6 minute read
ANBO-VRIJWILLIGER
ANBO-vrijwilliger Jeroen de Visser “Ik ben een soort helper van nature”
Jeroen de Visser groeit op tussen de Hoogovens en het strand van IJmuiden. Dankzij zijn zorgzame ouders heeft hij daar een plezierige jeugd en nu kijkt hij met veel dankbaarheid terug op die tijd. Die dankbaarheid heeft zich sinds twee jaar omgezet in een actieve vorm. Als mantelzorger en vrijwilliger van ANBO probeert hij nu iets terug te doen voor de generatie die jarenlang voor hem gezorgd heeft.
TEKST ROY VAN DER MAREL BEELD BABS VAN GEEL
Na zijn jeugd aan de kust begint Jeroen de Visser aan een omtrekkende beweging naar het oosten. Samen met zijn vriendin Greta en zijn bonuszoon van bijna 11 woont hij tegenwoordig in Arnhem. “Hoe dichter bij Duitsland, hoe blijer ik word.” zegt hij met een glimlach. Zijn eigen kinderen zijn ondertussen al ‘uitgevlogen’ naar Utrecht, Hilversum en Amersfoort.
Jeroen is al 22 jaar als zzp’er aan de slag in het werving- en selectievak, vertelt hij. “Ik ondersteun bedrijven die problemen hebben met het aannemen van personeel. Het zoeken naar personeel dat steeds schaarser wordt. Dat vind ik stiekem nog steeds het leukst om te doen. Ik ben een soort ‘helper’ van nature. Ik stel me graag ten dienste van anderen. Dat kan ik in mijn vrijwilligerschap voor ANBO ook doen.”
MANTELZORGER WORDT VRIJWILLIGER Wekelijks is hij bij zijn ouders te vinden, als zoon, maar ook als mantelzorger: “Mijn ouders zijn beiden negentigplussers en wonen nog wel zelfstandig, maar dat gaat steeds lastiger. Dus ik help ze met allerlei dingen. Van het printen van een QR-code tot het regelen van boodschappen. En tóch wilde ik nog meer doen. Mijzelf ergens onbetaald voor gaan inzetten. Ik dacht: ‘Het wordt nu tijd om eens wat terug te geven.’ Ik kreeg steeds meer de behoefte om me naast mijn werk nuttig te gaan maken.” En dan loopt hij toevalligerwijs Marita Bloks tegen het lijf, die als vrijwilligerscoördinator bij ANBO werkt. Hij stelt haar de vraag of er behoefte is aan een vrijwilliger die ongeveer dezelfde taken vervult als hij bij zijn ouders doet. Dat bleek zo te zijn. “Ik ben geen belastingconsulent of technicus. Daar zijn andere collega’s voor. Maar ik ben handig in het contact maken met ouderen en ze te helpen met praktische zaken. Met hun computer of internet, hun administratie eventueel, met hoe je je huis veiliger kunt maken, maar vooral ook met vragen over eenzaamheid of andere hulpvragen. Dat wil ik dan graag met ze bespreken.”
FRAUDE EN VEILIGHEID Toch ligt er wellicht een rol als veiligheid- en fraudespecialist bij ANBO voor hem in het verschiet: “In de jaren ‘90 heb ik als bedrijfsfraude-rechercheur/-adviseur gewerkt bij een organisatie in Amsterdam. Er zijn cursussen op dat gebied die wij als vrijwilliger kunnen volgen. Dat heb ik nog niet gedaan, maar dat heeft zeker meer dan mijn gemiddelde interesse. Ik kijk nu ook al vaak naar hoe makkelijk ik bij iemand naar binnen kan lopen. Hoe zit het met hang- en sluitwerk? Hoe zit het met de computerveiligheid? Als ik dan zie dat er veel digitaal gecommuniceerd wordt, tot de bankafschriften aan toe, dan ben ik daar vanuit mijn oude vakgebied automatisch wat scherper op.” Digitale fraude kan iedereen overkomen, zo weet Jeroen. “Het is mij ook gebeurd. Zelfs met mijn achtergrond. Wanneer ik mijn verhaal dan deel met mensen, creëer ik een wederzijds bewustzijn. Dat is vaak al genoeg om weer scherp te worden.”
SWINGEND IN DE AUTO Mede door corona heeft hij het nog niet heel erg druk gehad met aanvragen. “Maar ik doe het met veel plezier. Als ik tijd heb vind ik het fijn om ergens binnen te kunnen vallen met de vraag of ik kan helpen.” Toch merkt hij, ondanks zijn vriendelijke voorkomen, nog te vaak terughoudendheid om ANBO-vrijwilligers in te schakelen voor hulp. “Men voelt zich soms écht bezwaard als je ergens komt. Als je ze dan hebt weten te helpen, dan wil men mij er iets voor geven. Dat weet ik vaak af te houden, want het hoeft écht niet. Het werk dat ik doe is van zichzelf al heel erg belonend. Als het is gelukt om na anderhalf uur eindelijk een gehandicaptenparkeerplaats bij de gemeente in behandeling te krijgen, bijvoorbeeld, stap ik bijna swingend in de auto en ben ik superblij dat het gelukt is.”
WIE GOED DOET... Jeroen besluit met een mooie levensvisie, waarop hij zijn mantelzorg en vrijwilligerswerk heeft gebaseerd: “Het leven is een grote psychologische ruilhandel. Ik ben in staat gesteld door mijn ouders om op te kunnen groeien. Dan wil ik daar wat voor terugdoen. Dat is fijn om te doen bij je ouders, maar nog meer om het bij mensen te doen die iets verder van je weg staan. Want hoeveel leraren hebben we wel niet gehad die voor ons hebben gezorgd? Als mensen goed voor jou zijn, mag jij ook goed voor anderen
zijn.”
Wilt u contact met een van onze vrijwilligers?
Bel de Raad & Daad Advieslijn via telefoonnummer: 0348 46 66 88 (iedere werkdag bereikbaar van 10.00 uur tot 15.00 uur) of mail via:
raadendaad@anbo.nl
Kitty Troost: ‘Niemand wil zomaar dood.’
Foto: Peter Boer
Niemand wil zomaar dood, zegt Kitty Troost (71). “Elke euthanasiewens verdient het om gehoord te worden.” Daarom is ze vriend van de stichting Vrienden van Expertisecentrum Euthanasie.
“Ik ben al jaren donateur – of vriend, hoe je het noemen wilt. Euthanasiezorg is nog lang niet vanzelfsprekend in ons land. Als je alzheimer hebt en je wilt niet als een kasplantje in het ver pleeg huis eindigen is het nog maar de vraag of je iets te kiezen hebt. Euthanasie, zeker bij dementie, is ingewikkelde problematiek. Niet iedere huisarts zit erop te wachten, dat snap ik, daarom is het goed dat Expertisecentrum Euthanasie er is. Ik vind het belangrij k dat mensen ergens terecht kunnen. Als je echt niet meer wil en kan leven en je euthanasieverzoek voldoet aan de eisen die de wet stelt, waarom zou je dan moeten lij den?”
Adviezen
“Regelmatig organiseert de stichting Vrienden van Expertisecentrum Euthanasie interessante bij eenkomsten. In 2019 bezocht ik de bij eenkomst ‘Euthanasie bij dementie’, waar artsen en verpleegkundigen van het expertisecentrum voorbeelden uit de praktij k deelden en adviezen gaven. Een goed bestede middag; heel verhelderend. Ik was echt onder de indruk van de deskundigheid. De betrokkenheid was voelbaar.”
Leven
Kitty Troost, gepensioneerd, voorheen werkzaam bij Amnesty International, staat nog volop in het leven. “Ik ben niet bezig met de dood. Met het Expertisecentrum Euthanasie op de achtergrond vertrouw ik erop dat het, mocht het onverhoopt nodig zij n, wel goedkomt.”
Word ook vriend van Expertisecentrum Euthanasie
Bel 070 891 26 21 (medewerkers van de stichting VvEE verzorgen graag uw inschrij ving) of meld u aan via expertisecentrumeuthanasie.nl/ikwordvriend (ook bereikbaar via de QR code hiernaast).
Uw steun is onmisbaar
Expertisecentrum Euthanasie onder zoekt hulpvragen van patiënten die bij hun eigen behandelaar geen gehoor vinden. Als het verzoek aan de wettelij ke eisen voldoet, verlenen teams bestaande uit een arts en een verpleegkundige euthanasie. Zorgvuldig en zorgzaam.
Het expertisecentrum vervult ook een belangrij ke rol als kenniscentrum: huisartsen en medisch specialisten die het euthanasie verzoek van hun patiënt zelf oppakken kunnen er terecht voor advies en/of begeleiding. Steeds meer artsen maken hier gebruik van. Dat is goed nieuws, want euthanasie hoort in de eerste plaats thuis bij de eigen behandelaar met wie de patiënt vaak al een lange relatie heeft. Op basis van jarenlange ervaring met veelal complexe casuïstiek, zoals euthanasie zorg voor patiënten met dementie, psychische ziekte of een stapeling van ouderdomsaandoeningen, heeft het expertisecentrum nascholing voor artsen ontwikkeld.
De euthanasiezorg wordt vergoed door de zorgverzekeraars; alle andere werkzaamheden zij n alleen mogelij k dankzij de donateurs van de stichting Vrienden van Expertisecentrum Euthanasie. Wilt u het werk van het expertisecentrum steunen? Word ook vriend. Uw steun is onmisbaar, financieel en moreel.
Als vriend ontvangt u uitnodigingen voor vriendenbij eenkomsten met actuele thema’s. Ook krij gt u drie keer per jaar de nieuwsbrief Vrienden voor het Leven toegestuurd, met nieuws en informatie over het werk van Expertisecentrum Euthanasie.