2016.urtean, Itziar izeneko neska bat, 11 urte zituena, gustoko zuen saskibaloia eta “Larrobeltz” izeneko taldean jolasten zuen. Bere entrenatzailea mediku bat zen, denbora librean kirolaren munduan sartzea gustatzen zitzaiona. Itziar bere gurasoekin bizi zen eta bere lagunik hoberena Daiana zuen izena. Egun batean entrenatzaileak esan zien: - Larunbatean partidu bat duzue Camp Nou-ekoen kontra , esaiozue zuen gurasoei. Daiana Itziarrenkin joan zen gurasoei esatera. Hurrengo goizean Bartzelonara joan ziren eta bertan turismoa egin zuten. Oso hiri polita zen eta hura ezagutzako aukera aproposa zuten. Itziar eta Daiana baloi bat erosi zuten baina baloi hori bisitza zuen. Jolas askotara jolastu zuten baina baloia bizitza hartzen zuen kanastara botatzen eta sartzen zuen bere burua bera bakarrik. Partiduaren eguna heldu zen eta Daiana baloia eraman zuen kanasta sartzeko. Bertan botatzen hasi zen eta baloiak bizitza hartu zuen eta lurrera erori zen. Partidua hasi zen, Itziarrek atera zuen baloia eta Daiana kanastara bota eta lurrera erori zen. Entrenatzailea konturatu zen baloia bizitza zuela eta pentsatu zuen nola kendu al zion bizitza baloiari. Partidua gelditu eta entrenatzailea dendara joan zen. Dendariari galdetu zion zer gertatzen zen eta hark esan zion ez zekiela, Oz magoa zela jakin zezakeen bakarra. Entrenatzailea Oz magoaren bila joan zen korrika batean eta esan zion: -Kenduiozu mesedez bizitza baloiari, zu zara bizitza eman diozuna eta bizitza kendu ahl dion bakarra. Oz magoak hitz magikoak esan zizkion, partiduan esateko: “maraka nura maraka nura zuri kenduko dizut zure burua “ Entrenatzailea Daianarengana joan zen eta esan zion hitz magikoak esateko. Daianak esan zituen eta baloia 3 minutu egon zen erotuta. Gero lurrera erori eta bizitzarik gabe gelditu zen eta Larrobeltz taldea partidua irabazi zuen. Gainera ligan lehenak gelditu ziren eta merendola bat egin zuten ospatzeko.
Ane Ezkerra
Arratzaldeko egun batean, 2000.urtean mutil talde bat ozeanora joan zen eta bertan istripu bat euki zuten itsasontzian. Ozeanoan igeri egiten ari ziren irla batera ailegatzeko eta orduan itsasontzi bat agertu zen. Itsasontzi horretako tripulazioak lagun taldeko mutil batzuk hil zituen eta besteak salbatu egin ziren. Orduan salbatu egin zirenak poliziari dei egin zioten . Polizia agertu eta gero itsasontzia gelditu zuten baina kapitaina ihes egin zuen, eta beraz, polizia joan zen. Hurrengo goizean berriro joan zen polizia ozeanora kapitaina bilatzera. Aurkitu egin zuten ordu batzuk pasata eta kartzelara eraman zuten. Mutilak etxera bueltatu ziren bere hildako lagunei agur esan eta gero. Geroago, etxean zeudenean, kapitaina kartzelatik ihes egin zuen eta hiru mutilen etxera joan zen. Ia ia hil egin zituen, baina lagun batekihes egitea lortu zuen berriro ere. Hurrengo egunean mutila poliziarengana joan zen pasatutakoa kontatzeko. Mutila etxean geratu zen bera bakarrik eta bakarrik joaten zen kalera janaria erosteko eta gero etxera berriro. Egun batean mutila kalera atera zen futbolera jolasteko. Pixkanaka berriro konfiantza hartu zuen ikusi zuelako ez zegoela kapitaina bere atzetik inoiz eta bere bizitza berregin zuen, oso pozik biziz.
Eidan
Gorka Diego eta ni, Melchor, lagun talde bat gara .Diego oso dibertigarria da. Bera oso ausarta da baina batzuetan kakatia da eta lotsa dauka. Gorka oso ausarta eta oso dibertigarria da baina batzuetan kakatia da ere eta oso ona da futbolean jolasten. Ni ere bai naiz oso ausarta eta futbolean jolasten dut nire lagunak bezala. 1990.urteko egun batean Gorka Diego eta ni , Alonsotegiko plazara joan ginen eta bertan jolastu genuen futbolera . Gorka Diego eta ni ikusi genuen pertsona misteriotsu bat eta pertsona horrek labana bat zeukan. Guk bere atzetik joan ginen zer gerta zitekeen jakiteko. Bera bere lagunekin joan zen eta ikusi ahal izan genuen bere lagunak ere gaiztoak zirela. Guk berriro plazara joan ginen eta gure gurasoei azaldu genien zer gertatu zen baina haiek ez gintuzten sinestu . Guk, berriro ere, bakarrik joan ginen gizon horiek zeuden lekura. Gertatzen ari zena ikusten saiatu ginen eta beraiek ikusi gintuzten eta guk korrika batean joan ginen gure gurasoen bila. Orduan ikusi genuen ume txiki bat plazatik pasatzen eta gizon hori labanarekin mehatxatzen zegoen bere dirua hartzeko . Orduan Gorka Diego eta ni pentsatu behar izan genuen gauza bat umeari laguntzeko. Poliziari deitzea erabaki genuen. Poliziari deitu genion eta polizia etorri zen. Gizon hori eta bere lagunak eraman zituzten kartzelara labana eramateagatik eta umeak eskerrak eman zizkigun.
Melchor
Basen behin Bilbon 1970.urtean 3 mutil Jose Mota, Jesus Maria eta Jon Cena izenekoak. Bilbo inguruan buelta bat emanten ari ziren. Baina Jose Motak topo egin zen baloi batekin eta galdetu zien bere lagunei ea zertarako balio zuen. Jesusek erantzun zion bizitza emateko, baina Jon Cenak erantzun zion boxeatzeko zela. Azkenean Jose motak esan zien ezetz, txisteak egiteko zela. Hiru lagunek baloiarekin geratu nahi ziren eta beraz, adostu behar izan zuten nola konponduko zuten arazoa. Erabaki zutena hau izan zen: Jose Motak egun bat izan zuen baloia, beste egun bat Jesus Mariak eta hurrengo egunean Jon Cenak. Jose Motak baloia eraman zuenean bere etxera txiste batzuk kontatu zizkion, baina baloia ez zen ezta mugitu. Orduan egun bat pasa eta gero Jose Motak baloia Jesus Mariari eman zion. Jesusek eraman zuenean baloia bere etxera baloiari bizitza ematen saiatu zen, baina baloia berriro ere ez zen mugitu. Azkenean eguna pasa eta gero, Jon Cenari tokatu zitzaion edukitzea baloia. Jon Cenak eraman zuen baloia bere etxera. Heldu bezain pronto baloiari ukabilkadak ematen hasi zen, eta 2 minututan baloia apurtu zen ukabilkadak emateagatik. Azkenean lagunak baloirik gabe geratu ziren.
Iker Sรกez
1990.urtean hiru mutil Ander, Asier eta Gaizka izenekoak hondartza ondoan bizi ziren, bere gurasoekin. Ander oso altua zen Eiffel dorrea bezalakoa ia ia. Gorputz handia zuen hipop贸tamo bat bezala. Asier ez zen oso altua urte gutxiago zituelako. Hankak oso laburrak eta argal-argalak zituen espageti bat bezalakoak. Gaizka oso baxua zen naiz eta nagusiena izan. Burua handia zuen erloju baten antzekoa. Hiru mutilek bere lagunekin futbolean jolasten gustoko zuten eta baita hondartzara joatean eguraldi ona egiten zuenean. Egun batean hirurak hondatatzara joan ziren futbolera jolastera eta Gaizkak esan zuen: -Joango gara uretara boleibolera joastera jolastera? Eta Asierrek esan zuen: - Bale pasatuko dugu ondo boleibolera jolasten denok batera eta gero pixka bat igeri egingo dugu. Orduan Ander esan zuen: -Bale ni ere joango naiz zuekin jolastera. Uretan zeudenean marrazo bat joan zen beraien bila jateko nahian eta Ander eta Asier jan zituen eta Gaizkak esan zuen: - Ni joango naiz poliziaren bila laguntza eskatzeko. Eta poliziarengana joan zen laguntza eske. Hondartzan zegoen jendeak ere lagundu zien. Orduak egon ziren Ander eta Asierren gorputzak bilatzen. Geroago, norbaitek bi lagunak aurkitu zituen eta zorionez bizirik zeuden. Azkenean denak poztu ziren eta hondartzara joan ziren jolastera bere lagunekin eta gurasoekin.
Gorka Castro
2000. urtean Alonsotegiko eskolan bazeuden gela guztietan arrainak. Arrainak guppy cara de payaso neon orthocicluss espeziekoak ziren, beti alaitxu zeudenak. Ikasgela guztietan 19-20 ume zeuden eta denak oso onak ziren 5.mailako klasekoak izan ezik… Egun batean medikua etorri zen ikasleei errebizioa egitera. Orduan aprobetxatu zuen arrainak ikusteko eta arrainak gaixorik zeudela konturatu zen eta irakasleei eta zuzendariari esan zien. Hurrengo egunean eskolara joan zen berriz eta medikuak arrainak erizaindegira eraman zituen. Arrainei pilula bat emen zien medikuak hauek gehiago gaixotzeko. Medikua benetan ez zen medikua baizik eta bahitzailea! Hurrengo egunean 5.mailako klasera joan zen bahitzailea mediku bezala jantzita. Han zeuden ikasle guztiak, baina irakaslea falta zen. Orduan “medikuak” esan zuen: -Orain bahitu ahal ditut ikasle guztiak! Eta “medikuak” arrapatu zituen eta sartu zituen poltsa batzuetan . Irakasleak momentu horretan ailegatu zen baina ezin izan zuen ezer egin, bakarrik eskuak altzatu “medikuak” ezer ez egiteko. Hurrengo 2 orduetan bahitzaileak ikasleak gela txiki batera eraman zituen . Ikasleak oso kexkatuta zeuden. Irakasleak 112-ra deitu zuen eta bere ikasleak bahituak izan zirela kontatu zion polizia bati. 2 hilabete pasata ume batzuk ihes egin zuten laguntza eskatzeko. FBIkoek entzun zituzten bere hitzak eta beste ikasleak salbatzera joan ziren. Denak pozik eta alaitsu bizi izan ziren betirako ordutik aurrera.
Ixone Garcia