นวนิยายไทย
หวานใจจอมบงการ ฝันหวาน : ประพันธ์ บรรณาธิการ พิสูจน์อักษร ออกแบบปก จัดรูปเล่ม เจ้าของลิขสิทธิ์
ร้อยเรื่อง พันรัก amany amany amany ฝันหวาน
พิมพ์ครั้งที่ 2 : ล่าฝัน พับลิชชิ่ง : ตุลาคม 2556 สงวนลิขสิทธิ์ : โดยได้รับอนุญาตจัดพิมพ์จากเจ้าของลิขสิทธิ์ถูกต้องตามกฎหมาย สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ข้อมูลทางบรรณานุกรมของหอสมุดแห่งชาติ National Library of Thailand Cataloging in Publication Data. ฝันหวาน หวานใจจอมบงการ. -- กรุงเทพฯ : ล่าฝัน พับลิชชิ่ง, 2556 384 หน้า 1. นวนิยายไทย. I. ชื่อเรื่อง. 895.913 ISBN 978-616-90976-0-0
ราคา 375 บาท จัดพิมพ์โดย : ล่าฝัน พับลิชชิ่ง 71/194 หมู่บ้านพฤกษา 49/1 ซ.แก้วอินทร์ ต.เสาธงหิน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี 11140
เล่าสู่กันฟัง เปิ ด มาหน้ า นี้ คุ ณ ผู้ อ่ า นย่ อ มรู้ ใ นทั น ที ว่ า มั น คื อ นาที ท อง ของการเมาท์ 5555 สาหรับ หวานใจจอมบงการ เป็ น นิย ายแนว โรแมนติ ก คอมเมดี้ ที่ มี คู่ รั ก หนุ่ ม สาวให้ เ ลื อ กติ ด ตามกั น ถึ ง สามคู่ ด้ว ยกั นค่ ะ ซึ่งแต่ละคู่ ก็ จะมี เรื่องราวความรัก ที่แ ตกต่างกั นออกไป ซึ่ง ตอนที่เ ขี ย นนิ ย ายเรื่อ งนี้ จี้เ ขี ย นอย่ า งมี ค วามสุ ข มากจริง ๆ ค่ ะ เขียนไปอมยิ้มไป ถึงแม้เนื้อเรื่องของนิยายอาจจะค่อนไปทางเพ้อฝัน แต่ก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่านิยายเรื่องนี้จะทาให้คุณผู้อ่านยิ้มได้ค่ะ แอบกระซิบกันนิดหนึ่งค่ะว่าต่อจากหวานใจจอมบงการยังมี ภาคต่อที่ตัวละครเกี่ยวข้องกันด้วยนะคะ ทั้ง หยิ่งดีนักรักซะให้เข็ด และ ม่านหัวใจไฟปรารถนา ซึ่งคงทยอยออกมาเรื่อยๆ ค่ะ สุดท้ายนี้ ก็ต้องขอขอบคุณเจ๊นี่ที่เป็นทั้งคนทารูปเล่ม ทาปก และให้คาปรึกษา เหลืออย่างเดียวที่ยังไม่ได้ทาคือเขียนต้นฉบับเอง 555 และขอบคุณ คุณผู้อ่านทุกท่านที่ส่งกาลังใจถึงกันเสมอค่ะ สามารถพูดคุยกับจี้ได้ที่ อีเมล์ kankanitt@hotmail.co.th เว็บไซต์สานักพิมพ์ล่าฝัน http://lafun.shopup.com/ เฟสบุ๊ก https://www.facebook.com/Fanwhan.wareramphai แฟนเพจ https://www.facebook.com/Lafanpublishing รักมากมาย ฝันหวาน วารีราเพย
1 น้ าเสี ย งเฉี ย บขาดกั บ หน้ าตาท่าทางดุดั น คุ ก คามที่ส ะท้อ น กลับมาทันทีที่หญิงสาวพูดจบทาให้ไอหมอกถึงกับตัวลีบ รีบเบียดร่าง เข้าไปชิดกับโซฟาจนแทบจะหลอมหลวมเป็นเนื้อเดียวกับโซฟาถ้าทา ได้ ‘คุ ณ พระคุ ณ เจ้ า คุ้ ม ครองลู ก ด้ ว ยนะเจ้ า คะอย่ า ให้ อี ต าบ้ า หน้าหล่อไร้เหตุผลบีบคอลูกตายก่อนวัยอันควรเลยนะเจ้าคะ’ หญิ ง สาวเฝ้ า ภาวนาขอพรคุ ณ พระคุ ณ เจ้ า ให้ คุ้ ม ครองเธอ เมื่อแฟนหนุ่มสุดที่รักเริ่มแยกเขี้ยวเตรียมจะกลายร่างเป็นหมาป่ามา ขย้าลูกแกะน้อยน่าสงสารอย่างเธอ “ฉันรักเธอ เธอเข้าใจไหม? หรือว่าเธอไม่รักฉัน?” ครองภพยื่นมือไปจับไหล่บอบบางของหญิงสาวเอาไว้และเริ่ม ออกแรงเขย่าหญิงสาวจนเธอรู้สึกเวียนศีรษะ ไอหมอกอยากจะตอบ ครองภพเหลื อ เกิ น ว่ า ‘ไม่ เ ข้ า ใจ’ คนรั ก กั น เขาเขย่ า กั น จนหั ว สั่ น หัวคลอนเป็นเซียมซีแบบนี้หรือ? “รักสิ รักมากด้วย” ไอหมอกตอบไปตามตรง ไม่ มี เ หตุ ผ ลอะไรที่ เ ธอจะโกหก
หวานใจจอมบงการ ชายหนุ่ มที่เธอมอบหัวใจให้ ถ้าเธอไม่รักครองภพแล้วเธอจะคบเขา เป็นแฟนไปเพื่ออะไร? บางคราวหญิงสาวยังเคยสงสัยว่าเธออาจจะรัก เขามากกว่าที่รักตัวเองด้วยซ้าไป “รักก็ดีแล้ว งั้นตอบมาว่าเธอมีเหตุผลอะไรทาไมพวกเราต้อง เลิกกันด้วย? ไหนบอกมาซิแล้วก็ขอความจริงล้วนๆ ด้วยนะ ถ้าเธอ กล้าโกหกฉัน ฉันเอาเธอตายแน่ไอหมอก” ครองภพเท้าแขนลงบนพนักเก้าอี้ที่ไอหมอกนั่งอยู่ทั้งสองข้าง ทาให้ ห ญิง สาวไม่ มี ท างหลบหลีก หนี จากการคุ ก คามของชายหนุ่ ม ได้แต่แอบถอนหายใจฆ่าเวลาไปพลางๆ ข่มขู่ได้ข่มขู่เอา แฟนใครไม่รู้ ดุยิ่งกว่าร็อตไวเลอร์เสียอีก! “คือว่า…” หญิงสาวอึกอัก ไม่กล้าเปิดเผยเหตุผลสาคัญให้ชายหนุ่มได้ รั บ รู้ ครอบครั ว ของครองภพอบอุ่ น มาก่ อ นที่ เ ธอจะรู้ จั ก กั บ เขา เพราะฉะนั้นหญิงสาวก็อยากจะช่วยรักษาครอบครัวที่อบอุ่นเอาไว้ให้ ชายหนุ่ม ไม่อยากพรากเขามาจากสิ่งสาคัญที่สุดในชีวิตของเขา “คือว่าอะไร?” ชายหนุ่ ม ถามย้ าอี ก ครั้ ง น้ าเสี ย งของเขาหนั ก แน่ น จริ ง จั ง ไม่ต่างจากการกระทาที่ปิดทางออกของไอหมอกทุกทาง ไม่ปรารถนา จะปล่อยให้หญิงสาวทิ้งขว้างเขาให้กลายเป็นชายหนุ่มผู้น่าสงสารที่ถูก แฟนสาวสุดที่รักถีบหัวส่ง! ‘โอ๊ย! ไอ้บ้านี่จะขู่กันไปถึงไหนฟระ? แค่นี้ก็กลัวจนฉี่จะราด อยู่แล้ว!!’ หญิงสาวได้แต่ร่าร้องอยู่ในใจ แต่ไม่กล้าส่งเสียงพูดออกมา ให้อีกฝ่ายได้ยิน “มะ…มัน นายก็รู้ใช่ไหมว่าฉันกับนาย…” “อ้าอึ้งอยู่ได้ เอาแต่เนื้อไม่เอาน้า พูดมา!” ครองภพตะคอก น้าเสียงของชายหนุ่มเอาจริงเอาจัง ไหนจะ แววตาคมกล้าที่จ้องมาบอกเธอว่าเขาจะไม่ยอมลดราวาศอก ไม่ยอม อ่อนข้อให้แม้แต่นิดเดียว ทาให้หญิงสาวรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก 6
ฝั นหวาน กดดันจนอยากจะหายตัวได้เหลือเกิน เธอจะได้หายตัว ออกไปจาก ห้องของครองภพไม่เปิดโอกาสให้ชายหนุ่มมีโอกาสกดดันเธออีกต่อไป แต่ เ พราะในความเป็ น จริ ง ไอหมอกไม่ ส ามารถท าได้ อ ย่ า งใจคิ ด หญิงสาวจึงต้องนั่งทนทุกข์ทรมานต่อไป “ไอหมอก…” ครองภพเรียกชื่อเธอด้วยน้าเสียงทุ้มต่าเพราะอารมณ์ของเขา เริ่มจะปะทุขึ้นมาอีกแล้วเมื่อเห็นไอหมอกนั่งนิ่งไม่ยอมตอบคาถาม ของเขา “ฉะ…ฉั น มี เหตุผ ลตะ…ตั้ง หลายอย่าง คนอย่ างนายอะนะ มัน…” “คนอย่างฉันทาไมพูดมาให้จบสิ!” ไอหมอกสะดุ้งเมื่อครองภพตะโกนกลับมา เออ…นั่นน่ะสิคน อย่างอีตาครองภพที่กาลังขู่เข็ญคุกคามเธออยู่มันมีข้อเสียอะไรบ้าง นะ? มองจากรูปร่างที่สูงสมาร์ตด้วยความสูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบห้า เซนติเมตรได้สัดส่วนสมชายชาตรี หุ่นสมาร์ตมาดแมนเพราะพี่ท่าน ขยันออกกาลังกาย เรื่องหน้าตาก็ไม่ต้องพูดถึง คิ้วเข้ม จมูกโด่งได้รูป ดวงตาคม ริ ม ฝี ป ากบางแบบชายฉกรรจ์ ดูดี รับ กั น ไปหมดราวกั บ เทพบุตรจุติลงมาเดินเล่นบนโลกมนุษย์ มีเสน่ห์แพรวพราวจนยากจะ ถอนสายตา หรือ จะเป็ น เรื่ อ งชาติ ต ระกู ล อีต าบ้ า นี่ ก็ ดัน เกิ ด มาใน ตระกูลผู้ดีเก่า เป็นเจ้าของกิจการโรงแรมสุดหรูที่มีสาขาอยู่ทั่วเอเชีย แล้ว ไหนจะธุ รกิ จอื่น ๆ ของตระกูลอีก จิป าถะไปหมด ฐานะร่ารวย ล้นฟ้าชนิดที่นั่งกินนอนกินแบบฟุ่มเฟือยไปทั้งชาติก็ใช้เงินไม่หมด แต่ ว่า…ทั้งหมดนี่แหละคือปัญหา “นายดีทุกอย่างแหละ แต่ฉันต่างหากที่ไม่ดี” ไอหมอกพยายามทาใจดีสู้เสือ ก็เพราะเธอไม่มีอะไรสักอย่าง ที่คู่ควรกับเขาน่ะสิ เธอถึงต้องตัดสินใจทาร้ายหัวใจตัวเองด้วยการเป็น ฝ่ายเลือกเดินออกไปจากชีวิตของชายหนุ่มเพื่อให้เขาได้มีโอกาสเลือก ผู้หญิงที่เหมาะสมและคู่ควร และมันก็เป็นเรื่องที่น่าสมเพชเหลือเกิน 7
หวานใจจอมบงการ ที่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เธอ เขามีเสน่ห์หล่อเหลา แต่เธอกะโปโลยังกะเด็กมัธยม หน้าตาก็ จืดชืดไร้การแต่งแต้ม เขาร่ารวยล้นฟ้า แต่เธอจนกรอบแกรบกระเป๋าแห้งทุกเดือน เขาอยู่ในวงสังคมไฮโซเลิศหรู แต่เธอเติบโตมากับกลิ่นโคลน สาบควาย เขาอยู่บ้านช่องใหญ่ โตหรูหรา แต่เธอยึดเอาบ้านเช่าในสลัม เป็นที่ซุกหัวนอน เฮ้อ! พอดีกว่าแค่นี้ก็สมเพชตัวเองจะแย่อยู่แล้ว ยังมีเหตุผล อีกมากมายหลายข้อที่แสดงให้เห็นถึงความไม่เหมาะสม เธอไม่มีอะไร คู่ควรกับชายหนุ่มเลยแม้แต่น้อย “อย่ามายั่วโมโหฉันได้ไหม!!!?” ครองภพตะคอก ไม่เข้าใจว่าผู้หญิงตรงหน้าจะยั่วโมโหเขาให้ เขาดึงเธอมาหักคอก่อนหรืออย่างไร? ถึงจะยอมพูดอะไรออกมาให้มัน รู้เรื่องสักที ยิ่งฟังยิ่งงง ยิ่งคุยยิ่งเบลอ หาบทสรุปอะไรไม่ได้สักอย่าง “ไม่รู้ล่ะฉันไม่มีอะไรจะบอกนายแล้ว สรุปก็คือเราไปกันไม่ได้ ถึงจะไปกันได้ตอนนี้ ต่อไปเราก็คงต้องเลิกกันอยู่ดีเพราะฉะนั้นเลิกกัน ตอนนี้เลยดีกว่าเข้าใจไหม?” ไอหมอกสรุปแล้วก็ผลักอกกว้างให้เปิดทางให้ตัวเองเพราะ เธอนั่งขดตัวอยู่บนเก้าอี้จนขาจะเป็นตะคริวอยู่แล้ว แต่มันก็ไม่ได้ช่วย อะไรขึ้นมาเลยเพราะนอกจากครองภพจะไม่ขยับเขยื้อนไปไหนแล้ว หญิงสาวยังต้องออกแรงเหนื่อยฟรีอีกต่างหาก “อย่าทาให้ฉันนึกอยากจะหักคอเธอเล่นได้ไหม?” น้าเสียงข่มขู่ของครองภพ ไม่ได้บอกเลยว่าชายหนุ่มล้อเล่น เขาก าลังจริงจัง และอาจจะขาดสติทาร้ายร่างกายของหญิงสาวได้ ถ้าหากว่าเธอไม่สามารถมอบความกระจ่างให้กับชายหนุ่มได้ เหตุผลที่ ท าให้ ห ญิ ง สาวต้ อ งจ าใจบอกเลิ ก กั บ เขาทั้ ง ที่ เ ธอรั ก เขาจนล้ น ใจ เหตุผลที่ทาให้เธออยากเว้นระยะออกห่างจากชายหนุ่มทั้งที่ภายในใจ 8
ฝั นหวาน ของเธออยากเคียงข้างใกล้ชิดกับชายหนุ่มเป็นที่สุด เหตุผลสาคัญข้อนั้น ก็ คื อ บุ พ การี ข องชายหนุ่ ม ไม่ ย อมรั บ เธอและต้ อ งการให้ ห ญิ ง สาว ออกไปให้พ้นจากชีวิตของลูกชายสุดที่รักของท่านอย่างไรล่ะ “จะ…จะบ้าเหรอ?” ไอหมอกยกมือขึ้นลูบคอตัวเอง รู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาทันที ก็อีตาหนุ่มไฮโซเนื้อหอมคนนี้ตั้งแต่เกิดมาไม่เค้ยไม่เคยจะมีใครสักคน เดียวที่กล้าขัดใจพ่อเจ้าประคุณท่าน แต่ตอนนี้เธอกาลังทาให้เขาโมโห สุดๆ ไปแล้ว เรื่องความปลอดภัยของเธอมันก็น่าเป็นห่วงอยู่นะ “ไอหมอก…ฉันจะให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย บอกความ จริงฉันมา” ชายหนุ่มพยายามเค้นความจริงออกมาจากปากของไอหมอก แม้ว่าลึกๆ แล้วเขาพอจะเดาได้ว่ามันเป็นเพราะอะไร คงจะหนีไม่พ้น สาเหตุความไม่เหมาะสมเรื่องฐานะ ชาติตระกูลอีกตามเคย แต่ชายหนุ่ม ก็อยากให้เธอพูดออกมาด้วยตัวเอง ยายบ้าที่นั่งตัวลีบอยู่ตรงนี้เห็นเขา พึ่งพาอาศัยไม่ได้ขนาดนั้นเชียวหรือ? ขอเพียงเธอพูดออกมาครองภพ พร้อมที่จะกวาดปัญหาทุกอย่างของเธอทิ้งไปเพื่อให้เธอคอยอยู่ข้างๆ เขาต่อไป “ฉะ…ฉัน มะ…ไม่มีอะไรจะบอกแล้ว” ไอหมอกพยายามหาทางเอาตัวรอด เธอไม่สามารถที่จะบอก เหตุผลทั้งหมดให้เขารู้ได้จริงๆ “หรือเธอจะให้ฉันเชื่อ ว่าผู้หญิงที่ต ามตื๊อฉั นเป็นปี ด้วยวิ ธี สารพัดรูปแบบเพื่อให้ฉันหันไปสนใจอยู่ดีๆ จะมาขอเลิกกับฉันหน้าตา เฉยทั้งๆ ที่เพิ่งคบกันได้แค่สองปี” ไอหมอกหน้าแดงก่าเมื่อเขาขุดเรื่องราวในอดีตขึ้นมาพูด เออ! จริ ง อยู่ ว่ า ฉั น เป็ น ฝ่ า ยตามจี บ นายก่ อ นแต่น ายจะรื้ อ ฟื้น ขึ้ น มาเพื่ อ อะไร? ทีตอนฉันวิ่งตามจีบนายหัวซุกหัวซุนนายกลับเล่นตัว ทาเย็นชา ไม่เหลียวแลฉัน แต่พอตอนนี้ฉันบอกเลิกนายเข้าหน่อยก็ดันตะคอกเอาๆ ข่มขู่เอาๆ เพราะไม่อยากเลิกกั บฉัน อะโธ่ …หลงรักฉันหัวปักหัวป า 9
หวานใจจอมบงการ เลยอะดิ “หยุดเอาเรื่องสมัยเต่าโลกล้านปีขึ้นมาพูดได้แล้ว ตอนนั้นฉัน คงหลงผิดไปหน่อย ไม่หน่อยล่ะต้องเรียกว่าหลงผิดมากๆ ที่ไปชอบ คนเจ้าอารมณ์ บ้าอานาจ หลงตัวเอง แถมยังปากจัดสุดๆ แบบนาย เข้า” ไอหมอกขุ ด ข้ อ เสี ย ของครองภพขึ้ น มาสาธยายเป็ น ชุ ด หญิงสาวจาใจต้องทาตัวเป็นคนปากไม่ตรงกับใจ แม้ปากของหญิงสาว จะบอกรับข้อเสียในส่วนนี้ของชายหนุ่มไม่ได้ แต่หัวใจของเธอมันกลับ ร่ าร้ อ งอย่ า งน่ า สงสารว่ า ต่ อ ให้ เ ขามี ข้ อ เสี ย มากมายเพี ย งใดเธอก็ สามารถรับได้ทั้งหมดเพราะเธอรักเขาเหลือเกิน “ใช่ ฉันมันเจ้าอารมณ์” ครองภพทวนประโยคของไอหมอกและยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีก นิ ด นั ย น์ ต าคมกริ บ ดุ จ พญาเยี่ ย วของเขาเปล่ ง ประกายพราว ระยิบระยับขึ้นมา เมื่อเจ้าตัวคิดอะไรดีๆ ขึ้นมาได้ “บ้าอานาจ” ชายหนุ่มต่อประโยคต่อไปและก็ขยับเข้าไปใกล้เรื่อยๆ “หลงตัวเอง” “นะ…นายไม่ต้องเข้ามาใกล้ฉันมากนักก็ได้ ฉันไม่ได้หูตึง พูด ไกลๆ หน่อยก็ได้ยิน” ไอหมอกชักจะเกิดอาการใจสั่นระรัวเมื่อครองภพขยับใบหน้า หล่อเหลาของเขาเข้าใกล้เธอเรื่อยๆ “แถมยังปากจัดสุดๆ อีกใช่ไหม?” ไอหมอกพยักหน้ าแล้ว ก็ ถอยหน้าหนี แทบไม่ทัน เมื่อตอนนี้ ใบหน้ า หล่ อ เหลาของครองภพอยู่ ห่ า งจากหน้ า ของเธอไม่ ถึ ง สอง เซนติเมตร ใครก็ได้มาเอาตัวอีตาผู้ชายเอาแต่ใจ จอมขู่เข็ญคนนี้ไปที เอาหน้าหล่อๆ ตาพราวๆ มาจ้องกันอยู่ได้ หัวใจฉันหวั่นไหวเฟ้ย! “แต่เธอลืมไปอีกข้อนะว่าฉันน่ะเป็นคนที่หวงของเอามากๆ ไม่ว่าเป็นอะไรก็ตามที่ฉันได้มาไว้ในครอบครองฉันจะไม่ยอมปล่อยให้ 10
ฝั นหวาน หลุดมือไปเด็ดขาด โดยเฉพาะเธอ” ครองภพไม่พูดเปล่ากลับจ้องมอง ‘สมบัติชิ้นสาคัญ’ ที่ชายหนุ่ม รวบรัดถือว่าเป็นกรรมสิทธิ์ของเขาพร้อมกับยกมือขึ้นทาท่ากามือให้ ไอหมอกดูประกอบคาพูด “ฉันไม่ใช่สิ่งของนะ!” ไอหมอกตะโกนใส่หน้าเขา เธอไม่ใช่สิ่งของที่เขาจะหยิบฉวย เอาไปเก็บไว้ได้ตามอาเภอใจเสียหน่อย เธอเป็นคนมีเลือดเนื้อและ จิตใจ มีความรู้สึกเหมือนกับเขาทุกอย่าง “ไม่ใช่ก็ เหมือนใช่ !!! เพราะเธอเป็ นสมบัติข องฉัน ฉันจะไม่ ยอมปล่อยเธอไปไหนทั้งนั้น!!” ครองภพตะคอกสวนทันที อยู่ดีๆ ก็มาบอกเลิก ถ้าไม่อยาก จะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต แล้วมาทาให้รักทาไม? ผู้หญิงงี่เง่า! “นายจะมาบังคับขู่เข็ญฉันไม่ได้นะ!” ไอหมอกก็ไม่ยอมเหมือนกัน ถึงแม้ว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่าน มาหญิงสาวจะเป็น ฝ่ายยอมอ่อนข้อให้กับชายหนุ่มมาตลอด แต่ใ น วันนี้หญิงสาวจะคิดใหม่ทาใหม่ไม่ยอมให้ชายหนุ่มข่ มขู่อีกแล้วถ้าไม่ จาเป็น “ถามจริงๆ เถอะที่เธออยากเลิกกับฉันจนตัวสั่นเนี่ยเพราะ เธอมีคนใหม่หรือเปล่า?” ชายหนุ่มหรี่ตามองหญิงสาวนั ยน์ตาวาววับท่าทางเอาเรื่อง ไอหมอกส่ายหน้าทันที การโกหกครองภพว่าเธอมีผู้ชายคนใหม่เพื่อให้ เขาเลิกยุ่งกับเธอมันเป็นทฤษฎีที่ใช้ไม่ได้กับผู้ชายคนนี้ ถ้าหญิงสาวยัง ไม่อยากตายเธอจะไม่หยิบทฤษฎีข้อนี้มาใช้เด็ดขาด เพราะถ้าขืนเธอ บอกไปแบบนั้น ครองภพมีหวังหักคอเธอจิ้มน้าพริกกินทันทีแบบไม่ ต้องสงสัย “ฉันก็คิดว่างั้นแหละ คนแบบเธอมีแฟนที่สุดแสนจะเพอร์เฟ็กต์ แบบฉันแล้วยังจะไปหาผู้ชายคนอื่นอีกมันก็เกินไป” หน็ อ ย…ไม่ ไ ว้ ห น้ า ฉั น เลยนะยะเข้ า ข้ า งตั ว เองสุ ด ๆ เออ… 11
หวานใจจอมบงการ นายมันเพอร์เฟ็กต์! ไอ้คนหลงตัวเอง “แหวะ! ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยนะ” ไอหมอกพึมพาแต่ครองภพยังหูดีอุตส่าห์ได้ยิน “เมื่อกี๊เธอบ่นอะไร?” เขาขมวดคิ้วถามแล้วก็จ้องหน้าเธอเอาเรื่อง “เปล๊ า !!! ไม่ ได้บ่ น ไม่ ได้บ่ น อะไรเลย” ไอหมอกแอบถอน หายใจ เฮ้อ! ตกลงมันเป็นแฟนหรือเป็นพระบิดาของเธอกันแน่เนี่ย ? ขนาดคุณพ่อสุดที่รักเธอยังไม่กลัวเท่าคุณแฟนหนุ่มที่เคารพคนนี้เลย ให้ตายเถอะ! “ครองภพ นายจะมาทาตัว เอาแต่ใ จตัว เองแบบนี้ไม่ ได้น ะ นายจะต้องเคารพการตัดสินใจของคนอื่นบ้างสิ” ไอหมอกปรั บ สภาพจิ ต ใจแล้ ว ก็ เ ริ่ ม ต้ น ใช้ เ หตุ ผ ลคุ ย กั บ ชายหนุ่มอีก ครั้ง ให้มั นรู้ไปสิว่าอารมณ์จะอยู่เหนือเหตุผลได้ ไม่ว่ า ครองภพจะใช้ ไ ม้ ต ายท่ า ไหนขึ้ น มางั ด ข้ อ กั บ เธอ หญิ ง สาวก็ จ ะใช้ เหตุผลนี่แหละต่อสู้กับเขาให้ถึงที่สุด “ถ้ าฉั น ไม่ พอใจฉั นก็ ไม่ย อมง่ายๆ หรอก ยิ่งเธอเป็น ผู้ห ญิง ของฉันด้วยแล้วไม่มีสิทธิ์จะไปจากฉันเด็ดขาด จาเอาไว้เธอหลวมตัว เข้ ามาหาฉั น เองนะ เพราะฉะนั้ น อย่ าแม้ แ ต่จะคิ ด ว่ าจะเลิก กั บ ฉั น เด็ดขาด!! ฉันไม่เลิก!!” ไอหมอกนิ่วหน้านิดหนึ่งเพราะครองภพแผด เสียงใส่เธอจนแก้วหูของเธอแทบจะทะลุผุพังหมดแล้ว ไม่เจ็บคอบ้าง หรืออย่างไร? ตะโกนอยู่ได้ จะข่มขู่กันไปถึงเมื่อไหร่ฟระ? ตะคอกได้ ตะคอกเอา ไอหมอกบ่นในใจ “ครองภพฉันก็ต้องมีเหตุผลของฉันนะสาหรับการตัดสินใจใน ครั้งนี้” ไอหมอกยึด หลัก ปฏิบั ติที่เธอตั้งใจเอาไว้ ‘เหตุผลเท่านั้ น ที่ ครองโลก’ “ก็ลองบอกเหตุผลเธอมาก่อนสิ ไอ้เหตุผลที่ว่าเราเข้ากันไม่ได้ น่ะอย่าเอามาใช้กับฉันเลยมันไม่ได้ผลเพราะฉันก็เห็นว่าเราออกจะเข้า 12
ฝั นหวาน กันได้ดี ดีมากด้วย” ครองภพตอบโต้เธอด้วยเหตุผลของเขาเช่นเดียวกัน คบกันมา ดีๆ จะมาขอเลิกเมินซะเถอะยายยาจกสุดที่รักของฉัน! “เข้ากันได้ดี พูดออกมาได้นะ ทุกครั้งที่เจอกันนายจะต้องใช้ ฉันทาโน่นทานี่ให้ยังกะยายแจ๋วแม้แต่ รีโมตทีวีอยู่ห่างจากฝ่ามือนาย ไม่ ถึ งคื บ นายก็ ยังใช้ฉั น ให้ก ดเปลี่ ย นช่องให้ พอทาอะไรไม่ ได้ดั่งใจ นายก็ ด่า ฉั น ว่ า โง่ บ้ า งล่ ะ ซื่ อ บื้ อ บ้ า งล่ ะ บ้ อ งตื้ น บ้ า งล่ะ ยั งไม่ ห มด นะเนี่ยแค่ยกตัวอย่างเฉยๆ” ไอหมอกหยุด พักเพื่อหายใจ แค่ ตัว อย่างเล็กๆ น้ อยๆ เป็ น น้ าจิ้ ม เท่า นั้ น นะ จริ ง ๆ คุ ณ แฟนที่น่ า เคารพโหดกั บ เธอกว่ า นี้ เ ป็ น ร้อยเท่ า ! แต่ เธอก็ ยั งรัก เขาอยู่ดี ทาไมหัว ใจเธอมั น ไม่ รัก ดี แ บบนี้ ? รักแต่คนหล่ออยู่ได้ “เธอไม่พอใจที่ฉันเรียกเธอว่ายายโง่ ยายซื่อบื้อ ยายบ้องตื้น ยายทึ่ม ยาย…” ไอหมอกยกมือขึ้นปิดปากเขาเอาไว้ก่อนที่ครองภพจะพูดจบ มันจะพูดทาไมวะเนี่ย ? เรื่องดีๆ ทั้งนั้น เก็บเอาไว้เป็นเรื่องส่วนตัวก็ ไม่มีใครว่านายเป็นใบ้หรอกนะครองภพ “พอเลย สต็อป! แค่นี้ฉันก็อนาถตัวเองจะแย่อยู่แล้ว” ครองภพอมยิ้มนิดหนึ่งเมื่อเห็นไอหมอกหน้างอง้า ถึงจะหน้างอ ก็ยังน่ารักสาหรับเขาอยู่ดี “ถ้าเธอไม่ชอบ ต่อไปฉันจะเรียกเธอว่าที่รักดีไหม? ที่รัก ดาร์ลิ้ง ฮันนี่ มายเดียร์ เลิฟ…” หญิ ง สาวหน้ า แดงก่ ารี บ ยื่ น มื อ ไปปิ ด ปากคนพู ด ไว้ อี ก รอบ เพราะคนพูดไม่พูดเปล่ายังทาตาพราวระยิบระยับใส่เธออีก เขินเฟ้ย! ถึงเธอจะไม่ใช่คนหน้าบางแต่เธอก็อายเป็นนะยะ! “ไม่ ต้ อ งพู ด แล้ ว ! ความสั ม พั น ธ์ ข องพวกเราไม่ มี วั น จะ เปลี่ยนแปลงเด็ดขาด เราจะเป็นแฟนกันต่อไป” ครองภพตัดบท “อ้าว…สรุปแบบนั้นได้ยังไง? ยังคุยกันไม่จบเลยนะเนี่ย” 13
หวานใจจอมบงการ ไอหมอกประท้ ว ง เมื่ อ ครองภพรวบรั ด ตั ด บทยกเลิ ก การ พิจารณาคาขอของเธอดื้อๆ “ถ้าเธออยากจะเปลี่ยนความสัมพันธ์ของเรา ฉันยอมให้เธอ เปลี่ยนได้หนึ่งข้อไม่รู้ว่าเธอจะสนใจหรือเปล่า?” ไอหมอกกะพริบตามองชายหนุ่มรู้สึกสนอกสนใจสิ่งที่เขาพูด ขึ้นมาทันที “ถ้าเธออยากเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ของพวกเรามาก ฉัน จะเปลี่ยนให้เธอมาเป็นเมียฉันแทนเป็นแฟนฉันดีไหม?” ครองภพพูดหน้าตาเฉยแถมยังแจกยิ้มให้ไอหมอกเป็นของ แถม แต่ทว่ารอยยิ้มของเขามันกลับเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์แสนกล สื่อความหมายลึกซึ้งจนหญิงสาวต้องเมินหน้าหนีหลบใบหน้าเนียนที่ กาลังแดงก่าเพราะความขวยเขิน “เฮ้ย! นายก็รู้ว่าฉันไม่มีอะไรเหมาะสมกับนายสัก อย่างแล้ว พวกเราจะหลับหูหลับตาแต่งงานกันได้ยังไง” ไอหมอกสะดุ้งโหยงรีบคั ดค้านเขาทัน ที ขนาดเป็นแฟนกั น คุณหญิงแม่ของครองภพยังรังเกียจเธอจะแย่อยู่แล้ว ขืนเธอเสนอหน้า ไปเป็นภรรยาของครองภพสงสัยคุณหญิงแม่ของครองภพคงจะส่งคน มาเก็บเธอแน่นอนเลย ไอหมอกยังไม่อยากอายุสั้นต้ องสิ้นชีพก่อนวัย อันควร หญิงสาวอยากจะยืดเวลาของเธอออกไปให้นานที่สุดเท่าที่จะ ทาได้ หญิงสาวไม่ได้รักตัวกลัวตาย แต่…เธอตายไม่ได้ เพราะเธอต้อง มีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อรักผู้ชายคนนี้ แม้ว่าความรักของเธอจะเพิ่มพูนขึ้น ตามระดับความเจ็บปวดในหัวใจที่รู้ตัวดีว่าไม่มีอะไรคู่ควรกับเขา แต่ หัวใจของเธอก็ยังยืนยันที่จะรักเขาต่อไป อยู่เพื่อรักเขา รักตลอดไป รักไม่มีวันเปลี่ยนแปลง “ไอหมอก…ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าต่อให้เธอเป็น ยังไงฉันก็ รับได้ ถึงเธอจะกลายเป็นคนซกมก ลามก เป็นโรคร้ายแรง ทาตัวไม่มี มารยาท ไร้รสนิยม ปากไม่ดี มีขี้ฟัน” 14
ฝั นหวาน ไอหมอกถลึงตามองชายหนุ่มเป็นเชิงให้หยุดพูด ฟังแล้วมัน สมเพชตัวเองจริงๆ อีกอย่างฉัน ก็ไม่ได้ทุเรศขนาดที่นายพูดมาด้ว ย นะยะ! “ฉันก็รับได้” ครองภพตัดถ้อยคาที่เหลืออีกเยอะแยะที่เตรียมจะพูดออกมา ทิ้งไปเมื่ อเห็นสายตาวาววับของหญิงสาวที่เขามอบหัวใจให้กับ เธอ หมดแล้วทั้งดวง แต่ผู้หญิงโง่งี่เง่าคนนี้ก็ยังใจร้ายหน้าด้านหน้าทนคิด จะเอาหัว ใจของเขามาปาคื น ใส่ห น้ าเขาอย่ างไม่ ไ ยดี ชายหนุ่ ม จบ ประโยคของตัวเองด้วยคาพูดเดิมๆ ที่เขาพูดให้กาลังใจเธอซ้าซากจน เขาเบื่อแทบกระอัก สงสัยต้องจับมาแต่งงานเป็นเมียเสียให้เข็ดจะได้ เลิกฟุ้งซ่าน “หุบปากไปเลยนะ! ไม่ต้องพูดแล้ว!” ไอหมอกชั ก จะเคื อ ง ยิ่ งเขาพูด เธอก็ ยิ่งทุ เรศ ปล่ อยให้เธอ ซกมกมอมแมมตามยถากรรมของเธอต่อไป ไม่ต้องมายุ่ง! “ฉั น ไม่ พูด ก็ ไ ด้ เธอก็ ต้องหยุด พู ด เหมื อนกั น เพราะฉะนั้ น กลับไปทางานได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะไปส่ง” ครองภพยืดตัวขึ้นยืนแล้ว ก็ดึงแขนไอหมอกให้ลุกขึ้ นมายืน เคียงข้างเขา ไอหมอกอยากจะร้องกรี๊ดด้วยความดีใจ เพราะเธอนั่งขด ตัวจนเมื่อยไปหมดแล้ว นึกว่าจะต้องนั่งจนพิการบนโซฟาตัวนี้เสียอีก “ไม่ต้องฉันกลับเองได้” หญิงสาวรีบปฏิเสธ วันนี้พอแค่นี้ก็ได้ เพราะถึงคุยกันต่อไปก็ เสียเวลาเปล่า แถมยังเปลืองน้าลายอีกต่างหาก แต่เธอจะไม่ยอมให้ เขาไปส่งเธอเด็ดขาด คนกาลังจะตัดใจ มาทาตัวสนิทสนมเหมือนเดิม แล้วชาติไหนถึงจะตัดใจได้ล่ะ? “ฉันจะไปส่ง” “นายทางานไปเถอะฉันกลับเองได้” หญิงสาวพยายามดึงข้อมือออกจากมือแข็งแรงของชายหนุ่ม แต่ ดึ ง เท่ า ไรมั น ก็ ไ ม่ อ อก ตอนนี้ เธอไม่ อ ยากจะใกล้ ชิ ด เขามากนั ก 15
หวานใจจอมบงการ เพราะมันจะทาให้เธอตัดใจได้ยากมากไปกว่านี้ แค่นี้เธอก็เจ็บจะแย่ อยู่แล้ว เธอไม่อยากรู้สึกแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว “เอ๊ะ! ก็บอกว่าจะกลับเองไง ว้าย!” ไอหมอกอุทานเมื่อครองภพกระตุกแขนนิดเดียวร่างบอบบาง ของเธอก็ลอยละลิ่วเข้าไปอยู่ในวงแขนของชายหนุ่มทั้งตัว “ครองภพ!” หญิงสาวเรียกชื่อเขาเสียงดัง ใบหน้าแดงก่าเมื่อชายหนุ่มฝัง จมูกโด่งได้รูปลงสูดกลิ่นหอมจากพวงแก้มละมุน “เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบให้ใครมาขัดใจ” เขากระซิบตรงใบหูบอบบางน่ารัก ไม่ได้ตะคอกเอาเหมือน เมื่อครู่ที่ผ่านมา แต่แบบนี้มันชักจะผิดปกติและอันตรายอยู่ไม่ใช่น้อย เพราะฉะนั้ น เธอจะต้องหาทางออกไปให้พ้น จากรัศ มี อ้อมแขนอั น อบอุ่นนี้ให้เร็วที่สุด “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!” ไอหมอกเสียงดัง แต่มีหรือที่คนอย่างครองภพจะกลัว “อ๋อ…เดี๋ยวนี้กล้าขึ้นเสียงกับฉัน” แทนที่จะปล่อยคราวนี้ ชายหนุ่ ม กลับ ยิ่งกอดกระชับร่างใน อ้อมแขนแน่นขึ้นกว่าเดิมจนไอหมอกกระดุกกระดิกแทบไม่ได้ ใจคอ จะรัดกันจนกระดูกหักตายคาที่เลยใช่ไหมยะ? เป็นญาติกับงูเหลือม หรือไงรัดอยู่ได้ “ฉันเกลียดคนที่ขัดใจฉันที่สุดเธอก็รู้” ชายหนุ่มกระซิบถามทั้งที่ไม่มีความจาเป็นเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะในห้องนี้ก็มีแค่เธอกับเขาเพียงแค่สองคนเท่านั้น “งั้นนายก็เกลียดฉันน่ะสิ” ครองภพอมยิ้มเมื่อได้ยินคาถามจากริมฝีปากนุ่มเนียนจิ้มลิ้ม “อย่างเธอเนี่ยถือว่าฉันยกให้เป็นกรณีพิเศษ เห็นไหมว่าฉัน ใจดีกับเธอขนาดไหน?” ชายหนุ่ ม พู ด เอาความดี ค วามชอบเข้ า ตั ว เองหน้ า ตาเฉย 16
ฝั นหวาน ไอหมอกส่งค้อนให้เขา ใจดีแบบนี้ทีหลังไม่ต้องเลยนะยะ เกรงใจ! “ครองภพฉันไม่ได้พูดเล่นนะ” ชายหนุ่มปรายตามองคนที่นั่งทาตาขวางใส่เขาด้วยใบหน้า เรียบเฉย “ฉันก็ไม่ได้พูดเล่นเหมือนกัน” แววตาของครองภพเปลี่ยนประกายกลายเป็นความดุดันเอา จริงเอาจัง “ถ้ าเธอไม่ ให้ฉั นไปส่ง เธอก็รู้น ะว่ าห้องทางานของฉั นเป็ น ห้องส่วนตัว เธอเห็นประตูบานนั้นใช่ไหม?” ไอหมอกพยักหน้า เอาแล้ว! อีตาบ้านี่เริ่มข่มขู่เธออีกแล้ว “มันเป็นห้องนอนที่กว้างขวางและก็สบายมาก ฉันยังไม่เคย ได้ใช้มันเลยตั้งแต่เข้ามาทางานที่นี่ แต่วันนี้ฉันคิดว่าฉันน่าจะลองใช้ มันสักหน่อย เธอเองก็ยังไม่ เคยได้เข้าไปข้างในนั้นนี่ นา มัน คงจะดี มากๆ เลยที่วันนี้เป็นโอกาสดีที่ฉันจะลองใช้มันกับเธอเสียเลย เธอว่า ดีไหม?” หญิงสาวเบิกตากว้างทันทีที่ฟังเขาพูดจบ รีบส่ายหน้าปฏิเสธ คาเชิญชวนของชายหนุ่มโดยไม่ยอมเสียเวลาคิดให้สมองบวมเปล่าๆ “มะ…ไม่ต้องหรอก ฉันเกรงใจ นายไปส่งฉันก็ได้ ปะรีบไปกัน เลย เดี๋ยวฉันจะเข้าทางานตอนบ่ายไม่ทัน ไอหมอกรีบปฏิเสธรัวเร็วจนลิ้นแทบจะพันกัน “ก็แค่นี้” ครองภพคลายวงแขนและก็ยื่นมือมากุมมือเล็กบางของอีก ฝ่ายเอาไว้แทนก่อนจะดึงให้เดินไปด้วยกัน “หมอก…เพราะครอบครัวของฉันใช่ไหม?” ครองภพถามขึ้นด้วยน้าเสียงจริงจัง ไอหมอกหน้าเสียไปนิด หนึ่ง เธอจะให้เขารู้ความจริงไม่ได้เด็ดขาด เพราะเธอไม่ต้องการให้ เขามีปัญหากับครอบครัวที่อบอุ่นของเขา ถ้าคุณหญิงแม่ของครองภพ เห็นว่าต้นเหตุของปัญหาคือเธอไอหมอกก็พร้อมที่จะเดิน ไปจากเขา 17
หวานใจจอมบงการ ทันที “มะ…ไม่ใช่! อย่าถามอีกเลยรีบไปกันเถอะ” ไอหมอกตัดบท และอีกฝ่ายก็ไม่อยากจะเซ้าซี้ เพราะอย่างไร ใครหน้าไหนก็ไม่สามารถทาให้เขาเลิกกับเธอได้แน่นอน ไม่ว่ามีปัญหา อะไรเขาก็จะสามารถพาเธอผ่านมันไปด้วยกันได้แน่นอน เขามั่นใจ! แต่ยายตัวเล็กที่เดินอยู่เคียงข้างเขานี่น่ะสิ ทาไมไม่ยอมมั่นใจในตัวเขา บ้างเลย มีปัญหาอะไรก็ไม่ยอมพูดออกมา ไอหมอกแอบปรายตามองคนที่เดินเคียงข้างเธอนิดหนึ่ง เธอ รักเขา! มันเป็นสิ่งที่เธอปฏิเสธหัวใจตัวเองไม่ได้ เธอรักผู้ชายที่สมบูรณ์ แบบทุกอย่างคนนี้ คนที่เธอไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาแม้แต่น้อยแต่เธอก็ ยัง ‘รัก’ แต่บางครั้งคนเราถ้ามัน ต่างชนชั้น กันเกิ นไปมั นก็ทาให้ไป ด้วยกันลาบาก เธอไม่มีอะไรจะไปสู้รบตบมือกับผู้หญิงที่วิ่งล้อมหน้า ล้อมหลังเขา นอกจาก ‘ความรัก’ เท่านั้น eee
18
2 แน่ๆ” ไอหมอกหน้ายุ่ง จ้องหน้าเพื่อนสนิทด้วยแววตาเว้าวอนแปล ความออกมาได้ว่า ‘แกช่วยฉันทีสิ’ ซึ่งปั้นดาวก็ส่งกระแสจิตตอบทาง สายตาไปทันที ‘เรื่องอะไรล่ะ แฟนแกโหดจะตาย ฉันยังอยากจะนั่ง กินลมชมวิวบนคานทองนิเวศน์สุดที่รัก ยังไม่อยากตายก่อนวัยอันควร ตอนนี้ตัวใครตัวมันไปก่อนแล้วกันโว้ย’ “ฉันก็บอกแล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าแกไม่มีเหตุผลที่ดีพอ ให้กับพี่ครองภพ เขาไม่ยอมปล่อยแกไปง่ายๆ หรอก” ปั้นดาวเหลือบตามองเพื่อนแล้วอยากจะยื่นมือไปทุบกะโหลก หนาๆ ของมันสักทีสองที รักเขาจะเป็นจะตายแต่ดันจะเลิกกับเขา กลัวตัวเองไม่เจ็บปวดหรืออย่างไร? “เหตุผลที่ดีพ อ จะให้ฉั นบอกได้ ยัง ไงว่ าคุ ณ แม่ ข องนายมา เจรจาต่อรองแกมบังคับให้ฉันออกไปจากชีวิตนาย เพราะไม่อยากให้ เลือดอันสูงศักดิ์ของวงศ์ตระกูลนายมาปนเปื้อนกับเลือดคนชั้นต่าเดิน ดินกินข้าวแกงข้างถนนแบบฉัน” ไอหมอกหน้ า เครี ย ด ถึ ง อย่ า งไรอี ก ฝ่ า ยก็ เ ป็ น บุ พ การี ที่ ใ ห้
หวานใจจอมบงการ กาเนิดและก็เลี้ยงดูครองภพมาตั้งแต่เล็กจนโต จะให้เธอเป็นต้นเหตุ ที่ทาให้แม่กับลูกทะเลาะกันเธอทาไม่ได้ แม่ของใคร ใครก็รัก ลูกของ ใคร ใครก็รัก ท่านถึงได้ต้องการเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกชายหัวแก้ว หัวแหวนของท่าน เธอไม่มีสิทธิ์จะปฏิเสธความหวังดีที่แม่มีให้กับลูก ได้ “ไอ้ ห มอก ลางร้ า ยมั น มาตั้ ง แต่ ต อนแกไปจี บ เข าแล้ ว นั่นแหละ” ปั้ น ดาวมองเพื่ อ นด้ ว ยแววตาสมเพชเวทนา ตอนแรกที่ ไอหมอกตัดสินใจจีบครองภพมันไม่มีตามองหรืออย่างไร? ว่าครองภพ ไม่ใช่คนธรรมดาสามัญเดินดินกินข้าวแกงเหมือนกับพวกเธอ มาดของ เขาออกจะโก้หรู ร่ารวย ดูมีสง่าราศีขนาดนั้น “ก็ ต อนนั้ นฉั น ไม่ รู้ว่าอีตานั่ น จะรวยล้นฟ้าขนาดนี้ ฉัน ก็ แ ค่ ชอบเขาเฉยๆ ถึงได้อยากทาความรู้จัก แล้วตอนนี้ความชอบนั่นมันก็ กลายมาเป็นความรักไปแล้ว ฉันจะทายังไงดี?” ปั้ น ดาวมองเพื่ อ นที่ เ อาแต่ นั่ ง โอดครวญถอนหายใจด้ ว ย ความเห็นใจ ถ้าหากว่าการถอนหายใจครั้งหนึ่งจะทาให้คนแก่ขึ้นอีก สิบปีป่านนี้เพื่อนของเธอคงมีอายุไม่ต่ากว่าสองร้อยกว่าแล้วในวันนี้ เธอรู้ว่าเพื่อนเธอเป็นคนดี ถึงไอหมอกจะไม่ใช่กุลสตรีหวานแหวว เกิด มาในตระกูลไฮโซ แต่ไอหมอกก็เป็นคนมีน้าใจ ร่าเริง มองโลกในแง่ดี ไม่เคยคิดเอารัดเอาเปรียบใคร แต่คุณสมบัติแค่นี้มันคงไม่พอที่จะทา ให้ว่าที่คุณแม่สามีผู้สูงส่งยอมรับได้ “สองปีที่ผ่านมาคุณหญิงก็พยายามบังคับให้แกเลิกกับพี่ครองภพ ตลอดเวลาอยู่แล้ว แล้วทาไมตอนนี้แกยอมแพ้เสียล่ะ?” ไอหมอกเม้มปากนิด หนึ่งก่อนจะเปล่งเสียงเบาหวิวออกมา ราวกับจะขาดใจ “เพราะคุ ณหญิงหาเจ้าสาวที่เหมาะสมกั บครองภพได้แ ล้ว น่ะสิ” “เจ้าสาว!!” ปั้ น ดาวตาโต หญิงสาวอุทานด้ว ยความตกใจ 20
ฝั นหวาน รู้สึกสงสารเพื่อนรักอย่างบอกไม่ถูก “ฉันเห็นรูปแล้ว เป็นคนสวยมากดูเป็นผู้ดีเป็นคุณหนูมีชาติ มีตระกูล เขามันพวกไฮโซเหมือนกันเหมาะสมกันทุกอย่าง คนโลโซ แบบฉั น ไม่ คู่ ค วรกั บ เขาหรอก แกรู้ ไ หมตอนที่ ฉั น ได้ เ ห็ น รู ป ผู้ ห ญิ ง คนนั้นฉันสมเพชตัวเองขนาดไหน?” น้ าเสี ย งท้ อ แท้ ข องเพื่ อ นท าให้ ปั้ น ดาวพลอยเศร้ า ไปด้ ว ย หญิงสาวอยากจะช่วยเพื่อนเหลือเกิน แต่เธอก็ช่วยไม่ได้เพราะเธอมัน ก็ โ ลโซเหมื อ นกั น ถ้ า เธอเป็ น ไฮโซร่ ารวยละก็ … เธอจะชุ บ นางซิ น ก้นครัวให้เป็นนางหงส์ที่พอจะคู่ควรกับผู้ชายมีตระกูลอย่างครองภพ ให้ดู แต่ตอนนี้สิ่งที่เธอทาได้ก็เพียงแค่ยื่นมือไปบีบมือเพื่อนเบาๆ เป็น การปลอบใจ พร้อมกับตั้งปณิธานในใจตัวเองว่า ‘ฉันจะไม่ชอบพวก ไฮโซ ร่่ารวยเด็ดขาด!’ ถ้าการจะรักใครสักคนแล้วมันทรมานขนาดนี้เธอคบกับช่าง ในอู่ซ่อมรถยังจะมีความสุขมากกว่าคบคนรวยไฮโซละมั้ง ? แต่สิ่งหนึ่ง สิ่งเดียวที่ปั้นดาวมั่นใจมากในตอนนี้ก็คือ ครองภพรักเพื่อนของเธอ จริงๆ และคนอย่างเขาจะไม่ยอมหนีปัญหาถ้าเพียงแค่เพื่อนเธอเอ่ย ปากปรึกษาเขา ครองภพพร้อมที่จะเก็บกวาดและท้าชนกับปัญหาทุก อย่างที่จะมากระทบกับความสัมพันธ์ของเขาและไอหมอก แต่เพื่อน รักของเธอก็ปากหนักเกินกว่าที่จะยอมบอกชายหนุ่มออกไปตรงๆ “พี่ค รองภพคงจะยอมแต่งหรอก คนอย่างเขาไม่เคยมี ใ คร บังคับได้สักคน แม้แต่คุณหญิงแม่ของเขาก็เถอะ” ไอหมอกถอนหายใจ คุณหญิงแม่ผู้สูงศักดิ์ของครองภพ นั่น แหละคื อปั ญ หาที่ทาให้เธอรัก เขาไม่ ได้ คุ ณหญิงที่เป็น ผู้ดีแ ท้ตั้งแต่ ศีรษะจรดปลายเท้าเพราะคุณหญิงแม่ของครองภพไม่ใช่คุณหญิงตราตั้ง แต่ท่านคือหม่อมราชวงศ์หญิงศศิประภา ธีรเกียรติมาก่อนที่จะเปลี่ยน มาใช้นามสกุล ‘วัชราธร’ คุณ หญิงศศิ ป ระภาเติบ โตขึ้ น มาในครอบครัว ราชนิ กุ ลและ ได้ รั บ การเลี้ ย งดู ม าในวงสัง คมชั้น สู ง เป็ น ผู้ ดี ทุก กระเบี ย ดนิ้ ว และ 21
หวานใจจอมบงการ ถึงแม้ว่าสามีของท่านจะไม่ใช่ราชนิกุลแต่บิดาของครองภพก็มีเชื้อสาย ผู้ดีเก่าที่สืบทอดมายาวนานและมีฐานะร่ารวยล้นฟ้า ไอหมอกถึงได้ เข้าใจคุณหญิงและไม่รู้สึกโกรธเคืองท่านเลยแม้แต่น้อยที่ท่านยื่ นมือ เข้ามาวุ่นวายกับความสัมพันธ์ของเธอและชายหนุ่ม และถ้าหากว่า ความรักของเธอทาให้ครอบครัวที่อบอุ่นต้องมีปัญหาสู้เธอยอมถอย ออกมาคงจะดีเสียกว่า “แต่คราวนี้มันก็ไม่แน่เหมือนกันนะดาว ฉันไม่อยากให้เรื่อง มันยุ่งวุ่นวายไปมากกว่านี้ ฉันถึงได้พยายามจะถอยออกมา แต่เขาก็ไม่ เข้าใจเลย” ไอหมอกหน้ า เศร้ า เธอก็ ไ ม่ ไ ด้ อ ยากท าแบบนี้ ไม่ มี ใ คร อยากจะอยู่ห่างจากคนที่ตัวเองรักหรอก แต่เธอไม่มีทางเลือก ถ้ามี ใครต้ องเจ็บ เธออยากจะเป็ น คนเดี ย วที่ บ อบช้ าที่สุ ด ในเหตุ ก ารณ์ ครั้งนี้ เธอต้องการให้ครองภพมีความสุข และถ้าคุณหญิงหาคู่ครอง ที่เหมาะสมให้กับเขาได้จริงๆ ครองภพก็น่าจะมีความสุขในชีวิตสมรส ของเขา หญิงสาวเคยคิดที่จะหนี แต่เธอก็หนีไม่ได้ หน้าที่การงานที่ หญิงสาวทาอยู่ทุกวันนี้ ถึงแม้ว่าค่าแรงของหญิงสาวจะสมน้าสมเนื้อ กับวุฒิการศึกษาและความสามารถของเธอ แต่มันก็เพียงพอแค่การ เลี้ย งชีพ เพื่ อการด ารงชีวิ ต ประจ าวั น เท่านั้ น ไม่ ไ ด้มี เหลือเฟื อมาก พอที่จะเก็บออมเงินไว้ในธนาคารไว้ใช้ยามจาเป็น ถ้าหากว่าไอหมอก หนีเธอก็ต้องทิ้งทั้งหัวใจและหน้าที่การงาน เงินดารงชีพก็ไม่มี งานก็ ไม่มี แล้วเธอจะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างไร? “นั่นเพราะพี่ครองภพรักแกและแกก็รักพี่ครองภพต่างหาก” ปั้นดาวพยายามจะแย้งให้เพื่อนทบทวนความคิดใหม่ เรื่องนี้ มันน่าจะมี ทางออกที่ดีกว่ านี้ แค่ค วามจริงใจเพียงอย่างเดียวมันไม่ เพียงพอจริงๆ หรือ? คนที่ร่ารวยขนาดนั้นยังต้องการสะใภ้ที่ร่ารวย เที ย บเท่ า กั น ไปเพื่ อ อะไร? ในเมื่ อ เงิ น ทองของมี ค่ า ที่ มี อ ยู่ กั บ ตั ว ก็ มากมายล้นเหลือจนใช้ทั้งชาติก็ไม่หมดอยู่แล้ว 22
ฝั นหวาน “ความรักมันช่วยอะไรได้บ้างดาว? ไม่ได้ช่วยอะไรเลยจริงๆ แค่รักอย่างเดียวมันคงไม่พอ ไม่พอจริงๆ” รักเท่าไรก็คงไม่พอ ถ้าหากว่าขาดความเหมาะสม ไอหมอก พึมพาและก็เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่า ง แม้ปากจะบอกว่าตัดใจ ตั ด ใจ แต่ ส มองและหั ว ใจกลั บ คอยแต่ จ ะคิ ด ถึ ง ใบหน้ า หล่ อ เหลา คมเข้ ม และความเอาใจใส่ แ บบเมิ น ๆ ของเขาอยู่ เ รื่ อ ย แม้ เ ขาจะ แสดงออกไม่เก่งแต่เธอก็รู้ว่าสิ่งที่เขาทาให้เขาทามันออกมาจากใจ “คนเพียบพร้อมอย่างเขาไม่ควรจะมาจมปลักอยู่กับคนไม่มี อะไรอย่างฉันหรอก” ปั้นดาวถอนหายใจ เอาเข้าไป ดูถูกตัวเองเข้าไป แค่นี้ยังเจ็บ ไม่พอหรือยังไง? โง่จริงๆ “ทาไมดูถูกตัวเองนักวะ แกก็มีข้อดีแบบของแกเหมือนกัน” และข้อดีของแกนั่นแหละที่กาลังย้อนกลับมาทาร้ายความรู้สึก ของแกในตอนนี้ เพราะแกเป็นคนดีเกินไป “ขอบใจนะดาว ขอบใจมากที่แกยังมองเห็นข้อดีของฉัน” “ฉันว่าแกไปอาบน้านอนดีกว่านะหมอกจะได้หายฟุ้งซ่าน ต่อ ให้แกนั่งเครียดไปอีกสองสามวันมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก ไปนอน ได้แล้ว” ปั้นดาวลากแขนเพื่อนขึ้นไปบนชั้นสองภายในบ้านไม้หลังเล็ก แต่ทว่าอบอุ่นที่พวกเธอเช่าอยู่ด้วยกันตั้งแต่ เรียนมหาวิทยาลัยและ ยังคงรัก ใคร่ผูก พัน กั น อยู่ด้ว ยกั น มาจนถึ งทุก วั น นี้ ฟุ้งซ่านไปก็ ไม่ มี ประโยชน์ คิ ดไปก็ป วดหัว ปวดหัวไม่พ อแถมยังปวดใจอีกต่างหาก อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ถึงตอนนั้นแล้วค่อยว่ากันอีกทีก็แล้วกัน ไอหมอกยกมือขึ้นชี้หน้าครองภพและก็กระโดดหลบเมื่อชายหนุ่ม วาดวงแขนทาท่าจะรวบร่างบอบบางของเธอเข้าไปกอด “อ๋อ…เดี๋ยวนี้เรียกคุณ ดีมาก! ห่างเหินกันเข้าไป เธออยากจะ 23
หวานใจจอมบงการ เรียกอะไรก็ตามใจเธอ ไอ้กาแพงที่เธอสร้างขึ้นมาฉันจะทลายมันให้ ราบคาบไม่เชื่อคอยดู” ครองภพตอบด้วยน้าเสียงสบายๆ แม้จะไม่พอใจอยู่ลึกๆ ที่ อีกฝ่ายยกย่องเขาเป็น ‘คุณ’ แทนที่จะเรียก ‘นาย’ อย่างที่เคยเรียก แต่เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอาไว้จัดการทีหลัง เธออยากจะเรียกอะไรก็เรียก ไป แต่ในที่สุดเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมเขาจะต้องได้ยินเธอเรียกเขาว่า ‘ที่รัก’ เท่านั้น “ฉันถามว่าคุณมาที่นี่ทาไม?” ไอหมอกพยายามปั้นหน้าบึ้งตึง ทาน้าเสียงเฉยชาใส่ครองภพ เต็มที่ ทั้งที่ความจริงแล้วหญิงสาวอยากจะเดินเข้าไปหาเขายกมือขึ้น ลูบ แก้ ม ชายหนุ่ ม เบาๆ สัม ผัสเนื้ อตัว เขาถ่ายทอดความรู้สึก รัก ใคร่ ลึกซึ้งที่หญิงสาวมีต่อเขาแต่เธอก็ไม่สามารถทาอย่างที่ใจคิดได้ “ก็มารับเธอไปทางานน่ะสิถามได้ ช่วงนี้พฤติกรรมของเธอไม่ น่าไว้วางใจ ฉันต้องจับตาดูเธอเป็นพิเศษ” ครองภพกอดอกแล้วก็ตอบด้วยน้าเสียงเอาแต่ใจ “เมื่อวานฉันว่าฉันพูดกับคุณเข้าใจเรียบร้อยแล้วนะ” อารมณ์ดีๆ ของครองภพที่ได้เห็นร่างบางในชุดเสื้อยืดตัวโคร่ง กับกางเกงขาสั้นแลดูน่ารักหายวับไปกับตา ยายซื่อบื้อตรงหน้าเขาใช้ อะไรฟังถึงได้บอกว่าคุยกันรู้เรื่อง? เมื่อวานเขากับเธอคุยกันไม่รู้เรื่อง เลยต่างหาก! ยายบ้าโง่งมเอ๊ย! มีหูก็เหมือนไม่มีเอาจริงๆ สิน่า “รู้เรื่องตรงไหน? เธอรู้เรื่องคนเดียวน่ะสิ ไปอาบน้าเปลี่ยน เสื้อผ้าได้แล้วฉันจะไปส่งที่ทางาน” ครองภพออกคาสั่ง พูดมากไปก็เท่านั้นไม่รู้เรื่องอยู่ดี สั่งเลยก็ แล้วกันจะได้จบๆ “ฉันไปเองได้ เราตัดขาดกันแล้ว” ไอหมอกปฏิเสธเสียงแข็ง อย่ามาทาให้ใจฉันหวั่นไหวได้ไหม ยะ!? ฉันกาลังจะตัดขาดนายออกไปจากชีวิตของฉันนะ “เธอตัดฉันไม่ขาดหรอกอย่ามาทาปากแข็ง” 24
ฝั นหวาน น้าเสียงมั่นอกมั่นใจของชายหนุ่มทาให้ไอหมอกรู้สึกหมั่นไส้ จนต้องแจกค้อนให้ชายหนุ่มจนตาคว่า “เออ…รู้ก็ดี เอ๊ย! ไม่ใช่!” ไอหมอกรีบปฏิเสธแต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะอีกฝ่ายอมยิ้มมอง เธอนั ย น์ ต าวิ บ วั บ โอ๊ ย ! อย่ า มองฉั น แบบนี้ ไ ด้ ไ หมยะ? ขาสั่ น ไป หมดแล้วเนี่ย “เฮ้อ! วันนี้ฉันกะว่าจะมารับเธอแต่เช้ารีบไปส่งเธอที่ ออฟฟิซ แล้วจะได้มีเวลาเหลืออีกนิดหน่อยไปหามื้อเช้าทานที่โรงแรม แต่ถ้า เธอยังเล่นตัวอยู่แบบนี้สงสัยมื้อเช้าของฉันก็ค งจะเป็นหมัน อีกตาม เคย” ครองภพแกล้งถอนหายใจ ชายหนุ่มรู้จุดอ่อนของอีกฝ่ายเป็น อย่างดีและก็ฉลาดพอที่หยิบยกมันขึ้นมาใช้เพื่ออานวยความสะดวก ให้กับตัวเองในเวลาที่จาเป็น ไอหมอกชะงัก เธอเป็นห่วงสุขภาพของ อีกฝ่ายมากแค่ไหน? เธอรู้ดี เพราะเขาต้องทางานหนักเธอถึงต้องคอย จ้าจี้จ้าไชให้เขาดูแลตัวเองเยอะๆ พักผ่อนให้เพียงพอ ทานอาหารให้ เป็นเวลา แต่คนตรงหน้าก็ไม่เคยคิดจะทาตามที่เธอบอกแม้แต่ครั้ง เดียว “แน่ใจนะว่าจะไปกินมื้อเช้าจริงๆ” ไอหมอกถามย้าเพื่อความแน่ใจ “แน่ใจสิถ้าไม่เชื่อเราไปทานด้วยกันก็ได้แล้วฉันค่อยไปส่งเธอ เวลาเหลือถมเถไปถ้าเธอจะอาบน้าแต่งตัวให้เร็วสักหน่อย” ครองภพรี บ พยั ก หน้ า ท านั ย น์ ต าใสซื่ อ ประกอบค ายื น ยั น เพราะรู้ว่าไอหมอกอ่อนลงมากแล้ว แบบนี้หนีไม่พ้นมือเขาหรอก หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ยอมใจอ่อนให้กับคนตรงหน้า จนได้ ชายหนุ่ มทางานหนัก เพีย งใดเธอรู้ดี แล้ว คนบ้ างานตรงหน้ า ก็มักจะลืมทานข้าวเป็นประจา เขาทาให้เธอเป็นห่ วงสุขภาพของเขา มาแต่ไหนแต่ไร และตอนนี้ความรักความใส่ใจห่วงหาอาทรที่เธอมีให้ เขามันก็ไม่ได้ลดน้อยถอยลงไปเลยแม้แต่นิดเดียว มีแต่จะยิ่งเพิ่มขึ้น 25
หวานใจจอมบงการ ทุกวันๆ “ฉันยอมให้คุณไปส่งก็ได้ แต่แค่วันนี้วั นเดียวนะ แล้วคุณ ก็ ต้องทานมื้อเช้าให้ฉันดูจริงๆ ด้วย เพื่อเป็นการรับประกั นว่าคุณไม่ได้ โกหกโกเจ็ดฉัน” ครองภพอมยิ้มรีบพยักหน้ารับทันที การรับประทานอาหาร เช้าแลกกับการประวิงเวลาให้คนตรงหน้าอยู่เคียงข้างเขาต่อไปเทียบ กัน แล้วมั นเป็น เรื่องเล็ก น้อยมากและชายหนุ่ม ก็ พร้อมที่จะทาตาม อย่างสุดความสามารถ “ฉั น เคยโกหกเธอที่ไหนกั น ไปอาบน้ าเร็ว ๆ สิ จะได้ไปหา อะไรทานกันก่อนไปทางานหรือว่าจะให้ฉันช่วยอาบให้ ” นัยน์ตาของ คนถามเป็นประกายวาววามขึ้นมาทันที “ไม่ต้อง!” ไอหมอกปฏิเสธรัวเร็วจนลิ้นแทบจะพันกัน ใบหน้านวลเนียน แดงก่า จนคนมองอมยิ้มด้วยความเอ็นดู “ไม่เกินสิบนาทีเดี๋ยวฉันลงมา คุณนั่งรอไปก่อนก็แล้วกัน” ไอหมอกหันหลังขวับจะเดินขึ้นไปชั้นบน แต่อ้อมแขนแข็งแรง ที่สอดมารอบเอวบางและก็ดึงให้แนบกับอกกว้างอบอุ่นที่ยืนช้อนอยู่ ด้านหลัง “ไม่ให้ช่วยอาบจริงๆ เหรอ?” ครองภพถามน้าเสีย งทุ้ม ต่า หัว ใจดวงน้ อยของคนฟังอ่อน ยวบยาบ อยากจะหมุนตัวกลับไปโอบกอดชายหนุ่มเอาไว้และบอกเขา ว่าเธอรักเขาเหลือเกินแต่หญิงสาวก็ต้องพยายามหักห้ามใจ “มะ…ไม่ต้อง!” อย่ า ว่ า แต่ เ สี ย งเลยที่ มั น สั่ น ตอนนี้ แ ม้ แ ต่ ตั ว เธอก็ สั่ น เป็ น เจ้าเข้าเพราะสัมผัสใกล้ชิดสนิทสนมจากเขา “เอ่อ…ปะ…ปล่อยสิ” ไอหมอกพยายามแกะมือของเขาออกจากการพัน ธนาการ ตัวเธอ แต่เรี่ยวแรงของเธอหรือจะสู้เรี่ยวแรงของผู้ชายอกสามศอกได้ 26
ฝั นหวาน “ไม่ต้องเกรงใจหรอก ฉันเต็มใจ” นายเต็มใจแต่ฉันไม่เต็มใจย่ะ! ไอหมอกฟาดฝ่ามือลงบนมืออบอุ่นได้รูปที่กอดเธอไว้ เธอว่า เธอออกแรงเยอะแล้วนะแต่ทาไมเธอถึงรู้สึกว่ามันแผ่วเบาไร้น้าหนัก เหลือเกิ น เมื่ อมั น สัม ผั สกั บ มื อของเขา แน่ น อนมั น ไม่ ได้ สร้างความ เจ็บปวดให้เขาอย่างที่เธอคิดไว้แม้แต่น้อย “กลัวฉันเจ็บเหรอ? ตีเบาจัง” ครองภพหัวเราะเบาๆ ก่อนจะจรดจมูกโด่งได้รูปลงบนแก้ม นวล แล้วปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ไอหมอกถอยห่างจากเขาทันที และก็ จ้องมองเขาด้วยแววตาตื่นตระหนกผสมผสานกับความขวยเขินยังกะ เขาเป็น ‘โจรลามก’ ที่ไปปล้นพรหมจารีเธอมาแล้วยังไงยังงัน้ “เร็วๆ ด้วยถ้าช้าจะขึ้นไปช่วยอาบ” ครองภพสั่งและร่างบางก็หมุนตัววิ่งตึงตังขึ้นไปชั้นบนทันที ปั้นดาวที่แอบดูอยู่นานแล้วแต่ไม่อยากออกไปขัดจังหวะเวลา ‘สวีต’ ค่อยๆ โผล่ออกมา เธอยิ้มให้ครองภพและก็มองตามคนปากแข็งที่เพิ่ง หลบหายเข้าไปในห้อง “สวีตแต่เช้าเลยนะคะพี่ครองภพ” ครองภพยิ้ม ให้เธอนิ ดหนึ่ ง และนั่ น ก็เป็ น การกระทาที่เป็ น มิตรที่สุดของเขาแล้ว เพราะถ้าเขาไม่ชอบหน้าใครแม้แต่หน้าเขายังไม่ อยากจะมอง “คุ ณ ดาวจะไปท างานแล้ ว หรือ ครับ ? รอออกไปพร้อ มกั น สิครับเดี๋ยวผมไปส่ง” ครองภพชวนแต่ปั้นดาวก็ไม่อยากจะเอาตัวไปเป็นก้างขวาง คอของใคร ยิ่งสถานการณ์ของครองภพและไอหมอกกาลังน่าเป็นห่วง อยู่ด้วย ปล่อยให้พวกเขาสองคนอยู่ด้วยกันตามลาพังดีกว่า เผื่อว่า อะไรๆ อาจจะดีขึ้น “ไม่เป็นไรค่ะ ไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอ เชิญพี่ครองภพกับ หมอกตามสบายเลยค่ะ ดาวไปเองได้ค่ะ” 27
หวานใจจอมบงการ ปั้นดาวหอบแฟ้มเอกสารและกระเป๋าสะพายเตรียมจะออก จากบ้าน วันนี้ออกเช้าหน่อยเผื่อคนรักกัน เขาจะหาอะไรสนุกๆ ทา กัน เธอไม่อยากจะอยู่ขัดขวางให้เป็นบาปเปล่าๆ “งั้นฝากพี่ครองภพบอกหมอกด้วยว่าดาวไปทางานก่อน” ครองภพยักหน้ารับ “ได้ครับ” ปั้นดาวส่งยิ้มให้กาลังใจครองภพ “พยายามหน่อยนะคะพี่ครองภพ เพื่อนของดาวทั้งปากแข็ง และก็ใจแข็งเสียด้วย” ครองภพหัวเราะเบาๆ ในลาคอ ไม่ใช่แค่ปากแข็งและใจแข็ง อย่างเดียวหรอก ไอหมอกยังหัวแข็งแล้วก็ซื่อบื้อสุดๆ อีกด้วย “นั่นน่ะสิ คงต้องใช้ความพยายามมากเป็นสิบเท่า” ปั้นดาวหัวเราะก่อนจะเดินออกไปจากบ้านด้วยใบหน้าเปื้อน ยิ้ม ยายหมอกเอ๊ยยายหมอก ตัวเองรักเขาชัดเจนแจ่มแจ้งออกขนาด นี้ยังจะทรมานหัวใจตัวเองเล่นๆ อีก พลอยรุ้งขมวดคิ้ว ปั้นดาวก็เลยถือโอกาสเล่าเรื่องทั้งหมดให้ เพื่อนสนิทอีกคนของเธอกับไอหมอกฟังจนหมดเปลือก ตอนนี้มีทาง เดีย วคื อต้ องรวบรวมพรรคพวกและมาช่ ว ยกั น คิ ด หาวิ ธี แ ก้ ไขเพื่ อ เส้นทางรักของเพื่อนรักจะได้ราบเรียบไร้ขวากหนาม “เมื่อไหร่ฉันจะถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งบวกแจ็กพอตสักที วะฉันจะยกให้ไอ้หมอกให้หมดเลยให้มันรู้แล้วรู้รอด” พลอยรุ้งบ่น เบื่อจริงๆ กับคาว่า ‘คนละชนชั้น’ ไม่สวยแถม จนแต่ ก็ มี ศั ก ดิ์ ศ รี น ะเฟ้ ย ! ปั้ น ดาวได้ ยิ น ที่ เ พื่ อ นบ่ น แล้ ว ก็ อ ยากจะ หัวเราะก๊าก เป็นความคิดที่ดีมากเพื่อนแต่ก่อนอื่นแกเริ่มซื้อลอตเตอรี่ ก่อนดีไหม? ไอ้คนไม่เคยซื้อลอตเตอรี่แต่บ่นอยากจะถูกลอตเตอรี่เนี่ย นะ? แล้วชาติไหนแกถึงจะถูกรางวัลล่ะไอ้รุ้ง? 28
ฝั นหวาน “แล้วพี่ครองภพเขายอมหรือเปล่า?” พลอยรุ้งถามไปรับ ประทานอาหารไป ถึ งจะเป็ นห่วงเพื่อน แต่กระเพาะน้อยๆ ของเธอก็ยังต้องการอาหารลงไปปรนเปรออยู่ดี “คงจะยอมหรอก วันนี้ก็ไปรับไอ้หมอกที่บ้านตั้งแต่เช้า ฉันก็ เลยหลบฉากออกมาก่ อ นให้ เ ขามี เ วลากระจุ๋ ง กระจิ๋ ง กั น เป็ น การ ส่วนตัวบ้าง” ปั้นดาวยิ้มหน้าบานน้าเสียงสดใส ถ้าเพื่อนมีความสุข ปั้นดาวก็มีความสุข “ฉันก็คิดว่างั้นแหละ ระดับพี่ครองภพแล้วรับมือไอ้หมอกได้ ทุกกระบวนท่านั่นแหละ” ครองภพรู้ทั้งจุดอ่อนและก็จุดแข็งของไอหมอก แล้วเพื่อนรัก ของเธอจะรอดพ้นเงื้อมมือของเขาไปได้อย่างไร? มันไม่มีทางรอดและ ก็คงไม่มีวันรอดด้วย “แล้วคุณหญิงแม่ของพี่ครองภพล่ะ ท่านจะทาอะไรไอ้หมอก หรือเปล่า? ฉันเป็นห่วงจริงๆ นะ” พอพูดถึงคุณหญิงแม่ของครองภพปั้นดาวก็ถอนหายใจด้ วย ความกลัดกลุ้ม นี่แหละคือปัญหาใหญ่ที่สุดสาหรับความสัมพันธ์ของ ไอหมอกและครองภพ “จะให้ทายังไงล่ะดาว ไฮโซตระกูลดีแถมยังรวยล้นฟ้าเขาก็ ต้องอยากจะได้ลูกสะใภ้ที่มันเหมาะสมกับตระกูลเขา มันต้องเงินต่อ เงินเท่านั้น เรือล่มในหนอง หนองมันจะไปไหน” พลอยรุ้งเบื่อจริงๆ ทาไมคนรวยชอบแต่งงานกับคนรวยจัง วะ? แต่งกับคนจนบ้างก็ได้ ความเหลื่อมล้าในสังคมมันจะได้ลดน้อย ถอยลง “เรือล่มในหนอง ทองมันจะไปไหนต่างหากไอ้รุ้ง หนองอะ แกเก็บ ไว้เองคนเดีย วเถอะคงไม่ มีใ ครอยากจะได้ แต่พูดก็พูดเถอะ ฉั น เห็ น ไอ้ห มอกแล้ว บอกได้ค าเดี ย วไม่ เคยคิ ด อยากจะมี แ ฟนรวย เลยว่ะ ขี้เกียจไปตบตีกับญาติโกโหติกาของอีกฝ่าย มันเหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ” 29
หวานใจจอมบงการ พลอยรุ้งรีบ พยักหน้าสนั บสนุ นค าพูดของปั้น ดาว ถ้าการมี แฟนรวยแล้วมันทาให้ชีวิตลาบากลาบนขนาดนี้เธอยอมอยู่เป็นโสด ตลอดชีวิ ต หรือ ไม่ ก็ เลื อ กเอากรรมกรมาเป็ น แฟนยั งจะมี ค วามสุ ข มากกว่า “ฉันก็ไม่เอาเหมือนกัน มีแล้วลาบาก แต่พี่ครองภพเขาคงจะ มีวิ ธี แก้ ไขอยู่แ ล้ว แหละ แต่ย ายหมอกมั นเอาแต่จะหนี เขาท่าเดีย ว ละสิ” ปั้นดาวพยักหน้า พลอยรุ้งเดาแม่นยังกะตาเห็น คงเพราะคบ กันมานานนั่นแหละ พวกเธอสามคนก็เลยมีความลับปิดบังกันไม่ได้สัก เรื่องเพราะรู้ทันกันไปหมดทุกเรื่องนั่นเอง “เดาแม่นมากถ้าแกตกงานแกไปเป็นหมอดูได้สบายๆ เลย นะเนี่ย” ปั้นดาวแซวพลอยรุ้ง “เออ…ฉันจะรับไว้พิจารณาก็แล้วกัน” พลอยรุ้ ง ยั ก คิ้ ว ปั้ น ดาวเห็ น แล้ ว ก็ ส่ า ยหั ว ด้ ว ยความระอา ทุกวันนี้เธอแทบจะลืมไปแล้วว่าคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเป็น ‘ผู้หญิง’ แถม แม่ เ พื่ อ นรั ก ยั ง ท างานร่ ว มกั บ ผู้ ช ายเป็ น โขยงกิ ริ ย าท่ า ทางความ อ่อนหวานแบบผู้หญิงที่ควรจะมีมันก็เลยเก็บเอาไปฝากธนาคารเอาไว้ เรียบไม่ยอมเบิกออกมาใช้ บุคลิกของพลอยรุ้งก็เลยค่อนไปทางผู้ชาย ดีไม่ดียังแมนกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก “เย็นนี้แกว่างไหมรุ้ง?” พลอยรุ้ ง ท าท่ า ครุ่ น คิ ด คนเสน่ ห์ แ รงแบบเธอจะว่ า งได้ อย่างไร? “เย็นนี้ไม่ว่างมีนัดแล้ว ทาไมเหรอ?” ปั้นดาวส่งค้อนให้เพื่อน ธุระที่ทาให้พลอยรุ้งไม่ว่างก็มีอยู่แค่ เรื่องเดียวเท่านั้นแหละ “เออ.ไม่ว่างก็ไม่เป็นไรคงจะนัดดวลเหล้ากับเพื่อนที่ทางาน ล่ะสิ ยังไงแกก็เป็นผู้หญิงนะเว้ยไปนั่งกินเหล้ากับผู้ชายเป็นโขยงมันไม่ 30
ฝั นหวาน ดีหรอก” พลอยรุ้งยิ้มเอาใจคุณแม่ปั้นดาว บางทีเธอยังสงสัยว่าปั้นดาว เป็นเพื่อนหรือเป็นแม่ของเธอกันแน่? ทาไมมันขี้บ่นเหลือเกิน? “ทายังไงได้ล่ะมันเป็นสังคม” พลอยรุ้งยกเอาสังคมขึ้ น มาอ้าง คนเราอยู่ในสังคมก็ ต้องมี สังสรรค์กับเพื่อนฝูงบ้างสิ ถึงแม้ว่าพลอยรุ้งจะสังสรรค์บ่อยไปหน่อย สังสรรค์ทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ แต่มันก็คือสังคมอีกสังคมหนึ่งก็ เท่านั้นเอง “อ้างสังคมทั้งปี” ปั้ น ดาวบ่ น เมื่ อ เห็ น ว่ า เพื่ อ นออกจะใช้ ชี วิ ต ส าราญจนเกิ น ผู้หญิง เธอไม่กลัวว่าจะมีคนคิดทามิดีมิร้ายมันหรอกกลัวจะไม่มีคนฉุด มันลงมาจากคานทองมากกว่า “มีเรื่องด่วนหรือเปล่าล่ะ?” ที่ถามไม่ใช่อะไรหรอก ถ้าเพื่อนมีเรื่องด่วนพลอยรุ้งก็พร้อม ที่จะเลื่อนคิวสังสรรค์ออกไปก่อน แต่ถ้าไม่มีเรื่องสาคัญเอาไว้วันหลัง ก็แล้วกันนะเพื่อน “ไม่มีหรอก จะชวนไปกินข้าวด้วยกันที่บ้านหมู่นี้ไอ้หมอกยิ่ง บ่นอยู่ด้วยว่าแกทาตัวยุ่งเหลือเกินจนมันจะลืมหน้าแกไปแล้ว” ปั้นดาวประชด “งานยุ่งนี่หว่าจะให้ทาไงได้ ไอ้เรามันก็ไม่ได้เกิดมาบนกองเงิน กองทอง ทุกวันนี้ก็เป็นลูกจ้างเขาทางานงกๆ ตั้งแต่เช้ายันเย็น เอางี้ เดี๋ยววันศุกร์ฉันไปหาแกสองคนที่บ้านก็แล้วกัน แกบอกให้มันทาตัวให้ ว่างรอฉันด้วยล่ะไม่ใช่เอาเวลาไปสวีตกับแฟนหนุ่มสุดหล่อจนปล่อย ให้ฉันกับแกนั่งสบตาปิ๊งๆ กินข้าวกันสองคน” “รุ้งแกไม่นึกชอบๆ ใครบ้างเหรอในที่ทางานของแก?” ปั้นดาวอดถามไม่ได้ เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาเธอกับไอหมอกก็ ยังไม่เคยมีบุญวาสนาได้เห็นผู้ชายที่พลอยรุ้งรู้สึกชอบพอมากเกินกว่า คาว่า ‘เพื่อน’ แม้แต่คนเดียว 31
หวานใจจอมบงการ “จะไปมี ไ ด้ ไ ง ไม่ มี ห รอก พวกมั น ลื ม ไปแล้ ว มั้ ง ว่ า ฉั น เป็ น ผู้หญิง” พลอยรุ้ ง โบกมื อ หั ว เราะร่ ว นเมื่ อ นึ ก ถึ ง งานวิ ศ วกรประจ า เครื่องจักรของเธอ ถึงแม้ว่าในแต่ละวันหญิงสาวจะถูกห้อมล้อมด้วย ชายหนุ่มมากหน้าหลายตาเพราะเธอเป็นวิศวกรหญิงเพียงคนเดียว ของบริ ษั ท แต่ ด้ ว ยบุ ค ลิ ก มาดแมนห้ า วหาญของหญิ ง สาวก็ ท าให้ ชายหนุ่มหน้ามนทั้งหลายขยาดเกินกว่าที่จะคิดเกินเลยกับพลอยรุ้ง มิหนาซ้าชายหนุ่มเหล่านั้นยังมองพลอยรุ้งเป็นเพื่อนชายไม่ใช่เพื่อน สาวด้วยซ้าไป “ก็เพราะแกมัวแต่ทาตัวมาดแมนแบบนี้น่ะสิ” “แล้วแกจะให้ฉันใส่กระโปรงไปปีนไปมุดซ่อมเครื่องจักรหรือ ยังไงไอ้ดาว?” ปั้น ดาวส่งค้ อนให้กั บ ค าถามของเพื่อนรัก เธอรู้ว่ างานของ พลอยรุ้งต้องการความทะมัดทะแมงและความคล่องตัว “ขืนฉันใส่กระโปรงไปทางานเวลาฉันซ่อมเครื่องจักรรถหวอ คงออกมาวิ่งเพ่นพ่าน สงสารคนมองว่ะมันจะช็อกตายถ้าได้เห็นของ แปลก” “ฉันไม่อยากพูดกับแกแล้ว วันศุกร์อย่าลืมโผล่หน้าไปให้เห็น ด้วยล่ะ” ปั้น ดาวเหลือบตามองนาฬิก าซึ่งใกล้จะได้เวลาการทางาน รอบบ่ายแล้วก็เลยตัดบท พูดกับไอ้เพื่อนคนนี้ทีไรไม่เคยได้เรื่องสักที “รับรองวันศุกร์จะไม่โผล่หน้าไปอย่างเดียวจะเอาตัวไปด้วย กลัวพวกแกตกใจถ้าเห็นหัวฉันอย่างเดียว” พลอยรุ้งยักคิ้วหลิ่วตา “ปากเสีย แกอยากเป็นผีหัวขาดหรือยังไง?” ชอบพูดเป็นลาง อยู่เรื่อยไอ้เพื่อนคนนี้ “ไปทางานเถอะเดี๋ยวเข้างานช้านะฉันก็จะรีบไปเหมือนกัน เดี๋ยววันศุกร์ตอนเย็นเจอกันฝากบอกไอ้หมอกด้วยนะ” 32
ฝั นหวาน ปั้นดาวพยักหน้ าก่อนจะลุกขึ้น คว้ากระเป๋าเดินออกไปจาก ร้าน ซึ่งก็ไม่ใช่ร้านหรูหราอะไรเป็นร้านขายข้าวแกงธรรมดาที่คนเดิน ถนนแบบพวกเธอมีกาลังพอจะซื้อกินได้ eee
33
3 รัชดาไม่ร้องไห้คิดถึงแย่เหรอ?” ครองภพชะงั ก เมื่ อ เดิ น เข้ า ไปในห้ อ งรั บ แขกแล้ ว มองเห็ น ผู้ชายใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับเขานั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟา ก็เลยหยุดทักเมื่อเห็นว่าพี่ชายไม่ออกไปท่องราตรีเหมือนทุกคืนที่ผ่าน มา สงสัยวันนี้พายุจะพัดผ่านเข้าประเทศไทย อาณาจักรละสายตาขึ้น มองน้องชายที่ยื่นกระเป๋าเอกสารกับเสื้อนอกส่งให้คนรับใช้แล้วก็แยก เขี้ยวใส่ “ฉันก็ไม่ได้อยากอยู่นักหรอก แต่คุณแม่น่ะสิบอกว่าวันนี้จะมี แขกสาคัญมาทานอาหารที่บ้าน ถ้าฉันไม่อยู่รับแขกท่านจะยึดรถฉัน” ครองภพยิ้มนิดหนึ่งเมื่อฟังพี่ชายเล่าจบ ‘แขกคนสาคัญ’ ของ คุณแม่คงจะหนีไม่พ้นบรรดาไฮโซไฮซ้อ หรือไม่ก็พวกเศรษฐีทั้งหลาย แหล่ที่จะพาลูกสาวมาแนะนาให้รู้จัก กับพวกเขานั่น แหละ เรียกว่ า ประเคนส่งให้กันถึงที่ “มิน่าวันนี้คุณแม่บอกให้ผมรีบกลับบ้าน” ครองภพนั่งลงบนโซฟาตรงข้ามกับพี่ชาย “ท่าทางเพลียๆ ทะเลาะกับน้องหมอกมาหรือยังไงเจ้าภพ?”
ฝั นหวาน อาณาจักรอดจะถามไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางเหนื่อยๆ กับแววตา อ่อนล้า ของน้ อ งชาย คนที่ทาให้ค รองภพมี อ าการแบบนี้ ได้ มี เพีย ง คนเดียวเท่านั้น “ยิ่งกว่าทะเลาะอีกพี่จักร เขาขอเลิกกับผม” ครองภพตอบน้าเสียงเบื่อหน่ าย เขาไม่เข้าใจความคิด ของ ผู้หญิงจริงๆ “เฮ้ย! นายไปทาอะไรให้เขาโกรธล่ะเจ้าภพ?” อาณาจักรตกใจ อย่างไอหมอกเนี่ยนะที่จะขอเลิกกับครองภพ ไม่น่าจะเป็นไปได้ “ไม่ได้ทาอะไรสักหน่อย แต่ยายผู้หญิงปากแข็งใจอ่อนนั่นคิด มากไม่ได้เรื่องเองต่างหาก” ค าพู ด ที่ ฟั ง เหมื อ นจะต่ อ ว่ า แต่ ร อยยิ้ ม อ่ อ นโยนที่ ป ระดั บ ประดาบนใบหน้ า หล่อ เหลาของน้ อ งชายเวลาที่ พูด ถึ งคนรัก ท าให้ อาณาจักรอดไม่ได้ที่จะส่งยิ้มล้อเลียนไปให้น้องชาย “พูดแบบนี้แสดงว่าจะไม่ยอมเลิกกับเขาแน่นอน?” ครองภพยิ้มตอบพี่ชาย เรื่องที่ไอหมอกคิดจะไปจากเขาเธอ คงได้แค่นั่งฝันกลางวันไปวันๆ เท่านั้นแหละ เขาไม่มีทางยอมให้เธอ สมหวังเด็ดขาด “ผมไม่มีทางเลิกกับยายบ้านั่นหรอกน่าพี่จักร เขาเป็นของผม และจะต้องเป็นของผมคนเดียวตลอดไปด้วย” ค ายื น ยั น หนั ก แน่ น ของน้ อ งชายท าให้ อ าณาจั ก รอดที่ จ ะ หัวเราะไม่ได้ เพลย์บอยอย่างเขาไม่เข้าใจเลยว่าทาไมครองภพถึงได้ รัก มั่น จริงจังอะไรขนาดนั้ น ? เขามี ความสุข กั บการเปลี่ยนคู่ค วงไป เรื่อยๆ มากกว่าจะมานั่งจริงจังกับผู้หญิงแค่คนเดียว “บูชาในรักแท้เหลือเกินนะ” อาณาจักรหัวเราะเบาๆ บางครั้งชายหนุ่มก็เคยนึกอยากเจอ รักแท้สักครั้งเหมือนกัน อยากจะรู้นักว่ารักแท้จะให้ความรู้สึกดีขนาด ไหน? แต่คิดไปคิดมาการรักเดียวใจเดียวคงไม่เหมาะกับผู้ชายหลายใจ 35
หวานใจจอมบงการ อย่างเขาเท่าไหร่ “ผมไม่ ไ ด้ บู ช าในความรั ก แต่ ผ มเชื่ อ มั่ น ในความรู้ สึ ก ของ ตัวเองต่างหาก” ครองภพยกแก้ ว น้ าแร่ ที่ ค นรั บ ใช้ เ อามาเสิ ร์ ฟ และก็ ถ อย ออกไปอย่างรู้งานขึ้นดื่มแก้กระหาย ตลอดระยะเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ ผ่านมาไอหมอกทาให้ชีวิตประจาวันของเขาเหนื่อยมากขึ้นกว่าเดิม หลายเท่า เพราะตั้งแต่เธอบุกไปที่ห้องทางานของเขาและประกาศ เสียงดังฟังชัดว่าจะ ‘เลิก’ คบกัน เขาก็เลยต้องตามรับตามส่งตามเฝ้า ไม่ให้คลาดสายตา ขืนเป็นแบบนี้อีกต่อไปในไม่ช้าเขาจะต้องตายเพราะร่างกาย ทรุดโทรมแน่ๆ แต่พอนึกถึงกลิ่นแก้มหอมอ่อนๆ กับความหวานราว กับรวงผึ้งของริมฝีปากบางก็ทาให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาอย่างประหลาด อย่างน้ อยรบกั บ ไอหมอกก็ สนุ ก และสุข ใจกว่ ารบกั บ งานเยอะแยะ นอกจากจะได้ความชื่น ใจแล้วยังได้ค วามสนุก สนานเบิ กบานใจอีก ต่างหาก “ฉันขอเอาใจช่วยให้ความรักของนายอยู่รอดไปจนตลอดรอด ฝั่งก็แล้วกัน ภพ คุณพ่อบอกนายหรือยังเรื่องที่ท่านซื้อหุ้นของคุณอา ประชา” ครองภพพยักหน้า บริษัทของคุณอาประชาเพื่อนสนิทของ คุ ณ พ่ อ ก าลั ง ประสบปั ญ หาภาวะขาดทุ น บิ ด าจึ ง ยื่ น มื อ เข้ า ไป ช่วยเหลือโดยการซื้อหุ้นของคุณอาประชาเอาไว้และจะส่งอาณาจักร เข้าไปบริหารงานแทนเพื่อช่วยฟื้นฟูกิจการ และบิดาจะส่งมอบกิจการ คืนให้กับคุณอาประชาหลังจากที่อาณาจักรทาให้บริษัทกลับสู่สภาวะ ปกติเรียบร้อยแล้ว “พี่จะเข้าไปเริ่มงานวันไหนล่ะ?” ครองภพถามไถ่ถึงเรื่องงาน ของพี่ชาย “วันจันทร์” อาณาจักรตอบสั้นๆ แม้ว่าเขาจะมีบุคลิกไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่า 36
ฝั นหวาน น้องชายเพราะออกไปในทางเจ้าสาราญ เจ้าชู้ประตูดิน แต่ชายหนุ่มก็ เป็ น นั ก ธุ ร กิ จ ที่มี ค วามสามารถมี สมองปราดเปรื่อ งและมี ส ายตาที่ กว้ างไกลและเอาจริงเอาจังกับ การทางานเพราะกิจการที่มากมาย หลายอย่างของครอบครัว ถ้าเขาไม่เอาจริงเอาจังเรื่องงาน งานทุก อย่างคงจะเข้าไปกองสุมที่ครองภพหมดแน่ๆ เรียกได้ว่าทั้งอาณาจักร และครองภพล้วนเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสาเร็จกับงานที่ทาและ เก่งกาจในการทาธุรกิจทั้งคู่ “ฉันมีงานต้องทาเพิ่มมาอีกอย่างหนึ่งแล้ว แบบนี้ฉันจะหา เวลาไปพบน้องๆ หนูๆ ตอนไหนวะเนี่ย?” อาณาจักรเริ่มโอดครวญ แต่ครองภพก็ทราบดีว่าพี่ชายเพียง แค่ล้อเล่นมากกว่าจะคิดจริงจัง คนอย่างอาณาจักรต่อให้มีงานกอง ท่วมเป็นภูเขาชายหนุ่มก็สามารถบริหารเวลาพาตัวเองไปพัวพันกับ สาวๆ ได้ เพราะสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ‘ผู้หญิง’ เป็นสิ่งสาคัญในชีวิตของ อาณาจักรที่ชายหนุ่มขาดไม่ได้ “พี่ก็เรียกน้องๆ หนูๆ ของพี่ไปบริการที่บริษัทสิ” “เป็นความคิดที่ดี” อาณาจัก รหัว เราะร่ว นแม้ จะรู้ว่ าถู ก น้ องชายประชดก็ ต าม เขามองใบหน้ าคมคายของน้ องชายแล้ว ก็ อดที่จะรู้สึก สงสารไม่ ไ ด้ ครองภพคงจะเครียดไม่น้อยทีเดียว ไหนจะงานบริหารโรงแรมที่ไม่รู้ ที่บ้านเขาจะรวยอะไรกันนัก กันหนาสร้างเอาไว้หลายแห่งเหลือเกิน ไหนจะบริษัทส่งออกอีก แล้วยังมีปัญหาส่วนตัวกับคนรัก เขาล่ะกลุ้ม แทน แต่ตัวเขาเองก็ใช่ย่อย อาณาจักรเองก็ต้องรับผิดชอบงานในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ และกิจการจิปาถะเล็กๆ น้อยๆ ของตระกูลภาระหน้าที่ไม่ได้ต่างกัน เลย ทาไมคุณพ่อคุณแม่ไม่ทาลูกชายออกมาเยอะๆ สักสิบยี่สิบคนจะ ได้มาช่วยกันทางาน ตอนนี้เขากับน้องชายใกล้จะกลายเป็นเครื่องจักร เข้าไปทุกทีแล้ว ในไม่ช้าคงต้องหันมากินน้ามันเป็นอาหารแทนข้าว เสียแล้ว 37
หวานใจจอมบงการ “ทาไมนายไม่ขอหมอกเขาแต่งงานล่ะภพ?” ครองภพถอนหายใจเฮือกใหญ่ ถ้ามันทาง่ายแบบนั้นก็ดีน่ะสิ แค่ เ ป็ น แฟนกั น แม่ คุ ณ ยั ง ไม่ อ ยากเป็ น ห่ ว งโน่ น ห่ ว งนี่ ความไม่ เหมาะสมเอย ฐานะชาติตระกูลเอย ขืนให้มาเป็นเมียเขากลัวว่าคุณ เธอจะผูกคอตายหนีการแต่งงานเอาน่ะสิ “ลากไปปล้าแล้วเอาไปขังที่เกาะยังง่ายกว่ าขอแต่งงานอีก พี่จักร” ครองภพตอบน้าเสียงราบเรียบ อาณาจักรหัวเราะเมื่ อได้ยิน คาตอบของน้องชาย “แล้วทาไมแกไม่ทาเสียเลยล่ะ?” นอกจากจะไม่ ห้ามปรามแล้ว อาณาจัก รยังยุยงส่งเสริมอีก ต่างหาก “ยังไม่มีเวลา เอาไว้หาเวลาให้ลงตัวก่อน พี่จักรจะมาทางาน แทนผมสักเดือนสองเดือนไหมล่ะ? ผมจะได้ลงมือวันนี้พรุ่งนี้ไปเลย” ครองภพถามหน้าตาย อาณาจักรส่ายหน้าทันที เฉพาะงาน ของเขาก็เยอะแยะมากมายจนไม่รู้จะเริ่มทาอะไรก่อนแล้ว ถ้ายังเสนอ หน้าไปทางานในส่วนของครองภพอีกละก็…เขาต้องสุขภาพทรุดโทรม ไม่มีเวลาพักผ่อนจนช็อกตายภายในสามวันแน่นอนเลย “ไอ้บ้า! แค่งานของฉันก็กองท่วมหัวจนแทบอยากจะแยกร่าง สักสิบร่างแล้วขืนเอางานของนายมาทาอีกฉันคงตายคากองงานแน่ๆ นายระงับแผนการของนายเอาไว้ก่อนก็แล้วกัน” ครองภพกระตุกยิ้มนิดหนึ่ง “ทีตายคาอกไม่เห็นจะกลัว” อาณาจักรยิ้มเจ้าเล่ห์ “มันไม่เหมือนกันโว้ย ยิ่งอกขาวๆ อวบๆ นุ่มๆ มาเถอะฉัน ชอบ” “ยังไม่เบื่ออีกหรือไง?” ครองภพส่ายหน้ากับคาตอบของพี่ชาย เห็นซบอกสาวๆ ทุกวัน 38
ฝั นหวาน ทาไมยังไม่เบื่ออีกก็ไม่รู้เหมือนกัน “ไม่เบื่อง่ายๆ หรอกของแบบนี้ แล้วตกลงนายจะฉุดน้องหมอก เขาจริงๆ หรือวะ?” อาณาจักรขมวดคิ้วถาม “ถ้ามันจาเป็น” น้าเสียงราบเรียบของน้องชายทาให้อาณาจักรอดจะเป็นห่วง คนตัวเล็กร่างบางที่ดารงตาแหน่งเป็นแฟนคนปัจจุบันของมันขึ้นมา ไม่ ได้ แม้น้ าเสีย งของครองภพจะราบเรีย บไม่ ได้เอาจริงเอาจัง แต่ ไอ้เสียงแบบนี้แหละที่น่ากลัวที่สุด ถ้าหากความอดทนของเจ้าน้องชาย สุดที่รักถึงขีดจากัดเมื่อไหร่ไอหมอกเดือดร้อนจริงๆ แน่ “ฉันขอถามอะไรนายสักอย่างสิภพ” ครองภพพยักหน้านิดหนึ่ง “ถามมาสิพี่จักร ถ้าตอบได้ก็จะตอบ” อาณาจักรจ้องหน้าน้องชายไปด้วยระหว่างที่ถามคาถาม “นายเองก็ผ่านผู้หญิงมาไม่น้อย ทุกวันนี้ก็มีผู้หญิงมากมายที่ สวยกว่าหมอกเพียบพร้อมกว่าหมอกเสนอหน้ามาให้นายเลือก แล้ว ทาไมนายถึงได้ปักใจกับเขาขนาดนั้น?” อาณาจักรอยากรู้จริงๆ ชายหนุ่มไม่ได้ดูถูกไอหมอก แต่เขาไม่ เข้าใจ สาหรับ เขาแม้จะใช้ชีวิต สาราญเกิ นเลยไปบ้าง แต่ถ้าเขาจะ เลื อ กผู้ ห ญิ ง มาเป็ น คู่ ชี วิ ต จริ ง ๆ ชายหนุ่ ม ก็ ค งคว้ า เอาสั ก คนที่ เพียบพร้อมเหมาะสมกันเพราะขี้เกียจมีปัญหากับคุณแม่สุดที่รัก เขา เป็นพวกไม่ชอบความวุ่นวาย “พี่จักรเคยนึกรักผู้หญิงพวกนั้นหรือเปล่าล่ะ?” ครองภพยังไม่ตอบแต่เลือกที่จะเป็นฝ่ายถามพี่ชายแทน “ไม่เคยหรอก จะรักได้ไงวะ บางทีตื่นมาฉันยังจาไม่ได้เลยว่า ผู้หญิงที่นอนอยู่ข้างๆ ชื่ออะไร?” อาณาจักรตอบทันทีแบบไม่ต้องคิด “ผมก็ไม่เคยรู้สึกอะไรเลยกับผู้หญิงพวกนั้น แต่ความรู้สึกที่ ผมมีให้กับหมอกมันเป็นความรู้สึกที่สาคัญมากและผมคงไม่สามารถ 39
หวานใจจอมบงการ หาคนที่ ท าให้ ผ มรู้ สึ ก แบบนี้ ไ ด้ อี ก แล้ ว ผมจะไม่ ย อมเสี ย หมอกไป เด็ดขาด ผมไปอาบน้าก่อนนะครับพี่จักร” อาณาจักรพยักหน้า ไม่ยอมเสียไปงั้น เหรอ? ชายหนุ่มยังไม่ เคยเกิดความรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย เมื่อไหร่เขาจะ ได้สัมผัสความรู้สึกแบบนั้นบ้างวะ คงจะสนุกตื่นเต้นพิลึก เดียว ‘แขกคนสาคัญ ’ ของคุณแม่สุดที่รักก็คือเศรษฐีนีเจ้าของร้าน เพชรชื่อดังคุณพิมพากับลูกสาวคนสวย พราวฟ้า มณีเสตะบุษย์นั่นเอง ครองภพกับ อาณาจักรยกมือไหว้ทาความเคารพคุณ พิมพา ส่วนคุณหญิงศศิประภายิ้มแย้มหน้าชื่นตาบานอยู่ข้างๆ สามี “หนูฟ้าเขาเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก น้องสวยขึ้นจนจาไม่ได้ เลยล่ะสิ ตาจักรตาภพ?” คุณ หญิงศศิ ประภาหัน มาขอความคิด เห็นจากลูก ชาย เปิ ด ทางการเข้ามาเป็นลูกสะใภ้ของครอบครัววัชราธรเต็มที่ “ครับ” ครองภพตอบรับสั้นๆ ท่าทางไม่ยินดียินร้าย แต่อาณาจัก ร ดีกว่านิดหนึ่งที่ยังอุตส่าห์โปรยยิ้มให้พราวฟ้าทั้งๆ ที่เขาอยากจะบิน ปร๋อออกไปเที่ย วใจแทบขาด แม้อาณาจัก รจะชอบผู้ห ญิงสวย แต่ ตอนนี้ชายหนุ่ม ถือว่ าพราวฟ้าเป็ น ‘ตัวซวย’ ที่ทาให้เขาอดออกไป ท่องราตรีในค่าคืนนี้ “หลานจักรกับหลานภพ หล่อเหลาขนาดนี้มิน่าถึงเป็นหนุ่ม เนื้อหอมสาวๆ ตามกันกรอ” คุ ณ พิ ม พาชื่น ชม นอกจากจะหล่อ แล้ว ยั งรวยเพี ย บพร้ อ ม ขนาดนี้ คุ ณ พิม พายิน ดีรั บ เป็ น ลูก เขยด้ ว ยความเต็ ม ใจทั้ งพี่ ทั้ง น้ อ ง ไม่ ว่ าจะเป็ น คนไหนขอให้ได้สัก คนเถอะ คุ ณ พิม พาไม่เกี่ ย งอยู่แ ล้ว พราวฟ้ายิ้มซุกซนแม้สองพี่น้องหนุ่มสุดหล่อจะพยายามรักษามารยาท ได้ดีไม่มีที่ติแต่เธอก็รู้ดีว่าพวกเขาไม่ค่อยอยากจะอยู่ร่วมรับประทาน 40
ฝั นหวาน อาหารมื้อนี้สักเท่าไร ดังนั้นหลังจากรับประทานอาหารเสร็จเมื่อคุณหญิงศศิประภา ไล่ลูก ชายให้พ าพราวฟ้ าออกไปเดิ น ชมสวนซึ่ง ก็ ต กเป็ น หน้ าที่ข อง ครองภพไปโดยปริย ายเพราะอาณาจัก รมีโทรศัพ ท์เข้ามาช่ว ยชีวิ ต เอาไว้ทันเวลา ครองภพอยากจะตะโกนออกมาดังๆ ด้วยความอัดอั้น ตันใจ มืดขนาดนี้จะไปชมสวนให้มันได้อะไรขึ้นมา? แต่ชายหนุ่มก็ต้อง ยอมทาตามคาสั่งมารดาเพื่อเป็นการรักษามารยาท คุณหญิงกับคุณพิมพาเอียงหน้ากระซิบกระซาบหัวเราะกัน มี เพี ย งแค่ คุ ณ พลวั ฒ น์ ที่ ม องตามลู ก ชายด้ ว ยความเห็ น ใจ ทั้ ง ๆ ที่ คุณหญิงศศิประภาก็รู้อยู่เต็มอกว่าครองภพมีคนที่เขารักอยู่แล้ว ยังจะ พยายามแยกคนรักออกจากกันอีกหรือเนี่ย? เรื่องเอาไว้และจัดการตามความเหมาะสมได้เลยผมอนุญาต” ครองภพเปิดประตูออกไปจากห้องทางานสุดหรูหลังจากที่ เซ็นเอกสารแฟ้มสุดท้ายเสร็จ ชายหนุ่มหยุดสั่งงานเลขาหน้าห้องซึ่ง นลินก็รับคาสั่งทันที “ค่ะท่านรอง” ท่ า นรองกรรมการเดิ น ตั ว ปลิ ว ไปที่ ลิ ฟ ต์ ส่ ว นตั ว วั น นี้ เ ขา เครียดจากการประชุมมาตั้งแต่เช้าตอนนี้เป็นเวลาที่เขาอยากจะไป พักผ่อนหย่อนใจแก้เครียด ครองภพหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและก็ กดเบอร์ไปหาปั้นดาว คนที่จะทาให้เขารู้สึกผ่อนคลายได้มีเพียงคน เดียวเพราะฉะนั้นเขาจะต้องทราบตาแหน่งที่แน่ชัดว่าตอนนี้ไอหมอก อยู่ที่ไหนก็ เลยต้องอาศั ยความช่ว ยเหลือจากเพื่อนสนิทของเธอซึ่ง ตอนนี้เป็นกองหนุนหน่วยพิเศษให้กับเขาเพื่อไม่ให้เธอรู้ตัวและหนีเขา ไปก่อน 41
หวานใจจอมบงการ ไอหมอกติดอ่างเมื่อเห็นร่างสูงสมาร์ตที่โผล่มายืนตรงหน้าเธอ แล้วก็เบิกตากว้างทาหน้าตกใจเหมือนกับเห็นผีกลางวันแสกๆ ตอนนี้ เป็ น เวลาทางานของเขานี่ น า ทาไมคนบ้ างานอย่างครองภพถึ งได้ ออกมาเดินเพ่นพ่านในเวลาทางานได้ล่ะ? “ออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนหน่อยสิ” พ่อเจ้าประคุณบัญชาโดยไม่ได้ดูนาฬิกาเลยว่าตอนนี้ยังเป็น เวลาทางานของเธออยู่ เธอเป็นลูกจ้างนะ ไม่ใช่เจ้าของกิจการแบบ เขาที่นึกอยากจะออกไปไหนตามใจชอบเมื่อไหร่ก็ได้ “ไปไม่ได้หรอกตอนนี้ยังเป็นเวลาทางานของฉันอยู่นะ” ไอหมอกขบคิดวิธีหาทางไล่เขาให้ออกไปเร็วที่สุดเท่าที่จะทา ได้ เพราะตอนนี้ เ ธอก าลั ง ตกเป็ น เป้ า สายตาของเพื่ อ นร่ ว มงาน โดยเฉพาะพนักงานสาวๆ ที่ส่งสายตามาหาเขากันเป็นแถว ชิ…เสน่ห์ แรงนักนะยะ! หมั่นไส้! “คุณบันลือผมขอยืมตัวลูกน้องคุณหน่อยได้ไหมครับ?” ครองภพหันไปถามเจ้านายของเธอที่เพิ่งเดินออกมาจากห้อง ทางาน ไอหมอกอดจะเห็นใจคุณบันลือไม่ได้เมื่อเห็นเขามองครองภพ เหมือนครองภพเป็นเจ้าพ่อหรือไม่ก็พวกมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ท่าทางทรงอานาจของพ่อเจ้าประคุ ณ แค่ เห็น คนขวั ญ อ่อน แบบคุณบันลือซึ่งเป็นแค่เจ้าของบริษัทโฆษณาเล็กๆ ก็ขาสั่นแทบจะ เดินไม่ได้แล้ว มีหรือที่บั นลือจะกล้าขัดใจผู้ยิ่งใหญ่อย่างครองภพซึ่ง นั่นหมายความว่าบริษัทเล็กๆ ของเขาอาจจะมีปัญหาตามมาก็ได้ ถ้า หากว่ากล้าเอาไม้จิ้มฟันไปงัดกับยักษ์ใหญ่อย่าง วัชราธร กรุ๊ป “ชะ…เชิญตามสบายเลยครับคุณครองภพจะเอาไปกี่วันก็ได้ ครับ” นั่ น ดู คุ ณ เจ้ า นายที่ แ สนดี ข องเธอสิ มี ก ารแถมให้ เ ขาอี ก ต่างหาก เฮ้อ! “ขอบคุณครับ” ครองภพแจกรอยยิ้มมหาเสน่ห์ที่ทาให้สาวๆ ใจละลายลงไป 42
ฝั นหวาน กองแทบเท้าได้ทันทีถ้าเขาคิดจะยิ้ม “ไปกันเถอะ” ครองภพไม่รอให้ไอหมอกปฏิเสธเขาดึงข้อมือบางให้เดินตาม เขา ขาเขายาวกว่าก้าวได้เร็วกว่าทั้งๆ ที่เขาเดินไปเรื่อยๆ สบายๆ แต่ ไอหมอกต้องซอยเท้าจนเกื อบจะกลายเป็ น วิ่งเพื่อไม่ ใ ห้ตัวเองต้อง สะดุดล้มลงไปกองที่พื้น ไม่งั้นเขาคงลากเธอต่อไปทั้งๆ ที่เธอล้มกลิ้ง คลุกอยู่กับพื้นนั่นแหละ แบบนั้นเธอจะเจ็บตัวและขายหน้าเปล่าๆ “คุณครองภพ!” ไอหมอกเรียกชื่อเขาเบาๆ แต่ครองภพก็ตะคอกสวนกลับมา ทันที “หุบปากไปเลย ยังไม่อยากคุย” คาพูดประโยคถัดมาถูกกลืนลงคอกะทันหันเมื่อได้ยินคาสั่ง ของเขา เออ! ดี เ นอะอยู่ ดี ๆ ก็ ม าลากเธอออกจากออฟฟิ ซ ข่ ม ขู่ เจ้านายเธอ แล้ว ยังมาข่ ม ขู่ เธอต่ออีก โอ๊ย ! โมโหแต่ทาอะไรไม่ ได้ ! ครองภพลากเธอหัวซุกหัวซุนมาที่ลานจอดรถเล็กๆ ของบริษัทที่รถคัน หรูสัญชาติยุโรปราคาแปดหลักของเขาจอดเด่นเป็นสง่ารออยู่ เขายื่น ธนบัตรใบละพันให้คนขับรถสองใบก่อนจะยัดไอหมอกเข้าไปในรถ และเดินอ้อมขึ้นไปประจาที่คนขับ เห็นแล้วไอหมอกก็อยากจะเป็น คนขับรถบ้านเขาจริงๆ กะอีแค่เจ้านายจะขับรถเองแค่เนี้ยให้เงินค่า รถกลับบ้านคนขับรถตั้งสองพัน! อารมณ์พ่อเจ้าประคุณให้กรุ่นขึ้นมา เพราะครองภพเป็นคนโมโหแรง เขาไม่ชอบคนขัดใจ หรือขัดคาสั่ง เขาสั่งอะไรทุกคนต้องทาตามทันที แต่เธอก็ลืมตัวชอบขัดคาสั่งเขาเป็นประจา แม้ตอนนี้เธอจะคันปาก ยิบ ๆ อยากจะถามเขาเหลือเกิน ว่ าเขาจะพาเธอไปที่ไหน แต่ค าว่ า ‘หุบปาก ยังไม่อยากคุย ’ ก็ตามมาหลอนอยู่ แต่ไอหมอกก็ทนต่อไป ไม่ไหวเมื่อเห็นเขาเบนรถออกนอกเส้นทางราวกับว่าจะไปต่างจังหวัด 43
หวานใจจอมบงการ “เราจะไปไหนกันคะ?” ครองภพปรายตามองไอหมอกนิ ดหนึ่ งและก็ หัน ไปตั้งหน้ า ตั้งตาขับรถต่อ “นึกว่าจะไม่ถามเสียอีก” อ้าว! ก็ใ ครล่ะที่บอกว่าให้ ‘หุบปาก ไม่อยากคุย ’ แล้วยังมี หน้ามาแขวะเธอหน้าตาเฉยอีก ไอหมอกนึกอยากจะด่าเขาเจ็บๆ สัก ประโยคแต่ต้องระงับความอยากเอาไว้ก่อนเพราะถ้าเกิดเธอพ่นคาพูด อะไรผิดหูออกไปคนที่จะเจ็บตัวอาจจะกลายเป็นเธอก็ได้ “ก็คุณสั่งฉันให้หุบปากจาไม่ได้หรือยังไง?” ไอหมอกท้ ว งเขาด้ ว ยน้ าเสีย งที่ เธอพยายามพูด ให้ มั น ฟัง ดู นุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทาได้ “เธอเชื่อฟังคาสั่งของฉันขนาดนั้นเชียว?” ใบหน้าคมคายมีรอยยิ้มประดับขึ้นมาทันที ยังจะมาทาหน้า ภูมิใจอีก ที่ฉันต้องฟังนายก็เพราะเป็นห่วงสวัสดิภาพของตัวเองหรอก ย่ะ! “เราจะไปไหนกันคะ?” ไอหมอกถามถึงจุดหมายปลายทางที่เขาจะพาเธอไป อย่าง น้อยเธอก็อยากรู้ว่าเขาจะพาเธอไปฝังเอาไว้ที่ไหน? “พัทยา” ครองภพตอบสั้นๆ “พัทยา!” ไอหมอกอุทาน “ใช่ พั ท ยา วั น นี้ เ ป็ น วั น ศุ ก ร์ พ รุ่ ง นี้ ก็ วั น เสาร์ เ ธอไม่ ต้ อ งไป ทางานเราไปพักผ่อนกันดีกว่า” ครองภพไม่ เดือดร้อนแถมยังไม่สนใจด้ว ยว่ าเพื่อนร่วมทาง ของเขาจะอยากไปหรือเปล่า? “ละ…แล้วคุณไม่คิดจะถามฉันก่อนเลยเหรอว่าฉันจะไปกับ คุณได้ไหม? ฉันมีธุระอะไรหรือเปล่า?” 44
ฝั นหวาน ถามเหรอ? ขืนถามเธอก็ต้องหาเหตุผลนู่น เหตุผลนี่ มาอ้าง เพื่อปฏิเสธให้เขาอารมณ์เสียเปล่าๆ แล้วเขาจะถามไปเพื่ออะไร? “ครองภพฉันไปค้างที่พัทยากับคุณไม่ได้หรอกนะคะ ฉันไม่มี เสื้อผ้ามาสักชุด” ไอหมอกพยายามพูดดีๆ กับเขา “ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปแวะซื้อเอาก็ได้” ดูเขาตอบสวนกลับมา ราวกับว่ามั นเป็นเรื่องง่ายเหลือเกิ น เธอจะแผลงฤทธิ์ใส่เขามากก็ไม่ได้ เพราะตอนที่เขาลากเธอออกมา เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะหยิบกระเป๋าตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอไม่มีเงิน แม้แต่บาทเดียว ขืนลองดีกับเขาแล้วเขาปล่อยเธอทิ้งไว้กลางทางเธอก็ ตายกันพอดี “ฉันไม่มีเงิน คุณก็เห็นว่าฉันไม่ได้หยิบกระเป๋าออกมา” ครองภพยิ้มนิดหนึ่ง เธอไม่มีเงินแต่เขามีเงินนี่นามีเยอะด้วย เพราะฉะนั้นแค่เสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวของไอหมอกมันไม่ใช่ปัญหา สาหรับเขาอยู่แล้ว “ไม่ เป็ น ไรสุด สัป ดาห์นี้ ฉั น จะเลี้ย งดูเธอเอง เลี้ย งดูอย่างดี เชียวล่ะ” ประโยคสุดท้ายของเขา ชายหนุ่มหันมามองเธอด้วยนัยน์ตา พราวระยับจนเธอหน้าแดงก่า มันฟังดูแปลกๆ นะ จะเลี้ยงดูฉันแล้ว ถามความเห็นของฉันหรือยังว่าอยากให้เลี้ยงดูหรือเปล่า? โอ๊ย! มึนหัว ยิ่งพยายามถอยห่ างจากเขามากเท่าไร เขาก็ยิ่งเข้ามาพัวพันจนสลัด ไม่หลุดดิ้นหนีไม่ได้ แล้วเธอจะทาอย่างไรต่อไป “แล้วกระเป๋าของฉันล่ะคะ จะทายังไง?” ไอหมอกยังคิดห่วงสมบัติส่วนตัวอันน้อยนิดของเธอ “โทรไปบอกให้คุณดาวไปเอาให้” หญิงสาวจาใจต้องหยิบโทรศัพท์ของชายหนุ่มขึ้นมาและก็กด เบอร์ของเพื่อนรัก ปั้นดาวไม่ปฏิเสธแม้แต่นิดเดียวหนาซ้ายังส่งเสียง กระดี๊ ก ระด๊ า เป็ น ปลากระดี่ ไ ด้ น้ าราวกั บ ตั ว เองจะไปเที่ ย วกั บ เขา 45
หวานใจจอมบงการ เสียเอง ดูท่าเพื่อนของเธอจะถูกเขาซื้อไปหมดแล้ว (เพิ่งรู้เหรอ?) ไอหมอกวางสายจากเพื่อนรักและก็หันไปมองทิวทัศน์ด้าน นอกแทน เพราะครองภพตั้ง หน้าตั้งตาขับรถไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย ต่อให้เธอทั้งอุทธรณ์และยื่นฎีกาเขาก็คงไม่สนใจจะรับฟัง แล้วเธอจะ ทาเพื่ออะไร? เปลืองพลังงานและทาร้ายกล่องเสียงของตัวเองเปล่าๆ ไอหมอกเอนตัวลงกับเบาะ มองทิวทัศ น์ไปเรื่อยๆ และสักพัก เธอก็ ค่ อ ยๆ หลั บ ไปจริ ง ๆ ครองภพหั น มามองเสี้ ย วหน้ า นวลละมุ น ที่ หลับใหลไปแล้ว ด้วยแววตาอ่อนโยนก่อนจะหันไปสนใจกับท้องถนน เบื้ อ งหน้ า ต่ อ ไป เอาน่ า ตอนนี้ เ ขาเหนื่ อ ยมามากพอแล้ ว ขอเติ ม พลังงานทางใจให้ตัวเองนิดหน่อยจะเป็นอะไรไป eee
46
4 ดวงตากลมโตมองไปรอบๆ ห้ อ งที่ ต กแต่ ง ด้ ว ยโทนสี ฟ้ า ขาวแลดู สบายตาและน่าพักผ่อน แต่ตอนนี้เธอไม่สบายใจที่จะพักในห้องนี้ แม้แต่น้อย ที่นี่ที่ไหน? แล้วครองภพหายไปไหน? หรืออีตาบ้านั่นจะ เอาเธอมาทิ้งไว้? ไอ้คนใจร้าย! เงินฉันก็ไม่มีติดตัวแม้แต่บาทเดียวยังกล้าทากัน ได้ลงคอ! ทาไมฉันต้องรักผู้ชายแบบนายด้วย! หญิงสาวกระโดดลง จากเตียงนอนหนานุ่มและก็วิ่งพรวดพราดออกไปนอกห้อง ร่างบาง ปะทะเข้ากับแผงอกกว้างที่เธอคุ้นเคย ครองภพประคองร่างบอบบาง ที่วิ่ งหั ว ซุก หัว ซุ น มาชนเขา แล้ว ก็ ก้ ม หน้ าลงมองคนในวงแขนด้ว ย สายตาเป็นคาถาม “จะรีบไปไหน?” ไอหมอกเบิกตากว้างมองเขา ดวงตากลมโตของเธอฉายแวว ดี ใ จและก็ โ ล่ ง ใจไปพร้ อ มๆ กั น ครองภพไม่ ไ ด้ ทิ้ ง เธอไว้ ค นเดี ย ว! โล่งอกจังเลย! “ครองภพ!” “ฉันน่ะสิเธอนึกว่าใครล่ะ?”