Ο Πλανήτης ΠοΚεΠαί και ΜοΠαί
Στο απέραντο και αχανές σύμπαν υπήρχε ένας μαγικός, πολύχρωμος πλανήτης, στον οποίο ζούσαν ΠΟλύχρωμα ΚEφάτα ΠΑΙδιά και… ΜΟνο ΠΑΙδιά. Ο πλανήτης με το όνομα ΠοΚεΠαί και ΜοΠαί. Όλα εκεί ήταν μαγικά όμορφα, μαγικά ήρεμα, μαγικά αγαπημένα.
Στο μέρος αυτό ζούσαν πολύχρωμα παιδάκια. Και όταν λέμε πολύχρωμα εννοούμε κάθε λογής χρώματος, άσπρα, πράσινα, μπλε, καφέ, μωβ, ακόμα και ριγέ, εμπριμέ και καρώ.
Η μέρα των παιδιών στον πλανήτη αυτό ξεκινούσε με ανταλλαγή επισκέψεων.
Τα παιδιά μιας γειτονιάς ανέβαιναν στα ταχύτατα οχήματα, τα αστροκίνητα και επισκέπτονταν τα παιδιά κάποιας άλλης γειτονιάς.
Στις επισκέψεις αυτές γινόταν η απαραίτητη καθημερινή ανταλλαγή βοήθειας, δηλαδή τα παιδιά σταματούσαν στην κάθε διαφορετική γειτονιά για να ζητήσουν ή να προσφέρουν βοήθεια σε όποια ανάγκη υπήρχε.
Ήθελες, για παράδειγμα, μια ιστορία γέλιου γιατί έβλεπες πως σου τέλειωνε το γέλιο; Πήγαινες στη γειτονιά των παιδιών που είχαν πιο πολλά αποθέματα και τους ζητούσες μια γελαστή ιστορία. Μοιράζονταν την ιστορία, ξεκαρδίζονταν στα γέλια και επέστρεφαν στη γειτονιά τους με ανανεωμένα αποθέματα γέλιου. Με τον τρόπο αυτό κάθε παιδί έπαιρνε αυτό που χρειαζόταν και έδινε στους άλλους ό,τι αυτοί χρειάζονταν. Μετά από τις επισκέψεις αυτές επέστρεφαν στις περιοχές τους και ξεκινούσαν τα καθημερινά τους μαθήματα που ήταν:
Α) Ιστορία του Σύμπαντος: Στο μάθημα αυτό έμπαιναν μέσα στη μηχανή του χρόνου και μελετούσαν παλιότερες και μελλοντικές εποχές.
Β) Μαθηματικά: Στο μάθημα αυτό το πιο αγαπημένο τους κεφάλαιο ήταν η μέτρηση της απόστασης του πλανήτη τους από τους δορυφόρους του Χορτάτο και Ελεύθερο. Γ) Γλώσσα: σύμπαντος.
Εδώ μάθαιναν τρόπους επικοινωνίας με όλα τα μέρη του
Όταν τέλειωναν τα μαθήματα άρχιζαν το παιχνίδι. Το πιο αγαπημένο τους παιχνίδι ήταν το ταξίδι με το ουράνιο τόξο.
Σε αυτό τα παιδιά έκαναν ένα κύκλο και κρατιούνταν από τα χέρια και με τη βοήθεια της μαγικής δίνης στριφογύριζαν και τα ποικίλα χρώματά τους έφτιαχναν ένα πολύχρωμο χωνί.
Το χωνί αυτό ταξίδευε με μεγάλη ταχύτητα πάνω από τα μπλε βουνά και τις κόκκινες κοιλάδες δημιουργώντας ένα ουράνιο τόξο που απ’ όπου περνούσε σκορπούσε κέφι και γέλια ξεκαρδιστικά. Άλλοτε κατέβαιναν για να παίξουν στις ακρογιαλιές με τις μαγικές αμμουδιές.
Στην κόκκινη ακρογιαλιά υπήρχε η κόκκινη άμμος που σου εκπλήρωνε κάθε επιθυμία για το καλό κάποιου άλλου. Ήθελες ας πούμε να είναι ο φίλος σου πάντα υγιής; Έπαιρνες λίγη από την άμμο, έκανες την ευχή σου και έπειτα τη φυσούσες με δύναμη ψηλά στον ουρανό και αμέσως η επιθυμία σου πραγματοποιόταν.
Στην πράσινη ακρογιαλιά έβρισκες απέραντη γαλήνη και ηρεμία, στη ροζ πετούσες όπως τα πουλιά.
Στη χρυσή φυσώντας λίγη άμμο μεταφερόσουν σε όποιο μέρος ήθελες μέσα σε μια στιγμή , ενώ στη γαλάζια φυσώντας λίγη γαλαζόσκονη στον αέρα έβρισκες λύση σε κάθε πρόβλημά σου.
Το βράδυ όταν ο άσπρος ήλιος πήγαινε για ύπνο και το σοκολατί φεγγάρι ερχόταν στη θέση του τα χαρούμενα και πάντα κεφάτα παιδάκια του ΠοΚεΠαι και ΜοΠαι έπαιρναν αγκαλιά το μαγικό πολύχρωμο όνειρο και πάνω σε ένα συννεφένιο στρώμα ταξίδευαν στη χώρα με το όνομα Τα Αδύνατα Δυνατά και απολάμβαναν τις ξεχωριστές ονειροπεριπέτειές τους.
Στον πλανήτη αυτό δεν έλειπαν και τα ταξίδια αναψυχής στο εξωτερικό. Καθημερινά περνούσαν λεωφορεία κομήτες που έπαιρναν τα παιδιά βόλτα σε διάφορα μέρη του σύμπαντος.
Μια μέρα που ο κομήτης Πηγαινέλα πέρασε από τον ΠοΚεΠαι και ΜοΠαι δυο πολύ έξυπνα και περίεργα αδερφάκια, ένα ΧΑρούμενο ΚΟριτσάκι η Χάκο και ένα ΑΝέμελο ΑΓοράκι ο Άναγ ανέβηκαν πάνω για μια συμπαντική βόλτα.
Το ταξίδι , όπως καταλαβαίνετε ήταν συναρπαστικό. Πέρασαν από χρυσούς και αστραφτερούς αστεροειδείς που σκόρπιζαν σκόνη φιλίας και χόρευαν το χορό της αρμονίας που χάριζε γαλήνη και ηρεμία. Συνάντησαν ακόμα μια παρέα από μετεωρίτες που τραγουδούσαν το τραγούδι της συμφιλίωσης και της ισότητας όλων των μετεωριτών.
Στη συνέχεια πέρασαν και από τη γειτονιά με τις 41 αστροχαρές. Εδώ ζούσαν 41 αστέρια, οι αστροχαρές, που το καθένα πρόσφερε και από ένα ξεχωριστό δώρο στον πλανήτη των παιδιών για να είναι η ζωή τους όσο πιο ξένοιαστη και ευτυχισμένη γινόταν.
Τα παιδιά χαιρέτησαν από μακριά την αστροχαρά της αλληλεγγύης που έπαιζε αστροσκονοπόλεμο με τα άστρα της ειρήνης και της κατανόησης. Πιο πέρα το άστρο του διαφορετικού προσπαθούσε να σκεφτεί ένα καινούριο, διαφορετικό παιχνίδι για να το παρουσιάσει στους φίλους του, ώστε να μην παίζουν συνεχώς τα ίδια και τα ίδια.
Τα παιδιά ξεχώρισαν ακόμη το άστρο της ελευθερίας που διηγιόταν σε άλλα αστέρια τα αγαπημένα του παραμύθια: « Τα παιδιά στη Χώρα των Δικαιωμάτων – Θαυμάτων» και « Ο Ελευθερωμένος Γάτος», ενώ πιο δίπλα η αστροχαρά του σεβασμού διάβαζε το δικό της αγαπημένο παραμύθι « Η Βασίλισσα του Σεβασμού».
Αφήνοντας πίσω τους τα χαρούμενα αστέρια τα παιδιά συνέχισαν το ταξίδι τους ανέμελα, όταν ξαφνικά είδαν μπροστά τους κάτι που τους έκανε μεγάλη εντύπωση. Μια πανέμορφη γαλαζόασπρη σφαίρα στεκόταν μέσα στο σκοτεινό σύμπαν και στριφογύριζε αργά γύρω από τον εαυτό της. «Αυτό πρέπει να το δούμε από κοντά» είπε γεμάτος περιέργεια ο Άναγ. « Συμφωνώ» , απάντησε η Χάκο και έτσι ζήτησαν από τον κομήτη να πλησιάσει περισσότερο για να την παρατηρήσουν.
Ο κομήτης πέταξε ακριβώς πάνω από τη μαγευτική γαλαζόσφαιρα και το θέαμα που αντίκρισαν τα παιδιά ήταν υπέροχο.
Παντού υπήρχε πράσινο που εναλλασσόταν με ένα γλυκό και γαλήνιο γαλάζιο. Διάφορα περίεργα πλάσματα κινούνταν μέσα σ’ αυτά τα πράσινα μέρη ενώ νερά κυλούσαν με διαφορετικούς ρυθμούς από διάφορα σημεία. Ψηλά κομμάτια γης σε διάφορα σχήματα και συνδυασμούς απλώνονταν ανάμεσα στα γαλάζια υγρά κομμάτια κι έφτιαχναν καφέ και γκρίζες επιφάνειες που θύμιζαν στους φίλους μας τα δικά τους βουνά.
Όλα αυτά τα έβλεπαν τα παιδιά με αχόρταγη περιέργεια όταν ξαφνικά βρέθηκαν μπροστά σε ένα πολύχρωμο ύψωμα που από πάνω του πετούσαν παράξενα μικρά πλάσματα. « Πόσα πολλά χρώματα έχει μαζεμένα αυτό το μέρος!» ,παρατήρησε η Χάκο. « Κοίτα, Χάκο, πάνω του περπατούν παιδάκια σαν κι εμάς, ακριβώς σαν κι εμάς», είπε με έκπληξη ο Ανάγ και συνέχισε «Πάμε γρήγορα κάτω, θέλω πολύ να τα γνωρίσω». Και με μιας προσγειώθηκαν κι έτρεξαν να συναντήσουν τα παιδάκια.
Μα μόλις έκαναν μερικά βήματα πάνω στο έδαφος αντιμετώπισαν μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη. Το μέρος μύριζε ανυπόφορα. Έντονη δυσοσμία απλωνόταν παντού και τα παιδιά με δυσκολία μπορούσαν να αναπνεύσουν. Βγάζοντας από την τσέπη τους λίγη γαλάζια αμμόσκονη ζήτησαν να φύγει η μυρωδιά και φύσηξαν με δύναμη την άμμο ψηλά. Αμέσως ο αέρας καθάρισε και τα ΠοΚεΠαι και ΜοΠαιδάκια ανάπνευσαν με ανακούφιση.
Τους έκανε όμως μεγάλη εντύπωση που τα παιδιά αυτού του μέρους δεν έδειχναν να ενοχλούνται από αυτή τη μυρωδιά. Πλησίασαν ένα από αυτά και το χαιρέτησαν. Η Χάκο του είπε:
-Γεια σου, είμαι η Χάκο κι αυτός είναι ο αδερφός μου ο Ανάγ. Θα θέλαμε πολύ να σε γνωρίσουμε και να γίνουμε φίλοι, τι λες; -Γεια σας παιδιά, είμαι ο Ραφαέλ. Χαίρομαι που θέλετε να γίνετε φίλοι μου, όμως πώς βρεθήκατε εδώ; -Ερχόμαστε από πολύ μακριά και συναντήσαμε το μέρος που ζεις τυχαία. Ήταν τόσο όμορφο και ξεχωριστό που αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε. Όμως μόλις προσγειωθήκαμε διαπιστώσαμε ότι μύριζε απαίσια, είπε η Χάκο. -Αλήθεια, εσείς πώς αντέχετε αυτή τη μυρωδιά, ρώτησε ο Ανάγ. -Φίλοι μου, αυτό το μέρος δεν είναι το καλύτερο για επίσκεψη. Εδώ είναι ένας τεράστιος σκουπιδότοπος. Μια βρώμικη χωματερή. Στην αρχή που ήρθα εδώ κι εγώ δεν άντεχα την μυρωδιά. Έκανα εμετούς κι αρρώσταινα. Μετά όμως τη συνήθισα.
-Και γιατί έρχεσαι εδώ; Ρώτησε η Χάκο. -Για να δουλέψω. -Να δουλέψεις; Στον πλανήτη μας τα παιδιά δε δουλεύουν, φώναξαν με έκπληξη τα αδέρφια. -Μα άμα δε δουλέψω θα πεινάσω.
-Θα πεινάσεις; Στον πλανήτη μας τα παιδιά δεν πεινάνε, απάντησαν δυνατά οι νέοι του φίλοι, -Εδώ πεινάνε πολύ και πολλές φορές για να βρουν λίγο φαγητό αντιμετωπίζουν πολλούς κινδύνους. -Κινδύνους; Στον πλανήτη μας τα παιδιά δεν κινδυνεύουν από τίποτα, του είπε η Χάκο.
- Εδώ κινδυνεύουν από πολλά. Να, σ’ αυτή τη χωματερή ξέρετε πόσα παιδιά έχουν κινδυνεύσει; Εγώ τις πληγές στα πόδια μου τις απόκτησα γιατί συχνά πατάω γυαλιά και κομμένα κουτιά αλουμινίου. Η δουλειά μας είναι να μαζεύουμε πλαστικά, μέταλλα, χαρτιά και άλλα υλικά που τα δίνουμε για ανακύκλωση και παίρνουμε χρήματα για να φάμε. Χρήματα που βγάζουμε με μεγάλη κούραση. -Κούραση; Στον πλανήτη μας τα παιδιά γνωρίζουν μόνο την ξεκούραση, παρατήρησε ο Ανάγ και συνέχισε , όχι, όχι δεν πρέπει να είναι έτσι. Είσαι παιδί. Τα παιδιά παίζουν, μαθαίνουν, γελούν και ξεκουράζονται.
Αμέσως τα αδέλφια έβγαλαν λίγη κόκκινη αμμόσκονη, ευχήθηκαν να είναι η ζωή του Ραφαέλ απαλλαγμένη από κάθε μορφή ταλαιπωρίας, την ανακάτεψαν με λίγη πράσινη αμμόσκονη που χαρίζει γαλήνη και ηρεμία και τη φύσηξαν ψηλά στον αέρα
Μετά έδωσαν μπόλικη ποσότητα από τη μαγική τους αμμόσκονη στον Ραφαέλ και του ζήτησαν να την απλώσει σε κάθε γωνιά αυτής της υπέροχης γαλαζόσφαιρας, ώστε κάθε παιδί να ζει ευτυχισμένο και χαρούμενο. Ύστερα έβγαλαν τη χρυσή αμμόσκονη που σε πήγαινε σ’ όποιο μέρος ήθελες κι αφού αποχαιρέτησαν το φίλο τους φύσηξαν τη σκόνη και στη στιγμή βρέθηκαν πίσω στον ΠοΚεΠαι και ΜοΠαι, όπου διηγήθηκαν με κάθε λεπτομέρεια τα όσα είδαν στο ταξίδι τους. Όσο για τον Ραφαέλ ευτυχισμένος που γλίτωσε από αυτόν τον ανυπόφορο σκουπιδότοπο, γύρισε όλη τη γαλαζόσφαιρα ,που απ’ ότι άκουσα να λέει ένας κομήτης λεγόταν Γη, και σκόρπισε με τις μαγικές άμμους τη χαρά, την ασφάλεια και την αγάπη στα παιδιά όλου του πλανήτη.
Για κάθε του κόσμου παιδί
Η αμμόσκονη η μαγική είναι η αγάπη στην ψυχή αγάπη για τον άλλο και προσφορά μαζί
Σκορπίζεται και κάνει να φαίνεται η Γη αστείρευτη και πλούσια της ευτυχίας πηγή γιατρεύοντας για πάντα κάθε αδικίας πληγή
ΑΥΤΗ η σκέψη πρέπει όλους να οδηγεί: Αγάπη όταν θα ΄χει κάθε παιδιού ζωή τότε μόνο θα λέγεται πολιτισμένη η Γη.
•
Γ΄ ΤΑΞΗ 3ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΡΟΔΟΥ
2013-2014
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Επώνυμο ΑΝΤΩΝΑΡΑΚΗΣ ΓΑΖΕΤΗ ΓΚΙΑΤΑ ΔΑΜΟ ΖΑΜΠΕΛΑΚΗ ΖΕΚΙΡΑΪ ΖΕΝΕΛΑΪ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΚΟΥ ΚΥΠΡΑΙΟΥ ΜΟΥΚΑ ΜΠΕΖΝΙΤΣ
Όνομα ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗΣ ΜΑΡΙΑ - ΑΓΑΠΗ ΖΟΙ ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΟΥΛΑ - ΤΣΑΜΠΙΚΑ ΤΕΑ ΑΛΚΙΕΒ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΙ - ΜΑΡΙΑΝΑ ΕΛΕΝΗ - ΤΣΑΜΠΙΚΑ ΤΖΟΑΝΑ ΜΑΡΤΣΕΛ -ΚΑΡΟΛ
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΑΜΠΟΡΗ ΡΑΦΤΗ ΡΟΔΙΤΗΣ ΦΕΣΑΚΗΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ - ΑΛΙΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΝΙΚΟΛΑΟΣ - ΜΙΧΑΗΛ ΑΝΔΡΕΑΣ
Επώνυμο
Όνομα
ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ
ΠΑΥΛΟΣ
ΓΚΛΑΡΑ
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ - ΕΛΕΝΗ
ΕΛΕΖΑΪ
ΕΜΙΛΙΑΝΟ
ΖΕΡΕΜΕ
ΕΙΡΗΝΗ
ΖΩΤΟΥ
ΜΑΡΙΑ - ΑΝΤΩΝΙΑ
ΛΙΑΠΑΡΙΝΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ
ΜΠΟΤΣΟΥ
ΚΑΘΟΛΙΚΗ
ΜΠΟΥΤΣΙΝΑΚΗΣ
ΠΕΤΡΟΣ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΙΩΑΝΝΑ
ΠΕΡΡΗ
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΡΑΝΤΕΒΑ
ΜΑΡΙΛΕΝΑ
ΣΕΒΔΑΛΑΚΗ
ΒΑΣΩ - ΤΣΑΜΠΙΚΑ
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ - ΣΤΕΒΑΝΟΒΙΤΣ ΑΓΓΕΛΟΣ - ΜΙΧΑΗΛ ΤΑΡΑΣΛΙΑΣ
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ
ΤΣΑΠΙΑ
ΕΡΛΑ
ΤΣΑΠΙΑ
ΚΡΙΣΑ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠ/ΚΟΙ: ΓΑΛΑΝΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ , ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΤΕΛΟΣ