DURRËSI

Në historikun e shkruar prej vetë punonjësve të Sigurimit para rënies së komunizmit, dokumentohen një sërë ngjarjesh të bujshme e të errëta të kohës, ekzekutime që patën mbetur pa autorë, si edhe metodat që u përdorën për survejimin, zbërthimin, apo asgjësimin e “armiqve të popullit”. In the historical record written by the Security Service staff itself before the fall of communism, a series of sensational and obscure events of the time are now documented, executions that were left without perpetrators, as well as the methods used to survey, dismantle, or annihilate the “people’s enemies”.

Në fillim të vitit 1945, kur nis edhe instalimi i totalitarizmit të majtë shqiptar me eliminimin e kundërshtarëve politikë, Sigurimi i Shtetit, apo Divizionet e Mbrojtjes së Popullit, përllogarisin që Durrësi ka të arratisur, të ndarë në 12 grupe me 89 anëtarë, që i cilëson “banda” e “banditë”. Struktura informative që kishte nisur të bëhej hija përndjekëse e kundërshtarëve politikë të regjimit, bashkimet e individëve me mbi 3 veta, me prirje kundër sistemit, i cilëson “banda”, ndërsa mes tyre, kishte “banda” deri me 18 anëtarë.

Që në krye, mes armiqve të pushtetit përmenden si “banda” grupet e përbëra nga ish-drejtues dhe anëtarë të Ballit Kombëtar, Legalitetit apo “bashkëpunëtorëve” të pushtuesve si: Xhemal Gjergjit, me tre pjesëtarë, Xhemal Gjokës, me 13 pjesëtarë, Mustafa Deliallisit me 6, Zyber Kokomanit me 3, Ymer Kaqit me 5 veta, Tom Gallatës me 3, Bajram Vorës me 18 pjesëtarë, Sali Gjinit me 2 dhe Myrteza Copës me 3 pjesëtarë, që në vijim asgjësohen ose arratisen. Synimi i pushtetit ishte eliminimi i tyre, duke qenë se At the beginning of 1945, when the installation of Albanian leftist totalitarianism began with the elimination of political opponents, the State Security Service, or the People’s Defense Divisions, calculated that in Durrës there were 12 groups of fugitives of 89 members that were described as “gangs” and “bandits”. The information Unit that had became the persecuting shadow of the political opponents of the regime, called the groups of individuals with more than 3 people, with a tendency against the system “gangs”, while among them; there were “gangs” with up to 18 members.

From the beginning, among the enemies of power are mentioned as “gangs” the groups consisting of former leaders and members of the National Front, Legality or “collaborators” of the occupiers such as: Xhemal Gjergji, with three members, Xhemal Gjoka, with 13 members, Mustafa Deliallisi with 6 members, Zyber Kokomani with 3 members, Ymer Kaqi with 5 members, Tom Gallata with 3 members, Bajram Vora with 18 members, Sali Gjini with 2 members