LEZHA

LEZHA

Në fillimet e degës së Sigurimit të Shtetit në Lezhë, kjo ishte deklarata që nënshkruanin bashkëpunëtorët. Historiku i Sigurimit të Lezhës që e kish nisur jetën me “miq personalë”, të cilët kishin dhënë prova besnikërie, me mbledhjen e informacioneve nga populli, në zyrtarizimin e vet, bashkëpunëtorët i numëronte me gishta, jo më shumë se 3-4. Ndërsa ngazëllimit të fitores të luftës dhe shpresave, ia lë vendin fuqizimi i një pushteti që zbulon grupe armiqësore, banda, kriminelë lufte dhe tradhtarë, duke e shtrirë rrjetin e informimit, sa mes barinjve, po aq mes kuadrove. Sigurimi pretendon në historikun e vet se, nga radhët e njerëzve të besuar që bashkëpunonin me organet u zgjodhën edhe njerëzit e mirë, të aftë për të depërtuar në radhët e kundërshtarëve, madje

“Do të punoj me mish e me shpirtë për organet e Sigurimit të Shtetit për të zbuluar armiqtë e brendshëm dhe të jashtëm, dhe këtë e formulonte më në fund se, do të punoj deri në vdekje”.

This was the statement signed by the collaborators at the begining of Lezha District Security Service establishment. Lezha Historical Records had begun its own activity with “secret friends”, who had proved their loyalty gathering information from people. It had no more than 3-4 collaborators. The excitement of the war victory and hope was replaced by the empowerment of a government power that detects hostile groups, gangs, war criminals and traitors, extending its information network, both among the shepherds and the district officials. The State Security in its Historical records claims that among all its trusted collaborators there were also selected good people, capable to penetrate amog opponents with their credibility.

“I will work with my body and soul for the State Security to find out internal and external enemies, Historiku i Sigurimit të Lezhës që e kish nisur jetën me and it was formulated like this:” I will work until I drop dead”. “miq personalë”, të cilët kishin dhënë prova besnikërie, me mbledhjen e informacioneve nga populli, në zyrtarizimin e vet, bashkëpunëtorët i numëronte me gishta, jo më shumë se 3-4.

“Do të punoj me mish e me shpirtë për organet e Sigurimit të Shtetit për të zbuluar armiqtë e brendshëm dhe të jashtëm, dhe këtë e formulonte më në fund se, do të punoj deri në vdekje”. Në fillimet e degës së Sigurimit të Shtetit në Lezhë, kjo ishte deklarata Historiku i Sigurimit të Lezhës që e kish nisur jetën me “miq personalë”, të cilët kishin dhënë prova besnikërie, me mbledhjen e informacioneve nga populli, në zyrtarizimin e vet, bashkëpunëtorët i numëronte me gishta, jo më shumë se 3-4. Ndërsa ngazëllimit të fitores të luftës dhe shpresave, ia lë vendin fuqizimi i një pushteti që zbulon grupe armiqësore, banda, kriminelë lufte dhe tradhtarë, duke e shtrirë rrjetin e informimit, sa mes barinjve, Sigurimi pretendon në historikun e vet se, nga radhët e njerëzve të besuar që bashkëpunonin me organet u zgjodhën edhe njerëzit e mirë, të aftë për të depërtuar në radhët e kundërshtarëve, madje zgjidhnin ata njerëz që kishin kredit edhe në radhët e armikut. “Ata arritën të mblidhnin informacione rreth lëvizjeve të kriminelëve të arratisur, strehimet, qëllimet armiqësore. Të besuarit kishin një vend të volitshëm për të vëzhguar banditët, lidhjet e tyre i raportonin në seksion dhe më pas bëhej rrethimi dhe asgjësimi i tyre”.

“Do të punoj me mish e me shpirtë për organet e Sigurimit të

30 Shtetit për të zbuluar armiqtë e brendshëm dhe të jashtëm, dhe

këtë e formulonte më në fund se, do të punoj deri në vdekje”.