Β Υ Θ Ο Μ Ε Τ Ρ Α
Για χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι ψάρευαν και θα ψαρεύουν. Κάθε ένας που ψαρεύει είχε και θα έχει τα ίδια προβλήματα: 1) Να βρει τα ψάρια. 2) Να τα κάνει να δαγκώσουν το δόλωμα. 3) Να τα πιάσει. Το βυθόμετρο δεν κάνει τα ψάρια να τσιμπήσουν, ούτε σας τα πιάνει, αλλά σας λύνει το πρώτο και κύριο πρόβλημα, σας τα βρίσκει. Δεν είναι δυνατόν να πιάσετε ψάρια εάν δεν τα έχετε βρει και τα βυθόμετρα μπορούν να το κάνουν με μεγάλη ακρίβεια. Στο τέλος της δεκαετίας του 1950, ο Κάρλ Λόουρανς και οι γιοι του, λόγω της μεγάλης αγάπης που είχαν προς το ψάρεμα, άρχισαν τις υποβρύχιες καταδύσεις και άρχισαν να παρατηρούν τις συνήθειες των ψαριών (μετακινήσεις, τόποι διαβίωσης, θερμοκρασίες κλπ). Τα χρόνια αυτά, λίγοι άνθρωποι, χρησιμοποιούσαν τα μεγάλα επαγγελματικά βυθόμετρα, τα οποία λειτουργούσαν με λυχνίες, σε χαμηλές συχνότητες και με μεγάλες καταναλώσεις σε αμπέρ και ήταν αδύνατο να δείξουν μεμονωμένα ψάρια, έδειχναν μόνο μεγάλα κοπάδια ψαριών. Ο Κάρλ και οι γιοι του άρχισαν να σχεδιάζουν ένα μικρό φορητό βυθόμετρο το οποίο θα εύρισκε και το μεμονωμένο ψάρι. Μετά από χρόνια έρευνα και σκληρή δουλειά κατασκευάσθηκε το πρώτο μικρό ερασιτεχνικό βυθόμετρο το οποίο θα άλλαζε για πάντα την παγκόσμια ιστορία του ψαρέματος. Το 1957 δημιουργήθηκε μια νέα βιομηχανική μονάδα με την κατασκευή και την πώληση του πρώτου ερασιτεχνικού βυθομέτρου με τρανζίστορ. Το 1959 η εταιρία Lowrance παρουσίασε το <μικρό πράσινο κουτί> το οποίο έγινε το πιο δημοφιλή βυθόμετρο σε όλο τον κόσμο και ήταν το πρώτο πετυχημένο ερασιτεχνικό βυθόμετρο. Περισσότερα από 1 000 000 τεμάχια κατασκευάσθηκαν μέχρι το 1984, όπου