The Light (Polish edition) May 2013 issue

maj 2013

Światło Światło

maj

Ahmadiyya Anjuman Ishaat Islam (Polska) Jedyna muzułmańska organizacja wierząca, że Muhammed jest ostatnim prorokiem Allacha.

2013

Pierwszy na świecie muzułmański serwis internetowy transmitujący audycje „na żywo”. www.virtualmosque.co.uk Redakcja: Shahid Aziz Mustaq Ali Spis treści: Strona Źródła inspiracji do szerzenia islamu 1 Misja Muzułmańska Woking 2 Rola Misji Muzułmańskiej Woking 7 w procesie tworzenia Pakistanu Praca misji w Południowej Afryce 11 Obchody ‘Id ul Adha w Woking w 1932r. 13 Wizyta Delegacji Kalifatu w Woking 15 Qaid-i-Azam modli się za imama Lahori Ahmadi 16

‫ن‬ ‫ْحالرَّ ْ ی م‬ ‫حم‬ ْ ‫ْس م‬ ْ ٰ ‫ِباہللْالرَّ م‬ Od redakcji: materiały, tekst i fotografie, zamieszczone w tym numerze pochodzą niemalże w całości z tych dostępnych na www.wokingmuslim.org. Autorem tekstu jest dr Zahid Aziz, który jest twórcą tego portalu i jednocześnie osobą odpowiedzialną za jego uaktualnianie. Jednakże, w niektórych miejscach dodano objaśnienia - dla lepszego zrozumienia przedstawionych tu tekstów.

Jak Hazrat Mirza Ghulam Ahmad zainspirował Misję Muzułmańską Woking Khwaja Kamal-ud-Din był jednym z najzagorzalszych zwolenników Hazrata Mirza Ghulam Ahmad`a, założyciela Ruchu Ahmadiyya w Indiach (zm. 1908) i dzięki jego wpływowi został zainspirowany do podjęcia się pracy związanej z szerzeniem islamu. Wielu innych misjonarzy i uczonych z Lahore Ahmadiyya Anjuman także służyło w Misji Muzułmańskiej Woking jako imamowie i jako jej przywódcy.

Hazrat Khawaja Kamal-ud-Din, założyciel Misji Muzułmańskiej Woking i wielki zwolennik Hazrata Mirzy Ghulam Ahmad`a z Qadianu, który wiedzę o islamie zdobywał u mistrza.

Muzułmański uczony związany z Misją Woking, Shaikh Mushir Hosain Kidwai z Gadia, napisał w 1929 r. w broszurze Islam w Anglii: "Jestem daleki od bycia zwolennikiem Mirzy Ghulam Ahmad`a z Qadianu, ale nie mogę nie docenić go za wzbudzenie w wykształconych w Anglii muzułmanach zapału misjonarskiego wobec islamu. Khwaja Kamal-ud-Din jest jednym z tych ludzi, którzy, że tak powiem, zostali nawróceni na islam przez Mirza Sahiba, i to do tego stopnia, że przykładowo Khwaja Kamal-udDin - zrezygnował z rozwijającej się praktyki w radzie adwokackiej i dobrowolnie przyjął rolę wygnańca i przybył do Anglii w jednym tylko

Będę kochał wszystkich ludzi

2

Światło

celu - nauczania islamu.”

maj 2013

„To dzięki niemu [Hazratowi Mirza Ghulam Ahmad`owi], w 1892 r. stałem się muzułmaninem Maulana Muhammad Ali na nowo. Nie tylko stałem się muzułmaninem, ale Maulana Muhammad Ali (zm. 1951), pierwszy dzięki jego poradom i modlitwie udało mi się przywódca Ruchu Ahmadiyya Lahore, był pozbyć się grzechu , który pchał mnie w stronę bliskim i dozgonnym przyjacielem Khwaja Kamalchrześcijaństwa, pokazując dzisiaj chrześcijanom właściwą drogę. Ten dzień w 1893 r. kiedy to złożyłem przyrzeczenie na ręce Mesjasza zesłanego przez Boga, aby przedkładać religię nad świat, był najbardziej pomyślnym i błogosławionym dniem mojego życia. Oddałbym wszystko za ten czas, który spędziłem w towarzystwie i służbie temu, duchowo doskonałemu człowiekowi, który pozwolił mi wypełnić moje zobowiązanie najlepiej jak umiałem. Jak mógłbym Jego Wysokość Książę Amir Saud na spotkaniu zorganizowanym zapomnieć jego przychylność i przez Misję Muzułmańską Woking w meczecie Jehan Shah miłość, którą on mnie obdarzył zwłaszcza mnie! Nawet jeśli ud-Din`a, i został on przedstawiony Hazratowi poświęciłbym całe życie pracując, by osiągnąć Mirza Ghulam Ahmad`owi w 1897 r. właśnie cele boskiej misji muzułmańskiego Mesjasza, to dzięki wpływowi Khwaja. W 1949 r. u schyłku byłaby to, zbyt mała rekompensata za te ciągłe swojego życia napisał on broszurę wyjaśniającą , modlitwy, które odmawiał w mojej intencji.” co skłoniło go aby poświęcić życie szerzeniu islamu. Pisał: Misja Muzułmańska Woking „W sercu każdego ucznia, który go [Hazrata 24 września 2012 r. obchodziliśmy stuletnią Mirza Ghulam Ahmad`a] spotkał wzniecał iskrę rocznicę wydarzeń, które przyniosły miastu ognia miłości do Boga. Tak jak ja, nieżyjący już Woking światowy rozgłos, a w szczególności Khwaja Kamal-ud-Din , dlatego, że był uczniem rozgłos w świecie muzułmańskim. Dzięki temu imama, dostąpił łaski otwarcia pierwszej Woking przez kolejne pięćdziesiąt kilka lat muzułmańskiej misji w Europie w Woking, która odwiedzali królowie, politycy, ambasadorzy, rzuciła takie światło na nauki islamu i na życie generałowie, intelektualiści, studenci, biznesmeni i Świętego Proroka Muhammada, że zmienił się inne wiodące osobistości z całego świata stosunek Europejczyków do islamu. muzułmańskiego, jak również brytyjscy Do tych ludzi, którzy ukrywają niechęć wobec arystokraci, naukowcy, językoznawcy, pisarze i szacownego reformatora [Hazrata Mirza żołnierze, którzy przeszli na islam. Woking zaczęło Ghulam Ahmad`a], i tych którzy nie okazują mu być określane mianem "miniatury Mekki" na takiego szacunku i miłości, jakie należą się Zachodzie. takiemu słudze wiary, mówię: "Czy żył W tym tez dniu w 1912 r. przybył z Lahore, kiedykolwiek na tym świecie taki kłamca i oszust, miasta w Indiach Brytyjskich, do Anglii, człowiek który wypełnił serca swoich uczniów taką chęcią nazywany Khwaja Kamal-ud-Din (1870-1932). szerzenia islamu, i któremu Wszechmogący Allach Był on z zawodu prawnikiem, a z powołania udzielił pomocy w realizacji swoich marzeń i wykładowcą i mówcą wypowiadającym się na aspiracji nawet po jego śmierci? „. temat religii islamu i religioznawstwa. To on bronił Khwaja Kamal-ud-Din sam napisał w 1914 r.:

Będę kochał wszystkich ludzi

maj 2013

Światło

w sprawie cywilnej toczącej się przed Privy Council w Londynie, najwyższym sądem apelacyjnym w sprawach indyjskich w ówczesnym czasie. Jednak jego plan wybiegał dalej, chciał on zaprezentować islam w tym kraju na forum publicznym i sprostować bardzo poważne nieporozumienia dotyczące islamu i muzułmanów, w które wierzyli ludzie z Wielkiej Brytanii i jej religijni i polityczni przywódcy. Kwaja w krótkim czasie dowiedział się o istnieniu meczetu w Woking. Został on zbudowany w 1889 r. przez dra G.W. Leitnera, europejskiego uczonego i lingwistę, który pomógł powołać do życia Uniwersytet w Pendżabie w Indiach. Meczet miał być częścią proponowanego Oriental Institute, który nigdy nie doczekał się realizacji. Koszt budowy meczetu w dużej mierze został pokryty przez Begumę Shah Jehan, kobiecego lidera stanu Bhopalu w Indiach, a Maulana Aftab ud Din (z lewej, w turbanie) i Jego Wysokość książę Arabii Saudyjskiej Faisal

koszt gruntu przez władcę muzułmańskiego stanu Hyderabada Deccan.

Od 1889 r. i po śmierci dra Leitnera w 1899 r., aż do roku 1913, meczet otwarty był tylko w przypadku specjalnych okazji, zazwyczaj był nieużywany. Khwaja Kamal-ud-Din, rozważając jakie miejsce uczynić centrum swojej działalności misyjnej, po raz pierwszy odwiedził meczet w styczniu 1913 r.. Latem 1913 r., z pomocą dwóch prominentnych indyjskich muzułmanów, którzy zajmowali wysokie stanowiska urzędowe ( Abbasa Ali Baig`a i Jaśnie Wielmożnego Syeda Amiir

3

Ali`ego), Khwaja ustanowił zarząd powierniczy, który miał przejąć kontrolę nad nieruchomością i ogłosił jego status jako meczet dostępny dla wszystkich muzułmanów. Kwaja przeniósł się do meczetu jako imam w połowie sierpnia 1913 r. podczas miesiąca ramadan. Wówczas to po raz pierwszy zaczęto używać meczetu regularnie, a wezwanie do modlitwy, brzmiało pięć razy dziennie. W budynku obok meczetu, założył Misję Muzułmańską Woking.

Celem otwarcia meczetu było nie tylko zapewnienie miejsca modlitwy dla muzułmanów w Wielkiej Brytanii. Khwaja za swoje najważniejsze zadanie uważał zaprezentowanie właściwego obrazu islamu Brytyjczykom, jako religii, która najlepiej spełnia potrzeby współczesnych czasów. Wiodący muzułmanie subkontynentu indyjskiego określali to przedsięwzięcie jako całkowicie szalone i ryzykowne, skazane na niepowodzenie. W jaki sposób Wielka Brytania, kraj, który zdominował świat dzięki najbardziej zaawansowanej cywilizacji, opartej na chrześcijaństwie i nauce, mogłaby zaakceptować islam, podczas gdy muzułmanie byli postrzegani jako barbarzyńcy wyznający prymitywną wiarę, nie dającą się przyrównać do żadnego z nowoczesnych standardów? Jak Brytyjczycy mogliby - z ich mocną władzą nad dużą częścią świata muzułmańskiego, w tym kraju, z którego pochodzi Khwaja - brać duchowe wskazówki od kogoś kto wywodził się z podległych im ras, i kto promował swoją gorszą religię? Jednak Khwaja był przekonany, że jeśli zaprezentuje w Wielkiej Brytanii prawdziwy islam, obalając jego rozpowszechniony, zniekształcony obraz, ludzie okażą życzliwe nastawienie, a wielu z nich ulegnie urokowi i czarowi tej religii. Czerpał to przeświadczenie oraz napęd i energię ku jego realizacji, ze swych kontaktów z duchowym przewodnikiem , założycielem Ruchu Ahmadiyya, Mirzą Ghulam Ahmad`em (zm. 1908).

Khwaja Kamal-ud-Din rozpoczął wydawanie miesięcznika Islamic Review w lutym 1913 r., był on publikowany do około 1970 r.. Poza artykułami na tematy religijne, Islamic Review zamieszczał wiadomości dotyczące muzułmanów w Wielkiej Brytanii, a tym samym jego numery archiwalne stanowią wyjątkowa kronikę historii islamu i muzułmanów w tym kraju w ciągu tamtych lat.

Traktując Woking jako swoja bazę, Khwaja Kamal-ud-Din podróżował po Wielkiej Brytanii dając

Będę kochał wszystkich ludzi

4

Światło

wykłady na temat islamu. Jego działania odnotowywano w gazetach krajowych, jak i lokalnych, takich jak Surrey Advertiser i Woking News and Mail. Brytyjska organizacja prasowa Pathe sfilmowała ponad tuzin okoliczności odbywających się w meczecie między 1914 i 1958 r., które można obejrzeć na jej stronie internetowej.

W krótkim czasie Khwaja pozyskał wielu brytyjskich konwertytów, z czego większość wyedukowanych i kilka utytułowanych osób.

Najbardziej znanym z nich był par i wybitny inżynier, Lord Headley, który, po przyjęciu islamu w listopadzie 1913 r. pracował bez wytchnienia na rzecz misji Woking aż do swojej śmierci w 1935 r.

W Woking opublikowano liczne książki na temat islamu, duża ich część napisana została przez samego Khwaja Kamal-ud-Din`a. W 1917 r. opublikowano monumentalne i obszerne tłumaczenie Koranu, zawierające obszerny komentarz, autorstwa Maulana Muhammad Ali z Lahore, pierwszą taką muzułmańską pracę dostępnę na Zachodzie.

Meczet Woking i Misja stały się krajowym centrum islamskiej działalności w Wielkiej Brytanii.

Jego imam został uznany przez rząd za de facto

maj 2013

szefa wspólnoty muzułmańskiej w Wielkiej Brytanii. Modlitwy z okazji Eid w Woking były, aż do połowy lat 60-tych XX w., wydarzeniem o charakterze ogólnokrajowym dla muzułmanów z Wielkiej Brytanii. Codziennością dla meczetu w Woking stały się wizyty dygnitarzy cieszących się międzynarodową sławą w świecie muzułmanskim.

Królowie, książęta, prezydenci, sułtani, generałowie, mężowie stanu, przywódcy polityczni, ambasadorowie, wysocy urzędnicy rządowi, pisarze i intelektualiści z krajów muzułmańskich przybywali do Woking aby zobaczyć meczet i wziąć udział w organizowanych przez meczet uroczystościach.

Muzułmanie, obserwujący uczestników uroczystości Eid-ul-Adha w Woking, festiwalu, który odbywa się z okazji wielkiej pielgrzymki do Mekki, pisali w 1930 r.: "Niemal wszystkie narody muzułmańskie na świecie reprezentowane są w ogrodach meczetu, kłaniają się przed swoim Bogiem i zbliżają się do Najwyższego, tak samo jak zbliżaliby się do Niego w Mekce podczas tej świętej okazji. Woking jest jedynym miastem na świecie, które staje się w takich dniach repliką w miniaturze Starożytnego Domu Boga w Arabii. „Na początku pracując ze znikomą pomocą,

Będę kochał wszystkich ludzi

maj 2013

Światło

Khwaja Kamal-ud-Din sprowadził pracowników dla misji z Indii. Misjonarze i administratorzy, który przybyli z subkontynentu indyjskiego, tak jak Khwaja, dokonali wielu poświęceń. Podróż do Anglii morzem i koleją trwała co najmniej trzy tygodnie. A tu zetknęli się zupełnie nieznanym środowiskiem, borykali się z ciężkimi warunkami i zostali pozbawieni dostępu do jakichkolwiek muzułmańskich ośrodków kulturalnych i społecznych, które zaczęły się pojawiać tutaj dopiero w latach 60-tych XX w.. Zostawili swoje rodziny , a jedynym sposobem komunikacji z domem był list. Dziś ludzie nie są w stanie pojąć, że przyjazd do Wielkiej Brytanii w tamtych czasach nie był kusząca perspektywą. Ruch Lahore Ahmadiyya, dokonał wielkiego poświęcenia, aby zapewnić pracowników i środki finansowe p o t r z eb n e d o f u n k c j o n o w a n i a M i s j i Muzułmańskiej Woking.

Khwaja Kamal-ud-Din zakończył swoja pierwszą wizytę w Wielkiej Brytanii w sierpniu 1914 r. i powrócił tu w 1916 r.. Ogółem odwiedził Wielką Brytanię cztery lub pięć razy. Pod koniec jego trzeciej wizyty, w czerwcu 1923 r. towarzyszył Lordowi Headley’owi w pielgrzymce do Mekki, która była obszernie opisywana przez prasę i tu i na Bliskim Wschodzie. W drodze do Mekki oboje zawitali do Egiptu, gdzie zorganizowano publiczne spotkania na cześć Lorda Headley’a. Złożyli także wizytę feldmarszałkowi Lordowi Allenby’owi, brytyjskiemu przedstawicielowi w Egipcie, który wysłał sprawozdanie z ich odwiedzin Ministrowi Spraw Zagranicznych w Londynie, Panu Curzonowi. Obaj ci mężczyźni, Curzon i Allenby zajmują zaszczytne miejsce w brytyjskiej historii.

Podczas I i II wojny światowej, Misja Muzułmańska Woking wspierała Wielką Brytanię podobnie jak Brytyjczycy. Podczas I wojny światowej, słynny apel Kitchenera "Twój Król i Ojczyzna potrzebują Cię" został opublikowany w Islamic Review. W 1914 r. imam meczetu Woking został zaproszony przez ministerstwo wojny w celu zatwierdzenia miejsca na którym miał powstać muzułmański cmentarz, na którym mieli być chowani żołnierze, którzy zmarli tutaj, w wyniku ran odniesionych na polach bitwy we Francji i Belgii. Imam zasugerował, że cmentarz powinien

5

Lord Headley (z prawej) i Hazrat Khawaja Kamal ud Din być położony w Woking. Ministerstwo wojny przyjęło jego propozycję, w wyniku czego cmentarz powstał w granicach obszaru Brookwood, a z czasem stał się miejscem pochówku zwyczajnych muzułmanów.

Po wybuchu II wojny światowej w listopadzie 1939 r., imam meczetu Woking oświadczył w swoim kazaniu z okazji Eid: "Muzułmanom nakazuje się [w Koranie] aby poświęcali swoje życie nie tylko, aby ocalić swoje meczety, ale także miejsca kultu religijnego innych ludzi. … sam fakt, zniszczenia synagog w Niemczech stanowi jeden z najbłahszych pretekstów, dla których muzułmanie powinni stanąć po stronie aliantów ".

Muzułmański konwertyta, weteran pierwszej wojny światowej, mieszkaniec Woking, major J.W.B. Farmer (1897-1966), M.B.E., M.C., który był również członkiem zarządu meczetu Woking, otrzymał po II wojnie światowej Order Imperium Brytyjskiego "w uznaniu jego zasług w służbie w Gwardii Krajowej " w Surrey.

Misja Woking wspierała również różne słuszne muzułmańskie przedsięwzięcia na całym świecie i

Będę kochał wszystkich ludzi

6

Światło

zwracała na nie uwagę społeczeństwa i prasy w tym kraju. Już w 1917 r., nagłośniła kwestie sprawiedliwości w Palestynie. Największe umysły z całego świata muzułmańskiego spotkały się w meczecie Woking, gdzie prowadziły dyskusje na temat problemów w ich krajach. Kampania na rzecz niezależnej ojczyzny dla muzułmanów subkontynentu indyjskiego, który miał nazywać się Pakistan, rozpoczęła się od spotkania z uczniami w meczecie w Woking 1932 r..

Wiele brytyjskich organizacji muzułmańskich narodziło się w misji Woking lub poszukiwało tu pomocy w pierwszych dniach swojego istnienia.

Dr Abdullah (w pierwszym rzędzie w turbanie) i Maulana S M Tufail (obok niego) z grupą muzułmanów i nie-muzułmanów.

Pierwsze publiczne spotkanie "British Muslim Society " odbyło się w meczecie Woking 20 grudnia 1914 r.. Pierwszy w historii "Kongres muzułmanów żyjących w Wielkiej Brytanii" był zebraniem zwołanym przez Misję Woking, i był dwudniowym wydarzeniem, które odbyło się w dniach 25-26 czerwca 1952 r. w meczecie Woking.

Centralny Meczet Londyński w Regents Park zawdzięcza swój początek Muzułmańskiej Misji Woking. Plan budowy meczetu w centrum Londynu został przedstawiony przez Lorda Headley’a podczas I wojny światowej. W 1930 r. ustanowiono zarząd powierniczy, zebrano fundusze, zakupiono grunt , a nawet położono kamień węgielny w zachodnim Kensington, w pobliżu Olimpii. Zarząd powierniczy, któremu przewodniczył Lord Headley i Khwaja Kamal-ud-

maj 2013

Din, został później włączony do zarządu powierniczego, który dziś kontroluje Centralny Meczet Londyński w Regents Park.

W tym artykule, musimy również wspomnieć o ogólnym wizerunku islamu, takiego jaki prezentowała Misja Muzułmańska Woking. Charakterystyczne cechy islamu podkreślane poprzez prace misji pracy są następujące:  Wierzenia i praktyki islamu są proste i racjonalne, i powinny być rozumiane w świetle wiedzy i rozumu. Wierzącemu nie narzuca się dogmatów, tajemnic i rytuałów;  Nauki islamu są liberalne i tolerancyjne. Islam akceptuje inne religie jako pierwotnie objawione przez Boga, dostrzega dobro u ludzi innych wyznań, daje wszystkim pełną swobodę w kwestii wyboru religii i nawołuje do przyjaźni między wyznaniami;  W islamie nie ma kapłaństwa, które kontroluje dostęp do Boga;  Islam formuje powszechne braterstwo ludzi wszystkich krajów, ras, kolorów, klas i kultur, ignorując wszystkie różnice;  Islam nie jest związany z lokalną kulturą jakiegokolwiek kraju muzułmańskiego;  Islam, jest religią jedności, która jednoczy wyznawców przez jego podstawowe nauki, ale która szanuje różnice pomiędzy nimi.

Dziedzictwo Misji Muzułmańskiej Woking W latach 60-tych XX w., muzułmańscy imigranci, w większości z Pakistanu, przybywali do Wielkiej Brytanii i osiedlali się w różnych miastach, zasilając istniejące społeczności . Muzułmańskie ośrodki religijne i meczety, zaczęły powstawać w całym kraju, służąc religijnym i kulturalnym potrzebom swoich lokalnych społeczności muzułmańskich. Meczet Woking przeszedł w ręce innego zarządu, który przekształcił go na potrzeby miejscowej ludności muzułmańskiej. Od około 1968 r., Woking przestało być krajowym centrum dla muzułmanów brytyjskich i straciło swoją międzynarodową rolę w świecie muzułmańskim. Misja Muzułmańska Woking przestała istnieć.

Czas, który upłynął od tamtej pory, pokazał jednak, że wizerunek islamu, który reprezentowała Misja Woking jest potrzebny bardziej niż kiedykolwiek, aby rozwiązać problemy muzułmanów

Będę kochał wszystkich ludzi

maj 2013

Światło

7

społeczne, które nie są częścią religii islamu, ale jedynie lokalnymi zwyczajami w niektórych miejscach świata muzułmańskiego, które okazały się być szkodliwe.

Strona www.wokingmuslim.org , redagowana i prowadzona przez autora tego artykułu jest poświęcona zebraniu wszystkie dostępnych informacji i dokumentów, w formie materiałów drukowanych, fotografii, fragmentów kronik filmowych o historii i działalności Misji Muzułmańskiej Woking.

Maulana Jakub Khan (pierwszy z lewej w pierwszym rzędzie), Hazrat Khawaja Kamal-ud-Din (siedzący w środku) i Marmaduke Pickthall, znany tłumacz, który, przełożył Święty Koran na jęz. angielski (obok Kwaja).

w Wielkiej Brytanii i poprawić ich pozycję w kraju oraz ich relacje z szerszą społecznością. Islam, jaki reprezentowała Misja Wo k i n g b y ł przeciwieństwem religijnego ekstremizmu, izolacji i separacji od ogółu społeczeństwa, i całkowitego odrzucenia wszystkich nowoczesnych idei, które są postawami, słusznie lub nie, kojarzonymi z muzułmanami dzisiaj mieszkającymi w Wielkiej Brytanii. Misja Woking nie nauczała, że muzułmanie powinni stać się zamkniętą społecznością, żyjącą w izolacji i traktującą pozostałe społeczeństwo jako zagrożenie. Zamiast tego, muzułmanie muszą komunikować się i wchodzić w interakcje z szerszym społeczeństwem, wyjaśniać swoją wiarę innym życzliwie, w godny sposób reagować na krytykę, prezentować innym swoje najlepsze wartości, i akceptować wśród innych, to co mają im do zaoferowania. Reagując na przestępstwa lub zażalenia, zarówno prawdziwe jak i te postrzegane, muzułmanie muszą być powściągliwi i powstrzymywać się od przemocy.

Misja Woking pokazała także, w jaki sposób muzułmanie mogą pozostać wierni islamowi, a jednocześnie wpasować się i funkcjonować bez przeszkód w brytyjskim społeczeństwie i życiu. W tym celu muszą oni zmienić niektóre z ich własnych wyobrażeń religijnych, które nie mają uzasadnienia w islamie i muszą zreformować niektóre muzułmańskie praktyki kulturowe i

Rola Misji Muzułmańskiej Woking w tworzeniu Pakistanu Khwaja Salahuddin Ahmad (Od red.: Większość ludzi w Indiach i Pakistanie uważa, że Liga Muzułmańska, partia polityczna muzułmanów z subkontynentu indyjskiego powstała aby zapewnić mieszkającym tam muzułmanom wolność. W rzeczywistości powstała ona aby indyjscy muzułmanie pozostali wierni swoim brytyjskim władcom.

W rzeczywistości to Kongres, świecka partia polityczna, jako pierwsza domagała się niezależności dla Indii. Niektórzy muzułmanie obawiali się, że gdy Brytyjczycy wyjadą muzułmanie zostaną przytłoczeni przez większość Hindu i chcieli utworzenia osobnej ojczyzny dla muzułmanów. Chaudhry Rehmat Ali był jedną z takich osób. Ten artykuł pokazuje, że inspiracja: jak urzeczywistnić jego pomysł pojawiła się w salonie Domu Misyjnego. Poniższy artykuł po raz pierwszy pojawił się w Świetle i Islamic Review, vol.74, no. 4, lipiec-sierpień 1997, str. 5-8; z okazji 50. rocznicy powstania Pakistanu.).

(Autor jest synem nieżyjącego już Khwaja Kamal-ud-Din`a, założyciela Misji Muzułmańskiej Woking, i studiował w Anglii. Jego okres studiów pokrywa się z czasem, kiedy to Ch. Rehmat Ali dotarł do brzegów Wielkiej Brytanii w ramach Przypis red. strony internetowej ( 1997 r.)

Khwaja Kamal-ud-Din - jak sam potwierdził - inspiracje, chęci i wiarę do tej pracy czerpał od Hazrata Mirza Ghulam Ahmad`a.

Będę kochał wszystkich ludzi

8

Światło

maj 2013

swoich studiów, przepełniony ideą niezależnej sporządzenie takiego zapisu za życia tych, którzy ojczyzny dla muzułmanów w północnych Indiach, wzięli udział w jednym lub więcej z tych spotkań. która to idea została przedstawiona narodowi Ja sam, ponieważ łączy mnie z Misja przez Allama Iqbal`a w jego słynnym Muzułmańską Woking szczególny związek, byłem przemówieniu w Allahabadzie wygłoszonym przed aktywnym uczestnikiem we wszystkich spotkaniach, Indyjską Ligą Muzułmańską w 1930r.. Ta wielka które ostatecznie doprowadziły do tego, ze Ch. idea, która była do tej pory tylko przedmiotem jego Rehmat Ali podjął się trudnego zadania wypełnienia rozważań przypadkowo nabrała po raz pierwszy misji, która była jego przeznaczeniem. Na szczęście, konkretnego kształtu podczas dzięki łasce Boga, siedmiu z nas jednego z niedzielnych wciąż żyje. Cała nasza siódemka spotkań z muzułmanami w jest autorytetem w swoich meczecie Woking, na które dziedzinach. Ci ludzie są w stanie uczęszczał Ch. Rehmat Ali, wypełnić luki w sekwencji podobnie jak wielu innych zdarzeń i odpowiedzieć na muzułmańskich studentów pytanie, dlaczego Ch. Rehmat przebywających w Anglii.

Ali, żarliwy zwolennik Allama W poniższym artykule Iqbal`a, zainicjował ten ruch Salahuddin Ahmad, który dopiero w 1933 r. po pobycie w osobiście uczestniczył w Cambridge, a nie wcześniej, a Grupa z Hazratem Maulana Sadr-udprocesie nadawania „idei szczególnie w czasie, gdy Din`em.

Pakistanu” określonego przebywał we własnym kraju. kształtu, rzuca światło na niektóre z brakujących Pierwsze spotkanie w Woking fragmentów tej historii. Jego celem, jak wyjaśnia, jest podanie prawdziwej wersji wydarzeń, dopóki Pewnej niedzieli latem 1932r., może w czerwcu przy życiu pozostaje większość z tych, którzy lub lipcu, Ch. Rehmat Ali, który był wtedy w współpracowali z Ch. Rehmat Ali`m, i którzy Cambridge, przybył do Woking. Niedziela w Woking byliby w stanie potwierdzić jego historię.) jest dniem, w którym nieliczna grupka brytyjskich Artykuł pod tytułem Zapomniany bohater muzułmanów spotyka się z braćmi w islamie z innych ukazał się w Pakistan Day, dodatku do Pakistan części świata. Po kazaniu imama wygłaszanym w Times w sierpniu [1965 r.]. Autor M. Anwar, pisząc godzinach popołudniowych, następują modlitwy , po o Ch. Rehmat Ali`m, utrwalił w nim niektóre zakończeniu których przenosimy się do centrum ważne fakty, które będą bez wątpienia bardzo muzułmańskiego Woking, które przylega do meczetu , przydatne przyszłym pokoleniom, kiedy będzie gdzie dyskusje na temat religii, trwają aż do późnych można spojrzeć z właściwej perspektywy na zapis godzin wieczornych. W jedną taką niedzielę Ch. wydarzeń wiodących do ustanowienia państwa Rehmat Ali przyszedł na obiad wcześniej, by spędzić Pakistan. ten dzień z nami, na zaproszenie imama Maulana Po publikacji artykułu pana Anwara (o którym Abdul Majid`a. mowa powyżej) w kolumnie Pakistan Times z Ch. Rehmat Ali chciał rozmawiać wyłącznie o listami od czytelników zawrzało od kontrowersji.

Allamie Iqba, nawet zanim usiedliśmy do obiadu.

W jednym z listów ktoś napisał nawet, że ludzie, Miał on bez wątpienia bliski kontakt z Allamą i jako którzy początkowo współpracowali z Ch. Rehmat jego prawdziwy uczeń nie odczuwał nic poza miłością Ali`m w Anglii umarli dawno temu. Chciałem się i głębokim szacunkiem dla tego wielkiego uczonego. temu wtedy sprzeciwić, ale się powstrzymałem. Od To właśnie podczas tych absorbujących rozmów o tego czasu wielu moich znajomych, którzy także wielkim poecie, Ch. Rehmat Ali zaczął koncentrować posiadają wiedzę na temat stanu faktycznego, ale się na jednym żarliwym życzeniu Allama, aby nie mają takiego autorytetu, jaki posiadają obszary w Indiach zamieszkane głównie przez uczestnicy tych spotkań nalegali, aby sporządzić muzułmanów stały się ich ojczyzną i wielokrotnie zapis z tych spotkań i że koniecznością jest podkreślał, że tylko to jest w stanie zagwarantować

Będę kochał wszystkich ludzi

maj 2013

Światło

przyszłość muzułmanów w Indiach.

Okazało się jednak, że żaden muzułmański luminarz nie poświęcił wiele czasu na rozmyślania jak urzeczywistnić to marzenie, i dlatego do tej pory pozostawało ono tylko ideą, tematem do dyskusji, a niebezpieczeństwo polegało na tym, że ponieważ pozostawało ono marzeniem już tak długo, mogło marzeniem pozostać. Wydawał się nam tragicznym, fakt iż jeden z największych

Pierwsze wydanie Islamic Review.

myślicieli świata dał wyraz swym uczuciom, ale jak do tej pory były one wyłącznie tematem dyskusji prowadzonej w salonie, zwłaszcza jeżeli zagrożony był los stu milionów muzułmanów na subkontynencie. Niebezpieczeństwo polegało na tym, że mogły one pozostać jedynie ideą.

W tym momencie Maulana Abdul Majid zapytał: "Dlaczego nasi ludzie tylko mówią, dlaczego nie zrobią czegoś? Allama Iqbal ma przesłanie dla swojego narodu, ale według niego wywiązał się ze swojego obowiązku, ale jeśli jesteście przekonani, że to jest właściwe rozwiązanie, to dlaczego nie zrobimy czegoś? ".

Na pytanie Ch. Rehmat Ali`ego, co może zostać zrobione, Maulana Majid wskazał na fotografie mojego ojca, Khwaja Kamal-udDin`a, na jednej ze ścian, dodając: "Zrób to, co on zrobił. Miał idee w którą wierzył.

Patrzył z żalem na 600 milionów muzułmanów tego świata pogrążonych w niespokojnym śnie, n asiąk a jąc ych z a c h o d n i mi wp ł yw a mi,

9

pogrążających się w daremnych perspektywach i stopniowo tracących własne dziedzictwo. Z jego wiarą obfitującą w doskonałe nauki Koranu i Proroka, postanowił szerzyć zasady islamu w centrum chrześcijaństwa i stawić na własnej ziemi wyzwanie Trójcy. Był przekonany, że największe przesłanie islamu musiało być reaktywowane na Zachodzie.

Otworzył to centrum i zaczął wydawać Islamic Review, który wysyłał do muzułmańskiej inteligencji na całym świecie. ".

Kontynuując opowieść, jak marzenie jednego człowieka i jego zdecydowane wysiłki doprowadziły do tego, że na ziemi brytyjskiej, w Woking załopotała flaga islamu, Imam Abdul Majid powiedział: "Maulana Mohammad Ali Johar przyszedł tutaj wraz z przyjaciółmi w jedną z takich niedziel, aby zobaczyć się z nim. Podczas rozmowy Maulana Mohammad Ali nagle wstał i powiedział: "Khwaja, chcę zobacz twoją bibliotekę. Twój Islamic Review jest tak pełen teologii islamu, że musi być ona bardzo liczna i bardzo chciałbym ją zobaczyć". Khwaja Sahib uśmiechnął się tylko podążając za nim do następnego pokoju. Ale nie była to biblioteka i Maulana zapytał gdzie się ona znajduje? Khwaja Sahib odpowiedział zdejmując z półki egzemplarz Koranu: "To jest moja biblioteka".

Khwaja pracował bez wytchnienia, niczym żniwiarz, siejąc nasiona tak szybko, jak tylko mógł, aby pozwolić sadzonkom rozwijać się na glebach potrzebujących odrodzenia. Nie ma wątpliwości, że nasiona te wypuściły korzenie: ludzie ze wszystkich części świata muzułmańskiego, gdziekolwiek się udał, chcieli usłyszeć go osobiście i przyjmowali go z otwartymi sercami. Więc, dlaczego nie podążasz za jego przykładem? I jeśli naprawdę jest dla muzułmanów coś istotnego w tej idei , to zapuści ona korzenie, powiedzmy, w przeciągu około dziesięciu lat.".

Ch. Rehmat Ali był wyraźnie pod wrażeniem tych słów i jego umysł w ciszy je rozważał. Jego uczucia były mieszane. Po chwili odezwał się: " Rzeczywiście musimy podjąć zdecydowane działania". Ale, aby nadać im kształt - dodał, i abym mógł przejąć inicjatywę, potrzebuję współpracowników do pomocy.

W tej część zadania nie mógł mu pomoc imam i dlatego zgłosiłem się, aby wziąć to na siebie.

Zaproponował kolejne spotkanie w Woking w następną niedzielę, na które to obiecałem zaprosić moich znajomych.

Będę kochał wszystkich ludzi

maj 2013

Światło

10

Shaikh Mohammad Jamil, prawnik, syn nieżyjącego już K.B. Shaikh Noor Illahi Sahib`a, i Khan Mohammad Aslam Khattak, syn zmarłego chana Bahadar Kuli Khan`a, studiujący z zamiarem zdobycia tytułu magistra (Hons) w Oksfordzie, mieszkali wtedy na 4 Hook Road, w Surbiton, mieście oddalonym o 20 mil od Woking. Oboje lubili mnie i mieli taką naturę, że wspierali każdy cel, który uważali za godny wsparcia. Tego dnia zanim Ch. Rehmat Ali wyruszył z Woking , ustalono, przez telefon, że obaj przyjdą w następną niedzielę na obiad. Ch. Rehmat Ali wrócił do Woking wieczornym pociągiem jako człowiek zdeterminowany, aby nadać tej idei realny kształt.

W tą właśnie niedzielę obecny był również profesor z Kaszmiru z rodziną. Nie pamiętam jego imienia. To była jego pierwsza wizyta w meczecie.

Jego zainteresowanie tą sprawą, było tak wielkie, że przyszedł on ponownie w kolejną niedzielę, a potem ponownie na trzecie i ostatnie spotkanie w Surbiton.

Na spotkaniu podjęto następujące decyzje : (1) Że powstanie ruchu zostanie zainicjowane przez Ch. Rehmat Ali`ego z Cambridge.

(2) Że powinien on rozpocząć wydawanie comiesięcznej broszury, aby nadać rozgłos i promować ten ruch kiedy tylko pojawi się taka możliwość. Podczas spotkania pokazałem egzemplarz gazetki Misji Muzułmańskiej Woking, w którym na stronie tytułowej widniała mapa świata z minaretem w Woking w Anglii i zasugerowałem, żeby w

Drugie spotkanie w Woking Drugie spotkanie, które odbyło się w kolejną niedzielę, ponownie w meczecie Woking było istotne, ponieważ zebraliśmy się teraz nie, aby rozważyć wykonalność pomysłu, ale w celu nadania mu bezzwłocznie realnej postaci. Na tym spotkaniu, obecni byli : Maulana Abdul Majid, Ch. Rehmat Ali, gentleman, którego później kojarzono jako jego współpracownika, a którego nazwiska nie pamiętam , Shaikh Mohammad Jamil, Khan Mohammad Aslam Khattak, profesor z Kaszmiru i ja. Był tam jeszcze jeden znany nam wszystkim gentleman, którego imienia nie wymienię.

Zarówno Shaikh Jamil i Aslam Khattak byli bardzo zadowoleni, że podjęto kroki aby ten ruch zainicjować i byli przygotowani do udzielenia mu pełnego wsparcia.

Podkreślili jednak, że muzułmańscy studenci w Anglii, chociaż pełni zapału i ofiarności dla wszystkiego związanego z interesem narodowym, będąc w obcym kraju, byli nie tylko rozproszeni po całym kraju ale mieli też bardzo ograniczony czas i środki do wykorzystania na coś innego niż nauka. Czuli, że ciężar organizacji tego ruchu od początku do końca musi spaść na samego Ch. Rehmat Ali`ego.

Jego Wysokość Książę Azam Jan Bahadur z Beraru wmurowuje kamień węgielny londyńskiego meczetu Nizamiah , na Mornington Avenue, West Kensignton, w Londynie w piątek 04 czerwca 1937 r..

Meczetu nigdy nie zbudowano a jego projekt zastąpiono kolejnym. podobnym stylu w broszurze umieścić mapę Indii koloru białego, a obszary, które miałyby zostać oddzielone dla muzułmanów byłyby zielone. Ta ilustracja na pierwszej stronie mówiłaby sama za siebie i byłaby w stanie przekazać to przesłanie w dosadny sposób.

(3) Uzgodniono, że dam mu adresy prenumeratorów Islamic Review, a ponieważ w dużej mierze należeli do nich ludzie zaliczający się do inteligencji muzułmańskiej w Indiach, będą oni właściwymi odbiorcami tej broszury.

(4) Że duże ilości broszur powinny być w gotowe do dystrybucji podczas

Będę kochał wszystkich ludzi

maj 2013

Światło

organizowanych w Woking obchodów święta Eid i Maulid El-Nabi.

(5) Uzgodniono, że przekaże adresy muzułmanów zamieszkujących w Anglii, które znajdują się w posiadaniu misji, aby wysyłać im zaproszenia na religijne uroczystości.

Spotkanie trwało do późnych godzin wieczornych. Niektórzy z obecnych udawali się w podroż powrotną do domu ostatnim pociągiem.

Dlatego też postanowiliśmy, że konieczne jest trzecie spotkanie, na którym (1) zastanowimy się nad nazwą dla proponowanych obszarów muzułmańskich, (2) w celu nadania mu formalnego kształtu, (3) i ponieważ sprawa stała się kwestią polityczną i osiągnęła już status partii politycznej zorganizujemy kolejne spotkanie z Shaikhem Mohammad Jamil`em i K. M. Aslam Khan`em w roli gospodarzy w nadchodzącą niedzielę na 4 Hook Road w Surbiton.

Trzecie spotkanie w Surbiton W tym trzecim spotkaniu, udział wzięli wszyscy obecni na poprzednim spotkania z wyjątkiem Maulana Abdul Majid`a. Oprócz tego udział w spotkaniu wzięli udział również Khwaja Abdur Rahim, prawnik, i Inayaullah.

Khwaja Rahim sugeruje nazwę Na tym spotkaniu formalnie powierzono Ch. Rehmat Ali`emu prace związaną z działalnością ruchu. To spotkanie jest bardzo istotne, bo właśnie

11

podczas niego po długiej dyskusji Khwaja Abdul Rahim zaproponował nazwę Pakistan. Wszyscy natychmiast ją zaakceptowali. Pozostałe alternatywy brzmiały Muslimabad, Islamabad, itp.. Nazwa nie została wybrana, dlatego, że zawierała pierwsze litery nazwy obszarów, które miał obejmować Pakistan.

Nazwa została przyjęta, ponieważ pak, w znaczeniu pakeesgi lub czystość, jest pierwszym warunkiem jaki należy spełnić zanim zbliżymy się do Boga. W islamie, pak jest niewinnością w najczystszej postaci.

Jest to czystość inna niż czystość "Non-pak", czyli czystość, którą rozumieją hindusi obsesyjnie czczący krowy . Nazwa Pakistan reprezentowała sobą perspektywę miejsca nieskażonego bezbożnością i miejsca, gdzie można by pokornie pokłonić sie przed Bogiem, gdyby tylko On zechciał obdarzyć nas łaską posiadania takiego miejsca, i starać się przyczynić się do lepszej realizacji wiary.

Spotkanie się zakończyło. Potem ciężar spoczywał już na Ch. Rehmat Ali`m , a praca i sukces były jego osiągnięciem. Wysłał on broszurę tam, gdzie tylko było to możliwe. Jeżeli pojawiła się jakakolwiek okazja aby rozprowadzić broszury, był tam z jego przyjacielem i asystentem, aby to zrobić. Nie wiedział, że podobnie jak Jan Chrzciciel zwiastował przyjście kogoś, kto w końcu przyszedł w całej swojej wielkości , wyznaczył standard i zaszczepił go w ziemi, którą ogłosił Pakistanem i odniósł sukces, gdzie inni polegli, aby okazać solidarność, jedność i wiarę z ludźmi, którzy domagali się miejsca, które mogą nazwać ojczyzną Pak.

Muslim Society of Great Britain świętuje urodziny Proroka Muhammada w hotelu Metropole, Londyn W. C. 2. i przewodniczący Muhammad Akbar Hydari.

Będę kochał wszystkich ludzi

Światło

12

Wizyta Khwaja Kamal-udDin`a i Lord Headley’a w RPA w 1926 r. Sprawozdanie z Moslem Outlook, Cape Town Muslim Outlook, gazeta określająca się jako " jedyny tygodnik przemawiający w imieniu wspólnoty muzułmańskiej w Republice Południowej Afryki”, opublikowała na pierwszej stronie w wydaniu z 20. lutego 1926 r. (vol. II, No 55), następujące informacje o zbliżającej się wizycie Khwaja Kamal-ud- Din`a i Pana Headley’a.

Afrykańscy Muzułmanie witają Khwaja Kamal-ud-Din`a i Pana Headley’a PAMIĘTNY DZIEŃ W HISTORII AFRYKAŃSKICH MUZUŁMANÓW

maj 2013

Muzułmańska w RPA stała się rzeczywistością.

Przedstawiciele muzułmańskich społeczności z wszystkich ośrodków w Unii – i nawet spoza granic Afryki Południowej proszą, aby nasi szanowni goście złożyli im wizytę, a tym samym ukazując raz jeszcze realne i przepełnione miłością braterstwo, które istnieje pomiędzy muzułmanami. Islam w Afryce nie jest uśpioną siłą, pulsuje życiem w jego najbardziej intensywnej formie. Ten nastrój, jesteśmy tego pewni, będzie odczuwalny w poniedziałek.

KOMUNIKAT RADIOWY DLA CZYTELNIKÓW MOSLEM OUTLOOK Właśnie oddawaliśmy materiał do druku, kiedy otrzymaliśmy wiadomość w postaci komunikatu radiowego od Al-Haj Khwaja Kamal-ud-Din`a i Pana Headlay’a, w którym z całego serca dziękowali współwyznawcom za powitanie, które przygotowują z okazji ich przylotu do RPA w nadchodzący poniedziałek.

PRAGNIENIA MUZUŁMANÓW AFRYKI WSCHODNIEJ

Hazrat Khawaja Kamal-ud-Din z pierwszymi konwertytami.

WIELKIE POWITANIE PRZYGOTOWYWANE NA PONIEDZIAŁEK Poniedziałek 22 lutego 1926 r. na zawsze pozostanie w pamięci muzułmanów z Afryki Południowej. Ten dzień stanie się świadkiem przybycia do wybrzeży Afryki Południowej AlHaj El Farooq`a (Lord Headley’a) i Al-HajKhwaja Kamal-ud-Din`a, B.A., LL.B., światowej sławy imama meczetu Woking, w Anglii. Muzułmanie w tym kraju przygotowują tym znamienitym gościom wspaniałe i szczere powitanie. Z bliska i z daleka otrzymujemy wiadomości od naszych braci wyrażające radość, że pierwsza Misja

"Moslem Outlook, tygodnik wydawany w Cape Town a zarazem znamienita muzułmańska organizacja w Afryce, dał nam do zrozumienia, że poselstwo, w którego skład wchodzą Khwaja Kamal-ud-Din z słynnego Woking i Al-Haj Lord Headley ma odwiedzić Afrykę Południową w celu religijnego nauczania. Niektórzy lokalni entuzjaści nalegają , na to, by w drodze powrotnej odwiedzili Tanganikę, tak jak uczynili to inni indyjscy misjonarze jakiś czas temu, a zwłaszcza pan Chamupati z Gurukuli.

Islamia Anjuman pochodzący z tej samej szkoły koresponduje z misją Khwaja Kamala-ud-Din`a. "The African Comrade.

WIADOMOŚCI PRASOWE Z AFRYKI POŁUDNIOWEJ NA TEMAT MISJI MUZUŁMAŃSKIEJ Większość gazet południowoafrykańskich informuje swoich czytelników o przygotowaniach do nadchodzącej wizyty naszych znamienitych gości.

Kilka innych gazet komentuje ten fakt, ale poniżej zamieszczamy opinie wiodącego w Johannesburgu dziennika The Star: RPA w porównaniu z Ameryką, ma okazję wysłuchania niewielu publicznych wykładów osób z

Będę kochał wszystkich ludzi

maj 2013

Światło

zagranicy, ale ostatnia zapowiedź w tej kwestii jest rzeczywiście bardzo interesująca. Telegram z Kapsztadu opublikowany wczoraj twierdzi, że Pan Headley, "znany brytyjski muzułmanin i par" (w rzeczywistości jedyny) pojawi się w Balmoral, w towarzystwie muzułmańskiego dostojnika z meczetu Woking, aby przemawiać w różnych miejscach w Unii.

Lo rd H ea d le y mo c n o wie rz y w nieśmiertelność. Oprócz tego stwierdzenia , powiedział także że zobaczył swojego zmarłego ojca, a opierając się na naukowym poglądzie, dodał że materia jest niezniszczalna i powiedział jeszcze, że: "Jeżeli tak jest, to można sobie wyobrazić, że ludzki umysł, serce, dusza i inteligencja - które razem tworzą najbardziej okazałe stworzenie, na którego temat nic nie wiemy, a które kontroluje i kieruje materią – powinny jako jedyne ulec całkowitemu zniszczeniu? Czy jest to w ogóle możliwe, żeby niezniszczalność charakteryzowała tylko obrzydliwe formy stworzenia? ".

Na stronie 2. tego samego wydania Moslem Outlook, opublikowano tekst powitania skierowanego do Khwaja Kamal-ud-Din`a i Pana

13

Headley’a, które brzmi następująco:

Wyrazy uznania muzułmanów z Afryki Południowej za znakomitą posługę WYMOWNE PRZYWITANIE AL-HAJ KWAJA KAMAL-UD-DIN`A I LORDA HEADLEY’A Oto zarys powitania , które mamy zaszczyt opublikować i które zostanie przedstawione Al-Haj El Farooq`owi (Lord Headley) i Al-Haj Khwaja Kamalud-Din`owi w nadchodzący poniedziałek, o godzinie 20:00, w ratuszu miasta Cape Town.

Szanowny AL-HAJ KHWAJA KAMAL-UD-DIN`IE, B.A., LL.B. DROGI PA N IE I BRACIE W imieniu społeczności muzułmańskiej Południowej Afryki, my, niżej podpisani, pragniemy powitać Cię serdecznie podczas twojej pierwszej wizyty w RPA. Mamy głęboką świadomość, tak samo jak cały świat muzułmański, twojej niestrudzonej energii i gorliwości, z jaką pracowałeś na rzecz islamu, a szczególnie jako przywódca Misji Maulana S.M. Tufail, imam meczetu Woking, rozmawia z Jej Królewską Mością, Muzułmańskiej Królową Elżbietą podczas uroczystości z okazji Dnia Wspólnoty Brytyjskiej.

Woking, w Anglii.

Twoja erudycja i genialne skłonności, w połączeniu z głębokim poczuciem skromności i szczerości twoich celów, znacząco przyczyniły się do rozprzestrzenienia na Zachodzie oświecenia dotyczącego fundamentalnej prawdy o islamie.

Tw o j e napisane przejrzystym językiem pisma rzeczywiście przynoszą efekty, a my modlimy się żarliwie do Allacha ,

Będę kochał wszystkich ludzi

maj 2013

Światło

14

żeby ci błogosławił kiedy będziesz kontynuował swoją pracę na rzecz tej szlachetnej sprawy.

Jesteśmy szczęśliwi, z bycia świadkami, tego, że jako godny syn islamu, poświęciłeś swoje życie szerzeniu islamu na Zachodzie.

Niech twoje służba z błogosławieństwem Allacha trwa, i przynosi dobro.

Na zakończenie , wyrażamy nadzieję, że twój pobyt w tym kraju będzie udany i że wrócisz do Woking pełen energii do pracy na rzecz tego szczytnego celu, na którym ci tak zależy.

jest ci bardzo bliska.

Mamy nadzieję, że pobyt w tym kraju będzie dla ciebie miłym doświadczeniem i wyniesiesz z tej wizyty silniejszą wiarę w jedność jaką można uzyskać w islamie.

Sprawozdanie z przebiegu ‘Idul-Adha, Woking, 16 kwietnia 1932 r.

Publikacja w Sunday Times Modlitwom przewodził angielski muzułmanin, William Bashyr-Pickard Materiał pochodzi z sierpniowego numeru Islamic Review z 1932 r.

Dzieci z sierocińca Koleje L. i S.W. (Woking) podejmowani przez Misję Muzułmańską Woking.

WIELCE

SZANOWNY

LORDZIE

HEADLEY’U (AL-HAJ EL FAROOQ) Żywimy nadzieję, że szanowany nasz brat w islamie, odczyta to powitanie jako znak szacunku i dobrej woli ze strony wspólnot muzułmańskich Afryki Południowej.

My, niżej podpisani, pragniemy powitać Waszą Wysokość podczas jego pierwszej wizyty w Południowej Afryce.

Nauczyliśmy się rozpoznawać w tobie muzułmanina przepełnionego duchem wzniosłych ideałów. Jako prezydent British Muslim Society z poświęceniem służysz islamowi na Zachodzie.

Cały świat muzułmański docenia twoje cenne pisma, z których naprawdę przebija duch tolerancji.

Modlimy się żarliwie, aby twoje życie stało się trwałym świadectwem na to, że islam, w przeciwieństwie do opinii Zachodu, jest budującą i uszlachetniającą życie mocą, która pragnie zamanifestwać możliwości braterstwa opartego na trwałych i zwycięskich religijnych ideałach.

Abyś długo żył służąc sprawie, która jak wiemy,

Sprawozdanie z przebiegu ‘Id-ul-Adha zostało opublikowane w Sunday Times, 17 kwietnia 1932 r., a materiał znajdujący się poniżej został zaczerpnięty z Islamic Review, z sierpnia 1932 r., ze stron 248-249.

EID-UL-AZHA W WOKING Pada rzęsisty deszcz, smugi światła przebijają się przez ciężkie ołowiane niebo, a z pochyłej górnej części dużego namiotu, rozbitego na rozmokłym polu, spływają strumyczki wody.

A pomimo tego wewnątrz namiotu znajduje się ponad czterystu najbardziej szczęśliwych i zadowolonych ludzi, jakich kiedykolwiek widziałem.

Indianie, Malajowie, Persowie, Arabowie, Afganowie i Marokańczycy mieszają się z Francuzami i Anglikami; ich różnice rasowe są zatarte przez wspólną wiarę islamu.

Namiot rozbito w pobliżu niebiesko - złotego meczetu Shah Jehan, którego białą kopułę widać z linii kolejowej - a potrzebny był ponieważ w meczecie nie byłoby tyle miejsca na uroczystość z okazji święta Eid-ul-Azha. To jedno z największych muzułmańskich świąt, odbywa się co roku, aby upamiętnić moment, kiedy Bóg powstrzymał Abrahama, przed złożeniem ofiary ze swego syna Izmaela.

Nakrycia zostały rozłożone na trawie w namiocie, kilka piecyków stało tam i ówdzie, aby ogrzać wilgotne powietrze, które nie miało jednak wpływu na dobre nastroje i poczucie wspólnoty wiernych.

Przed i po uroczystościach śmiali się i rozmawiali ze sobą, przerywąjac często aby wyrazić swoją wiarę.

Będę kochał wszystkich ludzi

maj 2013

Światło

Młodzi studenci śmigali dookoła, pragnąc poznać innych studentów i starszych członków, którym okazywali szacunek, wynikający z miłości, a nie ze

15

Lord Headley, prezes British Muslim Society, miał na głowie czerwony fez, prawie tak imponujący jak białe nakrycie głowy Umara Hayat Khan`a, który w żółtej tunice i białych spodniach, stał obok niego.

Lunch był serwowany w namiocie po uroczystości, a grupa młodych studentów pełniła rolę stewardów. Nie było miejsc honorowych, ani wyznaczonych miejsc do sied zen ia z imien n ymi wizytówkami przy nakryciu.

Obecni byli Jego Ekscelencja egipski minister, minister H id ż az u i s ze f M is j i Dyplomatycznej Afganistanu, pułkownik Nawab Umar Hayat Khan, Al-Hajj EI-Farooq L o r d H e a d l e y, J e g o Ekscelencja ksiądz biskup James, profesor Haroun Abdul Qadir, wybitny sunnita, prowadzi obchody Święta Eid w Misji Muzułmańskiej Mustafa Leon, kupiecki książę Woking, sfinansowanych w dużej mierze przez Ruch Ahmadiyya Lahore.

Zainul Ali Raza, Abdullah strachu.

Yusuf Ali, pani Buchanan Hamilton, Nawabzada F. M. To imam przewodniczący uroczystościom Khan, Bramwell i pani Thomas oraz Habibullah Aftab-ud-din Ahmad, wysłał zaproszenia, ale z Lovegrove. Nigdy wcześniej grupa członków uśmiechem stanął z boku pozwalając poprowadzić duchowej wspólnoty biorąca udział w uroczystościach modlitwy angielskiemu muzułmaninowi, nie była tak liczna.

Williamowi B. Bashyr-Pickard`owi, BA [licencjatowi], (studentowi Uniwersytetu w Delegacja Indyjskiego Kalifatu Cambridge), bibliotekarzowi w Hertford. bierze udział w obchodach Przeczytano część Koranu dotyczącą poświęcenia Abrahama, a pan Bashyr-Pickard Id-ul-Fitr w Woking opowiedział o braterstwie ludzi bez podziału na (Od red.: Pod koniec I wojny światowej Turcy rasy lub klasy, a które jest podstawą religii znaleźli się w bardzo trudnym położeniu, ponieważ muzułmańskiej. siły Aliantów skupiły się na pomocy Grecji. Turcy Pan Bashyr-Pickard (arabski przedrostek zaapelowali do innych muzułmanów o pomoc. oznaczający "Tego, który przynosi dobrą nowinę") Muzułmanie w Indiach powołali do istnienia ruch jest pierwszym angielskim muzułmaninem, który zwany Khilafat Movement. Przyłączyło się do niego poprowadził modlitwy podczas święta Eid-ulwielu wybitnych Hindusów, m.in. Mahatama Gandhi.

Azha.

Ruch postawił sobie za zadanie ochronę tego, co Wielka część kongregacji siedziała na ziemi, a pozostało z kalifatu. Ostatecznie Turcy sami ogłosili niektórzy, czując, że namiot jest jak prawdziwy zniesienie kalifatu a w jego miejsce powstało meczet zdjęli buty. Większość mężczyzn miała na nowoczesne świeckie państwo, kładąc tym samym sobie europejskie ubranie, fezy i turbany. Kilka kres systemowi, w którym wszyscy władcy kobiet ze Wschodu, ubranych w sari, siedziało z muzułmańscy przewodzili w imię i za zgodą kalifa.). tyłu na fotelach, w pobliżu wielu Angielek.

Delegacja uczestniczyła w obchodach Id-ul-Fitr w

Będę kochał wszystkich ludzi

16

Światło

meczecie Woking w czwartek, 17 czerwca 1920 r..

Sprawozdanie z tej uroczystości w Isalmic Review brzmi następująco: „Przybyło około trzysta osób różnych narodowości, w tym przedstawiciele prasy i fotografowie, którzy przyszli, aby opisać przebieg uroczystości i zrobić zdjęcia dla różnych czasopism. Byli tam indyjscy muzułmanie w różnokolorowych turbanach, byli muzułmanie z Egiptu i Arabii w czerwonych fezach, muzułmanie z serca Afryki w długich szatach, no i brytyjscy muzułmanie w swoich angielskich ubraniach. ...

Najważniejszymi gośćmi byli: Szanowny Sahib-Zada Aftab Ahmad Khan, członek RadyIndyjskiej; Mohammad Ali, przewodniczący Delegacji z Kalifatu Indyjskiego, ze współpracownikami, główny zwierzchnik miasta Lagos (Afryka), ze swoim oddanym synem, który osłaniał głowę ojca wspaniałym parasolem; Nawab Sarwar Ali Khan, zwierzchnik miasta Kurwai, zeswoim bratankiem Faizem Mohammad Khan`em, zwierzchnik miasta Maler Kotla, dr H. M. Leon M.A., Ph.D., Marmaduke Pickthall; Habib-Ullah Lovegrove; AbdulLofty Karim, uzdrowiciel, dr Charles Garnett M.A. D.D. oraz inni brytyjscy bracia i siostry muzułmanie. (Islamic Review, czerwiec-lipiec 1920 r., s. 224-225.).

Po modlitwach i czutbie, poprowadzonej przez imama Maulvija Mustafa Khan`a, i po zakończeniu ceremonii religijnej, Mohammad Ali Jauhar wygłosił krótkie przemówienie: „Pan Mohammad Ali z Delegacji Kalifatu wygłosił krótką i nieformalną mowę związaną z tematem kazania. Uczucie braterstwa wśród Muzułmanów, powiedział, jest głęboko zakorzenione w naszej naturze. Muzułmanin troszczy się i wsp ółczuje swo jemu muzułmańskiemu bratu nawet jeśli pochodziłby on z innego końca świata. Potem podjęto decyzję o wysłaniu przesłania modlitewnego i wyrazów oddaniu do sułtana Turcji jako Kalifa Islamu oraz

maj 2013

telegramu do Króla Cesarza, chwaląc go za to, że aktualny traktat turecki nie pozwala na odłączenie tureckiego imperium od Jazirat-ul-Arab” . (tamże, s.

226.).

Qaid-i-Azam, M.A. Jinnah modli się w intencji Ahmadi Imam`a Modlitwa rozpoczęła się o 11.30, a kazanie pokazujące rozwiązanie, pochodzące z islamu w kwestii podziału majątku zakończyło się o godzinie 13:00. Zaraz po tym Lord Headley zwrócił się do kongregacji mówiąc o prospekcie meczetu Nizamiah.

Gospodarz uroczystości Jego Ekscelencja Abdul Wahhab Bey, szef Misji Dyplomatycznej poselstwa egipskiego, powstał, aby powiedzieć kilka słów życząc udanych obchodów uroczystości Eid, swoim współwyznawcom zgromadzonym w meczecie. M.A. Jinnah wybitny indyjsko - muzułmański polityk zabrał głos, aby powiedzieć o jego uznaniu dla meczetu i pracy jaką wykonuje. Po tym rozpoczęła się istotna część każdych uroczystości - poczęstunekktóry trwał do godziny 14.30, kiedy to zebrani zaczęli się rozpraszać, ale grupka angielskich przyjaciół została w tyle, aby porozmawiać z nami i wypić z nami popołudniową herbatę. Dopiero po 19:00. dostojnicy zaczęli odczuwać, że uroczystości z okazji Eid dobiegały końca.

Kongregacja liczyła około 400. osób. Spośród ważnych osobistości warto wspomnieć następujące osoby: Al-Hajj Farooq Lord Headley, Lord Umar Hubert Rankin, Baronet, Jego Ekscelencja szef Misji Dyplomatycznej poselstwa egipskiego, Jego Ekscelencja minister Persji, Lord B.N. Mitter, Komisarz Indii, M.A. Jinnah, dr Mahmood Riad Zada, Sekretarz ministerstwa Hidżazu, Pani Headley’owa, Buchanan Hamilton, Amir Adal Arsanal, brat dobrze znanego muzułmańskiego przywódcy Amira Shakiba Arsalany i książę Mangrolu Muhammad Saqid.

AFTAB-UD-DIN AHMAD

Ahmadiyya Anjuman Isha‘at Islam Lahore (Polska) Pierwsza misja muzułmańska w Wielkiej Brytanii założona w 1913 r., działająca pod nazwą Misja Muzułmańska Woking.

Dar-us-Salaam, 15 Stanley Avenue, Wembley, UK, HA0 4JQ Ośrodek: 020 8903 2689 Przewodniczący: 020 8529 0898 Sekretarz: 01753 575313 E-mail: aaiiLahore@gmail.com Strony: www.aaiil.org/uk | www.ahmadiyya.org | www.virtualmosque.co.uk Darowizny: www.virtualmosque.co.uk/donations

Będę kochał wszystkich ludzi