ALFRED LENICA (Pabianice 1899 - Warszawa 1977)

PRZYGOTOWANY DO ROZMOWY, 1968 olej, p³ótno 40 x 46 cm sygn. p.d.: Lenica Na odwrocie na p³ótnie sygnatura i napis: A. LENICA | 1968 45 x 46 | PRZYGOTOWANY DO ROZMOWY. W p.g. rogu nalepka w jêzyku w³oskim i niemieckim z danymi obrazu. Obraz zakupiony bezpoœrednio od artysty po wystawie w Bolzano; pochodzi z prywatnej kolekcji we W³oszech.

16 000 z³

estymacja: 20 000 - 25 000

Informacja o artyœcie - kat. nr 6.

12 RYSZARD WINIARSKI (Lwów 1936 - Warszawa 2006)

OBSZAR 161/P5. ELEMENTY KRAJOBRAZU W ZMIENNEJ LOSOWEJ, 1973 akryl, o³ówek, dykta 50 x 50 cm sygn. na odwrocie na dykcie: OBSZAR 161/P5 | ELEMENTY KRAJOBRAZU | W ZMIENNEJ LOSOWEJ | Winiarski | - 1973

32 000 z³

estymacja: 40 000 - 50 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Ryszard Winiarski ukoñczy³ w 1959 roku Politechnikê Warszawsk¹ i podj¹³ studia malarskie w ASP w Warszawie (1960-1966). Pod koniec studiów, w 1965 sformu³owa³ w³asny program artystyczny i zrealizowa³ pierwsze prace z serii pt. „Próby wizualnej prezentacji rozk³adów statystycznych“. Otrzyma³ za nie I nagrodê na Sympozjum Artystów i Naukowców w Pu³awach w 1966. Jako sta³e modu³y prac przyj¹³ kwadraty w kolorach czerni i bieli, których kolejnoœci¹ i rozmieszczeniem rz¹dzi przypadek - rzut kostk¹ do gry, losowanie lub wybór liczb przypadkowych. W 1970 wprowadzi³ do swych prac trzeci wymiar w formie obrazów przestrzennych lub jako iluzjê przestrzeni uzyskan¹ przez wykreœlanie perspektywy linearnej. W 1971 powsta³y pierwsze obrazy z wmontowanymi lustrami. Od 1972 artysta aran¿owa³ te¿ „gry“ z udzia³em widzów, którzy stosuj¹c jego

œrodki i metodê wype³niali p³aszczyznê czy pomieszczenie w³asn¹ „wystaw¹“. Od ok. 1983 Winiarski w³¹czy³ do swych prac elementy znaczeniowe, symboliczne i odwo³uj¹ce siê do emocji, jak kszta³t krzy¿a, naturalne materia³y i zabiegi na nich, np. giêcie (instalacje: Geometria w stanie napiêcia, 1984, Czarny kwadrat czyli fruwaj¹ca geometria, 1984, Hommage dla Henryka Sta¿ewskiego, 1989). Równolegle artysta od 1960 uprawia³ scenografiê teatraln¹, bêd¹c autorem kilkudziesiêciu realizacji w tej dziedzinie w teatrach ca³ej Polski. Uczestniczy³ w wielkiej liczbie wystaw w Polsce i za granic¹, w tym: Biennale w Sao Paulo 1969, I i II Biennale des Konstruktivismus, Norymberga 1969 i 1971, Konstrukcja w procesie, £ódŸ 1981 i Monachium 1985.

13 JACEK SIENICKI (Warszawa 1928 - Warszawa 2000)

SZCZÊKA ZWIERZÊCIA, 1973 olej, p³ótno 101 x 70,5 cm sygn. na odwrocie na p³ótnie: JACEK | SIENICKI | SZCZÊKA | ZWIERZÊCIA | MARZEC, 1973 W prawym rogu piecz¹tka zezwalaj¹ca na wywóz zagranicê.

22 000 z³

Informacja o artyœcie - kat. nr 3.

estymacja: 25 000 - 30 000

14 HENRYK MUSIA£OWICZ (Gniezno 1914 - Warszawa 2015)

PORTRET Z WYOBRA•NI, 1974 olej, p³yta pilœniowa 73 x 53 cm sygn. na odwrocie na p³ycie pilœniowej: MUSIA£OWICZ | 1974

5 000 z³

Informacja o artyœcie - kat. nr 41.

estymacja: 7 000 - 10 000

15 JACEK YERKA (Toruñ 1952, mieszka w Warszawie)

PRYSZNICE, 1974 olej, p³ótno 79 x 79 cm sygn. na odwrocie na p³ótnie p.d.: JACEK R. KOWALSKI (do 1987 roku artysta u¿ywa³ nazwiska Kowalski) l.g. czêœciowo uszkodzona nalepka: Adres TORUÑ MONIUSZKI | Tytu³ pracy PRYSZNICE | [...] OLEJ | [...] 80 X 80 | 74

20 000 z³

estymacja: 30 000 - 40 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Jacek Yerka ukoñczy³ w 1976 Wydzia³ Sztuk Piêknych Uniwersytetu Miko³aja Kopernika w Toruniu. Specjalizowa³ siê w grafice. W pierwszych latach po studiach wystawia³ plakaty, m.in. na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach w 1977 i 1979, miêdzynarodowych biennale w Lahti i Warszawie i in. Od 1980 poœwiêci³ siê ca³kowicie malarstwu. Bazuj¹c na precyzyjnej, wzorowanej na dawnych mistrzach technice obrazowania (Jan van Eyck, Hieronymus Bosch), lecz przede wszystkim na w³asnej, nie znaj¹cej granic wyobraŸni, tworzy surrealne kompozycje, szczególnie podziwiane przez mi³oœników fantastyki we wszystkich odmianach. Zainspirowa³ np.

autora fantasy Harlana Ellisona do napisania 30 krótkich opowiadañ, które wraz z obrazami Yerki z³o¿y³y siê na publikacjê pt. Mind Fields. To samo amerykañskie wydawnictwo "Morpheus International" wyda³o album The Fantastic Art of Jacek Yerka. W 1995 artysta zosta³ laureatem presti¿owej World Fantasy Award dla najlepszego artysty. Wystawia w kraju i za granic¹ (w Niemczech, Francji, USA i in.), bêd¹c cenionym reprezentantem nurtu sztuki fantastycznej. Wspó³pracowa³ przy produkcji amerykañskiego filmu pt. Strawberry Fields, gdzie obrazom mia³a towarzyszyæ muzyka Beatlesów.

16 TADEUSZ KANTOR (Wielopole k. Tarnowa 1915 - Kraków 1990)

CZ£OWIEK Z KRZES£EM flamaster, d³ugopis, papier, 18,7 x 27,7 cm (w œw. passe-partout) sygn. p.d.: Kantor Obraz pochodzi z prywatnej kolekcji we W³oszech. 4 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 6 000 - 8 000

17 ZBIGNIEW MAKOWSKI (Warszawa 1930, mieszka w Warszawie)

DLACZEGO TE KRAJOBRAZY..., 1961 akwarela, gwasz, tusz pióro, papier kremowy, 23,7 x 35,5 cm sygn. tuszem l.d.: to dnia 13 III.61. | ZBIGNIEW MAKOWSKI na odwr. oprawy nalepka Galerie Pauli z Lozanny, naklejona informacja o autorze w jêz. franc. oraz nalepki firm ramiarskiej i transportowej Obraz pochodzi z prywatnej kolekcji we W³oszech. 6 000 z³ Informacja o artyœcie - kat. nr 43.

estymacja: 7 000 - 9 000

18 JAN TARASIN (Kalisz 1926 - Anin 2009)

FRAGMENT, 1975 olej, p³ótno 61,5 x 46,5 cm sygn. p.d.: JTarasin 75 Na odwrocie na p³ótnie sygnatura i dedykacja: JAN TARASIN | „FRAGMENT“ | 1975; PANU | GIORGIO ALBARELLO | NA PAMI¥TKÊ | PRZEMI£EGO | SPOTKANIA | Jan Tarasin W prawym górnym rogu nalepka w jêzyku w³oskim i niemieckim z danymi obrazu. Obraz zakupiony bezpoœrednio od artysty po wystawie w Bolzano; pochodzi z prywatnej kolekcji we W³oszech.

25 000 z³

estymacja: 30 000 - 40 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Jan Tarasin studiowa³ malarstwo w ASP w Krakowie pod kierunkiem prof. Zbigniewa Pronaszki (1946-1951). Jeszcze jako student zadebiutowa³ na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49. W po³owie lat 50. stworzy³ cykle litografii: „Nowa Huta i jej mieszkañcy“, 1954, „Dom“, 1955). W pierwszym przeciwstawi³ siê oficjalnemu optymizmowi, w drugim, operuj¹c symbolik¹ martwej natury, zawar³ treœci egzystencjalne i odnosz¹ce do niedawnego dramatu wojny. Po 1956 zacz¹³ malowaæ obrazy niefiguratywne. Uk³ady wyodrêbnionych elementów (okreœlanych jako „przedmioty“) umieszczane by³y przez artystê na p³aszczyŸnie (cykl „Wnêtrze“, 1957) lub w aluzyjnej przestrzeni (cykle „Uczta“, 1957, „Brzeg“, 1962-1964, „Przedmioty policzone“, od 1968, „Antykwariat“, 1968). Zasada ta utrzymywa³a siê w jego malarstwie w nastêpnych latach, ró¿nice miêdzy okresami twórczoœci dotycz¹ sposobu opracowania „przedmiotów“ i ich usytuowania w przestrzeni obrazu lub wobec t³a. Od lat 70. „przedmioty“ zmieniaj¹ siê w graficzne, zwykle czarne

znaki na jasnych t³ach (cykl „Kolekcja“, od 1971). T³a z kolei bywaj¹ iluzyjnie przestrzenne, zró¿nicowane walorowo, miêkkie. W latach 90. artysta wróci³ do kolorystycznego, bardziej malarskiego rozwi¹zywania zarówno znaków, jak i te³, czêsto ciemnych lub przenikaj¹cych siê z „przedmiotami“ (cykl „Wylêgarnia przedmiotów“, 1992). Tarasin od 1962 by³ cz³onkiem „Grupy Krakowskiej“. W latach 1963-1967 uczy³ na Wydziale Architektury Wnêtrz krakowskiej ASP. W 1967 przeniós³ siê do Warszawy, w 1974 podj¹³ pracê pedagogiczn¹ na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. W latach 1987-1990 by³ rektorem tej uczelni. W 1976 otrzyma³ Nagrodê Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida, w 1984 Nagrodê im. Jana Cybisa, w 1965 Nagrodê na MB Sztuki w San Marino. Równolegle z malarstwem zajmowa³ siê rysunkiem i grafik¹ - do lat 60. litografi¹, od 1974 serigrafi¹. W 1974-1981 wyda³ 8 autorskich „Zeszytów“ z serigrafiami i w³asnymi tekstami. W 1995 w Galerii Zachêta odby³a siê wystawa artysty, której towarzyszy³ monograficzny katalog.

19 LECH OKO£ÓW (Warszawa 1933, mieszka w Warszawie)

MOTOCYKLISTA, lata 70. XX w. olej, p³ótno 65 x 50 cm sygn. p.d.: Oko³ów Na odwrocie na p³ótnie sygnatura: LECH OKO£ÓW

2 500 z³

estymacja: 5 000 - 8 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Lech Ryszard Oko³ów studiowa³ na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP, uzyskuj¹c dyplom w pracowni prof. Aleksandra Kobzdeja w 1959. Jego malarstwo odznacza siê oryginaln¹ form¹ i indywidualnym spojrzeniem na œwiat. Jest figuratywne, pe³ne barwy, ruchu i humoru. Artysta chêtnie nawi¹zuje do stylistyki pop-artu. Nie pozostaje przy tym obojêtny na treœæ, przeciwnie, nadaje swym pracom charakter nieledwie interwencyjny. Stara siê mianowicie godziæ œwiat mechaniczny, stechnicyzowany, z cz³owiekiem, który musi w tym œwiecie funkcjonowaæ. St¹d w jego obrazach postaci przypomina-

j¹ce maszyny i maszyny o „ludzkim“ wyrazie. Oko³ów czêsto bra³ udzia³ w konkursowych wystawach, jak: „Warszawa w sztuce“, Warszawa 1965 (I nagroda), „Plastyka na zamówienie spo³eczne“, Warszawa 1975 (I nagroda), „Metafora w malarstwie wspó³czesnym“, Radom 1978 (g³ówna nagroda im. Jacka Malczewskiego), liczne konkursy na prace o tematyce sportowej. By³ cz³onkiem ró¿nych gremiów artystycznych, jak Komisja Kultury m. sto³. Warszawy (1965-1968), dzia³aczem ZPAP (do 1983), generalnym koordynatorem ogólnopolskich i miêdzynarodowych plenerów malarskich (1973-1979).

20 STEFAN GIEROWSKI (Czêstochowa 1925, mieszka w Warszawie)

OBRAZ CCCLII, 1976 olej, p³ótno 80 x 65 cm sygn. na odwrocie na p³ótnie: Stefan Gierowski | Warszawa | Obraz CCCLII | 1976 Obraz zakupiony bezpoœrednio od artysty po wystawie w Bolzano; pochodzi z prywatnej kolekcji we W³oszech.

40 000 z³

estymacja: 60 000 - 80 000

Informacja o artyœcie - kat. nr 46.

21 JAN BERDYSZAK (Zawory w Poznañskiem 1934 - Poznañ 2014)

Z CYKLU „OBSZARY KONCENTRUJ¥CE“, 1977-1978 akryl, drewno, technika mieszana 57,5 x 55 cm sygn. na odwrocie: AKRYL | JAN | BER | DYSZ | AK | AKRYLIK | 1977-78; po lewej pionowa strza³ka

7 000 z³

estymacja: 12 000 - 18 000

Komentarz artysty do cyklu: Z myœl¹ o wywo³ywaniu, u³atwianiu i wzmacnianiu koncentracji szeroko pojêtej powsta³y OBSZARY KONCENTRUJ¥CE. Przeznaczenie ich do tej s³u¿ebnej, pomocniczej, a i tym samym najprostszej funkcji powoduje, ¿e s¹ one pozbawione sugestii, które powodowa³yby œwiadomoœciowe refleksje symboliczne, syntaktyczne czy konkretystyczne - w³aœciwe realizacjom artystycznym. OBSZARY KONCENTRUJ¥CE s¹ za³o¿one jako inicjacja prowadz¹ca do samokomunikowania siê.

O ile OBSZARY KONCENTRUJ¥CE maj¹ byæ pytaniem o coœ, to s¹ one pytaniem o sam¹ koncentracjê i jej przedintencjonalne osobowoœciowe wystêpowanie. OBSZARY KONCENTRUJ¥CE by³y rozwa¿ane dla dwóch rodzajów przydatnoœci: wobec cz³owieka STOJ¥CEGO lub CHODZ¥CEGO (wernisa¿ w Galerii GN 14 paŸdziernika 81) i dla SIEDZ¥CEGO lub pozostaj¹cego we wnêtrzu (wernisa¿ w Galerii GN 8 listopada 81), a powsta³y one w latach 1973-1980.

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Jan Berdyszak studiowa³ rzeŸbê w Pañstwowej Wy¿szej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w latach 1952-1958, równolegle podejmuj¹c samodzielne próby malarskie i graficzne. Ju¿ od wczesnego okresu jego twórczoœæ skupia³a siê na zagadnieniach przestrzeni. W cyklu „Ko³a podwójne“ (1962-1964 i 1967-1969) dokona³ prze³amania konwencji malarskiego prostok¹ta. Obrazy sk³ada³y siê z dwóch kó³, zestawionych pionowo jedno nad drugim, pokrytych poruszonymi, kontrastowymi formami, które tworzy³y przestrzeñ wewnêtrzn¹ w ramach kompozycji. Kolejnym etapem poszukiwañ by³o wprowadzenie do obrazu przestrzeni rzeczywistej w postaci otworu wyciêtego w p³ótnie. Od 1967 przestrzeñ ingeruj¹ca w materiê malowid³a zyska³a „uwolnienie“ przez fakt podzia³u obrazu na oddzielne czêœci, które eksponowane by³y w ró¿nych zestawieniach (symetrycznie, antytetycznie, prostopadle do siebie w naro¿niku sali itp.). O ile dot¹d eksperymentom malarsko-przestrzennym Berdyszaka towarzyszy³a grafika (gipsoryty, drzeworyty, zw³aszcza cykl „Kompozycje kó³“), to w tym momencie malarstwo spotka³o siê

z rzeŸb¹. Z tego samego okresu pochodz¹ wieloczêœciowe, rozk³adane, przewidziane do dowolnego zestawiania formy z barwnej, emaliowanej blachy. Od koñca lat 60. powierzchnie malarskie Berdyszaka sta³y siê p³askie, formy ostro zdefiniowane. Artysta podejmowa³ próby transponowania na jêzyk wizualny pojêæ otwartoœci, nieskoñczonoœci, potencjalnoœci itp., zakorzenionych w myœli filozoficznej Wschodu. Jednoczeœnie w cyklu „Obszary koncentruj¹ce“ (1973-1980) proponowa³ formy sk³aniaj¹ce widza do medytacji. Od 1990 artysta tworzy³ cykl „Passe-par-tout“, realizowany w formie obiektów, instalacji, grafik i innych. By³y to prace powtarzaj¹ce formê oprawy ryciny, lecz z pustym otworem eksponuj¹cym otoczenie. Twórczoœæ Berdyszaka obejmowa³a tak¿e akcje efemeryczne, wielkie iloœci szkiców rysunkowych oraz tekstów pisanych i wypowiadanych z okazji ró¿nych spotkañ, prelekcji, prezentacji itp. Od 1965 wyk³ada³ w macierzystej uczelni (od 1996 ASP). Od pocz¹tku równolegle z twórczoœci¹ g³ównego nurtu uprawia³ scenografiê teatraln¹ (wspó³pracowa³, m.in. z teatrem „Marcinek“ w Poznaniu).

22 TADEUSZ BRZOZOWSKI (Lwów 1918 - Rzym 1987)

35 000 z³

estymacja: 40 000 - 55 000

Obraz opisany w: - Tadeusz Brzozowski 1918-1987, pod red. Anny ¯akiewicz, Muzeum Narodowe, Warszawa 1997, s. 241, poz. 433.

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Tadeusz Brzozowski od 1936 studiowa³ malarstwo w Akademii Sztuk Piêknych w Krakowie, w latach 1940-1942 kontynuuj¹c naukê w Kunstgewerbeschule, powsta³ej w miejsce Akademii. W czasie okupacji zwi¹zany by³ z Teatrem Podziemnym Tadeusza Kantora - gra³ w Balladynie (1943) i g³ówn¹ rolê w Powrocie Odysa (1944). W tym okresie zajmowa³ siê te¿ konserwacj¹ dzie³ sztuki, co okaza³o siê owocne dla jego w³asnej techniki malarskiej w przysz³oœci. W 1945 ostatecznie ukoñczy³ studia w krakowskiej ASP. Do 1948 wystawia³ z Grup¹ M³odych Plastyków, uczestnicz¹c w najwa¿niejszych wystawach m³odego ruchu artystycznego, a¿ do narzucenia przez w³adze socrealizmu jako obowi¹zuj¹cego stylu obrazowania. W latach 1950-1955 nie uczestniczy³ w oficjalnym ¿yciu artystycznym, zajmuj¹c siê w tym czasie malowaniem polichromii koœcielnych, konserwacj¹ i nauczaniem rysunku na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (do 1954). W 1954 przeniós³ siê do Zakopanego, gdzie podj¹³ pracê pedagogiczn¹ w Szkole Kenara. Pracowa³ w niej do 1969, w latach 1959-1961 jako dyrektor; w Zakopanem mieszka³ do koñca ¿ycia. W tym okresie, w toku samodzielnych prób i doœwiadczeñ sta³ siê wirtuozem techniki malarskiej. Kolor, faktura, gra laserunków i walorów, ca³a „alchemia“ jak¹ stosowa³ w swoich

obrazach z³o¿y³y siê na niepowtarzalne zjawisko malarstwa abstrakcyjnego, które zdolne by³o „opowiadaæ“ sam¹ sw¹ form¹. W 1955 powróci³ do udzia³u w wystawach, uczestnicz¹c w licznych pokazach w Polsce i za granic¹, organizuj¹c te¿ wiele wystaw indywidualnych. W 1957 wszed³ w sk³ad reaktywowanej Grupy Krakowskiej. Od 1958 wspó³organizowa³ „Salony Marcowe“ w Zakopanem. W 1959 w Pary¿u zwi¹za³ siê z miêdzynarodowym ruchem „Phases“. W latach 1962-1979 by³ pedagogiem w Pañstwowej Wy¿szej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (od 1977 profesorem), a w latach 1979-1981 profesorem ASP w Krakowie. Otrzyma³ wiele nagród i odznaczeñ pañstwowych oraz m. in. nagrodê Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1983). Wœród retrospektyw artysty za jego ¿ycia wymieniæ nale¿y wystawê w Muzeum Narodowym w Poznaniu (1974) i wystawê rysunków w Muzeum Okrêgowym w Radomiu (1986). Wielka wystawa poœmiertna eksponowana by³a w Muzeum Narodowym w Warszawie, a nastêpnie w muzeach w Zakopanem, Wroc³awiu i Krakowie w latach 1997-1998. Towarzyszy³ jej katalog oeuvre artysty w dziedzinie malarstwa i rysunku: Tadeusz Brzozowski 1918-1987, pod redakcj¹ Anny ¯akiewicz, Muzeum Narodowe, Warszawa 1997.

23 TADEUSZ DOMINIK (Szymanów 1928 - Warszawa 2014)

ZIELONE ŒWI¥TKI, lata 80. XX w. akryl, p³ótno, 65,5 x 81,2 cm sygn. p.d.: Dominik na górnej ¿erdzi krosna napis: Zielone Œwi¹tki 25 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 30 000 - 40 000

24 TADEUSZ DOMINIK (Szymanów 1928 - Warszawa 2014)

GOBELIN „PEJZA¯“, 1980 we³na, len, 100 x 114 cm sygnatura tkana u do³u poœrodku w prostok¹tnej ramce: DOMINIK | 1980 Na odwrocie na lnianym pasku przyszytym wzd³u¿ lewej krawêdzi napis: DOMINIK 1979 | 100 x115 GOBELIN „PEJZA¯“ [nieczytelny podpis]; poœrodku pod³u¿na piecz¹tka zezwalaj¹ca na wywóz za granicê z numerami zaœwiadczenia 18 000 z³

estymacja: 20 000 - 25 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Jaros³aw Modzelewski studiowa³ malarstwo w ASP w Warszawie w latach 1975-1980, uzyskuj¹c dyplom w pracowni Stefana Gierowskiego. Od 1982 pracuje jako pedagog na macierzystym wydziale. W 1982 by³ wspó³za³o¿ycielem „Gruppy“, najwa¿niejszego ugrupowania nurtu nowej ekspresji lat 80., dzia³aj¹cego do 1992. W latach 1991-1996 wspólnie z Markiem Sobczykiem prowadzi³ prywatn¹ Szko³ê Sztuki w Warszawie. Od wielu lat wspó³pracuje z Galeri¹ Zderzak w Krakowie. W pocz¹tkowym okresie twórczoœci sk³ania³ siê ku abstrakcji, wykorzystywa³ uproszczone znaki i emblematy oraz sylwetki odbite z szablonu. W 1985 namalowa³ cykl oparty na ilustracjach do podrêczników jêzyka rosyjskiego, obrazuj¹cy proste czynnoœci, których czasownikowe okreœlenia stanowi¹ tytu³y prac.

W 1986-1989 powstawa³y obrazy utrzymane w konwencji realistycznej, jednak zarazem o surrealnej atmosferze uzyskiwanej ró¿nymi metodami, np. przez dublowanie figur, ukazywanie postaci w sytuacji niepewnoœci czy zagro¿enia, zabiegi z przestrzeni¹. W grupie obrazów z 1988 artysta rezygnuje z postaci ludzkiej na rzecz wyj¹tkowego nasycenia emocj¹ samej przestrzeni pejza¿y i wnêtrz. Oko³o 1990 wraca do kompozycji akcentuj¹cych czynnoœci wykonywane przez postaci, które czêsto umieszczone s¹ w pustej, zaledwie zasugerowanej, acz dominuj¹cej przestrzeni. Odrealnienia i monumentalnoœci dodaje tym obrazom p³askie i rozleg³e k³adzenie koloru.

25 JAROS£AW MODZELEWSKI (Warszawa 1955, mieszka w Warszawie)

FALA, 1983 olej, p³ótno, 68,5 x 204 cm sygn. na odwrocie na p³ótnie: Jaros³aw | Modzelewski 1983 [w kó³ku] | „FALA“ | olej 204 x 69 30 000 z³

estymacja: 35 000 - 45 000

Na twórczoœæ Modzelewskiego w pocz¹tkach lat 80. XX wieku du¿y wp³yw mia³ kilkumiesiêczny pobyt artysty w wojsku. Jak pisze Marta Tarabu³a w poœwiêconym mu albumie (wyd. Galeria Zderzak, Kraków 2006): Do tych obrazów w nieuchronny sposób przenika klimat

opresji tamtych lat. Ale jest to polityka rzutowana w œwiat obrazu, wydarzenia wyabstrahowane z realnej przestrzeni, komentowane przy pomocy œrodków malarskich, jak w swego rodzaju laboratorium. Zamiast zbêdnego gadulstwa - celny skrót, absurdalny dowcip, ironia, która wynika z przemyœlanego ujêcia formy. Oto... Fala (1983), z której wyrasta czerwony „sowiecki pazur“... Obraz wystawiany i opisany w: - Chaos - cz³owiek - absolut, koœció³ Nawiedzenia NMP, Warszawa 1984; - Kobieta ucieka z mas³em, Pracownia Dziekanka, Warszawa 1984; - Wybrane zagadnienia z problematyki malarstwa sztalugowego, Pracownia Dziekanka, Warszawa 1986; - M. Kurzac, J. Michalski, red. M. Sitkowska, M. Tarabu³a, Jaros³aw Modzelewski Obrazy 1977-2006, Galeria Zderzak, Kraków 2006, s. 149, poz. 54, il. barwna.

26 ERNA ROSENSTEIN (Lwów 1913 - Warszawa 2004)

POCZ¥TEK, 1984 olej, p³ótno 51,5 x 70 cm sygn. p.d.: E. Rosenstein 1984 Na odwrocie na p³ótnie sygn.: 1984 | E. Rosenstein Na kroœnie napis: PLENER „OSIEKI - D¥BKI“ ERNA ROSENSTEIN oraz nalepka (czêœciowo uszkodzona): GALERIA KRZYSZTOFORY | Kraków, ul. Szczepañska 2 | ERNA ROSENSTEIN | ...P£ÓTNIE

8 000 z³

estymacja: 12 000 - 18 000

Obraz wystawiany: - Erna Rosenstein. Obrazy i rysunki, Galeria Krzysztofory, Kraków, wrzesieñ 1985.

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Erna Rosenstein studiowa³a w latach 1932-1934 w Wiener Frauen Akademie, a nastêpnie w 1934-1936 w ASP w Krakowie pod kierunkiem Wojciecha Weissa. W latach studiów by³a zwi¹zana z krêgiem pierwszej „Grupy Krakowskiej“, bra³a udzia³ w przygotowaniach przedstawieñ teatru Cricot, sama wyst¹pi³a w spektaklu Lajkonik krakowski. W 1937 wyjecha³a na krótko do Pary¿a. Tu¿ przed II wojn¹ przenios³a siê do Lwowa. Po ucieczce z tamtejszego getta ukrywa³a siê w Warszawie. Po zakoñczeniu wojny wróci³a do Krakowa. Wystawia³a z Grup¹ M³odych Plastyków (1946) i na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej (1948/49). W Krakowie wysz³a za m¹¿ za Artura Sandauera. W 1949 przenios³a siê do Warszawy. Zaczê³a wystawiaæ na powrót w 1955, od 1957 zwi¹za³a siê na sta³e z reaktywo-

wan¹, tzw. drug¹ „Grup¹ Krakowsk¹“. Uczestniczy³a w II i III Wystawie Sztuki Nowoczesnej, Warszawa 1957 i 1959 oraz w wielu wystawach, plenerach i sympozjach ruchu awangardowego lat 60. Wystawia³a te¿ wielokrotnie na Festiwalach Polskiego Malarstwa Wspó³czesnego w Szczecinie (1962-88), Spotkaniach Krakowskich, Festiwalach Sztuk Piêknych w warszawskiej Zachêcie itp. W 1972 zosta³a laureatk¹ Nagrody Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida. Tworzy³ obrazy, rysunki, collages, ksi¹¿ki autorskie i obiekty przestrzenne, dla których wspólnym mianownikiem jest surrealizm, wyra¿aj¹cy siê w zaskakuj¹cych, poetyckich zestawieniach znacz¹cych elementów, onirycznej metaforyce, bogactwie skojarzeñ i wyobraŸni. Artystka by³a równie¿ uznan¹ poetk¹, wyda³a kilka tomików wierszy.

27 WITOLD K. (Warszawa 1932, mieszka w Denver, USA)

Z CYKLU „SAMOTNOŒÆ“ - SAMOTNOŒÆ W SZAROŒCI, 1985 akryl, p³yta pilœniowa 65 x 49 cm sygn. l.d.: Witold - K. 85 Na odwrocie na p³ycie napis autorski: z cyklu | „Samotnoœæ“ | „Samotnoœæ w szaroœci“

5 000 z³

estymacja: 6 000 - 10 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Witold-K. (Wit Leszek Kaczanowski) studiowa³ na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie w latach 1951-1956 pod kierunkiem prof. Henryka Tomaszewskiego. W latach 1954-1965 zajmowa³ siê wystawiennictwem, wykonuj¹c projekty graficzne polskich ekspozycji na targach miêdzynarodowych w Poznaniu, Ankarze, Budapeszcie, Lipsku, Brukseli, Moskwie. Wspó³pracowa³ jako grafik z czasopismem „Œwiat“ (od 1955), z Wydawnictwem Literackim (1962) i tygodnikiem „¯ycie Literackie“ (1963). Wykonywa³ plakaty, m. in. dla Filharmonii Narodowej (1963) oraz filmowe i turystyczne. Zajmowa³ siê tak¿e malarstwem sztalugowym i œciennym, grafik¹ warsztatow¹, rzeŸb¹ oraz projektowaniem architektonicznym. Wykona³, m.in. plafon w sali teatralnej Domu Kultury w Oœwiêcimiu (1958-1961), kompozycje œcienne dla Ministerstwa Przemys³u Lekkiego w Warszawie (1959), Banku PKO w £odzi (1963), rzeŸby plenerowe w Marsylii (1967-1968), kompozycjê plastyczn¹ przed Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Houston (1975). Wiele podró¿owa³ i wystawia³ na ca³ym œwiecie. W 1964 wyjecha³ do Francji, w 1969 osiad³ na sta³e w USA

(mieszka w Denver). W 1968 zosta³ cz³onkiem amerykañskiego Zwi¹zku Artystów "Screen". W 1969 otworzy³ w³asn¹ galeriê w Los Angeles. W 1991 wzi¹³ udzia³ w wystawie „Jesteœmy“ w Galerii Zachêta w Warszawie. W maju 2004 w £azienkach Królewskich odby³a siê wystawa obrazów artysty, ciesz¹ca siê du¿ym zainteresowaniem. Z okazji 50-lecia dzia³alnoœci artystycznej latem 2007 (11 lipca - 31 sierpnia) amsterdamski dom aukcyjny Sotheby’s przygotowa³ jego wielk¹ retrospektywn¹ wystawê, na której pokazano ponad 250 obrazów i rzeŸb. Wydany z tej okazji katalog obejmuje pe³n¹ dokumentacjê ¿ycia i twórczoœci artysty.

28 JÓZEF SZAJNA (Rzeszów 1922 - Warszawa 2008)

WSCHÓD S£OÑCA, 1986 technika mieszana, collage, p³yta 114 x 84,5 cm sygn. wzd³u¿ prawej krawêdzi u do³u: Szajna 86 Na odwr. na p³ycie napis l.g.: III-027; p.g.: „WSCHÓD S£OÑCA“ | 1986 r.

10 000 z³

estymacja: 15 000 - 25 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Józef Szajna, w czasie okupacji zwi¹zany z ruchem oporu, by³ wiêŸniem obozów koncentracyjnych Auschwitz i Buchenwald. Prze¿ycia obozowe na zawsze naznaczy³y jego sztukê. Studiowa³ w krakowskiej ASP na Wydziale Grafiki (gdzie uzyska³ dyplom w 1952) i na Wydziale Scenografii (dyplom 1953). W latach 1954-65 by³ pedagogiem w macierzystej uczelni. W 1972 zosta³ profesorem ASP w Warszawie, gdzie do 1980 prowadzi³ Podyplomowe Studium Scenografii. Jednoczeœnie wspó³pracowa³ jako scenograf i re¿yser

z teatrami w ca³ym kraju, m.in. z Teatrem Ludowym w Nowej Hucie (1955-66), Starym Teatrem w Krakowie (1966-71), Teatrem Œl¹skim w Katowicach (1966-71) oraz wieloma teatrami za granic¹. Najbardziej znacz¹c¹ dla jego dorobku artystycznego wspó³pracê zainicjowa³o objêcie przezeñ w 1971 dyrekcji Teatru Klasycznego w Warszawie, który przekszta³ci³ w Centrum Sztuki Studio Teatr Galeriê i prowadzi³ do 1982 roku.

29 HANNA RUDZKA-CYBISOWA

30 JAN SZANCENBACH

(M³awa 1897 - Kraków 1988)

(Kraków 1928 - Kraków 1998)

HIACYNTY, 1980

KRAJOBRAZ Z TÊCZ¥ I, 1992

olej, p³ótno, 72 x 54 cm sygn. p.d.: H. Rudzka C Na odwr. sygn. artystki: H.Rudzka C; poni¿ej nieczytelny napis (data?)

olej, p³ótno, 89 x 105,5 cm sygn. p.d.: Szancenbach Na odwr. napis tuszem: JAN SZANCENBACH | KRAJOBRAZ Z TÊCZ¥ I | 1992. Ponadto drukowana nalepka z nazwiskiem i adresem artysty.

17 000 z³

estymacja: 20 000 - 25 000

Obraz reprodukowany, opisany lub wymieniony w: - Hanna Rudzka-Cybis 1896-1988. Opuszczona pracownia [wstêp M. Rzepiñska], Galeria Akademii, marzec-kwiecieñ 1988, Kraków ul. Bracka 4, s. nlb. kat. nr 21; - W. Wierzchowska, Autoporterty, Agencja Wydawnicza Interster, Warszawa 1991, s. 17, il. barwna nr 5.

12 000 z³

estymacja: 15 000 - 20 000

Informacja o artystach - www.agraart.pl

31 WAC£AW JAN ZAWADOWSKI „ZAWADO“

32 W£ODZIMIERZ ZAKRZEWSKI

(Skobie³ka na Wo³yniu 1891 - Aix-en-Provence 1982)

(Petersburg 1916 - Warszawa 1992)

PORTRET CH£OPCA

RYNEK W KAZIMIERZU NAD WIS£¥, 1965

olej, p³ótno, 65 x 50 cm sygn. l.d.: Zawado.

olej, p³ótno, 46 x 61 cm sygn. l.d.: W Zakrzewski 1965 Na odwrocie napis na p³ótnie: W. ZAKRZEWSKI 1965 / 39 | KAZIMIERZ RYNEK | FRAGMENT | 46 x 61

10 000 z³

estymacja: 12 000 - 15 000

Informacja o artystach - www.agraart.pl

7 000 z³

estymacja: 10 000 - 12 000

33 ZBIGNIEW MAKOWSKI (Warszawa 1930, mieszka w Warszawie)

FANTOM,1985 tusz pióro pêdzel, akwarela, papier czerpany kremowy (kompozycja na dwóch arkuszach zszytych sznurkiem w osi poziomej) 95 x 30 cm sygn. u do³u górnej czêœci poœrodku: Zbigniew Makowski f. 24. IV 1985 r, l.d. dedykacja: dla Pani Katarzyny Paw³owskiej Horny | - Zbigniew Makowski I . 1997.

6 000 z³

Informacja o artyœcie - kat. nr 43.

estymacja: 8 000 - 12 000

34 KAZIMIERZ MIKULSKI (Kraków 1918 - Kraków 1998)

OCZY NIEBA, 1995 olej, p³ótno 81 x 65 cm sygn. na odwrocie na p³ótnie: „Oczy nieba“ | KMikulski | Kraków 1995

37 000 z³

estymacja: 60 000 - 80 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Kazimierz Mikulski rozpocz¹³ studia malarskie przed II wojn¹ œwiatow¹ w ASP w Krakowie, kontynuowa³ je w latach 1939-1940 pod kierunkiem prof. Fryderyka Pautscha w Kunstgewerbeschule, powsta³ej za okupacji w miejsce Akademii. Po wojnie ukoñczy³ dwuletnie studia aktorskie w Studio Dramatycznym przy Starym Teatrze w Krakowie i do 1948 pracowa³ jako aktor. Jednoczeœnie w 1945 ukoñczy³ Warsztat Filmowy M³odych. W latach 1948-1979 by³ kierownikiem plastycznym i scenografem Teatru Groteska w Krakowie, dla którego projektowa³ lalki, kostiumy, dekoracje itp. Równolegle ca³y czas zajmowa³ siê malarstwem i dzia³alnoœci¹ w krêgu Tadeusza Kantora, zrazu jako cz³onek Grupy M³odych Plastyków, a od

1957 w Grupie Krakowskiej, której by³ wspó³za³o¿ycielem i prezesem w latach 1965-1967. By³ te¿ cz³onkiem zespo³u teatru Cricot 2, gra³ m.in. w spektaklach Kurka wodna, Nadobnisie i koczkodany, Umar³a klasa oraz we w³asnej sztuce Cyrk. W swych obrazach z drugiej po³. lat 40. artysta przedstawia³ lekkie, linearne formy unosz¹ce siê w pustych przestrzeniach. By³o to malarstwo zarazem surrealistyczne i abstrakcyjne. Lecz ju¿ ok. 1950 zacz¹³ malowaæ w charakterystyczny dlañ sposób - odrzucaj¹c abstrakcjê, prezentowa³ niezliczone warianty i uk³ady kilku ulubionych motywów (g³owa lub postaæ kobiety-lalki, koty, motyle).

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Leon Tarasewicz studiowa³ na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie w latach 1979-1984. Dyplom uzyska³ w pracowni profesora Tadeusza Dominika. Ju¿ w okresie studiów odnalaz³ w³asny sposób przedstawiania natury poddawanej syntezie na granicy abstrakcji. W pocz¹tkowym okresie jego obrazy oparte by³y na wnikliwie zaobserwowanych motywach, takich jak widziane z oddali sto¿ki drzew na górskich stokach, rytm pni drzew w lesie, stada wzbijaj¹cych siê do lotu ptaków, kamienie. Od ok. 1988 artysta wychodzi poza konkretne odniesienia przedmiotowe ku wartoœciom czysto malarskim: barwie, grze walorów, fakturze. Tworzy abstrakcyjne kompozycje pól i smug koloru wype³niaj¹cych wielkoformatowe obrazy, jak równie¿ - coraz czêœciej - malowid³a na œcianach galerii (np. w Konsthall, Malmö 1992, w Galerii Foksal, Warszawa 1994, na wystawie „Sztuka wobec natury“, Galeria Zachêta, Warszawa 1996). Z czasem tego typu realizacje przestrzenne w miejscach publicznych (choæ ma równie¿ w dorobku kilka aran¿acji wnêtrz prywatnych) sta³y siê g³ównym w¹tkiem jego twórczoœci. Apogeum tej tendencji przypad³o na prze³om stuleci, kiedy artysta zaprezentowa³ barwn¹ „pod³ogê“ na Biennale Sztuki w Wenecji w 2001 oraz indywidualn¹ wystawê

-instalacjê w Centrum Sztuki Wspó³czesnej w Warszawie w 2003, pomyœlan¹ jako przestrzeñ malarska, w któr¹ widz mo¿e fizycznie wejœæ. Artysta od pocz¹tku kariery odnosi wiele sukcesów, równie¿ rynkowych, w kraju i za granic¹. Bra³ udzia³ w wielu presti¿owych wystawach zbiorowych, indywidualnie wspó³pracuje od 1984 z Galeri¹ Foksal w Warszawie oraz, m.in. z Galerie Nordenhake w Sztokholmie i Berlinie. Mia³ wystawy indywidualne w czo³owych muzeach i galeriach w kraju oraz w Londynie, Nowym Jorku, Berlinie, Wenecji i in. Jego prace wesz³y do presti¿owych kolekcji muzealnych. Otrzyma³ Nagrodê im. Jana Cybisa (1998), Nagrodê Fundacji Zofii i Jerzego Nowosielskich (1999), Paszport „Polityki“ (2000). Artysta akcentuje sw¹ narodowoœæ bia³orusk¹, dzia³a na rzecz spo³ecznoœci lokalnej i ruchów opozycyjnych na Bia³orusi. W roku akademickim 1996/1997 Akademia warszawska zaprosi³a go do prowadzenia pracowni na Wydziale Malarstwa. Uczy tam do dziœ, bêd¹c dla studentów nie tylko autorytetem artystycznym, ale i oddanym pedagogiem, organizatorem plenerów, warsztatów, wspólnych wyjazdów na wystawy.

35 LEON TARASEWICZ (Stacja Wali³y na Bia³ostocczyŸnie 1957, mieszka we wsi Wali³y i w Warszawie)

POLIPTYK, 2008 strukturalny tynk akrylowy, sklejka 30 x 30 cm (ka¿dy element) czêœæ pierwsza: na odwrocie na sklejce sygnatura: L. Tarasewicz 2008 | 170 x 30 oraz rozrysowany schemat ekspozycji prac; na odwrocie pozosta³ych prac numery okreœlaj¹ce ich kolejnoœæ

36 000 z³

estymacja: 40 000 - 50 000

36 JAN M£ODO¯ENIEC (Warszawa 1929 - Warszawa 2000)

BEZ TYTU£U gwasz, papier, 29,8 x 21 sygn. p.d.: JAN M£ODO¯ENIEC 2 500 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 3 000 - 4 000

37 JAN M£ODO¯ENIEC (Warszawa 1929 - Warszawa 2000)

BEZ TYTU£U gwasz, papier, 29,7 x 20,8 cm sygn. p.g.: JAN M£ODO¯ENIEC 2 500 z³

estymacja: 3 000 - 4 000

38 JAN TARASIN (Kalisz 1926 - Anin 2009)

BEZ TYTU£U, 1995 pastel, gwasz, papier, 71 x 100 (w œwietle passe-partout) sygn. o³. p.d.: JTarasin 95 12 000 z³ Informacja o artyœcie - kat. nr 18.

estymacja: 15 000 - 20 000

39 JAN TARASIN (Kalisz 1926 - Anin 2009)

BEZ TYTU£U, 1982 akwarela, tusz pêdzel, papier, 48,5 x 61,7 cm sygn. d³g. p.d.: Jan Tarasin 82 12 000 z³

estymacja: 15 000 - 20 000

40 MAREK OBERLÄNDER (Szczerzec k. Lwowa 1922 - Nicea, Francja 1978)

FIGURA, 1962 tusz pióro, pêdzel, akwarela, papier 41,3 x 28,7 cm (w œwietle passe-partout) sygn. tuszem p.d.: M. OBERLÄNDER 1962

2 000 z³

estymacja: 4 000 - 6 000

Praca nale¿y do cyklu „Figur“, dominuj¹cego w twórczoœci artysty w latach 1960-1965, nastêpnie zarzuconego.

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Marek Oberländer w czasie wojny s³u¿y³ w Armii Czerwonej. W latach 1946-48 uczy³ siê w Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. Nastêpnie w latach 1948-53 studiowa³ w warszawskiej ASP. W 1955, wraz z El¿biet¹ Grabsk¹, Janem Dziêdzior¹ i Jackiem Sienickim by³ wspó³organizatorem Ogólnopolskiej Wystawy M³odej Plastyki, która pod nazw¹ „Arsena³u“ wesz³a do legendy polskiej sztuki wspó³czesnej. Jednym z symboli postawy i stylistyki „arsena³owej“ sta³ siê pokazany na tej wystawie obraz Oberländera Napiêtnowani. W latach 1956-61 artysta kierowa³ galeri¹ dzia³aj¹c¹ pod patrontem tygodników kulturalno-spo³ecznych, kolejno: „Po Prostu“, „Nowej Kultury“ i „Wspó³czesnoœci“. W 1963 wyjecha³ do Szwecji, w 1964 osiad³ we Francji. Mieszka³ w Pary¿u i Nicei, gdzie zmar³ przedwczeœnie na

zawa³ serca. Wybór najlepszych prac ze swego dorobku artystycznego przekaza³ w 1977 Muzeum Narodowemu we Wroc³awiu. W latach 50. tworzy³ kompozycje figuralne o tematyce historycznej i martyrologicznej, czêsto poœwiêcone - jak wymienieni Napiêtnowani tragedii Holocaustu. Z czasem uproœci³ i zredukowa³ formy, wzbogacaj¹c jednoczeœnie ich fakturê. Choæ z regu³y nie przekracza³y progu abstrakcji, „Figury“ Oberländera, zazwyczaj malowane i rysowane swobodnie rozlewaj¹cym siê tuszem, stanowi¹ oryginaln¹ odmianê „czarnego“, poarsena³owego informelu polskiego. Po osiedleniu siê we Francji artysta czêœciej malowa³ olejem i gwaszem, wzbogacaj¹c i rozjaœniaj¹c paletê. Obok malarstwa uprawia³ rysunek, grafikê warsztatow¹ (litografia) i u¿ytkow¹ (ilustracja).

41 HENRYK MUSIA£OWICZ (Gniezno 1914 - Warszawa 2015)

Z CYKLU „PORTRET Z WYOBRA•NI“, lata 60. XX w. monotypia, tusz, papier milimetrowy 52 x 40,8 cm sygn. flamastrem p.g.: MUSIA£OWICZ

3 000 z³

estymacja: 4 000 - 6 000

Praca nale¿y do wielkiego cyklu „Portret z wyobraŸni“, tworzonego przez artystê od koñca lat 50. w technikach na papierze. Cykl ten koresponduje ze zbli¿onymi kompozycyjnie pracami zatytu³owanymi zbiorczo „Reminiscencje“, tworzonymi w technikach malarskich, collage’u, assemblage’u itp. Por. kat. wystawy monograficznej: Henryk Musia³owicz, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Poznañ 2002 (wstêp W.N.).

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Henryk Musia³owicz od 1930 uczy³ siê w Pañstwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemys³u Artystycznego w Poznaniu. W 1936 uzyska³ absolutorium na Wydziale Malarstwa Dekoracyjnego i Witra¿ownictwa. W 1937 podj¹³ studia malarskie w warszawskiej ASP pod kierunkiem Felicjana Kowarskiego i Leonarda Pêkalskiego (dyplom pod kierunkiem tego pierwszego uzyska³ w 1947). Lata okupacji spêdzi³ w Warszawie, kontynuuj¹c twórczoœæ artystyczn¹ (wykonywa³ w tym czasie m.in. ekslibrisy). Wspó³pracowa³ z Departamentem Informacji Delegatury Rz¹du na Kraj. Od 1940 zwi¹zany by³ z grup¹ absolwentów warszawskiej uczelni, dzia³aj¹c¹ w latach okupacji w tzw. Bacciarellówce na terenie Zamku Królewskiego, a po wojnie znan¹ jako grupa „Warszawa“. W sztuce Musia³owicza, zw³aszcza bezpoœrednio po wojnie, silnie zaznaczy³y siê w¹tki zwi¹zane z martyrologi¹, tragedi¹ Powstania Warszawskiego, zburzeniem Warszawy, której ruiny upamiêtni³ w cyklu rysunków z 1945-1946.

Poszukuj¹c formy odpowiedniej dla prze¿yæ wojennych, znalaz³ j¹ w sztuce Holendrów, zw³aszcza Rembrandta, którego twórczoœæ pozna³ podczas podró¿y w 1956. Odt¹d na sta³e zdominowa³ jego malarstwo ciemny koloryt, uspokojona, niekiedy hieratyczna kompozycja form zaledwie sugeruj¹cych figury ludzkie, bogata faktura i po³yskliwoœæ powierzchni. Z czasem artysta zacz¹³ konstruowaæ formy przestrzenne z drewna, jak zwykle pokrytego bogat¹ warstw¹ malarsk¹, w wyd³u¿onych stoj¹cych kszta³tach. Musia³owicz do 1983 aktywnie dzia³a³ w ZPAP. By³ cz³onkiem miêdzynarodowych organizacji artystycznych, w tym kilku w³oskich, jak Accademia Tibertina w Rzymie (od 1965), Accademia Italiana delle Arti e del Lavoro w Parmie (od 1979), Accademia Europea, Calvatone (od 1985). W 2002 wielk¹ retrospektywê jego twórczoœci zorganizowa³o Muzeum Narodowe w Poznaniu. Henryk Musia³owicz zmar³ 24 lutego w Warszawie.

42 FRANCISZEK STAROWIEYSKI (Kraków 1930 - Warszawa 2009)

AKT, 1989 pastel rozcierany, papier ciemnobrunatny 95 x 59,5 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d.: 16 FS 89 [monogram wi¹zany] ni¿ej: W [w kó³ku] - oznacza, ¿e praca zosta³a wykonana w Warszawie

10 000 z³

estymacja: 12 000 - 18 000

Podobny motyw skrzydlatej postaci kobiecej o ptasiej g³owie pojawia siê w twórczoœci artysty w rysunkach, grafice i plakatach od lat 70. XX w. Jedn¹ z pierwszych redakcji tego motywu jest „Taperreska“ cykl serigrafii w ró¿nych wariantach kolorystycznych z 1971 roku.

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Franciszek Starowieyski, u¿ywaj¹cy pseudonimu Jan Byk, studiowa³ w latach 1949-1952 w ASP pod kierunkiem prof. Wojciecha Weissa, po czym kontynuowa³ studia w ASP w Warszawie, uzyskuj¹c w 1955 dyplom w pracowni prof. Micha³a Byliny. W latach 60. i 70. najwiêksze uznanie zdoby³ jako twórca plakatu, w którym szybko dorówna³ koryfeuszom tej dziedziny sztuki w Polsce. Uprawia³ plakat typu autorskiego, o rozpoznawalnym stylu bazuj¹cym na zamaszystym i zarazem kaligraficznym rysunku, przede wszystkim zaœ zaskakuj¹cych, surrealistycznych skojarzeniach. Od 1964 by³ kierownikiem artystycznym modnego miesiêcznika „Ty i Ja“. Z czasem przewagê w jego dokonaniach zdoby³ „czysty“ rysunek, od 1980 czêsto prezentowany w formie dynamicznych seansów tzw. Teatru Rysowania, z udzia³em modelek, publicznoœci i samego artysty,

spe³niaj¹cego siê w nim w roli demiurga. Tworzy³ wiele kompozycji malarskich i rysunkowych emanuj¹cych surrealn¹ atmosferê ¿ycia na skraju fizycznego rozpadu, bêd¹cych wspó³czesn¹ wersj¹ tematu vanitas. Zafascynowany kultur¹ baroku, artysta od 1970 antydatowa³ wszystkie prace o 300 lat wstecz. Artysta by³ laureatem licznych nagród, które zdobywa³ m.in. na takich wystawach, jak Biennale Sztuki w Sao Paulo 1973, Miêdzynarodowa Wystawa Plakatu Filmowego, Cannes 1974, "Annual Key Award", Los Angeles 1978. Wielokrotnie przebywa³ w Nowym Jorku na zaproszenie Fundacji Koœciuszkowskiej. W 1980 by³ profesorem w Berliner Hochschule der Künste, w latach 90. wyk³ada³ w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie.

43 ZBIGNIEW MAKOWSKI (Warszawa 1930, mieszka w Warszawie)

WED£UG COSME TURA, 1986 na odwrocie: WED£UG „ŒWI¥TYNI JANUSA“ SEBASTIANO MAZZONIEGO, 1986 gwasz, akwarela, tusz pióro, o³ówek, collage, papier, szycie 73 x 129 cm sygn. o³. l.d.: Cosme Tura. Zbigniew Makowski f. VIII. 1986. odwrocie sygn. tuszem l.d.: wg. The Temple of Janus Sebastiano Mazzoni'ego (1611-1678) | Zbigniew Makowski f. VIII. 1986 na d. marginesie œr. o³. [dot. awersu]: wg A [przekreœlone] COSME TURA, gwasz, 1986, wy¿ej: 73 x 127

15 000 z³

estymacja: 25 000 - 30 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Zbigniew Makowski studiowa³ w ASP w Warszawie w latach 19501956, dyplom uzyska³ w pracowni profesora Kazimierza Tomorowicza. Pocz¹tkowo sk³ania³ siê ku surrealizmowi - podczas pobytu w Pary¿u w 1962 zetkn¹³ siê z André Bretonem i miêdzynarodowym ruchem Phases. Jednak decyduj¹cy wp³yw na wyraz jego sztuki wywar³y pozamalarskie zainteresowania, jakim siê oddaje. Jest literatem, poet¹, erudyt¹, zw³aszcza zaœ znawc¹ szerokiego spektrum filozofii i wiedzy tajemnej wielu kultur. Znawstwo to wykorzystuje w swoich pracach malarskich, rysunkowych, a tak¿e w unikatowych ksi¹¿kach, które w³asnorêcznie wykonuje na specjalnie preparowanych papierach. W swych pracach nawarstwia symbole, cytaty i znaczenia w nieczytelny, zdawa³oby siê, chaos. Wypada jednak wierzyæ krytykom, którzy twierdz¹, i¿ prace Makowskiego otwieraj¹ przed cierpliwym i intelektualnie przygotowanym „czytelnikiem“ œwiat swoistej narracji. Sam artysta zaœ zwraca uwagê na „permutacyjn¹“ strukturê swych prac, w których rozmaite cytaty i odniesienia kultu-

rowe przeplataj¹ siê z jego prywatn¹ ikonografi¹. Tak czy inaczej, z pewnoœci¹ w pracach Makowskiego da siê wyró¿niæ pewien „alfabet“ wizualno-symboliczny, którego elementy pojawiaj¹ siê w nich stale w ró¿nych konfiguracjach. Nale¿¹ doñ np. takie wizerunki, jak klucz, drabina, studnia, mandala, kielich itp. Otaczaj¹ je napisy, czêsto ³aciñskie, a tak¿e pojedyncze cyfry, litery, ornamenty. Okreœli³ je ktoœ jako rebusy o wielkiej urodzie, które mo¿na odczytywaæ, mo¿na te¿ kontemplowaæ. Od roku 1982 artysta przesta³ wystawiaæ, ale nie tworzyæ. Powstaj¹ wówczas prace bêd¹ce rodzajem nowoczesnego notatnika, rozpoczêtego jeszcze w latach 60., do którego artysta powraca z nowymi przemyœleniami. Artysta jest laureatem wielu nagród, m.in. Nagrody Krytyki Artystycznej im. Norwida (1973) i Nagrody im. Jana Cybisa (1992). Jego wielka kompozycja Mirabilitas secundum diversos modos exire potest a rebus (1973-1980) zdobi genewsk¹ siedzibê ONZ jako dar rz¹du polskiego.

44 TADEUSZ KANTOR

45 JAN LEBENSTEIN

(Wielopole k. Tarnowa 1915 - Kraków 1990)

(Brzeœæ Litewski 1930 - Kraków 1999)

BEZ TYTU£U, 1964

DWIE FIGURY, 1961

flamaster, collage, papier, 21,7 x 19,3 cm sygn. u do³u o³.: TKantor [sygn. poprawiona tuszem] poni¿ej o³.: Chexbres 1964 obok dedykacja: a` Mlle | Eriksson

d³ugopis, papier kremowy, 31,3 x 44,3 cm kadry rys. 30,3 x 21 cm ka¿dy rys. lewy sygn. p.d.: Lebenstein 1961 rys. prawy sygn. p.d.: Lebenstein 61.

8 000 z³

Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 9 000 - 11 000

estymacja: 10 000 - 15 000

Para szkiców do Figur osiowych narysowana jest na jednym arkuszu papieru w osobno zaznaczonych kadrach. W dorobku artysty nie jest to unikatem, wskazuje na to, ¿e traktowa³ te rysunki jako rodzaj „projektu“ przysz³ych kompozycji malarskich o œciœle okreœlonych proporcjach. Podobne szkice - por. Szyfr Lebensteina. Polska w XX wieku. Œladami rysunków Jana Lebensteina, IPN, Warszawa 2010, s. 49-59.

46 STEFAN GIEROWSKI (Czêstochowa 1925, mieszka w Warszawie)

BEZ TYTU£U, 1978 akwarela, papier 72 x 50 cm sygn. d³g. p.d.: S Gierowski 78

6 000 z³

estymacja: 8 000 - 10 000

INFORMACJA O ARTYŒCIE: Stefan Gierowski studiowa³ malarstwo w ASP w Krakowie (m.in. u Jerzego Fedkowicza i Zbigniewa Pronaszki) i historiê sztuki na Uniwersytecie Jagielloñskim. W 1949 przeniós³ siê do Warszawy. W 1955 wzi¹³ udzia³ w wystawie w Arsenale. W tym okresie uprawia³ malarstwo figuratywne o akcentach egzystencjalistycznych. W 1957 powsta³ pierwszy obraz oznaczony numerem I - od tej pory artysta nie stosuje literackich tytu³ów, nazywaj¹c swe prace „Obrazami“ i numeruj¹c je liczbami rzymskimi. Artysta zwi¹za³ siê z warszawsk¹ Galeri¹ Krzywe Ko³o, gdzie mia³ wystawy indywidualne w 1957 i 1959. Jego obrazy wy³amuj¹ siê z definicji zarówno abstrakcji typu informel, jak te¿ sztuki postkonstruktywistycznej, choæ nosz¹ cechy obydwu tych kierunków. Odznaczaj¹ siê, zw³aszcza we wczesnym okresie, wyszukan¹ gr¹ faktury i kolorów, co pozwala widzieæ w Gierowskim kontynuatora szko³y polskiego koloryzmu. W latach 60. w obrazach o zdecydowanej kompozycji eksponowa³

efekty walorowe. Od lat 70. wiêcej uwagi skupia³ na wzajemnych oddzia³ywaniach pól barwnych, to skontrastowanych, to rozbitych na plamy czystego pigmentu. Ten w¹tek w latach 80. zyska³ znacz¹ce uzupe³nienie. Artysta podj¹³ poszukiwania form i uk³adów kompozycyjnych, które mog³yby staæ siê plastycznym ekwiwalentem pojêæ werbalnych (cykl „Malowanie Dziesiêciorga Przykazañ“ z 1986). W latach 1961-1995 Gierowski by³ pedagogiem w Akademii warszawskiej, od 1976 - profesorem, w latach 1975-1981 dziekanem Wydzia³u Malarstwa. Prowadzi³ pracowniê wyró¿niaj¹c¹ siê programem i poziomem intelektualnym, z której wysz³o wielu wybitnych malarzy. W 1983 zosta³ wybrany przez Senat Akademii na rektora, lecz wybór nie zosta³ zatwierdzony przez w³adze. Przyczyni³a siê do tego postawa artysty wobec stanu wojennego - w czym równie¿ by³ wzorem dla swych uczniów.

47 JACEK SIENICKI (Warszawa 1928 - Warszawa 2000)

BEZ TYTU£U (G£OWA W OKNIE), 1999 olej, pastel, tektura 98 x 69 cm (w œwietle ramy) sygn. p.d.: JSIENICKI | 99

25 000 z³

Informacja o artyœcie - kat. nr 3.

estymacja: 30 000 - 35 000

48 STASYS EIDRIGEVICIUS (Medniskiai na Litwie 1949, mieszka w Warszawie)

TWARZ pastel, papier, 49 x 64 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d.: Stasys 5 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 6 000 - 8 000

49 JAN TARASIN (Kalisz 1926 - Anin 2009)

PRZEDMIOTY, 1997 akwarela, papier, 45,2 x 53,8 (w œwietle passe-partout) sygn. o³. l.d.: Jan Tarasin 97 6 000 z³ Informacja o artyœcie - kat. nr 18.

estymacja: 8 000 - 10 000

50 TADEUSZ DOMINIK (Szymanów 1928 - Warszawa 2014)

PEJZA¯ II, 2004 olej, p³ótno, 73 x 100 cm sygn. p.d.: Dominik Na odwrocie na p³ótnie sygnatura: DOMINIK 2004 | OL. P£. 73 X 100 | PEJZA¯ II oraz piecz¹tka zezwalaj¹ca na wywóz za granicê 19 000 z³

estymacja: 25 000 - 30 000

51 TADEUSZ DOMINIK (Szymanów 1928 - Warszawa 2014)

PEJZA¯, 1994 olej, p³ótno, 76 x 91,5 cm sygn. p.d.: Dominik sygn. na odwr.: DOMINIK 1994 | OL. P£. 76 X 92 | PEJZA¯ 20 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 25 000 - 30 000

52 JACEK YERKA (Toruñ 1952, mieszka w Warszawie)

AMONIT BIBLIOTECZNY, 2015 pastel, karton naklejony na tekturê 48 x 58 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d.: YERKA 15 5 000 z³

estymacja: 8 000 - 12 000

53 JACEK YERKA (Toruñ 1952, mieszka w Warszawie)

RODZINA NA SWOIM, 1981-2014 akryl, p³ótno, 65 x 73,5 cm sygn.p.d.: YERKA 14 Na odwrocie na kroœnie napis autorski: JACEK YERKA | „RODZINA NA SWOIM“ | AKRYL 1981-2014 25 000 z³

estymacja: 35 000 - 45 000

AGRA-ART DOM AUKCYJNY

Imiê i nazwisko, nazwa firmy

Adres

Numer telefonu, faxu, e-mail

FORMULARZ ZLECENIA LICYTACJI NA AUKCJI 24 MARCA 2015

W celu z³o¿enia pisemnej oferty kupna na obiekty wystawione na aukcji nale¿y wype³niæ niniejszy formularz zg³oszeniowy i przes³aæ poczt¹ lub faxem - numer tel. (22) 625 08 08, 22 625 06 09.

Nowych Klientów - przed przyjêciem zlecenia - Dom Aukcyjny mo¿e poprosiæ o podanie pe³nych danych osobowych, referencji bankowych lub o wp³acenie wadium.

Proszê o rezerwacjê linii telefonicznej nr telefonu do licytacji Proszê o licytowanie w moim imieniu nastêpuj¹cych obiektów: Numer katalogowy

Autor, tytu³

Oferowana cena (bez op³aty organizacyjnej)

Zlecenia licytacji z limitem Dom Aukcyjny Agra-Art S.A. gwarantuje poufnoœæ informacji podanych w formularzu. Oferta - jej treœæ i proponowana cena - pozostaje do wy³¹cznej wiadomoœci Domu Aukcyjnego. Dom Aukcyjny bêdzie reprezentowaæ w licytacji Zleceniodawcê do podanej kwoty. Dom Aukcyjny nie uwzglêdnia zleceñ bez limitu.

Zlecenia licytacji telefonicznej Prosimy o podanie numeru telefonu aktualnego w czasie aukcji. Pracownik Domu Aukcyjnego po³¹czy siê z Pañstwem przed rozpoczêciem licytcji wybranych obiektów. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialnoœci za problemy z uzyskaniem po³¹czenia z podanym numerem.

Wp³ata wadium przelew na konto gotówka

Oœwiadczenie Akceptujê wszystkie postanowienia Regulaminu Aukcji zawarte w katalogu aukcyjnym. W szczególnoœci zobowi¹zujê siê do zap³acenia wylicytowanej kwoty wraz z doliczon¹ op³at¹ organizacyjn¹ w ci¹gu 10 dni od daty aukcji. Zgadzam siê na przechowywanie i przetwarzanie moich danych osobowych w celu realizacji niniejszego zlecenia. Zosta³em poinformowany o mo¿liwoœci wgl¹du, poprawienia lub usuniêcia moich danych.

karta kredytowa (nazwa karty) nazwisko w³aœciciela nr karty wa¿na do

Data

3 cyfrowy kod

Podpis

Konto: RCB BANK, o/Warszawa, nr konta: 28 1750 0009 0000 0000 0356 5408

DOM AUKCYJNY AGRA-ART SPÓ£KA AKCYJNA 00-679 Warszawa, ul. Wilcza 55/63 tel. (0-22) 625-08-08, (0-22) 745-10-20, fax (0-22) 625-06-28

ZARZ¥D Zofia Krajewska-Szukalska prezes zarz¹du

Konrad Szukalski wiceprezes

Rafa³ Krajewski wiceprezes

Anna JóŸwik historyk sztuki (sztuka tradycyjna)

Jolanta Krasuska historyk sztuki (sztuka wspó³czesna)

Gra¿yna Zieliñska malarstwo rzemios³o artystyczne

Joanna Dziewulska historyk sztuki (sztuka tradycyjna)

Marcin Zieliñski projekty graficzne

Agnieszka Warska ksiêgowoœæ

Piotr Borkowski dyrektor zarz¹dzaj¹cy

RADA NAUKOWA Anna Tyczyñska historyk sztuki, malarstwo

Renata Lisowska konsultacje konserwatorskie

Anna Prugar-Myœlik historyk sztuki, malarstwo

Maryla Sitkowska historyk sztuki, grafika, rysunek

AUTORKI KATALOGU Anna Prugar-Myœlik - historyk sztuki, absolwentka Uniwersytetu Jagielloñskiego, pracownik naukowy Muzeum Narodowego w Warszawie w latach 1976-2005, starszy kustosz zbiorów sztuki wspó³czesnej, autorka wielu publikacji, katalogów i wystaw organizowanych w MNW i innych polskich i zagranicznych muzeach. Maryla Sitkowska - historyk i krytyk sztuki. By³a kustosz Gabinetu Grafiki i Rysunków Wspó³czesnych Muzeum Narodowego w Warszawie. W latach 1990-2013 kierowa³a Muzeum ASP w Warszawie. Kuratorka wystaw, autorka licznych katalogów i publikacji o sztuce wspó³czesnej. Anna Tyczyñska - historyk sztuki, absolwentka Uniwersytetu Jagielloñskiego, pracownik Muzeum Narodowego w Warszawie w latach 1971-2005, znawca malarstwa polskiego XIX/XX w., starszy kustosz zbiorów malarstwa polskiego, wspó³autorka wielu wystaw i katalogów organizowanych w MNW.

Roczna prenumerata katalogów (Sztuka Wspó³czesna i Tradycyjna) wysy³anych przed ka¿d¹ aukcj¹ w pierwszej kolejnoœci oraz wszelkie inne okazjonalne katalogi Agry-Art - 120 z³ Wp³aty: RCB BANK, oddzia³ Warszawa, numer konta: 28 1750 0009 0000 0000 0356 5408

Zdjêcia do katalogów Marcin Zieliñski, £ukasz Macheta

WYDAWCA: Agra-Art SA Wszelkie prawa zastrze¿one.