The Light (Polish) August 2013

Światło Światło

sierpień 2013

sierpień

Ahmadiyya Anjuman Ishaat Islam (Polska) Jedyna muzułmańska organizacja wierząca, że Mohammed jest ostatnim prorokiem Allacha.

2013

Pierwszy na świecie muzułmański serwis internetowy transmitujący audycje „na żywo”. www.virtualmosque.co.uk

Redakcja: Shahid Aziz Mustaq Ali Spis treści:

Strona

Wezwanie Mesjasza: Boski atrybut DobroczynnościHazrat Mirza Ghulam Ahmad Po trzykroć ubolewam Arcybiskup Malkhaz Songulashvili Braterstwo w islamie Imam Kalamazad Mohammed

1

4 6

Wezwanie Mesjasza Hazrat Mirza Ghulam Ahmad, Obiecany Mesjasz i Mahdi Boski atrybut Dobroczynności Atrybut Dobroczynności Żywiciela Najwyższego Boga jest wieloma doskonałościami, z których cztery mają fundamentalne znaczenie.

Pierwszą doskonałością, według naturalnego porządku, jest ta, która została opisana w Surze Fatihah słowami Rabb al-'Alamin, które oznaczają, że boski Rububiyyat [Opatrzność], czyli stworzenie i osiągnięcie pożądanego ideału, przeważa nad wszystkimi sferami natury, zarówno na świecie „ponad” i w świecie „poniżej”, w duszy, w ciele, w królestwie zwierząt, warzyw i roślin, minerałów i kamieni, i wszystkich rodzajach innych światów, wszystko jest podtrzymywane i zaopatrywane przez Jego Rububiyyat, tak, że niezależnie od tego jaką formę przybiera człowiek, od początkowej formy plemnika albo nawet zanim stał się, owym plemnikiem aż do chwili śmierci lub następnego życia, wszyscy otrzymują dobrodziejstwa i czerpią pożytek ze źródła Rububiyyat. Z uwagi na to, że boski Rububiyyat, obejmuje wszystkie dusze i materie, zwierzęta, rośliny i minerały, określa się go, mianem powszechnej i wszechstronnej dobroczynności - -‫ان عَام‬ َ ‫ – فَ ْی‬bo wszystko, co ِ ‫ض‬ istnieje, istnieje dzięki niemu i od niego otrzymuje dobrodziejstwa, w tym - dobro.

Oczywiście choć boski Rububiyyat jest

przyczyną wszelkiego istnienia oraz podtrzymania tego istnienia, z punktu widzenia ihsan [doskonałości] przyznaje on [Rububiyyat] największe dobro człowiekowi, ponieważ to człowiek odnajduje dobro we wszystkich bożych stworzeniach; i przypomina się mu, że jego Bóg jest Rabb al'Alamin. Ma to wzbudzić w człowieku przekonanie, że potęga boża, dla naszego dobra i naszego pożytku jest najbardziej obszerna i wyczerpująca, i że On może dokonywać wielu różnych dzieł.

Drugą doskonałością Boga Najwyższego, którą jest ihsan drugiego stopnia i może być określana jako powszechna dobroczynność— – ‫ان عَام‬ – jest Rahmaniyyat َ ‫فَ ْی‬ ِ ‫ض‬ [Miłosierność], którą określa się w Surze Fatihah wyrazem Rahman. W terminologii koranicznej Rahman jest imieniem Boga Najwyższego dlatego, że dał on każdej żywej istocie, w tym człowiekowi, taką formę i charakter jakie były najbardziej odpowiednie i stosowne do jego pozycji i stanowiska, a to oznacza, że nadał On każdemu bytowi takie moce i zdolności, które są odpowiednie i niezbędne do takiego życia do jakiego został przeznaczony lub dał jego ciału taką postać i

Mgławica Carina

Będę kochał wszystkich ludzi

sierpień

2

Światło

takie kończyny jakich potrzebował i zapewnił mu wszystkie rzeczy niezbędne do życia. Ptactwu w powietrzu, bestiom w dżungli i człowiekowi, dał taką moc i zdolności jakie są najbardziej odpowiednie i stosowne do ich formy; a i to jeszcze nie wszystko, tysiące lat przed zaistnieniem wszystkich tych bytów Bóg Najwyższy, poprzez Jego atrybut Rahmaniyyat, stworzył niebiańskie i ziemskie ciała, które miały być strażnikami egzystencji tych różnych form. Z tych dociekań jasno wynika, że kogokolwiek i jakiekolwiek działania lub uczynki nie mają żadnego wpływu na Rahmaniyyat Boga Najwyższego, a ewentualne działanie wywołują wyłącznie boskie miłosierdzie i życzliwość, fundamenty położone zanim zaistniały te rzeczy. Jednak, prawdą jest, że człowiek ma największy udział w całym bożym Rahmaniyyat bo wszystko jest poświęcone dla jego dobra i sukcesu, i przypomina to i mówi człowiekowi, że jego Bóg jest Rahman.

Trzecią doskonałością Boga Najwyższego, która jest ihsan trzeciego stopnia, jest Rahimiyyat [boża litościwość] którą to litościwość, określa się w Surze Fatihah terminem ar-Rahim.

Według terminologii koranicznej, Bóg Najwyższy jest nazywany Rahim [Litościwym], kiedy akceptując modlitwy, błagania i szlachetne czyny ludzi, ocala ich i chroni przed nieszczęściami i katastrofami oraz przed zmarnowaniem ich starań. Tę ihsan nazywamy też szczególną łaską - – ‫ضا ِن خَاص‬ َ ‫ فَ ْی‬- dotyczy ona i ogranicza się tylko do gatunku ludzkiego. Inne istoty nie zostały obdarzone przez Boga Najwyższego potencjałem i zdolnością do odmawiania modlitwy, błagania i czynienia dobrych uczynków, w przeciwieństwie do człowieka. Człowiek jest racjonalnym zwierzęciem i może dostąpić łaski bożej, dzięki swym zdolnościom oratorskim lub zdolności racjonalnego myślenia. Inne formy bytu nie zostały obdarzone taką zdolnością. Jest to oczywiste, że ofiarowywanie modlitwy przez człowieka jest specyficzną cechą ludzkiej natury, i tak jak otrzymujemy dobroć i łaskę z atrybutów Rububiyyat i Rahmaniyyat, to łaskę uzyskujemy również z Jego atrybutu Rahimiyyat. Różnica jest tylko taka, że atrybuty Rububiyyat i Rahmaniyyat nie potrzebują, ani nie żądają jakiekolwiek modlitwy, ponieważ tych dwóch atrybutów nie łączy z człowiekiem nic szczególnego i obdarzają one dobrodziejstwami wszystkie ptaki i zwierzęta.

2013

Natomiast atrybut Rububiyyat, obejmuje zwłaszcza wszystkie zwierzęta, rośliny, minerały, ciała niebiańske i ziemskie, nie pozostawiając ani jednej rzeczy poza obszarem jego oddziaływania, w przeciwieństwie do atrybutu Rahimiyyat, który wyróżnia się tym, że dotyczy tylko człowieka, a jeśli on, człowiek, nie czerpie żadnych dobrodziejstw z tego atrybutu, to jest nie lepszy od zwierzęcia lub kamienia, ponieważ Bóg Najwyższy jest czterema atrybutami ofiarującymi dobroć i łaskę, podczas gdy atrybut Rahimiyyat, który wymaga modlitwy i błagania ze strony człowieka dotyczy wyłącznie człowieka.

Jest zatem oczywiste, że Bóg Najwyższy dysponuje takim rodzajem łaski, który ma związek z modlitwą i której nie można dostąpić bez modlitwy. Jest to boski porządek i prawo natury, które nie toleruje żadnego naruszenia lub pogwałcenia i to był powód, dla którego prorocy boży (pzn) nieustannie modlili się za swoje społeczności.

Otwórz Torę i przeczytaj, ile razy dzieci Izraela, rozczarowując Boga, byli bliscy bożej kary, i jak, dzięki modlitwie i błaganiom proroka Mojżesza, kara ta została wstrzymana, pomimo wielokrotnych boskich ostrzeżeń: "Zniszczę ich".

Wszystkie te fakty dowodzą niezbicie, że modlitwa nie jest absurdem, i że nie jest formą uwielbienia, w której nie otrzymuje się żadnej łaski. Takie mają wyobrażenie ludzie, którzy nie okazują szacunku i respektu Bogu Najwyższemu, lub nie zastanawiają się nad Słowem Bożym, i nie zwracają uwagi na prawa natury. Prawda jest taka, że boskie miłosierdzie i łaski niewątpliwie pojawiają się podczas modlitwy i przynoszą wyzwolenie i zbawienie. Ponadto dzięki dobroci i łasce Rahimiyyat człowiek czyni postępy; i dzięki tej dobroci i łasce człowiek osiąga godność świętego i jego wiara w Boga Najwyższego, jest tak mocna, że jakby widział Boga własnymi oczyma.

Doktryna o wstawiennictwo, też opiera się na boskim atrybucie Rahimiyyat, i także nakłada wymóg, aby dobre i sprawiedliwe osoby interweniowały i wstawiały się za złoczyńców.

Czwartą doskonałością Boga Najwyższego, którą jest ihsan czwartego stopnia i może być określana jako Władca w Dniu Sądu -‫وْم ال ِدیْن‬ ِ ِ‫مٰ ل‬ ِ َ‫ک ی‬ – jest wyrażona w Surze Fatihah słowami Malik Yaum-il-din [Król Dnia Sądu], a różnica pomiędzy tym atrybutem i atrybutem Rahimiyyat jest taka,

Będę kochał wszystkich ludzi

sierpień 2013

Światło

3

że zgodnie z Rahimiyyat prawo do sukcesu jest aniołach została dokonana w odniesieniu do ustanowione poprzez modlitwę i błagania, ale jego czterech atrybutów, a gdy nastąpi manifestacja owoce przyznawane są dzięki atrybutowi Władcy ośmiu atrybutów, towarzyszyć im będzie osiem Dnia Sądu, na przykład: człowiek który ciężko aniołów. Dzieje się tak dlatego, że atrybuty pracuje ucząc się ustaw rządowych, a następnie przyjęły Esencje Boskości, w taki sposób, iż w podchodzi do egzaminu i zdaje go, uzyskuje prawo pewnym sensie ‘noszą je’ - w tym znaczeniu, do sukcesu dzięki działaniu Rahimiyyat, którym słowa „nosić ”, użyto w sensie metaforycznym. jest zdanie egzaminu, a uzyskanie celu lub statusu, Wiadomo bowiem, że Słowo Boże jest który wiąże się z tym egzaminem przypomina stan przepełnione subtelnymi przenośniami, w których człowieka otrzymującego dobrodziejstwa jako duchowość jest opisana fizycznymi określeniami. rezultat odbicia atrybutu Władcy Dnia Sądu. W Podsumowując, Bóg Najwyższy jest w posiadaniu obu tych atrybutach, Rahimiyyat i Malikiyyat Yaum czterech wielkich atrybutów, w których każdy -il-din istnieje znak wskazujący, że dobrodziejstwa muzułmanin powinien pokładać wiarę, a człowiek, Rahimiyyat uzyskuje się dzięki miłosierdziu Boga który zaprzecza i odmawia zaakceptowania tego, Najwyższego, ale dobrodziejstwa Malikiyyat Yaum że modlitwa przynosi owoce i dobrodziejstwa -il-din poprzez Jego łaskę. Choć atrybut Malikiyyat wierzy tylko w trzy z czterech bożych atrybutów.

Yaum-il-Din w pełni i doskonale ukaże się dopiero w następnym świecie, to pomimo tego na tym Po trzykroć ubolewam świecie, wszystkie te cztery boskie atrybuty oddziaływają, w granicach swojego zasięgu.

List do Moich Amerykańskich Rububiyyat zasadniczo wymienia powody Przyjaciół otrzymania dobrodziejstw a Rahmaniyyat wyświetla je otwarcie wśród wszystkich żywych Arcybiskup Malkhaz Songulashvili, istot, natomiast Rahimiyyat charakteryzuje się tym, że jego działanie ogranicza się tylko do Gruziński Ewangelicki Kościół Baptystów, człowieka, a człowiek jest jedynym zwierzęciem, Tbilisi które pyta o dobrodziejstwa, nie tylko poprzez jego stan i formę, ale także przy pomocy mowy, a (5. Niedziela Wielkiego Postu, 2013) atrybut Malikiyyat Yaum-il-din przynosi finałowe Wybuchy bombowe w Bostonie przysporzyły owoce dobrodziejstwa. Wszystkie te cztery cechy cierpienia milionom ludzi. Jestem jednym z nich. oddziałują w tym świecie, ale ponieważ zakres Nie, nigdy nie byłem w Bostonie. Prawie nic mnie tego świata jest bardzo mały i wąski, a ponadto z tym miastem nie łączy. Nie sądzę też, że znam, ignorancja, głupota i krótkowzroczność są wielu ludzi, którzy tam mieszkają, ale ubolewam nierozerwalnie związane z człowiekiem, to te dziś potrójnie. bardzo rozległe i bogate sfery czterech atrybutów Po pierwsze, ubolewam na myśl o niewinnych wydaja się znikome na tym świecie, tak jak osobach, które zostały dotknięte w wyniku tego ogromne i gigantyczne gwiazdy wyglądają z dużej odległości, jak punkciki, i w Wodospad Multnomah , Oregon, USA przypadku omawianych tu atrybutów, dopiero w przyszłym świecie ujawni się ich pełny obraz. Kolejny świat jest więc prawdziwym Yaum al -din, gdzie każdy z czterech atrybutów odsłoni swoje oblicze w dwojaki sposób, tj. na zewnątrz, jak również wewnątrz, tak, że zamiast czterech atrybutów, pojawi się ich osiem, a to jest to, o czym wspomniano w wyrażeniu, że czterech aniołów niesie tron Boga na tym świecie, jednakże tego dnia osiem aniołów będzie go nosiło. To oczywiście przenośnia.

Każdy boski atrybut koresponduje z jednym aniołem, w związku z tym wzmianka o czterech

Będę kochał wszystkich ludzi

sierpień

4

Światło

ataku. Poczucie straty jest niemal namacalne. Ci, którzy zginęli nigdy się nie zestarzeją, nie doczekają się spełnienia swoich nadziei i marzeń. Tych, którzy ich kochali nigdy nie opuści ból żałoby. Ja też straciłem syna kilka lat temu. Myślę więc, że rozumiem. Większość obrażeń fizycznych osób, które zostały ranne w ataku ostatecznie się zagoi, ale rany psychiczne będą, być może, prześladować ich na zawsze.

Według naszego (wschodniego) kalendarza liturgicznego nadal znajdujemy się w okresie Wielkiego Postu, w którym pościmy i modlimy się. W każdy piątek przychodzimy do naszego kościoła i przeżywamy dzień ukrzyżowania.

Pragnąłbym aby, ból ukrzyżowania był tylko wspomnieniem ukojonym przez dwa tysiące lat, które minęły od wydarzeń na Kalwarii. Niestety, ten ból, ból ukrzyżowania, ciągle nam towarzyszy. Co dzień słyszymy, o bliźnich "ukrzyżowanych" w wyniku niesprawiedliwości, wojny, wojskowych i terrorystycznych ataków.

Bostończycy również zostali "ukrzyżowani", podobnie jak ludzie w Afganistanie, Iraku i Syrii.

Niestety, przywykliśmy do tego, że słyszymy o ofiarach śmiertelnych w krajach, które nie są potęgą i którym gorzej się powodzi. Dzisiaj jednak, ofiarowuje moje kondolencje i głębokie współczucie również tym "ukrzyżowanym" w Bostonie. Dla Was i dla wszystkich innych "ukrzyżowanych", ukrzyżowanie nie jest końcem. Istnieje nadzieja, nadzieja Wielkiej Nocy. Łzy cierpienia i smutek zostaną osuszone, nie tylko w eschatologicznej przyszłości, ale tu i teraz.

Po drugie, smuci mnie myśl o zmarnowanym życiu dwóch młodych ludzi, którzy byli odpowiedzialni za zamach. Przykro mi bardzo, że pochodzą z Czeczenii, z kraju muzułmańskiego, który doświadczył niewiarygodnego ucisku i upokorzenia ze strony "chrześcijańskiej" Rosji. W ciągu ostatnich dwóch dekad, jedna piąta ludności czeczeńskiej została zabita przez rosyjskich żołnierzy żołnierzy, których misji błogosławili

2013

prawosławni chrześcijańscy duchowni. W Czeczenii „polityczny islam” został skonfrontowany „politycznym chrześcijaństwem”.

Czeczenia jest naszym sąsiadem. Czeczeni i Gruzini byli naszymi wrogami od wieków.

Nasza wrogość została zaostrzona zarówno przez różnice religijne pomiędzy muzułmańskimi Czeczenami i prawosławnymi Gruzinami, a także przez okrucieństwa, których dopuścili się Czeczeńcy w czasie ostatnich wojen w Gruzji. Kiedy czeczeńscy uchodźcy uciekali z Rosji w czasie morderczo mroźnej zimy, zdecydowaliśmy się wypełnić nauczanie Jezusa aby miłować naszych nieprzyjaciół.

Zaopatrywaliśmy ich w najpotrzebniejsze produkty i opiekowaliśmy się nimi przez długi czas. W obozie dla uchodźców angażowaliśmy się w różnego rodzaju przedsięwzięcia o charakterze medycznym, edukacyjnym, artystycznym i społecznym.

Zupełnie niespodziewanie, uczucie przyjaźni i miłości wzrosło między nami a czeczeńskimi uchodźcami. Nic nie mogliśmy na to poradzić.

W 1999 r., tuż przed Nowym Rokiem poprosiliśmy czeczeńskie dzieci, aby napisały nam o swoich marzeniach na Nowy Rok. Otrzymaliśmy setki krótkich opowiadań napisanych przez dzieci uwikłane w tragedie wojny. Część z nich będę pamiętał do końca mojego życia. Dwunastoletni Muhammad napisał "Moim marzeniem jest zginąć w walce przeciwko chrześcijanom ".

Kiedy Muhammad zrozumiał, że to Gruziński Kościół Baptystów dba o niego, dokonał zmiany.

Przekreślił słowo "chrześcijanom" i napisał nad nim, "Rosjanom". W tamtym momencie, Muhammad był w stanie odróżnić prawdziwą religię chrześcijańską od politycznego chrześcijaństwa. Potrafił to uczynić tylko dlatego, że on i jego przyjaciele widzieli i doświadczyli chrześcijańskiej miłości i opieki.

Dwaj chłopcy odpowiedzialni za atak bombowy w Bostonie pochodzą z tego samego środowiska.

Należą do tego samego muzułmańskiego narodu, który został głęboko urażony przez naród "chrześcijański" (mam wątpliwości, czy należy określać Rosję – lub jakikolwiek inny kraj – mianem "chrześcijańskiego"). W przeciwieństwie do młodego Muhammada nie udało im się dostrzec różnicy pomiędzy chrześcijaństwem o charakterze politycznym i religijnym. Bardzo z tego powodu ubolewam. Równocześnie, czyż nie jest to, to samo, co robią chrześcijanie, kiedy nie odróżniają „islamu religii” od „islamu polityki”?

Po trzecie, moje serce ubolewa na myśl, że to co wydarzyło się w Bostonie wywoła kolejną falę nienawiści w stosunku do naszych

Będę kochał wszystkich ludzi

sierpień 2013

Światło

muzułmańskich braci i sióstr, zarówno w USA jak i poza nim. Nigdy nie dowiemy się ilu niewinnych muzułmanów jest poniżanych, odnosi rany i staje się ofiarami nadużyć z powodu aktu przemocy w Bostonie. Takie traktowanie może tylko pomóc przedstawicielom politycznego islamu w rekrutacji nowych ludzi. Powinniśmy to zatrzymać.

Wszystkie służby bezpieczeństwa na świecie, zarówno policyjne i wojskowe, mogą starać się jak tylko najlepiej potrafią, ale nie mogą powstrzymać nienawiści i strachu. Tylko miłość, przebaczenie i życzliwość mogą to uczynić!

W moim kraju, muzułmanie są ciągle upokarzani. Po jednym z ostatnich incydentów, udałem się wraz z liczną delegacją chrześcijan do regionu Batumi, gdzie żyje większość gruzińskich muzułmanów. Delegacja składała się z kilku gruzińskich baptystów i kilku amerykańskich baptystów (ABC), którym przewodził wielebny Medley Roy, a także z brytyjskich anglikanów pod wodzą biskupa Stephena Plattena. Nie zdecydowaliśmy się na pobyt w hotelu. Zamiast tego zostaliśmy w domach muzułmańskich rodzin. Zjedliśmy kolację z naszymi muzułmańskimi gospodarzami i wspólne śniadanie następnego dnia rano, a w porze lunchu odkryliśmy coś wspaniałego: muzułmańskie postrzeganie chrześcijan i chrześcijańskie postrzeganie muzułmanów bardzo się zmieniło.

Zaprzyjaźniliśmy się. Spotkania i gościnność są jednym z kluczowych elementów potrzebnych do zniszczenia ściany separacji.

Kilka dni później otrzymałem list od przywódcy gruzińskiej społeczności muzułmańskiej, w którym dziękował mi za wizytę, i powiedział także: "Po raz pierwszy, doświadczyłem prawdziwego szacunku i miłości ze strony przedstawicieli duchownych innych niż muzułmańscy. "Na początku czułem się zaszczycony tą wiadomością. Potem zdałem sobie sprawę, iż nie powinienem traktować tego jako komplement. Ten człowiek, który musiał być po pięćdziesiątce - spędził większość swojego życia, pół wieku, nigdy nie doświadczając szacunku ze strony chrześcijańskich duchownych, sprawujących piecze nad religia miłości! To jest tragiczne. Mur berliński upadł w 1989/90, ale ściana separacji między chrześcijanami i muzułmanami nadal stoi. W przeciwieństwie do muru nie jest ona namacalna. Solidnie zbudowana, nie z cegły i kamienia, ale z zaprawy strachu, podejrzliwości i nienawiści. Istnieje w naszych sercach i umysłach. Dobrą wiadomością jest to, że wszystkie takie ściany, ostatecznie upadną.

5

Błogosławieni Ci, którzy dzisiaj uczestniczą w burzeniu tych murów.

Dzięki łasce Boga, tragedie, takie jak atak bombowy w Bostonie mogą zostać przekształcone w okazje do twórczego budowania pokoju. Chciałbym szczególnie zachęcić moich duchownych kolegów i koleżanki w USA, aby dołożyli wszelkich starań i aby odkryli prawdziwe znaczenie religii. Ironią losu jest to, że w teorii, chrześcijaństwo jest religią miłości a islamu jest religią tolerancji.

Musimy na nowo odkryć i urzeczywistnić te konstrukcje teoretyczne pochodzące ze skarbca naszych religijnych tradycji.

W tradycji gruzińskiej istnieje wiersz o tygrysie i młodym człowieku, który pochodzi z wyżyn mojego kraju. W wierszu, młody niebrodaty myśliwy niespodziewanie spotyka tygrysa na skalistym paśmie górskim.

Wywiązuje się zacięta walka w efekcie której, giną tygrys i młody człowiek. Matka młodego człowieka gorzko opłakuje śmierć swojego syna.

Dręczą ją koszmary. Nie może zaznać spokoju, aż do momentu, kiedy to dziwna myśl pojawia się w jej umyśle. Zaczyna myśleć o matce tygrysa, matce, która także straciła syna. Mówi: "Być może matka tygrysa ubolewa I opłakuje swojego zmarłego syna głośniej Lamentując; Być może jej serce rozrywa teraz Łkanie, ktore burzy firmament.

Więc szybko pójdę do niej I postaram się ukoić jej żal głęboki.

Z dumą opowie mi o swoim dziecku, A ja opowiem jej o moim, I z tego samego żalu będziemy płakać. " Zastanawiam się, czy właśnie w ten sposób, powinniśmy pogodzić się sami z sobą i z innymi: spojrzeć na siebie oczyma tych, których uważamy za nieznajomych i wrogów, i "rozpaczać z powodu tego samego żalu." Być może powinniśmy także razem opłakiwać niepotrzebną śmierć tych, którzy zostali brutalnie zabici i tych, którzy byli

Jaskinia pełna świetlików

Będę kochał wszystkich ludzi

sierpień

Światło

6

odpowiedzialni za ich zabicie. Wiem, że to nie jest łatwe. Ale kto powiedział, że uzdrowienie ran naszego ukrzyżowanego świata będzie łatwe!

(Od redakcji: Powyższy artykuł ukazał się na stronie http://www.stiriazi.ro/ziare/articol/ articol/malkhaz-songulashvili--three-foldgriefof-mine-a-letter-to-my-american-friends/ sumararticol/122870503 / a zamieszczony tutaj minimalnie zredagowany tekst pochodzi z e s t r o n y h t t p : / / www.internationalministries.org/read/47857the-boston-bombing-a-pastoral-letter-from-ageorgian-friend.)

Braterstwo w islamie Imam Kalamazad Mohammed Islam jest uniwersalną religią i Święty Koran uczy nas, że nasz Stwórca, Allach, jest Jeden i że my, istoty ludzkie, jesteśmy jednym gatunkiem, jedną rodziną, pomimo powierzchownych różnic, takich jak kolor, narodowość, rasa itp.

W rzeczywistości, każdy rytuał w islamie, w tym post, prowadzi nie tylko do teoretycznego zrozumienia, ale do praktycznej realizacji procesu zjednoczenia człowieczeństwa pod skrzydłem jednego Boga. W dzisiejsza rozważaniach, kładę nacisk na nauczania islamu dotyczące ducha braterstwa, który powinien przenikać serca i kończyny każdej jednostki, bo jak wspomniano wcześniej, poszczenie jest jednym ze sposobów, używanych przez Allacha, Najwyższego, który ma pomóc nam w przekształceniu tej ideologicznej koncepcji w prawdziwy, namacalny, praktyczny i duchowy przejaw naszego codziennego życia.

Po pierwsze, dowiadujemy się ze Świętego Koranu, że prorocy zostali wysłani do wszystkich narodów na ziemi i wszystkim dano takie samo przesłanie: " O wy, posłańcy! Jedzcie wyśmienite rzeczy i czyńcie dobro! Ja wiem doskonale, co wy czynicie. Zaprawdę, ten wasz naród jest narodem jedynym. Ja jestem waszym Panem. Bójcie się Mnie! Oni jednak podzielili się na różne sekty; i każda grupa cieszy się tym, co posiada".(23:51-53) W wyniku tego rozłamu rasy ludzkiej na odmienne grupy, ostatni prorok boży Muhammad (pzn), został wysłany pod postacią miłosierdzia do wszystkich narodów w celu zjednoczenia ludzkości pod sztandarem Jednego Boga. Następujące wersety Koranu pokazują przesłanie jedności, które każdy muzułmanin zobowiązany jest wypełniać jak najlepiej.

Koran mówi: "Ludzie byli jednym narodem. "(2:213), a ponadto informuje nas:" O ludzie!

Oto stworzyliśmy was z mężczyzny i kobiety i uczyniliśmy was ludami i plemionami, abyście się wzajemnie znali. Zaprawdę, najbardziej

2013

szlachetny spośród was, w obliczu Boga, to najbardziej bogobojny spośród was! Zaprawdę, Bóg jest wszechwiedzący, dobrze świadomy! " (49:13) W rezultacie zostało nam nakazane: " I trzymajcie się razem węzła Boga, i nie rozdzielajcie się!"(3:103) Hadisy są przepełnione nauczeniami, napomnieniami i poleceniami dotyczącymi tych ważnych tematów braterstwa , jedności i miłości do całej ludzkości. Przytoczę kilka wypowiedzi naszego Świętego Proroka Muhammada (pzn).Po pierwsze, w odniesieniu do powszechnego braterstwa człowieka, Nasz Prorok naucza i instruuje nas: "Ludzkość jest owczarnią, każdy członek, powinien być opiekunem lub pasterzem wobec drugiego, i być odpowiedzialny za dobro całej owczarni".

"Panie, Panie mojego życia i wszystkiego we Wszechświecie! Zaręczam, że wszyscy ludzie są dla siebie braćmi".

"Wszystkie istoty Boże tworzą rodzinę Bożą, a Bóg najbardziej miłuje tego kto miłuje, jego stworzenia?! " "Szanuj ścieżki Boże, i miłuj rodzinę Bożą".

(Podstawy kultury islamu, s. 16. -17).

W odniesieniu do jedności, Prorok powiedział: "Odnajdziesz wszystkich wierzących w Boga, zjednoczonych więzami miłości i dobroci tak jak kończyny ciała. Jeśli jedno z nich odczuwa ból, wszyscy inni współczując czują się dotknięci ".

Jeśli my ludzie, wierzący w Boga, twierdzimy, że miłujemy Boga, to w jaki sposób możemy udowodnić szczerość naszego wyznania? Święty Prorok mówi nam: "Ten, kto kocha drugiego przez wzgląd na Boga, w rzeczywistość wyraża swoją miłość do Boga".

"Bóg mówi: Jeśli chcesz abym okazał ci łaskę, okaż łaskawość tym, których stworzyłem".

Traktuj życzliwie mieszkańców ziemi a Bóg potraktuje cię życzliwie".

"Ten kto, przez wzgląd na Boga, miłuje drugiego człowieka, zaiste zasługuje na chwałę Bożą ".(Podstawy kultury islamu, s. 20. -21) Towarzysze (niech Allach będzie z nich zadowolony) naszego Proroka (pzn) chłonęli jego nauki, ale do jakiego stopnia żyli według nich pozostawiam waszej ocenie po przeczytaniu o pewnym incydencie z pierwszych dni islamu, o którym opowiedział jeden z muzułmańskich żołnierzy: "Podczas bitwy Yarmuk poszedłem szukać mojego kuzyna, który walczył na froncie. Wziąłem ze sobą trochę wody, wiedząc, że mu się przyda.

Odnalazłem go w samym środku toczącej się walki.

Niestety umierał. Pobiegłem do przodu, aby dać mu te odrobinę wody, którą miałem. W tym czasie, inny ciężko ranny żołnierz obok niego westchnął, a mój kuzyn odwrócił twarz w moim kierunku i polecił mi abym najpierw podał wodę temu człowiekowi. Chciałem podać wodę tej osobie, w

Będę kochał wszystkich ludzi

sierpień 2013

Światło

której rozpoznałem Hisham-bin-Abilasa. Byłem już prawie przy nim, kiedy w pobliżu usłyszeliśmy jęki innej osoby. Hisham podobnie wskazał abym podał wodę temu człowiekowi.

Jednak zanim do niego dotarłem ten trzeci mężczyzna zmarł. Szybko pobiegłem do Hishama, ale też był martwy. Wtedy pospieszyłem do mojego kuzyna. Niestety, on też nie żył. (Każdy z nas pochodzi od Allacha, i powrócimy do Niego.)”; (Muzułmańskie bajki dla dzieci).

Jeśli to wzbudza sprzeciw, ponieważ pokazuje, miłość tylko pomiędzy muzułmanami, w takim razie co pokazuje słynny przykład Salah -ud-Din’a (Saladina), innego znamienitego syna islamu, o którym słyszał każdy, a który żył wieki po śmierci Świętego Proroka (pzn)? Opowiada się, że w trakcie krucjaty, jeden z jego największych wrogów, angielski król Ryszard Lwie serce, był chory. [Salad-un-Din] Wysłał mu, gruszki i brzoskwinie do jedzenia i śnieg z gór do ochłodzenia napoi. Salah-ud-Din znał werset z Koranu, który brzmi: "Karmimy was tylko dla oblicza Boga i nie chcemy od was ani nagrody, ani wdzięczności." (76:9) Takie wzniosłe zachowanie nie przychodzi łatwo. Musi być pielęgnowane w rodzinie, w domu, a ponadto, w większej i bardziej istotnej rodzinie – w dżamaacie. Dżamaat jest mikrokosmosem światowej społeczności, bo zasady, które są nam potrzebne, aby żyć właściwym muzułmańskim życiem są tymi samymi, które trzeba zaszczepić, jeśli chcemy zbudować zjednoczony, spójny, bogobojny dżamaat zamiast różnorodnych i rozmaitych grup osób, każda ze swoją własną agendą zasady takie jak tolerancja i zrozumienie, cierpliwość i wytrwałość, łagodność, życzliwość, współczucie i empatia, wrażliwość i subtelność.

Hazrat Mirza Ghulam Ahmad, reformator islamu z XIV w. w swoim własnym spójnym, przejrzystym, natchnionym, inspirującym i przenikającym serce stylu dał nam pewne wskazówki, jak wieść udane życie w dżamaacie, a także w społeczności międzynarodowej, która obejmuje zarówno muzułmanów i nie muzułmanów. W jego książce Kishti Noe (Arka Noego), radzi nam aby w naszym życiu postawić Boga na pierwszym miejscu i ze względu na Niego być łaskawym i miłosiernym dla ludzkości, bo wszyscy są stworzeniami Boga.

Mówi: "Nie prześladuj językiem, ani rękoma, ani w jakikolwiek inny sposób. Zawsze pracuj dla dobra ludzkości. Nigdy nie wywyższaj się nad innymi, nawet tymi, którzy są pod twoją kontrolą. Nigdy nikogo nie obrzucaj obelgami, nawet tego, który urąga tobie. Bądź pokorny w duchu, miły i delikatny, wyrozumiały, współczujący dla wszystkich i życz wszystkim jak najlepiej.... Natychmiast zapomnijcie o

wszystkich różnicach i pogódźcie się ze sobą: przebaczcie grzechy swoich braci, bo zaprawdę złym jest ten, kto nie ma zamiaru zawrzeć pokoju z bratem.... W rzeczywistości, jeśli naprawdę pragniesz, aby Bóg w niebie, był z ciebie zadowolony to spiesz się, aby zachowywać się jak bracia (i siostry) zrodzeni z tej samej matki. "(Kishti Nuh, s. 5-8) W Malfuzat, odkrywa przed nami sposób jak nabyć wrażliwość i tolerancję, zrozumienie, tkliwość i boskie atrybuty wymagane aby przejść ze stanu egoizmu i żółci do społecznego i duchowego obycia. Pisze: "Prawda jest taka, że nie wszyscy [w dżamaacie] są na tym samym poziomie rozwoju.

Najwyższy Allach, sam opisywał różne klasy wierzących, tak więc: "(i)"Wśród nich są niesprawiedliwi dla samych siebie"; "(ii)" wśród nich są umiarkowani;" " (iii)" i wśród nich są wyprzedzający innych dobrymi uczynkami, spełnianymi za zezwoleniem Boga. To jest wielka łaska! "(35:32) Po drugie, faktem jest również to, że Towarzysze (niech Allach będzie z nich zadowolony), sami poczynali powolne i stopniowe postępy zarówno w wierze jak i w swoich uczynkach. Zapisano, że kiedy nasz Prorok (pzn)udał się do Medyny, poprosił Towarzysza o kawałek gruntu, aby zbudować masjid, w odpowiedzi na co Towarzysz wymyślił pretekst i powiedział: "Potrzebuje go na własny użytek ".

Jaki to ciężki grzech, że ta osoba, a na dodatek uczeń, przedłożyła własne osobiste potrzeby nad potrzeby religii pomimo prośby Świętego Proroka (pzn) o kawałek ziemi, na którym miał stanąć masjid! Był to ten sam, Towarzysz, który później z radością poniósł męczeńska śmierć w imię Allacha.

Postęp zawsze dokonuje się powoli.

Człowiek robi coś w tym roku, a w przyszłym roku, dodaje do tego. Jednakże, jeśli mamy w sercu jakieś złe intencje to będziemy zachowywali się jak ktoś, do kogo przychodzi po pomoc chora osoba, która jest nękana przez różnego rodzaju choroby, a która podaje mu lek przez dzień lub dwa, po czym odprawia go, nie poświęcając mu pełnej uwagi, na jaką zasługiwał i nie dając mu, tym samym, szansy na wyzdrowienie.

Naszym zadaniem jest, aby odmawiać du’a (modlitwę) w intencji innych w dzień i w nocy, z pokorą i błagać Allacha o dobrobyt dla nich. Nie przystoi kaznodziei obrażanie się z powodu najbłahszej rzeczy i pokazywanie niechęci do ludzi. Na tym etapie ludzie zasługują na miłosierdzie, a Najwyższy Allach, przygotowuje ich do przemiany. Co więcej, nie każdy jest na takim samym duchowym poziomie. Wśród

Będę kochał wszystkich ludzi

7

sierpień

8

Światło

Towarzyszy (niech Allach będzie z nich zadowolony ) byli tacy, którzy byli blisko statusu proroka i wielu na niższym poziomie – podobnie jak w morzu znajdują sie perły i korale, a także i muszle i inne rzeczy, takie jak złoto i różnego rodzaju stworzenia. To samo dotyczy dżamaatu.

Członkowie dżamaatu powinni odmawiać du’a jeśli widzą winę brata. Jeśli tego nie zrobią, a zamiast tego rozmawiają o tym i opowiadają innym, wtedy popełniają grzech. Która wada jest tak wielka, że nie może zostać naprawiona?

Dlatego powinniśmy zawsze pomagać naszemu bratu odmawiając za niego du’a.

Ponadto, nie powinnyśmy mówić źle, ani obmawiać członków naszego dżamaatu. Święty Koran nakazuje nam tak: "O wy, którzy wierzycie! Unikajcie wielce podejrzeń. Zaprawdę, niektóre podejrzenia są grzechem! Nie szpiegujcie się wzajemnie! Nie obmawiajcie jedni drugich w ich nieobecności!

Czy chciałby któryś z was jeść ciało swego brata, kiedy on umarł?Przecież czulibyście wstręt do tego . Bójcie się Boga! Zaprawdę, Bóg jest przebaczający, litościwy! "(49:12) Kiedy nasz Prorok (pzn) został poproszony o wyjaśnienie, co to jest obmowa, odpowiedział w ten sposób: "mówisz o swoim bracie, co mu się nie podoba ... jeżeli to, co mówisz o nim jest prawdą, nadal obmawiasz go, a jeśli to, co mówisz o nim nie jest prawdziwe, to oczerniasz go. "(Muslim) Powinniśmy zdać sobie sprawę z tego, że w dżamaacie są ludzie o różnym temperamencie i różnego stanu. Niektórzy przypominają ludzi, wracających do zdrowia po silnym ataku choroby, podczas gdy inni tych, którzy odzyskali juz siły. Dlatego też, jeśli u kogoś dostrzega się słabość, to powinien otrzymać on dobrą radę na osobności. Jeśli jej nie posłucha to powinieneś odmówić za niego du’a, a jeśli te dwa środki nie odniosą skutku, to powinien on być pozostawiony woli Allacha, Najwyższego.

Nie powinniśmy pochopnie, czuć się urażonymi z powodu wad innych, bo powinniśmy pamiętać, że wśród szeregów qutbs i abdals było wielu takich, którzy wcześniej popełnili złe uczynki, takie jak cudzołóstwo i kradzież. W związku z tym, nie powinniśmy pochopnie opuszczać brata, bo jeżeli dziecko popełnia grzech to rodzic próbuje wszystkich dostępnych metod, aby je nawrócić na dobrą

2013

drogę. Tak samo powinniśmy postąpić z bratem w wierze. Święty Koran nie uczy nas rozpowszechniania i ogłaszania wszem i wobec wad innych. Wręcz przeciwnie: "zachęcają się wzajemnie do cierpliwości, zachęcają się wzajemnie do miłosierdzia; (marhamah). "(90:17) Słowo marhamah oznacza, ze jeśli ktoś dostrzega skazę w osobie, oferuje jej dobrą radę i odmawia za nią du’a. Du’a ma bardzo mocne oddziaływanie i jest to godne pożałowania, że człowiek widząc winę brata, opowiada o tym stukrotnie bez odmówienia du’a. Rozmawiać o winie drugiego można tylko po tym jak płacząc błagaliśmy w jego intencji przez, co najmniej czterdzieści dni.

Jak wymownie mówił poeta Sa'di, kiedy zauważył, że Allach, Najwyższy, który wie wszystko, ukrywa nasze braki przed wzrokiem publicznym ale nasi sąsiedzi, którzy nic nie wiedzą krzyczą na temat naszych rzekomych wad. Jednym z imion Boga jest As-Sattar - "ten który ukrywa słabości swych sług "- i my powinniśmy przyjąć, tą cechę pochodzącą od niego zgodnie z dictum Proroka Świętego:"przyozdób się w boskie kolory”.

Nie jest naszym zamiarem to abyś się stał obrońcą lub przymykał oczy na błędy, ale nie należy upubliczniać wad waszych braci ani oczerniać ich w żaden sposób ponieważ nasz Święty Prorok (pzn) wymienia to jako grzech.

Shaikh Sa'di miał dwóch uczniów, jeden z nich był genialny w swej ekspozycji głębokich duchowych prawd i spostrzeżeń, natomiast drugi miał usposobienie osoby zawistnej. Pierwszy poskarżył się Shaikhowi, że zawsze kiedy konwersował na rożne tematy, jego kolega robił się zielony z zazdrości. Shaikh odpowiedział, że jeden uczeń wybrał drogę do piekła z powodu zazdrości, podczas gdy inny zrobił to samo poprzez obmawianie brata.

Krótko mówiąc, dżamaat nie może istnieć bez istnienia wzajemnego miłosierdzia, współczucia, du’a i nawyku ukrywania wad innych.

Mamy nadzieję i modlimy się, że te nauki zostaną przyswojone i wzmocnione w miesiącu Ramadhanu i że stosowanie się do nich będzie nam przychodziło bezwiednie w naszym codziennym życiu, kiedy planujemy, modlimy się i oczekujemy kolejnego miesiąca Ramadhan.

In-sha Allah.

Ahmadiyya Anjuman Isha‘at Islam Lahore (Polska) Pierwsza misja muzułmańska w Wielkiej Brytanii założona w 1913 r., działająca pod nazwą Misja Muzułmańska Woking.

Dar-us-Salaam, 15 Stanley Avenue, Wembley, UK, HA0 4JQ Ośrodek: 020 8903 2689 Przewodniczący: 020 8529 0898 Sekretarz: 01753 575313 E-mail: aaiiLahore@gmail.com Strony: www.aaiil.org/uk | www.ahmadiyya.org | www.virtualmosque.co.uk

BędęDarowizny: kochał wszystkich ludzi www.virtualmosque.co.uk/donation